Ölümsüz Bir Canım Var, Ne Diye Korksun Ölümden

Ölümsüz bir canın var, ne diye korkarsın ölümden? Tanrı nuruna sahipsin, nasıl sığacaksın mezara?

Hoş tut gönlünü, âlem o incinin yüzünden baştan başa altın kesildi, onun gibi, ona benzer bir güzel nerde var, göster.

Beden aşka düştü, boğazına dek işrete daldı, sen hocam, ne diye bana bakıp yüzünü ekşitiyorsun?

Renksizlik âleminde sarhoşluk vardır, şuhluk vardır; a şeyh, senin neden gönlün daralıyor, neden bu gussaya dalmışsın?

Bu kadar gam yeme, niceye bir yaslara batacaksın? Bağışımıza nail olmuşsan aynı renge boyan bizimle.

Sevgili, gönül, nurunla öyle bir bilgin kesildi ki... Buyur ey bilgin, mademki sende de bizim şarabımız var, buyur.

Ey Tebrizli Tanrı Şems’i, sen ap-arısın, şekerler saçmada, ballar dökmedesin arı duru bir denizin var, tortulanmazsın, bulanmazsın sen.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

İsmail Hakkı Altuntaş