Düşlerim

 

“Mutlak cemâlin etkisiyle kendinden geçen şair
her şeyi sevgilisi olarak görür.”

 

toprağa örtü olarak yanağını serdi

ateşinle yanan gönlüne bir su

ah   bu nedir diye sorma

alevi kıvranırken 

kanından bir damla damla düşse

kalbi söyler seni

bir nefes oldun doldun içine

sınırları olmasa sukut etmezdi

sevap günah derdi al beni

kahrolur  yalnızlığıyla

bu davası ölse bitmez ki

mahzenlerinde mahkum

üstüne kapılar kapa… beklet

kendi kendine sanma söner alevi  

susuz bıraksan çölünde buz gibi donar

karanlıklarında siyaha çal görme halini

tutunmak için kanıyor

dikenler arasında gülüm

gözü inciler döküyor

boynu bükük suskun dili

umutsuzluk umuduydu yokluğundan ürperir

her günüm geçiyor böyle düşlerim

İsmail Hakkı Altuntaş

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar