Çeviri
Tesellim
büyüleyici
isim sevgilim
kaderimin
kahramanı
titreten
aşkın beni kuşattı
ruhum
seni memnun edebilir miyim
acılarla…
yorulmalarla
samimi
bir şeyim yok kalbim kadar
ve
büyük sevgili mektubunu almasaydım
lütfun
da bana dokunmasaydı
düşüncemin
ağırlığından ölmüş gibiydim
hani…
baştan
çıkarma olmadan sonsuz bir aşk vaat ediyorduk
sevinçle
kalbin derinliklerine beraber kaçıyorduk
gözyaşlarım
alev olup beni yakaladığında
rüyalarla
kalpten kalbine gitmek istedim …
tatlı
ağlamam özürlerim öfkeni kırdı
bana
nasıl mutlu olacağımı bildiğini söyledin
sonra
başkaları duyacak mı bu çığlığımı
korkusuna
gizleyen benime aranma dedin
ve ben
seni sınırsız sevdim bütün sevgilerimle
cennetim
dindarlığım yeminlerimle
kalbimin
tüm vuruşları düzene girdi
ey
kalbimin kalbi ruhumun sancısı
ne
yaptın bana…benimle ne yaptın
mutlu
günlerim çoktu önceden ama alev almıyordu
bugün
sesin dolaşıyor beynimde
okşarken
kalbim nefes alıyor
beklenmeyen
birer mesaj öpücüklerin
tüm
kalbimin sana yükseldiğini hissediyorum
çırpınıyor
can kuşum… kaçmasın
aklım
başımda değil nereye koyacağıma dair bir kafesim yok
sevinçten
kalbimin tatlı gözyaşlarına dalmama izin ver
yeterince
acı çekmedik mi
sadece
seni izliyor ve özlüyorum
altın
rüyalarımı sana yazabilirim
canım
ruhum göremezse bu gözlerim
kalbim…ateşle
doluyor
ruhumun
gözleri açılsın sana tutunmak için
mühürlensin
aşkımın kaynağı
hatırla
sevgilim
geçen
günler anlamsız ve can sıkıcı
sözcükler
yüzünden az kalsın ruhumu alıyordun
dayanamayan
kanlı gözlerin yetişti
sevgili
sevgilim…ne kadar tatlıydın
göğsümü
göğsünün altına aldığında
suç
ortağıydık sanki ikimiz
zincirlenmiş
ruhumu bana artık geri verme
sende
tutkulu kalsın…hapset
alışırsın
iyi görürsün belkide daha çok acırsın
en
derin hayatım
dizlerim
titriyor eridiğimi hissettim
ruhumun
perdelerini açmaktan korkuyorken
yolumu
parlattın… hayatım aydınlandı
güneş
ruhumun suyunu artık kurutmaz
ayaklarının
dibinde uzanırken
bedenime
değen ıslak alevinle
beni
bütün ruhunla öp
ilk
aşkım gözyaşlarımdaki cennetim
ezelde
bilinmeden önce senindim… şimdide
canım
sana verilmişti hayatım da
gizli
hazinem… aşkın nefesinde yak beni
kıskandığım
bir öpücükle tut
kendimi
dudaklarına mahkum et
ayrılığına
daha cesaret edemiyorum
kalbim…
kuşlar
sevgimizi gördüklerinde nasıl şarkı söylüyorlar
bir
bulutun altında kıskanç güneş
kahverengi
gözlerinde kendini arıyor
dilden
dile düğümlenmiş
söz
verdiğimiz derin aşka
her
zaman…her zaman
ağlayarak
mı saklanalım
yüzüm
ayaklarına kapanık
göğsüm
kabarıyor gözyaşlarından
kaç kez
bozulan yeminlerimi duydun
gökyüzü
dahi acı çekti ağladı
affet
onu diye
varlık
da sessiz ve yasımı paylaştılar
ah…her
şeyim eşiğinde
ne var
ki uzun süre kendimi yatıştırmadım uyuyamadım
hevesle
beni bulmanı…göğsüne almanı
kollarımı
tutmanı istiyordum
beni
tüketen bu can sıkıntısından
bıkmıştım
yalnızıma sarılmaktan
başımda
günah sonsuz bir gölgede olsa da
kaderimin
acımasız çehresinde…seni istemek bir hata değil ki
yine de
hep izindeyim rüyalarımda bile
ah… bir
çocuğa kollarını uzatmak için gelmiş
o
gözlerini parlarken görseler gölgelerde
kim
sevincini gizlemek ister gözyaşları sızarken
neden…öperken
şefkatle anlımdan
birdenbire
mutluluğumuz kayboldu
bir
hata değildi ve fakat çok gözyaşı döktük
bu kalp
senin ve düşüncen ile doluyken
ister
miydim ruhunun incinmesini
benim için
ağlama… öpme beni derdim
tek tek
kaybolsa en tatlı hislerim
ve
arkadaşlığımız hayatıma mal olsa
derim
suç benim
altın
ve saf sevgim duymak istiyorum
beni
suçlayamayan tek kişiyi
her
zaman hassas olan o tek sesi
kalbimde
gözyaşı ve dua ettiğimde
beni
cezalandırmayan geçmişim
en
azından tanrı acı şikayetimi duydu affetti
sen de
her zaman beni neşelendir
bu
küçük çocuğu öp
asla
bir daha asla deme
elini
ver benimsinle de… bizi rahatlat
ağlıyorsak
da güleceğiz yarınlarda
hüzünlü
rüyaların sancılı büyüsüne bakma
düşüncelerimin
sadık yankıları beni yanıltmaz
yemin
ediyorum
kendimi
yalnız seninle buluyorum
kalbin
benimkine çok yakın ve bana arzulu
bir
şeyi benimle konuşmadan üzülüp hemen suçlama
dünyada
görülen mutluluk bizimle değil mi
hangi belirsiz
nesne arzumuza karışıp acı versin ki
korkma
aşk mektuplarımızdan… gizemli şikayetlerden
içten
içe ettiğimiz sessiz dualarımız var…korur bizi
beni
sen çağır titreyerekte olsa rüyana gelirim hiç değilse
bizi
ayıran boşluğu kilitleyen
asla
kaybolmayacak anahtar kalbinde
mecburen
birlikteyiz yeminleri imzalamak için
her şey
senin için okunan şarkılarla dolu
sevinç
gözyaşları döküyorum
her
zamandan daha sıkı sarıldım büyüleyici hayaline
kendimi
bildiğim gibi
seni
sevdiğim kadar beni sevmeni istiyorum
en
dokunaklı kelimelerimle arıyorum seni
derinlerde
sevişelim
beni
benden kendimden kurtar yeter diyorum
örtülmüşken
gözlerim gözyaşlarıyla
gözlerine
baka baka beni al
canıma
rağmen benden kalbimi çıkar
mutlu
mu özgür mü öldü mü demeden
en
iyisi yap bunu … batmadan güneş
dokundurduğun
öpücüğü örtü gibi gözlerime kapat
yorgunum
uyumak istiyorum
hala
titreyen tuzbuz kalbini
son
hatıramızı gözyaşınla sil
tesellim…
o günler çok acıydı…olsun
artık gecelerde bizim sabahlarda
İsmail Hakkı Altuntaş
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar