GİZLİ ÖĞRETİ...CİLT 3

 

 

GİZLİ ÖĞRETİ

SENTEZ

BİLİMLER, DİNLER VE FELSEFE

HP BLAVATSKY

"IŞİK ORTAYA ÇIKTI" KİTABI YAZARI

SATYÂT NÂSTI PARO DHARMAH

"HİÇBİR DİN GERÇEĞİN ÜSTÜNDE DEĞİLDİR"

CİLT III

EZOTERİK ÖĞRETİM

 

Gizli Öğreti'nin üçüncü cildinin H. P. Blavatsky'nin ölümünden sonra yayınlandığı ve ilk makalelerinin birçoğunun burada yer aldığı unutulmamalıdır; açıklamalar .

... The Secret Doctrine'in üçüncü cildi, H. P. Blavatsky tarafından yeniden okuma yapılmadan derlendi. Ek olarak, genellikle H. P. Blavatsky'nin kendisi tarafından doğrulanmayan öğrencilerin notlarına tamamen güvenilir olunamaz.

E. I. Roerich'in Mektuplarından.

 

 

 

İÇERİK

İÇİNDEKİLER ............................................................................................................................ 3

İÇİNDEKİLER (İngilizce baskı) .............................................................................................. 8

ÖNSÖZ ........................................................................................................................................ 17

GİRİŞ ........................................................................................................................................... 19

 

BÖLÜM I BAŞLANGIÇLARIN GİZLİLİĞİ ............................................................................ 29

 

BÖLÜM I. ÖNİZLEME ........................................................................................................... 29

2. BÖLÜM . MODERN ELEŞTİRİ VE ANTİK .................................................................. 41

BÖLÜM III . BÜYÜNÜN KÖKENİ ....................................................................................... 46

BÖLÜM IV . BAŞLANGIÇLARIN SIRRI ........................................................................... 52

BÖLÜM V. GİZLİLİK İÇİN BAZI NEDENLER ............................................................... 61

DEPARTMAN VI . PRATİK BÜYÜNÜN TEHLİKELERİ .............................................. 69

BÖLÜM VII . YENİ GEMİLERDE ESKİ ŞARAP ............................................................. 76

BÖLÜM VIII . ENOKH KİTABI - KAYNAK

VE HIRİSTİYANLIĞIN TEMELLERİ ................................................................................ 81

BÖLÜM IX . HERMETİK VE KABALİTİK ÖĞRETİLER ............................................ 88

X BÖLÜMÜ ÇEŞİTLİ GİZLİ SİSTEMLER

ALFABE VE SAYILARIN YORUMLARI ........................................................................... 93

BÖLÜM XI . MERKEZİ NOKTALI ALTIGEN,

VEYA YEDİNCİ TUŞ ............................................................................................................... 98

BÖLÜM XII . GERÇEK BİR Okültistin Görevi

DİNLERLE İLGİLİ ................................................................................................................ 101

BÖLÜM XIII . HIRİSTİYANLIĞIN GÖRÜNDÜĞÜNDEN SONRAKİ DÖNEMİN ADEPLERİ

VE ÖĞRETİLERİ ................................................................................................................... 103

BÖLÜM XIV . SIMON VE BİYOGRAFİ HIPPOLITOUS ............................................. 107

BÖLÜM XV . ST. PAUL GERÇEK KURUCUDUR

GÜNCEL HIRİSTİYANLIK ................................................................................................. 111

BÖLÜM XVI . PETER BİR YAHUDİ KABALİSTİDİR, İNİSİTE EDİLMİŞ BİRİ DEĞİLDİR .............................................................................................................................................. 114

BÖLÜM XVII . Tyana'lı Apollonius .................................................................................... 116

BÖLÜM XVIII . ARKA PLAN GERÇEKLERİ

ADEPTS BİYOGRAFİLERİ ................................................................................................. 122

BÖLÜM XIX . ST. ANTAKYA KIBRISLI ......................................................................... 139

 

BÖLÜM 2 . DOĞU VE BATI Okültizmi .................................................................................. 143

 

BÖLÜM XX . DOĞU GUPTA VIDYA VE Kabala ........................................................... 143

BÖLÜM XXI . YAHUDİ Alegorileri .................................................................................... 159

BÖLÜM XXII . YARATILIŞ VE ELOHİM ÜZERİNE ZOHAR .................................. 169

BÖLÜM XXSH . NE SÖYLEMELİSİN

Okültistler ve Kabalistler ....................................................................................................... 178

BÖLÜM XXIV . BİLİMDE MODERN KABALİSTLER

VE Okült Astronomi ............................................................................................................... 181

BÖLÜM XXV . DOĞU VE BATI Okültizmi ...................................................................... 186

BÖLÜM XXVI . putlar ve teraphim .................................................................................... 194

BÖLÜM XXVII . MISIR BÜYÜSÜ ...................................................................................... 199

BÖLÜM XXVIII . GİZEMLERİN KÖKENİ ..................................................................... 211

BÖLÜM XXIX . SOLAR INITIATE 220'NİN TESTİ..............................................................

BÖLÜM XXX . GİZEMLERİN "BAŞLAMA GÜNEŞİ" ................................................ 225

BÖLÜM XXXI . GİZEMLİ NESNELER ............................................................................ 229

BÖLÜM XXXII . GİZEMLERİN İZLERİ ......................................................................... 233

BÖLÜM XXXIII . AVRUPA'DAKİ SON GİZEMLER ................................................... 241

BÖLÜM XXXIV . GİZEMLERİN HALEFLERİ

HIRİSTİYANLIKTAN SONRA ........................................................................................... 245

BÖLÜM XXXV . GÜNEŞ VE YILDIZLARIN SEMBOLİZMASI ................................ 254

BÖLÜM XXXVI . PAGAN YILDIZINA İBADET

VEYA ASTROLOJİ ............................................................................................................... 261

BÖLÜM XXXVII . YILDIZLARIN RUHLARI - DÜNYA ÇAPINDA HELIOLAtry 266

BÖLÜM XXXVIII. ASTROLOJİ VE ASTROLOJİ ......................................................... 270

BÖLÜM XXXIX . DÖNGÜLER VE AVATARLAR ........................................................ 276

BÖLÜM XL . GİZLİ DÖNGÜLER ...................................................................................... 279

 

BÖLÜM III . BUDA'NIN SIRRI ............................................................................................... 286

 

BÖLÜM XLI . AVATARLARDA ÖĞRETİM ................................................................... 286

BÖLÜM XII . YEDİ İLKE .................................................................................................... 296

BÖLÜM XLIII . BUDA'NIN SIRRI ..................................................................................... 298

BÖLÜM XIV . BUDDHA ........................................................ 305'in "REENkarnasyonları"

BÖLÜM XLV. BUDA ............................................ 310 YAYINLANMAMIŞ KONUŞMASI

BÖLÜM XLVI. NİRVANA - MOKSHA ............................................................................. 312

BÖLÜM XLVII. GİZLİ KİTAPLAR "LAM-RIN" VE DZIAN ..................................... 319

BÖLÜM XLVIII . AMITA BUDDHA KUAN-SHI-YIN VE KUAN-YIN -

DZIAN KİTABI VE TSONG-K'A-PA ................................ 321 LAMA DİZİSİ NE DİYOR

BÖLÜM XLIX . TSONG-K'A-PA - ÇİN'DEKİ LOHANLAR ........................................ 323

BÖLÜM L. BAZI YANLIŞ KAVRAMLAR DÜZELTİLDİ ................................................. 326

BÖLÜM L. "GÖZ ÖĞRETİSİ" VE "GÖL ÖĞRETİSİ",

VEYA "KALBİN MÜHRÜ" .................................................................................................... 333

 

TUTUM HAKKINDA BAZI YAZILAR

GİZLİ FELSEFEDEN HAYATA .............................................................................................. 340

 

NOT ........................................................................................................................................... 340

MADDE I. UYARI .................................................................................................................. 340

MADDE II. AÇIKLAMA ....................................................................................................... 358

MADDE III. ÖNCEKİ MADDELERLE İLGİLİ AÇIKLAMALAR ............................. 381

BAŞVURU

MADDELERLE İLGİLİ NOTLAR I. II. III ...................................................................... 413

BAZI SÖZLÜ ÖĞRETİLER ÜZERİNE NOTLAR ............................................................... 418

ÜÇ HAYAT RÜZGARI ........................................................................................................... 418

AURICA YUMURTA .............................................................................................................. 418

SAKİN ........................................................................................................................................ 419

ZEKA ......................................................................................................................................... 420

KARMA ..................................................................................................................................... 420

DEVLET TURYUMU .............................................................................................................. 420

MAHAT ..................................................................................................................................... 420

NASIL GELİŞTİRİLİR ............................................................................................................ 421

KORKU VE NEFRET .............................................................................................................. 421

ÜÇGEN ...................................................................................................................................... 421

ZİHİNSEL GÖRÜŞ .................................................................................................................. 422

ÜÇGEN VE ÇEYREK .............................................................................................................. 422

NİDANLAR ............................................................................................................................... 423

MANAS ..................................................................................................................................... 423

Omurilik ..................................................................................................................................... 423

PRANA ...................................................................................................................................... 424

ANTAHKARANA .................................................................................................................... 424

ÇEŞİTLİ ..................................................................................................................................... 424

NADİ .......................................................................................................................................... 425

YEDİLER ................................................................................................................................... 426

SESLER ..................................................................................................................................... 427

PRANA ...................................................................................................................................... 427

İKİNCİ Omurilik BEYİNİ ........................................................................................................ 428

ÖZEL .......................................................................................................................................... 428

KOZMİK BİLİNÇ ..................................................................................................................... 428

TOPRAK .................................................................................................................................... 429

ASTRA ....................................................................................................................................... 430

GENEL AÇIKLAMALAR ....................................................................................................... 432

PARABRAHMAN VE MULAPRAKRİTİ'NİN MANVANTARIK YÖNÜ ....................... 433

AMAÇ BİLİNÇ ......................................................................................................................... 434

AStral BİLİNÇ ........................................................................................................................... 434

KAMA-PRANİK BİLİNÇ ........................................................................................................ 434

KAMA-MANASIK BİLİNÇ .................................................................................................... 434

MANASIK BİLİNÇ .................................................................................................................. 434

BUDİK BİLİNÇ ........................................................................................................................ 435

ÇEŞİTLİ ..................................................................................................................................... 435

İNSAN İLKELERİ .................................................................................................................... 436

NOTLAR ................................................................................................................................... 437

GÜNEŞ VE GEZEGENLER .................................................................................................... 437

AY .............................................................................................................................................. 437

GÜNEŞ SİSTEMİ ..................................................................................................................... 438

MÜCEVHER TAŞLARI .......................................................................................................... 438

SÜRE .......................................................................................................................................... 438

ÖLÜM ........................................................................................................................................ 438

ATOMLAR ................................................................................................................................ 438

ŞARTLAR ................................................................................................................................. 439

LOKİ .......................................................................................................................................... 439

BİLİNÇ DURUMLARININ AÇIKLANMASI,

VEDANTİST SINIFLANDIRMASINA KARŞILIK GELEN LOK ..................................... 440

AYNI SINIFLANDIRMALARIN DİĞER AÇIKLAMALARI ............................................ 441

LOKİ .......................................................................................................................................... 442

ASTRAL IŞIKTAKİ FORMLAR ............................................................................................ 446

BİLİNÇ DURUMLARI ............................................................................................................ 446

ANNE SEVGİSİ ........................................................................................................................ 447

BİLİNÇ ...................................................................................................................................... 447

BİLİNÇ, YEDİ DERECE ......................................................................................................... 449

EGO ............................................................................................................................................ 449

BHURLOKA ............................................................................................................................. 450

Epifiz bezi .................................................................................................................................. 450

KALP ......................................................................................................................................... 450

ASTRA VE EGO ....................................................................................................................... 450

BİREYSELLİK .......................................................................................................................... 451

ALT MANAS ............................................................................................................................ 451

KAMA ........................................................................................................................................ 451

KİŞİLİK (KENDİNLİK) ........................................................................................................... 451

KAMA RUPA ........................................................................................................................... 453

KALP ......................................................................................................................................... 453

IŞIKLAR .................................................................................................................................... 453

ALGI .......................................................................................................................................... 453

BİLİNÇ ...................................................................................................................................... 454

İSTEK VE ARZU ...................................................................................................................... 455

İTİRAZ ....................................................................................................................................... 456

BAŞLANGIÇ ............................................................................................................................. 456

HAYALLER .............................................................................................................................. 456

NİDAN ....................................................................................................................................... 456

SKANDLAR .............................................................................................................................. 457

İNCE GÖVDELER ................................................................................................................... 458

YANGIN .................................................................................................................................... 459

GELECEĞİN İPUÇLARI ......................................................................................................... 459

EGO ............................................................................................................................................ 460

MONADİK EVRİM .................................................................................................................. 461

ASTRAL BEDEN ..................................................................................................................... 462

 

 

 

 

VII]

İÇİNDEKİLER (İngilizce baskı)

GİRİİŞ

Tüm Kutsal Kitaplara Bir Anahtar

Varsayımlar kanıtlanmalıdır

Platon'un Öğretisinin Ruhu

Kendi Kendine Çelişki Eleştirisi

Ammonius Saccas'ın karakteri

Platon - Pisagor'un Takipçisi

BÖLÜM I

Ön izleme

Çin patronları

Büyünün ABC'si

Sihir insan kadar eskidir

bilgi ağacı

Okült kazanmalı

Eylemde Kara Büyü

Kara Büyü ve Hipnoz

Felsefe kendi Erdemleri tarafından tutulur

BÖLÜM II

Modern Eleştiri ve Eskiler

Tüm Saygılar Gerçek Bilim Adamına

Mit nedir?

Keldani Kahinleri

BÖLÜM III    

Büyünün Kökeni

Hermes Kitapları

Büyünün Kökeni Nedir?

Syros'un Feresidleri

Cain Matematiksel ve Antropomorfik

8.]

BÖLÜM IV    

İnisiyelerin Gizliliği

Ezoterik ve Ezoterik Öğretiler

Genesis'teki Origen

"Ahit" in "Karanlık Sözleri"

Şimdiye Kadar İşlenen En Büyük Suç

Asya Dinleri Ezoterizmlerini Açıkça İlan Ediyor

Hikmet Dini

BÖLÜM V      

Gizliliğin Bazı Nedenleri

Pratik Teurjinin Anahtarı

Yaratılış Merdiveni

Ustaya Açılan Üç Yol

İnsan Tanrı'dır

İsa Reenkarnasyonu vaaz etti

BÖLÜM VI    

Büyünün Tehlikeleri Büyü

İsimler Sembollerdir

Üç Anne

İncil ve kelime hokkabazlığı

Musa ve Yahudiler

BÖLÜM VII  

Yeni Gemilerde Eski Şarap

Orijinallerden önceki kopyalar

Hırsızlar kimdi?

İncil'in karakteri

BÖLÜM VIII 

"Enoch Kitabı" - Hristiyanlığın Kaynağı ve Temeli

Enoch Kitabı - ve Hristiyanlık

Enoch Yarışları Kaydediyor

Hanok Kitabı semboliktir

Okültistler "İncil"i reddetmezler

IX]

BÖLÜM IX    

Hermetik ve Kabalistik Doktrinler

"Kabala" ve "Enoch Kitabı"

Sayılar ve Ölçüler

Doktrin Herkese Aittir

BÖLÜM X      

Alfabeleri ve Sayıları Yorumlayan Çeşitli Okült Sistemler

Sayılar ve Büyü

Tanrılar ve Sayılar

Dünya dili

BÖLÜM XI    

Merkez Noktalı Altıgen veya Yedinci Tuş

gizli silah

BÖLÜM XII  

Gerçek Okültistin Dinlere Karşı Görevi

Hristiyan ve Hristiyan Olmayan Adeptler

BÖLÜM XIII 

Hıristiyanlık Sonrası Üstadlar ve Öğretileri

Haksız Eleştiri

İki Ebedi İlke

BÖLÜM XIV 

Simon ve Biyografi Yazarı Hippolyte

Dengesiz Bakiyeler

"Kanıt" Olarak Taşlar

BÖLÜM XV   

Bugünkü Hristiyanlığın Gerçek Kurucusu Aziz Paul'dur

Yasanın İnisiyeler Tarafından Feshedilmesi

Paul Simon'a dönüştü

X]

BÖLÜM XVI 

Peter, bir İnisiye değil, Yahudi bir Kabalisttir.

Peter'ın koltuğu

BÖLÜM XVII

Tyana'lı Apollonius

gizemli öğretmen

Apollonius yok edilemez

Apollonius'ta De Mirville

Apollonius kurgu değil

BÖLÜM XVIII            

Üstatların Biyografilerinin Kuruluşunun Arkasındaki Gerçekler

İsa ve Apollonius

İnisiyelerin Biyografileri

Efsanelerin Benzerliği

Mesih'in Doğası

Ciddi Yanlış Çeviri

İsa'nın Gizli Doktrini

Haç ve Çarmıha Gerilme

İsa'nın hikayesi

Birincil Kadın

İncillerin Kabalistik Okuması

Evrensel Öğretiler

BÖLÜM XIX 

Antakya Aziz Cyprian

Antakya'da Büyü

Büyücü bir aziz olur

BÖLÜM XX   

Doğu Gupta Vidya ve Kabala

Sır içinde sır

Zohar'ın Yazarlığı

Keldani ve Yahudi

İlk İnsanlar

Birçok Olay Tarihsel Değildir

Orijinal İbranice harfler kayboldu

Yahudi Ezoterizmi İlkel Değildir

Tüm Sırların En Sırrı

XI]

Üçü Bir Arada ve Dört

Septenary Sefira

Kör köre yol gösterir

BÖLÜM XXI 

Yahudi Alegorileri

İbranice İncil yok

Bazı Yahudiler İnisiyeydi

Yedi Yaratıcı Tanrı

Tüm Alegorilere Yedi Anahtar

Gerald Massey, Yedi Yaratıcı Üzerine

Baba ve anne

BÖLÜM XXII

Yaratılış Üzerine Zohar ve Elohim

İnşaatçılar olarak Melekler

Kim bu Elohim?

Monad, Duad ve Triad

Yaratıcı Tanrılar

tanrı ev sahibi

BÖLÜM XXIII            

Okültistler ve Kabalistler Ne Söylemeli?

Güneşin Gizemi

BÖLÜM XXIV             

Bilim ve Okült Astronomide Modern Kabalistler

Neptün'ün Yeri

Kendinden Nesil ex nihilo?

Yıldızlarda melekler var mı?

BÖLÜM XXV

Doğu ve Batı Okültizmi

ilksel madde

Büyük Derin

Genesis Kaosu

İnsanlığın İncili

Kaos Theos veya Cosmos'tur

Yüz sekiz

BÖLÜM XXVI             

Putlar ve Teraphim

Teraflar aracılığıyla kehanet

Yehova ve Teraphim

Ay İdolü

BÖLÜM XXVII           

Mısır Büyüsü

Papirüs Kanıtı

Semboller ve Okumaları

Reenkarnasyon ve Ruh Göçü

Mısır hou

Mısır'da mülkiyet

İki Sihir Ritüeli

Sihirli Heykeller

Romanlar - ama Gerçek

BÖLÜM XXVIII         

Gizemlerin Kökeni

Cennette bir an

Halk İnançlarının Büyümesi

Gerçek Rahiplik

Mısırlı Rahipler

Açılış ve kapanış

Atlantis dejenerasyonu

BÖLÜM XXIX             

Solar İnisiyatifin Denemesi

Vishvakarma ve Vnkartana

Işık İletimi

Masonluk ve Cizvitler

BÖLÜM XXX

Gizemlerin "Başlangıç Güneşi"

tanrı gibi güneş

BÖLÜM XXXI             

Gizem Öğeleri

Gizemler ve Teofani

Gizemler ve Masonluk

BÖLÜM XXXII           

Gizemlerin İzleri

İsa ve Hrestos

Narada'nın Sembolizmi

Mısır Başlatma

Kendini Feda Eden Kurban

orpheus

BÖLÜM XXXIII         

Avrupa'daki Son Gizemler

Alesia ve Bibractis

Mısır Bursu

BÖLÜM XXXIV          

Hıristiyanlığın Ortaya Çıkışından Sonra Gizemlerin Ardılları

Kök Irklar

"Yanlış Gnosis"

Ammonius'un Öğretileri

Zorluklar ve Tehlikeler

Neoplatonistler Okulu

BÖLÜM XXXV            

Güneş ve Yıldızların Sembolizmi

Çember Dansı

Hristiyan Astrolojisi

Michael Kazanan

Hıristiyan Güneş Tanrısı

BÖLÜM XXXVI          

Pagan Yıldız İbadet veya Astroloji

Gezegen Melekleri

Gökyüzü Tekerlekleri

Prometheus Gizemi

BÖLÜM XXXVII        

Yıldızların Ruhları – Dünya Çapında Gün Işığı

Yıldızların Hıristiyan Hayranlığı

Olağanüstü Tanınma

XIV]

BÖLÜM XXXVIII      

Astroloji ve Astrolatri

Astroloji Koruması

Geç Kötüleşmesi

Seçkin Öğrencileri

BÖLÜM XXXIX          

Döngüler ve Avatarlar

Gerçekleşmemiş Kehanet

Gizli Döngüler

BÖLÜM XL   

Gizli Döngüler

Naros

Vedaların Antik Çağı

Cennetin Şarkısının Tanıklığı

Mackey'nin argümanları

BÖLÜM XLI 

Avatarları Öğretmek

Tüm Avatarlar Aynıdır

Gönüllü Enkarnasyonlar

Kardinal de Cuza

yedi ışın

Özel günler

Yüce Astral

BÖLÜM XLII

Yedi İlke

BÖLÜM XLIII             

Buda'nın Sırrı

Şankaraçarya

Buda reenkarne olamaz

Daha Eksiksiz Açıklama

Kurban

Shankaracharya hala yaşıyor

15.]

BÖLÜM XLIV             

Buda'nın "Reenkarnasyonları"

Vajradhara

Yaşayan Budalar

Örtülü Alıntı

BÖLÜM XLV

Buda'nın Yayınlanmamış Söylemi

Yanlış Görünüm

BÖLÜM XLVI             

Nirvana-Moksha

Akaşa

Madde her zaman canlıdır

Kör İnanç Beklemeyin

yıkım ne demek

BÖLÜM XLVII           

Gizli Kitaplar "Lam-Rin" ve Dzyan

BÖLÜM XLVIII          

Amita Buddha Kuan-Shi-Yin ve Kuan-Yin. – Dzyan Kitabı ve

Lama serisi Tsong-K'a-pa

BÖLÜM XLIX             

Tsong-K'a-pa. – Çin'de Lohans

kayıp kelime

Tibet Kehanetleri

BÖLÜM L      

Birkaç Yanlış Kavram daha düzeltildi

Budizm'in Yanlış Yorumları

gizemli ülke

Saçma Sonuçlar

Materyalist Oryantalistler

Budizm'in Tibet'e Nüfuzu

LI]

BÖLÜM LI    

"Göz Doktrini" ve "Kalp Doktrini" veya "Kalbin Mührü"

Swedenborg'un açıklamaları

Tanrı "Kim"

Daha fazla yanlış yorumlama

Aryasanga

GİZLİ FELSEFENİN HAYAT İLE İLİŞKİSİ ÜZERİNE BAZI MAKALELER  

Not    

Uyarı

Lotus'ta Mücevher

Pisagor Tetradı

Yedi İlgili İçerik

Irklar ve İnsan Arasındaki Yazışma

İnsan ve Logolar

Kozmik, Spiritüel ve Fiziksel Merkezler

Kadın ve Simya

Ses ve Renk

Haftanın günleri

Açıklama

Astroloji ve Ay Haftaları

Sesleri Görmek ve Renkleri Duymak

Gezegen ve İnsan Bedenleri

Gezegenler ve Yetenekler

Sihirbaz Simon Magus

Aeonların Rütbeleri

Üçlü Aeon

Büyü ve Mucizeler

Sihir - İlahi Bilim

Yedi Hiyerarşi

kökenler

Renkler ve İlkeler

Orijinal Yedi

Hiyerarşiler ve İnsan

Bilgelik ve Gerçek

Gizli Gizlilik

Doğanın Aydınlık ve Karanlık Yüzleri

Doğanın İnce Kuvvetleri

"Yedi İlke"

XVII]

Aurik Yumurta

Beş veya Yedi Tattva

tatvalar

Tattvas'ın Ezoterik ve Tantrik Tabloları

Hatha ve Raja Yoga

Yedinci Hisi Uyandırmak

Ana Çakralar

İnsan Arp

Manas Dualitesi

Canlı ve Ölü

Ölümsüzlüğün Kazanılması

Işık ve Hayat

İki Ego

Ruh Ölümü

Alt Ruh Reenkarnasyonu

Eşikte Duran

Kelime

ilahi tanık

Başvuru

Aktif Mantra

Renk ve Manevi Ses

Müzikal Masa

Bazı Sözlü Öğretiler Üzerine Notlar

Eşikte Duran

Korku ve nefret

Üçgen ve Dört

Prana ve Antahkarana

Kutsal Merkezler

Bedenler Akasha - Doğanın Rezonatörü

Kozmik Bilinç

Astral Düzlemin Bölümleri

Alan Planları

farklılaşma

İnsanlar ve Petri

Hayal Gücü

Döngüler Neden Geri Geliyor?

Thals ve Loki

Bilinç Durumları

adam ve loki

Swarlok'ta Yoga

Bilinç ve Özbilinç

Bilinç Dereceleri

Titreşimler ve İzlenimler

İsa'nın çarmıha gerilmesi

XVIII]

Beynin Üzerinde Yükseliş

İsa ve Apollonius

başlangıçlar

Uzay Sonuçları

Ateş Kriyashakti'dir

Sorumluluk ve Ego

Astral Bedenin İşlevleri

 

 

 

ÖNSÖZ

I X] Bu cildi yayına hazırlamak zor ve zahmetli bir işti ve bu nedenle gerçekte ne yapıldığını açıkça belirtmek gerekiyor. H.P.B. tarafından bana verilen el yazmaları harmanlanmamıştı ve fark edilebilir bir sistemi yoktu: Bu nedenle her el yazmasını ayrı bir bölüm olarak aldım ve mümkün olduğunca ardışık olarak düzenledim . Dilbilgisi hatalarının düzeltilmesi ve görünüşte İngilizce olmayan deyimlerin çıkarılması dışında, aksi belirtilmedikçe, el yazmaları H.P.B.'nin bıraktığı gibi kalır. Eksik yerleri doldurduğum birkaç örnek oldu, ancak bu tür eklemelerin her biri, metinden ayırt edilebilmesi için köşeli parantez içine alındı. The Secret of the Buddha'da ek bir zorluk ortaya çıktı: bazı bölümler dört veya beş kez yeniden yazıldı ve her versiyonda diğerlerinde olmayan birkaç cümle vardı; Tüm bu seçenekleri topladım, en eksiksiz olanı temel aldım ve geri kalan seçeneklere eklenen her şeyi oraya koydum. Ancak, bu Bölümleri Gizli Öğreti'ye dahil etmemde biraz tereddüt etmedim. Çok müstehcen bazı düşüncelerle birlikte, çok sayıda gerçek hatası ve ezoterik bilgiye değil de zahiri yazılara dayanan birçok ifade içerirler. The Secret Doctrine'in üçüncü cildinin bir parçası olarak yayınlanmak üzere ellerime verildi ve bu nedenle, yazar ile halk arasına müdahale etme özgürlüğüne sahip değilim, ne de ifadeleri gerçeklerle örtüştürecek şekilde değiştirerek, ne de bu Bölümleri kaldırarak. Tamamen kendi isteğiyle hareket ettiğini söyledi ve bilgili herhangi bir okuyucu için (belki de kasıtlı olarak) pek çok mesajı o kadar karışık bir şekilde koyduğunu, bunların sadece kılık değiştirdiğini açıkça görecekti ; diğer mesajlar (belki de istemeden), ezoterik gerçeklerin yanlış anlaşılmasından başka bir şey içermeyecek şekilde. Bu nedenle, başka yerlerde olduğu gibi burada da okuyucu kendi yargısını kullanmalıdır; ama kendimi bu Bölümleri yayınlamak zorunda hissederek, içlerindeki pek çok şeyin şüphesiz hatalı olduğunu uyarmadan yapamam. Şüphesiz yazar bu kitabı kendisi yayınlamış olsaydı, bu bölümü tamamen yeniden yazardı; Aynı durumda, söylediği her şeyi çeşitli nüshalarda yayınlamak ve bitirmeden bırakmak en iyisi gibi görünüyordu, çünkü öğrenciler onun söylediklerini aynen almayı tercih edeceklerdi, ancak bu durumda daha derine inmek zorunda kalacaklardı. işini bitirmek için kalsaydı yapacaklarından daha fazla içine çekiyordu.

Alıntılanan alıntılar mümkün olduğunca araştırıldı ve bunlara kesin referanslar verildi; Bu zahmetli çalışmada , Bayan Cooper-Oakley yönetimindeki en ciddi ve çalışkan araştırmacılardan oluşan bir galaksi bana gönüllü asistan olarak hizmet etti. Onların yardımı olmadan, doğru referanslar vermek mümkün olmazdı, çünkü genellikle sadece birkaç satırlık bir alıntı bulmak için tüm bir kitaba bakmak gerekliydi.

Bu cilt, hâlâ kalan ve kendi dergisi Lucifer'de yayınlanacak olan birkaç dağınık makale dışında, H. P. B.'den sonra kalan materyali tamamlıyor. Öğrencileri, şu anki nesilde H. P. B.'nin okült bilgisine ve muhteşem düşünce uçuşuna hakkını verecek çok az kişinin olduğunun gayet iyi farkındalar, ancak hem öğretmenlerinin hem de öğrencilerinin karşılayabileceği büyüklüğünü haklı çıkarmak için gelecek nesillere kadar nasıl bekleyebilir? güvenlerinin haklı çıkmasını beklemek.

Annie Besant

 

 

Kitleleri ruhun bedenden kurtulduktan sonra kötülükten acı çekmediğine ve bilinçsiz olduğuna ikna eden başkalarından duyduklarınıza gelince, atalarımızdan aldığımız öğretilerde çok bilgili olduğunuzu biliyorum. ve Dionysos'un kutsal gizemlerinde, onlara inanmak için, çünkü mistik semboller Kardeşliğe ait olan bizler tarafından iyi bilinir.

Plutarkhos

Hayatın sorunu insandır. Sihir veya daha doğrusu Bilgelik, insanın içsel varlığının güçlerinin gelişmiş bir bilgisidir - bu güçler ilahi yayılımlardır - çünkü sezgi onların başlangıcının algılanmasıdır ve inisiyasyon bizim bu bilgiye girişimizdir. ...İçgüdüyle başlıyoruz, her şeyi bilmeyle bitiriyoruz.

Wilder

 

 

 

 

1]

GİRİİŞ

"Güç bilenindir"; bu çok eski bir aksiyomdur. Gerçeği anlama, gerçeği yanlıştan ayırma yeteneği olan ilk adım olan bilgi, yalnızca kendilerini tüm önyargılardan kurtarmış ve insani kibir ve bencilliklerini yenmiş, her türlü gerçeği kabul etmeye hazır olanlar için vardır. onlara gösterilseydi. Onlardan çok azı var. Çoğu kişi, herhangi bir eseri, eleştirmenlerinin benzer önyargılarına göre yargılar; eleştirmenler, eserin kendisinin kusurları veya değerlerinden çok yazarın popüler olup olmamasına göre yönlendirilir. Teosofistlerin çevresi dışında, bu nedenle, bu cildin genel halk tarafından önceki ikisinden daha soğuk bir şekilde karşılanması garanti edilmektedir. Günümüzde, argümanları meşru ve kabul edilmiş araştırma çizgilerini takip etmedikçe, resmi Bilimin veya Ortodoks Teolojinin sınırlarına sıkı sıkıya bağlı kalmadıkça, hiçbir ifade dürüst yargıya ve hatta duruşmaya güvenemez .

Çağımız paradoksal bir anomalidir. Ağırlıklı olarak materyalisttir ve bir o kadar da dindardır. Edebiyatımız, modern düşüncemiz ve sözde ilerleme bu iki paralel çizgiyi takip ediyor, saçma bir şekilde farklı, ama yine de çok popüler ve çok ortodoks, her biri kendi tarzında. Aralarında bir uzlaşma hattı olarak üçüncü bir çizgi çizmeye cüret eden herkes, en kötüsüne tamamen hazır olmalıdır. Gözden geçirenler onun çalışmasını yanlış tanıtacak; Science and the Church'ten dalkavuklar onunla alay edecekler; rakipler yanlış alıntı yapacak ve dindar kütüphaneler bile bunu reddedecektir. Ezoterik Budizm'deki hayranlık uyandıran açık ve bilimsel açıklamalardan sonra, kadim Hikmet Dini (Bodizm) hakkında sözde kültür çevrelerinde ortaya çıkan saçma sapan yanılgılar buna güzel bir örnektir. Emrinin hizmetinde neredeyse ömür boyu sürecek bir mücadelede sertleşen, kalemlerini uzatmaktan korkmayan ve dogmatik 2] spekülasyondan veya bilimsel otoriteden zerre kadar korkmayan Teosofistler için bile bir uyarı görevi görebilirler . Ve yine de, teosofi yazarları ne kadar çabalarlarsa çabalasınlar, ne Materyalizm ne de doktrin dindarlığı onların Felsefelerini dürüstçe dinleyemez. Öğretileri sistematik olarak reddedilecek ve teorilerine bilimsel fani saflarda bile yer verilmeyecek, sonsuza dek günümüzün "çalışan hipotezleri" ile yer değiştirecek . "Hayvansal" teorinin destekçileri için, bizim kozmogenetik ve antropogenetik teorilerimiz en iyi ihtimalle sadece "peri masalları"dır. Herhangi bir ahlaki sorumluluktan kaçınmak isteyenler için, insanın ortak bir maymun atadan geldiğini kabul etmek ve erkek kardeşini dilsiz, kuyruksuz bir babun olarak görmek, Pitres'in, "Oğullar"ın babalığını kabul etmekten şüphesiz çok daha uygundur. Tanrı'nın" ve kenar mahallelerden gelen aç kardeşi olarak tanımlayın.

"Geri gelme, gelme!" dindarlar sırayla bağırırlar. "Kiliseye giden saygın Hıristiyanlardan asla ezoterik Budistler olamayacaksınız!?"

Gerçekte, bu metamorfozu yapmak gibi bir arzumuz yok. Ancak bu, Teosofistleri, özellikle de bizim öğretimizi Modern Bilim'e karşı çıkarken, bunu kendi iyiliği için değil, yalnızca kendi eğilimlerinin başarısını ve kişisel yüceltmeyi güvence altına almak için yapanları söylemek zorunda olduklarını söylemekten alıkoyamaz ve engellememelidir. . Önermelerimizin birçoğunu kanıtlayamazsak, o zaman onlar da artık kanıtlayamazlar; yine de -kendilerinden daha az şey bildikleri halde, bilim adamlarının düşünmelerine ve fikirlerini oluşturmalarına yardım etmelerine güvenenlerin eğitimi için- tarihsel ve bilimsel gerçekleri vermek yerine, bilim adamlarımızın çoğunun çabalarını nasıl sadece onlara yönelttiklerini gösterebiliriz. kadim gerçekleri yok etmek ya da çarpıtarak kendi özel görüşlerine sahne malzemesi haline getirmek. Bu, acımasız saldırılar ve hatta eleştiri ruhu içinde olmayacak, çünkü bu satırların yazarı, hata bulduğu kişilerin çoğunun öğrenmede kendisinden ölçülemeyecek kadar üstün olduğunu kolayca kabul ediyor. Ancak büyük öğrenme, önyargı ve önyargıyı hiçbir şekilde dışlamaz ve aynı zamanda kibire karşı koruyucu bir duvar görevi görmez, aksine tam tersine hizmet eder. Dahası, yalnızca kendi iddialarımızın meşru savunulması adına, yani Kadim Bilgeliğin ve onun büyük gerçeklerinin rehabilitasyonu adına, "büyük otoritelerimizi" test etmeyi amaçlıyoruz.

Gerçekten de, bu çalışmanın ana hükümlerine yönelik belirli itirazları önceden yanıtlamak için önlem alınmazsa - hiç şüphesiz şu veya bu bilim adamının tüm arkaik ve antik dünyanın ezoterik karakteri hakkındaki ifadelerine dayanarak yapılacak itirazlar. Felsefe üzerine çalışır - o zaman ifadelerimize bir kez daha itiraz edilecek ve hatta itibarsızlaştırılacaktır. Bu ciltteki ana noktalardan biri, eski Arilerin, Yunanlıların ve 3] diğer seçkin filozofların yazılarında ve ayrıca dünyanın tüm kutsal yazılarında derin ezoterik alegori ve sembolizmin varlığına işaret etmektir. Diğer bir amaç da, arkaik Mısır, Yunan, Keldani, Fars ve hatta İbrani Musa kitaplarına olduğu kadar Hıristiyan İncillerine de uygulanabilen, Doğu Hint-Budist Okültizm kanonu tarafından verilen yorum anahtarının, zorunlu olduğunu kanıtlamaktır. yöntemleri ve dışsal "kamuflajları" ne kadar farklı olursa olsun, tüm insanlar için ortak olmalıdır. Bu iddialarımız, zamanımızın önde gelen bilim adamlarından bazılarının şiddetli tepkileriyle karşılaşıyor. Edinburgh Derslerinde Prof. Max Müller, bu tür Ezoterizm [1]hakkında hiçbir şey bilmeyen Hindu Shastralara ve Panditlere işaret ederek bu temel Teosofik iddiayı reddetti . Bu bilgili Sanskritçi o kadar çok kelimeyle, ne Puranalarda ne de Upanişadlarda ezoterik bir unsur, hiçbir gizli anlam veya "kılık" olmadığını ifade etti. "Upanishad" kelimesinin tercüme edildiğinde "Gizli Öğreti" anlamına geldiği düşünüldüğünde, böyle bir ifade, en hafif tabirle gariptir. Sir M. Monier Williams, Budizm hakkında yine aynı fikirde. Onu dinlemek, Gotama Buddha'nın Ezoterik öğretilere yönelik herhangi bir iddianın düşmanı olduğunu kabul etmektir. Kendisi onlara asla öğretmedi! Okült bilgi ve "sihirli güçler" için tüm bu tür "iddialar", kökenlerini "Asya Işığı"nın takipçileri olan sonraki Arhatlara borçludur! Prof. B. Jovet, Platon'un Timaeus'unun ve Neoplatonistler tarafından Musa'nın Kitaplarının "saçma" yorumlarını da aynı şekilde küçümseyici bir şekilde sessizce geçiştiriyor. Yunanca profesörü Regius, Platon'un Diyaloglarında herhangi bir Doğu (Gnostik) Tasavvuf ruhunun veya Bilime herhangi bir yaklaşımın soluğu olmadığını söylüyor. Son olarak, her şeyden önce, Asurolog Prof. Seis, Asur tabletlerinde ve çivi yazısı edebiyatında gizli anlamın varlığını inkar etmese de -

Kutsal metinlerin çoğu... sadece inisiyelerin anlayabileceği şekilde yazılmıştır -

yine de bunların "anahtarlarının ve yorumlarının" artık Asurologların elinde olduğu konusunda ısrar ediyor. Modern bilginlerin Ezoterik Kayıtları yorumlamanın anahtarlarına sahip olduğunu iddia ediyor.

Adanmış rahiplerin (Keldaniler) bile sahip olmadığı.

4] Dolayısıyla, modern Şarkiyatçılarımızın ve profesörlerimizin bilimsel değerlendirmelerine göre, Mısırlı ve Keldani astronomların günlerinde Bilim, bebeklik aşamasındaydı. Dünyanın en büyük grameri olan Ianini, yazma sanatına aşina değildi. Ayrıca Lord Buddha ve Hindistan'daki tüm diğerleri 300 г. En büyük cehalet Hintli Rishilerin günlerinde ve hatta Thales, Pythagoras ve Platon'un günlerinde hüküm sürdü. Gerçekten de Teosofistler, aksini iddia eden bu tür bilgili deliller karşısında böyle konuşmak için batıl inançlı cahiller olmalıdır.

Gerçekten, tüm dünyanın yaratılışından beri yeryüzünde tek bir gerçek bilgi çağı varmış gibi görünüyor - bu bizim çağımız. Puslu alacakaranlıkta, tarihin gri şafağında, antik çağın Bilgelerinin tüm dünyada yüceltilmiş soluk gölgeleri duruyor. Ruhu kendilerini Hierophant'lara ifşa etmeden bırakan kendi Gizemlerinin gerçek anlamını umutsuzca aradılar ve modern Bilim ve Araştırma inisiyelerinin gelişine kadar uzayda gizli kaldılar. Bilgi ışığının gün ortası öfkesi, tümevarımın göz kamaştırıcı güneşinin tadını çıkaran, Penelope'nin "çalışma hipotezleri" çalışmasına girişen ve herkese hakkını ilan eden "Her şeyi Bilen"e ancak şimdi geldi. - kapsayan bilgi. O halde, modern görüşlere göre, antik filozofun ve bazen de geçmiş yüzyıllardaki haleflerinin bilgilerinin dünya için her zaman yararsız ve kendisi için değersiz olmasına şaşıran var mı? Çünkü, defalarca ve açıkça açıklandığı gibi, Rishiler ve kadim Bilgeler mit ve batıl inançların çorak alanlarının çok ötesine geçmiş olsalar da, ortaçağ bilgini ve hatta ortalama bir on sekizinci yüzyıl bilgini, her zaman az ya da çok sınırlı kalmıştır. "doğaüstü" din ve inançlar. Pythagoras, Platon, Paracelsus ve Roger Bacon gibi birçok şanlı ismin takip ettiği bazı eski ve aynı zamanda ortaçağ bilginlerinin, gerçekten de bu değerli dünyada hiç de az kilometre taşı bırakmadıkları doğrudur ve genel olarak kabul edilmektedir. Felsefe madenleri ve Fizik Biliminin keşfedilmemiş yatakları. Ancak bunların fiilen gün yüzüne çıkarılması, altın ve gümüşün eritilmesi, içerdikleri değerli taşların parlatılması, tüm bunları çağdaş bilim adamının emeğine borçluyuz. Ve şimdiye kadar cahil ve aldatılmış bir dünyanın şimdi ona borçlu olduğu gerçeğini, evrenin ve insanın gerçek kökeni olan Kozmos'un gerçek doğasına dair gerçek bir bilgi borçlu olduğumuz gerçeğini borçlu değiliz. katı bilimsel felsefeye uygun olarak fizikçilerin otomatik ve mekanik teorileri? 5] Kültürel çağımızdan önce Bilim sadece bir isimdi; Felsefe bir yanılsama ve tuzaktır. Modern otoritelerin gerçek Bilim ve Felsefeye sahip olduklarına dair bu mütevazı iddialarına göre, Bilgi Ağacı, çirkin bir kozadan güzel bir güvenin çıkması gibi, hurafelerin ölü yabani otlarından ancak şimdi büyümüştür. Bu nedenle atalarımıza teşekkür edecek hiçbir şeyimiz yok. En iyi ihtimalle, eskiler sadece verimli toprak hazırladılar, ancak bilgi tohumlarını ekenler ve adı aptalca inkar ve sonuçsuz agnostisizm olan o güzel bitkileri dikkatlice yetiştirenler, ekiciler haline gelen çağdaşlardı.

Ancak Teosofistlerin görüşleri böyle değildir. Yirmi yıl önce söylenenleri tekrar ediyorlar. Kültürsüz bir geçmişin saçma kavramlarından bahsetmek yetmez” (Tyndall); Vedik şairlerin (Max Müller) "parler enfantin"i hakkında; Neoplatonistlerin (Jovet) "saçmalıkları" hakkında; ve İngiliz Oryantalistlerin (Seiss) aynı sembollere ilişkin bilgisine kıyasla Keldani-Asur inisiye rahiplerinin kendi sembolleri hakkındaki cehaletleri. Bu tür ifadeler, bu bilim adamlarının çıplak sözlerinden daha önemli bir şeyle kanıtlanmalıdır. Çünkü hiçbir övüngen kibir, pek çok modern filozof ve bilim adamının fikirlerinin oyulduğu entelektüel madenleri gizleyemez. Her zaman küçümsemeye hazır oldukları bu eski filozofların fikirlerini süsleyerek onur ve saygı kazanan Avrupalı en seçkin bilim adamlarından kaç tanesi - bu, tarafsız gelecek nesiller tarafından değerlendirilmeye bırakıldı. Bu nedenle, Isis Unveiled'daki şu anda kullanılmayan dillerin bazı Oryantalistleri ve akademisyenleri hakkındaki iddia, gerçeklerden uzak görünmüyor, onların sınırsız kibirleri ve kibirleri içinde, eski filozofların bir şeyler bildiklerini kabul etmektense mantıklarını ve akıl yürütme yeteneklerini kaybetmeyi tercih ediyorlar. çağdaşlarımızı tanımadıklarını.

bir İnisiye olduğu gerçeğinin aksine, onun yazılarında hiçbir gizli Mistisizm bulunmadığını beyan edenlerin ifadeleri öncelikle incelenmelidir. kabul edilebilir. Bugün, kişisel önyargılara dayanan kendi önyargılı teorileri lehine gerçekleri terk etme eğiliminde olan çok fazla Yunan ve Sanskrit bilim adamı var. Her fırsatta, yalnızca dildeki birçok değişikliği değil, aynı zamanda antik çağ filozoflarının yazılarının alegorik üslubunun ve mistiklerin gizliliğinin de varlık nedeni olduğunu kolayca unutuyorlar; hem Hıristiyanlık öncesi hem de 6] Hıristiyanlık sonrası klasik yazarların -en azından çoğunluğunun- kutsal alanlarda kendilerine iletilen ciddi sırları asla ifşa etmemek için kutsal bir taahhütte bulundukları ve bunun tek başına onların can sıkıcı bir şekilde yanıltmaya yeterli olduğu. çevirmenler ve saygısız eleştirmenler. Ama yakında netleşeceği gibi, bu eleştirmenler böyle bir şeyi kabul etmiyorlar.

Yirmi iki yüzyıldan fazla bir süredir Platon'u okuyan herkes, diğer büyük Yunan filozoflarının çoğu gibi onun da bir İnisiye olduğunu anladı; bu nedenle, Sodal Yemini ile bağlı olduğu için, belirli şeylerden yalnızca üstü kapalı alegorilerle konuşabilirdi. Gizemlere olan saygısı sınırsızdır; "gizemli" yazdığını açıkça itiraf ediyor ve sözlerinin gerçek anlamını gizlemek için nasıl en büyük önlemlere başvurduğunu görüyoruz. Konuşma konusu Doğu Bilgeliğinin en yüksek sırlarıyla -evrenin kozmogonisiyle veya önceden var olan ideal dünyayla- ilgili olduğu her defasında Platon, Felsefesini en derin karanlıklarla örter . "Timaeus" un kafası o kadar karışık ki, İnisiyeden başka kimse onun gizli anlamını anlamayacak. Isis Unveiled'da belirtildiği gibi:

Platon'un "Bayram"daki ilk insanların yaratılışı, daha doğrusu evrimi üzerine söylemleri ve Timaeus'taki kozmogoni üzerine denemesi, eğer kabul edersek, alegorik olarak alınmalıdır. Tam olarak, Timaeus, Cratylus ve Parmenides'in ve diğer bazı üçlemelerin ve diyalogların bu gizli Pisagorcu anlamı, Neoplatonistlerin teurjik gizlilik yeminlerinin izin verdiği ölçüde açıklamaya cesaret ettikleri şeydir. Tanrı'nın var olan her şeye yayılan Evrensel Akıl olduğu şeklindeki Pisagor öğretisi ve ruhun ölümsüzlüğü dogması, görünüşte saçma olan bu öğretilerin ana karakteristik özellikleridir. Dindarlığı ve Gizemlere duyduğu büyük saygı, Platon'un ihtiyatsızlığın her Üstadın hissettiği derin sorumluluk duygusuna galip gelmesine izin vermeyeceğine dair yeterli garantidir. Phaedrus'ta "Kusursuz Gizemlerde kendini sürekli mükemmelleştirerek, yalnızca onlarda gerçekten mükemmel hale gelir" diyor.

Gizemlerin eskisinden daha az kutsal hale gelmesinden duyduğu hoşnutsuzluğu gizlemiyordu. Kalabalıkları oraya kabul ederek saygısızlık etmek yerine, onları en ciddi ve değerli öğrencileri dışında herkesten kendi şevkiyle koruyacaktı [2]. Her sayfada Tanrılardan bahsetse de, tektanrıcılığı şüpheye yer bırakmaz, çünkü muhakemesinin tamamı, "Tanrılar" terimiyle Tanrılardan daha aşağı ve insanlardan yalnızca bir derece yukarıda duran bir varlık sınıfını kastettiğini gösterir. Kabilesinin doğasında var olan önyargılara rağmen Joseph bile bu gerçeği hissetti ve kabul etti. Bu tarihçi, Apion'a yaptığı meşhur saldırıda şöyle der: "Yunanlılar arasında hakikate göre felsefe yapanlar hiçbir konuda cahil değillerdi... ve mitsel alegorilerin lekeli yüzeylerini hissetmekten de geri kalmıyorlardı; haklı olarak hor görülüyor ... Ne tarafından dokunularak Platon, diğer şairlerden hiçbirinin "Cumhuriyet" e kabul edilmesine gerek olmadığını söylüyor ve Homer'ı taçlandırıp önünde tütsü yaktıktan sonra kategorik olarak reddediyor ve bu aslında mitleriyle tek Tanrı'ya olan ortodoks inancını yok etmemesi [3]için .

Ve bu, tüm filozofların "Tanrısı"dır. Tanrı sonsuzdur ve kişiliksizdir. Yerimiz olmadığı için burada alıntılayamayacağımız tüm bunlar ve çok daha fazlası, (a) tüm Bilimler ve Felsefeler Tapınak Hierophant'larının elinde olduğundan, Platon'un onlar tarafından bir İnisiye olarak bunları biliyordu ve (b) buradan çıkan mantıksal sonuç, herhangi bir kişinin Platon'un yazılarını, ifade etmeye hakkı olmadığı gerçekleri örten alegoriler ve "karanlık sözler" olarak kabul etmekte haklı olduğunu kabul etmek için yeterlidir.

Bu bir kez kurulduktan sonra, nasıl oluyor da İngiltere'deki Yunan edebiyatının en iyi uzmanlarından biri olan Prof. Platon'un eserlerinin modern bir tercümanı olan Jovet, Diyalogların hiçbirinin - hatta Timaeus dahil - Doğu Mistisizminin herhangi bir unsurunu içermediğini mi kanıtlamaya çalışıyor? Platonik Felsefenin gerçek ruhunu ayırt edebilenler, Balliol Koleji başkanının okuyucularının önüne koyduğu argümanlara pek ikna olmayacaktır. Ona göre, "Timaeus" kuşkusuz "karanlık ve itici" olabilir, ancak bu belirsizliğin, profesörün halkına söylediği gibi, "fizik biliminin bebeklik döneminde" değil, daha çok ilk çağlarda ortaya çıktığı da kesindir. gizliliğinin günleri; "teolojik, matematiksel ve fizyolojik kavramların karışıklığından" ya da "doğanın parçaları hakkında karşılık gelen bir bilgiye sahip olmadan bütün Doğayı kucaklama arzusundan" değil. [4]Çünkü Matematik ve Geometri, okült kozmogoni'nin ve dolayısıyla "Teoloji"nin belkemiğiydi ve eski Bilgelerin fizyolojik kavramları, en azından okumayı ve okumayı bilenler için, çağımızın Bilimi tarafından her gün doğrulanıyor. kadim Ezoterik yazıları anlayın. "Parçaların bilgisi" bize çok az yardımcı olur, eğer bu bilgi bizi yalnızca Bütün ya da Platon'un Tanrı dediği gibi "Evrenselin doğası ve aklı" hakkında büyük bir cehalete götürür ve evrendeki en büyük hataları yapmamıza neden olursa. övülen tümevarım yöntemlerimizin uygulanmasıyla en bariz şekilde. Platon , "tümevarım yöntemini veya genellemeyi modern anlamda uygulamaktan aciz" [5]olabilirdi ; bize söylenene göre "tamamen bilmediği" kan dolaşımından habersiz olabilir,[6] ^ama kanın ne olduğunu bildiğini çürütecek hiçbir şey yok ve bu, herhangi bir modern fizyolog veya biyoloğun iddia edebileceğinden daha fazlası.

prof olmasına rağmen Joweth, "fiziksel filozofa" diğer herhangi bir modern yorumcu ve eleştirmenden daha cömert bir bilgi verir, ancak eleştirisi övgüsünden çok daha ağır basar - taraf tuttuğunu açıkça göstermek için kendi sözlerinden alıntı yapılabilir. Yani diyor ki:

Duyguları zihnin kontrolü altına alın; ister matematiğin ana yolu, ister insan ile dünya, dünya ile insan arasındaki analojinin önerdiği daha sapkın yollar olsun, görünüşlerin labirentinde veya karmaşasında bir yol bulmak; her şeyin bir nedeni olduğunu ve her şeyin tamamlanma eğiliminde olduğunu anlamak - bu, eski fizik filozofunun ruhudur. [7]Ama tabi olduğu bilgi şartlarını takdir edemeyiz, muhayyilesinin tutunduğu fikirler de üzerimizde aynı etkiye sahip değildir. Çünkü o, madde ile akıl arasında gidip gelir; soyutlamaların egemenliği altındadır; izlenimleri neredeyse rastgele olarak dış doğadan alınmıştır; ışığı görür, ancak ışığın açığa çıkardığı nesneleri görmez; ve bize iki kutup kadar uzak görünen şeyleri birbirine yaklaştırıyor, çünkü aralarında hiçbir şey bulamıyor.

Sondan bir önceki ifade, önünde "nesneler" gören, ancak Evrensel Aklın onları ortaya çıkaran ışığını görmeyen, yani taban tabana zıt bir şekilde hareket eden modern "fiziksel filozofun" zevkine uygun olmadığı açıktır. yol. Bu nedenle bilgili profesör, şimdi Platon'un Timaeus'undan yargıladığı eski filozofun hiç de felsefi davranmamış ve hatta mantıksız davranmış olması gerektiği sonucuna varır. İçin:

Birdenbire kişilerden fikirlere ve sayılara, fikirlerden ve sayılardan kişilere geçer [8], özneyi nesneyle, ilk ve son nedenlerle karıştırır ve 9] geometrik şekiller hakkında hayaller kurarak, [9]bir duygu seli içinde kaybolur. Ve şimdi , onun ikili dilini anlamak ya da bilginin belirsiz karakterini ve bu koşullar altında (?), Öyle görünüyor ki, ilahi güçle eski filozofların dehasını kavramak için bizim açımızdan bir zihin çabası gerekiyor. , birçok durumda gerçeği öngördü [10].

"Böyle koşullar altında", "eski filozofların dehasında" cehaletin ve zihinsel aptallığın varlığı anlamına mı geliyor yoksa başka bir şey mi, bilmiyoruz. Ancak altını çizdiğimiz ifadelerin anlamı bizler için oldukça açıktır. Regius Yunanca Profesörü, geometrik şekillerin gizli anlamlarına ve Ezoterik "jargona" inansın ya da inanmasın, yine de bu filozofların yazılarında bir "iki dil"in varlığını kabul eder. Kendi yorumuna sahip olması gereken gizli bir anlamın varlığını kabul ettiği sonucu çıkar. Öyleyse neden bir sonraki sayfada kendisiyle kesin olarak çelişiyor? Ve neden Timaeus'u - ağırlıklı olarak Pisagor (mistik) Diyaloğu - herhangi bir okült anlamı inkar etsin ve okuyucularını ikna etmek için bu kadar çabalasın ki

"Timaeus" un sonraki nesiller üzerindeki etkisi kısmen bir yanlış anlaşılmadan kaynaklanmaktadır.

Giriş bölümünden aşağıdaki alıntı, yukarıda alıntılanan önceki paragrafla doğrudan çelişmektedir:

Bu diyaloğun sözde derinliklerinde, Neoplatonistler Yahudi ve Hıristiyan kutsal metinleriyle gizli anlamlar ve bağlantılar buldular ve buradan Platon'un ruhuna oldukça aykırı olan doktrinler çıkardılar. Kutsal Ruh'tan ilham aldığına veya bilgeliğini Musa'dan aldığına inanarak, [11]10 ] yazılarında Hıristiyan Üçlüsü, Söz, Kilise'yi bulmuş görünüyorlar ... ve Neoplatonistler tarafından bir yorumlama yöntemi vardı . hangi kelime olursa olsun herhangi bir anlam çıkarabilecekleri. Aslında, bir filozofun görüşlerini diğerinden ayırt edemediler veya Platon'un ciddi düşüncelerini onun gelip geçici fantezilerinden ayırt edemediler. [12]... (Ama) Timaeus hakkındaki modern yorumcuların Neoplatonistlerin saçmalıklarını tekrarlama tehlikesi yok.

Modern yorumcuların hiçbir zaman okült araştırmaların anahtarına sahip olmamaları gibi basit bir nedenden dolayı hiçbir tehlike yoktur. Ancak Platon'u ve Neoplatonistleri savunmak için başka bir söz söylemeden önce, Baliol Koleji'nin bilgili başkanına Ezoterik yorum kanunu hakkında ne bildiğini veya bilebileceğini saygıyla sormalıyız. Buradaki "kanon" terimi, Usta tarafından müritine veya Hierophant tarafından inisiyasyon adayına sözlü olarak "ağızdan kulağa" geçen anahtar anlamına gelir; bu, kamuya açık değil içsel Gizemlerin her ülkedeki en kutsal kurum olduğu çok eski zamanlardan beri yapılıyordu. Böyle bir anahtar olmadan, ne Platon'un Diyalogları'nın ne de Vedalardan Homeros'a, Zend-Avesta'dan Musa'nın Kitaplarına kadar Kutsal Yazıların hiçbirinin doğru yorumu mümkün değildir. O halde muhterem Dr. Jovet, ulusların çeşitli kutsal kitaplarının Neoplatonist yorumlarının "saçmalık" olduğunu nasıl biliyordu? Ve yine - bu "yorumları" inceleme fırsatını nereden buldu? Tarih bize, bu tür eserlerin Hıristiyan Kilisesi'nin babaları ve onların fanatik mühtedileri tarafından, karşılaştıkları her yerde yok edildiğini söylüyor. Bilgisi ve kutsal yaşamı ona Theodidactus ("Tanrı'nın öğrettiği") unvanını kazandıran deha ve aziz Ammonius veya Plotinus, Porphyry ve Proclus gibi adamların "bir filozofun görüşlerini diğerinden ayırt edemediklerini veya Platon'un ciddi düşüncelerini hayal gücünden ayırmak" demek, bir bilim adamı olarak kendinizi saçma bir duruma sokmak demektir. Bu, a) Yunanistan ve Roma İmparatorluğu'nun en ünlü filozoflarının, en büyük bilim adamlarının ve Bilgelerinin aptal aptallar olduğunu ve b) diğer tüm yorumcuların, Yunan Felsefesini sevenlerin, bazıları dünyanın en kurnaz zihinlerinin olduğunu söylemekle eşdeğerdir. davul Jowet ile aynı fikirde olmayan çağımız da aptal ve hayran olduklarından daha iyi değil. Yukarıdaki paragrafın kibirli tonu, kendi kendini yüceltme ve karşılıklı hayranlık kliklerinin olduğu çağımızda bile dikkate değer olan çok saf bir kibirden bahsediyor . Bu profesörün görüşlerini diğer bazı bilim adamlarının görüşleri ile karşılaştırmalıyız.

Çağımızın en iyi Platoncu bilim adamlarından biri olan New York'tan Profesör Alexander Wilder, Neoplatonik Okulun kurucusu Ammonius'a atıfta bulunarak şöyle diyor:

Derin ruhsal sezgisi, kapsamlı bilgisi, Hıristiyan Kilisesi'nin babaları olan Panthen, Clement ve Athenagoras ile ve zamanın en bilgili filozoflarıyla tanışması, onu çok dikkatli bir şekilde yürüttüğü iş için en uygun kişi yaptı. dışarı. [13]Diyalektik karmaşıklık veya batıl inanç ayinleriyle zaman kaybetmeye pek meyilli olmayan Roma İmparatorluğu'nun en büyük bilim adamlarını ve halk figürlerini kendi görüşlerine çekmeyi başardı. Faaliyetlerinin sonuçları, Hıristiyan dünyasının tüm ülkelerinde hala hissedilmektedir; her seçkin doktrin sistemi artık onun yontucu elinin izlerini taşıyor. Çağdaşlarımız arasında her eski felsefenin taraftarları vardı; ve hatta Yahudilik... "Tanrı tarafından eğitilmiş" İskenderiyeli'nin teşvikiyle kendi içinde değişiklikler yaptı... O, ender bilgi ve yeteneklere sahip bir adamdı, kusursuz bir hayat sürdü ve çok çekiciydi. Neredeyse insanüstü bakış açısı ve birçok mükemmelliği ona Theodidactus unvanını kazandırdı, ancak o, Pisagor'un alçakgönüllü örneğini takip etti ve yalnızca Philalethean veya hakikat aşığı unvanını aldı.[14]

Modern bilim adamlarımız büyük seleflerinin ayak izlerini aynı derecede alçakgönüllülükle takip ederse, bu gerçek ve gerçek için bir nimet olacaktır. Ama onlar Philalethean değiller!

Ek olarak şunu biliyoruz:

Orpheus, Pisagor, Konfüçyüs, Sokrates ve İsa'nın kendisi gibi [15]Ammonius da bunu yazmadı [16]. Onun yerine o ._ _ _ Öğrencileri tarafından yazılan birkaç inceleme dışında, gerçekte ne öğrettiğini öğrenebileceğimiz, yalnızca muhaliflerinin ifadelerine sahibiz [17].

Görünüşe göre, Platon'un Diyalogları'nın bilgili Oxford tercümanı bu tür "muhaliflerin" bu önyargılı sunumlarından şu sonuca varmıştı:

Onun (Platon) gerçekten harika ve gerçekten karakteristik özelliği olan, soyutlamaları anlama ve ilişkilendirme çabası onlar tarafından hiç anlaşılmadı (Neoplatonistler)(?).

Eski entelektüel analiz yöntemleri hakkında oldukça küçümseyici bir şekilde şunları ifade ediyor:

Şu anda ... antik filozof kendi bakış açısından ve modern düşünce tarihine göre yorumlanmalıdır.[18]

Bu, antik Yunan orantı kanununun (eğer bulunursa) ve Phidias'ın günümüzdeki Athena Promachus'unun, modern mimarlık ve heykel tarihi, Albert Hall ve Anıt Anıtı ve çirkin açısından değerlendirilmesi gerektiğini söylemekle eşdeğerdir. güzel İtalya'nın etrafına dağılmış kabarık etekli madonnalar. Prof. Joweth, "mistisizm eleştiri değildir" diyor. Hayır: ama eleştiri de her zaman tarafsız ve sağlam bir yargı değildir.

Eleştiri çok zor, ama sanat zor.

Ve Neoplatonistleri eleştirenimiz, Yunan bilgisine rağmen, A'dan Z'ye böyle bir "sanat"tan yoksundur. Ayrıca, Pythagoras ve Platon'un Mistisizm'inin gerçek ruhunun anahtarına sahip olmadığı çok açık bir şekilde, çünkü Timaeus'ta bile Doğu Mistisizmi unsurunu reddediyor ve gerçeğin olduğunu unutarak Yunan felsefesinin Doğu'yu etkilediğini kanıtlamaya çalışıyor. tam tersi, yani "Oryantalizm'in daha derin ve daha yaygın bir ruhu" - Pisagor ve onun Gizemler'e inisiyasyonu aracılığıyla - Platon'un ruhunun derinliklerine nüfuz etti.

Ancak Dr. Jowet bunu görmüyor. Pagan Gizemlerinin bu Nasıra'sından -"modern düşünce tarihi"ne göre- iyi ve mantıklı herhangi bir şeyin çıkabileceğini kabul etmeye de hazır değil; Timaeus'ta ya da başka herhangi bir Diyalog'da yorumlanması gereken gizli bir şey olduğunu da kabul etmez. Onun için:

Platon'un sözde mistisizmi, eksik [13] bilgisinden [19]ve yüksek özlemlerinden kaynaklanan tamamen Yunan'dır ve felsefenin kendisini şiirden ve mitolojiden henüz tamamen kurtarmadığı bir çağın ürünüdür [20].

Diğer bazı benzer hatalı ifadeler arasında, a) Platon'un yazılarında Doğu Felsefesinin herhangi bir unsurundan tamamen bağımsız olduğu ve b) kendisi ne mistik ne de Kabalist olmayan her modern bilim adamının yapabileceği ifadelerin özel bir yeri vardır. karşı savaşacağımız kadim Ezoterizm hakkında hüküm verme hakkını talep edin. Bunu yapmak için, bizimkinden daha yetkili ifadeler sunmamız ve Oxford Regius Profesörünün argümanlarını yok etmeleri için, konularında daha büyük uzmanlar olmasa da Dr. Jowet kadar büyük diğer bilim adamlarının kanıtlarını getirmemiz gerekiyor. Yunanca.

Platon'un şüphesiz Pisagor'un ateşli bir hayranı ve takipçisi olduğunu kimse inkar edemez. Matter'in dediği gibi, Platon'un bir yandan öğretilerini miras aldığı ve diğer yandan bilgeliğini Samoslu Filozofla aynı kaynaklardan aldığı da eşit derecede inkar edilemez [21]. Ve Pisagor'un doktrinleri iliklerine kadar Doğuludur ve hatta Brahminiktir, çünkü bu büyük filozof bilgilerini ve Felsefesini aldığı kaynak olarak her zaman Uzak Doğu'yu işaret etmiştir; ve Colebrook, Platon'un Mektuplarında aynı itirafta bulunduğunu gösterir ve öğretilerini "eski ve kutsal doktrinlerden" aldığını söyler. [22]Dahası, hem Pisagor'un hem de Platon'un fikirleri, Hindistan ve Zerdüştlük sistemleriyle o kadar iyi uyuşuyor ki, bu sistemlere biraz aşina olan herhangi birinin kökenleri hakkında şüphe duymasına izin verilmiyor. Ve yeniden:

Panten, Athenagoras ve Clement, Platonik felsefe konusunda kapsamlı bir şekilde eğitildiler ve onun Doğu sistemleriyle temel birliğini anladılar.[23]

Panten ve çağdaşlarının tarihi, İncillerde İbranice Kutsal Yazılara çok çarpıcı bir şekilde hakim olan Platoncu ve aynı zamanda Doğulu unsurlara dair bir ipucu sağlayabilir.

 

 

14]

BÖLÜM I

BAŞLANGIÇLARIN GİZLİLİĞİ

 

BÖLÜM I

ÖN İZLEME

Güçler ve aşkın bilgi edinmiş olan inisiyelerin izleri, yüzyılımızdan Dördüncü Kök Irk'a kadar uzanabilir. Tartışılması gereken çok sayıda konu, burada, tarihsel olarak ne kadar doğru olursa olsun, hem Kilise hem de Bilim tarafından küfür ve icatlar olarak a priori reddedilecek olan böyle bir tarihsel bölümü tanıtmamıza izin vermediğinden, yalnızca bu konuya dokunun. Bilim, sırf biyografilerinde çok fazla mitsel unsur olduğu için, düzinelerce eski kahramanın adının üstünü keyfine göre ve fantezinin söylediği gibi çizer; Ancak Kilise, İncil'deki atalara tarihsel figürler olarak davranılması konusunda ısrar ediyor ve yedi "Yıldız Meleği" ni "Yaradan'ın tarihsel kanalları ve aracıları" olarak adlandırıyor. Her iki taraf da haklı, çünkü her birinin onu destekleyen güçlü bir partisi var. İnsanlık, en iyi ihtimalle, şu anda karşılaştığı sürücüyü körü körüne takip eden sefil bir Panurge koyun sürüsüdür. İnsanlık - en azından çoğunluğu - kendisi için düşünmek istemiyor. Bir an için eski alışılmış yolların ötesine geçmeye ve kendi başına karar vererek, yeni bir yönde yeni bir yola çıkmaya yönelik en alçakgönüllü daveti bir hakaret olarak görür. Ona çözmesi için alışılmadık bir problem verin ve eğer matematikçileri sorunun görünüşünü beğenmez ve çözümünü üstlenmeyi reddederse, o zaman matematiğe aşina olmayan kalabalık bilinmeyen bir niceliğe bakar ve umutsuzca çeşitli X'ler ve Y'ler arasında dolanır. arkasını dönerek entelektüel Nirvana'sını davetsiz ihlal edenleri parçalamaya çalışıyor. Bu, belki de, Roma Kilisesi'nin, adı lejyon olan, ancak insanın içsel doğasının bu en önemli ve şaşırtıcı sorunları hakkında düşünme zahmetine asla katlanmayan sözde Protestanları ve özgür düşünürleri kolayca ve olağanüstü bir şekilde ikna etmesini açıklayabilir.

Yine de, gerçeklerin kanıtlarına, tarihte saklanan kayıtlara ve Kilise'nin "Kara Büyü"ye ve lanetlenmiş Kabil'in türünden Sihirbazlara karşı sürekli aforozlarına dikkat edilmezse, o zaman çabalarımız gerçekten boşa çıkacaktır. çok zayıf. Neredeyse iki bin yıldır [15] bir grup insan Kara Büyüye karşı seslerini yükseltmekten asla vazgeçmediyse , o zaman şu sonuç inkar edilemez bir şekilde çıkar: Kara Büyü gerçek bir gerçek olarak varsa, o zaman bir yerlerde onun tersi - Beyaz Büyü var olmalıdır . Gerçek gümüş paralar olmasaydı, sahte gümüş paralar da olmazdı. Ne yaparsa yapsın doğa ikilidir ve yalnızca kilisenin bu zulmü halkın gözünü çoktan açmalıydı. Gezginler, "pagan" ülkelerdeki bazı insanlara bahşedilen anormal güçlerle ilgili her gerçeği ne kadar çarpıtmaya çalışsalar da; bu tür gerçekler üzerinde nasıl yanlış ayarlar yaratmaya ve - eski deyişe göre - "beyaz kuğuya kara kaz deyip" onu öldürmeye çalışsalar da, yine de en azından Roma Katolik misyonerlerinin tanıklıkları dikkate alınmalıdır. bazı gerçeklere tam olarak yemin ettikleri için. Bu tür güçlerin varlığına dair tanıklıkları, sadece bir tür tezahürde Şeytan'ın elini görmeyi tercih ettikleri için göz ardı edilmemelidir. Çin için ne diyorlar? Uzun yıllar bu ülkede yaşamış, din değiştirmelerine engel olabilecek her türlü gerçeği ve inancı ciddi bir şekilde araştırmış, hem resmi dinin hem de mezhep inançlarının tüm zahiri ayinlerini öğrenmiş misyonerler, hepsi, imparator ve seçkin ileri gelenler dışında kimsenin erişemeyeceği bir grup insan olduğuna yemin ediyor. Birkaç yüz Hıristiyan misyonerin raporlarına göre, Tonkin'deki savaştan birkaç yıl önce, Pekin başpiskoposu Roma'ya yazarak yirmi beş yıl önce gönderilen ve kilise gazetelerinde geniş çapta dolaşan aynı anlatıyı aktardı. Tehlike anında imparator ve yönetici yetkililer tarafından halk tarafından Sheu ve Kiuai olarak anılan Sheu ve Kiuai'ye gönderilen bazı resmi heyetlerin sırrını ortaya çıkardıkları söylendi. Bu Sheu ve Kiuai'nin, en mucizevi güçlere sahip dağların Ruhları olduğunu açıkladılar. Halkın "cahil" kitleleri tarafından Çin'in koruyucuları olarak ve iyi ve "eğitimli" misyonerler tarafından şeytani gücün vücut bulmuş hali olarak görülüyorlardı.

Sheu ve Kiuai, sıradan bir insanın durumundan veya bir bedenle kaplıyken keyif aldıkları durumdan farklı bir varoluş durumuna ait insanlardır. Onlar bedensiz ruhlar, hayaletler ve larvalardır, ancak yine de nesnel biçimleriyle yeryüzündedirler ve onları ziyaret etmesine izin verdikleri kişiler dışında kimsenin erişemeyeceği dağların vahşi doğasında yaşarlar.[24]

16] Tibet'te bazı münzevilere aynı zamanda Lha, Ruhlar, iletişim kurmak istemedikleri kişiler de denir. İmparatordan en derin saygıyı gören Sheu ve Kiuai, herhangi bir "ruha" inanmayan filozoflar ve Konfüçyüsçüler, barınaklarında başkaları tarafından bilinmeyen büyük bir yalnızlık içinde yaşayan Lohan'lardır.

Ama öyle görünüyor ki burada Çin izolasyonu ve Doğa, hem Avrupa merakına hem de - Tibet'e içtenlikle inandıkları gibi - kirletmeye karşı silaha sarıldı. Ünlü seyyah Marco Polo, belki de bu ülkelerin içlerine en çok inen Avrupalı idi. Onun hakkında söylenenleri tekrar edebilirsiniz 1876 г.

Gobi çölünün alanı ve aslında Bağımsız Tataria ve Tibet'in tamamı, yabancıların izinsiz girişine karşı dikkatle korunuyor. Bu boşluklardan geçişine izin verilenler, üst makamların bazı temsilcilerinin özel gözetimi ve yönlendirmesi altında olup, mahalli ve şahsiyetli bilgileri dış dünyaya aktarmamakla görevlidirler. Bu yasak olmasaydı, birçokları bu sayfalara ilgiyle okunacak keşif, macera ve keşif raporları yazardı. Er ya da geç, çölün korkunç kumlarının uzun süredir gömülü olan sırlarını açığa çıkaracağı zaman gelecek ve o zaman modern gururumuzun aşağılanmaları orada gerçekten keşfedilecek.

"Paşai halkı [25]" diyor, "büyücülük ve şeytani sanatlarda büyük ustalar." Bilgili yayıncısı şunları ekliyor: "Bu Pashai veya Udiana, Lamaizm'in, yani Tibet Budizmi'nin baş havarilerinden biri olan ve Shakya Doktrini'nin büyülerinin büyük sihirbazı olan Padma Sambhava'nın anavatanıydı. Eski Udiana , muhtemelen Shaivite büyüsünün güçlü bir rengini giyiyordu ve Tibetliler bu bölgeyi hâlâ klasik bir büyücülük ve tılsım diyarı olarak görüyorlar.

Bu "eski dönem", "bizim zamanımız" ile tamamen aynıdır; Sihrin pratik uygulamaları söz konusu olduğunda hiçbir şey değişmedi, sadece daha ezoterik hale geldiler ve gizemle örtüldüler ve ustaların ihtiyatı gezginlerin merakıyla orantılı olarak arttı. Hyouen Tsang, bölge sakinleri hakkında şunları söylüyor: "Bu insanlar okumaya meyilli, ancak fazla şevk duymadan kendilerini şımartıyorlar. Sihirli formüller bilimi onlar için düzenli bir mesleki faaliyet haline geldi . [26]Bu noktada saygın Çinli hacıya itiraz etmek istemiyoruz ve yedinci yüzyılda bazı insanların sihirden "profesyonel bir iş" çıkardıklarını hemen kabul ediyoruz; aynısı şimdi bazı insanlar tarafından yapılıyor , ama elbette sadece gerçek ustalar tarafından değil. Ayrıca, o yüzyılda Budizm Tibet'e yeni girmişti ve kabileleri, Lamait öncesi din olan Bon'un büyücülüğüne batmıştı. Peşaver'deki bir mağarada Buda'nın gölgesini görme mutluluğu için yüzlerce kez hayatını riske atan dindar ve cesur adam Hiowen Tsang değil, iyi lamaları ve keşiş büyücülerini gösteri yapmaktan "profesyonel bir iş yaratmakla" suçlayacak adam değil. gezginlere. 17] Hyouen Tsang, Gotama'nın kendisini mucizeler gerçekleştirmeye davet eden patronu Kral Prasenajit'e verdiği yanıtta yer alan emrini her zaman hatırlamış olmalı. "Büyük kral," dedi Gotama ona, "ben öğrencilerime 'Siz azizler gidin ve doğaüstü güçlerinizle Brahminlerin ve aile reislerinin önünde herkesin yapabileceğinden daha büyük mucizeler gerçekleştirin' diyerek kanunu öğretmiyorum. Yapmak.' Onlara kanunu öğretirken, "Siz azizler, iyi işlerinizi gizleyin ve günahlarınızı açığa vurun" diyorum.

Tartarya ve Tibet'i ziyaret eden gezginlerin her çağda tanık olduğu ve kaydettiği büyülü tezahürlerin raporlarından etkilenen Albay Yule, yerlilerin "modern ruhçuların tüm ansiklopedisinin emrinde" olması gerektiği sonucuna varıyor. Dewhold, sihirleri arasında Laozu ve tanrılarının figürlerini büyü yoluyla [27]havada çoğaltma ve sorulan sorulara cevapları bir kaleme yazdırma ve bu kaleme kimse dokunmama yeteneğinden bahseder "[28]

çıkar uğruna yapılırsa , büyücülük, büyücülük olarak kabul edilir ve kesinlikle yasaktır. İkinci sanat, yani kalemle ele dokunmadan yazı yazabilme yeteneği, Çin'de ve diğer ülkelerde Hristiyanlık döneminden bile önce biliniyor ve uygulanıyordu. Bu, o ülkelerde büyünün ABC'si olarak kabul edilir.

Hyouen Tsang, Buda'nın gölgesine boyun eğmek istediğinde, "profesyonel sihirbazların" yardımına değil , kendi ruhunun çağrı gücünün gücüne, duanın, inancın ve tefekkürün gücüne başvurdu. Söylentiye göre bu mucizenin bazen gerçekleştiği mağaranın yanında her şey karanlık ve kasvetliydi. Hyouen Tsang içeri girdi ve duasına başladı. Yüz secde etti, fakat hiçbir şey duymadı ve görmedi. Sonra, kendisinin çok günahkâr olduğunu düşünerek çaresizlik içinde acı acı ağladı. Ancak tüm umudunu kaybetmeye yaklaştığında, doğu duvarında zayıf bir ışık fark etti ama ışık kayboldu. Bu sefer umutla namazına devam etti ve ışığı tekrar gördü, parladı ve tekrar söndü. Bundan sonra, "Onurlu Çağ"ın gölgesini görmenin zevkini nihayet paylaşana kadar mağaradan ayrılmayacağına dair ciddi bir yemin etti. Bundan sonra, daha da uzun süre beklemek zorunda kaldı, ancak iki yüz duadan sonra karanlık mağara aniden "ışıkla doldu ve Buda'nın beyaz parıldayan gölgesi, sanki aniden dağılan bulutlar hemen harikayı ortaya çıkarmış gibi duvarda görkemli bir şekilde yükseldi. “Işık Dağı” resmi. Göz kamaştırıcı bir ışık, ilahi yüzün hatlarını aydınlattı. Hyouen Tsang kendini tefekkür ve divaya kaptırdı ve gözlerini görkemli ve eşsiz gösteriden ayıramadı. Hiowen Tsang, günlüğü Si-yu-ki'de, yalnızca bir kişinin samimi bir inançla dua ettiğinde ve yukarıdan gizli bir etki almışsa bu gölgeyi net bir şekilde gördüğünü, ancak bu manzaranın tadını uzun süre çıkaramayacağını ekler. (Max Müller "Budist Hacılar".)

Bu ülke bir uçtan bir uca mistikler, din filozofları, Budist azizler ve sihirbazlarla dolu. Bazı durumlarda nesnel olarak ölümlülere gösterilen, görünmez varlıklarla dolu manevi bir dünyaya inanç yaygındır. I. J. Schmit, " Orta Asya halklarının inançlarına göre," diyor I. J. Schmit, "dünya, onun içi ve onu çevreleyen atmosfer, kısmen yararlı, kısmen zararlı , tüm organik ve inorganik tabiat üzerinde.. Özellikle çöller ve diğer ücra ve ıssız yerler ile tabiatın tesirlerinin devasa ve ürkütücü bir ölçekte tecelli ettiği alanlar, kötü ruhların ana meskenleri veya toplanma yerleri olarak kabul edilir. İşte bu nedenle, Turan bozkırları ve özellikle eski çağlardan kalma büyük kumlu Gobi çölü, zararlı yaratıkların meskeni olarak görülüyordu.

Dr. Schliemann tarafından Miken'de çıkarılan hazineler genel bir açgözlülük uyandırdı ve açgözlü spekülatörlerin gözleri, ister mahzenlerde ister mağaralarda, kumlarda veya alüvyon birikintilerinde olsun, antik çağ halklarının zenginliklerinin gömülü olduğu varsayılan yerlere çevriliyor. Hiçbir ülke, hatta Peru bile, Gobi Çölü hakkında olduğu kadar çok efsanevi hikayeye sahip değildir. Bağımsız Tataristan'da, bu rüzgarlı bataklık arazileri, eğer söylentiler doğruysa, bir zamanlar dünyanın gördüğü en zengin imparatorluklardan birinin merkeziydi. Dünyanın yüzeyinin altında altın, değerli taşlar, heykeller, silahlar, gemiler ve uygarlık, lüks ve sanatın göstergesi olan her şey gibi bir zenginliğin yattığı söyleniyor, öyle ki artık Hıristiyan âleminin hiçbir başkenti gösteremez. Gobi kumları, sürekli esen korkunç rüzgarların etkisiyle doğudan batıya düzenli olarak hareket eder. Zaman zaman, bu gizli hazinelerden bazıları açığa çıkar, ancak tüm bölge güçlü büyülerin gücü altında olduğundan, yerel sakinlerden hiçbiri onlara dokunmaya cesaret edemez. Cezası ölüm olacaktı. Çirkin ama sadık Cüceler olan Bakhtiler, bu tarihöncesi insanların gizli zenginliklerini koruyorlar ve döngüsel dönemlerin devriminin, insanlığın gelişimi için kendi tarihlerini bir kez daha gün ışığına çıkaracağı günü bekliyorlar [29].

Okuyucunun hafızasını tazelemek için Isis Unveiled'dan yukarıdaki alıntıyı kasıtlı olarak alıntıladık. Döngüsel dönemlerden biri henüz sona erdi ve Hindistan'ın tüm Bakhti'lerine ve hatta "iğrenç" olan Rakshasa'larına rağmen gizemli çölün tarihinden bir şey öğrenmek için Maha Kalpa'nın sonunu beklememize gerek yok. Yazarın kendini beğenmişlikten tamamen arınmış bir şekilde, birçok özür dileyerek alenen itiraf ettiği kaotik durumlarına rağmen, önceki ciltlerimizde hiçbir peri masalı veya kurguya yer verilmemiştir.

Uzak Doğu'nun ve özellikle Hindistan'ın çok eski zamanlardan beri bir bilgi ve her türlü öğrenme ülkesi olduğu artık genel kabul görüyor. Buna rağmen, tüm Sanat ve Bilimlerinin kökenini ilk Aryanların ülkesi kadar inkar eden başka bir ülke yoktur. Oryantalistlerin kararına göre, Mimariden Zodyak'a kadar bu isme layık her Bilim, gizemli Cavalılar olan Yunanlılar tarafından getirilmiştir! Bu nedenle, Okült Bilim [19] bilgisinin bile Hindistan'a inkar edilmesi mantıklıdır , çünkü o ülkedeki uygulaması diğer eski halklardan daha az bilinmektedir. Bunun nedeni:

Hindular arasında, mümkünse, Mısır rahiplerinden bile daha ezoterikti ve hala da öyledir. O kadar kutsal kabul ediliyordu ki, varlığı ancak yarı yarıya biliniyordu ve yalnızca halkın aşırı ihtiyaç duyduğu durumlarda kullanılıyordu. Bu bir din meselesinden daha fazlasıydı, çünkü ilahi kabul ediliyordu (ve hâlâ da kabul ediliyor). Mısırlı hierophantlar, katı ahlaklarına rağmen, bir an için münzevilerle - jimnastikçilerle, ne yaşamın kutsallığıyla ne de dünyevi her şeyin doğaüstü feragatiyle onlarda geliştirilen mucizevi güçlerle karşılaştırılamazlar. Onları iyi tanıyanlar, onlara Keldani sihirbazlardan bile daha fazla saygı duyuyorlardı. En azından Mısırlı kardeşleri bir araya toplanırken, "Yaşamın en basit konforlarından kendilerini mahrum bırakarak, ormanlarda yaşadılar ve en yalnız keşişlerin hayatlarını sürdürdüler ." [30]Sihir ve kehanet yapanların üzerindeki kara lekeye rağmen, tarih onları tıptaki en büyük sırların sahipleri ve eşsiz uygulayıcıları olarak ilan etti . Burslarının kanıtlarının kaydedildiği Hindu mathamlarında korunan çok sayıda cilt vardır . Bu cimnosofistlerin Hindistan'da büyünün gerçek kurucuları olup olmadıklarını veya kendilerine en eski Rishilerden - Yedi İlkel Bilge - miras olarak geçenleri miras alıp almadıklarını söylemeye çalışmak , kesin bilim [31]tarafından sadece spekülasyon olarak değerlendirilecektir [32].

Ancak bu girişim yapılmalıdır. Isis Unveiled'da Magic hakkında söylenebilecek her şey kinaye kisvesi altında ifade edildi; ve bu nedenle, iki büyük cilde dağılmış çok miktarda malzeme nedeniyle, okuyucuya pek önemli bir şey ulaşmamış, malzemenin talihsiz dağılımı ise dikkatini daha da dağıtmıştır. Ancak ipuçları artık açıklamalara dönüşebilir. Çok sık tekrarlanamaz - Sihir insan kadar eskidir. Artık şarlatanlık veya halüsinasyon olarak adlandırılamaz; mesmerizm gibi daha küçük dalları, artık "hipnotizma", "zihin okuma", "önerilen eylem" ve daha pek çoğu yanlış adlandırılmışsa, gerçek ve meşru adıyla anılmazsa, artık şarlatanlık veya halüsinasyon olarak adlandırılamaz. - şu anda hem Avrupa'daki hem de Amerika'daki en seçkin biyologlar ve fizyologlar tarafından inceleme altında. Büyü, her ülkenin Diniyle ayrılmaz bir şekilde kaynaşmıştır ve 20] kökeninden ayrılamaz. İnisiyeler tarafından korunan doktrinler dikkate alınmadıkça, tarih onun var olmadığı zamanları veya ortaya çıktığı zamanları isimlendiremez. Ayrıca Bilim, dünyadaki en eski kayıtların kanıtlarını reddederse ve Doğanın sırlarının meşru Koruyucularının elinde olan Evrensel Sembololojinin anahtarını reddederse, insanın kökeni sorununu asla çözemez. Ne zaman bir yazar Majinin ilk ilkesini herhangi bir ülke ya da herhangi bir tarihi olay ya da kişi ile ilişkilendirmeye çalışsa, ileri araştırmalar onun hipotezinin temelsiz olduğunu göstermiştir. Bu noktada Simgebilimciler arasında en içler acısı görüş ayrılıkları vardır. Bazıları, Mukaddes Kitapta defalarca bahsedilmesine rağmen, Sihrin kullanımının milattan yaklaşık 70 yıl önce İskandinav rahip ve hükümdar Odin'e atfedilmesini istiyor. Ancak Valas (Voilers) rahibelerinin gizemli ayinlerinin Odin çağından çok önce olduğu kanıtlandığında [33], Mecusi ayinlerinin kurucusu olduğu gerekçesiyle Zerdüşt ele alındı; ancak Ammianus Marcellinus, Pliny ve Arnobius, diğer antik çağ tarihçileriyle birlikte, Zerdüşt'ün yalnızca Keldaniler ve Mısırlılar tarafından uygulanan türden bir Büyü reformcusu olduğunu ve kurucusu olmadığını gösterdiler [34].

O halde, "felsefi olmadığı" ve bu nedenle bilimsel düşünceye layık olmadığı için Okültizmden ve hatta Spiritüalizmden sürekli yüz çevirenlerden kim, eskileri incelediğini veya onları okuduysa, söyledikleri her şeyi anladığını söyleme hakkına sahiptir. ? Sadece kendi kuşağından daha akıllı olduğunu iddia edenler, eskilerin bildiği her şeyi bildiklerini ve bu nedenle bugün çok daha fazlasını bildiklerini sananlar, eskilerin basitliğine ve hurafelerine gülme hakkına sahip olduklarını sanırlar; artık Kraliyet İnisiyatifi olmayan eski kraliyet lahitinin bir "tahıl ambarı" olduğunu açıklayarak büyük bir sırrı açığa çıkardıklarını hayal edenler; ve lahitin bulunduğu piramit sadece bir tahıl ambarı, hatta bir şarap mahzeni![35] 21] Bazı bilim adamlarının otoritesine dayanan modern toplum, Magic'e şarlatanlık diyor. Ancak dünyamızda bugüne kadar buna inanan sekiz yüz milyon insan var; ve aynı toplumun tamamen aklı başında ve genellikle çok zeki yirmi milyon üyesinin, onun fenomenlerine inanan, ancak Ruhçuluk adı altında olduğu söylenir. Bilim adamları ve filozofları, bilgeleri ve peygamberleri ile tüm eski dünya ona inandı. Bunu uygulamadıkları ülke neresi? Hangi yüzyılda kendi ülkemizden bile kovuldu? Yeni Dünya'da olduğu gibi Eski Dünya'da da (ikincisi öncekinden çok daha gençtir), bu Bilimler Bilimi en eski çağlardan beri bilinmekte ve uygulanmaktadır. Meksikalıların İnisiyeleri, Hierophant-Rahipleri ve Sihirbazları ve İnisiyasyon tapınakları vardı. Pasifik eyaletlerinde kazılan iki heykelden biri, bir Hindu münzevi için öngörülen duruşta bir Meksikalı Adept'i, diğeri ise bir Hint tanrıçasının başından alınabilecek bir başlık takmış bir Aztek rahibesini tasvir ediyor; "Guatemala Madalyası" ise görmeyi ve işitmeyi simgeleyen yüzlerce gözü ve kulağı olan "Bilgi Ağacı"nı kutsal kuşun kulağına fısıldayan "Bilgelik Yılanı" ile iç içe betimliyor. Cortez'in bir takipçisi olan Bernard Diaz de Castilla, bize İspanyolların kaba kuvvetle fethettiği aşırı incelik, zeka ve medeniyet ve ayrıca halkın büyülü sanatı hakkında bir fikir veriyor. Onların piramitleri, firavunların piramitleriyle aynı gizli orantı kanunlarına göre inşa edilmiş Mısır piramitleridir; Aztekler de uygarlıklarını ve dinlerini Mısırlılar ve onlardan önce de Hintliler ile aynı kaynaktan birden fazla şekilde almış görünmektedirler. Tüm bu üç halk arasında gizli Naturfelsefe veya Büyü çok yüksek bir dereceye taşınmıştır.

Bunun doğaüstü değil, Doğal bir Felsefe olduğu ve eskilerin onu böyle kabul ettiği, Lucian'ın okuyucularına söylediği gibi "gülen filozof" Demokritos hakkında söyledikleriyle kanıtlanır:

O hiçbir (mucizeye) inanmıyordu... ama kehanetçilerin onları nasıl gerçekleştirebileceklerini keşfetmeye çalışmakla meşguldü; tek kelimeyle, felsefesi onu büyünün tamamen doğa yasalarının ve işlemlerinin uygulanmasından ve taklit edilmesinden ibaret olduğu sonucuna götürdü.

22] Bundan sonra kim eskilerin Büyüsüne hala "batıl inanç" diyebilir?

Bu bakımdan Demokritos'un görüşü bizim için en büyük öneme sahiptir, çünkü Xerxes'in Abdera'da bıraktığı sihirbazlar onun öğretmenleriydi ve ayrıca Mısır rahiplerinden hatırı sayılır bir süre büyü çalıştı [36]. Bu büyük filozof, yaşamının yüz dokuz yılının neredeyse doksan yılı boyunca deneyler yaptı ve bunları bir kitapta kaydetti.[37] doğa hakkında konuştu - kendisinin doğruladığı gerçekler. Ve onun sadece mucizelere inanmadığını ve kategorik olarak reddetmediğini, aynı zamanda bunların herhangi birinin kesin olduğunu iddia ettiğini de görüyoruz. görgü tanıkları tarafından onaylanan, oldu ve olabilir, çünkü her şey, hatta en inanılmazı bile "doğanın gizli yasalarına" [38]göre yapıldı ... Buna, "sanatın ve bilimin son beşiği" Yunanistan'ı da ekleyin ve Dinlerin beşiği olan Hindistan eskiden ve şimdi bile onun incelenmesine ve uygulanmasına adanmıştır - ve bir çalışma konusu olarak saygınlığını ve bir bilim olarak derinliğini kim gözden düşürmeye cesaret edebilir?[39]

Hiçbir gerçek Teozofist bunu asla yapmaz, çünkü bizim büyük Doğu derneğimizin bir üyesi olarak, Doğu'nun Gizli Öğretisinin Evrensel Bilimin Alfa ve Omega'sını içerdiğini kesinlikle bilir; onun belirsiz metinlerinde, belki de fazla büyümüş olsa da, gösterişli bir alegorik Sembolizm altında, tüm antik ve modern bilginin temel taşları ve temel taşları saklıdır . İlahi Yapıcı tarafından indirilen bu taş, şimdi fazlasıyla insan işçi tarafından reddediliyor ve bunun nedeni, ölümcül maddeselliği içinde insanın, yalnızca kutsal çocukluğuna değil, aynı zamanda kendisinin de onlardan biri olduğu gençliğine dair tüm hatıralarını yitirmiş olmasıdır. inşaatçılar; "sabah yıldızları bir araya düştüğünde ve Tanrı'nın Oğulları sevinçle haykırdığında", - Arap İnisiyesi Eyüp'ün anlamlı ve şiirsel diliyle - dünyanın temellerinin ölçülerini belirledikten sonra. Ama yine de kendi derinliklerinde İlahi Işın'a yer verebilenler ve bu nedenle Gizli Bilimlerin verilerini inanç ve alçakgönüllülükle kabul edenler, felsefedeki mutlakın bu Taşta gömülü olduğunu çok iyi bilirler. tüm bu karanlık sorunların anahtarı olan Hayat ve Ölüm, en azından bir kısmı bu ciltlerde açıklanabilir.

Bu satırların yazarı, böylesine derin soruların ele alınmasında ortaya çıkacak muazzam zorlukların ve bu görevin tüm tehlikelerinin farkındadır. Gerçeği aldatma adıyla damgalamak [23] insan doğasına aykırı olsa da , her gün yapıldığını ve katlandığını görüyoruz. Çünkü her okült hakikat, nihayet kabul edilmeden önce, böyle bir inkardan ve onun taraftarları şehitlikten geçmek zorundadır; o zaman bile çok sık ortaya çıksa da -

taç,

Görünüşte altın ama yine de dikenli bir taç.

Gizli gizemlere dayanan gerçekler, onları takdir edebilecek bir okuyucu için, onları sahtekarlık olarak damgalayacak bin okuyucuya sahip olacaktır. Bu çok doğaldır ve okültistin bundan kaçınmak için tek çaresi Pisagorcu "sessizlik yemini"ni alıp her beş yılda bir yenilemektir. Aksi takdirde -üçte ikisinin ilk Üstad'ın ortaya çıkışından bu yana insanlığın yarısının diğer yarısını aldatmak ve aldatmakla meşgul olduğunu düşünmeyi görev edindiği- medeni bir toplum, şüphesiz, kalıtsal ve geleneksel olarak taş atma hakkını ileri sürecektir. davetsiz misafir Carlyle'ın yurttaşlarının "çoğunlukla aptallar" olduğu yönündeki ünlü aksiyomunu şimdi büyük bir memnuniyetle ilan eden -daha önce kendilerini bu kuralın tek istisnasına dahil etmeye özen göstermiş olan- iyiliksever eleştirmenler, bu çalışmada yeni bir güç kazanacaklar ve insan ırkının sadece serserilerden ve doğuştan aptallardan oluştuğuna dair üzücü gerçeğe daha da ikna oldum. Ama çok az önemli. Okültistlerin ve Arkaik Bilimlerinin rehabilitasyonu, yavaş ama istikrarlı bir şekilde, iki canavarca dal, Majinin kökünden iki dal, yani Ruhçuluk ve Roma Kilisesi biçiminde, saat başı, günlük ve yıllık olarak toplumun tam kalbine doğru yol alır . Gerçek çoğu zaman kurgudan geçer. Devasa bir boa yılanı gibi, Delusion tüm biçimleriyle insanlığı sarar, ışık ve gerçeğe yönelik her çabayı ölümcül kucağında boğmaya çalışır. Ancak Sanrı yalnızca yüzeyde güçlüdür, çünkü Okült Doğa onun daha derine inmesine izin vermez, çünkü aynı Okült Doğa tüm dünyayı her yönden sarar ve en karanlık köşeyi bile ışıksız bırakır. Ve ister bir fenomenle ister bir mucizeyle, Okültizm, mevcut çağ Avrupa'daki Batı Döngüsünün "üçlü yüzüncü yılı Jani'ye (Satürn)" ulaşmadan önce, başka bir deyişle, "R.X. "

Doğru, geçmişin toprağı çoktan ölmedi, çünkü sadece dinlendi. Eski Druidlerin kutsal meşelerinin kalıntıları , 4000 yıllık mumyanın lahitindeki o bir avuç tahıl gibi, solmuş dallarından taze sürgünler gönderip yeni bir hayata [ 24] yeniden doğabilir. , ekildiğinde, filizlendiğinde, büyüdü ve "harika bir hasat getirdi." Neden? Gerçek, kurgudan daha güçlüdür. Her gün ve oldukça beklenmedik bir şekilde, bilgeliğini geri kazanabilir ve çağımızın küstahlığını gösterebilir, bu da Gizli Kardeşliğin aslında son Eklektik Okulun Philaletean'larıyla birlikte ölmediğini kanıtlar; Gnosis'in yeryüzünde hala geliştiği ve bilinmemekle birlikte onun takipçilerinin çok olduğu. Tüm bunlar, Avrupa'yı ziyaret eden bir veya daha fazla Büyük Öğretmen tarafından yapılabilir ve karşılığında Sihir'in iftiracılarını ve iftiracılarını ifşa edebilir. Bu tür gizli kardeşliklerden birkaç tanınmış yazar tarafından bahsedildi ve Mackenzie'nin Kraliyet Masonik Ansiklopedisi'nde bahsedildi. Şimdi bu satırları inkar eden milyonlarca kişinin karşısında yazarken, İsis Unveiled'da söylenenleri cesurca tekrarlıyor.

Onlar (İnisiyeler) yalnızca romancıların bir icadı olarak görülüyorsa, bu gerçek yalnızca "usta kardeşlerin" kimliklerini daha iyi korumalarına yardımcı oldu ...

Bu yüzyılın Saint Germain ve Cagliostro'su, geçmişteki acı iftira ve zulüm deneyimlerinden ders alarak, şimdi başka taktikler uyguluyor [40].

Bu kehanet niteliğindeki sözler 1876'da yazılmış ve 1886'da aklanmış. Yine de yine konuşuyoruz.

"Uygar" ülkelerle hiçbir ilgisi olmayan çok sayıda mistik Kardeşlik vardır ve geçmişin kalıntıları bilinmeyen topluluklarında saklıdır, bu "ustalar" isterlerse garip kan bağları iddia edebilirler ve şimdiki zaman katkıda bulunan doğrulanabilir belgeler, hem kutsal hem de dünyevi tarihin birçok gizemli sayfasında açık olacaktır [41]. Hiyeratik yazının anahtarları ile Mısır ve Hindu sembolizminin gizemi Hıristiyan babalar tarafından bilinseydi, bozulmamış tek bir antik anıt bile bırakmazlardı [42].

Ancak dünyada aynı kardeşliğe ait olan ve hatta dünyevi kişilerce bilinen diğer tüm kardeşliklerden daha güçlü olan başka bir üstat sınıfı vardır. Bu kardeşliğin çoğu kişisel olarak iyi, iyiliksever, hatta saf ve bazen kutsaldır. Bununla birlikte, kolektif olarak ve bir şirket olarak, acımasız bir azim ve kararlılıkla bencil tek taraflı bir hedef peşinde koştuğundan, [ 25] Kara Sanatın ustalarıyla bir tutulmaları gerekir . Bunlar bizim çağdaş Roma Katolik "babalarımız" ve din adamlarımızdır. Hiyeratik kutsal yazıların ve sembollerin çoğu, Orta Çağ'dan beri onlar tarafından deşifre edilmiştir. Gizli Sembolizm ve kadim dinlerde bizim Oryantalistlerimizin olabileceğinden yüz kat daha bilgili, kurnazlık ve hünerin kişileşmiş hali olarak, bu sanatın bu tür her ustası, onun anahtarlarını ellerinde sımsıkı tutar ve sırrın çözülmesine özen gösterir. elinden kayıp gitmez, eğer yapabilirse kolayca elden çıkar. Roma'da, Avrupa'da ve Amerika'da genellikle sanıldığından daha derin bilgili Kabalistler var. Dolayısıyla "siyah" üstadların halka açık "kardeşlikleri" açıktır - Protestan ülkeler için Doğulu okültistlerin tümünden daha güçlü ve tehlikelidir. İnsanlar Büyüye gülerler. ! Bilim adamları, fizyologlar ve biyologlar, sıradan insanların dilinde "Büyücülük" ve "Kara Büyü" olarak adlandırılan şeyin gücüyle ve hatta varlığına olan inancıyla alay ediyorlar! Arkeologların İngiltere'de binlerce gizemi ve Brittany'deki ikiz kardeşi Karnak ve yine de aralarında geçen yüzyılda yeraltı sığınaklarında, kuytu köşelerinde neler olduğundan şüphelenen bile yok. Salpetriere'de ve ayrıca onların özel evlerinde bilgili hipnozcular tarafından her gün yüzlerce deney yapıldı ve yapılıyor. Trans durumundayken, etkileme uygulayıcısı tarafından bir bardak su dökmekten simüle bir cinayete kadar belirli eylemleri gerçekleştirmeleri emredilen bazı hassas kişilerin - hem erkek hem de kadınların - normal hallerine döndükten sonra artık kanıtlanmıştır. durum, İlham edilen düzenin tüm hafızasını kaybedin - Bilimin şimdi dediği gibi "önerilen". Bununla birlikte, belirlenen saat ve anda, bu adam, tamamen bilinçli ve tamamen uyanık olmasına rağmen, kendi içindeki karşı konulamaz bir güç tarafından hipnotize edici tarafından kendisine önerilen işi yapmaya itilir; ve ayrıca: Yılanın kuşu büyüsü altına alıp sonunda onu içine atlaması gibi, konuyu kontrol eden, yani onu iradesinin gücü altında tutan kişi tarafından kendisine gösterilen süre ne olursa olsun ve ne olursa olsun. açık ağız Bundan daha da kötüsü, çünkü kuş kendisini tehdit eden kıyametin bilincindedir; hipnotize edilen kişi isyan etmez, kendi özgür iradesinin ve ruhunun talimatlarını ve sesini takip ediyor gibi görünürken, umutsuzca da olsa nihai çabasında direnir . Bu tür bilimsel deneylere inanan Avrupalı bilim adamlarımızdan ne kadar az - ve bunlardan [ 26] şüphe duyan ve bugüne kadar bunların geçerliliğinden emin olmayan çok az kişi kaldı - hangisinin, merak ediyorum, bunu kabul etmeye hazır Kara büyü mü? Yine de bu, antik çağın en otantik, tartışılmaz ve gerçek büyüsü ve büyüsüdür . Nilgiri'nin Mulu Kurumbaları, tıpkı Bhutan ve Sikkim'in Dugns'larının kendi iradelerinden daha güçlü bir aracı tanımaması gibi, düşmanı yok etmek istediklerinde çevrelerinde başka hiçbir şey kullanmıyorlar . Sadece onlarda bu irade nöbetler içinde hareket etmez, güvenle hareket eder; "öznenin" daha fazla veya daha az alıcılığına veya sinirsel etkilenebilirliğine bağlı değildir. Kurbanını seçen ve onunla ilişki kuran dugna'nın "akışkanı" kesinlikle yolunu bulacaktır, çünkü iradesi Avrupalı deneycinin iradesinden ölçülemeyecek kadar daha gelişmiştir - kendi kendini yetiştirmiş, eğitimsiz ve bilinçsiz bir büyücü. Doğu ve Batı'nın bilinçli büyücüsü, "kara büyücüsü" tarafından bu gücün geliştirilmesi için kullanılan dünya kadar eski yöntemlerin çeşitliliği ve gücü hakkında hiçbir fikri (ve inancı ) olmayan Bilim aşkına .

Ve şimdi soru açıkça ve doğrudan soruluyor: Neden toplumun seçilmiş herhangi bir zengin ve etkili üyesini ikna etmeye hevesli fanatik ve ateşli bir rahip, amacına ulaşmak için Fransız doktor ve deneycinin deneylerinde kullandığı araçların aynısını kullanmasın? konunuzla mı? Bir Roma Katolik rahibinin vicdanı muhtemelen tamamen sakin kalacaktır. Ne de olsa, kişisel olarak egoist bir amaç için değil, "ruhu sonsuz lanetten" kurtarmak amacıyla çalışıyor. Ona göre burada Sihir varsa, kutsaldır, mükâfatlandırandır ve ilâhîdir. Kör inancın gücü böyledir.

Bu nedenle, yüksek sosyal statüye sahip güvenilir ve saygın kişiler, lekesiz bir üne sahip kişiler tarafından, modern Spiritüalizm ve medyumluk kisvesi ve kisvesi altında, Roma Katolik rahiplerinden oluşan birçok iyi organize edilmiş topluluk bulunduğuna dair güvence aldığımızda, telkin yoluyla tebliğ amacı. , hemen ve uzaktan, cevap veririz: bunu biliyoruz. Ayrıca, bize bu hipnozcu rahiplerin seçtikleri herhangi bir kişi veya kişiler üzerinde nüfuz kazanmak istediklerinde, bu tür amaçlar için (yani törensel Büyü) özel olarak ayrılmış ve kutsanmış bir yeraltı odasına çekildikleri söylendiğinde. , ve orada, bir daire oluşturarak, birleşik irade güçlerini o kişiye doğru fırlatın ve böylece, bu işlemi tekrarlayarak kurbanları üzerinde tam güç elde edin, sonra tekrar 27] cevap veririz: çok muhtemel . Aslında bu tür bir törensel Büyü ve kutsama Stonehenge'de veya başka bir yerde yapılsa da durumun böyle olduğunu biliyoruz. Bunu kişisel deneyimlerimizden bildiğimizi söylüyoruz; ve ayrıca yazarın en iyi ve en sevilen arkadaşlarından birçoğunun Roma Kilisesi'ne çekilmesi ve bu şekilde onun "zarif" koruması altına alınması nedeniyle. Ve böylece, Dr. Charcot ve öğrencilerinin öznelerini "kıskanma" yeteneğine inanan ve her seferinde küçümseyici bir şekilde gülümsemekten daha iyi bir şey bulamayan, yanıltıcı bilim adamlarının ve kültürel deneycilerin cehaletine ve inatçılığına ancak acıyarak gülümseyebiliriz. onların huzurunda Kara Büyü ve gücünden bahsedildiğinde. Kabalist başrahip Eliphas Levi, Fransa Bilim ve Tıp Fakültesi'nin bilimsel deneyleri arasında hipnotizmi ve paçavra telkininin etkisini kabul etmesinden önce öldü, ancak yirmi beş yıl önce "Dogme et Rituel de" adlı eserinde söylediği buydu. , " Les Envoitements et les Sorts" hakkında :la Haute Magie

Büyücülerin ve büyücülerin Kötü Ruh'u çağrıştırırken en çok aradıkları şey, gerçek Adept'in meşru mülkiyeti olan ve kötü amaçlarla ele geçirmek istedikleri manyetik güçtü... Başlıca amaçlarından biri, onu büyülemek için güç vermekti. büyüler veya zararlı etkiler... Bu güç, astral ışık akışı yoluyla gerçek bir zehirlenme ile eş tutulabilir. İradelerini törenlerle o kadar şişirirler ki uzaktan zehirlenirler... Büyülü tılsımlar hakkında ne düşündüğümüzü ve bu gücün ne kadar gerçek ve tehlikeli olduğunu "Dogma"mızda anlatmıştık. Gerçek sihirbaz törensiz büyü yapar ve davranışlarından hoşlanmadığı ve cezayı hak ettiğini düşündüğü kişileri onaylamayarak , kendisine zarar verenlere - bağışlayıcılığıyla bile - büyü yapar ve İnisiyelerin düşmanları asla suçlarından dolayı uzun süre cezasız kalırlar. Birçok durumda, bu ölümcül yasanın varlığına dair kanıtları kendimiz gördük. Şehitlerin cellatları her zaman korkunç bir şekilde yok olur ve Ustalar aklın şehitleridir. Takdir (Karma), onları hor görenleri hor görüyor ve canlarına kıyacak olanları öldürüyor gibi görünüyor. Gezici Gide efsanesi, bu gizemin popüler bir şiirsel ifadesidir. Belli bir halk çarmıhta çarmıha gerilmek üzere bir kahin gönderdi; Kısa bir süre dinlenmeye çalıştığında bu insanlar ona "Devam et!" diye bağırdılar. Harika! Şimdi bu halkın kendisi bundan böyle aynı hükmün muhatabı olacaktır [43]; tamamen kanun dışı olacak ve yüzyıllar boyunca ona emredilecek - “Devam et! devam et! ve hiçbir yerde huzur ya da pişmanlık bulamayacak [44].

28] "Fabl" ve "batıl" cevap olacaktır. Öyle olsun. Egoizm ve kayıtsızlığın ölümcül nefesi karşısında, her rahatsız edici gerçek anlamsız bir kurguya dönüşüyor ve bir zamanlar yeşil olan Hakikat Ağacı'nın her bir dalı kurudu ve orijinal manevi anlamı ondan koptu. Modern simgebilimcimiz, cinsel amblemleri ve fallus tapınmasını her yerde, hatta bunun hiç düşünülmediği yerlerde bile ancak aşırı derecede görme yeteneğine sahiptir. Ancak Okült Öğretinin gerçek öğrencisi için, Beyaz veya İlahi Büyü, Doğada Kara Büyünün zıddı olmadan var olabilir, ister 12 saat ister 6 ay olsun, gecesi olmayan bir günden fazla olamaz. Onun için, bu Doğadaki her şeyin bir okült - aydınlık ve karanlık tarafı vardır. Druidlerin piramitleri ve meşeleri , dolmenler ve Tanrı ağaçları, bitkiler ve mineraller - Baş Druid büyülü şifalarını ve büyülerini yaptığında ve Mısır Hierophant Hemna'yı çağırıp yönettiğinde, her şey derin anlamlarla ve kutsal bilgelik gerçekleriyle doluydu. antik çağın dişi Frankenstein'ı olan "güzel hayalet", dünyevi insan doğasının son acı verici çığlığıyla eşzamanlı olarak inisiyasyon adayının ruhsal gücünün eziyet edilmesi ve test edilmesi için yaratılmıştır. Magic'in adını ve onunla birlikte tanınma hakkını kaybettiği doğrudur. Ancak günlük olarak kullanılır ve onun çocukları - "manyetik etki", "belagat gücü", "karşı konulamaz çekicilik", "tüm izleyiciler, tabi ve sanki bir büyünün gücü altındaymış gibi" - bunlar herkes tarafından tanınan ve kullanılan terimlerdir. herkes tarafından, sanki artık anlamsızlaşmış gibi. Ancak buna "Kutsal Ruh'un işi" ve "lütuf" diyen Shakers, Negro Methodists, Salvation Army üyeleri gibi dini topluluklarda Magick'in etkisi daha kesin ve belirleyicidir. Gerçek gerçek şu ki, insanlık onun sessiz varlığına ve üyeleri üzerindeki etkisine ne kadar kör kalsa da, Magick insanlık arasında hala tüm hızıyla devam ediyor; toplum, günlük ve saatlik yararlı ve zararlı etkileri konusunda ne kadar cahil olursa olsun ve olmaya devam ediyor. Dünya bu tür bilinçsiz büyücülerle dolu - günlük yaşamda olduğu kadar politikada da, Kilise'de olduğu kadar Özgür Düşünce kalesinde de. Ne yazık ki, bu sihirbazların çoğu mecazi olarak değil, ama içsel bencillikleri, kinci doğaları, kıskançlıkları ve kötülükleri nedeniyle gerçekten "büyücüler" . Bu gerçeği çok iyi bilen gerçek sihirbaz, buna esefle bakar ve akıllıysa susar. Bu genel körlüğü ortadan kaldırmak için gösterdiği her çaba, yalnızca nankörlüğü, iftirayı ve çoğu zaman ona vuramadığı için kötü isteklilerine dönecek olan lanetleri çağrıştıracaktır. Yalanlar ve iftira niteliğinde icatlar -ikincisi patlak veren yalanlardır, boş zararsız yalanlara gerçek ısırıklar ekler- onun kaderi haline gelir ve bu nedenle iyi dilek sahibi, aydınlanma arzusunun bir ödülü olarak kısa sürede paramparça olur.

Büyü uygulamalarıyla birlikte Gizli Evrensel Öğreti'nin varlığının çılgın bir masal ya da icat olmadığını kanıtlamak için yeterince söylendiğine inanılıyor. Bu gerçek tüm antik dünyada biliniyordu ve bu bilgi Doğu'da, özellikle Hindistan'da hala yaşıyor. Ve eğer böyle bir Bilim varsa, o zaman doğal olarak bir yerlerde onun profesörleri, Adeptleri de olmalıdır. Her halükarda, bu Kutsal Öğretilerin Koruyucularının yaşayan, gerçekten var olan insanlar olarak kabul edilip edilmeyeceği veya efsane olarak kabul edilip edilmeyeceği pek önemli değildir. Herhangi bir Üstattan bağımsız olarak kendi değerine göre ayakta durması veya düşmesi gereken onların felsefesidir. Bilge Gamaliel'in Sanhedrin'e hitaben söylediği sözlere göre: “Eğer bu öğreti yanlışsa, o zaman yok olacak ve kendi kendine düşecek; ama eğer doğruysa, o zaman yok edilemez.”

