Print Friendly and PDF

Şarkım… Ezeli Hatırlamanın Tek Yolu




bilmem bunları neden sana anlatıyorum

basit değil… ancak senden başka kimsenin

benim için kıymeti kalmadı

mademki seni seviyorum…anlatmalıyım

baştan aşağı beni aydınlatan

sende gördüğüm bu hal

aynaya bakmamış kimse

nasıl kendini tanımazsa

sende beni gör

yüzümün en hurda çizgilerini

haksız mıyım

içimde gizlediğim sırrım…o kadar büyük ve değerliydi ki

kimse bilsin istemiyordum

ama… sen bil

gördüğüm…sana baktığım zaman

benden başkası değildin ve seni gizledim

gurbetteydim şehrim bile ayrıydı

acım başımı yerlere düşürürdü

bana gam değildi senden habersiz kalmak

gör şahit olarak eskimiş yüzümdeki çizikleri

yüzümü toprağa sürerdim

sevdiğim ayağını bastı diye

gökten daha yüceydi… salınıp gezdiğin toprak

yine de kimseler bilmesin istedim

ziyanı yok… benim dünyamda batmayan güneşim

fark etmiştin aslında birini…önceden sevdiğimi

ve aşkına esir olduğumu

fakat sen olduğunu hiç düşünmemiştin

benim ki aşktı… şehveti uzaktan yakından tanımayan

sanıldı ki içimdeki ateşi kadınlar şûlelendiriyor

fakat ben ne tarafa döndümse

her şeyi seninle görmeyi öğrenmiştim

yorulmuştum… seni seviyorumlarla

aşkınla yıkanmış olan kalbimi

onların bu arzularıyla kirletir miyim

değer mi…

sevgilim yıllarıma bir bak

onlara da sana söyleyemedim…

yine de söylememeliydim … ama olmadı

sahiden darılacaklarını bilerek

bu zor oyunu bozdum

ne var ki…sende kızdın bana

bazı bazı bende sana gerçekmiş gibi darıldım

yinetekim kiminsesizim diye kaldım içime

ne zaman dertleşmek istedim birisiyle ve kimi çağırsam

gelenim yokmuş meğer… bir sen cevap verdin

ve hiçbir ilacım yokmuş gibi

sadece sen çıktın karşıma

 

kaderim aşkımızı küçümseme

aşk korkuyla doludur

rüzgarlarla uçup gitmez

ne denli büyük bir zorluk çıkarırsa çıkarsın

daha büyür ateşin kalbimde

anlattığın her şeyi bende biliyorum

umutlarımız zor

kaybetmeyi tercih eder miyim

yenilmişiz diye kadere …vazgeçemem

özgürlük içindeyiz ve anlamsız yalnızlıkla

birleştik iki ayrı vücutken… rüyada mıyım diyordum

dudak dudağa öpüşmüştük

dedin ki…aşkta eriyenler ebedilerden olur… asla ölmez

ve sevdan döküldü dudağından

kalbime bir mektup olarak düştü

baktım ki yazısız …dümdüz bir kağıt gibi

biliyorum senden geldiğini … ama neden boş

gönülle yazılanlar silinmez

ateşle yazılmış aşkımızın kara yazıya ihtiyacı yok… dedin

 

zapt edilmez yalnızlık duygusuyla

yüreğimde alevlenen aşkınla

ürkek ve şaşkına dönmüştüm

benimle konuşurken…arzuladığım aşk gecesini planladım

heyecanlarımın kabarışıyla yüreğimin derinliklerinde

oysa ben ne aşk şiirleri söylüyor

ne işaretler verebiliyordum

ancak şimdi olmuyor

meğer kader gülümün yanında ne çok dikenler yetiştirmiş

bütün varlığımı sarsıyor

herkesin hoşuna gidecek bir hayatı varken

belki de yanımda olmayışının özlemi

gülümü kurutuyor

hayalin hırs ve çirkinliklerimi boğup öldürdü

kadehim daima senin aşkınla dolu…güzelliğine canım feda

ıstırabınla mum gibi yanıp tükeniyorum

hani aşkımı anlatmaya kalkışsam

ve buna devam etsem dünyanın da sonu gelse

sözüm bitmez… ve seni sen olarak seviyorum

değil mi

 

sana zamanında benim için gönülsüz demişler

öyle bir gönlüm varsa gam seli silip süpürsün

kim bilirdi ki bir can iki ayrı bedende

bir gün ben ölsemde sen de aşkımla yaşayacağım

kimseye benzemeyen kıymetlim

sonsuz incelikler taşıyan varlığın için

yoksa buğday tenin siyah kaşların

boğulduğum alıcı gözlerin için mi

hayır… bunların hiçbiri değil

seni yalnız sen olduğun için seviyorum

 

aşkımızdan dahi kıskanıyorum

hatta paylaşamam seni diye Allah’a naz bile ediyorum

çünkü sevmek tamamlanmak…

seni beklemek…seni istemek

feryatlarla hasretini çektim

kimsenin dostu değilim

her bir damarıma takılmış bir diken gibi

ama canım kopmuyor arsızlıktan

şaşırıyorum

 

önceden ilim sahibi idim

bir kere öptün

dudaklarınla bana ne çok şeyler söyledin

senden öğrendim..insanı insan edeni

müsvedde bıraktın bildiklerimi

bir bardak su gibi denizine döktüm…kayboldu gittiler

kendime diyordum

en gizli hecesine kadar öğrenmedikçe aşka müptela olma

lakin ben ne yaptım aşkın kalbime girdi

aklımı kaybettim

gönlümü kendine bağlayan sevgilim

sana takıldım sende yaşadım

yıllarca ağladım… habersiz oluşuna değil

hiçbir şey istemiyorum

bile bile yokları beklerken

sadece sevmek ölmekten başka ne olabilir

ıztırap ve zevkim çırpınan iki kanat gibi

aşkına uçuyorum… söyle kırmasınlar

şarkım… ezeli hatırlamanın tek yolu

ancak yalnızlıktan kanım donuyor Allahım 

bari sen gör 


İsmail Hakkı Altuntaş

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar

Yorumlar