Yoksul

 

Hayat, adamı dizlerinin üstüne çökertirse… güzel de… öl…var olma fikrine kadar.

Gör ki, kendinle ilgili düşündüklerin kaybolmuş… geriye ne kaldı?

Kendin!

Onu bul…nerden gelip gittiğin artık önemli değil

Kim olduğun…durul!

Düşünmeyi değil düşünceleri dahi bırak…

Yardım et kendine …bedavacılık… yok…

Çalışmalısın.

Uyuyorsun diye ücret ödemezler

İstiyorsan insanlığa yardım etmek…öce kendine

Yardım et…

Nasıl?

Dinlemeyi öğren…

Dinliyorum…deme

Tek işittiğin kendi saçmalıkların…

Sürekli akan nehir gibi.

Onları  oldukları gibi görmelisin

Başkalarını bırak…geleceği planlayıp Tanrıyı güldürme…

Acı ve neşe…hep var…

Vazgeç!

Dünya ölüm çıkışlı…başkaları ve senin için

Yolun sonunu yaşıyorsun gibi…kusurlu…

Kendini tedavi etmeden kalbine bakma…

İnsan muazzam bir varlık…

Dinlen ve dinlendir…

vedalaşmak yok, sağ olduğunla varsın

Sonrası yok…

İki yokluk arasında…unutulmuş gibi…

Yoksul.

İsmail Hakkı Altuntaş

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar