Sana Hiçbir Zaman …Göremezsin…Demezler
XXX
Botâ ger merâ tu bebînî nedânî
Be con lâlezârem be roh ze’ferânî
Güzelim, beni görsen tanıyamazsın, bilemezsin. Can bakımından
lâleliğim, fakat yüzüm safran gibi.
Sana gönül verdim; sen gönülden de yeğsin bana. sana can veririm; cana
da cansın sen.
Ahımdan, gözyaşımdan binlerce izim vardı. şimdi iş işten geçti; ne
izim kaldı, ne izimin tozu.
Ulu bir padişahsın, gönülde konaklamışsın.Abıhayat kesilmişsin,
gönülde akmadasın.
Hem gizli
şeyleri görürsün, hem nazlısın, nazeninsin... sana hiçbir zaman “Göremezsin”
demezler.
Mademki coştun,
köpürdün, ne diye yüzünü örtersin? Ama ister sen yüzünü ört; gizli kalamazsın
sen.
Ne acı ölümdür
sensiz yaşarsa can. fakat sana karşı öldüm mü, bu ölüm ne de güzel dirimdir.
Şu görünen
candan bezdim, cana geldim. şu görünen can yüzünden, can gizli kalmada.
İki can
arasında şaşırdım kaldım. biri, busun demede; öbürü, busun demede.
Biri cennet canı, biri cehennem canı. biri karanlık can, öbürü
apaydın can.
Cennet nedir, cehennem ne? Berzahın da padişahısın sen. dilersen
çağırırsın, alırsın; dilersen sürersin, kovarsın.
Kaynak:
Cilt 7-2
Mevlânâ
Celâleddin-Divân-ı Kebîr-Hazırlayan : Abdülbâkiy GÖLPINARLI
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar