Yoksul
Hayat, adamı dizlerinin üstüne çökertirse… güzel de… öl…var
olma fikrine kadar.
Gör ki, kendinle ilgili düşündüklerin kaybolmuş… geriye ne
kaldı?
Kendin!
Onu bul…nerden gelip gittiğin artık önemli değil
Kim olduğun…durul!
Düşünmeyi değil düşünceleri dahi bırak…
Yardım et kendine …bedavacılık… yok…
Çalışmalısın.
Uyuyorsun diye ücret ödemezler
İstiyorsan insanlığa yardım etmek…öce kendine
Yardım et…
Nasıl?
Dinlemeyi öğren…
Dinliyorum…deme
Tek işittiğin kendi saçmalıkların…
Sürekli akan nehir gibi.
Onları oldukları gibi
görmelisin
Başkalarını bırak…geleceği planlayıp Tanrıyı güldürme…
Acı ve neşe…hep var…
Vazgeç!
Dünya ölüm çıkışlı…başkaları ve senin için
Yolun sonunu yaşıyorsun gibi…kusurlu…
Kendini tedavi etmeden kalbine bakma…
İnsan muazzam bir varlık…
Dinlen ve dinlendir…
vedalaşmak yok, sağ olduğunla varsın
Sonrası yok…
İki yokluk arasında…unutulmuş gibi…
Yoksul.
İsmail Hakkı Altuntaş
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar