Yazımda Aşkım
“Gerçek edebiyat
sevgi ile yazılır,
her yazı bir aşk mektubudur.
Aşk yüzünden ölmeli
veya bu aşk
nedeniyle yazmaktan vazgeçilmelidir;
yahut yazmaya devam etmek, ikisini de
yapmak.”
ey sevgilim, eşim…umudum, huzurum, mutluluğum
nasıl sever gönül senden başkasını
aramızdaki aşkın sonu yokken
başlangıcı olmayanın sonu olamaz ki…
bazen uzak ve buğulu bir aşk düşünde
bir kokunun divanesi gibi kalsam da
bu “yine de” nin içinde bir seni barındırırım
bugün aşkından olmalı ki cenneti veya cehennemi
düşünemiyorum
şimdi öyle bir yerler var mı diye kendime soruyorum
sevgi bilmeden mümkün olmaz
insan bile eşini tanıdıkça sever
her zaman aynı kalıyorsa sorun vardır…değil mi
ama ben sensizliği de kaybettim
ummanların ummanına düşen bir damla su gibiyim
bütün korkularım üzüntüm gitti
ben sen gibi
hayatımdaki en büyük hazinem
Allah’a şükürler olsun ki…seni eş eylemiş benim yüreğime
dün duydum…aşk şehidini
sevgili tarafından ödüllendirilecekmiş
aşkı uğruna kendi kanını döktüğü için
artık o’ndan ayrı kalmayacaktır
tek sahibim… canım ellerinde…biliyorsun
seni sevdim, sen de sevdiğini söyledin
şu dünyada senin gönlüne girebilmekmiş tek kazancım
içimi hayatla doldurup beni rahatlattın
yavaşça temiz ve derin suların içine dalıyormuş gibi
göğsümü ısıtan sarılma arzusunu seninle hep duyuyorum
sanki cennete girmekti
insanın böyle bir zevkten uzak ve mahrum kalması
zor olmaz mı
gecemde inleyen şiirlerle karanlığı ve soğukluğunu
hissederek
şu an uzakta oluşunu dolunaya bakarak gideriyorum
diyorum… ay da onun yurdunda görünüyor ya…beraberiz diyorum
özledim seni diyemem hayalini hep yanımda bulurken
sırf içime bir su olsun diye yazdım bunları
zaten sonsuza dek beraberiz…
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar