İsmail Hakkı Altuntaş

6. SU İNSANLARI, KORKUNÇ VE KÖTÜ, KENDİNİ BAŞKALARININ ARTIKLARINDAN YARATTI [110]. BİRİNCİSİNİN, İKİNCİSİNİN VE ÜÇÜNCÜSÜNÜN ZARARINDAN, [111]BUNU OLUŞTURDU. DHIANI GEL VE GÖR - BABA IŞIĞINDAN DHIANI -ANNE LOGOSU; BEYAZ BÖLGELERDEN [112], ÖLÜMSÜZ FANİLERİN KONUTLARINDAN GELİYORLAR [113](a).

a) Kıtalarımızda verilen açıklamalar, Kut'taki tabletteki efsanenin, bütünüyle korunsa bile vereceğinden çok daha nettir. Ancak üzerinde kalanlar onları doğruluyor. Çünkü tablette "Meleklerin Efendisi", öldürüldükten sonra "ceset veya kalıntı kalmadığında" insanları uçurumda yok ediyor. Bundan sonra, onlar, Büyük Tanrılar, insanlardaki birincil eterik bedenleri hareket ettirme yeteneğinin bir ipucu olan çöl kuşları, insanlar, "yedi kral, aynı ailenin erkek kardeşleri" vb. Yürümenin yanı sıra [114]uçabilen , ancak "mükemmel" olmadıkları için "yok edildiler", yani "Cennetin Kralları gibi cinsiyetsizdiler".

Metafor ve alegoriden sıyrıldığında, türlerin orijinal yaratılışının bu açıklamasına bilim ne diyecek? Bununla hiçbir ilgisi olmayan "Melekler" ve "Ruhlar" a itiraz edecek, ancak Doğa ve evrimin fiziksel yasası şu anda dünyada var olan her şeyin yaratıcısıysa, o zaman neden "böyle bir uçurum" olmasın? dünya, birçok canavar yaratığın yumurtladığı sularla kaplandığında? Böyle bir itirazın konusu "insan" ve insan kafalı iki yüzlü hayvanlar değil midir? Ama eğer insan yalnızca daha yüksek bir hayvansa ve kaba türlerden sonsuz dönüşümler dizisi yoluyla gelişmişse, o zaman "kayıp halkalar" neden hayvan gövdeli insan kafalarına sahip olmasın ya da iki başlı ve hayvan kafalarına sahip olmasın ve bunun tersi de geçerli olabilir mi? Doğanın erken girişimleri ? Sürüngenler ve memeliler, kuş kanatlı kertenkeleler, hayvan bedenleri üzerindeki yılan başları [115]bize jeolojik devirlerde, çağlarda [59] görünmedi mi? Bilimsel olarak konuşursak, modern insan ırkımız bile bazen bize iki başlı çocuklar, insan başlı hayvan gövdeleri, köpek başlı bebekler gibi canavarca türleri göstermiyor mu? Bu, Doğa'nın böyle bir oyununu hala gözlemleyebiliyorsak, Doğa yüzyıllardır evrimsel işleyişinin sırasına göre kurulduğuna göre, Berosus'un tanımladığı canavarlar gibi canavarların programının başında bir olasılık olduğunu kanıtlıyor. Doğa türlerini seçmeden ve onlar üzerinde sistematik olarak çalışmaya başlamadan önce, bir zamanlar bir yasa olarak bile var olabilecek bir olasılık. Bu, bilimin dediği gibi "geri dönüş" (geri dönüş) gerçeğiyle artık oldukça kesin bir şekilde kanıtlanmıştır.

Kutsal Öğretinin bize öğrettiği ve birçok kanıtla doğrulanan şey budur. Ama ne dogmatik teolojiden ne de materyalist bilimden onay beklemeyeceğiz, Stanzaları açıklamaya devam edeceğiz. Yorumlar ve açıklamaları ışığında kendileri için konuşsunlar; Bu soruların bilimsel yönü daha fazla tartışılacaktır.

Böylece, hayvanın ve insanın yaratılışında kendi haline bırakılan Fiziki Tabiatın başarısız olduğu gösterilmiştir. İlk iki krallığın yanı sıra aşağı hayvanların krallığını da üretebilir, ancak insanın sırası geldiğinde, "deri kabukları" ve "hayvan yaşamının nefesi" ne ek olarak, ruhsal, bağımsız ve rasyonel güçler gereklidir. Önceki Çemberlerin insan Monadları, herhangi bir hayvan "Frankenstein " dan bile daha düşük olma korkusuyla [116], kişilik oluşturmak için fiziksel malzemelere değil, daha yüksek bir şeye ihtiyaç duyarlar.

_____

60]

EKSOTERİK SUNUMLARDA İLAHİ VARLIKLARIN YARATILMASI

7. MEMNUN OLMADILAR. “BİZİM ETİMİZ BURADA DEĞİL [117]. BU ROOPLAR BEŞİNCİ KARDEŞLERİMİZ İÇİN UYGUN DEĞİLDİR. HAYAT İÇİN ALIŞKANLIK YOKTUR [118]. BULANIK DEĞİL TEMİZ SULAR İÇMELİLER (a). KURUTUN [119]. "

a) Tefsir Üzerine İlmihal diyor ki:

"Yeni bir Manvantara'nın başlangıcında fiziksel insanı oluşturan maddi dünyalardan inerler. Onlar, çift bedene (Eterik Form içinde Astral) sahip olan alt Lhas'lardır (Ruhlar). Onlar, illüzyon bedenimizin şekillendiricileri ve yaratıcılarıdır...

Lha (Pitris) tarafından temsil edilen formlara, İki Harf [120]("Çift Ejderha" olarak da adlandırılan Monad) Bekleme Kürelerinden iner [121]. Ama duvarları ve direkleri olmayan bir çatı gibidirler.

mükemmel olabilmesi için de kırk dokuz Ateşin özüne ihtiyacı vardır . [122]İllüzyonun Mana'sını tamamlayanlar , Yüksek Alemleri terk etmiş olanlar, İrade Tanrıları'dır . [123]Çünkü "Çifte Ejderha" basit bir biçimde ustalaşamaz. Onu alacak ve toplayacak hiçbir ağacın veya dalın olmadığı bir rüzgar gibidir. İletim için aracının [Manas, Akıl] olmadığı ve formun onu tanımadığı form üzerinde hareket edemez.

Yüksek dünyalarda bu üçü birdir [124]; Yeryüzünde [başlangıçta] bir, iki olur. Temel çizgisini - ki bu üçüncü Ateştir - kaybetmiş bir üçgenin iki [yan] çizgisi gibidirler [125].

Devam etmeden önce bu biraz açıklama gerektiriyor. Ezoterik yorumları bizimkinden farklı olabilen kardeşlerimiz Aryan Hinduların özel yararı için, yukarıdakileri onlara kendi zahiri [ 61] kitaplarından, yani Puranalardan bazı pasajlarda açıklamamız gerekecek . İkincisinin alegorilerinde Evrenin kolektif Yaratıcı Gücü olan Brahma şöyle anlatılır:

"Yug'un [Döngülerin] başında... yaratıcılığın arzusu ve gücü tarafından ele geçirilmiş ve yaratılması gereken şeyin potansiyelleri tarafından harekete geçirilmiş, her Kalpa'nın başlangıcında benzer bir yaratılışı tekrar tekrar açığa vurur. [126]"

Vishnu Purana'daki ekzoterik tanımı kontrol etmeyi ve onun okült sunumumuzla nasıl uyuşup uyuşmadığını görmeyi öneriyoruz.

_____

Vishnu Purana'da , diğerlerinde olduğu gibi, Brahma'yı yaratma amaçları için “ üç nitelikle donatılmış [127]dört Beden ” alan eril bir Tanrı biçiminde buluyoruz . Söylendi:

"Böylece, Maitreya, Jyotsna [şafak], Ratri [Gece], Ahan [Gün] ve Sandhya [akşam-alacakaranlık], Brahma'nın dört bedenidir. [128]"

iradesiyle dörtlü bir durumda veya Dört Varlık Derecesinde [129]yavrular yaratmak istediğinde : Tanrılar (Dhyan-Chohans), Şeytanlar (daha maddi Devalar), Atalar ( Pitris) ve İnsanlar, "(Yoga aracılığıyla) zihnini zihnin kendisinde yoğunlaştırır" (Yuyuga).

Söylemesi garip ama o, Şeytanların yaratılışıyla başlıyor ve bu nedenle Melekler veya Tanrılardan önce geliyor. Tutarsızlık değildir, tutarsızlığın sonucu da değildir, ama diğer her şey gibi derin, ezoterik bir anlamı vardır ve Hıristiyan teolojik önyargılarından özgür olan biri için tamamen açıktır. Ezoterik Felsefenin "Belirlenmiş Her Şeyi Bilme" olarak açıkladığı Mahat veya Akıl ilkesi "Evrensel Akıl"ın (kelimenin tam anlamıyla "Büyük"), Vishnu Purana'nın belirttiği gibi "Pradhana, ilkel Madde"nin ilk ürünü olduğunu kasteden kişi , ancak Parabrahman'ın veya Ezoterik Sat'ın ilk Kozmik Veçhesi, [130]Okültizm tarafından öğretildiği şekliyle Evrensel Ruh, Öz-Bilincin temelindedir, 62] bunun nedenini anlayacaktır. Ezoterik olarak kendini öne süren ve zekice aktif İlke olan sözde Şeytanlar, tabiri caizse, yaratılışın pozitif kutbudur; dolayısıyla, ilkel. Bu kısaca, alegorik olarak ifade edilen Puranalardaki süreç :

"Brahma zihnini zihnin kendisinde yoğunlaştırdı ve Karanlığın niteliği aldığı bedene yayıldı; Uyluğundan gelen Asuralar ilk yaratılanlardı; bundan sonra bu bedeni terk etti ve Gece'ye dönüştü.

Bunda iki önemli nokta vardır: (a) Birincisi, Rig Veda'da Asuralar ruhani, ilahi Varlıklar olarak ifşa edilir; etimolojileri Asu, nefes, "Tanrı'nın Nefesi" kelimesinden türemiştir ve Zerdüştlerin Yüce Ruhu veya Ahura'sı ile aynı anlama sahiptirler. Ancak daha sonra, teolojik amaçlar ve dogma uğruna, Brahma'nın Kalçasından doğdukları gösterildi ve isimleri negatif bir parçacık olan a'dan türetilmeye başlandı ve Sure - Tanrı veya "A-Sura" "değil. Tanrı"; bu yüzden Tanrıların düşmanı oldular. (b) İstisnasız tüm antik teogoni, Ari ve Mısırlılardan Hesiod teogonisine kadar, Kozmogonik Evrim sırasına göre, Günden Gece; "Karanlığın" ilk gün "den önce uçurumun yüzeyi üzerinde uzandığı" Yaratılış Kitabı bile . Bunun nedeni, Gizli Öğreti hariç her Kozmogoni'nin sözde "İkincil Yaratılış" ile başlamasıdır: yani, oluşumunun "Birincil Yaradılışın " ebedi Işığı arasındaki belirli bir ayrımla başlaması gereken Tezahür Eden Evren. "Gizemi, utanmazlar için sonsuza kadar "Karanlık" olarak kalması gereken, inisiye olmayanların sınırlı kavrayışı ve zekası ve görünür Doğa tarafından tezahür ettirilen İkincil Evrim. Rig-Veda , oryantalistlerimiz tarafından hiçbir zaman doğru bir şekilde açıklanmamış olmasına rağmen, onlar tarafından hiçbir zaman anlaşılmamış olmasına rağmen, bu ayrımın tüm felsefesini içerir.

Yaratmaya devam eden Brahma, başka bir biçime, Günün görünümüne bürünür ve Nefesinden İyilik (Pasiflik) niteliğine sahip Tanrıları yaratır [131]. Bir sonraki bedeninde büyük Pasiflik Niteliği baskın hale geldi, yani (olumsuz) iyilik de var ve bu Formun yanından insanların Ataları olan Pitris geldi, çünkü metinde açıklandığı gibi: Brahma "düşüncesi kendisinden (süreç sırasında) Dünyanın Babası olarak" [132]. Bu, başka bir yerde açıklanan Kriya-shakti [ 63] gizemli Yogik Gücüdür. Brahma'nın bu bedeni atıldığında Sandhya, Akşam Alacakaranlığı, Gündüz ve Gece arasındaki aralık oldu.

Sonunda Brahma, pislik niteliğiyle dolu son şeklini aldı.

"Ve bundan, içlerine pislik (veya tutkuların) hakim olduğu İnsanlar geldi."

Bu beden döküldüğünde, Şafak veya Sabah Alacakaranlığı, İnsanlığın Alacakaranlığı oldu. Burada Brahma ezoterik olarak Pitri'nin yerini alır. Toplu olarak o, Pita, "Baba" dır.

Bu alegorinin gerçek Ezoterik anlamı şimdi açıklanmalıdır. Brahma burada kişisel olarak Dünyanın Kollektif Yaratıcılarını ve insanları - taşınabilir ve (görünüşte) taşınmaz [133]sayısız şey yaratımıyla Evreni sembolize eder . Toplu olarak o, Varlığın Efendileri olan Prajapatilerdir; ve dört bedeni, birinci cildin Stanza VII'sindeki ilk ayet üzerine Yorumlar'da açıklanan dört Yaratıcı Güç Sınıfını veya Dhyan-Chohans'ı belirtir. Bu Dünyada iyinin ve kötünün sözde "Yaratılış" felsefesi ve bunun Manvantarik sonuçlarının tüm Döngüsü, Brahma'nın bu Dört Bedeninin doğru anlaşılmasına bağlıdır.

Okuyucu şimdi aşağıdakilerin gerçek ezoterik anlamını anlamaya hazır olacaktır. Ayrıca açıklığa kavuşturulması gereken önemli bir nokta var. Hıristiyan teolojisinin, Şeytan'ın Düşmüş Melekleri ile birlikte ilk yaradılışa ait olduğu ve Şeytan'ın ilk yaratılan, Tanrı'nın Başmeleklerinin en bilgesi ve en güzeli olduğu konusunda keyfi bir şekilde hemfikir olması ve bunu kabul etmesi gerçeğiyle, bu suretle tasdik Sözü dile getirildi ve ana nota duyuldu. O zamandan beri, tüm pagan Kutsal Yazılarının aynı anlama sahip olduğu varsayıldı ve hepsinin şeytani olduğu ilan edildi ve hakikatin ve gerçeğin yalnızca Hıristiyanlığa ait olduğu ve başladığı iddia edildi ve hala da iddia ediliyor. Oryantalistler ve mitologlar bile, bazıları hiç de Hıristiyan değil, "putperest" veya bilim adamı, bilinçsizce, sadece fikir ve alışkanlık çağrışımı sayesinde teolojik tekdüzeliğe girdiler.

Yalnızca açgözlülüğe, güç sevgisine ve hırsa dayanan tamamen brahmanik düşünceler, kitlelerin büyük gerçeklerden habersiz kalmasına izin verebilirdi; ve aynı nedenler, ilk Hıristiyanlardan İnisiyelerin sessiz kalmasına neden olurken, gerçeği asla bilmeyenler , "Melekler" Hiyerarşisini zahiri [64] imajlarına göre yargılayarak şeylerin düzenini bozdular. Böylece, popüler inançlara göre Asuralar, Yüce ile savaşan asi aşağı Tanrılar haline geldi; böylece yüce Başmelek, gerçekte Agathodaemon, yaşlı ve iyi Logos, Teolojide "Rakip" veya Şeytan oldu. Ancak bu, herhangi bir eski Kutsal Yazının doğru yorumuyla destekleniyor mu? Cevap: kesinlikle hayır. Tıpkı Mazdeanların, Zend Avesta'nın, Vendidad'ın ve diğerlerinin yazılarının Hindu Pantheon'daki Tanrıların daha sonraki kurnazca manipülasyonlarını düzelttiği ve ortaya çıkardığı ve Ahura aracılığıyla Asuraları Theogony'deki hak ettikleri yere geri getirdiği gibi, son keşifler de öyle. Keldani tabletlerinin çoğu, ilk ilahi Tecellilerin iyi ismini haklı çıkarır. Bu kolayca kanıtlanmıştır. Hıristiyanların melekolojisi, doğrudan ve özel olarak, dogmalarını Babil'den getiren Ferisilerden ödünç alınmıştır. Musa Yasasının gerçek koruyucuları olan Sadukiler, herhangi bir Melek hakkında bilgi sahibi değillerdi ve hatta insan ruhunun ölümsüzlüğüne (kişisel olmayan Ruhun ölümsüzlüğüne değil) itiraz ettiler. İncil'de karşılaşılan tek Melekler , Yaratılış Kitabı'nda bahsedilen "Tanrı'nın Oğulları"dır , bölüm. 6, - ve şimdi Nefilim, Düşmüş Melekler olarak kabul ediliyor - ayrıca insan biçiminde birkaç Melek, Yahudi Tanrısının "Habercileri", kişisel dereceleri şimdiye kadar olduğundan daha yakından araştırılması gereken. Yukarıda belirtildiği gibi, ilk Akadlılar, daha sonraki Keldaniler ve Samiler tarafından dişinin Deniz Ejderhası, şimdi Şeytan olan Tiamat, Tisalat ve Thalatth Berosus'a yozlaştırılan Ea Bilgeliği adını verdiler. Gerçekten - "Nasıl düştün (insan eli sayesinde), Ey Parlak Yıldız ve Sabahın Oğlu!"

Şimdi, Asur tabletlerinin parçalarında bulunan Babil "Yaratılış" kayıtları, Ferisilerin Angelology'lerini üzerine inşa ettikleri kayıtlar bize ne anlatıyor ? " Asur Keşiflerini " [134]Karşılaştırın George demirci Ve onun Keldani Tekvin [135]Hesabı . Yedi Kötü Tanrı veya Ruh'un hikayesinin tableti şu açıklamayı verir; önemli pasajları el yazısıyla yazdırıyoruz.

1. İlk günlerde kötü tanrılar.

2. Göğün alt kısmında bulunan dirilmiş melekler,

3. oluşturuldu.

4. Kötü işlerini yaptılar,

5. kafalarının kötü niyetle düşünmesi ... vb.

Böylece, okuduklarımızdan hiçbir şüpheye yer bırakmayacak kadar sağlam kalmış bir parça üzerinde, "Yükselen Melekler"in "cennetin alt kısmında" yaratıldığı, yani onlar aitti ve maddi evrim planına aittir , 65 ] bu plan duyularımızla bildiğimiz plan olmamasına rağmen, bu nedenle genellikle bizim için görünmez kalır ve bu nedenle öznel olarak kabul edilir. Bütün söylenenlerden sonra, Gnostikler, bizim bu Görünür Dünyamızın ve özellikle de Dünyanın, biri İsrailoğullarının Tanrısı olduğunu öğrettikleri gibi, alt Melekler, alt Elohim tarafından yaratıldığını ileri sürerken çok mu yanılıyorlardı? Bu Gnostikler zaman zaman Arkaik Gizli Öğreti'nin kayıtlarına daha yakındılar ve bu nedenle içeriğini, yüz yıl sonra söylenenleri yeniden yapıp düzeltmeyi kendilerine görev edinmiş olan inisiye olmayan Hıristiyanlardan daha iyi bildikleri kabul edilmelidir. . Ama aynı Levih'in ayrıca ne dediğini görelim:

7. Yedi (kötü tanrı) vardı .

Ardından, dördüncüsü, insan evriminde Dördüncü Irk'ın fallik sembolü olan "yılan"dır.

15. Yedi tanesi kralları Tanrı Anu'nun elçileriydi.

Şimdi Anu, Keldani Üçlüsü'ne aittir ve bir açıdan Sin, "Ay" ile özdeştir. Yahudi Kabalasındaki ay, tüm maddi yaşamın tohumunun Argha'sıdır ve kabalistik olarak tıpkı Anu gibi biseksüel olan Yehova ile daha da yakından bağlantılıdır. Her ikisi de Ezoterizm'de temsil edilir ve iki yönden ele alınır: eril veya ruhsal, dişil veya maddi veya Ruh ve Madde, iki karşıt ilke. Bu nedenle, "Ay" Sin olan Anu'nun "habercileri", 28 ila 41. satırlarda, Bel'a - Güneş ve İştar, Venüs - yardımıyla aynı Sin tarafından nihayet mağlup edilmiş olarak gösterilir. Bu, Asurologlar tarafından bir çelişki olarak kabul edilir, ancak Ezoterik Öğretide basitçe metafiziktir .

Birden fazla yorum var, çünkü "Düşüş" gizeminin yedi anahtarı var. Ayrıca Teoloji'de iki "Düşüş" belirir: Başmeleklerin isyanı ve onların "Düşüşü" ve Adem ile Havva'nın "Düşüşü". Böylece hem alt hem de üst Hiyerarşiler hayali bir suçla itham edilir. "Hayali" kelimesi doğru ve doğru bir terimdir, çünkü her iki durumda da yanlış bir fikre dayanmaktadır. Okültizmde her iki durum da karmik etkiler olarak kabul edilir ve her ikisi de Evrim yasasına tabidir - bir yanda zihinsel ve ruhsal, diğer yanda fiziksel ve psişik. "Düşüş" evrensel bir alegoridir. Evrim merdiveninin bir ucunda bir "isyan"ı, yani çeşitli düzlemlerde kendisini farklılaştıran, Madde ile birleşme arayışında olan bir akıl veya bilinç eylemini onaylar; ve diğer uçta, alt uçta, Maddenin Ruha karşı başkaldırısı ya da [ 66] ruhsal atalete karşı eylem. Ve 1800 yılı aşkın süredir uygar toplumların düşüncesi üzerinde böylesine feci etkileri olan yanılgının tohumu burada yatıyor. Orijinal alegoride, Ruhun fatihi olarak kabul edilenler Maddedir - dolayısıyla daha maddi Melekler - veya bu düzleme "düşen" Başmelekler.

Ateşli bir kılıcı olanlar [veya hayvani tutkuları olanlar] Karanlığın Ruhlarını uçurur."

Bu arada, Dünya'da bilinçli ve ilahi maneviyatın önceliği için savaşanlar ve başarılı olamayanlar, Maddenin gücü altına girenler ikincisiydi. Ancak teolojik dogmada bunun tersini görüyoruz. Milton'ın fantezisindeki Cehennem Ordularının lideri olan Lucifer gibi, Yehova'nın temsilcisi ve Göksel Orduların Lideri olan "Tanrı gibi olan" Mikail, Şeytan'a karşı mücadelede galip gelir. Mikail'in doğasının Yaratıcısının ve Efendisinin doğasına bağlı olduğu doğrudur. İkincisinin kim olduğu, astronomik bir anahtar yardımıyla "Cennette Savaş" alegorisini inceleyerek bulunabilir. Bentley'in kanıtladığı gibi, Hesiod'daki "Titanların Tanrılara Karşı Savaşı" ile Puranalar efsanesindeki Devalara karşı Asuraların Savaşı veya Tarakamaya, isimler dışında her yönden aynıdır . Yıldızların konumu - Bentley'nin MÖ 945 yılını almasıyla. Chr., böyle bir kombinasyon için en yakın zaman olarak - bunu gösterir

"Satürn dışındaki tüm gezegenler, güneş ve ay gibi gökyüzünün aynı tarafındaydı."

Bu yüzden onun rakipleriydiler. Yine de hem Hesiod hem de Musa tarafından muzaffer gösterilen Satürn veya İbranice "Ay Tanrısı"dır, ancak ikisi de anlaşılmamıştır. Böylece gerçek anlam çarpıtılmıştır.

_____

8. ALEVLER GELDİ. YANGINLAR VE KIVILCIMLAR; GECE IŞIKLARI VE GÜNDÜZ IŞIKLARI (a). ÇAMURLU, KARA SULARI KURUYORLAR. SICAKLIKLARIYLA SEBEP OLURLAR. ÜSTTE [136]LHA VE [137]ALTTA LHA ANA GELİR (b). BİÇİMLERİ YOK ETTİLER, İKİ YÜZLÜ VE DÖRT YÜZLÜ. KEÇİ İNSANLARI VE KÖPEK BAŞLI İNSANLARI VE BALIK GÖVDELİ İNSANLARI YOK ETTİLER.

a) "Alevler" , Yahudi Theogonia'ya göre "Yüce Olan'ın Tahtı"nı koruyan İşaya [138]67'de bahsedilen "Ateşli" Ateşli Seraphim (Seraphim) ile özdeş olmasa da paralel bir Ruhlar Hiyerarşisidir . Melcha, Alevlerin Efendisidir. Halk efsanesine göre Dünya'da göründüğünde bir Buda şeklini alır. O, en eski ve saygı duyulan Lha'lardan biri olan Budist Aziz Michael'dır.

b) "Aşağıda" kelimesi, Cehennem Bölgeleri anlamında değil, Dünya'ya yakınlığı nedeniyle daha düşük bir derecede olan veya Dünya Küremizin bir adım yukarısındaki manevi veya daha doğrusu eterik alan anlamında alınmalıdır; Lha ise Yüksek Kürelerin Ruhları iken - bu nedenle Tibet'in başkenti Lha-ssa'nın adıdır.

Bu ayete, tamamen fiziksel nitelikteki ve Dünya'daki yaşamın evrimi ile ilgili bir ifadeye ek olarak, başka bir alegorik anlam veya aslında bize öğretildiği gibi birkaç tane daha atfedilebilir. "Alevler" veya "Ateşler" Ruhu veya eril unsuru, "Su" maddesini veya zıt unsuru temsil eder. Ve burada yine, bilimsel ve kozmik gerçeğe ek olarak, tamamen maddi bir formu yok eden Ruh'un eyleminde , fiziksel ve psişik düzlemde Ruh ile madde arasındaki ebedi mücadelenin bir ipucunu görüyoruz. Çünkü bir sonraki ayetin dediği gibi:

_____

GERÇEKLEŞTİRİLEN KUVVETLERİN KİMLİKLERİ VE FARKLARI

9. SU-ANA, BÜYÜK DENİZ AĞLADI. O KALKTI; ONU BÜYÜTEN, DOĞAN AYDA KAYBOLDU.

Şimdi bu ne anlama gelebilir? Bu, Gezegenimizin Dördüncü Turundaki erken tarihindeki gelgitlerin açık bir ima değil mi? Modern araştırmalar, son zamanlarda Paleozoik Dönemdeki büyük su gelgitleriyle ilgili birçok teori ortaya attı. Darwin'in teorisi, en az 52.000.000 yıl önce - muhtemelen çok daha önce - Ay'ın Dünya'nın plastik kütlesinden atıldığıydı. Çalışmaların Helmholtz, Ferrel, Sir William Thomson ve diğerleri tarafından durdurulduğu noktadan başlayarak, zamanın çok derinlerine, Dünya'nın dönme hareketlerinde gelgitleri yavaşlatma sürecini takip etti ve Ay'ı yerleştirdi. , Gezegenimizin bebeklik döneminde, sadece "şimdiki mesafesinden kesirli bir parçacık". Kısacası teorisi, Dünya'dan ayrılanın Ay olduğuydu. Gelgitin yükselişi, küresel kütlenin süpürülmesiyle çakıştı - ve merkezkaç hızı o zaman neredeyse 68] çekime eşitti - çekimin üstesinden gelindi ve gelgitin yükselttiği kütle böylece Dünya'dan tamamen ayrılabildi [139].

Okült Öğreti bu teorinin tam tersidir. Ay, Dünya'dan çok daha yaşlıdır; astronomların ve jeologların tüm aksi açıklamalarına rağmen, birinci ciltte açıklandığı gibi, varlığını Ay'a borçlu olan dünyadır. Bu nedenle, Dünya Küremizin sıvı kısmının ortaya çıkardığı gibi, sürekli olarak ebeveynine yükselmeye çabalayan Ay'a olan gelgitler ve çekim. Su Ana'nın "onu büyüten, doğuran Ay'da yükselip kaybolduğu" ifadesinin anlamı budur.

_____

İSTASYON II. - Devam .

10. YOK [140]OLDUĞUNDA TOPRAK ANA YOK OLDU [141]. KENDİNİ KURUTMASINI İSTEDİ [142].

Yer kabuğunun sertleşme zamanı geldi. Sular ayrıldı ve süreç başladı. Bu yeni bir hayatın başlangıcıydı. Anahtarlardan birinin bize gösterdiği şey budur. Diğer anahtar, Suyun kökenini, Ateşle karışımını öğretir - tabirin kullanıldığı şekliyle "Sıvı Ateş" - ve mineraller ve toprak gibi bu iki katı maddenin oluşumunun simyasal bir tanımını verir.

"Uzayın Sularından", Eril Ruh-Ateş ve Su ilkesinin, dişil ilkenin (gaz halinde) bir ürünü olarak Dünya üzerindeki Okyanusun genişliği geldi. Varuna, Neptün kisvesi altında nihai Denizler üzerinde hüküm sürmek için Sonsuz Uzay'dan atılır. Halk fantezisinin her zaman olduğu gibi kesin bilimsel temellere dayandığı görülebilir.

Her Yerde Su Dişil İlkenin bir simgesidir; M harfinin türetildiği madde grafiksel olarak su hiyeroglifi /\/\/\'den türetilmiştir. Bu, Evrensel Rahim veya "Büyük Derin" dir. Büyük Bakire Anne Venüs, denizin dalgasından çıkar ve Aşk Tanrısı veya Eros onun oğludur. Ama Venüs, Gaia, Gaia ve Dünya'nın daha sonraki mitolojik varyantıdır ve en yüksek yönü Prakriti, Doğa, [69] metafiziksel olarak Aditi ve hatta Mulaprakriti, Kök-Prakriti veya onun Numen'idir.

Dolayısıyla Aşk Tanrısı veya Aşk, orijinal anlamıyla Eros'tur, İlahi İrade veya kendini görünür yaratım yoluyla tezahür ettirme Arzusu. Buradan, Eros'un prototipi olan Fohat, Dünya'da Büyük Güç, "Yaşamsal Elektrik" veya "Yaşam Veren" Ruh olur. Yunan Theogony'sini hatırlayalım ve felsefesinin ruhunu araştıralım. Yunanlılar bize Tanrılar da dahil olmak üzere var olan her şeyin varlığını Okyanusa ve karısı Tetis'e borçlu olduğunu öğretir , ikincisi Gea, Dünya veya Doğa ile aynıdır. Ama Okyanus kim? Okyanus sonsuz bir Uzaydır - Kaostaki Ruh - ki bu İlahidir. Tethys, Dünya değil, oluşum sürecindeki Ebedi Maddedir. Bizim durumumuzda, o artık yedi Gezegensel Tanrı arasındaki ana Aditya olan Uranüs'ü veya Varuna'yı doğuran Aditi-Gea değil, maddeleşmiş ve yerelleşmiş Prakriti'dir. Teogonik karakterinde eril olan Ay, yalnızca kozmik yönüyle dişil üretken ilkedir, Güneş ise bu ilkenin erkek amblemidir. Su, tüm halklar arasında çift cinsiyetli Tanrı olan Ay'ın çocuğudur.

Evrim, hem Kozmos'ta hem de en küçük gök cisminin oluşumunda benzetme yasalarını takip eder. Dolayısıyla, evrenin ortaya çıkışındaki işleyiş tarzı hakkında söylenenler, aynı şekilde dünyamızın oluşum zamanı için de geçerlidir.

Ele alınan dörtlük şimdi 300.000.000 yıldan bahsedilmesiyle başlıyor. Bize şu sorulabilir: hiçbir modern bilim adamı veya matematikçi sürelerini yaklaşık doğrulukla bile hesaplayamazken, eski insanlar jeolojik dönemlerin süresi hakkında ne bilebilirdi? Daha iyi yolları var mıydı, yok muydu? Burçlarından da anlaşılacağı gibi, buna sahip oldukları belirtiliyor. Ancak eski Brahminlerin kronolojisi burada olabildiğince doğru bir şekilde verilecektir.

_____

BRAHMİNLERİN KRONOLOJİSİ

Bilimde, şu sorudan daha görkemli bir bilmece, daha umutsuzca çözülemez bir sorun yoktur: Güneş ve Ay'ın, Dünya ve İnsan'ın eskiliği - yaklaşık olarak - nedir? Modern bilim , Dünya'nın var olduğu yüzyıllar, hatta jeolojik dönemler hakkında ne biliyor [70] ?

Hiçbir şey, kesinlikle hiçbir şey.

Kronolojik bilgi için bilime dönersek, o zaman örneğin ünlü jeolog Pengelli gibi en samimi ve adil olanlar: "Bilmiyoruz [143]. " Şu ana kadar Dünya'nın ve İnsan'ın varoluş yaşlarına ilişkin güvenilir bir hesaplamanın yapılamadığını ve hem jeolojinin hem de antropolojinin açık denizlerde olduğunu biliyoruz. Ancak Ezoterik Felsefe öğrencisi Okült Bilimin öğretilerini ortaya koymaya cüret ettiğinde hemen saldırıya uğrar. Kendi fiziksel yöntemlerine bırakılan en büyük bilim adamları en azından yaklaşık bir anlaşmaya varamadıklarına göre, bu neden böyledir?

Bunun için bilimin suçlanamayacağı doğrudur. Gerçekten de, tarih öncesi çağların Simmerya karanlığında, araştırmacılar, kapıları olmayan en uzun koridorları arkaik geçmişe giden görünür bir çıkış sağlamayan bir labirentte kaybolurlar. Kendi çelişkili teorilerinin yığınları arasında kaybolmuşlar ve her zaman yaptıkları gibi, Doğu Geleneğinin kanıtlarını hiçbir ipucu, onlara rehberlik edecek güvenilir bir dönüm noktası olmaksızın reddediyorlar; Ariadne'nin onu ilk gördükleri yere yönlendirin ve onu tamamen rastgele takip etmeyin. Bu nedenle, her şeyden önce bize, belgesel kayıtların atıfta bulunduğu en uzak zamanın artık antropoloji tarafından genellikle yalnızca "tarih öncesi dönemin en eski, kesinlikle tanınabilir noktası" olarak görüldüğü söylendi, bir yazarın sözleriyle. Encyclopaedia Britannica'daki makale .

Aynı zamanda, "bu dönemin ötesinde, yüzyılların derinliklerine, geniş ve belirsiz bir tarih öncesi çağlar dizisinin uzandığını" kabul ediyorlar.

Bu şekilde belirlenmiş "çağlar" ile başlayacağız. Onlar sadece Maddenin çıplak gözü için "tarihöncesi"dirler. Tüm Irklardaki Kâhin ve Peygamber'in ruhani, kartal gözü için, Ariadne'nin ipi, bu "tarihi dönem"in sınırlarının ötesine, kopmadan ve kusursuzca, kendinden emin ve sağlam bir şekilde zamanın gecesinin derinliklerine doğru gerilir; ve onu tutan el, onu serbest bırakamayacak, hatta kırılmasına izin vermeyecek kadar güçlüdür. Cahiller tarafından kurgu diye reddedilebilseler de kayıtlar mevcuttur; aslında birçoğu filozoflar ve büyük bilginler tarafından sessizce kabul edilir ve her zaman yalnızca ortodoks bilimin resmi ve kolektif birliği tarafından reddedilir. Ve ikincisi bize jeolojik Çağların süresi hakkında yaklaşık [71] bir fikir vermeyi reddettiğine göre - birkaç tartışmalı çelişkili hipotez dışında - Aryan Felsefesinin bizi nasıl aydınlatabileceğini görelim.

Manu ve Puranalarda verilenler gibi hesaplamalar -önemsiz ve şüphesiz kasıtlı abartmaları bir kenara bırakarak- daha önce de söylendiği gibi, Ezoterik Felsefe'de öğretilenlerle hemen hemen aynıdır. Bu, her ikisini de herhangi bir Hindu ortodoks takvimine göre karşılaştırarak doğrulanabilir.

göre, Asuramaya'nın bıraktığı verilerden gizli parçalardan derlenen , daha önce sözü edilen, Thirukkanda Pancha nga adlı Tamil takvimidir . , oldukça yakınsadığı.

Ve Asuramaya'nın en büyük astronom olduğu ifade edildiği gibi, "günahtan siyaha dönen Beyaz Ada"nın, yani adalardan birinin en güçlü "büyücüsü" olduğu da fısıltıyla eklenir. Atlantis.

"Beyaz Ada" sembolik bir isimdir. Jnana-bhaskara'da korunan geleneğe göre Asuramaya'nın Batı'da Romaka-pura'da yaşadığı söylenir ; çünkü bu ad, Üçüncü Irk'ın "Terden Doğan"ının ülkesine ve beşiğine bir göndermedir. Bu ülke veya anakara, Asuramaya'nın yaşadığı zamandan çok önce ortadan kayboldu, çünkü o Atlantisliydi; ama o asla ölmeyen Irk olan Bilge Irk'ın doğrudan soyundan geliyordu . Hindu kroniklerinin iddia ettiği gibi, Güneş Tanrısı Surya'nın öğrencisi olan bu kahraman hakkında çok sayıda efsane vardır. Bir adada ya da başka bir adada yaşayıp yaşamadığı pek önemli değil, ancak soru, Dr. Weber ve diğerlerinin istediği gibi onun bir efsane olmadığını kanıtlamaktır. Romaka-Pura'nın Batı'da arkaik zamanların bu kahramanının doğum yeri olarak adlandırılması, "ebeveynlerinin gözeneklerinden" doğan Terden Doğan Irkların Ezoterik öğretisine güçlü bir şekilde gönderme yaptığı için daha da ilginçtir. " Roma-Kupas " Sanskritçe'de "saç gözenekleri" anlamına gelir. Mahabharata , [144]Raumas adlı insanların, Daksha'nın kurbanını yok eden korkunç bir dev olan Virabhadra'nın gözeneklerinden yaratıldığını söylüyor. Diğer kabileler ve halklar da aynı şekilde doğmuş olarak gösterilir . Hepsi İkinci Kök Irk'ın sonuna ve Üçüncü Kök Irk'ın başına aittir.

Aşağıdaki rakamlar az önce bahsedilen takvimden alınmıştır: Aria-Samaj okulunun rakamlarıyla tutarsızlık noktaları notta belirtilmiştir:

72]

I. Kozmik Evrimin Başlangıcından [145]Hindu Taran Yılı'na veya (1887)	1.955.884.687 yıl.
II. İnsandan önceki (Astral) mineral, bitki ve hayvan krallıkları gelişimlerini talep etti	300.000.000 yıl [146].
III. İnsanlığın ilk ortaya çıkışından bu yana geçen süre (Gezegen Zincirimizde)	1.664.500.987 yıl [147].
IV. Manvantara Vaivaswata - veya İnsan Dönemi'nden 1887'ye kadar geçen yıl sayısı [148]tam olarak şu şekilde hesaplanır:	18.618.728 yaşında.
V. One Manvantara'nın Tam Dönemi	308.448.000 yaşında.
VI. On dört Manvantara artı bir Satya Yuga dönemi, bir Brahma günü veya tam bir Manvantara veya	4.320.000.000 yıl.
Bu nedenle Maha Yuga şunlardan oluşur:	4.320.000 yaşında [149].
1887 yılı ile Kali Yuga'nın başlangıcı arasında,	4.989 yaşında.

73]

Theosophist , Kasım 1885'ten alınmıştır .

ÖLÜMLÜ YILLAR.

360 gün ölümlü bir yıl yapar	1.
Krita Yuga içerir	1.728.000.
Treta Yuga'nın içeriği	1.296.000.
Dvapara Yuga içerir	864.000.
Kali Yuga içerir	432.000.
Belirtilen dört Yuga'nın toplamı Maha Yuga'dır.	4.320.000.
Bu tür yetmiş bir Maha-Yuga, bir Manu'nun saltanat dönemini oluşturur.	306.720.000.
On dört Manus'un saltanatı, 994 Maha Yuga'nın süresini kapsar;	4.294.080.000.
Sandhis'i ekleyin, yani her bir Manu'nun saltanatı arasındaki aralıklar, ki bu da altı Maha Yuga'ya karşılık gelir;	25.920.000.
Bu saltanatların ve on dört Manus'un ara dönemlerinin sonucu 1.000 Maha Yuga'ya eşittir, bu Kalpa'dır, yani Brahma'nın bir Günü	4.320.000.000.
Brahma Gecesi aynı süreye sahip olduğundan, Brahma'nın Bir Günü ve Gecesi şunları içerecektir:	8.640.000.000.
360 gün ve gece, Brahma'nın bir yılını oluşturur;	3.110.400.000.000.
Bu tür 100 yıl, Brahma Çağı'nın tam dönemini, yani Maha-Kalpa'yı oluşturur.	311.040.000.000.000.

Bunlar, Hindistan'ın her yerinde kabul edilen zahiri figürlerdir ve Gizli Öğretiler'in rakamlarına oldukça yakındırlar. İkincisi, ayrıca, onları, kamuya açık Brahminik yazılarda hiç bahsedilmeyen birkaç Ezoterik Döngüye bir alt bölümle tamamlar - bunlardan biri, yani Güney'in Irk Döngülerine bölünmesi, başka bir yerde örnek olarak verilmiştir. Geri kalanı, elbette, ayrıntılarıyla asla yayınlanmadı. Yine de, "iki kez doğmuş" (Dvija veya Initiate) her Brahman tarafından bilinirler ve Puranalar ayrıca , Oryantalistlerimizden hiçbirinin henüz deşifre etmeye çalışmadığı ve isteseler de çözemeyecekleri, bazılarından üstü kapalı terimlerle söz eder. hatta istiyorum.

Bu gizli astronomik Döngüler çok eskidir ve çoğunun Narada ve Asuramaya'nın hesaplamalarına ait olduğu söylenir. İkincisi, Dev ve Sihirbaz olarak bilinir. Ancak tufandan önceki Devler - İncil'in Gibborim'i - her okültistte [ 74] Kötü Ruh'un hizmetkarını görerek, Hıristiyan teolojisinin istediği gibi, tamamen kötü ya da büyücü değildi; ne de birçok "kilisenin sadık oğulları"ndan daha kötü değillerdi. Torquemada ve Catherine de Medici, kendi zamanlarında ve Rablerinin adına, ister Cyclopes, ister Medusa, hatta Orphic Titan olarak adlandırılsınlar, Atlantis'in herhangi bir devinin veya antik çağın Yarı-Tanrısının işlediğinden daha büyük kötülükler yaptılar. Ephialtes olarak bilinen canavar. Eski zamanlarda iyi "Devler" vardı , tıpkı şimdi kötü "Pigmeler" olduğu gibi . Ve Lanka adasından Rakshasas ve Yakshasas, modern savaşlar sırasında modern dinamitlerimizden ve bazı Hıristiyan ve medeni generallerimizden daha kötü değil. Bunlar efsane olarak da görülmemelidir.

"Briareus ve Orion ile alay etmek isteyenler, Karnak ve Stonehenge'i ziyaret etmekten ve hatta onlar hakkında konuşmaktan kaçınmalıdır"

modern bir yazara dikkat çekiyor.

Yukarıdaki brahminik figürler yaklaşık olarak Ezoterik Sistemimizin temel hesaplamaları olduğundan, okuyucudan bunları dikkatlice ezberlemesi istenir.

Encyclopaedia Britannica'da , bilimin son sözü olarak, insanın antik çağının "on bin yıldan" biraz daha uzun sürebileceği varsayımını buluyoruz . Bu sayıların 10.000 ile 100.000 arasında dalgalanabildiği için, eğer varsa, çok az değere sahip oldukları ve sadece bu konuyu çevreleyen karanlığı daha da kalınlaştırdığı aşikar hale geliyor. Ayrıca, bilimin insanın doğumunu "Buz Devri'nin öncesi ya da sonrası"na yerleştirip yerleştirmemesinin ne önemi var, eğer aynı zamanda "Buz Devri" denen şeyin yalnızca birbirini izleyen uzun bir çağlar olduğu söyleniyorsa.

"Ani bir değişiklik olmadan insan ya da yakın dönem denen döneme geçtik... jeolojik dönemlerin üst üste binmesi zamanın başlangıcından beri kural olmuştur [150]. "

Son "kural"ın bir sonucu olarak, kesinlikle bilimsel ve doğru olsa bile daha da şaşkınlığa neden olan bir indirgemedir. Tam olarak ne

"Bugün bile insan, Alpler'in vadilerinde ve Finnmarken'de Buzul Çağı ile çağdaştır" [151].

Bu nedenle, Gizli Öğreti tarafından öğretilen dersler ve hatta ekzoterik Hinduizm ve gelenekleri olmasaydı, bir bilim okulunun belirsiz "Yüzyılları" ile "Yüzyıllar" arasında şaşkınlık ve belirsizlik içinde kalmak bugüne kadar bize kalırdı. on bin" yıllık bir başkası ve 6000 yıllık İncil yorumcusu. Bu , modern bilim adamlarının vardığı sonuçlara saygı duymakla birlikte, tarihöncesi antik çağın tüm bu tür sorularında onları görmezden gelmek zorunda olmamızın birçok nedeninden biridir .

Elbette, modern jeoloji ve antropoloji bizim görüşlerimizden farklı olmalıdır. Ancak okültizm , Lang'in şu güvencelerine rağmen, bu iki bilime karşı astronomik ve fiziksel teorilere karşı olduğu kadar çok silah bulacaktır :

"En eski ve en son oluşumlarla ilgili bu sıradaki [kronolojik] hesaplamalarda teoriler yoktur, çünkü bunlar olumlu gerçeklere dayanırlar, yalnızca şu veya bu yöndeki belirli sayıda olası (?) hatayla sınırlıdırlar." [152].

Elinde bilimin itiraflarına sahip olan okültizm, jeolojinin çok fazla ve çoğu zaman astronomiden bile daha fazla hatalı olduğunu kanıtlayacaktır. Kesinlik açısından astronomiden çok jeolojiyi tercih eden Bay Lang tarafından alıntılanan bu sözlerde, en iyi jeologların varsayımlarıyla açık bir şekilde çelişen sözler buluyoruz . Yazar iddia ediyor:

"Kısacası, jeolojinin vardığı sonuçlar, en azından [153]mevcut düzenin yeterince kurulduğu Silüriyen döneme kadar, teoriler değil, yaklaşık [gerçek] gerçeklerdir ; oysa astronomik sonuçlar yalnızca bu tür güvenilmez verilere dayanan teorilerdir. ...bazı durumlarda inanılmaz derecede kısa süreli etkiler üretirken... diğerlerinde inanılmaz süreli etkiler üretirler..." [154].

Bundan sonra okuyucuya "en kesin yol" tavsiye edilir.

“Görünüşe göre, jeolojinin, şeylerin mevcut düzeninin süresinin yaklaşık 100 milyon yıl veya daha fazla olduğu tahmin edildiğini gerçekten kanıtladığı varsayımından oluşuyor; astronomi ise kendini güneş sisteminin doğuşuna, büyümesine, olgunluğuna, düşüşüne ve ölümüne adamıştır; içinde Dünyamız artık yaşanabilir bir aşamadan geçen, bilinmeyen ama çok uzaklara uzanan çok geniş bir zamandan geçen küçük bir gezegendir. bunun ötesinde geçmişe ve gelecek geleceğe [155].

Geçmiş deneyimlere bakılırsa, en ufak bir şüphe yok ki, bilim adamları "egzoterik (ve Ezoterik) Aryan kronolojisinin akıl almaz, bilim dışı ve övünen ifadelerine" yanıt vermeye çağrılacaklarından, o zaman "inanılmaz derecede kısa bir sonuç" iddia eden bir bilim adamı olarak, yani sadece 15.000.000 yıl, yani "600.000.000 yıla ihtiyaç duyan" bilim adamı, Huxley'in rakamlarını, yani "Avrupa'da tortulaşmanın başlangıcından itibaren 1.000.000.000 yıl [156]" kabul edenlerle birlikte, hepsi eşit derecede dogmatik olacaktır . Ayrıca okültist ve Brahman'a, yalnızca modern bilim adamlarının kesin bilimin temsilcileri olduğunu ve görevleri "yanlışlık" ve "batıl inanç" ile mücadele etmek olduğunu hatırlatmaktan geri kalmayacaklar.

mevcut düzeni için ve mevcut insanlığımızın gerçek "deri kaplamalarına" ve kemikler ve beyin için fosfora ihtiyacı olduğu için "yaşanabilir bir aşamadan" geçiyor .

Jeolojinin önerdiği 100.000.000 yılı kabul etmeye hazırız, çünkü bize gerçek fiziksel insanlığın - ya da Vaivaswata Manu'nun - sadece 18.000.000 yıl önce başladığı öğretildi. Ancak, daha önce göstermiş olduğumuz gibi, jeolojik dönemlerin uzunluğunu belirlemek için bize astronomi gibi gerçekleri jeoloji de veremez. Cor üyesi Pengelli'den gerçek mektup. Common, başka bir yerde alıntılanmıştır:

"Şu anda ve belki de her zaman, en azından yaklaşık olarak, jeolojik zamanı yıllara ve hatta bin yıla çevirmek imkansız olacak."

gerçek formundan başka bir biçimde taşlaşmış bir adam ortaya çıkarmadığına göre , onun hakkında ne bilebilir? Bölgeleri veya tabakaları ve onlarla birlikte orijinal zoolojik yaşamı Silüriyen dönemine kadar takip etti. Aynı şekilde erkeğin birincil protoplazmik formuna kadar izini sürdüğünde, birincil insan hakkında bir şeyler biliyor olabileceğini anlarız. "Modern bilimsel keşiflerin modern düşünce üzerindeki sonuçları açısından" çok önemli değilse de, gerçekten öyle mi?[157]

"İnsan, 15.000.000 yıllık bir sürenin son 50.000 yılında veya 150.000.000 yıllık bir sürenin son 500.000 yılında var olmuştur."

S. Lang'ın okuyucularına bildirdiği gibi, okültistlerin tasdiki için çok önemlidir. Eğer ikincisi, o adamın 18.000.000 yıl önce yaşadığı olasılığını , mutlak kesinliğini kanıtlamıyorsa , o zaman Gizli Öğreti yazılmamış kalabilir. Bu nedenle, bu yönde bir girişimde bulunulmalıdır ve bu cildin üçüncü bölümünde bu gerçeği doğrulamak için modern jeologlarımızın ve genel olarak bilim adamlarımızın tanıklıkları getirilecektir. Şimdiye kadar ve Hindu kronolojisi Oryantalistler tarafından sürekli olarak "gerçek" bir hesaplamaya dayalı değil, [158]sadece "çocukça övünme" olarak bir uydurma olarak sunulmasına rağmen, yine de, Batı teorilerine karşılık gelmesi için genellikle tanınmayacak kadar çarpıtılmıştır. . Ünlü 4, 3, 2 ve ardından Güney sıfırları ve Maha-Güney kadar hiçbir sayı bu kadar karıştırılmadı ve çarpıtılmadı.

77] Irkların evrimi ve dönüşümü ve insanın son derece büyük eskiliği gibi tarih öncesi olayların tüm Döngüsü bu kronolojiye dayandığından, onu mevcut diğer hesaplamalarla kontrol etmek son derece önemli hale gelir. Doğu kronolojisi reddedilirse, o zaman en azından bilim ya da kilise figürlerinde başka hiçbir şeyin daha fazla güvenilmeye layık olmadığını kanıtlama tesellisine sahip olacağız. Prof. Max Müller'e göre, verili bir şeyin ne olmadığını kanıtlamak, ne olabileceğini göstermek kadar faydalıdır. Ve hem Hıristiyan hem de bilimsel hesapların yanlışlıklarına işaret etmeyi başardığımızda -onlara bizim kronolojimizle karşılaştırmaları için mükemmel bir fırsat sunarak- hiçbirinin ezoterik figürleri kendilerininkinden daha az kesin ilan etmek için makul bir temeli olmayacaktır.

, [159]birkaç sayfa önce verilen rakamlarla ilgili bazı açıklamalar için önceki çalışmamız Isis Unveiled'a yönlendirebiliriz .

Şimdilik burada verilen bilgilere her müsteşrikin bildiği birkaç gerçek daha eklenebilir. 4320 döngüsünün ek sıfırlarla sırrı, onu oluşturan sayıların, tek tek alındığında veya çeşitli kombinasyonlarda birleştiğinde, istisnasız, Doğanın en büyük sırlarının sembolleri olduğu gerçeğinde yatmaktadır. Aslında, ister 4'ü, ister 3'ü ayrı ayrı, ister ikisini birlikte alıp 7'yi, ister üçünü birden 4, 3, 2, 9'u elde edelim, ancak tüm bu sayıların en gizli okült sorularda uygulamaları vardır ve çalışmayı kaydeder . Doğanın sonsuz periyodik tezahürlerinde. Bu sayılar her zaman kesindir, sürekli tekrarlanır ve zamanın ve mevsimlerin doğal kozmik bölümlerinde, görünmez etkilerde, astronomik fenomenlerde ifade edilen Kozmogoni'deki akıllı Plan olan, gerçekten ilahi Sistem olan Doğanın sırlarını inceleyen kişiye ifşa eder. yeryüzü ve hatta ahlaki doğa üzerindeki etkileri ve tepkileri; doğum, ölüm, büyüme, sağlık ve hastalık. Tüm bu doğal olaylar, Kozmos'un kendisindeki döngüsel süreçlere dayanır ve bağlıdır ve dışarıdan hareket ederek Dünya'yı ve her Manvantara'nın başından sonuna kadar üzerinde yaşayan ve nefes alan her şeyi etkileyen periyodik aracılar üretir. Sebep ve sonuç ezoterik, ekzoterik ve tabiri caizse "endexoteric"tir.

" Isis Unveiled "da şu anda tekrarladığımız şeyi yazmıştık: "Döngünün en alt noktasındayız ve belli ki bir geçiş durumundayız." Platon, her Döngü sırasında Evrenin zihinsel ilerleyişini verimli [78] ve kısır dönemlere ayırır. Ay altı bölgelerde, çeşitli elementlerin küreleri sonsuza kadar İlahi Doğa ile mükemmel bir uyum içinde kalır, diyor ki: "ama bunların parçaları", Dünya'ya çok yakın olmaları ve dünyevi [Madde ve olan] ile karıştırılmaları nedeniyle. bu nedenle kötülük bölgesi], "(İlahi) Doğa ile bazen hemfikir olurlar, bazen ona direnirler. Tüm elementleri içeren evrensel Eter'de Eliphas Levi'nin "Astral Işık akımları" olarak adlandırdığı bu dolaşımlar, İlahi Ruh ile uyum içinde gerçekleştiğinde, Dünyamız ve ona ait olan her şey verimli bir dönem yaşar. Bitkilerin, hayvanların ve minerallerin okült güçleri "yüksek doğalar"a sihirli bir şekilde sempati duyar veya onlarla aynı fikirde olur ve insanın İlahi Ruhu bu "aşağı" doğalarla mükemmel bir uyum içindedir. Ancak kısır dönemlerde, ikincisi büyülü sempatilerini kaybeder ve insanlığın çoğunluğunun ruhani görüşü o kadar kördür ki, İlahi Ruhunun daha yüksek fakültelerine ilişkin tüm anlayışını kaybeder. Kısır bir dönemdeyiz; Şüpheciliğin habis ateşinin bu kadar yaygın olduğu on sekizinci yüzyıl, kalıtsal bir hastalık gibi on dokuzuncu yüzyıla bulaşan şüpheciliğe yol açtı . İlahi akıl insanda gizlenmiştir ve yalnızca hayvan beyni "felsefe yapar". Ve sadece felsefe yapmakla meşgul olduğu için, "Ruh Öğretisini" nasıl anlayabilir?

Hikâyenin akışını bozmamak için ikinci bölümde bu döngüsel yasaların bazı şaşırtıcı kanıtlarını vereceğiz ama şimdilik jeolojik Irk Döngüleri açıklamalarımıza devam edeceğiz.

İSTASYON III

İNSAN YARATMAYA ÇALIŞMA

11. Demiurge'nin İnişi. 12. Ay Tanrılarına yaratma emri verin. 13. Yüksek Tanrılar reddeder.

11. MUHTEŞEM RAB GELDİ. SULARI BEDENİNDEN AYIRDI VE YUKARIDAKİ GÖKYÜZÜ, BİRİNCİ CENNET OLDU [160].

Puranas'ta tekrarlanan ilk açıklamada hem de Musa'nın kitaplarındaki sonraki tanımda yeniden evrensel bir anlama geri döner. İlki diyor ki:

79] “O Rab'dir [Brahma biçimine sahip Tanrı], dünya bir okyanus haline geldiğinde, dünyanın suların derinliklerinde olduğu sonucuna vardığında ve onu yükseltmek [ayırmak] istediğinde, kendisini farklı bir biçimde yaratmıştır. Önceki Kalpa'da [Manvantara] kaplumbağa şeklini aldığı gibi, bunda da yaban domuzu şeklini aldı vb [161].

Elohic "yaratma"da, [162]"Tanrı" "suların ortasında bir gökkubbe" yaratır ve " Kuru toprak görünsün " der. Ve şimdi Kabalistik yorumun ezoterik kısmının asılı olduğu geleneksel kancaya geliyoruz.

_____

İSTASYON III. - Devam .

12. BÜYÜK KOĞANLAR [163]AY'IN RABBİ'NE HAVA CİHAZLARI HAKKINDA ÇAĞIRDILAR: “İNSANLAR YARAT [164], DOĞASINDAN İNSANLAR. ONLARA İÇ ŞEKİLLERİNİ VERİN . [165]DIŞ KABUKLARI [166]KATLAYACAKTIR [167]. KOCA OLACAKLAR. ALEVİN ERKEKLERİ DE…”

Kim bu "Ayın Efendileri"? Hindistan'da onlara Pitris veya "Ay Ataları" denir, ancak İbranice parşömenlerde Yehova'nın kendisi "Ayın Efendisi" dir, topluca Ordu ve ayrıca Elohim'den biri olarak ortaya çıkar. Yahudilerin astronomisi ve " zamanı gözlemlemeleri " Ay tarafından kuruldu. Bir Kabalist, "Daniel'in ... Tanrı'nın Takdirini yerleşik zamanlar temelinde öğrettiğini " ... ve Yuhanna'nın Zuhurunun " gökten inen , dikkatlice ölçülmüş, kübik bir şehirden" bahsettiğini vb. kanıtlayarak ekler. :

“Ama gökyüzünün hayat veren gücü esas olarak Ay'da yatıyor ... İbranice ה ו ה י [Yehova] - ve St. Pavlus şunları ekliyor: “ Gelecek olayların gölgesi olan yedinci günü ve yeni ay gününü kutladığınız için kimse sizi yargılamasın ; ama beden (veya öz) Mesih'ten, yani Yehova'dandır - "kısır bir kadından mutlu bir çocuk annesi yapan" bu gücün işlevi, - "çünkü onlar Yehova'nın bir armağanıdır" ... Sunamith'in, Tanrı adamını ziyaret etmek istediğinde kocasına yaptığı itirazı anlamanın anahtarı: "çünkü o, ne yedinci gün ne de yeni ay günüydü ." Takımyıldızların canlı ruhsal güçleri, yıldızların ve gezegenlerin hareketleri ve konumları ile ve özellikle Ay, Dünya ve Güneş'in birleşiminin bir sonucu olarak belirginleşen güçlü savaşlara sahipti. Bentley, Hinduların "tanrılar ve devler arasındaki savaş" hakkında, Ay'ın yükselen düğümünde bir Güneş tutulmasıyla damgasını vurduğu şeklinde yorum yapıyor, 80] c 945 г. R. Chr. [!] SRI'nin [Sarai, S-r-i, Yahudi İbrahim'in karısı [168]] doğduğu veya denizden çıktığı çağda , [169]Batı'nın Venüs-Afroditi [sic] ve "ay-güneş yılı veya" amblemi Ay”, [Sri - Luna'nın karısı için nota bakın], tüm büyümenin tanrıçası” [170]... [Bu nedenle] bu döngüye göre [Güneşin 19 tropikal yılı ve Ayın 235 dönüşü] kameri yıl ve ayın kesin döneminin görkemli anıtı ve kilometre taşıdır. ] hesaplanabilirdi, Sina Dağı - Rab Yehova, onun üzerine iniyordu ... Pavlus [o zaman], İbrahim'in özgür karısı ve cariyesinden bahsederken bir mistik gibi şöyle diyor: "Hagar için (karısı- İbrahim'in kölesi) Arabistan'daki Sina Dağı'dır." Bir kadın nasıl dağ olabilir ? Ve ne dağ! Ancak, bir anlamda... o oydu ve hatta harika bir gerçek anlamda. Adı Hagar, İbranice ר ג ה idi, sayısal değeri 235'e tekabül ediyordu ya da kesin ölçüm, bu döngüyü tamamlamak ve benzerliği ve kimliği geçerli kılmak için 19 tropikal yıla eşit olan kamerî ayların sayısıydı; ve Sina Dağı, bu bilgeliğin ezoterik dilinde, bu ruhani yaşam verme döngüsünün hesaplanabileceği ay yılı ve ayının tam zamanının bir anıtıydı - ve aslında bu dağa (Fürst tarafından) deniyordu. "Ay Dağı (Günah)" . Ayrıca İbrahim'in karısı Sarai'nin (SRI), adı Sarah הר ש olarak değiştirilene kadar çocuğu olamazdı ve bu ona ay etkisinin özelliğini verdi [171].

Bu, ana temadan bir sapma olarak görülebilir; ancak Hıristiyan okuyucular dikkate alındığında gereklidir. Kim için, Abram veya Abraham, Sarai veya Sarah , "kimin yüzü güzeldi" ilgili efsanelerini ve Brahm ve Saraswati veya Sri Lakshmi-Venüs efsanelerini, hepsinin Tanrı ile bağlantısıyla tarafsız bir şekilde inceledikten sonra kim için? Ay ve Su; - ve özellikle Yehova isminin gerçek Kabalistik anlamını, ay ile bağlantısını ve ilişkisini anlayan biri - İbrahim efsanesinin Brahm efsanesine dayanmadığından veya Yaratılış Kitabı'nın orijinal olduğundan şüphe edebilir. tüm eski halklar tarafından kabul edilen eski gelenekler temelinde yazılmamış mı ? Eski Kutsal Yazılarda her şey alegoriktir - her şey astronomi ve kozmolatriye dayanır ve ayrılmaz bir şekilde bağlantılıdır.

_____

81]

İSTASYON III. - Devam .

13. [172]HER BİRİ KENDİNE BELİRTİLEN ARAZİYE GİTTİLER; YEDİ ADET, HER BİRİ KENDİ PARASI İÇİN. ATEŞİN RABBİ GERİDE BIRAKTI. GİTMEK İSTEMİYORLAR. YARATMAK İSTEMİYORLAR.

Gizli Öğretiler, ilahi Ataların dünyanın yedi bölgesinde "her biri kendi payına düşen" - yani iç ve dış görünüşleri bakımından her biri özel bir Irk ve farklı Bölgelerde insanlar yarattığını gösterir. Bu poligenistik iddia, Stanza VII'nin başka bir yerinde ele alınmaktadır. Ama yaratan "Onlar" ve "Alevlerin Efendileri", "kim istemediler" kim? Okültizm, "Yaratıcıları" Oniki Sınıfa ayırır; bunlardan dördü "Büyük Çağ"ın bitiminden önce "Kurtuluş"a ulaşmıştır, beşincisi bunu başarmaya hazırdır, ancak yine de zihinsel düzlemlerde aktif kalırken, yedi sınıf hala doğrudan Karmik Yasası altında. . Bunlar, Zincirimizin yerleşik Dünyaları üzerinde hareket eder.

Egzoterik Hindu kitapları, Pitris'in Yedi Sınıfından ve aralarında iki farklı Ata veya Ata türünden bahseder: Barhisadlar ve Agnishvattalar; veya "kutsal ateşe" sahip olanlar ve ondan yoksun olanlar. Hindu ritüelizmi, onları kurbanlık ateşlerle ve ilk enkarnasyonlarında Grihastha Brahminlerle, önceki doğumlarında kutsal ateşlerini korumaları gerektiği gibi koruyan ve korumayanlarla ilişkilendiriyor gibi görünüyor. ocak . . Bu ayrım, söylendiği gibi, Vedalardan alınmıştır . Birinci ve en yüksek Sınıf (ezoterik olarak), Agnishvatta Sınıfı, ekzoterik alegoride, ocağın ateşlerini tutma ve ateşle yakılmak üzere kurbanlar sunma görevlerini yerine getirmeyen aile reisleri olan grhasthalar veya brahminlerden oluştuğu şeklinde temsil edilir. geçmiş doğumlarında, diğer Manvantara'larda ve bu nedenle onlara ateşle kurban sunma haklarını kaybettiler. Barhisadlar ise, ocaklarında kutsal ateşleri koruyan Brahmanlar olarak, bugüne kadar bu şekilde saygı görüyorlar. Bu nedenle, Barhisadlar onlara sahipken, Agnishvattalar ateşten yoksun olarak sunulur.

Ancak Ezoterik Felsefe, orijinal sınıflandırmanın bu iki Sınıfın doğaları arasındaki farktan kaynaklandığını açıklar : Agnishvatta Pitriler "Ateş"ten, yani yaratıcı tutkudan yoksundurlar, çünkü onlar fazla kutsal ve saftırlar, Barhisadlar ise Ay'dır. Dünya ile daha yakından ilişkili olan Tanrılar, formların yaratıcıları Elohim veya topraktan Adem oldular.

Alegori, Brahma'nın Oğulları olan Sanandana ve diğer Vedhaların onun ilk çocukları olduğunu söyler:

82] "Arzu ve tutkudan yoksunduk, kutsal bilgelikten ilham aldık, dünyadan uzaklaştık ve çocuk sahibi olmak istemedik " [173].

Ayette geçen "Onlar işe yaramazlar" sözünün anlamı da tam olarak budur ve bu şöyle açıklanır:

“Yaratıcı Gücün Birincil Tecellileri Mutlak Sebebe çok yakın. Bunlar, yalnızca gelecek ve sonraki aşamalarda gelişecek olan geçici ve gizli güçlerdir.

Bu her şeyi açıklıyor. Bu nedenle, Brahma'nın onları görünce kızdığı söylenir.

"Üyelerinden [gatra] doğan Enkarne Ruhlar çoğalmak istemedi."

Bundan sonra, alegorinin söylediği gibi, diğer yedi Zihinden Doğan Oğul'u, yani Marichi, Atri, Angiras, Pulastia, Pulaha, Kratu ve Vasishta'yı yaratır [174]; ikincisi genellikle Yaratıcıların en kalabalık olan Daksha ile değiştirilir. Çoğu metinde Vasishta-Daksha'nın bu Yedi Oğul'una Üçüncü Manvantara'nın yedi Rishi'si denir : ikincisi, Üçüncü Tur'a olduğu kadar Üçüncü Tur'a ve Dördüncü Tur'daki ırksal dallarına atıfta bulunur. Bunların hepsi, sözde Prajapatiler olarak bu Dünya üzerindeki çeşitli Varlıkların Yaratıcılarıdır, ancak aynı zamanda erken Manvantaralar veya Irklarda çeşitli enkarnasyonlar olarak görünürler.

Böylece, daha kaba "yaratıcı ateş"ten yoksun olan ve bu nedenle fiziksel bir insan yaratamayan ve aynı zamanda herhangi bir "biçim"leri olmadığı için onu ortaya çıkaracak bir Çifte veya Astral Bedene sahip olmayan Agnishvattas'ın neden ekzoterik olarak gösterildiği açık hale gelir. "asi" Asuralar haline gelen Yogiler, Kumaralar [kusursuz Gençler] gibi alegoriler , Tanrılarla savaşan ve [175]ona karşı çıkan vb. Dünya Barkhisadlar, "yaratıcı ateşe" sahip olmalarına rağmen, Mahat'ın en yüksek unsurundan mahrum bırakıldılar. Daha düşük "İlkeler" ile - kaba nesnel maddeden önce gelenler - bir seviyede olduklarından, yalnızca dışsal insanı veya daha doğrusu fiziksel, astral insanın prototipini doğurabilirlerdi. Böylece, bu görev onlara Brahma - kollektif Mahat'om veya Evrensel İlahi Akıl - tarafından emanet edilmiş olmasına rağmen , "Yaratılışın Gizemi"nin Dünya'da, ama bir aynada olduğu gibi ters sırada tekrarlandığını görüyoruz .

Fiziksel Varlığın bilinçsiz modelini (Astral) bir kenara atanlar, ruhsal ölümsüz bir insan yaratamayanlardır; ve görüleceği gibi, Ruhsal İnsanlığın iyiliği ve kurtuluşu için kendilerini feda edenler çoğalmak istemeyenlerdi. Yedi kişilik insanı tamamlamak , üç alt Prensibine eklemek ve onları - kesinlikle gizli bir durum dışında asla böyle bir formda kalamayacak olan - Ruhsal Monad'a bağlamak için iki bağlantılı " İlke" gereklidir: Manas ve Kama. Bu, Pleroma'nın Beşinci ve Üçüncü Durumundan orta İlkenin yaşayan Ruhsal Ateşini gerektirir. Ancak bu Ateş, Melek Varlıkların sembolleri olan (mükemmel) Küplerin değil, Üçgenlerin elindedir [176]: İlk Yaratılıştan beri onu ilk elde edenler ve sahip oldukları söylenir. , Prometheus alegorisinde olduğu gibi. Aktif olanlar onlardır ve bu nedenle - Cennette - "saf" olmaktan çıkmış Varlıklardır. Her Theogony'de bu bağımsızlık ve özgürlük için savaşan ve dolayısıyla - sıradan anlamda - "ilahi pasif yasaya direnen" olarak görünen bağımsız ve özgür Zihinler haline geldiler. Böylece, ayette gösterildiği gibi, Dünya'da insanları yaratmak için başkalarını takip etmek yerine "geride bırakılan" "Alevler" - Agnishvatta - onlardır. Ancak gerçek ezoterik anlam, çoğunun kaderinde İnsanlığın yaklaşan ekiminin gelecekteki Egoları olarak enkarnasyona yazgılı olduğudur.

İnsan Egosu ne Atman ne de Buddhi'dir, ancak Yüksek Manas'tır: zihnin meyvesi ve akıllı öz-bilinçli egoizmin çiçek açması - en yüksek ruhsal anlamda. Kadim yazılar, üzerine bu Yüksek Ego'nun çeşitli Kişiliklerinin boncuk gibi dizildiği bir "altın iplik" olan Sutratma düzleminde Karana Sharira olarak bahseder . Okuyucuya, yarı ezoterik alegorilerde verildiği gibi , bu Varlıkların önceki Maha-Manvantaralardan geri dönen Nirvaniler olduğu söylenseydi - hesaplanamaz süre önce Sonsuzluğa gömülen çağlar - daha da hesaplanamaz bir zaman önce - o zaman okuyucu zorlukla anlayacaktır. bu metin doğru. ; bazı Vedantinler ise “Öyle değil; Nirvaniler asla geri dönemez"; ki bu, ait oldukları Manvantara boyunca doğrudur ve Eternity ile ilgili olduğu yerde yanlıştır. Çünkü Gizli Ayetler şöyle der:

Nirvana'da çözülen Nur ipi , Büyük Yasa'nın her şeyi yeniden harekete geçirdiği gün bütünüyle ondan doğar."

Bu nedenle, Yüksek Pitris veya Dhyaniler bu fiziksel yaratımda yer almadıkları için, Atalarının bedenlerinden ruhsal olarak ateşten yoksun olarak çıkan İlk İnsanı havadar formda, yoğunluktan ve yoğunluktan yoksun olarak tanımlıyoruz. "akıl sahibi olmamak." Manas'tan (Düşünür) yoksun olduğu için, Yüksek ve Aşağı - Manevi İnsan ve fiziksel beyin - arasında kendisine aracı olarak hizmet edebilecek bir orta Prensibi yoktu. Bu boş Kabuklarda enkarne olan Monadlar, eski bitmemiş formlarından ve araçlarından ayrıldıkları zamanki kadar bilinçsiz kaldılar. Çok homojen mükemmel - ilahi için - doğası, tabiri caizse, zaten farklılaşmış bir doğa tarafından karıştırılıp güçlendirilmedikçe , bu düzlemimizde saf Ruhta Yaratıcılık veya Öz-Bilinç için hiçbir potansiyel yoktur . Yalnızca Üçgenin alt çizgisi - Evrensel Monad'dan yayılan ilk Üçlüsü temsil eder - farklılaşmış Doğa planında gerekli bilinci verebilir. Ancak, bu İlke temelinde kendileri de ilk başta (bizim anladığımız anlamda) "bilinçsiz" olması gereken bu saf Tecelliler, kendileri sahip olamayacaklarına göre, gerekli İlkeyi sağlamada nasıl yararlı olabilir?

Başlangıçsız ve sonsuz Kozmik Yeniden Doğuşlar dizisinin felsefi metafiziğine aşina olmadıkça ve döngüsel ve sarmal EBEDİ HAREKET Yasası olan Doğanın tamamen değişmez yasasını özümsemedikçe cevabı anlamak zor olacaktır - bu nedenle , görünen (gerilemeler) dönüşlerinde bile sonsuza kadar ilerliyor. Vedalarda adı verilmeyen Tek İlahi İlke, Evrensel Bütünlüktür ve ne ruhsal yönleri ve yayılımları ne de fiziksel Atomları, Brahma geceleri dışında asla "Mutlak Huzur" içinde olamaz. Bu nedenle, "İlk Doğanlar" da Manvantara'nın başlangıcında hareket dürtüsünü ilk alan kişilerdir ve bu nedenle maddiliğin alt kürelerine ilk düşenlerdir. İlahiyatta "Tahtlar" olarak adlandırılan ve "Tanrı'nın Kalesi" olan onlar, Dünya üzerindeki ilk enkarne insanlar olacaklar; ve geçmiş Manvantaras'ın sonsuz dizisini düşünürsek, sonuncunun ilk ve ilkin son olması gerektiği netleşir. Kısacası, sayısız çağlar önce yüksek Meleklerin "Yedi Çemberi" aştığını ve böylece Kutsal Ateşlerini "sahip olduklarını" görüyoruz; basitçe söylemek gerekirse, bu onların hem alt hem de yüksek Dünyalardaki geçmiş enkarnasyonları sırasında tüm Bilgeliklerini - [ 85] çeşitli gerilim derecelerinde Mahat'ın bir yansımasını aldıkları anlamına gelir . İster meleksel ister insan olsun, hiçbir Öz Nirvana durumuna veya mutlak saflığa ancak çağlarca süren ıstırap ve iyiliğin yanı sıra kötülüğün bilgisi yoluyla ulaşamaz, çünkü aksi takdirde ikincisi anlaşılmaz kalır.

Zeka ve Özbilincin aşılmaz bir uçurumu vardır . İnsan zihni en yüksek yönüyle nedir, eğer daha yüksek bir Varlığın, daha yüksek bir Varlığa ait bir Varlığın doğasının -ve bazı ender enkarnasyon vakalarında, doğasının- bir parçası değilse, nereden geliyor? ve ilahi uçak. İnsan -hayvan suretindeki Tanrı- sadece evrim sayesinde Maddi Doğanın bir ürünü olabilir mi, tıpkı bir hayvan gibi, dış görünüş olarak insandan farklıdır, ama hiçbir durumda fiziksel dokularının materyalleri bakımından farklılık göstermez ve tarafından canlandırılır. gelişmemiş olmasına rağmen aynı Monad - bu ikisinin düşünce potansiyellerinin, güneşin parlak bir solucandan çıkması gibi farklı olduğunu gördüğümüzde bu mümkün mü? İnsan bir hayvan artı fiziksel kabuğunun içinde yaşayan bir Tanrı değilse, böyle bir farkı yaratan nedir ? Bir an için duralım ve hem materyalist hem de psikolojik modern bilimin fantezilerine ve safsatalarına aldırış etmeden soruyu kendimize ciddi bir şekilde soralım.

Ezoterik Öğretinin bile alegorik olduğu bir dereceye kadar kabul edilmektedir. Ortalama bilince anlaşılır kılmak için anlaşılır imgelerle ifade edilen sembolleri kullanmak gerekir. Ezoterik öğretilerde alegorik ve yarı efsanevi masallar ve Ezoterizm'de yalnızca yarı metafizik ve nesnel temsiller bu yüzdendir. Çünkü , yorumların grafik ifadesinin ifade ettiği gibi, saf ve aşkın ruhsal kavramlara yalnızca "gözleri olmadan gören, kulakları olmadan işiten ve organları olmadan hissedenler" in bilgisi erişebilir . Aşırı Püritenlerden biri olan bir idealist, bu dogmayı ruhsallaştırmakta özgürken, modern bir psikolog basitçe "düşmüş" ama yine de kutsal insan Ruhumuzu - Buddhi ile birleştiğinde kutsal olan - ruhsallaştırmaya çalışacaktır.

İlahi İnsanın yüksek ruhaniyete sahip Ataları ile ilgili sır çok büyüktür. Puranalarda ikili yaratılışına dair ipuçları vardır , ancak bunun ezoterik anlamı ancak birçok farklı tanımı karşılaştırarak, onları sembolik ve alegorik karakterlerinde okuyarak anlaşılabilir. Aynı şeyi İncil'de , Yaratılış Kitabında ve hatta Pavlus'un Mektupları'nda da buluyoruz . Tekvin'in ikinci bölümünde "Efendimiz Tanrı" olarak adlandırılan bu "Yaratıcı", orijinal metinde Elohim'den veya çoğul olarak Tanrılardan (Rablar) başkası değildir ; ve biri Topraktan dünyevi Adem'i yaratırken, diğeri ona Hayat Nefesini üfler ve üçüncüsü ondan bir Canlı Can yaratır; tüm bu anlamlar Elohim kelimesinin çoğulu olarak verilmiştir [177]. Veya Paul'ün dediği gibi:

"Dünyadan gelen ilk insan, Cennetten gelen ikinci [son veya daha doğrusu yüce] Rab" [178].

Aryan alegorisinde, Brahma'nın asi Oğulları'nın hepsi kutsal Çileciler ve Yogiler olarak temsil edilir. Her Kalpa'da yeniden doğarak, genellikle insan üremesini engellemeye çalışırlar. Prajapatilerin veya Yaratıcıların başı Daksha, dünyayı doldurmak amacıyla 10.000 oğul doğurduğunda, büyük Rishi olan Brahma'nın oğlu Narada, ismi olmasa da gerçekten Kumar'dır - Daksha'nın niyetlerine müdahale eder ve onları ikna ederek onları iki kez hayal kırıklığına uğratır . Oğulları kutsal münzevi olarak kalmalı ve evliliği reddetmelidir. Bunun için Daksha, Narada'yı lanetler ve onu "insan olarak enkarnasyona" mahkum eder, tıpkı Brahma'nın daha önce evlenmeyi ve çocuk sahibi olmayı reddettiği için onu lanetlediği gibi: "Kendin (gerçek Deva veya meleksel formunda) öl; bırak rahim senin meskenin olsun”, yani erkek olmak için [179].

insan olarak doğmaya zorlandıkları hayvan üreme yasasına isyan eden "İlk Doğanlar" Brahma Sınıfına ait olduğunu görmek kolaydır . Tüm Vedik Rishiler arasında Narada, daha önce gösterildiği gibi, en yanlış anlaşılanıdır çünkü o, Okült Öğretilerle - özellikle Gizli Döngüler ve Kalpalar - en yakından ilişkilidir.

Bu Bilge hakkında çelişkili bazı ifadeler Oryantalistlerin kafasını hayli karıştırmıştır. Böylece, Narada-Pancha-Ratra'da açıklandığı gibi, "yaratmayı" veya çocuk sahibi olmayı kesinlikle reddediyor ve hatta Baba-Brahma'ya evlenmeyi tavsiye ettiği için "sahte öğretmen" diyor olarak gösteriliyor ; ve yine de Prajapatilerden veya Atalardan biri olarak bahsediliyor! Naradiya Purana'da [ 87] bakire Adeptlerin yasalarını ve görevlerini anlatır ; ve Avrupa müzelerinin elinde bulunan yaklaşık 3.000 Kıta içeren parçalarda bu okült görevler gerçekleşmediğinden, Brahminler yalancı ilan edilir; Oryantalistler, Naradia'nın içeriğinin 25.000 Kıta olarak tahmin edildiğini unutuyorlar ve bu tür El Yazmalarının, değerli Olla'yı mercimek yahnisi için satmaya hazır olan inisiye olmayan Hinduların elinde bulunması pek makul değil. Narada'nın ağırlıklı olarak Okültizmin Deva-Rishi'si olduğunu ve Narada'yı yedi ezoterik yönüyle düşünmeyen, analiz etmeyen ve incelemeyen okültistlerin belirli antropolojik, kronolojik ve hatta kozmik Gizemleri asla keşfedemeyeceğini söylemek yeterlidir. Yukarıda bahsedilen Ateşlerden biridir ve bu Kalpa'nın başlangıcından son aşamasına kadar olan evriminde belirli bir rol oynar. O, sonraki her perdede veya gerçek Manvantarik Drama olan Kök Irklarda, Ezoterizmin temel notasını veren ve artık okuyucu için daha anlaşılır olan dünya alegorilerinde görünen bir aktördür. Ama "Ateşler", "Kıvılcımlar" ve "Alevler"in varlığını doğrulamak için neden diğer eski Kutsal Yazılara ve belgelere geri dönmüyorsunuz? Uygun yerlerde ararsanız, bu onaylar çoktur.

Kabalistik "Gizli Bilgelik Kitabı" nda ve Ha Idra Zuta Kadisha veya "Küçük Kutsal Meclis" te bunların hepsi açıkça belirtilmiştir . Dilleri son derece mistik ve anlaşılmaz ama yine de anlaşılır. Son çalışmada, Önceki Dünyaların kıvılcımları arasında, ilahi çakmaktaşından yayılan "titreşen" Alevler ve Kıvılcımlar arasında, "İşçi" bir erkek "karı-koca" yaratmaya devam eder (427). Bu "Alevler ve Kıvılcımlar" - Melekler ve Dünyaları, Yıldızlar ve Gezegenler - alegorik olarak konuşursak, dışarı çıkıp ölürler, yani Doğa'da belirli bir süreç sona erene kadar "tezahür etmemiş" kalırlar. Antropogenez'in en önemli gerçeklerinin inisiye olmayanların gözünden ne kadar sıkı gizlendiğini göstermek için , iki Kabalistik kitaptan iki pasaj aktarıyoruz. Ha Idra Zuta Kadisha'nın ilki :

429. “Işık Taşıyıcısından (Yedi Kutsal Gezegenden biri) dayanılmaz parlaklığa sahip Işıldayan Alev çıktı, eskiden Dünyalar olan kıvılcımları devasa ve güçlü bir çekiç gibi ezdi.

430. Ve en ince eterle iç içe geçtiler ve birbirlerine bağlandılar, ama yalnızca Büyük Baba ve Büyük Anne gibi birleştiklerinde .

431. Hoa'nın Kendisi AB, Baba gelir: ve Hoa'nın Kendisi, "Kadim Günler"de gizli olan Ruach, Ruh gelir ve burada bu eter gizlidir.

88] 432. Ve O, Büyük Ana, Aim'in koynunda saklı olan o Işık taşıyıcı, dayanılmaz parlaklıktan gelen Işık taşıyıcıyla (Gezegen ve onun Meleği veya Hükümdarı) bağlantılıydı [180].

, yine aynı gizemi ele alan "Adem Öncesi Krallar" başlıklı Zohar'dan [181]aşağıdaki alıntıyı veriyoruz .

Sifra di-Zeniut'tan , Kadimlerin Kadimi At-tī-kah D'At-tī-kīn'in Kendi Formunu oluşturmadan önce krallar yarattığını ve krallar yonttuğunu ve krallar (insanlar, "krallar" hayvanlar) yazdığını öğrendik . ) ve var olamazlardı; onları bir süreliğine saklayana kadar , bu nedenle şöyle yazılmıştır: "Ve bunlar Cennet Ülkesinde hüküm süren krallardı"... Ve Resha' Hiv'rah, Beyaz Baş, At'a kadar var olamazlardı. -tī-kah D'At-tī-kīn , Kadimlerin En Yaşlısı Kendisini oluşturmadı. Kendini oluştururken, Üstteki ve Alttaki tüm formları yarattı... Kendi Suretinde Yaratılıncaya kadar, oluşturmak istedikleri hiçbir şey oluşmadı ve tüm âlemler yok oldu... Yerlerinde kalmadılar. , çünkü kralların suretleri olması gerektiği gibi dekore edilmemişti ve Kutsal Şehir hazır değildi .[182]

Dolayısıyla, bu iki alegorik ve metafizik sunumun anlamı şu şekildedir: “Dünyalar ve insanlar, sırayla, evrim yasasına göre ve gezegenlere ve onların sakinlerine, bizim durumumuzda Dünyamıza kadar önceki malzemelerden oluşturuldu ve yok edildi. ve onun hayvanları ve insan ırkları , şimdiki döngüde şimdi oldukları gibi olmadılar - zıt kutupların güçleri, Ruh ve Maddenin dengeli bir bileşimi, pozitif ve negatif , erkek ve dişi ilkeler. Bir erkeğin fiziksel olarak bir erkek ve bir kadın haline gelmesinden önce , onun prototipi Elohim - Yaratıcı Formunu bu seks planında astral olarak oluşturmak zorundaydı . Yani, bu farklılaşma düzlemine inen Atomlar ve organik kuvvetler, Kabala'nın "Denge" olarak adlandırdığı yasayı her zaman kusursuz bir şekilde yerine getirmek için Doğanın belirlediği düzende ilerlemek zorundaydı. var olan her şeyin eril ve dişil ilke olarak nihai mükemmelliğiyle, mevcut maddesellik aşamasında açığa çıktığı. Hokmah, Bilgelik, Eril Sephira, Binah'ın kendisinde ve Binah aracılığıyla Makul Doğa veya Anlayış içinde çözülmek zorundaydı . Bu nedenle, cinsiyetsiz ve bilinçsiz erkeklerin İlk Kök-Irkının bir kenara atılması ve "belirli bir zamana kadar gizlenmesi" gerekiyordu; yani Birinci Irk ölmek yerine İkinci Irk'ta kayboldu , çünkü bazı alt yaşamlar ve bitkiler yavrularına geçiyor. Bu [89] genel bir dönüşümdü. Birinci Irk, doğmadan, yaratılmadan veya ölmeden İkinci Kök Irk oldu.

Yazıldığı gibi, [183]" Birlikte karşıya geçtiler ", "Ve o öldü" ve bir başkası "onun yerine hüküm sürdü . "

Neden? Çünkü " Kutsal Şehir henüz hazır değildi." "Kutsal Şehir" nedir? Ma-qom - Gizli Yer veya Sığınak - Dünya üzerinde, başka bir deyişle, insan rahmi, Göksel Rahim'in mikrokozmik tekrarı ve yansıması, dişil Uzay veya Ebedi Kaos, burada Eril ilke, Ruh, Oğul'un embriyosunu veya görünen Evren. Ve bu böyledir, çünkü Zohar'da , "Eril ve Dişil İlkelerin Tecellisi" paragrafında, bu Dünyada "En Kutsal Yaşlı Kişinin Bilgeliğinin karı koca dışında hiçbir yerde parıldamadığı" söylenir. ."

("Hokma, Bilgelik, Baba'dır ve Bina, Anlayış, Annedir..."). Ve birbirleriyle birleştiklerinde, Hakikati meydana getirir, yayar ve ortaya koyarlar. Kabalist Ye-yeva, Sabbah'ın, yani Yaşlı Kişi'nin sözlerinden şunları öğrendik: Binah-Anlayış nedir? Ama birini diğer י (İyot) ile ה (Heh) ile birleştirdiklerinde döllenirler ve Oğul'u doğururlar. Bu nedenle buna Bina , Anlamak denir. BeN YaH, yani YaH'ın Oğlu anlamına gelir . Bu, Bütün'ün tamamlanmasıdır [184]. "

Bu aynı zamanda fallikliğin hahamlar tarafından "tamamlanması", onun mükemmel apotheosis'i, ilahi olanın hayvana, en yüksek olanı dünyevi kabalığa devirmesidir. Ne Doğu Okültizminde ne de Keldani Sayılar Kitabı olan orijinal Kabala'da tasvirinde bu kadar kaba bir şey yoktur . Isis Unveiled'da bundan zaten bahsetmiştik :

"Katolik yazarların öfkelerini aşağıdaki gibi ifadelerle dile getirmelerinin pek akıllıca olmadığını düşünüyoruz: "Pek çok pagodada, fallik taş, Yunan Bathilos'u gibi, Lingam'ın müstehcen biçimini her zaman alır... Maha-Deva ” Ağırlıklı olarak Katoliklik olan şehvetli dinin modern temsilcilerinin anlayışını aşan derin metafizik anlamı olan bir sembole çamur atmadan önce, eski kiliselerini yıkmaları ve kendi tapınaklarının kubbelerinin şeklini değiştirmeleri gerekirdi. Mahadeo, Elephanta, yuvarlak Bhagulpora Kulesi, İslam'ın minaresi - yuvarlak veya sivri - Venedik'teki San Marco Meydanı'ndaki Campanilla'nın, Rochester Katedrali'nin ve modern Milano Katedrali'nin prototipleridir. Tüm bu çan kuleleri, taretler, kubbeler ve tüm Hıristiyan tapınakları, Phallus'u ayakta tutan [185]Lithos'un orijinal temsilinin yalnızca bir kopyasıdır .

90] Yine de ve her şeye rağmen, tüm bu Yahudi Elohim, Kıvılcımlar ve Cherubim'in eski Aryanların Devalar, Rishiler, Ateşler ve Alevler, Rudralar ve kırk dokuz Agnis ile özdeş olduğu gerçeği, Kabala tarafından yeterince kanıtlanmıştır ve Kabala'da.

İSTASYON IV

İLK YARIŞLARI OLUŞTURMAK

14. İnsanların yaratılması. 15. Boş gölgelerdir. 16. Yaratıcıların, düşünen bir insanı nasıl yaratacakları konusunda kafası karışık. 17. Kusursuz bir İnsan yaratmak için ne gereklidir?

HAYAT VERENİN RUHUYLA GÖRÜNTÜLENEN [186]YEDİ ORDU, İRADE [187]DOĞAN EFENDİLER, İNSANLARI KENDİLERİNDEN AYIRDI, HERKES KENDİ BÖLGESİNDE.

"Gölgelerini" veya Astral Bedenlerini attılar - eğer "Ay Ruhu" gibi ruhani bir varlığın zar zor somut bir bedene ek olarak hala bir Astral bedene sahip olabileceğini hayal etmek mümkünse. Başka bir Yorum , Brahma'nın Asuras (Asu'dan, nefes) olduklarında Surları veya Tanrıları soluması gibi, Ataların da birincil insanı soluduklarını söyler . Üçüncü Yorum, yeni yaratılan insanların "Gölgelerin Gölgeleri" olduklarını söylüyor.

Bu ifadeyle ilgili olarak - "Onlar Gölgelerin gölgeleriydi" - birkaç kelime ekleyebilir ve daha kapsamlı bir açıklama yapmaya çalışabilirsiniz. İnsan evriminin bu ilk sürecini kabul etmek, onu takip edenden çok daha kolaydır, ancak hem bu hem de tüm benzer süreçler Kabalistler tarafından reddedilecek ve hatta sorgulanacak, özellikle de gerçek etkileri araştıran ancak birincil etkilerini çalışmayı ihmal eden Batılılar tarafından. neden olur. . Aynı şekilde bu eserin yazarı da Doğulu okültist dışında herkesin anlaması çok güç olan çoğaltma yöntemini açıklamakta kendini yeterli görmüyor. Bu nedenle, Gizli Kitaplarda en ince ayrıntısına kadar anlatılmasına rağmen, burada bu süreçle ilgili ayrıntılara girmek faydasızdır, çünkü bu, inisiye olmayan dünyanın şimdiye kadar bilinmeyen gerçeklerin bir sunumuna ve sonuç olarak onların ortaya çıkmasına yol açacaktır. yanlış yorumlama

[91] yaratılan Adem , belirli bir öğrenci sınıfı tarafından her zaman yaratıcısının ruhani bedeninden yaratılan Adem'e tercih edilecektir; ilk süreci hiç kimse duymamış olsa da, ikincisi, herkesin bildiği gibi, Avrupa ve Amerika'daki birçok ruhçu tarafından iyi bilinir, yani onu herkesten daha iyi anlamaları gerekir. Çünkü bir medyumun gözeneklerinden bazen de sol yanından çıkan bir formun cisimleşmesi olgusuna tanık olanlardan hangisi böyle bir doğumun olasılığından en azından şüphe duyabilir ? Evrende Melekler veya Ruhlar gibi, (bizim için) herhangi bir yoğun organizma olmamasına rağmen, cismani yapıları akıl sahibi bir Varlığı tezahür ettirebilen varlıklar varsa; ve eğer Tanrı'nın ilk insanı topraktan yarattığına ve ona yaşayan bir Ruh üflediğine inananlar varsa -ikisine de inanan milyonlarca kişi var- o zaman bizim öğretimizde bu kadar imkansız olan tam olarak nedir ? Yaratılış Kitabı'nın ölü mektubuna göre, dünyanın insanın (ayrıca Kozmos'un) yoktan mucizevi yaratılışını mı yoksa ilk insanın fantastik bir bağlantıdan mı doğduğunu kabul edeceği gün yakında gelecek. - şimdiye kadar tamamen "kayıp" - ortak insan atası ve "gerçek maymun" [188]. Bu iki hata arasına Gizli Felsefe girer. İlk insanlığın daha yüksek yarı ilahi Varlıklar tarafından kendi Özlerinden ortaya çıkarıldığını öğretir. Eğer bu son süreç anormal veya başka bir şekilde anlaşılmaz olarak değerlendirilecekse -çünkü Doğa onu evrimin bu aşamasında kullanım dışı bırakmıştır- yine de "ruhçuluğun bazı kesin gerçekleri " nin kanıtlarına dayanarak mümkündür . Bu nedenle, bu üç hipotez veya teoriden hangisinin en makul ve en az saçma olduğunu soruyoruz. Elbette, ruhen kör bir materyalist olmadıkça, hiç kimse Gizli Öğreti'ye itiraz edemeyecek.

Şimdi, gösterildiği gibi, Gizli Öğreti'den insanın, hâlâ kusurlu olmasına rağmen, şimdiki gibi tam bir varlık olarak "yaratılmadığını" öğreniyoruz. Basit ve homojenden daha karmaşık ve heterojene kadar fiziksel gelişimin yanı sıra, en yüksekten en düşüğe kadar manevi, psişik ve rasyonel ve hayvansal bir evrim vardı; modern evrimciler tarafından bizim için çizilen çizgide olmasa da . Bu iki katlı evrim, iki karşıt yönde, şimdi insan olarak bilinen varlığı yaratmak için, doğası ve maneviyat ve zeka derecesi farklı olan çağlar aldı.

Ek olarak, bir Sonsuzluktan (veya Manvantara'dan) diğerine aynı hatlar boyunca uzanan, ebediyen etkili ve asla yanılmayan tek mutlak yasa - sürekli olarak tezahür eden veya bizim büyük İllüzyon (Maha-Maya) dediğimiz şey için yükselen merdiveni gösterir. ) , ama bir yandan, Ruhu maddiliğe daha derine ve daha derine daldırarak ve sonra onu et aracılığıyla kurtararak ve özgürleştirerek - bu yasa, diyoruz ki, diğer ve daha yüksek planların Varlıklarını, insanları veya Zihinleri bu amaçlar için kullanır (Manus) Karmik ihtiyaçlarına göre.

Bu noktaya geldikten sonra okuyucudan tekrar Hindu felsefesine ve dinine dönmesini veya dönmesini istiyoruz. Ezoterizm, formdaki tüm çeşitliliğe ve farklılığa rağmen, biri ya da diğeri, Gizli Öğretimizle mükemmel bir şekilde uyumludur.

_____

Hindistan'da Babalar, Pitara veya Pitris olarak adlandırılan İnsanın Ataları, bedenlerimizin ve daha düşük ilkelerin "Yaratıcılarıdır". Birincil kişiler olarak onlar biziz ve biz de onlarız . Hem kemikleri hem de etleri olsaydı, ilkel insan "kemiklerinden kemik ve etlerinden et" olurdu. Ama söylendiği gibi, onlar "Ay Varlıkları" idi.

İnsana bilinçli, ölümsüz Ego'sunu bahşedenler , ister mecazi ister gerçek anlamda ele alalım, "Güneş Melekleri" idi. Bilinçli Ego'nun veya İnsan Ruhunun gizemleri büyüktür. Bu Güneş Meleklerinin ezoterik adı kelimenin tam anlamıyla "sabit, kalıcı Dindarlığın" (Pranidhana) "Efendiler" (Nath) anlamına gelir. Bu nedenle, Beşinci İlkeye (Manas) sahip olan onlar, görünüşe göre sadece ilişki kurmakla kalmayıp, aynı zamanda Yogik sistemi kurdular ve uyulması gereken [189]beşinci kural olarak Pranidhana'yı dahil ettiler . Trans-Himalaya okültistlerinin onları neden Hindistan'da Kumara'mi, Agnishwatta'mi ve Barhishad'mi olarak adlandırılanlarla görünüşte özdeş gördükleri zaten açıklanmıştı.

Platon'un (İnsan) Ruhu veya Ego hakkındaki ifadesi ne kadar kesin ve doğru, sözü ne kadar derin ve [93] felsefi , onu "aynı ve diğerinin bir bileşimi " olarak tanımlıyor. Yine de, bu ima ne kadar az anlaşıldı, çünkü bu, Can'ın Tanrı'nın, Yehova'nın Ekshalasyon'u olduğu şeklinde anlaşıldı. Büyük İnisiye Filozof'un dediği gibi , o "aynı ve farklıdır "; çünkü Ego - "Yüksek Benlik", daldığında, İlahi Monad ile birleştiğinde - bir İnsandır ve aynı zamanda " aynı ve farklı " kalır; Onda cisimleşen melek, Evrensel Mahat ile özdeştir. Büyük klasik yazarlar ve filozoflar, şu sözleri söylediklerinde bu gerçeği sezdiler:

“İçimizde düşüncelerimizi üreten bir şey olmalı. Çok ince bir şey, nefestir; bu ateş, bu eter; özüdür; ince bir benzerliktir; anlayıştır; bu bir sayıdır; uyumdur [190]. "

Bütün bunlar Manas ve Rajas'tır; Üçüncü Irk'ta enkarne olan Kumaralar, Asuralar ve diğer Hükümdarlar ve Pitris ve bu şekilde ve çeşitli diğerleri insana Akıl bahşetti.

Aşağıda gösterildiği gibi, Pitris'in Yedi Sınıfı vardır, üçü cisimsiz ve dördü bedenseldir; ve iki tür - Agnishvatty ve Barhishad. Ve iki tür Pitris olduğu için, Barkhisadlar ve Agnishvatts'ın ikili ve üçlü kategorilerinin de olduğunu ekleyebiliriz. Manu'ya göre Astral Çiftlerini doğuran ilki, Atri'nin Oğulları olarak yeniden doğarlar ve "Şeytanların Pitrisleri" veya Bedensel varlıklardır [191]; Agnishvattalar ise Brahma'nın Oğulları Marichi'nin oğulları olarak yeniden doğarlar ve "Tanrıların Pitrisleri" olarak kabul edilirler [192].

" Vayu Purana , Pitris'in Yedi Derecesinin aslen birincil Tanrılar , Brahma'nın Yogi'nin gözüyle ebedi alemlerde gördüğü ve tanrıların tanrıları olan Vairaja'mi olduğunu belirtir ... Matsya ... ekler Tanrılar onlara saygı duydu [193]. "

Harivamsha, Vairaj'ı yalnızca Pitri'nin derecelerinden biri olarak not eder , bu ifade, Vairaj'ı [194]en eski Agnishvattas [195]ve Rajas veya Abh utarajas ile, cisimsiz ve hatta Astral bir görünüme sahip olmayanlarla tanımlayan Gizli Öğretiler tarafından desteklenir . 94] El yazmalarının çoğu, Vishnu'nun onlarda ve onlar aracılığıyla enkarne olduğunu söylüyor.

" Raivata Manvantara'da yine tanrılar arasında en iyisi olan Hari, Sambhuti'den ilahi Manas olarak doğdu - Rajas denilen tanrılarla aynı anda [196]. "

Sambhuti, Daksha'nın kızı ve Rajasa ile birlikte sonsuza dek Manasa'mi ile bağlantılı olan Agnishvattas'ın babası Maricha'nın karısıydı. Wilson'dan çok daha yetenekli bir Sanskrit bilgini olan Fitzedward Hall tarafından belirtildiği gibi:

"Manasa, Rajasa'mi ile bağlantılı bir tanrı için uygunsuz bir isim olmaz. İçinde manaları - manalarla aynı - sadece erkek kişileştirmeyi ifade etmek için sonda gerekli değişiklikle buluyoruz [197].

Nilakantha, Viraj'ın tüm Evlatlarının Manas olduğunu söylüyor. Ancak Viraja, Brahma'dır ve bu nedenle Bedensiz Pitris'e, Viraja'nın Oğulları olarak Vairaja'mi denir, diyor Vayu Purana.

sonsuza kadar çoğaltabiliriz , ama bu işe yaramaz. Bilgeler bununla ne demek istediğimizi anlayacaktır, akılsızların buna ihtiyacı yoktur. Hindistan'da üç yüz otuz milyon Tanrı var. Ancak, Bhagavad Gita'nın bilgili hocasının belirttiği gibi :

"Hepsi deva olabilir, ancak bu terime atfedilen yüksek ruhsal anlamda hepsi kesinlikle 'tanrı' değildir.

Bu genellikle Avrupalılar tarafından yapılan talihsiz bir hatadır. Deva bir tür ruhani varlıktır ve aynı kelimenin günlük dilde bir tanrı için kullanılması, bundan üç yüz otuz milyon tanrıya sahip olduğumuz ve taptığımız anlamına gelmez. Doğal olarak bu varlıkların, insanı böldüğümüz üç kurucu Upadhi'den (temel ilkeler) [198]birine bir yakınlığı olduğu sonucu çıkarılabilir .

Belirli bir mistik kategoriye ait tanrıların isimleri her Manvantara ile değişir. Böylece, Kalpa'nın en başında, Brahma tarafından Yaratılış işlerinde kendisine yardım etmesi için yaratılan ve Samadhi'ye dalıp yaratılış işini ihmal eden on iki büyük Tanrı, Jaya, bu yüzden lanetlendikleri ve kınandıkları için. yedinciye kadar her Manvantara'da yeniden doğmak sırasıyla Ajita, Tushita, Satya, Hari, Vaikuntha, Sadhya ve Aditya olarak adlandırılır [199]. İkinci Kalpa'da Tushita ve Vaivasvata Dönemimizde Aditya olarak adlandırılırlar [200], ayrıca her çağa uygun başka isimler de vardır. Ama tıpkı bizim bedenlenmekte olan Dhyan Chohan'larımız ile özdeş oldukları gibi, onlar da Manas veya Rajas ile özdeştirler.

95] Kinnara ve diğerleri gibi bireyler olarak kabul edilen Astral Düzlemde yaşayan Varlıkların yanı sıra, gerçek Devalar vardır, Aditya, Vairaja, Kumaras, Asuralar ve tüm bu yüksek kategoriler bu kategorilere aittir. Okült Öğretinin Manasvin dediği, en Bilge, en önde gelen ve tüm insanları ruhsal açıdan zeki Varlıklar haline getirecek olan, "lanetli" olmasalar ve nesle düşmeye ve olmaya mahkum edilmeseler dönüşecekleri göksel Varlıklar . görevlerini ihmal ettikleri için ölümlü olarak doğdular.

İSTASYON IV. - Devam .

GELECEK İNSANLARIN [201]YEDİ YEDİ GÖLGESİ[202] (a) DOĞDU [203], HER BİRİ RENK [204]VE TİPİ (b). HERKES [205]BABASININ EMNİYETİNDEDİR [206]. KEMİKSİZ BABALAR, KEMİKLİ VARLIKLARA HAYAT VERMEZ . ONLARIN SUNDUĞU [207]ŞEKİL VE ZİHİN OLMADAN BHUTA idi. ÇÜNKÜ ONLARA CHHAYA-PACA DİYORLAR[208] (İle).

a) Manu, daha önce de belirtildiği gibi, düşünmek anlamına gelen man kökünden gelir , dolayısıyla "Düşünen" anlamına gelir. Latince mens , Mind, Mısır Menes , "Lord-Mind", Pisagor monas veya bilinçli "düşünme birimi" veya zihin ve hatta bizim manalarımız veya zihnimiz, beşinci ilke olan bu Sanskritçe kelimeden geliyor olması çok muhtemeldir. adam türetilmiştir. Bu nedenle, bu Gölgelere Amânasa ("Aklı Olmayan") denir .

Brahminler arasında Pitriler son derece kutsaldır, çünkü onlar insanların Ataları [209]veya Atalarıdır - bu Dünya üzerindeki ilk Manushya - bir Brahmin tarafından bir oğul doğduğunda kurban edilirler. Daha çok saygı görürler ve ritüelleri Tanrılara tapınmaktan daha önemlidir [210].

Ataların bu ikili grubunda felsefi bir anlam bulamayacak mıyız?

96] Pitriler Yedi Sınıfa ayrılır ve yine aynı mistik sayıyla karşı karşıyayız. Neredeyse tüm Puranalar, aralarındaki üç Sınıfın biçimsiz Arupalara ait olduğu, diğer dördünün Bedenlere sahip olduğu konusunda hemfikirdir. İlki rasyonel ve manevidir, ikincisi maddidir ve akıldan yoksundur. Ezoterik olarak, Pitris'in ilk üç Sınıfını - "Gecenin Bedeninde doğan" - oluşturanlar Asuralardır, diğer dört Sınıf ise "Alacakaranlığın Bedeninden" kaynaklanır. Babaları, Tanrılar, Vayu Purana'ya göre zeki olmadıkları için Dünya'da doğmaya mahkum edildiler . Efsaneler kasıtlı olarak karıştırılmıştır ve çok belirsizdir; birinde Pitris Tanrıların Oğulları, diğerinde Brahma'nın Oğulları, üçüncüsü ise onları kendi Babalarının öğretmenleri yapıyor. Aynı anda yedi Bölgede insanları yaratan, dört maddi Sınıfın Ev Sahipleridir.

Şimdi, her biri yine yedi alt bölüme ayrılan Pitris'in Yedi Sınıfı ile ilgili olarak , öğrenciye birkaç söz ve tecrübesizlere bir soru yönelteceğiz. Agnishvatta'mi ile inkar edilemez bir şekilde özdeşleştirdiğimiz bu "Ateşli Dhyanis" Sınıfı, sistemimizde Dhyan-Khogan Grubunun "Kalbi" olarak adlandırılır ve Üçüncü İnsan Irkında enkarne oldukları ve onları mükemmel yaptıkları söylenir. Ezoterik Gizem, bu meleksel Kalbin yedili özü veya doğası ile her fiziksel organı, psişik ve ruhsal işlevi bir yansıması, tabiri caizse dünyevi düzlemde bir kopyası olan insanın özü arasında var olan gizemli bağlantıdan bahseder. Yukarıdaki bir desen veya prototipin . Soru şu ki, insan anatomik sisteminde neden yedi rakamının bu kadar garip bir tekrarı var ? Kalbin neden dört alt boşluğu ve üç üst bölmesi vardır ki bu, insan ilkelerinin alt ve üst olmak üzere iki gruba ayrılmış yedili altbölümüne çok garip bir şekilde karşılık gelir; ve Pitris'in çeşitli Sınıflarında ve özellikle "Ateşli Dhyanilerimiz" arasında neden aynı bölünmeyi buluyoruz? Çünkü, daha önce de söylendiği gibi, bu varlıklar, dört Cismani veya daha yoğun ve üç Cisimsiz veya ince "İlke"ye karşılık gelir, ancak, onları başka herhangi bir adla anabilirsiniz. Vücudun yedi sinir merkezi neden yedi ışın yayar? Neden bu yedi merkez var ve insan derisi neden yedi farklı katmana sahip?

Yorum şöyle:

“Gölgelerini ortaya çıkaran ve tek bir Elementten (Eter) insanları yaratan Atalar, yeniden Maha-Loka'ya yükselirler ve buradan, Dünya güncellendiğinde, yeni İnsanlar doğurmak için periyodik olarak alçalırlar.

Süptil Bedenler, artık Asura (Tanrı-olmayanlar) olarak adlandırılan Sura'nın (tanrılar) gelişine kadar anlayışsız (Manas) kalırlar.

97] "Tanrı-olmayanlar" belki Brahminler için, ama okültistler için en yüksek "Nefesler", çünkü biçimsiz ve zeki olan bu Atalar (Pitara), insanı oluşturmayı reddederler, ama ona Akıl bağışlarlar; dört cismani Sınıf ise sadece onun bedenini yaratır.

, herhangi bir mezhep Hindu için en yüksek otorite olan Rig Veda'nın çeşitli metinlerinde çok açık bir şekilde açıklanmıştır . Onlarda asura "manevi, ilahi" anlamına gelir ve bu kelime Yüce Ruh'un eşanlamlısı olarak kullanılır ; ayrıca "Tanrı" anlamında Asura terimi, Varuna ve Indra'ya ve özellikle Agni'ye uygulanır - bu üç antik çağda, Brahminik Teo-Mitoloji neredeyse tümünün gerçek anlamını çarpıtmadan önce en yüksek üç Tanrıydı. Arkaik Kutsal Yazıların içeriği. Ancak anahtar artık kaybolduğu için Asura'dan neredeyse hiç bahsedilmiyor.

Zend Avesta'da da buluyoruz . Mazdeanların dininde veya Asura Magi'nin dininde, "her şeyi bilen" veya "her şeyi bilen Lord" Lord Asura Vishvavedas vardır; Ahura Mazda'dan daha geç olan Asura Mazda, Benfey'in kanıtladığı gibi, " Akıl bahşeden Rab "dir - Asura Medha ve Ahura Mazdao [211]. Aynı eserin başka yerlerinde, aynı otorite temelinde, Hint-İran Asura'sının her zaman yedili olarak kabul edildiği belirtilmektedir . Bu gerçek, yedili Asura'yı bir 'Efendi' veya toplu olarak 'Efendiler', ' Aklın bahşedilmişleri' yapan yukarıdaki Mazda adıyla bağlantılı olarak , Ameshaspend'leri Asuralar ve bizim enkarne olan Dhyan-Chohan'larımız ve ayrıca Elohim' ve Mısır, Chaldea ve diğer tüm ülkelerin ilham veren yedi Tanrısı ile.

Bütün bu "Tanrılar" insanı yaratmayı reddetmişti, dışsal tasvirlerin söylediği gibi, gururları doğalarının göksel gücünü Dünya Çocukları ile paylaşamayacak kadar büyük olduğundan değil, daha önce verilmiş olan sebeplerden dolayı. Bununla birlikte, alegori sonsuz spekülasyonlara kendini kaptırır ve her ülkenin teolojisi, İlk Doğan'a veya Logoi'ye karşı tezini oluşturmak ve onu cahillerin ve safların zihinlerine gerçek olarak damgalamak için bundan yararlanır [212].

Bu Tanrıları Şeytanlara indirgeyen sadece Hıristiyan dini değildir, Zerdüştlük ve hatta Brahmanizm bile bundan yararlanarak insanların zihinleri üzerinde güç ele geçirmiştir. Keldanilerin egzoterizminde bile, yaratmayı reddeden ve dolayısıyla, söylendiği gibi, Demiurge'a karşı çıkan Varlıklar da Karanlığın Ruhları olarak kınanırlar. Zihinsel bağımsızlıklarını kazanan sureler, bundan yoksun olan ve bu nedenle hayatlarını körü körüne inanca dayalı yararsız ayinler ve ibadetler yaparak geçiren surelerle savaşırlar [98] - bu, ortodoks brahminler tarafından artık sessizce geçiştirilen bir ipucudur - ve , bu nedenle, eski A-Surami olur. Tanrılığın ilk ve Akıldan doğan Evlatları, nesil yaratmayı reddederler ve bu nedenle Brahma tarafından lanetlenirler ve insan olarak doğmaya mahkum edilirler . Teolojik dogmaya göre daha sonra Cehennem Bölgelerine dönüşen Dünya'ya düşerler . Ahriman, Ormazd tarafından yaratılan - dünyevi yanıltıcı yaşamın amblemi , "Keder Tohumu" olan Boğa'yı yok eder ve ölümsüzlük bitkisinin, ruhsal sonsuz yaşamın bitkisinin ölmesi için geçici ve bozulabilir tohumun ölmesi gerektiğini unutur. büyüyüp yaşarken, Ahriman bir düşman, karşıt bir güç, şeytan ilan edilir. Typhon, dünyayı doldurmasını ve böylece acı yaratmasını önlemek için Osiris'i on dört parçaya ayırır; ve Typhon, ekzoterik teolojik öğretilerde Karanlığın Gücü haline gelir. Ama bütün bunlar sadece ekzoterik bir kabuk. Özbilinçli bir çabayla insanın orijinal kutsallık durumuna ulaşmasına yardım etmek isteyenlerin çabalarını ve fedakarlıklarını itaatsizlik ve isyana bağlayanlar, ikincisine tapanlardır ; ve Işık Meleklerinden İblisleri yaratanlar bu biçime tapanlardır.

Bununla birlikte, Ezoterik Felsefe, Dhyanilerin üçte birinin [213]- yani Arupa Pitris'ten Üç Sınıfın, "biçimsiz nefes olan, temel maddelerden değil, [214]düşünceden oluşan" Zihinle donatılmış olduğunu öğretir - Karma yasaları tarafından basitçe kınandı ve yeni bir doğum için evrim veya yeryüzünde enkarne [215]. Bazıları diğer Manvantaralardan Nirmanakaya idi . Bu nedenle, tüm Puranalarda onların bu gezegende Üçüncü Manvantara'da - yani Üçüncü Kök Irk'ta - Krallar, Rishiler ve Kahramanlar olarak yeniden ortaya çıktıklarını görüyoruz. Kitleler tarafından anlaşılamayacak kadar [99] felsefi ve metafizik olan bu tez , daha önce de belirtildiği gibi, batıl korku yoluyla kalabalık üzerinde güç sağlamak için rahipler tarafından çarpıtılmıştı.

Dolayısıyla sözde "İsyancılar", Karmik Yasa tarafından son damlasına kadar acı bir bardak içmeye zorlanan, yeniden doğacak ve böylece küçük kardeşleri tarafından ifşa edilen astral heykellerden düşünen varlıklar yaratacak olan kişilerdi. Bazılarının, Arupa oldukları için gerekli malzemeye - yani astral bedene - sahip olmadıkları için reddettikleri söyleniyor. Diğerlerinin reddi, onların çok eski Manvantaras'ta Adeptler ve Yogiler oldukları gerçeğine dayanıyordu; başka bir sır. Ancak daha sonra, Nirmanakaya olarak, sıralarını bekleyen ve aksi takdirde sayısız yüzyıllar boyunca görünüşte insan olmasına rağmen sorumsuz hayvan benzeri formlarda çürümek zorunda kalacak olan Monadların yararına ve kurtuluşu için kendilerini feda ettiler. Bir benzetme ve başka bir alegori içine alınmış bir alegori olabilir . Çözümü öğrencinin sezgilerine bırakılmıştır, eğer bundan sonrasını ruhani bir gözle okuma zahmetine katlanırsa.

yaratıcı ateşe sahip olanlarla özdeşleştirilmelidirler . İnsan Monadlarını yalnızca kendi astral özleriyle yaratabilir veya daha doğrusu giydirebilirlerdi, ancak kendi suretlerinde ve benzerliklerinde bir insan yaratamazlardı. "İnsan bizden biri gibi olmamalı" derler, daha aşağı ama daha yüksek hayvan insanı inşa etmekle görevlendirilen [216]Yaratıcı Tanrılar . Kendi ilahi Özlerinden insanların suretinin yaratılması, ezoterik olarak, onların İlk Irk olmaları ve böylece onun kaderini ve daha fazla evrimini paylaşmaları anlamına gelir. Basitçe, yanan ve insan aklının ve özbilincinin bir çiçeğine dönüşen o en içteki kutsal kıvılcımı bir kişiye veremedikleri için , verecekleri olmadığı için bunu yapmak istemediler . Yunanistan'daki sembolü Prometheus olan Devalar Sınıfına verildi; yani fiziksel bedenle hiçbir teması olmayan, tamamen ruhsal insanla teması olanlar.

Her Yaratıcı Sınıfı insana vermesi gerekeni verir: kişi dış görünüşünü inşa eder; diğeri ona, bireyin kişisel çabaları sayesinde daha sonra İnsan Yüksek Benliği haline gelen doğasını verir ; ama insanları kendileri gibi yapamadılar - günahsız olduğu için mükemmel; günahsız, çünkü niteliklerin yalnızca ilk, 100] soluk ve belirsiz ipucuna sahiptiler ve ikincisi, insan bakış açısından mükemmeldi - bakir kar gibi beyaz, saf ve soğuk. Mücadelenin olmadığı yerde liyakat yoktur. İnsanlık, "dünyevi ve Dünyadan", Melekler tarafından Birincil İlahi Nefesten yaratılmaya mahkum değildi. Bu nedenle yaratmayı reddettikleri ve insanın daha fazla maddi yaratıcılar tarafından şekillendirilmesi gerektiği söyleniyor , onlar da yalnızca [217]kendi doğasında var olanı verebilir , daha fazlasını veremez. Ebedi yasaya bağlı olarak, saf Tanrılar kendilerinden yalnızca insanların gölgelerini , kendilerinden biraz daha az ruhani ve ruhani, daha az ilahi ve mükemmel - ama yine de yalnızca gölgeleri açığa çıkarabilirdi . Bu nedenle ilk insanlık, Atalarının soluk bir kopyasıydı; ruhaniliği içinde bile Tanrılar hiyerarşisi olamayacak kadar maddi; insan olamayacak kadar ruhani ve saf, tüm olumsuz (nirguna) mükemmelliklerle donatılmış olarak. Kusursuz olmak için mükemmelliğin kusurdan doğması gerekir. Ölümsüz olan , taşıyıcısı, temeli ve karşıtlığı olarak geçici olandan doğmalıdır. Mutlak Işık, mutlak Karanlıktır ve bunun tersi de geçerlidir . Hakikatte Hakikat yurtlarında ne Nur vardır, ne de Karanlık. İyilik ve Kötülük ikizdir, İllüzyonun egemenliği altında Uzay ve zamanın ürünüdür. Onları ayırın, birini diğerinden kesin ve ikisi de ölür. Hiçbiri kendi başına yaşayamaz, çünkü her biri varlık almak için diğerinden doğmalı ve yaratılmalıdır, her ikisi de spekülasyon nesnesi haline gelmeden önce bilinmeli ve takdir edilmelidir, bu nedenle bir kişinin zihninde ölümlü olarak ayrılmaları gerekir.

yerleşik Küreleri - özellikle bizimkileri - "yaratmak" veya bu dünya planında Maddeyi işlemek için daha düşük Derecede Yaratıcı Meleklere ihtiyaç duyar. Felsefi bir akılla donanmış Gnostikler, tarihsel dönemde bunu ilk düşünenler ve bu teori temelinde çeşitli sistemler icat edenler oldu. Bu nedenle, yaratılış şemalarında, "Yaratıcıları" her zaman Manevi Varlık merdiveninin en dibinde yer almaktadır. Onlara göre, Dünyamızı ve onun fanilerini yaratanlar, Maya'ya özgü , yanıltıcı Madde'nin en sınırına yerleştirildiler ve onların takipçileri - Kilise Babalarının büyük tiksintisine rağmen - daha yüksek bir Tanrının yaratılıştan sorumlu olamayacağına inanıyorlardı. Dünyamızı süsleyen manevi ve ahlaki anlamda sefil ırklar, ancak yalnızca Yahudi Tanrısı Yehova'nın atfedildiği kategoriye alt Hiyerarşinin Melekleri .[218]

Günümüz dışındaki beşeri bilimlerden tüm eski Kozmogonilerde bahsedilir. Platon " Phaedrus " adlı eserinde "kanatlı" bir insan ırkını tanımlar. Aristophanes, Platon'un Ziyafeti'nde androjen bir yuvarlak vücut ırkından söz eder. Pymandra'da tüm hayvanlar alemi bile biseksüeldir. Böylece söylenir:

"Çember sona erdiğinde, düğüm çözüldü ... ve yine biseksüel olan tüm hayvanlar, insanla aynı anda çözüldü [bağlantısı kesildi] ... [çünkü]... Dünya üzerindeki etkileri [219]. "

eski Kishe El Yazması'nda, Popol Vuh , ilk insanlar sınırsız görüşe ve her şey hakkında doğrudan bilgiye sahip bir ırk olarak tanımlanır; böylece ölümlülerin değil, Tanrıların ilahi bilgisine tanıklık ediyor. Halk fantezisinin kaçınılmaz abartılarını düzelten Gizli Doktrin, gerçekleri arkaik sembollerle yazılmış olarak verir.

b) Bu "Gölgeler" doğdu, "her biri kendi renginden ve türünden", her biri "Babasının veya Yaratıcısının derecesinden bir derece daha düşük", çünkü yaratıcı kendi türünde tamamlanmış bir Varlıktı. Yorumlar, ilk cümleyi, bu şekilde tanımlanan her insan ırkının derisinin renginin bir göstergesi olarak açıklıyor. Pymandra'da , doğası gereği "Göksel İnsan"dan yaratılan Yedi İlkel Kişinin tümü, İnsanı seven Yedi "Lider" veya "Yönetici"nin niteliklerini paylaşır - kendi yansımaları ve sentezleri.

Doktrinimizin temelini oluşturan aynı mistik Loki ve kişileştirmeler tanınabilir. ; ve onları Vedalarda , Puranalarda , Mazde Kutsal Yazılarında ve Kabalada buluruz . Adı kelimenin tam anlamıyla "Dünyanın Sütunları", "Standları" anlamına gelen, bizden önce gelen Dünyanın Hükümdarları olan İskandinavya Unsurları, bu nedenle, Yunan Kozmokratları, Pymandra'daki yedi "İşçi" veya Rektör ile aynıdır. Hindistan'ın yedi Rishisi ve Pitri'si, yedi Keldani Tanrısı ve yedi Kötü Ruh, üst Üçlü tarafından sentezlenen Kabala'nın yedi Sephiroth'u ve hatta Hıristiyan mistiklerin yedi Gezegensel Ruhu. Azes, katledilen dev Ymir'in kalıntılarından dünyayı, denizleri, gökyüzünü, bulutları, tüm görünür dünyayı yaratır; ama İnsanı değil, sadece Ask veya Kül ağacından formunu yaratırlar. Tanrı Odin, Lodur ona kan ve kemik verdikten sonra ona yaşam ve ruh bahşeder ve son olarak, ona akıl (Manas) ve bilinçli duygular sağlayan Hoenir'dir [220]. İskandinav Ask, Bronz Nesil halkının soyundan gelen Ash Hesiod ağacı, Üçüncü Kök Irk ve Meksikalı Üçüncü Irkın yaratıldığı Popol Vuh'daki Tzite Ağacı hepsi birdir. Bu her okuyucu için açıktır. Ancak İskandinav Yggdrasil, Hindu Ashvattha, Gogard, Helenlerin Hayat Ağacı ve Tibet Tsampun'un neden Kabalistik Sephiroth ağacıyla ve hatta Kutsal ile bir özdeşlik gösterdiğini Batılı akademisyenler arasında kim açıklayabilir? Ahura Mazda ve Cennet Ağacı tarafından yaratılan ağaç [221]? Yine de, tüm bu "Ağaçlar"ın meyveleri, ister Pippala, ister Haoma, hatta daha yavan Elma Ağacı olsun, gerçekte ve hakikatte "yaşam bitkileri"dir. Irklarımızın tüm prototipleri, uçsuz bucaksız Makrokozmik Ağaç dünyasının [222]içinde ve altında büyüyen ve gelişen Mikrokozmik Ağaçta bulunuyordu ; ve bu gizem , söylendiği Dirghothamas'ta yarı yarıya açığa çıkar :

bilimi seven ruhların üzerine indiği ve tanrıların tüm mucizeleri gerçekleştirdiği o ağacın tatlı meyvesi ."

Gogard'da olduğu gibi, tüm bu Dünya Ağaçlarının lüks dalları arasında "Yılan" yaşıyor. Ancak Makrokozmik Ağaç Ebediyet Yılanının ve Mutlak Bilgeliğin simgesi iken, Mikrokozmik Ağaçta ikamet edenler Tezahür Bilgelik Yılanlarıdır, Birdir ve Her Şey Birdir; diğerleri onun yansıyan parçacıklarıdır. Tabii ki, "Ağaç" insanın kendisidir, ancak her ağaçta yaşayan Yılan, [ 103] bilinçli Manas, Ruh ve Madde, Cennet ve Dünya arasındaki bağlantı halkasıdır.

Her yerde aynı şeyi görüyoruz. "Yaratıcı" Güçler İnsanı yaratır, ancak nihai hedeflerinde başarısız olurlar. Tüm bu Logolar, insana yalnızca Akılda (Manas) yansıyan bilinçli ölümsüz bir Ruh bahşetmeye çalışır ; başarısız olurlar ve hepsi bu girişim için değilse bile bu başarısızlık için cezalandırılmış gibi sunulur. Bu nasıl bir ceza? Zincirinin en alt noktası olan Dünyamız olan en alt veya en alçak bölgede, Maddenin karanlığında veya hayvan İnsanın içinde "Sonsuzluğa" - yani bir Yaşam Döngüsünün süresi anlamına gelir - hapsedilmeye mahkûmiyet . Kilise Babalarına, kısmen cehaletten, kısmen de kasıtlı olarak, bu resimsel sembolü çarpıtmak yararlı göründü. Her eski dinin metaforunu ve alegorisini yeni dinin avantajına çevirmek için kullandılar. Böylece insan dönüştü ve maddi Cehennemin karanlığına daldı; içsel İlkesinden, Manas'tan veya enkarne Deva'dan aldığı ilahi bilinci, Cehennem meskenlerinin kavurucu alevi ve gezegenimiz Cehennemin kendisi haline geldi. Bilgi Ağacı'nın meyvesi Pippala, Haoma yasak meyve olarak ilan edildi ve aklın ve bilincin sesi olan "Bilgelik Yılanı" yüzyıllarca eski Ejderha Şeytan olan Düşmüş Melek ile özdeş kaldı!

Aynı şey diğer yüksek sembollerde de oldu. Hindistan'ın en kutsal ve mistik sembolü olan gamalı haç, Hıristiyan Haçı ile doğrudan bağlantısına ve hatta özdeşliğine rağmen, şimdi Masonlar tarafından "Jain Haçı" olarak anılıyor. Hindistan misyonerleri bize bunun "şeytanın işareti" olduğunu söylüyor. Patala'nın uçurumlarında, Naraka'da veya Hindu Cehenneminde büyük Yılan Vishnu'nun başında, bin başlı Shesha-Anant'ta parlamıyor mu ? Kesinlikle; ama Ananta nedir? Tıpkı Shesha gibi, neredeyse sonsuz bir Manvantarik Zaman Döngüsüdür ve Pralaya'nın Hareketsizliği sırasında Ebedi Tanrı Vishnu'nun dayandığı büyük Yedi Başlı Yılan Ananta olarak adlandırıldığında tam olarak Sonsuz Zaman olur. Şeytan'ın bu son derece metafizik sembolle ortak noktası nedir? Tüm semboller arasında gamalı haç felsefi açıdan en bilimsel ve aynı zamanda en anlaşılır olanıdır. Bu, Kozmoteogony'den Antropogoni'ye, bölünmez, anlaşılmaz Parabraman'dan materyalist bilimin mütevazı moneronuna kadar tüm "yaratılış" çalışmasının veya söylenmesi gerektiği gibi evrimin birkaç satırındaki özetidir. Her şeyin kendisinin başlangıcı olarak bu bilim tarafından bilinmez - Varolan İlah.

104] Swastika'yı her eski insanın dini sembollerinin başlığında buluyoruz. Bu, Keldani Sayılar Kitabı'ndaki "İşçinin Çekici"dir , "Gizli Sırlar Kitabı" nda bahsi geçen "Çekiç" çakmak taşından (Uzay) kıvılcımlar saçar ve bu kıvılcımlar Dünyalar olur. Bu, Cüceler tarafından Devlere veya Maddenin içinde yaşadıkları sürece Evrensel Uyumun aracıları olan Tanrılar tarafından boyun eğdirilemeyen asi Kozmik Öncesi Titanik Doğa Kuvvetlerine karşı cüceler tarafından dövülen büyülü silah olan Thor'un Çekicidir. , ama önce yok edilmesi gerekir. Evrenin, katledilen Ymir'in kalıntılarından yaratılmasının nedeni budur. Gamalı haç Mölnir'dir - “Yıldırım Çekici” ve bu nedenle, kutsal Tanrılar Ases'in ateşli arınmadan sonra - tutkuların ateşi ve hayatlarındaki enkarnasyonlardaki ıstırabın - ebedi dünyada Ida'da kalmaya uygun hale geldikleri söylenir - o zaman Mölnir gereksiz hale gelecektir. Bu, Ölüler Diyarının Kraliçesi Tanrıça Hel'in bağlarının artık onları bağlamayacağı zaman gelecek, çünkü kötülüğün krallığı var olmayacak.

“Surtur'un alevleri onları yok etmedi, [birkaç selin] azgın suları da... Vardı... Thor'un oğulları. Mjölnir'i bir savaş silahı olarak değil, yeni gökleri ve yeni dünyayı kutsamak için bir çekiç olarak yanlarında getirdiler [223].

Doğrusu, bu çekicin mânâları çoktur! Makrokozmik çalışmada, "Yaratılışın Çekici", dört ucu dik açıyla bükülerek, görünmez Güçler Kozmosu'nun sürekli hareketine ve dönmesine atıfta bulunur. Tezahür eden Kozmos ve Dünyamızın çalışmasında, dünya eksenlerinin ve bunların ekvator kuşaklarının Zaman Döngülerindeki dönüşünü belirtir; Swastika'yı oluşturan iki çizgi, Ruh ve Madde anlamına gelir, dört kanca, dönen döngülerin hareketini varsayar. Mikro kozmosa, insana uygulandığında, bu sembol insanın Cennet ve Dünya arasındaki bağlantı olduğunu gösterir; sağ el yatay çizginin sonunda kaldırılır, sol el ise Dünya'yı gösterir. Hermes'in Zümrüt Tabletlerinde , kaldırılan elde " Çöz " kelimesi , solda ise " Coagula " kelimesi yazılıdır . Bu işaret aynı anda simyasal, kozmogonik, antropolojik ve büyülüdür ve içsel anlamının yedi anahtarı vardır. Bu evrensel ve en resimsel işaretlerin karmaşık sembolizminin, Kozmos'un yedi gizeminin anahtarını elinde tuttuğunu söylemek abartı olmaz. İlk Aryanların mistik fikirlerinde sonsuzluğun tam eşiğinde Yılan Anant'ın başında doğdu, ruhsal ölümüyle ortaçağ antropomorfistlerinin skolastik yorumlarında karşılaştı . Bu, saf Ruh'tan yayılan ve yoğun Madde ile biten Evrensel Yaratıcı Gücün Alfa ve Omega'sıdır. Aynı zamanda ilahi ve beşeri Bilim Döngüsünün anahtarıdır; ve onun tam anlamını anlayan kişi, büyük İllüzyon ve Baştan Çıkarıcı Maha-Maya'nın prangalarından sonsuza kadar kurtulacaktır. Artık Mason localarının Büyük Üstadı'nın çekicine indirgenmiş olan İlahi Çekiç'in altından parlayan ışık, herhangi bir insan planının veya kurgusunun karanlığını dağıtmaya yeterlidir.

Odin'in Kuzgunlarının akan bir nehrin altındaki kristal evlerinde dönerken geçmiş ve geleceği fısıldadıkları üç İskandinav Norn Tanrıçasının şarkıları ne kadar kehanet dolu. Tüm bu şarkılar, birçoğu kaybolmuş, ancak bazıları hala hayatta olan Scrolls of Wisdom'a kaydedilmiştir; ve Arkaik Çağların öğretilerini şiirsel alegori içinde tekrarlarlar. Dr. Wagner'in " Azgard ve Tanrılar " adlı kitabında "Dünyanın Yenilenmesi" ile ilgili söylediklerini ve Çemberimizin Yedinci Irk ile ilgili uzak çağlarda ilan edilen kehaneti kısaca özetleyelim.

Mjolnir bu Çemberdeki görevini yerine getirdi ve:

"İda alanında, [Beşinci Çember için] diriliş alanında, en yüksek tanrıların oğulları toplandılar ve babaları [ tüm geçmiş enkarnasyonlarının Egosu ] onlarda yeniden ayaklandı. Geçmiş ve Bugün hakkında konuştular ve atalarının hikmetini ve kehanetlerini hatırladılar, bunların hepsi gerçekleşti. Her şeye hükmeden, birbirine düşman olanların arasını düzelten ve dünyayı yöneten ebedi kanunlar koyan Güçlü, Kudretli, yanlarında, ama onlara görünmezdi. Hepsi onun burada olduğunu biliyorlardı, onun varlığını ve gücünü hissediyorlardı ama adını bilmiyorlardı. Onun Emriyle, yeni Dünya [Uzayın] sularından yükseldi . Güneyde, İda Tarlası üzerinde Audlang adında yeni bir gökyüzü ve ondan daha uzakta Widblan olarak bilinen üçüncü bir gökyüzü yarattı. Gimil'a mağarasının üzerine altınla kaplı ve güneşte parıldayan harika bir oda dikildi. [Bu üçü, Zincirimizin kademeli olarak yükselen Küreleridir]. Orada tanrılar, daha önce olduğu gibi yine tahtlarına oturdular ve bu restorasyona ve daha iyi zamanlara sevindiler. Gimil'a'nın [Yedinci Küre, en yüksek ve en saf] yüksekliklerinden Yaprak'ın mutlu torunlarına [ve gelecek Adem ve Havva, arınmış insanlık olan Lifthrazir'e] baktılar ve onları daha da yükseğe tırmanmaya, yükselmeye yönlendirdiler. bilgi ve bilgelik, dindarlık ve eylem sevgisinde , adım adım, bir gökten diğerine, sonunda Kâinatın Yaratıcısı'nın Evindeki tanrılarla [224]birleşebilecek duruma gelene kadar .

Ezoterik Budizm veya Bilgelik doktrinlerini bilenler [106] , ana hatları hâlâ çok kusurlu olsa da, yukarıda yer alan alegoriyi açıkça anlayacaktır.

Okur, Prometheus miti üzerinde daha derinlemesine düşünürse, onun felsefi anlamını daha net anlayacaktır. Bu ayrıca Hindu Pramanth'ın ışığında ele alınır. Bazı Oryantalistler tarafından tamamen fizyolojik bir sembole indirgenen ve sadece dünyevi ateşle ilişkilendirilen yorumları, Hristiyanlık da dahil olmak üzere her dine hakarettir ve en büyük gizemi bu şekilde Maddeye indirilir. İlahi Pramanth ve Arani'nin "sürtüşmesi" ancak Alman materyalistlerinin -en kötüsü de- kaba kavramlarına ancak böyle bir imgeyle sunulabilirdi. Sanskritçe konuşan Irk arasında ve Latinler arasında Ignis olan ilahi çocuk Agni'nin , kurban töreni sırasında Pramantha ve Arani'nin - Swastika - birleşmesinden doğduğu doğrudur . Peki ya bu? Vedalar Tvashtri'de (Vishvakarman) "ilahi bir sanatçı ve marangoz " [225]ve ayrıca Tanrıların Babası ve "Yaratıcı Ateş" vardır . Bu sembol o kadar eski ve o kadar gizlidir ki, antik kentlerin bulunduğu yerlerde yapılan hiçbir kazı onu bulmadan yapamaz. Dr. Schliemann, antik Truva kalıntılarının altında fusaïoles adı verilen birçok benzer pişmiş toprak disk buldu . Her iki form da çok sayıda kazılmıştır; onların varlığı, eski Truva atlarının ve atalarının saf Aryanlar olduğunun bir başka kanıtıdır.

İle) Chhaya , daha önce açıklandığı gibi, Astral Haritalamadır. Sanskrit yazılarında tam olarak bu anlama gelir. Böylece, Güneşin Surya'sının eşi olan Manevi Bilinç Sanjna, münzevi hayatı için ormana çekiliyor ve Chhaya, Gölge veya İmgesini eşine bırakıyor olarak tasvir edilir.

_____

107]

İSTASYON IV. - Devam .

16. MANUŞİA NASIL DOĞUR [226]? AKILLI MANU, NASIL YARATILDI? (A). BABALAR [227]KENDİ ATEŞLERİNE [228]TOPRAKTA YANAN ATEŞ DEDİLER. DÜNYANIN RUHU KENDİSİNE YARDIM ETMEK İÇİN GÜNEŞ ATEŞİNİ DEMİŞTİ [229]. BU ÜÇÜ ORTAK [230]ÇALIŞMAYLA UYGUN BİR FORM OLUŞTURMUŞTUR. AYAKTA DURABİLİR [231], YÜRÜYEBİLİR, KOŞABİLİR, UÇABİLİR VEYA UÇABİLİR. AMA AYNI ZAMANDA O SADECE CHHAYA, AKILSIZ BİR GÖLGE OLDU (b)…

a) Burada, Ezoterik Kutsal Yazılara eklenen zahiriliğin ışığının yardımıyla bir kez daha açıklama gerekli hale gelir. Manushiah (Halk) ve Manu burada Keldanilerin Adem'ine eşdeğerdir - ve Keldaniler ve Asurluların anlayışında olduğu gibi, bu terim, Yahudiler arasında gördüğümüz gibi, hiçbir şekilde birincil insan veya bekar insan anlamına gelmez. bireyseldir, ama tam olarak İnsanlık kolektiftir . Yorum'a göre, " Gizli Adam'ın Atalarıydılar " - yani süptil İç İnsan. Ayın Lhas'ları, Ay Ruhları, daha önce söylendiği gibi, onun Formunun, yani Doğanın dışsal çalışmasına göre başladığı modelin yalnızca Atalarıydı . Yani İlkel Adam, görünüşünde yalnızca bilinçsiz bir Bhuta [232]veya "Hayalet" idi. Bu "yaratma" başarısız oldu.

b) Bu girişim yine başarısız oldu. Bu, fiziksel Doğanın bırakın insanı, mükemmel hayvanı bile yaratmaya yönelik girişimlerinin beyhudeliğini tasvir eden bir alegoridir . Babalar için, Aşağı Melekler için, hepsi Doğanın Ruhlarıdır ve daha yüksek Elementaller de kendilerinde var olan bir tür zekaya sahiptir; ama bütün bunlar düşünen bir adam inşa etmek için yeterli değil . İhtiyaç duyulan şey "Yaşayan Ateş" idi, insan zihnine kendini tanıma ve öz farkındalık veren Ateş ya da Manas; Parvak ve Shucha'nın yavruları, hayvanları yaratan Hayvan-Elektrik ve Güneş Ateşleridir ve bu nedenle, insanın bu birincil astral prototipi için yalnızca fiziksel, canlı bir organizma sağlayabilirler. Dolayısıyla ilk Yaratıcılar, İlkel İnsanın Pygmalion'larıydı ; haklı olarak bu heykeli canlandırmayı başaramadılar .

Bu Stanza, göreceğimiz gibi, çok açıklayıcı. Gizemi açıklar ve insandaki ruhsallaştırıcı İlke - Yüksek Benlik veya İnsan Monad'ı ile Hayvan Monad'ı arasındaki boşluğu doldurur . içgüdü fakültesi . Bu fark nasıl anlaşılmalı ve insanda Yüksek Benliğin varlığı nasıl açıklanmalıdır?

Yorumlar şöyle:

"Mahat'ın oğulları, insan Bitkisinin gelişimini hızlandıranlardır. Gizli yaşamın çorak toprağına düşen Sular ve İnsan Hayvanına hayat veren Kıvılcımdır. Onlar Sonsuzluğun Ruhsal Yaşamının Efendileridir… [İkinci Irkın] başlangıcında, [Lordlardan] bazıları Manushya'ya [insanlara] doğalarını üflerken, diğerleri mesken olarak insanı seçtiler.”

Bu, tüm insanların "İlahi Risen" in enkarnasyonları haline gelmediğini, sadece birkaçının enkarnasyon haline geldiğini gösterir. Geri kalanlarla birlikte, Beşinci İlkeleri, içine atılan bir kıvılcım aracılığıyla, basitçe gelişmesinde hızlandı, bu da insanların ve ırkların zihinsel yetenekleri arasındaki büyük farkı açıklıyor. Mecazi olarak konuşan "Mahat'ın Oğulları", zihinsel özgürlük çabalarında Ara Dünyalarda koşmasalardı, hayvan insan asla bu Dünya'dan yükselemez ve nihai hedefine kişisel çabalarıyla ulaşamazdı. Döngüsel Gezinme, hayvan örneklerinde gördüğümüz gibi, tam olarak değilse de yarı bilinçsizce varoluşun tüm planlarında yer almak zorunda kalacaktı. Kesinlikle, zeki yaşamın saf ruhun ölümcül eylemsizliğine karşı bu isyanı sayesinde, bizler neysek kendimiziz - hem iyilik hem de kötülük için Tanrıların yetenek ve özelliklerine sahip, bilinçli, düşünen insanlar. Bu nedenle Dirilenler bizim Kurtarıcımızdır. Filozoflar bu konuyu iyice düşünsünler, onlara birden fazla sır açığa çıkacaktır. Sadece zıtlıkların çekim gücüyle iki karşıt - Ruh ve Madde - Dünya üzerinde birbirine bağlanabilir ve özbilinçli deneme ve ıstırap ateşinde eriyerek Sonsuzlukta birleşebilir. Bu, aptalca "masal" olarak adlandırılan şimdiye kadar anlaşılmaz alegorilerin anlamını ortaya çıkaracaktır.

Başlangıç olarak, bu, Pymandra'da yapılan ifadeyi açıklar , "Göksel Adam", "Babanın Oğlu", Yedi Liderin veya Malzemenin Yaratıcıları ve Hükümdarlarının doğası [109] ve özü ile iletişim kurmuştur. Dünya,

"Uyuma baktı ve (Yedi) Çemberin (Ateşin) gücünü kırarak, azalan bir düzende doğan doğayı keşfetti ve ortaya çıkardı" [233].

Bu, Hermetik anlatıdaki her ayeti ve ayrıca Prometheus'un Yunan alegorisini açıklar. Ama en önemlisi, " Düşmüş Melekler" Hıristiyan dogmasına atıfta bulunan Vahiy Savaşı da dahil olmak üzere "Cennetteki Savaşlar" hakkındaki alegorik anlatıların çoğunu açıklıyor . En eski ve en yüksek Meleklerin "İsyanını" ve Cennetten Cehennemin uçurumuna, yani Maddeye devrilmelerinin anlamını açıklar. Hatta bu durum, merhum George Smith'in şahsında hayretlerini dile getiren Asurologların son dönemdeki şaşkınlığını şu sözlerle çözmektedir:

“[İsyanın] bu kısmıyla ilgili ilk fikrim, kötü güçlerle savaşın Yaratılıştan önce geldiğiydi ; şimdi onun Sonbahar'ı takip ettiğini düşünüyorum [234]. "

Aynı eserde [235]George Smith, eski bir Babil silindirinden Kutsal Ağaç, Yılan, bir erkek ve bir kadın görüntüsü verir. Ağacın yedi dalı vardır; üçü erkek tarafında, dördü kadın tarafında. Bu dallar, üçüncüsünde, en sonunda, cinsiyetlerin bölünmesinin ve sözde Nesle Düşüşün gerçekleştiği yedi Kök Irk'ı temsil eder. İlk Üç Irk aseksüeldi, sonra hermafrodit oldular; diğer dördü farklı erkek ve kadınlardan oluşuyor. Yazarın bize söylediği gibi:

"Keldani Yaratılış hikayelerinde insanı günaha sürükleyen ejderha, dünyayı yaratırken tanrılara karşı çıkan, denizin ve kaosun yaşayan ilkesi Tiamat'ın bir yaratığıdır. [236]"

Bu bir yanılsama. Ejderha eril ya da erkeklik organıdır, kişileştirilmiş ya da daha doğrusu hayvanlaştırılmıştır; Tiamat, "kaos ruhunun kişileştirilmesi", Uçurum veya Derinlik, dişil ilke, Rahim'dir. "Kaos ve düzensizlik ruhu", neden olduğu zihinsel tedirginliği ifade eder. Büyüleyen ve baştan çıkaran şehvetli, çekici, manyetik bir ilke, tüm dünyayı bir kafa karışıklığı, kaos ve günah durumuna sokan, sürekli yaşayan aktif bir unsurdur. Yılan kadını baştan çıkarır, ancak erkeği baştan çıkaran ikincisidir ve her ikisi de, yalnızca yaratılan nedenin doğal bir sonucu olarak da olsa, karmik lanete dahil edilir. George Smith diyor ki:

110] “Ejderhanın Düşüş için lanete dahil olduğu ve tanrıların [o adamı topraktan görünce kıskanan Elohim'in sırayla Yaradan olduğu açıktır ; tüm hayvanlar gibi], insanlığın maruz kaldığı tüm felaketleri insan Irkının başına çağırın. Bilgelik ve Bilgi ona keder getirecek, aile kavgası yaşayacak, zorbalığa boyun eğecek, tanrıların gazabını kışkırtacak ... . Aşağıdaki satırların bu sıralamaları sürdürdüğüne şüphe yok, ancak anlatımız burada yeniden kesiliyor ve yalnızca tanrıların kötü güçlerle savaşa hazırlandıkları yerde yeniden ortaya çıkıyor. Tiamat'ın (kadın) önderlik ettiği [237].

için Yaratılış'tan çıkarılmıştır . Ancak hatalı politika - hiç şüphesiz dogmatik dinin ve onun hurafelerinin korkusu ve saygısından kaynaklanmıştır - Keldani parçalarını Tekvin Kitabı'nın yardımıyla yeniden inşa etmeye çalışma politikası, tam da ikincisi, kıyaslanamayacak kadar daha yeni olduğu halde, Tekvin Kitabı'nın yardımıyla . herhangi bir fragman, ilk olarak açıklanmalıdır.

_____

İSTASYON IV. - Devam .

17. NEFES [238]İHTİYACI FORMU; BABALAR VERİR. NEFES YOĞUN BİR VÜCUDA İHTİYAÇ DUYAR; TOPRAK ONU ŞEKİLLENDİRDİ. NEFES YAŞAM RUHUNA İHTİYAÇ DUYAR; SOLAR LHA ONU KENDİNİN BİÇİMİNE SOLUYOR. NEFES, BEDENİNİN BİR AYNASINA İHTİYAÇ DUYDU [239]; "ONA KENDİMİZİ VERİYORUZ!" DHIANI DEDİ. NEFES BİR DİLEK TAŞIYICINA İHTİYAÇ DUYAR [240]; "BUNA SAHİPTİR!" - SU KURUTUCU DEDİ [241]. ANCAK NEFES, EVRENİ İÇİNDE TUTMAK İÇİN ZİHNE İHTİYAÇ DUYAR; "VEREMEZİZ!" BABALAR DEDİ. "HİÇ BULAMADIM!" – TOPRAK RUHU DEDİ. "Benimkini ona verirsem şekli yanacak!" – BÜYÜK ATEŞ DEDİ [242]... İNSAN [243]BOŞ, ANLAMSIZ BİR BHUTA KALDI... BÖYLECE KEMİKSİZLER İNSAN OLANA [244], ÜÇÜNCÜSÜNDE KEMİKLE GÜÇLENENLERE HAYAT VERDİ [245].

Açıklamanın tamamı Stanza V ile ilgili yorumlarda bulunacağı için şimdilik birkaç açıklama yeterli olacaktır. Aslen fiziksel insanın veya bedeninin "Babası", Güneş'te ikamet eden Hayati Elektrik Prensibidir. Ay, bitki ve hayvanların büyümesi üzerinde olduğu gibi insan oluşumu ve onun tarafından düzenlenen doğum üzerinde aynı kesin etkiye sahip olan ayın doğasında var olan gizemli güç sayesinde onun "Annesi"dir. "Kasırga" veya Eter, bu durumda, bu iki armatürün etkilerinin Dünya'ya getirildiği ve dağıtıldığı iletim iletkeni anlamına gelen "Pastunia" olarak adlandırılır [246]; oysa sadece "Manevi Ateş" insanı ilahi ve mükemmel bir varlık yapar.

Şimdi, nedir bu "Ruhsal Ateş"? Simyada, genel olarak konuşursak, Hidrojendir: ezoterik gerçeklikte ise, "İlk Elementin Dhyani'si" olan Numen'inden yayılan bir yayılım veya Işındır. Hidrojen sadece dünyasal düzlemde bir gazdır . Ama kimyada bile, Hidrojen "bizim anlayışımıza göre maddenin var olan tek formu olacaktır [247]" ve bizim Layam'ımız olan Prothyl'e çok yakındır. O, tabiri caizse hem Havanın hem de Suyun babası ve doğuranıdır veya daha doğrusu Upadhi'dir (temeli) ve gerçekte "ateş, hava ve su"dur, üç yönden biridir ; dolayısıyla kimyasal ve simya üçlüsü. Tezahür veya Madde dünyasında, Numens alanında sübjektif ve tamamen manevi, yetkili Varlığın nesnel bir sembolü ve maddi yayılımıdır. Haklı olarak Godfried Higgins, Yunanlılar arasında Hydrogen'i That On veya "One" * ile karşılaştırabilir ve hatta tanımlayabilir . Çünkü, kendisinin de belirttiği gibi, Hidrojen, onu doğursa da, su değildir ; Hidrojen, tezahür etmesine veya yaratmasına rağmen ateş değildir; Hava, su ve ateşin birleşiminin ürünü olarak görülebilse de, hava da değildir - çünkü Hidrojen, atmosferin su elementinde bulunur. Bu doğru, üçü bir arada.

Karşılaştırmalı Theogonia'yı incelersek, bu "Ateşlerin" gizeminin tüm eski halkların Gizemlerinde, özellikle Semadirek'te öğretildiğini kolayca bulacağız. Tüm eski Tanrıların, Tanrıların ve İnsanların, büyük Tanrıların ve Titanların en sırrı olan Kabirlerin , Karttikeya - aynı zamanda Kumar liderliğindeki Kumaralar ve Rudralar ile özdeş olduğuna dair en ufak bir şüphe yok . Bu, dışsal olarak bile oldukça açıktır; ve bu Hindu Tanrıları, Doğadaki en okült güçlerin kutsal Ateşleri tarafından kişileştirilen Kabirler gibiydi . Aryan Irkının bazı kolları, Asyalılar ve Avrupalılar, Hindular ve Yunanlılar, anlamlarını değilse de gerçek doğalarını gizlemek için ellerinden geleni yaptılar. Kumaralarda olduğu gibi Kabirlerin sayısı da belirsizdir. Bazıları sadece üç veya dört kişi olduğunu söylüyor; diğerleri yedi olduklarını söylüyor [112] . Axierus, Axiocersa, Axiocersus ve Casmilus pekâlâ dört Kumara'nın -Sanat-Kumara, Sananda, Sanak ve Sanatan- alter egoları olarak düşünülebilir . Babası Vulcan olan bu tanrılardan ilki, tıpkı babası Brahma olan Cumaraların - ya da daha doğrusu "Gazabının Alevi"nin onu yaratmaya teşvik etmesi gibi, genellikle Dioscuri Corybantes, Anactes vb. Dokuzuncu veya Rudra veya Nilalohita (Shiva) ve Kumaraların Asuralar, Rudralar ve Pitris ile karışmasıyla sonuçlanan Kaumara'nın yaratılışı, hepsinin bir olması - yani karşılıklı ilişkili Kuvvetler ve Ateşler . Burada bu "Ateşleri" ve gerçek anlamlarını anlatacak yerimiz yok, ancak bu çalışmanın sonu basılırsa bunu daha sonra yapmaya çalışacağız. Bu arada birkaç açıklama daha eklenebilir.

Yukarıdakilerin tümü, çözümü onları açıklamaya çalışmak yerine okuyucunun kişisel sezgisine bırakılması gereken gizemler sunar. Okuyucu, Ateşlerin gizemi hakkında herhangi bir şey öğrenmek isterse, okültistler gibi Ateşi her bir Element ile çok doğru bir şekilde ilişkilendiren simyacıların bazı eserlerine bakmasına izin verin. Okuyucu, eski insanların din ve doğa bilimleri ile felsefeyi sıkı ve ayrılmaz bir şekilde bağlantılı olarak gördüklerini hatırlamalıdır. Aesculapius, Apollo'nun oğluydu - Güneş veya Yaşam Ateşi; aynı zamanda Helios, Pythios ve kehanetlerin Bilgelik Tanrısı. Ezoterik Felsefede olduğu gibi egzoterik dinlerde de Elementler -özellikle Ateş, Su ve Hava- beş fiziksel duyumuzun ataları olarak sunulur ve bu nedenle doğrudan onlarla okült olarak ilişkilidir. Bu fiziksel duyular, Puranaların Pratisarga veya "İkincil Yaratılış" dediği şeyden bile daha düşük bir yaratıma aittir . Okült aksiyomu, " Sıvı Ateş Ayrılmaz Ateşten gelir " der.

Çember Düşüncedir; Çap (veya çizgi) Kelimedir; ve bunların kombinasyonu Hayattır.

Kabala'da Bat-Kol , İlahi Sesin veya Ebedi Işık Shekinah'ın kızıdır. Puranalar ve Hindu ekzoterizminde , Ses Vak, Ebedi Işık olan Aditi'nin başkalaşımı olan Brahma'nın Dişil Logos'udur. Yahudi tasavvufunda Bat-Kol, cennetten gelen, kutsal gelenekleri ve yasaları "seçilmiş insanlara" ifşa eden belirgin, doğaüstü bir sesse, bunun nedeni Vak'ın Yahudilikten önce bile Rishilere giren "Vedaların Annesi" olarak anılmasıdır. ve vahiyleriyle onlara ilham verdi ; tıpkı Bat-Kol'un İsrail peygamberlerine ve Yahudilerin yüksek rahiplerine [113] ilham verdiği söylendiği gibi. Ve her ikisi de bugüne kadar kendi kutsal sembollerinde var olmuştur, çünkü kadim insanlar Sesi veya Konuşmayı, Sesin karakteristik bir özelliği olduğu Uzay Eteri ile ilişkilendirmiştir. Bu nedenle Ateş, Su ve Hava orijinal Kozmik Üçlü'dür.

Karanlıkta yayılan Işık [Kaos] ve Tanrı'nın parlayan Sözü [Ses] İlahi Olanın Oğlu [248]. "

Bu nedenle, İkincil'i anlamadan önce "Birincil Yaradılış"ı çok iyi incelememiz gerekir. İlk Irk kendi içinde üç ilkel Elemente sahipti: ve henüz Ateşe sahip değildi , çünkü eskilere göre insanın evrimi, ruhsal ve fiziksel duyularının büyümesi ve gelişmesi Kozmik Düzlemde Elementlerin evrimine tabiydi. bu Dünya'nın Her şey Prabhavapyaya'dan, Tanrılardaki yaratıcı ve duygulu ilkelerin evriminden ve hatta sözde "Yaratıcı İlah"tan kaynaklanır. Bunu, egzoterik Kutsal Yazılarda Vishnu'ya verilen isimlerden görüyoruz. Orphic Protologos gibi, o da Purvaja, "pregenetik" olarak adlandırılır ve azalan sırayla alınan diğer isimler, onu giderek daha fazla Maddeye bağlar.

Elementlerin ve Duyuların evriminde verilen paralellikler ile şu sıralama kurulabilir; veya Kozmik Dünyasal "İnsan" veya "Ruh" ve ölümlü fiziksel insanda:

1.Eter ...................................... İşitme Sesi.

2. Hava ................................... Dokunuşu, Ses ve Dokunma.

3. Ateş veya Işık .................... Görüntüsü, Ses, Dokunma ve Renk.

4. Suyun ................................. Tadı, Sesi, Dokunması, Rengi ve Tadı.

5. ............................................. Koku, Ses, Dokunma, Renk, Tat ve Koku Diyarı.

Gördüğümüz gibi, her Element kendi karakteristik özelliğine selefinin özelliklerini ekler; tıpkı her Kök Irkı bir önceki Irkın karakteristik hissine katkıda bulunduğu gibi. Aynı durum, daha sonra gösterileceği gibi, yedi aşamalı ve aynı prensipler üzerinde kademeli olarak gelişen insanın yedi aşamalı "yaratılması" için de geçerlidir.

[114] çıkarken - ki bu Parabrahman değildir, çünkü ikincisi TÜM NEDENDİR ve " Birincil Sebep" olarak adlandırılamaz - bu Birincil Sebep çağrılır. Brahman Kitapları Jagad-Yoni, "Dünyanın Rahmi", insanlık Kozmos'taki bu en etkili arabuluculardan gelir. Ancak Birinci ve İkinci Irklar sırasında erkekler fiziksel varlıklar değillerdi, sadece geleceğin insanlarının kalıntılarıydı ; Bhootas, Bhutadi'den türetilmiştir, "başlangıç" veya "Öğelerin kaynaklandığı orijinal yer". Bu nedenle, Vishnu Purana Üzerine Yorumlar'da açıklandığı gibi, "her şeyin yayıldığı ve var olan her şeyin çözüldüğü yer" olan Prabhavapiaya'daki diğer her şeyden kaynaklandılar . Fiziksel duyularımız nereden geliyor? Felsefemizin en yüksek "yaratılmış" Tanrısı bile buradan gelir. İster Brahma, ister İşvara veya Purusha olarak adlandıralım, Evren ile bir olduğu için , Tezahür Eden Tanrı'dır - bu nedenle "yaratılmış" veya sınırlı ve koşulludur. Bunu, zahiri öğretilere dayanarak bile kanıtlamak kolaydır.

Bilinemez , ebedi Brahma (aseksüel veya soyut) Pundarikaksha, "yüce ve ölümsüz ihtişam" olarak adlandırıldıktan sonra ve Sadaika-Rupa, "değişmez" veya "değişmez" Doğa yerine, ona Ekaneka-Rupa, "tek" olarak hitap edilir. ve aynı anda birçok", o - Sebep, kendi sonuçlarıyla birleşir; ve isimleri ezoterik sıraya yerleştirildiğinde, aşağıdaki inen kayayı gösterir:

Mahapurusha veya Paramatman ................................. Yüce Ruh.

Atman veya Purvaja (Protologos) .............................. Doğanın Yaşayan Ruhu.

Indriyaatman veya Hrishikesha .................................. Spiritüel veya Rasyonel Ruh (duyulara sahip olan).

Bhutatman .................................................................... Yaşayan veya Yaşam Ruhu.

Bedenlenmiş Ruh veya Ruh ve Maddenin Evreni Kshetrajna .

Bhrtidarshanatah .......................................................... Hatalı Biliş - Maddi Evren .

Soyadı, sanrı ve hatalı fikir nedeniyle maddi bir form olarak bilinen veya temsil edilen, ancak gerçekte yalnızca Maya, İllüzyon ve fiziksel Evrenimizde var olan her şey olan bir şey anlamına gelir.

Tam olarak, bu Brahma'nın nitelikleriyle hem manevi dünyada hem de maddi dünyada tam bir analoji temelinde, Dhyan-Kogan Özlerinin tekamülü gerçekleşir; ikincisinin karakteristik özellikleri ise, topluca İnsan'da ve her biri aynı ilerici sırayla çeşitli "Ateşler" ve "Öğeler"den bir pay içeren ilkelerinin her birinde sergilenir.

115]

İSTASYON V

İKİNCİ IRKIN EVRİMİ

18. Yoganın Oğulları. 19. Cinsiyetsiz İkinci Yarış. 20. "Alacakaranlığın Oğulları"nın Oğulları. 21. "Gölge" veya Astral Adam içeriye girer ve adam Fiziksel Bedeni geliştirir.

18. İLKLERİ [249]YOGA'NIN OĞULLARIYDI. OĞULLARI SARI BABA VE BEYAZ BİR ANNE SUNDU.

Daha sonraki Yorumlarda bu ifade şu şekilde çevrilmiştir:

“Güneşin ve Ayın Oğulları, Eterin [veya “Rüzgârın”] evcil hayvanları (a)…… Onlar, Lordların Gölgelerinin (b) gölgeleriydi. Onlar [gölgeler] çoğaldı. Dünyanın ruhları onları giydirdi. Güneş onları ısıttı [yani e. Vital Fire'ı yeni oluşan fiziksel formlarda tuttu]. Nefeslerde hayat vardı ama anlayış yoktu. Henüz kendi Ateş ve Suları yoktu ”(c).

a) Bu bağlamda ezoterik anlamı yedi anahtar olan Hermes'in Tabula Smaragdina'sını hatırlayalım . Astrokimyasal önemi öğrenciler tarafından iyi bilinmektedir, şimdi antropolojik olan verilebilir. İçinde bahsedilen "Tek Şey" İnsan'dır. Söylendi:

“Bunun Babası ve Tek Şey Güneş'tir; Annesi Ay'dır; Rüzgar onu koynunda taşır ve Pestunya onun ateşli ( Ruhsal ) Dünyasıdır.

Aynı yerin okült aktarımında şu ifade eklenir: "Ve Ruhsal Ateş onun Akıl Hocasıdır (Guru)."

Bu ateş, Yüksek Benlik, Ruhsal Ego veya Tanha veya yaşam arzusuyla dolu olan, her doğumda değişen alt kişisel benliklerinin etkisi altında ebediyen reenkarne olan şeydir. Bu seviyede daha yüksek (Ruhsal) Doğanın, tabiri caizse, daha aşağı olanın kölesi olması, Doğanın tuhaf bir yasasıdır. Ego , TÜM MEVCUT RUH olan Atman'a sığınmadıkça ve varlığıyla tamamen birleşmedikçe, kişisel Ego üzücü bir sona yol açabilir. Bu, öğrencinin kendisi üç çizgide -Ruhsal, Psişik ve Fiziksel- ilerleyen gizli evrime aşina olmadıkça tam olarak anlaşılamaz.

Evrimi iten ve hızlandıran, yani insanın büyümesini ve gelişmesini mükemmelliğe zorlayan [ 116] , (a) Monad'dır veya içkin ve kendi kendine var olan bir Güç aracılığıyla onda bilinçsizce hareket eden şeydir; ve (b) alt Astral Beden veya Kişisel Benlik: İster bitkisel ister hayvansal bir bedenle kaplı olsun, birincisi bu Güç ile donatılmıştır ve aslında bu Gücün kendisidir. Monad'a içkin olduğu söylenen Her Şeye Gücü Yeten ile özdeşliği sayesinde, Arupa veya biçimsiz düzlemde her şeye kadirdir. Bizim düzlemimizde, doğası çok saf olduğu için tüm potansiyeline sahip olmaya devam ediyor ama bireysel olarak etkisiz hale geliyor. Örneğin, bitkilerin büyümesini destekleyen Güneş ışınları, üzerine ışık yaymak için şu veya bu bitkiyi seçmez. Bitkiyi kökünden sökün ve güneş ışınlarının ona ulaşamayacağı ve ikincisinin onu takip etmeyeceği bir yere nakledin. Atman için de durum aynıdır; Yüksek Benlik veya Ego kendi Güneşine - Monad'a - yükselmedikçe, Alt Ego veya Kişisel Benlik her durumda galip gelecektir. Çünkü, Buda'nın Dhammapada'da dediği şekliyle "tapınak yapıcı", şiddetli bencilliği ve pervasız bir yaşam sürmeye yönelik hayvansı arzusuyla (Tanha) tam da [250]bu Ego'dur . Dolayısıyla ifade - Dünyanın Ruhları gölgeleri giydirdi ve onları yaydı. İnsan Astral Benlikleri geçici olarak bu "Ruhlara" aittir ve tam olarak, Monad'ın ve onun bilinçli ilkesi Manas'ın kalması için insanın fiziksel tapınağını verirler veya oluştururlar. Ancak "Güneş" Lhaları veya Ruhlar Gölgeleri ısıtır. Kelimenin tam anlamıyla ve fiziksel olarak gerçek budur; ayrıca metafiziksel olarak veya psişik ve ruhsal düzlemde, yalnızca Atman'ın İç İnsan'ı ısıttığı doğrudur; yani, onu İlahi Yaşam Işını ile aydınlatır ve yalnızca o, İçsel Adam'a veya Reenkarne Olan Ego'ya ölümsüzlüğünü iletebilir. Böylece, ilk üç Kök-Irk ve Dördüncünün yarısı için, ortasına veya dönüm noktasına kadar, Irklarda biçimlendirici güçlerin "Atalar"ın Astral Gölgeleri, Lunar Pitris olduğunu göreceğiz. fiziksel formun evrimini mükemmelliğe doğru inşa edin ve kademeli olarak yönlendirin - ve bu, orantılı bir Maneviyat kaybı pahasına yapılır. Daha sonra, bu dönüm noktasından, Yüksek Ego veya Enkarne İlke, Nous veya Akıl, Hayvan Egosu üzerinde hüküm sürmeye ve Hayvan Egosu onu aşağı çekmediği her durumda ona rehberlik etmeye başlar. Kısacası, Maneviyat yükselen bir kavis üzerindedir ve hayvani veya fiziksel taraf, yalnızca Kişiliğin bencilliği içsel, gerçek İnsanı ölümcül mikrobuyla öylesine güçlü bir şekilde enfekte ettiğinde, onun evrimi yolundaki istikrarlı ilerlemesini engeller. çekim, düşünen rasyonel insan üzerindeki tüm gücünü kaybetmiştir . . Gerçeği söylemek gerekirse, insan evrimimizin şu anki [117] döneminde, ahlaksızlık ve kötülük anormal, doğal olmayan tezahürlerdir - en azından öyle olmalıdır. İnsanlığın hiç bu kadar bencil ve gaddar olmadığı gerçeği -uygar insanlar başarılı bir şekilde bencilliği etik bir kavram düzeyine, ahlaksızlığı bir sanat düzeyine yükselttiler- bu olgunun istisnai doğasının bir başka kanıtıdır.

Tüm şema Keldani Sayılar Kitabında ve hatta kıyamet imalarının anlamı anlaşılırsa Zohar'da yer alır. Önce Ein-Sof, "Sırrın Sırrı", ardından Nokta, Sephira ve ardından Sephiroth, ardından Asilat Dünyası, Tecelliler Dünyası, diğer üç Dünyayı doğurur - birincisi, Briyatik Dünyası, Taht, saf ruhların meskeni; ikincisi, Eğitim Dünyası ya da Ieciratic, Üçüncü Dünyayı ya da Eylem Dünyasını doğuran Meleklerin Yurdu , Dünya ya da Dünyamız olan Asya Dünyası; ancak, (diğer altı) Küre, םילגלג ve Maddeyi içeren ve Qliphoth olarak da adlandırılan bu Dünyanın "Karanlığın Prensi" nin yeri olduğu söyleniyor. Bu tüm açıklığıyla ifade edilmiştir: Metatron için, İkinci Briyatik Dünyasının Meleği, ilk yerleşik Dünya, Müjdeciyi, ˝Αγγελος, büyük Öğretmen denilen Melek anlamına gelir; ve onun komutası altında Üçüncü Dünyanın ve Itziratik Dünyanın Melekleri vardır, bunlardan on ve yedi sınıf Sephiroth'u oluşturur ve [251]hakkında şöyle söylenir:

(özler ve) zihinler olarak bu dünyada yaşarlar veya canlandırırlar ve bunların bağıntılıları ve mantıksal karşıtları , Asya denen üçüncü yerleşik dünyada yaşar."

Bu "zıtlıklar", "Kabuklar", תופילק veya Sheba Hakhalot adı verilen yedi meskende yaşayan Şeytanlar olarak adlandırılır [252]; ikincisi, Gezegenimizin yedi Bölgesidir [253]. Kabala'da Prenslerine Ölüm Meleği Samael denir, o aynı zamanda Baştan Çıkaran Yılan, Şeytan'dır ; ama bu Şeytan aynı zamanda Güzel Işık Meleği, Işık ve Yaşam Taşıyıcısı, "Ruh", Azizlerden, diğer Meleklerden bir süre yabancılaşmış, Dünya'ya inecekleri zamanı bekleyen Lucifer'dir . , sırayla, enkarne.

Bilgelik Kitabı şunu öğretir:

"Bütün Ruhlar (Monadlar) Tecelli Dünyalarında önceden mevcuttur" [254].

118] Ve Zohar, "Ruh"ta gerçek insanın , yani Ego'nun ve bilinçli Ben'in , Manas'ın olduğunu öğretir.

Essenelerin inancını yansıtan Josephus şöyle diyor:

bedenlere zincirlenmek için saf havadan inerler " [255].

Philo ayrıca şunları belirtir:

"Hava (Ruhlarla) doluydu ve Dünya'ya en yakın olanlar, ölümlü bedenlere bağlanmak için alçaldılar, bedenlere geri döndüler, onlarda yaşama susuzluğuyla doldular. [256]"

Çünkü meleklerin doğası tamamen yok olmazken (dönüşüme tabi değildir); bu nedenle İnsan, Meleklerden daha üstün bir potansiyele sahiptir. Bu nedenle, Hindistan'da İnisiyeler, Tanrıları ve Devaları yönetenin iki kez doğmuş Brahman olduğunu söylerler; ve Havari Pavlus, Korintoslulara Mektuplarında tekrarladı:

"Bizim (İnisiyelerin) melekleri yargılayacağımızı bilmiyor musunuz? [257]"

, heykeltıraşın modeline dökülen erimiş bronz gibi, vücudunun fiziksel formunun inşa edildiği, parlak, cisimsiz bir form olarak evrimleştiği belirtilir. dünyevi yaşamın alt formlarından ve hayvan türlerinden. . Zohar şöyle der:

" Dünyaya inen Ruh ve Form , dünyevi bir giysi içinde kınanır."

Protoplastik bedeni, bizim ölümlü kabuklarımızın yapıldığı maddeden yapılmadı.

“Adem Aden Bahçesindeyken cennetten bir kaftan, göksel ışıktan bir kaftan giymişti… Aden Bahçesinde kullanılan ışıktan gelen ışık [258]. İnsan (Göksel Adem), Itziratik Dünyanın on Sephiroth'u tarafından yaratıldı : ve daha da aşağı bir Dünyanın Yedi Meleği, karşılıklı güçleriyle Dünyevi Adem'i doğurdu . Önce Samael düştü ve sonra bir adamı aldatarak (?) düşüşünün sebebi oldu.

b) - "Onlar Efendilerin Gölgelerinin gölgeleriydiler" - yani Atalar insanı kendi Astral Bedenlerinden yarattılar - ifadesi yaygın inancı açıklar. Doğu'da "Devalar gölge düşürmez" derler ve bu, iyi ve kutsal bir Ruh'un kesin bir işaretidir.

119] c) Neden "Ateşleri veya Suları henüz yoktu?" [259]. Nesnel düzlemde elementler ve gazlarla ilgili olarak Hidrojen ne ise, Numen'i de zihinsel veya öznel fenomenler dünyasında görünür ; çünkü onun üçlü, gizil doğası, insandaki en yüksek üç ilkeden, yani Ruh, Ruh ve Akıl veya Atma, Buddhi ve Manas'tan gelen üç aktif yayılımında sergilenir. Bu manevi ve aynı zamanda maddi insan temelidir. "Hava" veya "Rüzgar"ın evcil hayvanı olan ilkel insan, daha sonra mükemmel insan olur; "Ruhsal Ateş"in gelişmesiyle, Numen "Üçü Bir Arada", Kendi Özünde, başlangıçta sahip olmadığı İçsel Benliğinden veya Akıl Hocasından, Öz-Bilinç Bilgeliğini aldığında. Böylece burada da İlahi Ruh Güneş veya Ateş ile sembolize edilir; İlahi Ruh Su ve Ay'dır ve her ikisi de Pneuma'nın Babası ve Annesi, İnsan Ruhu veya Aklı olarak durur, Rüzgar veya Hava sembolünde tezahür eder, çünkü Pneuma "Nefes" anlamına gelir.

Bu nedenle, Hristiyanların elleriyle çarpıtılan Smaragdov Tabletinde :

"Bu gerçekten harika işi - (ki bu İnsandır) gerçekleştirmek için Yüksek Olan Aşağı ile ve Aşağı Olan Yüksek ile hemfikirdir."

Kabala'daki Kral Hiram'ın Gizli Çalışması için , "özünde bir, ama görünüşünde üç", Evrensel Aracı veya Felsefe Taşı'dır. Gizli Çalışmanın Tamamlanması, Manevi Mükemmel İnsandır - hattın bir ucunda; üç Elementin birleşimi "Dünya Ruhu"ndaki Okült Çözücü, diğer yanda Kozmik Ruh veya Astral Işık'tır; ve malzeme düzleminde diğer gazlara göre Hidrojendir. Bu Açık , gerçekten; "Oğul dışında kimsenin görmediği" Biri; bu ifade aynı şekilde metafizik ve fiziksel Kozmos için olduğu kadar ruhsal ve maddi İnsan için de geçerlidir. Çünkü ikincisi, "Oğul" olan Manası "Baba ile Bir" (olarak) olmazsa ve bu birleşme yoluyla ilahi olandan aydınlanma almazsa, "Tek Baba"nın On , 120]'sini nasıl anlayabilir ? “Usta” mı yoksa Öğretmen – Atma-Buddhi mi?

Yorumun dediği gibi:

BİRİNCİL ile olan ilişkisini incelemelisin . "[260]

Canlı Ateş yoktu . Neden? Çünkü: " Dört Element diyoruz Oğlum, ama üç dememiz gerekirdi" diyor Hermes Trismegistus. "Birincil Çember"de veya Yaradılışta, "Kök" olarak ifade edilen şey , İkincil'de olduğu gibi demektir.

Böylece, Simya ya da Batı Hermetizmi'nde -Doğu Ezoterizminin bir varyasyonu- şunları buluruz:

X X

Kükürt FlammaSpiritus

Merkür NaturaAqua

Tuz Mater Sanguis

Ve bu üç grubun tümü dörtlüdür, Kökleri Ateş tarafından tamamlanır. Tezahür Eden Doğanın sınırlarının ötesindeki Ruh, mutlak Birliği içinde Ateşli NEFES'tir. Tezahür Eden Evrende, tüm Yaşamın elektrik Ateşi olan Merkezi Ruhsal Güneş'tir. Sistemimizde görünen Güneş, Doğanın Ruhu, dünyevi Tanrı'dır. Ve Dünya'da, onun içinde ve çevresinde, ateşli ruhu Hava'dır, akışkan Ateş; Su sıvı Ateştir; Toprak yoğun Ateştir. Her şey Ateştir - Nihai bileşiminde Ignis veya fikirlerimizde kökü 0 (sıfır) olan 1, Doğada Her Şey Vardır ve Zihni. "Pro-Metor" İlahi Ateştir. O, Yaratan, Yok Eden ve Koruyan'dır. Aryan Agni'den "Ateş Tüketen" İbrani Tanrı'ya kadar, Tanrıların tüm orijinal isimleri Ateşle ilişkilendirilir. Hindistan'da çeşitli lehçelerde Tanrı, Sanskritçe'de Eashur, Esur, Isvur ve Ishvara olarak anılır, ancak bu, her şeyden önce, Yok Edici Shiva'nın adıdır. Üç ana Vedik Tanrı Agni (Ignis), Vayu ve Surya'dır - Ateş, Hava ve Güneş, Ateşin üç okült derecesi. Yahudiler arasında אזא (Aza) "aydınlanmış" ve אשא (Asha) "Ateş" anlamına gelir. Okültizmde, "Ateş yakmak" ifadesi, üç büyük Ateşli Güçten birini çağırmak veya "Tanrı'yı yakarmak" ile eş anlamlıdır. Sanskritçe'de Ush kökü Ateş veya ısıdır; ve Mısırlı Osiris kelimesi, Schelling'in kanıtladığı gibi, orijinal kelimelerden - "Firecaster" anlamına gelen Aish ve Asr'dan bileşik bir kelimedir. Antik 121] Etrüsk dilinde Aesar, Tanrı anlamına geliyordu, belki de Vedalardan Asura'dan türetilmiş bir kelimeydi . Ishwara, bunun kanıtı olarak Bhagavad Gita'dan alıntı yapan Dr. Kınıli'nin önerdiği gibi aynı benzer terimdir :

"Ishvara her ölümlü varlığın içinde bulunur ve doğaüstü güçleri aracılığıyla zaman çarkında yükselen her şeyi harekete geçirir."

Şüphesiz o, yaratan ve yok edendir.

"Bir şeyi yutmak için bastırılamaz bir susuzluk İlkel Ateş'e atfedildi. Tirsky'li Maximus, eski Perslerin yanıcı maddeleri ateşe attığını ve haykırarak - Ye, Ey Tanrım! İrlandaca easam veya asam yapmak veya yaratmak anlamına gelir . (Ve) Aesar aynı zamanda en eski İrlanda tanrılarından birinin adıydı: Bu kelimenin gerçek anlamı "ateş yak [261].

Pymander'in peşine düşen Hıristiyan Kabalistler ve Sembolistler - içlerinde en öne çıkanı 16. yüzyılda Ayr Piskoposu Francis de Tours idi - unsurları şu şekilde ayırırlar:

İlahi Maddelerden ve Doğanın Tuzlarının Ruhlarından oluşan Dört Element şu şekilde temsil edilir:

Aziz Matta, Melek-Adam, Su (İsa-Mesih, Melek-Adam, Mikail).

Α-Ω Aziz Mark Aslan Ateş.

Ε-Υ St.Luke.Boğa.Dünya.

Ι-Ο Aziz John Kartal Hava [262].

Н Öz, Ή ΦΛΟΞ, Alev-Başak (Девственное Масло), Şiddetli Alev, Bakire, Ebedi Işık Anası.

Ay'ımızın kılıfı olduğu önceki Küre'nin öncüleri veya en gelişmiş Varlıkları olan Babalarının Astral İkizleri olan suretlerinden ibaretti . Ancak bu kabuk bile tüm potansiyele sahiptir, çünkü Dünyamızı doğuran Ay, onun hayaleti , manyetik yakınlığın çektiği, ilk sakinlerini, insan öncesi canavarları yaratmaya çalıştı. 122] Buna ikna olmak için öğrencinin tekrar Keldani Fragmanlarına dönmesi ve Berosius'un açıklamalarını okuması gerekir. Berosius, kendisinin de söylediği gibi, bilgisini erkek-dişi Bilgelik Tanrısı Ea'dan almıştır. Tanrılar bu Bilgeliğin (Svabhavat, Ana-Uzay) çift cinsiyetli Rahminde yaratılırken, onun Dünya üzerindeki yansıması, Keldanilerin Thavatth'ı (veya Thalatth), Yunan Thalassa, Derin veya Deniz olan kadın Omoroka oldu. ezoterik ve hatta ekzoterik olarak Ay'dır . Dhyaniler tarafından yok edilen tarif edilemez varlıkların canavarca yaratılışına öncülük eden Ay'dı (Omoroka) [263].

Evrim yasası, Ay Babalarının monadik hallerinde bu gezegenimiz üzerindeki tüm yaşam ve varoluş formlarından geçmelerine neden oldu; ama Üçüncü Irk'ın sonunda onlar zaten ilahi doğaları içinde insanlardı ve bu nedenle , enkarne olma sırası gelen daha az gelişmiş Monadların tapınakları haline gelecek biçimlerin yaratıcıları olmaya çağrıldılar . Bu "Formlara" "Yoga'nın Oğulları" denir, çünkü Yoga - ekzoterik olarak Brahma ile birlik - pasif, sonsuz Tanrı'nın en yüksek halidir, çünkü o tüm ilahi enerjileri içerir ve efsaneye göre Brahma'nın özüdür. , Brahma niteliğinde her şeyi Yoga'nın Gücü ile yaratır. Puranas'ın metni, Brahma, Vishnu ve Shiva Tanrı'nın en güçlü enerjileridir, Brahma (cinsiyetsiz), der . Burada Yoga, "Yoga'nın Oğulları"nın "Dhyana'nın Oğulları" olarak adlandırıldığı Tibet metninde Yoga ile eşanlamlı olan bir kelime olan Dhyana ile aynıdır veya Dhyani-Buddhas'ın varlıklarını yarattıkları soyut tefekkür. Dhyani-Bodhisattvas'ın göksel oğulları.

“Dünyadaki tüm varlıkların her biri kendilerinden daha yüksek bir şeye sahiptir. İçsel neşesi, yayılımlarını onlara aktarmakta olan bu yüce kişi , onlar saygı göstermedikçe onları iletemez [yani. yani tefekkür, Yoga sırasında yapıldığı gibi]” [264].

_____

İSTASYON V. - Devam ediyor .

19. İKİNCİ IRK, TOmurcuklanma ve İkincilleşme Yoluyla Gerçekleşti, [265]Ajandan A-CİNSİYEL [266]. YANİ, EY LAN, İKİNCİ IRK OLUŞTURULDU.

[123] belki de daha çok Üçüncü Irk olan "Yumurtadan Doğan" Androgynes'e karşıdır bilim otoriteleri en çok isyan . Bu iki yeniden üretim yöntemi, özellikle Batılı zihin için ustalaşması en zor olanlardır. Okült Metafizik öğrencisi olmayanlara bunu açıklamaya kalkışmanın imkansız olması gayet anlaşılır bir durumdur. Avrupa dillerinde, şeylerin evriminin bu aşamasında Doğa tarafından artık tekrarlanmayan ve bu nedenle materyalist için hiçbir anlamdan yoksun olan şeyleri açıklayacak kelimeler yoktur. Ama benzetmeler var. Fiziksel evrimin başlangıcında, Doğa'da, örneğin şimdi sona ermiş olan, ancak başka biçimlerde tekrarlanan kendiliğinden oluşum gibi süreçlerin olduğu reddedilmez. Bu nedenle, mikroskobik incelemenin herhangi bir üreme tarzının değişmezliğini ortaya koymadığı söylendi. Çünkü şunu gösteriyor:

"Aynı organizma, yaşam döngüsü boyunca çeşitli metamorfozlardan geçebilir ve bazı durumlarda cinsiyet gösterebilir ve diğerlerinde eşeysiz olabilir, yani dönüşümlü olarak veya karşı cinsten iki varlığın işbirliğiyle veya tek bir eşeysiz varlıktan [267]bölünme veya tomurcuklanma .

"Tomurcuklanma" tam olarak Stanza'da kullanılan kelimedir. Bu Chhaya'lar kendilerini başka nasıl yeniden üretebilirlerdi; yani ruhani, aseksüel ve hatta arzu taşıyıcılarından yoksun olsalardı, İkinci Irk'a yol açmak mı yoksa yalnızca Üçüncü Irk'ta gelişen Kama Rupa mı? Bazı bitkiler gibi bilinçsizce İkinci Irk'ı geliştirdiler. Ya da belki amip gibi, sadece daha ruhani, anlamlı ve daha büyük bir ölçekte. Hücre teorisi gerçekten de zoolojide olduğu gibi botanikte de geçerliyse ve organların fizyolojisi kadar morfolojiyi de kapsıyorsa ve eğer mikroskobik hücreler fizik bilimi tarafından canlı ve bağımsız varlıklar olarak kabul ediliyorsa -tıpkı Okültizm'in "Ateşli" olarak gördüğü gibi . yaşıyor" - o zaman birincil yeniden üretim sürecini hayal etmekte hiçbir zorluk olamaz.

Germ hücre gelişiminin ilk aşamalarını inceleyin. Çekirdeği büyür, değişir ve hücre içinde bir çift koni veya iğ oluşturur . Bu mil, hücrenin yüzeyine yaklaşır ve yarısı "kutuplu hücreler" adı verilen formda dışarı doğru itilir . Bu polarize hücreler şimdi ölür ve embriyo , hücrenin maddesiyle beslenerek çekirdeğin geri kalanının büyümesi ve bölünmesiyle gelişir . O halde neden diğer canlılar aynı şekilde yaşayamaz ve çoğalamaz - evrimin en başında, hem insan hem de memeli evrimi?

124] Belki bu bir analoji görevi görebilir ve Birinci Irk'tan İkinci Irk'ın oluşturulduğu süreç hakkında bir fikir verebilir.

Ovum'un maddesine karşılık gelen Aura'nın yumurta şeklindeki küresi tarafından çevrelenmişti . Astral Formun kendisi, o zaman olduğu gibi şimdi de Yaşam İlkesi ile donatılmış bir çekirdektir.

Üreme zamanı geldiğinde, Alt -astral minyatür benzerliğini çevreleyen Aura'nın yumurtasından "dışarı iter". Bu mikrop büyür ve gelişimi tamamlanana kadar Aura ile beslenir, sonra yavaş yavaş ebeveyninden ayrılır ve kendi Aura küresini de beraberinde alır; tıpkı canlı hücrelerde gördüğümüz gibi çoğalarak kendi türünü çoğaltır ve art arda ikiye bölünür.

"Kutuplaşmış hücreler" ile yapılan benzetme doğru görünüyor, çünkü ölümleri artık rahimde , yani hücre içinde büyüme kural haline geldiğinde, cinsiyetlerin bölünmesinin getirdiği değişikliğe tekabül ediyor.

Yorumlar dediği gibi:

“İkinci [Kök] Irkın ilk insanları, “Terden Doğan”ın Babalarıydı; İkinci [Kök] Irkın son insanları "Terden Doğanlar" idi.

Yorumlardan alınan bu pasaj, Irkın başlangıcından sonuna kadar olan evrim çalışmasına atıfta bulunur. "Yoganın Oğulları" veya İlkel Astral Irk, bir ırk olarak veya toplu olarak yedi evrim aşamasından geçti ; tıpkı içindeki her bireysel Varlığın onlardan geçtiği ve şimdi geçmekte olduğu gibi. Yani, sadece Shakespeare değil, aynı zamanda doğanın kendisi de insanlığın çağlarını yedi diziye ayırdı. Böylece, İkinci Irk'ın ilk Alt-ırkları, analoji yasası tarafından tanımlanan süreçle ilk kez doğdu; ikincisi, insan vücudunun evrimiyle birlikte yavaş yavaş pari passu farklı bir şekilde yeniden üretilmeye başlandı. Her Irktaki üreme süreci de yedi aşamadan oluşuyordu ve her Irk çok uzun sürüyordu. Bir fizyolog veya biyolog, gözlemlerinin döngüsü ancak yarım yüzyıl önce başladığından beri, tüm büyüme aşamalarıyla birlikte mevcut nesil tarzının yarım milyon yıl önce mi yoksa bir milyon yıl önce mi başladığı konusunda ne söyleyebilir?

Birincil insan Hermafroditleri, kadim insanlar tarafından iyi bilinen Doğadaki bir gerçektir ve Darwin için en büyük gizemlerden birini oluşturur. Bununla birlikte, birincil Irkların evriminde hermafrodizmin varlığı kesinlikle imkansız görünmemekte, aksine büyük bir olasılıktır; çünkü analojiye ve fiziksel evrim için tek bir evrensel yasanın varlığına dayanarak [ 125] bitkinin, hayvanın ve insanın yapısında aynı şekilde işleyen [ 125], öyle olmalıdır. Modern okullarda Darwinizm'in çizgisinde öğretildiği gibi, tek oluşum ve insanın memelilerden kökeni yerine, yani insanın memelilerden geldiği şeklindeki hatalı teoriler, evrimin bir bütün olarak sunulmasına zarar vermektedir. ; yüzleşmek zorunda oldukları aşılmaz zorluklar karşısında terk edilmek zorunda kalacaklar. Yalnızca okült gelenek -eğer bu durumda antik çağ bilim ve bilgi terimlerini kullanma hakkından mahrum bırakılırsa- tüm çelişkileri uzlaştırabilir ve boşluğu doldurabilir. Talmud diyor ki:

"Görünmeyeni bilmek istiyorsanız, görünene gözlerinizi dört açın."

İnsanın Türeyişi'nde , Darwin'in bu kadim Öğretiyi kabul etmeye ne kadar yaklaştığını gösteren şu pasaj yer alır:

“Omurgalı krallığında bir cinsiyetin, aslında karşı cinse ait olan üreme sistemine içkin çeşitli ek parçaların temellerini taşıdığı uzun zamandır biliniyordu ... Görünüşe göre tüm Omurgalılar Krallığının uzak bir atası bir hermafroditti. veya androjen [268]. Ancak burada bir zorlukla karşılaşıyoruz. Memeli sınıfında erkekler, vesiculae prostaticae'de bitişik geçitlerle bir rahim organının temellerine sahiptir; ayrıca meme uçlarının temellerine de sahiptirler ve keseli hayvanlar arasında bazı erkeklerde bir biuterin kesenin izleri vardır. Buna benzer başka gerçekler de eklenebilir. Öyleyse, son derece eski memelilerden birinin, türünün ana ayrımını elde ettikten sonra çift cinsiyetli kaldığını ve böylece omurgalılar aleminin alt türlerinden saptığını mı varsayacağız? Bu son derece mantıksız görünüyor [269], çünkü hala var olan androjen formları bulmak için tüm türlerin en aşağısı olan balığa dönmeliyiz .[270]

Darwin, gerçeklerin güçlü bir şekilde öne sürdüğü hipotezi, yani memelilerin soyundan gelen orijinal androjen türler hipotezini kabul etmeye pek isteksiz görünüyor. Yaptığı açıklamalar şöyle:

“Karşı cinste her cinse özgü çeşitli ikincil organların embriyo halinde bulunması, bu tür organların bir eşey tarafından kademeli olarak kazanılması ve daha sonra az çok mükemmel bir şekilde nakledilmesiyle açıklanabilir. , diğerine. [271]”

dişi yavrularına yalnızca kısmen miras kalanlar örneğini verir . Bununla birlikte, bu gerçeklerin Darwin'in karşılaştırdığı tamamen yüzeysel ayrıntılardan çok daha belirgin ve önemli bir özellik olduğu düşünülürse, ele alınan sorunun daha tatmin edici bir açıklamaya ihtiyacı olduğu açıktır.[126 ] Antik faunanın karakteristik bir özelliği olan hermafroditizme ilişkin kanıtları neden dürüstçe kabul etmiyorsunuz? Okültizm, bu gerçekleri en anlaşılır ve basit şekilde kucaklayan bir çözüm sunar. Birincil androjen türlerin bu kalıntıları, epifiz bezi ve diğer organlarla aynı kategoriye yerleştirilmelidir; bunlar, hayvan ve insan gelişimi boyunca uzun süredir körelmiş, ancak bir zamanlar önemli bir rol oynayan işlevlerin gerçekliğine kadar eşit derecede gizemli, sessiz tanıklardır . ilkel yaşamın genel ekonomisindeki rolü.

Okült Öğreti, her halükarda, kendi yararına, ilkel insanın kökeni hakkında teorilerini ortaya koyan en özgür düşünen bilim adamlarının doktrini ile karşılaştırılabilir.

Darwinistlerin protoplazma dediği şeye Blastema adını veren Naudin, Darwin'den çok önce yarı okült yarı bilimsel materyalist bir teori ortaya atmıştı. Adem'i , İncil'de anlatıldığı gibi çamurdan , yani bilimin blastemasından yarattı. Naudin'in açıkladığı gibi:

"Evrimsel gücün türün tamamlanmasını tamamlaması, insanlığın bu larva formundan geliyordu. Bu büyük fenomeni tamamlamak için Adem'in, başkalaşım geçiren bir kozanın durumuna çok benzeyen bir hareketsizlik ve bilinçsizlik aşamasından geçmesi gerekiyordu [272].

Bu seçkin botanikçi için Adem tek bir adam değildi, geriye kalan bir insanlığı temsil ediyordu.

"Geçici bir organizmada saklı, zaten diğerlerinden farklı ve hiçbiriyle birleşemiyor."

Cinsiyetlerin farklılaşmasının şu yollarla gerçekleştiğini kanıtlıyor:

"Medusa ve deniz fışkırtmalarına benzer bir çimlenme süreci."

Fizyolojik olarak çok karmaşık olan insanlık:

"Çeşitli ve büyük insan ırklarını hızla türetmek için kendi içinde yeterli evrimsel gücü elinde tutardı."

De Quatrefage, Les Espèces Humaines adlı eserinde bu görüşü eleştiriyor . Bu bilimsel değil , diyor, ya da daha doğrusu, Naudin'in fikirleri "bilimsel bir teori oluşturmaz, çünkü teorisindeki Primordial Blastem, Blastem'deki tüm geçmiş, şimdi ve geleceğin potansiyel yaratılışının 'ilk neden' ile ilişkilendirilir. varlıklara atfedilir ve dolayısıyla tüm bu varlıkların fiili toplu yaratılışında ; üstelik Naudin, organik dünyanın bu evriminde " ikincil nedenleri" veya onların etkilerini dikkate bile almaz . Dolayısıyla sadece "ikincil sebepler" ile ilgilenen bir bilim, yani

"Naudin'in teorisine itiraz edecek hiçbir şey yok" [273].

Bilim de Naudin'in bir dereceye kadar yaklaştığı Okült Öğretilere karşı bir şey söyleyemeyecektir. Çünkü onun "Birincil Blastema"sında tüm biçimlerin potansiyelini içeren Dhyan-Chogan Özü, Chhaya veya Pitri'nin İkizi görürsek, o zaman onunla tam bir anlaşmaya varacağız. Ancak öğretilerimiz arasında iki gerçek ve temel fark vardır. Naudin, evrimin milyonlarca yıl içinde yavaş yavaş gelişmek yerine ani sıçramalar ve sıçramalarla ilerlediğini ve "Primordial Blastema" nın yalnızca kör içgüdülerle - Tezahür Eden Kozmos'ta bir tür bilinçsiz İlk Neden - ki bu saçma olduğunu belirtir. Oysa, tam olarak, Dhyan-Chohanic Özümüz - fiziksel insanı yaratan İlk Sebebin Nedenselliği - yaşayan, aktif ve potansiyel Maddedir ( kendi başına, içinde bulduğumuz gibi, daha yüksek bir düzenin aynı hayvan bilinciyle). karınca ve kunduz), bu da uzun bir dizi fizyolojik farklılaşma üretir. Bunun dışında, Proto-organizmalardan başlayarak onun kadim ve genel " yaratılış süreci ", Paracelsus veya Khunrath'ın herhangi bir teorisi kadar okülttür.

Üstelik Kabalistik eserler de bunun kanıtlarıyla doludur. Örneğin Zohar , görünür dünyadaki her tipin görünmezde bir prototipi olduğunu söyler.

“Aşağı (bizim) Dünyamızda var olan her şey aynı zamanda Yüksektedir. Alt ve Üst, birbirini etkiler ve etkiler [274].

_____

İSTASYON V. - Devam ediyor .

20. BABALARI KENDİNDEN DOĞMUŞTUR. BABALARIN, BABALARIN, ALACAKÇIĞIN OĞULLARININ PARLAYAN BEDENLERİNDEN KENDİNDEN DOĞAN CHHAYA.

, ister İlahiyat'ın, ister Üstad'ın İradesi olsun, İradeden doğan tüm Tanrılara ve Varlıklara uygulandı . Belki de aynı isim Paracelsus'un Homunculi'sine verilmiş olacaktı, ancak sonraki süreç çok daha maddi bir düzlemde gerçekleşti. "Alacakaranlığın Oğulları" adı, Öğretimizin "Kendi Kendine Doğmuş" Atalarının Brahman Sisteminin Pitris'leri ile özdeş olduğunu gösterir, çünkü bu ad onların doğum biçimlerine bir göndermedir ; Bu Pitriler, Puranalarda belirtildiği gibi, "Brahma'nın Alacakaranlık Bedeni"nden kaynaklanmıştır .

_____

İSTASYON V. - Devam ediyor .

21. YARIŞ ESKİ OLDUĞUNDA ESKİ SULAR TATLI SULARA KARIŞIRDI (a). DAMLALARI BULANIK OLDUĞUNDA BUHARLAŞTI VE HAYATIN SICAK AKIŞINDA YENİ BİR AKIŞTA KAYBOLDULAR. BİRİNCİNİN DIŞ KABUĞU İKİNCİNİN İÇİ OLDU (b). ESKİ KANAT YENİ BİR GÖLGE OLDU VE KANATIN GÖLGESI (c).

a) Eski veya Birincil Irk, İkinci Irk tarafından emildi ve onunla bir oldu.

b) Bu, insanlığın gizemli dönüşüm ve evrim sürecidir. Birincil Formların maddesi - bulutlu, ruhani ve negatif - çekildi veya emildi ve böylece İkinci Irkın Formlarının tamamlayıcısı oldu. Yorumlar bunu, İlk Irk'ın sadece Yaratıcı Ataların Astral Gölgelerinden oluştuğu ve elbette ne kendi astral ne de fiziksel bedenlerine sahip olmadığı için bu Irkın ölmediğini söyleyerek açıklıyor . Onun "İnsanları" yavaş yavaş çözüldü ve kendilerininkinden daha yoğun olan kendi "Terden Doğan" Yavrularının bedenleri tarafından emildi. Eski form buharlaştı, emildi ve daha insani ve fiziksel olan Yeni Form içinde kayboldu. Altın Çağ'dan daha kutsanmış olan o çağda ölüm yoktu; ancak birincil veya ebeveyn maddesi yeni bir varlık yaratmak, Bedeni ve hatta yavrunun içsel veya alt İlkelerini veya Bedenlerini inşa etmek için kullanıldı.

c) "Gölge" emildiğinde, yani Astral Beden daha yoğun etle kaplandığında, kişi Fiziksel Bedeni geliştirmeye başlar. Gölgesini ve Benzerliğini doğuran "Kanat" veya eterik Form, Astral Bedenin Gölgesi ve kendi yavrusu olur. İfade meraklı ve tuhaf.

Gelecekte bu gizeme geri dönme fırsatı olmayacağından, şimdi Yunan mitinde yer alan ve evrimin bu özel aşamasıyla ilgili çifte anlama işaret etmek daha iyidir. Leda ve iki oğlu Castor ve Pollux'un alegorisinde her biri özel bir anlamı olan çeşitli varyantlarda geçer. Bu yüzden Odysseia'nın XI. kitabında Leda'dan "cesur bir kalbin iki oğlu" - Castor 129] ve Pollux'u doğuran Tyndar'ın karısı olarak bahsedilir . Jüpiter onlara harika bir hediye ve avantaj bahşeder. Yarı ölümsüzdürler; her gün dönüşümlü olarak yaşar ve ölürler (έτερήμεροι) [275].

Tyndaridler gibi, bu ikiz kardeşler de astronomik bir semboldür ve gece ile gündüzü temsil eder. Apollo veya Güneş'in kızları olan eşleri Phoebe ve Gileire, Şafak ve Alacakaranlığı kişileştirir [276]. Dolayısıyla Zeus'un Leda'yı doğuran Yumurtadan doğan iki kahramanın Babası olarak gösterildiği Alegori'de bu mit tamamen teogoniktir. Dünyanın bir Yumurtadan doğduğunu anlatan kozmik alegoriler grubuna aittir. Çünkü bu efsanede Leda, İlahi Kuğu veya Brama-Kalahamsa ile birleşerek beyaz bir kuğu şeklini alır. Yani, Leda, Ari Irkının çeşitli halklarının geleneklerinin, tümü altın Yumurtalar yumurtlayan çeşitli ornitolojik kuş biçimlerini atfettiği efsanevi Kuştur [277]. Fin destanında Eter'in kutsanmış kızı "Su Ana", altı altın yumurta ve yedinci bir "demir yumurta " yumurtlayan "Drake" - farklı bir Kuğu veya Kaz, Kalahamsa - ile birleşerek Dünyayı yaratır. bağırsaklarında. Ancak Leda'nın alegorisinin mistik insanla doğrudan ilgisi olan varyantı yalnızca Pindar'da bulunur [278]ve Homeros'un İlahileri'nde bundan belli belirsiz söz edilir [279]. Burada Castor ve Pollux artık Apollodorius'un Dioscuri'si değiller [280], ancak iki yönlü insanın oldukça önemli bir sembolü haline geliyorlar. Ölümlü ve Ölümsüz. Ve sadece bu da değil, aynı zamanda, şimdi görüleceği gibi, aynı zamanda Üçüncü Irkın ve onun Hayvan-insandan Tanrı-insana dönüşmesinin (dönüşümünün), ancak yalnızca bir hayvan vücuduna sahip olmasının bir sembolüdür.

Pindar, Leda'yı kocası ve Tanrıların babası Zeus ile aynı gece birleştiğini anlatır. Böylece, Castor bir Ölümlü'nün oğludur, Pollux bir Ölümsüz'ün soyundan gelir. Bu vesileyle yaratılan bir alegoride, Afaridlere karşı bir intikam duygusunun neden olduğu isyan sırasında Pollux'un Linceus'u - "tüm ölümlüler arasında en delici bakışlara sahip olan" öldürdüğü, ancak Castor'un Idas tarafından yaralandığı söylenir. [281]gören ve bilendir." Zeus şimşeği yere düşürerek ve son iki savaşçıyı öldürerek savaşa son verir. Pollux, kardeşini ölürken bulur [282]. 130] Çaresizlik içinde, Zeus'tan kendisine de vurmasını ister. "Hiç ölemezsin," diye cevap verir Tanrıların Efendisi, "sen ilahi Irk'a aitsin." Ama ona bir seçenek sunuyor: Ya Pollux ölümsüz kalacak, sürekli Olympus'ta kalacak ya da kardeşinin kaderini her şeyde paylaşmak istiyorsa, varlığının yarısını yeraltında, diğerini de altında geçirmek zorunda kalacak. cennet Salonları. Castor'un da paylaşması gereken bu yarı ölümsüzlük Pollux tarafından kabul ediliyor [283]. Böylece ikiz kardeşler, biri gündüz diğeri gece dönüşümlü olarak yaşarlar [284].

Sadece şiirsel kurgu mu? Yoksa bir alegori mi, "güneş miti"nin hiçbir modern Şarkiyatçının üstesinden gelemeyeceği yorumlarından biri mi? Aslında çok daha anlamlı. Burada Üçüncü Irk'a, "Yumurtadan Doğan"a bir imamız var; ilk yarısı ölümlüdür, yani Kişiliği içinde bilinçsizdir ve kendi içinde hayatta kalabilecek hiçbir şeye sahip değildir [285]; diğer yarısı, İlham Veren Tanrılar tarafından hayata çağrılan Beşinci İlkesinin Monad'ı bu Dünya'ya bağlaması sayesinde Bireyselliği içinde ölümsüz hale gelir. Bu Pollux; Castor ise ilahi Bireysellikten ayrıldığında bir kişiyi , ölümlü bir insanı, bir hayvanı ve hatta daha yüksek bir türü bile tasvir etmez . Gerçekten de "İkizler"; ama Pollux, ikizliğin sesiyle harekete geçen Pollux, daha az bahşedilmiş kardeşine kendi ilahi doğasından bir pay bahşetmedikçe, ölümle sonsuza dek kopmuştur, böylece onun ölümsüzlüğünden pay almıştır.

Bu alegorinin metafizik yönünün gizli anlamı budur. Bunun yaygın modern yorumu -Plutarkhos'a göre antik çağda [286]kardeş sevgisinin bir sembolü olarak söylenen- yani onda yalnızca Doğa tefekküründen alınan Güneş ve Ay görüntüsünü görmek zayıf ve açıklamak için yetersizdir. gizli anlamı. Yunanlılar arasında ekzoterik mitolojide Ay'ın dişil olduğu ve bu nedenle Castor olarak kabul edilemeyeceği ve aynı zamanda Güneş'i tüm gök cisimlerinin Kralı olarak kabul eden antik sembolistler Diana ile özdeşleştirilemeyeceği gerçeğinin yanı sıra, 131 ] olarak , En Yüce İlah'ın sureti görülebilseydi, onu asla yarı- tanrı [287]olan Pollux olarak kişileştirmezdi ‑.

Yunan mitolojisinden Musa zamanının alegorilerine ve sembolizmine geçersek, aynı doktrinin daha da şaşırtıcı bir şekilde doğrulandığını, ancak farklı bir biçimde buluruz. İçlerinde "Yumurtadan doğan"ın izini süremeyecek olsak da, Genesis'in ilk dört bölümünde androgynes'i ve Gizli Öğreti'nin ilk Üç Irkını olağanüstü becerikli sembolizm altında gizlenmiş olarak bulacağımızdan kuşku yok.

_____

İLAHİ HERMAFRODİT

Yaklaşık 12.000 yıl önce Atlantis Irkının son üyelerinin batmasından sonra, değersizlerin kaderi haline gelmelerini ve böylece kirletilmelerini önlemek için Okült ve Dini Gizemlerin üzerine aşılmaz bir gizlilik perdesi atıldı. Astronomi gibi bu bilimlerden bazıları artık tamamen matematiksel ve fiziksel yönleriyle ekzoterik hale geldi. Ancak sembollerde yer alan tüm dogmaları ve tezleri, mesellerin ve alegorilerin özel koruması altında bırakılarak unutulmuş ve bu nedenle anlamları çarpıtılmıştır. Ancak hemen hemen her ulusun yazılarında ve efsanelerinde Hermafrodite rastlanır; Öyleyse, bu iddia sadece bir kurguysa, böylesine oybirliğiyle kabul nereden geliyor?

Beşinci Irk, bu gizem kisvesi altında, eski gerçeklerin gelecek nesillere alegoriler ve sembollerle öğretilebileceği Dini Gizemlerin kurulmasına veya daha doğrusu restorasyonuna yönelikti. İlahi Olan'dan ve özellikle Androjen Irk'tan Mısır Sfenksine, Çağların bu bilmecesine İnsan Irklarının evriminin yok edilemez tanıklığına dikkat edin! Dünyada enkarne olan, kişisel ıstırap ve acı deneyiminin acı meyvesini deneyimlemeye zorlanan İlahi Bilgelik, Dünya'da yalnızca İyiyi ve Kötüyü Bilgi Ağacının gölgesi altında ortaya çıktı - bu sır, ilk önce yalnızca Elohim tarafından biliniyordu. Kendi Kendini Başlatan "En Yüksek Tanrı" [288].

132] Hanok Kitabı'nda Adem'e sahibiz [289](ilk İlahi Androgyne, erkek ve dişiye bölünmüş ve bir formda veya Irkta [290]Jah-Heva olan ve diğer formunda veya Irkta - biseksüel Yehova olan Cain ve Abel - erkek ve dişi) [291]Aryan prototipleri Brahma-Vak'ın bir yankısı olan , ardından insanlığın Üçüncü ve Dördüncü Kök Irklarını takip eder [292]- yani, erkek ve kadın Irkları veya karşı cinsten bireyler, ancak artık aseksüel Yarı ruhlar ve Androgynler değil Kendilerinden önce gelen iki Irk olan bu gerçeğin bir ipucu tüm Antropogonilerde bulunur.Öykülerde ve alegorilerde, mitlerde ve Vahiylerde, efsanelerde ve geleneklerde bulunur.Çünkü İnisiyelere eski çağlardan miras kalan tüm büyük Gizemler için. antik çağda, en büyük gizem budur. Her Yaratıcı Tanrı'da, Brahma-Viraj-Vak'ta, ayrıca Adem-Yehova-Havva ve Cain-Yehova-Abel'de bulunan biseksüel unsuru açıklar. Adem'in Zürriyeti", Kabil ve Habil'den bile bahsetmiyor, sadece diyor ki :

“Erkek ve dişi onları yarattı... Adlarını Adem koydu [293].

bunu takiben:

kendi suretinde , kendi suretinde bir oğul doğurdu ve adını Seth koydu [294]. "

Bundan sonra başka oğulları ve kızları oldu, böylece Kabil ve Habil'in kendi alegorik ikameleri olduğunu kanıtladı. Adam , özellikle kozmo-yıldızlı anlamında orijinal İnsan Irkını temsil eder. Ancak teo-antropolojik anlamda durum böyle değil. Birleşik isim Yehova veya Jah-Hovah erkek hayatı ve kadın hayatı anlamına gelir - önce androjen, sonra iki cinsiyete ayrılır - bu anlamda Yaratılış Kitabı'nda beşinci bölümden itibaren kullanılır. The Source of Measures'ın yazarının dediği gibi :

Yehova ismini oluşturan iki kelime, nesli başlatan erkek-dişinin orijinal temsilidir [295]. "

133] İbranice harf için Jod membrum virile idi ve Hovah , her şeyin annesi ya da Dünyanın ve Doğanın annesi olan Havva idi. Bu nedenle, yazar şuna inanıyor:

Ölçülerin kök nedeni olarak mükemmelin (dişil, mükemmel daire veya Yoni, sayısal olarak 20612'ye eşit olduğu) aynı zamanda bir hermafrodit olarak neslin başlangıcı şeklini aldığı açıktır ; böylece fallik biçim ve kullanımı geldi.

Kesinlikle; "fallik biçim ve kullanımı" yüzyıllar sonra ortaya çıktı; ve Seth'in oğlu Enoch'un orijinal anlamı, zamanımızda olağan şekilde bir erkek ve bir kadından doğan İlk Irk anlamına geliyordu - çünkü Set bir erkek değil, bir ırk . Ondan önce insanlık hermafroditlerden oluşuyordu. "Düşüş"ün ardından (fizyolojik olarak) ilk sonuç olan Seth, aynı zamanda ilk insandır . Bu nedenle oğlu Enoch'a "İnsanoğlu " da denir . Seth, daha sonraki Üçüncü Yarışı işaretler.

j veya harfleri olan kişisel Yaratıcı Elohim'den biri için bileşik, kesin bir isim öne sürdüler. y sık sık değiştirildi - veya Jah - Hovah , yani bir erkek ve bir kadın [296]; Jah-Eve bir hermafrodit veya birincil insanlık biçimidir , Dünyadan orijinal Adem'dir, hatta "Akıldan Doğan Oğlu" mistik olarak dünyevi Jah-Hovah olan Adam Kadmon bile değildir . Ve bunu bilen becerikli Kabalist haham, ondan o kadar gizli bir isim çıkardı ki, tüm plana ihanet etmeden daha sonra açıklayamadı; ve böylece onu kutsal kılmak zorunda kaldı .

İncil'i Puranalar ile karşılaştırarak , Brahma-Prajapati ve Yehova-Sephiroth, Brahma-Viraj ve Yehova-Adam arasındaki özdeşliğin ne kadar yakın olduğu görülebilir. Aynı ışık altında incelenip okunduğunda, bu Kutsal Yazılar bize bunların aynı orijinalin iki farklı kopyası olduklarına dair yadsınamaz bir kanıt sunar; birbirinden çok uzak iki dönemde yapılmıştır. Bu tema ile bağlantılı olarak tekrar karşılaştırın Yaratılış , bölüm. IV, sanat. 1 ve 26 ve Manu , I, 32 ve bu yazılar anlamlarını ortaya çıkaracaktır. Manu'da , Yaratılış Kitabındaki Yehova veya Adem gibi hem insan hem de Tanrı olan ve bedenini erkek ve dişi olarak ayıran Brahma, kendi ezoterik anlamıyla hem ilahi hem de insani yaratıcı ve üretici gücün kişileştirilmesidir . Zohar, bu kimlik için daha da ikna edici kanıtlar sunar ; bazı hahamlar orijinal Puranik ifadelerden bazılarını kelimesi kelimesine tekrarlarken: bu nedenle, örneğin, dünyanın "yaratılması" Brahminik kitaplarda genellikle Leela, Yüce Yaratıcının coşkusu veya oyunu olarak kabul edilir .

"Bu şekilde bölünmüş olan ve doğa, ruh ve zamanla bölünmemiş olan Vishnu, icatlarını dinleyerek anlayacağınız gibi, oynak bir çocuk gibi oynuyor [297]. "

Şimdi bunu Nobeleth' Hokhmah Kitabında söylenenlerle karşılaştırın :

"Kabalistler, dünyaların varoluşa girişinin vecd yoluyla gerçekleştiğini söylüyorlar, çünkü Ein-Sof (?!) kendi içinde sevindi ve parıldamaya ve Kendisinden Kendisine ışımaya başladı... ki bunların hepsine kendinden geçme denir" 269 * .

Dolayısıyla bu, yazarın yukarıda söz ettiği gibi "Kabalistlerin garip bir anlayışı" değil, tamamen Puranik, Aryan bir düşüncedir. Ama neden Ein Soph'u Yaratıcı yapalım?

Yani "İlahi Hermafrodit" Brahma-Vak-Viraj'dır; ve Samitler arasında veya daha doğrusu Yahudiler arasında Yehova-Kain-Abel'dir. Yalnızca "putperestler, zahiri tanrılarının gerçek anlamını şüphesiz bilen sonraki İsrailoğulları ve hahamlardan daha samimi ve dürüsttüler ve hâlâ da öyleler. Yahudiler kendilerine verilen adı - Jah-udi - bir hakaret olarak görüyorlar. Bununla birlikte, kendilerini ulusal Tanrılarından sonra Brahminler olarak adlandıran Brahminler gibi , kendilerini eski Jah-ude, Jah hovians olarak adlandırmak için aynı tartışılmaz haklara sahipler veya isterlerse sahip olacaklardı. Çünkü Jah-hovah, yıldızları altında uluslarının geliştiği Yaratıcı Gezegensel Melekler Grubunun veya Hiyerarşisinin genel adıdır. O, Satürn'ün Yönetici Grubunun Gezegensel Elohim'lerinden biridir. Yaratılış Kitabı'ndaki 26. bölümün bir ayeti , eğer doğru okunursa, onlara zaten böyle bir hak verirdi, çünkü onda Seth ve Enoch'tan gelen Yeni Irk, çeviriden tamamen farklı bir şey olan - Yehova olarak adlandırılır. İncil'de kabul edildi , ardından şöyle okunur:

“Onun da bir oğlu vardı, Enoch; sonra insanlar kendilerine Jah veya Jah-hovah demeye başladılar ",

yani erkekler ve kadınlar , "Yaratılışın Efendileri"dir. Kişinin yukarıdaki ayeti orijinal İbranice metninde ve Kabala'nın ışığında okuması yeterlidir; kelimelerin şu anda tercüme edildikleri şekliyle yerine doğru tercümesinin şu şekilde olacağını görmek için:

"Sonra insanlar kendilerine Yehova demeye başladı ";

Ama değil:

"Sonra halk Rab'bin adını anmaya başladı"

135] ikincisi, keyfi olsun ya da olmasın, çarpıtılmış bir aktarımdır. Ayrıca bilinen bir yer:

"Rab'den insan doğurdum"

okumalıydı:

Yehova gibi bir adam doğurdum " [298].

Luther pasajı bir şekilde tercüme etti, Katolikler tamamen farklı bir şekilde. Bishop Wordsworth şöyle bildiriyor:

" Cain - ben doğurdum - Kâ'nithi'den Cain , ben doğurdum."

Luther:

"Bir adam doğurdum - Rab [ Yehova ] gibi."

Ve The Source of Measures'ın yazarı :

" Yehova gibi bir adam ölçtüm ."

İkincisi doğru aktarımdır, çünkü - (a) ünlü haham, bir Kabalist burayı bu eserin yazarına tam olarak bu şekilde açıklamıştır ve (b) bu son aktarım Sır'dakiyle aynıdır. Brahma ile ilgili Doğu Doktrini.

Isis [299]Unveiled'da yazar tarafından şu şekilde açıklanmıştır:

"Kain ..." Rab "nin oğlu, ama Adem'in değil."

"Rab" Adam Kadmon, Yod-Heva'nın "Babası" , "Adem-Havva" ya da günahkâr düşüncenin oğlu Yehova'dır , ama etten ve kemikten değil. Öte yandan Seth, Dünya Irklarının başı ve babasıdır; çünkü egzoterik olarak Adem'in oğludur, ama ezoterik olarak o, Cain ve Abel'in çocuğudur, çünkü Abel veya Hebel bir kadındır, Cain'in erkek yarısının dişil yarısıdır ve Adam, bir erkek ve bir erkek için ortak bir isimdir. kadın:

"Erkek ve dişi ( zachar va nakobeh ) onları yarattı... onlara Adem adını verdi."

Yaratılış Kitabı'ndaki Bölüm I'den V'e kadar olan ayetler, Kabalistik düşünceler uğruna kasıtlı olarak karıştırılmıştır. Tekvin'deki "İnsan"dan sonra , I, 26 ve Enoch, Son of Man, bölüm. IV, sanat. 26; Adem'den sonra ilk Androgyne; Adem-Kadmon-aseksüel (ilk) Logos'tan sonra - Adem ve Havva'nın ayrılmasından sonra, son olarak Yehova-Havva ve Kayin-Yehova takip eder . Hepsi belirli Kök Irkları temsil ediyor, milyonlarca yıldır onları ayırıyor.

Dolayısıyla Aryan ve Sami Teo-antropografileri aynı gövde üzerinde iki [136] yapraktır; ilgili kişileştirmeleri ve sembolik kişilikleri, birbirleriyle ilişkili olarak aşağıdaki sıradadır.

Rig-Veda'nın ayetlerinde pek çok şekilde bahsedilir , örneğin - " Hiçbir şey yoktu", daha sonra Parabraman olarak anılır - ךיא, Ain, Hiçbir Şey veya Kabalistlerin Ein-Sof'u - ve ayrıca "Ruh" ( Tanrı), Yaratılış Kitabında Suyun üzerinde geziniyor . Hepsi birbirinin aynı . Ayrıca Yaratılış I'de 2. ayet, gizli Kabalistik metinlerde 1. ayet olarak yerleştirilmiştir ve onu "Gökleri ve Yeri yaratan" Elohim takip eder. Ayetlerin sıralamasındaki bu keyfi hareket, tek tanrılı ve kabalistik amaçlar için gerekliydi. Yeremya'nın Cenneti ve Yeri yaratmayan Elohim'e (Tanrılar) laneti [300], bunu yapan başka Elohim olduğunu gösterir.

II. Swayambhu-Narayan'dan gelen Göksel Manu-Svayambhuva, "Kendi Kendine Var Olan", Kabalistlerin Adam Kadmon'u ve Yaratılış Kitabı'ndaki Androjen "Adam", bölüm . 1, hepsi aynı.

III. Manu-Svayambhuva, Brahma veya Logos'tur; namı diğer Adam Kadmon, Yaratılış Kitabı'nda kim , bölüm. IV, sanat. 5, kendisini erkek ve dişi olmak üzere ikiye ayırır, böylece Jah-Hovah veya Yehova-Havva olur; tıpkı Manu-Svayambhuva veya Brahma'nın kendisini erkek ve kadın "Brahma-Viraj ve Vak-Viraj" olmak üzere ayırması gibi. Diğer tüm metinler ve sürümler yalnızca "gizlenir".

IV. Vak, Brahma'nın kızıdır ve Shata-Rupa, "yüz biçimli" ve Savitri, Üreten, Tanrıların Anası ve tüm canlılar olarak adlandırılır. O, Havva ile aynıdır, "(tüm Lordların veya Tanrıların veya) tüm canlıların Annesi." Ek olarak, başka birçok gizli anlam vardır.

Isis Unveiled'da bu konuda yazılanlar , o dönem için çok temkinli ifadelerle dağılmış olsa da doğrudur.

Hezekiel Çarkı'nın Ezoterik bir açıklamasını vererek, Jodhevah veya Yehova hakkında söylenir:

“Tetragramın başında Üçgen alındığında, İlahi Yaradılışı ifade eder - ruhsal olarak , yani bedensel günah olmadan; karşı ucundan alındığında, ikincisini ifade eder ve dişil ilkeyi ortaya çıkarır. Havva'nın adı üç harften oluşurken, orijinal veya göksel Adem'in adı bir harf Jod veya Yod ile yazılır; bu nedenle Yehova olarak değil , Jeva veya Havva olarak okunmalıdır . İlk bölümdeki Adem ruhanidir, bu nedenle tamamen çift cinsiyetlidir, Adam Kadmon. Kadın [137] ikinci Adem'in sol kaburgasından (tozdan) çıktığında, saf Bakire ayrılır ve "nesil"e ya da alçalan döngüye düşen, günahın ve maddenin amblemi olan Akrep olur. Yükselen döngü, tamamen Ruhsal Irkları veya Adam Kadmon veya Yodcheva olan (ruhsal olarak) yaratıcı Tanrı tarafından yönetilen on Tufan Öncesi Patriği, Prajapatis ve Sephiroth'u gösterirken ; alttaki ( Yehova ), yedinci Hanok veya Terazi tarafından yönetilen Dünya Irklarının döngüsüdür; yarı ilahi ve yarı dünyevi olduğu için” Tanrı tarafından canlı olarak cennete alındığı söylenir. Enoch veya Hermes veya Terazi birdir [301].

Birkaç anlamdan sadece biridir. Öğrenciye Akrep'in üreme organlarının astrolojik burcu olduğunu hatırlatmaya gerek yoktur. Hindu Rishiler gibi, tüm Patrikler kendi sayı işaretlerine dönüştürülebilir ve birbirlerinin yerini alabilir. Bahsettikleri konuya göre on, on iki, yedi veya beş ve hatta on dört olurlar ve Manu ve Rishi ile aynı ezoterik anlama sahiptirler.

Ayrıca, Yehova'nın etimolojik çeşitliliğe sahip olduğu gösterilebilir, ancak yalnızca Kabala'da bulunanlar doğrudur . הוהי (Jeve) bir Eski Ahit terimidir ve Ya-va olarak telaffuz edilir . Inman, bunun iki kelimenin (הי והי, Yaho-Iah) kısaltması olduğunu öne sürüyor . Jaho-Jah veya Jaho , Jah'dır . Noktalarla kelime olur , ancak bu, onu Adonai adıyla ilişkilendirmeyi amaçlayan hahamlar açısından keyfidir veya aynı noktalara sahip olan . Eski zamanlarda Yahudilerin, Jeho , Jah ve Iah'ın bir parçasını oluşturduğu pek çok isme sahipken, הוהי Adonai adını okumaları ilginç ve gerçekten de pek akla yatkın değil . Ama böyleydi. Ve bize Sanchuniathon'un sözde parçasını veren Biblus'lu Philo, Yunanca Ίευω, Javo veya Jevo harfleriyle yazılışını veriyor . Theodoret, Samiriyelilerin Yahva ve Yahudilerin Yaho olarak telaffuz ettiğini söylüyor . Prof. Ancak Gibbs, aşağıdaki noktalama işaretlerini önerir: (Ye-hu-vih); ve gerçek Okült anlamındaki Gordion düğümünü keser. Çünkü bu ikinci biçimde, İbranice'de olduğu gibi, fiil "o yapacak" anlamına gelir [302]. Aynı zamanda Keldani fiilinden veya eue (eve) veya eua (eva), "olmak"tan türetilmiştir .

Ve böylece, yalnızca Enoch'tan, "İnsanoğlu"ndan gerçek insan Irkları başladı ve erkek ve kadın "olmaya" başladı. Parkhurst הוה fiiline - 1) "düşmek" (yani, türemeye veya Maddeye) anlamını verdiği için, bu iddia daha fazla onay alır; ve 2) "olmak, devam etmek" - bir yarış olarak . Eua (Eva) kelimesinin özlem işareti , "olmak", הוה, Heve (Eve), הוהי"den dişildir ve Hebe, (Hebe), Yunanca 138] ile aynıdır . Herkül, birincil androjen biçimindeki Yehova adını hala daha net bir şekilde ortaya koyuyor .

Jahnavi, "Ganj" ve Jagan-natha, "Dünyanın Efendisi" gibi Sanskritçe'de Jah ve Yah gibi heceler bulunca , Rawlinson'ın yazılarında neden Aryan veya Vedik etkiye böyle bir inancı ifade ettiği açık hale geliyor. Babil mitolojisi. Ayrıca, gerçekte Yahudilerin yalnızca iki kabilesi olduğunu bildiğimiz halde, İsrail'in kötü şöhretli on kabilesinin esaret döneminde hiçbir iz bırakmadan ortadan kaybolması çok şaşırtıcı olmamalı - Yahuda kabilesi ve Levililer kabilesi . Üstelik Levililer bir kabile değil, bir kahin kastıydı. Onların çocukları sadece atalarını, çeşitli atalarını takip etti ve ince göksel havada eridi. Gerçekten de eski zamanlarda brahmalar ve a-brahmalar vardı ve ilk Yahudi doğmadan önce. Her insan, birincil Tanrı ya da Tanrılarını androjen olarak kabul etti, aksi takdirde olamazdı, çünkü onlar uzak ilkel atalarını, biseksüel atalarını, tıpkı Çinlilerin bugüne kadar yaptığı gibi, ilahi Varlıklar ve Tanrılar olarak kabul ettiler. Ve gerçekten de, bir anlamda, tıpkı en eski sembollerin ve geleneklerin tanıklık ettiği gibi, şüphesiz biseksüel olan ilk insan çocukları olan "akıldan doğan" ilkel insanlık gibi ilahiydiler.

"Antik çağın ruhban sınıfının hayali amblemlerinin ve özel deyimlerinin altında, içinde bulunduğumuz döngüde henüz keşfedilmemiş bazı bilimlere yönelik gizli göndermeler vardır. Bir bilgin, Mısır'ın kutsal yazılarına ve hiyeroglif sistemine ne kadar aşina olursa olsun, öncelikle onların kayıtlarını incelemeyi öğrenmelidir. Elinde pergel ve cetvelle, incelemekte olduğu piktografik yazının, onları yorumlamaya girişmeden önce, bu tür kayıtların gizli anahtarları olan belirli sabit geometrik şekillerle satır satır eşleştiğinden emin olmalıdır.

Ancak kendileri için konuşan mitler var. Kategorilerine, tüm Kozmogonilerin biseksüel birincil yaratıcıları mitini dahil edebiliriz. Karısının Yunan Zeus-zen (Eter) ve Chthonia (Kaotik Toprak) ve Metis (Su); Osiris ve Isis-Lato - ilk Tanrı aynı zamanda En Yüksek Tanrı'nın ilk yayılımı olan Eter'i, birincil Işık Kaynağı olan Amun'u tasvir eder; Tanrıça - Toprak ve Su; Bir kayadan doğan Tanrı Mitra, erkek Dünya Ateşinin sembolü veya kişileştirilmiş İlkel Işık ve Anahita - Ateş Tanrıçası, aynı zamanda karısı ve kızı; Toprak ve Su veya Madde (kozmik oluşumun dişil veya pasif unsuru) ile kombinasyon halinde ışık ve ısı olarak kabul edilen Ateşin saf unsuru (aktif veya eril ilke) [303].

Bütün bunlar orijinal ilahi Hermafrodit'in kayıtlarıdır.

139]

İSTASYON VI

"İSVEÇ DOĞANININ" EVRİMİ

22. Üç Irkın evrimi devam ediyor. 23. İkinci Irk, Üçüncüyü yaratır ve yok olur.

22. SONRA İKİNCİSİ YUMURTA'NIN DOĞUMUNU GELİŞTİRDİ, ÜÇÜNCÜSÜ [304]. TER ARTTI, DAMLALAR ARTTI, DAMLALAR SERT VE YUVARLAK OLDU. GÜNEŞ onu ısıttı; AY SOĞUTTU VE ŞEKİL VERDİ; RÜZGAR ONU BÜYÜYENE KADAR İLERLETTİ. STARRY SKILL'DEN BEYAZ BİR Kuğu GENELDE [305]BÜYÜK DÜŞÜR. GELECEĞİN IRKININ YUMURTASINI, [306]SONRADAN SONRAKİ ÜÇÜNCÜSÜNÜN İNSAN-Kuğu (a). ÖNCE KARI-KO, SONRA ERKEK VE KADIN (b).

a) Bu Stanza'nın metni, açıkça insan embriyosunun Kozmik Güçler tarafından ekstra olarak beslendiğini ve "Baba-Anne"nin olgunlaşan embriyoyu görünüşe göre dışarı attığını varsayar; ve büyük olasılıkla, "çift" ebeveyninden ayrılarak gizemli bir şekilde kuluçkaya yatırılmış "terden doğmuş bir yumurta" idi. Yumurta taşıyan bir insanlık hayal etmek nispeten kolaydır, çünkü bugün bile insan bir anlamda "yumurtadan doğmuştur". Ayrıca Magendi, "Precis Elémentaire de Physiologie" adlı çalışmasında alıntı yaparak

"göbek bağının koptuğu ve yaranın tamamen iyileştiği bir vaka",

buna rağmen bebek canlı doğdu, büyük bir sebeple soruyor:

"Bu organda dolaşım nasıl oldu?"

Bir sonraki sayfada diyor ki:

"Fetüste sindirim olasılığı hakkında henüz hiçbir şey bilinmiyor."

Diyetine gelince, şu soruyu sorar:

“O zaman fetüsün beslenmesi hakkında ne söyleyebiliriz? Fizyoloji üzerine yapılan çalışmalar bu konuda yalnızca belirsiz varsayımlar içermektedir.

Şüpheci, "Evet, ama" diye itiraz edebilir, "Magendi'nin kitabı bir önceki nesle ait, ancak o zamandan beri bilim o kadar ilerleme kaydetti ki, artık bu mesleğe cehalet damgası vurulamaz." Eğer öyleyse, fizyolojide Sir Michael Foster gibi çok büyük bir otoriteye dönelim ve modern bilimin utancına rağmen onun iddialarının ne olduğunu görelim.

140] “Embriyoda fonksiyonel aktivitenin ortaya çıkışı ve gelişimi ile ilgili bilgimiz neredeyse sıfırdır. Ovum protoplazmasının temel temel özelliklerinin geçtiği, bu çalışmada açıklamaya çalıştığımız karmaşık fenomenlere dönüştüğü çeşitli aşamalar hakkında neredeyse hiçbir şey [307]bilmiyoruz .

Trinity College, Cambridge Üniversitesi öğrencileri, Hygia heykelinin önündeki peçeyi indirsinler ve yozlaşmış torunlarına sitem dolu gözlerini çevirmeyecekleri korkusuyla Galen ve Hipokrat'ın büstlerini gözlerini bağlasınlar. Bir gerçeği daha getirmeliyiz. Sir Michael Foster, büyük Fransız meslektaşı tarafından verilen göbek bağının kırılması durumunda temkinli bir sessizlik sürdürüyor .

b) Bu çok merak edilen bir ifadedir ve Yorumlarda açıklanmıştır. Daha fazla açıklayalım: Birinci Irk, İkinciyi yukarıda belirtildiği gibi "tomurcuklanma" yoluyla yarattı, İkinci Irk, farklı şekilde oluşturulmuş insanlardan oluşan üç ayrı bölüme ayrılan Üçüncü Irk'ı doğurdu. İlk iki bölünme, muhtemelen modern doğa tarihi tarafından bilinmeyen, yumurta benzeri bir yöntemle yeniden üretildi. Üçüncü İnsanlığın ilk alt ırkları, bir tür nem ya da hayati sıvının dışarı atılmasıyla yayılırken, damlaları toplandığında yumurta şeklinde bir top - ya da örneğin, dış kap görevi gören bir yumurta - oluşturdu. bir fetüsün ve içinde bir çocuğun doğumu için; aşağıdaki alt ırkların üreme yöntemi , en azından sonuçlarında değişti. Erken alt ırkların yavruları tamamen aseksüeldi - hatta bildiğimiz kadarıyla biçimsizdi, [308]ancak sonraki alt ırkların yavruları androjen olarak doğdu. Kesinlikle, Üçüncü Irk'ta cinsiyetler arasında bir ayrım vardı. İnsanlık aseksüelden belirli hermafroditlere veya biseksüellere geçti; ve son olarak, İnsan Yumurtası, evrimsel gelişimi içinde yavaş yavaş ve neredeyse fark edilmeden, önce bir cinsiyetin diğerine üstün geldiği varlıkları ve son olarak da belirli erkek ve kadınları doğurmaya başladı. Şimdi Doğu ve Batı'nın dini efsanelerinde bu ifadelerin teyidini arayalım. Önce "Egg-born" Irkını ele alalım. Yaratıcıların en üretkeni olan Vedik Bilge Kasiyapa'yı düşünün. O, Brahma'nın Zihinden Doğan Oğlu Maricha'nın oğluydu; ve ayrıca diğer varlıkların yanı sıra Nagaların veya Yılanların babası olur . Ekzoterik olarak Nagalar, insan yüzleri ve yılan gibi kuyrukları olan yarı ilahi varlıklardır. Bununla birlikte, bir Naga ırkı vardı ve sayıları binden fazla olmadığı, şüphesiz Amerika olan Patala'yı doldurmak amacıyla Kasiyapa'nın karısı Kadru'dan doğduğu veya daha doğrusu [ 141] geldiği söyleniyor. , kanıtlanacağı gibi; Hindistan'da Bharata-Varsha'nın yedi bölümünden biri olan ve aynı adı taşıyan bir halkın yaşadığı, bazı Oryantalistler tarafından bile tarihi bir halk olarak kabul edilen ve varlığının birçok izini zamanımıza bırakan Naga-Dvipa da vardı . .

Şimdi, öncelikle üzerinde ısrarla durduğumuz nokta, insana atfedilen köken ne olursa olsun, evriminin şu sırayla gerçekleştiğidir: 1) aseksüel, tüm ilkel (erken) formlar gibi; 2) sonra, doğal bir geçiş sayesinde, "yalnız bir hermafrodit", biseksüel bir varlık oldu; ve 3) nihayet, ayrıldı ve şimdi olduğu kişi oldu. Bilim bize, tüm ilkel biçimlerin, eşeysiz olmalarına rağmen "eşeysiz üreme sürecinden geçme gücünü hâlâ koruduklarını" öğretir; O halde insan neden bu Doğa Yasası'nın dışında bırakılsın? Biseksüel üreme, bölünme yoluyla üreme sürecinin Madde kayası üzerinde belirlenen ve mükemmelleştirilen bir form olan evrimdir. Okült öğretiler ağırlıklı olarak panspermiktir ve insanlığın ilk tarihi yalnızca "ölümlülerden" gizlenmiştir; ayrıca ilk Irkların tarihi, İnisiyeler için değil, sadece cahil bilim için zamanın mezarına gömüldü. Bu nedenle, bir yandan, bize gelişmenin büyümesini ve her dış değişimin içsel nedenini Doğa yasası olarak gösteren bu bilim tarafından desteklenmek; Öte yandan, Bilgeliğe sarsılmaz bir inanç sayesinde - Pansophia'da bile söyleyebiliriz - İnisiyeciler tarafından toplanan ve korunan ve onlar tarafından neredeyse yanılmaz bir sistem halinde mükemmelleştirilen evrensel gelenekler - böyle bir destekle bunu sunmaya cesaret ediyoruz. Doktrini olabildiğince açık bir şekilde ifade edin.

Yaklaşık on beş yıl önce yazılmış maharetli bir yazıda bilim insanımız ve saygıdeğer dostumuz Prof. New York'tan Alexander Wilder, "Asıl Irk Biseksüeldi" varsayımının mutlak mantığını ve gerekliliğini savunuyor ve bunun için bir takım bilimsel gerekçeler sunuyor [309]. Her şeyden önce, Linnaeus'un sınıflandırması neredeyse tüm bitkileri bu kategoriye yerleştirdiğinden, bitki dünyasının çoğunun bir biseksüel varoluş olgusu olduğuna işaret ediyor. Bu durum hem bitkiler aleminin daha yüksek aileleri arasında hem de kenevirden kavağa ve Lombardiya'dan gelen ailanthus'a kadar onun alt türlerinde görülür. Aynı durum hayvanlar aleminde de görülmektedir. Böceklerin yaşamında güve solucanı doğurur ve solucan güve olur. Bu büyük sır, Gizemlerde şu sözlerle ifade edilmiştir - 142] Taurus Draconem geniuit ve Taurum Draco . Assis'e göre, içinde bulunduğumuz jeolojik dönemde Florida yarımadasını inşa etmek için yüz binlerce yıl harcayan mercan ailesi, tıpkı bir ağacın tomurcukları ve dalları gibi yavrularını kendilerinden üretirler. Arılar bir dereceye kadar aynı sıradadır. Yaprak bitleri veya berbat otlar, günlük yaşamlarında Amazonlara benzetilir ve bakire ebeveynler , sonraki on nesil boyunca yarışı sürdürür.

Eski bilgeler, antik çağın filozofları-öğretmenleri ne diyor? Platon'un "Bayram" teması üzerine konuşan Aristophanes , şu şekilde ifade edilir:

“Eski zamanlarda doğamız şimdi göründüğü gibi değildi. O biseksüeldi: biçim ve ad hem eril hem de dişil olana karşılık geliyordu ve eşit derecede aitti... Vücutları... yuvarlaktı ve hareket biçimleri dönüyordu [310]. Güçleri ve güçleri açısından korkunçtular ve canavarca bir güç arzusuna sahiptiler. Bu nedenle Zeus onları ikiye bölerek zayıflattı; Apollon, onun talimatlarını izleyerek eti [deriyi] iyileştirdi."

Eski Persler arasında Meshia ve Meshiane tek bir varlık oluşturuyordu.

"Ayrıca insanlığın Hayat Ağacı'nın bir ürünü olduğunu ve sonradan insan formundaki değişimle ayrılana kadar çift cinsiyetli çiftler halinde büyüdüklerini öğrettiler."

Adem'in Toledoth Kitabı'ndaki ayet şöyledir :

“Rab insanı kendi suretinde yarattı ( bara , ifşa etti), onu Tanrı'nın suretinde yarattı; erkek ve dişi onları yarattı,

- ezoterik olarak okunursa gerçek anlamı ortaya çıkaracaktır, yani:

onu [tüm insanlık veya Adem] yarattılar , erkek ve dişi [kolektif İlah] onları yarattı" [311].

Bu ezoterik bir anlamı gösterir. Cinsiyetsiz Irk onların ilk yaratımıydı, kendilerinin ve kendilerinden bir değişiklik , saf Ruhsal Varlıklardı: bu Adam solus'du . Bundan İkinci Irk geldi: Adam-Eve veya Jod-Heva , aktif olmayan Androgynes; ve son olarak, Dördüncü Seth-Enoch'u doğuran Üçüncü veya " bölünmüş Hermafrodit", Cain ve Abel vb . ve Doğuştan Bilgelik, aynı zamanda bu İnsanlığın Durugörüleri olan Hanoklarda da doğuştan vardır. Dördüncüsü , İyilik ve Kötülük Ağacının meyvesini tatmış olan - Bilgelik zaten dünyevi akılla birleşmiştir [312]ve bu nedenle saf değildir - bu nedenle, bu Bilgeliği inisiyasyon ve büyük bir mücadele yoluyla yeniden elde etmek zorunda kaldı. Bilgelik ve Aklın birliği ve birincisi, ikincisini yöneten olarak , Hermetik kitaplarda "iki cinsiyetin çifte doğurganlığına sahip olan Tanrı" olarak adlandırılır.

Mistik olarak, İsa erkek-dişi olarak görülür. Ayrıca Gizemler sırasında söylenen Orfik İlahiler'de şunu buluyoruz: "Zeus bir kocadır, Zeus ölümsüz bir bakiredir." Diğer yarısında Mısırlı Amon, Tanrıça Neith idi. Jüpiter'in kadın göğüsleri vardı. Venüs bazı heykellerinde sakallı olarak tasvir edilmiştir ve Tanrıça İla, Vaivasvata'nın soyundan gelmesi sıfatıyla aynı zamanda Tanrı Sudyumna'dır.

Prof. Wilder diyor ki:

Adem veya insan adı kendi içinde iki yönlü bir varoluş biçimini ima eder. Yunanlılar tarafından Didumos'un ikizi olarak çevrilen Athamas veya Thomas ( Tamil dilinde Tam ) ile aynıdır ; bu nedenle, ilk kadın ilk erkekten sonra yaratılmışsa, mantıksal zorunluluk gereği "erkekten alınması" gerekiyordu. Buna göre şunu okuyoruz: "Ve Rab Tanrı (Elohim) erkekten aldığı tarafı , kadını yarattı." Burada kullanılan İbranice kelime Tzela'dır ve verdiğimiz tercümeye tekabül etmektedir. Thalatth'ın ( Omorôka veya Urca Hanımı) yaratılışın başlangıcı olduğunu söyleyen Berosus'a kadar bu efsanenin izini sürmek kolaydır . O da Telita'ydı [? Melita], Ayın Kraliçesi...

Cain ve Abel ve Isaac ve Jacob'daki iki unutulmaz ikiz doğumları da aynı düşünceyi öne sürüyor. Hebel adı Havva'ya karşılık gelir ve özellikleri dişildir. Rab Tanrı Kayin'e, "Onun cazibesi sana yönelecek," dedi, "ve sen ona hükmedeceksin." Aynı söz Havva'ya da söylendi: "Ve senin arzun kocan için ve o sana hükmedecek."

Dolayısıyla, insan Üçüncü Kök-Irkının orijinal androjen birliği, Gizli Öğreti'deki bir aksiyomdur. Bakireleri "Tanrılar" mertebesine yükseltildi çünkü bu Irk onların "İlahi Hanedanlığını" temsil ediyordu. Modern ırklar, Tanrıları aynı cinsiyetten yaratmış olan Dördüncü Irk'ın koca-kahramanlarını onurlandırmakla yetinirken, ilkel insanlığın Tanrıları "erkek-dişi" idi.

Birinci ciltte belirtildiği gibi, İnsanoğlu dört Elemente (elementlere) uygun olarak ve 144] paralel olarak gelişti; her yeni Irk, ek Elementi almak için fizyolojik olarak uyarlandı. Beşinci Irkımız hızla Beşinci Elemente yaklaşıyor - buna isterseniz gezegenler arası esir deyin - bununla birlikte, fizikten çok psikoloji ile ilgisi var. Biz insanlar, ister soğuk ister tropikal olsun, tüm iklimlerde yaşamayı öğrendik, ancak ilk iki Irkın iklimlerle hiçbir ilgisi yoktu, tıpkı sıcaklık veya sıcaklık değişimlerinin herhangi bir etkisine maruz kalmadıkları gibi. Ve böylece, bize öğretilene göre, insanlar, Camillus Flammarion'un belirttiği gibi, şu anda Jüpiter'in sakinlerinin tadını çıkardığına benzer bir ebedi baharın tüm gezegen üzerinde hüküm sürdüğü Üçüncü Irk'ın sonuna kadar yaşadılar:

"Bizimkinin aksine o, mevsimlerin değişimlerine veya ani sıcaklık değişikliklerine tabi değil , sonsuz baharın tüm hazinelerinin tadını çıkarıyor . "[313]

Jüpiter'in bizim anladığımız anlamda erimiş halde olduğunu iddia eden astronomlar, fikir farklılıklarını Fransa'nın bu bilgili astronomuyla tartışmaya davet ediliyorlar [314]. [145] Bir şey her zaman dikkate alınmalıdır ki söz konusu "ebedi kaynak" yalnızca Jüpiter'in sakinleri tarafından böyle kabul edilen bir durumdur . Bu bildiğimiz anlamda "Bahar" değil . Bu uyarı, yukarıdaki iki teorinin bir uzlaşmasıdır. Her ikisi de kısmi gerçekler içerir .

Bu nedenle, evrensel gelenek, insanlığın mucizevi bir şekilde veya cinsel ilişki yoluyla değil, neredeyse şeffaf bir doku durumundan kademeli olarak bugünkü formuna evrildiğini savunur. Dahası, eski felsefelerle tam bir uyum içindedir: İlahi Hanedanları ile Mısır ve Hindistan felsefeleri, Platon'un felsefesine kadar. Ve tüm bu evrensel inançlar , bazıları popüler inançlarda silinemez olan " önseziler" ve kalıcı fikirler kategorisine yerleştirilmelidir . Benzer inançlar, L. Figier'in belirttiği gibi:

"Çoğu zaman sayısız insan neslinin bilgeliğinin ve gözleminin meyvesidirler ... [Çünkü] evrensel olarak tek tip bir biçimde var olan bir gelenek, bilimsel kanıtın tüm anlamını taşır [315]. "

Ve daha önce gösterildiği gibi, Puranik alegorilerde böyle birden fazla gelenek vardır. Dahası, insanlığın İlk Irkının Chhai'den veya Pitris'in Astral İmgelerinden oluştuğu doktrini Zohar'da tamamen doğrulanmıştır :

“Tzelem'de , Elohim'in [Pitry] görüntüsünde, Adem'i [insanı] yarattı [316].

Eski Hindistan'da metafizik düşüncenin derecesi ne kadar yüksek olursa olsun, eski Mısırlıların kaba putperestlik ve hayvanlarla cinsel ilişkiden başka hiçbir şeyle övünemeyecekleri itirazı olarak defalarca gündeme getirildi; ve Hermes'in yalnızca Mısır'da yaşayan Yunan mistiklerinin eseri olduğu söylenir. Bu yanıtlanabilir - Mısırlıların Gizli Öğreti'yi bildiklerinin doğrudan kanıtı [146] , çünkü onlara Başlangıç sırasında öğretildi. İtiraz edenler , R. Chr . Aşağıdakiler, Mısır'ın Ruh teorisinden bahseden eski bir Hermetik pasajın çevirisidir. Kelimenin tam anlamıyla tercüme edildiğinde, okur:

“Tek Ruh'tan, Var Olan Her Şeyin Ruhu'ndan, sanki kasıtlı olarak dünyanın her yerine dağılmış gibi dağılan tüm ruhlar çıkar. Bu ruhlar birçok dönüşüme uğrar; zaten sürünen yaratıklar haline gelenler deniz adamlarına dönüşür; bu suda yaşayan hayvanlardan kara hayvanları gelir; ve son kuşlardan. Havada (göklerde) yaşayan canlılardan insanlar doğar. İnsan derecesine ulaşan ruhlar (bilinçli) ölümsüzlük ilkesini alırlar ve ruh haline gelirler, sonra Tanrılar korosuna girerler.

_____

İSTASYON VI. - Devam .

23 KENDİNDEN DOĞAN CHHAYA, ALACAKÇIĞIN OĞULLARININ BEDENLERİNİN GÖLGESI. NE SU NE ATEŞ ONLARI YOK EDEMEZ. OĞULLARINDA DURUM BÖYLE DEĞİLDİ [317].

Bu ayet tefsirlerin yardımı olmadan anlaşılamaz. Bu, Ataların "Gölgeleri" olan İlk Irk'ın ölümle hasar göremeyeceği veya yok edilemeyeceği anlamına gelir. Yapılarında çok ruhani ve çok az insan olduklarından, hiçbir elementten - ne sudan ne de ateşten - zarar göremezlerdi. Ancak İkinci Kök Irk olan "Oğulları" bunu yapabilirdi ve bu nedenle o kadar yok edildi. Ataların kendilerini tamamen kendi yavruları olan kendi Astral Bedenlerine kaptırmaları gibi, bu yavru da kendi yavruları olan "Terden Doğanlar" tarafından emildi. Bunlar, en çeşitli, devasa, yarı insan canavarlardan oluşan İkinci İnsanlık oldu - insan bedenlerini inşa etmek için maddi doğaya yönelik ilk girişimler. İkinci Kıta'nın sürekli çiçek açan ülkeleri (diğerlerinin yanı sıra Grönland), ebedi baharlarıyla Cennetlerden art arda Hiperborean Hades'e dönüştü. Bu dönüşüm, Gezegenin büyük sularının, kanallarını değiştiren okyanusların yer değiştirmesinin bir sonucu olarak meydana geldi; İkinci Irk'ın çoğunluğu, insanlık döneminde Gezegenin evriminin ve katılaşmasının bu ilk sarsıntısında yok oldu.

Halihazırda böyle dört büyük felaket yaşandı [318]. Ve zamanında kendimiz için bir beşinci bekleyebiliriz.

_____

147]

"TUFAKLAR" VE "NUHLAR" HAKKINDA BİRKAÇ SÖZ

Atalarımız hakkında çeşitli Puranalardaki açıklamalar, diğer her şey gibi ayrıntılarında da çelişkilidir . Böylece, Rig Veda'da Vaivasvata'nın İlham Veren Manu'sunun adı Ida veya Ila iken, Sayana onu Dünya'ya başkanlık eden Tanrıça yapar; Shatapatha Brahmana'da, kurbanının çocuğu olan Manu'nun kızı ve daha sonra (Vaivasvata'nın) Manu ırkını doğurduğu karısı olarak ortaya çıkar . Puranalarda yine Vaivasvata'nın kızı ama aynı zamanda Ay'ın (Soma) gayri meşru oğlu Budha'nın (Bilgelik) ve Jüpiter gezegeninin (Brhaspati) karısı Tara'nın karısıdır . Bütün bunlar deneyimsizlere saçma gelebilir, ancak okültistlere felsefi anlamlarla doludur. Anlatının görünümünden itibaren gizli ve gizli anlam görülebilir, çünkü tüm ayrıntılar kasıtlı olarak o kadar karıştırılmıştır ki, yalnızca İnisiye'nin deneyimli gözü onları takip edebilir ve olayları uygun sıraya yerleştirebilir.

Mahabharata'da aktarıldığı şekliyle anlatı ana notu verir, ancak yine de Bhagavad Gita'nın içerdiği ezoterik anlam aracılığıyla açıklanmalıdır . Bu, (Beşinci) İnsanlığımızın dramının Önsözüdür . Vaivasvata nehrin kıyısında dualı tefekküre dalmışken , bir balık ona doğru yüzerek daha büyük balıktan korunmasını istedi. Onu kurtarır ve giderek büyüdüğü toprak bir kaba yerleştirir ve ona yaklaşan Tufan hakkında bilgi verir. Bu Balık ünlü Matsya Avatarı, Vişnu'nun İlk Avatarı, [319]Keldani Xisuphra'nın Dagon'udur ve bunun yanı sıra birçok başka şeyi ifade eder. Bu hikaye çok iyi biliniyor ve tekrara ihtiyacı yok. Vishnu, Mahabharata'ya göre Manu'nun Rishi ailesiyle birlikte kurtarıldığı bir tekne inşa edilmesini emreder; Ancak bu ayrıntı diğer metinlerde eksiktir. Burada Yedi Rishi, yedi Irk'ı, yedi ilkeyi ve diğer çeşitli şeyleri temsil eder; çünkü bu çok yönlü alegoride gizli bir çifte gizem vardır.