 

 

otuz]

BÖLÜM II

MODERN ELEŞTİRİ VE ANTİK

Aryan Doğu'nun Gizli Doktrini, Hermes'in Kitaplarında Mısır sembolizmi ve deyimleri altında tekrarlanmış olarak bulunabilir. Yüzyılımızın başlarında, ortalama bir bilgin görüşüne göre, Hermetik adı verilen tüm kitaplar ciddi bir ilgiyi hak etmiyordu. Bir kenara bırakıldılar ve yalnızca masal koleksiyonları, dolandırıcı yalanlar ve en saçma iddialar oldukları kamuoyuna ilan edildi. "Hıristiyanlık döneminden önce hiç var olmadılar" denildi: "hepsi spekülasyon, aldatma ve dindar dolandırıcılık üçlü amacı için yazılmıştı"; hepsi, en iyileri bile aptalca uydurmaydı [45]. Bu bakımdan, 19. yüzyıl, 18. yüzyılın çok değerli bir torunu olduğunu kanıtladı, çünkü Voltaire'in yüzyılında olduğu gibi, bu yüzyılda da doğrudan Kraliyet Akademisi'nden gelmeyen her şey yanlış, batıl inançlı, aptalca kabul ediliyordu. Eskilerin bilgeliğine olan inanç, belki şimdi olduğundan daha fazla alay konusu oldu. "Sahte Hermes, sahte Orpheus, sahte Zerdüşt", sahte Kahinler, sahte Sibyller ve üç kez sahte Mesmer ve onun saçma sapan havasının eserlerini ve hayallerini gerçek olarak kabul etme fikri her zaman vardı. tabu altında. Böylece Oxford ve Cambridge'in ya da Fransız Akademisi'nin bilimsel ve dogmatik sınırları dışında doğan her şey [46]-31] o günlerde bile "bilim dışı" ve "gülünç derecede saçma" olmakla karalandı. Bu eğilim bugüne kadar hayatta kaldı.

Daha yüksek zihinsel gelişimi nedeniyle, deneysel fizikçilerin elinde bulunanlardan çok daha güçlü araştırma araçlarına sahip olan gerçek okültistin niyetinden hiçbir şey daha uzak olamaz. alan fiziksel araştırma. Doğanın gizemlerinin olabildiğince çoğunu çözmek için girişilen yorucu çabalar ve emekler, onun gözünde her zaman kutsaldı. Sir Isaac Newton'un tüm astronomik çalışmasının sonunda kendini Bilgi Okyanusu'nun kıyılarında deniz kabukları toplayan bir çocuk gibi hissettiğini ifade ettiği ruh, Doğanın sonsuzluğuna saygı ruhudur ki, Okült Felsefe bunu yapamaz. güneş tutulması Ve bu ünlü karşılaştırmanın tasvir ettiği zihniyetin , Doğa'nın fiziksel düzlemindeki tüm fenomenleri düşündüklerinde, gerçek bilim adamlarının büyük çoğunluğunun zihniyetini temsil ettiği rahatlıkla kabul edilebilir . Bununla başa çıkarken, genellikle çok dikkatli ve alçakgönüllü davranırlar. Gerçekleri aşılmaz bir sabırla gözlemlerler. En yüksek övgüyü hak eden teorileri ortaya çıkarmakta yavaşlar. Ve Doğayı gözlemledikleri sınırlamalara tabi olarak, gözlemlerini kaydetmede dikkate değer ölçüde doğrudurlar. Ek olarak, modern bilim adamlarının iş olumsuzu öne sürmeye geldiğinde son derece ihtiyatlı davrandıkları da kabul edilebilir. Kaydedilmiş olguların şu ya da bu birikimine dayanan herhangi bir keşfin şu ya da bu kuramla çelişmesinin son derece olanaksız olduğunu söyleyebilirler. Ancak -yalnızca bilimsel bilginin kısa popüler ders kitaplarında dogmatik bir biçim alan- en geniş genellemeler söz konusu olduğunda bile, bu soyutlamanın en iyi temsilcilerinde cisimleştiği düşünülürse, "Bilim"in tonunun kendisi bir kısıtlama ve bir kısıtlama tonudur. çok sık alçakgönüllülük.

Bu nedenle, gerçek okültist, yöntemlerinin sınırlamalarının bilim adamlarını kapsadığı hatalara gülmekten çok, büyük bir çalışkanlığın ve hakikate susamışlığın hayal kırıklığına ve çoğu zaman kafa karışıklığına mahkum olduğu bir durumun dokunaklılığını takdir edecektir.

Bununla birlikte, Modern Bilimde sansürlenen şey, kendi başına zararlı bir aşırı ihtiyat uygulamasıdır ve bu, en yararlı yönüyle Bilimi çok aceleci sonuçlardan korur,32] yani, bilim adamlarının araçlardan başka araçların da uygulanabileceğini fark etmedeki yavaşlığı . Doğanın, fiziksel düzlemin gizemlerini çözmek ve sonuç olarak, herhangi bir düzlemin fenomenlerini, diğer planların bakış açılarından yargılamadan, ayrı ayrı doğru bir şekilde değerlendirmek imkansızdır. Çünkü onlar, Doğanın yalnızca fiziksel olgularla yargılanabilecek olandan daha karmaşık olduğunu, insan algı yetilerinin bazen bir düzlemden diğerine aktarılabileceği yolların olduğunu ve enerjileri yanlış yönlendirildiği sürece, yalnızca fiziksel yapının veya enerjinin ayrıntılarına gittiği sürece - o zamana kadar sitemden çok sempatiyi hak ederler.

Geçmişin, bugünün ve geleceğin tüm dinsel inançlarının bilgili "yok edicisi" Renan Bey'in zavallı insanlık ve onun muhakeme gücü hakkında yazdıklarını okuduğunuzda, insan bir aşağılanma ve içerleme duygusu hissediyor. O öyle sanıyor

İnsanlık sadece çok dar bir zihne sahiptir; ve şeylerin gerçek analojisini ince bir şekilde kavrayabilen insanların sayısı fark edilemeyecek kadar azdır [47].

Ancak, bu ifadeyi aynı yazar tarafından ifade edilen başka bir görüşle, yani şu şekilde karşılaştırdıktan sonra:

Eleştirmenin zihni, onu nereye sürüklerlerse eli ayağı bağlı, gerçeklere teslim olmalıdır [48].

hemen rahatlarsın. Hele bu iki felsefi önerme, ünlü bir akademisyenin üçüncü bir beyanıyla desteklendiğinde, bu önerme şu şekildedir:

Tout parti pris a priori, doit être banni de la science,[49]

korkacak çok az şey kaldı. Ne yazık ki bu altın kuralı ilk çiğneyen Renan Bey'dir.

Herodot'un tanıklığı -Modern Düşüncenin ondan ayrıldığı her soruda tanıklığı dikkate alınmadığından, kuşkusuz alaycı bir şekilde "Tarihin Babası" olarak anılır- Platon'un felsefi anlatılarındaki ölçülü ve en ciddi güvencelerdir. ve Thucydides, Polybius ve Plutarch ve hatta Aristoteles'in kendi iddialarından bazıları, modern eleştirinin mit olarak adlandırmaktan hoşlandığı şeyle uğraştıklarında sürekli olarak bir kenara atılır. Strauss'un şunu ilan etmesinden bu yana çok zaman geçmedi:

33]

Bir hikayede doğaüstü bir unsurun veya mucizenin varlığı, onda mitin varlığının kesin bir işaretidir;

ve bu, her modern eleştirmen tarafından zımnen kabul edilen eleştiri kanonu haline geldi. Ama her şeyden önce - efsane nedir - μυθος? Bu kelimenin gelenek anlamına geldiği antik yazarlar tarafından bize açıkça söylenmemiş miydi? Latince bir terim olan fabula, fabula, sanki tarihöncesi zamanlarda yaşanmış gibi anlatılan bir şeyin eşanlamlısı değil miydi ve mutlaka kurgu olması gerekmiyordu. Çoğu Fransız, İngiliz ve Alman Şarkiyatçı gibi eleştiri otokratları ve despotik yöneticiler , gelecek yüzyıl için sonsuz sayıda tarihsel, coğrafi, etnolojik ve filolojik sürprizler hazırlayabilirler. Felsefedeki çarpıtmalar son zamanlarda o kadar olağan hale geldi ki, bu yönde kamuoyunu hiçbir şey şaşırtamaz. Bilgili bir düşünür, Homeros'un basitçe "o destanın efsanevi bir kişileştirmesi" olduğunu zaten belirtmişti [50]; bir diğeri, Aesculapius'un oğlu Hipokrat'ın "ancak bir kimera olabileceğini" söyledi; Asklepiadların, yedi yüz yıllık ömürlerine rağmen, nihayetinde sadece bir "kurgu" olabileceği; "Truva şehri (Schliemann'a rağmen) yalnızca haritalarda vardı" vb. Öyleyse neden dünyayı antik çağın tüm tarihi figürlerini mit olarak görmeye davet etmiyorsunuz? Filoloji, Brahmin'in kronolojik iddialarının başlarını ezmek için bir çekiç olarak Büyük İskender'e ihtiyaç duymasaydı, bir Fransız yazarın daha önce öne sürdüğü gibi, uzun zaman önce basitçe bir "ilhak sembolü" veya "fetih ruhu" haline gelirdi.

Aptalca inkar, eleştirmenler için kalan tek sığınaktır. Bu, son muhalifleri barındırmak için gelecekte bir süre için en güvenli sığınaktır . Koşulsuz inkar eden kişi için, tartışmaya girmeye gerek yoktur ve böylece en kötüsünden, yani rakibinin iddialarının ve gerçeklerinin tartışılmazlığı karşısında bazı noktalarda taviz vermenin kaçınılmazlığından kaçınır. Tüm modern simgebilimcilerin en büyüğü, iyi okunan Alman mitologları arasında en bilgili olan Kreutzer, bir an için o kadar umutsuz bir kafa karışıklığı içindeyken, bazı şüphecilerin sakin özgüvenine imrenmiş olmalı ki:

Eskilerin anladığı şekliyle troller ve dahiler teorilerine geri dönmek zorunda kalıyoruz; (bu bir doktrindir), onsuz Gizemler ile ilgili herhangi bir şeyi açıklamanın kesinlikle imkansız hale geldiği [51],

Varlığı Gizemleri tartışılmaz olan Kadimler.

34] Tamı tamına aynı ibadetten suçlu olan Roma Katolikleri - bunu bilgili astronomlardan ve antik çağın inisiyelerinden değil, daha sonraki Keldaniler, Lübnanlı Nebatiler ve vaftiz edilmiş Sabilerden ödünç alarak - şimdi [52], lanetleyerek, nereden geldiğinin kaynağını gizleyin. Teoloji ve Kilise, gelecek nesillerin onu incelemesini ve böylece orijinal prototiplerini tanımasını engellemek için en başından beri kendilerini besleyen saf kaynağa zarar vermekten memnuniyet duyacaktır. Ancak okültistler, herkesin hakkını verme zamanının geldiğini düşünürler. Diğer karşıtlarımıza gelince -modern şüpheciler ve Epikurosçular, Kinikler ve Sadukiler- inkarlarının yanıtını önceki ciltlerimizde bulabilirler. Eski doktrinlerin bol miktarda haksız iftirasına gelince, bunun nedeni Isis Unveiled'ın şu sözleriyle açıklanmaktadır:

, tapınakların egzoterizmiyle sınırlıdır ve onun etrafında döner ; sezgisi, hierophant'ın neofile halk kültünü gerçek anlamıyla düşünmesi talimatını verdiği eskinin kutsal dualarına nüfuz etmek istemiyor ya da bulamıyor. Antik çağın hiçbir bilgesi, insanın yaradılışın kralı olduğunu ve yıldızlı gökyüzünün ve toprak anamızın onun için yaratıldığını öğretemezdi [53].

Bu günlerde "Fallikizm" gibi eserlerin basıldığını gördüğümüzde [54], gizleme ve çarpıtma günlerinin sona erdiğini görmek kolaydır. Filoloji, Sembolizm ve Dinlerin Karşılaştırılmasında Bilim, her şeyi toptan inkar etmeye devam edemeyecek kadar ilerlemiştir ve Kilise mevcut durumu en iyi şekilde değerlendirmeyecek kadar akıllı ve dikkatlidir. Bu arada, Babil bölgelerinde her gün çıkarılan "Hekate'nin elmasları" ve "Lucifer'in çarkları" artık Şeytan'a tapınmanın açık bir kanıtı olarak kullanılamaz, çünkü aynı semboller Latin Kilisesi'nin ayinlerinde de gösterilmektedir. İkincisi, yavaş yavaş düalizme düşen ve her şeyi iki orijinal İlkeye indirgeyen sonraki Keldanilerin bile, şimdi aynı şekilde suçlanan Zerdüştlerden daha fazla Şeytan'a veya putlara asla tapmadıklarını, ancak [55]dinlerinin bu olduğunu bilmeyecek kadar bilgili. diğerleri kadar derin felsefiydi; onların çifte ve zahiri Teozofileri Yahudilerin mirası haline geldi ve onlar da onu Hıristiyanlarla paylaşmak zorunda kaldılar. Parsiler bugüne kadar Heliolatry [35] ile suçlanıyorlar ve yine de Keldani Kahinlerinde "Zerdüşt'ün Sihirli ve Felsefi İlkeleri" başlığı altında aşağıdakileri buluyoruz:

Zihninizi dünyanın uçsuz bucaksız genişliklerine yönlendirmeyin;

Çünkü hakikat bitkisi yeryüzünde değildir.

Ayrıca Güneş'in boyutunu ölçmeyin, kuralları toplayın,

Çünkü o, sizin iyiliğiniz için değil, Baba'nın ebedi iradesi tarafından taşınır.

Ayın aceleci yolunu bir kenara atın; çünkü koşması her zaman zorunluluktan kaynaklanır.

Yıldızların alayı senin için doğmadı.

layık olduğunu gösterenlerin öğrettiği gerçek tarikat ile devlet dinleri arasında çok büyük bir fark vardı. Büyücüler her türlü batıl inançla suçlanmıştır, ancak aynı Keldani Kahini şöyle diyor:

Kuşların gökyüzünde geniş uçuşları gerçeği söylemez,

Ayrıca kurbanın içinin açılması; onlar sadece oyuncak

Bencil aldatmanın temeli; onlardan kaçmak

Takvanın kutsal cennetini açmak istersen,

Bilgeliğin, erdemin ve adaletin toplandığı yer [56].

Daha önceki çalışmalarımızda da söylediğimiz gibi:

Elbette insanları "kendine hizmet eden aldatmacaya" karşı uyaranlar bunun için suçlanamaz ve eğer mucizevi görünen eylemlerde bulundularsa, bu eylemlerin sırf doğa felsefesi ve bilgi sahibi oldukları için onlar tarafından yapıldığını kim dürüstçe inkar edebilir? okullarımızın bilmediği bir dereceye kadar psikoloji?[57]

Yukarıdaki dörtlükler, genellikle güneşe, aya ve yıldızların ordularına Tanrı olarak taptıkları düşünülenlerden gelen oldukça garip bir öğretidir. Büyücülerin öğretilerinin yüce derinliği, modern materyalist düşüncenin ulaşamayacağı bir yerde olduğundan, Keldani filozoflar, yalnızca eğitimsiz kitlelerin dini olan Sabeanizm ve güneşe tapmakla suçlanırlar.

 

 

36]

BÖLÜM III

BÜYÜNÜN KÖKENİ

Son zamanlarda durumun değiştiği söylenebilir. Araştırma alanı genişledi; eski dinleri biraz daha iyi anlamaya başlarlar; ve Benjamin Franklin'in başkanlığındaki Fransız Akademisi Komitesi'nin Mesmer fenomenini yalnızca şarlatanlık ve zekice bir sahtekarlık olarak ilan etmek için incelediği o sefil günden beri, hem Pagan Felsefesi hem de Mesmerizm belirli haklar ve ayrıcalıklar elde etti ve şimdi saygı görüyor. . tamamen farklı bir bakış açısından. Ama onlara tam adalet sağlandı mı ve şimdi daha mı değerliler? Korkmuyoruz. İnsan doğası, Pope'un önyargının gücü hakkında şunları söylediği zamankiyle bugün aynıdır:

Aradaki fark o kadar büyük ki

Gören gözler, görülen nesneler arasında olduğu gibi.

Her türlü görgü bizimkinden gölgeler alır,

Ya da ortaya çıkan tutkularımızla renk kaybetmek,

Yoksa fantezimizin ışını onları çoğaltır mı, çoğaltır mı?

Sıkıştırır, büker ve onlara binlerce renk verir.

Böylece, yüzyılımızın ilk on yıllarında, hem din adamları hem de bilim adamları, Hermetik Felsefeye tamamen zıt iki bakış açısıyla baktılar. İlki onu günahkar ve şeytani olarak nitelendirdi; bizimki de dahil olmak üzere her yaştan en bilgili insanların sunduğu kanıtlara rağmen, ikincisi kategorik olarak gerçekliğini inkar etti. Örneğin bilgili baba Kircher'e hiç aldırış edilmedi ve Mercury Trismegistus, Berosus, Pherekides of Syros vb. eserlerinin başlıkları altında bilinen tüm parçaların ateşten kaçan parşömenler olduğu iddiası Büyük İskenderiye Kütüphanesi'nin 100.000 cildini yuttu, sadece güldü. Yine de, Avrupa'nın eğitimli sınıfları, "çağların harikası" olan ünlü İskenderiye Kütüphanesi'nin Ptolemy Philadelphus tarafından kurulduğunu, birçok el yazmasının hiyeratik metinlerden özenle 37] kopyalandığını ve şimdi de bildiklerini biliyorlardı. Keldani, Fenike , Fars ve diğer dillerdeki en eski parşömenler ve Josephus ve Strabo'nun belirttiği gibi, bu transliterasyonların ve kopyaların sayısının 100.000 parşömene ulaştığını.

İskenderiyeli Clement'ten bir dereceye kadar inanılması gereken ek kanıtlar da var [58]. Clement, Ozymandias Mezarı kütüphanesine yerleştirilen ve girişin üzerinde "Ruh için İlaç" kelimelerinin yazılı olduğu 30.000 ciltlik Toga Kitaplarının varlığına tanıklık ediyor.

O zamandan beri, herkesin bildiği gibi, "sahte" Pymander'in ve daha az "sahte" olmayan Asklepios'un "apokrif" eserlerinin tüm metinleri, Champollion tarafından Mısır'ın en eski anıtlarında keşfedildi [59]. Isis Unveiled'da yazdığı gibi:

Tüm yaşamlarını eski Mısır bilgeliğinin kayıtlarını incelemeye adadıktan sonra, hem yaşlı Shampollion hem de genç Shampollion, bazı aceleci ve akılsız eleştirmenlerin yaptığı birçok önyargılı yargıya rağmen, Hermes'in Kitapları'nın "içerdiğini" ilan ettiler. Mısır'ın en eski antik çağın en otantik kayıtlarında ve anıtlarında sürekli onay bulan bir dizi Mısır geleneğinde [60].

Hiç kimse Champollion'un bir Mısırbilimci olarak erdemlerine itiraz etmeyecek ve eğer her şeyin gizemli Hermes Trismegistus'un yazılarının doğruluğu için konuştuğunu beyan ederse ve antik çağlarının yüzyılların karanlığına gittiği iddiası onun tarafından 38'de doğrulanırsa ] en küçük ayrıntılar, o zaman gerçekten de eleştiri tamamen tatmin edilmelidir. Champollion diyor ki:

Bu yazıtlar, en eski gerçeklerin gerçek yankıları ve ifadeleridir.

Bu sözler yazıldığından beri, "efsanevi" Orpheus'un "apokrif" dizelerinden bazıları, çeşitli Tanrılara hitap eden bazı Dördüncü Hanedan yazıtlarında hiyerogliflerle kelimesi kelimesine kopyalanmış olarak bulunmuştur. Son olarak Kreutzer, Homer ve Hesiod'da bulunan çok sayıda pasajın bu iki büyük şair tarafından inkar edilemez bir şekilde Orphic Hymns'tan ödünç alındığı ve böylece sonrakinin İlyada veya Odysseia'dan çok daha eski olduğunu kanıtladığı çok önemli gerçeği keşfetti ve hemen işaret etti .

Ve böylece, yavaş yavaş eskilerin hakları ve iddiaları haklı çıkar ve modern eleştiri kanıtlara uymak zorundadır. Mısır'ın Hermetik Eserleri gibi bu tür edebiyatın asla çok eski tarih öncesi çağlara tarihlenemeyeceğini kabul eden birçok yazar var. Yüzyılın başında çok yüksek sesle "uydurma" ilan edilen Hanok'un kitabı da dahil olmak üzere bu eski eserlerin birçoğunun metinleri, şimdi Chaldea, Hindistan, Fenike, Mısır ve Orta Asya. Ancak bu tür deliller bile materyalistlerimizin çoğunu ikna etmemiştir. Bunun nedeni çok basit ve açıktır. Antik çağda evrensel olarak saygı gören tüm bu metinler, tüm büyük tapınakların gizli kitaplıklarında keşfedildi; bir zamanlar (her zaman başarılı olmasa da) en büyük devlet adamları, klasik yazarlar, filozoflar, krallar ve sıradan insanlar ile ünlü Bilgeler tarafından incelendi - bu metinler neydi? Büyü ve Okültizm Üzerine İncelemeler dışında hiçbir şey; artık alay konusu olan ve yasaklanan Teosofi - bu dışlamanın geldiği yer burasıdır.

Pisagor ve Platon'un günlerindeki insanlar bu kadar masum ve saf mıydı? Babil ve Mısır, Hindistan ve Yunanistan'daki milyonlarca insan, onlara önderlik eden büyük Bilgelerle birlikte - hepsi aptal mıydı, çağımızın ilk yılından önceki o büyük öğrenme ve uygarlık dönemlerinde - ikincisi doğurdu mu? sadece ortaçağ fanatizminin entelektüel belirsizliğine - başka türlü büyük olan pek çok adam hayatlarını çıplak bir yanılsamaya, Sihir denen bir batıl inanca mı adadı? Modern Felsefenin sözleri ve sonuçlarıyla yetinirsek, öyle görünüyor.

içsel değeri ne olursa olsun, bir kaşifine ve uygulayıcısına ve ardından onu öğreten uzmanlarına sahipti . Okült Bilimlerin veya Büyünün kökeni nedir? Profesörleri kimdi ve onlar hakkında tarihte veya efsanelerde ne biliniyor? En zeki ve bilgili ilk Hıristiyan babalardan biri olan İskenderiyeli Clement, Stromateis'inde bu soruyu yanıtlıyor. Neoplatonik Okulun bu eski öğrencisi şöyle diyor:

Talimat varsa, bir öğretmen olmalıdır.[61]

Ve böylece Zeno'nun Clentes'e, Aristoteles Theophrastus'a, Epicurus Metrodorus'a, Platon'un Socrates'ine vb. öğrettiğini gösteriyor . Mısırlılar, Hintliler, Babilliler ve sihirbazların kendileri için de durum aynıdır. Hepsinin öğretmeni olarak kim olduğunu öğrenmek için araştırmayı bırakmadığını söylüyor. Ve (Clement) araştırmasını insanlığın beşiğine, ilk nesil insanlara götürmüş olsaydı, yine de sorusunu tekrarlardı - "öğretmenleri kimdir"? Elbette - diyor - öğretmenleri "insanlardan herhangi biri" olamaz. Ve Meleklere ulaşabilsek bile onlara aynı soruyu sormamız gerekirdi: "Onların ("ilahi" ve "düşmüş" Melekler anlamında) öğretmenleri kimdi?

Bu iyi babanın uzun tartışmalarının amacı, elbette, biri İncil'deki ataların öğretmeni, diğeri Yahudi olmayanların öğretmeni olmak üzere iki farklı öğretmeni belirlemektir. Ancak Gizli Öğreti'nin müritlerinin kendilerini bu kadar rahatsız etmelerine gerek yok. Profesörleri, Okült Bilimler ve Bilgelik alanında seleflerinin Üstatlarının kimler olduğunun gayet iyi farkındalar.

Clement sonunda iki öğretmeni buldu; ve onlar, beklenebileceği gibi, Tanrı ve onun ebedi düşmanı ve hasmı İblis'tir; Clement'in çalışmalarının konusu, Hermetik Felsefenin neden ve sonuç olarak ikili yönüyle ilgilidir. Clement, tanıştığı her okült çalışmada vaaz edilen erdemlerin ahlaki güzelliğini fark ederek, doktrin ve uygulama arasındaki bariz çelişkinin nedenini öğrenmek ister: İyilik için Büyü ve kötülük için Büyü ve Büyünün iki yönü olduğu sonucuna varır. kaynaklar - ilahi ve şeytani. İki kanala ayrıldığını hissediyor, dolayısıyla çıkarımı ve sonucu.

u kurucusunun ellerinden çıktığı şekliyle [ 40] yargılıyoruz . Aksi takdirde, Clement'in kendi dininin sonuçlarına ve bazı profesörlerinin hayatındaki davranışlarına göre de yargılarsak, Öğretmenlerinin ölümünden sonra okültistler, Clement'in yaptığı gibi hemen hemen aynı sonuçlara varma hakkına sahip olacaklardır. Tüm gerçek Hıristiyanların Öğretmeni olan Mesih her bakımdan ilahi iken, Engizisyonun dehşetine, kafirlerin, Yahudilerin ve simyacıların, Protestan Calvin'in aşağılanmasına ve işkencesine başvuranların, Servet'i ve onun varislerini yakan Protestan zulmü, Amerika'daki kırbaçlar ve cadı yakıcılara kadar, Şeytan'ı Efendileri olarak almış olmalı. Ancak şeytana inanmayan okültistlerin intikam alması bu şekilde engellenir.

Bununla birlikte, Clement'in tanıklığı, 1) o günlerde okült Bilimler üzerinde çok büyük miktarda çalışma; ve 2) bazı insanların bu Bilimler aracılığıyla ustalaştığı olağanüstü güçler.

Örneğin, "Stromateis" adlı eserinin altıncı kitabının tamamını, kendisine göre her ikisi de Mısır tapınaklarında korunan, sırasıyla doğru ve yanlış Felsefenin ilk iki "Üstadını" aramaya adamıştır. Yine çok yerinde bir şekilde Yunanlılara, kendi filozofları için böyle bir ayrıcalık iddia ederken neden Musa'nın "mucizelerini" böyle kabul etmemeleri gerektiğini sorar ve bir dizi örnek verir. Bu, kendisinin de söylediği gibi, gizli güçlerinin yardımıyla mucizevi bir yağmura neden olan Eah'tır; rüzgarları estiren Aristaeus'tur; Fırtınayı yatıştıran ve onu sakinleştirmeye zorlayan Empedokles vb.[62]

En önemlisi, dikkatini Merkür Trismegistus'un kitaplarına yöneltti. [63]Ayrıca Hystaspes'in (veya Gushtaspes'in), Sibyls Kitaplarının ve hatta doğru Astrolojinin övgüsünü eksik etmez.

Büyü, her çağda kullanılmış ve suistimal edilmiştir, tıpkı şimdilerde Mesmerizm veya Hipnotizma'nın kullanıldığı ve kötüye kullanıldığı gibi. Antik dünyanın kendi Apollonları ve Pherekidleri vardı ve düşünen insanlar, şimdi olduğu gibi bunu da anlayabilirdi. Örneğin, hiçbir klasik ya da pagan yazar, Tyana'lı Apollonius'a karşı tek bir sitem sözü bulamamışken, Pherecydes için durum böyle değil. Miletli Chezychius, 41] İncil'deki Philo ve Eustachius, ikincisini, Felsefesini ve Bilimini şeytani gelenekler, yani Büyücülük üzerine inşa etmekle sınırsız bir şekilde suçlarlar. Cicero, Pherecydes'in bir potius divinus quam nedicus, "bir doktordan çok bir kahin" olduğunu ilan eder ve Diogenes Laertes, tahminlerinin uzun bir dizisini anlatır. Bir gün Pherecydes, yüzlerce mil ötede bir gemi enkazı olacağını tahmin eder; başka bir sefer, Lacademonyalıların Arcadialılar tarafından ele geçirileceğini tahmin ediyor; sonunda kendi korkunç sonunu önceden görür.[64]

Burada sunulan Ezoterik Doktrinin Öğretilerine karşı ileri sürülecek itirazlar göz önüne alındığında, bu satırların yazarı, bazılarını önceden çürütmek zorunda kalıyor.

Clement tarafından "pagan" Üstadlara karşı ileri sürülenler gibi bu tür ithamlar, tüm çağlarda yalnızca kahinlik ve öngörü güçlerinin varlığını kanıtlar, ancak Şeytan'ın lehine bir kanıt değildir. Bu nedenle, şeytanı dinin temel direklerinden biri olarak gören Hıristiyanlar dışında hiçbir değerleri yoktur. Örneğin Barony ve De Mirville, Matter with Spirit'in sonsuzluğuna olan inançta Demonology'nin tartışılmaz kanıtlarını buluyorlar!

De Mirville, Pherecydes'in

İlke olarak Zeus'un veya Ether'in orijinalliğini ve ardından beşinci element veya Ogenos olarak adlandırdığı belirli bir ilkenin aynı düzleminde, eş-ebedi ve işbirlikçi olduğunu varsayar.[65]

Daha sonra Ogenos'un kapatan, tutsak eden anlamına geldiğini ve bunun Hades, "ya da tek kelimeyle cehennem" olduğunu belirtir.

Bu eşanlamlılar, onları Akademi'ye veren Marki'den herhangi bir açıklama olmaksızın her okul çocuğu tarafından bilinir; vardığı sonuca gelince, her okültist elbette onu reddedecek ve onun aptallığına sadece gülümseyecektir. Ve şimdi Tanrı Oslo sonucuna geliyoruz .

Marquis de Mirville ile aynı türden yazarların ifade ettiği şekliyle Latin Kilisesi'nin görüşlerinin bir özeti şudur: Hermetik Kitaplar, bilgeliklerine rağmen -Roma'da tamamen kabul görmüştür- "Kain tarafından insanlığa bırakılan bir mirastır. lanetli." "Kuşkusuz," diyor Tarihte Şeytan'ın bu çağdaş anı yazarı:

Tufan'dan hemen sonra, Ham ve onun soyundan gelenler, Kayinliler'in ve boğulan Irk'ın kadim öğretilerini yeniden yaydılar.[66]

42] Her halükarda, bu, Büyünün ya da Büyücülüğün, onun dediği gibi, tufandan önceki bir sanat olduğunu kanıtlar ve böylece bir puan kazanılır. Zira, dediği gibi:

Berosus'un tanıklığı, Ham'ı ilk Zerdüşt, Baktriya'nın kurucusu, Babil'in tüm büyülü sanatlarının ilk yazarı, Hemenesua veya Ham, [67]Nuh'un sadık torunlarının bu şerefsizi ve son olarak Mısır'ın tapınma nesnesi ile özdeşleştirir. [68]kimyanın doğduğu χημεία adını veren, onuruna Hoemnis veya "Ateş Şehri" adlı bir şehir inşa etti. [69]Ham'ın ona hayran olduğu söylenir, bu nedenle piramitlere [70]Hammaim adı verildi ve bu da sıradanlaştı ve modern "bacamıza" dönüştü.

Bu ifade tamamen yanlıştır. Mısır, Kimyanın beşiği ve doğduğu yerdi - bu, zamanımızda iyi bilinir. Yalnızca Kenrick ve diğerleri, bu kelimenin kökünün chemi veya chem olduğunu, bunun Cham veya Ham değil, Mısır'ın Gizemlerin fallik tanrısı Khem olduğunu gösteriyor.

Ama hepsi bu kadar değil. De Mirville, artık masum olan Tarot'ta bile şeytani bir köken bulma eğiliminde. Diye devam ediyor:

Bu kötü Büyüyü yaymanın yollarına gelince, gelenek, Tufan sırasında yok edilmekten kurtulan metal levhalar (ya da yapraklar, des lames) üzerinde bulunan bazı runik yazılarda buna işaret eder.[71] Sonraki keşifler bunun durumdan çok uzak olduğunu kanıtlamadıysa, bu bir efsane olarak alınabilir. Plakalar, Hamitlerin (yazara göre büyücüler) mucizevi ve korkunç güçlerinin kökenini atfettikleri, meraklı ve tamamen çözülemez harflerle, inkar edilemez antik harflerle kaplı bulundu.[72]

şimdilik ortodoks [43] inançlarıyla baş başa kalabilir . Her durumda, görüşlerinde oldukça samimi görünüyor. Bununla birlikte, Cain ve Ham'ın kim veya daha doğrusu gerçekte ne olduklarının matematiksel bir temelde kanıtlanması gerektiğinden, yetenekli argümanlarının altı temelden oyulacaktır. De Mirville, Kilisesi'nin yalnızca sadık bir oğludur ve Cain'i Antropomorfik rolünde ve Kutsal Yazılardaki şu anki yerinde tutmakla ilgilenir. Ancak Okültizm öğrencisi ise yalnızca gerçekle ilgilenir. Ancak çağ, evriminin doğal seyrini takip etmelidir.

 

 

44]

BÖLÜM IV

BAŞLANGIÇLARIN GİZLİLİĞİ

İsa ile ilgili bir takım benzetmelerin ve aforizmaların yanlış yorumlanmasına hiç şaşırmamak gerekir. Tarihin Hıristiyanlık öncesi çağın sisleri arasında bir anlığına yakaladığı ilk İnisiye Adept Orpheus'tan, Pisagor, Konfüçyüs, Buda, İsa, Tyana'lı Apollonius ve Ammonius Saccas'a kadar hiçbir Usta veya İnisiye hiçbir şey yazmadı. - veya genel kullanıma yöneliktir. Her biri ve hepsi, bazı gerçekler ve işler hakkında susmayı ve sır tutmayı her zaman tavsiye etmişler; "Büyük Aşırı" terimiyle ne kastettiğini alenen ve tatmin edici bir şekilde açıklamayı ya da "saman" yardımıyla kehanetin anahtarını vermeyi reddeden Konfüçyüs'ten, öğrencilerine olduğunu kimseye söylememelerini emreden İsa'ya kadar. Mesih [73](Chrestos), "acıların adamı" ve en yüksek ve son İnisiyasyonundan önceki denemeler veya diriliş "mucizesini" gerçekleştirdiğini. [74]Havariler, sol elin sağ elin yaptığını bilmemesi için, başka bir deyişle, Sol El Biliminin tehlikeli uzmanları - özellikle daha önce Sağ El Ustalarının korkunç düşmanları - için sessiz kalmaları gerekiyordu. son İnisiyasyonları - bu bilgiyi hem bir şifacı hem de hasta olarak zarar vermek için kullanmayacaktır. Ve yukarıdakiler hakkında bunun sadece bir varsayım olduğunu söylerlerse, o zaman aşağıdaki korkunç sözler ne anlama gelebilir:

Tanrı'nın Egemenliği'nin sırlarını bilmen için sana verildi, ama dışarıdakilere tüm bunlar benzetmelerle verildi; ki, gördüklerinde görüp de algılamasınlar; ve duyabildikleri ve anlayamadıkları işittikleri; Her an tövbe etmeleri ve günahlarının bağışlanması için.[75]

45] Bu sözler sessizlik yasası ve Karma anlamında yorumlanmazsa, bu sözlerin aşırı bencilliği ve acımasız ruhu çok açıktır. Bu sözler, korkunç kader dogması ile doğrudan ilişkilidir. İyi ve makul bir Hristiyan, Kurtarıcısına böylesine acımasız bir bencillik lekesi atmak ister miydi?[76]

Bu tür gerçekleri benzetmelerle yayma işi, yüce İnisiyelerin müritlerine bırakıldı. Görevleri, Sırlarını ifşa etmeden Gizli Öğreti'nin anahtar notasını takip etmekti. Bu, tüm büyük Adeptlerin biyografilerinde gösterilir. Pisagor, sınıflarını ekzoterik ve ezoterik derslerin dinleyicileri olarak ayırdı. Sihirbazlar talimatlarını aldılar ve Bactria'nın uzaktaki gizli mağaralarında inisiye oldular. Josephus, İbrahim'in Matematik öğrettiğini belirttiğinde, bununla "Büyü"yü kastediyordu, çünkü Pisagor kodunda Matematik, Ezoterik Bilim veya Gnosis anlamına gelir.

Profesör Wilder şunları söylüyor:

Judea ve Carmel'in Esseneleri de benzer ayrımlara sahipti, takipçilerini acemiler, kardeşler ve mükemmeller olarak ayırdılar... Ammonius, öğrencilerine, dikkatle eğitilmiş ve eğitilmiş (hazırlanmış) kişiler dışında, onun yüksek doktrinlerine ihanet etmemeleri konusunda bir yemin bağladı. başlatma için).[77]

Matta'ya güvenilebilirse, gizliliğe duyulan ihtiyacın en güçlü nedenlerinden biri İsa'nın Kendisi tarafından belirtilmiştir. Çünkü burada Öğretmen açıkça diyor ki:

Mukaddes şeyleri köpeklere vermeyin ve incilerinizi domuzların önüne atmayın ki onu ayakları altında çiğnerler de dönüp sizi paramparça ederler.[78]

Derinden doğru ve bilge sözler. Kendi çağımızda ve hatta aramızda, bunu güçlü bir şekilde hatırlatan birçok kişi var - çoğu zaman çok geç.[79]

46] İbn Meymun bile "İncil" metinlerinin gerçek anlamı hakkında sessiz kalmayı tavsiye ediyor. Bu emir, "Kutsal Yazılar"ın ilahi kehanetleri açık, süslenmemiş gerçekleri içeren dünyadaki tek kitap olduğu yönündeki olağan iddiayı yok eder. Eğitimli bir Kabalist için bu böyle olabilir; ama Hristiyanlar için tam tersi. Çünkü bilgili Yahudi filozof bu konuda şöyle diyor:

Yaratılış Kitabı'nın gerçek anlamını keşfeden kimse, onu ifşa etmemeye özen göstermelidir. Bu, tüm bilgelerimizin bize özellikle yaratılışın altı günüyle ilgili olarak hatırlattığı davranış kuralıdır. Herhangi biri kendi başına veya bir başkasının yardımıyla gerçek anlamını keşfederse, susmalı veya konuşursa, benim yaptığım gibi belirsiz, şifreli ifadelerle konuşmalı ve gerisini tahmin edenlere bırakmalıdır. beni kim anlayabilir

En büyük Yahudi filozoflardan biri "Eski Ahit"in Sembolizmi ve Ezoterizmini böylece kabul ederse, Hıristiyan Babaların da "Yeni Ahit" ve genel olarak "İncil" ile ilgili olarak aynı tanımayı yapmaları doğaldır. Böylece İskenderiyeli Clement ve Origen'in bu konuda son derece net bir şekilde hemfikir olduklarını görüyoruz. Eleusis Gizemlerine inisiyasyon alan Clement şunları söylüyor:

Orada öğretilen doktrinler, Musa'dan ve peygamberlerden alındıkları şekliyle tüm talimatların sonunu içeriyordu—

gerçeklerin biraz yanlış beyanı iyi bir baba için mazur görülebilir. Ne de olsa bu sözler, Yahudilerin Gizemlerinin, onları Mısırlılardan alan ve sırayla onları Aryanlardan, Atlantislilerden alan Keldanilerden ödünç alan pagan Yunanlıların Gizemleriyle aynı olduğunu kabul ediyor. vb. - o Yarışın zamanının çok ötesinde. Müjdelerin gizli anlamı, Emrin Sırlarının herkese açıklanmaması gerektiğini söylediğinde Clement tarafından da açıkça kabul edilmektedir.

Ancak bu gelenek yalnızca bu kelimenin büyüklüğünü anlayanlar için yayınlanmadığından, Tanrı'nın Oğlu tarafından öğretilen ifade edilen bilgeliği Gizemde gizlemek gerekir [80].

47] Origen, "İncil" ve efsanelerinin sembolizmi hakkında daha az net konuşmuyor. Haykırıyor:

Mektuba sadık kalırsak ve kanunda yazılanları Yahudilerin ve sıradan insanların anladığı gibi anlamamız gerekirse, o zaman bu kanunları Tanrı'nın verdiğini kabul etmeden önce utançtan kızarırım, çünkü insanlar tarafından yaratılan kanunlar çok daha iyi görünür. ve daha akıllı.[81]

Ve erken Hıristiyanlığın bu samimi, dürüst babası, görece saf olduğu günlerde pekala "utançtan kızarmış" olabilirdi. Ama bizim yüksek eğitimli ve medeni çağımızın Hıristiyanları hiç kızarmazlar; tam tersine, aynı Origen'in tamamen doğal bir öfke nöbeti içinde ne istediğine bakılmaksızın, Güneş'in, Cennet Bahçesi'nin, Yunus'un balinasının ve diğer her şeyin oluşumundan önce "ışığı" yutarlar:

Akşam ve sabahın zikredildiği birinci, ikinci ve üçüncü günlerin güneşsiz, aysız ve yıldızsız, ilk günün göksüz olduğu haberine hangi akıl sahibi insan katılabilir ? Tanrı'nın bir çiftçi gibi Cennete, Aden'e ağaç diktiğine inanacak böyle bir aptal nerede bulunur? Herkesin tüm bunları altında gizli anlamlar gizlenen birer imge olarak görmesi gerektiğine inanıyorum.[82]

Yine de, sadece üçüncü yüzyılda değil, aydınlanma çağımızda da milyonlarca "böyle aptal" var. Buna Pavlus'un Galatyalılara Mektup'taki açık mesajını eklediğimizde , iv. 22-25, İbrahim ve iki oğlunun hikayesinin tamamen "alegori" olduğunu ve "Hagar'ın Sina Dağı olduğunu"; o zaman gerçekten de, "İncil"i başka bir şey olarak kabul etmeyi reddeden bir Hıristiyanı veya bir putperesti yalnızca çok ustaca bir alegori olarak suçlayacak hiçbir şey yoktur.

Zohar'ı derleyen Haham Simeon ben Yochai, doktrininin en önemli kısımlarını yalnızca ağızdan ağza ve dahası çok sınırlı sayıda öğrenciye iletti. Bu nedenle, Merkava'ya son bir inisiyasyon olmadan, Kabala çalışması her zaman eksik kalacaktır ve Merkava yalnızca "karanlıkta, bir çöl bölgesinde ve birçok korkunç denemeden sonra" öğretilebilir. Bu büyük Yahudi İnisiyesinin öldüğü günden beri, bu gizli doktrin dış dünya için dokunulmaz bir sır olarak kaldı.

Tanaim'in saygıdeğer mezhebi ya da daha doğrusu bilge Tanani, sırları uygulamalı olarak öğretenler ve bazı müritleri görkemli ve son Gizem'e inisiye edenler vardı. Ancak Mişna Hagigah'ın ikinci bölümü, Merkava'nın içeriğinin yalnızca eski bilgelere iletilmesi gerektiğini söylüyor. Gemara daha dogmatiktir. "Gizemlerin en önemli sırları 48] tüm rahiplere bile açıklanmadı. Sadece inisiyelere aktarıldılar. Ve böylece aynı büyük gizliliğin tüm antik dinlerde hüküm sürdüğünü görüyoruz.[83]

Kabala'nın kendisi ne diyor? Onun büyük hahamları, sözlerini kelimesi kelimesine algılayanları gerçekten tehdit ediyor. Zohar'da şunları okuruz:

Tevrat'ta yani Kanun'da sadece basit bir açıklama ve sıradan sözler gören kişinin vay haline! Çünkü aslında sadece bunu içerseydi o zaman bugün bile çok daha hayranlık uyandıran başka bir Tevrat yazabilirdik. Çünkü yalnızca basit sözcükler bulursak, yalnızca dünyanın yasa koyucularına, [84]kendilerinde en büyük ihtişamı en çok bulduğumuz kişilere dönmeliyiz. Ve onları taklit etmek ve Tevrat'ı onların sözlerine ve örneklerine göre oluşturmak yeterli olacaktır. Ama öyle değil: Tevrat'taki her kelime yüce bir anlam ve heybetli bir sır içeriyor... Sözlü metin, Tevrat'ın kapağıdır. Yazıklar olsun bu perdeyi Tora'nın kendisi sananlara... Aptallar yalnızca Tora'nın örtüsüne, yani sözlü metnine dikkat ederler. Başka bir şey bilmezler, perdenin altında saklı olanı görmezler. Daha eğitimli insanlar örtüye değil, örttüğü bedene dikkat eder.[85]

Ammonius Saccas, Bilgelik Dininin Gizli Öğretisinin tamamen "Thoth Kitapları"nda (Hermes) bulunacağını öğretti; hem Pisagor hem de Platon bilgilerini ve Felsefelerinin çoğunu buradan aldı; ve bu Kitapların "Uzak Doğu Bilge Adamlarının öğretileriyle aynı" olduğunu ilan etti. Profesör A. Wilder şöyle diyor:

Thoth adı bir koleji veya meclisi ifade ettiği için, bu kitapların Memphis rahiplerinin kardeşliğine ilişkin sözler ve doktrinler koleksiyonları oldukları için bu şekilde adlandırılmış olmaları tamamen dışlanmış değildir. Haham Bizet , İbranice kutsal metinlerde bulunan ilahi sözler hakkında [86]aynı hipotezi ortaya attı .

Bu çok muhtemeldir. Sadece bu "ilahi sözler" şimdiye kadar dünyevi kişiler tarafından anlaşılmamıştır. Deneyimsiz Yahudi Philo, onların gizli anlamlarını açıklamaya çalıştı, ancak başarılı olamadı.

Ancak Thoth Kitapları veya İncil, Vedalar veya Kabala, simgeledikleri bazı doğa gizemleri konusunda aynı gizliliği emreder. " İlk Başlatıcı tarafından 49] Manushi'nin kulağına fısıldanan sözlere yasa dışı bir şekilde ihanet edenin vay haline ." Bu "Başlangıcın" kim olduğu Hanok Kitabında şöyle açıklanır:

Onlardan (Melekler) her şeyi duydum ve gördüklerimi anladım: Bu nesilde (Irk) değil, uzak bir zaman diliminde (6. ve 7. Irklarda) ortaya çıkacak bir nesilde, seçilenler sayesinde ne olacak? (Özel).[87]

Yine "meleklerin bütün sırlarını" öğrenip onları ifşa edenlerin kınanması ile ilgili olarak şöyle denilmektedir:

Sırları ifşa ettiler ve mahkûm edilenler de onlardır ; ama sen değil oğlum (Nuh) ... sen safsın, kibarsın ve sırları ifşa etme (açıklama) siteminden uzaksın .[88]

Ancak çağımızda öyleleri vardır ki, kimseden yardım almadan, ancak kendi ilimleri ve keskin akılları sayesinde "sırları açığa vurmuş", buna rağmen dürüst ve açık sözlü insanlar olarak, hiçbir zaman yemin etmedikleri için tehdit ve uyarılara aldırış etmemişlerdir. gizli tutun, bu tür vahiylere şaşırın. Bunlardan biri, "İbrani-Mısır Gizeminin Anahtarı"nın bilgili yazarı ve kaşifidir. Dediği gibi, "İncil"in "dağılımı ve durumuyla bağlantılı bazı garip özellikler" vardır.

Bu Kitabı derleyenler de bizim gibi insanlardı. Bu anahtar ölçü sayesinde öğrendiler, gördüler, sıraladılar ve kavradılar.[89] yaşayan, her zaman etkin olan Tanrı'nın [90]yasası . Onun var olduğuna, kudretli bir tamirci ve mimar gibi çalıştığına, planladığına ve tamamladığına inanmaları gerekmiyordu. İlk olarak, Tanrı'nın halkı olarak ve ikinci olarak, İsa Mesih'in havarileri olarak, bir sadaka olarak, kör edici bir ritüel hizmet ve boş bir [91]inanç öğretisi verirken, bu bilgiyi yalnızca onlar için sabitleyen neydi? Tanrı'nın tüm insanlara herhangi bir doğru anlayış elde etmeleri için temel araç olarak bahşettiği duyuların uygulanmasıyla uygun şekilde gelen kanıtlar biçiminde mi? Gizem ve benzetme ve belirsiz sözler ve gerçek anlamı örtme - bu, Eski ve Yeni Ahit'in yüküdür. "İncil"deki rivayetlerin, cahil halk kitlelerini aldatmak, hatta onlara en mükemmel ahlaki vecibeleri empoze etmek için bile olsa kasıtlı uydurmalar olduğu konusunda hemfikirsek, o zaman bu kadar büyük aldatmacalar nasıl olur da bir parçası olabilir? İlahi İlahi Takdir haklı çıkar mı ? şeylerin doğası gereği basit ve mükemmel olduğunda 50] doğruluk ? Gizliliğin, Tanrı'nın gerçeklerini yaymakla ne ilgisi vardır veya olmalıdır?[92]

Bu sırlar en başta verildiyse kesinlikle alakalı değil. Ve bu, İnsanlığın ilk, yarı ilahi, saf ve ruhsal Irkları ile ilgiliydi. "Tanrı'nın gerçeklerine" sahiplerdi ve onlara ve ideallerine göre yaşıyorlardı. Bu gerçekleri, neredeyse hiçbir kötülük ve dolayısıyla bu bilgi ve gerçeklerin kötüye kullanılması olmadığı sürece sakladılar. Ancak evrim ve maddeselliğe kademeli olarak dalmak da bu "gerçeklerden" ve aynı zamanda "Tanrı'nın kanunlarından" biridir. İnsanlık ilerledikçe ve her nesilde daha dünyevi hale geldikçe, her geçici Ego'nun bireyselliği kendini göstermeye başladı. Bir kişiyi bilgisini ve gücünü kötüye kullanmaya iten ve yönlendiren kişisel egoizmdir. Ve egoizm öyle bir insan yapısıdır ki, insan ruhuna nüfuz etmesi için her türlü adaletsizliğin kapıları ve pencereleri her zaman açıktır. İnsanlığın ilk gençliğinde çok az insan vardı ve şimdi daha da az insan, Pope'un, yalnızca kendini sevmekten ve her şeyden önce gülmekten daha iyi bir amacı olmasaydı, kendi kalbini sökeceğine dair canlı ifadesini uygulamaya meyilli hissediyordu. komşuları. Bu nedenle, her yeni insan döngüsünde iki ucu keskin bir silah olarak giderek daha tehlikeli hale gelen, kötü tarafı her zaman komşuyu tehdit eden ve iyilik yayan kişi olan ilahi bilgi ve güçleri insandan kademeli olarak alma ihtiyacı doğdu. tamamen kendine döndü. Fiziksel görünümlerinin büyümesiyle içsel özlerine dokunulmamış olan bu az sayıdaki "seçilmişler", böylece zamanla açık sırların tek koruyucusu haline geldi, onları algılarına en uygun olana aktarırken aynı zamanda başkalarına erişilemezler. Bu açıklamayı Gizli Öğretilerden bir kenara bırakın, Dinin adı bile aldatma ve sahtekarlıkla eşanlamlı hale gelecektir.

Yine de halk kitlelerinin herhangi bir ahlaki kısıtlama olmaksızın kalmasına izin verilmemelidir. Bir kişi her zaman "dünya dışı" bir şeyi özler ve bir işaret ve teselli gibi bir tür ideal olmadan yaşayamaz. Aynı zamanda, evrensel eğitim çağımızda bile, orta düzeyde yetenekli hiçbir insana, kendi anlayışı için çok metafizik ve çok incelikli gerçekler, onda tehdit edici bir tepki verme tehlikesini göze almadan ve inanç yerine emanet edilemez. Tanrılar ve Azizler - bilim karşıtı bir aptallığa düşmek, ateizm. Hiçbir gerçek hayırsever ve dolayısıyla hiçbir okültist, insanlığı bir an için bile Dinsiz bırakmayı hayal etmeyecektir . Pazar günleri ile sınırlı olan Avrupa'daki modern Din bile hiç olmamasından iyidir. Ama Banian'ın dediği gibi, "Din bir insanın sahip olabileceği en iyi zırh" ise, o zaman şüphesiz "en kötü örtü"dür ve okültistlerin ve teozofistlerin savaştığı şey bu "örtü"ye ve yalana dayalı iddialara karşıdır. Doğadaki tek yaşayan Tanrı olan gerçek ideal Tanrı, insanın hayal gücüyle dokunan ve güç ve tahakküme susamış bir din adamının hünerli eliyle Tanrı'nın üzerine atılan bu dış örtü, insanın O'na olan hayranlığından hiçbir şey kaybetmeyecektir. yırtık. Bu yüzyılın gelişiyle birlikte, her halkın "en yüksek Tanrısının" tahttan Tek Evrensel İlah - merhamet değil, Değişmez Yasanın Tanrısı - lehine devrilmesi için saat çaldı; Sadece vahşete ve onun tekrarına teşvik olan bağışlayıcı değil, Adil İntikam Tanrısı. İnsanlığa karşı işlenen en büyük suç, ilk rahibin bencil bir amaçla ilk duayı icat ettiği gün işlendi. Dua eden ve binlerce düşmanına - kardeşlerine yenilgi ve ölüm gönderenin "silahını kutsamak" için haksız dualarla yatıştırılabilen Tanrı; İlahilere ve övgülere sağır kalmayacağının düşünülebileceği, kendisi için "adil bir rüzgar" göndermenin ricasıyla karıştırılan ve oldukça doğal olarak karşı taraftan yelken açan diğer denizciler için felaket olan bir tanrı - bu fikirdi. Kişide bencilliği büyüten ve onu kendine olan güveninden mahrum bırakan Allah'ın. Dua, diğer insanların iyiliği için yürekten gelen güçlü duyguları, ateşli bir arzuyu temsil ettiğinde ve herhangi bir bencil kişisel hedeften tamamen bağımsız olduğunda yüceltici bir eylemdir; öte dünyaya özlem insanda doğal ve kutsaldır ama bu mutluluğu başkalarıyla paylaşmak şartıyla. "Pagan" Sokrates'in sözleri anlaşılabilir ve takdir edilebilir, bilgelik öğretmemiş olsa da derinlerinde şunu ilan etmiştir:

Bizim için neyin iyi olduğunu en iyi tanrılar bildiğinden, herkes için kutsamalar için dua etmeliyiz.

Ancak -bir kamu felaketi için veya binlerce kişinin kaybına rağmen bir kişinin yararına- resmi dua suçların en utanç vericisidir ve bunun yersiz kibir ve hurafe olduğunu söylemeye bile gerek yok. Bu, Yehovistlerden, Çöl Yahudilerinden ve Altın Buzağı'dan soygun yoluyla elde edilen doğrudan bir mirastır.

Birazdan gösterileceği gibi, telaffuz edilemeyen ismin bu ikame ile örtülmesini ve karartılmasını öneren ve tüm bu "gizemlere, benzetmelere, anlaşılmaz sözlere [ 52] ve kılık değiştirmelere" yol açan "Yehova" idi . Her halükarda Musa, yetmiş Büyüklerini gizli gerçeklere inisiye etti ve böylece "Eski Ahit" yazarları bir dereceye kadar haklı çıktı. "Yeni Ahit" yazarları pek bir şey yapmadılar bile. İsa'nın görkemli merkezi figürünü dogmalarıyla çarpıttılar ve o zamandan beri insanları O'nun kutsal adıyla milyonlarca hataya ve en karanlık suçlara sürüklediler.

Açıkçası, her ikisi de Gizemlere inisiye olan Pavlus ve İskenderiyeli Clement dışında, Babaların hiçbiri bu gerçeklerin çoğunu bilmiyordu. Çoğu eğitimsiz, cahil insanlardı; ve Augustine ve Lactantius veya Muhterem Bede ve diğerleri Galileo zamanına kadar cahil kaldıysa[93] pagan tapınaklarında öğretilen en temel gerçekler hakkında - örneğin, güneş merkezli sistem bir yana dünyanın yuvarlak olduğu - geri kalanların cehaleti ne kadar büyük olmalı! İlk Hıristiyanlarda öğrenmek ve günah eşanlamlıydı. Bu nedenle, pagan filozoflara cömertçe gönderilen Şeytan'la bağlantı suçlamaları ortaya çıktı.

Ama gerçek ortaya çıkmalı. De Mirville gibi yazarlar tarafından "lanetli Kabil'in müritleri" olarak anılan okültistler, artık durumu tersine çevirecek bir konumdalar. Şimdiye kadar sadece Avrupa ve Asya'nın eski ve modern Kabalistleri tarafından bilinenler şimdi yayınlandı ve matematiksel olarak doğru olduğu kanıtlandı. "İbrani-Mısır Gizeminin Anahtarı veya Ölçülerin Kaynağı" kitabının yazarı herkesi tatmin edecek şekilde kanıtladı, Tanrı'nın iki büyük isminin, Yehova ve Elohim'in sayısal değerlerinin aynı değerde olduğu umulmaktadır. sırasıyla çap ve çevre değerleri ile ilişkilidir: başka bir deyişle, bunlar geometrik oranların sayısal göstergeleridir ve son olarak Yehova'nın Kabil olduğu ve bunun tersi de geçerlidir.

Bu görüş, diyor yazar,

Ayrıca, rolünü yok etmek için uydurulmuş bir şey olarak, Kabil'in adındaki utanç lekesini çıkarmaya da yardımcı olur: çünkü bu kanıtlar olmasa bile, metne göre o (Kain) Yehova'ydı . Bu nedenle ilahiyat okulları, mümkünse durumu nasıl düzelteceklerini [53] ve taptıkları Tanrı'nın iyi adını ve ihtişamını nasıl geri getireceklerini [94]düşünseler daha iyi ederler .

Bu, İskenderiyeli Clement ve diğerlerinin yaptığı gibi, şüphesiz en başından beri bunu bilen "ilahiyat okulları" tarafından alınan ilk uyarı değil. Ama öyle olsa bile, onlar için daha da az yararlı olacaktır, çünkü tanınma onlar için yerleşik inancın kutsallığı ve haysiyetinden daha fazlasını gerektirecektir.

Ama bu türden gizli hiçbir şeyi olmayan ve dinlerinin Ezoterizm'ini açıkça ilan eden Asya dinlerinin neden aynı yolu izlediği de sorulabilir. Sadece şu: Kilise'nin bu konudaki mevcut ve şüphesiz zorunlu sessizliği, "İncil"in yalnızca dışsal veya teorik biçimiyle ilgiliyken - sırlarının ifşa edilmesi, eğer açıklanırsa pratikte hiçbir zarar vermeyecektir. en başından beri - Doğu Ezoterizmi ve Sembolizmi ile durum oldukça farklıdır. İncillerin görkemli merkezi figürü, daha önce yazılmış olan Puranaların Brahminik yazılarının alegorisi olsaydı, Budizm'in Kurucusu figürü olduğu gibi, ortaya çıktığında "Eski Ahit" sembolizminden etkilenmeden kalacaktı. doğumu gösterilmişti. Üstelik Nasıralı İsa, onu Tanrı olarak Hıristiyanlığa mal etmek yerine, bir ölümlü olarak gösterilmiş ve kendi sözlerine ve erdemlerine göre insanların yargısına bırakılmış olsaydı, kaybedeceğinden çok daha fazlasını kazanmış olacaktı. şimdi eleştiriye çok açık olan işler. Öte yandan, Vedalar, Brahmanalar, Upanişadlar ve özellikle lamaist Chagpa Thogmed ve diğer eserlerdeki Doğanın görkemli gerçeklerini perdeleyen semboller ve alegorik sözler, tamamen farklı türden ve kendi tarzlarında çok daha karmaşıktır. .gizli anlamı. İncil gliflerinin neredeyse tamamı üçlü bir temel üzerine inşa edilirken, Doğu kitaplarının glifleri yedili ilkesine göre geliştirilmiştir. Psihizm ve kozmik elementlerin ve Teogony'nin aşkın doğasıyla olduğu kadar fizik ve fizyolojinin gizemleriyle de yakından bağlantılıdırlar ; çözülürlerse , tecrübesizler için fazlasıyla zararlı olacaklardır; maneviyattan ve hatta pratik ahlaktan yoksun olarak, mevcut fiziksel ve entelektüel gelişim durumlarında şimdiki nesillere teslim edilirlerse, kesinlikle yıkıcı olurlar .

Ancak kutsal yerlerin gizli öğretileri tanıksız bırakılmadı; çeşitli şekillerde ölümsüzleştirildiler. Simyacıların garip, kafa karıştırıcı sözleriyle dolu yüzlerce cilt halinde dünyaya dağıldılar; şairlerin ve ozanların tüylerinden okült mistik öğretilerin dizginsiz şelaleleri gibi parladılar. Hiçbir hayalperestin, cennetini ve dünyasını İncil metinlerine uyarlamadan dünyaya kurgu bile sunamadığı o karanlık çağlarda, yalnızca dahiler belirli ayrıcalıklara sahipti. "Kutsal Engizisyon" korkusunun her kozmik ve psişik gerçeği kalın bir perdeyle örttüğü o zihinsel körlük çağlarında, yalnızca bir dehanın İnisiyasyonun en muhteşem gerçeklerinden bazılarını engellenmeden açığa çıkarmasına izin verilirdi. Ariosto, Öfkeli Roland'ında, ölümümüzden sonra dünyada var olan her şeyin fikirlerini ve görüntülerini bulabileceğimiz aydaki o vadi fikrini nereden aldı? Dante, "Cehennem" de verdiği açıklamaların çoğunu nasıl hayal etti - Yuhanna'nın yeni Kıyameti, ayetlerdeki gerçek Okült Vahiy - ziyareti ve Yedi Kürenin Ruhları ile iletişimi? Şiirde ve hicivde her gizli gerçek memnuniyetle karşılandı - hiçbiri ciddi kabul edilmedi. Comte de Gabalis, Porfiry ve Iamblichus'tan daha ünlü ve saygı görüyor. Platon'un gizemli Atlantis'i kurgu ilan edilirken, Nuh Tufanı, Marcel Palingen'in "Zodiac"ının prototip dünyasıyla alay eden ve kendilerinden bu konuyu tartışmaları istendiğinde kişisel bir hakaret olarak öfkelenecek bazı arkeologların aklında hâlâ. Merkür Trismegistus'un dört dünyası - Prototipik, Ruhsal, Astral ve İlköğretim, diğer üçüyle birlikte açık bir sahnenin arkasında. Açıktır ki, uygar toplum vahiy için henüz yarı olgunlaşmıştır. Bu nedenle, İnisiyeler, insanlığın çoğunluğu gerçek doğasını değiştirene ve gerçeği almaya daha iyi hazırlanana kadar gizli olan her şeyi ifşa etmeyecektir. Doğru, İskenderiyeli Clement, "Tanrı'nın Oğulları" tarafından öğretilen "ifade edilen bilgeliği gizemle giydirmek gerekir" derken kesinlikle haklıydı.

Bu Bilgelik, görüleceği gibi, Evrenin Kendilerinin "Akıldan Doğan", "Kurucuları" olan ilk Irklara aktarılan tüm ilkel gerçeklere [ 55] atıfta bulunur.

Medeniyet iddiasında bulunan her kadim ülkede bir Ezoterik Öğreti, BİLGELİK kelimesiyle belirlenmiş belirli bir sistem vardı [95]ve hayatlarını onun korunmasına ve devamına adayanlara bilgeler veya bilgeler deniyordu... Pisagor bu sisteme ή adını verdi. γνωσις τω ν 'οντων, Gnosis veya şeylerin oldukları gibi bilgisi. Eski çağın öğretmenleri, Hindistan'ın bilgeleri, İran ve Babil'in sihirbazları, İsrail'in kahinleri ve peygamberleri, Mısır ve Arabistan'ın hierophant'ları ve Yunanistan ve Batı'nın filozofları asil BİLGEM adı altında, tüm bilgileri içeriyordu. bir kısmını Ezoterik ve geri kalanını dışsal olarak sınıflandırarak özünde ilahi olarak kabul ettiler. Hahamlar, daha yüksek bilgi içeren bedeni veya taşıyıcıyı temsil ettiği için dış ve laik diziyi - "Merkava" olarak adlandırdı.[96]

Daha sonra, Doğu şelalarına uygulanan sessizlik yasasından bahsedeceğiz.

 

 

56]

BÖLÜM V

GİZLİLİK İÇİN BAZI NEDENLER

Okült Bilimlerin tüm dünyadan gizlenmiş olması, İnisiyelerin bunları insanlığa iletmemeleri çoğu zaman şikayet konusu olmuştur. Gizli Bilginin Muhafızlarının bencil oldukları ve Kadim Bilgeliğin "hazinelerini" yanlarında tuttukları iddia edildi; böyle bir bilgiyi - "eğer varsa" - Bilim insanlarından vb. saklamanın kesinlikle suç olduğu.

Ancak bunun çok ciddi sebepleri olmalı, çünkü tarihin başlangıcından beri bu her Hierophant ve "Usta"nın davranışı olmuştur. Hıristiyanlık öncesi Avrupa'nın ilk Üstadı ve gerçek bilim adamı olan Pisagor, dünyanın hareketsiz olduğunu ve yıldızların onun etrafında döndüğünü halka açık bir şekilde öğretmekle suçlanırken, ayrıcalıklı Üstadlarına Dünya'nın bir gezegen olarak hareket ettiğine olan inancını beyan etti. ve güneş merkezli sistemde. Bununla birlikte, bu tür bir gizliliğin nedenleri çoktur ve hiçbir zaman bir sır haline getirilmemiştir. Asıl sebep Isis Unveiled'da belirtilmişti. Şimdi tekrarlayabilirsiniz.

bu dünya ile görünmez ordunun dünyaları, madde âlemi ile saf ruh âlemi arasındaki iletişim yöntemlerini öğrettiği günden beri , kursiyer, gönüllü ya da farkında olmadan ona saygısızlık eden bu gizemli bilim kalabalığının hükmünün, onu kaybetmekle eşdeğer olduğu sonucuna vardı. Kötüye kullanımı insanlığı hızlı bir yok oluşa götürebilir; bir grup çocuğun etrafına patlayıcı fırlatıp onlara kibrit dağıtmak gibi olurdu. İlk ilahi Eğitmen, yalnızca seçilmiş birkaç kişiyi inisiye etti ve onlar, kalabalığın önünde sessiz kaldılar. "Tanrı"yı kendilerine ait olarak kabul ettiler ve her Üstat bu büyük "Ben"i kendi içinde hissetti. Atman, ben, kudretli Lord ve Koruyucu, eğer bir kişi bunu bir zamanlar "Ben yediyim" olarak bilseydi, o zaman bu "Ego Toplamı", bu "Asmi", bunu "hâlâ sessiz olan" işitebilen kişiye tüm gücünü gösterirdi. ses" . İlk Vedik şair tarafından tanımlanan ilkel insan günlerinden modern çağımıza kadar, bu görkemli ve gizemli gerçeği kalbinin sessiz sığınağında taşımayan, isme layık bir filozof olmamıştır. Eğer bir inisiye ise, onu kutsal bir bilim olarak kabul etti , aksi takdirde, Sokrates gibi, diğer insanlara olduğu kadar kendisine de şu güzel öğüdü tekrarlayarak: "Ey insan, kendini bil", başarılı oldu. Tanrısını kendi içinde tanımlıyor. Mezmur yazarı Kral bize "Sizler Tanrılarsınız" der ve İsa'nın din bilginlerine bu ifadenin diğer ölümlü insanlara hitap ettiğini hatırlattığını ve aynı ayrıcalığı onlar için herhangi bir küfür olmaksızın ileri sürdüğünü görürüz. Ve, gerçek bir yankı gibi, Pavlus, hepimizin "yaşayan Tanrı'nın tapınakları" olduğumuzu ileri sürerken, başka bir yerde dikkatli bir şekilde tüm bunların yalnızca "bilgeler" için olduğunu ve bundan bahsetmenin "yasa dışı" olduğunu belirtti.[97]

Bu gizliliğin bazı nedenleri burada verilebilir. Kozmik ve yıldızsal, psişik ve ruhsal gizemlerin ciddi bir şekilde incelenmesine yönelik ana uygulamasında pratik Theurgy'nin temel yasası ve ana anahtarı, Yunan Neoplatonistlerinin "Theophany" dedikleri şeydi ve hala da öyledir. Bu kelimenin genel olarak kabul edilen anlamı, "Tanrılar (veya Tanrı) ile ruhsal olarak bu tür bir ilişkiden zevk almaya muktedir olan inisiye edilmiş faniler arasındaki birliktir." Ancak, ezoterik olarak daha fazlasını ifade eder. Çünkü bu sadece Tanrı'nın varlığı değil, aynı zamanda gerçek - geçici de olsa - enkarnasyon, tabiri caizse, kişisel Tanrı'nın, Yüksek Benliğin bir kişiyle - onun yeryüzündeki temsilcisi veya aracısı - birleşmesi. Genel kanuna göre, Yüce Tanrı, bir insanın bu Ruh Üstü Ruhu (Atma-Buddhi), bireyi hayatı boyunca yalnızca eğitim ve vahiy amacıyla veya - bu Üst Ruh'a yanlışlıkla "Koruyucu Melek" diyen Roma Katoliklerinin gölgede bıraktığı gibi - gölgede bırakır. "dışarıda duruyor ve izliyor" deyin. Ancak teofanik ayin durumlarında, kendisi vahiy amacıyla teurgede enkarne olur. Bu enkarnasyon, Plotinus'un tanımladığı o gizemli translar veya "esrimeler" sırasında geçici olduğunda.

Zihnin sınırlı bilincinden kurtulması, Sonsuz ile birleşmesi ve özdeşleşmesi,

o zaman bu yüce hal çok kısa ömürlü olur. İnsan ruhu, Tanrısı "Baba ve Oğul"un çocuğu veya yayılımı olarak bir olur, "ilahi kaynak bir ırmak gibi insan kanalına akar." [98]Ancak istisnai durumlarda bu ayin tamamlanır; 58] Söz fiilen Et olur, birey kelimenin tam anlamıyla ilahi hale gelir, çünkü kişisel Tanrısı onu yaşam için kalıcı bir ikametgah, Pavlus'un dediği gibi "Tanrı'nın tapınağı" yapmıştır.

kişisel Tanrısı ile kastedilen , elbette, yalnızca onun yedinci Prensibi değildir, çünkü per se ve özünde o, sonsuz Işık Okyanusunun yalnızca bir ışınıdır. İlahi Ruhumuz Buddhi ile birleştiğinde, başka türlü olabileceği gibi Duad olarak adlandırılamaz, çünkü Atma ve Buddhi'den (en yüksek iki İlke) oluşmasına rağmen, ilki bir öz değil, Mutlak'tan bir yayılımdır. gerçekte ondan ayrılamaz. Kişisel Tanrı, Monad değil, aslında onun prototipidir, daha iyi bir terim olmadığı için biz buna tezahür etmiş Karanatma [99](Nedensellik Ruhu ) diyoruz, insan Monadlarının veya Egosunun "yedi" ve ana rezervuarlarından biri . İkincisi, enkarnasyon döngüleri sırasında, hem göksel hem de dünyevi yer alan bu androjen, yarı-ruhsal, yarı-dünyevi prensibin cisimleştiği, Jiva ve Vijnanamaya Kosha olarak adlandırılan kişiliklerden sürekli bireysellik eklemeleriyle kademeli olarak oluşturulur ve yoğunlaşır. Vedantistler ve okültistler tarafından Manas (akıl). ) - kısacası, kısmen Monad ile birleşen, her yeni doğumda somutlaşan. Her Teosofi öğrencisinin bildiği gibi, (yedinci) İlkesi olan saf Ruh ile tam bir birlik içinde olan o, ilahi Yüksek Benliktir. Buddhi-Manas, her yeni enkarnasyondan sonra, tabiri caizse, kişilik adı verilen çiçeğin kokusunu emer, tamamen dünyevi kalıntıları, tortuları bir gölge gibi solmaya bırakılır. Son derece aşkın metafizik doğası nedeniyle, doktrinin bu kısmı en zor olanıdır.

Bu ve diğer eserlerde defalarca tekrarlandığı gibi, ne filozoflar, ne bilgeler, ne de antik çağın müritleri putperestlikle suçlanabilecek kişiler değildir. Aslında, ilahi birliği tanıyan, Ezoterizm gizemlerine inisiyasyonları sayesinde ύπόνοια'yı ( Hyponea'nın x'i) veya yani antropomorfizminin alt metnini doğru anlayanlar sadece onlardı. -Melekler, Tanrılar ve her türden ruhsal Varlıklar olarak adlandırılır. Her biri, tüm Doğa dünyasını doyuran tek İlahi Öz'e tapınarak, bu "Tanrıların" daha yüksek veya daha düşük hiçbirine saygı duydu, ancak asla tapınmadı veya putlaştırmadı - Işın olduğu kendi kişisel Tanrısına bile. hangisinden bahsediyordu.[100]

59]

Kutsal Üçlü Bir'den doğar ve Tetractys'tir; tanrılar, iblisler ve ruhlar, Triad'ın yayılımlarıdır. Kahramanlar ve insanlar bu hiyerarşiyi kendi içlerinde tekrarlarlar.

Böyle dedi Pisagorlu Sakızlı Metrodorus; bu cümlenin son kısmı, bir kişinin kendi içinde yedi ilahi Hiyerarşinin yedi soluk yansımasına sahip olduğu anlamına gelir; bu nedenle, Yüksek Benliği, doğrudan Işın'ın yansıyan ışınından başka bir şey değildir. İkincisini kelimenin olağan anlamıyla bir Varlık olarak gören kişi, Epikuros'un bahsettiği "kafirler ve ateistler"den biridir, çünkü bu Tanrı'ya "kalabalıkların görüşleri" - en kaba antropomorfizm - bağlıdır. [101]Usta ve okültist bilir ki "Tanrı denen şey yalnızca ilk ilkelerdir" (Aristoteles). Ancak onlar zeki, bilinçli ve yaşayan "İlkeler"dir, bizim için Karanlık olan , tezahür etmemiş olanın Işığından tezahür eden İlk Yedi Işıktır . Onlar Yedi - ekzoterik olarak dört - Kumarlar veya Brahma'nın "Akıldan Doğan Oğulları"dır. Ve yine onlar, insanları olduğumuz merdivenin en alt ucunda yer alan alt Tanrılar ve kutsal Varlıkların hiyerarşileri için çağdışı sonsuzlukta prototipler olan Dhyan Chohan'lardır.

belki de, inatla Sonsuz'u kendilerinde görmek istedikleri, ancak sözde eylemleri bunu yapan Tanrı'yı sınırlayan ve şartlandıran Protestanların Tektanrıcılığından bile bir adım daha yüksek olabilir. Mutlak ve Sonsuzluk » Felsefedeki en saçma paradoks. Bu bakış açısından, Roma Kilisesi pagan "kalabalığının" ekzoterizmini kabul etmekten ve saf Ezoterizm felsefesini reddetmekten memnun olmasına rağmen, Roma Katolikliğinin kendisi Protestanlıktan ölçülemeyecek kadar daha yüksek ve daha mantıklıdır.

Böylece her ölümlü ölümsüz bir muadiline, daha doğrusu cennetteki Prototipine sahiptir. Bu, ilkinin enkarnasyonlarının her birinde ve doğum döngüsü boyunca ayrılmaz bir şekilde ikincisiyle bağlantılı olduğu anlamına gelir; ancak dünyevi kişilik aracılığıyla değil, nefsten oldukça farklı olan yalnızca ruhsal ve entelektüel İlkesi aracılığıyla birleşir. Hatta bazıları, içsel insanda bağlayıcıların, yani manevi bağların yokluğunda, bu birliği tamamen koparabilir. Gerçekte, Paracelsus'un garip zahmetli [60] deyimiyle ifade ettiği gibi , üç (bileşik) Ruhu olan insan, bir rahim gibi, Makrokozmosun rahmine üçünün üzerinde asılıdır; onu bir arada tutan iplik, Vedantinlerin "Ruh İpliği", Sutratma ve Taijasa'dır ("Parlayan Kişi"). Ve tam olarak, insandaki bu manevi ve entelektüel İlke aracılığıyla, Taijas - Radiant aracılığıyla, "çünkü suç ortağı olarak parlak bir iç organa sahiptir" - kişi, alt içsel benlik veya Astral aracılığıyla değil, göksel prototipiyle o kadar bağlantılıdır. Çoğu durumda yavaş yavaş çözünmekten başka çaresi kalmayan beden.

Okültizm veya Teurji, böyle bir bağlantının nasıl kurulacağını öğretir. Ancak onu yeryüzünde yaratabilecek veya süresini belirleyebilecek olan, bir kişinin eylemleri - yalnızca kişisel erdemleri -. Birkaç saniyeden, bir şimşekten birkaç saate kadar sürer ve bu sırada teurjist ya da teofan, gölgede bırakan bu "Tanrı" haline gelir; sonuç olarak, o zaman için göreceli her şeyi bilme ve her şeye gücü yetme ile donatılmış hale gelir. Buda ve diğerleri gibi mükemmel (ilahi) Üstatlarla [102], avatarik ikametin bu hipostatik durumu bir ömür boyu sürebilirken, tam olarak Jivanmukta'nın mükemmel durumuna henüz ulaşmamış olan tam İnisiyelerin durumlarında, Theopneustia, tam olarak [103]dolduğunda Salıncak, bunun sonucunu, bu yüksek Üstadın her şeyi tam olarak hatırlamasıdır; ne gördü, ne işitti, ne hissetti.

Taijasa, duyularüstüne giden yolu açar.[104]

Daha az mükemmel biri için, bu sadece kısmi belirsiz bir hatırlama ile sona erecek, oysa acemi psikolojik deneyiminin ilk döneminde kafa karışıklığından başka bir şeyle karşılaşmayacak, ardından bu süper-hipnotik sırasında görülen sırları hızlı ve sonunda tamamen unutacaktır. devlet. . Bir insan uyanık durumuna ve fiziksel duyularına döndüğünde, hatırlama yetisinin kapsamı, onun ruhsal ve psişik arınmasına bağlıdır; ruhsal belleğin en büyük düşmanı, insanın duyusal doğasının organı olan fiziksel beynidir.

Yukarıdaki koşullar, bu çalışmada kullanılan terimlerin daha iyi anlaşılması için açıklanmıştır. O kadar çok şart ve hal var ki ve bunlar o kadar farklı ki, bir kahin bile birini diğeriyle karıştırabilir. 61] Tekrarlamak gerekirse, nadiren kullanılan Yunanca Theophany sözcüğü, Neoplatonistler için modern sözlük derleyicilerinden daha önemliydi. "Theophany" ("teos" - "Tanrı" ve "finomai" - "görünmek") bileşik sözcüğü basitçe "Tanrı'nın insana gerçek görünümüyle görünmesi" anlamına gelmez - bu arada, bu saçmadır - ama Tanrı'nın insandaki gerçek varlığı, ilahi enkarnasyon. Simon Magus kendisinin "Baba Tanrı" olduğunu iddia ettiğinde, bununla anlatmak istediği tam olarak az önce açıklanmış olan şeydi, yani; Babasını bir Melek, Tanrı ya da Ruh olarak görsek de, onun ilahi cisimleşmesiydi ; bu nedenle, "büyük denilen Tanrı'nın gücü" [105]veya İlahi Benliği kendi alt benliğine, insana sığdırmaya zorlayan güç olarak adlandırıldı.

Bu, varlığın ve enkarnasyonun birkaç gizeminden biridir. Başka bir gizem ise, Üstad dünyevi yaşı boyunca onu "Meleklere eşit" yapacak kadar kutsallık ve saflık durumuna ulaştığında, ölümde hayali veya astral bedeninin fiziksel bedeni kadar sağlam ve elle tutulur hale gelmesidir. ve gerçek bir insana dönüşür. [106]Eski fiziksel beden bir yılanın dökülmüş derisi gibi düşerken, "yeni" kişinin bedeni ya görünür kalır ya da Adept'in seçimine göre onu gizleyen Akasha'nın kabuğuyla çevrili olarak gözden kaybolur. . İkinci durumda, Ustaya üç yol açıktır:

1). Basiret parlamaları dışında, dünyevi kürede (Vayu veya Kama-loka), insan görüşünden gizlenmiş ruhani bir yerde kalabilir. Bu durumda astral bedeni, büyük saflığı ve maneviyatı nedeniyle, akaşik ışığın yarı-maddi parçacıklarını emmesi için gerekli koşulları karşılamadığından, Adept, çürüyen kabukların eşliğinde kalmak zorunda kalacak - iyi değil ya da yararlı iş. Bu elbette olamaz.

2). Büyük bir irade çabasıyla Monad'ına tamamen karışabilir ve onunla birleşebilir. Bununla birlikte, bunu yaparak, a) Yüksek Benliğini ölümünden sonra gelen Samadhi'den - gerçek Nirvana olmayan bir mutluluktan - mahrum ederdi; çünkü astral, ne kadar saf olursa olsun, böyle bir durum için hala fazla dünyevidir; ve b) böyle yaparak kendisini Karmik yasaya açacaktı; çünkü böyle bir eylem, özünde, kişisel benliğin - kendi başına ve kendisi için yetiştirdiği meyveleri tek başına toplamanın - sonucudur.

3). Usta , insanlığın yararına yeryüzünde çalışmak için bilinçli Nirvana'dan vazgeçme ve [62] dinlenme hakkına sahiptir. Bunu iki şekilde yapabilir: ya yukarıda belirtildiği gibi astral bedenini fiziksel görünüme sıkıştırarak eski kişiliğinin aynısına dönebilir ya da tamamen yeni bir fiziksel beden kullanabilir, yeni doğmuş bir bebek ya da - Shankaracharya'nın "terk edilmiş kabuğa girerek" ve istediği kadar orada kalarak ölü bir raja'nın cesedini yaptığı iddia ediliyor. "Sürekli varoluş" denen şey budur. "Buda'nın Gizemi" başlıklı bölüm, dünyevi kişiler için anlaşılmaz olan ve çoğunluk için - tek kelimeyle saçma olan - bu teoriye ek ışık tutacaktır. Öğretilen teori budur ve herkes onu derinlemesine incelemeyi veya gözetimsiz bırakmayı seçmekte özgürdür.

Yukarıdakiler, şimdi olduğu gibi o zaman da gelmiş olsaydı, Isis Unveiled'da verilebileceklerin sadece küçük bir kısmıydı. Kişi kendini tamamen ona -kalp, ruh ve beden- vermedikçe Okült Bilimi çalışmak ve kullanmak imkansızdır. Gerçeklerinden bazıları ortalama bir zihin için çok korkutucu, çok tehlikeli. Hiç kimse cezasız bir şekilde böyle korkunç bir silahla oynayamaz. Bu nedenle, Pavlus'un dediği gibi, onlardan bahsetmek "yasa dışıdır". Bu hatırlatmayı alalım ve sadece "yasal" olandan bahsedelim.

Ayrıca 45. sayfadaki alıntı yalnızca psişik veya ruhsal Büyüden söz eder. Okült Bilimin pratik öğretileri oldukça farklıdır ve bunlara uygun çok az güçlü beyin vardır. Vecd ve benzeri kendi kendine aydınlanmalara gelince, bu, herhangi bir öğretmen veya inisiyasyon olmadan kişinin kendisi tarafından gerçekleştirilebilir, çünkü vecd, Ben'in fiziksel Ego üzerindeki içsel emri ve gücü ile sağlanır; Doğanın güçleri üzerinde güç elde etmeye gelince, bu, uzun bir eğitim veya zaten "doğal bir sihirbaz" olarak doğmuş bir kişinin yeteneğini gerektirir. Bu arada, gerekli niteliklerden hiçbirine sahip olmayanlara kendilerini tamamen manevi gelişimle sınırlamaları ikna edici bir şekilde tavsiye edilir. Ancak bu bile zordur, çünkü bunun için gerekli olan ilk özel nitelik, kişinin kendi güçlerine ve kendi içindeki İlahi Olan'a sarsılmaz bir inancıdır; aksi takdirde kişi sorumsuz bir ortama dönüşecektir. Antik dünyanın tüm mistik edebiyatı boyunca, kişisel bir Tanrı'nın tapan kişinin içinde var olduğu ve onun dışında bir yerde olmadığı şeklindeki aynı manevi Ezoterizm fikrinin izini sürüyoruz. Bu kişisel İlah, boş bir nefes veya kurgu değil, ölümsüz bir Varlık, İnisiyelerin İnisiyatörüdür, çünkü artık ilkel insanlığın İlahi İnisiyatörleri - önceki döngülerin Shishta'ları - artık aramızda değil. Bir dip akıntısı gibi , [63] hızlı ve şeffaf, kristal berraklığını dogmatizmin çamurlu, kirli suları, dayatılan antropomorfik Tanrı ve dinsel hoşgörüsüzlükle karıştırmadan akar. Bu fikri, "Nasıralıların Yasası"nın çarpıtılmış ve barbarca anlatımında, sonraki Din'in Dördüncü İncili'nin mağrur neoplatonik dilinde buluyoruz; antik Veda'da ve Avesta'da, Abhidharma'da, Kapila'nın Sankhya'sında ve Bhagavad Gita'da. İhtişamın ve Işığın Efendisi, içimizdeki ölümsüz Tanrımız Rex Lux ile ayrılmaz bir şekilde birleşmedikçe, Adeptship ve Nirvana'ya, Mutluluğa ve "Cennetin Krallığına" ulaşamayız. "Aham eva param Brahman" - "Gerçekten Ben Yüce Brahman'ım" - Üstadların kalbinde ve zihninde her zaman yaşayan tek gerçek olmuştur ve mistiklerin bir üstat olmasına yardım eden de budur. Her şeyden önce, kişi kendi ölümsüz İlkesini tanımalıdır ve o zaman yalnızca kişi Cennetin Krallığını zorla fethedebilir veya alabilir. Sadece bu, tozun sonuncusundan beri daha yüksek - ortalama değil, üçüncü bir kişi tarafından başarılmalıdır. Bu seviyedeki ikinci adam, "Oğul" da, tıpkı onun "Babası"nın daha da yüksek bir seviyedeki Oğul olması gibi, ilk kişinin, "Baba"nın yardımı olmadan hiçbir şey yapamaz. Ancak başarılı olmak için, kişinin ilahi Ebeveyni ile özdeşleşmesi gerekir.

Yeryüzünden gelen ilk insan, dünyevi; ikinci kişi (içteki, üstümüzdeki) gökten gelen Rab'dir... Bakın, size bir sır veriyorum.[107]

Pavlus, inisiye olmayanları daha iyi anlamak için yalnızca ikili ve üçlü adamdan söz ederek bunu söylüyor. Ancak hepsi bu kadar değil, çünkü Delphic emri yerine getirilmelidir: Bir kişi mükemmel bir Üstat olmak için kendini bilmelidir. Ancak, bu bilgiyi sadece içsel mistik Anlamıyla değil, gerçek anlamıyla bile edinebilenler ne kadar azdır, çünkü Kahin'in bu emrinin iki anlamı vardır. Bu, Buddha ve Bodhisattvas'ın doktrininden başka bir şey değildir.

Pavlus'un Korintoslulara "Tanrı'nın tapınağı" olduklarını söylediğinin mistik anlamı da budur, çünkü ezoterik olarak bu şu anlama gelir:

Siz (bu veya sizin) Tanrı'nın tapınağısınız ve (birinin veya sizin) Tanrı'nın Ruhu içinizde yaşıyor.[108]

64] Bu sözler, Vedantinlerin "gerçekten ben Brahman'ım" ifadesiyle tamamen aynı anlamı taşır. Ayrıca, bu ifadelerin herhangi birinde herhangi bir küfür varsa, bu reddedilen ikinci ifade Pavlus'unkinden daha küfür değildir. Yalnızca, bedenini asla kendisi, hatta kendisinin bir parçası ya da başka bir şey olarak görmeyen, başkalarının görmesi için yanıltıcı bir biçim olarak gören Vedantist, ifadesini Paul'den daha açık sözlü ve samimi yapmıştır.

Delphic buyruğu "Kendini bil" antik çağın her insanı tarafından açıkça anlaşılmıştı. Şimdi de öyle, Hristiyanlar hariç, çünkü Müslümanlar hariç, bu emir, Kabalizm eğitimi almış Yahudiler de dahil olmak üzere, Doğu'nun her dininin ayrılmaz bir parçasıdır. Ancak manasını tam olarak anlayabilmek için öncelikle Reenkarnasyona ve onun tüm sırlarına inanmak gerekir; ve Allan Kardec okulunun Fransız reenkarnistlerinin doktrininde ortaya konduğu gibi değil, Ezoterik Felsefe tarafından ortaya konduğu ve öğretildiği gibi. Kısacası, bir insan ne olduğunu bilmeden önce kim olduğunu bilmelidir. Ve Avrupalılar arasında, geçmiş ve gelecekteki reenkarnasyonlarına, yalnızca bir yasa olarak bile olsa, kendi içlerinde mutlak inanç geliştirebilenlerin sayısı, hemen önceki yaşamlarının mistik kabulünden bahsetmeye gerek yok mu? Gençlikte alınan eğitim, gelenek ve düşünce eğitimi, ömür boyu böyle bir inanca karşı çıkar. Uygar insanlar, aynı insanlığın, hatta bir ırkın birimleri arasında bulunan büyük farklılıkların tesadüflerin sonucu olduğu şeklindeki en zararlı fikirle yetiştirildi; insan ile insan arasındaki sosyal konum, doğum, zeka, fiziksel ve zihinsel yetenekler - bu niteliklerin her biri her insan yaşamı üzerinde doğrudan etkiye sahip olan - uçurumun kökenini sadece kör şansa veya kötü şansa borçludur ve yalnızca en dindar aralarında bunun "Tanrı'nın isteği" olduğu düşüncesinde şüpheli bir teselli buluyor. İnsanın bu dünyada çoklu yeniden doğuşunun en büyük ve adil yasası aptalca reddedilirse, Tanrılarına yüklenecek utancın derinliğini asla analiz etmediler, düşünmeyi asla bırakmadılar. Hristiyan olarak görülmek için çabalayan ve bazen gerçekten ve içtenlikle Mesih benzeri bir yaşam sürmeye çalışan erkek ve kadınlar , kendi İncillerinin sözleri üzerinde derin düşünmek için asla duraksamadılar. "Sen İlyas mısın?" – Yahudi rahipler ve Levililer Baptiste sordular. [109]Kurtarıcıları, öğrencilerine Ezoterik Felsefenin bu büyük gerçeğini öğretti, ama gerçekten de, eğer O'nun Havarileri bu konuda ustalaştıysa, görünüşe göre başka hiç kimse onun gerçek anlamını kavrayamamış. Nicodemus bile oraya ulaşamadı, kim, "Birisi yeniden doğmazsa, [110]Tanrı'nın Krallığını göremez" ifadesine şu yanıtı verir: "Bir kişi yaşlandığında nasıl doğabilir?" - bunun için aldığı "Sen İsrail'in öğretmenisin ve bunu bilmiyor musun?" - a ) su, ateş ve ruh yoluyla ruhsal yeniden doğuş ve b) bedenden yeniden doğma sırlarına inisiye edilmeden hiç kimsenin "Usta" ve Öğretmen olarak adlandırılmaya hakkı olmadığı için. [111]Ayrıca, çoklu yeniden doğuş doktrinini daha da açık bir şekilde ifade edebilecek olan, İsa'nın "bir diriliş olduğunu inkar eden" Sadukilere, yani yeniden doğuma verdiği yanıttır, çünkü ölünün dirilişi dogması Hz. et artık saçma, hatta zeki din adamları olarak kabul ediliyor:

O dünyaya (Nirvana) ulaşmaya layık görülenler [112]... evlenmezler ... ve artık ölemezler.

bu da onların çoktan öldüklerini ve defalarca öldüklerini gösterir. Ve yeniden:

Şimdi ölüler dirildiğine göre Musa bile gösterdi... Rab'bi İbrahim'in Tanrısı, İshak'ın Tanrısı ve Yakup'un Tanrısı olarak adlandırıyor; çünkü o ölülerin değil, yaşayanların Tanrısıdır.[113]

"Şimdi ölüler dirildiğine göre" cümlesi, Yakup ve İshak'ın gelecekteki [66] dirilişlerine değil, o zamanki gerçek yeniden doğuşlarına atıfta bulunuyor gibi görünüyor , çünkü aksi takdirde aradan geçen süre içinde hala ölü olacaklardı ve bu olmayacaktı. onlardan bahsetmek mümkün, onlar "canlı"ymış gibi konuşmak. Ancak Mesih'in alegorilerinden ve "karanlık sözlerinden" en önemlisi, kör adam hakkında Havarilere yaptığı açıklamada bulunabilir:

Öğretmen, kim günah işledi, kendisi mi yoksa anne babası mı kör olarak doğdu? İsa cevap verdi, Ne bu (fiziksel olarak kör olan) adam ne de annesi babası günah işlemedi; fakat bu, Allah'ın eserleri onun üzerinde görünsün diyedir.[114]

İnsan bir "meskendir", yalnızca Tanrısının bir "binası"dır; ve söylemeye gerek yok ki, önceki enkarnasyonda günah işleyen ve böylece yeni binaya körlük Karmasını getiren kişi - "Tanrı"nın taşıyıcısı olan tapınak değil, onun sakini . [115]Böylece İsa doğru konuştu; ama takipçileri bu sözlerde ifade edilen hikmeti anlamayı bugüne kadar reddediyor. Kurtarıcı'nın bu söz ve açıklamalarıyla önceden programlanmış bir mucizeyi ima ettiği iddia edilen takipçileri tarafından gösterilir. Gerçekten, Büyük Şehit, on sekiz asırdır olduğu gibi, bugüne kadar da, din adamları ve laik müritleri tarafından alegorik düşmanlarının asla yapamayacağı kadar çok gaddarlıkla çarmıha gerilmiş bir Kurban olarak kalmaya devam ediyor. Çünkü teolojik yorum ışığında "onda Tanrı'nın işleri görünsün" sözünün gerçek anlamı budur ve Ezoterik açıklama reddedilirse çok değersiz bir anlam.

Şüphesiz, yukarıdakiler yeni bir küfür olarak kabul edilecektir. Bununla birlikte, ruhları resmi Kurtarıcılarının teolojik portresine kabul edilemez olduğu kadar, yürekleri İsa idealine çekilen, açıklamalarımızı dikkate alacak ve onlarda rahatsız edici hiçbir şey bulamayacak, ya da belki - rahatlama.

 

 

67]

BÖLÜMVI

PRATİK BÜYÜNÜN TEHLİKELERİ

Büyü ikili bir güçtür; onu Büyücülüğe dönüştürmekten daha kolay bir şey yoktur, çünkü bu tek bir kötü düşünce yeterlidir. Bu nedenle, teorik Okültizm zararsız ve faydalı olabilirken, pratik Büyü veya Hayat ve Bilgi Ağacı'nın meyveleri [116]veya başka bir deyişle "İyilik ve Kötülük Bilimi" tehlike ve risklerle doludur . Teorik Okültizm çalışması için, The Finest Forces of Nature, vb., The Zohar, Sefer Jezirah, The Book of Enoch , Frank's Kabbala gibi kitaplardan bahsetmeye bile gerek yok, şüphesiz faydalı bir şekilde okunabilecek çok sayıda eser vardır. ve birçok Hermetik inceleme. Avrupa dillerinde nadirdirler, ancak genellikle simyacılar ve Gül Haçlılar olarak bilinen ortaçağ filozofları tarafından yazılmış Latince eserler bol miktarda bulunur. Ancak bu kitapların içine dalmak bile öğrenci için rehberlik olmadan tehlikeli olabilir. Bunlara doğru anahtar olmadan yaklaşılırsa ve dahası, öğrenci aklî yetersizliğinden dolayı majiye uygun değilse ve bu nedenle Doğru Yol ile Sol'u ayırt edemiyorsa, o zaman bizim tavsiyemize kulak versin ve bu çalışmadan ayrılsın; nereden geldiklerinden ve zihniyle uyandırdığı güçlerin neler olduğundan ve onlara dikkat ederek ne olduğundan hiç şüphelenmeden, yalnızca kendisine ve ailesine beklenmedik keder ve keder getirecektir. İleri düzey öğrenciler için pek çok çalışma vardır, ancak bunlar yalnızca yeminli veya "garantili" chelaların (öğrencilerin) - halihazırda sonsuza kadar bağlayıcı yemin etmiş olan ve bu nedenle yardım ve korumadan yararlananların - emrine verilebilir. Başka herhangi bir amaç için, ne kadar iyi niyetli olursa olsun [ 68] , bu tür emekler yalnızca gafilleri kandırabilir ve daha kötüsü olmasa bile, fark edilmeden kendisine Kara Büyü ve Büyücülüğe götürebilir.

Büyük Kabala'nın bölümlerinde ve alt bölümlerinde bulunan mistik harfler, alfabeler ve sayılar, belki de içindeki en tehlikeli kısımlardır ve özellikle de sayılardır. Tehlikeli diyoruz çünkü deneyi yapanın iradesinin katılımı olsun ya da olmasın, bilgisi dışında bile sonuçlar ve sonuçlar üretmeye en yatkın olanlar bunlardır . Bazı öğrenciler, bu sayıları değiştirdikten sonra herhangi bir korkunç fiziksel tezahür veya sonuç fark etmedikleri için bu ifadeyi sorgulama eğiliminde olacaklardır. Bu tür sonuçlar en az tehlikeli gibi görünüyor, çünkü yalnızca yarattıkları ahlaki nedenler ve gelişen ve öngörülemeyen bir krize yol açan çeşitli olaylar, keşke bu laik öğrencinin ayırt etme gücüne sahip olsaydı, az önce belirtilenlerin gerçeğine tanıklık edebilirdi.

Hem Yahudi hem de Hıristiyan Kabalistler tarafından sayısal veya gerçek veya alfabetik olarak "Karşılık Bilimi" olarak bilinen okült öğretinin özel dalının başlangıç noktası, kitabesinde Tanrı'nın söylendiği yanlış yorumlanmış iki ayet vardı.

her şeye bir sayı, bir ölçü ve bir ağırlık verilmiş;[117]

Ve:

Onu Kutsal Ruh'ta yarattı, gördü, numaralandırdı ve ölçtü.[118]

Ancak Doğulu okültistlerin farklı bir kitabesi vardır: " Sayıda ve çoklukta Mutlak Birlik ." Gizli Bilgeliğin hem Batılı hem de Doğulu öğrencileri bu Aksiyomatik Gerçeğe bağlıdır. Sadece ikincisi itiraflarında belki daha samimidir. Bilimlerine maske takmak yerine, kendi bencil amaçları için en kutsal gerçekleri suistimal etmeye her zaman hazır olan, küçümseyen halkın ve dünyevilerin gözlerinden kalbini ve ruhunu dikkatlice kapatsalar bile, yüzünü açıkça gösterirler. . Ancak Birlik, fiziksel ve metafiziksel Okült Bilimlerin gerçek temelidir. Bu, Batı'nın bilgili Kabalisti Eliphas Levi tarafından bile, biraz da Jesuist olma eğilimiyle işaret edildi. Diyor:

Mutlak Birlik, şeylerin en yüksek ve nihai nedenidir. Dolayısıyla bu sebep bir kişi de olamaz, üç kişi de olamaz; o Sebep'tir ve en başta Sebep'tir (mükemmel raison).[119]

69] "Tanrı" ya da Doğa'daki Çoğunluktaki bu Birliğin anlamı ancak aşkın yöntemler, sayılar ve ruh ile Can arasındaki yazışmalar aracılığıyla çözülebilir. "Kabala" ve "İncil"deki Yehova, Adam Kadmon, Havva, Cain, Abel, Enoch gibi isimler, geometrik ve astronomik ilişkiler yoluyla Teoloji veya Din'den çok fizyoloji (veya Fallikizm) ile bağlantılıdır. . İnsanlar bunu kabul etmeye ne kadar hazırlıklı olursa olsun, bu bir gerçek olarak kanıtlanacaktır. Bütün bu isimler hem "İncil"de hem de "Vedalar"da hem gizli hem de zahiri şeyler için sembollerse, o zaman bunların sırları çok farklıdır. Platonik kitabe "Tanrı geometrileştirir" hem Aryanlar hem de Yahudiler tarafından benimsendi, ancak ilki Doğanın en ruhani ve yüce gerçeklerini örtmek için Tekabül Bilimlerini uygularken, ikincisi ustalıklarının keskinliğini yalnızca birini gizlemek için kullandı - çünkü Evrimin gizemlerinden en ilahi olanı , yani: doğum ve neslin gizemi ve sonra ikincisinin organlarını tanrılaştırdılar.

Ayrıca, en eskisinden en yenisine kadar her kozmogoni, sayılara ve geometrik şekillere dayalıdır, bunlarla bağlantılıdır ve onlarla en samimi şekilde bağlantılıdır. İnisiyeler tarafından sorgulandığında, bu rakamlar ve sayılar, Çemberin - simyacıların dediği gibi "hiç görünmez olan" Tanrının "gizli meskeni" - tıpkı hepsini verecekleri gibi - integral değerlerine dayalı sayısal değerler verecektir. antropografik, antropolojik, kozmik veya psişik olsun, bu tür gizemlerle ilişkili diğer okült ayrıntılar. Anonim kalmayı isteyerek büyük bilgeliğini kanıtlayan bir okültist , "İdeaları Sayılarla birleştirerek, Sayılar kadar Fikirleri de manipüle edebilir ve Gerçeğin Matematiğine ulaşabilir," diye yazıyor .

Pisagor sayı sistemi ve geometrisine aşina olan herhangi bir Kabalist, Platon'un metafizik görüşlerinin en katı matematiksel ilkelere dayandığını açıkça kanıtlayabilir. "Gerçek matematik" der Magicon, "tüm yüksek bilimlerin kendisiyle bağlantılı olduğu bir şeydir; Sıradan matematik, çokça övülen yanılmazlığı yalnızca malzemeler, koşullar ve referanslar temele göre ayarlandığı için ortaya çıkan aldatıcı bir fantazmagoryadan başka bir şey değildir.

Pisagor'un Hindistan'da ve Mısır Hierophant'larından öğrendiği tek başına kozmolojik sayı teorisi, madde ve ruh olmak üzere iki birimi uzlaştırmaya ve her birinin matematiksel olarak birbirini göstermesini sağlamaya muktedirdir. Evrenin kutsal sayıları ezoterik kombinasyonlarında tek başına büyük sorunu çözebilir ve radyasyon teorisini ve yayılma döngüsünü açıklayabilir. Daha düşük dereceler, daha yüksek derecelere gelişmeden önce, daha yüksek manevi derecelerden [70] yayılmalı ve dönüm noktasına ulaştıktan sonra, sonsuzluğa yeniden emilmelidir.[120]

Kozmos ve tüm gizemlerin bilgisi bu gerçek Matematiğe dayanır ve bunlarla tanışan bir kişinin Vedik ve İncil yapılarının "Doğadaki Tanrı" ya dayandığını kolayca kanıtlaması daha kolaydır. Kök yasa olarak "Tanrı'da Doğa". . Bu nedenle, bu yasa, yok edilemez ve sonsuzlukta damgalanmış her şey gibi, doğru ifadesini ancak Platon'un atıfta bulunduğu en saf aşkın Matematikte ve özellikle aşkın uygulamasındaki Geometride bulabilirdi. İnsanlara ifşa edilen - korkmuyoruz ve bu ifadeyi geri almıyoruz - bu geometrik ve sembolik kıyafet içinde Hakikat, geniş insanlık kitlelerinin ihtiyaçları ve daha iyi anlaşılması için insan tarafından geliştirilen ek semboloji elde etti ve geliştirdi. ilk bilgiden payına düşeni almak için zamana sahip olmak için döngüsel gelişim ve evriminde çok geç kalan; ve ona başka türlü yaklaşamazlardı. Ve daha sonra, her çağda hünerli ve güce susamış din adamları, antropomorfize edilmiş ve alçaltılmış soyut ideallerin yanı sıra Doğada fiilen var olan ve manvantarik dünyamızın ve dönemimizin Koruyucuları ve Koruyucuları olan gerçek ve ilahi Varlıklar ise, o zaman bunun suçu halk kitlelerinde değil, o hayali liderlerdedir.

Ancak ortaçağ büyük büyükbabalarımızın kaba kavramlarının artık düşünceli dindar insanı tatmin edemeyeceği gün geldi. Ortaçağ simyacısı ve mistik, şimdi şüpheci kimyacı ve fizikçi haline geldi; ve çoğu, tamamen antropomorfik fikirler ve onlara sunulduğu biçimlerin kaba materyalizmi nedeniyle hakikatten yüz çeviriyor. Bu nedenle, ya gelecek nesiller, kendilerininki de dahil olmak üzere, Zahiri Dinlerin altında yatan gerçeklere yavaş yavaş inisiye edilmeli ya da son yaldızlı putların çamurdan ayaklarını ezmeye terk edilmelidir. Hiçbir eğitimli erkek ya da kadın, çocuk masallarına ve cehalete dayandığına inandıkları, artık sözde "hurafeler"den yüz çevirmezler, keşke her "batıl"ın altında yatan olgusal temeli görebilseler. Okült Bilimlerde Doğadaki felsefi ve bilimsel gerçeklere dayanmayan hemen hemen hiçbir şey olmadığına, bu Bilimleri incelemeye diğer bilim adamlarından daha büyük bir şevkle olmasa da aynı şevkle nasıl koşacaklarına yalnızca bir kez gerçekten ikna olmalarına izin verin. onlara nasıl davrandıkları. Bu bir anda başarılamaz [71] , çünkü insanlığın iyiliği için bu tür gerçekler yavaş yavaş ve büyük bir özenle ortaya çıkarılmalıdır, çünkü kamuoyu bunlara hazır değildir. Çağımızın agnostikleri düşüncelerini Modern Bilimin gerekliliklerine ne kadar uyarlasalar da, insanlar her zaman hatırlandıkları sürece eski favori eğlencelerine sarılmaya eğilimlidirler. Gerçeği başka hiçbir şeyi kabul edemeyecek kadar çok sevdiği için Mürted lakaplı imparator Julian gibiler, son Theophany'sinde Tanrılarını solgun, zayıflamış ve zar zor görünen gölgeler olarak görmesine rağmen yine de onlara yapışmıştı. Bu nedenle, bırakın dünya, hangi plana veya küreye ait olurlarsa olsunlar, Tanrılarına sarılsın. Gerçek bir okültist, eski tanrıları tamamen ve saf bir gerçekle değiştirmeden önce sonsuza dek yok ederse, insanlığa karşı en büyük suçu işlemiş olur ve bu henüz yapılamaz.. Bununla birlikte, okuyucunun en azından bilmesine izin verilebilir. alfabe bu gerçeği. Her halükarda, ne olduklarına dair nihai gerçeği tam olarak bilemezse, Kilise tarafından iblis olarak adlandırılan paganların Tanrı ve Tanrıçalarının ne olmadığı kendisine gösterilebilir. Hermetik "Tres Analar" ile "Sefer Yezira"nın "Üç Ana"sının tek ve aynı olduğuna, bunların İblis-Tanrıçalar değil, Işık, Isı ve Elektrik olduklarına ikna olmasına izin verin. Öğrenilmiş dersler onları küçümseyerek reddetmekten alıkoyacaktır. Bundan sonra, Gül Haç Illuminati, Kraliyet Akademilerinde bile, arkaik Doğa felsefesinin büyük gerçeklerini tanımaya belki şimdi olduğundan daha iyi hazırlanacak, özellikle bilgili üyeleri Hermes lehçesinde olduğuna ikna olduğunda, takipçiler bulabilir. "Üç Anne", modern "güçlerin korelasyonu" sisteminde yeri olan güçler veya faktörler kümesi için sembol görevi görür. [121]Üç büyük Tanrı olan Brahma, Vishnu ve Shiva'nın Shakti'leri, tek tanrılı Yahudi'nin "Üç Anası" ile özdeş olduğundan, "batıl inançlı" Brahmin ve putperestin çoktanrıcılığı bile varlık sebebini gösterir .

Tüm eski dini ve mistik edebiyat semboliktir. Hermes Kitapları, Zohar, I-Yakav, Mısır Ölüler Kitabı , Vedalar, Upanişadlar ve İncil, Keldani Ku-Tami'nin Nabate vahiyleri gibi sembolizmle doludur; Hangisinin en eski olduğunu sormak zaman kaybı olur, bunların hepsi tarihöncesi bilgi ve vahyin aynı birincil Kaydının farklı versiyonlarıdır.

Tekvin'in ilk dört bölümü, aynı şeyin farklı alegorik ve sembolik uygulamalarda yalnızca farklı versiyonları olan Pentateuch'un geri kalanının bir özetini içerir. Cheops piramidinin tüm boyutlarıyla Süleyman Mabedi'nin yapımında en ince ayrıntısına kadar bulunduğunu keşfederek ve İncil'deki Shem, Ham ve Japheth adlarının kesin olduğundan emin olmak

600 yıllık Nuh dönemi ve 500 yıllık Sam, Ham ve Japheth dönemi ile bağlantılı olarak piramidal ölçüler; ... X-Adam'ın "Elohim'in Oğulları" ve "Kızları" terimleri, bir yandan astronomik terimlerdir,[122]

Daha önce bahsedilen bu çok ilginç çalışmanın yazarı - ne yazık ki Avrupa'da çok az bilinen bir kitap - keşfinde "İncil" de Matematik ve Metrolojinin varlığından başka bir şey görmüyor gibi görünüyor. Ayrıca, açık gerçeklerle çok zayıf bir şekilde desteklenen çok beklenmedik ve olağanüstü sonuçlara varıyor. Görünüşe göre, tüm İbranice İncil isimleri astronomikse, o zaman diğer tüm ulusların kutsal yazılarının "yalnızca bu ve başka bir şey olamayacağı" izlenimine kapılmış görünüyor. Ancak The Source of Measures'ın bilgili ve şaşırtıcı derecede anlayışlı yazarı, gerçekten öyle düşünüyorsa, bu büyük bir hatadır. "İbrani-Mısır Gizeminin Anahtarı", bu iki halkın hiyeratik yazılarının yalnızca bir kısmının kilidini açar ve diğer insanların yazılarını olduğu gibi bırakır. Onun fikri, "Kabala"nın yalnızca Masonluğun üzerine kurulduğu yüce Bilim olduğudur"; özünde, Masonluğu "Kabala" nın özü ve ikincisini "Kutsal Yazıların Yahudi metninin rasyonel temeli" olarak görüyor. Yazarla bu konuda tartışmayacağız. Ama neden Kabala'da Masonluğun üzerine inşa edildiği iddia edilen "yüce Bilim"in ötesine geçen bir şey bulabilenler, halkın hor görmesine bırakılsın?

Münhasırlığı ve tek yanlılığıyla, böyle bir sonuç, gelecekte yanlış anlamalarla doludur ve kesinlikle yanlıştır. Acımasız eleştirisiyle "İlahi Bilim"in kendisine leke sürüyor.

73] "Kabala" gerçekten de "Hür Masonluğun özüdür", ancak en az Ezoterik olan yönlerinden yalnızca birinde Metrolojiye bağlıdır, çünkü Platon bile Tanrı'nın her zaman geometrikleştiği gerçeğini gizlememiştir. İnisiye olmayanlar için, ne kadar bilgili olursa olsun ve deha ile donatılmış olursa olsun , yalnızca “Tanrı'nın giysisi”ni veya gerçeğin perdesini ve perdesini ele alan Kabala ,

Günümüzün ihtiyaçları için pratik bir uygulama ile sıfırdan inşa edilmiştir.[123]

Veya başka bir deyişle, sadece dünyevi düzlemde kesin Bilimi temsil eder. Ancak inisiye için Kabalistik Lord, "Akıl-doğumlu Yedi"den ruhsal olarak doğan Birincil Irktan gelir. İlahi Matematik - Josephus'un bize söylediği gibi, zamanında Büyü ile eşanlamlı - yeryüzüne vardığında yüzünü sakladı. Sonuç olarak, günümüzde onun verdiği en önemli sır, eski Roma ölçüleri ile günümüzdeki İngiliz ölçüleri olan İbrani-Mısır kübiti ve Mason inçinin özdeşliğidir.[124]

Bu keşif oldukça şaşırtıcı ve Sembololoji ve İncil'deki isimlerle ilgili çeşitli gizemlerin daha küçük çözülmesine yol açtı. Nachanid'in gösterdiği gibi, Musa'nın günlerinde Yaratılış Kitabı'ndaki açılış cümlesinin B'rash itkhbara Elohim veya "İlk nedende (veya Mulaprakriti - Köksüz Kökte) geliştiği (veya evrimleştiği) olduğu tam olarak anlaşılmış ve kanıtlanmıştır. ) Tanrılar (Elohim), gökler ve yer"; oysa şimdi, Massora ve teolojik kurnazlık sayesinde, B'rashith bara Elohim veya "Başlangıçta Tanrı gökleri ve yeri yarattı" haline getirildi - yalnızca sözcüklerle yapılan bu hokkabazlık, materyalist antropomorfizme ve dualizme yol açtı. Eski okült eserlerin sonuncusu ve en sonuncusu olan "İncil"de buna benzer daha kaç örnek bulunabilir? Okültistlerin zihinlerinde, şekline ve dışsal anlamına rağmen, "İncil"in - Zohar veya Midraş'ta, Yetzirah'ta (Yaratılış Kitabı) ve "On Sephiroth Üzerine Açıklamalar"da açıklandığı gibi ( 12. yüzyıldan Azariel Ben Manahem), Vedaları ve diğer tüm alegorik kitapları aynı şekilde açıklayan Aryanların Gizli Doktrini'nin ayrılmaz bir parçasıdır. Zohar, Kişisel Olmayan Tek Sebebin Tecellileri aracılığıyla Evrende tezahür ettiğini öğretirken, Sephiroth - Evrenin bütünüyle [ 74] sadece Tanrı'nın kendi özünden dokunmuş bir perde olduğunu - inkar edilemez bir şekilde bir kopya ve sadıktır. en eski Vedaların yankısı. Vedik ve Brahman edebiyatının ek yardımı olmadan tek başına ele alındığında, "İncil" Okült Doğanın evrensel sırlarını asla ifşa etmeyecektir. Bu fiziksel planın arşınları, inçleri ve ölçüleri asla ruhsal düzlemdeki dünyanın sorunlarını çözmeyecektir, çünkü Ruh tartılamaz veya ölçülemez. Bu sorunların detaylandırılması, onu gerçekleştirmeye tek başına muktedir olan "mistikler ve hayalperestler"e bırakılmıştır.

