Gel De Birbirimizin Kadrini Bilelim... Çünkü Ansızın Ayrılacağız Birbirimizden

CXVI

Bîyâ tâ kadr-i hem-dîger bidânîm

Ki tâ nâgeh zi yekdîger bimânîm

Gel de birbirimizin kadrini bilelim; çünkü ansızın ayrılacağız birbirimizden.

Mademki inanan, inanç sahibinin aynasıdır;

mademki bu böyle; ne diye aynadan yüz çeviriyoruz?

Ulular, dosta can feda ederler; köpekliği bırak, biz de insanız.

* Kul eûzü’leri, Kul huvallah’ları ne diye birbirimizi sevmek için okuyup üflemeyiz?

Garezler dostluğu karartır, ne diye gönülden söküp atmayız, sürüp çıkarmayız garezleri?

Bâzı bâzı, ben öleceğim diye gönlün hoşlaşıyor; ne diye ölüye taparız, neden birbirimizin canına düşman oluruz ki?

Ölümümden sonra biliyorum, uzlaşacaksın, barışacaksın; fakat bir ömür boyunca gamınla sınanıp duruyoruz biz.

Şimdi öldüm say da barış benimle; zaten teslim oluşta ölülere benzeriz biz.

Mezarımı öpmek istiyorsan, neysek gene oyuz biz, gel de yüzümü öp şimdi.

Ölü gibi sus a gönül; zaten bu dil yüzünden varlıkla töhmetlenmişiz biz.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

İsmail Hakkı Altuntaş