Print Friendly and PDF

Katarına Kat Beni

 


 

Çölden her akşam, her sabah 

gider, gelir

Kara tren,

katar üstüne katarı

nasıl çekiyor aşk binicisi

baştan başa sarhoş katarı

buna şaşma

Yol kesen, katarının yolunu vuracakmış…

Ko-vursun

kesse elimden, ben ağlayım.

Kulağıma gelen kara trenin, duyulsa ıslık sesi

Güzelliğinden değse cihana bir zerresi

Güneş, aya vururdu.

Heveslendeğim, özlemlerim,

aşktır katarın kıblesi

Kendine gel, susma

ahıyla yollar gönül ateşim yalımlanır, aydınlanır

Katarı burda bekletme; konak yeri değil burası

-Kara trende sevgilinin ateşi yok dediler

Gönlüm kırıldı, canım üzüldü;

bulmak için onu, 

dağa vurdum kendimi.

Biliyorum kara tren gitmelisin,

 ne mutlu düzülen katarıma

Yaralı gönüllerin hatırı için, biraz daha yavaş git

Allah için,  hatırım için olsun,

Dudağım kupkuru.. o yana bu yana dolanmaktayım;

gitme burdan diyemiyorum

-sevgilimin diyarından başka, bir yerde konaklama

Bana aşkı gösterdin, aklımı başımdan alma,

Aşkın sözüne nihayet yoktur.

Yol sahibi, herşeyi anlıyan biri

Kulağım halkalı, vefa davulunu çalıyorum.

Köpeklerin havıyla katar, geri kalır mı yolundan?

Beni üzen sensizlik

Nasıl gideceğim, ne yapacağım,

ne edeceğini kime soracağım?

Yularımı çek, gece-gündüz katarına kat beni

Hasretini çekemem. 

Korkum daireden çıkmaktır.

İsmail Hakkı Altuntaş



Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar

Yorumlar