Musa atanmış bir rahipti, Mısır tapınaklarının tüm gizemlerinde ve okült bilgisinde ustaydı ve bu nedenle ilkel Bilgeliği tam anlamıyla biliyordu. Bu "Sırların Sırrı" Büyük Piramit'in sembolik ve astronomik anlamı burada aranmalıdır. Ve bizim küçük Dünyamız da dahil olmak üzere Kozmos'un katı derinliklerinde, boyutlarında ve orantılarında uzun çağlar boyunca gizli yatan geometrik sırlara bu kadar aşina olduğu için - bilgisini kullanması şaşırtıcı olan ne? Mısır ezoterizmi bir zamanlar tüm dünyanın ezoterizmiydi. Üçüncü Irk'ın uzun çağları boyunca, orijinal Yedi olan Eğitmenleri "Işığın Oğulları"ndan alınan insanlığın ortak mirasıydı. Bilgelik dininin sembolik olmadığı bir zaman da vardı, çünkü Atlantislilerin suiistimalleri ve büyücülükleri aracılığıyla gerekliliğin getirdiği bir değişiklikle yavaş yavaş Ezoterik hale geldi. Dördüncü Irk halkını Kara Büyü ve Büyücülüğe ve nihayetinde "Bilgeliği unutkanlığa" götüren, ilahi armağanın kullanımı değil, yalnızca "kötüye kullanım" olduğu için, Beşinci Irk halkı ise Rishi Treta Yuga, genel olarak insanlıkta bu tür armağanları köreltmek ve ardından Seçilmiş Kök gibi dağılmak için güçlerini kullandı. "Büyük Tufan"dan kurtulanlar, yalnızca onun anısını ve böyle bir Bilimin var olduğu ve şimdi Enoch tarafından yüceltilen "Seçilmiş Kök" tarafından kıskançlıkla korunduğu atalarının bilgisine dayanan inancını korudular. Ancak, insanın tekrar ikinci Yuga (çağ) sırasında olduğu gibi olacağı, deneme döngüsünün sona ereceği ve yavaş yavaş eskisi gibi - yarı bedensel ve saf - olacağı zaman tekrar gelmelidir. İnisiye Platon, Phaedrus'ta bize insanın şimdiye kadar olduğu her şeyi ve nasıl hala olabileceğini anlatmaz mı:

[75] kaybederek bedenlenmeden önce , her şeyin gerçek ve saf olduğu havadar bir ruhani dünyada Tanrılar arasında yaşıyordu.[125]

Başka bir yerde, insanların nesiller yaratmadığı, saf ruhlar gibi yaşadığı zamandan bahsediyor.

Buna gülecek bilim adamları, ilk insanın kökeninin gizemini kendileri çözsünler.

Seçtiği insanların -seçtikleri- etraflarındaki dünyevi kitleler kadar büyük putperestliğe saplanıp kalmalarını istemeyen Musa, Piramit'in kozmogonik gizemlerine ilişkin bilgisini semboller ve gliflerle Yaradılış'ın Kozmogonisini onların üzerine inşa etmek için kullandı. Bu, hoi polloi'nin zihinleri için, türbelerde eğitimli insanlara öğretilen sindirilmesi zor gerçeklerden daha erişilebilirdi. Dış giysiden başka bir şey icat etmedi, bir zerre eklemedi; ama bu konuda yalnızca yaşlı insanların ve İnisiyelerin örneğini izledi. Hierophant tarafından kendisine vahyedilen büyük gerçekleri çok ustaca hayali görüntülerle giydirdiyse, bunu İsrailoğullarının ihtiyaçlarını karşılamak için yaptı; Bu zalim kabile, Olimpos'un tanrıları kadar antropomorfik olmasaydı hiçbir Tanrı'yı tanıyamazdı; ve kişisel Tanrısı - ilahi Benliği ile iletişim kurduğunda, yüksek eğitimli figürlerin, Sina Dağı'nda içinde büyüyen ve gelişen bilgelik meyvesinden kabuğu koruyacağı zamanları kendisi öngöremedi. Musa, aktarmanın büyük tehlikesini anladı. Bencilce bu tür gerçekler, çünkü Prometheus'un meselini anladı ve geçmişi hatırladı. Bu yüzden onları, kalabalıkların küfürlerinden perdeledi ve mecazi olarak tefsir etti. Ve bu nedenle biyografisini yazan kişi, Sina Dağı'ndan inerken onun hakkında şunları söylüyor:

Musa yüzünün derisinin parlamasını istemedi ... ve yüzüne bir peçe taktı.[126]

Böylece, "Pentateuch" un yüzüne "peçe taktı" ve dahası, ortodoks kronolojiye bağlı kalarak, bu olaydan sadece 3376 yıl sonra, insanlar bunun "gerçekten" olduğu inancını kazanmaya başladılar. bir peçe." Parıldayan Tanrı'nın, hatta Yehova'nın yüzü değildir; Musa'nın yüzü bile değil, aslında sonraki hahamların yüzleridir.

Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, Clement Stromateis'te şunları yazmıştı:

Gizleme anlamında Yahudi bilmecelerine benzer Mısırlıların bilmeceleri de vardır.[127]

 

76]

BÖLÜM VII

YENİ GEMİLERDE ESKİ ŞARAP

Reform günlerinde Protestanların, Hıristiyanlığın gerçek kökeni hakkında ya da daha açık ve doğru bir şekilde ifade etmek gerekirse, Latin Kilisesi hakkında hiçbir şey bilmemeleri muhtemeldir. Yunan Kilisesi'nin bu konuda fazla bir şey bilmesi de olası değildir, çünkü bu iki Kilise arasındaki bölünme, siyasi iktidar mücadelesinde Latin Kilisesi'nin her ne pahasına olursa olsun yüksek eğitimli, hırslı ve etkili paganlar, sadece kendileri iktidarda kalmak için bile olsa, yeni bir inancın dışarıdan görünüşünü kabul etmeye istekli oldukları sürece. Her eğitimli insanın çok iyi bildiği bu mücadeleyi okuyucuya ayrıntılı olarak hatırlatmaya gerek yok. Son derece kültürlü Gnostikler ve liderlerinin - Saturnilus gibi adamlar, Marcion, Valentinus, Basilides, Menander ve Tserinth gibi uzlaşmaz münzevi adamlar - (günümüzün) Latin Kilisesi tarafından sapkın oldukları için ya da kendilerinden oldukları için damgalanmadıkları kesindir. Baronius'un Karp okrat'ın öğretileri hakkında söylediği gibi, öğretiler ve eylemler gerçekten de "ob turpitudinem portentosam nimium et horribilem", "canavarca ve iğrenç" idi, ama sadece çok fazla gerçek ve gerçeği bildikleri için. Kenneth R. H. Mackenzie haklı olarak şunları söylüyor:

Daha sonraki Roma Kilisesi tarafından damgalandılar, çünkü mülkiyeti Roma Piskoposları tarafından yasadışı bir şekilde el konulan, ancak kaynağı orijinal Yunan Ortodoks Kilisesi'nin kurucusuna bağlılık olan daha saf Hıristiyanlık Kilisesi ile çatışmaya girdiler.[128]

Asılsız varsayımların sorumluluğunu üstlenmek istemeyen bu satırların yazarı, bu sonucu ateşli bir Roma Katolik yazarının tekrarlanan kişisel ve meydan okuyan itiraflarıyla kanıtlamanın en makul olduğunu düşünüyor; görünüşe göre bu hassas görev ona Vatikan tarafından emanet edilmişti. Marquis de Mirville 77] , Kilise makul bir şekilde bu tartışma ve savunmanın dışında bırakılsa da, Arkeoloji ve Paleografi alanındaki bazı dikkate değer keşifleri Katolikliğin yararına açıklamak için umutsuz çabalar sarf etmektedir. Bu, 1803 ile 1865 yılları arasında Fransız Akademisi'ne hitaben yazdığı tam uzunluktaki ciltleriyle inkar edilemez bir şekilde kanıtlanmıştır. Materyalist "Ölümsüzler"in dikkatinin "Spiritüalizm salgınına", Avrupa ve Amerika'nın sayısız Şeytani güç orduları tarafından işgaline çekilmesi gerektiği bahanesiyle, tüm Şecere'ye atıfta bulunarak aynı şeyi kanıtlama çabalarını yönlendirir. ve Hıristiyan ve pagan Tanrıların Teogonisi ve aralarındaki paralellikler. Tüm bu şaşırtıcı benzerlikler ve özdeşlikler yalnızca "görünür ve yüzeyseldir" diye okura güvence verir. Onlara, Hıristiyan sembolleri ve hatta aktörler, Mesih, Kutsal Bakire, Melekler ve Azizler'in, tanrısız kopyalarıyla ebedi gerçeği gözden düşürmek için yüzlerce yıl önce cehennem iblisleri tarafından kişileştirildiğini söyler. Şeytanlar, geleceğe dair bilgileri sayesinde, "Meleklerin sırlarını ifşa ederek" olayları önceden gördüler. Pagan Tanrıları, tüm bu Güneş Tanrıları, Soteres - Kurtarıcılar - tertemiz annelerden doğdular ve şiddetli bir şekilde öldüler, yalnızca Ferouer'lardı - [129]Zerdüştlerin onlara verdiği adla - gelen Mesih'in şeytani kopyaları-öncüleri (kopyalar tahminler).

Bu tür kopyaları tanıma tehlikesi son zamanlarda gerçekten tehditkar bir şekilde arttı. Voltaire, Dipi ve aynı alandaki diğer yazarların günlerinden beri kilisenin üzerinde Demokles'in bir kılıcı gibi sallanarak tehditkar bir şekilde havada süzülüyor. Mısırbilimcilerin keşifleri , Musa efsanesi ile Asur ve Babil Musa öncesi kalıntıların bulunması [130]ve özellikle İngiltere'de yayınlanan Supernatural Religion gibi birçok akılcı eser, tanınmayı kaçınılmaz hale getirdi . Bu nedenle, açıklanamaz olanı açıklamak, İlahi Vahiy gerçeğini, Hıristiyanlığın ilahi karakterlerinin, ayinlerinin, dogmalarının ve sembollerinin karakterler, ayinler, semboller ile çok sık özdeş olduğu gizemiyle uzlaştırmak için atanan Protestan ve Roma Katolik yazarlarının ortaya çıkışı. birkaç büyük pagan dininin dogmaları. İlki, Protestan savunucuları, bunu "peygamberlik önsezi fikirleri" temelinde açıklamaya çalıştı; De Mirville gibi Latinistler, ikili bir Melekler ve Tanrılar dizisi icat ederek; biri ilahi ve gerçek, diğeri daha önce, Şeytan'ın zekice intihalinin sonucu olarak "orijinallerinden çok daha ilerideki kopyalar". Protestan hilesi eskidir, ancak Katolik hilesi o kadar eskidir ki unutulmuştur ve bu nedenle yenidir. Dr. Lundy'nin "Anıtsal Hıristiyanlık" ve "Taştaki Bir Mucize" ilk denemeler arasındadır. De Mirville'den "Pnaumatologie" - ikinciye. Hindistan ve Çin'de İskoç ve diğer misyonerlerin bu tür her girişimi kahkahalarla sonuçlanıyor ve hiçbir zarar vermiyor; ancak Cizvitlerin tasarladığı plan daha ciddidir. Bu nedenle, De Mirville'in ciltleri büyük önem taşımaktadır, çünkü bunlar, Loyola'nın oğullarının muktedir olduğu tüm kurnazlık ve safsata ile geliştirilmiş, inkar edilemez bir şekilde çağının en büyük bilgisine sahip olan bir kaynaktan gelmektedir. Görünüşe göre Marquis de Mirville'e Roma'nın hizmetindeki en kurnaz beyinler yardım etmişti.

O, yalnızca dogmalarının orijinalliğiyle ilgili olarak Latin Kilisesi'ne atfedilen her şeyin adaletinin tanınmasıyla başlamaz, aynı zamanda, bu tür suçlamaların önceden tahmin edilmesine sevinir, çünkü tüm dogmalara işaret eder. Antik çağın pagan ayinlerinde zaten var olan Hıristiyanlık . Tüm pagan Tanrılar Panteonunu atlar ve her birinde onu Üçleme ve Meryem'in karakterleri gibi gösteren bir şeyler gösterir. Latin Kilisesi'nin "Curvati tarafından parodisi yapılmış" - "Çarpık" Şeytanlar olarak gösterilmeyen bir sırrı, dogması veya ritüeli neredeyse yoktur. Ve bütün bunlar anlaşılıp açıklandığında, simgebilimciler sessiz kalmalı. Ve bu dünyada Şeytan'ın böylesine her şeye kadir olduğunu inkar eden materyalist eleştirmenler olmasaydı, bu böyle olurdu. Çünkü Roma bu benzerlikleri tanırsa, aynı şekilde Avatar'ın nerede gerçek nerede sahte, Tanrı'nın gerçek nerede sahte Tanrı'nın, orijinalin ve kopyanın nerede olduğuna karar verme hakkını iddia eder. kopya orijinalinden binlerce yıl önce gelmesine rağmen.

Yazarımız, misyonerler ne zaman bir putperesti döndürmeye çalışsalar, kendilerine her zaman şu cevabın verildiğini iddia etmeye devam ediyor:

Biz sizden önce çarmıha gerildik. Bize neyi kanıtlamak istiyorsun? [131]Yine, Weber'e göre tüm mevcut Puranaların eskilerin uyarlamaları olduğu bahanesiyle bu kopyanın gizemli tarafını inkar etmenin bize ne faydası var, çünkü burada aynı türden karakterlerde olumlu bir öncülümüz var. kimse tartışmayı düşünmeyecek.[132]

Ve yazar Buddha, Krishna, Apollon vb. Örnekler veriyor. Tüm bunları kabul eden yazar, zorluktan şu şekilde kaçınıyor:

Bununla birlikte, tüm bu koyun postları altında kendi mülklerini tanıyan ... İncil aracılığıyla ... hayali Işık ruhlarının tüm hilelerini bilen Kilise Babaları; Bu babalar, "benden önce gelenlerin hepsi hırsızdır" (John, X. 8) belirleyici sözler üzerinde düşündükten sonra, iş başındaki okült gücün, yanlışlığa önceden belirlenmiş ve insanüstü yönün kabul edildiğinden şüphe duymadıklarını söylüyoruz. , halkların tüm bu sahte Tanrıları tarafından çevrelenmiş bu ortak nitelik; "omnes dii gentium daemonia (elilim)". ("Mezmur" XCV.)[133]

Böyle bir politika ile her şey kolaylaşır. Bu şekilde ele alınamayacak tek bir çarpıcı benzerlik, tamamen kanıtlanmış tek bir kimlik yoktur. Kendisi uysallığın ve merhametin vücut bulmuş hali olan Kişi'nin ağzına Yuhanna tarafından söylenen yukarıdaki acımasız, bencil, kendini yücelten sözler asla İsa tarafından söylenemezdi. Okültistler bu suçlamayı öfkeyle reddediyor ve Dördüncü İncil'in yazarı tarafından ödünç alınan kelimelerin nereden geldiğini öğrendikten sonra bu kişiyi en azından Tanrı'nın önünde savunmaya hazırlar. Tamamen Hanok Kitabındaki "Kehanetler"den alınmıştır. Bu gerçeği kanıtlamak için, bilgili İncil bilgini Başpiskopos Laurens'in ve çeviriyi düzenleyen Evolution of Christian'ın yazarının ifadesinden alıntı yapılabilir. Hanok Kitabı'nın girişinin son sayfasında şu paragrafı buluyoruz:

İyi Çoban tarafından kiralık muhafızlardan ve vahşi kurtlardan kurtarılan koyun meseli, görünüşe göre dördüncü müjdeci tarafından Enoch Kitabı LXXXIX'in 80] bölümünden ödünç alınmıştır. ve böylece şimdiye kadar anlaşılmaz olanın gerçek anlamını ortaya koyuyor, Yuhanna meselindeki yerler - "Benden önce gelmiş olanların hepsi hırsız ve hayduttur" - bunlar, şimdi içinde açık bir referans gördüğümüz sözlerdir. Enoch'un alegorik çobanları.

Gerçekten "açık" ve ayrıca başka bir şey. Çünkü İsa bu sözleri kendisine atfedilen anlamda söylediyse, o zaman tamamen kabalistik, okült bir çalışma olan Enoch Kitabı'nı okuyor olmalı ve bu nedenle Kiliselerinin artık uydurma olduğunu ilan ettiği bu incelemenin saygınlığını ve değerini anlamış olmalıdır. Dahası, bu sözlerin en eski İnisiyasyon ritüeline ait olduğunu bilmeden edemedi [134]. Ve eğer okumadıysa ve bu özdeyiş Yuhanna'ya veya Dördüncü İncil'i yazan herhangi birine aitse, o zaman Hıristiyan Kurtarıcı'ya atfedilen diğer sözlerin ve benzetmelerin gerçekliğine nasıl güvenebilirsiniz?

Bu nedenle, De Mirville'in açıklaması başarısız oluyor. Eski ve Hıristiyanlık öncesi taklitçilerin şeytani doğasını kanıtlamak için Kilise tarafından öne sürülen diğer tüm kanıtlar da aynı kolaylıkla çürütülebilir. Talihsiz olabilir, ancak yine de bu bir gerçektir - Magna est veritas et prevalebit.

Yukarıdakiler, okültistlerin kendilerini sürekli olarak "batıl" ve "büyücülük" ile suçlayan iki tarafa verdikleri cevaptır. Kendi "Tanrı Kitabı"nın herkes için "açık bir kitap" olduğunu, "okuyabilsinler, anlasınlar ve anlasınlar" sözünün vazgeçilmez sözüyle, Doğu şelalarına yüklenen gizlilik göreviyle bizi suçlayan Hıristiyan kardeşlerimize . Kurtulun”, bu bölümde az önce belirttiklerimizi inceleme ve ardından eğer yapabilirlerse çürütme talebiyle yanıt veririz. Günümüzde okuyucularına "Mukaddes Kitabın" sahip olduğu konusunda güvence vermeye istekli olan çok az kişi var.

81]

Yazarı olarak Tanrı, hedefi olarak kurtuluş ve maddi olarak herhangi bir hata karışımı olmaksızın gerçek.

Şimdi bu soru Locke'a sorulsaydı, "İncil"in "İncil" olduğunu tekrarlamak istemeyebilirdi.

her şey saf, her şey samimi, içinde gereksiz hiçbir şey yok, hiçbir şey eksik değil.

“İncil”, tüm bunların tam tersi olduğunu göstermemek için, Doğu Öğretilerini gizli ciltlerinde açıklandığı şekliyle bilen bir tercümana şiddetle ihtiyaç duymaktadır. : ayrıca şimdi, Başpiskopos Lawrence'ın “Enoch Kitabı” tercümesinden sonra, Cowper'dan alıntı yapmak ve bize “İncil” in garantisini vermek güvenli değil.

"...her çağa ışık saçar,

Veriyor ama ödünç almıyor.

çünkü özellikle onun sembolik anlamından ve altında yatan ve içinde saklı olan gerçeklerin kapsamlılığından habersiz olduklarından, onu yalnızca ölü mektubunun dış görünüşüne göre yargılayabilenlerin görüşüne göre, ödünç alır ve çok da öyledir. . Bu harika bir kitap, büyük gerçekler içeren zekice esprili mitlerden oluşan bir şaheser; ama bu gerçekleri yalnızca, İnisiyeler gibi onun içsel anlamının anahtarına sahip olanlara ifşa eder; ahlaklılığı ve öğreticiliği açısından yüce bir efsanedir, ama yine de bir efsane ve bir alegoridir; eski İbranice kısımlarında hayali karakterlerin bir koleksiyonu ve sonraki eklemelerde belirsiz sözler ve benzetmelerin bir koleksiyonudur ve bu nedenle onun Ezoterizmini bilmeyen herkes için oldukça yanıltıcıdır. Üstelik ezoterik yorumunda "Pentateuch"ta bulunan Astrolatri ve Sabeizm'den ve Ezoterik yorumunda çok inandırıcı derecede Arkaik Bilim ve Astronomi'den başka bir şey değildir.

 

 

82]

BÖLÜM VIII

ENOK KİTABI - HIRİSTİYANLIĞIN KAYNAĞI VE TEMELİ

Yahudiler, daha doğrusu onların sinagogları Merkava'ya büyük önem verirken, Hanok Kitabını reddettiler; ya başından beri Yahudi Kanonunda yer almadığı için ya da Tertullianus'un düşündüğü gibi bu kitap

Yahudiler tarafından reddedildi, tıpkı Mesih'ten bahseden diğer tüm kutsal yazıları reddettikleri gibi.[135]

Ama bu sebeplerin hiçbiri geçerli değildi. Sanhedrin'in bununla hiçbir ilgisi yoktu, çünkü bu çalışma saf kabalizmden çok sihirle ilgiliydi. Hem Latin hem de Protestan Kiliselerinin mevcut ilahiyatçıları, onu uydurma bir eser olarak sınıflandırıyor. Bununla birlikte, Yeni Ahit, özellikle Elçilerin İşleri ve Mektuplar, artık yanılmaz Roma ve diğer Kiliseler tarafından dogmalar olarak kabul edilen ve kurulan fikir ve doktrinlerle ve hatta tamamen Enoch'tan veya "sahte-Enoch"tan alınan tüm ifadelerle doludur. " Etiyopya metninin tercümanı Piskopos Lawrence'a göre, bu isim altında Aramice veya Süryanice-Keldani dilinde yazan.

Bu intihaller o kadar bariz ki, Bishop Lawrence'ın çevirisini düzenleyen The Evolution of Christian'ın yazarı, giriş bölümünde bazı önemli açıklamalar yapmak zorunda kaldı. Kitabın özünden çıkan delillere göre, [136]Hıristiyanlık öncesi dönemde (R.X.'den iki veya yirmi yüzyıl önce, fark etmez) yazıldığı tespit edilmiştir. Bu düzenleyicinin doğru bir şekilde işaret ettiği gibi, şudur:

Ya Nasıralı İsa'nın gelecekteki öğretisini olağanüstü bir doğrulukla önceden bildiren büyük Yahudi peygamberin ilham verici kehaneti ya da İsa'nın, İnsanoğlu'nun neşe içinde hak ettiği tahtına oturmak üzere muzaffer dönüşüne ilişkin kavramlarını ödünç aldığı Sami kurgusu . azizler ve titreyen günahkarlar, bekleyen veya sonsuz mutluluk veya sonsuz ateş; Bu göksel vizyonlar ister insani ister ilahi olarak kabul edilsin, neredeyse iki bin yıldır insanlığın kaderi üzerinde o kadar büyük bir etkiye sahip oldular ki, dinsel gerçeği samimi ve önyargısız arayanlar artık Hanok Kitabı ile Hanok Kitabı arasındaki bağlantıları keşfetmeyi erteleyemezler. Hıristiyanlığın vahiyi veya evrimi.[137]

"Enoch Kitabı"

Ayrıca rüzgarlar, deniz, dolu, don, çiy, şimşek çakmaları ve gök gürültüsü üzerinde gücü olan bireysel meleklerin faaliyetleri aracılığıyla elementlerin doğaüstü kontrolünün kayıtlarını tutar. Ayrıca, aralarında İbrani-Keldani çağrışımlarının terakota kaseleri üzerine yazılmış (sihirli) büyülerde isimleriyle anılan görünmez güçlerin bazılarını tanıdığımız baş düşmüş meleklerin isimleri de verilmektedir.[138]

Bu kaselerde ayrıca "Alleluia" kelimesini de buluyoruz, bu da şunu kanıtlıyor:

Suriye-Keldanilerin, dilin kaderinin iniş çıkışları aracılığıyla büyülerde kullandıkları kelime, şimdi modern dirilişçilerin gizli şifresi haline geldi.[139]

Editör daha sonra İnciller ve Elçilerin İşleri'nin çeşitli bölümlerinden elli yedi ayeti Enoch Kitabından benzer pasajlarla aktarır ve şöyle der:

Yazar özellikle peygamberin adından bahsettiği için ilahiyatçıların dikkati "Yahuda Mektubu" pasajlarına odaklandı, ancak Enoch'taki dilsel tesadüflerin ve fikirlerin bütünlüğü ve "Yeni Ahit" yazılarının yazarları, karşılaştırmamız sırasında benzer alıntılarda ortaya çıkan bu, Sami Milton'un bu eserinin, evanjelistlerin ve havarilerin veya onların isimleri altında yazanların diriliş, yargı, ölümsüzlük, yıkım kavramlarını ödünç aldıkları tükenmez bir kaynak olarak hizmet ettiğini açıkça gösteriyor. günahkarların ve İnsanoğlu'nun ebedi hükümdarlığı altındaki evrensel doğruluğun krallığı. Müjde aşırmacılığı doruk noktasına, Hanok'un vizyonlarını Hıristiyanlığa uyarlayan ve artık tufandan önceki patriğin adına kehanetlerde bulunan kıyamet kehanetinin büyük ustasının görkemli sadeliğini bulamadığımız değişikliklerle uyarlayan Yuhanna'nın Vahiyinde ulaşır.[140]

Gerçeğe karşı dürüst olmak gerekirse, en azından, Hanok Kitabı'nın bugünkü haliyle, çok daha eski metinlerden -Hıristiyanlık öncesi ve Hıristiyanlık sonrası sayısız eklemeler ve eklemelerle birlikte- bir kopyası olduğu varsayılmalıdır. Modern araştırma, LXXI. bölümde Enoch'un gündüz ve geceyi on sekiz bölüme ayırdığını ve bu on sekiz bölümden on ikisinden oluşan yılın en uzun gününü temsil ettiğini ve 84 gün olduğunu keşfedecek kadar ilerledi.] Filistin'de on altı saat olamaz. Tercüman Başpiskopos Laurens bu konuda şunları söylüyor:

Yazarın yaşadığı bölge, en uzun günün on beş buçuk saat olduğu kırk beş derece kuzey enleminin altında ve en uzun günün tam on altı saat olduğu kırk dokuz dereceden yüksek olmamalıdır. Bu, yazdığı ülkeyi en azından Hazar ve Euxine denizlerinin kuzey bölgelerinin zirvesine yerleştirir ... Hanok Kitabı'nın yazarı muhtemelen Şalmaneser'in alıp "Hal'a" yerleştirdiği kabilelerden birinin üyesiydi. ve Gabor, Goshen nehri yakınında ve Media şehirlerinde" [141].

Ayrıca şunları kabul eder:

Konunun özünden gelen delillerin, "Eski Ahit"in "Enoch Kitabı"na üstünlüğüne tanıklık ettiği söylenemez. ... "Enoch Kitabı", "başlangıçtan beri gizlice var olan ve daha önce Ruhların Efendisi'nin huzurunda adı anılan " İnsanoğlu, Seçilmiş Kişi, Mesih'in önceden var olduğunu doğrular. [142]güneş ve burçlar yaratıldı." Yazar ayrıca "o gün Dünya'da suların üzerinde olan başka bir Güç"ten söz eder - Yaratılış, I. 2'nin diline bariz bir ima [143]. ) . Böylece, geleceğin bu Üçlü Birliğini (ve Trimurti'yi) önceden haber veriyor gibi görünen Ruhların Efendisi, Seçilmiş Kişi ve üçüncü bir Güce sahibiz; ama Hanok'un ideal Mesih'inin İnsan Evladı'nın kutsallığına ilişkin birincil kavramlar üzerinde şüphesiz önemli bir etkisi olmasına rağmen, onun başka bir "Güç"e yönelik muğlak imasını, özellikle İskenderiye okulunun Teslis dogmasına olan inançla, özellikle de, özdeşleştirmede başarısız oluyoruz. Enoch'un "güç melekleri" vizyonlarında bol olduğundan beri.[144]

Bir okültistin adı geçen "Kuvveti" tanımaması pek olası değildir. Editör, dikkat çekici konuşmasını sonlandırırken şunları ekliyor:

Şimdiye kadar, Hanok Kitabı'nın Hıristiyanlık döneminden önce, kendisini peygamberlik sonrası çağdan ilham aldığını düşünen ve kendi adını [145]tasdik etmek için tufan öncesi patriğin adını ödünç alan büyük bir Nei-ünlü Sami (?) kabilesi tarafından yayınlandığını öğreniyoruz. Mesih'in krallığının coşkulu tahmini. Ve bu harika kitabın içeriği "Yeni Ahit"te özgürce yer aldığına göre, yazar Hıristiyanlığın öğretilerini önceden bildiren ilham edilmiş bir peygamber değilse, o zaman yanılsamaları müjdeciler tarafından kabul edilen coşkulu bir vizyonerdi ve vahiy olarak havariler - burada, Hıristiyanlığın ilahi veya insani kökeni sorununu içeren iki alternatif sonuç var.[146]

85] Aynı editöre göre tüm bunların sonucu şuydu:

İddia edilen vahyin dilinin ve fikirlerinin önceden var olan bir çalışmada bulunduğunun keşfi, müjdeciler ve havariler tarafından ilham olarak kabul edildi, ancak modern teologlar tarafından uydurma olarak derecelendirildi.[147]

Bu aynı zamanda Bodleian Kütüphanesi'nin saygıdeğer kütüphanecilerinin Enoch Kitabı'nın Etiyopya metnini yayınlama konusundaki isteksizliğini de açıklıyor.

"Enoch Kitabı"nın kehanetleri gerçekten de kehanet niteliğindedir, ancak yedi Irktan yalnızca beşinin olaylarının anlatısını kapsaması amaçlanmıştı - son iki Irkla ilgili olan her şey gizli tutuluyor. Bu nedenle, İngilizce çevirinin editörü tarafından yapılan açıklama,

Bölüm XXII, Enoch'un zamanından şimdiki neslimizden yaklaşık bin yıl sonrasına kadar uzanan bir dizi kehanet içerir.[148]

yanlışlıkla Bu kehanetler, sadece başka bir "bin yıl" sonrasına değil, şimdiki Irkımızın sonuna kadar uzanıyor. Şu çok doğru:

(Hıristiyan) kronoloji sisteminde bir gün (bazen) yüz yılı, bir hafta ise yedi yüz yılı simgeler.[149]

Ancak bu, Hıristiyanlar tarafından İncil kronolojisini gerçekler veya teorilerle tutarlı hale getirmek için benimsenen keyfi ve gerçekçi olmayan bir sistemdir ve gerçek düşünceyi temsil etmez. "Günler", Yan Yarışların belirsiz dönemlerini ve "haftalar" Alt Yarışları sembolize eder: Kök Irklar, İngilizce çeviride bile bulunamayan bir atama ile anılırdı. Ayrıca 150. sayfanın sonundaki cümle:

Akabinde dördüncü haftada azizleri ve salihleri görecekler, nesilden nesile düzen kurulacak,[150]

oldukça yanlış. Orijinal şu şekildedir: "Dünyada nesilden nesile düzen kuruldu", vb.; yani, gerçekten insani bir şekilde ortaya çıkan ilk insan ırkından sonra, anlamı tamamen değiştiren Üçüncü Kök-Irk'ta doğdu. Bu nedenle, çeviride verilen her şey - Etiyopya metninde olduğu gibi, kopyalar çok değiştirilmiş olduğu için - orijinal Keldani el yazmasında gelecekte olması gereken olaylar hakkında, bildiğimiz gibi, geçmiş zamanda ifade edildi. , ve bir kehanet değil, daha önce gerçekleşmiş olayların bir anlatımıdır. Hanok "kitaptan konuşmaya" başladığında, büyük Görücü tarafından verilen [151]açıklamayı [ 86] okur ve bu kehanetler kendisine ait değildir, bu Bilici'den gelir. Enoch veya Enoichion, "iç göz" veya Gören anlamına gelir. Böylece her peygamber veya usta, sözde Enoch olmadan "Enoichion" olarak adlandırılabilir. Ancak burada, Hanok'un Kitabını derleyen Bilici'nin kitaptan okuduğu açıkça tanımlanmaktadır:

İlk haftada yedinci olarak doğdum (fiziksel doğum başladıktan sonraki ilk Alt-Irkın yedinci kolu veya Yan Irk, yani üçüncü Kök Irk). ... Ama benden sonra, ikinci haftada (ikinci Alt Irk'ta), büyük bir kötülük ortaya çıkıyor (veya daha doğrusu ortaya çıktı) ve bu hafta, insanlığın güvende olacağı birincinin sonu gelecek. Ama birincisi bittiğinde düşmanlık artacaktır.[152]

Çevrildiği gibi, mantıklı değil. Ezoterik metinde belirtildiği gibi, bu basitçe Birinci Kök-Irkın, insanlığın güvende olacağı Üçüncü Kök-Irkın ikinci Alt-Irkında sona ermesi gerektiği anlamına gelir. Bütün bunların İncil'deki Tufan ile hiçbir ilgisi yoktur. 10. ayet, altıncı haftadan (Üçüncü Kök-Irkın altıncı Alt-Irkından) söz eder.

İçindekilerin hepsi kararacak; kalbleri hikmeti unutacak (ilahi ilim silinip gidecek) ve onda bir kişi yücelecek.

Tercümanlar kendilerine has gizemli bir nedenle Nebuchadnezzar'ı bu "adam" olarak görüyorlar ; aslında, o, Devaların (Melekler veya Elohim) solmakta olan Bilgeliğini korumak için seçilen (nesildeki alegorik Düşüşten sonra) tamamen insan Irkının ilk Hierophant'ıdır. O ilk "İnsanoğlu"dur, bu gizemli isim Manushi'nin (insanlar) ilk insan okulunun ilahi İnisiyelerine Üçüncü Kök Irk'ın alacakaranlığında verilmiştir. O, diğer Hierophant'larla birlikte Seçilmişleri ve Kusursuzları jeolojik ateşten kurtaran, orijinal bilgeliği unutanları cinsel şehvete dalmış Tamamlanma felaketinde ölüme terk ettiği için "Kurtarıcı" olarak da anılırdı.[153]

Ve bunun tamamlanması sırasında ("altıncı hafta" veya altıncı Alt Irk), reislik evini (o sırada dünyanın veya kıtanın yarısını) ateşle yakacak ve seçilen kökün tüm ırkı olacak. dağınık.[154]

87] Yukarıdakiler, Hıristiyan ilahiyatçıların yorumladığı gibi, Yahudilere, sözde seçilmiş insanlara veya Babil esaretine değil, Seçilmiş İnisiyelere atıfta bulunur. Enoch'u veya onun failini birkaç farklı hafta içinde "günahkarlar üzerine hüküm" infazından bahsederken bulurken,[155] (Dördüncü Irkın) bu dördüncü zamanında "kafirlerin tüm işlerinin Dünya'nın yüzünden yok olacağını" söyleyerek - o zaman bu hiçbir şekilde "İncil"in tek bir Tufanına ve hatta daha fazlasına uygulanamaz. yani Esaret'e.

Bu nedenle, "Enoch Kitabı" Manvantara'nın beş Irkını kapsadığı ve son ikisine bazı imalar verdiği için, "İncil'deki Kehanetleri" değil, sadece Doğu'nun Gizli Kitaplarından alınan gerçekleri içerdiği sonucu çıkar. Ek olarak, editör şunları kabul eder:

Önceki altı ayet, yani 13, 14, 15, 16, 17 ve 18, el yazmasında bulunabilecekleri on dokuzuncu bölümün 14 ve 15. ayetleri arasından alınmıştır.[156]

Bu keyfi permütasyon ile kafa karışıklığını daha da kafa karıştırıcı hale getirdi. Yine de, "İncil" ve hatta "Eski Ahit" doktrinlerinin tamamen Hanok Kitabı'ndan alındığını söylemekte oldukça haklıdır, çünkü bu, gökyüzündeki güneş kadar açıktır. Tüm Pentateuch tamamen orada verilen gerçeklere uyacak şekilde uyarlanmıştır ve bu, Yahudilerin neden bu kitaba Kanonlarında yer vermeyi reddettiklerini, tıpkı daha sonra Hıristiyanların onu kanonik eserleri arasında kabul etmeyi reddettikleri gibi. Elçi Yahuda'nın ve Hıristiyanlığın birçok atasının ondan bir vahiy ve kutsal bir kitap olarak bahsetmeleri, bununla birlikte, ilk Hıristiyanların onu kabul ettiklerinin mükemmel bir kanıtıdır; Aralarında en bilgili olanlar - örneğin, İskenderiyeli Clement - Hıristiyanlığı ve doktrinlerini modern takipçilerinden çok farklı bir ışıkta anladılar ve Mesih'i yalnızca okültistlerin takdir edebileceği bir açıdan gördüler . İlk Nasıralılar ve Hıristiyanlar, Justin Martyr'in onlara verdiği adla, gerçek Chrestos ve İnisiyasyon Mesih'i olan İsa'nın takipçileriydi; modern Hıristiyanlar, özellikle Batılı olanlar, papist, Yunanlı, Kalvinist veya Lutherci olabilir, ancak onlara Hıristiyan, yani İsa Mesih'in takipçileri denmesi pek mümkün değildir.

Yani "Enoch Kitabı" tamamen semboliktir. Astronomik ve kozmik gizemlerle karıştırılmış sembollerle insan Irklarının tarihini ve Theogony ile erken bağlantılarını anlatıyor. 88] Bununla birlikte, Nuh'un kayıtlarında bir bölüm eksiktir (hem Paris hem de Bodleian MS'de), yani X bölümündeki LVIII bölümü; onu yeniden yapmak imkansızdı ve bu nedenle ortadan kaybolması gerekiyordu, ondan geriye sadece çarpık parçalar kaldı. Rüyada inek, siyah, kırmızı ve beyaz düve görmek, ilk Irklara, onların ayrılıp yok olmasına işaret eder. Dört Melekten birinin "beyaz ineklere gidip onlara bir sır öğrettiği" ve ardından gizemin "insan haline geldiği" ortaya çıktığı LXXXVIII. Bölüm, a) ilkel Aryanlardan gelişen ilk gruba atıfta bulunur ve b ) ilk insan Irklarının şu an olduğu gibi doğumuyla ilgili sözde "gizemli Hermafrodit"e. Hindistan'da iyi bilinen bir ayin - o ataerkil ülkede bugüne kadar korunan, bir inekten geçiş veya doğum olarak bilinen bir ayin - Brahmin olmak isteyen alt kastlardan olanların geçtiği bir tören - kökenini alır. bu gizemden Herhangi bir Doğulu okültist, Hanok Kitabı'nın yukarıda belirtilen bölümünü büyük bir dikkatle okusun ve Hıristiyanların ve Avrupalı mistiklerin Mesih'i gördükleri "Koyunların Efendisi"nin, adı Sanskritçe olan Hierophant Kurban olduğunu görecektir. vermeye cesaret edemiyoruz. Ve yine, Batılı kilise adamları Mısırlıları ve İsraillileri "koyunlar ve kurtlar" olarak görürken, aslında tüm bu hayvanlar, ister Hindistan ister Mısır olsun, neofitlerin imtihanları ve inisiyasyonun gizemleriyle ve en korkunçlarıyla ilgilidir. kendine verilen ceza "kurtlar" - yalnızca Seçilmişlerin ve "Mükemmel" in bilmesi gerekenleri pervasızca ifşa edenler.

Daha sonraki eklemelerle bu bölümü Tufan, Musa ve İsa ile ilgili üçlü bir kehanet olarak gören Hristiyanlar yanılıyorlar, çünkü gerçekte bunun [157]cezalandırma, Atlantis'in yok edilmesi ve tedbirsizliğin cezası ile çok ilgisi var. "Koyunların Efendisi" Karma'dır ve aynı zamanda Yeryüzündeki en üstün Başlatıcı olan "Hierophantların Başı"dır. Koyun sürücülerini vahşi hayvanlar tarafından yutulmaması için kurtarması için yalvaran Enoch'a şunları söyler:

Her şeyin bana listelendiğinden emin olacağım ... kaç tanesini 89] yok etmeye adadılar ve ... ne yapacaklar; Onlara emrettiğim gibi yapıp yapmayacakları.

Ancak onlar bunu bilmesinler, onlara hiçbir şey açıklamamalısın ve onları azarlamamalısın, onların zamanında yaptıkları bunca tahribatın hesabı sorulmalıdır.[158]

... Ve sessizce, sevinerek, nasıl yenildiklerini, yutulduklarını, götürüldüklerini izledi ve onları hayvanların yemesi için bıraktı ...[159]

Herhangi bir ulusun okültistlerinin "İncil"i orijinal metni ve anlamı ile reddettiği izlenimine kapılanlar yanılıyorlar. Tot Kitaplarını, Keldani Kabalasını veya Dzyan Kitabının kendisini reddetmekle aynı şey olurdu. Okültistler, diğerleri kadar okült ve dolayısıyla kutsal bir eser olan "İncil"deki yalnızca tek taraflı yorumları ve insan unsurunu reddederler. Ve gerçekten de, gizli vahiylerin izin verilen sınırlarını aşan herkesin cezası korkunçtur. Prometheus'tan İsa'ya ve ondan en yüksek Adept'e ve ayrıca en düşük müride kadar, sırları ifşa eden her kişi Chrestos, "acı adamı" ve bir şehit olmak zorundaydı. En Büyük Öğretmenlerden biri, "Dışarıda duranlara, kafirlere, Sadukilere ve inanmayanlara Gizemi açıklamaya dikkat edin" dedi. Tarih, tüm büyük Hierophant'ların -Buda, [160]Pisagor, Zerdüşt, büyük Gnostiklerin çoğu, kendi okullarının kurucuları ve daha modern çağımızda, bir dizi Ateş Filozofları, Gül Haçlılar ve Adeptler- hayatlarını şiddetli bir şekilde sonlandırdığına tanıklık ediyor. ölüm. Hepsi -basitçe veya bir mecaz şeklinde- yaptıkları ifşaatlardan dolayı cezalandırılıyormuş gibi gösteriliyor. Meslekten olmayan okuyucu için bu sadece bir tesadüf gibi görünebilir. 90] Okültist için, her "Usta"nın ölümü önemlidir ve anlam dolu görünmektedir. Tarihte, büyük ya da küçük, İnisiye ya da Neofit bir "Haberci" nin, şimdiye kadar gizli bazı gerçeklerin ya da gerçeklerin taşıyıcısı olduktan sonra, "köpekler" tarafından çarmıha gerilmeyecek ve parçalara ayrılmayacak nerede bulabiliriz? cehalet? Korkunç okült yasa budur; ve vahşi havlamayı küçümsemek için bir aslan yüreğine ve zavallı cahil aptalları bağışlamak için bir güvercin ruhuna sahip olduğunu hissetmeyen kişi, Kutsal Bilimden vazgeçsin. Başarılı olmak için okültist korkusuz olmalı, tehlike, onursuzluk ve ölümle cesurca yüzleşmeli, bağışlayıcı olmalı ve ihanet edilmemesi gerekenler konusunda sessiz kalmalıdır. Bu yönde boşuna emek vermiş olanlar, günümüzde -Hanok Kitabı'nın öğrettiği gibi- "kötüler yok olana" ve kötülerin gücü yok olana kadar beklemek zorundadır . Bir okültistin intikam araması, hatta tamah etmesi yasa dışıdır; ona izin ver:

(Günahkârların) isimleri kutsal kitaplardan (astral kayıtlar) silineceği, tohumları yok edileceği ve ruhları öldürüleceği için günah yok olana kadar bekler.[161]

Ezoterik olarak Enoch, ilk "İnsanoğlu"dur ve sembolik olarak Beşinci Kök Irkın ilk Alt Irkı'dır. [162]Ve adı, sayısal ve astronomik bir glif olarak uygulandığında, güneş yılı veya Yaratılış'ta kendisine atanan yaşa göre 365 değerini veriyorsa, bunun nedeni, yedinci olması nedeniyle, okült amaçlarla, kişileştirilmiş, on dört Alt-Irk ile önceki iki Irkın dönemi. Bu nedenle, bu kitapta Nuh'un büyük büyükbabası olarak gösteriliyor, o da Beşinci insanlığın kişileşmesi , Dördüncü Kök Irkın insanlığıyla mücadele ediyor; "Tanrı'nın oğulları"nın yeryüzüne gelip insan kızlarını eş olarak aldıkları ve onlara Meleklerin sırlarını öğrettikleri, vahyedilen ve kirletilen Gizemlerin o büyük dönemiydi; başka bir deyişle, Üçüncü Irkın "akıldan doğan" insanları, Dördüncü Irkın insanlarıyla karıştığında ve ilahi Bilim, insanlar tarafından yavaş yavaş Büyücülüğe indirgendiğinde.

 

 

91]

BÖLÜM IX

HERMETİK VE KABALİTİK ÖĞRETİLER

Hermes'in kozmogonisi, Musa'nın sistemi kadar örtülüdür, sadece görünüşünde, Gizli Bilimlerin doktrinleriyle ve hatta Modern Bilimle çok daha uyumludur. Üç kez büyük Trismegistus şöyle der: "Daha önceden var olan biçimsiz maddeden dünyayı şekillendiren el, el değildir"; Yaratılış Kitabı buna şöyle yanıt verir: "Dünya yoktan yaratıldı", ancak "Kabala" ilk satırlarında böyle bir anlamı reddeder. Hintli Aryanlar gibi Kabalistler, böyle bir saçmalığı asla kabul etmediler. Onlarla birlikte, Ateş veya Isı ve Hareket, [163]dünyanın önceden var olan Maddeden oluşumunda ana araçlar olarak kabul edildi. Vedantistlerin Parabrahman'ı ve Mulaprakriti'si, Kabalistlerin Ein Sof ve Shekinah'ının prototipleridir. Aditi, orijinal Sephira'dır ve Prajapatiler, Sephiroth'un ağabeyleridir. Modern Bilimin yıldız bulutsu teorisi, tüm gizemleriyle, Arkaik Öğreti'nin kozmogonisinde ortaya çıkmıştır; "soğuma büzülmeye, büzülme ısıya, dolayısıyla soğuma ısıya neden olur" şeklindeki paradoksal ama çok bilimsel formülasyon, dünyaların ve özellikle güneşimizin ve güneş sistemimizin oluşumunda ana etken olarak gösterilmektedir.

Bütün bunlar, gizli anlamının anahtarına sahip olan herkes için, "Orduların Yahovası Yahya" imzalı otuz iki Bilgelik Yolu içinde yer alan "Sefer Jezirah"ın küçük bir cildinde yer almaktadır. Yaratılış Kitabındaki ilk ayetlerin dogmatik veya teolojik yorumuna gelince, aynı kitapta özünde buna bir cevap vardır ; onları terazi olarak

Bir kasede iyilik, diğerinde kötülük ve aralarında terazinin salınan oku.[164]

Ebedi ve Her Yerde Bulunan Tek İlah'ın gizli isimlerinden biri her ülkede aynıydı ve bugüne kadar çeşitli dillerde ses benzerliğini korumuştur. Hinduların Aum'u, bu kutsal hece, Yunanlılar arasında Άιών ve Romalılar arasında Aevum, Pan veya Vs oldu. "Sefer Cezire"deki "otuzuncu yol", "anlayış toplamak" olarak adlandırılır, çünkü

Bununla göksel üstatlar yıldızlar ve göksel işaretler hakkında yargılar toplarlar ve yörüngelere ilişkin gözlemleri bilimin mükemmelliğidir.[165]

Otuz ikinci ve sonuncu yol, onda "anlayışa hizmet eden" olarak adlandırılır ve bu nedenle denir, çünkü o

Ev Sahiplerine göre Yedi Gezegenin işinde hizmet eden herkesin vekili.[166]

Bu "çalışma", "Yedi Gezegen" ile ilgili tüm sırların ve ayrıca yedi ışıması veya ışınının kesildiği "Güneş Başlatma" gizeminin - Tanrı'nın ihtişamı ve zaferinin - verildiği İnisiyasyondu. meshedilmiş olan Christos; Clement'in oldukça utanç verici ifadesine açıklık getiren bir gizem:

Çünkü bu tür mezheplerin (Barbar ve Helen Felsefesi) bağlı kaldıkları pek çok dogmanın tamamen anlamsız hale gelmediğini ve doğal düzenin dışına çıkmadığını ("Mesih'i veya daha doğrusu Hrestos'u keserek") bulduk. .. [167]kökenine ve genel olarak gerçeğe karşılık gelir.[168]

Isis Unveiled'da [169]okuyucu, Zohar ve onun yazarı büyük Kabalist Simeon ben Yochai hakkında burada verilebilecek olandan daha eksiksiz bilgi bulacaktır. Gizli ilimlerin sahibi olarak tanınması ve "Söz"ün alınmasını sağlayan Merkaba nedeniyle hayatının tehlikeye düştüğü,93] ve ıssız bir yere kaçmak zorunda kaldığı söylenir. sadık müritleriyle çevrili bir mağarada on iki yıl yaşadı ve sonunda orada işaretler ve harikalar arasında öldü. [170]Gizli Doktrinin veya kendi deyimiyle Gizli Bilgeliğin kökeni hakkındaki öğretileri, Gezegensel Ruhlar Ordusunun Başkanı yerine "Tanrı" koyması dışında Doğu'nunkilerle aynıdır. Bu Bilgeliğin bizzat Tanrı tarafından belirli sayıda Seçilmiş Meleklere öğretildiğini söylerken, Doğu Doktrini'nde farklı olduğu görüleceği gibi.

Önümüzde kutsal "Enoch Kitabı" ve Tarot (Rota) hakkında birkaç sentetik ve Kabalistik çalışma var. Batılı bir okültistin el yazısıyla yazılmış bir kopyasından alıntı yapıyoruz ve başında şu sözler var:

Sadece bir Kanun, bir İlke, bir Fail, bir Hakikat ve bir Söz vardır. Yukarıda olan aşağıda olanla aynıdır. Bütün bunlar niceliklerin ve dengelerin sonucudur.

Eliphas Levi'nin aksiyomu ve bu üçlü kitabe, aynı el yazmasının bize söylediği gibi, Gizli Bilim ile ilgili olarak Doğu ile Batı arasındaki düşüncenin özdeşliğini göstermektedir:

Sırrın anahtarı, mabedin anahtarı. Bu, Ustaya Okültizm ve Gizemlerinin en yüksek anlayışını verecek olan Kutsal Söz'dür. Felsefelerin ve Dogmaların Özü budur; onlar Alfa ve Omega'dır; Evrenin Işığı, Yaşamı ve Bilgeliğidir.

Kutsal "Enoch Kitabı" veya Rota'nın Tarot'unun önsözü ek olarak aşağıdaki açıklamadır:

Bu Kitabın eskiliği zamanın sisleri arasında kaybolmuştur. Kökeni Hint'tir ve Musa'dan çok önceye kadar uzanır... İlk başta saf altından ve değerli metallerden oluşan ayrı kağıtlara yazılır... Semboliktir ve kombinasyonları dünyanın tüm harikalarına uyarlanmıştır. ruh. Kökeni Çağlar boyunca değişmiş olsa da -meraklıların cehaleti sayesinde- yine de imgelerinde ve en önemli birincil figürlerinde hayatta kaldı.

Bu, şimdi Enoch'un Tarotu olarak adlandırılan, De Mirville'in "Kötü Büyü" 94] "Tufan sırasında yok edilmekten kurtulan metal, levhalar (veya levhalar)"da kullanılan bir araç olarak ima ettiği Enoch'un Topluluğudur . " ve De Mirville'in Cain'e atfettiği. Bu Tufanın "Genel" olmaması gibi basit bir nedenle Tufandan kurtuldular. "Hint kökenli" olduğu söylenir, çünkü Atlantislilerin son kalesinin nihai yıkımından önce, Beşinci Kök Irkın ilk Alt Irkının Hintli Aryanları arasında ortaya çıkmıştır. Ancak ilkel Hinduların ataları arasında ortaya çıktıysa, ilk kullanıldığı yer Hindistan değildi. Kökeni daha da eskidir ve Kar Sıradağları olan Himaleh'in ötesine ve içine doğru izlenmelidir . [171]Kimsenin bulamadığı ve hem coğrafyacılar hem de ilahiyatçılar için bir gizem olan o gizemli bölgede doğdu - burası, Brahman'a göre Kailash, Sumeru Dağı ve Paropamis'e dönüştürülen Parvati Pamir'in bulunduğu alandır. .

Halen varlığını sürdüren bu bölgenin çevresinde Cennet Bahçesi ile ilgili efsaneler yaratılmıştır. Yunanlılar Parnassus'larını bu bölgeden aldılar [172]ve İncil'deki karakterlerin çoğu buradan geldi, bazıları zamanlarının insanlarıydı, bazıları yarı tanrılar ve kahramanlardı, bazıları çok az olmasına rağmen efsaneler, astronomik karşılıklarıydı. ilk. Abram onlardan biriydi - efsaneye göre Keldani bir brahmin , daha sonra Tanrılarını terk edip [173]Chaldea'daki [174]Ur'unu (nur, "şehir"?) terk ettikten sonra A-brahma'ya (veya A-braham), "olmayan" dönüştü. Brahmin" göç etti. "Birçok halkın babası" olan Abram böyle açıklanır. Okült öğrencileri, eski Panteonlardaki ("İncil Pantheon" dahil) her Tanrı ve kahramanın anlatıda, tabiri caizse birbiriyle paralel gelişen ve her biri biriyle ilişkili üç biyografiye sahip olduğunu hatırlamalıdır. kahramanın yönleri - tarihsel, astronomik ve tamamen efsanevi; ikincisi, diğer ikisini birbirine bağlamaya ve anlatıdaki pürüzlü kenarları ve tutarsızlıkları düzeltmeye ve ilk ikisinin hakikatlerini bir veya daha fazla sembolde toplamaya hizmet eder. Yerler, astronomik [95] ve hatta psişik olaylara karşılık gelecek şekilde ayarlanır . Böylece tarih, daha sonra on dokuzuncu yüzyılın büyük Sfenksi olacak olan eski Gizemin tutsağı oldu. Ancak, kabul etse de etmese de onu çözmek isteyen aşırı aptal sorgulayıcıları tarafından yutulmak yerine, boğulduğu ve yok olduğu bir cümle denizine sürülmeden önce modern Oedipus tarafından kirletilir ve çarpıtılır. Şimdi bu, ne kadar idareli bir şekilde verilirse verilsin, sadece Gizli Öğretilerin bir sonucu olarak değil, aynı zamanda ciddi ve bilgili sembolistler ve geometriciler sayesinde apaçık hale geldi. Cincinnati'nin bilgili Mason Bay Ralson Skinner'ın İncil'deki Jah-ve'ninki gibi ilahi olmayan davranışlarla Tanrı'nın bilmecesini ifşa ettiği İbranice-Mısır Gizeminin Anahtarının ortaya çıkışını, bilgili bir toplumun kurulması izledi. Ohio'dan bir beyefendi ve biri tanınmış bir astronom ve Mısırbilimci olan Piazzi Smith'in de bulunduğu dört başkan yardımcısı başkanlık ediyor. İskoçya'daki Kraliyet Gözlemevi'nin yöneticisi ve Büyük Piramit, Firavun'un Adı, Aslında İnsancıl, Mucizeleri, Gizemleri ve Öğretileri'nin yazarı, Amerikalı yazar ve Masonun tam da sorunu olan İngiliz sistemini kanıtlamaya çalışıyor. ölçüsü, eski Mısırlıların Piramitlerini inşa ederken kullandıkları ölçüdür veya Bay Skinner'ın, firavunların "ölçü kaynağının" "İngiliz inçini ve eski arşınını" ortaya çıkardığını söyleyen sözleridir. Gelecek yüzyılın sonundan önce tam olarak kanıtlanacak olan bundan çok daha fazlasını "doğurdu". Batı dinindeki her şey ölçülere, geometrik şekillere ve zaman hesaplarına atıfta bulunmakla ve ana dönemlerin süresi çoğu tarihi figüre dayanmakla kalmaz, aynı zamanda ikincisi de gerçekte cennet ve dünya ile bağlantılıdır [175]. sadece Hint-Aryan cenneti ve yeri ile, Filistinlilerle değil.

ilk Pantheon'unda bulunabilir . Bunlar, Brahma'nın "Akıldan Doğan" Oğulları veya daha doğrusu , "Dünyanın Oğulları" - Patrikleri doğuran Dhyani-Pitarlar ("Babalar-Tanrılar"), "Işığın Oğulları". Çünkü Rig-Veda ve onun üç kız kardeşi Veda, Manu-Smriti'nin bize söylediği gibi "ateş, hava ve güneşten sağılmışsa" veya Agni, Indra ve Surya'dan sağılmışsa, o zaman "Eski Ahit" en yüksek derece, Albay Van Kenedy'nin haklı olarak belirttiği gibi, kısmen Mısır'da, kısmen Babil'de - "Sanskrit edebiyatının ve başlangıcından beri Brahmin öğreniminin oturduğu" Yahudi Kabalistlerin son derece yaratıcı beyinlerinden "sağıldı". Böyle bir kopya, doğrulanmış her Yahudi'nin ölümden sonra rahmine bağlanmayı umduğu Abram veya Abraham'dı ve bu rahim "bulutlardaki cennet" veya Abhra olarak tanımlanır.[176]

Görünen o ki, İbrahim'i Enoch'un Tarot'undan önemli bir mesafe ayırıyor, ancak ikisi yalnızca birden fazla bağlantıyla yakından bağlantılı. Gaffarel, üçüncü yedide Tarot'un yirmi birinci anahtarındaki dört sembolik hayvanın, Abram Ter'in babası tarafından yaratılan ve saygı duyulan ve Urim ve Tummim kehanetlerinde kullanılan Yahudilerin Teraphim'ini temsil ettiğini gösterdi. Ayrıca, astronomik olarak, İbrahim güneşin ölçüsü ve güneşin bir parçasıdır, Hanok ise Hermes ve Thoth gibi güneş yılıdır; ve Thoth, sayısal değer olarak, "Musa'nın veya Hermes'in eşdeğeriydi", aynı matematikçinin bize söylediğine göre "aşağı bölgelerin efendisi, aynı zamanda bir bilgelik öğretmeni olarak da değer görüyordu"; ve son papalık boğalarından birine göre Tarot, "Cehennemin icadı", "Masonluk ve Okült ile aynı" olduğundan, bağlantı açıktır. Tarot, karakterlerin gök cisimlerine bu tür dönüşümlerinin sırrını içerir ve bunun tersi de geçerlidir. "Enoch Çarkı" arkaik bir icattır ve Çin'de bulunduğu için en eskisidir. Eliphas Levi, ona sahip olmayan hiçbir insan olmadığını ve gerçek anlamının en büyük sır olarak saklandığını söylüyor. Ortak mirastı.

Gördüğümüz gibi, ne "Enoch Kitabı" ("Çarkı"), ne "Zohar" ne de başka herhangi bir Kabalistik cilt yalnızca Yahudi bilgeliğini içermez.

97]

Doktrinin kendisi, binlerce yılın düşüncesinin sonucu olduğu için, güneş altındaki tüm halkların Adeptlerinin ortak mülkiyetidir. Yine de Zohar, konuyla ilgili diğer tüm çalışmalardan daha pratik Okültizm öğretir; ancak çeşitli eleştirmenler tarafından çevrildiği ve yorumlandığı şekliyle değil , kenar boşluklarında gizli işaretlerle. Bu işaretler, metafizik yorumlara ve bariz saçmalıklara bakılmaksızın , Joseph'in tamamen güvendiği, asla inisiye edilmemiş ve bu nedenle ölü mektubu aldığı biçimde yayınlayan gizli talimatlar içerir.[177]

 

98]

BÖLÜM X

ALFABE VE SAYILARIN YORUMLANMASINA YÖNELİK FARKLI GİZLİ SİSTEMLER

Kabala'nın aşkın yöntemlerinden halka açık bir baskıda söz edilmemelidir; ancak çeşitli aritmetik sistemleri ve belirli sembolleri deşifre etmenin geometrik yolları tarif edilebilir. Zohar'ın üç bölümü olan Gematria, Notarikon ve Temur ile Albat ve Algat'ın hesaplama yöntemlerinin uygulanması son derece zordur. Daha fazlasını öğrenmek isteyenler için Cornelius Agrippa'nın yazılarına başvurabiliriz [178]. Ancak Kabalist kendi biliminde gerçek bir Üstat olmadıkça bu sistemlerin hiçbiri anlaşılamaz. Pisagor'un sembolizmi daha da sıkı çalışmayı gerektirir. Sembolleri çok fazladır ve onun Sembololojisinden derin doktrinlerinin ana ağını bile kavramak yıllarca sürecek bir çalışma gerektirir. Başlıca figürleri kare (Tetractys), eşkenar üçgen, daire içindeki nokta, küp, üçlü üçgen ve son olarak mucidi Pythagoras olan Öklid Elementlerinin kırk yedinci teoremidir. Ancak bu teorem dışında, yukarıda belirtilen sembollerin hiçbiri, bazılarının inandığı gibi, onunla birlikte var olmaya başlamadı. Porphyry, Pythagorean Moderatus'tan alıntı yaparak, ondan binlerce yıl önce Hindistan'da iyi biliniyorlardı, Sisam Bilgesi tarafından getirildikleri, bir varsayım olarak değil, kanıtlanmış bir Bilim olarak getirildiklerini söylüyor.

Pisagor'un sayıları, şeylerin doğasına ilişkin tüm fikirleri açıkladığı hiyeroglif sembollerdi [179].

99] Sayılar Kitabında verilen "Kabala"nın temel geometrik figürü, [180]geleneğin ve Ezoterik Öğretilerin Musa'ya Sina Dağı'nda Tanrı tarafından verildiğini söylediği şeklin, [181]evrensel problemin anahtarını tüm haşmetiyle, basit kombinasyonlardan beri. Bu rakam diğerlerini içerir.

Sayıların sembolizmi ve matematiksel ilişkileri de Büyünün dallarından biridir, özellikle zihinsel Büyü, kehanet ve doğru algı ve basiret. Sistemler farklıdır, ancak temel fikir her yerde aynıdır. Kenneth R. X. Mackenzie tarafından yazılan Royal Masonic Cyclopaedia'da gösterildiği gibi:

Bir sistem tekilliği kabul eder, diğeri - üçlü, üçüncüsü - beşli; ayrıca altıgenler, yedigenler, dokuzgenler vs. vardır, yeter ki zihin bu sayı bilimi için sadece materyalleri gözden geçirmekle meşgul olsun [182].

Yaygın olarak Sanskritçe yazılan Devanagari harfleri, Hermetik, Keldani ve İbrani alfabelerinin sahip olduğu her şeye sahiptir ve buna ek olarak "ebedi ses"in okült anlamına ve her harfe dünyevi olduğu kadar ruhani şeylerle bağlantılı olarak verilen anlama da sahiptir. . İbrani alfabesinde yalnızca yirmi iki harf ve on temel rakam bulunduğundan, Devanagari'de ise otuz beş ünsüz ve on altı sesli harf bulunduğundan ve bunların yanı sıra sayısız kombinasyonla birlikte elli bir basit harf oluşturduğundan, ikincisinde akıl yürütme ve bilgi alanı çok daha geniş Her harfin diğer dillerdeki karşılığı ve bir sayı ya da bir hesaplama tablosundaki sayılardaki karşılığı vardır. Ayrıca, incelenen kişinin, nesnenin veya konunun belirli özelliklerine ve özelliklerine bağlı olan birçok başka anlamı da vardır. Hindular, Devanagara alfabesini Sanskrit dilinin, "Devaların dili"nin veya Tanrıların (kendi egzoterik panteonlarında) mucidi Saraswati'den aldıklarını iddia ettikleri gibi, eski halkların çoğu da aynı ayrıcalığa sahip olduklarını iddia ettiler. harflerinin ve dillerinin kökeni. Kabala 100] İbrani alfabesini, Devanagari'nin Rishi Devalar tarafından iletildiği şekilde Patriklere iletilen "Meleklerin harfleri" olarak adlandırır. Sayılar Kitabı, Kildaniler mektuplarını "henüz kurulmamış yıldızlar ve kuyruklu yıldızlar" tarafından gökyüzüne kazınmış olarak buldular; Fenikeliler ise kutsal yılanların kıvranmalarından oluşan kutsal bir alfabeye sahipti. Mısırlıların Natar Hari (hiyeratik alfabesi) ve gizli (rahip) konuşması, en eski "Gizli Doktrinin Konuşması" ile yakından ilişkilidir. Bu, büyük ölçüde Senzar'ın da dahil olduğu, mistik kombinasyonlar ve eklemeler içeren Devanagari'dir.

Pek çok Batılı okültist, tüm bu sistemlerden oluşan sayıların ve harflerin gücünün ve gücünün gayet iyi farkındadır, ancak okültistler olmasa da Hindu öğrenciler tarafından hala bilinmemektedir. Buna karşılık, Avrupalı Kabalistler, genel olarak, Hint Ezoterizminin alfabetik sırlarını bilmiyorlar. Aynı zamanda, ortalama bir Batılı okuyucu ne biri ne de diğeri hakkında hiçbir şey bilmiyor; en azından dünyanın Ezoterik sayı sistemlerinin Hıristiyan Kiliselerinde bıraktığı izlerin ne kadar derin olduğu hakkında.

Bununla birlikte, geometrik şekiller sistemi bu sayıları nesnel olarak tasvir ederken, bu sayı sistemi onu inceleyen herkes için kozmogoni sorununu çözmektedir.

Eskilerin İlahi ve Derin'ini tam olarak anlamak için, orijinal filozoflarının figüratif temsillerinin kökenini incelemek gerekir. Hermes Kitapları, Batı Okültizmindeki sayısal sembolizmin en eski depolarıdır. Onlardan, on sayısının [183]içinde birleşmiş olan Ruhun, Yaşamın ve Işığın Annesi olduğunu öğreniyoruz. Çünkü Teruf'un Anahtarlar Kitabı'nda (Sayılar) gösterdiği kutsal anagramda da görüldüğü gibi 1 (bir) sayısı Ruh'tan, 10 (on) sayısı Madde'den doğmuştur; "birlik on oluşturdu, on - birlik": ve bu panteist bir aksiyomdur, başka bir deyişle - "Doğada Tanrı ve Tanrı'da Doğa."

Kabalistik Gematria aritmetiktir, geometrik değil. Harflerden, kelimelerden ve tamlamalardan gizli anlamı çıkarma yöntemlerinden biridir. Bir kelimenin harflerine, hem dış biçimlerinde hem de bireysel anlamlarında sayı olarak sahip oldukları anlamın uygulanmasından oluşur. Ragon tarafından açıklandığı gibi:

Şekil, yaşayan bir insanı (dikey bir vücut) kastetmiştim, çünkü insan bu özelliğe sahip tek yaratıktır. Buna bir baş ekleyerek, babalık, yaratıcı güç anlamına gelen bir glif (veya harf) R elde edildi ; R, yürüyen bir kişi (bir bacak önde), yürüyen, iens, iturus anlamına geliyordu [184].

Yazı, konuşmayı tamamlayıcı işlevi görüyordu, her harf aynı zamanda kulağa bir ses ve zihne bir fikri temsil ediyordu, örneğin F harfinin keskin bir sesi, uzayda hızla uçan havanın sesini temsil etmesi gibi; fury (hiddet, hiddet), Fusee (Fusee), Fugue (füg) gibi kelimeler ne anlama geldiğini ifade eder ve anlatır [185].

Ancak yukarıdakiler, Gematria'ya değil, harflerin birincil ve felsefi oluşum sistemine ve dış glifik biçimlerine atıfta bulunan başka bir sisteme atıfta bulunur. Başka bir Kabalistik yöntem de, her kelimenin anagramındaki sırrı ifşa etmesini sağlayan Timur yöntemidir. Bunun üzerine "Sefer Cezire"de şöyle okuruz: "Biri Alahim'in Ruhu Yaşar." En eski Kabalistik diyagramlarda, Sephiroth (yedi ve üç) tekerlekler veya daireler olarak ve birincil İnsan olan Adam Kadmon dikey bir sütun olarak temsil edilir. Haham Akiba, "Tekerlekler, yüksek melekler ve kutsal yaratıklar" (Chiot) diyor. Alfabenin harflerini üç sıra halinde çiftler halinde düzenleyen Albat adlı başka bir sembolik "Kabala" sisteminde, ilk sıradaki tüm çiftler on sayısal değerleri taşır ve Simeon ben Sheth (İskenderiye) sisteminde ilk Ptolemy altındaki neoplatonist) en üstteki çift en çok olanıdır - önünde Pisagor rakamları gelir: bir ve sıfır - 10.

İlk ilahi sudurdan veya "tecelli etmiş Tanrı"dan en düşük atom varlığına kadar tüm varlıkların "her birini ayıran ve onların karakteristik özelliklerinin ve niteliklerinin yanı sıra kaderlerinin kaynağı haline gelen kendi özel sayıları vardır. ." Şans, Cornelius Agrippa'nın öğrettiği gibi, gerçekte yalnızca bilinmeyen bir ilerlemedir ve zaman yalnızca bir sayılar dizisidir. Bu nedenle, gelecek, şans ve zamanın bir birleşimi olduğundan, bir olayın sonucunu veya kişinin kaderinin geleceğini öğrenmek için okült hesaplamalar için kullanılabilirler. Pisagor dedi ki:

Tanrılar ile sayılar arasında, aritmetik biliminin dayandığı gizemli bir bağlantı vardır. Ruh kendi kendine hareket eden bir dünyadır; ruh dördü içerir, tetratys (mükemmel küp) ve odur.

Şanslı ve şanssız ya da hayırsever ve uğursuz sayılar vardır. Böylece, ilk tek sayı olan üç (bir numara mükemmeldir ve Okültizmde göze çarpar) ilahi bir figür veya üçgenken, ikisi Pisagorcular arasında baştan [102] itibarsızdı . Pasif ve kötü bir ilke olan Maddeyi temsil etti - Maya sayısı, illüzyon.

Bir numara uyumu, düzeni veya iyi prensibi sembolize ederken (Latince'de Solus kelimesiyle ifade edilen tek Tanrı, Tanrı'nın sembolü olan Sol, Güneş kelimesi buradan gelir), iki rakamı zıt fikri ifade ediyordu . İyilik ve kötülük bilimi onunla başladı. İkili, yanlış ve tek bir gerçekliğe zıt olan her şey ikili ile gösterilirdi. Ayrıca Doğa'da her zaman çift olan karşıtlıkları da dile getirdi: gece ve gündüz, ışık ve karanlık, soğuk ve sıcak, nem ve kuruluk, sağlık ve hastalık, hata ve gerçek, erkek ve kadın vb. yılın ikinci ayıdır ve o ayın ikinci günü erkeklerin şerefine kefarettir. Bu nedenle, Latin Kilisesi'ndeki aynı ayin dikkatlice kopyalandı. Papa John XIX c kurdu 1003 г. 2 Kasım'da, yani sonbaharın ikinci ayında kutlanacak olan ölüleri anma tatili [186].

Öte yandan, tüm halklar tamamen geometrik bir şekil olan üçgene büyük saygı duyuyorlardı ve bunun şu nedeni vardı:

Geometride, düz bir çizgi, tıpkı iki düz çizginin yapamayacağı gibi, kesinlikle mükemmel bir şekli temsil edemez. Öte yandan, üç düz çizgi kesişerek bir üçgen veya ilk kesinlikle mükemmel şekli oluşturabilir. Bu nedenle, başlangıçtan bugüne kadar Ebedi'yi, ilk mükemmelliği sembolize etti. Fransızca'da olduğu gibi Latince'de de tanrı sözcüğü, Yunanca'da bir delta ya da üçgen olan D harfiyle başlar; üç kenarı üçlü ya da üç krallığı ya da yine ilahi doğayı simgeleyen D harfidir. Ortada, ruhu veya ateşi canlandıran ve harfin temsil ettiği ilkeyi oluşturan Yehova'nın adının ilk harfi olan İbranice Yod (bkz. Dogme et Rituel by Eliphas Levi, 1, 154) G , felsefi anlamı nesil olan kuzey dillerinde "Tanrı" ("Tanrı") kelimesinin ilk harfidir [187].

Ünlü Mason Ragon'un haklı olarak ifade ettiği gibi, Hindu Trimurti fikirler dünyasında Yaratılış, Koruma ve Yıkım veya Brahma, Vishnu ve Shiva tarafından kişileştirilir; Madde - Toprak, Su ve Ateş veya Güneş dünyasında ve toprakta, suda ve güneşte yaşayan bir çiçek olan Lotus ile sembolize edilir [188]. İsis'e adanan nilüfer Mısır'da aynı anlama gelirken, Hıristiyan sembolünde ne Yahudiye'de ne de Avrupa'da bulunmayan nilüfer nilüferle değiştirildi. Her Yunan ve Latin kilisesinde, Müjde'yi tasvir eden tüm resimlerde, Başmelek Cebrail elinde bu teslis sembolü ile Meryem'in önünde, ana mihrabın üzerinde veya kubbenin altında, Ebedi Gözü olarak tasvir edilmiştir. Yahudi Yod veya Tanrı'nın yerine geçen bir üçgende tasvir edilmiştir.

Gerçekten, diyor Ragon, bir zamanlar alfabedeki sayıların ve harflerin şimdi olduğundan daha fazla anlam ifade ettiği zamanlar vardı - sadece önemsiz seslerin görüntüleri.

Görevleri o zaman daha soyluydu. Her biri, biçiminde, kelimenin kendisinin anlamına ek olarak, [189]ikili bir doktrine uyarlanmış ikili bir yorumu olan tamamlanmış bir tam anlamı temsil ediyordu. Bu nedenle, bilgeler, yalnızca bilim adamlarının anlaması gereken bir şey yazmak istediklerinde, insan adları ve yer adlarıyla, harf özellikleriyle gerçek anlamı ortaya çıkaran bir hikaye, bir rüya veya başka bir kurgu oluşturdular. yazarın bu hikaye anlatımıyla anlatmak istediği şey. Tüm dini yaratımları böyleydi [190].

Her isim ve terimin kendi varoluş nedeni vardı. Bir bitkinin veya mineralin adı, İnisiyeye bir bakışta onun doğasını açıklıyordu. Bu tür mektuplarda tasvir edildiği için her şeyin özü onun tarafından kolayca algılanıyordu. Tüm sistemin sırrı kaybolmuş olsa da, Çince karakterler bu mecazi ve resimsel karakterin çoğunu bugüne kadar korumuştur. Yine de, şimdi bile bu insanlar arasında bir sayfaya uzun bir hikaye, bir cilt cilt yazabilenler var; tarihi, alegorik ve astronomik açıklaması olan semboller günümüze kadar ulaşmıştır.

Dahası, İnisiyeler arasında, herhangi bir halkın bir Üstadının veya hatta bir öğrencisinin kendi dilinde okuyarak anlayabileceği tek bir evrensel dil vardır. Biz Avrupalılar, aksine, herkes için ortak olan tek bir mecazi işaretimiz var - & (ve): metafizik açıdan daha zengin bir dil var; her 104] kelimenin benzer basit işaretlerle ifade edildiği dünyadaki herhangi bir kelimeden daha fazla . Böylece sözde Litara Pythagoras, Yunanca Υ (İngilizce'nin büyük Y'si), herhangi bir iletişimde tek başına izlenirse, tümcelerle dolu bütün bir sayfa kadar kapsamlı olacaktır, çünkü birçok şeyin sembolü olarak hizmet etmiştir, örneğin; , beyaz ve kara büyü [191]için . Farz edin ki bir kişi diğerine üçüncü bir kişi hakkında soru soruyor: o hangi Sihir Okulu'na ait? ve ona bir cevap gelir, bu mektupta sağ kolu solundan daha kalın olacak şekilde yazılır, bu da "Sağ ele veya ilahi Sihir" anlamına gelir; ancak mektup, sol dal sağdan daha kalın olacak şekilde normal biçimde yazılmışsa , bu tam tersi anlamına gelir; yani sağ veya sol dal, bir kişinin tüm biyografisini temsil ediyordu. Asya'da, özellikle Devanagari yazılarında, her harfin birkaç gizli anlamı vardı.

Bu tür apokaliptik yazıların gizli anlamının yorumları Kabala'da verilen anahtarlarda bulunabilir ve bunlar Kabala'nın en gizli öğretileri arasında yer alır. Aziz Jerome, onların Peygamberler Okulu tarafından bilindiğini ve orada öğretildiğini garanti ediyor ki bu büyük olasılıkla. Bilgili İbrani bilim adamı Molitor, gelenekler üzerine yaptığı çalışmasında şunları söylüyor:

İbrani alfabesinin yirmi iki harfi, telaffuz edilemeyen ismin doğasında var olan ilahi güçlerin bir yayılımı veya görünür ifadesi olarak görülüyordu.

Bu harfler karşılıklarını bulur ve diğer sistemlerde olduğu gibi rakamlarla değiştirilir. Örneğin, aynı isimdeki alfabenin on ikinci ve altıncı harfleri on sekiz eder; o ismin diğer harfleri eklendiğinde her zaman alfabetik harfe karşılık gelen rakamla değiştirilir, ardından tüm bu rakamlar onları tekrar harflere dönüştüren bazı cebirsel işlemlere tabi tutulur; bundan sonra ikincisi, "Gelecekte ilahi Kalıcılığın (dokunulmazlığında sonsuzluk) en gizli sırlarını" arayan kişiye deşifre eder.

 

 

105]

BÖLÜM XI

MERKEZİ NOKTALI ALTIGEN VEYA YEDİNCİ TUŞ

Molitor, isimlerin (Baalshem) gücünden bahsederken, "Kabala"nın -mevcut suiistimallerine rağmen- çok derin ve bilimsel bir temele dayandığını inkar etmenin imkansız olduğunu düşünüyor. Ve eğer öyleyse, o zaman şu sonuca varır: eğer

İsa'nın Adından önce diğer tüm İsimler eğilmeli, neden Tetragrammaton aynı yetkiye sahip değil?[192]

Bu makul ve mantıklı. Pisagor, iki çapraz üçgenin oluşturduğu altıgeni yaratılışın bir sembolü olarak ve Mısırlıları ateş ve su birliğinin (veya neslin) bir sembolü olarak gördüyse, Essenes onda Süleyman'ın Mührünü gördü, Yahudiler - Kalkan Davut'un Hinduları - Vişnu'nun İşareti (bu güne kadar); ve Rusya ve Polonya'da çift üçgen güçlü bir tılsım olarak görülse bile, bu kadar yaygın kullanım, içinde bir şeyler olduğu gerçeğini anlatıyor. Böylesine eski ve evrensel olarak saygı duyulan bir sembolün, gücü ve gerçek okült önemi hakkında hiçbir şey bilmeyenler tarafından alay edilmek üzere bir kenara atılmaması gerektiği gerçekten açıktır. Her şeyden önce, iyi bilinen bir işaret bile, İnisiyeler tarafından kullanılan işaretin yerine geçer. British Museum'da saklanan tantrik bir eserde, "Vishnu'nun İşareti", "Süleyman'ın Mühürleri", vb. olarak bilinen gerçek bir okült altıgeni meslekten olmayan birine veren herkesin kafasına korkunç bir lanet yakarılır.

Merkezi mistik işareti τ veya Swastika ile birlikte yediliyi temsil eden altıgenin büyük gücü Sırlar'ın yedinci anahtarında iyi açıklanır, çünkü şöyle der:

106]

Yedinci anahtar, kutsal yedilinin, krallığın, rahipliğin (İnisiye), zaferin ve mücadele yoluyla gerçek başarının hiyeroglifidir. Bu, tüm gücüyle büyülü bir güçtür, gerçek "Kutsal Alem"dir. Hermetik Felsefede bu, büyük Büyülü Aracının (Akaşa, Astral Işık) iki gücünün birleşmesinden kaynaklanan özdür ... O, Üstadın iradesiyle bağlı ve onun her şeye kadirliğiyle alt edilmiş eşit derecede Yakin ve Boaz'dır. .

Bu anahtarın gücü Magic'te mutlaktır. Tüm dinler bu işareti ayinlerinde kutsadı.

Şu anda, tufandan önceki uzun eserler dizisine ancak alelacele, Tufan sonrası parçalı ve çoğu zaman çarpıtılmış biçimleriyle bakabiliyoruz. Hepsi Dördüncü Irk'tan miras olsalar da - şimdi okyanusun ölçülemez derinliklerinde gömülü yatıyorlar - yine de reddedilmemeliler. Daha önce de söylediğimiz gibi, insanlığın şafağında tek bir Bilim vardı ve o da tamamen ilahiydi. Ve eğer insanlık olgun yaşına geldiğinde onu kötüye kullandıysa - özellikle Dördüncü Kök Irkın son Subraları - o zaman bu, orijinal dogmalarına sadık kalanların değil, ilahi bilgiyi kirleten profesyonellerin bir hatası ve günahıydı . Geleneksel hoşgörüsüzlüğüne sadık olan modern Roma Katolik Kilisesi'nin, okültistte ve hatta masum ruhçu ve masonda, Kidufların, Hamitlerin, Kazdımların, Sefenlerin, Ofitlerin ve Hartumların soyundan gelenlerde görmekten memnun olduğu şey. ” – ve hepsi “Şeytan'ın takipçileri” olarak görülüyor – Bu onların gerçekten öyle oldukları anlamına gelmez. Her ülkenin Devleti veya Ulusal Dini, eski Roma Katolik Devlet Dininin ve modern olanın yaptığı gibi, rakip okulları tehlikeli sapkınlıklar ilan ederek her zaman ve her zaman kolaylıkla başa çıkmıştır.

Bununla birlikte, böyle bir lanet, halkı Okült Bilimlerin Sırları konusunda daha akıllı hale getirmedi. Bazı yönlerden, böyle bir cehalet dünya için daha da iyidir. Doğanın gizemleri, genel olarak, iki ucu keskindir ve hak etmeyen insanların ellerinde büyük olasılıkla ölümcüldürler. Modern zamanımızda kim bazı harflerin ve işaretlerin -tılsımların- yararlı veya zararlı amaçlar için içerdiği gerçek anlam ve güçler hakkında bir şey biliyor? Eski ortaçağ kütüphanelerinde dağınık olarak bulunan Kishufs'un runik yazı ve yazılarının parçaları; Efes ve Miletli mektuplardan veya yazılardan kopyalar; Truva Savaşı'ndan çok önce yaşamış olan Keldani Targes ve onun Etrüsk öğrencisi Tarhon'un üç kez ünlü "Tog Kitabı" ve korkunç incelemeleri (hala korunmuş) - bunların hepsi anlamsız isimler ve unvanlardır (bulunmalarına rağmen) eğitimli bir modern bilim adamı için klasik edebiyat). On dokuzuncu yüzyılda kim [ 107] -Targes'inkiler gibi incelemelerde anlatılan- yıldırım çarpmalarını çağırma ve yönlendirme sanatına inanırdı? Bununla birlikte, aynısı Brahmin literatüründe anlatılır ve Targes "yıldırımlarını" Mahabharata'nın Aryanları tarafından bilinen korkunç yıkım makineleri olan Astra'dan kopyaladı . [193]Bütün bir dinamit bombası cephaneliği bu becerinin önünde sönük kalırdı - keşke Batılılar bunu anlasaydı. Merhum Lord Bulwer Lytton "Briel" fikrini kendisine çevrilen eski bir parçadan aldı. Gerçekten de, ne mutlu ki, kanunsuz savaşlar, anarşistler ve dinamitlerle dolu bir çağda bizi süsleyen erdemler ve hayırseverlik karşısında, Numa'nın mezarında bulunan kitapların içerdiği sırlar yakılmalıydı. Ancak Circe ve Medea bilimi kaybolmadı. Tantrik Sutraların anlamsız görünen sözlerinde, Bhutan ve Sikkimese Dugpas'larının Kuku-ma'larında ve Tibet'in "kırmızı şapkalarında" ve hatta Nilgiri mula kurumbalarının büyüsünde bulunabilir . Gerçek anlamın kehanet sırlarının ellerinde güvende olduğu Sol Yol profesyonellerinin ve Doğru Yol Üstatlarının yüksek dereceleri dışında, "kara" çağrışımları anlayan çok az kişinin olması çok şanslıdır . Aksi takdirde, hem Batı hem de Doğu Dugpaları düşmanlarıyla çabucak ilgilenirdi. İkincisinin adı lejyondur, çünkü tufandan önceki büyücülerin doğrudan soyundan gelenler, kendileriyle olmayan herkesten nefret ederek onlara karşı olduklarından emin olurlar.

"Küçük Albert"e gelince - bu küçük yarı ezoterik cilt edebi bir nadirlik haline gelmesine rağmen - ve "Büyük Albert" veya "Kızıl Ejder", hâlâ mevcut olan sayısız eski nüshayla birlikte, onun hüzünlü kalıntılarını temsil ediyor. efsanevi Ana Gemiler ve Merlinler - yanlış demek istiyoruz - hepsi aynı adlı orijinal eserlerin bayağılaştırılmış taklitleridir. Bu nedenle, "Petit Albert", ikinci Roma Konseyi tarafından mahkum edilen sekizinci yüzyılda bir okültist olan Piskopos Adalbert tarafından Latince yazılmış büyük eserin çarpıtılmış bir taklididir. Çalışmaları birkaç yüzyıl sonra Alberti Parvi Lucii Libellus de Mirabilibus Naturae Arcanis adıyla yeniden basıldı. Roma Katolik Kilisesi'nin katılığı her zaman spazmodik olmuştur. Kilise'yi Yedi Başmelek, Erdemler veya Tanrı'nın Tahtları ile ilgili olarak gösterecekleri gibi, gelecek yüzyıllar boyunca çok utanç verici bir konuma yerleştiren bu kınamayı öğrenirken, geriye kalan 108] Cizvitlerin , Fransa ve İspanyol Escurial tarihi üzerine sayısız vakayinameleri ve yıllıklarıyla birlikte arşivleri yok etmediğini görünce şaşırdı . İlkinin hem tarihi hem de kronikleri, Charlemagne'nin Papa'dan aldığı paha biçilmez tılsımı ayrıntılı olarak anlatıyor. Kabalistik çizimler, işaretler, gizemli özdeyişler ve yıldızlara ya da gezegenlere hitap eden dualarla dolu, Sihir ya da daha doğrusu Cadılık üzerine küçük bir ciltti. Bunlar, tarihçiye göre tılsımların çok yararlı olduğu kanıtlanan kralın düşmanlarına (les ennemis de Charlemagne) karşı tılsımlardı, çünkü "hepsi (düşmanlar) şiddetli bir şekilde öldü." Enchiridium Leonis Papas'ın bu küçük cildi ortadan kayboldu ve neyse ki artık mevcut değil. Yine, Thoth'un alfabesi, Paris'teki hemen hemen her kitapçıdan satın alınabilen modern Tarot'ta belli belirsiz izlenebilir. Nasıl anlaşıldığına ve nasıl kullanıldığına gelince, Paris'te geçimini sağlayan birçok falcı, Tarot'un sembolizmini doğru yorumlamak şöyle dursun, okumaya çalışmaktaki başarısızlığının üzücü bir örneğidir. önce bu Bilimi felsefi olarak incelemek. Tüm sembolojisiyle gerçek Tarot, yalnızca Babil silindirlerinde bulunabilir, burada herkes onu British Museum'da ve başka yerlerde inceleyebilir. Bu Keldani tufan öncesi eşkenar dörtgenlere veya kutsal işaretlerle kaplı dönen silindirlere bakılabilir, ancak bu kehanet "tekerleklerinin" veya De Mirville'in dediği gibi "hekate'nin dönen toplarının" sırlarının bir süre daha söylenmemesi gerekecek. Şimdiye kadar, bebekler için modern ortamların "döner masaları" ve güçlüler için "Kabala" var. Bu biraz rahatlık sağlayabilir.

İnsanlar anlamadıkları terimleri kullanmaya ve ilk bakışta edindikleri izlenimlere dayanarak yargılarda bulunmaya oldukça eğilimlidirler. Beyaz ve Kara Büyü arasındaki farkı tam olarak anlamak çok zordur, çünkü her ikisi de tarafından değerlendirilmelidir. kendilerini yıllarca göstermeseler bile, acil olmasa da nihai sonuçlarının bağlı olduğu güdüleri. Bir Doğu atasözü “Sağ ve sol elin (Büyü) arasında yalnızca bir ağ ipliği vardır” der. Onun bilgeliğini dinleyelim ve daha fazlasını öğrenene kadar bekleyelim.

Kabala'nın Gupta Vidya ile bağlantısı konusuna ayrıntılı olarak dönmemiz ve ezoterik ve sayısal sistemlerle daha fazla ilgilenmemiz gerekecek, ancak önce Adeptlerin çizgisini Hıristiyanlık sonrası dönemlere kadar izlemeliyiz .

 

 

109]

BÖLÜM XII

GERÇEK BİR Okültistin Dinlere Karşı Görevi

Hıristiyanlık öncesi İnisiyeleri ve Gizemlerini ele aldıktan sonra - ikincisi hakkında daha çok şey söylenmesi gerekse de - kişisel inançları ve doktrinleri ve Tarihteki yerlerinin tutarlılığı ne olursa olsun, erken Hıristiyanlık sonrası Üstadlar hakkında birkaç söz söylenmelidir. , hem kutsal hem de dünyevi. Bizim görevimiz, bu ustalığı olağanüstü büyüsel ya da şimdi adlandırıldıkları şekliyle psikolojik güçleriyle analiz etmektir; ilk olarak, bu sonraki zamanlara kadar gelen tarihsel materyallerin neler olduğunu ve ikinci olarak, bahsedilen güçlerle ilgili olasılık yasalarını göz önünde bulundurarak, bu tür her bir Üstadın hakkını vermek.

Başlangıçta, yazarın söylenecekleri gerekçelendirmek için birkaç kelime söylemesine izin verilmelidir. Bu sayfalarda Hristiyan dinine karşı herhangi bir meydan okuma veya aşağılama görmek, en azından herhangi birinin duygularını incitme arzusunu görmek büyük haksızlık olur. Teozofist ne İlahi ne de Şeytani mucizelere inanmaz. Bu kadar uzak bir zamanda, ancak ilk bakışta kanıtları elde edebilir ve iddia ettiği sonuçlara göre yargılayabilir. Onun için azizler, büyücüler, peygamberler, kahinler yoktur; ancak yalnızca sözlerine ve eylemlerine göre değerlendirilen, olağanüstü nitelikteki eylemlerin üretiminde ustalar veya uzmanlar. Şu anda yapabileceği tek ayrım, elde edilen sonuçlara bağlıdır - bu sonuçların doğası gereği, bu Üstadın gücünün lehinde veya aleyhinde uygulandığı kişiler üzerinde yararlı veya zararlı olduğunun söylenip söylenmediği. Okültist, şu veya bu dinin müritlerinin şu veya bu dinin mucize yaratıcıları hakkındaki keyfi yargıları tarafından yönlendirilemez ve yönlendirilmemelidir . Dini 110] ona Peter ve Paul'ü Azizler ve ilahi olarak ilham edilmiş havariler olarak ve Simon ve Apollonius'u Kötülüğün Güçlerine hizmet eden ve onlardan yararlanan büyücüler ve büyücüler olarak görmesini emreden Hristiyan, gerçek bir meşru Hristiyan ise tamamen haklı olabilir. . Ancak okültist, gerçeğe ve yalnızca gerçeğe hizmet etmek istiyorsa, böyle tek taraflı bir görüşü reddederek haklıdır. Okültizm öğrencisi herhangi bir mezhebe veya mezhebe ait olmayabilir, ancak İyilik Kanununun Üstadı olacaksa, her mezhebe ve inanca dışsal olarak saygı göstermek zorundadır. Kimsenin önyargılı ve mezhepsel görüşlerine bağlı kalmamalı , kendini adadığı Bilimin kendisine getirdiği delil kurallarına göre kendi görüşlerini oluşturmalı ve kendi sonuçlarına varmalıdır. Örnek olarak, eğer okültist bir Budist ise, Gotama Buddha'yı şimdiye kadar yaşamış en büyük Üstat olarak, özverili sevginin, sonsuz merhametin ve ahlaki iyiliğin somutlaşmış hali olarak kabul ederken, aynı ışıkta görecek ve İsa'yı ilan edecek. O, tüm ilahi erdemlerin böyle bir başka somutlaşmış halidir. Bu büyük şehidin anısını, onda Tek Yüce İlah'ın yeryüzündeki enkarnasyonunu ve Cennetteki "Tanrıların Tanrısı"nı tanımayı reddettiği bir zamanda bile onurlandıracaktır. Bu ideal insanın imajına, ilk yüzyılların fanatik hayalperestlerinin ve kurnazca hesap yapan Kilise ve Teolojinin ona yüklediği iddialar için değil, kişisel erdemleri için değer verecektir. Hatta "hayal edilen mucizelerin" çoğuna inanacak, ancak bunları yalnızca İlminin kurallarına ve psişik farkındalığına göre açıklayacaktır. "Mucize" terimini reddederek - teolojik anlamda, onu "doğanın yerleşik yasalarına aykırı" meydana gelen bir olay olarak kabul ederek - yine de onu, tamamen bir bilim olan Bilimin (şimdiye kadar) bildiği yasalardan bir sapma olarak değerlendirecektir. farklı konu. Dahası, okültist, "İnciller"in ilk bakışta -kanıtlanmış olsun ya da olmasın- kanıtlarına dayanarak, bu tür eylemlerin çoğunu yararlı, ilahi Büyü olarak kabul edecektir, ancak bu tür olayları iblislerin göçüyle birlikte kovması gibi olayları dikkate almakta haklı olacaktır. ölü mektupları anlamında gerçek inanca alegorik ve zararlı bir domuz sürüsü . [194]Bunlar gerçek bir tarafsız okültistin sahip olacağı görüşlerdir. Ve bu hususta, Nasıralı İsa'yı büyük bir Peygamber olarak kabul eden ve O'na saygı duyan fanatik Müslümanlar bile, "dini hoşgörünün dinsiz ve saçma olduğunu" öğreten ve buna inanan ve bundan asla 111 ] bahsetmeyen Hıristiyanlara faydalı bir merhamet dersi vermektedirler. [195]İslam peygamberi, "sahte peygamber" olmaktan başka türlü. Şimdi Peter ve Simon, Paul ve Apollonius'u işte bu Okültizm ilkeleri üzerinde ele alacağız.

Bu kitabın sayfalarında görünmek üzere bu dört Ustanın seçilmesinin iyi bir nedeni var. Onlar, "mucizelerin", yani psişik ve fiziksel fenomenlerin tonunu belirleyen - hem dünyevi hem de kutsal tarihte kaydedildiği gibi - Hıristiyanlık sonrası dönemdeki ilk Adeptlerdir. Sadece teolojik ikiyüzlülük ve hoşgörüsüzlük, bu kadar kötü niyetli ve keyfi bir şekilde iki uyumlu parçayı, İlahi ve Şeytani Büyünün iki farklı tezahürüne, "dindar" ve "dinsiz" eylemlere ayırabilirdi.

 

 

112]

BÖLÜM XIII

HIRİSTİYANLIĞIN ORTAYA ÇIKIŞINDAN SONRAKİ DÖNEMİN ADEPLERİ VE ÖĞRETİLERİ

Örneğin, dünya genel olarak Peter ve Simon hakkında ne biliyor? Dünyevi tarihte bu ikisine dair hiçbir kayıt yoktur, oysa sözde kutsal literatürün bize onlar hakkında söyledikleri dağınıktır ve Elçilerin İşleri'nin birkaç cümlesinde yer alır. Apocrypha'ya gelince , isimleri bile eleştirmenlerin onların bilgilerine güvenmesini yasaklıyor. Ancak okültistler, ne kadar tek taraflı ve önyargılı olurlarsa olsunlar, bu apokrif "İncillerin", "Elçilerin İşleri" de dahil olmak üzere, "Yeni Ahit"ten çok daha fazla tarihsel gerçek olay ve gerçekler içerdiğini iddia ederler. İlki çıplak, ham gelenekler, ikincisi ise (resmi İnciller) özenle hazırlanmış efsanelerdir. "Yeni Ahit"in kutsallığı kişisel bir mesele ve körü körüne bir inanç meselesidir ve herkes komşusunun kişisel görüşüne saygı göstermekle yükümlü iken, kimse onu paylaşmak zorunda değildir.

Simon Magus kimdi ve onun hakkında ne biliniyor? Elçilerin İşleri'nden yalnızca olağanüstü sihirli yetenekleri nedeniyle ona "Tanrı'nın Büyük Gücü" lakabının verildiğini öğreniyoruz. Philip'in bu Samiriyeli'yi vaftiz ettiği söylenir ve daha sonra Peter ve John'a ona gerçek "mucizeler" gerçekleştirme sanatını öğretmeleri için para teklif etmekle suçlanırken, sahte olanların Şeytan'dan olduğu iddia edilir [196]. Son türden "mucizeler" yaptığı için ona serbestçe atılan aşağılayıcı sözleri atlarsak hepsi bu kadar. Origen, Simon'un Nero döneminde Roma'yı ziyaret ettiğinden bahseder [197]ve Musa onu Hıristiyanlığın açık düşmanları arasına yerleştirir [198], ancak okült gelenek onu "Simeon"u Tanrı'nın Vekili olarak tanımayı reddetmekten başka bir şeyle suçlamaz, bu "Simeon" olsun. Peter ya da başka biri miydi, diğeri hala eleştirmenler için açık bir sorudur.

113] Irenaeus [199]ve Epiphanius'un [200]Simon Magus hakkında söyledikleri, yani onun vücut bulmuş bir üçlü gibi davrandığı; Samiriye'de Baba, Yahudiye'de Oğul olduğu ve Yahudi olmayanlara kendisini Kutsal Ruh olarak takdim ettiği basitçe iftiradır. Zaman ve olaylar değişir, insan doğası aynı kalır , her gökyüzü altında ve her çağda değişmez. Bu suçlama, geleneksel ve artık klasik olan odium theologicum'un sonucu ve ürünüdür. Hiçbir okültist -hepsinde az ya da çok gizli teolojik kötülüğün etkisini deneyimlemiş olan- bu tür suçlamalara yalnızca Irenaeus'tan gelen bu tür suçlamalara, eğer gerçekten kendisi yazdıysa, asla inanmayacaktır. Dahası, Simon hakkında, yüzlerce reenkarnasyondan geçen ve hatta daha önce, çağların başında, Sophia, İlahi Bilgelik, bir yayılım olan Sophia olan bir kadını yanında tuttuğu söylenir. o (Simon) "Baba" iken kendi (Simon) Ebedi Aklından; ve son olarak, onunla "bu dünyayı yaratan Başmelekleri ve Melekleri tasarladı" vb.

Ancak, yarım düzine elden geçmiş olsa bile, herhangi bir çıplak gerçek ifadesinin ne dereceye kadar dönüşüme ve ne kadar bereketli bir büyümeye tabi tutulabileceğini hepimiz biliyoruz. Dahası, tüm bu ifadeler temelde doğru olarak açıklanabilir ve hatta gösterilebilir. Simon Magus, diğer birçok reformcu gibi, Gizli Öğreti'nin temel öğretilerine dayanan, ancak sırlarını gereğinden fazla ifşa etmeyen yeni bir Din bulmaya çalışan bir kabalist ve mistikti. Öyleyse, seri reenkarnasyonlar gerçeğinin bilgisiyle derinden iç içe geçmiş bir mistik olan Simon (öğrencilerinin olası bir abartması olarak "yüz" sayısını bir kenara bırakabiliriz), psişik olarak onun enkarnasyonu olarak tanımladığı birinden neden söz etsin? gerçek adı olan bir kahraman, eğer hiç söylediyse? Kendi çağımızda, kadın ve erkekleri bir tür şarlatan değil, toplumda yüksek mevkilerde bulunan zeki insanlar görmüyor muyuz - iç inançları onlara - biri onun Kraliçe Kleopatra olduğunu, diğeri - onun Büyük İskender olduğunu söylüyor. , üçüncüsü - Joan of Arc ve kim ve ne eksik? Bu bir içsel inanç meselesidir ve Okült ile az çok aşinalığa ve modern reenkarnasyon teorisine olan inanca dayanır. İkincisi, gösterileceği gibi, antik çağın tek gerçek doktrini ile çelişmektedir, ancak istisnasız hiçbir kural yoktur.

114] Magus'un "Baba Tanrı ile, Oğul Tanrı ile ve Kutsal Ruh Tanrı ile bir" olduğu gerçeğine gelince, mistik ve görücünün hakkı olduğunu kabul edersek, bu yine oldukça kabul edilebilir. alegorik dili kullanın; ve bu durumda, dahası, Ezoterik Felsefe tarafından öğretilen Evrensel Birlik doktrini tarafından tamamen haklı çıkarılmıştır. Her okültist, (kendisi için) bilimsel ve mantıksal gerekçelerle, savunduğu öğretiyle tam uyum içinde aynı şeyi söyleyecektir. Her gün aynı şeyi söylemeyen bir Vedantist yoktur: kesinlikle o Brahman'dır, aynı zamanda Parabrahman'dır, çünkü o kişisel ruhunun bireyselliğinden vazgeçmiştir ve Yüksek Benliğinde ikamet eden İlahi Işın'ı sadece onun bir yansıması olarak kabul etmiştir. Evrensel Ruh. Bu, orijinal Tecelli doktrininden tüm zamanlarda ve çağlarda bir yankıdır. Bilinmeyenden ilk Tecelli "Baba"dır, ikincisi "Oğul"dur ve her şey ve her şey Bir'den veya "bilinemez" olan İlahi Ruh'tan gelir. Bu nedenle, onun (Sophia veya Minerva, İlahi Bilgelik) o (Simon), henüz Baba'nın bağrındayken, kendisi de Baba (veya ilk kolektif Tecelli) olduğu zaman, Başmelekleri - "Oğul" tasarladığı ifadesi buradan gelir . " - bu barışın yaratıcıları kim oldu.

Kilise dogmalarını ve otoritelerini yerle bir eden ve "İncil"de Elohim'in çoğulluğuna işaret eden bilgili filologlar ve simgebilimciler gibi muhaliflerinin çürütülemez kanıtlarıyla duvara sıkıştırılan Roma Katoliklerinin kendileri, şimdi ilk Tanrı'nın "yaratılması", Tzaba veya Başmelekler, evrenin yaratılışına katılmak zorundaydı. Şunu düşünmemiz gerekmez mi:

"Gökleri ve yeri Allah tek başına yaratmıştır"... bununla birlikte, onlar (Melekler) orijinal ex nihilo yaratılışta nasıl yer almasalar da, onu tamamlama, devam ettirme ve destekleme görevini alabilecekler miydi?[201]

diye haykırıyor De Mirville, Renan, Lacourt, Maury ve Fransız Enstitüsü'nün tutti quanti'sine yanıt olarak. Bazı değişikliklerle, Gizli Doktrinin iddia ettiği tam olarak budur. Aslında, çağımızın ilk ve sonraki yüzyıllarının birçok Reformcu tarafından öğretilen ve orijinal öğretilerini bu evrensel kozmogoniye dayandırmayan tek bir doktrin yoktu. Mosheim'a sorun ve onun anlattığı birçok "sapkınlık" hakkında konuşmak zorunda olduğunu göreceksiniz. Yahudi Tserinth

O öğretti ki, bu dünyanın Yaratıcısı... Yahudi halkının Egemen Tanrısı, kökenini Yüce Tanrı'dan alan bir Varlıktı;

üstelik bu Varlık,

Yavaş yavaş doğal erdeminden ve orijinal haysiyetinden uzaklaştı.

115] İkinci yüzyılın Mısırlı Gnostikleri Basilides, Carpocrates ve Valentinus birkaç değişiklikle aynı fikirleri savundular. Basilides, Yüce Olan'ın özünden çıkan yedi Aeon (Ordular veya Başmelekler) olduğunu vaaz etti. Bunlardan ikisi, Güç ve Bilgelik, birinci sınıf ve haysiyetten oluşan göksel bir hiyerarşi doğurdu; bu ikinciyi yayıyor; son üçte biri, vb.; ve sonraki her evrim, doğası gereği bir öncekinden daha az yüceydi ve her biri cenneti bir mesken olarak kendisi için yarattı; Bu göklerin her birinin doğası, yeryüzünün durumuna yaklaştıkça buna uygun olarak güzellik ve saflıkta azaldı. Böylece bu Evlerin sayısı 365'e ulaştı; ve hepsinin üzerinde Abraxas adı verilen Yüce Bilinmeyen hakimdi, Yunan hesaplama yöntemindeki bu isim, mistik ve sayısal değerinde 355 sayısını veya insan büyüklüğünü içeren 365 sayısını verir [202]. Bu, "insan" ile biten orijinal Evrimin Gizemine dayanan Gnostik Gizemlerden biriydi.

Antakyalı Saturnilus, aynı doktrini biraz değiştirerek ilan etti. İki ebedi ilkenin varlığını öğretti: Basitçe Ruh ve Madde olan İyi ve Kötü. Yedi Gezegeni yöneten Yedi Melek, Satürnilus bir Asyalı Gnostik olduğundan, tamamen Doğu doktrini olan Evrenimizin Kurucularıdır. Bu Melekler, Gezegen Sistemimizin yedi Bölgesinin doğal Koruyucularıdır ve üçüncü sınıfın bu yedi yaratıcı Meleği arasında en güçlülerinden biri, bu Gezegenin yönetici dehası ve Yahudi halkının Tanrısı "Satürn" idi: Yahudiler arasında saygı duyulan ve haftanın yedinci gününü adadıkları Yehova, yani Şabat, Cumartesi (Cumartesi), İskandinavlar ve Hindular arasında "Satürn günü"dür.

İyi ve Kötü olmak üzere iki karşıt ilke doktrinine de bağlı olan Marcion, bu ikisi arasında üçüncü bir Tanrı'nın - "karışık doğaya sahip" - Yahudilerin Tanrısı, Yaratıcısı (Ev Sahibi ile birlikte) olduğunu savundu. alt veya bizim dünyamız. Her ne kadar Kötülük İlkesi ile her zaman savaş halinde olsa da , yine de bu ara Varlık, yerine ve unvanına göz diktiği İyilik İlkesine de karşıydı.

Bu nedenle Simon, zamanının yalnızca bir oğlu, diğerleri gibi bir dinsel reformcu ve Kabalistler arasında bir ustaydı. Peter'ın gerçekleştirdiği "mucizeyi" ve Simon'a karşı kazandığı zaferi daha iyi vurgulamak için, gerçek varlığına ve büyük güçlerine inancın bir zorunluluk olduğu Kilise, Simon'ın inanılmaz büyülü eylemlerini sınırsızca övüyor. Öte yandan, uzmanların ve akademik eleştirmenlerin sergilediği Şüphecilik, bundan tamamen kurtulmaya çalışır. Böylece, Simun'un varlığını inkar ettikten sonra, sonunda onun bireyselliğini tamamen Pavlus'unkiyle birleştirmenin uygun olduğunu düşünürler. Supernatural Religion'ın anonim yazarı, Simon Magus adıyla, Mektupları "aptalca bilgiler" içermekle suçlayan Petrus tarafından hem gizlice hem de açıkça karalanan Havari Pavlus'u kastettiğimizi kanıtlamak için çok uğraştı. Gerçekten de, bu iki havariyi düşündüğümüzde ve karakterlerini karşılaştırdığımızda bu, fazlasıyla olası görünmektedir.

Yahudi olmayanların elçisi cesur, dürüst, samimi ve çok bilgiliydi; Sünnet havarisi korkak, tedbirli, samimiyetsiz ve çok cahildi. Pavlus'un tamamen olmasa da kısmen teurjik gizemlere inisiye olduğuna çok az şüphe var. Onun dili, Yunan filozoflarına çok özgü ve kendine özgü deyimler, yalnızca İnisiyeler tarafından kullanılan bazı ifadeler, hepsi bu sonuca götüren kesin işaretlerdir. A. Wilder tarafından yazılan ve yazarın bizim için dikkate değer ve çok değerli bir gözlemi öne sürdüğü "Paul ve Platon" başlıklı yetenekli makalesi şüphemizi pekiştirdi. Pavlus'un Korintoslulara Mektupları'nın, Sabazi ve Eleusis inisiyasyonlarından ilham alan ifadelerle ve (Yunan) filozofların verdiği derslerle nasıl dolup taştığını gösteriyor. O (Paul) kendini aptal olarak, yani Sözde vasıfsız, ancak gnosis veya felsefi öğrenmede olmayan bir adam olarak nitelendiriyor. "Mükemmel ya da inisiye olanlar arasında bilgelik konuşuyoruz," diye yazıyor, hatta gizli bilgelik, "ama bu dünyanın bilgeliği değil, bu dünyanın arkonları değil, gizli, gizli - bu dünyanın hiçbir arkonunun sahip olmadığı ilahi bilgelik biliyordu " [203].

Bu havari, bu açık sözlerle, kendisinin, mistiklerden (İnisiyeler) biri olarak, yalnızca Gizemlerde gösterilen ve açıklanan şeylerden söz etmesinden başka ne demek istiyor olabilir? " Bu dünyanın hiçbir arkonunun bilmediği gizli İlahi Bilgelik " ifadesinin Eleusis İnisiyasyonundaki Basileus'la doğrudan bir ilişkisi olduğu açıktır, kimbilir. Bu Basileus, büyük Hierophant'ın maiyetine aitti ve Atinalı bir arkondu; ve bu haliyle o baş mistiklerden biriydi ve yalnızca çok seçkin ve az sayıda kişinin erişebildiği [204]içsel Gizemlere aitti . Eleusinia'dan sorumlu yetkililere arkonlar deniyordu [205].

Ancak, önce Simon Magus ile ilgileneceğiz.

 

 

117]

BÖLÜM XIV

SIMON VE BİYOGRAFİSİ HIPPOLITO

Daha önceki ciltlerimizde gösterildiği gibi, Simon, Samiriyeli Tanaim'in bir öğrencisiydi ve arkasında bıraktığı itibar, "Tanrı'nın Büyük Gücü" unvanıyla birlikte, Üstatlarının yeteneğine ve bilgisine tanıklık ediyor. Ancak Tanaim, rahatsız edici amacı Musa'nın Kitaplarındaki isimlerin gerçek anlamlarını olabildiğince gizlemek olan Mahşerin Yahya'sıyla aynı gizli okulun kabalistleriydi. Yine de Resullerin İşleri'nin ve diğer yazıların meçhul yazarları ve derleyicileri tarafından Simon Magus'a öylesine kıskançlıkla yayılan iftira niteliğindeki iftiralar, gerçeği, hiçbir Hıristiyanın büyüsel eylemlerde onunla rekabet edemeyeceği gerçeğini gizleyecek kadar gizleyemedi. Bir hava uçuşu sırasında düşüp iki bacağını kırıp intihar etmesiyle ilgili anlatılan masal gülünçtür. Gelecek nesiller bu hikayenin sadece bir tarafını duydu. Simun'un öğrencileri konuşabilseydi, iki bacağını da kıranın Petrus olduğu ortaya çıkabilirdi. Ancak böyle bir hipotezin aksine, bu havarinin kendini Roma'da gösterme riskini göze alamayacak kadar aklı başında olduğunu biliyoruz. Birkaç din adamı yazarına göre, hiçbir havari bu tür "doğaüstü mucizeler" gerçekleştirmemiştir, ancak elbette dindar insanlar bunun, Şeytan'ın Simon aracılığıyla çalıştığını daha da fazla kanıtladığını söyleyecektir. Simon, yalnızca Mens'i (Akıl) veya "Herkesin Anası"nı "Kutsal Ruh" olarak tanıttığı için Kutsal Ruh'a küfretmekle suçlandı. Ama aynı ifadeyi, "İnsanoğlu"nun tersine, "Kadının Oğlu"ndan söz ettiği Hanok Kitabı'nda da buluyoruz. Aynı ifade Nasıralıların Kodeksi'nde, Zohar'da ve Hermes'in Kitaplarında kullanılır ve hatta İbranilerin apokrif İncil'inde İsa'nın Kutsal Ruh'un kadın cinsiyetini tanıdığını okuruz, "ifadesini kullanarak. Annem, Aziz Pneima.

118] Bununla birlikte, yıllarca inkar edildikten sonra, ister Saul, ister Paul veya Simon olsun, Simon Magus'un gerçek varlığı nihayet kanıtlandı. Yunanistan'da, onun hakkında soyadıyla konuşan ve daha fazla muhakemeye son veren bir el yazması bulundu. M. de Pressens , "Histoire des Trois Premiers Siècles de l'Eglise" adlı eserinde, [206]erken Hıristiyanlığın bu ek edebi anıtı hakkındaki görüşünü ifade ediyor . Simon'un tarihinde bolca bulunan pek çok mit nedeniyle -diyor- birçok ilahiyatçı (Protestanlar arasında - eklemeli) bu el yazmasının ayrıntılı efsaneler dokusundan daha iyi olmadığı sonucuna varmıştır. Ama ekliyor:

Kilise Babalarının oybirliğiyle ifadesiyle ve yakın zamanda bulunan Hippolytus hesabıyla şimdi doğrulanmış gibi görünen olumlu gerçekler içeriyor [207].

Bu el yazması, Batı Gnostisizminin sözde kurucusunu pohpohlamaktan uzaktır. Simon'ın büyük güçlerinin farkına vararak, aynı zamanda onu Şeytan'ın rahibi olarak damgalıyor, bu da bunu bir Hristiyan'ın yazdığını göstermeye oldukça yeterli. Ayrıca, diğer "Kötü Ruh'un hizmetkarı" gibi - Kilise'nin Manes dediği gibi - Simon'ın vaftiz edilmiş bir Hıristiyan olduğunu, ancak her ikisinin de gerçek ilkel Hıristiyanlığın gizemlerinde fazla bilgili oldukları için bu nedenle zulüm gördüklerini gösteriyor. Böyle bir zulmün sırrı, o zaman olduğu gibi şimdi de bu konuyu tarafsız bir şekilde araştıranlar için oldukça şeffaftır. Bağımsızlığını koruma çabası içinde Simon, havarilerden herhangi birinin liderliğine veya otoritesine ve en azından Kıyamet'in fanatik yazarı Petrus veya Yuhanna'nın otoritesine boyun eğemezdi. Bu nedenle sapkınlık suçlamalarının ardından "maranatha'nın lanetlenmesi" geldi. Kilise'ye yapılan zulüm, ortodoks olduğu zamanlarda hiçbir zaman Büyü'ye karşı yöneltilmemişti, çünkü babalar tarafından kurulan ve düzenlenen ve şimdi Hıristiyan âleminde "merhamet" ve "mucizeler" olarak bilinen yeni Theurgy, gerçekleştiğinde ve hala da öyledir. sadece Sihir - bilinçli veya bilinçsiz. "Tanrı'nın mucizeleri" adı altında nesilden nesile aktarılan bu tür olgular, büyük bir yaşam saflığı ve vecd ile elde edilen güçler aracılığıyla yaratılmıştır. Çileciliğe eklenen dua ve tefekkür, düzenli inisiyasyonlar olmadığında bir teurjist olmak için en iyi disiplin aracıdır. Çünkü arzulanan bir şeyin gerçekleşmesi için güçlü bir dua, yalnızca güçlü bir istek ve arzudur ve bilinçsiz Büyü ile sonuçlanır. Bugün, Bristol'den Georg Müller bunu kanıtladı. Ancak [119] "ilahi mucizeler", Büyücülüğün etkilerini üreten aynı nedenlerle üretilir. Fark tamamen kastedilen iyi veya kötü amaçlara ve onları üreten faile bağlıdır. Kilisenin gümbürtüleri, yazarlıklarını kişisel bir Tanrı'ya atfetmek yerine, yalnızca formüllerden ayrılan ve mucizevi etkilerin yaratılmasını kendilerine atfedenlere yönelikti; ve böylece, onun doğrudan talimatları ve himayesi altında hareket eden Sihir Sanatının Üstatları, gelecek nesiller ve tarih için azizler ve Tanrı'nın dostları olarak ilan edilirken, diğerleri Kilise'den bir feryatla kovuldu ve ebedi iftira ve lanetlere mahkum edildi. onların zamanından bugüne. Dogma ve güç her zaman insanlığın laneti, ışığın ve gerçeğin büyük söndürücüleri olmuştur [208].

Muhtemelen, daha sonra yeni doğan Kilise'de doyumsuz bir güç ve hırs virüsüne dönüşen ve doruk noktasında yanılmazlık dogmasına ulaşan, Simon ve diğer pek çok kişinin ondan kopmasına neden olan şeyin tohumunun tanınmasıydı. çok doğum Mezhepler ve irtidat birinci yüzyıldan itibaren başlamıştır. Pavlus, Petrus'u açıkça azarlarken, Yuhanna bir görüm kisvesi altında Nikolailere iftira atar ve İsa'yı onlardan nefret ettiğini açıklamaya zorlar [209]. Bu nedenle, Yunanistan'da bulunan el yazmasında bulunan Simon aleyhindeki suçlamalara çok az dikkat ediyoruz.

Adı "Philosophumena"dır. Yunan Kilisesi'nin Aziz Hippolytus olarak kabul ettiği yazarı, papistler tarafından "bilinmeyen bir sapkın" olarak anılır - bunun tek nedeni, aynı zamanda bir aziz olan Papa Callistus hakkında "çok iftira niteliğinde" konuşmamasıdır. Yine de hem Yunanlılar hem de Latinler aynı fikirde; "Philosophumena" alışılmadık ve oldukça bilgili bir çalışmadır. Tübingen'deki en iyi yetkililer, onun eskiliği ve özgünlüğü için kefil oldular.

Bu yazar kim olursa olsun, Simon hakkında kendisini şöyle ifade etmektedir:

Büyü sanatlarında oldukça bilgili bir adam olan Simon, kısmen [ 120] Thrasymides'in sanatıyla [210]ve kısmen de iblislerin yardımıyla birçok insanı aldattı [211]. ... Bir tanrının kimliğine bürünmeye karar verdi, ... kötü sanatlarının yardımıyla sadece Musa'nın öğretilerini değil, şairlerin öğretilerini de kendi yararına kullandı. ...Müritleri hala onun büyüsünü kullanıyor. Büyüler, iksirler, cezbedici okşamalarıyla [212]ve "uyku" dedikleri şeyle, büyülemek istedikleri herkesi etkilemeleri için iblisler gönderirler. Bu amaçla "tanıdık iblisler [213]" dedikleri şeyleri kullanırlar.

Bu el yazmasının devamında şunları okuyoruz:

Büyücü (Simon), iblislere bir şey sormak isteyenlere, sorularını bir parşömen parçasına yazmalarını emretti; daha sonra dörde katlanan bu parça, yanan bir mangala atıldı, böylece ondan çıkan duman Ruh'a (iblis) yazılanların içeriğini ortaya çıkarsın ("Philosophumena", IV). Sıcak kömürlerin üzerine avuç dolusu tütsü atıldı ve Büyücü orada papirüs parçalarına hitap ettiği Ruhların İbranice isimlerini ekledi ve alev her şeyi yuttu. Çok geçmeden, ilahi Ruh, anlaşılmaz büyüler yapan ve her soruyu yanıtlayacak bir duruma giren Büyücüyü ele geçirmiş gibi görünüyordu - genellikle yanan mangalın üzerinde fantastik hayaletler belirdi (ibid, III); bazen Magus'un daha önce işaret ettiği nesnelerin üzerine gökten ateş iniyordu (ibid, III); ya da çağrılan tanrı, uçarken odayı geçerek ateşten daireler çizdi (ibid, IX) [214].

Şimdiye kadar, yukarıdaki veriler Anastasy Sinaita'nın verileriyle tutarlıdır:

İnsanlar Simon'ın heykelleri nasıl yürüttüğünü gördü; yanmadan aleve nasıl girdiğini; vücudunu nasıl çeşitli hayvanlara dönüştürdü (likantropi); ziyafetlerde hayaletleri ve hayaletleri nasıl çağırdığını; görünmez ruhların yardımıyla mobilyaları odanın içinde nasıl hareket ettirdiğini. Kendisine "ölülerin ruhları" adını verdiği birçok gölgenin eşlik ettiğini duyurdu. Sonunda havada uçtu ... (Anast., "Patrol. Grecque", cilt LXXXIX, sütun 523, quaest. XX) [215].

Suetonius, Nero adlı kitabında şöyle diyor:

O günlerde, belirli bir Icarus ilk uçuşunda Nero'nun yatağının yanına düştü ve onu kanıyla kapladı [216].

Görünüşe göre ayağını kaybedip düşen talihsiz cambaza [121] atıfta bulunan bu ifade , düşenin Simon olduğuna delil olarak gösteriliyor [217]. Ancak, Kilise Babalarına güvenmemiz gerekirse, ikincisinin adı, tarihçinin ondan basitçe "belirli bir Icarus" olarak bahsetmesi için çok ünlüydü. Bu satırların yazarı, Roma'da Aziz Cosmas ve Damian (Via Sacra) kilisesinin yakınında Simonium adında bir yer olduğunun ve antik Romulus tapınağının kalıntılarının bugüne kadar kırık parçalarının göründüğünün tamamen farkındadır. Simon'a karşı kazanılan zaferden sonra kendisine atfedilen bir şükran duası sırasında Havari Petrus'un iki kabilesinin üzerine basıldığını söyledikleri taş. Ama bu gösterinin değeri nedir? Seylanlı Budistler, kırık taş parçaları yerine, Adem'in Tepesi'nde üzerinde başka bir baskı bulunan bütün bir kayayı gösteriyorlar. Terası devasa bir kayayı destekleyen platformunda bir uçurum duruyor ve bu kayanın üzerinde yaklaşık üç bin yıldır beş fit uzunluğunda kutsal bir ayak izi görülüyor. Aziz Petrus efsanesini kabul etmemiz gerekiyorsa, ikincisinin efsanesine neden inanmayalım? "Havarilerin Prensi", "Reformcuların Prensi" ve hatta Simon olarak adlandırılan "Şeytanın Orijinal Oğlu", hepsinin efsaneye ve kurguya geçme hakkı vardır. Ancak, bir kişiye bunu anlama hakkı verilmelidir.

Simon'ın uçabilmesi, yani birkaç dakikalığına havaya yükselmesi imkansız değil. Spiritüalistlerin inatla "ruhlar" dediği bir güç tarafından desteklenen modern medyumlar da aynı şeyi yaptı. Ama Simon yaptıysa bile, bırakın azizleri, rakip ustaların dualarına ve emirlerine pek aldırış etmeyen, kendi kendine edindiği kör bir gücün yardımıyla yaptı. Gerçek şu ki, mantık, Petrus'un duasıyla Simon'ın düştüğü iddia edilene aykırıdır. Çünkü Simon alenen bu elçi tarafından mağlup edilmiş olsaydı, öğrencileri bu kadar bariz bir aşağılık belirtisinden sonra onu terk edecek ve meşru Hıristiyanlar haline geleceklerdi. Ancak tam da böyle bir Hıristiyan olan Pnilosophumens'in yazarının bile farklı bir tanıklık verdiğini görüyoruz. Simon, öğrencilerinin ve kitlelerin gözünde o kadar az şey kaybetti ki, bulutlardan "Capitol'ün epey yukarısında" düştükten sonra Roma Campagna'da her gün vaaz vermeye devam etti ve bu sonbaharda sadece bacaklarını kırdı! Böylesine mutlu bir düşüşün başlı başına bir mucize olduğu söylenebilir.

 

 

122]

BÖLÜM XV

ST. PAUL, GÜNCEL HIRİSTİYANLIĞIN GERÇEK KURUCUSU

Fallisizm'in yazarı ile tekrarlayabiliriz:

Hepimiz inşadan yanayız -hatta Hıristiyan inşasından da , elbette felsefi inşadan yanayız. İnsan sınırlı, mekanik, bilimsel anlamda veya gerçekçilik anlamında gerçeklikle hiçbir ilgimiz yok . Tasavvufun dinlerin hayatı ve ruhu olduğunu kanıtlamayı taahhüt ediyoruz [218]; ... “İncil, masallar ve çelişkili ifadeler sunduğu için göz ardı edildiğinde yalnızca yanlış okunur ve yanlış temsil edilir; Musa'nın hata yapmadığını, "insan çocukları" ile bebeklik çağındaki çocuklara hitap edilebilecek tek dilde konuştuğunu ; bu dünyanın olması gerekenden oldukça farklı bir şey olduğu; hurafe diye alay edilen şeyin sadece doğru ve tek bilimsel bilgi olduğu ve dahası modern bilgi ve modern bilimin sadece hurafe değil, çok yıkıcı ve ölümcül bir hurafe olduğu [219].

Bütün bunlar tamamen doğru ve doğrudur. Ancak Yeni Ahit'in, Elçilerin İşleri'nin ve Mektupların -İsa figürü tarihsel olarak ne kadar doğru olursa olsun- hepsinin sembolik ve alegorik ifadeler olduğu ve "Hıristiyanlığın gerçek kurucusu görünenin İsa değil, Pavlus olduğu" da doğrudur. ; [220]ama her halükarda resmi dini Hristiyanlık değildi. Elçilerin İşleri, "Öğrencilere ilk olarak Antakya'da Hıristiyanlar denildi" diyor [221]ve onlara ne daha önce ne de çok sonraları bu ad verildi, sadece Nasıralılar olarak adlandırıldılar.

Böyle bir görüşü hem şimdiki hem de geçmiş yüzyıllarda sadece bir yazarda bulmuyoruz. Ancak , Hıristiyanlığın Kurucusu Pavlus'un yazarı olarak [222]haklı olarak şunları söylese de, şimdiye kadar her zaman kanıtlanmamış bir hipotez, küfür niteliğinde bir varsayım olarak bir kenara bırakıldı :

Irenaeus, Epiphanius ve Eusebius gibi adamlar, o dönemin suçlarını duymak mide bulandırıcı, gelecek nesillere o kadar onursuz ve yalanlarla dolu bir ün bıraktılar ki.

onların ifadelerine dayanmaktadır . Ama şimdi başka bir onayımız var ve bu sefer İncil'deki gliflerin mükemmel bir şekilde okunmasına dayanıyor: The Source of Measures'da aşağıdakileri okuyoruz:

değil , Pavlus'un Hıristiyanlığı olduğu unutulmamalıdır . İsa, hayatında yasaya tabi bir Yahudiydi: bundan daha da fazlası. Şöyle diyor: “Din bilginleri ve Ferisiler Musa'nın kürsüsünde otururlar; bu yüzden sana ne yapmanı söylerlerse, gözlemleyecek ve yapacaksın.” Ve yine: "Yasayı çiğnemeye değil, yerine getirmeye geldim." Dolayısıyla O, öleceği güne kadar kanun hükmünde idi ve yaşadığı müddetçe onun zerresini bile kaldıramadı. Sünnet oldu ve sünnet olması emredildi. Ama Pavlus sünnetin hiçbir şey yapmadığını söyledi, o (Pavlus) bu yasayı kaldırdı. Saul ve Pavlus -yani, kanun altındaki Saul ve kanunun zorunluluklarından salıverilen Pavlus- tek bir kişideydiler, yalnızca bedende paralellikler vardı, İsa, kanunun gücü altında olan ve onu koruyan ve böylece ölen adam. Chrestos'ta ve gül, Christos veya muzaffer Mesih olarak ruhlar dünyasındaki yükümlülüklerinden kurtuldu. Kurtarılan Mesih'ti, ama Mesih Ruh'taydı. Bedendeki Saul, Chrestos'un bir işlevi ve paraleliydi. Bedendeki Pavlus, İsa'nın işlevi ve paraleliydi, ruhen Mesih'i orijinal gerçeklik olarak apotheosis'e karşılık gelmesi ve hareket etmesi için yaptı: ve böylece bedende tüm yetkiye sahip oldu; insan yasasını ortadan kaldırmak [223].

Pavlus'un "yasayı yürürlükten kaldıran" olarak tanımlanmasının gerçek nedeni, yalnızca, en eski gelenek ve ayrıcalıkların, suistimallere rağmen, bu ölçüde de tam bir saflıkla korunduğu Hindistan'da bulunabilir. Kastlarınkiler de dahil olmak üzere brahminik kurumların yasalarını cezasız bir şekilde çiğneyebilecek tek bir sınıf insan vardır ve bu, mükemmel " Swami", Yogilerdir - birinci dereceye ulaşmış veya ulaşmış olduğu düşünülen Yogiler. Jivanmukta durumu - veya tamamen Başlar. Ve Paul inkar edilemez bir şekilde bir İnisiyeydi. Isis Unveiled'dan bir veya iki pasaj aktaracağız çünkü o zaman söylenenden daha iyi söyleyemeyiz.

Pavlus'u ele alalım: Bu cesur, dürüst, samimi adama atfedilen yazılarda ondan geriye ne kadar az özgünlük kaldığını okuyun ve içlerinde Pavlus'un Mesih sözcüğüyle kastettiği şeyin, Mesih sözcüğünden daha fazlası olduğu anlamına gelen tek bir sözcük bile bulup bulamayacağını göreceksiniz. insanın içinde ikamet eden kişisel tanrısallığın soyut ideali. Pavlus için Mesih bir kişi değil, [124] cisimleşmiş bir fikirdir. "Herhangi bir adam Mesih'te kalırsa, o yeni bir yaratıktır", kutsama sonrasında yeniden doğdu , çünkü Rab insanın ruhudur. Pavlus, onunla hiç tanışmamış olmasına rağmen, İsa'nın öğretilerinin ardındaki mahrem fikirleri anlayan tek havariydi.

Ancak Pavlus'un kendisi yanılmaz ya da mükemmel değildi.

Tüm insanlığı kucaklayan yeni ve geniş bir reform getirme arzusunda, kendi doktrinlerini içtenlikle çağların bilgeliğinin, eski Gizemlerin ve epoptamın son ifşaatlarının çok üstüne yerleştirdi.

Pavlus'un "İnisiyeler" çevresine ait olduğunun bir başka kanıtı da şu gerçektir. Havarinin başı, Lucius'un (Apuley) "yemin ettiği" için kutsandığı Senchrei'de tonlandı. Nazarlar - ya da ayrılmış olanlar - Yahudi kutsal metinlerinde okuduğumuz gibi, uzun süre taktıkları ve diğer zamanlarda "jiletin dokunmaması gereken" saçlarını kesmek ve onu inisiyasyon sunağında kurban etmek zorunda kaldılar . Ve Nazarlar, Keldani ilahiyatçılar veya İnisiyelerden oluşan bir sınıftı.

Isis Unveiled, İsa'nın bu sınıfa ait olduğunu kanıtlar.

inşaat ustası olarak verdiği lütfuyla temeli attım." ("Ben Korin.", III, 10).

bir kez kullanılan ve Pavlus tarafından kullanılan bu usta inşaatçı ifadesi , tam bir vahiy olarak değerlendirilebilir. Gizemlerde, kutsal ritüellerin üçüncü bölümü Epopteia ya da vahiy, sırlara giriş olarak adlandırılırdı. Özünde, bu, basiretin en yüksek aşaması anlamına gelir - ilahi; ... ama bu kelimenin gerçek anlamı όπτομαι'dan gelen "denetim" olacaktır - "Kendimi görüyorum." Sanskritçe'de, ap kökü başlangıçta aynı anlama sahipti, ancak artık "edinmek" anlamına geldiği anlaşılmaktadır [224].

Epopteia kelimesi , ε̉πί, "açık" ve όπτομαι, "bakmak" ya da gözetmen, müfettiş, aynı zamanda bir inşaat ustası olarak da kullanılan bileşik bir kelimedir. Masonlukta Usta Mason unvanı, Gizemlerde kullanılan anlamda bu kelimeden türemiştir. Bu nedenle, Pavlus kendisini "inşaat ustası" olarak adlandırdığında, başka hiçbir havarinin kullanmadığı, ağırlıklı olarak kabalistik, teurjik ve Masonik bir kelime kullanır. Böylece kendisini başkalarını başlatma hakkına sahip bir usta ilan eder.

Kesin rehberlerimiz olarak Yunan Gizemleri ve Kabala ile bu yönde arama yaparsak, Peter, John ve James'in Pavlus'a bu kadar zulmetmesinin ve ondan nefret etmesinin gizli nedenini keşfetmek kolay olacaktır. Vahiy'in yazarı, pagan Gizemlere karşı atalarından miras aldığı tüm nefretle birlikte Yahudi bir kabalist olan purosang'dı [225]. İsa'nın yaşamı boyunca kıskançlığı Petrus'a kadar uzandı ve ancak ortak Üstatlarının ölümünden sonra [ 125] bu iki havarinin -ilki bir Yahudi hahamın taç ve taç yaprağını takmıştı- nasıl öfkeyle geldiğini görüyoruz. sünnet ayinini vaaz etmek. Petrus'un gözünde, kendisini küçük düşüren ve "Yunan öğrenimi" ve felsefe açısından kendisinden çok daha üstün olduğunu hissettiği Paul, doğal olarak bir sihirbaz, "Gnosis" tarafından kirletilmiş bir adam olarak görünmüş olmalıdır. , Yunan Gizemlerinin "bilgeliği" - bu nedenle, belki de "Simon Magus" bir takma addan çok bir benzetmedir [226].

 

 

126]

BÖLÜM XVI

PETER BİR YAHUDİ KABALİSTİ, BELİRTİLMEMİŞTİR

Peter'a gelince, "İncil" eleştirisi, kurnaz Irenaeus'un çok isteyerek ele geçirdiği bahaneyi bu Kilise'ye verir vermez, Roma'da Latin Kilisesi'nin kurulmasıyla büyük olasılıkla başka hiçbir ilgisi olmadığını gösterdi. on - bu Kilise'ye bu havari için yeni bir isim verme bahanesi - Peter veya Kiffa - bu, kelimeler üzerinde hafif bir oyunla "Petrom" ile pekala ilişkilendirilebilecek bir isim. Petroma, son Gizem sırasında İnisiyasyonlar sırasında Hierophantlar tarafından kullanılan bir çift taş tabletti. Vatikan'ın Petrus'un tahtı üzerindeki iddiasının sırrı budur. Isis Unveiled, II, 92'de alıntılandığı gibi:

Doğu ülkelerinde, Peter adı (Fenike ve Keldani dilinde - tercüman) açıkça bu karakterin başlığıydı [227].

Yeni -Hıristiyanlığın "yorumcuları" olarak , Roma papalarının inkar edilemez bir şekilde Petrus unvanının mirasçıları olarak adlandırılma hakları vardır, ancak onların mirasçıları ve en azından tercümanları olarak adlandırılma hakları pek yoktur. İsa Mesih'in doktrinleri, çünkü Roma hiyerarşisinden daha eski ve çok daha saf olan, havarilerin orijinal öğretilerine her zaman sadakatle bağlı kalan ve tarihten bilindiği gibi, Latin mürtedlerini takip etmeyi reddeden bir Doğu Kilisesi vardır. orijinal Apostolik Kilisesi; ancak Romalı kız kardeşinin ondan hâlâ "Bölücü" Kilise olarak bahsetmesi oldukça ilginç. Yukarıdakilerin nedenlerini burada tekrarlamanın faydası yok , çünkü hepsi Peter, Patar ve Pitar kelimelerinin açıklandığı ve "Pita Yeri"nin kökeninin gösterildiği 2250 гIsis Unveiled'da bulunuyor. Okuyucu, yukarıdaki sayfaları inceledikten sonra [228]Onbirinci Hanedan Kraliçesi Mentuhepta'nın tabutunda bir yazıt bulunduğunu öğrenecektir ( . daha sonra Tekvin kronolojisine göre MÖ 4500 veya MÖ 496). Bununla birlikte, Baron Bunsen , 4000 yıllık bir anıt üzerinde bir dizi verili hiyeroglif (Peter-ref-su, "Gizemlerin Sözü") ve bir dizi açıklayıcı not ve çeşitli yorumlarla karıştırılmış kutsal bir formül gösterir.

Bu, kaydın (doğru yorumun) o zamanlar artık anlaşılır olmadığını söylemekle eşdeğerdir ... Okurlarımızdan, ayrılan ruhun sözlerini içeren kutsal metnin, ilahinin bu biçimde yaklaşık 4000 var olduğunu anlamalarını istiyoruz. yıllar önce ve tamamen anlaşılmaz kraliyet katipleriydi [229].

Deneyimsiz olanlar için "anlaşılmaz" - bu kesin; bu, kafa karıştırıcı ve çelişkili açıklayıcı notlarla kanıtlanmıştır. Yine de onun gizemlerin sözü olduğuna -çünkü hâlâ öyle olmaya devam ediyor- şüphe olamaz . Baron ayrıca şöyle açıklıyor:

Bana öyle geliyor ki, PTR'miz kelimenin tam anlamıyla eski Aramice ve İbranice "Patar", Joseph'in hikayesinde yorumlama kavramı için özel bir kelime olarak geçiyor, bu nedenle Pitrum kelimesi herhangi bir metnin veya rüyanın yorumlanması için bir terimdir . [230].

ve Bunsen tarafından "aydınlatıcı" olarak yorumlanan açık bir göz imgesiydi. [231]hangisi daha doğru Her ne olursa olsun, Patar veya Peter kelimesi hem öğretmeni hem de öğrenciyi inisiyasyon çemberine yerleştirir ve onları Gizli Öğreti ile ilişkilendirir, oysa "Peter's Seat" te Petroma ile neredeyse hiçbir bağlantı göremiyoruz. Daha önce bahsedildiği gibi, Son Gizem sırasında En Yüksek İnisiyasyonda Hierophant tarafından kullanılan çift taş tabletler, ayrıca Sati'nin uzuvlarının dağıldığı Hindistan'daki Tantriklerin Gizemlerinde kullanılan bir terim olan Pitha-sthana'dan (koltuk veya koltuk) ve sonra yine İsis tarafından Osiris'in uzuvları gibi birleşir [232]. Pitha, Sanskritçe bir kelimedir ve aynı zamanda inisiye eden bir Lama'nın koltuğuna atıfta bulunmak için kullanılır.

Yukarıdaki tüm terimlerin sadece bir "tesadüf" mü yoksa başka bir şey mi olduğunu anlamak için, bilgili simgebilimcilerimize ve filologlarımıza bırakıyoruz. Biz bir gerçeği belirtiyoruz, başka bir şey değil. Bu satırların yazarının iddia ettiğinden çok daha bilgili ve duyulmayı çok daha fazla hak eden diğer birçok yazar , Petrus'un Latin Kilisesi'nin kurulmasıyla hiçbir ilgisi olmadığını oldukça açık bir şekilde kanıtladılar; Peter ya da Kiffa olarak varsayılan adının ve Roma'daki havariliğinin, her ülkede şu ya da bu biçimde Hierophant ya da Gizemlerin Tercümanı anlamına gelen bir terim üzerinde oynanan bir oyundan başka bir şey olmadığını; ve son olarak, muhtemelen hiç bulunmadığı Roma'da bir şehit gibi ölmediğini, ancak saygın bir yaşlılığa kadar Babil'de yaşayarak öldüğünü. Çok eskilere ait bir İbranice el yazması olan "Sefer Toldot Yeshu"da - Yahudilerin onu Hıristiyanlardan ne kadar dikkatli sakladıklarına bakılırsa, bu açıkça orijinal ve çok değerli bir belgedir - Simon'dan (Peter) "Tanrı'nın sadık bir hizmetkarı" olarak bahsedilir. hayatını çilecilik ve meditasyon içinde, bir Kabalist ve Nasıralı olarak geçiren, Babil'de "bir kulenin tepesinde yaşayan, ilahiler besteleyen, hayır vaazları veren" ve orada ölen.

 

 

129 ]

BÖLÜM XVII

Tyana'lı Apollonius

Isis Unveiled'da, en büyük ilahiyat öğretmenlerinin, neredeyse tüm eski kitapların yalnızca İnisiyelerin anlayabileceği bir dilde sembolik olarak yazıldığı konusunda hemfikir oldukları söyleniyor. Bunun bir örneği, Tyana'lı Apollonius'un biyografik taslağıdır. Her Kabalistin bildiği gibi, birçok açıdan Kral Süleyman hakkında bize kalan geleneklerin bir karşılığı olarak tüm Hermetik Felsefeyi kapsar. Bir peri masalı gibi okur, ancak ikincisinde olduğu gibi bazen gerçekler ve tarihi olaylar kurgu rengi altında dünyaya sunulur. Hindistan'a tüm aşamalarında yolculuk, elbette, alegorik olarak, neofilin denemeleridir ve aynı zamanda, şu anda olduğu gibi, belirli bir ülkenin coğrafi ve topografik bir fikrini verir, eğer bir bilseniz. nerede aramalı? Apollonius'un Brahminler ile uzun konuşmaları, onların akıllıca tavsiyeleri ve Korinth Menipus ile diyalogları yorumlanırsa, Ezoterik İlmihal'i verecektir. Bilgeler krallığına yaptığı ziyaret, Amphiaraus'un kahini olan kralları Hiarch ile yaptığı konuşmalar, Hermes'in gizli dogmalarının çoğunu - bu ismin ortak anlamıyla - ve Okültizmi sembolik olarak açıklıyor. Bu kulağa şaşırtıcı geliyor ve eğer bu ifade daha önce yapılmış sayısız hesapla desteklenmeseydi ve sır yarı yarıya açığa çıkmasaydı, bu satırların yazarı bunu söylemeye asla cesaret edemezdi. Büyük Büyücü'nün seyahatleri, alegorik olarak - yani Damis'in anlattığı her şey gerçekten gerçekleşmiş olsa da - doğru bir şekilde anlatılıyor, ancak anlatım Zodyak'ın burçlarına dayanıyor. Apollonius'un rehberliğinde Damis tarafından çevrildiği ve Philostratus tarafından çevrildiği şekliyle , bu gerçekten bir mucizedir. Tyana'dan gelen bu harika Üstadı artık anlatabileceğimiz sonucuna vardığımızda, sözlerimizin anlamı daha net hale gelecek. Şimdilik, bahsi geçen diyalogların doğru anlaşıldıkları takdirde Doğanın en önemli sırlarını ortaya çıkaracağını söylemekle yetinelim. Eliphas Levi , Kral Hiarchus ile Süleyman'ın Lübnan sedirlerini ve Ofir altınını kendisinden aldığı ünlü Hiram arasındaki büyük benzerliğe [130] dikkat çekiyor. Ancak bilgili bir Kabalist olarak farkında olmaması mümkün olmayan başka bir benzerlik hakkında sessiz kalıyor. Ayrıca, değişmez âdeti gereği, okuyucuyu öğrettiğinden daha çok yanıltmakta, hiçbir şey vermemekte ve doğru yoldan saptırmaktadır.

Yaşamları ve eserleri sıradan insanlığın yaşamlarından ve eserlerinden çok farklı olan eski çağların tarihi kahramanlarının çoğu gibi, Apollonius da bugüne kadar hiçbir Oedipus'un bulunmadığı bir gizem olarak kaldı. Varlığı öyle bir gizem perdesiyle çevrilidir ki, çoğu zaman bir efsaneyle karıştırılır. Ancak tüm mantık ve akıl yasalarına göre, Apollonius'un bu açıdan görülemeyeceği oldukça açıktır. Bu Tyana Theurg'u efsanevi kahramanlar arasında sayılırsa, o zaman tarihin Sezarları ve İskenderleri üzerinde de hakkı yoktur. Bugüne kadar -tarihsel olarak tasdik edilmiş- büyüsel güçlerinde emsalsiz olan bu Bilge'nin kamusal yaşam arenasında birdenbire ortaya çıktığı ve aynı zamanda oradan kaybolduğu kesinlikle doğrudur, görünüşe göre kimse nerede olduğunu bilmiyor. Ancak bunun nedenleri açıktır. Özellikle çağımızın dördüncü ve beşinci asırlarında bu büyük ve mukaddes insanın hatırasını insanların beyinlerinden silmek için her yol denenmiştir. Pek çok ve övgü dolu eleştirileri bulunan biyografilerinin tirajı, göreceğimiz gibi, Hıristiyanlar tarafından engellendi ve haklı bir sebep de vardı. Damis'in günlüğü bir mucize eseri hayatta kaldı ve bu hikayeyi anlatan tek kişi olarak kaldı. Ancak Justin Martyr'in sık sık Apollonius'tan bahsettiği unutulmamalıdır ve bu iyi adamın karakteri ve doğruluğu kusursuzdur, özellikle de bu konuda utanmak için nedenleri olduğu için. İlk altı yüzyılda Apollonius'u fark etmeden bırakan neredeyse hiç Kilise Babası olmadığı da inkar edilemez. Sadece değişmez Hıristiyan hayırseverlik geleneğine uygun olarak, kalemleri, her zamanki gibi, hoşgörüsüzlük ve tek yanlılık olan odium theologicum'un en siyah mürekkebine batırılmıştı. Aziz Jerome, Aziz John ile Tyana Bilgesi arasındaki iddia edilen yarışmanın - "mucizeler" gerçekleştirme yarışmasının - hikayesini ayrıntılı olarak anlatıyor ve bu hikayede, elbette, dürüst aziz, Apollonius'un yenilgisini canlı renklerle tasvir ediyor. Kilise tarafından [233]bile şüpheli ilan edilen St. John'un "Apokrifa" sında doğrulama bulmaya çalışırken [234].

Bu nedenle Apollonius'un nerede ve ne zaman doğduğunu kimsenin söyleyemediği ve ne zaman ve nerede öldüğünü kimsenin bilmediği ortaya çıktı. Bazıları onun öldüğü sırada seksen veya doksan yaşında olduğunu düşünürken, diğerleri onun yüz hatta yüz on yedi yaşında olduğunu düşünüyor. Ama Efes'teki günlerini mi bitirdi 96 г? N. e., bazılarının dediği gibi, ya bu olay Linda'da Pallas-Athena tapınağında gerçekleşti ya da Dictynna tapınağından kayboldu ya da diğerlerinin dediği gibi, hiç ölmedi, ama yüz yaşında . Büyünün yardımıyla hayatına devam etti ve insanlığın yararına çalışmalarına devam etti - bunu kimse söyleyemez. Doğumu ve sonraki yaşamı yalnızca Gizli Kayıtlarda belirtilmiştir, ancak - " böyle bir mesaja kim inanır?"

Tüm tarihin bildiği, Apollonius'un yeni bir tefekkür okulunun coşkulu kurucusu olduğudur. Belki de İsa'dan daha az mecazi ve daha pratik olmasına rağmen, yine de aynı maneviyat özünü, aynı yüksek ahlaki gerçekleri aşıladı. Buda ve İsa'nın yoksullara vaaz verirken yaptıklarını yapmak yerine, faaliyetlerini toplumun üst sınıflarıyla sınırlamakla suçlanıyor. Bu kadar istisnai bir şekilde davranmasının sebeplerini, aradan bunca yıl geçtikten sonra şimdi yargılamak imkansız. Ama görünen o ki Karmik yasa burada devreye giriyor. Bize söylendiği gibi, aristokrasi arasında doğmuş, büyük olasılıkla selefinin bu özel yönündeki bitmemiş işi bitirmek istemiş ve bu nedenle sadece dışlanmışlara değil, tüm insanlara "dünyada barış ve iyi niyet" vermeye çalışmıştır . ve suçlular. Bu nedenle, çağının kralları ve dünyasının kudretlileriyle iletişim kurdu. Bununla birlikte, üç "mucize işçisi" de amaçlılık açısından şaşırtıcı bir benzerlik gösterdi. İsa gibi ve Buda gibi Apollonius da dindarlığın her türlü dışa vurumuna, yararsız dinsel törenlerin gösterişli ihtişamına, ikiyüzlülüğe ve ikiyüzlülüğe uzlaşmaz bir düşmandı. Onun "mucizelerinin" diğerlerinden daha harika, çeşitli ve tarih tarafından [132] daha iyi kanıtlandığı da doğrudur. Materyalizm bunu reddediyor, ancak Kilise tarafından bile kanıt ve doğrulama, onu ne kadar kötülese de, bunun bir gerçek olduğunu kanıtlıyor [235].

Apollonius aleyhine yayılan iftira niteliğindeki dedikodular yanlış olduğu kadar çoktu. Ölümünden henüz on sekiz asır sonra, mucizelere karşı yaptığı çalışmalarda Piskopos Douglas tarafından karalandı. Bu çalışmada, saygıdeğer piskopos tarihsel gerçeklere dayanamadı. Çünkü mucizelerde değil , vaaz edilen fikirlerin ve doktrinlerin kimliğinde - Buda, İsa ve Apollonius arasındaki benzerlikleri burada aramalıyız. Bu soruyu tarafsız bir şekilde incelersek, Gotama, Platon, Apollonius, Jesus, Ammonius Saccas ve onun müritleri tarafından vaaz edilen ahlakın hepsinin aynı mistik felsefeye dayandığını, hepsinin tek bir ilahi İdeale taptıklarını kısa sürede anlayacağız. Onu, insanın O'nda yaşadığı gibi insanda yaşayan insanlığın "Babası" olarak mı yoksa Anlaşılmaz Yaratıcı İlke olarak mı gördükleri. Hepsi tanrısal hayatlar sürdü. Felsefesinden bahseden Ammonius, okullarının bilgeliğini Hindistan'dan getiren Hermes'in günlerine kadar uzandığını öğretti. Yogilerinkiyle tamamen aynı mistik tefekkürdü: bir Brahman'ın kendi ışıltılı Benliği - "Atman" ile iletişimi [236].

Böylece Eklektik Okulun temelinin Hindu mistikleri olan Yogilerin doktrinleriyle özdeş olduğu gösterilmiştir; Gotama'nın erken Budizmi ve onun Arhatları ile aynı kaynaktan ortak bir kökene sahip oldukları gösterilmiştir .

Telaffuz Edilemez İsim, her insanın kalbinde gizli olarak yaşar. En eski kehanetlere göre "sonsuz dünyalara koşan άφοιτητω στροφίγγι" olan bu büyülü isim iki şekilde elde edilebilir: düzenli inisiyasyonlarla veya İlyas'ın Horeb mağarasında duyduğu "zayıf sesle". tanrı dağı. Ve “İlyas onu işitince, cübbesiyle yüzünü örttü ve mağaranın girişinde durdu. Ve sonra bu ses vardı ."

Tyana'lı Apollonius "zayıf bir ses" duymak istediğinde, genellikle kendisini tamamen ince yünden bir pelerinle sarardı, belirli manyetik geçişler yaptıktan sonra her iki ayağını üzerine yerleştirir ve bir "isim" söylemezdi. her ustanın iyi bildiği bir dua.. Sonra pelerini başına ve yüzüne çekti ve yarı saydam veya astral ruhu özgürdü. Sıradan yaşamda, tapınak rahiplerinden daha fazla yünlü giysiler giymiyordu. "İsim"in kutsal kombinasyonuna sahip olmak, Hierophant'a, ruh gücünde kendisinin altındaki insan ya da başka türlü her varlık üzerinde üstün bir güç verdi [237].

133] Hangi okula mensup olursa olsun, Tyana'lı Apollonius'un arkasında ölümsüz bir isim bıraktığı şüphesizdir. Bu harika adam hakkında yüzlerce eser yazıldı; tarihçiler bunu ciddi bir şekilde tartıştı; Bu Bilge hakkında herhangi bir sonuca varamayan kendini beğenmiş aptallar onun varlığını inkar etmeye çalıştılar. Kilise ise, onun anısına lanetler yağdırsa da, onu her zaman tarihsel bir figür olarak sunmaya çalışmıştır. Şimdiki politikası, onun bıraktığı izlenimi başka bir kanala kanalize etmek gibi görünüyor - iyi bilinen ve çok eski bir strateji. Örneğin Cizvitler, onun "mucizelerini" fark ederek iki düşünce akımı başlattılar ve üstlendikleri her şeyde olduğu gibi başarılı oldular. Bir taraf, Apollonius'u teurjik güçlerini en harika ve göz kamaştırıcı bir parlaklıkla kuşatırken itaatkar bir "Şeytanın aracısı" olarak tasvir ederken, diğer taraf tüm bunları önceden belirlenmiş bir amaç için yazılmış zekice bir icat olarak gördüklerini iddia ediyor.

Marquis de Mirville, çok ciltli Şeytan Üzerine Anılarında, Tanrı'nın düşmanını ruhani fenomenlerin yaratıcısı olarak tanıma konusundaki konuşmaları sırasında, bu büyük Ustaya bütün bir bölüm ayırır. Kitabından pasajların aşağıdaki çevirisi tüm olay örgüsünü ortaya koymaktadır. Okuyucunun, markinin her eserinin Roma'daki papalık tahtının himayesi ve yetkisi altında yazıldığını unutmamasını rica ediyoruz.

Simon'ın hasmı olduğu için, onun özel hasmı olma onuruna sahip olan adamın adını sessizce es geçseydik, birinci yüzyılın resmini eksik bırakmak ve Aziz John'un anısına hakaret olurdu. Aziz Petrus, Elimas of Paul, vb. Hristiyanlık döneminin ilk yıllarında, ... Tiana'da, Kapadokya'da, Pisagor okulunun çok bol olduğu sıra dışı insanlardan biri ortaya çıktı. Büyük gezgin, tıpkı öğretmeni gibi, Hindistan, Mısır ve Chaldea'nın tüm gizli doktrinlerini başlatmış ve bu nedenle eski büyücülerin tüm teurjik güçlerine sahip olmuş, sırayla ziyaret ettiği ve ziyaret ettiği tüm ülkeleri hayrete düşürmüştür. itiraf etmek bizim görevimiz - onun anısını kutsuyor gibi görünüyor. Tarihin gerçek kaydıyla çelişmeden bu gerçekten şüphe duyamayız . Hayatının detayları bize, öğrencisi ve yakın arkadaşı Damis tarafından yazılan - bu filozofun hayatındaki olayların gün be gün kaydedildiği - bir günlüğü tercüme eden bir dördüncü yüzyıl tarihçisi (Philostratus) tarafından [238]aktarıldı .

, hem günlük tutan hem de çevirmen açısından biraz abartma olasılığını kabul ediyor ; ama "anlatıda fazla yer kapladıklarını düşünmüyor." Bu nedenle, rahip Freppel'in "güzel "Denemeler"inde [239]Damis'in günlüğünü uydurma olarak adlandırdığını öğrendiğine üzülür . Neden?

(Çünkü) konuşmacı fikrini, bu efsanenin Kurtarıcı'nın yaşamıyla -kendi düşündüğü gibi hesaplanmış- mükemmel benzerliğine dayandırıyor. Ancak konuyu daha derinlemesine inceleyen o (Başrahip Freppel), ne Apollonius'un, ne Damis'in, ne de Philostratus'un Aziz John gibi olmaktan daha büyük bir şeref talep etmediğine ikna olabilir. Bu programın kendisi yeterince büyüleyiciydi ve parodi yeterince skandaldı, çünkü Apollonius büyülü sanatlar sayesinde görünüşte Efes'teki birkaç mucizeyi (Aziz John tarafından gerçekleştirilen) vb. dengelemeyi başardı.[240]

Herbadaki anguis başını gösterdi. Kilise'yi Scylla ve Charybdis arasına yerleştiren, Apollonius'un yaşamı ile Kurtarıcı'nın yaşamı arasındaki mükemmel, şaşırtıcı benzerliktir. İlkinin hayatını ve "mucizelerini" inkar etmek, aynı havarilerin ve yazarların - İsa'nın kendisinin yaşamının tanıklıkları üzerine inşa edildiği Kilise'nin babalarının - tanıklıklarının gerçekliğini inkar etmek olacaktır. Bu Üstadın ölüleri diriltmesi, merhamet etmesi, hastaları iyileştirmesi gibi faydalı işlerini "kadim bir düşmana" mal etmek bu kez oldukça tehlikeli olacaktır. Dolayısıyla strateji, otoritelere ve eleştirmenlere güvenenlerin fikirlerini karıştırmaktır. Kilise, büyük tarihçilerimizin hepsinden çok daha keskin bir göze sahiptir. Kilise , bu Üstadın varlığını inkar etmenin, onu imparator Vespasian ve tarihçilerini, imparatorlar Alexander Severus ve Aurelian ve onların tarihçilerini inkar etmeye ve nihayet İsa'yı ve O'nun tüm kanıtlarını inkar etmeye götüreceğini biliyor , böylece sürüsünü nihayet hazırlıyor. , kendini reddetmek için . Bu kritik durumda seçtiği sözcüsü De Mirville aracılığıyla konuştuğunu bilmek ilginç hale geliyor. Bunu söylüyor:

Damis'in Keldani ve Jimnosofistlerin ülkelerine yaptıkları yolculukla ilgili hikayesinde bu kadar yeni ve imkansız olan ne var? - diye sorar. İnkar etmeden önce, o günlerde bu mükemmel harikalar diyarının neyi temsil ettiğini ve ayrıca ne hakkında yazdıklarını bildikleri sanılması gereken Pisagor, Empedokles ve Demokritos gibi insanların tanıklıklarını hatırlamaya çalışın. Sonuçta, Apollonius'u ne için suçlayabiliriz? O - Kahinlerin söylediği gibi - harika bir şekilde gerçekleşen bir dizi kehanet ve kehanet mi söyledi? HAYIR; çünkü daha iyi çalıştıktan sonra artık ne olduklarını [241]biliyoruz . Kahinler , Van Dale'den Fontenelle'e geçen yüzyılda her 135'te ne olduysa şimdi bizim için o hale geldi . İkinci görüşü ve uzak mesafeleri görmesi miydi? [242]HAYIR; çünkü bu tür olaylar artık Avrupa'nın yarısının özelliği. Hiçbirini öğrenmediği halde güneşin altında var olan tüm dilleri bilmekle övündüğü için mi? Ama hangi türden olursa olsun bir ruhun varlığı ve yardımı için en iyi ölçünün bu olduğunu kim bilmez ki ? [243]Ruh göçüne (reenkarnasyona) inandığı için mi? Ancak bu günlerde hala (milyonlarca) inanılmaktadır. Druidlerin Dinini ve Pisagor Gizemlerini geri getirmek isteyen bilim adamlarının sayısı hakkında kimsenin bir fikri yok. Yoksa iblisleri ve vebayı kovduğunu mu? Mısırlılar, Etrüskler ve tüm papalar bunu daha önce yaptı [244]. Ölülerle konuştuğu için miydi? Bugün biz de aynısını yapıyoruz ya da yaptığımıza inanıyoruz; hepsi aynı Empusaların varlığına inandığı için mi? Empuz'un Davut Mezmurları'nda bahsedilen "güney iblisi" olduğunu bilmeyen ve şimdi olduğu gibi o zamanlar da tüm Kuzey Avrupa'da korkulan iblis bilimci nerede? [245]İstediği zaman görünmez olabilmesi miydi? Bu, mesmerizmin başarılarından biridir. (Varsayılan) ölümünden sonra, İmparator Aurelian'a Tiana şehir surlarının üzerinden görünerek onu şehrin kuşatmasını kaldırmaya mı zorladı? Ahirete geçen her kahramanın görevi buydu ve insanların insana tapma sebebi buydu [246]. Ya da ünlü Trophonius mağarasına inip oradan eski bir kitap çıkardığını ve bundan sonra imparator Hadrian tarafından uzun süre Antium'daki kütüphanesinde saklandığını mı? Güvenilir ve ölçülü muhakeme Pausanias, aynı mağaraya Apollonius'a indi ve oradan daha az sadık kalmadı. Ölümden sonra kayboluşta mı ? Evet, Romulus gibi, Wotan gibi, Lycurgus gibi, Pythagoras gibi , her zaman çok gizemli koşullar altında [247], her zaman hayaletler, vahiyler vb . hayatı boyunca hiç bu kadar ün kazanmamıştı ve ölümünden sonra da coşku dolu kalan bu kadar kalabalık bir tarikat yaratmamıştı.

Bir de buna ek olarak, eğer tüm bunlar kurgu olsaydı, Caracalla asla onun anısına bir kahramanön dikmezdi [248]ve Alexander Severus büstünü iki Yarı Tanrı ile gerçek Tanrı'nın büstleri arasına yerleştirmezdi [249]ve imparatoriçe ile yazışmazdı. o. Kudüs kuşatmasının zorluklarından zar zor dinlenen Titus, Apollonius'a bir mektup yazmak için acele etmeyecekti, onunla Argos'ta buluşmasını istedi ve babasının ve kendisinin (Titus) kendisinin her şeyi ona borçlu olduğunu ekledi. büyük Apollonius ve bu nedenle ilk düşüncesi onların velinimetinin düşüncesiydi. Ve imparator Aurelian, Tiana'da ortaya çıkışı ve mesajı için bu büyük Bilge'ye bir tapınak ve bir sunak inşa etmezdi . Herkesin bildiği gibi, ölümünden sonra yapılan bu konuşma bu şehri kurtardı, çünkü sonuç olarak Aurelian kuşatmayı kaldırdı. Dahası, tüm bunlar kurgu olsaydı, o zaman tarihte en güvenilir pagan tarihçisi olan Vopiska'ya dair hiçbir kanıt olmazdı . [250]Son olarak, Apollonius, Epiktetos gibi asil bir kişi ve hatta Kilise'nin bazı babaları tarafından beğenilmezdi; Örneğin Jerome, en iyi anlarında Apollonius hakkında şunları yazdı:

Bu gezgin filozof, gittiği her yerde öğrenecek bir şeyler bulmuş ve her yerden istifade ederek her geçen gün daha da mükemmelleşmiştir [251].

137] Mucizelerine gelince, daha derine inmek istemeyen Jerome, onları tartışmasız bir şekilde öyle kabul ediyor ki, gerçekler tarafından buna mecbur kalmasaydı bunu asla yapmazdı. Sonuç olarak, Apollonius sadece dördüncü yüzyılda dramatize edilmiş kurgusal bir kahraman olsaydı, kendileri için yaptığı iyilikler için coşkulu bir minnettarlık duyan Efes halkı onun altın bir heykelini dikmezdi [252].

 

138]

BÖLÜM XVIII

ADEPTLERİN BİYOGRAFİLERİNE DAYANAN GERÇEKLER

Ağaç meyveleri ile, mürşidin tabiatı ise sözleri ve amelleri ile tanınır. Vopiska'da belirtildiği gibi Apollonius'un (veya onun yıldız hayaletinin) ağzından çıkan bu merhamet ve şefkat sözleri, asil öğüt, okültistlere Apollonius'un kim olduğunu gösterir. O halde neden on yedi asır sonra ona "Şeytan'ın Aracısı" diyorlar? Kilise'nin çağının en asil adamlarından birine karşı böylesine güçlü bir düşmanlığının gizemini haklı çıkarmak ve açıklamak için bir sebep olmalı ve bunda çok iyi bir sebep olmalı. Bunun bir sebebi var ve bunu "İbrani-Mısır Gizeminin Kaynağındaki Ölçüler" kitabının yazarı ve Profesör Seyfart'ın sözleriyle vereceğiz. İkincisi, İsa'nın hayatındaki önemli tarihleri analiz eder ve açıklar ve böylece birincisinin vardığı sonuçlara ışık tutar. İkisini de birleştirerek alıntı yapıyoruz.

Güneş aylarına göre (her biri otuz gün: Yahudiler arasında kullanılan takvimlerden biri), "Eski Ahit"teki tüm dikkate değer olaylar ekinoks ve gündönümlerine denk gelir: örneğin, tapınakların kuruluşu ve kutsanması ve sunaklar (ve konutun kutsanması). Aynı önemli günlerde, "Yeni Ahit" in en dikkat çekici olayları, örneğin Mesih'in duyurulması, doğumu ve dirilişi ve ayrıca Vaftizci Yahya'nın doğumu gerçekleşti. Böylece, "Yeni Ahit"in tüm harika dönemlerinin tipik olarak bundan çok önce, ilkbahar ekinoksu olan Yaratılışın tamamlanmasını takip eden günden başlayarak "Eski Ahit" tarafından aydınlatıldığını öğreniyoruz. Areopagite Dionysius, Nisan ayının 14. gününde çarmıha gerilmesi sırasında Etiyopya'da bir güneş tutulması gördü ve şöyle dedi: "Şimdi Rab (Yehova) bir şeyin acısını çekiyor." Sonra, Mesih 22 Mart, 17 Nisan Pazar günü, bahar ekinoksu gününde (Güvenli sözler Philo de Septen) - yani Paskalya'da veya Güneş'in Dünya'ya yeni bir hayat verdiği gün ölümden dirildi . Vaftizci Yahya'nın "O artmalı ve ben azalmalıyım" sözleri, Kilise Babaları tarafından doğrulanan, Yahya'nın yılın en uzun gününde doğduğunun ve Mesih'in altı ay daha genç olduğunun kanıtıdır. , en kısa, 22 Haziran ve 22 Aralık gündönümlerinde.

139]

Bu sadece, başka bir aşama olarak, Yuhanna ve İsa'nın, farklı görünümler ve koşullar altında aynı güneşin tarihinin yalnızca kişileştirilmiş halleri olduğunu ve zorunlu olarak bir koşulun diğerini takip ettiğini, Luka'nın mesajının, IX. 7, sadece boş değil, aynı zamanda "bazılarının (İsa'da) Yahya'nın ölümden dirildiğini söylediği" doğruydu. (Ve bu düşünce, Philostrat'ın "Tyana'lı Apollonius'un Hayatı"nın çevrilmesinin ve geniş çapta dağıtılmasının neden bu kadar inatla engellendiğini açıklıyor. Orijinalini okuyanlar, "Apollonius'un Hayatı"nın "Yeni Kitaptan" alındığını söylemek zorunda kaldılar. Ahit", ya da aynı Yeni Ahit anlatıları Apollonius'un Yaşamı , bu anlatıların inşa yöntemlerinin görünürdeki özdeşliği nedeniyle. İsa, İbranice שי ve Apollonius isimlerinin olduğu dikkate alındığında açıklama oldukça basit hale geliyor. , ya da Apollon, her ikisi de gökyüzündeki güneşin isimleridir ve acılarının, zaferlerinin ve mucizelerinin kişileştirilmesiyle işaretler aracılığıyla yaptığı yolculuklarla ilgili olduğu ölçüde, birinin tarihinin yalnızca o olması kaçınılmazdır. diğerinin tarihi , bu yolculukları kişileştirmelerle tanımlamanın yaygın olağan yönteminin uygulandığı yer). Görünüşe göre, daha sonra uzun bir süre tüm bunların astronomik bir temele dayandığı biliniyordu, çünkü laik kilise, tabiri caizse, Konstantin tarafından kuruldu ve yerleşik ibadetin nesnel koşulu, onun kararnamesinin bir kısmıydı. onurlu gün güneşinin , Güneş günü ( Pazar ) [253]gibi, İsa Mesih'e ibadet için ayrılan bir gün olması gerektiği belirtildi . Bu konuyla ilgili diğer bazı gerçeklerde gizemli ve çarpıcı bir şey var. Peygamber Daniel ( Graetz'in dediği gibi [254]gerçek bir peygamber ), piramit sayıları veya astrolojik sayılar aracılığıyla, Meshiac'ın olduğu gibi kesileceğini önceden tahmin etti (eğer varsa, astronomik bilgisinin doğruluğunun kanıtı olabilirdi). o sırada bir güneş tutulması) ... Ancak tapınak 71 yılında, Bakire ayında yıkıldı ve 71, gösterildiği gibi Güvercin sayısı veya 71 5 = 355 ve ´balıkla birlikte , Yehova'nın sayısı.

Yazar, çalışmalarını okuyan ve araştıran her Hıristiyan ve okültistin gizli düşüncesini yanıtlayarak "Bu mümkün mü?"

İnsanlık olaylarının bu sayısal biçimlere göre ilerlemesi mümkün müdür? Eğer öyleyse, o zaman İsa Mesih astronomik bir figür olarak öne sürülen her şeye ve belki de daha fazlasına tekabül ederken, bir erkek olarak, yaşam denizindeki cevapları amaçlanan tipe göre sayıların altında doldurabilirdi. İsa'nın şahsı, şart olarak astronomik şekillere ve ilişkilere karşılık verdiği için yok olmuş gibi görünmüyor . Araplar, "Kaderiniz yıldızlarda yazılıdır" derler [255].

aynı nedenle "yok edilmemiştir" . İsa'nın durumu, Buda, Shankaracharya, Krishna, vb. gibi diğer tüm Üstatlar ve Avatarların durumlarıyla ilgili olarak aynı olasılığın yolunu açmaktadır; Hristiyanlar ve bu ülkede.

Ancak ilk yüzyılların eski edebiyatında başka bir şey daha var. Iamblichus, büyük Pisagor'un biyografisini yazdı.

İkincisi, İsa'nın hayatını o kadar yakından andırıyor ki, bir parodi ile karıştırılabilir. Diogenes Laertius ve Plutarch, Platon'un biyografisini benzer bir üslupla sunarlar [256].

Öyleyse, tüm bu yaşamları inceleyen her bilim adamını yakalayan şüphelere neden şaşıralım? Kilise, tüm bu şüpheleri erken dönemlerinde biliyordu; ve papalarından yalnızca biri alenen ve açıkça bir pagan olarak bilinmesine rağmen, gerçeği ifşa edemeyecek kadar hırslı olan kaç tane daha vardı?

Pisagor, Buda, Apollonius vb.'nin yaşamları arasındaki mükemmel benzerliğin ipuçlarını bulamayanlar için bir gizemdir, bunu bilenler için yalnızca doğal bir sonuçtur. tüm bu büyük şahsiyetler aynı Okulun İnisiyeleriydi. Onlar için ne bir “parodisi” ne de bir diğerinin “kopyası” vardır; onlar için hepsi "orijinal", sadece aynı konuyu tasvir etmek için boyanmış: İnisiyelerin mistik ve aynı zamanda sosyal hayatı, herkesi kurtarmak imkansızsa, insanlığın parçalarını kurtarmak için dünyaya gönderildi. Dolayısıyla - herkes için aynı program. Her birine, Başlatma Gizemleri sırasında "mistik doğumları" anlamına gelen "kusursuz bir soy" atfedildi ve daha bilgili ama hırslı din adamları tarafından bu konuda cesaretlendirilen kalabalık tarafından tam anlamıyla alındı. Böylece her birinin annesi, doğrudan doğruya Tanrı'nın Kutsal Ruhu'ndan oğluna hamile kaldığı için bakire ilan edildi; ve bu nedenle oğullar "Tanrı'nın Oğulları" idi, ancak gerçekte hiçbiri diğer İnisiye kardeşlerinden daha fazla böyle bir tanınmaya hak kazanmadı, çünkü hepsi - mistik yaşamları söz konusu olduğu sürece - sadece " aynı güneşin tarihindeki kişileştirmeler", ki bu kişileştirme Gizem'deki başka bir gizemdir. Bu tür kahramanların adlarını taşıyan dış kişiliklerin biyografilerinin, bu kahramanların özel yaşamlarıyla hiçbir ilgisi yoktur ve onlardan tamamen bağımsızdırlar ; 141] Neofitler ve İnisiyeler. Kendi biyografilerini inşa etme araçlarının bariz özdeşliği buradan kaynaklanır. İnsanlığın başlangıcından beri, Haç ya da yatay olarak uzanmış kolları olan ve kozmik kökenini gösteren Adam, onun psişik doğası ve İnisiyasyona götüren mücadele ile ilişkilendirilmiştir. Ama bir kez kanıtlanırsa, a) her gerçek Adept, Herkül'ün on iki emeği ile sembolize edilen yedi ve on iki İnisiyasyon denemesinden geçmek zorundaydı ve hala da geçmek zorunda; b) gerçek doğum gününün, bu dünyada ruhsal olarak doğduğu gün olarak kabul edilmesi ve yaşının kendisinin, onu "iki kez doğmuş" yapan ikinci doğum saatinden itibaren hesaplanmaya başlanması, Dvija veya Tanrı'dan ve Lekesiz Anne'den gerçekten doğduğu gün Başlayın; ve c) tüm bu karakterlerin denemelerinin, tümü Zodyak'ın on iki burcuna karşılık gelen inisiyasyon ayinlerinin Ezoterik anlamı ile uyumlu hale getirilmesi, o zaman kişi tüm bu kahramanların yolculuklarının önemini burçlar aracılığıyla anlayacaktır. Cennetteki Güneşin; ve her durumda, Adept'in İnisiyasyonundan önceki ve sonraki "acılarının, zaferlerinin ve mucizelerinin" kişileştirilmesi olduklarını. Bu tüm dünyaya detaylı bir şekilde anlatıldığında, birinin tarihi diğerinin tarihi gibi görünen ve birbirinin tarihi gibi birbirine çok benzeyen tüm bu yaşamların gizemi her şey gibi netleşecektir.

