Ayımla Sessiz Kaldım
mavim su…gece lambası
bakışlarım derinde dalga dalga
sesler ayaklarımdan geliyor
ey su çek içine beni
ellerim tutuklu
yürüyüşümü almadın mı
sızımla kulaç atarken hayallerim
nedensiz miyim saatlerce
oturmuşum kıyında
kimsem artık… bilemiyorum
acı yanım da gecenin yorgunluğu
ay… ayaklarıma sarılmış
aklım almıyor
kalbim dinlerken
hangi dilden söylenir bu hikayeyi
cır cır böcekler
bende sevinç ve üzüntü
karışmış geceme… içim acıyor
dost sesi yok…ay var
ama
düşen suya ışıkları
kalbimi kırıyor
gelirim dedi...
beklemiştim
her an ve gecemde
şimdi…ağlatıyor
göz yaşlarım karanlıkta
havuzum olmuş kim bilir ki
ey masum lamba
titremek bizim kaderimiz
ay geldi diye beni yalnız bırakma
küçük suyumda bir başına
sanırım ki beni senin kadar seven hiç olmamış
varmış zannederek yaşamışım
çok mu bana… istiyorsam kıymetlimi
yine de ben yalnızım burada
yeniden yaşamak için...yazabilirim
hissetmek ve anlamak kolay
ama yetmiyor mazideki kelimeler
öyle basit ki…
kimseye söylemediklerim
ilk benden duydum demeliyim
benli dahi olmamalı gayem seni bulmaksa
gecem… şarkımı suda söyle
ben çok üzgünüm…
duy.. kalbimin ışığı
hep seninleydim
yine yaralarım kanayacak…olsun
ölmeden yaşayalım aşkımızı
suya yazacak bir an kadar
şimdi susma zamanı değil
İsmail Hakkı Altuntaş
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar