Print Friendly and PDF

Nefret Edemez Miyim

 

ben geldim… sözleştiğimiz gibi

ne diyeceksin…

küstürenin de değilim

ey hayat!

nefret edemez miyim

çalakalem yazarken kalemini kırdın

mutlu olduğunda… kıskandın

kötülerin ellerinden...ancak bu gelir

böyle olmasına gerek yoktu ki...

bize hayat veren… can olan

şimdi kurumuş ağaçlar

boşalmış dallar… kuş konmaz

ben ağlamayayım mı.. düşene

değersiz bir misafiri bilmeyenlerden

goncası açılmasın diye üzerine dökülen

küllerden…nefret edemez miyim

anmayacak kadar…sevmezdi nefreti

sen ben demedin

geçer mi bu dünya…ağlatma

kızıl gülümü dikenlere karşı

unutacağımı sandılar

ummasınlar

beni üzen unutmak değil,

bu hali bilmem

kendime göre bir hayatım olurdu

tanıdıysam meğer, beraber

bir acının paydaşı

olmayayım mı

ölümüne...olmasa yaşam kadar

bir o kadar


İsmail Hakkı Altuntaş

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar

Yorumlar