Print Friendly and PDF

Ayımla Sessiz Kaldım

 



mavim su…gece lambası

bakışlarım derinde dalga dalga

sesler ayaklarımdan geliyor

ey su çek içine beni

ellerim tutuklu  yürüyüşümü almadın mı

 

sızımla kulaç atarken hayallerim

nedensiz miyim saatlerce

oturmuşum kıyında

 

kimsem artık… bilemiyorum

acı yanım da gecenin yorgunluğu

ay… ayaklarıma sarılmış

aklım almıyor

kalbim dinlerken

hangi dilden söylenir bu hikayeyi

 

cır cır böcekler

bende sevinç ve üzüntü  

karışmış geceme… içim acıyor

dost sesi yok…ay  var ama

düşen suya ışıkları  kalbimi kırıyor

 

gelirim dedi...  beklemiştim

her an ve  gecemde

şimdi…ağlatıyor

göz yaşlarım karanlıkta

havuzum olmuş kim bilir ki

 

ey masum lamba

titremek bizim kaderimiz

ay geldi diye beni yalnız bırakma

küçük suyumda bir başına

sanırım ki beni senin kadar seven hiç olmamış

varmış zannederek yaşamışım 

çok mu bana… istiyorsam kıymetlimi

yine de ben yalnızım burada

 

yeniden yaşamak için...yazabilirim

hissetmek ve anlamak kolay

ama yetmiyor mazideki kelimeler

öyle basit ki…

kimseye söylemediklerim 

ilk benden duydum demeliyim

benli dahi olmamalı gayem seni bulmaksa

 

gecem… şarkımı suda söyle

ben çok üzgünüm…

 

duy.. kalbimin ışığı

hep seninleydim

yine yaralarım kanayacak…olsun

ölmeden yaşayalım aşkımızı

suya yazacak bir an kadar

şimdi susma zamanı değil

İsmail Hakkı Altuntaş

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar

Yorumlar