Sana Hiçbir Zaman …Göremezsin…Demezler

XXX

Botâ ger merâ tu bebînî nedânî

Be con lâlezârem be roh ze’ferânî

Güzelim, beni görsen tanıyamazsın, bilemezsin. Can bakımından lâleliğim, fakat yüzüm safran gibi.

Sana gönül verdim; sen gönülden de yeğsin bana. sana can veririm; cana da cansın sen.

Ahımdan, gözyaşımdan binlerce izim vardı. şimdi iş işten geçti; ne izim kaldı, ne izimin tozu.

Ulu bir padişahsın, gönülde konaklamışsın.Abıhayat kesilmişsin, gönülde akmadasın.

Hem gizli şeyleri görürsün, hem nazlısın, nazeninsin... sana hiçbir zaman “Göremezsin” demezler.

Mademki coştun, köpürdün, ne diye yüzünü örtersin? Ama ister sen yüzünü ört; gizli kalamazsın sen.

Ne acı ölümdür sensiz yaşarsa can. fakat sana karşı öldüm mü, bu ölüm ne de güzel dirimdir.

Şu görünen candan bezdim, cana geldim. şu görünen can yüzünden, can gizli kalmada.

İki can arasında şaşırdım kaldım. biri, busun demede; öbürü, busun demede.

Biri cennet canı, biri cehennem canı. biri karanlık can, öbürü apaydın can.

Cennet nedir, cehennem ne? Berzahın da padişahısın sen. dilersen çağırırsın, alırsın; dilersen sürersin, kovarsın.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

İsmail Hakkı Altuntaş