Ezelim

…!

Ezelden sarhoş olanın hangi derdi sayılır …onda korku mu kalır?

Yâr eteğini tutmuş, ebedi aşk şarabını ya içmiştir.

Ey yâr şimdi neredesin?

Gelemez misin?

Gelseydin o hatıramız canlansa seviştiğimiz anların tekrar tekrar tadını duysak olmaz mıydı?

Bazen ne çok kızıyorum bu kadere… aşkı varla yok arasında azaplanarak yaşamak, yahut tadını tatmayarak sabahlamak, akşamı elleri boş kalmak.

Ezelim!

Sevginden içime kalmış ateşinin üstünde kıvranıp yanmaktayım.

Seninle konuşmaya cüret edecek, bir cesaretim olsa ne fayda… hangi şey bu yalancı ayılığı düzeltir, eriyip gidiyorum.

Aşk akıl işi değil de, içim içim acı kandır.

Aşkın dili bu şekilde olmamalıydı!

Merhametsiz değilsin ama bazen uzaklardaymışsın bana aldırış bile etmiyormuş gibi geliyorsun ya…

Ben ağlıyorum nasıl olacak da onsuz…benim işimi kim düzene sokacak…diye.

Bilemiyorum…

Ne olacak, nasıl olacak., gerçekten bilgim bile yok.

Bazen düşünüyorsun bu aşkın sonu gelir mi diye…beni üzüyor bu.

Dert bu sınıra erdi mi sözler boş, bir çok soru çıkar.

Canım bedenimde olduğu müddet senden başkasına giden bir yol olmayacak ve başka imkânım da yok.

Ezelim!

Senin aşkınla yokluk âleminden mecburen geldim.

Yüzlerce kere gönlümden ağzıma gelip, söyleyemediğim içme attığım ne çok söz var.

Susalım, diyorum çok zaman, çünkü sende korkarsın…duymaya onları. Susmak, delilik ve aşk aynı özdendir. Ayrılamazlar.

Yaşadığımız aşkımızın ateş olduğunu biliyorum sende biliyorsun.

Onu kat kat sarıp gizlemeye çalışıyoruz. Sonucu ne olur belli değil mi…yanacak bir bedenlerimiz var. Ancak kimse ağlamaz geliyor bana, düşersek dillere…eyvah demeli.

Herşey bir yana sana olan sevgimi saymaya niyet ettim…kaç günde sayabilirim…zamana da sığmaz, âcizim.

Şimdi, susalım;

Susma zamanı geldi diye değil, aşkımız gerçek kalsın unutulmasın korunsun kötülerin dillerinden ellerinden diye diye…fırsat bulmasınlar yakarlar bilirim de.

Can kadehini bu sabah beraber içtik…uykumda da sun, ayık anımda da.

Sun da içip kendimden geçeyim. Aklım ermiyor artık… deliliğe vurmak istiyorum.

Senamın özü seçilmiş sevdam.

İsmail Hakkı Altuntaş

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar