Taşıma Benim, Benim Taşıma

 

“Taşı’ımı put yapanlar tanrıya taparlardı.”

 

tanrıma.. seviyorum

insan mükemmelse her an…secde eder… diyorum

emanet verilecek denildiğinde,

dayanamam diyen taşını da biliyorum.

tanrı’m, anasırı değil taşı kutsal kıldı 

İsmail  anasıyla kurban 

Kâbe eyledin Hacer’im

yaratılmışların efendisi  taşıma

bir öpüş verdi

 

seninle olmak ve hayat bulmak

seni sevmektir benim dinim imanım

tanrı olanlar için mi?

taş kalpli diyorlar 

bende dönüp duruyorum.

geceyi açan, gündüzümü karartan seyrinle

ey sevgili 

yerlere uzanmışken, senin

üzerinde akarken bedenim,

beni nasıl incitiyor.

ruh olabilsem, hava olabilsem ya da rüzgar,

incinmeden nasıl gidebilirim, diyorum.

sen incinmezsin.

tanrı  incinmez ki.

fakat ben korkuyorum.

üzülmemden, üzüleceğin için

eğer sen kalbini yere indiriyorsan 

bana da toprak olmak düşer.

toprak olur, sarmalarım seni 

fakat kokuşmum halimi biraz hoş gör 

tanrıma derim

biçareni seller ile dağıtıp perişan etme

uzaklara atarsan beni

saldâ’lığını kıskanırlar.

yüreğimden kopan nameleri 

parlayan şimşeğe çevirme

divane olur…benden seni incitirler

seni sen olarak hiç görmedim ki 

kulluğumu kabul eder misin?

İsmail Hakkı Altuntaş

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar