Güzelim, Kendi Güzelliğimi De Senin Güzelliğinde Gördüm

XCII

Güzelim, kendi güzelliğimi de senin güzelliğinde gördüm, hayalin için baştan başa bir ayna kesildim.

Şurası daha da tuhaf; iştiyakından gözüme uyku girmiyor, gene de gözlerim, seninle buluştuğundan her seher çağı kalkıp hamama gidiyor.

Bir kadına benzeyen hatırım, her an doğurmada, gebe, fakat senin ışığından, senin parlaklığından gebe.

Hem de dokuz aylık gebe, nasıl dursun, dayansın; çektiği ağrıdan, sancıdan nerden haberin olacak senin?

Ey aşk, kanım senden başkasına kaynarsa muradına ermeden helâl olsun kanım sana.

Aşkla baştan başa hal dili kesildim; feryadım Arş’a çıktı, senin halini, hatırını sormadayım.

Yokluktan, yeniden binlerce dünya yaratılsa hepsi de senin güzellik yanağında bir bene benzer ancak.

Nice demdir sinek gibi senin tatlılığına gark olmuş gitmişim; fakat huylarını gördüm mü pervane kesilirim de ateşe yanarım.

A gök, Tebriz padişahı Şems’in huzurunda secdeye kapan, olgunluğun budur senin.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

İsmail Hakkı Altuntaş