Başka bir yerde, Büyük Tufan'ın birkaç anlamı olduğuna ve "Güz" gibi, hem ruhsal hem fiziksel, hem de kozmik ve dünyevi olaylara atıfta bulunduğunu belirtmiştik; hem yukarıda hem de aşağıda. Gemi veya Sandık, - Navis - kısacası, gökte Ay tarafından ve yerde Rahim tarafından kişileştirilen dişil üretici İlkenin sembolü olarak; her ikisi de Güneş'in veya Vishnu'nun, Eril İlke'nin canlandırdığı ve döllediği yaşam ve varlık tohumlarının taşıyıcısı ve taşıyıcısıdır. İlkel Kozmik Tufan, İlksel Yaradılışa veya Cennet ve Dünyanın oluşumuna atıfta bulunur; bu durumda, Kaos veya büyük Derinlik, "Tufan" olarak ve Ay, tüm mikropların kendisinden geldiği "Anne" olarak temsil edilir [320]. Ancak Dünya Tufanı ve bununla ilgili hikayenin de iki yönlü bir uygulaması var. Bir durumda, Üçüncü Irk'ın sonunda insan tohumunun alıcısı haline gelen ölümlü bir kadın aracılığıyla insanlığın mükemmel bir yok oluştan kurtarılmasının gizemiyle ilgili, diğerinde ise, [321]gerçek tarihsel Batağa atıfta bulunuyor. Atlantis. Her iki durumda da, "Ev sahibi" - veya "Tohum"u kurtaran Manu - Vaivasvata Manu olarak adlandırılır. Puranik ve diğer açıklamalar arasındaki anlaşmazlık buradan kaynaklanır; Shatapatha Brahmana'da Vaivasvata bir kız yaratır ve ondan Manu ırkını doğurur - bu, kadınları hermafroditlerden doğal olarak doğmaya başlamadan önce Will (Kriyashakti) tarafından yaratmak zorunda olan ilk insan Manushyas'a bir göndermedir. bağımsız bir cinsiyet ve bu nedenle "yaratıcılarının kızları" olarak görüyorlardı. Puranik anlatılar, Ida veya Ila'yı Budha'nın (Bilgelik) karısı yapar. Bu versiyon, Dünya üzerindeki büyük Bilge Vaivasvata'nın Beşinci Kök Irk'ı Dördüncü'nün kalıntılarıyla birlikte yıkımdan kurtardığı Atlantis Tufanı olaylarına atıfta bulunur.

Krishna'nın söylediği Bhagavad Gita'da çok açık bir şekilde ifade edilir :

Benimle aynı doğaya sahip olan [322]önceki dört Manus olan yedi büyük Rishi, zihnim tarafından doğdu: onlardan insan ırkı ve Dünya geldi (doğdu) . "

Burada önceki yedi Manu'dan dördü, zaten yaşamış olan dört [149] Irk anlamına gelir [323], çünkü Krishna Beşinci Irk'a aittir ve onun ölümüyle Kali Yuga başlamıştır. Böylece, Irkımızın Güneşi ve Kurtarıcısı Surya'nın Oğlu Vaivasvata Manu , hem fiziksel hem de ruhsal olarak "Yaşam Tohumu" ile ilişkilendirilir. Ama şimdilik hepsinden bahsetmiş olmamıza rağmen sadece ilk ikisi ile yetinmek zorundayız.

Hiç şüphe yok ki "Tufan" bir "Evrensel Gelenek"tir. Çeşitli nedenlerle "Buzul Çağları", "Tufanlar" kadar çoktu. Stockwell ve Croll yaklaşık yarım düzine Buzul Çağı ve müteakip Taşkınları listeler, bunların en eskisine 850,000 г., en sonuncusuna 100,000 г. önce [324]_ Peki Tufanımız kimdi ? Kuşkusuz, en eski çağlardan günümüze kadar tüm halkların geleneklerine damgasını vurmuş olan birincisi; Ruta ve Daitya ile başlayan ve Platon'un bahsettiği nispeten küçük ada ile biten, sonunda Atlantis'in son yarımadalarını yutan bir ada. Bu, tüm efsanelerdeki bazı detayların yazışmalarından açıkça anlaşılmaktadır. Bu Tufan, devasa kapsamının sonuncusuydu. Baron Bunsen'in Orta Asya'da izlerini bulduğu ve M.Ö. gelenekler - son Atlantis adasının batmasıyla bile değil; ya da en azından onlarla yalnızca manevi bir bağı var.

[150] Tufan duymuş , karıştırmış ve şimdi bunlardan sadece birini biliyor. Karaların ve denizlerin hareketi ve yer değiştirmesi nedeniyle Planetimizin tüm görünümünü değiştiren odur.

Peru sakinleri arasında korunan efsaneyi şöyle karşılaştırabiliriz:

yedi olan İnka, selden sonra yeryüzünü yeniden doldurdu" [325].

Humbold, aynı efsanenin Meksika versiyonundan bahseder, ancak Amerikan Nuh'a atıfta bulunan ve hala mevcut olan efsanenin ayrıntılarını karıştırır. Ancak ünlü bir doğa bilimci , Aztek teknesinin önünden uçan yedi yoldaş ve bir "ilahi kuş"tan iki kez bahseder ve böylece yedi ve on dört yerine on beş seçilmiş arkadaş elde edilir. Bu muhtemelen, Nuh'un büyük büyükbabalarıyla birlikte kaçan on beş torunundan bahsettiği söylenen Musa'nın istemsiz bir hatırasının etkisi altında yazılmıştır. Sonra Xisuphr, Keldanilerin Nuh'u da kurtarıldı ve yedi Tanrı, Kabirim veya yedi ilahi Titan ile - Hanok gibi - "canlı" olarak cennete götürüldü. Yao da karaya çıkar çıkmaz “canlandıracağı” ve “insan tohumu” olarak kullanacağı yedi figürle Çinlilerden yelken açıyor . Ark'a veya Güneş Teknesine giren Osiris, yedi Işını vb.

Sanchuniathon, Aletheleri veya Titanları (Kabirim), Faber'in Nuh ile özdeşleştirmeye çalıştığı Fenikelilerin büyük Tanrısı Agruer'in çağdaşları yapar [326]; ayrıca "Titan" adının Tit-Ain'den - "Kaos uçurumunun kaynakları" [327]( Tit-Theus veya Tityus "ilahi seldir") ve dolayısıyla Titanlardan geldiği öne sürülmektedir. yedi , Tufan ve Vaivaswata Manu tarafından kurtarılan Rishi Ailesi ile ilişkili olduğu ortaya çıktı [328].

Kronos-Time ve Rhea-Earth'ün oğulları olan bu Titanlar; ve Agruer, Satürn ve Sidik tek ve aynı kişi olduğundan ve yedi Kabiri de Sidik'in veya Kronos-Satürn'ün oğulları olarak temsil edildiğinden, Kabiriler ve Titanların özdeş olduğu sonucu çıkar. Ve bu sefer dindar Faber şunları yazarken haklıydı:

ailenin Menu [Birçok] [329]başı (?) ile bir teknede kaçtığı söylenen Hindu mitolojisindeki yedi Rishi (?) ile özdeş olduğundan hiç şüphem yok. "

151] Ancak şunu eklediğinde muhakemesi daha az başarılıdır:

efsanelerindeki Hindular, Noahides'in tarihini birçok yönden çarpıttı (?!), yine de, görünüşe göre, yedi numaraya kutsal bir şekilde bağlı kalmaları dikkat çekicidir, [330]çünkü Kaptan Wilford, "yedi olabilir" Menü, yedi Bramadika, yedi Rishi ile özdeştir ve yalnızca yedi ayrı kişilik oluşturur [331]. Yedi Bramadika, Prajapatiler veya prajaların veya yaratıkların efendileriydi. İnsanlık onlardan geldi ve muhtemelen Menü yedi ile özdeştirler... İnsan ırkının bu yedi büyük atası... yeryüzünü sakinlerle doldurmak amacıyla yaratıldılar [332]. Kabirler, Titanlar, Rishiler ve Nuh ailesinin karşılıklı benzerliği, sadece bir tesadüfün sonucu olamayacak kadar çarpıcıdır [333].

Faber bununla yanıltıldı ve sonuç olarak, Kabirlerle ilgili tüm teorisini, Kutsal Yazılarda Japheth adının Orphic Hymns'ın ayetlerinden birinde listelenen Titanlar arasında yer aldığı gerçeğine dayandırdı. Orpheus'a göre, Faber'in yavruları olan tanrısız Titanlarla özdeşleştirmeyi reddettiği Arkith'in yedi Titanının isimleri Kœus, Krœus, Phorcys, Cronus, Oceanus, Hyperion ve Iapetus idi.

Κοιον τε, Κροιον τε μεγαν, Φορχυν τε χραταιον,

Ve Kronon, Oheanon, Hyperion, Iapeton [334].

Nuh'un oğullarından birine Japheth [Iapetus] adını veremedi ? Arnobius'a göre [335]aynı Titanlar olan Kabiriler de Manes olarak adlandırılır ve anneleri Mania'dır. Bu nedenle Hindular, Manes'in kendi Manu'ları olduğunu ve Mania'nın Ramayana'daki dişil Manu olduğunu çok daha büyük bir gerekçeyle iddia edebilirler. Mania, "Manu ırkını doğurduğu" Vaivaswat Manu'nun karısı ve kızı Ila veya Ida'dır. Titanların annesi Rhea gibi o da Dünya'dır - Saiana onu Dünyanın Tanrıçası yapar - ve o sadece Vak'ın ikinci baskısı ve tekrarıdır. Hem Ida hem de Wak kadın ve erkeğe dönüşür; Ida, Tanrı Sudyumna olur ve Bak - "Dişil Viraj", Gandharvaları cezalandırmak için bir kadına dönüşür; bir versiyon kozmik ve ilahi Theogony'ye, 152] diğeri daha sonraki bir döneme atıfta bulunur. Arnobius'ta bulunan Manes ve Mania, Yunanlılar ve Latinler tarafından ödünç alınan ve bozulan Hindu kökenli isimlerdir.

Bu bir tesadüf değil, İsrailoğullarının Musa'nın modernize edilmiş kitaplarının yazarı Ezra aracılığıyla en son benimsediği, herkes için ortak olan tek bir arkaik doktrinin sonucudur. Diğer insanların mallarıyla o kadar belirsiz bir şekilde ilgilendiler ki, Pseudo-Berosus, Diodorus Siculus'un [336]Titanların veya Diluvialıların annesi yaptığı Tythea'nın Nuh'un karısı olduğuna işaret ediyor [337]. Faber ona "Sahte Beroz" diyor, ancak Yahudi olmayanların tüm Tanrılarını Yahudilerden ödünç alarak tüm ataerkil materyalleri dönüştürdüklerine dair başka bir kanıt oluşturmak için bu bilgiyi yine de kabul ediyor. Kanaatimizce bu, aksinin en güzel delillerinden biridir. Efsane olarak kabul edilirlerse, gerçeklerin pagan mitlerinden ödünç alınanların İncil'deki sözde karakterler olduğunu nasıl gösterebileceğini açıkça gösteriyor. Her halükarda bu, Beroz'un Yaratılış Kitabı'nın kaynağını iyi bildiğini ve bu kitabın İsis-Osiris ve Ark alegorileri ve diğer daha eski "Arkitik" sembollerle aynı kozmik ve astronomik nitelikte olduğunu kanıtlıyor. Berosus, "Titea-Magna" nın daha sonra Aretia olarak adlandırıldığını [338]ve Dünya ile eşit olarak saygı gördüğünü söylüyor; ve bu , Nuh'un karısı Titea'yı Titanların Annesi Rhea ve Ida ile özdeşleştirir; çünkü her ikisi de Dünya'ya başkanlık eden Tanrıçalardır ve Manu ve Manes'in Anneleri veya Kabiri Titanlarıdır. Aynı Beroz, Titea-Aretia'ya Horchia olarak saygı duyulduğunu ve soyadının Dünya Tanrıçası Vesta'nın unvanı olduğunu söylüyor.

Sicanus deificavit Aretiam ve Janigena Horchiam'ın diliyle adlandırılmış [339].

Atlantis'in yanı sıra genellikle adalar olarak adlandırılan iki kıtanın sular altında kalmasından ve Phlegian Adası'nın yok edilmesinden şu ya da bu şekilde bahsetmeyen, tarihi veya tarih öncesi günlerin eski bir şairini bulmak pek mümkün değil. Pausanias ve Nonnius nasıl olduğunu anlatıyor:

153]

Korkunç Neptün, derin Phlegia adasının temelini salladı,

Ve kötülerin sakinlerini dalgaların altına sakladı [340].

Faber, Phlegian Adası'nın Atlantis olduğuna ikna olmuştu. Ancak tüm bu tür alegoriler, Aryan ırkından önce gelen ve devasa olmasına rağmen aslında insan olan Dördüncü Irk'ın başına gelen büyük felakete ilişkin Hindu geleneğinin az çok çarpıtılmış yankılarıdır. Ancak az önce de söylendiği gibi Tufan efsanesinin de diğer tüm efsaneler gibi birden fazla anlamı vardır. Theogony'de kozmik öncesi dönüşümlere, ruhsal karşılıklara -bu terim bilim adamının kulağına ne kadar saçma gelse de- ve ayrıca sonraki Kozmogoni'ye atıfta bulunur; Kaos'taki büyük Su Seline (Madde), gizemli farklılaşma içinde emilen ve yok olan Işınlar-Ruh tarafından uyandırılan ve döllenen - kozmik öncesi bir gizem, Yaratılış dramasının bir önsözü. Anu, Bel ve Noah, Adam Kadmon, Kızıl Adam ve Nuh'tan önce geldi; tıpkı Brahma, Vishnu ve Shiva'nın Vaivasvata ve diğerlerinden önce gelmesi gibi [341].

Bütün bunlar, jeolojinin bildiği yarı evrensel tufanın -ilk Buzul Çağı- Gizli Öğreti tarafından ona atfedilen zamanda gerçekleşmiş olması gerektiğini gösteriyor : yuvarlak rakamlara göre, tam olarak 200.000 yıl önce, Beşinci Irkımızın başlangıcından sonra. veya Croll ve Stockwell tarafından ilk Buzul Çağı'na atfedilen zaman hakkında; yani yaklaşık 850.000 yıl önce. Böylece, son felaketin nedeni jeologlar ve astronomlar tarafından "dünyanın yörüngesinin aşırı eksantrikliğine" atfedildiğinden ve Gizli Öğreti bunu aynı nedenle ilişkilendirdiğinden, ancak başka bir faktörün, yani yer değiştirmesinin eklenmesiyle. Puranaların karanlık dili anlaşılmazsa, kanıtı Enoch [342]Kitabında bulunabilen Dünya'nın Ekseni - tüm bunlar, eskilerin bilimin "modern keşiflerinden" haberdar olduklarını gösterir. Enoch, "yeryüzünün büyük eğimi"nden, "doğumda" söz ederken oldukça açık ve anlamlıdır.

“Bütün bunlar apaçık değil mi? Nuh, gemisiyle suların üzerinde koşan Nuh'tur; ve ikincisi Argha'nın veya Dişil İlke olan Ay'ın amblemidir. Nuh, Maddeye düşen "Ruh" dur. Onu Dünya'ya iner inmez, bağ diker, şarap içer ve onunla sarhoş olur, yani saf Ruh nihayet Maddeye daldığı anda sarhoş olur. Yaratılış Kitabı'nın yedinci bölümü, birinci bölümün yalnızca başka bir sunumudur. Böylece, 154] ikincisi şöyle okur: “ve uçurumun üzerinde karanlık vardı. Ve Tanrı'nın ruhu suların üzerinde gezindi" yedincisinde şöyle der: "ve sular çoğaldı ... ve gemi (Ruh Nuh ile birlikte) suların yüzeyinde yüzdü." Böylece Nuh, eğer Keldani Nuh'la özdeş ise, Maddeyi canlandıran Ruh'tur, bu daha sonra Kaos'tur, Uçurum veya Tufan Suları olarak temsil edilir. Babil efsanesinde (kozmik öncesi olay dünyevi olanla birleşmiştir), gemiye kilitlenmiş olan ve kara aramak için [343]bir güvercin gönderen İstar'dır (Astarte veya Ay Tanrıçası Venüs) .

George Smith, Tabletlerde önce Ay'ın, ardından Güneş'in yaratılışına dikkat çeker: "Onun güzelliği ve mükemmelliği, yörüngesinin doğruluğu ile aynı şekilde söylenir, bu da onun prototip olarak kabul edilmesine yol açar. dünyanın yargıcı ve hükümdarı." Eğer bu anlatı basitçe kozmogonik bir felakete atıfta bulunuyorsa -ikincisi evrensel olsa bile- o zaman neden tanrıça İstar veya Astarte, yani Ay, Tufan'dan sonra Güneş'in yaratılışından bahsetmeye başlasın? Sular, Keldani hikâyesindeki Nizir Dağı'nın, Arap efsanelerindeki Tufan dağları Cebel Cudi'nin, İncil'deki Ağrı Dağı'nın ve hatta Hindu geleneğindeki Himalayaların yüksekliğine ulaşabilirdi, ama yine de ulaşacaklardı. güneşe ulaşmamış; Mukaddes Kitabın kendisi bile böyle bir mucizeye ulaşamadı! Açıkçası, onu ilk işaretleyen insanlar için sel, hiçbir jeolojik iz bırakmayan [344]küresel selin anlamından tamamen farklı, daha az problemli ve çok daha felsefi bir anlama sahipti .

kolektif bir kişi olduğundan , ilk "büyük selin" hem alegorik hem de alegorik olduğu varsayımına ciddi bir itiraz yok gibi görünüyor. kozmik önemi ve bunun "Hakikat Çağı" olan Satya Yuga'nın sonunda, İkinci Kök-Irk "Kemikli Manu"nun "Terden Doğan" olarak ilk kez ortaya çıktığı zaman gerçekleştiğini.

İkinci Tufan - sözde "evrensel" olan - teolojinin artık amaçları doğrultusunda lanetli bir ırk, devlerin bir ırkı, "Kainitler" ve "Ham'ın oğulları" olarak gördüğü Dördüncü Irk'ın üzerine düşen - bir seldir bu ilk olarak jeoloji tarafından kabul edildi . Çeşitli Keldani efsanelerinde ve diğer halkların zahiri yazılarında bulunan açıklamaları dikkatli bir şekilde karşılaştırırsak, hepsinin Brahminik kitaplarda verilen ortodoks anlatılarla aynı fikirde olduğu görülecektir. Ve o zaman, Manu Vaivasvata Himavan'a yaklaştığında, "dünyada henüz Tanrı veya ölümlü yok" ilk sergisinde olduğu gibi, ancak ikincisinde Yedi Rishi'nin ona eşlik etmesine izin verildiği not edilebilir; bu nedenle, bazı tanımlamaların sözde "Yaratılış"tan önce gelen Sideral ve Kozmik Tufan'a atıfta bulunduğuna işaret edilirken, bazılarının [155] Dünya üzerindeki Büyük Madde Tufanı'ndan, bazılarının ise gerçek bir su selinden bahsettiğine işaret edilmektedir. . Shatapatha Brahmana'da Manu , Tufanın tüm canlıları silip süpürdüğünü ve geriye yalnızca kendisinin kaldığını görür - yani, "Brahma Günü" nden sonra Evrenin önceki Çürümesinden veya Mahapralaya'dan yalnızca yaşam tohumu kalmıştır. Mahabharata , Beşinci'ye yer açmak için neredeyse tüm Dördüncü Irk'ı silip süpüren jeolojik bir felaketten bahsediyor. Bu nedenle Vaivasvata Manu, Ezoterik Kozmogonimizde [345]belirgin şekilde farklı üç veçheyle görünür: (a) Birinci Turda A Küresinde "Kök Manu" olarak, (b) Dördüncü Turda D Küresinde "Yaşam Tohumu" olarak ; ve (c) her Kök Irkın başlangıcında - özellikle Beşinci Irkımızda - "İnsanın Tohumu" olarak. En başında Beşinci Irk, büyücüler tarafından lanetlenen Dvapara Yuga sırasında ölüme tanık olur ;[346]

Amerika ] çevresindeki diğer adalarla kolay iletişim vardı .

"Beyaz Ada" ile bağlantılı olan bu Atlantis Ülkesiydi ve bu Beyaz Ada Ruta idi; ama daha önce de belirtildiği gibi , Atala ya da Albay Wilford'un "Beyaz Şeytanı" değildi . [347]Sanskrit metinlerine göre Dvapara Yuga'nın 864.000 yıl sürdüğünü burada belirtmek gerekir; ve Kali Yuga sadece yaklaşık 5.000 yıl önce başladıysa, bu [ 156] yıkımdan bu yana tam olarak 869.000 yıl geçmiştir . Yine bu rakamlar, Buzul Çağını 850.000 yıl önceye yerleştiren jeologların verdiği rakamlardan çok da farklı değil.

Shatapatha daha sonra bize Manu'ya gelen ve kendisini kızı ilan eden, çiftleştiği ve Manu'nun yavrularını doğuran bir kadının yaratıldığını anlatır . Bu, Üçüncü Kök Irk sırasında cinsiyetlerin fizyolojik dönüşümünü ifade eder. Ve alegori açıklama gerektirmeyecek kadar şeffaftır . Tabii ki, daha önce de belirtildiği gibi, cinsiyetleri ayırırken, androjen varlığın - Brahm ve Vak ve hatta Adem ve Havva örneğinde olduğu gibi - vücudunu ikiye böldüğü varsayılır ve bu nedenle kadın bir anlamda onundur. kızı, aynı şekilde, nasıl onun oğlu olacak, "onun (ve onun) etinin eti ve (ve onun) kemiklerinin kemiği". Oryantalistlerimizden hiçbirinin, bazılarının Puranalar dediği gibi "bu çelişkili ve şaşırtıcı saçmalıkları" anlamlandırmayı öğrenmediği ve Yuga'dan söz edilmesinin bir Çember, bir Kök-Irk ve çoğu zaman bir alt -ırk, kozmik öncesi Theogony'den yırtılmış bir sayfa olmanın yanı sıra. Bu ikili ve üçlü anlam, görünüşe göre aynı isme sahip aynı kişiye çeşitli göndermelerle kanıtlanırken, aslında bu göndermeler bütün Kalpalarla ayrılmış olaylara gönderme yapmaktadır. Bunun inandırıcı bir örneğini İla'da görmekteyiz. Önce bir şey olarak sunulur, sonra başka bir şey olarak sunulur. Egzoterik efsaneler, oğullar yaratmak isteyen Manu Vaivasvata'nın Mithra ve Varuna'ya kurbanlar sunduğunu söyler; ancak töreni yapan Brahmin'in hatası nedeniyle sadece bir kızı - Ila veya Ida aldı. Sonra "iki Tanrının lütfuyla" cinsiyeti değişti ve bir erkek oldu - Sudyumna. Sonra tekrar bir kadına dönüşür ve bu böyle devam eder; efsane, Shiva ve karısının "bir ay erkek, başka bir kadın" olmasından çok memnun olduklarını ekliyor. Bu doğrudan, insanları çift cinsiyetli olan Üçüncü Kök Irk'ı ifade eder. Ama bazı çok aydınlanmış Oryantalistler [348]şöyle düşünüyor ve beyan ediyorlar:

“İda, her şeyden önce yiyecek, beslenme ya da süt adak anlamına gelir; ardından konuşma tanrıçası olarak kişileştirilen bir övgü akışı izler.

Bununla birlikte, "inisiye olmayanlara", bir "süt içkisi"nin veya "övgü selinin" dönüşümlü olarak neden erkek ve dişi olduğu anlatılmaz : tabi ki, okültistlerin gözünden kaçan bir "içsel anlam" olmadığı sürece.

157] En mistik anlamıyla, Svayambhuva Manu'nun kendi kızı Vak-Shata-Rupa ile birleşimi - ki bu, Vaivasvata Manu ve Ila'nın ikincil ve üçüncü biçim olduğu ikili ilkenin ilk "ökemerleştirilmesi"dir - kozmik sembolizmde, tüm Güneş Sistemlerinin, Dünyaların, Meleklerin ve Tanrıların ortaya çıktığı Embriyo olan Kök Yaşam olarak temsil edilir. Çünkü, Vishnu'nun dediği gibi:

“Manu'dan tüm yaratılış, tanrılar, Asuralar ve insan gelmeli;

Dünya, hareket eden ve hareket etmeyen onun tarafından yaratılmalıdır.

Ama Batılı bilginler ve Şarkiyatçılardan bile daha kötü rakipler bulabiliriz. Sayılar konusunda Brahminler bizim öğretimizle hemfikir olsalar bile, bazı ortodoks muhafazakarların Pitri-Devata'larına atfedilen yeniden üretim yöntemlerine itiraz etmeyeceklerinden o kadar emin değiliz. İfadelerimizi alıntıladığımız eserleri sunmamız istenecek; onları ezoterik anlama gözlerini kapatmadan kendi Puranalarını biraz daha dikkatli okumaya davet edeceğiz . Ve sonra tekrar tekrar ediyoruz, az ya da çok şeffaf bir alegori perdesi altında burada yapılan her açıklamanın kendi kitaplarıyla desteklendiğini görecekler. "Terden Doğan" olarak adlandırılan İkinci Irk'ın ortaya çıkışıyla ilgili bir veya iki örnek zaten verildi. Bu alegori bir peri masalı olarak kabul edilir, ancak yine de psikofizyolojik bir fenomeni ve Doğanın en büyük sırlarından birini içerir.

Ancak burada yapılan kronolojik açıklamalara bakıldığında şu soruyu sormak oldukça doğaldır:

İNSANLAR 18.000.000 YIL ÖNCE VAR OLABİLİR Mİ?

Okültizm, tüm bilimsel itirazlara rağmen buna olumlu yanıt verir. Ek olarak, bu süre yalnızca insan Vaivasvata Manu'yu, yani zaten iki farklı cinsiyete bölünmüş erkek-dişi kapsar. Bu olaydan önceki iki buçuk Irk, bilimin tüm itirazlarına rağmen 300.000.000 yıl önce yaşamış olabilir. Çünkü bu teoriye karşı ileri sürülen jeolojik ve fiziksel güçlükler , Okült Öğretilerin orijinal, ruhani insanı için mevcut olamazdı . Laik ve ezoterik bilimler arasındaki ihtilafın bütün çözümü (sonucu), astral bedenin fiziksel olanın içinde var olduğu inancına ve bunun ispatına bağlıdır ve birincisi, astral beden, fizikselden bağımsızdır. Pozitivist Paul d'Assier, [349]modern "ruhçular" ve mistikler tarafından getirilen kanıtların yanı sıra [ 158] yüzyılların birikmiş kanıtlarından bahsetmeye bile gerek yok, bu gerçeği oldukça açık bir şekilde kanıtlamış görünüyor. Kanıtlar, deneyler ve görsel gösteriler çağımızda bu gerçeği inkar etmek zor olacaktır.

Gizli Öğreti, fiziksel insanlığın son 18.000.000 yıldır [350]gezegenimizin Dördüncü Turundaki genel felaketlere ve değişimlere rağmen dünya üzerinde var olduğunu belirtir - bu dönemin en büyük fiziksel gelişimin zamanı olduğu gerçeğinden dolayı, çünkü Dördüncü Tur, Yaşamın orta noktasıdır. Kendisine tahsis edilen Döngü, önceki üç Turun herhangi birinden çok daha korkunç ve yoğundu - erken psişik ve ruhsal yaşamının Döngüleri ve yarı eterik koşulları. Bu dönemden önce 300.000.000 yıllık mineral ve sebze gelişimi yaşandı. Buna, elbette, "kemiksiz", tamamen ruhani bir adam teorisini kabul etmeyi reddeden herkes itiraz edecek. Sadece fiziksel organizmaları bilen bilim öfkelenecek ve materyalist teoloji daha da kızacak. İlki, tüm canlı nesnelerin her zaman ve her çağda aynı maddi düzlemde var olduğu önyargısına dayanarak mantık ve akıl temelinde itiraz edecek; ikincisi, en saçma icatlara dayanarak. Genellikle ilahiyatçılar tarafından ortaya atılan saçma iddia, tam olarak, bu Gezegendeki insanlığın (Hıristiyanlar olarak okuyun) tüm Kozmos'taki tek insan olma şerefine sahip olduğu ve bu sayede kendi türlerinin en iyisi oldukları varsayımına dayanır. [351].

Temel Felsefe Öğretisi'ne sıkı sıkıya inanan okültistler, gerek ilahiyatçıların gerekse bilim adamlarının itirazlarını reddederler. Kendi paylarına, her iki kutupta bile dayanılmaz bir sıcaklığın olması gerektiğini, müteakip sellerin, vadilerin yükselmesinin ve büyük suların ve denizlerin sürekli yer değiştirmesinin olması gerektiğini savunuyorlar. Bu koşulların herhangi biri , erken insanlığa bahşettiği insan yaşamına ve organizasyonuna bir engel olamaz . Ne çevre bölgelerin ölümcül gazlarla dolu heterojen durumu, ne de zar zor sertleşmiş kabuğun tehlikesi, Kömür Çağı veya Silüriyen Çağı sırasında bile Birinci ve İkinci Irkların ortaya çıkmasını engelleyemedi.

Böylece, kaderi gelecekteki Irkları canlandırmak olan Monadlar, yeni dönüşümlere hazırdı. Bitki ve hayvan yaşamının evreleri olan "metalleşmeme" aşamalarını en aşağıdan en yükseğe doğru geçmişler ve daha insani, daha zeki formlarını bekliyorlardı. Yine de Plastik Heykeltıraşlar, Doğanın evrim yasalarına uymaktan başka ne yapabilirlerdi? İncil'in ölü harfinin iddia ettiği gibi , "Efendi-Tanrı" ya da Yunan alegorisindeki Pygmalion gibi, Adem-Galatea'yı volkanik tozdan yaratıp "Yaşayan Can"ı İnsana üfleyebilecekler miydi? HAYIR; çünkü Ruh zaten oradaydı, Monad'ında gizliydi ve yalnızca bir "örtüye" ihtiyacı vardı. Heykelini canlandırmayı başaramayan Pygmalion ve "bir yaratıkta insan ruhu" inşa etmeyi başaramayan Gnostik Nasıralılardan Bahak Zivo, ölü bir harf anlamında alınan Adem'den çok daha felsefi ve bilimsel fikirlerdir. İncil'deki Elohim-Yaratıcılar. Shishta ve Prajapati yeryüzündeki yaşam tohumunu attıktan sonra kendiliğinden nesli öğreten Ezoterik Felsefe, daha düşük dereceden Meleklerin, doğurduktan sonra Doğanın yardımıyla bile ancak fiziksel bir insan inşa edebileceklerini gösterir . Eterik Form kendilerinden ve fiziksel form, eterik ya da şu anda protoplazmik modeli olarak adlandırılacak olandan kademeli olarak gelişmeye bırakıldı.

Ve buna karşı itirazlar yapılacak; "kendiliğinden nesil"in terk edilmiş bir teori olduğu söylenecek bize. Pasteur'ün deneyleri onu yirmi yıldır bir kenara bırakmıştı, Prof. Tyndall ona karşı konuşuyor. Peki, yapmadığını varsayalım. Kendiliğinden oluşumun, içinde bulunduğumuz dünya çağında ve -okültistlerin reddettiği- mevcut koşullarımızda gerçekten imkansız olduğu kanıtlansa bile, bunun yine de diğer kozmik koşullarda oluşamayacağının bir kanıtı olmayacağını bilmesi gerekirdi ve sadece Laurentian Dönemi denizlerinde değil, o zamanlar titreyen Dünya'da bile. Hem İncil öğretilerini hem de kendiliğinden oluşumu reddettiğine göre, bilimin Dünya'daki türlerin ve yaşamın, özellikle de insanın görünümünü nasıl açıklayabileceğini bilmek ilginç olurdu? Ancak Pasteur'ün gözlemleri mükemmel veya kanıtlanmış olmaktan uzaktır. Blanchard ve Dr. Luto onların anlamlarını reddeder [160] ve fiilen ondan yoksun olduklarını kanıtlarlar. Şimdiye kadar, bu soru yargı altında , Dünya'da yaşamın ne zaman, hangi dönemde ortaya çıktığına ilişkin diğeri gibi. Haeckel'in Monera'sının bir tutam tuz olduğu fikrine gelince! - hayatın başlangıcı sorununu çözdü, o zaman bu çok saçma. Bir Eterik, Astral İnsan olarak sunulan "Kendi Kendine Var Olan", "Kendiliğinden Doğmuş Göksel Adam" teorisiyle alay etme eğiliminde olan materyalistler, Okültizmde bir acemiyi bile mazur görmelidirler, eğer o da bazılarıyla alay ederse, Okültizmde acemidir . Modern Düşünce teorileri. İlkel Protoplazma zerreciğinin (Monera) bir bitki ya da hayvan olmadığını, her ikisi olduğunu ve aralarında hiçbir atası olmadığını çok bilimsel olarak kanıtladıktan sonra , çünkü herhangi bir organize varoluşun başlangıç noktası olarak hizmet eden bu Monera'dır, nihayet biz Monerlerin kendi ataları olduğumuz söyleniyor . Çok bilimsel olabilir ama aynı zamanda çok metafiziktir, bir okültist için bile çok fazladır.

Kendiliğinden nesil şimdi yöntemlerini - belki de eldeki birikmiş malzeme nedeniyle - o kadar değiştirdi ki, hatta anlaşılması zor hale geldiyse, o zaman, yine de, dünyevi yaşamın başlangıcında tam olarak yürürlükteydi. En basit fiziksel form ve türlerin evrimi bile Doğanın nasıl çalıştığını gösterir. Devasa, pullu sürüngen saurus, kanatlı pterodactyl, megalosaurus ve daha sonraki dönemin yüz fit uzunluğundaki Iguanodon'u, İlk Çağ'ın çökeltilerinde bulunan hayvanlar aleminin erken temsilcilerinin dönüşümleridir. Bir zamanlar yukarıda adı geçen "antediluvian" canavarlar, kabuksuz, kalkansız, sinirsiz, kassız, organsız veya cinsiyetsiz filamentoid siliatlar olarak göründüler ve hepsi de mikro organizmaların yaptığı gibi, mimarlar ve mimarlar gibi türlerini gemasyon yoluyla çoğalttılar. bilime göre sıradağlarımızın yapıcıları. Bu durumda neden bir insan olmasın? Öyleyse neden büyümesinde, yani kademeli olarak sıkışmasında aynı yasayı takip edemiyordu? Önyargısız her insan, İlkel İnsanlığın ilk başta ruhani - veya tercih ederlerse, milyonlarca yüzyıl boyunca büyüyen, yoğunlaşan ve devasa hale gelen , Tanrılar veya doğal "Kuvvetler" tarafından ifşa edilen devasa filamentoid, jelatinimsi bir forma sahip olduğuna inanmayı seçecektir. Dünya'nın tozundan (kelimenin tam anlamıyla) ya da bilinmeyen bir antropoid atadan yaratıldığını kabul etmek yerine, kendisini Dördüncü Irk'tan bir Adam'ın engin fiziksel biçimine sokana kadar fiziksel dürtü ve özleminde.

Ayrıca Ezoterik Teorimiz, Dr. A. Wilson , F. C.

161]

"Evrim - daha doğrusu evrimin ışığında Doğa - sadece yaklaşık yirmi beş yıldır inceleniyor . Bu, elbette, insan düşüncesi tarihindeki zamanın sadece küçük bir kısmıdır."

Tam da bu nedenle, materyalist bilimin yöntemlerini iyileştireceğine ve Ezoterik Öğretileri -ilk başta bilim için fazla metafizik olan öğelerinden ayrı tutulmuş olsalar bile- yavaş yavaş kabul edeceğine dair umudumuzu kaybetmiyoruz.

İnsanın evrimi konusunda son söz söylendi mi? Prof. Huxley:

Yazarın kendisi değilse de takipçileri tarafından her zaman eksiksiz ve nihai olarak onaylanan [insanın Doğadaki gerçek yeri hakkındaki] bu büyük soruya verilen bu tür her yanıt, otoritenin zirvesinde kalır ve belki bir asır, belki yirmi; ancak zaman, her yanıtın Gerçeğe yalnızca bir yaklaşım olduğunu ve esas olarak kabul edilenlerin cehaletinden dolayı katlanılabilir olduğunu, ancak haleflerinin daha geniş bilgisi tarafından incelendikten sonra tamamen kabul edilemez hale geldiğini de her zaman kanıtlar .[352]

Ünlü bir Darwinist, okültistlerin "engin bilgileri" ışığında, "Pythecoid Atasının" "kesinlikle kabul edilemez spekülasyonlar" listesinde yer alması ihtimalini kabul eder miydi? Ama vahşi nereden geldi? Sadece "uygar bir duruma yükselme" olgusu, henüz formların evrimini açıklamaz.

Aynı mektupta, İnsanın Evrimi, Dr. Wilson başka ilginç itiraflarda bulunur. Yani “G. M." "Bilgi" de şöyle diyor:

“Evrim insanda herhangi bir değişiklik yaptı mı? Varsa bu değişiklikler nelerdir? Değilse neden olmasın?.. [Bilimin kabul ettiği gibi] insanın mükemmel bir varlık olarak yaratıldığını ve sonra alçaltıldığını kabul etmiyorsak, o zaman geriye sadece bir varsayım daha kalıyor - evrim varsayımı. Bir kişi vahşi bir durumdan medeni bir duruma yükseldiyse, o zaman şüphesiz bu evrimdir. İnsan formunun aşağı hayvanlarla aynı etkilere tabi olup olmadığını henüz bilmiyoruz, çünkü böyle bir bilgiyi elde etmek zordur . Ama hiç şüphesiz, vahşi devletin uygar yaşama yükselişi, "evrim"i ve hatırı sayılır ölçüde bir evrimi ifade eder ve varsayar. İnsanın zihinsel evrimi yadsınamaz, sürekli genişleyen bir düşünce alanı, dilin kendisi gibi küçük ve kaba başlangıçlardan ortaya çıkmıştır. Ancak insanın yaşam tarzı, çevredeki koşullara uyum sağlama gücü ve sayısız diğer koşullar, gerçekleri ve onun "evriminin" seyrini incelemeyi çok zorlaştırdı.

İşte bu zorluk, evrimcileri iddialarında daha temkinli kılmalıydı. Ama "insan mükemmel bir varlık olarak yaratılmış ve sonra bozulmuşsa" evrim neden imkansızdır? En iyi ihtimalle, bu yalnızca dıştaki fiziksel insan için geçerlidir . Darwin'in evrimi, 162] , Isis Unveiled'da belirtildiği gibi , hem insan hem de diğer her şey için genelden başlamak yerine orta noktada başlar. Aristoteles ve Bacon'ın yönteminin avantajları olabilir, ancak zayıf yönlerini zaten gösterdiğine şüphe yok. Genelden özele doğru ilerleyen Pisagor ve Platon, artık modern bilimin ışığında Aristo'dan daha bilgilidir. İkincisi için, şunları yazdığında, Dünya'nın dönüşü ve hatta küreselliği kavramına karşı çıktı ve çürüttü:

"Gökyüzünü tekdüzeliği içinde incelediklerini iddia edenlerin neredeyse tamamı, dünyanın merkezde olduğunu iddia ediyor, ancak Pisagorcular olarak da adlandırılan İtalyan okullarının filozofları tam tersini öğretiyor."

Ve bunun nedeni, Pisagorcuların inisiye olmaları ve tümdengelim yöntemini takip etmeleridir. Oysa tümevarım sisteminin babası olan Aristoteles, bunu öğretenlere ağıt yakıyordu:

"Sistemimizin merkezi güneş tarafından işgal edildi ve dünya, tam da bu merkezin etrafındaki dönme hareketi nedeniyle gece ve gündüz üreten bir yıldızdı [353]. "

Aynı şey bir kişi için de geçerlidir. Gizli Öğreti'nin öğrettiği ve şimdi açıkladığı teori, saçmalıklara, yerin tozundan yaratılmış "mucizevi" bir insan inancına ya da yer kabuğuna düşmeden insanın Dünya'daki görünümü hakkında bilgi verebilen tek teoridir. Bir tutam kireç tuzundan, eski protoplazmik Monera'dan gelişen bir adamın teorisinin daha da büyük hatası.

Analoji , Doğa'daki yol gösterici yasadır, Ariadne'nin bizi krallığının en karmaşık yollarından birincil ve nihai gizemlerine götürebilecek tek gerçek ipliğidir. Doğa, yaratıcı bir güç olarak sınırsızdır ve izlediği yasalar ne kadar tekdüze olursa olsun, hiçbir fizik bilimci kuşağı, onun yollarını ve yöntemlerini tüketmiş olmakla övünemez. Gezegenler arası uzayda çağlar boyunca yuvarlanan bir "Ateş Sisi" topunun yavaş yavaş bir gezegen, kendi kendini aydınlatan bir top haline geldiğini ve sonunda kendisini insanların yaşadığı bir Dünya veya Dünya olarak kurduğunu hayal edebiliyorsak; böylece yumuşak plastik bir cisim aşamasından geçerek kayalarla çevrili bir küre haline geldi; ve üzerindeki her şeyin Monera'nın Sarcoda'sı haline gelen jelatinimsi, çekirdeksiz bir noktadan geliştiğini, [354]ardından en basit halinden [355]hayvan formlarına geçtiğini , Mezozoik dönemin dev bir sürüngen canavarına dönüştüğünü, tekrar küçüldüğünü görürsek. (nispeten) artık yalnızca tropik ülkelerde bulunan cüce timsaha ve son olarak, sıradan, her yerde bulunan kertenkele [356]- tüm bunları hayal edebiliyorsak, o zaman bir kişi genel yasadan nasıl kaçabilir? Tekvin Kitabı , diğer tüm Doğu Kutsal Yazılarının iddialarını tekrarlayarak, "O günlerde devler vardı" der ; ve Titanların efsaneleri antropolojik ve fizyolojik gerçeklere dayanmaktadır.

Ve sert, tiroid sürüngeni bir zamanlar jelatinimsi bir benek, "son derece yapışkan bir durumda mükemmel homojen bir protein parçacığı" olduğundan, ilkel insanın dış örtüsü, erken dönem "deri örtüsü" artı ölümsüz Monad ve geçici psişik form ve bu kabuğun içindeki beden ... Yaklaşık 25.000.000 yıl önce neredeyse tüm iklimlere direnen modern sert, kaslı adam, tam olarak Haeckel'in Moneras'ıydı, daha doğrusu "organsız bir organizma", tamamen monoton bir madde, içinde biçimsiz protein benzeri bir vücut ve yalnızca dıştan insan formu.

Bu yüzyılda hiçbir bilgin, kronoloji sorunuyla bağlantılı olarak Brahman figürlerini saçma bulma hakkına sahip değildir; çünkü kendi hesapları, Ezoterik Bilim tarafından ileri sürülen tüm iddialardan genellikle çok daha üstündür. Bu kolayca kanıtlanabilir.

Helmholtz, dünyamızın 2000°C'den 200°C'ye soğumasının en az 350.000.000 yıl sürmüş olması gerektiğini hesapladı. Batı bilimi (jeoloji dahil) gezegenimizin yaklaşık 500.000.000 yıldır var olmasına izin veriyor gibi görünüyor. Bununla birlikte Sir William Thomson, en eski bitki yaşamının ortaya çıkışını 100.000.000 yıl önceyle sınırlandırıyor - Arkaik Kayıtlar tarafından saygıyla reddedilen bir iddia. Ancak bilimdeki teoriler her gün değişir. Şimdiye kadar, bazı jeologlar bu tür kısıtlamalara oldukça karşı çıkıyorlar. Folger hesaplar:

"Dolayısıyla, bildiğimiz katmanların çökelmesi için gereken süre en az 648 milyon yıl olmalıdır."

Hem zaman hem de uzay sonsuz ve ebedidir.

“Maddi bir varlık olarak dünya gerçekten sonsuzdur; sadece geçirdiği değişimler sonlu zaman dilimleri olarak tanımlanabilir...

164] şüphe duymadığı uzayda değil, aynı zamanda başı ve sonu olmayan zamanda da olduğunu varsaymalıyız; ve asla yaratılmadığını ve dolayısıyla yok edilemez olduğunu [357].

Tzolbe, okültistlerin söylediklerini aynen tekrarlıyor. Ancak okültistlerin, Aryanların bu sonraki teoriler hakkında hiçbir şey bilmedikleri söylenebilir. Kolman'ın dediği gibi:

"Dünyamızın küresel şeklini bile bilmiyorlardı."

Bunun cevabını , bazı Oryantalistlerin gözlerini kocaman açmasına neden olan Vishnu Purana'da buluyoruz:

“Güneş tüm Dvipas'ta (Kıtalarda) öğlen ve gece yarısı her zaman hareketsizdir, ey Maitreya! Ama Güneş'in doğuşu ve batışı her zaman birbirine zıt olduğu için, tüm ana noktalar ve tüm kesişen noktalar gibi , ey Maitreya, insanlar güneşin doğuşundan onu gördükleri yerde söz ederler; ve güneşin kaybolduğu yerde onlar için orada batar . Her zaman aynı yerde olan Güneş için ne gün doğumu ne gün batımı vardır, çünkü gün doğumu ve gün batımı denen şey yalnızca güneşin görünür ve görünmez olmasıdır [358].

Buna Fitzedward Hall diyor ki:

"Bu pasajda öğretilen günmerkezcilik harika. Ancak, biraz daha ileride çürütülür [359].

Gizli bir tapınak öğretisi olduğu için çelişki kasıtlıdır . Martin Gaug aynı öğretiyi başka bir yerde not etti. Aryanlara iftira atmaya devam etmenin faydası yok.

Şimdi jeologların ve antropologların kronolojisine dönelim. Bilimin, okültistlerin bu yöndeki görüşlerine itiraz etmek için makul bir dayanağı olmadığından korkuyoruz. "Birincil katmanlarda, Yaradılışın en yüksek organik varlığı olan insanın en ufak bir izinin bulunmaması, ancak en üstte, sözde alüvyal katmanda" bulunması dışında, onlar tarafından sergilenebilecek her şey budur. İnsanın memeli ailesinin son üyesi değil , bu Çemberin ilk üyesi olduğu gerçeği , bilimin bir gün kabul etmesi gereken bir şeydir. Benzer bir görüş Fransa'da büyük bir otorite tarafından dile getirildi.

, günümüzde bilinen memeli familyalarının tek bir türünün bulunmadığı bir jeolojik çağda ve Üçüncü Çağ'ın ortasında yaşadığı iddiası, bilimin inkar edemeyeceği ve Quatrefages tarafından kanıtlanmış [360]bir iddiadır . Ancak Eosen'deki varlığının henüz kanıtlanmadığını kabul etsek bile, Kretase'nin başlangıcından bu yana ne kadar zaman geçti? Sadece en cesur jeologların insanı Miyosen Döneminden daha da geriye götürmeye cesaret edebildiğini biliyoruz . Ancak Mezozoik zamanın başlangıcından itibaren bu yüzyılların ve dönemlerin süresi nedir diye soruyoruz. Önemli sayıda teori ve tartışmadan sonra bilimin sessiz kaldığı; alandaki en büyük otoriteler bu soruyu yanıtlamak zorunda kalıyor: "Bilmiyoruz." Bu, bilim adamlarının bu konuda dünyevi olanlardan daha fazla otorite olmadığını göstermelidir. Eğer, Prof. Huxley, "Kömür Oluşumunda geçen süre zaten tek başına 6.000.000 yılı uzatırdı" [361], o zaman Jura Döneminden veya sözde Sürüngenler Çağı'nın ortasından itibaren geçen zamanı kapsamak için daha kaç milyon yıl gerekirdi - Üçüncü Irk ortaya çıktığında - Dördüncü Irk'ın çoğunun battığı Miyosen dönemine mi?[362]

Bu çalışmanın yazarı, Gezegenimizin ve İnsanımızın varlığının yüzyıllarını özel bir cömertlikle hesaplayan uzmanların her zaman rakipleri olduğunu biliyor - ürkek çoğunluk. Ancak bu çok az kanıtlıyor, çünkü çoğunluk nadiren gerçeğin yanında yer alıyor. Harvey yıllarca iddialarında yalnızdı. Atlantik boyunca nakliyeyi savunanlar, günlerini bir akıl hastanesinde bitirme tehlikesiyle karşı karşıyaydı. Mesmer bugüne kadar - ansiklopedilerde - Cagliostro ve Saint-Germain ile birlikte bir şarlatan ve bir sahtekar olarak listelenmiştir. Ve şimdi Charcot ve Richet, Mesmer'in açıklamalarını doğruladığına ve yeni adı "hipnotizma" -çok eski bir yüzde takma burun- olan mesmerizm bilim tarafından kabul edildiğine göre, bu uçarılığı gördüğümüzde bu çoğunluğa olan saygımız artmıyor. ve üyelerinin "hipnotizmaya", "telepatik aktarımlara" ve diğer fenomenlerine atıfta bulunduğu kibir. Kısacası, sanki Süleyman'ın zamanından beri ona inanıyorlarmış ve sadece birkaç yıl önce taraftarlarına aptallar ve düzenbazlar dememişler gibi ondan bahsediyorlar![363]

Ezoterik Felsefenin cinsel ve fiziksel insanlık için ısrar ettiği uzun zaman dilimleriyle ilgili olarak da aynı düşünce dönüşümü kaçınılmazdır . Bu nedenle, Stanza bile diyor ki:

166] "Born by Reason, kemiksiz, Born by Will'e kemiklerle hayat verdi"; - bunun 18.000.000 yıl önce Üçüncü Irk'ın ortasında gerçekleştiğini de ekleyerek - geleceğin bilim adamları tarafından kabul edilme ümidi var.

On dokuzuncu yüzyıl düşüncesine gelince, bilimin değişen sonuçlarına anormal bir saygı duyan kişisel dostlarımız bile bize böyle bir ifadenin saçma olduğunu söyleyecektir. O halde, ilerideki iddiamız, yani Birinci Irk'ın antik çağının, bunun da ötesinde, milyonlarca yıl, çağların derinliklerine kadar uzandığı iddiamız ne kadar da ihtimal dışı görünecektir. Kesin rakamlar verilmemesine rağmen - ve birincil Kutsal Irkların ilk evrimini kesin olarak jeolojinin erken İkincil veya İlk Çağına yerleştirmek mümkün değildir - bir şey açıktır ki, dönemi kapsayan 18.000.000 yıllık rakamlar Tüm ruhsal, astral ve fiziksel gelişim süreci dikkate alınırsa, şu veya bu belirli cinsiyete sahip olan fiziksel erkeğin zamanı büyük ölçüde artırılmalıdır. Gerçekten de birçok jeolog, Kuvaterner ve Tersiyer Dönemlerinin uzunluğunun bu tür rakamları gerektirdiğine inanmaktadır; ve Eosen Çağı'nda insanın varlığına dair hipotezi, bunun kanıtı henüz mevcut olmasa bile, hiçbir karasal koşulun yok edemeyeceği oldukça açıktır. Yukarıdaki verilerin bizi çok gerilere, İkincil Çağın veya "Sürüngenler Çağı"nın derinliklerine götürdüğünü iddia eden okültistler, bu uzak çağda insanın var olma olasılığını desteklemek için M. de Quatrefage'ye başvurabilirler.

Ancak en eski Kök Irklar söz konusu olduğunda, bu durumda durum oldukça farklıdır. Sediment oluşumunun en başından itibaren topraktan kaçan veya atmosferde asılı kalan karbonik asitle doymuş buharların yoğun bir birikimi (topaklanması), şimdi bildiğimiz insan organizmasının yaşamı için yıkıcı bir engel oluşturuyorsa, o zaman ilkel İnsan nasıl diye sorulabilir? Bu akıl yürütmenin aslında hiçbir temeli yoktur. O zamanlar var olan dünyevi koşulların , ruhani, astral ırkların evriminin gerçekleştiği düzlem üzerinde hiçbir etkisi yoktu . Sadece nispeten yakın jeolojik dönemlerde, döngü yasasının sarmal seyri insanlığı fiziksel evrimin en alt aşamasına, kaba maddi nedensellik düzlemine çekmiştir. O ilk çağlarda yalnızca bir astral evrim devam etmekteydi ve iki plan, astral ve fiziksel [364], paralel hatlar boyunca gelişmiş olsalar da, yine de [ 167] birbirleriyle doğrudan temasları yoktu. Hayalet eterik insanın organizasyonu sayesinde -eğer buna öyle diyebilirseniz- yalnızca Upadhi'sinin özünün çıkarıldığı düzlemle bağlantılı olduğu oldukça açıktır .

Modern doğa bilimcilerimizin ileri görüşlü ama her şeyi gören olmayan gözlerinin gözden kaçırabileceği şeyler olabilir ; yine de eksik halkaları tamamlamayı taahhüt eden Doğa'nın kendisidir. Agnostik, teorik düşünürler, Doğu'nun Gizli Öğretisi tarafından verilen açıklama ile Darwin'in umutsuzca materyalist tanımları ve ayrıca insanın kökeni hakkındaki İncil anlatıları arasında seçim yapmak zorundadır; ruhsuz ve ruhsuz evrim ile evrimcilerin hem "özel yaratılışını" hem de "insan oluşumunu" eşit derecede reddeden Okült Öğreti arasında.

Tekrar "kendiliğinden oluşum" sorununa dönelim; Hayat - bilimin bize kanıtladığı gibi - bu dünyevi düzlemde her zaman hüküm sürmedi. Haeckel'in Monera'sının - bu basit protoplazma topunun - bile henüz denizlerin dibinde görünmediği bir zaman vardı. Oken'in teorisine göre, Kömür, Azot ve Oksijen vb . Monera'nın prototipleri nelerdi? Sir William Thomson tarafından bu konuda öne sürülen vahşi teoriye rağmen, her halükarda, zaten oluşmuş diğer gök cisimlerinden meteorlara düşemezlerdi. Ve böyle düşseler bile, Dünyamız mikroplardan nasibini diğer Gezegenlerden almış olsa bile, onları o Gezegenlere kim veya ne getirdi ? Burada da, Okült Öğreti kabul edilmezse, bir kez daha, tektanrıcılar tarafından formüle edilen nitelikleri ve tanımları felsefe ve mantıkla çelişen kişisel, antropomorfik bir Yaratıcı teorisini kabul etme mucizesiyle yüzleşmek zorunda kalırız . en büyük insan aklının önemsiz bir cüce gibi hissettiği anlaşılmaz, korkunç büyüklüğün önünde sonsuz, Evrensel bir İlah idealini alçaltırlar. Kendini keyfi olarak insan anlayışının şimdiye kadar erişilmiş en yüksek zirvesine yerleştiren modern filozof, kendisini bu bakımdan kendileri de eski Yunan filozoflarından çok daha düşük bir seviyede olan eski Yunanlıların fikirlerinden bile ruhen ve entelektüel olarak aşağı bulmasın. Oryantal Aryan Antik Çağı. Hylozoism, felsefe açısından Pantheism'in en yüksek yönüdür. Ölümcül maddeselliğe dayalı ahmakça ateizmden ve daha da ahmakça tektanrıcıların antropomorfik tasavvurlarından kurtulmanın tek yolu budur ve aralarında tamamen tarafsız bir zemin üzerinde durmaktadır.

168] Hylozoizm, Özleri bu İlahi Düşünce aracılığıyla hareket eden ve var olan tüm sayısız, aktif, yaratıcı Kuvvetlere veya "Yaratıcılara" nüfuz edecek mutlak bir İlahi Düşünce gerektirir ; Güneşin ayçiçeği ve tohumlarıyla ya da genel olarak bitki örtüsüyle ilişkisi ne kadar azsa, ikincisi de onlara ya da onların yarattıklarına kişisel ilgi duymaz. Bu tür aktif "Yaratıcıların" varlığı bilinir ve inanılır, çünkü onlar okültistteki İç Adam için görünür ve somuttur. Böylece ikincisi, koşulsuz ve sınırsız olduğu varsayılan Mutlak İlahiyat'ın, bu ideal hemen aşağılanmadan, aynı zamanda aktif, yaratıcı, tek yaşayan Tanrı olarak tasavvur edilemeyeceğini savunur [365]. Uzay ve Zaman'da tezahür eden İlah - bu iki kavram , Mutlak BÜTÜN olan O'nun basitçe biçimleridir - Bütün'ün yalnızca kesirli bir parçacığı olabilir. Ve bu "Bütün" mutlaklığı içinde bölünemeyeceği için, bu algılanan Yaratıcı (biz Yaratıcılar diyoruz), en iyi ihtimalle onun yalnızca bir yönü olabilir . Aynı metaforu kullanırsak - tüm fikri ifade etmek için yeterli değil, ancak yine de mevcut duruma uygulanabilir - bu Yaratıcılar, bu çalışma için farkındalık veya endişe dışında kalan güneş topunun birçok ışınları gibidir. suç ortakları - ajanlar, ışınlar arabulucu olurlar. her bahar - Dünya üzerindeki Manvantara Şafağı sırasında - Doğanın ve onun farklılaşmış maddesinin doğasında var olan uyku halindeki canlılığı meyve vererek ve uyandırarak uygular. Bu antik çağda o kadar iyi anlaşılmıştı ki, ılımlı dindar Aristoteles bile böyle bir doğrudan yaratma işinin Tanrı'ya hiç yakışmayacağına dikkat çekti - άπρεπές τω̣̃ Θεω̣̃. Platon ve diğer filozoflar da aynı şeyi öğrettiler: Bir tanrı yaratılışa elini uzatamaz - αύτουργει̃ν άπαντα. Cudworth buna "Hilozoizm" diyor. Ayrıca Laertes'e göre antik Zeno şunları söyledi:

“Doğa alışkanlıktır, tohum ilkeleri temelinde hareket eder; uygun zaman dilimlerinde ondan çıkan ve vahyedildiği kanunlara göre hareket eden birkaç şeyi mükemmelleştirir ve içerir [366].

Konumuza geri dönelim ve üzerinde düşünelim. Nitekim bu dönemlerde bu öldürücü elementlerle beslenebilen bitki yaşamı varsa ve hatta organizmaları suya uyum sağlamış ve sözde düşük oksijen miktarına rağmen gelişebilen hayvan yaşamı varsa neden insan yaşamı da olmasın. İlkel [169] fiziksel formlarında , yani bu jeolojik döneme ve çevresindeki koşullara uyum sağlamış bir insan ırkı olarak mı? Üstelik bilim, jeolojik dönemlerin gerçek süresi hakkında hiçbir şey bilmediğini kabul ediyor.

Ama bizim için asıl soru, Azoik Çağ denilen dönemden bu yana, doğa bilimcilerin iddia ettiği gibi bir atmosferin var olduğunun kesin olup olmadığını bilmektir. Tüm fizikçiler bu fikre katılmıyor. Bu çalışmanın yazarı, Gizli Öğreti'nin öğretilerini kesin bilimle doğrulamaya çalışsaydı, bazı fizikçilerin kabulüne dayanarak, atmosferin o zamandan bu yana çok az değiştiğini, hatta hiç değişmediğini kanıtlamak kolay olurdu. okyanusların ilk yoğunlaşması - yani Laurentian Dönemi'nden beri, Pirolif Yüzyılı. Her halükarda, bazaltla ilgili son bilim adamının çalışmalarının da gösterdiği gibi, Blanchard, S. Meunier ve hatta Bischoff'un görüşü böyledir. Zira, bilim adamlarının çoğunun, aralarında bitki ve hayvan âlemlerinin gelişip serpildiği söylenen, Karbon ve Azotla tamamen doymuş ölümcül gazların ve elementlerin miktarı hakkında söylediklerine bağlı kalsaydık, o günlerde su yerine sıvı karbonik asit okyanuslarının olduğu gibi ilginç bir sonuca varmak . Böyle bir elementin varlığında, Blanchard'ın gösterdiği gibi Silüriyen Dönemi okyanusları bir yana, İlk Çağ okyanuslarında bile ganoidlerin ve hatta en ilkel trilobitlerin var olabileceği şüpheli hale geliyor.

Bununla birlikte, en erken İnsanlık Irkının gerekli olduğu koşullar, ne basit ne de karmaşık hiçbir unsur gerektirmedi. Başta söylenenler şimdi doğrulandı. İlkel Kozmik Madde Okyanusunda ilk göksel "jelatinimsi leke" ortaya çıkmadan önce - Dünya olarak adlandırılan Sonsuzluktaki küresel noktamızın ortaya çıkmasından milyarlarca ve trilyonlarca yıl önce, Dünyanın bilmediği Uzaylarda yaşayan ruhani, ruhani bir Öz. ışığa çıktı ve okyanus adı verilen damlalarında Monera'yı doğurdu - bu Öz'ün "elementlere" ihtiyacı yoktu. "Yumuşak kemiklerdeki manu", kemikleri yalnızca sembolik anlamda içerdiğinden, kalsiyum fosfat olmadan çok iyi yapabilirdi. Ve Monerler bile, organizmalarının tüm homojenliğine rağmen, daha sonraki evrimlerinde onlara yardımcı olacak fiziksel yaşam koşullarına ihtiyaç duyarken, Birincil İnsan ve "İnsanın Babası" haline gelen Varlık, geliştikten sonra. bilimin hayal bile edemediği varoluş düzlemleri, onu çevreleyen atmosferik koşulların hiçbir durumuna mükemmel bir şekilde nüfuz edemezdi. Brasseur de Bourburg'un Popol Vuh'undaki -Meksika efsanelerine göre- hem toprak altında hem de suda, yeryüzünde olduğu gibi aynı kolaylıkla hareket edebilen ve yaşayabilen birincil atası , yalnızca İkinci ve İkinci'ye karşılık gelir. yazılarımızda Üçüncü Irk'ın başlangıcı. Ve eğer Tufan öncesi çağlarda Doğanın üç krallığı bu kadar farklıysa, o zaman neden insan artık bilim tarafından tamamen bilinmeyen maddelerden ve atom kombinasyonlarından oluşamadı? Bilimsel hipotezlere göre, günümüzde neredeyse sayısız çeşit ve türde bilinen bitki ve hayvanların tümü, ilkel ve çok daha az organik biçimlerden gelişmiştir. Aynı şey insan, elementler ve diğer her şey için neden olmasın? Yorumun dediği gibi:

"Evrensel Tekvin Bir'le başlar, Üç'e, sonra Beş'e bölünür ve sonunda Yedi'yi tamamlayarak Dört, Üç ve Bir'e döner."

İSTASYON VII

YARI İLAHİ IRKLARDAN İLK İNSAN IRKLARINA

24. Yüksek Yaratanlar gururlarıyla "Yoga Oğulları" tarafından ifşa edilen biçimleri reddederler. 25. Yumurtadan ilk doğanlarda enkarne olmak istemezler. 26. Daha sonraki Androgynleri seçerler. 27. Akıl bahşedilmiş ilk insan.

24. AKIL OĞULLARI, GECE OĞULLARI [367], TEKRAR DOĞMAYA HAZIR, İNİYORLAR. BİRİNCİ ÜÇÜNCÜNÜN ALT ŞEKİLLERİNİ [368]GÖRDÜLER[369] (A). "SEÇEBİLİRİZ" DEDİ RAB (HİLMET), "BİZ AKILLIYIZ". BAZILARI CHHAIA'YA GİRDİ, DİĞERLERİ Kıvılcımı Ateşledi, BAZILARI DÖRDÜNCÜYE KADAR GERİ DÖNDÜ [370]. KENDİ RUPALARINDAN [371]KAMA DOLDURMUŞLAR [372]. GİRENLER ARHATSIZ OLUR. SADECE BİR KIVILCI GÖRENİN BİLGİ EKSİKLİĞİ KALDI [373]; Keder kıvılcımı LA ZAYIF (b). ÜÇÜNCÜ KALAN NEDENİ-MORKUN. JIVASLARI [374]HAZIR DEĞİLDİ. BUNLAR YEDİ ARASINDA AYRILDI [375]. DAR KAFALI OLDULAR. ÜÇÜNCÜ HAZIR OLDU. ALEV VE KARANLIK (GİZLİ) BİLGEMİN RABBİ “BUNLARDA KALACAĞIZ” DEDİ (c).

171] Bu Stanza, kötülüğün gizemlerinin, sözde Meleklerin Düşüşü'nün ve insan hafızasının doğuşundan beri filozofların beyinlerini çok karıştıran birçok sorunun tam anahtarını içerir. Zihinsel yetenek, doğum veya sosyal konumdaki müteakip eşitsizliklerin gizemini çözer ve takip eden çağlar boyunca anlaşılmaz karmik akım için mantıklı bir açıklama sağlar. Bu sorunun zorluğu göz önüne alındığında, şimdi mümkün olan en iyi açıklamayı yapmaya çalışacağız.

a) Dördüncü Tura kadar ve hatta o Turdaki Üçüncü Yarışın son yarısına kadar, İnsan - ilk üç Tur sırasında Monadları giydiren sürekli değişen biçimlere bu yanıltıcı isim verilebiliyorsa ve şimdiki Turun ilk iki buçuk Yarışı - bu adam şimdiye kadar zeka anlamında sadece bir hayvandı. Beşinci için uyarlanmış bir araç olarak kendi içinde Dördüncü Prensibi tam olarak geliştirdiği ancak gerçek orta Turdadır. Ancak Manas, yalnızca bir sonraki Turda, tüm Turların bitiminden önce tamamen ilahi olma fırsatına sahip olacağı zaman, nispeten tam olarak geliştirilecektir. Christian Schöttgen'in Horae Hebraicae , vb.'de söylediği gibi , dünyevi ilk Adem "yalnızca yaşam nefesine sahipti" - Nefeş, ama yaşayan bir Ruha sahip değildi .

b) Burada, şu anda hızla yok olan Avustralyalılar ve bazı Afrika ve Okyanus kabileleri gibi benzer temsilcileri hala var olan alt Irkları kastediyoruz. "Hazır değillerdi", bu Monadların karmik gelişiminin, daha yüksek zeki Irklarda enkarnasyona mahkum insan formlarını kullanmalarına izin vermediği anlamına gelir. Ancak bu daha sonra açıklanacaktır.

c) Zohar, Mutlak Işık - Bilgelik olan "Kara Ateş"ten bahseder. Eski teolojik önyargıların kışkırttığı kişilere şöyle diyebilir: "Ama Tanrıların muhalifleri olan asi Devalar Asuralardır - bu nedenle onlar şeytanlar ve kötü ruhlardır" diye cevap veriyoruz: Ezoterik Felsefe ikisini de tanımaz. doğada bağımsız olarak var olan iyi ya da kötü , kendi başına . Kozmos ile ilgili olarak, her ikisinin de nedeni, karşıtlıkların veya zıtlıkların gerekliliğindedir; insan söz konusu olduğunda, insan doğasında, cehaletinde ve tutkularındadır. Işık ve Karanlığın Ruhları olabilse de, kesinlikle mükemmel Melekler olmadığı gibi, şeytanlar veya tamamen yozlaşmış varlıklar da yoktur; bu nedenle, Lucifer - Aydınlanmanın ve Düşünce Özgürlüğünün Ruh Taşıyıcısı - mecazi olarak insanın Hayatın resifleri ve sığlıklarında yolunu bulmasına yardımcı olan öncü işarettir, çünkü Lucifer en yüksek yönüyle Logos ve en düşük yönüyle "Rakip"tir. - bu yönlerin her ikisi de 172 ] Egomuzda görüntülenir . Mesih'in Doğasından bahseden Lactantius, Logos'u, Söz'ü " Şeytan'ın ilk doğan kardeşi ve tüm yaratıklar arasında ilk" olarak sunar [376].

Vishnu Purana , bükülmüş sindirim kanallarına sahip bu ilkel yaratıkları (Tiryaksrota) tanımlar :

"[Onlara] içsel tezahürler bahşedilmişti, ancak türleri ve doğaları hakkında karşılıklı cehalet içindeydiler . "[377]

Yirmi sekiz tür Badha veya "kusur", Wilson'ın düşündüğü gibi, kendisi tarafından ayrıntılı olarak açıklanan, şu anda bilinen hayvanlara ait değildir, çünkü onlar o jeolojik dönemlerde yoktu. Bu, ilkel varlıkların "beş (sabit) dünya", mineraller ve bitki örtüsü olduğu yukarıda bahsedilen eserden oldukça belirgindir; bundan sonra Tiryaksrot'un o muhteşem hayvanları ortaya çıktı - Stanza II ve III'te söylendiği gibi "Lordlar" tarafından yok edilen Uçurum canavarları; sonra ambrosia ile beslenen mutlu, göksel varlıklar olan Urdhvasrota; ve son olarak, Arvaxrota, insanlar - Brahma'nın sözde yedinci yaratılışı. Ancak sonuncusu da dahil olmak üzere bu "yaratmalar", nerede gerçekleşebilirse gerçekleşsin, bu Kürede gerçekleşmedi. Bu, bu Dünyada şeyleri ve insanları yaratan Brahma değil, Varlığın ve dünyevi Yaradılışın Efendisi Prajapati'nin Başı ve Efendisidir . "Brahma'nın düzenine itaat ederek", Daksha - Pitris de dahil olmak üzere Dünyevi Yaratıcıların ve Ataların sentezi veya birleşimi - daha yüksek ve daha düşük (vara ve avara), "putra'ya kadar", yavrular ve "iki ayaklı ve" yarattı. dört ayaklı ve sonra , iradesinin gücüyle [İrade ve Yoga'nın Oğulları'na atıfta bulunur] dişil ilkenin varlıklarına [378], yani ayrılmış androjene hayat verdi. Burada, Ezoterik Öğretilerde olduğu gibi, yine "iki ayaklı" ya da "dört ayaklı"dan önce yaratılmış insanlara sahibiz.

Ancak zahiri tasvirlerde Asuralar "Gecenin Bedeni"nden, Pitriler ise "Alacakaranlık"ın bedeninden yaratılan ilk Varlıklar olduğu için; Tanrılar, Parashara tarafından Vishnu Purana'da bu ikisi arasına yerleştirilir ve "Günün Bedeni"nden ifşa edilmiş olarak gösterilir, bunda yaratılış sırasını gizlemek için belirli bir niyet görmek kolaydır. İnsan, "Şafağın Bedeni"nden kaynaklanan Arvaxrota'dır; ve başka bir yerde, Dünyanın Yaratıcısı Brahma'nın Bhuta ve "etçiller" olarak adlandırılan vahşi yaratıklar yarattığı veya metinde kullanılan ifadeye göre - "düşmanlar 173] korkunç olduğu gösterildiğinde insandan tekrar bahsedilir. kana susamışlardı ve renkleri maymunlara benziyordu [379]. " Oysa Rakshasalar genellikle "kötü Ruhlar" ve "Tanrıların düşmanları" olarak anlaşılır ve bu nedenle Asuralar ile özdeşleştirilirler. Ramayana'da Hanuman düşmanı aramaya Lanka'ya gittiğinde, orada bazıları korkunç, "diğerleri görünüşte güzel" olan Rakshas'ı bulur ve Vishnu Purana'da onların dönüşümlerinden doğrudan söz edilir . "İnsanlığın" Kurtarıcıları veya Brahma .

Bu alegori çok esprili. Büyük zeka ve çok fazla bilgi, hayatta iki ucu keskin bir kılıç ve hem iyilik hem de kötülük için bir araçtır. Nefs ile birleştiklerinde, bütün insanlığı, sahibine bir ayak basamağı ve gayesine bir vasıta yapacaklardır; diğerkâm, insancıl amaçlara uygulandığında ise birçok kişinin kurtuluşu için bir araç haline gelebilirler. Her halükarda, öz-farkındalık ve zeka eksikliği, kişiyi aptal, insan kılığına girmiş bir canavar yapacaktır. Brahma, Evrensel Akıl olan Mahat'tır; bu nedenle, bencillik ve açgözlülük tarafından ele geçirilen Rakshalar , onu tamamen ele geçirme arzusu buldular - Mahat'ı "yutmak". Alegori çok şeffaftır.

Her halükarda Ezoterik Felsefe, Brahman öncesi Asuraları, Rudraları [380], Rakshasaları ve Tanrıların tüm "Karşıtlarını" alegorilerde, Üçüncü Irkın hâlâ akılsız adamında vücut bulan ve onu bilinçli olarak ölümsüz kılan Egolarla özdeşleştirir. Böylece, Enkarnasyon Döngüsü sırasında, onlar gerçek çift Logos'tur - İnsandaki çelişkili ve iki yüzlü İlahi İlke. Aşağıdaki Yorumlar ve Kıtalar, şüphesiz bu çok zor doktrine daha fazla ışık tutabilir, ancak yazar onu tam olarak ele almaya yetkili hissetmiyor. Bununla birlikte, Ras dizisiyle ilgili olarak Yorumlar şunları belirtir:

bu Dünyada KENDİ VARLAR belirir . Her yeni Dünya Doğuşunun Şafağında mutlak İRADE ve YASA tarafından yönetilen "Ruhsal Yaşamlar"dır . Bu yaşamlar ilahi "Shishta"dır [Manu-semen veya Prajapati ve Pitris].

Onlar ... dan geldi:

1. İlk Irk, Atalarının [Astral] Gölgeleri olan "Kendinden Doğan" ırklardır. Beden her türlü anlayıştan [akıl, akıl ve irade] yoksundu. İç Varlık [Yüksek Benlik veya Monad] dünyevi kabuğun içinde olmasına rağmen onunla bağlantılı değildi. Bağlantı, Manas, henüz mevcut değildi.

174] 2. İlk [Irk]tan, "Terden Doğan" ve "Kemiksiz" olarak adlandırılan İkinci ortaya çıktı . Bu, [381]Muhafızlar [Rakshasa ] [382]ve Enkarne Tanrılar [Asuralar ve Kumaralar] tarafından ilk ilkel ve zayıf Kıvılcım [zihnin tohumu] ile hediye edilen İkinci Kök Irktır ...

Ve bunlardan sırayla geldi:

3. Üçüncü Kök-Irk, "Çifte Olanlar" [Androgynes]. Onun ilk Irkları, ikincisi "yerleşik" [yani e., animasyonlu] Dhyani.

175] Yukarıda bahsedildiği gibi, aynı zamanda aseksüel olan İkinci Irk, benzer ama zaten daha karmaşık bir süreçle Üçüncü, Androjen Irk'tan en başında ayrıldı. Açıklamada daha önce açıklandığı gibi, bu Yarıştaki ilkler şunlardı:

"Pasif Yoganın Oğulları" [383]. İkinci Manushia'dan [İnsan Irkından] geldiler ve yumurtlamaya başladılar. Üreme mevsiminde vücutlarından çıkan yayılımlar yumurta şeklindeydi; küçük küremsi çekirdek, büyük, yumuşak yumurta biçimli bir forma dönüşerek yavaş yavaş sertleşti ve bir büyüme döneminden sonra kırıldı ve genç insan hayvanı, Irkımızdaki kuşlar gibi hiçbir yardım almadan buradan çıktı.

Bu okuyucuya gülünç gelmeli. Ancak, bilimin var olan tüm hayvan türlerinin gelişiminde gördüğü evrimsel analojinin çizgilerini aynen takip eder. İlk olarak, monerler gibi "kendini bölerek" çoğaltma; daha sonra, birkaç aşamadan sonra, sürüngenlerde olduğu gibi, yumurtlayan hale gelir, ardından kuşlar ve son olarak yavrularını yumurtlayan üreme biçimleriyle memeliler gelir.

Yumurtalarını vücutlarında kuluçkaya yatıran bazı balıklar ve sürüngenler için "yumurtacı canlı" terimi geçerliyse, kadınlar da dahil olmak üzere dişi memeliler için neden geçerli değil? ovül , Döllenmeden sonra uterus fetüsü gelişiminin meydana geldiği, tam olarak bir yumurta vardır.

Her halükarda böyle bir fikir, memeliler arasındaki en eski tür olan keseli hayvanlar bile doğurmazken, Havva'nın birdenbire yaratılan bir plasenta ile "elma" olayı nedeniyle Kabil'i doğurduğu fikrinden çok daha felsefidir. henüz bir plasenta var.

Dahası, bilimin ortaya koyduğu gibi, üreme tarzlarının ilerici düzeni , Ezoterik Etnolojinin parlak bir teyididir. Bu verilerle ilgili iddiamızı kanıtlamak için yalnızca veri tabloları hazırlamak gerekir [384].

ben _ Bölünerek çoğaltma.

a) Belirlendiği gibi, monera veya amip olarak bilinen homojen bir protoplazma parçacığını ikiye bölerek.

b) Hücre çekirdeğinin, ya ana hücre zarı içinde gelişen [176] ya da içinden geçerek bağımsız varlıklar olarak çoğalan iki alt çekirdeğe bölündüğü çekirdek oluşturan hücrenin bölünmesinde belirlendiği gibi . (İlk Kök Yarışını Karşılaştırın).

II . Tomurcuklanan.

Altta yatan dokunun küçük bir kısmı yüzeyde şişer ve sonunda ondan ayrılır ve altta yatan organizmanın boyutuna kadar büyür; örneğin birçok bitki, deniz şakayığı vb. (İkinci Kök Irkıyla Karşılaştırın) [385].

III . Anlaşmazlıklar

Üreticinin organizması tarafından izole edilen tek bir hücre, çok hücreli bir organizmaya dönüşür ve ikincisinin karakteristik özelliklerini üretir: örneğin bakteri ve yosunlar.

IV . Orta derecede hermafrodizm.

Erkek ve dişi organlar aynı bireye aittir; örneğin çoğu bitki, solucan ve salyangoz vb.; tomurcuklanmaya yakın. (İkinci ve Üçüncü Kök-Soyu Başlangıcını karşılaştırın).

V._ _ Gerçek Cinsel Kombinasyon.

(Kök Üçüncü Yarışın son yarısını karşılaştırın).

İnsan ırkının ikili evrimi konusunda artık önemli bir noktaya gelmiş bulunuyoruz. Bilgeliğin Oğulları veya Spiritüel Dhyaniler, Madde ile temasları sayesinde "zeki" hale geldiler, çünkü önceki enkarnasyon döngüleri sırasında , bu seviyede bağımsız ve özbilinçli varlıklar olmalarını sağlayan zeka derecesine zaten ulaşmışlardı . Konu. Sadece karmik sonuçlar nedeniyle yeniden doğdular. "Hazır" olanların içine girdiler ve yukarıda bahsedilen Arhatlar veya Bilgeler oldular. Bu bir açıklama gerektirir.

Bu, Monadların zaten diğer Monadların yaşadığı biçimlere girdiği anlamına gelmez. Onlar "Varlıklar", "Akıllar" ve Bilinçli Ruhlardı; Daha gelişmiş Madde ile birleşerek daha da şuurlu olmayı arzulayan varlıklar. Doğaları, Evrensel Doğa'dan farklı olamayacak kadar saftı; ama onların " Ego "ları ya da Manaları (çünkü Mahat ya da Brahma'dan doğan Manasaputra olarak adlandırılırlar) her şeyi bilmek ve dönüş yükseliş döngüsünü başlatabilmek için dünyevi insan denemelerinden geçmek zorundaydı . Monadlar koşullu veya sınırlı ayrı ilkeler değildir , ancak tek mutlak İlkeden gelen ışınlardır . Güneş ışınlarının birbiri ardına aynı delikten karanlık bir odaya geçişi, iki ışın değil, yalnızca yoğunlaştırılmış tek bir ışın gösterecektir . Doğal kanunun seyrine göre insan, Yedinci Turdaki Yedinci Irk'tan önce mükemmel bir Yedili Varlık haline gelmemelidir. Ancak, doğumundan itibaren tüm bu ilkelere sahiptir. Beşinci İlkenin (Manas) Beşinci Tur'dan önce tam olarak geliştirilmesi gerektiği de evrim yasasının kaderi değildir. Irkımızdaki ( ruhsal düzlemde) bu tür erken gelişmiş zihinlerin tümü anormaldir; onlar tam olarak "Beşinci Çemberin İnsanları" dediğimiz kişilerdir. Önümüzdeki Yedinci Yarışta bile, bu Dördüncü Turun sonunda , dört alt prensibimiz tam olarak geliştirilirken, Manas prensibi sadece orantılı olarak geliştirilecektir. Ancak bu sınırlama, yalnızca ruhsal gelişim için geçerlidir. Zihnin fiziksel düzlemde gelişimi, Dördüncü Kök Irk sırasında sağlandı. Bu nedenle, "yarı hazır" olanlar, yalnızca "bir kıvılcım" alanlar, insanlığın ortalama seviyesini oluştururlar ve zekalarını mevcut Manvantara'nın evrimi sırasında kazanmaları gerekir, ardından bir sonrakinde oldukça hazır olacaklardır. " Bilgeliğin Oğulları" nı algılamak . Daha sonra, hiç "hazır" olmayanlar olarak, Üçüncü Turun sonunda son, geçiş ve alt hayvan formlarından zar zor gelişen son Monadlar, Stanza'da "dar kafalı" kalanlar olarak anılır. * . Bu, çeşitli insan ırkları arasında - vahşiler, Bushmenler ve Avrupalılar - şu anda bile gözlemlenen, başka türlü açıklanamayan zeka derecesini açıklıyor. Zihinsel yetenekleri hayvanlarınkinden biraz daha fazla olan bu vahşi kabileler, göründüğü gibi haksız yere dezavantajlı veya daha az "faydalı" değildir - öyle bir şey değil. Onlar basitçe, "hazır olmayan", gelen insan Monad'ların en sonuncularıdır ; Beşinci Tura ulaştıklarında orta sınıfın seviyesine ulaşmak için mevcut Tur sırasında ve kalan üç Kürede - dolayısıyla dört farklı varlık düzleminde - gelişecek olan. Bu bağlamda, bir açıklama öğrencinin zihnine yiyecek olarak faydalı olabilir. İnsanlığın alt temsilcilerinin monadları - [386]Güney Denizi Adalarının "dar kafalı" vahşileri, 178] Afrikalılar, Avustralyalılar - insan olarak ilk doğduklarında, onlar tarafından geride bırakılması gereken Karma'ya sahip değildi. zeka anlamında daha yetenekli kardeşlerinin durumu buydu . İlk dokuma Karma sadece şimdi; ikincisi geçmiş, şimdiki ve gelecekteki Karma tarafından tartılır. Bu bakımdan zavallı vahşi , uygar ülkelerin en büyük dehasından daha mutludur .

Daha fazla ve eşit derecede garip öğretiler vermeden önce bir an duralım. Eski Kutsal Yazıların ve hatta bilimin , Antropogenezimizde bulunan bu tür çılgın fikirlerin olasılığını ne kadar kabul ettiğini ve hatta kesinlikle doğruladığını bulmaya çalışalım .

Söylenenleri gözden geçirerek, Gizli Doktrinin insan için şunları doğruladığını göreceğiz: 1) heterojen (poligenetik) bir ilke; 2) insanlıktan önceki üreme yöntemlerinin çeşitliliği, şu an için olağan yeniden üretim moduna düştü; 3) hayvanların evrimi - her halükarda memelilerin evrimi - insanın evrimini izler, ancak ondan önce gelmez. Ve bu, günümüzde yaygın olarak kabul edilen evrim teorilerine ve insanın bir hayvan atadan geldiğine taban tabana zıttır.

Sezar'ın hakkını Sezar'a verelim, her şeyden önce bilim adamlarının poligenetik teorisini kabul etme olasılıklarını ele alalım.

Bu nedenle, çoğu Darwinci evrimci, ırkların kökenine dair poligenetik bir açıklama yapma eğilimindedir. Ancak, diğer pek çok durumda olduğu gibi, bu özel konuda da bilim adamlarının kafası tamamen karışmış durumda; aynı fikirdeler, ancak yine aynı fikirde değiller.

tek bir çiftten mi yoksa birkaç gruptan mı geliyor - monogenizm veya poligenizm? Kanıt eksikliği [?] nedeniyle asla bilinemeyeceği [?] gerçeği hakkında konuşmaya cesaret edildiği sürece, ikinci hipotez çok daha olasıdır [387].

Abel Hovelacque, Science of Language adlı eserinde dilbilim araştırmacısının elindeki kanıtlara dayanarak aynı sonuca varıyor.

Prof. WH Flower , bir İngiliz Cemiyetinde okunan Hitabında bu konuda şunları belirtmiştir:

"İnsan ırklarının karakterleri ve dağılımı hakkında şu anda bilinenlerle en iyi uyuşan bakış açısı... monogenetik hipotezin [!] bir varyasyonudur. İnsanın bu dünyada ilk ortaya çıkış tarzına ilişkin zor soruya girmeden, en azından herhangi bir tarihsel standartla ölçüm yapıyorsak, uçsuz bucaksız bir antik çağ varsaymalıyız. Tüm paleontolojik kayıtlara erişimimiz olsaydı, o zaman insanlık tarihi yeniden inşa edilebilirdi, ancak böyle bir şey öngörülmüyor .”

okült teoriler için geniş bir alan açıyor olarak görülmelidir . 179] Darwin'in teorisinin muhalifleri çok genciydi ve hala da öyleler. John Crawford ve James Hunt gibi "entelektüel devler" bu sorunu tartıştılar ve çoklu oluşuma yöneldiler. Onların zamanında, bu teorinin lehine , ona karşı olduğundan çok daha büyük bir eğilim vardı . 1864 yılına kadar Darwinistler, Huxley ve Lubbock'un ilk aydınları oldukları birlik teorisini benimsemeye başladılar.

Evrim sıralamasında insanın hayvanlara önceliği ile ilgili bir diğer soruya ise aynı hızla cevap veriliyor. Bir kişi gerçekten Makrokozmosun bir mikrokozmosu ise, o zaman öğreti imkansız hiçbir şey içermez ve sadece mantıklıdır. Çünkü insan, kendisine tabi olan üç alt krallık için böyle bir Makrokozmos haline gelir. Fiziksel bir bakış açısından bakıldığında, bitkiden ilk memelilerden önce gelen yaratıklara kadar - kendisi ışığın kendisi olan, kristalleşmiş ve metalleşmemiş olan - mineral krallık dışındaki tüm alt krallıklar, fiziksel yapılarında "toz haline getirilmiş" tarafından yoğunlaştırıldı. Beslendikleri ve onlara dış kabuklarını veren canlı veya ölü bedenlerden gelen bu minerallerin ve insan tortularının tozu" . Buna karşılık, insan da daha fiziksel hale geldi, verdiği şeyi ve Doğanın simyasal dönüşümü nedeniyle içinden geçtiği canlı hayvan potalarına dönüşen şeyi kendi sistemine yeniden emdi. O günlerde modern doğa bilimcilerimizin asla hayalini kurmadıkları hayvanlar vardı; ve fiziksel, maddi insan - o zamanların devleri - ne kadar güçlü olursa, onun yayılımları da o kadar güçlü oluyordu. Ama Androjen İnsanlık, Doğa tarafından çocuk doğurma makinelerine dönüştürülerek iki cinsiyete bölünür bölünmez, vücuttan salınan hayati enerji damlaları aracılığıyla çoğalmayı bıraktı. Ancak insan, insan düzlemindeki yaratma gücünü henüz bilmediğinde - Adem'e inanan birinin söyleyeceği gibi, Düşüşünden önce - ondan çok uzaklara dağılan tüm bu yaşamsal enerji, Doğa tarafından ilk memeliyi üretmek için kullanıldı. hayvan formları. Evrim sonsuz bir vahiy döngüsüdür , bu yüzden bize öğretildi; ve Doğa tek bir atomu kullanım dışı bırakmaz. Üstelik Çemberin en başından beri Doğadaki her şey insan olmaya çabalar. Çift merkezkaç ve merkezcil kuvvetin tüm dürtüleri tek bir noktaya yönlendirilir - İnsan . Agassiz, varlıkların sıralı düzeninde ilerleme diyor:

"Yaşayan faunada ve özellikle omurgalılar arasında artan özdeşliği, insanla artan benzerliği içerir. İnsan , Paleozoik balık biçimindeki ilk ortaya çıkışından itibaren tüm [388]hayvan yaradılışının arzuladığı tamamlanmadır .

180] Aynen öyle: ama "Paleozoyik balıklar" formların evriminin alt yayındadır , bu aynı Çember, "İnşaatçılar" olarak adlandırılan Dhyan-Chohans'ın bir yansıması olan Astral Man ile başladı . İnsan, nesnel yaratımın alfa ve omega'sıdır . " Isis Unveiled " da belirtildiği gibi :

"Her şeyin kökeni Ruh'tadır - başlangıçta evrim yukarıdan aşağıya doğru başladı, ancak Darwin'in teorisinin öğrettiği gibi tersi değil [389]. "

Dolayısıyla, yukarda adı geçen ünlü natüralistin bahsettiği eğilim, her zerrede fıtridir. Ancak bunu evrimin her iki yönüne de uygularsak, yapılan gözlemler, günümüzde neredeyse bir yasa haline gelen (Darwinci) modern teoriyle önemli ölçüde çelişecektir.

insanı hayvanlar aleminden çıkaran teoriyle ilgili herhangi bir tavizi kabul ettikleri anlaşılmamalıdır . Bu Turda memelilerden önce geldiği gerçeği, memelilerin insanın ayak izlerini takip ettiği düşüncesiyle en ufak bir şekilde tartışılmaz.

_____

25. AKIL OĞULLARI MANASAS NASIL YAPTI? KENDİNDEN DOĞANLARI REDDETTİLER [390]. HAZIR DEĞİLLER. TATLI DOĞANLARI İHMAL ETTİLER [391]. HER ŞEYE HAZIR DEĞİLLER . İLK DOĞAN YUMURTAYA GİRMEK İSTEMEDİLER [392].

Bir ilahiyatçı veya Hristiyan için bu ayet oldukça teolojik bir fikir önerebilir: yani Meleklerin gururlarından dolayı Düşüşleri. Ancak Gizli Öğreti'de, yarı yarıya enkarne olmayı reddetmenin nedenleri bitmiş fiziksel bedenler, metafizik olanlardan çok fizyolojik nedenlerle ilişkilidir. Tüm organizmalar yeterince hazır değildi. Enkarne Kuvvetler en olgun meyveleri seçti ve gerisini reddetti.

İlginç bir tesadüf eseri, ilk Androgyn'lerin ayrıldığı [181] kıta için tanıdık bir isim seçerken, bu eserin yazarı Üçüncü Kök-Irk, coğrafi nedenlerle, tarafından icat edilen "Lemurya" adına karar verdi. RL Sclater. Ancak daha sonra, Haeckel'in İnsanın Soyağacı'nı okuduktan sonra , Alman "Animalist" eski kıtası için aynı adı seçmişti. İnsan evriminin merkezini oldukça doğru bir şekilde Lemurya'ya kadar takip etti, ancak bazı bilimsel değişikliklerle. Lemurya'dan "insanlığın beşiği" olarak söz ederken, bir memeli antropoidin kademeli olarak ilkel bir vahşiye dönüşmesini anlatıyor!!! Benim tarafımdan. Vogt, Amerika'da insanın, kökenini eski dünyanın nezlesine atfettiği Afrikalıların ve Asyalıların ilkel kitlesinin görünümüne bakılmaksızın, platyrrhine maymun ailesinin bir kolundan geldiğini iddia ediyor. Antropologlar, her zaman olduğu gibi, diğer pek çok konuda olduğu gibi bu konuda da aynı fikirde değiller. Bu ifadeyi Ezoterik Felsefe ışığında Stanza VIII'de test edeceğiz. Bu arada, evrim yasalarına göre çeşitli ve tutarlı üreme yöntemlerine birkaç dakika dikkat edelim.

Üçüncü İnsan Irkının daha sonraki alt ırklarının üreme yöntemiyle başlayalım; bunlar, İnsan'ın psişik ve ruhsal Ebeveynleri olan daha yüksek ve daha sonra bağımsız Varlıkların Kıvılcımından "Kutsal Ateş" bahşedildi. tıpkı alt Pitri-Devata'nın (Pitris) fiziksel bedeninin ataları olduğu gibi. Bu Üçüncü ve Kutsal Irk, Doruklarına ulaştıklarında "ilahi güç ve güzelliğin en yüksek devleri ve Cennetin ve Dünyanın sırlarının koruyucuları" olarak tanımlanan insanlardan oluşuyordu. O zaman enkarnasyon "Düşüş" ise, onlar da düştü mü ?

Bu konuyu inceleyelim. Dikkat edilmesi gereken tek şey, Dördüncü ve Beşinci Irkların baş Tanrıları ve Kahramanlarının, daha sonraki bir zamana ait olduklarından, bu Üçüncü Irkın İnsanlarının tanrılaştırılmış suretleri olduğudur . Fizyolojik saflık günleri ve sözde Düşüş günleri, aynı şekilde yavrularının kalplerinde ve anılarında kaldı. Gelecek nesiller tarafından derlenen, erdem ve günahın en yüksek sınırlarına kadar söylendiği biyografilerde anlatılan bu Tanrıların doğasının ikiliği buradan kaynaklanır. Bunlar, teolojinin bile artık ilgilenmeye başladığı, gözünde hepsinin "lanet olası Kabil ırkları" olduğu Adem Öncesi ve İlahi Irklardı.

Ama önce bu Irkın "Ruhsal Ataları"nın faaliyetlerini düşünmeliyiz. 26. ve 27. ayetlerdeki son derece zor ve soyut bir noktanın açıklanması gerekmektedir.

_____

182]

MEMELİLERİN EVRİMİ; İLK GÜZ

26. SONRADAN DOĞAN YUMURTA-DOĞAN, ÇİFT [393], GÜÇLÜ, GÜÇLÜ, KEMİKLİ OLDUĞU ZAMAN, HİKMET RABBİ: "Şimdi YARATACAĞIZ" DEDİ.

Neden "şimdi" ve daha önce değil? Bu, aşağıdaki ayetle açıklanmaktadır.

_____

İSTASYON VII. - Devam .

27. ÜÇÜNCÜ IRK [394]HİKMET RABBİ'NİN VAHANI OLDU. İRADE OĞULLARINI VE YOGA'YI O YARATTI, KRIYASHAKTI'NIN GÜCÜYLE ARHATS'IN ATASI KUTSAL BABALARI YARATTI...

Nasıl "yarattılar", çünkü "Bilgeliğin Efendileri", "yaratmayı " reddeden Hindu Devaları ile özdeştir? Onların Hindu Panteonunun Kumaraları ve Brahma'nın Yaşlı Oğulları olan Puranalar oldukları açıktır:

"Sanandana ve daha önce [onların] onun tarafından yaratılan diğer Vedha oğulları... arzu ve tutku olmadan [iffetli kaldılar], kutsal bilgelikten ilham aldılar... ve çocuk sahibi olma arzusu olmadan. [395]"

İlk yarattıkları güç, tam da onların yüksek durumlarından, sırasıyla egzoterik inançların saf olmayan fantazileri tarafından yaratılan Şeytan ve Ordusu olan Kötü Ruhların durumuna düşmelerine neden olan güçtür. O güç Kriyashakti idi, her insanın iradesinde saklı olan , Yogik egzersizlerle yaratılmadığı, zorlanmadığı ve geliştirilmediği takdirde, bir milyon insandan 999.999'unda uykuda kalan ve böylece körelen o gizemli ve ilahi güç. Bu güç The Twelve Signs of the Zodiac'ta [396]şöyle açıklanır:

Kriyashakti : - İçsel enerjisiyle dışsal, somut fenomenal sonuçları yeniden üretmesini sağlayan gizemli düşünce gücü . Kadimler, bir kişinin dikkati [ve iradesi] ona derinlemesine odaklanırsa, herhangi bir düşüncenin kendisini dışa vuracağını iddia ettiler. Aynı şekilde yoğun bir arzuya arzulanan bir sonuç eşlik edecektir.

Yogi, mucizelerini genellikle Ichchhashakti (İrade Gücü) ve Kriyashakti aracılığıyla gerçekleştirir.

183] Üçüncü Irk böylece sözde "İrade ve Yoganın Oğulları" veya "Atalar"ı - Ruhsal Atalar - tüm sonraki ve şimdiki Arhatları veya Mahatmaları gerçekten kusursuz bir şekilde yarattı. Onlar gerçekten yaratıldılar , doğurulmadılar , tıpkı cinsiyetlerin ayrılmasından, "İnsanın Düşüşü"nden sonra cinsel birleşme yoluyla dünyaya gelen Dördüncü Irk'ın kardeşleri gibi. Çünkü Yaratılış, yalnızca İradenin fenomenal Maddeye etki etmesinin, ondan İlksel İlahi Işık ve Ebedi Yaşamın çağrılmasının sonucudur . Onlar, İnsanlığın gelecekteki Kurtarıcılarının "Gizli Tohumları"ydı.

Burada, pek çok zor noktayı açıklamak için konuyu tekrar açmalıyız. Bu tür sapmalardan kaçınmak neredeyse imkansızdır [397].

Beşinci Tefsir Kitabında İnsan Irklarının tekâmül sırası şu şekilde verilmiş olup, daha önce de verilmiştir.

İlk insanlar Chhaya (1); İkincisi, "Sonra Doğan" (2); Üçüncüsü, "Yumurta doğumlu" ve Kriyashakti'nin gücüyle doğan kutsal Babalar (3); Dördüncüsü Padmapani'nin [Chenrezig] (4) çocuklarıydı.

Elbette bu tür ilkel üreme biçimleri - kendi yansımalarını ortaya koyarak; ter damlaları aracılığıyla; daha sonra Yoga ile; ve sonra, insanlar tarafından sihir (Kriyashakti) olarak kabul edilecek bir şey aracılığıyla, önceden peri masalı olarak alınmaya mahkum edildi. Bununla birlikte, ilk yoldan son yola kadar, doğal olmayan hiçbir şey olmadığı gibi, onlarda da mucizevi hiçbir şey yoktur. Bu açıklanmalıdır.

deyim yerindeyse Pitris'in bedenlerinden ortaya çıkan İlk Irk - Puranalar'daki kozmik alegorideki imalarda bulunur [398]. Vishvakarman'ın kızı Sanjna'nın bu güzel alegori ve hikayesi - "Rabbinin şevkine dayanamayan" Güneş'e evlilikte verilen Sanjna, kendisi emekli olurken ona Chhaya'sını (gölge, yansıma veya astral beden) verdi. dini saygı veya Tapas yapmak için ormana. Chhaya'nın karısı olduğunu varsayan güneş, ondan Adem ve Lilith gibi yavrular doğurdu - efsaneye göre, aynı zamanda ruhani bir gölge , ikincisi gerçekte milyonlarca yıl önce yaşamış kadınsı bir canavar olmasına rağmen.

184] Belki de bu örnek, Purana yazarlarının zengin fantezisi dışında pek bir şey kanıtlamaz . Ama hazır başka bir kanıtımız daha var. Bazen bazı medyumların vücutlarından çıkıp gittikleri gözlemlenebilen bu maddeleşme biçimleri korunabilse ve yoğunlaşabilse, Birinci Irk'ın "yaratılması" tamamen anlaşılır hale gelirdi. Bu çoğaltma yöntemi, araştırmacı için ikna edici olamaz. Böyle bir nesil tarzının gizemi ve olasılık dışılığı, elbette, ana rahmine ve doğuma ilişkin gizemden daha büyük bir imkansızlık değildir - aynı zamanda gerçek bir metafizik düşünürün zihni için çok daha anlaşılırdır. bir çocuğun, artık bildiğimiz gibi.

Puranalarda Terden Doğanlarla ilgili merak uyandıran ve az anlaşılan bir doğrulamaya dönelim .

2. Kandu - kutsal bilgeliği ve dindarlığı sonunda Tanrıların kıskançlığını uyandıran Bilge ve Yogi, Hindu Kutsal Yazılarında münzevilerle bitmeyen bir mücadele içinde olarak sunulur. "Tanrıların Kralı" Indra [399], sonunda bilgeyi baştan çıkarmak için Apsaralarından birini gönderir. Bu, Yehova'nın İbrahim'in karısı Sara'yı Firavun'u ayartması için göndermesinden daha kötü değildir ; ama aslında, münzevilerin kafasını sürekli karıştırmaya ve böylece perhizlerinin meyvelerini kaybetmelerine neden olmaya çalışan tam da bu Tanrılar (ve Tanrı), "cazip iblisler" olarak görülmelidir; bu adı, büyük kutsallıkları ve saflıkları Tanrılara ebedi bir suçlama olan Rudralara, Kumaralara ve Asuralara - Pantheon'un Don Juanlarına - uygulamak yerine. Ancak tüm Purana Alegorilerinde bunun tam tersini buluyoruz ve bunun iyi bir ezoterik nedeni yok değil.

Tanrıların Kralı veya Indra, Kanda'yı baştan çıkarması ve tövbesini bozması için Pramlocha adında güzel bir Apsaras (nimf) gönderir. Küfür niyetinde başarılı olur ve [400]şirketinde geçirdiği "dokuz yüz yedi yıl, altı ay ve üç gün" Bilge'ye bir gün gibi görünür. Bu psikolojik veya hipnotik durum sona erdiğinde Muni, kendisini baştan çıkaran varlığa acı bir şekilde lanetler ve böylece dindarlığını ihlal eder. "Git, uzaklaş," diye haykırıyor, "iğrenç bir baştan çıkarma birikimi"! Ve korkmuş Pramlocha uçup gider ve havada uçarak [185] vücudundan çıkan teri ağaç yapraklarıyla siler .

"Su perisi ağaçtan ağaca uçtu ve vücudunun uzuvlarını tepelerini taçlandıran dallarda kuruturken, Rishi'den hamile kaldığı çocuk ter damlaları şeklinde cildinin gözeneklerinden dışarı çıktı. Ağaçlar canlı çiy aldı ve rüzgarlar onları tek bir kütle halinde topladı. "Bunu," dedi Soma [Ay], "ışınlarımla büyüttüm"; ve ağaçların tepelerinde kalan akıntı Marisha adında güzel bir kız olana kadar yavaş yavaş büyümeye başladı [401].

Yani Kandu İlk Irk'ı temsil ediyor. O, Pitri'nin oğludur, bu nedenle, bir günden neredeyse bin günlük bir süreyi tanıyamamasının da gösterdiği gibi, "akılsızdır"; bu nedenle, çok kolay aldatılmış ve kör edilmiş olarak sunulur. Bu, Yaratılış Kitabındaki Adam hakkındaki alegorinin bir çeşididir , çamurdan doğmuş ve "Rab Tanrı" nın içine "Yaşam Nefesi" üflediği, ancak onda ancak ondan sonra gelişen akıl ve muhakeme yeteneğinin olmadığı. Bilgi Ağacının meyvesini yedi; başka bir deyişle, Zihnin ilk gelişimini elde ettiğinde, Manas ona yerleştirildiğinde, dünyevi yönü dünyanın tozu iken, daha yüksek yetenekleri onu Ruh ve İlahi Ruh ile bağlar. Pramlocha, Aryan Adam'ın Hindu Lilith'idir; ve gözeneklerinden dışarı atılan terden doğan kızı Marisha, "Terden doğmuştur" ve insanlığın İkinci Irkının sembolüdür.

Puranalarda , bu durumda, kahraman Indra değil, Pramlocha'yı Dünya'ya gönderen aşk ve arzu Tanrısı Kamadeva'dır . Ezoterik Doktrinin yanı sıra mantık da bunun böyle olması gerektiğini kanıtlar. Çünkü Kama, Pramlocha'nın da ait olduğu Apsaraların kralı ve efendisidir; ve bu nedenle Kandu ona küfrederek haykırdığında: "Tanrıların Efendisi tarafından verilen görevi tamamladınız, gidin!" - Apsarasların tabi olmadığı Indra'yı değil, bu Lord Kama'yı kastetmiş olmalı. Çünkü Rig-Veda'da [402]Kama aynı zamanda kişiyi yaratıcılığa götüren ve yönlendiren duygunun kişileştirilmesidir. O , tamamen Soyut İlkeden tezahür ettikten sonra BİR'i yaratılışa doğru iten İlk Hareketti .

“Arzu ilk olarak, Zihnin ilk Tohumu olan O'nda ortaya çıktı; Bilgeler, akıllarının yardımıyla bunun Öz ile Öz Olmayan arasında bir bağlantı olduğunu keşfettiler.

186] Atharva Veda'daki ilahilerden biri Kama'yı Yüce Tanrı ve Yaratıcı olarak över ve şöyle der:

“Önce Kama doğdu. Ne Tanrılar, ne Babalar [Pitris], ne de insanlar O'nun gibi olmadılar.”

Atharva Veda onu Agni ile özdeşleştirir ama onu bu Tanrı'dan üstün kılar. Taittiriya Brahman alegorik olarak onu Dharma'nın (ahlaki dini görev, dindarlık ve adalet) ve Shraddha'nın (İnanç) oğlu yapar. Başka yerlerde Kama, Brahma'nın kalbinden doğar; bu nedenle o Atmabhu'dur - "Kendi kendine var olan" ve Aja - "Doğmamış". Pramloch'un onlara verdiği mesajın çok derin bir felsefi anlamı var; onu Indra'ya göndermek, hikayeyi herhangi bir anlamdan mahrum ederdi. Tıpkı erken Yunan mitolojisinde Eros'un dünyanın yaratılışıyla ilişkilendirildiği ve ancak o zaman Aşk Tanrısı olduğu gibi, orijinal Vedik yönüyle Kama da öyledir; ve Harivamsha onu Venüs olan Lakshmi'nin oğlu olarak tasvir eder. Böylece alegori, psişik unsurun fizyolojik unsuru, gerçek fiziksel insanın atası olan Daksha'nın doğumundan önce geliştirdiğini gösterir - Marisha'dan doğmuş olarak temsil edilir; ve görüneceği gibi, canlıların ve insanların çoğaldığı ortaya çıkmadan önce "irade, görme, dokunma ve yoga yoluyla".

İkinci Irkın veya "Terden Doğan" Irkın üreme tarzının alegorisi böyledir. Aynısı, son gelişimindeki Üçüncü Yarış için de geçerlidir.

Marisha, Ay Soma'nın çabalarıyla, yine Brahma'nın "Akıldan doğan" oğullarının doğurduğu Prachetas tarafından eş olarak alınır [403]; Puranaların yanıltmak, ancak doğruyu söylemek için açıklayıp eklediği gibi, önceki Kalpa veya Life'da Brahma'nın oğlu olan Patrik Daksha'yı ondan doğurdular .

3. Böylece Erken Üçüncü Irk, sayısız dönüşümden sonra insan vücuduna dönüşen "Ter" damlalarından oluşmuştur. Bunu tasavvur etmek veya anlamak, yakalanması zor bir embriyodan bir fetüsün büyüyüp ardından bir çocuğa, sonra da güçlü ve ağır bir insana dönüşmesinden daha zor değildir . Ancak Yorumlara göre, Üçüncü Irk yeniden üreme tarzını değiştiriyor. Ter damlalarını büyüyen, genişleyen ve küresel cisimler - dev yumurtalar haline gelen büyük damlalara dönüştüren vis formativa yayıldığı söylenir . Bu yumurtalarda insan fetüsü birkaç yıl içinde büyüdü. Puranas'ta bilge Kandu'nun kızı Marisha , Prachetas'ın karısı ve Daksha'nın annesi olur. Yani Daksha , bu şekilde doğmuş olan ilk insansı Ataların babasıdır . Ondan sonra bahsedilir. İnsan-mikro kozmosun evrimi, evrenin evrimine benzer. Makrokozmos. Onun evrimi, ikincisinin evrimi ile hayvanın evrimi arasında durmaktadır, buna göre insan da makrokozmdur.

Üçüncü Yarış daha sonra şöyle olur:

4. Androjen veya Hermafroditler. İnsan gelişiminin bu süreci belki de Platon'un Ziyafeti'nde Aristophanes'in eski ırkın doğasını neden "çift cinsiyetli" olarak tanımladığını ve her bireyin biçiminin " bir daire gibi arkası ve yanları kapalı " olarak yuvarlak olduğunu açıklar. , "yol hareketi" daireseldi ... güç ve canavarca hırsla güç açısından korkunçtu." Bu nedenle, onları zayıflatmak için "Zeus onları [Üçüncü Kök Irkta] ikiye böldü ve Apollon [Güneş] onun yönünü izleyerek deriyi birbirine bağladı."

Madagaskar sakinleri - bu ada Lemurya'ya aitti - ilk insanın efsanesini korudu. İlk başta yemek yemeden yaşadı ama sonra alıştı, bacağında bir şişlik belirdi; patladığında, içinden ırklarının annesi olan bir kadın çıktı. Doğru, “varsayımlar alanının hala açık olduğunu gösteren heterojenez ve partenogenez bilimlerimiz var ... ... polipler ... ... bir ağacın tomurcuklanması ve dallanması gibi kendilerinden yavrularını ortaya çıkarıyorlar. ... ". Neden birincil bir insan polipi hayal etmiyorsunuz ? Çok ilginç bir Stauridium polipi , tomurcuklanma ve eşeyli üreme arasında gidip gelir. Bir sap üzerinde bir polip gibi büyümesine rağmen, sonunda deniz ısırgan otu veya denizanasına dönüşen tomurcuklar üretmesi de ilginçtir. Medusa, ev sahibi organizma olan Stauridium polipiyle hiçbir benzerlik taşımaz . Ayrıca farklı bir şekilde, eşeyli bir şekilde çoğalır ve bu şekilde elde edilen yumurtalardan tekrar Stauridia elde edilir . Bu şaşırtıcı gerçek, birçok kişinin -belirli bir cinsiyetten olan ve hermafrodit ebeveynlerden gelen Lemuryalılarda gözlemlendiği gibi- kendi ebeveynlerinden oldukça farklı bir formun geliştirilebileceğini anlamasına yardımcı olabilir . Dahası, insan enkarnasyonları durumunda , ırksal veya bireysel Karma yasasının, kendisine tabi olan kalıtıma bağlı eğilimler üzerinde hüküm sürdüğüne şüphe yoktur.

Ezoterik Budizm " İlham Sahibi'nden gelen ünlü bir mektupta açıklanabilir :

"İnsanlığın çoğunluğu, Dördüncü Kök Irkın yedinci alt ırkına aittir - yukarıda bahsedilen Çinliler ve onların yavruları ve yavruları (Malaylar, Moğollar, Tibetliler, Macarlar, Finliler ve hatta Eskimolar - bunların hepsi bu son dalın kalıntılarıdır). "

Sanskritçe'de Padmapani veya Avalokitesvara, Tibetçe'de Chenrezig var. Avalokitesvara, en yüksek yönüyle ve ilahi Alemlerdeki büyük Logos'tur. Ancak tezahür eden düzlemde, Daksha gibi o, insanların (manevi anlamda) Atasıdır. Padmapani-Avalokitesvara ezoterik olarak Bodhisattva (veya Dhyan-Khogan) Chenrezi Vanchug "güçlü ve her şeyi gören" olarak adlandırılır. Şu anda, genel olarak Asya'nın ve özel olarak Tibet'in en büyük Patronu olarak saygı görüyor. Tibetlilere ve lamalara kutsallık yolunda rehberlik etmek ve Arhatları dünyada tutmak için, bu Cennetsel Varlık çağdan çağa insan formunda tezahür eder. Halk efsanesi, dünyada inanç ölmeye başladığında, "Lotus Taşıyıcısı" Padmapani Chenrezig'in parlak bir ışık huzmesi yaydığını ve ardından iki büyük lamadan biri olan Dalai Lama veya Tashi Lama'da enkarne olduğunu söyler; son olarak, selefleri büyük Rishiler ve Manu'nun Irkımızın başlangıcında ortaya çıktığı, ancak artık görünmediği Hindistan yerine Tibet'te "en mükemmel Buda" olarak enkarne olacağına dair bir inanç var. Dhyani Chenrezig'in ekzoterik yönü bile Ezoterik Öğretiye işaret ediyor. Açıkçası, Daksha gibi, önceki tüm Irkların sentezi ve Üçüncüsünden sonraki tüm insan Irklarının atası - ilki tamamlandı - ve bu nedenle , on bir yüzlü formunda dört İlkel Irkın hepsinin doruk noktası olarak sunuluyor . Bu form, dört sıradan oluşan bir sütundur, her sıranın farklı renklerde üç yüzü veya başı vardır; üç ana fizyolojik dönüşümünün tipik özellikleri olarak her Irk için üç yüz. İlk sıra beyazdır (ay renginde); ikincisi sarıdır; üçüncüsü kırmızı-kahverengidir; sadece iki yüzün olduğu dördüncü - üçüncü yüz açıklanmadı, bu Atlantes'in zamansız sonunun bir ipucu - kahverengi-siyah. Padmapani (Daksha) 189] bir sütun üzerinde oturur ve en üsttedir. Bu bağlamda 39. Ayet ile karşılaştırın. Dhyan Chohan, dört Irk'a başka bir gönderme olarak dört kollu tasvir edilmiştir. İki el katlanmışken, üçüncüsü bir nilüfer tutar - Padmapani, "Lotus Carrier"; çiçek nesil anlamına gelir - dördüncü el, gücünde Bilgeliğin amblemi olan yılanı tutar. Boynunda bir tespih vardır ve kafasında Su - madde, sel - işareti hbulunurken, alnında üçüncü göz, Shiva'nın gözü, ruhsal içgörünün bir işareti yer alır. Adı "Patron" (Tibet'in), "İnsanlığın Kurtarıcısı" dır. Sadece iki kolu olduğu diğer tasvirlerde Chenrezig, Dhyani ve Bodhisattva, Chag-na-Pema-Kar-po, "Beyaz Lotus Sahibi" dir. Diğer adı Chantong, "Bin Gözlü", bin eli olduğunda ve her avucunda bir Bilgelik gözü var, bu eller vücudundan bir ışın ormanı gibi yayılıyor. Adlarından bir diğeri, Sanskritçe, Lokapati veya Lokanatha, "Dünyanın Efendisi" ve Tibetçe "Jigten-Gonpo", Dünyanın tüm kötülüklerden Koruyucusu [404].

Bununla birlikte Padmapani, yalnızca deneyimsiz kişiler için sembolik olarak "Lotus Taşıyıcısı" dır; ezoterik olarak, sonuncusu Padma olarak adlandırılan ve Brahma'nın hayatının yarısını temsil eden Kalpas'ın sahibi anlamına gelir. Gerçekte daha küçük bir Kalpa olmasına rağmen, Brahma'nın Nilüfer'den çıktığı yaşı içerdiği için Maha, "büyük olan" olarak adlandırılır. Teorik olarak Kalpalar sonsuzdur, ancak pratikte Uzay ve Zaman içinde bölünürler ve alt bölümlere ayrılırlar, her bölüm - en küçüğüne kadar - Patron veya Hükümdar olarak kendi Dhyani'sine sahiptir. Çin'deki Padmapani (Avalokitesvara), "insanlığın kurtuluşu için istediği gibi herhangi bir biçim alan" dişil formu Kwan-Yin'e dönüşür. Bu Dhyani'lerin ilgili "doğum günlerinde" takımyıldızların astrolojik yönü hakkında bilgi - Amitabha (Çin'in A-mi-to Fo'su); örneğin, ikinci ayın 19. günü, on birinci ayın 17. günü ve üçüncü ayın 7. günü vb., okültistlere [405]insanların "sihirli" mucizeler dediği şeyleri yaratmaları için en büyük fırsatı verir. Bilinen takımyıldızların ışınlarının altına yerleştirilmiş büyülü bir aynada, herhangi bir bireyin geleceği, gelecekteki tüm olayları katı bir sırayla geçerek görülebilir . Ancak madalyonun diğer yüzüne dikkat edin - CADI.

190]

İSTASYON VIII

28. İlk memeliler nasıl ortaya çıktı? 29. Yarı-Darwinci Evrim. 30. Hayvanlar yoğun bedenler alırlar. 31. Cinsel ayrılıkları. 32. Aklı olmayanın ilk günahı.

28. TATLI DAMLAMASINDAN, MADDE ÇIKIŞLARINDAN, ESKİ ÇARKIN İNSAN VE HAYVANLARININ ÖLÜ VÜCUTLARININ MALZEMELERİNDEN [406]VE TOZUNUN BOŞALTILMASINDAN İLK HAYVANLAR YAPILMIŞTIR [407].

Okült Öğreti, bu Turda memelilerin insandan sonra evrim tarafından ortaya çıkarıldığını belirtir. Evrim döngüler halinde ilerler. Birinci Turda mineraller, bitkiler ve hayvanlarla başlayan Yedi Turun Büyük Manvantarik Döngüsü, aşağı doğru bir yay çizerek evrimsel çalışmasını Dördüncü Irkın ortasında ölü bir noktaya getirir. Dördüncü Tur. Bu orta noktaya Dünyamızda - Dördüncü Küre ve en alttaki - ve şimdiki Çemberde ulaşıldı. Ve Monad, Küre A'daki ilk "metalleşmesinden" sonra, üçüncü veya yoğun durumun son derecesi dışında, maddenin bu üç durumunun tüm derecelerinden mineral, bitki ve hayvan dünyalarından geçtiğinden, sadece "evrimin orta dönüm noktasında" ulaştığı D Küresi'ndeki Dördüncü Tur'un başında önce insanın ortaya çıkması son derece mantıklı ve doğaldır; ve ayrıca vücudunun bileşiminin nesnellik için mümkün olan en iyi maddeden olması. Daha fazla açıklık için şunu söyleyelim: Monad enkarnasyon döngüsüne azalan bir yay üzerinde üç nesnel krallık aracılığıyla başlarsa, o zaman zorunlu olarak bir insan gibi kürenin yükselen yayına girmelidir. Düşen kavis üzerinde, tam olarak, manevi olan yavaş yavaş maddeye dönüşür. Temelin orta çizgisinde, insanda Ruh ve Madde dengelenir. Yükselen kavis üzerinde Ruh, fiziksel ya da Madde pahasına kendini yeniden yavaş yavaş ortaya koymaya başlar, böylece, Yedinci Turun Yedinci Irkının sonunda, Monad kendisini maddeden ve tüm [ 191 ] başlangıçta olduğu gibi mülkler, ancak ek olarak, kötülükleri ve cazibeleri olmadan tüm kişisel yaşamlarının meyvesi olan deneyim ve bilgelik kazanıyor.

, gerçek ezoterik anlamlarıyla okunursa , Yaratılış'ın hem birinci hem de ikinci bölümlerinde gerçekleşir ; çünkü birinci bölüm , insanın Bilgelik Elohim'i tarafından bilinçli yaşama çağrıldığı ana kadar, Dördüncü Turun ilk Üç Irkının yanı sıra ilk Üç Turun tarihini içerir . Birinci bölümde göklerin hayvanları, balinaları ve kuşları androjen Adem'den önce yaratılmıştır [408]. İkinci bölümde önce Adem (cinsiyetsiz), ondan sonra hayvanlar belirir. İlk iki Irkın ve Üçüncü Irkın ilk yarısının zihinsel uyuşukluk ve bilinçsizlik durumu bile Tekvin'in ikinci bölümünde Adem'in derin uykusuyla sembolize edilir . Yani, bu "uyku" altında, rüyalar veya zihinsel hareketsizlik olmadan, teorisyen Fransız Naudin'in hayal ettiği gibi, Ruhun ve Zihnin kış uykusu anlamına gelir ve cinsiyet farklılaşmasının fizyolojik süreci değil.

Puranalar , Keldani ve Mısır parçaları ve Çin efsaneleri, evrim süreci ve düzeni söz konusu olduğunda, hepsi Gizli Öğreti ile özdeşlik gösterir. Onlarda neredeyse tüm öğretilerimizin bir teyidini buluyoruz: örneğin, Üçüncü Irk'ta yumurtlayarak üreme tarzına atıfta bulunan bir ifade ve hatta memelilerin ilk biçimlerinin daha az masum üreme tarzına dair bir ipucu. Yorumlar "Devler, şeffaf, dilsiz ve canavardılar" diyor. Bu bağlamda birkaç Rishi'nin ve onların çeşitli soylarının hikayelerini araştırın. Pulastya, tüm Yılanların ve yumurtlayan yavru Nagaların babası olarak temsil edilir; Kashiyapa, karısı Tamra aracılığıyla kuşların atası ve tüylü kabilenin kralı Garuda'dır; diğer eşi Surabhi aracılığıyla ilk inek ve bufalo yetiştiricisiydi.

Gizli Öğreti'de, ilk Nagalar - Yılanlardan daha bilge Varlıklar - "İrade ve Yoga"nın, cinsiyetlerin tamamen ayrılmasından önce doğan, "insan embriyoları içeren yumurtalarda gelişen, güçle yaratılan (Kriyashakti) 192] Oğullarıdır. Kutsal Bilgelerin [409]" , erken Üçüncü Irk'a ait [410].

“Üç [üst] dünyanın Efendileri onlarda cisimleşmişti – Tushita olan Rudra'nın çeşitli sınıfları; Jaya kimdi ve Aditya kim”; çünkü Parashara'nın açıkladığı gibi: "Bu son derece güçlü Rudralar için yüzlerce isim var. Bilgelik Yılanı olan ilkel Nagaların bazı torunları, büyük Atlantis'in şanlı günlerinde anakarası yükseldiğinde Amerika'da yaşadılar. Amerika Patala'dır veya Jambu Dvipa'nın zıttıdır, ancak Bharata Varsha değildir. Aksi takdirde, gelenekler ve efsaneler nereden geliyor - ve ikincisi her zaman tarihten daha güvenilirdir , Augustine Thierry'nin dediği gibi - ve hatta Meksika'da hala var olan bazı "şifacılar" ve din adamlarının adlarındaki kimlik? Nargallar ve Nagallar hakkında ve ayrıca misyonerler tarafından "şeytan kültü" olarak adlandırılan Nagalizm hakkında birkaç söz söylememiz gerekecek.

Vayu Purana'da bulunabilen "Daksha'nın Kurban Edilmesi" hakkında bir efsane vardır . Alegorik olmasına rağmen, doğa bilimci için bilimsel teori ve hipotezler olarak kabul edilen tüm sözde bilimsel fantezilerden daha fazla anlam ve biyolojik vahiy içerir.

Tanrılar ile Raum kabilesi arasındaki genel savaş sırasında kafasının vücudundan ayrıldığı "efsanede" fiziksel insanın da yaratıcısı olarak kabul edilir . Kashi Khanda'ya göre Skanda Purana'da ateşte yanan bu kafanın yerini bir koç başı aldı . Ancak bir koç başı ve boynuzları her zaman üretici gücün ve çoğaltıcı gücün simgesidir ve bu nedenle falliktirler. Daha önce gösterdiğimiz gibi, insanın doğum çağını cinsel birleşme yoluyla kuran Daksha'dır. Ancak bu üreme tarzı, tahmin edilebileceği gibi birdenbire oluşmadı, tek bir "doğal" yol haline gelmesi yüzyıllar sürdü. Bu nedenle, Daksha'nın Tanrılara kurban edilmesinin, Evrimi ve İlerlemeyi kişileştiren , ancak aynı zamanda Restoratör olan Yıkım Tanrısı Shiva tarafından engellendiği gösteriliyor; bir biçimdeki şeyleri başka, daha mükemmel bir biçimde hayata [193] geri getirmek için yok eder . Shiva-Rudra nefesiyle "bin başlı, bin kollu" bir canavar olan korkunç Virabhadra'yı yaratır ve ona Daksha tarafından hazırlanan kurbanı yok etmesi talimatını verir. Sonra Virabhadra, "hayaletler diyarında (ruhani insanlar) ikamet eden ... derisinin gözeneklerinden (Roma- kupa) güçlü Raumlar yarattı [411]. " Şimdi, alegori ne kadar efsanevi olursa olsun, İlyada kadar tarihsel olan Mahabharata [412], Rauma ve diğer ırkların aynı şekilde Roma-koopa'dan, saç veya deri gözeneklerinden ortaya çıktığını iddia ediyor. "Daksha'nın Kurban Edilmesi"nin bu alegorik tasviri, "Terden Doğan"ın farkında olan Gizli Öğreti öğrencileri için anlamlarla doludur.

Ayrıca Vayu Purana'da kurban anlatılırken bu kurbanın yumurtadan, buhardan, bitkilerden, deri gözeneklerinden ve ancak en sonunda rahimden doğan varlıkların huzurunda gerçekleştiği söylenir [413].

Daksha, erken Üçüncü Irk'ı kişileştirir, kutsal ve saftır, ancak yine de Bireysel Ego'dan yoksundur ve yalnızca pasif yeteneklere sahiptir. Bu nedenle Brahma ona (dışsal terimlerle) yaratmasını emreder; düzene itaat ederek - "yukarı ve aşağı" (Avara ve Vara) yavrular (Putra), iki ayaklı ve dört ayaklı yarattığında ; ve iradesiyle dişil varlıklar, Tanrılar, Daityalar (Dördüncü Irkın Devleri) ve yılan-tanrılar, hayvanlar, sığırlar ve Danavalar (Titanlar ve Demon-Büyücüler) ve diğer varlıkları doğurdu .

“Bu dönemden itibaren canlılar eşeyli birleşme yoluyla doğmaya başladı. Daksha zamanına kadar, çeşitli şekillerde çoğaldılar - irade, görme, dokunma ve dindar bilgeler ve diğer kutsal insanlar tarafından yaşamda gerçekleştirilen dini perhizlerin etkisiyle [414].

Ve şimdi tamamen zoolojik bir doktrine geliyoruz.

_____

İSTASYON VII. - Devam .

29. SÜRÜNGENLERE KEMİKLİ HAYVANLAR, DERİNLİKLERİN EJDERHALARI VE UÇAN SARPLAR [415]EKLENMİŞTİR. YERYÜZÜNDE YÜRÜYENLERİN KANATLARI VARDIR. UZUN BOYUNLULAR SUYA DALARAK AİLE KUŞLARI OLDU.

[194] oldukça hemfikir olduğu noktadır . Sürüngenler ve kuşlar arasındaki bu geçiş sürecini temsil eden kayıp halkalar, özellikle Vogt'un Ornithoscelidae, Hesperornis ve Archæopteryx'inde en büyük ikiyüzlü için açıktır .

_____

30. ÜÇÜNCÜ [416]KEMİKLİ HAYVAN BÜYÜME VE DEĞİŞME SIRASINDA; KEMİKLİ HAYVAN OLDULAR, ÇAYALARI YOĞUN OLDU [417].

Önce omurgalılar sonra memeliler. Bundan önce hayvanlar da tıpkı insan gibi ruhani proto-organizmalardı.

_____

EDENAS, yılanlar ve ejderhalar

31. ÖNCE HAYVANLARIN BAĞLANTISI KESİLMİŞTİR [418]. ÜRETİLMEYE BAŞLADILAR. İKİ BİR ADAMIN [419]DA BAĞLANTISINI KESTİ. DEDİ [420]: BİZ ONLAR GİBİ OLACAĞIZ; BİRLEŞTİRELİM VE YARATIKLAR YARATALIM." ONLAR YAPTI...

HAYVAN İLE BİRLEŞEN KIVILCIMLARI YOK OLANLAR . [421]SESSİZ IRKLARI ONLARDAN ÜRETTİLER. BİZ [422]ÇOK OLDUK VE ONLAR OLDU. AMA DİLLERİ BOŞALTILMIŞTIR [423]. ONLARIN SOYLARININ DİLİ KALDI. CANAVARLAR YAPTILAR. DÖRT ÜZERİNDE YÜRÜYEN KIZIL SAÇLARLA KAPLANMIŞ BÜKÜLMÜŞ CANAVARLAR YARIŞI [424]. SESSİZ BİR YARIŞ, UTANÇ VERMEMEK İÇİN [425].

Memelilerin orijinal hermafrodizmi ve ardından cinsiyetlerin ayrılması gerçeği, artık biyoloji açısından bile tartışılmaz hale geldi. Prof. İnançlı bir Darwinist olan Oscar Schmidt:

“Organların kullanılıp kullanılmaması, seçilimle birleştiğinde, [?] cinsiyetlerin ayrılmasını ve aksi takdirde tamamen anlaşılmaz olan ilkel üreme organlarının varlığını açıklar. Her cinsiyet, özellikle omurgalılar arasında, diğer cinse özgü üreme aygıtının belirli belirtilerine sahiptir ve antik çağ bile hermafrodizmi insanlığın doğal birincil durumu olarak kabul etmiştir ... Bu ilkel genital organların kalıtım yoluyla aktarılma ısrarı dikkat çekicidir. Memeli türleri arasında gerçek hermafrodizme rastlanmaz, ancak gelişimlerinin tüm [426]195] dönemi boyunca, bilinmeyen ataları tarafından eskiliği belirlenemeyen zamanlarda tasarlanan tüm bu kalıntıları taşırlar .

31. Ayet "Önce hayvanlar ayrıldı" diyor. Bu dönemde insanların fizyolojik olarak şu anda temsil ettiklerinden bile farklı olduklarını unutmayın, çünkü Beşinci Irk'ın orta noktası çoktan geçmişti. Devasa "dişi hayvanların" ne olduğu bize söylenmedi; ama şüphesiz o "insanlar" günümüz insanlarından ne kadar farklıysa, onlar da şimdi bildiğimiz insanlardan o kadar farklıydılar.

Bu, o zamanlar var olan bazı alt ırkların ilk fiziksel "maddeye düşüşü" idi. 24. Ayet'i hatırlayın . yani gelişmemişler ve Üçüncü Irkın sonlarında enkarne olmuşlar ve böylece ona zeka bahşedilmiş olarak gösteriliyorlar . Böylece, "kıvılcım" olmayan ve bu nedenle sorumsuz olan beyinsiz veya "zihne sahip olmayan" Irkların günahı, kendileriyle ilgili karmik görevlerini yerine getirmeyi reddedenlerin üzerine düştü.

_____

GEÇMİŞİYLE İLGİLİ OLARAK YAPILABİLECEK İTİRAZLAR

Böylece okültizm, Doğanın insanı bir maymundan veya her ikisinin de ortak bir atasından geliştirdiği fikrini reddetmekle kalmaz; ama tam tersine, en antropoid türlerden bazılarının kökenini erken Atlantis Dönemi'ndeki Üçüncü Irk halkına yerleştirir. Bu öneri daha sonra onaylanıp açıklanacağı için şimdilik birkaç sözle yetineceğim. Ancak, netlik adına, ilk ciltte, Stanza VI'da söylenenleri kısaca tekrarlayacağız.

maymun benzeri bir dış form oluşturduğunu söylemek oldukça doğruysa , o zaman bu formun "kayıp halka" formundan her şey kadar uzak olduğu da doğrudur. diğer çeşitli kabuklar, bu astral form, Doğanın tüm krallıkları boyunca doğal evrimi boyunca. Ayrıca böyle bir evrim, daha önce gösterildiği gibi, bu gezegende Dördüncü Turunda değil, yalnızca Birinci, İkinci ve Üçüncü Turda gerçekleşti; şimdiki İnsanlığın Birinci Kök Irkında neyse o oldu. Gerçek evrim çizgisi, Darwin'inkinden farklıdır ve Darwin "doğal seçilim" ve benzeri dogmalardan vazgeçmediği sürece her iki sistem de uzlaşmazdır. 196] Gerçekten de, Haeckel'in Monera'sı ile Manu'nun Sarisripa'sı arasında Jiva imgesinde aşılmaz bir uçurum vardır: "insan" Monad için, ister bir taşın atomunda "metalleşmemiş", ister bir bitkide "bitkiselleşmiş" olsun, Bir hayvanda "hayvansızlaştırılmış", her zaman ilahi olacaktır, dolayısıyla insan Monad da olacaktır . Ancak mutlak olarak ilahi hale geldiğinde insan olmaktan çıkar . Monad "mineral", "sebze" ve "hayvan" terimleri yüzeysel bir ayrım yaratmak amacıyla kullanılmaktadır; İlahi olandan başka Monad (Jiva) yoktur ve bu nedenle, zaten bir zamanlar ya da gelecekte insan olması gerekir. İkinci terim, ayrım iyi anlaşılmadıkça anlamsız kalacaktır. Monad, ötesindeki uçsuz bucaksız Okyanustan bir damladır ya da daha doğru bir ifadeyle, içindedir . Birincil farklılaşma planı. O, en yüksek yönüyle tanrısaldır ve en düşük haliyle insandır - burada "daha yüksek" ve "aşağı" tanımlayıcıları, daha iyi kelimeler bulunmadığı için kullanılmıştır - ancak o, her koşulda veya herhangi bir dış biçimde, durumlar dışında her zaman bir Monad olarak kalır. Nirvana'da. . Leibniz'in dediği gibi, sadece Doğu Öğretisini tekrarlayarak Logos'un Evreni İlahi Akılda göstermesi ve tezahür eden Evrenin Monadlarının her birinde gösterilmesi gibi, Monad da enkarnasyon döngüsü sırasında kendi içinde her şeyi sergilemelidir. her krallığın temel biçimleri . Bu nedenle, Kabalistler doğru bir şekilde "insan bir taş, bir bitki, bir hayvan, bir insan, bir ruh ve nihayet Tanrı olur" derler, böylece döngüsünü veya dolaşımını tamamlar ve Göksel olarak başladığı noktaya geri döner. Adam _ Ama "İnsan" derken, Fiziksel bedeni bir yana, Düşünen bir Varlık değil, İlahi Monad kastedilmektedir. Bilim adamları, ölümsüz bir Ruh'un varlığını inkar etmekle birlikte, şimdi onun izini en düşükten en yükseğe kadar bir dizi hayvan formu aracılığıyla çıkarmaya çalışıyorlar; oysa aslında tüm gerçek fauna, Stanza'ların bahsettiği ilkel canavarların yavrularıdır. Hayvanlar -sürüngen hayvanlar ve bu Dördüncü Turda insandan önce gelen sularda yaşayanlar, ayrıca Üçüncü Irkın çağdaşları ve hatta Üçüncü ve Dördüncü Irklardan sonra ortaya çıkan memeliler- hepsi, doğrudan veya dolaylı olarak, fiziksel olarak karşılıklıdır . ve İnsan'ın toplam işleri. Bu Manvantara'nın, yani önceki üç Turun adamının tüm Doğa Krallıklarından geçtiğini söylemek doğrudur. Onun "bir taş, bir bitki, bir hayvan" olduğunu. Ama (a) bu taşlar, bitkiler ve hayvanlar, Dördüncü Turun taşlarına, bitkilerine ve hayvanlarına belli belirsiz göndermeler yapıyordu; ve (b) ikincisi bile, Dördüncü Turun başlangıcında, okültistlerin [197] ifadesiyle, gerçek taşlar, bitkiler ve hayvanlar gibi astral gölgelerdi. Üstelik insanın, hayvanın ya da bitkinin ne biçimleri ne de türleri daha sonra oldukları gibi değildi. Böylece, Ezoterik Budizm'de söylendiği gibi , insanların Chhaya'larından önce gelen Dördüncü Turun hayvanlar aleminin alt varlıklarının astral prototipleri yoğunlaştırıldı, ancak yine de daha eterik formların veya görüntülerin çok eterik kılıfları yaratıldı . D alanında Üçüncü Turun sonuçlandırılması ; maddenin kalıntılarından yaratılan; 28. ayetin dediği gibi , önceki "Çark" veya Üçüncü Turdan önceki insan ve (diğer soyu tükenmiş ) hayvanların ölü bedenlerinden elde edilen madde, tabiri caizse, hala Üçüncü Turdaki insanın yavrularıydı, memeliler bu Yuvarlak, varlıklarını büyük ölçüde yine İnsana borçludur. Ayrıca gerçek antropoid hayvanın "atası" olan maymun, henüz akıl sahibi olmayan, fiziksel olarak bir hayvan düzeyine inerek insanlık onurunu lekeleyen bir adamın doğrudan soyundan gelmektedir.

Bu anlatılanlar, insanın hayvanlardan türediğine dair delil olarak ileri sürülen deyim yerindeyse fizyolojik delillerden bazılarını açıklamaktadır.

Evrimcilerin üzerinde en çok durdukları nokta, "embriyonun tarihi, kısacası, ırkların tarihidir"dir. Ne:

“Gelişimindeki her organizma, yumurtadan başlayarak, atalarının Dünya tarihi boyunca benzer bir sırayla geçtiği bir dizi formdan geçer [427]. Embriyonun tarihi ... minyatür bir resim ve tüm ırkın gelişiminin ana hatlarıdır. Bu anlayış, organik gelişmenin temel yasası incelemelerinin başına yerleştirmemiz gereken biyogenetik yasamızın temelini oluşturur [428].

Bu modern teori, en eski çağların Bilgeleri ve Okültistleri tarafından bir gerçek olarak biliniyordu ve onlar tarafından çok daha [198] felsefi olarak ifade edildi. Karşılaştırma için birkaç nokta vermek üzere, " Isis Unveiled "dan bir sayfa alıntı yapılabilir. Fizyologların tüm bilgilerine rağmen teratolojik fenomeni neden açıklayamadıkları soruldu.

"Embriyonun gelişimini ve büyümesini "özel bir çalışma konusu" haline getiren her anatomist ... fazla beyin çabası göstermeden, günlük gözlemlerin ve kendi gözleriyle tanıklığın kendisine, yani insan embriyosunun, belirli bir döneme kadar, bir amfibiyene benzer, ilk aşamasında bir havyar topundan - yani iribaştan dönüşümler. Ancak hiçbir fizyolog veya anatomist, insanın gelişimi için - mikrop fikrindeki fiziksel görünümünün ilk anından nihai oluşumuna ve doğumuna kadar - Pisagor'un metempsikozunun Ezoterik Doktrini'ni uygulamayı düşünmemiş görünüyor. eleştirmenler tarafından çok yanlış yorumlanmıştır. Kabalistik aksiyomun anlamı: "taş bitki olur, bitki hayvan olur, hayvan insan olur, vs.", insanın bu Dünya üzerindeki ruhsal ve fiziksel evrimi ile bağlantılı olarak başka yerlerde daha önce bahsedilmişti. Şimdi bu konuyu daha da netleştirmek için birkaç kelime ekleyeceğiz.

Gelecekteki insanın orijinal formu nedir? Tahıl, hücre, der bazı fizyologlar; molekül, ovum ovum, diğerleri diyor. Analiz edilebilseydi - mikroskop altında veya başka bir şekilde - nelerden oluşmasını beklerdiniz? Analoji yoluyla, doğumda dolaşımdan biriken ve organik maddenin birikintisiyle birleşen inorganik maddenin çekirdekçiğini söylemeliyiz. Başka bir deyişle, geleceğin insanının bu küçük çekirdeği, taşla aynı elementlerden - insanın yaşamaya çağrıldığı Dünya ile aynı elementlerden - oluşur. Musa'nın otoritesini kabul eden Kabalistler, onun canlı bir varlık yaratmak için toprak ve suya ihtiyaç olduğu gözlemine dayanırlar ve bu nedenle insanın önce taş olarak göründüğü söylenebilir.

Üç veya dört haftanın sonunda, yumurta bir bitki görünümünü alır, bir ucu küresel ve diğer ucu havuç gibi sivri olur. Kesildiğinde, tıpkı bir soğan gibi çok ince tabakalardan veya kabuklardan ve içindeki sıvıdan oluştuğunu görürüz. Bu tabakalar alt uçta birbirine değmektedir ve embriyo göbek kordonunun tabanından adeta daldaki bir meyve gibi sarkmaktadır. Taş artık "metempsikozla" bir bitkiye dönüşmüştür. Daha sonra embriyonik varlık, uzuvlarını içten dışa doğru çıkarmaya ve özelliklerini geliştirmeye başlar. Gözler iki siyah nokta olarak görünür; kulaklar, burun ve ağız dışarı çıkmaya başlamadan önce ananas noktaları gibi çöküntüler oluşturur. Embriyo, hayvan benzeri bir rahme dönüşmeye başlar - iribaşın şekli - ve amfibi bir sürüngen gibi suda yaşar ve sudan gelişir. Monad'ı henüz insan ya da ölümsüz olmadı, çünkü Kabalistler bize bunun sadece "dördüncü saatte" olduğunu söylüyorlar. Ardışık gelişimde cenin, insanoğlunun karakteristik özelliklerini alır , ölümsüz nefesin ilk titremesi onun varlığından geçer; hareket eder... ve ilahi doğa, insanın ruh haline geldiği fiziksel ölüm anına kadar içinde kalacağı çocuksu bir biçimde kurulur.

Kabalistler dokuz aylık eğitimin gizemli sürecini "bireysel evrim döngüsünün" tamamlanması olarak adlandırırlar. Fetüs rahimdeki likör amnii içinde gelişirken, Dünya da Evrenin Rahminde evrensel Eter veya Astral Sıvı içinde büyür. Bu kozmik çocuklar, sakinleri olan pigmeler gibi, önce çekirdek, sonra yumurtadır, sonra yavaş yavaş büyürler ve sırayla anne olurlar, mineral, bitki ve insan formları geliştirirler. Okültist olarak adlandırılan bu parlak düşünürler, merkezden çevreye, anlaşılmaz balondan Kozmos'un en uç sınırlarına kadar, sonsuz bir dizi içinde bir döngüye giren, içeren ve içeren bir döngünün izlerini bulurlar. Embriyo doğum öncesi küresinde, birey ailesinde, aile devlette, devlet insanlıkta, Dünya bizim sistemimizde, bu sistem merkezi Evreninde, Evren Kozmosta ve Kozmos BİR'de gelişir. NEDEN - Sonsuz ve Sonsuz [429].

Gördüğümüz gibi Haeckel'inkinden farklı olan evrim felsefeleri böyledir .

Her şey Büyük Bütünün sadece bir parçası

Bedeni Doğa ve (Parabraman) Ruh olan.

Okültizm'in delilleri bunlardır ve bilim tarafından reddedilirler. Ancak bu durumda insan aklı ile hayvan aklı arasındaki uçurum nasıl izah edilebilir? Eğer antropoid ve ilkel insanın bir argümani gratia ortak ataları varsa -modern teorinin ortaya koyduğu gibi- nasıl oluyor da bu iki grup zihinsel gelişimlerinde birbirinden bu kadar büyük farklılıklar gösteriyor? Doğru, Okültiste Okültizmin her durumda bilimin tekrarladığını ileri sürdüğü söylenebilir; antropoid maymun ve insana ortak bir ata verir , çünkü ilkinin İlkel İnsan'dan geldiğini saptar. Evet, ama bu "İlkel İnsan" yalnızca dış görünüşünde insandı . Dişi bir hayvan canavarla bir dizi maymunun atasını doğurduğunda ne aklı ne de ruhu vardı . Bu teori - eğer bir teori ise - en azından mantıklıdır ve insan ve hayvan zihni arasındaki boşluğu doldurur. Böylece, şimdiye kadar anlaşılmaz ve açıklanamayan her şeyi açıklar. Bilimin neredeyse ikna olduğu bir gerçek, evrimin şu anki aşamasında, bir insanın bir hayvanla çiftleşmesinden hiçbir yavrunun çıkamayacağı gerçeği, başka yerlerde düşünülmüş ve açıklanmıştır.

insanın ve büyük maymunun ortak bir ataya sahip olduğuna dair kabul edilmiş (ya da buna yakın) sonuçlar ile bu sonucu reddeden ve her şeyin ortak bir ataya sahip olduğu gerçeğini kabul eden Okültizm öğretileri arasındaki temel fark nedir? şeyler ve tüm canlılar aynı ortak kaynaktan mı geliyor? Materyalist bilim, insanı yavaş yavaş şu an olduğu kişiye doğru geliştirir . Monera adlı ilk protoplazmik parçacıktan başlayarak - bize, diğer her şey gibi, "200'den itibaren ölçülemez çağlar boyunca ] birkaç veya tek bir basit, kendi kendine ortaya çıkan , tek bir evrim yasasını izleyen basit bir ilk biçimden başladığı söylendi" - "bilinmeyen ve bilinemeyen" türlerden geçerek maymuna oradan da insana geçer. Bu ara formların nerede bulunacağı bize söylenmiyor, çünkü bu gerçek, Haeckel gibi insanların onları ad libitum icat etmelerine hiçbir şekilde engel olmasa da, insan ve maymunlar arasında hiçbir "kayıp halka" bulunmamış olması gibi basit bir nedenden dolayı .

Ama asla bulunamayacaklar; basitçe, insanı gerçek atalarına bağlayan bağlantı, nesnel düzlemde ve biçimlerin maddi dünyasında aranırken, insanın bizzat hayvan barınağında mikroskoptan ve neşterden güvenilir bir şekilde gizlendiği için. " Isis Unveiled " da söylediğimizi tekrarlıyoruz :

"Her şeyin başlangıcı Ruh'ta vardı - Darwin'in teorisinin öğrettiği gibi, evrim başlangıçta yukarıdan başladı ve aşağı doğru bir yay izledi, tersi değil. Başka bir deyişle, nihai aşağılanmaya ulaşılana kadar, formların kademeli olarak somutlaşması vardı. Bu, modern evrim doktrininin spekülatif hipotezler alanına girdiği noktadır. Bu döneme ulaştıktan sonra, insanın kökenini "protoplazmik kökünden, tortuların oluşumundan çok önce var olan denizlerin çamuruna ekilmiş olan" izini süren Haeckel'in Antropogenezini anlamak bizim için daha kolay olacaktır . en eski fosil kayalar", Huxley'in açıklamasına göre. Yine de (Üçüncü Irk'tan olan) insanın "[astral] memeli maymun benzeri organizmanın kademeli değişimiyle" geliştiğini anlamamız bizim için daha kolay olacaktır, eğer aynı teorinin, biraz değiştirilmiş ve daha fazla Berosus'a göre , yoğun ve daha az rafine form , ancak aynı derecede anlaşılır terimlerle, zamanından binlerce yıl önce, balık adam Oann veya Babil yarı iblisi Dagon tarafından öğretildi [430].

Türlerin Darwinci menşe çizgisinin ötesinde ne var? Darwin'e göre "doğrulanamayan hipotezler"den başka bir şey değil. Çünkü, kendi ifadesiyle, tüm varlıkları "Silüriyen sistemin ilk katmanlarının zamanından çok önce yaşamış olan birkaç varlığın doğrudan soyundan gelenler" olarak görmektedir [431]. Bize bu "birkaç varlığın" neye benzediğini göstermeye çalışmıyor. Ancak bu, hedefimize eşit derecede uygundur, çünkü onların var olduğu gerçeğinin yalnızca varsayımı ve bu fikrin onaylanması ve işlenmesi için eskilere başvurmak zaten bilimsel onay mührünü alıyor [432].

Nitekim çalışmamızda da savunduğumuz gibi, Darwin'in türlerin gelişimi teorisini kabul edersek, onun çıkış noktasının açık bir kapının eşiğinde olduğunu görürüz. Onunla içeride kalmakta ya da ötesinde sınırsız ve anlaşılmazın, daha doğrusu Anlatılamazın yattığı eşiği geçmekte özgürüz. Ölümlü dilimiz, ruhumuzun - bu Dünya'dayken - büyük "Ötesini" belli belirsiz gördüğünü ifade etmek için yeterli değilse, bunu zamansız Sonsuzlukta bir noktada kavramak zorunda kalacaktır . Ama Haeckel'in teorisinin "ötesinde" ne yatıyor? Sadece Bathybius Haeckelii ve daha fazlası değil .

İSTASYON IX

İNSAN EVRİMİ

33. Yaratıcılar tövbe eder. 34. Gafletlerinin kefaretini öderler. 35. Kişi akıl sahibi olur. 36. Dördüncü Irk mükemmel konuşmayı geliştirir. 37. Her androjen ayrıldı ve biseksüel oldu.

33. İNSANLARI [433]GÖRMEYEN [434]LHA [435]GÖZYAŞI DÖKTÜ VE DEDİ:

34. “AMANASA, [436]GELECEĞİMİZ LISH EVİMİZİ YOK ETMİŞTİR. BU KARMA'DIR. ALIŞKANLIKLARIMIZI BAŞKALARINDA YERLEŞTİRELİM. ONLARA EN KÖTÜSÜNÜN OLMADIĞINI DAHA İYİ ÖĞRETİN. ONLAR YAPTI…

35. SONRA TÜM İNSANLARA MANAS HEDİYE EDİLMİŞTİR [437]. MUHTEŞEMİN İŞLEDİĞİ GÜNAHI GÖRDÜLER.

Ama ilahi aklın ışını hala uykuda olan zihinlerinin alanını aydınlatmadan önce çoktan ayrılmışlardı ve günah işlediler . Yani, bilinçsizce kötülük yaptılar ve doğal olmayan bir sonuca yol açtılar. Bununla birlikte, diğer altı temel kardeş ırk gibi, bu yedinci, bundan böyle yozlaşmış ırk, işlenen günah nedeniyle nihai gelişimi için zamanını beklemek zorunda kalacak - bu ırk bile Yedi Yoldan birinin son gününde olacak. . İçin:

"Bilgeler [438], Doğanın düzenini korurlar, kendilerini gizlice güzel biçimlere büründürürler [439]. "

202] Ama çiftleşmenin gerçekleştiği "hayvanların" şu anda zooloji tarafından bilinenlerle aynı türden olup olmadığını araştırmalıyız?

Kadim Bilgeliğin tanıklığına ve eski kayıtlara göre "Düşüş", Üçüncü Irk'ın başlarında insanların ve nesnelerin enkarne Yaratıcısı olan Daksha'nın insanlığın ayrılan kısmına yol açmak için ortadan kaybolmasından hemen sonra gerçekleşti. Yorumlardan biri aşağıdaki sözlerle "Güz" öncesi detayları vermektedir.

"İnsanın Dördüncü Evriminin ilk döneminde, insanlık krallığı birkaç ve çeşitli yönlerde kollara ayrıldı. İlk temsilcilerinin dış yapısı tekdüze değildi, çünkü taşıyıcılar [ geleceğin tamamen fiziksel insanın içinde büyüdüğü yumurta benzeri, dış kabuklar], sertleşmeye zaman bulamadan, genellikle şu anda bilinmeyen türden devasa hayvanlar tarafından tecavüze uğruyordu. ve Doğanın girişim ve çabalarına ait. Bunun sonucu, canavarlardan, yarı hayvanlardan ve yarı insanlardan oluşan bir ara ırktı. Ancak başarısız oldukları için nefes almalarına ve uzun yaşamalarına izin verilmedi; ve psişik doğanın gücü, doğası gereği fiziksel doğadan daha yüksek olmasına rağmen, yine de çok zayıftı ve zar zor kurulmuştu ve bu nedenle, "Yumurtadan Doğan" Oğullar, bu tür birkaç dişiyle çiftleşti ve diğer insan canavarları doğurdu. Daha sonra, hayvan türleri ve insan ırkları giderek daha dengeli hale gelince, birbirlerinden ayrıldılar ve artık çiftleşmediler. İnsan artık yaratılmadı - doğurdu. Ama eski günlerde insanların olduğu kadar hayvanların da babası oldu. Bu nedenle, artık kendi isteğiyle çocuk doğurmayan erkeklerden söz eden Bilgeler [ya da bilge adamlar], Danavalar [Devler] gibi, başka türlere ait dişilerle çeşitli hayvanları doğuran - [bazılarında [bazılarında] olan hayvanlar] yol] oğulları gibi; ve [insan erkeklerin] dilsiz yaratıkların [sözde] babaları olarak görülmek istemediklerini - bu Bilgeler adil ve akıllıca iddia ettiler. Bunu [böyle bir durumu] görünce, son Irkların [Üçüncü ve Dördüncü] Kralları ve Efendileri, günahkâr ilişki yasağını mühürlediler. Bu Karma'yı bozdu ve yeni bir [Karma] geliştirdi [440]. Onlar [İlahi Krallar] günahkarları kısırlıkla vurdular. Kırmızı ve Mavi Irkları yok ettiler [441]. "

Başka bir yerde buluyoruz:

“Mavi ve kırmızı suratlı canavar-adamlar daha sonraki zamanlarda bile vardı; [insan ve hayvan türleri arasındaki] gerçek çiftleşmeden değil, akrabalık yoluyla.”

Ve başka bir yerde bahsediliyor:

“Esmer yüzlü, kızıl saçlı, dört ayak üzerinde yürüyen insanlar; esneyip bükülen [tüm boylarına kadar gerilen ve kollarının üzerine çöken], ataları gibi konuşan ve dev büyük büyükanneleri gibi dört ayak üzerinde koşan.”

203] Haeckel'in takipçilerinin bu temsilcilerde "Homo Primigenius"u değil, Avustralya vahşilerinin bazı kabileleri gibi bazı alt kabileleri tanımaları mümkündür . Bununla birlikte, bu vahşiler bile antropoid maymunların torunları değil, insan babaların ve yarı insan annelerin veya daha doğrusu insan canavarların - ilk Yorum'da bahsedilen başarısızlıkların - torunlarıdır. Gerçek antropoidler, Haeckel'in Catarrhini ve Platyrrhini'si çok daha sonra, Atlantis'in son günlerinde ortaya çıktı. Orangutan, goril, şempanze ve cynocephali, aşağı antropoid memelilerden en son ve tamamen fiziksel evrimlerdir. Kendi içlerinde tamamen insan doğasının bir kıvılcımına sahiptirler; Öte yandan, insanın damarlarında bir damla pisikoid kan yoktur . [442]Eski Bilgelik ve dünya geleneği böyle diyor.

Soru şu: cinsiyetlerin bölünmesi nasıl oldu? Havva'nın yarattığı Adem'in kaburga kemiği hakkındaki İbrani hikayesine mi inanacağız ? Hatta böyle bir inanış, insanın dört kolludan inmesinden daha mantıklı ve makul olup, hiçbir kısıtlama olmaksızın kabul edilir; çünkü ilki Ezoterik Gerçeği fantastik bir sunum altında gizlerken, ikincisi yalnızca insanlığı materyalist kurguyu kabul etmeye zorlama arzusu olduğu gerçeğini gizler. Kaburga kemiktir ve Yaratılış Kitabında Havva'nın kaburga kemiğinden yaratıldığını okuduğumuzda, bu yalnızca "kemikli" Irkın eski Irktan ve "kemiksiz" Irklardan geldiği anlamına gelir. Bu, her yere yayılmış Ezoterik Dogmadır. Çeşitli biçimleriyle neredeyse evrenseldir. Tahiti gelenekleri, insanın "kızıl toprak" olan Area'dan yaratıldığını savunur. Taaroa, Yaratıcı Güç, ana Tanrı, "insanı yıllarca, birkaç yaşam boyunca uykuya daldırdı." Bu, ırksal dönemleri belirtir ve 204], başka bir yerde gösterildiği gibi, onun zihinsel uykusuna bir göndermedir . Bu süre zarfında tanrı, İvi'yi (kemiği) insandan çıkardı ve kadın bir kadın oldu [443].

Bununla birlikte, bu alegori ne anlama gelirse gelsin, onun dışsal anlamı bile insanın ilahi Kurucusuna - "Ataya" ihtiyaç duyar. O halde bu tür "doğaüstü" Varlıklara inanıyor muyuz? Hayır diyoruz. Okültizm , Doğa dışında canlı veya cansız hiçbir şeye asla inanmamıştır . Ayrıca, sırf bir "Göksel İnsan"a ve "İlahi İnsanlar"a inandığımız için kozmolatra veya çoktanrılı değiliz, çünkü bu konuda bizi desteklemek için çağların birikmiş kanıtlarına sahibiz, bunların her temel noktanın reddedilemez kanıtlarıyla; yani eskilerin bilgeliği ve dünyanın gelenekleri . Ancak zahirî inançlarda kabul görmelerine rağmen kesin alegori ve sembolizm ölçülerini aşan bu tür temelsiz ve asılsız gelenekleri reddediyoruz. Ancak evrensel gelenekte korunan şeyi yalnızca gönüllü olarak kör bir adam reddedebilir . Bu nedenle, bizimkinden farklı, en uzak jeolojik dönemlere ait olan Varlıkların ırklarına inanıyoruz; cisimsiz (Arupa) insanları takip eden ruhani ırklara , bu ırkların bir formu vardı, ancak yoğun bir maddeden değil ve bizden önce gelen devlerdi, pigmeler; İlahi Varlıkların Hanedanlarına, sanat ve bilimlerdeki Üçüncü Irkın Krallarına ve Öğretmenlerine inanıyoruz, bunlarla karşılaştırıldığında bizim küçük, modern bilimimiz geometriyle ilgili olarak temel aritmetiğin altında kalıyor.

Hayır tabii değil. Doğaüstüne inanmıyoruz , sadece insanüstü veya daha doğrusu insanlar arası Zekalara inanıyoruz . Eğitimli bir insanın, batıl inançlı ve cahillerle aynı kefeye konulabileceği düşüncesiyle duyduğu öfke duygusu kolayca anlaşılır; Renan'ın şu sözlerle ifade ettiği büyük hakikat de anlaşılmaktadır:

"Doğaüstü, ilk günah gibi, silinmez bir leke haline geldi ve görünüşe göre herkes, hatta bugün İncil'in mucizelerinin küçük bir bölümünü bile tüm ilkellikleriyle kabul etmeyi reddeden en dindar insanlar bile bundan utanıyor. ve onları en aza indirmeye çalışarak, geçmişin en ücra köşelerine saklarlar [444].

Ancak Renan'ın "doğaüstü" dogması ve onun ölü harfine aittir. Ne ruhuyla ne de Doğadaki gerçeklerle hiçbir ortak yanı yoktur. Teoloji bizden sadece dört veya beş bin yıl önce insanların 900 yıl veya daha fazla yaşadığına, insanlığın yalnızca İsrail halkının düşmanlarından [205] oluşan kısmının devlerden ve canavarlardan oluştuğuna inanmamızı istiyorsa, o zaman bunu reddederiz . Böyle bir şeyin sadece beş bin yıl önce var olduğuna inanıyorum. Çünkü Doğa hiçbir zaman sıçramaları takip etmez ve jeoloji, antropoloji ve etnoloji kadar mantık ve sağduyu da bu tür iddialara haklı olarak isyan etti. Ancak bu teolojinin kendisi, fantastik kronolojisini bir kenara bırakarak, insanların beş milyon yıl önce 969 yıl - Methuselah çağı - yaşadıklarını ilan ederse , o zaman böyle bir ifadeye karşı hiçbir şey söylemeyiz. Çünkü o günlerde insanların fiziksel yapısı, gerçek insan vücuduna kıyasla, sıradan bir kertenkele ile ilgili olarak bir megalosaurus'un gövdesi gibiydi.

Doğa bilimci, başka bir zorluğu önceden varsayar. İnsan ırkı, ırkları ne kadar farklı olursa olsun, yine de birbirleriyle çiftleşerek doğurabilen tek ırktır. Anti-Darwinistler, " insan ırkları arasında seçilim söz konusu değildir " derler ve hiçbir evrimci bu iddiayı -özgül birliği çok başarılı bir şekilde savunan bir argümanı- reddedemez . O halde Okültizm, Dördüncü Irk'ın insanlığının bir kısmının tamamen hayvan değilse de yalnızca yarı insan olan başka bir ırkın dişilerinden türediği konusunda nasıl ısrar edebilir; Böyle bir çiftleşmeden doğan melezler özgürce gelişmekle kalmayıp modern insansı maymunların atalarını da doğurdu mu? Buna Ezoterik Bilim, bunun fiziksel insanın ortaya çıkışının en başında gerçekleştiğini söyler. O zamandan beri, Doğa yöntemlerini değiştirdi ve yalnızca kısırlık insan hayvanlığının sonucudur. Ama buna dair hala kanıtımız var. Gizli Doktrin, insanlığın özel birliğinin şimdi bile istisnasız olmadığını öğretir. Çünkü birkaç yıl önce, Lemuro-Atlantis kökenli bu yarı hayvan kabilelerin veya ırkların torunları olduğu kadar uzak Lemurya'ya ait olanlar da olduğundan, dünya onları Tazmanya'nın sakinleri olarak biliyor (şimdi soyu tükenmiş), Avustralyalılar, Andamans Ostrov sakinleri vb. Bu gerçek not edilmeyi hak ediyor.

Her insan ırkının diğer herhangi bir ırkla birleşme yeteneğine sahip olduğu gerçeğiyle tek oluşumu kanıtlamaya çalışan De Quatrefages ve diğer doğa bilimciler, düşüncelerinden , bu durumda kuralı doğrulamayan istisnaları kaçırdılar. İnsan ilişkisi, cinsel ayrılık zamanından beri genel kural olmuş olabilir, ancak bu, başka bir yasanın, örneğin iki insan ırkı arasındaki kısırlık yasasının yanı sıra farklı bir aileden iki hayvan temsilcisi arasında kurulmasını engellemedi. , bir Avrupalının yabanıl bir kabileden bir kadına tenezzül edip onunla evlenmek istediği ve onu 206] bu tür karışık kabileler [445]arasından seçtiği ender durumlarda . Darwin , Avrupalı sömürgecilerin gelişinden bir süre sonra kadınları aniden kitlesel kısırlığa yakalanan Tazmanya kabilesinde de benzer bir vaka olduğunu belirtiyor . Büyük doğa bilimci, bu gerçeği beslenme düzeninde, beslenme koşullarında vb. bir değişiklikle açıklamaya çalıştı; ama sonunda bu bilmeceye bir çözüm bulmayı reddetti. Okültist için bu apaçık ortadadır. Avrupalıların Tazmanya kadınlarıyla - yani ataları " [446]ruhtan yoksun canavar" ve akıldan yoksun bir ırkın temsilcileriyle, henüz akıl sahibi olmasa da gerçek bir erkekle "geçişi", denildiği gibi - kısırlık olarak ifade edilir; ve bu sadece fizyolojik yasanın bir sonucu olarak değil, aynı zamanda anormal ırka en fazla yaşayabilirliği verme konusunda karmik evrim yasasının da gereğidir . Bilim, yukarıdaki noktalardan herhangi birini tanımaya henüz hazır değil - ancak gelecekte bunları kabul etmek zorunda kalacak. Ezoterik Felsefenin, Bilimin bıraktığı boşlukları doldurduğunu ve hatalı öncüllerini düzelttiğini hatırlayalım.

Ancak bu özel durumda, jeoloji ve hatta botanik ve zooloji Ezoterik Öğretiyi destekler. Jeologlar, arkaik fauna ve flora ile bir arada var olan yerli Avustralyalıların büyük antik çağlara gönderilmesi gerektiğini söylediler. Kökeni hakkında etnolojinin sessiz kaldığı bu gizemli ırkın tüm çevresi, Ezoterik bakış açısının doğruluğuna tanıklık ediyor. Jukes'in dediği gibi :

“Sadece bu keseli hayvanların [Oxfordshire'da taş tarlaların levhaları arasında bulunan memeliler] değil, aynı zamanda trigonia gibi birçok kabuk ve hatta Oölite kayalarında fosilleşmiş bulunan bazı bitkilerin şimdikilere çok daha yakın olması çok ilginç bir gerçektir. Avustralya'da yaşamak, gezegenin herhangi bir yerindeki mevcut formlardan daha fazla. Bu, Oölite [Jura] döneminden beri Avustralya'da diğer yerlere göre daha az değişiklik olduğu ve bu nedenle Avustralya'nın fauna ve florasının bu Oölite türünden bazı şeyleri koruduğu varsayımıyla açıklanabilir . Yerkürenin başka yerlerinde tamamen yürürlükten kaldırılmış ve değiştirilmiştir [!!!]” [447].

Şimdi, neden Avustralya'da başka yerlerden daha az değişiklik oldu? Böyle bir "yavaşlama mahkumiyetinin" dayanağı veya gerekçesi nerede ? Basitçe, çevrenin Doğası karşılık gelen rasa ile pari passu geliştirdiği için. Yazışmalar her yerde hüküm sürüyor. Ana Kıta sular altında kaldığında ırklarını yutan yıkımdan kaçan daha sonraki Lemuryalıların kalıntıları, bazı gerçek yerli kabilelerin ataları oldu. İlk başta hayvanlardan, şimdi denizlerin kanallarının altında kilometrelerce ve millerce taşlaşmış kalıntıları bulunan canavarlardan türetilen çok düşük bir alt ırk olarak, yavruları bundan böyle belirgin bir gerilik yasasına tabi koşullar altında var olmuştur . Avustralya şu anda suların üzerindeki en eski ülkelerden biri ve "bakir toprağına" rağmen yaşlılık durumunda . Yeni ve genç ırklar ve suni üreme ve yetiştirme ile desteklenmedikçe yeni formlar üretemez.

Ama bir kez daha Üçüncü Irk'ın tarihine dönelim, "Terden Doğan", "Yumurtadan Doğan" ve "Androgynes". İlk ortaya çıktığında neredeyse aseksüeldi, elbette çok yavaş yavaş biseksüel veya androjen oldu. İlk dönüşümden sonuncuya geçiş sayısız nesil gerektirdi, bu sırada ebeveynin en eski atasından (ikisi bir arada) gelen basit hücre önce biseksüel bir varlığa dönüştü; sonra gerçek bir yumurtaya dönüşen bu hücre, eşcinsel bir canlıyı ortaya çıkardı. İnsanlığın Üçüncü Irkı, şimdiye kadar geliştirilen beş Irk arasında en gizemli olanıdır. Bir veya başka bir cinsiyetin doğumunun "tam olarak" nasıl gerçekleştiğinin gizemi burada tam olarak açıklanamaz, çünkü bu embriyolog ve uzmanın işidir; mevcut çalışma, bu sürecin yalnızca zayıf bir taslağını vermektedir. Ancak, Üçüncü Irk'ın bireysel birimlerinin, daha doğumdan önce kabuklarında veya yumurtalarında ayrılmaya başladıkları [448]ve ilk atalarının ortaya çıkmasından yüzyıllar sonra, belirli bir erkek veya dişinin bebekleri olarak onlardan çıktıkları açıktır. Ve jeolojik dönemler değiştikçe, yeni doğan alt ırklar doğuştan gelen yeteneklerini kaybetmeye başladılar. Üçüncü Irk'ın dördüncü alt-ırkının sonunda, bebekler kabuklarından çıkar çıkmaz yürüme yetilerini kaybetmişlerdi ve beşinci [ 208]'in sonunda insanlık zaten aynı altında doğuyordu . koşullar ve tarihsel nesillerimizle aynı süreçle. Bu elbette milyonlarca yıl sürdü. Okuyucu, en azından dışsal hesaplamalar söz konusu olduğunda, yaklaşık rakamlarla zaten tanışmıştır [449].

Irkların evriminde bir dönüm noktasına yaklaşıyoruz. Okült Felsefenin dilin kökeni hakkında neler söylediğine bakalım.

_____

İSTASYON IX. - Devam .

36. DÖRDÜNCÜ IRK GELİŞTİRİLMİŞ KONUŞMA.

Yorumlar, İlk Irkın - "Kendiliğinden Doğan" olarak da adlandırılan Yoga'nın ruhani veya astral Evlatları'nın - bizim düzeyimizde akılsız oldukları için bizim anlayışımızda dilsiz olduklarını açıkça ortaya koymaktadır. İkinci Irk zaten bir "ses diline" sahipti, örneğin yalnızca ünlülerden oluşan melodik sesler. Üçüncü Irk ilk başta bir tür dil geliştirdi; bu, Doğadaki çeşitli seslerin, devasa böceklerin ve "Terden Doğanlar"ın günlerinde yeni yeni doğmaya başlayan ilk hayvanların çığlıkları üzerinde çok az bir gelişme olan bir tür dil geliştirdi. " veya erken Üçüncü Yarış. İkinci yarısında, "Terden Doğan", Orta Üçüncü Irk olan "Yumurtadan Doğan"ı doğurduğunda ; ve bunlar, yumurtadan çıkmak yerine -çağımızda insanlara uygulanan bu oldukça saçma ifadeyi okuyucu bağışlasın- androjen varlıklar gibi, eril ve dişil ilkelerin ayrı bireyleri olarak gelişmeye başladılar; ve aynı evrim yasası onların kendi türlerini cinsel ilişki yoluyla yeniden üretmelerine yol açtığında - Karmik Yasa tarafından zorlanan Yaratıcı Tanrıların zekaya sahip olmayan insanlar arasında enkarne olmasına neden olan bir eylem, o zaman sadece dil geliştirildi . Ama o zaman bile bu sadece bir girişimdi. O zamanlar tüm insanlığın "tek ve biricik dili" vardı. Bu, Üçüncü Irk'ın son iki alt ırkının, İlahi Eğitmenlerinin ve zaten uyanmış zihinlerinin rehberliğinde şehirler inşa etmesini ve medeniyetin ilk tohumlarını her yere yaymasını [450]engellemedi . [451]Okuyucunun, yedi Irkın her birinin Dört Çağa (Altın, Gümüş, Bronz ve Demir) bölünmesi durumunda, bu tür Irkların en küçük dalları arasında tamamen aynı bölümlerin var olduğunu da hesaba katmasına izin verin. Böylece, Okült Öğretiye göre, Konuşma aşağıdaki sırayla gelişti:

209] I. Tek heceli konuşma: Üçüncü Kök Irkın sonundaki ilk, neredeyse tamamen gelişmiş varlıklara, "altın renkli" ırka, cinsiyetlerin ayrılmasından ve tam uyanıştan sonra sarı yüzlü insanlara aittir. akıllarından. Bundan önce, şimdi "düşünce aktarımı" olarak adlandırılacak olan şeyle iletişim kurdular, ancak "İrade ve Yoga Oğulları" olarak adlandırılan Irk dışında - "Bilgeliğin Oğulları" nın enkarne olduğu ilk ırk - düşündüler, bu nedenle, doğmakta olan fiziksel insanda çok zayıf bir şekilde gelişmiştir ve hiçbir zaman düşük dünyevi seviyenin üzerine çıkmamıştır. Fiziksel bedenleri Dünya'ya aitti, ancak Monad'ları hala oldukça yüksek bir düzlemdeydi. Bilişsel yeteneklerini tam olarak edinip geliştirene kadar dil yeterince gelişemezdi. Bu tek heceli dil, tabiri caizse, antropologların bildiği sarı ırklar arasında hala kullanımda [452]olan, sert ünsüzlerle karıştırılmış tek heceli dillerin babasıydı .

II. Sondan eklemeli konuşma: Bu dilsel özellikler sondan eklemeli dillere dönüşmüştür. İkincisi, bazı Atlantis ırkları tarafından konuşulurken, Dördüncü Irkın diğer akraba grupları ana dili korudu. Ve dillerin kendi döngüsel evrimleri, çocuklukları, saflıkları, büyümeleri, maddeye dönüşmeleri , diğer dillerin karışımları, olgunlukları, yıpranmaları ve son olarak ölümleri olduğundan [453], Atlantislilerin en medeni ırklarının ilkel dili Eski Sanskrit yazıtlarında Rakshasi -Bhasha olarak adlandırılan dil yozlaştı ve neredeyse yok oldu. Fiziksel ve rasyonel evrimin zirvesine doğru giderek daha fazla çabalayan Dördüncü Irkın "krem" i, böylece yeni ortaya çıkan Beşinci (Aryan) Irk'a miras olarak çekimli, oldukça gelişmiş diller bırakırken, sondan eklemeli konuşma dejenere oldu ve 210] parçalı , taşlaşmış bir lehçe olarak kaldı , şimdi dağınık ve Amerika'nın yerli kabileleriyle neredeyse sınırlı.

III. Çekimsel konuşma: Yunan dilinin annesi yerine yanlışlıkla "ablası" olarak adlandırılan Sanskritçe'nin kökü birinci dildi ve şimdi Beşinci Irk İnisiyelerinin gizli dilidir. "Semitik" diller, erken Sanskritçe'nin eski soyunun ilk fonetik çarpıtmalarının gayri meşru torunlarıdır. Okült Doktrin, Aryanlar ve Samiler gibi bir ayrımı tanımaz ve hatta Turanları büyük bir itidalle kabul eder. Samiler, özellikle Araplar, ruhsal olarak yozlaşmış ve maddiyatta mükemmelleşmiş sonraki Aryanlardır. Bütün Yahudiler ve Araplar bunlara aittir. İlki, Hindistan'ın Chandala'sından, dışlanmışlardan gelen bir kabiledir ve bunların çoğu, Chaldea, Sind ve Aria'ya (İran) sığınan eski Brahminlerdi ve aslında babaları A-Brahm'dan doğmuşlardı. Ne- Brahmin), yaklaşık MÖ 8000. Chr. İkincisi, Araplar, halkların dağılması sırasında Hindistan'a gitmek istemeyen Aryanların torunlarıdır, bazıları onunla sınır topraklarında, Afganistan'da, Kabil'de ve Amu Derya Nehri boyunca kalmıştır. diğerleri ise Arabistan'a girip ele geçirdi [454]. Ama bu, Afrika'nın zaten Kıta gibi yükseldiği zamandı.

Şimdilik, uzayın izin verdiği ölçüde, artık gerçekten insan olan türlerin kademeli evrimini izlemeliyiz.

Antropoidlerin kökeninin nedenini, bazı alt-ırkların evrimindeki ani duraklamada, onların tamamen hayvansal çizgi boyunca şiddetli ve vahşi sapmalarında, suni melezleme sayesinde aramalıyız. artık bitki ve hayvan âlemlerine uygulamayı öğrendiler.

211] Gördüğümüz gibi, "Bilgeliğin Efendileri", insanlar ve hayvanlar arasındaki doğal olmayan çiftleşmenin çocukları olan bu kızıl saçlı ve kıllı canavarlarda enkarne olmadı. Böylece, uzun bir dizi dönüşümle, doğal olmayan geçişin - "doğal olmayan seçilimin" - bir sonucu olarak, zaman içinde insanlığın alt temsilcileri doğdu; daha fazla hayvanlık ve üremeye yönelik ilk hayvan girişimlerinin meyveleri, daha sonraki çağlarda memelilere, büyük maymunlara dönüşen türlerin ortaya çıkmasına neden oldu .[455]

Cinsiyetlerin ayrılmasına gelince, sanıldığı gibi birdenbire olmadı. Doğa tüm işlerinde acele etmez.

_____

İSTASYON IX. - Devam .

37. BİR [456]İKİ OLDU; HALA BİR OLAN TÜM CANLILAR VE SÜRÜNENLER, DEV KUŞ BALIKLARI VE kabuklu yılan.

Açıkçası bu, bilimin insanın varlığına izin vermediği sözde amfibi sürüngenler çağına atıfta bulunuyor! Fakat kadim insanlar tufan öncesi, tarih öncesi hayvanlar ve canavarlar hakkında ne bilebilirdi? Bununla birlikte, Altıncı Tefsir Kitabında, gevşek bir şekilde tercüme edilen şu pasajı buluyoruz:

“Üçüncü Irk ayrılıp günaha düştüğünde, insan hayvanları doğurduğunda, bu [hayvanlar] vahşileşti; ve insanlar ve onlar birbirlerini yok etmeye başladılar. O zamandan önce günah yoktu , can almak yoktu. [Ayrılıktan] sonra Satya [Yuga] sona erdi. Sonsuz bahar sürekli değişmeye başladı ve bunu mevsimler takip etti. Soğuk, insanları barınaklar inşa etmeye ve kıyafet icat etmeye zorladı. Sonra insanlar En Yüksek Babalara [En Yüce Tanrılara veya Meleklere] dua ettiler. Nagaların Nirmanakaya'sı, bilge Yılanlar ve Işık Ejderhaları ve ayrıca Aydınlanmışların Öncüleri [Budalar] geldi. İlahi Krallar indi ve insanlara bilim ve sanat eğitimi verdi, çünkü insanlar beyaz donmuş bir cesede dönüşen ilk diyarda [Adi-Varsha, ilk Irkların Cenneti] daha fazla yaşayamazlardı.”

Yukarıdakiler çok açıklayıcı. Bu kısa açıklamadan ne çıkarılabileceğini görelim. Bazıları , bu sergide göründüğünden daha fazlası olduğunu düşünmeye meyilli olacak .

_____

212]

"Aden" teriminin fikri ve gerçek anlamı nereden geliyor? Hristiyanlar, Aden Bahçesi'nin Adem ve Havva'nın düşüşüyle kirletilen Kutsal Cennet olduğunu iddia edecekler . Okültist, ölü mektubun bu yorumunu reddedecek ve aksini kanıtlayacaktır. Bu eski kitabın Ezoterik olarak okunduğunda diğer eski Kutsal Yazılarla aynı geleneklere dayandığını söylemek için İncil'e inanmak ve onu İlahi Vahiy olarak görmek gerekmez. Eden'in ne olduğu Isis Unveiled'da kısmen belirtilmiştir, burada şöyle söylenir:

“Cennet Bahçesi bir yer olarak hiç de bir efsane değil; o, bazen öğrenciye İncil'deki her şeyin alegori olmadığını gösteren tarihteki dönüm noktalarından biridir. "Eden" veya İbranice ןרעיןג, Cennet Parkı veya Bahçesi anlamına gelen Gan-Eden, Fırat Nehri'nin ve onun Asya ve Ermenistan'dan Eritra Denizi'ne kadar birçok kolunun suladığı ülkenin arkaik adıdır [457]. Keldani Sayılar Kitabında konumu sayılarla belirtilmiştir ve Comte Saint-Germain'in bıraktığı Gül Haç El Yazması'nın gizli mektubunda bu ülke tamamen anlatılmıştır. Asur tabletlerinde ona Gan-duniyas denir . Yaratılış Kitabında Elohim םיהלא "İşte" diyor , "İnsan bizden biri oldu." "Elohim" bir anlamda tanrılar veya güçler olarak, diğerinde Aleim veya rahipler olarak anlaşılabilir - Hierophants, bu dünyanın iyisine ve kötülüğüne inisiye; çünkü Aleim adında bir rahipler okulu vardı ve kastlarının başı ya da Hierophantların başı Java-Aleim adıyla biliniyordu. Bir neofit olmak yerine, sıradan inisiyasyon yoluyla yavaş yavaş Ezoterik bilgisini elde etmek yerine, Adem veya Adam sezgisel yeteneklerini kullandı ve Yılan - Kadın ve Madde - tarafından yönlendirilerek, Bilgi Ağacı, Ezoterik veya Gizli Öğreti'den yasadışı bir şekilde yer. Cennetin "Efendileri" olan Herkül veya Mel-Kart rahiplerinin tümü bir "deri örtüsü" takıyordu. Metin şöyledir: "ve Java-Aleim, Adem ve eşi רועתונתב, Chitonuth-bizim için yapılmıştır ". İlk olarak, İbranice Chiton kelimesi Yunanca Χιτών'dır ( Chitôn ). İncil'den ödünç alınan ve dış giysi anlamına gelen Slavca bir kelime oldu .

İbranice yazılar, her eski Kozmogoni ile aynı Ezoterik hakikat alt katmanını içermelerine rağmen, iki yönlü bir kökenin işaretlerini taşırlar. Yaratılış kitabı, Babil esaretinin basit bir anısı. Orijinal metinde bulunan yerlerin, insanların ve hatta nesnelerin adları, Keldanilerin ve Akadların ataları ve Aryan öğretmenleri olan Keldanilerin ve Akadların yazılarında da bulunabilir. Chaldea, Babil ve Asur'daki Akad kabilelerinin Hindustan'daki Brahminlerle herhangi bir akrabalığı olabileceğine şiddetle karşı çıkılıyor, ancak bu görüşü destekleyen kanıtlar aksinden çok daha fazla. Semitler veya Asurlular belki de Turanlılar olarak adlandırılmalıydı; Moğollar İskitler olarak sınıflandırıldı. Ama Akadlar gerçekten var olduysa ve sadece bazı filologların ve etnologların hayal gücünde olmadıysa, o zaman, bazı Asurologların bizi ikna etmeye çalıştıkları gibi, onlar hiçbir zaman bir Turan kabilesi olmadılar. Onlar basitçe [213] insanlığın beşiği Hindistan'dan Küçük Asya'ya giden göçmenlerdi; burada rahipleri, ustaları barbarların insanlarını medenileştirmek ve aydınlatmak için durdular. Halevi, Turan çılgınlığının yanlışlığını Akadlar açısından ispatlarken, diğer bilim adamları Babil medeniyetinin bu ülkede ortaya çıkmadığını ve gelişmediğini tespit ettiler. Hindistan'dan getirildi ve yetiştiricileri Hindular, Brahminler idi [458].

Ve şimdi, bunu yazdıktan on yıl sonra, bunun teyidini Prof. Sais, Babil şehri Eridu'nun kültürünün "yabancı kökenli" olduğunu söylediği ilk Hibbert Konferansında . Hindistan'dan geldi.

“İlahiyatın çoğu, Samiler tarafından Yahudi olmayanlardan, Akkadlılardan ya da proto-Keldanilerden ödünç alındı; Gerçekten de, yüzyıllar boyunca uzun bir süre boyunca, her iki ırk, Samiler ve Akadlar, yan yana yaşadılar ve tanrılara olan inançları ve ibadetleri fark edilmeyecek şekilde birleşti.

Isis Unveiled'da daha önce belirttiğimiz gibi, burada Akadlara "Sami olmayanlar" deniyor ki bu da bir başka doğrulama. Ayrıca, Yahudi İncil tarihinin diğer halkların tarihinden tarihsel gerçeklerin bir derlemesi olduğunu, ancak yalnızca Yahudi kıyafeti içinde olduğunu iddia etmekte daha az haklı değiliz - saf ve basit Ezoterizm olan Yaratılış Kitabı hariç. Ama bilimin, insanlığın ve Ad-ah'ın oğullarının beşiğini -veya daha doğrusu başlıca beşiklerinden birini- araması gerektiği yer, kesinlikle Euxinus'tan Keşmir'e ve ötesine ; özellikle sonraki dönemlerde, Fırat kıyısındaki Ed-em'a Bahçesi, Müneccimler ve Sihirbazlar Mektebi olan Aleim'e dönüştüğünde.

Ancak bu Okul ve bu Cennet, Beşinci Irk'a aittir ve ilkel Üçüncü Irk'ın ülkesi olan Adi Varsha'nın zayıf hatırlatıcılarıdır. Eden kelimesinin etimolojik anlamı nedir? Yunanca'da "zevk" anlamına gelen ήδονή'dır. Bu yönüyle Yunanlıların Olimpos'undan, İndra'nın Cennetlerinden, Meru Dağı'ndaki Svarga'dan ve hatta Muhammed'in İslam'ın sadık evlatlarına vaat ettiği Gurias'la dolu Cennet'ten daha iyi değildir. Cennet Bahçesi hiçbir zaman Yahudilerin mülkü olmadı, çünkü İsa'dan 2000 yıl önce Yahudiler hakkında hiçbir şey bildiğinden pek şüphelenilemeyecek olan Çin'in Orta Asya'da benzer şekilde ilkel bir Bahçesi vardı ve burada "Bilgelik Ejderhaları" yaşıyordu. . Ve Klaproth'a göre, Fo-go-chi [459]kitabındaki Japon Ansiklopedisi'nden kopyalanan hiyeroglif harita, bu "Bilgelik Bahçesini 214] Pamir platosunda, Himalaya Sıradağlarının en yüksek Dorukları arasında yerleştiriyor; ve burayı Orta Asya'nın doruk noktası olarak tanımlayarak, "Ejderha Gölü"nün ortak kaynağından akan dört nehre - Oxus (Amu-Darya), Indus, Ganj ve Silo - adını verir.

Ama bu genetik bir cennet değil; kabalistik olmayan Cennet Bahçesi de değildir. Birincisi için - Eden-Illa-a - bir anlamda Bilgelik, Nirvana gibi bir durum, Mutluluk Cenneti anlamına gelir; diğerinde ise, içinde İyiyi ve Kötüyü Bilgi Ağacı'nın büyüdüğü Cennet'i içeren, rasyonel insanı ifade eder; ve insan onu bilendir.

Renan ve Bartholomew St. Hilaire, "en tartışılmaz sonuçlara" dayanarak, artık şüphe etmenin mümkün olmadığına inanıyor ve her ikisi de insanlığın beşiğini "Timaus bölgesine" yerleştiriyor. Son olarak, " Journal Asiatique " [460]şu sonuca varıyor:

“İlkel ailelerini doğum yerlerinde toplayan insan ırkının tüm gelenekleri, onların Yahudi geleneğinin Cennet Bahçesi'ni yerleştirdiği ülkeler etrafında gruplandığını gösteriyor; Aryanların [Zerdüşt'ün takipçileri] Airyana-Vaejo veya Meru'larını [?] kurdukları yer. Kuzeyden Aral Gölü'ne yaklaşan ülkelerle ve güneyde Baltistan veya Küçük Tibet ile sınır komşusudurlar. Her şey, soyundan geldiğimiz o ilkel insanlığın meskeninin orada olduğunu kanıtlamak için birleşiyor.

Bu "ilkel insanlık", Beşinci Irkındaydı ve "Dört Ağzın Ejderhası", artık çok zayıf izleri kalan bir göl, "Bilgeliğin Evlatları"nın, Üçüncü Dünya'nın ilk Zihinden Doğan Oğulları'nın eviydi. Irk. Bununla birlikte, aslında ilk düşünen ilahi İnsan'ın beşiğinin bir kopyası olmasına rağmen, insanlığın ne tek ne de orijinal beşiğiydi . Sanskrit dilini konuşan ilk insanların platosu Paradesa, Yunanlılar arasında hayranlık diyarı Hedon'du, ama Keldanilerin "Zevkler Evi" değildi, çünkü Keldaniler onun sadece bir hatırasıydı; tıpkı "ayrılık"tan sonra "İnsanın Düşüşü"nün burada olmadığı gibi. Yahudilerin Cenneti bir Keldani nüshasından alınmıştır .

Zohar'da açıklanan İncil'deki yılanın alegorisi tarafından belirlenir. . Soru, Ayartıcı Yılan ile Havva olayının alegorik mi yoksa metinsel mi olduğu değil, çünkü hiç kimse bunun alegorik olduğundan şüphe edemez, ancak sembolizminin eskiliğini ve bunun bir Yahudi fikri değil, tam olarak [ 215] olduğunu kanıtlamak içindir. evrensel bir

Zohar'da , bariz saçmalığı nedeniyle okuyucunun neşeli kahkahalarını uyandırmak için hesaplanan çok garip bir ifade buluyoruz . Bize Samael'in, sözde Şeytan'ın Havva'yı baştan çıkarmak için kullandığı yılanın "Uçan Deve", χαμηλόμορφον gibi bir şey olduğunu söyler.[461]

"Uçan Deve" gerçekten de Kralın en özgür düşünen üyesi için bile çok fazla. Toplum. Yine de, Cuvier'dekiyle aynı sözlü ifadeleri pek beklemeyeceğiniz Zohar , tanımında haklıydı; çünkü eski Zerdüşt Elyazmaları'nda, Avesta'da Düşüş'ten sonra doğasını ve adını kaybetmiş olarak sunulan ve deve boyunlu devasa bir yılan olarak tanımlanan Ashmog olarak adlandırıldığını buluyoruz.

Salvert'in belirttiği gibi:

"Kanatlı yılanlar, gerçek ejderhalar yok... Yunanlılar arasında çekirgelere hâlâ kanatlı yılanlar deniyor ve bu mecaz kanatlı yılanların varlığı hakkında pek çok hikaye yaratabilir [462]. "

Şimdi yoklar ; ancak Mezozoik dönemde var olamamaları için hiçbir neden yoktur; ve iskeletlerini restore eden Cuvier, "uçan develere" tanık olur. Ünlü doğa bilimci, bazı saurianların basit fosillerini bulduktan sonra şunları yazdı:

"Görüntüleri ortaçağ tarihçileri tarafından sık sık tekrarlanan hidraların ve diğer canavarların varlığını haklı çıkarabilecek herhangi bir şey varsa, o zaman bu şüphesiz bir plesiosaurdur [463]. "

mea culpa'sını ilerletmek için yola çıkıp eklemediğini bilmiyoruz , ancak kendisini uçan bir canavarın huzurunda bulduğunda, arkaik özgünlüğe yönelik tüm iftiralarının önünde onun utancını kolayca hayal edebiliyoruz. saurus, Almanya'da bulunan, yetmiş sekiz fit uzunluğunda ve sürüngen gövdesine bağlı güçlü kanatlarla donatılmış bir pterodaktil. Bu fosil, uzun, zarsı bir kanadı desteklemek için uzatılmış küçük parmaklara sahip bir sürüngen olarak tanımlanıyor . Böylece Zohar'ın "Uçan Devesi" haklı çıktı. Bir plesiosaur'un uzun boynu ile bir pterodactyl'in veya daha iyisi bir mosasaurus'un zarsı kanadı arasında, "uçan bir deve" veya uzun boyunlu bir ejderha yapmak için yeterli bilimsel olasılık vardır. Prof. Bir Philadelphia polisi , Kretase yataklarında fosilleşen Mosasaurus'un [216] bu türün kanatlı bir yılanı olduğunu kanıtladı. Omurlarında kertenkelelerden çok yılanlarla ilişkisini gösteren işaretler var.

Şimdi asıl soruya dönelim. Antik Çağ'ın hiçbir zaman paleontografi ve paleontolojinin kendi sanat ve bilimlerinin bir parçası olduğunu iddia etmediği ve hiçbir zaman Cuvier'leri olmadığı iyi bilinir . Bununla birlikte, Babil tabletlerinde ve özellikle eski pagodalar ve anıtlardaki eski Çin ve Japon çizimlerinde ve Pekin'deki İmparatorluk Kütüphanesinde, birçok gezgin çeşitli Çin ejderhalarında plesiosaurların ve pterodaktillerin tam reprodüksiyonlarını görmüş ve tanımıştır [464]. Dahası, İncil'de peygamberler uçan ateşli ejderhalardan bahseder [465]ve Eyüp leviathan'dan bahseder [466]. Şimdi aşağıdaki sorular oldukça doğrudan soruluyor:

I. Eski halklar, Kömür ve Mezozoik zamanların soyu tükenmiş canavarları hakkında nasıl herhangi bir şey bilebilirler ve hatta onları sözlü olarak tarif edebilirler ve bu canavarları kendileri görmezlerse veya geleneklerinde onların tasvirlerine sahip değillerse; canlı ve zeki görgü tanıkları gerektiren açıklamalar ?

II. Ve sadece bu tür görgü tanıklarının varlığı kabul edildiğine göre, insanlığın ve Paleolitik'in ilk insanlarının Tersiyer döneminin ortalarından daha erken ortaya çıkamayacakları (geriye dönük durugörüye izin verilmediği takdirde) nasıl iddia edilir? Çoğu bilim adamının, insanın Kuvaterner Döneminden önce ortaya çıktığını kabul etmediğini, dolayısıyla onu Senozoyik zamanlardan tamamen dışladığını aklımızda tutmalıyız . Burada, milyonlarca yıl önce yeryüzünden kaybolan, uygarlıklarının ancak birkaç bin yıl önce başlayabileceği söylenen halklar tarafından tanımlanan ve bilinen hayvan türleri var. Bu mümkün mü? Mezozoik dönemin Kuaterner döneme girdiğini açıkça kabul etmek gerekir , yoksa insanın pterodactyl ve plesiosaur'un çağdaşı olarak kabul edilmesi gerekir.

Ve okültistler Kadim Bilgelik ve Bilime inandıkları ve onu destekledikleri için, Zohar çevirisi kanatlı saurları "uçan develer" olarak adlandırsa da, bundan Orta Çağ'ın bu tür ejderhalar hakkında bize ifşa ettiği tüm hikayelere isteyerek inandığımız sonucu çıkmaz. . Pterodactyls ve plesiosaurs, Üçüncü Irk'ın insanlığının çoğunluğu ile birlikte var olmaktan çıktı. Bu nedenle, Katolik yazarlar bizi 1619 ve 1669'da canlı, ateşli ve uçan ejderhaları bizzat gören Christopher Scherer ve Kircher'in hikayelerine inanmaya ciddi şekilde teşvik ettiğinde, belki de onların ifadelerini rüya veya kurgu olarak değerlendirmemize izin verilecek [467]. Ayrıca bir gün Laura'sına ormanda eşlik ederken mağaranın yanından geçerken içinde bir ejderha gören ve hemen ona bir hançer saplayıp onu öldüren Petrarch efsanesini de "şiirsel özgürlük" dışında kabul edemeyiz. engelleyerek , böylece canavar kalbinin hanımını yiyip bitirecek [468]. Petrarch, Tufan öncesi bu tür canavarların hala var olabileceği Atlantis günlerinde yaşasaydı, bu hikayeye seve seve inanırdık . Çağımızda onların varlığını inkar ediyoruz. Deniz yılanı bir şeydir, ejderha tamamen farklıdır. Birincisi çoğu kişi tarafından reddedilir, çünkü okyanusun derinliklerinde yaşar, çok utangaçtır ve ancak mecbur kaldığında, belki de açlıktan yüzeye çıkar. Böylece, görünüşün dışında kalarak var olabilir ve yine de olumsuzlanabilir . Ama yukarıda anlatılan ejderha gerçekten varsa, nasıl görülmekten kurtulabilirdi? Beşinci Irk'ın başlangıcından bu yana çağdaş olan bu yaratık artık yok.

Okuyucu sorabilir - neden ejderhalardan bahsediyoruz? İlk olarak yanıtlıyoruz, çünkü bu tür hayvanların varlığına ilişkin bilgi, insan ırkının çok eski olduğunun kanıtıdır; ve ikincisi, "Ejderha", "Naga" ve "Yılan" kelimelerinin gerçek zoolojik anlamı ile metaforun sembolik kullanımlarındaki anlamı arasındaki farkı göstermek. Gizli dil hakkında hiçbir şey bilmeyen acemi okuyucu, bahsedilen bu kelimelerden birini bulduğunda, büyük ihtimalle kelimenin tam anlamıyla alacaktır. Dolayısıyla quidproquos ve haksız suçlamalar. İki örnek yeterlidir. "Sed ve Serpens?" Evet, ama yılanın doğası neydi? Mistikler sezgisel olarak Yaratılış Yılanı'nda bir hayvan amblemi ve yüksek bir ruhsal öz görürler; kozmik bir güç, akılüstü, "Büyük Düşen Işık", yıldızlar üstü ve aynı zamanda havadar ve tellürik bir ruh, "etkisi dünyamızı saran" (qui dolaşıp terram) , Hıristiyan bir ölü fanatiği olan de Mirville gibi mektup, onu koyar ve "kendisini yalnızca ahlaki ve zihinsel [469]kıvrımlarına en uygun fiziksel bir amblemde gösteren " - yani yılan gibi bir görüntüde.

yılanı kurnazlık, kurnazlık ve kötülüğün bir amblemi olarak düşünürsek, Hristiyanlar “İlahi Şifacı” Bronz Yılan ile ne yapacaklar ; Şeytan'ın kendisi gibi mi? Mezhepçi bir teolojik ruhla keyfi olarak çizildiğinde bir sınır çizgisi oluşturmak mümkün olacak mı? Çünkü Roma Katolik Kilisesi'nin takipçilerine, aslında tek bir kişi olan Merkür ve Aesculapius veya Asklepios'un "şeytanlar ve şeytanın oğulları" olduğu ve ikincisinin asa ve yılanlarının "Şeytanın Asası" olduğu öğretilirse, Peki ya Musa'nın Tunç Yılanı? Her bilim adamı, hem pagan "değnek" in hem de Yahudi "yılanının" bir ve aynı olduğunu bilir, yani Apollo Python'un oğlu Merkür'ün Caduceus'u. Yahudilerin "aldatıcıları" için neden yılan gibi bir biçim benimsediklerini anlamak kolaydır. Onlara göre bu tamamen fizyolojik ve fallikti ve gizli dil iyi anlaşıldığında ve İbrani parşömenleri sayısal değerleriyle okunduğunda, Roma Katolik Kilisesi'nin hiçbir akıl yürütmesi ona başka bir anlam veremez. Okültistler, Serpent, Naga ve Dragon'un her birinin [ 219] yedili bir değere sahip olduğunu bilirler; örneğin Güneş, iki karşıt Işığın ve Gnostiklerin iyi ve kötü iki Yılanı'nın astronomik ve kozmik amblemiydi. Ayrıca, teolojinin yanı sıra bilimin vardığı sonuçların genelleştirildiğinde en gülünç iki uç olduğunu da biliyorlar . İlki bize yılan efsanelerinin izini orijinal astronomik efsane kaynaklarına kadar götürmenin ve Python'un fatihi Güneş'i ve Zodyak'taki Göksel Bakire'yi ciddi bir şekilde düşünmenin yeterli olduğunu söylediğinde, yiyip bitirici olanı geri atıyor. ejderha, sonraki tüm dini dogmaların anahtarına sahip olmak için - yazarın genelleme yapmak yerine sadece Hıristiyan dinini ve Vahiy'i dinlediğini görmek kolaydır . Biz buna bir uç diyoruz. Trent Konseyi'nin ünlü kararını tekrarlayan teoloji, kitleleri ikna etmeye çalıştığında bir başkasını görüyoruz.

"İnsanın Düşüşünden vaftiz saatine kadar, Şeytan onun üzerinde tam güce sahiptir ve ona hakkıyla sahiptir - diabolum dominium et potestatem super homines habere et jure eos possidere " [470].

Okült Felsefe buna cevap verir: Önce Şeytan'ın bir birey olarak varlığını kanıtlayın , sonra doğuştan böyle bir sahipliğe inanabiliriz. İnsan doğasına ilişkin çok küçük bir gözlem ve bilgi düzeyi, bu teolojik dogmanın safsatasını kanıtlamak için yeterli olacaktır. Şeytan'ın nesnel ve hatta öznel dünyada (dini anlamda) bir gerçekliği olsaydı, o zaman kendisinin - yani insanlığın çoğunluğunun - kronik olarak şeytan tarafından ele geçirildiğini ve hatta ele geçirildiğini görecek olan kesinlikle acınası şeytandır. Kesinlikle, insanlığın kendisi ve özellikle kibirli, ilkesiz ve hoşgörüsüz Roma Katolik Kilisesi'nin başını çektiği rahipler, Spirit of Evil'i tasarladı, doğurdu ve sevgiyle büyüttü. Ama bu zaten bir konu dışı.

“Kilise, Yılan'a taptığı için tüm düşünen dünyayı suçluyor. Bütün insanlık ona buhur yaktı ya da taşladı. Zend kitaplarında olduğu kadar Jing ve Vedalarda da, Edda'da olduğu gibi ... ve İncil'de de bahsedilir ... Kutsal yılanın [Naga] her yerde kendi kutsal alanı ve kendi din adamı vardır . Roma'da ... kutsal ateşe gösterdiği özenle onun için yemek hazırlayan bir rahibe var. Yunanistan'da Aesculapius, yardımı olmadan iyileşemez ve güçlerini ona adar. Herkes, Senato tarafından şifa tanrısına gönderilen ünlü Roma elçiliğini ve onların adalardan birindeki ana tapınağına kendi özgür iradesiyle ve tek başına takip eden, daha az ünlü olmayan yılanla geri döndüklerini duymuştur. Tiber. [ yılanını ] saçına dolamayan tek bir Bacchante , onu özenle sorgulamayan tek bir kahin, mezarları varlığından mahrum bırakılan tek bir büyücü yoktu. Cainitler ve Ofitler ona Yaratıcı diyorlar, aynı zamanda Schelling'in yaptığı gibi yılanın "doğası ve sureti kötü" olduğunu kabul ediyorlar [471].

Evet, yazar haklı ve eğer biri yılanın günümüze kadar sahip olduğu prestij hakkında tam bir fikir sahibi olmak istiyorsa, bu konuyu Hindistan'da incelemeli ve Nagalar ile bağlantılı olarak hala inanılan her şeyi bulmalı. (kobralar) ve bu ülkede onlara atfedilenler. Ayrıca Port-au-Prince ve Jamaika'daki Whydah ve Voodoo Afrikalılarını, Meksika'daki nagalları ve Çin'deki pa veya yılan halkını vs. ziyaret etmelisiniz. en başından beri onun sadece bir sembol olduğunu bildiğimize göre, lanet olsun ona? Her eski dilde, ejderha kelimesi, Çince'de hala ne anlama geldiği, yani uzun veya "akılla ayırt edilen varlık" ve Yunanca δράχων veya "gören ve koruyan" anlamına geliyordu [472]. Bu tür sıfatlar, bu adı taşıyan bir hayvana atıfta bulunabilir mi? Batıl inanç ve orijinal anlamın unutulması şimdi vahşileri nereye götürürse götürsün, yukarıdaki tanımlayıcıların, sembolleri Yılanlar ve Ejderhalar olan insan prototipleri için tasarlandığı gerçekten açık değil mi? Bugüne kadar Çin'de "Bilgelik Ejderhaları" olarak adlandırılan bu prototipler, Dhyanilerin Eğitmenleri olan ilk öğrencileriydi; kısacası, Üçüncü Irkın ve ardından Dördüncü ve Beşinci Irkın ilk Üstatlarıydılar. Bu isim evrensel hale geldi ve Hıristiyanlık döneminin başlangıcından önce aklı başında hiç kimse bir kişiyi bir sembolle karıştırmazdı.

Champollion, "Knuf'un veya Dünya Ruhunun sembolü" diye yazıyor -

“diğer sembollerin yanı sıra insan ayakları üzerinde duran devasa bir Yılan olarak tasvir edilmiştir; İyi Dahi'nin amblemi olan bu sürüngen, gerçek Agathodaemon'dur. Sık sık sakallı tasvir edilir... Ofluların Yılanı ile özdeş olan bu kutsal hayvan, çok sayıda Gnostik ve Bizans taşında bulunur... Yılanın farklı kafaları vardır, ancak her zaman "ΧΝΟΥΒΙΣ" harflerinden oluşan bir yazıt vardır. " [473].

221] , yani İlahi Bilgelik bahşedilmiştir , çünkü ikincisi olmadan birincisi imkansızdır [474]. Iamblichus'un sözlerine atıfta bulunan Champollion, onun şöyle olduğunu kanıtlıyor:

Hermes Trismegistus'un Sihrin icadını atfettiği [475]Είχτω̃ν [veya Göksel Tanrıların Ateşi - Büyük Thoth-Hermes] adlı tanrı" [476].

"Büyünün" Buluşu! Garip bir ifade, sanki Doğanın ebedi ve var olan sırlarının ifşası icat edilebilirmiş gibi ! Gelecekte, binlerce yılın sona ermesinden sonra, Crookes'a parlak maddenin keşfi yerine icadını atfetmekle aynı şeydir . Hermes mucit ve hatta kaşif değildi, çünkü son dipnotta belirtildiği gibi, Thoth-Hermes adı ortak bir isimdir, tıpkı Enoch-Enochion, "içsel ruhsal göz" - Nebo, peygamber ve kahin, vb. yaşayan herhangi bir kişinin kişisel adı değil , birçok Üstadın ortak unvanıdır. Sembolik alegorilerdeki yılanla bağlantıları, en erken, zeki Irk, yani Üçüncü Irk sırasında Güneş ve Gezegen Tanrıları tarafından aydınlanmaları ve aydınlanmaları nedeniyle gerçekleşti. Hepsi Gizli Bilgeliğin temsilcileri ve koruyucularıdır. Asklepios, Güneş Tanrısı Apollon'un oğludur ve kendisi de Merkür'dür. Nebo, Bel-Merodach'ın oğludur; Büyük Rishi olan Vaivasvata Manu, Vivasvat'ın oğludur - Güneş veya Surya vb. on iki güneş ayı boyunca yaklaşık Güneşler olarak ; teogonide, antropolojik evrimde olduğu gibi, Aşağı Dünya'da enkarne olduklarında Tanrılar ve İnsanlardır . Bu bağlamda, okuyucunun Apollonius'un Keşmir'de Budist Nagalarla tanıştığı gerçeğini hatırlamasına izin verin. Elbette zoolojik olarak yılanlar veya etnolojik olarak Nagalar değillerdi, sadece "bilge insanlar" idiler.

Kutsal Kitap , Tekvin'den Vahiy'e kadar , Beyaz ve Kara Büyü arasındaki, Doğru Yolun Üstadları, Peygamberler ve Sol Yolun Üstadları - Levililer arasındaki büyük mücadelenin bir dizi tarihsel kaydından başka bir şey değildir. kaba kalabalıklar. Okült öğrencileri bile, bazılarının çok sayıda arkaik El Yazmasına ve kendilerine dayandırabilecekleri doğrudan öğretime [222] sahip olmalarına rağmen, yine de çoğu zaman Doğru Yolun Takipçileri ile Doğru Yolun Takipçileri arasında bir sınır çizgisi çizmeyi zor bulurlar. Sol Yol. Dördüncü Irk'ın oğulları arasında, "Tanrı'nın Oğulları"nın yönetimi altında ilk İnisiyasyon Tapınakları ve Sığınakları inşa edilir edilmez başlayan büyük ayrılık, Yakup'un Oğulları alegorisinde verilir. İki Sihir Okulu olduğunun ve Ortodoks Levililerin en içtekine ait olmadığının kanıtı, ölmekte olan Yakup'un söylediği sözlerden bellidir. Burada Isis Unveiled'dan [477]birkaç alıntı yapmak uygun olacaktır .

yolda bir yılan , yolda bir yılan olacak , atın topuğuna sapla ki binicisi geri düşsün [ki] Kara Büyü öğretecek ]. Umarım yardımın için Tanrım! Patrik, Simon ve Levi hakkında “kardeş olduklarını; zalimlik aletleri kılıçlarıdır. Ruhum onların meclisine girmesin ve izzetim onların meclisine girmesin [478]. Orijinalde, "tavsiyeleri" kelimeleri okunur - "Onların Sodları" [479]. Ve Sod, hepsi Güneş Tanrıları olan ve sembolleri Yılan olan Baal, Adonis ve Bacchus'un büyük Gizemlerinin adıydı. Kabalistler, ateşli yılanların alegorisini, bu ismin Levi kabilesine, kısacası tüm Levililere verildiğini ve Musa'nın Sodalların Başı olduğunu söyleyerek açıklarlar [480].

Bu nedenle, orijinal anlamı "Yılanın Fatihi" Gizemlere atfedilmelidir. Bu soru daha sonra tamamen ele alınacaktır.

Şimdiye kadar, tüm bunlardan, Musa Gizemlerin başında duruyorsa, o zaman bir Hierophant olduğu sonucu çıkar; dahası, peygamberlerin aynı zamanda İsrail halkının "iğrenç şeylerini" yerle bir ettiğini görürsek, o zaman iki Okul vardı. "Ateşli Yılanlar" bu nedenle, Musa'nın geleneksel Öğretisi olan İyi Yasa'dan ayrıldıktan sonra rahip kastından Levililere ve Kara Büyü yapan herkese verilen bir lakaptı. Yeşaya, servetlerini topraklara taşımak zorunda kalacak olan "asi çocuklara" işaret ederek ... "eşek böceği ve ateşli uçan yılanlar " [481]veya 223] İnisiyeleri zaten büyük ölçüde yozlaşmış olan Chaldea ve Mısır'a çıkıyor . onun zamanında (MÖ 700 yıl . Chr.), bu ülkelerin büyücüleri anlamına geliyordu [482]. Ancak onları "Bilgeliğin Ateş Ejderhaları" ve "Ateş Sisinin Oğulları" ile karıştırmamak için büyük özen gösterilmelidir.

Büyük Gizemler Kitabında bize söylendiği gibi

"Yedi Lord yedi Kişi yarattı: Üç Lord (Dhyan-Kohans veya Pitris) kutsal ve iyiydi, diğer dördü daha az ilahi ve tutku doluydu... Babaların Chhaya'sı (imgeleri) onlar gibiydi."

Bu, iyi ve kötünün yedi derecesine ayrılan insan doğasında gözlemlenen farklılıkları açıklar. Yedi kap, Monadların yedi farklı karmik koşul altında içlerinde yaşamaları için hazırdı. Bu temelde Tefsirler, insan biçimleri gerçek insanlara dönüşür dönüşmez kötülüğün kolayca yayılmasını açıklar. Bununla birlikte, bazı eski filozoflar genetik yazılarında bu yedi kişiyi tanımadılar ve sadece dördü hakkında yazdılar. Bu nedenle, yerel Meksikalı Genesis'te "ne Tanrılar tarafından doğurulmuş ne de bir kadın tarafından tasarlanmış" insan ırkının dört gerçek atası olarak tanımlanan "dört iyi insan" vardır ; ancak yaratılışları, Yaratıcı Güçler tarafından üretilen ve ancak "insan yaratmaya yönelik üç girişim başarısız olduktan" sonra yapılan bir mucizeydi . Ayrıca Mısırlılar teolojilerinde sadece - "Tanrı'nın Dört Oğlu"na sahipken Pymandra'da yedi tane verilir - böylece insanın kötü doğasından herhangi bir şekilde bahsetmekten kaçınırlar. Ancak Set, Tanrı'dan Set-Typhon'a indiğinde "yedinci oğul" olarak tanındı; "yedinci oğlun yedinci oğlunun" her zaman doğuştan bir sihirbaz olacağı inancı büyük olasılıkla buradan doğdu - ilk başta sadece bir büyücü olduğu varsayılıyordu . Kötülüğü simgeleyen yılan Apap, Set'in yılanı Aker'om tarafından öldürülür [483]; bu nedenle Set-Typhon bu kadar kötü olamazdı . Ölüler Kitabı, CLXIII bölümünün "iki ayak üzerinde bir yılanın varlığında" okunması gerektiğini belirtir; bu, yüksek İnisiye, Hierophant anlamına gelir, çünkü "yılan gibi" kafasını süsleyen disk ve koç boynuzları tam olarak bu anlama gelir [484]. bu bölümün içindekiler tablosunun hiyeroglifleri. "Yılan"ın üzerinde [485], gizli "Gizli Tanrı" Amun'un iki mistik gözü vardır. Yukarıdaki pasajlar 224], "yılan" kelimesinin eski anlamı hakkındaki ifademizi doğrulamaktadır.

Nagallar ve Nargallara gelince, Hindu Nagalar ve Amerikan Nagallerin adlarının özdeşliği nereden geliyor?

“Nargal, Keldani ve Asur Magi'nin (Köle-Mag) başıydı ve Nagal, Meksika Kızılderililerinin baş büyücüsüydü. Bu isimlerin her ikisi de Asur tanrısı Nergal Serezer ve Hindu Nagalarından türetilmiştir. Hem o hem de diğerleri, kendilerini tamamen özdeşleştirdikleri Demon'un yakın bir suç ortağına sahip olma konusunda aynı güce sahiptir. Keldani ve Asurlu Nargal, İblis'ini kutsal sayılan bir hayvan biçiminde tapınağın içinde tuttu. Kızılderililerin nagalı, onun için daha uygun olduğu yerde - komşu bir gölde veya ormanda veya bir tür evcil hayvan şeklinde - tutar [486].

tesadüfe bağlanamaz . Yeni ışık açılıyor ve Dördüncü Irk'ın atalarımız için bunun çoktan eski olduğunu görüyoruz; Efsaneye göre Krishna'nın arkadaşı ve öğrencisi Arjuna, Patal'u - "Antipod" a indi ve orada Ulupi [487], Naga veya daha doğrusu Nagalar kralı Kauravia'nın kızı Nagi ile evlendi [488].

Bu nedenle, Serpent ambleminin tam anlamının kanıtlandığı umulmaktadır. Gerçekten de, kötülüğün bir amblemi değildir ve en önemlisi şeytanın bir sembolü değildir; ama gerçekte ΣΕΜΕΣ ΕΙΛΑΜ ΑΒΡΑΣΑΞ, "Abrasax'ın Ebedi Güneşi", bazı diyagramlarda Tiferet çemberi ile temsil edilen tüm Kabalistlerin Merkezi Spiritüel Güneşidir.

Burada yine daha önceki yazılarımızdan alıntı yapabilir ve daha fazla açıklamaya geçebiliriz.

"Dipsiz Derinliğin bu bölgesinden (Bythos, Aditi, Shekinah, Bilinmezliğin Peçesi) spirallerden oluşan bir Çember çıkar. Bu, sembolizm dilinde daha küçük dairelerden oluşan büyük Daire anlamına gelen Tiferet'tir. Spiralleri takip edecek şekilde içe kıvrılmış, Yılan - Bilgelik ve Sonsuzluğun amblemi - İki tür Androgyne; Daire Ennoia'yı veya İlahi Zihni (yaratmayan, ancak algılaması gereken Güç) temsil eder ve Yılan Agathodaemon, Ophis, Işığın Gölgesidir ( sonsuz değil, ama yine de uçağımızdaki en büyük Işık). Hem biri hem de diğeri, Ofluların Logoi'siydi; ya da Birlik, çünkü Logos kendini İyi ve Kötünün ikili İlkesi olarak gösterir [489].

225] Sadece Işık, hareketsiz ve mutlak olsaydı, insan zihni onu sadece takdir etmekle kalmaz, hatta anlayabilirdi. Işığın kendini göstermesini sağlayan ve ona nesnel bir gerçeklik kazandıran gölgedir. Bu nedenle, Gölge Kötü değil, Işık veya İyiyi tamamlayan gerekli ve gerekli bir orandır; Gölge, dünyadaki yaratıcısıdır .

Gnostiklere göre bu iki ilke değişmez Işık ve Gölge'dir; İyilik ve Kötülük özünde birdir ve tüm Sonsuzluk boyunca var olmuştur ve tezahür eden dünyalar var olduğu sürece var olacaktır.

“Bu sembol, ister kurban ekmeğinin, ister Tau'nun (fallik amblem) etrafına sarılmış olsun, Yılanın bu mezhebi tarafından Kurtarıcı olarak saygı gösterilmesini açıklar. Birlik içinde Ennoia ve Ophis, Logos'u temsil eder . Ayrıldıklarında biri Manevi Yaşam Ağacını, diğeri İyiyi ve Kötüyü Bilgi Ağacını tasvir eder, bu nedenle Ophis'in Ilda-Baoth'un maddi ürünü olan ancak manevi bir ruha sahip olan ilk insan çiftini arzuladığını görürüz. Sophia-Achamoth'tan gelen ilke - Ophis'in İlahi Bilgeliği temsil etmesine rağmen yasak meyveyi tatmak.

Yılan, İyiyi ve Kötüyü Bilme Ağacı ve Hayat Ağacı, Hindistan topraklarından nakledilen sembollerdir. Hindular arasında çok kutsal olan Arasa-maram [?] banyan ağacı - Vishnu'nun enkarnasyonlarından birinde onun güçlü gölgesi altında soluduğu ve altında insan felsefesi ve bilimleri öğrettiği için - Bilgi Ağacı ve Hayat Ağacı olarak adlandırılır. Ormanların bu kralının koruyucu yaprakları altında, Gurular öğrencilerine ölümsüzlükle ilgili ilk dersleri verir ve onları yaşam ve ölümün gizemlerine sokar. Keldani geleneklerine göre Java-Aleim Rahip Okulu, insan oğullarına onlar gibi olmayı öğretti. Bugüne kadar Fo-chhu , Fo-Miao'sunda veya [490]büyük dağ Guin-Lung-San'ın tepesindeki Buda tapınağında ikamet ederek en büyük dini mucizelerini Çince Sung-Ming- denilen bir ağacın altında gerçekleştirir. [491]Shu veya Bilgi Ağacı ve Hayat Ağacı, çünkü cehalet ölümdür ve yalnızca bilgi ölümsüzlük verir. Bu olağanüstü vahiy, her üç yılda bir Çinli Budist hacıların büyük bir cemaatinin bu kutsal yere akın etmesiyle gerçekleşir [492].

Şimdi, en yüksek Melekler tarafından temsil edilen Evrensel Zihnin kendisi tarafından Doğanın Sırlarına inisiye edildiği söylenen ilk İnisiyeler ve Adeptler veya "Bilge Adamlar"ın neden "Bilgelik Yılanları" olarak adlandırıldığı açık hale geliyor. "Ejderhalar" ve ayrıca neden ilk, fizyolojik olarak tamamlanmış çiftler (erkekler ve kadınlar) - Ofis tarafından başlatıldıktan sonra, Tezahür Eden ve Androjen Logolar 226 meyvesinin yenilmesiyle İnsan Yaratılışının Gizemine] Bilgi - Yavaş yavaş, gelecek nesillerin materyalist ruhu tarafından , Yılan'ın kışkırtmasıyla günah işlemek ve "Efendimiz Tanrı"ya itaatsizlik etmekle suçlanmaya başlandı .

Mukaddes Kitaplarını Yahudilerden alan ilk Hıristiyanlar , Yaratılış Kitabı'nın ilk dört bölümünün Ezoterik anlamını o kadar az anladılar ki, itaatsizliğin yalnızca günah içermediğini değil, aynı zamanda "yılanın" , aslında, "Rab Tanrı" Kendisi [493]. Haç'ın Ağacın ve Yılanın bir evrimi olduğunu ve böylece insanlığın kurtuluşu olduğunu asla anlamadılar . Bu nedenle, Yaratıcı Sebebin geometriye, sayılara, astronomiye, ölçülere ve hayvan üremesine uygulanabilen ilk ve ana sembolü haline gelmiştir. Kabala'ya göre lanet, kadının yaratılmasıyla erkeğe düştü [494]. Daire, çap çizgisinden ayrıldı.

“Birdeki ikili ilkeden, yani çift cinsiyetli durumdan başlayarak, ikili ilkenin ayrılması iki karşıtlığı ortaya çıkardı, bunun amacı sonsuza kadar orijinal birlik durumunda yeniden birleşme aramak oldu . Lanet şuydu - aramaya iten Doğa'ydı, aynı zamanda bu birleşmeye veya istenen birliğe karşılık gelmeyen yeni bir varlık yaratarak istenen sonuçtan kaçtı, bu nedenle doğal olarak kaybolanı iade etme arzusu devlet sürekli tabi tutulmuştur ve halen hüsrana uğramaktadır. Doğanın yaşadığı bu acı verici sürekli lanetlenme süreci sayesindedir [495].

Hayat Ağacı'ndan sürgün edilen Adem'in alegorisi, ezoterik olarak, yeni bölünmüş Irk'ın Hayatın Sırrını hayvanlarla cinsel ilişki sınırlarına kadar suistimal ettiği ve aşağıladığı anlamına gelir. Çünkü, Zohar'ın işaret ettiği gibi, Matronet-Shekinah, sembolik olarak Metatron'un karısı, büyük Hayat Ağacına, "Kudretli Ağaç"a giden yoldur ve Shekinah, İlahi Lütuftur. Açıklandığı gibi, bu Ağaç göksel vadiye [227] ulaşır ve üç tepe (insandaki üst İlkeler Üçlüsü) arasında gizlenir. Ağaç bu zirvelerden yukarıya doğru yükselir (Ustanın bilgisi yukarıya doğru yönlendirilir) ve sonra aşağı doğru alçalır (Yeryüzündeki Ustaya doğru). Bu ağaç gündüz açılır ve gece gizlenir , yani aydınlanmış zihne açıktır ve gece olan cehaletten gizlenir [496]. Yorumların dediği gibi:

"İyiyi ve Kötüyü Bilgi Ağacı, Hayat Ağacının köklerinden büyür."

Ancak The Source of Measures'ın yazarının yazdığı gibi:

“Kabala'da, Hayat Ağacı'nın fallik yönüyle Mısır haçı olduğu ve Bilgi Ağacı'nın ölümcül durumu yerine getirmek için ayrılma ve yeniden birleşme anlamına geldiği açıkça görülebilir. Bunu rakamlarla ifade edersek etz (צע) Ağacı kelimesini oluşturan harflerin anlamları 7 ve 9 olur; yedi , kutsal dişil sayıdır ve dokuz , fallik veya eril enerjinin sayısıdır. Bu Mısır haçı, Mısır eril-dişil (Isis-Osiris) tohumlama ilkesinin her biçimdeki, orijinal tezahüre dayalı, her yöne ve her duyuya uygulanabilen bir sembolüdür .

Bu, Batılı okültistlerin kabalistik bakış açısıdır ve konuyla ilgili daha felsefi Doğu veya Aryan görüşlerinden farklıdır [497]. Cinsiyetlerin ayrılması, Doğa programının ve doğal evrimin bir parçasıydı; erkek ve kadındaki yaratıcılık, İlahi Bilgeliğin bir armağanıydı. Asilzade filozoftan en alçakgönüllü ama ruhsal açıdan hevesli pleb'e kadar antik çağın tüm halkları bu tür efsanelerin doğruluğuna inanıyorlardı. Ve açıklamalarımıza devam ederken, Solon, Pisagor, Platon ve diğerleri gibi zeka devlerinin garantisine sahip olan bu tür efsanelerin mutlak doğrulukları olmasa bile göreli hakikatlerinin titremeye başladığını gösterebiliriz . birden fazla modern bilim insanına dikkat edin. Kafası karışmış; her gün önüne yığılan kanıtlar karşısında hayret ve şaşkınlık içinde durur; kadim gelenekleri kabul etmedikçe, karşısına çıkan birçok tarihsel sorunu çözmenin bir yolu olmadığını hissediyor. Bu nedenle, eski kayıtlara ve evrensel efsanelere mutlak güvenimiz olduğunu söylerken , tarafsız bir gözlemcinin suçunu kabul edemeyiz, çünkü çok daha aydın yazarlar ve hatta modern bilim okullarına mensup olanlar bile okültistlerin de inandığı birçok şeye açıkça inanırlar. - örneğin "ejderhalarda" ve sadece sembolik olarak değil, aynı zamanda bir zamanlar gerçek varoluşlarında da.

228] "Aslında otuz yıl önce, kamuoyuna genellikle masalsı kabul edilen bir dizi anlatı sunmak ve bunlara gerçek gerçekliklere dikkat gösterilmesini talep etmek veya başka bir yerden gerçek gerçekler, efsaneler olarak sunmak büyük bir cesaret olurdu. kurgu olarak kabul edilen çok eski zaman; çoğu durumda gerçek kişileri ve olayları anlatan az çok çarpıtılmış efsaneler olan çocuk masallarının yanı sıra. Şu anda, böyle bir hareket zaten daha az tehlikeli [498].

Efsanevi Canavarlar adlı eserinin girişi böyle başlar . Bu canavarların çoğunun varlığına olan inancını cesurca ileri sürüyor. Şu düşünceyi dile getiriyor

"Uzun yüzyıllar boyunca ve tüm halklar arasında peri masalları ve masallar için zengin temalar olarak hizmet eden sözde efsanevi hayvanların çoğu, haklı olarak basit ve olumlu doğa tarihi alanına girer ve verimli bir doğanın yaratılışı olarak kabul edilemez. fantezi, ama hayvanlar olarak, aslında, ne zaman - var olan ve hakkında maalesef yalnızca eksik ve yanlış açıklamaları bize ulaşan, muhtemelen yüzyılların sisinde çok kırılmış bir şey; ... bir zamanlar insanla bir arada var olan yaratıklar hakkındaki efsaneler ve bazıları o kadar canavarca ve korkunçtu ki, ilk başta imkansız gibi görünüyorlar...

Şahsen benim için, bu yaratıkların çoğu kimera değil, makul çalışma nesneleridir. Ejderha, Aryanların fantezisinden doğan bir yaratık olmak yerine, bazı mitologların inandığı gibi yaşadığı mağarayı aydınlatan şimşeği düşünmesi sonucu bir zamanlar yaşamış ve ağır kıvrımlarını sürüklemiş bir hayvandır. , belki de uçtu...

Bana göre, tek boynuzlu atın varlığı inanılmaz bir şey gibi görünmüyor ve aslında, kökenini ay mitine bağlayan teoriden bile daha olası ...[499]

Kendi adıma, "dış Doğanın görünür süreçlerinin tefekküründen" mitlerin olağan kökeninden şüphe duyuyorum. Bana öyle geliyor ki , kültürsüz vahşilerin onlardan çok daha üstün bir hayal gücüne ve şiirsel kurguya sahip olabileceğini kabul etmektense, zamanın bu sık sık tekrarlanan masalların sunumunu orijinal biçimlerinin tamamen tanınmaz hale getirdiğini varsaymak daha kolay. modern zamanların en aydınlanmış insanlarına bahşedilmiş olan . Tanrılar ve yarı- tanrılar , devler ve cüceler, ejderhalar ve her türden canavarlar hakkındaki bu harika hikayelerin dönüşümler olduğuna inanmak, bunların sadece kurgu olduğuna inanmaktan çok daha kolaydır ‑.[500]

Aynı jeolog diyor ki:

"Paleontologlar, insanın varlığını yüzyıllar boyunca, otuz bin yıldan bir milyon yıla kadar büyük sapmalarla hesaplanan dönemlere, o zamandan beri çoktan ölmüş olan hayvanlarla bir arada yaşadığı dönemlere kadar başarılı bir şekilde izlediler [501]. "

Bu hayvanlar "harika ve korkunçtu", örneğin:

Devasa kemikleri ve dikenleri yaklaşık altmış metre uzunluğa ulaştığını gösteren Cidastes'in görünümü . Sayıları ondan az olmayan bu tür canavarların kalıntıları 229] prof tarafından bulundu. Mart, Colorado'daki ıssız topraklarda vadilere dağıldı.

2) Titanosaurus Montanus elli veya altmış fit uzunluğa ulaşıyor.

3) Rocky Dağları'nın Jurassic yataklarındaki dinozorlar daha da devasa.

4) Tek uyluk kemiği altı fitten uzun olan ve bu nedenle yüz fitten uzun olması gereken Atlantosaurus Immanis. Ama yine de, sınıra henüz ulaşılmadı ve kaval kemiğinin on iki fitten daha uzun olduğu devasa boyutlarda kalıntıların keşfedildiğini duyduk! [502]Böylece Himalayalar'daki dört boynuzlu bir geyik olan, fil büyüklüğünde ama boyunu aşan canavarımsı sivatherium'u okuyoruz; dev megatherium hakkında; devasa, uçan kertenkeleler, ördek başlı timsah çeneli pterodaktiller vb. Ve bizi, o adamın boyut olarak modern insanı aşmadığına ikna etmeye çalışıyorlar! Doğada bu tür canavar yaratıklarla çevrili olan insanın, kendisi devasa bir dev olmadığı sürece, tüm düşmanları yok olurken hayatta kalabileceği düşünülebilir mi? Taş baltasıyla gerçekten bir sivatherium'u veya dev bir uçan saur'u devirebilir miydi? Her zaman hatırlayalım ki, Quatrefage'deki en azından bir bilim adamı, insanın "en eski memelilerin çağdaşı olamayacağı ve İkinci Dönem'e kadar izlenemeyeceği" için yeterli bilimsel neden görmemektedir [503].

Çok muhafazakar bir Prof. Jukes'in yazısı şöyle:

"Görünüşe göre, dünyamızın uzak çağlarında gerçekten muhteşem uçan ejderhalar vardı" [504].

Yazar sormaya devam ediyor:

"İnsanın sadece birkaç bin yılı kapsayan yazılı tarihi, onun rasyonel varoluşunun gelişiminin tüm seyrini mi kapsıyor? Yoksa, yüz bin yıldan fazla süren ve Chaldea ve Çin kronolojilerinde kayıtlı olan uzun mitsel çağlar boyunca, bize geleneklerle aktarılan ve hatta belki de günümüze kadar getirilen, tarihöncesi insanın yalnızca hayaletimsi hatırlatıcılarına mı sahibiz? o zaman, Platon'un muhteşem Atlantis'i gibi, başka ülkelerden hayatta kalan birkaç görgü tanığı tarafından var olan ülkeler batmış olabilir veya onları tüm medeniyetleriyle birlikte yok eden başka bir büyük felaketin kurbanları olabilir mi? [505].

Geriye kalan az sayıdaki devasa hayvanlar, örneğin filler - zaten mastodon atalarından çok daha küçükler - ve suaygırları, tek kalıntılar ve sayıları her geçen gün daha da azalıyor. Ama onların bile gelecekteki türlerinin birkaç öncüsü [230] vardı ve boyutları insanla aynı oranlarda küçüldü. Cüce fil E. Falconeri'nin kalıntıları için Malta'daki bir mağaranın tortularında bulundu; ve aynı yazar, bunların bir cüce su aygırı kalıntılarıyla birlikte bulunduğunu, ilkinin yalnızca 6 inç yüksekliğinde olduğunu belirtiyor. M. Milne-Edwards'ın açıklamasına göre yüksekliği iki fiti geçmeyen bir su aygırı [506](Chœropsis) Liberiensis de vardır .

Şüpheciler gülebilir ve işimizin saçmalıklarla veya peri masallarıyla dolu olduğunu söyleyebilirler. Ancak bunu yaparken, yalnızca şunu söyleyen Çinli filozof Chung'un bilgeliğini haklı çıkarıyorlar:

"İnsanların bildikleri şeyler, niceliksel olarak, bilmedikleri şeylerle hiçbir şekilde karşılaştırılamaz [507]. "

Böylece sadece kendi cehaletlerine gülerler.

_____

"TANRI'NIN OĞULLARI" VE "KUTSAL ADA"

Isis Unveiled'da anlatılan "efsane" , bilimin artık gezegenimizin insanlığın beşiği olarak tanımayı kabul ettiği -aslında yedi beşikten yalnızca biri olmasına rağmen- bu kısmına atıfta bulunarak şunları söylüyor :[508]

"Efsaneler diyor ve Büyük Kitap'ın (Dzyan Kitabı) kayıtları, Adem ve meraklı karısı He-va'nın günlerinden çok önce , şimdi tuz gölleri ile ıssız ve çorak çöllerin buluştuğu yerde, uçsuz bucaksız bir iç kesim olduğunu açıklıyor. gururlu Himalaya sıradağlarının ve batı mahmuzlarının kuzeyinde Orta Asya boyunca uzanan deniz. Ve üzerinde, eşsiz güzelliğiyle, tüm dünyada rakibi olmayan ve bizimkinden önceki Irk'ın son kalıntılarının yaşadığı bir ada var.

"Son Kalan", birkaç kabileyle birlikte büyük felaketten sağ kurtulan "İrade ve Yoga'nın Oğulları" anlamına gelir. Çünkü o, büyük Kıtada yaşayan ve şimdiki ve eksiksiz insan Irkları olan Dördüncü ve Beşinci Irklardan önce gelen Üçüncü Irk'tı. Bu nedenle, " Isis Unveiled " da söylendi ki

"Bu ırk, elementler üzerinde sınırsız kontrole sahip olduğu için suda, havada veya ateşte aynı derecede kolaylıkla yaşayabilirdi. Onlar "Tanrı'nın Oğulları" idi; İnsan kızlarını görenler tarafından değil, Doğu Kabala'da farklı bir isme sahip olmalarına rağmen gerçek Elohim tarafından. İnsanlara Doğanın en harika sırlarını ileten ve onlara tarif edilemez ve artık kayıp olan "sözü" ifşa edenler onlardı .

231] Efsaneye göre bu "ada", Gobi çölünün korkunç çölüyle çevrili bir vaha olarak bugüne kadar varlığını sürdürüyor - kumları "insanların anısına bir adamın ayağıyla çiğnenmemiş. "

“Söz olmayan bu söz, bir zamanlar tüm dünyaya yayılmıştı ve bazı ayrıcalıklı insanların kalplerinde, uzaklarda solan bir yankı gibi hâlâ duruyor. Tüm Yunan Okullarının Hierophant'ları bu adanın varlığından haberdardı; ancak "söz" yalnızca Java-Aleim (başka bir dilde Maha-Kogan) veya her Okulun Yüce Başkanı tarafından biliniyordu ve haleflerine ancak ölüm arifesinde aktarılıyordu. Bu tür pek çok Okul vardı ve eski klasik yazarlar onlardan söz ediyor.

Güzel ada ile deniz yoluyla iletişim yoktu, ancak yalnızca Başkanların bildiği yer altı geçitleri onunla her yönden iletişim kuruyordu [509].

, Hindistan'ın şu anda müreffeh şehirlerinden birkaçının başka şehirlerin üzerine inşa edildiği ve böylece altı veya yedi kat yüksekliğinde bir yeraltı şehri oluşturduğu efsanesinin doğruluğunu kabul ediyor . Burası Delhi ve Allahabad bir başkası; bu tür örnekler Avrupa'da bile bulunur, örneğin Etrurya'nın birkaç kayıp şehri ve diğerleri üzerine inşa edilen Floransa. O halde neden Ellora, Elephanta, Karli ve Ajanta mağaraları iddia edildiği gibi yer altı geçitleri ve labirentler üzerine inşa edilememiştir?

Elbette, çok eski olmalarına rağmen, gerçekte ya da söylenti yoluyla her Avrupalının bildiği mağaralardan bahsetmiyoruz; buna modern arkeoloji itiraz etse de; ama Hindistan'ın tüm inisiye Brahminleri ve özellikle Yogiler tarafından bilinen gerçeğe, yani bu ülkede her yöne ayrılan yeraltı geçitlerine sahip olmayan tek bir mağara tapınağı yoktur ve bu yeraltı mağaraları ve sonsuz koridorlar sırayla kendi mağaralarına ve koridorlarına sahiptir.

Gizli Kitap'ta da adı geçen, ama yine farklı bir adla, kutsal dilin özelliği olan kayıp Atlantis'in o günlerde bile var olmadığını kim söyleyebilir?" -

Biz de sorduk. Var olduğuna şüphe yok , çünkü Lemurya'nın son kıtası da battığında, en büyük ihtişamının ve uygarlığının günlerine yaklaşıyordu.

"Kayıp Büyük Anakara, Asya'nın güneyinde, Hindistan'dan Tazmanya'ya kadar uzanıyor olabilir [510]. Şimdi çok şüpheli olan [232] ve bunu Platon'un bir şakası olarak gören bazı bilgili yazarlar tarafından şiddetle reddedilen hipotez doğrulanırsa, o zaman belki bilim adamları, Tanrıların yaşadığı bir kıta tanımının tam olarak bir masal olmadığına inanacaklar [511]. . Ve o zaman, Platon'un dikkatli imalarının ve bu hikayeyi Salon'a ve Mısırlı rahiplere atfetmesinin, bu gerçeği dünyaya aktarmanın yalnızca güvenli bir yolu olduğunu ve aynı zamanda ustaca gerçeği kurguyla iç içe geçirerek anlayacaklar . İnisiyasyonda aldığı yeminlerle yayınlanması kendisine yasak olan efsaneyi onunla ilişkilendirmeyin.

Gelenekle devam ederek, Hierophant sınıfının iki kategoriye ayrıldığını eklemeliyiz : [512]adadan "Tanrı'nın Oğulları"ndan öğreti alanlar ve saf vahiylerin ilahi doktrinine inisiye olanlar ve kayıp Atlantis'te yaşayan diğerleri. - eğer adı buysa - ve farklı bir ırk olarak ( cinsel kombinasyonla yaratılmış , ancak ilahi ebeveynlerden), basiret yeteneğiyle doğmuş, tüm gizli şeyleri kucaklayan ve ne mesafenin ne de maddi engellerin olmadığı. Kısacası, Popol Vuh'ta adı geçen Dördüncü Irk'ın insanlarıydılar ; vizyonları sınırsızdı ve her şeyi anında biliyorlardı.

Başka bir deyişle, onlar Lemuro-Atlantislilerdi, bazılarının düşündüğü gibi Manas ya da "Hayaletler" değil, Ruhsal Krallar Hanedanı'na sahip olan ilk kişilerdi, ancak bunu yönetmek için enkarne olmuş [513]gerçek yaşayan Devalar ya da Yarı Tanrılar ya da Meleklerden oluşan bir hanedandı. Irk ve sırayla onlara sanat ve bilimlerde talimat verdi. Ancak bu Dhyani'ler Rupa veya Maddi Ruhlar olduğundan, her zaman iyi değillerdi. Kralları Thevetat, sonunculardan sadece biriydi ve bu İblis Kral'ın kötü etkisi altında, Atlantis Irkı, kötü "büyücüler" halkı haline geldi.

“Bunun sonucu, tarihini anlatmak için çok uzun olacak bir savaştı. Anlamı, Cain'in ırkı olan devlerin çarpıtılmış alegorilerinde ve Nuh ve dürüst ailesinin efsanesinde bulunabilir. Bu çarpışma, taklidini Babil tufanı efsanelerinde ve tufanı Musa'nın kitaplarında bulan Atlantis'in batmasıyla sona erdi. Devler ve büyücüler "ve tüm bedenler yok oldu ... ve tüm insanlar." Hindu Noah-Vaivasvata gibi daha büyük bir teknede kaçtığı söylenen Thlinkithians'ın Büyük Babası ile esasen aynı olan Xisuphre ve Noah dışında hepsi .[514]

Efsanelere biraz inanıyorsak, Adanın Hierophantlarının soyunun Atlant Nuh'un soyundan gelenlerle evlenmesinden iyi ve kötü karışık bir ırkın ortaya çıktığına dair başka bir efsaneye de inanmalıyız. Bir yanda dünyanın Enoch'ları, Musa'sı, çeşitli Budaları, sayısız "Kurtarıcıları" ve büyük Hierophant'ları vardı; öte yandan, gerçek ruhsal aydınlanmanın sınırlayıcı gücünden yoksun oldukları için ... hediyelerini kötü amaçlara uygulayarak kirleten " doğuştan büyücüler".

233] Buna bazı kayıtların ve hadislerin delillerini ekleyebiliriz. L' Histoire des Vierges: les Peuples et les Continents Disparus'ta Louis Jacolliot şöyle diyor:

"Sözlü ve yazılı gelenekte tapınaklarda korunan Hindistan'ın en eski efsanelerinden biri, birkaç yüz yıl önce Pasifik Okyanusunda jeolojik çalkantılar nedeniyle yok olan ve kalıntılarının aranması gereken devasa bir kıta olduğunu anlatır. Madagaskar, Seylan, Sumatra, Java, Borneo ve Polinezya'nın ana adalarında.

Bu hipoteze göre Hindustan ve Asya yaylaları, o uzak çağlarda yalnızca orta anakaraya bitişik büyük adalardı ... Brahminlere göre bu ülke yüksek bir medeniyete ulaştı; ve büyük felaket sırasında suların hareketiyle genişleyen Hindustan yarımadası, yalnızca bu yerde ortaya çıkan ilkel efsaneler zincirini sürdürdü. Bu gelenekler, bu geniş ekvatoral kıtada yaşayan insanlara Ruta adını verir ve Sanskrit dili onların lehçelerinden kaynaklanır . Hindistan ovalarından göç eden en eğitimli nüfus tarafından korunan Hint-Helen geleneği de, Atlantis ve Atlantis adını verdiği ve Atlantik Okyanusu'na yerleştirdiği bir kıtanın ve bir halkın varlığını bildirir. tropiklerin kuzey kısmı.

Bu gerçeğe ek olarak, izleri volkanik adalar arasında ve Azorlar, Kanaryalar ve Cape de Verde'nin dağlık yüzeyinde bulunabilen bu enlemlerde eski bir kıtanın var olduğu varsayımı coğrafi olasılıktan yoksun değildir. Ayrıca, gizemli okyanustan korktukları için Herkül Sütunları'nın ötesine asla cesaret edemeyen Yunanlılar, Platon tarafından korunan masalların Hindu efsanesinin yankısından başka bir şey olmadığı antik çağda çok geç ortaya çıktılar. Ayrıca planisfere baktığımızda, Malay Takımadaları'ndan Polinezya'ya, Sound Strait'ten Paskalya Adası'na kadar dağılmış adaları ve adacıkları gördüğümüzde ve bizim yaşadığımız kıtalardan önce gelen kıtalar hipotezi ile karşı karşıya kaldığımızda, aralarında en önemlisini yerleştirmemek imkansızdır.

Malaylar ve Polinezyalılar arasında, yani Okyanus Dünyasının iki karşıtı için ortak olan dini inanç, "tüm bu adalar, birbirleriyle sonsuz savaş halinde olan sarı ve siyah insanların yaşadığı iki büyük ülkenin parçasıydı. ve tartışmalarından sıkılan tanrıların, onları yaratması için zihni Okyanusa emanet ettiklerini ve okyanusun her iki kıtayı da yuttuğunu ve o zamandan beri onu tutsaklarını teslim etmeye zorlamanın imkansız olduğunu. Hatalarını çok geç gören tanrıların gücü sayesinde sadece dağların ve yaylaların tepeleri selden kurtuldu.

Bu geleneklerin içerdiği her ne olursa olsun ve hangi yerde bir medeniyet gelişmiş olursa olsun, Roma, Yunanistan, Mısır ve Hindistan medeniyetlerinden daha eskidir, ancak bu medeniyetin var olduğuna şüphe yoktur ve bilimin izlerini bulması son derece önemlidir. ne de önemsiz ve anlaşılmazdı [515].

Bu okyanus efsanesi, Gizli Doktrinin Kayıtları'ndan alıntılanan efsaneyi doğrulamaktadır. Sarı [ 234] ve siyah halklar arasında bahsedilen savaş , "Tanrıların Oğulları"nın "Devlerin Oğulları" veya Atlantis sakinleri ve büyücüleri ile mücadelesine atıfta bulunur.

Polinezya'nın tüm adalarını bizzat ziyaret eden ve yıllarını neredeyse tüm halkların dinini, dilini ve geleneklerini incelemeye adayan yazarın vardığı nihai sonuç şu şekildedir:

“Son jeolojik afetlerde yok olan Polinezya kıtasının varlığı öyle bir delile dayanmaktadır ki, artık mantık yürütmek isteyip istemediğimizden şüphe duyamayız.

Bu anakaranın üç zirvesi Sandviç Adaları'dır. Yeni Zelanda, Paskalya Adası - birbirinden çok uzakta, on beş ila bin sekiz yüz coğrafi lig ve bir grup ara ada: Viti (Fiji), Samoa, Tonga, Futuna (? Foutouha), Uvea (? Oueeha), Marquesas , Tahiti , Pumutu (? Pomatou), Kumarbazlar da bu uç noktalardan yedi veya sekiz yüz ila bin coğrafi fersahlık bir mesafeyle ayrılır.

Tüm denizciler, mevcut coğrafi konumları göz önüne alındığında ve ellerindeki önemsiz imkanları dikkate alarak, uç ve merkez grubun birbirleriyle asla iletişim kuramayacaklarını söyleyerek hemfikirdirler. Bu kadar mesafeyi bir pusula olmadan yüzmek ve aylarca erzak olmadan seyahat etmek fiziksel olarak imkansızdır.

Öte yandan, Sandviç Adaları, Viti ve Yeni Zelanda yerlileri ile merkez grup Samoa, Tahiti ve diğerleri, Avrupalılar gelmeden önce birbirlerini hiç tanımadılar, birbirlerini hiç duymadılar. Yine de, bu kabilelerin her biri, adalarının bir zamanlar Asya'dan batıya doğru uzanan devasa bir arazinin parçası olduğunu iddia etti. Ve yüz yüze geldiklerinde aynı dili konuştukları, aynı örf, adet, aynı dini inançlara sahip oldukları ortaya çıktı. Ve soruya - "Irkınızın beşiği nerede?" Cevap olarak, hepsi ellerini batan güneşe doğru uzattılar .[516]

Coğrafi olarak, bu açıklama Gizli Kayıtlardaki gerçeklerden biraz farklıdır, ancak bu tür bir bilginin varlığını gösterir ve ihtiyacımız olan tek şey budur. Çünkü ateş olmadan duman olmadığı gibi, geleneğin de temeli en yakın hakikatte olmalıdır.

Uygun yerde, modern bilimin yukarıdakileri ve ayrıca iki kayıp Kıta ile bağlantılı diğer Gizli Öğreti geleneklerini tamamen doğruladığı gösterilecektir. Örneğin Paskalya Adası'ndaki kalıntılar, ilkel devlerin en çarpıcı ve anlamlı anıtlarıdır . Gizemli oldukları kadar büyüktürler ve Dördüncü Irk'ın devlerine atfedilen tip ve karakter özelliklerini ilk bakışta tanımak için bu devasa heykellerin sağlam kalmış başlarını incelemek yeterlidir. Özellikleri farklı olsalar da tek bir biçimden dökülmüş gibi görünüyorlar - Hinduların ezoterik kitaplarında Atlantislilere (Daityas ve "Atlantlar") atfedilen belirli bir şehvetli tipe sahipler. Onları Orta Asya'daki diğer devasa figürlerin yüzleriyle - örneğin Bamyan yakınlarındakilerle - efsaneye göre eski Manvantarlara ait Budaların portre resimleriyle karşılaştırın; Budist ve Hindu yazılarında inanılmaz oranlarda insanlar , kötü rahim kardeşlerinin iyi ve kutsal kardeşleri olarak bahsedilen Budalar ve kahramanlar ; [517]tıpkı Lanka'nın dev kralı Ravana'nın Kumbhakarna'nın kardeşi olması gibi; hepsi Rishiler aracılığıyla Tanrıların torunlarıydı ve bu nedenle, "Titan ve onun engin soyu" gibi, "Cennetin İlk Doğanları" idi. Bu "Budalar", genellikle uzun, sarkık kulakların sembolik temsiliyle şekli bozulsa da, Paskalya Adası'ndaki heykel türlerinden tam olarak yüz ifadesinde ilk bakışta dikkat çeken bariz bir fark gösterir. Aynı Irktan olabilirler, ancak ilki "Tanrıların Oğulları", ikincisi ise güçlü büyücülerin çocuklarıdır. Bununla birlikte, hepsi enkarnasyondur ve halk fantezisi ve geleneğinin kaçınılmaz abartıları dışında, hepsi tarihsel figürlerdir [518]. Ne zaman yaşadılar? Bu iki Irk, Üçüncü ve Dördüncü Irk ne kadar zaman önce yaşadılar ve bundan ne kadar sonra Beşinci Irk'ın çeşitli kabileleri mücadelelerine, İyi ile Kötü arasındaki savaşa başladı? Oryantalistler, Puranalar'da ve diğer Hindu Kutsal Yazılarında kronolojinin umutsuzca karışık ve gülünç bir şekilde abartıldığı konusunda bize güvence veriyor. Biz suçlamayı kabul etmeye hazırız. Ama eğer Aryan yazarlar zaman zaman kronolojik sarkaçlarının bir yönde, gerçeğin meşru sınırlarının ötesinde çok fazla sallanmasına izin verirlerse , yine de bu sapmanın büyüklüğünü Oryantalistlerin aksi yönde izin verdiği salınımla karşılaştırırsak, o zaman ılımlılık olacaktır. Brahmanların tarafında olun. Daha sonra, Sanskrit bilim adamlarının ifadelerinden daha güvenilir ve gerçeğe daha yakın olacak olan Panditlerin tanıklığıdır. Sanskrit bilim adamları tarafından budama - kişisel zayıflığın tatmin edilmesinin bir sonucu olduğu gösterilse bile - Batı görüşü tarafından " gerçeklerin temkinli bir şekilde kabulü" olarak görülürken, Pandit basında kabaca bir " yalancı " olarak etiketlenir. Ama elbette bu, herkesin olaylara aynı açıdan bakması için bir sebep değil! Tarafsız bir gözlemci farklı yargıda bulunabilir. Ya birini ya da diğerini vicdansız tarihçi ilan edebilir ya da her ikisini de kendisine karşılık gelen temelde haklı çıkarabilir ve Aryan Hinduların bunu kitleler için değil, satırlar arasındaki gerçeği okuyan İnisiyeleri için yazdığını söyleyebilir. Kasıtlı olarak [236] olayları karıştırdılar ve yüzyılları karıştırdılarsa, bunun amacı aldatmak değil, bilgilerini bir yabancının yırtıcı gözünden korumaktı. Ancak Manu'dan nesilleri ve belirli kahramanlar söz konusu olduğunda [519]Puranalarda özel olarak belirtilen enkarnasyon sayısını sayabilen biri için anlam ve kronolojik sıra oldukça açıktır. Batılı Şarkiyatçıya gelince, arkaik Ezoterizm tarafından kullanılan yöntemler konusundaki şüphesiz cehaletinden dolayı mazur görülmelidir.

Ancak bu tür önyargılar, yeni keşiflerin ışığından çok kısa bir süre önce geri çekilmek ve ortadan kalkmak zorunda kalacak. Dr. Weber ve Prof. Max Müller - yani, Panini (!) zamanında bile Hindistan'da yazının bilinmediği ve Hinduların, Zodyak ve mimarlık dahil (Ferguson'a göre) tüm sanat ve bilimlerini Makedon Yunanlılardan ödünç aldıkları; bu ve benzeri saçma sapan hipotezler yok olma tehlikesiyle karşı karşıyadır. Kesinlikle, eski Chaldea'nın hayaleti Gerçeğe yardım ediyor gibi görünüyor. Üçüncü Hibbert Konferansında (1887), Prof. Oxford Üniversitesi'nden Sice, yeni keşfedilen Asur ve Babil silindirlerinden söz ederken, artık Babil sakinlerine kültür ve sanatı öğreten yarı insan, yarı balık Oann Berosa ile özdeşleşen Bilgelik Tanrısı Ea'dan uzun uzadıya söz ediyor. yazmanın _ _ İncil Tufanı sayesinde antik çağın hala MÖ 1500 yıllarına atfedildiği bu Ea hakkında. aynı profesör şimdi şu terimlerle konuşuyor:

Ea'ya adanan şehir, 6.000 yıl önce Basra Körfezi kıyılarında bulunan Eridu idi. Adı, özellikle kutsal bir yer olan "iyi şehir" anlamına gelir, çünkü burası erken Keldani uygarlığının kuzeye doğru ilerlediği merkezdi. Kültür tanrısı denizin ötesinden geliyormuş gibi sunulduğu için, Eridu şehri merkezli kültürün yabancı kökenli olması muhtemeldir. Artık Hindistan ile olduğu kadar Chaldea ile Sina Yarımadası arasındaki iletişimin çok erken bir dönemde var olduğunu biliyoruz. Fransızlar tarafından Tech Loch'ta bulunan heykeller ( 4000 гen geç M.Ö. Sina Yarımadası, daha sonra firavunlar tarafından yönetildi. Bu heykellerin genel üslubunun, ikinci Piramidin kurucusu Kephren'in diyorit heykelininkine benzediği belirtilmelidir; yani Petrie'ye göre, Tel Loch heykellerinden birinin dizlerinin üzerinde tuttuğu şehrin planında belirtilen ölçü birimi, Piramitleri yapanların kullandığı ölçü birimiyle aynı. 237] Teak ahşap işçiliği, ağaç Hindu kökenli olmasına rağmen, Chaldees'in Mughir veya Ur'unda bulundu; Buna ek olarak, eski bir Babil tekstil listesi, "bitkisel madde" olarak açıklanan [520]sindha veya "muslin" den bahseder .

Artık daha yaygın olarak Dhaka kisei olarak bilinen Kisei, Chaldea'da Hindu (Sindhu) olarak biliniyordu ve tik ağacı MÖ 4000'de kullanılıyordu; ve yine de Albay Vance Kennedy'nin kanıtladığı gibi Chaldea'nın medeniyetini borçlu olduğu Hindular, Yunanlılar onlara ABC'yi öğretene kadar - Oryantalistlere inanılacaksa - bu Hindular yazı sanatını bilmiyor gibiydiler!

İSTASYON X

DÖRDÜNCÜ IRKIN TARİHİ

38. Dördüncü Irkın (Atlantisliler) Doğuşu. 39. Dördüncü Adamın Alt-Irkları ayrılmaya ve birbirleriyle birleşmeye başlar; farklı renklerde ilk karışık ırkları oluştururlar. 40. Atlantislilerin diğer Irklara üstünlüğü. 41. Günah işleyip yavrular ve canavarlar doğururlar. 42. Antropomorfizm ve cinsel dinin ilk ilkeleri. "Üçüncü gözlerini" kaybederler.

38. BÖYLECE, İKİLİ, İKİLİ, YEDİ BÖLGEDE, ÜÇÜNCÜ YARIŞ DÖRDÜNCÜYÜ OLUŞTURDU; SÜRELER A-SURA OLDU [521].

39. [522]HER BÖLGEDEKİ BİRİNCİSİ AY RENGİYDİ [523]; İKİNCİ - SARI, ALTIN GİBİ; ÜÇÜNCÜ - KIRMIZI; DÖRDÜNCÜ GÜNAH TARAFINDAN KAHVERENGİ SİYAHTIR [524]. İLK YEDİ İNSAN KOKUSUNUN HEPSİ AYNI RENKTEDİR [525]. AŞAĞIDAKİ YEDİ [526]KARIŞMAYA BAŞLADI [527].

38. Ayet'i anlamak için Stanza'nın 9. Ayetleri ile birlikte okunmalıdır. Evrimin bu noktasına kadar insan fiziksel Doğadan çok metafizik Doğaya aitti. Ancak sözde "Sonbahar"dan sonra ırklar hızla tamamen insan formuna dönüşmeye başladı. Öğrencinin - gerçek anlamıyla çok mistik ve aşkın olan - Düşüşün tam anlamını doğru bir şekilde anlayabilmesi için, ondan önceki ayrıntılar ona hemen verilmelidir, çünkü modern teoloji bu olayı etrafında dönen bir eksen yapmıştır . en zararlı ve saçma dogmalar ve inançlar.

bu düzlemde ölümsüz ama akılsız Ego olarak enkarne olma sırası kendilerine gelen Dhyanis Ordusu'nun, Monadların, bazılarının "uyduğunu" açıklar. Evrim) Üçüncü Irk'ın insanları fizyolojik ve fiziksel olarak hazır olur olmaz, yani cinsiyetler ayrıldığında. Onlar, içsel ilahi saflıklarına şimdi bilinçli bilgi ve irade ekleyen, Kriyashakti aracılığıyla, Dünya üzerindeki geleceğin Üstatlarının tohumu haline gelen yarı ilahi bir adamı "yaratan" ilk bilinçli varlıklardı. Öte yandan, zihinsel özgürlüklerini kıskançlıkla koruyanlar - o zaman bile herhangi bir madde prangasıyla zincirlenmemişler - "Seçebiliriz ... ... bilgeliğe sahibiz" dediler ve böylece çok daha sonra enkarne oldular - bununla hazırladılar kendileri için [528]ilk karmik cezaları. Yansımaları (Chhaya) Yedi Sınıfın en düşük derecedeki Atalarına ait olduğundan, astral imgelerinden çok daha düşük (fizyolojik olarak) bedenler aldılar. Enkarnasyonlarını Dördüncü Irk'a "erteleyen", zaten (fizyolojik olarak) günah ve sefahatle lekelenmiş olan "Bilgelik Oğulları"na gelince, bunlar, karmik sonucu bugüne kadar üzerlerinde olan korkunç bir nedene yol açtılar. Bu kendilerine oldu ve gelecek çağlar boyunca bu kötülük tohumunun taşıyıcıları oldular, çünkü canlandırmaları gereken bedenler kendi ertelemeleri yüzünden kirlendiler [529].

Bu, Karmik Yasaya karşı isyanlarının bir sonucu olarak "Meleklerin Düşüşü" idi. " İnsanın düşüşü " hiç de bir düşüş değildi, çünkü o sorumsuzdu . Ancak "yaratılış" düalist sistem temelinde icat edildiğinden, "yalnızca Tanrı'nın ayrıcalığı" olarak - teoloji tarafından kendi yarattıkları sonsuz Tanrı adına patentlenen meşru bir nitelik - o zaman Kriyashakti'nin gücü olmalıydı. "Şeytani" ve ilahi hakların bir tahsisatı olarak kabul edilir. Dolayısıyla, bu tür dar kavramlar ışığında, doğal olarak, "Tanrı'nın suretinde yaratılmış" insana karşı korkunç bir iftira ve dogmanın ölü lafzı açısından daha da büyük bir küfür olarak görülmelidir. . Okültistlere sık sık söylendiği gibi, "senin doktrinin" , "Tanrı'nın suretinde topraktan yapılmış olan insanı, başlangıçtan itibaren bir Şeytan-taşıyıcısı yapar." "Öyleyse neden Tanrınızı - Şeytanı - ve her ikisinin de yanı sıra kendi suretinizde yaratıyorsunuz ?" cevabımızdır. Bununla birlikte, İncil'in ezoterik yorumu , teolojinin bu iftira niteliğindeki uydurmasını reddetmek için yeterlidir. Gizli Öğreti bir gün kiliselerin adil Karması haline gelecek - en ikna olmuş materyalistlerin ve ateistlerin temsilcilerinin toplantılarından daha Hıristiyan karşıtı.

Antik "Meleklerin Düşüşü" doktrininin antropolojik ve evrimsel anlamıyla gerçek anlamı Kabala'da bulunur ve İncil'i açıklar . Her şeyden önce Yaratılış Kitabı'nda bulunabilir , eğer ikincisi gerçeği bulmaya çalışan bir ruhla, dogmaları hesaba katmadan ve önyargılı düşünceler olmadan okunursa. Bu kolayca kanıtlanabilir. Yaratılış Kitabı'nda (VI bölüm) ve Enoch'a göre, "Tanrı'nın Oğulları" - B'ne Aleim - insan kızlarına sevgiyle aşılanır, onlarla birleşir ve yasadışı olarak elde ettikleri sırları eşlerine açıklar. Cennette öğrenilen; ve bu Meleklerin Düşüşü [530]. Ama gerçekte , Vahiy'in yazarının ve hatta St. Dördüncü İncil'in yazarı Yuhanna [531], yazılarından cömertçe alıntılar mı yaptı? Basitçe İnisiyasyon Kitabı , iç tapınaklarda gerçekleştirilen bazı Arkaik Gizemlerin programını alegori ve dikkatli terimlerle veriyor . Mayalar ve Kişler Arasındaki Kutsal Gizemler'in yazarı, oldukça haklı olarak, Hanok'un sözde [ 240] "Görüşleri"nin, (Enoch'un) inisiyasyon sırasındaki deneyimlerine ve Gizemler'de öğrendiklerine atıfta bulunduğunu varsayar; ama aynı zamanda Enoch'un onları Hıristiyanlığa geçmeden önce bildiğine dair yanlış görüşü ifade ediyor (!!). Ayrıca, bu kitabın "Hıristiyanlık döneminin başında, ... Mısırlıların gelenek ve göreneklerinin ve dinlerinin zaten düşüşte olduğu bir zamanda" yazıldığına inanıyor! Jude, Mektubunda Enoch Kitabından pasajlar aktardığı için bu pek mümkün değil ; [532]ve bu nedenle, Etiyopya sergisinden Enoch Kitabı'nın tercümanı Başpiskopos Lawrence'ın belirttiği gibi , bu kitap ... yazarların "yazarlarından sonra yaşayan ... hatta çağdaşı olan bir yazarın eseri olamaz" Yeni Ahit'in , gerçekten de Mektup olmadığı sürece. Yahuda ve İnciller ve onları takip eden her şey, önceden kurulmuş bir Kilise'nin ürünleri de değildi - bazı eleştirmenlere göre bu bir imkansızlık değil. Ama şu anda Enoch'un Meleklerin Düşüşü ile Enoch'un kendisinden daha çok ilgileniyoruz.

Hindu ekzoterizminde bu Melekler (Asuralar) aynı zamanda "Tanrı'nın Muhalifleri" olarak ilan edilir; Devalara yapılan fedakarlıkları ve saygıyı reddedenler gibi. Hıristiyan teolojisinde, genellikle "Düşmüş Ruhlar" olarak anılırlar ve pagan kaynaklardan alınan çeşitli çelişkili efsanelerin kahramanları. Yahudilerden geldiği söylenen bir isim olan Coluber tortuosus , "Kıvranan Yılan", Roma kilisesi tarafından çarpıtılmadan önce tamamen farklı bir anlama sahipti; diğerleri arasında, tamamen astronomik önem.

"Gökten atılan yılanın (de orsum fluens) Ölüler Krallığı'nın anahtarlarına (του̃ θανάτου άρχή) sahip olduğu söylenirdi, ta ki İsa onun "gökten …… şimşek gibi" düştüğünü gördüğü güne kadar [533]. “cadebat ut fulgur” kelimelerinin Katolik yorumu . Aslında bu, "şeytanların bile Bilgelik olan Logos'a tabi olduğu" anlamına gelir, ancak aynı zamanda cehaletin düşmanı Şeytan veya Lucifer olarak. Bu söz, İlâhî hikmetin şimşek gibi çakarak cahiliye ve hurafe şeytanlarıyla mücadele edenlerin akıllarını harekete geçirmesine işaret etmektedir. Bilgeliğin, Mahat'a'nın enkarne Ruhları biçiminde, Üçüncü Irk'ı gerçek bilinçli yaşama - insanlığa - canlandırmak ve uyandırmak için cennetten indiği zamana kadar, keşke ona hayvani, akılsız haliyle böyle denilebilseydi. elbette fiziksel olduğu kadar manevi ölüme de mahkum edildi . Nesle düşen Meleklerden bahsetmişken , mecazi olarak Bilgeliğin Yılanları ve Ejderhaları olarak adlandırılırlar. Öte yandan, Hıristiyan Kurtarıcı'yı Logos'un ışığında ele alırsak, o zaman [ 241] onun, Krishna gibi bir insan veya Logos olarak Gizli Öğretilere inananları "sonsuzdan" kurtardığını söyleyebiliriz. ölüm" ve her İnisiyenin yaptığı gibi Karanlığın Krallığını veya Ada'yı yendi. İnisiyelerin insani, dünyevi formu ve aynı zamanda - Logos Mesih olduğu için - iç doğamızın, Buddhi'nin çözülmez kaynaşmasından oluşan Ruhsal Ego'ya - Yüksek Benliğe dönüşen iç doğamızın "ilkesi" dir . , altıncı ilke, beşinci [534]ruhsal çiçek açan Manas ile. Logos, Cennetteki pasif Bilgelik ve Yeryüzündeki bilinçli, kendi kendine aktif Bilgeliktir” diye öğretilir bize. Bu, Pymandra'da anlatıldığı gibi, "Göksel Adam"ın "Dünyanın Bakiresi" veya doğa ile evliliğidir ; sonucu onların çocukları - ölümsüz adam. Bu, Aziz Yuhanna'nın [535]Vahiyinde Kuzunun Geliniyle evlenmesi olarak adlandırılan şeydir . Bu, taraftarlarının keyfi yorumları sayesinde artık Katolik Kilisesi ile özdeşleştirilen "karı" dır. Ama "cüppelerinin" dışının "badanalı mezarlar" gibi "temiz ve beyaz" olabileceğini , ancak içini dolduran çürümenin "azizlerin doğruluğu" değil [536], daha çok "Dünyada öldürdüğü" azizlerin kanı [537]. Böylece büyük İnisiye tarafından Luka İncili'nde yapılan açıklama - alegorik olarak, eski Bilgelik Dinine dönenlerin kalplerine ve zihinlerine gökten düşen şimşek gibi aydınlanma ve zeka ışınına işaret eder , sonra yeni bir şekilde sunulur. Bilge Galilean Adept'in yönü, [538]242 ] , tıpkı O'nun kişiliği gibi, tüm tanınmayacak şekilde çarpıtıldı ve en acımasız ve yıkıcı teolojik dogmalardan birine dönüştü.

Ama eğer Batı teolojisi, Şeytan'la ilgili her şeyin patentine ve yazarlık haklarına sahipse - bu kurgunun tüm dogmatik dehşetinde - diğer halklar ve dinler, pozisyonun yanlış yorumlanmasında aynı hataları yapmışlardır ki bu en derinlerinden biridir. antik düşüncelerin felsefi ve ideal kavramları. Bu konudaki birçok alegorilerinde çarpıttılar ve aynı zamanda onun doğru anlamına dair bir ipucu verdiler. Aynı şekilde, eski Hinduizm'in yarı ezoterik dogmaları, dirilen ve düşmüş Tanrılarla ilgili son derece resimsel semboller ve alegoriler geliştirmekte başarısız olmadı. Puranalar onlarla doludur; ve Parashara'nın her çağda doğması - her Manvantara'da enkarne olması gereken tüm bu Rudralara, Rishilere, Asuralara, Kumarlara ve Munilere sık sık göndermelerinde Vishnu Purana'da gerçeğe doğrudan bir ima buluyoruz . Ezoterik olarak bu, Karmik İradenin gizemli işleyişi ve Evrim yasasının dürtüsü sayesinde Evrensel Akıldan veya Mahat'tan doğan "Alevlerin" - herhangi bir kademeli geçiş olmaksızın - bu Dünya'ya indiğini söylemekle eşdeğerdir. Pymandra'da söylendiği gibi, "Yedi Ateş Çemberi"nden ya da başka bir deyişle yedi ara Dünyadan geçtiler .

Reenkarnasyon Döngülerinin Ebedi Yasası vardır ve bu dizilerin başında, her yeni Manvantara Şafağı'nın başlangıcında, önceki Kalpa'lardaki enkarnasyonlardan sayısız Çağlar boyunca dinlenenler, yani en yüksek ve en eski Nirvaniler bulunur . Gerçekte, bu "Tanrıların" gerçek Manvantara'da enkarne olma sırası gelmişti; dolayısıyla Dünya'daki varlıkları ve buradan kaynaklanan alegoriler; dolayısıyla orijinal anlamın da çarpıtılması [539]. Görevleri İlahi İnsanı tamamlamak olan " nesilden nesile düşmüş " tanrılar , daha sonra Tanrılarla mücadele ve savaş halinde iblisler, kötü ruhlar ve düşmanlar veya [ 243] tek Ebedi Yasanın sorumsuz uygulayıcıları olarak temsil edilir. Ancak Aryan dünyasının bin bir alegorisinden biri, [540]Hıristiyan, Yahudi ve Müslüman dinlerinin şeytanları ve Şeytanları gibi varlıklar kavramını yaratmadı.

"Şeytan"ın gerçek Ezoterik görüşü ve tüm kadim felsefenin konu hakkında sahip olduğu görüş, Dr. Anna Kingsford'un [541]"Mükemmel Yol " kitabının ikinci baskısının "Şeytan'ın Gizemi" başlıklı Ekinde takdire şayan bir şekilde ortaya konmuştur . Akıllı okuyucuya gerçeğin daha iyi ve daha net bir göstergesini vermek imkansızdı ve bu nedenle birkaç alıntıyı alıntılıyoruz:

"l. Ve yedinci günde [Hinduların yedinci yaratılışı][542] güçlü bir Melek , öfke, hiddet ve yıkımla dolu olarak Tanrı'nın Yüzünden uzaklaştı ve Tanrı ona dış küre üzerinde güç verdi [543].

2. Eternity, Time'ı ortaya çıkardı: Infinity, Limit'i doğurdu. Varlık meydana geldi [544].

3. Tanrılar arasında onun gibisi yoktu , gücünde krallıklar, dünyaların gücü ve ihtişamı emanet edildi.

5. Tahtlar ve krallıklar, kralların hanedanları [545], ulusların düşüşü, kiliselerin doğuşu, Zamanın zaferi.

Çünkü Hermes'in dediği gibi:

"20. Şeytan , Kralın Tapınağındaki Kapıların Bekçisidir : Süleyman'ın eşiğinde durdu. Sığınağın Anahtarlarını elinde tutuyordu ;

21. Böylece, Hermes'in Gizli Öğretisine sahip olan meshedilmiş kişi dışında tek bir kişi oraya giremez.

Bu resimli ve görkemli sözler, eski Mısırlılar ve antik çağın diğer medeni halkları tarafından yaratıcı ve 244] olarak anıldı. Ein-Sof, Parabraman veya Zervana Akerne veya Sonsuz Zaman, Kala olarak adlandıralım, Ebedi Tezahür Etmemiş İlkenin birincil tezahürleri olarak Logos'un kaynak Işığı - Horus, Brahma, Ahura Mazda, vb. - ama anlamı Kabala'da artık küçümseniyor . "Meshedilmiş Kişi" - Hermes veya Budh, Bilgelik'in sırlarına ve gizemlerine sahip olan ve onu döllemek ve tüm Kozmosu çağırmak için yalnızca "Kutsal Alanın Anahtarları" olan Annenin Rahmi'ne güvenilen kişi. yaşam ve varlık, Yahudiler arasında Yehova oldu , ay dağında - Ay dağı (Sin) olan Sina'da " Neslin Tanrısı". "Kutsal alan", "Kutsalların Kutsalı" haline geldi ve gizli sır insanlaştırıldı ve "falizm" noktasına kadar aşağılandı, gerçekten maddeye indirildi. Bu nedenle Yaratılış Kitabı'ndaki "Yılan"ı "Bilgelik Ejderhası"ndan yapmak gerekli hale geldi ; Şeytan'ı yaratmak için fazlasıyla öznel Kutsallığını örtecek bir bedene ihtiyaç duyan bilinçli Tanrı'dan. Ancak "Ruhun sayısız enkarnasyonu" ve "Arzunun sürekli nabzı ve akımı" [546]-ilki Karmik ve Döngüsel Enkarnasyonlar doktrinimize, ikincisi- Eros'a, daha sonraki maddi fizyolojik aşk Tanrısına değil, Yaratıklar yaratmak ve onlara hayat vermek için tüm Doğada olduğu gibi Tanrılar arasında da İlahi Arzu. Ve bu, "Kara Alev" Işınları tarafından (çünkü o görünmez ve anlaşılmazdır), ancak Maddenin kendisine inerek yapılabilir. Çünkü, Ek'in dediği gibi:

"12. Rab ona [Şeytan] gizli, gizli ve korkunç birçok isim verdi.

13. ... Bir düşman, çünkü Madde Ruh'a isyan etti ve Zaman, Rab'bin azizlerini bile kınadı.

28. Ondan korkun ve günah işlemeyin: adını titreyerek söyleyin ...

29. Şeytan, Tanrı'nın Adaletinin [Karma] Yargıcıdır; terazi ve bir kılıç tutuyor.

tartı, ölçü ve sayı ona emanet edilmiştir .”

El-Kazari Kitabında Prens'e söylediği ve ona Kabala'yı açıkladığı şeyle karşılaştırırsak , o zaman Tartı ve Ölçü ile Sefer Yetzir'deki Sayının Sephiroth'un (Üç) nitelikleri olduğunu görürüz. Sefrimler veya sayılar, sayılar), her şeyi kapsayan toplu sayı 10; ve Sephiroth'un kolektif Adam Kadmon'u, "Göksel Adam"ı veya Logos'u temsil ettiğini. Böylece Şeytan ve Meshedilmiş Kişi eski düşünce tarafından özdeşleştirildi. Çünkü:

245] “33. Şeytan, Tanrı'nın rahibi, Hades'in yedi evinin Rabbi, tezahür eden dünyaların Meleği'dir.

Hindular arasında bu yerleşim yerleri, Dünyanın yedi Lokası veya Saptalokası olarak temsil edilir; çünkü teolojinin Cehennemin sınırındaki bölgeyi oluşturduğu İllüzyonun Hades veya Limbo'su (Araf), basitçe bizim küremiz olan Dünya'dır ve bu nedenle Şeytan'a " tezahür etmiş Dünyaların Meleği" denir .

Bu, "Şeytan gezegenimizin Tanrısıdır ve tek Tanrı'dır" ve bu, onun kötülüğüne ve ahlaksızlığına dair herhangi bir alegorik ipucu içermiyor. Çünkü o Logos'la birdir.

"Mikrokozmik [ilahi] evrim sırasında ilk ve 'tanrıların en yaşlısı' olan Satürn (Şeytan) [astronomik olarak], merkezi olan Krallığın çevresi olan makrokozmik yayılım dizisinde yedinci ve sonuncusudur. Phoebus [Bilgeliğin Işığı veya Güneş]."

Gnostikler, Yahudi Tanrısını "Madde Meleği" veya Adem'e (bilinçli) yaşam üfleyen ve gezegeni Satürn olan Tanrı olarak adlandırmakta haklıydılar.

34. Ve Tanrı belini [Satürn'ün halkalarını] kuşattı ve kuşağın adı Ölüm'dür."

Antropolojide bu "kemer", iki alt prensibi olan insan vücudu anlamına gelir. Bu üçü ölürken, içsel İnsan ölümsüzdür. Şimdi Şeytan'ın gizemine yaklaşıyoruz .

37. … Doğuşun utancını ancak Şeytan taşır .

38. Bakire durumunu [enkarnasyon nedeniyle Kumaraların yanı sıra] kaybetti, cennetin sırlarını ifşa ederek kendini bağladı.

39. Var olan her şeyi prangalarla ve sınırlarla kuşatır...

42. Tanrı'nın orduları, ikizler (sayıca iki): Mikail'in gökteki orduları; uçurumda [tezahür etmiş dünya] Şeytan'ın lejyonları.

43. Bu, Tezahür Etmemiş ve Tezahür Ettirilmiş'tir; özgür ve bağlı (Maddede); bakire ve düşmüş.

44. Ve İlahi Sözü yerine getiren ikisi de Baba'nın Hizmetkarlarıdır.

Çünkü:

“55. Tanrı'nın Şabat Günü kutsal ve saygıdeğerdir; kutsanmış ve kutsal melek Hades'in [Şeytan] adıdır ."

İçin:

41. Şeytan'ın görkemi Rab'bin [görülen Dünyada Tanrı'nın] gölgesidir; Şeytan'ın tahtı, Adonai'nin [tüm Kozmos'un] taburesidir."

Bu nedenle, Kilise Şeytan'ı lanetlediğinde, Tanrı'nın kozmik yansımasını lanetler; Maddede veya nesnellikte tezahür eden Tanrı'yı aforoz eder; Tanrı'yı ya da ebediyen kavranamaz Bilgeliği [246] lanetler, kendini Doğadaki Işık ve Gölge, İyilik ve Kötülük olarak açığa vurur ve sınırlı insan aklının erişebileceği tek bir yol vardır.

Kabala'daki Düşman olan Samael veya Şeytan'ın felsefi ve metafizik yorumu veya açıklamasıdır ; aynı önermeler ve aynı anlam, diğer tüm eski dinlerin alegorik yorumlarında bulunur. Ancak bu felsefi görüş, bununla ilgili tarihsel kayıtlarla çelişmez. "Tarihsel" diyoruz, çünkü efsanenin çekirdeğini çevreleyen alegori ve mitik süslemeler, bu çekirdeğin gerçek olayların bir kaydı olmasına hiçbir şekilde engel değildir. Böylece, çok eski zamanların vahiylerini, gezegenimizin bir zamanlar evrensel tarihini ve Irklarının evrimini tekrarlayan Kabala , onu İncil'in içeriğinde yer alan çeşitli kayıtların efsanevi biçiminde sundu . Kusursuz bir biçimde olsa da tarihsel temeli şimdi Doğunun Gizli Öğretisi'nin bu sayfalarında sunulmaktadır; ve böylece Yaratılış Kitabı'ndaki Yılanın alegorik ve sembolik anlamı, "Bilgelik Oğulları" - ya da Yüksek Kürelerden gelen Melekler, her ne kadar hepsi ve her biri Şeytan ya da Madde Krallığına ait olsalar da - olarak açıklanır. İnsanlara cennetin sırları. Bu nedenle, Hindu, Yunan, Keldani ve Yahudi Panteonlarının tüm sözde mitleri de gerçek ve gerçek üzerine inşa edilmiş gibi görünüyor. Yaratılış Kitabındaki devlerin, Lanka adasından tarihi Atlantisliler ve Yunan titanları olduğu ortaya çıktı.

Truva'nın bir zamanlar efsane ilan edildiğini kim unutabilir ki, hiç var olmamış Homer; ve Herculaneum ve Pompeii gibi şehirlerin varlığı reddedildi ve sadece masalsı efsanelere mi atfedildi? Ancak Schliemann, Truva'nın gerçekten var olduğunu kanıtladı ve son iki şehir, yüzyıllarca Vezüv lavları altında gömülü olmasına rağmen yeniden dirildi ve Dünya yüzeyinde yeniden yaşadı. Gelecekteki keşifler listesinde "muhteşem" olarak adlandırılan daha kaç şehir ve yer var, efsanevi olarak kabul edilen daha kaç kişilik bir gün [547]tarihi hale gelecek, sadece Astral Işıkta Kader'in hükümlerini okuyan biri söyleyebilir.

Ancak Gizli Öğreti'nin hükümleri her zaman gizli tutulduğu ve okuyucu, öğrenci olarak kabul edilmediği sürece orijinal metinlerin kendisine gösterilmesini pek umut edemeyeceği için, bırakın Yunan ve Latin bilginler Hermetik'in orijinal metinlerine dönsünler. edebiyat. Örneğin Pymander Hermes Trismegistus'un ilk sayfalarını dikkatlice okumalarına izin verin ve açıklamanın belirsizliğine rağmen orada doktrinimizin bir onayını görecekler. Orada ayrıca Pymandra'da "Doğa" olarak adlandırılan Evrenin, Dünyamızın ve "Islak İlke" veya Büyük Derin, Baba-Anne'den diğer her şeyin evrimini [247] bulacaklar - tezahür eden Kozmos'taki ilk farklılaşma. İlk olarak, orijinal aktarımdaki Hıristiyan çevirmenin elinin Baba Tanrı'ya dönüştürdüğü "Evrensel Akıl"; daha sonra "Göksel Adam" [548], Gezegenimizin alt Dünyalarını veya İnsanlarını yaratmak için fazla saf olan, ancak yine de İkinci Logos ile aynı evrim nedeniyle Maddeye düşen o Melekler Ordusunun büyük Kümesi “Baba » [549].

Sentetik olarak, her Yaratıcı Logos veya "Baba ile bir olan Oğul", "Dünyanın Hükümdarlarının Ev Sahipliğini" temsil eder. Hıristiyan teolojisi bile yedi "Varlık Meleği"ni, Manu Brahma'nın yanı sıra O'nun tarafından yaratıldıktan sonra Başmelekler haline gelen Tanrı'nın Güçleri veya kişileştirilmiş nitelikleri olarak tasvir eder. Yaratıcı Verbum Princeps'te bu Meleklerin Başını (caput Angelorum) ve Büyük Konsey Meleği'ni (magni consilii Angelus) tanıyan Roma Katolik İlahi Adalet anlayışı, böylece onlarla birlikte Mesih'in kimliğini tanır.

"Sure A-sura oldu" - Tanrılar Tanrı Olmayanlar oldu - metni okur; yani, edebi bir okumada Tanrılar Düşman oldu - Şeytan. Ama şimdi Şeytan, Gizli Öğreti'de İyilik ve Fedakarlığın bir alegorisi olarak, Bilgelik Tanrısı olarak çeşitli isimler altında ifşa edilecek.

Kabala , Bencillik ve Egoizmin iki baş danışmanı olan Gurur ve Kibirin, Cennetin mistik olarak ilahi sakinlerinin üçte birini ve astronomik olarak yıldızların üçte birini kaybetmesinin nedenleri olduğunu öğretir ; yani ilk ifade bir mecaz, ikincisi ise bir gerçektir. Bununla birlikte, gösterildiği gibi, ilki insanlıkla yakından ilgilidir.

Buna karşılık, geleneğin gizli anlamının çok iyi farkında olan Gül Haçlılar, geleneği kendilerine sakladılar ve yalnızca tüm "yaratılışın" gerçekleştiğini ve efsanevi "Cennette Savaş"ın sonucu olduğunu öğrettiler . Melekler", Yaratıcı Yasaya [550]karşı , ya da Demiurge. Bu ifade doğrudur, ancak iç anlamı hala bir muamma. İlahi sır perdesine başvurarak veya onun yollarına girmeye çalışmanın günah olduğunu ilan ederek bu zorluğun daha fazla açıklanmasından kaçınmaya çalışmak, hiçbir şey söylememektir. Belki de bu, Papa'nın yanılmazlığına inananlar için yeterlidir, ancak felsefi zihni tatmin etmesi pek olası değildir. Bununla birlikte, bilgili Kabalistlerin çoğu tarafından bilinmesine rağmen gerçek, hiçbiri tarafından asla ifşa edilmemiştir. Hem Kabalistler hem de Sembolistler, hepsi, Meleklerin Düşüşü'nün orijinal anlamına ihanet etme konusunda aşırı isteksizlik gösterdi. Bir Hristiyan'da böyle bir sessizlik sadece doğaldır. Orta Çağ boyunca tek bir simyacı, tek bir filozof bile, ortodoks teolojinin gözünde korkunç bir saygısızlık olacak bir şeyi söyleyemezdi , çünkü bu [551]onları "kutsal" Engizisyon Mahkemesi'nden hemen işkenceye ve işkenceye götürürdü . bir ateş. Ancak çağdaş Kabalistler ve özgür düşünürler açısından durum farklıdır. İkincisi için, yüksek sesle reddedilen, ancak silinmez bir batıl inanca dayanan yalnızca insan gururu, kibir olduğundan korkuyoruz . Kilise, Maniheizme karşı mücadelesinde şeytanı icat ettiğinden ve teolojik söndürücüyü "Sabahın Oğlu" olan parlak ilahi Yıldız-Lucifer'in üzerine yerleştirdiğinden, böylece onun tüm paradokslarının en devasasını, siyah ve kasvetli Işığı yarattığından , Bu efsane köklerini kör inancın toprağına o kadar derine gömmüştür ki, çağımızda onun dogmalarına katılmayan ve onun boynuzları ve toynakları olan Şeytan'a gülenlerin bile cesurca ayakta durmasına ve tüm geleneklerin en eskisinin antik çağını tanımasına izin verin. . Kısacası hikaye bu. Yarı ezoterik olarak Her Şeye Gücü Yeten'den "İlk Doğanlar" - Fiat Lux - ya da İlkel Işık Meleklerine "yaratmaları" emredildi; üçte biri isyan etti ve "reddetti"; Fetahil'in yaptığı gibi "teslim olanlar" başarısız olurken , bu çok anlamlı.

Başarısızlığı ve başarısızlığı tam fiziksel anlamıyla anlamak için, Doğu Felsefesini çalışmak ve anlamak gerekir; Sonsuz ve Mutlak İlahiyat'a işlevsel aktivite atfetme konusundaki derin yanılgıya ilişkin Vedantistlerin temel mistik hükümlerine aşina olunmalıdır. Ezoterik Felsefe, Sandhya sırasında "Merkezi Güneş"in Yaratıcı Işığı yaydığını belirtir - tabiri caizse pasif olarak. Nedensellik gizlidir. Ve ancak Varlığın aktif dönemlerinde, kesintisiz bir Enerji akışına neden olur, titreşen akımları, indikleri Yedili Varoluş merdiveninin her bir basamağında daha fazla etkinlik ve güç kazanır. Bu nedenle, yedi krallığın tüm birimleriyle birlikte "yaratılış" sürecinin veya daha doğrusu organik Evrenin oluşumunun, toplu olarak tek bir Varlığa veya Yaratıcı Tanrı'ya dönüşen, zaten farklılaşmış zeki Varlıklara nasıl ihtiyaç duyduğu açık hale geliyor. geleneksel "yaratma" ile hiçbir ilgisi olmayan Tek Mutlak Birlik [552].

Kabala'nın Vatikan el yazması - (Avrupa'daki) tek nüshasının Comte Saint-Germain'e ait olduğu söylenen - Luciferians ve diğer Gnostikler tarafından benimsenen tuhaf açıklama da dahil olmak üzere Doktrinin en eksiksiz açıklamasını içeriyor. [553]Ve 250] bu parşömende "Hayatın Yedi Güneşi" Saptasurya'da bulduğumuz sırayla gösteriliyor. Bununla birlikte, halk kütüphanelerinden elde edilebilen Kabala baskılarında bunlardan sadece dördü ve hatta o zaman bile az çok belirsiz terimlerle bahsedilmektedir . Bununla birlikte, bu kısaltılmış sayı bile, kökenin kimliğine tanıklık etmek için oldukça yeterlidir, çünkü bu, Dhyan Chohans'ın dörtlü grubuna aittir ve bu teorinin Aryanların Gizli Öğretilerinden kaynaklandığını kanıtlar. İyi bilindiği gibi, Kabala Yahudiler arasında ortaya çıkmadı, çünkü onlar fikirlerini Keldaniler ve Mısırlılardan aldılar.

Kabala'nın ekzoterik öğretileri bile bir "Merkez Güneş"ten ve bizimki de dahil olmak üzere her Güneş Sistemindeki üç küçük Güneşten bahseder. Kabalistlerin görüşlerinin derinlemesine düşünülmüş ve özümsenmiş bir yönüyle bir özeti olan "Yaşamın ve Dinin Yeni Yönleri", çok materyalist olsa da becerikli çalışmasında gösterildiği gibi .

“Merkezi güneş ... onlar için [Aryanlar için olduğu kadar] Barışın merkeziydi; nihai sonuçta tüm hareketin indirgeneceği merkez. Bu merkezi güneşin etrafında ... "üç sistemik güneşten ilki ... kutup düzleminde dönüyordu" ... ikincisi, ekvator düzleminde "... ve yalnızca üçüncüsü bizim görünen güneşimizdi. Bu dört güneş gövdesi, insanın yaratılış dediği şeye, Dünya gezegenindeki yaşamın evrimine bağlı olan organlardı . Kabalistler, bu cisimlerin etkisinin Dünya'ya iletildiği kanalların veya yolların elektriksel olduğuna inanıyorlardı ... Merkezi güneşten yayılan parlak enerji, Dünya'yı [554]sulu bir küre şeklinde hayata çağırdı ... [kimin çekim] gezegen gövdesinin çekirdeği [merkezi] güneşe doğru yöneldiğinden ... doğduğu çekim alanında ... Ama her ikisini de eşit derecede elektriklendiren ışıma enerjisi onları birbirinden uzak tuttu ve böylece özlemin çekim merkezine doğru hareketini, dönen gezegenin [Dünya] ulaşmaya çalıştığı bu merkez etrafında bir harekete dönüştürdü.

Görünür güneş organik hücrede doğal rahmini buldu ve onun aracılığıyla hayvanlar alemini yarattı [önce bitkiler alemini geliştirerek], sonunda onun başına insanı yerleştirdi ve bu krallığın canlandırıcı eylemi sayesinde, psişik hücrenin doğumu. Ama bu şekilde hayvanlar aleminin başına, yaratılışın başına yerleştirilen insan, ruhtan yoksun bir hayvan insandı ve mahvolmuş bir insandı ... 251] Bu nedenle, insan, görünüşte yaratılışın tacı olmasına rağmen, gelişiyle sonunu işaret eden kreasyonları; çünkü onda doruğa ulaşan yaratılış, ölümü halinde gerileyecekti [555].

Bu kabalistik dünya görüşü, Doğu Doktrini ile ruhen mükemmel özdeşliğini göstermek için buraya getirilmiştir. Yedi Güneş öğretisini, merkezi bedenleri "Güneşler" olan Varlık Planlarının yedi sistemi ile açıklayın veya tamamlayın ve "Ev Sahipleri" kolektif olarak onların Tanrıları olan yedi Melek Planına sahipsiniz [556]. Bunlar, azalan sırayla Ethereal'den Semi-dense'e kadar dört Sınıfa ayrılan Ana Gruptur. Bu Sınıflar, keyfi ilişkiler ve işlevler söz konusu olduğunda çok farklı şekillerde olsa da , insanlığımızla doğrudan ilişkilidir. Az önce alıntılanan Kabalistik doktrinde, onlar üç numaradır ve dördüncü, birinci ve en yüksek tarafından sentezlenir ve buna "Merkezi Güneş" denir . Sami ve Ari kozmogoni arasındaki büyük fark budur - Doğanın sırları maddeleştirilir, insanlaştırılır; diğeri Maddeyi tinselleştirir ve onun fizyolojisi her zaman metafiziğe tabidir. Böylece, yedinci “ilke” bir kişiye Varlığın tüm aşamalarından elementin saflığı ve ayrılmazlığı ve kişisel olmayan birlik içinde ulaşsa da - Kabala öğretir , ondan gelir - Merkezi Ruhsal Güneş ve İkinci Grup, Kutup Güneş ve her ikisi de Atma'sının kişiliğine ışır. Üçüncü Grup, Ekvator Güneşi, Buddhi'yi Atman ve Manas'ın daha yüksek özellikleriyle birleştirir; Dördüncü Grup, Görünür Güneşimizin Ruhu ona Manas ve onun taşıyıcısı Kama Rupa'yı, ya da tutku ve arzuların bedenini, bireyselleştirilmiş bilinci, kişisel Ego'yu geliştiren Ahamkara'nın iki öğesini bağışlar . Son olarak, üçlü birliği içinde Dünyanın Ruhu fiziksel bedeni oluşturur, Yaşam Ruhlarını ona çeker ve onun Linga Sharira'sını oluşturur.

Ancak her şey Döngüler yasasına uyar, insanın evrimi ve diğer her şey ve doğduğu sıra Doğu Öğretilerinde tamamen tarif edilirken, Kabala'da sadece ipuçlarını buluruz . Cisimsiz Yaratıcı "Kemiksiz" tarafından ilk kez yaratıldığı zaman İlk İnsan hakkında Dzyan Kitabı şöyle der:

“Önce Nefes, ardından Buddhi ve İmge-Oğul [Beden] 'yaratıldı'. Ama Eksen [Orta Prensip, Manas] neredeydi? Adam mahkum edildi. Sadece Ayrılmaz [Farklılaşmamış Unsur] ve Vahan [Buddhi] - Nedensizliğin Nedeni - tezahür eden yaşamdan koptuğunda.

252] "Keşke", Yorumlar açıklıyor:

"Jiva'nın kişisel bilincinin Taşıyıcısı olan Orta İlke aracılığıyla bağlanmadıkları ve bağlanmadıkları sürece."

(a) Kendini gerçekleştirmek için Akıl, Manas- Ego ve (b) dünyevi, sahte bir Kişilik veya Beden yoksa, en yüksek iki "ilke" Dünya üzerinde bireyselliğe sahip olamaz , kişi olamaz. , egoist arzular ve kişisel İrade, tüm kümeyi olduğu gibi, Eksen etrafında - ki aslında öyledir - bir kişinin fiziksel biçiminde tutturmak için. Aslında, beşinci ve dördüncü "ilkeler" [557]- Manas ve Kama Rupa - ikili Kişiliği oluşturur; gerçek ölümsüz Ego , iki yüksek ilkeye özümsenmişse ve sahte geçici Kişilik, sözde Maya veya astral beden veya hayvan-insan Ruhu, bu ilkelerin her ikisi de tam bir dünyevi varoluş için yakından kaynaşmalıdır . . Newton'un Spiritüel Monad'ını dünyadaki en mükemmel azize, hayal edebileceğiniz en mükemmel fiziksel bedene - yani Sthula Sharira, Prana (yaşam prensibi) ve Prana'dan iki hatta üç prensipten oluşan bir bedene - aşılayarak somutlaştırın. Linga Sharira - ama orta ve beşinci "ilkeleri" eksikse, yalnızca bir aptal yaratırsınız - en iyi ihtimalle ruhtan yoksun güzel bir yaratık, boş, bilinçsiz bir görünüm - "Cogito - ergo sum" ortaya çıkamaz. beyin böyle bir varlık, en azından bizim uçağımızda.

Bununla birlikte, Roma Katolik Kilisesi tarafından şekli çok bozulan ve çarpıtılan "Düşmüş Melekler Üzerine" alegorisinin altında yatan felsefi anlamı uzun süredir anlayan öğrenciler var.

“Ruhun iradesinin ürünü olan ve ilerleyen ruhlar ve manevi eylem âlemi, ruhlar [ilahi] ve ilahî eylem âleminin dışındadır, bununla ilgili olarak karşıtlık ve çelişki içindedir. [558]”

Yorum XIV metninin dediği gibi:

“Varlığın başlangıcından itibaren benzer, benzeri doğurur ve başka hiçbir şeyi doğurmaz ve evrim, sınırlı ve koşullu yasalarıyla daha sonra gelir. Kendi Kendine Var Olan"[559] "Yaratılışlar" olarak adlandırılırlar, çünkü onlar, Zamanın ve [sınırlı veya geleneksel] Uzayın ötesindeki doğmamış Doğasında var olan güç aracılığıyla tezahür eden Ruhun Işını'nda görünürler. İnsanlık da dahil olmak üzere canlı ve cansız dünyevi eserler, yanlışlıkla yaratılış ve mahluklar olarak adlandırılır; onlar Ayrık Unsurların gelişimi [evrimi].

253] Sonraki:

“Göksel Rupa [Dhyan-Kogan] kendi suretinde [insanı] yaratır: bu ruhsal bir fikirdir, dünyanın [tezahür etmiş] Tözünün ilk farklılaşmasının ve uyanışının bir sonucudur; bu form ideal Öz-Yansıtmadır; ve bu da İlk Irkın Adamı.”

Daha da açık bir şekilde ifade etmek gerekirse, açıklamayı Dünyamızla sınırlayarak, İlkel Maddeye evrimsel itici güç vermek ve yaratıcı güçlerini onun eserlerinin oluşumuna yönlendirmek, Kilise onlara Başmelekler adını veren ilk "farklılaşmış" Egoların göreviydi. . Hem Doğu hem de Batı geleneklerindeki sözlerin ima ettiği tam da budur - "Meleklere yaratmaları emredildi ". Dünya daha düşük ve daha maddi Kuvvetler tarafından hazırlandıktan ve üç krallığı "doğurganlık ve üreme" yolunda yeterince ilerledikten sonra, daha yüksek Kuvvetler, Başmelekler veya Dhyani, evrim yasası tarafından aşağı inmeye zorlandı. evriminin tacını inşa etmek için Dünya - İnsan. Böylece "Kendinden doğan" ve "Kendinden var olan" soluk İmgelerini ortaya çıkardı; ancak üçüncü bir Grup, "Ateşli Melekler" isyan etti ve Deva arkadaşlarına katılmayı reddetti .

Hinduların ekzoterizmi, hepsini, dindarlıkları onlara "yaratılıştan" vazgeçmeye ilham veren Yogiler olarak tasvir eder, çünkü onlar sonsuza kadar Kumaralar, "Bakire Gençler" olarak kalmayı dilediler, mümkünse, Nirvana'ya doğru ilerlemelerinde yoldaşlarını geride bırakmak için. son kurtuluş. Ancak Ezoterik yoruma göre bu, insanlığın iyiliği için kendini feda etmekti. "İsyancılar", "itaatkar" Meleklerin yaptığı gibi zayıf iradeli, sorumsuz insanlar yaratmak istemediler; insanlara geçici de olsa kişisel özelliklerinin yansımalarını da bağışlayamazlar, çünkü ikincisi, farklı ve çok daha yüksek bir bilinç düzeyine ait olduklarından, insanı yine de sorumsuz bırakır, dolayısıyla bu herhangi bir olasılığı engeller. daha yüksek ilerleme. En azından bu düzlemde özünde mükemmel olan ve ne erdemleri ne de kusurları biriktiremeyen biri için Dünya'da - en düşük ve en maddi düzeyde - hiçbir ruhsal ve psişik evrim mümkün değildir . Eğer insan , olduğum gerçek Ben'in tek olumsuz ve pasif niteliği olan durağan, değişmeyen ve sarsılmaz Mükemmelliğin soluk bir yansıması olarak kalsaydı , sanki ağır, rüyasız bir uykuya dalmış gibi Dünya'da bir yaşam sürmeye mahkum olurdu; bu nedenle, bu uçakta başarısız bir girişim olacaktır. Topluca Elohim olarak adlandırılan Varlıklar veya Varlıklar , zalim sözleri ilk kez söyleyen (eğer gerçekten söylendiyse): "Bakın, insan iyiyi ve kötüyü bilmek için [254] bizden biri gibi oldu: ve şimdi korkmaktan korkuyor ayrıca hayat ağacına sahip olmadı ve tadına bakmadı ve sonsuza kadar yaşamayacaktı ... ”, - aslında, kendi yaratılışına karşı öfke ve kıskançlıkla dolu Nasıralıların Demiurge'si Ilda-Baoth olmalıydı. , yansıması Ophiomorphos tarafından yaratılmıştır. Bu durumda, Yaratılış Kitabındaki Yılan Şeytan'ı gerçek yaratıcı ve hayırsever, Manevi İnsanlığın Babası olarak kabul etmek - ölü bir mektup açısından bile - yalnızca doğaldır . Çünkü iddia edildiği gibi Yehova tarafından "yaratılan" otomatın gözlerini açan "Işığın Öncüsü", parlak ışık saçan Lucifer O'dur. Ve ilk fısıldayan oydu - "onları yediğin gün, iyiyi ve kötüyü bilerek Elohim gibi olacaksın", ancak Kurtarıcı'nın ışığında değerlendirilebilir. Yehova'nın "düşmanı", "Enkarne Ruh", Ezoterik Gerçekte, aynı zamanda çok şey "bilen" ve daha da "sevilen", her zaman sevgi dolu "Mesajcı", Melek, Seraphim ve Cherubim olarak kalır. ve bize Fiziksel Ölümsüzlük yerine Ruhsal Ölümsüzlüğü kim verdi - taşınmaz ölümsüzlük gibi son bir şey, bir kişiyi ölümsüz bir "Gezici Gide" haline getirirdi.

Bazı mezhepler tarafından Musa'nın Tanrısı olarak kabul edilen İlda-Baoth hakkında Kral'ın Gnostikleri ve Kalıntıları'nda belirtildiği gibi:

"Ilda-Baoth saf bir ruh olmaktan çok uzaktı: doğasında hırs ve gurur hakimdi. Bu nedenle annesi Achamoth ile tüm bağlarını koparmaya ve dünyayı tamamen kendisi için yaratmaya karar verdi. Altı Ruhunun yardımıyla, onu gücünün bir görünümü haline getirmeye niyetlenerek insanı yarattı; ama hiç başarılı olamadı, adamının Dünya üzerinde sürünen kocaman, ruhsuz bir canavar olduğu ortaya çıktı. Altı Ruh, işlerini tekrar canlandırması için Babalarına sunmaya zorlandı. Bunu, gururu ve kişisel tatmini nedeniyle onu bu kayıpla cezalandıran Achamoth'tan miras aldığı İlahi Işık Işını'nı aktararak yaptı. Achamoth tarafından kendi oğlu pahasına bu kadar lütuf gören insan, onun kendisine verdiği İlahi Işığın dürtüsünü takip etti, iç içe olduğu yaratılıştan daha fazla malzeme topladı ve imajı yaratmaya başladı . yaratıcısı İld-Baoth'un değil, Yüce Varlığın, "Ebedi İnsan"ın imgesidir. Kendisinden üstün bir varlık yarattığını gören Demiurge, hiddet ve kıskançlıkla doldu. Tutkularla dolu imajı, bir aynada olduğu gibi Uçurum'a yansıdı; görüntü canlandı ve ondan "Yılan kılığına girmiş Şeytan", kıskançlık ve kurnazlığın vücut bulmuş hali [560]Ophiomorphos yükseldi .

Bu, Gnostiklerin egzoterik anlatımıdır ve bu alegori, mezhepsel bir aktarım olmasına rağmen yine de resimseldir ve hayata sadık görünmektedir. Bu, kelimenin tam anlamıyla alınırsa, Tekvin'in III.Bölümünün metninden doğal bir sonuçtur .

255] İnsanlara Ruhsal Evrim yolunu bilinçli olarak izleme fırsatı vermek için İlahi Ateşi çalan, böylece Dünya üzerindeki en mükemmel hayvanları potansiyel bir Tanrı'ya dönüştüren ve ona "yakalama" özgürlüğü veren Prometheus'un alegorisi buradan gelir. Cennetin Krallığı zorla." Prometheus'un Zeus tarafından lanetlenmesinin yanı sıra Yehova-Ilda-Baoth'un "asi oğlu" Şeytan'ın laneti de buradan gelir . Kafkas Dağları'nın soğuk, saf karları ve doymak bilmez Cehennemin tükenmez, kavurucu ateşi ve alevleri, incelikli işkencenin iki kutbu, yine de bir düşünce, iki yönlü bir yönüdür; "Ateşin Yaratıcısı" - Anima Mundi'deki Φωσφόρος (Fosfor), Astral Işık ve Işık'ın kişileştirilmiş amblemi (Alman materyalist filozof Moleschott'un " Fosfor olmadan Düşünce olmaz" dediği element ) - öfkeli Alevde yanma dünyevi Tutkularından; Düşüncesinin tutuşturduğu ateşte, şimdi iyiyi ve kötüyü tanıyor, ama yine de dünyevi Adem'inin kölesi olarak, şüphenin ve tam bilincin uçurtmasını hissederek, kalbini kemiriyor - gerçekten, Prometheus, çünkü o bilinçli ve bu nedenle sorumlu . olmak [561]_ Hayatın laneti büyüktür, bununla birlikte, birkaç Hindu ve Sufi mistik dışında, bilinçli yaşamın tüm eziyetlerini, sorumlu varoluşun tüm talihsizliklerini, pasif (nesnel) bir pasif (nesnel) bilinçsiz mükemmellik için değiştirenlerin sayısı ne kadar da azdır. cisimsiz Varlık, hatta "Pokoya" hakkında yazdığı sırada Brahm'da kişileştirilen evrensel hareketsiz Atalet için . Zira , varlık ve bilinç düzlemlerini birbirine karıştırıp buna kurban giden bir kişinin maharetli bir makalesinden alıntı yaparak :[562]

“Şeytan [veya Lucifer] Aktif prensibi temsil eder veya [M. Jules] Beissac buna Evrenin "Merkezkaç" Enerjisi [kozmik anlamda] diyor. O Ateştir, Işıktır, Hayattır, Mücadeledir, Çabadır, Düşüncedir, Bilinçtir, Gelişimdir, Medeniyettir, Özgürlüktür, İstiklaldir. Aynı zamanda , Sevincin Eyleme tepkisi olan Acı ve Yaşamın Devrimi olan Ölüm - kendi momentumunun öfkesiyle yarattığı kendi cehenneminde yanan Şeytan - Nebula'nın yayılan parçalanmasıdır. Yeni Dünyalara yoğunlaşmalı. Ve Ebedi Eylemsizlikten, Kozmos'un Pasif Enerjisinden - amansız " Ben " - kıvılcımların çıktığı Flint'ten defalarca yenilgiye uğrar [256] . Ve buna göre… o ve yandaşları… “Ateş Denizi”ne adanmıştır – çünkü sistemimizde [kozmik alegorinin yalnızca bir anlamında] Yaşamın Kaynağı olan Güneş'tir , burada arınırlar [ bir sonraki yaşam (Diriliş) için onları yeniden inşa etmek için - Dünyamızın Aktif Prensibinin Başlangıcı olarak aynı zamanda Yuva ve aynı zamanda Yuva olan Güneş . Dünyanın Kaynağı Şeytan...

Dahası, Beissac'ın [Op. "Şeytan ve Şeytan" ], bildiğiniz gibi soğuğun "merkezcil" bir etkisi vardır. Soğuğun etkisi altında her şey küçülür... Altında Hayat donar veya ölür, Düşünce donar ve Ateş söner. Şeytan kendi Deniz Ateşinde ölümsüzdür ve yalnızca "Nifl-Heim" [İskandinav Eddas'ın soğuk Cehennemi ] " Ben'im "de var olabilir. Ancak buna rağmen Nifl-Heim'de bir nevi Ölümsüz Varoluş vardır ve bu Varoluş Bilinçsiz ve Hareketsiz olduğu için Dikkatsiz ve Huzurlu olmalıdır . Yehova'nın Krallığında [eğer bu Tanrı, Yahudilerin ve Hıristiyanların ona atfettiği her şeyi temsil ediyorsa] keder, savaş, evlilik, evlilik, değişim, Bireysel Bilinç yoktur [563]. Her şey Yüce'nin ruhu tarafından tüketilir. Bu tam olarak Barış Krallığı ve sadık Teslimiyettir, tıpkı "Dirilmiş Başmelek" Krallığının Savaş ve Devrimler Krallığı olması gibi ... [ilki] aslında Teosofi'nin Nirvana dediği şeydir. Ancak Teozofi, İlk Kaynaktan Ayrılma gerçekleştikten sonra , Yeniden Birleşmenin ancak İradenin Çabasıyla gerçekleştirilebileceğini öğretir - ki bu, bu makalenin anlamında kesinlikle Şeytanidir [564].

Dindar Katoliklerin bakış açısından "Şeytani" olan tam da budur, çünkü sonunda Hıristiyan şeytan haline gelen şeyin prototipi sayesinde - istedikleri için yaratmayı reddeden Parlak Başmelekler, Dhyan Chohans sayesinde insanın kendi yaratıcısı ve ölümsüz Tanrı olması için - insanlar Nirvana'ya ve ilahi İlahi Huzur İskelesi'ne ulaşabilirler.

Bu oldukça uzun açıklamayı sonlandırmak için, Gizli Öğreti, Ateş Devaları, Rudralar ve Kumaralar, Bakire Melekler (Başmelek Mikail ve Cebrail'in ait olduğu), İlahi "Asiler" - tüm Yahudiler tarafından materyalistler ve pozitivistler tarafından "Nahash" olarak anılır. , veya "The Deprived" - onların da yarı-pasif enerjisiyle Kardeşlerinden yansımalar olarak ortaya çıkan varlıkların, bilinçsiz olsalar bile, felaketini görmektense, enkarnasyonun lanetini ve dünyevi varoluşun ve reenkarnasyonun uzun döngülerini tercih ettiler. manevi Yaratıcılar. Eğer "bir insan hayatını bir hayvan gibi olmayacak şekilde [ 257] ruhanileşmek için değil, kendi Özünü [565]insanlaştırmak için kullanmalıdır" ise, o zaman bunun için bir melek olarak değil, bir insan olarak doğması gerekir . Bu nedenle gelenek, göksel Yogilerin, başlangıçta Tanrı'nın benzerliğinde yaratılan ve mükemmel olan İnsanlığı kurtarmak için gönüllü olarak kendilerini feda ettiklerini, ona insan sevgisi ve özlemleri bahşettiğini gösterir. Bunu yapmak için, alışıldık durumlarını terk etmeleri ve Küremize inmeleri ve Mahayuga'nın tüm döngüsü boyunca orada kaldıklarını doğrulamaları, böylece gayrişahsi Bireyselliklerini bireysel Kişiliklerle - dünyevi lanet için yıldızlarüstü varoluşun mutluluğunu - değiştirmeleri gerekiyordu. hayat. Doğası Bilgi ve Sevgi olan Ateşli Meleklerin bu gönüllü fedakarlığı, ekzoterik teolojiler tarafından çarpıtılarak "Yükselen Meleklerin" "Cehennemin Karanlığına" - Dünyamıza atıldığını gösteren bir ifadeye dönüştürüldü. Hindu felsefesi, Shiva tarafından aşağılanan Asuraların yalnızca en yüksek derecelerde arınmaya ve talihsiz konumlarından kurtulmaya hazır oldukları bir ara durumda olduklarını öğreterek Gerçeği ima eder; ama Hristiyan teolojisi -Kurtarıcısı olarak çağırdığı kişinin ilahi sevgisi, merhameti ve adaleti kayasına dayanan- paradoksal bir şekilde bu iddiaya güç vermeyi arzulayarak, Arşimet'in kaldıraç kolu olan Cehennem hakkında kasvetli bir dogma icat etti. Roma Katolik felsefesi.

Oysa hahamların bilgeliği -en olumlu, materyalist ve hatta kabaca dünyevi, çünkü her şeyi fizyolojik gizemlere indirger - bu Varlıkları "Kötü Ruhlar" olarak adlandırır; ve Kabalistler, Nachash, az önce söylendiği gibi, "Mahrumiyet" ve cennette Kutsal Olan'dan yabancılaştıktan sonra, varoluşlarının şafağında Uçuruma dalan ve gelecekleri zamandan önce gelen Ruhlar. Dünya'ya inmek [566].

Farklılıklarımızın Zohar veya Kabala'nın başka herhangi bir kitabının doğru yorumuyla ilgili olmadığını -çünkü bu yorum bizimkine karşılık geliyor-, yalnızca ikincisinin kaba sözde-ezoterik açıklamalarıyla ve özellikle de Hıristiyan Kabalistlerin yorumları.

258] Yorumlar şöyle:

"Dünyamız ve insanımız üç Ateşin çocuklarıdır."

Bu üç Ateşin isimleri Sanskritçe'de "Elektrik Ateşi", "Güneş Ateşi" ve "Sürtünmeden Doğan Ateş"e karşılık gelir. Kozmik ve insan düzlemine çevrilen bu üç Ateş, Ruh, Ruh ve Bedendir; Üç büyük Temel Grup ve bunların dört ek alt bölümü. Okullara göre değişirler ve - uygulamalarına göre - Upadhiler ve Taşıyıcılar veya onların Numenleri olurlar. Egzoterik verilerde, Daksha'nın kızlarından biri olan Svaha'dan Kozmik Logos Brahma'nın en büyük oğlu Agni Abhimanin, "olağanüstü parlaklık ve ihtişamın üç oğlu" nun kişileştirmeleridir [567]. Metafizik anlamda, "Sürtünme Yoluyla Ateş", Buddhi'nin altıncı ilkesinin beşinci ilke olan Manas ile birleşmesi anlamına gelir; fiziksel anlamda, insanı meyve veren ve doğuran "yaratıcı kıvılcım" veya tohum anlamına gelir. Adları Pavaka, Pavamana ve Shuchi olan Üç Ateş, büyük Bilge Vasishta'nın laneti sonucunda "sınırsız reenkarnasyonlara" mahkum edildi [568]. Bu yeterince açık.

Bu nedenle, işlevleri egzoterik kitaplarda karıştırılan ve kayıtsızca Prajapatis, Pitris, Manu, Asuras, Rishis, Kumaras, vb. olarak anılan Alevler, Üçüncü Kök-Irk'ta kişisel olarak enkarne olarak sunulur ve [569]böylece , "sürekli enkarne oldukları ortaya çıktı." Ezoterik Öğreti'de genellikle Asuralar veya Asura-Devata veya Pithar Devata (Tanrılar) olarak adlandırılırlar, çünkü başlangıçta onların "Tanrısız" hale gelmeden önce Tanrılar - ve en yüksek olanlar - olduğu söylenir ve Ruhlar Gökyüzünden Spirits of Earth'e düştü [570]- ekzoterik olarak ortodoks dogmaya göre, bunu iyi fark edin.

259] Hiçbir ilahiyatçı ya da Oryantalist, ilk başta eski İlkel Kozmogoni ve Teogony'nin anahtarına sahip olmadıkça, Prajapatis, Manu ve Rishis'in soyağaçlarını ya da onların Tanrılarla doğrudan bağlantılarını - ya da daha doğrusu ilişkilerini - asla anlamayacaktır . tüm halklar için ortaktır. Bütün bu Tanrılar ve Yarı-Tanrılar Dünya üzerinde farklı Kalpalarda ve farklı Kişiliklerde doğarlar; ek olarak, hepsinin açıkça özetlenen Karma'ları vardır ve her etki, nedenine karşılık gelir.

Diğer Stanzalar açıklanmadan önce, şimdi görüldüğü gibi, "Karanlık Bilgeliğin Oğulları"nın, teolojinin "Düşmüş" olarak adlandırmaya karar verdiği Başmeleklerle aynı olmasına rağmen, aynı derecede ilahi olduklarını kanıtlamak kesinlikle gereklidir. ve kiliselerde kutlanan tüm Mikail ve Cebraillerden daha saf değilse de daha saf . Kadim Kitap ayrıca, Astral Yaşamın şu anda okuyucu için tamamen anlaşılmaz olacak çeşitli ayrıntılarını tartışıyor. Bu nedenle, daha sonraki açıklamalar için bir kenara bırakılmalıdır ve şimdi Birinci ve İkinci Irklardan sadece bahsedilecektir. Ama Üçüncü Irk'tan bahsedeceğiz - iki cinsiyete ayrılan ve akla ilk sahip olan Kök Irk; insanlar, Gezegenle birlikte pari passu evrimleştirdiler ve ikincisi, tabiri caizse, maddeleşmeye veya yoğunlaşmaya başlayan ilk insan alt-ırkından yüz milyon yıldan fazla bir süre önce "kabuklu" hale geldi. Ama Stanza'nın dediği gibi:

"İç adam [Bilinçli Varlık] kayıptı."

Bu "Bilinçli Öz", Okültizm'e göre ilerler, hayır, çoğu durumda Karmik evrimin değişmez yasası tarafından bu Manvantara'da enkarne olmaya mahkum edilen yüksek Zekaların doğası ve özüdür .

b) 39. ayet münhasıran ırksal bölünmeler için geçerlidir. Kesin olmak gerekirse, Ezoterik Felsefe değiştirilmiş bir poligenezi öğretir. Zira, Atalarının veya "Yaratıcılarının" -Hiyerarşilerinde farklı sınıflar veya mükemmellik derecelerinde olsalar da- hepsinin İlahi Varlıklar olduğu anlamında, soyundan gelen insan birliğini kurarken, aynı zamanda o dönemde insanların yedi anakaranın farklı merkezleri. Hepsinin aynı ortak kökenden gelmesine rağmen, yine de bu nedenlerden dolayı potansiyelleri ve zihinsel yetileri, dış veya fiziksel biçimleri ve gelecekteki özellikleri çok farklıydı [571]. [260] Ten rengine gelince , Linga Purana'da çok resimsel bir alegori vardır . Rudra Tanrıları olarak adlandırılan Kumaralar, Vamadeva olarak da adlandırılan ( dış biçimlerin ) Yok Edicisi Shiva'nın enkarnasyonları olarak tanımlanır . İkincisi, Kumaralardan biri olarak, "Ebedi Bekar", saf Bakire Gençlik, her büyük Manvantara'da Brahma'dan doğar ve "yeniden dört olur"; ten rengi ve türü bakımından insan Irklarının dört büyük bölümüne ve bunların üç ana farklılığına bir gönderme. Böylece, yirmi dokuzuncu Kalpa'da - bu durumda, Shiva'nın büyük Manvantara'nın yaklaşık olarak ortasına kadar olan dönüm noktasına kadar sürekli olarak yok ettiği ve periyodik olarak yeniden dönüştürdüğü insan formunun dönüşümüne ve evrimine bir göndermedir. Dördüncü (Atlantik) Irk - yirmi dokuzuncu Kalpa, Shiva'da Kumara'nın Kökü olan Shvetalohita'nın mehtaplı olmak yerine nasıl beyazlaştığı ; bir sonraki enkarnasyonunda kırmızıdır ( bunda ekzoterik açıklama Ezoterik Öğretiden farklıdır); üçüncü - sarı; dördüncü - siyah .

Böylece Ezoterizm, bu yedi farklılığı, dört büyük bölümüyle birlikte, yalnızca belirli üç ilkel Irk'a yerleştirir -çünkü İlk Irk, onun tarafından dikkate alınmaz, çünkü ne tipi ne de rengi vardır ve biçimi muazzam olmasına rağmen neredeyse nesneldir. . Bu Irkların evrimi, oluşumları ve gelişmeleri, bu bölgelerin iklimleri tarafından belirlendiği için insan derisinin renginin bağlı olduğu üç jeolojik tabakanın evrimi, oluşumu ve gelişimi ile paralel olarak ilerledi. Ezoterik Öğreti, kırmızı-sarı, siyah ve kahverengi-beyaz olmak üzere üç büyük bölümü adlandırır [572]. Örneğin, Aryan ırkları artık koyu kahverengiden, neredeyse siyaha, kırmızı- kahverengi-sarıdan çok beyaz-sarıya kadar değişmektedir ve yine de hepsi aynı Beşinci Kök-Irk grubuna aittir ve Hindu olarak adlandırılan bir Atadan türemiştir. Vaivasvata Manu toplu adıyla ekzoterizm ; İkincisi, hatırlayın, 18.000.000 yıldan fazla bir süre önce, ayrıca 850.000 yıl önce - Büyük Kıta Atlantis'in son kalıntılarının battığı sırada - yaşadığı söylenen Kolektif Kişilik, Bilge'dir ve 261 ] yaşadığı söylenen [573]ve şimdi insanlığına giren [574]. Uçuk sarı , Üçüncü Kök Irkın ikinci yarısında ortaya çıkan - daha önce açıklandığı gibi nesle düştükten sonra - son değişiklikleri beraberinde getiren ilk yoğun Irkın rengidir . Çünkü ancak bu dönemde, şimdi olduğu gibi bir insanı ancak büyümüş bir boyutta doğuran son dönüşüm gerçekleşti. Bu Irk, Dördüncü Irk'ı doğurdu; "Shiva", İnsanlığın "günahtan kara" hale gelen kısmını yavaş yavaş "kırmızı-sarı" bir parçaya dönüştürdü, torunları artık kırmızı tenli Kızılderililer ve Moğollar ve nihayet kahverengi-beyaz ırklara dönüştü. , şimdi sarı ırklarla birlikte insanlığın ana kütlesini oluşturuyor. Linga Purana'daki alegori merak uyandırıcıdır ve eskiler arasında büyük bir etnoloji bilgisini açığa çıkarır.

18.000.000 yıl önce gerçekleştiği söylenen "son dönüşüm"ü okurken, bu son aşamaya ulaşmak için kaç milyonun daha gerekli olduğunu şimdi düşünün. Ve eğer İnsan, kademeli sağlamlaşmasında Dünya ile birlikte pari passu geliştirdiyse , o zaman Üçüncü Irkın Birinci, İkinci ve ilk yarısı sırasında kaç milyon yıl geçti? Çünkü dünya, son yoğun durumuna ulaşmadan önce nispeten ruhani bir durumdaydı. Ek olarak, Arkaik Öğretiler bize Lemuro-Atlantis Irkının orta döneminde, tam olarak İnsan, Dünya, İnsan ve Gezegendeki diğer her şeyin doğumundan sonra üç buçuk Irkın aktığı sırada daha da kaba ve daha kaba olduğunu söyler. maddi tabiat böyle şeylerken, mercanlar ve bazı kabuklular nasıl hala yarı jelatinimsi, astral bir durumdaydı. O zamandan beri çoktan geçmiş olan döngüler, bizi, ruhçuların söyleyeceği gibi, "maddileşmemize" doğru birkaç adım öteye, zıt yükselen yaya taşıdı. O zamandan beri dünya, kendimiz ve diğer her şey yumuşadı - evet, beynimiz bile. Ancak bazı Teosofistler, yaklaşık 15 veya 20.000.000 yıl önce bile dünyanın eterik durumunun, bize rüzgarların şiddetlendiğini, yağmurların yağdığını, dalgaların kıyılarda kırıldığını öğreten "jeolojiyle uyuşmadığını" söyleyerek itiraz ederler. kumlar hareket ediyor ve birikiyordu, vs.; başka bir deyişle, şu anda aktif olan tüm doğal nedenler, o zamanlar "jeolojik dönemin en erken yüzyıllarında, en eski Paleozoik kayaçların zamanında" tam olarak yürürlükteydi. Buna şu cevaplar verilir. İlk olarak, jeoloji bu "en eski Paleozoik kayaçlara" ne kadar süre atfediyor? İkincisi, neden rüzgarlar esmesin, yağmurlar yağmasın ve bilimin varsaydığı gibi "karbonik asit" dalgaları yarı astral Dünya'nın kıyılarına, yani bir viskozite durumu ? Okült tabirlerde "astral" kelimesi, duman kadar ince bir şeyi ifade etmek zorunda değildir, daha çok "yıldızlı", ışıklı veya az önce işaret edildiği gibi, tamamen akışkandan viskozite durumuna kadar çeşitli ve çok sayıda derecelerde saydamdır . Ancak aşağıdaki itirazlar devam eder: “Astral Dünya bu Sistemdeki diğer gezegenleri nasıl etkileyebilir? Bir gezegenin çekiciliği aniden ortadan kalksaydı, tüm süreç düzensiz olmaz mıydı? İtiraz açıkça yersizdir, çünkü Sistemimiz, astronominin aksini iddia ettiği gibi, bazıları ölü, diğerleri oluşum halinde olan daha yaşlı ve daha genç gezegenlerden oluşmaktadır. Ayrıca, bildiğimiz kadarıyla ikincisi, Sistemimizin tüm cisimlerinin aynı anda ortaya çıktığını ve geliştiğini asla iddia etmedi. Himalaya Öncesi Gizli Öğretileri, bu açıdan Hindistan'ın öğretilerinden farklıdır. Hindu Okültizmi , Vaivaswat Manu İnsanlığının 18.000.000 yıldan biraz daha önce başladığını öğretir. Evet diyoruz, ancak yalnızca Üçüncü Irkın sonuna ait olan fiziksel veya yaklaşık olarak fiziksel İnsan ile ilgili olduğu sürece . Bilebildiğimiz kadarıyla , bu dönemin dışında İnsan veya onun bulutsu formu 300.000.000 yıldır var olmuş olabilir; çünkü Ezoterik Budizm'de doğru bir şekilde ifade edildiği gibi, Büyük Okült Bilim Öğretmenlerine ait bir sır olarak kalan rakamlar bize verilmedi . Ayrıca, Hindistan'ın Puranaları bir Vaivasvata Manu'dan bahsederken, biz onların birkaç tane olduğunu onaylıyoruz, çünkü bu ortak bir isimdir.

Şimdi insanın fiziksel evrimi hakkında birkaç söz söylemeliyiz.

_____

PURANAS'TA VE GENESIS'TE ARKAİK ÖĞRETİLER. FİZİKSEL EVRİM

Yazar, yukarıda açıklanan Kozmogoni ve Antropogoni sisteminin gerçekten var olduğuna, kayıtlarının korunduğuna ve eski Kutsal Yazıların modern açıklamalarında bile yansıdığının bulunabileceğine dair kanıtları ne kadar alıntı yaparsa yapsın, hepsi gereksiz olmayacaktır.

Bir yanda Puranalar ve diğer yanda İbranice Kutsal Yazılar, hepsi aynı evrim modeline dayalıdır ve ezoterik olarak okunup modern dilde tercüme edilirlerse, şu anda olanların çoğu kadar tamamen bilimsel oldukları ortaya çıkacaktır. son keşiflerin son sözü olarak kabul edilir. Bu iki şema arasındaki tek fark, Puranaların , daha azını vermemekle birlikte, belki de nedenlere sonuçlardan daha fazla önem vermesine rağmen, kozmik öncesi ve genetik öncesi dönemleri [ 263 ] ima etmesidir. sözde "yaratılış", önceki dönem hakkında yalnızca birkaç söz söyleyen İncil , hemen maddi nesile dalıyor, Adem Öncesi ırklara zar zor dokunuyor ve Beşinci Irk ile ilgili alegoriler sunmaya devam ediyor .

Tekvin'deki "yaratılış düzenine" yapılan saldırılar ne olursa olsun ve hiç şüphesiz bu açıklama, harfi harfine alındığında eleştiriye oldukça açıktır [575], ancak alegorik abartmalarına rağmen Hindu Puranaları , dikkate alındığında , tamamen aynı fikirde oldukları ortaya çıkacaktır. fizik bilimleri..

İlk bakışta tamamen anlamsız bir alegori gibi görünen şey bile, yani Brahma'nın Dünya'yı suların derinliklerinden yükseltmek için Yaban Domuzu imajını benimsemesi bile, Gizli Yorumlar'da kendisine tamamen bilimsel bir açıklama bulur ve atıfta bulunur. gezegenimizdeki çok erken jeolojik dönemlerden geç dönemlere kadar sayısız yükseliş ve dalışa, su ve toprağın sürekli değişmesine ; çünkü bilim bize, yerkabuğunun katmanlı oluşumlarının onda dokuzunun yavaş yavaş su altında, denizlerin dibinde oluştuğunu öğretiyor. Eski Aryanların doğa tarihi, jeoloji vb. hakkında hiçbir şey bilmedikleri iddia ediliyor. Öte yandan, Yahudi ırkı, hatta en katı eleştirmeni ve İncil'in amansız rakibi bile, tektanrıcılık kavramının doğuşuna borçludur. antik dünyanın diğer tüm daha az felsefi ve daha çok ahlak karşıtı dinlerinden (!!) önce ve ayrıca bu kavramı korumayı başardılar [576]. Ancak İncil'deki Ezoterizm'de sembolize edilmiş fizyolojik cinsel gizemler ve gerçek felsefenin gerektirdiği çok az şey bulurken, en bilimsel ve felsefi "yaratılışın şafağı", tarafsız bir şekilde analiz edilen ve yerine basit kelimelerle aktarılan Puranalarda bulunabilir . alegorinin masalsı diliyle, modern zoolojinin, jeolojinin, astronominin ve [264] modern bilginin hemen hemen tüm dallarının eski bilimde önceden şekillendirildiğini ve antik çağın filozofları tarafından bu kadar ayrıntılı olmasa da genel hatlarıyla bilindiğini görecektir . şimdi oldukları gibi.

Puranaların astronomisi , acemilerin kafasını karıştırmak için kasıtlı olarak kasıtlı olarak gizlenmesi ve karıştırılmasıyla Bentley tarafından bile gerçek bir bilim olarak kabul edildi ve Hindu astronomik incelemelerinin sırlarına aşina olanlar, kronolojik ve diğer amaçlar için takımyıldızların döngüsel gelişiminin en küçük ayrıntılarıyla birlikte bulutsuların, bulutsu yıldızların ve güneşlerin aşamalı yoğunlaşması - şu anda Avrupalıların emrinde olanlardan çok daha doğru - Hindistan tarafından mükemmel bir şekilde biliniyordu. Jeoloji ve zoolojiye dönersek aynı şeyi görürüz. Yedi Prajapati'nin, onların oğulları, yedi Rishi'nin veya Manus'un ve eşlerinin, oğulları ve çocuklarının mitleri ve sonsuz soyağaçları, hayvan yaradılışının birbiri ardına ilerleyen gelişiminin ve evriminin geniş bir kaydı değil de nedir? Aryanlar, yüksek bir felsefi ve metafizik aklın bu temsilcileri - en gelişmiş felsefi sistemlerin, aşkın Psikolojinin, çeşitli Etik kurallarının, Panini'nin dilbilgisi gibi dilbilgisi, Sankya ve Vedanta felsefesinin sistemleri, ahlaki kodun (Budizm) yazarları mıydı? ), prof tarafından ilan edildi. Dünyanın en mükemmeli olan Max Müller - bu Aryanlar, "masallar" yazmakla zaman kaybedecek kadar aptallar mı yoksa çocuklar mıydı, çünkü Puranalar artık onların hakkında en ufak bir fikre sahip olmayanların gözünde görünüyor. iç anlam ? "Masal" ne anlama gelir, Kasiyapa'nın soyağacı ve kökeni, çok sayıda ve çeşitli yılanlar (Naga), sürüngenler, kuşlar ve her türden canlı yaratığı doğurduğu on iki karısıyla birlikte " Her türden hayvanın babası", nasıl olur da bu Turdaki ardışık evrim düzeninin bulanık bir kaydı olmaz ? Şu ana kadar oryantalistlerden hiçbirinin alegori ve kişileştirmeler altında gizlenen hakikatlere dair en ufak bir fikir bile ortaya koyduğunu görmüyoruz. İçlerinden biri, Shatapatha Brahmana'nın Kashiyapa'nın kökeni hakkında "çok az anlaşılır bir açıklama" verdiğini söylüyor .

Mahabharata, Ramayana ve Puranalara göre o, insanlığın atası Manu'nun babası Vivasvat'ın babası Brahma'nın oğlu Marichi'nin oğluydu.

Shatapatha Brahmana'ya göre : Prajapati kaplumbağa şeklini alarak yavrular yarattı. Yarattığını yaptı (akarot); dolayısıyla kurma (kaplumbağa) kelimesi . Kashiyapa kaplumbağa demektir; bu nedenle insanlar şöyle der: "Bütün yaratıklar Kashiyapa'nın çocuklarıdır [577]. "

256] O bunların hepsiydi; o aynı zamanda sürüngen Nagaların soyundan gelen ve ona ait olan, ancak daha sonra onların can düşmanı haline gelen "tüylü kabilenin kralı" kuş Garuda'nın babasıydı - çünkü o aynı zamanda döngüyü , kuşların yaşadığı zaman dilimini kişileştiriyor. Sürüngenlerden evrim sürecinde geliştirilen, "varolma mücadelesi" ve "en uygun olanın deneyimi" vb., vb. diğer ve daha mükemmel türlere yer açın.

"Modern Bilim ve Modern Düşünce" başlıklı mükemmel bir çalışmada , Gladstone'a doğa tarihi konusunda İncil'in onunla tamamen çeliştiğini gösteren bir ders sunuluyor . Yazar, jeolojinin bilimsel araştırma çizgisini izleyerek "yaratılışın şafağı" için el yordamıyla çalıştığını belirtiyor:

Laurentian katmanlarından bildiğimiz en eski fosil olan Eozoon Canadense ile başlayarak ve her halkası dönemler boyunca sıkı bir şekilde birbirine bağlı olan kesintisiz bir zinciri takip etmeye devam ediyor: bol miktarda yumuşakça, kabuklu ve solucan benzeri Silüriyen . hayat, balığın ilk ipucuna; Balıkların baskın olduğu ve sürüngenlerin ilk ortaya çıktığı Devoniyen; Batrakitleri ile Mesozoyik; Deniz, kara ve hava sürüngenlerinin hakim olduğu ve amfibi omurgalıların ilk zayıf girişimlerinin de ortaya çıkmaya başladığı oluşumlarıyla ikincil dönem; ve son olarak, Eosen, Miyosen ve Pliyosen dönemlerinde, Buzul ve Prehistorik dönemlere gelene kadar kademeli olarak farklılaşan ve ayrışan, memelilerin yaşamının çoğaldığı ve türün türü ve türü takip ettiği Tersiyer Dönemi ve pozitif insanın varlığına delil [578].

Aynı düzen, modern bilimin bilmediği hayvan tasvirlerinin eklenmesiyle , genel hatlarıyla Puranalar Üzerine Yorumlar'da ve özellikle Dzyan Kitabında bulunur . Tek fark - şüphesiz önemlidir, çünkü bu, ortodoks psikolojinin yalnızca sahte kişiliği ve beyin tabanını bildiği bu yanıltıcı dünyada, insanın fiziksel bedeninden bağımsız olarak ruhsal ve ilahi doğasını varsayar - bu fark şu şekildedir: . Yedi evrimsel değişikliği alegorik olarak tasvir eden sözde yedi "yaratılış" ın tümünden geçtikten sonra veya bizim onlara diyebileceğimiz şekliyle, İnsanlığın ilk Kök Irkının yedi alt ırkını tasvir eden bu Turdaki adam, Dünya'da en baştan ortaya çıktı. başlangıç. Önceki üç Turda [579]Doğanın tüm krallıklarından geçmiş olan fiziksel 266] bu erken dönemlerin atmosferik koşullarına uyarlanmış olan biçim, insan yaşamının ilk şafağında, yani 18.000.000 yıl önce, İlahi Gezgin'i almaya hazırdı. Ve yalnızca Üçüncü Kök Irkın orta noktasında Manas, Man'a yetenekliydi. Birleşerek, İki ve sonra Üç, Bir oldu, çünkü amipten insana kadar daha aşağı düzeydeki hayvanlar, içinde tüm yüksek niteliklerin potansiyel olduğu Monad'larını almış olsalar da , yine de bu özellikler, hayvan insani niteliklerine ulaşana kadar uykuda kalmak zorundaydı. form, bu aşamaya kadar onlarda Manas (akıl) geliştirilemedi. Hayvanlarda, her ilke felçlidir ve ikinci ilke, Canlılık ilkesi ve üçüncüsü - Astral ve dördüncü ilke - Kama dışında, olduğu gibi cenin durumundadır. ki bu arzu, içgüdü, - gerilimi ve gelişimi türlere göre değişen ve değişen. . Darwinist teoriye bulanmış bir materyalist için bu bir peri masalı, bir kurgu olacaktır; içsel, manevi insana inanan için bu ifade doğaüstü hiçbir şey içermeyecektir.

Yorum IX'un dediği gibi:

"İnsan, Dördüncüye doğru ilerleyen Yarışın Üçüncü Döngüsü sırasında tamamlandı. İnsanlar, yalnızca iki kavis [Beşinci Irk'a yaklaşan üç buçuk Çemberden sonra] buluştuğunda iyi ve kötüde "Tanrılar" oldular ve sorumlu oldular. Onlar, Dünya'da yeniden doğmaya mahkûm edilen Rudra-Kumarların Nirmanakayaları [Spiritüel veya Astral Kalıntıları] sayesinde bu şekilde yaratıldılar" [yani, doğal dönüşleri gereği, dünyanın en yüksek, yükselen yayında enkarne olmaya mahkum edildiler." Dünya Döngüsü].

Yazar, aşılmaz sayılacak itirazlarla karşılaşmak zorunda kalacağından emindir. Bize söylenecek ki, embriyolojinin çizgisini, her bir bireysel yaşamın tedrici gelişimini ve olduğu bilinen şeylerin izolasyona doğru ilerleme aşamalarının sırasına göre ilerleyişini izlersek, bütün bunlar insanın memelilerden önce geldiği fikriyle çelişecektir. . İnsan, en alçakgönüllü ve en ilkel solucan benzeri yaratık olarak başlar:

"Protoplazmanın ilkel tohumundan ve tüm yaşamın kaynağı olan çekirdek hücresinden ... ve "hücre nihayet ulaşana kadar balıkların, sürüngenlerin ve memelilerin evrelerinden farklı olmayan aşamalardan geçerek gelişir. dörtlü (dört kollu ) ve nihayetinde insan tipinin en yüksek izole gelişimi [580].

Bu tamamen bilimseldir ve buna itiraz edecek hiçbir şeyimiz yoktur çünkü tüm bunlar bir kişinin kabuğuna atıfta bulunur - bir zamanlar morfolojik olarak adlandırılan her birim gibi büyümesinde bu tür dönüşümlere tabi olan bedeni. Mineral atomunun kristalleşme yoluyla dönüşümünü öğretenler değil - ki bu aynı işlevdir [ 267] ve sözde inorganik Upadhi veya bazına, bitkilerin, böceklerin ve böceklerin aracılığıyla hücrelerin organik çekirdeklerine oluşumuyla aynı dokunuşa sahiptir. Hayvandan insana, bu teoriyi reddedecek olanlar onlar değil, çünkü bu teori, sonunda Doğada, ebediyen var olan ve ebediyen görünmez ve anlaşılmaz olan Evrensel bir İlahın tanınmasına ve ayrıca kozmik Tanrıların tanınmasına yol açacaktır. hepsi bir zamanlar insandı [581].

bizim Okült Teorimize neyle karşı çıkabilir ? Evrim yasasına ve yaşamsal hücreden morfolojik hücreye dönüşen hücrenin sonunda saf ve basit bir protoplazma olarak uyanana kadar aşama aşama gelişmesi yasasına inananlar, kesinlikle tek bir evrim çizgisiyle yetinemeyeceklerdir! Yaşam türleri sayısızdır; ayrıca evrim süreci her türde aynı hızda ilerlemez. Silüriyen Dönemdeki birincil Maddenin doğası -biz bilimin "birincil" maddesini kastediyoruz- gerçek kabalık derecesi dışında, tüm önemli durumlarda günümüzün birincil canlı maddesiyle tamamen aynıydı . Mevcut ortodoks evrim teorisi tamamen doğru olsaydı bulunması gereken şeyi , yani her tür varlıkta sürekli ve kesintisiz bir ilerlemeyi de bulamıyoruz. Bunun yerine ne görüyoruz? Ara hayvan gruplarının hepsi bir üst tipe talip olurken ve jeolojik çağlar boyunca önce bir türün, sonra başka bir türün özellikleri gelişirken, biçim değiştirmekte, yeni şekiller almakta, kaleydoskopik bir hızla görünüp kaybolmakta, bir dönemden diğerine geçmektedir. , paleontologların tanımına göre, genel kuralın yalnızca iki istisnası, yaşam ve tipin iki zıt kutbunda, yani insan ve daha aşağı varlık türleri üzerinde duruyor!

"Canlı varlıkların bazı iyi tanımlanmış biçimleri, çok uzun bir süre boyunca var olmuştur, yalnızca fiziksel koşullardaki değişikliklerden geçmekle kalmayıp, diğer yaşam biçimleri gelip giderken , biçimlerini nispeten değişmeden korumuştur . Bu tür formlar, yaşamın "sabit türleri" olarak tanımlanabilir ve bunların örnekleri, hem hayvanlar hem de bitkiler aleminde oldukça fazladır [582].

Bununla birlikte, Darwin'in sürüngenleri, kuşları, amfibileri, balıkları, yumuşakçaları vb. tek bir monera atadan gelen yavrular olarak görmesi için bize geçerli bir neden sunulmamıştır. Ayrıca, örneğin sürüngenlerin amfibilerin doğrudan yavruları olup olmadığı, amfibilerin balıkların yavruları olup olmadığı ve balıkların [ 268] diğer alt türlerin yavruları olup olmadığı da bize söylenmedi - ki bu şüphesiz bir gerçektir. Çünkü Monadlar, önceki üç Tur sırasında her Küre küresinde tüm bu varoluş biçimlerinden insana kadar geçtiler ; her Daire ve A'dan G'ye sonraki her Küre aynı evrime sahne olmuştur ve olmaya devam edecektir, ancak her seferinde bir öncekinden daha yoğun bir maddi temelde tekrarlanmaktadır. Bu nedenle, "Üçüncü Turun astral prototipleri ile memelilerden önce gelen organik türlerin oluşumu sırasındaki olağan fiziksel gelişim arasında ne gibi bir ilişki vardır?" - cevaplaması kolay. Biri, diğerinin belirsiz bir prototipi, sanatçının fırçasının altında son ve parlak biçimini almaya yazgılı nesnelerin tuval üzerine çizdiği, zar zor çizilen, geçici bir ön taslak. Balık, göletlerin gölgesinde amfibiyene -kurbağaya- evrildi ve insan, bu Kürede, Dördüncü Döngüsünde yaptığı gibi, Üçüncü Turda da tüm başkalaşımlarını bu Kürede geçirdi. Üçüncü Turdaki tipler, mevcut Turdaki tiplerin oluşumuna katkıda bulundu. En kesin analojiye dayanarak, Yedi Turun döngüsü ve Doğanın tüm krallıkları aracılığıyla insanın aşamalı oluşumu üzerindeki çalışmaları, gelecekteki insanın büyümesinin ilk yedi ayında mikroskobik kayada tekrarlanır. Öğrencinin bunun üzerinde düşünmesine ve benzetmeyi anlamasına izin verin. Yedi aylık, doğmamış bir bebek gibi, zaten tamamen bitmiş olmasına rağmen, güç kazanması ve sağlamlaşması için hala iki aya ihtiyacı var; bu nedenle, Yedi Tur sırasında evrimini mükemmelleştiren insan, Dhyani olarak doğmadan veya daha doğrusu yeniden doğmadan önce, Doğa Ana'nın rahminde iki dönem daha kalır; yeni katlanmış Dünyalar Zinciri. Öğrencinin bu gizem üzerinde kafa yormasına izin verin ve ardından birçok sınıf arasında fiziksel bağlantılar olduğu gibi, astral evrimin fiziksel evrimle birleştiği belirli bölgelerin de olduğuna kendini kolayca inandıracaktır. Bilim bu konuda tek bir kelime söylemedi. İnsan maymunlarla gelişti ve onlardan geldi bilim diyor? Ama şimdi bu çelişkiyi düşünün.

Huxley bize Kömür Dönemi'nde de bulunan bitkileri, eğrelti otlarını, yüzen yosunları gösteriyor ve bunlardan bazıları jenerik olarak mevcut olanlarla aynı, çünkü:

“Oolite Araucaria'nın konisi, şu anda var olan türlerden pek farklı değil… Hayvan alt krallıklarında da benzer örnekler var. Atlantik Okyanusu'nun derinliklerindeki globigerina, aynı cinsin Kretase türleri ile aynıdır ... Silüriyen döneminin mercan yatakları , denizlerimizin bin gözeneklerine garip bir şekilde benzer ... Kabuklular, aralarında en yüksek grup olan akrepler, kömür katmanlarında şu anda var olan homojen hayvandan farklı bir türle temsil ediliyorlar ... sadece gözlerle [vb.]".

269] Bütün bunlar, Dr. Carpenter'ın süngerimsi (çok delikli) türlerle ilgili yetkili beyanıyla sonuçlandırılabilir.

“Paleozoyik dönemden günümüze kadar çok delikli türler arasında herhangi bir büyük değişiklik veya ilerleme olduğuna dair hiçbir kanıt yok ... Şu anki cinsimizin süngerimsi faunası, muhtemelen önceki herhangi bir dönemde olduğundan daha geniş bir çeşit kayasını temsil ediyor; ama hiçbir şey daha yüksek bir tipe dönüşme eğilimini göstermez .[583]

Nasıl ki en düşük yaşam türlerinin süngerimsi, tek hücrelileri, ağızsız ve gözsüzler, türlerinin artan sayısı dışında hiçbir değişiklik belirtisi göstermiyorsa, varlık merdiveninin en üst basamağında olan adam da aynı şeyi gösterir. daha önce gördüğümüz gibi daha az değişim belirtisi; çünkü Paleolitik atasının iskeletinin, bazı açılardan bugünkü yapısından bile üstün olduğu söylenir. O halde, üzerinde ısrar edilen yasanın tekdüzeliği , bir türün diğerine geçmesini ve böylece algılanamaz aşamalarda daha yüksek türlere ulaşmasını sağlayan o mutlak kural nerede olacak ? Görüyoruz ki, Sir William Thomson, dünyamızın yüzeyinin, üzerinde canlı varlıkların bulunmasına izin verecek kadar soğumasının üzerinden 400.000.000 yıl geçtiğini kabul ediyor [584]; ve yalnızca "Sürüngenler Çağı" olarak adlandırılan geniş Oolitik zaman aralığında, oldukça sıra dışı bir çeşitlilik ve çok sayıda kertenkele formu buluyoruz, amfibi türü en yüksek gelişimine ulaşıyor . Göllerde ve nehirlerdeki ichthyosaurlar ve plesiosaurlar ve kanatlı timsahlar veya uçan kertenkeleler hakkında bilgi ediniriz, ardından Tersiyer Döneminde:

"Önceden var olan biçimlerden dikkate değer sapmalar gösteren bir memeli türüyle karşılaşıyoruz... mastodonlar, megateryumlar ve eski ormanların ve ovaların diğer hantal sakinleri."

Sonra, bize şunlar anlatılıyor:

"Dört kollu kategorisinin dallarından birinin, ilkel insanın kendisinin kökenini iddia edebileceği yaratıklara kademeli olarak değişmesi" [585].

Yapabilir; ama nedenini bir materyalist dışında kimse söyleyemez, çünkü buna en ufak bir ihtiyaç yoktur ve gerçekler böyle bir evrimi kanıtlamaz, çünkü bunu kanıtlamakla en çok ilgilenenler, kanıtlayacak tek bir gerçek bile bulamadıklarını itiraf ederler. teorilerini desteklerler. Sayısız yaşam türünün tek bir ilerici türün üyesi olmasına gerek yoktur. Bunlar, " bazen bir yönde, şimdi diğer yönde meydana gelen çeşitli [270] ve çeşitli evrimsel sapmaların sonucu veya ürünüdür ." Bu nedenle, maymunun dört kollu bir türe dönüştüğünü söylemek, fosiller arasında ilk iskeletin en eski katmanında keşfedildiğinden beri insan izolasyonunda değişmeden kalan ve çeşitliliği dışında kalan o ilkel insandan çok daha doğru olur. yüzün rengi ve türü için hiçbir yerde bulunamadı - bir maymunla ortak olan tek bir atadan kaynaklandı ve geliştirildi.

Bu insan, diğer hayvanlar gibi bir hücrede doğar ve "balık, sürüngen ve memeli aşamalarından ayırt edilemeyen aşamalardan geçerek, hücre dört kollu türlerin ve nihayet insan tipinin yüksek izole gelişimine ulaşana kadar" gelişir. arkasında binlerce yılın reçetesi olan okült bir aksiyomdur . Kabalistik aksiyom: “Taş bir bitki olur; hayvanlara bitki; insana göre hayvan; insan Tanrı'dır” sözü yüzyıllardır sarsılmaz kabul edilmiştir. Haeckel , Schöpfungsgeschichte'sinde iki embriyoyu temsil eden paralel bir çizim verir - altı haftalık bir yavru köpek embriyosu ve sekiz haftalık bir insan embriyosu. İnsanda daha geniş ve beynin çevresinde daha fazla olan kafanın yapısındaki ufak bir fark dışında ikisi de birbirinden ayırt edilemez.

“Aslında her insanın balık ve sürüngen aşamasından geçerek memeli ve nihayet insan aşamasına geldiğini söyleyebiliriz.

Daha gelişmiş bir aşamada ele alırsak, embriyo sürüngen formundan geçtiğinde, uzun bir süre gelişim çizgisinin diğer memelilerde olduğu gibi kaldığını görürüz. İlkel uzuvlar tamamen aynıdır, beş parmak ve ayak parmakları tamamen aynı şekilde gelişir ve dört haftalık büyümeden sonra insan ve köpek embriyoları arasındaki benzerlik, onları ayırt etmek neredeyse imkansız olacak şekildedir . İnsan embriyosu sekiz haftalıkken bile kuyruğu olan bir hayvandır ve yavru bir embriyodan zar zor ayırt edilebilir [586].

Öyleyse neden bir insanı dört elli bir adamla birleştirmek yerine ortak bir atadan veya bir sürüngenden - bir nagadan insan ve köpek üretmeyelim? Daha fazla değilse, bu kadar mantıklı olur muydu? İnsan embriyosunun biçimi ve evreleri tarihsel zamanlardan beri değişmemiştir ve bu metamorfozlar Huxley'in yanı sıra Aesculapius ve Hipokrat tarafından da biliniyordu. Bu nedenle, Kabalistler bunu tarih öncesi çağlardan beri kaydettikleri için, bu keşif yeni değildir [587].

İnsan embriyosu maymundan başka herhangi bir hayvandan daha fazlasını ödünç almadığı ve kendi içinde doğa krallıklarının bütününü içerdiği için [ 271] ve süngerimsi olanlardan bile çok daha "sabit bir yaşam tipini" temsil ediyor gibi göründüğü için O zaman, kökeninin bir maymundan geldiğini iddia etmek, bir kurbağa ya da köpekten geldiğini iddia etmek kadar mantıksız olacaktır. Hem Okült hem de Doğu Felsefesi, Manu ve Kapila'nın herhangi bir modern bilim adamından çok daha net bir şekilde açıkladığı evrime inanır . Isis [588]Unveiled'da etraflıca tartışılanları tekrar etmeye gerek yok , çünkü okuyucu önceki ciltlerimizde [589]tüm bu argümanları ve tüm Doğu Evrim doktrinlerinin dayandığı temelin bir tanımını bulabilir. Ancak hiçbir okültist, "yapılandırılmamış amipten insana" kadar şu anda var olan tüm biçimlerin, Silüriyen öncesi dönemlerde insanın doğumundan önce milyonlarca ve milyonlarca yıl önce yaşamış organizmaların doğrudan yavruları olduğu şeklindeki çılgınca varsayımı kabul edemez. denizlerde veya toprak çamurunda. Okültistler Doğuştan İlerleyen Gelişim Yasasına [590]inanırlar . Darwin ona hiçbir zaman inanmadı ve bunu kendisi de ifade ediyor, çünkü "mikroskobik kirpikliler veya bir solucan için ... ... yüksek düzeyde organize olmanın" hiçbir avantajı olamayacağına göre, o zaman "doğal seleksiyon" ifadesini görüyoruz. zorunlu olarak ilerleyici gelişme içermez . - mikroskobik hayvanı ve solucanı ve solucanı "dirençli türler" olarak kendi başlarına bırakır [591].

Tekdüze bir yasanın etkisi , Doğanın böyle bir davranışında farkedilmez ve daha çok bir tür süperfizik seçilimin tanıma eylemine benzer; belki de Karma'nın Doğulu okültistlerin "Yavaşlama Yasası" olarak adlandırdıkları yönünün onunla bir ilgisi vardır.

Ancak Darwin'in, şu anda ateist takipçileri tarafından kendisine atfedilen kanuna önem verip vermediğinden şüphe etmek için pek çok neden var. Geçmiş jeolojik dönemlerde var olan çeşitli yaşam formları hakkında bilgi çok önemsizdir. Dr. Bastien tarafından verilen nedenler çok aydınlatıcıdır:

“Birincisi, bu döneme ait tabakalarda bazı formların temsil edilebildiği kusurlu form nedeniyle; ikincisi, bu [272] çok kötü temsil edilen katmanlarda yapılan araştırmanın son derece sınırlı doğası nedeniyle ; ve üçüncüsü, bu kayıtların pek çok kısmına bizim için tamamen erişilemez olduğu için - Silüriyen Sistemin katmanlarının altındakilerin neredeyse tamamı zamanla yok olurken, geri kalan katmanların bulunduğu dünya yüzeyinin üçte ikisi yok edildi. şimdi denizlerle kaplı. Darwin şöyle diyor: “Kendi payıma, Lyell'in mecazını benimseyerek, jeolojik kayıtları yetersiz bir şekilde korunan ve değişen lehçelerle yazılmış dünya tarihi olarak görüyorum ; Bu tarihin sadece iki veya üç ülkeyle ilgili son cildine sahibiz . Bu cildin sadece burada burada kısa bir bölümü korunmuştur ve her sayfada sadece birkaç satır vardır .[592]

Elbette bilimin son sözünü söyleyebileceği bu kadar önemsiz verilere dayanmıyor. Ayrıca, insan gururu ya da insanın burada Dünya'da bile - belki de zamanımızda - daha yüksek bir yaşam türünü temsil ettiğine dair mantıksız inançtan da değildir , bu nedenle Okültizm, insan yaşamının önceki tüm biçimlerinin türlere ait olduğunu reddeder. bizimkinden daha düşük çünkü değil. Ancak basitçe, mevcut teoriyi inkar edilemez bir şekilde kanıtlayacak olan "kayıp halka" paleontologlar tarafından asla bulunamayacağı için. Bizim inandığımız gibi, insanın önceki Turlarda evrimleştiğine ve Dünya üzerindeki her yaşamın, bitki ve hayvanın en düşük formlarından geçtiğine inanarak, orangutanı fiziksel formumuzu atası olarak temsil etmekte alçaltıcı hiçbir şey yoktur. Tam tersine, çünkü bu, dünyevi doğadaki her şeyin insana nihai evrimi söz konusu olduğunda, Okült Doktrini reddedilemez bir şekilde doğrular. Hatta insanın maymundan türediği teorisini kesin olarak kabul eden biyologların ve antropologların, şu anda var olan maymunların gelecekte insana dönüşmesi sorununu şimdiye kadar nasıl el değmeden bıraktıkları sorulabilir. Bu sadece birinci teorinin mantıksal bir sonucudur - bilim insandan ayrıcalıklı bir yaratık ve onun evriminden Doğa'da örneği olmayan bir şey, tamamen özel ve benzersiz bir durum yaratmak istemiyorsa. Fizik biliminin bizi götürdüğü tek şey bu. Ancak okültistlerin Darwin'in ve özellikle Huxley'in hipotezlerini reddetmelerinin nedeni, insanın değil, tam anlamıyla maymunun, tam anlamıyla özel ve benzersiz bir örnek olmasıdır. Maymun, tesadüfi bir yaratılış , zorunlu bir büyüme, doğal olmayan bir sürecin sonucudur.

Gizli Doktrin bize daha mantıklı görünüyor. Doğadaki sürekli değişen Döngüler Yasasını öğretir, ikincisi, kişisel bir "özel işareti" yoktur, Manvantar dönemi boyunca hüküm süren tek tip bir plana göre hareket eder ve insanı olduğu kadar solucanı da ilgilendirir. Ne biri ne de diğeri yaşamı aradı, bu nedenle [273] ikisi de aynı Evrim Yasası altındadır ve her ikisi de Karmik Yasaya göre ilerlemek zorundadır. Her ikisi de aynı Tarafsız Yaşam Merkezinden başladı ve her ikisi de Döngünün tamamlanmasıyla oraya geri dönmelidir.

maymuna benzer devasa bir yaratık olduğu reddedilmedi ; ve "insan" dediğimizde belki de bu Yuvarlak'ta sadece insanın kullanımı için geliştirilmiş olan kaba form, zar zor ulaştığımız orta veya geçiş noktası demeliyiz. Ayrıca ilk iki buçuk Kök Yarışı sırasında insan şu anki kişi değildi. Bu noktaya, daha önce de belirtildiği gibi, sadece 18.000.000 yıl önce, İkinci Dönem'de, dediğimiz gibi ulaştı.

O zamana kadar, efsaneye ve Okült Öğretiye göre, "Yeryüzündeki Tanrı, Maddeye düşmüş" veya nesildi. Kabul edilebilir veya reddedilebilir, çünkü Gizli Öğreti yanılmaz bir dogma olarak dayatmaz ve onun tarihsel kayıtlarının kabulünün veya reddinin gerçek İnsan ve onun İçsel Doğası sorunuyla hiçbir ilgisi yoktur; çünkü söz konusu Düşüş, İnsanoğlu üzerinde "ilk günah" bırakmadı. Ancak tüm bunlar zaten yeterince tartışıldı.

Dahası, bize, insanın -Ruh için merkezkaç ve Madde için merkezcil olan- aşağı doğru yayda geçtiği dönüşümlerin ve gelecekte yönünü tersine çevirecek olan yükseliş yolunda geçmeye hazırlandığı dönüşümlerin olduğu öğretilir. bu iki kuvvetten - tam olarak Madde merkezkaç olacak ve Ruh merkezcil olacak - bu tür tüm dönüşümler aynı zamanda antropoid maymuna da geliyor; her halükarda, bu Turda insana giden bir sonraki adıma ulaşacak olan herkes için - çünkü Beşinci Turda hepsi erkek olacak, tıpkı önceki Üçüncü Turda gerçek insanların maymun benzeri formları olduğu gibi.

Bu nedenle, Sumatra'nın orman çalılıklarının modern sakinlerinde, (insanlığın çoğunluğu) Dördüncü Kök Irkının ilk alt ırklarında olduğumuz gibi, kendimizin bozulmuş ve çarpıtılmış örneklerini - Huxley'nin dediği gibi "bulanık kopyalar" - görün. " Kökenin Düşüşü" olarak adlandırılan bu dönemde . Bildiğimiz büyük maymun, doğal gelişimin bir ürünü değil, bir kaza , bir hayvan yaratığının veya formunun bir insanla melezlenmesinin bir ürünüdür. Bu ciltte gösterildiği gibi, cinsel birleşmeyi ilk başlatan dilsiz hayvandı, çünkü erkek ve dişi olarak ilk ayrılan hayvan oydu. Doğa [274] erkeğin bu hayvan örneğini izlemesini amaçlamamıştı - şu anda türlerinin hayvanlar tarafından nispeten acısız üremesinde ve aynı sürecin bir kadında korkunç acı ve tehlikede görüldüğü gibi. İnsansı Maymun aslında, "Isis Unveiled" da belirtildiği gibi:

"İnsan ailesiyle çok doğrudan ilişkili bir türün dönüşümü - kendi gövdesine (cinsine) aşılanan gayri meşru bir dal, ikincisinin nihai gelişimine . "[593]

Büyük maymunlar, konuşan insanoğlundan bir milyon yıl sonra ortaya çıktılar ve Beşinci Irkımızın en son çağdaşlarıdır. Bu nedenle, büyük maymunların " Ego "larının, Üçüncü Irk'ın son insanlarının ve Dördüncü Irk'ın ilk insanlarının canavarlığının sonucu olan, Karmaları tarafından hayvan formlarında enkarne olmaya zorlanan varlıklar olduğunu hatırlamak son derece önemlidir. . Onlar, bu Turdan önce "insan aşamasına" ulaşmış olan varlıklardır. Bu nedenle, genel kuralın bir istisnasını oluştururlar. Sayısız satir hikayesi masal değil, yok olmuş bir hayvan ırkını anlatıyor. Hayvan "Havvalar" büyük büyükannelerdi ve insan "Ademler" onların büyük büyükbabalarıydı, dolayısıyla Talmud'un "uzun dalgalı saçlı" "büyüleyici" bir kadın olarak tanımladığı Adem'in ilk karısı Lilith veya Lilatu'nun Kabalistik alegorisi, şu anda bizim bilmediğimiz tüylü bir dişi hayvan türüdür, ancak yine de, Kabalistik ve Talmudik alegorilerde Samael'in dişi yansıması, Samael-Lilith veya insan-hayvan, Zohar'da adlandırılan bir varlık olarak adlandırılan dişi bir hayvandır. Hayo Bishat, Canavar ya da Kötü Canavar . Bu doğal olmayan çiftleşmeden şu anda var olan maymunlar türemiştir. İkincisi gerçekten de "aptal insanlardır" ve Beşinci Tur'da konuşan hayvanlar ya da daha aşağı insanlar haline gelirken, bir okulun Üstadları daha yüksek zekaya sahip maymunların bazı " Egolarının " Altıncı Kök'ün sonunda ortaya çıkacağını umarlar. -Irk. Şekillerinin ne olacağı ikincil öneme sahip bir konudur. Biçim önemli değil. Flora, fauna ve daha yüksek hayvanların türleri ve aileleri ve insanın tacı gibi, yalnızca her Turda değil, her Kök Irk ile ve ayrıca her jeolojik felaketten sonra çevre koşullarına ve iklim değişikliklerine göre değişir ve farklılık gösterir. ikincisinde bir dönüm noktasını bitirmek veya üretmek. Altıncı Kök Irk'ta orangutan, goril ve şempanze fosilleri soyu tükenmiş dört kollu memelilere ait olacak; ve yeni formlar -çağlar ilerledikçe ve Manvantara'nın sonuna yaklaştıkça daha küçük ve daha izole olsalar da- fiziksel yaşam bataklığından astral imgeye geri döndüklerinde insan ırklarının "atılıp atılan" türlerinden evrimleşecektir. . İnsandan önce büyük maymunlar yoktu ve Yedinci Irk gelişmeden önce yok olacaklar. Karma, Irkımızın gelişmemiş insanlarının Monadlarını yönetecek ve onları bu şekilde fizyolojik olarak dirilen Babun'un yeni gelişmiş insan formlarına aşılayacak.

Bu elbette milyonlarca yıl sonra gerçekleşecek. Ancak şu anda Dünya'da yaşayan ve nefes alan her şey için, sırayla her tür için bu döngüler dizisinin resmi doğrudur ve insan, hayvan ve bitkinin "özel bir yaratılışına" veya mucizevi oluşumuna gerek yoktur. nihilo _

Böylece Gizli Bilim, antropoid maymun ile insan arasında herhangi bir bağlantının olmadığını açıklamakta ve maymunun insan soyundan geldiğini ispatlamaktadır.

_____

ERKEN YARIŞLARIN PANORAMİK GÖRÜNÜMÜ

İlk "zeki" ırkın zamanından sonraki Lemuryalıların son derece zeki ve zeki ırkına kadar birkaç milyon yıllık bir süre geçti; yanı sıra en eski Atlantis uygarlığı ile tarihi dönem arasındaki başka bir dönem.

Lemuryalıların varlığına dair geriye kalan tek tanık, yarım düzine kırık, taş heykel ve antik kiklopik kalıntı biçimindeki birkaç sessiz kayıttır. Bu tanıklıklar dikkate alınmıyor çünkü bazılarının dediği gibi "kör güçlerin sonucu"; veya başkalarının iddia ettiği gibi "tamamen modern". Şüpheciler ve materyalistler geleneği küçümseyerek reddederler, ancak aşırı hevesli bir din adamının elinde, her durumda İncil'in iyiliği içindir . Bununla birlikte, herhangi bir efsane Nuh Tufanı teorisiyle uyuşmadığı anda, Hıristiyan din adamları tarafından "eski hurafenin çılgın saçmalığı" olarak ilan edilir. Atlantis, Lemurya ve diğer kaybolan kıtalarla karışmadığında reddedilir, belki de Lemurya modern bilimin yaratılışının yarısı olduğu ve bu nedenle inanılabileceği için; Platon'un Atlantis'i ise çoğu akademisyen tarafından bir rüya olarak kabul edilir.

Platon'a inananlar genellikle Atlantis'i Afrika'nın bir uzantısı olarak tanımlar. Doğu kıyısına yakın eski anakaranın eski varlığından da şüpheleniliyor. Ancak Afrika, bir Kıta olarak, Üçüncü ve Dördüncü Kıtalar olarak adlandırma konusunda anlaştığımız şekliyle hiçbir zaman Lemurya ya da Atlantis'in bir parçası olmadı . Puranalarda veya diğer eserlerde arkaik adlarından asla bahsedilmez . Ancak, ezoterik anahtarlardan en az birine sahip olmak, bu kaybolan toprakları Puranalarda, Varshas'larında , Dvipas'larında anlatılan sayısız "Tanrıların Ülkeleri", Devas ve Munis ile özdeşleştirmek kolay bir iş haline gelir . bölgeler. Onların Shweta-Dvipa'ları, Lemurya'nın ilk günlerinde, denizin derinliklerinden devasa bir zirve gibi yükseliyordu; Atlas ile Madagaskar arasındaki bölge, Afrika'nın okyanusun dibinden yükseldiği ve Atlas'ın yarı yarıya battığı Lemurya'nın ortadan kaybolmasından sonra, Atlantis'in en erken dönemine kadar sular tarafından işgal edildi.

Tabii ki, birkaç ciltte bile ilk üç Irkın evrimi ve ilerleyişinin tutarlı ve ayrıntılı bir açıklamasını vermeye çalışmak - şimdi yapılacak olan genel bir genel bakış dışında - imkansızdır. İlk Yarış'ın bir tarihi yoktu. İkinci Yarış için de aynı şey söylenebilir. Bu nedenle, kendi Beşinci Irkımızın tarihine geçmeden önce, yalnızca Lemuryalılar ve Atlantisliler ile ilgili her şeyi dikkatlice incelememiz gerekir.

Bizimki dışında diğer Kıtalar hakkında tam olarak ne biliniyor ve tarih ilk Irklar hakkında ne biliyor ya da kabul ediyor? İğrenç materyalist bilim teorilerinin dışındaki her şey, küçümseyici "batıl inanç" terimiyle damgalanmıştır. Modern bilgeler hiçbir şeye inanmak istemiyor. Platon'un "kanatlı" ve "hermafrodit" ırkları ve Satürn ve Tanrıların yönetimi altındaki "Altın Çağı", Haeckel tarafından sakince Doğa'daki yeni yerlerine geri döndürülür; İlahi Irklarımız Katarrin maymunlarının yavruları, atalarımız ise bir “deniz çamuru” parçası olarak ortaya çıkıyor!

Ancak Faber'in dediği gibi:

kurgularının ... tarihsel gerçeğin bir kısmını içerdiği tespit edilecektir ."

A Dissertation on the Mysteries of the Cabiri'nin bilgin yazarının çabaları , iki cildi boyunca eski putperestliğin klasik mitlerini ve sembollerini "Kutsal Yazılarda yer alan gerçeğe tanıklık etme" yönündeki çabaları ne kadar tek taraflı olursa olsun, ama zaman ve daha fazla araştırma, en azından kısmen, bu "gerçeğin" üzerindeki perdesini kaldırarak intikamını almıştır. Böylece, tersine bir fenomen gerçekleşti, yani Kutsal Yazıların bu ustaca uyarlamaları, arkaik putperestliğin büyük bilgeliğinin tanıkları oldu. Ve bu, Cumberland Piskoposu Dr. Shackford, Cudworth, Vallancey , vb. ve son olarak Faber. Yine de, baştan sona tüm bu bilim adamları, Faber tarafından şu sözlerle ifade edilen kesin bir sonuca varmak zorunda kaldılar:

“Pagan dünyasının putperestliğinin sadece keyfi bir icat olduğuna inanmak için hiçbir nedenimiz yok; tersine, neredeyse evrensel olarak belirli gerçek olayların geleneksel hatırasına dayanmış gibi görünüyor. Bu olayların tam olarak insanlığın ilk [ Ezoterik Öğretide Dördüncü] ırkının Tufan suları tarafından yok edilmesi olduğuna inanıyorum .[594]

Faber buna şunları ekliyor:

, Atlantis adasının batışı efsanesiyle aynı olduğuna inanıyorum . Bana öyle geliyor ki her ikisi de aynı büyük olaya, tüm dünyanın Tufan suları altında batmasına veya dünyanın yüzeyinin orijinal konumunu koruduğunu varsayarsak, merkezi gezegenin yükselişine işaret ediyor. sular seviyesinin üzerinde. Doğru, Bayi, görünüşe göre Kutsal Yazıların kronolojisinin otoritesini küçümsemeyi amaçlayan Platon'un Atlantis'i üzerine çalışmasında, Atlantislilerin Hindular, Fenikeliler ve Mısırlılardan çok önce çok eski bir kuzey halkı olduğunu kanıtlamaya çalışıyor [595].

Bu konuda Faber, İncil kronolojisini kabul edenlerden daha aydınlanmış ve sezgisel olduğunu kanıtlayan Bailly ile aynı fikirde. Ayrıca, Atlantislilerin aynı titanlar ve devler olduğunu söylerken ikincisi yanılmıyor [596]. Faber, Fransız meslektaşının fikrini daha da isteyerek kabul ediyor, çünkü Bailly, Nuh hakkındaki eski efsaneyi koruyan Cosmas Indikoplot'tan "başlangıçta Atlantis adasında yaşadığını" söylüyor . Bu adanın "Ezoterik Budizm" de adı geçen "Poseidonis" mi yoksa Anakara Atlantis mi olduğu pek önemli değil . Ancak Hıristiyan tarafından kaydedilen gelenek böyledir.

Hiçbir okültist, Nuh bir Atlantisli olarak sunulursa bu ayrıcalığı elinden almayı düşünmez; çünkü bu sadece İsraillilerin Vaivaswata Manu, Xisuphra ve diğerlerinin geleneğini tekrarladıklarını ve sadece diğer insanlar veya kabilelerle aynı hakka sahip oldukları ismi değiştirdiklerini gösterecektir. Ama itiraz edersek, o zaman bu İncil kronolojisinin lafzi kabulüne aykırıdır, çünkü bu saçmadır ve ne jeolojik verilerle ne de akılla uyuşmaz. Dahası, Nuh bir Atlantisliyse, o bir Titan, bir devdi [ 278] Faber'in kanıtladığı gibi; ve eğer o bir devse, Yaratılış Kitabında neden böyle gösterilmiyor ? [597].

Bayi'nin hatası, Atlantis'in battığını inkar etmesi ve Atlantislileri yalnızca Kuzeyli ve Tufan sonrası bir halk olarak adlandırmasıydı, ancak onun, kuşkusuz Hindu, Mısır ve Fenike imparatorluklarının kuruluşundan önce geliştiğini söylüyor. Bu konuda, Lemurya olarak adlandırma konusunda anlaştığımız şeyin varlığından haberdar olsaydı, yine haklı olurdu. Çünkü Atlantisliler, Lemuryalılarla ilgili olarak Tufan sonrası olarak görülmelidir ve Lemurya, Atlantis gibi batmadı, Büyük Britanya ve Avrupa'nın bir gün olacağı gibi, depremler ve yer altı yangınlarıyla dalgaların arasına battı . Yani, ne birkaç Kıtanın çoktan battığı efsanesini, ne de tüm Manvantarik Döngü boyunca yürürlükte olan periyodik yasayı tanımak istemeyen bilim adamlarımızın cehaleti, tüm kafa karışıklığının ana nedenidir. Ayrıca Bayi yine Hinduların, Mısırlıların ve Fenikelilerin Atlantislilerden sonra ortaya çıktığını iddia etmekte haklıdır, çünkü Atlantisliler Dördüncü Irk'a aitken, Aryanlar ve onların Sami kolları Beşinci Irk'a aittir. Mısır rahipleri tarafından Solon'a anlatılan hikayeyi tekrarlayan Platon, -her inisiyenin yapacağı gibi- iki Kıtayı kasten karıştırır ve iki büyük tarihöncesi ve geleneksel Kıta ile ilgili tüm olayları en son batan küçük adaya atfeder. Bu nedenle, adanın tüm nüfusunun geldiği ilk birkaç insanı Dünya'dan yaratılmış olarak tanımlıyor . Bunu derken, nasıl ki Helen atalarını kastetmiyorsa, Adem'i de Havva'yı da kastetmiyor. Açıklamaları sadece alegoriktir ve "Dünya"dan bahsettiğinde Maddeyi kasteder, çünkü Atlantisliler gerçekten de ilk tamamen insan ve karasal Irktı - çünkü onlardan öncekiler insan benzeri ve yoğun olmaktan çok ilahi ve ruhaniydi.

Yine de Platon, her inisiye Adept gibi, Üçüncü Irk'ın Düşüşünden sonraki tarihini bilmelidir, ancak sessizlik ve gizlilik yemini etmiş olmasına rağmen, uzun uzun bilgisine asla ihanet etmemiştir. Bununla birlikte, şimdi, Doğu halklarının yaklaşık bir kronolojisi ile -tamamen Aryanların ilk hesaplamaları tarafından kurulan ve yönlendirilen- tanıştıktan sonra, 279]' dan bu yana geçmesi gereken büyük zaman dilimlerini anlamak daha kolay olabilir. cinsiyet ayrımı, Birinci ve hatta İkinci Irk'tan bahsetmiyorum bile. Bu Irkları ilgilendiren şeyler, Batı düşüncesi yöntemleriyle eğitilmiş beyinlerin kavrayışının ötesinde kalması gerektiğinden, Birinci ve İkinci Irk ve hatta Üçüncü Irk hakkında erken aşamada ayrıntılı olarak konuşmanın oldukça yararsız olduğunu düşünüyoruz [598]. Ve ancak ikincisinin tam insanlık dönemine ulaştığı zamandan başlayarak, başlatılmamış okuyucunun umutsuzca kafasının karışacağından korkmadan tarihini sunmaya başlanabilir.

Üçüncü Irk düştü - ve artık yaratmadı; yavrularını doğurmaya başladı . Ayrılık çağında hâlâ akıldan yoksun olduğu için, fizyolojik doğası içgüdülerini doğru yöne ayarlayana kadar anormal yavrular da doğurdu. İncil'in "Rab Tanrısı" , "Bilgeliğin Oğulları" gibi, Dhyan Chohans da onu Doğanın yasakladığı meyvelere dokunmaması konusunda uyardı; ancak uyarı kabul edilmedi. İnsanlar yaptıklarının müstehcenliğini - günah dememeliyiz - ancak çok geç olduğunda anladılar; daha yüksek Kürelerden Melek Monadlar onlarda enkarne olduktan ve onlara anlayış bahşettikten sonra. Bu zamana kadar, doğurdukları hayvanlar gibi sadece fiziksel olarak kaldılar. Fark nedir? Gizli Öğreti, Dünya üzerindeki canlı ve cansız nesneler, hayvan ve insan organizması arasındaki tek farkın, bazılarında çeşitli "Ateşlerin" gizli haldeyken, bazılarında aktif olmalarıdır. Hayat Ateşleri var olan her şeyde bulunur ve onlardan tek bir atom bile mahrum değildir. Ancak hiçbir hayvan kendi içinde üç yüksek "ilkeyi" uyandırmamıştır; onlar yalnızca potansiyel ve gizlidir ve bu nedenle mevcut değildirler . Ve bunlar, atalarının bedenlerinden çıktıkları ve yansımaları oldukları gibi, kendilerine bırakılsaydı, günümüze kadar insanların hayvan formları olarak kalacaktı. ve Maddenin doğasında var olan kuvvetler. Ancak Pymandra'nın dediği gibi:

“Bugüne kadar mühürlenmiş ve saklanmış olan Sır budur. Doğa [599], İnsan ile birleşerek [600]harika bir mucize ortaya çıkardı; Yedi'nin [Pitris veya Hükümdarlar] doğasının kendisininkiyle uyumlu birleşimi ; Ateş ve Ruh ve Doğa [Maddenin Numen'i]; [birleştiren] 280], Yedi Hükümdar'ın doğasına uygun olarak, karşı cinsten [negatif ve pozitif] yedi erkek üretti [601].

Böyle dedi Üç Kez Büyük İnisiye Hermes [602], "İlahi Düşüncenin Gücü." Aynı zamanda bir İnisiye olan Aziz Paul, Dünyamızı "saf gerçeğin gizemli bir aynası" olarak adlandırdı ve Nazianus'lu Aziz Gregory, Hermes'in sözlerini doğrulayarak şunları söyledi:

"Görünür şeyler, göremediğimiz şeylerin yalnızca gölgeleri ve ana hatlarıdır."

Bu sürekli bir birleşimdir ve imgeler Varlık merdiveninin en üst basamağından en alt basamağına kadar tekrarlanır. "Meleklerin Düşüşü" ve "Cennette Savaş" her düzlemde tekrarlanır, alttaki "ayna" üstteki "aynanın" görüntüsünü bozar ve her biri bunu kendi tarzında tekrarlar. Bu nedenle, Hıristiyan dogmaları, her İnisiyenin yapacağı gibi, bu şeyler hakkında son derece dikkatli konuşan Platon'un paradigmalarının yalnızca hatıralarıdır, ancak tüm bunlar Desatir'in birkaç sözünde ifade edilir :

"Yeryüzünde var olan her şey, dedi Rab [Ormazd], daha yüksek kürelerde var olanın gölgesidir. Bu nurlu nesne [Işık, Ateş vb.] kendisinden daha nurlu bir başkasının gölgesidir ve Işıkların Işığı olan Bana ulaşana kadar böyle devam eder.

Kabalistik kitaplarda, özellikle Zohar'da , Dünya'daki veya bu Evrendeki her nesnenin ebedi Işık veya Tanrı'nın bir "Gölgesi" (Dyuknah) olduğu fikri çok güçlü bir şekilde ifade edilir.

Üçüncü Irk, başlangıçta ağırlıklı olarak, efsanenin Cennetteki alegorik Savaştan sonra Dünya'ya sürgün ettiği Tanrıların hafif "Gölgesi" idi. İkincisi, Ruh ve Madde arasındaki bir savaş olduğu için Dünya'da daha da alegorik hale geldi. Bu savaş, İçsel ve İlahi İnsan, dünyevi dış benliğini ruhsal doğasıyla dengeleyene kadar devam edecektir. O zamana kadar, bu benliğin karanlık ve vahşi tutkuları, Efendileri olan İlahi İnsan ile ebedi bir mücadele içinde olacaktır. Ama bir gün, hayvan sakinleşecek, çünkü doğası değişecek ve [ 281] ölümlü insanın bile "yaratıldığı" "Düşüş"ten önceki gibi, ikisi arasında bir kez daha uyum hüküm sürecek. elementler ve doğmadı.

Yukarıdakiler, örneğin Hesiod'un teogonisinde olduğu gibi, tüm büyük Theogony'de, özellikle de Yunanca'da açıkça ifade edilmiştir. Uranüs'ün oğlu Kronos tarafından sakatlanması ve böylece onu iktidarsızlığa mahkûm etmesi, modern mitologlar tarafından hiçbir zaman anlaşılmamıştır. Ancak anlamı çok açık; ve bu mit evrensel olduğuna göre , şüphesiz, modern bilgelerimizin artık kaybettiği soyut ve felsefi bir düşünceyi içermesi gerekir . Alegoride, bu ceza, De [603]Charmes'in haklı olarak belirttiği gibi [604], açıklamaya çalışmadan, gerçekten "yaratılışın gelişiminde yeni bir dönemi, ikinci bir aşamayı" işaret ediyor . Uranüs , tüm çocuklarını doğar doğmaz yok ederek bu gelişmeyi veya doğal evrimi engellemeye çalıştı . Kaos'un ve Kaos'taki - Uzay veya Tezahür Etmemiş Tanrı - tüm yaratıcı güçlerini kişileştiren Uranüs, böylece cezayı taşır; çünkü tam da bu güçler sayesinde Pitriler, ilkel "insanları" kendilerinden meydana getirebilirler - daha sonra bu insanların da kendi yavrularını doğurmalarında olduğu gibi - herhangi bir anlayış ya da üreme arzusu olmaksızın. Bir an askıya alınan üreme işi , Rhea (Dünya - genel olarak ezoterik olarak Madde) ile birleşen ve böylece göksel ve karasal Titanları üreten Kronos'un, Zaman'ın eline geçer . [605]Bütün bu sembolizm, evrimin gizemlerine atıfta bulunur.

Bu alegori, çalışmamızın bu bölümünde verilen Ezoterik Doktrinin zahiri bir yorumudur. Çünkü Kronos'ta aynı geleneğin yeniden tekrarlandığını görüyoruz. Tıpkı Uranüs'ün çocuklarını Rhea'dan (tezahür eden dünyada Aditi veya Büyük Kozmik Uçurum ile özdeş) yok etmesi gibi, onları Dünya'nın bağrında, Titea'da sonlandırdı, böylece Kronos da yaratılışın bu ikinci aşamasında çocuklarını yok etti. onları yiyerek Rhea'dan. Bu, Dünya'nın ve Doğa'nın kendi gerçek insansı "insanlarını" yaratmak için sonuçsuz çabalarına dair bir ipucudur [606]. Zaman onun verimsiz emeğini emer. Sonra, babasını tahttan indiren Zeus, Jüpiter belirir [607]. Jüpiter, Titan, bir anlamda Prometheus'tur [608]ve büyük "Tanrıların Babası" Zeus'tan farklıdır. Hesiod'da "saygısız" bir oğul olarak ortaya çıkar. Pymandra'daki Hermes ona "Göksel Adam" diyor; ve hatta İncil'de onunla tekrar Adem adı altında ve daha sonra dönüşüm yoluyla Ham adı altında karşılaşırız. Ancak, hepsi "Bilgeliğin Oğulları" nın kişileştirilmiş halidir. Jüpiter'in tamamen insan Atlantis Döngüsüne ait olduğuna dair gerekli onay - eğer ondan önce gelen Uranüs ve Kronos yetersizse - bize şunu söyleyen Hesiod'da bulunabilir:

“Ölümsüzler, Altın ve Gümüş Çağların [Birinci ve İkinci Irklar] ırklarını yarattı; Jüpiter, Bronz Çağı [ iki elementin karışımı], Kahramanlar Çağı ve Demir Çağı'nı yarattı [609].

ölümcül hediyesi olan Pandora'yı gönderir . [610]Hesiod, ilk kadının bu armağanını "ölümcül armağan" olarak adlandırır. Bunun, "(ilahi, yaratıcı) ateşi çaldığı için" insana gönderilen bir ceza olduğunu açıklıyor. Dünyadaki görünümü, tüm kötülüklerin başlangıcının bir işaretidir. Görünüşünden önce, insan ırkları ne hastalığı ne de ıstırabı bilmeden mutlu yaşadılar - Mazdealıların Vendidad'ına göre bu ırkların hayatı, Iima'nın hükümdarlığı sırasında aynı şekilde akıyordu .

Rig Veda, Zend Avesta vb.'nin dikkatli bir şekilde karşılaştırılmasıyla dünya geleneğinde iki Tufan'ın izlerini bulmak da mümkündür , ancak İncil dışında hiçbir Theogony [611]ilk insandan bahsetmez . Her yerde Irkımızın bir adamı bir su felaketinden sonra ortaya çıkıyor, bundan sonra gelenek sadece birkaç kıtadan ve adadan bahsediyor , bunlar da bir zamanlar [612]okyanus dalgalarına gömüldü. Ancak Hesiodos'a göre Tanrılar ve ölümlüler tek bir ortak kökene sahiptir [613]; ve Pindar bu iddiayı doğrular [614]. Nuh gibi gemiyi inşa eden [615]ve böylece Tufan'dan kurtulan Deucalion ve Pyrrha, Jüpiter'den Tufan'ın yok ettiği insan ırkını yeniden canlandırmasını ister. Slavların mitolojisinde tüm insanlar boğuldu, sadece iki yaşlı adam kaldı, bir karı koca. Sonra Pram'zimas, "Herkesin Efendisi", onlara yedi kez Dünya'nın kayalıklarına atlamalarını tavsiye eder, bunun sonucunda dokuz Litvanyalı kabilenin ortaya çıktığı yedi yeni Irk (çift) doğar [616]. Antik Yunan Mitolojisi - Dört Çağ , yazarın doğru bir şekilde anladığı gibi, zaman dilimleri anlamına gelir ve aynı zamanda Irklara alegorik bir göndermedir. Yani diyor ki:

“Hiçbir geçiş dönemi olmaksızın yok edilen ve yerlerine başkaları geçen ardıl ırklar, Yunanistan'da giderek azalan önemlerini ifade etmek için metal isimleriyle adlandırılır. Metallerin en parlakı ve en kıymetlisi, ışığın simgesi olan altın... birinci ırkı karakterize eder... İkinci ırk olan Gümüş Çağı'nın insanları zaten birinciden çok daha gerilerdedir. Hareketsiz ve zayıf yaratıklar ve tüm yaşamları uzun ve aptalca bir bebekliktir... Ortadan kaybolurlar... Tunç Çağı insanları güçlü ve kabadır [Üçüncü Irk]... güçleri olağanüstüdür. “Tunçtan silahları vardı ve meskenleri tunçtandı; bronzdan başka bir şey kullanmadılar. Demir, kara metal henüz bilinmiyordu [617]. Hesiod'a göre Dördüncü Irk, Thebans'ın önüne veya Truva surlarının altına [618]düşen kahramanların ırkıdır [619].

Böylece doktrinlerimiz klasik yazılarda bir kez daha doğrulandı, çünkü dört ırkın hepsinden eski Yunan şairleri tarafından çok karışık ve anakronik bir şekilde de olsa bahsediliyor. Ama bütün bunlar sadece "mitoloji" ve şiir. Modern bilim, eski icatların bu şekilde örtbas edilmesi hakkında ne söyleyebilir? Kararı tahmin etmek zor değil. Bu nedenle, beklenti içinde, aynı bilimin belirli bir alanının o kadar kurgu ve ampirik spekülasyonlarla dolu olduğunu, hiçbir bilim adamının gözünde bu kadar ağır bir ışın olan hiçbir bilim insanının en ufak bir hakkı olmadığını cevaplamak ve kanıtlamak için bir girişimde bulunulmalıdır. bir okültistin gözündeki bir çimeni işaret edin, hatta bu çimenin kendi hayal güçlerinin bir ürünü olmadığını farz edin.

_____

40]

İSTASYON X. - Devam ediyor .

40. SONRA ÜÇÜNCÜ VE DÖRDÜNCÜ [620]GURUR DUYDU. “BİZ KRALLARIZ [621]; BİZLER TANRILARIZ" (a).

41. EŞLERİNE GÜZEL GÖRÜŞLER GÖSTERİRLER. EŞLERDEN AKIL-YOKSUN, Dar Kafalı. CANAVARLAR, KÖTÜ ŞEYTANLAR, ERKEKLER VE DİŞİLER, AYRICA [622]KÜÇÜK ZEKÂNIN KHADO'SU (b) DOĞDULAR.

42. İNSAN VÜCUDU İÇİN TAPINAK İNŞA ETMİŞLERDİR. KOCA VE EŞLERİNE İBADET ETMEYE BAŞLADILAR (c). SONRA ÜÇÜNCÜ GÖZ İŞLEVİNİ DURDURUR (d).

a) Bunlar ilk gerçek fiziksel insanlardı ve ilk karakteristik özelliği gururdu! Musa'nın günlerine kadar ırktan ırka, bir nesilden diğerine aktarılan ve tufan öncesi devlerde, o korkunç büyücülerde ve sihirbazlarda nesnel bir biçim bulan, bu Üçüncü Irkın ve Atlantis devlerinin hatırasıydı. , Roma Kilisesi'nin hakkında çok parlak ve aynı zamanda bu kadar çarpık efsaneleri koruduğu. Arkaik Öğreti Üzerine Yorumları okuyan ve inceleyen herkes, bazı Atlantislilerde Nemrutların, Babil Kulesi'ni inşa edenlerin, Hamitlerin ve "hafızası lanetlenmiş" tüm "tutti quanti"lerin prototiplerini kolaylıkla tanır . teolojik literatürün ifade ettiği şekliyle; tek kelimeyle, gelecek nesillere Ortodoks Şeytan tiplerini sağlayan herkes. Bu, elbette, oldukça doğal olarak, tüm mitiklerine rağmen, bu ilk Irkların dini ahlakını tanıma arzusuna yol açar.

Üçüncü ve Dördüncü Irkların dini neydi? Kelimenin olağan anlamıyla, ne Lemuryalıların ne de onların Lemuro-Atlantisli yavrularının bir dini yoktu; çünkü dogmaları bilmiyorlardı ve inanca dayalı hiçbir kanaatleri yoktu . İnsanın zihinsel gözü bilgi için açılır açılmaz, Üçüncü Irk her zaman var olanla, ama aynı zamanda her zaman anlaşılmaz ve görünmez Her Şey, Tek Evrensel İlah ile birliğini hissetti. İlahi güçlere sahip olan ve kendi iç Tanrısını hisseden her biri, fiziksel benliğinde bir hayvan olmasına rağmen, doğası gereği bir Tanrı-insan olduğunu anladı. Bu iki doğa arasındaki mücadele, Bilgelik Ağacı'nın meyvesini yedikleri gün başladı ; ruhsal ve psişik, psişik ve fiziksel arasındaki yaşam mücadelesi. Bedenlerine boyun eğdirerek daha aşağı düzeydeki "ilkeleri" fethedenler, "Işığın Oğulları"na katıldılar; nefslerine yenik düşenler, Maddenin kölesi oldular. "Işığın ve Aklın Oğulları"ndan "Karanlığın Oğulları" haline geldiler. Ölümlü yaşam ile Ölümsüz Yaşam mücadelesinde düştüler, 285] ve böylece düşenlerin hepsi, Atlantislilerin gelecek nesillerinin tohumu oldu [623].

Bilincinin şafağında, Üçüncü Kök Irk'ın insanı din olarak adlandırılabilecek hiçbir inanca sahip değildi . Yani, "parlak ve altınla dolu gösterişli dinler hakkında" hiçbir şey bilmediği gibi, herhangi bir inanç sistemi veya zahiri tapınma hakkında da hiçbir şey bilmiyordu. Ama bu terimi kendi anlamında alırsak, kitleleri kendimizden üstün hissettiklerimize gösterilen bir saygı biçiminde birleştiren bir şey olarak alırsak, bir saygı duygusu içinde - bir çocuğun sevgili babasıyla ilgili olarak ifade ettiği duygu gibi. - o zaman en eski Lemuryalılar bile zeki yaşamlarının en başından beri bir dinleri vardı ve çok güzel bir dinleri vardı. Çevrelerinde ve hatta kendi aralarında Elementlerin parlak Tanrıları yok muydu? [624]. Çocuklukları, onları doğuranların, ilgileriyle kuşatanların, bilinçli zeki bir yaşama çağıranların yanında geçmedi mi? Bize öyle olduğu söylendi ve biz de buna inanıyoruz. Çünkü bu hafif ruhlar, insanı tozdan diriltmek için kendi süper-eterik doğalarını feda etmeselerdi, tıpkı ilk dürtüsünü alamayacakları gibi, Madde içindeki Ruhun evrimi de asla gerçekleştirilemezdi ve her birine kendi iç bir kısmı veya daha doğrusu bu doğanın bir yansıması olan "ilkeler". Yedi Göğün Dhyanileri - Varlığın yedi planı - şimdiki ve gelecekteki Unsurların Numenleridir, tıpkı Doğanın Yedi Gücünün Melekleri gibi - bilimin "olmak istediği şeyde en kaba tezahürlerini gözlemlediğimiz" hareket kipleri", ölçülemez kuvvetler vb. - daha da yüksek Hiyerarşilerin daha yüksek Numenlerinin özü.

Bu, o eski zamanların "Altın Çağı"ydı, "Tanrıların yeryüzünde dolaştığı ve ölümlülerle özgürce sohbet ettiği" Çağ. Bu Çağ sona erdiğinde, Tanrılar geri çekildi - yani görünmez hale geldi - ve sonraki nesiller krallıklarına - Elementlere tapmaya başladı.

Maddenin Tanrısına ilk kurbanları sunmaya başlayanlar, cinsiyetlerin ayrılmasından sonra yarı tanrısal insanın ilk soyu olan Atlantislilerdi - dolayısıyla insan biçiminde gebe kalan ve doğan ilk ölümlüler - . Uzak bir geçmişin sisleri arasında, tarihöncesinden daha eski çağlarda, Kabil'in büyük sembolünün yaratıldığı prototip olarak, Form ve Maddeye tapan ilk antropomorfistler [286] olarak yükselirler - çok hızlı bir şekilde yozlaşan bir hürmet [625]ritüellerden, dogmalardan ve biçimlerden oluşan her egzoterik dinin sembolizminde hala üstün hüküm süren bir fallik kültüne yol açan kendine tapınma . Adem ve Havva madde oldular veya temeli sağladılar; Cain ve Abel - ikincisi, hayat getiren toprağın kişileştirilmesi oldu, ilki - "bu toprağın veya tarlanın sabancısı."

Böylece, Lemurya anakarasında doğan Atlantislilerin ilk ırkları, en eski kabilelerinden başlayarak, doğru olanlar ve olmayanlar olarak ikiye ayrıldı; Işınını kişinin kendi içinde hissettiği tek görünmez Doğa Ruhu'na tapanlara - ya da panteistlere ve ittifak yaptıkları karanlık, kozmik, antropomorfize Güçlere, Dünya'nın ruhlarına fanatik tapınma yapanlara. Beşinci Irk'ta Kabirim, Mısırlıların ve Fenikelilerin Kabirim'i, Yunanlıların Titanları ve Rakshasa'mi ve Daitya haline gelen ilk Gibborim, "güçlü" büyük ihtişamlı adamlar" o günlerde böyleydi . [626]Hindu ırklarından mi.

Tüm müteakip ve modern dinlerin ve özellikle sonraki Yahudilerin kabile tanrılarına verdikleri kültün gizli ve gizli başlangıcı buydu. Aynı zamanda, bu cinsel din yakından bağlantılıydı, kuruldu ve tabiri caizse astronomik fenomenlerle birleşti. Lemuryalılar, Kuzey Kutbu'na veya Atalarının Göklerine, yani Hiperborean Kıtasına yöneldiler; Atlantisliler, Güney Kutbu'na, kozmik olarak ve yeryüzünde, orada ikamet eden kozmik elementaller tarafından sıcak tutkuların estiği, kasırgalara dönüştüğü " Uçurum" a . Bu iki Polonyalı, eski Ejderhalar ve Yılanlar tarafından çağrıldı - bu nedenle iyi ve kötü Ejderhalar ve Yılanlar ve ayrıca "Tanrı'nın Oğulları" - Ruh ve Maddenin Oğulları - iyi ve kötü Tanrılara verilen isimler. Bu, insandaki ikili ve üçlü doğanın kökenidir. Ezoterik anlamıyla "Düşmüş Melekler" efsanesi, insan karakterindeki çeşitli çelişkilerin anahtarını içerir; insanın öz farkındalığının gizemine işaret eder ; bu, tüm Yaşam Döngüsünün bağlı olduğu temeldir - evriminin ve büyümesinin tarihi.

Ezoterik Antropogenez'in doğru anlaşılması, bu doktrinin doğru özümsenmesine bağlıdır. Bu, Kötülüğün Kökeni'nin kafa karıştırıcı sorusuna bir ipucu verir: ve insanın Bir'i nasıl çeşitli çelişkili imgelere böldüğünü gösterir.

önüne her geldiğinde bu zor ve muğlak konuyu aydınlatma girişimine bu kadar yer verilmesine [287] şaşırmamalıdır . Elbette sembolik yönü hakkında söylenecek çok şey var; çünkü bunu yaparken, düşünceli okuyucuya kişisel araştırmaları için ipuçları veriyoruz ve böylece konuya daha resmi bir felsefi açıklamanın teknik formüllerini kullanarak mümkün olandan daha fazla ışık tutulabilir. Sözde "Düşmüş Melekler" İnsanlığın ta kendisidir . Gurur, şehvet, küskünlük ve nefret iblisi, fiziksel, bilinçli insan ortaya çıkmadan önce yoktu. Kesinlikle, insan düşmanı doğurdu, besledi ve kalbinde geliştirmesine izin verdi. Kesinlikle, saf Ruh'u Maddenin saf olmayan Şeytanı ile birleştirerek kendi içinde yaşayan Tanrı'yı lekeledi, kirletti. Ve eğer Kabalistik atasözü: "Demon est Deus inversus", metafiziksel ve teorik onayını ikili tezahür eden Doğada bulursa, o zaman pratik uygulaması yine de yalnızca insanlıkta bulunur.

konumumuzu belirlerken , (a) İnsan'ın diğer tüm memelilerden ve hatta büyük sürüngenler çağından önce ortaya çıktığı; (b) Karmik Eksen Eğimi nedeniyle Periyodik Seller ve Buz Çağları; ve esas olarak, (c) insanın Yüce bir Varlıktan veya bir materyalistin diyeceği gibi "Doğaüstü bir Varlıktan" doğması, gerçekte bu Varlık yalnızca "insanüstü" olmasına rağmen, öğretilerimizin doğru olduğuna dair çok az umut vardır. tarafsız olarak duydum. Bu ifadeye, Üçüncü Irk'taki insanlığın bir kısmının - önceki Manvantara'da Merit ve Karma'nın en yüksek noktasına ulaşan insanların tüm Monad'larının - psişik ve rasyonel doğalarını Beşinci İlkelerine "hipostatik olarak" uyan ilahi Varlıklara borçlu olduğunu ekleyin. ve Gizli Öğreti sonunda yalnızca materyalizmin değil, dogmatik Hıristiyanlığın da gözüne girmelidir. İkincisi, bu Meleklerin "Düşmüş" Ruhları ile özdeş olduğunu öğrenir öğrenmez, Ezoterik öğreti herkes için en sapkın ve en yıkıcı öğreti olarak ilan edilecek [627]. İlahi insan hayvan adamda yaşadı, bu nedenle, doğal evrim sırasında fiziksel bir ayrım olduğunda - "tüm hayvan yaradılışı bağlantısı kesildiğinde ( dizginlenmemiş) " ve erkekler dişilere çekilmeye başladığında - bu ırk düştü; Bilgi Ağacının [288] Meyvesini yedikleri ve İyiyi ve Kötüyü bildikleri için değil , daha iyisini bilmedikleri için. Cinsiyetsiz bir yaratıcı içgüdü tarafından yönlendirilen erken alt ırklar, Stanzalarda ima edildiği gibi, daha yüksek Dhyan Chohans'ın enkarne olduğu bir ara ırk geliştirdiler [628]. İrade ve Yoga'nın Oğulları, kendilerinin yaptıklarının aynısını yapmaya davet eden aynı ırktan kardeşlerine , "Evrenin büyüklüğünü (ve içindeki her şeyi) öğrendiğimizde , ırkımızı çoğaltacağız" diye yanıt verirler. . Bu, büyük Üstatların ve İnisiye Edilmiş Akoritlerin "çoğalacağı", yani Yedinci Kök Irk'ta bir kez daha "akıldan doğmuş", "kusursuz oğullar" yaratacakları anlamına gelir.

Vishnu ve Brahma Puranalarda , Mahabharata'da [629]ve Harivamsha'da belirtilmiştir . Buna ek olarak, Pushkar Mahatmya'nın bir bölümünde cinsiyetlerin bölünmesi, vasiyet edilen çocuğu "Pasif Yoga'nın Oğulları" nın insanları yaratmak istemediğini gören Daksha efsanesinde alegorik olarak sunulur, " kendisinin yarısını, Dördüncü Irk olarak adlandırılan Atlantis'in devlerini doğuran Üçüncü Irk'ın müstakbel eşleri olan kızları doğurduğu bir kadına dönüştürür . Vishnu Puranas basitçe, insanlığın babası Daksha'nın cinsel ilişkiyi dünyayı doldurmanın bir yolu olarak kurduğunu söyler [630].

İnsan Irkının şansına, "Seçilmiş Irk", insanlık tamamen maddi hale gelmeden önce (ruhsal ve zihinsel olarak) en yüksek Dhyanilerin enkarnasyonlarının taşıyıcısı haline gelmişti. Üçüncü Irkın son alt ırkları -en alt düzeydekilerden bazıları hariç- büyük Lemurya Kıtası ile birlikte yok olduğunda, "Bilgeliğin Üçlemesinin Tohumları " zaten Dünya'daki ölümsüzlüğün sırrını, bu armağanı paylaşıyordu. aynı Yüksek Kişiliğin eskimiş bir bedenden diğerine istenildiği kadar geçmesine izin verir.

b) Tarlası Dünya olan, ilk insan kanının döküldüğü ilk savaş, insanın gözlerinin ve duygularının açılmasının sonucuydu ve erkek kardeşlerinin kızlarının kendilerinden daha güzel olduğuna ikna olmasını sağladı. kızları - eşlerinin yanı sıra. Kaçırmalar , Sabin kadınlarının iyi bilinen kaçırılmasından çok önce gerçekleşti ve Helenlerinden yoksun bırakılan Menelaus, Beşinci Irk'ın [289] doğumundan önce vardı. Titanlar veya devler daha güçlüydü; rakipleri daha akıllıdır. Bu, Devlerin Yarışı olan Dördüncü Yarış sırasında oldu.

Çünkü gerçekten de eski zamanlarda "devler" [631]vardı . Hayvanlar dünyasının bir dizi evrimi, aynı olgunun insan ırkları arasında da gerçekleştiğinin garantisidir. Yaradılış düzeninde daha da düşük bir seviyede, flora pari passu'nun faunaya göre boyutunda aynı benzerliğin var olduğuna dair kanıtlar buluyoruz. En sevdiğimiz kitapların sayfalarından toplayıp kuruttuğumuz güzel eğrelti otları, Kömür Çağı'nda var olan dev eğrelti otlarının yavrularıdır.

Kutsal metinler ve felsefi ve bilimsel çalışmaların parçaları -kısacası, antik çağlardan bize ulaşan hemen hemen her kayıt- devlere göndermeler içerir. Rakshasas'taki Gizli Doktrinin Atlantislilerini Lanka adasından - Rama tarafından mağlup edilen rakipler - tanımakta kimse başarısız olmayacak. Tüm bu efsaneler sadece boş bir hayal gücünün ürünü mü? Bu konuya birkaç dakika ayıralım.

_____

DEVLER BİR KURGU MU?

Burada, bir kişinin karşılaştığı ve şimdi tanıştığı uzun ve güçlü insanların ortalama seviyesinin önemli ölçüde üzerinde olduğunu şimdiye kadar reddeden bilimle bir kez daha çatışıyoruz. Dr. Henry Gregor, dev efsanelerinin yanlış öğrenilmiş gerçeklere dayandığını beyan eder ve bu tür geleneklere karşı bir kanıt olarak hatalı yargılardan örnekler verir. Böylece, 1613'te, çok eski zamanlardan beri "Devler Tarlası" olarak adlandırılan bir yerde, Aşağı Dauphiné, Fransa'da, St. Romalılar , kumlu toprağın derinliklerine gömülü dev kemikler bulmuşlardır. İnsan kalıntılarına atfedildiler ve hatta Marius tarafından öldürülen Cermenlerin başı Teutobod'a ait oldukları kabul edildi. Ancak daha sonra Cuvier tarafından yapılan araştırmalar, bunların 18 fit uzunluğundaki devasa bir dinoteriumun fosilleşmiş kalıntıları olduğunu kanıtladı. Ön kapıları bugünkünden daha büyük olmadığı için, ilk atalarımızın bizden çok daha uzun olmadığının kanıtı olarak eski binaları gösteriyorlar . Antik çağın bildiğimiz en uzun adamı, sadece iki buçuk metrelik boyuyla Roma İmparatoru Maximus'tu. Ancak bugün bile her yıl bunun üzerinde insanlar görüyoruz. Londra Pavyonu'na gelen Macar, neredeyse dokuz fit boyundaydı. Amerika'da, dokuz fit altı inç boyunda bir dev gösterildi. Danilo Karadağlı 8 fit ve yedi inçti. Rusya ve Almanya'da alt sınıflar arasında genellikle yedi fitten uzun insanlar vardır. Darwin, maymun teorisinin tüm takipçilerine, melezleşmeden gelen hayvan türlerinin sürekli olarak "eski türe dönme eğilimi" gösterdiğini ilan ettiğine göre, aynı yasanın insana da uygulanması gerekir. Eski zamanlarda devler bir tür olarak var olmasaydı, şimdi de olmazlardı.

Bütün bunlar tarihsel dönemi ifade eder. Ve eğer bilimin görüşüne göre tarih öncesi çağların iskeletleri bu sayfalarda ileri sürülen iddianın tartışılmaz bir kanıtı olamıyorsa, bu sadece an meselesidir. Ancak, bu başarısızlığın kanıtını kesinlikle reddediyoruz. Ayrıca, daha önce de söylendiği gibi, son Irk Döngüsünden bu yana insan yapısı çok az değişti. Antik çağın devlerinin hepsi okyanusların altına gömüldü ve yüzbinlerce yıllık sürekli su sürtünmesi, elbette, bronz bir iskeleti, özellikle de bir insanı bile silebilirdi. Ve kanıt nereden geliyor, ünlü klasik yazarlar, filozoflar ve asla yalancı bir üne sahip olmayan insanlar? Ayrıca, Boucher de Pert'in bilimi dikkate almaya zorladığı 1847 yılına kadar, arkeoloji onun varlığından habersiz olduğu için fosil insan hakkında neredeyse hiçbir şey bilinmiyordu. Ve sadece İncil, Batı'nın bilge insanlarına "o zamanlar Dünya'da" var olan devlerden bahsetti. Zodiac, güçlü omuzlarının barışı koruduğu söylenen Orion veya Atlas'ın yüzlerinde bu iddiayı doğrulamak için çağrılan tek tanıktı.

Yine de devler bile tanıksız kalmadı ve bu nedenle bu konunun iki tarafını da düşünmek gerekiyor. Üç bilim - jeoloji ve Aydınlatıcılar ve Yazı bilimleri, ikincisi evrenselliği içinde - bize gerekli kanıtları sağlayabilir. Jeoloji ile başlayalım: Kazılan iskeletler ne kadar eskiyse, yapılarının o kadar büyük, daha yüksek ve daha güçlü olduğu zaten kabul edildi . Bu zaten bazı açık kanıtlar. Frédéric de Rougemont, İncil'e ve Nuh'un Gemisi'ne fazlasıyla sadık [291] olmasına rağmen, yine de aydınlanmış bir tanıktır, şöyle yazar:

“Avusturya'nın Garda semtlerinde, Liège'de vb. bulunan tüm kemikler; İtalyan tipi zenciyi anımsatan tüm bu kafatasları ... ve türleri gereği hayvan kafataslarıyla karıştırılabilecek olan kafataslarının hepsi uzun boylu insanlara aitti .[632]

Aynı şey, otoriter görüşü Tufan'da ölenlere -bunun Nuh Tufanı olması gerekmez- "yüksek boy" ve daha sonra yaşayacak ırklara daha küçük boy atfeden Larte tarafından tekrarlanıyor.

Eski yazarların tanıklıklarına gelince, Tertullianus'un ifadesinden endişe etmeye gerek yok, bize kendi zamanında Kartaca'da birkaç devin bulunduğuna dair güvence veriyor - çünkü, tanıklığı kabul edilmeden önce, gerçek değilse bile kendi kişiliği. varlığı [633]kanıtlanmalıdır. Bununla birlikte, bu yıl tam da bu şehrin bölgesinde bulunan "devlerin mezarı" ndan bahsederek 1858 gazetelerine dönebiliriz. Eski pagan yazarlarına gelince, Sigean Burnu'nda kendisinin gördüğü 22 arşın uzunluğunda bir devin iskeletinden ve ayrıca 12 arşın uzunluğundan bahseden Philostratus'un tanıklığına sahibiz. Belki de bu iskelet, Apollon'un Truva kuşatmasında öldürdüğü dev Prothesilius'a ait olmadığı için buna inanıyordu, yine de o, tıpkı Lemnos'ta Styra'dan Messecrates tarafından keşfedilen diğeri gibi bir devin iskeletiydi - "korkunç bir görme", Philostratus'a göre [634]. Ön yargının, bilimi tüm bu insanları deli ya da yalancı olarak kabul etmeye zorlayacak kadar güçlü olması mümkün mü ?

Pliny, Ephialtes'in kardeşi Orion veya Otus olarak tanıdığını düşündüğü bir devden bahseder [635]. Plutarch, Sertorius'un Dev Antaeus'un mezarını gördüğünü belirtir; ve Pausanias, Asterius ve Gerion'un veya Herkül'ün oğlu Gillus'un mezarlarının gerçekten var olduğuna, hepsinin devler, titanlar ve güçlü insanlar olduğuna yemin ediyor. Son olarak, Abbé Pegues ilginç çalışması "Yunan Volkanları" nda şunları belirtir:

"Thera adasındaki volkanların çevresinde, devasa taşların altına gömülü dev kafataslarına sahip devler bulundu, bunların inşası her halükarda devasa güçler gerektirmiş olmalı ve tüm ülkelerdeki efsaneler onları devler hakkındaki fikirlerle ilişkilendiriyor. , volkanlar ve büyü" [636].

Yukarıda alıntılanan aynı çalışmada yazar, Gibborim, devler veya "Güçlü", Rephaim, hayaletler veya "hayaletler", Nefilim veya "Düşmüş" (irruentes) gibi İncil ve geleneklerde neden aynıymış gibi gösterildiğini merak ediyor . tüm "insanlar", çünkü İncil onları ilkel ve güçlü olarak adlandırır - örneğin Nemrut. Gizli Doktrin bu gizemi açıklıyor. Haklı olarak yalnızca önceki dört Irk'a ve Beşinci'nin en erken başlangıcına ait olan bu isimler, çok açık bir şekilde ilk iki "Hayalet" (Astral) Irk'a, "Düşmüş" Irk'a - Üçüncüsü ve Irkına atıfta bulunur. Atlantis Devleri - Dördüncü, bundan sonra "insanların büyümesi azalmaya başladı.

Bossuet, sonraki evrensel putperestliğin nedenini "ilk günahta" görüyor. Tekvin'de Havva'ya Yılan, "Tanrılar gibi olacaksınız" der ve böylece sahte tanrılara [637]tapınmanın ilk tohumunu akla getirir . Dolayısıyla, diye düşünür, putperestlik ya da kült ve imgelere tapınma , insanlaştırılmış ya da insani imgeler. Ancak tüm putperestlik yalnızca bu temel üzerine kuruluysa, o zaman her iki kilise de -özellikle Yunan ve Latin- diğer dinler kadar putperest ve pagandır [638]. Sadece Dördüncü Irk'ta ilahi kabul edilme haklarını kaybeden insanlar bedensel tapınmaya, başka bir deyişle fallik tapınmaya başvurdular. O zamana kadar onlar gerçekten de Ataları kadar saf ve ilahi olan Tanrılardı; ve alegorik "Yılan"ın anlamı, daha önceki sayfalarda yeterince gösterildiği gibi, hiç de insanların fizyolojik düşüşüne değil, onların İyilik ve Kötülük Bilgisini edinmelerine atıfta bulunur; ve bu bilgi onlara düşüşlerinden önce geldi. Unutulmamalıdır ki "Adem, karısı Havva'yı ancak Cennet'ten zorla kovulduktan sonra tanıdı." Bununla birlikte, Gizli Öğreti'nin hükümlerini İbranice İncil'in ölü harfiyle karşılaştırmayacağız , bunun yerine ezoterik anlamlarındaki büyük benzerliklerine işaret edeceğiz.

293] İskenderiyeli Clement ancak Neoplatonistlerden saptıktan sonra devleri yılanlar olarak tercüme etmeye başladı ve "yılanların ve devlerin iblisleri simgelediğini " [639]açıkladı .

İncil'in dogmaları arasında paralellikler kurmadan önce, Dördüncü Irk'ın devlerinin varlığına dair Yaratılış Kitabında bahsi geçenlerden daha iyi kanıtlar sağlamamız gerektiği söylenebilir . Verdiğimiz kanıtın, Nuh Tufanı lehine verilebilecek olandan çok daha tatmin edici olduğu ve her halükarda daha bilimsel ve edebi kanıtlarla desteklendiği yanıtını veriyoruz. Çin'in tarihi yazıları bile Dördüncü Irk'ın bu tür anılarıyla doludur. Shu Ching'in [640]Fransızca çevirisinde şunları okuyoruz:

"Miaoziler (antik çağlarda kayalık mağaralara sığınan ve yavruları, dediklerine göre, Kanton civarında hâlâ bulunan o tufan öncesi ve sapkın ırk [tercümana açıklıyor]), eski belgelerimize göre, bütünü rahatsız etti [641]. Tchy-Yeoo'nun baştan çıkarma gücündeki dünya ve kötü adamlarla doluydu ... Lord ( Chang-ty , [ İlahi Hanedanlığın Kralı]) bakışlarını insanlara çevirdi ve hiçbir erdem izi görmedi aralarında. Sonra Tchong ve Ly'ye [en düşük seviyedeki iki Dhyan Chohan'a] cennet ve dünya arasındaki tüm iletişimi kesmelerini [ 294] emretti . O zamandan beri artık yükseliş ve iniş [642]olmadı .

"Yükseliş ve iniş", iki Dünya arasında engelsiz iletişim anlamına gelir.

Üçüncü ve Dördüncü Irkların eksiksiz ve ayrıntılı bir geçmişini veremediğimiz için, mümkün olduğu kadar onlarla ilgili, özellikle doğrudan kanıtlarla doğrulananlar ile doğrulananlar ile ilgili mümkün olduğunca çok sayıda ayrı gerçek toplamalıyız. verilerden çıkarsanan, antik edebiyat ve tarihte bulunan. İnsanların "deri örtüleri" daha yoğun hale geldiğinden ve giderek daha fazla fiziksel günaha düştüklerinden, fiziksel ve ruhani İlahi İnsan arasındaki iletişim kesildi. İki düzlem arasındaki Madde perdesi, İç Adam'ın bile geçemeyeceği kadar yoğun hale geldi. Saflık günlerinde Cennetsel Öğretmenleri tarafından Üçüncü Irk'a ifşa edilen Cennet ve Dünyanın sırları, çok maddi olduğu için karakteristik olmayan toprağa dağılıp düştükçe büyük bir ışık merkezi haline geldi. Halk kitleleri arasında Sırlar veya Gizemler büyüye dönüştü ve ardından zahiri dinlerde, hurafelerle dolu putperestlikte ve insan veya kahraman kültünde doruk noktasına ulaştı. Sadece bir avuç ilk insan - İlahi Bilgeliğin kıvılcımının parlak bir şekilde yandığı ve geriliminde yalnızca güçlendiği, benzer bir kıvılcım onu kötü hedeflere çevirenlerde her yüzyılda daha da sönük ve sönük hale geldiği için - sadece o seçilmiş kişi olarak kaldı İlahi Öğretmenler tarafından insana ifşa edilen Sırların koruyucusu. Bunların arasında en başından beri Kumar durumunda olanlar vardı; ve gelenekler, Gizli Öğretilerin doğruladığını, yani bu Seçilmiş Kişilerin o zamandan beri var olmaya devam eden Hiyerarşinin embriyonu olduğunu fısıldar. Ezoterik Okulların İlmihali'nin dediği gibi :

“Birinci ***'nin İç Adamı sadece zaman zaman bedenini değiştirir; o her zaman aynıdır, ne dinlenmeyi ne de Nirvana'yı bilmez, Devachan'ı ihmal eder ve insanlığı kurtarmak uğruna sürekli Dünya'da kalır ... Yedi Bakireden [Kumars] [643]dördü dünyanın günahları ve eğitim için kendilerini feda etti cahil ve bu Manvantara'nın sonuna kadar kalacak. Görünmez olsalar da, her zaman sadık kalırlar. İnsanlar onlardan biri hakkında konuştuğunda - "Öldü"; işte o yaşıyor, 295] ama sadece farklı bir biçimde. Bu ölümsüz Bilginin [Jnana] Başının, Kalbinin, Ruhunun ve Tohumunun özüdür. Ey Lanu, bu büyük [Maha…] hakkında asla kalabalıkların önünde konuşmayacaksın, onları isimleriyle çağırmayacaksın. Sadece bilgeler anlar [644]. "

Vamadeva'nın (Shiva) Kumara olarak her Kalpa'da (bu durumda Rasa'da) dört genç şeklinde doğduğunu belirten Linga Purana'da alegori ve sembollerde temsil edilenler bu kutsal "Dörtlü"dür. erkekler - dört beyaz; dört kırmızı; dört sarı ve dört koyu veya kahverengi. Shiva'nın her şeyden önce ve esas olarak bir münzevi olduğunu, tüm Yogilerin ve Adeptlerin hamisi olduğunu hatırlayalım ve alegori oldukça anlaşılır hale gelecektir. Bu Seçilmiş Kişilerde vücut bulan İlahi Bilgelik ve kusursuz Çilecilik ruhudur. Ve Rudra, ancak evliliğe girdikten sonra, Tanrılar tarafından korkunç münzevi hayatından koparıldıktan sonra, Hindu Panteonunun Tanrısı Shiva olur - ve çok erdemli veya merhametli bir tip değildir. Bu "Dört" ten daha yüksek, hem Dünya'da hem de Cennette yalnızca BİR - birinci ciltte açıklanan daha da gizemli ve yalnız bir Varlık.

Şimdi "Alev Oğulları" ve "Karanlık Bilgelik" in doğasını ve ayrıca Şeytani teorinin artılarını ve eksilerini ele almalıyız.

Tabletlerin parçalarından toplanabilecek ve George Smith'in "Düşüşün Ardından Lanetler" tanımına atıfta bulunduğu bu cümle parçaları elbette alegoriktir [645]; ancak, Kitaplarımızda Düşen Meleklerin gerçek doğası hakkında öğretilenleri doğrulamaktadırlar. Bu yüzden, "Yeryüzünün Efendisi ona Peder Elu (Elohim) adıyla seslendi ve" lanetini " söyledi, "Tanrı Hea bunu duydu ve adamı [İnsan-Melek] onu bozduğu için karaciğeri kızdı. saflık”, bu nedenle Hea, “ bilgelik ve bilginin kendisine düşman olması ve ona [insana] zarar vermesi ” [646]arzusunu ifade eder .

Son ifade, Keldani ve İncil hesapları arasında doğrudan bir bağlantı olduğunu gösterir. Hea (Ea), yeni edindiği zihinsel ve bilinçli yaratma yeteneği aracılığıyla insanın kazandığı bilgeliği ve bilgiyi geçersiz kılmaya çalışırken - böylece yaratıcılığın tekelini Tanrı'nın (Tanrıların) elinden alırken, - Elohim'in yaptığı tam olarak Genesis'in üçüncü bölümünde de aynı şey . Bu nedenle Elohim onu Aden'den kovdu.

Ama işe yaramazdı. İnsanın içinde ve üstünde olan İlahi Bilgeliğin Ruhu için - gerçekten de Ebediyetin Yılanı ve tüm Bilgi, insanın Kriyashakti planında "yaratılışın" sırrını bilmesini mümkün kılan o Manasik Ruh ve Dünya düzleminde üremenin sırrı - tüm Tanrıların kıskançlığına rağmen onu ölümsüzlüğe giden yolun açılmasına doğal bir şekilde götürdü .

İlk Atlanto-Lemuryalılar, daha aşağı bir ırktan, o zamana kadar hiçbir sebepleri olmayan bir insan ırkından kendilerine eş almakla suçlanıyorlar. Her eski Kutsal Yazı, aynı az ya da çok bozulmuş efsaneyi içerir. Her şeyden önce, "İlk Doğanları" Tanrı'dan Asuras'a veya Ahriman'a veya "kafirlerin" Typhon'una dönüştüren "Meleklerin Düşüşü" - yani, Enoch Kitabında ve Hermes'te verilen gelenekler ise. Puranalar ve [647]İncil tam anlamıyla alınır - ezoterik olarak okunursa , aşağıdaki basit anlama sahip olacaktır :

"[Şeytan'ın] hırsıyla elini Cennetteki Tanrı'nın Mabedine kaldırdı" vb. gibi ifadeler şöyle okunmalıdır: Ebedi Evrim Yasası ve Karma tarafından uyarılan Melek, Yeryüzünde bir bedene bürünmüştür. Adam; ve Bilgeliği ve Bilgisi hala ilahi olduğundan, bedeni Dünya'dan olmasına rağmen, (mecazi olarak) Cennetin Sırlarını ifşa etmek ve onlara ihanet etmekle suçlanır. Her ikisini de insanüstü yerine insan üremesi amacıyla birleştirir ve kullanır . Bundan böyle - "insan yaratılmayacak , doğacak " [648]. Ama bunu yaparken zayıf bedenini üreme aracı olarak kullanması [297] gerektiğinden, bu beden Gökten Yere indirilen bu Hikmetin cezasını çekmelidir; sonuç olarak, fiziksel saflığın ihlali ve bozulması geçici bir lanet haline gelir.

Orta Çağ Kabalistleri bunu çok iyi biliyorlardı, çünkü içlerinden biri yazmaktan çekinmiyordu:

" Kabala ilk olarak Tanrı tarafından Cennet'te bir ilahiyat okulu kuran bir grup seçilmiş Melek'e öğretildi. Düşüşten sonra Melekler, protoplastları orijinal asaletlerine ve mutluluklarına geri dönme araçlarıyla donatmak için [649]bu göksel doktrini Dünya'nın inatçı çocuğuna büyük bir nezaketle teslim ettiler .

Bu, Tanrı'nın Oğulları ile insan kızları arasındaki evlilik ve ilahi Gizemlerin onlara iletilmesi olayının Hıristiyan Kabalistler tarafından nasıl yorumlandığını gösterir - hem Hanok tarafından alegorik olarak anlatıldığı gibi hem de Kitabın altıncı bölümünde. Genesis'in . _ Tüm bu dönem, insan öncesi , İlahi İnsan dönemi veya şimdi Protestan teolojisinin kullandığı ifadeyle, Adem öncesi dönem olarak kabul edilebilir . Ancak Yaratılış Kitabı bile gerçek tarihine (bölüm 6), "insan kızlarını" eş olarak alıp onlara öğreten "bir günün" devleri ve "Tanrı'nın Oğulları" ile başlar .

Puranalarda anlatılır ; ve en uzak çağlarda kaybolmuş, dolayısıyla tarih öncesi günlere atıfta bulunduğuna göre, herhangi bir antropolog, insanlığın o zamanlar şimdi bildiği gibi olup olmadığından nasıl emin olabilir? Brahman ve Puranalardaki tüm kişilikler - Rishiler, Prajapatiler, Manus, eşleri ve çocukları - aynı insanlık öncesi döneme aittir. Bunların hepsi sözde İnsanlık Tohumlarıdır . Tam olarak, Brahma'nın "akıl yoluyla doğmuş" bu "Tanrı'nın Oğulları", astral çocukları etrafında, fiziksel beden yapımız büyüdü ve şimdi ulaştığı noktaya geldi. Puranaların tüm bu insanlar hakkındaki efsaneleri , bu ve diğer Kürelerdeki çeşitli ve sayısız enkarnasyonlarındaki Monadlarımız hakkındaki efsanelerdir, kadim Durugörücülerin "Shiva'nın Gözü" - "Üçüncü Göz" tarafından görülen olaylar. Stanza'larımız - ve alegorik olarak tanımlandı. Daha sonra mezhepsel amaçlarla saptırıldılar; çok çarpıtılmış olsalar da, yine de önemli ölçüde temel gerçeği korudular. Aynı şekilde, bu alegorilerin kapsadığı felsefe, daha sonraki fantezi eklemelerinin yarattığı yoğun perdeye rağmen, daha az derin değildir.

Ancak Dördüncü Irk ile tamamen insani bir döneme ulaşıyoruz. Şimdiye kadar yarı ilahi Varlıklar olan, yalnızca görünüşte insan olan bedenlere hapsolmuş olanlar, fizyolojik olarak değiştiler ve görünüşte oldukça insani ve güzel olan, ancak içlerinde daha aşağı, daha maddi olanların vücut bulduğu eşlerle birleştiler . rağmen ve göksel varlıklar. Dişi formlardaki bu Varlıklar - Lilith Yahudi geleneklerindeki prototipidir - Ezoterik açıklamalarda Khado (Sanskritçe Dakini) olarak adlandırılır. Alegorik efsaneler bu Lilithlerin başına Sangie Khado (Sanskritçe'de Buddha Dakini) derler; hepsi "havada uçma" ve "ölümlülere büyük nezaket" yeteneği ile tanınır; ama akılları yoktu - sadece hayvani içgüdüleri vardı [650].

c) Bu, daha sonraki çağlarda fallik ve cinsel bir külte dönüşmeye mahkûm edilen bir kültün başlangıcıdır. İnsan bedeni kültüyle başladı -bir İngiliz yazarın dediği gibi "mucizelerin bu mucizesi"- ve kendi cinsiyetlerinin kültüyle sona erdi. Hayranlar boy olarak devlerdi, ancak bilgi ve aydınlanma devleri değillerdi, ancak onlar tarafından bilgiye günümüz insanlarından daha kolay ulaşılıyordu. Bilimleri içlerinde doğuştan vardı. Atlantis Lemurunun , enkarnasyonu sırasında yol gösterici ilkesinin bildiği şeyi keşfetmesi ve hafızasında düzeltmesi gerekmiyordu . Yalnızca zaman ve "ilkelerin" giyindiği Maddenin sürekli direnci (aptallık), ilk olarak, doğumdan önceki bilgilerinin hafızasını zayıflatabilir ve ikinci olarak, içlerindeki her türlü maneviyat ve ilahiyat kıvılcımını zayıflatabilir ve hatta söndürebilir. Bu nedenle, en başından beri hayvan doğalarının kurbanı oldular ve "canavarları", yani kesinlikle kendilerinden farklı olan insanları doğurdular.

Devlerden bahsetmişken. Kreutzer onları çok iyi anlatıyor:

, özlerinin yaratıcıları olan Yüksek Güçler , hem ahlaki hem de fiziksel olağanüstü yetenekler bahşedildi . Elementleri düzenlemişler , Cennetin ve Dünyanın, denizlerin ve tüm dünyanın sırlarını bilmişler ve yıldızlarda geleceği okumuşlar ... Gerçekten de onları okuyunca sanki bizim gibi insanlarla uğraşmıyormuşuz gibi geliyor. , ama Rahim Doğasından yükselen Elementlerin Ruhları ve onun üzerinde tüm güce sahip olanlar ile ... Bütün bu yaratıklar sihir ve büyücülük mührü ile işaretlenmiştir ... "

Ve öyleydiler, tarihöncesi ama bir zamanlar var olan ırkların artık efsanevi kahramanlarıydılar. Kreuzer, kendi kuşağının üyeleri arasında bilgeydi, çünkü bu ırklardan bahseden ve kendi zamanlarında bile onların fosilleşmiş kalıntılarını gördüklerini iddia eden sonsuz sayıda tanınmış filozofları bilinçli aldatma, aptallık ve hurafelerle suçlamadı . Geçmiş zamanların şüphecileri vardı ve onlar da modern olanlar kadar çok ve inatçıydı. Ancak Lucius, Demokritos ve Epikuros bile gerçeklerin kanıtlarını kabul ettiler ve gerçekten büyük beyinlere ait olan, kurguyu gerçekten ve gerçeği abartı ve aldatmacadan ayırt edebilen ayırt etme yetisini gösterdiler. Eski yazarlar, bizim modern bilgelerimizden daha aptal değillerdi; çünkü Modern Düşünceyle Bağlantılı Aristoteles'in Psikolojisi Üzerine Bir Not'un yazarının Zihin hakkındaki bölümde çok iyi belirttiği gibi:

“Tarihin eski ve modern olarak genel kabul görmüş bölünmesi ... yanıltıcıdır. MÖ dördüncü yüzyılda Yunanlılar Chr. birçok bakımdan modernisttiler; özellikle şüpheciliklerinde şunu ekleyebiliriz. Masalları bu kadar kolay kabul etmeleri pek makul değil ."

Bununla birlikte, Lemuryalılar ve Atlantisliler, bu "Gök ve Yerin Çocukları" gerçekten de büyücülük mührü ile işaretlenmişlerdi ; çünkü Ezoterik Öğreti, onları, eğer kabul edilirse, insanın kökeni ya da daha doğrusu onun antropoid maymuna anatomik benzerliği ile ilgili bilimin tüm zorluklarına son verecek bir şeyle suçlar . Gizli Öğreti, onları sözde "hayvanlar" ile çiftleşerek ve böylece artık soyu tükenmiş gerçek Pythecoid türlerinin neslini oluşturmakla (bizim için) iğrenç bir suç işlemekle suçluyor. Elbette, Ezoterik Bilimin inandığı ve öğrettiği gibi, insanın herhangi bir hayvanla bu şekilde melezlenmesi olasılığı ve kendiliğinden nesil sorunu reddedilecektir. Ancak, daha önce de belirtildiği gibi, o uzak zamanlarda ne insan Atlantislilerin ne de "hayvanların" şu anda bildiğimiz fizyolojik olarak mükemmel insanlar ve memeliler olmadığı düşüncesinin yanı sıra, bu nedenle bu konudaki modern fikirler - fizyologların kavramları da dahil olmak üzere - böyle bir gerçeğin mutlak apriori inkarına izin vermeyecek kadar belirsiz ve sallantılı .

"Yorum"un dikkatli bir şekilde gözden geçirilmesi, yeni "Enkarne"nin çiftleştiği Varlığa, insan olmadığı için değil, fiziksel ve zihinsel olarak kendisinden çok farklı olduğu için "hayvan" denildiğini düşünmeye sevk eder. fizyolojik olarak daha erken bir dönemde gelişmiş daha mükemmel ırklar. Stanza VII'yi ve 24. Ayet'te söylenenleri hatırlayalım, "Bilgelik Oğulları" ilk kez enkarne olduğunda, bazıları tamamen bedenlendi, diğerleri formlara sadece bir kıvılcım fırlatırken, Gölgelerin geri kalanı mahrum bırakıldı. bu doldurma ve mükemmelliğin Dördüncü Irk'a. Bu nedenle, "bilgiden yoksun" kalan veya "akılsız" bırakılan ırklar, cinsiyetlerin doğal olarak ayrılmasından sonra bile [ 300] aynı kaldılar . Tabiri caizse ilk geçişi yapanlar ve canavarları doğuranlar onlardı; Atlantisliler eşlerini onların soyundan seçtiler. Adem ve Havva'nın Cain ve Abel ile birlikte Dünya'daki tek insan ailesi olması gerekiyordu . Ancak Kabil'in Nod diyarına gittiğini ve oradan bir eş aldığını görüyoruz. Açıkçası, yalnızca bir ırkın insan olarak adlandırılacak kadar mükemmel olması gerekiyordu; ve bugün bile, Sinhalalılar ormanın Veddha kabilesini konuşan hayvanlardan başka bir şey olarak görmezken, bazı Britanyalılar, kibirleri içinde, insanlığın diğer tüm ailelerinin - özellikle karanlık Hinduların - aşağı bir ırk olduğuna kesin olarak inanırlar . Ek olarak, örneğin Buşmenler gibi bazı vahşi kabilelerin insan olarak kabul edilip edilemeyeceği sorusunu ciddi şekilde gündeme getiren doğa bilimciler var. "Görünüşte güzel" olan bu tür (veya ırk) hayvanları iki ayaklı olarak tanımlayan yorumlar şöyle der:

"İnsan şeklindeler ama alt uzuvları belden aşağısı kıllarla kaplı."

Belki de Satyr ırkı buradan çıkmıştır.

Eğer insan iki milyon yıl önce var olsaydı, o zaman insanlar -hayvanlar gibi- fiziksel ve anatomik olarak şu an olduklarından oldukça farklı olmalıydılar ve bu nedenle o zamanlar, şimdi olduklarından tamamen memeli hayvan tipine daha yakındılar. Her halükarda, hayvanlar dünyasının kesinlikle iç içe geçtiğini, yani cins ve türlere göre, ancak Atlantislilerin bu Dünya'da göründüğü zamandan beri öğreniyoruz . Modern Bilim ve Modern Düşünce'nin yazarının gösterdiği gibi, yetenekli bir çalışma , diğer türlerle çiftleşmeyi reddetme veya kısırlığın bu tür bir çiftleşmenin sonucu olduğu fikri, mutlak olmaktan çok " ilk bakışta varılan bir sonuçtur. hukuk", bu güne kadar bile. Şunu kanıtlıyor:

"Farklı türler aslında sık sık melezleşir, bildik at ve eşek örneğinde gördüğümüz gibi. Bu durumda katırın kısır olduğu doğrudur ... ancak bu kural genel değildir ve son zamanlarda üreme yeteneğine tamamen sahip olan bir melez, bir leporid veya tavşan-tavşan ırkı yaratılmıştır.

Bir kurt ile bir köpeğin yavruları ve diğer bazı evcil hayvanlar da örnek olarak verilmiştir; Rütimeyer'in kanıtladığı gibi tilkiler ve köpekler ve modern İsviçre sığırları, "üç farklı tür" ilkel boğadan ("Bos primigemus, Bos longifrons ve Bos frontosus") [651]türemiştir . Bununla birlikte, bu türlerden bazılarının, örneğin fiziksel yapısı itibariyle insana çok benzeyen antropoid maymun ailesi gibi , bize anlatıldığına göre:

301]

"Yavaş yavaş birbirinin içine geçen, ancak aşırı türleri birbirinden en yüksek antropoid türünden bir kişiden daha farklı olan çok sayıda dal"

Örneğin, goril ve şempanze.

Yani Darwin'in sözü - yoksa Linnaeus mu diyelim? - natura non facit saltum , yalnızca Ezoterik Bilim tarafından onaylanmakla kalmaz, aynı zamanda - doğrudan takipçilerinin yanı sıra başkaları tarafından da gerçek doktrini kabul etme olasılığı olsaydı - birçok durumda, tamamen olmasa da, modern bilim evrimiyle uzlaşırdı. gerçeklerle ve antropologların Dördüncü Turumuzun jeolojik oluşumlarındaki "kayıp halkayı" bulmadaki mutlak başarısızlığıyla.

soyundan geldiğini kanıtlayacak. adam , bu iki türün ortak, fantastik ve hiçbir yerde bulunamayacak bir ataya sahip olmasından ziyade. Böylece eski Stanzaları derleyenlerin bilgeliği, en az bir ünlü bilgin tarafından doğrulanır ve okültist, her zaman yaptığı gibi, Yorumun söylediği gibi, şuna inanmayı tercih eder:

“İnsan, yaratılışın bu [Dördüncü Turunda] ortaya çıkan ilk ve en yüksek [memeli] hayvandı. Sonra daha da büyük hayvanlar geldi; ve dört ayak üzerinde yürüyen dilsiz adam arasında sonuncusu: [Çünkü] Beyaz Dwip'in [Anakara] Rakshasa [Devler, Şeytanlar] ve Daitya [Titanlar] onun [dilsiz adam] atalarını kirletti.”

Dahası, gördüğümüz gibi, modern bilimin kronolojileri ile Kadim Öğretiler arasında var olan bariz engelleri zaten ortadan kaldıran bir çağın derinliklerine kadar insanın izini süren antropologlar var. İngiliz bilim adamlarının genellikle Üçüncü Adam hipotezinden bile kaçındıkları doğrudur. Hepsi ve her biri ayrı ayrı kendi önyargıları ışığında Homo Primigenius'un eskiliğini ölçüyor. Ancak Huxley, Pliyosen ve Miyosen insanının olasılığını tartışmaya girişiyor. Prof. Zeeman ve Grant Allen, görünüşünü Eosen dönemine tarihlediler, ancak genel olarak konuşursak, İngiliz bilim adamları, Kuvaterner Dönemi'nin ötesine güvenle geçemeyeceğimize inanıyorlar. Ne yazık ki gerçekler, bu bilim adamlarının çok ihtiyatlı ifadeleriyle uyuşmuyor. Görüşlerini Abbé Bourgeois, Capellini ve diğerlerinin keşiflerine dayandıran Fransız antropoloji okulu, atalarımızın izlerinin şüphesiz Miyosen Çağı'nda bulunması gerektiği doktrinini neredeyse istisnasız olarak kabul ederken, de Quatrefages İkinci Çağ'da insanın varlığını kabul etme eğilimindedir. Aşağıda, bu tür sonuçları Ezoterik Öğretiye yaklaşan Brahmin zahiri kitaplarındaki verilerle karşılaştıracağız.

d) Ayet, "Sonra Üçüncü Göz çalışmayı durdurdu" der, çünkü insan, Madde bataklığının çok derinlerine batmıştır.

Üçüncü Irkın Üçüncü Gözü ile ilgili 42. Ayetteki körelen ve artık işlev görmeyen garip ifadenin anlamı nedir?

Şimdi bu konuda ve diğerlerinde birkaç Okült Öğreti daha verilmelidir. Üçüncü ve Dördüncü Irkların tarihi, modern insanlığımızın gelişimine daha fazla ışık tutabilmesi için genişletilmelidir; ve okült disiplin yoluyla harekete geçirilen yetilerin, bir insanı ruhsal bilgi ve bilinç anlamında başlangıçta işgal ettiği konuma nasıl geri getirdiğini göstermek. Ama önce Göksel Göz fenomeni açıklanmalıdır.

_____

"ÜÇÜNCÜ GÖZ" İLE YARIŞLAR

Konu o kadar sıradışı, izlememiz gereken yollar o kadar karışık, düşmanca teori ve eleştirilerin hazırladığı tehlikeli tuzaklarla o kadar dolu ki, atılan her adım için iyi sebepler sunulmalı. Ezoterizm fenerinin ışığını katedilen Okült toprağın neredeyse her karışına tutarken, aynı zamanda onun büyüteçlerini tam bilim tarafından keşfedilen alanları daha büyük bir nesnelliğe getirmek için kullanmalıyız; ve bu sadece onların karşılıklı karşılaştırması için değil, aynı zamanda konumumuzu savunmak içindir [652].

Bazıları, soyu tükenmiş ırkların büyüme ve evrim tarihinde fiziksel , insani yönleri hakkında çok az şey söylenmesine üzülebilir. Basit bir uyarı [303] bizi her yeni vahyin eşiğinde düşünmeye sevk etmeseydi, şüphesiz çok daha fazlası söylenebilirdi . Mümkün hale gelen her şey, modern bilimin keşiflerinde kilometre taşlarıyla işaretlenen her şey verilmiştir; ama kesin bilginin hakkında hiçbir şey bilmediği ve tartışamadığı ve bu nedenle onun tarafından Doğada bir gerçek olarak reddedildiği şeye ihanet edilemez.

Ancak, örneğin, insanın tüm memeliler arasında ilk olduğu, tam olarak insanın antropoid maymunun dolaylı atası olduğu ve antik çağlarda Tepegöz gibi bir şey olduğu gibi iddiaların hepsi tartışılacaktır. ; yine de bilim adamları , durumun böyle olmadığını kendileri dışında hiçbir zaman tam olarak tatmin edici bir şekilde kanıtlayamayacaklar . İlk iki insan Irkının yapılarında, organizmalarında ve hatta formlarında fiziksel insanlar olarak adlandırılamayacak kadar ruhani ve hayaletimsi olduklarını da kabul edemezler. Çünkü izin verirlerse, diğer fosiller arasında bu tür insanlara ait kalıntıların bulunmasının umulmamasının nedenlerinden birinin de bu olduğu ortaya çıkacaktır . Bununla birlikte, tüm bunlar bizim tarafımızdan onaylanmıştır. İnsan, tabiri caizse, bu Tur için hem bitkisel hem de hayvansal [653]yaşamın tüm tohumlarının deposuydu . İçerdiği sayısız forma rağmen [654]Eyn Sof'un Bir olması gibi , Dünya üzerindeki insan da makro kozmosun bir mikro kozmosu.

"İnsan ortaya çıkar çıkmaz her şey bitmiştir... çünkü her şey insanın içindedir. Tüm formları [655]birleştirir .

Dünyevi Adamın Gizemi, Göksel Adamın Gizemine karşılık gelir [656].

Ezoterik Çalışmalar'ın yazarının sezgisel olarak belirttiği gibi, insan formu -İlahi İnsan'ın (herhangi bir biçimde) kabı olduğu için böyle adlandırılır - her Turun başında yeni bir tiptir .

alemine ait olan biçimde tezahür etmedi , yani bu krallığın bir parçası olmadı. Son krallığın en eksiksiz biçiminden kaynaklanan, ancak yalnızca kaynaklanan yeni insan formu, her zaman yeni bir Döngü türü olmalıdır. Bir halkadaki insan formu [?], hayal ettiğim gibi, bir sonraki halkada dökülen bir giysiye dönüşüyor; ve daha sonra alt krallıktaki en yüksek kategori tarafından sahiplenilir [657].

Bu düşünce bizim anladığımız manaya sahipse - çünkü "halkalardan" bahsetmek soruyu biraz karıştırıyor - o zaman bu tam olarak Ezoterik Öğreti'dir. 304] Duyarlı ve bilinçli yaşamın en başında ve başında ortaya çıkan İnsan, Astral veya "Ruh"tur, çünkü Kadim Öğretiyi tekrarlayan Zohar , kesinlikle " gerçek insan bir ruhtur, onun maddi yapısı değildir" der. onun bir parçası”, - İnsan , bu Çemberdeki her canlı ve hayvanın yapısını [658]"atılan giysileri" belirleyen canlı ve hayvansal Birim haline geldi .

Böylece, Üçüncü ve Dördüncü Çemberden geriye kalanlardan "yüzyıllar boyunca" böcekleri, sürüngenleri, kuşları ve hayvanları bilinçsizce "yarattı". Aynı düşünce ve öğreti, hepsi Hindu Kutsal Yazılarında verilen orijinal efsanenin farklı halkları arasında sayısız ifadeleri olan Keldani ve Musa alegorisinde olduğu gibi Mazdealıların Vendidad'ında da kesinlikle ifade edilmiştir . Bu öğreti, Vishnu ve diğer Puranalarda gördüğümüz gibi, her biri belirli hayvanların, sürüngenlerin ve hatta canavarların Babası ve Atası olarak ortaya çıkan yedi Rishi ile Vaivasvata Manu ve Sandığı alegorisinde bulunur . Mazdeanların Vendidad'ını açın ve Ahura Mazda'nın "kapalı yer" Vara'yı, Argha'yı veya Yuvayı inşa etmesi söylendikten sonra Üç Irk'ı simgeleyen Dünyanın Ruhu Yima'ya verdiği emri okuyun .

bu dünyadaki en büyük, en iyi ve en güzel ailelerden seçilen karı kocaların tohumlarını getireceksin : orada her türden besi hayvanının tohumlarını taşıyacaksın, vb. ... Siz tüm bu tohumları, her türden ikişer tane olmak üzere oraya taşıyacak, böylece orada saklansınlar ve bu insanlar Vara'da kalana kadar tükenmesinler .[659]

insanlığı canlandırmakla görevli gelecekteki Egolar olan "Atalar", Göksel İnsanlar veya Dhyani'dir . Vara ya da Sandık ya da Hazne için basitçe İnsan anlamına gelir [660].

"Vara'yı [tohumlarla doldurduktan sonra] mühürleyeceksin ve [Ruh olan] içeride kapı ve pencereyi kendi kendine aydınlatacaksın . "[661]

Ve Yima, Ahura Mazda'ya Var'ın yaratılmasına nasıl devam edeceğini sorduğunda şu yanıtı alır:

"Yeryüzünü çevirin... ve onu ellerinizle yoğurun, tıpkı çömlekçinin çömlek kili yoğurduğu zaman yaptığı gibi [662]. "

305] Koç başlı Mısır Tanrısı, bir çömleğin üzerinde kilden bir adam yapar, bu nedenle Yaratılış Kitabında Elohim onu aynı malzemeden yapar.

Daha sonra "Maddi Dünyanın Yaratıcısı" Ahura Mazda'ya "Yima'nın yaptığı Vara"nın ışığını neyin vereceğini sorduklarında, o cevap verir:

Yaratılmamış ışıklar ve yaratılmış ışıklar var . Orada [Vara'nın inşa edildiği Airyana-Vaejo'da] yıldızlar, ay ve güneş [yılda] yalnızca bir kez doğar ve batar ve yıl bir gün [ve gece] gibi görünür. [663]"

Bu, "Tanrıların Ülkesi"ne veya (şimdiki) Kutup Bölgelerine açık bir imadır. Ayrıca bu ayette başka bir ipucu daha vardır, yani kişiyi içeriden aydınlatan "yaratılmamış ışıkların" - "ilkelerinin" kesin bir göstergesidir. Aksi halde Ahura Mazda'nın şu sözlerle biten yanıtında bir anlam bulunamazdı:

"Her kırk yılda bir, [hermafrodit] çiftlerden biri erkek, diğeri dişi olmak üzere iki tane doğar " [664].

Son sözler, Stanza'daki Gizli Öğreti'nin kesin bir yankısıdır:

"Kırk [yıllık] Güneş'in her birinin sona ermesinden sonra, her kırkıncı Günün sonunda ikili dört olur: birinde karı koca, birincide, ikincide ve üçüncüde..."

Bu açıktır, çünkü her "Güneş", o zamanlar bir Günden oluşan bütün bir yıl anlamına geliyordu, çünkü Arktik kuşağında artık altı aydan oluşuyor. Eski Öğretiye göre, Dünya'nın ekseni ekliptiğe göre eğimini kademeli olarak değiştirir ve belirtilen süre boyunca bu eğim öyleydi ki, kutup Günü Dünya'nın Güneş etrafındaki tüm dönüşü boyunca devam etti ve ardından buna benzer bir şey çok kısa süreli alacakaranlık meydana geldi; ve sonra kutup ülkesi doğrudan güneş ışınlarının altındaki konumunu aldı. Bu, şu anda öğretildiği ve anlaşıldığı şekliyle astronomiye aykırı olabilir, ancak Dünya'nın hareketinde şu anda olmayan değişikliklerin milyonlarca yıl önce meydana gelmediğini kim söyleyebilir?

Bir kez daha Vara'nın Dördüncü Çemberin Adamı, ayrıca o zamanın Dünyası , Ay ve hatta Nuh'un Gemisi anlamına geldiği ifadesine dönersek, bu Ahura Mazda ile Zerdüşt arasındaki diyalogda bir kez daha gösteriliyor. Böylece, ikincisi sorduğunda:

306]

“Ah, maddi dünyanın Yaratıcısı, Sen, En Kutsal Olan! Iima tarafından yapılan Mazda yasasını Vara'ya getiren kimdir?

Ahura Mazda cevap verdi: "O, Karshipta kuşuydu, ey en kutsal Zerdüşt!" [665].

Ve not açıklıyor:

“Karshipta kuşu gökte: yeryüzünde yaşasaydı, kuşlar arasında kral olurdu. Yasayı Vara Iima'ya getirdi ve Avesta'yı kuşların dilinde ilan etti .[666]

Bu da yine bir alegori ve semboldür, sadece bu kuşu "şimşek cisimleşmesi" olarak gören ve "şarkısı çoğu zaman bir tanrının konuşması ve bir vahiy sanılmıştır" diyen Oryantalistler tarafından anlaşılmaz. Daha. Karshipta, insanın rasyonel Ruhudur ve onun kutsallığı, Magi'nin eski dininde bir kuş şeklinde sembolize edilirken, Yunanlılar arasında bir kelebek olarak tasvir edilmiştir. Karshipta, Vara'ya veya Man'a girer girmez, hemen Mazda yasasına veya İlahi Bilgeliğe aydınlandı. "Gizli Sırlar Kitabı", İyilik ve Kötülük Ağacı olan Ağaç hakkında şöyle der:

"Kuşlar dallarında yaşar ve yuvalarını yaparlar ( ruhların ve meleklerin yerleri vardır)" [667].

Bu nedenle, Kabalistlerin benzer bir sembolü vardır. "Kuş" bir Keldani eşanlamlısı ve sembolüydü ve İbranice'de Melek, Can, Ruh veya Deva anlamına geliyordu: "Kuş Yuvası" ise her ikisiyle birlikte Gökyüzü ve Zohar'da Tanrı'nın Kuyruğu idi . Kusursuz Mesih, "Kuş Yuvası denen o yer" olan Aden'e girer [668].

"Yuvasından uçan bir kuş gibi" ve bu, Shekinah'ın [ilahi bilgelik veya İyiliğin] terk etmediği Ruhtur [669]. "

Tefsirler, Hikmet Kuşu Hamsa'ya atıfta bulunarak, "Kanatları Hayat çırpan Ebedi Kuşun Yuvası Uzaydır" der.

Sephiroth'un ağacı Adam Kadmon'dur ve o aynı zamanda ezoterik olarak "iyi ve kötüyü bilme ağacı" haline gelir. "Ve bu ağacın çevresinde dünyanın yedi sütunu (yedi sütunu) veya yedi gezegenin kürelerinde karşılık gelen Melek dereceleri aracılığıyla hareket eden Yöneticiler (yine aynı Atalar veya Sephiroth) vardır" vb. dereceleri yerde devler (Nefilimler) doğurdu.

Tüm eski putperestler ve Hıristiyanlar, ilk insanlığın [307] bir devler ırkı olduğuna inanıyorlardı. Amerika'da, bazı höyüklerde ve mağaralarda yapılan kazılar, istisnai durumlarda, dokuz ve on iki fit yüksekliğinde iskelet grupları ortaya çıkardı [670]. Bu iskeletler, Beşinci Irk'ın başlarındaki kabilelere ait, şimdi beş ila altı fit arasında orta seviyeye kadar yozlaştı. Ancak antik çağın Titanlarının ve Tepegözlerinin gerçekten Dördüncü (Atlantis) Irk'a ait olduğuna ve Hindu Puranas'ta ve Hesiod ve Homeros'un Yunan şiirlerinde bulunan sonraki tüm efsanelerin ve alegorilerin gerçekten de belirsiz anılara dayandığına kolayca inanılabilir. mevcut Titanlar - korkunç, insanüstü fiziksel güce sahip insanlar, onlara kendilerini savunma ve Mezozoik ve erken Xenozoik dönemin dev canavarlarını ve ayrıca gerçek Tepegözler, "Üç gözlü" hakkında uzak durma fırsatı verdi. ölümlüler

"Neredeyse tüm halk mitlerinin ve efsanelerinin kökeninin, her zaman Doğa'da meydana gelen bazı gerçeklere kadar izlenebileceği", gözlemci yazarlar tarafından sıklıkla gözlemlenmiştir.

Üretken öznelciliğin bu fantastik eserlerinde her zaman bir nesnellik ve gerçeklik unsuru vardır. Kitlelerin muhayyilesi, ne kadar düzensiz ve dengesiz olursa olsun, merkezi nüvesi belirsiz, belirsiz, sürüklenen hatıralara sahip olmasaydı, asla bu kadar çok canavarı, bu kadar olağanüstü masal zenginliğini asla hayal edemez ve yaratamazdı . kollektif bilincimizin gizemli rüya dokusunu yaratmak için zaman zincirindeki bu halkaları [671]birbirine bağlayın .

İlerleyen bölümlerde, Devlerin ırkı olan Kiklopların varlığının kanıtı olarak, bugüne kadar böyle adlandırılan Kiklop yapılarının kalıntıları gösterilecektir. Erken Dördüncü Irk'ın - yalnızca Beşinci Irk'ta mükemmel ve simetrik hale gelen insan organizmasının nihai adaptasyonuna kadarki evrimi sırasında - alnının ortasında üçüncü bir göze ihtiyaç duymadan üç göze sahip olabileceğine dair gösterge , efsanevi Cyclopes gibi bilim tarafından da destekleniyor.

içedönüşün fiziksel evrimle paralel gittiğine -ilk insan ırklarında doğuştan gelen içsel duyuların, ırkın büyümesi ve dış duyuların maddi gelişimi sırasında köreldiğine- inanan okültistler ve öğrenciler için Ezoterik sembolizmin yukarıdaki ifadesi bir varsayım veya olasılık değil, sadece büyüme yasasının bir aşaması , kısacası bir gerçektir. Şerhler'deki şu pasajın anlamını anlıyorlar:

“O uzak erkek-dişi [hermafrodit] günlerinde dört kollu insanlar vardı; tek başlı ama üç gözlü. Önlerini ve arkalarını görebiliyorlardı [672]. Bir Kalpa'nın [cinsiyetlerin ayrılmasından sonra] sona ermesinden sonra, Maddeye düşmeleri nedeniyle insanların ruhsal vizyonu karardı ve buna bağlı olarak Üçüncü Göz gücünü kaybetmeye başladı ... Dördüncü [Irk] ulaştığında orta yaş, İçsel Görüşü uyandırma ve ona yapay bir uyaran edinme zamanı gelmişti, bu süreç eski Bilgeler [673]tarafından biliniyordu ... Üçüncü Göz de yavaş yavaş taşlaşmaya başladı [674]ve kısa süre sonra ortadan kayboldu... İki yüzlü tek yüzlü oldu ve göz kafanın derinliklerine indi ve şimdi saçların altına gömüldü. İç Adam'ın faaliyeti sırasında [trans ve ruhsal vizyonlar sırasında] göz şişer ve genişler. Arhat bunu görür ve hisseder ve eylemlerini buna göre düzenler... Lekesiz Lanu [Öğrenci, Chela] korkmamalı; saflığını korumayan [iffetli olmayan] "Devanın Gözü"nden yardım görmez.

Maalesef öyle. "Deva'nın Gözü" artık insanlığın çoğu için mevcut değil. Üçüncü Göz öldü ve artık aktif değil; arkasında varlığına bir tanık bıraktı. O tanık artık epifiz bezidir. "Dört kollu" insanlara gelince, önceki notta gösterildiği gibi, Hindu Tanrılarının prototipi haline gelenler tam olarak onlardı.

İnsan gözünün gizemi öyledir ki, bazı bilim adamları, işleyişini çevreleyen tüm zorlukları açıklamak ve haklı çıkarmak için boş çabalarında Okült açıklamalara başvurmak zorunda kalmıştır. İnsan gözünün gelişimi, materyalist fizyologların antropolojisinden çok Okült Antropolojiyi [ 309] doğrular. "İnsan embriyosundaki gözler , böceklerde ve mürekkep balıklarında olduğu gibi derinin bir parçası olmak yerine beyinden içten dışa doğru büyür." Beynin göz için garip bir yer olduğuna inanan ve bu olguyu Darwinist teori temelinde açıklamaya çalışan Profesör Lankester, "bizim" ilk omurgalı atamızın "şeffaf" bir varlık olduğu ve dolayısıyla beynin bulunduğu yer olduğu şeklindeki ilginç görüşü dile getirdi. göz önemli değildi! Böylece bize insanın bir zamanlar "şeffaf" bir varlık olduğu öğretildi ; bu nedenle, teorimizin bir temeli vardır. Ancak Lankester'ın hipotezini, omurgalıların gözünün epidermisteki değişiklikler nedeniyle ortaya çıktığına göre Haeckel'in teorisiyle nasıl bağdaştırabiliriz ? İçinde doğmuşsa , o zaman son teori işe yaramaz diye bir kenara atılmalıdır. Görünüşe göre, bu embriyoloji tarafından kanıtlanmıştır. Ayrıca, Profesör Lankester'ın olağanüstü varsayımı - bu bir varsayım değil mi? – belki de evrimsel gereklilikler nedeniyle gereklidir? Okültizm ve öğretileri, duyguların astral prototiplerden "içten dışa doğru" kademeli olarak gelişmesi çok daha tatmin edicidir. Üçüncü Göz, döngüsünü tamamlarken içe doğru çekildi - Okült lehine bir başka nokta.

"Shiva'nın Gözü"nden, Tri-Lochan'dan ya da "üç-gözden" söz eden Hindu mistiklerinin alegorik ifadesi böylelikle gerekçesini ve varoluş nedenini alır . Epifiz bezini (bir zamanlar Göksel Göz) alına taşımak, dışsal bir lisanstır. Ayrıca, anormal veya manevi durugörü ile durugörünün fizyolojik saflığı arasındaki bağlantının - çoğu kişi için anlaşılmaz olan - gizemine ışık tutuyor . Sıklıkla şu soru sorulur: Bekaret ve saflık neden normal müritlere kabul edilmek veya psişik ve okült güçlerin gelişimi için olmazsa olmaz bir koşuldur? Cevap yorumlarda. Göksel Göz'ün bir zamanlar fizyolojik bir organ olduğunu ve daha sonra, maneviyatın kademeli olarak kaybolması ve maddiliğin güçlenmesi nedeniyle, çünkü manevi doğanın yerini fiziksel olana bıraktığını öğrendiğimizde, körelmiş bir organ haline geldiğini öğrendiğimizde, çok az anlaşılmıştır. bugün fizyologlar dalak olarak - bunu fark ettiğimizde, bağlantı netleşecek. İnsan yaşamı boyunca ruhsal gelişimin ve özellikle Yogik güçlerin kazanılmasının önündeki en büyük engel fizyolojik duyularımızın faaliyetidir. Cinsel ilişki, omurilik ve beynin gri maddesi ile etkileşimi açısından yakından bağlantılı olduğundan, daha fazla açıklamaya girmek gereksizdir. Elbette beynin normal ve anormal durumu ve medulla oblongata'daki aktif çalışma derecesi ( Medulla Oblongata) epifiz bezi üzerinde güçlü bir etkiye sahiptir, çünkü bu alandaki en büyüğü kontrol eden çok sayıda "merkez" sayesinde hayvan ekonomisindeki fizyolojik eylemlerin bir parçasıdır ve ayrıca bu iki organın yakın ve yakın komşuluğu nedeniyle, medulla oblongata aracılığıyla epifiz bezi üzerinde çok güçlü bir "endüktif" etki üretilmelidir.

Tüm bunlar, bir okültist için tamamen açık, ancak sıradan bir okuyucunun bakış açısından çok belirsiz. Bu nedenle, ikincisine, formunun hala nispeten kaotik bir durumda olduğu dönemlerde, Doğada üç gözlü bir adamın var olma olasılığı gösterilmelidir. Böyle bir ihtimal, önce anatomik ve zoolojik bilgiden çıkarsanabilir, sonra materyalist bilimin varsayımlarına dayanabilir.

Bilimin otoritesine ve bu sefer sadece teorik bir spekülasyon uydurması olmayan kanıtlara dayanarak, pek çok hayvanın - özellikle aşağı omurgalı türler arasında - şimdi körelmiş, ancak şüphesiz aktif olan üçüncü bir göze sahip olduğu iddia edilmektedir . menşei [675]_ Yakın zamanda Yeni Zelanda'da keşfedilen Hatteria türleri veya Lacertilia familyasından kertenkeleler - eski Lemurya denen şeyin bir parçası - bunu iyi not edin - bu özelliği en sıra dışı şekilde temsil ediyor; ve sadece Hatteria punktata değil , aynı zamanda bukalemun ve bazı sürüngenler ve hatta balıklar. İlk başta, beynin bir uzantısından başka bir şey olmadığı düşünülüyordu ve ana kemikten kıkırdak ile ayrılan ve her hayvanda bulunan küçük bir kemik olan Epifiz adı verilen küçük bir çıkıntıyla son buluyordu. Ama çok geçmeden bunun daha fazlası olduğu anlaşıldı. Gelişimi ve anatomik yapısının da gösterdiği gibi gözün yapısıyla öyle bir benzerlik arz ediyordu ki, onu başka bir şey olarak düşünmek imkansız olarak kabul edilmişti. Bu Üçüncü Göz'ün orijinal olarak çalıştığına hâlâ inanan paleontologlar var ve şüphesiz haklılar. Çünkü Quain's Anatomy'de epifiz bezi hakkında söylenenler :

Optik veziküller ilk önce tümünü ve daha sonra eski birincil serebral vezikülün arka kısmını oluşturan bu kısımdan, en erken dönemde gelişti ve ön kısım, serebral hemisferlerin bağlantılı olduğu kısımdır. diğer bitişik parçalarla birlikte oluşturulur. Talamus optiği 311] her iki tarafta medulla duvarının lateral kalınlaşmasından oluşurken, aralarındaki boşluk tabana inerek huniye (infundibulum) doğru devam etmesiyle üçüncü ventrikülün boşluğunu oluşturur . Daha sonra gri bir komissür veya sütür mide boşluğu boyunca uzanır... Kafa kubbesinin arka kısmı, daha sonra not edilen özel bir işlemle gelişir ve epifiz bezine dönüşür, bu bez talamusa her iki tarafta bağlı kalır bacakları, arkalarında daha sonraki bir komissür gibi enine bir bant oluşur .

Lamina terminalis (lamina cinerea) önde üçüncü ventrikülü kapatmaya devam eder; optik komissürün altında ventrikülün temelini oluşturur ve huninin daha arkasında (infundibulum) inerek balgam bezinin arka lobuna bitişik dokularla sella turcica'da birleşir .

Her ikisi de optik talamus , eski vezikülün arka ve dış kısmından oluşan, ilk olarak, boşluğu her iki tarafta başlangıçtaki serebral hemisferlerin boşluğuyla ve arkasında boşlukla iletişim kuran boş bir sinir maddesi kesesinden oluşur. medyan serebral vezikülün (corpora quadrigemina) . Ancak kısa bir süre sonra, içeride, arkada, aşağıda ve yanlarda artan birikintiler nedeniyle talamus sertleşir ve aynı zamanda üstlerinde bir yarık veya çatlak belirir ve açık kalan iç boşluğa doğru aşağı doğru nüfuz eder. arkada, Sylvian su kemerinin girişinde . Bu boşluk veya çatlak üçüncü ventriküldür . Her iki talaminin arkasında , üçüncü ayın sonuna doğru ayırt edilebilir hale gelen daha sonraki komissür ve ayrıca epifiz bezinin pedikülleri ile bağlantılı olarak devam eder ...

Erken dönemde optik kanallar henüz vezikül iken talamus duvarının dışından içi boş uzantılar olarak görülebilir . Dördüncü ayda, bu kanallar zaten kesin olarak oluşmuştur. Daha sonra geriye doğru devam ederler ve corpora quadrigemina'ya dokunurlar .

, talamensefalonun gelişimi ile ilgili en ilginç olaylardan biridir " [676]...

Serebral hemisferlerin arka kısmının gelişimi olmasaydı, parietal kemikler çıkarıldığında epifiz bezinin oldukça görünür olacağını hatırladığımızda, yukarıdakiler özellikle ilginçtir. Orijinal olarak içi boş olan optik kanal (Optik özellik) ile önce gözler arasında, sonra bu bölge ile epifiz bezi ve pedinkülleri arasında ve tüm bu parçalar ve Optik talami . Bu nedenle, kertenkele Hatteria punktata'nın üçüncü gözüyle ilgili son keşifler , insan duyularının gelişim tarihi ve bu çalışmadaki Okült iddialar için büyük önem taşımaktadır.

Ruh'un yeri olarak gördüğü iyi bilinir , ancak bu artık insanda ölümsüz bir ilkenin varlığına inanmayı bırakmış olanlar tarafından bir kurgu olarak kabul edilmektedir. 312] Ruhun vücudun her bir parçasıyla bağlantılı olmasına rağmen, ikincisinde Ruhun işlevlerini diğerlerinin üzerinde ifşa ettiği özel bir yer olduğunu savundu. Ve ne kalp ne de beyin bu "özel" yer olamayacağına göre, beyne bağlı olmasına rağmen ondan bağımsız bir aktiviteye sahip olan bu küçük bezde yer aldığı sonucuna vardı, çünkü kolayca getirilebilir. "hayvan ruhları" (hayvan ruhları) aracılığıyla [677]kafatası boşluğuna her yöne nüfuz eden bir tür sarkaç hareketi .

Kesin bilgi çağımızda bu görüşlerin görünüşteki tüm bilim dışı doğasına rağmen, Descartes Okült hakikate herhangi bir Haeckel'den çok daha yakındı. Epifiz bezi, gösterildiği gibi, insanın fizyolojik duygularından çok Ruh ve Ruh ile çok daha yakından bağlantılıdır. İleri bilim adamları, Evrimsel Dürtü tarafından kullanılan gerçek süreçlere ve bu Büyük Yasanın sarmal döngüsel hareketine bir göz atsalardı, tahminde bulunmak yerine, insan ırkını bekleyen gelecekteki fiziksel dönüşümleri bilecek ve bundan emin olacaklardı . geçmiş formları hakkında bilgi. O zaman modern "kör" güçlerinin ve Doğanın "mekanik" süreçlerinin yanılsamasını ve saçmalığını göreceklerdi; ve böyle bir bilginin sonucu olarak, söz konusu epifiz bezinin, örneğin Döngümüzün bu aşamasında fiziksel kullanım için uyarlanamayacağını anlayacaklardı . Bu eşleştirilmemiş "üçüncü" göz, şimdi insanda körelmişse , bu, onun, daha aşağı bir hayvanda olduğu gibi, bir zamanlar hareket ettiğinin kanıtıdır; çünkü Doğa, belirli bir amaç ve fayda olmaksızın asla en küçük veya en küçük formu yaratmaz. Bu demir parçasının, insandaki manevi unsurun zar zor ortaya çıkan entelektüel ve psişik unsurlara üstün geldiği evrim aşamasında aktif bir organ olduğunu onaylıyoruz. Ve Döngü, fizyolojik duyuların geliştiği ve fiziksel insanın büyümesi ve yoğunlaşmasıyla - zoolojik gelişimin sonsuz ve karmaşık iniş çıkışları ve felaketleri yoluyla - pari passu'yu geçtiği noktaya doğru aşağı doğru rotasını izlerken, bu orta "göz", sonunda, bir insandaki erken ruhsal ve tamamen zihinsel özelliklerle birlikte köreldi. Halk bilgeliği "Göz bir aynadır ve aynı zamanda Ruhun penceresidir" der [678]ve Vox populi, vox Dei'dir.

313] Başlangıçta, var olan her tür ve tür ailesi hermafroditti ve nesnel olarak tek gözlüydü. Her ikisinin de bedenleri "deri örtülerini" geliştirmeye, yani içeriden dışarıya doğru yoğun bir fiziksel madde kaplaması geliştirmeye başlamadan önce, formu insan formu kadar ruhani (astral) olan hayvanda veya içsel fizyolojik mekanizmasıyla madde - Bu hayvanda, Üçüncü Göz, tıpkı insanda olduğu gibi, başlangıçta tek bir görme organıydı. İki ön fiziksel göz [679]ancak daha sonra gelişti, hem hayvanda hem de insanda, Üçüncü Irkın başlangıcındaki fiziksel görme organı, zamanımızdaki bazı kör omurgalılarla aynı konumdaydı, yani opak [680]cilt İnsan ve hayvandaki bu eşleşmemiş veya birincil gözün aşamaları şimdi tersine çevrilmiştir, çünkü insan Üçüncü Turdaki o hayvanı, mantıksız aşamayı çoktan geçmiştir ve salt hayvan yaratılışını tüm bir bilinç düzeyiyle geride bırakmıştır. Bu nedenle Tepegözün Gözü, insanda ruhsal görüş organıyken ve hâlâ da öyleyken , hayvanda nesnel görüş gözüydü. Ve bu göz, işlevini yerine getirdikten sonra, basitten karmaşığa doğru fiziksel evrim sürecinde yerini iki göze bırakmış ve böylece Doğa tarafından gizlenmiş ve gelecek çağlarda kullanılmak üzere bir kenara bırakılmıştır.

Bu, epifiz bezinin neden en düşük fiziksel gelişimine oranla en yüksek gelişimine ulaştığını açıklar. Gerçekten de, omurgalılar arasında en belirgin ve nesnel olanıdır, oysa insanda dikkatle gizlenmiştir ve anatomist dışında erişilemez. Bununla birlikte, diğer geçmiş dönemlere paralel olarak ve her zaman artan ve azalan döngüsel tekamül ve gelişme çizgileri boyunca tekabül edecek dönemlerde, insanlığın gelecekteki fiziksel, ruhsal ve entelektüel durumuna bu olayla çok ışık tutulmaktadır. Böylece, Kali Yuga'dan birkaç yüzyıl önce -Yaklaşık 5.000 [ 314] yıl önce başlayan Çağ-Yorum 20, anlaşılması kolay terimlerle şöyle diyordu:

“[Döngünün şimdi yükselen yayında] yükselişin ilk yarısında [süresinde] biz [Beşinci Kök Irk] Birinci ve İkinci Irkların orta noktasında [veya arasında] bulunuyoruz - alçalırken [yani, Irklar sonra Döngünün alçalan yayında] ... Kendin hesapla , Lana ve bak."

Öğütlere göre hesap yaparsak, o geçiş döneminde - yani Birinci, ruhsal, ruhani-astral Irk'ın ikinci yarısında - gelişmekte olan insanlığın beyin zekası unsurundan mahrum kaldığını, çünkü o zamanlar alçalma yolunda olduğunu görüyoruz . Ve yükselen bir yay üzerinde paralel bir çizgi üzerinde olduğumuz için , bundan mahrum kalıyoruz.

DÖRDÜNCÜ TURDA KÖK YARIŞLARININ GELİŞİMİ

DÖNGÜYÜ İNDİR

Fiziksel ve Entelektüel Doğanın Evrimi ve maneviyatın kademeli olarak gerilemesi.

artan döngü

Maneviyatın Yeniden Evrimi veya Geri Dönüşü ve maddiyatta ve tamamen beyin zekasında kademeli bir azalma.

MERİDYEN RAS.

şimdi akılla değiştirilen manevi unsur. Çünkü, iyi hatırlayın, şimdi Irklar Döngümüzün Manasik döneminde veya Beşinci Irkta olduğumuza göre, bu nedenle, Ruh ve Maddenin mükemmel dengesinin - veya beyinsel akıl arasındaki dengenin orta noktasını geçtik. ve manevi anlayış. Ancak, önemli bir nokta akılda tutulmalıdır.

Biz sadece Dördüncü Turdayız, ancak Manas'ın tam gelişimi nihayet Evrensel Mahat'tan doğrudan bir Işın olarak, artık Madde tarafından engellenmeyen bir Işın olarak ancak Beşinci Turda başarılacaktır. Bununla birlikte, her alt-ırk ve milliyet, evrimsel gelişimde kendi döngülerine ve aşamalarına sahip olduğu ve kendisini daha küçük boyutlarda tekrar ettiği için, bu daha çok Kök Irk için geçerlidir . Bu nedenle, Kök Irk olarak Irkımız ekvator çizgisini çoktan geçmiştir ve şimdiden ruhsal yönden yükselmektedir ; ama alt-ırklarımızdan bazıları hâlâ kendi ulusal döngülerinin gölgeli, alçalan kavisinde; diğerleri - en eski olanlar - şu ya da bu ırkın, insanların ya da kabilenin yok olup olmayacağına tek başına karar veren kritik noktayı aştıktan sonra, alt ırklar olarak ruhsal gelişimin zirvesindedir.

Şimdi, Lemuryalılar olarak adlandırmayı kabul ettiğimiz kişilerin fiziksel Düşüşünden sonra Üçüncü Göz'ün neden kademeli olarak basit bir beze dönüştüğü açık hale geliyor.

Merak edilen bir gerçektir ki, insanlarda serebral hemisferler ve lateral ventriküller özellikle gelişmişken, diğer memelilerin beyinlerinde Optik talami, Corpora quadrigemina ve Corpora striata gelişmiştir. Ek olarak, bir kişinin zekasının bir dereceye kadar merkezi girus ve serebral hemisferlerin ön kısmının gelişimi temelinde ölçülebileceği tartışılmaktadır. Görünüşe göre doğal sonuç şu olacaktır: Epifiz bezinin gelişimi, bir kişinin astral yeteneklerinin ve ruhsal özlemlerinin bir göstergesi olarak kabul edilebilirse, o zaman kafatasının bu kısmında buna karşılık gelen bir gelişme olmalıdır. serebral hemisferlerin arkası nedeniyle epifiz bezinin boyutunda artış. Bu çok ilginç bir akıl yürütmedir ve mevcut davada doğrulanacaktır. İnsandaki tüm hayvani eğilimlerin merkezi olarak kabul edilen ve bilim tarafından vücudun yürüme, yemek yeme gibi fizyolojik olarak koordine edilen tüm hareketlerinin ana merkezi olarak kabul edilen beyinciğin altında ve arkasını göreceğiz. ; önde, beynin ön kısmı, serebral hemisferler, esas olarak bir kişide entelektüel yeteneklerin gelişimi ile ilişkili kısım; ve ortada, her ikisine de, özellikle hayvansal işlevlere hakim olan, daha gelişmiş veya ruhsal insanla bağlantılı olarak gelişmiş epifiz bezidir. Unutulmamalıdır ki bunlar sadece fiziksel yazışmalardır; tıpkı sıradan insan beyninin hafızanın etkileyici organı olması ama hafızanın kendisi olmaması gibi.

bir başı iki yüzü olan insanların efsanesinin temelini atan bedendir . Bu efsaneler, Keldani parçalarında onlardan bahsetmenin yanı sıra, birkaç Çince yazıda bulunabilir. Shang Hai Jing'in daha önce bahsedilen çalışmasına ek olarak , Gong Xia tarafından İmparator Yu tarafından yaptırılan on çömleğin üzerindeki yazıtlardan derlenmiştir 2225 г. 316] Bambu Kitapları adlı başka bir eserde ve yazarı "Zhou Gong geleneğine göre bir inisiye, Zhou'nun ilk İmparatoru Wu Wang'ın amcası" olan üçüncü 'Rh Ya'da [681]bulunabilir. . 1122 г_ R. Chr. Bambu Kitapları, içinde bulunan Çin'in eski tarihçelerini içerir 279 г. R. Chr'den sonra. yılında ölen Wei Hanedanı Kralı Xiang'ın mezarının açılışında 295 г. R. Chr. [682]. Bu eserlerin her ikisinde de biri önde diğeri arkada olmak üzere tek başlı iki yüzlü insanlardan bahsedilmektedir.

Karma ile ayrılmaz bir şekilde bağlantılı olduğunu bilmesi gerekiyor . Bu dogma o kadar gizlidir ki, sadece birkaçı onu duymuştur. "Shiva'nın Gözü", Dördüncü Yarışın sonuna kadar tamamen körelmedi. Üçüncü Irkın Deva-Adamı'nın maneviyat ve tüm ilahi güçleri ve özellikleri, fiziksel insanın yeni uyanmış fizyolojik ve psişik tutkularına boyun eğdiğinde, zıt fenomen yerine, Göz gücünü kaybetti. Ama evrim yasası böyleydi ve bu, kesin olmak gerekirse, Düşüş değildi . Günah, bu yeni geliştirilen güçlerin kullanılmasında değil, kötüye kullanılmasında yatıyordu ; Tanrı'nın ikametine yönelik kutsal alandan, tüm ruhsal kötülüklerin idolünün yapıldığı gerçeğinde . Ve "günah" dersek, o zaman sadece bunun anlamını herkesin anlaması için, çünkü bu duruma uygulandığında Karma terimi [683]daha uygun olur; ayrıca "fiziksel" yerine "manevi" teriminin kullanılmasının şaşkınlığa yol açabileceği okuyucuya , fiziksel kanunsuzluğun olamayacağını hatırlatacağız. Beden sadece sorumsuz bir organdır, ruhani insan değilse bile psişik insanın bir aletidir. Ve Atlantislilerin durumunda, günah işleyen Ruhsal Varlıktı, çünkü o günlerde Ruh unsuru hala insanda "yönetici" ilkeydi. Böylece, Beşinci Irkın en ağır Karmasının Monadlarımız tarafından üretildiği zamanlar o zamanlardı.

Bu sözler hala anlaşılmaz görünebileceğinden, onları Teosofi Öğretisine aşina olmayanların yararına açıklamak daha iyidir.

Karma ve Reenkarnasyon ile ilgili sorular sürekli gündeme getiriliyor ve bu sorular etrafında büyük bir kafa karışıklığı var gibi görünüyor. Hristiyan inancında ve Tanrı tarafından her yeni doğan [ 317] bebek için yeni bir Ruh yaratıldığı fikrinde doğup büyüyenler en çok şaşkın olanlar arasındadır. Dünya'da enkarne olan Monadların sayısı sınırlı değil mi diye soruyorlar. Buna olumlu cevap veriyorlar. Çünkü, hayal gücümüzde enkarne olan Monadların sayısı ne kadar çok olursa olsun, yine de bir sınır olmalıdır. Ve böylece, İkinci Irk zamanından, ilgili Yedi Grubun bedenlerle donatıldığı zamana kadar, çoktan geçmiş çağlar boyunca zamanın her saniyesinde birçok doğum ve ölümün kabul edilmesi gerektiği gerçeği hesaba katılsa bile böyledir. . Doğanın kölesi olduğu Karma-nemesis'in her şeyi en uyumlu şekilde dengelediği ve sonuç olarak yeni Monad'ların akışının veya gelişinin insanlık tam fiziksel gelişimine ulaşır ulaşmaz sona erdiği söylendi. Atlantisliler orta noktalarına ulaştıklarından beri hiçbir yeni Monad bedenlenmedi. Hatırlayalım, küçük çocuklar ve yaşamları bir kaza sonucu zorla sonlandırılan kişiler dışında, yüzyıllar öncesindeki o zamanlarda tek bir Ruhsal Varlık enkarne olamazdı ve bu boşluklar tek başına Monadların sayısının zorunlu olduğunu göstermelidir. sonlu ve sınırlı olmak. Ayrıca, diğer hayvanlara evrimsel ilerlemeleri için yeterli süre tanınmalıydı.

Bu nedenle, çoğumuzun Atlantislilerken yarattığımız kötü karmik nedenlerin sonuçlarını topladığımız iddiası. Karma Yasası, Reenkarnasyon Yasası ile ayrılmaz bir şekilde iç içe geçmiştir.

Yalnızca tüm Yaşam Döngüsü boyunca aynı Bireyselliğin sürekli reenkarnasyonlarının bilgisi; Aralarında pek çok Dhyan-Chohan veya "Tanrı" bulunan aynı Monadların "Gereklilik Döngüsünden" geçmeleri ve çektikleri acılar veya işledikleri suçlar için yeni bir enkarnasyonda ödüllendirilmeleri veya cezalandırılmaları gerektiği inancı önceki bir yaşam; Pitris tarafından seçilen Birinci Irk'ın boş, akılsız kabuklarına veya astral biçimlerine giren bu aynı Monad'ların şu anda aramızda olanlarla aynı olduğunu - hayır, belki kendimiz bile; Sadece bu doktrinin bize gizemli İyilik ve Kötülük problemini açıklayabileceğini ve insanı hayatın korkunç ve görünüşteki adaletsizliğiyle uzlaştırabileceğini onaylıyoruz. Bu kesinlikten başka hiçbir şey öfkeli adalet duygumuzu sakinleştiremez. Çünkü bu asil öğretiden habersiz olan bir kimse, çevresinde doğuştan, talihte, akılda ve yetenekte eşitsizlikler gördüğünde ve bunu fark ettiğinde; kaderin sadece ayrıcalıklı bir doğum nedeniyle cömertçe lütuflarda bulunduğu aptallara ve çapkınlara verilen onuru, en yakın komşularının - her bakımdan çok daha değerli - tüm zekası ve asil erdemleriyle ihtiyaç ve yokluktan yok olduğunu görünce sempati; tüm bunları gördüğünde ve bu hak edilmemiş ıstıraba çare bulamayacak durumdayken, [318] can yakan çığlıklardan kanayan bir kalple sırtını dönmek zorunda kaldığında, onu hayata lanet etmekten ve onu lanetlemekten alıkoyan yalnızca Karma'nın kutsanmış bilgisidir. insanlar ve sözde Yaratıcıları [684].

Aslında, tektanrıcılar tarafından Tanrı'ya yöneltilen tüm korkunç küfürler arasında, en büyük ve en affedilmez olanı (neredeyse her zaman), sözde "dindar" Hıristiyanı her kötülük karşısında kendini savunmaya sevk eden sahte alçakgönüllülük olacaktır. ve hak edilmeyen darbeler " Bu Rabbin takdiridir."

Aptallar ve ikiyüzlüler! Kafirler ve dinsiz Ferisiler, aynı zamanda Tanrılarının ve Yaratıcılarının çaresiz bir adama ve aynı Tanrı'ya sonsuz merhametli sevgisi ve ilgisi hakkında konuşan, iyiyi, yaratıklarının en iyisini kırbaçlayan, doyumsuz Moloch gibi kanlarını döken ! Buna Congrave'in sözleriyle cevap verelim mi:

"Ama Ebedi Adaleti mahkûm etmeye kim cesaret edebilir?"

Mantık ve basit sağduyu, diye yanıtlıyoruz. "İlk günaha" ve bu Dünya'da her Ruh için yalnızca bir yaşama ve görünüşe göre birkaç kişiyi yalnızca onları sonsuz cehennem ateşine mahkum etme zevki için yaratan antropomorfik bir Tanrı'ya inanmamız istenirse - ve bu, İyi ya da kötü olmalarına rağmen, Kadere inanan kişinin onayladığı gibi [685]- neden akıl yürütme yeteneğine sahip olan her birimiz, karşılığında böylesine kötü bir Tanrı'yı \u200b\u200bkınamıyoruz? İnsanların saf olmayan hayal gücüyle yaratılmış bir Tanrı'ya inanmak zorunda kalsaydık, hayat çekilmez olurdu. Neyse ki, yalnızca insan dogmalarında ve ona atıfta bulunarak sorunu çözdüklerini sanan bazı şairlerin sağlıksız hayal gücünde var:

gebe kalan büyük Gizemli Güç,

Şaşırtmak için bir adamın bilgeliğinin gururu

Cesur penetrasyon , inancı test edin

Küstah yaratıklarınız !”

Gerçekten de "kibir"in, aciz küçük bir adam yaratanın adaletinden, sadece onu "şaşırtmak" ve bu "Güç"ün sahip olabileceği "inancı" sınamak için şüphe etmek olduğuna inanmak güçlü bir "iman" gerektirir. unutulmuşsa, ihmal edilmemişse, bazen olduğu gibi ona bahşedin.

, Karma-Nemesis'e veya İntikam yasasına [319] makul kanıtlara ve yaşam deneyimine dayanan felsefi inançla karşılaştırın . Bu yasa - bilinçli ya da bilinçsiz - kimseye bir şey önceden belirlemez. O, Ezelden beri ve Ebediyette var olur, çünkü kendisi Ebediyettir; ve bu nedenle, böyle olduğundan ve hiçbir eylem Sonsuzluğa eşit olamayacağından, eylemde bulunduğu söylenemez, çünkü Eylemin kendisidir. İnsanı boğan bir dalga değil , gönüllü olarak yürüyen ve kendini okyanusun hareketini yöneten yasaların kişisel olmayan etkisi altına sokan talihsiz bir adamın kişisel eylemidir . Karma önceden belirlemediği gibi hiçbir şey yaratmaz. Planları yapan ve nedenleri yaratan insanın kendisidir ve Karmik Yasa sonuçları ayarlar, bu tür bir ayarlama bir eylem değil, evrensel bir uyumdur, çok sıkı olan bir dal gibi sonsuza dek orijinal durumuna geri dönmeye çalışır. bükülmüş, uygun kuvvetle verir ·. Bu, dalı doğal konumundan çekmeye çalışan kolun yerinden çıkmasına neden oluyorsa, kolu kıranın dal olduğunu mu yoksa kendi aptallığımızın başımıza bela olduğunu mu söyleyeceğiz? Karma, tektanrıcıların uydurduğu Tanrı gibi hiçbir zaman zihinsel ve kişisel özgürlüğü yok etmeye çalışmadı. Sırlarını keşfetmeye cüret edeni cezalandırmayacağı gibi, kimseyi şaşırtmak amacıyla hükümlerine de karanlık giydirmedi. Bilakis, hayatın labirentini bilmedikleri için girdaplarında nice insanların can verdiği bu karanlık yolları, araştırma ve tefekkürle ortaya çıkaran, bu karanlık yollara ışık tutan kişi, hayrına çalışır. komşularından. Karma, Tezahür Aleminde Mutlak ve Ebedi Yasadır; ve tek bir Mutlak, tek bir ebedi, daima var olan Sebep olabileceğinden, Karma'ya inananlar ateist veya materyalist, hele kaderci olarak kabul edilemezler, [320] çünkü Karma, Bilinemez olanla birdir, ki o da Bilinemez'dir. fenomenal dünyadaki sonuçlarındaki yönlerden biri .[686]

Bu nedenle, Karma, uzun, neredeyse sonsuz bir Kişilik dizisinde aynı ruhsal Bireyselliğin Reenkarnasyon Yasası ile en yakın veya daha doğrusu ayrılmaz bir bağlantı içindedir. İkincisi, aynı aktör tarafından sunulan farklı tipler gibidir, bu aktörün her biri kendini tanımlar ve halk tarafından birkaç saat boyunca tanımlanır. Bu karakterleri kişileştiren içsel veya gerçek İnsan, her zaman kendisinin Hamlet olduğunu bilir, ancak yine de insan yanılsaması düzleminde Hamlet'in tüm yaşamını temsil eden birkaç eylemden oluşan kısa bir süre için. Ayrıca önceki akşamın Kral Lear olduğunu da biliyor ki bu da Othello'nun daha da uzak bir akşama dönüşmesiydi. Ve dışsal, görünür karakterin bu gerçeğin farkında olmadığı ve şimdiki yaşamda bu cehaletin ne yazık ki fazlasıyla gerçek olduğu varsayılsa da, yine de kalıcı Bireysellik bunun tamamen farkındadır ve yalnızca " Manevi Göz" fiziksel bedende , bu bilgi aldatıcı bir Kişinin bilincine damgalanamaz.

Dördüncü Kök Irk'ın üçüncü alt ırkının neredeyse orta dönemine kadar, insan yapısının yoğunlaşması ve incelmesine neden olana kadar Üçüncü Kök Irk halkının kaderiydi. insanın dış anatomisinden kaybolmak. Bununla birlikte, psişik ve ruhsal olarak, zihinsel ve görsel bilişi, insanlığın maddiliği ve yozlaşması nedeniyle işlevlerinin tamamen donduğu Dördüncü Irk'ın sonuna kadar sürdü. Bu, Atlantis Kıtasının ana kütlesinin batmasından önce oldu. Şimdi Tufanlara ve onların birçok "Nuh"larına geçebiliriz.

ve üçüncü bölümün "Sular Altındaki Kıtalar" konusuna ayrılmış olan Bölümünde bahsedilecek ve açıklanacak olan çok daha önemli üç Tufan olduğunu unutmamalıdır . tarih öncesi çağ Bununla birlikte, Ezoterik Doktrinin Hindu Kutsal Yazılarında yer alan efsanelerle pek çok ortak yönü olduğu iddiasıyla ilgili hatalı varsayımlardan kaçınmak için; ve ikincisinin kronolojisinin öncekiyle neredeyse aynı olduğunu - ancak yalnızca daha fazla açıklama sağladığını ve son olarak, Vaivasvata Manu'nun kolektif bir isim olduğu inancının doğru olduğunu! - Aryanların Nuh'u ve İncil'deki patriğin prototipiydi, hepsi 321] bu - okültistlerin inançlarına da ait olduğu için - burada yeni bir açıklama gerektiriyor.

_____

ORİJİNAL İNSANLIK KILAVUZU

Tüm Kıtanın (birkaç ada hariç) sular altında kalmasıyla bağlantılı "Büyük Tufan"ın 18.000.000 yıl önceki gibi uzak bir çağda gerçekleşmiş olamayacağını ve Vaivasvata Manu'nun Matsya ile ilişkilendirilen Hindu Nuh olduğunu bilenler Avatar Vishnu olan Fish, verilen gerçekler ile daha önce verilen kronoloji arasındaki bariz çelişki karşısında şaşkına dönebilir. Ama aslında bunda bir çelişki yok. Okuyucunun dikkati Theosophist'in Temmuz sayısına çekiliyor. 1883 г., çünkü içinde "Ezoterizmde Yedinci İlke" üzerine basılan makaleyi inceledikten sonra, tüm soru onun için netleşecek. Okültistler ile Brahminler arasındaki tutarsızlığın tam da içinde verilen açıklamalarda yattığına inanıyorum.

Theosophist'in bu sayısına sahip olmayanların yararlanması için burada iki veya üç pasaj alıntılanmıştır:

"Swayambhuva'nın oğlu Manu kimdi? Gizli Öğreti, bu Manu'nun bir insan olmadığını, ancak Birinci Turun başında Dhyan-Chohans'ın (Devalar) yardımıyla geliştirilen ilk insan ırklarının bir temsili olduğunu belirtir. Ama Yasalarında (1-80), her Kalpa için on dört Manus olduğu veya "iki yaratılış arasındaki aralık" olduğu söylenir - bunun yerine bir küçük Pralaya'dan diğerine olan aralığı okuyun" - ve " mevcut [687]ilahi çağda" hala sadece yedi Manus vardı ." Üçünü geçtiğimiz ve şimdi Dördüncüsünde olduğumuz yedi Tur olduğunu bilenler ve yedi Şafak ve yedi Alacakaranlık veya on dört Manvantara olduğu ve her Turun başında ve sonunda olduğu öğretilenler , ve gezegenlerde [Küreler veya Küreler] ve aralarında " yanıltıcı hayata uyanış" ve " gerçek hayata uyanış" vardır; ve buna ek olarak, Kök Manus'un ve beceriksizce Manu-Semen olarak çevirmemiz gereken şeyin, yaklaşan Turun insan ırklarının tohumlarının (ya da Shishta, hayatta kalanlar ve en güçlüler [688]) var olduğunu, bu gizemi yalnızca bilenlere ifşa ettik. İnisiyasyonun üçüncü derecesini geçmiş olanlar), tüm bunları öğrenmiş olanlar, bir sonrakinin anlamını anlamaya daha iyi hazırlanmış olacaklardır. Hindu kutsal metinleri, "İlk Manu'nun altı başka Manus'un [toplamda yedi ana Manus'un] babası olduğunu ve her birinin de sırayla yedi Manus'un babası olduğunu söyler [689]( Bhrigu , I., 61-63), ikincisinin yaratılışı belirtilir. 7x7 olarak okült bir incelemede. Böylece , Dördüncü Tur insanlığımızın son Atası olan Manu'nun yedinci olması gerektiği ortaya çıkıyor , çünkü Dördüncü Turumuzdayız ve A Küresinde [690]Kök -Manu ve G Küresinde Manu-Tohum var. Tıpkı her gezegensel Turun Kök Manu'nun (Dhyan-Chohan) ortaya çıkmasıyla başlayıp Manu-Tohum ile bitmesi gibi, aynı şekilde Kök Manu ve Manu-Tohum da herhangi bir gezegende insan döneminin başında ve sonunda sırasıyla ortaya çıkar [ Küre] [691]. Yukarıdaki ifadeden, Manvantar döneminin (Manu-antara), kelimenin kendisinin varsaydığı gibi, iki Manus veya Dhyan-Chohan'ın ortaya çıkışı arasındaki zaman anlamına geldiğini anlamak kolaydır ; bu nedenle Küçük Manvantara, gezegenlerden [Küre] biri üzerindeki Yedi Irkın süresidir ve Büyük Manvantara, Gezegen Zinciri boyunca bir insan Turunun dönemidir. Ayrıca, yedi Manustan her birinin 7×7 Manu ürettiği ve her Tur sırasında yedi gezegende [Küreler] 49 Kök Irk olduğu, yani her Kök Irkın kendi Manu'su olduğu söylenir . Şimdiki yedinci Manu'ya "Vaivasvata Manu" denir ve egzoterik metinlerde Hindistan'da Babil ve İbranice Nuh'un Xisuphre'sini temsil eden Manu'yu temsil eder. 323] Ama Ezoterik kitaplarda, Beşinci Irkımızın -onu Dördüncü Irk'ı veya Atlantislileri neredeyse yok eden selden kurtaran- atası Manu Vaivasvata'nın Kök terminolojisinde bahsedilen yedinci Manu olmadığını görüyoruz. İlk Manus, ancak bu Kök Manu'dan kaynaklanan 49 Manus'tan biri.

Daha net bir anlayış için, 14 Manus'un adlarını sırasıyla ve her bir Turla olan ilişkilerine göre veriyoruz.

1. Çember	}	1 inci	(Koren.)	gezegendeki manu	A	Swayambhuva
1. Çember	}	1 inci	(Tohum.)	>>	G	Svarochi veya Svarocisha
2. Çember	}	2.	(İLE.)	>>	A	Outtami
2. Çember	}	2.	(İLE.)	>>	G	Tamasa
3. Çember	}	3 üncü	(K.)	>>	A	raivata
3. Çember	}	3 üncü	(S.)	>>	G	Shakshusha
4. Çember	}	4. yıl	(K.)	>>	A	Vaivasvata (Atamız)
4. Çember	}	4. yıl	(S.)	>>	G	Savarna
5. Çember	}	5.	(İLE.)	>>	A	daksha-savarna
5. Çember	}	5.	(İLE.)	>>	G	Brama-savarna
6. Çember	}	6.	(İLE.)	>>	A	Dharma-savarna
6. Çember	}	6.	(İLE.)	>>	G	Rudra Savarna
7. Çember	}	7.	(İLE.)	>>	A	Rauchya
7. Çember	}	7.	(İLE.)	>>	G	Bhautya

Böylece. Vaivasvata, bu sıralamada yedinci olmasına rağmen, Dördüncü Tur İnsan Dalgamızın orijinal Kök Manu'sudur (okuyucu, Manu'nun bir insan değil, kolektif insanlık olduğunu her zaman hatırlamalıdır), bizim Vaivasvata'mız ise, başkanlık eden yedi Küçük Manus'tan yalnızca biriydi . Bu gezegenimizin [Küre] yedi ırkının üzerinde. Her biri , her Kök Irkın döngüsünü sona erdiren periyodik , sonsuza dek tekrar eden (ateş ve suyla) felaketlerden birine tanık olmalıdır . Ve bu Vaivasvata - sırasıyla Xisuphr, Deucalion, Noah ve diğer isimler olarak adlandırılan Hindu ideal kişileştirmesi - bir yarım kürenin neredeyse tüm nüfusu su altında ölürken diğeri su altında öldüğünde Irkımızı kurtaran alegorik "Adam" dır. yarımküre geçici karanlığından uyanıyordu » [692].

Böylece, Vaivasvata Manvantara'dan (Manu-antara kelimenin tam anlamıyla "iki Manus arasında" anlamına gelir) 18.000.000 yıl önce, fiziksel veya kelimenin tam anlamıyla İnsan olduğunda gerçek bir anlaşmazlık olmadığı gösterilmiştir. ilk olarak bu Dünya'daki Dördüncü Turunda göründü; ve başka bir 324] Vaivasvata hakkında , yani Büyük Kozmik veya Göksel Tufanın Manu'su - Gizem - veya ırksal Vaivasvata seçilmişleri insanlıktan, Beşinci Irk'ı mükemmel imhadan kurtardığında , batık Atlantis'in Manu Vaivasvata'sı hakkında . Bu oldukça farklı birkaç olay, Vishnu ve diğer Puranalarda kasıtlı olarak tek bir anlatıda bir araya getirildiği için , okuyucunun zihninde hâlâ çok fazla şaşkınlık kalmış olabilir. Bu nedenle, sürekli açıklama ihtiyacı göz önüne alındığında, kaçınılmaz tekrarlar için mazur görebiliriz. Ezoterik Felsefenin gerçek gizemlerini gizleyen "perdeler" büyüktür ve utanç vericidir ve şimdi bile son söz söylenemez. Ancak perde biraz daha kaldırılabilir ve şimdiye kadar reddedilen bazı açıklamalar artık ciddi arayanlara sunulabilir.

Albay Vance Kennedy'nin belirttiği gibi, yanılmıyorsak: "Hindu dini felsefesindeki ilk ilke, çeşitlilik içinde birliktir ." Tüm bu Manus ve Rishiler tek bir ortak adla anılıyorsa, bunun nedeni, hepsinin aynı Logos'un tezahür etmiş Enerjileri, göksel ve dünyevi Haberciler ve her zaman bir faaliyet halinde olan - şuurlu olan Prensip'in Permütasyonları olmalarıdır. Kozmik Evrimin akımları, Kozmik Sakinlik döneminde bilinçsiz (bizim bakış açımıza göre) - çünkü Logos O'nun Koynunda uyur ki "uyumaz" ve aynı zamanda asla uyanmaz, çünkü o Sat veya "Varlıktır" , bir Varlık değil. BUndan , diğer tüm Logoları ortaya çıkaran büyük Görünmez Logolar gelir; Evreni ve onun içerdiği her şeyi kolektif olarak yayan ve bütünlükleri içinde Tezahür Eden Logos'u [693]temsil eden diğer tüm Manus'ları doğuran İlkel Manu . Bu nedenle Yorumlardan, hiçbir Dhyan Chohan'ın, hatta Yüce Olan'ın bile tam olarak kavrayamayacağını öğreniyoruz...

"Önceki Kozmik Evrimin durumu... Manu, Sonsuzluk boyunca tüm Kozmik Evrimlerdeki deneyimlerinin bilgisine sahiptir."

Bu çok açıktır: İlk Manu, Tezahür Etmemiş Baba'nın "Kendini Tezahür ettirmiş" Oğlu olan Svayambhuva olarak adlandırılır . Manu, İlk Irkımızın Yaratıcılarının Yaratıcılarıdır - Onlar İnsanlığın Ruhu'dur - ki bu, bu yedi Manus'un Dünya üzerindeki ilk "Adem Öncesi" İnsanlar olduğu gerçeğini hiçbir şekilde engellemez.

İnsanlığın [694]Ruhu Vaishwanar tarafından yaratıldığını belirtir [695]325] bu, Monad'ının her yeni Kozmik Faaliyetin başlangıcında hiç dinlenmeyen İlke'den yayıldığı anlamına gelir - Logos ya da Evrensel Monad'ın (kolektif Elohim) yaydığı faaliyet merkezleri haline gelen tüm bu Kozmik Monadların kendisi , sayısız Güneş Sisteminin Ataları olduğu gibi, Gezegen Zincirlerindeki henüz farklılaşmamış insan Monadları ve bunlar üzerinde var olan her şeydir. Svayambhuva veya Kendinden Doğuran, içinden Gezegensel Zincirin çıktığı Güç Merkezi haline gelen her Kozmik Monad'ın doğasında var olan addır (sistemimizde bu tür yedi zincir vardır). Ve bu Merkezin radyasyonları daha sonra birçok Manu Swayambhuva (göründüğünden çok daha fazlasını ifade eden gizemli bir kolektif isim) haline gelir ve her biri, bir Ordu gibi, kendi İnsanlığının Yaratıcısı olur.

bu konuda ilk Irkların ruhani bedenleri dışında mistik hiçbir şey yoktur ; ve bu, efsanevi ama oldukça doğru bir tarihe atıfta bulunur. Bu efsane evrenseldir. Ve eğer Batılı bilim adamı bunu sadece bir efsane olarak görmek isterse, bu hiçbir şeyi değiştirmeyecektir. Meksikalılar, tıpkı Mısırlıların sahip olduğu ve Kızılderililerin bugüne kadar sürdürdükleri gibi, dünyanın ateş ve suyla dört kez yok edilmesiyle ilgili bir geleneğe sahipti ve hala da sahip.

Efsanevi Canavarlar'ın yazarı, en uzak antik çağlarda Çin, Chaldea, Mısır, Hindistan ve Yunanistan'da bulunan efsanelerin ortaklığını ve 5.000 yıldan daha eski bir medeniyete dair kesin bir işaretin yokluğunu açıklama çabasıyla şuna dikkat çeker :

“On, on beş veya yirmi bin yıl önce yaşamış insanların izlerini hemen bulmazsak şaşırmamalıyız. Geçici mimariyle… [Çin'deki gibi] geniş şehirlerin konumları, doğal çürüme nedeniyle birkaç bin yıl içinde tamamen hafızadan kaybolabilir ve daha da fazlası… eğer… yerel seller, depremler, volkanik kül birikintileri gibi küçük felaketler buna dahil olduysa … kumlu çöllerin yayılması, ölümcül bir veba, miazma veya sızan kükürtlü dumanlarla yaşamı yok etme [696]. "

Dünyanın tüm yüzeyini değiştiren bu tür felaketlerin sayısı, Yorum 22'deki bir sonraki Dörtlükten çıkarılabilir.

326] “Kalpaların ilk yedi dönümünde [70.000.000 yıl], Dünya ve onun İki Krallığı [mineral ve bitki], bunlardan biri zaten yedinci döngüsüne ulaşıyor, diğeri yeni doğmuş, aydınlık ve yarı ruhani, soğuktu. , cansız ve şeffaf. On birinci crore'da [697]Ana [Toprak] opak hale gelir ve on dördüncüde [698]erkekliğin ıstırabı başlar . Doğanın sarsıntıları [jeolojik altüst oluşlar] yirmi yaşına kadar kesintisiz devam eder, sonra periyodik hale gelir ve uzun aralıklarla ortaya çıkar.

Son ayaklanma yaklaşık on iki crore [120.000.000] önce gerçekleşti. Ancak Dünya, yüzeyindeki her şeyle birlikte soğudu, katılaştı ve yüzyıllar önce yerleşti.

dünya çapında hiçbir jeolojik değişiklik ve değişiklik olmamıştır , ancak Dünya, o zamandan önce bile, insanlığı kabul etmeye hazırdı. Bununla birlikte, ikincisinin tam fiziksel gelişimiyle ortaya çıkışı, daha önce söylendiği gibi, yalnızca yaklaşık 18.000.000 yıl önce, Doğanın varlıkları kendi başına - yani ilahinin yardımı olmadan yaratma konusundaki ilk büyük başarısızlıklarından sonra gerçekleşti. Şekillendiriciler" - ardından ilk üç Irkın evrimi [699]. İlk iki buçuk Yarışın gerçek Süresi, en yüksek İnisiyeler dışında herkesten gizlenmiştir. Irkların tarihi, bir önceki, yumurta taşıyan, çift cinsiyetli Irkın hızla yok olmasının ve Üçüncü Kök Irkın sonraki alt ırklarının fizyolojik olarak tamamen yeni bir Irk olarak ortaya çıkmasının ardından, cinsiyetlerin ayrılmasıyla başlar . Alegorik olarak büyük "Vaivasvata Manu Tufanı" olarak adlandırılan bu "Yıkım"dır ve kayıt, Vaivasvata Manu'nun veya İnsanlığın, Vishnu tarafından canavarca [327] şeklinde çizilen Kurtuluş Gemisinde Dünya'da yalnız kaldığını gösteriyor. balık ve "onunla" yedi Rishi. Bu alegori çok basit.

Her insanın sembolizminde, "Tufan" kaotik anlamına gelir, yerleşik olmayan Madde - Kaos, bu şekilde; ve Su - Dişil İlke - "Büyük Derinlik". Parkhurst'ün Yunanca Sözlüğünde açıklandığı gibi:

“Άρχή, İbranice rasit veya Bilgelik'e karşılık gelir... ve [aynı zamanda] , içinde doğanın [ve insanlığın] embriyosunun taşındığı arg veya arca'nın gücünü doğuran dişinin amblemidir. her dünya [veya ırk] döngüsünden sonra gelen zaman diliminde, suların büyük uçurumunda meydana geldi."

Archê (Άρχή) veya Ark, aynı zamanda Kaos üzerinde gezinen İlahi Yaşam Ruhu'nun mistik adıdır. Şimdi Vishnu , soyut bir İlke olarak İlahi Ruh'tur ve aynı zamanda Koruyan ve Oluşturan veya Yaşam Veren'dir - Trimurti'deki üçüncü Kişi - Yaratıcı Brahma, Yok Edici Shiva ve Koruyucu Vishnu'dan oluşur. Vishnu, alegoride Vaivasvata Manu'nun gemisine Tufan sularında rehberlik eden bir Balık olarak tasvir edilmiştir. Balık kelimesinin ezoterik anlamını genişletmeye gerek yok (çünkü Payne Knight, Inman, Gerald Massey ve diğerleri bunu yaptı). Teolojik anlamı falliktir, ancak metafiziksel anlamı ilahidir. İsa, tıpkı Vishnu ve Bacchus gibi Balık olarak adlandırıldı; ΙΗΞ, İnsanlığın "Kurtarıcısı", aynı zamanda Balık ΙΧΘΥΞ olarak da anılan Tanrı Bacchus'un tuğrasıdır [700]. Ayrıca gemideki Yedi Rishi, insanda ancak ayrıldıktan ve insan olduktan sonra tamamlanan ve böylece ilahi bir varlık olmaktan çıkan yedi "ilke" nin simgesidir .

Yarışlara geri dönelim; İkinci Kök Irk'ın yaşadığı Anakara'nın batmasıyla ilgili ayrıntılar azdır. Üçüncünün veya Lemurya'nın tarihi, Atlantis'inki gibi verilmiştir, ancak geri kalanına gelince, onlardan sadece bahsedilmiştir. Lemurya'nın, şimdi Tersiyer Dönemi (Eosen) olarak adlandırılan dönemin başlangıcından yaklaşık 700.000 yıl önce öldüğü söyleniyor [701]. Bu Tufan sırasında - bu sefer gerçekten jeolojik bir sel - Vaivasvata Manu da mecazi olarak insanlığı kurtarırken gösteriliyor - aslında bunun sadece bir kısmı, Dördüncü Irk, tıpkı son 328] Atlantisli'nin yok edilmesi sırasında Beşinci Irk'ı kurtardığı gibi. kalıntıları 850.000 yıl önce öldü [702], bundan sonra Platon'un Atlantis veya Poseidonis'ine kadar bir daha tufan olmadı, ki bu Mısırlılar tarafından sadece nispeten yakın bir zamanda meydana geldiği için biliniyordu .

Yani, büyük Atlantis'in batması en ilginç olanıdır. Bu , Enoch Kitabındakiler gibi eski kayıtların - "Dünyanın uçları açıldı" dediği Afet'tir ; ve çevresinde Vaivasvata, Xisuphra, Noah, Deucalion ve kurtarılan tüm tutti quanti'ler hakkında pek çok efsane ve alegori inşa edildi . Gelenek, yeşil gübre ile jeolojik fenomenler arasındaki farkı dikkate almadan, her ikisine de kayıtsız bir şekilde "Sel" adını verir. Ancak, çok büyük bir fark var. En büyük kalıntısı şimdi Avustralya olan uçsuz bucaksız Kıtayı yok eden felaket, yer altı sarsıntıları ve okyanus tabanının açılması nedeniyle meydana geldi. Halefi Dördüncü Kıta'ya son veren aynı kıta, eksen dönüşündeki tutarlı bir ihlalden kaynaklanıyordu. Erken Tersiyer Dönemlerinde başladı ve yüzyıllarca devam ederek, belki Seylan ve şu anda Afrika'da bulunanların küçük bir kısmı dışında Atlantis'in son izini birbiri ardına taşıdı. Bu felaket gezegenin yüzeyini değiştirdi ve Doğu'nun Gizli Kayıtları dışında, tarihin yıllıklarında gelişen kıtaları ve adaları, uygarlığı ve bilimleri hakkında hiçbir hatıra izi yok.

Bu nedenle, modern bilim Atlantis'in varlığını reddediyor. Hatta Dünya Eksenindeki herhangi bir büyük kaymayı reddediyor ve iklim değişikliğini başka nedenlere bağlamak istiyor. Ancak bu soru hala açık. Dr. Croll, tüm bu tür değişikliklerin eksenin yalpalaması ve ekinoksların devinimiyle açıklanabileceğini iddia ediyorsa, o zaman Sir Henry James ve Sir John Lubbock gibi, bunların olduğu fikrini kabul etmeye daha meyilli olan başkaları da vardır. dönme ekseninin konumundaki bir değişiklik nedeniyle . [703]Gökbilimcilerin çoğu buna isyan ediyor. Ama bugüne kadar inkar etmedikleri ve alay etmedikleri şey - daha sonra, hipotez zaten reddedilemez bir gerçek haline geldiğinde kabul etmek için.

Sayılarımızın modern bilimle ne ölçüde uyuşup uyuşmadığı [329] daha sonra, günümüzün jeolojisi ve antropolojisinin Arkaik Bilimin öğretileriyle dikkatlice karşılaştırıldığı bu cildin Eklerinde görülecektir . Her halükarda, Atlantis'in batması için Gizli Öğreti tarafından belirlenen süre, modern bilimin hesaplarından pek farklı görünmüyor, ancak Atlantis'e böyle bir geminin battığı hipotezini her kabul ettiğinde "Lemurya" adını veriyor. Kıta. İnsan öncesi dönemle ilgili olarak, şu anda söylenebilecek tek şey, "Akılsız" İlk Irk'ın gelişinden önce bile Dünya'nın sakin olmadığıdır. Bununla birlikte, yalnızca fiziksel insanı tanıyan bilimin, insan öncesi dönem olarak kabul etme hakkına sahip olduğu dönemin , Birinci Irk'tan Atlantis Irkının ilk yarısına kadar devam eden bir dönem olarak kabul edilebileceğini ekleyebiliriz. o zaman insan " şimdi olduğu organik varlığı tamamlamış" oldu mu ? Bu, Adamic Man'i yalnızca birkaç milyon yaşında yapar [704].

Kabala'nın yazarı haklı olarak şunu belirtir: "Bir birey olarak zamanımızın insanı, yalnızca önceki bir insan yaşamının kesintisiz bir dizi varoluşudur" veya daha doğrusu, yaşıyor .

"Kabala'ya göre, Adem'de bulunan ruh kıvılcımları, üç oğluna karşılık gelen üç ana sınıfa giriyordu: Hesed , Habel, Ge'burah , Quai-yin u Ra'h-min , Seth. Bu üçü, insan ırkının ana kökleri olarak adlandırılan…..70 cinse ayrıldı [705].

Kabalist Yehuda şöyle dedi: "(İnsanın yaratıldığı günden itibaren) taçlandırılmış [bedensiz insanın] kaç giysisi?" R. El'azar şöyle dedi: “Dünyanın Dağları (neslin büyük adamları) bu meseleyi tartışıyorlar, fakat üç tane var: biri dünyadaki [Aden] bahçesindeki ruh olan Py'ax'ı giydirecek ; diğeri, hepsinden daha değerli olan, Neşama'nın Kralların Melekleri arasında bu Yaşam Paketinde giydirildiği….; ve var olan ve olmayan bir dış, görünür ve görünmez. Nefesh bu kıyafetleri giyer ve içinde dünyanın her yerinde yürür ve uçar [706].

Bu, Yarışlara, onların "Kıyafetlerine" veya önemlilik derecelerine ve üç aracındaki insanın üç "ilkesine" atıfta bulunur.

330]

İSTASYON XI

DÖRDÜNCÜ VE BEŞİNCİ IRKIN UYGARLIĞI VE YIKIMI

43. Lemuro-Atlantisliler şehirler inşa ettiler ve medeniyeti yaydılar. Antropomorfizmin ilk aşaması. 44. Heykeller, Lemuro-Atlantislilerin büyüklüğüne tanıklık ediyor. 45. Lemurya ateşle, Atlantis suyla yok olur. Sel basmak. 46. Dördüncü Irkın ve tufan öncesi son canavar hayvanların yok edilmesi.

43. [707]BÜYÜK ŞEHİRLER İNŞA ETTİLER. İNŞA ETTİKLERİ NADİR TOPRAK VE METALLERDEN, PÜFÜR ATEŞİNDEN [708], [709]DAĞLARIN BEYAZ TAŞLARINDAN VE SİYAH TAŞLARINDAN [710]BÜYÜKLÜKLERİNE VE BENZERLİKLERİNE GÖRE KENDİ GÖRSELLERİNİ OYMUŞLAR VE TUTMUŞLARDIR.

insan Irkının - son Lemuryalılar ve gelecekteki Atlantislilerin ilk ırkı - tarihinin devam ettiği gerçeği göz önüne alındığında, bu bölümden başlayarak onları bir araya getirmeli ve bir süre onlar hakkında toplu olarak konuşmalıyız .

Burada Mısırlılar, Keldaniler, Yunanlılar vb. geleneklerine göre kendi insan Krallarından önce gelen İlahi Hanedanlardan da bahsedilecektir . Modern Hindular hala onlara inanıyor ve kutsal Kitaplarında listeleniyorlar. Ama bunları uygun bir yerde konuşacağız. Şimdi, modern jeologlarımızın batık kıtaların varlığına dair kanıt olasılığını kabul etmek zorunda kaldıklarını göstermeye devam ediyor. Ancak bu tür kıtaların varlığını kabul etmek başka bir şey, erken jeolojik dönemlerde bu kıtalarda yalnızca Paleolitik vahşilerin değil, insanların ve uygar halkların yaşadığını kabul [711]etmek başka bir şeydir . İlahi Hükümdarları tarafından büyük şehirler inşa edildi, sanat ve bilim ekildi ve astronomi, mimari ve matematikte mükemmellik sağlandı. Lemuryalıların orijinal uygarlığı, beklenebileceği gibi, fizyolojik dönüşümlerinin hemen ardından gelmedi. Nihai fizyolojik evrim ile ilk inşa edilen şehir arasında yüzbinlerce yıl geçti. Ancak, Lemuryalıların altıncı alt ırklarında taş ve lavdan ilk kaya şeklindeki şehirlerini inşa ettiklerini görüyoruz [712]. İlkel görünüme sahip bu geniş şehirlerden biri , Paskalya Adası'nın şu anda dar bir çorak toprak şeridinde uzandığı yerin yaklaşık otuz mil batısında, tamamen lavlardan inşa edilmişti; daha sonra bu şehir bir dizi volkanik patlamayla tamamen yok edildi. Devasa yapı kalıntılarının en eski kalıntıları, Lemuryalıların son alt ırklarının eseriydi; ve bu nedenle okültist, Kaptan Cook tarafından Paskalya Adası adı verilen küçük bir Dünya parçasında bulunan taş kalıntılarının olduğunu öğrendiğinde şaşırdığını ifade etmez.

"Pachacamac Tapınağı'nın duvarlarına veya Peru'daki Tia Huanaco harabelerine çok benziyor" [713],

Cyclopean bir karaktere sahip olduklarını da . Bununla birlikte, ilk büyük şehirler, anakaranın şu anda Madagaskar adası olarak bilinen bölümünde inşa edildi. Şimdi olduğu gibi o günlerde de medeni insanlar ve vahşiler vardı. Evrim öncekiler arasında iyileştirme işini, Karma ise yıkıcı işini sonrakiler arasında bitirmiştir. Avustralyalılar ve benzer kabileler , "Alevler" tarafından kendilerine atılan Kıvılcımı yoğunlaştırmak yerine, onu hayvani tutkulara teslim olmuş uzun bir nesiller dizisiyle söndürenlerin [ [714]332] torunlarıdır . Oysa Aryan halkları kökenlerinin izini, "Bilgeliğin Oğulları"nın vücut bulduğu, Lemuryalıların daha ruhani ırklarından Atlantisliler aracılığıyla sürebilirdi [715].

İlahi Hanedanların gelişiyle ilk uygarlıkların başlangıcı atılmıştır. Ve Dünya'nın bazı bölgelerinde insanlığın bir kısmı göçebe ve ataerkil bir yaşam sürmeyi tercih ederken, diğerlerinde vahşiler ateş için bir ocak yapmayı ve kendisini elementlerden -kardeşlerinden daha ayrıcalıklı olan- koruyabilmeyi yeni yeni öğreniyordu. Karmaları sayesinde ve onları canlandıran ilahi aklın yardımıyla şehirler inşa ettiler ve sanat ve bilimle uğraştılar. Bununla birlikte, çoban kardeşleri doğuştan mucizevi güçlere sahipken, "inşaatçılar" medeniyete rağmen artık güçlerine ancak kademeli olarak hakim olabiliyorlardı; ustalaştıkları bile genellikle onlar tarafından doğanın fiziksel güçlerine boyun eğdirmek ve bencilce ve saf olmayan amaçlar için kullanılıyordu. Medeniyet her zaman fiziksel ve entelektüel tarafı, psişik ve manevi olan pahasına geliştirmiştir. Artık delilerin doğaüstü ile ilişkilendirdiği kişinin kendi psişik doğası üzerindeki hakimiyeti ve kontrolü, erken insanlıkta doğuştan vardı ve yürümek ve düşünmek kadar doğaldı.

333] "Büyü diye bir şey yoktur", " O " felsefe yapar ve yazar, "büyünün" ilk günlerde hala büyük Bilgelik Bilimi anlamına geldiğini ve Ayesha'nın modern düşünce çarpıtmalarını muhtemelen bilemeyeceğini unutur. , "Yine de," diye ekliyor, "Doğanın Sırlarının bilgisi diye bir şey var [716]. " Sadece bizim Irkımızda sır haline geldiler, ancak Üçüncüsü'nde ortak mülk oldular.

Kademeli olarak, insanlık büyümesinde azaldı, çünkü Dördüncü Atlantes Irkının veya Irkının bugünkü gelişinden önce bile, yalnızca "Seçilmişler" Hiyerarşisi, takipçileri ve öğrencileri dışında, insanlığın çoğunluğu yozlaşmaya ve günaha düştü. "İradenin ve Yoganın Oğulları" - daha sonra "Ateşli Sisin Oğulları" olarak anıldı.

Sonra Atlantisliler geldi: fiziksel güzellikleri ve güçleri, dördüncü alt-ırklarının orta döneminde evrim yasasına uygun olarak doruğa ulaşan devler. Ancak yorumun dediği gibi:

“Beyaz Ada'nın [Orijinal Shweta-Dvipa] güzel çocuklarının yaşayan son temsilcileri yüzyıllar önce öldü. Seçilmiş Olanları [Lemurya'dan] Kutsal Ada'ya [şimdi Gobi çölündeki "muhteşem" Shambhala] kaçarken, lanetli ırklarından bazıları, ana kitleden ayrılmış, şimdi ormanlarda ve zindanlarda ["mağara sakinleri"] yaşıyordu. ] altın olduğunda- sarı [Dördüncü] Irk, sırayla "günahla kara" oldu. Kutuptan direğe, Dünya üçüncü kez yüzeyini değiştirdi ve artık Shveta-Dvipa'dan Oğullar, kutsanmış Adbhitania (?); doğuda ve batıda, birinci, birleşmiş ve saf, yozlaşmaya düştü… Üçüncü Irkın Yarı - Tanrıları, Dördüncü Irkın Yarı-İblislerine yol verdi. Beyaz Ada ‑Shveta-Dvipa [717]yüzünü sakladı. Çocukları artık Kara Dünya'da yaşıyordu, burada daha sonra yedinci Dvipa'dan [Pushkar] Daitya ve yedinci iklimden Rakshasa, onlara diğer ve daha yüksek bölgelerden gelen Üçüncü Çağın Sadhuları ve Çilecilerinin vekilleriydi ... "

Ölü mektuplarında, Puranalar genellikle sadece peri masallarının saçma bir şekilde iç içe geçmiş halidir. Ve birisi Vishnu Purana'nın ikinci kitabının ilk üç bölümünü okursa ve babalarının yedi Dvipa'yı (Adalar veya 334] Kıtayı aralarında paylaştırdığı Priyavrata'nın yedi oğlu hakkındaki alegorilerin sunumunda kelimenin tam anlamıyla coğrafya, jeodezi ve etnoloji alırsa ); ve ardından Jambu-Dvipa kralı en büyük oğlu Agnidhra'nın Jambu-Dvipa'yı dokuz oğlu arasında nasıl paylaştırdığını takip edecekti; ve ayrıca, oğlu Nabhi'nin yüz oğlu olduğu ve karşılığında hepsine toprak bahşettiği için - büyük olasılıkla kitabı her türlü saçmalıktan oluşan bir dokuma ilan ederek fırlatırdı. Ancak Ezoterizm öğrencisi, Puranalar yazıldığında , gerçek anlamlarının yalnızca inisiye Brahminler için açık olması niyetiyle yazıldılar ve bu nedenle derleyiciler, kitlelere tüm gerçeği vermek istemeyen bu eserleri alegorik olarak yazdılar. . Ayrıca, Albay Wilford'dan Prof. Weber, tüm bunları öyle bir karıştırdı ve yapmaya devam ediyor ki, ilk üç bölüm sonraki konu ve olayları kasten karıştırıyor.

I. Ras'ın yanı sıra Kalpas veya Ages dizisi asla dikkate alınmaz; birinde meydana gelen olaylar, diğerinde meydana gelen diğer olaylarla gruplandırılır. Kronolojik sıra tamamen ihmal edilmiştir. Bu, olaylar ve hesaplamalar arasındaki tutarsızlığı şu sözlerle açıklayan birkaç Sanskrit yorumcu tarafından kanıtlanmıştır:

Puranalarda ne zaman çelişkiler fark edilse , bunlar ... Kalpalardaki farklılıkla ve diğer benzer nedenlerle ilişkilendirilir."

II. "Manvantara" ve "Kalpa" veya Vek kelimelerinin birçok anlamı verilmemiş, sadece genel anlamı verilmiştir.

III. Kralların soy kütüğünde ve mülklerinin bulunduğu coğrafyada, tüm Varsha (ülkeler) ve Dvipa dünyevi bölgeler olarak kabul edilir.

Yani gerçek şu ki, çok az ayrıntıya girmeden şunu göstermek mümkün ve kolaydır:

a) Priyavrata'nın yedi katlı soyunun kaderini oluşturan yedi Dvipa, birkaç bölgeye aittir - her şeyden önce Gezegen Zincirimize. Bu nedenle, yalnızca Jambu-Dvipa dünyevi Küremizi temsil ederken, diğer altısı (bizim için) görünmez yoldaşlardır - Zincir Küreleri. Bu, alegorik ve sembolik betimlemelerin doğası gereği kanıtlanmıştır. Jambu Dwipa "diğerlerinin merkezinde" - sözde "Anakara Adaları" - bir tuzlu su denizi (Lavana) ile çevriliyken, Plaksha, Shalmaliya, Kusha, Krouncha, Shaka ve Pushkara çevrilidir. , her biri ayrı ayrı "büyük denizler ... şeker kamışı suyu, şarap, sade yağ, süzme peynir, süt vb. ve benzeri mecazi isimlerle [718].

335] b) Tüm bu Dvipaların göksel konumunun tarifinde Gizli Öğreti kitaplarından ifadeler kullanan Bhaskara Acharya, - "Süt ve süt pıhtıları denizi" vb. Samanyolu ve çeşitli Bulutsu kümeleri; "ekvatorun güneyindeki ülke" Bhur Loka'yı ve kuzeydeki Bhuva, Swar, Mahar, Jana, Tapo ve Satya Loka'yı adlandırırken daha da böyledir ve şunları ekler: "Bu Lokalar, dini erdem arttıkça kademeli olarak elde edilir. "Yani, onlar cennetin farklı türleridir [719].

c) Yedi alegorik kıtanın, adaların, dağların, denizlerin ve ülkelerin bu coğrafi dağılımının -Hindistan Bharata-Varsha ismine rağmen- sadece Çemberimize ve hatta Irklarımıza ait olmadığı, metnin kendisinde anlatıcı tarafından açıklanır . bize şunu bildiren Vishnu Purana'nın :

“Bharata [Bharata-Varsha veya Hindistan adını veren Nabhi'nin oğlu]… krallığı oğlu Sumati'ye miras bıraktı… ve yaşamı… Shalagrama'da bıraktı. Daha sonra seçkin bir keşiş ailesinde bir brahmin olarak yeniden doğdu ... Bu kralların [Bharata'nın torunları] yönetimi altında, Bharata-varsha dokuz bölüme ayrıldı; ve onların soyundan gelenler bu ülkeyi [4.320.000 yıllık bir Mahayuga'ya tekabül eden] dört asırlık toplamın (veya bir Manu'nun saltanatı) yetmiş ve bir dönemi boyunca art arda yönettiler.”[720]

Ancak tüm bunları söyledikten sonra, Parasara aniden şunu açıklar:

, Varaha Kalpa'da [yani Yaban Domuzu veya Avatar'ın enkarnasyonu] ilk Manvantara'yı yönettiğinde, Dünya'nın birlikte yaşadığı Swayambhuva'nın [Manu] yaratılışıydı .

Artık her brahmin, İnsanlığımızın bu Dünya'da (veya Çemberde) yalnızca Vaivaswat Manu zamanından itibaren başladığını biliyor . Ve Batılı okuyucu "İnsanlığın İlkel Manusu" alt bölümüne dönerse, Vaivasvata'nın [721]Yaşam Döngüsü boyunca Gezegen Zincirimizin başındaki on dört Manus'un yedincisi olduğunu görecektir ; ancak her Turda iki Manu (Kök ve Tohum Manu) olduğundan, bu Dördüncü Turun Kök Manu'sudur, dolayısıyla yedincidir. Ancak Wilson bunu yalnızca bir tutarsızlık olarak görüyor ve şunu öne sürüyor:

"Patriklerin şecereleri, Manvantar ve Kalpa'nın kronolojik sisteminden daha eskidir ve [böylece] çeşitli dönemler arasında oldukça garip bir şekilde dağıtılmışlardır."

Hiçbir şey böyle değil; ama Şarkiyatçılar Gizli Öğreti hakkında hiçbir şey bilmedikleri için, her şeyi kelimesi kelimesine kabul etmekte ısrar ederler ve sonra volt -fas yaparlar ve yazarlara, kendileri anlamadıkları için hakaret ederler!

üç buçuk Dairelik bir dönemi kapsar ; insan öncesi dönemlerden söz ederler ve her bir Manu'nun -Birlikten ortaya çıkan ilk kıvılcımlar- nesline inişini açıklarlar ve ayrıca bu insan Kıvılcımlarının her birinin nasıl önce Pitar'a, insan atalarına ve sonra insan Irklarına bölündüğünü ve çoğaldığını gösterirler. İnsan Döngülerinden geçmedikçe hiçbir varlık bir Tanrı ya da Deva olamaz. Çünkü ayet diyor ki:

Bharata-varsha'daki [722]insanlar gibi , tanrıların [gizli] durumundan doğanlara ne mutlu : çünkü bu ... nihai kurtuluşa giden yoldur . "

, emek diyarı olduğu için Jambu Dwipa'nın bölümlerinin en iyisi olarak kabul edilir . Sadece onun içinde:

"Ardışık dört Yuga veya çağ vardı, Krita, Treta, Dvapara ve Kali."

Bu nedenle, Maitreya'nın "ona Dünya'nın bir tanımını vermesini" istediği Parasara ve o yine kendisi tarafından Swayambhuva Manvantara'da tanımlanmış olan aynı denizlere sahip aynı Dvipaları listelemeye geri döndüğünde, o zaman bu yalnızca bir "gizleme"; ama satır aralarını okuyan biri için, Dört Büyük Irk ve Beşinci, tüm bölümleri , adaları ve kıtaları ile burada buluşuyor, bunlardan bazılarına göksel Lokas ve diğer Küreler (Küreler) adı verildi. Dolayısıyla tüm karışıklık.

Tüm bu adalar ve topraklar Oryantalistler tarafından "efsanevi" ve "muhteşem" olarak adlandırılır [723]. Bazılarının bu Dünya'ya ait olmadığı doğru ama yine de varlar. Ancak Beyaz Ada ve Atala her halükarda efsane değildir, çünkü Atala, Günah Ülkesine Beşinci Irk'ın ilk öncüleri tarafından genel olarak Atlantis'e verilen küçümseyici bir takma addı, sadece Platon'un bahsettiği adaya değil; çünkü Beyaz Ada en başında (a) Theogony'deki Shweta-Dvipa ve (b) Shaka-Dvipa veya Atlantis (veya daha doğrusu anakaranın en eski kısmı) idi. Bu, bu ülkenin "tüm günahları yıkayan yedi kutsal nehri" ve vicdanla anlaşmanın, rekabetin, erdemden [337] sapmanın olmadığı "yedi bölge"nin henüz olmadığı bir zamandı . sonra Magi kastına - Brahminlerin bile kendilerininkinden daha düşük olmadığını kabul ettikleri ve ilk Zerdüşt'ü yetiştiren o kast. Brahminler, Narada'nın tavsiyesi üzerine, onlara Magi'yi Güneşin rahipleri olarak Krishna'nın sözde oğlu Samba tarafından inşa edilen bir tapınağa davet etmeleri talimatını veren Gauramukha ile görüştükleri gösterilirken, aslında ikincisinin çocuğu yoktu . . Bu konuda Puranalar, alegoriye rağmen tarihseldir ve Okültizm gerçekleri ifade eder.

Bhavishiya Purana'da anlatılıyor . Samba'nın Güneş (Surya) tarafından cüzamdan iyileştirildikten sonra bir tapınak inşa ettiği ve onu bu Tanrı'ya adadığı söylenir. Ancak tapınakta belirtilen ritüelleri yerine getirmek ve Tanrı için hediyeleri kabul etmek için dindar bir brahmin bulmak istediğinde, Narada - her çağda Puranalarda bulunan bakire Çileci - ona bunu yapmamasını tavsiye etti, çünkü Manu brahminleri yasakladı. dini ritüelleri gerçekleştirmek için ödeme almak. Bu nedenle, Samba'yı Gauramukha'ya (Beyaz Yüz), Purohita'ya veya Mathura kralı Ugrazena ailesinin rahibine, kimin arayacağını daha iyi söylemesi gereken kişiye gönderdi. Rahip, Surya'ya tapan Magi'yi bu görevi yerine getirmesi için davet etmesi için Samba'yı gönderdi. Ancak yaşadıkları yeri bilmediği için, Güneş'in kendisi olan Surya, Samba'yı tuzlu suyun ötesindeki Shaka-Dvipa'ya yönlendirir . Sonra Samba, onu Sihirbazlara vb. Aktaran Vishnu ve Krishna'nın taşıyıcısı Büyük Kuş Garuda'nın hizmetlerini kullanarak bir yolculuğa çıkar [724].

Öyleyse, 5000 yıl önce yaşamış olan Krishna ve her Döngüde (veya Irkta) enkarne olan Narada, ezoterik olarak Büyük Döngünün sembolü olan Garuda'yı saymazsak, bu alegorinin anahtarını verir; yine de Magi, Chaldea Magi'sidir ve kastları ve kültleri, en eski Atlantis'te, Shaka-Dvipa'da günahsız olarak doğmuştur. Tüm Oryantalistler, Shaka-Dvipa Magi'sinin ateşe tapan Parsilerin ataları olduğu konusunda hemfikirdir.

Onunla olan anlaşmazlığımız, her zamanki gibi, yüzlerce bin yıllık bir düşüşe veya dönemlere kadar, bu durumda yalnızca birkaç yüzyıla kadar olan şeylere dayanmaktadır; Narada ve Samba'ya rağmen, bu olayı yalnızca Parsilerin Gujirat'a uçuş gününe bağlarlar. Bu tamamen saçma, çünkü bu olay sadece çağımızın sekizinci yüzyılında gerçekleşti. Bhavishiya Purana'ya göre Sihirbazların Krishna'nın "oğlu" zamanında hala Shaka-Dvipa'da yaşadıkları doğrudur, yine de bu Kıtanın son kısmı - Platon'un "Atlantis'i" - bundan 6000 yıl önce yok oldu . Onlar "ölü" [338] Shaka-Dvip'ten Magi idi ve o günlerde Chaldea'da yaşıyorlardı. Yine, bu kasıtlı bir kafa karışıklığıdır.

Dördüncü Irk'ın ilk öncüleri Atlantisliler değildi, tıpkı daha sonra insan olan Asuralar ve Rakshasalar olmadıkları gibi. O günlerde, gelecekteki Atlantis Anakarasının büyük bölümleri hâlâ okyanus tabanının bir parçasıydı. Üçüncü Irk Kıtası dediğimiz Lemurya, o zamanlar devasa bir ülkeydi [725]. Dalgalarını günümüz Tibet, Moğolistan ve büyük Shamo çölü (Gobi) olarak bildiğimiz yerden geçiren iç denizden ayıran Himalayaların eteklerinden tüm bölgeyi kapsıyordu; Chittagong'dan batıya Hardwar'a ve doğudan Assam'a. Oradan, şimdi Güney Hindistan, Seylan ve Sumatra olarak bildiğimiz yerden güneye yayıldı; sonra, güneye doğru ilerlerken, sağ tarafında Madagaskar ve solda Tazmanya'yı kuşatarak, Antarktika Çemberi'ne birkaç derece ulaşmadan alçaldı; ve o zamanlar Ana Kıtada bir iç bölge olan Avustralya'dan, şu anda 26 ° güney enlemi ve 110 ° batı boylamında uzanan Rapa Nui'nin (Teapi veya Paskalya Adası) ötesinde Pasifik Okyanusu'na kadar uzanıyordu [726]. Bu iddia, kısmen de olsa bilim tarafından destekleniyor gibi görünüyor. Kıtaların yönü tartışılırken, sadece çıkarımlarla da olsa birkaç eski kıtadan söz edilirken, arktik altı kütlelerin genellikle meridyen yönünü takip ettiğine dikkat çekilir. Bunların arasında, kuzey ve güneye uzanan Madagaskar'ı içeren "Mascarene anakarası" ve "Svalbard'dan Dover Boğazı'na kadar uzanan, Avrupa'nın diğer bölgelerinin çoğu deniz yatağı iken" başka bir eski anakara yer alır [727]. Bu, şimdi kutup bölgelerinin başlangıçta İnsanlığın yedi beşiğinin en eski beşikleri olduğunu ve Üçüncü Irk sırasında İnsanlığın çoğunluğunun bu bölgedeki mezarı [ 339] olduğunu söyleyen okült öğretiyi doğrular. Lemurya daha küçük kıtalara ayrılmaya başladı. Açıklamalarda açıklandığı gibi, bu, dünyanın dönüş hızının azalmasından kaynaklanıyordu:

“Tekerlek normal hızında döndüğünde, uç noktaları [kutupları] orta Çemberi [ekvatoru] ile uyuşur, ancak daha yavaş dönüp her yöne salındığında, Dünya yüzeyinde büyük altüst oluşlar meydana gelir. Sular iki uca doğru akar ve orta Kuşak'ta [ekvatoral topraklar] yeni topraklar yükselirken, uçlardakiler sel nedeniyle Pralaya'ya girer.

Ve ilerisi:

"Böylece Çark [Dünya], sularının [gelgitlerinin] nefesi söz konusu olduğunda, Ayın Ruhu'na tabidir ve onun tarafından yönetilir. Büyük [Kök] Irkın [Kalpa] Çağının sonlarına doğru, Ay'ın [Babalar ve Pitris] hükümdarları daha güçlü bir şekilde çekmeye başlarlar ve böylece Çarkı Kemeri etrafında düzleştirirler; bazı yerlerde alçalıp bazı yerlerde yükseldiğinde ve bu yükseliş en uç noktalara [kutuplara] vardığında, yeni topraklar yükselecek ve eskiler çekilecek.

Yukarıdakilerin anlamını anlamak için astronomik ve jeolojik çalışmaları okumak yeterlidir. Bilim adamları - modern uzmanlar - gelgitlerin gezegendeki kara ve suyun jeolojik dağılımı üzerindeki etkisini belirlediler ve okyanusların yer değiştirmesinin yanı sıra kıtaların ve yeni toprakların buna karşılık gelen çökmesi ve yükselişini kaydettiler. Bilim bunun periyodik olarak olduğunu biliyor ya da bildiğini düşünüyor [728]. Prof. Todd , Dünya'nın ilk kabuğunun oluşumuna kadar bir dizi salınımın izini sürebileceğine [729]inanıyor . Bu nedenle, bilimin Ezoterik ifadeyi doğrulaması kolay görünüyor. Bu konuyu Addenda'da daha geniş bir şekilde ele alacağız .

Ezoterik Budizm'deki birkaç kelimeden, sular altında kalan "eski kıtaların" yeniden yükseleceğini anlayan bazı Teosofistler, "Atlantis yükseldiğinde nasıl olacak?" Bu biraz yanıltıcı. Aynı şekilde, Atlantis'in aynı su basmış toprakları yeniden yükselseydi, o zaman gerçekten de yüzyıllar boyunca çorak kalırlardı . Ancak Atlantik [340] okyanusun dibi şimdi 5.000 fitle kaplı olduğundan. derin tebeşir tabakaları ve bu tabakalaşma devam ediyor - aslında yeni bir "tebeşir oluşumu" tabakalaşması - o zaman Yeni Kıta'nın ortaya çıkışı sırasında jeolojik sarsıntıların ve deniz yatağının yükselmesinin kullanılmaması için hiçbir neden yok bu tebeşir herhangi bir dağ oluşturacak 5000 футовve diğer 5000 yüzeye çıkmayacaktır. Irksal felaketler, kırk gün süren Nuh Tufanı değil - Bombay musonu gibi bir şey.

Modern yazarların Atlantis ve Lemurya olarak adlandırdıkları güçlü kıtaların dönemsel çöküntüleri ve ortaya çıkışlarının kurgu olmadığı, tüm kanıtların bir araya toplandığı bölümde kanıtlanacak. En eski, arkaik Sanskritçe eserler bu iki Kıtaya yapılan göndermelerle doludur. Yedi kutsal adadan (Dvipa) , dünyanın en eski astronomik eseri olan Surya Siddhanta'da ve "enkarnasyonu" Prof. Weber Batlamyus'ta keşfedildi! Yine de, bizim yaptığımız gibi, bu "Kutsal Adalara" Atlantis demek bir hatadır; çünkü Hindu Kutsal Kitaplarındaki diğer her şey gibi, birçok şeye atıfta bulunurlar. Swayambhuva Manu'nun oğlu Priyavrata'nın yedi oğluna bıraktığı miras, bu adalardan bir veya ikisi komşularının batmasından sağ çıkıp sonraki yüzyıllarda anakarası olan Atlantislilerin sığınağı haline gelse de Atlantis değildi . battı. İlk olarak Vishnu Purana'da Parasara tarafından bahsedilen bu yedi ada, daha sonra açıklanacak olan Ezoterik Doktrine aittir. Bu bağlamda, yedi Adanın tümü içinde, Jambu- Dvipa (bizim Küremiz) dünyevi olan tek adadır. Puranalarda , Meru'dan Kuzey Bölgesi'nden her söz, o İlkel El Dorado ile ilişkilendirilir, o zamanlar Anakara olan ve şimdi keşfedilmemiş sonsuz bir buz çölü gördüğümüz yerde manolyalar açan Kuzey Kutbu bölgesi. Bilim, Svalbard'dan Dover Boğazı'na kadar uzanan "eski bir Kıta"dan söz eder. Gizli Öğreti, en eski jeolojik dönemlerde bu bölgelerin, bir ucu doğuda Kuzey Cornwall'dan çok daha kuzeyde uzanan ve Grönland'ı içeren at nalı şeklindeki anakaranın bir parçası olduğunu iddia ediyor. Bering Boğazı, bir iç kara parçası gibi ve doğal dağılımıyla güneye, o günlerde yarım dairenin alt eğrisinin hemen altında olması gereken Britanya Adalarına iniyordu. Bu Kıta, Lemurya'nın ekvator kısımlarının çökmesiyle eş zamanlı olarak yükseldi. Yüzyıllar sonra, Lemurya'nın bazı kalıntıları okyanusların yüzeyinde yeniden ortaya çıktı [341] . Bu nedenle, gerçeklerden ayrılmadan Atlantis'in yedi büyük Kıta Adasının bir parçasını oluşturduğu söylenebilir, çünkü Dördüncü Irk, Lemurya'dan geriye kalanları ele geçirdi ve adalara yerleşerek onları kendi bölgelerine dahil etti. topraklar ve kıtalar , yine de bu çalışmada daha eksiksiz ve daha kesin bir açıklama yapılmaya çalışılırsa, ayrım işaret edilmeli ve açıklanmalıdır. Böylece Paskalya Adası da, ülkelerinde meydana gelen felaketten kaçarak Lemurya'nın bu kalıntısına yerleşen, ancak daha sonra volkanik patlama ve lav tarafından yok edildiğinde orada yok olmak üzere bazı Atlantisliler tarafından alındı. Bu, bazı coğrafyacılar ve jeologlar tarafından bir masal olarak kabul edilebilir, ancak okültistler için tarihtir . Bilim aksini kanıtlamak için ne biliyor?

. yılında Basel'de yayınlanan ve içinde Amerika adının ilk kez geçtiği harita ortaya çıkana kadar , 1522 гHindistan'ın Hindistan'ın bir bölümünü oluşturduğu varsayılmıştı ... Bilim ayrıca, var olduğuna dair çılgın hipotezi onaylamayı da reddediyor. Hattın bir ucunda Hindustan yarımadasının ve diğer ucunda Güney Amerika'nın bir adalar ve kıtalar kuşağıyla birbirine bağlandığı zaman. Tarihöncesinin Hindistan'ı... iki Amerika kıtasıyla iki kat bağlantılıydı. Ammianus Marcellinus'un "Yukarı Hindistan'ın Brahmanları" olarak adlandırdığı atalarının toprakları, Keşmir'den (şimdiki) Shamo çölüne kadar uzanıyordu. Kuzeyden gelen bir yaya daha sonra - ayaklarını zar zor ıslatarak - Mançurya üzerinden, gelecekteki Tatar Boğazı üzerinden Alaska Yarımadası'na ulaşabilirdi. Kuril ve Aleut Adaları; diğer bir gezgin ise güneyden başlayarak kanoyla donatılmış Siyam'ı geçerek Polinezya adalarını geçerek Güney Amerika anakarasının herhangi bir yerine ulaşabilirdi [730].

Bu, materyalistlerin ve şüphecilerin gözünde oldukça şüpheli bir otorite olan bir Öğretmenin sözlerinden kaydedildi. Ama burada onların sürülerinden biri ve aynı tüylere sahip bir kuş var, Ernst Haeckel, ırk dağılımında yukarıdaki ifadeyi neredeyse kelimesi kelimesine doğruluyor .

"Görünüşe göre, bu ilkel insanların yakın akraba maymunlardan evriminin , nezle [!!] türünün Güney Asya'da ya da Doğu Afrika'da aranması gerektiği [bu arada, Üçüncü Irk'ın çiçek açması sırasında] veya Lemurya'da bile yoktu. En eski kıta olan ve şimdi Hint Okyanusu'nun suları altında kalan ve günümüzde Asya'nın güneyinde yer alan Lemurya, bir yandan doğu yönünde Yukarı Hindistan'a ve Sunda adasına, diğer yandan da doğu yönünde uzanıyordu. diğeri, batıda Madagaskar ve Afrika'ya kadar. [731].

Bahsettiğimiz çağda, Lemurya anakarası çoktan birçok yerde parçalanmış ve yeni ayrı Kıtalar oluşturmuştur. Bununla birlikte, o zamanlar ne Afrika ne de Amerika, hele Avrupa yoktu; hepsi hala okyanusun dibindeydi. Ayrıca, Cis-Himalaya bölgeleri denizlerle kaplı olduğu için Asya'mızdan çok az şey vardı, ancak bunların ötesinde, şimdi Grönland, Doğu ve Batı Sibirya olarak adlandırılan ülkeler olan Shweta-Dvipa'ya ait "lotus yaprakları" uzanıyordu. bir zamanlar Hint, Atlantik ve Pasifik Okyanusları üzerinde hüküm süren ve yükselen, şimdi son sarsıntı son kalıntılarını yutana kadar yavaş yavaş birer birer kaybolan devasa adalardan oluşuyordu. Örneğin Paskalya Adası, Üçüncü Irk'ın en eski uygarlığına aittir. Kuzey kutbundaki selin Champlain döneminde ani bir volkanik patlama ve okyanus tabanının yükselmesi, Arkaik Çağların bu küçük kalıntısını - geri kalanıyla birlikte battıktan sonra - tüm heykelleri ve volkanıyla sağlam bir şekilde kaldırdı ve öylece kaldı. Lemurya'nın varlığına tanık Bazı Avustralya kabilelerinin Üçüncü Irk'ın son torunları olduğu söylenir.

Bunda da yine materyalist bilim tarafından bir dereceye kadar doğrulanmış bulunuyoruz. Blumenbach'ın kahverengi ya da Malay ırkından ve Avustralyalılar ile Papualılardan söz eden Haeckel şöyle diyor:

"Bu sonuncular ile Polinezya'nın yerlileri arasında pek çok benzerlik var, görünüşe göre bir çağda devasa ve bölünmez bir anakara oluşturan bu Avustralya adalar kümesi " [732].

ve batıya, şimdi Amerika'nın uzandığı yere kadar uzanıyordu . Gerçek Avustralya bunun sadece bir parçasıydı ve ona ek olarak, Pasifik Okyanusu'nun yüzeyinde burada burada hayatta kalan birkaç ada ve yine ona ait olan geniş bir Kaliforniya şeridi var. Haeckel'in fantastik eseri Pedigree of Man'da şu şekilde düşünmesi oldukça eğlenceli :

"Günümüzün Avustralyalıları, ilkel insan ırkının bu ikinci kolunun neredeyse hiç değişmemiş [?!] doğrudan torunları olarak... insan çocukluğunun bu beşiğinden kuzeye, ilk başta esas olarak Asya'ya yayıldılar ve görünüşe göre onlar diğer tüm düz saçlı insan ırklarının atalarıydı ... saçları küçük bukleler halinde olan diğeri, kısmen batıya [yani Afrika'ya ve doğuya, Yeni Gine'ye, olduğu gibi dedi, o zamanlar henüz yoktu] ... Diğer düz saçlılar daha da Kuzeye, Asya'ya yayıldı ve... nüfuslu Avustralya [733].

Öğretmenlerden birinin yazdığı gibi:

Avustralya'mızın [734]bazı düz kafalı yerlilerinde görebilirsiniz . "

343] Ama onlar Üçüncü Irk'ın yedinci alt ırkının sonuncusudur. Prof. Haeckel'in de bir rüyası olmalı ve bir kez de olsa gerçek bir vizyonu vardı!

Bu dönemde, dünyanın en eski halkları olarak kabul ettiğimiz - şimdi sırasıyla Ari Hindular, Mısırlılar ve eski Persler ve bir yanda Keldaniler ve Fenikeliler olarak adlandırılan - atalarının ilk ortaya çıkışlarının izlerini aramalıyız. diğeri Bu halklar, İlahi Hanedanlar, yani o zamanlar olduğu gibi ölümlü insandan yalnızca fiziksel görünümüne sahip olan, ancak Yüksek Alemlerden Varlıklar olan ve uzun Manvantaras'tan sonra bizim kendi Alemimizden daha cennetsel olacak olan Krallar ve Hükümdarlar tarafından yönetiliyordu. . Elbette, şüphecileri bu tür Varlıkların varlığını kabul etmeye zorlamak boşunadır. En büyük gururları , Catharrinids olarak bir jenerik isme sahip olma haklarını kanıtlamakta yatar; bu gerçeği, Os sacrum'larının bitişiğindeki belirgin koksiksten, yeterince uzun olsaydı, neşeyle ve sürekli olarak onuruna sallayacakları o ilkel kuyruktan belirlemeye çalışırlar. onun şanlı kaşifi. Hıristiyanlar kuyruksuz Adem'lerine ne kadar bağlıysa onlar da maymun atalarına o kadar sadık kalacaklar. Ancak Gizli Öğreti, Teozofistlere ve Okült Bilimler öğrencilerine bu konuda doğru yolu gösterir.

gerçek bir insan ırkının ilk temsilcileri olarak kabul edersek , o zaman Haeckel'in "ilkel insanların evrimi ... Güney Asya'da ya da ... Lemurya'da gerçekleşti " varsayımı - Afrika hakkında hem Doğu hem de Batı söz konusu değil - tam olarak değilse de oldukça doğru. Bununla birlikte, kesin olmak gerekirse, Pitris'in bedenlerinden İlk Irk'ın evriminin, tek (o zamanlar) Dünya üzerinde, Kuzey Kutbu yakınlarındaki tamamen uzak yedi bölgede gerçekleştiği söylenmelidir. Üçüncü Yarış da aynı şekilde gerçekleşti. Bering Boğazı ve o zamanlar Orta Asya'daki kuru topraklar da dahil olmak üzere az önce tarif edilen kuzey bölgelerinde, kutup bölgelerinde bile iklimin yarı tropik olduğu ve gelişmekte olan fiziksel insanın ilkel ihtiyaçlarına mükemmel bir şekilde uyarlandığı zamanlarda başladı. Bununla birlikte, bu bölge, insanın ortaya çıkışından bu yana, sırayla ya donmuş ya da tropik hale gelmiştir. Yorumlar bize, Üçüncü Irk'ın şu durumlarda gelişiminin orta noktasına yakın olduğunu söylüyor:

“Tekerleğin ekseni eğik. Güneş ve ay artık O Zaman-doğan'ın bu kısmının başlarının üzerinde parlamıyordu; insanlar karı, buzu ve donu tanıdı; ve insanlar, bitkiler ve hayvanların boyları küçüldü. Ölmeyenler ise [735]boyları ve akılları itibariyle küçük çocuklar gibi kaldılar. Bu üçüncü Pralaya Ras'dı [736]. "

Bu, yine, dünyamızın, Irkların pari passu'suna eşlik eden yedi periyodik ve tam yer değiştirmeye tabi olduğu anlamına gelir. Çünkü Kutsal Öğreti, bu Tur sırasında Dünya'nın Ekseninin eğimindeki bir değişikliğin neden olduğu yedi dünyevi Pralaya'nın meydana gelmesi gerektiğini söyler. Belirlenen zamanda işleyen bir yasadır ve bilimin sandığı gibi körü körüne değil, Karma Yasası ile tam uyum ve uyum içindedir. Okültizmde bu Acımasız Yasaya "Büyük Denge" denir. Bilim, her zaman bu iniş çıkışların eşlik ettiği eksenin yönündeki değişikliklerin yanı sıra, iklimsel değişimleri üreten neden konusundaki cehaletini kabul ediyor. Aslında bilim, eksen kaymalarından hiç de emin görünmüyor. Ve bunları açıklayamadığı için, bu ani değişiklikleri ve bunlara eşlik eden sonuçları tek başına rasyonel olarak açıklayabilen Karmik Yasanın bilge elini kabul etmektense, eksen kayması fenomenini tamamen reddetmeye hazırdır. Bilim bunları çeşitli ve az çok fantastik teorilerle açıklamaya çalışmıştır; bunlardan biri, M. de Boucheporn'un hayal gücüne göre, Dünyamızın Kuyrukluyıldız ile ani çarpışması olacaktır; bu, tüm jeolojik bozulmaların nedeni olacak bir çarpışmadır. Ancak , Fohat'ın herhangi bir kuyrukluyıldıza değer olduğu ve buna ek olarak Evrensel Zihnin Rehberi olduğu gerçeğini göz önünde bulundurarak, Ezoterik açıklamalarımıza bağlı kalmayı tercih ediyoruz.

Böylece, Vaivaswat Manu'nun İnsanlığının bu dünyada ortaya çıkışından bu yana, eksenin eğimi ile ilişkili bu türden dört bozulma zaten gerçekleşti. Eski Kıtalar - ilki hariç - okyanuslar tarafından yutuldu, başka karalar ortaya çıktı ve daha önce bulunmadığı yerlerde devasa sıradağlar yükseldi. Küre'nin yüzeyi her seferinde tamamen değişti; "en uygun" halkların ve ırkların deneyimi, zamanında yapılan yardımla doğrulandı; uyumsuz - başarısız - Dünya yüzeyinden süpürülerek yok edildi. Böyle bir seçim ve geçiş, sanılabileceği gibi, gün doğumu ve gün batımı arasında gerçekleşmez, ancak yeni evin düzene girmesi birkaç bin yıl alır.

Alt-ırklar, tıpkı onların yan dalları veya ırksal aileleri gibi benzer arınma süreçlerine tabidir. Astronomi ve matematiği iyi bilen [345] geçmişin alacakaranlığına ve gölgelerine baksın. Halkların ve ulusların tarihi hakkında bildiklerini gözlemlemesine ve not etmesine izin verin ve bunların sırasıyla yükseliş ve düşüşlerini astronomik döngüler olarak bilinen şeyle - özellikle de 25.868 güneş yılımıza eşit olan Yıldız (Sideral) Yılı ile karşılaştırsın [737]. O zaman gözlemci en ufak bir sezgiye sahipse, halkların mutluluk ve talihsizliklerinin bu Yıldız Döngüsünün başlangıcı ve sonu ile ne kadar yakından bağlantılı olduğunu görecektir. Okültist olmayan kişinin dezavantajlı durumda olacağı doğrudur, çünkü dayandırabileceği çok uzak bir veriye sahip olmayacaktır. Hiçbir şey bilmiyor ve kesin bilim ona yaklaşık 10.000 yıl önce ne olduğunu söylemiyor; ama yine de bazı verileri bilmekle ya da -eğer tercih ederse- yaklaşık 16.000 yıl önce bildiği modern ulusların her birinin kaderi hakkında tahminlerde bulunmakla rahatlayabilir. Söylediklerimizin anlamı açıktır. Her Sideral Yılı, ekvator zodyak takımyıldızları boyunca dönerken ekinokslardan başlayarak, tropikler her dönüşte kutuptan dört derece uzaklaşır. Bu nedenle, her astronom şu anda dönencenin ekvatordan yalnızca yirmi üç derece artı (yarım dereceden az) uzaklıkta olduğunu bilir. Bu nedenle, Yıldız Yılı'nın bitiminden önce iki buçuk derece daha koşması gerekiyor. Bu, genel olarak insanlığa ve özel olarak uygar ırklarımıza yaklaşık 16.000 yıllık bir gecikme sağlar.

Üçüncü Irk'ın (Lemuryalılar) büyük Tufanı'ndan sonra, Yorum otuz üç'ün bize söylediği gibi:

“İnsanların boyu önemli ölçüde küçüldü ve yaşam beklentileri kısaldı. Tanrısallık açısından düştüler ve hayvan ırklarına karışmaya başladılar ve devlerle ve cücelerle [kutup bölgelerinden bir cüce ırkı] evliliğe girdiler ... Birçoğu ilahi, oldukça yasadışı bilgi edindi ve gönüllü olarak Sola girdi. Yol.

Böylece Atlantisliler de yıkıma, ölüme yaklaşmaya başladılar. Bu dördüncü yıkımı meydana getirmek için kaç jeolojik dönem gerçekleşti , kim söyleyebilir! Ama bize söylenen:

_____

346]

İSTASYON XI. - Devam .

44. BÜYÜK GÖRÜNTÜLER [738], VÜCUTLARININ BÜYÜKLÜĞÜ (a) DOKUZ YATIS BOYUNCA KADAR OLDU [739]. İÇ YANGINLAR BABALARININ DÜNYASINI YOK ETTİ [740]. SU DÖRDÜNCÜSÜNÜ TEHDİT ETTİ[741] (B).

a) Şunu belirtmek gerekir ki, anakaranın kuşkusuz sular altında kalan kısmı olan Paskalya Adası'nda ve yüzyıllardır sular altında kalmış bir bölge olan Gobi'nin eteklerinde bulunan devasa heykellerin çoğu, yirmi ila otuz fit yüksekliğinde. Cook'un Paskalya Adası'nda bulduğu heykellerin neredeyse tamamı yirmi yedi fit yüksekliğinde ve omuzda sekiz fit idi [742]. Yazar, şu anda bu heykellerden birkaçına ev sahipliği yapan British Museum'un büyük yetkililerinden birinin belirttiği gibi, modern arkeologların "bu heykellerin çok eski olmadığına" karar verdiklerinin oldukça farkında. Ancak bu, modern bilimin fazla ağırlık taşımayan keyfi kararlarından biridir.

Bize, Lemurya'nın yer altı yangınlarında ölmesinden sonra, insanların boylarının sürekli olarak küçülmeye başladığı - fiziksel düşüşlerinden sonra başlayan bir süreç - ve nihayet, birkaç milyon yıl sonra, altı, yedi fit ve şimdi, daha eski Asya ırkları, azalmaya devam ediyor ve altı değil beş fite yaklaşıyor. Pickering'in gösterdiği gibi, Malaya ırkı (Dördüncü Kök Irkın bir alt ırkı) arasında tuhaf bir boy farkı vardır; Tahiti, Samoa ve Tonga adalarının sakinleri gibi Polinezya ailesinin üyeleri, insanlığın geri kalanından daha uzundur; ancak Hindu kabileleri ve Hint-Çin ülkelerinin sakinleri şüphesiz genel düzeyin altındadır. Bu kolayca açıklanabilir. Polinezyalılar hayatta kalan en eski alt ırklara, diğerleri en geç ve en geçici kitleye aittir. Tıpkı Tazmanyalıların artık tamamen ortadan kaybolması ve Avustralyalıların sırayla hızla yok olması gibi, diğer eski ırklar da yakında onu takip edecek.

b) Bu kayıtlar nasıl tutulabilir? bize soracaklar Hindular tarafından Zodyak bilgisi bile, Yunanlılar onu ülkelerine getirmeden önce Ari Hinduların bu konuda hiçbir şey bilmedikleri sonucuna varan yardımsever ve bilgili Oryantalistlerimiz tarafından inkar edilmektedir. Bu haksız iftira, Bayi [347] tarafından ve dahası açık delillerle yeterince çürütülmüştür ve bu nedenle çok fazla ek çürütmeye gerek yoktur. Mısır Zodiac'ı [743]üç buçuk Yıldız Yılı'nı -ya da yaklaşık 87.000 yılı- kapsayan kayıtların tartışılmaz kanıtlarını elinde tutarken, Hindu hesaplamaları bu türden neredeyse otuz üç yılı ya da 850.000 yılı kapsar. Mısırlı rahipler, Herodot'a önce Dünya Kutbu ile Ekliptik Kutbu'nun çakıştığı konusunda güvence verdiler. Ancak Sphinxiad'ın yazarının belirttiği gibi :

"Bu sefil kararmış Hindular, [Asya'daki son yerel] selden veya Terör Çağı'ndan bu yana 25.000 yıl boyunca on kez astronomi bilgisi kaydettiler."

, Aryanların tarihi hafızasındaki ilk Büyük Tufan zamanından gözlemler kaydettiler - 850.000 yıl önce Atlantis'in son kısımlarını batıran tufan. Bundan önce gelen seller, elbette tarihsel olmaktan çok gelenekseldir.

Lemurya'nın batışı ve değişimi neredeyse Kuzey Kutup Dairesi'nde (Norveç) başladı ve Üçüncü Irk, Lanka'da ya da Atlantislilerle birlikte Lanka haline gelen yerde kaderini sona erdirdi. Şimdi Seylan olarak bilinen kalan küçük kısım, eski Lanka'nın kuzey platosuyken, Lemurya döneminde bu adı taşıyan devasa ada, daha önce tarafımızdan tanımlanan devasa Kıta idi. Öğretmenlerden birinin dediği gibi:

“Jeologlarınız, keşfettikleri ve ölçtükleri kıtaların altında ... ölçülemez veya daha doğrusu ölçülmemiş okyanus diplerinin derinliklerinde, diğer ve çok daha eski kıtaların gizli olabileceği fikrine neden izin vermiyorlar? jeolojik olarak hiç araştırılmamış; ve bir gün gerçek teorilerini tamamen çürütebileceklerini? Lemurya ve Atlantis gibi bugünkü kıtalarımızın da birkaç kez battığını ve yeniden ortaya çıkıp yeni insanlık ve medeniyet gruplarına barınak sağlamak için zamanları olduğunu neden kabul etmeyelim? ve bir sonraki afetteki ilk güçlü jeolojik yükselişte, her Turun başından sonuna kadar meydana gelen bir dizi periyodik afette, zaten yozlaşmış olan kıtalarımız batmayacak, Lemurya ve Atlantis ise yeniden yükselecek [744].

aynı olmayacak . Ancak burada açıklamak gerekiyor. Kuzey Lemurya'nın varlığına dair teori herhangi bir utanca neden olmamalıdır. Bu büyük Kıtanın Atlantik Okyanusu'nun kuzeyinde devam etmesi, kayıp Atlantis'in yeri hakkında çok yaygın olarak kabul edilen görüşlerle zerre kadar çelişmez, çünkü bir görüş diğerini doğrular. Üçüncü Kök-Irk'ın beşiği [348] olarak hizmet eden Lemurya'nın yalnızca Pasifik ve Hint Okyanuslarında geniş bir alanı kaplamakla kalmayıp, Madagaskar'ın ötesinde bir at nalı şeklinde Güney Afrika (o zamanlar) çevresinde uzandığına dikkat edilmelidir . oluşumu sürecinde sadece ihmal edilebilir bir kısmı), Atlantik Okyanusu üzerinden Norveç'e. Jeologlar tarafından eski büyük nehrin kaynağı olarak kabul edilen, İngiltere'deki Wildon adlı büyük tatlı su kütlesi, İkinci Çağ'da kuzey Lemurya'yı kurutan ana nehrin yatağıdır.

Gerçekten de geçmişte bu nehrin varlığı bilimsel bir gerçektir, ancak bilimin taraftarları Orta Çağ'ın Kuzey Lemurya'sının varlığını kendi verilerinden anlaşıldığı gibi kabul etme gereğini görüyorlar mı? Profesör Berthold Siemann, yalnızca böylesine güçlü bir kıtanın varlığının gerçekliğini kabul etmekle kalmadı, aynı zamanda Avustralya ve Avrupa'yı başlangıçta aynı kıtaya ait parçalar olarak kabul etti - böylece daha önce belirtilen tüm "at nalı" doktrinini doğruladı. Konumumuzla ilgili olarak , Atlantik Okyanusu havzasında 1,5 m yüksekliğinde 9000 футовve Britanya Adaları yakınlarındaki bir noktadan iki veya üç bin mil güneye doğru uzanan yüksek bir sıradağın ilk olarak Güney Amerika, daha sonra güneydoğu yönünde Afrika Sahiline doğru devam etmek için neredeyse dik açılarda yön değiştirir ve buradan güneye Tristan d'Acuña'ya devam eder. Bu sırt, Atlantik kıtasının bir kalıntısıdır ve daha fazla izini sürmek mümkün olsaydı, o zaman su altında, at nalı şeklinde, Pasifik Okyanusu'ndaki daha eski bir kıta ile bir bağlantı noktasının varlığı gerçeği [745], kurulacaktı.

Lemurya'nın Atlantis bölümü, genellikle Atlantis olarak bilinen şeyin jeolojik temeliydi, ancak bu, Dördüncü Kök Irk'ın özel ihtiyaçlarını karşılamak için yükseltilmiş tamamen yeni bir kara kütlesi olarak değil, Lemurya'nın Atlantis uzantısının bir gelişimi olarak görülmelidir. Irkın evriminde olduğu gibi, kıta kütlelerinin yer değiştirmesi ve yer değiştirmesi durumunda da, eski düzenin sınırını ve yeni bir düzenin başlangıcını belirleyecek kesin ve net bir çizgi çizmek imkansızdır. Doğal süreçlerdeki sıra asla bozulmaz. Böylece, Dördüncü Irkın Atlantislileri, kabaca şu an Atlantik Okyanusu'nun ortasının olduğu bir toprak parçası üzerinde toplanmış, Üçüncü Irk'ın az sayıda insanından, kuzey Lemuryalılardan geliyordu. Kıtaları, zamanla yükselen ve sonunda Atlantis ırkı olarak bilinen büyük Irkın gerçek meskeni haline gelen birçok ada ve yarımadadan oluşan bir kümeden oluşuyordu. Bu eğitim tamamlandıktan sonra, çok açıktır ve en yüksek okült Otorite temelinde belirtildiği gibi:

349]

"Lemurya, Atlantik Kıtası ile Avrupa'nın Amerika ile olduğu kadar karıştırılmamalıdır" [746].

Yukarıdakiler, ortodoks bilim tarafından bu kadar gözden düşmüş bir kaynaktan geldiği için, o zaman, elbette, az ya da çok başarılı bir kurgu olarak kabul edilecektir. İçindeki tüm ifadelerin katı bilimsel gerçeklerin ötesine geçmemesine rağmen, Donnelly'nin daha önce bahsedilen yetenekli çalışması bile dikkate alınmıyor. Ama gelecek için yazıyoruz. Bu yöndeki yeni keşifler, Asyalı filozofların tarih dahil jeoloji, etnoloji gibi bilimlerin Tufan öncesi yüzyıllar önce yaşamış halklar tarafından incelendiği yönündeki iddialarını haklı çıkaracaktır. Gelecekteki "bulgular", Taine ve Renan gibi zeki zihinlerin mevcut gözlemlerinin doğruluğunu teyit edecektir. İlki, Mısırlılar, Hindistan'ın Aryanları, Kildaniler, Çinliler ve Asurlular gibi arkaik halkların uygarlığının "binlerce yüzyıl" süren önceki uygarlıkların bir sonucu olduğunu kanıtlarken, ikincisi , Renan [747], gerçek şu ki:

“Mısır en başından beri bize olgun, yaşlı ve efsanevi ve kahramanlık dönemlerinden tamamen yoksun, sanki ülke gençliği hiç tanımamış gibi görünüyor. Uygarlığının emekleme dönemi yoktur ve sanatı arkaik bir döneme aittir. Antik Monarşi uygarlığı bebeklikten başlamadı. O zaten olgundu [748]. "

Bu prof. R. Owen şunları ekliyor:

Menes'ten önce bile medeni ve yönetilen bir Topluluk olarak listelenmiştir ."

Ve Winchell şunu belirtir:

“Menes döneminde Mısırlılar zaten uygar ve kalabalık bir halktı. Manetho bize, ilk Kral Menes'in oğlu Athotis'in Memphis sarayını yaptırdığını söyler; ve bir doktor olduğunu ve anatomi üzerine kitaplar bıraktığını ."

Euterpe'de (CXLII) yazan Herodotus'un, Mısır rahiplerinin kayıtlı tarihinin kendisinden 12.000 yıl öncesine kadar gittiğine dair iddiasına inanırsak, bu oldukça doğaldır . Ancak Lemurya Dönemi'nden bu yana geçen milyonlarca yılın yanında 12.000 yıl, hatta 120.000 yıl ne anlama geliyor? Bununla birlikte, ikincisi, büyük antik çağına rağmen tanıksız bırakılmadı. Lemuryalıların büyümesi, gelişmesi, sosyal ve hatta politik yaşamının tam kayıtları Gizli Tarihler'de korunmaktadır. Ne yazık ki onları okuyabilen çok az kişi var; ve yine de anlayabilenler, sembolizminin yedi anahtarına aşina olmadıkça [ 350] dili anlayamayacaklar . Çünkü Gizli Öğreti anlayışı, Yedi İlim anlayışına dayanmaktadır; ve bu bilimler, Gizli Kayıtların zahiri metinlere yedi farklı uygulamasında ifadesini bulur. Bu nedenle, oldukça farklı yedi Temsil düzleminde düşünme yollarında ustalaşmalıyız. Her metin aşağıdaki bakış açılarından biri için geçerlidir ve açıklanmalıdır:

1. Gerçekçi Düşünce Planı.

2. İdeal Sunumun Planı.

3. Tamamen İlahi veya Spiritüel planlayın.

Düzlemlerin geri kalanı, ortalama bilincin, özellikle de materyalist zihnin bilincinin, sıradan deyimlerle simgelenebileceklerini bile kabul edemeyecek kadar üzerindedir. Eski dinsel metinlerin hiçbirinde tamamen mitik bir unsur yoktur ; ancak orijinal sunumun temelini oluşturan düşünme biçimini bulmak ve yorumlamada mümkün olduğu kadar yakından takip etmek gerekir. Çünkü arkaik düşünce yöntemi simgeseldir: daha sonraki, ama çok eski bir düşünce yönteminde simgeseldir; alegorik veya alegorik; hiyeroglif veya logogramatik, ikinci yöntem en zor olanıdır; Çince'de olduğu gibi her harf bir kelimenin tamamını temsil eder. Bu nedenle, Vedalar'daki , Ölüler Kitabı'ndaki ve bir dereceye kadar İncil'deki hemen hemen her özel isim bu tür logogramlardan oluşur. Okült dini logografinin gizemine inisiye olmayan hiç kimse, onu oluşturan her harfin anlamında ustalaşmadan önce herhangi bir eski pasajdaki bir ismin anlamını bilmekle övünemez. Ortodoks sembolizmdeki bilgisi ne kadar büyük olursa olsun - yani güneş mitinin ve cinsel kültün eski rutininden asla çıkamayan sembolizmde - inisiye olmayan bir düşünürden nasıl beklenebilir? bilim adamı perdenin ardındaki gizeme nüfuz edebilmek için mi? Ölü bir mektubun kabuğu veya kabuğuyla uğraşan ve kendisini çıplak, sözlü sembollerin sürekli değişen dönüşümünü parçalara ayırmaya adayan kişi, modern mitologların fantezisinin ötesine geçmeyi asla bekleyemez.

Böylece, Vaivasvata, Xisuphrus, Deucalion, Nuh, vb. - Dünya Tufanlarının evrensel, kısmi, astronomik veya coğrafi tüm ana figürleri - hepsi adlarında bu olaya yol açan neden ve sonuçların kayıtlarını gösterir. keşke bu isimleri tam olarak çözebilsek. Tüm bu Tufanlar, Doğa'da meydana gelen olaylara dayanır ve bu nedenle bunlar, varlığın diğer ve daha yüksek planlarındaki ahlaki bir olayın tarihsel kayıtlarıdır -ister yıldızsal, ister jeolojik 351] veya hatta sadece alegorik olsun. Stanzaların alegorik karakterinin getirdiği uzun açıklama sürecinde bunun artık yeterince kanıtlandığına inanıyoruz.

"Jack the Giant the Conqueror"dan daha bilimsel olduğu iddia edilen bir eserde dokuz yatis veya yirmi yedi fit boyunda bir ırktan bahsetmek biraz alışılmadık bir görevdir. Kanıtın nerede? yazara sor Tarihte ve efsanelerde - cevaplıyoruz. Eski zamanlarda devlerin ırkı hakkındaki efsaneler evrenseldir; sözlü ve yazılı halk destanında bulunurlar. Hindistan'ın Danavaları ve Daityaları vardı; Seylan'ın Rakshasa'ları vardı; Titanlarının Yunanistan'ı; Mısır kahramanları Colossi; İzdubarlarının Chaldea'sı (Nimvrod); kötü şöhretli Anakim devleriyle [749]birlikte Moab diyarından Emimlerinin Yahudileri . Musa, yatağı dokuz arşın uzunluğunda ( ve 4 дюйма) ve dört genişliğinde [750]bir kral olan Og'dan 15 футовve Golyat "altı arşın ve bir karış" (veya 10 libre ve 7 d.) olan bir kraldan bahseder.

Herodotus, Diodorus Siculus, Homer, Pliny, Plutarch, Philostratus, vb. tarafından bize bırakılan "vahiyler" ile tanıklıklar arasında var olan tek tutarsızlık, putperestlerin sadece masalsı zamanlarda ölen devlerin iskeletlerinden bahsetmelerine rağmen, bazılarının şahsen gördüğü kalıntılar , İncil yorumcuları, utanmadan, jeoloji ve arkeolojinin Musa'nın zamanında birçok ülkede bu tür devlerin yaşadığına inanmasını talep ediyor; Yahudilerin önünde çekirge gibi ve sanki hepsi Yeşu ve Davut'un günlerinde yaşıyormuş gibi devler. Ne yazık ki, kendi kronolojileri bununla çelişiyor. İkincisi ve devler arasında seçim yapmak zorunda kalacaklar.

Batık Kıtaların ve orada yaşayan devasa insanların birkaç yüce tanığı daha var. Arkeoloji, "ne anlama geldiklerini" merak etse de, bu gizemi çözmeye hiçbir zaman çalışmadı. Paskalya Adası'nın daha önce bahsettiğimiz heykellerini bir yana bırakırsak, Bamiyan'ın yakınlarında hâlâ dokunulmadan yükselen devasa heykellerin hangi döneme ait olduğunu sorabiliriz. Arkeoloji, her zamanki gibi, onları Hıristiyanlığın ilk yüzyıllarına atfeder ve elbette diğer birçok durumda olduğu gibi bunda da yanılıyor. Birkaç kelimelik açıklama, okuyucuya Paskalya Adası ve Bamyan'daki heykellerin nasıl olduğunu gösterecek. İlk önce ortodoks bilimin onlar hakkında ne bildiğini inceleyeceğiz:

Güney Amerika kıyılarından 12 мильıssız bir kara parçası ... uzunluğu yaklaşık 2000 миль., genişliği dört ... tam merkezinde 1050 fitlik sönmüş bir krater var. yükseklikler. Ada 352] o kadar uzun zaman önce soyu tükenmiş kraterlerle dolu ki, faaliyetleri hakkında hiçbir efsane yok [751].

şimdi adanın ziyaretçiler için asıl ilgi ve çekiciliği haline gelen bu devasa taş resimleri kim yarattı ? Bir yazar, [752]"Bunu kimse bilmiyor " diyor.

"Mevcut sakinler [bir avuç Polinezyalı vahşi] geldiğinde burada olmaları muhtemeldir ... infaz teknikleri yüksek kalitededir ... ve onları inşa eden ırkın iletişim kurduğuna inanılmaktadır. Peru ve Güney Amerika'nın diğer bölgelerinde yaşayanlar ... Hatta yirmi yedi fit yüksekliğinde ve sekiz omuz boyundaki bazı heykeller yere fırlatılırken, diğerleri hala ayaktayken daha da büyük görünüyordu ... Biri ikincisi o kadar yüksekti ki, gölgesi otuz kişiyi güneş ısısından korumaya yetiyordu. Bu devasa heykellerin üzerinde durduğu kaideler, ortalama olarak otuz ila kırk fit uzunluğunda ve on iki ila on altı fit genişliğindeydi… hepsi kiklopik tarzda işlenmiş taşlardan inşa edilmişti ve Pachacamac Tapınağı'nın duvarlarına veya Tia Huanaco kalıntılarına çok benziyordu. Peru . » [753].

, etraflarına iskele dikilmiş olarak parça parça inşa edildiğini düşünmek için hiçbir neden yok ," diye ekliyor - aynı büyüklükteki devler tarafından başka türlü nasıl inşa edilebileceklerini açıklamadan . kendileri. Bu heykellerin en iyi ikisi şu anda British Museum'da. Ronororak'ta bu görüntülerden sadece dört tane var ve bunlardan üçü derin bir şekilde toprağa gömülü, biri ise uyuyan biri gibi sırtüstü yatıyor. Tipleri, hepsi uzun kafalı olsa da, çeşitlidir ve burunları, ağızları ve çeneleri şekil olarak çok farklı olduğu için, besbelli portrelerdi; dahası saçları - başın arkasını örtmek için üzerine bir parça malzeme tutturulmuş bir tür düz başlık - üstelik orijinallerinin Taş Devri'nin vahşileri olmadığını gösteriyorlar. Aslında, sorulabilir - onları kim inşa etti? Ancak, jeoloji bu adanın batık bir anakaranın parçası olduğunu kabul etse de, arkeolojinin ve hatta jeolojinin buna cevap vermesi pek olası değildir.

Ama tüm dünyadaki en yüksek ve en devasa olan Bamiyan'ın daha büyük heykellerini kim oydu? “Bartholdi'nin New York'taki Özgürlük Heykeli için, beş resimden en büyüğüne kıyasla bir cüce . Siteyi ziyaret eden Burnes ve birkaç Cizvit bilim adamı , aynı kayaya oyulmuş iki dev devin bulunduğu "devasa mağara hücrelerine sahip bir petek gibi oyulmuş" bir dağdan bahsediyor . Onlardan modern Miao-tsze, (yukarıdaki Shu-Ching'den alıntılara bakın ), 353] "Dünyayı sallayan" Miao-tsze'den hayatta kalan son kişiler olarak bahsedilir ; Cizvitler haklıyken, bu heykellerin en büyüğünde Budalar gören arkeologlar yanılıyor. Günümüzde birbiri ardına açılan sayısız devasa kalıntılar, Kuzey Amerika'yı boydan boya geçen ve Rocky Dağları boyunca ve ötesine uzanan tüm bu devasa kalıntılar, eski zamanların gerçekten var olan Devleri olan Kiklopların eseridir. Tanınmış bir modern gezgin bize "Amerika'da Munte (?) yakınlarında" "devasa insan kemikleri yığınları" bulunduğunu, yerel efsanelerin tam da Amerika'yı işgal eden bu devlerin eski limanı olarak işaret ettiği yerde bulunduğunu söylüyor. ve sudan yeni yükseldiğinde onu yerleştirdi [754].

Orta Asya efsaneleri de Bamiyan heykelleri için aynı şeyi söylüyor. Bu heykeller nelerdir ve çevrelerinde meydana gelen felaketlere ve hatta insan eline karşı, örneğin Timur'un ordularının ve Nadir Şah'ın vandal savaşçılarının işgali sırasında olduğu gibi, sayısız yüzyıllar boyunca durdukları arazi nedir? Bamiyan, Orta Asya'da, Kabil ile Bal'om'un ortasında, Paropamiz veya Hindu Kush zincirinin büyük dağı olan Koh-i-Baba'nın eteğinde, yaklaşık 2500 fit yükseklikte küçük, sefil, harap bir kasabadır. Deniz seviyesinden yukarıda. Antik çağda Bamiyan, 13. yüzyılda Cengiz Han tarafından yağmalanıp son taşına kadar yıkılan antik Dzhulzhul kentinin bir parçasıydı. Tüm vadi, bir zamanlar Vihara'larını kuran Budist rahiplerin meskenleri olan kısmen doğal ve kısmen yapay mağaralar ve mağaralarla dolu devasa kayalarla çevrilidir. Bu tür Viharalar bugün bile Hindistan'ın kayaya oyulmuş tapınaklarında ve Celalabad vadilerinde bol miktarda bulunur. Bu mağaralardan bazılarının önünde, ünlü Çinli seyyah Xuanzang'ın yedinci yüzyılda Bamiyan'ı ziyaret ettiğinde onları gördüğünü söylediği için, Buda'nın suretleri olarak kabul edilen, yüzyılımızda beş devasa heykel keşfedildi, daha doğrusu yeniden keşfedildi . .

Tüm dünyada daha büyük heykellerin olmadığı ifadesi, onları inceleyen ve ölçen tüm gezginlerin ifadeleriyle kolayca doğrulanır. Yani, en büyüğü 173 f'de. yüksekliği veya New York'taki "Özgürlük Heykeli"nden yetmiş fit daha yüksek, çünkü ikincisi yalnızca 105 libre ölçüyor. veya 34 метраyükseklikte. Zamanın en büyük gemilerinin bacaklarının arasından kolaylıkla geçtiği ünlü Colossus of Rhodes sadece 120 ila 130 lbs idi. yükseklikler. Kayaya birincisiyle aynı şekilde oyulmuş ikinci büyük heykelin sadece 354] 120 f'si var. veya 15 f. söz konusu Özgürlük Anıtı'nın üzerinde [755]. Üçüncü heykel sadece 60 pound boyutunda, diğer ikisi daha da küçük, sonuncusu şu anki Irkımızın ortalama uzun boylu adamından sadece biraz daha büyük. Bu dev heykellerin ilki ve en büyüğü, "toga" gibi bir şey giymiş bir adamı tasvir ediyor. M. de Nadeilak, bu heykelin genel görünümünün, kafa çizgilerinin, kıvrımlarının ve özellikle büyük sarkık kulaklarının, Buda imgesinin vermesi gerekenin reddedilemez belirtileri olduğuna inanıyor. Ama gerçekte böyle bir şey kanıtlamazlar. Samadhi konumunda tasvir edilen mevcut Buda figürlerinin çoğunun büyük sarkık kulaklara sahip olmasına rağmen, bu yalnızca daha sonraki bir yenilik ve düşüncedir. Orijinal düşünce Ezoterik Alegori'den alınmıştır. Doğal olmayan büyük kulaklar, hikmetin her şeyi bilmesinin bir simgesidir ve her şeyi bilen ve her şeyi işiten ve tüm yaratıklara karşı lütufkar sevgisi ve ilgisinden hiçbir şeyin kaçamayacağı Bir'in gücünü kastetmesi ve ona benzemesi gerekiyordu . Ayetin dediği gibi:

“Öğretmenimiz Rahman olan Rab, vadilerin ve dağların ötesinde küçüğün küçüğünün ızdırabının feryadını işitir ve aceleyle yardımına koşar.”

kulaklarının şeklini bozan Moğollar, Burmalılar ve Siyamlılar arasında rastlanır . Miao-tse mağaralarını viharalara ve hücrelere dönüştüren Budist rahipler , Hristiyanlık döneminin birinci yüzyılında Orta Asya'ya geldiler . Bu nedenle, devasa heykeli anlatan Luan Tsang, kendi zamanında "heykeli kaplayan altın süslemelerin parlaklığının" "gözleri kamaştırdığını" söylüyor , ancak bugün böyle bir yaldızdan eser yok. Giysi kıvrımları, kayaya oyulmuş figürün aksine, alçıdan yapılmıştır ve taş görüntünün üzerine kalıplanmıştır. En dikkatli çalışmayı yapan Talbot, bu kıvrımların çok daha sonraki bir döneme ait olduğunu bulmuştur. Bu nedenle, heykelin kendisi, Budizm zamanından kıyaslanamayacak kadar eski bir döneme atfedilmelidir. Bu durumda kimi canlandırıyorlar diye sorulabilir.

Kayıtlı kayıtlarla teyit edilen gelenek bir kez daha bu soruyu yanıtlıyor ve gizemi açıklıyor. Budist arhatlar ve münzeviler, bu beş heykeli ve daha fazlasını buldular, şimdi toza dönüştüler. Gelecekteki evlerinin girişindeki devasa nişlerde duran üçü kil ile kapladılar ve eskilerinin üzerine Lord Ruthagata'yı tasvir etmesi gereken [355] yeni heykeller yaptılar. Nişlerin iç duvarları bugüne kadar canlı insan resimleriyle kaplıdır ve her grupta Buda'nın kutsal tasviri bulunur. Bizans resim stilini anımsatan bu freskler ve süslemeler, tıpkı kayalara oyulmuş diğer bazı küçük figürler ve süs eşyaları gibi, münzevi keşişlerin dindar eseridir. Ancak beş figür, Kıtalarının batmasından sonra Orta Asya sıradağlarının kalelerine ve zirvelerine sığınan Dördüncü Irk İnisiyelerinin ellerinin yaratılışına aittir. Bu nedenle, beş figür, Irkların aşamalı evrimi hakkındaki Ezoterik Öğretinin yok edilemez bir kaydıdır.

En büyüğü insanlığın İlk Irkını tasvir ediyor, eterik bedeni gelecek nesillere bir uyarı olarak sert, yok edilemez bir taşa damgalanmıştı, aksi takdirde onun anısı Atlantis Tufanı'ndan asla kurtulamazdı. İkincisi 120l'de. yükseklikler - "Sonra doğmuş" u tasvir eder; ve üçüncüsü, 60 l'de. - düşen ve böylece bir baba ve anneden doğan ve son çocukları Paskalya Adası'nda bulunan heykellerde tasvir edilen ilk fiziksel Irk'ı tasarlayan Irk'ı devam ettirir . Bunlar sadece 20 ve 25 l idi. Lemurya'nın yer altı ateşinin volkanik patlamalarıyla neredeyse yok olmasının ardından sular altında kaldığı çağda büyüme. Dördüncü Yarış, gerçek Beşinci Yarışımızla karşılaştırıldığında devasa olmasına rağmen daha da küçüktü ve seri en son bitiyor.

İncil'in Tufan öncesi ve Tufan sonrası Gibborim'i böyledir . Sadece üç veya dört bin yıl önce değil, bir milyon yıl önce yaşadılar ve geliştiler. Ordusu Yahudilere kıyasla "çekirge" gibi olan Anakim Yeşu, bu nedenle, İsrail halkı Yeşu'ya büyük bir antik çağ atfetmedikçe ve kökenini Eosen çağına atfetmedikçe, İsrailoğullarının hayal gücünün bir yaratımıdır. durumda, Miyosen'e aittir ve kronolojisinin bin yılını milyonlarca yıl olarak değiştirmeyecektir.

Tarih öncesi zamanlarla ilgili her şeyde okuyucu, Montaigne'in bilge sözlerini akılda tutmalıdır. Büyük Fransız filozof dedi ki:

"En aptalca kibrin kanıtı, bize makullük ya da gerçeklik kriterlerini karşılamıyor gibi görünen şeylerin ihmal edilmesi ve yanlış olmasıdır: Bu, ortalama bir insandan daha yetenekli olduklarına kendilerini inandıranların yaygın bir hatasıdır. .

Ama mantık bana, bir şeyi kesin olarak, yanlış ve imkansız olarak kabul etmenin , Tanrı'nın İradesi tarafından konulan sınırları ve sınırları bilme avantajını kendine atfetmeye ve gücümüzü bağlamaya başlamakla eşdeğer olduğunu öğretti. Tabiat Ana'yı herkesin koluna sokmak ve bu dünyada daha büyük bir çılgınlık olmadığını, yeteneklerimizin standartlarına ve kişisel tatminimizin sınırlarına göre onları nasıl küçümseyebileceğimizi...

Aklımızın kavrayamadığı şeylere canavarca, mucizevi dersek, her gün bu türden kaç tane gerçek gözümüzün önüne gelir? Elimizden geçen çoğu şeyin bilgisine hangi perdelerin ardından, ne kadar körü körüne ulaştığımızı not edelim; gerçekten de, bilimden çok alışkanlığın bize onların tuhaflığını kabul ettirdiğine inanıyoruz ve bu şeyler bize yeniden ifşa edilseydi, şüphesiz onların olasılık dışı ve olasılık dışı, hatta diğerlerinden daha olasılık dışı ve olasılık dışı olduğunu kabul ederdik [756].

Sağlam bilim adamı, tarihimizin ve kayıtlarımızın olasılığını inkar etmeden önce , bu olağanüstü erken ırkların bıraktığı izleri bulmak için modern tarihi ve eski ve modern edebiyata dağılmış evrensel gelenekleri incelemelidir . İnanmayanların pek azı, yalnızca British Museum'da bile dağınık ve gömülü halde bulunabilen destekleyici kanıtların zenginliğinden şüpheleniyor. Okuyucudan, bir sonraki Bölümde tartışılan bu konuyu tekrar düşünmesini istiyoruz.

_____

DEVLERİN VARLIĞINA DELİL OLAN KİKLOPİK harabeler ve devasa taşlar

"Mémoires Adressées aux Académies" adlı geniş eserlerinde Şeytan'ın gerçekliğini kanıtlamayı ve her eski ve modern idolde varlığını kanıtlamayı amaç edinen De Mirville, 19. yüzyılda birkaç yüz sayfalık "tarihsel kanıt" topladı. Hem pagan hem de İncil'deki "mucizeler", taşlar hareket etti, konuştu, kehanetlerde bulundu ve hatta şarkı söyledi. Son olarak, "İsa'nın Taşı" veya "İsa'nın Kayası", İsrail'i takip eden "ruhsal Kaya" , " [757]bir taş kisvesi altında" babası Satürn tarafından yutulan " [758]Jüpiter-lapis oldu " . Bu konuda söylenebilecek çok şey olmasına rağmen, sadece putların "Satanizm"ini kanıtlamak uğruna İncil'deki metaforların görünürdeki çarpıtılmasını ve somutlaştırılmasını tartışmaktan vazgeçmeyeceğiz . Ancak [759][357] taşlarımız için bu tür gezgincilik ve doğuştan gelen psişik güçler iddiasında bulunmadan , sırayla şunları belirlemek için elimizdeki tüm kanıtları toplayabiliriz: (a) bu tür devasa kayaları hareket ettirecek devler olmasaydı, o zaman Stonehenge, Carnac ( Brittany) veya diğer benzer devasa yapılar asla var olamaz; ve (b) sihir diye bir şey olmasaydı, "peygamber" ve "konuşan" taşlara asla bu kadar çok tanık olmazdı.

Achaica'da Pausanias'ın çalışmasının başında Yunanlıları "taşlara saygı duymaları" nedeniyle çok aptal bulduğunu kabul ettiğini görüyoruz. Ama Arcadia'ya vardığında, "Düşüncemi değiştirdim," diye ekliyor [760]. Bu nedenle, bir ve aynı şey olan taşlara veya taş putlara ve heykellere tapınmadan - Roma Kilisesi Katoliklerinin paganları mantıksız bir şekilde kınadıkları bir suç - bu kadar çok büyük filozof ve azizin neye inanmasına izin verilebilir. modern Pavzani'den "aptal" lakabını hak etmeden inandı.

Okuyucu, çakmaktaşı ve taşların çeşitli özelliklerini büyülü ve psişik güçler açısından incelemek isterse, Académie des Inscriptions'a başvurmaya davet edilir. Orpheus'a atfedilen "Taşlar" ile ilgili şiirde bu taşlar ofitler ve sideritler, "Yılanlı Taş" ve "Yıldız Taşı" olmak üzere alt gruplara ayrılmıştır.

“ Ophitês kaba, sert, ağır, siyahtır ve kelimeler konusunda yeteneklidir: fırlatıldığında bir çocuğun ağlaması gibi bir ses çıkarır . Helenius, anavatanı Truva'nın ölümünü bu taş aracılığıyla tahmin etti [761].

Sanchuniathon ve Byblos'lu Philo, bu "bétyles"lerden bahsederken, onlara " canlandırılmış taşlar" diyorlar . Photius, Damascius, Asklepiades, Isidore ve doktor Eusebius'un kendisinden önce iddia ettiklerini tekrarlar. Özellikle Eusebius, göğsüne taktığı ve ondan kehanetler aldığı Ophitês'inden asla ayrılmadı, kendisine " hafif bir düdüğü andıran alçak sesle " iletildi [762]. Hristiyanların okuyucularına deyimiyle "bir putperestten Kilise'nin ışıklarından biri haline gelen" kutsal bir adam olan Arnobius, bu taşlardan biriyle karşılaştığında ona "bazen işe yarayan" bir soru sormaktan kendini alamadığını itiraf ediyor. net ve belirgin bir alçak sesle cevap verin ." O halde Hıristiyan ve pagan Ophitês arasındaki fark nerede diye soruyoruz?

liafail , " konuşan Taş" deniyordu ve o sadece seçilecek olan kralın adını belirtmek için sesini yükseltti . Cambry, Monuments Celtiques adlı eserinde , onu hala üzerinde yazılıyken gördüğünü söylüyor [763].

Ni fallat fatum, Scoti quocumque locatum

Uygunsuz lapidem, regnasse tenentur ibidem.

hareketsiz taşları hareketle donatılmış olanlardan bir bakışta ayırt edebilen belirli bir Heraescus'tan bahsediyor . Ve Pliny, "bir el dokunduğunda kaçan" taşlardan bahseder [764].

İncil'i haklı çıkarmaya çalışan De Mirville, Stonehenge'in canavarımsı taşlarına neden antik çağlarda chior-gaur veya "devlerin dansı" (côr'dan , "dans", dolayısıyla korea ve gaur'dan ) denildiği çok yerinde bir soru sorar. devasa")? Ve sonra okuyucusunu St.Petersburg Piskoposuna yönlendirir. Gildas. Ancak "Voyage dans le Comté de Cornouailles, sur les Traces des Géants" gibi eserlerin yazarları ve Stonehenge, Karnak ve West Hoadley harabeleri üzerine [765]çok sayıda bilimsel çalışma bu konuda çok daha anlaşılır ve güvenilir bilgiler vermektedir. Bu alanlarda - gerçek kaya ormanları - "bazıları yaklaşık 500.000 kilogram ağırlığında" devasa yekpare yapılar var. Salisbury Vadisi'ndeki bu "asılı" taşların bir Druid tapınağının kalıntılarını temsil ettiği varsayımı var. Ancak Druidler, Kikloplar veya devler değil, tarihi insanlardı. Devler olmasa kim böyle kütleleri kaldırabilir - özellikle Karnak ve West Hoadley'dekileri - ve onları planisferi temsil edecek kadar simetrik bir düzende dağıtabilir ve onları öyle harika bir denge noktasına yerleştirebilir ki, neredeyse hiç yokmuş gibi görünürler. yere dokunurlar ve en ufak bir parmak dokunuşuyla harekete geçirilebilseler de, onları hareket ettirmeye kalksalar yirmi kişinin çabasına boyun eğmezler.

Şimdi, bu taşların çoğunun son Atlantislilerin kalıntıları olduğunu söylersek, tüm jeologların bunların doğal kökenlerini onayladıkları yanıtını alacağız; kayanın "aşındığında" - yani atmosferik etkiler altında maddesinin katman katmanını kaybettiğinde - bu formu aldığı; İngiltere'nin batısındaki "dağ zirvelerinin" aynı nedenden kaynaklanan ilginç biçimler sergilediğini [359] . Ve tüm bilim adamları, tüm bu "sallanan taşların kökenini, kayalık katmanların tahrip olmasına neden olan rüzgar, yağmur vb. Bu, bugüne kadar çevremizde devam eden kayaları değiştirme sürecidir.” Bu nedenle bu olayı araştırıyoruz.

Önce jeolojinin bu konuda söylediklerini okuyun, sonra anlayacaksınız ki bu devasa kütleler çoğu zaman şu anda kuruldukları ülkelere tamamen yabancı; jeolojik, heterojen kütleleri genellikle bu ülkelerde bilinmeyen ve yalnızca denizlerin çok ötesinde bulunan katmanlara aittir.

Güney Rusya ve Sibirya'ya dağılmış devasa granit bloklarından bahseden William Tooke, şu anda bulundukları yerde kaya veya dağ olmadığını ve "muhteşem çabaların yardımıyla uzaktan" getirilmiş olmaları gerektiğini söylüyor [766]. Charton, ünlü bir İngiliz jeolog tarafından analiz edilen ve yabancı kökenini "belki Afrikalı " olarak belirleyen İrlanda'dan böyle bir kaya örneğinden bahsediyor [767].

Bu garip bir tesadüf , çünkü İrlanda geleneği yuvarlak taşlarının kökenini onları Afrika'dan getiren bir büyücüye atfediyor . De Mirville bu büyücüyü "lanetli Hamit" olarak görmektedir [768]. Onda karanlık bir Atlantisli ya da belki de Britanya Adaları doğmadan önce hayatta kalan ilk Lemuryalılardan biri - en azından bir dev görüyoruz [769]. Cambry safça şöyle diyor:

“İnsanların bununla hiçbir ilgisi yok… çünkü ne insan gücü ne de endüstrisi böyle bir şeyi asla üstlenemez. Bunu yalnızca Doğa yapabilirdi [!! ] ve bilim bir gün bunu kanıtlayacak [!! ]" [770].

insan gücü tarafından yapıldı ve yalnızca Doğanın çabalarıyla ya da Tanrı ya da Şeytan aracılığıyla yapılmadı.

İnsanın Aklının ve Ruhunun bile basitçe "kör güçlerin" ürünü olduğunu kanıtlamaya karar veren "Bilim", bu görevi üstlenmeye oldukça muktedirdir ve belki de o güzel sabah, bir girişimle ortaya çıkacaktır. Stonehenge'in devasa kayalarını yalnızca Doğanın sıraladığını, konumlarını matematiksel bir kesinlikle çizdiğini, onları Dendera planisferi ve Zodyak burçlarına göre şekillendirdiğini ve bir milyon poundu aşan taşları Afrika ve Asya'dan İngiltere'ye naklettiğini kanıtlıyor. ve İrlanda!

360] Cambry'nin daha sonra sözlerini geri alarak şunları söylediği doğrudur:

"Uzun süre doğaya inandım , ama vazgeçiyorum ... çünkü şans böyle harika kombinasyonlar yaratamaz ... ve söz konusu kayaları dengeye yerleştirenler , Concarneau yakınlarındaki Huelgoat'taki göletin hareketli kütlelerini yükseltenlerle aynıdır. ."

Aynı yazar tarafından alıntılanan Dr. John Watson, Golkar'ın yamacına yerleştirilen hareketli kayalardan veya "sallanan taşlardan" ("Büyücü") bahsederken şöyle diyor:

"Dengeli hale getirilmiş bu blokların inanılmaz hareketi, Keltlerin onları Tanrılarla bir tutmasına neden oldu [771]. "

Flinders Petrie'nin bilimsel çalışması "Stonehenge" şunu belirtir:

, yerel olarak "gri koç" olarak adlandırılan , bölgeden gelen kırmızı kumtaşı veya sarsen taşından inşa edilmiştir . Ancak bazı taşlar, özellikle astronomik bir amacı olduğu söylenenler, uzaktan, muhtemelen Kuzey İrlanda'dan getirildi."

Sonuç olarak, bir bilim adamının 1850'de Archaeological Review'de yayınlanan bir makalesinde bu konudaki değerlendirmelerini zikretmekte fayda var :

"Her taş, ağırlığı en güçlü makineleri test edecek bir bloktur. Tek kelimeyle, dünyanın her yerine dağılmış bloklar var, bakışta hayal gücünün karıştığı ve malzeme kelimesiyle tanımlanması anlamsız görünen bloklar; bu kitlelere uygun bir adla anılmaları gerekirdi. Dahası, bazen yönlendirici olarak adlandırılan bu devasa, sallanan taşlar , bir uçta öyle mükemmel bir denge noktasına yerleştirilmişler ki, en ufak bir dokunuş onları harekete geçirmeye yetiyor ... en olumlu statik bilgisini ortaya koyuyor. Karşılıklı karşıtlık, yüzey ve düzlem, dönüşümlü olarak dışbükey ve içbükey …… tüm bunlar onları, De la Vega'nın "görünüşe göre, iblislerin üzerlerinde insanlardan daha fazla çalıştığı" sözlerini tekrarlayarak, yeterli sebeple söylenebilecek kiklop yapılarla birleştiriyor [772].

Bu kez Katolik dostlarımız ve düşmanlarımızla hemfikiriz ve milyonlarca pound ağırlığındaki bloklarla elde edilen bu tür statik ve denge mucizelerinin Paleolitik çağın vahşileri tarafından yaratılıp yaratılamayacağını soruyoruz. bizim yüzyılımız , ama yine de bizim gibi aynı basit [361] ölümlüler mi? Sallanan taşlarla ilgili çeşitli geleneklere değinmek niyetinde değiliz . Ancak Giraldus Cambrensis'in İngiliz okuyucusuna Mona Adası'ndaki benzer bir taşın tüm çabalara rağmen başka bir yerde tutulmaya çalışılmasına rağmen yerine geri döndüğünü hatırlatmakta fena bir şey olmayabilir . İrlanda'nın II. Henry tarafından fethi sırasında, bu gerçeğin doğruluğunu kendi gözleriyle görmek isteyen Kont Hugo Sestrenzis, Mona taşını çok daha büyük bir taşa bağlayarak denize atılmasını emretti. Ertesi sabah taş her zamanki yerinde bulundu. Bilim adamı William Salisbury, 1554'te gördüğü bir kilisenin duvarında bu taşın varlığına tanıklık ederek bu gerçeği doğruluyor. Bu bize Pliny'nin Argonotların Sizicum'da bıraktığı ve Sizicum sakinlerinin Prytheneum'a yerleştirdiği taş hakkında söylediklerini hatırlatıyor [773]. Ancak burada, "yaşayan, hareket eden, konuşan ve kendi kendine hareket eden" tüm antik çağlar tarafından onaylanan devasa taşlarla uğraşıyoruz. Ayrıca, görünüşe göre, insanları uçurabilirlerdi, çünkü onlara " bozguna uğratmak" veya "koymak " kelimesinden "yönlendiriciler " deniyordu; De Musso, bunların hepsinin kehanet taşları olduğuna ve bazen "deli taşlar" [774]olarak adlandırıldığına dikkat çekiyor .

Sallanan taş bilim tarafından tanınır. Ama neden sallanıyor? Hareketin kehanetin başka bir yolu olduğunu ve bu nedenle onlara "hakikat taşları" denildiğini görmemek için kör olmak gerekir [775].

362] Tarih budur , çünkü tarih öncesi zamanların geçmişi, sonraki çağlarda da aynı gerçeğe tanıklık eder. Ay'a ve Yılan'a adanan Dracontia, en eski halkların en eski "kader kayaları" idi; ve hareketleri veya salınımları , bu eski okuma yönteminin anahtarını tek başına elinde tutan inisiye rahipler için tamamen açık bir koddu . Vormius ve Olaus Magnus, İskandinavya krallarının "[eski] devlerin muazzam gücü tarafından kaldırılan bu devasa taş bloklar" aracılığıyla konuşan kahinin emriyle seçildiğini gösteriyor. Yani Pliny diyor ki:

"Hindistan ve İran'da, Sihirbazlar yöneticilerini seçerken ondan (Pers Otizoe) tavsiye almak zorunda kaldılar." [776];

ve ayrıca Asya'da Harpasa'nın üzerinde bir taş bloğu tanımlıyor ve "vücudun tüm ağırlığıyla yerinden hareket ettirilemeyecekken bir parmak dokunuşu onu hareket ettirebilecek" şekilde yerleştirilmiş [777]. Öyleyse neden İrlanda'nın veya Yorkshire'daki Brimgam'ın sallanan taşları aynı kehanet yöntemlerine ve kehanet mesajlarına hizmet edemiyor? Bunların en büyüğü, açıkça Atlantislilerin kalıntılarıdır; Brimgam Rocks gibi tepelerinde dönen taşlar olan daha küçük olanlar, daha eski taşların kopyalarıdır. Orta Çağ'da piskoposlar, Draconia'nın yalnızca kendilerinin el atabilecekleri tüm planlarını yok etmemiş olsalardı, bilim bu taşlar [778]hakkında daha çok şey bilirdi . Ancak yine de, uzun tarih öncesi yüzyıllar boyunca genel kullanımda olduklarını ve hepsinin aynı amaca, kehanet ve büyü amaçlarına hizmet ettiğini biliyoruz . Institut de France üyesi E. Biot, Antiquités de France'da (Cilt IX) Chatamperamba'nın ("Ölüm Tarlası" veya Malabar'daki eski mezar yerleri) Karnak'taki eski mezarlarla birlikte kimliğini kanıtlayan bir makale yayınladı. ; yani bir "yüksekliği ve merkezi bir mezarı" vardır. Bu mezarlarda kemikler bulunur ve Halihuel Bey, bazılarının çok büyük boyutlara ulaştığını bize bildirir; yerliler bu mezarlara "Rakshas meskenleri" veya devler diyorlar. Raja Vasariddi'nin emriyle açıldıklarında, bu taş dairelerin birçoğunda, "Panch Pandava'nın (Beş Pandu) binalarının yanı sıra Hindistan'daki tüm benzer anıtlara saygı duyuldu ve bu kadar bol miktarda bulundular". çok büyük boyutlarda kemikler [779].

sonuçlarda olmasa da genellemesinde haklı . Dracontia'nın çoğu durumda [ 363] "büyük, doğal jeolojik altüst oluşlara" (Charton) ve "Doğanın işleyişine" (Cambry) tanık olduğuna dair uzun süredir el üstünde tutulan teori artık çürütüldüğünden, onun sözleri çok haklı:

“Bilim adamlarına düşünmelerini tavsiye ediyoruz ... ve her şeyden önce Titanları ve Devleri ilkel efsanelere yerleştirmemelerini; çünkü çalışmaları gözümüzün önünde ve bu sallanan bloklar, bilim adamlarının tüm antik çağların onayladığı mucizelere inananların hapse aday olmadığını kesin olarak anlamalarına yardımcı olmak için dünyanın sonuna kadar temelleri üzerinde sallanacak. Sharenton'da [780].

Belki de okültistlerin ve Roma Katoliklerinin sesleri, vahşi doğada ağlayanların sesleri olsa da, gerçekten de yorulmadan tekrarladığımız şey budur. Bununla birlikte, bilimin, en hafif deyimiyle, modern teorilerinde, eski ve ortaçağ teolojisinin sözde " Vahiy " yorumlarında olduğu kadar tutarsız olduğunu görmemek imkansızdır. Bilim, insanın kökenini Pythecoid maymundan - milyonlarca yıl gerektiren bir dönüşüm - doğrulamak istiyor ve yine de insanın 100.000 yıldan daha eski olduğunu kabul etmekten korkuyor! Bilim, türlerin kademeli dönüşümünü, doğal seçilimi ve en düşükten en yüksek forma, yumuşakçadan balığa, sürüngenden kuşa ve memeliye evrimi öğretir - ama yine de fizyolojik olarak insanda böyle bir dönüşümü reddeder. sadece daha yüksek bir memeli ve hayvan, dış şekli. Ama eğer Welden'den gelen canavarımsı iguanodon günümüzün küçük iguanasının atası olabilseydi, o zaman neden Gizli Doktrinin canavarımsı adamı modern bir insan, hayvanla Melek arasında bir bağ olmasın? Bu "teori", bir kişinin ruhani ölümsüzlüğünü reddeden, onu bir otomat yapan ve aynı zamanda onu özel bir tür olarak Doğa sistemine yerleştiren teoriden daha bilim dışı mı içeriyor ? Gizli bilimler, modern kesin bilimlerden daha az bilimsel olabilir, ancak öğretilerinde daha mantıklı ve tutarlıdırlar. Fiziksel kuvvetler ve atomların doğal yakınlığı, bir bitkiyi hayvana dönüştürmek için yeterli faktörler olabilir; ama gerçekten dört kollu türün iki "fakir kuzeni"nin bir yan ürünü olsa bile, tamamen bilinçli bir insanı meydana getirmek için bazı maddi yığınlar ve çevreleri arasındaki basit bir etkileşimden daha fazlası gerekir . Okült Bilim, Haeckel ile birlikte, dünyamızdaki (objektif) Yaşamın "bilimsel doğa tarihinin mantıksal varsayımı" olduğunu kabul eder, ancak görünmez, öznel Ruh-Yaşamın - Doğadaki Ebedi İlke - Evrenin ve içindeki her şeyin, Maddenin doğasında bulunan "kör güçler" tarafından ve herhangi bir dış yardım olmaksızın kademeli olarak inşa edildiğini söylemekten çok daha mantıksız [364] .

Bir okültistin, herhangi bir katedralin ilk büyük organının şu sırayla ortaya çıktığını ileri sürdüğünü varsayalım: her şeyden önce, uzayda, şekillenmeye uygun malzemelerin ilerici ve kademeli bir gelişimi vardı, bunun sonucu belli bir durumdu. organik protein denilen maddenin ; sonra, rastgele güçlerin etkisi altında , istikrarsız bir denge aşamasından geçen bu durumlar, yavaş yavaş ve görkemli bir şekilde yeni oyulmuş ve cilalanmış ahşap kombinasyonlarına, bakır çivilere ve zımbalara, deri ve fildişinden, üfleme borularına ve körük; bunun üzerine, tüm parçalarını uyumlu ve simetrik bir makineye uyarlayan org, birdenbire Mozart'ın Requiem'ini çalmaya başladı; onu Beethoven Sonatı vb. takip etti . Bilim böyle bir teoriye ne derdi? Oysa bilim adamları materyalistler, milyonlarca canlıyla evrenin ve onun manevi tacı olan insanın oluşumunu bize anlatmaktadırlar.

Herbert Spencer'ın gerçek, içsel düşüncesi ne olursa olsun, türlerin kademeli dönüşümü hakkında yazdığında, sözleri bizim doktrinimize uygulanabilir.

"Evrim temeline göre oluşturulmuş olan her varlık kategorisi, önceden var olan bir biçimde algılanamaz aşamalarla yapılan değişikliklerin sonucu olarak ortaya çıkar . "[781]

O halde, argüman uğruna onda onu değiştirebilecek hiçbir şey olmadığını varsaysak bile, tarihsel insan neden önceden var olan ve tarih öncesi bir insan ırkında meydana gelen değişikliklerin sonucu olmasın? fiziksel yapısından bağımsız olarak hayatta mı kalıyor yoksa yaşıyor mu ? Ama değil! Çünkü bize "organik maddeler, kelimenin tam anlamıyla ' yapay evrim ' [782]diyebileceğimiz şey aracılığıyla laboratuvarda üretiliyor" dendiğinde , seçkin İngiliz filozofuna, tüm bunları simyacıların ve büyük Adeptlerin yaptığını ve aslında çok daha fazlasını yaptığını söylüyoruz. kimyagerlerin "bağlantısız elementlerden karmaşık kombinasyonlar oluşturma" girişimlerinden çok daha önce. Paracelsus'un homunculus'u simyada bir gerçektir ve muhtemelen kimyada öyle olacaktır ve ardından Op. Bayan Shelley bir kehanet olarak görülecektir. Ancak hiçbir kimyacı veya simyacı, "Ataların " yaptığı söylenen şeyi yapmadıkça, yani kendi fiziksel bedenini terk edip "Boş Form"a enkarne olmadıkça, böyle bir canavara hayvan içgüdüsünden başka bir şey bağışlayamaz . Ama bu bile yapay olacak ama doğal insan olmayacak, çünkü "Atalarımız" insan olmadan önce ebedi evrim sırasında Tanrı olmak zorundaydılar.

Yukarıdaki ara söz - eğer öyleyse - gelecek yüzyılın onu okuyabilen birkaç düşünen insanı önünde bir gerekçelendirme girişimidir.

Ayrıca, günümüzün en iyi ve en ruhani insanlarının neden artık ne bilimle ne de teolojiyle yetinemeyeceklerini ve dogmatik iddialarına neden herhangi bir "psişik çılgınlığı" tercih ettiklerini açıklıyor, çünkü hiçbiri yanılmazlıklarıyla onlara sunamaz. kör inançtan daha iyi bir şey . Evrensel gelenek hayatta çok daha güvenilir bir rehberdir, evrensel gelenek bize Yaratıcıları ve ilk Öğretmenleri ile birlikte yüzyıllarca yaşamış olan İlkel İnsanı gösterir - Elohim, Cennet Bahçesinde "veya Mutluluk bahçesinde". bu [783]dünya

_____

İSTASYON XI. - Devam .

45. İLK BÜYÜK SULAR ORTAYA ÇIKTI. YEDİ BÜYÜK ADA ONLAR TARAFINDAN YUTULMUŞTUR (a).

46. TÜM İYİLER KURTARILDI, TÜM KÖTÜLER YOK OLDU. BUNLARLA BİRLİKTE TOPRAK TATLILARINDAN KAYNAKLANAN EN BÜYÜK HAYVANLAR (b).

a) Bu Turda Küremizde meydana gelecek dördüncü büyük Tufan olan bu konu son Durak'tan sonraki bölümlerde etraflıca ele alındığına göre, şimdi ondan bahsetmek sadece bir önsöz olacaktır. Yedi büyük ada (Dvipa), Atlantis Anakarasının bir parçasını oluşturuyordu. Gizli Öğretiler, Tufan'ın Dördüncü Dev Irk'ı yozlaşmasından ya da "günahla kara" olmasından dolayı değil, sadece - Güneşimizin altındaki her şey gibi - doğan her Kıtanın kaderi olduğuna tanıklık ediyor . yaşar, yaşlanır ve ölür. Bu, Beşinci Yarış henüz başlangıç aşamasındayken oldu.

b) Böylece Devler öldü - "Sihirbazlar ve Büyücüler", halk efsanelerinin hayal gücünü ekliyor. Ancak "tüm azizler kurtuldu" ve yalnızca "günahkarlar" yok oldu. Ancak bu, Üçüncü Göz'ün kullanımını kaybetmeyen "azizlerin" öngörüsü kadar , Karma ve Doğal Yasanın gücüyle de oldu. Sıradaki Irktan bahsetmişken, beşinci insanlığımız. Yorumlar söylüyor.

366'ya] emekli olan bu Seçilmiş Kişilerden sadece bir avuç - "son Kurtarıcı'nın geleceği yer olan" Kutsal Ada - şimdi insanlığın yarısının diğer yarısını [insanlığın şu anda yaptığı gibi - H.P.B. ] O [insanlık ] bölündü. Bunun üçte ikisi, kolayca erişilebilen bedenleri ele geçiren Dünya'nın alt, maddi Ruhlarının Hanedanları tarafından kontrol edilmeye başlandı; üçte biri sadık kaldı ve ortaya çıkan Beşinci Irk - İlahi Enkarnasyonlar ile birleşti. Polonyalılar [dördüncü kez] hareket ettiğinde, korunanları ve Dördüncü Irk'tan ayrılanları etkilemedi. Lemuryalılar gibi, yalnızca talihsiz Atlantisliler yok oldu ve "bir daha görülmediler"……!

İSTASYON XII

BEŞİNCİ IRK VE İLAHİ ÖĞRETMENLERİ

47. İlk iki Irkın kalıntıları sonsuza dek yok olur. Çeşitli Atlantis ırklarından gruplar, Beşinci Atalar ile birlikte Tufandan kurtulur. 48. Şimdiki Irkımızın başlangıcı, Beşinci. İlk İlahi Hanedanlar. 49. "Evrensel" tarih onu körü körüne takip ederek, artık İncil'in alegorik kronolojisine eklenen tarihteki ilk bakışlar . İnsanlığın ilk Akıl hocaları ve Uygarlaştırıcılarının doğası.

47. ÇOK FAZLA [784]KALMADI: BİRKAÇ SARI, BİRKAÇ KAHVERENGİ VE SİYAH VE BİR KAÇ KIRMIZI. AY RENKLİ İNSANLAR SONSUZA [785]KADAR KAYBOLDU (a).

48. KUTSAL [786]BİR TÜRDEN GELEN BEŞİNCİSİ KALDI ; İLK İLAHİ KRALLAR TARAFINDAN YÖNETİLDİ…

49. …TEKRAR İNEN VE BEŞİNCİYLE BARIŞAN [787], ONA ÖĞRETİCİ VE ÖĞRETİCİ SERCONLAR (b)…

a) Bu ayet Beşinci Irk'tan bahsetmektedir. Tarih onunla başlamaz, ancak yaşayan ve sürekli tekrarlanan gelenekler tam olarak onunla ilgilidir. Tarih - ya da tarih denen şey - beşinci alt ırkımızın sadece "birkaç bin yıl" önceki fantastik kökeninden yüzyıllar öncesine gitmez. "Birkaç sarı, birkaç kahverengi ve siyah ve birkaç kırmızı var" ifadesinde bahsedilen Beşinci Kök Irkın ilk alt ırkının bölümleridir. "Ay Renkli" ırk - yani Birinci ve İkinci - sonsuza dek kayboldu, hiçbir iz bırakmadı - bu, Lemuryalıların Üçüncü Irkının [367] üçüncü "Tufanı" sırasında oldu, o "Büyük Ejderha " " Kuyruğu tüm ulusları bir göz açıp kapayıncaya kadar dünyanın yüzeyinden silip süpüren. Tefsirdeki ayetin gerçek anlamı budur:

"Yüce Ejderha yalnızca Bilgelik Yılanlarına, yuva izleri artık Üçgen Taşların altında olan Yılanlara saygı gösterir."

Ya da başka bir deyişle, "Dünyanın dört bir yanındaki piramitler"in altında.

b) Bu, Yorumlar'ın başka yerlerinde birden çok kez bahsedilen şeyi, yani Üçüncü, Dördüncü ve Beşinci Irkın Adeptler veya "Bilge" insanlarının yer altı meskenlerinde, genellikle bir yapının altında, değilse piramit gibi bir şeyde yaşadıklarını açıklar. gerçek bir piramit altında. Çünkü bu tür "piramitler" "dünyanın dört bir yanında " vardı ve hiçbir zaman Firavunların ülkesinin tekeli olmadılar, ancak aslında bunların Mısır'a ait oldukları keşfedilene kadar münhasır mülk olduklarına dair öneriler vardı. Amerika'nın her yerine , yerin altında ve üstünde, bakir ormanlar arasında ve onların altında, ayrıca vadilerde ve ovalarda dağılmış durumda. Gerçek , geometrik olarak doğru piramitler artık Avrupa'da bulunmuyorsa, yine de, önerilen erken Neolitik mağaraların birçoğunun yanı sıra Morbigan ve genel olarak Brittany'deki devasa üçgen piramit ve konik "menhirler" ve çok sayıda "Danimarka tümülüsleri" (höyükler)" ve hatta ayrılmaz yoldaşları "nuraghi" ile Sardunya'daki "devlerin mezarları", - bunların hepsi piramitlerin aşağı yukarı kaba kopyalarıdır. Bunların çoğu, son Atlantis kıtalarının ve adalarının 850.000 yıl batmasından sonra "bazı sarı, biraz kahverengi ve siyah ve diğerleri kırmızı" olan Avrupa'nın yeni doğmuş anakarasına ve adalarına yerleşen ırkların ilk sakinlerinin eseridir. önce - Platon'un bahsettiği ada dışında - ve büyük Aryan ırklarının ortaya çıkmasından önce; diğerleri ise Doğu'dan gelen ilk göçmenler tarafından inşa edildi. Dowler'ın New Orleans'ta Mississippi kıyısında bulduğu iskelete atfettiği bir antik dönem olan insan ırkının eski zamanlarının 57.000 yıldan daha eskiye uzandığını kabul edemeyenler bu gerçekleri kesinlikle reddedeceklerdir. Ama bir gün hata yaptıklarına ikna olacaklar. "Ay'dan daha yaşlı" (προσέληνοι) olduklarını iddia eden Arkadialıların ve güneş gökyüzünde görünmeden önce var olduklarını iddia eden Attika halklarının pervasızca kendilerini yüceltmelerini göz ardı edebiliriz, ancak onların olduklarından şüphe edemeyiz. şüphesiz antik çağ Atalarımızın dev olduğu yönündeki genel inanca da gülemeyiz. Bir mamut veya mastodon kemiklerinin ve bir vakada devasa bir semenderin iskeletinin insan kemikleriyle karıştırılması [368], tüm memeliler arasında neden tek başına insanın insan kemiği olduğu açıklanamayan zorluğu ortadan kaldırmaz [368]. bilimin, dev Homo Diluvii'den bugün olduğu gibi bir buçuk ila iki metre boyundaki yaratığa kadar , diğer tüm hayvan formlarında olduğu gibi, boyunun küçültülebileceğini kabul etmeye isteksiz olduğu .

Ancak Bilgelik Yılanları kayıtlarını iyi tutmuşlardır ve insan evriminin tarihi, tıpkı yer altı duvarlarında olduğu gibi Cennette de yazılıdır . İnsanlık ve Yıldızlar , ikincisini yöneten Zihinler sayesinde ayrılmaz bir şekilde bağlantılıdır .

Modern sembolistler buna gülebilir ve buna "hayal gücü" diyebilir, ancak Staniland Wack'in yazdığı gibi:

"Şüphesiz Tufan, Doğu'nun bazı halklarının efsanelerinde [her zaman] sadece Piramitlerle değil, aynı zamanda takımyıldızlarla da bağlantılıydı" [788].

"Antik Ejderha", "Büyük Tufan" ile aynıdır, diyor Proctor:

"Geçmişte Draco takımyıldızının göksel Kürenin kutbunda veya tepesinde olduğunu biliyoruz. Yıldız tapınaklarında... Ejderha en yüksek ya da yönetici takımyıldızdı... Bu takımyıldızların... [İncil'deki] Tufan ile bağlantılı olarak kaydedilen olaylarla doğru yükseliş sırasına göre nasıl karşılık geldiği dikkat çekici. [789]"

tuhaflığın nedeni bu eserde uzun uzadıya anlatılmıştır. Bu sadece , Beşinci Irk'ın alt ırklarının anısına ve bilgisine birkaç Tufanın karıştığını kanıtlıyor . İlk büyük Tufan astronomik ve kozmik, birkaçı ise karasaldı. Ama yine de, çok bilgili arkadaşımız Gerald Massey -aslında British Museum'un gizemlerine inisiye olmuş, ancak yalnızca kendi kendine inisiyatif almış- Atlantis'in batışının ve Tufan'ın yalnızca cahil bir halkın antropomorfize edilmiş icatları olduğunu vurguladı ve Atlantis'in "astronomik bir alegoriden" başka bir şey olmadığını. Ancak büyük Zodyak Alegorisi tarihsel olaylara dayanır ve alegori tarihle pek karıştırılamaz; hayır, her Okültizm öğrencisi bu astronomik ve zodyak alegorinin ne anlama geldiğini bilir. Dr. Smith, Asur tabletlerindeki Nemrut epik şiirinde alegorinin gerçek anlamını keşfetmiştir.

“[On iki şarkısı], Güneş'in yılın on iki ayı boyunca yıllık geçişine atıfta bulunuyor. Her tablet belirli bir aya karşılık gelir ve Zodyak burçlarındaki hayvan formlarına açık bir ima içerir ... [on birinci şarkı] fırtına ve yağmur tanrısı Rimmon'a adanmıştır ve on birinci burçla tutarlıdır. Zodyak - Kova veya Kova [790].

369] Ancak eski Kayıtlarda bundan önce bile alegorik hale gelen ve yukarıdaki Zodyak veya Nuh Tufanında sembolize edilen astronomik öncesi Kozmik Tufan gelir. Ama bunun Atlantis ile ilgisi yok. Piramitler, hem Büyük Ejderha takımyıldızı, "Bilgelik Ejderhaları" veya Üçüncü ve Dördüncü Irkların büyük İnisiyeleri fikriyle hem de ilahi bir hatırlatma olarak kabul edilen Nil'in taşkınlarıyla yakından bağlantılıdır. büyük Atlantis Tufanı. Bununla birlikte, Evrensel Tarihin astronomik kayıtlarının , Dördüncü Kök Irkın üçüncü alt ırkı veya Atlantis Irkına kadar uzandığı söylenir . Ne zamandı? Gizli veriler, Zodyak hesaplamalarının doğru bir şekilde kurulmasından bu yana Mısır'da kutupların üç kez yer değiştirdiğini gösteriyor .

Bu açıklamaya tekrar döneceğiz. Materyalistlere tek yanlı teorilerini ve yargılarını dayandırabilecekleri bir dayanak sağlayan Zodyak Burçları'ndakine benzer semboller, anlam bakımından çok derin ve insanlığımız üzerindeki etkileri bunlarla sınırlı kalamayacak kadar önemlidir. bir kaç kelime. Son Tufan'dan sonra "tekrar indikleri" ve Beşinci Irkımıza rehberlik ve talimat verdikleri söylenen "ilk İlahi Krallar" ile ilgili 48. Ayetteki ifadenin anlamını şimdilik dikkate almalıyız! Bu son ifadeyi tarihsel bir bakış açısıyla daha sonraki bölümlerde ele alacağız, ancak şimdilik "Yılanlar" konusunda birkaç ayrıntı daha vererek bitirmek zorundayız.

Arkaik Kıtalar üzerine kısa bir yorum burada bitmeli. Daha fazla açıklama, bu konuların tartışıldığı antik, ortaçağ ve modern yazıların sağladığı kanıtları gerektirir. Okuyucunun dikkatini bu tarihsel kanıt zenginliğine çekmek için tüm bu tür kanıtlar artık en iyi sırayla toplanmalı, harmanlanmalı ve gruplandırılmalıdır. Ve (sıklıkla sözü edilen) "insanın ayartması"nın -Kilise'nin ortodoks aydınlanmasında- çok yönlü, tuhaf ve resimli sembolünün anlamı hiçbir zaman yeterince vurgulanamayacağından, bu konuyu şimdi tüketmemiz makul görünüyor. elimizdeki tüm kanıtlarla, hatta tekrarlanma riski altında. İlahiyatçılarımız ve bazı dindar sembolistlerimiz, Titanları ve Kabirleri her zaman "Şeytan" adlı son derece komik bir kişiyle ayrılmaz bir şekilde bağlantılı olarak görmüşlerdir ve teorilerine aykırı olan her kanıt şimdiye kadar her zaman reddedilmiş ve göz ardı edilmiştir . Bu nedenle okültistler, bu iftira komplosunun yenilgiye uğratılmasına yol açabilecek hiçbir şeyi ihmal etmemelidir. Bu nedenle , bu son üç ayette ortaya atılan soruları [ 370] birkaç gruba ayırmayı ve bunları yerin izin verdiği ölçüde dikkatli ve eksiksiz bir şekilde ele almayı öneriyoruz. Böylece, Okültizm ve Ezoterik Doktrinin en tartışmalı ilkeleri hakkındaki antik çağın genel tanıklığına birkaç ayrıntı daha eklenebilir - ancak asıl mesele bu cildin ikinci bölümünde, Sembolizm Bölümü'nde yer alacaktır.

_____

ÇEŞİTLİ SEMBOLİZMALARDA YILANLAR VE EJDERHALAR

Chaldea'da Ejderhanın adı fonetik olarak yazılmamıştı, ancak Oryantalistlere göre muhtemelen "pullu" anlamına gelen iki monogramla temsil ediliyordu. "Bu tanım," diyor G. Smith çok ayrıntılı bir şekilde, "elbette, muhteşem ejderha, yılan ya da balık için de uygulanabilir." Buna bir bakıma Zodyak'ın onuncu burcu Makara için de geçerli olduğunu ekleyebiliriz; Sanskritçe terim amfibi bir hayvanı ifade eder, tarif edilemez ve genellikle timsah olarak adlandırılır, ama aslında başka bir anlama gelir. Bu nedenle, Asurologların, her halükarda, eski Chaldea'daki Ejderhanın durumu hakkında kesin bir şey bilmedikleri şüphesiz bir itiraftır. Yahudiler sembolizmlerini Keldanilerden ödünç aldılar , ancak daha sonra, "pullu" dan canlı bir öz ve kötü bir güç yapan Hıristiyanlar tarafından soyuldular.

"Kanatlı ve pullu" temsili Ejderhalar British Museum'da görülebilir. Düşüş olayının bu tasvirinde, aynı otoriteye göre, "ağacın" her iki yanında oturan, ellerini "elmaya" doğru kaldırmış iki figür, "ağacın" arkasına ise Ejderha yerleştirilmiştir. Yılan. Ezoterik olarak, bu iki figür, Başlatıcıyı simgeleyen Yılan ile, inisiyasyona hazır iki "Keldani" yi temsil eder; bu üçünü lanetleyen kıskanç tanrılar ise zahiri cahil bir rahipliği temsil etmektedir. Bu , her okültistin görebileceği gibi, kelimenin tam anlamıyla bir "İncil olayı" gibi görünmüyor !

Stanza, "Yüce Ejderha yalnızca Bilgelik Yılanlarına saygı duyar" diyerek iki figür ve "Yılan" açıklamamızın doğruluğunu kanıtlıyor.

"Yeniden inen... Beşinci Irk'ı öğreten ve talimat veren yılanlar." Zamanımızın aklı başında bir insanın bununla gerçek yılanların kastedildiğine inanması mümkün müdür? Antik çağda çeşitli kutsal Ejderhalar ve Yılanlar hakkında yazanların ya batıl inançlı, saf insanlar olduklarına ya da kendilerinden daha cahil olanları kandırdıklarına dair kaba varsayım - şimdi bilim adamları arasında neredeyse bir aksiyom - bu nedenle . Ancak Homer'dan daha modern yazarlara kadar bu terim, dünyevi olandan gizlenmiş bir şey anlamına geliyordu.

"Kendilerini tezahür ettiren Tanrılar korkunçtur" - insanların Ejderha dediği Tanrılar . Ve Elianius, "De Natura Animalium" adlı çalışmasında bu yılan sembollerini tartışırken, bu eski sembollerin doğasını mükemmel bir şekilde anladığını gösteren bazı açıklamalar yapar. Böylece, Homer'in yukarıdaki ayetiyle bağlantılı olarak çok yerinde bir şekilde şöyle açıklıyor:

"Çünkü Ejderha, kutsal ve saygıya layık olmasına rağmen, özünde ilahi doğadan daha fazla bir şeye sahiptir, [başkaları için mi?] cahil kalmanın daha iyi olduğu şey [791]. "

"Ejderha" sembolü yedili bir anlama sahiptir ve bu yedi anlamdan en yüksek ve en düşük olanı verilebilir. Yüce Olan, "Kendinden Doğan" Logos, Hindu Aja ile özdeştir. Naazenians veya Yılan'a tapanlar olarak adlandırılan Hıristiyan Gnostikler arasında, Üçlemenin İkinci Kişisi, Oğul'du. Sembolü Draco takımyıldızıydı [792]. Onun Yedi "Yıldızı" Kıyamet'teki "Alfa ve Omega"nın elindeki yedi yıldızdır . Terim en dünyevi uygulamasında "Bilge" insanlara uygulandı.

Antik çağın dini sembolizminin bu kısmı çok soyut ve gizemlidir ve dünyevi kişiler için anlaşılmaz kalabilir. Modern zamanlarda, kötü şöhretli medeniyetimize rağmen, Hıristiyanların kulaklarını o kadar tırmalıyor ki, Hıristiyan dogmalarının en sevileninin doğrudan bir kınanması olarak kabul edilmekten güçlükle kaçınabiliyor. Böyle bir tema, onu doğru bir şekilde tarif etmek için, şiirsel kurgusu artık bir vahiy dogması olarak kilisede kök salmış olan Milton'ın kalemini ve dehasını gerektirir.

Ejderha ve onun Cennetteki sözde yenicisinin alegorisi sadece Aziz John'un Zuhurunda mı başladı? Kategorik olarak hayır cevabını veriyoruz. Aziz John'un "ejderhası", Atlantis büyüsünün simgesi olan Neptün'dür.

Bu inkarın doğruluğunu kanıtlamak için okuyucudan Yılan veya Ejderha sembolizmini çeşitli yönleriyle incelemesini istiyoruz.

_____

SIDERAL VE UZAY GLİFLERİ

Her astronom - okültistler ve astrologlardan bahsetmiyorum bile - mecazi anlamda Astral Işık, Samanyolu [ 372] ve ayrıca Güneşin Yengeç ve Oğlak Dönencelerine Giden Yolu ve ayrıca Güneş Döngüleri olduğunu bilir. Yıldız veya Tropikal Yıl, Adeptlerin mistik ve alegorik terminolojisinde her zaman "Yılanlar" olarak anılmıştır.

Ve bu hem kozmik hem de mecazi olarak. Poseidon, "Ejder" - Gnostiklere (Peratae) göre, "Küfürlü Neptün tarafından çağrılan" Ejderha "Chozzar" - "İyi ve Mükemmel Yılan", Gökyüzündeki sembolü Draco takımyıldızı olan Naazenitlerin Mesih'i .

Ancak bu sembolün çeşitli özelliklerini anlamalıyız. Böylece Zerdüşt müritlerinin Ezoterizmi, Gizli Öğreti'nin Ezoterizmi ile özdeştir ve bir okültist Vendidad'da ısırıkları Airyan Vaejo'nun güzel sonsuz baharını bir kışa çeviren "Yılan"a karşı ifade edilen şikayetleri okuduğunda hastalığa ve ölüme yükseliş ve aynı zamanda zihinsel ve psişik tükenme (solma), - ima edilen Yılanın Kuzey Kutbu olduğu kadar Cennet Kutbu olduğunu da bilir [793]. Bu iki eksen karşılıklı eğim açısına göre mevsimleri oluşturur. Bu iki eksen paralel olmaktan çıktı: sonuç olarak, sonsuz kaynak, "güzel Daitya nehrinin kıyısındaki" Airyana Vaejo ortadan kayboldu ve "Aryan Magi, Sogdiana'ya taşınmak zorunda kaldı" - böyle diyor ekzoterik kronikler. Ancak Ezoterik Öğreti, kutbun ekvatordan uzaklaştığını ve Üçüncü Irkın mirası olan Dördüncü Irkın "Mutluluk Ülkesi"nin artık bir kısırlık ve felaketler bölgesi haline geldiğini iddia eder. Tek başına bu, Zerdüşt Kutsal Yazılarının büyük antik çağının tartışılmaz kanıtı olmalıydı. Tufan sonrası çağın neo-Aryanları, atalarının Tufan'dan önce zirvelerinde buluştukları ve bir zamanlar yaşamlarını ve yiyeceklerini paylaştıkları saf "Yazata" veya göksel Elemental Ruhlarla görüştükleri dağları elbette güçlükle tanıyacaklardı. Eckstein'ın öne sürdüğü gibi:

“ Vendidad, Orta Asya bölgesinde büyük bir değişime işaret ediyor gibi görünüyor; güçlü volkanik patlamalar ve Kara-Korum Zinciri çevresinde tüm bir sıradağların yok edilmesi [794].

Bir zamanlar hayretle gerçeği yazan Eusebius'a göre Mısırlılar, Kozmosu sembolik olarak çapı boyunca uzanan şahin başlı bir yılanla büyük, ateşli bir daire olarak tasvir ettiler.

“Burada ekliptik açısından Dünya'nın kutbunu ve göklerin böyle bir konumundan kaynaklanması gereken tüm eşlik eden ateşli sonuçları görüyoruz; 373] 25.000 [garip] yıl içinde tüm Zodyak "güneşin parıltısıyla kırmızıya" dönüştüğünde; ve her burcun kutup bölgesine dik konumda olması gerekiyordu .[795]

Tanrıların Meskeni Meru, daha önce açıklandığı gibi, Kuzey Kutbu'na yerleştirilirken, Aşağı Bölge Patala'nın Güney'e doğru uzanması gerekiyordu. Ezoterik Felsefe'deki her sembolün yedi anahtarı olduğu için, Meru ve Patala coğrafi olarak bir anlama sahiptir ve yerleri temsil ederken, astronomik olarak başka bir anlamı vardır ve "iki kutup" anlamına gelir; ikinci anlam, onların ekzoterik mezhepçilikte genellikle "Dağ" ve "Uçurum" veya Cennet ve Cehennem olarak açıklanmasına yol açmıştır . Şimdilik sadece astronomik ve coğrafi önemi göz önünde bulundurursak, eskilerin Kuzey Kutbu ve Antarktika bölgelerinin topografyasını ve doğasını modern gökbilimcilerimizin hepsinden daha iyi bildikleri ortaya çıkabilir. Birine "Dağ", diğerine "Uçurum" adını vermek için nedenleri ve iyi nedenleri vardı. Yazarın biraz önce alıntıladığı gibi, Helion ve Acheron neredeyse aynı şeyi ifade ediyor. "Heli-on, Güneş'in en yüksek noktasıdır", çünkü Heli-os veya Eli-os "en yüksek" anlamına gelirken, Acheron kutbun 32 derece üstünde ve 32 derece altında olduğundan, alegorik nehrin kuzeye değdiği varsayılmıştır. 32 derece enlemde ufuk. Sonsuza dek gözlerimizden gizlenen ve güney kutbunu çevreleyen geniş Çıkıntı, ilk gökbilimciler Uçurum adını verdiler, aynı zamanda gökyüzünde kuzey kutbu yönünde ufkun üzerinde sürekli olarak belirli bir dairenin göründüğünü fark ettiler - aradılar o Dağ. Meru , Tanrıların yüksek meskeni olduğu için, Tanrıların periyodik olarak yükselip alçaldıkları söylendi ; astronomik olarak, bu tanrılar Zodyak Tanrıları veya Dünyanın orijinal kuzey kutbunun Cennetin güney kutbuna geçişi anlamına geliyordu.

“O devirde öğle saatlerinde ekliptik meridyene paralel olurdu; ve Zodyak'ın bir kısmı kuzey kutbundan kuzey ufkuna inerek yılanın sekiz halkasını [sekiz yan yıl veya 200.000'den fazla güneş yılı] geçerek dünyadan sekiz basamaklı hayali bir merdivene benzerdi. kutup, yani Jüpiter'in tahtı. Böylece, bu merdiven boyunca Tanrılar, yani Burçlar yükseldi ve alçaldı. [Yakup'un Merdiveni ve Melekler]… Zodyak'ın bu merdivenin kenarlarında yer almasından bu yana 400.000 yıldan fazla zaman geçti [796]. ”

Bu, okült sapkınlıklardan tamamen bağımsız olmasa da dahiyane bir açıklamadır. Ancak, daha bilimsel ve özellikle teolojik nitelikteki diğer birçok açıklamadan gerçeğe daha yakındır. Söylendiği gibi, Hristiyan [374] Teslis en başta tamamen astronomikti. Rutilius'un onu ökemerize edenler hakkında "Judaea gens, radix stultorum" demesine neden olan şey buydu .

Yaratılış Kitabındaki gerçek Yılan'ı , Şeytan'ın düşmanı Şeytan'ı görme arzularında ısrar ediyorlar. insan ırkı; oysa gerçekte kozmik bir metafordur. Tanrıların Dünyayı terk ettikleri söylendiğinde, bu sadece Tanrıların, Patronların ve Rehberlerin değil, aynı zamanda daha küçük Tanrıların da Zodyak Burçlarının Vekilleri olduğu anlamına gelir. İlki, gençliğinde doğuran, insanlığı eğiten ve eğiten gerçek ve mevcut Bireyler olarak, her Kutsal Yazıda, Zerdüştlerin Kutsal Yazılarında olduğu kadar Hinduların Ahitlerinde de yer alır. Ormazd veya Ahura Mazda, "Bilgeliğin Efendisi", Ameshaspent'lerin veya Amesha Spenta'nın, "Ölümsüz Hayırseverler"in, "Söz"ün veya Logos'un ve onun Mazdaizm'deki altı yüksek yönünün sentezidir. [797]Bu "Ölümsüz Hayırseverler", Zamyad Yasht'ta şu şekilde tanımlanmaktadır:

"Amesha Spenta, parlak, keskin gözlerle, harika, yardımcı... yok edilemez ve saf... yedisi birden, tek bir ruh tarafından canlandırılıyor, konuşması bir ve birmiş gibi hareket ediyor... Ahura Mazda'nın yaratıklarının yaratıcıları ve yok edicileri, yaratıcıları, akıl hocaları, koruyucuları ve yöneticileri."

Bu birkaç satır, Amshaspend'lerin, bizim Dhyan-Chohan'larımızın veya "Bilgelik Yılanları"nın ikili ve hatta üçlü karakterini belirtmek için yeterlidir. Ohrmazd (Ahura Mazda) ile aynıdırlar ve aynı zamanda ondan farklıdırlar. Onlar ayrıca Hıristiyanlar arasında Yıldızların Melekleri - Zerdüştlerin Yıldız Yazataları - veya her dinin yedi Gezegenidir (Güneş dahil) [798]. "Parlayan, keskin gözlü" sıfatı bunu kanıtlamaktadır. Fiziksel ve göksel düzlemde bunlar böyledir. Spiritüel tarafta onlar Ahura Mazda'nın İlahi Güçleridir, ancak astral veya psişik düzlemde onlar "Yapıcılar", "Koruyucular", Pitris veya Babalar ve İnsanlığın ilk Eğitmenleridir.

kadim Bilgeliğin doğru anlayışını onlara aşılamaya çalışmaya gerek kalmayacak . O zaman insanlar , adı bizim neslimize geçen, (a) Logos'un doğrudan bir zuhuru olmayan (onu ne adla [375] tanıyorsak ), yani olmayacak büyük bir dünya Reformcusu olmadığını bilecekler . yedili olan "Yedi", "İlahi Ruhlar" dan birinin doğasının enkarnasyonu ; ve (b) geçmiş Döngülerde daha önce ortaya çıkmamış olan. O zaman hem tarihte hem de kronolojide bazı asırlık bilmecelere yol açan nedeni anlayacaklar; örneğin Dabistan'da on iki ve on dört kişide çoğaldığını gördüğümüz Zerdüşt'ün zuhuru için güvenilir bir zaman tespit edememelerinin nedeni ; Rishiler ve Manu'nun kişilikleri ve sayıları neden bu kadar karışık; Krishna ve Buddha neden kendilerinden enkarnasyonlar olarak söz ederler; dahası, Krishna kendisini Rishi Narayana ile özdeşleştirir ve Gotama önceki enkarnasyonlarından bazılarını verir; ve özellikle "en yüce Brahma" olan birincisine neden yine de Anshanshavatara - sadece Yeryüzündeki En Yüce Olan'ın "bir parçasının parçası" denildiği; son olarak, Osiris'in neden Büyük Tanrı ve aynı zamanda Thoth Hermes'te yeniden ortaya çıkan "Yeryüzünün Kralı" olduğu; ve Nasıralı İsa'nın (İbranice Yeşu) neden diğer kişiliklerde olduğu gibi Nun oğlu Yeşu'da da kabalist olarak tanındığı. Gizli Öğreti tüm bunları açıklar ve diğerlerinin yanı sıra her birinin, Tanrı veya Melek (Messenger) biçiminde bireyselleşmiş Logos'un Yedi Gücünden biri olarak Dünya'da ilk kez ortaya çıktığını söyler; daha sonra, Madde ile karışarak, sırayla, önceki iki Irk'a talimat verdikten sonra Beşinci Irk'a "öğreten" ve İlahi Hanedanlıklar sırasında Hükümdar olan ve sonunda kendilerini feda eden büyük Bilgeler ve Akıl Hocaları olarak yeniden ortaya çıktılar. belirli kritik dönemlerde İnsanlığın yararına çeşitli koşullar arasında yeniden doğarlar, ta ki son enkarnasyonlarında, aslında Doğadaki En Yüce Olan olmalarına rağmen, Dünya üzerinde gerçekten yalnızca "bir parçanın parçaları" haline gelene kadar .

Theogonia'nın metafiziği budur. Şimdi, Yediler arasındaki her "Güç", bir kez bireyselleştirildiğinde, yaradılışın unsurlarından birine sahiptir ve onu yönetir [799], dolayısıyla her sembolde pek çok işaret vardır. Ve semboller, ezoterik yöntemlerle açıklanmadıkça , genellikle umutsuz bir kafa karışıklığına yol açar.

Genellikle Doğu Okültistinin rakibi olan Batılı Kabalistin kanıta ihtiyacı var mı? Eliphas Levi'nin "Büyünün Tarihi"ni [800]açmasına izin verin ve Zohar'dan aldığı "Büyük Kabalistik Sembolü" dikkatle incelemesine izin verin . Orada "iç içe geçmiş üçgenlerin" gelişiminin bir görüntüsünü, yukarıda ve aşağıda siyah bir kadının ters pozisyonda, baş aşağı, bacakları erkek figürünün uzanmış kollarının altından [ 376] geçip dışarı çıktığını gösteren bir görüntü bulacaktır. omuzlarının arkasından, elleri birbirine bağlıyken, her iki tarafta bir açı oluşturuyor. Eliphas Levi bu sembolde Tanrı'yı ve Doğa'yı görür; veya Tanrı, "Işık", Doğa ve Maddeye geri yansıyan, "Karanlık". Kabalistik ve sembolik olarak haklıdır, ancak yalnızca sembolik kozmogoni söz konusu olduğunda. Ancak bu sembol, kendisi veya Kabalistler tarafından icat edilmedi. Efsaneye ve tarihe göre, beyaz ve siyah taştan bu iki figür, çok eski zamanlardan beri - onları şahsen gören Kral Kambyses'in zamanından beri - Mısır tapınaklarında var olmuştur. Dolayısıyla bu sembol yaklaşık 2500 yıl önce var olmuş olmalıdır. Büyük Cyrus'un oğlu olan Kambyses, MÖ 529'da babasının yerini aldığı için bu en hafifidir. Bu figürler zıt kutupları temsil eden iki Kabir idi . Herodot, [801]sonraki nesillere, Cambyses'in Cabirims Tapınağı'na girdiğinde, ayakta duran bir adam olarak gördüğü şeyi - önünde başları üzerinde duran bir erkek ve bir kadın - görünce bitmek bilmeyen kahkahalara boğulduğunu bildirir. Ancak bunlar, McKay'in anladığı gibi, sembolü "dünyanın orijinal kuzey kutbundan cennetin güney kutbuna geçişini" yakalamak olan kutuplardı [802]. Ama aynı zamanda, eksenin büyük eğimi nedeniyle kutupların ters yönde hareketini de tasvir ettiler , bunun sonucu her seferinde okyanusların yer değiştirmesi, kutup ülkelerinin batması ve art arda yeni kıtaların yükselişi oldu. ekvator bölgeleri ve tersi . Bu Kabirim, "Tufan"ın Tanrılarıydı.

Bu, aynı Tanrılara ve Tanrı kategorilerine verilen adların ve unvanların sayısı arasındaki görünürdeki karışıklığa dair bir ipucu bulmamıza uzun bir yol kat edebilir.

Bu yüzyılın başında Faber, Corybants, Curats, Dioscuri, Anacts, Dii Magni, Idea Dactyli , Lares, Penates, Manes [803], Titans ve 377] Aletlerin Cabirlerle kimliğine işaret etti. Ama ikincisinin, Üçüncü ve Dördüncü Irklarda Seçilmişler arasında enkarne olan Manu, Rishiler ve bizim Dhyan Chohan'larımızla aynı olduğunu gösterdik. Böylece, Theogony'de Cabiri-Titans yedi Büyük Tanrı iken, astronomik ve kozmik olarak Titanlara Atlantisliler deniyordu, çünkü Faber'in dediği gibi, at-al-as, "ilahi güneş" ve baştankara ile ilişkilendirilmişlerdi. "sel basmak". Ama eğer bu doğruysa, o zaman bu sadece zahiri bir yorumdur. Ezoterik olarak, sembollerinin anlamı kullanılan isme veya unvana bağlıdır. Yedi gizemli, heybetli büyük Tanrı - Okült Doğanın karanlığıyla çevrili tanrılar olan Dioscuri - [804]metaller aracılığıyla Adept şifacıları arasında Idei Dactyli veya mükemmel "Parmaklar" haline gelir. Artık "Hayaletler" anlamına gelen Lara adının gerçek etimolojisi, Etrüsk dilinde lars , "rehber", "sürücü" kelimesinde aranmalıdır . Sanjuniathon, Aleta kelimesini "ateşe tapanlar" olarak çevirir , ancak Faber bunun "Ateş Tanrısı" al-orit'ten geldiğine inanır . Her ikisi de doğrudur, çünkü her iki durumda da bu, Gezegensel Tanrıların (astronomik ve alegorik olarak) "çektikleri" ve tapındıkları "En Yüksek" Tanrı olan Güneş'e bir göndermedir. Lares olarak, onlar gerçekten de Güneş Tanrılarıdır, ancak Faber'in "Lar'ın bir güneş tanrısı anlamına gelen El-Ar kelimesinin kısaltması olduğu" şeklindeki etimolojisi pek [805]doğru değildir. Onlar insanların Lares-Rehberleri ve Sürücüleridir. Aletler gibi onlar da yedi Gezegendi - astronomik olarak; ve Lares olarak, bu Gezegenlerin Vekilleri, Patronlarımız ve Yöneticilerimiz - mistik olarak. Egzoterik veya fallik tapınmanın yanı sıra kozmik olarak da, nitelikleri ve ikili özellikleri sırasıyla ait oldukları tapınakların adlarıyla ve ayrıca rahiplerinin adlarıyla belirtilen Kabiri idiler. Ancak hepsi Dhyan-Chohans'ın yedili, yaratıcı ve ilham verici gruplarına aitti.

Tıpkı Hinduların Rishilerine taptıkları gibi "Yedi Gezegenin Vekillerine" tapan Sabealılar, Seth ve oğlu Hermes'i (Enoch veya Enos) Gezegensel Tanrılar arasında en yüksek olarak görüyorlardı. Set (Seth) ve Enos, Yahudiler tarafından Sabealılardan ödünç alındı ve sonra onlar tarafından (dışsal olarak) yozlaştırıldı; ama onlar hakkındaki gerçek Yaratılış'ta [806]bulunabilir . Seth , Gezegensel Meleklerin enkarne olduğu Üçüncü Irk'ın ilk insanlarının "Atasıdır" ; kendisi bir Dhyan-Chohan'dı ve ilham veren Tanrılara aitti ve Enos'un ( Hanoch veya Enoch ) veya Hermes'in oğlu olduğu söyleniyordu - Enos, tüm erken dönem "durugörücülerin" (Enoïchion) ortak adıydı . Tarikatın ortaya çıktığı yer burasıdır. Arap yazar Soyuti, en eski kayıtların Sabeizm'in kurucusu olarak Seth'e veya Set'e'den bahsettiğini ve gezegen sistemini tasvir eden piramitlerin Seth'a ve İdris'in (Hermes veya Enoch) mezarının yeri olarak kabul edildiğini söylüyor. , burada Sabiler ibadet etmek için akın ettiler ve [807]kuzeye dönerek günde yedi kez dualar söylediler. (Yazıklar olsun Meru, Kaf, Olimpos vb.) [808]. Abd Allatif ayrıca bize Sabiiler ve kitapları hakkında bazı ilginç şeyler anlatıyor. Aynı şeyi 200 yıl sonra yazan Eddin Ahmed Ben-Yahua da söylüyor. İkincisi, "her piramidin belirli bir yıldıza " (veya daha doğrusu Yıldızın Hükümdarı'na ) adanmış olduğunu iddia ederken, Abd Allatif, Sabealıların eski kitaplarında "bir piramidin Agathodaemon'un mezarı olduğunu" okuduğunu garanti eder. , diğer Hermes" [809]:

"Agathodemon, Seth'om'dan başkası değildi ve bazı yazarlara göre Hermes onun oğluydu",

Büyük Piramit [810]adlı çalışmasında böyle diyor .

Böylece, Semadirek'te ve eski Mısır tapınaklarında Kabirler büyük Kozmik Tanrılar -Yedi ve Kırkdokuz Kutsal Ateşler- iken, Yunan tapınaklarında kültleri çoğu durumda fallik ve dolayısıyla müstehcen hale geldi. saygısız. İkinci durumda, üç ve dört veya yedi - erkek ve dişi ilke - Mısır haçı (crux ansata) vardı. Bu ayrım, bazı klasik yazarların neden sadece üç kişi olduğunu iddia ederken, diğerlerinin dört olarak adlandırdığını gösterir. Onlar Axieros'du (kadınsı yönüyle Demeter); Axiokersa (Persephone) [811]; Axiokersos (Pluto veya Hades); ve Kadmos veya Kasmilos (Hermes - ancak Herodotus'un bahsettiği İthyphallic Hermes değil , "kutsal [812]379] efsanesine ait olan " ve bunun için bir açıklama yalnızca Semadirek Gizemleri sırasında verildi ). Rodoslu Apollonius hakkında yazan Scholiast'a göre, [813]Mnases'in ihmali sonucu meydana gelen bu teşhis aslında tam olarak bir teşhis değildir, çünkü isimler tek başına pek bir şey ortaya koyamaz [814]. Bazıları da aynı derecede haklı olarak sadece iki Kabir olduğunu ileri sürmüşlerdir. Bu Kabirler ezoterik olarak iki Dioscuri, Castor ve Pollux, ekzoterik olarak Jüpiter ve Bacchus idi. Bu ikisi, dünyanın kutuplarını jeodezik olarak kişileştirdi; dünyevi kutup ve göksel - astronomik olarak, ayrıca fiziksel ve ruhsal insan. Semele ve Jüpiter'in hikayesi ve Bacchus, Bimater'in (iki annesi olan) doğumu , ilgili tüm koşullarla birlikte, alegoriyi anlamak için ezoterik olarak okunmalıdır. Bu etkinlik sırasında birçok sunumda Ateş, Su ve Toprak vb. Tellurik, madeni, manyetik, elektriksel ve ateşli elementlerin hepsi, sanrısal trajedinin kozmik ve astronomik doğasının sayısız ipucu ve göstergesidir. Astronomide kutuplar gerçekten de "göksel boyut"tur; ve ayrıca, gösterileceği gibi, Cabiri-Dioscuri ve ayrıca Diodorus'un "Ateşin icadı"nı [815]ve demir işleme sanatını atfettiği Cabiri-Titans da öyledir. Ayrıca Pausanias, [816]Prometheus'un orijinal Kabyric tanrısı olduğunu kanıtlar.

Ancak astronomik olarak Cabirim Titanlarının aynı zamanda Mevsimlerin Üreticileri ve Düzenleyicileri olmaları ve kozmik olarak büyük Volkanik Enerjiler, tüm metalleri ve dünyevi işleri yöneten Tanrılar olmaları, onların orijinal ilahi suretlerinde hayırsever Varlıklar olmalarını engellemez. Prometheus'ta sembolize edilmiş, dünyaya ışık getirmiş ve insanlığa akıl ve akıl bahşetti. Her Theogonia'da bunlar ağırlıklı olarak - özellikle Hindu'da - alegorinin gerektirdiği gibi Kutsal, İlahi Ateşler, Üç, Yedi veya Kırk Dokuz'dur. İsimleri bile bunu kanıtlıyor, çünkü Hindistan'da onlar Agni Putra veya Ateşin Oğulları ve Yunanistan'da ve diğer ülkelerde birçok isim altında Ateşin Dahileri. Welker, Maury ve son olarak Decharmes, Kabeiros adının Yunanca χαίω, "yanmak" sözcüğünden gelen "Ateşten güçlü" anlamına geldiğini gösteriyor. Semitik 380] Kabirim kelimesi, Yunanca μεγάλοι, δυνατοι'ya karşılık gelen "güçlü, her şeye gücü yeten ve büyük" fikrini içerir, ancak ikincisi daha sonraki lakaplardır. Bu tanrılara tüm dünyada saygı duyuldu ve başlangıçları zamanın gecesinde kayboldu. Bununla birlikte, Frigya'da, Fenike'de, Troas'ta, Trakya'da, Mısır'da, Lemnos'ta veya Sicilya'da, her nerede çağrılsalar da, kültleri her zaman Ateş ile ilişkilendirildi, tapınakları her zaman en volkanik bölgelerde inşa edildi ve egzoterik kültlere aittiler. Chthonic Tanrılarına ve dolayısıyla Hıristiyanlık onları Cehennem Tanrıları yaptı.

Cassius Hermont'un dediği gibi, onlar gerçekten "büyük, hayırsever ve güçlü Tanrılar" dır [817]. Thebes'te Kabirims Kor ve Demeter'in kendilerine adanmış bir tapınağı vardı [818]ve Memphis'te Kabirims'in o kadar kutsal bir tapınağı vardı ki, rahipler dışında hiç kimsenin onun en iç sınırlarına girmesine izin verilmedi [819]. Ancak aynı zamanda Kabirim adının bir topluluk adı olduğu gerçeğini de gözden kaçırmamak gerekir; her ikisi de ölümlü olan bu güçlü Tanrılar olan Kabirlerin erkek ve dişi olduğunu ve ayrıca dünyevi, göksel ve kozmik yönleri olduğunu; ve sonra, daha sonraki yıldız ve karasal güçlerin hükümdarı olma kapasitelerinde olduğu gibi, ki bu, (şimdi kabul edildiği şekliyle) tamamen jeolojik bir fenomendi ve bu hükümdarların şahsında sembolize edildi, onlar da zamanın başlangıcından beri, İnsanlığın Hükümdarları, Krallar "İlahi Hanedanlar" olarak beden aldıklarında, medeniyete ilk itici gücü verdiler ve insanlığa bahşettikleri aklı, tüm sanat ve bilimlerin icatlarına ve ilerlemelerine yönlendirdiler. Böylece Kabirlerin halkın velinimetleri olarak göründükleri ve bu şekilde halkların hafızasında çağlar boyunca yaşadıkları söylenir . Bu Kabirler veya Titanlar, harflerin, (Deva-nagari veya Tanrıların alfabesi ve dili), yasaların ve içtihatların, mimarinin yanı sıra çeşitli sözde büyülü tekniklerin ve şifalı otların tıbbi kullanımlarının icadıyla tanınırlar. Hermes, Orpheus, Cadmius, Asklepius - insanlara bilimlerin keşfiyle tanınan ve Brian, Faber, Cumberland Piskoposu ve diğer birçok Hıristiyan yazarın - basit bir gerçek için fazla fanatik olduğu tüm bu Demi-Tanrılar ve Kahramanlar - gelecek nesillerin Noah adlı tek bir prototipin yalnızca pagan kopyalarını görmesini sağlamak istiyor - bunların hepsi ortak isimler.

Çavdar veya buğday üretimi yoluyla tarımın büyük armağanını keşfetmekle tanınan Kabirlerdir . Bir zamanlar Mısır'da yaşayan Kabira Isis-Osiris'in yaptığını, efsaneye göre Ceres Sicilya'da yaptı; hepsi aynı kategoriye ait. Yılanların her zaman bilgelik ve ihtiyat simgesi olduğu durumu [ 381] Bilgelik Tanrısı Thoth, Hermes vb. ile bir olan Merkür'ün Caduceus'unda gösterilir. bir çubuğun etrafında dolanmak, Tanrıçaları baştan çıkarmak için yılana dönüşen Jüpiter ve diğer Tanrıların fallik sembolleri haline gelir. Yılan her zaman Adept'in ve onun ölümsüz güçlerinin ve ilahi bilgisinin bir sembolü olmuştur. Merkür, psiko-muhteşem yönüyle, Caduceus'u aracılığıyla ölülerin ruhlarını Hades'e götüren ve yöneten ve hatta onun yardımıyla onları hayata döndüren, basit ve çok şeffaf bir alegoridir. Gizli Bilgeliğin ikili gücüne işaret ediyor: beyaz ve kara Büyü. Bu kişileştirilmiş Bilgeliğin ölümden sonra nasıl yönlendirildiğini ve ölü olanı hayata döndürme gücünü ortaya koyduğunu gösterir - bu metafor, sadece anlamını düşünürseniz çok derindir. Antik çağın tüm halkları , bir istisna dışında, bu sembole saygı duyuyorlardı; Musa'nın "küstah yılanını" unutmayı ve hatta "yılan"ın büyük bilgeliğinin ve ihtiyatının tam anlamının İsa tarafından kabul edilmesini unutmayı seçen Hıristiyanlar böyle bir istisnadır: "yılanlar kadar akıllı ve güvercinler kadar uysal olun . " ." Beşinci Irkımızın en eski ırklarından biri olan Çinliler, yılandan, Beşinci İnsanlığın ilk ırklarına hükmeden "Yılanlar"ın veya İnisiyelerin yozlaşmış halefleri olan İmparatorlarının amblemini yaptılar . İmparatorun tahtına "Ejderha Koltuğu" denir ve cüppesine ejderha resimleri işlenir. Dahası, Çin'in en eski kitaplarındaki aforizmalar, Ejderhanın ilahi bir Varlık olmasına rağmen bir insan olduğunu açıkça belirtir. Diğerlerinin başı olarak "Sarı Ejder"den söz eden Duan-ying-tu şöyle diyor:

“Onun hikmeti ve fazileti ölçülemez… O yalnız yürür ve kalabalıklar içinde yaşamaz (o bir münzevidir)… Cennetin dışındaki vahşi yerlerde dolaşır. Gelir ve gider, emri (Karma) yerine getirir; zamanı geldiğinde kemal varsa ortaya çıkar, yoksa (görünmez) kalır."

Liu-Lang, Konfüçyüs'ün şunları söylediğini iddia ediyor:

“Ejder saf (su) [Bilgelik] ile beslenir ve şeffaf (su) [Hayat] ile eğlenir [820].

_____

İLAHİ ÖĞRETMENLERİMİZ

Dolayısıyla, Tufan'dan geriye kalan tek kayıt Atlantis ve Phlegian Adası değildir. Çin'in ayrıca, Ma-li-ga-si-ma dedikleri, ancak Kemfer ve Faber'in kendi gizemli fonetik nedenleriyle 382] "Maurigasima" olarak yazdıkları ada veya anakara hakkında kendi gelenekleri ve hikayeleri vardır . Kemfer "Japonya" [821]adlı eserinde şu efsaneyi aktarır: Ada, devlerinin kötülüğü yüzünden okyanusun dibine batar ve Kral Peiru-un, Çinli Nuh, ailesiyle birlikte tek başına kurtulur. iki put aracılığıyla tanrıları uyarmak. Çin'i dolduran bu dindar kral ve onun soyundan gelenlerdi. Çin gelenekleri, diğer tüm halkların gelenekleri kadar sık olarak Kralların İlahi Hanedanlarından bahseder.

Aynı zamanda, insanoğlunun -ruhsal, zihinsel, akılcı ve fiziksel- çeşitli ve hatta çok kuşaklı evrimine tam olarak bu çalışmada anlatıldığı gibi bir inancı göstermeyen tek bir eski parça yoktur. Şimdi bu ifadelerden bazılarını ele alacağız.

Irklarımız -hepsi aynı şeye tanıklık ediyor- İlahi Irkların soyundan geliyor, onlara hangi ad verilirse verilsin. İster Hindu Rishiler ister Pitris ile uğraşalım; Çinli Chin-nan ve Zhang-gi - onların "İlahi İnsanı" ve Yarı- ‑tanrılar, Acadalılardan Dingir ve Mullil - Yaratıcı Tanrı ve "Gölgeler Krallığının Tanrıları" ile; Mısırlı İsis-Osiris ve Thoth ile; Yahudi Elohim ile; veya Manco-Capac ve onun Perulu soyundan gelenlerle - efsane her yerde değişmeden kalır. Her ulusun yedi veya on Rishi-Manus ve Prajapati'si vardır; yedi ve on Ki-i; veya on ve yedi Amshaspent [822](dışsal olarak altı); on ve yedi Keldani Annedoti; on ve yedi Sephiroth; Manu, Thoth-Hermes, Oann-Dagon ve İdris-Enoch'tan Platon'un Panodorus'una - hepsi bize yedi İlahi Hanedanı, hem Lemurya'da hem de Atlantis'te Dünya'nın yedi bölümünü anlatıyor; göksel meskenlerinden inen [823]ve Dünya'da hüküm süren, insanlığa astronomi, mimarlık ve bize kadar gelen diğer tüm bilimleri öğreten yedi birincil ve ikili Tanrı hakkında. Bu Varlıklar önce Tanrılar ve Yaratıcılar olarak görünürler; sonra, doğmakta olan insana nüfuz ederek, sonunda "İlahi Krallar ve Hükümdarlar" olarak görünürler. Ancak bu gerçek yavaş yavaş unutuldu. Basnage'nin işaret ettiği gibi Mısırlılar, bilimin kendi ülkelerinde ancak "insan kılığına girmiş krallar olarak görünmelerine rağmen" Tanrılar olarak tapınmaya devam ettikleri İsis-Osiris döneminden itibaren gelişmeye başladığını kabul ettiler. Ve İlahi Androgyne hakkında şunları ekler:

383]

“Bu kralın [Isis-Osiris] Mısır'da şehirler kurduğunu, Nil'in selini durdurduğunu söylüyorlar; tarımı, üzüm kullanımını, müziği, astronomiyi ve geometriyi icat etti."

Historia Anteislamitica [824]adlı eserinde "Sabilerin dilinin" Seth ve İdris (Enoch) tarafından kurulduğunu söylediğinde, bu astronomiyi kastediyor. Melelwa [825]Nahil'de Hermes, Agath odemon'un öğrencisi olarak adlandırılır . Başka bir sunumda [826]Agathodaemon'dan "Mısır Kralı" olarak bahsedilir. Celepas Geraldinus, "İlahi Dev" olarak adlandırılan Enoch hakkında bize bazı ilginç gelenekler veriyor. Tarihçi Ahmed ben Yusuf Eltifas, Nil'in Farklı İsimleri Kitabında, Sami Araplar arasında, daha sonra Mısır Typhon'u olan Set'in, Set'in İncil'deki Yedi Melek veya Patrik'ten biri olduğu inancını bize bildirir ; sonra bir ölümlü ve Adem'in oğlu oldu, bunun üzerine kehanet armağanını ve astronomi bilimini Yared'e, o da onu oğlu Enoch'a devretti. Ancak "otuz kitabın yazarı" Enoch (İdris) "Sabe kökenliydi" - yani "Ev sahibi" Saba'ya aitti:

"İlkel bir kültün ayinlerini ve hizmetlerini kurduktan sonra Doğu'ya gitti, burada en az önemli olan Edessa olmak üzere yüz kırk şehir kurdu, ardından Mısır'a döndü ve burada kral oldu. [827]"

Böylece Hermes ile özdeşleştirilir. Ama beş Hermes vardı - daha doğrusu, Manu ve Rishi gibi, birkaç farklı kişilikte görünen biri. Burham i Kati'de , Merkür veya Budhi gezegeninin adlarından biri olan Hormig olarak bahsedilir; ve Çarşamba günü hem Hermes'e hem de Thoth'a adandı [828]. Doğu geleneğindeki Hermes, Phineatae arasında bir kült konusuydu ve Argus'un ölümünden sonra Mısır'a kaçtığı ve onu Thoth adı altında uygarlaştırdığı söylenir [829]. Ancak bu görüntülerin herhangi birinde, tüm bilimlerin gizli durumundan aktif güce uyanışı her zaman ona atfedilir , yani Magna Graecia döneminden ve Yunanlılar zamanında Mısır ve Yunanistan'a Büyü öğreten ilk kişi oydu. Helenler bile değildi.

tanrılar, Kahramanlar ve nihayet insanların geçtiği olağanüstü Tanrıların Hanedanlarından bahsetmekle kalmaz, [384] bir dizi klasik yazar da onu ‑destekler . Bu. Diodorus, Eratosthenes, Platon, Manetho ve diğerleri aynı hikayeyi tekrarlarlar ve bu sırayı asla değiştirmezler.

Kreutzer'in öne sürdüğü gibi:

“Gerçekten, ışık tanrılarının yaşadığı yıldızlı kürelerden, bilgelik alt kürelere iner... Kadim rahiplerin [Hierophantlar ve Adeptler] sisteminde, istisnasız her şey, Tanrılar, Dahiler, Ruhlar [Manes], tüm dünya uzay ve süre içinde birlikte gelişir. Piramit, ruhların bu görkemli hiyerarşisinin bir simgesi olarak kabul edilebilir [830].

İlahi Kralların eski tarihçeleri hakkında sessiz kalarak gerçeği saklamaya katı bir dürüstlükle tutarlı olmaktan daha fazla özen gösterenler modern tarihçiler -özellikle Renan gibi Fransız akademisyenler-. Ancak Renan, bu nahoş gerçeğin tanınmasına Eratosthenes'ten ( 260 лM.Ö.) daha fazla karşı çıkamazdı ve yine de Eratosthenes bu gerçeği kabul etmek zorunda kaldı. Bunun için 2000 yıl sonrasının büyük astronomu, meslektaşları tarafından büyük bir hor görüldü. Onlar için Manetho, "Heliopolis'in diğer düzenbaz rahipleri arasında doğup büyüyen batıl inançlı bir rahip" olur. İblis bilimci de Mirville'in haklı olarak belirttiği gibi:

"Bütün bu tarihçiler ve din adamları, insan kralların ve insanların hikâyesini tekrar ettiklerinde çok doğru , tanrılarına ulaşır ulaşmaz birdenbire son derece şüpheci hale geliyorlar ."

Ancak Abydos'tan, Champollion'un dehası sayesinde şimdi Mısır rahiplerinin (özellikle Manetho) ve Ptolemy'nin inancını haklı çıkaran bir eşzamanlı tablo var. Mısırbilimci de Rouget'ye göre, hepsinden daha dikkat çekici olan Turin Papirüsü'nde:

ve Kahramanların Krallıklarını kapsayan Hanedanlar listesinden geriye kalanların gözlerinin önünde olduğuna ikna oldu ... İlk sözlerinden itibaren Bu ilginç papirüs, Ramses dönemi gibi uzak antik çağlarda bile, bu efsanevi ve kahramanca geleneklerin tam olarak Manetho'nun bize aktardığı gibi olduğu sonucuna varmak zorunda kalıyoruz; Mısır Kralları, Seb Tanrıları, Osiris, Set, Horus, Thoth-Hermes ve Tanrıça Ma olarak onlarda rol aldıklarını ve her birinin saltanatına uzun bir asırlık dönem ayrıldığını görüyoruz [831].

Bu eşzamanlı tablolar, Eusebius tarafından dürüst olmayan amaçlarla bozulmuş olmalarının yanı sıra , Manetho'nun zamanını asla aşmadı. İlahi Kralların ve Hanedanların kronolojisi, insanlık çağının kronolojisi gibi , her zaman rahiplerin elinde olmuş ve cahil kitlelerden saklanmıştır .

Böylece, bir kıta olarak Afrika'nın Avrupa'dan önce ortaya çıktığı söylense de, yine de Lemurya'dan ve hatta erken Atlantis'ten sonra yükseldi. Şimdi Mısır ve çöllerin işgal ettiği tüm bölge bir zamanlar denizle kaplıydı. Bu, ilk olarak Herodotus, Strabo, Pliny ve diğerleri sayesinde ve ikinci olarak jeoloji sayesinde biliniyordu . Habeşistan bir zamanlar bir adaydı ve Delta , kuzeydoğudan tanrılarıyla gelen öncü göçmenlerin işgal ettiği ilk ülkeydi .

Ne zamandı? Tarih bu soruya cevap vermiyor. Neyse ki, en eski Mısır tapınaklarından birinin tavanında bu gerçeği taşıyan bir planisfer olan Dendera Zodiac'a sahibiz. Aslan ve Terazi takımyıldızları arasındaki gizemli üç Başak ile bu Zodyak, Oedipus'unu işaretlerini deşifre etmek ve İnisiyelerin (a) Dünya'nın kutupları ve ekliptik olduğunu Herodotus'a ileten rahiplerin doğruluğunu haklı çıkarmak için buldu. daha önce çakışmıştı ve ( b ) Zodyak'ın ilk kayıtlarının başlangıcından beri bile, kutuplar zaten üç kez ekliptik düzlemindeydi.

Bailly, İlahi Irkların tüm bu tür geleneklerinde böyle bir özdeşliğe duyduğu şaşkınlığı ifade edecek kelime bulamadı ve şöyle haykırdı:

“Son olarak, Hindu Devaları ve [Pers] Peris'in tüm bu saltanatları ne anlama geliyor; ya da Çin efsanelerinin anlattığı saltanatlar; Di-huang'dan veya Yeryüzündeki Krallardan tamamen farklı olan Tien-huang veya Cennetin Kralları ve halkın Kralları Zheng-huang - Yunanlılar ve Mısırlılar tarafından kurulanlarla tam bir uyum içinde olan farklılıklar. Tanrıların, Yarı- ‑Tanrıların ve Ölümlülerin Hanedanlarını sıralarlar [832].

Panodor'un dediği gibi:

“Böylece [Tufandan önceki] bu bin yıl boyunca dünyayı yöneten Yedi Tanrı'nın Krallığı devam etti. İnsanlığın bu hayırseverleri bu dönemde Dünya'ya indiler ve insanlara ekliptiğin on iki burcuna göre güneşin ve ayın rotasını hesaplamayı öğrettiler [833].

Bugünkü çağdan yaklaşık beş yüz yıl önce, Mısır rahipleri Herodot'a insan Krallarının ve Pontifler-Pyromys'in (tapınakların Başpeygamberleri veya Maha-Kohanları) heykellerini gösterdiler, bir kadının katılımı olmadan birbirlerinden doğdular . ilk insan Kralları olan Menes'in önünde hüküm sürdüler . Bu heykellerin, her birinin kendi adı, tarihi ve yıllıkları olan , sayıları üç yüz kırk beş olan devasa tahta heykelleri olduğunu söylüyor . Ayrıca Herodotos'a güvence verdiler 386] - tarihçiler arasında en dürüst olanı, "tarihin babası" şimdi masallar icat etmekle suçlanmadıkça, bu durumda - hiçbir tarihçinin bu insanüstü Kralların tarihini anlayamayacağına veya yazamayacağına dair güvence verdiler. insandan önce gelen üç Hanedanlığın - yani Tanrıların Hanedanları, Yarı ‑Tanrıların ve Kahramanların veya Devlerin - [834]tarihini araştırır ve inceler . Bu "Üç" Hanedan, Üç Irktır.

Ezoterik Doktrinin diline çevrildiğinde, bu üç Hanedan aynı zamanda Devas, Kimpurusha ve Danavas ve Daityas Hanedanları, yani Tanrılar, Göksel Ruhlar ve Devler veya Titanlar olarak ortaya çıkacaktır. "Bharata-varsha'daki insanlar gibi Tanrıların durumundan doğanlara ne mutlu!" - Üçüncü Kök Irk sırasında enkarne Tanrıların kendilerini haykırın. Bharata genellikle Hindistan'ı ifade eder, ancak bu durumda, ağırlıklı olarak etkili (ruhsal) emeklerin ülkesi olduğu için Jambu-Dvipa'nın bölümleri arasında en iyisi olarak kabul edilen o zamanın Seçilmiş Ülkesini sembolize eder; İnisiyasyon ve İlahi Bilgi ülkesi [835].

Kreuzer'in büyük bir sezgi gücüne sahip olduğunu kim kabul etmez, eğer kendi zamanında çok az bilinen Hindu, Aryan felsefelerinden neredeyse habersiz olarak şunu yazdıysa:

modern Avrupalılar, Güneşin ve Ayın Ruhları vb . hakkında konuşmayı duyduğumuzda şaşırıyoruz . bilimler ... yıldızlarda ve gezegenlerde yalnızca göksel uzayda dairesel bir tarzda ve yalnızca çekim ve itme yasalarına uygun olarak hareket eden hafif veya opak cisimlerin kütlelerini göremiyorlar mıydı; onlarda ruhlar tarafından canlandırılan canlı bedenler gördüler ve "doğanın tüm krallıklarında bu ruhları görmediler ... Bu ruhlar doktrini, çok tutarlı ve kaynaklandığı doğaya uygun olarak , görkemli ve tek bir şey oluşturdu. fiziksel, ahlaki ve politik yönlerin iç içe geçtiği temsil [836].

, aralarında canlı bir bağlantı olduğu Evrende var olan her şeyin - Göksel ve Dünyevi - kökeni ve oluşumu hakkında doğru sonuca götürebilir . [387] Böyle bir psikolojik bağ ve onun varlığının farkındalığı olmadan , hiçbir bilim ilerleyemez ve bilgi alanı yalnızca fiziksel maddenin analizi ile sınırlı olmak zorunda kalır.

Okültistler "ruhlara" inanırlar çünkü kendilerini her yönden ruhlarla çevrili [837]hissettikleri ve bazıları da gördükleri için . Materyalistler inanmazlar. Böcekler ve hatta balıklar dünyasındaki bazı canlılar gibi, kendi türünden sayısız canlıyla çevrelenmiş halde, onları görmeden, hissetmeden yaşarlar bu Dünya'da [838].

Platon, klasik yazarlar arasında İlahi Hanedanlıklar hakkında uzun uzun konuşan ilk bilgedir. Onları, Atlantis adını verdiği uçsuz bucaksız Kıtaya yerleştirir. Ayrıca Bailly buna inanan ne ilk ne de son kişiydi. Fr teorisinde bekleniyordu ve bekleniyordu. Bilgili bir Cizvit olan Kircher, Œdipus Ægyptiacus adlı eserinde şöyle yazar:

(meras nugas) olarak kabul ettiğimi itiraf ediyorum, ta ki Doğu dillerini daha iyi tanıdıktan sonra tüm bunların olduğu sonucuna geldiğim güne kadar. Ne de olsa efsaneler, yalnızca büyük gerçeğin gelişmesi olmalıdır . "[839]

Meropis adlı eserinde , de Rougemont'un kanıtladığı gibi, Sais rahiplerinin Solon'a Atlantis'in tarihini ve kaderini açıklarken söylediklerinin aynısını Frigya ve Küçük Asya rahiplerinin ağzına sokar. Theopompius'a göre Atlantis, Theopompius'un iki şehir olarak sembolize ettiği , savaşçı bir ırk ile dindar [840]ve düşünceli bir ırk olmak üzere iki ırkın yaşadığı iki ülkeyi içeren, belirsiz büyüklükte bir Kıta idi [841]. "Dindarlık" şehri, Tanrılar tarafından sürekli ziyaret edildi; şehir "militan", yalnızca taş veya tahta [842]yoluyla ölümcül şekilde yaralanabilecek, demire karşı savunmasız çeşitli yaratıkların yaşadığı bir yerdi . De Rougemont, bunu yalnızca Theopompius'un bir icadı olarak görüyor ve hatta Sais rahiplerinin iddiasında bir dolandırıcılık (supercherie) görüyor. Bu, demonologlar tarafından mantıksız ilan edildi. De Mirville'in ironik sözlerine göre:

“ Tüm antik çağın inancının tezahürü olan inanca dayalı hilekârlık ; ancak tüm sıradağlara (Atlas) adını veren bir varsayım ; ve topoğrafik bölgenin en yüksek doğrulukla belirlenmesi (bu araziyi Cadiz'den ve Calpa Boğazı'ndan kısa bir mesafeye yerleştirmek), Kristof Kolomb'dan 2000 yıl önce, kehanetsel olarak bunun ötesinde yer alan büyük bir okyanus ötesi arazinin varlığını ilan eden bir teklif. Atlantis ve "Kutsanmış Ruhların adalarından değil, İyi Ruhların adalarından" εύδαιμόνια (Mutluluk adalarımız) - böyle bir varsayım, gerçekten de evrensel bir kimeradan başka bir şey olamaz ! [843].

"Chimera" bu ya da gerçekliktir, ancak kesin olan bir şey var ki, tüm dünyanın rahipleri bu bilgiyi aynı kaynaktan aldılar - yaklaşık 850.000 yıl önce ölen üçüncü büyük Kıta hakkındaki evrensel efsaneden, iki kişinin yaşadığı bir Kıtadan. farklı ırklar, fiziksel olarak [844]farklı ve özellikle ahlaki açıdan, her ikisi de Doğanın ilkel bilgeliği ve gizemlerinde derinden bilgili ve ikili evrimlerinin süreci ve gelişimi sırasında mücadelelerinde karşılıklı olarak düşmanca. Sadece "kurgu" ise, bu konudaki Çin öğretileri bile nereden geliyor? Kutsal Ada'nın Güneş'in ötesindeki en uzak çağında, Tcheou'da , ötelerinde Ölümsüz İnsanların ülkeleri olan varlığı kaydetmediler mi ? [845]. Kutsal Ada günah yüzünden siyaha dönüp yok olduğunda kurtulan bu Ölümsüz Adamların geri kalanının, şimdi kaldıkları, herkes tarafından görülmeden ve erişimden korunarak büyük Gobi Çölü'ne sığındıklarına bugüne kadar inanmıyorlar mı? tüm Ruh Ev Sahipleri?

İnançsız M. Boulanger'ın yazdığı gibi:

389]

“Gelenekleri dinlerseniz, o zaman Kralların saltanatından önce Kahramanların krallığını ve tanrıların Yarısını yerleştirirler ‑; ve hatta daha önce, Altın Çağ'ın tüm efsanelerinin Tanrılarının mucizevi hükümdarlığı... Bu kadar ilginç kroniklerin neredeyse tüm tarihçiler tarafından bir kenara atılabilmesi şaşırtıcı. Ancak yine de, bu kayıtlarda ifade edilen fikirler bir zamanlar evrensel olarak kabul edilmiş ve tüm uluslar tarafından saygı görmüştür; onları günlük yaşamlarının temeli olarak görerek şimdi bile onlara saygı duyan pek çok kişi var, öyle görünüyor ki, bu tür düşünceler daha az aceleci bir yargı gerektiriyor ... Artık kabul etmediğimiz bu gelenekleri bize aktaran eskiler , çünkü artık onları anlamıyoruz, onlara inanmak için gerekçelerimiz olmalı, onlara ilk çağlara daha yakın olmalarının sağladığı ve bizi onlardan ayıran mesafe nedeniyle bize inkar edilen gerekçeler ... Platon'un dördüncü kitabında "Kanunları" , ilk şehirlerin inşasından çok önce, Satürn'ün Dünya'da insanın çok mutlu olduğu belirli bir hükümet biçimi kurduğunu söylüyor. Burada, tüm eski efsanelerde çok ünlü olan Altın Çağ'dan veya Tanrılar Diyarından söz ederken ... bu mutlu çağda sahip olduğu fikirleri ve onu tanıtmaya iten sebebin ne olduğunu düşünelim. bu masalı siyaset üzerine bir incelemeye dönüştürün . Platon'a göre, kraliyet onuru, başlangıcı ve gücü hakkında net ve doğru bir fikir oluşturmak için, tarihin ve geleneğin ilk ilkelerine dönülmelidir. Eski zamanlarda cennette ve yerde büyük değişiklikler meydana geldiğini ve şeylerin mevcut durumunun sonuçlardan biri olduğunu (Karma) söylüyor. Geleneklerimiz bize birçok mucizeden, Güneş'in dönüşünde, Satürn'ün krallığında ve insan hafızasına kazınmış binlerce başka şeyde meydana gelen değişiklikleri anlatır; ama ne bu ayaklanmalara neden olan kötülük hakkında ne de onları hemen takip eden kötülük hakkında hiçbir şey duyulmadı . Ancak ... bu Kötülük , kraliyet onuru ve iktidarın başlangıcı hakkında akıl yürütebilmek için incelenmesi gereken bir ilkedir [846].

Görünüşe göre Platon, bu Kötülüğü yönetenlerin ve yönetilenlerin doğasının özdeşliğinde veya aynı tözünde görüyor, çünkü diyor ki, insan Altın Çağ'da şehirlerini inşa etmeye başlamadan çok önce, Dünya'da sadece mutluluk vardı, çünkü ihtiyaçlar yoktu. Neden? Çünkü bir kişinin adaletsizlik olmadan bir kişiyi kontrol edemeyeceğini bilen Satürn, sonunda tüm dünya kaprisleri ve kibri nedeniyle ölümlülerden hiçbirinin kendi türü üzerinde güç kazanmasına izin vermedi. Bunu başarmak için Tanrı, bizim sürülerimizde kullandığımız yöntemlerin aynısını kullandı. Öküzlerimizin ve koçlarımızın başına bir öküz veya koç koymayız , onlara bir sürücü, bir çoban , yani onlardan tamamen farklı türden ve daha yüksek bir doğa veririz . Bu tam olarak Satürn'ün yaptığı şeydi. İnsanlığı sevdi ve başına ölümlü bir kral veya hükümdar değil, "insan doğasından daha mükemmel, ilahi bir doğaya sahip Ruhlar ve Dahiler (δαίμονες)" koydu.

Böylece, insanların ilk Çobanı ve Lideri olan Dahiler'e liderlik eden Tanrı'ydı (Logos, Sentez) [847]. 390] Dünya bu şekilde yönetilmeyi bıraktığında ve Tanrılar geri çekildiğinde, korkunç canavarlar insanlığın bir bölümünü yuttu. Bunların arasında, kendi güçlerine ve çalışkanlıklarına bırakılan Mucitler daha sonra ortaya çıktı ve ateşi, buğdayı ve şarabı keşfetti; ve halkın minnettarlığı onları tanrılaştırdı [848].

Ve insanoğlu haklıydı, çünkü sürtünme sonucu oluşan ateş, doğanın ilk sırrı, insana ifşa edilen maddenin ilk ve temel özelliğiydi.

Yorumlar dediği gibi:

"Daha önce Dünya'da bilinmeyen meyveler ve tahıllar, "Bilgelik Efendileri" tarafından diğer Lokalardan (kürelerden) yönettikleri kişilerin kullanımı için getirildi.

Şimdi:

“İnsanlığın en eski icatları [?], ırk tarafından şimdiye kadar yapılmış en harika icatlardır… Ateşin ilk kullanımı ve onu tutuşturabilecek bir yöntemin keşfi; hayvanların evcilleştirilmesi; ve her şeyden önce, çeşitli tahılların belirli yabani bitkilerden [?] ilk kez yetiştirildiği ve geliştirildiği süreçler - tüm bu keşifler, yaratıcılıkları ve önemleri açısından sonraki keşiflerle karşılaştırılamaz . Hepsi tarih tarafından bilinmiyor - parlak şafağın ışığında hepsi kayboldu .[849]

Gururlu neslimiz tarafından reddedilecek ve sorgulanacak. Ancak yeryüzünde bilinmeyen tahıl ve meyve olmadığı iddia edilirse , buğdayın doğada bulunmadığını okuyucuya hatırlatabiliriz ; Dünya'nın bir ürünü değildir . Diğer tüm tahıllar, çeşitli yabani ot ailelerindeki ilkel biçimlerine kadar izlendi , ancak botanikçilerin tüm çabalarına rağmen, buğdayın orijinal biçimini bulamadılar. Bu bağlamda, Mısır rahipleri arasında bu tahılın ne kadar kutsal sayıldığını aklımızda tutalım; buğdayın mumyanın yanında bile olduğuna inanılıyordu ve binlerce yıl sonra tahılları tabutlarında bulundu. Horus'un hizmetkarlarının Anru'nun tarlalarında nasıl yedi arşın yüksekliğinde buğday topladığını hatırlayın [850].

391] Mısırlı İsis diyor ki:

“Ben bu bölgelerin kraliçesiyim: Buğday ve çavdarın sırrını ölümlülere ilk açıklayan bendim. Köpek burcunda yükselen benim... Sevin ey Mısır! hemşirem olan sen [851]. "

Sirius'a Köpek Yıldızı deniyordu. Bu, İnsanlığın büyük Eğitmeni olarak adlandırılan Merkür Yıldızı veya Budha idi.

Çinli I Ching, tarımın başlangıcını "insanlığa göksel Dahiler tarafından verilen talimatlara" bağlar.

“Vay canına, hiçbir şey bilmeyen, hiçbir şey fark etmeyen, hiçbir şey görmeyecek insanlara yazıklar olsun. Hepsi kör [852], çünkü dünyanın ne kadar çeşitli ve görünmez yaratıklarla dolu olduğundan, en kutsal yerlerde bile kalabalık olduğundan habersizler [853].

"Tanrı'nın Oğulları" vardı ve bugün hala var . Hindu Bramaputra ve Manasaputra'dan, Brahma'nın Oğulları ve Akılla Doğurulmuş Oğullar'dan, İbranice İncil'deki B'ne Aleim'e doğru azalan sırayla , bin yıllık inanç ve evrensel gelenek, aklı bu tür kanıtlara teslim eder. Tarihsel döngüler boyunca değişmeden kalan dünya çapındaki bir kanıt karşısında "bağımsız eleştiri"nin veya - genellikle eleştirmenlerin ilgili favorilerine dayanan - dahili kanıtın değeri nedir? Örneğin, Gizli Öğreti'nin ifadesini tekrarlayan Yaratılış Kitabı'nın altıncı bölümünü ezoterik olarak okuyun , ancak biçimini biraz değiştirip farklı bir sonuca varıyor ve Zohar'la bile çelişiyor:

“O günlerde Dünya'da devler vardı ve ayrıca Tanrı'nın oğullarının [B'ne Aleim] insan kızlarına girmeye ve çocuklarını doğurmaya başladıkları zamandan sonra. Eski çağlardan beri güçlü insanlar [veya devler] haline geldiler [854]. "

Bu ifade ne anlama geliyor - "ve o zamandan sonra", eğer Devler Dünya'da daha önce var olmadıysa , yani Üçüncü Irkın günahsız Oğullarından önce; ve ayrıca , doğası gereği daha düşük olan Tanrı'nın diğer Oğulları Dünya'da cinsel birlikteliklere başladığında - Daksha'nın Manasaputra'sının Dünya'da yaşamak istemediğini görünce yaptığı gibi. Ardından 4. ve 5. ayetler arasında surede uzun bir ara verilir. Çünkü, elbette, aralarında Nimrod'un da listelendiği "güçlü insanlar ... eski zamanlardan şanlı" 392] "Rab'bin önünde güçlü bir balıkçı", "Tanrı, insanların kötülüğünün olduğuna ikna olabilirdi. büyük", onu Babil Kulesi'ni yapanlarda da görmedi, çünkü bu Tufan'dan sonra oldu; ama canavarları doğuran devlerin yavrularında monstra quaedam de genere giganteo , aşağı insan ırklarının soyundan gelen canavarlar, şimdi Dünya'da birkaç sefil ve ölmekte olan kabilenin yanı sıra devasa antropoid maymunlar tarafından temsil ediliyor.

Ancak Protestan veya Roma Katolik teologları bize karşı çıkarsa, onlara sadece kendi edebî metinlerine dönmelerini önereceğiz. Yukarıdaki ayet, sadece bilim adamları ve İncil alimleri için değil, aynı zamanda rahipler için de her zaman bir ikilem olmuştur. Fr. Peronne:

“Yoksa onlar (B'ne Aleim) iyi melekler miydi, o zaman nasıl düşsünler? Veya kötüydüler (Melekler) ve bu durumda onlara B'ne Aleim veya Tanrı'nın Oğulları denemezdi [855].

Furmont'un içtenlikle kabul ettiği gibi, "hiçbir yazarın gerçek anlamını anlamadığı" bu İncil bilmecesi, [856]Batı'ya Zohar'ın yardımıyla Okült doktriniyle ve Doğu'ya da Tanrı Kitabı aracılığıyla açıklanabilir. Dzyan . Dzyan Kitabı'nın bu konuda söylediklerini gördük, ancak Zohar söz konusu olduğunda, orada B'ne Aleim'in iyi Müjdeciler olan Malahim ve alt Melekler olan İşinler için ortak bir isim olduğu söylenir [857].

Demonologların yararına, "Rakip" Şeytanlarının Eyüp Kitabında , babalarını ziyaret eden Tanrı "Oğulları" veya B'ne Aleim arasında yer aldığını da ekleyebiliriz [858]. Ama bunun hakkında daha sonra konuşacağız.

Zohar , güzel B'ne Aleim olan Ishin'lerin suçlu olmadığını, ölümlü insanlarla karıştığını çünkü dünyaya bu amaçla gönderildiklerini söylüyor [859]. Başka yerlerde aynı kitap bize aynı B'ne Aleim'i Tahtların onuncu bölümüne ait olarak gösteriyor [860]. Ayrıca Ishinlerin - "İnsan-Ruhlar", viri spiritüeller [861]- şimdi, insanlar artık onları göremediğinde, sihirbazların Bilimleri aracılığıyla "küçük insanlar" değil, "daha küçük insanlar" olan homunculi yaratmalarına yardım ettiğini açıklıyor . insanlardan daha düşük bir derece duygusu). Hem bunlar hem de diğerleri, Ishin'lerin sahip olduğu formda, yani gaz ve eterik formda görünür. Liderleri Azazel'dir.

Y393 Ama kilise dogmasının inatla Şeytan'la ilişkilendirmeye devam ettiği Azazel, hiç de öyle değil. Azazel , başka bir yerde açıklandığı gibi bir gizemdir ve bu nedenle Maimonides tarafından ifade edilir:

"Azazel ile ilgili efsanede aşılmaz bir sır yatıyor" [862].

Vatikan'ın kütüphanecisi Bay Lanzi'nin dediği gibi, sözlerini daha önce alıntıladığımız ve bunu kim bilmeli:

"Bu saygıdeğer ilahi isim (nome divino e venerabile) , İncil alimlerinin kalemi sayesinde şeytan, çöl, dağ ve keçi haline geldi [863]. "

Bu nedenle, Spencer'ın yaptığı gibi, bu adı Azal (ayrılmış) ve El'den (Tanrı), dolayısıyla "Tanrı'dan ayrılmış" - Şeytan'dan türetmek mantıksızdır. Zohar'da Azazel , Spencer'ın olmasını istediği gibi, "Yehova'nın gerçek bir düşmanı" olmaktan çok "kutsal bir kurban"dır [864].

Çeşitli fanatik yazarların bu "Konak Sahibi" üzerine yığdıkları habis hayal gücü ve uydurma miktarı oldukça olağanüstü. Azazel ve "Ev sahibi", basitçe Yahudi "Prometheus" dur ve aynı bakış açısıyla ele alınmalıdır. Zohar, Ishin'lerin çölde bir dağa zincirlendiğini belirtir. Bu alegoriktir ve Enkarnasyon Döngüsü sırasında Dünya'ya zincirlenmiş olan "Ruhlar"a basitçe bir göndermedir. Azazel veya Azaziel , Armona Dağı'nın zirvesi olan Ardis'e inen ve kendilerini birbirlerine karşılıklı bağlılık yemini ile bağlayan Hanok Kitabındaki " asi" Meleklerin liderlerinden biridir . Azaziel'in insanlara kılıç, bıçak, kalkan ve ayna (?) yapmayı öğrettiği söylenir, böylece bir kişi arkasında ne olduğunu görebilir , yani "sihirli aynalar". Amazarak, kökleri tanıyan tüm büyücülerin ve şifacıların akıl hocasıydı; Amers Büyü bilimini öğretti, Barkayal Astroloji öğretti; Akibil - işaretlerin ve işaretlerin anlamı; Tamyel - Astronomi; ve Azaradel ayın hareketini öğretti [865]. "Bu yedi kişi dördüncü adamın (yani Dördüncü Irk'ın) ilk öğretmenleriydi." Ama neden her alegori her zaman yalnızca ölü harfinde ifade edilen anlamda anlaşılmalıdır?

Nous ve onun Dünyevi İmgesi, Psyche arasındaki veya Cennette ve Yeryüzünde Ruh ve Ruh arasındaki büyük mücadelenin sembolik bir temsilidir . Cennette - çünkü ilahi Monad, daha düşük bir düzlemde enkarne olmak için alçalmak ve böylece bir hayvanı tozdan ölümsüz bir Tanrı'ya dönüştürmek için gönüllü olarak oradan kendini kovdu. Çünkü Eliphas Levi'nin bize söylediği gibi:

394]

“Melekler İnsan olmaya çalışır; çünkü mükemmel İnsan, Tanrı-Adam, Meleklerden bile üstündür.

Dünya'da - çünkü Ruh alçalır inmez, hemen Maddenin tuzaklarına yakalandı.

Söylemesi garip ama Okült Öğreti bu rolleri ters sıraya koyar, yani Hıristiyanların antropomorfik Başmeleği ve bu durumda maddeyi temsil eden Hinduların Tanrı benzeri adamı; ejderha veya Yılan, Ruh'tur. Okült sembolizm bu gizemin anahtarını verir; teolojik sembolizm onu daha da fazla gizler. İlki, İncil'de ve hatta Yeni Ahit'te bugüne kadar anlaşılmaz kalan birçok sözü açıklıyor; ikincisi, Şeytan ve isyanı hakkındaki dogması nedeniyle, sözde sonsuz, kesinlikle mükemmel olanın karakterini ve doğasını küçümsedi. Tanrı ve dünyadaki en büyük kötülüğü ve laneti yarattı - kişisel bir şeytana olan inanç. Bu gizem şimdi kısmen ortaya çıktı. Metafizik yorumunun anahtarı şimdi geri yüklendi, teolojik açıklamanın anahtarı ise, ölü bir mektuba dayanan dogmatik dinlerin sembolleri olarak duran Tanrıları ve Başmelekleri açığa çıkarıyor ve Ruh'un saf gerçeklerine isyan ediyor, çıplak ve uydurmalarla süslenmiyor.

Isis Unveiled'da bu yönde çok sayıda ipucu dağılmıştır ve bu ciltlerde bu gizeme daha da fazla gönderme bulunabilir. Bu soruya bir kez ve herkes için açıklık getirelim; ağırlıklı olarak Hristiyan olmak üzere tüm dogmatik dinlerin tüm rahipliğinin Tanrı'nın düşmanı Şeytan olarak işaret ettiği kişi, aslında en yüksek ilahi Ruh'tur - Yeryüzündeki Okült Bilgelik - ki bu, doğal olarak, her türlü dünyevi, geçici yanılsamaya düşmandır. dogmatik veya kilise, din dahil. Böylece Latin Kilisesi, kölesi olmayı seçmeyen herkese karşı hoşgörüsüz, ikiyüzlülük ve zulümle dolu, kendisini Mesih'in "gelini" ve aynı zamanda haklı olarak hak ettiği Petrus'un vekili olarak adlandıran Kilise. Öğretmenin azarlaması - “Benden uzak dur Şeytan”; Hristiyan olduğunu iddia ederken paradoksal bir şekilde Yeni Ahit'i Mesih tarafından açıkça reddedilen eski Musa Kanunu ile değiştiren Protestan Kilisesi'nin yanı sıra, bu iki Kilise de Ejderha Ezoterik ve İlahi Bilgeliği reddedip iftira atarak ilahi Gerçeğe karşı savaşır . . Gnostik Solar Knuf'u, Agathodaemon Christos'u ya da Sonsuzluğun Teosofik Yılanı'nı ve hatta Yaratılış Yılanı'nı aforoz ettiklerinde , Ferisileri şu sözlerle İsa'yı lanetlemeye sevk eden aynı karanlık fanatizm ruhuyla hareket ederler: haksız yere şeytanın etkisinde olduğunu söylüyoruz?"

395] Aryanların en Okült eseri olan Rig-Veda'daki Indra'nın (Vayu) tanımını okuyun ve ardından bunu Puranalarda söylenenle karşılaştırın ; Hikmet-Din. Rig Veda'da İndra , Tanrılar arasında en büyük ve en yüksek olanıdır ve Soma içkisini içiyor olması, alegorik olarak onun son derece ruhani doğasını gösterir. Puranas'ta Indra, her zamanki dünyevi anlamda Soma suyuyla sarhoş olan bir çapkın ve gerçek bir ayyaş olur . O, tüm "Tanrı düşmanlarının", Daityas'ın, Nagaların (Yılanlar), Asuraların, tüm Yılan Tanrıların ve Kozmik Yılan Vritra'nın fatihidir. Indra, Hindu Pantheon'un Aziz Mikail'idir - militan kalabalığın başı. Mukaddes Kitaba dönersek , "Tanrı'nın Oğulları [866]"ndan biri olan Şeytan'ın, şeytani, kötücül anlamıyla egzoterik bir yorumda Şeytan ve Ejderha olduğunu görürüz. Ancak Kabala'da Şeytan [867]olan Samael'in Ejderhayı Öldüren Aziz Mikail ile özdeş olduğu ortaya çıkar. Tzelem'in (Resim) bir olan Mikail ve Samael'i eşit şekilde temsil ettiği söylendiğinde bu nasıl oldu ? Her ikisinin de Ruah'tan (Ruh), Neşam'dan (Can) ve Nefeş'ten (Yaşam) gelmeleri öğretilir.

Keldani Sayılar Kitabında , Samael gizli (Okült) Bilgeliktir ve Mikail dünyevi en yüksek Bilgeliktir, her ikisi de aynı Kaynaktan gelir, ancak Dünya Ruhundan çıktıktan sonra ayrılırlar, bu Dünya üzerinde Mahat olur, akıllı anlayış ya da zekanın merkezi Manas. Farklılaşıyorlar çünkü (Michael) Nesham'dan etki alırken diğeri (Samael) etkilenmeden kalıyor . Bu konum, bağımsız Ruh'tan nefret eden, dış formun etkisine duyarlı olmayan, bu nedenle Samael'den - Şeytan'dan - en bilge ve yüce Ruh'tan - Rakipten yapılan dogmacılığın ruhu tarafından çarpıtıldı. antropomorfik Tanrı ve şehvetli fiziksel insan, Şeytan!

_____

ŞEYTAN MİTİNİN KÖKENİ

Kilise Babalarının fantezisinin bu yaratılışını daha derinlemesine inceleyelim ve paganlar arasında onun prototipini bulmaya çalışalım. Yeni Satanik mitinin kökeninin izini sürmek kolaydır. Ejderha ve Güneş efsanesi dünyanın her yerinde, hem uygar hem de yarı barbar ülkelerde yankılanacak. İnisiyasyonların gizemleriyle bağlantılı olarak cahiller arasındaki fısıltılardan kaynaklandı, ancak evrensel dini Güneş kültünün bir sonucu olarak her yerde kabul edildiği bir zaman vardı. [396] Işığın dört parçasının Güneş ve Ejderha'ya adanmış tapınaklarla kaplı olduğu bir zaman vardı ; ancak bu kült şimdi esas olarak Çin'de ve Budist ülkelerde varlığını sürdürüyor.

"Bel ve Ejderha her yerde her zaman birleşmişti ve Ofit dininin rahibi de her zaman Tanrısının adını taşıyordu [868]. "

Geçmişin dinleri arasında, Batılı kökenini Mısır'da aramalıyız. Ofitler kültlerini Hermes Trismegistus'tan devraldılar, ancak güneş kültü, Güneş Tanrıları ile Hindistan'dan firavunların ülkesine girdi. Stonehenge Tanrılarında Delphic ve Babil Tanrılarını ve ikincisinde Vedik halkların Devalarını tanıyoruz. Bel ve Ejderha, Apollo ve Python, Krishna ve Kaliya, Osiris ve Typhon - hepsi farklı isimler altında birdir - aralarında en sonuncusu Mikail ve Kızıl Ejder ve Aziz George ve Ejderhası'dır. Mikail "Tanrı gibi" (ya da dünyevi amaçlar için "Onun İkizi") ve militan bir Melek olan Elohim'den biri olduğu için, o yalnızca Yehova'nın bir permütasyonudur. Bu "Cennetteki Savaş" alegorisine ilk yol açan kozmik ve astronomik olay ne olursa olsun, onun dünyevi kökeni İnisiyasyon tapınaklarında ve arkaik tapınaklarda aranmalıdır; bunun kanıtını şu olguda buluruz : ) rahipler, hizmet ettikleri Tanrıların isimlerini alırlar; (b) antik çağ boyunca "Ejderhalar" Ölümsüzlük ve Bilgelik, gizli Bilgi ve Sonsuzluk sembolleri olarak görülüyordu; ve (c) Mısır, Babil ve Hindistan Hierophant'larının kendilerine "Ejderhanın Oğulları" ve "Yılanlar" dediklerini; böylece Gizli Öğreti'nin öğretisini onaylıyor.

Mısır ve Chaldea'da bazıları çok uzun olan çok sayıda yer altı mezarı vardı. Bunların en ünlüsü Thebes ve Memphis'teki yeraltı tapınaklarıydı. İlki Nil'in batı yakasında başladı ve Lübnan Çölü'ne doğru genişledi ve Yeraltı Mezarları veya Yılanlı Geçitler olarak biliniyordu. Kyklos Anagkês'in Kutsal Gizemleri , daha çok "Gereklilik Döngüsü" olarak bilinen "Gereklilik Döngüsü" burada gerçekleştirildi ; Amenti bölgesinde bedensel ölümünden ve yargılanmasından sonra her ruha dayatılan amansız bir kınama.

De Burburg'un kitabında Meksikalı yarı tanrı ‑Wotan, yolculuğundan bahsederken, yerin altından geçen ve göklerin dibinde sona eren bir yeraltı geçidini anlatır ve bu geçidin Yılan Deliği olduğunu , "un agujero de colubra" olduğunu ekler; ve oraya kendisinin "Yılanların Oğlu" veya "Yılan" olduğu için kabul edildiğini [869].

Gerçekten de bu çok açıklayıcı; çünkü "Yılanlı Nora" tasviri, tam olarak yukarıda bahsedilen eski Mısır yeraltı sığınağı mağarasının tanımıdır. Dahası, Babil'in yanı sıra Mısır'ın Hierophant'ları, Gizemler sırasında kendilerine "Yılan Tanrının Oğulları" veya "Ejderhanın Oğulları" derlerdi.

"Asur rahibi," diyor Mowers, "her zaman Tanrısının adını taşıyordu." Kelt-İngiliz bölgelerinin Druidleri de kendilerine Yılanlar adını verdiler. "Ben Yılanım, Ben Druid'im," diye haykırdılar. Mısırlı Karnak, Bretonlu Karnak'ın ikiz kardeşidir, ikincisi Karnak, Yılan Dağı anlamına gelir. Draconia bir zamanlar dünyanın yüzeyini kapladı ve bu tapınaklar Ejderhaya yalnızca Güneş'in bir sembolü olduğu için adanmıştı, bu da sırasıyla En Yüce Tanrı'nın - İbrahim'in tanıdığı Fenikeli Elon veya Elyon'un bir sembolüydü. El Elyon [870]. Yılan olarak anılmalarının yanı sıra, "İnşaatçılar" veya "Mimarlar" adlarını da taşıyorlardı, çünkü tapınaklarının ve anıtlarının muazzam büyüklüğü o kadar büyüktü ki, şimdi bile toza dönüşmüş kumlu kalıntıları "insanları hayrete düşürüyor". modern mühendislerimizin matematiksel hesaplamaları" şeklinde ifade eder. Taliesin [871].

De Burburg, Wotan, Quetzo-Cohuatl veya Meksika'nın Yılan Tanrısı adlı şeflerin Ham ve Kenan'ın torunları olduğunu ima ediyor. “Ben Hivim” derler. “Khivim olarak, Ejderhanın (Yılan) büyük klanına mensubum. Ben kendim Yılan'ım, çünkü ben Hivim'im [872].

Dahası, "Cennetteki Savaş", anlamlarından birinde, her Adept adayının önünde duran o korkunç mücadeleye - kendisi ile (Büyü yoluyla) kişileştirilmiş tutkuları arasındaki, aydınlanmış İç Adam'ın üstesinden gelmek zorunda kaldığı mücadeleye atıfta bulunarak gösterilir . ya da düşerler. İlk durumda, tüm denemelerden mutlu bir şekilde geçtiği için “Ejderha Avcısı” ve “Yılanın Oğlu” ve Yılanın kendisi, eski derisini değiştirip yeni bir vücutta yeniden doğup Oğul oldu. Sonsuzlukta Bilgelik ve Ölümsüzlük.

398] İsrailoğullarının atası olarak kabul edilen Set (Seth), yalnızca Thoth, Tat, Set, Set ve Şeytan olarak da adlandırılan Bilgelik Tanrısı Hermes'in Yahudi dönüşümüdür. O aynı zamanda Typhon'dur ve ayrıca Horus tarafından delinmiş Ejderha Apopis'tir; çünkü Typhon'a Set de deniyordu. Angra Mainyu'nun Ahura Mazda'nın kara gölgesi olması gibi, o da kardeşi Osiris'in karanlık yüzüdür . Dünyevi uygulamada, tüm bu alegoriler, Adept veya İnisiyasyon testleriyle bağlantılıydı. Astronomik olarak, herkesin binlerce yıldır değişmeden kalan alegorik efsaneleri ve efsaneleri inceleyebildiği Hindistan ve Seylan'da efsanevi açıklamasını bulduğumuz güneş ve ay tutulmalarıyla ilgiliydiler .

Rahu, mitolojik olarak Daitya'lardan biridir - Dev, yarı ‑tanrı, vücudunun alt kısmı bir Ejderha veya Yılanın kuyruğuyla sona ermiştir. Okyanusun Çalkalanması sırasında, Tanrılar Ölümsüzlük Suyu Amrita'yı yarattığında, onun bir kısmını çaldı ve içtikten sonra ölümsüz oldu. Kaçırma sırasında onu örten güneş ve ay, onu Vishnu'ya bildirdi ve onu yıldız kürelerine yerleştirdi ve vücudunun üst kısmı Ejderhanın başını, alt kısmı Ketu'yu (kuyruğu) tasvir ediyor. Ejderha); bu parçaların her ikisi de artan ve azalan düğümleri temsil eder. O zamandan beri Rahu, bazen onları yutarak Güneş ve Ay'dan intikam alıyor. Ancak bu masalın başka bir mistik anlamı daha vardır, çünkü Ejderhanın başı Rahu, aday ve Ejderha en büyük savaşa girerken Güneşin (Vikartana) İnisiyasyonunun Gizemlerinde önemli bir rol oynamıştır.

Teiresias'ın ve Yunan durugörücülerinin meskeni olan Rishilerin mağaraları, yeraltındaki kayalık mağaralarda yaşayan Hindu Yılan Kralları Nagaların mağaralarının modeline göre inşa edildi. Vishnu'nun dayandığı bin başlı yılan Shesh'ten ejderha-yılan kahini Python'a kadar hepsi mitin gizli anlamına işaret ediyor. Hindistan'da bu gerçeğin en eski Puranalarda bahsedildiğini görüyoruz . Surelerin çocukları güçlü "Ejderhalar"dır. Vayu Purana'da, " Ejderhalar" - Vishnu Purana'dan Surasa, Bilge Kashiyapa'dan Danus'un torunları olan Danavalar ile değiştirilir ve bu Danavalar, Tanrılara karşı savaşan devler veya titanlar olduklarından, böylece özdeş oldukları ortaya çıkar. "Ejderhalar" ve "Yılanlar" Bilgeliğine.

Bize sadece tüm ülkelerin Güneş Tanrılarını karşılaştırmak, onların alegorilerinin birbiriyle tamamen uyuştuğunu bulmak kalıyor; ve okült alegorik sembol ne kadar fazlaysa, ekzoterik sistemlerde karşılık gelen [399] sembolü de onunla o kadar tutarlıdır . Dolayısıyla, görünüş olarak birbirinden büyük ölçüde farklı olan üç sistemden -eski Aryan, eski Yunan ve modern Hıristiyan- birkaç Güneş Tanrısı ve Ejderhası istenildiği gibi seçilirse, bunların bir tanesinden alınıp yeniden üretildiği görülecektir. diğer.

Örneğin, Ateş Tanrısı Hindu Agni'yi, göksel kasanın Sahibi Indra'yı ve Karttikeya'yı ele alalım; Yunan Apollon; ve Gnostikler tarafından "Kurtarıcı" olarak adlandırılan Aeonlar arasında ilk olan "Güneş Meleği" Mikail ve onları sırayla düşünün.

1) Agni - Ateş Tanrısı, Rig Veda'da Vaishvanara olarak adlandırılır . Ama kızları Puloma ve Kalaka, Kasiyapa'dan sayısız Danava'nın (30 milyon) annesi olan [873]Dev Şeytan Danavalardan biri olan Vaishvanara, Hiranyapura'da " [874]havada süzülen altın bir şehirde " [875]yaşıyorlar . Bu nedenle Indra, bir bakıma bu iki kızın üvey oğlu, Kasiyapa'nın oğlu gibi; ve Kasiyapa bu anlamda Ateş Tanrısı veya Güneş (Kashiyapa-Aditya) olan Agni ile özdeştir. Aynı gruba Skanda veya Savaş Tanrısı Karttikeya, astronomik olarak altı yüzlü gezegen Mars, Kumara veya Kashiyapa'nın oğlu Hiraniyaksha'dan torunu Danava Demon Tarak'ı yok etmek için [876]Agni'den doğan Bakire Gençlik dahildir [877]. Taraka'nın yogik çileciliği o kadar sıra dışıydı ki, güçlerine böyle bir rakip olmasından korkan Tanrılar için tehlikeli hale geldi [878]. Göksel Gökkubbenin parlak Tanrısı Indra, Vritra'yı veya Yılan-İblis Ahi'yi öldürür - bu başarı için ona "Vurucu Vritra" anlamına gelen Vritra-khan denir - ayrıca Devaların Ordularına (Melekler veya Tanrılar) liderlik eder. ) Brahma'ya başkaldıran diğer Tanrılara karşı Jishnu, "Göksel Ev Sahibinin Lideri" lakabını alır. Karttikeya aynı unvanları taşır. Taraki-Danava'yı öldürdüğü için 400] lakaplı Tarakajit, "Taraka'nın Fatihi" [879], Kumara-Guha, "gizemli Bakire Genç", Siddhasena, "Siddhi ve Shakti-dhara'nın Lideri", "Mızrak Tutucu".

2) Şimdi Yunan Güneş Tanrısı Apollon'u ele alalım ve onun hakkındaki mistik hikayeleri karşılaştırarak hem Indra'ya hem de Karttikeya'ya ve hatta Kashiyapa-Aditya'ya ve aynı zamanda Mihail'e (Tanrı olarak) yanıt verip vermediğini görelim. Yehova'nın göksel formu), "Tanrı gibi" ve "Tanrı ile bir" olan "Güneş Meleği". Daha sonra tek tanrılı amaçlarla yapılan kurnaz yorumlar, inkar edilemez kilise dogmalarına yükseltilseler de, belki de insan otoritesinin ve gücünün kötüye kullanılması dışında hiçbir şeyi kanıtlamaz.

Altın Kanatlı Kadehten (Güneş) yükselen "Yaşam ve Barış Işığı" dır ; dolayısıyla o [880]mükemmel Güneş Tanrısıdır . Doğduğu anda, doğumundan önce Annesine saldıran ve ilahi Antlaşmaya göre yok etmesi gereken Ejderha Şeytanı Python'u öldürmek için yayını ister - Karttikeya gibi, Tarak'ı [881]da öldürmek için doğmuştur. kutsal ve bilge Demon . Apollo, Hindu altın Hiranyapura olan "havada uçan yeryüzünde", "Altın Yıldız adası" olan Asteria adlı cennetsel bir adada doğdu; ona Saf (άγνός) Agnus Dei (Dr. Kınılı'nın düşündüğü gibi Hindu Agni) denir ; ve orijinal mitte o "tüm duyusal aşktan" özgürdür [882]. Bu nedenle, o, Karttikeya gibi ve Indra gibi, ikincisinin erken yaşamında ve biyografilerinde Kumara'dır. Ek olarak, "Kızıl Ejder" Python, Python'un Apollo'nun annesine saldırmasına benzer şekilde, doğum yapan bir kadına saldırmaya çalışan Kıyamet Ejderhasıyla savaşan Michael ile Apollo'yu birbirine bağlar . Kimlik belli değil mi? Homeros alegorilerinin ruhunu [401 ] Yunanca öğrenmesi ve anlaması ile övünen Gladstone, İlyada ve Odysseia'nın gerçek ezoterik anlamı hakkında en ufak bir fikre sahip olsaydı, Vahiy'i daha iyi anlardı. Aziz John ve hatta Pentateuch , çünkü İncil'e giden yol Hermes, Belus ve Homer'den geçer, tıpkı ikincisine giden yolun Hindu ve Keldani dini sembollerinde bulunabilmesi gibi.

3) Bu arkaik öykünün bir tekrarını Aziz Yuhanna'nın Vahiyi'nin XII . Aryanlar. Rahmetli George Smith tarafından okunan pasaj, Apocalypse'in bu bölümünün kaynağını keşfetmek için yeterlidir . Bu seçkin Asurolog tarafından verildiği şekliyle sunuyoruz.

İncil'de olduğu gibi Adem [insan] olarak adlandırılan insanlığın yaratılışına atıfta bulunur ; mükemmel yaratılmıştır….. ama sonra Kaos'un ruhu Tiamat'ın hayvanı olan Uçurum Ejderhası ile birleşir ve onu lanetleyen ve insanlığın tüm kötülüğünü ve felaketini başına çağıran tanrısını gücendirir [883].

Bunu, bir yanda ejderha ve kötülük ya da kaos güçleri, diğer yanda tanrılar arasındaki bir savaş izler.

Tanrıların kendileri için silahları vardır ve Merodach [ [884]Vahiy'deki Başmelek Mikail ] Ejderhaya karşı göksel ordunun sorumluluğunu üstlenir. Bu ruhla anlatılan savaş, elbette iyilik ilkelerinin zaferiyle sona erer [885].

Uçurumun Güçlerine karşı Tanrıların bu Savaşı, son ve dünyevi uygulamasında, aynı zamanda, doğmakta olan Beşinci Irk'ın Aryan Ustaları ile Atlantis'in büyücüleri, Derinliklerin Şeytanları arasındaki, adalıların etrafını sardığı mücadeleye de atıfta bulunur . sular altında kaldı ve Tufan'da öldü.

"Ejder" ve "Cennette Savaş" sembollerinin daha önce de söylendiği gibi birden fazla anlamı vardır; dini, astronomik ve jeolojik olaylar ortak bir alegoriye dahil edilmiştir. Ama aynı zamanda kozmolojik bir anlamı da vardı. Hindistan'da, Ejder efsanesi, Indra'nın Vritra ile yaptığı savaşlarda biçimlerinden birinde tekrarlanır. Vedalarda bu Ahi-Vritra'ya Kuraklık Ejderhası, [402] korkunç sıcak Rüzgar denir . Indra, onunla sürekli kavga ederken gösterilir; Tanrı, gök gürültüsü ve şimşeğinin yardımıyla Ahi-Vritra'yı yağmur şeklinde Dünya'ya yağdırır ve sonra onu öldürür. Bu nedenle, tıpkı Michael'ın Fatih ve "Ejderhayı Öldürmek " olarak adlandırılması gibi, Indra'ya da Vritra Khan veya "Vritra'yı Öldürmek" denir . Dolayısıyla, bu anlamda, bu "Düşman"ların her ikisi de Dünya'nın derinliklerine atılmış "Kadim Ejderha"dır.

Ameshaspensta, Avesta'da Michael gibi bir sürücü tarafından yönetilen bir Host olarak sunulur ve Vendidad'daki sunuma bakılırsa , bu Host, Göksel Lejyonlarla aynı gibi görünüyor. Böylece, Fargard XIX'te Ahura Mazda, Zerdüşt'e " Dünyanın [886]yedi Karshwar'ına hükmeden Amesha Spentaları çağırmasını" söyler [887]; bu Karshvara'lar, yedi uygulamasında, anlam olarak nereye ait olduklarına bağlı olarak, fiziksel veya fiziküstü ile, Zincirimizin yedi Küresi, yedi gezegeni, yedi Cenneti vb. ile eşit derecede ilişkilidir. ya da sadece yıldızlı Dünya'ya. Aynı Fargard'da Zerdüşt, Angra Mainyu ve Ordusuna karşı temyizinde onlara şu sözlerle hitap eder: "Oğulları ve ordularıyla birlikte yedi parlak Sravah'a sesleniyorum. [888]" "Sravah" -Oryantalistler tarafından "anlamı bilinmeyen" bir sözcük olarak tanınan bir sözcük- aynı Amshaspends anlamına gelir, ancak en yüksek okült anlamlarıyla. Sravakh - olağanüstü Amshaspent'lerin Numenleri, bu tezahür etmiş Güçlerin Ruhları veya Ruhları; " oğulları ve ev sahipleri" Gezegensel Melekleri ve onların göksel yıldız ve takımyıldızlarını ifade eder. "Ameshaspent", yalnızca dünyevi kombinasyonlarda ve eylemlerde kullanılan zahiri bir terimdir. Zerdüşt sürekli olarak Ahura Mazda'dan " maddi Dünyanın yaratıcısı" olarak söz eder. Ormazd, onu "Ahura Mazda'nın güzel kızı" olarak kişileştirirken anılan Dünyamızın babasıdır (Spenta Armaiti), [889]aynı zamanda mistik ve gizemli olan Ağacın (Okült ve Ruhsal Bilgi ve Bilgelik) yaratıcısıdır. Baresma ödünç alındı. Ancak Işık Tanrısının Okült adı asla tapınağın dışında telaffuz edilmedi.

Yaratılış Kitabının Yılan Ayartıcısı ve isyan eden orijinal Meleklerden biri - "Kızıl Ejder" in adıdır. O 403] Ölüm Meleği'dir, çünkü Talmud "Ölüm Meleği ve Şeytan aynıdır" der. Michael tarafından öldürüldü ve yine bir Dragon Slayer olan St. George tarafından bir kez daha öldürüldü. Ancak tüm bu dönüşümlere dikkat edin. Samael, sıcak çöl rüzgarı Samum ve ayrıca Vritra gibi Vedik Kuraklık Şeytanı ile özdeştir. "Samum'a Atabutos veya - Şeytan, Şeytan denir."

Typhon veya Dragon Apopis - Ölüler Kitabındaki Suçlayıcı - Horus tarafından mağlup edildi, rakibinin kafasını bir pençe ile deldi; ayrıca Typhon, çölün her şeyi yok eden rüzgarıdır, her şeyi karıştıran asi unsurdur. Set olarak, gecenin karanlığı, Osiris'in katili, sabahın ve Güneş'in ışığını kişileştiriyor. Arkeoloji , Horus'un, Mikail ve Aziz George gibi zincir zırh ve mızraklı görüntüsü bir Mısır anıtında bulunan Anubis ile özdeş olduğunu kanıtlıyor . [890]Anubis ayrıca başı ve kuyruğu yılan olan Ejderhayı öldürürken tasvir edilmiştir [891].

Bu nedenle, kozmoloji açısından, "Fatihleri" tarafından kökenlerine göre vurulan tüm Ejderhalar ve Yılanlar, Güneş Tanrıları veya Yaratıcı Güçler tarafından sıraya konulan Kaos'taki inatçı, şiddetli, düzensiz ilkelerdir . kitapta _ Ölülere , bu başlangıçlara “İsyan Oğulları” adı verilir [892].

"Bu gece, zalim, Osiris'in katili, başka bir deyişle Yılan-baştan çıkaran kişi ... havada İsyan Oğulları'nı çağırır ve Cennetin Doğusuna vardıklarında, Cennette ve Dünya'da bir Savaş başlar. bütün dünya [893]. ”

İskandinav Eddalarında , Azak'ın Grimturz ile “Savaşı” veya Frost devleri ve Jotunlar, Yılanlar ve Ejderhalar ile Asator ve “Karanlıktan” çıkan “Kurt” - aynı mitin tekrarı var. İlk başta sadece Kaos'un amblemleri olan "Kötü Ruhlar", daha sonra, ayak takımının batıl inançları tarafından tanrılaştırıldı ve sonunda, başlangıcından bu yana bu gezegenin en medeni ve eğitimli ırkları olarak kabul edilenler arasında vatandaşlık hakkını elde edinceye kadar . [894]Yaratılış ve Hıristiyanlar arasında bir dogma haline geldi . George Smith'in belirttiği gibi:

“Kötü ilkeler [Ruhlar], Kaos'un amblemleri [gördüğümüz gibi Chaldea, Asur ve ayrıca Mısır'da] ... bu değişime karşı çıkın ve Bel'in en büyük oğlu Ay'a, Güneş'i büken Ay'a, Venüs'e karşı bir savaş başlatın. ve atmosfer tanrısı Vul onların tarafında » [895].

404] Bu, Soma-Ay ve Tanrılar arasındaki Hindu "Cennetteki Savaş"ın başka bir sunumudur; ve atmosfer tanrısı Vul Indra'dan bu yana, bu alegorinin astronomik olduğu kadar kozmolojik olduğu ve Gizemler'de öğretilen en eski Teolojiden alındığı ve yakından iç içe geçtiği açıktır.

Ejderhanın, Yılanın, Keçinin ve şimdi Kötü olarak adlandırılan tüm bu Güç sembollerinin gerçek anlamını en iyi Gnostiklerin dini doktrinlerinde görebiliriz; çünkü öğretilerinde, gerçek anlamı hahamlar tarafından gizlenen Eyn Soph'un Yahudi ikamesinin Ezoterik doğasını ifşa edenler onlardı, oysa birkaç istisna dışında Hıristiyanlar bu konuda hiçbir şey bilmiyorlardı. Şüphesiz Nasıralı İsa , eğer ikincisi Kötülük Ruhu'nun bir simgesi olsaydı , havarilerine kendilerini yılanlar kadar bilge göstermelerini pek tavsiye etmezdi; ayrıca "Yılan Kardeşliği"nin bilgili Mısırlı Gnostikleri olan Ofitler, yaşayan yılana ritüellerinde Bilgeliğin amblemi , ilahi Sofya ve Tüm-İyi'nin imgesi olarak saygı göstermezlerdi, ama Her Şey Değil -Kötü, eğer sürüngenler Şeytan'la bu kadar yakından ilişkiliyse. Gerçek şu ki, yılan sadece bir ophidian olarak bile ikili bir semboldü, ama bir ejderha olarak o asla büyük Hikmetinde Tezahür Eden Tanrı'nın bir sembolü değildi. İlk ressamların "uçan ejderhası" Draco volans , artık soyu tükenmiş, tufan öncesi gerçek bir hayvanın abartılı bir tasviri olabilir ve Okült Öğretilere inananlar, eski zamanlarda uçan ejderhalar gibi yaratıkların olduğunu bilirler. pterodactyl ve Seraph Moses ve Bakır Yılanı için prototip görevi görenlerin bu dev, kanatlı kertenkeleler olduğunu [896]. İlk başta Yahudilerin kendileri ikincisinin putuna tapıyorlardı, ancak Hizkiya tarafından gerçekleştirilen dinsel reformlardan sonra ters yöne döndüler ve her ulusun Büyük veya En Yüce Tanrısının bu sembolüne Şeytan adını verirken, kendi tanrılarına Şeytan adını verdiler. gaspçı - "Tek Tanrı" [897].

İbranice Şeytan adı, shatana "isyan", "takip et" fiilinin " Rakip" ( 405'ten) anlamına gelir, haklı olarak diğer tüm Tanrıların ilk ve en acımasız "Rakibine" - Yehova'ya aittir , ancak Tanrı'ya değil. Yalnızca sempati ve bilgelik sözleri söyleyen ve en kötü durumda, hatta "Rakip" olan dogmaya göre yalnızca insanların konuştuğu Yılan . Genesis'in üçüncü bölümüne dayanan bu dogma, paradoksal olduğu kadar mantıksız ve adaletsizdir. Bu orijinali ve o zamandan beri erkeğin evrensel ayartıcısını - bir kadını ilk yaratan kimdi ? Elbette Yılan değil, "Bir erkeğin yalnız olması iyi değildir" diyerek bir kadın yaratan ve "onu bir erkeğe yönlendiren" "Rab Tanrı" nın kendisi [898]. Ardından gelen talihsiz küçük olay "ilk günah" olarak kabul edildiyse ve hala öyle görülmeliyse, o zaman gerçekten de Yaradan'ın ilahi öngörüsü hakkında çok zayıf bir fikir vermelidir. İlk bölümdeki ilk Adem ya "erkek-kadın" ya da "bekar" kalsaydı çok daha iyi olurdu. Bu nedenle, açık bir şekilde, tüm talihsizliğin gerçek nedeni, "ajan provokatör" Rab Tanrı'nın kendisiydi ve Yılan, "İsrail'in günahının (Tanrı) günah keçisi", zavallı Tragos, Azazel'in yalnızca bir prototipidir. Rabbinin ve Yaratıcısının hatasının cezasını kabul etsin. Elbette bu, yalnızca Tekvin'deki insanlık dramının başlangıcına işaret eden olayları ölü mektuplarında kabul edenler için geçerlidir. Onları ezoterik olarak okuyanlar, kendilerini fantastik teoriler ve hipotezlerle sınırlamazlar; içlerinde bulunan sembolizmi nasıl anlayacaklarını bilirler ve yanılamazlar.

Şu anda, soyut anlamıyla ve bu isimle anılan Tanrı'dan bağımsız olarak Yehova isminin mistik ve çeşitli anlamlarıyla ilgilenmemize gerek yok. Bu, hahamlar tarafından kasıtlı olarak yaratılan bir "gizleme" idi ve Hıristiyanlar, kişisel mülkleri olan bu Tanrı Adını onlardan aldıktan sonra onlar tarafından on kat özenle saklanan bir sırdı [899]. Ancak şimdi şu açıklama yapılıyor: Tekvin'in ilk dört bölümünde çeşitli şekillerde "Tanrı", "Rab Tanrı" ve "Rab" olarak anılan İmge aynı kişi değildir; kesinlikle Yehova değil. Kabala'da Sephiroth olarak adlandırılan Elohim'in üç farklı sınıfı veya grubu vardır . Yehova yalnızca Yaratılış Kitabı'nın 4. bölümünde , ilk ayetinde kendisine Cain adı verilir ve sonuncusunda insanlığa dönüşür - 406] erkek ve dişi Jah-veh [900]. Dahası, Yılan Şeytan değil, Elohim'den biri olan, parlaklık ve görkemle giyinmiş ve kadına yasak meyveyi yerlerse "ölmeyeceklerini" vaat eden - sözünü tutan ve insanı yaratan Aydınlık Melek'tir. bozulmaz doğasında ölümsüz . . O, Gizemlerin Iao'sudur, insanın Androjen Yaratıcılarının başıdır. Üçüncü Bölüm (Ezoterik olarak) "kemiksiz" Tanrıların suretinde yaratılan Melek Adam'ın bilgisini saklayan cehalet perdesinin kaldırılmasını ve bilincinin gerçek doğasına açılmasını içerir; böylece Nurlu Meleği (Lucifer) Ölümsüzlüğü Veren'in ışığında ve "Aydınlatıcı" olarak göstermek; doğuma ve maddeye gerçek Düşüş IV. Bölümde aranacaktır. Orada, Yehova - Adem'in erkek yarısı olan Cain, Havva'dan ayrılan iki katlı bir adam, içinde ilk Habil'i yaratır. kadın İle doğa [901]ve bakire kanı döküyor . Dolayısıyla, orijinal İbranice metinde Yaratılış Kitabı'nın dördüncü bölümünün ilk ayetinin doğru okunmasına ve hahamların öğretisine dayanarak, Yehova ile özdeş olduğu gösterilen Kabil'in, şunu belirterek: "Kötü Olan Kin (Kain), Adem'in yerini alan Şeytan Samael'den Havva'nın oğluydu" [902]ve Talmud , "Kötü Ruh Şeytan ve Ölüm meleği Samael'in aynı olduğunu" [903]ekler. Yehova (insanlık veya Jah-hovah ) ve Şeytan'ın (ve dolayısıyla ayartıcı Yılanın) tek ve her ayrıntıda aynı olduğu açıktır . İnsanın yaratılışı dışında ne Şeytan ne de Kötülük vardır. Kötülük, tecelli eden âlemde bir zarurettir ve onun temellerinden biridir. Günün tezahürü için gece ve yaşam için ölüm gerekli olduğu gibi, ilerleme ve evrim için gereklidir - böylece bir insan sonsuza kadar yaşayabilir .

Şeytan metafiziksel olarak Doğa'da var olan her şeyin [904]tersini veya zıt kutbunu tasvir eder . Alegorik olarak, o "Rakip", "Katil" ve her şeyin büyük Düşmanıdır , çünkü tüm evrende iki yüzü olmayan hiçbir şey yoktur - aynı madalyonun arka yüzü. Ancak böyle bir durumda ışık, iyilik, güzellik vb. şeyler, karanlığın, kötülüğün ve çirkinliğin muhalifi oldukları için Şeytan ile aynı nedenle [ 407] Şeytan olarak adlandırılabilir . Ve şimdi sapkın olarak adlandırılan ve zamanın iğrençliği olarak kabul edilen bazı erken dönem Hıristiyan mezheplerinin felsefesi ve mantığı daha anlaşılır hale gelecektir. Bu mezheplerin nasıl olup da yavaş yavaş yozlaşmaya başladıklarını ve öğretilerini gizli tuttukları için gelecekte en ufak bir haklılık ümidi olmaksızın lanetlendiklerini anlayabileceğiz.

Tüm bunların doğrudan bir sonucu olarak, Gnostik mezheplerin öğretileri de netleşir. Bu mezheplerin her biri, bir İnisiye tarafından kurulmuştu ve öğretileri, her bir halkın sembolizmiyle ilgili doğru bilgiye dayanıyordu. Böylece, İlda-Baoth'un neden birçokları tarafından Musa'nın Tanrısı olarak görüldüğü ve kendisi hiçbir şey olmamasına rağmen En Yüksek Tanrı'nın yerini gasp ederek gücünü küçük düşüren gururlu, hırslı ve saf olmayan bir Ruh olarak tasvir edildiği anlaşılır. kardeşi Elohim'den daha iyi ve bazı açılardan daha kötü; ikincisi, her şeyi kapsayan tezahür etmiş İlah'ı yalnızca bütünlüğü içinde temsil ediyordu, çünkü onlar, fenomenal Evrenin yaratılması için birincil Kozmik Tözün ilk farklılaşmalarının Kalıpçılarıydı. Bu nedenle Yehova, Gnostikler tarafından Ophiomorphos'un Yaratıcısı ve onunla Yılan, Şeytan veya Kötü ile bir olarak çağrıldı [905]. Iurbo ve Adonai'nin İld-Baoth'un bir tecellisi olan [906]Iao-Yehova'nın isimleri olduğunu öğrettiler . Bunun terminolojilerindeki anlamı, hahamların "Kain Samael veya Şeytan'dan doğdu" derken daha da belirsiz ifade ettikleri şeye eşdeğerdi.

Alegorik olarak, tüm eski sistemlerdeki Düşmüş Melekler, düşmüş insanların prototipleri anlamına gelir ve ezoterik olarak onlar aynı insanlardır . Böylece yaratılış saatinden itibaren Elohim , Sami Geleneklerine göre aralarında Şeytan'ın da bulunduğu Tanrı'nın Oğulları Beni-Elohim oldu. Burnouf'a göre Fretaona ile Yok Eden Yılan Azhi-dahaka arasındaki Cennetteki savaş, Dünya'da dindar insanların Kötülüğün gücüne, "İranlıların Hindistan'daki Aryan Brahminlere karşı" mücadelesiyle sona eriyor. Ve Tanrıların Asuralarla çatışması, Büyük Savaş olan Mahabharata'da tekrarlanır. Tüm dinlerin en sonuncusunda, Hıristiyanlık, her iki kamptaki tüm savaşan Tanrılar ve Şeytanlar, şimdi Ejderhalara ve Şeytan'a dönüştürüldü, [408], sadece kişileştirilmiş Kötülüğü Yaratılış Yılanı ile ilişkilendirmek ve böylece Tanrı'nın sağlamlığını kanıtlamak için. yeni dogma.

_____

NUH KABİR OLDUĞUNA GÖRE İBİR OLMALIDIR

İnsanlara tarımı kimin öğrettiği, ister İsis, ister Ceres-Cabiria veya Cabiri olsun, gerçekten önemli değil, ancak fanatiklerin tarih ve efsanelerdeki tüm gerçekleri ele geçirmelerini ve çarpıtmalarını üst üste yığmalarını önlemek çok önemlidir. tarihin gerçeği ve efsaneler bir kişi üzerinde. Nuh, diğer pek çok efsaneyle birlikte bir efsanedir veya Semadirek'te öğretildiği gibi, efsanesi Kabirler veya Titanların geleneğine dayanan bir efsanedir; bu nedenle ne Yahudilerin ne de Hıristiyanların tekelinde olamaz. Faber'in kanıtlamaya çalıştığı gibi, bunca bilgi ve araştırma pahasına. Nuh bir Atlantisli ve bir Titandı ve ailesi Kabirler veya dindar Titanlar vs. idi, o zaman İncil kronolojisi kendi ağırlığı altında çöker ve onunla birlikte tüm Patrikler, tufan öncesi ve Atlantis öncesi Titanlar. Şimdi bulunduğu ve kanıtlandığı gibi. Cain, Güç ve Üretim Tanrısı ve ilk (cinsel) kan dökülen [907]Mars'tır ; Tubal-Cain, "bakır ve demir zanaatında her ustanın akıl hocası" olan Kabir'dir; veya - eğer daha çok hoşlanırsa - Hephaestus veya Vulcan ile aynıdır. Yabal aynı zamanda tarım öğretmenleri olan "hayvan sahipleri" olan Kabirlerden ödünç alınmıştır, Jubal aynı zamanda "arp ve flüt çalan herkesin babasıdır", Kronos için bir lir ve Poseidon için bir trident [908]yapmıştır .

Gizemli Telkinler hakkındaki hikâye veya "masallar" -Ezoterik Öğretilerimizdeki tüm arkaik olayların yankısı olan fabllar- bize Tekvin Kitabının üçüncü bölümündeki Kabil'in soy kütüğünün başlangıcının anahtarını verir ; ayrıca Roma Katolik Kilisesi'nin Cain ve Ham'ın "lanetli kanını" büyücülükle özdeşleştirmesinin ve Tufandan sorumlu tutmasının nedenini de ortaya koyuyorlar. Telkinler -biz itiraz ediyoruz- Rodos'un gizemli demircileri değil miydi; tanrıların heykellerini yapmaya, onlara zırh ve insanlara büyülü sanatlar sağlamaya ilk başlayanlar? Ve tıpkı Kenanlıların Yehova'nın emriyle yok edildiği gibi, onlar da Zeus'un emriyle Tufan tarafından yok edilmediler mi?

Telkinler, farklı bir biçimde sadece Kabirler ve Titanlardır. Onlar da Atlantisliler. Decharm diyor ki:

409]

"Lemnos ve Samothrace gibi, Telkin yatağı olan Rodos da volkanik bir oluşum adasıdır" [909].

Gelenek, Rodos adasının Okyanus tarafından sular altında kaldıktan sonra aniden denizden yükseldiğini iddia eder. Samothrace Kabirov gibi, o da insanların hafızasında Tufan efsaneleriyle ilişkilendirilir. Bu konuda yeterince konuşulduğuna göre şimdilik bir kenara bırakılabilir.

Ancak hemen hemen tüm pagan Tanrıların Yahudi temsilcisi Nuh hakkında şu veya bu yönüyle birkaç söz daha ekleyebiliriz. Homeros'un şarkıları, tamamı yıldızsal, kozmik ve sayısal semboller ve işaretler olan Atalar'ın sonraki tüm efsanelerini şiirsel biçimde içerir. Seth ve Cain'in iki şeceresini ayırmaya yönelik bir girişim [910]ve aynı derecede yararsız olan bir başka , onları gerçekmiş gibi göstermeye yönelik bir girişim. tarihsel figürler, yalnızca geçmişin tarihine ilişkin daha ciddi araştırmalara ve sözde vahiye kalıcı olarak zarar veren keşiflere yol açtı . Örneğin, Nuh'un Melçizedek ile özdeşliği bir kez kurulduğunda, Melçizedek'in veya Peder Sadiq'in Kronos-Satürn ile kimliği de kanıtlanır.

Bunun böyle olduğu kolayca kanıtlanabilir. Tek bir Hıristiyan yazar bunu inkar etmiyor. Brian [911], Sediq veya Sadiq'in Patrik Nuh ve ayrıca Melchizedek olduğuna inanan herkesin fikrini paylaşıyor; ve kendisine verilen Sadık isminin, Kitap'ta kendisine verilen karaktere karşılık geldiği yaratılış [912]_

“O קידצ, Sadık'tı, neslinin adil ve mükemmel bir adamıydı . Bütün bilimler ve faydalı sanatlar ona atfedildi ve oğulları aracılığıyla sonraki nesillere aktarıldı [913].

Kabirlerin Sediq'in Oğulları veya Zedek (Melchi-zedek) olduğunu dünyaya ilan eden Sanchuniathon'dur. Bu mesajın "Prepa ratio Evangelica" aracılığıyla bize ulaştığı doğrudur. 410] Eusebius'a belli bir şüpheyle bakılmalıdır, çünkü Sanchuniathon'un yazılarına Manetho'nun Eşzamanlı Tabletleri gibi davranmış olması fazlasıyla muhtemeldir. Ancak Sediq, Kronos veya Satürn'ün Nuh ve Melchizedek ile özdeşleştirilmesinin Eusebius'un dindar hipotezlerinden birine dayandığını varsayalım. Bunu, Nuh'un adil bir adam olarak nitelendirilmesi ve onun sözde muadili, "kendi rütbesine" göre "Salem kralı ve en yüksek Tanrı'nın rahibi" olan gizemli Melçizedek ile birlikte kabul [914]edelim ve , son olarak, astronomik, psişik ve kozmik olarak hepsinin ne olduğunu gördükten sonra, hahamların ve Kabala'nın bakış açısından ne hale geldiklerine bakalım.

Kişileştirmeler olarak Adem, Kabil, Mars vb.'den bahsetmişken , The Source of Measures'ın yazarının Kabalistik çalışmalarında en ezoterik öğretilerimizi ilan ettiğini görüyoruz. Yani diyor ki:

, doğum ve ölümün, üretim ve yıkımın, ekilebilir tarım ve inşaatın, heykel veya taş kesme ve mimarinin Tanrısıydı … tek kelimeyle, İngilizce ART kelimemize uyan her şey . O birincil ilkeydi, yeniden üretim için iki karşıt ilkeye dönüştüğünde ayrıştırıldı . Astronomik olarak, [915]günün ve yılın başlangıç noktasını, güçlerinin arttığı yeri - Koç takımyıldızını ve ayrıca ölümlerinin yerini - Akrep takımyıldızını işgal etti. Venüs'ün evini ve Akrep'in evini işgal etti. O, doğum gibi , iyiydi; ölüm gibi Kötüydü . İyi gibi Işıktı , Kötü gibi geceydi . _ Ne kadar iyi bir adamdı ; ne kadar kötü bir kadındı . Işığın ana noktalarını elinde tutuyordu ve Cain veya Vulcan [916]veya Pater Sadic veya Melchizedek gibi ekliptik veya denge veya denge çizgisinin efendisiydi ve bu nedenle "Adil" idi . Eskiler, yedi gezegenin veya sekizden yayılan büyük tanrıların varlığını doğruladılar ve Adil veya Dürüst olan Pater Sadic, sekizincinin Lordu, bizim "Mater Terra"mızdı [917].

Bu, bozulduktan sonra işlevlerini yeterince açıklar ve kimliklerini oluşturur.

Kelimenin tam anlamıyla ve İncil'deki kronolojinin sınırları içinde Nuh Tufanı'nın asla var olmadığı kanıtlandığından, Cumberland Piskoposu'nun dindar ama son derece keyfi önerisi, bu Tufanı kurgu alanına kadar izlemelidir. Aslında, her tarafsız gözlemciye şu söylendiğinde oldukça fantastik görünecektir:

“Kabirlerin iki farklı ırkı vardı: birincisi - Jüpiter ve Dionysius Mnaseisky olarak hayal ettiği Ham ve Mizraim'den oluşuyor ; ikincisi, Sanjuniathon'un Kabiraları olan Sam'ın çocuklarındandır, bu nedenle babaları Sediq, Kutsal Yazıların Şemidir [918].

Kabirim, "Güçlü Varlıklar", orijinal Dhyan-Chohan'larımızla, maddi ve manevi Pitris'le ve İlahi Hanedanların Tanrıları ve Kralları olarak bahsedilen birincil ırkların tüm Yöneticileri ve Eğitmenleri ile özdeştir.

_____

TAŞLANMIŞ KONTEYNERLER VE KUTUP HAKKINDA EN ESKİ İRAN EFSANELERİ

Efsanevi hikayeler, gerçekleri tanınmaz hale getirecek kadar çarpıtamazlardı. Bir yanda Mısır ve Yunanistan gelenekleri ile diğer yanda -bir önceki ülkeyle sürekli savaş halinde olan İran- gelenekleri arasında, böyle bir rastlantının yalnızca şans eseri olduğunu kabul edemeyecek kadar çok sayıda rakam ve sayı benzerliği vardır. Bayi bunu mükemmel bir şekilde kanıtladı. Magi'nin geleneklerini sözde Yunan "masalları" ile daha iyi karşılaştırmak için bir an duralım ve mevcut tüm kaynaklardan derlenen bu gelenekleri inceleyelim.

Bu efsaneler artık halk masallarına, İran geleneklerine girmiştir, tıpkı gerçek kurgunun genel tarihimize nüfuz etmesi gibi. Kral Arthur ve Yuvarlak Masa Şövalyeleri'nin hikayeleri de peri masallarına benziyor; yine de gerçeklere dayanmaktadırlar ve İngiltere tarihine aittirler. Öyleyse neden İran efsaneleri Atlantis'teki tarihin ve tarih öncesi olayların ayrılmaz bir parçası olamıyor? Bu efsaneler şunu söylüyor:

Adem'in doğumundan önce, Dünya'da art arda iki ırk yaşıyordu; 7.000 yıl hüküm süren Devalar ve sadece 2.000 yıl hüküm süren Peri (İzedes), eskisinin hala var olduğu bir zamanda. Devalar, güçlü ve gaddar devlerdi; Peri daha küçüktü ama daha akıllı ve daha nazikti.

Ramayana'da bahsedilen Atlantisli ve Aryan veya Rakshasa devlerini ve Bharata-Varsha veya Hindistan'dan çocukları tanıyoruz ; İncil'in Tufan öncesi ve Tufan sonrası sakinleri .

Gian (veya Gnan, Jnana, True or Occult Wisdom and Knowledge), 412] ayrıca Jian-ben-Jian (veya Wisdom, Wisdom'ın oğlu) olarak da bilinir, Peri Kralıydı [919]. Aşil'in kalkanıyla aynı ünlü kalkana sahipti, ancak düşmana karşı savaşta hizmet etmek yerine ona Devaların büyüsü olan kara büyüye karşı bir muhafız olarak hizmet etti. Jian-ben-Jian zaten 2000 yıldır hüküm sürüyordu, Şeytan İblis Tanrı'dan Peri'yi parçalamak ve onları dünyanın diğer ucuna dağıtmak için izin aldı. Astroloji ilkeleri üzerine inşa edilmiş olmasına ve büyüleri, komploları ve kötü etkileri yok edebilmesine rağmen sihirli kalkan bile Kıyamet veya Karma'nın aktif gücünü kişileştiren İblis'e karşı koyamadı [920]. Son başkentleri Khanum'da on kral sayarlar ve onuncu Kaimurat'ı Yahudi Adem ile özdeşleştirirler. Berosus'a göre, bu krallar tufandan önceki on nesil krala tekabül etmektedir.

Bu efsaneler şimdi ne kadar çarpıtılmış olursa olsun, onları Keldanilerin, Mısırlıların, Yunanlıların ve hatta Yahudilerin gelenekleriyle özdeşleştirmemek hala pek mümkün değil, çünkü Yahudi efsanesi, münhasırlığı içinde Adem öncesi halklardan bahsetmeyi ihmal etse de, yine de yeryüzünde yaşayan iki insandan biri olan Kabil'i evlenip bir şehir kurduğu Nod diyarına [921]göndererek varlıklarını açıkça kabul eder .

Öyleyse, Pers masallarında bahsedilen 9.000 yılı, Platon'a göre Atlantis'in son kısmının batmasından bu yana geçen 9.000 yılla karşılaştırırsak, çok garip bir gerçek ortaya çıkacaktır. Bailly buna dikkat çekti, ancak yorumuyla çarpıttı. Gizli Öğreti, sayıları gerçek anlamlarına geri getirebilir. Critias'ta okuyoruz :

Herkül Sütunları'nın yukarısında ve ötesinde yaşayan halklar ile bu taraftaki topraklarda yaşayan halkların savaşının üzerinden 9000 yıl geçtiğini hatırlamanız gerekir ."

Timaeus'unda Platon da aynı şeyi söylüyor. Gizli Öğreti, daha sonraki Atlantisli adalıların çoğunun 850.000 ila 700.000 yıl önce öldüğünü ve Aryanların ilk büyük "Ada" veya Kıta [413] battığında 200.000 yıldır var olduklarını belirtir ; Görünüşe göre bu rakamları bir şekilde uzlaştırmak pek mümkün değil, ama aslında mümkün. Bir İnisiye olan Platon, Pers efsanelerinin ekzoterik vahiyleriyle korunan ve sonraki nesillere aktarılan Chaldea ve Pers Magi'sinin yaptığı gibi, Kutsal Alanların belirsiz dilini kullanmak zorunda kaldı. Böylece Yahudilerin haftayı "yedi gün" olarak adlandırdıklarını ve "yılların haftası"ndan bahsettiklerini ve haftanın her gününün 360 güneş yılını temsil ettiğini ve tüm "haftanın" aslında 2520 yıldan oluştuğunu görüyoruz. Bir hafta Şabat, bir yıl Şabat vb. vardı ve Sod'larının gizli hesaplamalarına göre Şabat günleri kayıtsız bir şekilde 24 saat veya 24.000 yıl sürdü. İçinde bulunduğumuz çağda bir yüzyıla "yüzyıl" diyoruz. Platon'un zamanının insanları, her halükarda, inisiye yazarları, binyılın altında 1000 yıl değil, 100.000 yıl varsaydılar; en bağımsız olan Hindular ise kronolojilerini asla gizlemediler. Böylece, İnisiyeler 9000 yıl yerine 900.000 yıl okuyacaklar, bu süre zarfında - yani Aryan ırkının ilk ortaya çıkışından, bir zamanlar büyük olan Atlantis'in Pliyosen dönemine ait bazı kısımları yavaş yavaş batmaya başladığında ve diğerleri Platon'un bahsettiği küçük Atlantis adasının nihai olarak ortadan kaybolmasına kadar kıtaların yüzeyde görünmesi - Aryan ırkları, ilk dev ırkların soyundan gelenlerle savaşmayı asla bırakmadı. [922]Bu savaş, Kali Yuga'dan önceki yüzyılın neredeyse sonuna kadar devam etti ve Hindistan tarihinde çok ünlü olan Mahabharata veya Büyük Savaş olarak adlandırıldı. Mısır rahiplerinin Solon'a yaptıkları açıklamaya göre, olayların ve devirlerin böylesine kaynaşması ve yüzbinlerce yılı binlerce yıla indirmesi, Mısır'ın son bölümünün yok edilmesinden bu yana geçen yılların sayısıyla çelişmiyor. Atlantis. 9000 yıl doğru sayıydı. Son olay hiçbir zaman gizlenmedi ve sadece Yunanlıların hafızasından silindi. Mısırlılar, izolasyonları nedeniyle kayıtlarını olduğu gibi tuttular; deniz ve çölle çevrili olarak, MÖ birkaç bin yıl boyunca diğer halklar tarafından dokunulmadan kaldılar.

İncil ve tuhaf kronolojisi [923]dışında, Mısır ve onun Büyük Gizemleri hakkında ilk kez Herodot'tan bazı ipuçları alıyor . Ve Herodotos'un ne kadar az iletişim kurabildiğini itirafından anlıyoruz, bir İnisiye'nin Minerva Tapınağı'nın kutsal bölgelerindeki Sais'teki mezarını anlatırken şunları söylüyor:

414]

adını ifşa etmeyi küfür saydığım Togo'nun mezarı var ... Çitin içinde büyük dikilitaşlar var ve yakınlarda daire şeklinde taş duvarla çevrili bir göl var. ... Geceleri bu gölde bu kişinin hayatındaki olayları yeniden canlandırıyorlar; Mısırlılar buna Gizemler derler : ama bu konularda, ayrıntılarına oldukça aşina olmama rağmen, sağduyulu bir sessizlik sürdürmeliyim .[924]

Öte yandan, eskiler tarafından hiçbir sırrın döngülerinin ve hesaplarının sırrı kadar iyi ve kutsal bir şekilde saklanmadığı bilinmelidir. Mısırlılardan Yahudilere, zamanın doğru ölçümüne ait bir şeyi ortaya çıkarmak en büyük günah olarak kabul edildi. Tantalus'un cehennem bölgelerine atılması, Tanrılara ait sırların ifşa edilmesi içindi; Sibylle'lerin kutsal Kitaplarının koruyucuları, onlardan bir kelime bile çıkardıkları için idam edildi. Her tapınakta - özellikle İsis ve Serapis tapınaklarında - Harpocrates'in işaretleri veya görüntüleri vardı ve hepsi onu parmağını dudaklarına götürürken tasvir ediyordu. Ve Yahudiler, Hahamların Gizemlerine inisiyasyondan sonra Kabala'nın sırlarını vermenin Bilgi Ağacının meyvesini yemekle eşdeğer olduğunu ve ölümle cezalandırılacağını öğrettiler.

Yine de Avrupalılar, Yahudilerin egzoterik kronolojisini kabul ettiler! Öyleyse, o zamandan beri bu kronolojinin tüm bilimsel fikirlerimizi ve şeylerin süresi hakkındaki fikirlerimizi her zaman etkilemiş ve renklendirmiş olmasına neden şaşıralım!

Fars ilmi, bazılarının düşündüğü gibi, artık tamamen soyu tükenmiş iki halk veya ırka yönelik göndermelerle doludur. Ama değil; sadece değiştiler. Bu efsaneler sürekli olarak içinde dev Argeak tarafından yaptırılan bir galerinin bulunduğu ve eski insanların tüm biçimleriyle heykellerinin korunduğu Kaf Dağları'ndan (Kafiristan?) bahseder. Onlara Süleymanlar (Solomonlar) veya Doğu'nun bilge kralları diyorlar ve bu isimde yetmiş iki kral var [925]. Üçü her 1000 yılda bir hüküm sürüyordu [926].

İlk kralları Kaimurat'ın (Adem) sevgili oğlu Siamek, dev kardeşi tarafından öldürüldü. Babası, yandıktan sonra küllerini tutan mezarda sürekli ateş yakılmasını emretti; bazı Oryantalistlerin düşündüğü gibi, Ateş kültünün başlangıcı da buradan gelmektedir!

Sonra temkinli ve bilge Goshank belirir. Hanedanı, Devalar veya Devler tarafından Dünya'nın rahminde saklandıktan sonra metalleri ve değerli taşları yeniden keşfetti ve [ 415] pirinç yapmayı, kanal kazmayı ve tarımı geliştirmeyi öğretti. Her zamanki gibi, Ebedi Bilgelik adlı eseri ve hatta gerçekte yüzyıllar sonra inşa edilmiş olsalar da Luz, Babil ve Ispagan şehirlerinin inşasını yapan Guşenok'tur . Ancak modern Delhi diğer altı eski şehir üzerine inşa edildiğinden, bu şehirler diğer büyük antik şehirlerin arazileri üzerine inşa edilebilir. Dönemine gelince, bu ancak başka bir efsaneden çıkarılabilir.

Aynı gelenekte, bu bilge kral, kökeni bir timsahın dişi bir hipopotamla melezlenmesine atfedilen on iki ayaklı bir at üzerinde devlere karşı savaşmış olarak sunulur. Bu "Dodecapod", "kuru bir adada" veya yeni bir anakarada bulundu; Bu harika hayvanı yakalamak için çok çaba ve kurnazlık gerekiyordu, ancak Goosenk üzerine oturur oturmaz tüm düşmanları hemen yendi. Tek bir dev bile onun korkunç gücüne karşı koyamazdı. Ancak sonunda bu krallar kralı, devlerin Demavend'in ulu dağlarından attığı devasa bir kaya tarafından öldürüldü [927].

İran'ın üçüncü kralı Taimurat, İran'ın Aziz George'u, Ejderha'ya karşı mücadelede her zaman galip gelen ve sonunda onu öldüren bir savaşçı. Zamanında Kaf dağlarında yaşayan ve periyodik olarak Peri'ye saldıran Devaların büyük düşmanıdır. Pers efsanelerinin eski Fransız günlükleri ona devleri öldüren Dev-band diyor. Ayrıca Babil, Ninova, Diyarbekir, vb.'nin inşasıyla da tanınır. Büyük büyükbabası Guşenok gibi, Taimurat'ın (Taimuraz) da kendi atı vardı, sadece çok daha nadir ve daha hızlı - Simurg-Anke adında bir kuş. Aslında kuş harikaydı, zekası vardı, birçok dil konuşuyordu ve hatta çok dindardı [928]. Bu İranlı Phoenix ne diyor? Adem'in (Kaymurat) günlerinden önce döngüler ve döngüler olarak doğduğu için eski yaşına ağıt yakıyor. Uzun asırların geçişine tanık oldu. Her biri 7000 yıl olan on iki döngünün başlangıcını ve sonunu gördü, bu döngüler çoğaldığında ezoterik olarak bize yeniden 840.000 yıl verecek [929]. Simurg, Adem Öncesi'nin son Tufanı sırasında doğdu, "Simurg ve Halife Efsanesi" diyor! [930].

Sayılar Kitabı ne diyor? Ezoterik olarak Adam Rishun, Ay Ruhu'dur (bir anlamda Yehova veya Pitri) ve üç oğlu - 416] Cain, Abel ve Set - daha önce açıklandığı gibi üç Irk'ı temsil eder. Noah-Xisuphre ise (kozmolojik anahtara göre) bölünmüş Üçüncü Irk'ı temsil eder ve üç oğlu onun son ırklarıdır; Ayrıca Ham, Kök Irkın "çıplaklığını" ve "Zihin yoksunluğunu" ortaya çıkaran, yani bir günah işleyen ırkı sembolize eder.

Taimurat, kanatlı atıyla Koh-Kaf dağlarını ziyaret eder. Devlerin zulmüne uğrayan Peri'yi burada bulur ve Argen ile dev Lemrush'u öldürür. Sonra Demrush'un tutsak ettiği [931]iyi kalpli Peri Merciyan'ı serbest bırakır ve onu "kuru adaya", yani Avrupa'nın yeni anakarasına nakleder [932]. Onu Ezikekar veya Persepolis'i inşa eden Jamshid takip ediyor. Bu Kral 700 yıl hüküm sürüyor ve büyük bir gururla ölümsüz olduğunu düşünüyor ve kendisi için ilahi şerefler talep ediyor. Kader onu cezalandırır; "iki boynuzlu" Zülkarneyn adıyla 100 yıl dünyayı dolaşır. Ancak bu sıfatın, bacakları yerine toynakları olan "iki boynuzlu" beyefendiyle hiçbir ilgisi yoktur. "İki boynuzlu", şeytanın niteliklerini bilecek kadar medeni olmayan Asya'da, doğudan batıya dünyayı fetheden fatihlere verilen bir lakaptır.

Ardından gaspçı Zohak ortaya çıkar ve Pers kahramanlarından Feridan, Zohak'ı yenip Damavend dağlarına hapseder. Onları, yeni bir Hanedanlık kuran Kaikobad'a kadar birçokları takip eder.

İran'ın efsanevi tarihi böyledir ve onu analiz etmeliyiz. Öncelikle Kaf dağları nelerdir?

Coğrafi konumları ne olursa olsun, ister Kafkas dağları, ister Orta Asya dağları olsun, efsane Dav ve Peri'yi kuzeydeki bu dağların çok ötesine yerleştirir; Periler, Parsis veya Farsça'nın en uzak atalarıdır. Doğu geleneği sürekli olarak bilinmeyen, buzlu ve kasvetli bir denize ve yine de "Mutlu Adalar" ın bulunduğu, "Yaşam Kaynağının" Dünya'daki yaşamın başlangıcından itibaren attığı karanlık bir bölgeye atıfta bulunur [933]. Ek olarak, efsane, ana kütleden ayrılan ilk "ada-ülkesinin" (anakara) bir kısmının, o zamandan beri dünyayı çevreleyen "taş 417] duvar olan Koh-Kaf dağlarının dışında kaldığını iddia ediyor. " Yedi aylık bir yolculuk, "Süleyman'ın Yüzüğü"ne sahip olanı, bir kuşun kuzeye uçması gibi dümdüz önünden yürürse, bu "Hayat Pınarı"na götürür. İran'dan dosdoğru kuzeye giden yol, onu altmış derecelik boylamı, batıyı koruyarak Novaya Zemlya'ya götürecektir; Kafkasya'dan gelen yol, yolcuyu Kuzey Kutbu Kuşağı'nın ötesinde, altmış ila kırk beş derece boylam arasında veya Novaya Zemlya ile Svalbard arasında sonsuz buza götürecektir. Bu, elbette, Arktik Okyanusu'nu üzerlerinde geçmek için on iki ayaklı Gushenok Atı veya Taimurat'ın kanatlı Simurg'u veya Taimuraz'a sahip olanlar için mevcuttur [934].

Bununla birlikte, İran ve Kafkasya'nın gezgin ozanları, Kap'a'nın veya Kafkasya'nın karlı zirvelerinin çok ötesinde, artık herkesten gizlenmiş büyük bir kıtanın var olduğunu bugüne kadar ileri süreceklerdir; ayakları istenildiği zaman on iki kanat olabilen on iki ayaklı yavrular, timsah yavruları ve dişi su aygırı yavrularının hizmetlerinden [935]yararlanabilenler veya yerine getirilmesini bekleyecek sabrı olanlar tarafından elde edilebileceği . ölmeden önce vaat eden Simurg-Anke'nin vaadi, kıtayı herkese gizli bir şekilde açacak ve Okyanus Devaları'nın o kısım arasında yapacakları bir köprü ile kıtayı bir kez daha görünür ve kolay ulaşılabilir kılacaktır. "kuru ada" ve diğer ayrılmış bölümleri [936]. Bu, elbette Yedinci Irk'ı ifade eder, çünkü Simurg Manvantarik Döngüdür.

Milattan sonra altıncı yüzyılda yaşayan Cosmas Indikoplot'un, sürekli olarak insanın ilk önce "Okyanusun ötesindeki" ülkede doğup yaşadığını iddia etmesi çok ilginçtir ki bunun kanıtı kendisine Hindistan'da bilgin bir Keldani tarafından verilmiştir. . Diyor:

“Üzerinde yaşadığımız topraklar Okyanus ile çevrilidir ama bu Okyanusun ötesinde gökyüzünün duvarlarına değen başka bir Dünya vardır; insan bu ülkede yaratıldı ve cennette yaşadı. Tufan zamanında Nuh, soyunun bugüne kadar yaşadığı ülkeye gemisiyle götürüldü [937]. ”

418] Goshenka'nın on iki ayaklı atı, "ada-ülke" adı verilen bu anakarada bulundu.

Cosmas Indikoplot'un "Hıristiyan topografyası" ve faydaları iyi bilinmektedir; ama burada iyi baba, artık gerçeklerle de doğrulanan evrensel geleneği tekrarlıyor. Her Kuzey Kutbu gezgini, sonsuz kar çizgisinin ötesinde bir "kara adasının" varlığından şüphelenir. Belki şimdi Tefsirlerden birindeki aşağıdaki pasajın anlamı daha açık hale gelecektir:

“[İnsan] yaşamının ilk başlangıcında, tek kuru toprak, [938][Küre]'nin hareketsiz olduğu Küre'nin sağ ucundaydı [939]. Bütün Dünya kocaman bir su çölüydü ve sular ılıktı...

Burada Manvantara'nın ölümsüz, yok edilemez kısmının yedi bölgesinde bir adam doğdu [940]. Alacakaranlıkta sonsuz bahar hüküm sürdü. [Fakat] zamanımızda insan için karanlık olan şey, şafakta insan için ışıktı. Tanrılar orada dinlendi ve [941]o zamandan beri Fohat hüküm sürdü... Böylece Bilge Babalar, insanın Anasının [Toprak] başında doğduğunu ve sol kenardaki ayaklarının esen zararlı rüzgarları doğurduğunu söyler. alt Ejderhanın ağzından... Birinci ve İkinci [ırklara göre] Arasında Ebedi Merkez [Dünya], Yaşam Suyu tarafından bölündü [942].

Vücudunun [Toprak Ana] etrafında akar ve onu canlandırır. Köklerinden biri kafasından geliyor; ve eteğinde [Güney Kutbu] bulutlu hale gelir. O zamanlar [başlangıçta] henüz doğmamış olan kutsal Shambhala'nın eteğinde atan kalbine [geri döndüğünde] temizlenir. Çünkü [Yeryüzünün] insan meskeninin kuşağında, yaşayan ve nefes alan her şeyin gizli yaşamı ve sağlığı yatıyor [943]. Birinci ve İkinci [Yarışlar] sırasında kuşak büyük sularla kaplandı. [Ama] Büyük 419] Anne dalgaların altında çalıştı ve yeni dünya, bilgelerimizin başlık [şapka] dediği birinciye bağlandı. Üçüncü [Yarış] için daha da çok çalıştı ve gövdesi ile göbeği suyun üzerine çıktı. Bu, Dünya'yı saran kemer, kutsal Himavat'tı [944]. Boynundan batan güneşe doğru çarptı[945] [Güneybatıya doğru] birçok ada ülkesine indi, ancak Ebedi Toprak [başlık] kırılmadı. Kara-Yer , dünyanın dört bir yanına doğru durgun suların yüzeyini kapladı . Hepsi [sırasıyla] telef oldular. Sonra kötülerin meskeni [Atlantis] ortaya çıktı. Ebedi Dünya şimdi gizlendi, çünkü sular onun burun deliklerinin soluğu altında sertleşti [dondu] ve Ejderhanın ağzından çıkan zararlı rüzgarlar vb.

Bu, Kuzey Asya'nın İkinci Irk ile çağdaş olduğunu göstermektedir. Asya'nın insanla çağdaş olduğu bile söylenebilir, çünkü insan yaşamının en başından beri, onun Kök Kıtası, tabiri caizse zaten vardı ve dünyanın şimdi Asya olarak bilinen bu kısmı, ancak daha sonra kesildi. onu ve buzlu sularla ayrılmış.

Bu nedenle, öğreti doğru anlaşılırsa, o zaman ilk kez ortaya çıkan Kıta, tüm Kuzey Kutbu'nu bir bütün, bozulmamış bir kabuk gibi kapladı ve o iç denizin dışında bugüne kadar öyle kaldı ki bu, onlara erişilemez bir serap gibi geldi. onunkini gören birkaç kutup gezgini.

İkinci Yarış sırasında, "boyun" dan "baş" ın devamı olarak, suyun derinliklerinden hala yeni topraklar yükseldi. Mercator projeksiyonunda Spitsbergen'in en kuzey kısmının yukarısındaki bir çizgi üzerinde her iki yarım küreden başlayarak, bizim tarafımızda, şu anda Baffin Körfezi ve komşu adalar ve burunlar tarafından işgal edilen yerleri Amerikan tarafına dahil edebilirler [946]. Orada arazi güney yönünde 70° enlemine zorlukla ulaştı; burada , Yorumların bahsettiği bir at nalı biçiminde anakarayı oluşturuyordu; biri Grönland'ı 50 ° biraz güneybatıyı geçen bir dalla ve diğer Kamçatka'yı içeren iki uçtan biri ve bunların her iki ucu da şu anda Doğu ve Batı Sibirya kıyılarının kuzey sınırını temsil eden şeyle birbirine bağlandı. Bu Kıta ayrıldı ve yok oldu. Lemurya, Üçüncü Irk'ın erken döneminde kuruldu. O da çöktüğünde, Atlantis ortaya çıktı.

_____

YUNAN VE PURAN GELENEKLERİNE DAYANAN BATI TEORİLERİ

Böylece, yaklaşık iki yüzyıl önce yaşamış olan İsveçli bilim adamı Rudbeck'in, deneyimsiz tarihçilerin elindeki bu kadar uzak verilere dayanarak, İsveç'in Platon'un Atlantis'i olduğunu kanıtlamaya çalışması oldukça doğal hale geliyor. Hatta eski Uppsala'nın ana hatlarında, Yunan bilge tarafından verildiği şekliyle "Atlantis" başkentinin yerini ve boyutlarını bulduğunu bile düşündü. Bailly'nin kanıtladığı gibi, Rudbeck yanılmıştı; ama Bayi'nin kendisi de yanılıyordu ve daha da fazlası, çünkü İsveç ve Norveç, Eski Lemurya'nın ayrılmaz bir parçasıydı ve ayrıca Avrupa yakasında Atlantis, tıpkı Doğu ve Batı Sibirya gibi ve Asya yakasında Kamçatka ona aitti. Ama yine de, bu ne zamandı? Gizli Öğreti ile tanışmak istemiyorsak, bunu ancak Puranaları inceleyerek yaklaşık olarak belirleyebiliriz.

Puranaların Atala'sı olan "Beyaz Ada" olduğuna dair fantastik teorilerini geliştirmesinin üzerinden dörtte üç asır geçti bile .

Atala, Patala'nın (Antipodes) yedi bölgesinden biri olan aşağı Lokas'a ait yedi Dvipas veya Adadan biri olduğu için bu tamamen saçmalıktı. Dahası, Wilford'un iddia ettiği gibi [947], Puranalar onu "yedinci bölge veya yedinci iklime" - veya daha doğrusu sıcaklığın yedinci boyutuna - yerleştirir ve bu da onu 24 ° ile 28 ° kuzey enlemleri arasına yerleştirir. Bu nedenle, onu [421] Yengeç Dönencesi ile aynı derecede, İngiltere ise 50° ila 60° enlemleri arasında aramalıdır . Wilford ondan Atala, Atlantis, Beyaz Ada olarak söz eder. Düşmanına "Beyaz İblis", Dehşet İblisi denir, çünkü şöyle der:

ve Farsça ] şarkılarında, Kai-Kaus'un Div-safid veya beyaz şeytanla savaşmak için güneşin battığı eteğindeki Azburj veya As-burj Dağı'na doğru ilerlediğini görüyoruz. Puranalar ve meskenleri Budistlerin yedinci bölgesine [948]karşılık gelen Dünyanın yedinci seviyesindeydi ... veya başka bir deyişle Beyaz Ada .

Ama oryantalistler burada, hatalı çözümü, ister inisiye olsun ister olmasın, her Hindu aliminin gözünde -kişiliklerini değilse de- otoritelerini sonsuza kadar yok edecek olan Sfenks muammasıyla karşı karşıyaydılar ve hâlâ da öyleler. Çünkü -Wilford'un teorilerini çelişkili ayrıntıları üzerine inşa ettiği- Puranalar'da birkaç anlamı olmayan ve aynı zamanda hem fiziksel hem de metafizik dünyaya gönderme yapmayan tek bir ifade yoktur . Eski Hindular yerkürenin yüzeyini coğrafi olarak yedi Bölgeye, İklimlere, Dvipa'ya ve alegorik olarak yedi Cehennem ve Cennete böldüyse, o zaman yedili boyut her iki durumda da aynı yerleri ifade etmiyordu. Okült Hesaplamada yedinci İlkeye (ya da metafiziksel olarak dördüncü ilkeye) tekabül ettiği için, yedinci altbölüm olan Kuzey Kutbu, "Meru" ülkesidir. Atma, saf Ruh ve Maneviyat alemini temsil eder. Bu nedenle, Pushkara, Vishnu ve diğer Puranalarda [949]Kshira Okyanusunu veya Süt Okyanusunu (ebedi karların beyaz alanı) kapsayan yedinci Bölge veya Dvipa olarak gösterilir . Ve Pushkara, iki Varşası ile Meru'nun tam eteğinde yatıyor. Zira şöyle denilmektedir:

"Meru'nun kuzeyindeki ve güneyindeki iki ülke yay şeklindedir ... [ve] Dünya yüzeyinin yarısı Meru'nun güneyinde ve diğer yarısı Meru'nun kuzeyindedir - ötesinde Pushkara'nın yarısı uzanır ."

Yani coğrafi olarak Pushkar, Kuzey Amerika ve Güney Amerika'dır; alegorik olarak, ortasında Meru'nun durduğu Jambu-Dvipa'nın devamıdır , çünkü bu ülkede [950]on bin yıldır hastalıklardan ve kusurlardan arınmış [ 422] yaşayan varlıklar yaşamaktadır; ne erdemin ne de kötülüğün, kastların veya yasaların olmadığı yerde , çünkü bu insanlar "Tanrılarla aynı doğadandır [951]. " Wilford, Atlas Dağı'nda Meru'yu görmeye meyillidir ve Lokaloka'yı da buraya yerleştirir. Ancak Meru'nun Swar-loka, Brahma, Vishnu ve Hindu ekzoterik dinlerinin Olympus'u olduğu söylenir, coğrafi olarak "dünyanın ortasından geçen ve her iki tarafa çıkıntı yapan" olarak tanımlanır [952]. Üst tarafına Tanrılar, alt tarafına veya Güney Kutbuna - Şeytanların meskeni (Cehennem) yerleştirilir. Meru nasıl Atlas Dağı olabilir? Ayrıca, Şeytan Taradaitya, yukarıdaki notta belirtilen nedenlerden dolayı, yedinci Bölge Shweta-Dvipa olan Beyaz Ada ile özdeşleştirilirse yedinci Bölgeye yerleştirilemez.

Wilford, modern Brahminleri "her şeyi [adaları ve ülkeleri] birbirine karıştırmakla" suçluyor; ama kafalarını daha da karıştıran kendisiydi. Brahmanda ve Vayu Puranalar , eski Kıtayı, söylendiği gibi, arkasında Atala bölgesi ve dağlarının bulunduğu engin bir okyanusla çevrili yedi Dwipas'a böldüğü için, o zaman :

"Ünlü Atlantis kavramlarını ödünç alan Yunanlıların, onun bir tür doğal afet nedeniyle yok olduğunu düşünmeleri çok muhtemeldir, [953]çünkü bir kez bulunduktan sonra yeniden keşfedilemez."

Ve Mısırlı rahiplerin, Platon'un ve hatta Homeros'un Atlantis hakkındaki fikirlerini Güney Kutbu'nda bulunan aşağı bölge Atala'ya dayanarak inşa ettiklerini varsaymakta bazı zorluklarla karşılaştığımız için, Gizli Kitaplarda verilen ifadelere bağlı kalmayı tercih ediyoruz. Dördü ömrünü doldurmuş, beşincisi hâlâ var olan ve ikisinin gelecekte ortaya çıkması gereken yedi Kıta olduğuna inanıyoruz. Bunların her birinin, tam olarak kelimenin modern anlamıyla bir kıta olmadığına inanıyoruz, ancak Jambu'dan Pushkara'ya kadar her ad, [954]genel olarak (1) tüm Dünya'nın yüzeyini kaplayan kara-topraklara verilen coğrafi adlara atıfta bulunuyor. Ana veya Temel Yarış döneminde; (2) Jambu gibi jeolojik Irksal Pralaya'dan sonra onlardan geriye kalanlar ; ve (3) gelecekteki felaketlerden sonra, yeni dünya kıtalarının, yarımadaların veya Dwipa'nın oluşumuna girecek olan bölgelere [955]- her kıta , bir anlamda, büyük veya küçük bir kara parçası, [423] suyla çevrili. Bu nedenle, bu terminoloji inisiyatifsizlere ne kadar "karmaşık" görünse de, gerçekte onun anahtarına sahip olan kişi için öyle değildir.

Böylece, Puranas'taki iki Ada, Altıncı ve Yedinci Kıta henüz ortaya çıkmamış olsa da, yine de, yeni toprakların gelecekteki kıtalarının bir parçası haline gelecek topraklar olduğunu biliyoruz . geçmişte olduğu gibi tamamen değiştirilmelidir. Bu nedenle Puranalarda Shaka-Dvipa'nın Kıta olduğunu (veya olacağını) ve Vayu Purana'da gösterildiği gibi Shankha-Dvipa'nın dokuz bölümden biri olan ( Vayu'nun eklediği ) yalnızca "küçük bir ada" olduğunu buluyoruz. altı tane daha) Bharata -Varshi. Shankha-Dvipa'da "Hindu tanrılarına tapan Mlechchha 'mi [saf olmayan yabancılar]" yaşadığı için , bu nedenle Hindistan ile ilişkilendirildiler [956]. Shankha Dwipa'nın bir bölümünde Krishna tarafından öldürülen bir kral olan Shankhasura'ya atıfta bulunur; Wilford, bu kralın "bir okyanus kabuğu olan bir sarayda yaşadığını ve tebaasının da kabuklarda yaşadığını" söylüyor.

“Nil kıyılarında [957]Devatalar [İlahi Varlıklar, Yarı- ‑Tanrılar] ve Daityalar [Devler] arasında sık sık çekişmeler oluyordu; ancak son kabile galip geldi ve okyanusta [958]bulunan kralları ve liderleri Shankhasura sık sık baskınlar yaptı ... geceleri .

Bu savaşlar, Wilford'un öne sürdüğü gibi Nil kıyılarında değil, şimdi Fas'ın güneyinde, Batı Afrika kıyılarında gerçekleşti. Bir zamanlar tüm Sahra çölü bir denizdi, sonra bir anakara, delta kadar verimliydi ve ancak başka bir geçici selden sonra başka bir çöl, Shamo veya Gobi gibi bir çöl haline geldi. Bu, Puranaların geleneklerinde belirtilmiştir , çünkü yukarıdaki aynı sayfada şöyle söylenmektedir:

“İnsanlar iki ateş arasındaydı; Shankhasura anakaranın bir tarafını, Krakasha'yı [veya Krauncha] harap ederken, Kral Kraunchadvip [Krauncha-dvipa] diğer tarafını harap ediyordu: her iki ordu da ... böylece en verimli toprakları çorak bir çöle çevirdi .

Kuşkusuz, Avrupa'dan önce yalnızca Platon'un bahsettiği son Atlantis adası değil, aynı zamanda önce yedi yarımadaya ve adaya bölünen (Dvipa adı verilen) daha büyük bir Kıta vardı. Bu kıta, Kuzey ve Güney Pasifik Okyanusu'nun [ 424] yanı sıra tüm Kuzey ve Güney Atlantik bölgelerini içeriyordu ve hatta Hint Okyanusu'nda adalara (Lemurya'nın kalıntıları) sahipti. Bu iddia Hindu Puranalar , Yunan yazarlar ve Asya, Fars ve Müslüman gelenekleri tarafından doğrulanmıştır . Hindu ve Müslüman efsanelerini acınası bir şekilde birbirine karıştıran Wilford, yine de bunu açıklığa kavuşturuyor [959]. Puranalardan alıntı yaptığı ve alıntı yaptığı gerçekler, Aryan Kızılderililerinin ve diğer eski halkların, şimdi Tufan sonrası zamanlarda ortaya çıkan ilk denizciler olarak kabul edilen Fenikelileri denizcilikte geride bıraktıklarına dair doğrudan ve ikna edici kanıtlar veriyor. İşte Asiatic Researches'te okuduklarımız :

"Bu felaketlerin ortasında [Devatas ve Daityas arasındaki savaşta] yerlilerden hayatta kalan birkaç kişi ellerini kaldırdı ve kalplerini Bhagavan'a kaldırarak haykırdılar: "Bizi özgürleştirebilecek olan ... kralımız olsun" ; [Wilford tarafından görünüşe göre yanlış anlaşılan büyülü bir terim] kelimesini söylerken , ülke çapında yankılandı [960].

Sonra şiddetli bir fırtına çıktı, Kali'nin suları garip bir şekilde çalkalandı, "suların derinliklerinden göründüğünde ... IT olarak adlandırılan bir adam , çok sayıda Ordunun başında "abhayan" veya "yap" diyerek korkma"; ve düşmanı dağıttı. Wilford , "King IT" , "Mrir'in daha düşük bir enkarnasyonu" diye açıklıyor - Mrida, muhtemelen Rudra'nın biçimlerinden biri? - “Shankha-Dvipa boyunca, Barbaradesa, Mizra-st'khana ve Arva-st'khana veya Arabistan, [961]vb. boyunca barışı ve refahı yeniden tesis eden.

Tabii Hindu Puranalar , Atlantik Okyanusu'nda Batı Afrika dışında yer alan kıtalar ve adalardaki savaşların bir tanımını verirse ; yazarları barbarlardan ve Araplar gibi diğer insanlardan söz ediyorsa -bilindiği gibi Fenike denizciliği günlerinde asla denizci olmayan ve Okyanusun Kara Suları Kalapani'yi hiç geçmemiş olan- Puranalar bu Fenikelilerden daha yaşlı olmalıdır. 2000 ila 3000 yılları arasında yaşadığına inanılan M.Ö. Chr . Her halükarda, onların gelenekleri daha eski olmalıdır [962], çünkü Üstadlardan biri şöyle yazar:

425 ]

“Yukarıdaki tariflerde Hindular bu adanın var olduğunu ve çok güçlü olduğunu söylüyor; bu nedenle, on bir bin yıldan daha uzun bir süre önce olmalı.

Ancak, Atlantis'in geri kalan adalarının sonuncusunu ya da daha doğrusu iki Amerika'nın yükselişinden kısa bir süre sonra yok olan Kıtanın doğu kısmının kalıntısını tanımlayan bu Hindu Aryanların büyük antik çağına dair bir başka kanıt bulunabilir. iki Rarsha Pushkaras [963]. Ve bir zamanlar üzerinde durdukları için bildiklerini anlattılar. Üstelik bu, Wilford'u eleştiren bir ustanın yaptığı astronomik bir hesapla da ispatlanabilir. Devatalar ile Daityalar arasındaki savaşın meydana geldiği "eteğinde güneşin battığı" Ashburj Dağı hakkında bu Oryantalist tarafından ileri sürülen teoriyi hatırlatarak şöyle diyor [964]:

"Öyleyse kayıp adanın ve kalan Ashburj Dağı'nın enlem ve boylamını dikkate alacağız. Dünyanın yedinci derecesinde, yani [24 ila 28 derece kuzey enlemleri arasında olan] yedinci iklimdeydi... Okyanusun kızı olan bu ada, genellikle Batı'da uzanıyor olarak tanımlanır; ve Güneş, dağının eteğinde [Ashburge, Atlas, Tenerife veya Nil, adı önemli değil] batarken ve "Beyaz Ada" dan Beyaz Şeytan ile savaşırken tasvir edilir.

Şimdi, bu ifadeyi astronomik yönüyle ele alırsak, çünkü Krishna enkarne Güneş'tir (Vishnu), güneş Tanrısıdır ve onun Div-sefid'i, Beyaz Şeytan'ı öldürdüğü söylendiğine göre - eski sakinlerin çok olası bir kişileştirmesi Atlas'ın eteği - o zaman , belki de Güneş'in dikey ışınlarının yalnızca bir temsilidir. Ayrıca bu sakinler, Atlantisliler, gördüğümüz gibi, Diodorus tarafından her gün Güneş'i lanetlemek ve onun etkisine karşı sürekli mücadele etmekle suçlandılar . Ancak bu sadece astronomik bir yorumdur. Şimdi, Shankhasura ve Shankha-Dvipa'nın ve tüm tarihlerinin, coğrafi ve antolojik olarak, aynı Platon'un Atlantis'i olduğu, ancak Hindu kılığında olduğu kanıtlanacak.

Puranas efsanelerinde bu adanın hala var olduğu anlatılıyorsa , bu kayıtların Shankha-Dvipa veya Atlantis'li Poseidonis'in ortadan kaybolmasından bu yana geçen 11.000 yıldan daha eski olması gerektiğine dikkat çekildi. Ama Hinduların [426] bu adayı daha önce bildiklerini varsayamaz mıyız ? Sözü geçen Üstad ile aynı fikirdeysek, bu soruyu tam olarak açıklayan astronomik delillere tekrar dönelim:

"Tropiklerin" koluriy "yazının Pleiades'ten geçtiği, Aslan'ın Kalbinin ekvatorda olduğu ve gün batımında Aslan'ın Seylan'a göre dikey konumda olduğu bir çağda, Boğa dikey olarak üzerinde durdu. öğle vakti Atlantis adasına."

Platon'un Atlantis'i) ile ilişkilendirilmeye başladığını açıklıyor. Ancak, Mackay'ın Sphinxiad'ında kanıtlandığı gibi , astronomik olarak yaklaşık 23.000 yıl önce gerçekleşmiş olmalı; ekliptiğin eğiminin 27°'nin üzerinde olması gerektiği ve bu nedenle Boğa takımyıldızının Atlantis veya Shankha-Dvipa'yı geçmiş olması gerektiği bir çağda. Ve yorumların belirttiğine göre, bunun böyle olduğu açıkça kanıtlanmıştır:

"Kutsal Boğa Nandi, Rishabh [Boğa Takımyıldızı] ile buluşması için her Kalpa'yı Bharat'tan Shankha'ya getirdi. Ama [aslen Shweta Dvipa'dan gelen] Beyaz Ada'dan gelenler, [965]kötülük diyarından Daitya'larla [Devler] karışıp günahla kapkara olunca, Nandi sonsuza dek Beyaz Ada'da [veya Shweta Dvipa'da] kaldı... Dördüncü Miru'ya, [Rase], AUM'u kaybetti.”

Asburge ya da Azburge, Tenerife'nin zirvesi olsun ya da olmasın, "Batı Atala" ya da Cehennem'in batışı başladığında bir yanardağdı ve kaçanlar bunu çocuklarına anlattı. Platon'un Atlantis'i aşağıdaki sulardan ve yukarıdan gelen ateşten yok oldu. Büyük dağ alevler püskürtmeyi asla bırakmadı.

"Ateş kusan Canavar, talihsiz adanın harabeleri arasında yalnız kaldı."

Hindulardan bir efsane (Atala) ödünç alıp başka bir efsane (A tlantis) icat etmekle suçlanan Yunanlılar, coğrafi temsillerini ve yedi rakamını almakla da mı suçlanıyor?

Proclus, "Ünlü Atlantis artık yok, ama bir zamanlar var olduğundan neredeyse hiç şüphe duymuyoruz," diyor, "çünkü Etiyopya olaylarının tarihini yazan Marcellus, bir zamanlar böylesine büyük bir adanın var olduğunu iddia ediyor ve bu doğrulanıyor. dış dünya hakkında anlatılar yazanlar tarafından 427] . Böylece , o zamanlar Atlantik Okyanusunda Proserpina'ya adanmış yedi ada olduğunu anlatıyorlar ; ve bunlara ek olarak, Plüton'a adanmış muazzam büyüklükte üç tane daha ... Jüpiter ... ve Neptün. Ancak bunun yanı sıra, son adanın [Po seidonis] sakinleri, atalarının hikayeleri sayesinde, birçok dönem boyunca Atlantik Okyanusu'ndaki tüm adalara hükmeden Atlantis adasının canavarca büyüklüğünün hatırasını korudular . Bu adadan, karadan çok uzak olmayan ve yakınında gerçek bir deniz bulunan diğer büyük adalara gitmek mümkün oldu.

Marcellus'a göre [tam olarak ada olarak tanımlanmayan] bu yedi Dvipa, ünlü Atlantis'in gövdesini oluşturuyordu... Bu, Atlantis'in eski bir kıta olduğunu açıkça gösteriyor ... Atlantis korkunç bir fırtına [?] sonrasında yok oldu; bu, Puranaların yazarları tarafından iyi bilinir ve bunlardan bazıları, Doğanın bu korkunç titremesi nedeniyle altı Dvipa'nın ortadan kaybolduğunu söyler [966].

Böylece, en büyük şüpheciyi tatmin edecek kadar yeterli kanıt verildi. Ancak kesin bilime dayalı doğrudan kanıtlar eklenecektir. Ve yine de, ciltler dolusu yazılsa bile, görmek veya duymak istemeyenler için, kendi yetkililerinin kulakları ve gözleri dışında bir anlam ifade etmez.

Bu nedenle Roma Katolik skoliastlarının öğretisi, yani Mizpeth ülkesindeki zirve olan Hermon'un - "anathema", "yıkım" anlamına gelir - Hermon'un zirvesi ile aynı olduğudur. Bunun kanıtı olarak, onun zamanında her gün üzerinde devlerin devasa kemiklerinin bulunduğunu iddia eden Josephus Flavius 'un yazılarından alıntılar sıklıkla alıntılanır. Ama bu, "Rab'bin sevdiği" peygamber Balam'ın ülkesiydi. Ve gerçekler ve kişilikler, skoliastların söz konusu beyinlerinde o kadar karışmıştır ki, Zohar, Balam'a ilham veren "Kuşlar"ın "Yılan" anlamına geldiğini açıkladığında, yani okullarında sırları öğrendiği Bilgeler ve Adeptler anlamına gelir. kehanetlerden, Hermon Dağı'nda Yahudilerin Şeytanı olan "başı Samael olan kanatlı Kötülük ejderhaları" nın yaşadığını kanıtlama fırsatını bir kez daha kullanırlar. Spencer'ın dediği gibi:

"İsrail'in günah keçisi, çölde Hermon zirvesine zincirlenmiş bu kirli ruhlara gönderildi ve onlardan birinin [Azaz(i)el] adını aldı."

Bunun böyle olmadığını iddia ediyoruz. Zohar, İbranice Nehashim veya "Yılanların İşi" olarak adlandırılan büyü uygulamasıyla ilgili aşağıdaki açıklamayı içerir. (bölüm 3 sütun 302) söylenir:

"Ona Nehashim denir çünkü [kabalistleri uygulayan] sihirbazlar , gökyüzünde sayısız küçük yıldızdan oluşan parlak bir bölge olarak gördükleri İlk Yılan'ın ışığıyla çevrelenmiş olarak çalışırlar."

Martinistler, Eliphas Levi ve şimdi de tüm modern okültistler tarafından sözde Astral Işık anlamına gelir.

_____

428]

FELSEFESEL BİR BAKIŞ AÇISINDAN "LANNET"

Evrensel geleneklerle desteklenen "Gizli Öğreti"nin önceki öğretileri, Brahmanalar, Puranalar, Vendidad ve diğer Mazda Kutsal Yazılarının yanı sıra Mısırlılar, Yunanlılar ve Romalıların kayıtları ve son olarak da Yahudiler, hepsinin tek bir kökeni var. Hiçbiri saf cahilleri tuzağa düşürmek için uydurulmuş anlamsız ve asılsız hikayeler değil; bunların hepsi, aynı tarihöncesi gelenek alanından toplanan büyük gerçekleri az çok fantastik bir örtü altında sunmaya yönelik alegorilerdir. Yer eksikliği, bu ciltlerde mevcut Yarışımızdan önceki dört Yarışla ilgili olarak daha fazla ve daha küçük ayrıntılara girmemizi engelliyor. Ancak öğrencilere Beşinci (Aryan) İnsanlığımızın doğrudan, tufan öncesi atalarının psişik ve ruhsal evrim tarihini sunmadan ve bunun aynı gövdeden çıkan diğer tüm yan dallar üzerindeki etkisini ortaya çıkarmadan önce, birkaç gerçeği daha vurgulamalıyız. . Eski dünyanın tüm literatürünün kanıtlarından ve daha sonraki yüzyıllarda birçok filozof ve bilim adamının sezgisel teorilerinden, Ezoterik Doktrinimizin hükümlerinin, hemen hemen her durumda, hem doğrudan hem de dolaylı kanıtlarla doğrulandığı gösterilmiştir. , ne "efsanevi Devler" ne de kaybolan Kıtalar ve önceki Irkların evrimi tamamen asılsız masallar değildir. Bu cildi sonlandıran Ekler'de , bilim bir kereden fazla cevap vermenin imkansızlığına yerleştirilecektir. Bu eklemelerin sonunda doğadaki kutsal sayılar ve genel olarak sayılarımız hakkındaki tüm şüpheci yorumları paramparça edeceğini umuyoruz.

Şimdiye kadar bir görev tamamlanmadı ve bu, tüm teolojik dogmaların en zararlısının, yani Adem ve Havva'nın Cennet'teki sığınaklarında sözde itaatsizliklerinden bu yana insanlığın ağırlığı altında çektiği lanet dogmasının yok edilmesidir. .

İnsandaki yaratıcı güçler, İlahi Bilgeliğin bir armağanıydı, ama günahın sonucu değildi. Bu, sözde bir günah işledikleri için önce Âdem ve Havva'yı (veya İnsanlığı) lanetleyen ve sonra "Verimli olun, çoğalın ve yeryüzünü doldurun" diyerek "seçtiği halkı " [967]kutsayan Yehova'nın paradoksal davranışıyla açıkça kanıtlanır . Lanet insanlığa Dördüncü Irk tarafından getirilmedi, çünkü görece günahsız Üçüncü Irk, daha da büyük oranlara sahip tufan öncesi devler aynı şekilde yok oldular; dolayısıyla Tufan bir ceza değil, sadece periyodik ve jeolojik kanunun sonucuydu. Yılın uygun zamanında tüm hayvanlar aleminin akıldan [249] yoksun olarak yaptığı gibi, doğal birleşme girişimlerinden dolayı Karma'nın laneti onların üzerine düşmedi ; ama yaratıcı gücün kötüye kullanılması, ilahi armağana saygısızlık ve hayvani kişisel tatminden başka hiçbir amaç için hayati maddenin israfı için. Tekvin'in üçüncü bölümü anlaşıldığında , Üçüncü Irk'ın sonunda ve Dördüncü Irk'ın başında Adem ile Havva'dan söz edildiği görülecektir. Başlangıçta gebe kalmak, tüm hayvanlar için olduğu kadar bir kadın için de kolaydı. Bir kadının "acı çekerek" doğum yapması hiçbir zaman Doğa'nın planının bir parçası olmadı. Ancak bu dönemden, Dördüncü Irkın gelişme zamanından itibaren, onun tohumu ile Karmanın ve İlahi Bilgeliğin tohumu veya meyvesi olan "Yılan"ın tohumu arasında düşmanlık ortaya çıktı. Çünkü kadın ya da şehvet tohumu, bilgelik ve bilgi meyvesinin tohumunun başını ezerek , üremenin kutsal sırrını hayvani doyuma dönüştürdü; bu nedenle Karma Yasası , Dördüncü İnsanlık Irkının fizyolojik, ahlaki, fiziksel ve zihinsel doğasını kademeli olarak değiştirerek Atlantis Irkının " [968]topuğunu ezdi" ve Üçüncü Irkın hayvan yaratılışının sağlıklı bir kralı olan insan , Beşinci Irkımıza, sefil sıra sıra bir yaratık haline geldi ve şimdi kendisini dünyamızda bedensel ve kalıtsal hastalıkların en zengin varisi ve tüm hayvanların bilinçli olarak en zeki canavarı olarak buldu![969]

Bu, fizyolojik açıdan gerçek Lanettir, Kabalistik Ezoterizm'de ima edilen neredeyse tek lanettir. Bu yönüyle bakıldığında lanet şüphesizdir, çünkü apaçıktır. Fiziksel evrimle yan yana ilerleyen entelektüel evrim, elbette bir lütuftan ziyade bir lanetti, insan Manas'ın üzerine kendi Ruhlarının ve Doğalarının taze çiyini döken "Bilgeliğin Efendileri" tarafından hızlandırılmış bir armağandı. İlahi Titan böylece gereksiz yere acı çekti; ve hatta insanlığa bahşettiği iyilik için ağıt yakılabilir ve Aeschylus'un Zincirli Prometheus'unda çok güzel bir şekilde betimlediği, ilk Titanik Çağı'nın (ruhani insan çağını izleyen Çağ, çağ dindar Kandu ve Pramloch), fiziksel insanlık, hala akıldan yoksun ve (fizyolojik olarak) duyarsız olarak tanımlanır.

430]

“Görmek, boşuna gördüler;

İşitme, duyma, ama rüyalardaki gibi

Tesadüfen var olan her şeyi uzun bir süre boyunca karıştırdılar.

Kurtarıcılarımız, Agnishvatta ve Yunanlılar tarafından Prometheus'ta kişileştirilen diğer "Bilgelik Alevinin Oğulları", [970]insan kalbinin adaletsizliği nedeniyle tanınmayabilir ve unutulabilir . Gerçeği bilmememiz nedeniyle, Pandora'nın armağanı nedeniyle dolaylı olarak lanetlenebilirler ; ama Kötü Varlıklar gibi rahipliğin ağzından ilan edilmek ve onaylanmak, Zeus tüm insan ırkını "ateşle arzuladığında" bu "ölümlüyü" kurtarmaya "tek başına cüret eden" "O" için çok ağır bir Karmadır . yarış", bu acı çeken Titan'ın ağzından çıkan sözlerle, yıkımdan:

"Hades'in karanlığına düşme tehlikesinden.

Bunun için acımasız azabın ağırlığı altında eğiliyorum,

Dayanmak çok zor, görünüşte çok sefil,

Ölümlülere bu kadar sempati duyan ben……………”

Koro haklı olarak şunları söylüyor:

"Fanilere verdiğin armağan harika!"

Prometheus cevap verir:

“Evet, bundan da öte, onlara ateşi veren bendim.

Koro: Ama geçici yaratıklar, şimdi ateşli-keskin ateşleri var mı?

Prom.: Evet, onun sayesinde sanatın büyüklüğünü tam olarak anlayacaklar ... "

Ancak sanatla birlikte ortaya çıkan "ateş" en büyük lanete dönüştü; hayvan doğası ve ona sahip olmanın [971]bilinci , geçici içgüdüyü kronik hayvancılık ve duygusallığa dönüştürdü . İnsanlığın üzerinde ağır bir cenaze örtüsü gibi asılı duran budur. Böylece özgür irade sorumluluğu ortaya çıktı; insanlığı en karanlık haliyle tasvir eden devasa tutkular:

431]

"Adi tutkuların ve şehvetlerin asi doyumsuzluğu, kibirli bir küstahlıkla kanunun kısıtlamalarına meydan okuduklarında" [972].

Prometheus, Platon'un "Protagoras" adlı çalışmasında insana "fiziksel esenlik veren bilgelik" bahşetti, ancak hayvanın Manas'ının (Kama) alt yönü değişmeden kaldığı için, "lekesiz bir zihin" yerine, ilk hediye Cennetin ", Prometheus'un Cennet tarafından atanan kurtarıcı Herkül tarafından serbest bırakıldığı güne kadar" ölümlülerin kör ırkını bağlayan rüya gibi bir zayıflık "(556) ile birleşen, sürekli tatmin olmayan arzuların, pişmanlıkların ve çaresizliğin ebedi uçurtması.

Hristiyanlar - özellikle Roma Katolikleri - bu drama ile Mesih'in gelişi arasında peygamberlik niteliğinde bir bağlantı kurmaya çalıştılar. Daha büyük bir hata yapılamazdı. Gerçek teosofist, İlahi Bilgeliğin arayıcısı ve Mutlak Mükemmelliğin hayranı - ne Zeus ne de Yehova olan Bilinmeyen Tanrı - böyle bir fikri reddedecektir. Antik çağa dayanarak, hiçbir zaman orijinal bir günah olmadığını , yalnızca fiziksel zihnin kötüye kullanılması olduğunu kanıtlayacaktır . İnsan ruhu, hayvan içgüdüsü tarafından yönlendirildi ve birlikte, içindeki Maneviyatın ışığını söndürdüler. Şöyle diyecek: Satır aralarını okuyabilen hepiniz, antik dramalarda, Hindu ve Yunan'da Kadim Bilgeliği çalışın; 2400 yıl önce Atina'da tiyatroda sunulduğu şekliyle Zincirlenmiş Prometheus'u dikkatlice okuyun! Bu mit ne Hesiod'a ne de Aeschylus'a ait değildir, ancak Bunsen'in dediği gibi, "Yunanların kendilerinden daha eskidir" çünkü gerçekten insan bilincinin şafağına aittir. Çarmıha gerilmiş Titan, kolektif Logos'un, "Ev sahibi" ve "Bilgeliğin Efendileri"nin veya insanlıkta enkarne olmuş Göksel Adam'ın kişileştirilmiş sembolüdür. Dahası, adının (Pro-me-theus) "kendisinden önce gören" ya da geleceğin gösterdiği gibi , [973]icat ettiği ve insanlığa öğrettiği bu sanatlarda , derin psikolojik [432] takdir son değildi. Okyanusun kızlarına nasıl şikayet ettiği için:

“Çeşitli türde peygamberlikleri doğruladım, (492)

Rüyalarda ilk gören ben oldum.

Gerçeğin vizyonu ……… ve ölümlüler önderlik etti

Gizli sanata…………

Sanat ölümlülere Prometheus'tan geldi ... "

Birkaç sayfa ana konuyu bir kenara bırakalım ve bu en eski geleneğin gizli anlamının ne olabileceğine bakalım, çünkü tüm alegorik gelenekler arasında en resimsel olanıdır. Erken Yarışları doğrudan ilgilendirdiği için, gerçekten gerçek bir konu dışı olmayacak.

Aeschylus'un iki bölümü kaybolan üçlemesinin konusu, tüm kültürlü okuyucular için tanıdıktır. Yarı- ‑tanrı, Tanrılardan (Elohim) sırlarını - Yaratıcı Ateşin sırrını - çalar . Bu küfür girişimi için Kronos tarafından öldürülür [974]ve insanlığın Babası ve Yaratıcısı Zeus'a teslim edilir, o da onun zihinsel olarak kör ve hayvansı kalmasını ister; "Bizden biri gibi" birini görmek istemeyen kişisel bir Tanrı olan Zeus. Bu nedenle, “Ateş ve Işık Verici” Prometheus, Kafkasya dağına zincirlenir ve acı çekmeye mahkum edilir. Ama kararları Titan'ın dediği gibi Zeus bile olan üç yüzlü Kaya (Karma) -

“Kaderi olan o bile kaçamaz…”

bu acıların ancak Zeus'un oğlunun -

"Evet oğlum, gücü babasından üstün (787)

…………………………………………….

Torunlarından biri olmalı (Jo)" (791)

- doğacak. Bu "Oğul" Prometheus'u (acı çeken İnsanlığı) kendi ölümcül armağanından kurtaracak. Onun adı "Gelecek Olan" dır.

Yani, diğer alegorik sözler gibi hemen hemen her anlamda yorumlanabilecek birkaç satıra dayanarak - Prometheus tarafından söylenen ve Zeus'un peşinden koştuğu Inachus'un kızı Io'ya hitaben söylenen sözlere dayanarak - bir tüm kehanet bazı Katolik yazarlar tarafından inşa edilmiştir. Çarmıha Gerilmiş Titan diyor ki:

"Ve meşe nehri konuşur geçmiş işaretin kasveti,

Gizemli sözler olmadan açıkça onların aracılığıyla

Selam sana Zeus'un en şanlı karısı

................................................................ (853)

................................................................ seni okşamak

Tek elle sana dokunmak, korkutmak değil;

karanlık Epaphos'u taşıyacaksın ,

Kutsal ailesi ………” (870) adını işaretleyecektir.

433] Bu, de Musso ve de Mirville dahil olmak üzere birçok fanatik tarafından kesin bir kehanet olarak yorumlandı. Bize "Io Tanrı'nın annesidir" denilir ve "Karanlık Epaphos" Mesih'tir. Ancak, Yehova'yı bu Baba olarak kabul edersek, ikincisi Babasını tahttan indirmedi; Hıristiyan Kurtarıcı da Babasını Hades'e atmadı . Prometheus (930. ayette) Zeus'un daha da aşağılanacağını söyler:

..................................... böyle bir evlilik hazırlar

Kudret tahtından kim atacak onu uçurumun derinliklerine,

Böylece babası Kronos'un laneti gerçek olacak……

........................................... oturmasına izin ver

Gök gürültüleri arasında,

Alev alev yanan şimşeklerin elinde dönen,

Ama bunlar hiçbir işe yaramayacak ve o düşecek.

Utanç verici bir düşüşte , dayanılmaz derecede ağır ... (980).

Yılan şeklini alan "Tanrıların Babası" nın Demeter'den Dionysius veya Solar Bacchus'u doğurduğu Sabealıların Gizemlerinde Zeus ve Demeter'in oğlu Dionysius-Sabasius idi. Io Ay'dır ve aynı zamanda yeni ırkın Havvası ve Demeter - bu durumda. Aslında, Prometheus efsanesi bir kehanettir, ancak geçiş evrim koşullarında farklı ülkelerde ve farklı halklar arasında periyodik olarak ortaya çıkan belirli döngüsel Kurtarıcıların hiçbirine atıfta bulunmaz . O, eterik durumdan yoğun fiziksel duruma, ruhsaldan fizyolojik yeniden üretime geçen insanlığın şimdi döngünün karşıt yayına, orijinal durumunun o ikinci aşamasına doğru ileri atıldığı döngüsel dönüşümlerin son gizemlerine işaret ediyor. bir kadın bir koca tanımadığında ve insan yavrusu yaratıldığı halde ana rahmine düşmediğinde .

Bu durum, dünya genel olarak, bu büyük seks sorununun altında yatan gerçekleri keşfedip gerçekten takdir ettiğinde, tüm dünyaya geri dönecektir. "Denizde ve karada asla parlamayan bir ışık" gibi olacak ve Teosofi Cemiyeti aracılığıyla insanlara gelmelidir. Bu ışık ileriye ve yukarı doğru gerçek sezgiye götürecektir . Sonra, bir zamanlar bir Teosofiste yazılan bir mektupta ifade edildiği gibi:

" Dünyanın Buda ve İsa gibi insanlardan oluşan bir Irkı olacak, çünkü Dünya, insanın Buda benzeri çocuklar - veya Şeytanlar yaratma gücüne sahip olduğunu keşfedecek ... Bu bilgi geldiğinde, tüm dogmatik dinler ve onlarla birlikte tüm Şeytanlar ölecek.”

434] Alegorinin birbirini takip eden gelişimi ve kahramanların karakteri üzerine düşünürsek, o zaman gizem çözülebilir. Kronos, elbette "Zaman"ı kendi döngüsel akışı içinde resmeder. Egzoterik dogmaların kişisel tanrıları da dahil olmak üzere çocuklarını yutar . Zeus yerine taş idolünü yuttu; ancak insanlık aşağı doğru bir yay çizerek - ruhsal değil - yalnızca fiziksel ve zihinsel mükemmelliğe doğru koştuğundan, sembol büyüdü ve yalnızca insanın hayal gücünde gelişti. Manevi gelişimi bu kadar ilerlediğinde, Kronos artık aldatılmayacaktır. Taş bir görüntü yerine, antropomorfik kurguyu bu şekilde özümseyecektir. Sabealıların Gizemlerinde insanlaştırılmış Logos olarak temsil edilen Bilgelik Yılanı için, ruhsal ve fiziksel Güçlerin birliği, Zaman içinde (Kronos) yavrular doğuracak - Dionysius-Bacchus veya "karanlık Epaphos", "güçlü" , onu devirecek Yarış. Nerede doğacak? Prometheus, Io'ya hitaben yazdığı kehanetinde, onun kökenine ve yattığına işaret eder. Io, doğumun Ay Tanrıçasıdır, çünkü o İsis ve Büyük Anne Havva'dır [975]. (Irksal) gezginliğin yolunu, kelimelerin ifade edebileceği kadar basit bir şekilde özetliyor. Avrupa'yı terk etmeli ve Asya anakarasına gitmelidir; orada Kafkasya'nın en büyük dağına vardığında (ayet 737), Titan ona şöyle der:

“Nehri ne zaman geçeceksin,

Kıtaların iki yüzü, kavurucu Doğu'ya dönük..."(810) -

doğuya yönelmeli, "Kimmer Boğazı"nı geçmeli ve görünüşe göre Hazar Denizi kıyısındaki bugünkü Astrakhan yakınlarındaki Volga'yı geçmelidir. Bundan sonra, "şiddetli kuzey kasırgaları" ile karşılaşacak ve oradan "Arimaspian Ordusu" (Herodotus'un İskit'in Doğusu) ülkesine doğru koşacak.

“Pluto nehri, altınla dolu……… (825).

435] Profesör Newman, Herodotus'un Arimaspi'sinin "bu altın taşıyan bölgenin tanınmış sakinleri" olduğu için, bunun Ural Nehri anlamına geldiğini doğru bir şekilde varsayar.

Sonra (825 ile 835. ayetler arasında) tüm Avrupalı tercümanlar için bir bilmece ile karşılaşıyoruz. Titan diyor ki:

“Bunlara [Arimaspi ve Gripes] yaklaşmayın,

Sonra esmer ırkın yaşadığı uzak sınıra ulaşacaksınız.

Etiyopya nehrinin geldiği Güneş Kaynaklarında:

Hızlı eşiklere ulaşana kadar rotasını takip edin,

Biblin Neilos'un yüksekliklerinden kutsal su akıntıları gönderir.

Burada Io'ya kendisi ve oğulları için bir yerleşim yeri bulması emredildi. Şimdi bu pasajın nasıl yorumlandığına bakalım. Io'ya Etiyopya nehrine ulaşana kadar Doğu'ya gitmesi söylendi ve Etiyopya nehrini Nil'e akana kadar takip etmesi gerekiyor - tüm şaşkınlık bundan kaynaklanıyor. Prometheus Chained'in çevirisinin yazarı, "Erken Yunanlıların coğrafi teorilerine göre" bize şunu söylüyor:

"İndus Nehri bu koşulu karşıladı. Arrian (VI, 1) , İndus'ta gemilerle aşağı inmeye hazırlanan Büyük İskender'in [ve İndus Nehri'nde timsahları görerek, Nil dışında başka hiçbir nehirde onlarla daha önce karşılaşmamış ...] karar verdiğinden bahseder. Nil'in kaynaklarını keşfetmişti; sanki Hindistan'ın bir bölümünde ortaya çıkan ve birçok çölden akan Nil, bu nedenle Nil adını kaybetmiş gibi, o zaman ... yerleşim alanlarını geçerek, bu yerlerde yaşayan Etiyopyalılar tarafından zaten Nil olarak adlandırılıyordu ve daha sonra Mısırlılar tarafından Georgics'in IV'ündeki Virgil bu modası geçmiş hatayı tekrarlıyor [976].

Hem Alexander hem de Virgil, coğrafi anlayışlarında büyük ölçüde yanılmış olabilirler; ama Prometheus'un kehaneti en ufak bir hata yapmadı - en azından Ezoterik anlamıyla. Bilinen bir Irk bir sembolle temsil edildiğinde ve geçmişiyle ilgili olaylar alegorik olarak verildiğinde, kişileştirilmesi için işaretlenen yol söz konusu olduğunda topografik doğruluk beklenemez. Ancak Etiyopya nehrinin şüphesiz İndus olduğu ve aynı zamanda Nil veya Nil olduğu ortaya çıktı. Bu nehir, Tanrıların Evi olan göksel Kailash Dağı'ndan kaynaklanmıştır - 22.000 l. Deniz seviyesinden yukarıda. İndus, Aethiops nehriydi ve Yunanlılar tarafından İskender'in günlerinden çok önce böyle adlandırılıyordu, çünkü Attock'tan Sind'e kadar olan kıyılarında genellikle Doğu Etiyopyalılar olarak adlandırılan kabileler yaşıyordu. Hindistan ve Mısır iki akraba halktı ve güçlü inşaatçılar olan Doğu Etiyopyalılar, Isis [977]Unveiled'da yeterince iyi kanıtlandığını umduğumuz gibi, Hindistan'dan geldi .

436] Öyleyse neden İskender ve hatta bilgili Virgil, İndus'tan bahsederken Nil veya Neilos kelimesini kullanamadı, çünkü bu onun isimlerinden biriydi? Şimdiye kadar Calabagh çevresindeki bölgelerdeki İndus, "mavi" anlamına gelen Nil ve Nil "mavi nehir" olarak adlandırılıyordu. Oradaki su o kadar derin, mavi bir renge sahip ki, çok eski zamanlardan beri ona bu ad verilmiş ; kıyısındaki küçük bir kasaba aynı adla anılır ve bugüne kadar varlığını sürdürür. Açıkçası, İskender'in günlerinden çok daha sonra yazan ve İndus'un eski adını bilmeyen Arrian, istemeden Yunan fatihine iftira attı. Benzer şekilde, bizim modern tarihçilerimiz de eylemlerine bakılırsa daha akıllı değiller, çünkü en çürütülemez önermeleri çoğu kez sadece görünüşe dayanarak kuruyorlar; onların bertarafı. .

"İnek boynuzlu bakireler" Io ırkı, adını Hindistan'dan gelen sömürgecilerin anavatanındaki nehirden alan İndus'tan Nil'e getirdiği Etiyopyalı öncülerin ilk ırkıdır [978]. Bu nedenle Prometheus, Io'ya [979]kutsal Neylos'un - bir nehir değil, Tanrı - onu "üç köşeli ülkeye", yani oğullarına "bu uzak yerleşimi" bulmalarının emredildiği Delta'ya yönlendireceğini söyler (833, vb. ).

Burada (Mısırlıların) yeni ırkı başlayacaktı ve karanlık Epaphos'tan "beşinci nesil" olacak "dişil ırk" (873) -

"Elli tanesi Argos'a dönecek."

O zaman elli bakireden biri aşkın gücüyle günah işleyecek ve

“... Argos'taki kraliyet ailesi taşıyacak.

............................................................................

Bunun tohumundan yiğit kahramanlar doğacak,

şanlı oklar beni kötülüklerden kurtaracak.

437] Bu kahramanlar yükseldiğinde Titan açılmaz; çünkü söylediği gibi:

“Her şeyi uzun uzadıya anlatmak için uzun bir konuşma gerekir.”

Ancak "Argos", İnsanlığın Kurtarıcısının geleceği antik Hierophant'ların fedakarlık Ülkesi Arghiavarsha'dır, bu ad daha sonraki yüzyıllarda komşusu Hindistan'ın adı oldu - eski zamanların Ariavarta'sı.

Bu temanın Sabealıların Gizemleri'nin bir parçasını oluşturduğunu birkaç eski yazardan biliyoruz; diğerleri arasında ve Cicero [980]ve İskenderiyeli Clement'ten [981]. Aeschylus'un Atinalılar tarafından saygısızlıkla suçlanması ve taşlanarak ölüme mahkum edilmesi gerçeğini gerçek nedene bağlayanlar yalnızca son yazarlardır. Aeschylus'un bir inisiye olmadığı için, halka açık sahnede sunduğu Üçlemesinde Gizemleri açığa vurarak onlara saygısızlık ettiğini söylüyorlar [982]. Ama bir inisiye olsaydı, aynı kınamaya maruz kalırdı; aksi halde, Sokrates gibi, ona gizli ve mahrem alegorik İnisiyasyon Dramını ifşa edecek bir Demon'a sahip olması gerekecekti. Her durumda, Prometheus'un kehanetini icat eden "Yunan trajedisinin babası" değildi; çünkü o, Sabasia Gizemi sırasında rahiplere vahyedilenleri yalnızca dramatik biçimde tekrarladı [983]. İkincisi en eski şenliklerden biriydi ve başlangıcı tarih tarafından hala bilinmiyor. Mitologlar onu Jüpiter ve Bacchus'a, bazı eski anıtlarda Sabasius olarak adlandırılan Güneş Mithra aracılığıyla bağlar. Bununla birlikte, hiçbir zaman Yunanlıların münhasır mülkü olmamış, çok eski zamanlara kadar uzanmaktadır.

Dramanın tercümanı, Aeschylus'un böyle bir şeyden nasıl suçlu olabileceğine şaşırdığını ifade ediyor.

"Prometheus Chained'de tasvir edilen Zeus karakteri ile diğer dramalarda sunulan arasındaki çelişkiler" [984].

Kesinlikle, Aeschylus, Shakespeare gibi, çağların entelektüel "Sfenksi" olduğu ve sonsuza dek öyle kalacağı için. Yunan düşüncesinin Soyut Tanrısı Zeus ile Olimposlu Zeus arasında koca bir uçurum vardı. İkincisi, Gizemler'de insan fiziksel zihninin alt yönünden daha yüksek olmayan bir ilkeyi somutlaştırdı [ 438] , Kama ile birleşen Manas; Manas'ın ilahi yönü olan Prometheus, Buddhi'ye doğru birleşip hızla koşarken, ilahi Ruh'tu. Zeus, ne zaman aşağılık tutkularına teslim olmuş olarak sunulsa, İnsan Ruhundan başkası değildir - kıskanç bir Tanrı, Egoizmi veya "Benliği" içinde kinci ve acımasızdır. Buradan Zeus, insanın zihinsel ayartıcısı olan Yılan olarak temsil edilir ve yine de "Kurtarıcı İnsan" Döngüsünün, Solar Bacchus'un veya Dionysius'un evrim seyrine bir insandan daha fazla yol açar .

çeken Crestos'u (Chrestos) - insanlık veya Prometheus'u acısından kurtaracak olan (onuncu) Avatar, Yüceltilmiş Ruhsal Mesih (Christos) ile birdir. Brahmin ve Budist efsanelerinin söylediği gibi, hem Zerdüşt'ün öğretilerinde hem de şimdi Hıristiyanlıkta (ikincisinde yalnızca ara sıra) yankılanan bu, Kali Yuga'nın sonunda gerçekleşecek. Ve ancak Kalki Avatar veya Soshioh'a ortaya çıktıktan sonra bir kişi günahsız kadınlardan doğacaktır. O zaman Hindu Tanrısı Brahma, Zerdüştlerin Ahura Mazda (Ormazd), Zeus, Greko-Olimpiyat Don Juan, İsrailoğullarının kıskanç, zalim kabile Tanrısı Yehova ve dünyadaki tüm benzerleri insan fantezisinin Pantheon'u yok olacak ve havada çözün. Ezoterik efsanelerde her zaman "ikiz" kardeşleri ve yaratıkları olarak ve Ezoterik Felsefede Dünya üzerindeki kendi yansımaları olarak tasvir edilen tüm bu Tanrıların gölgeleri, karanlık yönleri onlarla birlikte kaybolacak . Ahriman ve Typhon, Samael ve Şeytan - her karanlık, kötü tutkunun evcilleştirileceği gün hepsi tahtlarından indirilecek.

Doğada tek bir Ebedi Yasa vardır, nihai uyumu sağlamak için her zaman çelişkileri dengelemeye çalışan tek bir Yasa. Fiziksel ve tamamen zihinsel gelişimin yerini alacak olan bu ruhsal gelişim Yasası sayesinde insanlık sahte Tanrılarından kurtulacak ve sonunda kendini kurtarmış olarak görecek.

Son ifşasında, proto- ve anti-imgeleri tüm antik Theogony'de bulunan antik Prometheus miti, insan yaşamının eşiğinde durduğu için fiziksel kötülüğün tam doğuşunda her birinde bulunur. Kronos "Zaman"dır, birinci yasası, döngünün gelişimi sırasında evrim sürecindeki ardışık ve uyumlu fazların sırasına tam olarak uyulacağıdır - tüm anormal büyüme için ağır cezaların acısıyla. bundan kaynaklanan sonuçlar. İnsanın -en yüksek hayvan olmasına rağmen- hemen zihinsel, ruhsal ve psişik olarak ‑Dünya'da olduğu Yarı-Tanrı haline gelmesi ve fiziksel yapısının zayıf kalması, doğal gelişim programının [439] bir parçası değildi . neredeyse tüm büyük memelilere kıyasla çaresiz ve ruhani. Zıtlık çok saçma ve kaba; kutsal bir yer, içinde oturan Tanrı'ya çok yakışmaz. Böylece, Prometheus'un armağanı bir Lanet haline geldi - bu, adının açıkça kanıtladığı gibi, bu kılıkta kişileştirilmiş Ev Sahibi tarafından [985]önceden bilinmesine ve sağlanmasına rağmen . Burası hem günahının hem de kefaretinin yattığı yerdir. İnsanlığın bir bölümünde cisimleşmiş olan Host için, bu Karmaya veya Nemesis'e yönelik olmasına rağmen, özgür iradeyi pasif köleliğe, makul ve bilinçli acıya ve hatta "birçok kez" eziyete, doğuştan gelene tercih etti. anlamsız, içgüdüsel mutluluk. Böyle bir enkarnasyonun erken olduğunu ve Doğanın programında yer almadığını bilen Göksel Ev Sahibi "Prometheus", yine de insanlığın en azından bir kısmına fayda sağlamak için kendini feda etti [986]. Ancak, insanı zihinsel karanlıktan kurtarırken, beden içindeki her ölümlü insanın mirası olan diğer tüm ıstırapların yanı sıra, -özgür iradesinin bir sonucu olan- sorumluluğunu gerçekleştirmenin ıstırabını ona yüklediler. Prometheus bu işkenceyi üstlendi, çünkü o andan itibaren Ordu, onlar için hazırlanan ve bu oluşum döneminde henüz tamamlanmamış olan kutsal alanla birleşti.

Ve ruhsal evrim fiziksel evrimle aynı ritmi takip edemediği için, homojenliği safsızlıklar tarafından bozulduğu için, bu armağan böylece Kötülüğün tek başlangıcı değilse bile ana nedeni haline geldi [987]. Son derece felsefi [440] Kronos'u, tüm insanların Yarı-tanrı olduğu Satürn'ün Altın Çağı'nın ilkel zamanında onu tahttan indirdiği ‑ve nispeten zayıf ve çaresiz fiziksel bir insan ırkı yarattığı için Zeus'u lanetlediğini tasvir eden alegoridir; ve sonra bize Tanrıların münhasır yaratma hakkını çaldığı için ihanet eden suçlu intikamını (Zeus) gösteriyor ve bu sayede bir kişiyi zihinsel ve ruhsal olarak onların seviyesine yükseltiyor. Prometheus örneğinde Zeus, insanı duyarsız ve sebepsiz yaratan "Babalar" olan İlk Atalar Ordusu Pitar'ı kişileştirir; İlahi Titan, doğarken "düşen" Ruhsal Yaratıcıları, Devaları temsil ederken. İlki, ruhsal olarak daha düşük, ancak fiziksel olarak "Prometheans" dan daha güçlü; bu nedenle ikincisi mağlup olarak tasvir edilmiştir. "Titan'ın işini bozduğu ve böylece Zeus'un planlarını bozduğu Aşağı Ordu" bu dünyada kendi alanı ve eylem planı içindeydi; daha yüksek Ordu ise, Maddenin ağlarına dolanmış, Cennetten bir sürgündü. Aşağı Konak, tüm kozmik ve aşağı Titanik Güçlere sahipti; en yüksek Titan yalnızca Akıl ve Ruh Ateşine sahipti. Prometheus'un Olympian Tyrant ve despot şehvetli Zeus ile mücadelesinin bu draması, günümüz insanlığı arasında her gün oynandığı gözlemlenebilir; daha düşük tutkular, çoğu durumda bir keder, ıstırap ve tövbe uçurtması doğurmak için daha yüksek çabaları Madde kayasına zincirler. Bu tür her durumda, bir kez daha görüyoruz -

“Tanrı ... ... prangalanmış, kedere atılmış;

Zeus, herkesin nefret ettiği bir düşmandır "-

Kendini feda etme başarısında acı çeken Prometheus'un en yüksek tesellisinden bile mahrum bırakılan Tanrı -

"Çünkü insanları çok severdi" -

çünkü ilahi Titan özgecilik tarafından yönlendirildi; ama ölümlü insan her zaman ve her şeydedir - sadece bencillik ve bencillik.

Epi-metheus , "yalnızca olaydan sonra gören" olmuştur , çünkü eskinin dünya çapındaki hayırseverliği çoktan yozlaşarak bencilliğe ve kendine tapmaya dönüşmüştür. İnsan yeniden eski zamanların özgür bir Titanı olacak , ancak Döngünün evrimi iki doğa - dünyevi ve ilahi - arasındaki kırık uyumu geri getirmeden önce değil; bundan sonra daha düşük Titanik Güçlere karşı aşılmaz, Kişiliğinde yenilmez ve Bireyselliğinde ölümsüz hale gelecektir - ancak bu, doğasındaki her hayvan unsuru yok edilene kadar gerçekleşemez . İnsan, " Deus non 441] fecit mortem "i [988]anladığında, ancak bunu kendisinin yarattığını anladığında, düşüşünden önce yeniden Prometheus olacaktır.

Prometheus'un sembolizmini tam olarak tanımak ve bu mitin Yunanistan'daki kökeninin başlangıcı için, okuyucunun dikkati bu cildin ikinci kısmına, Bölüm XX'ye, "Prometheus, Titan, vb." Bu bölümde - bir şekilde mevcut verilere bir ek - en çok tartışılacak ve çürütülecek hükümlerle ilgili tüm ek bilgiler verilmektedir. Bu çalışma, teoloji ve modern bilimin kabul görmüş standartlarına kıyasla o kadar çeşitlidir ki, bu standartların genellikle gayri meşru otoriteyi gasp ettiğini kanıtlamak için hiçbir kanıt ihmal edilmemelidir.

_____

KHP İSTASYONUNDAKİ AYETLERİN YORUMUNDAN EK PARÇALAR

Bu ek açıklamaların alındığı el yazması, Tun-shag-kyi sang-gye so-nga veya ekzoterik olarak adlandırıldıkları şekliyle "Kurtarıcının Otuz Beş Budasının Kayıtları" adlı gruba aittir . Bununla birlikte, bu Kişilikler, kuzey Budistlerinin dininde Budalar olarak adlandırılsalar da, aynı nedenle Rishiler, Avatarlar vb. Gotama tarafından. Bu büyük Mahatmalar veya Budalar dünya ve ortak mülkiyettir; onlar tarihi Bilgelerdir - en azından böyle bir Bilgeler Hiyerarşisine inanan ve bu Kardeşliğin aydınlanmış üyeleri tarafından bunun varlığı kanıtlanan tüm okültistler için. Doksan yedi Buda grubundan ve elli üçten diğerine seçilirler [989], çoğu durumda gerçekte ilk adı verilen güçlerin kişileştirmeleri olan hayali görüntülerdir [990]. "Palmiye yaprakları" üzerindeki eski yazıların bu "sepetleri" büyük bir gizlilik içinde tutulur. Her El Yazması, ek olarak, belirli Buddha-Lha'nın ait olduğu alt ırkın tarihinin kısa bir özetini içerir. Sonraki pasajların çıkarıldığı ve daha anlaşılır bir dille aktarıldığı bu özel Elyazmasının, Beşinci Irk [442]'nin ilk günlerinden Tufana ve Atlantis Irkının ana Kıtalarının batışı . Burada Arkaik Kayıtlardan verilenlerin hepsinin olmasa da çoğunun doğru olduğunun kabul edileceği gün o kadar da uzak değil. O zaman modern sembolistler, Cermen ve İskandinav mitolojisindeki En Yüce Tanrı olan Odin'in veya Tanrı Wodin'in bile bu otuz beş Buda'dan biri olduğuna ikna olacaklar; ve aslında en eskilerden biri, çünkü onun ve Irkının ait olduğu Kıta aynı zamanda en eski kıtalardan biridir - aslında o kadar erken ki, o günlerde tropikal doğa şu anda ebedi buzulların bulunduğu yerde buluştu ve bu mümkündü. Norveç'ten İzlanda ve Grönland üzerinden neredeyse karadan şimdi Hudson Boğazı'nı çevreleyen topraklara [991]geçmek . Aynı şekilde, "Doğu'dan Gelen Devler"in oğulları olan Atlantis'in devlerinin ihtişamlı günlerinde, gezgin bugün Sahra Çölü denen yerden, şu anda derin uykuda olan topraklara doğru yol alabilirdi. Meksika Körfezi ve Karayip Denizi'nin sularının dibi. . İnsan hafızası dışında hiçbir zaman kaydedilmemiş, ancak bir nesilden diğerine ve bir ırktan diğerine kutsal bir şekilde aktarılan olaylar, sürekli aktarım sayesinde "beynin büyük kitabında" ve sonsuza kadar korunabildi. herhangi bir yazılı belge veya kayıttan daha büyük bir kesinlik ve doğrulukla. Thackeray, "Ruhlarımızın bir parçası olan şey ebedidir" diyor; ve Ruhlarımıza hayatımızın şafağında olanlardan daha yakın ne olabilir? Bu yaşamlar sayısızdır, ancak bu sayısız varoluş boyunca bizi canlandıran Ruh veya Ruh bir ve aynıdır; fiziksel beynin "büyük kitabı" dünyevi bir yaşam içindeki olayları unutabilse de, toplam hatıraların toplamı asla içimizdeki İlahi Ruhu terk edemez. Fısıltısı çok nazik olabilir, sözlerinin sesi fiziksel duyularımızın yakaladığı düzlemden çok uzak olabilir , yine de yaşanmış olayların gölgesi ve gelecek olayların gölgesi onun bilişsel sınırları içindedir. yetenekleri ve sonsuza kadar zihinsel bakışının önünde durur. .

443] Yazılı tarihten çok geleneğe inananlara aşağıda yazılan her şeyin doğru olduğunu ve tarih öncesi gerçeklere atıfta bulunduğunu söyleyen belki de bu ruhun sesidir.

İşte bir yerde yazılanlar:

"Işık Kralları öfkeyle ayrıldılar. İnsanların günahları o kadar kara olmuştur ki, yeryüzü büyük ıstırabıyla titrer... Masmavi Tahtlar bomboş kalır. Kahverengiden, Kızıldan hatta Siyahtan [Irklardan] kim Kutsanmışların Tahtlarına, İlim ve Rahmet Tahtlarına oturabilir? Güç Çiçeği, Altın Sap Bitkisi ve Gök Mavisi Çiçeği kim takabilir?

"Işığın Kralları", tüm kadim kayıtlarda İlahi Hanedanların Efendileri tarafından verilen isimdir. Bazı belgelerdeki "Azure Koltukları", "Göksel Tahtlar" olarak çevrilmiştir. "Güç Çiçeği" artık Lotus anlamına gelir; O zamanlar nasıl biri olduğunu kim söyleyebilir?

Yazar, daha sonra Jeremiah gibi halkının kaderine ağıt yakmaya devam ediyor. "Azure" (Göksel) Krallarından mahrum bırakıldılar; ve "devaların rengindedirler", ay derisi ve "parıldayan (altın) bir yüze sahipler", "Mutluluk Ülkesi, Ateş ve Metal Ülkesi" - veya sembolizm kurallarına göre - emekli oldular , "Büyük Suların taşındığı, Dünya tarafından emildiği ve Havada dağıldığı" Kuzey ve Doğu'da uzanan topraklara . Bilge ırklar, "Bilgelik Ejderhaları tarafından indirilen Kara Fırtına Ejderhalarını" gördü - ve "en muhteşem Ülkenin parlak Patronları tarafından yönetilen kaçtı" - büyük olasılıkla, büyük antik Adeptler; Hinduların Manu ve Rishi dediği kişiler. Bunlardan biri Vaivasvata Manu'ydu.

Bu "sarılar", etnolojinin artık Turanlar, Moğollar, Çinliler ve diğer eski halklar arasına yerleştirdiği kişilerin atalarıdır; ve kaçtıkları topraklar tam olarak Orta Asya idi. Burada tamamen yeni ırklar doğdu; burada halkların ayrılmasından önce yaşadılar ve öldüler. Ancak bu "ayrılma" ne modern bilimin buna ayırdığı alanlarda, ne de Aryanların bu bölünme ve ayrışmasının prof. Max Müller ve diğer Arianistler. O dönemden bu yana bir milyon yılın yaklaşık üçte ikisi geçti. Atlantis sonrası zamanların sarı yüzlü devleri, yaklaşık 700.000 yıllık bir süre boyunca, aynı ırksal kanla ve bu kana yeni bir infüzyon veya karışım olmaksızın dünyanın bir yerinde bu tür zorla hapsedilme nedeniyle, dallanmak için yeterli zamana sahipti. dışarı ve en çeşitli ve çeşitli 444] türleri doğurur . Aynı şey Afrika'da da oldu; siyahtan neredeyse beyaza, devasa boylu insanlardan cüce ırklara kadar hiçbir yerde daha olağanüstü bir çeşitlilik yoktur; ve bu sadece zorla tecrit edilmelerinden kaynaklanmaktadır. Afrikalılar birkaç yüz bin yıldır anakaralarını terk etmediler. Yarın Avrupa anakarası ortadan kaybolsa ve onun yerine başka topraklar görünse ve Afrika kabileleri ayrılıp Dünya'nın yüzüne dağılsa, o zaman bu zamandan yaklaşık bin yıl sonra onları oluşturacak olanlar onlar olacaktır. uygar insanların çoğunluğu. Felaketten sağ kurtulan ve bir adada kaçan, yeni denizleri geçme imkânı olmayan bizim o yüksek kültürlü uluslarımızın torunları, yozlaşacak ve görece bir vahşete döneceklerdi. Böylece insanlığın üst ve alt ırklara bölünmesi için öne sürülen sebep kendi kendine yıkılır ve bir yanılgıya dönüşür.

Arkaik Kayıtlarda verilen gerçekler bunlardır. Bunları bazı modern evrim teorileri eksi Doğal Seleksiyon [992]ile karşılaştırıp karşılaştırdığımızda , bu ifadeler oldukça makul ve mantıklı görünüyor. Böylece Aryanlar, devasa, yüksek kültürlü Atlantis-Aryan ırkı olan sarı Adem'in torunlarıyken , Samiler - ve onlarla birlikte Yahudiler - kırmızı Adem'in soyundan gelirler ve böylece hem de Quatrefages hem de Mosaic Genesis yazarları doğru _ Çünkü Musa'nın ilk kitabının beşinci bölümü, Arkaik İncil'imizde bulunan soy kütüğüyle karşılaştırılabilseydi, o zaman Adem'den Nuh'a kadar olan dönem, elbette farklı isimler altında ve karşılık gelen isimler altında olmasına rağmen, burada kaydedilmiş olarak bulunurdu. Patriklerin yılları dönemlere dönüşecek, her şey sembolik ve alegorik olacaktı. Şu anda incelenmekte olan El Yazması, Atlantis halklarının büyük bilgi ve medeniyetine dair birçok ve sık göstergeler içeriyor ve bize onların yönetim biçimleri ve bilimlerinin ve sanatlarının doğası hakkında bir fikir veriyor. Lemuro-Atlantislilerin Üçüncü Kök Irkının "yüksek medeniyetleri ve Tanrıları ile birlikte" battığı zaten söyleniyorsa [993], aynı şeyi Atlantisliler için söylemek için ne kadar çok sebep var!

İlk Aryanlar bilgilerini ve "birçok harika şeyi" Dördüncü Irk'tan aldılar; Mahabharata'da bahsedilen Sabha ve Mayasabha, Mayasura'nın Pandava'lara armağanıdır. Onlardan havacılığı, "hava arabalarında uçma sanatı" olan Vimana Vidiya'yı ve dolayısıyla büyük meteorografi ve meteoroloji bilimlerini öğrendiler. Yine onlardan Aryanlar, değerli ve diğer taşların gizli özellikleri [445] , ayrıca kimya veya daha doğrusu simya, mineraloji, jeoloji, fizik ve astronomi hakkındaki en değerli bilimlerini miras aldılar.

Çıkış Kitabı'ndaki efsane , en azından ayrıntılarıyla, Eski Ahit'te anlatıldığı gibi, bağımsız mı? Yoksa Musa'nın kendisinin ve diğerlerinin efsanesi gibi, Atlantis efsanelerinin başka bir versiyonu mu? İkincisinin öyküsünü dinleyenler arasında temel özelliklerinde büyük bir benzerlik hissetmeyen var mı? Firavunun inatçılığı karşısında "Tanrı"nın gazabını ve ayrılmadan önce Mısırlılardan "altın ve gümüş mücevherlerini" ve son olarak da Mısırlılardan çalma emrini " ve seçilmişlere [994]" hatırlayalım Mısırlıların ve firavunun kendisinin Kızıldeniz'de boğulması. Sonra Yorumlar'dan daha önceki bir hikayeden şu pasajı okuyoruz:

"Ve tüm Sarı Yüzlerin başı olan "Parlayan Yüzün Büyük Kralı" Kara Yüzlerin günahlarını görünce üzüldü.

Ve içinde dindar insanlarla hava gemilerini [Vimana] tüm kardeş hükümdarlara [diğer halkların ve kabilelerin reislerine] göndererek şunları söyledi:

"Hazırlanmak. Ey Kutsal Yasa ehli, kalkın ve [hala] kuru iken yeryüzünü geçin.”

"Fırtınanın Efendileri geliyor. Savaş arabaları dünyaya yaklaşıyor. Karanlık Yüzün Efendileri [Büyücüler] bu sabırlı diyarda yalnızca bir gece ve iki gün yaşayacak. O mahkum edildi ve onunla birlikte düşmeleri gerekiyor. Çekirdeğin Ateşlerinin Efendileri [Cüceler ve temel Ateş Ruhları] büyülü Agniastra'larını [Magic tarafından yapılan ateş zırhı] yaparlar. Ama Kara Gözün Efendileri ["Nazar"], onlardan [Elemental Ruhlar]'dan daha güçlüdür ve kudretli olanların köleleridir. Astra'da [en yüksek büyü sanatı olan Vidya] bilgilidirler [995]. Kalkın ve [yani Büyücülerin güçlerine karşı koymak için büyülü güçlerinizi] kullanın. Her Parlak Yüzün Efendisi [Beyaz Büyü Ustası], her Karanlık Yüzün Efendisinin Wiman'ını kendi ellerine [veya mülküne] düşürsün, böylece [Büyücülerden] hiçbiri onun sayesinde kurtulamaz. sularda, Dörtlü Asa'dan [Karmik Tanrılar] kaçın ve kötülüğünüzü [takipçilerinizi veya insanlarınızı] kurtarın.

Her Sarı Yüz, her Siyah Yüz'e bir rüya [hipnotik?] göndersin. [Büyücüler] acı ve ıstıraptan kaçınsınlar. 446] Güneş Tanrılarına sadık olan herkesin, Ay Tanrılarına sadık olan herkesi, acı çekmemesi ve kaderinden kaçmaması için bağlamasına [felç etmesine] izin verin.

, efendilerini uyandırmasınlar diye, Kara Yüzlü konuşan hayvanlara [996]su-hayatını [kanını] versin .

Saat vurdu, Kara Gece hazır.

… … … … … … … …… … … …… … … …… … … …… … … …… … …

“Kaderleri gerçek olsun. Biz Büyük Dörtlünün Hizmetkarlarıyız [997]. Işık Kralları geri dönsün." Büyük Kral Parlayan Yüzünün üzerine kapandı ve ağladı……

Krallar toplandığında, sular çoktan hareket ediyordu……

[Fakat] uluslar kuru toprakları çoktan geçtiler. Su seviyesinin ötesindeydiler. Kralları onları Vimanas'larında ele geçirdi ve onları Ateş ve Metal [Doğu ve Kuzey] topraklarına götürdü."

Başka bir yerde de şöyle deniyor:

“Yıldızlar [meteorlar] Kara Yüzlerin topraklarına sağanak gibi düştü; ama uyuyorlardı.

Konuşan canavarlar [sihirli muhafızlar] sakindi.

Derinliklerin efendileri emir beklediler ama gelmediler çünkü efendileri uyuyordu.

Sular yükseldi ve dünyanın bir ucundan diğer ucuna vadileri kapladı. Yaylalar kaldı, Dünyanın dibi [antipodların ülkesi] kuru kaldı. Kurtulanlar orada yaşadılar: Sarı Yüzlüler ve düz gözlü [açık ve samimi insanlar].

Karanlık Yüzün Efendileri uyandığında ve yükselen sulardan kaçmak için Vimana'larını hatırladığında, ortadan kaybolduklarını gördüler."

Daha sonra bir pasaj, daha güçlü sihirbazlardan bazılarının, diğerlerinden önce uyanan "Kara Yüzler" in, "onları soyanların" ve son saflarda bulunanların peşine düştüğünü, çünkü "götürülen halkların sayısı kadar çok olduğunu" gösterir. Samanyolu'nun yıldızları" diyor, sadece Sanskritçe yazılan daha modern Yorumlardan biri.

"Yılan-ejderhanın vücudunu yavaşça açması gibi, Bilgeliğin Evlatları tarafından götürülen İnsan Evlatları da saflarını açtılar ve hızla akan bir tatlı su akıntısı gibi yayıldılar ve genişlediler... aralarında korkan birçok kişi öldü. yol. Ama çoğu kurtuldu."

suyun [447] üzerinde yükselen" takipçiler , onları "üç ay dönemi" boyunca takip ettiler, ta ki sonunda yükselen sular onları yakalayana ve son adama kadar yok olana kadar; toprak ayaklarının altına battı ve yer onu kirletenleri yuttu.

Bu, yüzbinlerce yıl sonra inşa edildiği orijinal malzeme ile büyük bir benzerlik, Çıkış Kitabı'ndaki benzer bir hikaye . Musa'nın doğumunu, çocukluğunu ve Firavun'un kızı tarafından Nil'den kurtarılmasını anlatan biyografisinin Sargon'un Keldani geleneğinden alındığı artık kanıtlanmıştır . Ve eğer durum böyleyse, British Museum'daki Asur tabletleri bunun iyi bir kanıtıdır, o zaman neden Mısırlılardan mücevherlerini çalan Yahudilerin hikayesi ve Firavun ile adamlarının ölümü eskisi gibi olmasın? birlikler vb. d.? "Kara Yüzün Efendileri" olan Ruth ve Daitya'dan dev büyücüler, daha sonraki hikayelerde Mısırlı büyücüler ve Beşinci Irk'ın sarı yüzlü halkları, "seçilmiş insanlar" Yakup'un erdemli oğulları olabilirdi! Bir açıklama daha yapılmalı. Birkaç İlahi Hanedan vardı - Üçüncüsünden başlayarak her Kök Irk için bir dizi dizi ve bu tür dizilerin her biri uyarlandı ve verilen İnsanlığa tam olarak uyuyordu. Mısır ve Keldani kayıtlarında adı geçen son yedi Hanedan, Beşinci Irk'a aitti; bu ırk, yaygın olarak Aryan olarak adlandırılsa da pek öyle değildi, çünkü o, etnografyanın başka isimler verdiği ırklarla her zaman güçlü bir şekilde karışmıştı. Bizim eski Mısırlılara inandığımız kadar tüm Doğu'nun inandığı, ancak Batılıların çoğunluğu tarafından varlıkları reddedilen Atlantisliler hakkında, elimizdeki sınırlı alan göz önüne alındığında, daha fazla tanımlamaya girmek imkansız olacaktır. bilim adamları, Homeros'un varlığından posta güvercinlerine kadar daha önce inkar ettikleri birçok gerçek gibi. Atlantislilerin uygarlığı, Mısırlıların uygarlığından bile daha yüksekti. Bu ülkedeki ilk piramitleri inşa edenler, onların yozlaşmış torunları olan Platon'un Atlantis halkıydı ve bu, elbette, Herodot'un Mısırlılara verdiği adla "Doğu Etiyopyalılar"ın gelişinden önce bile . Bu, Piramitler hakkında şunları söyleyen Ammianus Marcellus'un yaptığı açıklamadan pekala çıkarılabilir:

“Ayrıca, dedikleri gibi, eski gizemlerde yetenekli insanlar tarafından inşa edilen ve bu sayede yaklaşan sel hakkında bilgi sahibi olan yer altı geçitleri ve dolambaçlı sığınaklar da var; tüm kutsal ritüellerinin hatırası kaybolmasın diye farklı yerlere inşa edildiler.

"Yaklaşan selden haberdar olan" bu insanlar, Nil'in ara sıra yükselip taşması dışında hiç sel görmemiş olan Mısırlılar değildi. Onlar kimdi? Atlantislilerin sonuncusu diyoruz; bilim tarafından varlıklarından belli belirsiz şüphelenilen ve ünlü jeolog Charles Gould'un birlikte söylediği [448] ırklar :

"Büyük Doğa müzesini iyice tükettiğimizi varsayabilir miyiz? Giriş kapısının ötesine gerçekten girdik mi? İnsanın sadece birkaç bin yılı kapsayan yazılı tarihi, onun rasyonel varoluşunun tüm seyrini içeriyor mu? veya, yüzlerce bin yılı aşan ve Chaldea ve Çin kronolojilerinde kaydedilen uzun efsanevi çağlarda, gelenek tarafından aktarılan ve belki de diğer ülkelerden hayatta kalan birkaç kişi tarafından mevcut topraklara getirilen tarih öncesi insanın belirsiz hatıralarına sahibiz. , Platon'un muhteşem [?] Atlantis'i gibi kim sular altında kalabilirdi, yoksa onları tüm medeniyetleriyle birlikte yok eden bir tür felaketin sahnesi miydiler? [998].

Bundan sonra, Bay Gould'un bu sözlerinin yayınlanmasından birkaç yıl önce yazan Üstatlardan birinin sözleri büyük bir güvenle alınabilir:

"Dördüncü Irk'ın yüksek uygarlık dönemleri oldu. Yunan, Roma ve hatta Mısır uygarlıkları, [bölünmesinden sonra] Üçüncü Irk ile başlayan uygarlıkların yanında bir hiçtir.”

Fakat Üçüncü ve Dördüncü Irklar böyle bir medeniyetten ve sanat ve bilimlerde ustalıktan mahrum bırakılırsa, o zaman kimse Mısır ve Hindistan gibi antik çağın büyük medeniyetleri arasında derin bir cehalet ve barbarlığın karanlık bir çağının uzandığını inkar edemez. , Hıristiyan çağının en başından, bu geleneklerin tüm hatıralarının kaybolduğu modern medeniyetimize kadar. Isis Unveiled'da yazdığı gibi :

“Girişimci Cenevizlilerin gemilerinin Batı sularını kestiği zamandan yüzyıllar önce Fenike gemilerinin dünyayı dolaştığını ve artık terkedilmiş ve sessizliğe gömülmüş bölgelerde uygarlığı yaydığını neden unutalım? Arkeologlardan kim Mısır Piramitlerini, Karnak'ı ve şimdi Nil'in kumlu kıyılarında unutulmaya yüz tutan binlerce harabeyi planlayan aynı elin Kamboçya'daki anıtsal Nagkon Wat'ı inşa etmediğini iddia etmeye cesaret edebilir ; ya da yakın zamanda Britanya Kolumbiyası'nda Lord Dufferin tarafından açılan terk edilmiş Hindu köylerinin dikilitaşlarına ve kapılarına hiyeroglifler yazmamıştı; ya da Orta Amerika'daki Palenque ve Uxmal harabelerinde bulunan işaretler? Müzelerimizde sakladığımız kalıntılar - uzun "kayıp sanatların" son hatıraları - eski bir uygarlığın lehine yüksek sesle tanıklık etmiyorlar mı? Ve tekrar tekrar, kaybolan halkların ve kıtaların, ne bir ortaçağ manastırında ısıtılan ilk potanın ne de modern bir kimyager tarafından kırılan son potanın yapamadığı ve yapamayacağı sanatı ve bilimi kendileriyle birlikte gömdüğünü kanıtlamıyorlar mı? diriltmek - her halükarda, bu yüzyılda değil."

Ve o zamanki soru şimdi de sorulabilir; tekrar sorabilirsiniz:

"Nasıl oluyor da zamanımızda ulaşılan en yüksek seviye, yalnızca sisli mesafede bir dağ yolunu görmemize izin veriyor 449] İlk kaşiflerin ulaştıkları ve işgal ettikleri platoları belirtmek için bıraktıkları bilgi ve anıtsal kanıtlar?

Modern ustalar eskilerin çok ilerisindeyse, o zaman neden Tufan sonrası atalarımızın boşa giden sanatlarını bizim için geri getirmiyorlar? Neden bize Luksor'un solmayan renklerini, Sur'un morunu, parlak kırmızıyı ve bu sarayın duvarlarını süsleyen ve ilk günkü kadar parlak olan göz kamaştırıcı maviyi vermiyorlar; piramitlerin ve antik su kemerlerinin yıkılmaz çimentosu; tirbüşon gibi kılıfında kırılmadan döndürülebilen Şam bıçağı; eski katedrallerin pencerelerindeki harabelerin ve kirişlerin tozları arasında bulunan muhteşem, eşsiz renkli cam tonları; ve gerçek dövülebilir camın sırrı? Kimya, bazı sanatlarda Orta Çağ'ın başlarıyla bile karşılaştırılamayacak kadar yetersizse, o zaman muhtemelen binlerce yıl önce mükemmel bir şekilde bilinen başarılarıyla övünmek niye? Arkeoloji ve filoloji ne kadar ilerlerse, her gün yapılan keşifler gururumuzu o kadar küçük düşürüyor ve belki de eski çağlardan beri, şimdiye kadar cahil olarak kabul edilenlerin lehine getirdikleri kanıtlar o kadar parlak oluyor. hurafe batağına batmış ve saplanmış."

Diğer sanat ve bilimlerin yanı sıra, antik halklar - Atlantislilerden bir miras olarak - Zodyak bilgisini içeren astronomi ve sembolizm aldılar.

Daha önce açıklandığı gibi, tüm antik dünya, haklı olarak , insanlığın ve ırklarının Gezegenlerle ve sonrakilerin Zodyak burçlarıyla yakından ilişkili olduğuna inanıyordu. Dünyanın tüm tarihi ikincisinde kayıtlıdır. Mısır'ın antik tapınaklarında Dendera Burcu'nda bunun bir örneği vardır; ancak bir Sufi'ye ait bir Arapça eser dışında, yazar, Dünyamızın geçmiş - ve gelecek - tarihinin bu harika kayıtlarının tek bir doğru kopyasına asla rastlamadı. Bununla birlikte, orijinal kayıtlar herhangi bir şüpheye yer bırakmayacak şekilde mevcuttur.

Avrupalılar gerçek Hint Zodyaklarına aşina olmadıkları ve tesadüfen tanıdıkları burçları anlayamadıkları için, Bentley'in ifade ettiği gibi, bu ifadeyi doğrulamak için okuyucuya Denon'un çalışmasına dönmesini tavsiye ediyoruz. bulunabilir [999]ve iki ünlü Mısır burcu incelenmiştir. Yazar onları şahsen gördüğü için, hem birini hem de diğerini çok dikkatli bir şekilde inceleyen diğer araştırmacıların onlar hakkında söyleyeceklerine güvenmek zorunda değildir. Mısırlı rahiplerin Herodotos'a eskiden kara kutbu ile ekliptik kutbun çakıştığı yönündeki açıklaması, kutupların Zodyak'ta her iki konumda da temsil edildiğini belirten McKay tarafından doğrulanmıştır.

450]

“Kutupları [kutup eksenlerini] dik açıyla gösterende de, onların bu konumda son kez değil, [Zodyak çizildikten sonra] ilk kez bulunduklarını gösteren işaretler var . Oğlak takımyıldızı, Kuzey Kutbu'nda temsil edilir; ve Yengeç takımyıldızı Güney Kutbu'nda ortasına yakın bir şekilde bölünmüştür; Bu, kışlarını aslında Güneş Yengeç takımyıldızındayken geçirdiklerinin bir kanıtıdır. Ancak bunun, Kutup'un bu pozisyonda ilk olduğu zamanı anmak için bir anıt olduğunu gösteren ana işaretler, Aslan ve Başak takımyıldızlarıdır [1000].

Geniş olarak bakıldığında, Mısırbilimciler Büyük Piramidin MÖ 3350 yıllarında inşa edildiğine inanıyorlar. [1001]; ve Menes ve Hanedanlığının, Piramitlerin inşa edildiği varsayılan Dördüncü Hanedanlığın gelişinden 750 yıl önce var olduğu . Böylece MÖ 4100 yıl Chr. Menes'e atfedilen bir çağ vardır . Şimdi, Sir Gardner Wilkinson'ın tüm gerçeklerin Mısırlıların zaten -

Menes zamanından önce ve muhtemelen Nil Vadisi'ne göçlerinden önce uygarlık sanatlarında çok büyük bir mükemmelliğe ulaştı " [1002]-

Mısır uygarlığının karşılaştırmalı gençliği hipotezini yıkmak açısından çok önemli. Tarih öncesi çağlarda büyük bir medeniyete ve hatta daha da eski bir antik çağa işaret ediyor . Shesu-Gor, "Horus'un Hizmetkarları" Mısır'a yerleşen insanlardı; ve Maspero'ya göre, tam olarak bu "tarih öncesi ırk" -

"Onur, tarihsel dönemin başından beri bildiğimiz şekliyle Mısır'ın yaratılışına aittir."

Ve Staniland Week ekliyor:

"Mısır'ın başlıca şehirlerini kurdular ve en önemli tapınakları kurdular [1003]. "

Bu, Büyük Piramit çağından önceydi ve Mısır sulardan zar zor yükselmişti. Fakat:

"Mısır'ın bir özelliği olan ve uygarlıkta büyük ölçüde ilerlemiş olması gereken hiyeroglif yazıya sahiplerdi."

Lenormand'ın dediği gibi:

"Uygarlığın kuruluşunda en önemli rolü oynayan rahip kastının egemenliğinin merkezi olan tarih öncesi büyük kutsal alanların bulunduğu bir ülkeydi."

Bu insanlar kaç yaşında? Yaklaşık 4000, en fazla MÖ 5000 yıllarını duyuyoruz. (Maspero). Şimdi sadece [451] 25.868 yıllık Döngünün (Yıldız Yılı) hesaplanmasıyla Büyük Piramidin yaklaşık yapım yılının belirlenebileceği belirtilmektedir .

“Girişten çıkan uzun, dar ve alçalan geçidin piramidi yapanlar tarafından Kuzey Yıldızı'na yönlendirildiğini varsayan gökbilimciler, MÖ 2170 yılında bu geçidin o zamanlar kutup yıldızı olan Alpha Draconis'e işaret ettiğini kanıtladılar. .. astronom Richard A. Proctor, kutup yıldızının M.Ö. 3350 yıllarında ve M.Ö. ancak Mısırbilimciler bize, son çağın çok geç olduğuna dair kesinlikle hiçbir şüphenin olamayacağını söylüyorlar [1004].

Ama bize şu da söylendi:

"Bu, Alpha Draconis ve Alcyone'nin göreceli konumu, tamamen alışılmadık bir durum... ... bütün bir Yıldız Yılı sona ermeden bir daha gerçekleşemez [1005]. "

Bu, Dendera Burcu üç yıldız yılının geçişini gösterdiğine göre, o zaman Büyük Piramit'in 78.000 yıl önce inşa edildiğini veya her halükarda bu olasılığın en azından son tarihle aynı temelde kabul edilmeyi hak ettiğini ortaya koymaktadır. 3350'ye. R. Chr'ye.

Şimdi, Hindistan'ın çok kuzeyindeki tapınaklardan birindeki Zodyak'ta, Dendera Burcu'ndakiyle aynı karakteristik işaretler var. Hindu sembollerini ve takımyıldızlarını iyi bilenler, Mısır Burcu'nun açıklamasından zaman göstergelerinin doğru olup olmadığını anlayabilirler. Dendera Zodiac'ta, şimdi modern üstatlar, Mısır Kıptileri ve Yunan üstatlar tarafından korunduğu şekliyle, ancak Bay McKay tarafından biraz farklı bir şekilde açıklandığı şekliyle, Aslan takımyıldızı Hidra'nın üzerinde durur ve kuyruk noktaları neredeyse dümdüz aşağı, bir açıdadır. kırk veya elli derece, bu konum, bu takımyıldızların ilk inşası ile tutarlıdır . Ancak McKay ekliyor:

“Birçok yerde kuyruğunu sırtının üzerine kaldırmış ve Yılan'ın başında biten Aslan [Sinha] takımyıldızını görüyoruz; bununla Aslan takımyıldızının zıt konumda durduğunu göstermek; Kutup zıt konumdayken şüphesiz ve tüm Zodyak ve diğer tüm Takımyıldızlarla birlikte olması gereken.

Yine Denon tarafından verilen Zodiac kuşağından bahsetmişken şunları söylüyor :

"Orada ... Aslan takımyıldızı Yılan'ın üzerinde duruyor ve kuyruğu aşağı doğru bir kıvrım oluşturuyor, buradan bu iki konum arasında altı yüz veya yedi yüz bin yıl geçmiş olması gerektiği sonucuna varıyoruz , ancak yine de çok az etkisi oldu, eğer sadece Leo ve Hydra takımyıldızlarındaki konumlarda; Başak her ikisinde de çok farklı temsil edilirken - Zodyak kuşağında Bakire bebeğini tutar; ancak Kutup ekliptiğin 452] düzleminde ilk olduğunda bu fikre sahip görünmüyorlar : çünkü Denon tarafından verilen bu Zodyak'ta, Aslan ve Terazi takımyıldızları arasında üç Başak görüyoruz, ikincisi onu tutuyor. bir buğday başağı uzat. Bu burçta Aslan takımyıldızının son bölümünde ve Başak takımyıldızının başlangıcında rakamlarda her burcun onda birini alıp götüren bir boşluk olması çok talihsiz bir [1006]durumdur .

Bununla birlikte, anlam açıktır, çünkü üç Zodyak da üç farklı döneme aittir; yani, Beşinci Kök-Irkın dördüncü alt-ırkının son üç akraba ırkına, bunların her biri yaklaşık 25.000 ila 30.000 yıl yaşamış olmalıdır. Bunlardan ilki, "Aryan Asyalılar", yaklaşık 850.000 yıl önce Miyosen Çağı'nın sonunda ölen [1007]son halkların - Atlantis'in devleri (Ruta ve Daitya - Kıta Adaları) yargısına tanık oldu [1008]. Dördüncü alt ırk , yaklaşık 11.000 yıl önce son Atlantis adasında kalan son Atlantislilerin, Ario-Atlantislilerin yok olmasına tanık oldu . Bunu anlamak için okuyucu Beşinci Kök Irkın Aile Ağacı Şemasına -pek doğru olmasa da genellikle Ari Irk olarak adlandırılır- ve buna ekli açıklamalara bakmaya davet edilir.

Okur, bu çalışmada Kök Irkların bölünmeleri ve İnsanlığın evrimi hakkında söylenenleri ve Sinnett'in Ezoterik Budizm'inde açıkça ve özlü bir şekilde ifade edilenleri iyi hatırlasın .

1. Her Manvantara'da yedi Raunt vardır; bu Çember Beşinci ve biz şimdi Beşinci Kök Irkın içindeyiz.

2. Her Kök Irkın yedi alt ırkı vardır.

3. Her alt-ırk, sırayla, "dal" veya "akraba" ırk olarak adlandırılabilecek yedi kola sahiptir.

4. Küçük kabileler, bunların kolları ve yan dalları sayısızdır ve Karma'nın eylemine bağlıdır.

Burada ekli olan Aile Ağacını inceleyin, anlayacaksınız . Çizim tamamen şematiktir ve yalnızca, çeşitli zamanlarda insanlığın bölünmesi için kullanılan terimler arasında var olan karışıklığın ortasında, okuyucunun konuyu anlamlandırmasına yardımcı olmak için verilmiştir. Burada ayrıca, bir bölümü diğerinden kesin olarak ayırt etmenin mümkün olduğu zamanın süresi - ancak karşılaştırma amacıyla yalnızca yaklaşık sınırlar içinde - rakamlarla ifade edilmeye çalışılır. Birkaçı için sabit tarihler verilmeye çalışılırsa, bu umutsuz bir kafa karışıklığına yol açar; ırklar, alt ırklar vb. için en küçük dallarına kadar, onları ayırmanın neredeyse imkansız olduğu ölçüde örtüşür ve iç içe geçer.

BEŞİNCİ KÖK IRKININ SOY AĞACI

İnsan Irkı bir ağaca benzetilmiştir ve karşılaştırma iyi bir örnek teşkil etmektedir.

Ağacın ana gövdesi Kök Irk [A] ile karşılaştırılabilir .

Geniş dalları, sayıları yedi [B ¹B ², B ³, vb.] olan çeşitli alt ırklarladır.

Bu dalların her birinde yedi "dal" veya "ilgili" ırk vardır [c].

Kaktüs benzeri bitki en iyi örnektir, çünkü "etli" yaprakları, her biri bir insan ırkı veya kabilesiyle karşılaştırılabilecek keskin iğnelerle kaplıdır.

Yani, Beşinci Kök Irkımız - kendine özgü ve ana gövdesinden tamamen bağımsız bir Irk olarak - yaklaşık 1.000.000 yıldır zaten var olmuştur; bu nedenle, önceki dört alt ırkın [454] her birinin yaklaşık 210.000 yıl yaşadığına dikkat edilmelidir ; bu nedenle, her akraba ırkın ortalama yaklaşık 30.000 yıllık bir varlığı vardır ve bu nedenle, halklar veya üzerindeki sayısız iğne üç veya dört bin yıllık birbirini izleyen her "mevsim" ile değişse de, Avrupa "akraba ırkı"nın önünde yeterli bin yıl vardır. "Irksal aile"nin yaşamları ile Yıldız Yılı arasındaki süre açısından karşılaştırmalı bir yaklaşıma dikkat etmek çok ilginçtir.

Geçmişin bilgisi ve zamanın kesinlikle doğru bölümleri, bu bilimlerin öğrencilere öğretildiği ve bir Hierophant'tan diğerine aktarıldığı Gizemlerin ayrılmaz bir parçasıydı. Avrupalı astronomların Mısır Burcu'nun icat tarihini - oldukça keyfi bir şekilde - MÖ 2000 veya 2400'e atfettiklerini herkes bilir. (Proctor); ve bu buluşun zamanının Büyük Piramit'in inşasıyla çakıştığı konusunda ısrar ediyor. Okültist ve oryantal astronom için bu tamamen saçma görünmelidir. Kali Yuga Döngüsünün MÖ 3102 yılında 17-18 Şubat tarihleri arasında başladığı söylenir . ‑Ancak Hindular, Kali Yuga'dan önceki 20.400 yılında Zodyaklarının başlangıcının ilkbahar ekinoksuyla çakıştığını - ve o sırada Güneş ve Ay'ın kavuşumunun gerçekleştiğini - ve Bayi'nin uzun ve dikkatli bir hesaplamayla bunu kanıtladığını iddia ediyor. Kurgusal olsa bile, Kali Yuga'larının başlangıcını kurdukları bu dönem oldukça gerçekti . Bu “dönem MÖ 3102 yılıdır” diye yazar [1009]. Ay tutulması, Kara Çağ'ın başlamasından iki hafta sonra hemen meydana geldi - Bakire'nin Buğday Başağı ile Jaynı takımyıldızın yıldızı arasında bulunan bir noktada meydana geldi. Daha ezoterik Döngülerinden biri, Başak ve Ülker (Krittika) takımyıldızlarının belirli özel kombinasyonlarına ve ilgili konumlarına dayanır. Bu nedenle, Mısırlılar Burçlarını Güney Hindistan ve Lanka'dan getirdiyse [1010], o zaman, ezoterik anlam aynıydı. Üç farklı konumdaki "Üç Başak" veya Başak takımyıldızı, her ikisiyle birlikte, Üçüncü Kök Irk'ı öğreten "İlahi veya Astronomik Hanedanlar" olan ilk üçün kaydını ifade ediyordu; ve Atlantislileri ölüme terk ettikten sonra, Beşinci Irkın üçüncü alt ırkı sırasında, kurtarılmış insanlığa emanetlerinin, Yıldızlı Göklerin sırlarını ifşa etmek için geri döndüler ya da daha doğrusu alçaldılar. İnsan Irklarının ve Üç Hanedanlığın (Tanrılar, Yeleler - Üçüncü ve Dördüncü Irkların Yarı İlahi Astralleri ve Beşinci Irkın Kahramanları) [ 455] tamamen insan krallardan önceki aynı sembolik kaydı, Mısır Labirenti'nin galerileri ve geçitleri. Polonyalıların üç ters dönüşü şüphesiz Zodyak'ın çehresini değiştirdiğinden, her seferinde yenisinin inşa edilmesi gerekiyordu. Mackay'in Sphinxiaad'ında, cesur yazarın teorileri Norwich halkının ortodoks kesimini dehşete düşürmüş olmalı, çünkü o kendini oldukça fantastik bir şekilde ifade ediyor:

“Ama ne de olsa, bu anıtların [Labirent, Piramitler ve Zodyaklar] kaydettiği en uzun süre beş milyon yılı geçmiyor [1011]; bu, Çinliler ve Hindular tarafından [ezoterik olarak] bize verilen kayıtların çok gerisinde kalıyor; dahası, son insanlar porselen bir tılsımda gördüğüm [1012]yedi veya sekiz milyon yıllık zaman bilgisini not ettiler [1013].

Mısırlı rahipler, tıpkı modern Hinduların hala kullandığı gibi, Atlantis Asura Mayasına ait Burçları kullandılar. Ezoterik Budizm'de belirtildiği gibi , Mısırlılar, ayrıca Yunanlılar ve "Romalılar", birkaç bin yıl önce "kalan Atlanto-Aryanlar" idi - ilki, en kıdemli veya Ruta-Atlantislilerden; ikincisi, Mısırlı İnisiyeler tarafından Solon'a aniden kaybolduğu söylenen bu adadaki son ırkın torunlarıdır. Menes ile başlayan eski Mısırlıların insan hanedanı, damarlarında artık Atlantis kanı olmamasına rağmen, Atlantislilerin tüm bilgisine sahipti. Bununla birlikte, tüm arkaik kayıtlarını korudular. Bütün bunlar uzun zaman önce kanıtlanmıştır [1014]. Mısır zodyakının 75 ila 80.000 yıl öncesini kapsaması nedeniyle, Yunan zodyak çok daha gençtir. Volney doğru bir şekilde, süresinin 16.984 yıldan fazla olmadığına veya şimdiki zaman dikkate alındığında 17.082 yıl olarak hesaplandığına dikkat çekti [1015].

_____

ÇÖZÜM

Yer daha fazlasını söylememize izin vermiyor ve Gizli Öğreti'nin bu kısmı tamamlanmalı. Burada verilen Yorumlardan kırk dokuz Kıta ve birkaç 456] alıntı, bu ciltlerde yayınlanabilecek tek şeydir. Sadece en yüksek İnisiyelerin erişebildiği daha da eski Kayıtlarla birlikte bu veriler, yorumlar, yorumlar ve açıklamalardan oluşan eksiksiz bir kitaplık, İnsanın Kökeni'ne genel bir bakış oluşturur.

Şimdiye kadar bu Tefsirlerden alıntılar yaptık ve onlar aracılığıyla bazı alegorilerin gizli anlamlarını açıklamaya çalıştık, böylece Ezoterik Antik Çağın jeoloji, antropoloji ve hatta etnoloji hakkındaki gerçek görüşleri ortaya çıktı. İlerleyen bölümde, ilk Irklar ve onların Yaratıcıları, diğer Dünyalardan İlahi İnsanlar arasında daha da yakın bir metafizik bağlantı kurmaya çalışacağız ; belirtilen ifadelere Ezoterik astronomi ve sembolizmdeki en önemli delillerle eşlik ediyor.

Dördüncü Irk'ı Beşinci Irk'tan uzay ve zaman olarak ayıran "dönemlerin" süresi -sonrasının tarihsel [1016]ve hatta efsanevi doğumunda- Teozofiste bile onların daha ayrıntılı bir sunumunu vermemiz için çok uzun. Deluvial sonrası Çağlar boyunca, belirli periyodik çağlarda korkunç felaketlerle işaretlendi, o kadar çok ırk ve insan doğdu ve neredeyse hiçbir iz bırakmadan yok oldu ki, onlar hakkında herhangi bir değere sahip olacak bir açıklama kimse yapamaz. Lordlar, Irkımızın başlangıcından günümüze kadar tam ve tutarlı bir geçmişine sahip mi; Tam bir fiziksel varlığa dönüşmesiyle başlayarak, hayvanların kralı ve bu yeryüzünde efendisi haline gelmesiyle başlayan kesintisiz bir insan kaydına sahip olup olmadıklarını söylemek yazarın işi değil. Kuşkusuz, onlara sahipler ve bu bizim kişisel kanaatimiz. Ama eğer öyleyse, o zaman bu bilgi sadece en yüksek İnisiyelere mahsustur ve onlar onu müritlerine emanet etmezler. Bu nedenle, yazar yalnızca kendisine öğretilenleri verebilir ve daha fazlasını veremez ve bu bile inisiyatifsiz okuyucuya olası bir gerçeklikten çok vahşi ve fantastik bir rüya gibi görünecektir.

Bu çok doğal ve olması gereken de bu, birkaç yıl boyunca bu sayfaların mütevazi yazarı üzerinde böyle bir izlenim oluştu. Avrupa'nın materyalist ve medeni sayılan ülkelerinde doğup büyümüş, yukarıdakileri büyük zorluklarla öğrenmişti. Ancak, ciddi ve önyargısız her zihin için zamanla çürütülemez ve reddedilemez hale gelen belirli türde kanıtlar vardır . Birkaç yıldır ona bu tür kanıtlar sunuldu ve şimdi şimdiki Gezegenimizin ve onun insan Irklarının başka hiçbir şekilde değil, bu şekilde doğup büyüdüğü ve geliştiğine tamamen ikna oldu.

Ancak bu, yazarın kişisel bakış açısıdır ve onun ortodoksisi, aksi kanıtlanana kadar her yeni teoriyi sapkınlık olarak görenlerin gözünde, diğer herhangi bir "doksallıktan" daha fazla ağırlık taşıyamaz. Bu nedenle, biz okültistler aşağıdaki gibi sorulara oldukça hazırız: “Yazarın tüm bu planı icat etmediğini nasıl bilebiliriz? Ve onu icat etmediğini varsayarsak, Stanzas'ta verilen tüm yukarıdakilerin eskilerin hayal gücünün bir ürünü olmadığını kim söyleyebilir? Bu kadar geniş, bu kadar inanılmaz antik çağın kayıtlarını nasıl tutabildiler?”

Bu Dünyanın tarihinin, oluşumundan sonuna kadar, "takımyıldızlara damgalanmış" olduğu, yani inisiyelerin anahtarları olan Zodyak'ta ve evrensel sembolizmde yazılı olduğu cevabı şudur: şüphe duyanları tatmin etmesi pek olası değildir. Mısır Zodyakının eskiliğinden şiddetle şüphe duyuyorlar ve Hindistan Zodyakının eskiliğini kesinlikle reddediyorlar. Deneyimsiz bir arkadaşın bir keresinde yazara söylediği gibi: "Sonuçlarınız genellikle mükemmeldir, ancak öncülleriniz her zaman şüphelidir." Buna, bilimsel tasımlar hakkında en azından bir noktanın kazanıldığı yanıtı verildi, çünkü salt fiziksel bilimlerdeki birkaç problem dışında, bilim adamlarının önermeleri ve vardıkları sonuçlar varsayımsal olduğu kadar neredeyse her zaman yanlıştır. İnsanlara o kadar cahil görünmüyorlarsa, bunun nedeni, basitçe, doğaları gereği inançla ilgili bilimsel verileri alan bu dinsizlerin, hem öncüllerin hem de sonuçların genellikle aynı beyinlerin ürünü olduğunun çok az farkında olmalarıdır. , öğrenmelerine rağmen hala yanılmaz değiller - bu, bilimsel teorilerin ve spekülasyonların sürekli değişmesiyle günlük olarak kanıtlanan bir gerçektir.

Her ne olursa olsun, kutsal Vidia Biliminin Üstadları tarafından okunan tapınakların, zodyak ve geleneklerin yanı sıra Doğu'nun ideografik yıllıklarının kayıtları, bu kadar şüpheli değildir. Avrupa halklarının antik tarihi olarak adlandırılan bu kitap, şimdi yayımlanmış, düzeltilmiş ve yarım yüzyılı aşkın süredir arkeolojik keşiflerle zenginleştirilmiş, ayrıca Asur tabletlerinin, çivi yazısı parçalarının ve Mısır hiyerogliflerinin son derece sorunlu okumaları. Bizim verilerimiz de aynı "okumalara" - Avrupa'nın hakkında hiçbir şey bilmediği neredeyse tükenmez sayıdaki gizli eserlerden bahsetmiyorum bile - İnisiyelerin bu şekilde yazılan her kelimenin sembolizmine ilişkin mükemmel bilgisine ek olarak [ 458] dayanmaktadır . Bu kayıtlardan bazıları büyük antik çağlara aittir. Her arkeolog ve paleontolog , çok eski zamanlardan beri düşüncelerini sembollerle ifade etmeye çalışan bazı yarı vahşi kabilelerin ideografik çalışmalarına aşinadır . Olayları ve düşünceleri kaydetmenin en eski yoluydu. Ve bu bilginin insan ırkında ne kadar eski olduğu, şüphesiz ideografik olan ve Paleolitik dönemin baltalarında bulunan bazı işaretlerden görülebilir. Amerika'daki Kızılderili kabileleri, göreceli olarak, sadece birkaç yıl önce, Amerika Birleşik Devletleri Başkanı'na dört küçük gölün mülkiyetini vermesi için dilekçe verdiler ve dilekçe, ancak bir düzine gölle kaplı bir kumaş parçasının ince yüzeyine yazılmıştı. hayvan ve kuş resimleri. Amerikan vahşilerinin bu tür birçok farklı yazı türü vardır, ancak bilim adamlarımızdan hiçbiri, bazı Kardeşliklerde hala korunan ve Okültizmde Senzar olarak adlandırılan erken dönem hiyeroglif şifresine henüz aşina olmadı, hatta hakkında bir şey bilmiyor. Dahası, bu tür yazı biçimlerini - yani Kızılderililerin ideogramlarını ve hatta Çin işaretlerini - "insanlığın ilk ırklarının gelişmemiş düşüncelerini ifade etme girişimleri" olarak görmeye karar veren herkes, elbette itiraz edeceklerdir. yazının Fenikeliler tarafından değil, Atlantisliler tarafından icat edildiği iddiası. Gerçekten de, yazının yüzbinlerce yıl önce insanoğlu tarafından bilindiğini iddia etmek, filologlar yazının Panini'nin zamanında Hindistan'da ve Homeros'un zamanında Yunanlılar tarafından bilinmediğini beyan ederken, böyle bir iddia genel olarak onaylanmaz. , sessizlik değilse, aşağılama. Tüm inkarlara ve alaylara rağmen, okültistler bu ifadeyi basitçe şu temelde destekleyecekler: Bacon'dan modern Kral'a. Toplum, bilimin yaptığı en eğlenceli hatalarla dolu, çok uzun bir zaman dilimine sahibiz, bizi Üstatlarımızın ifadelerinden ziyade modern bilimsel varsayımlara inandırmak için. Bilginlerimiz, mektubun Panini tarafından bilinmediğini söylüyor; ve yine de bu bilge , 3996 kural içeren ve şimdiye kadar oluşturulmuş en mükemmel gramer olan bir gramer derlemiştir . En cömert olanlar, Panini'nin MÖ sadece birkaç yüzyıl yaşadığını kabul ediyor; ancak İran ve Orta Asya'nın kayaları - filologlara ve tarihçilere göre, bu Panini'nin ataları olan Brahminlerin Hindistan'a geldiği yer - en az iki veya üç bin yıl öncesine ve on iki bin yıl öncesine ait yazıtlarla kaplıdır . bazı korkusuz paleontologlara göre.

459] Grot'a göre yazı, Hesiod ve Homeros'un günlerinde ars incognita idi ve Yunanlılar tarafından MÖ 770 gibi erken bir tarihte bilinmiyordu; ve aynı zamanda, onu icat eden ve MÖ 1500 gibi erken bir tarihte yazmayı bilen Fenikeliler. [1017], Yunanlılar arasında yaşadı, sürekli aralarında dönüyor! Tüm bu bilimsel ve çelişkili sonuçlar, ancak Schliemann, [a] gerçek varlığı çok uzun zamandır bir masal olarak kabul edilen ve [b] buradan kazılan eski Troya'nın yerini keşfettiğinde, ortadan kayboldu. paleontologların ve her şeyi inkar eden Sanskritçilerin bilmediği bir dilde yazılmış toprak kaplar. Truva'yı ya da bu arkaik yazıtları şimdi kim inkâr edecek? prof tarafından kanıtlandığı gibi. Vikhrov:

“Benzer iki keşfe bizzat şahit oldum ve bu eşyaların parçalarının toplanmasına yardım ettim. O zamandan beri araştırmacıyı aldatmakla suçlamaktan çekinmeyen iftiracılar [1018]uzun süre sessiz kaldı.

Ayrıca kadınların doğru beyanları, erkeklerin güvenilir beyanlarıyla aynı kaderi paylaştı. Du Chaillou, Gordon Cumming, Bayan Merian [1019], Bruce ve diğerleri yalan söylemekle suçlandı.

Giriş bölümünde bu bilgiyi veren [1020]Efsanevi Canavarlar'ın yazarı şöyle diyor :

"Yaklaşık iki yüz yıl önce Bayan Merian, kuş yiyen örümcek tarifi için bilerek yalan söylemekle suçlandı. Ancak bu günlerde... güvenilir gözlemciler bu gerçeği Güney Amerika, Hindistan ve diğer ülkeler için doğruladılar.

"Güney Kuşları" adlı kitabında "Nymphaea Lutea" adıyla tasvir ettiği sarı nilüferi icat etmekle suçlandı ve bu suçlama birkaç yıl boyunca peşini bırakmadıktan sonra nihayet iddiası doğrulandı. , Florida'da uzun süredir kayıp olan bir çiçeğin keşfi ... .. 1876" [1021].

Haliaetus Washingtonii'si [1022]için yalancı olarak etiketlenmesi gibi , Victor Hugo da deniz iblis balığını ve onun talihsiz kurbanı haline gelen adamı harika bir şekilde betimlemesi nedeniyle alay konusu oldu.

“Bu gerçek, canavarca bir imkansızlık olarak alay edildi; ancak birkaç yıl sonra, Newfoundland kıyılarında, 460] otuz fit uzunluğunda dokunaçlara sahip ahtapotlar keşfedildi ve su altında hatırı sayılır büyüklükte bir tekneyi çekebildiler ; bu eylemleri yüzyıllar önce Japon sanatçılar tarafından yeniden üretildi [1023].

Ve Truva inkâr edilip bir mit muamelesi gördüyse; Pompeii ve Herculaneum'un varlığı kurgu ilan edilse; ve Marco Polo'nun seyahatleri, Baron Munchausen'in hikayeleri gibi gülünç ve saçma masallar olarak adlandırılıyor, Isis Unveiled ve The Secret Doctrine'in yazarı neden daha iyi muamele beklesin ki? Yukarıdaki cildin yazarı Charles Gould, mükemmel çalışmasında Macmillan'dan ( 1860) hayatın kendisi kadar gerçek olan ve konuya burada verilmeyecek kadar yakından değinen birkaç satır aktarıyor:

“Bir doğa bilimci, ister yeryüzünde hâlâ olağan yolların dışında olan bu tür yerleri ziyareti sırasında, ister şans eseri, garip bir bitki veya hayvan bulursa, hemen uydurmakla suçlanacak ... Bu türün önyargılı fikirlere karşı günah işlediği tespit edildiğinde, a priori olarak adlandırılan ve filozoflara her şeyi bilme pro re nata aşılayan büyük (yanlış mı?) yol gösterici ruh , böyle bir şeyin var olamayacağını fısıldamaya başlar ve sonuç olarak, mistifikasyon getirilir. Cennetin kendisi bir aldatmacayla suçlandı. Leverrier ve Adams, yaptıkları hesaplara dayanarak bir gezegenin görünümünü tahmin ettiklerinde , görünüşü hesaplanan gezegenin bu gezegen değil, başka bir gezegen olduğu ve bu gezegenin yakınında gizlice ve yersiz bir şekilde kaydığı bazı kişiler tarafından ciddi bir şekilde ileri sürüldü. gerçek bir vücut Aldatmaktan şüphelenme eğilimi, kendi kendini aldatma eğiliminden daha güçlüdür . Yunanistan ve Roma'nın klasik yazılarının, yazarın Karanlık Çağlar olarak adlandırmaya Dr. Maitland kadar az, hatta Dr. [1024].

Öyle olsun. Gizli Doktrini bir "aldatmaca" olarak kabul eden şüphecilerin hiçbiri , bu çalışma baskıya girmeden önce çok yetenekli bazı Amerikalı gazeteciler tarafından zaten böyle bir aldatmaca olarak ilan edilmiş olan iddialarımıza inanmaya zorlanmıyor, hatta sorulmuyor bile [1025].

Ayrıca Ruhu hakkında herhangi bir şey bilmeden ve ona inanmadan kimsenin Okült Bilimlere ve Kadim Öğretilere inanması gerekli değildir. Hiçbir büyük hakikat asla önsel olarak kabul edilmemiştir ve herhangi bir olgunun iddiası, kesin keşfiyle desteklenmediği sürece, onun olası bir hakikat olarak insanın zihninde bir anlığına parıldamaya başlaması genellikle bir veya iki yüzyıl alır. Günümüzün gerçekleri, dünün yalanları ve kuruntularıdır ve bunun tersi de geçerlidir . Ve gerçek çalışma kısmen veya tamamen ancak yirminci yüzyılda haklı gösterilecektir.

Bu nedenle, Sir John Evans, Taş Devri'nde yazının bilinmediğini iddia etse bile, iddialarımızdan en ufak bir zarar görmeyecektir. Çünkü Beşinci Aryan Irkının bu döneminde bilinmiyor olabilir ve yine de Dördüncü Irkın Atlantislileri arasında en yüksek uygarlıklarının şanlı günlerinde kullanılıyor olabilir. Halkların ve ırkların yükseliş ve düşüş döngüleri bunu doğrular ve açıklar.

Bununla birlikte, bize zamanımızdan önce saflara empoze edilen sözde apokrif sahtekarlık vakaları olduğu ve çalışmamızın Jacollio'nun "Hindistan'daki İncil" eseriyle birlikte yerleştirilebileceği söylenirse - bu arada, , bu kitapta ortodoks ve tanınmış Oryantalistlerin eserlerinde bulduğumuzdan daha fazla hayalle karışık gerçek var , o zaman bu tür suçlamalar ve karşılaştırmalar bizi pek utandırmaz. Zamanımızı bekleyeceğiz!

Voltaire'in "Doğu'nun Batı'ya en değerli armağanı" olarak kabul ettiği geçen yüzyılın ünlü Ezur Veda'sı ve prof. Max Müller, tamamen gerçeklerden ve gerçeklerden yoksun olmayan "akla gelebilecek en saçma kitap" olarak kabul edildi. Uzmanların apriori inkarlarının müteakip doğrulamalarla haklı çıkarıldığı durumlar, bu inkarların müteakip keşiflerle tamamen tersine çevrildiği ve aydınlanmış itirazcıları büyük bir utandıracak şekilde doğru olduğu tespit edilen vakaların yalnızca küçük bir yüzdesini oluşturur . Ezur Veda, Sir William Jones, Anquetil du Perron ve diğerlerinin Sanskritçe ve edebiyatı konusundaki zaferlerine kıyasla küçük bir çekişme kemiğiydi. Benzer gerçekler, Prof. Dugald Stuart & Co.'nun yenilgisinden söz eden Max Müller, bu bağlamda şunları söylüyor:

“Sanskritçe hakkındaki gerçekler doğruysa, çok ihtiyatlı olan Douglas Stewart, onlardan çıkarılan sonuçların kaçınılmaz olduğunu kabul edemezdi. Bu nedenle, genellikle Sanskritçe gibi bir dilin varlığının gerçekliğini inkar etti ve ünlü denemesini, Sanskrit'in bu baş sahtekarlar ve yalancılar olan Brahminler tarafından Yunanca ve Latince modeline göre derlendiğini ve tüm Sanskritçe'nin yanlış olduğunu kanıtlamak için yazdı . edebiyat sadece kurmacaydı [1026]. "

Modern Dugald Stewart'ımıza göre yazar, bu Brahminler ve diğer tarihi "yalancılar" ile birlikte olmaktan oldukça hazır ve gururlu . Çok uzun yaşadı ve kişisel deneyimleri [462], insan doğası hakkında en azından bir şeyler bilmemesi için çok çeşitliydi. İhtiyatlı aforizması her durumda günlük yaşam ve deneyimle doğrulanan bilge Zerdüşt, "Şüpheniz varsa, o zaman kaçının" diyor . Bununla birlikte, Vaftizci Yahya gibi, geçmiş çağların bu Bilgesini çölde daha modern bir filozofun, yani aynı paha biçilmez, pratik bilgeliği sunan Bacon'un eşliğinde vaaz verirken görüyoruz:

“Tefekkürde [her bilgi sorununda şunu ekliyoruz], eğer bir insan kesinlik ile başlarsa, şüphe ile bitirir; ama şüpheyle başlamakla yetinirse, kesinlikle bitirir .”

İngiliz felsefesinin babası tarafından İngiliz şüpheciliğinin temsilcilerine verilen bu tavsiye üzerine, tartışmayı bitirmeliydik, ancak Teosofi okuyucularımızın nihai bir okült bilgi alma hakkı var.

Evrimin, olayların, insanlığın ve Doğadaki diğer her şeyin Döngüler içinde ilerlediğini göstermeye yetecek kadar şey söylendi. Beşi dünyevi kariyerlerini neredeyse tamamlamış olan Yedi Irk'tan söz ettik ve alt-ırkları ve sayısız aile ve kabile bölünmesiyle her Kök-Irk'ın önceki ve sonraki Irklardan oldukça farklı olduğunu ileri sürdük. . Buna da, antropolojik ve etnolojik konulardaki aynı deneyimden elde edilen yetkiye dayanarak itiraz edilecektir. Doğa bilginleri, insanın -renk ve tip ve belki de yüz hatlarındaki ve kafatası hacmindeki farklılıklar dışında- tüm iklimlerde ve dünyanın her yerinde hep aynı olduğunu söylüyor; evet, boy olarak bile - ve aynı zamanda, insanın antropoid (antropoid) maymunla aynı bilinmeyen atadan geldiğini iddia ediyorlar; ilk iki ayaklı evriminin başlangıcından itibaren boy ve formda sonsuz değişikliklere izin vermeden mantıksal olarak imkansız olan bir ifade. Çok mantıklı olan ve her iki varsayıma da sahip olan kişiler, paradoksal görüşlerine bağlı kalmakta özgürdür. Yalnızca, "dış doğanın görünür eserinin tefekküründen" mitlerin ortak kökeninden şüphe duyanlara, şuna inananlara sesleniyoruz:

-tanrılar, devler ve cüceler, ejderhalar ve her türlü canavarla ilgili bu harika masalların dönüşüm olduğuna inanmak, bunların yalnızca hayal ürünü olduğunu düşünmekten daha kolaydır ‑."

Gizli Öğreti , hem fiziksel doğada hem de modern insanlığımızın hafızasında ve kavramlarında tam da bu tür "dönüşümleri" öğretir. Modern bilimin yalnızca birkaç yüzyıllık [ 463] deneyimine ve doğru gözlemlerine dayanan tamamen spekülatif hipotezlerini, Kutsal Alanlarının kesintisiz geleneği ve kayıtlarıyla karşılaştırır ; ve Avrupalıların "tarih" dedikleri, ancak birkaç bin yıllık bir dönemi kapsayan, karanlıkta örülmüş bir ağ gibi teoriler ağını bir kenara atarak, Antik Bilim bize şunu söylüyor: şimdi insanlığın anılarına ilişkin açıklamamı dinleyin.

İnsan Irkları birbirinden doğar, büyür, gelişir, yaşlanır ve ölür.

Alt ırkları ve halkları da aynı kuralı takip eder. Her şeyi reddeden modern biliminiz ve sözde felsefeniz, insan ailesinin çeşitli, iyi tanımlanmış tipler ve ırklardan oluştuğunu tartışmıyorsa, o zaman bunun tek nedeni bu gerçeğin inkar edilemez olmasıdır; hiç kimse bir İngiliz, Afrikalı bir zenci ve bir Japon veya Çinli arasında dışsal bir fark olmadığını söyleyemez. Öte yandan, karışık insan ırklarının, yani tamamen yeni ırkların tohumlarının günümüzde de oluşmaya devam ettiği, çoğu doğa bilimci tarafından resmen reddedilmektedir . diğer bilim adamları.

Bununla birlikte, genel pozisyonumuz kabul edilmeyecektir. Tarihöncesi geçmişin uzun dönemlerinde insanın içinden geçtiği biçimler ne olursa olsun, şu anda gözlemlenen bazı çeşitler dışında, gelecekte onda hiçbir değişiklik olmayacağı söylenecektir. Bu nedenle Altıncı ve Yedinci Kök Irklarımız kurgudur.

Buna tekrar cevap veriyoruz: Bunu nasıl bilebilirsin? Deneyiminiz birkaç bin yıl ile sınırlıdır, bu da Beşinci Irkımızın kıta ve adalarında var olan mevcut türler ve İnsanlığın tam çağında bir günden daha azdır. Neyin olup olmayacağını nasıl anlarsınız? Ama şimdiye kadar, Gizli Kitapların kehaneti böyledir ve kesin ifadeleri böyledir.

Atlantis ırkının başlangıcından bu yana birçok çağ geçti, ancak son Atlantislilerin 11.000 yıl önce hala Aryan elementiyle karıştığını görüyoruz. Karakterler ve dış tipler söz konusu olduğunda, eski ırk ayırt edici özelliklerini kaybeder ve genç ırkın yeni özelliklerini alır. Bu, her tür karışık insan ırkı tarafından kanıtlanmıştır. Böylece Okült Felsefe, şimdi bile gözlerimizin önünde yeni bir ırkın ve ırkların oluştuğunu ve bu dönüşümün Amerika'da gerçekleşeceğini ve sessizce başladığını öğretiyor.

Yaklaşık üç yüz yıl önce, saf Anglo-Saksonlardan, Amerika Birleşik Devletleri Amerikalıları şimdiden ayrı bir halk haline geldiler ve çeşitli milliyetlerin [464] güçlü karışımı ve aralarındaki evlilikler sayesinde , neredeyse nevi şahsına münhasır bir ırk oldular . sadece zihinsel olarak değil, fiziksel olarak da.. İşte de Quatrefage'nin sözleri:

“Her karma yarış, monoton hale geldiğinde ve monoton hale geldiğinde, yeni geçişlerde ana ırkın rolünü yerine getirebilirdi. İnsanoğlu şu anki haliyle tam da bu şekilde ve tabii ki çoğu durumda henüz belirlenemeyen belirli sayıda ırkın birbirini takip eden geçişleriyle şekillenmiştir .[1027]

Bu nedenle, Amerikalılar, ayrı bir ırk haline gelmeden ve şu anda var olan diğer tüm ırklardan açıkça farklı olmadan önce, yalnızca üç yüzyıl boyunca yalnızca geçici olarak "birincil ırk" haline geldi. Kısacası, onlar altıncı alt-ırkın tohumlarıdır ve birkaç yıl içinde tüm yeni özellikleriyle gerçek Avrupa ya da Beşinci alt-ırkı takip etmesi gereken bu ırkın şüphesiz öncüleri olacaklardır. Bundan sonra yaklaşık 25.000 yıl sonra yedinci alt-ırk için hazırlıklara başlayacaklar; ta ki, ilk serisi Avrupa'yı ve daha sonra tüm Aryan ırkını (böylece her iki Amerika'yı da etkileyen) ve ayrıca sınırlarla doğrudan bağlantılı toprakların çoğunu yok edecek olan felaketlerden sonra Altıncı Irk Çemberimizin sahnesine çıkana kadar. anakaramız ve adalarımız. Bu ne zaman olacak? Bunu büyük Hikmet Üstatlarından başka kim bilir, ama onlar bu konuda, üzerlerinde yükselen karlı zirveler gibi sessiz kalırlar. Tek bildiğimiz, sessiz sedasız var olmaya başlayacağı ve aslında o kadar sessiz ki, öncülerinin -büyüyünce tuhaf erkekler ve kadınlara dönüşecek tuhaf çocuklar- lusus naturael'in anomalileri, anormal tuhaflıklar olarak uzun bin yıl boyunca kabul edilecekleri . , fiziksel ve zihinsel. Sonra çoğaldıkça sayıları her asırda artacak, bir gün çoğunlukta olacaklar. O zaman şimdiki insan tipi istisnai bir yozlaşmış olarak görülecektir; sırayla, medeni ülkelerde yok olana kadar, adalarda sadece küçük gruplar halinde hayatta kalana kadar - mevcut karlı zirveler - burada bitki örtüsüne girecekler, yozlaşacaklar ve sonunda, belki de Azteklerde olduğu gibi milyonlarca yıl sonra ölecekler ve şimdi Nyam Nyam ve Nilgiri tepelerinde Mula Kurumba'nın cüce kabileleri ile oluyor. Hepsi, Altıncı Irk'ın insanlığının hafızasından kaybolacağımız gibi, varlıklarının hatırası modern nesillerin bilincinden tamamen kaybolan, bir zamanlar güçlü ırkların torunlarıdır. Beşinci Irk, Altıncı Irk'ı yüzlerce bin yıl boyunca geride bırakacak, onunla birlikte değişecek, ancak yeni halefinden çok daha yavaş [ 465] , tıpkı Dördüncü Irk'ın Aryan Irkımıza girdiği gibi, fiziksel ve zihinsel olarak hala boy değiştiren [ 465] ve Atlantis Irkına Üçüncü Irk.

Altıncı Büyük Irk için bu hazırlık süreci, altıncı ve yedinci alt-ırklar boyunca devam etmelidir [1028]. Ancak beşinci Kıtanın son kalıntıları , yeni Irkın doğumundan yalnızca bir süre sonra yok olacak ; başka ve yeni Yuva, Altıncı Kıta, yeni bir ziyaretçiyi kabul etmek için gezegenimizin yüzeyindeki yeni suların üzerinde belirdiğinde . Genel felaketten kurtulacak kadar şanslı olanlar da oraya taşınacak ve orada yerleşecekler. Bunun ne zaman olacağı - az önce söylendiği gibi - bunu bilmek yazara verilmez. Ancak Doğa ani sıçramalarla hareket etmediğinden, tıpkı bir kişinin bir çocuktan hemen olgun bir kişiye dönüşmediği gibi, son felaketten önce de birçok küçük batma ve hem su hem de yer altı volkanik yangınları ile yıkım olacaktır . Şu anda Amerika bölgesinde, yarışın kalbinde güçlü bir nabız atacak, ancak Altıncı Irk başladığında aslında Avrupalılardan daha fazla Amerikalı olmayacak, çünkü o zamana kadar Yeni Irk ve birçok yeni insan olacaklar. . Ancak Beşinci Irk yok olmayacak, bir süre daha yaşayacak; binlerce yıllık yeni bir Irk'a girerken, az önce söylediğimiz gibi, dönüştürülecek, ancak yeni halefinden daha yavaş olacak - yine de zihinsel, fiziksel ve büyüme açısından tam bir değişim geçirecek. İnsanlık, Lemuryalılar ve Atlantisliler zamanında olduğu gibi, boyut olarak yeniden büyüyecek; çünkü Dördüncü Irk'ın evrimi onu fiziksel gelişiminde maddiliğin en dibine getirmiş olsa da, gerçek Irk yükselen yayındadır. Altıncı Irk, kendisini madde bağlarından ve hatta etten hızla kurtaracak.

Böylece, eski dünyamızdan çok daha eski olan Yeni Dünya'nın insanlığı - insanlar tarafından da unutulan bir gerçek - Patala'nın bu insanlığı (Hindistan'da Amerika'nın adıyla Antipodlar veya Aşağı Dünya) Karma tarafından ekilmek üzere atanır. yaklaşan büyük ve şu anda bildiğimiz tüm ırklardan çok daha parlak Irkın tohumları.

Madde Döngülerini, Maneviyat Döngüleri ve tamamen gelişmiş bir zihin izleyecektir. Tarihte ve ırklarda kıyas kanununa göre, insanlığın geleceğinin büyük bir kısmı dikkate değer Üstatlardan oluşacaktır. İnsanlık Döngülerin Kaderinin bir çocuğudur ve Birimlerinden hiçbiri onun bilinçsiz görevinden [466] kaçamaz veya Doğa ile işbirliğinin yükünden kurtulamaz. Böylece, İnsanlık, Irk üstüne Irk, belirlenen döngüsel gezginliğini yapacaktır. İklimler değişecek ve şimdiden değişmeye başladılar. Her Tropikal Yıl, birbiri ardına, bir alt-ırk atacak, yalnızca yükselen döngüde başka bir üstün ırkı doğuracak, diğer bazı daha az şanslı gruplar - Doğanın başarısızlıkları - insandan kaybolacak. aile, ayrı bireyler gibi, iz bile bırakmadan.

Karmik Yasanın etkisi altında Doğanın gidişatı böyledir! Ebedi Var Olan ve Ebedi Açığa Çıkan Doğa . Çünkü, sadece birkaç okültistin bildiği bir Bilge'nin sözleriyle:

“Bugün, Geçmişin çocuğudur; Bugünün gelecek nesli. Yine de ey gerçek dünya! Baban olmadığını ve çocuğunun olamayacağını bilmiyor musun? sürekli sadece kendini doğurduğunu? "Ben geçmiş anın bir ürünüyüm, geçmişin bir çocuğuyum" demeye başlamadan önce, zaten tam da bu geçmiş oldunuz. Son heceyi söylemeden önce, bakın! artık Şimdi değil, gerçekten Geleceksin. Yani, Geçmiş, Şimdi ve Gelecek Birde Ebedi Var Olan Üçlü Birliktir – Mutlak “İD”in Mahamayasıdır.

BÖLÜM II

ARKAİK SEMBOLİZM

DÜNYA DİNLERİ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~ ~~~~~~~~~~~

468]

"Öğreti'nin anlatıları onun Örtüsünü oluşturur. Cahiller, onun yalnız dış giyimine, yani sadece Doktrin rivayetlerine bakarlar; fazlasını bilmiyorlar. Bilenler ise tam tersine sadece örtüsünü değil, altında saklı olanı da görürler. Zohar, (III, 152; Frank, 119).

“Dinin sırları herkese açıklanamaz….. Söylenen Hikmetleri sır perdesi altında saklamak lâzımdır.” Stromata, (12; İskenderiyeli Clement).

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~ ~~~~~~~~~~~

469]

BÖLÜM I

TÜM KUTSAL YAZLAR TARAFINDAN ONAYLANMIŞ EZOTERİK DOGMA

Modern bilimin bakış açısından saçma görünmesi gereken öğretilerin ve doktrinlerin çoğunun olağandışı doğası göz önüne alındığında, birkaç ek açıklama gereklidir. İkinci cildin Kıtalarında yer alan teorilerde ustalaşmak, Kozmogoni ile ilgili birinci ciltte yer alan teorilerden bile daha zordur. Bu nedenle, bu ikinci bölümde ilahiyatla ilgili sorular sorulmalı, üçüncü bölümde ise aynısını bilime çevireceğiz, çünkü doktrinlerimiz materyalizm ve teolojide artık kabul edilen fikirlerden o kadar büyük farklılıklar gösteriyor ki, okültistler her zaman onları püskürtmeye hazır olmalı. saldırılar, bunlar gibi , ve diğerleri.

Çeşitli eski Kutsal Yazılardan alınan çok sayıda alıntının kanıtladığı gibi, bu öğretilerin dünyanın kendisi kadar eski olduğunu okuyucuya sık sık hatırlatmak gereksiz olmayacaktır; ve bu çalışmanın, bazı Asya Ezoterik Bilgi Merkezlerinde öğretildiği şekliyle arkaik doğuşu ve tarihi modern dile ve bilgili ve eğitimli okuyucunun aşina olduğu terminoloji ve ifadelerle aktarma girişimi olduğu. Tamamen veya kısmen kendi değerlerine göre kabul edilmeli veya reddedilmelidir; ancak karşılık gelen dogmalar ve modern teoriler ve sonuçlarla dikkatli bir karşılaştırma yapmadan önce değil.

Çağımızın tüm entellektüel inceliklerine rağmen her Batılı ulusta, hatta teker teker bile bulunabileceğinden ciddi olarak şüphe etmek gerekir . Arkaik Felsefenin ruhunu tam olarak anlama yeteneğine sahip acemi bir bilim adamına veya filozofa ? Ve Doğu Ezoterizminin Alfa ve Omega'sının, Rig Veda'da ve diğer kutsal metinlerde çok sık kullanılan Sat ve Asat terimlerinin gerçek anlamında mükemmel bir şekilde ustalaşmadan, onlardan bu beklenemez . Aryan Bilgeliğinin bu anahtarı olmaksızın, Rishiler ve Arhatların kozmogonisi, sıradan Oryantalist için ölü bir mektup olarak kalma tehlikesiyle karşı karşıyadır. Asat, "henüz var olmayan" anlamına gelmediği gibi, Sat'ın basit bir olumsuzluğu da değildir; çünkü Sat kendi içinde ne "Varlık" ne de "Varlık"tır. Sat değişmez, her zaman var olan, değişmeyen ve ebedi Kök'tür ve her şeyin kendisinden ve sayesinde ilerlediği Kök'tür. Ancak bu, gelişme sürecini veya şimdi evrim denen şeyi yönlendiren tohumdaki potansiyel güçten çok daha fazlasıdır. Asla tezahür etmese de ebediyen oluş halindedir [1029]. Sat, Asat'tan doğar ve Asat, Sat'tan doğar - gerçekten, bir daire içinde kesintisiz hareket; ama yine de, karesi yalnızca Paranirvana'nın eşiğindeki en yüksek İnisiyasyonda anlaşılan bir çemberdir.

, Rig-Veda üzerine ciddi bir eleştiri olması amaçlanan bir meditasyon yazdı ; alışılmadık ve göründüğü gibi, bu arkaik esere orijinal bakış açısı. Ancak, öyle oldu ki, bu bilim adamı eleştirisinde, kendisi tam anlamını bilmeden gerçeği ortaya çıkardı. "Ne Rig Veda'nın dilinde ne de düşüncesinde " " birçok insanın onda görme eğiliminde olduğu ilkel doğal sadelik kalitesini" bulamayacağı önermesiyle başladı. Barthes bunu yazarken aklında Max Müller vardı. Oxford Üniversitesi'ndeki seçkin profesör, Rig-Veda ilahilerini her yerde , masum pastoral bir halkın dini duygularının yalnızca ifadeleri olarak nitelendirdi. Bu bilgili Sanskrit bilim adamına göre, "Vedik ilahilerde temsiller ve mitler en basit ve en doğrudan biçimleriyle ifade edilir." Ancak Bart farklı bir görüştedir.

Rig Veda'nın anlamı ve içsel değeri hakkındaki görüşleri o kadar farklı ve o kadar bireyseldir ki, bu görüşler hangi yöne eğilirlerse yönelsinler önyargılarla dolu olurlar. Prof. Max Müller'in belirttiği gibi:

, Veda'nın büyüyen mitlerini Homeros'un şiirinin dayandığı tamamen gelişmiş ve yozlaşmış mitlerle karşılaştırırken olduğu kadar hiçbir yerde daha net hissedilmez. Veda , Aryan ırklarının gerçek teogonisidir , Hesiod'un teogonisi ise orijinal görüntünün yalnızca çarpıtılmış bir karikatürüdür.

471] Bu ifade çok kategoriktir ve genel uygulaması açısından belki de oldukça haksızdır. Ama neden açıklamaya çalışmıyorsun? Oryantalistler bunu yapamazlar, çünkü Gizli Öğreti'nin kronolojisini reddederler ve Rig Veda'nın ilahileri ile Hesiodos'un teogonisi arasında onbinlerce yıl geçtiğini kabul edemezler . Bu nedenle, Yunan mitlerinin artık İnisiyelerin, Tanrı Hierophant'ların müritlerinin, ilahi antik "Kurban Taşıyanların" orijinal, sembolik dili olmadığını ve mesafe nedeniyle şekli bozulan ve dağınık olanın farkına varamazlar. insanın cahil hayal gücünün aşırı büyümesi , şimdi akıntı dalgalarındaki yıldızların sakatlanmış görüntüleri gibi duruyorlar. Ama Hesiodos'un kozmogonisini ve teogonisini orijinal imgelerin karikatürleri olarak kabul edersek, Yahudi Tekvin'indeki, Tekvin Kitabındaki mitlerle ilgili olarak, ilgili Kişilerin gözünde ne kadar doğru olacaktır . teogoniden daha fazla ilahi bir vahiy ya da Tanrı'nın sözü değil.Gladstone için Hesiod.

Bart'ın dediği gibi:

[Rig-Veda] içerdiği şiir , aksine, bana alışılmadık şekilde rafine bir karaktere sahip ve ustaca rafine edilmiş, imalar ve atlamalarla dolu, mistisizme ve teosofik sezgiye [?] iddia ediyor; ve içinde kullanılan ifadeler, büyük bir topluluğun şiirsel dilinden çok, bazı küçük inisiye grupları arasında kullanılan ifadelere daha çok benziyor [1030].

Kendisi böyle bir gruba ait değilse, eleştirmene "inisiyeler" arasında kullanılan ifadeler hakkında ne bilebileceğini sormakta tereddüt etmeyeceğiz; ancak ikinci durumda, böyle bir dili pek kullanmazdı. Ancak yukarıdakiler, Rig Veda'nın dışsal karakteriyle ilgili olarak bile bilim adamları arasında dikkate değer bir farklılığı ortaya koyuyor . O halde, modern Sanskrit bilginlerimiz onun içsel veya ezoterik anlamı hakkında, Barth'ın bu Kutsal Yazıların İnisiyeciler tarafından yazıldığına dair doğru ifadesinden başka ne bilebilir ?

Elinizdeki çalışma tamamen bu gerçeği kanıtlama girişimidir. Modern materyalizmin bu gerçeği kabul etme konusundaki tüm isteksizliğine rağmen, eski Adeptler bilimin büyük sorunlarını çözdüler. Yaşamın ve Ölümün sırları, antik çağın büyük beyinleri tarafından araştırıldı ve eğer onları gizli ve sessiz tuttularsa, bunun tek nedeni, bu sorunların o zamanlar insanların büyük çoğunluğu için anlaşılmaz kalması gereken Gizli Gizemlerin bir parçasını oluşturmasıydı. şimdi olduğu gibi Eğer bu tür doktrinler, felsefedeki karşıtlarımız tarafından hâlâ kuruntu olarak görülüyorsa, ister Herbert Spencer gibi ciddi idealistler, ister boş hayalperestler, sözde idealistler olsun, modern Psikologların vardığı sonuçların sağlam kanıtlarla öğrenilmesi Teosofistler için bir teselli olabilir [472 ] - çok daha kimerik. Gerçekten de, Doğadaki gerçeklerin sağlam temelleri üzerine kurulmak yerine, materyalist hayal gücünün sağlıksız, başıboş, beyinlerini açığa çıkaran gezgin ışıklarıdır - ve daha fazlası değil. Onlar inkar ederken biz tasdik ediyoruz; ve ifademiz antik çağın neredeyse tüm Bilgeleri tarafından onaylandı. Okültizme ve birçok görünmez Güce inanmak için iyi nedenlerimiz olduğundan, "Certus sum, scio quod credidi" deriz ; bizi eleştirenlerin şu yanıtı veriyor : " Credat Judaeus Apella." Hiçbiri diğerini ikna etmedi ama böyle bir sonuç bizim küçük gezegenimizi bile etkilemez. E pur se moove!

Ayrıca tebliğe gerek yok. Bilge Cicero'nun gözlemlediği gibi:

"Zaman, insanın spekülasyonlarını yok eder, ama Doğa'nın yargısını doğrular."

Öyleyse zamanımızı bekleyelim. Bu arada, ister doğru ister yanlış olsunlar, Tanrılarının yok oluşuna sessiz bir tanık olarak kalmak insan doğasında yoktur. Ve teoloji ve materyalizm antik çağın eski Tanrılarını yok etmek için birleştiğinden ve her antik felsefi kavramı çarpıtmaya çalıştığından, Kadim Bilgelik aşıklarının konumlarını bu iki rakibin cephaneliğinin en iyi ihtimalle şunlardan oluştuğunu kanıtlayarak savunmaları adildir. , çok eski malzemelerden dövülmüş yeni silahlar.

473]

BÖLÜM II

ADAM-ADAMİ

Nabathean Agriculture adlı eserinde kullandığı ve Renan'ın alay konusu olduğu Adam-Adami gibi adlar, acemiler için çok az şey ifade ediyor. Bununla birlikte, okültist için bu terim çok şey ifade ediyor, çünkü yukarıdaki gibi çok eski bir eserde geçiyor. Böylece, örneğin, Adami'nin, kelimenin kökünün gösterdiği gibi, Aryanlardan kaynaklanan çok yönlü bir sembol olduğunu ve Samilerin ve Turanlıların onu ve diğer birçok şeyi onlardan ödünç aldıklarını kanıtlar.

Adam-Adami, konuşmanın kendisi kadar eski, jenerik, bileşik bir addır. Gizli Öğreti, Ad-i'nin Aryanlar tarafından konuşan ilk insan ırkına verilen isim olduğunu öğretir . bu daire Bu nedenle, Yahudiler tarafından Dünya'nın ve Tanrı Adonis'in ilk ruhani ve ruhani oğulları olan Yehova ve Melekleri için kullanılan Adonim ve Adonai (Adon kelimesinin eski, çoğul hali) terimleri, Tanrı Adonis'in birçok dönüşümünde kişileştirildi. "Birinci Efendi". Adam, Sanskritçe Adi-Nath'tır, aynı zamanda İlk Lord anlamına gelir, tıpkı Ad-Ishwara veya bir sıfat veya isimden önceki herhangi bir Ad (Birinci) öneki gibi. Bunun nedeni, bu tür gerçekler ortak mülkiyetti. Bu , İncil'deki ifadeye göre "tek ağız ve tek kelime çağı" veya konuşma olarak adlandırılan zamandan önceki ilk insanlık tarafından alınan bir vahiydi ; bilgi daha sonra, insanın kişisel sezgisi sayesinde genişledi ve daha sonra bile uygun sembolizm altında küfürden gizlendi. Kabala'nın yazarı , İbn Gebirol'ün felsefi yazılarına dayanarak, İsrailoğullarının Ah'yeh - "Ben'im" ve YHVH yerine Ad-onai (A Do Na Y ), "Rab" kelimesini kullandıklarını kanıtlıyor. ve Adonai'nin İncil'de "Rab" olarak anıldığını ekler.

"Doğadaki aşağı adlandırma veya Tanrı, daha genel bir terim olan Elohim , Tanrı olarak tercüme edilmiştir" [1031].

474] Oryantalist Chwolson tarafından 1860'ta ya da dolaylarında çok ilginç bir eser tercüme edildi ve masum " Nabathean Tarımı" başlığı altında şüphe duyan ve uçarı bir Avrupa'ya sunuldu. Tercümana göre, bu arkaik çalışma, reddedilemez derecede güvenilir belgeler temelinde, Adem öncesi halkların sırlarına tam bir inisiyasyondur . Bu çalışma, yalnızca Keldaniler arasında değil, aynı zamanda tarih öncesi çağların Asurluları ve Kenanlılar arasında da paha biçilemez bir envanter, doktrinlerin, sanatların ve bilimlerin eksiksiz bir açıklamasıdır [1032]. Bazı eleştirmenler, bu Nebatiler'in sadece Sabiiler veya Keldani yıldızlara tapanlar olduğunu düşündüler. Bu eser, daha önce Keldani dilinden çevrilmiş olduğu Arapça'dan bir çeviridir.

Arap tarihçisi Mesudi, bu Nebatilerden bahseder ve kökenlerini şöyle anlatır:

“Tufandan [?] sonra halklar farklı ülkelere yerleştiler. Bunlar arasında Babil şehrini kuran ve Ham'ın soyundan gelen Nebatiler de Nuh'un torunu Ham oğlu Cush oğlu Nimrod'un önderliğinde bu bölgeye yerleşmişlerdir. . Bu, Nemrut'un Babil'in kontrolünü ele geçirdiği sırada Biurasp adlı Dzahhak'a gönderilen bir olay oldu [1033].

Tercüman Chwolson, bu tarihçinin ifadelerinin Musa'nın Tekvin Kitabı'ndaki ifadeleriyle oldukça tutarlı olduğunu tespit eder ; ancak daha az saygılı eleştirmenler, tam da bu nedenle geçerliliklerinden şüphe edilmesi gerektiğini düşünebilirler. Bununla birlikte, mevcut soruyla alakasız olan bu noktayı tartışmak faydasızdır. Bu eski ve uzun süredir gömülü olan sorun ve herhangi bir mantıksal temele dayalı olarak, milyonlarca insanın, çeşitli ırkların, birçok uygar ulusun ve kabilelerin üç birleşik çiftten -Nuh'un oğulları ve eşlerinden- olağanüstü kökenini açıklamanın zorluğu. Tufan'dan bu yana geçen 346 yıl, [1034]adı ister Musa ister Ezra olsun , Tekvin'in yazarının Karmasına atfedilebilir . İncelenmekte olan bu eserde ilginçtir ki, içeriği, içinde açıklanan doktrinler, eğer ezoterik olarak okunursa, neredeyse tamamının Gizli Öğretilerle aynı olacağı ortaya çıkacaktır.

Quatremer, bu kitabın, "sonsuz derecede daha eski" Hamitlerin bazı incelemelerinden II. sözlü akıl yürütmeden ve bu dersler için daha da eski materyaller kullanan Ku-tami adlı zengin Babil toprak sahibinin öğretilerinden, 475] . İlk Arapça çeviri, Chwolson tarafından MÖ 13. yüzyıla tarihlenmektedir. Bu Zuhurun ilk sayfasında, yazar ya da katip Ku-tami, "bu eserde ortaya konan doktrinler aslen Satürn tarafından aktarılmıştır ... Onları idolüne bildiren ay ”ve idol onları ona tapan yazara - bu eseri yazan Usta - Ku-tami'ye açtı.

Tanrı tarafından fanilerin yararına ve aydınlanması için verilen ayrıntılar, Adami'nin ("kızıl dünya") Dünya üzerinde ortaya çıkışından önce gelen, hesaplanamayacak uzunluktaki dönemleri ve bir dizi sayısız krallık ve hanedanı göstermektedir. Tahmin edilebileceği gibi bu dönemler, İncil'deki eski mektup kronolojisinin savunucuları arasında neredeyse öfkeli bir öfke uyandırdı. Çevirmene karşı ilk silaha sarılan De Rougemont oldu. İsimsiz yazarlar için Musa'yı [1035]feda ettiği için onu azarlıyor . Berosus'un, büyük kronolojik hatalarına rağmen, Alorus-Adam, Xisufra-Nuh ve Bel-Nimrod'dan vb. söz ettiği için en azından ilk insanlar söz konusu olduğunda peygamberle tamamen aynı fikirde olduğunu söylüyor. Bu nedenle, bu çalışmanın uydurma olması ve çağdaşına - Ezra'nın dördüncü Kitabı, Hanok Kitabı, Sibyl'in Kahinleri ve Hermes Kitabı - atfedilmesi gerektiğini ekliyor, üstelik hepsi de M.Ö. ikinci ve üçüncü yüzyıllar M.Ö. Ewald, Chwolson'a daha da güçlü bir şekilde saldırdı ve sonunda Renan, Revue Germanique'de ondan [1036]Nabathean Tarım'ının neden çağımızın üçüncü veya dördüncü yüzyılındaki bazı Yahudilerin sahte işi olamayacağına dair nedenler ortaya koymasını istedi. Mesih'in Hayatı'nın yazarı olan romancı, astroloji ve büyücülük üzerine bu ciltte bir kez şöyle diyor :

"Ku-tami tarafından alıntılanan şahsiyetlerde, Adem-Adam, Anuk-Nuh ve İbrahim-İbrahim gibi İncil efsanelerinin tüm atalarını tanıyoruz."

Ancak sebep bu değildir, çünkü Adem ve diğer isimler toplu isimlerdir. Bu arada, tüm bunları göz önünde bulundurarak, R. Chr. 13. yüzyıl yerine, bir belge olarak gerçek kabul edilecek kadar eskidir ve bu nedenle en zorlu arkeologları ve eleştirmenleri tatmin edebilir. Çünkü, tartışmaya izin verecek olursak, bu edebi kalıntının "çağımızın üçüncü yüzyılındaki bir Yahudi" tarafından derlendiği - o zaman ne olacak? Doktrinlerinin olasılık derecesini bir an için bir kenara bırakarak, [476] bu eserin neden daha az inanç ve ilgiyi hak ettiğini ve daha eski fikirleri yansıttığı için diğer dini eserlerden daha az öğretici olduğunu sorabiliriz, ki bunlar da - " eski metinlerin derlemeleri" veya sözlü gelenek - aynı dönemden mi yoksa daha sonra mı? Bu durumda, Minerva gibi doğrudan bir Arap peygamberin beyninden çıktığını bilmemize rağmen, üç asır sonra ortaya çıkan "Kuran"ı bir kenara atmalı ve apokrif olarak adlandırmalıyız; ve bugünkü haliyle yine daha eski materyallerden derlenmiş olan ve çağımızın dokuzuncu yüzyılından önceye yerleştirilemeyecek olan Talmud'dan alabileceğimiz tüm bilgileri göz ardı etmemiz gerekir .

Chaldean Adept'in bu ilginç "İncil"ini ve ona yönelik çeşitli eleştirileri (Chwolson tarafından çevrilmiştir) not ediyoruz, çünkü mevcut çalışmanın büyük bir bölümünde önemli bir etkiye sahiptir. Jules Lemaître tarafından çok dokunaklı bir şekilde "Le Paganini du neant" olarak adlandırılan ilkeli ikonoklast Renan tarafından ortaya atılan tartışma dışında, bu esere yöneltilen en kötü suçlama, apokrifanın bir Vahiy olarak aktarıldığını iddia etmesi gibi görünüyor. Usta, onu "Satürn" den alan "Ay idolü aracılığıyla". Bu nedenle "her yönüyle bir peri masalı gibi" görülmesi oldukça doğaldır. Bunun tek bir cevabı var. Bu, İncil'den daha fazla bir peri masalı değildir ve bunlardan biri çökerse, diğeri onu takip etmelidir. "Ay idolü" aracılığıyla kehanet yöntemi bile, Davut, Saul ve Yahudi Tabernacle'ın yüksek rahipleri altında, yani Teraphim aracılığıyla kullanılan yöntemle aynıdır.

Nabathean Tarım gerçekten de bir derlemedir ; bu eser uydurma değildir , ancak Gizli Öğreti hükümlerinin, Keldani ulusal sembollerinin ezoterik bir biçimi biçiminde, bu hükümleri "gizlemek" amacıyla, tıpkı Hermes ve Purana Kitapları'nın temsil ettiği gibi , bir tekrarıdır . Mısırlılar ve Hindular tarafından yapılan aynı girişimler. Bu çalışma antik çağda olduğu kadar Orta Çağ'da da biliniyordu. İbn Meymun ondan bahseder ve defalarca bu Chaldeo-Arapça El Yazmasına atıfta bulunarak Nebatilere iman kardeşlerine, "yıldızlara tapanlara" veya Sabilere ait bir takma ad verir, ancak çarpıtılmış "Nabatheans" kelimesinde mistik adını görmez. Nebo'ya adanmış kast, Tanrı Gizli Bilgelik, bu da Nebatilerin bir Okült Kardeşlik olduğunu [1037]açıkça kanıtlıyor . İranlı Cezidilere göre aslen Basra'dan Suriye'ye gelen Nebatiler, bu kardeşliğin yozlaşmış üyeleriydi; yine de dinleri, daha sonraki günlerde bile tamamen kabalistikti [1038]. Nebo, Merkür gezegeninin Tanrısıdır, Merkür ise Yahudilerin Kokab (בבב), "Yüce Lord, aday", Yunanlılar Nabo (Ναβώ) olarak adlandırdıkları Bilgelik Tanrısı veya Hermes veya Budha'dır. dolayısıyla Nebatilerin takma adı. İbn Meymun onların doktrinlerini "pagan saçmalıkları" olarak adlandırmasına ve Sabaeorum fetumlarının arkaik edebiyatını adlandırmasına rağmen , arkaik edebiyatın ilk sırasına Kutami İncili Agricultura'yı yerleştirir . Abarbanel onu ölçüsüz bir şekilde övüyor. Spencer [1039], bu kitaptan alıntılara atıfta bulunarak, bundan "en iyi doğu eseri" olarak bahsediyor ve Nabatlılar'ın Sabeliler, Keldaniler ve Mısırlılar, kısacası Musa'nın kanunlarının kendilerine karşı özellikle katı bir şekilde uygulandığı tüm halklar olarak anlaşılması gerektiğini ekliyor . .

Eski Bilgelik, Babil ve Mezopotamya Tanrısı Nebo, Hindu Budha ve Yunanlıların Merkür'ü olan Hermes ile özdeşti. Ebeveynlerin cinsiyeti söz konusu olduğunda, küçük bir değişiklik tek değişikliktir. Hindistan'da Budha'nın Soma'nın (Ay) oğlu ve Brihaspati'nin (Jüpiter) karısı olması gibi, Nebo da Zarpanitu'nun (Ay) ve Güneş Tanrısı olduktan sonra Jüpiter olan Merodach'ın oğluydu. Merkür gezegeni gibi, Nebo da yedi Gezegensel Tanrı arasında "görev yöneticisi" idi; ve Gizli Öğretilerin kişileştirilmesi olarak, bir kahin ve bir peygamber olan Nabin'di. Musa ayrıca Nebo'ya adanmış bir dağda ölürken ve kaybolurken tasvir edilir. Bu, onun bir İnisiye ve başka bir isim altında bu Tanrı'nın rahibi olduğunu kanıtlar; çünkü bu Bilgelik Tanrısı, büyük bir Yaratıcı Tanrı idi ve bu şekilde saygı görüyordu. Ona sadece Borsippa'da, muhteşem Tapınağında veya Gezegensel Kulesinde tapınılmadı, aynı zamanda Moavlılar, Kenanlılar, Asurlular ve tüm Filistin tarafından da saygı gördü. O zaman soru şu - neden İsrailliler arasında olmasın? "Gezegenlere adanmış Babil Tapınağı", Bilgeliğin Tanrı-peygamberi Nebo'ya adanmış bir kutsal alanın içinde "Kutsalların Kutsalı"na sahipti. Hibbert Lectares diyor ki:

“Eski Babillilerin insanlar ve tanrılar arasında bir aracıları vardı…. ve Nebo bir "haberci" veya "peygamber"di, çünkü babası Merodach'ın arzularını bildirdi [1040]. "

Budha gibi Nebo da Dördüncü ve Beşinci Irk'ın yaratıcısıdır. Çünkü o, yeni bir Adept ırkının ve Güneş-Ay Hanedanlığı için Budha'nın veya bu Çemberin gerçek ırklarından insanların temellerini attı. Her ikisi de [478] kendi yaratıklarının Âdemleridir. Adam-Adami, çift Adem'in kişileştirilmesidir : paradigmatik Adem-Kadmon-Yaratıcı ve ayrıca Suriyeli Kabalistlere göre yalnızca Nefeş'e, "yaşam nefesine" sahip olan, ancak Yaşayan'a sahip olmayan aşağı dünyevi Adem Sadece Düşüşünden sonra aldığı Ruh .

Bu nedenle, Renan ısrar ederse ve Keldani Kutsal Yazılarını - veya onlardan geriye kalanları - uydurma olarak görmeye devam ederse, o zaman bu tamamen önemsizdir ve ne gerçeği ne de gerçeği değiştirmez. Farklı görüşte olabilecek başka Oryantalistler de var; ve öyle olmasa bile, gerçekte çok az önemi vardır. Bu doktrinler Ezoterik Felsefenin öğretilerini içerir ve bu yeterlidir. Sembolizm hakkında hiçbir şey anlamayanlar için bu, sadece yıldızlara tapınma, hatta Ezoterik Gerçeği saklamak isteyenler için "pagan saçmalığı" gibi görünebilir. İbn Meymun, diğer halkların dinlerinde Ezoterizm'i hor gördüğünü ifade ederken, kendi dininde Ezoterizm ve Sembolizm'e izin verdi, Musa'nın sözlerinin gerçek anlamı hakkında gizem ve sessizlik vaaz etti, dolayısıyla onun kederi. Dolayısıyla, Keldani olan Ku-tami'nin Öğretileri, Beşinci Irk'ın en eski halklarının dinlerinin alegorik bir aktarımıdır.

O halde Renan neden "Adam-Adam" adını bu kadar akademik bir küçümsemeyle kullanıyor? Hristiyanlığın Kökenleri'nin yazarı, görünüşe göre pagan sembolizminin veya ezoterizmin kökeni hakkında hiçbir şey bilmiyor, aksi takdirde Adam-Adami adının Yahudiler tarafından bile yalnızca bir kişiye atıfta bulunulan bir tür evrensel sembol olduğunu bilirdi. ama dört özel insanlığa. Bunu kanıtlamak çok kolaydır.

Kabalistler, dört farklı Adem'in varlığını ya da birbirini izleyen dört Adem'in başkalaşımını, Diuknos'tan ya da Göksel Adam'ın İlahi Hayaletinden bir yayılımı, daha yüksek Ruh ya da Ruh olan Nesham'ın eterik bir birleşimini öğretir; Bu Adem'in elbette ne kaba bir insan bedeni ne de arzu bedeni vardı. Bu Adem , ikinci Adem'in Prototipidir (Tzure) . Hiç şüphesiz Beş Irkımızı temsil ettiklerine, Kabala'daki açıklamalarından herkes buna ikna olabilir . Birincisi, ilahi Tzelem'den (Resim) gelen Mükemmel, Kutsal Adem, "Kaybolan Gölge" (Cennetin Kralları); ikincisi, geleceğin dünyevi ve bölünmüş Adem'inin Protoplastik Androjen Adem'i olarak adlandırılır; üçüncü Adem, "topraktan" yaratılmış bir adamdır (ilki, Lekesiz Adem); dördüncüsü ise kendi ırkımızın sözde atası Fallen Adam. Yine de Isaac Meyer'in Kabala'sında bu Ademler hakkında verilen dikkate değer ölçüde açık açıklamaya dikkat edin [479] . Şüphesiz Edom Kralları yüzünden sadece dört Adem verir ve ekler:

“Dördüncü Adem…. deri, et , sinirler vb . Hayvansal üreme ve üreme gücüne sahiptir [1041].

Bu insan Kök Irkı.

İşte bu noktada modern Kabalistler - ellerinden geldiğince Kabalistik kayıtları çarpıtan uzun nesil Hıristiyan mistikler tarafından yanıltıldılar - yorumlarında okültistlerden ayrıldılar ve daha sonraki bir düşünceyi erken bir fikirle karıştırdılar. Orijinal Kabala oldukça metafizikti ve hayvan ya da dünyevi cinsiyete atıfta bulunmadı; sonraki Kabala, ilahi ideali ağır bir fallik unsur altında boğdu. Kabalistler şöyle der: “Tanrı insanı “karı koca” olarak yarattı. Kabala'nın yazarı şöyle diyor :

"Kabalistler arasında sürekli yaratım ve varoluş ihtiyacına Denge denir" [1042].

Makam'la (gizemli "Yer") [1043]ilişkilendirilen bu "Denge" olmadan , İlk Irk bile, gördüğümüz gibi, Beşinci Adem'in Oğulları olarak tanınmaz. En yüksek Göksel Adam, "Erkek-dişil" veya Androgyne olan Üst Adem'den toz Adem'e kadar, tüm bu kişileştirilmiş semboller seks ve üreme ile ilişkilendirilir. Doğulu okültistler arasında bu tam tersidir. Cinsel birleşimi, yalnızca bu dünyada İllüzyonun gücü altındaki bir kişinin birleşimiyle ilgili "Karma" olarak görüyorlar; bu, bir kişi "bilge" olduğu anda atılması gereken bir şey. Guru'nun (Usta) müritinde Bramacharya'nın saf yaşamına doğru bir eğilim bulması onlar için çok mutlu bir durum olarak görüldü. Onların ikili sembolleri onlar için yalnızca yaratıcı, kozmik güçlerin en yüksek kombinasyonlarının şiirsel bir temsiliydi. Ve bu ideal performans, kültlerin doğum yerleri olan Hindistan'ın ve diğer ülkelerin karanlık tapınaklarının darmadağın koridorlarında ne kadar kaba ve gülünç olursa olsun, her idolü altın bir ışın gibi aydınlatır .

Bu, bir sonraki Bölümde gösterilecektir.

[480] suretinde yaratıldığı " İlk İnsan, Ophitus Adamas'tan geldiği eklenebilir ; üçüncüsü, bu saniyeden itibaren - Androgyne. İkincisi, altıncı ve yedinci erkek-dişi Aeons-Amfain-Essumene ( 'Αμφαιίν 'Εσσουμέν ) ve Vananin-Lamertade ( Ούανανίν Λαμαρτάδε ) - Baba-Anne - [1044]çiftinde sembolize edilirken, dördüncü Adem veya Irk bir priapic ile temsil edilir. canavar. İkincisi - Hristiyanlık sonrası bir fantezi - Hristiyanlık öncesi Gnostik "İyi" veya " Herhangi bir şeyin varlığından önce yaratan O" sembolünün, Göksel Priapus'un bozulmuş bir kopyasıdır - gerçekten Venüs ve Bacchus tarafından bu Tanrı olduğunda ortaya çıkmıştır. Venüs ve Bacchus için Hindistan'a yaptığı yolculuktan dönen Aditi ve Ruh'un daha sonraki görüntüleridir. Daha sonraki Priapus, Gnostik Kurtarıcı Agathodaemon ve hatta Abracasas ile bir olmasına rağmen, artık soyut yaratıcı Güçler için bir glif değildir, ancak dört Adem'i veya dört Irk'ı sembolize eder; Beşinci, Gnostik Mücevherlerde beş dalla temsil edilir. yaşlı adamın üzerinde durduğu Hayat Ağacı'ndan. Kök-ırkların sayısı eski Yunan tapınaklarında yedi sesli harfle yazılmıştır, bunlardan beşi Adytum'daki İnisiyasyon Salonlarının duvarlarına çerçevelenmiştir; Bunun için Mısır glifi, beş parmağı ayrı ^{olan bir eldi}ve beşinci veya küçük parmak sadece yarı büyümüştü ve bu mektubun yerini beş "N" - hiyeroglif aldı. Romalılar tapınaklarında beş ünlü A E I O V kullandılar, Orta Çağ'da bu arkaik sembol Habsburg Evi tarafından bir slogan olarak benimsendi - Sic transit gloria!

481]

BÖLÜMÜ

"EN KUTSAL YER". ONU AŞAĞILAYIN

Sanctum Sanctorum , aynı zamanda Adytum olarak da adlandırılan, tapınağın batı tarafında, üç tarafı beyaz duvarlarla kapatılmış ve sadece bir açıklığı veya kapısı olan, bir perdeyle asılı gizli bir oda, tüm antik çağ halkları için ortak bir kavramdı. .

Şimdi, Yahudi olmayanların Ezoterizm'inde sunulduğu şekliyle bu sembolik yerin gizli anlamı ile daha sonraki Yahudilerin Ezoterizm'indeki açıklaması arasında büyük bir fark kurulmuştur, ancak sembolizmi başlangıçta tüm eski ırklar ve halklar arasında aynıydı. Putperestler, Adytum'a , içinde tapınağın adandığı Güneş Tanrısı'nın bulunduğu bir lahit veya mezar (taphos) yerleştirdiler ve panteist olarak ona en büyük saygıyı gösterdiler . Onu Ezoterik anlamında, dirilişin, kozmik, güneşsel veya günlük ve insani bir sembol olarak değerlendirdiler. Periyodik ve kesin (zaman içinde) Manvantaras'ın geniş bir alanını veya Kozmos, Dünya ve İnsan'ın yeni varoluşlara yeni uyanışlarını kapsıyordu. Güneş, Cennetteki bu tür Döngülerin en şiirsel ve aynı zamanda en görkemli sembolüyken, insan - enkarnasyonlarında - Dünya'daydı. Gerçekçilikleri ölü lafzına bağlı kalmak gerekirse, Musa'nın günlerinde de şimdi olduğu kadar pratik ve kaba olan Yahudiler, [1045]Yahudi olmayan komşularının Tanrılarından uzaklaşmaları sırasında, Kutsallıklarını dıştan ortaya koyarak ulusal ve dinsel siyaseti tamamladılar. Ezoterik olarak onda yalnızca evrensel bir fallik sembol gördüklerinde, Kutsalların tektanrıcılığının en ciddi amblemi olarak. Ve Kabalistler yalnızca Eyn Soph'u ve Gizemlerin "Tanrılarını" bilirken, Adytum'larındaki Levililerin ne bir mezarı ne de Tanrısı vardı, sadece Ahit'in "Kutsal" Sandığı - "Kutsalların Kutsalı" vardı.

482] Bu kabın ezoterik anlamı açıkça açıklandığında, inisiye olmayanlar, Davut'un neden Ahit Sandığı önünde "çıplak" dans ettiğini ve Rabbinin adına günahkâr görünmek için bu kadar çok çabaladığını ve küçük düşürüldüğünü daha iyi anlayabilecektir. kendi gözleri [1046].

Sandık, Gizemlerin tekne şeklindeki Argha'sıdır. Yunanca Sözlüğünde onun hakkında çok güzel şeyler yazan ve İbranice Sözlüğünde ondan tek kelime bile bahsetmeyen Parkurst, bunu şöyle açıklıyor:

Bu uygulamadaki Arché ( 'Αρχή ), İbranice Razit veya Bilgeliğe karşılık gelir. ..... dişi üretken gücün amblemi anlamına gelen bir kelime , " Tüm Doğanın tohumunun, tezahür eden her döngüyü takip eden zaman aralığı boyunca büyük uçuruma taşındığı veya emdirildiği varsayılan Arg veya Arca ."

Kesinlikle doğru; ve Yahudilerin Ahit Sandığı da tamamen aynı anlama sahipti; bir ilaveyle, paganların Sanctum Sanctorum'unda gördüğümüz güzel ve iffetli lahit (doğanın rahminin ve dirilişin simgesi) yerine, geminin inşasına daha da gerçekçi bir karakter kazandırdılar. Ahit Sandığı'nın kapağında karşılıklı yerleştirilmiş iki Kerubim, nasıl. kanatları mükemmel bir Yoni oluşturacak şekilde uzatılmıştır (şu anda Hindistan'da görülebileceği gibi). Ek olarak, bu üretici sembolün anlamı, Yehova'nın adının dört mistik harfiyle daha vurgulandı: IHVH ( הוהי), Jod (י), membrum virile anlamına gelir; Né (ה), rahim; Vau (ו) kanca veya bükme veya çivi ve yine "delik" anlamına gelen Hé (ה); bütünü mükemmel bir çift cinsiyetli amblem veya sembol veya I (e) H (o) V (a) H, erkek ve dişi sembolü oluşturdu.

Rab'bin Mabedine adanmış” konumlarının ve unvanlarının gerçek anlamı anlaşıldığında , bu “evliler”in “Kutsalların Kutsalı”, belki de “kutsalların kutsalı” olan bir görünüm alacaktır. yüce olmaktan çok uzaktır.

Jacchus - aynı Iao veya Yehova; ve Baal ya da Adon, Bacchus gibi fallik bir Tanrıydı.

"Rab'bin tepesine (yüksek yerine) kim çıkacak?" dürüst Kral Davut'a veya "Kaduşa'sının (ושדק) yerini kim alacak" diye sorar [1047]. Kadeş bir anlamda "aydınlatmak", "kutsallaştırmak" ve hatta "kutsamak" veya "ayırmak" anlamına gelebilir; ama aynı zamanda şehvetli ritüellerin - Venüs'e tapınmanın - gerçekleştirilmesine de işaret eder, Kadeş kelimesinin gerçek yorumu Tesniye, XXIII, 17'de açıkça belirtilir; Hoşea Peygamberin Kitabı , IV, 14 ve Yaratılış Kitabı , XXXVIII, 15-22'de. İncil'deki Kadeshimler olan "azizler", görevleri açısından daha sonraki Hindu tapınaklarındaki bayadèrelerle aynıydı. Yahudi Kadeshim veya Galli 483] "kadınların koru için perdeler ördükleri" veya Venüs-Astarte heykeli için "Rab'bin evinde" yaşadılar [1048].

Davut'un Sandığın çevresinde yaptığı dans, Amazonlar tarafından Gizemler için reçete edildiği söylenen "dönme" idi. Şilo kızlarının dansı [1049]ve Baal peygamberlerinin zıplayışı böyleydi. Bunlar, Sabean kültünün basit karakteristik işaretleriydi, çünkü bu dans gezegenlerin Güneş etrafındaki hareketini tasvir ediyordu. Kuşkusuz, sarnıçların kullanıldığı bu dans bir Bacchic çılgınlığıydı, Michal'in sitemleri ve Kral'ın cevapları [1050]da çok anlamlıydı [1051].

Dünya nüfusu için gerekli olan tüm canlıların embriyolarının depolandığı Sandık, Doğa'daki karşıt güçlerin çarpışması sırasında yaşam deneyimini ve Ruh'un Madde üzerindeki üstünlüğünü tasvir ediyor. Batı Ritüelinin astroteozofik tüzüğünde Sandık, göbeğe karşılık gelir ve sol tarafta, sembollerinden biri Süleyman Tapınağı'ndaki sol sütun olan kadının (Ay) yanına yerleştirilir - Boaz Göbek kordonu (plasenta yoluyla) ırkın embriyolarının döllendiği yuvaya bağlanır. Sandık, Hinduların kutsal Argha'sıdır ve bu nedenle, Argha'nın İsis, Astarte ve Venüs kültünde Hierophantlar tarafından kurbanlık bir kase olarak kullanılan dikdörtgen bir kap olduğunu bildiğimizde, Nuh'un Gemisi ile olan bağlantısını anlamak kolaydır. -Doğanın veya Maddenin üretici güçlerinin tanrıçaları olan Afrodit- bu nedenle sembolik olarak tüm canlıların tohumlarını içeren Sandığı temsil eder [1052].

Zohar'ın hahamlar tarafından [1053]yorumlanmasını antik çağın gerçek Kabalistik bilimi olarak kabul eden kişi yanılıyor . Çünkü günümüzde, tıpkı Friedrich von Schelling'in günlerinde olduğu gibi, şimdi Avrupa ve Amerika'ya sunulan Kabala , aşağıdakilerden başka hiçbir şey içermez:

484]

tüm dini sistemlerin anahtarı olan [1054]orijinal sistemin güçlü bir şekilde çarpıtılmış kalıntıları .

Keldanilerin kadim sistemi ve Kabalası aynıydı. Zohar'ın sonraki yorumları, ilk yüzyıllardaki Sinagog'unkilere aittir - yani Tora (ya da Kanun), dogmatik ve uzlaşmazdır.

Keops Piramidi'ndeki "Kralın Yatağı" bu nedenle Mısırlıların "Kutsalların Kutsalı"dır. İnisiyasyonun Gizemleri günlerinde, Güneş Tanrısını temsil eden aday, Doğanın verimli rahmine giren hayat veren ışını kişileştirerek Lahit'e inmek zorunda kaldı. Ertesi sabah oradan çıkarak, Ölüm denilen vardiyadan sonra Hayat'ın dirilişini sembolize etti . Büyük Gizemler'de resimli "Ölüm"ü iki gün sürdü, ardından üçüncü sabah, en acımasız denemelerin son gecesinden sonra, Güneş'in doğuşuyla yükseldi. Aday, her sabah her şeye hayat vermek için “dirilen” tüm hayat veren ışık olan Güneş'i temsil ederken, Lahit dişinin bir simgesiydi. Mısır'da böyleydi; şekli ve görünümü her ülkede değişti, ancak bir kap, sembolik bir "gemi" veya tekne şeklindeki bir kap ve "mikropların veya yaşam tohumlarının sembolik bir deposu" olarak kaldı. Hindistan'da, "ikinci doğan" bir Brahman veya Dwi-ja olmak isteyen kişi "Altın İnek" ten geçmelidir. Yunanlılar arasında Argha, ayın genç bir orağı şeklindeydi ve Cennetin Kraliçesi - Diana veya Ay'ın bir simgesiydi. Güneş Baba iken, o her şeyin Büyük Anasıydı. Yahudiler, ilk başta, tıpkı Yehova'yı Eril Tanrı haline getirdikten sonra olduğu gibi, Astoret'ye tapındılar, bu da İşaya'ya şöyle dedirtti: " Yeni aylarınızdan ve ... tatillerinizden ruhum nefret ediyor" [1055]; yaptığı açıklama açıkça haksızdır. Astoreth ve Yeni Ay (Argha'nın orağı) şenlikleri, popüler bir kült olarak, iyi bilindiği gibi, Kabalistik olarak doğrudan bağlantılı olan ve Yehova'ya adanmış olan Ay'ın gizli anlamından daha kötü bir öneme sahip değildi; Bununla birlikte, tek farkla, Ay'ın bir yönü ve Venüs'ün yıldızı dişil, diğer yönü erkekti.

Güneş (Baba), Ay (Anne) ve Merkür-Thoth (Oğul), onları Osiris, Isis ve Thoth'ta (Hermes) kişileştiren Mısırlıların en eski Üçlüsü idi. Gnostik İncil Pistis Sophia'da, iki Triad'a ve en yüksek Tanrı'ya (Güneş) ayrılan yedi büyük Tanrı, güçleri 485] sırasıyla Mars, Merkür ve Venüs'te bulunan düşük Üçlü Güçlerdir (Τριδυν άμεις) ; ve En Yüksek Üçlü - Ay, Jüpiter ve Satürn'de yaşayan üç "Görünmez Tanrı" [1056].

Bu kanıt gerektirmez. Astoreth, bir anlamda, Doğanın kişisel olmayan sembolü, Yaşam Gemisiydi ve her şeyin tohumlarını uçsuz bucaksız Göksel Okyanus boyunca taşıyordu. Astoreth, kek ve kek kurbanlarının sunulduğu diğer tüm Göksel Kraliçeler gibi Venüs ile özdeşleştirilmediğinde, Keldanilerin " Nuah , Evrensel Ana" nın (Nuh, Nuh, dişil ilke olarak kabul edilen) bir yansıması oldu. Sandık kavramıyla bağlantılı olarak) ve kadınsı Triad - Ana, Belita ve Davkina; bir araya getirildiğinde, "Yüce Tanrıça, Aşağı Uçurum'un Hanımı, Tanrıların Anası, Dünyanın Kraliçesi ve Bereket Kraliçesi" olarak adlandırılır. Daha sonra Belita veya Tamtu [1057](Deniz), Uruk Şehri'nin (büyük Keldani başkenti) Annesi Havva oldu; şimdi o Latin Kilisesi'nin Bakire Meryem'i ve dünya üzerinde bazen değişiklik olsun diye hilal şeklinde bir ayın üzerinde dururken tasvir ediliyor. Nuh'un Gemisi, Hinduların Yoni'si ve Ahit'in Gemisi gibi Hayat Gemisi'nin tüm olağan sembollerini birleştiren gemi veya tekne şeklindeki hilal formu, Evrensel'in dişi sembolüdür. "Tanrıların Annesi" ve şimdi her kilisede bir gemi şeklinde Hıristiyan sembolü altında bulunur ( Cennetsel Gemi Navis [1058]Navis'ten, Yaşam Ruhu - erkeğin Tanrısı tarafından döllenir) başlangıç; veya Kenely'nin Apocalypse'inde uygun bir şekilde dediği gibi , Kutsal Ruh. Batı dini sembolizminde hilal eril, dolunay ise bu Evrensel Ruh'un dişil yönüydü. Muhammed peygamberin Kuran'ın birçok bölümünün başına koyduğu mistik kelime ALM , ondan Lekesiz Göksel Bakire [1059]ALM olarak bahseder . Ve en yüksek her zaman saçma noktasına kadar çarpıtıldığı için - Mısırlı dansçılar anlamına gelen Almech kelimesini bu ALM kökünden türetmeliyiz. İkincisi, Hindistan'daki bayadèreler ve (kızlar) Kadeshim ile aynı türden "bakireler", Yahudi tapınaklarındaki "azizler" - her iki cinsi de temsil eden Yehova'ya adanmış - ve İsrail Tapınaklarındaki kutsal işlevleri aynıydı. bayadères'in . _ _

Argianların lehçesinde 486] Ay anlamına geldiğini ve aynı zamanda Mısır'daki Ay'ın isimlerinden biri olduğunu beyan eder. Yablonsky diyor ki:

IΩ, Ioh, Ægyptiis Lunam, iletişim vaazlarında neque habent illi anlamına gelir, aliud nomen quo Lunam designent praeter IO.

Pisagor'a göre Kare'de bulunan mükemmel sayı olan Sütun ve Çember (10), [1060]daha sonra ağırlıklı olarak fallik bir sayı haline geldi - esas olarak kendisi için erkek ve dişi Yehova anlamına gelen Yahudiler arasında. Bir bilim adamı bunu şöyle açıklıyor:

“Ulemann'ın Rosetta taşında , Ay'ın adı olan mut kelimesini (ayrıca Zeyfar.ta'da) buluyorum . İbranice י ז ה kelimesi I O N olarak da kullanılabilir , çünkü o yerine vau ( ן ) harfi ve u yerine v veya w yerine kullanılmıştır. Ve bu, noktası (.) וֹ = o , זּ = u, ז = v olarak kullanılan Massora'dan öncedir. veya w. Şimdi, orijinal kaynakların incelemelerine dayanarak, Yehova'nın ilahi isminin büyük ayırt edici işlevinin, tıpkı doğumun kesin olarak hesaplanmasını belirlediği gibi, oluşumun nedeni olarak ayın etkisini gösterdiği sonucuna vardım . Ay yılı , günlerin doğal ölçümünde , açıkça göreceğiniz gibi ... Ve işte, bu kelimenin kendisi çok daha eski bir kaynaktan geliyor: yani Kıptilerden veya daha doğrusu Kıptiler zamanındaki eski Mısırlılardan [1061].

Mısırbilim bu verileri Amun, Mut ve oğulları Khonsu'dan oluşan Theban Triad hakkında çok az bilinenlerle karşılaştırırsa, bu daha da dikkate değerdir. Birleşen bu üçlü, ortak sembolleri olan Ay'a yerleştirildi; ayrıldığında, o zaman tam olarak Khonsu, Thoth ile karıştırılan ay Tanrısı oldu. ve Pta. Annesi Mut - bu isim, bu arada, sadece onun sembolü olan Ay değil, "Anne" anlamına gelir - "Göksel Kraliçe", "Bakire" vb. Hathor ve diğer Tanrıçalar Anneler. O, Amon'un karısı olmaktan çok, kendine özgü unvanı "Annesinin Kocası" olan Annesiydi. Bu Üçlü, Kahire'deki Bulak'ta, elinde üç farklı asa tutan ve başında bir ay diski olan bir mumya-tanrı heykelciği şeklinde temsil edilmiştir; saçın karakteristik saç modeli, onu Triad'da bebek tanrı veya "Güneş" olarak sunma niyetini gösterir. O, Thebes'teki Kaderlerin Tanrısıydı ve iki görünüm altında bulunur (1) Ay Tanrısı ve Thebes'in Efendisi Khonsu, "mutlak huzur içinde olan" Noferhotep ve (2) "Khonsu p . iri-sokhru" veya "Khonsu Kaderi Gerçekleştiriyor"; ilki 487] olaylar hazırladı ve onları yeni oluşan etkisi altında doğanlar için tasarladı , ikincisi onları eyleme geçirdi [1062].

Amon, teogonik dönüşümler sayesinde Horus, Horus-Amon olur ve Mut(x)-Isis, Saite dönemi heykelciğinde onu emzirerek temsil edilir [1063]. Buna karşılık Khonsu, bu biçim değiştirmiş Üçlü'de Thoth-Lunus, "kurtuluşa ulaşan kişi" olur. Alnı, ay diski ile taçlandırılmış bir ibis başı ve Yo-tef (10-tef) adı verilen bir taç ile süslenmiştir [1064].

Yave'de veya İncil'deki Yehova'da sergileniyor (bazıları aynı olduğunu düşünüyor) . Bu, "Ölçülerin Kaynağı "nı veya "İbrani-Mısır Gizemini" okuyan ve Ezoterik temellerin veya Büyük Piramit'in inşasında kullanılan sistemin ve mimarinin, onun şüphesiz açık ve matematiksel kanıtını anlayan herkes için açık olacaktır. Süleyman Mabedi'nin (efsane ya da gerçek olsun), Nuh'un Gemisi'nin ve Ahit Gemisi'nin ölçüleri aynıydı. Eski ve daha sonraki Babil sonrası Yahudilerin, özellikle de ilk Yahudilerin, teogonilerini ve dinlerini tüm paganların yaptığı gibi aynı temel üzerine inşa ettikleri tartışmasına dünyada bir son verecek bir şey varsa, o da kesinlikle bu bilimsel çalışmadır. hangisi tartışılıyor.

Isis Unveiled'da IAO hakkında söylenenleri okuyucuya da hatırlatmaktan zarar gelmez :

, IAHO kadar etimolojik çeşitlilik göstermez ve bu kadar farklı telaffuz edilebilecek başka bir isim yoktur. Daha sonraki hahamlar, ancak onu Masoretik noktalarla birleştirerek Yehova'yı "Adonai" - veya Rab olarak okutmayı başardılar. Biblus'lu Philo bunu Yunanca ΙΕΥΩ –IEVO harfleriyle yazar. Theodoret, Samiriyelilerin bunu labé (Yahva) ve Yahudilerin Yaho olarak telaffuz ettiğini söylüyor: bu, daha önce gösterdiğimiz gibi, I - Ah-O verirdi . Diodorus, "Yahudiler, Musa'nın Tanrı'ya IAO adını verdiğini anlatıyor " diyor. Bizzat Mukaddes Kitabın yetkisine dayanarak, Musa'nın, Jethro'su tarafından kayınpeder olarak kabul edilmeden önce, Iaho kelimesini hiç bilmediğini [1065]onaylıyoruz .”

Yukarıdakiler, çok bilgili bir Kabalistten gelen özel bir mektupta onaylanmıştır. İlk cildimizde, Oryantalistler tarafından çok mantıksız bir şekilde ve [1066]sık sık Brahma (Erkek) ile karıştırılan Brahma'nın (aseksüel) ekzoterik olarak bazen Aham'ın Ezoterik anlamıyla Kala-khansa, "Sonsuzlukta Kuğu" olarak adlandırıldığı söylenir . -sa, - Ben (im) O olarak tercüme edildiğinde, "So-ham", mistik bir anagram ve permütasyon olan Sah - "o" ve Aham - "Ben" ile eşdeğerdir. Aynı zamanda Sonsuz Çember içinde ve Sonsuz Çemberden oluşan "dört yüzlü" Brahma'yı, Chatur-mukham'ı (Mükemmel Küp) ifade eder ; ayrıca 1, 3, 5 ve = 14'ün kullanımı Dhyan Chohan'ların Ezoterik Hiyerarşisi olarak açıklanır. Konuyla ilgili olarak söz konusu muhabirin yorumları şu şekildedir:

“Yaklaşık 1, 3, 5 ve iki kez 7, yani tam olarak 13514, daireye göre alındığında 31415 (veya π değeri olarak) olarak okunabilen rakamlar, bana öyle geliyor ki hiçbir şey olamaz. burada şüpheye yer var; özellikle onları Sakra , "Çakra" veya Vişnu çemberi üzerindeki sembolik işaretlerle birlikte düşünürsek .[1067]

Açıklamanızı biraz geliştireyim: - Yumurtadan Bir, "Altı ve Beş [1068], 1065 sayısını, İlk Doğan'ın sayısını verir" diyorsunuz. Eğer öyleyse, 1065'te Yehova, Jve veya Jave veya Jüpiter'in yüceltilmiş ismine sahibiz ve içindeki ה'yı נ harfiyle veya n yerine h ile değiştirerek יונ veya Latince Jun veya Juno kelimesini alırız ( Juno), Çin bilmecesinin temeli, bu dağa inen Sni (Sina) ve Yehova'nın sayılarını ölçmek için kullanılan bir anahtar , sayıları (1065) yalnızca 113'e 355 oranımızın kullanımını gösteriyor, çünkü 1065 = 355 x 3, 113 x 3 = 339 çapında bir dairedir. Böylece, ilk doğan Brahma-Prajapati (veya herhangi bir Demiurge), Çakra'dan (veya Vishnu'dan) ödünç alınan çevrenin bir boyut olarak kullanıldığını gösterir ve yukarıda bahsedilen, İlahi Tezahür, Yaşam ve İlk Doğan şeklini alır.

Çok garip bir şey var: Royal Rest'e giden eşikte, Piazzi Smith tarafından yapılan çok dikkatli ölçümlere göre , Büyük Basamak ve Büyük Galeri'nin [1069]yüzeyinin boyutları , belirtilen Galeri'nin en tepesine kadar, eşit 339 дюймам_ a'yı merkez alın ve bu yarıçapa sahip bir daire çizin, bu dairenin çapı 339x2=678 olacaktır. Bu figürler , Nuh Tufanı sahnelerinde veya resimlerinde, "Güvercin ve karga"daki "ve kuzgun " ifadesindekilere ; yarıçap alınır

insan )x6=678 için ve dairenin çapı 1065x2 olduğu için (her biri 1065'e eşit olan) iki parçaya bölünmeyi gösterin, - öyleyse, burada bu yüksek derecede kozmik bir insanın göstergesine sahibiz veya King's Rest'in (Kutsalların Kutsalı) girişindeki adım - rahim nedir? Dolayısıyla bu geçidin yüksekliği öyledir ki, girmek için bir kişinin eğilmesi gerekir . Ancak ayakta duran bir kişinin boyu 113'tür, eğilirse = 56'5 veya 5'65 x 10 (הוהי) veya Yehova olur. Yani, onu [1070]489 ] Kutsallar Kutsalı'na girerken temsil ediyor. Ancak Yahudi ezoterizminde, Yehova'nın ana işlevi üreme vb . yedi), tam olarak canlılığın ve büyümenin doğum dönemlerine denk geldi - üretken eylemin nedeni olarak kabul edildi ve bu nedenle ona taptılar ve dualar getirdiler.

, Okültizmde bu gezegene atfedilen Ezoterik etki nedeniyle, Yehova'yı Güneş ve Ay gibi diğer tüm Yaratıcı ve Üretken Tanrılarla ve özellikle "Kral Soma", Hindu Deus Lunus, Ay ile daha da yakından ilişkilendirir. Bununla birlikte, Yahudi kutsal metinlerinde bunun hâlâ başka doğrulamaları var. İbn Meymun, "More Nevochim" (veya "Kafası karışmışların lideri" - gerçekten) adlı çalışmasında , Adem'den söz ederek ona iki yön gösterir: bir erkek ve bir kadından doğan diğer herkes gibi bir erkek olarak ve - bir peygamber olarak ay; bunun nedeni artık ortaya çıkıyor ve açıklanması gerekiyor.

Tanrı'nın suretinde ve suretinde yaratılmıştır, bu nedenle o, bir priyapik surettir . Kelimenin tam anlamıyla tercüme edilen İbranice Saqr' ve N'kabwa kelimeleri, İncil'de "erkek ve kadın" olarak [1071]tercüme edilmelerine rağmen, Lingam (Phallus) ve Yoni (Kteis) anlamına gelir . Orada söylendiği gibi: "Tanrı insanı kendi suretinde yarattı, onu Tanrı'nın suretinde yarattı: karı koca onları yarattı" - çift cinsiyetli Adam Kadmon. Ancak bu kabalistik ad, yaşayan bir kişinin, hatta insan veya ilahi bir Varlığın adı değil, her iki cinsiyetin veya üreme organlarının adıdır ve İbranice'de, özellikle İncil dili Saqr' ve N'de olağan bir dürüstlükle anılır. 'kabva [1072]'; bu ikisi, bu nedenle, "Rab Tanrı" nın genellikle seçtiği insanlara göründüğü görüntüdür . Bunun böyle olduğu , Kabala'nın yanı sıra neredeyse tüm Sembolistler ve Yahudi bilginler tarafından şüpheye yer bırakmayacak şekilde kanıtlanmıştır . Dolayısıyla Adem bir anlamda Yehova'dır. Bu, Bay Gregory'nin Notlar ve Gözlemler Üzerine Birkaç Kutsal Kitapta bahsedilen ve Hargrave Jennings tarafından [1073]Falizm adlı kitabında alıntılanan, Doğu'daki başka bir yaygın geleneği açıklar .

"Tanrı, Adem'e, ihanetinin tam zamanı dolana kadar ölü bedeninin dünya yüzeyinde kalmasını emretti ... En Yüce Rab'bin bir rahibi tarafından dünyanın kalbinde ..."

490] Çünkü

"Nuh her gün gemide "Adem'in Cesedinin" önünde dua etti [1074],"

veya Ark'taki fallusun önünde veya aynı Kutsallar Kutsalı'nda. İncil'deki isimlerin sürekli yer değiştirmesine alışkın olan Kabalist, sayısal ve sembolik olarak yorumlandığında bunun önemini anlayacaktır.

“Yehova ismini oluşturan iki kelime, neslin kaynağı olarak erkek-dişi ilkesinin orijinal fikrini içerir, çünkü י membrum virile idi ve Hovah , Havva anlamına geliyordu . Yani ... mükemmel, ölçümlerin başlangıcı olarak, aynı zamanda bir hermafrodit formunda doğumun başlangıcı şeklini alır : bu nedenle formun fallik kullanımı [1075].

Ayrıca aynı yazar sayısal ve geometrik olarak (a) Aretes, "toprak", Adem, "insan" ve X-adam(x)'in İncil'de tek bir biçimde karşı karşıya getirildiğini ve kişileştirildiğini ispatlamaktadır . Mısır ve İbranice Mars, nesil Tanrısı [1076]ve (b} Yehova veya Yah Nuh'tur , çünkü Yehova Nuh'tur ve İbranice'de הני veya kelimenin tam anlamıyla İngilizce İnç (inç) olacaktır .

Dolayısıyla, yukarıdakiler bu geleneklerin anahtarını verir. Nuh ilahi bir dönüşümdür, İnsanlığın sözde Kurtarıcısı, Gemisinde veya Argha'sında (Ay) tüm canlıların tohumlarını taşır, Yaradan'ın sureti olan ve kendi içinde olan "Adem'in Bedeni" önünde saygıyı yükseltir. yaratıcı. Bu nedenle Adem, Yod'un (י) işareti olan "Ayın Peygamberi", Argha veya "Kutsalların Kutsalı" olarak adlandırılır . Aynı zamanda Musa'nın yüzünün Ay'da olduğu, yani Ay'daki noktalar olduğu şeklindeki Yahudi halk inancının kökenine de işaret eder . Kanıtlandığı gibi, Musa ve Yehova kabalist olarak aynı permütasyonlardır. The Soarce of Measures'ın yazarı şöyle diyor:

"Musa ve yazıları söz konusu olduğunda, sessizce geçiştirilemeyecek kadar önemli olan şu gerçek var. Rab ona görevinde talimat verdiğinde, Tanrı tarafından benimsenen gücün adı - Az am that Az am idi, İbranice bu kelimeler şu şekildedir:

היהא-רשא-היהא;

çeşitli okumalar, הוהי. Musa השמ eşittir

345.

Geriye doğru okurken Yehova(x) 21+501+21=543 veya 345 isminin yeni şeklinin toplamlarını ekleyin; böylece Musa'nın bu kombinasyonda Yehova'nın biçimlerinden biri olduğu ortaya çıkıyor. 21 2 = 105 veya tam tersi 501, bu nedenle "Az am that Az am" daki asher veya that, 21 veya 7 x 3 kullanımına işaret eder. 501 ²= 251+, piramitlerde kullanılan çok önemli bir sayıdır, vb. vb." [1077].

491] Kabala çalışmamış olanların daha net bir şekilde anlaşılması için , bunu şu şekilde ifade ediyoruz: "Ben, Ben'im" İbranice'de şöyle olacaktır:

Âhiyek	Asher							Âhiyek
		ה	י	ה	א	ר	ש		א	ה	י	ה	א
		5	10	5	1	200	300		1	5	10	5	1

Bu tek tek kelimelerin numaralarını toplayın ve şunları elde edin:

היהא רשא היהא

21 501 21

Yaratmak için Ateşte Zirveye inme sürecine atıfta bulunur ve yalnızca bir test ve dağların sayılarının kullanılması olarak açıklanır: çünkü bir yanda 10+5+6=21'e kadar 10+5+6=21 var. 501'in ortasında ve diğer tarafta 6+5+10=21 [1078].

Kabalistik bir kavram olan ve hahamlar tarafından kabul edilen "Kutsalların Kutsalı" böylece uluslararası bir sembol ve ortak mülkiyet olarak ortaya çıkar. Yahudiler arasında da ortaya çıkmadı, ancak sembol, yarı inisiye olmuş Levililer tarafından çok gerçekçi bir şekilde uygulanmasıyla, onlarla birlikte bugüne kadar diğer uluslarda nadiren sahip olduğu bir anlam kazandı, bu anlam, orijinal olarak gerçek Kabalistler arasında asla kabul edilmedi. Modern Hinduların Lingam ve Yoni'si, ortalama bilinç düzeyi, elbette, hahamların "Kutsalların Kutsalı"ndan daha yüksek değil - ama daha da kötü değil; ve bu, Asya dini felsefelerinin Hıristiyan aleyhtarlarına karşı şimdiden bir kazançtır. Çünkü bu tür dini mitlerde, inanç ve felsefenin gizli sembolizminde, onların göreli değerini belirlemesi gereken, açıklanan dogmaların ruhudur. Ve sadece küçük bir milletin ihtiyaçları ve iyiliği için geçerli olan bu sözde “Hikmet”in, şu ya da bu şekilde düşünüldüğünde, onlar arasında milli ahlaka benzer bir şey doğurmadığını kim söyleyebilir? Musa'nın zamanından önce, onunla ve ondan sonra seçilmiş, ancak "güçlü" insanların yaşam tarzını gösteren yüzlerdeki peygamberler. Bir zamanlar Bilgelik Dinine sahip oldukları ve onun evrensel dilini ve sembollerini kullandıkları, "Kutsalların Kutsalı" söz konusu olduğunda Hindistan'da bugüne kadar var olan aynı Ezoterizm tarafından kanıtlanmaktadır. Bu, yukarıda belirtildiği gibi, Yahudi Ezoterizminde insanı Yehova ile özdeşleştiren Piramit Galerisinin gerektirdiği aynı bükülmüş pozisyonda "Altın" İnek'ten geçmek anlamına geliyordu ve hala da geliyor . Bütün fark, yorumun ruhundaki farklılıkta yatmaktadır. Hindular arasında olduğu kadar eski Mısırlılar arasında da bu ruh oldukça metafizik ve psikolojikti; 492'de ] Yahudiler için gerçekçi ve fizyolojikti . İnsan ırkının ilk cinsel ayrımına işaret ediyordu - "Ölçülerin Kaynağı"nda gösterildiği gibi, Havva'nın Kayin-Yehova'yı doğurması; dünyevi fizyolojik birliğin ve anlayışın tamamlanmasına - Kabil'in Habil'in kanını dökme alegorisinde gösterildiği gibi, çünkü Habel (Abel) dişil ilkedir; üremeye de, başladığı belirtilen bir süreç Üçüncü Irk veya Adem'in üçüncü oğlu Set ile; Şit'in oğlu Enoch'tan başlayarak insanlık kendisini Yehova veya Jah-hovah, Jod erkek ve Havah veya Havva, yani erkek ve dişi varlıklar olarak [1079]adlandırmaya başladı . Bu nedenle, fark dini ve ahlaki duyguda yatmaktadır, ancak her iki sembol de aynıdır. Kuşkusuz, tamamen inisiye olmuş Yahudi Tanaimler arasında, sembolün içsel anlamı, soyutlanması bakımından eski Ari Dvijalar arasında olduğu kadar kutsaldı. "Sandıktaki Tanrı" kültü, yalnızca Davut'un zamanının başlangıcına atıfta bulunur; İsrailoğulları binlerce yıldır fallik Yehova hakkında bilgisizdiler. Şimdi yayınlanan ve yeniden basılan kadim Kabala bu konseptle renklendirildi.

Eski Aryanlar arasında, bu ifade ile sembollerinin dış görünüşü arasında şu anda var olan tüm çelişkiye rağmen, gizli anlam görkemli, görkemli ve şiirseldi. Kutsalların Kutsalından geçiş töreni - şimdi inekle sembolize ediliyor, ancak başlangıçta Hiranya-garbha tapınağından , Evrensel Soyut Doğanın sembolü olan Aydınlık Yumurtadan geçerek - ruhsal anlayış ve doğum anlamına geliyordu. daha doğrusu bireyin yeniden doğuşu ve yeniden doğuşu; yani eğilmiş bir adam, Sanctum Sanctorum'a girdikten sonra , Doğa Ana'nın rahminden geçmeye hazır olduğunu veya fiziksel bir varlığın, doğumundan önce yeniden orijinal Ruhsal Varlık, İnsan olmaya hazır olduğunu gösteriyordu. Semitler arasında, bükülmüş bir adam , Ruhun Maddeye düşmesi anlamına geliyordu ve bu düşüş ve aşağılanma , İlahi olanın insan seviyesine indirgenmesiyle onlarda doruğa ulaştı. Aryanlar için bu sembol, Ruhun Maddeden ayrılması, daldırılması ve orijinal Kaynağına dönüşü anlamına geliyordu; Samiler için, Ruhsal Adam ile Maddi Dişil Doğanın bir kombinasyonuydu , burada fizyolojik önemi psikolojik ve tamamen maddi olmayanı aşıyordu. Aryanların sembolizme bakış açısı, tüm pagan dünyasının görüşü ile aynıydı; Semitik yorumlar, ağırlıklı olarak küçük bir kabileye aitti ve bu kabileye aitti, böylece ulusal özelliklerini ve bugüne kadar birçok Yahudiyi karakterize eden özel eksikliklerini - kaba gerçekçilik, bencillik ve duygusallık - işaret ediyor. Babaları Yakup aracılığıyla, diğerlerinden daha yüce olan kabile Tanrıları ile bir antlaşma [493] ve "zürriyetinin dünyanın kumu gibi olacağına" dair bir antlaşma yaptılar ve o zamandan beri bu tanrı, Tanrı'dakinden daha iyi temsil edilemezdi. bir nesil sembolü biçiminin yanı sıra sayılar ve sayılar.

Carlyle bu iki ulus hakkında akıllıca sözler söyledi. Hindu-Aryan - dünyadaki en metafizik ve ruhani insanlar - için din, onun sözleriyle her zaman olmuştur:

"Gökyüzünde daha parlak parıldayan ebedi Kutup Yıldızı, burada, Dünya'da, çevresinde gece daha karanlık hale geldi."

Hindu'nun dini onu dünyadan ayırır; bu nedenle şimdi bile inek sembolü, içsel anlamı bakımından diğerleri arasında en büyük ve en felsefi olanlardan biridir. Avrupa Hükümetlerinin "Efendileri" ve "Efendileri" İsrailliler için, Carlyle'ın bazı sözleri daha da geçerli; onlar için

"Din, basit bir hesaba dayanan hikmetli ve ihtiyatlı bir duygudur ."

ve başından beri böyleydi. Bu yükü üstlenen Hıristiyan halklar, kendilerini bu dini diğerlerinin pahasına savunmak ve şiirselleştirmek zorunda hissediyorlar.

Ancak eski halklarda durum böyle değildi. Onlar için giriş görevi gören geçit ve Royal Rest'teki lahit yeniden doğuş anlamına geliyordu - ama doğum değil. Bu, gerçekten de Ölümsüz Hierophant'ların ve "Tanrı'nın Oğulları"nın yaratıldığı en ciddi sembol, Kutsalların Kutsalıydı, ancak Sami Kabalistinin gizli anlamına göre, şimdi olduğu gibi ölümlü insanlar ve şehvet ve etten oğulları asla yaratılmadı . Bu iki ırkın görüşlerindeki farklılığın sebebini açıklamak kolaydır. Aryan Hindu, şu anda Dünya üzerindeki en eski Irk'a aittir; Daha sonra Sami Yahudisi. İlkinin arkasında yaklaşık bir milyon yıllık bir antik dönem vardır; ikincisi, arkasında 8.000 yıldan fazla olmayan küçük bir alt-ırktır [1080].

Ancak fallik kült, yalnızca dini sembollerin içsel anlamının anahtarlarının kademeli olarak kaybedilmesiyle gelişti ve İsrailoğullarının Aryanlar kadar saf bir inanca sahip olduğu bir zaman vardı. Ama şimdi yalnızca bir fallik kült üzerine inşa edilen Yahudilik, teolojik olarak onun dışındaki herkese ve her şeye karşı bir nefret ve kin dini olarak Asya'daki sonraki [494] inançlardan biri haline geldi . Yahudi Philo, Yahudilerin gerçek inancının ne olduğunu gösteriyor. Kutsal yazıların, Yahudi olmayanlardan ve yasalardan nefret etmemizi ve onları yerleştirmemizi emrederek ne yapmamız gerektiğini buyurduğunu söylüyor . Baal veya Bacchus kültünü açıkça reddettikleri, ancak en kötü yönlerini gizlice takip etmeye bıraktıkları doğrudur. Talmud'un takipçileri olan Yahudiler arasında, Doğa'nın büyük sembollerine en çok saygısızlık edilenler vardı. Onlarla birlikte, şimdi kanıtlandığı gibi, İncil'in doğru okunmasının anahtarının keşfi sayesinde, geometri, beşinci İlahi Bilim - Dünyanın Yedi Anahtarı serisinin "beşincisi" Ezoterik Dil ve Sembolizm - olmuştur. İlahiyat ve dinin eşit derecede küçük düşürüldüğü en dünyevi ve kaba cinsel gizemleri gizlemek için kullanıldı ve kirletildi.

Yaratıcı Tanrılara da olduğu şeklinde itiraz ediliyoruz . Oldukça doğru, onların ritüellerini zahirilik ve görünüş açısından ele alırsak; ve tam tersi, içsel anlamları yarı açık olduğunda gördüğümüz gibi . Hindular arasında Lingam'ın Yakup'un "Sütunu" ile özdeş olduğuna şüphe yoktur, ancak fark, söylendiği gibi, Lingam'ın Ezoterik anlamının aslında çok kutsal ve metafizik olması gerçeğinden oluşuyor gibi görünüyor. inisiye olmayanlara ve kitlelere ifşa edildi ; bu nedenle yüzeysel görünümü kalabalığın kararına bırakıldı. Ayrıca Hierophant, Aryan ve Brahmin, gururlu münhasırlığı ve bilgisinden memnun olmasıyla, orijinal çıplaklığını kurnaz masallar altında gizlemezdi ; sembolü kendi eğilimlerine göre yorumlayan hahamlar, çok açık olan sembolü gizlemek zorunda kalırken; ve bu iki amaca hizmet etti - bu gizemi kendileri için korumak ve sözde Tektanrıcılıkta kendilerini Kanunlarının onlara nefret etmelerini emrettiği putperestlerin üzerinde yüceltmek [1081]- bu büyüklük, daha sonraki başka bir emre rağmen, şimdi Hıristiyanlar tarafından kolayca kabul ediliyor: "Birbirinizi sevin." Hem Hindistan hem de Mısır, aynı "Kutsalların Kutsalı"nın sembolleri olan kendi kutsal nilüferlerine sahiptiler ve sahip oldular - nilüfer suda büyür, bu ikili bir kadın sembolüdür - kendi [495] tohumunun taşıyıcısı ve her şeyin kökü var olan _ Viraj ve Horus, her ikisi de Eril'in sembolleridir, Androjen Doğa'dan gelir, biri Brahma'dan ve onun dişil yönü Bacchus'tan, diğeri Osiris ve İsis'ten gelir - ama asla Tek Sonsuz Tanrı'dan değildir. Ancak Yahudi-Hıristiyan sistemlerde durum böyle değildir. Evren olan Brahma'yı içeren nilüfer, Vişnu'nun Göbeğinden, Sonsuz Uzayın Sularındaki Merkezi Noktadan büyürken gösterilirken ve Horus, Göksel Nil'in nilüferinden doğarken, tüm bu soyut panteist fikirler küçültülür ve yapılır. İncil'de dünyevi somutluğa . Ezoterizmde bunların egzoterik açıklamalarından daha kaba ve hatta daha antropomorfik oldukları söylenmeye meyillidir . Örneğin, Hıristiyan uygulamasında bile aynı sembolü ele alalım - Başmelek Cebrail'in elindeki [1082]zambaklar . Hinduizm'de "Kutsalların Kutsalı" evrensel Soyutlama'dır ; Hıristiyan Yahudiliğinde, bu Doğanın dışında kişisel bir Tanrı ve insan rahmi - Havva, Sarah, vb.; bu nedenle, antropomorfik fallik Tanrı ve onun benzerliği bir erkektir.

İncil'in içeriğine dayalı olarak iki hipotezden birinin kabul edilmesi gerektiği savunulmaktadır . Ya da Yehova'nın sembolik ikamesinin arkasında Bilinmeyen ve Bilinmeyen Tanrı, kabalistik Ein-Sof vardı; ya da Yahudiler, en başından beri, modern Hindistan'daki gerçek anlamıyla Lingam'a tapanlardan daha iyi değildi . [1083]İlk hipotezin doğru olduğunu ve bu nedenle Yahudilerin gizli veya ezoterik kültünün, şimdi Vedanta filozofları tarafından kınanan aynı Panteizm olduğunu savunuyoruz; Yehova , zahiri, ulusal inancın amaçlarının yerine geçmişti ve aydınlanmış rahipler ve filozofların gözünde hiçbir anlamı veya gerçekliği yoktu - tüm İsrail mezheplerinin en incelikli ve en bilgilisi olan Sadukiler, bunun yaşayan kanıtıdır. Kanundan başka herhangi bir inancı tanımayı aşağılayıcı bir şekilde reddetmeleri. Artık İncil olarak bilinen çarpıcı planı sunanlar veya onların halefleri, tüm Kabalistlerin bildiği gibi, tüm bunların sadece insanlar için bir "gizleme" olarak icat edildiğini bilenler - nasıl olur da, soruyoruz, Yehova'nın şüphesiz Kabalistik eserlerde göründüğü böyle bir fallik sembol ve sayıya tapınmak? Bir filozof adına layık olan ve "Yakup Sütunu"nun, Beytellerinin , meshedilmiş falluslarının ve "Bronz Yılan"larının gerçek, gizli anlamını bilen biri, nasıl olur da böylesine kaba bir sembole tapabilir ve onun önünde hizmet edebilir? o "Ahit" - 496] Rab'bin Kendisi! Okuyucunun Gemara Sanhedrim'e dönmesine ve yargılamasına izin verin. Pek çok yazarın zaten kanıtladığı ve Hargrave Jennings'in Phallism'inin kabaca belirttiği gibi:

“Yahudi kayıtlarından Sandığın taş bir tablet içerdiğini biliyoruz ; ve bu taşın fallik olduğu ve yine de İbranice'de nokta ve dört harf olmadan JEVE veya JHVH ( H sadece bir nefestir ve E ile aynıdır ) . Bu şekilde bize iki harf I ve V (veya başka bir biçimde U ) kalır , o zaman I'yi U'ya koyarsak " Kutsalların Kutsalı" olur; ayrıca Hindulardan Lingam ve Yoni ve Argha, Ishvara veya "Yüce Rab" var; ve burada, Ahit Sandığı'nın Linioni'si [?] ile özdeş olan, kendi içinde doğrulanan mistik ve göksel öneminin tüm gizemi önümüzde duruyor [1084].

Günümüzün İncil'deki Yahudileri, Musa'nın eski ve güvenilir tomarlarının daha sonra yeniden yapılanlarla aynı olduğunu varsaysalar bile, kökenlerini Musa'ya değil, Davut'a kadar izlerler. O zamana kadar milliyetleri, elimizdeki yerin bize izin verdiği ölçüde, şimdi örtüyü kaldırdığımız tarih öncesi karanlığın sisi içinde kaybolmuştur. Ancak Babil esaretinden önce, Eski Ahit, en küçümseyici eleştirmen tarafından Musa'nın zamanında var olan yaklaşık olarak doğru görüşleri temsil ettiği kabul edilebilir. Rahip ep gibi fanatik Hıristiyanlar ve Yehova'ya tapanlar bile. Horn, hem Hilkiah tarafından [1085]bulunduğu zamandan hem de onun zamanından bu yana , Rab'bin Kitabını daha sonra derleyenler tarafından yapılan birçok değişikliği ve düzeltmeyi kabul etmelidir.

birincil veya en eski belgelerden ve eklemelerle yeniden canlandırıldı ."

Elohic metinler, Musa'nın çağından 500 yıl sonra yeniden yazıldı; Yehova'nın - İncil kronolojisine göre 800 yıl sonra. Bu nedenle, üreme organı olarak temsil edilen tanrının, sütun biçiminde ve biseksüel organın sembolü olarak, adının harflerinin sayısal toplamında - Yod, י veya "Phallus" olduğu belirtilmektedir . ve Hé, ה, "delik" veya "rahim", Kabalistik otoriteye göre, Elohim sembollerinden çok daha sonraki bir zamana atıfta bulunur ve paganların ekzoterik ritüellerinden ödünç alınmıştır ; böylece Yehova, Hindistan'daki her kavşakta bulunan Lingas ve Yoni'ye karşılık verir.

Tıpkı Gizemler'deki Iao'nun Yehova'dan farklı olması gibi, bazı Gnostik mezheplerin daha sonraki Iao'su ve Abraxas veya Abrasax da Mısırlı Horus'a karşılık gelen Yahudilerin Tanrısı ile özdeşti. 497] Bu, hem "pagan" hem de "Hıristiyan" Gnostik mücevherler üzerinde reddedilemez bir şekilde kanıtlanmıştır . Bay Matter'in sahip olduğu bu tür mücevher koleksiyonunda bir "Dağ" resmi var, -

"Bir Nilüferin Üzerinde ΑΒΡΑΣΑΞ ΙΑΩ (Abrasax Iao) yazan bir isim, modern pagan mücevherlerinde çok sık karşılaşılan ΕΙΣ ΖΕΥΣ ΣΑΡΑΠΙ (Eis Zeus Sarapi) ile oldukça eşdeğer bir isimdir ve bu nedenle "Abraxas Birdir" şeklinde tercüme edilmelidir. Yehova” [1086].

Ama Abraxas kimdi? Aynı yazarın ileri sürdüğü gibi:

Iao adı altında tapınılan, yılın Hükümdarı olan tanrı "Mithras"ın Farsça unvanına işaret eder " [1087].

Böylece o bir yönüyle Güneş, diğer yönüyle Ay veya Ayın Dahisiydi, Gnostiklerin "Baba ve Oğul'un Gizemlerine başkanlık eden Sen, geceleri parıldayan, ikinci sırayı alan Sen" diye selamladıkları o üretici İlah idi. , Ölümün ilk efendisi ".

Yehova, yalnızca Ayın Dahisi olarak - ve ikincisi kadim Kozmogoni'de Dünyamızın anası olarak sunulur - sıfatıyla, yerküremizin ve onun Gökyüzünün, yani gökkubbenin Yaratıcısı olarak kabul edilebilirdi . Ancak tüm bunları bilmek, sıradan iffet için kanıt olmayacaktır. Misyonerler, Hindistan dinlerine karşı en yakıcı saldırılarına devam edecekler ve Hıristiyanlar, her zaman olduğu gibi aynı iyiliksever memnuniyet gülümsemesiyle, Coleridge'in şu gülünç derecede haksız sözlerini okuyacaklar:

"Hıristiyanların aldıkları vahiy yazılarının, vahyedildiğini iddia eden diğer tüm kitaplardan , Brahmanların Yazılarından ve hatta Kur'an'dan, güçlü ve sık sık Hakikat beyanlarıyla [! !]".

498]

BÖLÜM IV

FARKLI YÖNLERİYLE "DÜŞMÜŞ MELEKLER" MİTİ

Kötü Ruh: O KİMDİR ve NEDİR?

Şu anda, yalnızca teoloji ile çelişiyoruz. Okültizm böyle bir inancın yanlışlığını kanıtlarken, Kilise Kişisel bir Tanrı ve Kişisel Şeytan inancında ısrar eder. Panteistler ve okültistler için olduğu kadar karamsarlar için de "Doğa" sadece "anne-güzeli, ancak taş gibi soğuk"; ancak bu yalnızca dış Fiziksel Doğa ile ilgili olduğu sürece doğrudur . Yüzeysel bir gözlemci için onun, kasapların kurban, kurbanların da cellat olduğu devasa bir mezbahadan başka bir şey olmadığı konusunda hepsi hemfikir. Doğanın sayısız eksikliklerine ve başarısızlıklarına ve özellikle de kendi kendini tüketme eğilimlerine ikna olan karamsar dinsizin, bunun Doğada abscondito'da Kutsallık olmadığının en iyi kanıtı olduğunu düşünmesi oldukça doğaldır. kendi içinde ilahi hiçbir şey yok . . Bu nedenle, materyalistlerin ve fizikçilerin, her şeyin varlığını kör kuvvete ve şansa ve en güçlünün, hatta çoğu zaman en uyumlu olanın deneyimine borçlu olduğunu düşünmeleri doğaldır . Ama Fiziksel Doğayı aldatıcı bilgiler düzlemindeki en çeşitli yanılsamaların toplamı olarak gören okültistler, her acıda ve ıstırapta yalnızca amansız oluşumun gerekli eziyetlerini, sürekli büyüyen mükemmelliğe yönelik bir dizi aşamayı kabul ederler; asla yanılmayan Karma'nın veya Soyut Doğa'nın sessiz eyleminde belirgindir - okültistlerin Büyük Ana'yı farklı bir açıdan gördüklerini iddia ediyoruz. Acı çekmeden yaşayanlara yazıklar olsun. Durgunluk ve ölüm, değişmeden ot gibi olan her şeyin kaderidir . Ve önceki aşamada orantılı ıstırap olmadan daha iyiye doğru hangi değişiklik olabilir? [ 499] sadece dünyevi umutların aldatıcı değerlerini ve dış doğanın yanıltıcı ayartmalarını öğrenmiş olanlar, yaşam, ıstırap ve ölüm gibi büyük sorunları çözmeye mahkum değil midir ?

Orta Çağ bilim adamlarından önce gelen modern filozoflarımız antik çağın bazı temel fikirlerinden yararlanıp özümsediyse, o zaman teologlar Tanrılarını ve Başmeleklerini, Şeytanlarını ve Meleklerini ve Logos'u diktiler. tamamen antik pagan Panteonlarının dramatis kişiliklerine dayanan ev sahibiyle ... Bunda, "onları ancak orijinal görüntüleri ustaca çarpıtmasalar, felsefi anlamı saptırmasalar ve Hıristiyan dünyasının cehaletinden yararlanarak - yüzyıllarca süren zihinsel uykunun sonucu olarak" karşılanabilirlerdi. insanlığın yalnızca bunun için yetkilendirilmiş bir aracı aracılığıyla düşünmesine izin verilen - tüm sembolleri en umutsuz kafa karışıklığına karıştırmayın. Bu yöndeki en günahkar başarılardan biri, ilahi Alter Ego'nun teolojilerinin bayağı Şeytan'ına dönüşmesiydi .

Kötülük sorununun tüm felsefesi, Doğanın ve İnsanın İçsel Özünün, hayvanın içindeki ilahi yapının doğru anlaşılmasına ve dolayısıyla, yukarıda sunulduğu şekliyle tüm sistemin doğru özümsenmesine bağlı olduğu için. Bu sayfalarda, evrimin yaratılışının tacı olan İnsan söz konusu olduğunda, teolojik oyunlara karşı alınan önlemlerin hiçbiri gereksiz olmayacaktır. Aziz Augustine ve ateşli Tertullian, Şeytan'a "Tanrı'nın maymunu" dediklerinde, bunu yaşadıkları çağın cehaletine bağlayabiliriz. Çağdaş yazarlarımızı aynı gerekçelerle mazur görmek çok daha zordur. Mazdeci literatürün çevirisi, Roma Katolik yazarlarına bu konudaki bakış açılarını bir kez daha haklı çıkarmak için bir bahane sağladı. Ahura Mazda ve onun Ameshaspentas'ının Zend Avesta ve Vendidad'daki ikili doğasından yararlanarak çılgın teorilerini daha da vurguladılar. Şeytan, asırlar sonra doğmuş olan dini öngörerek intihalci ve taklitçidir ! Bu , Avrupa'da Spiritüalizmin ortaya çıkışından bu yana Latin Kilisesi'nin en iyi kozu olan usta vuruşlarından biriydi . Genel olarak, Teosofi veya Spiritüalizm ile ilgilenmeyenler arasında bile yalnızca başarı olarak kabul edilebilse de; yine de, bu silah genellikle Hıristiyanlar - (Roma Katolik) Kabalistler tarafından Doğulu okültistlere karşı kullanılır.

Ancak materyalistler bile tamamen zararsızdır ve anakarada kendilerine Hıristiyan diyen ama bizim "sekter" dediğimiz bazı fanatik Kabalistlerle karşılaştırıldığında Teosofi'nin dostları olarak kabul edilebilirler. Zohar'ı içinde kadim bir bilgelik bulmak için değil , metinleri ve anlamlarını parçalayıp çarpıtarak, ayetlerinde böyle bir şeyin asla düşünülemeyeceği Hıristiyan dogmalarını keşfetmek için okurlar. Cizvitlerin sağduyu ve bilginliğiyle toplu yardım alarak onları oradan zorla aldı, hayali "Kabalistler" Kabala'nın daha az ileri görüşlü öğrencilerini yanıltarak kitaplar yazmaya başladı [1088].

Öyleyse, Geçmişin derin nehirlerinin dibini keşfetmemize ve böylece, ilk başta her şeyin Yaratıcısı olarak kabul edilen Tanrı-Hikmet'in dönüşümüne yol açan ana fikri yüzeye çıkarmamıza izin verilmeyecek mi? Saçma boynuzlu, iki ayaklı, toynakları ve kuyruğu olan yarı keçi yarı maymun olan Kötülük Meleği'ne mi? Mısır, Hindistan veya Chaldea'daki pagan Şeytanları ile Hıristiyanlığın şeytanını karşılaştırmak için konudan sapmaya gerek yok, çünkü böyle bir karşılaştırma imkansızdır. Ama bir duraksayabilir ve Chaldeo-Yahudi mitolojisinin cüretkar bir sahtekarlığı olan Hıristiyan şeytanın biyografisini ele alabiliriz.

Bu kişileştirmenin orijinal kökeni, Akadlıların sonsuz düşmanlık içinde olan ve Kaos ile mücadele eden Kozmik güçler - Cennet ve Dünya - hakkındaki fikrine dayanmaktadır. Onların Silik-Muludag'ı (? Murudug) "Tüm Tanrılar arasında Tanrı", "Dünyadaki insanların merhametli koruyucusu", Babil sakinleri tarafından Nebo olarak adlandırılan Büyük Tanrı-Bilgeliği Hea'nın (veya Ea) oğluydu. İkisi birden Hindu tanrılarında olduğu gibi, bu halkların tüm tanrıları aynı zamanda hem iyiliksever hem de düşmancaydı. Nasıl ki kötülük ve ceza, kesinlikle adil intikam anlamında Karma'nın araçlarıysa, Kötülük de Karma'nın hizmetkarıydı. iyi [1089]_ Chaldeo-Asur tabletlerini okumak artık bunu şüpheye yer bırakmayacak şekilde kanıtlamıştır. Aynı temsili Zohar'da da buluruz . Şeytan, Tanrı'nın Oğlu ve Meleği idi. Tüm Sami halkları arasında, Dünyanın Ruhu, krallığında Cennetin Ruhu kadar bir Yaratıcıydı. İkizdiler ve birlik olmadıklarında görevlerinde birbirlerinin yerine geçiyorlardı. Genesis'te bulduğumuz hiçbir şey, şimdiye kadar deşifre edilmiş çok az şeyde bile, Keldani-Asur dini inançlarında eksik değildir . Genesis'in büyük "Uçurumun Yüzü" Tohu-Bohu'da ("Uçurum veya "Ebedi Uzay") veya Babillilerin Kaosu'nda bulunabilir. Bilgelik, Büyük Görünmez Tanrı - Yaratılış Kitabı 501'de] "Tanrı'nın Ruhu" olarak anılır - Babil'in eski sakinlerinin yanı sıra Uzay Denizi'nde yaşayan bir Kkadians'ın görüşüne göre . Berosus tarafından tarif edilen günlerde, bu Deniz, Dünya yüzeyindeki Görünür Sular haline geldi - Büyük Anne'nin kristal meskeni, Tanrı Ea'nın Annesi ve daha sonra büyük Dragon Tiamat, Deniz olan tüm Tanrılar Yılan. Gelişimin son aşaması, Bel'a'nın Ejderha - Şeytan ile büyük mücadelesi olarak sunuldu!

Tanrı'nın Şeytan'ı lanetlediğine dair Hristiyan görüşü nereden geliyor? Yahudilerin Tanrısı, kim olursa olsun, Şeytan'a sövmeyi yasaklıyor. Yahudi Philo, Josephus Flavius, her ikisi de Kanunun (Pentateuch ve Talmud) Yahudi olmayanların Tanrılarının yanı sıra Düşmana lanet etmeyi her zaman yasakladığını belirtir. Musa'nın Tanrısı, “İlahları kınamayacaksınız” diyor [1090], “çünkü Tanrınız RAB (onları) bütün uluslara verdi [1091]. ” Ve "Yetkililer" (Tanrılar) hakkında kötü konuşanlara, Jude "saf olmayan hayalperestler" diyor.

"Çünkü Başmelek Mikail bile ... (İblis'e) sitem edici bir yargıda bulunmaya cesaret edemedi, ama şöyle dedi: "Rab seni korusun [1092]. "

Son olarak Talmud'da da aynı şey tekrarlanır [1093];

“Bir gün Şeytan, kendisini her gün lanetleyen bir adama göründü ve ona şöyle dedi: “Bunu neden yapıyorsun? Tanrı'nın Kendisinin bile beni lanetlemediğini, sadece şöyle dediğini unutmayın: "Evet, Tanrı seni korusun, Şeytan!" [1094].

Bu Talmudik farkındalık modeli, (a) Aziz Mikail'in Talmud'da "Tanrı" olarak adlandırıldığını ve başka birinin "Rab" olarak adlandırıldığını ve (b) Şeytan'ın da "Rab" nin bile korktuğu bir Tanrı olduğunu açıkça göstermektedir. Zohar'da ve Şeytan ile ilgili diğer Kabalistik eserlerde okuduğumuz her şey, bu "yüz"ün basitçe, Karmik Yasanın veya Karmanın aracı olan soyut Kötülüğün kişileştirilmesi olduğunu açıkça göstermektedir. Bu bizim insan doğamız ve insanın kendisidir, çünkü "Şeytan her zaman yakındır ve insanla umutsuzca iç içe geçmiştir" denir. Tek soru, bu Gücün bizde ne kadar gizli veya aktif olduğudur. Her halükarda, eğitimli sembolistler, antik çağın her büyük dininde, yani Logos Demiurge - İkinci Logos veya Aklın ilk ortaya çıkışı, Mahat - tabiri caizse, aşağıdaki şema 502]' de Bireysellik ve Kişilik korelasyonu olarak adlandırılabilecek şey . Kozmogoni, teogoni ve antropogoni mistik sembolizminde, Yaratılış ve Varlık dramasında iki rol oynayan, tamamen insani bir Kişilik ve ilahi Kişisel Olmayan, sözde Avatarlar veya ilahi Enkarnasyonlar olarak gösterilen Logos'tur. ve Mazdeanların felsefesinde Gnostikler Mesih ve Fravarsha (veya Feruera) Ahura Mazda tarafından çağrılan Evrensel Ruh'un rolü. Teogoninin alt seviyelerinde, alt Hiyerarşilerin Cennetsel Varlıklarının her birinin kendi Fravarshi'si veya Cennetsel "Çifti" vardır. Bunların hepsi aynıdır ve yalnızca Kabalistik aksiyomun daha da mistik bir teyididir: "Deus est Demon inversus"; Bununla birlikte, "İblis" kelimesi, Sokrates söz konusu olduğunda ve tüm antik çağın ona verdiği anlamda, teolojinin kanıtlamak istediği gibi, şeytani kökenli bir iblis değil, Koruyucu Ruh, "Melek" anlamına gelir. Roma Katolik Kilisesi, Aziz Mikail'i Ferouer Christ olarak tanımakla alışılmış mantığını ve tutarlılığını ortaya koyuyor. Bu Ferouer , St. [1095]tarafından kanıtlandığı gibi, onun "Koruyucu Meleği" idi .

Kilise, diğer her Tanrı ya da ölümlünün sahip olduğu gibi, Mesih'in de bir Ferouer'a sahip olduğu dogmasını kesinlikle kabul eder. De Mirville şöyle yazıyor:

"Burada Eski Ahit'in iki kahramanı var , Fiil [?] (ya da ikinci Yehova) ve O'nun Yüzü [Protestanların tercümesiyle "Varlık"], üstelik ikisi de yalnızca birini gösteriyor ve aynı zamanda iki; Mazdean Ferouers'ın doktrinini incelemeden önce bize çözülemez görünen bir gizem ve Ferouer'in ruhsal bir güç olduğunu ve aynı zamanda sonunda Ferouer'i algılayan [1096]Ruhun görüntüsü, yüzü ve koruyucusu olduğunu bilmiyorduk .

Bu neredeyse doğrudur.

Diğer saçmalıkların yanı sıra Kabalistler, Metatron kelimesinin meta-thronon'a (μετά θρόνον) bölünmüş olarak "tahtın yanında" anlamına geldiğini iddia ederler [1097]. Ancak bu tam tersi anlamına gelir, çünkü meta "yakın" değil, "ötesi" anlamına gelir. Bu, argümanımız için büyük önem taşıyor. Aziz Mikail, "quis ut Deus", deyim yerindeyse, görünmez dünyanın görünür ve nesnel olana aktarıcısıdır.

Başmelek veya Serafim Mikail imgesinden [ 503] daha yüksek bir göksel kişilik" olmadığını iddia etmeye devam ediyorlar. Onlara göre Ejderhanın fatihi, Kutsal Milislerin Başpiskoposu, Gezegenlerin Koruyucusu, Yıldızların Kralı, Şeytan'ı öldüren ve Güçlü Hükümdar'dır. Bu görüntülerin mistik astronomisinde, gaspçının yıldızlı tahtını deviren, onun yerine Güneş Ateşlerinde yıkanan Ahriman'ın Fatihi'dir; ve Mesih-Güneş'in Savunucusu olarak, Rabbine o kadar yakındır ki, adeta onunla birleşir [1098]. Başrahip Caroy, Söz (Fiil) ile bu kaynaşma sayesinde, Protestanlar ve aralarında Calvin, ikiliği tamamen gözden kaçırdılar ve artık Mikail'i değil, "yalnızca Rabbini" gördüler, diye yazıyor Abbot Caroy. Katolikler ve özellikle onların Kabalistleri daha iyi bilirler; Kilisenin seçilmişlerini yüceltmelerini ve dogmalarına müdahale edebilen tüm Tanrıları reddetmelerini ve aforoz etmelerini mümkün kılan bu ikiliği dünyaya açıklayanlar onlardır.

Böylece, aynı unvanlar ve aynı isimler dönüşümlü olarak Tanrı'ya ve Başmelek'e verilir. Her ikisine de Metatron denir, "her ikisi de birbirleriyle konuştuklarında kendilerine uygulanan Yehova'nın adını taşır " (sic), çünkü Zachar'a göre bu terim eşit derecede hem Efendi hem de Elçi anlamına gelir. Her ikisi de Yüzün Melekleridir, çünkü bize söylendiği gibi, eğer bir yandan "Söz" Tanrı'nın "Yüzü (veya Varlığı) ve Tanrı'nın Özünün İmgesi" olarak adlandırılırsa, diğer yandan "İşaya, İsrailoğullarına Kurtarıcı [?] hakkında duyuruda bulunarak, onlara şöyle der : "Yüzündeki meleğin onları tüm sıkıntılarından kurtardığını", dolayısıyla "onların Kurtarıcısı olduğunu " [1099]. Başka yerlerde, Michael oldukça açık bir şekilde "Rab'bin Yüzlerinin Prensi", "Rab'bin Görkemi" olarak anılır. Hem Yehova hem de Mikail, "İsrail'in Önderleri [1100]......Rab'bin Ordularının Önderleri, Ruhlar ve hatta Seraphim'in Üstün Yargıçlarıdır" [1101].

Yukarıdakilerin tümü, Roma Katoliklerinin çeşitli yazılarının otoritesine dayanarak verilmiştir ve bu nedenle tamamen ortodoks olarak kabul edilmelidir. Daha önce söylendiği gibi, bazı Fransız yazarlar tarafından Zend Avesta'dan ödünç alınan ve Roma Katolikliği'nde Zerdüşt'ün asla kullanamayacağı bir amaçla [ 504] kullanılan Ferouer terimiyle rafine ilahiyatçıların ve vicdan bilimcilerin ne demek istediğini göstermek için bazı ifadeler çevrilmiştir. [1102]öngörmüştür. Vendidad'daki Fargard XIX (ayet 14) şöyle diyor:

“Çağır ey Zerdüşt, tüm varlıkların en büyüğü, en iyisi, en güzeli, en güçlüsü, en zekisi Ahura Mazda olan ve ruhu Kutsal Sözü "Mathra Spenta" olan Fravarshi'mi çağır [1103].

Fransız oryantalist, Fravarshi'yi Ferouer olarak tercüme ediyor .

Şimdi Ferouer veya Fravarshi ne anlama geliyor? Bazı Mazdeci yazılarda, Fravarshi'nin içsel, ölümsüz İnsan veya enkarne olan Ego olduğu, bu Ego'nun fiziksel bedenden önce var olduğu ve enkarne olduğu tüm bu tür bedenlerde hayatta kaldığı açıkça belirtilir .

aynı zamanda tanrılara, gökyüzüne, ateşe, suya ve bitkilere de [1104]bahşedilmiştir . "

Bu, Ferouer'in Tanrı'nın, hayvanın, bitkinin ve hatta elementin, yani en kaba yaradılışın daha rafine ve daha saf parçası, bedenin ruhu, her ne ise, "ruhsal ikizi" olduğunu mümkün olan tüm netliğiyle gösterir . vücut olabilir. Bu nedenle Ahura Mazda, Zerdüşt'e kendisini değil (Ahura Mazda) Fravarshi'sini çağırmasını öğütler; yani, İlahi Olan'ın kişisel olmayan ve gerçek Özü, Zerdüşt'ün Atma'sı (veya Mesih) ile birdir , ancak aldatıcı ve kişisel görünümüyle değil. Bu oldukça açık.

Roma Katoliklerinin sahip oldukları bu ilahi ve ruhani tip üzerine o kadar sahip oldular ki, Tanrıları ile Melekler ve İlahiyat ile onun suretleri veya eski dinlerin Tanrıları arasındaki sözde ayrımı bunun üzerine inşa ettiler. Böylece Merkür, Venüs, Jüpiter (ister Tanrılar ister gezegenler olsun) Şeytanlar diyerek, aynı Merkür'den Mesihleri olan Ferouer'i aynı zamanda yaparlar. Bu gerçek inkar edilemez; Vossius [1105], Michael'ın Yahudi olmayanların Merkür'ü olduğunu kanıtlıyor ve Maury ve diğer Fransız yazarlar onu bu konuda destekliyor ve büyük ilahiyatçılara göre Merkür ve Güneş'in bir [?] olduğunu ve böyle düşünmelerinin şaşırtıcı olmadığını ekliyor. , çünkü Merkür, Bilgeliğe ve Fiile (Güneş) çok yakın olduğu için onun tarafından emilmeli ve onunla karıştırılmalıdır [1106].

Elçilerin İşleri'nin orijinal versiyonunda gösterildiği gibi, MS 1. yüzyıldan beri benimsenmiştir (İngilizce çevirisi doğru değildir). Mikail, Yunanlıların ve diğer ulusların Merkür'ü ile o kadar özdeştir ki, Listra sakinleri Paul ve [ 505] Barnabas'ı Merkür ve Jüpiter ile karıştırdıklarında; "İnsan şeklindeki tanrılar bize indi" - metin şunu ekliyor: "Ve onlar Sözün (Logos) lideri olduğu için Barnabas Zeus ve Paul Hermias (Hermes) adını verdiler", ancak "ana vaiz" değil, Yanlış bir şekilde yasallaştırıldığı ve Revize Edilmiş İngilizce İncil'de bile tekrarlandığı için . Mikail, Daniel'in görümündeki Melek , Tanrı'nın Oğlu, "İnsanoğlu gibiydi." Bu, Gnostiklerin Hermes-Christos'u, Mısırlıların Anubis- Sirius'u, Amenti'deki Osiris'in Danışmanı, babası Ildabaoth gibi [1107]aslan başlı bazı Gnostik taşlarda tasvir edilen Ofitlerin Leontoid Michael-Ophiomorphos'udur (όφιομόρφος). .

Tüm bunlara Roma Katolik Kilisesi zımnen katılıyor ve hatta yazarlarının çoğu bunu açıkça kabul ediyor. Tıpkı Yahudilerin gümüş ve altın hazinelerini Mısırlılardan "çaldıkları" gibi, sembollerini seleflerinden "çalan" kiliselerinin bariz "ödünç alınmasını" inkar edemeyen onlar, bu gerçeği tamamen soğuk bir şekilde açıklıyorlar. kanlı ve ciddi bir şekilde. Bu nedenle, şimdiye kadar Hıristiyan dogmasındaki eski pagan mefhumlarının bu tekrarında " insan tarafından yapılan efsanevi intihal "i görmekten çok korkan yazarlar, yalnızca neredeyse tam bir benzerliğin bu kadar basit bir çözümünün kabul edilemeyeceği konusunda sert bir şekilde uyarılmakla kalmayıp, aynı zamanda bu tamamen farklı bir nedene - " insanüstü kökenli tarih öncesi intihale ."

Okuyucu bunun nasıl olduğunu öğrenmek isterse, de Mirville'in aynı eserine dönmelidir [1108]. Lütfen bu yazarın Roma Kilisesi'nin resmi ve tanınmış savunucusu olduğunu ve bu nedenle tüm Cizvitlerin bilgisinden yararlandığını unutmayın. Bu eserde şunları okuyoruz:

maymunlara mahkûm olan ve aynı zamanda tamamen soylu bir kahramanın doğumunu lekeleyen pagan dünyasının "çok tarihi" kahramanlarına işaret ettik. Bütün dünyanın önünde eğilmek zorunda olduğu Tanrı ; onun gibi hepsinin tertemiz bir anneden doğduğunu gördük ; beşiklerinde yılanları boğduklarını, cinlerle savaştıklarını, mucizeler gerçekleştirdiklerini, şehit olarak öldüklerini, alt dünyaya (Cehennem) inip yeniden dirildiklerini gördük. Ve korkak Hıristiyanların mitlerin ve sembollerin seçiminde bu tür tüm kimlikleri tesadüfler olarak açıklamayı görev hissettiklerine acı bir şekilde ağıt yaktık . Görünüşe göre Kurtarıcı'nın - benden önce gelenlerin hepsi hırsız ve hayduttu - saçma sapan inkarlara başvurmadan her şeyi açıklayan ve benim tarafımdan şu ifadelerle açıklanmış sözlerini unutmuşlar : belirlenmiş saat.

"Kurnaz olanlar" (les droles) elbette, hükümdarları 506] Şeytan olan iblislerdir. Elbette bu zorluktan kurtulmanın en kolay ve kolay yolu. Mirville Protestanı Rahip Dr. Lundy, Anıtsal Hristiyanlığında bu mutlu öneriyi takip etti, tıpkı Münihli Dr. Sepp'in İsa Mesih'in ilahiliğini ve diğer tüm Kurtarıcıların şeytani kökenini kanıtlamak için yazdığı yazılarında yaptığı gibi. Birkaç yüzyıl boyunca en devasa ölçekte devam eden sistematik ve toplu intihalin, bu kez Dördüncü İncil'de başka bir intihal ile açıklanması çok daha acınası. Çünkü ondan alıntılanan ifade - "benden önce gelenlerin tümü" vb., Enoch Kitabındaki kelimelerin birebir tekrarıdır. Başpiskopos Lawrence'ın Bodleian Kütüphanesi'nden bir Etiyopya El Yazması çevirisinin girişinde, yayıncı ve The Evolution of Christian'ın yazarı şöyle diyor:

“Hanok Kitabı'nın kanıtlarını incelerken, Yeni Ahit Kutsal Yazılarına olan benzerliği bizi daha da şaşırttı. Böylece, İyi Çoban tarafından kiralık muhafızlardan ve vahşi kurtlardan kurtarılan koyun meseli, Dördüncü İncil Müjdecisi tarafından açıkça Enoch LXXXIX'ten ödünç alınmıştır; burada yazar, çobanların Efendileri gelmeden önce koyunları öldürüp yok ettiğini anlatır . ve böylece Yuhanna benzetmesindeki bu daha önce hala gizemli olan yerin gerçek anlamını ortaya koyuyor - "benden önce gelenlerin hepsi hırsız ve hayduttu" - bu sözde şimdi Hanok'un alegorik çobanlarına açık bir gönderme görüyoruz [1109].

Bunun tersi yerine Yeni Ahit'ten ödünç alan Enoch olduğunu söylemek için artık çok geç . son olarak Yahuda (14, 15), Enoch'tan Rab'bin on bin aziziyle gelişiyle ilgili uzun bir pasajı [1110]kelimesi kelimesine aktarır ve ayrıca peygamberi özel olarak adlandırarak kaynağı tanır :

“...peygamber ve havari arasındaki paralelliği tamamlayarak, İlahi Vahiy olarak kabul edilen Mektubu yazanın gözünde Hanok Kitabı'nın Tufandan öncekilerden birinin ilham edilmiş eseri olduğunu hiçbir şüpheye yer bırakmayacak şekilde tespit ettik. patrikler...

Enoch'un kitabında Yeni Ahit Kutsal Yazılarının yazarlarıyla hem dilde hem de fikirlerde tesadüf ... açıkça gösteriyor ki, Semitik Milton'un eseri, Evanjelistlerin ve Havarilerin veya yazan insanların tükenmez bir kaynağıydı. isimleri altında, İnsanoğlu'nun ebedi egemenliği altındaki diriliş, yargı, ölümsüzlük, ölüm ve adaletin evrensel krallığı hakkındaki fikirlerini ödünç aldılar. Bu müjde aşırmacılığı , St. Hanok'un vizyonlarını, Tufan öncesi Patriği adı altında kehanetlerde bulunan büyük kıyamet kehanet ustasının görkemli sadeliğini bulamadığımız değişikliklerle Hıristiyanlığa uygulayan Yuhanna [1111].

507] "Tufandan Önce" gerçekten; ancak metnin ifadeleri yalnızca birkaç yüzyıl öncesine, hatta hatta bin yıl öncesine atıfta bulunuyorsa, o zaman bu artık yaklaşan olayların orijinal öngörüsü değil, sırayla bazı tarih öncesi yazıların bir kopyasıdır. din.

"Krit Çağında, Kapila ve diğerleri (ilham almış öğretmenler) biçimindeki Vishnu ... iletir ... gerçek bilgeliği [Enoch'un yaptığı gibi]. Tret Çağı'nda, kötü niyetlileri evrensel Hükümdar [Enoch'a göre Chakravartin "Ebedi Kral"] biçiminde dizginler [1112]ve üç dünyayı [veya Irkları] korur. Dvapara Çağında, Veda-viasa'nın şahsında, tek Veda'yı dörde böler ve onu yüzlerce (Shata) kola ayırır [1113].

Gerçekten öyle; En eski Aryanların Veda'sı , yazılmadan önce, tüm Atlanto-Lemurya halkları arasında yayıldı ve şu anda var olan tüm eski dinlerin ilk tohumlarını ekti. Asla ölmeyen Bilgelik Ağacı'nın dalları kuru yapraklarını Yahudi-Hıristiyanlığa bile saçtı. Ve şimdiki Çağımız olan Kali Çağının sonunda, Vishnu veya "Ebedi Kral" Kalki Avatarı olarak ortaya çıkacak ve dünyaya adalet getirecek. Bu süre içinde yaşayanların zihinleri uyanacak ve kristal gibi şeffaf hale gelecektir.

“Böylesine özel bir zaman [Altıncı Irk] sayesinde bu şekilde değişecek olan insanlar, adeta diğer insanların tohumları olacak ve çağın kanunlarına uyan bir ırk doğuracaklar. Girit - Saflık Çağı”;

tertemiz ebeveynlerden doğan "Budalar", "Tanrı'nın Oğulları" Irk olacaktır .

_____

KARANLIK TANRILARINDAN GELEN IŞIK TANRILARI

Bu nedenle, Mesih'in, Logos'un veya Uzaydaki Tanrı'nın ve Yeryüzündeki Kurtarıcı'nın aynı Tufan öncesi yankılardan biri olduğu ve ne yazık ki çok az anlaşılan Bilgelik olduğu oldukça iyi tespit edilmiştir. Tarihi, insanlıkta enkarne olan "Tanrıların" Dünya'ya inmesiyle başlar, bu "Düşüş" dür. İster Bhagavan'ın bir alegorisinde Dünya'ya fırlatılan Brahma, ister Jüpiter Kronos olsun, bunların hepsi insan ırklarının sembolleridir. Bu yoğun Madde gezegenine yalnızca bir kez dokunduktan sonra, en yüksek Meleğin bile kar beyazı kanatları artık lekesiz kalamaz veya Avatar (veya enkarnasyon) mükemmel olamaz, çünkü bu tür Avatarların her biri Tanrı'nın nesillere düşüşüdür. Metafizik hakikat hiçbir yerde Ezoterik açıklamasında bu kadar açık veya bu fikrin görkemini takdir etmek yerine, Upanishad'larda olduğu gibi, Ezoterik yorumlarında onu sadece aşağılayabilenlerin sıradan anlayışından daha gizli değildir. Vedalar _ Guinyo'nun tanımladığı şekliyle Rig-Veda , "İnsanoğlunun büyük yollarının en görkemli temsilidir." Vedalar, "Ebedi Bilgeliğin Aynası" olarak Vedanta ve Upanishad'ların Ezoterizm'inde sonsuza kadar kalacaklar ve öyle kalacaklar .

On altı asırdan daha uzun bir süre önce, eski Tanrıların yüzlerine zorla yerleştirilen yeni maskeler, onları kalabalığın merakından sakladı, ancak sonunda başarısız bir Kılık değiştirdiklerini kanıtladılar. Bununla birlikte, mecazi Düşüş ve aynı mecazi Kefaret ve Çarmıha Gerilme, Batı İnsanlığını dizlerine kadar kan içinde yollara sürükledi. Hepsinden kötüsü, İlki tüm Maddede ve esas olarak insanda yaşarken, Tüm İyi Ruh'tan farklı olarak Kötü Ruh'a olan inancına yol açtılar. Ve son olarak, Tanrı'yı yok eden Cehennem dogmasını ve sonsuz azabı yarattı; bu dogma, insanın en yüksek sezgisi ile ilahi gerçekler arasına yoğun bir perde gerdi; ve en feci sonuç, insanların bu Dünya'da ve muhtemelen diğer gezegenlerde insan ortaya çıkmadan önce evrende hiçbir düşman veya karanlık iblis olmadığı gerçeğinden habersiz kalmasıydı. Böylece insanlar, bu dünyanın ıstırabı için sorunlu bir teselli olarak, orijinal günah fikrini kabul etmeye zorlandılar.

Her hayvanda olduğu gibi insana da tutkulu, doğuştan ve içgüdüsel özgürlük ve kendi kendine rehberlik etme arzusunu aşılayan böyle bir Doğa Yasasının felsefesi psikolojiye aittir ve şu anda dokunulamaz, çünkü kanıtlamak için Yüksek Akıllardaki bu duyguyu analiz etmek ve bunun doğal bir nedenini ortaya koymak, sonsuz bir açıklama gerektirecektir ve burada buna yer yoktur. Belki de bu duygunun en iyi sentezi Milton'ın Kayıp Cennet'inin üç mısrasında bulunur . Düşen diyor ki:

"Güven içinde burada hüküm sürebiliriz: ve seçim benim,

edinme krallığının cehennemde bile değerli olduğunu!

Cehennemde saltanat sürmek, cennette kul olmaktan iyidir!”

Bir adam, dünyevi yaratıcılığın tacı ve opus operatum'un kralı olmak , Cennetteki zayıf iradeli Spiritüel Ordular arasında kaybolmaktan daha iyidir.

Vahiy'deki birkaç ayete dayandığını zaten söylemiştik; bu ayetler, şimdi birkaç bilgin tarafından Enoch Kitabından intihal olduğu kanıtlanmıştır . Bu ayetler , yavaş yavaş dogma statüsüne ulaşan ve geleneğe ilham veren sonsuz teoriler [509] ve sonuçlar doğurdu . Kuyruğu “yıldızların üçte birini gökten çekip yeryüzüne indiren” ve “artık onlara yer kalmayan” yedi başlı, on boynuzlu ve yedi taçlı ejderha ile ilgili ayeti herkes açıklamaya çalıştı. Ejderha ve melekleri) cennette.” Ejderhanın (veya Döngünün) yedi başının ve ayrıca onun beş kötü kralının tam olarak ne anlama geldiği, bu cildin üçüncü bölümünü bitiren Eklerden öğrenilebilir .

Newton'dan Bossuet'ye kadar, bu muğlak ayetlerle bağlantılı olarak Hıristiyan zihinlerinde sürekli olarak yeni teoriler doğdu. Bossuet diyor ki:

"Kayan yıldız kafir Theodosius'tan başkası değil... Montanistlerin sapkınlığının duman bulutları... Yıldızların üçte biri şehit, özellikle de İlahiyat Doktoru'nunkiler."

Vahiy'de anlatılan olayların orijinal olmadığını ve daha önce gösterildiği gibi, diğer ve pagan geleneklerinde bulunabileceğini bilmeliydi . Ne Montanistler ne de Skolastikler , Vedalar zamanında , hatta Çin'deki çok daha eski çağlarda bile yoktu. Ancak Hıristiyan teolojisinin korunması ve kurtarılması gerekiyordu .

O sadece doğal. Fakat Hıristiyan ilahiyatçılarının uydurmalarını yok edilmekten korumak için hakikat neden feda edilsin?

Aziz Paul'ün "Havanın Kralı" olan "Princeps aeris huius", Eliphas Levi'nin haklı olarak açıkladığı gibi, Şeytan değil, astral ışığın etkileridir. Şeytan " bunun Tanrısı" değil dönem” dediği gibi, çünkü bu, insanın Dünya'da göründüğü andan itibaren tüm çağların ve dönemlerin Tanrısıdır; ve sayısız biçimi ve durumuyla Madde, geçici varlığı için diğer yozlaştırıcı Güçlere karşı savaşmak zorundaydı.

"Ejderha", oluşum döneminin belirli bir döneminde Dünya'ya inen Döngünün ve "Manvantarik Sonsuzluğun Oğulları"nın basitçe simgesidir. "Duman bulutları" jeolojik olaylardır. "Gökkubbenin yıldızlarının üçüncü kısmı" Dünya'ya atılır, Dünyamızın etrafında dönen İlahi Monadlara - astrolojide Yıldızların Ruhları - atıfta bulunur; yani, tüm Enkarnasyon Döngüsünden geçmekle görevlendirilen insan Egoları . "Ki tavaf etmek terram" ifadesi yine teolojik olarak "şimşek gibi düştüğü" söylenen, efsanevi Kötülüğün Babası Şeytan'a atıfta bulunur. Ne yazık ki, bu yorum için, "İnsanoğlu" veya Mesih, İsa'nın kişisel tanıklığına dayanarak, tam olarak [510] 'da "Doğudan gelen Yıldırım gibi" aynı şekilde Dünya'ya inmelidir. aynı görüntü [1114]ve aynı sembol altında , hakkında "şimşek gibi düştü .... gökten" söylenen Şeytan gibi [1115]. Tüm bu metaforlar ve retoriğin çiçekleri, karakter olarak ağırlıklı olarak Doğu'ya aittir ve bu nedenle kökenleri Doğu'da aranmalıdır. Tüm kadim kozmogonilerde, Işık Karanlıktan gelir . Diğer ülkelerde olduğu gibi Mısır'da da Karanlık "her şeyin başlangıcı" idi. Buradan Pymander, "İlahi Düşünce", Karanlıktan Işık gibi ilerler. Roma Katolik teolojisinde Behemoth, [1116]Karanlığın veya Şeytan'ın ilkesidir ve yine de Eyüp, "Behemoth, Tanrı'nın yollarının başı [ilkesidir]" - "Principium viarum" der. Domini Behemoth! [1117].

Tutarlılık, sözde İlahi Vahiy'in herhangi bir bölümünde - en azından teologların yorumunda - tercih edilen bir erdem gibi görünmüyor.

Mısırlılar ve Keldaniler, İlahi Hanedanlarının doğuşunu, yaratıcı Dünyanın son azaplarını yaşadığı, o zamandan beri yok olan tarih öncesi dağ sıralarının yanı sıra denizleri ve kıtaları doğurduğu döneme tarihlendirdiler. Yüzeyi "koyu karanlıkla kaplıydı ve bu [ikincil] Kaos, var olan her şeyin ilkesiydi" ve bu, Gezegende daha da geliştirildi. Jeologlarımız, benzer bir karasal tutuşmanın birkaç yüz milyon yıl önce, erken jeolojik dönemlerde meydana geldiğini şimdi doğruladılar [1118]. Efsanenin kendisine gelince, tüm ülkeler ve halklar kendi ulusal formlarında buna sahipti.

Sadece Mısır, Yunanistan, İskandinavya veya Meksika'nın Typhon'ları, Python'un Loki'leri ve "Düşmüş" Şeytanları değil, aynı zamanda Çin de vardı. Göksel Şehrin sakinleri bu konuda koca bir literatüre sahiptir. Kendisinin Ti olduğunu ilan eden Ti'ye karşı gururlu Ruh'un isyanı sonucunda, " tüm Doğaya bir değişiklik getiren" Yedi Göksel Ruhlar Ordusunun Dünya'ya tahliye edildiği, "Göklerin Kendisi boyun eğdiği " söylenir. ve Dünya ile birleşmiş”:

I Ching'de şunlar yazılıdır:

“Güzel ve asi Uçan Ejder şimdi acı çekiyor ve gururu cezalandırılıyor; Cennette hüküm sürmeyi düşündü, ama o sadece Dünya'da hüküm sürüyor.

511] "Chuan-Qiu" alegorik olarak şöyle diyor:

"Bir gecede yıldızlar karanlıkta parlamayı bıraktılar ve şimdi saklandıkları Dünya'ya yağmur gibi düştüler."

Bu yıldızlar Monad'lardır.

Çin kozmogonilerinin "Ateşin Efendisi" ve "Göksel Bakire"leri ve ona yardım edip hizmet edecek "küçük Ruhları" vardır; ve diğer Tanrıların düşmanı olanlara karşı savaşmak için büyük Ruhlar." Ancak tüm bunlar, tüm bu alegorilerin öngörü veya kehanet yazıları olduğunu ve hepsinin Hıristiyan teolojisine ait olduğunu kanıtlamaz .

Hıristiyan ilahiyatçılar tarafından sunulabilecek en iyi kanıt, İncil'deki - her iki Ahit'teki - Ezoterik ifadelerin, Arkaik Öğretilerimizdeki ile aynı fikrin ifadeleri olduğudur, örneğin, "Meleklerin Düşüşü" sadece Tanrı'ya atıfta bulunur. "Yedi Çemberle savaşan" Meleklerin enkarnasyonu Zohar'dadır . Dolayısıyla Simeon ben Yochai'nin Kabala'sı alegorik anlatının ruhu ve özüdür, daha sonraki "Hıristiyan Kabalası" ise Musa'nın "gizlenmiş" Pentateuch'udur. Orada (Agrippa El Yazmaları'nda) şöyle söylenir:

“Kabala ilmi, Denge ve Uyum bilimine dayanır.

Kuvvetler. önce dengelenmeden ortaya çıkanlar, Uzayda yok olurlar [burada "dengeli", "farklılaşmış" anlamına gelir].

Kendiliğinden doğan Dev Krallar olan Antik Dünyanın [İlahi Hanedanların] ilk Kralları böyle yok oldu . Köksüz ağaçlar gibi devrildiler ve bir daha görülmediler; çünkü onlar Gölgelerin Gölgeleriydi [tam olarak hayaletimsi Pitris'in Chhaya'sı] [1119].

Ama onların ardından gelenler, kayan yıldızlar gibi aşağı koşanlar, Gölge'ye hapsedildi ve bugüne kadar [bu "boş Gölgeler"de vücut bulan Dhyani, İnsanlık çağının temelini attı]."

Kadim Kozmogonilerdeki her cümle, farklı kisveler altında da olsa, temsillerin kimliğini satır aralarını okuyabilen birine gösterir.

sınırlı akılların bilgisi için Kendisinin yalnızca periyodik olarak farklı veçhelerini ortaya çıkardığıdır . Dolayısıyla, Yaratıcı Güçlerin çeşitli ve sayısız Ev Sahiplerinden oluşan Kollektif Akıl - Evrensel - Tezahür Edilmiş Zaman'da görünüşte sonsuz olmasına rağmen, yine de Doğmamış ve Değişmeyen Uzamsal ile karşılaştırıldığında en yüksek temel veçhesinde sonludur. Elbette mükemmel olamayacak olan. Bu nedenle, bu Ordular arasında daha düşük [512] Varlıklar vardır , ancak hepsinin Yasa tarafından yönetilmeleri gibi basit bir nedenden dolayı Şeytanlar veya "itaatsiz Melekler" asla olmamıştır. Enkarne olmuş Asuralar (onlara dilediğiniz ismi verin) bu durumda diğerleri kadar katı bir yasayı takip ettiler. Pitris'ten önce ortaya çıktılar ve Zaman (Uzayda) döngüleri takip ettiğinden, sıra onlara geldi - sayısız alegori bu yüzden. "Asura" adı ilk başta Brahminler tarafından, tıpkı Asurendra adlı büyük Asura gibi, onların ayinlerine ve kurbanlarına karşı çıkanlara ayrım gözetmeksizin verildi. Muhtemelen, bir düşman ve düşman olarak İblis fikri bu yüzyıllara atfedilmelidir.

Çevirilerde "Tanrı" olarak adlandırılan ve "Işığı" yaratan Yahudi Elohim, Aryan Asuraları ile aynıdır. Onlar da Değişmez ve Ebedi Işığa felsefi ve mantıksal bir muhalefet olarak "Karanlığın Oğulları" olarak anılır. Zerdüşt'ün ilk takipçileri, Kötülük ya da Karanlığın İyilik ya da Işık ile eş-ebedi olduğuna inanmadılar ve aynı yorumu yaptılar. Ahriman, Ahura Mazda'nın (Asura Mazda) tezahür etmiş Gölgesidir ve kendisi "Zamanın Sonsuz [Dairesi]" veya Bilinmeyen Neden olan Zeroan Akerne'den gelir. İkincisi hakkında şunları söylüyorlar:

"Onun ihtişamı çok yücedir, Işığı insan zihninin veya gözünün onu anlaması veya görmesi için çok parlaktır."

Birincil yayılımı , ilk başta Karanlıkta gizlendiğinden tezahür etmeye çağrılan ve böylece “Hayatın Kralı” Ormazd'ı yaratan Ebedi Işık'tır. O, Sonsuz Zamandaki "İlk Doğan"dır, ancak kendi prototipi gibi (önceden var olan bir ruhani fikir), o vardı Eternity'den Karanlığın içinde . Altı Amshaspent - onunla birlikte yedisi, hepsinin başı - birincil Ruhsal Melekler ve İnsanlar, topluca, onun Logos'udur. Zerdüştlerin Amshaspendas'ları da Dünyayı altı gün veya periyotlarda yaratır ve yedinci gün dinlenir; ancak Ezoterik Felsefede bu yedinci , Aryan kozmogonisinde İlk Yaratılış olarak adlandırılan ilk dönem veya "Gün" dür . Yaradılışın Önsözü olan ve yaratılmamış, Ebedi Nedensellik ile tezahür etmiş nihai etkiler arasındaki sınırda duran bu ara Aeon'dur ; Ebedi Değişmez Barış'ın ilk yönü olarak, doğmakta olan faaliyet ve enerji durumu . Ezoterik Gerçeği gizlemek için hiçbir metafizik enerjinin harcanmadığı, yalnızca aşırı keskinlik ve ustalığın harcandığı Yaratılış Kitabı'nda Yaratılış, tezahürün üçüncü aşamasında başlar. "Tanrı" veya Elohim, Pymander'ın "Yedi Hükümdarı"dır . Diğer tüm Yaratıcılar ile aynıdırlar.

513] Ama Yaratılış Kitabında bile , çok parçalı sunumda, bu döneme ve Uçurum'un yüzünün üzerindeki "Karanlığa" bir gönderme vardır. Elohim'in "yarattığı" gösterilmiştir - yani, iki göğü veya "çift" bir Göğü (Gök ve Yeri değil ) oluştururlar veya inşa ederler ; bu, üst tezahür etmiş (meleksel) Cenneti veya bilinç planını alt veya dünyevi düzlemden ayırdıkları anlamına gelir; uzay, zaman ve süre içindeki o Dönemlerden (bizim için) Ebedi ve Değişmeyen Aeonlar; Dünyadan Cennet, Bilinenden Bilinmeyen - deneyimsizler için. Pymandra'daki şu ifadenin anlamı budur :

"[ Zeroan Akerne'nin] Işık ve Yaşam olan ilahi Düşünce, Sözü veya ilk yönü aracılığıyla, Ruh ve Ateşin Tanrısı olarak Yedi Hükümdar'ı yaratan ve onların Çemberi içinde Duygular Dünyasını sonlandıran başka bir aktif Düşünce üretti. , "Ölümcül Kader" olarak adlandırılır.

İkincisi, Karma'ya atıfta bulunur: "Yedi Daire", yedi gezegen ve düzlemin yanı sıra, görünür sembolleri yedi gezegen, Büyük Ayı'nın yedi Rishisi ve diğer glifler olan Melek Kürelerindeki yedi Görünmez Ruh anlamına gelir [1120]. Aditya Roth'un dediği gibi:

"Onlar ne güneş ne ay, ne yıldızlar ne de şafak değil, tüm bu fenomenlerin ardında var olan bu parlak yaşamın ebedi sahipleridir."

Pymander'in ifadesiyle, "Yapanın planını Babalarında [İlahi Düşüncede] değerlendiren", aynı zamanda eylemde bulunmayı ( ya da yaratıklarıyla birlikte dünyayı inşa etmeyi) isteyen onlar, "Yedi Ordu"dur; "Eylem Alanında " - tezahür eden Evrende - doğduğunuz için Manvantarik Yasa böyledir. Ve şimdi bu cümlenin ikinci kısmına veya daha doğrusu, tam anlamı gizlemek için ikinin bir araya getirilmesine geliyoruz. Eylem Alanında doğanlar, " onu çok seven kardeşler " idi. İkincisi - "onun" - İlkel Melekler anlamına geliyordu; Asuralar, Ahriman, Elohim veya aralarında Şeytan'ın da bulunduğu "Tanrı'nın Oğulları" - "Karanlığın Melekleri" olarak adlandırılan tüm Ruhsal Varlıklar, çünkü bu Karanlık Mutlak Işıktır, şimdi tamamen ihmal edilmiş, hatta teoloji tarafından tamamen unutulmamıştır. Bununla birlikte, Karanlık olan bu çok kötülenmiş "Işığın Evlatları"nın ruhaniliği, insan bedeninin yoğunluğuyla karşılaştırıldığında, ikinci derecenin ruhani doğası kadar, bir sonraki derecenin Melekleri ile karşılaştırıldığında açıkça büyük olmalıdır. Birincisi "İlk Doğanlar"dır ve bu nedenle Saf, Sessiz Ruh'un [514] yönlerine o kadar yakındırlar ki, Feruera'ların veya ideal tiplerin -Aristoteles'in verdiği anlamda- basitçe "aşıları"dırlar. Bunların; onları kim takip etti. Maddi, maddi şeyleri yaratamadılar ve bu nedenle zamanla “Allah'ın emrine” rağmen yaratmayı “reddeden”, yani “asi” olarak sunulmaya başlandı.

, bize aynı uzunluktaki iki ses dalgası buluştuğunda aşağıdakilerin gerçekleştiğini öğreten bilimsel teori ilkesiyle haklı gösterilmesi mümkündür :

"Aynı voltaja sahip iki ses çakışırsa, her birinin ayrı ayrı voltajından dört kat daha güçlü bir ses üretirken, karışmaları mutlak sessizlik üretir."

Justin Martyr, zamanının bazı "sapkınlıklarını" açıklayarak, tüm dünyadaki tüm dinlerin başlangıcından itibaren aynı olduğunu kanıtlıyor. İlk Başlangıç , her zaman, belirli bir Etkili Güç veya Mülkiyet, Gizem, bazen Bilgelik, bazen Oğul, genellikle Tanrı, Melek, Lord ve Logos olarak adlandırılan [1121]Bilinmeyen ve Pasif İlah tarafından ifşa edilir . İkinci isim bazen ilk Tecelliye uygulanır, ancak bazı sistemlerde ilk olarak Görünmez tarafından tezahür ettirilen ilk Androjen veya İki Katlı Işın'dan gelir. Philo bu Bilgeliği erkek-dişi olarak tanımlar. Ama ilk tezahürünün bir başlangıcı olmasına rağmen -çünkü o Ulom'dan [1122]( Aiôn- Zamanı) , Aeonların en yükseği olan Baba'dan geldiği zaman- gelmişti, tüm yaratımlardan önce Baba'yla birlikteydi , çünkü o onun bir parçasıydı [1123]. Bu nedenle Yahudi Philo, Gnostik sistemde Adam Kadmon'a "Akıl" - Ennoia Bythos adını verir. "Akıl Adam olarak adlandırılsın" [1124].

Eski büyü kitaplarının açıklamasında tüm olay netleşir. Hegel bize, bir şeyin ancak karşıtlığı sayesinde var olabileceğini öğretir; ve soğuk ve acımasız habisliği içinde gerçekten şeytani ve cehennemi olan sonraki dogmanın kökenini anlamak için yalnızca belirli bir derecede felsefi düşünce ve maneviyat gerekir. Magi, zahiri öğretilerinde Kötülüğün kökenini şu şekilde açıklamıştır. "Işık yalnızca Işık üretebilir ve asla Kötülüğün başlangıcı olamaz"; Tezahüründe Işığa benzer veya karşılaştırılabilir hiçbir şey olmadığına göre, Kötülük nasıl başladı? Işığın, hepsi ruhani, parlak ve güçlü olan birkaç Varlık ürettiğini söylüyorlar. Ama bir Büyük Olan'ın ("Büyük Asura", Ahriman, Lucifer, vb.) Işığa karşı kaba bir düşüncesi vardı. Şüphe etti ve bu şüphe yüzünden karardı.

515] Bu, gerçeğe biraz daha yakın, ama yine de ondan uzak. Zıt Gücü doğuran hiçbir "kötü düşünce" yoktu , sadece kendi başına bir Düşünce , düşünen, bir plan ve amaç içeren ve bu nedenle sonlu olan, doğal olarak saf Barış'a karşı olması gereken bir şey vardı. mutlak Maneviyat ve Mükemmelliğin doğal halidir. Bu sadece Evrim Yasası'nın bir ifadesiydi; Ruhtan farklılaşan, karşı konulamaz bir şekilde kendisine çekildiği Madde ile zaten aşılanmış ve iç içe geçmiş olan Zihinsel Açılımın ilerlemesi. Fikirler, doğaları ve özleri gereği, gerçek veya hayali nesnelerle ilgili kavramlar olarak, Spencer'ın gizemli operasyonları hakkında hiçbir şey söylenemeyeceğini, yalnızca "doğal hiçbir anlamı olmadığını" beyan ettiği Mutlak Düşünce'ye, Bilinemez Hepsi'ne kayıtsız bir şekilde karşıdır. Evrim ile yakınlık" [1125]- ki kesinlikle yoktur [1126].

Zakhar bunu çok anlamlı bir şekilde ifade ediyor. "Kutsal Olan" (Logos) bir insan yaratmak istediğinde, en yüksek Melekler Ordusu'nu çağırıp onlara arzusunu anlattı, ama onlar bu arzunun hikmetinden şüphe ettiler ve cevap verdiler: "İnsan, kendi evinde bir gece bile kalmaz. zafer” - onlar için yakıldılar ( yok edildi mi?) “Kutsal” Rab tarafından. Sonra başka bir alt Ordu çağırdı ve onlara aynı şeyi söyledi. Ve "Kutsal Olan" a itiraz ettiler: "Bir İnsan ne işe yarar?" dediler. Yine de Elohim İnsanı yarattı ve İnsan günah işlediğinde Uzza ve Azael'in Orduları gelip Tanrı'yı azarladılar: "Yarattığın İnsanoğlu'na bak" dediler. "Bak, günah işledi!" Bunun üzerine Cenâb-ı Hak cevap verdi: “Eğer onlardan [insanlar] arasında olsaydın, onlardan beter olurdun.” Ve onları Cennetteki yüce konumlarından Dünya'ya indirdi; ve "[erkeklere dönüştüler] ve dünyanın eşleriyle birlikte günah işlediler" [1127]. Bu tamamen açık. Tekvin'de ( VI) bu "Tanrı'nın Oğulları"nın cezalandırıldığına dair bir söz yoktur . Bunun İncil'deki tek ipucu, Mektup'ta bulunur . Yahuda:

"Ve izzetlerine riâyet etmeyen ve meskenlerinden ayrılan melekler , büyük günün yargısı için sonsuza dek karanlıkta zincirlenir . "[1128]

516] Ve bu, enkarnasyona mahkûm edilen "Melekler"in et ve maddenin zincirleri içinde olduğu anlamına gelir. her zaman olduğu gibi Yedinci Turdan sonra, "Hafta"nın bitiminden sonra, yedinci Şabat'ta veya Manvantar Sonrası Nirvana'da gelecek olan " Büyük Gün"e kadar cehaletin karanlığı .

Hermes'in İlahi Düşüncesi olan Pymander'in nasıl gerçekten ezoterik ve Gizli Öğreti ile tutarlı olduğuna ikna edilebilir . Öte yandan, bu eserin daha sonraki yüzyıllarda Avrupa'daki Hıristiyanlar tarafından ne kadar çarpıtıldığı, de Saint-Marc'ın 1578'de yazdığı Önsöz ve Eyre Piskoposu'na Mektup'taki sözlerinden ve bilinçsiz itiraflarından anlaşılmaktadır. Bunlarda, panteist ve Mısırlı bir risaleden mistik ve Roma Katolik bir risaleye dönüşümlerin tüm döngüsünü veriyor ve Pymander'in nasıl şimdiki haline geldiğini görüyoruz . Yine de, Saint-Marc'ın çevirisinde bile gerçek Pymander'in - "Evrensel Düşünce" veya "Akıl" - izleri vardır . İşte eski bir Fransızca çeviriden bir çeviri ve orijinali, onun meraklı eski Fransızcasıyla bir dipnotta verilmiştir .[1129]

“Yedi kişi [ilkeler] İnsanda tasarlandı… Yedi'nin uyumunun doğası Baba'dan ve Ruh'tandır. Doğa ... Yedi Ruh'un doğasına uygun olarak yedi kişi üretti ... bunlar kendi içlerinde her iki cinsiyetin potansiyeline sahipti.

Metafiziksel olarak Baba ve Oğul, "Evrensel Akıl" ve "Periyodik Evren"dir; "Melek" ve "Adam". Kesinlikle, Oğul ve Baba aynı anda; Pymandra'da aktif bir fikir ve onu üreten pasif bir Düşünce; kendisi Karanlıkta doğan tek bir Beyaz Işın veya Işıktan doğan, renklerin yedi prizmatik yönünü doğuran Doğadaki temel nota .

_____

"GÖKYÜZÜNDE SAVAŞ"IN BİRÇOK ANLAMI VAR

Gizli Öğreti, apaçık bir gerçek olarak insanlığın, kolektif ve bireysel olarak, tezahür eden tüm Doğa ile taşıyıcı olduğuna işaret eder 517] (a) Birincil farklılaşmasında Tek Dünya İlkesinin nefesi; ve (b) Doğa birçok "beşeriliği" ile birlikte maddilikleri giderek artan düzlemlere doğru azalan düzende ilerlerken, bu Tek Nefes'ten ikincil ve daha ileri ayrımlarda yayılan sayısız "nefesler". Birincil Nefes daha yüksek Hiyerarşileri canlandırır; ikincil, sürekli alçalan düzlemlerde daha düşüktür.

, İncil'de bu inancın bir zamanlar evrensel olduğunu görünüşte , dışsal olarak kanıtlayan birçok pasaj vardır ve en ikna edici pasajlar Hezekiel'de bulunur , bölüm. XXVIII ve Yeşaya'da , bölüm. XIV. Hıristiyan ilahiyatçılar, isterlerse, onları büyük Yaratılış Öncesi Savaşa, Şeytan'ın isyan çağına vb. atıfta bulunarak yorumlayabilirler, ancak bu fikrin saçmalığı çok açıktır. Hezekiel şikayetlerini ve suçlamalarını Sur Kralı'na iletir; Isaiah - onu zahiriliğe veya putperestliğe giden yolunda durdurmaya çalışan birkaç İnisiye (sözde Peygamberler) dışında, halkın geri kalanı gibi putlara tapan Kral Ahaz'a, hangisi bir ve aynıdır. Öğrencinin kendisi için karar vermesine izin verin.

Hezekiel kitabı şöyle diyor:

"Adamın oğlu! Tire'deki hükümdara söyle: Rab Tanrı [bizim bu "Tanrı" - Karma'yı anladığımız şekliyle] böyle diyor; çünkü yüreğin yükseliyor ve diyorsun ki: "Ben bir tanrıyım ....... ve bir insan olarak .... Bak, sana karşı yabancıları getireceğim .... ve onlar kılıçlarını bilgeliğinin güzelliği ... ... seni mezara [ya da dünyevi yaşama] atsın [1130]. "

"Sur Kralı"nın kökeni, İlahi hanedanlara, dinsiz Atlantislilere, büyük büyücülere kadar izlenmelidir. Hezekiel'in sözlerinde metafor yok, bu sefer gerçek hikaye. Çünkü peygamberdeki ses, "Rab"nin sesi, O'nun içinde konuşan kendi Ruhu şöyle dedi:

“Çünkü… diyorsunuz ki: “Ben bir tanrıyım, denizlerin bağrında Tanrı'nın (tanrıların) [İlahi Hanedanların] tahtında oturuyorum; ve erkek olmak..... Bak, sen, Daniel'den daha bilgesin, senden gizli hiçbir sır yok. Bilgeliğin ve anlayışınla zenginliğini artırdın. Bunun için..... yabancıları karşınıza çıkaracağım.... bilgeliğinizin güzelliğine kılıç çekecekler... sizi mezara indirecekler ve denizlerin bağrında öleceksiniz. öldürülen kişinin ölümü [1131].

Tüm bu tür lanetler kehanetler değil, sadece Atlantislilerin, "Yeryüzündeki Devler"in kaderinin hatırlatıcılarıdır .

518] Atlantislilerin kaderinin hikayesi değilse, son cümlenin anlamı ne olabilir? Ayrıca, "Güzelliğiniz nedeniyle kalbiniz yükseldi" ifadesi, [1132]Pymandra'daki "Göksel Adam"a veya düşen büyük güzellik ve bilgeliğin onlarda yarattığı gurur nedeniyle düşmekle suçlanan Düşmüş Meleklere atıfta bulunabilir. onların payına. İlahiyatçılarımızın önyargılı fikirleri dışında bunda metafor yok! Bu satırlar Geçmişe atıfta bulunur ve geçmişle ilgili durugörüden çok İnisiyasyonun Gizemleri sırasında edinilen bilgilere aittir! Yine Ses diyor ki:

“[Satya Yuga sırasında] Aden'de, Tanrı'nın bahçesindeydiniz; giysilerin türlü türlü değerli taşlarla bezenmişti... Yuvalarına ustaca dizilen, sana asılan her şey yaratıldığın gün hazırlanmıştı. Sen meshedilmiş bir melektin..... ateşli taşların arasında yürüdün... yaratıldığın günden, sende kötülük bulunana kadar yollarında mükemmeldin... ve ben seni yere serdim.... Tanrı dağından ve .... seni kovdu [1133]. ”

ilahi Titanlardan birinin son şekli olan Atlas Dağı, Dördüncü Irk'ın temsilcisiydi , o günlerde o kadar yüksekti ki kadim insanlar buna inanıyorlardı. Cennetin zirvesinde dinlendiğini. Atlas, Tanrılara Karşı Savaşlarında (Hyginus) Devlere yardım etmedi mi ? Başka bir hesap bize bu efsanenin , Iapetus (Japheth) ve Clymene'nin oğlu Atlas'ın astronomiye olan eğiliminden, onu en yüksek dağ zirvelerinde ikamet etmesine neden olan bir tutkudan kaynaklandığını gösteriyor. Gerçek şu ki, "Tanrıların Dağı" Atlas ve bu ismin kahramanı, Dördüncü Irk'ın ezoterik sembolleridir ve yedi kızı Atlantis, onun yedi alt ırkının sembolleridir. Tüm efsanelere göre Atlas Dağı, iki farklı dönemde iki kez battığı için şimdikinden üç kat daha yüksekti. Volkanik kökenlidir ve bu nedenle Hezekiel'in içindeki ses şöyle der:

“Ve aranızdan sizi yiyip bitirecek bir ateş çıkaracağım [1134]. ”

Elbette bu, tercüme metinlerden göründüğü gibi, bu ateşin Tire Kralı'nın kendisinden veya halkından sıçramış olması gerektiği anlamına gelmez, mağrur bir Irkın simgesi olan, Büyü ve Büyü konusunda bilgili Atlas Dağı'ndan sıçramış olması gerektiği anlamına gelir. tüm sanat ve medeniyetlerde yüksek bir dereceye ulaştı, son kalıntıları neredeyse bir zamanlar devasa olan bu dağların zincirinin eteğinde yok edildi.

“Doğru: “Bir terör olacaksın; ve sonsuza dek olmayacaksın [1135], 519] çünkü bu Irkın adı ve kaderi artık insanlığın hafızasından silindi. Hemen hemen tüm eski kralların ve rahiplerin İnisiye olduğunu düşünün; Dördüncü Irkın sonuna kadar Doğru Yolun İnisiyeleri ile Sol Yolun İnisiyeleri arasında düşmanlık olduğu ve son olarak, Cennet Bahçesi'nden sadece Adem Irkının Yahudileri tarafından değil, başka kişiler tarafından da bahsedildiği. , çünkü Firavun bile Aden'deki en güzel ağaca, aynı Hezekiel'e benzetilir:

"Cennet'in tüm ağaçları mükemmeldir ve en iyi Lübnanlılar ...... dünyanın alt kısımlarında rahat edecekler. [Çünkü] ve onunla [Firavun] [1136]yeraltı dünyasına gittiler.........».

- aslında okyanusun dibi anlamına gelen alt kısımlarda, Atlantislilerin topraklarını ve kendilerini yutmak için genişçe açılan dip. Bütün bunları göz önünde bulundurur ve farklı anlatımları karşılaştırırsak, Hezekiel'in XXVIII ve XXXI bölümlerinin ne Babil'den ne Asur'dan ne de Mısır'dan söz etmediğini görürüz , çünkü bu ülkelerin hiçbiri bu kadar yıkılmamıştı, sadece üzerine yıkıldı. yüzeyde, yer altında değil - ama aslında Atlantis'e ve halklarının çoğuna. İnisiyelerin "Cennet Bahçesi"nin bir mit değil, artık sular altında kalmış bir yer olduğunu göreceğiz. Öğrencinin üzerine ışık parlayacak ve o, gerçek ezoterik değerleri temelinde şu gibi ifadeleri takdir edecektir: "Siz Cennet'teydiniz .... Tanrı'nın kutsal Dağındaydınız" - çünkü tüm uluslar vardı ve birçoğu [1137]hala var, kutsal dağlar; bazılarında Himalaya Zirveleri, bazılarında Parnassus ve Sina bulunur. Hepsi, İnisiyasyon yerleri ve toplulukların Başkanlarının, eski ve hatta modern Adeptlerin meskenleriydi. Ve ilerisi:

“İşte Assur [neden Atlantisli değil, - İnisiye?] Lübnan'da bir sedir ağacıydı... boyu bütün ağaçları aştı......... Allah'ın bahçesindeki sedir ağaçları onu gölgelemedi.... ...... öyle ki cennetin bütün ağaçları .... onu kıskandı [1138].

Küçük Asya boyunca, İnisiyeler ve İsrail'in bazı kralları, "Doğruluk Ağaçları" ve Lübnan Sedirleri olarak adlandırıldı. Hindistan'daki büyük Üstatlar da , yalnızca Sol Elin Üstatları olarak adlandırılıyordu. Vishnu Purana, "uçsuz bucaksız okyanusta inziva yerinde 10.000 yıl geçiren Prachetasalar" dualı tefekküre dalmışken "dünyanın ağaçlarla dolup taştığını" anlatırken, bu alegori Beşinci 520'nin başlarındaki Atlantisliler ve Adeptlere gönderme yapar ] Irklar Aryanlardır. Diğerleri “Ağaçlar [Büyücü Ustalar] korumasız araziyi yayıp kararttı; ve milletler yok oldu... on bin yıl çalışamayarak." Daha sonra Pracetasa denilen Aryan Irkının Rishileri olan Bilgeler, "derinliklerden çıkıp [1139]ağızlarından çıkan rüzgar ve alevle kanunsuz "ağaçları" ve tüm bitki krallığını yok ederken; Ta ki bitkiler dünyasının efendisi Soma (Ay), "ağaçların çocuğu" Marisha'yı gelin olarak önerdiği Doğru Yolun Üstadları ile ittifak kurarak onları yatıştırana kadar [1140]. Bu , "Tanrı'nın Oğulları" ile - "Kara Bilgeliğin Oğulları" - atalarımız arasındaki büyük mücadeleye bir göndermedir ; veya Aryan Üstatlar ile Atlantis Üstadları arasında.

Bu dönemin tüm tarihi, erken Aryanların İlahi hanedanının ilk kralı Rama ile Atlantislilerin sembolik kişileşmesi Ravana arasındaki mücadelenin destansı biçimindeki mistik bir anlatısı olan Ramayana'da alegorik olarak ortaya konur . Yarış (Lanka). İlki, Güneş Tanrılarının enkarnasyonlarıydı; son Ay Devaları. İlahi güçlerin dünyevi veya kozmik güçler üzerindeki üstünlüğü için İyi ve Kötü, Beyaz ve Kara Büyü arasında büyük bir savaştı.

bir Brahmin'in karısına söylediği Mahabharata'nın Anugita'sındaki pasaja dönsün :

"Yüksek Benlik aracılığıyla, Yüksek Benlikte ikamet eden yeri - (Brahman'ın ikamet ettiği, karşıt çiftlerden arınmış olduğu yer ve ateşle [veya güneşle] birlikte, (tüm) varlıkları destekleyen) fark ettim. ) rasyonel ilkenin motoru ” [1141].

Ay, aklın tanrısıdır (Manas), ancak yalnızca alt düzeydedir. Yorumlar şöyle:

“Manas ikili - alt kısmında Ay. Tepede güneşli."

Yani, en yüksek yönüyle Buddhi'ye çekilir ve en düşük yönüyle egoist ve şehvetli arzularla dolu hayvani Ruhuna [521] iner ve onun sesini dinler; ve Adept'in yaşamının ve inisiye olmayanların yaşamının gizeminin yanı sıra ilahi formun hayvan insandan ölüm sonrası ayrılmasının gizemi burada yatar. Her satırı Ezoterik olarak okunması gereken Mahabharata, İnsan ve Ruh'un acılarını görkemli sembolizm ve alegori ile ortaya koyar. Anugita'da Brahman şöyle der :

İçeride (vücudun içinde) tüm bu yaşam rüzgarlarının ortasında [? vücutta hareket eden ve birbirini emen ilkeler] [1142], Vaishvanara'nın yedili ateşi yakar [1143].[1144]

Ancak asıl "Ruh" Manas veya akıldır; bu nedenle Ay, Soma, Prachetasas'ta kişileştirilen güneş kısmı ile birlik içinde gösterilir. Ancak bu, diğer tüm kutsal metinlerde olduğu gibi Ramayana'da da bulunan yedi yönü açan yedi anahtardan yalnızca biridir - bu metafizik anahtardır.

Çeşitli İnisiyeleri simgeleyen "Ağaç" sembolü neredeyse evrenseldi. İsa, İyi Yasanın tüm Müritleri gibi "Hayat Ağacı" olarak adlandırılırken, Sol Yolun Ustaları "solan ağaçlar" olarak anılır. Vaftizci Yahya, "ağaçların kökünde yatan" bir "balta"dan söz eder. [1145]; ve Asur kralının ordularına "ağaç" denir [1146].

Cennet Bahçesi'nin gerçek anlamı, Isis Unveiled'da yeterince açıklanmıştır . Yazar defalarca, Isis Unveiled'ın şu anda verilen doktrinlerden çok azını içerdiğine dair şaşkınlık ifadeleri duydu. Bu büyük bir yanılgıdır. Zira, öğretilerin kendileri verilmemiş olsa bile, bu tür öğretilere yapılan göndermeler çoktur. O zamanlar henüz zaman gelmemişti, çünkü her şeyin serbest bırakılacağı saat şimdi bile gelmemişti . Ezoterik Budizm'i eleştirenlerden biri , "Isis Unveiled'da ne Atlantislilerden ne de Beşinci Irkımızdan önceki Dördüncü Irktan bahsedilmiyor " diye yazmıştı . Isis Unveiled'ı yazan ben , burada Atlantislilerin atalarımız olarak bahsedildiğini onaylıyorum. Çünkü Nova Kitabı'ndan söz edilen aşağıdaki ifadeden daha açık ne olabilir :

Orijinal metinde “ölü şeyler” yerine ölü Rephaim belirtilmiştir. (devler ya da güçlü ilkel insanlar) "evrim" bir gün günümüzün kökeninin izini sürebilir. yarışlar . "[1147]

522] Bu ima oldukça açık bir şekilde açıklandığı için sizi şimdi bunu yapmaya davet ediyoruz; ama şüphesiz evrimciler on yıl önce reddettikleri gibi şimdi de reddedeceklerdir. Bilim ve teoloji bize karşı; bu nedenle hem birini hem de diğerini tartışıyoruz ve bunu meşru müdafaa için yapmak zorunda kalıyoruz. Peygamberlerin yazıları boyunca dağılmış belirsiz metaforlara dayanarak ve Aziz Yuhanna'nın Vahiyinde, Hanok Kitabı'nın o görkemli ama aktarılmış tefsirinde , Hıristiyan teolojisi dogmatik Cennetteki Savaş destanını işte bu sallantılı zemin üzerine inşa etmiştir. Daha da fazlasını yaptı: dininin tüm hantal yapısını desteklemek için sütunlar olarak, yalnızca İnisiyeler tarafından anlaşılan sembolik vizyonlar kullandı . Şimdi bu temellerin sadece zayıf sazlar olduğu ve kurnaz inşaatın bozulduğu ortaya çıktı. Hristiyanlığın tüm planı bu Yachin ve Boaz'a, iki karşıt Güç Do6pa ve Kötü'ye, Mesih ve Şeytan'a, αί άγαθαί χαί αί χαχαί δυνάμεις'a dayanmaktadır.

Düşmüş Melekler'deki ana temelini Hıristiyanlıktan çıkarırsak, o zaman Adem ve Havva'sıyla Cennet sığınağı havaya karışacak; ve Mesih, Tek Tanrı ve Kurtarıcı imajında ve hayvan-insanın günahları için Kefaret Kurbanında, hemen gereksiz ve anlamsız bir efsane haline gelir.

Archaeological Review'un eski bir sayısında Fransız yazar Maury şöyle yazıyor:

eski efsaneye göre, sadık ve asi ev sahipleri arasında Dünya'nın yaratılmasından önce gerçekleşen, [1148]daha eski ve korkunç başka bir mücadelenin yeniden üretimi gibi görünüyor . "

Bir kez daha bu sadece basit bir öncelik meselesidir. Aziz Yuhanna'nın Vahiy'i Vedik Çağ'da yazılmışsa ve bunun Hanok Kitabı'nın başka bir kopyası ve pagan Antik Çağ'ın Ejderha efsanelerinden başka bir kopyası olmadığına dair yaygın bir inanç yoksa , o zaman Kutsal Kitap'ın görkemi ve güzelliği görüntüler, savaş alanı Yıldızlı Gökler olan ve ilk savaşçıları Melekler olan bu ilk Savaşın Hıristiyan yorumu lehine eleştirmenlerin görüşlerini etkileyebilir. Bununla birlikte, şu anki duruma göre, Vahiy, olay üstüne olay, diğer ve çok daha eski vizyonlara atfedilmelidir . Kıyamet alegorilerini ve Ezoterik destanı daha iyi anlamak için okuyucudan Vahiy'e dönmesini ve XII. bölüm, 1'den 7'ye kadar olan ayetleri okumasını istiyoruz.

Bu bölümün birkaç anlamı vardır ve bu dünya mitinin astronomik ve sayısal anahtarı hakkında çok şey bulunmuştur. Şimdi verilebilecek olan şey , gerçek bir savaşın kaydını, iki Okulun İnisiyeleri arasındaki bir mücadeleyi içerdiği anlamına gelen, yalnızca bir parça, onun gizli [ 523] birkaç ipucu. Bugün hala var olan ve aynı temel taşı üzerine inşa edilmiş çok sayıda ve çeşitli alegoriler var. Gerçek hikaye - tam Ezoterik anlamı verir - Gizli Kitaplardadır, ancak yazarın bunlara erişimi yoktur.

Bununla birlikte, egzoterik yazılardaki Taraka Savaşı'nın bir bölümü ve birkaç Ezoterik Yorum belki bir ipucu sağlayabilir. Tüm Puranalarda bu olay, alegorik karakterini gösteren az çok değişiklikle anlatılır.

Erken Vedik Aryanların mitolojisinde ve Puranaların sonraki anlatılarında, "Bilge", "Gizli Bilgeliğe inisiye olmuş" Budha'dan ve onun Merkür gezegenini temsil eden öhemerizminden bahsedilir . "Klasik Hindu Sözlüğü", Budha'yı Rig Veda'daki ilahilerden birinin yazarı olarak tasvir eder . Bu nedenle, o hiçbir durumda "Brahminlerin sonraki bir icadı" olamaz, ama aslında çok eski bir kişileştirmedir.

Ancak onun şeceresini veya daha doğrusu teogonisini inceleyerek aşağıdaki gerçekleri keşfedebilirsiniz. Bir efsane olarak, o, "altın renkli" Brihaspati'nin karısı Tara'nın ve Paris gibi Hindu Yıldız Krallığı'nın bu yeni Helen'ini kocasından çalan Ay'ın Soma'nın (eril) oğludur. Svarga'daki (Gökyüzü) büyük çekişme ve savaşın nedeni budur . Bu bölüm, Tanrılar ve Asuralar arasında bir Savaşı tetikliyor. Kral Soma, Danavaların lideri Ushanas'ta (Venüs) müttefik bulur; Indra ve Rudra, Brihaspati'nin tarafını tutan Tanrılara liderlik eder. İkincisine, Brihaspati'nin babası Angiras'ı Guru'su olan ve bu nedenle oğlunu destekleyen Shankara (Shiva) yardım ediyor. Burada Indra, Başmelek Mikail'in Hindu prototipi ve "Ejderha" Meleklerinin Fatihi'dir - bu nedenle isimlerinden biri Jishnu'dur - "Göksel Ordunun Lideri". Her ikisi de bazı Titanlar diğer Titanlara karşı savaşırken, kendilerini intikamcı Tanrılardan korurken savaşır, bir taraf Gök Gürültüsü Jüpiter'i destekler (Hindistan'da Brihaspati, ilginç bir tesadüf olan Jüpiter gezegenine sahiptir); diğeri her zaman korkunç olan Rudra'yı destekler. Bu savaş sırasında Indra, korumaları Fırtına Tanrıları (Marut) tarafından terk edildi. Hikaye, bazı detaylarında çok resimsel.

Bazılarını düşünün ve bilgilerini ortaya çıkarmaya çalışın.

Jüpiter gezegeninin yönetici dehası veya "Hükümdarı", kırgın eş Brihaspati'dir. O , Üretici Güçlerin temsilcileri olan Tanrıların Eğitmeni veya ruhsal Öğretmenidir [524] . Rig Veda'da ona , " kültün tanrılar üzerindeki etkisinin kişileştirildiği Tanrı" nın adı olan Brahmanaspati denir . Bu nedenle, Brahmanaspati, tabiri caizse, ritüeller ve törenler veya ekzoterik bir kült aracılığıyla "İlahi Lütuf" un somutlaşmasını temsil eder.

Tara , [1149]aşağıda gösterildiği gibi Gupta Vidia'da (Gizli Bilgi) inisiyenin tüm güçlerinin kişileştirilmesidir .

Soma, astronomik olarak Ay; ama mistik terminolojide aynı zamanda Brahminler ve İnisiyeler tarafından gizemleri ve kurban törenleri sırasında içilen kutsal içeceğin adıdır. Soma bitkisi , mistik içeceğin veya Soma içeceğinin hazırlandığı bir meyve suyu veren asclepias acida'dır . Sadece Rishilerin, Agnihotrilerin veya büyük Gizemlerin Ateş Hizmetkarlarının soyundan gelenler onun tüm gücünü biliyordu. Ama gerçek Soma'nın asıl amacı, İnisiye'den, "yeniden doğduktan" sonra , tam da Astral bedeninde [1150]yaşamaya başladığında "yeni bir adam" yaratmaktı (ve öyledir ) ; çünkü ruhsal doğası fiziksel doğasını aştığında, onu atmakta ve bu ruhani formdan bile ayrılmakta gecikmeyecektir [1151].

Eski zamanlarda, Soma hiçbir zaman inisiye olmamış bir brahmin'e - basit bir grhasta ya da egzoterik bir ritüelin rahibine - verilmemişti. Bu nedenle, Brihaspati "Tanrıların Öğretmeni" olmasına rağmen, yalnızca ölü mektup kültünü temsil ediyordu. Dogmatik bir tarikatla evli olmasına rağmen Gerçek Bilgelik için çabalayan ruhun bir sembolü olarak ortaya çıkan eşi Tara'dır , bu nedenle bu Bilgeliği veren Kral Soma tarafından sırlara inisiye edilmiş olarak sunulur. Dolayısıyla bu alegoride Soma onu kaçırıyor olarak tasvir edilmiştir. Bunun sonucu , Yunanistan ve Mısır'da Budha, Ezoterik Bilgelik - Merkür veya Hermes'in doğumudur . O kadar "güzel" olarak tasvir edilir ki, eşi bile, Buda'nın kendi ölü mektup kültünün soyundan gelmediğini çok iyi bilmesine rağmen, "yenidoğanı" kendi ritüelinin ve anlamsız biçimlerinin meyvesi olan Oğlu olarak tanır. [1152]. Bu, kısaca, bu alegorinin anlamlarından biridir .

525] Cennetteki Savaş, varoluşun çeşitli planlarında bu türden birkaç olaya atıfta bulunur. Birincisi, Kozmogoni ile ilgili tamamen astronomik ve kozmik bir gerçektir. John Bentley, Hinduların yalnızca zaman dilimlerini hesaplamalarına atıfta bulunan bir forma sahip olduğuna inanıyordu [1153].

Bunun, Batılı ulusların Titan Savaşları için bu temel üzerine inşa etmeleri için bir prototip işlevi gördüğünü düşünüyor. Yazar tamamen haksız değil ama tamamen haklı da değil. Yıldız prototipi gerçekten manvantar öncesi döneme aitse ve tamamen Kozmogoni'nin tüm programı ve evrimi hakkındaki bilgiye [1154], yani Aryan İnisiyelerine göre sahip oldukları bilgiye dayanıyorsa, o zaman Titanların Savaşı yalnızca bir kozmik yıldızlararası Uzayın derinlikleri yerine Himalaya Kailash'taki (Gökyüzü) alan olan gerçek bir savaşın efsanevi ve tanrılaştırılmış kopyası. Bu, Dördüncü ve Beşinci Irklar olan "Tanrı'nın Oğulları" ile "Karanlığın Oğulları" arasındaki korkunç mücadelenin kaydıdır. Bu konudaki sonraki tüm ulusal gelenekler, Asuraların Tanrılara karşı üstlendiği Savaş hakkındaki egzoterik hikayelerden ödünç alınan efsanelerde tam olarak bu iki olay üzerine inşa edildi ve tek bir olayda birleştirildi.

Ezoterik olarak, sonuç olarak kötü Ruhlara ve aşağı Tanrılara dönüşen Asuralar , Büyük Tanrılarla ebediyen bir savaş halindedirler , Gizli Bilgeliğin Tanrılarıdır. Rig-Veda'nın en eski bölümlerinde onlar Ruhsal ve İlahi Varlıklardır, çünkü Asura terimi En Yüksek Ruh'u belirtmek için kullanılmıştır ve Zerdüştlerin büyük Ahura'sı ile özdeştir [1155]. Indra, Agni ve Varuna tanrılarının kendilerinin de Asuralara ait olduğu bir zaman vardı.

526] Taittiriya Brahman'da Brahma -Prajapati'nin Nefesi (Asu) canlandı ve bu Nefesten Asuraları yarattı. Daha sonra, Savaştan sonra, Asuralara Tanrıların düşmanları denir, bu nedenle - " A -su-ra", ilk a, olumsuz önek - veya " Tanrılar Değil ";

"Tanrılar", Sura olarak anılır. Böylece, bu Asuraları ve onların Ordularını aşağıda sıralanan Hıristiyan kiliselerinin "Düşmüş Melekleri" ile, Zerdüştlerden Çinlilerin Panteonuna kadar eski ve hatta modern insanların tüm Panteonlarında bulunan Ruhani Varlıklar Hiyerarşisi ile birleştirir. Onlar , her yeni Maha-Kalpa veya Manvantara'nın başlangıcındaki orijinal Yaratıcı Nefesin Evlatlarıdır ve "sadık" kalan Melekler ile aynı kategoriye aittirler. Brihaspati'ye (ritüel veya törensel kültü temsil eden) karşı Soma (Ezoterik Bilgeliğin babası) ile ittifak kurdular . İkiyüzlülüğe, sahte kültlere ve ölü mektuba iliştirilmiş forma karşı içerlemeleri nedeniyle, ayinciler tarafından Uzay ve Zaman'da karşıt Güçler veya İblisler düzeyine indirilmiş oldukları açıktır.

O halde onların yanında savaşanların gerçek doğası nedir? Onlar özü:

1) Ushanas veya Venüs gezegeninin "Ev Sahibi", şimdi Roma Katolikliğinde Lucifer, "Sabahın Yıldızı" Dehası [1156], Tzaba veya "Şeytan" ordusu.

, İncil'de [1157]bulduğumuz titanlar, iblisler ve devlerdir - "Tanrı'nın Oğulları" ve "İnsan Kızları" nın çocukları. Toplu adları, kendilerine atfedilen karakteri gösterir ve aynı zamanda Brahminlerin gizli düşmanlığını ortaya çıkarır; çünkü onlar Kratu-Dvisa'dır - "fedakarlığın düşmanları" veya egzoterik simülakrlar. Onlar, egzoterik popüler ve ulusal dinlerin temsilcisi Brihaspati'ye karşı savaşan "Ev Sahipleri"dir ; ve erken Veda'da Kozmik Göklerin Yüce Tanrısı olan Görünür Gökkubbenin Tanrısı Indra, kozmik dışı ve kişisel bir Tanrı için uygun bir meskendir ve hiçbir ekzoterik kültün üzerine çıkamaz.

3) Ardından Nagalar [1158], Sarpa, Serpents veya Seraphim'i takip edin. Ayrıca gliflerinin gizli anlamı aracılığıyla doğalarını açığa vururlar. 527] mitolojisinde insan yüzü ve ejderha kuyruğu olan yarı tanrısal varlıklardır . Bu nedenle, şüphesiz Yahudi Seraphim'dirler ( Serapis, Sarpa, Serpent ile karşılaştırın); Seraphim'den gelen tekil Saraf olacak - "yanan, ateşli." Hıristiyan ve Yahudi melek bilimi, ikinci düzene ait Seraphim ve Cherubim veya Cherubs arasında bir ayrım yapar; Ezoterik ve kabalist olarak özdeştirler; Cherubim, göksel Orduların bölümlerinin herhangi birinin suretlerine veya benzerlerine verilen bir isimdi. Daha önce de söylendiği gibi, Ejderhalar ve Nagalar, Büyük Bilgelikleri ve Maneviyatları ve mağaralarda yaşamaları nedeniyle Münzevi İnisiyelere verilen isimlerdi. Bu nedenle Hezekiel, [1159]Tire kralına Cherubim sıfatını kullandığında ve ona hikmeti ve anlayışı sayesinde ondan gizlenebilecek hiçbir sır olmadığını söylediğinde , o zaman okültist burada "Peygamber" in kastedildiğini anlar. , belki de, önce yıldızlı meskenden sonra Cennet Bahçesinden aşağı atılan hayali Lucifer, Cherubim'i değil, farklı bir okulun İnisiyatifini ezen ekzoterik bir kültün takipçisi . Bu nedenle, birçok anlamından biri olan sözde "Savaş", aynı zamanda iki Üstat kategorisi - Sağ ve Sol Yollar arasındaki mücadelenin alegorik bir kaydıdır. Hindistan'da üç Rishi sınıfı vardı, bunlar bizim bildiğimiz en eski Adeptlerdi; Royal veya Rajarshi, kendilerini bir münzevi yaşamına adayan krallar ve prensler; Divine veya Devarshi veya Dharma veya Yoga'nın oğulları; ve Gotra Brahminlerin veya kastlara bölünmüş ırkların kurucuları olan Rishilerin torunları olan Brahmarshiler . Şimdilik, efsanevi ve astronomik anahtarı bir kenara bırakarak, gizli öğretiler bize bu bölümlere ait birçok Atlantisliyi gösterecek; ve aralarında fiili ve hukuki çatışmalar ve çatışmalar oldu . En büyük Rishilerden biri olan Narada, Devarshilerden biriydi; ve Brahma, Daksha ve diğer Tanrılar ve Bilgeler ile sürekli ve ebedi bir mücadele içinde olarak sunulur. Bu nedenle, evrensel olarak kabul edilen bu efsanenin astronomik anlamı ne olursa olsun, insan aşamasının gerçek ve tarihsel olaylara dayandığını, yalnızca dini amaçlara uyarlamak için teolojik dogmalara dönüştürüldüğünü korkusuzca iddia edebiliriz . Yukarıda nasılsa aşağıda da öyledir. Yıldız olayları ve gök cisimlerinin Göklerdeki davranışları örnek alınmış ve plan aşağıda Dünya'da gerçekleştirilmiştir. Böylece Uzay, soyut anlamıyla "ilahi bilgi alemi" olarak adlandırıldı ve Keldaniler veya İnisiyeler arasında Ab Su, bilginin Evi (veya babası, yani Kaynağı) olarak adlandırıldı, çünkü o Uzayda. 528], evreni [1160]görünmez bir şekilde yöneten zeki Güçlerin yaşadığını .

Yukarı Okyanus veya Cennet'teki Zodyak planında da , Dünya'daki belirli bir bölge, iç deniz adanmış ve "Bilgi Uçurumu" olarak adlandırılmıştır; Zodyak İşaretlerini temsil eden on iki küçük ada şeklindeki on iki merkez - ikisi yüzyıllarca gizli İşaretler olarak kaldı " - Oniki [1161]Hierophant'ın ve Bilgelik Üstatlarının meskenleriydi . Bu "Bilgi Denizi" veya öğrenme, [1162]şimdi Shamo veya Gobi Çölü'nün uzandığı yerde yüzyıllar boyunca kaldı. Suları Güney'e ve Batı'ya taşıyan yerel bir afet, böylece mevcut büyük çorak çölü oluşturup, ortada yalnızca bir göl ve bir ada olan belirli bir vaha bırakarak son büyük buzul çağına kadar varlığını sürdürdü. , bir kalıntı veya Dünyadaki Zodyak Yüzüğü olarak. Çağlar boyunca, daha sonraki Babillilerden önceki halklar arasında, "Büyük Anne"nin meskeni olan Su Uçurumu, "Kaosun Büyük Anası"nın Cennetteki yansıması, Tanrı'nın Annesi Ea'nın (Bilgelik) dünyevi yansımasıydı. kendisi Babilliler arasında Balık-Adam olan Oann'ın erken bir prototipiydi, yüzyıllar boyunca "Uçurum" veya Kaos, Kötülüğün değil, Bilgeliğin meskeniydi. Bel'in ve ardından Güneş Tanrısı Merodach'ın Tiamat, Deniz ve Ejderhası ile mücadelesi - ikincisinin yenilgisiyle sonuçlanan "Savaş" - tamamen kozmik ve jeolojik bir anlama sahiptir. tarihi bir Bu, cahil kitleler için Gizli ve Kutsal Bilimlerin tarihinden, evrimlerinden, büyümelerinden ve ölümlerinden koparılmış bir sayfadır. (a)' ya atıfta bulunur belirli bir tarih öncesi dönemde şiddetli bir Güneş tarafından geniş alanların sistematik ve kademeli olarak yakılması, bir zamanlar bol sulanan ve verimli toprakların şimdi olduğu gibi kumlu çöllere dönüşmesiyle sonuçlanan korkunç kuraklıklardan birine; ve (b) 529'a kadar ] Sol Peygamberler tarafından Doğru Yol Peygamberlerine sistematik zulüm; ikincisi, rahip kastlarının doğuşunu ve evrimini başlatarak, sonunda dünyayı "hoi polloi"nin ve cahil kitlelerin ahlaksız zevkini tatmin etmek için icat edilen tüm bu egzoterik dinlere, ritüel ihtişamına ve somutlaşmasına götürdü . ebediyen önemsiz Bilinemez İlke.

Bu, anısı tüm eğitimli ve Sanskritçe okuyan Hindular arasında ve halk efsanelerinde canlı tutulan Atlantis büyücülüğüne göre bir şekilde bir gelişmeydi. Ancak bu, Kutsal Gizemlerin ve Bilimlerinin yalnızca bir parodisi ve küfürüydü. Antropomorfizm ve putperestliğin hızlı büyümesi , Beşinci Irk'ı, daha önce Dördüncü Irk'a öncülük ettikleri gibi, daha düşük bir dereceye kadar da olsa büyücülüğe yöneltti. Sonunda, (önceki dört ırkı başka isimler altında kişileştiren) "dört Adam" bile unutuldu ve bir nesilden diğerine geçerek, ek mitlerle yüklenerek, sonunda Panteonlar adı verilen popüler sembolizm okyanusu tarafından emildi. Yine de, en eski Yahudi geleneklerinde bugüne kadar varlar: ilki, Tzelem, "Adam-Gölge", doktrinimizin Chhaya'sı; ikinci "Antitipli Adam", ekzoterik Tekvin'in birinci ve "eril-dişil" Adem'inin bir kopyası ; üçüncüsü, Düşüşten önceki "Dünyevi Adem" ve androjen; ve dördüncüsü, "Düşüşünden" sonra Adem, yani iki cinsiyete veya gerçek bir Atlantisliye ayrıldı. Cennet Bahçesinin Adem'i veya Beşinci Irkımızın atası, yukarıdaki dördünün dahiyane bir birleşimidir. Zohar'ın dediği gibi , ilk insan olan Adem şu anda Dünya'da bulunamaz, o "tüm taburelerde bulunmaz." Alt dünya nereden geliyor? " Dünyanın Zincirinden ve yukarıdaki Göklerden", yani daha yüksek Kürelerden, Dünyamızdan önce gelen ve Dünyamızın üzerinde olanlardan.

"Ve onun [Zincirinin] derinliklerinden birbirinden farklı yaratıklar çıktı. Bazıları [kalın] (deri) cüppeli, bazıları kınlı (Q'lippoth), ........... bazıları kırmızı kılıflı, bazıları siyah, diğerleri beyaz ve bazıları tüm renklerden [1163].

Az önce alıntılanan Keldani Berosus kozmogonisi ve Stanzas gibi, Kabala üzerine bazı incelemeler , dört yüzlü ve tek yüzlü olduğu kadar iki yüzlü yaratıklardan da söz eder; çünkü "üstün Adem tüm ülkelere inmedi, çocuk sahibi olmadı, çok karısı olmadı" ama gizem burada yatıyor.

Ayrıca Ejderha bir Gizemdir. Haham Simeon ben Yochai, 530] haklı olarak, Ejderhanın anlamını anlamanın "yoldaşlara" (öğrenciler veya şelalar) değil, yalnızca "küçük çocuklara", yani mükemmel İnisiyelere verildiğini söylüyor [1164].

“Ashab, başlangıcın işini anlar; ancak Büyük Yılanın Gizemi aracılığıyla Principium'daki emek meselini yalnızca "küçük çocuklar" anlar. Deniz " [1165].

Ve bunu okuyan Hıristiyanlar da yukarıdaki sözlerden "Mesih"lerinin kim olduğunu anlayacaklardır. Çünkü İsa, "Tanrı'nın krallığını küçük bir çocuk gibi kabul etmeyenin ona giremeyeceğini" yeniden teyit etti; ve eğer onun sözlerinden bazıları herhangi bir metaforun ötesinde çocuklara atıfta bulunuyorsa, o zaman İncillerdeki "küçük çocuklara" yapılan göndermelerin çoğu İsa'nın ait olduğu İnisiyelere atıfta bulunur. Paul (Saul) Talmud'da "küçük bir çocuk" olarak anılır.

"Yılanın Sırrı" şuydu: Dünyamız veya daha doğrusu dünyevi yaşam, Gizli Öğretilerde genellikle Büyük Deniz olarak anılır ve "Yaşam Denizi" bugüne kadar en sevilen metafor olmaya devam eder. Sifra di-Zeniuta, İlkel Kaos'tan ve Çürümeden Sonra Evrenin Evriminden (Pralaya) bahseder ve bunu, kıvrımlarını açan bir yılana benzetir:

“Her yöne yayılır, kuyruğunu ısırır ve başını çevirir, öfkelenir ve öfkelenir ...... korur ve saklanır. Her bin günde bir tezahür eder .[1166]

Puranalar hakkındaki yorumlar şunları okur:

Brahma Günleri arasındaki aralıkta üzerinde uyuması gereken Evrenin simgesidir . Shesha'nın Yedi Başı Evreni destekler."

Sifra di-Zeniuta , Tanrı'nın Ruhu'nun, her yeni "Yaratılıştan" önce Farklılaşmamış Maddenin Kaosu üzerinde "uyuduğunu" veya "nefes aldığını" söylüyor . Brahma'nın bir günü, daha önce açıklandığı gibi, bin Maha-Yuga'dan oluşur: ve her Gece veya Dinlenme döneminin süresi bu Güne eşit olduğundan, Siphra di Zeniuta'daki bu sözlerin neyi kastettiğini görmek kolaydır. - yani, yılanın 531] "bin günde bir" göründüğü. Kendini işine adamış Sifra yazarının şu sözleriyle bizi nereye götürmek istediğini anlamak da zor değil :

"Kafası Büyük Deniz'in sularında kırıldı, çünkü şöyle yazılmıştır: Gücünle denizi bölersin, sularda [1167]ejderhaların kafalarını kırarsın . "

Bu, İnisiyelerin bu fiziksel yaşamdaki, "Keder Denizi"ndeki denemelerine atıfta bulunur, eğer kişi tek tuşla okursa; farklı bir anahtarla okunursa, Büyük Uzay Denizi'ndeki Dünyalar Zincirinin yedi Küresinin art arda yok edilmesini ima eder; her göksel küre veya küre, her dünya, yıldız veya yıldız grubu sembolizmde "Ejderhanın Başı" olarak adlandırılır. Ama hangi şekilde okursak okuyalım, ejderha, tıpkı yılan gibi, antik çağda hiçbir zaman Kötü olarak görülmedi. Astronomik, kozmik, teogonik veya sadece fizyolojik (veya fallik) metaforlarda, Yılan her zaman ilahi bir sembol olarak görülmüştür . "370 sıçrama yapan [kozmik] Yılan"dan bahsedildiğinde [1168], bu, Ezoterik hesaplamada 370 döneme veya döngüye bölünmüş, 25.868 yıllık büyük Dönence Yılı'nın döngüsel dönemlerini ifade eder, tıpkı bir güneş yılının ikiye bölünmesi gibi. 365 gün. Ve eğer Mikail, Hıristiyanlar arasında Şeytan'ın ya da Ejderhanın Fatihi olarak görülüyorsa, bunun nedeni, Talmud'da bu militan İmgenin, kendisine tabi yedi Ruhu olan Suların Kralı olarak sunulmasıdır - Latin Kilisesi'nin bunu yapmasının sağlam bir nedeni. ona Avrupa'daki her burnun Koruyucu Azizi. Sifra di-Zeniuta'da, Yaratıcı Güç "yaratılışının ana hatlarını ve sarmal çizgilerini bir Yılan şeklinde karalar." "Kuyruğunu ısırır", çünkü bu sonsuz Sonsuzluk ve döngüsel dönemlerin bir simgesidir. Bununla birlikte, anlamlarını sıralamak koca bir cilt gerektirir, ancak bitirmemiz gerekiyor.

Böylece okuyucu, "Cennette Savaş" ve "Büyük Ejderha" nın anlamlarının ne kadar farklı olduğunu kendi gözleriyle görebilir. Böylece, dini dogmaların en ciddisi ve en korkunç olanı, Hıristiyan inancının Alfa ve Omega'sı ve Düşüşünün ve Kurtuluşunun dayandığı sütun, bu tarih öncesi savaşların birçok alegorisinde bir pagan sembolüne indirgenmiştir.

532]

BÖLÜM V

PLEROMA ŞEYTANIN İNİ Mİ?

Bu konu henüz tüketilmemiştir ve başka açılardan ele alınmalıdır. Milton'ın Karanlık Melekler'e karşı üç günlük Işık Melekleri Savaşı'na ilişkin muhteşem tasvirinin, ilgili Doğu geleneğini duymuş olması gerektiği varsayımını ne ölçüde haklı çıkardığını söylemek imkansızdır. Her halükarda, eğer bu bilgi onun tarafından bir mutasavvıfla kişisel ilişkisi yoluyla elde edilmemişse, o zaman ona Vatikan'daki gizli işlere erişimi olan bir kişi tarafından verilmiş olmalıdır. Bu tür çalışmalar arasında, Doğu alegorisi ile ilgili "Beni Şamaş" - "Güneşin Çocukları" geleneği vardır; bu, üçlü versiyonunda Enoch Kitabı'ndan veya çok daha fazlasından derlenebilecek olanlardan kıyaslanamayacak kadar daha küçük ayrıntılar verir . Az önce gösterildiği gibi, "Antik Ejderha" ve onun çeşitli Fatihleri hakkında Aziz John'un yakın tarihli Vahiyi .

Bugüne kadar mistik topluluklara mensup yazarların, Hanok Kitabı'nın "varsayılan" eskiliği hakkında önyargıların yol açtığı şüphelerinde ısrar eden yazarların bulunabilmesi açıklanamaz görünüyor .

Mayalar Arasında Kutsal Gizemler kitabının yazarı ve Quiches" , Enoch'ta Hıristiyanlığa dönüştürülmüş bir İnisiye (!!) görme eğilimindedir [1169], ardından Eliphas Levi'nin eserlerinin İngiliz derleyicisi - "Sihrin Sırları" aynı Görüşe bağlıdır. Şuna dikkat çekiyor:

"Dr. Keneally'nin bilgeliği dışında, hiçbir modern bilim adamı son eseri [Enoch Kitabı] MÖ dördüncü yüzyıldan daha eskiye ait bir yere koymaz." [1170].

bundan daha kötü hatalardan suçlu olmuştur . Yakın zamana kadar , Avrupa'nın en büyük edebiyat eleştirmenleri, Orphic Hymns ve hatta Hermes veya Thoth Kitabı ile birlikte bu eserin gerçekliğini inkar ettiler, ta ki en sonunda Mısır anıtlarında ve en eski hanedanların mezarlarında ikincisinden tüm ayetler keşfedilene kadar. . Başpiskopos Lawrence'ın görüşü başka bir yerde alıntılanmıştır:

orijinal Kabala'da (Keldani Sayılar Kitabı) ne de modern olanda benzer bir açıdan tanımlanmamıştır. Modern Kabalistlerin en büyükleri değilse de en aydınları için, Eliphas Levi, Şeytan'ı şu parlak terimlerle tanımlar:

“Kendisini Tanrı olarak hayal edecek kadar gururlu olan bu Melek'ti; sonsuz acı ve eziyet pahasına bağımsızlığını elde edecek kadar cesur; kendini tam ilahi ışıkta sevecek kadar güzel; yine de, işkencenin ortasında karanlıkta hüküm sürecek ve sönmez ateşinden kendisine bir taht kuracak kadar güçlü. Bu, tam olarak, saf ruhların hiyerarşilerinin (!!) hizmet ettiği anarşi prensi cumhuriyetçi ve kafir Milton'un Şeytanı'dır (!!) ” [1171].

Teolojik dogmayı Kabalistik alegori ile çok ustaca uzlaştıran ve hatta üslubuna siyasi bir iltifat eklemeyi bile başaran bu tanım, gerçek ışığında okunduğu takdirde oldukça doğrudur.

Evet kesinlikle; yani, bu en büyük idealler, bu sürekli yaşayan sembol - hayır, insanlığın entelektüel bağımsızlığı uğruna fedakarlığın yüceltilmesi; Statik Atalet'i protesto eden bu Daima Aktif Enerji - Kendini olumlamanın bir suç olduğu ve Düşünce ve Bilgi Işığından nefret edilen ilke. Eliphas Levi'nin eşsiz bir adalet ve ironiyle söylediği gibi:

"O, kasvetli sonsuzlukların bu hayali kahramanıdır, iftira niteliğinde bir çirkinliğe sahiptir ve amansız işkencecisine çok daha çok yakışan boynuzları ve pençeleri vardır [1172]. "

Sonunda Yılan - Kızıl Ejder'e dönüşen oydu. Ancak yine de Eliphas Levi, Katolik otoritelerine çok fazla bağımlıydı - kendisi de Cizvitçiydi - bu Şeytan'ın insanlık olduğunu ve Dünya'da bu insanlığın dışında asla var olmadığını kabul edemeyecek kadar [1173].

Bu Hıristiyan teolojisinde, paganizmin ayak izlerini kölece takip etse de, yalnızca geleneksel politikasına sadıktı. 534] kendisini ayırmak ve otoritesini savunmak zorunda kaldı. Bu nedenle, tüm pagan Tanrıları şeytanlara dönüştürmekten daha iyi bir şey yapamazdı. Her eski parlak Güneş Tanrısı - gündüzleri görkemli bir İlah ve geceleri kendi Düşmanı olan, çünkü gece ve gündüzün mikroplarını barındırması gereken Bilgelik Ejderhası olarak adlandırılır - bu Tanrı artık Tanrı'nın zıttı olan Gölgesi'ne dönüşmüştü. ve despotik insan dogmasının tek ve doğrulanmamış otoritesi temelinde Şeytan oldu. Bunun üzerine tüm bu ışık ve gölge Yaratıcıları, tüm Güneş ve Ay Tanrıları lanetlendi ve böylece birçokları arasından seçilen tek Tanrı ve Şeytan insanlaştırıldı. Ancak, görünüşe göre teoloji, bir kişinin anlama ve sonunda ona saygı için yapay olarak dayatılan her şeyi analiz etme yeteneğini gözden kaçırmıştır. Tarih, her ırkın ve hatta kabilenin, özellikle de Sami halkların, kendi kabile tanrısını diğerlerinin üzerinde yüceltmek, tüm Tanrılar üzerinde hegemonyasını kurmak için doğal bir dürtüye sahip olduğunu iddia eder ve bunu yapmakla İsrailoğullarının Tanrısının adil olduğunu kanıtlar. böyle bir kabile Tanrısı , Hıristiyan Kilisesi'nin "seçilmiş insanların" liderliğini takip ederek, bu özel tanrıya isteyerek hürmet etmeye zorlamasına ve diğerlerini aforoz etmesine rağmen. Bu yanılgı başlangıçta bilinçli ya da bilinçsiz olsa da, yine de öyleydi. Yehova eski çağlarda her zaman yalnızca diğer "Tanrılar" "arasında" bir Tanrıydı [1174]. Rab , İbrahim'e görünür ve şöyle der: "Ben Her Şeye Gücü Yeten Tanrı'yım" , ancak, "ve antlaşmamı sürdüreceğim .... senin Tanrın olacağım" (İbrahim); ve ondan sonraki [1175]tohumu için , ancak Aryan Avrupalılar için değil.

Ama bir de Nasıralı İsa'nın görkemli ve ideal İmgesi vardı; Ve kilisenin daha karanlık bir tane icat etmesi pek olası değil. Eski Ahit'in sembolizmine sahip olmayan , Yehova'nın adının gerçek anlamını bilmeden - hahamlar tarafından ortaya atılan Tarifsiz ve ifade edilemez Adın gizli ikamesi - kilise, ustalıkla üretilmiş bir Gösterimi, antropomorfize edilmiş bir Tanrı Sembolü'nü gerçek olarak kabul etti. Tüm Var Olanların İkinci, Ebedi Bilinmeyen Nedeni olmayan Tek Gerçeklik için nesil . Mantıksal sıra sayesinde, kilise, düalizm amacıyla, antropomorfize edilmiş bir Şeytan icat etmeye zorlandı - ona öğrettiği gibi, Tanrı'nın Kendisi tarafından yaratıldı. Şimdi Şeytan, Yehova-Frankenstein tarafından uydurulmuş bir canavara dönüştürüldü - babasının laneti ve ilahi taraftaki dikenler, bir canavar, dünyevi hiçbir Frankenstein'ın yaratamayacağı daha gülünç bir benzerlik.

535] New Aspects of Life'ın yazarı, Yahudi Tanrı'yı Kabalistik bir bakış açısından çok doğru bir şekilde şöyle tanımlar:

"Yahudilere kendisini Yehova olarak ifşa eden Dünyanın Ruhu [1176]..... İsa'nın ölümünden sonra onun şeklini alan ve onu dirilmiş Mesih olarak kişileştiren aynı Ruh'tu."

- görülebileceği gibi, bu, küçük değişikliklerle, Serinthus doktrini ve birkaç Gnostik mezheptir. Ancak yazarın açıklamaları ve vardığı sonuçlar dikkat çekicidir:

“Kimse ...... Musa'dan daha iyi bilemedi ...... [ve] bilgisini aldığı [Mısır Tanrıları] rahiplerin gücünün ne kadar büyük olduğunu o kadar iyi bilmiyordu .. ......... [yalnızca Yahudilerin] iddia ettiği gibi, Yehova'nın üzerlerinde Tanrı olduğu tanrılar.”

Yazar sorar:

"Bu Tanrılar neydi, bu Akhar, söylendiği gibi, Ahad, onlara karşı kazandığı zafer sayesinde Tanrı ....... idi?".

hükmünü kabul etmemiz gerekirse, Mikail ve Ev Sahibi yenildi, üstelik Mikail, Yehova'nın kendisinden başkası değildir, en iyi ihtimalle, ast Ruhlar. Bu nedenle, yazar derken bir kez daha haklı:

“Yunanlılar...... iblislerin varlığına inanıyorlardı . Ama .... "kişileştirme" iblisleri olarak tanımladıkları bir kişileştirme ruhları kategorisi olduğunu iddia eden Yahudilerin önündeydiler ...... Bu konuda özellikle ısrar eden Yehova ile birlikte, .. ... Tek Tanrı'nın kişileştirilmesi olan diğer tanrıların varlığı, bu diğer tanrılar sadece ruhları kişileştiren değil, daha yüksek derecede ..... kim daha fazla güce hakim oldu ve kullandı? Ve bu kişileştirme, ruhsal durumun gizeminin anahtarı değil midir ? Ancak bu konumu kabul ettiğimizde, Yehova'nın olmadığını nasıl bilebiliriz? kişileştirici bir ruh, Tek Tanrı olduğunu iddia eden ve böylece Bilinmeyen ve Bilinmeyen Tanrı'nın temsilcisi haline gelen bir ruh ? Kendisine Yehova adını veren ruhun, niteliklerini benimseyerek, böylece kendi kendini atamasının gerçekte bilinmeyen olduğu kadar isimsiz de olan Bir'e atfedilmesine neden olmadığını nasıl bilebiliriz? [1177].

kendi itirafıyla "Yehova'nın ruhunun ikame olduğunu " kanıtlıyor. Böylece Musa'ya atalara Tanrı Shaddai ve Tanrı Helion olarak göründüğünü itiraf etti.

“Ve hemen Yehova'nın adını aldı; ve bu kişileştiricinin ifadesindeki inanç temelinde, El, Eloah, Elohim ve Shaddai gibi isimler, Yehova ile birlikte "Yüce Rab" anlamında okunmuş ve yorumlanmıştır. [Sonra,] Yehova adı ağza alınamaz hale geldiğinde, onun yerini alan Adonai, "Rab" oldu ve .... bu 536] yer değiştirme sayesinde , "Rab" adı Yahudilerden Tanrı'nın "Sözüne" geçti. Hıristiyanlar ve Tanrı'nın ataması oldu [1178].

Jod veya Jod-Hé'yi kişileştiren çok sayıda ruh olmadığını nasıl bilebiliriz ?

İsis Unveiled'da söylendiği gibi ortaya çıktı, çünkü Şeytan, Tanrı'nın güçlü Rakibi (?!), temel taşı olacaktı. ve sütunlu kiliseler. Çünkü Teosofist, Şeytan ya da Şeytan adlı eserinde Bessac'ın rolünü doğru bir şekilde gözlemlediği için :

“Yaratıcı olan bu Şeytan'dan gerçek güç çıkaran ikili bir ilkenin dogmasının onaylanmasına ilişkin bir imadan kaçınmak gerekiyordu ve orijinal kötülüğü açıklamak için, Mani'ye karşı bunun için izin hipotezini öne sürdüler . tek bir Yüce” [1179].

Her durumda, seçim ve politika başarısız oldu.

İbrahim ve Yakup'un alt Tanrısının bu kişileştirilmesi ile İsa'nın mistik "Babası" veya "Düşmüş" Melekler arasında çok kesin bir ayrım yapılmalıydı, daha sonraki kurgularda iftira edilmemeliydi.

Yahudi olmayanların her Tanrısı Yehova - Elohim ile yakından bağlantılıdır; çünkü hepsi, Ezoterik Öğretilerdeki birimleri yalnızca ad olarak farklılık gösteren Tek Ana Bilgisayardır. "İtaat eden" ve "düşmüş" Melekler arasında, kendilerine verilen Dhyan-Chohans veya Elohim arasında, ilgili işlevleri veya daha doğrusu bazılarının eylemsizliği ve diğerlerinin faaliyetleri dışında hiçbir fark yoktur. yaratma", yani tezahür etmiş dünyayı ebedi maddeden inşa etme görevi.

Kabalistler, Şeytan'ın gerçek adının tersi anlamda Yehova'nın adı olduğunu iddia ederler, çünkü "Şeytan siyah bir Tanrı değildir, yalnızca beyaz Tanrı'nın reddidir" veya Gerçeğin ışığıdır. Tanrı Işıktır ve Şeytan, Işığı ortaya çıkarmak için [1180]gerekli Karanlık veya Gölgedir , bu olmadan Işık görünmez ve anlaşılmaz olur . "İnisiyeler için," diyor Eliphas Levi, "Şeytan bir kişi değil, hem İyilik [ 537] hem de Kötülük için yaratıcı bir Güçtür." İnisiyeler, fiziksel üretimi yöneten bu Gücü, Tanrı Pan'ın - veya Doğa'nın mistik formu biçiminde tasvir ettiler; dolayısıyla bu efsanevi ve sembolik görüntünün boynuzları ve toynakları ile "Cadıların Şabatı" nın Hıristiyan "keçisi". Bu ikisi söz konusu olduğunda , Hıristiyanlar farkında olmadan "keçi"nin aynı zamanda İsrail'in tüm günahlarının kefareti için seçilen kurban olduğunu, günah keçisinin gerçekten de kurban olduğunu, dünyadaki en büyük gizemin simgesi olduğunu unutmuşlardır. nesile düşüyor." Yalnızca Yahudiler, çölde oynadıkları Büyük Gizemlerdeki yaşam dramasından seçilen saçma (inisiye edilmemiş için) kahramanlarının gerçek anlamını çoktan unutmuşlardır; Hıristiyanlar onu hiç tanımadılar.

Eliphas Levi, kilisesinin dogmasını paradokslar ve mecazlarla açıklamaya çalışır, ancak on dokuzuncu yüzyılımızda Roma'nın himayesi ve onayı altında dindar Roma Katolik demonologları tarafından yazılan birçok cildin varlığı göz önüne alındığında, çok başarısız olur. Gerçek Katolik için Şeytan veya Şeytan bir gerçekliktir; Belki de Enoch Kitabı'nın anlatımını geliştirmek isteyen Patmos Adası'nın kahinine göre Starlight'ta oynanan drama, İncil'deki herhangi bir alegori ve sembolik olay kadar gerçek ve tarihsel bir gerçektir . Ancak İnisiyeler, dehası ve yetenekli zekası Roma'dan kendisine gösterilen belirli bir uzlaşmaya boyun eğmek zorunda kalan Eliphas Levi'nin verdiğinden farklı bir açıklama yapar.

Bu nedenle, gerçek ve "uzlaşmaz" Kabalistler, bilim ve felsefenin tüm amaçları için dinsizlerin, Marquis de Saint-Martin'in takipçileri olan Martinistler tarafından adlandırılan Büyünün Büyük Aracısının, Astral Işık olduğunu bilmelerinin yeterli olduğunu kabul ederler. , ortaçağ Kabalistleri ve simyacıları, Cennetteki Bakire ve Mysterium Magnum ve Doğulu okültistler tarafından Akash'ın yansıması olan Ether, tam olarak kilisenin Lucifer dediği şeydir. Latin skolastiklerinin Evrensel Ruhu ve Pleroma'yı - Işığın Taşıyıcısı ve tüm biçimlerin Alıcısı, doğrudan ve dolaylı sonuçlarıyla Evrene yayılmış Kuvvet - Şeytan'a ve onun eylemlerine dönüştürmeyi başardıkları bizim için yeni bir haber değil . Ancak şimdi, Eliphas Levi'nin ima ettiği sırları bile, uygun bir açıklama olmaksızın, yukarıda belirtilen saygısızlara ihanet etmeye hazırlar , çünkü Eliphas Levi'nin belirsiz vahiylere bağlı olan sistemi, yalnızca daha fazla batıl inanç ve hataya yol açabilir. Gerçekten de, henüz ilk aşamada olan Okültizm öğrencisi, herhangi bir simyacının yazıları kadar apokaliptik olan Eliphas Levi'nin aşağıdaki son derece şiirsel sözlerinden [538] ne alabilir?

“Lucifer [Astral Işık] ..... tüm yaratılışta var olan aracı güçtür; yaratmaya ve yok etmeye yardımcı olur ve Adem'in Düşüşü, soyunu bu ölümcül Işığın kölesi yapan erotik bir sarhoşluktu... duyularımızı ele geçiren her cinsel tutku, bizi bu Işığın içine çekmeye çalışan bir kasırgadır. ölüm uçurumu. Delilik, halüsinasyonlar, vizyonlar, esrimeler, hepsi bu iç fosfor (?) nedeniyle çok tehlikeli bir uyarılma biçimleridir . Bu nedenle, Işık, her şeyden önce, makul kullanımı ısıtan ve canlandıran ateşin doğasına aittir, aksine fazlası ayrıştırır ve yok eder.

Böylece, insan bu [Astral] Işığın kraliyet mülkiyetine çağrılır ve böylece kendisi için ölümsüzlüğü kazanır ve aynı zamanda onun aracılığıyla sarhoşluk, emilim ve ebedi yok olma tehdidiyle karşı karşıya kalır.

Bu nedenle, bu Işık, yiyip bitirdiği, yıkıcılara karşı intikam aldığı ölçüde, gerçekten cehennem ateşi, bir efsane yılanı olacaktır; doldurduğu acılı kuruntular, yuttuğu kusmuk yaratıkların gözyaşları ve diş gıcırtıları, önlerinden kaçan ve adeta onların ıstıraplarıyla alay eden ve aşağılayan yaşam hayaleti, tüm bunlar gerçekten de Şeytan olurdu. veya Şeytan [1181].

Bütün bunlarda yanlış bir ifade yok ; Adem mitinin astral etkilerin bir örneği olarak kullanılması gibi kötüye kullanılan metaforların bolluğundan başka bir şey değil. Akasha [1182], Astral Işık, birkaç kelime ile tanımlanabilir; Evrensel Ruh, Evrenin Rahmi, Mysterium Magnum'dur ve her şey ayrılma veya farklılaşma yoluyla ondan doğar. Bu varlık sebebidir; sonsuz Uzayı doldurur, bir anlamda Uzayın kendisidir veya aynı zamanda altıncı ve yedinci ilkesidir [1183]. Ancak Sonsuz'da sonlu olarak , tezahürle ilgili olarak, bu Işığın kendi gölge tarafı olmalıdır - daha önce belirtildiği gibi. Ve Sonsuz asla tezahür edemeyeceği için, sonlu dünya, eylemlerinin insanlığı çektiği ve insanların çekip eyleme [539] zorladığı tek bir gölge ile tatmin olmalıdır . Bu nedenle, Astral Işık tezahür etmemiş birliği ve sonsuzluğuyla Evrensel Sebep iken, insanlıkla ilgili olarak, insanların günahkar yaşamları sırasında ürettikleri sebeplerin etkileri haline gelir. İyiyi ve Kötüyü üreten - ister Işık Ruhları ister Karanlık Ruhları olarak adlandırılsınlar - onun aydınlık sakinleri değildir, ancak insanlığın kendisi kaçınılmaz olarak Tüm Büyü Aracısında eylem ve tepkiyi belirler. Kesinlikle, insanlık " Yaratılış Kitabının 3m " haline geldi ve bu nedenle, her gün ve her saat "Göksel Bakire" nin Düşüşünün ve Günahının nedenidir - bu nedenle aynı zamanda Tanrıların ve Şeytanların Annesi olur. zaman; çünkü o , öldüren ve yok eden "ölümcül ışık" Eliphas Levi olarak adlandırılan gölge tezahür özünü çekmek yerine Ruhuna ve Kalbine dokunan herkes için her zaman seven, merhametli bir Tanrı'dır . Birimlerindeki insanlık, sonuçlarının üstesinden gelebilir ve bunların üstesinden gelebilir; ama sadece hayatlarının kutsallığı ve iyi sebeplerin yaratılması yoluyla. O, yalnızca tezahür etmiş daha düşük ilkeler üzerinde güce sahiptir - Uzaydaki Bilinmeyen ve Bilinmeyen Tanrı'nın gölgesi. Ancak antik çağda ve gerçekte Lucifer veya Luciferus, gün ışığının yanı sıra Gerçeğin Işığına da başkanlık eden Melek Varlığın adıydı. Valentinus İncili "Pistis Sophia" da, Üç Üçleme Gücünün (Τριδυνάμεις) Kutsal İsimlerinden kaynaklanan üç Güç arasında, Sophia'nın Gücünün (bu Gnostiklere göre Kutsal Ruh - tümünün en kültürlüsü) öğretilir. ) Venüs veya Lucifer gezegeninde bulunur.

Böylece, inisiye olmayanlar için, Astral Işık aynı anda hem Tanrı hem de Şeytan olabilir - Demon est Deus inversus - yani, Sonsuz Uzayın her noktasında canlandırılmış Doğanın manyetik ve elektrik akımlarını titreştirir , hayat verir ve öldürür. - dalgalar taşır, çünkü Dünya'daki ölüm başka bir plandaki yaşam olur. Lucifer, ilahi ve dünyevi Işıktır, "Kutsal Ruh" ve "Şeytan", aynı zamanda, görünür Uzay, gerçekte, farklı Nefes ile görünmez bir şekilde doldurulmuştur; ve Astral Işık, bizim tarafımızdan yönetilen ve çekilen bir olan, her ikisinin de tezahür eden etkileri, İnsanlığın Karması'dır , hem kişisel hem de kişisel olmayan özdür - kişiseldir, çünkü Saint-Martin'in Ev Sahibine verdiği mistik isimdir. Bu Gezegenin İlahi Yaratıcıları, Liderleri ve Yöneticileri; Yaşam ve Ölüm Evreninin Nedeni ve Etkisi kadar kişisel olmayan.

Düşüş, insanın bilgisinin sonucuydu, çünkü "gözleri açıldı." Gerçekten de, "Düşmüş Melek" tarafından ona Bilgelik ve Gizli Bilgi öğretildi, çünkü ikincisi o günden itibaren [ 540] Manası, Zihni ve Öz-farkındalığı oldu. Her birimizde, kesintisiz Yaşamın bu altın ipliği - periyodik olarak Dünya'daki pasiflik ve bilinçli varoluşun faaliyeti ve Devachan'daki süper bilinçlilik faaliyeti döngülerine giriyor - bu Dünya'daki görünümümüzün başlangıcından beri var . Bu, Vedanta felsefesindeki güzel ifadeye göre, dünyevi "yaşamlarımızın" veya geçici Egolarımızın çok sayıda boncuk gibi dizildiği ölümsüz, kişisel olmayan Monad'ın parlayan ipliği Sutratma'dır .

Ve şimdi Şeytan veya Kızıl Ateş Ejderi, "Fosforun Efendisi" - kükürtün teolojik bir "iyileştirme" olduğu ve Lucifer veya "Işık Taşıyıcı" nın içimizde olduğu kanıtlandı; o bizim Zihnimiz, Ayartıcımız ve Kurtarıcımız, akıllı Kurtarıcımız ve saf hayvanlıktan Kurtarıcımızdır. Bu ilke olmadan - doğrudan İlahi Akıldan yayılan saf ilahi Mahat'ın (Akıl) özünün yayılması - şüphesiz hayvanlardan daha iyi olamazdık. İlk insan Adem sadece yaşayan bir ruh (Nefeş) olarak yaratılmıştır , son Adem bir ruh olarak yaratılmıştır. hayat veren [1184]- diyor Paul, sözleri insanın inşasına veya yaratılışına atıfta bulunuyor. Bu hayat veren ruh ya da insan aklı ya da ruhu olmasaydı, insanla hayvan arasında hiçbir fark olmazdı; tıpkı gerçekte hayvanlar arasında olmadığı gibi, eylemleri söz konusu olduğunda. Kaplan ve eşek, uçurtma ve güvercin, sorumsuz oldukları için her biri biri kadar saf ve masumdur . Her biri kendi içgüdüsünü takip eder, kaplan ve uçurtma, bir eşeğin devedikeni yemesi veya bir güvercin bir ekmek tanesini gagalaması gibi aynı kayıtsızlıkla öldürür. Düşüş teolojinin ona verdiği anlama sahip olsaydı; Bu Düşüş, Doğa'nın niyetine aykırı bir eylemin sonucu olarak gerçekleştiyse - ve günah olacaksa, o zaman hayvanlar hakkında ne söylenir? Bize onların türlerini, Tanrı'nın Dünya'yı ve dolayısıyla üzerinde yaşayan her şeyi lanetlediği aynı "ilk günah"ın bir sonucu olarak yaydıkları söylenirse, o zaman başka bir soru soracağız. Teoloji ve bilim bize hayvanların Dünya'da insandan çok daha önce var olduğunu söyler. Teolojiye soruyoruz: İyiyi ve Kötüyü Bilme Ağacının Meyvesi koparılmadan önce nasıl çoğaldılar ? söylendiği gibi:

"Adını benimsedikleri, doktrinlerini yanlış anlayıp gizledikleri ve yaptıklarıyla hafızasını kararttıkları büyük Mistik ve Kurtarıcıdan çok daha az ileri görüşlü olan Hıristiyanlar, Yahudi Yehova'yı [541] olduğu gibi kabul ettiler ve, Tabii ki, Işık ve Özgürlük İncili ile Karanlığın ve Köleliğin Kutsallığını [1185]uzlaştırmaya çalışmak boşunaydı .

, Tanrılara isyan etmekle suçlanan tüm sözde kötü Ruhların bireyler olarak özdeş olduğu yeterince kanıtlanmıştır ; ve dahası, Hıristiyan olandan farklı olan nihai sonuç dışında, tüm eski dinler aynı dogmayı öğretti. Yedi İlkel Tanrı'nın tümü, biri temel, diğeri tesadüfi olmak üzere ikili bir duruma sahipti. Temel hallerinde, İnşaatçılar veya Heykeltıraşlar, bu Dünyanın Koruyucuları ve Hükümdarlarıydılar; Rastgele bir durumda, görünür bir ete bürünerek Dünya'ya indiler ve bir kez daha insanlar olarak orada enkarne olan alt Setlerin Kralları ve Akıl Hocaları olarak Dünya'da hüküm sürdüler.

Böylece ezoterik Felsefe, insanın iki yönüyle - iyi ve kötü - gerçekten tezahür etmiş bir tanrı olduğunu kanıtlar, ancak teoloji bu felsefi gerçeği tanıyamaz. Ölü mektubunda Düşmüş Melekler dogmasını öğrettiği ve Şeytan'ı kurtuluş dogmasının temel taşı ve direği yaptığı için, böyle bir itiraf onun için intihar anlamına gelirdi. Asi Melekleri kişiliklerinde Tanrı ve Logos'tan farklı olarak ifşa ettiğine göre, asi Ruhların düşüşünün basitçe onların nesile ve maddeye düşmeleri anlamına geldiğini kabul etmek , Tanrı ve Şeytan'ın özdeş olduğunu söylemekle eşdeğer olacaktır. Çünkü Logos veya Tanrı, düşmekle suçlanan bu bir zamanlar ilahi Ev Sahibi'nin bütünü olduğu için, bundan doğal olarak Logos ve Şeytan'ın bir olduğu sonucu çıkacaktır.

Bu arada, antik çağın bu artık çarpıtılmış dogma hakkındaki felsefi görüşü buydu. Fiil ya da "Oğul", pagan Gnostikler tarafından ikili [ 542] bir veçhede ortaya konmuştur - aslında o, tam bir birlik içinde bir ikilikti . Dolayısıyla sonsuz ve çeşitli ulusal versiyonlar. Yunanlılar, onu Kozmos'un derinliklerine atan Baba Kronos'un oğlu Zeus'a sahipti. Aryanlar, Brama'yı (sonraki teolojide) Shiva tarafından Karanlığın Uçurumu'na attırdı, vb. Ancak tüm bu Logos'ların ve Demiurge'lerin orijinal yüce konumlarından Düşüşleri, her durumda aynı ezoterik anlamı içeriyordu ; Felsefi anlamda, bu Dünya'da doğma laneti, son derece felsefi ve uygun bir Karmik Yasa olan Kozmik Evrim Merdiveni'nde kaçınılmaz bir adımdır; Felsefe. Esprits Tombés des Paiens'in yazarının dediği gibi, bir keresinde şunu söylemek gerekirse:

“Hıristiyanlık iki temel üzerine kuruludur, kötülük sütunu (πονηρου) ve iyilik sütunu (άγαθου) üzerine; kısaca iki kuvvet üzerine (άγαθαί χαί χαχα δυνάμεις); bu nedenle, kötü güçlerin cezası kaldırılırsa, iyi ruhların koruyucu görevinin ne anlamı ne de anlamı olacaktır ”-

en anti-felsefi saçmalığı dile getirmek demektir. Eğer Hıristiyan dogmasını kabul ediyor ve açıklıyorsa, o zaman orijinal Çağların Bilgeliği'nin gerçeklerini ve gerçeklerini karartıyor demektir. Pavlus'un dikkatli imalarının tümü ezoterikti ve mevcut yorumlarında onlara yanlış bir renk vermek için yüzyıllar süren skolastik vicdan muhasebesi gerekti. Fiil ve Lucifer, ikili görünümlerinde birdir; ve "Hava Prensi" (princeps aeris huius}, " o dönemin Tanrısı" değil , her zaman var olan ilkedir. İkincisinin dünyanın etrafında sonsuza kadar döndüğü (qui dolaşim terram) söylendiğinde , büyük Havari sadece, insanlık şeylerin doğru bilgisini tek başına veren gerçek ilahi Aydınlanma tarafından kurtarılana kadar kötülüğün her zaman hüküm sürdüğü, insan enkarnasyonlarının hiç bitmeyen döngülerini akılda tuttu.

Ölmüş ve çoktan unutulmuş dillerde yazılmış muğlak ifadeleri tahrif etmek ve onları vahiy hakikatleri ve gerçekleri olarak cahil kitlelere empoze etmek kolaydır . Düşünce ve anlamın özdeşliği, Düşmüş Ruhlar geleneğinden bahseden tüm dinlerde öğrencinin dikkatini çeken tek şeydir ve bu büyük dinlerde onu şu ya da bu şekilde anmayan ve tarif etmeyen tek bir din yoktur. Böylece Büyük Ruh Hoangti, etkili bilgelik edinmiş olan Oğullarının Hüzün Vadisine düştüğünü görür. Flying Dragon'larının sürücüsü yasak Ambrosia'yı içtikten sonra Dünya'ya düştü. 543] Ordusu (Krallar) ile. Zend Avesta'da , kendisini Ateşle (Stanzas'taki "Alevler") çevreleyen Angra Mainyu (Ahriman), Cenneti fethetmeye çalışırken, [1186]Ahura Mazda, O'nun yaşadığı katı Cennetten inerek , dönen Cennetlere yardım etmek için ( zaman ve mekanda, enkarnasyon döngüleri de dahil olmak üzere döngülerin tezahür eden dünyaları) ve "yedi parlayan Sravah" olan Ameshaspentas, yıldızlarıyla birlikte Ahriman ile savaşa girer ve mağlup Devalar onunla birlikte Dünya'ya düşer [1187]. Vendidad'da Deva'lara "kötü adamlar" denir ve "cehennem dünyasının ..... uçurumuna" veya Maddeye doğru koşarken gösterilirler [1188]. Bu, Devaların Çekirdek Özlerinden ayrıldıkları anda veya başka bir deyişle Birlik Çok olduktan sonra, farklılaşma ve tezahür ettikten sonra enkarne olmaya zorlandıklarını gösteren bir alegoridir.

Typhon, Mısır Python, Titanlar, Sureler ve Asuralar, hepsi Dünya'da yaşayan Ruhlar hakkındaki aynı efsaneye aittir. Onlar "Bu görünür evreni yaratmak ve düzenlemekle görevli Şeytanlar " değillerdir , ancak Dünyaların Şekillendiricileri veya "Mimarları" ve İnsanın Atalarıdır. Mecazi olarak konuşursak, onlar Düşmüş Meleklerdir - "Ebedi Bilgeliğin" "gerçek yansımaları".

Bu evrensel mitin ezoterik anlamının yanı sıra tam gerçeği nedir? Tam gerçek değil ağızdan kulağa geçebilir. Tıpkı kalemin onu tarif edemeyeceği gibi, hatta bir kişi bu cevabı kalbinin sığınağında, ilahi sezgisinin derinliklerinde bulmadıkça, Kayıt Meleği hakkındaki gerçeği bile tarif edemez. Bu harika yedinci Yaratılış Sırrı , ilk ve son; ve Aziz John Kıyametini okuyanlar, onun gölgesini yedinci mührün altında bulabilirler. Sfenks'in ebedi bilmecesi gibi, yalnızca apaçık, nesnel biçiminde sunulabilir. Sfenks kendini denize atıp yok olduysa, bunun nedeni Oedipus'un çağların gizemini çözdüğü için değil, sonsuz ruhsal ve öznel olanı insanlaştırarak büyük gerçeği sonsuza dek lekelediği içindir. Bu nedenle, onu yalnızca, karşılık gelen üç anahtarla ortaya çıkan felsefi ve zihinsel planı açısından verebiliriz - çünkü Doğanın Sırlarına kapıları ardına kadar açan yedi anahtardan son dördü içindedir. En yüksek İnisiyelerin elleri ve kitlelere verilemez - her halükarda, bu yüzyılda değil.

544] Ölü mektup her yerde aynıdır. Mazdeanların dinindeki düalizm, zahiri bir yorumdan kaynaklanıyordu. Airyama-ishio adlı bir duada çağrılan Aziz Airyaman, "Refah Verici" [1189], Ahriman'ın ilahi yönüdür, "Daevaların Ölü Daeva'sı" , ayrıca Angra Mainyu da [1190]birincinin karanlık, fiziksel yönüdür. “Bizi düşmanımızdan koru, Ey Mazda ve Armaita Spenta” [1191], bu dua ve çağrı, “Bizi baştan çıkarma” ile aynı anlama sahiptir ve bir kişiye korkunç bir ruha hitap eder. insanın kendisinde dualite . Çünkü Ahura Mazda, Manevi ve Arınmış İnsandır ve Dünyanın Ruhu veya maddesellik olan Armaita Spenta, bir anlamda Ahriman veya Angra Mainyu ile özdeştir.

Sihirbazların veya Mazdeanların tüm edebiyatı - ya da ondan geriye kalanlar - büyülü, okült, dolayısıyla alegorik ve semboliktir, hatta "yasanın gizemi" bile [1192]. Bu yüzden çeteler ve Parsi, kurban sırasında gözlerini Baresma'ya dikerler - Ormazd'ın "Ağacının" ilahi dalı, bir grup metal çubuğa dönüşür - ve neden Amesha Spenta veya "yüksek ve güzel altın Haoma ve hatta onların Vohu-Mano (iyi düşünceler) ve Rataları (fedakarlıkları) onlara çok az yardımcı olur. "Bilgelik Ağacı" üzerinde meditasyon yapmalarına izin verin ve çalışarak meyvelerini birer birer özümsesinler. Ebedi Yaşam Ağacı'na, beyaz Haoma'ya, Gaokeren'e giden yol, Dünyanın bir ucundan diğerine uzanır; ve Haoma Dünya'da olduğu kadar Cennette de. Ancak bir kez daha onun rahibi ve "şifacısı" olmak için, kişi kendini iyileştirmelidir, çünkü bu başkalarını iyileştirmeden önce yapılmalıdır.

Bu da bir kez daha kanıtlıyor ki, sözde "mitler", yaklaşık doğrulukla da olsa değerlendirilebilmek için, tüm yönleriyle ayrıntılı olarak incelenmelidir. Gerçekten de, eğer gizemler döngüsünün tamamını ortaya çıkaracaksak, yedi anahtarın her biri uygun yerlerinde uygulanmalı ve asla başkalarıyla karıştırılmamalıdır. Kasvetli, ruhu yok eden materyalizm günlerimizde, eski Rahipler-İnisiyeler, eğitimli nesillerimizin görüşüne göre, insanların zihinleri üzerinde gücü daha kolay ele geçirmek için hurafe ateşlerini yakan becerikli düzenbazlarla eşanlamlı hale geldi. Ancak bu, yalnızca şüphecilik ve kaba düşünceler tarafından üretilen asılsız iftiradır. Hiç kimse Tanrılara onlardan daha fazla inanmadı - ya da bizim onlara diyebileceğimiz adla, ruhsal ve şimdi görünmeyen Güçlere ya da Ruhlara, tüm fenomenlerin Numenlerine ve onlar sadece bildikleri için inandılar. Ve Doğanın Gizemlerine inisiye olduktan sonra, bilgilerini kuşkusuz kötüye kullanacak olan dünyevi insanlardan gizlemek zorunda kalmalarına rağmen, bu tür bir gizleme, elbette, gaspçılarının ve haleflerinin politikasından daha az tehlikeliydi. İlki, yalnızca iyi bildiklerini öğretti. İkincisi, bilmediklerini öğreterek , cehaletleri için güçlü bir liman olarak, kıskanç ve acımasız bir Tanrı icat etti, insanları bir lanetin acısı altında sırlarına girmelerini yasakladı ; ve iyi iş çıkardılar, çünkü sırları en iyi ihtimalle alçakgönüllü bir kulak tarafından ima edilebilir, ancak tarif edilemezler. Yazara göre, Kral'ın Gnostiklerine ve Kalıntılarına dönün ve orijinal Ahit Sandığı'nın ne olduğunu kendiniz görün:

, her şeyin iki ilkesi olan Form ve Maddenin Özü'nün büyük Öğretisini ifade etmek için, Kerubim'in onun üzerine yerleştirildiği, erkek ve dişi ilkeleri çiftleşme eyleminde tasvir ettiğine dair bir gelenek vardır. Kildaniler Kutsal Alan'a dalıp bu en çarpıcı amblemi gördüklerinde, doğal olarak şöyle haykırdılar: "Ve bu, saflığıyla övündüğün Tanrın!" [1193].

King, bu geleneğin "ona herhangi bir güvenilirlik kazandırmak için çok fazla İskenderiye yeteneğine sahip olduğunu" düşünüyor, ancak biz bundan şüpheliyiz. Sandığın sağında ve solunda duran iki Cherubim'in kanatlarının şekli ve görünümü, bu kanatların "Kutsalların Kutsalı" üzerinde birleşmesi, kendi içinde oldukça anlamlı bir amblemdir, "kutsal" Jod'dan bahsetmiyorum bile . Ark'ta! Efsanesi "Ben Khnum, Dünyanın Güneşi, 700" olan Agathodemon'un gizemi, yalnızca isim numarası "888" olan İsa'nın gizemini çözebilir. Bu, Aziz Petrus'un anahtarı veya kilisenin dogması değil, Narfex - İnisiyasyon Adayı Asası - geçmiş çağların uzun sessiz Sfenks'inin pençelerinden çekip alınması gereken. Şimdilik:

Birbirleriyle karşılaştıklarında kahkahalarını bastırmak için dillerini yanaklarının arkasına koymak zorunda kalan kâhinler, çağımızda Silla'nın günlerinden daha fazla olabilir.

546]

BÖLÜM VI

PROMETHEUS - TİTANYUM

ESKİ HİNDİSTAN KÖKENİ

Modern çağımızda, Avrupa'nın en iyi sembolistlerinin kafasında, eski zamanlarda Prometheus adının en büyük ve en gizemli anlama sahip olduğuna dair en ufak bir şüphe yok. Boiotia halkı arasında insan ırkının atası sayılan ve önemli bir efsaneye göre oğlu Deucalion'un öyküsü anlatılıyor. Antik Yunan Mitolojisi kitabının yazarı Prometheus şöyle diyor:

“Dolayısıyla Prometheus, insanlığın bir prototipinden daha fazlasıydı; o onun babasıdır. Tıpkı Hephaestus'un ilk kadını [Pandora] yontup ona hayat verdiğini gördüğümüz gibi, Prometheus da ıslak kili yoğurur ve ondan bir ruh kıvılcımı bahşettiği ilk kişinin bedenini oluşturur [1194]. Deucalion tufanından sonra Zeus, Prometheus ve Athena'ya sel sularının bıraktığı alüvyondan ve Pausanias'ın günlerinde kahramanın bunun için kullandığı alüvyondan yeni bir insan ırkı yaratmalarını emrettiğini söylüyorlar. [1195]amaç hala Phocis'te gösteriliyordu [1196]. Birkaç arkaik anıtta, Prometheus'u hala tek başına veya Athena'nın yardımıyla insan vücudunun bir heykeltıraşı şeklinde görüyoruz [1197].

Aynı yazar bize, efsanesi Titan'ınkiyle dikkate değer benzerlikler sunan Prometheus'tan daha az bilinmesine rağmen, eşit derecede gizemli başka birini hatırlatıyor. Bu ikinci ata ve doğuranın adı, ne yazık ki artık var olmayan eski Phoroneid şiirinin kahramanı Phoroneus'tur. Efsanesi, Ateşi Dünya'ya getirdiğini hatırlatmak için sunağında sürekli bir Ateşin tutulduğu Argolis'te yerelleştirildi [1198]. İnsanlığın koruyucusu, Prometheus gibi, onu [547] Dünyanın tüm sevinçleriyle tanıştırdı . Platon[1199] ve İskenderiyeli Clement, [1200]Phoroneus'un ilk insan ya da "ölümlülerin babası" olduğunu söyler. Babası olarak ona Inakos nehrini veren soy kütüğü, bize bu Titan'ı Oceanis Clymene'nin oğlu yapan Prometheus'un soy kütüğünü hatırlatır. Ancak Phoroneus'un annesi perisi Melia'ydı; onu Prometheus'tan ayıran önemli bir soy [1201].

Decharme, Melia'nın Hesiod'a göre Tunç Çağı ırkının geldiği "dişbudak ağacının" kişileştirilmesi olduğuna inanıyor [1202]ve bu ağaç Yunanlılar tarafından bir ağaç olarak kabul ediliyor. göksel, her Aryan mitolojisinde ortak. Kül, İskandinav antik çağının Yggdrazil ağacıdır ve Nornlar her gün kurumaması için Urd pınarından su serperler. Altın Çağ'ın son günlerine kadar yeşil kalır. Sonra Nornlar -sırasıyla Geçmişe, Bugüne ve Geleceğe bakan üç kız kardeş- Orlog'un veya Kaderin (Karma) Emirlerini iletirler, fakat insanlar sadece Şimdiki Zamanın farkındadırlar.

“[Ama] Gultveig (altın cevheri) geldiğinde, baştan çıkarıcı bir büyücü ...... üç kez ateşe atıldığında, her seferinde bir öncekinden daha güzel çıkan ve tanrıların ve insanların ruhlarını dolduran doymak bilmez bir arzuyla, o zaman Nornlar .... var olur ve çocukların rüyalarının kutsanmış dünyası yok olur ve günah tüm ağır sonuçlarıyla (ve Karmasıyla) doğar " [1203].

Üç kez saflaştırılmış Altın, Bilinçli Ruh olan Manas'tır. Yunanlılar arasında kül aynı düşünceyi temsil eder. Görkemli dalları, gündüzleri altın olan ve geceleri yıldızlarla bezenmiş Yıldızlı Cennetlerdir - insanlığın Altın Çağ boyunca koruyucu gölgesi altında arzusuz ve korkusuz yaşadığı Melia ve Yggdrasil'in meyveleri. Descharmes'e göre "Bu ağacın bir meyvesi veya şimşek olan alevli bir dalı vardı" .

Burada çağın öldürücü materyalizmi, kuzey rüzgarı gibi yoluna çıkan her şeyi büken ve tüm sezgileri donduran, günümüzün fiziksel teorilerine müdahale etmesine izin vermeyen modern zihnin bu özel sapkınlığı sahneye giriyor . Prometheus'ta "sürtünme yoluyla ateş"ten başka bir şey görmeyen "Antik Yunan Mitolojisi" nin bilgili yazarı, bu "meyvede" dünyevi ateş [548] ve onun keşfine yalnızca bir anıştırmadan biraz daha fazlasını görüyor . Artık bir şimşek çakmasından çıkan, kuru bir ağacı tutuşturan ve böylece Paleolitik insanlığa paha biçilmez faydasını ortaya çıkaran bir ateş değil - ama bu sefer daha dünyevi olmasına rağmen daha gizemli bir şey.

“[Göksel Külün] dallarına yuva yapan ilahi kuş, bu düğümü [veya meyveyi] çaldı ve gagasıyla Dünya'ya taşıdı. Yani Yunanca φορώνευς kelimesi , ilahi kıvılcımın taşıyıcısı olarak kabul edilen Agni'nin lakabı olan Sanskritçe bhuranyu "hızlı" kelimesinin tam karşılığıdır . Melia'nın ya da göksel külün oğlu Phoroneus, muhtemelen pramantha'yı [eski Aryan Hindularının] Yunan Prometheus'una dönüştüren kavramdan çok daha eski bir kavrama karşılık gelir . Phoroneus, göksel Yıldırım'ı Dünya'ya getiren [kişileştirilmiş] kuştur. Tunç Çağı ırkının doğuşuyla ilgili gelenekler ve Phoroneus'u Argolianların babası yapanlar , bu şimşeğin [veya şimşeğin] Hephaestus veya Prometheus efsanesindeki gibi başlangıç olduğunun kanıtıdır. insan ırkının[1204]

Ancak bu bize sembollerin ve alegorilerin dış anlamından fazlasını vermez. Şimdi Prometheus'un adının tahmin edildiği varsayılıyor. Ancak modern mitologlar ve oryantalistler artık içinde, tüm klasik antik çağın otoritesine dayanan babalarının gördüğü şey. Onda yalnızca çağın ruhunun çok daha karakteristik bir özelliğini, yani fallik öğeyi buluyorlar. Ancak Prometheus gibi Phoroneus adının da bir değil, iki bile değil, bir dizi ezoterik anlamı vardır. Her ikisi de yedi Göksel Ateşe atıfta bulunur : Agni Abhimanin, üç oğlu ve onların kırk beş oğlu, toplam Kırk dokuz Ateş. Tüm bu sayılar sadece dünyevi ateşe ve cinsel tutku alevine mi atıfta bulunuyor? Hindu Aryan zihni asla bu tür tamamen cinsel kavramların üzerine çıkmadı mı; bu akıl hangi prof. Max Müller, gezegendeki en ruhani ve mistik olarak istekli olduğunu ilan ediyor? Tek başına bu yangınların sayısı zaten Gerçeği ima etmiş olmalıydı.

Rasyonel düşünce çağında, eski Yunanlıların yaptığı gibi Prometheus'un adının açıklanmasına artık izin verilmediği söylendi. İkincisi, görünüşe göre

"προμηθεύς'nin προμανθάνειν fiiliyle bariz analojisine dayanarak, onda simetri uğruna bir erkek kardeş eklenen bir tür "öngören" kişi gördüler - Epi-Metheus veya "birinden sonra tavsiye alan kişi" olay ” [1205].

Ama şimdi oryantalistler başka türlü karar verdiler. Her iki ismin gerçek anlamını, onları icat edenlerden daha iyi biliyorlar.

549] Efsane, dünya çapında önemi olan bir olaya dayanmaktadır. Ölümsüzleştirmek için katlandı

"İlk tanıkların hayal gücüne güçlü bir şekilde damgalanmış olması gereken büyük bir olay, çünkü o zamandan beri anısı halkın hafızasından hiç ayrılmadı" [1206].

Bu etkinlik nasıldı? Tüm bu şiirsel kurmacaları, tüm bu Altın Çağ hayallerini bir yana bırakarak -modern bilim adamlarının iddia ettiği gibi- insanlığın ilk sefil durumunu, tüm kaba gerçekçiliğiyle, çarpıcı bir resmini Aeschylus'tan sonra Lucretius tarafından bize çizilen olarak hayal edelim. , ve kesin gerçeği artık bilim tarafından onaylandı; iki tahta parçasının veya çakmak taşının sürtünmesinden çıkan ilk kıvılcımı gördüğü gün insan için gerçekten yeni bir hayatın başladığını o zaman daha iyi anlayabileceğiz. İnsanlar, bundan böyle istedikleri gibi yaratabilecekleri ve doğar doğmaz büyüyüp yayılmaya, garip bir güçle gelişmeye başlayan bu gizemli ve harika öze ne kadar minnettar olmuşlardır.

“Bu dünyevi alev, doğası gereği onlara ışığını ve sıcaklığını yukarıdan gönderen ya da gürleyen oklarıyla onları korkutan şeye benzemiyor muydu? Aynı Kaynaktan gelmedi mi? Ve eğer başlangıcı Cennetteyse, o zaman bir ara Dünya'ya getirilmesi gerekmez miydi? Eğer öyleyse, kimdi bu güçlü varlık, bu iyiliksever varlık, Tanrı mı yoksa onu fetheden insan mı? Aryanların varlıklarının ilk zamanlarında meraklarının uyandırdığı bu sorular, açıklamasını Yunanistan'da Prometheus mitinde bulmuştur [1207].

Gizli Bilim Felsefesi, yukarıdaki akıl yürütmede iki zayıf nokta bulur ve işaret eder. Aryanların ilk günlerinde Aeschylus ve Lucretius tarafından tanımlanan insanlığın sefil durumu, şimdikinden daha sefil değildi. Bu "devlet" vahşi kabilelerle sınırlıydı; ve bugünün vahşileri, atalarının milyonlarca yıl önce olduğundan kesinlikle daha mutlu ya da daha talihsiz değiller.

Nehir kumlarında ve mağaralarda "mevcut vahşiler arasında kullanılanlara tıpatıp benzeyen ham aletlerin" bulunduğu, jeolojik olarak "büyük bir antik çağa işaret eden" bilim tarafından kabul edilen bir gerçektir . Modern Zerdüşt'ün yazarı, benzerlik o kadar büyük ki, diyor :

"Şimdi Kolonyal Sergide, Güney Afrika'daki Buşmanlar tarafından kullanılan balta ve ok uçları koleksiyonu, Kent Mağaraları'ndaki veya British Museum'daki Dordogne Mağaraları'ndaki benzer nesnelerin bir koleksiyonuyla yan yana yerleştirildiyse, o zaman bir uzman dışında kimse onları ayırt edemez » [1208].

550] Ve eğer bugün bile, bizim yüksek medeniyet çağımızda, zihinsel olarak Paleolitik dönemde Devonshire ve Güney Fransa'da yaşayan insanların ırkından daha yüksek olmayan Bushmenler varsa, o zaman neden ikincisi aynı anda yaşayıp çağdaşları olmasın? diğer ırklar, tıpkı bizim çağımız için olduğumuz gibi, tıpkı kendi zamanları için son derece medeni. Öklid, Pisagor, Panini, Kapila, Platon ve Sokrates'in fiziksel bilgisi olmasa bile zekası karşılaştırılırken, insanlıkta bilgi toplamının her gün arttığı, "ancak zihinsel yetinin onunla artmadığı" gerçeği ortaya çıkıyor. , Newton, Kant ve modern Huxley ve Haeckel'in zekasıyla . Bir antropolog olan Dr. Barnard Davies'in kafatasının iç kapasitesi ile ilgili olarak elde ettiği sonuçları karşılaştıran Dr. [1209]İnsanlığın en yüksek temsilcileri serisindeki Fransız konumu 88,4 inç küptür, bu nedenle “genel olarak Polinezyalıların kafatası hacminden belirgin şekilde daha küçüktür, ki bu, en düşük seviyedeki birçok Papualı ve Alfur arasında bile 100'e kadar ulaşır. 89 ve 89,7 inç küp. inç"; bu da zekanın nedeninin beynin niceliği değil niteliği olduğunu gösterir . Pek çok ırk arasında kafataslarının ortalama büyüklüğünün artık "farklı ırklar arasındaki farkın en karakteristik göstergesi" olarak kabul edildiği gerçeği göz önüne alındığında , aşağıdaki karşılaştırma çok aydınlatıcıdır:

“İskandinavyalılar arasında ortalama genişlik 75'tir; İngilizler arasında - 76; Holstein sakinleri arasında - 77; Brezgau'da - 80; Schiller'in kafatası 82'de bile geniş gösteriyor... ve Madura sakinleri de - 82!

Son olarak, bildiğimiz en eski kafatasları ile Avrupa'dakiler arasındaki aynı karşılaştırma, şu şaşırtıcı gerçeği ortaya koyuyor:

"Taş Devri'ne ait olan bu kafataslarının çoğu, bugün yaşayan bir insanın beyninin ortalama hacminden daha küçük değil, daha büyük."

Bunun için alınan birkaç orta boy kafatasının boyunu, genişliğini ve uzunluğunu inç cinsinden hesaplarsak, aşağıdaki sonuçları alırız:

1. Taş Devri 18'in Antik Kuzey .............................................................................. kafatasları 877 дюймов.

2. İngiltere'den aynı döneme ait orta 48 kafatası ................................................... 18' 858 дюймов.

3. Galler'den aynı döneme ait 7 kafatasının ortası .......................................... 18' 649 дюймов.

4. Fransa'dan 36 Taş Devri kafatasının ortası .................................................. 18' 220 дюймов.

Ortalama hacim. yaşayan Avrupalıların kafatasları 18' 579 дюймам; Hottentot'ların 17'si var 795 дюймам!

551] Bu rakamlar şunu açıkça göstermektedir:

Dünya'nın yaşayan sakinlerinin bulunduğundan daha düşük bir [1210]düzeye yerleştirecek kadar değildir . "

Ayrıca, "kayıp halkanın" ortadan kaybolmasının nedeni de onlar. Ancak bundan daha fazla bahsedeceğiz; konumuza dönmeliyiz.

Aeschylus'un Fatih Prometheus'unun bize bildirdiği gibi, Jüpiter'in "yok edip yerine yenisini dikmeyi" (ayet 541) şiddetle özlediği ırk, fiziksel değil, zihinsel acı çekti. Horus'a göre Prometheus'un ölümlülere sağladığı ilk fayda, "onların ölümü önceden görmelerini engellemek " (ayet 256) idi; o "ölümlüler ırkını Hades'in karanlığına son düşüşten kurtardı" (v. 244); ve ancak o zaman "ayrıca" onlara ateş verdi (ayet 260). Oryantalistler yedi anahtarın varlığını kabul etmek istemiyorlarsa, bu, her halükarda, Prometheus mitinin çifte anlamını açıkça göstermektedir. Okült öğretildi. Bu, bir kişinin ruhsal içgörülerinin ilk keşfine atıfta bulunur, ancak onun ilk sağduyusuna veya ateşi "keşfine" değil. Çünkü ateş hiçbir zaman keşfedilmedi, en başından beri Dünya'da vardı. İlk çağların sismik aktivitesinde vardı ve o dönemlerde volkanik patlamalar, Sis'in şimdi İngiltere'de olduğu kadar sık ve sürekliydi. Bize insanların Dünya'da o kadar geç ortaya çıktığı, birkaç volkan dışında neredeyse hepsinin söndüğü ve jeolojik bozulmaların yerini daha yerleşik bir duruma bıraktığı söylenirse, şu cevabı veririz: bırakın yeni insan ırkı - olsun ya da olmasın. kökenini Melekler veya bir goril borçlu - artık Sahra hariç, gezegendeki herhangi bir ıssız yerde görünecek ve bine karşı bir durumda bunun bir veya iki yıl bile sürmeyeceği tartışılabilir. şifalı otları veya başka bir şeyi aydınlatan şimşek sayesinde "ateş açmadan" önce. İlkel insanın ateşle tanışmadan önce yüzyıllarca yeryüzünde yaşadığı inancı, ne yazık ki en mantıksız olanlardan biridir. Ama yaşlı Aeschylus bir inisiyeydi ve ne verdiğini biliyordu [1211].

Bilgeliğin bize Doğu'dan geldiğini ve sembolizmi bilen hiçbir okültist, Prometheus mitinin Avrupa'ya Ariavarta'dan ulaştığını bir an bile inkar etmez. Ayrıca, büyük olasılıkla, Prometheus'un bir anlamda "sürtünme yoluyla ateşi" temsil ettiğini inkar etmeyecektir. Bu nedenle, "Ateş ve Göksel İçecek Mitleri" [1212]552'deki yönlerden birini anlatan M. F. Baudry'nin basiretine hayran kalıyor .] Prometheus, yanı sıra Hindistan'dan geliyor. Okuyucuya, Hindistan'da hala kurbanlık bir alevi yakmak için kullanılan, ateş üretmek için önerilen ilkel bir süreci gösteriyor. İşte söylediği:

"Vedik Sutralarda detaylandırıldığı gibi bu süreç, bir tahta parçasının ortasında açılan bir delikte bir çubuğu hızla döndürmekten ibarettir. Sürtünme yoğun ısı geliştirir ve temas halindeki ahşap parçacıkları tutuşturur. Çubuğun hareketi sabit bir dönüş değil, çubuğun ortasına bağlı bir ip vasıtasıyla zıt yönlerde bir dizi harekettir; operatör ipin ucunu her iki eliyle tutar ve sırayla çeker, sonra birini, sonra diğerini ... Tüm bu süreç Sanskritçe'de "ovmak, sallamak, sallamak ve almak" anlamına gelen manthami mathnani fiiliyle gösterilir. sürtünme" ve özellikle dönme sürtünmesini ifade etmek için kullanılır, bundan türetilen mandala kelimesinin kanıtladığı gibi daire anlamına gelir ... Ateşi ortaya çıkarmaya yarayan tahta parçalarının her birinin Sanskrit dilinde kendi adı vardır. Dönen asaya pramantha denir; bu sürtünmeyi alan diske arani denir; "iki aranis", enstrümanın tamamı anlamına gelir [1213].

Bakalım Brahminler buna ne diyecek? Ama Prometheus'un mitosunun yönlerinden birinde Pramantha aracılığıyla ateşi ifşa eden veya ruhsallaştırılmış ve ilahi bir Pramantha olarak sunulduğunu varsaysak bile, bu gerçekten de sembolizmin ona atfedilen fallik olandan başka bir anlamı olmadığı anlamına mı gelir? sembolistler tarafından mı? Her halükarda, Decharmes gerçeğin bir anlığına gölgesinde kalmış gibi görünüyor: çünkü o, insana ölümsüz ruhunun bilincini, insanı "öngörmekten" alıkoyan bir bilinç bahşeden Manas Devalar hakkında Okült Bilimlerin öğrettiği her şeyi bilinçsizce doğruluyor. ölüm” der ve ona ölümsüz olduğu [1214]bilgisini verir . "Prometheus [ilahi] kıvılcımı nasıl ele geçirdi?" O sorar.

"Ateş Cennette, bu yüzden onu insanlara indirmeden önce oraya gitmesi gerekiyordu, ama tanrılara yaklaşmak için kendisinin böyle bir tanrı olması gerekiyordu. [1215]"

553] Yunanlılar onun İlahi Irk'a ait olduğunu ve “Titan Iapetus'un (Japhet) oğlu olduğunu [1216]; Hindular onu Devalar arasında sıraladı.

"Ama başlangıçta göksel ateş yalnızca tanrılara aitti: Kendileri için tuttukları bir hazineydi... kıskançlıkla korudular..." "Iapetus'un temkinli oğlu," diyor Hesiod, "aldattı. Jüpiter, içi boş nartekste çalıp saklanan, yorulmayan ateş, parlayan ışıltı " [1217]... Böylece Prometheus'un insanlara getirdiği armağan cennetten fethedildi. Şimdi, Yunan fikirlerine göre [bu durumda okültistlerin fikirleriyle aynı], Jüpiter'den alınan bu mülkiyet, tanrıların mülkiyetinin bu insan ihlali, kaçınılmaz olarak kurtuluşu gerektiriyordu ... Üstelik Prometheus o ırka aitti. tanrılara başkaldıran ve Olympus'un Efendisinin Tartarus'a attığı Titanların ; [1218]onlar gibi o da acımasızca acı çekmeye mahkûm edilmiş bir kötülük dehasıdır [1219].

Aşağıdaki açıklamadaki en çirkin faktör, tüm mitlerin en büyüğüne ilişkin alınan tek taraflı görüştür. Çağdaş yazarlar arasında en sezgisel olanlar, kavramlarını yeryüzünün ve kozmik fenomenlerin seviyesinin üstüne çıkaramazlar veya bu konuda isteksizdirler . Hesiodos'un Theogonia'sında sunulduğu şekliyle mitostaki ahlaki düşüncenin ilkel Yunan anlayışında bir rol oynadığı reddedilmez . Titan, göksel ateş hırsızından daha fazlasıdır. Aktif, çalışan, makul ama aynı zamanda hırslı, ilahi güçlere ulaşmaya çalışan insanlığın tamamını temsil ediyor. Dolayısıyla Prometheus şahsında cezalandırılan insanlıktır ama bu sadece Yunanlılar arasında vardır. Onlar için Prometheus, Tanrıların gözünde bir suçlu değil. Dünya ile olan ilişkisinde, aksine, kendisi, medeniyete yükselttiği ve tüm sanatların bilgisine başlattığı insanlığın dostu (φιλάνθρωπος) Tanrı'dır ; Aeschylus'ta en şiirsel ifadesini bulan bir temsil. Ama diğer tüm uluslar için Prometheus kimdir? Düşmüş Melek, Şeytan, kilise bunu nasıl isterdi? Hiç de bile. Bu sadece şimşeğin feci, korkutucu etkilerinin bir tasviridir. O "kötü ateş" ( mal feu )[1220] ve ilahi üremenin erkek organının bir sembolü.

"Basit açıklamasına indirgendiğinde, açıklamaya çalıştığımız mit, ateşin basit [kozmik] dehasıdır [1221]. "

Adalbert Kuhn ve F. Baudry'ye inanmamız gerekiyorsa [1222], o zaman, tam olarak, ilk temsil (fallik) ağırlıklı olarak Aryan'dı, çünkü:

, Araniler üzerindeki pramantha eyleminin sonucu olduğundan , Aryanlar göksel ateşe [?] aynı başlangıcı atfetmek zorundaydılar ve onlar bir pramantha veya ilahi bir pramantha ile donanmış bir tanrının bulutların derinliklerinde şimşek ve gök gürültüsü oklarına yol açan güçlü sürtünme ürettiğini hayal etti [? [1223]] [1224].

Bu fikir, Plutarch'a göre [1225]Stoacıların gök gürültüsünün gök gürültüsü bulutlarının mücadelesinin sonucu olduğunu, şimşeğin sürtünme nedeniyle tutuşması olduğunu düşünmesiyle destekleniyor; Aristoteles ise şimşeği yalnızca bulutların çarpışmasının sonucunu gördü. Bu teori, ateşin sürtünme yoluyla tezahürünün bilimsel bir açıklaması değilse başka neydi? .... Her şey bizi, antik çağlardan Aryanların dağılmasına kadar, pramantha'nın gök gürültülü bulutlarda ateş yaktığı inancı olduğunu varsaymaya götürüyor. Arani'dekiyle aynı şekilde" [1226].

Böylece varsayımlar ve boş hipotezler, bulunan gerçekler olarak sunulur. İncil'deki ölü mektubun savunucuları, eski Aryanların dini kavramlarını fizyolojik düzeyi aşmayan fikirlere dayandırdıkları görüşüne sahip olan sembolist-materyalistlerden daha etkili bir şekilde misyonerlik incelemelerinin yazarlarına yardım edemezlerdi.

Ancak bu böyle değildir ve Vedik Felsefenin ruhu böyle bir yoruma karşıdır. Çünkü Decharmes'in kendisi şunu kabul ediyorsa:

"Ateşin yaratıcı gücüne dair bu fikir... insan ruhunun ilahi kıvılcımla eski birleşmesi ile açıklanıyor [1227]. "

Vedalarda sıklıkla kullanılan temsillerde gösterildiği gibi , Arani'den söz edildiğinde, bu, kaba bir cinsel kavramdan daha yüksek bir şey anlamına gelir. Veda'da Agni'ye hitaben yazılan ilahi buna örnek olarak verilmektedir:

“İşte Pramantha; ebeveyn hazır. Irkın hanımını (dişi Arani) getirin. Kadim geleneğe göre sürtünme yoluyla Agni üretelim.”

Ölümlülerin dilinde ifade edilen soyut bir fikirden başka bir anlama gelir. Dişil Arani, "ırkın hanımı", Aditi, Tanrıların Annesi veya Shekinah, Ebedi Işık - Ruh Dünyasında, "Büyük Uçurum" ve Kaos; veya Tezahür Eden Kozmos'ta Bilinmeyen'den birincil olarak ayrılan İlk Madde. Daha sonraki çağlarda, Krishna'nın Annesi Devaki'ye veya vücut bulmuş Logos'a [555] aynı lakap uygulandıysa; ve eğer bu simge, egzoterik dinlerin kademeli ve karşı konulamaz yayılması sayesinde, artık cinsel bir anlama sahip olarak kabul edilebiliyorsa, yine de bu kavramın orijinal saflığı asla lekelenemez. Öznel nesnel hale getirilmiştir; Ruh, Maddeye düştü. Ruh-Töz'ün evrensel, kozmik kutupluluğu, insan tasavvurunda mistik ama yine de Ruh ve Madde'nin cinsel bir birleşimi haline geldi ve böylece ilk başta sahip olmadığı antropomorfik bir gölge kazandı. Vedalar ile Puranalar arasında , tıpkı yedinci ilke Atma ve insanın yedili yapısındaki birinci veya daha düşük ilke, fiziksel beden gibi, kutupları oldukları bir uçurum vardır . Puranik açıklamalardan on binlerce yıl önce ortaya çıkan Vedaların orijinal ve tamamen ruhani dili, 5000 yıl önce, Krishna'nın ölümü sırasında meydana gelen olayları anlatmak için tamamen insani bir ifade buldu ; insanlık için Kali Yuga veya Kara Çağı başlatan.

Aditi'ye Surarani, yani Surelerin veya Tanrıların "Annesi", yani Surarani denmesi gibi, Pandavaların annesi Kunti de Mahabharata'da Pandavarani olarak adlandırılır - ve bu terime artık [1228]fizyolojik bir anlam verilmiştir . Ancak Roma Katolik Madonna'sının prototipi olan Devaki, Aditi'nin daha sonra antropomorfize edilmiş şeklidir. İkincisi, Yedi Oğul'un (altı ve yedi Aditya, erken Vedik zamanlar) Ana Tanrıçası veya Deva-Matri'sidir; Krishna'nın annesi Dev aki'nin rahmine "Dünyanın Hemşiresi" Jagad-dhatri tarafından yerleştirilen altı embriyo bulunurken, yedinci Krishna, Logos, Rohini'nin rahmine aktarılır. Matta İncili'nde [1229], İsa'nın annesi Meryem, beş erkek ve iki kız (sonradan cinsiyet değişikliği) olmak üzere yedi çocuk annesidir. Roma Katolik Bakire'nin hayranlarından hiçbiri, Tanrıların Devaki'ye hitaben yaptığı bir duayı onun onuruna söylemeye karşı koymayacaktır. Okuyucunun kendisi için karar vermesine izin verin:

“Siz, başlangıçtan beri bağrında Brahma'yı taşıyan sonsuz ve süptil Prakrita'sınız [töz]sünüz ... Ebedi varsınız, özünüzde, yaratılan tüm şeylerin özünü barındırıyorsunuz, yaratılışla özdeştiniz! üçlü kurbanın ebeveyniydin, her şeyin tohumu oldun. Sen bütün meyvelerin kendisinden geldiği kurbansın; sen sürtünmesi ateş yaratan Arani'sin [1230]. Aditi olarak sen tanrıların annesisin. ...sen günün doğduğu yerden gelen Işıksın [Jyotsna, sabah alacakaranlığı] . [1231]Sen alçakgönüllülüksün [Daksh'ın kızı Samnati], 556] bilgeliğin annesisin; sen İpliklersin, uyumun ebeveynisin (Naya) [1232]; Sen alçakgönüllüsün, yardımseverliğin atasısın [Vinaya tarafından açıklanan Prashraya]; Sen sevginin doğduğu arzusun... Sen... bilginin annesisin [Avabodha]; Sen sabırsın [Dhriti], cesaretin annesisin [Dhairiya] [1233].

Böylece burada Arani'nin Roma Katolik Kilisesi'nin "Seçilmiş Kabı" ile aynı olduğu gösterilmektedir. Birincil anlamına gelince, tamamen metafizikti. Kadim zihinde bu kavramları lekeleyen hiçbir saf olmayan düşünce yoktu. Sembollerinde diğer tüm sembolizmlerden çok daha az metafiziksel olan Zakhara'da bile bu temsil bir soyutlamadır, başka bir şey değildir . Böylece, Zohar şöyle dediğinde:

"Var olan her şey, adı kutsal olan Kadim Zamanlar tarafından yaratılan her şey, ancak erkek ve dişi ilkesi sayesinde var olabilir [1234]. "

Bu sadece, Kutsal Yaşam Ruhunun sonsuza dek Madde ile birleştiği anlamına gelir. Bunda İlahi İrade iş başındadır; ve bu düşünce Schopenhauer'ın düşüncesine karşılık gelir.

“Günlerin Kadimi ve gizlinin gizlisi Attika(x) Kaddosha, her şeyi yaratmak istediğinde, onları bir erkek ve bir kadın gibi yarattı. Bu hikmet, nazil olduğunda her şeyi içerir."

Bu nedenle Chokmah (Erkek Bilgelik) ve Binah (Dişil Bilinç veya Zihin) - aktif ilke ve pasif ilke - birlikte yaratıyor olarak sunulur. Tecrübeli bir kuyumcunun gözü, kaba ve hantal bir istiridye kabuğunun altında, derinliklerinde saklı saf, tertemiz bir inciyi gördüğü ve eli ile sadece içindekini çıkarmak için dokunduğu bir inci gördüğü gibi, gerçek bir filozofun gözü de satır aralarını okur. Puranalar yüksek Vedik Gerçekler'dir ve formu Vedanta Bilgeliği ile düzeltir. Ancak oryantalistlerimiz kalın bir kabuk altındaki incileri asla ayırt etmezler ve ona göre hareket ederler.

Bu Bölümde söylenen her şeyden, Cennet Yılanı ile Hıristiyanlığın Şeytanı arasında bir uçurum olduğu açıktır. Ve sadece Kadim Felsefenin örs çekici bu dogmayı kırabilir.

557]

BÖLÜM VII

ENOPCHION-HENOCH

Yunanlılar tarafından çeşitli şekillerde Enos, Hanoch ve son olarak Enoïchion olarak adlandırılan gizemli kozmopolit Enoch'un karakterine dikkat etmezsek, Şeytan mitinin gelişim tarihi tamamlanmış olmayacaktır . Yani Düşmüş Melekler hakkındaki ilk fikirler, ilk yüzyıllardaki Hıristiyan yazarlar tarafından onun kitabından alınmıştır.

Hanok kitabı uydurma ilan edildi. Ama kıyamet nedir ? Bu terimin etimolojisi, bunun sadece gizli bir kitap olduğunu, yani Hierophant'ların ve İnisiye Rahiplerin koruması altındaki tapınak kütüphaneleri kataloğuna ait kitaplardan biri olduğunu ve asla meslekten olmayanlar için tasarlanmadığını gösteriyor. . Apocrypha , "gizlemek" olan crypto (χρύπτω) fiilinden gelir . Yüzyıllar boyunca, Kahinin Kitabı Enoïchion, "öğrenme şehrinde" ve gizli eserlerde - daha sonra adı Davir olarak değiştirilen antik [1235]Kiriath-Sefer'de - korundu .

Bu konuyla ilgilenen bazı yazarlar, özellikle Masonlar Enoch'u Memphis'li Thoth, Yunan Hermes ve hatta Latin Merkür ile özdeşleştirmeye çalışmışlardır. Birey olarak hepsi birbirinden farklıdır ; mesleğin bakış açısından - eğer şimdi anlamı çok sınırlı olan bu kelimeyi bir kişi kullanabilirse - hepsi aynı kutsal yazarlar, kült ve antik Bilgeliğin Başlatıcıları ve Tarihçileri kategorisine aittir . Kuran'da topluca İdris veya "Aydınlanmışlar" olarak adlandırılan İnisiyeler, Mısır'da sanatın, bilimin, yazının, müziğin ve astronominin mucidi olan "Tot " [1236]adını taşıyorlardı. Yahudiler arasında İdris, Bar-Hebraeus'a göre "yazının, sanatın, bilimin ilk mucidi" olan ve gezegenlerin hareketini sisteme ilk getiren " Hanok" oldu [1237]. Yunanistan'da ona Orpheus adı verildi ve bu nedenle adını her ulusa göre 558] değiştirdi . Yedi sayısı bu orijinal Başlatıcıların her birine ait olduğundan ve onlarla ilişkilendirildiğinden [1238], tıpkı 365 sayısının astronomik olarak yıldaki gün sayısıyla ilişkilendirildiği gibi, tüm bu insanların misyonunu, karakterini ve kutsal amacını tanımlıyordu, ama kesinlikle değil. kişilikleri. Hanok, yedinci Patrik'tir. Orpheus , İnisiyasyonun yedili sırrı anlamına gelen yedi telli Lirin (Phorminx) sahibidir . Başının üzerinde yedi ışınlı bir güneş diski ile Güneş Teknesinde (365 derece) yüzer ve her dört (sıçrama) yılda bir gün boyunca oradan atlar. Son olarak, Thoth-Lunus yedi günün veya haftanın yedi kişilik Tanrısıdır. Ezoterik ve ruhsal olarak Enoïchion , "Açık Gözün Hayalet Kahini" anlamına gelir.

Joseph Flavius'un en değerli Parşömenlerini veya Kitaplarını Merkür veya Set sütunları altına sakladığı Enoch hakkındaki hikayesi, Bilgelik Kitaplarını bir altında saklayan "Bilgeliğin Babası" Hermes'in hikayesiyle aynıdır. sütun ve sonra iki taş sütunu açarak üzerlerinde yazılı olan Bilim'i buldu. Josephus, sürekli olarak İsrail'i haksız yere yüceltme çabalarına ve bu Bilimi (Bilgeliği) Yahudi Enoch'a atfetmesine rağmen , hala tarihsel veriler veriyor. Bu sütunların kendi zamanında da var olduğunu belirtmekte [1239]ve Seth'om (Seth) tarafından inşa edildiğini bildirmektedir. Öyle olması mümkündür, ancak yalnızca bu ismin ataları, Adem'in muhteşem oğlu ve Mısır Bilgelik Tanrısı - Tet, Set, Thoth, Sat (daha sonra Sat-an) veya Hermes değil, hepsi biri - ama "Tanrı'nın Oğulları -Yılan" veya "Ejderhanın Oğulları", Tufandan önce Mısır ve Babil Hierophant'larının ve ataları Atlantislilerin bilindiği ad.

Bu nedenle, Josephus'un bize söylediği şey, yapılan uygulamayı bir kenara bırakırsak, alegorik olarak doğru olmalıdır. Ona göre, her iki ünlü sütun da tamamen keşfedildikten sonra Mısır'ın iç tapınaklarının en gizli köşelerinde kopyalanıp çoğaltılan hiyerogliflerle kaplıydı ve böylece onun bilgeliğinin ve olağanüstü bilgisinin kaynağı oldu. Ancak bu iki "sütun", Musa'nın "Rab" emriyle yonttuğu iki "taş levha"nın prototipleridir. Bu nedenle, Orpheus, Hesiod, Pythagoras ve Platon gibi antik çağın tüm büyük Üstatlarının ve Mistiklerinin teolojilerinin unsurlarını bu [ 559] hiyerogliflerden aldıklarını iddia ederken, bir anlamda haklı, ancak başka bir açıdan haksız. Gizli Öğreti bize , dünyaca bilinen, ancak dünya çapında olmayan son Tufandan önceki tüm halkların sanatlarının, bilimlerinin, teolojisinin ve özellikle felsefesinin, orijinal sözlü gelenekler temelinde ideografik olarak yazıldığını öğretir. Dördüncü Irk ve onların erken Üçüncü Kök tarafından kendisine aktarılan bir miras olduğunu.Mecazi Düşüşüne doğru yarış. Bu nedenle Mısır sütunları, tabletler ve hatta Mason efsanelerindeki "beyaz, doğu porfiri taşı" - gerçek ve en değerli sırların kaybolacağından korkan Enoch, Tufandan önce Dünyanın bağırsaklarında saklandı - hepsi buydu. sadece orijinal kayıtların az ya da çok sembolik ve alegorik kopyaları. Enoch kitabı böyle bir nüshadır ve ayrıca Keldani kökenlidir ve şimdi çok eksik bir açıklamadır. Daha önce de söylendiği gibi, Yunanca Enoïchion "İç Göz" veya "Kahin" anlamına gelir; İbranice'de masoretik noktalar aracılığıyla "Başlatıcı" ve "Öğretmen" anlamına gelir. ( ).

Enoch kolektif bir isimdir; ve ayrıca, onun efsanesi, hayali ayrıntılarda bazı değişiklikler olmakla birlikte, temel formun kimliği ile Yahudi ve pagan diğer birçok peygamberin efsanesidir. İlyas da "canlı" olarak Cennete götürülür; ve Isdubar sarayındaki astrolog Keldani Hea-bani de tıpkı Yehova'nın İbranice'de "Tanrı- Jah" anlamına gelen İlyas'ın Koruyucusu olması gibi, onun Koruyucusu olan tanrı Hea (Ea) tarafından Cennete yükseltildi. ", Yahve ( ) [1240], Elihu isminin anlamı aynıdır. Bu tür kolay "ölüm" veya ötenazi ezoterik bir anlama sahiptir. Güç ve mertebeye ulaşan her ustanın "ölümünü" ve ayrıca ona fiziksel bedende "ölme" fırsatı veren arınmayı sembolize eder ve tüm aynı şekilde, astral bedeninde yaşamak ve bilinçli yaşamını sürdürmek . Bu temanın varyasyonları sonsuzdur, ancak gizli anlam her zaman aynıdır. Havari Pavlus'un [1241]"ölümü görmediği" (ut non videret mortem) ifadesi bu nedenle ezoterik bir anlama sahiptir, ancak doğaüstü hiçbir şey yoktur. "Yazları dünya yılları olacak" (365 günlük güneş yılı) Enoch'un Mesih ve peygamber İlyas ile son Gelişin ihtişamını ve mutluluğunu ve Deccal'in yıkımını paylaşacağına dair bazı İncil ipuçlarının çarpıtılmış yorumları [1242], - Ezoterik olarak, tüm yanılsamaların ortadan kalkacağı ve Gerçeğin Gelişinin bu Shishta, Kutsal "Işığın Oğulları" tarafından müjdeleneceği bazı Büyük Üstatların Yedinci Irk'ta geri döneceği anlamına gelir.

Latin Kilisesi her zaman mantıklı ve temkinli değildir. 560 duyuruyor ] Enoch Kitabı uydurmadır ve Kardinal Kazhetan ve Kilise'nin diğer aydınları aracılığıyla, Mektup'un bile Kanon'dan çekildiğini ilan edecek kadar ileri gitmiştir. İlham almış bir peygamber olarak Hanok Kitabından bazı yerleri alıntılayan ve böylece artık apokrif bir eser olarak kabul edilen kitabı adeta kutsallaştıran Yahuda . Neyse ki bazı dogmatikler tehlikeyi zamanında gördüler. Kardinal Cajetan'ın kararını kabul ederlerse Dördüncü İncil'i de reddetmek zorunda kalacaklardı; Aziz John, Enoch'tan kelimesi kelimesine ödünç alır ve ondan bütün bir cümleyi İsa'nın ağzına koyar! [1243].

Pereisc tarafından Mazarin Kütüphanesine sunulan Enoch ile ilgili çeşitli El Yazmaları'nı incelemekle görevlendirilen "Etiyopya edebiyatının babası" Ludolf, " Habeşliler arasında hiçbir Hanok Kitabı olamayacağını" ilan etti! Daha fazla araştırma ve keşifler, herkesin bildiği gibi, bu fazla dogmatik ifadeyi paramparça etti. Bruce ve Ruppel , Habeşistan'da Hanok Kitabı'nı buldular ve daha da önemlisi birkaç yıl sonra onu Avrupa'ya getirdiler ve Piskopos Lawrence tercüme etti. Ancak Bruce bunu ihmal etti ve içeriğiyle alay etti; tıpkı diğer bilim adamları gibi. Bu kitabın Gnostiklerin işi olduğunu ve insanları yiyip bitiren Devler çağına ait olduğunu ve Kıyamet ile büyük bir benzerliği olduğunu [1244]açıkladı . Devler! o masallardan biri daha !

Ancak, en iyi eleştirmenler bu görüşte değildi. Dr. Gunnenberg , Hanok Kitabı'nı, otoritesi kanonik yazılarınkine en yakın olanlar listesinin başına 3 Makkabi'nin yanına [1245]yerleştirir .

Doğrusu, "doktorun âlimlerinin ihtilaf ettiği yerde. . . . . . . . . .»!

Ancak, her zamanki gibi, hepsi doğru ve hepsi yanlış. Enoch'u İncil'deki bir kişi, tek bir kişi olarak tanımak, Adem'i ilk kişi olarak tanımakla aynıdır. Enoch, her zaman ve yaşta, her ırktan ve insandan onlarca kişiye atfedilen ve taşınan ortak bir isimdi. Bu, eski Talmudistlerin ve Midraşim öğretmenlerinin Yared'in Oğlu Hanoch hakkındaki görüşlerinde genellikle aynı fikirde olmadıkları gerçeğinden kolayca çıkarılabilir . Bazıları Enoch'un "Tanrı'nın sevdiği büyük bir Kutsal Olan ve canlı olarak Cennete götürüldüğünü", yani Buda'nın yaptığı gibi Dünya'da Mukti veya Nirvana'ya ulaşan kişi olduğunu ve diğerlerinin ulaşmaya devam ettiğini söylüyor; diğerleri onun bir büyücü, kötü bir büyücü olduğunu iddia ediyor. Ancak bu, yalnızca "Enoch" veya eşdeğerinin, daha sonraki Talmudistlerin günlerinde bile, karakterle ilgili herhangi bir tanım olmaksızın - 561] "Kahin", "Gizli Bilgelikte Usta" vb. Anlamına gelen bir terim olduğunu gösterir. . bu ismin taşıyıcısı. Elijah ve Enoch'tan bahseden Josephus [1246]şunları söylüyor:

"Kutsal kitaplarda onların [İlyas ve Hanok'un] ortadan kaybolduğu yazılıdır, ama öyle bir şekilde öldüklerini kimse anlamadı."

Yogiler ve hatta Hindistan'daki bazı Hıristiyan keşişler hala dünyaya ölürken , bu onların kişiliklerinde öldükleri anlamına gelir . İnsanların gözünden kaybolurlar ve - dünyevi düzlemde - kendileri için bile ölürler. Bu, olduğu gibi, mecazi bir ifade biçimidir, ancak yine de, kelimenin tam anlamıyla doğrudur.

Pirka [1247], "Hanokh , Nuh'a (astronomik) hesaplama bilimini ve mevsimlerin hesabını verdi" diyor ; R. Eliazar, diğerlerinin Hermes Trismegistus'a atfettiği şeyi Enoch'la ilişkilendirir, çünkü her ikisi de Ezoterik anlamlarında aynıdır. Bu durumda " Hanokh" ve onun "Bilgeliği", Dördüncü Atlantis Irkının , Nuh'tan Beşinci'nin [1248]döngüsüne aittir [1249]. Bu durumda, her ikisi de mevcut ve onlardan önceki Kök Irkları temsil eder. Başka bir anlamda Enoch ortadan kayboldu, "Tanrı'nın yolunda yürüdü ve artık yoktu, çünkü Tanrı onu aldı"; bu alegori, Kutsal ve Gizli Bilgilerin insanlar arasında kaybolmasına; "Tanrı" (veya Java-Aleim - yüksek Hierophantlar, İnisiye Rahipler Okullarının Başkanları [1250]) için onu aldı; başka bir deyişle Enoch'lar veya Enoïchions, Clairvoyants ve onların Bilgi ve Hikmetleri, Yahudiler arasında Peygamberlerin Gizli Okullarında ve Yahudi olmayanlar arasında tapınaklarda sıkı bir şekilde korunuyordu.

Yorumlandığında, yalnızca sembolik anahtar kullanılarak. Enoch, insanın ikili doğasının bir türüdür - ruhsal ve fiziksel. Bu nedenle, Eliphas Levi tarafından gizli eserden verildiği gibi, Astronomik Haçın merkezini işgal eder; Altı Köşeli Yıldız olan haç - "Adonai". Üst Üçgenin üst köşesinde Kartal bulunur; sol alt köşede Aslan duruyor; sağda - Boğa; Boğa ve Aslan arasında, onların üstünde ve Kartal'ın altında Enoch veya Man'in yüzü bulunur [1251]. Böylece, üst Üçgene yerleştirilen görüntüler dört Irk'ı temsil ederek Birinci Chhaya'yı veya Gölgeler Irkını serbest bırakırken, "562'nin Oğlu ] Man, Enos veya Enoch merkezde, Dördüncü ve Beşinci Irklar arasında durur. , çünkü o her ikisini de Gizli Bilgeliği temsil ediyor. Bunlar , Hezekiel ve Vahiy'in dört Hayvanıdır . Isis Unveiled'da Hinduların Ardhanari'sinin karşısına yerleştirildiği bu ikili üçgen çok daha iyi bir semboldür. İkincisinde sadece üç (bizim için) tarihsel Irk sembolize edildiğinden; Üçüncüsü, Androjen, Ardha-nari aracılığıyla; Dördüncüsü güçlü, kudretli Aslan ile sembolize edilir; ve Beşinci - Aryan, bugüne kadar en gizli sembol olan Boğa (ve İnek) tarafından temsil edilir.

Çok bilgili bir adam olan Fransız bilim adamı M. de Sacy , Enoch Kitabı'nda "en ciddi araştırmaya değer" bazı çok garip ifadeler buluyor. Örneğin:

"Yazar [Enoch] güneş yılında 364 gün olduğunu belirtiyor ve görünüşe göre üç, beş ve sekiz yıllık dönemleri biliyor ve ardından dört ek gün geliyor; görünüşe göre, sistemindeki ikincisi ekinokslara ve gündönümlerine atıfta bulunuyor [1252].

Ayrıca ekliyor:

“Onları [bu 'saçmalıkları'] açıklamanın tek bir yolunu görüyorum; yani, yazarın daha önce var olabilecek fantastik bir sistemi açıkladığını varsaymak Tufanın Doğanın düzenini değiştirdiği zaman [1253].

Kesinlikle; ve Gizli Öğreti, "Doğanın bu düzeninin" birbirini izleyen karasal beşeri bilimler gibi çok değiştiğini öğretir. Çünkü melek Uriel'in Hanok'a dediği gibi:

"Seyretmek. Sana her şeyi gösterdim Ey Hanok; ve sana ifşa ettiğim her şey. Güneşi, ayı ve diğerlerini görüyorsun. gökteki yıldızlara hükmeden, bütün fiillere, mevsimlerin değişmesine ve dönüşlerine sebep olan. Günahkârların günlerinde yıllar kısalacak ..... Ay kanunlarını değiştirecek...» [1254].

"Dünya" nın [veya ekseninin] eğik olması nedeniyle ) tüm dünyanın yüzeyini değiştiren Büyük Tufan'dan yıllar önce, Doğa, jeolojik, astronomik ve kozmik olarak, general, tam olarak Dünya eğik olduğu için kendisi aynı olamazdı . Hanok kitabından şu sözler:

“Ve Noah üzüntü içinde haykırdı: Duy beni, duy beni, duy beni - üç kez. Ve dedi ki ……. yeryüzü güçlü bir şekilde çalışıyor ve sallanıyor. Kesinlikle onunla öleceğim [1255]. "

kelimesi kelimesine okunduğunda İncil'de bulunan birçok "tutarsızlıktan" biri gibi geliyor . En azından , "Rabbin katında lütuf bulan" ve kendisine bir gemi yapması emredilen kimsede bu [ 563] korkunun çok garip olduğu söylenebilir ! Ama burada, saygıdeğer Patrik'in, sanki Tanrı'nın "Dostu" yerine, kızgın Tanrı tarafından kınanan Devlerden biriymiş gibi aynı korkuyu ifade ettiğini görüyoruz. Dünya çoktan eğildi ve su baskını an meselesi oldu , ancak Nuh, planladığı kurtuluştan habersiz görünüyor.

And olsun ki, ferman indirildi; Doğanın hükmü ve Evrim Kanunu, Dünyanın Irkını değiştirmesi ve Dördüncü Irkın yok edilerek yerini daha iyisine bırakması. Manvantara , üç buçuk Turluk dönüm noktasına ulaştı ve devasa, fiziksel İnsanlık kaba maddilik sınırına ulaştı. Bu nedenle, kıyamet ayeti, “sonları tamamlansın diye” , yani Yarışın sonu!

"Çünkü onlar [gerçekten] meleklerin bütün sırlarını, Satanistlerin her zorba ve gizli gücünü , büyücülük yapanların ve bütün yeryüzündeki heykelleri yapanların her kudretini [1256]biliyorlardı . "

Şimdi doğal bir soru ortaya çıkıyor. Galileo'nun günlerinde ne kadar eski olursa olsun, dünyanın zaman zaman eksenini eğebildiğine dair bu güçlü görüşü kıyamet yazarına kim gönderebilirdi? Eski Rishilerin ve Pisagorların kaynağından içtikleri Gizli Bilgelik yalnızca bir fantezi, sonraki yüzyılların bir kurgusuysa, bu tür astronomik ve jeolojik bilgileri nereden alabilirdi? Enoch, Friedrich Clay'in Tufan üzerine yazılarında şu satırları tesadüfen kehanet gibi okumadı mı:

"İlkel zamanlarda, dünyanın güneşe göre konumu, görünüşe göre şimdikinden farklıydı ve bu fark, dünyanın dönme ekseninin yer değiştirmesi nedeniyle gerçekleşmiş olmalı."

şimdi doğduğu yerden doğmadığı ve eski çağlarda ekliptiğin ekvatoru dik açılarla geçtiği şeklindeki [1257]bilim dışı iddiayı anımsatıyor .

Puranalar, İncil ve diğer mitolojilere dağılmış bu tür pek çok "karanlık sözler" vardır ve bunlar okültiste iki gerçeği açıklar; (a) Kadimlerin genel olarak astronomi, jeodezi ve kozmografiyi çağdaşlarımızdan daha iyi olmasa da bildiklerini; ve (b) gezegenin konumunun, şeylerin orijinal durumundan bu yana birden çok kez 564 kez değiştiği. Böylece, Xenophantus -Phaethon'un gizli gerçeği öğrenme arzusuyla Güneş'in olağan rotasından sapmasına neden olduğunu öğreten "cahil" dinine körü körüne inancı sayesinde - bir yerde "Güneş başka bir ülkeye döndü" diyor. " , bu da Güneş'in rotasını tamamen durduran Yeşu'nun hikayesine paralel - ancak , o kadar cesur olmasa da biraz daha bilimsel -. Ancak bu, kuzey mitolojisinin öğretisini açıklayabilir, buna göre Güneş daha önce Güney'de gerçek düzen yükseldi ve Buzul Bölgesi (Jeruskoven) şimdi Kuzey'deyken Doğu'ya yerleştirildi [1258].

Kısacası Hanok Kitabı , Üçüncü, Dördüncü ve Beşinci Irkların tarihinin ana özelliklerinin bir özetidir ; ve dünyanın şimdiki çağından önce çok az kehanet; jeolojik, etnolojik, astronomik ve psişik - evrensel ve oldukça tarihsel olaylar hakkında geriye dönük ve içe dönük kehanetlerin uzun bir listesi, tufandan önceki kayıtlardan bazı teogoni ipuçları. Bu gizemli kişinin kitabından bol alıntılarla birlikte Pistis Sophia'da ve ayrıca Zohar'da ve onun en eski Midraşim'inde bahsedilir. İskenderiyeli Origen ve Clement ona büyük bir saygıyla davrandılar. Dolayısıyla bunun Hristiyanlık sonrası bir sahtekarlık olduğunu söylemek saçmalık demek ve anakronizm suçlusu olmaktır, çünkü Hristiyanlık Dönemi'nin ikinci yüzyılında yaşayan Origen, diğerleri arasında ondan eski ve saygıdeğer bir eser olarak bahsetmektedir. Gizli ve kutsal İsim ve onun gücü, alegorik olmasına rağmen güzel ve açık bir şekilde, eski bir ciltte anlatılmıştır. On sekizinci bölümden ellinci bölüme kadar, Hanok'un tüm Görümleri, biri "Düşmüş Melekler"in Alevli Vadisi olarak adlandırılan İnisiyasyonun Gizemlerini anlatır.

Hanok Kitabı'nı büyük eskiliği (ob nimiam antiquitatem) [1259]nedeniyle kanonundan reddettiğini söylerken oldukça haklı olması muhtemeldir . İçinde anlatılan olaylar, dünyaya “yaratılışından” tahsis edilen M.Ö. 4004 yılının sınırlarına sığamadı!!

565]

BÖLÜM VIII

GİZEMLİ İSİMLER IAO VE YEHOVA'NIN SEMBOLİZMİ

VE HAÇ VE ÇEMBERLE İLİŞKİSİ

Eliphas Levi olarak bilinen başrahip Louis Constant, Sihir Tarihi'nde Sefer Yezira, Zohar ve Aziz John Kıyametinin Okült Bilimlerin başyapıtları olduğunu açıkladığında , Kesin ve anlaşılır olmak isteseydim, Avrupa'da eklemeliydim. Bu eserlerin " sözden çok anlam " içerdiği doğrudur ; ve "şiirsel bir dille ifade edildikleri ", "sayılarla" "doğru" oldukları. Ne yazık ki, herhangi biri şiirsel ifadeyi veya sayıların kesinliğini takdir etmeden önce , kullanılan terim ve sembollerin gerçek anlamlarını ve anlamlarını bilmek zorundadır. Ama ister Doğu Ezoterizmi ister Kabalistik Sembolizm olsun, Gizli Öğreti'nin temel ilkesinden habersiz kaldığı sürece insan, anahtarı veya tam anlamı, tüm yönleriyle, Tanrı'nın İsimlerini, isimlerini kavrayana kadar, bunları asla öğrenemeyecektir . İncil'deki Melekler ve Ataların isimleri , matematiksel ve geometrik değerleri ve tezahür eden Doğa ile ilişkileri.

Bu nedenle, eğer bir yandan Zohar "görüşlerinin derinliği ve fikirlerin büyük sadeliğiyle [mistik] hayrete düşürürse", diğer yandan bu çalışma öğrenciyi burada kullanılanlara benzer ifadelerle yanlış yönlendirir. iddiasının aksine, Eyn Sof ve Yehova ile ilişkisi

"Kitap, Tanrı'yı giydirdiği insan biçiminin yalnızca Söz'ün bir sureti olduğunu ve Tanrı'nın ne düşünceyle ne de biçimle ifade edilmemelidir.

Kabala ve İncil'in gizli ve gizli kitaplar olduğunu kabul ettikleri biliniyor , ancak çok az kişi Kabalistik kitapların Ezoterizminin, şimdiki yeniden basılmış biçimleriyle, daha dahice bir perde olduğunu biliyor [ 566] bu gizli ciltlerin ilkel sembolizminin üzerine atıldı.

Gizli Tanrı'nın bir dairenin çevresi ve Yaratıcı Güç - Eril ve Dişil ilkeler veya Androjen Söz - içindeki çap (daire içinde) ile temsil edilmesi en eski sembollerden biridir . Tüm büyük Kozmogoniler bu fikir üzerine inşa edilmiştir. Eski Aryanlar, Mısırlılar ve Keldaniler arasında bu sembol tamamlanmıştı, çünkü ebedi ve değişmez İlahi Düşünce fikrini mutlaklığı içinde kucakladı, sözde "yaratılışın" ilk aşamasından tamamen koptu ve psikolojik ve hatta ruhsal evrim ve onun mekanik çalışması veya kozmogonik inşası. Bununla birlikte, Yahudiler arasında (önceki fikir kesinlikle Zohar'da ve Sefer Jetzirah'ta veya ikincisinden geriye kalanlarda bulunmasına rağmen ) - daha sonra somutlaşan şey. Pentateuch'un kendisinde ve özellikle Genesis'te . sadece ikinci aşama vardır, yani yaratılışın mekanik yasası, daha doğrusu inşa etme; Theogony ise, neredeyse hiç ana hatlarıyla belirtilmez.

Yaratılış Kitabı'nın ilk altı bölümünde , reddedilen Hanok Kitabında ve Eyüp'ün yanlış anlaşılan ve yanlış tercüme edilen şiirinde artık En Kadim Doktrinin gerçek yankıları bulunabilir. Orta Çağ'ın erken döneminde selefleri, ulusal ayrıcalıkları ve gururları nedeniyle ve özellikle de Hıristiyanlığa karşı derin nefretleri nedeniyle, onu bir Hıristiyanlık okyanusuna atmayı tercih eden en bilgili hahamlar arasında bile, artık bunun anahtarı kaybolmuştur. amansız ve vahşi takipçileriyle bilgilerini paylaşmaktansa unutulmaya yüz tutarlar. Yehova onların kendi kabile mülküydü, devredilemezdi ve Musa Kanunundan başka herhangi bir kanunda yer almaya uygun değildi. Sığdığı ve kendisine uyan orijinal çerçevesinden zorla koparılan "İbrahim ve Yakup'un Efendisi", hasar görmeden ve bozulmadan yeni Hıristiyan kanonuna zorlukla sıkıştırılabilirdi. Daha zayıf olan Yahudiler, böyle bir saygısızlığı engelleyemediler. Bununla birlikte, Adem-Kadmon'larının veya erkek-dişi Yehova'nın kökeninin sırrını sakladılar ve yeni kutsal alanın eski Tanrı için tamamen uygun olmadığı ortaya çıktı. Gerçekten de intikamları alındı!

Yehova'nın Yahudilerin kabile Tanrısı olduğu ve daha yüksek olmadığı iddiası, her şey kadar reddedilecek . Ancak bu durumda ilahiyatçılar, Tesniye'deki açıkça okunan ayetlerin anlamını bize açıklayamazlar :

“Her Şeye Gücü Yeten ['Rab' veya Yehova değil] kavimlere 567] miras verdiğinde ve Adem'in [insan] oğullarını yerleştirdiğinde, o zaman kavimlerin sınırlarını belirledi .... oğullarının sayısına göre İsrail ....... Çünkü Rab'bin (Yehova) bir kısmı halkındır; Yakup onun mirasıdır [1260]. "

Bu sorunu çözer. Mukaddes Kitabın ve Kutsal Yazıların modern tercümanları o kadar sorumsuzdu ve bu ayetler o kadar çarpıtılmıştı ki, her tercüman, değerli kilise babalarının kendisi için attığı adımları izleyerek bu satırları kendi yöntemiyle yorumladı. Yukarıdaki alıntı, İngilizce yerleşik çeviriden kelimesi kelimesine alınırken , Fransızca İncil'de "En Yüce Olan"ın "Rab" [1261](Souverain!!) ve "Âdem'in oğulları" olarak çevrildiğini görüyoruz. erkek çocukları" ve "Rab", "Ebedi" olarak değiştirildi. Fransız Protestan Kilisesi, utanmaz el becerisinde, kilise İngilizini bile geride bırakmış görünüyor.

Bununla birlikte, bir şey açık: "Rab'bin [Yehova]" onun "seçilmiş halkı"dır, başkası değil, yalnızca " Yakub'un mirası" için o ." O halde kendilerine Aryan diyen diğer halkların, İsrail'in kabile Tanrısı olan bu Sami Tanrısı ile ne ilgisi var? Astronomik olarak, "En Yüksek" Güneş'tir ve Origen'e göre "Rab", ister Ayın Dahi Iao (Yao), ister Satürn'ün Dahisi Ildabaoth-Jehovah olsun, onun yedi gezegeninden biridir. Mısırlı Gnostikler [1262]. İran'ın "Efendisi" "Melek Cebrail" halkını ve Yahudilerini Mikail-Yehova korusun. Bu Tanrılar, diğer ulusların Tanrıları olmadığı gibi, hiçbir zaman İsa'nın tanrıları da olmadılar. Tıpkı Perslerin her Deva'sının kendi gezegenine zincirlenmiş olması gibi [1263], Hinduların her Deva'sının ("Rab") kendi kaderi, dünyası, gezegeni, insanları veya ırkı vardır. Çok sayıda dünya, çok sayıda tanrıyı varsayar. Birincisine inanıyoruz ve onu tanıyabiliriz, ancak ikincisini asla ilahlaştırmayacağız [1264].

Bu çalışmada, her dini ve felsefi sembolün kendisiyle bağlantılı yedi anlamı olduğu, her birinin kendi meşru Düşünce düzlemine tabi olduğu, yani tamamen metafizik veya astronomik, psişik veya fizyolojik vb. anlamları ve uygulamalarını incelemek yeterince zordur, ancak bunların yorumlanması ve doğru anlaşılması [568] , ilişki içinde olmak veya birbirinden akmak veya birbirini takip etmek yerine, her biri veya herhangi biri olduğunda on kat daha kafa karıştırıcıdır. Bu anlamların her biri, sembolik temsilin bütünlüğünün tek ve tek açıklamasını temsil ediyor olarak alınır. Bu iddiayı takdire şayan bir şekilde doğruladığı için bir örnek verilebilir. İşte Exodus'taki aynı ayetle ilgili iki aydınlanmış Kabalist ve bilgin tarafından verilen iki yorum . Musa, "İhtişamını" kendisine göstermesi için "Rab"ye yalvarır. Görünüşe göre bu, İncil'de bulunan ifadelerin kaba, ölü harfinden anlaşılmamalıdır . Kabala'da yedi anlam vardır ve söz konusu bilginlerin yorumladığı şekliyle bunlardan ikisini verebiliriz. İçlerinden biri tercüme edip şöyle açıklıyor:

“Yüzümü göremezsin… Seni bir kaya yarığına koyacağım ve geçinceye kadar seni ellerimle örteceğim. Elimi çektiğimde a'horumu yani sırtımı göreceksin [1265].

Ardından, bir notta çevirmen şunları ekler:

“Yani, “Sana sırtımı göstereceğim”, yani Görünen Dünyamı, Alt tecellilerimi, ama insan olarak ve hala bedende, Görünmez Doğamı göremezsin. Kabala böyle anlatır [1266].

Bu doğrudur ve kozmo-metafizik bir açıklamadır. Şimdi başka bir Kabalist konuşuyor, h'ye sayısal bir değer veriyor. Oldukça fazla gösterim çağrıştırdığı ve çok daha eksiksiz verildiği için ona daha fazla yer ayırabiliriz. Bu özet yayınlanmamış bir El Yazmasından alınmıştır ve Kutsalların Kutsalı ile ilgili Bölüm III'te verilenleri daha tam olarak açıklamaktadır [1267].

"Musa" isminin sayıları "Ben neysem oyum" ile aynıdır [1268], öyle ki Musa ve Yehova'nın isimleri sayıların uyumunda birdir. Musa kelimesi השם (5+300+40) olup, harflerinin sayısal değerleri toplamı 345; Ay Yılının Mükemmel Dahisi olan Yehova, 543 veya tersine 345 değerini alır.

Çıkış'ın üçüncü bölümünde , 13 ve 14. ayetlerde şöyle der: Ve Musa dedi ki... İşte, İsrail oğullarına geleceğim ve onlara diyeceğim ki: .... "Atalarınızın Allahı gönderdi benden sana." Ve bana şöyle diyecekler: “Adı ne? Onlara ne söylemeliyim? ve Tanrı Musa'ya şöyle dedi:

Az neysem oyum (Ben kimim).

Bu ifadenin İbranice sözcükleri âhiyê, asher âhiyê'dir ve harflerin toplamlarındaki anlam şöyle verilir:

היהא רשאהיהא

21 50121

..... bu onun [Rab'bin] adı, onu oluşturan değerlerin toplamı - 21, 501, 569] 21, 543 veya sadece adına tek sayıların kullanılması Musa ..... ama şimdi öyle yerleştirilmiş ki, isim 345 ters sırada yeniden düzenlenmiş ve 543 gibi okunuyor.

Musa, "Ona Yüzünü veya İhtişamını Göster" diye sorduğunda, diğeri doğru ve doğru bir şekilde "Yüzümü göremezsin .... ama beni arkadan göreceksin" diye cevap verir - kelimeler doğru olmasına rağmen anlam doğrudur. kesin değil : köşe ve arka taraf için 543, yüze 345 sahiptir . Bu yapılır

harika sonuçların geliştirilmesi için bir grup sayının tam kullanımına bağlı kalmak için ve bu amaçla kasıtlı olarak kullanılırlar."

Bilgili Kabalistin eklediği gibi:

“Diğer sayı ayarlarında birbirlerinin yüzünü gördüler. Merakla, 543'e 345 eklersek, Jehoshua veya Joshua olan Mesih'in adının Gnostik, Kabalistik değeri olan 888'i elde ederiz . Ayrıca, günün 24 saatinin bölünmesi bölüm olarak üç sekiz verir ..... Tüm bu Sayısal Kontrol sisteminin ana amacı, kurulan Günlerin ölçümünde Ay Yılı'nın tam değerini sonsuza kadar korumaktı. Doğa tarafından.

Yediden ikisi olan Keldani Yahudileri tarafından icat edilen yıldız-kozmik Tanrıların gizli Theogonia'sındaki astronomik ve sayısal önem işte böyledir . Kalan beşi henüz Hıristiyanları şaşırtacak. Daha.

Sfenks bilmecesini çözmeye çalışan Oedipus'un listesi gerçekten uzundur. Yüzyıllar boyunca bu bilmece, Hıristiyan âleminin en parlak ve asil beyinlerini yuttu; ama şimdi Sfenks yenildi. Ancak Ödipal Sembolizmin tam zaferiyle sonuçlanan büyük entelektüel mücadelede, denize gömülmesi gereken, yenilginin utancıyla yanan Sfenks değil, aslında çok yönlü semboldür. uygar uluslar olan Hıristiyanların Tanrıları olarak kabul ettikleri Yehova'yı çağırdılar . Yehova'nın sembolü, kesin bir analizle çok yakından ezildi ve - boğuldu. Sembolistler, benimsedikleri Tanrı'nın yalnızca diğer birçok Tanrı için bir maske, örtülmüş soyu tükenmiş bir gezegen, Yahudiler arasında en iyi ihtimalle Ayın Dehası ve Satürn ve ilk Hıristiyanlar arasında Güneşin Dehası ve Jüpiter olduğunu dehşetle keşfettiler ; ve Teslis - paganlar tarafından kendisine verilen daha soyut ve metafizik anlamı kabul etmedikçe - gerçekte yalnızca Güneş (Baba) ve iki gezegenden oluşan astronomik bir Üçlü idi: Merkür (Oğul) ve Venüs (Kutsal Ruh). , Sophia, Spirit Wisdom, Love and Truth ve Lucifer, sabahın parlayan yıldızı İsa rolünde [1269]. Çünkü Baba Güneş ise ( Doğu Gizli Felsefesinde “Büyük Birader” 570] ), o zaman ona en yakın gezegen, Annesinin Dünya'daki adı Maya olan Merkür'dür (Hermes, Budha, Thoth). Bu gezegen diğerlerinden yedi kat daha fazla ışık aldığından, Gnostiklerin kendi Mesih'lerini ve Kabalistlerin Hermes'lerini (astronomik terimlerle) "Yedinci Işık" olarak adlandırdıklarını. Son olarak, bu Tanrı Bel'di - çünkü Güneş'e Galyalılar Bel, Yunanlılar Helios ve Fenikeliler Baal adını verdiler; Keldani dilinde El, dolayısıyla Elohim, Emanu-el ve El, Yahudiler arasında "Tanrı". Ancak Kabalistlerin Tanrısı bile hahamların becerisiyle ortadan kayboldu ve şimdi içinde Ein Soph'a, İsimsiz Tanrı'ya ve Mutlak'a çok otoriter bir şekilde benzer bir şey bulmak için Zohar'ın en gizli metafizik anlamına dönülmelidir. ve Hıristiyanlar tarafından yüksek sesle onaylandı. Ama elbette Musa'nın kitaplarında bulunmaz, en azından anahtarları olmadan okumaya çalışanlar için. Bu anahtar kaybolduğundan beri , Yahudiler ve Hıristiyanlar ikisini birleştirmek için ellerinden gelenin en iyisini yaptılar ama nafile. Ancak sonunda Evrensel İlahı bile soymayı ve O'nun Görkemli imajını ve orijinal anlamını mahrum etmeyi başardılar. Isis Unveiled'da söylendiği gibi :

"Bu nedenle, rahiplerin ezoterik bilgisini paylaşan herkes tarafından en eski antik çağlardan beri kabul edilen gizemli tanrı Іαω ile, gördüğümüz gibi, Ophites'in kendisine ait olduğu fonetik benzerleri arasında bir ayrım yapmak doğal görünüyor. ve diğer Gnostikler çok az saygı gösterdiler” [1270].

C. W. King'in bilimsel çalışmasında, [1271]Ophite taşlarında Iao adının tekrarlandığını ve sıklıkla karıştırıldığını veya Ievo adıyla değiştirildiğini görüyoruz , ikincisi ise Abraxas'a düşman olan Dahilerden birini gösteriyor .... Ama Iao adı değil sadece Yahudiler arasında ortaya çıkmadı, ancak yalnızca Yahudilerin mülkü de değildi. Musa, "İsrail'in seçilmiş halkı"nın sözde hamisi ve ulusal ilahı "Ruh"a bu ismi vermeye tenezzül etmiş olsa bile, diğer milletlerin O'nu Yüce ve Tözden Oluşan Tanrı olarak kabul etmeleri için makul bir neden yoktur. Ama biz bu iddiayı tamamen reddediyoruz. Ayrıca, היה ve הי Kral Davut'un günlerine kadar kullanılmadığından, Iaho veya Iao'nun baştan beri "gizli bir isim" olduğu da bir gerçektir . Onun zamanından önce, eğer varsa, çok az kişisel isim Iah veya Jah ile ilişkilendiriliyordu . Bunun yerine, Davud'un Yehova adını , aralarında yaşadığı Sur ve Filistlilerden [1272]aldığı anlaşılıyor . Zadoklular veya Sadukkees'in soyundan gelen Sadok Başkâhini'ni atadı. İlk olarak dört (gizli tanrı) ayinlerinin kutlandığı Hebron, (ןורבח) Habir-on veya Kabeir-grad'da yaşadı ve hüküm sürdü. Ne Davut ne de Süleyman, Musa'yı ya da Musa'nın yasalarını tanımadı. Hiram'ın Herkül, Venüs, Adon ve Astarte'ye diktiği binalar gibi bir tapınak (הוהי) inşa etmeye çalıştılar.

Türev isimleri dikkate alınmadan Yunanca 'Ιαω' ile yazılmış olan Tanrı Yaho'nun en eski adı , Samilerin Yüce [571] Tanrısının eski mistik adı gibi görünüyor . Bu nedenle, bir Kenite (veya Cainite), Midian Rahibi Jethro'nun yönetimi altında Hor-eb'e - Mağaraya - inisiye edildiğinde Musa'ya iletildi. Kalıntıları Neoplatonistler arasında bulunan eski Keldani dininde. Yedi Göğün üzerinde oturan, Işığın Ruhsal İlkesi olarak temsil edilen En Yüce Tanrı ..... ve ayrıca Demiurge gibi, [1273]Yahudi Yaho gibi gizli ve ifade edilemez olan 'Ιαω (והי ) olarak adlandırıldı ve Adı İnisiye'ye iletildi. Fenikelilerin adı üç harfle gösterilen ve gizli olan bir En Yüce Tanrıları vardı ve o 'Ιαω' idi [1274].

Okültistlerin dersini tekrarlayan Kabalistler, haçın en eski sembollerden biri olduğunu söylüyor - hayır, belki de en eski sembollerden biri. Bu , bu çalışmanın ilk cildinin Prolog'unun (Proem) en başında kanıtlandı. Doğu İnisiyeleri, İlahi Sonsuzluk çemberi ve Öz'ün ilk farklılaşması, Ruh ve Maddenin birleşimi ile eşzamanlılığını onaylarlar. Bu yorum reddedildi ve yalnızca astronomik alegori benimsendi ve ustaca üretilmiş dünyevi olaylara uyarlandı.

Gelelim bu iddianın ispatına. Astronomide Merkür'ün Coelus ve Lux, Cennet ve Işık veya Güneş'in oğlu olduğu söylenir ; mitolojide Jüpiter ve Maya'nın soyundandır. O, Güneşin Mesihi olan Babası Jüpiter'in "Elçisi"dir; Yunanca'da adı Hermes, diğer şeylerin yanı sıra "Tercüman" - Sözcük, Logos veya Fiil anlamına gelir. Böylece Merkür, çobanlar arasında Cyllene Dağı'nda doğdu ve bu nedenle onların koruyucusudur. Ruhları çağıran bir Dahi olarak, ölülerin ruhlarına Hades'e kadar eşlik etti ve onları tekrar çıkardı; bu, Ölümü ve Dirilişi sonrasında İsa'ya atfedilen bir görevdi. Hermes-Mercury (Dii Termini) sembolleri, tıpkı şimdi İtalya'da haçların dikilmesi gibi, kavşaklara veya ana yollara yerleştirildi ve bu semboller de haç biçimindeydi [1275].Rahipler her yedinci günde bir bu termini'yi mesheder ve yılda bir kez çelenklerle asarlar, bu nedenle meshedilirler . Merkür kehanetleri aracılığıyla konuşur:

“Ben, Baba [Jüpiter] ve Maya'nın Oğlu dediğiniz şeyim. Cennetin Kralı'nı [Güneş'i] terk ederek yardımınıza geliyorum ölümlüler.”

Merkür körleri iyileştirir ve zihinsel ve fiziksel görüşü geri kazandırır [1276]. Sık sık üç başlı tasvir edilmişti ve Güneş ve Venüs ile birliğinde Tricephalus, [ 572] Trinity olarak anılmıştı. Son olarak, Cornutus'un gösterdiği [1277]gibi, Merkür bazen elleri olmayan bir küp şeklinde tasvir edilmiştir, çünkü "dilin gücü ve belagat ellerin ve ayakların yardımı olmadan hakim olabilir." Uçları doğrudan çarmıha bağlayan bu kübik biçimdir ve tuhaf Eusebius'a "Hermes, her şeyi yaratan ve açıklayan Sözün amblemidir" dedirten Merkür'ün konuşmasının belagati veya gücüydü. yaratan Sözdür; ve Porfiry'nin Hermes'in Konuşmasının - şimdi Pymandra'da " Tanrı'nın Sözü" (!) olarak çevrilen - Yaratıcının Sözü'nün (Fiil), Evrene dağılmış Tohum İlkesi olduğunu öğrettiğini gösteriyor [1278]. Simyada Merkür, Güneş Ateşleri tarafından döllenmiş Dünyanın Tohumunu içeren radikal "Islak" Prensip, İlkel veya Elemental Su'dur. Bu doğurganlık ilkesini ifade etmek için, Mısırlılar genellikle fallusu haça (erkek ve dişi veya dikey ve yatay çizginin bir kombinasyonu) bağladılar, Termini'nin haç biçimi de Mısır'da bulunan bu çifte düşünceyi kübik olarak tasvir etti. Hermes. The Source of Measures'ın yazarı bunun nedenini şöyle açıklıyor [1279]:

Katlanmamış küp, onun tarafından gösterildiği gibi, Mısır formunun bir haçı olan Tau olur; veya eski firavunların "Tau'ya bağlı bir daire bir Mısır haçı verir". Bunu yüzyıllardır rahiplerinden ve "İnisiye Krallarından" biliyorlardı ve ayrıca "bir insanı çarmıha germek" tam olarak ne anlama geliyordu, bu fikir "insan yaşamının kökeni fikrine karşılık gelmeliydi, bu nedenle fallik form. " Sadece ikincisi, Tanrıların Marangozu ve Zanaatkarı Vishvakarman'ın "güneş İnisiyatifini" haç biçimli bir tezgahta çarmıha germesi fikrinden yalnızca yüzyıllar ve çağlar sonra hayata geçti. Aynı yazarın yazdığı gibi:

"Bir kişiyi çarmıha bağlamak ..... bu biçimde Hindular tarafından bir sembol olarak kullanılmıştır ."[1280]

ruhsal bir yeniden doğuş yoluyla yeni bir doğumu fikriyle "bağlantılı" olması gerekiyordu . İnisiyasyon adayı, yalnızca dünyevi bir yaşamın başlangıcı fikrinden çok daha görkemli ve asil bir düşünceyle kendisini Tau'ya veya astronomik haça bağladı .

Öte yandan, görünüşe göre Samilerin hayatta kendi türlerinin yeniden üretilmesinden başka ve daha yüksek bir amacı yoktu. Böylece, geometri [573] açısından ve İncil'i sayısal yöntemle okurken , The Source of Measures'ın yazarı şunları söylemekte oldukça haklıdır:

"Bütün [Yahudi] sistemi, antik çağda doğayla bağlantılı bir sistem olarak görülüyor ve doğa ya da Tanrı tarafından yaratıcı Gücün pratik tezahürünün temeli ya da yasası olarak kabul ediliyordu - yani , yaratıcı bir plandı . ve yaratma onun pratik uygulamasıydı. Bu, olduğu gibi, açıklanan sistemdeki gezegen zamanlarının ölçümlerinin, gezegenlerin boyutlarının ve biçimlerinin özelliklerinin - yani ekvator ve kutup çapları boyunca - ölçümleri olarak hizmet etmesi gerçeğiyle kurulur ... .. Bu sistem [yaratıcı plan sistemi], görünüşe göre, tüm İncil yapısının temelinde yatıyor ve ritüelizmin başlangıcı olarak hizmet etti ve Tanrı'nın mimarlık alanındaki eserlerini kutsal kullanarak ortaya çıkarmaya hizmet etti. Aden Bahçesi, Nuh'un Gemisi, Çadır ve Süleyman Mabedi'ndeki ölçü birimi [1281].

Böylece, bu sistemin savunucularının tanıklığına dayanarak, Yahudi İlahının en iyi ihtimalle sadece tezahür eden bir Dualite (Dyad) olduğu, ancak asla Tözden Oluşan bir Mutlak olmadığı kanıtlanmıştır. Geometrik olarak açıklandığında bir sayıdır; sembolik olarak yalnızca tanrılaştırılmış Priapus'tur; ve bu, gerçek manevi Gerçeklerin tezahürünü ve ilahi olanın doğası olan ancak antropomorfik olmayan Tanrı'ya sahip olmayı özleyen insanlığı pek tatmin edemez. Çağdaş Kabalistler arasında en aydınlanmış olanın haç ve çemberde hiçbir şey görmemesi , bu tezahür etmiş Dünya ile bağlantılı ve bağlantılı olarak yaratıcı ve [1282]androjen Tanrı'nın bir sembolünden başka bir şey görmemesi gariptir .

Bir yazar şuna inanıyor:

“Yine de, insan [Yahudi ve Haham'ı okuyun] pratik boyutun bilgisini elde etti... bu sayede doğanın gezegenlerin boyutlarını, onları belirgin hareketleriyle uyumlu hale getirmek için ayarlayacağı varsayıldı; görünüşe göre bunu başardı ve bu mülkiyeti Tanrı'yı \u200b\u200bidrak etmenin bir yolu olarak gördü - yani, kendisininkine benzer bir Zihne sahip olan, yalnızca sonsuz derecede daha güçlü olan bir Varlık fikrine o kadar yaklaştı ki, kavrayabildi. herhangi bir yaratılıştan önce var olması gereken bu Varlık tarafından kurulan yasa yaratma (kabaliistik olarak Söz olarak adlandırılır) [1283].

Bu, pratik Semitik zihni tatmin edebilir, ancak Doğulu okültist böyle bir Tanrı'nın teklifini kabul edemez; gerçekten de, "insan zihnine benzer bir zihne sahip olan, sadece sonsuz derecede daha güçlü" bir Varlık olarak, yaratılış döngüsünün dışında bir yere sahip olan Tanrı, Tanrı değildir . İdeal Ebedi Evren fikriyle hiçbir ilgisi yoktur . En iyi ihtimalle, Sephiroth, Cennetsel Adam ve Platonistlerin İkinci Logosu Adam Kadmon olarak adlandırılan, Bütünlüğü 574 olan ikincil yaratıcı Güçlerden biridir .

, Kabala ve gizemlerinin en yetenekli tanımlarının temelinde açıkça bulunur , örneğin, aynı eserde yazılarından alıntılar verilen John A. Parker:

“Kabala'nın anahtarının, bir karenin veya bir küpün içine yazılmış bir dairenin alanının bir çevreye geometrik oranında yattığı düşünülür ve bu da bir dairenin çapının çevresine oranına yol açar. , bu oranın sayısal değeri integrallerle ifade edilir. Elohim ve Yehova ilahi isimleriyle ilişkili en yüksek ilişki olan çapın çevreye oranı (sırasıyla bu oranların sayısal ifadeleri olan terimler - ilki çevreyi, ikincisi çapı ifade eder), diğer tüm tabiiyetleri içerir. İntegrallerde çevrenin çapa oranı için iki ifade İncil'de kullanılır: 1) mükemmel ve 2) kusurlu. Bunlar arasındaki ilişkilerden biri öyledir ki (2), (1)'den çıkarıldığında, ya mükemmel bir dairenin çevresinin büyüklüğü ya da bir birim - a cinsinden, çapın büyüklüğünün yalnızca bir birimini bırakacaktır. mükemmel bir çevreye veya büyüklük dairelerinin bir faktörüne sahip olan düz çizgi" [1284].

üçüncü aşamasının sırlarının çözülmesinden veya "Brahma'nın Üçüncü Yaratılışı"ndan öteye gidemez. İnisiye olmuş Hindu, "dairenin karesini" nasıl elde edeceğini herhangi bir Avrupalıdan çok daha iyi bilir. Ama daha sonraları: gerçek şu ki, Batı'nın mistikleri spekülasyonlarına, okültistlerin dediği gibi, Evrenin "maddeye düştüğü" aşamada başlar. Bir dizi Kabalistik eserde, "yaratılışın " mekanik ve fizyolojik sırlarının yanı sıra psikolojik ve ruhsal sırlarına en uzak şekilde bile olsa bir ipucu verecek tek bir cümle bile bulamadık . Öyleyse, Evrenin evrimini, aynı adlı daha sonraki bir eserin yanlış ilhamla yazdığı yazarın yaptığı gibi, basitçe devasa ölçekte yeniden üretim eyleminin bir prototipi, "ilahi" bir fallizm olarak kabul edip onun şarkısını mı söylemeliyiz? Bu satırların yazarı buna katılmıyor ve bunu söylemeye hakkı olduğuna inanıyor, çünkü Eski Ahit'in en dikkatli çalışması - ezoterik ve ekzoterik olarak - en hevesli öğrencileri bazı inançların ötesine götürmüyor gibi görünüyor. Pentateuch'un ilk bölümünden son bölümüne kadar her sahne, her kişi veya olay , doğumun başlangıcıyla doğrudan veya dolaylı olarak en kaba ve hayvani haliyle gösterilmektedir . Bu nedenle, hahamların yöntemleri ne kadar ilginç ve yaratıcı olursa olsun, bu çalışmanın yazarı, diğer Doğulu okültistler ile birlikte Yahudi olmayanların yöntemlerini tercih etmelidir.

575] Bu nedenle, haç ve çemberin başlangıcını İncil'de değil , Tufan'ın ötesinde aramalıyız. Bu nedenle, Eliphas Levi ve Zohar'a dönersek , Doğulu Okültistler adına yanıt veriyoruz ve pratiği ilkeye uygulayarak Pascal ile tamamen aynı fikirde olduklarını onaylıyoruz;

"Tanrı, merkezi her yerde ve çevresi hiçbir yerde olmayan bir Çemberdir."

Oysa Kabalistler bunun tersini iddia eder ve bunu yalnızca doktrinlerini gizleme arzusuyla desteklerler. Bu arada, Tanrı'nın bir daire olarak tanımlanması, Eliphas Levi'nin düşündüğü gibi Pascal'a ait değildir. Fransız filozof tarafından ya Mercurius Trismegistus'tan ya da Kardinal Cuza'nın kullandığı Latin eseri De Docta Ignorantia'dan ödünç alınmıştır . Ayrıca Theos kelimesinin altındaki orijinal yazıtta sembolik olarak duran "Kozmik Çember" kelimelerinin yerini alan Pascal tarafından çarpıtılmıştır . Eskiler için bu iki kelime eşanlamlıydı.

_____

ÇAPRAZ VE DAİRE

Eski filozofların kafasında, ilahi ve gizemli bir şey her zaman bir daire şekliyle ilişkilendirilmiştir. Sembolizmi ve panteist sezgilerinde tutarlı olan, görünür ve görünmez Sonsuzluğu bir araya getiren antik dünya, Tanrı'yı \u200b\u200bve onun dış Peçesini bir daire aracılığıyla tasvir etti. İkisinin bir birlik içinde kaynaşması ve her ikisine de kayıtsızca verilen Theos adı böylece açıklanır ve böylece daha da bilimsel ve felsefi hale gelir. Platon'un Theos'un etimolojik tanımı ( θεός) başka bir yerde zaten verilmişti. " Cratylus " ta bunu Tanrı ile ilişkilendirdiği göksel cisimlerin hareketinden önerildiği gibi "hareket etmek" olan the-ein (θέειν) fiilinden türemiştir . Ezoterik Felsefeye göre, bu Tanrı, "Geceleri" ve "Günleri" veya Dinlenme ve Faaliyet Döngüleri sırasında, "Ebedi Durmayan Hareket", "Ebedi Oluş" ve ayrıca "Ebedi Dünya Şimdiki ve Ebedi Varlıktır. " İkincisi, temel soyutlamadır; ilki, bu Tanrı'yı herhangi bir görüntü veya formla ilişkilendirmediği sürece, insan zihnindeki tek olası temsildir. Bu, sonsuz zaman boyunca sürekli ilerleme sürecinde sarmallar halinde orijinal durumuna - Mutlak Birliğe - dönen ebedi, hiç bitmeyen Evrimdir.

Yalnızca daha küçük Tanrılar, Yüce Olan'ın sembolik niteliklerine sahipti. Bu nedenle, "An'daki Perseus Havzasından Büyük Kedi" olarak görünen Tanrı Ra'nın [1285]kişileştirilmesi [576] olan Tanrı Shu, Mısır anıtlarında otururken ve dörtlü sembolü olan bir haç tutarken tasvir ediliyordu. bir daireye bağlı Işık veya Elementlerin parçaları.

"Haç Tipolojisi " başlıklı son derece bilimsel çalışması "The Natural Genesis" te, haç ve daire hakkında bildiğimiz diğer tüm eserlerden daha fazla bilgi bulunur. Haçın eskiliğine dair kanıta sahip olmak isteyenler için bu iki cilde işaret ediyoruz. Yazar diyor ki:

“Çember ve haç bölünemez... Crux Ansata çemberi ve haçı dört köşede birleştirir. Bu köken nedeniyle, daire ve haç bazen birbirinin yerini aldı. Örneğin, Vishnu'nun Çakrası veya Diski bir çemberdir. Bu isim dönüşü, dairesel hareketi, periyodikliği, zaman çarkını gösterir. Tanrı onu düşmana yönelik bir silah olarak kullanır. Böylece Thor, dört kenarlı bir haç [Swastika] ve dört ana yönün sembolü şeklindeki silahı Filfot'u fırlatır. Böylece haç, yılın çemberinin eşdeğeridir. Tekerleğin amblemi, hiyeroglif işareti ve Ankh düğümü ile gösterildiği gibi haçı ve daireyi birleştirir [1286].

Ayrıca, çifte glif yalnızca İnisiye için kutsaldı, kafirlerin gözünde değil. Raoul Rochette için şunu kanıtlıyor [1287]:

“♀ işareti, bir Fenike madeni parasının arka yüzünde, ön yüzünde Koç burcu resmiyle görünür... Üreme sembolü olduğu için bazen Venüs'ün Aynası olarak adlandırılan aynı işaret, sırtı belirtmek için kullanılmıştır. değerli tay kısraklarının, Korint ve diğer güzel at ırklarının odaları ".

Bu, o uzak çağda haçın insan kökeninin bir sembolü haline geldiğini ve haçın ve dairenin ilahi kökeninin unutulmaya başladığını kanıtlıyor.

Haçın başka bir biçimi Journal of the Royal Asiatic Society'den alınmıştır [1288]:

“Dört köşenin her birine oval bir kıvrımın yayının dörtte biri yerleştirilir ve bu dördü birleştirildiğinde bir oval oluşturur: böylece şekil, haçı etrafındaki daireye dört köşeye karşılık gelen dört parça halinde birleştirir. haç Dört parça, Swastika ve Filfot Tor haçının dört ayağına karşılık gelir. Buddha Lotus'un dört yapraklı çiçeği de bu haçın merkezinde yer alır, nilüfer dünyanın dört parçasının Mısır ve Hindu sembolüdür. Bir araya getirilen dört çeyrek yay bir elips oluşturur ve elips de haçın her iki ucunda 577] tasvir edilmiştir. Böylece elips dünyanın yolunu işaretler.... Sir D. Simpson, burada iki ekinoks ve iki noktanın bir haçı olarak çoğaltılan aşağıdaki resmi çizmiştir. gündönümü, Dünya'nın yolunu tasvir eden bir şekle yerleştirildi. Aynı oval veya tekne şeklindeki figür, bazen Meru'nun şekli veya görünümü olarak her iki uçta yedi basamaklı Hindu çizimlerinde görünür.

Bu çift glifin astronomik yönü böyledir. Ancak, altı yön daha var ve bunlardan birkaçını açıklamaya çalışabiliriz. Bu konu o kadar geniştir ki, tek başına sayısız cilt gerektirecektir.

Ancak yukarıdaki çalışmada tartışılan haç ve daire şeklindeki bu Mısır sembollerinin en ilginç olanı, tam açıklamasını ve son rengini aynı düzenin Aryan sembollerinden alan semboldür. Yazar diyor ki:

“Dört köşeli Haç, dünyanın dört parçasının haçından başka bir şey değildir , ancak haç işareti her zaman basit değildir [1289]. Bu sembol belli bir başlangıçtan geliştirildi ve daha sonra çeşitli fikirleri ifade etmek için benimsendi. Mısırlıların en kutsal haçı, Tanrılar, Firavunlar ve ölülerin mumyaları onları ellerinde tuttu, orada Ankh , bir yaşam, yaşam, yemin, antlaşma işareti ..... Üstü hiyeroglif Ru , dikey olarak Tau çaprazının üzerine yerleştirildi. Ru , kapı, kapı, ağız çıkış yeri anlamına gelir. Gökyüzünün kuzey kesiminde, Güneş'in yeniden doğduğu yerden bir çökelti anlamına gelir . Bu nedenle Ru Ankh burcu, yatağın dişi sembolüdür ve Kuzey'i temsil eder. "Dolaşımların Anası" olarak adlandırılan Yedi Yıldız Tanrıçası, yılın ilk döngüsünde zamanı kuzey kesiminde doğurdu . Bu orijinal dairenin ve gökyüzünde yapılan döngünün ilk işareti, hem haçı hem de daireyi tek bir görüntüde birleştiren basit bir döngü olan Ankh Haçı'nın en eski şeklidir. Bu ilmek veya düğüm, en eski anne Typhon Ursa Major'ın önüne takıldı , çünkü onun Ark'ı (Ark), bir dönemin, bitişin ve belirli bir zamanın bir ideografı, bir dolaşımı göstermesi gerekiyordu. Bu nedenle, bu, Büyük Ayı tarafından kuzey gökyüzünde tanımlanan daireyi tasvir etti ve zamanın en erken yılını gösterdi; bu gerçekten yola çıkarak, Kuzeyin Ru'sunun , Ankh sembolünün Ru'su olarak tasvir edildiğinde, dünyanın bu bölümünü zamanın birikintisi olarak temsil ettiği sonucuna varıyoruz . Aslında bu kanıtlanabilir. Düğüm , hesabın sembolü olan Ark veya Rek'tir . Ru çapraz Ankh, Girit R Ω ve Ro, P [1290]Copts'ta devam etti. Ro, Chi veya Rk'den oluşan Yunan haçına aktarıldı ..... Rek veya Ark (gemi) bu nedenle başlangıcın (Arche) ve Ark-tie'nin (geminin düğümü) işaretiydi. kuzeyin haçı, göğün arka tarafıdır [1291].

Ama bu yine oldukça astronomik ve fallik bir durum. Hindistan'da Puranik anlatılar tüm soruya tamamen farklı bir renk katıyor. 578] yukarıdaki açıklamayı bozmadan , astronomik bir anahtar yardımıyla bazı sırları açığa vururlar ve böylece daha metafizik bir sunum yaparlar. Ankh düğümü yalnızca Mısır'a ait değildir. Dört kollu Şiva'nın sağ arka elinde tuttuğu ip Paşa adı altında bulunmaktadır [1292]. Mahadeva, üçüncü gözüyle Mahayog gibi bir münzevi konumunda tasvir edilmiştir .

bu, başka bir biçimde " Tau'nun haçına dikey olarak yerleştirilmiş Ru" dur. Paşa elde tutulur ve baş parmak ile başparmağa yakın el bir haç veya bir ilmek ve bir haç oluşturacak şekilde tutulur. Oryantalistlerimiz, inatçı günahkarları bağlayan bir ip anlamına gelmesini isterler, çünkü Şiva'nın eşi Kali de aynı niteliğe sahiptir!

Burada Paşa, Şiva'nın Trisula'sı ve diğer tüm ilahi sıfatlarının yanı sıra çifte bir anlama sahiptir. Bu ikili anlam, elbette Shiva'da yatmaktadır, çünkü Rudra, kozmik ve mistik anlamında Mısır haçı ile aynı anlama sahiptir. Shiva'nın elinde Paşa bir lingam ve bir yoni olur. Shiva, daha önce de belirtildiği gibi, Vedalarda bilinmeyen bir isimdir . Rudra ilk kez yalnızca Beyaz Yajur Veda'da, sembolü Lingam olan Büyük Tanrı Mahadeva olarak görünür. Rig Veda'da, hem yararlı hem de zararlı Tanrı, Şifacı ve Yok Edici olan "kükreyen" Rudra olarak adlandırılır. Vishnu Purana'da o, Brahma'nın başından çıkıp erkek ve dişi ilkelere ayrılan Tanrı'dır, aynı zamanda yarısı parlak ve hayırsever, geri kalanı siyah ve şiddetli olan Rudraların veya Marutların babasıdır. Vedalarda , saf ilahi durumuna geri dönmeye çalışan İlahi Ego'dur ve aynı zamanda bu İlahi Ego , ateşli tutkuları onu "kükreyen" ve "korkunç" yapan dünyevi bir forma kapatılmıştır. Bu , Ateş Tanrısı Rudra'nın soyundan gelen Rudralara "on birincisi [1293]kalp (manas) olmak üzere on hayati nefes (prana, yaşam)" olarak adlandırılan Brihadaraniaka Upanishad'da açıkça gösterilmiştir . Shiva, bu hayatın yok edicisidir . Brahma ona Rudra der ve ona yedi başka isim verir, yani yedi tezahür biçimi ve ayrıca yalnızca yeniden yaratmak veya canlandırmak için yok eden yedi doğa gücü anlamına gelir.

Bu nedenle, Shiva'nın elindeki haç düğümü veya Paşa, bir münzevi, Mahayoga olarak tasvir edildiğinde, fallik bir anlam taşımaz ve aslında böyle bir anlamı bulmak için bile bu yöne güçlü bir şekilde eğilimli bir hayal gücüne sahip olmak gerekir . astronomik bir sembol. “Kapılar, geçitler, ağız, çıkış” amblemi olarak, fizyolojik anlamda “mevduat”tan ziyade, Tanrı'nın Krallığına götüren “dar kapılar” anlamına gelir.

Bu gerçekten bir haç, bir daire ve bir Crux Ansata'dır, ancak Yogi'nin "Dar Kapı"nın eşiğini geçebilmesi için tüm insan tutkularının çarmıha gerilmesi gereken bir haçtır; İç Adam eşiği geçerken. .

Büyük Ayı takımyıldızının yedi gizemli Rishi'sine gelince, eğer Mısır onları "en eski ebeveyn" Typhon'a adadıysa, Hindistan eski zamanlardan beri bu sembolleri Zaman döngüleri ve Güney Döngüleri ile ilişkilendirdi ve Saptarshi şimdiki çağımızla yakından bağlantılı - karanlık Kali-Güney [1294]. Hindu fantezisinin bir yunus veya shishumara olarak tasvir ettiği Büyük Zaman Çemberi, alt bölümleri ve yıldızların ve takımyıldızların dağılımında doğası gereği üzerine yerleştirilmiş bir haça sahiptir. Bhagavata Purana şöyle der [1295]:

« Açık başı güneye dönük ve gövdesi halka [daire] şeklinde tasvir edilen bu hayvanın kuyruğunun ucunda Dhruva [eski kutup yıldızı]; kuyruğu boyunca Prajapati, Agni, Indra, Dharma, vb. ve uylukları boyunca yedi Rishi vardır [1296].

Yani bu, Tanrı'nın Vişnu sembolünde, Sonsuz Zamanın Ebedi Çemberi, Kala'da oluşturduğu ilk ve en eski haç ve çemberdir; Bunun Felsefe olduğunu belirttiği gibi, Mahapralaya sırasında herkes ölür.

Şimdiye kadar, yedili Yaşam Döngümüzdeki olayların zamanını ve süresini belirleyen bu yedi Rishi'dir. Sadece birinin - saklanan - erdemli olduğu ortaya çıkan sözde eşleri Pleiades kadar gizemliler. Pleiades veya Krittika, Göksel Orduların Lideri veya daha doğrusu Siddha - Siddha-sen (çeviride - Cennetteki Yogiler ve Yeryüzündeki kutsal Bilgeler ) olarak adlandırılan Savaş Tanrısı (Batı paganlarının Mars'ı) Karttikeya'nın hemşireleridir. ) - bu da Karttikeya'yı " Göksel Orduların Lideri [1297]580] " ve onun gibi bakire bir Kumar olan Mikail ile özdeş kılar . O gerçekten de Guha'dır, Saptarshi ve Krittika, yedi Rishi ve Pleiades kadar "Gizemli"dir, çünkü bunların bütünlükleri içinde açıklanması Üstad'a Okült Doğanın en büyük gizemlerini ifşa eder. Bu haç ve daire sorusunda bir noktaya değinmeyi hak ediyor, çünkü haç ve daire sembolizminde çok önemli bir rol oynayan Ateş ve Su unsurlarıyla yakından ilgili. Ovid'in bir babanın katılımı olmadan sadece annesi Juno tarafından doğduğunu tasvir ettiği Mars gibi veya Avatarlar gibi (örneğin, Krishna) - hem Batı'da hem de Doğu'da - Karttikeya daha da mucizevi bir şekilde doğar. , ne baba ne de anne tarafından tasarlanmamıştır, ancak Rudra-Shiva'nın tohumundan, Ateşe (Agni) atılmış ve ardından Su (Ganj) tarafından algılanmıştır. Böylece Ateş ve Su'dan doğar - "Güneş gibi parlayan ve Ay kadar güzel bir çocuk." Bu nedenle ona Agnibhu (Agni'nin oğlu) ve Gangaputra (Ganj'ın Oğlu) denir. Buna Matsya Purana'nın kanıtladığı gibi hemşiresi Krittika'nın Agni tarafından yönetildiğini veya orijinal sözlere göre - "Yedi Rishi, parlayan Agni ile aynı çizgidedir", dolayısıyla "Krittika eş anlamlıdır. Agney" [1298]- ve bu bağlantının izlenmesi kolaydır.

Dolayısıyla, günah ve keder çağı olan Kali Yuga'nın zamanını ve dönemlerini belirleyenler Rishilerdir. Bhagavata Purana'nın dediği gibi :

“Krishna denilen Vishnu'nun ihtişamı cennete çekildiğinde, insanların günahlardan zevk aldığı Kali çağı dünyayı ele geçirdi ....

Yedi Rishi Magha'dayken, 1200 [ilahi] yılı [432.000 olağan yılı] kapsayan Kali Çağı başladı; ve Magha'dan Purvashadha'ya ulaştıklarında, bu Kali çağı, mirasçıları tarafından Nanda'nın altında gelişecek [1299].

Bu, Rishi'nin (tam) dönüşüdür -

"Yedi Rishi'nin (Büyük Ayı) ilk iki yıldızı gökyüzünde yükseldiğinde ve geceleri aralarında eşit mesafede bir miktar ay yıldız işareti görüldüğünde, yedi Rishi bu kombinasyonda yüz yıl boyunca hareketsiz kalacaktır."

- Nanda'dan nefret eden birinin Parashara'ya söylettiği gibi. Bentley'e göre bu kavram, ekinoksların deviniminin önemini ortaya çıkarmak için gökbilimciler arasında ortaya çıktı.

581]

“Ekliptiğin kutuplarından geçen hayali bir çizginin veya daha büyük bir dairenin temsiline dayanıyordu ve Magha tarafından kurulan başlangıç, bu dairenin Büyük Kepçe'den bazı yıldızları kesmesi gerekiyordu ... Yedi yıldız beri Büyük Kepçe'ye Rishi deniyordu, böyle varsayılan bir daireye çizgi Rishi deniyordu; ve değişmez bir şekilde Magha ay yıldızının başlangıcıyla ilişkilendirildiğinden, bu çizgi veya daire tarafından kesilen herhangi bir hareketli ay evinin derecesini vb. Bir gösterge olarak alarak devinimini hesaplamak mümkündü [1300].

Hinduların kronolojisi hakkında sonsuz bir tartışma olmuştur ve görünüşe göre hala da öyledir. Bununla birlikte, yedi Rishi'nin sembolizminin ve Ülker ile bağlantılarının başladığı dönemi - en azından yaklaşık olarak - belirlemeye yardımcı olabilecek bir nokta var. Karttikeya, Tanrılar tarafından Krittik'in bakımına teslim edildiğinde, sadece altı tane vardı, bu nedenle Karttikeya altı başlı tasvir edilmiştir; ancak erken dönem Aryan Sembolistlerinin şiirsel hayal gücü onları yedi Rishi'nin eşleri yaptığında yedi oldular. İsimleri verilmiştir ve şöyledirler: Amba, Dula, Nitatuyi, Abrayanti, Maghayanti, Varshayanti ve Chupunika. İsim grupları da vardır, ancak hepsi farklıdır. Her halükarda, Yedi Rishi'nin, yedinci Ülker'in ortadan kaybolmasından önce Kritiklerle bir evlilik ittifakına girmiş olduğu gösteriliyor. Aksi takdirde, Hindu astronomlar en güçlü teleskopun yardımı olmadan kimsenin göremediği bir yıldızdan nasıl söz edebilirler? Belki, Bu nedenle, bu tür her durumda, Hindu alegorilerinde anlatılan olayların çoğu "çok yeni bir icat ve şüphesiz Hıristiyanlık döneminde " olarak tanımlanır .

Astronomi üzerine en eski Sanskritçe El Yazmaları, yirmi yedi ay yıldız işareti olan Nakshatras serisine Krittika işaretiyle başlar ve bu nedenle reçetelerini MÖ 2780 yıldan daha önce belirlemek pek mümkün değildir. Oryantalistler tarafından bile kabul edilen "Vedik Takvim" böyle ileri sürülmektedir, ancak onlar söz konusu Takvim'in o dönemde Hinduların astronomi hakkında hiçbir şey bildiklerini kanıtlamadığını söyleyerek kendilerini güçlükten kurtarırlar ve okuyucularına, Takvim, Hindu Panditleri, Kritikler tarafından yönetilen ay evleri hakkındaki bilgilerini Fenikelilerden vb. almış olabilirler. Her ne olursa olsun, Ülker, yıldız sembolizmi sistemindeki merkezi gruptur. Mädler ve diğer astronomlar tarafından Samanyolu sisteminin merkezi grubu olarak kabul edilen Boğa takımyıldızının boynuna ve Kabala ve Doğu Ezoterizm'de, ilk, tezahür eden tarafından doğan bir yıldız yedilisi olarak yerleştirilirler. Üçgen, gizli . Tezahür eden bu taraf, Bir'in sembolü olan Boğa'dır 582] (sayı 1) veya İbrani alfabesinin ilk harfi, Aleph א "Boğa" veya "Öküz", sentezi On (10) veya Yod ( י ) , bu mükemmel harf ve sayıdır. Ülker (özellikle Alcyone) bu nedenle, astronomide bile, sabit yıldızlardan oluşan Evrenimizin etrafında döndüğü merkezi nokta olarak, İlahi Nefesin, Hareketin Manvantara boyunca durmaksızın hareket ettiği odak noktası olarak kabul edilir. Bu nedenle, Okült Felsefenin yıldız sembollerinde, düzleminde yıldızlı haç bulunan bu daire en belirgin rolü oynar.

Gizli Öğreti, Evrendeki her şeyin ve Evrenin kendisinin, olağanüstü Dünya içindeki periyodik tezahürleri sırasında - Her Zaman Bilinmeyen'in Nefesi tarafından harekete geçirilen hızlandırılmış bir Hareket tarafından oluşturulduğunu ("yaratıldığını") öğretir. Güç - zaten gerçek insanlık için bilinemez. Ruh ve Ölümsüzlük sembolü her yerde bir daire içinde tasvir edildi; dolayısıyla kuyruğunu ısıran yılan Sonsuzluktaki Bilgelik Çemberini temsil eder; yanı sıra astronomik haç - bir daire içinde bir haç - ve ona eklenen iki kanatlı bir top, daha sonra Mısırlıların kutsal bok böceği haline geldi; tam adı, onunla ilişkili gizli bir düşünceyi akla getiriyor. Gerçekten de, Mısır Papirüsü'nde, bok böceği, khopron fiilinden "olmak" anlamına gelen Khopirron ve Khopri olarak adlandırılır ve böylece o, insan yaşamının ve çeşitli gezintiler ve metampsikozlar veya reenkarnasyonlar aracılığıyla insanın birbirini izleyen "oluşları"nın simgesi ve amblemi haline gelir. özgürleşmiş ruh. Bu mistik sembol, Mısırlıların Ölümsüz Öz'ün reenkarnasyona ve birbirini izleyen yaşamlarına ve varoluşlarına inandıklarını açıkça göstermektedir. Ancak bu, Gizemler sırasında Hierophant-Rahipler ve İnisiye-Krallar tarafından adaylara ifşa edilen Ezoterik bir doktrin olduğu için gizli tutuldu. Bedensiz Zihinler (Gezegensel Ruhlar veya Yaratıcı Güçler) her zaman daireler şeklinde tasvir edilmiştir. Hierophant'ların ilkel felsefesinde, bu görünmez daireler, görünür bedenleri veya örtüleri olan ve ruhları olan tüm göksel kürelerin nedenleri, prototipleri ve yapıcılarıydı . Tabii ki, eski zamanlarda bu evrensel bir öğretiydi [1301]. Proclus'un dediği gibi:

kendi kendine hareket eden sayılar vardır ; Belirgin figürlerin, canlı figürlerin önünde ve bir daire içinde hareket eden maddi dünyalar yaratmadan önce , Yaratıcı Güç görünmez çemberler yarattı [1302].

583] " Deus enim et circulus est ", diyor Pheresides Jüpiter'e yazdığı ilahide. Bu Hermetik bir aksiyomdu ve Pisagor tefekkür saatlerinde benzer bir dairesel konum önerdi. Gizli Kitap, "Tefekkür eden kişi, mükemmel bir daire biçimine mümkün olduğunca yaklaşmalıdır" diye talimat verir. Numa, Pierius'un okuyucularına anlattığı gibi, aynı geleneği halkı arasında da uygulamaya çalıştı . Ve Pliny diyor ki:

"İbadetimiz sırasında, tabiri caizse vücudumuzu halka şeklinde katlarız - totum corpuscircagimur » [1303].

Peygamber Hezekiel'in vizyonu bize çemberin bu mistisizmini canlı bir şekilde hatırlatıyor, "fırtınalı bir rüzgar ve işte, yeryüzünde her seferinde bir tekerlek , onların takdirine bağlı olarak , tekerlek tekerleğin içindeymiş gibi görünüyordu " - "Çünkü hayvanların ruhu tekerleklerdeydi " [1304].

rüzgar" dan söz etmek zorunda kalan Solomon, "[Ruh] rotasında dönüyor ve ... rüzgar kendi dairelerine geri dönüyor" diyor, [1305]orijinal metinde ise bu hem ruha hem de ruha atıfta bulunuyor. güneşe _ Ancak Kabalistik Vaiz'in tek doğru yorumcusu olan Zohar , belki de oldukça belirsiz ve anlaşılması güç olan bu ayeti açıklarken şöyle der:

"3 burada sanki güneşin bir daire içinde hareket ettiği söylenirken, bu, [O ve güneş] birleşsinler diye iki yana doğru bir daire içinde hareket eden Kutsal Ruh denilen güneşin altındaki Ruh'a atıfta bulunur. tek ve aynı Özde ” [1306].

Yaratıcı Tanrı Brahma'nın ortaya çıktığı Brahminik "Altın Yumurta", Pisagor'un "Merkezi Noktası Olan Daire" ve buna uygun semboldür. Gizli Öğreti'de, gizli Birlik - ister Parabrahman'ı, ister Konfüçyüs'ün "Büyük Uç Noktasını", ister "Ebedi Işık" Ptah tarafından gizlenen Tanrı'yı, ister son olarak Yahudi Ein-Sof'u temsil etsin, her zaman şu şekilde tasvir edilir: bir daire veya "sıfır" (mutlak Hiç, [584] için o sonsuzdur ve Her Şey'dir); tecelli eden Tanrı ise (İşlerinde) bu Çemberin Çapı olarak belirtilir. Böylece ana fikrin sembolizmi apaçık hale gelir; bir dairenin merkezinden geçen düz bir çizginin geometrik anlamda uzunluğu vardır, ancak genişliği veya kalınlığı yoktur; sonsuzluğu aşan ve fenomenal dünyanın varoluş düzlemine dayanan hayali bir kadın sembolüdür . Boyutları varken dairesi yoktur veya cebirsel bir ifade kullanırsak, denklemin büyüklüğüdür. Bu fikri sembolize etmenin başka bir yolunu Pisagor'un kutsal Decad'ında buluruz; bu, On'un çift sayısında (bir ve daire veya sıfır), Yaratılışın Sözünde veya Üretken Gücünde tezahür eden Her Şeye Var Olan'ın sentezini verir.

_____

GNOSTİK EDEBİYATTA UPANİŞADLAR

HAÇIN MADDEYE DÜŞÜŞÜ

Bu Pisagor sembolüne itiraz etmek isteyenler, sıfırın ilk olarak antik çağların hangi döneminde - özellikle Hindistan'da - ortaya çıktığının henüz belirlenmediğine itiraz etmek isteyenler, sizden Isis Unveiled'i okumanızı istiyoruz [1307].

Tartışma uğruna, antik dünyanın bizim hesaplama yöntemlerimize veya Arap rakamlarına aşina olmadığını varsayarsak - aslında bunun tersini biliyoruz - ancak daire ve çap fikri bunu kanıtlamak için var. bu Kozmogoni'deki ilk semboldü. Fu Xi Trigramlarının ortaya çıkmasından önce bile, Yang - birimler ve Yin - ikilik,

| ¦

Ocak Yin.

Eliphas Levi tarafından oldukça ustaca açıklanan [1308]Çin'in Konfüçyüs'ü ve Taocuları vardı. İlki, üzerinde yatay bir çizgi bulunan bir dairenin içine "Büyük Ekstrem" i yazıyor; ikincisi, daha büyük çemberin altına üç eş merkezli çember yerleştirirken, Sung bilgeleri üst çemberde "Büyük Uç" u ve iki alt ve daha küçük çemberde Cennet ve Dünya'yı tasvir ettiler. Yang ve Yin çok daha yeni icatlardır. Platon ve okulu, "Yüce Tanrı"ya (ό έπί πάσι θεός) verdiği birçok sıfata rağmen, Tanrı'yı asla başka türlü anlamadı. İnisiye olan Platon, kişisel bir Tanrı'ya - devasa bir insan gölgesine - inanamadı. Onun lakapları 585] "Hükümdar" ve "Evrenin Yasa koyucusu" soyut bir anlama sahiptir ve Dünyayı yöneten Tek Yasa'ya herhangi bir Hristiyan kadar inanan ve aynı zamanda onu değişmez olarak kabul eden her okültist için açıktır. Platon'un dediği gibi:

"3Tüm sonlu varlıkların ve ikincil nedenlerin, tüm fikir ve ilkelerin yasalarının ötesinde, tüm ilkelerin birincil ilkesi olan Akıl veya Akıl (νοΰς) vardır. Diğer tüm Fikirlerin dayandığı En Yüksek Fikir ........... var olan her şeyin varlığını ve özünü aldığı nihai madde . Evreni dolduran tüm düzenin, uyumun, güzelliğin, mükemmelliğin ve iyiliğin İlk ve Etkin Nedeni.

Bu Akıl, üstünlüğü ve mükemmelliği nedeniyle "Yüce İyi" [1309], "Tanrı" ό θεός ve "Yüce Tanrı" olarak adlandırılır. Bu sözler, Platon'un kendisinin de belirttiği gibi, modern tektanrıcılarımızın "Yaratıcı"sına ya da "Babasına" değil, İdeal Soyut Sebebe atıfta bulunur. Çünkü, dediği gibi: "Bu θεός, 'Yüce Tanrı' hakikat ya da akıl değil, onun Babasıdır" ve onun İlk Sebebidir. En eski bilgelerin en büyük müridi ve hayattaki tek amacı Gerçek Bilgiye ulaşmak olan Bilge'nin kendisi olan Platon, en ufak bir meydan okuma için insanları sonsuza kadar lanetleyen ve mahkum eden bir Tanrı'ya inanabilir miydi? ? [1310]. Elbette, yalnızca görünenin aksine gerçekten var olanın bilgisine sahip olan gerçek filozofları ve gerçeği arayanları düşünen o değil; ve geçici olanın aksine her zaman var olan ; ve dönüşümlü olarak büyüyen, yok olan, gelişen ve yok olanın aksine [1311]sürekli var olan .

Spaceippus ve Xenocrates onun takipçileriydi. Bir, başından beri ölümlü insanlar tarafından kendisine verilen anlamda bir varlığa sahip değildi . Τίμιον (saygın) merkezde olduğu kadar bir daire içinde de bulunur, ancak bu yalnızca Tanrı'nın - Dünya Ruhu [1312]- daire alanının planının bir yansımasıdır . Haç ve daire evrensel bir temsildir ve insan zihninin kendisi kadar eskidir. Psikolojik ve hatta fizyolojik gizemlerle doğrudan ilişkilerinin yanı sıra, çoğu zaman büyük bilimsel gerçekleri ifade eden, tabiri caizse, uluslararası sembollerden oluşan uzun bir listenin başında yer alırlar .

Eliphas Levi'nin yaptığı gibi, evrensel Sevgi olan Tanrı'nın erkek Bir'i Dişil İki veya Kaos'ta bir uçurum kazmaya zorladığını ve böylece Dünya'yı ortaya çıkardığını söylemek, hiçbir şeyi açıklamamak anlamına gelir. Kaba olmasının yanı sıra, Tanrı'nın tamamen insani yollarına olan saygısını kaybetmeden onu sunmanın zorluğunu ortadan kaldırmaz. Kesinlikle, bu tür antropomorfik kavramlardan kaçınmak için, İnisiyeler, Evrende İkinci Bir İlkeye Sahip Olmayan ve Bir'i belirtmek için "Tanrı" sıfatını asla kullanmadılar; ve bunda, tüm Dünyanın Gizli Öğretisi'nin en eski geleneklerine sadık kalarak, böylesine kusurlu ve çoğu zaman pek saf olmayan bir çalışmanın Mutlak Mükemmellik tarafından tezahür ettirilebileceğini reddederler. Burada daha büyük metafizik zorluklardan bahsetmeye gerek yok. Spekülatif ateizm ile aptal insanbiçimcilik arasında felsefi bir orta yol ve anlaşma olmalıdır. Görünmez İlkenin tüm Doğadaki varlığı ve Dünya'daki en yüksek tezahürü - Yalnızca İnsan, x'in dünyevi cebirimizi sonsuza kadar atlatması gereken bir matematikçinin sorunu olan bu sorunu çözmeye yardımcı olabilir . Hindular bunu Avatarları aracılığıyla çözmeye çalıştılar, Hıristiyanlar ise tek ilahi Enkarnasyonları ile çözdüklerini düşünüyorlar . Dışsal olarak her ikisi de yanılıyor. Ezoterik olarak, her ikisi de gerçeğe çok yakındır. Batı dininin Havarileri arasında, çarmıhın arkaik gizemini gerçekten keşfetmemişse bile, tek başına Pavlus anlamış görünüyor. Evrensel Varlığı birleştirip bireyselleştirerek onu tek bir sembolle - haçın merkezi noktası - sentezleyen geri kalanlara gelince, bununla Mesih'in öğretisinin gerçek ruhunu asla anlamadıklarını, bunun yerine birçok yönden onu küçük düşürdüklerini gösterdiler. yanlış yorumlarıyla saygılar.. Bu evrensel sembolün ruhunu unuttular ve bencilce onu tekellerine aldılar - sanki Sonsuz ve Sonsuz, tek bir kişide, hatta tek bir ulusta bireyselleştirilmiş tek bir tezahürle sınırlandırılabilir ve şartlandırılabilirmiş gibi.

Dört uçlu veya eşit uçlu haç ve dünyanın dört parçasını gösteren Hermetik haç, Avrupa'da öğrendikleri zamandan yüzlerce yıl önce Hinduların, Brahminlerin ve Budistlerin mistik zihinleri tarafından iyi anlaşılmıştı. , çünkü bu sembol kabul edildi ve artık tüm dünyada bulunuyor. . Haçın uçlarını büktüler ve şimdi Moğol- Budistlerin [1313]sihirli değneği olan Swastika'larını [587] yaptılar . Bu, "merkez noktanın" ne kadar mükemmel olursa olsun tek bir kişiyle sınırlı olmadığı anlamına gelir; Prensip (Tanrı) insanlıktadır ve insanlık, diğer her şey gibi, okyanustaki damlalar gibi O'ndadır, dört uç, Işığın dört parçasına yöneldiğinden, bu nedenle Sonsuzlukta kaybolur.

İnisiye Isarim'in Hebron'da Hermes'in ölü bedeni üzerinde bulunduğu ve Hermetik Bilgeliğin tüm özünü içerdiği söylenen ünlü zümrüt tableti bulduğu söylenir. Üzerinde, diğerlerinin yanı sıra, şu sözler yazılıydı:

"Yeryüzünü ateşten, ince şekli yoğun olandan ayırın..."

"Yükselin... Dünyadan göğe yükselin ve sonra tekrar Dünyaya inin."

bilmecesi bu sözlerde yatmaktadır ve okültist için ikili gizemi çözülmüştür.

"Felsefi haç, zıt yönlerde uzanan iki çizgi, yatay ve dikey, yükseklik ve genişlik, Tanrı bunu geometrik olarak kesişen bir noktada böler, böylece bu haç tam bir kare içine yazıldığında hem büyülü hem de bilimsel bir dörtlü oluşturur. , o kültistin temelidir. Mistik sınırlarında, hem fiziksel hem de ruhsal her bilimin kapısını açan ana anahtar yatar. Yaşam çemberi, haçın dört noktasıyla çevrili olduğu için, insan varlığımızı sembolize eder ve sırayla tasvir eder - doğum, yaşam, ölüm ve ölümsüzlük [1314].

"Kendinizi" der simyacı, "dörtgenin aşağıdaki gibi düzenlenmiş dört harfine. Tarif Edilemez Adın harfleri oradadır, ancak ilk başta onları ayırt edemeyebilirsiniz. Anlatılamaz aksiyom kabaca onun içindedir ve öğretmenlerin sihirli kement dedikleri şey budur [1315].

Daha fazla:

“Tau ve Mısır'ın Astronomik Haçı, Palenque'deki harabeler arasında günümüze kalan birkaç galeride göze çarpıyor. Batı tarafında, Palenque'deki saraydaki bir kısmada , Tau, oturan figürün hemen altına bir hiyeroglif gibi oyulmuş olarak görülebilir. İlkinin üzerine eğilmiş ayakta duran figür, sol eli tevbe ile başını örter şekilde tasvir edilmiş, figürün sağ eli kaldırılmış, işaret ve orta parmakları göğe dönüktür. Bu konum, tam olarak, kutsayan bir Hıristiyan piskoposun tam konumu veya İsa'nın Son Akşam Yemeği sırasında sık sık tasvir edildiği konumdur [1316].

588] Mısır Hierophant, görevlerini yerine getirirken her zaman takmak zorunda olduğu kare bir başlığa sahipti. Ermeni rahipler hala kare şapka takıyorlar. Dikey (inen erkek ışın) ve yatay çizgiden (Madde, dişil) oluşan mükemmel Tau ve dünya çemberi İsis'in nitelikleriydi ve Mısır haçı ancak ölümden sonra mumyanın göğsüne dayandı. Hezekiel'in Rab'den korkan Yahudiye halkının alınlarını dağladığını gördüğümüzde, haçın çağımızdan sonra tanıtılan saf bir Hıristiyan sembolü olduğu iddiası gerçekten garip.[1317] Signum Thau, Vulgate çevirisinde belirtildiği gibi. Eski zamanlarda, Yahudiler arasında bu işaret , ancak otantik Mısır hiyerogliflerinde tam bir Hıristiyan haçı olarak belirlendi (Tat, istikrarın amblemidir). Vahiy'de , "Alfa ve Omega" - Ruh ve Madde - ilk ve sonuncusu, seçilmişlerin alınlarına Babasının adının mührünü yerleştirir . Musa [1318], "Efendimiz Tanrı"nın hata yapıp hüküm giymiş Mısırlılar yerine seçtiği insanlardan birine vurmaması için , kavmine kapı sövelerini ve lentolarını kanla işaretlemelerini emreder. Ve bu işaret Tau! - Philae'deki kırık bir heykelde gösterildiği gibi, yarısı Horus'un ölüleri dirilttiği, saplı, tılsımlı özdeş bir Mısır haçı.

Swastika ve Tau hakkında yeterince şey söylendi, haç gerçekten de sayısız arkaik zamanın derinliklerine kadar taşınabilir. Her yerde, Paskalya Adası'nda, eski Mısır'da, Orta Asya'da kayalara oyulmuş heykellerde ve Hıristiyanlık öncesi İskandinavya'da Tau ve Swastika'da bulduğumuz için gizemi çözmek yerine derinleşiyor! "Ölçülerin Kaynağı " kitabının yazarı, eski zamanlara kadar uzanan sonsuz gölgenin önünde şaşkınlık içinde durur ve izini süremez ve onu belirli bir kişi veya kişiye atfedemez. Yahudiler tarafından iletilen Targumların çeviri tarafından gizlendiğine dikkat çekiyor . Arapça okursanız Yeşu Kitabı'nda [1319]ve Yonatan'ın Targum'unda şöyle denir: "Ve Ai Kralı'nı Ağaca çarmıha gerdi ."

“Yetmiş müfessir tercümesi, çift kelime veya haç işareti karşısında durur. (Wordsworth Yeşu üzerine)........ Bu düzenin en garip ifadesi Sayılar Kitabı'nda (XXV, 4) bulunur ve Onkelos'ta [?] "Çarmıha ger" şeklinde okunur. onları güneşe karşı Rabbin (Yehova) önünde.” Burada צקי kelimesi çivilemek anlamına gelir, (Fürst) Vulgate tarafından doğru bir şekilde tercüme edilir, nasıl çarmıha gerilir. Bu cümlenin yapısı mistiktir [1320].

Öyledir, ancak bu cümlenin ruhu her zaman yeterince anlaşılmamıştır. "Güneş'in önünde çarmıha ger (karşı değil)" İnisiyasyonda kullanılan bir deyimdir. [598] Mısır'dan geldi , fakat aslı Hindistan'dadır. Gizem, ancak anahtarı İnisiyasyon Gizemlerinde aranarak çözülebilir. Mısır'da, tüm testlerden başarıyla geçen İnisiye Adept çivilenmedi , sadece Tau şeklinde bir yatağa ve Hindistan'da Swastika şeklinde dört ek uzantı olmadan bağlandı ( + değil ), sonra derin bir uykuya daldı - "Uyku Şiloam", bugün Küçük Asya'da, Suriye'de ve hatta Yukarı Mısır'da İnisiyeler arasında bu rüyaya verilen adla. Üç gün üç gece bu durumda kaldı, bu süre zarfında Ruhsal Ego'sunun " Tanrılar" ile "sohbet ettiği", ülkeye bağlı olarak Hades, Amenti veya Patala'ya indiği ve görünmezler arasında merhamet işleri yaptığı söylendi. Varlıklar, insan ruhları ya da elemental ruhlar fark etmez; dahası, bedeni her zaman tapınak kutsal alanında veya yer altı mağarasında kaldı. Mısır'da ceset, Keops Piramidi'ndeki Kralın Geri Kalanı'ndaki Lahit'e yerleştirildi ve gece boyunca, üçüncü güne yaklaşırken, belirli bir saatte ışınların geldiği galerinin girişine nakledildi. Yükselen güneş, Osiris'e ve Bilgelik Tanrısı Thoth'a adanmak için uyanan transa dalmış adayın doğrudan yüzüne düştü.

Bu ifadeden şüphe duyan okuyucu, inkar etmeden önce İbranice orijinalleri incelemesine izin verin. Dikkatini en açıklayıcı Mısır kısmalarına çevirmesine izin verin. Özellikle Philae'deki tapınakta bulunanlardan birinde, Başlama sahnesini betimleyen. Biri şahin başlı (Güneş), diğeri Ibis başlı (Merkür, Thoth, Bilgelik ve Okült Bilgi Tanrısı, Güneş Osiris'in ortağı) iki Hierophant-Tanrı, yeni başlayan adayın bedeninin başında durur. Kafasına çift "su" (Yaşam Suyu ve Yeni Doğum) püskürtürler ve fıskiyeler bir haç şeklinde kesişir ve küçük haçlarla doludur - Tau. Bu, bundan böyle bir İnisiye olacak olan adayın, sabah Güneşi Osiris'in ışınları taca çarptığında uyanışının bir alegorisidir; trans halindeki bedeni bu ışınları alabilmek için tahta bir Tau'nun üzerine yerleştirilir. Sonra Başlatıcı Hierophantlar ortaya çıktı ve görünüşe göre Güneş-Osiris'e, ama gerçekte yeni doğan kişiyi aydınlatan iç Ruh-Güneş'e hitap eden kutsal sözler telaffuz edildi.

Okuyucunun, Güneş'in en eski zamanlardan kalma haç ile ilişkisini ikili anlamıyla, üretken ve ruhsal olarak yenileyici gücüyle düşünmesine izin verin. Ramses II döneminde Bet-Oxley'in mezarını keşfetmesine izin verin, burada da bu hükümdarın tahtında ve son olarak 590'da] Bakkhan-Aleare'ye tapınmayı tasvir eden bir parçada tüm şekil ve konumlarda haçlar bulacaktır. ve Thutmes III'ün atalarının salonunda yer alır ve şu anda Paris Ulusal Kütüphanesi'nde korunmaktadır. Bu harika heykel ve resimde, güneş diski görülebilir, ışınlarını haçın üzerine yerleştirilmiş bir kulp şeklinde bir daire ile bir haç üzerine yayar ve tam kopyaları Golgota'nın haçlarıdır. Eski El Yazmaları onlardan " onları doğuran eylemde [ruhsal] emekler içinde olanların zalim yatağı" olarak bahseder . Ölüm benzeri bir transa dalmış adayın üzerine yerleştirildiği ve en yüksek İnisiyasyonunun sonunda saklandığı birçok benzer haç biçimli "yatak", yıkıldıktan sonra Mısır tapınaklarının yer altı odalarında bulundu. Cyril ve Theophilus gibi değerli ve kutsal Babalar, yeni din değiştirenlerden biri tarafından buraya getirilip saklandıklarını öne sürerek onları yaygın olarak kullandılar. Tek başına Origen ve ondan sonra İskenderiyeli Clement ve diğer eski İnisiyeler daha iyi biliyordu. Ama sessiz kalmayı tercih ettiler.

Her Şeyi Gören Tanrı" olarak adlandırılan Dünyanın Büyük Mimarı, Yaratıcı Güç Vishvakarma'nın alegorisini hatırlasın. "kendini kendine feda eder." Fanilerin ruhsal Egoları, onunla aynı öze sahiptir, dolayısıyla onlar onunla birdir. Ona "Tanrıların Kurucusu" Deva-vardhika denildiğini hatırlayalım, Güneş'i, damadı Surya'yı makinesine bağlayan odur - ekzoterik bir alegoride, ancak ezoterik geleneğe göre bir gamalı haç, çünkü Dünya'da Hierophant-Başlatıcıdır - ve parlaklığının bir kısmını keser. Vishwakarma'nın Yoga-Siddha'nın, yani Yoga'nın kutsal gücünün oğlu ve "ateşli silah"ın, büyülü Agniastra'nın efendisi olduğunu da unutmayın [1321]. Bu hikaye tamamen başka bir yerde verilmiştir.

Sıklıkla atıfta bulunulan Kabalistik çalışmanın yazarı şöyle sorar:

"Çarmıha gerilmenin teorik kullanımının, bu sembolün kişileştirilmesiyle [çarmıha gerilmiş adam tarafından sembolize edilen Cennet Bahçesi'nin inşası] bir bağlantısı olmalı. Ama ne? Ve tam olarak neyi tasvir ediyor? Bu sembol , yaratıcı bir yasayı veya planı tasvir eden ölçümlerin başlangıcının bir simgesiydi . İnsanlık söz konusu olduğunda, gerçek bir çarmıha gerilme aslında ne anlama gelebilir? Bu arada, aynı sistemin bazı gizemli eylemlerinin bir görüntüsü olarak kabul edildiği gerçeği, kullanılması gerçeğinden açıktır. onlar . Bu sayısal değerlerin gizemli etkisi gittikçe daha derin görünüyor - [ 20612:6561'den 113:355 arasında var olan ilişkinin sembolü çarmıha gerilmiş bir adam tarafından temsil ediliyor]. Sadece Kozmos'ta değil, aynı zamanda... sempatiden dolayı, görünüşe göre görünmez ve manevi dünyayla ilgili koşulları çözüyorlar ve görünüşe göre peygamberler bu 591 ] bağlantı halkasını biliyorlardı. Sistemi açıkça tanımlayan sayılar aracılığıyla yasanın tam ifadesinin gücünün dilin bir kazası olmadığını, onun özü ve birincil organik inşası olduğunu hesaba katarsak, derinlemesine düşünme daha da derinleştirilmelidir ; bu nedenle, her ikisi de ortaya çıkan önceki dile dayanmadıkça , ne dil ne de onunla ilişkili matematik sistemi insanın icadı olamaz. sonradan kullanım dışı [1322]."

Yazar, bu noktaları daha fazla açıklamayla kanıtlıyor ve ölü mektuplarında alınan birkaç anlatının gizli anlamını ortaya çıkararak, muhtemelen שיא , man kelimesinin orijinal kelime olduğunu kanıtlıyor :

“Kim olursa olsun, Yahudilerin sahip olduğu ilk kelime, bir kişi fikrini sesli olarak iletmek . Başından beri bu kelimenin temeli 113 [bu kelimenin sayısal değeri] idi ve kozmik tezahür sisteminin unsurlarını taşıyordu [1323].

Bu, daha önce belirtildiği gibi, Vishnu'nun yönü olan Hindu Vittoba tarafından kanıtlanmıştır. Vittoba'nın imgesi, ayaklardaki tırnak belirtilerinden önce bile [1324]çarmıha gerilmiş İsa'nın çarmıh hariç her detayındaki görüntüsüdür . Bununla varsayılan adam , İnisiye'nin Hayat Ağacı'nda çarmıha gerildikten sonra yeniden doğmuş olması gerçeğiyle daha da kanıtlanıyor . Bu "Ağaç" şimdi dışsal olarak - Romalılar tarafından bir işkence aracı olarak kullanılması ve ilk Hıristiyan mucitlerin cehaletiyle - ölüm ağacı haline geldi!

Böylece, gelişimi ve benimsenmesi Gizemlerin kuruluşunun başlangıcına atfedilmesi gereken bu sistemin mucitleri olan mutasavvıfların çarmıha gerilme gizemi ile kastettikleri yedi batıni anlamdan biri, Hz. insanın evrim tarihini içeren geometrik semboller. Peygamberi Musa'nın Mısır'ın ezoterik Bilgeliği konusunda çok bilgili olduğu ve sayı sistemlerini devralan Yahudiler, onlar tarafından Fenikelilerden ve daha sonra diğer putperestlerden ödünç aldılar ve şimdi kabalistik mistisizmlerinin çoğunu onlara borçlular. - "pagan" halkların kozmik ve antropolojik sembollerini özel sırlarına - kayıtlarına büyük bir ustalıkla uyguladılar . Hristiyan rahipliği şimdi bunun anahtarını kaybettiyse, o zaman Hristiyan Gizemlerini ilk derleyenler Ezoterik Felsefe ve Yahudi okült metrolojisine aşinaydılar ve onu ustaca kullandılar. Böylece, İbranice insan isimlerinden biri olan Aish kelimesini aldılar ve onu , İsa'nın "Babası" olduğu varsayılan Yehova adıyla çok mistik bir şekilde ilişkilendirilen Shana veya ay yılı kelimesiyle birlikte kullandılar ve mistik anlayışı cisimleştirdiler. astronomik büyüklük ve formül.

Uzayda "çarmıha gerilmiş bir adam" fikrinin orijinal fikri elbette Hindulara aittir. Moore bunu Hindu Pantheon'unda Witthoba'nın bir gravüründe kanıtlıyor. Platon onu uzaydaki eşit uçlu haçında kabul etti , "Kendisini Evrende bir haç şeklinde damgalayan ikinci Tanrı"; ayrıca Krishna "çarmıha gerilmiş" olarak temsil edilir [1325]. Bu, Eski Ahit'te de, hiç bir kehanet olmayan, ancak doğrudan fallik bir anlamı olan, insanları Rab'bin, Güneş'in önünde çarmıha germek için ilginç bir düzende tekrarlanır . Kabalistik anlamlara göndermelerle dolu bu eserde şunları okuyoruz:

“Sembolde, haçın tırnaklarının başları katı bir piramit şeklindedir ve tırnakların tam çekirdeği, bir dikilitaş veya fallik bir amblemle biten, sivrilen bir kare şeklindedir. Adamın uzuvlarını haça bağlayan üç çivinin konumu dikkate alındığında , üçgenin her köşesinde birer çivi olmak üzere bir üçgen şekli oluşturduğunu görürüz. Uzuvlardaki yaralar veya stigmatalar elbette dört numaradır ve bir kareyi ifade eder ..... Üç yaralı üç çivi, altı numarayı oluşturur ve katlanmamış bir küpün altı düzlemini belirtir [bir haç veya bir haç oluşturan üzerine bir kişinin yerleştirildiği üç yatay ve dört dikey kare sayılarak bir adam veya yedi şekli; bu da küpün kenarlarına aktarılan çevre ölçüsünü gösterir. Bacakların bir yarası , bacaklar ayrıldığında ikiye bölünür, birlikte toplamda üç, ayrıldığında dört veya toplamda yedi olur - [Yahudiler arasında] bir başka ve çok kutsal kadın temel sayısı [1326].

Böylece "çarmıha gerilme çivileri"nin fallik veya cinsel anlamı geometrik ve sayısal yorumlarla kanıtlanırken , çarmıha gerilmenin mistik anlamı yukarıda Prometheus ile olan ilişkisine bağlı olarak buna ilişkin kısa açıklamalarla verilmiştir. Prometheus yine başka bir kurbandır, çünkü o, Aşk Çarmıhında, insan tutkularının kayasında çarmıha gerilmiştir, İnsanlıktaki ruhsal unsurun gelişimi fikrine olan bağlılığından dolayı bir kurbandır.

Dolayısıyla, haç fikrinden oluşan orijinal sistem, çift glif, bir "insan icadı" değildir, çünkü temelinde Kozmik Düşünce Vakfı ve İlahi Ego - insanın ruhsal temsili yatmaktadır. Bu daha sonra Gizemler'de kabul edilen ve yeniden üretilen güzel fikre, yeniden doğmuş bir adam fikrine, dünyevi adamı ve tutkularını Procrustean işkence yatağında çarmıha gererek yeniden doğan ve ölümsüz kılan bir ölümlü fikrine genişledi. Boş bir krizalit gibi Başlatma çarmıhına bağlı bir hayvan adamın vücudunu geride bırakarak, Ego -Ruh bir kelebek gibi özgürleşti. Ancak 593] sonra, maneviyatın kademeli olarak kaybolması nedeniyle, kozmogoni ve antropolojideki haç sadece fallik bir sembol haline geldi.

En eski zamanların ezoterikçileri arasında, Maddi Olmayan İdeal'in maddi temsili olan Evrensel Ruh veya Anima Mundi, her şeyin Yaşam Kaynağı ve üç krallığın Yaşam İlkesi idi. Bu ilke, antik dünyanın her yerinde olduğu gibi, Hermetik filozoflar arasında da yetmiş yıl geçerliydi . Çünkü dalları sırasıyla ışığa , ısıya , elektriğe, dünyevi manyetizmaya, astral radyasyonlara, hareket ve zekaya veya bazılarının dediği gibi öz bilince karşılık gelen yedili bir haç olarak tasvir edilmiştir.

Daha önce başka bir yerde söylediğimiz gibi, haç veya işareti Hıristiyanlığın sembolleri olarak kabul edilmeden çok önce, haç işareti, Adeptler ve neofitlerin birbirini tanıdığı bir işaret olarak kullanılmış ve ikincisine Chrests - Chrestos'tan , bir adam üzüntü ve keder. Eliphas Levi dedi ki:

“Hıristiyanlar tarafından benimsenen haç işareti, yalnızca onlara ait değildir. Aynı zamanda Kabalistiktir ve elementlerin karşı-tepkisini ve dörtlü dengesini temsil eder. Paternostei'nin okült versiyonundan görüyoruz ... başlangıçta bunu yapmanın iki yolu ya da anlamını ifade etmek için en az iki çok farklı formül vardı: biri din adamları ve inisiyeler için, diğeri neofitlere ve dünyevilere verildi . Örneğin, inisiye elini alnına götürerek şöyle der: Te be ; sonra ekler - aittir; ve elini göğsüne götürerek ekledi - krallık ; sonra sol omuza - adalet; ve sağ omuza - ve merhamet. Bundan sonra iki elini birleştirerek - tüm üretken döngülerde - Tibi sunt Malhut et Geburah et Chesed per Æonas'ı ekledi - bu kesinlikle ve oldukça Kabalistik bir haç işaretidir, anlamı Gnostisizm'e saygısızlıktan dolayı tamamen militan ve resmi Kilise tarafından [1327]kaybedildi .

"Militan ve resmi kilise" daha fazlasını yaptı: hiçbir zaman kendisine ait olmayana hakim olarak, yalnızca "din dışı"nın sahip olduğu şeyi aldı - erkek ve dişi Sephiroth'un Kabalistik anlamı . Eliphas Levi'nin Roma'ya yaptığı onca hizmete rağmen, içsel ya da yüksek anlamını kaybetmedi , çünkü hiçbir zaman böyle bir anlamı olmadı. Latin Kilisesi tarafından benimsenen haç işareti baştan beri fallik iken, Yunan haçı neofitlerin, Chrestoi'ninkiydi.

594]

BÖLÜM IX

, Gnostikler ve Kalıntıları adlı eserinde bize Yunanca'da ünlü ve ses için aynı kelimenin kullanıldığını hatırlatır. Bu, inisiyatifsiz kişiler tarafından birçok hatalı yoruma yol açmıştır. Bununla birlikte, bu çok iyi bilinen gerçeğin sadece bilgisiyle, bir karşılaştırma yapılmaya çalışılabilir ve çeşitli mistik anlamlara ışık tutulabilir. Böylece Upanishads ve Puranas'ta sıklıkla kullanılan "Ses" ve "Konuşma" sözcükleri , Vahiy'deki Gök Gürültüsü ve Meleklerin Gnostik "Ünlüleri" ve "Sesleri" ile karşılaştırılabilir . Aynı şeyi Pistis Sophia'da ve diğer antik Fragmanlar ve El Yazmaları'nda da buluyoruz . Bu, yukarıda belirtilen çalışmanın yazarı gibi yalnızca gerçeklere bağlı kalan böyle bir kişi tarafından bile not edilmiştir.

İlk kilise babalarından biri olan Hippolytus, bir Hıristiyan gnostikten çok Pisagor'un bir takipçisi olan ve şüphesiz bir kabalist olan Markos'un mistik vahiy yoluyla ne aldığını anlatır. Mark'ın bir vahiy aldığı söylenir:

"Yedi gök [1328]..... her biri özel bir sesli harf gibi geliyordu, bunlar birlikte tek bir doksoloji oluşturuyordu, sesi [bu yedi gökten] yeryüzüne getirildiğinde, var olan her şeyin yaratıcısı ve ebeveyni haline geliyor. Dünya [1329]. ”

Bu okült terminolojiyi daha basit bir dile çevirirsek, şu anlama gelir: Yedinci Logos, yedi Logoi'ye veya Yaratıcı kuvvete (Sesliler) ayrıldı ve bunlar (İkinci Logolar veya "Ses") Dünya'da var olan her şeyi yarattı.

Kıyametinde aynı düşünce okulunun eserini görmekten geri kalmayacaklardır . Çünkü Yuhanna'nın şöyle dediğini görüyoruz:

595]

"Ve yedi gök gürültüsü sesleriyle konuştuğunda ... [ve] yazmak istedim .... [ama] gökten bir sesin bana, yedi gök gürültüsünün söylediklerini gizle ve bunu yazma dediğini duydum. [1330]"

Aynı ceza Mark'a verilir, diğer tüm yarı inisiye edilmiş ve tamamen İnisiye edilmişlere de aynı ceza verilir. Temel fikirlerin yanı sıra kullanılan ifadelerin kimliği, her zaman Gizemlerin belirli bir bölümünü ele verir. Alegorik olarak ifşa edilen her gizemde, her zaman birden fazla anlam aramalıyız, ama özellikle yedi sayısının göründüğü ve yedi veya kırk dokuz ile çarpıldığı anlamlarda. Bu nedenle, Pistis Sophia'dayken, öğrenciler Üstat İsa'dan kendilerine "Babasının Işığının Gizemlerini" - yani İnisiyasyon ve İlahi Bilgiyle aydınlanan Yüksek Benliğin sırrını - açıklamasını istediklerinde, İsa cevap verir:

"Bu sırlara nüfuz etmek mi istiyorsun? Ama ruhlarınızı Nurların Işığına, Hakikat ve İyilik alemine, erkeklerin, kadınların, suretlerin olmadığı, sadece Ebedi Işığın tarif edilemez olduğu âleme götürecek bunlardan daha yüksek bir sır yoktur. . Bu nedenle, yedi Sesli Harfin ve onların kırk dokuz Kuvvetinin ve ayrıca sayılarının sırrı dışında, nüfuz etmeye çalıştığınız sırlardan daha mükemmel bir şey yoktur . Ve bütün bunlardan (ünlü harflerden) daha mükemmel bir isim yoktur [1331]. ”

Bu "Ateşler" hakkındaki Yorumların dediği gibi:

"Yedi Baba ve Kırk Dokuz Oğul Karanlıkta parlıyor, ama onlar Yaşam ve Işık ve Büyük Çağ boyunca onların devamı."

edilen ekzoterik inançların her Ezoterik yorumunda aynı temel fikrin olduğu ortaya çıkıyor - yedi temel sayı, üç ve dörtten oluşan bileşik, önünde ilahi üç ( ), böylece mükemmel on sayısını oluşturuyor .

Ayrıca bu sayılar zamanın bölünmesine, kozmografiye, metafiziksel ve fiziksele, ayrıca insana ve görünür Doğadaki diğer her şeye eşit şekilde uygulanabilir. Böylece, kırk dokuz Kuvvetli bu yedi Ünlü, Hinduların üç ve yedi Ateşi ve onların kırk dokuz Ateşi ile özdeştir; İranlı Simurg'un sayı gizemleriyle özdeş; Yahudi Kabalistlerin sayıları ile aynıdır. İkincisi , bu sayıları ("gizleme" yöntemlerine göre) azalttıktan sonra, birbirini izleyen her Yenilemenin veya Ezoterik dilde Çember dediğimiz şeyin süresini yalnızca 1000 yıl olarak belirlediler veya yedi Gezegen Yenilenmesinin tümüne 7000 yıl verdiler, 7.000.000.000 yıl yerine, ki bu daha makuldür ve böylece dünyanın tüm süresini sadece 49.000 yıl olarak saptamışlardır! [1332]. 596] Böylece Gizli Öğreti bize, karşılaştırmalı analojinin tartışılmaz temelleri temelinde, alegorik canavar, yarı insan ve yarı kuş Garuda'nın Vahana veya Vishnu'nun binerken gösterildiği Taşıyıcı olduğunu bize gösteren bir anahtar sağlar. Kala veya "Zaman" biçiminde, bu tür tüm alegorilerin kaynağıdır. O, döngülerin ve periyodik zamanın amblemi olan Hindu Phoenix'tir, görüntüsü Gnostiklerin sözde mücevherlerinde çok sık bulunan "Aslan-Adam"dır (Sinha) [1333].

"Aslan tacının yedi ışınının üzerinde ve uçlarına karşılık gelen, genellikle Yedi Cennete tanıklık eden Yunan alfabesinin ΑΕΗΙΟΥΩ yedi sesli harfi durur [1334]. "

O Güneş Aslanı ve Güneş Döngüsünün amblemidir, tıpkı Garuda'nın [1335]Büyük Döngünün amblemi olması gibi, Maha Kalpa Vishnu ile ebedidir, tabii ki aynı zamanda Güneş ve Güneş Döngüsünün amblemidir. Bu, alegorinin detaylarından açıkça görülmektedir. Garuda, doğduğunda "göz kamaştırıcı ihtişamı" nedeniyle Ateş Tanrısı Agni ile karıştırıldı ve bu nedenle "Göklerin Efendisi" Gaganishvara olarak adlandırıldı. Abraxas'ın (gnostik) mücevherlerinde Osiris olarak ve ayrıca bir kartal veya şahin başı ve gagasıyla - güneş kuşları - çok sayıda alegorik canavar başı biçimindeki tasviri, Garuda'nın güneş ve döngüsel önemini işaret ediyor . Oğlu Jatayu'nun 60.000 yıllık bir döngüsü var. C. W. King'in güzel bir şekilde işaret ettiği gibi:

"Orijinal anlamı [güneş aslanı ve ünlüleri olan mücevher] ne olursa olsun, muhtemelen bugünkü haliyle Hindistan'dan (Gnostik ikonografinin gerçek kaynağı) ithal edilmiştir [1336].

Orta Asya'da inisiye olan ilk Brahminler tarafından Hindistan'a getirilen orijinal ve gerçek Ariyavarta Okültizmi aracılığıyla deşifre edilebilir. Ve bu, bu sayfalarda incelediğimiz ve mümkün olduğunca açıklamaya çalıştığımız Okültizmdir. Yedi Irk ve Yaşamın Yedi Turu ve Dünyevi Küreler Zincirimizin etrafındaki evrim Doktrinimiz [ 597] Vahiy'de [1337]bile bulunabilir . Yedi "Gök Gürültüsü" veya "Sesler" veya "Ünlüler" - bu tür sesli harflerin yedi anlamından biri doğrudan Dünyamıza ve her Turdaki yedi Kök Irkına atıfta bulunur - "seslerini ilan ettiğinde", ancak durugörü sahibine bunları yazmasını yasakladığında Meleğin "denizde ve karada durduğu" gibi onu yere indirip "bunları mühürlemeye" zorladı mı?

“Elini göğe kaldırdı ve sonsuza dek yaşayan Tanrı'nın adına yemin etti… artık zaman olmayacak; ama yedinci meleğin çağırdığı, boruya üflediği o günlerde, Allah'ın sırrı [Döngü] tamamlanacaktır [1338].

Teosofik terminolojide bu, Yedinci Tur tamamlandığında Zamanın duracağı anlamına gelir. "Artık zaman olmayacak" oldukça doğaldır, çünkü Pralaya başlayacak ve bilinçli yaşamın bu periyodik çürümesi ve durması sırasında zamanın bölünmesini işaretlemek için Dünya'da kimse kalmayacak.

Dr. Kınılı ve diğerleri, kırk dokuzun yanı sıra yedi devrenin hesaplarının Chaldea'dan hahamlar tarafından getirildiğine inanıyorlardı. Bu makul olmaktan çok daha fazlası. Ancak tüm bu döngülere sahip olan ve onlara yalnızca astrolojik büyüye başlamanın büyük gizemlerini öğreten Babilliler, bilgeliklerini ve bilgilerini Hindistan'dan aldılar. Bu nedenle, onlarda Ezoterik Doktrinimizi tanımak zor değil . Gizli hesaplarında, Japonların döngülerinde aynı sayılar vardır. Brahminlere gelince, onların Puranaları ve Upanişadları bunun mükemmel bir kanıtıdır. İkincisi tamamen Gnostik literatüre girdi; ve bir Brahman'ın atalarının mirasını tanımak için Pistis Sophia'yı okuması [1339], hatta aynı ifadeleri ve benzetmeleri kullanması yeterlidir . Bir karşılaştırma yapalım. Pistis Sophia'da öğrenciler İsa'ya şöyle derler:

“Usta, bize Işığın sırlarını açıkla [yani yani, "Bilgi veya Aydınlanma Ateşi"].... çünkü [ 598] bir vaftizin dumandan , bir başkasının Kutsal Işık Ruhundan [yani. e. Ateş Ruhu] [1340].

Vaftizci Yahya'nın İsa hakkında söylediği gibi:

"Gerçekten, ben seni suyla vaftiz ediyorum.....ama o seni Kutsal Ruh ve Ateşle vaftiz edecek."

Bu ifadenin gerçek anlamı çok derindir. Bu, inisiye olmamış bir münzevi olan Yuhanna'nın öğrencilerine Su ile sembolize edilen Madde planıyla bağlantılı Gizemlerin Sırlarından daha büyük bir bilgelik aktaramayacağı anlamına gelir. Onun bilgisi, ortodoksinin ölü harfi olan ezoterik ve ritüel dogmaydı [1341]; daha yüksek Gizemlerin İnisiyesi olan İsa'nın onlara ifşa ettiği bilgelik daha yüksek bir mertebedendi, çünkü o gerçek Gnosis'in "Ateşli" Bilgeliği veya gerçek Spiritüel Aydınlanmaydı. Biri Ateş, diğeri Duman'dı. Musa İçin - Sina Tepesindeki Ateş ve Manevi Bilgelik; kitleler için, "halk" ayak altında, dünyevi olanlar için, duman içindeki Sina Dağı, yani ortodoks veya mezhepsel ritüelizmin egzoterik kabuğu.

, yukarıdakileri akılda tutarak , [1342]eskiliği ve önemi Doğu'nun Kutsal Kitaplarında bulunan, Prof. Maks Müller [1343]. Narada, "Nefesler"den veya "yaşam rüzgarları"ndan, Prana, Apana vb. gibi kelimelerin beceriksiz çevirilerinde söz eder; bunların tam ezoterik anlamı ve bunların bireysel işlevlere uygulanması İngilizler tarafından güçlükle aktarılabilir. dil. Bu bilim hakkında şunları söylüyor:

" Veda bize ateşin gerçekten de tüm tanrılar olduğunu ve (onun) bilgisinin Brahminler arasında ortaya çıktığını ve anlayışın eşlik ettiğini öğretir . "[1344]

"Ateş"le," der yorumcu, Öz'ü kasteder. Okültist, "Zekâ" ile Narada'nın, Arjuna Mishra'nın öne sürdüğü gibi ne "tartışma" ne de "tartışma" anlamına geldiğini, gerçekten de "anlayış" veya başka bir deyişle "anlayış" anlamına geldiğini söyler. Bilgelik Ateşi'nin acemiler için egzoterik ritüelizme uygulanması. Bu, ilk önce diğer halklara örnek teşkil eden, böylece en büyük metafizik gerçekleri insanlaştıran [ 599] ve bedenselleştiren Brahmanların ana kaygısıdır . Narada bunu açıkça kanıtlıyor ve şu sözler ona atfediliyor:

“İhtişamıyla çok güzel olan bu [ateşten] çıkan duman , ..... karanlık [gerçekten öyle!] şeklinde (görünür); (onun) külleri ...... tutku [vardır]; ve ..., ona iyilik, adakların atıldığı şeydir [1345].

dindarlığın bir kanıtı ve kanıtı olarak kalırken, gökyüzüne koşan ince gerçeği (alev) kavrayan öğrencideki yetenek, yalnızca dünyevi olanlar için. Narada aşağıda başka ne varsayabilir?

“Fedakarlığı anlayanlar, Samana ve Vyan'ı esas (teklif) olarak anlarlar. Prana ve Apana, sununun parçalarıdır... ve aralarında ateş vardır. Bu, Brahminler tarafından anlaşıldığı şekliyle Udan'ın mükemmel konumudur. Bu çiftlerden (zıtlardan) farklı olana gelince, onlar hakkındaki sözlerime kulak verin. Gece ve Gündüz bir çifttir, aralarında ateş vardır... Var olan ve olmayan bir çifttir, aralarında ateş vardır... [1346]” .

Ve bu tür her muhalefetten sonra Narada şunları ekler:

"Brahminler tarafından anlaşıldığına göre burası, Udana'nın mükemmel konumu."

"Hayat-rüzgarları" olarak açıklanan ama prensipler dediğimiz ve bizim onlara ait olan yeti ve duyularımız olan Samana ve Vyana, Prana ve Apana'nın sözde Udana'ya kurban edildiği ifadesinin anlamını pek çok kişi bilmemektedir. ana " hayat -söylendiği gibi tüm sivri uçlarla hareket eden rüzgara. Ve böylece, bu alegorilerdeki "Ateş" kelimesinin hem "Yüce Ben" hem de en yüksek İlahi Bilgi anlamına geldiğini bilmeyen okuyucu, bundan hiçbir şey anlamayacak ve itirazımızın ana noktasını tamamen kaçıracaktır. tercüman ve hatta yayıncı, Oxford'dan ünlü Sanskritçe bilgini Prof. Max Muller, Narada'nın sözlerinin gerçek anlamını anlamadı. "Yaşam rüzgarları"nın bu sıralaması, dışsal olarak, elbette yaklaşık olarak notlarda kısaca verilen anlama sahiptir, yani:

“Bunun anlamı , görünüşe göre şudur: Dünyevi yaşamın akışı, nefse bağlı olan ve onun bireysel ruhlar [?] şeklinde tezahürlerine yol açan bu yaşam rüzgarlarının etkisinden kaynaklanmaktadır. Bunlardan Samana ve Vyana, Prana ve Apana tarafından kontrol edilir ve zaptedilir... İkincisi, Udana tarafından hem zaptedilir hem de kontrol edilir, bu nedenle hepsini yöneten odur. Ve bu kontrol, beşinin de kontrolü olmak .... Yüksek Benliğe götürür [1347].

Yukarıdakiler, bir Brahmin'in Yoga'nın nihai Bilgeliğine nasıl ulaştığını ve böylece Her Şeyi Bilmeye nasıl ulaştığını anlatan sözlerinin kaydedildiği metnin bir açıklaması olarak verilmiştir. Bu yüzden [600], Brahma'nın her şeyden özgür olarak yaşadığı "yüksek Benlikte ikamet eden merkezi Benliği aracılığıyla bildiğini" söylüyor ; [1348]yok edilemezlik ilkesinin duyuların -yani beş "hayat-rüzgarı"nın- ilminin tamamen ötesinde olduğunu açıklıyor ve ekliyor:

“Bedende hareket eden ve birbirini yiyip bitiren tüm bu (yaşam rüzgarları) ortasında, Vaishvanara'nın yedili ateşi parlıyor [1349]. ”

Nilakantha'nın yorumlarına göre bu ateş, münzevinin amacı olan Benlik, Yüce Benlik ile özdeştir; Vaishvanara, genellikle yüce Benlik için kullanılan bir kelime. Bir Brahmin "yedili" kelimesinin ne anlama geldiğini sıralamaya başladığında ve şöyle dediğinde:

“Burun [veya koku] ve dil [tat] ve göz ve cilt ve beşinci olarak kulak, akıl ve anlayış, bunlar Vaishvanara'nın yedi alevidir ... Onlar yedidir ( çeşit) benim [1350]için yakıt [1351].. Onlar yedi büyük rahip [1352]. ”

Bu yedi rahip, Arjuna Mishra tarafından "ruhun bu çeşitli güçlerle bağlantılı olarak aynı sayıda [ruhlar veya ilkeler] olarak tanımlandığı" anlamına gelir; ve son olarak, tercüman açıklamayı kabul ediyor gibi görünüyor ve tereddütle "onların bunu kastetmiş olabileceğini" kabul ediyor; kendisi şu şekilde yorumlasa da:

"Birkaç tanrı tarafından yönetilen işitme vb. [kısaca fiziksel duyular]."

Ancak bu ne anlama gelirse gelsin, ister bilimsel ister ortodoks olsun, 259. sayfadaki bu pasaj, Narada'nın 276. sayfadaki ifadelerini açıklıyor ve bunların zahiri ve ezoterik yöntemlere atıfta bulunduğunu ve onları birbirine karşıtlaştırdığını gösteriyor. Bu nedenle, Samana ve Vyana, Prana ve Apana'ya ve dördü de Pranayama'da ustalaşırken (esas olarak Hatha Yoga'da veya Yoga'nın en düşük biçiminde) Udana'ya bağlı olsalar da, yine de ana teklif olarak bahsedilir, çünkü , K. Trimbak Telang'ın haklı olarak öne sürdüğü gibi, "işlevleri yaşayabilirlik için pratikte daha önemlidir"; yani, en kaba olanlarıdır ve tabiri caizse, bu ateşin karanlığı veya dumanı olarak ortadan kaybolsunlar diye kurban edilirler - tamamen egzoterik bir ritüel biçimi. Ancak Prana ve Apana, tabi [601] olarak gösterilseler de (çünkü daha az kaba veya daha saftırlar), aralarında Ateş vardır; Yüksek Benlik ve Gizli Bilgi bu Yüksek Benliğin mülkiyetindedir.Ayrıca iyilik ve kötülük ve "var olan ve olmayan" için, tüm bu "çiftlerin" aralarında Ateş, yani Ezoterik Bilgi, Bilgelik vardır . [1353]İlahi Nefsin.Ateşin dumanıyla yetinenler, bulundukları yerde, yani teolojik uydurmaların ve ölü harfin tefsirlerinin Mısır karanlığında kalsınlar.

Yukarıdakiler yalnızca Batılı Okültizm ve Teozofi öğrencileri için yazılmıştır. Yazar, bunları kendi Guruları olan Hindulara veya geçmişin ve günümüzün tüm Guruları ve Rishilerinin toplamından daha fazlasını bildiklerini sanan Oryantalistlere açıklama niyetinde değildir. Oldukça uzun olan bu alıntılar ve örnekler, öğrenciye en azından mukayese yoluyla fayda ve bilgi elde etmesi için incelemesi gereken eserleri göstermek için gereklidir. Bhagavad Gita, Anugita vb. ışığında Pistis Sophia'yı okumasına izin verin ; ve sonra İsa'nın Gnostik İncil'de yaptığı açıklama netleşecek ve ölü mektubun "örtüleri" hemen kaybolacaktır. Aşağıdakileri okuyun ve az önce alıntılanan Hindu Kutsal Yazılarındaki açıklamayla karşılaştırın.

“Ve bütün bunlardan daha büyük bir İsim yoktur. Bütün İsimlerin ve bütün Işıkların ve [kırkdokuz] Kuvvetin hepsinin içinde bulunduğu İsim. Bu İsmi bilen kişi, bu maddi [1354]bedeni terk ederse, o zaman duman olmaz [yani. yani teolojik baştan çıkarma yok] [1355], karanlık yok, Güç yok, Kürenin Hükümdarı [ Kişisel Deha veya Gezegensel Ruh yok], [Tanrı olarak adlandırılan] Kader [Karma]... bu Adı bilen Ruhu tutamayacak ... Bu İsmi Ateşin önünde söylerse... karanlık yok olur... ve eğer bu ismi daha önce söylerse... [ 602] tüm Güçler, hatta Barbelo'dan [1356]ve Görünmez Tanrı'dan ve üç Tanrı'dan önce bile O, bu yerlerde bu ismi zikreder anmaz, hepsi üst üste atılacak, öyle ki dağılıp yok olmaya hazır olacaklar ve yüksek sesle haykıracaklar: “Ey her nurdan nur, var olan her nur. sonsuz Işıkta, bizi hatırla ve arındır bizi!” [1357].

Bu Işık ve İsmin ne olduğunu anlamak kolaydır; İnisiyasyon Işığı ve ne bir isim ne de bir eylem olan, ancak Ruhsal Ebedi Yaşayan Güç olan “Ateşli Benlik” adı, gerçek “Görünmez Tanrı”dan bile daha yüksektir, çünkü bu Güç O'nun Kendisidir.

"Gnostikler ve Kalıntıları" nın yetenekli ve bilgili yazarı, yukarıda bahsedilen eserden, Pistis Sophia'dan çevirdiği ve aktardığı parçalardaki alegori ve mistisizm ruhunu yeterince anlamadıysa, o zaman diğer Oryantalistler çok daha kötüsünü yaptılar. Gnostik Bilgeliğin Hindu kökenine ilişkin sezgisel kavrayışından yoksun, ancak Wilson'dan dogmatik Weber'e kadar çoğu, "taşlarının" anlamını daha da az anlayarak, hemen hemen her sembol hakkında en şaşırtıcı hataları yaptılar. Sir William Monyer ve diğerleri, artık Teozofistlerin tabiriyle "ezoterik Budistler"e karşı çok kesin bir küçümseme gösteriyorlar; yine de hiçbir Okült Felsefe öğrencisi , bilgili Oryantalistlerimizde sıklıkla olduğu gibi , yaşayan bir insan için bir döngü almamıştır ve bunun tersi de geçerlidir. Birkaç örnek bu ifadeyi daha grafiksel olarak gösterebilir. En çok bilineni seçeceğiz.

Ramayana'da Garuda'ya "Sagara'nın 60.000 oğlunun dayısı" ve Sagara'nın torunu Amshumat, Kapila'nın bakışları tarafından yakılan "60.000 amcanın yeğeni" - Purushottama veya Sagara'nın tuttuğu atı yapan Sonsuz Ruh denir. Ashvamedha kurbanı için ortadan kaybolur. Ayrıca Garuda'nın oğlu [1358]- Garuda'nın kendisi de Maha Kalpa'yı veya Büyük Döngüyü temsil ediyor - tüylü kabilenin kralı Jatayu (Sita'yı kaçıran Ravana tarafından öldürülmeden önce), kendisinden söz ederek şöyle diyor: “Ey kral, o Doğduğumdan bu yana 60.000 yıl geçti”: bundan sonra sırtını Güneş'e dönerek ölür.

Tabii ki, Jatayu'nun 60.000 yıllık bir döngüsü var, bu Garuda'nın Büyük Döngüsüydü; bu nedenle, istendiği kadar oğlu veya yeğeni olarak sunulur , çünkü tüm mesele, Garuda'nın soyundan gelenlerin 603] saflarında yer alması gerçeğine dayanmaktadır . Ardından, Padma Purana'ya göre sayısı 77 crore (770 milyon) olan , varisleri ve çocukları Hiraniyaksha'nın soyuna ait olan Marutların annesi Diti gelir . Bu tür anlatıların tümü "anlamsız uydurma" ve saçmalık olarak ilan ediliyor. Ama - gerçek, gerçekten, zamanın kızıdır; ve zaman gösterecek.

Puranaların kronolojisini kontrol etmeye çalışmaktan daha kolay bir şey olamaz . Pek çok Kapilas var; ama Kral Sagar'ın soyunu - 60.000 güçlü insanı - yok eden Kapila, şüphesiz Sankhya Felsefesinin kurucusu Kapila'ydı, çünkü Puranalarda öyle söyleniyor ; içlerinden biri, Ezoterik anlamını açıklamadan bu gerçeği kesinlikle reddetmesine rağmen. Bhagavata Purana [1359]şöyle der:

"Kralın oğullarının bilgenin gazabıyla kavrulduğuna dair rapor yanlış. Çünkü, cismani güzel ve dünyayı arındıran Bilge'de gazabın ürünü olan karanlığın niteliği nasıl olur da yerin tozunu göğe mal etmek gibidir! Zihinsel rahatsızlıklar, burada (dünyada) kudretli Sankhya gemisinin (felsefe) dümencisi olan ve kurtuluşa ulaşmak isteyen kişinin varoluş okyanusunda, bu yolda yüzdüğü Yüce Ruh ile özdeşleşmiş bu bilgeyi nasıl rahatsız edebilirdi? ölüme? [1360].

Yaptığı gibi konuşmak Purana'nın görevidir . Sayısız yüzyıllar boyunca yalnızca İnisiyasyon'da ifşa edilen mistik ilahi gerçeklere ilişkin büyük gizliliği korumak için dogmayı yaymalı ve belirli bir eylem tarzını takip etmelidir . Bu nedenle, varlığın çeşitli aşkın halleriyle ilişkili gizemin açıklamasını Puranalarda aramamalıyız . Bu hikayenin alegorik olduğu ilk bakışta görülebilir: Kaba, gaddar ve kötü olan 60.000 "oğul", insan tutkularının kişileştirilmesidir ; sadece Dünya'da bulunur - küle dönüşür. Ancak bu hikayenin döngüsel ve kronolojik başka anlamları vardır; bu, diğer Puranalarda da bulunan, belirli Bilgelerin geliştiği dönemleri belirleme yöntemidir .

Şimdi, geleneğe göre mümkün olduğu kadarıyla, Kapila'nın Himalayaların eteğinde, "Ganj'ın kapısında veya kapısında", yani Gardwar veya Gangadwar'da uzun süre tefekkür içinde geçirdiği doğrulandı. Sevalik sıradağlarından çok da uzak olmayan Gardwara dağ geçidi bugüne kadar "Kapila Geçidi" olarak anılıyor ve yerin kendisi de münzeviler tarafından "Kapilasten" olarak anılıyor. Ganj veya Ganga, dağ geçidini terk ederek, Hindistan'ın kavurucu vadilerinde rotasına burada başlar. 604] Ve jeolojik araştırmalarla, okyanusun binlerce yıl önce Himalayaların eteklerini yıkadığı efsanesinin tamamen temelsiz olmadığı, çünkü hala bazı izleri olduğu açıkça doğrulanmıştır.

Sankhya felsefesi ilk Kapila tarafından indirilip öğretilebilir ve son Kapila tarafından yazılabilirdi .

Hindistan'da bugüne kadar [1361]Sagara, okyanusun ve her şeyden önce Ganj'ın ağzındaki Bengal Körfezi'nin adıdır. Jeologlar, denizin şu anda seviyesinin üzerinde olan Gardwar'dan şu anda olduğu mesafeye çekilmesi için geçen bin yılın sayısını hiç hesapladılar mı ? 1024 футовÖyle yapmışlarsa, Kapila'yı MS 1. yüzyıldan 9. yüzyıla yerleştiren Oryantalistler, bir iki iyi nedenden dolayı da olsa fikir değiştirebilirler. İlk olarak, Kapila'nın doğumundan bu yana geçen gerçek yıl sayısı, çevirmen onları görmemiş olsa da kesinlikle Puranalarda bulunabilir ; ve ikincisi, Satya Yuga'nın Kapila'sı ve Kali Yuga'nın Kapila'sı aynı kişi olabilir ve aynı kişi olmayabilir .

Kapila adı, bir zamanlar bir Bilge yaşamış ve Sankhya Felsefesi'nin yazarı olan bir kişinin adı olmanın yanı sıra, aynı zamanda Kumaralar, göksel Çileciler ve Bakireler için ortak bir addır; bu nedenle, Bhagavata Purana'nın -az önce Vishnu'nun bir parçası olarak gösterdiği- bu Kapila'yı Sankhya Felsefesi'nin yazarı olarak adlandırması gerçeği , okuyucuya Ezoterik anlam içeren bir "örtbas" konusunda bir uyarı olmalıdır. Harivamsha'nın gösterdiği gibi Vitath'ın oğlu ya da başka biri olsun, ancak Sankhya'nın yazarı Satya Yuga'nın Bilgesi olamaz - Manvantara'nın en başında, Vishnu Kapila şeklinde göründüğünde, “doğru öğretmek Tüm varlıklara bilgelik”; çünkü "Tanrı'nın Oğulları"nın yeni yaratılmış insanlara o zamandan beri İnisiyeler tarafından Sığınaklarda geliştirilen ve korunan sanat ve bilimleri öğrettiği o ilkel döneme atıfta bulunur. Puranalarda birkaç tanınmış Kapila vardır . Önce orijinal Bilge, ardından üç "gizli" Kumaradan biri olan Kapila ve Kali Yuga'nın büyük Bilgesi ve Filozofu Kapila'yı saymazsak, Kasiyapa ve Kadru'nun - "çok başlı yılan" oğlu Kapila. [1362]İkincisi, İnisiye, "Bilgelik Yılanı" olan Naga, kasıtlı olarak daha önceki çağların Kapilaları ile birleştirildi.

605]

BÖLÜM X

PİTHAGORAS'IN ÇAPRAZI VE ON YILI

Sigê (Sessizlik), Bythos (Uçurum), Nous (Ruhsal Ruh veya Akıl) ve Aletheϊa'yı (Hakikat) temsil eden bir kareye dayandığını iddia ettiler .

Yüzyıllardır saklı olanı dünyaya ilk ifşa edenler onlardı; yani, bir Procrustean locası biçimindeki Tau ve belirli amaçlar için gönüllü aday olan ve zihinsel ve fiziksel bir dizi acılı denemeye tabi tutulan birinde, Chrestos'ta enkarne olarak Christos .

Onlara göre, metafiziksel ve maddi tüm Evren, Pisagor'un On Yılı olan 10 sayısında yer alan birimler tarafından ifade edilebilir ve tanımlanabilirdi.

Evreni ve onun Ruhsal Ruhun Sessizliği ve Bilinmeyen Derinliklerinden veya Anima Mundi'den evrimini tasvir eden bu On Yıl , öğrenciye iki yön veya yön sundu. Başlangıçta Makrokozmosa uygulanmış, ardından Mikrokozmosa veya insana indirgenmiş olması mümkündür. Dolayısıyla, her ikisinin de Decad tarafından her ikisini de içerdiği şeklinde açıklanabilecek, tamamen entelektüel ve metafizik veya "İçsel Bilim" ve eşit derecede saf materyalist veya "yüzeysel" bir bilim vardı. Kısacası, Platon'un tümdengelim yöntemiyle veya Aristoteles'in tümevarım yöntemiyle incelenebilirler. İlki, çokluğun birlikten geldiği ilahi anlayıştan geliyordu. ya da On Yılın birimlerinin yalnızca sonunda yeniden emilip Sonsuz Çember içinde kaybolduğu görülüyordu. İkincisi, yalnızca on yılın çoğalan bir birlik veya farklılaşan madde olarak kabul edilebileceği duyusal algıya dayanıyordu ; ve çalışması yalnızca dış düzlemle, haçla ya da ondan gelen yedi sayısıyla ya da hem Yeryüzünde hem de Cennetteki mükemmel sayıyla sınırlıydı.

Decad ile birlikte bu ikili sistem, Hindistan'dan Pisagor tarafından getirildi. Bu sistemin, eski Yunan filozoflarının [606] dediği şekliyle, Brahminlerin ve İranlıların sistemi olduğu , Puranalar ve Manu Yasaları gibi tüm Sanskrit literatürü tarafından bize kanıtlanmıştır . Bu Yasalarda veya Manu'ya Yönelik Talimatlarda, Brahma'nın önce "On Varlığın Efendisi", on Prajapati veya Yaratıcı Güç yarattığı söylenir ; bu on kişi diğer yedi Manus'u ya da daha doğrusu, bazı El Yazmalarının dediği gibi, Batı Dininin Huzurunun Yedi Meleği olan Munin (Manun yerine) "tapınanları" ya da kutsal varlıkları doğurur. Bu gizemli yedi sayısıdır, üst Üçgenden doğar , bu sayede ikincinin kendisi zirvesinden veya Bilinmeyen'in Sessizlik Derinliklerinden, Dünya Ruhundan (Sigê ve Byihos) doğar ve yedili bitki Saptaparna'dır. gizem toprağının yüzeyinde, bu aşılmaz toprağın altında derinlere gömülmüş üç katlı kökten tecelli etti. Bu düşünce, birinci cildin Bölümlerinden birinde, ikinci bölümün III. Bölümünde, "İlkel Töz ve İlahi Düşünce"de tam olarak işlenmiştir; yukarıdaki sembol. Orijinal Manu'nun Kozmogonisi'nin felsefesi olan Himalaya Öncesi Ezoterik Felsefeye göre, doğada olduğu gibi insanda da, Doğa'nın kendisiyle kastedilen kesinlikle yedili bölünmedir. Açıkça söylemek gerekirse, yalnızca Yedinci ilke (Purusha) ilahi Benliktir, çünkü Manu'nun dediği gibi, "o (Brahma), bu altının en süptil kısımlarını ölçülemez parlaklıkla doldurarak" onları "Öz" bilincine çağırdı veya yarattı. ya da [1363]bu Tek Benliğin farkındalığına.Bu altı elementten beş element (ya da Medhatithi yorumcusunun öne sürdüğü gibi ilkeler ya da Tattva) "atomik, parçalayıcı elementler" olarak adlandırılır [1364]; yukarıdaki Bölümde açıklanmıştır [1365].

Şimdi, gizli dilden, tarih öncesi ırkların dilinden bahsetmeliyiz . Bu dil fonetik değil, tamamen resimsel ve semboliktir. Şimdi bütünüyle çok az kişi tarafından biliniyor, çünkü 5000 yılı aşkın bir süredir kitleler için tamamen ölü bir dil haline geldi. Bu arada, bilgili Gnostiklerin çoğu, Yunanlılar ve Yahudiler onu çok farklı şekillerde de olsa biliyor ve kullanıyordu. Birkaç örnek verilebilir:

Daha yüksek bir düzlemde, bir sayı bir sayı değildir, ancak Sıfır bir Çemberdir. Aşağıdaki düzlemde, bir tek sayı olan bir birime dönüşür. Eski alfabelerin her harfinin kendi felsefi anlamı ve varoluş nedeni vardı. İnisiyeler arasında bir numara (1) 607] İskenderiye , bu ayrıcalığa sahip tek hayvan olduğu için düz bir vücut, ayakta duran canlı bir insan anlamına geliyordu. Ve "1"e bir baş eklenerek, babalığın, yaratıcı Gücün simgesi olan " R "ye (Latince P) dönüştürüldü : " R " ise, kendi yolunu izleyen "hareket halindeki adam" anlamına geliyordu. Bu nedenle, Pater Zeus'un ne sesinde ne de mektuplarının biçiminde cinsel ya da fallik hiçbir yanı yoktu; tıpkı Πατήρ gibi Δευς (Ragon'a göre) [1366]. Şimdi İbrani alfabesine dönersek, bir veya Alef'in (א) sembolü olarak boğa veya buzağı olmasına rağmen, Kabala'nın mükemmel sayısı veya birimi olan on'un Yod (י, y, i, veya j ) ve Yehova adının ilk harfi gibi, üreme organı ve diğer her şey anlamına gelir.

Tek sayılar ilahi, çift sayılar dünyevi, şeytani ve uğursuzdur. Pisagorcular İki'den nefret ederdi. Onlarla birlikte farklılaşmanın, dolayısıyla karşıtlıkların, uyumsuzluğun veya maddenin, kötülüğün başlangıcıydı. Valentinus'un Theogonia'sında , Bythos ve Sigê (Derin, Kaos, Sessizlikte Doğan Madde) ebedi Dualiteyi simgeliyordu. Bununla birlikte, ilk Pisagorcular arasında Dyad, ilk tezahür eden varlığın Monad'dan ayrıldığında düştüğü kusurlu durumdu. Bu, iki yolun çatallandığı noktaydı - iyi ve kötü. İkiyüzlü veya yanlış olan her şeye onlar tarafından "İkilik" adı verildi. Sadece Bir iyiydi ve uyum gösterdi, çünkü Bir'den, Bir'den hiçbir uyumsuzluk gelemez. Bu nedenle Latince kelime Solus, bağlantılı olarak Tek ve Tek Tanrı veya Bilinmeyen Ap ile. Paul. Ancak Solus çok geçmeden Güneş, Sol oldu .

Nasıl üçgen geometrik şekillerin birincisiyse, Üç sayısı da tek sayıların birincisidir [1367]. Bu sayı gerçekten de mükemmel gizemin sayısıdır . Onu egzoterizm açısından incelemek için Ragon'un Cours Philosophique et Interprétatif des Initiations'ı okunmalıdır ; ve Ezoterizm açısından Hindistan'daki Sayıların Sembolizmi; çünkü ona uygulanan kombinasyonlar sayısızdır. Ragon, çalışmalarını üçgenin üç eşit kenarının gizli özelliklerine dayandırdı, ünlü Masonik Trinosofistler Derneği'nin temelini attı - üç bilimi inceleyenler ; bu, loca toplantılarında ziyafetlerden başka bir şey çalışmayanlara verilen olağan üç Mason derecesine göre bir gelişmeydi. Kurucunun yazdığı gibi:

608]

“Öğrenciye çalışması için sunulan üçgenin ilk satırı, Tubalc tarafından sembolize edilen mineraller krallığıdır . ˙ . [Tubal-Kain].

Üyenin meditasyon yapması gereken ikinci taraf, Schibb'inin sembolü olan bitkiler krallığıdır . ˙ . [Schibboleth]. Bu krallıkta bedenlerin doğumu başlar. Bu nedenle G harfi Ustanın [?!] gözleri önünde parlıyor gibi görünür.

hayvanlar alemini inceleyerek tamamlaması gereken usta duvarcıya bırakılmıştır . Sembolü Maoben'dir . ˙ . ( çürümenin oğlu)" [1368].

İlk sağlam figür, ölümsüzlüğün simgesi olan Dörtgen'dir. Bu Piramit'tir, çünkü Piramit dörtgen bir taban üzerinde durur ve tepe noktasında bir noktada sona erer, böylece bir üçlü ve bir dörtgeni veya 3 ve 4'ü temsil eder.

Pisagorcular, Tanrılar ve sayılar arasındaki bağlantıyı ve ilişkiyi Arithmomantia adlı bir bilim aracılığıyla öğrettiler. Ruh, kendi kendine hareket eden ve 4 sayısını içeren bir sayıdır; manevi ve fiziksel insan 3 sayısıdır, çünkü Üçlü Birlik onlar için sadece yüzeyi değil, aynı zamanda fiziksel bedenin oluşum ilkesini de temsil ediyordu. Bu nedenle, hayvanlar yalnızca Üçlü Birliktir ve yalnızca insan erdemli olduğunda yedilidir ve aksi durumda beş katlıdır, çünkü:

Beş sayısı, Dualite ve Trinity'den oluşuyordu ve bunlardan mükemmel forma sahip olan her şeye düzensizlik ve kafa karışıklığı getiren Dualite idi. Kusursuz insanın, Dörtlü ve Üçlü Birlikçi olduğunu ya da dört maddi ve üç maddi olmayan unsurdan oluştuğunu söylediler ; ve bu üç Ruh veya Elementi, mikrokozmos anlamında kullanıldığında Beş'te de buluruz. İkincisi, doğrudan yoğun Madde ve üç Ruh ile ilgili olan Dualitenin bir kombinasyonudur. Çünkü, Ragon'un dediği gibi:

“Bu esprili rakam, aspire edilen veya edilemeyen ünlülerin üzerine yerleştirilmiş iki Yunanca aspiratın (,‛) birleşimidir. İlk işaret (‛) "güçlü" veya daha yüksek "spiritus", Tanrı'nın Ruhu, insan tarafından solunan (spiratus) ve dışarı verilen olarak adlandırılır . En alttaki ikinci işaret ('), zayıf bir " spiritus" tur , küçük bir ruhu temsil eder... bunun bütünü, tüm kişiyi kapsar. Evrensel özdür, hayati sıvı veya yaşamdır [1369].

Beş sayısının daha mistik bir anlamı, T. Subba Row'un "Five Years of Theosophy"deki mükemmel makalesinde, araştırmacının bulmasına yardımcı olabilecek birkaç kural verdiği "The Twelve Signs of the Zodiac" başlıklı makalesinde verilmektedir. "eski Aryan mitleri ve alegorilerindeki eski Sanskrit terminolojisinin derin anlamı. Bu arada teosofik literatürde Oğlak takımyıldızı hakkında daha önce söylenenlere ve hakkında genel olarak bilinenlere bir göz atalım. Güneş'in 21 Aralık civarında kış gündönümünde girdiği Zodyak'ın onuncu burcu olduğunu herkes bilir . Ancak çok az kişi - inisiye olmadıkça Hindistan'da bile - Makar ve Kumara isimleri arasında var gibi görünen gerçek mistik bağlantıyı biliyor. Birincisi, bazı Oryantalistlerin inandığı gibi, mantıksız bir şekilde "timsah" olarak adlandırılan, amfibi bir hayvan gibi bir şeyi ifade eder ve ikincisi, Yogilerin büyük patronlarının ve Shaiva Puranas'a göre, oğulları ve hatta Rudra'dan (Shiva) birinin unvanıdır. kendisi Kumar olan. Yani, İnsanla olan bağları nedeniyle Kumaralar Zodyak ile de ilişkilendirilir. Makara kelimesinin ne anlama geldiğini görelim.

"Zodyak'ın On İki İşareti" makalesinin yazarı şöyle diyor:

“Makara ... kendi içinde doğru yorumunun anahtarını içerir. Ma harfi 5 rakamına eşdeğerdir ve kara el anlamına gelir. Tribhujam artık Sanskritçe'de üçgen anlamına gelirken, bhujam veya karam (her ikisi de eşanlamlı) bir taraf anlamında kullanılıyor. Böylece Makaram veya Panchakaram, Pentagon veya Pentagon anlamına gelir [1370].

Beş köşeli yıldız veya Pentagon, insanın beş uzuvunu tasvir eder [1371].

Antik sistem, Makar takımyıldızının onuncu burç yerine [1372]sekizinci olduğunu söylüyor .

"Söz konusu işaret, evrenin yönlerini tasvir etmeyi amaçlamaktadır ve evren figürünün Pentagonlarla sınırlı olduğunu göstermektedir" [1373].

Sanskrit yazarlar "Ashtadisha'dan veya Uzayı sınırlayan sekiz yönden de söz ederler", böylece Loka-Pala'ya, pusulanın sekiz noktasına, dört ana noktaya ve dört ara noktaya atıfta bulunurlar.

“Nesnel bir bakış açısından, “mikrokozmos” insan vücudu tarafından temsil edilir. Makaram, biliş için dış nesneler olarak hem mikro kozmosu hem de makro kozmosu temsil ediyor olarak düşünülebilir [1374].

Ancak Makara kelimesinin gerçek Ezoterik anlamı, Hindu Burcu'nda tasvir edilen hayvanla karşılaştırıldığında bile aslında "timsah" değildir. Çünkü onun başı ve ön ayakları ceylanın, gövdesi ve kuyruğu balığındır. Bu nedenle, Zodyak'ın onuncu burcu, şimdi bir köpekbalığı, şimdi bir yunus vb. anlamında alınmıştır; çünkü o, Okyanus Tanrısı Varuna'nın Taşıyıcısıdır ve bu nedenle ona genellikle [610] Jala-rupa veya "su-biçimi" denir. Yunanlılar arasında yunus, Poseidon-Neptün'ün taşıyıcısıydı ve ezoterik olarak onunla özdeşti; ve bu "yunus", "Deniz Ejderi"dir, tıpkı Kutsal Nil'in timsahının Horus'un taşıyıcısı ya da Horus'un kendisi olması gibi. Tanrı, timsah başlı bir mumya şeklinde konuşur:

"Ben Kem-ur'dan gelen büyük Horus'un balığı [ve koltuğu]yum" [1375].

Gnostikler arasında Peratae, yani Chozzar (Neptune), dodekahedral piramidi bir küreye çevirir ve "kapılarını birçok renge boyar [1376]. " Beş çift cinsiyetli bakanı (rahip) var - o Makara, Leviathan.

Yükselen Güneş, Tanrıların Ruhu olarak kabul edildiğinden, insanlara günlük tezahürü için gönderildiğinden ve timsah ilk güneş ışığında sulardan yükseldiğinden, bu hayvan sonunda Hindistan'da tapan kişiyi kişileştirmeye başladı. tıpkı Mısır'daki bu Ateşi veya Yüksek Ruh'u kişileştirdiği gibi.

Puranalarda Kumaraların sayısı alegorinin gereklerine göre değişir . Gizli amaçlar için, sayıları bir yerde yedi, sonra dört ve son olarak beş olarak verilir. Kurma Purana onlar hakkında şöyle der:

"Bu beş [Kumara], ey Brahman, tutkulardan tamamen kurtulmayı başarmış Yogilerdi."

İsimleri, Makara takımyıldızıyla ve Puranalarda bulunan ve Zodyak burçlarıyla ilişkilendirilen diğer bazı kişiliklerle olan bağlantılarını gösterir . Bu, ilkel tapınaklardaki en açıklayıcı gliflerden birini gizlemek için yapıldı. Kumaralar genellikle astronomik, fizyolojik ve mistik olarak Puranalardaki birçok kişilik ve olayla karıştırılır . Vishnu Purana'da zar zor bahsedilirken , diğer tüm Puranalar ve kutsal edebiyatta çeşitli dramalarda ve olaylarda yer alırlar ; öyle ki, oryantalistler, orada burada bağlantı ipleri bulmak zorunda kaldıklarında, Kumarların "varlıklarını esas olarak Puranik yazarların hayal gücüne borçlu olduklarını " ilan etmeye başladılar. Ancak -

Ma - "Zodyak'ın On İki İşareti" makalesinin yazarının bize söylediği gibi , "beş"; kara - beş parmağıyla "el" ve ayrıca beş taraflı bir işaret veya Pentagon. Ezoterizm'de Yogiler olarak Kumarlar (bu durumda okült amaçlar için bir anagram) Beş'tir, çünkü son iki isim her zaman gizli tutulmuştur; Brahma-devaların beşinci grubunu oluştururlar, ayrıca beş Elementli bir Ruha sahip beş katlı Chohan'lardır, 611] ayrıca Su ve Eter baskındır ve bu nedenle sembolleri hem su hem de ateştir.

"Hikmet, Su üzerinde yüzen Altın Nilüfer'e (Padma) dayananın yatağının altında gizlidir."

Hindistan'da bu, eski zamanlarda iddia edildiği gibi Avatarlarından biri Buda olan Vishnu'dur. Narayana'ya tapan Pracetasa - Poseidon gibi Suların altında değil, üzerinde asılı duran - dindar bir şevk için Okyanusun derinliklerine daldı ve 10.000 yıl orada kaldı; Prachetasalar ekzoterik olarak 10 numaraydı , ama ezoterik olarak beş numaraydılar . Sanskrit dilinde Pracetas, Suların Tanrısı Varuna'nın adıdır ve Neptün'ün bir yönü olan Nereus'a karşılık gelir, bu nedenle Pracetas "eril-dişil Chozzar'ın (Χοζζάρ veya Χορζάρ) beş rahibi veya Gnostik Poseidon Peratae, Sırasıyla Ou, Aoai, Ouô, Ouôab ve (Οϋ, Αοαί, Ούώ, Ούωάβ...) olarak [1377]adlandırılırlar. üçlü bir isim olan (birlikte yedi verir) beşinci isim kaybolur [1378]- yani gizli tutulur. "Su" sembolü hakkında yeterince; "ateşli" onları ateşli sembolle birleştirir - ruhsal olarak. Tanımlama amacıyla, Amphitrite'nin Neptün'ün mistik "rahiplerinin" annesi olması gibi, Prachetas'ların annesinin de Okyanusun kızı Savarna olduğunu unutmayın.

Böylece okuyucuya, bu "beş rahip"in hem iffetli Amphitrite'nin Poseidon'la evlenme isteksizliğini yenen Yunus sembolünde hem de oğulları Triton'un sembolünde temsil edildiği hatırlatılır. İkincisi, bir insan gövdesine sahip, ancak vücudunun alt kısmı bir yunustan, bir balıktan, yine çok gizemli bir şekilde Babil Dagon'u Oann ve ayrıca Vishnu'nun Avatarı Matsya (Balık) ile ilişkilidir ve her ikisi de talimat verir. Bilgelikte ölümlüler. Her mitologun bildiği gibi yunus, erdemleri nedeniyle Poseidon tarafından takımyıldızlar arasına yerleştirildi ve Yunanlılar arasında Oğlak burcu oldu, Keçi, vücudunun alt kısmı yunusa aitti ve bu nedenle Makara ile özdeşti. , aynı zamanda bir antilop kafasına, gövdesine ve kuyruğuna sahip bir balıktır. Bu nedenle Makar'ın işareti, Atharva'da tanımlanan Hindu Aşk Tanrısı Kamadeva'nın bayrağında yeniden üretildi. Harivamsa'da doğru bir şekilde belirtildiği gibi, Lakshmi'nin oğlu Ateş Tanrısı Agni ile Vede . Çünkü Lakshmi ve Venüs birdir ve Amphitrite, Venüs'ün ilk yönüdür. Şimdi, Kama, Makara-ketu Aja [ 612] "doğmamış" ve Atma-bhu "kendi kendine var olan"dır, Rig-Veda'da Aja Logos'tur, çünkü o içinde Bir'in ilk tezahürü olarak temsil edilir; çünkü "Arzu ilk önce zihnin ilk tohumu olan" ve "özü öz olmayana bağlayan" - ya da Ezoterik olarak, Beşinci Manas, yedinci Atma ile birlikte , der Bilge . Bu ilk aşama. İkincisi, bir sonraki tezahür düzleminde, insanların diğer tüm Birincil Tanrılarının seçilmiş temsilcisi olan Brahma'yı, Beşinci "yaratılışta bulunan "Akıldan Doğan Oğulları", "Sanandana ve diğerlerini" Bedeninden ifşa ederken tasvir eder. " ve yine dokuzuncuda ( "saklanmak" amacıyla) Kumaralar olur. Okuyucuya deniz kıyısında Amphitrite ve Nereids'e keçilerin kurban edildiğini hatırlatarak bitirelim - tıpkı şimdi keçilerin Shakti'nin beyaz yüzü olan Lakshmi'nin (Venüs) yalnızca siyah yüzü olan Durga-Kali'ye kurban edilmesi gibi - aynı zamanda ödeme Bu hayvanların, Yunanlıların Jüpiter'in hemşiresi Amalthea'ya dönüştürdüğü keçinin işaretini oluşturan yirmi sekiz yıldızın göründüğü Oğlak burcuyla olan ilişkisine dikkat edin . Doğa Tanrısı Pan, keçi bacaklarına sahipti ve Typhon yaklaştığında keçiye dönüştü. Ancak bu, yazarın anlaşılacağına ikna olmadan açmaya cesaret edemediği bir muammadır. Dolayısıyla bu yorumun mistik tarafı öğrencinin sezgilerine bırakılmalıdır. Gizemli Beş sayısıyla bağlantılı olarak bir şeyi daha not edelim. İnsan kompleksinde aynı zamanda Ebedi Yaşam Ruhunu ve yaşam ruhunu ve dünyevi sevgiyi sembolize eder; ve ilahi ve cehennemi büyüyü ve varlığın evrensel ve bireysel özünü içerir. Böylece, daha sonra Panchadasha (bu Tanrı'ya atfedilen bazı Vedik ilahiler) haline gelen "yaratılışta" Brahma tarafından dile getirilen beş mistik kelime veya sesli harf, yaratıcı ve büyülü potansiyelleri içinde beş siyah Tantrik Makara'nın beyaz yüzüdür . ya da beş M. Makara, yani takımyıldızı, olduğu gibi, anlamsız ve saçma bir kelimedir, yine de, Kumara terimiyle birlikte anagrammatik anlamından, ilk hecesinin sayısal değerinden ve Ezoterik çözünürlüğünden ayrı olarak bile Beş rakamı, doğanın sırlarında çok büyük ve okült bir öneme sahiptir.

Makar'ın işareti, manevi Mikrokozmosun doğuşu ve fiziksel Evrenin ölümü veya ayrışması - Ruhsal aleme geçişi ile ilişkili olduğundan, o zaman tam olarak [613] Dhyan Chohans , [1379]Kumaras olarak adlandırılır Hindistan, hem birbiriyle hem de diğeriyle akrabadır. Dahası, egzoterik dinlerde Karanlığın Melekleri ile eşanlamlı hale geldiler. Mara Karanlığın, Düşmüşlerin ve Ölümün Tanrısıdır [1380]; ve yine de Kumara'nın soyundan gelen Logos olan Vedalardaki İlk Tanrı Kama'nın adlarından biridir ; ve bu onları "muhteşem" Hindu Makar'ımıza ve timsah başlı Mısır Tanrısına daha da bağlar [1381]. Göksel Nil'de beş Timsah vardır ve Ebedi İlah Tanrı Tum, gök cisimlerini ve canlıları yaratan, bu Timsahları beşinci "yaratılışında" ortaya koymaktadır. "Ayrılmış Güneş" Osiris gömüldüğünde ve Amenti'ye girdiğinde, kutsal Timsahlar ebedi Suların uçurumuna - "Büyük Yeşil" e dalarlar. Hayat Güneşi doğduğunda kutsal nehirden yüzerek çıkarlar. Bütün bunlar son derece semboliktir ve birincil Ezoterik Gerçeklerin ifadesini nasıl özdeş sembollerde bulduğunu gösterir. Ancak T. Subba Row'un haklı olarak belirttiği gibi:

"Bu [zodyak] burçlarla bağlantılı gizemlerin belirli bölümleri üzerine eski filozoflar tarafından ustaca atılan perde, inisiye olmayan geniş kitlelerin eğlenmesi veya öğretilmesi için asla kaldırılmayacaktır " [1382].

Beş sayısı Yunanlılar arasında daha az kutsal değildi. Brahma'nın "Beş Sözü", Gnostikler arasında, Başkalaşım sırasında İsa'nın Akaş (Parlayan) Cübbesi üzerine yazılan "Beş Söz"e dönüştü - " Zama Zama Ôzza Rachama Ôzai " (ZAMA ZAMA ΩZZA ΡΑΧΑΜΑ ΩZAI), tercüme edildi oryantalistler tarafından "cübbem, gücümün güzel cübbesi" olarak anılır. Bu sözler, sırasıyla, son üç günlük trans halinden sonra, "dirilen" İnisiye'nin cübbesi üzerinde tasvir edilen beş mistik Gücün anagramatik bir "gizlenmesi" idi: beşi, ancak "ölümünden" sonra, Üstad olduğunda yedi oldu. tam Christos, tam Krishna - Vishnu , yani Nirvana'ya daldıktan sonra. Ayrıca kutsal Delphic sembolü olan E Harfi de yine beş rakamını ifade ediyordu ; ve ne kadar kutsal olduğu, Plutarch'a göre Korintlilerin Delphic Tapınağı'ndaki ahşap figürü bronz bir figürle ve ardından Livius Augustus'un altın bir kopyasıyla değiştirmesinden anlaşılıyor [1383].

Ragon'un bahsettiği iki " Spiritus" ta Yunan işaretlerini (,‛), 614] tanımak kolaydır - Atma ve Buddhi veya İlahi Ruh ve onun Taşıyıcısı, Ruhani Ruh.

Altı ya da Altı kişilik bir grup bu Bölümde daha sonra ele alınacak, Septenary ise bu cildin "Septener'in Sırları" bölümünde tam olarak incelenecektir.

Ogdoad veya Sekiz, 8, ∞ döngülerinin ebedi ve sarmal hareketini sembolize eder ve bu da Caduceus tarafından sembolize edilir. Sekiz Büyük Tanrı - Ebedi Anneden Yedi, Bir ve Üçlü tarafından yönetilen Kozmosun doğru nefesini gösterir.

Ardından 9 sayısı veya üçlü Üçlü Birlik gelir. Bu, her çarpmada sürekli olarak tüm formlarda ve yönlerde yeniden üretilen sayıdır. Bu, derece cinsinden büyüklüğü 9, yani 3+6+0 olduğu için her dairenin işaretidir. Belirli koşullar altında bu kötü bir işarettir ve çok şanssızdır. Altı rakamı , ilahi Ruh tarafından canlandırılmaya hazır gezegenimizin simgesiyse , o zaman 9, kötü ya da Kötü Ruh tarafından canlandırılan Dünyamızın simgesiydi .

On veya On Yıl, tüm bu birimleri bir araya getirir ve Pisagor tablosunu tamamlar. Bu nedenle, bu rakam - sıfırda bir birim - Evrenin ve İnsanın Tanrısının bir simgesiydi. Bu , iki el arasında "Yahuda kabilesinin aslanın pençesiyle güçlü tutuşunun" ("usta duvarcıyı sallamak") gizli anlamıdır , birleşik parmaklar on sayısını verir.

Şimdi dikkatimizi Mısır haçına veya Tau'ya çevirirsek, Mısırlılar, Yunanlılar ve Yahudiler tarafından çok yüceltilen bu mektubun Decad ile gizemli bir şekilde bağlantılı olduğunu göreceğiz. Tau , Thot'a'nın (Hermes) ilk ve son harfiyle sembolize edilen Gizli İlahi Bilgeliğin Alfa ve Omega'sıdır . O, Mısır alfabesinin mucidiydi ve Tau harfi, bu mektuba "son" veya "mükemmellik", "doruk noktası" ve "güvenlik" adını veren Yahudilerin ve Samiriyelilerin alfabelerini kapattı. Buradan Ragon, Terminus, "uç" ve Tectum, "çatı" kelimelerinin sığınak ve güvenlik sembolleri olduğunu iddia eder - ki bu oldukça yavan bir tanımdır. Ancak, aynı zamanda fiziksel ilerleme olmasına rağmen, bu ruhsal gerileme dünyasında fikirlerin ve şeylerin olağan kaderi budur. Pan, bir zamanlar Mutlak Doğa, Tek ve Büyük Her Şeydi; ama tarih onu ilk kez gördüğünde, Pan çoktan tarlaların en aşağı tanrısına , yerel Tanrı'ya indirgenmişti ; tarih onu tanımak istemiyor, teoloji ise onu Şeytan yapıyor! Yine de [615] yedi sesli flütü, Doğanın yedi gücünün, yedi gezegenin, yedi müzik notasının, kısacası tüm yedili armonilerinin amblemi, onun orijinal karakterini açıkça ortaya koymaktadır. Haç ile aynı. Yahudilerin altın tapınak şamdanlarını bir yanda üç , diğer yanda dörde böldükleri ve yediden dişil sayıyı, nesil sayısını yaptıkları [1384]-böylece dine fallik bir öğe kattıkları- halklar, daha ruhani spekülasyonlar yaptıkları zamandan çok önce. , en kutsal, ilahi sembolü olan haçtan (3+4=7 olarak) yapılmıştır . Aslında daire, artı ve yedi, çevreyi ölçmek için temel alınan son sayı ile ilk orijinal sembollerdir. Bilgeliğini Hindistan'dan getiren Pisagor, gelecek nesillere bu gerçeğin bir görüntüsünü aktardı. Okulu, 7 sayısını 3 ve 4 sayılarının bir kombinasyonu olarak değerlendirdi ve bunu ikili bir şekilde açıkladı. Numenal dünya düzleminde, tezahür eden Tanrı'nın ilk kavramı olan Üçgen, onun imgesiydi - "Baba-Anne-Oğul"; ve mükemmel sayı olan Kuaterner, fiziksel düzlemdeki tüm sayıların ve şeylerin numenal ideal Köküydü. Bazı öğrenciler, Tetractys ve Tetragrammaton'un kutsallığını göz önünde bulundurarak, Kuaterner'in mistik anlamında yanılıyorlar. Eskiler arasında ikincisi, tabiri caizse yalnızca ikincil bir "mükemmellik"ti, çünkü o yalnızca tezahür etmiş planlara aitti. Oysa tam olarak Üçgen, Yunan Deltası ( Δ ), "bilinmeyen Tanrı'nın şefi" idi. Bunun önemli bir kanıtı, İlah'ın adının Delta ile başlamasıdır. Boeotia sakinleri Zeus Δεύς (Deus) yazdı, dolayısıyla Latinlerin Deus'u . Bu, metafizik anlayışa atıfta bulunur ve yedilinin fenomenal dünyadaki önemi ile ilgili olarak; ancak egzoterik yorumlama amacıyla bu sembolizm değişti. Üç, üç maddi Elementin - Hava, Su ve Toprak - ideogramı oldu ; ve dört, ne maddi ne de görünür olan her şeyin ilkesi oldu. Ancak Pisagor'un gerçek takipçileri tarafından hiçbir zaman bu şekilde anlaşılmadı. 6 ve 1'in ya da Altı ve Birliğin bütünlüğü olarak görülen 7 rakamı, görünmez merkez, herkesin Ruhu'ydu, çünkü merkez noktasını oluşturan kristaller ve kar taneleri gibi yedinci bir özelliği olmayan altıgen bir cisim yoktur. sözde "cansız" doğada. Ek olarak, derler ki yedi sayısı , birimin tüm mükemmelliklerine sahiptir - sayıların sayısı. Mutlak birlik yaratılmamış ve bölünmez olduğu ve sonuç olarak bir numarası olmadığı ve hiçbir sayının onu yeniden üretemeyeceği gibi , yedi sayısı da öyledir ; On Yıl içinde yer alan hiçbir birim onu üretemez veya çoğaltamaz. Ve bir ile yedi arasındaki aritmetik bölmeyi veren dörttür , çünkü o birinciyi aynı sayı [üç] kadar aşmaktadır, tıpkı kendisi yediyi aştığı gibi , çünkü dört birden büyüktür, yedi dörtten [1385]büyüktür .

, "Mısırlılar'da 7 sayısı sonsuz yaşamın bir simgesiydi" diyor ve bu nedenle yalnızca çift yediyi temsil eden Yunanca Z harfinin Zaô'nun "yaşıyorum" ilk harfi olduğunu ekliyor. Zeus'ta, "her şeyin babası".

Ek olarak, 6 rakamı sonbahar ve kış aylarında "uyku" sırasında Dünya'nın bir simgesiyken, 7 rakamı ilkbahar ve yaz aylarında Dünya'yı sembolize ediyordu, çünkü bu sırada Yaşam Ruhu onu canlandırdı - yedinci veya merkezi animasyon Gücü. Aynı şeyi Mısır Efsanesinde ve metafiziksel olarak Ateş ve Suyu ve fiziksel olarak Güneş ve Nil'i kişileştiren Osiris ve İsis'in sembolünde karşılıyoruz. 365 günlük güneş yılının sayısı, Neilos (Nil) kelimesinin sayısal değeridir. Bu sayı ve Ay'ın hilali ve boynuzları arasında Tau haçı olan Boğa ve astronomik Sembolünün (5) altındaki Dünya, geç antik çağın en fallik sembolleridir.

“Nil, bir yıl veya bir yıl ve bir gün (364 + 1 = 365) sayısıyla zamanın nehriydi. O, İsis'in veya Toprak Ana'nın verimli suyunu, ayı, kadını ve ineği, ayrıca Yahudilerin T'zod Olaum'unu temsil eden Osiris'in atölyesini temsil ediyordu. Bu nehrin eski adı Eridanus ya da Kıpti ya da Eski Yunanca bir soneki olan İbranice Ürdün'dü . Bu , Yahudiler arasında Nil'in Mısırlılar için taşıdığı mistik anlamın aynısına sahip olan Ürdün Nehri'nin [1386]İbranice Jared kelimesinin veya kaynağının veya inişinin anahtarıydı, inişin ve ambarın kaynağıydı. hayatın [1387].

Daha açık bir ifadeyle, bu Dünya'nın rahmi olarak kabul edilen kişileştirilmiş Dünya'nın veya İsis'in bir simgesiydi. Bu yeterince açık bir şekilde gösterilmiştir; ve artık Hıristiyanlar için çok kutsal bir nehir olan Ürdün, Ay'ın verimli sularından daha yüksek veya şiirsel bir anlam içermiyordu - İsis veya dişil yönüyle Yehova. Şimdi, aynı bilim adamının [617] gösterdiği gibi , Osiris Güneş, Nil nehri ve 365 günlük bir yıldı; İsis, "verimli enerjileri için su bir zorunluluk olan" bu nehrin yatağı olan Ay veya Toprak Ana iken, 354 günlük Ay yılı da "büyüme dönemlerinin düzenleyicisi" idi. Yani, tüm bunlar cinsel ve fallik, modern bilginlerimiz bu sembollerde fizyolojik ve fallik anlamdan başka bir şey bulamıyor gibi görünüyor. Bununla birlikte, üç basamaklı 365 veya güneş yılındaki gün sayısı, yüksek bir felsefi ve ahlaki anlam bulmak için yalnızca Pisagor anahtarıyla deşifre edilmelidir. Bir örnek yeterli olacaktır. Bu şekilde okunabilirler:

Earth (3) - animasyonlu (6) - Spirit of Life (5) tarafından.

Basitçe, 3, Dünyanın Gaia'sının sembolü olan Yunan Gammasının (G) eşdeğeri olduğu için, 6 rakamı canlandırma veya canlandırma ilkesinin sembolü ve 5, yayılan evrensel öz-özdür. her yönde ve tüm maddeyi oluşturur [1388].

Alıntıladığımız birkaç kanıt ve örnek, antik çağın simgesel ideograflarını ve sayılarını okumada kullanılan yöntemlerin yalnızca küçük bir kısmını ortaya koymaktadır. Ve bu sistem son derece karmaşık ve zor olduğundan, İnisiyeler arasında bile sadece çok azı yedi anahtarın hepsinde ustalaşabildi . Ve o zaman metafizik olan her şeyin yavaş yavaş fiziksel Doğa düzeyine inmesine şaşırmalı mıyız; bir zamanlar Tanrı'nın simgesi olan Güneş'in, çağlar geçtikçe yalnızca onun yaratıcı tutkusunun simgesi haline geldiğini; ve daha sonra fallik anlamın bir glifine indirgendiğini? - Ama genelden özele kadar Platon'un yöntemini izleyenler, dinlerini cinsel simgelerle simgelemeye kesinlikle başlayamazlar! Oldukça haklı olarak, Eliphas Levi tarafından söylenmiş olsa da, bu paradoks "insan yeryüzünde Tanrı ve Tanrı cennette insandır" şeklinde cisimleşmiştir. Ancak bu, Tek Tanrı'ya atıfta bulunamaz ve hiçbir zaman atıfta bulunmadı, ancak yalnızca bizim tarafımızdan Dhyan-Kohanlar ve eskiler tarafından - Tanrılar olarak adlandırılan, şimdi Kilise tarafından sol tarafta Şeytanlara dönüştürülen O'nun bedenlenmiş ışınlarının Çoğuna atıfta bulundu. Sağdaki Kurtarıcı ! _

Ancak bu tür kökler, Hindistan topraklarında yetişen ve gelişen Hikmet kökü olan tek bir kökten büyümüştür. Ariavarta'nın kutsal topraklarında prototipi bulunamayan tek bir Başmelek bile yok... Tüm bu prototipler, eylem alanında ortaya çıkan - Sanatkumara ve Sananda'nın yaptığı gibi - "yaratmayı" "reddeden" Kumaralarla ilişkilendirilir . yavru". Bununla birlikte, (düşünen) insanın "yaratıcıları" 618] olarak adlandırılırlar . Bir kereden fazla Narada ile ilişkilendirildiler - başka bir bariz tutarsızlıklar yığını, ancak içinde çok sayıda felsefi konum yatıyor. Narada, göksel şarkıcılar ve müzisyenler olan Gandharvas'ın lideridir. Ezoterik olarak bu sebep, Gandharvaların "Gizli Bilimlerde insanların akıl hocaları" olmalarından kaynaklanmaktadır. "Yeryüzünün kadınlarını sevip" onlara yaratılışın sırlarını ifşa edenler onlardır; veya Veda'da söylendiği gibi , "göksel" bir Gandharva, gökyüzünün sırlarını ve genel olarak ilahi gerçekleri bilen ve ifşa eden bir Tanrı vardır. Enoch Kitabı'nda ve İncil'de bu melekler grubu hakkında söylenenleri hatırlarsak , o zaman alegori netleşecektir; liderleri Narada, çoğalmayı reddetmesine rağmen, yine de insanların tanrı olmasını arzuluyor. Ek olarak, Vedalarda belirtildiği gibi hepsi Chandaja'dır, "iradeyle doğar" veya kendi özgür iradeleriyle çeşitli Manvantaralarda somutlaşmışlardır . Egzoterik literatürde bunların her çağda var olduğu gösterilir; dahası, bazıları "yeni bir doğuma lanetlenir", diğerleri görev gereği enkarne olur. Son olarak, Sanakadika olarak, Maha Yogilerin yaşadığı Ada olan "Beyaz Ada"ya (Shweta-Dvipa) Vişnu'yu ziyarete giden yedi Kumara, Shaka-Dvipa ve Üçüncü ve Dördüncü Irklardan Lemuryalılar ve Atlantisliler ile ilişkilendirilir. .

Ezoterik Felsefede, tüm bu Rudralar (Kumarlar, Adityas, Gandharvas ve Asuralar, vb.), zihin söz konusu olduğunda en yüksek Dhyan-Chohanlar veya Devalardır. Onlar, kişisel gelişim Yoluyla beşli doğaya hakim olan - dolayısıyla beş sayısının gizliliği - saf Arupa Deva'dan bağımsız hale gelenlerdir. Bu, doğru bir şekilde özümsenmesi ve anlaşılması çok zor olan bir gizemdir. Çünkü "isyancılar" ile birlikte "yasaya itaat edenler"in her çağda enkarnasyona mahkûm edildiğini görüyoruz. Rishi Narada, Dünya üzerinde sürekli dolaştığı, yani sürekli reenkarnasyonlar yaptığı için Brahma tarafından lanetlenmiştir. Brahma'ya isyan etti ve yine de kaderi, yaratılışın işlevlerinde ona yardımcı olarak Brahma tarafından yaratılan yaratıcıların Oniki büyük Tanrısı olan Jaya'nın kaderinden daha kötü değil . İkincisi için, tefekküre dalmak, sadece yaratmayı unuttu; ve bunun için de her Manvantara'da doğmaları için Brahma tarafından lanetlenirler. Yine de - isyancılarla birlikte - Chhandaja veya kendi özgür iradeleriyle insan şeklinde doğanlar olarak adlandırılırlar.

, ölü mektuplarındaki [1389]Puranaları yalnızca okuyup anlayabilenler için büyük bir şaşkınlığa neden olur . Bu nedenle, şaşkınlık içinde kalmak istemeyen, bilmecelerin Gordian düğümünü çözen, tüm planı "kurgu .... Brahmanların hayal gücünün ve abartma sevgisinin ürünleri" ilan eden Oryantalistlerle karşılaşıyoruz . Ancak Okültizm öğrencisi için tüm bunlar derin felsefi anlamlarla doludur. Kabuğu isteyerek Batılı Sanskrit bilim adamlarına bırakıyoruz, ancak meyvenin kendisine sahip çıkıyoruz. Daha fazlasını yapıyoruz; Bu sözde "masalların" çoğunun bir anlamda takımyıldızlar, asterizmler , yıldızlar ve gezegenler hakkındaki astronomik alegorilere atıfta bulunduğu konusunda hemfikiriz. Bununla birlikte, Rig Veda'daki Gandharvalar Güneş'in ateşini kişileştirebilirlerse, çünkü Gandharvalar-Devalar hem fiziksel hem de zihinsel varlıklarken, Apsarasa (diğer Rudralarla birlikte) nitelikler ve niceliklerdir . Tek kelimeyle, eğer Vedik Tanrıların Theogonia'sı bir gün çözülürse, Yaradılışın ve Varlığın ölçülemez gizemlerini ortaya çıkaracaktır. Parasara doğru söylüyor:

"Otuz üç ilahtan oluşan bu gruplar .... çağdan çağa var olurlar ve onların ortaya çıkışları ve yok oluşları Güneş'in doğuşu ve batışına benzer. [1390]"

Haç ve dairenin doğu sembolü olan Swastika'nın evrensel olarak kabul edildiği bir zaman vardı. Budistler, Çinliler ve Moğollar için ezoterik ve ekzoterik olarak Swastika "on bin gerçek" anlamına gelir. Bu gerçeklerin Görünmez Evrenin gizemlerine ve ilkel Kozmogoni ve Teogony'ye ait olduğunu söylüyorlar.

beri , Kutsanmışların Orduları temsilcilerini başından beri korumaları gereken Gezegenlere göndermeyi asla bırakmadılar.

Bu nedenle Swastika'ya -tıpkı Tau'nun Mısır'a yerleştirildiği gibi- ölü mistiklerin göğüslerine her zaman güvenilir. Gamalı haç, Tibet ve Moğolistan'daki Buda resim ve heykellerinde kalbin yerine bulunur. Gamalı haç, yaşayan İnisiyelerin kalplerine de yerleştirilen bir mühürdür ve bazıları için ateşle sonsuza kadar bedene damgalanmıştır. Tam da bu gerçekleri, "güvenilmeye değer ve onlara on bin mükemmellik veren yeni İnisiyeler" - "seçtikleri halefleri tarafından bilinip okunacakları güne kadar" ebedi sessizlik ve sır içinde yok edilemez ve dokunulmaz tutmaları gerektiği için. Bununla birlikte, bu sembol şimdi o kadar bozulmuştur ki, bazı Gelugpa tarafından açılıp kafasından koparılana kadar sık sık "Tanrıların" başlıklarını, kutsal olmayan Bonpo takipçilerinin - Tibet sınır bölgelerindeki dugpalar veya büyücüler - çirkin putlarını süslüyor. "Tanrı", 620] , ancak böyle bir tapınanın kafasının günahkar vücudundan ayrılması daha iyi olsa da. Yine de gamalı haç, en içteki özelliklerini asla kaybetmez. Geriye dönüp bakalım ve hem İnisiyeler ve Kâhinler hem de Truva rahipleri tarafından kullanıldığını göreceğiz, çünkü Schliemann tarafından bu antik kentin yerinde birçok görüntüsü bulundu. Eski Perulular, Asurlular, Keldaniler arasında ve ayrıca dünya kadar eski kiklopik binaların duvarlarında bulunur; Yeni Dünyanın yer altı mezarlarında ve eski Dünyanın yer altı mezarlarında (?), Roma'da - Hıristiyanların kendilerini ve dinlerini gizledikleri gerçeğinden dolayı - buna Crux Dissimulata denir.

"De Rossi'ye göre, en erken dönemden kalma Swastika, haçın en sevilen şekliydi ve bu gizemin Hıristiyan haçına ait olmadığını kanıtlayan okült bir anlamla kullanılıyordu . Swastika şeklindeki bir haç, yer altı mezarlarında bir yazıtta bir işaret olarak duruyor: “ΖΩΤΙΚΩ ΖΟΤΙΚΗ [? ΖΩΤΙΚΗ] Vitalis Vitalia " ya da hayatın hayatı" [1391].

Ancak haçın eskiliğine dair en iyi kanıt, yazarın kendisinin verdiği , Doğal Yaratılış":

“Bir Hıristiyan sembolü olarak haçın anlamının, İsa Mesih'in çarmıha gerildiği döneme atıfta bulunduğu varsayılmaktadır. Yine de, ilk altı ya da yedi yüzyıl boyunca yer altı mezarlarının "Hıristiyan " ikonografisinde, çarmıhtaki bir adam figürü hiçbir yerde bulunamaz. Yeni bir dinin başlangıç noktası olarak kabul edilen bu hariç, haçın her türlü biçimi vardır. Bu, ilk biçim değil, Çarmıha Gerilme Haçının tamamlanmış biçimiydi [1392]. Hristiyanlık döneminden sonraki yaklaşık altı asır boyunca, Hristiyan dininin çarmıha gerilmiş bir Kurtarıcıya dayalı temeli, Hristiyan sanatında tamamen yoktur! Bir haç üzerindeki insan figürünün en erken biçimi, şimdi Monza'daki St. San Giulio'da bulunan ve yedinci veya sekizinci yüzyıla ait olan resimden daha erken bir döneme ait...

Ne Mesih vardır ne de Çarmıha Gerilmiş; Haç, Mesih'tir, tıpkı Stauros'un (Haç) Gnostiklerin Mesih'i Horus'un sureti ve adı olması gibi. Çarmıha gerilen değil, haç, Hıristiyan kilisesinin orijinal sembolüdür. Sanatında temsilin ve dininde hürmetin ana konusu, çarmıha gerilmiş olanın kendisi değil, haçtır. Tüm büyüme ve gelişmenin tohumu çarmıha kadar izlenebilir. Ve bu haç Hristiyanlık öncesi, pagan ve kafirlerin haçı ve yaklaşık yarım düzine farklı şekli var. Tarikat haçla başladı ve Julian, agnostikler ve mitologlar tarafından ona kabul edilemez bir anlam vermek için alındığını açıkça düşündüğü "X'e karşı savaşı" desteklediğini söylerken haklıydı [1393]. 621] Yüzyıllar boyunca haç, İsa'nın bir simgesiydi ve sanki yaşayan bir varlıkmış gibi hitap ediliyordu. "Başlangıçta tanrılaştırıldı ve sonunda insanlaştırıldı" [1394].

Çok az dünya sembolü, Swastika kadar gerçek Okült anlamla doludur. 6 rakamı ile sembolize edilmiştir. Bu figür gibi somut temsilinde, sayının ideografı gibi Zenit ve Nadir'i, Kuzey'i, Güney'i, Batı'yı ve Doğu'yu işaret eder; her yerde bir birim vardır ve bu birim her şeye ve her birime yansır. Bu, Fohat'ın faaliyetinin amblemi, "Çarklar" ve dört Elementin sürekli dönüşü, "Kutsal Dörtlü" mistikleri içinde ve sadece kozmik anlamlarıyla değil; daha ileride, dik açılarla bükülmüş dört kolu, başka bir yerde gösterildiği gibi, Pisagor ve Hermes'in pullarıyla yakından bağlantılıdır. Swastika'nın anlamının gizemlerine inisiye olan Yorumlar, "matematiksel hassasiyetle, Kozmos'un evrimini ve tüm Sandhya dönemini üzerine yazabilir" diyor. Ayrıca "Görünen ile Görünmeyen arasındaki ilişki" ve "insanın ve türün ilk nesli".

Doğulu okültist için, kişinin kalbinin Cennetindeki Bilgi ağacı, Ebedi Hayat Ağacı olur ve insanın hayvani duygularıyla hiçbir ilgisi yoktur. Bu , duyusal algıların köleliğinden kurtulmayı ve her zaman var olan tek bir Gerçekliğin ışığını kavramayı hedefleyen, yalnızca hapsedilmiş Manas'ın, Ego'nun çabalarıyla açığa çıkan mükemmel bir gizemdir. Batılı Kabalist için, ama materyalist bilimin zararlı atmosferinde büyümüş yüzeysel sembolist için daha da fazla, çarmıhın gizemlerinin ana açıklaması onun cinsel unsurudur. Düşüncesi maneviyattan yoksun olmayan modern maneviyatçı yorumcu bile, haçta ve Swastika'da tam olarak bu özelliği tüm diğerlerinin üzerinde görüyor.

“Haç, Mısır'da koruyucu bir tılsım ve gücü kurtarmanın bir sembolü olarak kullanıldı. Typhon veya Şeytan gerçekten de zincirlenmiş ve bir çarmıha bağlanmış halde bulunur. Ritüel'de Osiris şöyle haykırır: "Apopis atıldı, ipleri Güney'i, Kuzey'i, Doğu'yu ve Batı'yı birbirine bağlıyor, ipleri onun üzerinde . Har-ru-bah onu bağladı [1395]. " Bunlar dünyanın dört bir yanının ipleri ya da bir haçtı. Thor'un çekiciyle yılanın kafasını kırdığı söylenir..... gamalı haç veya dört kenarlı haç şeklinde... Mısır'ın ilkel mezarlarında, Repose 622'nin planı ] haç şekli [1396]. Mathura'daki pagoda ..... Krishna'nın yatağı, haç şeklinde inşa edilmiştir [1397].

Bu kesinlikle doğrudur ve hiç kimse bunda Oryantalistlerin putperestliğin kafasını kırmaya bayıldıkları bir "cinsel tarikat" göremez. Peki ya Yahudiler ve belirli Hindu mezheplerinin egzoterik dinleri, özellikle Vallabacharya'ların ayinleri? Çünkü, daha önce de söylendiği gibi, Linga ve Yoni'siyle Shiva kültü, modern düşüşüne rağmen felsefi anlamda çok yüksektedir ve basitçe fallik bir kült olarak adlandırılamaz. Ancak Yahudiler arasında kendi Peygamberleri tarafından mahkûm edilen Ağaç veya Haç kültü , bu suçlamadan güçlükle kaçabilir. [1398]İşaya'nın dediği gibi [1399]"büyücülerin oğulları, zina tohumu ", "her yeşil ağacın altında kendilerini putlarla tutuşturmak" için hiçbir fırsatı kaçırmadılar [1400]- ki bu metafizik eğlencenin kanıtı değildir. Hristiyan halklar dinlerini, "Tanrıların Tanrısı, Tek Yaşayan Tanrı" yı bu tek tanrılı Yahudilerden ödünç alırken, aynı zamanda eski filozofların Tanrı kültünü küçümseyip alay ettiler . Haçın fiziksel şekline her şekilde inansınlar ve tapınsınlar.

Ama gerçek, doğu, arkaik Bilgeliğin bir takipçisi için, yalnızca Mutlak Birliğe, her yerde, Doğanın her atomunda olduğu gibi atan o ebediyen atan büyük Kalbe ruhen tapan biri için; bu tür atomların her biri, meyveleri sadece fiziksel değil, Ebedi Yaşam veren Bilgi Ağacı'nın büyüyebileceği bir tohum içerir. Onun için haç ve daire, Ağaç veya Tau -onunla ilgili her sembol tek tek incelenip analiz edildikten sonra bile- geçmişlerinde hala derin bir sır olarak kalır ve özlemini yalnızca bu geçmişe yönlendirir . bakış. Bunun, Evren adı verilen Yaradılış Ağacı'nın büyüdüğü Tohum olup olmayacağı pek umurunda değil. Ayrıca onu ilgilendiren Üçü Bir Arada, Tohumun üçlü yönü -biçimi, rengi ve özü- değil, daha çok büyümesini yöneten Güç, ebediyen gizemli ve ebediyen bilinemez olan Güç'tür. Tohumun filizlenmesine, açılmasına ve filizlenmesine neden olan bu hayati güç için, daha sonra bir gövde ve dallar oluştururlar, bunlar da Bodhi'nin kutsal Ağacı Ashwattha'nın dalları gibi bükülerek tohumlarını atarlar, kök salırlar ve 623 ] diğer ağaçları çoğaltın - bu güç, onun için gerçekliği olan tek bir Güç vardır, çünkü o, asla ölmeyen Yaşam Nefesidir. Pagan filozof bir sebep arıyordu, modern olan ise sadece sonuçlarla yetiniyor ve ilkini ikincisinde arıyor. Bunların ötesinde ne olduğunu bilmiyor, modern agnostik de bununla ilgilenmiyor; böylece bilimini güvenli bir şekilde dayandırabileceği tek bilgiyi bir kenara bırakır. Ancak bu tecelli eden Gücün, onu bilmek isteyenler için bir cevabı vardır. Hristiyan Augustine'in inandığı gibi bir sünnet prototipi değil, bir pagan olan Platon'un haçta çapraz kesik dairesini gören herkes, kilise tarafından bir pagan, bilim tarafından ise bir deli olarak kabul edilir [1401]. Ve bunun nedeni, fiziksel oluşumun Tanrısına tapınmayı reddetmekle, sözde Birincil Sebebin altında yatan Sebep hakkında, bu Hayat-Nedeninin Sebepsiz Sebebi hakkında hiçbir şey bilemeyeceğini kabul etmesidir . Sonsuz Çemberin Her Yerde Varlığını sessizce kabul ederek ve onu tüm tezahür etmiş Evrenin dayandığı evrensel varsayım haline getirerek, bilge kişi derin bir saygıyla hiçbir ölümlü insanın tahmin etmeye cesaret edemeyeceği şey hakkında sessiz kalır. Eliphas Levi paradokslarından birinde "Tanrı'nın Logos'u insanın Açıklayıcısıdır ve insanın Logos'u (Fiil) Tanrı'nın Açıklayıcısıdır" diyor. Doğulu okültist buna şöyle cevap verirdi: Ancak, o kişinin hem Tanrı'yı hem de Logos'u doğuran Emre karşı sessiz kalması şartıyla. Aksi takdirde, her zaman bir kirletici haline gelir ve Bilinmeyen Tanrı'nın ifşa edicisi olmaz .

Şimdi gizeme, Doğadaki Yedi Yıl'a gelmeliyiz. Söylediğimiz her şeyin tesadüflere atfedilmesi mümkündür. Bize bu sayının Doğa'da tamamen doğal olduğu söylenebilir - ki aslında diyoruz - ve sözde "iğ çemberlerini" oluşturan hareket yanılsamasından daha önemli değildir. Bu "garip illüzyonlara", Prof. Sylvanus Thomson, onları İngiliz Derneği'nin 2011'deki toplantısında sundu 1877 г. Bununla birlikte, yedinin neden her zaman baskın sayı olduğunun bilimsel açıklamasını bilmek isteriz - yedincinin etrafında altı eşmerkezli daire ve merkezi noktanın etrafında biri diğerinin içinde yedi Daire vb. hareketli daire ve herhangi bir gemi. Bilimin reddettiği çözümü bir sonraki bölümde veriyoruz.

624]

BÖLÜM XI

HEBDOMADA'NIN SIRLARI

Arkaik Tarihin Sembolizmi ile ilgili bu bölümü, Oryantalistler tarafından bilinen bu gerçekten mistik sayının, Hebdomad'ın tüm yazılarındaki sürekli tekrarını açıklamaya çalışmadan bitiremeyiz. En eskisinden en yenisine kadar her din kendi mevcudiyetini keşfettiği ve bunu kendine göre ve kendi özel dogmalarına göre açıkladığı için iş kolay değildir. Bu nedenle, en iyi çözüm, her şeye kuşbakışı bir bakış açısıyla bakmak olacaktır. 3, 4, 7 sayıları Işık, Yaşam ve Birliğin kutsal sayılarıdır - özellikle bu mevcut Manvantara'da, Yaşam Döngümüzde, bunun özel temsilcisi veya faktör numarası yedi sayısıdır . Bu artık kanıtlanmalıdır.

Bopaveda'ya atfedilen bir açıklamaya göre, kadim gizli Bilgeliklerle dolu Upanişadları inceleyen bir Brahmin'e, "yedi atası ay bitkisinin suyunu içmiş olan" bu kişinin neden Trisuparna [1402]olduğu sorulursa ; ve Brahman Trisuparna neden Somapa Pitri'ye tapınmalı, çok azı bu soruyu yanıtlayabilecektir; ya da bilselerdi, meraklıları tatmin etmek için daha da az arzu gösterirlerdi. Bu nedenle, kadim Ezoterik Doktrinin bize öğrettiklerine bağlı kalalım. Yorumlar dediği gibi:

« Ne zaman ilk Yediler Dünya'da göründüler, Dünya'da yetişen her şeyin tohumunu toprağa attılar. Önce üç geldi ve taş bir bitkiye dönüşür dönüşmez onlara Dört eklendi. Sonra, bitkilerin Jivas'ına rehberlik eden, bitkiler ile hareket eden canlı hayvan arasındaki orta [ara] doğaları yaratan ikinci Yedi geldi. Üçüncü Yedi, Chhaya'larını ifşa etti .... Beşinci Yedi, Özlerini tamamladı .... Böylece insan oldu Saptaparna".

_____

625]

SAPTAPARNA

Bu, Okült terminolojide bir kişiye verilen addır. Başka bir yerde açıklandığı gibi yedi yapraklı bir bitki anlamına gelir ve bu isim Budist efsanelerinde büyük önem taşır. Aynı anlama geliyordu ama bir maske altında ve Yunan mitlerinde. Biçimini 7 rakamından ve Yunanca G (Gamma) harfinden alan T veya (Tau), son bölümde de söylendiği gibi, yaşamın ve Ebedi Yaşamın simgesiydi; dünyevi yaşam, çünkü G (Gama), Dünyanın (Gea) ve Ebedi Yaşamın bir simgesidir , çünkü 7 sayısı, İlahi Yaşamla [1403]ilişkili aynı yaşamın bir simgesidir , bu çift glif aşağıdaki gibi geometrik şekillerle ifade edilir:

– Üçgen ve Kare, Septenary Man'in sembolü.

altı sayısı eski gizemlerde fiziksel Doğanın bir amblemi olarak kabul edildi. Çünkü altı, tüm cisimlerin altı boyutunun, onların şeklini oluşturan altı yönün, yani dünyanın dört parçasına, Kuzey, Güney, Doğu ve Batı'ya uzanan dört yönün ve ikisinin temsilidir . Zenith ve Nadir'e karşılık gelen yükseklik ve kalınlık yönleri. Bu nedenle, Altı Kat, Bilgeler tarafından fiziksel insana uygulanırken , onlar için Yedi Katlı, bu adamın ve onun ölümsüz Ruhunun [1404]simgesiydi .

J. M. Ragon, çifte ikizkenar üçgenimiz olarak adlandırdığı bu "hiyeroglif altıgenliğin" çok iyi bir örneğini veriyor.

, her şeyin elementlerinin doğuşunun geldiği [1405]felsefi üç ateş ve üç suyun birleşiminin bir sembolüdür . "

Aynı fikir Hindu çift ikizkenar üçgeninde de var. Bu ülkede Vishnu'nun işareti olarak adlandırılmasına rağmen, gerçekte Trinity veya Trimurti'nin bir sembolüdür. Çünkü, ekzoterik aktarımda bile, aşağıyı gösteren alt üçgen, Nemli İlke ve Suyun Tanrısı Vişnu'nun simgesidir, çünkü Narayana, Nara veya Sular'da güdüleyici İlkedir, [ 626 ] [1406]yukarıyı gösteren üçgen , elindeki üçlü alevle sembolize edilen Ateş Prensibi Shiva'dır [1407]. Yanlışlıkla "Süleyman'ın Mührü" olarak adlandırılan - aynı zamanda Topluluğumuzun amblemi olan - bu iç içe geçmiş iki üçgen, aynı zamanda Yedinci ve Üçlü Birlik'i oluşturur ve böylece On Yılı oluşturur. Bu işarete hangi yönden bakarsanız bakın , on sayının tümü içinde bulunur. Ortada veya merkezde bir nokta olduğu için , yedili bir işaret veya Yedili'dir; üçgenleri üç numarayı veya Trinity'yi gösterir; iki üçgen Binary'nin varlığını gösterir; her ikisinde de ortak bir merkezi noktaya sahip üçgenler Kuaterner'i verir; altı uç, Altı'dır; merkez nokta Bir'dir; Beş katlılık, iki üçgen, bir çift sayı ve her üçgendeki kenarların günahı olan ilk tek sayının birleşiminden elde edilir. Bu nedenle Pisagor ve eskiler altı sayısını Venüs'e adadılar:

"İki cinsiyetin birleşmesi ve maddenin üçlü parçalara bölünmesi, tüm bedenlerde doğuştan gelen üretici gücün, bu verimli özelliğin ve üreme arzusunun gelişmesi için gereklidir. [1408]"

"Yaratıcılara" veya Doğanın kişileştirilmiş Güçlerine inanmak gerçekten çoktanrıcılık değil, felsefi bir gerekliliktir. Dünya, sistemimizin diğer tüm gezegenleri gibi Yedi Logoi'ye sahiptir - Tek "Işın-Baba" - Progonos'tan ya da Özünü (veya "Eti", Evreni) feda eden Tezahür Eden Logos'tan yayılan Işınlar, Dünya'nın yaşayabilmesi için yaşar ve her canlının içinde kendi bilinçli varlığı olur.

3 ve 4 sayıları sırasıyla erkek ve dişi ilkelere, Ruh ve Maddeye karşılık gelir ve bunların birleşimi, yükselen yayında Ruhta ve nesil ve üreme yoluyla ebediyen dirilen bir Element olarak Maddede Ebedi Yaşamın amblemidir. Manevi erkek çizgisi dikeydir | ; maddenin farklılaşmış çizgisi yataydır ; birlikte bir haç + yaparlar. 3 görünmez; 4 nesnel biliş düzlemindedir. Bu nedenle, bilim tarafından ültimatomlarından önce analiz edilen Evrenin tüm Maddesi yalnızca dört Elemente indirgenebilir - Karbon, Oksijen, Azot ve Hidrojen; ayrıca neden üç ilke, dördün numenleri veya Ruhun veya Gücün dereceleri, kesin bilim terra incognita ve yalnızca teoriler ve basit isimler olarak kaldı. Onun hizmetkarları, Doğanın derinliğini ölçmeyi ummadan ve etkilerin potansiyelleriyle [ 627] tanışmadan önce birincil nedenlere inanmalı ve onları incelemelidir . Bu nedenle, Batı'nın bilim adamları çalışmalarında sadece dörtlü veya maddeyi kullandılar ve hala kullanıyorlarken, Doğulu Okültistler ve onların öğrencileri, tüm dünyanın büyük simyacıları, tüm Septenary'yi bir çalışma nesnesi olarak aldılar [1409]. Simyacıların dediği gibi:

“Üç ve Dört birbirini öptüğünde, Kare orta doğasını Üçgenin [veya Üçlemenin, yani düzlemlerinden birinin yüzü diğerinin orta yüzü olur] doğasına ekler ve bir Küp oluşturur; o zaman sadece o [açılmamış Küp], Ailenin Baba-Annesi olan Yaşamın yuvası ve sayısı olur.”

Aşağıdaki şema belki öğrencinin bu paralellikleri anlamasına yardımcı olabilir.

İNSAN İLKELERİ		FİZİKSEL YAPI İLKELERİ
7. Atma. 6. Buda. 5. Manas.
4. Kama Rupa; yaşam boyunca maddede şiddetle yanan ve toklukla biten hayvani arzu ilkesi; hayvansal varoluştan ayrılamaz.	HİDROJEN	Tüm gazların en hafifi; oksijende yanar, yanma halindeki herhangi bir maddeden en güçlü ısıyı verir ve bileşiklerin en kararlısı olan suyu oluşturur; Hidrojen, tüm organik bileşiklerde yaygın olarak bulunur.
3. Linga Şarira; üzerine vücudun inşa edildiği atıl bir taşıyıcı veya form; hayat taşıyıcısı. Vücudun ayrışmasından hemen sonra dağılır.	AZOT	atıl gaz; Oksijeni hayvan solunumuna uygulamak için karıştırılan bir araç. Ayrıca tüm organik maddelerde yaygın olarak bulunur.
2. Prana; Yaşam, tüm yaşam fenomenlerini üreten aktif güç,	OKSİJEN	Yanmayı destekleyen gaz; hayat veren gaz, tüm organik yaşamdaki aktif kimyasal madde.
1. Vücudun kaba maddesi; Prana'nın eylemiyle Linga Sharir (Chhaya) üzerinde oluşan ve şekillendirilen bir madde.	KARBON	Yanıcı malzeme, mükemmel, tüm organik maddelerin temeli, en büyük bileşim çeşitliliğini oluşturan (kimyasal) element.

628] Bize, organik yaşamın tüm ilkel biçimlerinin de yedili sayı gruplarında göründüğü öğretildi. Minerallerden ya da Stanz'ın deyimiyle "sertleşmiş yumuşak taşlar"dan sonra, "bitki örtüsü taşın derinliklerinden doğar" diye minerallerin ürünleri olan "yumuşamış sert bitkiler" gelir. ve insana kadar - tüm Doğa krallıklarının tüm orijinal modelleri [1410], ruhani, şeffaf kabuklar olarak varoluşlarına başlar. Bu, elbette, yalnızca yaşamın tasavvurunda gerçekleşir . Bir sonraki dönemle birlikte , zaten yoğunlaşıyorlar ve yedinci aşamada, Dördüncü Turdaki memelilerin ilki olan [1411]insan dışında hepsi türlere ayrılmaya başlıyorlar .

Antik çağın her şairi gibi Ezoterik Felsefeye az çok bağlı olan Virgil, evrimi şu sözlerle övmüştür:

Başlangıçta gökler ve yer ve ovalar eriyordu

Ve ayın parlayan küresi ve devasa yıldızlar

Ruh içeriden beslenir ve bütün çerçeveden aşılanır

Zihin kütleyi harekete geçirir ve kendini büyük bedenle karıştırır.

Oradan insan ve sığır türleri ve yaşam uçup gider.

Ve adil köprünün altındaki mermer canavarları taşıyan [1412].

"Önce Üç veya Üçgen ortaya çıktı." Bu ifadenin Okültizmde derin bir önemi vardır ve bu gerçek mineralojide, botanikte ve hatta jeolojide - Brahmin Kronoloji Bölümünde kanıtlandığı gibi - yedi bileşik sayısıyla doğrulanır, çünkü içinde üç ve dört bulunur. Çözünen tuz bunu kanıtlar. Molekülleri bir araya toplanıp kristaller halinde birikmeye başladıklarında, aldıkları ilk şekil üçgenler, küçük piramitler ve konilerdir. Bu, "Pyramis" kelimesinin geldiği Ateşin şeklidir; tezahür eden Doğadaki ikinci geometrik [629] form kare veya Küp, 4 ve 6 iken; çünkü Enfield'in dediği gibi, "dünyanın parçacıkları küp şeklindedir, ancak ateşin parçacıkları piramit şeklindedir" - çok doğru. Çam ağaçları piramidal bir şekle sahiptir - eğreltiotu döneminden sonraki en ilkel ağaç. Böylece, kozmik Doğadaki iki karşıt - ateş ve su, sıcak ve soğuk - biri üç boyutlu sistem, diğeri altı boyutlu sistem aracılığıyla metrografik tezahürlerine başlar. Çünkü yıldız benzeri kar kristalleri, mikroskop altında bakıldığında, istisnasız olarak, merkezi bir çekirdeğe sahip, daha büyük bir yıldız içindeki küçük bir yıldız işareti gibi, ikili veya üçlü altı köşeli bir yıldız şeklindedir. Darwin, deniz kıyılarında yaşayanların gelgitlerden güçlü bir şekilde etkilendiklerini savunarak şöyle diyor:

"Omurgalılar krallığındaki en eski atalar... belli ki bir grup deniz hayvanıydı... Yaklaşık olarak ortalama yüksek gelgitte veya ortalama alçak suda yaşayan hayvanlar, iki hafta içinde tam bir gelgit değişimleri döngüsünden geçerler.... Daha yüksek ve artık karasal omurgalılar arasında .... birçok normal ve anormal sürecin bir veya birkaç hafta [septenary) içinde gerçekleştiğine dair gizemli bir gerçek tespit edilmiştir .... memelilerde hamilelik süreci, ateşlerin süresi gibi [1413].

“Güvercin yumurtaları iki haftada [veya 14 günde] kuluçkaya yatar; üç haftada tavuk, dörtte ördek, beşte kaz ve yedide devekuşu yumurtası [1414].

Bu sayı, okült etkisi sürekli olarak yedili dönemlerde tezahür eden Ay ile yakından ilişkilidir. Dünyevi Doğanın Okült tarafının lideri Ay'dır, Güneş ise tezahür eden yaşamın düzenleyicisi ve faktörüdür. Bu gerçek, Kâhinler ve Adeptler için her zaman apaçık olmuştur. Jacob Boehme, ebedi Doğa Ana'nın yedi özelliğinin temel doktrini üzerinde ısrar ederek, kendisinin büyük bir Okültist olduğunu kanıtladı.

Ama eski dini sembolizmde yedili yaş tartışmasına geri dönelim. Dairenin (Tek Tanrı) Kare, Küp, Üçgen ile geometrik ilişkilerini ve ayrıca ilahi planın tüm bütünsel yayılımlarını sayılarla ortaya koyan Yahudi sembolizminin metrolojik anahtarına, bir teogonik anahtarı da bu anahtara eklenebilir. Bu anahtar, Tufan Patriği Nuh'un bir yönüyle Dünyamızın oluşumu, nüfusu ve yaşamın genel olarak yayılması amacıyla [ 630] Tanrısallığın (Evrensel Yaratıcı Yasanın) yerine geçtiğini açıklar. üstünde.

Dolayısıyla öğrenci, hem kozmik yapıdaki hem de insandaki ilahi Hiyerarşilerdeki yedili bölünmeyi akılda tutarak, Jah-Nuh'un başta olduğunu ve alt Kozmik Kuaterner'in bir sentezi olduğunu kolayca anlayacaktır. Sol dişil köşesi Yehova-Bina (Akıl) olan Üst Sephiroth Üçlüsü , Kuaterner'i ortaya çıkarır . İkincisi, soyutlamasında Doğa olarak kabul edilen aseksüel Adam Kadmon olan Cennetsel Adam'ı sembolize eder ve yeniden yedili hale gelir, kendisinden ek üç ilkeyi, daha düşük dünyevi veya tezahür ettirilmiş fiziksel Doğayı, Maddeyi ve Dünyamızı - yedinci ilkeyi açığa çıkarır. Malkuth, "Göksel Adam Gelin", böylece daha yüksek Triad veya Kether ile birlikte Tacı, Sephiroth Ağacının tam sayısını, 10'u, Birlik veya Evrendeki Bütünlüğü oluşturur. Daha yüksek Üçlü Birlik'ten ayrılmış, daha düşük yaratıcı Sephiroth, yedi numarayı oluşturur.

Aşağıdakilerin özümsenmesini kolaylaştırmak için gerekli bir hatırlatma olsa da, yukarıdakilerin konumuzla doğrudan bir ilgisi yoktur. Eldeki mesele, Dünyamızın, insanın ve üzerindeki her şeyin sözde Yaratıcısı olan İbranice İncil'deki Jah -Nuh veya Yehova'nın:

a) Alt Septenary, Yaratıcı Elohim - kozmik yönüyle.

b) Teogonik ve Kabalistik yönüyle Tetragrammaton veya Adam Kadmon, yaklaşık dört harfli "Göksel Adam".

c) Nuh - kozmik karakteri Hindu Shishta ile aynıdır, önceki yaratılıştan Dünya nüfusu için bırakılan insan Tohumu veya Puranalarda ifade edildiği gibi Manvantara veya alegorik olarak ifade edildiği gibi tufan öncesi dönemden incil.

Ama İncil'deki Tanrı-Yaratıcı ister Dörtlü (Tetragrammaton) ister Üçlü Birlik olsun, Ein-Sof'om (Parabraman ile Brahma gibi) ile birleşmediği sürece Evrensel 10 değil, bir yedili, dünyanın birçok yedilisinden biri. Evrensel Yedinci. Şu anda ele aldığımız konuyu açıklamak için, Nuh olarak konumu ve statüsü en iyi şekilde 3 ve 4'ü kozmik ve insani ilkelerle paralel çizgilere yerleştirirsek gösterilebilir . Neden eski, tanıdık sınıflandırmayı kullanıyoruz? Böylece:

631]

İNSANIN YÖNLERİ VEYA İLKELERİ.

UZAY ÖZELLİKLERİ VEYA İLKELER.

1. Evrensel Ruh (Atma).

2. Manevi Ruh (Buddhi).

3. İnsan Ruhu. Akıl (Manas)

üçlü

Bakış açısı

tanrılar

1. Tezahür Etmemiş Logolar.

2. Evrensel [1415]Gizli Düşünce Tabanı.

3. Evrensel (veya Kozmik) Aktif [1416]Zihin.

4. Hayvan Ruhu (Kama Rupa).

5. Astral Beden (Linga Sharira)

6. Yaşamın Özü (Prana).

7. Vücut (Sthula Sharira).

Toprak Ruhu,

Yehova [1417]_

Nuh.

Yaşam içeren alan - Tufan Suları.

Dağ

Ağrı [1418]_

4. Kozmik (Kaotik) Enerji.

5. Dünyevi şeyleri yansıtan Astral Düşünce.

6. Yaşam maddesi veya Enerji.

7. Dünya.

Bu ifadenin ek bir kanıtı olarak, okuyucunun Kabalistik eserlere dönmesine izin verin.

“Ararat iniş dağı = רר-י-רה, Hor-Jared. Hatho bunu Arath = תרא kelimesinden çıkarır . Moses Cherenensis'in yayıncısı şöyle diyor: "Diyorlar ki, [geminin] ilk iniş yeri burasıdır ("Anal." Briand, cilt IV, s. 5, 6, 15). "Berge" dağı kelimesinin altında Nork , Ararat anlamına gelir: תרא için ״טררא (yani, Arath yerine Ararat - Aramice iki katına çıkan toprak )". Burada 632] Nork ve Hatho'nun Arath'ta Dünya anlamında [1419]aynı eşdeğeri טרא kullandıkları açıktır .

Böylece. Nuh, hem kök Manu'nun hem de Tohum-Manu'nun veya Gezegensel Zinciri ve Dünyamızı doğuran Gücün ve Kurtulan Kök Beşinci Irk'ın sembolüdür. Vaivaswata Manu'nun ırkı, görüleceği gibi , yedi numaranın altında telef oldu , her adımda beliriyor. Elohim'in yedi katlı Ordusunu temsil eden ve dolayısıyla tüm hayvan yaşamının Babası veya Yaratıcısı (Koruyucusu) olan, Yehova'nın vekili olarak Nuh'tur. Dolayısıyla Yaratılış'tan şu ayetler ; “Ve her temiz davardan erkek [3] ve dişi [4] olmak üzere yedişer yedişer, ayrıca gök kuşlarından yedişer” vb [1420].

_____

Yedili ile bağlantılı olarak Kuvaterner

yedi sayısı , her eski dinde baskın faktördür, çünkü Doğada baskın faktördür. Kabulü gerekçelendirilmeli ve mükemmel bir sayı olarak gösterilmelidir , çünkü "Ezoterik Budizm"in ortaya çıkışından bu yana, bu ifadelerin doğruluğu konusunda sık sık itirazlar ortaya atılmış ve şüpheler dile getirilmiştir.

Öğrenci, her şeyden önce, tüm bu sayısal alt bölümlerde, (Bir) olarak anılsa da, çünkü o Bir'dir, asla dikkate alınmadığı konusunda uyarılmalıdır. Mutlak, Sonsuz ve Evrensel Soyutlama sıfatıyla tamamen bağımsız, kendi başına, ister noumenal ister fenomenal olsun, başka herhangi bir Kuvvetten bağımsız olarak durur . Kişisel ve Kişisel Olmayan Tanrı makalesinin yazarı şöyle diyor:

633]

“Bu öz ne madde ne de ruhtur; o ne Ego'dur ne de Ego olmayandır ve ne nesne ne de öznedir.

Hindu filozoflarının dilinde bu, Purusha [Ruh] ve Prakriti'nin [Madde] orijinal ve ebedi birleşimidir. Advaitistler, dış nesnenin sadece zihinsel durumlarımızın ürünü olduğu görüşünde olduklarından, Prakriti bir illüzyondan başka bir şey değildir ve Purusha tek gerçekliktir; Fikirler dünyasında kalan tek varlıktır . Bu... Advaistlerin Parabrahman'ıdır. Maddi bir Upadhi'de (bir biçimin fiziksel temeli) kişisel bir Tanrı olsa bile, Advaist'in bakış açısından, onun numenal varlığından şüphe etmek için başka herhangi bir nesnede olduğu kadar çok neden olacaktır. Onların görüşüne göre, bilinçli Tanrı başlangıç, Evren olamaz, çünkü bilinçli kelimesi yalnızca sıradan anlamını aktarırsa, Egosu önceki nedenin bir sonucu olacaktır. Pralaya sırasında bu durumlar sürekli değiştiğinden ve kozmik Fikir sona erdiğinden, Evrendeki tüm bilinç durumlarının büyük bütünlüğünün Tanrıları olduğunu kabul edemezler . Gerçekte, evrende yalnızca bir kalıcı durum vardır, o da tam bilinçsizlik durumu, aslında saf Chidakasham (bilinç alanı).

Okurlarım, bu görkemli Evrenin gerçekten de çeşitli bilinç durumlarının geniş bir toplamı olduğu gerçeğini kavradıklarında , Advaistler tarafından nihai bilinçsizlik durumunun Parabrahman olarak görüldüğünü görünce şaşırmayacaklar [1421].

Kendi içinde, tamamen insan anlayışının veya hesabının sınırlarının ötesinde olmasına rağmen, bu "çeşitli bilinç durumlarının büyük toplamı" yedilidir ve bütünlüğü içinde yedili gruplardan oluşur - çünkü biliş yetisi yedi farklı veçhede mevcuttur . maddenin yedi durumuna [1422]veya maddenin yedi özelliğine veya durumuna karşılık gelir. Ve bu nedenle, ezoterik hesaplamalarda birden yediye kadar olan seri, yukarıdan başlarsak bir numara olan ve aşağıdan veya en düşük prensipten sayarsak yedi rakamı olan ilk tezahür eden ilke ile başlar.

Kabala'da tıpkı zamanında Pythagoras tarafından saygı duyulduğu kadar saygı görür , yani en mükemmel veya daha doğrusu kutsal sayı, çünkü Bir'den, ilk tezahür eden Birim'den veya daha doğrusu Üç'ten Bir'den gelir. Ve ikincisi her zaman kişisel olmayan, cinsiyetsiz, anlaşılmaz olarak kabul edildi, ancak daha yüksek zihinsel algılar için olasılık sınırları dahilinde.

Ebedi Monad'ın ilk tezahürünün başka bir sembolün sembolü haline gelmesi, Doğmamış'ın Doğan'ın yerini Elementlerin alması veya Tek Logos'un Göksel Adam'ın sembolü olması asla amaçlanmamıştı. Yunanlıların Tetragrammaton'u veya Tetractys'i, İkinci Logos, Demiurge'dir.

"Thomas Taylor'a göre tetrad, yine de, kendisidir. göre hayvan Suriyelinin haklı olarak belirttiği gibi Pisagorcuların en seçkini olan Platon; Proclus'un Platon'un Teolojisi üzerine incelemesinin üçüncü kitabında [634] oldukça tatmin edici bir şekilde kanıtladığı gibi, kavranabilir Üçleme'nin sınırında mevcuttur . Ve biri kavranabilir, diğeri zihinsel olan bu iki Teslis [çift üçgen] arasında, her iki ucun özelliklerine bağlı başka bir tanrı derecesi vardır ... " [1423].

Pisagor dünyası [1424]çifte bir Kuaterner'den oluşur .

alt Tetraktys'in seçimi hakkında söylenenleri doğrulamaktadır , çünkü:

“Zihinsel dünyanın [Mahat dünyası] dörtlülüğü T'Agathon, Nous, Psyche, Hyle'dır; oysa [Maddenin] duyular dünyasının dörtlü doğası, tam olarak Pisagor'un Kozmos sözcüğüyle kastettiği şeydi, Ateş, Hava, Su ve Toprak'tan oluşur. Dört Elemente rhizomata veya kökler veya tüm karışık cisimlerin ilkeleri [1425]denir .

Bu, alt Kuaterner'in Madde Dünyası illüzyonunun kökü olduğu anlamına gelir; ve bu, Yahudilerin Tetragrammaton'u ve modern Kabalistlerin koşturduğu "gizemli tanrı"!

[dört] sayısı, monad ile yedili arasındaki aritmetik ortalamadır ve bu, hem türetilmiş hem de üretilmiş sayılar olmak üzere tüm güçleri içerir; çünkü bu sayı, ona kadar olan tüm sayılardan, bilinen bir sayıdan oluşur; iki katına çıkan bir ikili bir tetrad oluşturur ve iki katına çıkan bir tetrad [veya katlanmamış] bir hebdomad [yedili ] verir. İkinin kendisiyle çarpılması dört verir ve bir kez daha kendisine dönerek ilk küp olur. Bu ilk küp , [ yedinci Monad'a bağlı olarak ] iki ve dörtten oluşan, çokluğun ve çeşitliliğin temeli olan verimli sayıdır . Böylece zamansal şeylerin iki ilkesi, piramit ve küp, biçim ve madde tek bir kaynaktan gelir, dörtgen [yeryüzünde, gökte monadlar] [1426].

Kabala'nın önde gelen otoritesi Reuchlin, küpün "madde" olduğunu, piramidin veya üçlünün ise "biçim" olduğunu savunur. Hermesçiler için dört rakamı, ancak açıldığında bir aile haline gelen, erkek ve dişi unsurları, aynı zamanda Yaşam unsurunu simgeleyen bir [1427]kübe dönüştüğünde gerçeğin bir sembolü haline gelir .

635] Bazı müritler , eril olanı simgeleyen dikey çizginin çaprazda dört parçaya ( dört, dişil bir sayıdır) bölünmüş bir çizgi olurken, yatay çizginin (madde çizgisi) nasıl değişeceğini anlayamadılar. [1428]üçe bölünmüş bir çizgi. Ama açıklaması kolay. "Katlanmamış" küpün orta düzlemi hem dikey hem de yatay çizgiler veya çift çizgiler için ortak olduğundan, tabiri caizse nötr bir taban haline gelir ve hiçbirine ait değildir. Ruhun çizgisi üçlü olarak kalır ve maddenin çizgisi ikili olarak kalır, çünkü iki rakamı bir çift sayıdır ve dolayısıyla dişil bir sayıdır. Ayrıca Theon'a göre Mathematics adlı eserinde Tetractys'e Harmony adını veren "çünkü o, diatessaron in sesquitertia " olan Pisagorcular şu görüşteydiler:

“Tek telli çalgının kanonunun bölünmesi, tetradlara dayanarak bir didad, bir triad ve bir tetrada yapıldı; çünkü toplamı 27 olan bir ikili, üçlü ve çeyrek orantı olan bir sesquialtera olan Sesquitertia'yı içeriyordu. Eski müzik notasında, dört telli bir çalgının üç derecesi veya aralığı ve dört ses terimi vardı, Yunanlılar tarafından diatessaron olarak adlandırılırdı. , ama bizim tarafımızdan bir çeyrek [1429].

Ek olarak, dört, çift olmasına rağmen, bu nedenle dişil ("cehennem") bir sayı, biçimine göre değişti. Bu, Stanley tarafından gösterilmiştir [1430]. Dörtlü, Pisagorcular arasında "Doğanın Anahtarının Sahibi" olarak anılırdı; ama Yedi olan üçlü ile birlikte, en mükemmel ve uyumlu sayı haline geldi - Doğanın kendisinin sayısı. Dört, haçı oluşturduğunda "dişi formda eril" idi ve yedi, "Ayın Efendisi", çünkü bu gezegen her yedi günde bir görünürlüğünü değiştirmek zorunda kalıyor. Pisagor, Uyum ve Kürelerin Müziği doktrinini yedi numaraya dayandırdı ve Ay'ın Dünya'dan uzaklığını "ton" olarak adlandırdı; Ay'dan Merkür'e yarı tonda, tıpkı ve Merkür'den Venüs'e; Venüs'ten Güneş'e bir buçuk ton; Güneşten Mars tonuna; Mars'tan Jüpiter'e - yarım ton; Jüpiter'den Satürn'e - yarım ton; ve Satürn'den Zodyak'a bir ton; yedi ton - uyum aralığı [1431]. Doğanın tüm melodisi bu yedi tonda yatar ve bu nedenle "Doğanın Sesi" olarak adlandırılır.

Plutarch, eski Yunanlıların Tetrad'ı her şeyin kökü ve ilkesi olarak gördüklerini, çünkü görünen ve görünmeyen tüm yaratılmış şeyleri doğuran unsurların sayısı olduğunu [1432]açıklıyor [1433].

636] Gül Haç Kardeşleri arasında, haç veya katlanmamış küp figürü, Peuvret'in teosofik derecelerinden biri için bir tez konusuydu ve ışık ve karanlık veya iyi ve karanlık ilkeleri temelinde yorumlandı. kötülük [1434]_

“Kavranabilir dünya ilahi akıldan [veya birimden] şu şekilde gelir - Tetra ktis, var olan her şeyi kendi isteğiyle üreten ilk birim olan kendi özünü yansıtan , şöyle der: bir, iki iki ve hemen bir tetrad ortaya çıktı , en yüksek biriminin tepesinde olan ve Juno'nun inişinden dolayı kutsal birimin parlak ışığının cisimsiz ateş biçimini yeniden ürettiği yüzeye karşılık gelen temeli basit bir tetrad olan bir Piramit haline gelir . (madde) daha düşük şeylere. Böylece kavurucu değil, aydınlatıcı, yaşamsal bir ateş yükseldi. Bu , Yahudilerin En Yüksek, tanrılarının dünyası dediği orta dünyanın yaratılışıdır . Olympus denir, aydınlık ve bireysel formlarla dolu, ölümsüz tanrıların oturduğu yer, deum domus alta, tepesi bir, duvarı üçlü ve alanı dörtlüdür [1435].

kendi haline bırakılırsa önemsiz bir yüzey olarak kalacaktır . Sadece biri dörtlüyü aydınlatır , kötü şöhretli alt 4 de kendini göstermek istiyorsa üçlüden çıkarılan bir duvar inşa etmelidir. Dahası, Tetragrammaton veya Microprosopus, "Oldu, Olacak ve Olacak" ifadesini çok hatalı bir şekilde kendine mal eden "Yehova" dır, şimdi "Ben, Ben'im" olarak tercüme edilir ve en yüksek soyut İlahiyat'a atıfta bulunarak açıklanırken, Ezoterik ve , içinde aslında, sadece periyodik olarak kaotik, tüm potansiyelleriyle huzursuz olan ebedi Maddeyi kastediyorlar. Tetragrammaton için Doğa veya İsis ile birdir ve Osiris-İsis, Jüpiter-Juno, Brahma-Bacchus veya kabalistik Jah -Hovah gibi ekzoterik androjen Tanrılar dizisidir ; hepsi kadın-erkek. Marcellus Fitinus'un mükemmel bir şekilde belirttiği gibi, eski halkların her antropomorfik Tanrısının dört harfle yazılmış kendi adı vardır. Mısırlılar arasında Teut'tu; Araplar arasında Allah; Persler arasında Sirr; Orsi'nin büyücüleriyle; Müslümanlar arasında Abdi; Yunanlıların Theos'u var; eski Türkler arasında Ezar; Latinler arasında Deus; John Lorenzo Ananias'ın Cermen Gott'u ve Sarmatian Bouh'u eklediği ; vb [1436].

Monad bir ve tek sayı olduğundan, eskiler tek sayıların tek mükemmel sayılar olduğunu söylediler; ve - gururla, belki ama yine de gerçekte - hepsini eril ve mükemmel olarak görüyorlardı, çünkü onlar göksel Tanrılara bağlıydılar , oysa iki, dört, altı ve özellikle sekiz gibi çift sayılar dişil olduğu için kusurlu kabul ediliyordu ve sadece dünyevi ve cehennem tanrılarına verildi . Virgil , "Numero deus impare gaudet", "Tek bir sayı Tanrı'yı \u200b\u200bmemnun eder" [1437]diyerek bu gerçeği not eder 637] .

Pisagorcular , yedi sayısını veya Heptagon'u dini ve mükemmel bir sayı olarak görüyorlardı. Telesphoros olarak adlandırıldı , çünkü onun aracılığıyla evrendeki ve insanlıktaki her şey sona eriyor, yani tamamlanıyor [1438]. Lemurya zamanından başlayıp Pisagor'a kadar, yedi Kutsal Gezegen tarafından yönetilen Küreler Hakkındaki Öğreti, [1439]dünyevi ve Ay altı Doğanın yedi Kuvvetinin yanı sıra Evrenin yedi büyük Kuvvetinin giden ve görünen olduğunu onaylar. müzik ölçeğinin yedi notası olan yedi ton.

Yedili [bizim Yedilimiz], bakirenin sayısı olarak kabul ediliyordu. Doğmamış olduğu için [Vedantinlerin Logos'u veya Aja'sı gibi]:

"Babasız .... ya da anne .... ama doğrudan her şeyin başlangıcı ve tacı olan [1440]Monad'dan ilerliyor . "

Ve eğer Yedili doğrudan Monad'dan geliyorsa, o zaman en eski okulların Gizli Öğretilerinde öğretildiği gibi, bu sayı Maha Manvantara'mız için mükemmel ve kutsal bir sayıdır.

Yedi veya Yedili gerçekten de birkaç Tanrı ve Tanrıçaya adanmıştı: Mars, yaklaşan yedisiyle; Vücudu yedi ve iki kez yedi parçaya ayrılan Osiris; Apollon, Güneş, yedi gezegeni arasında ve yedi telli lirinde yedi ışının ilahi çalan taşıyıcısı; Ne babası ne de annesi olan Minerva ve diğerleri [1441].

Tam da bu yediliden dolayı yedili bölümüyle Himalaya Öncesi Okültizm, diğerlerinin birincil kaynağı olarak en eskisi olarak kabul edilmelidir. Yeni-Platoncular tarafından bırakılan bazı parçalar buna karşı çıkıyor ; ve ikincisinin taraftarları, neyi savunduklarını zorlukla anlayarak bize şunu söylüyorlar: Bakın, selefleriniz yalnızca Ruh, Can ve Bedenden oluşan üçlü bir insana inanıyorlardı. Ayrıca Hindistan Raja Yogası Taraka, bu bölümü üçe, biz dörde ve Vedantistler ise Beşe (Kosha) sınırlar. Arkaik Okula mensup olan bizler, şunu soruyoruz:

O halde neden Yunan şairi Ruhsal Güneş'e dört değil yedi şarkının övgüler yağdırdığını söylüyor?

΄Επτά με χ. t. λ.

Yedi sesli harf beni yüceltiyor,

Tanrı Ölümsüz, Her Şeye Gücü Yeten Tanrı.

638] Neden yine, Üçlü Birlikçi Iao, Gizemli Tanrı, "dörtlü" olarak adlandırılırken, bu arada, Hıristiyanlar arasında üçlü ve dörtlü semboller, yedi harfli tek bir ortak isim olan Yehova ile kaplıdır ? Öyleyse neden İbranice Sheba'da yemin [Pythagoras Tetractys] 7 sayısıyla aynıdır? Veya Gerald Massey'in dediği gibi:

Jod harfiyle ifade edilen 10, Iao-Sabaoth'un (on harfli Tanrı) [1442]tam sayısıydı " .

Lucian'ın "Müzayedesinde":

"Pisagor sorar: "Hesabınız nedir?" Cevap şöyle: "Bir, iki, üç, dört." Sonra Pisagor der ki: “Görüyor musun? Dört, 10'dur diye düşündüğünüz şeyde, mükemmel Üçgen ve Yeminimiz [Tetraktis, Dört! - veya toplamda Yedi]" [1443].

Ayrıca Proclus neden şöyle diyor:

"Altın mısranın babası Tetractys'i ebedi Doğanın Kaynağı olarak mı söylüyor?" [1444].

zahiri kanıtlar getiren Batılı Kabalistlerin gerçek Ezoterik anlam hakkında hiçbir fikirleri olmadığı için . Tüm eski kozmolojiler - Beşinci Kök Irk'ın en eski iki halkının, Ari Hindular ve Mısırlıların en eski kozmografileri, erken Çin ırkları, Dördüncü veya Atlantis Irkının kalıntıları ile birlikte - tüm Gizemlerini sayıya dayandırdılar. 10; üstteki Üçgen görünmez ve metafizik Dünyayı temsil ederken, alttaki üç ve dört veya Yedinci, fiziksel alemdir. Ancak yedi sayısının anlamını öne süren İbranice İncil değildi . Hesiod, "Musa"nın Şabat Günü'nü henüz kimsenin duymadığı bir zamanda "yedinci kutsal bir gündür" ifadesini kullanmıştır. Yedi rakamının kullanımı hiçbir zaman bir ulusla sınırlı kalmamıştır. Yukarı Mısır'daki Babian harabelerinin yakınındaki Güneş Tapınağı'ndaki yedi vazo buna yeterince tanıklık ediyor; Mithras sunağının önünde yüzyıllardır sürekli yanan yedi ateş; Arapların yedi kutsal tapınağı; yedi yarımada, yedi ada; yedi Denizler; Hindistan'ın yedi dağı ve nehri ve Zohar; Yahudi Sephiroth veya yedi ihtişam; yedi Tanrı hazır; Keldanilerin yedi dünyası ve onların yedi Ruhu; Hesiod ve Homer tarafından bahsedilen yedi takımyıldız; ve Oryantalistlerin keşfettikleri her elyazmasında karşılaştıkları sonsuz yedili yıllar [1445].

Sonuç olarak, bize şunu söylemek kalıyor: Ezoterik Okullarda insan ilkelerinin neden yediye ayrıldığını ve hala bölündüğünü kanıtlamaya yetecek kadar vahiy geldi. Dört tane yap ve ya kişiyi bırakacaksın 639] alt, dünyevi unsurları olmadan veya fiziksel bir bakış açısıyla ele alınırsa, ondan ruhsuz bir hayvan çıkarırsınız. Dörtlü, en yüksek veya en alçak, göksel veya dünyevi Tetractys olmalıdır; bunu anlamak için, kadim Ezoterik Okulun öğretilerine göre insan yedili olarak düşünülmelidir. Bu o kadar iyi anlaşılmıştı ki, sözde Hıristiyan Gnostikler bile bu köklü [1446]sistemi benimsedi. Şüphelenilse de bu uzun bir süre bir sır olarak kaldı, ancak zamanın hiçbir Elyazması şüpheciyi tatmin edecek kadar açık bir şekilde bundan bahsetmedi. Ama yardımımıza çağımızın ilginç bir edebi eseri, Gnostiklerin en eski ve en iyi korunmuş İncil'i, Pistis Sophia geliyor. Muhtemelen tam bir kanıt olarak, bir otoritenin, bu karmaşık Doktrini birazcık bile olsa görebilen tek arkeolog ve Gnostikler ve onların cevherleri üzerine günümüzün en iyi yazarı olan C. W. King'in sözlerini aktaracağız.

tıpkı okulumuzun öğrettiği gibi, Bir'den yayılan bir Septenary Işındır . [1447]Dördü dört Kabalistik dünyadan ödünç alınan yedi elementten oluşur. Böylece:

“Asya'dan NefeŞ'i ya da fiziksel arzuların odağını [aynı zamanda yaşamsal nefesi] alır; Iezir'den - Ruach veya tutkuların odağı [?!]; Bria, Nesham veya akıldan; ve Azilut'tan Chhaya'yı ya da ruhsal yaşam ilkesini alır. Bu, Platon'un, Ruhun ilgili yetilerini gezegenlerin küreleri boyunca aşağı doğru ilerlemesinde aldığı teorisini kabul etmeye benzer. Ancak Pistis Sophia, her zamanki cesaretiyle bu teoriye çok daha şiirsel bir biçim verir (§ 282). İç İnsan da dört parçadan yaratılmıştır , ancak bunlar, İlahi Işığın bir parçacığı olan ("İlahi Particula aurae") Güç olan, ancak kendi içlerinde kalan Kürelerin asi Bölgeleri tarafından verilir ; Ruh [beşinci ilke] "göz yaşlarından ve eziyetlerinin terinden yapılmıştır"; Αντιμΐμον΄ Πνεύματος, Ruhun Taklidi (görünüşe göre Vicdanımıza uygun ) [ altıncı ilke]; ve son olarak, Μοΐρα-Kader” [1448][Karmic 640 ] Amacı, bir kişiyi kendisine verilen tamamlamaya götürmek olan Ego ]; yanarak ölmesi gerekiyorsa, onu o ateşe götürün; Eğer bir canavardan ölmesi gerekiyorsa, o zaman onu bir canavara götürün - [yedinci]" [1449].

_____

EKSOTERİK İŞLERDE SETENER

VEDALARDA YETMİŞ ELEMENT

GİZLİ ÖĞRETİMİNİ ONAYLAR

YEDİ GEZEGEN VE YEDİ IRK İÇİN

Bildirilen gerçeklere tanıklık edecek en iyi kanıtları sunmak istiyorsak, tarihsel bilginin kaynağına gitmeliyiz. Rig-Veda'nın ilahileri , oldukça alegorik olmasına rağmen yine de çok açıklayıcıdır. Surya'nın yedi ışını, Güneş, onlarda her Gezegen Zincirinin Yedi Dünyası ile, yedi Cennet ve Yer Nehri ile karşılaştırılır; ilki yedi yaratıcı Ev sahibini ve sonuncusu yedi İnsanı veya yedi birincil insan grubunu tasvir eder. . Yedi antik Rishi - Dünya üzerinde yaşayan ve nefes alan her şeyin ataları - Agni'nin yedi arkadaşı, onun yedi "Atı" veya yedi "Başı" dır. İnsan Irkının Ateş ve Su'dan türediği alegoriye göre; Agni'den Babalar veya Atalar tarafından oluşturulan - kurban edenler; Agnis, Ashwins, Aditya için [1450]hepsi, çeşitli şekillerde Pitara (veya Pitris), Angirasa ve Sadhya, "İlahi Kurbanlar" olarak adlandırılan bu "Kurbancılar" veya Babalar ile eş anlamlıdır [1451], hepsinden daha okült olanıdır. Hepsine Deva-Putra Rişaiah veya "Tanrı'nın Oğulları" denir [1452]. "Kurbancılar" aynı zamanda toplu olarak, büyük Sarva-medha ritüelini gerçekleştirdikten sonra kendini feda eden Tanrıların Babası Vishvakarman'ın Tek Kurbanını temsil eder.

Viraj'ın doğduğu [1453]"Adam" olan Purusha olarak adlandırılır [1454]; ve Viraj (ölümlü) adamdan. Doğanın tüm fenomenlerini yöneten ve " Güneş'in izleyeceği yolu [ 641] döşeyen" Varuna'dır - Dhyani Lordlarının veya Devaların başına geçmek üzere yüce konumundan indirilmiştir . Cennetin yedi Nehri (inen Yaratıcı Tanrılar) ve Dünyanın yedi Nehri (yedi orijinal Beşeri Bilim), göreceğimiz gibi, onun kontrolü altındadır. Varuna yasalarını (Vratani veya "doğal eylem akımları", hareket eden yasalar) ihlal eden biri için , güçlü Vedik Tanrı, Kapı veya yasa veya gücü başka herhangi bir Tanrı'nın Kapısından daha güçlü olan Indra tarafından cezalandırılır .[1455]

Böylece Rig Veda, en eskisi Bilinen eski kayıtların, Okült Öğretileri hemen hemen her açıdan doğruladığı gösterilebilir. Beşinci (bizim) Irkımızın ilk İnisiyeleri tarafından İlk Öğretiler hakkında yazılan kayıtlar olan ilahileri, Yedi Irktan (iki tane daha gelecek), onların yedi "Nehri"ni kişileştirerek ve [1456]Beş Irktan (Panchakrishtaya) bahseder. ) zaten bu dünyada [1457]beş Bölgede (Panchapradishas) [1458]ve daha önce var olan yaklaşık üç Kıtada yaşayanlar [1459].

Rig-Veda'nın en son ilahilerinden birini" gördüğü Purusha Sukta'nın gizli anlamını özümseyen alimler, onun öğretilerinin ne kadar uyumlu olduğunu ve öğretilerini nasıl doğruladıklarını anlamayı umabilirler. Ezoterik Doktrinler. Metafizik anlamlarının tüm soyutluğuyla, Evrenin ve içinde var olan her şeyin yaratılması için feda [1460]edilen (İlahi) İnsan (Purusha) ile dünyevi insan arasındaki ilişkiyi [1461], bunu yapmadan önce incelemek zorunda kalacaklar. Ayetin gizli felsefesini anlayın:

"15. O ["Adam", Purusha veya Vishvakarman] kendisini çevreleyen yedi günlük yakıta ve üç kez yedi kat yakıta sahipti; tanrılar kurbanı yerine getirdiklerinde, adamı kurban olarak bağladılar.”

[642] en eski sözlü öğretilerde başka herhangi bir fedakarlık bilmeyen Vedaların eskiliğini kanıtlar ; ayrıca İnsanlığın yedi ana grubuna, çünkü Vishvakarman ilahi İnsanlığı bütünlüğü içinde kişileştirir [1462].

Aynı öğretinin diğer eski dinlerde de yansıdığını görüyoruz. Vendidad'larında ve diğer yazılarında onu okuyan ve içerdiği ipuçlarını anlayan bazı Parsilerin durumunda gördüğümüz gibi, bize inmiş olması veya daha doğrusu çarpıtılmış ve yanlış yorumlanmış olarak bize gelmiş olması mümkündür. onlarda Oryantalistlerden daha iyi değil; yine de doktrin, eski kitaplarında açıkça belirtilmiştir [1463].

Ezoterik Öğretiyi Prof. James Darmsteter, ilk bakışta hatanın nerede yapıldığını ve buna neden olan sebebi görebilir. İşte yer:

yedili olarak anlaşılmıştır ; Hint-İranlıların ataları, bazı efsanevi [?] formüllerdeki kelimeler ve bazı efsanevi [?] sayıların anlamı üzerinde oynayarak, yedi dünya iddiasına vardılar ve en yüksek tanrı genellikle yedili olarak tasvir edildi [1464]. yönettiği dünyalar gibi. İran'da yedi dünya, yeryüzünün Karshwar ailesi haline geldi; dünya yedi Karshwar'a bölünmüştür, bunlardan yalnızca biri üzerinde yaşadığımız, yani Khvaniratha'nın insan tarafından bilindiği ve erişilebildiği yedi Karshwar'a bölünmüştür : bu, yedi Dünya olduğunu söylemekle eşdeğerdir [1465]. Parsi mitolojisi de yedi cennet iddia ediyor. Khvaniratha'nın kendisi yedi iklime ayrılmıştır ( Orm. Ahr.) § 72)” [1466].

Rig-Veda'da bulunur . İçinde Dünyamızın yanı sıra Altı Dünyadan da bahsediliyor; Prithivi'nin, Dünya'nın veya "bunun" (Idam) üzerinde altı Rajamsi , sanki " ötesinde olana " (yani, diğer üç düzlemde altı Küre veya Dünya) zıtmış gibi [1467].

İtalik yazılar, bu dogmaların Ezoterik Doktrininkilerle özdeşliğini göstermek ve yapılan hatayı vurgulamak için bize aittir. Sihirbazlar veya Mazdeanlar, yalnızca diğer insanların da inandığı şeye inanıyorlardı: yani, şu anda insanın erişebildiği Gezegen Zincirimizin yedi "Dünyasına" veya Küresine, yani Dünyamıza; ve bu dünyevi Küremizde yedi Kıtanın veya Dünyanın art arda ortaya çıkması ve yok edilmesinde, her Kıta yedi Kürenin (biri görünür ve altısı görünmez) anısını yedi adaya veya kıtaya, yedi "iklim"e bölmek için bölünmüştür. , vb. e.Artık gizli olan Öğreti'nin herkes tarafından erişilebilir olduğu o günlerde yaygın olan inanç buydu . Oryantalistlerin kafasını karıştıran -ayrıca inisiye Hindular ve Parsiler tarafından kendi orijinal öğretilerinin unutulmasıyla yanılgıya sürüklenen- tam da bu yerelliklerin çokluğu ve onların yedili bölünmesidir - yani onlar tarafından kabul edilmeye başlanan bu sürekli tekrarlanan yedi sayısı konusunda kafaları karışmıştır. "efsanevi" olarak. İlk ilkelerin bu unutkanlığı, Oryantalistleri yoldan çıkardı ve onlara en büyük hataları yaptırdı. Aynı hatayı, aynı hatayı onların Tanrı tanımlarında da buluyoruz. İlk Aryanların gizli Öğretilerine aşina olmayanlar, bu Varlıkların içerdiği metafizik anlamı asla özümseyemeyecek ve hatta doğru bir şekilde anlayamayacaklardır. Ahura Mazda (Ormazd), yedi Amesha Spenta veya Ameshaspenta'nın başı ve senteziydi, dolayısıyla kendisi de Amesha Spenta'dan biriydi. Tıpkı Yehova-Bina-Elohim'in Elohim'in başı ve sentezi olması gibi, Agni-Vishnu-Surya da hem fiziksel hem de metafizik anlamda ortaya çıktıkları yer olan baş ve sentez veya odaktı. ruhsal, dolayısıyla fiziksel Güneş'ten, Yedi Işın'dan, Yedi Ateşli Dil'den, yedi Gezegenden veya Tanrı'dan. Hepsi ancak birincil sırları kaybettikten sonra en yüksek Tanrılar ve Tek Tanrı oldular; yani, Atlantis'in batmasından veya "Tufan"dan ve Himalayaların yükseklerine sığınan Brahminler tarafından Hindistan'ın işgalinden sonra, çünkü şimdi Tibet olan yerin yüksek yaylaları bile bir süre sular altında kaldı. Vendidad'da Ahura Mazda'dan yalnızca " Maddi Dünyanın Yaratıcısı , En Merhametli Ruh" olarak bahsedilir . Ahura Mazda kelimenin tam anlamıyla "Bilge Lord" anlamına gelir (Ahura - "Rab" ve Mazda - "bilge"). Ek olarak, Ahura'nın Sanskritçe Asura'daki bu adı, onu akılsız adamı canlandıran ve ona akıl (Manas) bahşeden Bilgeliğin Oğulları Manasaputra ile birleştirir. Ahura (Asura) kelimesi "olmak" ah kökünden türetilebilir, ancak birincil anlamıyla, tam olarak Gizli Öğreti'nin bu konuda iddia ettiği anlamına gelir.

644] Jeologlar, Hint Okyanusu'nun yükselen sularının Orta Asya'nın en yüksek platolarına ulaştığı, Hazar Denizi ve Basra Körfezi'nin okyanusla birleştiği dönemden bu yana kaç bin yıl geçtiğini hesapladıklarında, ancak o zaman gerçek gerçeği anlayacaklar. şu anda var olan Aryan, Brahman ulusunun antik çağı ve birkaç bin yıl sonra Hindustan vadilerine iniş zamanları.

Vendidad'daki sözde "ilk insan" Yima , Vaivaswat Manu'nun oğlu ikiz kardeşi Yama gibi, Evrensel Tarihin iki dönemine aittir. O, İkinci İnsan Irkının Atasıdır, dolayısıyla Pitris'in gölgelerinin kişileştirilmesi ve Tufan Sonrası İnsanlığın Babasıdır. Sihirbazlar, insanlardan bahsederken "insan" kelimesini kullandığımız gibi "ima" kelimesini kullanırlar. Ahura Mazda ile sohbet eden ilk ölümlü olan "Güzel Yima", ölen veya kaybolan ilk "insan"dır, ancak ilk doğan değildir. "Vivanghat'ın oğlu" , Vaivasvata'nın oğlu gibi sembolik bir adamdı ve Ezoterizm'de [1468]ilk üç Irkın ve onların kolektif Atasının temsilcisiydi . Bu Irklardan ilk ikisi asla ölmedi [1469], sadece yavruları tarafından özümsenerek ortadan kayboldu, Üçüncüsü ise ölümü ancak cinsiyetlerin ayrılmasından ve nesillere "Düşüşünden" sonra tamamlanmasına doğru biliyordu. Bu, Vendidad'daki Fargard II'de açıkça ima edilmektedir . Yima, Azura Mazda yasasının taşıyıcısı olmayı reddediyor ve şöyle diyor:

"Ben doğmadım, senin yasanın habercisi ve taşıyıcısı olmam için talimat verilmedi [1470]. "

Ve sonra Ahura Mazda ondan halkını çoğaltmasını ve dünyasını "gözetlemesini" ister.

Ahura Mazda'nın rahibi olmayı reddediyor, çünkü kendisi kendi kendisinin rahibi ve fedakarı, ama ikinci teklifi kabul ediyor. Şu sözler ona nispet edilir:

“Evet!... Evet, dünyanızı besleyip yöneteceğim ve gözeteceğim. Ben kral olduğum sürece soğuk rüzgar, sıcak rüzgar, hastalık ve ölüm olmayacak .”

Sonra Ahura Mazda ona egemenliğin amblemleri olan altın bir yüzük ve bir hançer getirir.

"Böylece, Yima'nın hükümdarlığı altında üç yüz kış geçti ve Dünya yeniden sürüler, insanlar, köpekler, kuşlar ve kırmızı alev alev yanan ateşlerle dolu ."

Üç yüz kış, üç yüz dönem veya devir demektir.

645 ] "Tekrar bol" sözlerine dikkat edin, yani, tüm bunlar daha önce üzerindeydi ve böylece, Dünyanın birbirini izleyen Yıkımları ve Yaşam Döngüleri doktrininin bilgisi açıkça kanıtlanmıştır. "Üç yüz kış" sona erdiğinde Ahura Mazda, Yima'yı Dünyanın çok dolmakta olduğu ve insanların yaşayacak yeri olmadığı konusunda uyarır. Sonra Yima öne çıkar ve Dişil Dahi veya Dünyanın Ruhu Spenta Armaita'nın yardımıyla Dünyanın gerilmesine ve üçte bir oranında artmasına neden olur, ardından “yeni sürüler; üzerinde sürüler ve insanlar" yazılıdır. Ahura Mazda onu tekrar uyarır ve Yima aynı büyülü güçle Dünya'yı üçte iki oranında büyütür. "Dokuz Yüz Kış" sona erer ve Yima bu eylemi üçüncü kez gerçekleştirmelidir . Bütün bunlar, elbette, alegoriktir. Dünyanın genişlemesinin üç süreci, başka bir yerde tam olarak açıklandığı gibi, birbiri ardına ilerleyen üç ardışık Kıtaya ve Irk'a atıfta bulunur. Üçüncü seferden sonra Ahura Mazda, Yima'yı "göksel tanrılar" ve "mükemmel ölümlüler" toplantısında ölümcül kışların yaklaştığı ve maddi dünyadaki tüm yaşamın yok olacağı konusunda uyarır. Mazdealılar arasındaki eski "Tufan" sembolü ve her ırkı sırayla taşıyan bir tufan olan Atlantis'in yaklaşan felaketi işte böyledir. Vaivasvata Manu ve Noah gibi, Yima da Tanrı'nın talimatlarını izleyerek Vara'yı - Hazneyi, Sandığı - inşa eder ve oraya her canlı yaratığın, hayvanın ve "Ateşlerin" tohumunu getirir.

Zerdüşt bu "Dünya"da ya da yeni Kıtada yasa koyucu ve hükümdar oldu. Bu, Üçüncü Irk'ın insanları ölmeye başladıktan sonra, başlangıcındaki Dördüncü Irk'tı. O zamana kadar, yukarıda belirtildiği gibi, sıradan ölüm yoktu, sadece başkalaşım vardı, çünkü insanlar henüz kişiliğe sahip değildi. Monadları vardı - Tek Nefesten gelen "Nefesler", geldikleri Kaynak kadar kişisel değildi. Bedenleri vardı ya da yukarıda, günahsız olan bedenlerin gölgeleri, dolayısıyla Karmaları yoktu. Bu nedenle, kişisel Egoları olmayan insanların "Ruhları" için Kama-Loka - ve hatta daha çok Nirvana ve hatta Devachan - olmadığı için , enkarnasyonlar arasında ara dönemler olamazdı. Anka kuşu gibi, orijinal insan da eski bedeninden yeni bir bedende dirildi . Her seferinde ve her yeni nesilde, Doğanın yasası olan evrim yasasına uygun olarak daha yoğun, fiziksel olarak daha mükemmel hale geldi. Ölüm, fiziksel organizmanın tamamlanması ve onunla birlikte ahlaki çürüme ile geldi.

Bu açıklama bize, sembolizmi bakımından Evrensel Öğreti ile tutarlı olan başka bir eski dini göstermektedir.

646] Başka bir yerde, en eski Pers geleneklerini, daha eski Magi'lerin Mazdaizminin kalıntılarını veriyoruz ve bunlardan bazıları açıklanıyor. İnsanlık tek bir çiftten gelmedi. Ayrıca, hiçbir zaman bir ilk insan olmadı - Adem ya da Yima - ama kesinlikle ilk insanlık.

Bu, "çokgenliği hafifletici" olabilir veya olmayabilir. Bir kez yoktan yaratılış (saçmalık) ve insanüstü bir Yaratıcı veya Yaratıcılar (gerçek) bilim tarafından reddedilirse, o zaman çokgencilik, tekgencilikten daha fazla - ve bilimsel bir bakış açısından, hatta çok daha az - zorluk veya rahatsızlık sunmayacaktır.

Aslında, diğer herhangi bir ifade kadar bilimseldir. Çünkü, Knott ve Gliddon Tiplerine Giriş adlı eserinde Agassiz, sonsuz sayıda " ayrı ayrı yaratılmış ilkel insan ırklarına" olan inancını beyan eder; ve "hayvanlar her zoolojik bölümde farklı türler sergilerken, insan ırklarının çeşitliliğine rağmen hep aynı insanı sergiler" der .

Okültizm, insanların yaratıcıları olan yedi "Ata" veya Prajapatis'in bir sonucu olarak, birincil ırkların sayısını yedi ırkla tanımlar ve sınırlar. Onlar ne Tanrılar ne de doğaüstü Varlıklardır, başka ve daha aşağı bir gezegenden gelen, bu gezegende yeniden doğmuş ve karşılık olarak şimdiki Çemberde şimdiki İnsanlığa hayat vermiş gelişmiş Ruhlardır. Bu Öğreti, Gnostikler arasındaki yankılarından biri tarafından bir kez daha onaylandı. Antropolojilerinde ve insanın oluşumunda, " yedi melekten oluşan belirli bir grubun" akılsız, devasa puslu biçimlerden daha iyi olmayan ilk insanları yarattığını öğrettiler - "yalnızca kıvranan bir solucan" (!), diye yazıyor Irenaeus, her zamanki gibi [1471], gerçeklik için metafor alır.

_____

Şimdi diğer eski yazıları ele alabiliriz. Bakalım yedili bir sınıflandırma içeriyorlar mı ve içeriyorlarsa, ne ölçüde?

Bazıları henüz keşfedilmemiş, diğerleri hala bilinmeyen binlerce başka Sanskritçe metne dağılmış durumda, ayrıca tüm Puranalarda ve aynı sayıda, hatta İbranice İncil'dekinden bile daha fazla, yedi ve yedi sayıları var. kırk dokuz (7 x 7) çok belirgin bir rol oynar. İlk bölümlerdeki yedi Yaratılıştan başlayarak, son Pralaya'da Yedi Güneş'e genişleyen ve tüm Evrenin malzemesini emen Güneş'in yedi ışınına kadar Puranalarda bulunurlar . Matsya Purana şöyle diyor:

"Vedaları yaymak için Vishnu, Kalpa'nın başında Manu'ya Narasimha'nın öyküsünü ve yedi Kalpa'nın olaylarını anlattı . "[1472]

Aynı Purana ayrıca şunu belirtir:

"Tüm Manvantaras'ta, [1473]yedi ve yedi kişilik Rishi grupları ortaya çıkıyor ve bir hukuk ve ahlak kuralının oluşturulmasından sonra, onlar mutlu olmak için emekli oluyorlar [1474]. "

Bununla birlikte, bu Rishiler sadece yaşayan bilgeleri değil, başka birçok şeyi temsil eder. Dr. Muir'in Atharva Veda çevirisinde şunları okuyoruz:

"1. Zaman (bizi) ileriye taşır, yedi ışınlı, bin gözlü bir attır , helâk bilmez, bereket doludur. Aydınlanmış Bilgeler onun üzerinde ilerler; onun tekerlekleri tüm dünyalardır.

2. Böylece Zaman yedi tekerlek üzerinde hareket eder: yedi parmaklıdır; ölümsüzlük onun eksenidir. Şimdi o tüm bu dünyalar. Zaman, ilk Tanrı'yı ileri doğru iter.

3. Dolu bir kap, Zamanın içine alınır. Birçok biçimde var olduğunu görüyoruz. O, gelecekteki tüm bu dünyalardır. Buna "En Yüksek Gökyüzündeki Zaman" diyorlar [1475].

Şimdi buna Ezoterik Ciltlerden şu ayeti ekleyin:

“Uzay ve Zaman birdir. Uzay ve Zaman isimsizdir, çünkü onlar sadece yedi Işınıyla hissedilebilen Bilinemez O'dur - yedi Yaratılış, yedi Dünya, yedi Kanun vb.

Puranaların Vishnu'nun Zaman ve Uzay ile özdeşliğinde ısrar [1476]ettiğini ve hahamların bile Tanrı için Makam, "Uzay" sembolüne sahip olduklarını hatırlayarak , tezahür eden İlahiyat'ın - Uzay, Madde ve Ruh - neden - tek merkezi Nokta, Üçgen ve Dörtlü oldu - mükemmel bir küp - dolayısıyla aile . İvme sağlayan ve yıldızların ve gezegenlerin gidişatını yönlendiren mistik ve okült güç olan Pravaha-Rüzgar bile yedilidir. Kurma ve Linga Purana , Kozmik Uzayın başlangıcı olan bu ismin yedi ana rüzgarını listeler [1477]. Onlar [648], sırasıyla kozmik güçler aracılığıyla çeşitli fenomenlerin tezahürü ile ilişkili olan Kutup Yıldızı olan Dhruva (şimdi Alfa) ile yakından ilişkilidir .[1478]

Böylece, yedi Yaratılıştan, yedi Rishiden, Bölgelerden, Kıtalardan, İlkelerden vb. Aryan kutsal metinlerinde yedi rakamı Hindu, Mısır, Keldani, Yunan, Yahudi, Roma ve nihayet Hıristiyan mistiklerinden geçti. kuruluncaya kadar düşünüldü ve her zahiri teolojiye silinmez bir şekilde damgasını vurmadı . Ham tarafından Nuh'un Gemisinden çalınan ve oğlu Cush'a teslim edilen yedi antik kitap ile Ham ve Cheiron'un yedi Bakır Sütunu, "yedi gizli Tecelli"ye uygun olarak kurulan yedi orijinal Gizemin bir yansıması ve hatırasıdır. yedi Ses ve yedi Işın ile - ruhsal ve yıldızsal tiplerin yedi katı yedi bin kopyası daha sonraki çağlarda yeniden üretildi.

Gizemli sayı, daha az gizemli olmayan Marutlarda bir kez daha ortaya çıkıyor. Vayu Purana , Rig Veda'daki tüm küçük veya aşağı Tanrılar arasında en eski ve en anlaşılmaz olan Marutlar ile ilgili olarak Harivamsha'nın onayladığını belirtiyor .

“ Her Manvantara'da [Yuvarlak] yedi kez yedi (veya kırk dokuz) doğarlar ; her Manvantara'da dört kez yedi kez (veya yirmi sekiz kez) özgürlüğe ulaşırlar, ancak yerleri aynı rolde doğmuş kişiler tarafından doldurulur [1479].

"aynı rolde doğmuş" bu kişiler kimlerdir ? Rig Veda ve diğer Vedalarda Marutlar , Fırtına Tanrıları ve Indra'nın dostları ve müttefikleri olarak temsil edilir. Onlar "Cennetin ve Dünyanın Oğulları"dır. Bu, onları Yogilerin büyük koruyucusu Shiva'nın çocukları yapan bir alegoriye yol açtı.

özveri ve soyut tefekkürün en yüksek mükemmelliğinin yoğunlaştığı, en sınırsız güçlerin elde edildiği ve mucizelerin üretildiği, en yüksek manevi bilginin elde edildiği ve nihayet büyük olanla birleştiği büyük münzevi Maha Yogi Evrenin ruhu gerçekleştirilir . ”[1480]

Rig Veda'da Shiva'nın adı bilinmemektedir, ancak karşılık gelen Tanrı, Marutların oğulları olarak anıldığı Ateş Tanrısı Agni'nin adı olan Rudra olarak adlandırılır. Ramayana'da ve Puranalarda , Anneleri Diti, Aditi'nin kız kardeşi veya tamamlayıcısı ve yönü - 649] Indra'yı yok edecek bir oğlu olmasını dileyerek, Bilge Kashiyapa'dan "eğer rahminde bir bebek taşıyorsa" tavsiyesini alır. yüz yıl" [1481], "tamamen dindar düşüncelerle ve kendini tamamen saf tutarak", böyle bir oğlu olacak. Ancak Indra niyetini bozar. Şimşeğiyle, rahmindeki embriyoyu yedi parçaya böler ve ardından bu parçalardan her birini yedi parçaya ayırır ve bunlar hızla hareket eden tanrılar Marut olur [1482]. Bu Tanrılar, diğerleri gibi babaları tarafından Rudra olan Kumaralar fikrinin yalnızca başka bir yönü veya gelişimidir [1483].

Mısır'ın yedi yıllık Cenneti diyoruz . Her gerçek okültist bunun ne anlama geldiğini anlayacaktır. Diti, tekrar ediyoruz, metafizik Doğanın altıncı ilkesi , Buddhi Akash'tır. Diti - Marutların Annesi, hem keşişteki İlahi Ruhu hem de mistik insanlığın Maya'nın tuzaklarından kurtuluşa ve nihayet nihai mutluluğa ulaşmaya yönelik ilahi özlemlerini tasvir etmesi gereken dünyevi formlarından biridir. Indra, Ahamkara'nın genel yayılması, Egoizm veya "Benlik" duygusu ve cehalet nedeniyle bu tür özlemlerin artık yaygın olmadığı, ancak anormal hale geldiği Kali Yuga nedeniyle şimdi aşağılandı; ama başlangıçta İndra, Rig Veda'nın da onayladığı gibi, Hindu Pantheon'un en büyük Tanrılarından biriydi. "Tanrıların başı" Suradhipa, "Göksel Ordunun Lideri" (Hindu Aziz Mikail) Jishnu'nun rütbesinden, çilecilik karşıtı ve her türlü kutsal özlemin düşmanı konumuna düştü. "Şehvetli cazibesi sayesinde" evlendiği duygu unsurunun evrimi olan Andriyaka'nın kişileştirilmesi olan Andri (Indrani) ile evli olarak gösterilir ; bundan sonra kutsal insanların, Yogilerin tutkularını uyandırmak ve onları korktuğu güçlü özlemlerden uzaklaştırmak için göksel dişi iblisler göndermeye başladı. Bu nedenle, şimdi "cennetin gökkubbesinin tanrısı ve atmosferin kişileştirilmesi" olarak tasvir edilen Indra - aslında, kozmik ilke Mahat ve ikili yönüyle beşinci insan ilkesi Manas'tır - Buddhi ile bağlantılı ve kendisine izin veren olarak. Kama ilkesi, [ 650 ] bedensel tutkular ve arzular tarafından götürülmek . Bu, mağlup Tanrı'ya sık sık yaptığı yenilgilerin Karma'nın sonucu olduğunu ve ahlaksızlığının ve çeşitli perileri baştan çıkarmasının bir cezası olduğunu söyleyen Brahma'nın sözlerinden açıktır. Kendisini yıkımdan kurtarmaya ve kaderinde onu fethetmeye mahkum olan, doğmakta olan "bebeği" yok etmeye çalıştığı bu son yönüdür - bebek, elbette, Yogi'nin ilahi ve sarsılmaz iradesinin kişileşmesidir, karar verir. tüm bu ayartmalara diren ve böylece dünyevi kişiliğindeki tutkuları yok et. İndra yine başarılı oldu, çünkü ten ruhu fethediyor [1484]. "Embriyo"yu (bir kez daha Aryan Beşinci Irkın Çilecileri tarafından üretilen yeni kutsal Adeptship'in) yedi parçaya ayırır (yalnızca yeni Kök Irkın yedi alt ırkını kastetmiyor, her birinde Manu görünür, ama aynı zamanda [1485]Adeptship'in yedi derecesine) ve sonra her biri yedi parçaya bölünür - her Kök Irkın ve hatta alt ırkların Manu-Rish'ini ima eder.

rolde , yani Marutların Ezoterik anlamlarındaki rolünde yeniden doğan kişiliklerle ne kastedildiğini anlamak zor görünmüyor ve yerlerini dolduranlar. Marutlar şunları temsil eder: (a) münzevi hayata hazırlanırken her adayın bağrında köpüren ve köpüren tutkular; - tasavvuf açısından; (b) mistik ve yıldızsal bir bakış açısından, alt Akaşik İlkelerin - bedeni veya yerleşik her gezegenin dünyevi alt atmosferini temsil eden Sthula Sharira - çeşitli veçhelerinde gizli gizli güçler; (c) aktif bilinçli varoluşlar, kozmik ve psişik doğası olan varlıklar.

aşan ve Nirmanakaya olarak bilinen büyük Adeptlerin Egolarına verilen isimlerden biridir ; Kendileri için yanılsamanın ötesinde oldukları için Devachan diye bir şey olmayan, ya insanlık uğruna Nirvana'dan gönüllü olarak vazgeçen ya da henüz ona ulaşmadıkları için] Dünya'da görünmez kalan Egolar . Bu nedenle, Marutlar [1486]ilk olarak, Üçüncü Gözü (mistik olarak) Ascetic tarafından bir Adept olmadan önce edinilmesi gereken Patron Yogi Shiva-Rudra'nın oğulları olarak ortaya çıkar; ve daha sonra. kozmik yönüyle, Indra'nın astları ve çeşitli rollerdeki düşmanları olarak. "Dört kere yedi" kurtuluş, bizimkinden önce gelen, her birinde Marut-jivaların (Monadlar) birden fazla kez doğduğu ve kullanmak isteselerdi nihai özgürlüğe ulaşacakları dört Tur ve dört Irk anlamına gelir. . Ama bunun yerine, dışarıdan gelen bu yardım olmasaydı, cehalet ve felaket ağlarında daha da umutsuzca çırpınacak olan insanlığın iyiliğine olan sevgilerinden dolayı, sürekli olarak " bu rolde" yeniden doğarlar ve böylece "kendilerini doldururlar." kendi yerleri." "Bu Dünyada" kim olduklarını - her Okült Bilim öğrencisi bilir. Ayrıca Marutların, İnisiyelerin Büyük Koruyucusu Vishvakarman ile eş anlamlı olan Tvashtri ailesi de dahil olmak üzere Rudralar olduğunu da biliyor. Bu bize onların gerçek doğası hakkında yeterli farkındalık sağlar.

Aynısı, Kozmos'un yedili bölünmesi ve insan ilkeleri için de geçerlidir. Puranalar, diğer kutsal metinlerle birlikte, buna bolca imalarda bulunur. Her şeyden önce, Brahma'yı veya Evreni içeren Dünya Yumurtası, dışa doğru, ilk başta Su, Hava, Ateş, Eter ve üç gizli element olarak oldukça serbestçe sıralanan yedi elementle sarılmıştı ; daha sonra "Dünyanın her iki yanından" yedi element tarafından, yine Yumurtanın içinde çevrelendiği söylenir - açıklandığı gibi:

"Dünya, bir yumurtanın kabuğu (Brahma) [Andakataha] ile hem yukarıdan hem de aşağıdan her taraftan çevrilidir" [1487].

Ateşle çevrili kabuğun etrafında su akar; Ateş - hava; Hava - Eter; Eter, Elementlerin Başlangıcıdır (Ahamkara); ikincisi, Universal Mind veya Wilson'ın tercüme ettiği şekliyle "Intellect" tarafından. Bu, İlkeler için geçerli olduğu kadar Varlık Alanları için de geçerlidir. Prithivi bizim Dünyamız değil, Dünya, Güneş Sistemidir ve "geniş", "geniş" anlamına gelir. Vedalarda , o en büyük otoritede, doğru yorumlama için bir anahtara [652] ihtiyaç duyulsa da , üç karasal ve üç göksel Dünyanın, Dünyamız Bhumi ile aynı zamanda var olmaya çağrıldığından bahsedilir. Bize sık sık kürelerin, ilkelerin vb. sayısının yedi değil altı olduğu söylendi . İnsanda gerçekten de yalnızca altı ilke olduğu yanıtını veriyoruz; çünkü onun bedeni ilke değil, yalnızca ilkenin örtüsü, kılıfıdır. Aynısı Gezegen Zinciri için de geçerlidir; onda, ezoterik olarak konuşursak, Dünya'nın yanı sıra, oluşumuna başlayan Elementlerin ilk üçlü krallığından sayılırsa yedinciyi temsil eden yedinci veya daha doğrusu dördüncü seviye dikkate alınmayabilir, çünkü (çünkü us) yedinin tek kesin cismi. Okült dili çeşitlidir. Ancak Vedalarda yedi yerine yalnızca üç Dünya ima edildiğini varsayalım , o zaman hala yalnızca birini bildiğimize göre bu üçü nedir? Açıkçası, ele aldığımız bu ifadede gizli bir anlam olmalı . Görelim. Puranalarda Brahma tarafından yedi Bölgeye bölünen Evrensel Uzay Okyanusu boyunca "hızla koşan Dünya", Prithivi'dir, yedi ilkeye bölünmüş Dünya, kozmik bir bölünme, görünüşte oldukça metafizik, ama gerçekte fizikseldir . gizli sonuçları. Pek çok Kalpa'dan sonra Dünyamız anılır ve eski filozoflara rehberlik eden analoji yasasına göre Dünyamız yine yedi Bölgeye bölünür. Sonra onda yedi Kıta, yedi Ada, yedi Deniz ve Nehir, yedi Dağ, yedi İklim vb. buluruz [1488].

Dahası, sadece Hindu yazılarında ve felsefelerinde değil, aynı zamanda Pers, Fenike, Keldani ve Mısır kozmogonilerinde ve hatta hahamların literatüründe yedi Dünya'ya göndermeler buluyoruz. Yahudilerin Fenokh'tan Onekh [1489]קנע, gizli döngü ve inisiyasyonun sembolü Enoch ve Türkler Kerkes olarak adlandırdığı Anka Kuşu bin yıl yaşar, ardından bir alev yaktıktan sonra kendini yakar ve sonra 653'te kendisinden yeniden doğar ve bin yıl daha yaşar . Yedi kere Kıyamet Günü geldiğinde yedi, "Yedi kere yedi" veya kırk dokuz, çok şeffaf bir alegoridir ve her Kürede veya Kürede her Turda kırk dokuz Manu, yedi Tur ve yedi kere yedi insan Döngüsüne bir göndermedir . Kerkes ve Oneh, Irk Döngüsünü temsil eder ve [1490]Kuran'daki "Baba-Ağaç" olan Habil'in Mistik Ağacı, Kerkes veya Phoenix'in her dirilişinde yeni dallar ve yapraklar verir; "Kıyamet Günü" daha küçük Pralaya anlamına gelir. The Book of God and the Apocalypse'in yazarı buna inanıyor

“Zümrüdüanka'nın .... Pers efsanelerindeki Simurg ile aynı olduğu oldukça açık; ve bu son kuşun bize verilen tanımı, Anka kuşunun ölümü ve dirilişinin, birçok kişinin ateşli bir sel (ve ayrıca bir sel) aracılığıyla başarıldığına inanılan, dünyanın birbirini izleyen yıkımını ve yeniden kurulmasını simgelediği görüşünü kesin olarak ortaya koymaktadır. dönüşümlü su]) Simurg'a yaşı sorulduğunda, Kaherman'a bu dünyanın çok eski olduğunu, çünkü zaten yedi kez olmuştur. insanlar dışındaki varlıklar tarafından yeniden dolduruldu ve yedi kez zaten harap [1491]; ve şu anda kendimizi içinde bulduğumuz insan ırkının yaşının yedi sürmesi gerektiğini bin yıldır ve kendisinin zaten bu tür on iki ayaklanma gördüğünü ve daha ne kadarını görmesi gerektiğini bilmediğini [1492].

Ancak yukarıdakiler yeni bir açıklama değil. Geçen yüzyılda Bayi'den günümüzde Dr. Kınılı'ya kadar, bu gerçekler birçok yazar tarafından not edilmiştir, ancak artık İran kahini ile Nasıra peygamberi arasında bir bağlantı kurulabilmektedir. Allah'ın Kitabı'nın yazarı diyor ki :

“Aslında Simurg, Hinduların kanatlı Singh'i ve Mısırlıların Sfenksi ile aynıdır. İlkinin dünyanın sonunda ortaya çıkacağı söyleniyor.... canavarca bir aslan kuşu [gibi]... Hahamlar, bazen Dünya'nın üzerinde duran, bazen üzerinde yürüyen devasa bir Kuş mitini buradan ödünç aldılar. okyanus... başı gökyüzünü desteklerken; ve aynı sembolle, onun gönderme yaptığı doktrini de benimsediler. Arka arkaya yedi tane olacağını öğretiyorlar dünya güncellemeleri; yeniden üretilen her sistemin yedi bin yıl süreceğini [?]; ve evrenin toplam süresinin 49.000 yıl olduğunu. Her yenilenmiş yaratığın önceden var olduğu doktrinini varsayan bu görüşü, Babil esaretleri sırasında öğrenmiş olabilirler ya da rahiplerinin eski zamanlardan beri koruduğu [1493]orijinal dinin bir parçası olabilir .

Daha ziyade, inisiye Yahudilerin ödünç aldıklarını ve onların 654] inisiye edilmemiş takipçileri olan Talmudistlerin anlamlarını yitirdiklerini ve yedi Turu ve kırk dokuz Yarışı vb. yanlış uyguladıklarını kanıtlıyor.

kendi rahipleri değil , diğer tüm ülkelerin rahipleri de . Çeşitli öğretileri tek, orijinal ve evrensel bir doktrinin sayısız yankısı olan Gnostikler, aynı sayıları, farklı bir biçimde, kendi Okült Pistis Sophia'larında İsa'nın ağzına koydular. Daha fazlasını söyleyeceğiz: Hristiyan olan Vahiy'in yayıncısı veya yazarı bile bu geleneği korumuştur ve dördü, Beşinci'nin bir kısmı ile birlikte çoktan ortadan kaybolmuş ve ikisi hala gelmekte olan yedi Irktan söz etmektedir. Bu mümkün olan tüm açıklıkla söylenir. Melek şöyle dedi:

“İşte bilgeliğe sahip olan akıl. Yedi baş, kadının oturduğu yedi dağdır. Ve işte yedi kral; beşi düşmüş biri var diğeri de henüz gelmemiş [1494].

beş Kralda eski dört Kök Irk'ı ve var olan Beşinci'nin bir kısmını kim tanımaz ; ve "henüz gelmemiş" diğerlerinde , Altıncı ve Yedinci, gelmekte olan Kök-Irklar ve bu şimdiki Irkımızın alt-ırkları? Levililer Kitabı'nda sözü edilen yedi Tur ve kırk dokuz Kök Irk'a ilişkin daha da net bir anıştırma, bu çalışmanın III .[1495]

_____

ASTRONOMİ, BİLİM VE BÜYÜDE YEDİ NUMARASI

Yedi sayısı , Atlas'ın "altısı mevcut, yedincisi gizli" olan yedi kızı olan Pleiades'in gizli anlamı ile de yakından bağlantılıdır . Hindistan'da, evcil hayvan savaş tanrıları Karttikeya ile ilişkilendirilirler. Tanrı'ya bu adı veren Pleiades'ti (Sanskritçe'de Krittika), çünkü Karttikeya astronomik olarak Mars gezegenidir. Tanrı olarak o, bir kadın aracılığıyla dünyaya gelen Rudra'nın oğludur. O, Shiva Tohumundan - Kutsal Ruh - ateşten doğan "bakire genç" Kumara'dır, dolayısıyla adı Agni-Bhu'dur. Rahmetli Dr. Kınılı, Hindistan'da, güneş veya ay, ilahi veya ölümlü yılların sayılmasına göre 600.666 ve 777 yıldan oluşan Naros Döngüsünün gizli bir sembolü olan Karttikeya'nın olduğuna inanıyordu; ve görünürdeki altı ya da gerçekten [655] yedi kız kardeşe, Pleiades'e, tüm astronomik ve dini sembollerin en gizemlisini ve en gizlisini tamamlamak için ihtiyaç duyulduğu. Bu nedenle, herhangi bir özel olayı sürdürmek gerektiğinde, Karttikeya antik çağda, Naros'un her yüzyılı için bir tane olmak üzere altı başlı Çileci Kumara olarak ortaya çıktı. Sembole başka bir olay için ihtiyaç duyulduğunda, yedi yıldızlı kız kardeşlerle birlikte Karttikeya, kadınsı yönü olan Kaumari veya Zen ile birlikte gösterilir. Sonra bir tavus kuşunun, Bilgelik ve Okült Bilgi kuşunun ve 600 yıllık Naros ile bağlantısı Yunanlılar tarafından iyi bilinen Hindu Anka Kuşunun üzerine oturmuş olarak görünür. Alnında altı ışınlı bir yıldız (çift üçgen), bir Swastika ve altı köşeli ve bazen yedi köşeli bir taç görülmektedir; tavus kuşunun kuyruğu yıldızlı gökyüzünü tasvir eder; ve Zodyak'ın on iki burcu vücudunda gizlidir; bu nedenle Dvadasha-kara, "on iki kollu" ve Dvadashaksha, "on iki kollu" olarak da adlandırılır. Bununla birlikte, özellikle Shakti-dhara, "mızrak taşıyıcı" ve Taraka'yı yenen Taraka-jit olarak kutlanır.

Hindistan'daki Naros yılları, ya yüz "tanrı yılı" (ilahi yıl) ya da yüz "ölüm yılı" olmak üzere iki şekilde hesaplandığından, inisiye olmayanların bir şeyleri başarmak için ne kadar büyük bir zorluğun üstesinden gelmesi gerektiğini görüyoruz. Aziz Yuhanna'nın Vahiyinde çok önemli bir rol oynayan bu döngüyü doğru bir şekilde anlayın . Bu gerçekten bir Kıyamet döngüsüdür, çünkü değişen sürelere sahiptir ve çeşitli tarih öncesi olaylara atıfta bulunur; Bu konudaki pek çok teori arasında, birkaç yaklaşık gerçek dışında hiçbirinde bir şey bulamadık .

Babillilerin ilahi çağları için belirledikleri süreye karşı Svidus'un iddiası ileri sürülerek eskilerin kronolojik hesaplamalarında günleri yıllara ayırdıkları kanıtlandı. Dr. Sepp, Hindu sayıları 432'nin ustaca intihalinde - bizim tarafımızdan zaten ifşa edilmiş - tam olarak Svid'in otoritesine güveniyor. ay yılları, "Mesih'in doğumundan önce " [1496], yıldızlarda "önceden belirlendiği" gibi, görünmez olan göklerde ve "Beytlehem Yıldızı'nın ortaya çıkışı" ile kanıtlandı. Ancak Svid'in bu ifade için kendi teorilerinden başka bir kanıtı yoktu ve o bir inisiye değildi. Kanıt olarak Vulcan'dan alıntı yapıyor ve düşündüğü gibi 4477 yıl veya 4477 gün hüküm sürdüğünü veya bunu 656] yıl - 12 yıl, 13 ay ve 7 güne çevirerek; ancak orijinalinde beş gün olduğu için bu kadar kolay bir hesaplamada bile hata yapıyor [1497]. Doğru, aynı hatalı hesaplamalardan suçlu olan başka eski yazarlar da var. Örneğin,. Sadece 1903'ü Keldanilerin astronomik gözlemlerine ayıran Calisthenes, Epigenes ise onların 720.000 yaşında olduğunu kabul ediyor [1498]! Deneyimsiz yazarların öne sürdüğü tüm bu hipotezler, bir yanlış anlaşılmadan kaynaklanmaktadır. Batı halklarının, eski Yunanlıların ve Romalıların kronolojisi Hindistan'dan ödünç alınmıştır. Böylece, Bagavadams'ın Tamil baskısında , 15 güneş gününün Pachcham'ları oluşturduğu söylenir: iki Pachcham veya 30 gün, Pitara Devata veya Pitris'in yalnızca bir günü olan ölümlü bir aya eşittir. Sonra bu tür iki ay Rudu'yu, üç Rudu Ayanam'ı ve iki Ayanam'ı oluşturur - ölümlülerin yılı, ki bu Tanrılar için yalnızca bir gündür . Bazı Yunanlılar, bu tür yanlış anlaşılan öğretilerden, tüm atanmış rahiplerin günleri yıllara çevirdiğini hayal ettiler!

Eski Yunan ve Latin yazarların bu hatası, Avrupa'da pek çok sonuçla doluydu. Geçen yüzyılın sonunda ve bu yüzyılın başında, Bayi, Dupyi ve diğerleri, birkaç vicdansız ve aşırı fanatik misyoner tarafından Hindistan'dan getirilen Hindu kronolojisinin kasıtlı olarak çarpıtılmış hesaplamalarına dayanarak, bu konuda tamamen fantastik bir teori inşa ettiler. . Sadece Hindular ayın yarım dönüşünden bir zaman ölçüsü yaptıkları için; ve Quintus Curtius'un bahsettiği on beş günlük aydan [1499]Hindu literatüründe söz edildiğinden, yıllarının bir gün olarak adlandırılmasa bile yalnızca yarım yıl olduğu doğrulanmış bir gerçek olarak kabul edilir ! Çinliler ayrıca Zodyaklarını yirmi dört parçaya ve dolayısıyla yıllarını yirmi dört haftaya böldüler, ancak böyle bir hesaplama onların astronomik yıllarını bizimkiyle aynı olmasını engellemedi ve engellemez . Bugüne kadar, bazı eyaletlerde 60 günlük bir süre de var - Güney Hindu Rudu.

Ayrıca Diodorus Siculus, [1500]" Mısır yılının otuz günü " veya ayın tam bir devrim yaptığı dönem olarak adlandırır. Hem Pliny hem [1501]de Plutarch ondan söz eder; ama astronomiyi herkes kadar iyi bilen Mısırlıların kamerî aylarını [657] kesirli olarak yalnızca yirmi sekiz gün olduğu halde otuz günde hesaplayabileceklerini varsaymak mantıklı mı ? Hinduların Ayanam ve Rudu'sunda olduğu gibi, bu kameri ayın, elbette, Okült bir önemi vardı. Bailly'nin Traité de l'Astronomie Indienne et Orien öyküsünde gösterdiği gibi, antik çağda iki aylık bir yıl ve 60 günlük bir süre evrensel zaman ölçüsüydü . Çinliler, kendi kitaplarına dayanarak yıllarını bir ekinokstan diğerine ikiye ayırıyorlardı, [1502]eski Araplar yıllarını her biri iki aydan oluşan altı mevsime ayırıyorlardı; " Kio-tche " adlı bir Çin astronomi çalışmasında , iki ayın bir zaman ölçüsü ve altı ölçünün bir yıl oluşturduğu söylenir; ve şimdi Kamçatka yerlilerinin, başrahip Chappe tarafından ziyaret edildikleri dönemde olduğu gibi, altı aylık bir yılı var [1503]. Ancak tüm bunlar, Hindu Puranaların bir güneş yılından söz ettiklerinde bununla bir güneş gününü kastettiklerini iddia etmek için gerekçe midir?

Yedi sayısını Doğada, tezahür etmiş dünyada veya her halükarda, şu anki dünyevi yaşam döngümüzde ana sayı yapan, doğa yasalarının bilgisi ve eyleminin harika bir anlayışıdır. Kadimler, Doğanın pek çok sırrını. Yine, bu aynı yasalar ve onların yıldızsal, dünyevi ve ahlaki planlardaki süreçleri, eski gökbilimcilerin döngülerin sürelerini ve bunların olayların akışı üzerindeki karşılık gelen sonuçlarını tam olarak hesaplamalarını mümkün kıldı; önceden not etmek - tabiri caizse kehanet - insan ırklarının gidişatı ve gelişimi üzerinde sahip olacakları etki. Gücü ve periyodikliği iyi bilinen, zamanın ölçülerinde asla yanılmayan Güneş, Ay ve Gezegenler, böylece küçük sistemimizin yedi bölgesinin veya "işlem küresinin" hepsinde sırasıyla büyük yönetici ve yöneticileri oldular [1504].

Bu o kadar açık ve dikkat çekiciydi ki, birçok modern bilim adamının, materyalistin ve mistiklerin bile dikkati bu yasaya çekildi. Fizikçiler ve İlahiyatçılar, matematikçiler ve psikologlar defalarca dünyanın dikkatini "Doğa" davranışındaki bu periyodiklik gerçeğine çektiler. Bu rakamlar Şerhlerde şu ifadelerle açıklanmaktadır:

658]

Çember “Bir” değil, “Hepsi” dir.

En yüksek [Cennet], aşılmaz Raja'da [1505], o [Çember] Bir olur, çünkü [o] bölünmezdir ve Tau onun içinde olamaz.

[Üç Rajamsi veya üç "Dünyanın"] ikincisinde Bir, İki [Eril] ve Üç [Oğul veya Logos ile] ve Kutsal Dörtlü [Tetractys veya Tetragrammaton] olur.

Üçüncü [aşağı Dünya veya Dünyamızda] sayı Dört ve Üç ve İki olur. İlk ikisini alın ve yaşamın kutsal sayısı olan Yedi'ye sahip olacaksınız; [ikincisini] orta Raj ile birleştirin ve Dokuz'a sahip olacaksınız, Varlığın ve Oluşun kutsal sayısı [1506].

, Rig-Veda'daki Dünyanın bölümlerinin -iki , üç, altı ve yedi ve özellikle dokuza bölünmesi- gerçek anlamını anladıklarında, o zaman Cennet ve Dünya'ya, Tanrılara ve Tanrılara uygulanan döngüsel bölünmelerin gizemi. Erkekler, onlar için şimdi olduğundan çok daha net hale gelecek. İçin:

« içinde tüm Doğada sayıların uyumu vardır; yerçekimi kuvvetinde, gezegen hareketlerinde, ısı, ışık, elektrik ve kimyasal yakınlık yasalarında, hayvan ve bitki biçimlerinde, zihnin algılarında. Gerçekten de, modern doğa ve fizik bilimi artık temel yasalarını tek bir basit sayısal oranla ifade edecek bir genellemeye doğru çabalamaktadır. Çalışmalarına başvurmanızı tavsiye ederiz, Prof. Whewell, "Tümevarım Bilimlerinin Felsefesi" ve Bay Hay'ın uyumlu renk ve biçimi yöneten yasalarla ilgili çalışmalarına. Bu çalışmalardan, yedi rakamının formların, renklerin ve seslerin harmonik algısını yöneten yasalarda kesinlikle ifade edildiği açıktır, eğer bu düzendeki duyumlarımızı matematiksel bir kesinlikle analiz edebilirsek, muhtemelen tadı da [1507].

, çeşitli hastalıkların yükseliş ve düşüşlerinde döngülerin yedili aralıklarla tekrarlanmasına ve doğa bilimcilerin kendilerinin bu yasayı tamamen açıklayamamasına hayret ettiğinden .

gün] içinde tamamlanma yasası tarafından kontrol edilir. ] » [1508].

659] Dr. Lecoq, "Yaşamsal Fenomenlerin Periyodikliği" adlı makalesinde [1509]"böcekler arasında bu yasanın çok dikkate değer bir örneği ve teyidi" olduğunu belirtir [1510].

Tüm bunlara karşılık, Grattan Guinness, İncil kronolojisini savunurken çok yerinde bir şekilde şunları söylüyor:

"Ve bir adamın hayatı... bir haftadır, on yıllarca süren bir hafta. "Bizim yıllarımızın günleri altmış yıl on'a eşittir." Tüm bu gerçeklerin kanıtlarını birleştirerek, organik doğada yedili periyodiklik yasasının, haftalarda tamamlanma yasasının hakim olduğunu kabul etmek zorunda kalıyoruz [1511].

, Doğu Londra Ev ve Yabancı Misyonlar Enstitüsü'nün bilgili kurucusunun sonuçlarını ve özellikle öncüllerini kabul etmeksizin , İncil'in Okült Kronolojisi üzerine yaptığı çalışmaları kabul ediyor ve memnuniyetle karşılıyor ; modern bilimin teorilerini, hipotezlerini ve genellemelerini reddettiğimiz gibi, aynı zamanda onun fizik alanındaki veya maddi Doğanın en küçük ayrıntılarındaki büyük başarıları önünde eğiliyoruz.

Şüphesiz "İbrani Kutsal Yazılarında Okült bir kronolojik sistem" vardır ve Kabala bunun kanıtıdır; ayrıca antik Jyotisha'da hala bulunabilen arkaik Hindu sistemine dayalı bir "hafta sistemi" içerir [1512]. Ve "haftalar gün", "haftalar aylar", yıllar, yüzyıllar ve hatta bin yıl ve daha fazlası - "yıllar içinde haftalar" [1513]döngülerine sahiptir . Ancak tüm bunlar Arkaik Öğreti'de bulunabilir. Ancak, tüm kutsal metinlerdeki ortak kronoloji kaynağı, ne kadar belirsiz olursa olsun, İncil ile ilgili olarak reddediliyorsa , o zaman altı gün ve yedinci (Sabbat) varlığı göz önüne alındığında, nasıl göremeyeceğimiz gösterilmelidir. Tekvin Kitabının kozmogonisi ile Puranaların kozmogonisi arasındaki bağlantı . Çünkü "yaratılışın ilk haftası", kronolojisinin yedili doğasını ortaya koyar ve böylece onu Brahma'nın "yedi yaratılışı" ile birleştirir. Bu yedili hesabın tüm ispatlarını yaklaşık 760 sayfada derlediği Grattan Cuinness'in kaleminden çıkan yetenekli cilt iyi bir kanıttır. Çünkü İncil kronolojisi, onun dediği gibi, "haftalar kanunu tarafından yönetiliyorsa" ve eğer yedili ise, o zaman yaratılış haftasının ölçüleri ve günlerinin uzunluğu ne olursa olsun ve son olarak "İncil sistemi şunları içerir: haftalar çok farklı uzunluklarda”, buradan bu sistemin tüm pagan sistemlerle aynı olduğu sonucu çıkar. Ayrıca, "Yaratılış" ile "Doğum" arasında 4320 yıl kameri aylar geçtiğini kanıtlama girişimi, Hindu Yugaların 4.320.000 yılı ile açık ve kesin bir bağlantıdır. Aksi takdirde, ağırlıklı olarak Keldani ve Hint-Aryan olan bu sayıların Yeni Ahit'te böyle bir rol oynadığını kanıtlamak için neden bu kadar çaba harcansın? Şimdi bunu daha da net bir şekilde kanıtlayacağız.

Tarafsız bir eleştirmen iki açıklamayı -Vishnu Purana ve İncil- karşılaştırsın ve Brahma'nın "Yedi Yaratılış"ının Tekvin'deki "yaratılış haftası"nın altında yattığını görecektir . 661] Her iki alegori de farklıdır, ancak her ikisinin de sistemi aynı temel taşı üzerine inşa edilmiştir. İncil sadece Kabala ışığında anlaşılabilir . Zohar'ı , "Gizli Gizemin Kitabı"nı, şimdi ne kadar çarpıtılmış olursa olsun alın ve karşılaştırın. Yedi Rishi ve yedi Manvantara'nın on dördü Manus, Brahma'nın başından kaynaklanır; onlar onun "Akıldan Doğan Oğulları"dır, insanlığın, Brahma Prajapati olan tezahür etmiş Logos olan Cennetsel Adam'dan Irklara bölünmesi onlarla birlikte başlar. "Kafatası" demişken; (Baş) Macroprosopus, "Eski Günler" [1514](Sanskritçe'de Sanat, Brahma'nın adıdır), Ha Idra Rabba Kadisha veya "Büyük Kutsal Meclis", her saç telinde gizli bir beyinden çıkan gizli bir kaynak olduğunu söyler,

“Ve parlar ve bu saçtan Microprosopus'un saçına geçer ve ondan [tezahür eden Kuaterner, Tetragrammaton] beyni oluşur; ve buradan bu beyin otuz iki yola [veya Triad ve Dyad veya yine 432] uzanır."

Ve daha sonra:

“Kafatasının bir tarafında ve diğer tarafında on üç bukle saç vardır [yani birinde altı, diğer tarafında altı, on üçüncüsü de on dördüncüdür, çünkü erkek-dişildir] ..... ve bunlar aracılığıyla başladı kılların ayrılması [eşyaların, insanların ve ırkların ayrılması]" [1515].

"Biz altımız , yedinciden (ışıktan) parlayan ışıklarız" diyor; " sen Sen yedinci ışıksın” - hepimizin sentezi - Tetragrammaton'dan ve "Tetragrammaton'un gözleri" olarak adlandırdığı yedi "yoldaşından" söz ederek ekliyor [1516].

Tetragrammaton, dört tür yüksek yaratığı yaratmak için dört biçim alan Brahma Prajapati'dir [1517]; bunun üzerine yedi Rishi'de, Manasaputra'sında, daha sonra 9, 662] 21 olan ve Brahma'nın farklı yerlerinden doğduğu söylenen [1518]"Akıldan Doğan Oğullar"da yeniden doğar .

İki Tetragrammaton vardır: Macroprosopus ve Microprosopus; birincisi, Çemberin içindeki kesinlikle mükemmel bir Kare veya Tetraktis'tir, üstelik her ikisi de soyut temsillerdir, bu nedenle buna Ein - Yokluk, yani sınırsız veya mutlak "Varlık" denir. Ancak bir Mikroprosopus veya Göksel Adam, Tezahür Eden Logos olarak bakıldığında, o bir Kare içinde Üçgendir - yedili bir Küptür, dörtlü veya basit bir Kare değildir. Çünkü "Büyük Kutsal Meclis"te şöyle yazılmıştır:

"Ve bu vesileyle İsrail oğulları, Exodus Kitabı, XVII, 7'de yazıldığı gibi [zihinsel olarak bilmek için] kalplerine sormak istediler: "Tetragrammaton aramızda mı, yoksa Olumsuz Olarak Var mı?" [1519].

- böylece Tetragrammaton olarak adlandırılan Microprosopus ile Negatif Varoluş Ain olarak adlandırılan Macroprosopus arasında ayrım yaptılar [1520].

Bu nedenle, Tetragrammaton, Dört olan Üç ve Üç olan Dört'tür ve bu Dünya'da "yedi Arkadaşı" veya "Gözleri" - "Rab'bin yedi gözü" ile temsil edilir. Microprosopus, en iyi ihtimalle, yalnızca ikincil, tezahür etmiş bir Tanrı'dır. Büyük Kutsal Meclis için başka bir yerde şöyle diyor:

Meclise ) [Sod - gizli bir meclis veya Gizem] giren on (haham) [Sahabe] olduğunu ve oradan yedi çıktığını [1521](yani, tezahür etmeyenler için on ve tezahür eden Evren için yedi ) olduğunu öğrendik. .

663]

(yoldaş) dışında kimse yoktu . Ve Kabalist Simeon, tıpkı Zech., III, 9'da yazıldığı gibi, onlara Tetragrammaton'un yedi gözü adını verdi: "Bunlar Tetragrammaton'un yedi gözü [veya ilkeleridir]" [yani. yani, dörtlü Göksel İnsan veya Saf Ruh, yedili insanda, saf Madde ve Ruh'ta çözülür]” [1522].

Böylece Tetrad, Microprosopus'tur ve ikincisi, ikinci ve üçüncü Sephiroth olan biseksüel Chokmah-Binah'dır. Tetragrammaton , dünyevi anlamında yedi sayısının özüdür . Yedi, dört ile dokuz arasında durur - astral olarak, Malkuth krallığındaki fiziksel dünyamızın ve insanın temeli ve temeli olarak.

Zekeriya'ya ve özellikle Petrus'un Mektubu'na [1523]yapılan bu atıf ikna edici olmalıdır. Eski sembolizmde, "insan", özellikle de İçsel, Manevi İnsan, "taş" olarak adlandırılır. Mesih mihenk taşıdır ve Petrus tüm insanlardan "canlı" taşlar olarak söz eder. Bu nedenle, "yedi gözlü bir taş", ancak yapısı (yani "ilkeleri") yedili olan bir kişi anlamına gelebilir.

Doğada yedi sayısını daha da net bir şekilde belirlemek için, bu yedi sayısının yalnızca yaşam fenomenlerinin periyodikliğini yönetmekle kalmayıp, aynı zamanda kimyasal elementler dizisine de başkanlık ettiğini ve aynı zamanda dünyaya hakim olduğunu da eklemek gerekir. ses ve renk, spektroskopun ortaya koyduğu gibi. Bu sayı, okült astral fenomenlerin üretilmesinde olmazsa olmaz faktördür.

Böylece, kimyasal elementler atom ağırlıklarına göre gruplandırılırsa, yedi sıra halinde bir dizi oluşturdukları görülecektir; ayrıca her dizinin birinci, ikinci ve diğer üyeleri, tüm özelliklerinde bir sonraki dizinin karşılık gelen üyeleriyle yakın bir benzerlik gösterir. Yukarıdaki tablo, Hellenbach'ın "Sayıların Büyüsü" nden alınmıştır ve düzeltilerek, bu yasayı ortaya koyar ve aşağıdaki sözlerle onun çıkardığı sonucu tam olarak kanıtlar:

“Böylece kimyasal çeşitliliğin, içsel doğasını kavrayabildiğimiz kadarıyla, sayısal oranlara bağlı olduğunu görüyoruz ve dahası, bu çeşitlilikte, nedenini bulamadığımız bir yönetici yasa bulduk ; yedi sayısı tarafından yönetilen bir periyodiklik yasasının varlığını buluyoruz.”

664]

Sıra	Grup BEN	Grup III	Grup III	Grup IV	Grup V	Группа VI	Группа 7.
	H ₁
1	L 7	9-3 ol	B 11	C12	N 14	Ö	F 19	–
2	23'ünde	mg 24	Ay 27-3	Eğer	S 31	S 32	Ci 35-4	–
3	K 39	yaklaşık	Sc 44	bu	V 5	Kr 52-4	Mn 54-8	Fe 56 Co 58-6 Ni 58 (Cu 63-3)
4	Cu 63-3	çinko 65	Yarıçap 68-2	Tanrım 72	75 üzerinden	78 yaşında	Br 79-5
5	Rb 85-2	Kıdemli 87-2	Y 89-5	90 zr	94 numara	benim 96	Tc 100	Ru 103 Rh 104 Pd 106 (107-6'da)
6	107-6'da	CD 111-6	113-4'te	Sn 118	SB 122	Sıcak 25	ben 126-5	–
7	CS 132-5	Kuyu 136-8	139'da	ne 140	evet 44	–	–	–
8	–	–	–	–	–	–	–	–
9	–	–	170 oldu	–	182	W 184	–	Kemik 196 Ir 196-7 Kısım 196-7 (Au 197)
10	197 tane var	Hg 200	ti 204	sayfa 206	bi 210	-	-	-

Bu listedeki sekizinci öğe, tabiri caizse, birincinin bir oktavı ve ikincinin dokuzuncusu vb. her eleman, yedili serilerin her birinde karşılık gelen eleman ile özelliklerinde hemen hemen aynıdır; periyodikliğin yedili yasasını vurgulayan bir fenomen. Daha fazla ayrıntı için okuyucu, bu sınıflandırmanın elementlerin spektroskopik özellikleri tarafından desteklendiğinin de gösterildiği Gellenbach'ın çalışmasına başvurmalıdır.

Bir müzik gamının notalarını oluşturan titreşim sayısına ayrıntılı olarak değinmek faydasızdır; bunlar, kimyasal elementlerin ölçeğine ve ayrıca spektroskop tarafından ortaya çıkan renk gamına kesinlikle benzerler, ancak ikinci durumda yalnızca bir oktavla uğraşıyoruz, oysa müzik ve kimyada temsil edilen yedi oktavlık bir dizi buluyoruz. teorik olarak, bunlardan altısı neredeyse tamamlandı ve her iki bilimde de ortak kullanıma giriyor. İşte Gellenbach'ın sözleri:

“Bütün bilgilerimizin dayandığı tecelli kanunu açısından, ses ve ışığın titreşimlerinin düzenli olarak şiddetlendiği ve yedi kısma ayrıldığı sabittir . grafik ve her grafikteki ardışık sayıların birbiriyle yakından ilişkili olduğu, yani yakın bir yakınlık gösterdikleri, bu yalnızca sayıların kendilerinde değil, aynı zamanda hem kimyada hem de müzikte pratik olarak doğrulanır, üstelik ikinci kulak, sayının göstergesini doğrular ..... Bu periyodikliğin ve çeşitliliğin yedi rakamı tarafından yönetildiği gerçeği şüphesizdir ve bu sadece tesadüfün çok ötesindedir, bu nedenle bu gerçeğin karşılık geldiği varsayılmalıdır. sebep ve bu sebep keşfedilmelidir.

Yani, gerçekten, Haham Abba'nın dediği gibi:

“Biz, yedinciden (nurdan) parlayan altı nuruz; sen [Tetragrammaton] hepimizin yedinci ışığı (başlangıcı) sın.

yedinciden (çıkardıkları) müstesna, devamlılık yoktur . Çünkü her şey yedinciye bağlıdır [1524]. "

665] Eski ve modern Batı Amerika Zuni Kızılderililerinin benzer görüşlere sahip olduğu görülüyor. Bugünkü örf, adet ve kayıtları, onların siyasî, içtimai ve dinî nizamlarının ezelden beri 7'li (yedili) esasına göre kurulduğunu ve kurulmakta olduğunu göstermektedir. Böylece antik şehirleri ve köyleri, yedinci civarında altılı gruplar halinde inşa edildi. Her zaman yedi veya on üç kişilik bir grup oluştururlar ve her zaman altı, yedinciyi çevreler. Ayrıca, kutsal Hiyerarşileri, sanki bir kadın olan Yedinci - "Anne-Rahibe" tarafından sentezlenmiş gibi altı "Evin Rahibinden" oluşur. Bunu Anugita'da bahsedilen "yedi büyük rahip" ile karşılaştırın , "yedi duyuya" ekzoterik olarak ve yedi insan ilkesine ezoterik olarak verilen isim. Bu sembolizm kimliği nereden geliyor? Arjuna'nın Patala'ya, Amerika'daki Antipodes'a gittiğinden ve orada Naga'nın kızı Ulupi'yle, daha doğrusu Kral Nargal'la evlendiğinden hâlâ şüphe mi duyacağız? Ama Zuni rahiplerine geri dönelim.

Hâlâ yedi renkli tanelerden oluşan yıllık bir haraç alıyorlar. Yılın geri kalanında diğer Kızılderililerden hiçbir farkları yoktur, ancak belirli bir günde - altı rahip ve bir rahibe - her biri rahibin hizmet ettiği belirli bir Tanrı'ya adanmış bir renge karşılık gelen rahip cübbeleri içinde dışarı çıkarlar. kimi kişileştirir; her biri yedi bölgeden birini temsil eder ve her biri o bölgeye karşılık gelen renkte taneler alır. Böylece beyaz tohum Doğu'yu temsil eder, çünkü Doğu'dan ilk Güneş Işığı gelir; sarı, Kuzey Işıkları tarafından üretilen alevin renginden Kuzey'e karşılık gelir; kırmızı Güney içindir, çünkü ısı oradan gelir; mavi - batıda, batıda uzanan Pasifik Okyanusu'nun rengi; siyah, yeraltı bölgesinin rengidir - karanlık; üzerinde rengarenk tanecikler bulunan bir başak, yukarı bölgenin renklerini temsil eder - pembe ve sarı bulutları, parlayan yıldızları vb. Her bir tanesi tüm renkleri içeren böylesine "benekli" bir kulak, "Ana Rahibe" ye aittir - geçmiş, şimdiki ve gelecekteki tüm ırkların tohumlarını içeren bir kadın; Havva her şeyin Anasıdır.

Ek olarak, rahibi halkın ruhani başı olan Güneş - Büyük Tanrı - da vardı. Bu gerçekler, birçok kişinin bildiği gibi, Zunilerden biri haline gelen ve onlarla birlikte yaşayan, onların dini gizemlerine inisiye olan ve onlar hakkında bugün yaşayan diğer Avrupalılardan daha fazla şey öğrenen Hamilton Cushing tarafından doğrulandı.

666] Yedi aynı zamanda harika bir büyülü sayıdır. Okült Kayıtlarda, Puranalarda ve Mahabharata'da bahsedilen silahın , Aurva'nın öğrencisi Sagara'ya verdiği Agnyastra veya "ateşli silah"ın yedi elementten yapıldığı söylenir. Bazı hünerli Oryantalistlere göre bir "roket"(!) olan bu silah, modern Sanskrit bilginlerimizin yanlarındaki pek çok dikenden biridir. Wilson , Specimens of the Hindu Theatre adlı eserinin birçok sayfasında bu noktayla ilgili içgörüsünü kullanıyor ve sonunda bunu açıklamıyor. Agniastra hakkında herhangi bir fikir oluşturamıyor, çünkü şöyle diyor:

"Bu silahlar çok anlaşılmaz bir kaliteye sahip. Bazıları bazen mermi olarak kullanılır; ancak genellikle , örneğin düşmanı felç etmek veya duyularını derin bir uykuya daldırmak veya bir fırtınaya, yağmura neden olmak ve gökten ateş yağdırmak gibi [1525], kişilik tarafından açığa çıkarılan görünüşte mistik güçleri tasvir ederler .... .... İnsan yeteneklerine sahip göksel formlar almaları gerekiyor ..... Ramayana onlara Krishashva'nın oğulları diyor [1526].

Shastra Devata, "İlahi Silahların Tanrıları", modern topçuların topçularının kullandıkları silahlardan daha fazla Agnyastra, yani silahlar değildir. Ancak bu basit çözüm, ünlü Sanskrit bilginlerinin aklına gelmemiş gibi görünüyor. Bununla birlikte, kendisi Krishashva'nın silah benzeri soyundan bahsettiği için, [Agniyastra] silahlarının alegorik kökeni şüphesiz en eski olanıdır [1527]. Bu Brahma'nın ateşli oku.

Yedi rahip tarafından kişileştirilen yedi duyu ve yedi ilke gibi, yedili Agniastra tarif edilemez antik çağa aittir. Teozofistlerin inandığı bu doktrinin ne kadar eski olduğunu bir sonraki Bölümde göreceğiz.

_____

MISIRLILARIN YEDİ RUHU

The Natural Genesis ve The Lectures of Gerald Massey gibi bilgi kaynaklarına dönersek , şu anda incelediğimiz doktrinin eskiliğine dair kanıtlar kesinlikle karşı konulamaz hale geliyor. Yazarın görüşü bizimkinden farklı olduğu için gerçekler küçümsenemez. Sembolü tamamen doğal bir bakış açısıyla analiz ediyor, belki de [667] biraz fazla materyalist, çünkü bu aşırı ateşli bir evrimcinin ve modern Darwinist dogmaların takipçisinin bakış açısı. Böylece şunu kanıtlıyor:

"Boehme'nin kitaplarını inceleyenler, onlarda Orta Çağ gizemlerinin simya ve astrolojik safhasında Doğanın yedi özelliği olarak kabul edilen bu Yedi Temel Ruh ve birincil Kuvvetlerle ilgili pek çok şey bulurlar...

Boehme'nin takipçileri bunu, onun ilham verici durugörüsünün ilahi bir ifşası olarak görüyorlar. Geçmişin "Bilgeliğinin" (veya kırık halkalarının) doğal oluşumu, tarihi ve sürekliliği hakkında hiçbir şey bilmiyorlar [1528]ve modern, metafizik veya simya maskesi altındaki kadim "Yedi Ruh" un fiziksel biçimlerini tanıyamıyorlar. Boehme'nin teozofisi ile Mısır düşüncesinin fiziksel ilkeleri arasındaki ikinci bağlantı , Hermes Trismegistus'un [1529]parçalarında ortaya konur . Bu öğretilerin İlluminati'ye, Budistlere, Kabalistlere, Gnostiklere, Masonlara veya Hıristiyanlara atfedilip atfedilemeyeceği önemli değildir, temel karakterler ancak başlangıçlarında gerçekten bilinebilir [1530]. Bulutlu dünyanın peygamberleri veya gösterişli kahinleri bize gelip gerçek bir ilham aldıklarını iddia ettiklerinde ve yeni bir şey söylediklerinde, bunun anlamını mesajın kendisine göre yargılarız. Ama onların bize açıklayamadıkları ama bizim açıklayabildiğimiz kadim bir mesaj getirdiklerini görürsek, o zaman onu daha sonraki iddialara göre değil, asıl anlamıyla yargılamamız [1531]doğaldır . Daha sonraki düşünceyi ifadenin erken karakterine yerleştirmek ve sonra eskilerin bunu benimsediğini iddia etmek bizim için yararsız olur [1532]! Teosofi'de doktrinler ve dogmalar haline gelen incelikli yorumlar, doğaüstü kökene veya doğaüstü bilgiye ilişkin yanlış iddialarını çürütebilmemiz için şimdi fiziksel fenomenlerdeki oluşumları temelinde incelenmelidir [1533].

"Başlangıçlar Kitabı" ve "Nalural Genesis" in yetenekli yazarı -bizim için çok mutlu bir şekilde- tam tersini yapıyor. Ezoterik (Budist) Öğretilerimizi çok ciddi bir şekilde sergiliyor ve onların Mısır öğretileriyle özdeşliğini kanıtlıyor. okuyucu, "İnsanın Yedi Ruhu" konusundaki yetenekli dersinden kendisi [1534]karar verir ... İçindeki yazar şöyle der:

, Mısırlıların Zamanın Anası ve Yedi Elemental Kuvvet ile birleştirdiği takımyıldızı olan [1535]Büyük Ayı'nın yedi büyük yıldızı tarafından gökyüzünde temsil ediliyordu . "

Kesinlikle, çünkü Hindular orijinal Rishilerini Büyük Ayı'ya yerleştirirler ve bu takımyıldızı Saptarshi, Ricksha ve Chitra-shikhandin'in meskeni olarak adlandırırlar. Ve onların Ustaları bunun sadece astronomik bir efsane mi yoksa sanıldığından daha derin öneme sahip ilkel bir gizem mi olduğunu bildiklerini iddia ediyorlar. Bize ayrıca şunlar söylendi:

Mısırlılar, gökyüzünün gece görüşünü yedi kısma ayırdılar. Orijinal Heaven yedili idi [1536].

Aryanlar için de durum aynıydı. Buna ikna olmak için kişi sadece Brahma'nın başlangıcı ve Yumurtası hakkındaki Puranaları okumalıdır . Peki, Aryanlar bu fikri Mısırlılardan mı ödünç aldılar? Ama hoca devam ediyor:

"Doğada bilinen en eski güçler yedi numaraydı. Yedi Elemental, şeytan [?] veya sonraki tanrılar oldular. Doğa, madde, uyum, son kullanma, pıhtılaşma, biriktirme, statik ve bölünme gibi yedi özelliğe sahipken, insana ise yedi element veya ruhlar . "[1537]

Bütün bunlar Ezoterik Öğreti'de öğretildi, ancak açıklandı ve sırları, daha önce de söylendiği gibi, iki veya en fazla üç anahtarla değil yedi ile açığa çıktı; bu nedenle sebepleri ve etkileri psişik Doğada olduğu kadar görünmez veya mistikte de etkili oldu ve fizyoloji kadar metafizik ve psikoloji ile de ilişkiliydi. Yazarın dediği gibi:

Yedili ilkesi , tabiri caizse tanıtıldı ve yedi sayısı, birçok amaç için kullanılabilecek kutsal bir sembol sağladı [1538].

Ve işte böyle kullanıldı. İçin:

“Firavun'un yedi ruhundan Mısır metinlerinde sık sık söz edilir... Yedi insandaki ruhlar veya ilkeler İngiliz Druidlerimiz tarafından tanımlandı... 669] Hahamlar ayrıca ruhların sayısını yediye saydı; Hindistan'ın Karenleri de öyle 510* .

Daha sonra yazar, birkaç yazım hatasıyla, iki öğretinin - Ezoterik ve Mısırlı - tablolarını verir ve ikincisinin aynı diziye ve aynı düzene sahip olduğunu kanıtlar.

[ESOTERİK] HİNDU.

MISIRLI.

1. Rupa, gövde veya biçim öğesi.

2. Prana, hayatın nefesi.

3. Astral beden.

4. Manas veya Akıl [1539].

5. Kama rupa veya hayvan ruhu.

6. Buddhi veya ruh ruhu.

7. Atma, saf ruh.

1. Kha, vücut.

2. Ba, nefesin ruhu.

3. Khaba, gölge.

4. Akhu, akıl veya algı.

5. Seb, ataların ruhu [1540].

6. Putah, ilk makul baba.

7. Atma, ilahi veya ebedi ruh.

Öğretim görevlisi daha sonra bu yedi (Mısırlı) Ruhu (1) üretken Kan Ruhu ; (2) Nefes Ruhu - nefes alan; (3) Gölge veya örtücü Ruh - saran; (4) Algı Ruhu - bilen ; (5) Erkekliğin Ruhu - doğuran ; (6) Rasyonel Ruh - akılla çoğalan; (7) Manevi Ruh - sabit kalan.

Ekzoterik ve fizyolojik bir bakış açısından bu oldukça doğru olabilir; ama ezoterik ile pek öyle değil. Bunu doğrulamak, "Ezoterik Budistlerin" bir kişiyi aynı derste Gerald Massey'in onları suçladığı bir dizi temel ruha ayrıştırdığı anlamına gelmez . "Ezoterik Budistlerin" hiçbiri böyle bir saçmalıktan suçlu değildi. Tıpkı bu gölgelerin "başka bir dünyada ruhsal varlıklar" veya "başka bir yaşamın yedi potansiyel ruhu veya elementi" haline geldiklerinin asla varsayılmaması gibi. Basitçe ifade edilir ki, ölümsüz Ego her bedenlendiğinde, kendi bütünlüğü içinde yedi farklı varlık ve bilinç planında birlikte hareket eden Madde ve Ruhun bileşik bir birimi haline gelir . Başka bir yerde Gerald Massey ekliyor:

“Yedi ruhtan ['ilkelerimiz']... Mısır metinlerinde sıkça bahsedilir. Ay tanrısı Tat-Esmun veya sonraki güneş tanrısı, kendisinden önce gelen ve onda yedi ruhu [biz "ilkeler" diyoruz] olarak özetlenen yedi doğa kuvvetini ifade etti...... Elindeki yedi yıldız Vahiy'deki Mesih aynı değere sahiptir" [1541].

Ve daha da önemlisi, çünkü bu yıldızlar aynı zamanda yedi kilisenin yedi anahtarını temsil eder veya kabalist olarak Sodalyan Gizemlerini ifade eder. Bununla birlikte, tartışmada oyalanmayacağız, ancak diğer Mısırbilimcilerin de insanın yedili yapısının eski Mısırlılar arasındaki ana doktrin olduğunu keşfettiklerini ekleyeceğiz. Münih'ten Franz Lambert, The Sphinx'teki bir dizi mükemmel makalesinde , Ölüler Kitabı ve diğer Mısır kayıtlarından vardığı sonuçlar için reddedilemez kanıtlar sunuyor . Ayrıntılar için, okuyucu makalelerin kendilerine başvurmalıdır, ancak yazarın vardığı sonuçları özetleyen aşağıdaki şema, Mısır Psikolojisinin Ezoterik Kitaptaki yedili bölümle özdeşliğinin açık bir kanıtıdır. Budizm."

Sol tarafta, karşılık gelen insan ilkelerinin Kabalistik isimleri ve sağda - Franz Lambert'in şemasında olduğu gibi, açıklamalarıyla birlikte hiyeroglif isimler yer almaktadır.

Kabala.

HİYEROGLİFLER.

Üst daire:

Tzelem

Nesham'ın

Yeshida.

Chaya.

Neşam.

Khu - İlahi Ruh

Kheibi - Manevi Ruh

tatlım

Makul Ruh

İstihbarat

Orta daire:

Tzelem

Ruach'a

Ruach[1542]

hati

Kalp

His

Hayvan Ruhu

Alt daire:

Tzelem

nefesh'a

Nefeş

Kuh

Guf

astral beden

östrum

yıldız adam

ankh

Yaşam gücü

arkeler

Mumya

Khat - Element Bedeni

Bu, Okültizmdeki "ilkelerin" sayısına ilişkin çok kötü bir tablo değil, ama çok karışık bir tablo; insandaki yedi "ilke" dediğimiz şey budur ve J. Massey'nin "ruhlar" dediği şey, tabiri caizse enkarne olan ve "dirilten" Ego veya Monad'a her doğumda Mısırlılarla aynı adı verir. , Yani - "Güncellendi". Fakat Ruach (Ruh) Kama Rupa'ya nasıl yerleştirilebilir? Boehme ne diyor, bu Orta Çağ'ın en büyük kahinidir?

671]

“Doğada, bu tek Anne'nin her şeyi [ateş, ışık, ses (ilk üç) ve arzu, acılık, ıstırap ve maddesellik olarak adlandırdığı ve böylece aşağıdakileri kendi yöntemiyle analiz ettiği] yarattığı yedi özel özellik buluyoruz; ve altı form ruhsal olarak ne ise, yedinci [beden veya maddesellik] esastır. Bunlar, bu dünyada var olan her şeyin rahminden doğduğu, tüm Varlıkların Annesinin yedi formudur [1543].

Daha sonra:

yaratıklar şeklinde, bu Dünyanın bedeninde, ilgili veya Birincil Ruhlarında doğurdu ve tüm yıldızlar ... Tanrı'nın güçleri ve Tanrı'nın tüm bedeni. Dünya, karşılık gelen veya birincil Ruhlardan oluşur. [1544]”

Teosofik doktrinimizin mistik dilindeki aktarımıdır. Ancak J. Massey şunu söylediğinde onunla nasıl aynı fikirde olabiliriz:

“Ezoterik Budizm'de yüceltilen ve gezegen [?] yapılan Yedi İnsan Irkı [1545], Bundahish'te (1) dünyevi insanlar; (2) su insanları; (3) kulakları göğüslerinde olan kişiler; (4) gözleri göğüslerinde olan kişiler; (5) tek bacaklı insanlar; (6) yarasa kanatlı insanlar; (7) kuyruklu insanlar" [1546].

Bu tür her açıklama, alegorik doğasına ve hatta daha sonraki biçimlerde çarpıtılmasına rağmen, Gizli Öğreti'nin bir yankısıdır. Hepsi, daha önce de belirtildiği gibi, Doğa tarafından yardımdan yoksun , milyonlarca yıl boyunca yaratılan "korkunç ve kötü su insanları" nın insan öncesi evrimine atıfta bulunuyor. Ancak "bu varlıkların hiçbir zaman gerçek ırklar olmadığı" iddiasını kategorik olarak çürütüyor ve Arkaik Stanzalara atıfta bulunarak veya işaret ederek yanıtlıyoruz. "Öğretmenlerimizin Geçmişin bu gölgelerini insani ve ruhsal zannettiklerini" varsaymak ve söylemek kolaydır, ancak "onların var olmadığını ve asla var olmadığını" kanıtlamak çok daha zordur . Bu ifade, Darwin'in insan ve büyük maymunun tek bir ortak pythecoid ataya sahip olduğu ifadesiyle sonsuza kadar aynı kalmalıdır. Öğretim görevlisinin Mısır "Ritüelinde" bir "ifade tarzı" olarak gördüğü ve başka hiçbir şey olarak kabul etmediği şeyi, oldukça farklı ve büyük önem taşıyan bir şey olarak kabul ediyoruz. İşte bir örnek: "Ritual, Book of the Dead" şu şekildedir:

"Ben bir fareyim." "Ben şahinim." “Ben bir maymunum” ..... “Ben ruhu İNSANLARDAN gelen bir timsahım ” ..... “ Ben tanrıların ruhu .[1547]

Sadece son iki cümle öğretim görevlisi tarafından açıklanır ve geçerken "yani. e., bir tür zihin olarak" ve ikincisi, "her şeyin sonucu olarak Horus veya Mesih" anlamına gelir.

672] Okült Öğreti cevap verir: çok daha fazla bir şey ifade eder.

Her şeyden önce, Birinci Turda insan Monad'ı Küre A'ya ve diğerlerine geçerken, üç Krallığın hepsinden - mineral, bitki ve hayvan - geçen Dördüncü Turumuzda tüm memelilerin İnsan soyundan geldiği Öğretisi'nin onayını verir. keşke içinde insan Monad bulunan ilk iki Irkın yarı eterik, çok yönlü yaratığı İnsan olarak kabul edilebilseydi. Ama öyle adlandırılmalıdır, çünkü Ezoterik dilde artık insan olarak adlandırılan et, kan ve kemik formu değil, Man'dır, çeşitli ilkeleri veya yönleriyle içsel ilahi Monad'dır.

Ancak bahsettiğimiz ders, "Ezoterik Budizm" den ve öğretisinden farklı olmasına rağmen, tüm bunları yeni icat edilmiş bir doktrin olarak sunmaya çalışanlar için belagatli bir cevaptır. Ve Avrupa'da, Amerika'da ve hatta Hindistan'da birçoğu var. Bununla birlikte, eski Arhatların Ezoterizmi ile şu anda Hindistan'da onların Gizli Felsefelerini ciddi bir şekilde inceleyen birkaç Brahmin arasında deneyimlenenler arasındaki fark o kadar da büyük değil. Her şeyden çok kozmik ve diğer ilkelerin düzeni ve evrimi tarafından odaklanmış ve sınırlandırılmış görünüyor . Her halükarda, ayrılık , Roma Katolik Kilisesi'ni daha eski Yunan, Doğu'dan sekizinci yüzyıldan beri ayıran filoque dogmanın ebedi sorununun yarattığından daha büyük değildir . Bununla birlikte, yedili dogmanın sunulduğu biçimlerdeki farklılığa rağmen, özü açıktır ve Brahmanik sistemdeki varlığı ve önemi, Hindu metafizikçilerinden ve Vedanta bilginlerinden birinin onun hakkında söyledikleri temelinde değerlendirilebilir:

"Gerçek ezoterik, yedili sınıflandırma, dağıtımını bu ebedi tipin gizemli yapısından alan en önemli, hatta en önemli sınıflandırmalardan biridir. Bu bağlamda, dörtlü sınıflandırmanın aynı kökene sahip olduğunu iddia ettiğini de belirtmek isterim. Görünüşe göre yaşam ışığı, üç yüzü şeklinde üç Gunam'a sahip olan ve zamanla bu sınıflandırmanın yedi ilkesini geliştiren yedi ışına bölünmüş olan Prakriti'nin üç yüzlü prizmasında kırılıyor. Gelişimin ilerlemesi, spektrumun ışınlarının kademeli gelişimi ile belirli özdeşlik noktaları gösterir. Ve dörtlü sınıflandırma, tüm pratik amaçlar için oldukça yeterli olmakla birlikte, bu gerçek yedili sınıflandırma, büyük teorik ve bilimsel öneme sahiptir. Okültistler tarafından kaydedilen bazı fenomenleri açıklamak için kabul edilmelidir; ve belki de mükemmel bir psikoloji sisteminin temeli olarak hizmet etmesi daha uygundur. "Trans-Himalaya Ezoterik Doktrini"nin özel bir özelliği değildir. Gerçekte, Budistlerin Logos'undan çok Brahminik Logos'la [673] daha yakın bir bağlantısı vardır . Önerdiğim şeyi daha iyi açıklamak için burada Logos'un yedi formu olduğunu belirtebilirim. Yani Kozmos'ta yedi çeşit Logos vardır. Her biri kadim Hikmet Dini'nin ana kollarından birinin merkezi figürü haline geldi. Bu tasnif bizim benimsediğimiz yedili tasnif değildir . Bu açıklamayı çelişki korkusu olmadan yapıyorum. Gerçek sınıflandırma, bilimsel sınıflandırma için gerekli tüm verilere sahiptir. Prajna'nın veya bilincin yedi özel durumuna karşılık gelen yedi özel ilkesi vardır. Nesnel ile öznel arasındaki uçuruma köprü kurar ve düşüncenin içinden geçtiği devrenin gizemli akımına işaret eder. Yedi ilke, maddenin yedi hali ve yedi kuvvet biçimi ile ilişkilidir. Bu ilkeler, insan bilincinin sınırlarını tanımlayan iki kutup arasında uyumlu bir şekilde dağılmıştır [1548].

Yukarıdakiler, belki bir nokta dışında kesinlikle doğrudur. "Ezoterik Sistemdeki yedili sınıflandırma, (bu çalışmanın yazarının bildiği kadarıyla) ikincisinin taraftarlarından hiçbiri tarafından hiçbir zaman "Trans-Himalaya Ezoterik Doktrini"nin özel, münhasır bir özelliği olarak sunulmamıştır, ancak yalnızca sadece bu eski Okulda korunmuştur. O, Trans-Himalaya Doktrini'nin, Himalaya Öncesi Ezoterik Öğreti'den daha fazla bir mülkü değildir ve Dördüncü'nün büyük Siddha'ları tarafından Beşinci Kök Irkın Bilgelerine miras bırakılan tüm bu tür Okulların ortak mirasıdır [1549]. Atlantislilerin, yalnızca Kıtalarının batmasına neden olan "Düşüşleri" sırasında pek çok eski Hint El Yazmasında yüceltilen korkunç büyücüler haline geldiklerini hatırlayalım. Yalnızca, Üçüncü Irkın Kriyashakti'sinin Düşüşünden ve cinsiyetlerin bölünmesinden önce doğan - "İlahi Varlıklar" tarafından aktarılan Bilgeliğin, Erken Dördüncü Irkın Adeptleri tarafından aktarıldığı, tüm birincil saflığını koruduğu belirtilir. bilinen bazı Kardeşliklerde. Belirtilen Okul veya Kardeşlik, iç denizdeki belirli bir ada ile yakından bağlantılıdır, hem Hindular hem de Budistler onun varlığına inanırlar, ancak coğrafyacılar ve oryantalistler için "efsanevi" dir - ve onun hakkında ne kadar az konuşurlarsa, o kadar akıllıca olacaktır. . Bahsedilen "yedili sınıflandırmanın" Brahmanik Logolar ile Budist Logolardan daha yakın bir bağlantısı olduğunu kabul etmek de imkansızdır, çünkü Logolardan biri Ishvara veya Avalokiteshvara, Brahma veya Padmapani olarak adlandırılsın, her ikisi de aynıdır. Ancak [674] bunların hepsi çok küçük farklardır, gerçek olmaktan çok hayal ürünüdür. Brahmanizm ve Budizm, ortodoks yönleri açısından ele alındığında, su ve yağ kadar birbirine düşman ve uzlaşmazdır. Ancak, bu devasa kuruluşların her birinin tasarımında zayıf bir nokta vardır. Oysa Ezoterik yorumlarında bile her ikisi de yalnızca aynı fikirde olmamayı kabul edebilir, ancak ilgili zayıf noktaları yan yana gelir gelmez, her iki organizasyonun da ortak bir zeminde durduğu görüleceği için tüm ayrılıklar sona erecektir. Ortodoks Brahmanizm'in "Aşil topuğu", takipçilerine inananlar tarafından "kılık değiştirmiş Budistler" olarak adlandırılan Advaita'nın felsefesidir; ortodoks Budizm'de bu beşinci, Ariyasanga ve Mahayana Yogacharya Okulu felsefelerinin müritleri tarafından temsil edildiği şekliyle kuzey mistisizmi iken, onlara da iman kardeşleri tarafından "kılık değiştirmiş Vedantinler" denir. Bu dinlerin her ikisinin Ezoterik Felsefesi, ancak dikkatli bir şekilde analiz edilip karşılaştırıldıklarında bir olabilir, çünkü geleneklere ve bazı Ezoterik Öğretilere göre Gotama Buddha ve Shankaracharya çok yakından ilişkilidir. Böylece ikisi arasındaki fark özden çok biçim farkı olacaktır.

Anugita'da [1550]yedili sembolizmle dolu son derece mistik bir söylem bulunabilir . İçinde Brahman, illüzyon aleminin ötesine geçen birinin mutluluğunu anlatıyor:

"Nerede at sineği ve sivrisinek gibi, keder ve neşenin, soğuk ve sıcak gibi, hayal kırıklığının kör edici karanlık olduğu, cimriliğin yırtıcı hayvanlar ve sürüngenler olduğu, arzu ve öfkenin engelleyici olduğu kurgular nerede?"

Bilge, insan ömrünün bir simgesi olan ormana girişi ve çıkışı ve ormanın kendisini şöyle anlatır [1551]:

“Bu ormanda yedi büyük ağaç [duyular, akıl ve anlayış veya Manas ve Buddhi dahil], yedi meyve ve yedi misafir var; yedi sığınak, yedi (biçim) tefekkür ve yedi (biçim) inisiyasyon. Bu ormanın açıklamasıdır. Bu orman güzel çiçekler ve beş renkli meyveler veren ağaçlarla dolu.”

"Duygular" diyor yorumcu:

“meyve taşıyıcıları olarak ağaçlara denir ... sevinçler ve üzüntüler ...; konuklar her duygunun gücünü kişileştirir - yukarıda açıklanan meyveleri alırlar; inziva yerleri ağaçlardır... misafirlerin altına sığındıkları; tefekkürün yedi biçimi, benliğin daha önce sözü edilen yedi işlevden, yedi duyudan vs. dışlanmasıdır ; İnisiyasyonun yedi biçimi, bu yedi kişilik grubun her bir üyesinin sanki size ait olmayan eylemlerinden feragat ederek daha yüksek yaşama inisiyasyonu ifade eder [1552].

Bu açıklama tatmin edici olmasa da zararsızdır. Brahman, açıklamasına devam ederek şöyle diyor:

“Bu orman dört renkli çiçek ve meyve veren ağaçlarla dolu. Bu orman üç renk çiçek ve meyve veren ağaçların yanı sıra karışık ağaçlarla doludur. Bu orman, iki renkli ve güzel renkli çiçekler ve meyveler taşıyan ağaçlarla doludur. Bu orman, aynı renkteki çiçekleri ve meyveleri taşıyan ve güzel kokulu ağaçlarla dolu. Bu orman [yedi yerine] çok sayıda çiçek ve meyve taşıyan, açıklanamaz renklerde [akıl ve anlayış en yüksek iki duyudur veya teozofide Manas ve Buddhi] olan iki büyük ağaçla [yedi yerine] doludur. Brahman ve iyi bir zihne sahip olmak [veya Arjuna Mishra'ya göre gerçek bilgiye sahip olmak ] ile ilişkili bir ateş [Yüksek Benlik] vardır . [1553]Ve yakıt (tam olarak) beş duyu [veya insan tutkusu] vardır. Onlardan kurtuluşun yedi (formu), inisiyasyonun yedi (formu) dur. Nitelik meyvedir.... Orada... büyük bilgeler konukseverlik görürler. Ve onlar hürmet edip yok olduktan sonra, önlerinde akıl ağaç, hürriyet bir meyve olan başka bir orman parladı ve bu ağacın bilgiye bağlı bir sükûnet gölgesi (şeklinde) var ve onun yerine su ikamesi tatmini var. . , ve [1554]Güneş yerine kendi içinde Kshetrajna.

Dolayısıyla, yukarıdakilerin hepsi çok açıktır ve her teosofist, en cahil bile olsa, bu alegoriyi kesinlikle anlayacaktır. Ama yine de, seçkin Şarkiyatçıların açıklamalarında bundan nasıl mükemmel bir karmakarışık çıkardıklarını görüyoruz. "Misafirperverlik alan büyük bilgeler", işe yarayan ve benlikle bağlantılı olmayan, sonunda onun tarafından emilen anlam duyguları olarak açıklanır. Ama anlamak imkansız, eğer duygular "Yüksek Benlik" ile "bağlantılı değilse", o zaman onun tarafından nasıl emilebilirler? Tam tersi hayal edilmelidir, çünkü kişisel duygular çekimserdir ve kişisel olmayan Benlik ile birleşmeye çalışır , ki bu Ateştir ve alttaki beş duyuyu yakar ve böylece iki yüksek duyuyu - "Akıl ve anlayış" veya daha yüksek olanı - arındırır. Manas ve Buddhi'nin yönleri [1555]. [676] metninden bu oldukça belirgindir . "Büyük bilgeler", "onlara saygı gösterildikten" sonra ortadan kaybolur. (Önerilen duygular) "benlikle bağlantılı değillerse" onlara kim saygı duydu? Tabii ki; Brahman, Yüksek Benlik veya Kshetrajna - Ruhun Ruhsal Güneşi olmayan ve olamayan Manas (bu durumda, altıncı hisse dalmış) . İkincisinde, zamanla Manas'ın kendisi çözülmelidir. "Büyük bilgelere" tapındı ve dünyevi bilgeliğe konukseverlik sundu; ama "başka bir orman" parlayıp onu aydınlatır aydınlatmaz, Zihindir (Buddhi, yedinci his, ancak altıncı ilke) bir Ağaca - meyvesi kurtuluş olan o Ağaca - ve sonunda odur. , hayatın ve onun aldatıcı zevklerinin ve zevklerinin sembolü olan Ashwattha ağacının kökünü yok eder . Ve bu nedenle, yukarıdaki bilgenin sözleriyle, bu özgürleşme durumuna ulaşanların "artık korkusu yoktur." Bu durumda, "son görülemez, çünkü her yöne uzanır."

"Orada her zaman yedi kadın vardır" diye fantastik bir biçimde anlatısına devam ediyor. Arjuna Mishra'ya göre Mahat, Ahamkara ve beş Tanmatra'yı temsil eden bu kadınlar, her zaman yüzleri yere dönüktür, çünkü onlar ruhsal yükselmenin önündeki engellerdir.

“Bu [Brahman, Yüce Benlik]'te, yedi mükemmel bilge, Başlarıyla birlikte...... kalırlar ve yine aynı yerden devam ederler. Şan, parlaklık ve heybet, aydınlanma, zafer, mükemmellik ve güç - bu yedi ışın bu güneşi [Kshetrajna, Yüce Benlik] takip eder... Arzuları evcilleştirilenler [bencil olmayanlar].... günahları [tutkuları] olanlar Benliği Yüksek Benliğe daldıran tövbe ile yanarlar [1556], kendilerini Brahman'a adarlar. Bilgi Ormanını [Brahman veya Yüce Benlik] anlayan insanlar sükuneti överler. Ve bu ormana doğru koşarak [cesaretlerini kaybetmemek için reenkarne olurlar. Gerçekte bu kutsal orman böyledir .... Ve bunun farkına vararak [bilgeler] (sırasıyla) Kshetrajna'nın rehberliğinde hareket ederler.”

Batılı Oryantalistler arasında hiçbir tercüman, yukarıdaki alegoride kurban ritüelleri, kefaret veya çile törenleri ve Hatha Yoga ile ilgili gizemlerden daha yüksek bir şey görmemiştir. Ama simgesel imgeleri anlayan ve Yüksek Benliğin sesini kendi içinde duyan kişi, bu felsefenin küçük ayrıntılarında sık sık yanılsa da, onda salt ritüelizmden çok daha yüksek bir şey görecektir.

Burada kendimize son bir açıklama yapma izni vermeliyiz. En cahilinden en aydınlanmışına kadar hiçbir gerçek Teosofist, okült meseleler hakkında söylediği veya yazdığı şeylerde yanılmaz olduğunu iddia etmemelidir. 677] Asıl mesele, birçok bakımdan, kozmik veya insani ilkelerin sınıflandırılmasında, evrim düzenindeki ve özellikle metafizik konulardaki hatalara ek olarak, bizden daha cahil başkalarına öğretiyormuş gibi yapan bizler olduğunu kabul etmektir. kendimiz - herkes hata yapabilir. Bu hatalar İsis Unveiled'da, Ezoterik Budizm'de, İnsan'da, Kara ve Beyaz Büyü'de vb . yapıldı ve muhtemelen bu çalışmada birden fazla hata bulunacaktır. Bu kaçınılmaz. Çünkü bu tür soyut konulardaki büyük değil, küçük bir eserin bile hatasız ve eksik olmaması için, ilk sayfasından son sayfasına kadar bir Avatar değilse de büyük bir Üstat tarafından yazılması gerekir. Ancak o zaman - "Bu gerçekten günahsız ve lekesiz bir iştir" diyebilirdik! Ancak sanatçı kusurluyken, eseri nasıl mükemmel olabilir? "Gerçeği bulmak için sonsuz arama!" Onu sevelim ve onun iyiliği için onun için çabalayalım, ama ifşasının en ufak bir parçasının bize getirebileceği şan veya çıkar için değil. Aramızda kim Okültizm'in küçük öğretilerinde bile tüm gerçeğe sahip olduğunu iddia edebilir?

Bu sorudaki asıl amacımız, yedili doktrinin ya da insan yapısının yedili bölünmesinin çok eski bir öğreti olduğunu ve bizim tarafımızdan icat edilmediğini kanıtlamak olmuştur. Bu başarılı bir şekilde gerçekleştirildi, çünkü bu konuda bilinçli ve bilinçsiz olarak çok sayıda antik, ortaçağ ve modern yazar tarafından destekleniyoruz. İlk söylenen iyi söylenmişti; ve ikincisinin tekrarladığı şey genellikle çarpıtılmıştı. Örneğin, Pisagor Fragmanlarını okuyun ve Pisagor Üçgeni'nde bilgili bir Mason olan Rahip J. Oliver tarafından temsil edilen yetmişli adamı inceleyin ve burada şunları söylüyor:

"Teozofik felsefe .... insandaki yedi özelliği [veya ilkeyi] sayar - yani:

(1) İlahi, altın adam.

(2) Saf altın gibi ateş ve ışığın iç kutsal bedeni.

(3) Element Adam.

(4) Mercurial..... cennet adamı.

(5) Ruhu Mars'ın niteliklerine sahip bir kişi.

(6) Dış arzu için çabalayan Venüs kalitesinde bir kişi.

(7) Güneşli adam [tanık ve] Tanrı'nın {Evrenin] tüm mucizelerinin kaşifi.

"Ayrıca yedi ilk ruhları veya doğa güçleri vardı" [1557].

, Doğu Teosofi Okulunun sonraki Teosofik açıklamalarıyla karşılaştırın ve hangisinin doğru olduğuna karar verin . Doğru:

“Bilgelik kendine bir ev yaptı,

Sütunlarından yedi tanesini [1558]yonttu .

Okulumuzun Brahmanların yedili tasnifini kabul etmeyerek karıştırdığı suçlamasına gelince, bu tamamen haksızdır. Başlangıç \u200b\u200bolarak, "Okul" un bir şey olduğunu ve tercümanlarının (Avrupalılar için) tamamen farklı olduğunu söyleyelim. İkincisi, Prajna'nın veya Bilincin yedi farklı durumuna dayanan korkunç derecede karmaşık sınıflandırmaları doğru bir şekilde anlayabilmeleri için önce pratik Doğu Okültizminin ABC'sini öğrenmelidir; ve her şeyden önce Doğu Metafiziğinde Prajna'nın ne olduğunu tam olarak kavrayın. Batılı öğrenciye bu sınıflandırmayı vermek, belli bir bilgiye, o bilincin durumlarından en az birine ulaştığı süreci açıklayarak, bilincin kökenini açıklayabileceğini varsaymasını sağlamaktır; yani bu katta bildiği bir şeyi diğer katlarda hiç bilmediği bir şeyle anlatmasını sağlamak; yani onu ruhsal ve psikolojik olandan doğrudan ontolojik olana yönlendirmek. Bu nedenle, orijinal antik sınıflandırma Teosofistler tarafından benimsenmiştir - gerçekte çok sayıda olmasına rağmen.

Bu kadar çok sayıda bağımsız tanık ve delil kamu mahkemesine sunulduktan sonra, bunları ek olarak teolojik kaynaklardan listelemeye zahmet etmek boşuna olacaktır. Hıristiyan sisteminin yedi büyük günahı ve yedi erdemi, yedi liberal ve yedi lanetli bilimden ya da Gnostiklerin yedi büyülü sanatından bile çok daha az felsefidir. Çünkü ikincisinden biri şimdi insanlara sunuluyor ve hem şimdi hem de gelecek için tehlikelerle dolu. Modern adı , bilim adamları ve cahil materyalistler tarafından yedi ilkeden genel bir cehaletle kullanılan hipnotizmadır , yakında bu terimin tam anlamıyla Satanizm olacaktır .

BÖLÜM III

EKLER

KARŞILAŞTIRMAK

GİZLİ ÖĞRETİSİ OLAN BİLİMLER

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

680]

Söyle bana dostum, bu alt dünyanın bilgisi -

Yanlış mı yoksa doğru mu?

Hangi ölümlü yalanı bilmek ister?

Ölümlüler arasında kim Gerçeği biliyordu?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

681]

BÖLÜM I

ARKAİK VEYA MODERN ANTROPOLOJİ?

Ne zaman açık fikirli, dürüst ve ciddi bir bilim adamına İnsanın Kökeni hakkında bir soru sorulsa, cevap değişmez bir şekilde: "Bilmiyoruz." Agnostik tavrıyla De Catrefages, bu tür antropologlara aittir.

Elbette bu, diğer tüm bilim adamlarının dürüst veya açık fikirli olmadığı anlamına gelmez, çünkü böyle bir yorumun makullüğü söz konusu olacaktır. Ancak genel olarak Avrupalı bilim adamlarının yüzde 75'inin evrimcilere mensup olduğu kabul edilmektedir. Modern düşüncenin tüm bu temsilcileri, gerçekleri bariz bir şekilde çarpıtmaktan suçlu mu? Kimse bunu iddia etmiyor - ancak bazı çok istisnai durumlar var. Ancak bilim adamları, din düşmanlığı hevesiyle ve "özel yaratılış" teorisi dışında Darwinizm'e karşı koyacak başka bir teori bulamayınca, esnekliği yetersiz kalan bir hipotez üzerinde "ısrar" ederek, bilinçsizce kendilerine karşı samimiyetsiz hale gelirler. ve bu nedenle şu anda güçlü bir saldırı altında. . Ancak bu konunun tartışılmasındaki samimiyetsizlik, dini çevrelerde oldukça belirgindir. Bishop Temple, Din ve Bilim adlı kitabında Darwinizm'in ateşli bir savunucusu olarak öne çıkmıştır . Bu ruhban yazarı, Maddenin - "orijinal izlenimini" (şok) aldıktan sonra - tüm kozmik fenomenleri herhangi bir yardım almadan evrimleştiğini kabul edecek kadar ileri gider. Bu görüş, Haeckel'inkinden yalnızca "geride ve ötede" varsayımsal bir Tanrı, güçlerin etkileşiminden tamamen ayrı duran bir Tanrı öncülünde farklılık gösterir. Böyle bir metafizik varlık ne teolojik Tanrı ne de Kant'ın Tanrısıdır. Bishop Temple'ın materyalist bilimle ittifakı, bize göre mantıksızdır - bunun İncil'deki kozmogoniyi tamamen reddetmeyi gerektirdiği gerçeğinden bahsetmiyorum bile. "Bilimsel" çağımızın materyalizmine böylesine bir kölelik tezahürü ile biz okültistler sadece gülümseyebiliriz. Ancak, bu tür sadakatsiz teologların hizmet ettiklerini iddia ettikleri Üstün'e, yani genel olarak Mesih'e ve Hıristiyanlığa bağlılık hakkında ne söylenir?

Bununla birlikte, şu anda, rahipliğe meydan okumak için en ufak bir arzumuz yok, çünkü şu anda sadece materyalist bilimle uğraşıyoruz. En iyi temsilcileri tarafından temsil edilen ikincisi, sorumuzu yanıtlıyor: "Bilmiyoruz." Bununla birlikte, çoğu, sanki her şeyi bilme atalarının mülküymüş ve var olan her şeyi bilecekmiş gibi davranır.

Zira bu olumsuz cevap, bilim adamlarının çoğunluğunun bu konuyu tartışmasını engellemedi ve her biri kendi kişisel, özel teorisinin diğerlerinden daha öncelikli olarak kabul edilmesini sağlamaya çalıştı. Böylece, Maye'den başlayarak 1748 г. 1870'de Haeckel'e kadar, insan ırkının kökeni hakkındaki teoriler, mucitlerinin kişilikleri kadar çeşitliydi. Buffon, Bory de Saint-Vincent, Lamarck, E. Geoffroy Saint-Hilaire, Gaudry, Naudin, Wallace, Darwin, Owen, Haeckel, Philippi, Vogt, Huxley, Agassiz vb. hipotez. De Quatrefage, bu teorileri biri hızlı, diğeri çok kademeli dönüşüme dayalı olmak üzere iki ana gruba ayırır; İlki, tamamen farklı bir varlık tarafından üretilen yeni bir insan tipini desteklerken, ikincisi, ilerici farklılaşmalar yoluyla insanın evrimini öğretir .

İnsanın Kökeni hakkındaki tüm teorilerin en bilim dışı olanının bu otoriteler arasında en bilgili olanlardan gelmesi ilginçtir. Şimdi bu o kadar açık ki, insanın maymuna benzer bir memeliden türediğine dair modern öğretiye, Adem'in çamurdan ve Havva'nın Adem'in kaburga kemiğinden yaratılışından daha az saygıyla bakılacağı zaman hızla yaklaşıyor. İçin:

"Özellikle Darwinizm'in çok temel ilkeleri temelinde, organize bir canlının, gelişimi kendi gelişmesinden farklı bir yol izleyen bir başka canlının ürünü olamayacağı çok açıktır. Dolayısıyla bu ilkelere göre insan, herhangi bir maymunsu türün soyundan sayılamaz [1559].”

683] İnsanlarda ve antropoidlerde kafatası eksenini oluşturan kemiklerin eğriliğindeki farka dayanan maymun teorisine karşı Luke'un argümanları , Schmidt tarafından güzel bir şekilde incelenmiştir. Şunları kabul ediyor:

“antropoid maymun büyüdükçe, daha hayvansı hale gelir; insan....... daha insan” –

ve devam etmeden önce bir an tereddüt ediyor gibi görünüyor:

“Dolayısıyla, kafatası ekseninin bu bükülmesinin, yine de, maymunlardan farklı olarak insanın temel özelliğini oluşturduğu vurgulanabilir; Belli bir düzenin özel, ayırt edici özelliği bundan pek çıkarsanamaz; özellikle Menşe doktrini ile ilgili olarak, bu durum hiçbir şekilde belirleyici değildir [1560].

Yazar, kendi muhakemesinden biraz rahatsız görünüyor. Bize, bu argümanın gerçek antropoidlerin insanlığın ataları olma ihtimalini yok ettiğine dair güvence veriyor. Ancak bu, şimdilik tamamen teorik olmasına rağmen, insan ve antropoid için herhangi bir ortak ata olasılığını da çürütmüyor mu?

"Doğal Seçilim" bile her geçen gün daha fazla tehdit ediliyor. Darwin'in kampından kaçanlar çoktur ve bir zamanlar yeni keşifler sayesinde onun en ateşli öğrencileri olan kişiler, yavaş ama emin adımlarla yeni bir sayfa açmaya hazırlanıyorlar. The Royal Microscopical Society'de, Ekim 1886'da şunları okuyabiliriz:

"FİZYOLOJİK SEÇİM: - G. J. Romanee, doğal seçilimi türlerin kökeni için bir teori olarak kabul etmekte biraz güçlük çekiyor, çünkü bu daha çok adaptif organizmaların kökenine dair bir teori. Fizyolojik seçilim ya da uygunluğun ayrımı olarak adlandırdığı şeyle değiştirmeyi teklif ediyor. Onun bakış açısı, üreme sisteminin yaşam koşullarındaki küçük değişikliklere karşı aşırı duyarlılığına dayanıyor ve vahşi türler arasında daha fazla veya daha az kısırlığa doğru sapmaların sıklıkla meydana gelmesi gerektiğini düşünüyor. Sapma, üreme sisteminin orijinal forma göre bir dereceye kadar kısırlık göstermesine rağmen, değişen formda verimli olmaya devam edecek şekilde ise, o zaman değişiklik melezlemeden kaybolmaz ve kısırlıktan ölmez. Bu tür bir değişiklik meydana geldiğinde, fizyolojik bir engelin türleri iki kategoriye ayırması gerekir. Sonuçta yazar, karşılıklı kısırlığı özel bir farklılaşmanın sonuçlarından biri olarak değil, nedeni olarak görmektedir [1561].

Yukarıdakiler, Darwin'in teorisine bir ek ve devamı olarak ispatlanmaya çalışılmaktadır. Bu girişim, en iyi ihtimalle, çok başarısızdır. 684] Yakında kamuoyu, S. Dixon'ın "Doğal Seleksiyonsuz Evrim" inin de Darwinizm olduğuna inandırılacak - ama yazarın da kuşkusuz iddia ettiği gibi genişletilmiş bir Darwinizm!

Ancak bu, insan vücudunu üç parçaya ayırdıktan sonra, her parçanın daha önce olduğu gibi aynı kişi olduğunu iddia etmenin yalnızca genişletildiği gerçeğiyle eşdeğerdir. Ancak yazar şunları belirtmektedir:

“Önceki sayfalarda Darwin'in Doğal Seleksiyon teorisine karşı tek bir hece yazılmadığı açıkça anlaşılmalıdır. Kendimi sadece bazı fenomenleri açıklamakla sınırladım .... Darwin'in eserlerini ne kadar çok incelerseniz, onun hipotezlerinin doğruluğuna o kadar çok ikna olursunuz [!!]” [1562].

Ve ondan önce şunları ima ediyor:

"Darwin'in hipotezini desteklemek için aktardığı ve "Doğal Seleksiyon" teorisini tüm engelleri ve itirazları aşarak muzaffer bir şekilde taşıyan çok sayıda gerçek" [1563].

"Doğal Seleksiyonsuz Evrim" adını vermesine , yani Darwin'in ana fikrini onda atomlarına ayırmasına zerre kadar engel değildir .

Doğal Seçilim söz konusu olduğunda, Darwinizm'in vardığı sonuçları zımnen kabul eden birçok modern düşünür arasında aşırı bir yanılgı hakimdir. Bu nedenle, örneğin, Doğal Seçme'ye türlerin meydana gelme gücünü atfetmek, yalnızca onu ifade etmenin bir yoludur. Doğal Seçilim bir varlık değildir: Yalnızca uygun olanın hayatta kalması ve organizmaların var olma mücadelesinde uygun olmayanın yok edilmesinin nasıl tesis edildiğini açıklamak için uygun bir ifadedir. Her organizma grubu, geçim araçlarının üzerinde üremeye çalışır; sürekli yaşam mücadelesi - çevre koşullarına ek olarak "yeterli yiyecek elde etme ve yutulmaktan kaçınma mücadelesi" - uygun olmayanların sürekli yok edilmesini gerektirir. Herhangi bir gruptan seçilenler , bu şekilde seçilip türlerini çoğaltır ve organik özelliklerini yavrularına aktarır. Böylece, tüm yararlı değişiklikler sürdürülür ve aşamalı iyileştirme yapılır. Ancak Doğal Seçilim - yazarın mütevazı görüşüne göre, " Güç Olarak Seçilim" gerçekten sadece bir efsanedir; özellikle Türlerin Kökeni'ni açıklamak için çağrıldığında. "Faydalı değişikliklerin" meydana geldiklerinde basmakalıplaştırılma şeklini ifade eden mecazi bir terimdir. Kendi başına "o" hiçbir şey üretemez ve yalnızca "kendisine" sağlanan hammaddeyle çalışır. Bizi ilgilendiren asıl soru şudur: Hangi neden -diğer ikincil nedenlerle birleştiğinde- [685] organizmaların kendilerinde "değişiklikler" üretir? Bu ikincil nedenlerin birçoğu basitçe fizikseldir, iklime ve diyete vb. bağlıdır. Bu doğru, ancak organik evrimin ikincil yönlerinin yanı sıra daha derin bir ilke aranmalıdır. Materyalist, "kendiliğinden değişimler" ve "rastgele sapmalar", "Madde, Kuvvet ve Zorunluluk" Evreninde kendi içinde çelişkili terimlerdir . Bu yarı zeki dürtü sürecinin varlığı ve gözlemi olmaksızın basit bir tip değişikliği, örneğin insan vücudunun şaşırtıcı karmaşıklıklarını ve harikalarını açıklayamaz. Darwin'in mekanik teorisinin başarısızlığı, diğer oldukça olumsuz düşünürlerin yanı sıra Dr. von Hartmann tarafından uzun uzadıya açıklanmıştır. Haeckel'in yaptığı gibi, "kendilerini organlar halinde örgütleyen" kör , kayıtsız hücreler hakkında yazmak, okuyucunun zihnini küçük düşürmektir. Hayvan türlerinin kökeni hakkında ezoterik bir karar başka bir yerde verilmektedir.

bu tamamen ikincil farklılaşma nedenleri, Batılı evrimciyi yanıltır ve evrimin başlangıç noktası olan "ata tipleri"nin "nereden" geldiğine dair hiçbir açıklama sunmaz . fiziksel Geliştirme. Gerçek şu ki, modern bilim tarafından bilinen farklılaştırıcı "nedenler", ancak birincil hayvan kök tiplerinin astral durumdan fiziksel duruma yoğunlaştırılması gerçekleştikten sonra devreye giriyor. Darwinizm, Evrimi ancak yarı yolda karşılar - yani, astral evrim yerini gerçek duyularımızın bize tanıdığı sıradan fiziksel güçlerin eylemine bıraktığında. Ancak burada bile, Darwinist teori, son zamanlarda "uzantılar" konusundaki tecavüzlere rağmen, bu gerçekleri açıklamakta yetersiz kalmaktadır. Diğer tüm yasaların tabi ve ikincil olduğu türlerin fizyolojik değişiminin altında yatan neden, maddeye nüfuz eden ve nihai olarak İlahi Bilgeliği ve Dhyan Chohanların [1564]Bilgeliğini yansıtan bilinçaltı zihindir . Ed gibi tanınmış bir düşünür de bundan çok farklı olmayan bir sonuca varmıştır. von Hartmann, Doğal Seçilim'in gerçek gücünden umutsuzluğa düştüğünde, yardımdan yoksun kaldığında, Evrimi Bilinçsiz - Okültizmin Kozmik Logoları tarafından akıllıca yönetilen olarak görmeye başladı. Ancak ikincisi, yalnızca Fohat veya Dhyan-Choganic enerjisi aracılığıyla hareket eder ve büyük kötümserin tanımladığı gibi doğrudan aynı şekilde değil.

686] Bu ciltlerin yazarına, gelecekteki bilimsel tanınma için hipotezler olarak da olsa, diğer ve daha eski öğretileri gün ışığına çıkarma cesaretini veren şey, bilim adamları arasındaki bu anlaşmazlık, onların karşılıklı ve çoğu zaman kendileriyle çelişmeleridir . Bilimsel safsatalar ve boşluklar, bu arkaik öğretinin mütevazı tarihçisi için o kadar açık ki, modern bilimlerde çok bilgili olmasa da, iki öğreti arasında bir paralellik kurmak için hepsine değinmeye karar verdi . Okült için bu sadece bir kendini savunma meselesidir, başka bir şey değildir.

Şimdiye kadar Gizli Öğreti yalnızca saf metafizikle ilgilendi. Şimdi Dünya'ya indi ve kendisini fizik bilimi ve pratik antropolojinin veya doğal materyalistlerin haklı alanları olarak gördükleri çalışma dallarının sınırları içinde buldu ve dahası, Ruh ne kadar yüksek ve mükemmel hareket ederse o kadar kolay olduğunu sakince ileri sürdü. yalnızca zoologların ve fizyologların [1565]analiz ve açıklamalarına uygundur . Bu şaşırtıcı iddia, Pithecoid maymundan geldiğini kanıtlamak için Lemuroidleri insanın ataları arasına dahil etmekten çekinmeyen birinden geliyor; dahası, onlar tarafından, çok yanlış bir şekilde desidua ve disk şeklindeki bir plasenta (plasenta) [1566]ile ödüllendirdiği Prosimiae inciduate memeliler kategorisine yükseltildiler . Bunun için Haeckel, de Catrefage tarafından şiddetle saldırıya uğradı ve materyalist arkadaşları ve agnostikler tarafından eleştirildi - Virchow ve du Bois-Raymond, kendisinden daha büyük olmasa da aynı büyük otoriteler [1567].

Bu tür karşıtlıklara rağmen, Haeckel'in çılgın teorileri bazı kişiler tarafından hala bilimsel ve mantıklı olarak adlandırılmaktadır. İnsandaki Bilincin, Ruhun, Ruhun gizemli doğasının , yaşayan protistanın protoplazmik moleküllerinin işlevlerindeki basit bir ilerleme ve insan zihninin ve "sosyal içgüdülerin kademeli evrimi ve büyümesi" olarak açıklandığı gerçeği göz önüne alındığında. "Uygarlığın yönü, karıncaların, arıların ve diğer canlıların uygarlıklarındaki başlangıcına kadar izlenmelidir, o zaman Arkaik Bilgeliğin doktrinlerini tarafsız bir şekilde dinlemek için kalan fırsat şansı gerçekten çok azdır. Eğitimli cahillere şu söylendi ve buna inanıyor gibi görünüyorlar:

687]

hatta insanın ahlakının başlangıcına açıkça işaret ettiği düşünülüyor [?]..."

Bathybius'un [1568]"basit hücre-ruhunun alt aşamalarından yola çıkarak çalıştı" . Okültizm Metafiziği, bu tür insanlar üzerinde, sesleri onun sinirlerini sarsan, Çinliler hakkındaki görkemli Oratoryolarımız gibi aynı izlenimi bırakmalıdır.

Bununla birlikte, "Melekler", ilk üç hayvan-öncesi insan Irkı ve Dördüncünün düşüşü hakkındaki Ezoterik Öğretilerimiz, Haeckel'in "Plastidüler" veya inorganik, "moleküler" öğretisinden daha düşük bir kurgu ve kendini kandırma düzeyinde midir? protistlerin ruhları"? İnsanın ruhsal doğasının yukarıda sözü edilen amipli ruhlardan evrimleşmesi ile fiziksel yapısının okyanusun alüvyonundaki protoplazmik bir sakinden sözde gelişimi arasında, kendi kontrolünü tamamen elinde bulunduran bir insan tarafından kolayca geçilemeyecek bir uçurum vardır . Akıl fakülteleri. Modern bilimin öğrettiği gibi, fiziksel evrim açık bir tartışma konusudur; Aynı kategoride yer alan ruhsal ve ahlaki gelişim, kaba materyalizmin çılgınca bir temsilidir.

Dahası, hem geçmişteki hem de günümüzdeki günlük deneyimler, profesörlerinin alışılmış, önyargılı fikirleriyle mükemmel bir şekilde örtüşmediği sürece hiçbir gerçeğin bilimsel kuruluşlar tarafından asla kabul edilmediğini öğretir. Geoffroy Saint-Hilaire, "Bir yenilikçinin tacı dikenli bir taçtır" dedi. Genel bir kural olarak, yalnızca popüler fikirlere ve kabul görmüş kavramlara karşılık gelenler var olma hakkını kazanır. Virchow, du Bois-Raymond ve diğerleri tarafından Doğa Bilimlerinin tanıklığı olarak ilan edilmelerine rağmen, Haeckel'in fikirlerinin zaferi buradan gelir .

Alman evrimcilerin materyalizmi, Ezoterik Felsefenin ruhani fikirlerine ne kadar taban tabana zıt olursa olsun ve Doğanın gerçekleriyle ilgili olarak onlar tarafından benimsenen antropolojik sistem ne kadar kökten savunulamaz olursa olsun, şimdi İngiliz düşüncesini renklendiren sözde idealist önyargı neredeyse daha zararlı.. Saf Materyalist Doktrin, doğrudan bir çürütmeyi ve gerçeklerin mantığına başvurmayı kabul eder. Günümüzün idealizmi, bir yandan, yalnızca ateizmin temel inkarlarını kabul etmekle kalmıyor, aynı zamanda taraftarlarını, gerçek nihilizmle sonuçlanan bir gerçek dışılık karmaşasına sürüklüyor. Bu tür yazarlara itiraz etmek neredeyse imkansızdır. Bu nedenle [688] idealistler, şimdi verilen okült öğretilere materyalistlerden bile daha fazla isyan edeceklerdir. Ancak Ezoterik Antropogenez'in yorumcuları, düşmanlarından alışıldık ve eskiden kalma "deli" ve "cahil" lakaplarını almaktan daha kötü bir kadere maruz kalamayacakları için, gerçek teoriler sayısız modern teoriye güvenli bir şekilde eklenebilir ve onların yerine geçmesini bekleyebilir. tam veya kısmi tanıma. Ancak bu arkaik teorilerin varlığı muhtemelen reddedileceğinden, en iyi kanıtlarımızı sunmalı ve onları sonuna kadar desteklemeliyiz.

Bizim ırkımızda ve neslimizde, "Evrendeki tek tapınak" sadece nadir durumlarda - kendi içimizdedir ; Bedenimiz ve zihnimiz, hem "günah" hem de "bilim" tarafından şu anda kötülük ve hatanın gıdasından daha iyi bir şey olamayacak kadar kirlendi . Ve burada ortak konumumuz - Okültizm ve modern bilimin konumu - kesin olarak belirlenmelidir.

Biz teozofistler merhum Prof. Balfour, Stuart, Crookes, de Quatrefages, Wallace, Agassiz, Butlerov ve diğerleri, okült bir bakış açısıyla söyledikleri her şeye katılmayabiliriz. Ancak hiçbir şey bizi Almanya'daki Haeckel, Karl Vogt veya Ludwig Büchner gibi bilim adamlarının veya hatta İngiltere'deki Herr Huxley ve onun materyalist arkadaşları gibi bilim adamlarının bile, ilk adı geçenlerin tüm muazzam bilgisine rağmen, görüşlerine saygı duymaya zorlamaz. Bu tür insanlar, gelecek nesillerin, özellikle de kaba materyalizmi, muhakemesinde genellikle aptalca saflığın doruklarına yükselen Haeckel'in, sadece zihinsel ve ahlaki katilleridir . Eyüp'ün sözleriyle, "hatırasının yeryüzünden silinmesi" ve "adının yeryüzünden silinmesi" arzusunu hissetmek için insanın Soyağacı'nı ve diğer Denemeleri (Aveling'in çevirisiyle) okuması yeterlidir . Sokaklar." Efsanevi Sozura'nın yaratıcısının "doğaüstü [?] bir fenomen olarak" insan ırkının başlangıcı fikriyle alay ettiğini duyun.

“Fiziksel ve kimyasal basit mekanik nedenlerin sonucu olamayan, ancak yaratıcı bir Kişiliğin doğrudan müdahalesini gerektiren ..... Şimdi, Darwin'in öğretisinin ana noktası ... mekanik nedenler, tamamen fiziko-kimyasal olaylar, en yüksek ve en zor sorunları açıklamak için oldukça yeterlidir. Darwin, bilinçli yaratıcı gücün, organik hayvanların ve bitkilerin planlı bir plana göre inşa ve organizasyonunu, amaçsız ve plansız (dediğimiz gibi) körü körüne çalışan bir dizi doğal güçle değiştirir. Keyfi eylem yerine, kaçınılmaz Evrim yasasına sahibiz .... [Manu ve Kapila da bunu kabul etti, ancak 689'da ] aynı zamanda, yöneten bilinçli ve zeki Güçleri tanıdılar]. Darwin çok akıllıca .... yaşamın ilk görünümü sorununu bir kenara bırakın. Ancak çok geçmeden, çok önemli ve çok geniş kapsamlı olan bu sonuç, Huxley, Karl Vogt, Ludwig Büchner gibi yetenekli ve cesur bilim adamları tarafından açıkça tartışılmaya başlandı. İlk yaşam biçimlerinin mekanik kökeni, Darwin'in öğretilerinin kaçınılmaz bir sonucu olarak görülmeye başlandı...... şu anda, bu teorinin yalnızca bir sonucunu incelemek zorundayız, yani canlıların doğal kökeni her şeye gücü yeten Evrim sayesinde insan ırkı [1569].

Buna, Okültizm, böylesine bilimsel bir karmakarışıklıktan zerre kadar utanmayan itiraz ediyor: Evrim boyunca, fiziksel evrim ruhsal ve zihinsele galip geldiğinde ve onu neredeyse ağırlığı altında ezdiğinde, Kriyashakti'nin büyük armağanı yalnızca seçilmiş birkaç kişinin mirası olarak kaldı. her devirde insan Ruh (bu cildin ilk bölümünde açıklandığı gibi) tamamen organik biçimlerde tam anlamıyla kendini göstermeye çalıştı ve Üçüncü Irk'ın erken insanlığının doğal bir özelliği olan yeti, tarafından ele alınan kategoriye indirildi. spiritüalistler ve okültistler sadece olağanüstü bir şey olarak, materyalistler bilimsel olarak imkansızdı.

Modern günümüzde, insan formlarını - bilinçli Monadların veya geçmiş Manvantaras'ın Nirmanakaya'larının enkarne olabileceği hazır Kabuklar - yaratabilecek bir gücün var olduğuna dair basit bir iddia, elbette saçma ve gülünçtür! Öte yandan, oldukça doğal görülen şey, körlerin yönettiği "fiziko-kimyasal güçler" aracılığıyla ahlaki bilinç, dini özlemler, deha ve kendi ölümsüz doğası duygusuyla bir Frankenstein canavarının yaratılmasıdır. "Yüce Evrim". Böyle bir kişinin kökenine gelince, ex nihilo değil, bir avuç kırmızı kil tarafından bir arada tutulan, ancak Astral Bedeni çevreleyen malzemelerden sıkıştıran yaşayan ilahi bir Öz'den - materyalistlere göre böyle bir kavram, kabul edilemeyecek kadar saçmadır. hatta anılır. Bununla birlikte, okültistler ve teozofistler, ilk bakışta ne kadar bilim dışı ve hurafeci görünseler de, iddialarını ve teorilerini içsel anlam ve olasılık açısından modern evrimcilerinkilerle karşılaştırmaya hazırdırlar. Bu nedenle, Ezoterik Öğreti, insana uygulanmasında ve kısmen de diğer türlerle ilgili olarak Darwinci evrime tamamen zıttır.

Bir materyalistin bilimsel beynine bakıp orada Evrim'in zihinsel temsilini yakalamak ilginç olurdu. Evrim Nedir ? Bu terimin [690] tam ve kesin anlamını tanımlamayı istersek , ne Huxley ne de Haeckel bunu Webster'dan daha iyi yapamaz:

“Eylemi dağıtın; büyüme süreci, gelişme; tıpkı tomurcuktan çiçeğin, yumurtadan hayvanın evrimi gibi.”

Ancak tomurcuğun izi, onu üreten bitkiden tohuma, yumurtadan onu yumurtlayan hayvana veya kuşa kadar izlenmelidir; ya da en azından içinden çıktığı ve büyüdüğü protoplazma zerresine kadar. Ve hem tohum hem de benek, üreme ve tedrici gelişme, çiçek veya hayvan tamamen gelişmeden önce geçmeleri gereken evrimin bin bir formunun veya aşamasının ortaya çıkması için uykuda olan potansiyellere sahip olmalıdır, dolayısıyla gelecek planı - kader değilse - zaten var olmalıdır. Dahası, tohumun kökenine kadar izlenmesi ve doğasının saptanması gerekir. Darwinistler başarılı oldu mu? Yoksa monera yüzümüze mi fırlatılacak? Ancak Su Uçurumlarının bu atomu homojen bir madde değildir; ve onu şekillendiren ve var eden biri ya da bir şey olmalı.

Burada bilim bir kez daha sessiz kalıyor. Ancak, modern ekolün materyalistlerinin ve psikologlarının görüşüne göre, zerre, tohum veya tohumda hala özbilinç olmadığına göre - bu kez okültistler doğal düşmanlarıyla hemfikirdir - gücü veya gücü yönlendiren nedir? evrim sürecinde bu kadar açık bir şekilde zorlar mı? "Kör Güç mü?" Daha sonra, aynı gerekçeyle, Haeckel'de gelişen beyin "Pedigree of Man" (İnsanın Şeceresi) ve gece faaliyetlerinin diğer meyveleri "kör" olarak adlandırılabilir . Bu beynin bir veya iki önemli merkezden yoksun olduğunu kolayca tasavvur edebiliriz; çünkü insan vücudunun, hatta herhangi bir hayvan vücudunun anatomisi hakkında bir şeyler bilen ama yine de ateist ve materyalist kalan kişi, Lord Herbert'in sözleriyle "umutsuzca deli" olmalıdır. insan vücudu ve parçalarının yazışmalarında o kadar şaşırtıcı ve paradoksal bir şey ki, onu "doğanın en büyük mucizesi" olarak görüyor. Güneşin altında var olan her şeyde kör kuvvetler ve "plansızlık"! Aklı başında hiçbir bilim adamı, Kozmosta iş başında olan kuvvetler hakkında şimdiye kadar bildiklerinden ve keşfettiklerinden bile, her parçanın, her zerrenin ve atomun kendi uydu atomlarıyla uyum içinde olduğunu açıkça gördüğünü söylemekten çekinmediğinde, ve bunlar sırayla bütünle birlikte ve her birinin yaşam döngüsü boyunca kendi özel amacı vardır. Ama neyse ki, günümüzün en büyük ve en seçkin düşünürleri ve bilim adamları, böyle bir "İnsanın Soykütüğüne" ve hatta Darwin'in "Doğal Seleksiyon" teorisine karşı isyan etmeye başlıyorlar, ancak yazarı büyük olasılıkla böyle bir niyeti asla yoktu. geniş kapsamlı bir sonuç. Rus bilim adamı N. T. Danilevsky 691] , "Darwinism, A Critical Study of Theory " adlı dikkat çekici eseriyle , bu tür Darwinizm'i tamamen ve kategorik olarak ortadan kaldırmaktadır, Catrefage de son çalışmasında öyledir. Okurlarımıza, Paris Antropoloji Topluluğu üyesi Dr. Bourget'in, bu Topluluğun yakın tarihli bir toplantısında yazarın kendisi tarafından okunan ve “Evrimsel Psikoloji ; Ruhun Evrimi, vs.” İçinde, her iki öğretiyi - yani fiziksel ve ruhsal evrim hakkında - tamamen uzlaştırır. Kendilerini çevreleyen koşullara böylesine açık, akıllı bir niyetle uyarlayan çeşitli organik biçimlerin kökenini, tezahür etmiş Doğada iki ilkenin, karşılıklı yardım ilkesi ve etkileşim ilkesinin varlığıyla açıklar; bilinçli İlke kendisini fiziksel Doğaya ve doğuştan gelen potansiyellere uyarlar. Böylece, Fransız bilim adamı, İngiliz Dr. Richardson'ın Sinir Gücü üzerine çalışmasında yaptığı gibi, eski dostumuz Archaeus'a veya Yaşam İlkesi'ne -ad vermeden- dönmek zorunda kalıyor. Aynı fikir yakın zamanda Almanya'da Baron Hellenbach tarafından Individuality in the Light of Biology and Modern Philosophy adlı olağanüstü çalışmasında açıklanmıştır .

, Basic Concepts of Psychology and Physiology adlı çalışmasında Rus derin düşünürü N. N. Strakhov'un yazdığı başka bir mükemmel ciltte alıntıladığını görüyoruz :

“En net ve en yakın gelişim türü, ..... için bir model görevi gören kendi zihinsel veya fiziksel evrimimizde bulunabilir. organik hayatın zihinsel hayata yöneldiğini; ama organik yaşamın gerçek sebebinin, ruhun maddi formlarda kendini gösterme çabası, maddi formlara bürünme çabası olduğunu söylemek daha da doğru ve bu iki evrim kategorisinin ruhuna uygun olacaktır. gerçeklik. Aşağıdakinin tam açıklamasını içeren daha yüksek biçimdir, asla bunun tersi olmaz.

Ego dediğimiz, ama en çok Ruh dediğimiz Özbilinçli ve İçsel Özne ile özdeşliğini tanımak anlamına gelir. Böylece, en iyi bilim adamlarının ve düşünürlerin tümü, okültistlerin genel sonuçlarına yavaş yavaş yaklaşıyor.

Ancak böylesine metafizik bir zihniyete sahip bilim adamları kendilerine çok az dikkat ederler ve dinlenmeleri pek olası değildir. Schiller, İsis'in Perdesi'ne ithaf ettiği muhteşem şiirinde, aşılmaz perdeyi kaldırmaya cesaret eden ölümlü bir genci, sert Tanrıça'nın yüzüne yansıyan çıplak Gerçeği seyrettikten sonra ölüme terk eder. Doğal seçilim ve yakınlık tarafından bu kadar şefkatle birleştirilmiş [692] Darwinistlerimizden bazıları da , Sait Anne'nin peçesini çıkarmış yüzüne bakmadılar mı? Teorilerini okuduktan sonra onlardan neredeyse şüphelenilebilir. Büyük zekaları, "kör" fiziko-kimyasal güçlere yanıt vermek için beyinlerinde yalnızca gri madde ve gangliyonlar bırakarak, Doğa'nın yarı açık yüzüyle çok yakın temasa girmeye yenik düşmüş olmalı. Her halükarda, Shakespeare'in dizeleri bizim modern evrimcilerimiz için mükemmel bir şekilde uygulanabilir, çünkü o "gururlu adamı" simgeliyorlar ki -

Önemsiz bir kısa otorite ile giyinmiş,

En cahil, en emin olduğun yerdir

Kızgın bir maymun gibi, kırılgan özü

Yukarıdaki cennet yüzünün önünde oynar

Hilelerinin fantezileri, Meleklerin ağlamasına neden oluyor! [1570].

Evrimcilerin "Melekler" ile hiçbir ilgisi yoktur. Ve sadece üç oğlu doğuran insan atası pithecoid Nuh tarafından işgal edilirler - kuyruklu Cynocephalus, kuyruksuz Maymun ve "Arborean" Paleolitik adam. Bu noktada onları yıldırmayacağız. Dile getirilen her şüphe, onlara hemen bilimsel araştırmaları küçümseme girişimi olarak sunulur. Evrim teorisinin temelindeki aşılmaz zorluk , yani Darwin'in takipçilerinden hiçbirinin ilk insanın ortaya çıktığı dönem ve şekli hakkında yaklaşık bir tanım bile yapamaması, önemsiz bir engele indirgenmiştir. , "gerçekten hiçbir önemi yok" . Bize tüm bilgi dallarının aynı konumda olduğu söylendi. Kimyager, en karmaşık hesaplamalarını ve değerlendirmelerini basitçe

“Henüz kimsenin görmediği, ayırmadığı, tartmadığı veya tanımlamadığı atomların ve moleküllerin varlığı hipotezi üzerine. Elektrik mühendisleri, henüz kendilerini hiçbir zaman somut olarak ortaya koymamış manyetik sıvılardan söz ederler. Moleküllere veya manyetizmaya kesin bir köken atfedilemez. Bilim, madde veya yaşam yasasının ilkeleri hakkında herhangi bir bilgi sahibi olamaz ve iddia etmez [1571].

bilimsel bir hipotezi reddetmek , ne kadar saçma olursa olsun, affedilemez bir günah işlemek demektir! Biz bu riski alıyoruz.

693]

BÖLÜM II

BİLİMİN İNSANLIĞA TAVSİYE ETTİĞİ ATALAR

"İnsanlık için en önemli soru - diğerlerinin altında yatan ve diğerleri arasında en derin ilgiyi temsil eden sorun - insanın Doğada işgal ettiği yerin ve onun maddi Evrenle olan ilişkisinin doğrulanmasıdır" [1572].

Bugüne kadar dünya, İlahi Atalar - Adem ve Havva veya Ay Pitris - ve derin denizin jelatinimsi münzevi Bathybius Haeckelli arasında bölünmüş ve sallanmıştır. Okült teoriyi açıkladıktan sonra, şimdi onu modern materyalizm teorisiyle karşılaştırabiliriz. Okuyucu, kendi yararlarını değerlendirdikten sonra bu ikisi arasında seçim yapmaya davet edilir.

kesin bilim çevrelerinde bizimkinden daha iyi kabul görmediğini görerek, Kutsal Atalarımızın reddedildiği gerçeğiyle biraz rahatlayabiliriz . Haeckel'in soyoluşuyla, onun fantastik evriminin düşmanları, başkaları ve büyük bilim adamları, en az bizim Birincil Irklarımız kadar alay konusu oluyor. Du Bois-Raymond bunu söylediğinde kolayca inanabiliriz -

Yaratılış Tarihi'nde anlatılan Irkımızın Ata Ağaçları, tarih eleştirmeninin gözünde yaklaşık olarak Homeros kahramanlarının soy kütüğüyle aynı değere sahiptir."

Bu bir kez kurulduğunda, hipotezimizin de diğeri kadar temele sahip olduğu herkes tarafından anlaşılacaktır. Ve Haeckel'in bizzat kendisinin geçmiş tarihindeki jeolojinin veya organizmaların atalarının tarihinin asla "kesin bilimler statüsüne ulaşamayacağını" kabul ettiğini gördüğümüz için, bu, Okült Bilimin kendi alanını oluşturması için geniş bir alan açar [1573]. açıklamalarını yapar ve itiraz eder. Dünya, 694] "Modern kimyanın babası" Paracelsus'un öğretileri ile "efsanevi Sozura'nın babası" Haeckel'in öğretileri arasında seçim yapmaya bırakıldı. Daha fazlasını istemiyoruz.

Du Bois-Raymond ve Haeckel gibi bilgili doğa bilimcilerin, onunla akrabalığımız konusundaki tartışmasına katılıyormuş gibi görünmeden.

"Tek hücreli, solucan benzeri, kafatassız, balık, amfibi, sürüngen kategorisinden kuşlara kadar yükselen atalarımız" -

okuyucularımızın bilgisine sunmak için bir veya iki kısa soru sorabiliriz. Bu fırsatı değerlendirerek ve Darwin'in Doğal Seleksiyon teorisini vb. aklımızda tutarak, bilime - insan ve hayvan türlerinin kökeni ile ilgili olarak - burada açıklanan iki Evrim teorisinden hangisinin daha bilimsel olduğunu veya tercih edilirse daha bilimsel olduğunu soracağız. , daha bilim dışı.

1) Baştan beri eşeyli üreme ile gerçekleşen bu Evrim teorisi olacak mı?

2) Veya organların kademeli gelişimini gösteren Öğreti; her türün yoğunlaşması ve çoğalması, ilk başta birinin ikiye hatta birkaç bireye basit ve kolay bölünmesiyle; o zaman yeni gelişme, iki ayrı ve farklı cinsiyet içeren bir türe - hermafrodit duruma doğru ilk adımdır; sonra yine bir tür partenogenez, "bakire üreme", yumurtanın hücreleri vücut içinde oluştuğunda, ondan atomik yayılımlar şeklinde ilerleyerek ve onun dışında olgunluğa eriştiğinde; Nihayet, nihai cinsel ayrılıktan sonra, insanlar cinsel birleşme yoluyla çoğalmaya başlayana kadar?

Bu ikisinden ilk "teori" - daha doğrusu "vahiy gerçeği" - Puranalar ve özellikle Yahudi Kozmogonisi dışındaki tüm zahiri İnciller tarafından ilan edilir. İkincisi, açıklandığı gibi, Okült Felsefe tarafından öğretilen şeydir.

Sorumuzun cevabını, modern bilimin tecrübesiz yorumcuları arasında en iyisi olan Samuel Lang'ın yeni yayınlanan cildinde buluyoruz [1574]. Bölüm VIII'de, son çalışmasında "A Modern Zerdüşt," yazar , "eril ve dişil olanı kendi tanrılarına yükselttikleri " için "tüm eski dinleri ve felsefeleri" azarlayarak başlar . İlk bakışta şöyle diyor:

"Bu cinsiyet farkı, bir bitki ile bir hayvan arasındaki fark kadar temeldir ..... Kaos'un üzerinde gezinen ve Evreni doğuran Tanrı'nın Ruhu, tek tanrılı fikirlere göre bakıldığında, yalnızca bir sonraki baskıdır. eril ve dişil büyük tanrıların işbirliği sayesinde Kaos'tan Kozmos'un yaratılışını anlatan çok daha eski Keldani efsanesi... Bu nedenle, Ortodoks Hıristiyan inancında, bize "yaratılmadı, yaratılmadı" ifadesini tekrar etmemiz öğretildi. bu tamamen saçmalık - 965] yani, bu , sahte banknotlar gibi, arkasında herhangi bir fikrin sağlam bir değeri olmayan kelimelerin kullanımına bir örnektir . Çünkü "doğmak" çok kesin bir terimdir ve yeni bir birey yaratmak için iki karşıt ilkenin birleşimini varsayar [1575].

İncilinde - yanlış kelimeler ve korkunç derecede antropomorfik ve fallik bir unsur kullanmanın zararı konusunda bilgili yazarla hemfikir olabiliriz, yine de, bu durumda, iki hafifletici neden olabilir. İlk olarak, tüm bu "eski felsefeler" ve "modern dinler" -bu iki ciltte yeterince kanıtlandığı gibi- Ezoterik Gerçeğin yüzüne atılan zahiri bir örtüdür; ve - bunun doğrudan bir sonucu olarak - hepsi alegorik, yani mitolojik formdadır; yine de, özünde, sözde yeni bilimsel teorilerin herhangi birinden kıyaslanamayacak kadar daha felsefidirler. İkincisi, Orphic teogonia'dan Pentateuch'un Ezra tarafından yapılan son revizyonuna kadar , başlangıçta tüm gerçeklerini Doğu'dan ödünç alan tüm eski Kutsal Yazılar, hem düşmanlardan hem de arkadaşlardan, yalnızca bir isme, ölü bir kabuk olana kadar sürekli değişikliklere uğradı. ruhun yavaş yavaş geri çekildiği orijinal sunumdan kaldı.

Tek başına bu, şu anda var olan tek bir dini çalışmanın, hepsinin orijinal temeli üzerine inşa edildiği Arkaik Bilgeliğin yardımı olmadan anlaşılamayacağını zaten göstermelidir.

Ama bilimden doğrudan sorumuza beklediğimiz doğrudan cevaba dönelim. Cevap, aynı yazar tarafından, eski inançlarda Doğa güçlerinin bilim dışı bir şekilde tanrılaştırılmasına ilişkin düşüncesinin gidişatını izleyerek, aşağıdaki sözlerle onlar hakkında bir suçlu kararı verdiğinde verilir:

"Bununla birlikte, bilim, cinsel neslin orijinal ve tek üreme tarzı olduğunu varsaymak gibi üzücü bir hata yapıyor, çünkü doğa bilimcinin mikroskobu ve neşteri bizi yeni ve daha önce beklenmedik [?] yaşam dünyalarıyla tanıştırıyor."

Gerçekten de, S. Lang'ın aksini iddia etmesinin aksine, orijinal eşeysiz "üreme yöntemlerinin" eski Kızılderililer tarafından her halükarda bilinmesi gerektiğinden "çok az şüpheleniliyor". Daha önce alıntıladığımız Vishnu Purana'daki ifade ışığında, Daksha'nın cinsel ilişkiyi bir "üreme yöntemi" olarak kurduğu, ancak hepsi orada listelenen bir dizi başka "yoldan" sonra [1576], bu gerçeği inkar etmek zorlaşıyor. Ayrıca bu ifadenin zahiri bir eserde geçtiğine dikkat edin . Ayrıca, S. Lang şunu iddia etmeye devam ediyor:

696]

"Yaşayan formların çoğu, en azından sayı olarak, hatta boyut olarak, cinsel üremenin yardımı olmadan var oldu."

Daha sonra Haeckel'in monera "kendi kendini bölerek yeniden üretme" örneğini aktarır. Yazar bize çekirdeğin hücresindeki "aynı şekilde işleyen" bir sonraki aşamayı gösteriyor. Bir sonraki adım

"Organizma iki eşit parçaya bölünmez, ancak sadece küçük bir kısmı şişer .... ve sonunda, doğuştan gelen üretme yeteneği sayesinde ebeveyninin boyutuna kadar büyüyen bağımsız bir varoluşu ayırır ve başlatır. çevreleyen, inorganik malzemelerden yeni protoplazma" [1577].

Bunu çok hücreli bir organizma takip eder ve bu da

“Embriyonik tomurcuklar, ebeveynden çıkan sporlar veya tek hücreler haline indirgendi ... Şimdi, şu anda tüm yüksek hayvan ailelerinde kural haline gelen eşeyli üreme sisteminin eşiğindeyiz. ... Yaşam mücadelesinde avantajlara sahip olan bu organizma, kendisini kalıcı olarak kurdu .... ve değişen koşullara uyum sağlamak için içinde özel organlar geliştirdi. Böylece zamanla, yeni varlığın gelişeceği yumurtayı veya birincil hücreyi içeren dişi organı veya yumurtalık ile dölleyici spor veya hücreyi sağlayan erkek organı arasında kesin bir ayrım yapıldı ... Bu, insan ve daha yüksek hayvan türlerinde, embriyonun büyümesinde önemli bir ilerleme kaydedilene kadar cinsiyet ayrımının gelişmediğini gösteren embriyoloji çalışmasıyla doğrulanmıştır .... Bitkilerin büyük çoğunluğunda ve bazı alt hayvan ailelerinde... erkek ve dişi organlar aynı varlıkta gelişmiştir ve bunlar bizim hermafrodit dediğimiz şeydir. Diğer bir geçici biçim, yumurta hücreleriyle her bakımdan özdeş görünen eşey hücrelerinin kendilerinin herhangi bir dölleyici unsur olmaksızın yeni bireylerde geliştiği partenogenez veya bakire üremedir [1578].

Bütün bunlar bizim için çok iyi biliniyor, tıpkı yukarıdakilerin hepsinin Huxley-Haeckelci teorilerin yüksek bilgili İngiliz popülerleştiricisi tarafından homo cinsine asla uygulanmadığı gibi . Bunu yalnızca protoplazma parçacıklarına, bitkilere, arılara, salyangozlara vb. uygular. Ama eğer köken teorisine sadık kalmak istiyorsa, o zaman aynı şeyi ontogenez ile ilgili olarak da göstermesi gerekecekti ki burada bize söylenene göre temel biyogenetik yasa şöyle diyor:

Embriyonun gelişimi (ontojeni), bir ırkın evriminin (filojeni) sıkıştırılmış ve kısaltılmış bir tekrarıdır. Bu tekrar, gerçek orijinal evrim düzeni (palingenesis) sürekli kalıtım yoluyla ne kadar çok korunursa o kadar eksiksiz olur. Öte yandan, bu tekrar, farklı uyarlamalar nedeniyle daha gayri meşru gelişmeler [1579](caenogenesis) meydana geldikçe daha az mükemmel olacaktır .

697] Bu bize, insan da dahil olmak üzere Dünya üzerindeki her canlı yaratığın ve her şeyin tek bir ortak birincil biçimden evrimleştiğini gösterir. Fiziksel insan, diğer hayvanlar gibi, çeşitli üreme biçimlerinin evrimsel sürecinin aynı aşamalarından geçmek zorundaydı; paylaşmak zorundaydı ; daha sonra hermafrodit, yavrularını parfenojenerik olarak doğurdu (kusursuz ilkeye göre); bir sonraki aşama, yumurtlamaktı - önce herhangi bir gübreleme unsuru olmadan, sonra "dölleme sporunun yardımıyla"; ve ancak iki cinsiyetin nihai ve kesin evriminden sonra, cinsel birleşme yoluyla üreme evrensel bir yasa haline geldiğinde, insan kesin bir "erkek ve dişi" haline geldi. Şimdiye kadar, tüm bunlar bilimsel olarak kanıtlanmıştır. Onaylanacak tek bir şey kaldı ve bu, cinsellik öncesi üremenin basit ve açıkça tanımlanmış sürecidir. Bu, Gizli kitaplarda verilmektedir; bu cildin ilk bölümünde yazar tarafından bu sürecin bir özeti verilmeye çalışılmıştır.

Öyle olmalı ya da - kişi özel bir varlıktır. Okült Felsefe, belirgin şekilde ikili doğası nedeniyle buna böyle diyebilir . Bilim bunu yapamaz, çünkü mekanik yasalar dışındaki tüm müdahaleleri reddeder ve Madde dışında başka bir ilke tanımaz. İlki, Arkaik Bilim, insanın fiziksel yapısının, mevcut biçiminin en alt düzeyinden en yükseğine veya geleneksel terimlerle en basitinden en karmaşığına kadar tüm biçimlerden geçmiş olması gerektiğini kabul eder. Ancak bu Dördüncü Döngüde, Doğanın önceki Turlarda türleri ve modelleri arasında zaten var olan bu formun, bu Turun en başında insan için mükemmel bir şekilde hazır olduğunu iddia ediyor [1580]. Monad'ın, bulutsu prototip etrafında fiziksel sıkıştırma işinin başlaması için Ataların astral bedenine girmesi yeterliydi [1581].

Bilim bu konuda ne diyor? Tabii ki, insan Dünya'da memelilerin sonuncusu olarak ortaya çıktığı için, bu memeliler gibi onun da yukarıda açıklanan üremenin birincil aşamalarından geçmesi gerekmediğini söyleyecektir . Ortaya çıktığında, üreme yöntemi Dünya'da zaten kurulmuştu. Bu durumda itiraz edebiliriz. Şimdiye kadar insanla hayvan arasında en ufak bir bağlantı belirtisi bile bulunmadıysa, o zaman (Okült Öğretinin reddedilmesi gerektiğine göre), tam zırhıyla Jüpiter'in başından çıkan Minerva gibi mucizevi bir şekilde Doğa'da görünmüş olmalıdır ; ve bu durumda, diğer tüm popüler "Vahiyler" ile birlikte İncil doğrudur. Bu nedenle , A Modern Zerdüşt'ün yazarının antik felsefelere ve egzoterik inançlara cömertçe gösterdiği bilim adına küçümseme erken ve yersizdir. Ayrıca kayıp halka gibi görünen bir fosilin beklenmedik bir şekilde bulunması da hiçbir şeyi değiştirmeyecektir. Çünkü böyle tek bir örnek ve ondan elde edilen bilimsel sonuçlar, onun uzun zamandır aranan bir kalıntı olduğunu, yani gelişmemiş, ancak bir zamanlar konuşma yeteneğine sahip bir insanın kalıntıları olduğunu doğrulayamadı. Nihai bir kanıt için daha fazla bir şey gerekli olacaktır. Dahası, Yaratılış Kitabı bile insandan, onun toprak Adam'ından, ancak Gizli Öğreti'nin "Tanrı'nın Oğulları ve Bilgelik"ten çıkıp Üçüncü Irk'ın fiziksel insanı ile ilgilenmeye başladığı noktadan bahseder. Havva " doğmaz ", ancak "Ameba A " yöntemine göre, merkezdeki azalma ve Amip B'nin bölünmesi yoluyla ayrılması yoluyla [1582]Adem'den ortaya çıkar .

Aynı şekilde insan konuşması da çeşitli hayvan seslerinden evrimleşmemiştir. Profesör Max Müller'in de belirttiği gibi , Haeckel'in "konuşmanın birkaç basit hayvan sesinden kademeli olarak ortaya çıktığını" öne süren teorisi, bu tür konuşmanın en alt türden birkaç ırk arasında hala var olduğu gerçeği göz önüne alındığında, tamamen hatalıdır. [1583]Dilin "köklerinin" nasıl ortaya çıktığına dair henüz kimsenin tam anlamıyla sağlam bir açıklama getirmediğini savunuyor. İnsan beyni, insan konuşması için gereklidir . İnsan ve maymun beyinlerinin boyutlarına ilişkin rakamlar da onları ayıran uçurumun ne kadar derin olduğunu gösteriyor. Vogt, en büyük maymun olan gorilin beyninin boyutunun 30'51 metreküpten fazla olmadığını söylüyor. şimdi en düşük ırk olan düz kafalı Avustralya yerlilerinin ortalama beyni 99'a kadar ulaşıyor 35 дюймов! Rakamlar tehlikeli tanıklardır ve yalan söyleyemezler. Çünkü, Dr. F. Pfaff'ın haklı olarak gözlemlediği gibi, öncülleri İncil'deki sonuçları kadar doğru ve doğru olan, mantıksızdır:

“İnsana en çok benzeyen maymun beyni, aşağı insan ırklarının beyninin üçte birine bile ulaşmaz. Yeni doğmuş bir bebeğin beyninin yarısı kadar bile değil [1584]. "

699] Dolayısıyla, yukarıdakilerden, Huxley ve Haeckel'in insanın kökeni hakkındaki teorilerini kanıtlamak için tek bir halkanın değil, çok sayıda "eksik halkanın" - gerçek bir ilerleme merdiveni - gerekli olduğunu görmek kolaydır. , evrimsel adımlar - dört kollu atalar kültü lehine Tanrılara ve ölümsüz Ruha olan inancından vazgeçmeden önce, önce bulunması ve ardından bilim tarafından düşünen ve akıl yürüten insanlığa sunulması gereken evrimsel adımlar. Basit mitler artık "gerçeğin aksiyomları" olarak selamlanıyor. Alfred Rössel Wallace bile, Haeckel ile birlikte, ilkel insanın konuşma gücünden yoksun, maymun benzeri bir varlık olduğunu tartışır. Bu prof. Jolie Jenkins dedi ki:

“Bence insan, Haeckel'in sanki onu görmüş ve tanıyormuş gibi portresini çizdiği o Pithecanthropus alalus olmamıştır; basit bir yaşayan protoplazma kütlesinden başlayıp Avustralyalılar ve Papualılarınkine benzer bir uygarlık kullanan bir adama kadar garip ve hatta eksiksiz varsayımsal soyağacından bahsediyor [1585].

Bu arada, Haeckel kendini sıklıkla dilbilimsel "bilim" ile doğrudan çatışma içinde bulur. Evrimciliğe yönelik saldırılarında [1586]Prof. Max Müller, Darwin'in teorisini "baştan sona savunmasız" olarak damgaladı. Aslında, Darwinizm'in pek çok ikincil "yasasının" yalnızca kısmi bir doğruluğu tartışılmazdır - görünüşe göre de Quatrefage, doğal seçilimi, var olma mücadelesini ve türlerin değişmesini, kesin olarak ve kesin olarak kanıtlanmış olduğu gibi kabul etmiyor, yalnızca yanlısı . geçici. Ama belki de "maymun ata" kuramına karşı dilsel kuramı derinleştirmek fena olmaz.

Doğadaki diğer her şey gibi dillerin de büyüme aşamaları vardır, vb. Büyük dil ailelerinin üç aşamadan geçtiği neredeyse kanıtlanmıştır:

1) Tüm kelimeler değişmeyen köklerdir (ana diller).

2) Bir kök diğerini belirler ve basit bir tanımlayıcı kavram haline gelir (sondan eklemeli diller ).

3) Tanımlayıcı kavram (tanımlayıcı anlamı çoktan kaybolmuştur), biçimlendirici unsurlarla (çekimsel) bir bütün oluşturur.

Öyleyse sorun şu: Bu kökler nereden geliyor? Prof. Max Müller, bu hazır konuşma malzemelerinin varlığının, insanın uzun bir organik dizinin tacı olamayacağının kanıtı olduğunu savunuyor. Kök oluşumundaki bu potansiyel, materyalistlerin neredeyse her zaman kaçınmaya çalıştıkları büyük bir güçlüktür.

700] Von Hartmann bunu "Bilinçdışı"nın bir tezahürü olarak açıklıyor ve inandırıcılığını mekanik ateizme karşı bir kanıt olarak kabul ediyor. Hartmann, günümüzün metafiziğinin ve idealistinin mükemmel bir temsilcisidir.

Bu iddia, anti-panteist evrimciler tarafından hiçbir zaman saldırıya uğramamıştır. Schmidt ile şunu söylemek için: "Gerçekten, konuşma başlamadan önce durmalıyız!" – dogmatizmin tanınması ve hızlı bir yenilgi olacaktır [1587].

Çağlarının bilgeleri olarak şöyle diyen bilim adamlarına saygı duyuyoruz: Tarih öncesi geçmiş doğrudan gözlemleme yeteneğimizin tamamen ötesinde, o zaman biz çok dürüstüz, gerçeğe - ya da gerçek olarak kabul ettiğimiz şeye - çok bağlıyız. bilinmeyeni tartışmak, kanıtlanmamış teorilerimizi modern bilim tarafından kesinlikle kanıtlanmış gerçeklerle aynı seviyede sunmak.

"Bu nedenle, [metafizik] bilginin sınırlarını, gerçeğin en iyi mihenk taşı olan zamana bırakmak en iyisidir [1588]. "

Bu, bir materyalistin ağzından çıkan hikmetli ve dürüst bir sözdür. Ancak Haeckel gibi bir bilim adamı, "milyonlarca yıl önce meydana gelen "geçmişin tarihsel olaylarının" doğrudan gözlemden sonsuza kadar kaybolduğunu" ve ne jeolojinin ne de [1589]soyoluşun "yükselemeyeceğini" söyledikten sonra. [1590]gerçek bir "kesin" bilimin konumu, o zaman tüm organizmaların - "en düşük omurgalıdan en yükseğe, amfioksustan insana" - gelişmesinde ısrar ediyor, onun bize verebileceğinden daha güçlü bir kanıtta ısrar ediyoruz. Yalnızca Antropogenez'in yazarı tarafından çok övülen basit "ampirik bilgi kaynakları" -kendi görüşleri için bu tür niteliklerle yetinmek zorunda kaldığında- kendi alanlarının dışında kalan sorunları çözecek kadar yetkin değildir; tıpkı kesin bilimin bunlara dayanmasının uygun olmadığı gibi [1591]. Eğer "ampirik" iseler -701] Haeckel'in kendisi bunu defalarca beyan eder- o zaman kesin araştırma açısından , uzak geçmişe uzandıklarında , bizim Doğu Okült Öğretilerimizden daha iyi veya daha güvenilir değillerdir ve her ikisi de aynı seviyeye yerleştirilmelidir. Ayrıca, onun filogenetik ve palingenetik teorileri, gerçek bilim adamları tarafından büyük ve küçük ırkların evriminin döngüsel tekrarlarından ve Evrimin orijinal düzeninden daha fazla destek görmemektedir. Çünkü, ne kadar materyalist olursa olsun, kesin ve doğru bir bilimin görevi, varsayıma benzeyen, doğrulanamayan bir varsayım olan her şeyden dikkatle kaçınmaktır; kısacası, tüm veri bastırma ve tüm önerme falsi. Kesin bilime kendini adamış her bilim adamının işi, seçtiği bölümde Doğa fenomenlerini gözlemlemektir; metafizik fantezi uçuşlarına dayanmadan , modern keşiflerin bize sağladığı en iyi mekanik cihazlarla duyuların algılayabileceği en küçük ayrıntısına kadar gerçekleri not etmek, kataloglamak, karşılaştırmak ve sınıflandırmak . Yasal hakkı, yalnızca fiziksel araçların yardımıyla, kişisel brüt görüş, işitme ve diğer duyularının eksikliklerini veya illüzyonlarını düzeltmektir. Metafiziğin veya psikolojinin sınırlarını aşmaya hakkı yoktur . Doğrudan gözlemine giren tüm gerçekleri kontrol etmek ve düzeltmek onun görevidir ; Geçmişin deneyimlerinden ve hatalarından faydalanmak, -sadece sürekli ve değişmeyen tekrarı nedeniyle- Kanun olarak adlandırılabilecek belirli bir neden-sonuç zincirinin eylemini izlemeye çalışmak. İnsanların öğretmeni olmak ve orijinal doğa ve fizik bilimleri programına sadık kalmak istiyorsa, bir bilim insanından beklenen budur. Bu kraliyet yolundan herhangi bir sapma spekülasyona dönüşür.

Buna bağlı kalmak yerine, zamanımızda sözde bilim adamı nasıl hareket ediyor? Saf metafizik alemine koşarken aynı zamanda onunla alay eder. Pervasız sonuçlardan zevk alır ve onlara "tümevarım yasasından tümdengelim yasası" - kendi bilincinin derinliklerine dayanan ve ondan çıkarılan bir teori - ve yozlaşmış ve tek taraflı materyalizmle dolu bir bilinç adını verir. Hâlâ kendi kavramları içinde olan şeylerin "başlangıcını" açıklamaya çalışır . Asırlık manevi inançlara ve dini geleneklere saldırır ve en sevdiği atlar dışında her şeyi kesin bir şekilde hurafe olarak kınar. Evren hakkındaki teorileri, yalnızca Doğanın kör güçleri aracılığıyla geliştirilen bir kozmogoni varsayar, bu, fiat Lux ex nihilo varsayımına [702] dayanan teoriden bile çok daha mucizevi ve imkânsızdır ve dünyayı şaşırtmaya çalışır. onun vahşi teorisi; ve bu teorinin bir bilim adamının beyninden çıktığı bilindiğinden, körü körüne, çok yankı uyandıran ve bilimin sonucu olarak kabul edilir.

Okültizm bu tür rakiplerden korkmalı mı? Tabii ki değil. Çünkü gerçek bilim, ampirik bilimin bizimkilerle yaptığından daha iyi değil, bu tür teorilerle. Du Bois-Raymond'un sözleriyle gururu incinen Haeckel, Bois-Raymond'ın fantastik köken teorisine yönelik saldırılarına alenen ağıt yakmaktan yorulmuyor. "Son derece zengin bir ampirik kanıt deposuna" övgüler yağdırırken, bu söz konusu "yedek" cahilden aldığı her teorisine başkaldıran "tanınmış fizyologları" cahiller olarak adlandırıyor ve şöyle diyor:

“Birçoğu, hatta aralarında birkaç tanınmış bilim adamı, tüm soyoluşun havada bir kale olduğu ve soy ağaçlarının [maymunlardan mı?] sadece boş bir hayal olduğu görüşündeyse, o zaman bunu söyleyerek, sadece daha önce atıfta bulunduğumuz ampirik [1592]kaynakların zenginliği konusundaki cehaletlerini açığa vururlar .

Webster Sözlüğünü açıyoruz ve orada "ampirik" kelimesi için verilen tanımı okuyoruz:

"Modern bilim ve teorinin iddialarını dikkate almayan, yalnızca gözlem veya deneyime bağlıdır."

Bu, okültistler, maneviyatçılar, mistikler vb. İçin geçerli olabilir. Ayrıca:

"Deneyci; kendini kişisel gözlemlerinin sonuçlarını uygulamakla sınırlayan kişi [bunun bir örneği Haeckel'dir]; bilgisiz kimse .... Cahil ve eğitimsiz bir kursiyer; aldatıcı; şarlatan".

Asla bir okültist veya "sihirbaz" en kötü lakaplarla ödüllendirilmedi. Bununla birlikte, okültist metafiziksel zemininde kalır ve kendi özünü dahil etmeye çalışmaz. kişisel gözlem ve deneyiminin meyveleri olan bilgi, modern bilimin kesin bilimleri kategorisine girer . Hak ettiği, efendi olduğu yerde kalır. Ama görevi açık bir şekilde kendisine düşen, ancak şu şekilde bir ifade kullanan aşırı materyalist hakkında ne düşünülmelidir:

"İnsanın diğer memelilerden ve özellikle de doğrudan Catharhinian maymunundan türemesi, Menşe Teorisi'nin tümevarım yasasından kaçınılmaz olarak çıkan tümdengelimli bir yasadır [1593]. "

"Teori" basitçe bir hipotezdir, bir yargıdır, ama bir yasa değildir . Bunun tersini söylemek, şu anda bilim adamlarının izin verdiği pek çok özgürlükten biri olacaktır. Saçmalığı ilan ediyorlar ve sonra bilim kalkanıyla örtbas ediyorlar. Teorik bir yargıdan tümdengelim, bir yargıya dayalı bir yargıdan daha fazla [703] değildir. Sir William Hamilton, teori kelimesinin şu anda kullanımda olduğunu zaten kanıtladı.

bir hipoteze dönüşebilirken , hipotez genellikle varsayım için başka bir terim olarak kullanılırken, "teori" ve "teorik" terimlerinin zıt olarak kullanılması gerekir. pratik ve pratik" .

Ancak modern bilim bu iddiayı geçiştiriyor ve bu fikirle alay ediyor. Avrupa ve Amerika'daki filozoflar, materyalistler ve idealistler, insanın kökeni konusunda evrimcilerle hemfikir olabilir, ancak bu teori ciddi bir metafizikçi için hiçbir zaman ortak bir gerçek olmayacaktır; ve ikincisi, keyfi varsayımlarını kanıtlayamayacakları konusunda materyalistlere meydan okur. Huxley ve Haeckel'in takipçilerinin son zamanlarda üzerinde böylesine olağanüstü varyasyonlar oluşturdukları Vogt ve Darwin'in [1594]maymun temasının -temanın temel yasalarıyla çeliştiği için- bizim temamızdan çok daha az bilimsel olduğunu kanıtlamak çok kolaydır . ne zaman veya böyle sunulabilir. Okuyucu, Fransız doğa bilimci de Quatrefage'nin mükemmel L'Espece Humaine'ine dönsün ve iddiamız hemen doğrulanacaktır.

Ayrıca, aşırı bir materyalist olmadığı sürece hiç kimse, İnsanın Kökeni ile ilgili Ezoterik öğreti ile Darwin'in teorileri arasında seçim yapmakta tereddüt etmeyecektir. İşte Darwin'in "İnsanın İlk Ataları" tanımı:

“Bir zamanlar saçla örtülmeleri gerekiyordu ve her iki cinsiyette de sakal vardı; kulakları muhtemelen sivriydi ve hareket edebiliyordu; ve vücutları uygun kaslara sahip bir kuyrukla donatılmıştı. Uzuvları ve vücutları, şimdi yalnızca ara sıra ortaya çıkan, ancak normalde dört kollularda bulunan çok sayıda kas tarafından harekete geçirildi ... Rahim fetüsündeki başparmağın durumuna bakılırsa, ayak o zamanlar inatçıydı; şüphesiz atalarımız orman insanıydı, meskenlerini ağaçların üzerine inşa ettiler ve sıcak, ormanlık bir ülkede yaşadılar. Erkeklerin, onlara korkunç bir silah görevi gören devasa köpek dişleri vardı [1595].

704] Darwin, insanı bir tür kuyruklu nezle ile ilişkilendirir :

"ve sonuç olarak, onu evrim kayasında bir adım geriye iter. İngiliz doğa bilimci, kendi doktrinleri ile yetinmemekte ve Haeckel gibi bu konuda Darwinizm'in ana cazibesini oluşturan temel kanunlardan biriyle doğrudan çelişmektedir.

Ayrıca, bilgili bir Fransız doğa bilimci, bu temel yasanın nasıl çiğnendiğini kanıtlıyor. Diyor:

“Gerçekte, Darwin'in teorisine göre, dönüşümler tesadüfen ve her yönde gerçekleşmez. Kuruluşun kendisinden kaynaklanan belirli yasalarla yönetilirler. Bir organizma belirli bir yönde değiştiğinde, halihazırda ikincil veya üçüncül dönüşümlerden geçebilir, ancak yine de orijinal tipinin damgasını sonsuza kadar koruyacaktır. Bu , Darwin'in grupların soyunu, özelliklerini ve birçok ilişkisini açıklamasına izin veren tek başına sabit karakterin korunumuna ilişkin bir ağ yasasıdır . Kesinlikle, bu yasaya göre, ilk yumuşakçanın tüm yavruları yumuşakçaydı; ilk omurgalının tüm yavruları omurgalıydı. Bunun doktrinin temellerinden biri olduğu açıktır. Dolayısıyla iki farklı türden iki varlığın ortak ataları olabilir ama biri diğerinden türeyemez.

Bu nedenle, insan ve büyük maymun, tip açısından çok keskin bir karşıtlık sunar. Organları ...... birbirleriyle neredeyse birebir örtüşmektedir ancak bu organlar tamamen farklı bir plana göre yerleştirilmiştir. İnsanda esasen yürür şekilde koordine edilmişlerdir , maymunda ise tırmanmaya uyarlanmıştır ..... Bunda anatomik ve mekanik bir fark vardır .... Bir göz atmak yeterlidir Huxley'in insan iskeleti ile en gelişmiş büyük maymunların iskeletlerini yan yana resmettiği sayfada, yeterince ikna edici kanıt elde etmek için.

Kalıcı karakterin korunumu yasasının mantıksal uygulaması açısından bu gerçeklerin sonucu, tıpkı bir nezleli maymunun soyundan gelemeyeceği gibi, insanın da zaten bir maymun biçimini almış bir atadan türeyemeyeceğidir . kuyruğu olan bir maymundan. Yürüyen bir hayvan, tırmanan bir hayvandan çıkamaz . Bu, Vogt tarafından çok iyi anlaşılmıştı.

İnsanı primatlar arasına yerleştirerek, en alt maymun sınıfının, bu ailenin çeşitli türlerinin ortaya çıktığı ve ayrılmaya başladıkları sınır çizgisini (ortak ata) geçtiğini söylemekten çekinmez. [Maymunların bu atası, zaten kanıtlandığı gibi, Occult Science tarafından Atlantis zamanının en düşük insan grubunda görülüyor]. Bu nedenle, en acil ihtiyaç duyulan yasalardan birini Darwin'in doktrinine bırakacaksak, insanın kökenini [doktrinimizi doğrulayan] son maymunun görünümünün ötesine yerleştirmeliyiz . Daha sonra Haeckel'in prosimiae'sine , Loris'e, Indris'e vs. Ancak Haeckel'in soyağacı bizi ikincisinden keseli hayvanlara götürür. Tabii ki, bir insandan bir kanguruya olan mesafe harika. Dolayısıyla, geçmişte olduğu gibi bugünün faunasında da hiçbir şey kilometre taşları olarak hizmet edebilecek ara tiplere işaret etmez. Bu zorluk [705] Darwin'i çok az rahatsız eder [1596]. Bu tür konularda bilgi eksikliğini kendi lehine delil olarak gördüğünü biliyoruz . Hiç şüphesiz, Haeckel de bundan biraz utanıyor. Pithecoid bir adamın varlığını kabul ediyor ... tamamen teorik. Dolayısıyla, insanın kökeninin onsekizinci aşamanın ötesine atfedilmesi gerektiği Darwinizm temelinde kanıtlandığına ve bu nedenle keseli tür ile insan arasındaki boşluğu doldurmak gerektiğine göre, Haeckel kabul edecek mi? bir yerine dört bilinmeyen, ara grubun varlığını kabul etmek ? Soyağacını bu şekilde tamamlamayı kabul edecek mi? Buna cevap veremem [1597]. "

Ama Haeckel'in İnsanın Ataları Serisi adını verdiği The Pedigree of Man adlı eserindeki ünlü soyağacını okuyun. "İkinci Bölüm"de (on sekizinci aşama) şunları anlatır:

"Prosimiae, Loris (Stenops) ve Makis (Lemur) ile ilgili , keseli ve kloak kemiksiz, plasentalı " [1598].

L'Espece Humaine'e [1599]geri dönelim ve Haeckel'in prosimiae'sinin ne bir desidua ne de yaygın bir plasentaya sahip olmadığını kanıtlamak için en son keşiflere dayalı olarak aktardığı kanıtları inceleyelim . Fransız doğa bilimcinin kanıtladığı gibi, Darwin'in temel yasasına göre, bırakın insanı, büyük maymunların atası bile olamazlar. Ancak bu, "Hayvan Teorisi" taraftarlarının kafasını zerre kadar karıştırmaz, çünkü kendi kendisiyle çelişme ve paradoksallık, tam da modern Darwinizm'in özüdür. Huxley böyle bir örnektir; fosil adam ve "kayıp halka" hakkında şunu kanıtlıyor:

"Ne Kuvaterner çağda ne de günümüzde, hiçbir ara varlık, insanı ilkel insandan ayıran boşluğu dolduramaz."

ve "bu boşluğun varlığını inkar etmenin saçma olduğu kadar ayıp olacağını" söyleyen büyük bilim adamı, bilimsel otoritesinin tüm ağırlığıyla tüm teorilerin en "saçma" olan bu teorisini destekleyerek kendi sözlerini çürütüyor . insanın kökeninin maymundan geldiğinin kanıtı!

katrefage diyor ki:

"Bu soy kütüğü baştan sona hatalıdır ve materyalist bir yanılgıya dayanmaktadır."

Gerçekten de Haeckel, insan kökenini on yedinci ve on sekizinci aşamalara, keseli hayvanlara ve prosimiae'ye dayandırır - (Haeckelii cinsi?). İkinci terimi lemuridlere uygulayarak - bu nedenle onları plasentası olan hayvanlar yaparak zoolojik bir hata yapar. Çünkü [706]' dan sonra, hayvanları anatomik farklılıklarına göre indeciduata olarak iki gruba ayırdı . desiduataya (veya plasentayı bağlayan özel zara) sahip olmayan ve sahip olan desiduataya sahip olmayan prosimiaları ikinci gruba dahil eder. Başka bir yerde, diğer bilim adamlarının bu konuda söylediklerini kanıtladık. de Quatrefages'in dediği gibi:

“Anatomik çalışmalar ..... Hayvanlar üzerinde Miles Edwards ve Grandidier ..... Haeckel'in prosimiae'sinin desiduadan yoksun olduğuna ve yaygın bir plasentaya sahip olmadığına dair hiçbir şüpheye yer bırakmıyor. Onlar indeciduata'dır. Onları maymunların ataları olarak kabul etme olasılığı çok uzak olduğundan, Haeckel'in kendi belirlediği ilkeye göre, bölge-plasental memelilerin ataları olarak bile kabul edilemezler .... ve kalın- olarak sınıflandırılmaları gerekir. derili, dişsiz ve deniz memelileri [1600].

kesin bir bilim sanılıyor !

Yukarıdaki hata, eğer gerçekten böyleyse, Aveling tarafından çevrilen Haeckel's Pedigree of Man'de bile bahsedilmiyor . Meşhur "şecere"lerin derlendiği dönemde " prosimiae'nin embriyogenezinin bilinmediği" bahane olarak ileri sürülebilirse, artık malumdur. Bakalım bu önemli hata Aveling'in çevirisinin bir sonraki baskısında düzeltilip düzeltilmeyecek mi, yoksa cahilleri yanıltmak için on yedinci ve on sekizinci aşamalar, bunun gerçek ara yollardan biri olduğunu varsayarak şimdi olduğu gibi mi kalacak ? Ancak, Fransız doğa bilimcinin belirttiği gibi:

teorilerinin lehine bir kanıt olarak görmelerinden ibarettir ."

Bu, aşağıdakilere yol açar. İnsana ölümsüz bir Ruh ve Can bağışlayın; tüm canlı ve cansız yaradılışa monadik bir ilke bahşedin, yavaş yavaş gizli ve edilgenden aktif ve pozitif kutupluluğa doğru gelişiyor ve Haeckel, hayranları ne derse desin, neye güveneceğini bilemeyecek.

Ancak Darwin ile Haeckel arasında bile önemli farklılıklar vardır. İlki bizi kuyruklu nezleden türetirken , Haeckel varsayımsal atamızı anuran'a yerleştirir , ancak aynı zamanda onu hemen ondan önceki varsayımsal "aşama"ya, kuyruklu tepocerca'ya (on dokuzuncu aşama) yerleştirir.

Bununla birlikte, Darwin okuluyla ortak bir kavramımız var, o da milyonlarca yıla yayılan, kademeli ve son derece yavaş evrim yasası. Görünüşe göre, ana anlaşmazlık ilkel "atanın" doğasında yatıyor. Bize Dhyan-Chohan'ın veya Manu'nun "atasının" fiziksel düzlemde bilinmeyen varsayımsal [ 707] bir varlık olduğu söylenecek . Tüm Antik Dünyanın buna inandığını ve şimdi mevcut insanlığın onda dokuzunun buna inandığını söyleyeceğiz; Pithecoid Man veya Ape Man tamamen varsayımsal bir varlık, Haeckel tarafından yaratılan, bilinmeyen ve bu Dünya'da bulunmayan bir yaratıkken, dahası, onun soyağacı - onun tarafından hayal edildiği gibi - bilimsel gerçeklerle ve modern keşiflerin bilinen tüm verileriyle çelişiyor. zoolojide. Kurgu olarak bile saçma. De Catrefage'in birkaç kelimeyle kanıtladığı gibi, Haeckel "tamamen teorik bir pithecoid insanın varlığını varsayar" - ki bu herhangi bir Deva'dan yüz kat daha zor bir ata olarak kabul edilir. Ve soy tablosunu tamamlamak için aynı yöntemi izlediği tek zaman bu değil. Aslında, uydurmalarını oldukça saf bir şekilde kendisi de itiraf ediyor. Bilim tarafından tamamen bilinmeyen bir varlık olan sozura'nın (on dördüncü aşama) var olmadığını kabul etmiyor mu, imzasının arkasında şunu itiraf ediyor:

"Varlığının kanıtı, on üçüncü ve on dördüncü aşama [!!] arasında bir ara tipin gerekliliğinden kaynaklanmaktadır".

Eğer öyleyse, o zaman aynı bilimsel hakla, Üçüncü ve Dördüncü Kök-Irklarda üç uhrevi Irkımızın ve üç gözlü insanların varlığının kanıtlanmasının - "ara bir türün gerekliliğinden de kaynaklandığını" iddia edebiliriz. hayvanlar ve tanrılar. Haeckelciler bu özel durumda hangi itiraz nedenlerini sunabilirler?

Elbette bunun hazır bir cevabı var. Çünkü Monadik Öz'ün varlığını kabul etmiyoruz . Logos'un bireysel bir bilinç olarak hayvan ve insan yaratılışındaki tezahürü kesin bilim tarafından kabul edilmediği gibi, elbette sorunun tamamını da kapsamamaktadır. Ancak bilimin başarısızlıkları ve keyfi varsayımları, genel olarak, özünde herhangi bir "abartılı" Ezoterik öğretiden çok daha önemlidir [1601]. Von Hartmann ekolünün düşünürleri bile kendilerini genel bir salgına maruz buldular. Darwinci Antropolojiyi (az ya da çok) kabul ederler, ancak aynı zamanda bireysel Ego'yu Bilinçaltının bir tezahürü (Logos'un Batı temsili ya da İlksel İlahi Düşünce) olarak varsayarlar . Fiziksel insanın evriminin hayvandan geldiğini söylerler, ama zihin, tezahürleri için Upadhi gibi organizmaya ihtiyaç duysa da, çeşitli evrelerinde maddi gerçeklerden tamamen bağımsız bir şeydir.

708]

PLASTİDUAL RUHLAR VE BİLİNÇLİ SİNİR HÜCRELERİ

Ancak, okültistlerin ve teozofistlerin, metafizik alemin sınırlarını aşan materyalist serseriler olarak görmeye her türlü hakları olan Haeckel ve Okulu'nun bu tür mucizelerinin sonunu öngörmesi imkansızdır. Bathybius Haeckelii'nin babası olmakla yetinmeyerek , maddenin tamamen kör mekanik güçlerine dayanarak "plastidual ruhlar" ve "atomik ruhlar"ı icat ettiler . [1602]Bize söylendi:

"Ruh yaşamının evrimi üzerine yapılan çalışma bize, onun basit bir ruh hücresinin alt aşamalarından başlayarak, şaşırtıcı bir dizi kademeli evrim aşaması boyunca, ruhun ruhuna kadar kendisine yukarıya doğru bir yol açtığını gösteriyor. adam. [1603]”

bilincine dayanıyor . Nitekim bize söylediği gibi:

"Şu anda bilincin doğasını tamamen açıklayabilsek [1604]de, karşılaştırmalı ve genetik gözlem, onun yalnızca sinir hücrelerinin daha yüksek ve daha karmaşık bir işlevi olduğunu açıkça ortaya koymaktadır [1605]. "

Herbert Spencer'ın bilinç hakkındaki şarkısı söylendi ve bundan böyle, modası geçmiş teorilerin kilerinde güvenle saklanabilir. Bununla birlikte, Haeckel'in bilimsel "sinir hücrelerinin" "karmaşık işlevleri" neye yol açmaktadır? Bilinçli ve bilinçsiz Atomlar olarak Ruhların kökeni hakkında bir kez daha doğrudan Kabala'nın Okült ve Mistik Öğretilerine; Pisagor'un Monad'ına ve Leibniz'in Monad'larına ve Ezoterik Öğretimizin "Tanrılar, Monadlar ve Atomlar"ına [1606]; [709] amatör Kabalistler ve törensel Büyü profesörleri için bırakılan Okült Öğretiler'in ölü harfine . Çünkü son zamanlarda icat ettiği terminolojiyi açıklayarak şöyle diyor:

"Plastidual Ruhlar. Protoplazmanın en küçük, homojen parçacıkları olan plastidula veya protoplazmik moleküller, plastidual teorimize dayanarak, tüm hayati fonksiyonlarda aktif faktörler olarak düşünülmelidir. Plastidual ruh, bir hafızaya sahip olması bakımından inorganik moleküler olandan farklıdır [1607].

Bu teoriyi, "Plastidula'nın Perigenezisi veya Canlı Parçacıkların Dalga Benzeri Hareketleri" konulu muhteşem dersinde geliştiriyor. Bu, Darwin'in geliştirilmiş "Pangenesis" teorisi ve daha ileri bir yaklaşım, "Magic" e doğru temkinli bir harekettir. A Modern Zerdüşt [1608]kitabının yazarının açıkladığı gibi ilki şu önermedir:

"Atalarımızın vücutlarının bir parçasını oluşturan gerçek özdeş atomların bazıları böylece nesiller boyunca nesiller boyunca aktarılır, böylece biz kelimenin tam anlamıyla insana dönüşen birincil yaratığın "etin etiyiz".

Okültizm kendi payına şunu savunur: (a) Yaşam İlkemizin (Prana) yaşam atomları, bir kişi öldüğünde asla tamamen yok olmaz; ve Yaşam İlkesi'ne, bağımsız, ebedi, bilinçli faktöre en fazla doymuş olan bu atomlar, kısmen babadan oğula kalıtım yoluyla aktarılır ve bir kez daha kısmen bir araya getirilir ve her yeni bedende yeni bedenin canlandırıcı ilkesi haline gelir. Monad'ın enkarnasyonu. Çünkü (b) Bireysel Ruh her zaman aynı olduğu için, daha düşük ilkelerin (bedenin, onun astral veya yaşam karşılığının vb.) atomları da ilgi ve karmik yasa tarafından bir bütün için her zaman aynı bireyselliğe çekilir. çeşitli bedenler dizisi [1609].

Adil olmak gerekirse, mantıklı olmak şöyle dursun, modern Haeckelcilerimiz bundan böyle Plastidul Perigenesis ve benzeri diğer derslerin yanı sıra Ezoterik Budizm ve İnsanın Yedi İlkesi üzerine derslerle birlikte tek bir kitapta ciltlenmesi gerektiğine dair bir karar almak zorunda kalacaklardı. Böylece kamuoyuna her halükarda iki doktrini karşılaştırma ve ardından materyalist ve kesin bilim açısından bile bunlardan hangisinin en az veya en saçma olduğuna karar verme fırsatı verilmiş olacaktır.

Yani kâinattaki her zerreyi, toplu veya münferit, Tek Birliğe, Evrensel Hayata havale eden okültistler ; Doğada inorganik herhangi bir şeyin var olabileceğini kabul etmeyen , ölü Madde diye bir şeyi bilmeyen [710] okültistler, her atomda var olan bir hafızadan, iradeden söz ettiklerinde, Ruh ve Can doktrinlerinde tutarlıdırlar. ve duygu. Peki bir materyalist bu niteleme altında ne varsayabilir? Haeckel'in takipçileri tarafından verilen anlamda Biyogenez Yasası, bilim adamlarının Okült Fizik konusundaki cehaletinin sonucudur . "Yaşam atomları" ve "uyuyan atomlar" hakkında bilgi sahibiyiz ve konuşuyoruz çünkü bu iki enerji biçimini -kinetik ve potansiyel- aynı kuvvetten veya Tek Yaşam'dan türevler olarak kabul ediyoruz ve ikincisini bir kaynak olarak kabul ediyoruz. her şeyin motoru. Ama Haeckel'in "plastidual ruhlarını" enerjiyle ve özellikle de hafızayla ödüllendiren şey neydi? “Canlı parçacıkların dalgalı hareketi”, Evrensel Yaşam İlkesi olan Tek Ruhsal Yaşam teorisi temelinde, Maddemizden bağımsız olarak ve kendisini yalnızca bilinç planımız üzerinde atom enerjisi olarak tezahür ettirerek anlaşılır hale gelir. İnsan döngüsünde bireyselleşen, babadan oğula aktarılan şeydir.

Dolayısıyla Haeckel, Darwinci teoriyi değiştirerek, "Modern Bir Zerdüşt" kitabının yazarının düşündüğü gibi, "daha makul bir şekilde" varsayıyor :

"Özdeş atomların değil, özel hareketlerinin ve bir araya gelme biçimlerinin böylece [kalıtım yoluyla] aktarıldığı" [1610].

Haeckel veya başka bir bilim adamı atomun doğası hakkında bildiklerinden daha fazlasını bilseydi, atomu bu şekilde iyileştirmenin yollarını aramazdı. Çünkü o sadece aynı şeyi iddia ediyor, ama Darwin'den daha metafizik terimlerle. Her yerde mevcut, ebedi, yok edilemez olan Yaşam Prensibi veya Yaşam Enerjisi, numenon gibi Kuvvet ve Prensiptir, ancak Atomlarda tezahür ettiğinde, bir fenomendir. Bu bir ve aynıdır ve - materyalizm dışında ayrı kavramlar olarak düşünülemez [1611].

Sonra Haeckel, Ruh-Atomları hakkında ilk bakışta Leibniz'in Monad'ları kadar esrarengiz görünen bir şey ilan eder:

711]

"Tüm fiziksel ve kimyasal süreçlerde şu ya da bu şekilde nihai faktörler olarak kabul etmemiz gereken atomların doğasıyla ilgili son tartışma, bu en küçük kütlelerin kuvvet merkezleri olarak sahip oldukları fikriyle çok kolay bir şekilde çözülüyor gibi görünüyor. sabit bir ruh, her atomun duyum ve hareket gücü vardır [1612].

Bunun Leibniz'in teorisi olduğu gerçeği hakkında tek kelime etmiyor ve bu konuda son derece gizli. Bizim anladığımız anlamda "ruh" terimini de anlamıyor; çünkü Haeckel'e göre ruh, bilinçle birlikte, beynin gri maddesinin bir ürünüdür; tıpkı ruh hücresi gibi,

"İnsan ruhunun beyin ve omurga ile bağlantılı olması gibi, protoplazmik bedenle ayrılmaz bir şekilde bağlantılıdır" [1613].

Kant, Herbert Spencer, du Bois-Raymond ve Tyndall'ın vardığı sonuçları reddediyor. İkincisi, tüm büyük bilim adamlarının yanı sıra, şimdiki ve geçmiş çağların en büyük düşünürlerinin görüşlerini ifade ederek şöyle diyor:

"Beyin fiziğinden bilincin ilgili gerçeklerine geçiş düşünülemez. Keşke zihinlerimiz ve duyularımız beynin moleküllerini görmemizi ve hissetmemizi sağlayacak kadar aydınlanmış olsaydı; tüm hareketlerini, tüm gruplaşmalarını... elektrik deşarjlarını... takip edebilseydik... yine de sorunu çözmekten eskisi kadar uzaklaşırdık.... İki sınıf fenomeni arasındaki uçurum, ancak, akıl için geçilmez kalacaktır.

Ancak büyük Alman ampiristinin sinir hücrelerinin karmaşık işlevi veya başka bir deyişle bilinci, gezegenimizin en büyük düşünürlerinin vardığı sonuçlara katılmasına izin vermiyor. O onlardan daha büyüktür. Bunu tasdik ediyor ve herkese itiraz ediyor:

"Şu anda bize geçilmez görünen bu bilgimizin sınırlarını gelecekte aşamayacağımızı kimsenin söylemeye hakkı yok [1614]. "

İnsanın Türeyişi'ne Giriş adlı kitabından, bilimsel muhaliflerine ve kendisine alçakgönüllülükle uyguladığı şu sözleri aktarıyor .

"Az bilenler, ama çok bilmeyenler, şu ya da bu sorunun bilim tarafından asla çözülemeyeceğini olumlu bir şekilde ileri sürerler."

Dünya tatmin olmuş hissedebilir. "Üç kez büyük" Haeckel'in, Sir Isaac Newton'un bilincinin, fizyolojik olarak konuşursak, plastiduli perigenezinin neden olduğu yalnızca yansıyan bir eylem (veya eksi bilinç) olduğunu kendi tatmin edici şekilde kanıtlayacağı gün çok uzak değil . ortak atamız ve eski dostumuz Haeckel'in monera'sı. Bahsedilen Bathybius'un keşfedilmesine ve organik madde taklidi yapan bir düzenbaz olduğu ortaya çıkmasına rağmen , bunu yapmadı. temsil eder ve erkeklerin çocukları arasında yalnızca Lut'un karısı - ve ancak o zaman tatsız dönüşümünden sonra - onun atası olarak bir tutam tuzdan söz edebilir ; ama bütün bunlar onu zerre kadar rahatsız etmiyor. Her zaman yaptığı gibi soğukkanlılıkla, yalnızca fantomun, babamız Bathybius'un uzun süredir yok olan atomlarının - çok uzun zaman boyunca gri madde hücre dokusuna aktarılmış olan - özel görüntüsünün ve hareketinin olduğunu iddia etmeye devam edecek . Her büyük adamın beyninin - Sofokles ve Aeschylus'un yanı sıra Shakespeare'in trajedilerini yazmalarına ve Newton'un Principia'sına ve Humboldt'un Cosmos'una vb. Ayrıca Haeckel'i üç inç uzunluğunda Greko-Latince kelimeler icat etmeye sevk ettiler, pek çok anlamı varmış gibi görünse de aslında hiçbir anlamı yok.

Elbette, gerçek, dürüst bir evrimcinin bizimle aynı fikirde olduğunun gayet iyi farkındayız; ve sadece jeolojik kayıtların mükemmel olmadığını değil, aynı zamanda şimdiye kadar bulunan fosillerin saflarında asla doldurulamayacak kadar büyük boşluklar olduğunu söyleyen ilk kişi olacağını söyledi . Dahası, bize "hiçbir evrimci insanın var olan veya çoktan soyu tükenmiş herhangi bir büyük maymundan türediğini öne sürmez" diyecektir, ancak o insan ve büyük maymunlar muhtemelen çok uzun zaman önce ortak bir kök türünden türemişlerdir. Bununla birlikte, de Quatrefage'in işaret ettiği gibi, ifadesini desteklemek için kanıt olarak, eksik kanıt bolluğunu da ileri sürerek şunları söyleyecektir:

"Fosil kayıtlarında tüm yaşam biçimleri korunmadı, çünkü koruma fırsatları nadirdi ve .... [ilkel insanlar arasında bile], ölülerini gömme ve yakma geleneği nedeniyle çok azdı."

Bu tam olarak kendimizin onayladığı şey. Tam olarak, geleceğin bizi otuz fit boyunda dev bir Atlantisli iskeletinin yanı sıra "kayıp halka" Pithecoid'e ait bir fosilin keşfini bekliyor olması muhtemeldir; sadece ilk durum daha makul.

713]

BÖLÜMÜ

İNSAN VE ANTROPOİD MAYMUN FOSİL KALINTILARI

_____

ARASINDAKİ İLİŞKİYLE İLGİLİ JEOLOJİK GERÇEKLER

"İlk insan" ve maymunla ilgili bilimsel araştırmalardan elde edilen veriler, maymunu maymundan çıkaran teorileri desteklememektedir. "Öyleyse asıl adamı nerede aramalıyız?" Huxley, Kuvaterner tabakasının derinliklerinde onu boşuna aradıktan sonra hâlâ soruyor.

"En eski Homo sapiens , Pliyosen veya Miyosen dönemine mi, yoksa daha da eski bir çağa mı aitti? Geleceğin paleontologları , şu anda bildiklerimizden çok daha eski, fosilleşmiş maymun iskeletlerinin, daha antropoid veya insanların, hatta daha da pithecoit katmanlarının keşfedilmesini bekliyor mu ? Zaman gösterecek [1615]. "

Kuşkusuz ve böylece okültistlerin antropolojisini haklı çıkaracaktır. Bu arada Boyd Dawkins, Darwin'in İnsanın Türeyişi'ni haklı çıkarma çabasıyla , teoride "kayıp halka"dan başka bir şey keşfetmediğine inanıyor. Jeologlardan çok ilahiyatçılar sayesinde insan, neredeyse 1860'a kadar, eskiliği Ortodoks Adem döneminin 6000 yılını geçmeyen bir kalıntı olarak görülüyordu. Ancak Karma, bu uygun teoriye Boucher de Perthe'nin keşiflerinin vurduğundan daha kötü bir darbe indirmesi gereken kişinin Fransız başrahip - Bourgeois - olduğuna karar verdi. Herkes, başrahibin, insanın Miyosen döneminde zaten var olduğuna dair somut kanıtları keşfettiğini ve gün ışığına çıkardığını bilir, çünkü Miyosen döneminin tabakasından çıkarılan, insan eseri olduğuna şüphe götürmeyen işaretler taşıyan çakmak taşları çıkarılmıştır. İşte yazarın "Modern Bilim ve Modern Düşünce" sözleri.

"Bir insan ya da Boyd Dawkins'in öne sürdüğü gibi bir driopitecus ya da bu aletleri yapabilecek bir goril ya da şempanzeden çok daha büyük bir zekaya sahip başka bir antropoid maymun tarafından kullanılmış olmalılar. Ancak bu durumda sorun çözülecek ve kayıp halka keşfedilmiş olacaktı, çünkü böyle bir maymun kolayca Paleolitik insanın atası olabilirdi [1616].

714] Veya - bu teoriye karşı çıkan bir varyant olan Eosen döneminden bir adamın soyundan . Bu arada, böylesine mükemmel zihinsel yetilere sahip olan driopithecus'un keşfedilmesi gerekiyor. Öte yandan, Neolitik ve Paleolitik insanın varlığı mutlak bir kesinlik kazandığından, aynı yazar haklı olarak şunları söylüyor:

“Dünyanın bitki ve hayvan yaşamını destekleyecek kadar sertleşmesinin üzerinden 100.000.000 yıl geçtiyse, Tersiyer dönemi 5.000.000 yıl sürebilir; veya 10.000.000 yıl, eğer Lyell'in düşündüğü gibi canlılığı teşvik eden düzen en az 200.000.000 yıl devam ederse [1617].

neden başka bir teori denemiyorsun? Bir hipotez olarak, insanı Mezozoik zamanların sonuna götürelim - argümani causa'nın o zamanlar (çok daha sonra) daha yüksek bir türden maymunlar olduğunu varsayarak! Bu, insana ve modern maymunlara efsanevi "daha antropoid maymundan" kaçmak için oldukça bol zaman verir ve ikincisi bile "sopa gibi ağaç dalları yiyerek ve taş çekiçlerle hindistancevizi kırarak" [1618]insanı taklit ettiğini gördüğümüz maymunlara dönüşebilir . Hindistan'daki bazı vahşi dağ kabileleri, konutlarını gorillerin yuvalarını inşa ettikleri şekilde ağaçlara inşa ettiler. İkisinden hangisinin, hayvanın mı yoksa insanın mı diğerinin taklitçisi olduğu sorusu, Boyd Dawkins'in teorisini kabul etsek bile, pek tartışmaya açık değildir. Bununla birlikte, bu teorinin fantastik doğası genellikle kabul edilmektedir. Ancak, Pliyosen ve Miyosen döneminde gerçek antropoid maymunlar ve babunlar varken ve insanın o zamanlar şüphesiz eskisinin çağdaşı olduğuna dair bir itiraz var - gerçi, gördüğümüz gibi, ortodoks antropoloji hala buna cesaret edemiyor. gerçekler, onu daha sonra driopithecus çağına yerleştirmek için

"bazı anatomistler tarafından bazı açılardan şempanze veya gorilden daha üstün bir tür olarak kabul edilir" [1619]-

bununla birlikte, Eosen döneminde, soyu tükenmiş birkaç lemuroid türü dışında, kazılan primatlara veya pithecoid türlerine ait başka hiçbir fosil bulunamadı. Ayrıca Dryopithecus'un "kayıp halka" olabileceğine dair ipuçları buluyoruz , ancak bu canlının beyni bu teoriyi modern bir gorilin beyni kadar az doğruluyor. (Ayrıca Gaudry'nin vardığı sonuçlara bakın).

715] Şimdi sormak istiyoruz - bilim adamlarından hangisi Tersiyer döneminin başında insanın var olmadığını kanıtlamaya hazır? Varlığına tam olarak ne engel olabilir? Yaklaşık otuz yıl önce, altı ya da yedi bin yıl öncesinden daha önce var olma olasılığı öfkeyle reddedildi. Şimdi bunu Eosen dönemine kabul etmeyi reddediyorlar. Gelecek yüzyılda, muhtemelen şu soru ortaya atılacak - insan "uçan ejderha", pterodaktil, plesiosaur ve iguanodon vb. Çağdaş değil miydi? Ama bilimin yankısını dinleyelim:

“Artık hem anatomik yapı gereği, hem de iklim ve çevre koşulları gereği, antropoid maymunların yaşadığı her yerde bir insan veya insanın atası olan başka bir canlının da yaşayabileceği açıktır . Anatomik bir bakış açısından, büyük maymunlar ve basit maymunlar, kemik ve kas yapısı bakımından benzedikleri insan kadar memeli tipinin özel modifikasyonlarıdır; ve fiziksel hayvan insan, sadece ayakları üzerinde durma yeteneği ve daha büyük bir beyin geliştiren dört kollu bir tipin bir örneğidir ” [1620]....... Bildiğimiz gibi hayatta kalabilseydi Buz Devri'nin acımasız koşulları ve aşırı iniş çıkışları, o zaman elverişli iklimin Grönland ve Svalbard'a kadar uzandığı Miyosen döneminin yarı tropikal ikliminde yaşayamayacağını düşünmek için hiçbir neden yok [1621].

İnsanın kökeninin "soyu tükenmiş antropoid bir memeliden" geldiğine olan inançlarında uzlaşamayan bilim adamlarının çoğu, insan ve dryopitecus için ortak bir ata teorisi dışında herhangi bir teorinin basit sağlamlığını bile kabul etmek istemezken, gerçek bilimsel değere sahip bir çalışmada anlaşma için böyle bir alan görün. Gerçekten de alan, bu koşullar altında, yani bilimsel dalkavukluk dalgasıyla ayaklarının yerden kesilme tehlikesi olmaksızın olabildiğince geniştir. Açıklamanın zorluğuna ikna oldum

, insanla daha yüksek türden bir hayvan arasındaki fiziksel yapı farkının ortaya koyduğu zorluk kadar büyük değildir. "[1622]

aynı yazar diyor ki:

716]

“Fakat bu fiziki yapı farklılığının nasıl ortaya çıktığını ve bu kadar beyin ve eli olan, neredeyse sınırsız ilerlemek için bu kadar gelişmemiş yeteneklere sahip bir canlının nasıl doğduğunu anlamak o kadar kolay değil. Zorluk şudur: Varolan en aşağı insan ırkı ile varolan en yüksek maymun arasındaki yapı farkı, birinin diğerinin doğrudan soyundan gelme olasılığını kabul edemeyecek kadar büyüktür. Zenci, bazı açılardan maymun tipine biraz yaklaşır. Kafatası daha dar ve beyni daha az hantal, çenesi daha çıkıntılı ve kolları ortalama bir Avrupalınınkinden daha uzun, yine de özünde bir insan ve onu bir şempanze ya da gorilden ayıran geniş bir uçurum var. Beyni bir şempanzeninkinden daha büyük olmayan ve anlayışı daha yüksek olmayan bir aptal ya da budala bile, gelişimi durmuş bir insandır, ama bir maymun değildir .

bir teori olarak değil , bir gerçek olarak kanıtlamak için , bu atadan bir form veya en azından ona yaklaşan herhangi bir ara form bulmalıyız .....başka bir deyişle .... "kayıp halka". Bu nedenle, şimdiye kadar sadece bu kayıp halkaların keşfedilmediğini değil, aynı zamanda Buz Devri zamanına kadar uzanan ve büyük olasılıkla antik çağlardan kalma, bildiğimiz en eski insan kafatasları ve iskeletlerinin de keşfedilmediğini kabul etmeliyiz. en az 100.000 yıl, böyle bir insan öncesi tipe açıkça tanımlanmış bir yaklaşım göstermez. Aksine, en eski tiplerden biri olan Cro-Magnon mezar mağarasında bulunan insan tipi, [1623]güzel, uzun boylu, büyük bir beyne sahip ve genellikle mevcut birçok insan ırkından üstün olan güzel bir ırk örneğidir. Elbette bize zamanın yeterli olmadığı söyleniyor ve eğer insan ve maymunun ortak bir ataları varsa ve çok gelişmiş bir antropoid maymun şüphesiz Miyosen döneminde zaten var olduğuna göre, büyük olasılıkla insan da vardı, o zaman böyle bir ata olması gerekirdi. tüm Kuvaterner döneminin önemsiz hale geldiği bir mesafede daha da geriye doğru aranabilir..... Bütün bunlar doğrudur ve o adamın... evrenin ve özel yaratımların yaratılmasıdır. Buna inanmak özellikle zordur, çünkü insanın fiziksel yapı olarak bu kadar yakın [?] benzerliğe sahip olduğu maymun ailesinin, birbirine geçen çok sayıda dalı vardır, ancak aşırı türleri birbirinden, insanın farklı olduğundan daha fazla farklılık gösterir. en yüksek maymun türünden. Eğer insan için özel bir yaratılış gerekiyorsa, o zaman şempanze, goril, orangutan ve en az yüz farklı büyük ve basit maymun türü için de özel bir yaratılış yok muydu? [1624].

özel bir yaratılış ve onun soyu olan antropoid maymun için "özel bir yaratılış", bilimin şimdiye kadar önerdiği çizgilerin dışında, ancak başka yollarda gerçekleşti . Albert Gaudry ve diğerleri, insanın neden maymun ailesinin tacı olarak kabul edilemeyeceğine dair birkaç iyi neden sunuyor. "İlkel vahşi"nin (?) sadece Miyosen döneminde var olmadığına, Mortillet'in de kanıtladığı gibi, bu uzak çağda bıraktığı çakmaktaşı kalıntılarında, taşı ateşle parçalara ayırmanın izlerini taşıdığına ikna olduğunuzda ; Driopithecus'un bu katmanlarda izlerine rastlanan antropoidler arasında tek olduğunu öğrendiğimizde , bundan doğal sonuç ne olacak? İşte Darwinistler tam da bu noktada çıkmaza girmiştir. Gibbon, en insan benzeri, hepsi hala, Buz Devri'nin sonunda insanla bir arada yaşarken bulunduğu düşük gelişme düzeyindedir. Pliyosen döneminden bu yana belirgin bir şekilde değişmemiştir. Bu nedenle, dryopitecus ve mevcut antropoidler - gibonlar, goriller ve diğerleri arasında çok az fark vardır. Öyleyse, Darwin'in teorisi her şeyi kapsayıcıysa, bu maymunun Miyosen döneminin ilk yarısında insana dönüşmesini nasıl "açıklayabiliriz"? Böyle bir teorik dönüşüm için zaman çok kısa. Türlerdeki değişikliklerin aşırı yavaşlığı, özellikle "doğal seçilim" hipotezine dayanarak böyle bir olguyu düşünülemez kılıyor. Ateşi ve onu yakma biçimini bilen vahşi ile antropoid canavar arasındaki büyük zihinsel uçurumun yanı sıra yapıdaki uçurum, bu kadar kısa bir süre içinde böyle bir olasılığı hayal etmek için bile çok büyük. Evrimciler isterlerse bu süreci bir önceki Eosen dönemine tarihlendirsinler; hatta insanın ve dryopitecus'un ortak bir atadan kökenlerinin izini sürmelerine izin verin; ama yine de, Eosen döneminin katmanlarında antropoid fosillerin Haeckel'in muhteşem Pithecanthropus'u kadar açık bir şekilde bulunmadığı gibi tatsız bir düşünceyle karşı karşıya kalacaklar. Bu açmazdan "bilinmeyene" başvurarak ve Darwin'le birlikte "jeolojik kayıtların kusurlu olduğuna" atıfta bulunarak bir çıkış yolu bulmak mümkün müdür ? Öyle olsun; ama o zaman aynı itiraz hakkı, şaşkın bir materyalizmin tekelinde kalmak yerine, okültistlere eşit olarak tanınmalıdır. Fiziksel insanın, tebeşir sırtlarının ilk tabakası oluşmadan önce var olduğunu onaylıyoruz. Üçüncü Çağ'ın başında, dünyanın gelmiş geçmiş en parlak uygarlığı gelişti; Haeckel'e göre maymun-adamın ilkel ormanlarda dolaştığı ve Grant Allen'ın tartışmalı atasının, Üçüncü Irk'tan yozlaşmış Lilith Adama'nın kıllı dişileri topluluğunda sallanıp daldan dala atladığı bir dönem. Bununla birlikte, Dördüncü Irk uygarlığının daha parlak günlerinde antropoid maymunlar yoktu; ama Karma gizemli bir yasadır ve kimseye saygı duymaz. Atlantis devleri tarafından günah ve utanç içinde doğan canavarlar, ebeveynlerinin hayvan tutkularıyla dolu "acınası kopyaları", bu nedenle Huxley'e ve modern insana göre, artık Avrupa biliminin düşünceli antropologlarının kafasını karıştırıyor ve yanıltıcı.

İlk insanlar nerede yaşadı? Bazı Darwinistler, Batı Afrika'da bazılarının kendilerini Güney Asya'ya atfettiklerini iddia ederken , bazıları da insan ailesinin Asya ve Amerika'daki maymun atalardan bağımsız bir kökene sahip olduğuna inanmaktadır. Ancak Haeckel bu yükü neşeyle üstleniyor. "İnsan da dahil olmak üzere diğer tüm nezlelerin ortak atası" olan prosimia'sından başlayarak - bir "bağ", ancak son anatomik keşifler tarafından artık atılmıştır, birincil Pithecanthropus alalus için bir yuva bulmaya çalışır .

"Büyük olasılıkla, bu [bir hayvanın insana dönüşümü], çeşitli insan ailelerinin orijinal yerleşim yeri olduğuna dair pek çok kanıtın bulunduğu uzayda Güney Asya'da gerçekleşti. Güney Asya'nın kendisinin insan ırkının en eski beşiği olmaması mümkündür, ancak Asya'nın güneyinde uzanan ve daha sonra Hint Okyanusu'nun dibine batmış olan anakara Lemurya idi. Antropoid maymunların maymun benzeri insanlara evriminin gerçekleştiği dönem, büyük olasılıkla, Tersiyer döneminin son bölümüne, Pliyosen dönemine ve belki de ondan önceki Miyosen'e atfedilmelidir [1625].

olan Lemurya'nınkidir - her iki cinsiyetten fiziksel varlıklar, uzun çağlar boyunca ruhani hermafroditlerden maddeleşmiştir. Ancak Paskalya Adası'nın gerçekten de Lemurya'nın bir kalıntısı olduğu kanıtlanırsa, Haeckel'e göre, gelişimlerinde kaba bir memeli canavardan zar zor ilerlemiş olan "dilsiz maymun benzeri insanların" devasa portre heykelleri diktiğine inanmamız gerekecek. ikisi şu anda British Museum'da. Eleştirmenler, Haeckel'in doktrinlerini "iğrenç, devrimci ve ahlaka aykırı" olarak nitelendirirken yanılıyorlar - materyalizm maymun atası mitinin meşru meyvesi olsa da - bunlar tek kelimeyle çürütülmeyi gerektirmeyecek kadar saçma.

BATI EVRİMİZMİ: KARŞILAŞTIRMALI İNSAN VE ANTROPOİD ANATOMİSİ DARWIN'İN TEORİSİNİ HİÇBİR ŞEYDE DOĞRULAMAZ

Bize, modern bilime karşı herhangi bir sapkınlık görmezden gelinebilirse, o zaman Darwin'in teorisini insana uygulandığı şekliyle reddetmemizin "affedilemez bir günah" olarak görüleceği söylendi. Evrimciler, insan ve maymun arasındaki görünüşteki özdeşlik konusunda ısrar etmekte çok sağlamdırlar. Anatomik kanıtın bu durumda tamamen tartışmasız olduğuna itiraz ediyorlar; kemikten kemiğe, kastan kasa birbirlerine benzerler, hatta beynin yapısı hemen hemen aynıdır.

719] Peki ya bu? Bütün bunlar Kral Herod'dan önce biliniyordu; ve Ramayana'nın yazarları , "eylemleri büyük olan ve bilgeliği emsalsiz kalan" Maymun Tanrı Hanuman'ın yiğitliği ve cesareti hakkında şarkı söyleyen şairler, onun anatomisi ve beyni hakkında herhangi bir Haeckel veya Haeckel kadar çok şey biliyor olmalılar. Günümüzün Huxley'i. Hem antik çağda hem de daha modern zamanlarda bu benzerlik üzerine çok sayıda cilt yazılmıştır. Dolayısıyla Mivart'ın İnsan ve Maymunları gibi ciltlerde veya Fiske ve Huxley Bey'in Darwinizm'i savunmasında dünya ve felsefe için yeni bir şey yoktur . İnsanın pithecoid bir atadan geldiğine dair bu çürütülemez deliller nelerdir? Eğer Darwin'in teorisi doğru değilse, insan ve maymun aynı ortak atadan gelmiyorsa, bunun sebebini açıklamak zorundayız.

1) ikisi arasındaki yapısal benzerlikler; daha yüksek hayvan dünyasının - insan ve canavar - fiziksel olarak yalnızca bir türü veya modeli temsil ettiği gerçeği.

2) İnsanda ilkel organların varlığı, yani eski organların izleri, şimdi körelmiş, sanki kullanılmadan bırakılmış gibi. Yarı hayvan yarı orman canavarı dışında bu organlardan bazılarının hiçbir işe yaramadığı söylenir. Neden insanda bu "ilkel" organları buluyoruz - Avustralya apteryx'in ilkel kanatları kadar işe yaramaz, yani vermiform apendiks, çekum apandisi, kulak kasları, bazen bebeklerin birlikte doğduğu "ilkel kuyruk", vb [1626]. . . .?

Çağrının çağrısı böyledir; ve Darwinistler arasındaki küçük sürünün vıraklaması, hatta mümkünse, evrimci bilim adamlarının kendilerinden bile daha gürültülüdür!

Dahası, Darwin'in teorisini savunurken -büyük liderleri Huxley ve Romanes ve diğerleri gibi ünlü zoologlarla birlikte- Darwin'in nihai ispatının önündeki neredeyse aşılmaz zorlukların farkına varan ilk kişilerdir. Ancak bu kabul edilemez varsayımı büyük bir şevkle reddeden ve bu sözde benzerlik konusundaki haksız abartıları yüksek sesle protesto eden, yukarıda adı geçenler kadar büyük bilim adamları da var. Evrimcilerin hatalarını görmek için Brock, Grathiolaet, Owen, Pruner Bay'in yazılarına ve son olarak Quatrefage'nin harika eseri "Introduction 720 to the Study of the Human Races, General Questions"a bakmak yeterlidir . Daha fazlasını söyleyebiliriz: insan ile antropomorfik maymun arasındaki sözde yapı benzerliğiyle ilgili abartmalar son zamanlarda o kadar bariz ve saçma hale geldi ki, Huxley bile aşırı ateşli beklentilere karşı çıkmak zorunda kaldı. Yani, büyük anatomistin kendisi, makalelerinden birinde insan vücudunun yapısı ile daha yüksek antropomorfik pitecoidin yapısı arasındaki farkın önemsiz olmaktan uzak ve önemsiz olmadığını belirterek, kişisel olarak "küçük kardeşler" adını verdi. ama tam tersine çok büyük ve açıklayıcı.

"Her goril kemiği, karşılık gelen insan kemiğinden ayırt edilebilecek özelliklere sahiptir" [1627].

Canlılar arasında insan ile maymun arasındaki boşluğu doldurabilecek tek bir ara geçiş formu yoktur. Bu boşluğu görmezden gelmenin "gülünç olduğu kadar hatalı" olacağını da ekliyor.

doğal olmayan bir kökeninin saçmalığı, tüm deliller ve deliller karşısında o kadar somuttur ki, pithecoid kafatası ile insan kafatasını karşılaştırırken, Catrefage bilinçsizce maymunların daha çok insan olduğunu iddia edebileceğini söyleyerek bizim Ezoterik teorimize başvurmuştur. tam tersi bir erkekten türemiştir . Gratiola'nın antropoitlerdeki beyin boşlukları ile ilgili olarak kanıtladığı gibi -bu organlar arasında, karşılık gelen insan organları bir maymunda aynı organların gelişiminin sonucu olsaydı meydana geleceklerle ters orantılı olarak gelişir- insanın hacmi Kafatası ve beyni ile boşlukları, kişinin bireysel gelişimi ile birlikte artar. Zekası yıllar içinde gelişir ve büyür ve yüz kemikleri ve çeneleri küçülür ve düzelir, giderek daha ruhsallaşırken, maymunda tam tersi olur. Antropoid, gençliğinde çok daha zeki ve iyi huyludur, ancak yaşlandıkça aptallaşır; ve kafatası geri çekildiğinden ve büyüdükçe küçülüyormuş gibi göründüğünden, yüz kemikleri ve çeneleri gelişir ve sonunda beyin aşağı bastırılır ve tamamen geriye atılır, her geçen gün [721] hayvan tipini daha fazla vurgular . Düşünce organı - beyin - tamamen yenilerek geri çekilir ve azalır ve yerini vahşi bir canavarın beyni olan çene aparatı alır.

Böylece, bir Fransız bilimsel çalışmasında nükteli bir şekilde işaret edildiği gibi , goril, tam bir adaletle, evrimciye dönerek ondan türeme hakkını ısrarla kullanabilmiştir. Goril ona şöyle derdi: Biz antropoid maymunlar, insan tipinden geriye dönük bir sapmayız ve bu nedenle gelişimimiz ve evrimimiz, organizmanın insan benzeri yapısından hayvan benzeri yapısına geçişle ifade edilir; ama sizler nasıl bizden gelebilirsiniz - nasıl bizim türümüzün devamı olabilirsiniz? Çünkü bunu yapabilmek için, sizin teşkilatınızın bizimkinden daha çok insan yapısından farklı olması, bizimkinden daha çok hayvansal yapıya yaklaşması gerekir; ve bu durumda adalet, doğadaki yerinizi bize vermenizi gerektirir. Soyunuzu bizim türümüzden kurmakta ısrar ediyorsanız, bizden daha aşağısınız; çünkü organizmamızın yapısı ve gelişimi öyledir ki, kendimizinkinden daha yüksek örgütlenme biçimleri üretemeyiz.

Kesinlikle, bu Okült Bilimde de Quatrefages ile tam bir uyum içindedir. Gelişiminin türü gereği insan, ne bir maymundan ne de maymun ve insan için ortak bir atadan inemez , ancak başlangıcını kendisinden çok daha yüksek bir prototipten aldığını kanıtlar. Ve bu prototip, bu cildin ilk bölümünde açıklanan "Göksel Adam" - Dhyan-Chohans veya sözde Pitris'tir. Öte yandan, pithecoidler, orangutanlar, goriller ve şempanzeler olabilir ve Okült Doktrinin öğrettiği gibi, tam olarak, insanın ve soyu tükenmiş memeli türlerinin - uzak ataları olan - hayvanlığa inen Dördüncü İnsan Irkından türemiştir. Miyosen döneminde yaşayan Lemuryalıların hayvanlarla cinsel ilişkilerinin meyvesiydiler. Bu yarı insan canavarın atalarının, Üçüncü Irk'ın varlığının orta döneminde "Akılsız" Irkların günahı yoluyla yaratıldığı Stanzalarda açıklanır.

Şu anda yeryüzünde yaşayan tüm formların, Üçüncü ve Dördüncü Tur Adam tarafından atılan temel tiplerin çok sayıda varyasyonunu temsil ettiğini kesinlikle aklımızda tuttuğumuzda, tüm omurgalıları karakterize eden bir "vücut planı birliği" konusunda ısrar eden evrimcilerin itirazı ortaya çıkar. , kenarını kaybeder. Bahsedilen başlıca tipler , sonunda doğurdukları organizmaların çokluğuna kıyasla çok azdı ; ancak türün genel birliği yine de çağlar boyunca varlığını sürdürdü. Doğanın ekonomisi, bir gezegende organik evrimin tamamen zıt birkaç "temel planı"nın bir arada var olmasını onaylamaz [722] . Bununla birlikte, Gizli açıklamanın genel yönü formüle edildikten sonra, ayrıntıların türetilmesi okuyucunun sezgisine bırakılabilir.

İnsan organizmasında anatomistler tarafından keşfedilen önemli "ilkel organlar" sorusu da böyledir. Darwin ve Haeckel'in Avrupalı hasımlarına karşı yönelttikleri bu itiraz, kuşkusuz çok geçerli oldu. İnsanın bir hayvan atadan geldiğine itiraz etme cüretini gösteren antropologlar, solungaç yarıklarının varlığını nasıl açıklayacakları ve "kuyruk" sorunuyla nasıl başa çıkacakları konusunda son derece kararsızdılar. Burada yine Okültizm gerekli verilerle yardımımıza geliyor.

Gerçek şu ki, daha önce de söylendiği gibi, insan tipi tüm potansiyel organik biçimlerin deposu ve tüm organik biçimlerin yayıldığı merkezi noktadır. Bu varsayımda, doğal seçilimin mekanik teorisine ait olduğu söylenemeyecek bir anlamda gerçek "evrim" veya "açılım" buluyoruz. Yetenekli bir yazar, Darwin'in vardığı sonuçları "ilkeler" temelinde eleştirerek şöyle yazıyor:

"İnsanın ilk önce organizmasındaki bu ilkel ipuçlarıyla yaratıldığı ve bunların, insanın yozlaştığı daha aşağı hayvanlara faydalı eklentiler haline geldiği varsayımı, bu parçaların tam olarak var olduğu varsayımından neden daha az makul ve doğru olsun? insanın soyundan gelen aşağı hayvanlarda gelişme, eylem ve pratik kullanım? [1628].

attığı prototipleri " okuyun ve gerçek bir ezoterik çözümün yönü açıktır. Ancak şimdi daha geniş bir genelleme formüle etmeliyiz.

İnsan tarafından atılan prototiplerden türediği düşünülebilir . Amfibiler, kuşlar, sürüngenler, balıklar ve diğerleri, Üçüncü Turun, Dünyanın aurik kılıfında korunan ve ilk Laurentian sıradağlarının çökelmesinden sonra fiziksel nesnelliğe yansıtılan astral taşlaşmış formların sonucudur. "Evrim ", paleontolojinin gösterdiği gibi, jeolojik zaman boyunca aşağı hayvan ve bitki krallıklarını etkileyen ilerleyici değişimlerle ilgilenir. Gelecekteki farklılaşmaların temeli olarak hizmet eden "fiziksel öncesi tipler" sorunuyla ilgilenmez ve eşyanın doğası gereği ilgilenemez. Elbette fiziksel organizmaların gelişimini yöneten genel yasaları sınıflandırabilir [723] ve bu görevi bir dereceye kadar ustaca başardı.

Ancak tartışmamızın acil sorusuna geri dönelim. İlk izleri İkincil Dönemin Triyas kayalıklarında keseli hayvanlarda bulunan memeliler, İkinci Irk'ın çağdaşı olan tamamen astral atalardan gelişmiştir. yani peşinden geldiler ve sonuç olarak, onların embriyonik aşamaları ile, tabii ki, kendi yarattığı grubun özelliklerini kendi gelişiminde içeren ve özetleyen insanınkiler arasındaki genel benzerliği açıklamak kolaydır. Bu açıklama kısmen Darwinci bir açıklama kullanır.

“Fakat balık solungaçlarının gelişimleri sırasında geçtiği aşamayı temsil eden insan fetüsündeki solungaç yarıklarının varlığı nasıl açıklanır [1629]; fetüsün kalbini oluşturan alt balıkların kalbine karşılık gelen nabız atan damarı bulmanın yanı sıra; ve insan yumurtasının parçalanması, blastodermin oluşumu ve gastrula aşamasının ortaya çıkışı ile temsil edilen tüm benzetme, omurgalı yaşamının alt formlarında ve hatta süngerimsi olanlar arasında karşılık gelen fazlar; Doğmamış çocuğun formunun büyüme döngüsü sırasında ana hatlarını çizdiği daha aşağı seviyedeki hayvan türlerinin çeşitliliğini nasıl açıklayabiliriz?...... Ataları [çoğunluklar önce] yüzen balıkların yaşam evreleri nasıldır? İlk Kök Irk dönemi] , Silüriyen döneminin denizlerinde ve daha sonraki amfibilerin ve sürüngenlerin faunasının yaşam evreleri, insan fetüsü gelişiminin "epitomik tarihine" yansır mı?

Bu sağlam itiraza, Üçüncü Turun karasal, hayvan biçimlerinin, İkinci Kökün İnsanlığına gezegenimizin küresine yeni ithal edilen memeliler -memeliler- kadar Üçüncü Tur insanı tarafından atılan türden olabileceği yanıtı verilir. Dördüncü Tur Yarışı. İnsan cenininin büyüme süreci, yalnızca Dördüncü Turun dünya yaşamının genel karakterini değil, aynı zamanda Üçüncü Turun dünya yaşamını da özetlemektedir. Tüm tip aralığı yine kısaca ele alınmıştır. Bu nedenle, okültistler, çocukların doğumunu gerçek bir kaudat ilavesiyle veya bir insan fetüsündeki kuyruğun, bir dönemde, ilkel bacakların iki katı uzunluğunda olduğunu açıklamakta zorluk çekmezler. Hayvan yaşamına yararlı her organın potansiyeli İnsan'da - Makrokozmos'un Mikrokozmosunda- saklıdır ve anormal koşullar çoğu zaman Darwinistlerin "atasal tipe dönüş" olarak [1630]nitelendirdiği garip olaylarla kendini gösterebilir . Gerçekten de bir dönüş, ama modern ampiristlerimizin ona verdiği anlamda değil!

DARWİNİZM VE ESKİ ADAM; ANTROPOİDLER VE ONLARIN ATALARI

Pek çok seçkin modern jeolog ve bilim insanı şunları kamuoyuna açıkladı:

“Jeolojik sürenin tüm hesaplamaları yalnızca kusurlu değil, aynı zamanda elbette imkansızdır; çünkü tortul çökeltilerin ilerlemesini hızlandıran ya da geciktiren [1631]nedenleri, var olmaları gerekmesine rağmen, bilmiyoruz .

Eşit derecede tanınmış başka bir bilim adamı (Croll), Tersiyer döneminin ya on beş ya da iki buçuk milyon yıl önce başladığını hesaplar - Ezoterik Öğretiye göre, ilk rakam bir öncekinden daha doğru bir hesaplamadır - en azından bu durumda, çok fazla anlaşmazlık yok gibi. Kesin Bilim, insanda "özel bir yaratılış" görmeyi reddediyor (Gizli Bilimler bir dereceye kadar aynı şeyi yapıyor), ilk üç veya daha doğrusu iki buçuk Irkı - ruhsal, yarı astral ve yarı insan - reddetmekte özgürdür. - öğretilerimizden. Ama aynı şeyi Üçüncü Irk, son döneminde, Dördüncü ve Beşinci Irklar [1632]için yapamaz , çünkü insanı zaten Paleolitik ve Neolitik olarak ikiye ayırır . Fransa'nın jeologları, insanı Miyosen Çağının orta dönemine (Gabriel de Mortillet) ve hatta bazılarını, de Quatrefage'nin varsaydığı gibi, İkincil döneme yerleştirirler; 725] , İngiliz bilim adamları ise genellikle kendi cinsleri için böyle bir antik çağa izin vermezler. Ama bir gün daha fazlasını bilecekler. Sir Charles Lyell'in dediği gibi:

Milyonlarca insanın yaşadığı toprakların yakın çevresinde oluşanlarda bile , hem deniz suyu hem de tatlı su olmak üzere tüm katmanlarda insan kemiklerine ve sanat eserlerine rastlamanın yokluğunu veya son derece nadir olduğunu hesaba katarsak . hem yeni hem de Pleistosen ve hatta daha eski buzul oluşumlarında genel olarak insan anıtlarının yokluğuna hazırlıklı olmalıyız. Buzullarla kaplı topraklarda veya buz kütleleriyle dolu denizlerde birkaç gezgin canlı varsa ve bunlardan bazıları kemiklerini veya silahlarını buzultaşlarda veya yüzen çökeltilerde bırakmışsa, o zaman bunlardan birini jeologlar tarafından binlerce yıl sonra keşfetme olasılıkları olmalıdır. sonsuz. önemsiz [1633]. "

Akademisyenler kendilerini insanın eskiliğiyle ilgili herhangi bir kesin iddiaya bağlamaktan kaçınırlar, çünkü gerçekte bu konuda neredeyse hiçbir şey iddia edecek durumda değillerdir ve bu nedenle daha cüretkar teoriler için geniş bir marj bırakırlar. Ancak antropologların çoğu, insanın varlığını yalnızca buzul sonrası döneme, yani Kuaterner olarak adlandırılan döneme yerleştirseler de, evrimciler gibi insan ve maymuna aynı ortak köken atfedenler, bu yargılarında pek tutarlılık göstermezler. . Aslında Darwin'in hipotezi, insan için yüzeysel düşünürlerin bile belli belirsiz şüphelendiğinden çok daha eski bir çağa ihtiyaç duyar. Bu, Huxley gibi konunun en büyük otoriteleri tarafından kanıtlanmıştır. Bu nedenle, Darwinci evrimi ipso facto kabul edenler, insanın büyük antik çağına çok inatla bağlı kalıyorlar, o kadar büyük ki, aslında okültistlerin hesaplarından pek de farklı değil [1634]. Encyclopædia Britannica'da verilen mütevazi bin yıl ve antropolojinin genellikle insanın antik çağını sınırladığı 100.000 yıl, Huxley'in cesur yargılarında verilen rakamlarla karşılaştırıldığında oldukça mikroskobik görünüyor. Orijinal insan ırkından maymun benzeri mağara sakinleri yarattığı doğrudur. Büyük İngiliz biyolog, insanın maymun kökenini kanıtlama arzusuyla, orijinal maymunun insana dönüşmesinin milyonlarca yıl önce gerçekleşmiş olması gerektiğinde ısrar ediyor . Çünkü Neandertal kafatasının "pitekoid kemikli duvarlar" ile kuşatılmış olduğu iddiasına rağmen olağanüstü büyüklüğünü eleştirirken, Grant Allen'ın bu kafatasının şu şekilde olduğuna dair güvenceleriyle desteklenen:

"Gorile özellikle vahşi görünümünü verenlere çarpıcı bir şekilde benzeyen [?] Büyük ön tümseklere sahip" [1635].

yine de Huxley, bahsi geçen kafatasında teorisinin bir kez daha yürürlüğe girdiğini kabul etmek zorunda kalıyor -

"Anoki'den (Engis) kafatasının ince bir gelişimi ile birlikte, uzuvların geri kalan kemiklerinin mükemmel insan oranları ."

Bütün bunların bir sonucu olarak, bize bu kafataslarının

“İnsanın soyundan geldiği orijinal grubun ilk izlerinin, Tersiyer Çağ'ın son dönemlerinde herhangi bir ilerici gelişme doktrinine sahip olanlar tarafından aranmayacağı açıkça belirtilmiştir; ama bu izlerin, elephas primigenius çağından , bizim zamanımızın son çağından [1636]daha uzak bir çağda aranması gerektiğini .

Bu nedenle, insanın tarif edilemez eskiliği , Darwinci Evrim konusunda bilim adamlarının olmazsa olmazıdır , çünkü Paleolitik çağın en eski insanı, modern soyundan henüz somut bir fark göstermemektedir. Ve ancak son zamanlarda modern bilim, onu Plinius ve Hipokrat bilimi gibi eski bilimden ayıran uçurumu yıldan yıla genişletmeye başladı: eski yazarlardan hiçbiri insan ırkları ve hayvan türleri hakkındaki Arkaik Öğretilerle alay etmezdi. modern bilim adamlarının kuşkusuz yapacağı gibi, jeologlar ve antropologlar.

727] Memeli türünün insandan sonra Dördüncü Turun bir ürünü olduğuna inananlar için, aşağıdaki şema -bu eserin yazarının anlayışına göre- bu süreci açıklayabilir.

MAYMUNLARIN ŞEceresi

Birincil Astral Adam.

(Astral)

prototipler

memeliler

(Fiziksel)

Kalitesiz

memeliler

Aşağı Maymunlar.

İkinci Yarış (Astral).

Üçüncü Irk (Yarı Astral).

(Cinsiyetlerin Ayrılması).

Dördüncü Yarış (fiziksel).

Beşinci Yarış.

Doğal olmayan çiftleşme, her zaman yavru üretti çünkü dönemin memeli türleri, [1637]gerekli bariyeri geliştirmek için ana türleri olan Primal Astral Man'den yeterince uzakta değildi. Tıp, günümüzde bile insan ve hayvan ebeveynlerden doğan bu tür canavar vakalarını not eder. Bu nedenle, bu olasılık sadece bir derece meselesidir , gerçek değil. Böylece Okültizm, antropoloğun dikkatine sunulan en tuhaf sorunlardan birini çözer.

Düşünce sarkacı iki uç arasında gidip gelir. Sonunda teolojinin prangalarından kurtulan bilim, tam tersi bir yanılgıya düşmüştür; ve Doğayı tamamen materyalist çizgilerle açıklama girişiminde, tüm çağların en abartılı teorisini inşa etti - insanın vahşi ve en kaba antropoid maymundan türediği. Ve böylece bu doktrin artık şu ya da bu şekilde kök salmıştır ki, nihai çürütülmesine ulaşmak için gerçekten de Herkülvari çabalar gerekecektir. Darwinci antropoloji, etnologların kâbusu , modern materyalizmin kaba bir ürünüdür ve insanın "yaratıldığına" ilişkin teolojik efsanenin acizliği giderek daha belirgin hale geldikçe büyüyen ve artan bir güç kazanmıştır. Ünlü bir bilim adamının tanımladığı gibi, garip bir yanılsama altında gelişti:

"İnsanın kökenine ilişkin tüm hipotezler ve teoriler iki [evrimsel ve İncil açıklamasına] indirgenebilir ...... Başka hiçbir hipotez tasavvur edilemez [!!]".

Ancak Gizli Kitaplar'ın antropolojisi, böyle asılsız bir iddiaya en iyi cevaptır.

canlıların doğuşunun Ezoterik açıklamasında aranmalıdır. Pithecoid grubu. Yararlı olduğu ölçüde, orijinal akılsız ırkların hayvanlarla cinsel ilişkisinin, insan ve hayvan ebeveynlerinin yavruları olan devasa insansı canavarların neslinde kendini gösterdiğini açıkladık. Zaman geçtikçe ve hala yarı-astral formlar fiziksel formlara dönüştüğünde, bu canlıların soyu dış koşullara bağlı olarak değişti, ta ki bu soylar küçülerek Miyosen döneminin alt maymunlarında doruğa ulaşana kadar. Bunlarla, sonraki Atlantisliler "akılsızların" günahına yeniden başladılar - bu sefer tam sorumlulukla. Suçlarının sonucu, şimdi antropoidler olarak bilinen maymunlardı.

Bu çok basit teoriyi -ki bunu sadece bir hipotez olarak seve seve inkarcılara sunacağız- Darwinist bir şema ile karşılaştırmak faydalı olabilir. daha az ustaca bir hipotez, çünkü az önce ele alınanın arkasında hemen on zorluk daha ortaya çıkıyor.

729]

BÖLÜM IV

İNSANIN JEOLOJİK DÖNEMLERİ, IRKLARI, DÖNGÜLERİ VE ESKİ KÖYÜ SÜRESİ

Milyonlarca yıl unutulmaya yüz tuttu ve inisiye olmayanların hafızasında, İnsan'ın kökeni ve ilk ırkların tarihiyle ilgili birkaç bin yıllık ortodoks Batı kronolojisi dışında başka hiçbir iz bırakmadı.

Her şey, İnsan Irkının antik çağına tanıklık eden kanıtların bulunmasına bağlıdır. Hâlâ tartışılan Pliyosen ve hatta Miyosen insanı Homo primigenius ise, o zaman bilim , Homo sapiens'in zamanı ve kökenine ilişkin mevcut antropolojisini Darwinci teoriye dayandırmakta [1638]haklı olabilir (argumenti causa) . Ancak Eosen tabakalarında insan iskeletleri bulunduğunda, orada maymun fosili bulunmadığında ve böylece insanın varlığının antropoidden önceye ait olduğu kanıtlandığında, Darwinistler farklı bir yol izlemek zorunda kalacaklardır. . Dahası, bilgili çevrelerde, insanın önceliğine dair bu tür inkar edilemez kanıtların ortaya çıkacağı yirminci yüzyılın ilk on yıllarında olacağı söyleniyor.

Şimdiye kadar şehirlerin, uygarlıkların ve diğer çeşitli tarihi olayların kuruluşuna atfedilen antik çağın saçma bir şekilde kısaltıldığını gösteren pek çok kanıt şimdi bile ileri sürülüyor. Bu, İncil kronolojisiyle bağdaştırmak için yapıldı . Tanınmış paleontolog Ed. Larte'nin yazısı şöyle:

Yaratılış Kitabında, ilkel insanlığın doğuşuna atfedilen zamana dair hiçbir belirti bulamıyoruz."

730] Ancak on beş yüzyıl boyunca kronologlar, İncil'deki gerçekleri sistemleriyle uzlaştırmaya çalıştılar. Böylece “Yaratılış”ın ortak zamanı hakkında en az yüz kırk farklı görüş oluşmuştur.

“Ve aşırı değişimler arasında, dünyanın başlangıcı ile İsa'nın doğumu arasındaki sürenin hesaplanmasında 3194 yıllık bir fark vardır. Son birkaç yılda, arkeologlar Babil uygarlığının başlangıcını da neredeyse 3000 yıl öncesine yerleştirmek zorunda kaldılar. Cyrus'a yenilen Babil kralı Nabonidus'un tapınağın temeline koyduğu silindirin üzerinde, Akadlı Sargon'un oğlu Naramsin tarafından yaptırılan orijinal tapınağa ait olan temel taşını bulduğuna dair kayıtlar vardır. Nabonidus'un dediği gibi, zamanından 3200 yıl önce yaşamış olan Babil fatihi [1639].

İsis Unveiled'da , tarihi Yahudilerin kronolojisine dayandıranların -kendi kronolojisi olmayan ve on ikinci yüzyıldan önce Batı kronolojisini reddeden bir ırk- yalnızca yoldan sapabileceklerini gösterdik, çünkü İbrani hesabı ancak Kabalistik hesap yardımıyla ve sadece anahtarı elinde bulundurarak anlaşılabilir. George Smith'in derlediği ve Musa'nın kronolojisiyle bağdaştırmaya çalıştığı Kildaniler ve Asurluların kronolojisini tamamen fantastik olarak belirledik. Ve şimdi, en azından bu açıdan, sonraki Asurologlar çürütmemizi doğruladılar. George Smith, I. Sargon'un (bir Musa türü) Akkad kentindeki saltanatını yaklaşık MÖ 1600'e koyarken, muhtemelen İncil'e göre 1571 г. BC Chr., - Oxford prof tarafından okunan altı "Hibbert Dersi" nin ilkinden öğreniyoruz . A. N. 1887'de diyor ki:

"Babil'in ilk yıllıkları ve dini hakkındaki eski görüşler, son keşiflerle büyük ölçüde değişti. İlk Sami imparatorluğu, artık herkesin kabul ettiği gibi, devasa bir kütüphane kuran, edebiyatı koruyan ve fetihlerini deniz yoluyla Kıbrıs'a kadar yayan Akkadlı Sargon'unkiydi . MÖ 3750 civarında hüküm sürdüğü artık biliniyor..... Fransızlar tarafından Tello'da bulunan Akkad anıtları daha da eski olmalı ve MÖ 4000 yıllarına kadar uzanıyor olmalı.”

İncil kronolojisine göre Dünyanın Yaratılışından sonraki dördüncü yılda ve Adem hala bebek bezindeyken. Belki birkaç yıl sonra bu 4.000 yıl daha da uzun olacak. Tanınmış bir Oxford öğretim görevlisi, "Eski Babil Dininin Gösterdiği Şekilde Dinlerin Kökeni ve Gelişimi" konulu tezinde şunları belirtti:

731]

"Babil dininin başlangıcı ve tarihinin sistematik çalışmasında yaşanan zorluklar dikkate değerdi. Aynı zamanda anıtlar, konuyla tanışmak için neredeyse tek kaynaktı, çünkü klasik veya doğu yazarlarından çok az yardım alınabiliyordu. Babil rahipliğinin dini metinlerin incelenmesini kasıtlı olarak neredeyse aşılmaz zorluklarla kuşattığı şüphesiz bir gerçektir.

Hiç şüphe yok ki, zamanın tarihlerini ve özellikle olayların sırasını "kasıtlı olarak" karıştırdılar ve çok iyi bir nedenle - çünkü yazıları ve kayıtlarının tamamı Ezoterikti. Kayıtları yalnızca İnisiyeler ve onların müritleri içindi ve yalnızca ikincisine gerçek anlamın anahtarı verildi. Ancak açıklamaları Prof. Umut verici olduğunu söylüyor, çünkü zorluğu şu sözlerle açıklıyor:

"Ninive kütüphanesi, çoğu durumda, daha eski Babil metinlerinin kopyalarını içeriyordu ve yazıcılar yalnızca Asurlu fatihlerin özellikle ilgisini çeken ve görece geç bir döneme ait olan tabletleri seçtikleri için, bu, tüm tabletlerimizin en büyüğünü büyük ölçüde artırdı. zorluklar - yani, belgesel kanıtlarımızın çağı ve malzememizin tarih için gerçek değeri konusunda bizi çoğu zaman tamamen karanlıkta bırakan zorluk.

Mukaddes Kitap okuyucusunun gözünde kozmik öncesi kılmak için Babil tarihlerini MÖ 4000'in çok ötesine itme ihtiyacına yol açabileceği sonucuna varmakta haklıyız.

Milyonlarca eser yok edilmemiş olsaydı, paleontoloji daha ne kadar bilebilirdi! MÖ 48'de Julius Caesar tarafından üç kez tahrip edilen İskenderiye Kütüphanesi'nden bahsediyoruz.. Chr., c 390 г. R. Chr'den sonra. ve son olarak, 640 yılında R. Chr. Halife Ömer'in komutanı. Ancak, kayıtların tufan öncesi dev canavarların giyinmiş derileri üzerine yazıldığı söylendiği gibi, orijinal Atlantis Kütüphanelerinde yok edilen eserler ve kayıtlarla karşılaştırıldığında bu nedir? Ya da İmparatorluk Tsing Hanedanlığı'nın Kurucusu Tsing Shi Hoang-ti'nin emriyle sayısız Çin kitabının yok edilmesiyle karşılaştırılabilir 213 г. R. Chr. Kuşkusuz, Babil İmparatorluk Kütüphanesi'nin kil tabletleri ve Çin Koleksiyonlarının paha biçilmez hazineleri, yukarıdaki Atlantis zamanından kalma "derilerden" birinin cahil bir dünyaya ifşa edebileceği bilgileri asla içeremezdi.

Ancak bilimin elindeki son derece yetersiz verilerle bile, neredeyse her Babil [ 732] tarihini geri almanın gerekliliğine kendini ikna edebildi ve bunu oldukça yaygın bir şekilde yaptı. Prof. Says, Aşağı Babil'deki Tello'daki arkaik heykellerin bile beklenmedik bir şekilde Mısır'daki dördüncü hanedanla çağdaş bir döneme yerleştirildiğini bildirir [1640]. Ne yazık ki hanedanlar ve piramitler jeolojik dönemlerin kaderini paylaşıyor; zamanlarının tarihleri keyfi olarak belirlenir ve ilgili alimlerin ruh haline bağlıdır. Arkeologların artık yukarıda bahsedilen heykellerin sadece Sina yarımadasında bulunan yeşil diyoritten yapıldığını bildiği söyleniyor; Ve

“Sanat üslubu ve uygulanan geleneksel ölçüler açısından, Üçüncü ve Dördüncü Mısır hanedanlığının piramitlerini inşa eden diyorit yapıcıların aynı heykellerine karşılık geliyorlar ..... Ayrıca, Babil işgali için mümkün olan tek dönem. Sina ocakları, piramitlerin inşa edildiği dönemin bitiminden sonraki yakın bir zamana atfedilmelidir; Sina adının nasıl olup da Babil'in ilkel Ay-Tanrısı Sin'den geldiğini ancak bu şekilde anlayabiliriz.

Bu çok mantıklı ama bu hanedanlar için onaylanan zamanın tarihi nedir? Sanchuniathon ve Manetho'nun eşzamanlı tabloları - ya da Aziz Eusebius'un ellerinden geçtikten sonra onlardan geriye kalanlar - atıldı; ve yine de Mısır'a bu kadar cömertçe ayrılan MÖ dört ya da beş bin yılla yetinmeliyiz. Her durumda, puanlardan biri kazanılır. Son olarak, dünya yüzeyinde en az 6.000 yıl verilen bir şehir var ve o da Eridu şehri. Jeoloji keşfetti. Yine, ama göre Prof. -

"Artık, artık sudan yirmi beş mil uzakta olan Eridu'nun, Basra Körfezi'nin ağzında bir liman olduğu zamandan bu yana 5.000 ila 6.000 yıl süren, Basra Körfezi'nin kaynak sularının alüvyonla dolma zamanını da belirleyebilirler. Fırat ve Babil ticaretinin ana merkezi, Güney Arabistan ve Hindistan ile. Ek olarak, yeni kronoloji, Bel's Observations adlı büyük bir astronomik eserde kaydedilen uzun bir tutulma dizisinin zamanını saptar; ve şimdi ilkbahar ekinoksunun konumundaki değişikliği de anlayacak durumdayız ki aksi halde kafa karıştırıcı olurdu; Zodyak'ın şimdiki burçlarımızın eski Babil astronomları tarafından adlandırılmasından bu yana meydana gelen değişiklik. Akad takvimi derlendiğinde ve Akadlıların ayları isimlendirildiğinde, ilkbahar ekinoksundaki güneş, şimdi olduğu gibi Balık burcunda ve hatta Koç burcunda değil, Boğa takımyıldızındaydı. Ekinoksun presesyonunun geçişi bilindiğinde, ilkbahar ekinoksundaki güneşin yaklaşık MÖ 4700 yıllarında Boğa takımyıldızında olduğunu hesaplayabilir ve böylece tartışılamayacak astronomik tarih sınırları elde ederiz [1641].

Çağlar ve dönemler için Sir C. Lyell'in terminolojisini kullandığımızı ve İkincil ve Tersiyer çağlardan, Eosen, Miyosen ve Pliyosen dönemlerinden bahsettiğimizde aceleyle beyan edersek konumumuzu daha da açıklığa kavuşturabiliriz. basitçe, sunduğumuz gerçekler daha iyi anlaşılsın diye. Bu yüzyılların ve dönemlerin kesin ve kesin süresi henüz belirlenmediğinden, farklı zamanlarda iki buçuk milyon, sonra on beş milyon bir ve aynı döneme (Üçüncül) atfedildi; ve görünüşe göre, bu noktada hemfikir olan iki jeolog veya doğa bilimci olmadığı için, Ezoterik Öğreti, insanın İkincil veya Üçüncü Çağdaki görünümüne tamamen kayıtsız kalabilir. Son döneme on beş milyon yıllık bir süre bile verilebiliyorsa, bu harika; çünkü Üçüncü Kök Irkın Birinci, İkinci ve üçte ikisi hakkındaki gerçek ve kesin rakamlarını kıskançlıkla koruyan Okült Öğreti, yalnızca bir nokta hakkında - İnsanlık Vaivasvata-Manu çağı hakkında - net bilgi verir [1642].

Bir başka kesin ifade de, Dördüncü Irk'ın ait olduğu, üzerinde yaşadığı ve öldüğü Kıta'nın, sözde Eosen döneminde ilk çökme belirtilerini gösterdiği, ancak sonunda, yani Miyosen çağında yıkıldığıdır . , - Platon'un bahsettiği küçük ada hariç . Bu gerçekler artık bilimsel verilerle doğrulanmalıdır.

GEZEGENİMİZİN YAŞI, HAYVANLARIN EVRİMİ VE İNSAN HAKKINDA MODERN BİLİMSEL TEORİLER

Uzmanların eserlerine bakmamıza izin verilecek mi? Çalışma "Dünyanın Yaşamı: Karşılaştırmalı Jeoloji" prof. Winchell bize bazı ilginç veriler veriyor. Burada, odium theologicum'unun çekicinin tüm gücüyle, karasal zaman dönemleriyle ilgili ilişkilerine dayalı olarak yıldızsal ve kozmik fenomenlerle ilgili bilimin büyük aydınlarının oldukça çelişkili hipotezlerini ezen nebula teorisinin muhalifiyle tanışıyoruz. "Fazla hayal gücü olan fizikçiler ve doğa bilimciler", yan yana yerleştirilmiş kendi varsayımsal hesaplamalarının sağanağı içinde oldukça içler acısı bir figür sunarak pek başarılı değiller. Yani şöyle yazıyor:

"Sir William Thomson, soğuma ilkelerine ilişkin gözlemlere dayanarak, dünyanın sıcaklığı bitki yaşamını desteklemek için yeterince soğuduğu için 10.000 milyondan fazla olamayacağı sonucuna varıyor (başka bir yerde 100.000.000 yıl veriyor) [1643]. Helmholtz , ilk bulutsunun yoğunlaşarak güneşin bugünkü boyutuna gelmesi için 20 milyon yılın [734] yeterli olacağını hesaplar. Prof. Newcomb'un 212° Fahrenheit'e ulaşması için yalnızca 10 milyona ihtiyacı var. [1644]. Croll'un ısıyı dağıtmak için 70 milyon yılı var... [1645]. Bischoff, dünyanın 2000°C'den 200°C'ye soğumasının 350 milyon yıl alacağını hesaplıyor. Reed, hesaplamalarını sürüklenme oranlarıyla ilgili gözlemlere dayandırarak, Avrupa'da yağışların başlamasından itibaren 500 milyon yıl olduğu konusunda ısrar ediyor [1646]. Lyell 240 milyon yıl önermeyi göze alıyor; Darwin, teorisinin öngördüğü organik dönüşümler için 300 milyon yıl gerektiğine inanıyordu ve Huxley 1000 milyon yıl istemeye hazır[!!].... Görünüşe göre bazı biyologlar... Sonsuzluktan daha büyük bir fikirleri olmadığı milyonlarca yıllık uçuruma atlarlar [1647].

Ardından, daha doğru olduğunu düşündüğü jeolojik rakamları vermeye devam ediyor: bunlardan birkaçı yeterli olacaktır.

Sir William Thomson'a göre "Gezegenimizin yaşı, kabuğunun katılaştığı andan itibaren 80.000.000 yıldır"; ancak Profesör Houghton'un Avrupa ve Asya'nın yükselişinin başlangıcından itibaren geçen minimum süre sınırına ilişkin hesaplamalarına göre, üç olası ve farklı yükseliş yolu için üç varsayımsal zaman periyodumuz var ve bu süre 640.730 gibi mütevazi bir rakamdan değişiyor. yıl, sonra 4.170.000 yıl ve 27.491.000 yıl gibi çok büyük bir rakama ulaşıyor!!

Gördüğünüz gibi bu, dört Kıta hakkındaki açıklamalarımızı ve hatta Brahminlerin figürlerini kapsamaya yeterlidir.

Okuyucunun ayrıntılarını Prof. Winchell [1648], Houghton'u dünyamızın tortul yaşının kabaca bir tanımına götürdü - 11.700.000 yıl. Yazar bu rakamları çok küçük buluyor ve bu nedenle onları 37.000.000 yıla çıkarıyor.

Daha sonra Croll'un bir çalışmasında [1649]2.500.000 yıl "Üçüncü Çağ'ın başlangıcından bu yana geçen süreyi temsil eder"; ancak onun görüşündeki bir başka değişikliğe göre Eosen döneminin başlangıcından bu yana 15.000.000 yıl geçmiştir [1650]ve ikincisi üç Tersiyer döneminden ilki olduğu için öğrenci iki buçuk ile on beş milyon arasında bir kayıp yaşamaktadır. . Ama ilk mütevazı rakamlara sadık kalırsak , o zaman [1651]gezegenimizin kabuğunun tüm katılaşma süresi 131.600.000 yıl olacaktır.

735] Son Buzul Çağı 80.000 ila 240.000 yıl önce sürdüğünden beri. önce (Prof. Croll'un bakış açısı), o zaman insanın Dünya'da 100.000 ila 120.000 yıl önce ortaya çıkmış olması gerekir. Ama prof olarak Akdeniz Irkının eskiliğinden söz eden Winchell:

“Kıtalardaki buzulların erimesinin sonlarına doğru ortaya çıktığı genel olarak kabul ediliyor. Bununla birlikte, bunun Siyah ve Kahverengi ırkların eskiliği ile hiçbir ilgisi yoktur, çünkü onların daha güney bölgelerinde Buz Devri'nden çok daha önce var olduklarına dair pek çok kanıt vardır [1652].

doğruluk ve tutarlılık örneği olarak aşağıdaki sayılar da eklenebilir. Üç yetkili - T. Bel, üye. Geogr. General, Robert Hunt, üye. Kral. General ve Kroll, üye. K. Gen. - Buz Devri'nden bu yana geçen süreyi belirleyerek, neredeyse inanılmaz oranlarda değişen rakamlar veriyorlar:

Kemer ......................................................................................................... 20.000 yaşında.

80.000 yıllık av ...........................................................................

240.000 yaşında Croll................................................................. [1653].

Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, Pengelli şunu kabul ediyor:

"Şu anda ve belki de asla, jeolojik zamanı yaklaşık olarak bile yıllara ve hatta bin yıllara çeviremeyeceğiz."

İşte okültistlerin jeolog beylere verdiği bilgece tavsiye: Masonların temkinli örneğini takip etmeliler. Kronolojinin yaratılış çağını ölçemeyeceğini söylüyorlar, onların "Antik ve İlkel Ritüeli" gerçeğe en yakın yaklaşım olarak 000.000.000'i kullanıyor.

Aynı belirsizlik, çelişkiler ve anlaşmazlıklar diğer tüm konularda hüküm sürüyor.

Bilim adamlarının İnsanın Kökeni hakkındaki görüşleri, pratik amaçlar açısından da yalnızca bir aldatmaca ve tuzaktır. British Association'da hediye vinistlerine karşı çıkan pek çok kişi var ve Doğal Seçilim zemini kaybetmeye başlıyor. Bu teori bir zamanlar yararlı olduğunu kanıtlamış ve bilimsel teorisyenleri sonuçsuz hipotezler uçurumuna nihai entelektüel düşüşten alıkoymuş gibi görünse de, şimdi şüphe uyandırmaya başlıyor. Huxley bile bocalama belirtileri göstermeye başlar ve "doğal seçilim tek faktördür.

"Doğanın zaman zaman değişim açısından büyük sıçramalar yaptığından ve bu sıçramaların bilinen formlar dizisinde var gibi görünen bazı boşluklara yol açtığından şiddetle şüpheleniyoruz. [1654]"

736] Ayrıca C.R. Bree, Darwin'in teorisindeki ölümcül sorunları tartışırken şöyle itiraz ediyor:

“Ayrıca ara formların çok sayıda olması gerektiği de tekrar hatırlatılmalıdır... Md. J. Mivart, evrimdeki değişikliklerin sanıldığından daha hızlı gerçekleşebileceğini düşünüyor; ama Darwin cesaretle kendini tutuyor ve bize yine "natura non facit saltum " diyor [1655].

Okültistler bu konuda Darwin ile hemfikirdirler.

Ezoterik öğretim, Doğanın yavaşlığı ve onun görkemli ilerlemesi fikrini tamamen doğrular. "Gezegensel dürtülerin" tümü periyodiktir. Bununla birlikte, bu Darwinci teori, daha az ayrıntıda doğru olsa da, Okültizm ile, Doğal Seçilim Teorisine Katkılar adlı eserinde doğal seçilimden daha fazlasının gerekli olduğunu oldukça kesin bir şekilde savunan Wallace ile aynı fikirde olduğundan daha fazla uyuşmaz. Fiziksel kişi.

Şimdilik bu bilimsel teoriye yapılan bilimsel itirazları inceleyelim ve neler olduklarına bakalım:

Görüyoruz ki St. J. Mivart şunu belirtir:

“Üst Silüriyen tabakasının dahil edilmesine kadar olan tabakaların birikmesi için 25.000.000 yıl beklemek mütevazi bir hesaplama olacaktır. Bu nedenle, bu tortulaşma döneminde gerçekleştirilen tüm evrimsel çalışma, toplam çalışmanın yalnızca yüzde birini temsil ediyorsa, o zaman tüm hayvanlar aleminin gelişiminin bugünkü durumuna kadar tamamlanması 2.500.000.000 yıl (iki milyar beş yüz milyon) alacaktır. Bununla birlikte, bu sürenin dörtte biri bile fizik ve astronominin bu süreci tamamlaması için gereken süreyi aşacaktır.

Sonunda, en eski katmanlarda zengin fosil çökeltilerinin bulunmamasının nedenini açıklamak zorlaşıyor - eğer o zamanlar yaşam, Darwin'in teorisine göre olması gerektiği kadar bol ve çeşitliyse. Darwin'in kendisi, şu anda "bu durumun açıklanmadan kalması gerektiğini" kabul ediyor; ve bu, gerçekten de, kitabında ortaya koyduğu görüşlere karşı sağlam bir argüman olarak hizmet edebilir.

, en ufak bir kademelilikte, dikkate değer (ancak Darwinci ilkeler temelinde tamamen açıklanamaz) bir ara geçiş formu yokluğu buluyoruz . En kararlı grupların tümü - yarasalar, pterodaktiller, kaplumbağalar, iktiyozorlar, anuranlar, vb. - aynı anda sahnede belirir. Soyağacı muhtemelen en iyi korunmuş hayvan olan at bile, önemli ve rastlantısal çeşitler nedeniyle özel bir kökene dair kesin kanıt sağlamaz; labirentodontlar ve trilobitler gibi kademeli değişim gösteriyor gibi görünen diğer bazı formlarda ise, daha ileri araştırmalarla bu türden hiçbir şeyin olmadığı bulundu... Yeni formların hayvan olduğunu kabul edersek, tüm bu zorluklardan kaçınılmış olacaktır. tüm karmaşıklık derecelerindeki yaşam, zaman zaman karşılaştırmalı bir anilikle ortaya çıkar ve kısmen çevresel koşullara ve kısmen içsel koşullara bağlı olarak yasalara göre gelişir - tıpkı kristaller gibi [ve belki de son araştırmalara dayanarak, ayrıca daha düşük yaşam biçimleri], kendilerini oluşturan maddelerin iç yasalarına göre ve çevredeki tüm etkilere ve koşullara uyum içinde ve uyum içinde oluşur [1656].

737] "Onları oluşturan maddenin iç yasaları". Bunlar hikmetli sözlerdir ve olasılığın kabulü bir ihtiyat göstergesidir. Ama Okült Öğreti reddedilirse, bu içsel yasalar nasıl tanınabilir? Bir arkadaşın yazdığı gibi, aynı zamanda dikkatimizi yukarıdaki teorilere çekiyor:

"Başka bir deyişle, Gezegensel Yaşamsal Dürtü doktrini tanınmalıdır. Aksi takdirde, neden artık tüm türler klişeleştirildi ve evcilleştirilmiş güvercin yavruları ve diğer birçok hayvan bile kendi hallerine bırakılır bırakılmaz neden temel türlerine dönüyorlar?

Ancak, mevcut kafa karışıklığının daha da karmaşık hale gelmesini önlemek istiyorsak, gezegensel Hayati Dürtüler doktrini açıkça ortaya konulmalı ve aynı zamanda açıkça anlaşılmalıdır. Aşağıdaki Ezoterik Aksiyomlar kabul edilirse, tüm bu zorluklar tıpkı yükselen Güneş'in ışığında gecenin gölgelerinin kaybolması gibi ortadan kalkar:

a) Gezegen Zincirimizin varlığı ve eskiliği.

b) Yedi Dairenin varlığı.

c) İnsan Irklarının (tamamen antropolojik ayrımın dışında), şimdiki Avrupa insanlığımızın Beşincisi olduğu yedi ayrı Kök Irk'a bölünmesi.

d) Bu (Dördüncü) Turdaki insanın eskiliği ve son olarak

e) bu Irklar ruhanilikten maddeselliğe ve ikincisinden tekrar dokunun göreli fiziksel yoğunluğuna doğru gelişirken, aynı şekilde tüm canlı (sözde) organik hayvan türleri, tüm bitki örtüsü dahil, her yeni Kök ile değişir. Irk.

Buna izin verilirse, diğer varsayımlarla birlikte olsa bile, ki bu, şüphesiz, olgun bir tartışmadan sonra daha az saçma olarak kabul edilmeyecektir - şu anda yalnızca Okült teoriler "saçma" olarak kabul edilseydi, o zaman tüm zorluklar ortadan kalkardı. kendilerinden.. Elbette bilim, şimdi olduğundan daha mantıklı olmaya çalışmalı, çünkü insanın antropoid bir atadan geldiği teorisini pek destekleyemez ve aynı zamanda böyle bir insanın makul bir antik çağ olduğunu inkar edemez! Huxley, "maymun ile insan arasındaki büyük entelektüel uçurumdan" ve "aralarındaki gerçek büyük uçurumdan" söz ettiğinden [1657]ve böylesine yavaş ve ilerici bir yaşam için bilimin Dünya üzerindeki insanın reçetesine verdiği sınırları genişletme ihtiyacını kabul ettiğinden gelişme, o zaman tüm bu bilim adamları, onun düşünce tarzını paylaşanların, her halükarda, en azından yaklaşık bazı rakamlara gelmeleri ve hakkında çok şey söylenen 738 ] Pliyosen, Miyosen ve Eosen dönemlerinin olası süresi üzerinde anlaşmaları gerekir. ve yine de kesin bir şey bilinmiyor - ötelerine bakmaya cesaret edemeseler bile. Ancak, görünüşe göre, birbiriyle aynı fikirde olacak iki bilim adamı yok. Her dönem, süresi itibariyle bir muamma ve jeologlar için bir diken gibi görünüyor; ve az önce gösterildiği gibi, nispeten yeni jeolojik oluşumlar söz konusu olduğunda bile vardıkları sonuçları uzlaştıramazlar. Bu nedenle , verdikleri rakamlara güvenilemez, çünkü ya milyonları verirler ya da sadece binyılları verirler!

jeolojik ve antropolojik bilmeceler için benimsenen ortalama sonucu gösteren "Britannica Ansiklopedisi " adı verilen bu "Bilimler Çemberi"nde bulunabilir . Bu çalışmada, en yetkili görüşlerin tüm kreması gözden geçirilmiş ve sunulmuştur. Bununla birlikte, Neolitik gibi nispeten geç dönemlere bile herhangi bir kesin kronolojik zaman atamayı reddettiğini görüyoruz, ancak, onları şaşırtacak şekilde, belirli jeolojik dönemlerin başlangıcı için böyle bir zaman saptamışlar; en azından birkaçı için, gerçeklerle ani bir çatışma riski olmadan süresi daha fazla kısaltılamaz.

Yani, geniş Ansiklopedi şunu özetliyor:

"Yüz milyon yıl geçti .... Dünyamızın katılaştığı andan itibaren, üzerinde ilk yaşam biçimleri ortaya çıktığında [1658]. "

Ancak modern jeologları ve etnologları ikna etmek, Darwinci doğa bilimcilerin hatalarını görmelerini sağlamak kadar umutsuz görünüyor. Bilim, diğer gezegenlerden gelen insanlar hakkında bildiği kadar, Aryan Kök Irk ve kökeni hakkında da çok az şey biliyor. Flammarion ve gökbilimciler arasındaki birkaç mistik dışında, çoğu durumda diğer gezegenlerin yaşanabilirlik olasılığı bile reddedilir. Bununla birlikte, Aryan grubunun ilk ırklarının bilim adamları o kadar büyük Usta Astronomlardı ki, Mars ve Venüs ırkları hakkında, modern antropoloğun dünyamızın erken evresindeki ırklar hakkında bildiklerinden çok daha fazlasını biliyor gibi görünüyorlar.

Modern bilimi bir an için bir kenara bırakalım ve kadim bilgiye dönelim. Okyanusların çalkalanmasından, sellerden ve kıtaların yer değiştirmesinden kasırgalara ve kasırgalara , depremlere ve volkanik patlamalara, gelgit dalgalarına ve hatta herkesi şaşırtan olağanüstü hava koşullarına ve mevsimlerin görünüşte yer değiştirmesine kadar tüm bu felaketler Avrupalı ve Amerikalı meteorologlar - hepsi Ay ve Gezegenlerden kaynaklanır ve onlara bağlıdır; ve mütevazi ve ihmal edilmiş takımyıldızların bile dünyamızdaki ve dünyamızdaki meteorolojik ve kozmik değişiklikler üzerinde muazzam bir etkiye sahip olduğunu - bir an için yıldız despotlarımıza, dünyamızın yöneticilerine ve insanlarına ödeyelim. Modern bilim böyle bir etkiyi reddeder; Arkaik Bilim bunu doğrular. Bakalım ikisi de bu konuda ne diyecek.

GEZEGEN ZİNCİRLERİ VE ÇOKLULARI HAKKINDA

Eskiler kendi Dünyalarının dışında başka Dünyalar biliyor muydu? Okültistler, her gök cisminin sadece bir tanesinin göründüğü yedili bir âlemler zinciri olduğunu ve bu âlemlerin tıpkı bizim gibi "insanların yaşadığını, yaşadığını veya olacağını" iddia ederken dayandıkları veriler nelerdir? her görünür Yıldız veya Gezegen? Yıldız Dünyaları tarafından dünyamıza uygulanan "manevi ve fiziksel etki" ile ne demek istiyorlar?

Bunlar bize sıklıkla sorulan sorulardır ve her yönden değerlendirilmeleri gerekir. İlk iki sorunun cevabı şudur: Buna inanıyoruz, çünkü Doğadaki birinci yasa çeşitlilik içinde birlik, ikincisi ise analojidir. "Yukarıdaki gibi, aşağıda da öyle." Dindar atalarımızın Dünyamızın evrenin merkezinde olduğuna inandıkları ve kilisenin ve onun küstah bakanlarının başka bir gezegende yaşanabileceği önerisinin küfür sayılması gerektiği konusunda ısrar ettikleri zaman, o zaman sonsuza dek geçti. Adem ve Havva, Yılan ve İlk Günah ve ardından Kan Yoluyla Kefaret, çok uzun süredir ilerlemenin önünde duruyor; ve böylece dünyanın gerçeği, biz olan küçük insanların çılgın kibrine kurban edildi.

Şimdi bunun delili nedir? Deneyimsiz olanlar için, çıkarım ve mantıksal akıl yürütme yoluyla elde edilen kanıtların dışında hiçbir kanıt yoktur. Sayısız Clairvoyant ve İnisiye kuşağı tarafından edinilen bilgilere inanan okültistler için , Gizli Kitaplarda sunulan veriler oldukça yeterlidir. Bununla birlikte, genel kamuoyunun başka kanıtlara ihtiyacı vardır. Bazı Kabalistler ve hatta bazı Doğulu okültistler, çeşitli halkların tüm mistik kitaplarında bu konuyla ilgili yeknesak bir kanıt bulamayınca, bu Öğretiyi kabul etmeden önce tereddüt ediyorlar. Böyle bir "tek tip kanıt" bile yakında ortaya çıkacaktır. Bu arada, bu konuya [740] genel yönünden yaklaşabilir ve ona olan inancın, diğer Nicodemus'lu bazı bilim adamlarının olmasını istediği kadar saçma olup olmadığını görebiliriz. Belki de bilinçsizce, yerleşik "Dünyalar"ın çokluğunu düşündüğümüzde, onların üzerinde yaşadığımız top gibi olduklarını ve aşağı yukarı kendimize benzeyen varlıkların yaşadığını hayal ediyoruz. Bunu yaparken sadece doğal bir içgüdüyü takip ediyoruz. Gerçekten de, bu soru, bu yerkürenin yaşam tarihi ile sınırlı olduğu için, bu konu üzerinde belli bir yarar sağlayacak şekilde tartışabilir ve en azından sorulan sorunun makul olduğunu umarak kendimize şunu sorabiliriz: İnsanlığın tüm eski yazılarında atıfta bulunulan "Dünyalar" neydi? Ancak (a) genel olarak dünyalarda hangi varlıkların yaşadığını nasıl bilebiliriz ; ve (b) bizimkinden daha yüksek gezegenleri yönetenler, bizim zaman içinde, diyelim ki bilinçsizce, Dünyamızı parçalara ayırarak küçük gezegenler (gezegenler veya asteroitler) üzerinde uygulayabileceğimiz etkinin aynısını bilinçli olarak Dünyamız üzerinde uygulamıyorlar mı? kanallar ileterek iklimlerimizi tamamen değiştiriyor. Tabii ki, Sezar'ın karısı gibi gezegenimsiler de şüphemizden etkilenemez. Çok uzaktalar vs. Ancak Ezoterik Astronomiye inandığımız için bundan pek emin değiliz.

Ancak varsayımlarımızı ve varsayımlarımızı Gezegen Zincirimizin ötesine genişlettiğimizde ve Güneş Sisteminin sınırlarının ötesine geçmeye çalıştığımızda, o zaman elbette kibirli aptallar gibi davranırız. Tıpkı antik hermetik aksiyomu kabul etmek gibi, "Yukarıdaki gibi, aşağıda da öyle" - Yeryüzündeki Doğanın en dikkatli ekonomiyi ortaya koyduğunu, değersiz ve atılan her şeyi şaşırtıcı dönüşümlerinde kullandığını ve aynı zamanda kendisini asla tekrarlamadığını anlayabiliriz . İnsan düşüncesinin vasat yetilerinin onun görünüşünü ve içeriğini hayal edebileceği kadar, tüm sonsuz sistemlerinde dünyamıza çok benzeyen başka bir küre olmadığı sonucuna varabiliriz [1659].

Ve gerçekten de, tüm romanlarda, Ay'dan, Yıldızlardan ve Gezegenlerden gelen tüm sözde bilimsel kurgularda ve ruhani "vahiylerde" olduğu gibi, insanlarda ve şeylerde, tutkularda ve biçimlerde basitçe yeni kombinasyonlar veya değişiklikler buluyoruz. Güneş sistemimizin diğer gezegenlerindeki doğa ve yaşamın Dünyamızda var olanlardan tamamen farklı olmasına rağmen, bizim için ortak olan yaşam. Swedenborg, esas olarak böylesine hatalı bir inancın yayılmasıyla ayırt edildi!

741] Ama bundan daha fazlası. Ortalama bir insanın, fiziksel duyularının onu bağladığından başka bir bilinç durumu hakkında hiçbir fikri yoktur. İnsanların hayalleri vardır; vizyonlarının fiziksel beyni etkilemesi için çok derin uyuyorlar; ve yine de bu hallerde bir bilinç mevcudiyeti olmalıdır. Öyleyse, bu gizemler keşfedilmeden kalırsa, Doğanın ekonomisi nedeniyle diğer bilinç durumlarına ait olması gereken Kürelerin (Kürelerin) doğası hakkındaki varsayımlarımızın başarısını nasıl umabiliriz ? bir kişinin burada deneyimlediği şeyler ?

Ve bu kelimenin tam anlamıyla doğrudur. Büyük Üstatlar bile (tabii ki inisiyeler), deneyimli Kâhinler olmalarına rağmen, yalnızca bizim güneş sistemimize ait olan gezegenlerin ve onların sakinlerinin doğası ve görünümü hakkında tam bilgi sahibi olduklarını iddia edebilirler. Hemen hemen tüm Gezegensel Alemlerde yerleşim olduğunu biliyorlar , ama - ruhen bile - sadece Sistemimizdekilere ulaşabilirler; ve ayrıca Sistemimizdeki bilinç planlarıyla bilinçte tam olarak birleşmenin onlar için bile ne kadar zor olduğunu bilirler , çünkü bunlar Dünyamızdaki mevcut bilinç durumlarından, örneğin, Bilincin Zincirinde var olanlardan çok farklıdır. Dünyamızın düzleminin ötesinde üç düzlemde küreler. Bu tür bir bilgi ve iletişim onlar için mümkündür, çünkü onlar sıradan insanların bilgisine erişilemeyen bilinç planlarına nasıl gireceklerini öğrendiler; ama bilgilerini aktarsalar bile, dünya bundan dolayı daha akıllı hale gelmez, çünkü bir kişi kendisine söylenebilecekleri özümsemesini tek başına sağlayacak olan diğer algı türleri deneyiminden yoksundur.

Bununla birlikte, Güneş Sistemimizin dışındaki Yıldızlar gibi Gezegenlerin çoğunda yerleşim olduğu gerçeği, bilim adamlarının kendileri tarafından bile kabul edilen bir gerçektir. Laplace ve Herschel, ihtiyatsız kararlar vermekten akıllıca kaçınmalarına rağmen buna inanıyorlardı ve aynı sonuç, ünlü bir Fransız astronom olan C. Flammarion tarafından birçok bilimsel düşünceyle geliştirildi ve desteklendi. Onun ileri sürdüğü argümanlar kesinlikle bilimseldir ve öyledir ki, ünlü fizikçi Sir David Brewster'ın ifade ettiği gibi, düşünceden etkilenmeyen materyalist aklı bile etkiler:

"Yeryüzünün evrendeki tek yerleşik cisim olduğuna inanan bu 'sınırlı' ruhlar ya da şairlerin onlara verdiği adla 'aşağı ruhlar', yeryüzünü de sakinlerinden yoksun hayal etmekte hiç zorluk çekmeyeceklerdir. Ama bundan da öte, bu tür kafalar jeolojinin vardığı sonuçlardan haberdar olsalardı, dünyanın on binlerce yıldır ıssız olduğunu [742] kabul edeceklerdi; ve burada şu imkansız sonuca varıyoruz ki, bu sayısız yıl boyunca Kâinat Kralının geniş egemenlikleri boyunca tek bir zeki varlık yoktu ve tek hücreli oluşumlardan önce, uzayın tüm sonsuzluğunda ne bitki ne de hayvan vardı [1660].

gezegenlerin en azından bazılarında -bildiğimiz kadarıyla bile- tüm yaşam koşullarının var olduğunu kanıtlıyor ve bu koşulların orada bizim Dünya'mızdan çok daha elverişli olması gerektiğine işaret ediyor.

Bu nedenle, bilimsel akıl yürütme ve gözlemlenen gerçekler, geleceği görebilen kişinin ifadeleriyle ve insanın kalbindeki doğuştan gelen sesle tutarlıdır ve yaşamın - zeki, bilinçli yaşamın - bizimkinden başka dünyalarda var olması gerektiğini ilan eder .

Ancak bu, insanın sıradan yetilerinin onu aşamayacağı bir sınırdır. Yazarları diğer Gezegenlerdeki hayatı hayal etmeye ve tanımlamaya çalışan, bazıları tamamen fantastik, diğerleri bilimsel bilgilerle parıldayan çok sayıda roman ve hikaye var. Ama hepsi, bir olarak, çevremizdeki yaşam dramasının yalnızca çarpıtılmış bir kopyasını veriyor. Voltaire'e göre bunlar ya mikroskop altındaki kendi ırkımızın insanlarıdır ya da de Bergerac'a göre yalnızca zarif bir hayal gücü ve hiciv oyunudur; ama her zaman yeni dünyanın esasen yalnızca bizim üzerinde yaşadığımız dünya olduğunu görürüz. Ve bu eğilim o kadar güçlüdür ki, doğuştan gelen, ancak inisiye olmamış durugörü sahipleri bile doğru yönde yetiştirilmemişlerse bu yanılgının tuzağına düşerler; Bunun bir örneği, ruhlar dünyasında tanıştığı Merkür sakinlerine Avrupa'da giyilen kıyafetleri giydirecek kadar ileri giden Swedenborg'dur.

Flammarion bu eğilimi tartışırken şunları söylüyor:

“Görünüşe göre, bu konuyu yazan yazarların gözünde Dünya, Evrenin prototipi ve dünyevi insan, göklerin sakinlerinin prototipidir. Aksine, diğer gezegenlerin doğası esasen farklı olduğu ve etrafındaki her şey ve varoluş koşulları da önemli ölçüde farklı olduğu ve tüm varlıkların yaratılmasının başındaki güçler olduğu için çok daha makuldür. karşılıklı yapılarına girmiş maddeler de birbirinden önemli ölçüde farklılık gösterir. bundan, bizim varoluş tarzımızın hiçbir şekilde diğer gezegenlere uygulanabilir olarak kabul edilemeyeceği sonucu çıkar. Bu konuda yazanlar, dünyevi mefhumların etkisine kapılmışlar ve bu nedenle yanılgıya düşmüşlerdir [1661].

743] Ancak Flammarion'un kendisi burada kınadığı aynı hataya düşüyor, çünkü Dünya'daki yaşam koşullarını, diğer Gezegenlerin "diğer insanlık" tarafından yerleşim derecesinin belirlenebileceği bir seviye olarak sessizce kabul ediyor.

Ancak, kalbimizi şehvet ateşiyle doldurup, zihinsel ve ruhsal algımızı genişletiyor gibi görünse de, aslında suni bir uyarıma neden olan ve sadece kendi duygularımızı gözden kaçırmamıza neden olan bu yararsız ve boş tartışmaları bir yana bırakalım. içinde yaşadığımız dünyanın cehaleti, hatta kendi içimizde bulunan sonsuzluk hakkında bile.

Bu nedenle, İnsanlık İncillerinde atıfta bulunulan "diğer dünyalar" ile karşılaştığımızda, bunların yalnızca Gezegen Zincirimizin ve Dünya'nın diğer durumlarına değil, aynı zamanda yerleşik diğer Yıldızlar ve Gezegenlere de atıfta bulundukları sonucuna güvenle varabiliriz; dahası, ikincisi hakkında hiçbir varsayımda bulunulmamıştır. Tüm Antik Çağ, Evrensel Yaşama inanıyordu. Ancak, herhangi bir uygar ulustan, gerçekten inisiye olmuş hiçbir Durugörü, diğer Yıldızlardaki yaşamın dünyevi yaşam düzeyine göre değerlendirilebileceğini asla öğretmedi. Genel olarak "Dünyalar" ve "Dünyalar" ile kastedilen, (a) "her Manvantara ve uzun Karartma döneminden sonra Küremizin yeniden doğuşları; ve (b) okyanuslara yer açmak için kıtalar kaybolduğunda ve okyanuslar ve denizler tehditkar bir şekilde yer değiştirip yerlerini yeni kıtalara bırakmak üzere kutuplara doğru savrulduğunda, Dünya yüzeyinin periyodik ve tam yer değiştirmelerine.

Dünyadaki yazıların en yenisi olan İncil ile başlayabiliriz . Vaiz'de İnisiye Kral'ın şu sözlerini okuyoruz :

“Nesil geçer ve nesil gelir, ama dünya sonsuza dek kalır .... ne olmuşsa o olacak; ve yapılanlar yapılacak olanlardır ve güneşin altında yeni bir şey yoktur [1662]. ”

Bu sözlerde, insanlık Irklarının süpürüldüğü veya zamanın derinliklerine bakıldığında, Dünya'nın oluşum sürecindeki çeşitli geçiş durumlarında birbirini izleyen felaketlerin bir ipucunu görmek kolay değildir. Ancak bunun şimdi gördüğümüz şekliyle yalnızca bizim dünyamız için geçerli olduğu söylenirse , okuyucuyu Yeni Ahit'e yönlendireceğiz; burada St. her şey, "onun aracılığıyla dünyaları da yarattı" (kümeler, sayı) [1663]. Bu "Güç" Chokmah, Bilgelik ve Söz'dür. 744] Muhtemelen bize "dünyalar" teriminin yıldızlar, gök cisimleri vb. anlamına geldiği söylenecektir. İnisiye, "Usta İnşaatçı" olan St. Paul tarafından biliniyordu, bu konuda ünlü ilahiyatçı Kardinal Wiseman'dan alıntı yapabiliriz. Eserinde [I, 309], altı günlük belirsiz bir süreden -veya "çok kesin" bir altı günlük süre diyoruz- yaratılıştan ve yaklaşık 6000 yıldan bahsederken, zifiri karanlıkta olacağımızı itiraf ediyor. Aziz Pavlus'un bu ifadesinin anlamı ile ilgili olarak, yapılan imanın Tekvin'in 1. bölümündeki birinci ve ikinci ayetler arasında geçen süreye ve dolayısıyla bu orijinal tersine çevirmelere, yani yıkıma atıfta bulunduğunu varsaymamıza izin verilmedikçe . ve Vaiz'in ilk bölümünde belirtilen dünyanın yeniden canlanması ; ya da diğerlerinin yaptığı gibi, kelimenin tam anlamıyla, 1. Mektup bölümündeki bir yeri kabul etmek . çoğul olarak "dünyaların" yaratılmasından bahseden İbranilere . Tüm kozmogonilerin aynı fikri varsaymakta ve dünyanın yok edildiği, sonra yeniden yenilendiği ilk ayaklanmalar dizisi geleneğini sürdürmekte birbirleriyle hemfikir olmaları çok garip, diyor.

Kardinal Zohar'ı çalışmış olsaydı, şüphelerinin yerini kesinlik alırdı. Idra Suta diyor ki :

“Doğdukları anda yok olan eski dünyalar vardı; Kıvılcımlar adı verilen oluşturulmuş ve biçimlendirilmemiş dünyalar - çünkü onlar demircinin çekicinin altından her yöne uçan kıvılcımlar gibiydiler. Bunlardan bazıları uzun süre var olamayacak ilkel dünyalardı, çünkü "Eski Zamanlar" -adı kutsal olsun- henüz biçimini almamıştı! [1664], işçi henüz bir Göksel Adam haline gelmemiştir [1665].

Ayrıca Simeon ben Yochai'nin Kabala'sından çok önce yazılmış bir Midraş'ta Haham Abahu şöyle açıklıyor:

“Kutsal Olan, adı kutsanmış olsun, bu dünyanın önünde çeşitli dünyaları art arda düzenleyip yok etti [1666].... Bu hem ilk Irklar ["Kings of Edom"] hem de yok edilen dünyalar için geçerlidir [1667].

"Yok edilmiş", burada "gizlenme" dediğimiz şey anlamına gelir. Aşağıdaki açıklamayı okuduğumuz zaman bu durum netleşiyor:

“Ancak [dünyaların] yok oldukları söylendiğinde , bu yalnızca onların [insanlıklarının] gerçek formlarından mahrum kaldıkları anlamına gelir, ta ki insan [bizim] suretimiz 745'te ortaya çıkana kadar , varoluş, içinde doğdu. var olan her şeyi içerir, tüm biçimleri içerir ..... [1668], bu ölüm anlamına gelmez, yalnızca durumlarının [faaliyet halindeki dünyaların durumu] alçalmasını işaret eder ” [1669].

Bu nedenle, Dünyaların "yok edilmesi" hakkında okuduğumuz zaman, bu kelimenin birçok anlamı vardır ve bu, birçok Zohar Yorumunda ve Kabalistik incelemelerde çok nettir. Başka bir yerde de belirtildiği gibi, bu sadece ömrünü tamamlamış birçok dünyanın yok olması değil, aynı zamanda birkaç yok olan kıtanın ölümü, gerilemesi ve konumlarının coğrafi olarak yer değiştirmesi anlamına gelir.

Gizemli "Edom Kralları"ndan bazen yok edilen "Dünyalar" olarak söz edilir; ama bu sadece bir "örtbas". İsrail'in herhangi bir kralının hüküm sürmesinden önce Edom'da hüküm süren krallar veya "Edomluların Kralları" asla "ilk dünyaları" sembolize edemezlerdi, sadece bu küre üzerinde "insan yaratma girişimlerini" - Adem'den önce gelen Irkları, Zohar'ları konuştuğu ve İlk Kök Irk olarak açıkladığımız. Altı Dünya'dan (Microprosopus'un altı "Üyesi") bahsederken, altı (Dünya zincirinde Dünya Küremizin üzerindeki altı küre) yaratıldığında yedincinin (Dünyamız) hesaba katılmadığı söylenir. ilk yedi kral Edom, Yaratılış'taki hesaplamalardan muaftır . Keldani Sayılar Kitabında ve Kitaplarda analoji ve permütasyon yasasına göre Bilgi ve Bilgelik, "yedi birincil dünya" aynı zamanda "yedi birincil ırk" anlamına gelir (Gölgelerin Birinci Kök Irkının alt ırkları); ve Edom Kralları, "Edomluların babası İshak"ın Oğullarıdır, yani [1670]İncil'deki İshak, Dördüncü ve Beşinci, Atlantisliler ve Aryanlar arasında duran bir ırkı tasvir eder. Rab, Rebeka'ya, "Karnında iki ulus var" dedi ve İshak kızıl ve kıllıydı. Yaratılış'ta Bölüm XXV , vv. 24-34, Beşinci Irk'ın doğumunun alegorik öyküsünü içerir:

Sifra di Zeniuta şöyle der:

"Ve eski günlerin Kralları öldü ve liderleri [taçları] artık görünmüyordu."

Ve Zohar der ki:

“Başlangıçta Beyaz Baş suretinde yaratılmamış olan halkın başı; halkı bu Formdan gelmiyor .... [Beyaz Baş, Beşinci Irk veya Eskilerin Kadimleri] kendisini [kendi veya 746] mevcut] formunda kurmadan önce.....tüm Dünyalar yok edildi; bu nedenle şöyle yazılmıştır: Ve Beor oğlu Bela Edom'da hüküm sürdü [ Yaratılış Kitabı, XXXVI. Burada "Dünyalar", Yarışlar anlamına gelir]. Ve o [şu ya da bu Edom Kralı] öldü ve onun yerine başka biri kral oldu.”

Şimdiye kadar bu "Edom Kralları" altında gizlenen sembolizm ve alegoriyi tartışan hiçbir kabalist, onların birden fazla yönünü fark etmiş görünmüyor. Bunlar sadece "yok edilen dünyalar" veya "ölen krallar" değil, her ikisi ve çok daha fazlası hakkında konuşmak için artık yeterli alanımız yok. Bu nedenle, Zohar'ın mistik benzetmelerini bir yana bırakarak materyalist bilimin kesin gerçeklerine döneceğiz. Bununla birlikte, önce, genel olarak birçok yerleşik Dünyaya ve bizimkinden önce gelen Dünyalara inanan büyük düşünürlerin uzun listesinden birkaçını adlandıracağız. Bunların arasında büyük matematikçiler Leibniz ve Bernouil'i ve Optik'te okunabileceği gibi Sir Isaac Newton'u buluyoruz ; Natüralist Buffon; şüpheci Condillac; Bailly, Lavater, Bernardin de Saint-Pierre ve -ancak mistisizm olduğundan şüphelenilen- son ikisinin aksine, Diderot ve Ansiklopedi yazarlarının çoğu. Onları modern felsefenin kurucusu Kant, şair-filozof Goethe, Krause, Schelling ve son yıllarda çok sayıda öğrencisiyle Bode, Fergusson ve Herschel'den Lalande ve Laplace'a kadar birçok astronom takip ediyor .

Gerçekten de, saygıdeğer isimlerden oluşan harika bir liste; ancak astronominin gerçekleri, diğer Gezegenlerde yaşamın ve hatta organize yaşamın varlığına bu isimlerden daha güçlü bir şekilde tanıklık ediyor. Böylece, yakın zamanda Fransa'da Alay'a, Ümit Burnu'na, Macaristan'a ve yine Fransa'ya düşen dört meteorda, bunları inceledikten sonra, grafit bulundu, bilindiği gibi, her zaman organik yaşamla birleşen bir kömür türü. bu bizim dünyamız Ve bu kömürün varlığının atmosferimizde meydana gelen herhangi bir eylemden kaynaklanmadığı gerçeği, kömürün bir göktaşının tam çekirdeğinde, Argeuille'e düşende ise su bulunmasıyla kanıtlanır. 1857'de Güney Fransa'da ve turba, ikincisi her zaman bitki maddesinin ayrışma ürünüdür.

Ve ayrıca, diğer Gezegenlerin astronomik koşullarını inceleyerek, bazılarının üzerlerinde yaşam ve zeka gelişimi için - insanlara tanıdık gelen koşulları dikkate alsak bile - Dünyamızdan çok daha uygun olduğunu kanıtlamak kolaydır. Böylece, örneğin Jüpiter gezegeninde mevsimler, bizde 747'de olduğu gibi bu geniş sınırlar içinde değişmek yerine, neredeyse fark edilmeden değişirler ve süreleri bizimkinden on iki kat daha uzundur. Jüpiter'in eksen eğikliği nedeniyle, mevsimleri neredeyse tamamen yörüngesinin eksantrikliğine bağlıdır ve bu nedenle yavaş ve düzenli bir şekilde değişir. Bize Jüpiter'de yaşamın mümkün olmadığı söylenecek, çünkü o bir akkor halde. Ancak tüm astronomlar buna katılmıyor. Örneğin bizim doğruladığımız Flammarion tarafından da doğrulanıyor; ve bilmesi gerekirdi .

Öte yandan, Venüs'ün mevsimleri daha keskin olduğundan ve sıcaklığı daha ani değiştiğinden, yeryüzündeki insan yaşamına daha az uygun olacaktır; günün uzunluğunun dört iç gezegende - Merkür, Venüs, Dünya ve Mars - neredeyse aynı olduğunu not etmek ilginç olsa da.

Merkür'de Güneş'in ısısı ve ışığı Dünya'dakinden yedi kat daha güçlüdür ve astronomi bu gezegenin çok yoğun bir atmosferle örtüldüğünü iddia eder. Ve Güneş'in ışığı ve sıcaklığıyla orantılı olarak Dünya'da yaşamın daha aktif hale geldiğini gördüğümüze göre , Merkür'deki geriliminin buradakinden çok daha büyük olması muhtemeldir.

Merkür gibi Venüs de tıpkı Mars gibi çok yoğun bir atmosfere sahiptir; bu nedenle kutuplarını kaplayan karlar, yüzeylerini gizleyen bulutlar, denizlerinin ve kıtalarının coğrafi konfigürasyonu, mevsimlerin ve iklimlerin değişmesi - en azından dünyevi bir astronomun görüşüne göre - birbirine çok yakındır. Ancak bundan kaynaklanan bu tür gerçekler ve düşünceler, yalnızca Dünya'da bilindiği şekliyle bu Gezegenlerde insan yaşamının var olma olasılığı ile ilgilidir. Bu Gezegenlerde bildiğimiz bazı yaşam biçimlerinin mümkün olduğu uzun zamandır defalarca kanıtlanmıştır ve bu varsayımsal sakinlerin fizyolojisi vb. hepsi, okuyucu yalnızca kendisine tanıdık gelenin ve onu çevreleyen şeyin hayali bir gelişimine ulaşabilir. Bu nedenle, Flammarion'un bizim tarafımızdan sık sık alıntılanan, bilinen gerçeklerden ve Doğa yasalarından çıkarılan kesin ve kesin sonuçlar olarak formüle ettiği üç sonuçla yetinmek daha iyidir .

1) Evrimin başlangıcında aktif olan çeşitli güçler, hem organik hem de inorganik alemlerde, çeşitli dünyalardaki varlıklar arasında büyük bir çeşitliliğe yol açtı.

2) Canlı varlıklar, en başından beri, içinde yaşadıkları her gök cisminin fizyolojik durumuna tam uygun olarak şekillere ve organizmalara karşılık gelen bir yapıya sahipti.

748] 3) Diğer dünyaların beşeri yapıları, dış fiziksel tiplerinde olduğu kadar iç yapılarında da bizimkinden farklıdır.

İncil'le çelişen bu tür sonuçların geçerliliğinden şüphe duyan okuyucu , bu konunun ayrıntılı olarak tartışıldığı K. Flammarion'un çalışmasındaki Ek'e başvurabilir, çünkü böyle bir çalışmada tamamen yararsızdır. Mukaddes Kitabın otoritesine dayanarak çok sayıda dünyayı reddeden kilise adamlarının mantıksal saçmalığına dikkat çekin .

karşı taraftaki halkların kurtuluş olasılığının ötesinde olacağı gerekçesiyle, ilkel kilisenin ateşli gayretinin dünyanın küreselliği doktrinine karşı çıktığı zamanları hatırlayabiliriz . Ve bir kez daha, ortaya çıkan bilimin, dünyevi insanlığın özel bir düzenlemesi için yıldızların hareket ettiği oluklar boyunca yoğun bir gökyüzü fikrini kırmasının ne kadar uzun sürdüğünü hatırlayabiliriz.

Dünyanın dönüşü teorisi, gezegenimizi uzaydaki önemli merkezi konumundan mahrum bırakmanın yanı sıra, aynı zamanda - onu keşfedenlerin şehit olma noktasına kadar - aynı muhalefetle karşılandı. Yükseliş söz konusu olduğunda, "yukarı" ve "aşağı" terimleri tamamen göreceli hale geldiğinden ve bu nedenle Cennetin tam yeri sorusu daha az karmaşık hale gelmediğinden, kavramlar! [1671].

, güçlü teleskoplar tarafından yakalanabilir . Aralarındaki mesafelere gelince, hesaplanamazlar. Ve mikroskobik Dünyamızın - "sonsuz bir okyanusun kıyısındaki bir kum tanesi" - akıllı yaşamın tek odak noktası olması mümkün mü? Gezegenimizden 1.300.000 kat daha büyük olan Güneşimiz, dev Güneş Sirius'un yanında önemsiz hale gelir ve ikincisi, sınırsız Uzaydaki diğer ışıklar tarafından küçültülür. Küçük ve mütevazı yarı göçebe bir kabilenin özel koruyucusu olarak Yehova'nın benmerkezci görüşü, bilinçli varoluşu mikroskobik gezegenimizle sınırlayan görüşün yanında kabul edilebilir. Bu düşüncenin orijinal nedenleri şüphesiz şunlardı: (a) ilkel bir bencillik biçimi olan insanın öneminin abartılı bir şekilde takdir edilmesiyle birlikte ilk Hıristiyanların astronomi konusundaki cehaleti; ve (b) milyonlarca [749] başka gezegenin yaşadığı hipotezi kabul edilirse , o zaman ezici itirazın şu sonucu çıkaracağı korkusu: "o halde, her Dünya için ayrı bir Vahiy olmalı?" - bu, Tanrı'nın Oğlu'nun sonsuza dek "bypass ediyormuş gibi" yapma fikrini uyandırırdı. Neyse ki, artık bu tür Dünyaların var olma olasılığını kanıtlayarak zaman ve enerji kaybetmeye gerek yok. Tüm makul insanlar bunu kabul eder. Ama şimdi geriye, bizimkinden başka Dünyalar olduğu, hem birbirinden hem de bizimkinden oldukça farklı Beşeri Bilimlerin yaşadığı kanıtlanırsa - Okült Bilimlerin iddia ettiği gibi - o zaman önceki Irkların evriminin yarı yarıya kabul edilebileceği gösterilecek. kanıtlanmış. Çünkü dünyanın var oluşu boyunca geçen milyonlarca yıl boyunca birçok kez değişmediği konusunda ısrar etmeye istekli fizikçi veya jeolog nerede; ve Okültizmde adlandırıldığı şekliyle "derisini" değiştirmiş olan Dünya, her seferinde böyle bir değişikliğin sonucu olan atmosferik ve iklim koşullarına uyarlanmış kendi özel İnsanlığına sahip değil miydi? Ve eğer öyleyse, o zaman neden bizden önce gelen dört ve tamamen farklı Beşeri Bilimler, Beşinci, Adamik, Kök Irkımızdan önce var olmadı ve gelişemedi?

Bununla birlikte, kelimelerle ilgili tartışmamızı bitirmeden önce, sözde organik evrimi daha yakından incelemeliyiz. Dikkatlice inceleyelim ve Okült verilerimizi ve kronolojimizi, en azından bir dereceye kadar, bilimin verileriyle uzlaştırmanın herhangi bir imkanı olup olmadığını görelim.

EZOTERİK JEOLOJİK KRONOLOJİ İLE İLGİLİ İLAVE AÇIKLAMALAR.

Önümüzde bulunan bilim ve okültizm birleşik verilerine dayanarak, jeolojik dönemlerin yaklaşık sürelerini her halükarda hesaplamak mümkün görünüyor. Elbette jeoloji bir şeyi hemen hemen kesin olarak belirleyebilir, o da çeşitli birikintilerin kalınlığıdır. Deniz yatağında herhangi bir katmanlama için gereken sürenin, bu şekilde oluşan kütlenin kalınlığıyla kesinlikle orantılı olması gerektiğini söylemeye gerek yok. Kuşkusuz, toprağın ayrışma hızı ve okyanusun dibindeki madde dağılımı yüzyıllar boyunca değişti ve çeşitli afetler sıradan jeolojik süreçlerin "tekdüzeliğini" bozdu. Dolayısıyla, güvenebileceğimiz kesin bir sayısal temelimiz varsa, o zaman görevimiz ilk bakışta göründüğünden daha az zor hale gelir. 750] biriktirme oranındaki değişiklikleri hesaba katan Prof. Lefebvre bize jeolojik zamanı özetleyen göreceli rakamlar veriyor. Laurentian Kayalıkları'nın temelinin ilk döşenmesinden bu yana geçen yılların sayısını hesaplamaya çalışmıyor, ancak zamanı x olarak tanımlayarak, bize çeşitli dönemlerin bu x'e göre nispi oranlarını öneriyor . Bu nedenle, kabaca söylemek gerekirse, İlkel Kayaların kalınlıklarında olduğu ifadesiyle hesaplamamıza başlayalım 70,000 фут; İlk Çağ'ın kayaları 42.000 pound idi; İkincil 15.000 £; Üçüncül - 5.000 £ ve Kuvaterner civarında 500 футов.

Zamanı yüz eşit parçaya bölerek, Dünya'da [alt Laurentian tabakası] yaşamın ortaya çıkışından itibaren geçen gerçek süresi ne olursa olsun , tüm zamanın yarısından fazlasını İlk Çağ'a atfetmek zorunda kalacağız. süre, diyelim ki 53'5; İlköğretim Yaşına 32'2; İkinciye - 11'5; Tersiyer'e - 2'3; Kuaterner'e - 0'5 veya yüzde yarım " [1672].

Şimdi, ilk tortul yatakların başlangıcından itibaren geçen sürenin 320.000.000 yıl olduğu Gizli verilerle doğrulandıktan sonra, aşağıdaki tabloyu çizebilecek durumdayız:

JEOLOJİK DÖNEMLERİN SÜRELERİNİN YIL İTİBARİYLE YAKLAŞIK HESAPLAMALARI.

ilkel

Lavrentiyevski

Kambriyen

Silüriyen

171.200.000

Öncelik

Devoniyen

Karbonik

Permiyen

103.040.000

İkincil

Triyas

Jura

kireçli

36.800.000

üçüncül

Eosen

Miyosen

Pliyosen

7.360.000

dördüncül

1.600.000[1673]

Bu tür hesaplamalar, neredeyse her durumda Ezoterik Etnolojinin ifadeleriyle uyuşmaktadır. Atlantis Tersiyer Döngüsünün, Eosen döneminin başlangıcındaki bu Irkın "zafer zirvesi" olan 751'den Miyosenin ortasındaki büyük felakete kadar olan kısmı, yaklaşık üç buçuk yıl sürmüş gibi görünecektir. dört milyon yıl. Kuvaterner döneminin uzunluğu abartılmamışsa, ki bu çok makuldür, o zaman Ruta ve Daithia'nın batırılması Tersiyer Sonrası Döneme atfedilmelidir. Burada verilen verilerin hem Tersiyer hem de Kuvaterner çağları için biraz fazla uzun bir süre vermesi çok muhtemeldir, çünkü Üçüncü Irk, İkincil çağa kadar uzanmaktadır. Ancak rakamlar çok açıklayıcı.

Ama jeolojik delillerden kaynaklanan itirazlar ancak 100.000.000 yıl izin verdiğinden, ifadelerimizi ve öğretilerimizi kesin bilimin verileriyle karşılaştıralım.

De Mortillet'nin insanı Miyosen Dönemi'nin ortasına yerleştiren [1674]Les Materiaux pour l'Histoire de l'Homme adlı eserinden bahseden Edward Clodd [1675]şöyle diyor:

“Dünyamızın tarihinin uzak bir döneminde, insan gibi son derece tanımlanmış bir memeliyi aramak, evrim doktrininin öğrettiği her şeye aykırı olacaktır ve dahası, inananlar tarafından desteklenmeyecektir. özel bir yaratılışta ve türlerin değişmezliğinde”.

Buna şöyle cevap verilebilir: (a) Darwin tarafından ortaya konulan ve daha sonra sonraki evrimciler tarafından geliştirilen evrim doktrini, sadece yanılmazlığın ters bir örneği olmakla kalmaz, aynı zamanda bazı önde gelen bilim adamları tarafından reddedilir, örneğin de Catrefage. Fransa'da, Almanya'da bir evrimci olan Dr. Weismann ve daha niceleri; anti-Darwinistlerin safları her yıl artıyor [1676]; ve (b) hakikat, isme layık olmak ve hakikat ve gerçek olarak kalmak için herhangi bir sınıfın veya mezhebin desteğine ihtiyaç duymaz. Çünkü özel bir yaratılışa inananlardan destek alsaydı, evrimciler ve evrimciler tarafından asla tanınmazdı . Gerçek, kendi sağlam gerçekler temeline dayanmalı ve yolundaki tüm önyargılar ortadan kaldırıldığında tanınmayı beklemelidir. Her ne kadar mesele ana yönüyle tam olarak ele alınmış olsa da, sözde sapkın ve bilim dışı açıklamalar yaparken [752] ilerlerken her sözde "bilimsel" itirazı yıkmakta yine de fayda var.

Küremizin ve insanın yaşı konusunda Ortodoks ve Ezoterik Bilim arasındaki çelişkilere hızlıca bir göz atalım. Önündeki karşılık gelen iki eşzamanlı tablo ile okuyucu, bu tutarsızlıkların tüm önemini bir bakışta görebilecek; ve aynı zamanda, jeolojinin daha ileri keşiflerinin ve fosilleşmiş insan kalıntılarının keşfinin bilimi, her şeyden önce, Ezoterik Felsefe olduğunu kabul etmeye zorlayacağı olasılığını - hayır, hatta tam olasılığını - görecektir. doğrudur veya en azından gerçeğe daha yakındır.

HAYATIN PARALELİZMESİ

BİLİMSEL HİPOTEZLER.	ESOTERİK TEORİ.
Haeckel'e göre bilim, Dünya'daki yaşamın başlangıcından (veya Azoik Çağı'na) kadar olan Küre tarihinin dönemini beş ana bölüme veya döneme ayırır [1677].	Jeolojik dönemlerin sınıflandırılmasını Batı bilimine bırakan Ezoterik Felsefe, Yeryüzündeki Yaşamın yalnızca dönemlerini ayırır . Mevcut Manvantara'da dönemin kendisi yedi Kalpa'ya ve yedi büyük İnsan Irkına bölünmüştür. İlk Çağ'a karşılık gelen ilk Kalpa, Çağ'dır.
ORİJİNAL ÇAĞ.	"İLK"[1678]
Laurentian, Kambriyen, Silüriyen. Bilimin bize söylediğine göre, ilk çağ bitki örtüsünden ve hayvan yaşamından kesinlikle yoksun değildi. Laurentian yataklarında, birçok bölmeye bölünmüş bir kabuk olan Eozoon canadense örnekleri vardır. Deniz yosunları (algler), yumuşakçalar, kabuklular ve alt deniz organizmalarının yanı sıra ilk balık izleri Silüriyen yataklarında bulunmuştur. Primordiyal Çağ (algler), yumuşakçalar, kabuklular, polipler ve deniz organizmalarını vb . yaşam yeryüzünde nasıl ortaya çıktı. [Bizim yaptığımız gibi] İncil'deki "yaratılışı" reddediyorsa, o zaman neden bize en azından yaklaşık olarak makul olan başka bir hipotez sunmuyor?	Devalar veya İlahi İnsanlar, "Yaratıcılar veya Atalar" [1679]. Ezoterik Felsefe, Bilim'in yaptığı açıklamaya katılır (paralel sütuna bakın), ancak yine de bir noktada itiraz eder. 300.000.000 yıllık bitki yaşamı (bkz. Brahmin Kronolojisi) "İlahi İnsanlar" veya Atalardan önce geldi. Ayrıca, tek bir Öğreti, Eozoon canadense'ye ek olarak İlkel Çağ'da Dünya'nın içinde yaşam belirtileri olduğunu inkar etmez . Ancak söz konusu bitki örtüsü bu Çembere ait olduğunda, şimdi sözde Laurentian, Kambriyen ve Silüryen sistemlerinde bulunan zoolojik kalıntılar, bu Çemberin kalıntılarıdır . 753] Üçüncü Çemberin. İlk başta onlar da diğer her şey kadar astraldi, sonra yoğunlaşıp yeni bitki örtüsüyle pari passu'yu somutlaştırdılar.
ÖNCELİK.	"ÖNCELİK".
Devoniyen [1680], Kömür, Perma. “Eğrelti otu ormanları, Sigillaria, kozalaklar, balıklar, sürüngenlerin ilk izleri. Modern Bilim böyle diyor.	İlahi Atalar (İkincil Gruplar) ve iki Irk ve bir buçuk. Ezoterik Doktrin yukarıdakilerin hepsini tekrar eder. Hepsi bir önceki Çemberin kalıntılarıdır [1681]. Ancak prototipler Dünyanın Astral Kılıfından çıkar çıkmaz, sonsuz sayıda değişiklik gerçekleşir.
İKİNCİL.	"İKİNCİL".
Triyas, Jura, Kretase. Dev sürüngenlerin çağı megalosaurlar, ichthyosaurlar, plesiosaurlar vb. Bilim, bu dönemde insanın varlığını reddediyor. Ancak, yine de, bir kişinin bu canavarları nasıl bildiğini ve onları Cuvier'in yaşından önce nasıl tanımlayabildiğini açıklamalıdır ? Çin'in Eski Yıllıkları, Hindistan. Başka yerlerde gösterildiği gibi, Mısır ve hatta Yahudiye onlarla dolu. Aynı dönemde, ilk keseli memeliler de ortaya çıktı [1682]- böcekçil, etçil fitofag; ve Prof. Owen, otoburlar, toynaklı memeliler. , Tersiyer döneminin [1683]sonuna kadar insanın ortaya çıktığını kabul etmez . Neden? Çünkü insan, yüksek memelilerden daha genç gösterilmelidir. Ancak Ezoterik Bilim bize bunun tersini öğretir. Ve bilim, insanın yaşı, hatta jeolojik dönemler hakkında yaklaşık bir sonuca bile varamadığı için, Okült Öğreti, yalnızca bir hipotez olarak kabul edilse bile, daha mantıklı ve mantıklıdır.	Tüm hesaplamalara göre, Üçüncü Irk zaten ortaya çıkmıştı, çünkü Triyas döneminde zaten birkaç memeli vardı ve onlar ortaya çıkmadan önce ayrılması gerekiyordu. Dördüncü Irk'ın başlangıcının da bulunabileceği Üçüncü Irk çağıdır . Bununla birlikte, İnisiyeler tarafından henüz kesin bir veri yayınlanmadığından , burada tamamen varsayımlara dayanıyoruz . Buradaki benzetme çok zayıftır, yine de ilk memelilerin ve memeli öncesi hayvanların gelişimleri sırasında anatomik olarak bir türden daha yüksek bir türe geçtikleri kanıtlandığı için itiraz edilebilir, daha sonra insan ırklarında da aynı süreç [754] olur . üreme. . Elbette, monotremata, didelphia (veya keseliler) ve plasentaller arasında sırasıyla Birinci, İkinci ve Üçüncü İnsan Kök Irkı gibi [1684]üç sınıfa ayrılan bir paralellik bulunabilir [1685]. Ancak bu, bu konuya ayırabileceğimizden daha fazla alan gerektirecektir.
ÜÇÜNCÜ [1686].	"ÜÇÜNCÜ".
Eosen, Miyosen, Pliyosen. Kişinin zaten bu dönemde yaşamış olabileceği henüz kabul edilmiyor. "Knowledge" dergisinde şöyle diyor: "Plasentalı memeliler ve insanın ait olduğu primatlar kategorisi Tersiyer Çağ'da ve Eosen döneminde tropikal ve Miyosen'de sıcak olan iklimde görünse de, ve Pliyosen döneminde ılıman, varlığını tercih etti, ancak Tersiyer çağının bitiminden önce Avrupa'da var olduğuna dair kanıtlar .... burada genellikle kabul edilmiyor.	Üçüncü Irk artık neredeyse tamamen gitti, İkinci Çağ'ın korkunç felaketiyle süpürüldü ve geride sadece birkaç karışık ırk bıraktı. 755] önce [1687]doğan dördüncüsü , Beşinci (bizim Aryan Irkımız) zaten bir milyon yıllık bağımsız varlığa sahipken [1688]Miyosen döneminde yok oldu [1689]. Başlangıcından beri ne kadar yaşlı - kim bilir? Hindistan Aryanlarının "tarihsel" dönemi, geniş kitleleri için yalnızca [1690]Vedalarının ortaya çıkmasıyla ve Ezoterik Kayıtlara göre çok daha önce başladığından, burada herhangi bir paralellik kurmanın faydası yok.
Jeoloji artık dönemleri ayırmış ve insanı
AYLIK.	"ÜÇ AYLIK".
Paleolitik Adam, Neolitik Adam. Tarihsel Dönem.	Kuvaterner dönemine 1.500.000 yıl verilirse, o zaman sadece Beşinci Irkımız ona ait olacaktır.

Yine de - mirabile dictu - bir yamyam olmayan ve kuşkusuz Neolitik yamyam adamdan birkaç yüz bin yıl önce gelen Paleolitik insanın harika [1691]bir sanatçı olduğu ortaya çıkarken, Neolitik insan, yığınla binalarına rağmen neredeyse iğrenç bir vahşiye dönüşmüştür [1692]. Jeolog Charles Gould'un "Efsanevi Canavarlar" adlı çalışmasında okuyuculara neler söylediğini okuyalım :

“Paleolitik insan çömlekçiliği ve dokuma sanatını bilmiyordu ve görünüşe göre evcil hayvanları yoktu ve toprağı işleme sistemini bilmiyordu; ancak İsviçre'deki Neolitik çağın göl sakinlerinin zaten dokuma tezgahları, çanak çömlek, tahıllar, koyunlar, atlar vb . büyük sanatlarla oyulmaları ve o dönemde yaşamış çeşitli hayvanların resimleriyle süslenmeleri; oysa, görünüşe göre, Neolitik döneme ait bir adamda [1693]böyle bir sanat tamamen yoktu [1694].

İşte bunun nedenleri:

1) İnsana ait en eski fosilleşmiş kalıntılar, antik Paleolitik dönemden Buzul dönemine kadar olan ilkel mağara adamı (süreleri ne olursa olsun ve ne kadar geriye giderlerse gitsinler), bize hep aynı insan cinsini gösterirler ve günümüze ulaşan hiçbir fosil kalıntısı yoktur . o zaman onun hakkında kanıtlanmış:

"Hipparion ve Anchitherium'un Atın Türleriyle İlgili Olarak Kanıtladıkları - yani Kalıtsal Basit Bir Tipten Daha Karmaşık Mevcut Formlara Kademeli Aşamalı Ayrılma" [1695].

2) Paleolitik baltalara gelince:

"Avustralyalılar ve diğer vahşiler arasında şu anda kullanılan en kaba taş baltalarla yan yana yerleştirildiklerinde, herhangi bir fark tespit etmek zor [1696]. "

Bu, vahşilerin her zaman var olduğunun kanıtıdır; ve sonuç şu olabilir: O günlerde bile medeni insanlar, bu kaba vahşilerle çağdaş medeni insanlar olabilirdi . Benzer bir şeyi 7000 yıl önce Mısır'da görüyoruz.

3) Önceki ikisinin doğrudan bir sonucu olan bir engel: Bir kişi, Paleolitik dönemden daha yaşlı değilse, "kayıp halkadan" başlayarak seviyeye dönüşümü için hiçbir durumda gerekli zamana sahip olamazdı. Bildiğimiz gibi o, o uzak jeolojik zamanın gerisindeydi, yani daha da fazlasını temsil ediyordu. mevcut ırkların çoğundan daha rafine bir insanlık örneği.

Yukarıdakiler doğal olarak aşağıdaki kıyasa yol açar: 1) İlkel insan (bilim tarafından bilinir) bazı bakımlardan kendi cinsinde şimdi olduğundan daha da incelmişti . 2) Bilinen en eski maymun olan lemur, modern pithecoid türünden daha az insandı. 757] 3) Sonuç: Kayıp halka bulunsa bile, deliller , insanın kökeni teorisinden ziyade, maymunun bazı tesadüfi sebeplerle dilsizleşmiş [1697]dejenere bir insan olduğu teorisine meyledecektir. pithecoid atadan. Bu teori iki uçludur.

Öte yandan Atlantis'in varlığı tanınsaydı ve Eosen döneminde şu ifade kabul edilecekti:

"En başında bile, Dördüncü Irk halkının, Atlantislilerin büyük Döngüsü şimdiden en yüksek seviyesine ulaştı [1698]. "

o zaman bilim için mevcut zorluklardan bazıları kolayca ortadan kalkabilir. Paleolitik aletlerin kaba işçiliği, son derece uygar insanların efendileriyle yan yana yaşadığı fikriyle zerre kadar çelişmez. Bize söylendi:

"Dünya yüzeyinin sadece çok küçük bir kısmı keşfedildi ve bunun önemsiz bir kısmı eski toprakların yüzeylerinden veya tatlı su oluşumlarından oluşuyor; bunlar, hayvan yaşamının daha yüksek biçimlerinin izlerini bulmayı bekleyebileceğimiz tek yer. Ve hatta o kadar tatmin edici olmayan bir şekilde araştırıldılar ki, şu anda neredeyse ayaklarımızın altında yatan, şüphe götürmez binlerce ve on binlerce insan kalıntısıyla karşılaştığımız yerde, onların varlığından yalnızca son otuz [1699]yılda şüphe duyuluyor.

Araştırmacıların, en aşağı vahşinin kaba baltalarıyla birlikte, istisnai durumlar dışında, herhangi bir Avrupa ülkesine ait modern bir köylüden pek bulunamayacak veya beklenemeyecek bu tür sanatsal değer örneklerine rastlamaları da çok önemlidir: " İsviçre'deki Tengin mağarasından "Otlayan Bir Geyik Görüntüsü" ve yanında iki at başı yazılı koşan bir adamın görüntüsü - Geyik Dönemi'nin bir eseri, yani en az 50.000 yıl önce - sadece Lang tarafından harika bir şekilde uygulanmış olarak duyurulmakla kalmıyor, aynı zamanda "Otlayan Geyik" in ilk görüntüsü "herhangi bir modern hayvan ressamını onurlandıracak" bir yaratım olarak tanımlanıyor - ve bu hiç de abartılı bir övgü değil. C. Gould'un kitabından çoğaltılmış bir taslağa bakarak bakın. Ve şimdi, Avrupa'nın en büyük sanatçılarıyla, Geyik Dönemi'nin Paleolitik ataları gibi, kaba ve vahşi insan temsilcileri olan modern Eskimolar'la yan yana olduğumuza göre, [758] sürekli olarak hayvanları, av sahnelerini vb. resmetmeye eğilimlidirler. ., bıçağının ucuyla , o günlerde neden böyle bir şey olmasın? 7.000 yıl önceki Mısır çizim ve eskiz örnekleriyle karşılaştırıldığında, 50.000 yıl önce yapılmış insan, at başı ve geyik "en eski portreleri" şüphesiz daha yüksektir . Bununla birlikte, o dönemlerin Mısırlılarının son derece medeni bir millet olduğu, Paleolitik insanların ise aşağı tip vahşiler olarak adlandırıldığı bilinmektedir . Bu sorunun pek önemi yok gibi görünse de, son derece açıklayıcıdır, her yeni keşfi, tam olarak keşfi barındıracak teoriler yerine mevcut teorilere uyarlama girişimlerini açığa vurur. Evet, Huxley "Zaman gösterecek" derken haklı. Gösterecek ve Okültizm galip gelecek.

Bu arada, en katı materyalistler zorunlu olarak en Okült varsayımları kabul etmeye zorlanırlar. Söylemesi garip ama fiziksel gelişim söz konusu olduğunda okültistlerin öğretilerine en çok yaklaşanlar kesinlikle en büyük materyalistler - Alman Okuluna mensup olanlar - . Evet, Prof. Baumgartner şuna inanıyor:

hayvanlar için embriyolar ancak daha aşağı düzeydeki hayvanların yumurtaları olabilirdi; ... o dönemde bitki ve hayvan dünyasının gelişimindeki ilerlemeye ek olarak, [yeni dönüşümlerin temelini oluşturan , vb.] ... kendi altlarında bulunan hayvanların embriyolarından meydana gelen ilk insanlar, önce larva halinde yaşadılar.

Aynen öyle: larva halinde de diyoruz ama sadece "hayvan" embriyosundan değil; ve bu larva, tarih öncesi Irkların ruhsuz astral formuydu. Ve biz, Alman profesör gibi, Avrupa'daki diğer birçok bilim insanı gibi, insan ırklarının

"Bir çiftten gelmediler, aynı anda çok sayıda yarışta ortaya çıktılar [1700]. "

Kuvvet ve Madde'yi okuyup materyalistlerin imparatoru Büchner'in Manu ve Hermes'ten sonra şunu tekrarladığını gördüğümüzde:

"Bitki fark edilmeden hayvana, hayvan da insana geçer [1701].

- Kabalistik aksiyomu tamamlamak için sadece - ve "ruhtaki insan"ı eklemeliyiz. Özellikle şu itirafı okuduğumuz zaman:

"Kendiliğinden nesil yoluyla ortaya çıkan... tüm bu zengin ve çeşitli organik dünya... doğal fenomenlerin yardımıyla sonsuz zaman dilimlerinde kademeli olarak gelişti [1702]. "

759] Bütün fark şudur: Modern bilim, Dünya'daki ilkel tohumlara ilişkin materyalist teorisini ve bu gezegendeki yaşamın son tohumuna , insanın tohumuna ve diğer her şeye iki boşluk arasına yerleştirir. Kendiliğinden oluşum ve dış güçlerin müdahalesi artık tamamen terk edilmişse, ilk tohum nereden geliyor?

Sir William Thomson, organik yaşamın mikroplarının bir meteorla dünyamıza getirildiğini söylüyor. Ancak bu hiçbir şeye yardımcı olmaz ve yalnızca zorluğu bu Dünya'dan sözde meteora aktarır.

Bilimle yakınlaşmalarımız ve farklılıklarımız bunlardır. "Sonsuz dönemler" konusunda, elbette materyalist teoriyle bile hemfikiriz; çünkü farklı yollar izlememize rağmen evrime inanıyoruz. Prof. Huxley çok akıllıca şöyle diyor:

"Herhangi bir ilerici gelişme doğruysa, o zaman insanın eskiliği üzerine şimdiye kadar yapılmış en cömert hesaplamaları uzun dönemlere yaymalıyız [1703]. "

Maddede doğuştan var olan doğal güçlerin ürünü olduğu söylendiğinde - Modern görüşlere göre Kuvvet, Maddenin yalnızca bir özelliği, bir "hareket modu" vb. 1885'te, Büchner ve ekolünün otuz yıl önce doğruladığı şeyi, gerçek bilime duyduğumuz tüm saygının bir anda yok olacağından korkuyoruz! Materyalizmin bazı durumlarda bir hastalık olduğunu düşünmemek elde değil . Çünkü bilim adamları, manyetizma fenomeninin ve demir talaşlarının cam gibi izole maddeler yoluyla çekilmesinin varlığında, söz konusu çekimin "moleküler hareket" veya "bir mıknatıs moleküllerinin dönüşü" nedeniyle olduğunu iddia ettiklerinde, o zaman, Bu öğreti, fizik hakkında hiçbir fikri olmayan "saf" bir Teosofist'ten veya ünlü bir bilim adamından geliyorsa, aynı derecede gülünç olacaktır: Gerçeklere aykırı böyle bir teori öne süren bir kişi, yalnızca bir kez daha şunu kanıtlar: " Eğer insanlar akıllarında gerçekleri sığdıracak tek bir köşe bile olmaması bu gerçekler için çok daha kötü.

Şu anda, kendiliğinden neslin takipçileri ile rakipleri arasındaki anlaşmazlık sona erdi ve ikincisi için geçici bir zaferle sonuçlandı. Ama onlar bile, Buechner'ın yaptığı gibi ve Tyndall ile Huxley'nin hala bağlı kaldığı gibi, kendiliğinden oluşumun bir zamanlar "özel termal koşullar" altında gerçekleşmiş olması gerektiğini kabul etmek zorunda kalıyorlar. Virchow bu soruyu tartışmayı bile reddediyor: gezegenimizin tarihinde bir ara olmuş olmalı; ve şimdi bitti. Bu, Sir William Thomson'ın az önce alıntılanan, organik yaşam tohumlarının bir meteorla dünyamıza düştüğü hipotezinden [760] daha doğal görünüyor; ya da başka bir "bilimsel" hipotez, yakın zamanda kabul edilen "yaşam ilkesi" olmadığı , yalnızca orijinal protoplazmanın moleküler kuvvetlerine atfedilebilecek yaşam fenomenlerinin olduğu inancıyla birlikte . Ancak bu, bilimin daha da büyük bir sorunu çözmesine yardımcı olmaz - İnsanın başlangıcı ve kökeni , çünkü bu taraftan keder ve ağıt daha da güçlüdür.

, haklı olarak bu kollardan herhangi birine bağlanamayacak, [1704]uzmanlaşmamış bir iskelet olgusu sunar . "

Bu gizem yakında sadece Ezoterik bakış açısından değil, aynı zamanda Okültistlerden bahsetmeye bile gerek yok, dünyadaki tüm dinlerin bakış açısından bile açığa çıkarılabilir. "İzole iskelet" asla bulunamayacağı yerde aranır. Bilim adamları, bir kişinin fiziksel kalıntılarında, kafatasından daha büyük bir kafatasına sahip bir tür pithecoid "kayıp halkada" keşfettiğine inanıyor.

PALEOLİTİK BİR ADAM TARAFINDAN KEMİĞE OYULAN GEYİK - (Bkz. Geiki) [1705].

, herhangi bir jeolojik katmandan güçlükle çıkarılabilen iç astral yapısının fiziküstü özünde aramak yerine, bir maymun kafatası ve bir insan beyninden daha küçük bir beyinle ! Kendi kendini küçük düşüren bir kurama bu inatçı, umut dolu bağlılık, zamanımızın en harikulade özelliğidir.

Bu arada yukarıdaki çizim, Paleolitik bir "vahşi" tarafından yapılmış örnek bir oymadır; Paleolitik, aralarında yaşadığı hayvanlar kadar vahşi ve acımasız kabul edilen "erken Taş Devri" insanı anlamına gelir. 761] Çağdaş Güney Denizi Adalılarını, hatta herhangi bir Asyalı ırkı bir kenara bırakarak, yetişkin bir okul çocuğuna, hatta çizmeyi hiç öğrenmemiş Avrupalı bir gence, böyle bir oymayı ustalıkla yapmaya, hatta kalem yapmaya meydan okuyoruz. aynı değerin taslağı. Burada , doğrudan doğadan kopyalayan, böylece anatomi ve orantı bilgisini gösteren sanatçının önünde herhangi bir hazır model olmadan gerçek bir sanatsal açı ve doğru ışıklar ve gölgeler var . Bu geyiği yapan sanatçının, bir zamanlar aşırı hevesli evrimcilerin sorunlu tiplerine kesinlikle yaklaştıklarını göstermeye çalıştıkları ilkel "yarı hayvan" vahşilere (mamut ve tüylü gergedan çağdaşları) ait olduğundan eminiz. küçük adam"!

Bu boynuz oymacılığı, Irkların evriminin her zaman bir dizi iniş ve çıkışları takip ettiğini, insanın katılaşmış Dünya kadar eski olabileceğini ve - ona ilahi bir ata diyebilirsek, herhangi bir gerçek kadar anlamlı bir şekilde kanıtlıyor. - hala çok daha eski.

Mortillet bile modern arkeologların vardığı sonuçlara belli belirsiz bir güvensizlik besliyor gibi görünüyor:

"Tarih öncesi geçmiş, çok çok uzakta olan, henüz son sözünü söylememiş yeni bir bilimdir [1706]. "

Konunun en yüksek otoritelerinden biri ve jeolojinin "babası" Lyell'e göre:

“Sürekli bir insan kafatasıyla karşılaşma beklentisi, tip ne kadar düşükse, içinde bulunduğu oluşumlar o kadar eskidir, ilerici gelişim teorisine dayanmaktadır ve makul olması mümkündür ; ancak, henüz belirli olanlara sahip olmadığımızı hatırlamalıyız . insanlığın aşağı ırkları olarak adlandırdığımız ırkların ortaya çıkışının, yüksek ırkların ortaya çıkışından her zaman kronolojik sırayla önce geldiğine dair jeolojik kanıtlar [1707].

Bugüne kadar böyle bir kanıt bulunamadı. Böylece bilim, hiçbir ölümlünün gözünün görmediği bir ayının derisini satmaya çalışır!

C. Lyell'in bu itirafı, prof. Bu arada, dil açısından Darwinci antropolojiye yönelik saldırıları hiçbir zaman tatmin edici bir şekilde geri püskürtülmemiş olan Max Müller.

"Vahşi kabileler hakkında tarihlerinin son bölümünün ötesinde ne biliyoruz? [Bunu, Avustralyalıların, Buşmanların ve Avrupa'daki Paleolitik insanın Ezoterik görüşüyle karşılaştırın; onları, ana Kök Irk iktidardayken gelişen kayıp bir kültürün kalıntılarını koruyan Atlantislilerin çocukları olarak görüyorlar. ]. Eski varoluşlarına bir göz atabildik mi? Sonuçta, her yerde en önemli ve en öğretici dersin ne olduğunu, yani şimdi oldukları yere nasıl geldiklerini bir gün anlayabilecek miyiz? ..... Dilleri, karmaşık mitoloji sistemleri, yapay gelenekleri, anlaşılmaz ruh halleri ve vahşetleriyle bu [ 762] sözde paganların bugünün veya dünün yaratıkları olmadığını gerçekten kanıtlıyor. Bu vahşiler için özel bir yaratılışa izin vermediğimiz sürece, o zaman onlar da [çok daha eski] Hindular, Yunanlılar ve Romalılar kadar eski olmalılar .... Çok sayıda felaketin kurbanı olabilirler ve ilkel olarak kabul ettiğimiz şeyler ortaya çıkabilir. sadece vahşi bir duruma dönüş ya da önceki aşamalarında çok daha makul ve anlaşılır olan bir şeyin yozlaşması [1708].

Prof. Georg Raulinson'ın açıklamaları:

"İlkel vahşi", modern edebiyatta tanıdık bir terimdir, ancak ilkel bir vahşinin var olduğuna dair hiçbir kanıt yoktur. Aksine, tüm kanıtlar bunun tersini gösteriyor [1709].

Milletlerin Kökeni'nde haklı olarak şunları ekler:

Hemen hemen tüm halkların efsanevi gelenekleri, insanlık tarihinin başlangıcına, vahşet veya barbarlık belirtilerinin olmadığı, ancak pek çok medeniyet ve incelik belirtisinin olduğu bir mutluluk ve mükemmellik çağı, bir "altın çağ" yerleştirir [1710].

Bu kadar çok delil karşısında modern evrimcinin tavrı ne olurdu? Isis Unveiled'da sorulan soruyu tekrarlıyoruz :

"Devoniyen mağarasındaki kalıntıların keşfi, o çağda çağdaş ırkların, daha yüksek bir uygarlığın olmadığını kanıtlıyor mu? Dünyanın bugünkü nüfusu ortadan kaybolduğunda ve uzak geleceğin "gelecek ırkına" mensup bir arkeolog, Hindistan'daki ya da Adaman Adaları'ndaki kabilelerimizden birinin ev eşyalarını gün ışığına çıkardığında, insanlığın Dünya'da olduğu sonucuna varmakta haklı olacak mı? Taş Devri'nden henüz yeni çıkan on dokuzuncu" [1711]?

Bilimsel teorilerdeki bir başka ilginç tutarsızlık da, Neolitik insanın Paleolitik insandan çok daha vahşi olduğunun gösterilmesidir. Ya Lubbock, Pre- Tarihsel Adam'ında ya da Evans, Kadim Taş Aletler'inde ya da her ikisinde de yanılıyor . Çünkü bu kitaplardan ve diğer kitaplardan öğrendiğimiz şudur:

1) Neolitik insandan Paleolitik insana geçtiğimizde, aletler ince şekillendirilmiş ve cilalanmış aletler yerine kaba ve ağır numuneler haline gelir. Kayadan aşağı indikçe çömlekçilik ve diğer faydalı sanatlar kayboluyor. Ve yine de, ikincisi böyle bir Geyik çizebilir!

2) Paleolitik insan sırtlanlar ve aslanlarla paylaştığı mağaralarda yaşarken [1712], Neolitik insan kazıklı binalar inşa etti.

763] Günümüzün jeolojik keşiflerini yüzeysel olarak takip etmiş olan herkes, beceriksiz kıymıklardan ve kabaca yontulmuş erken Paleolitik baltalardan Neolitik dönemin o kısmının nispeten ince baltalarına kadar, zanaatkarlıkta kademeli bir gelişme olduğunu bilir. metallerin kullanımından hemen önce geldi . Ancak bu , Atlantis uygarlığının en yüksek olduğu günlerde yalnızca birkaç kısmı sudan zar zor yükselen Avrupa'da oldu. Şimdi olduğu gibi o zamanlar da kaba vahşiler ve son derece medeni insanlar vardı. Zamanımızdan 50.000 yıl sonra, Milne Edwards tarafından Malta'daki bir mağaranın birikintilerinde bulunanlar gibi çok daha eski Pigme fillerle birlikte bir Afrika mağarasından Pygmy Bushmen kazılırsa, bu bizim çağımızda fillerin olduğunu iddia etmek için gerekçe olacak mı? , tüm insanlar ve tüm filler pigme miydi? Ya da Veddha kabilesinin silahları Seylan'da bulunursa, hepimizi Paleolitik vahşiler kategorisine koyarak gelecek nesillerimiz haklı çıkacak mı? Şu anda Avrupa'da jeologlar tarafından kazılan tüm nesneler, elbette, asla Eosen döneminin sonundan daha uzak bir döneme atfedilemez, çünkü o zamana kadar Avrupa toprakları suyun üzerine bile çıkmamıştı. Ayrıca, Paleolitik insanın yaptığı bu tuhaf hayvan ve insan çizimlerinin Geyik döneminin sonuna ait olduğunu söyleyen teorisyenler, söylediklerimizi hiçbir şekilde küçümseyemezler - çünkü böyle bir açıklama çok zayıf olacaktır. jeologların bu dönemlerin yaklaşık süreleri konusundaki cehaleti.

Ezoterik Öğreti kesinlikle uygarlığın yükselişi ve düşüşü dogmasını öğretir; ve şimdi şunu öğreniyoruz:

"İnsanoğlu uygarlıkta ilerledikçe yamyamlığın daha yaygın hale geldiği ve izleri Neolitik çağlarda sıklıkla bulunurken, mamut ve ren geyiği çağında çok nadir hale geldiği veya tamamen ortadan kalktığı dikkate değer bir gerçektir.. .. . " [1713].

döngüsel yasanın ve öğretilerimizin doğruluğunun bir başka kanıtıdır. Ezoterik tarih, dördüncü ırkın hayatta kalan karışık ırkları (Çinliler, Afrikalı Zenciler, vb.) Bu saygıyı yavaş yavaş geri getirene kadar, Dördüncü Irk ile birlikte putların ve onların hürmetinin ortadan kalktığını iddia eder. Vedalar herhangi bir putu teşvik etmez; ancak Hinduların tüm modern yazılarında bu hürmet bulunabilir.

“Erken Mısır mezarlarında ve Dr. Schliemann tarafından kazılan tarih öncesi şehirlerin harabelerinde, baykuş ve boğa başlı tanrıçaların ve diğer sembolik figürlerin veya putların resimleri bol miktarda bulunur. Ancak Neolitik çağlara geri döndüğümüzde, bu tür putlar artık bulunmaz ya da bulunurlarsa, o kadar nadirdir ki arkeologlar onların varlığını hâlâ tartışırlar... idoller, bunlar de 764] Breuil tarafından Neolitik döneme ait bazı yapay mağaralarda [1714]keşfedilen bir veya iki figürdür .... görünüşe göre insan büyümesinde kadın figürlerini tasvir etmesi gerekirdi .

Ve bu figürler basit heykeller olabilir. Her halükarda, burada medeniyet ve dinin döngüsel yükselişinin ve düşüşünün birçok kanıtından birine sahibiz. Tersiyer Sonrası veya Kuvaterner dönemi dışında henüz hiçbir insan kalıntısı veya iskelet izine rastlanmamış olması - Abbé Bourgeois'nın çakmak taşları bir uyarı notu görevi görse de - başka bir ezoterik ifadenin geçerliliğini gösteriyor gibi görünüyor [1715]. :

“Atalarınızın kalıntılarını yüksek yerlerde arayın. Vadiler büyüyüp dağlara dönüşmüş ve dağlar denizlerin dibine çökmüştür.

Son felaketten sonra nüfusunun üçte ikisi azalan Dördüncü Irk İnsanlığı, yeniden yükselen yeni kıtalara ve adalara yerleşmek yerine - onlardan öncekiler yeni okyanusların diplerini oluştururken - şimdi Avrupa'yı ve bazı bölümleri terk etti. Asya ve Afrika'nın ve dev dağların doruklarına çıkmış; bazılarını çevreleyen denizler o zamandan beri “çekilmiş” ve yerini Orta Asya yaylalarına bırakmıştır.

Bu ilerici ilerlemenin en ilginç örneği, Torquay'deki ünlü Kent mağarasında bulunabilir. Devoniyen kireçtaşından su ile çıkarılan bu garip çöküntüde, Dünya'nın jeolojik kayıtlarında bizim için saklanan çok ilginç bir kayıt buluyoruz. Mağaranın dibinde birikmiş kireçtaşı bloklarının altında, Neolitik döneme ait, kara toprak birikintilerine gömülü, birkaç çömlek parçasıyla mükemmel işçiliğe sahip birçok alet keşfedildi - muhtemelen Roma kolonizasyonu döneminden kalma. Paleolitik insana ait hiçbir iz, çakmaktaşı veya Kuaterner dönemine ait soyu tükenmiş hayvanlara ait hiçbir iz yoktur. Daha da derine, dikitlerin yoğun tabakasından, siyah tabakanın altından, bir zamanlar bu çöküntünün zeminini tabii ki kendisi oluşturan kızıl toprağa inersek, o zaman işler bambaşka bir boyut kazanır. Üst katmanlarda bulunan ince dövülmüş aletlerle karşılaştırılmaya uygun tek bir alet burada bulunmaz: yalnızca bir yığın kaba ve ağır baltalar (bize anlatıldığına göre, hayvanlar aleminin devleri boyun eğdirilip öldürülmüştür). küçük bir adam tarafından!) ve Paleolitik kazıyıcılar 765] iklimdeki bir değişiklik nedeniyle artık soyu tükenmiş veya göç etmiş türlerin kemikleriyle kargaşa içinde karıştı. Ve bu çirkin baltaların yazarının, yukarıdaki çizimde, boynuzun üzerindeki derenin üzerine bir ren geyiği resmi oymuş olması mümkün mü? Her durumda, medeniyetin temellerinden en iğrenç barbarlığa - tarihselden Neolitik'e ve Neolitik'ten Paleolitik insana kadar her şeyin eğimli bir düzlemde - yine Avrupa'da indiğine dair aynı kanıtlarla karşılaşıyoruz . Aletlerin aşırı kabalığının maksimuma ulaştığı ve çağdaş Neandertal benzeri kafataslarının hayvan benzeri (?) görünürlüğünün, Paleolitik çağın son veya en erken alt bölümü olan "Mamut Çağı" ile de karşılaşıyoruz. çok düşük bir insanlık türü. Ama bazen başka bir şeye, bizim (Beşinci Irk) İnsanlığımızdan tamamen farklı bir insan ırkına da işaret edebilirler!

Bir antropoloğun Modern Düşünce'de belirttiği gibi :

“Peyrère'in teorisi, bilimsel olarak doğrulansın ya da kanıtlanmasın, insanı ikiye ayıran teoriye eşdeğer kabul edilebilir. Broca, Virey ve bazı Fransız antropologlar, Kafirler ve Kuzey Afrikalılar hariç, Avustralya, Tazmanya ve Zenci ırkları da dahil olmak üzere alt ırkların ayrı ayrı yerleştirilmesi gerektiğini kabul ettiler. Bu ailelerde veya daha doğrusu alt ailelerde, üçüncü, alt azı dişlerinin genellikle ikinciden daha büyük olması ve şakak ve ön kemiklerin genellikle bir dikişle birbirine bağlanması gerçeği, Homo çok sayıda ispinoz türüyle aynı nedenle özel bir canlı türü düzeyine iner . Merhum Prof. Brock. Bu ırkın dünyanın son yüzyıllardaki tarihi çok merak edilmektedir. Kendi mimari veya din [1716]sistemlerini asla yaratmadılar . "

Tazmanyalılar örneğinde gösterdiğimiz gibi, bu gerçekten ilginç. Bununla birlikte, her ne olursa olsun, Avrupa'daki fosilleşmiş insan kalıntıları, bu Dünya üzerindeki insanın eskiliği veya onun erken uygarlıklarının zamanı lehinde veya aleyhinde kanıt olamaz.

Okültistlerin, hem bilim adamlarının ağır hiciv toplarını hem de cahillerin hafif toplarını ihmal ederek, onlarla alay etmeye yönelik tüm girişimlere dikkat etmeyi bırakmalarının zamanı geldi, çünkü henüz kanıt veya çürütme elde etmek mümkün değil. teorileri, her halükarda, teste bilim adamlarının hipotezlerinden daha iyi direnebilir. İnsana atfettikleri antik çağın kanıtlarına gelince, Darwin'in kendisi ve Lyell'de destek buluyorlar. İkincisi, doğa bilimcilerin -

"İnsanın o kadar uzak bir çağda var olduğuna dair kanıtlar elde ettik ki, bir zamanlar onun için modern olan çok sayıda olağanüstü memeli türü, en eski tarihsel kayıtların çağından bile önce yok olmayı başardı . [1717]"

766] Bu açıklama, konuyla ilgili İngiltere'deki en büyük otoritelerden biri tarafından yapılmıştır. Sonraki iki cümle önemlidir ve Okültizm öğrencileri tarafından hatırlanmalıdır, çünkü yazar ve diğerleri şöyle diyor:

"[insanın] Dünya'da serpilmiş olması gereken uzun tarih öncesi dönemlere rağmen, onun vücut yapısında dikkate değer herhangi bir değişiklik olduğuna dair bir kanıt yok. Bu nedenle, bir zamanlar anlamsız, hayvani bir atadan geliyorsa, o zaman çok daha uzak bir çağda, belki de şu anda okyanusun dibinde duran bazı kıtalarda veya adalarda var olduğunu varsaymalıyız .

Böylece ölü kıtaların varlığından resmen şüphe ediliyor. Irkların yanı sıra dünyaların da periyodik olarak ateş (volkanlar ve depremler) ve su tarafından yok edildiği ve ayrıca periyodik olarak yenilendiği doktrini, bu Doktrin insanlık kadar eskidir. Manu, Hermes, Keldaniler, tüm antik dünya buna inanıyordu. Gezegenimizin yüzeyi, insanın üzerinde göründüğünden bu yana iki kez ateşle ve iki kez su ile değiştirildi. Toprağın dinlenmeye ve yenilenmeye, yeni güce ve toprağında değişikliğe ihtiyacı varsa, aynı şey sular için de söylenmelidir. Bundan, toprak ve suyun periyodik dağılımı, iklimlerdeki değişiklikler vb. jeolojik çalkantıların neden olduğu ve dünyanın ekseninin son hareketi ile biten ortaya çıkar. Gökbilimciler, Dünya'nın ekseninin davranışındaki periyodik bir değişiklik fikriyle alay edebilir ve Enoch Kitabı'nda Nuh ile "büyük büyükbabası" Enoch arasında geçen konuşmaya gülümseyebilirler; yine de bu alegori jeolojik ve astronomik bir gerçektir. Dünyanın Ekseninin eğiminde dünyevi bir değişiklik vardır ve bunun belirlenmiş zamanı büyük Gizli Döngülerden birine kaydedilir. Diğer birçok konuda olduğu gibi bilim de yavaş yavaş hareket ediyor ve düşüncemize yaklaşıyor. Henry Woodward, Bayan K. General, üye. Geogr. Gen., Popular Scientific Review'da şöyle yazıyor:

"Bu Buz Devri sırasında buzdaki muazzam artışı açıklamak için dünya dışı nedenlere başvurulması gerekiyorsa, o zaman Dr. Robert Huck tarafından 1688 г. ve daha sonra Sir Richard Phillips ve diğerleri tarafından ve son olarak Thomas Belt, bölüm. Genel; yani, ekliptiğin mevcut eğiminde hafif bir büyütme teorisi, bilinen diğer astronomik gerçeklerle tamamen uyum içinde olan ve tanıtılması, birimler olarak kozmik konumumuz için çok önemli olan uyumu bozmayacak bir varsayım. güneş sistemi[1718]

Sonraki sayfa, V. Pengelli'nin Dersinden alıntılanmıştır, bölüm. K. General, üye. Mart 1885'te "Bovey Tpace'de Kaybolan Göl"de okunan G. Gen. , Atlantis'in varlığına dair tüm kanıtlara rağmen bu gerçeği kabul etmekte tereddüt ettiğini gösteriyor.

, Miyosen çağında 767] Devonshire'da hüküm süren iklime hiç şüphesiz benzer bir subtropikal iklimde akraba türlerine sahiptir ve bu nedenle, mevcut iklim herhangi bir zamanda dikkatli olmalıyız. mahalle normal kabul ediliyor.

Ayrıca, Grönland'ın batı kıyısındaki Disko Adası'nda 69° 20' ile 70° 30' N arasında uzanan Miyosen dönemine ait bitkiler bulunduğunda; aralarında Bovey'de de bulunan iki türün (Sequoia couttsiae, Quercus lyelli) bulunduğunu öğrendiğimizde ; ne zaman, Prof. Hira, "güzel yaprak dökmeyen ağaçların meyveleri" (Magnolia inglefieidi) 70° paralele kadar kuzeyde olgunlaştı... (Phil. Trans., CLIX, 457, 1869); Grönland'daki Miyosen bitkilerinin miktarının, çeşitliliğinin ve bolluğunun o kadar bol olduğuna ikna olduğumuzda, bu toprak direğe kadar uzanırsa, o zaman bu bitkilerden bazıları büyük olasılıkla tam kutupta çiçek açardı; bu nedenle iklim değişikliği konusu ön plana çıkarılıyor, ancak muhtemelen bunun zamanı geldiği izlenimi altında tekrar terk edilmek üzere. henüz bir karar verilmiş değil."

Avrupa'nın Miyosen bitkilerinin Kuzey Amerika'da bulunan bitkilerde en büyük ve en yaygın analojiye sahip olduğu genel olarak kabul edilmiş gibi görünüyor ve bu nedenle şu soru ortaya çıkıyor: bir yerden başka bir yere göç nasıl gerçekleşti? Bazılarının öne sürdüğü gibi Atlantis yok muydu? - anakara veya Kuzey Atlantik Okyanusu alanını işgal eden büyük adalardan oluşan bir takımada. Muhtemelen bu hipotezde felsefe karşıtı hiçbir şey yoktur; çünkü jeologların dediği gibi, "Alpler 4.000 fit ve hatta bazı yerlerde 3.000 fitten fazla yükseldi. Eosen Döneminin başından itibaren bugünkü yüksekliği" (Lyell's Principles, ikinci baskı, s. 256, 1872). Miyosen sonrası [?] depresyon, varsayımsal Atlantis'i neredeyse dipsiz bir derinliğe sürüklemiş olabilir. Ama görünüşe göre Atlantis ne gerekli ne de arzu edilir. Prof. Oliver - “Tersiyer döneminin Orta Avrupa florası ile Amerika Birleşik Devletleri ve Japonya bölgesinin yakın zamandaki floraları arasında yakın ve çok garip bir benzerlik olabilir; benzetme, Tersiyer döneminin floraları ile Avrupa'nın son zamanlardaki floraları arasında izlenebilecek olandan daha yakın ve daha samimidir. Eski Dünya'nın Tersiyer elementinin, türlerin sayısal üstünlüğünde olmasa da, fosilleşmiş floraya özel bir karakter veren özelliklerde aşırı doğu sınırına doğru yoğunlaştığını görüyoruz .... Tersiyer elementinin bu girişi meydana gelir. yavaş yavaş ve sadece Japon adalarında keskin bir şekilde değil. Orada maksimum noktasına ulaşsa da, izini Akdeniz şeridi, Levant, Kafkasya ve İran'dan alabiliriz .... sonra Himalayalar boyunca ve Çin üzerinden ..... Ayrıca Tersiyer döneminde benzerlerinin olduğunu öğreniyoruz. Miyosen türlerinin Orta Avrupa'da, tabii ki, Kuzeybatı Amerika'da büyüdüler ..... Ayrıca, Atlantik Adaları'ndaki mevcut floranın, ana kıta ile eski doğrudan iletişimin sağlam kanıtını sağlamadığını fark ediyoruz. Yeni Dünya... Bu tür gerçeklerin değerlendirilmesi beni, botanik kanıtların Atlantis'in varlığına ilişkin hipotezi desteklemediği sonucuna götürdü. Öte yandan, Tersiyer çağının bazı dönemlerinde Kuzeydoğu Asya'nın, belki de Aleut Adaları zincirinin şimdi uzandığı bir hat boyunca Kuzeybatı Amerika ile bağlantılı olduğu görüşünü destekliyorlar. ("Nat. Hist. Rev.", II, 164, 1862, makale - "Botanik yönünden Atlantis hipotezi").

Ancak, bu sorular için "Birden Çok Batık Kıtanın Gerçekliğine İlişkin Bilimsel ve Jeolojik Kanıtlar" bölümünü okuyun.

, üç varsayımsal "kayıp halka"nın talihsiz arayıcılarını [768] tatmin edemez . Bununla birlikte, Atlantik Okyanusu'nun Tenerife Burnu'ndan kayıp Atlantis'in antik bölgesi Cebelitarık'a kadar uzanan uçsuz bucaksız uçurumunun altında, tüm su altı katmanları kilometrelerce derinlikte keşfedilseydi, o zaman yine de böyle tek bir kafatası olmazdı . Darwinistleri tatmin edecek bulundu. Dr. C. R. Bree'nin gözlemlediği gibi, Tersiyer katmanlarının üzerindeki çeşitli kumlarda ve oluşumlarda insanla maymun arasındaki tek bir kayıp halka bile ortaya çıkarılmadı; eğer bu formlar artık denizlerle kaplı olan kıtalarla birlikte batmış olsaydı, hala bulunabilirlerdi -

“denizin dibine batmamış modern jeolojik katmanların katmanlarında [1719].

Ancak, diğerlerinde olduğu gibi ikincisinde de yokturlar. Önyargı, insan zihnine bir vampir gibi yapışmasaydı, o zaman Antiquity of Man'ın yazarı , zorluğun anahtarını aynı eserinde on sayfa geriye doğru sayarak (s. 530) ve alıntıyı kendisi yeniden okuyarak bulurdu. Çalışmadan alıntılanan Prof. Bay Rolleston. Bu fizyolog, diyor, insan yapısında yalnızca gençlikte ve büyüme sırasında değil, hatta erkeklik döneminde de önemli ölçüde esneklik olduğu için, bazı savunucular gibi bunu her zaman hafife almamamız gerektiği görüşündedir. Fiziksel güçteki her artışın vücudun yapısındaki bir gelişmeye bağlı olduğunu, çünkü ruh veya zihinsel ve ahlaki yetiler neden gelişim şemasında ikinci yerine birinci rolü oynamasın?

olmayan evrim ile bağlantılı olarak öne sürülmüştür. tamamen "doğal seçilime" bağlıdır, ancak bu durum için de geçerlidir. Çünkü ayrıca Dünya'ya ilk inenin "Ruh" ya da İç İnsan olduğunu, fiziksel insanın kademeli olarak inşa edildiği model olan psişik Astral olduğunu onaylıyoruz - Ruhu, zihinsel ve ahlaki yetenekleri, daha sonra uyanır. Fiziksel yapı büyür ve gelişir.

"Böylece cisimsiz Ruhlar geniş hatlarını daha küçük biçimlere indirgediler" ve Üçüncü ve Dördüncü Irkların insanları oldular. Daha sonra, yüzyıllar sonra, Beşinci Irkımızın insanları ortaya çıktı, şimdi devasa diyebileceğimiz orijinal atalarının yaklaşık yarısı boyundaydı.

Elbette insan, özel bir yaratılışın sonucu değildir. O, bu Dünya üzerindeki herhangi bir canlı birim gibi, Doğanın giderek gelişen çalışmasının bir ürünüdür. Ancak bu sadece insanın fiziksel yapısı için geçerlidir. İnsanda yaşayan ve düşünen ve bu kılıfı deneyimleyen, evrimin örnek eseri [ 769] , "Ebedi Gezgin"dir, Tek Mutlak'ın Uzay ve Zaman'daki Proteus benzeri farklılaşması, "Bilinmeyen"dir.

, Antiquity of Man [1720]adlı eserinde , belki biraz alaycı bir şekilde, şu alıntıyı yapıyor; Hallam'ın "Avrupa Edebiyatına Giriş" adlı eserinde söylediği şey :

“İnsan, Allah'ın suretinde yaratıldıysa, o zaman maymun suretinde de yaratılmıştır. Yıldızları ölçen ve şimşeği kendine boyun eğdiren kişinin vücut yapısı, Sumatra ormanlarında dolaşan o dilsiz canavarın yapısına yaklaşır. Bu nedenle, hayvani ve meleksi doğa arasındaki sınır çizgisinde olduğu için, her ikisinden de özellikler ödünç almış olması şaşırtıcı mı [1721]?

Okültist bunu farklı bir şekilde ifade ederdi. Gerçekten de insanın, atası, yaratıcı Melek Gücü veya Dhyan-Chohan tarafından tasarlanan tipin suretinde ve benzerliğinde yaratıldığını söylerdi; Sumatra ormanlarının gezgini bir insan suretinde yapılmışken, tekrarlıyoruz, maymunun yapısı, Üçüncü Tur Adamının tam formunun normale karşı bir şekilde yeniden üretilmesidir, ve daha sonra Dördüncü Tur da. Doğada hiçbir şey, tek bir atom bile boşa gitmez; en azından bu bilimsel kanıtlarla destekleniyor. Analoji, forma eşit derecede kalıcılık bahşedilmesini gerektiriyor gibi görünüyor.

Ancak, ne buluyoruz? Sir William Dawson, bölüm. K. Gen diyor ki:

"Daha da önemlisi Prof. Huxley, New York'taki konferanslarında, aşağı hayvanlarla ilgili verilerini esas olarak atın iddia edilen soyağacına dayandırıyor, çoğu zaman yeterli kanıttan yoksun olarak kabul ediliyor, aynı zamanda insanın maymunlardan türediği teorisini tartışmaktan tamamen kaçınıyor. Ortaya çıkan sayısız zorluk nedeniyle şimdi o kadar açık bir şekilde karmaşık hale gelen teori, hem Wallace hem de Mivart'ın fikirlerinde tereddüt etmeye başladı. Prof. Thomas, son derslerinde (Nature, 1876), Avustralyalınınkinden daha aşağı bir insan tipinin bilinmediğini, ancak yine de onu maymunlarla ilişkilendiren bir bağlantı olmadığını kabul eder ve Haeckel, sondan bir önceki halkanın insandaki olduğunu kabul etmek zorunda kalır. maymun benzeri adam soyoluşu tamamen bilinmemektedir ("Yaratılış Tarihi") .... Avrupa'nın mağaralarında Paleokozmik insanların kemiklerinde bulunan ve mükemmel olarak tanımlanan sözde "çentikler" (fallies) Christie ve Larte'nin çalışmaları, arkeoloji ve jeoloji tarafından bilinen en eski insan ırklarının bile yazma temellerine zaten sahip olduğunu gösteriyor [1722].

Sonra Dr. C. R. Bree'nin Darwinizm'in Yanılgıları'nda şunları okuyoruz:

"Darwin haklı olarak, insanın aşağı formu ile üst maymun formu arasındaki fiziksel ve özellikle zihinsel farkın çok büyük olduğunu söylüyor. Bu nedenle, Darwinci evrimde neredeyse akıl almaz bir yavaşlıkta olması gereken zaman , insanın maymundan [1723][770] gelişmesi sırasında da çok büyük bir süreye sahip olmalıdır . Bu nedenle, üçüncül katmanların üzerinde yer alan çeşitli çakıllarda veya tatlı su oluşumlarında belirli çeşitlerin keşfedilme olasılıkları çok büyük olmalıdır. Ve yine de maymun ile insan arasında tek bir tür, tek bir ara canlı örneği dahi bulunamamıştır! Ne kumlarda, ne löste, ne tatlı su kanallarında, ne çakıl ve tortuda, ne de bunların altındaki üçüncül katmanlarda, maymunlar ve insanlar arasındaki kayıp ailelerin herhangi bir üyesinin kalıntıları bulunamadı. olmuştur var olmak , Darwin'in görüşü . Bu kalıntılar yeryüzünün batmasıyla sürüklenip gitmediler mi ve şimdi denizle mi kaplandılar? Eğer öyleyse, o zaman denizin dibine batmayan modern jeolojik katmanların bu kanallarında keşfedilmiş olmaları muhtemeldir ve hatta bazı bölümlerin okyanus tabanından kazılmamış olmaları daha az olasıdır. tatlı suların ve alüvyal kumların yataklarında da bulunan mamut ve gergedan kalıntıları .... Hakkında çok şey söylenen ünlü Neandertal kafatası, kabul edildiği gibi, bu uzak döneme [Bronz ve Taş Devri] ve yine de, bir aptalın kafatası olabileceği gerçeğine rağmen, onunla bildiğimiz en yüksek büyük maymun türlerinin kafatası arasında büyük bir fark var [1724].

Küremiz, her yeni bir faaliyet dönemine uyandığında, tıpkı yeni bir mahsulün taze tahılının atılması için sürülmesi ve işlenmesi gereken bir tarla gibi, titremeye maruz kaldığına göre, fosillerin fosillere ait olması oldukça umutsuz görünmektedir . önceki Daireleri, en eski veya en son jeolojik katmanlarının kanallarında bulunabilir. Her yeni Manvantara formların, tiplerin ve türlerin yenilenmesini beraberinde getirir; önceki organik formların her türü - bitkiler, hayvanlar ve insanlar - bir sonrakinde değişir ve gelişir; bu Turda nihai opaklıklarını ve sertliklerini almış olan mineraller bile; daha yumuşak kısımları bugünün bitki örtüsünü oluşturuyordu; önceki bitki örtüsü ve faunanın astral kalıntıları, daha düşük hayvanların oluşumunda kullanılmış ve daha yüksek memelilerin birincil kök tiplerinin yapılarını belirlemiştir. Ve son olarak, eski Çemberin dev maymun-adamının formu, insanın hayvanlığı sayesinde şimdiki Çemberde yeniden üretildi ve modern antropoiddeki orijinal forma dönüştürüldü.

Bu doktrin, bizim kusurlu sunumumuzda bile, hiç şüphesiz daha mantıklı, gerçeklerle daha tutarlı ve meteor benzeri bir ilk organik tohumun Dünyamıza gelişi teorisi gibi birçok "bilimsel" teoriden çok daha makul. Arabasında Ein Sof - Adam Kadmon. Herkesin bildiği gibi yalnızca son iniş alegoriktir ve Kabalistler bu ifade tarzının [771] gerçek anlamda alındığını asla varsaymadılar. Ama meteordaki tohum teorisi, bilimin böyle bir otoritesinden kaynaklandığı için, aksiyom doğruluk ve yasa mertebelerine yükseltilmeye ve aynı seviyede durmak istiyorlarsa insanların kabul etmesi gereken bir teori haline gelmeye değer. modern bilim ile. Zorunlu olarak materyalist öncüller tarafından ileri sürülecek olan bir sonraki teorinin ne olacağını kimse söyleyemez . Bu arada, mevcut teoriler, herkesin bildiği gibi, öğrenmenin en iç sınırlarının dışında kalan okültistlerin teorilerinden bile çok daha fazla birbirinden farklıdır. Kesin bilim, yaşam ilkesinden bile olsa, boş bir sözcük, anlamdan yoksun bir terim yaptığında ve yaşamın orijinal protoplazmanın moleküler eyleminin neden olduğu bir sonuç olduğunda ısrar ettiğinde, geriye ne kalır ? Yeni Darwinist doktrin, Herbert Spencer'ın şu sözleriyle tanımlanabilir ve özetlenebilir!

“Özel Yaratılışlar Hipotezi'nin kullanılamaz olduğu ortaya çıktı - sonucu nedeniyle kullanılamaz; tutarsızlığı içinde kullanılamaz; tamamen delilden yoksun olarak uygunsuz; makul gereklilikleri karşılamadığı için uygun olmayan; ahlaki ihtiyaçları karşılamadığı için uygun değildir. Bu nedenle, organik varlıklarla ilgili diğer herhangi bir hipotezle karşılaştırıldığında, en ufak bir dikkate değer olmadığını düşünmeliyiz [1725].

772]

BÖLÜM V

ORGANİK EVRİM VE YARATICI MERKEZLER

Evrensel Evrimin, yani Doğanın tüm krallıklarında türlerin kademeli gelişiminin tek tip yasalara göre ilerlediği iddia edilmektedir. Bu kabul ediliyor ve Ezoterik Bilim bu yasayı Modern Bilimden çok daha doğru bir şekilde uyguluyor. Ama bize aynı zamanda bir yasanın da olduğu söylendi:

"Gelişme, daha az mükemmelden daha mükemmele ve en basitten daha karmaşığa doğru, kendi içlerinde önemsiz olan, ancak sürekli olarak gerekli yönde biriken aralıksız değişimler yoluyla çalışır. [1726]"

Kesinlikle, nispeten devasa türler sonsuz küçüklükten gelişir.

Ezoterik Bilim bununla hemfikirdir, ancak bu yasanın yalnızca kendisi tarafından Birincil Yaratılış olarak bilinen şey için geçerli olduğunu ekler - Dünyaların İlk Atomlardan ve İlkel Öncesi ATOM'dan evrimi, birincisinin ilk farklılaşmasında; ve Uzay ve Zamandaki döngüsel evrim döneminde, bu yasa sınırlıdır ve yalnızca alt krallıklarda işler. İlk jeolojik dönemlerde, bu yasa, yani, Üçüncü Çemberin kalıntıları olan basitten karmaşığa, kaba malzemeye, dünyevi faaliyetin yeniden başlamasıyla nesnel olarak ortaya çıkan kalıntılara kadar çalıştı.

Ezoterik Felsefe, bilim gibi, hiçbir "işaret" veya "özel yaratılış" kabul etmez. Her türlü "harikalık" iddiasını reddeder ve Doğanın tekdüze ve değişmez kanunları dışında hiçbir şeyi kabul etmez. Ancak, Nötr Varlık Noktasından ilerleyerek gelişen, döngüsel ilerlemesinden ve sürekli dönüşümlerinden geçen, Kuvvetin (veya Ruhun) ve Maddenin çifte çıkışını, döngü yasasını öğretir . Yüzyıllar boyunca tüm omurgalıların yaşamının evrimleştiği birincil tohum, bitki ve hayvan yaşamını geliştiren birincil tohumdan farklıdır, çünkü işleyişi malzemelerin bulunduğu koşullar tarafından belirlenen ikincil yasalar vardır. Hangi bilim dalında çalışmak zorunda oldukları ve hangi bilim dalında - fizyoloji ve özellikle antropoloji - çok az bilgi sahibi oldukları görülüyor. Takipçileri bu "ilkel tohum"dan söz etmekte ve bunun hiçbir şüpheye yer bırakmayacak şekilde kanıtlandığını iddia etmektedirler:

"Plan [ve 'planlayıcı'], eğer varsa, [uzuvlarının ve özellikle elinin şaşırtıcı yapısına sahip bir adam örneği] çok daha geriye itilmelidir ve aslında [dahildir]. hiç şüphesiz tüm omurgalı yaşamının ve büyük olasılıkla tüm hayvan ve bitki yaşamının yavaş yavaş geliştiği birincil tohumda [1727].

"İlkel tohum" için doğru olduğu kadar, bu "mikrop"un insandan "çok daha geriye" itilmesi gerektiği yanlıştır; çünkü bu mikrop , Uzayda olmasa da, Güneş sistemimizin doğum anından beri, Zamanda ölçülemez ve anlaşılmaz bir genişlemeye işaret eder . Hindu felsefesinin çok doğru bir şekilde öğrettiği gibi, "Aniyamsam Aniyasam" ancak yanlış fikirler aracılığıyla bilinebilir. "Bir"den gelen "Çoğu"dur - yaşayan ruhani tohumlar veya güç merkezleri - her biri yedili bir biçimde, önce ortaya çıkarlar ve sonra evrim yasasına ve kademeli yavaş gelişmeye birincil itici gücü verirler.

Öğretiyi kesinlikle Dünyamızla sınırlayarak, tıpkı ilk insanların eterik formlarının yedi bölgedeki yedi Dhyan-Chohanic Güç Merkezi aracılığıyla tezahür etmesi gibi, aynı zamanda her temel veya için yaratıcı güç merkezlerinin olduğu kanıtlanabilir. birçok bitki ve hayvan yaşamının kök türleri. Bu da yine "özel bir yaratılış" değildir ve Evrensel Kanun'un hazırladığı genel "temel plan" dışında herhangi bir "işareti" yoktur. Ancak , kelimenin tam anlamıyla her şeye kadir veya her şeye kadir olmasalar da, şüphesiz "planlayıcılar" vardır. Onlar sadece (bizim uçağımızda) asla anlaşılmaz olan Usta Mason, Tek Hayat ve Kanun tarafından kendilerine verilen dürtü üzerinde çalışan İnşaatçılar veya Taş Ustalarıdır. Bu alana ait olarak, en azından şu anki Manvantara sırasında, başka herhangi bir alanda çalışma fırsatına sahip olamazlar ve olamazlar. Döngüler halinde ve kesinlikle geometrik ve matematiksel bir ilerleme kaya temelinde çalıştıkları, soyu tükenmiş hayvan türleri tarafından geniş çapta onaylanmıştır; ve daha küçük yaşamların ayrıntılarında (hayvanların yan üretimi vb.) sistematik olarak hareket ettikleri, doğa tarihi tarafından yeterince kanıtlanmıştır. Örneğin, vaşak, kaplan, kedi gibi çok çeşitli kedigillerde olduğu gibi, bazen ana gruptan çok geniş ölçüde ayrılan yeni türlerin "yaratılmasında", "planlayıcılar"dır. " [774] çevrelerindeki yeni ortamda gerekli veya yararsız hale gelen belirli aksesuarları ekleyerek veya türlerini ekleyerek yeni evrimi yönetenler . Bu nedenle, doğanın irili ufaklı her hayvanın ve bitkinin ihtiyaçlarını karşıladığını söylediğimizde doğruyu söylemiş oluyoruz. Çünkü tam olarak bu dünyevi Doğa Ruhları, Doğa'nın bütünlüğünü oluştururlar; bu, ana hatlarında bazen başarısız olsa da, tıpkı başarısızlıklar için onu suçlamamak gerektiği gibi, yine de kör olarak kabul edilmemelidir; çünkü farklılaştırılmış bir nitelikler ve özellikler toplamına ait olduğu için , yalnızca bu nedenle şartlandırılmış ve kusurludur.

Evrimsel döngüler diye bir şey olmasaydı, Ruhun aynı orantılı karartılmasıyla (her ikisi de bir olmasına rağmen) Maddeye doğru sonsuz bir sarmal ilerleme, ardından Ruha geri dönüş ve şimdi aktif, şimdi pasif olan Maddenin yenilgisi gibi bir şey olmasaydı, o zaman zooloji ve jeolojinin keşiflerini nasıl açıklayabiliriz? O halde, bilimin otoriter iddiasına dayanarak, hayvan yaşamının izi yumuşakçadan büyük deniz ejderine, en küçük solucandan Tersiyer döneminin en devasa hayvanlarına kadar nasıl sürülebilir; ve ayrıca, tüm bu türlerin sayı ve boyut olarak küçüldüğü ve cüce formlara dönüştüğü gerçeğiyle kanıtlanan, ikincisinin bir kez melezlendiği. Daha az mükemmelden daha mükemmele ve basitten daha karmaşığa doğru çalışan görünen gelişme süreci, çok kusurlu bir genelleme ve büyük kozmik süreçte ikincil öneme sahip bir faktör olmak yerine gerçekten evrensel bir yasa olsaydı , ve belirtilen döngüler olmasaydı, Mezozoik çağın faunası ve florası, daha sonraki Neolitik dönemin florası ve faunasıyla yer değiştirmek zorunda kalacaktı. Plesiosaurlar ve ichthyosaurların günümüzün deniz ve nehir sürüngenlerinden evrimleştiğini düşünmemiz gerekir, onları modern cüce analojilerine bırakmış olarak kabul etmek yerine. Ayrıca, eski dostumuz, iyi huylu fil, tufan öncesi bir ataya ait fosili temsil ederken, Pliyosen mamutu artık hayvanat bahçesinde olacaktı. Megalonix ve dev megatherium, kömür çağının dev eğreltiotlarının günümüzün yosun ve ağaçlarının yerini alacağı Güney Amerika ormanlarında tembel hayvanın yerine bulunacaktı - ki bunların hepsi cüceler, hatta Kaliforniya'nın devleri bile. geçmiş jeolojik dönemlerin devleri. Kuşkusuz, Tersiyer ve Mezozoik çağın megasthenian dünyasının organizmaları, günümüzün mikroskobik bitki ve hayvanlarının organizmalarından daha karmaşık ve mükemmel olmalıdır . Örneğin, dryopitecus anatomik olarak modern goril [ 775] veya gibbondan çok daha mükemmel ve beyin yeteneklerinin gelişimine daha fazla uyarlanmıştır . Bütün bunlar ne anlama geliyor? Hem denizde hem de karada yaşayan tüm bu dev ejderhaların, dev uçan sürüngenlerin yapısının , kertenkelelerin, kaplumbağaların, timsahların ve hatta balinaların - kısacası, birlikte oldukları tüm hayvanların anatomisinden çok daha az gelişmiş ve karmaşık olduğuna inanmalı mıyız? tanıdık mıyız

Bununla birlikte, tartışma uğruna, tüm bu döngülerin, ırkların, yedili evrim biçimlerinin ve Ezoterik Öğretinin tutti quanti'sinin bir ayartma ve tuzaktan daha iyi olmadığını varsayalım. Bilimle hemfikir olalım ve insanın - Okültizmin iddia ettiği gibi, tutsak bir "ruh" ve onun taşıyıcısı, kabuğu veya bedeni, maddi ve dünyevi ihtiyaçlar için giderek gelişen ve artık tamamlanmış bir mekanizma olması yerine - basitçe daha fazlası olduğunu söyleyelim. Uçan ejderha ve tatarcık, balina ve amip, timsah ve kurbağa gibi birincil biçimi bu dünyadaki aynı birincil tohumdan ortaya çıkan gelişmiş hayvan . Bu durumda, tüm memelilerle aynı gelişim sürecinden ve aynı büyüme sürecinden geçmek zorunda kalacaktı. Eğer insan bir hayvansa ve başka bir şey değilse, son derece zeki bir "eski canavar" ise, o zaman en azından onun bir tür dev memeli, çağının "megantropusu" olduğu kabul edilmelidir. Ezoterik Bilimin ilk Üç Tur sırasında gerçekleştiğini kanıtladığı şey budur ve diğer birçok konuda olduğu gibi bu konuda da modern bilimden daha tutarlı ve mantıklıdır. İnsan vücudunu hayvan yaratılışıyla sınıflandırır ve bunu hayvan evriminin tüm yolu boyunca baştan sona doğrular, oysa bilim insanı bir yetim, bir aileden yoksun, ataları bilinmeyen, "uzmanlaşmamış bir iskelet", gerçekten de bırakır ! Ve bu hata, döngü doktrininin reddedilmesindeki inatçılıktan kaynaklanmaktadır.

MEMELİLERİN KÖKENİ VE EVRİMİ; BİLİM VE Ezoterik Filogenez

Batı evrimciliğine yönelik bir önceki eleştiride neredeyse tamamen insanın kökeni sorununu tartıştıktan sonra, okültistlerin türlerin farklılaşmasına ilişkin bakış açılarını tanımlamak gereksiz olmayabilir. Tefsirlerde ve Kıtalarda, insandan önce gelen fauna ve florayı genel hatlarıyla ele almış ve örneğin kuşların sürüngenlerden kökeni, "doğal seçilim"in kısmi gerçeği gibi birçok biyolojik teorinin doğruluğunu kabul etmiştik. ve genel olarak dönüşüm teorisi. Şimdi sıra, de Quatrefages'in İkinci Çağ'ın Homo primigenius'uyla çağdaş olduğunu parlak bir şekilde kanıtlamaya çalıştığı ilk memelilerin [776] kökeninin sırrını aydınlatmaya kalıyor .

"Türlerin Kökeni" söz konusu olduğunda oldukça karmaşık bir problem - özellikle de çeşitli fosil grupları veya mevcut memeli faunası - bir diyagramla daha az kafa karıştırıcı hale getirilecektir. Batılı biyologların bel bağladıkları "organik evrim faktörleri"nin [1728]gerçekleri açıklamakta ne derece yeterli olduğu ortaya çıkacaktır . Ruhani-ruhsal, astral ve fiziksel evrim arasında bir sınır çizilmelidir. Darwinistler, ikinci bir sürecin olasılığını onurlu bir şekilde tartışmış olsalardı , büyük olasılıkla şu durumdan yakınmak zorunda kalmayacaklardı:

"Memelilerin kökenine ilişkin varsayımlar ve çıkarımlarla yetinmeliyiz [1729]. "

Yumurtlayan omurgalıların ve memelilerin üreme sistemleri arasında artık fark edilen uçurum, evrimcilerle birlikte var olan tüm formları sürekli bir nesiller dizisi halinde birleştirmeye çalışan düşünürler için umutsuz bir muammadır.

Örneğin toynaklı memelileri ele alalım, çünkü başka hiçbir altbölümün bize bu kadar çok fosil malzeme vermediği söylenir. Bu yönde öyle bir ilerleme kaydedilmiştir ki, bazı durumlarda modern ve Eosen toynaklılar arasında ara bağlantılar bulunmuştur; en iyi örnek, gerçek tek toynaklı atın kökeninin antik Tersiyer çağının üç toynaklı anchitherium'undan gelen yadsınamaz kanıtıdır. Bu nedenle, Batı biyolojisi ile Doğu Öğretileri arasındaki bu karşılaştırma düzeyi iyileştirilemedi. Burada kullandığımız şecere, genel olarak bilim adamlarının fikirlerini somutlaştırdığı için Schmidt'e aittir ve Rütimeyer'in kapsamlı araştırmasına dayanmaktadır. Evrimsel bir bakış açısından yaklaşık doğruluğu, arzulanan çok az şey bırakıyor:

777]

KAPISIZ MEMELİLER.

Bilim, evrimin bu orta noktasında durur.

Bu iki ailenin soyundan geldiği [1730]kök bilinmiyor .

Okültizme Göre "KÖK"

yedi kişiden biri

hayvanlar aleminin memelilerinin orijinal, fiziko-astral ve biseksüel Kök Tipleri. Onlar erken Lemurya ırklarının çağdaşlarıydı, yani "bilimin bilinmeyen kökleri".

Schmidt diyagramı, Batılı evrimciler tarafından keşfedilen alanı temsil eder; iklimsel etkilerin, "doğal seçilimin" ve organik farklılaşmanın diğer tüm fiziksel nedenlerinin mevcut olduğu alan . Darwin, Spencer ve diğerlerinin kanıtladığı gibi "türlerin ayrılmasına" bu kadar geniş ölçüde katkıda bulunan birçok fiziksel faktörü inceleyen biyoloji ve paleontoloji burada kendi evindedir . Ancak bu alanda bile, Dhyan-Chohanic bilgeliğinin bilinçaltı çalışması, tüm "sürekli mükemmellik çabasının" temelinde yer alır, ancak etkisi, de Quatrefage'nin "çevre" ve Spencer'ın "çevresel koşullar" olarak adlandırdığı tamamen maddi nedenler tarafından büyük ölçüde değiştirilir. ."

"Evrimin orta noktası", astral prototiplerin kesinlikle fiziksel olanlara geçmeye başladığı ve böylece şu anda etrafımızda iş başında olan farklılaştırıcı faktörlerden etkilenmeye başladığı aşamadır. Fiziksel nedensellik, "deri kıyafetleri" giydirme - yani genel olarak fizyolojik hazırlık - gerçekleşir gerçekleşmez hemen kendi haline gelir. 778] İnsanların ve diğer memelilerin cinsiyet ayrımından önceki biçimleri [1731]astral maddeden örülmüştü ve yiyen, içen, sindiren vb. fiziksel organizmaların yapısından tamamen farklı bir yapıya sahipti. Bu tür işlevler için gerekli olan bizim tarafımızdan bilinen fizyolojik özellikler, neredeyse tamamen, iki varoluş planı arasındaki "orta durak" sırasında, astralden yedi Kök Tipinin ilkel materyalizasyonundan sonra geliştirildi. Evrimin "temel planı" bu tür türlerinde ana hatlarıyla belirlenir belirlenmez, bize aşina olan yardımcı karasal yasaların etkisi gerçekleşti ve bunun sonucu tam bir memeli türü mahsulü oldu. Ancak, bu noktaya ulaşmak için çok yavaş bir farklılaşma gerekiyordu.

İkinci diyagram, kaba maddeye inmeden önce tamamen astral prototiplerin alemini tasvir ediyor. Astral maddenin, kaba maddemiz gibi kendi "protiline" sahip olan dördüncü boyutun konusu olduğuna dikkat edilmelidir. Doğada, maddenin farklı düzlemlerine karşılık gelen birkaç protil vardır. İki alt-fiziksel elemental alem, zihin planı, Manas veya maddenin beşinci aşaması ve ayrıca maddenin altıncı aşaması olan Buddhi planı, hepsi ve her biri, onu oluşturan altı protilden birinden gelişti. Objektif Evrenin temeli. Dünyasal maddemizin "yoğun", "sıvı" ve "gaz" olarak bilinen sözde üç "durumu", tam anlamıyla, yalnızca alt durumlardır . Fiziksel insan ve hayvanda doruğa ulaşan fiziksel olana alçalmanın önceki gerçekliğine gelince, bunun sözde ruhsal "maddileştirmeler" olgusunda somut kanıtlarına sahibiz.

Tüm bu durumlarda, astral prensibin tamamen geçici olarak fiziksele daldırılması söz konusudur. Lemurya Çağı'nın (jeolojide Jurassic) başlangıcında astral ırklardan fizyolojik bir insanın evrimi , seanslarda "ruhların" (?) "maddileşmesi" ile doğru bir şekilde yeniden üretilir. Oturumlarda ortaya çıkan "Katie King" durumunda, Prof. Crookes, şüphesiz fizyolojik bir mekanizmanın varlığını keşfetti - kalp, akciğerler ve diğerleri!

Bir bakıma bu, Goethe'nin "Prototipi"dir. Sözlerini dinleyin:

"Başarmamız gereken o kadar çok şey var ki... dokuz mükemmel organik varlığın tümü... en kalıcı kısımlarında ve dahası, günden güne az ya da çok değişen prototipe göre şekilleniyor. biter ve üreme yoluyla dönüşür.

779] Bu, türlerin birincil astral Kök Tiplerinden farklılaşmasına ilişkin Okült gerçeğin kusurlu bir öngörüsüdür. Posse comitatus "doğal seçilim" vb. sayesinde ne olmuş olursa olsun , inşa planının temel birliği sonraki tüm değişikliklerden hemen hemen etkilenmeden kalır. Bir anlamda tüm hayvan ve insan krallığında ortak olan "tip birliği", Spencer ve diğerlerinin inandığı gibi, tüm organik biçimlerin akrabalığının bir kanıtı değil, özündeki birliğin kanıtıdır. Doğanın yaratıklarını şekillendirirken izlediği "temel plan"ın.

Bu soruyu özetlemek için, türlerin farklılaşmasında yer alan gerçek faktörlerin bir tablosunu tekrar kullanabiliriz. Sürecin aşamaları burada daha fazla açıklamaya ihtiyaç duymaz, çünkü bunlar organik gelişimin altında yatan temel ilkeleri takip eder ve bizim için uzman biyologların alanına girmemize gerek yoktur.

TÜRLERİN, HAYVANLARIN VE BİTKİLERİN KÖKENİNDE ETKİLİ FAKTÖRLER.

Ana Astral Prototipler Fiziksel'e geçer.

Lamarck'a göre gelişimin "kalıtsal ve gerekli" yasasını oluşturan Dhyan-Choganic Dürtü. Tüm küçük faktörlerin arkasında yatıyor.

1. Kalıtımla aktarılan değişiklik.

2. Doğal seçilim.

3. Cinsel Eşleştirme.

4. Fizyolojik Seçim.

5. İzolasyon.

6. Büyüme Oranı.

7. Ortama Uyum (Makullük, Mekanik Nedenselliğe karşı bir denge olarak).

Çeşit