Print Friendly and PDF

Ocak Yansın'mış

 



Beyaz sahrada garibim,

imsiz ağacım

kış mı geldi sana,

çıplaklığın yetmemiş

titreyişin  bile donmuş,

sesini dahi çıkmadan

dallarını kıran o vahşet

incineceğini bile bile

narin umutlarını budamaya mı çalışıyor

Hani , meleklerin gelirdi gülünü vermek için

-tut elimizle

İncinmesin diye el-üstünden derlerdi.

neydi hepsi

-olacak o kadar

kırdılar mı vura vura

üzerinde  korkular

-ocak yansın'mış

bitkin ve kırılmaktan,

dondu uykusuz gözlerim yerine  içim ağlıyor,

yenilenmiş yıllar ve acılar,

başa bir daha dönmek mi

değil, ta başında  ezilmeliydi 

İsmail Hakkı Altuntaş

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar

Yorumlar