Şarkım… Ezeli Hatırlamanın Tek Yolu
bilmem bunları neden sana anlatıyorum
basit değil… ancak senden başka
kimsenin
benim için kıymeti kalmadı
mademki seni seviyorum…anlatmalıyım
baştan aşağı beni aydınlatan
sende gördüğüm bu hal
aynaya bakmamış kimse
nasıl kendini tanımazsa
sende beni gör
yüzümün en hurda çizgilerini
haksız mıyım
içimde gizlediğim sırrım…o kadar büyük
ve değerliydi ki
kimse bilsin istemiyordum
ama… sen bil
gördüğüm…sana baktığım zaman
benden başkası değildin ve seni
gizledim
gurbetteydim şehrim bile ayrıydı
acım başımı yerlere düşürürdü
bana gam değildi senden habersiz kalmak
gör şahit olarak eskimiş yüzümdeki
çizikleri
yüzümü toprağa sürerdim
sevdiğim ayağını bastı diye
gökten daha yüceydi… salınıp gezdiğin
toprak
yine de kimseler bilmesin istedim
ziyanı yok… benim dünyamda batmayan
güneşim
fark etmiştin aslında birini…önceden
sevdiğimi
ve aşkına esir olduğumu
fakat sen olduğunu hiç düşünmemiştin
benim ki aşktı… şehveti uzaktan
yakından tanımayan
sanıldı ki içimdeki ateşi kadınlar
şûlelendiriyor
fakat ben ne tarafa döndümse
her şeyi seninle görmeyi öğrenmiştim
yorulmuştum… seni seviyorumlarla
aşkınla yıkanmış olan kalbimi
onların bu arzularıyla kirletir miyim
değer mi…
sevgilim yıllarıma bir bak
onlara da sana söyleyemedim…
yine de söylememeliydim … ama olmadı
sahiden darılacaklarını bilerek
bu zor oyunu bozdum
ne var ki…sende kızdın bana
bazı bazı bende sana gerçekmiş gibi
darıldım
yinetekim kiminsesizim diye kaldım
içime
ne zaman dertleşmek istedim birisiyle
ve kimi çağırsam
gelenim yokmuş meğer… bir sen cevap
verdin
ve hiçbir ilacım yokmuş gibi
sadece sen çıktın karşıma
kaderim aşkımızı küçümseme
aşk korkuyla doludur
rüzgarlarla uçup gitmez
ne denli büyük bir zorluk çıkarırsa
çıkarsın
daha büyür ateşin kalbimde
anlattığın her şeyi bende biliyorum
umutlarımız zor
kaybetmeyi tercih eder miyim
yenilmişiz diye kadere …vazgeçemem
özgürlük içindeyiz ve anlamsız
yalnızlıkla
birleştik iki ayrı vücutken… rüyada
mıyım diyordum
dudak dudağa öpüşmüştük
dedin ki…aşkta eriyenler ebedilerden
olur… asla ölmez
ve sevdan döküldü dudağından
kalbime bir mektup olarak düştü
baktım ki yazısız …dümdüz bir kağıt
gibi
biliyorum senden geldiğini … ama neden
boş
gönülle yazılanlar silinmez
ateşle yazılmış aşkımızın kara yazıya
ihtiyacı yok… dedin
zapt edilmez yalnızlık duygusuyla
yüreğimde alevlenen aşkınla
ürkek ve şaşkına dönmüştüm
benimle konuşurken…arzuladığım aşk
gecesini planladım
heyecanlarımın kabarışıyla yüreğimin
derinliklerinde
oysa ben ne aşk şiirleri söylüyor
ne işaretler verebiliyordum
ancak şimdi olmuyor
meğer kader gülümün yanında ne çok
dikenler yetiştirmiş
bütün varlığımı sarsıyor
herkesin hoşuna gidecek bir hayatı
varken
belki de yanımda olmayışının özlemi
gülümü kurutuyor
hayalin hırs ve çirkinliklerimi boğup
öldürdü
kadehim daima senin aşkınla dolu…güzelliğine
canım feda
ıstırabınla mum gibi yanıp tükeniyorum
hani aşkımı anlatmaya kalkışsam
ve buna devam etsem dünyanın da sonu
gelse
sözüm bitmez… ve seni sen olarak
seviyorum
değil mi
sana zamanında benim için gönülsüz
demişler
öyle bir gönlüm varsa gam seli silip
süpürsün
kim bilirdi ki bir can iki ayrı bedende
bir gün ben ölsemde sen de aşkımla
yaşayacağım
kimseye benzemeyen kıymetlim
sonsuz incelikler taşıyan varlığın için
yoksa buğday tenin siyah kaşların
boğulduğum alıcı gözlerin için mi
hayır… bunların hiçbiri değil
seni yalnız sen olduğun için seviyorum
aşkımızdan dahi kıskanıyorum
hatta paylaşamam seni diye Allah’a naz
bile ediyorum
çünkü sevmek tamamlanmak…
seni beklemek…seni istemek
feryatlarla hasretini çektim
kimsenin dostu değilim
her bir damarıma takılmış bir diken
gibi
ama canım kopmuyor arsızlıktan
şaşırıyorum
önceden ilim sahibi idim
bir kere öptün
dudaklarınla bana ne çok şeyler
söyledin
senden öğrendim..insanı insan edeni
müsvedde bıraktın bildiklerimi
bir bardak su gibi denizine
döktüm…kayboldu gittiler
kendime diyordum
en gizli hecesine kadar öğrenmedikçe
aşka müptela olma
lakin ben ne yaptım aşkın kalbime girdi
aklımı kaybettim
gönlümü kendine bağlayan sevgilim
sana takıldım sende yaşadım
yıllarca ağladım… habersiz oluşuna
değil
hiçbir şey istemiyorum
bile bile yokları beklerken
sadece sevmek ölmekten başka ne
olabilir
ıztırap ve zevkim çırpınan iki kanat
gibi
aşkına uçuyorum… söyle kırmasınlar
şarkım… ezeli hatırlamanın tek yolu
ancak yalnızlıktan kanım donuyor Allahım
bari sen gör
İsmail Hakkı Altuntaş
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar