Ezeli Şarkıma

 

Gönül Şarkım,  Gözümün nuru…

Allah'a yakîn olan kulların himmetleri ve nazarları daima üzerimde olarak yazmaya başlıyorum.

Aşkını, muhabbetini ve hatta hasretini meşkettiğim, berrak gönlünle… gözümü, gönlümü aydınlattığım Hakk yolundaki kıymetini takdir edemediğim  ezeli şarkım!

Uzun ayrılık acısıyla yıllarımın kaybolduğu olan aşkımı bildirmek için kaleme sarıldım, onu öptüm,  seni anacak kelimeleri yazdığım kağıda leke gibi gördüğün sarartılarla, çok zaman  içimde boğulan satırlarla,  Ulu Dostumuzun rahmetine, aşkının sırrına, rızasına ve Cemâl'ine vesile kılsın…isterim

Öyle ki, aşkımı ifade eden kalemi tutan ellerimi, titreyen bedenimi Cenâb-ı Hakk, cehennemden,  kabirde çürümekten muhafaza eylesin. Çünkü yokluk acısını çok iyi biliyorum…birde dönüşü olmayan yokluk ise acılardan daha acı.

Bana ne dediler biliyor musun… seni andığım için daima,  Rasülullâh “salla’llâhü aleyhi ve sellem”Efendimiz'in saadetli elinden  kevser suyunu içerek O'na,  kavuşma vesilesine mazhar olacaksın dediler.

Işığımız hiç solmasın

Vefakâr, sâdık ve mahbubum, bir tanem…

Kelimelere sığmayacak sevgimi, sizin anlayışınıza,  bilginize ve kalbinize havale ediyorum…

'Yanarsam ben yanayım, ama onu  Allah için, bir kişiyi kurtarayım." Diye düşünmüşsün…söylediler.

Bunu düşünmen bile ulaşılmaz bir inanç ve ihlasın başka bir şeklidir.

Bilirsiniz...  ancak, insan insana hizmet eder. Hizmet aşkı hayvanda yoktur. Melek dahi emir aldığı için hizmet eder. Aşkla hizmet etmek Hz. İnsan'a ezeli şarkıma mahsustur.

Ne yazık ki…bu dünya.

Üzdü beni…hem de çok üzgünüm…burada bir an içinde dahi seninle aşkımızın meyvelerini deremedik…avuntumuz başka bir hayat olur mu… diye bakakaldığımız karışık hayallerimize dayanmak oldu.

Şimdi ise yakın zannettiğimiz uzaklardayız…bu hal bana çok acı veriyor…

Olmasaydı…ama olan olmuştur, olacakta olmuştur.

Cenâb-ı Hakk, elini tutamayan, nefesini koklayamayan, bastığı yere yüz süremeyen, hasretle kızarmış fakat ağlamasının yaşlarını içine akıtan bu biçaren niyaz eder ki…

Ezeli Şarkım!  Seni, nebilerin sırrına, erenlerin hizmetine, sâlihlerin devletine, velîlerin yollarına ve onların himmetlerine muhabbetle ısmarlıyorum. 

Bu satırlar, senin pâk sadrına, billur kalbine, erişilmez irfanına ve ferasetine havale ederken... beni anlayacağını umuyorum…

Cenâb-ı Hakk, dualarımızı ve niyazlarımızı, her ne kadar zelil olsak da razı olduğu ve dergâh-ı izzetinde kabul buyurduğu dualardan kılsın. 

 Efendim…

İsmail Hakkı Altuntaş

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar