Kurban
Efendim!
Yemin olsun!
Rabbin, Seni ancak yakîn
kıldı
Âlemlerde benzerin,
Vasfına ulaşmış yok
Zâtın da bilinmezdi
belki
Misafir olmasaydın
dünyamızda
***
Ravza’ndan her Sabâ
rüzgârı esince
Hasretliğimiz artar,
Gözlerimiz ağlar,
İştiyakımız var
Kavuşmak hayranıyızdır,
amma
Acizleriz,
Yollarında kalmışız.
***
Yönler, rüyalar
Kayboldu sarhoşluktan.
Kâbe’miz niçin
“Gel” demiyor,
Ağlayanlara?
…….
Perdeler kalktı,
“Ağlama!”
Kâbe Ravza’yı tavaf
ediyor,
Düşsene yetiş o kapıya
***
Şefaatçim!
Kurtarıcım !
Efendim!
Kurban olmak şereftir,
evladına
İsmail Hakkı Altuntaş
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar