Print Friendly and PDF

Göçmüşler

 


Duvarsız kalmış evleri

Yere bakarken ağlamaksız

İncitiyordu, yeni yerin serinliği.

Sıcaklık kaldığı yerden üzerine

İtil, düşerken kışsız donmuştu

Gözleri bakarken körelmiş.

Geçmiş gerçek, hayal,

Hayat kabul eder mi?

Gözler yorgunluktan, kalkacak

Bugün ısınmamak üzere

Silinmeye muhtaç olmuş  susuz yaz gibi

Göz suyunu bulmayı  unutuvermiş

Bir el düştü kaldırmaktan

Değil tutulsun itildiğinden

kaybetmişiz zamanı

Hasretsiz, boş kalıp bir ömür

Ağlamanın da terk edildiği yerden, yeşermeye

Hangi diyerek,

Bitti. kapıyı açmak için kırıldığı yerde

Göçmüş gözler,  kaldıramadan elini

düşmüş eller , düşler

Düşüncesizce karanlık günler,

Sessizlik bağırsa, duyamadık her şey

Bıraktığını unutamazken, gelecek

Göçmüşlerin getirdiği, düşmüş eller, birde çıkınlı

İçi dolmaya muhtaç boş hayaller…şimdiden biti.

Aydınlığı bekleyen karanlık geceler

Bir de tükenmeseydik,

Göçmeden.

 İsmail Hakkı Altuntaş

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar

Yorumlar