Bir örnek alalım. Efsaneler -çünkü hepsi dışsal amaçlar için efsanelerdir, bir vakadaki inkarlar ne olursa olsun- Krishna, Herkül, Pisagor, Buda, İsa, Apollonius, Chaitanya'nın yaşamları hakkında. Dünyevi düzlemde, biyografileri, çemberin dışından biri tarafından yazılmış olsaydı, mistik hayatlarından korunmuş anlatılardan okunduğunda çok farklı olurdu. Bununla birlikte, ne kadar kılık değiştirmiş ve acemi bakışlardan gizlenmiş olsalar da, bu tür yaşamların tüm ana özellikleri orada ortak olarak bulunur. Bu kişiliklerin her biri, tanrılara, büyük krallara ve kahramanlara verilen bir unvan olan ilahi olarak tasarlanmış Soter (Kurtarıcı) olarak temsil edilir; ister Kral Kansa, ister Kral Herod, ister Kral Mara (Kötü Güç) olsun, her biri, doğumda veya sonradan, karşıt bir güç (Madde ve İllüzyon dünyası) tarafından aranır ve ölümle tehdit edilir (ancak asla öldürülmez). ). Hepsinin denendiği, eziyet edildiği ve en sonunda, denildiğine göre, İnisiyasyon ayini sonunda, yani ruhsal bir "diriliş" veya "doğumdan" sonra sonsuza dek kurtulacaklarına inanılan fiziksel benliklerinde öldürüldüler. " Ve böylece bu sözde şiddetli ölümle sona erdikten sonra , hepsi Yeraltı Dünyasına, Uçurum'a veya Cehenneme - bu nedenle Ayartma, Şehvet ve Madde Alemine - oradan geri dönerek Karanlık alemine inerler. ve "Haç halinin" üstesinden geldikten sonra, yüceltildiler ve "Tanrılar" oldular.

Bu büyük benzerlik, onların gündelik hayatlarında değil, ancak iç hallerinde ve din hocaları olarak yaptıkları faaliyetlerin en önemli hadiselerinde aranmalıdır. Tüm bunlar, aynı zamanda İnisiyasyonun derecelerini ve denemelerini temsil etmeye hizmet eden astronomik bir temelle bağlantılıdır ve bunun üzerine inşa edilmiştir: son kez Karanlık ve Madde Alemine iniş ve oradan bir varlık olarak ortaya çıkmak. "Doğruluk Güneşleri" bunların en önemlisidir ve bu nedenle Orpheus ve Herkül'den Krishna ve Mesih'e kadar tüm Soterlerin tarihinde bulunur. Euripides diyor ki:

Dünyanın odalarından ayrılan Herkül,

Pluto'nun alt evinden ayrılmak [257].

Virgil şöyle yazıyor:

Styagian gölleri önünüzde titredi; seni köpek Orca

Korkmuştum. ...Typhon'dan bile korkmuyordun. ...

Selam sana, Jüpiter'in gerçek oğlu, Tanrıların ihtişamı çoğaldı [258].

Orpheus, Pluto Krallığı'nda kayıp Ruhu Eurydice'i arar; Krishna cehennem bölgelerine iner ve kendisi yedinci Prensip olan altı kardeşini oradan kurtarır; onun "mükemmel bir İnisiye" haline gelmesinin açık bir alegorisidir - altı İlkenin tümü yedinciye daldırılmıştır. İsa, Adem'in ruhunu ya da maddi, fiziksel insanlığın sembolünü kurtarmak için Şeytan'ın krallığına inerken tasvir edilmiştir.

Alim Oryantalistlerimiz, bu mecazın menşeini araştırmayı, yeryüzüne ilk dikildiğinden beri bu kadar çok dal vermiş olan bu "Hayat Ağacı"nın orijinal "Tohum"unu düşündü mü? "İnşaatçılar" mı? Korkmuyoruz. Ve yine de, şimdi gösterildiği gibi, Vedaların ekzoterik sapkınlıklarında bile bulunabilir - dördü arasında en eski ve en otantik olan Rig Veda'da - gelecekteki tüm İnisiye Kurtarıcıların bu köküne ve tohumuna Vishwakarma denir, "Babanın » "Fanilerin kavrayışının ötesinde" bir ilke; ikinci aşamada Kendini Kendisine feda eden "Oğul" Surya'dır; üçüncüsünde 143'ünü feda eden İnisiyedir. ] Fizikselden ruhsal benliğine . _ Doğanın en büyük Gizemi. İnanılmaz "benzerliğin" sırrı buradan geliyor.

Tüm bunlar alegorik ve mistiktir ve yine de herhangi bir Oryantal Okültizm öğrencisi için, hatta İnisiyasyonun Sırları'na yüzeysel bir aşinalık bile olsa oldukça anlaşılır ve açıktır. Nesnel Madde Evrenimizde ve aldatıcı görünümlerimizde Güneş, hayat veren, lütufkar İlahın en uygun amblemidir. Öznel , sınırsız Ruh ve Gerçeklik Dünyasında, bu parlak ışık farklı ve dahası mistik bir anlama sahiptir ve bu da halka tamamen verilemez. Sözde "putperest" Parsiler ve Hindular, Güneş'e dini tapınmalarında kesinlikle gerçeğe daha yakındırlar, her zaman analiz ederler ve aynı derecede yanılgıya düşen halk, şu anda inanmaya hazırdır. Bunu tek başına özümseyebilecek durumda olan Teosofistlere, Güneş'in Gezegen Sistemimizin Yedinci Prensibinin zahiri tezahürü olduğu, Ay'ın ise Dördüncü Prensibi olduğu, efendisinin yoğun cübbesi içinde parıldadığı, beslendiği söylenebilir. ve kabaca maddi bedeni olan dünyanın her tutkulu dürtüsünü ve kötü arzusunu yansıtıyor. Üstatlık ve İnisiyasyonun tüm döngüsü ve tüm gizemleri bu iki ve Yedi Gezegenle bağlantılıdır ve onlara tabidir. Manevi durugörü Güneş'ten gelir; tüm zihinsel durumlar, hastalıklar ve hatta delilik aydan gelir.

Tarihin verilerine göre bile - sonuçları çok hatalı, öncüller çoğunlukla doğru -. Dinin her Kurucusunun "efsaneleri" (ve ayrıca hepsinin ayinleri ve dogmaları) ile Güneş'in yönettiği takımyıldızların adları ve yönleri arasında olağanüstü bir uyum vardır. Bununla birlikte, bundan, sonuç olarak, Dinlerinin Kurucularının da olması gerektiği sonucu kesinlikle çıkmaz: bazıları mit, diğerleri hurafedir. Bunların her biri, Bilgelik Dini'nin üzerine kurulduğu ve daha sonra onun Adeptleri tarafından geliştirildiği aynı doğal ilksel Gizemin farklı versiyonlarıdır.

Ve şimdi okuyucudan, genel olarak Teozofiye ve özel olarak da bu satırların yazarına yönelik, Adeptlik Tarihinin en büyük ve asil şahsiyetlerinden biri olan İsa'ya saygısızlık suçlamalarını dinlememesini bir kez daha istemeliyiz. Nasıra - ve hatta Kilise nefreti. Gerçeğin ve gerçeklerin beyanı, hiçbir şekilde adalete bağlı [144] olarak, küfür veya nefret olarak değerlendirilemez . Tüm soru tek bir noktanın çözümüne bağlıdır: İsa, "Tanrı'nın Oğlu" ve İnsanlığın "Kurtarıcısı" olarak dünya tarihindeki tek kişi miydi? O'nun durumu - benzer birçok iddia arasında - istisnai ve eşi görülmemiş tek vaka mıydı; Onun doğumu, doğaüstü olarak suçsuz olan tek doğumdur; ve diğerleri, Kilise'nin iddia ettiği gibi, sadece küfürlü şeytani kopyalar ve öngörü yardımıyla intihal miydi? Yoksa O sadece "eylemlerinin oğlu" muydu, özellikle kutsal bir adam ve reformcu, cehalet ve despotik güç karşısında insanlığı aydınlatmak ve Etik ve Ahlakı ile onların yükünü hafifletmek için gösterdiği çabalardaki cesaretinin bedelini hayatıyla ödeyen pek çok kişiden biriydi. Felsefe? İlki kör, karşıt bir inanç gerektirirken, ikincisi mantık ve akıl tarafından herkese yönlendirilir. Dahası, Kilise her zaman şimdi inandığı gibi mi inandı - ya da daha doğrusu, kendisiyle aynı fikirde olmayanlara lanet okuyarak kendini haklı çıkarmak için inanıyormuş gibi mi yapıyor - yoksa aynı işkencelerden mi geçti? şüpheler, hayır, gizli inkar ve sadece hırsın gücü ve güç arzusuyla bastırılan inançsızlık mı?

Bu soruyu ikinci alternatife göre olumlu yanıtlamalıyız. Bu, tarihin yıllıklarından bilinen gerçeklere dayanan, reddedilemez bir sonuç ve doğal bir sonuçtur. Yanılmazlık ve kutsallık konusundaki sahte iddialarını yüksek sesle dile getiren birçok papa ve azizin yaşamlarını şimdilik el değmeden bırakarak, okuyucunun Kilise tarihine, Hıristiyan Kilisesi'nin (ve Hristiyanlıktan değil) ve cevapları o sayfalarda bulacaktır. Bir yazar diyor ki:

Kilise, araştırmadan çıkan özgür düşünce sonuçlarını ve ayrıca şu anda onu öfkelendiren tüm şüpheleri çok iyi biliyordu; ve inatla ilan ettiği bu "kutsal gerçekler", en temel dogmalarla ilgili olarak bile kilise hiyerarşisinin ileri gelenleri tarafından sırayla kabul edildi ve reddedildi, dönüştürüldü ve yeniden yapıldı, genişletildi ve kesildi.

Soyu, yaşam öyküsü ve soyağacı, İsa'nınkinden daha belirsiz veya tanımlanması ve sonunda üzerinde anlaşmaya varılması daha zor olan Tanrı veya Kahraman nerede? O'nun gerçek doğasına ilişkin bu son dogma nasıl nihayet yerleşmiş oldu? Annesine göre, müjdecilerin sunumuna göre, O bir erkekti - sadece bir ölümlü; Babasına göre O Tanrı'dır! Ama nasıl? O halde o bir insan mı, yoksa Tanrı mı, yoksa ikisi birden mi, diye soruyor şaşkın okuyucu. Gerçekte, öğretinin bu noktasında ileri sürülen iddialar, zavallı İnsanlığın üzerine sırayla mürekkep ve kan selinin akmasına neden oldu ve yine de şüpheler giderilmeden kaldı. Her şeyde olduğu gibi bunda da bilge Kilise Konseyleri kendileriyle çeliştiler [145] ve defalarca fikirlerini değiştirdiler. İncelememiz için bize sunulan metinleri özetleyelim ve bir göz atalım. Bu tarih.

Samosata Piskoposu Paul, Birinci Antakya Konseyinde Mesih'in kutsallığını reddetti; teolojik Hıristiyanlığın en başında ve doğuşunda, sadece kutsallığı ve iyi işleri nedeniyle "Tanrı'nın Oğlu" olarak anıldı. Efkaristiya Ayini'nde kanı için için yanıyordu.

MS 325'te düzenlenen İznik Konsili'nde Arius, Katolik Birliği'ni neredeyse ikiye bölen kendi tesislerini yaptı.

On yedi piskopos, onlar yüzünden sürgüne gönderilen Arius'un doktrinlerini savundu. Bununla birlikte, otuz yıl sonra, 355 гMilano Konseyinde, üç yüz piskopos, on yıl önce yeni 345 гAntakya Konseyinde Eusebianların İsa Mesih'in Oğul olduğunu ilan etmelerine rağmen, Arius'un görüşlerine bağlılıklarını ifade eden bir mektup imzaladılar. Tanrı ve Babasıyla Bir.

Suriye Konseyi'nde 357 г. "Oğul" eş anlamlı olmaktan çıktı. Bu özdeşliği reddeden Anomaenistler ve Ariusçular zafer kazandılar . Bir yıl sonra, İkinci Ankara Konsili'nde, "Oğul'un aynı özden olmadığı, yalnızca özünde Baba gibi olduğu" ilan edildi. Papa Liberius bu kararı onayladı.

Birkaç yüzyıl boyunca Konseyler, en tartışmalı ve muhalif görüşleri destekleyerek savaştı ve tartıştı; onların ağır doğum sancılarının meyvesi, Minerva gibi, Kilise'nin tüm gök gürültüleriyle donanmış teolojik beyinlerden çıkan Kutsal Üçleme idi. Cinayetlerin ve diğer suçların zincirlerinin salındığı korkunç bir mücadelenin ortasında dünyaya yeni bir gizem getirildi. Saragossa Konsili'nde, c 380 г., Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un tek bir Kişi olduğu ve Mesih'in insan doğasının yalnızca bir "yanılsama" olduğu - Hindu Avatar doktrininin bir yankısı olduğu ilan edildi. Bu kaygan yokuşa çıktıklarında, babalar saçma sapan aşağı kaymak zorunda kaldılar ve bunu yapmayı da ihmal etmediler. Bir kadından doğan insan doğasını nasıl inkar edebilir? Konstantinopolis Konsillerinden biri sırasında yapılan tek akıllıca söz, "Tanrı beni Tanrımın doğası hakkında felsefe yapmaktan korusun" diyecek kadar cesur olan Eutykhes'ten geldi - bunun için Papa Flavius tarafından kovuldu.

Efes Konsili'nde, c 449 г., Eutyches intikam aldı. Sezarların dürüst Piskoposu Eusebius, onu İsa Mesih'te iki farklı doğayı kabul etmeye zorladığında, Konsey ona isyan etti ve Eusebius'u diri diri yakmayı teklif etti . Piskoposlar tek bir adam gibi ayağa kalktılar ve sıkılı yumruklar ve köpüren öfkeyle Eusebius'un ikiye bölünmesini ve ona, aynı tabiatı paylaştığı İsa'ya yapmak istediği gibi davranmalarını talep ettiler. Eutychius tekrar rütbesine ve konumuna geri getirildi ve Eusebius ile Flavius görevden alındı. Daha sonra her iki taraf da birbirlerine şiddetle saldırarak kavgaya tutuştu. Piskopos Diodorus, Aziz Flavius'a o kadar kötü davrandı, hakaret etti ve onu o kadar tekmeledi ki, birkaç gün sonra kendisine verilen dayaklardan öldü.

Bu Konseylerde her türlü saçmalık onaylandı ve sonuç, bugün var olan, kilise dogmaları adı verilen yaşayan paradokslardır. Örneğin, Birinci Nikirsky Konseyinde 314 г., şu soru ortaya atıldı: "Hamile bir kadın vaftiz edildiğinde, bu vaftiz doğmamış çocuğu için de geçerli midir?" Konsey, "vaftizi alan kişinin, anne karnındaki bir çocuk için mümkün olmayan, taraflardan biri olarak buna rızasını belirtmesi gerekir" gerekçesiyle olumsuz yanıt verdi. Bu nedenle, bilinçsizlik vaftizin önündeki kanonik bir engeldir ve bu nedenle şu anda vaftiz edilen tek bir çocuk fiilen vaftiz edilmemiştir. Ve bir kıtlık sırasında misyonerler tarafından vaftiz edilen veya başka bir şekilde aşırı ateşli pederler tarafından sessizce "kurtarılan" bu on binlerce aç pagan çocuktan ne çıkar? Sayısız Konsey'in tartışmalarını ve kararlarını birbiri ardına takip edin ve mevcut yanılmaz ve havarisel Kilise'nin nasıl bir çelişkiler karmaşası üzerine inşa edildiğini göreceksiniz!

Ve şimdi Yaradılış Kitabı'ndaki şu ifadenin ne kadar paradoksal ya da harfi harfine ele alındığını görüyoruz: "Tanrı insanı kendi suretinde yarattı." Bunun ilahi surette yaratılan Toprak Adam (bölüm 2) değil, İlahi Androgyne (bölüm 1) veya Adam Kadmon olduğu şeklindeki çarpıcı gerçeğin yanı sıra, Tanrı'nın - her halükarda Dünyanın Tanrısı - olduğuna inanılabilir. Hıristiyanlar - ilk Konseylerin tekmeleri, darbeleri ve cinayetleri arasında, insan tarafından kendi suretinde yaratıldı .

Ölçülerin Kaynağı'nda "matematiksel vahiy" olarak adlandırılabilecek bir çalışmada (zaten sık sık alıntılanmıştır) İsa'nın bir İnisiye ve şehit bir Üstat olduğu iddiasına çok fazla ışık tutan ilginç bir gerçek verilmektedir.

Matta'nın 27. bölümünün 46. ayetinin şu kısmına dikkat edin: "Eli, Eli, Lama Sabaktani? - yani, Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin?" Elbette versiyonlarımız orijinal 147'den alınmıştır ] Yunanca el yazmaları (bu olayların orijinal İbranice el yazmalarına sahip olmamamızın nedeni, İbranice bilmecelerin köken kaynakları olan "Eski Ahit" ile karşılaştırıldığında kendilerini ele vermeleridir). Yunanca el yazmaları, istisnasız olarak bu kelimeleri şöyle tercüme eder:

´Ηλί ´Ηλὶ λαμὰ σαβαχθανί

Bunlar, Yunanca ve İbranice olarak yeniden üretilen İbranice kelimelerdir:

׃יכ־תחבש המל ילא ילא

Kutsal yazı, bu sözler hakkında - "yani, Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin?", onların doğru tercümesi hakkında der. İşte bunlar, şüphesiz bu sözler; ve hiç şüphesiz bu, Kutsal Yazıların onlara verdiği yorumdur. Ancak bu yorum bu kelimeler için geçerli değildir ve bu yanlış bir çeviridir. Gerçek anlamları verilenin tam tersidir ve şu şekildedir:

Tanrım, Tanrım, beni nasıl yücelttin!

neden veya nasıl anlamına gelmesine rağmen , fiil olarak kör kavramıyla ilişkilendirilir ve zarf olarak "ne kadar göz kamaştırıcı" vb. ve mümkün olduğu kadar uygun hale getirildi, kenar boşluklarında yirmi ikinci mezmurun ilk ayetine atıfta bulunulan peygamberlik sözünün yerine getirilmesi , orada yazılmıştır:

"Tanrım, Tanrım, neden beni terk ettin?"

İbranice'de bu ayetin sözleri -

׃יכ־תחבש המל ילא ילא

doğru olan referans ve yorum da doğru ve iyidir, ancak tamamen farklı bir kelime ile. Bu kelimeler

Eli, Eli, lamah asabxtha-ni?

içinde yanlış bir çevirinin varlığından kurtaramaz ; ve eğer öyleyse, bu serginin kutsallığına korkunç bir darbe olur [259].

On yıl veya daha uzun bir süre boyunca, ülkenin bilim adamlarından oluşan çok heybetli bir meclis olan İncil'in Düzelticileri (?) İngiltere'deki en büyük İbranice ve Yunanca bilginleri düzensizlikleri ve gafları, çıkarmalardaki ve eklemelerdeki hataları düzeltmek için yola çıktı. daha az bilgili selefleri, İncil tercümanları. Mezmur XXII'deki İbranice kelimeler, asabxthani ve Matta'daki sabaktani arasındaki çarpıcı farkı hiçbirinin fark etmediğini mi söyleyelim bize; Bu kasıtlı tahrifatın farkında olmadıklarını mı?

Çünkü sahteydi. Ve bize ilk kilise babalarının buna neden başvurdukları sorulursa, o zaman cevap açıktır: çünkü bu Kutsal Sözler, doğru çevirisiyle, pagan [148] tapınaklarının ayinlerine aitti . İnisiyasyonun korkunç denemelerinden sonra telaffuz edildiler ve "Matta İncili" Yunanca olarak düzenlendiğinde bazı "babaların" hafızasında hala tazeydi. Son olarak, çünkü Gizemlerin Hierophant'larının çoğu ve İnisiyelerin daha da fazlası o günlerde hala hayattaydı ve söz konusu özdeyiş, doğru kelimelerle ifade edilirse, İsa'yı doğrudan basit İnisiyeler sınıfına indirgerdi. Sözler: "Tanrım, Güneşim, ışığını üzerime döktün!" - İnisiye'nin, "Güneşin oğlu ve şanlı Seçilmişi"nin şükran duasını bitiren son sözlerdi. Mısır'da hala bu ayini tasvir eden kabartmalar ve resimler buluyoruz. Aday, iki ilahi garantör arasındadır: biri, yaşamı temsil eden şahin başlı "Osiris-Güneş"; diğeri, ölümden sonra Ruhları yeni meskenleri Hades'e götüren ve mecazi olarak fiziksel bedenin ölümünü temsil eden psikopompik bir deha olan ibis başlı Merkür'dür. Her ikisi de İnisiye'nin kafasına "yaşam nehirleri", arınma suyu dökerken tasvir edilmiştir, bu iki akım kesişerek bir haç oluşturur. Gerçeği daha iyi gizlemek için, bu bas kabartma aynı zamanda "Hıristiyan gerçeğinin pagan öngörüsü" olarak da açıklandı. Chevalier de Musso buna Merkür diyor:

Osiris-Sol'a'nın danışmanı, tıpkı St. Michael'ın bir danışman olduğu gibi, Ferouer. Kelimeler.

Bu arada, bir pagan olarak ölen ve asla vaftiz edilmeyen Konstantin'in sancağı olan Chrestos ve Labarum'un tuğrası, yukarıda belirtilen ayinlerden türetilen bir semboldür ve aynı zamanda "yaşam ve ölüm" anlamına gelir. Haç bir Hıristiyan sembolü olarak kabul edilmeden çok önce, Neophytes ve Adepts arasında gizli bir kimlik işareti olarak kullanılıyordu. Eliphas Levi dedi ki:

Hıristiyanlar tarafından uyarlanan haç işareti, yalnızca onlara ait değildir. Kabalistiktir ve karşıtlıkları ve elementlerin dörtlü dengesini tasvir eder. Başka bir eserde değindiğimiz Pater'den bir okült ayet aracılığıyla, başlangıçta onu yaratmanın iki yolu veya anlamını ifade etmek için en az iki farklı formül olduğunu görüyoruz: biri rahipler için ayrılmış, diğeri ise rahipler için ayrılmıştı. başlatır; diğeri neofitlere ve saygısızlara verilir [260].

Ebionitlerin İncili olan "Matta İncili"nin İbranice dilinde neden dünyevi meraklı gözlerden sonsuza kadar dışlandığı şimdi anlaşılabilir.

Jerome, Publican Matthew tarafından İbranice yazılmış güvenilir ve gerçek bir İncil buldu; şehit Pamphilius tarafından Caesarea'da toplanan bir kütüphanede buldu. Dördüncü yüzyılın sonlarına doğru [261]" Suriye'deki Beroe'de bunu (müjdeyi), 149] tercüme etmek için kullanan Nasıralılardan izin aldım " diye yazıyor . " Nasıralıların ve Ebionluların kullandığı İncil'de ," dedi Jerome, "yakın zamanda İbranice'den Yunancaya çevirdim ve birçok kişi Matta'nın [262]gerçek İncili olarak adlandırıyor", vb.

Elçilerin İsa'dan "gizli bir öğreti" aldıkları ve kendisinin de böyle öğrettiği, bunu bir ihtiyatsızlık anında itiraf eden Jerome'un diğer sözlerinden açıkça görülmektedir. Piskopos Chromatius ve Heliodorus'a yazdığı mektuplarda, "rahipleriniz bana St. Bir havari ve müjdeci olan Matta'nın kendisi açıkça yazmak istemiyordu. Çünkü gizli olmasaydı , o (Matta) bu müjdeye, verdiği şeyin kendisine ait olduğunu eklerdi ; ama bu kitabı İbranice harflerle mühürledi, hatta öyle bir şekilde düzenledi ki, İbranice harflerle ve kendi eliyle yazdığı bu kitap en dindar insanlar tarafından sahip olunabilir; onlar da zamanla bunu kendilerinden öncekilerden aldılar. Ama kimsenin bu kitabı kopyalamasına asla izin vermediler ve metnini bir şekilde, diğerlerine farklı şekilde ilettiler [263]. Ve sonra aynı sayfada şunu ekliyor: “Ve öyle oldu ki, Manichaeus'un bir takipçisi olan ve aynı zamanda Havarilerin İşleri'ni de yanlış bir şekilde yazan Seleucus adlı bir kişi tarafından yayınlanan bu kitap, düzenleme için değil, yok etme için materyal ortaya çıkardı; ve bu (kitap) , Kilise'nin kulaklarının haklı olarak dinlemeyi reddettiği [264]bir mecliste onaylandı .

Jerome, gerçekliğinin "Matta'nın eliyle" yazıldığına tanıklık ettiği kitabın yine de, iki kez tercüme etmesine rağmen, gizli olduğu için kendisi için neredeyse anlaşılmaz olan bir kitap olduğunu kabul ediyor. Yine de Jerome, kendisininki dışındaki tüm yorumları sapkınlık olarak soğukkanlılıkla reddediyor. Üstelik Jerome, bu müjdenin tek gerçek müjde olduğunu biliyordu ve yine de "sapkınlara" yönelik zulmünde her zamankinden daha ateşli hale geldi. Neden? Çünkü bunu kabul etmek, kurulan Kilise'nin ölüm fermanını okumakla eşdeğerdi. "İbranilere göre İncil", Yahudi Hıristiyanlar, Nasıralılar ve Ebionitler tarafından dört yüzyıl boyunca tanınan tek İncil olarak yaygın bir şekilde biliniyordu [150] . Ve sonrakilerden hiçbiri Mesih'in [265]kutsallığını kabul etmedi.

Ebionitler, Clementine Homilies'in Gnostik yazarı tarafından temsil edilen ilk, en eski Hıristiyanlardı ve Supernatural Religion'ın yazarının işaret ettiği gibi [266], Ebionistik Gnostisizm bir zamanlar Hıristiyanlığın en saf biçimiydi. Onlar, Kabalistik Gnostikler olan ilk Nasıralıların öğrencileri ve takipçileriydi. Cerinthians gibi Aeons'a ve Epiphanius'un (Contra Ebionitas) şikayet ettiği gibi "Dünyanın Melekler tarafından oluşturulduğu" (Dhyan-Chohans) gerçeğine inanıyorlardı: "Ebion, Nasıralıların görüşlerine sahiptir ve Cerinthians formu." "Mesih'in insan soyundan geldiğine karar verdiler," diye yakınıyor [267]. Böylece tekrar:

Dan-Akrep amblemi, çapraz kemikler ve kafatası gibi ölüm-yaşam sembolüdür ... veya yaşam-ölüm... Roma imparatoru Konstantin'in sancağıdır. Abel'in İsa olduğu gösterilir ve Cain-Vulcan veya Mars onu bıçakladı. Konstantin, savaş tanrısı Mars olan bir Roma imparatoruydu ve Romalı bir asker İsa'yı çarmıhta bıçakladı...

Ancak Habil'in kazığa oturtulması, onun Kayin'le olan birliğinin tamamlanmasıydı ve Yaratan Mars'ın kılığına giriyordu; bu nedenle, Yaratıcı Mars (Güneş Osiris) ve Yok Edici Mars'ın (bir Mısır kabartmasında Ölüm Tanrısı Merkür) çift glifi; yani yine canlı bir kozmosun temel fikri ya da yaşamın akışının devamı için gerekli olan doğum ve ölüm [268].

Isis Unveiled'dan tekrar alıntı yapıyoruz:

Serapeum Kutsal Alanı'ndaki granit bir levhaya oyulmuş, tamamen Hristiyan bir Latin haçı bulundu ve keşişler, bu haçın paganlar tarafından "kehanet ruhuyla" oyulduğunu ilan etmekten geri kalmadılar. En azından Sözomen bu gerçeği muzaffer bir edayla belirtiyor [269]. Ancak, din adamlarının sahte iddialarının yorulmaz ve uzlaşmaz düşmanları olan arkeoloji ve sembolizm, heykeli çevreleyen yazıtın hiyerogliflerinde anlamının en azından kısmi bir açıklamasını bulmuştur.

King'e ve diğer nümismatlara ve arkeologlara göre, haç oraya sonsuz yaşamın bir simgesi olarak yerleştirilmişti. Böyle bir Tau veya Mısır haçı, Baküs ve Eleusis Gizemlerinde kullanılmıştır. İkili üretken gücün bir sembolü olarak, İnisiye'nin "yeni doğumu" tamamlandıktan ve mistikler denizdeki vaftizlerinden döndükten sonra göğsüne yerleştirildi. Bu, ruhsal doğumunun canlanıp astral ruhunu ilahi ruhuyla birleştirdiğinin ve artık ruhen ışık ve görkemin kutsanmış alemlerine - Eleusinia'ya yükselmeye hazır olduğunun mistik bir işaretiydi. Tau büyülü bir tılsımdı ve aynı zamanda dini bir amblemdi. Çok sayıda değerli taşlarının da kanıtladığı gibi, onu yaygın olarak kullanan Gnostikler ve Kabalistler aracılığıyla Hıristiyanlar tarafından benimsenmiştir. Bunlar sırasıyla Mısırlılardan Tau (ya da kabzalı haç) ve onu MÖ iki ya da üç yüzyıl Hindistan'dan (hala bulunabilen) getiren Budist misyonerlerden Latin Haçı aldılar. eski Amerikalılar, Hindular ve Romalılar ona çeşitli ama çok küçük biçim değişiklikleriyle sahipti. Orta Çağ'da çok yakın zamana kadar , sara ve şeytani ele geçirmeye karşı güçlü bir mucizevi çare olarak görülüyordu ve "alınları mühürlemek" için doğudan yükselen bir melek tarafından Aziz Yuhanna'nın vizyonuna getirilen "yaşayan Tanrı'nın işareti" olarak görülüyordu. Rabbimizin hizmetkarlarından biri", en mistik Tau'nun Mısır Haçı olduğu idi. Aziz Dionysius'un (Fransa) cam üzerine yapılan resminde bu melek, seçilenlerin alnına bu işareti basarken tasvir edilmiştir; yazıtta - SIGHUM TAY yazıyor. King'in The Gnostics adlı kitabında yazar bize "bu işaretin genellikle Mısırlı münzevi Aziz Anthony tarafından takıldığını " hatırlatır [270]. Tau'nun gerçek anlamının ne olduğu bize Hıristiyan Aziz John, Mısırlı Hermes ve Hindu Brahminler tarafından açıklanmaktadır. En azından havaride, birkaç bölüm sonra bu "yaşayan Tanrı'nın işareti" olarak adlandırdığı şekliyle, "Telaffuz Edilemez Ad" anlamına geldiği çok açık.[271] "Alınlarında Baba'nın adı yazılıdır."

Hindu İnisiyelerinin başı Brahatma'nın başlığında çapraz yerleştirilmiş iki anahtar vardı - yaşam ve ölümün ifşa edilmiş sırrının bir sembolü; ve Tataristan ve Moğolistan'ın bazı Budist pagodalarında, genellikle bir iç dagobaya giden bir merdiven içeren tapınak içindeki bir odanın girişi [272]ve bazı Prachidas'ın revakları [273], iki balıktan oluşan bir haçla süslenmiştir, örneğin burada da bulunur. bazı Budist zodyaklarında. Roma'nın yer altı mezarlarındaki mezarlarda bulunan kutsal amblem olan Vesica Piscis'in söz konusu Budist burçtan geldiğini öğrenince hiç şaşırmamalıyız. Dünyanın sembollerinde bu geometrik figürün ne kadar evrensel olması gerektiği, Süleyman'ın tapınağının "üçlü Tau" veya üç haç oluşturan üç temel üzerine inşa edildiğine dair bir Mason geleneği olduğu gerçeğinden çıkarılabilir.

Mistik anlamında, Mısır haçı, bir amblem olarak kökenini, benzer bir androjen tanrının soyut idealinden yola çıkan , doğadaki her tezahürün androjen dualizmine dair en eski felsefenin anlayışına borçludur; Hristiyan amblemi ise basitçe kaynaklanmaktadır. şansa. Musa'nın yasası [152] üstün gelseydi, İsa taşlanacaktı [274]. Çarmıha germe, Romalılar arasında yaygın olduğu kadar Sami halkları arasında bilinmeyen bir işkence aracıydı. Buna "Utanç Ağacı" adı verildi. Ancak daha sonra bir Hıristiyan sembolü olarak kabul edildi, ancak ilk yirmi yıl boyunca havariler ona dehşetle baktılar [275]. Kuşkusuz, John, "yaşayan Tanrı'nın işaretinden" söz ederken, aklında Hıristiyan Haçı değil, mistik Tau - Tetragrammaton veya en eski Kabalistik tılsımlarda dört İbranice harfle temsil edilen güçlü bir isim vardı. Kutsal Sözü yükseltin.

Son evliliğinden sonra Şam Arapları arasında ve çölde Hanoum Medjouye olarak tanınan ünlü Leydi Ellenborough, Lübnan Dağı'ndan bir Dürzi tarafından kendisine verilen bir tılsım taşıyordu. Sol köşesindeki belirli bir işaretle, Filistin'de MÖ 2. veya 3. yüzyıla ait "mesih" muskaları olarak bilinen bu değerli taşlar sınıfına ait olduğu tespit edilmiştir . Beşgen şeklinde yeşil bir taştır; altta bir balık oyulmuş; yukarıda - Seal of Solomon [276]; ve daha da yüksek olan, Tanrı'nın adını oluşturan dört Keldani harfi, Jod, He, Vau, He, IAHO'dur. Aşağıdan yukarıya, ters sırada istiflenerek oldukça alışılmadık bir şekilde düzenlenirler ve Mısırlıların Tau'sunu oluştururlar. Çevrelerinde, bu mücevher bizim mülkümüz olmadığı için alıntı yapma hakkımız olmayan bir yazıt var. Tau mistik anlamında, Crux Ansata gibi, Hayat Ağacıdır.

Balık olduğu iyi bilinir . Arkeologları oldukça utandıran son amblemin kökeni bu şekilde netlik kazanıyor. Tüm sır, "Kabala"da Kral Mesih'e "Tercüman" veya Gizemi Açıklayan olarak adlandırılmasına ve Talmud'da beşinci sudur olarak listelenmesine rağmen kolayca kavranabilen bir olguda yatmaktadır . şimdi açıklayacağız - Mesih'ten sıklıkla "DAG" veya Balık olarak söz edilir. Bu, Keldanilerden bir mirastır ve - adından da anlaşılacağı gibi - kendisini gösterdiği insanlara öğretmen ve tercüman olan balık adam Babil Dagon'a atıfta bulunur. Abarbanel, (Mesih'in) gelişinin işaretinin Balık burcundaki Satürn ve Jüpiter'in kavuşumu olduğunu savunarak bu ismi açıklıyor [277]. Bu nedenle, Hıristiyanlar kendi Hristos'larını "Eski Ahit"teki Mesih'le özdeşleştirmeyi amaçladıklarından, onu o kadar çabuk kabul ettiler ki, onun gerçek kökeninin Babil Dagon'undan bile daha geriye götürülebileceğini unuttular. İlk Hıristiyanlar, İsa idealini, İskenderiyeli Clement'in dindaşlarına söylediği sözlerden anlaşılan kabalistik ve putperest doktrinle ne büyük bir şevk ve ayrıntıyla birleştirdiler.

153] Kendilerine İsa'yı hatırlatacak en uygun sembolün seçimini tartışırken, Clement onlara şu sözleri nasihat etti: "Yüzüğünüzün taşındaki oyma, ya bir güvercin ya da rüzgardan kaçan bir tekne tasvir etsin ( argha) veya bir balık . ” İyi baba, bu cümleyi yazdığında, Nun oğlu Yeşu'nun ( Yunanca ve Slav versiyonlarında İsa olarak anılır) anısının etkisi altındaydı ; yoksa bu putperest sembollerin gerçek yorumunu mu unuttu?[278]

Ve şimdi, Isis ve benzeri diğer eserlerde oraya buraya dağılmış olan tüm bu pasajların yardımıyla, okuyucu iki açıklamadan hangisinin - Hristiyan veya okültistlerin açıklaması - daha yakın olduğunu görecek ve kendisi yargılayabilecektir. gerçeğe. Eğer İsa bir İnisiye olmasaydı, o zaman neden hayatındaki bu alegorik olaylar verilsindi? Yukarıdakileri özetlemek için neden bu kadar çok zahmete katlanıp bu kadar çok zaman harcayalım ki: a) "Eski Ahit"te kasıtlı olarak seçilmiş sözlere cevap verecek ve onları kehanetler olarak göstermek için onlarla örtüşecek ; ve b) içlerinde, tamamı paganların mistik Felsefesine ait olan, okült anlamla dolu inisiyasyon sembollerini, amblemleri korumak? "Source of Measures" kitabının yazarı, bu gizemli niyete ihanet ediyor, ancak tek taraflı, sayısal ve Kabalistik anlamıyla, hiç dikkat etmeden ve birincil ve daha ruhsal kökenine dokunmadan yalnızca bir kez daha; ve "Eski Ahit" ile ilgisi olduğu sürece onunla ilgilenir. "Eli, Eli, lama sabachthani" sözündeki kasıtlı değişikliği, Labarum'daki daha önce bahsedilen çapraz kemikler ve kafatası ilkesine bağlar.

Bir ölüm amblemi olarak - ölüm kapısının üzerine yerleştirilmiş ve doğumu simgeliyor - ya da iki karşıt ilkenin karşılıklı birleşimi olarak, tıpkı mistik olarak Kurtarıcı'nın bir erkek-kadın olarak kabul edilmesi gibi [279].

Yazarın fikri, müjde yazarlarının (Yahudi Kabalistik hesabına göre) Yehova, Kayin, Habil vb. bunu ne kadar çok başarırsa, bunun empoze edilen bir kaynaşma olduğunu ve görgü tanıkları veya havariler tarafından anlatılan İsa'nın hayatındaki gerçek olaylara dair hiçbir kaydımızın olmadığını o kadar net bir şekilde gösterir . Tüm hikaye Zodyak'ın işaretlerine dayanmaktadır:

Her biri bir çift burç veya erkek-dişiydi (eski astrolojik Büyüde) - yani: Boğa-Havva'ydı ve Akrep, Mars-Ay veya dişi kurtlu Mars'tı (154] Romulus ile ilgili olarak ) . Bu nedenle, bu işaretler birbirinin zıttı olduğu, ancak merkezde buluştuğu için birleştiler; ve bu nedenle, aslında ve çifte anlamda, yılın kavramı Boğa'daydı, tıpkı Havva'nın karşıtı olan Mars'ın Akrep'te gebe kalması gibi. Doğum, kış gündönümü sırasında veya Noel'de olacaktı. Tersine, Akrep'te bir anlayış - yani Boğa'dan Ay - Aslan'da doğar. Akrep, aşağılanmış Chrestos'du , Leo ise zafer kazanmış Mesih'ti . Boğa-Havva astronomik işlevleri yerine getirirken, Mars-Ay da kendine göre ruhsal işlevleri yerine getirdi [280].

Yazar, tüm bunları Tanrıların ve Tanrıçaların Mısır oranları ve anlamları üzerinde doğruluyor, ancak çok daha eski olan Aryan oranlarını görmezden geliyor.

Mut veya Mot, Venüs'ün (tüm yaşamın annesi Havva) (tüm yaşamın annesi Vak olarak, Havva Sephira'dan biri olduğu için Aditi'nin bir permütasyonu olarak) veya Ay'ın Mısır takma adıydı. Plutarch (Isis, 374), Isis'in bazen Mut olarak adlandırıldığını , kelimenin anne anlamına geldiğini not eder. ... (Issa, השאי, kadın). ("İsis", 372). İsis, diyor, Doğanın dişi olduğu için bir (nutrix) hemşire olarak doğması gereken her şeyi içeren kısmıdır. ._ _ _ Isis Metheur , Isis Mut'tan farklı olduğundan ve doğum kavramı Mut kelimesinde gizli olabileceğinden ve döllenmenin gerçekleşmesi gerektiğinden, Terazi'deki Ay ile Güneş kavuşumunda Mut'un ilk başta gerçekten Terazi'deki Venüs anlamına gelmesi imkansız değildir. .; dolayısıyla Ay Terazi'de. (Beitrage zur Kenntniss, pars. II, S. 9, "Muth" altında.)[281]

Fuerst daha sonra şunu göstermek için "Bohu" altında alıntılanmıştır:

Gerçek niyetin gizli bir şekilde gerçekleştirildiği Mut kelimesiyle ikili bir oyun ... günah, ölüm ve kadın bu glifte birdir ve sırasıyla cinsel ilişki ve ölümle ilişkilendirilir.[282]

Bütün bunlar, yazar tarafından yalnızca ekzoterik ve İbranice euhemerized sembollere uygulanırken, her şeyden önce kozmogonik sırları gizlemeyi amaçladılar ve ardından Yedi Irkla ilgili antropolojik evrimin sırları, evrimlerini ve gelecektekilerini çoktan tamamladı. ve özellikle bu, üçüncü Kök Irkının son alt ırklarıyla ilgilidir. Ancak Fuerst'in tanımına göre boşluk (birincil Kaos) kelimesi Havva-Venüs-Naam için alındığı şekliyle gösterilir; çünkü dediği gibi:

Bu birincil anlamda (boşluk) גחב (bohu), İncil kozmogonisine alındı ve yaratılışla ilgili ויאמשי Iis (biz) maven, (hiçlikten Iuc-yc) dogmasını oluşturmak için kullanıldı. ("Yeni Ahit"i derleyenlerin "Kabala" ve Okült Bilimlerde çok yetenekli olduklarını gösterir ve ayrıca iddiamızı doğrular .) Bu nedenle Aquila, ουδεν vulg'u tercüme eder. vacua (buradan vacca, inek) (dolayısıyla İsis'in boynuzları - Doğa, Dünya ve Ay - Hindu "Yaşayan her şeyin annesi" Vak'tan alınmıştır, Viraj ile özdeşleştirilir ve Atharvaveda'da ilk Kama'nın kızı olarak adlandırılır. arzular: "Bu senin kızın, Ey Kama, 155] denir ] Bilgelerin Vak-Viraj dediği , Rishi Brihaspati tarafından sağılan inek , ki bu başka bir sırdır) Onkelos ve Samarit יבקיו.

birincil madde anlamına gelen kişileştirilmiş bir ifadeye ve bir tanrı olarak tanrıların kabilelerinin annesine (Aditi ve Vak) bağladı. Gnostiklere, Babillilere ve Mısırlılara geçen, tanrıların annesi anlamına gelen Aramice adı ΒαώΘ, Βυθ-ός Buto, Mut'umuz Mot טףמ ile aynıdır ) ; Βώθ, Fenike dilinde b'nin m ile yer değiştirmesi nedeniyle meydana geldi.[283]

Tercihen - söylemeliyim - kökenlere gidin. Kozmik evrimin emeğinde çalışan Bilgelik ve Zekanın veya erkek güç olarak Brahma, Purusha vb. adları altında Buddhi ve dişi güç olarak Aditi-Vak vb. Bilgelik Tanrıçası, Ezoterik gizliliğin perdeleri altında Butos, Bythos-Derin, kabaca maddi, kişisel olarak dişil, Havva denilen, Irenaeus'un "ilk kadını" ve Hiçlikten doğan dünya haline gelen Bilgelik Tanrıçası .

4. kitabın bu glifinin gelişimi. "Yaratılış", bir görüntünün iki kişilik biçimine bölünmesini anlamaya yardımcı olur; örneğin - Adem ve Havva, Kayin ve Habil, İbrahim ve İshak, Yakup ve Esav vb. (hepsi erkek ve dişi) ... Ayrıca, İncil yapısındaki en çarpıcı yerlerden birkaçını birbirine bağlarken: 1) ilgili "Eski" ve "Yeni Ahit" e; 2 ile ilgili olarak) Roma İmparatorluğu; 3) anlamların doğrulanması ve sembollerin uygulanması; ve ayrıca 4) gliflerin tüm açıklamasının ve okunmasının doğrulanması; 5) büyük piramidin tabanının İncil'in inşasının tabanının karesi olarak tanınması ve konumu; 6) Konstantin yönetimindeki yeni Roma din değiştirmesinin yanı sıra - aşağıdakiler verilmiştir:[284]

Kabil'in ... Zodyak'ın 360 dairesi olduğu ortaya çıktı, mükemmel ve kesin bir şekilde, kare bir bölme ile; dolayısıyla onun adı, Melchizadic... (Bunu geometrik ve sayısal gösterimler takip eder.) Büyük Piramidi inşa etmenin amacının cenneti ve yeri ölçmek olduğuna defalarca işaret edildi ... (eklemek için izin istiyoruz - gelişen nesnel küreler öznel, tamamen ruhsal bir Kozmos'tan); bu nedenle boyutunun içeriği , cennetin ve dünyanın ölçüsünün tüm özünü veya eski adlandırmalara göre - Toprak, Hava, Su ve Ateş [285]. (Bu piramidin tabanının kenarının çevresine göre bir çapı vardı. 2400 футовBunun karakteristik bir özelliği 24 фута, veya 6 ´4 = 24 veya Cain-Adam'ın aynı karesidir.) Şimdi, büyük bilgili Cizvit rahibi Peder Athanasius Kircher, İsraillilerin kamp yerini Musa tarafından tanıtıldığı şekliyle 156] biçiminde restore etti - yukarıdaki, İncil kaynaklarına ve geleneklerine göre, bu kampı düzenlemenin tam olarak yöntemidir. Dört iç dörtgen 1) Musa ve Harun'a adanmıştır; 2) Kohatu; 3) Gerşom; 4) Merari - son üçü ise Levililerin başlarıydı. Bu dörtgenlerin nitelikleri, Adam-Mars'ın orijinal nitelikleriydi ve Toprak, Hava, Ateş, Su veya םי = Yam = Su, רףג = Nur = Ateş, חףר = Ruach = Hava ve השבי = elementlerinden yoğunlaştırılmıştı. Iabesh = Dünya. Bu kelimelerin ilk harfleri, genellikle Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum - "Yahudilerin Kralı Nasıralı İsa" olarak çevrilen bir sembol olan INRI'yi oluşturur. Bu INRI karesi , daha büyük kare olan 288 4 = 1152 = dairenin kenarına kadar ´diğer dördü 144 2 = 288'in tabanı olarak hizmet eden ´Adem karesidir . Ancak bu kare aynı zamanda dairenin elemanlarının bir tezahürüdür ve 115-2 bu anlama gelebilir. INRI'yi 1521 değeriyle ilişkili olarak bir daireye koyun veya harfler bir kare içindeymiş gibi okuyun, 115-2'yi okutacağız.

Ama gördüğünüz gibi. Cain bunu kendi adı olarak veya 115'te belirtir; bu 115, Kabil olan standart daire dengelerine uyması için 360 günlük bir yıl yapmak için gerekli olan tam da eklemeydi. Daha büyük karenin köşe kareleri A = Aslan ve B = Dan - Akrep; Dan-Akrep'ten gök dairesine çizilen gündönümü çizgisi ile ekinoks çizgisinin kesiştiği noktada Kabil'in Habil'i deldiği görülmektedir. Ama Dan-Akrep, Terazi ile sınır komşusudur, işareti olan kaselerle (hangi işaret d, eski zamanlarda yastığın işaretidir , üzerinde başın arkasının kulaklara dayandığı [286]- bu Yakup'un yastığıdır) ve şeklinde tek bir sembol olarak sunulur d... Ayrıca Dan -Akrep burcunun simgesi ölüm-yaşamdır, sembolde . Haç , mükemmel bir daire olan 20.612 olarak adlandırılan düz bir çizginin Yehova biçimindeki ölçü kaynağının amblemidir ; bu nedenle, metin onun Yehova olduğunu söylediği için, Kayin, Yehova olarak buydu. Ama bir adamın bu çarmıha bağlanması, gösterildiği gibi 113:355 ila 6561:5153 4 = 20,612'nin bağlanmasıydı . ´Ayrıca, çarmıha gerilmiş İsa'nın başının üzerine, her bir kelimesinin ilk harfleri her zaman sembolik olarak kabul edilen ve İsa Mesih'in tuğrası olarak yorumlanıp uygulanan bir yazıt yerleştirildi - yani INRI veya Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum ; ancak bu harfler Haç üzerine veya gösterildiği gibi Toprak, Hava, Ateş ve Su maddelerinin ölçüldüğü dairesel ölçüm kaynağının kübik formuna veya INRI = 1152'ye yerleştirilir . İşte çarmıhtaki adam ya da 113:355 ile 6561:5153 4 = 20612. Bunlar, ´bir Yahudi kaynağı olarak 113:355'ten geldiği şekliyle piramidin taban numaralarıdır ; dolayısıyla, piramidin tabanı ve kampın daha büyük meydanının merkezi meydanı olan Adem'in meydanı . INPI'yi bir daire şeklinde bükelim ve 1152'ye veya ikincisinin çevresine sahip olacağız. Ancak ölmekte olan İsa (ya da Habil ile birlikte) her şeyi açıklamak için gerekli olan aynı kelimeleri kullandı. Diyor ki - Eli, Eli, Lama Sabachthani... Onları, gösterildiği gibi, [157] Adem'in şeklinden yaratılmış bir daire şeklinde, güç büyüklüklerine göre okuyun - ve elimizde ילא = 113, ילא olacak = 113 veya 113–311: הפל = 345 veya Cain-Adam'ın piramidal dairesindeki Musa: תחכש = 710, Güvercin veya Yunus'a eşit ve 710 ÷ 2 = 355 veya 355–553; ve son olarak, tüm ני veya ni'nin belirleyicisi olarak , burada נ = nun, balık = 565 ve י = 1 veya 10; birlikte 565 י = הוהי veya Arista'nın değeri.

(Yukarıdakilerin tümü) dağdaki başkalaşım sahnesine ışık tutuyor. Peter ve James ve İsa ile John veya םי Jami, Jacob, Water vardı ; השני, Peter, Dünya; הוי, John, Spirit, Air ve רוני Jesus, Fire, Life - birlikte INRI. Ama bakın, Eli ve Musa onlarla burada buluşuyor; veya ילא ve המל veya Eli ve Lamah veya 113 ve 345. Ve bu, şekil değiştirme sahnesinin yukarıdaki sahne ile bağlantılı olduğunu gösterir [287].

Şimdiye kadar İsa'nın yaşamındaki en önemli, mistik açıdan en görkemli, ancak en gerçek olayların kayıtları olarak kabul edilen müjde anlatılarının bu Kabalistik okuması, bazı Hıristiyanların üzerine korkunç bir ağırlıkla gelmelidir. Nasıralı İsa'nın kısa sosyal hayatındaki olaylara hürmet gözyaşları döken her dürüst, samimi mümin, yukarıdakileri okuduktan sonra kendisine açık olan iki yoldan birini seçmelidir: ya imanı onu hiçbir ışığa karşı tamamen kapalı yapmalıdır. insan muhakemesi ve bariz gerçekler tarafından dökülen; yoksa Kurtarıcısını kaybettiğini itiraf etmesi gerekir. Hâlâ cennetteki Tek Yaşayan Tanrı'nın bu dünyadaki tek enkarnasyonu olarak gördüğü O Kişi, "İncil" in doğru okunan ve buna göre yorumlanan ifadelerine dayanarak havada eridi. Buna ek olarak, bizzat Jerome'un yetkili ifadesine ve kabul edilen ve güvenilir itirafına göre, Matta'nın eliyle yazılan kitap "düzenlemek için değil, yok etmek için" (Kilise ve insan Hıristiyanlığı ve sadece) , o zaman ünlü Vulgate'inden hangi gerçek beklenebilir ? İlahi Vahiy yerine, kendi icat ettikleri bir dini uygulamaya eğilimli nesiller boyu kilise babaları tarafından uydurulan insan gizemleri görülüyor ; ve bunun böyle olduğu Latin Kilisesi'nin piskoposu tarafından onaylandı. Nazianzenli Aziz Gregory, arkadaşı ve sırdaşı Aziz Jerome'a şunları yazdı:

Hiçbir şey insanlar üzerinde laf kalabalığı kadar güçlü bir izlenim bırakmaz, ne kadar az anlarlarsa o kadar çok hayran olurlar ... Babalarımız ve doktorlarımız genellikle düşündüklerini değil, hangi koşulların ve gerekliliğin onları söylemeye zorladığını söylerdi.

158] O halde din adamlarından hangisi, yoksa okültistler ve teozofistler mi, daha küfürbaz ve tehlikelidir? Kurtarıcı'nın kabulünü dünyaya zorlamak isteyenler, onlar tarafından modellenmiştir. insan kusurlarına sahip bir Tanrı, bu nedenle kesinlikle mükemmel bir ilahi Varlık değildir; veya Nasıralı İsa bir İnisiye, kutsal, büyük ve asil bir insandı, ancak gerçekten "Tanrı'nın Oğlu" olmasına rağmen yine de insandı diyenler?

İnsanlığın sözde doğaüstü Dini kabul etmesi gerekiyorsa, o zaman Gnostiklerin İsa hakkında verdiği şeffaf alegori, okültist ve psikolog için çok daha mantıklı görünüyor. İnisiyelerin başını çektiği okültistler gibi onlar da, özünde değil, yalnızca bu hikayeyi sunmalarında ve sembollerinde farklıydılar. Ofitler, Nasıralılar ve diğer "sapkınlar" ne diyor? "Göksel Bakire" Sofya, Ilda-Baoth (Yahudilerin Yehovası) ve altı Maddenin Oğlu'nun (aşağıdaki dünyevi Melekler) ilahi olanı engellediği, yok olan insanlığa yardım etmek için onun suduru olan Christos'u gönderme ihtiyacına ikna olmuştu. ışık. Bu nedenle, İsa, mükemmel [288].

Sophia (ilahi bilgelik) ile birleşerek, yedi gezegen bölgesinden geçerek her birinde benzer bir şekil aldı ... (ve) Ürdün'de vaftiz anında İsa adamına girdi. O andan itibaren İsa mucizeler yaratmaya başladı: ondan önce misyonunu bilmiyordu.

Ilda-Baoth, Mesih'in Madde krallığının sonunu hazırladığını keşfederek, kendi halkı olan Yahudileri Mesih'e karşı kızdırdı ve İsa idam edildi. İsa çarmıhtayken, Mesih ve Sofya O'nun bedenini terk edip kendi krallıklarına geri döndüler. İsa'nın maddi bedeni gömüldü, ama O, İçsel İnsan, bir esir [289]bedenine büründü .

Can ve ruhtan oluştuğu için... Dirildikten sonra yeryüzünde kaldığı on sekiz ay boyunca, Ayasofya'dan o mükemmel bilgiyi, o gerçek Gnosis'i aldı ve bunu Havarilerin yapabilen o küçük kısmına iletti . aynısını kabul et [290].

Yukarıdakiler açıkça Doğu, Hindu kökenlidir: isimler ve alegori dışında tamamen Ezoterik Doktrindir. Bu, 159'dan fazla ] veya İnisiyasyon alan her Ustanın hikayesidir. Ürdün'de vaftiz, kutsal bir pagoda, gölet, nehir veya Mısır veya Meksika'daki bir tapınak gölünde olsun, son bir temizlik olan bir Başlatma Ayinidir. Kusursuz Mesih ve Sofya - ilahi Bilgelik ve Akıl - mistik ayin anında Guru'dan Chela'ya aktarım yoluyla İnisiye'ye girer ve Chela'nın ölümünde Nirmanakaya'ya yeniden girmek için fiziksel bedeni terk eder veya Ustanın astral Egosu.

Aryasangha'nın Budist ritüeli, Buda'nın ruhunun (toplu olarak) Kilisesi'nin Bodhisattvalarını gölgede bıraktığını söylüyor.

Gnostik öğreti diyor ki:

O (Hristos'un ruhu) Ilda-Baoth imparatorluğundan tüm Ruhsallığı, (maddede var olan) tüm Işığı topladığında, Kefaret tamamlanacak ve dünyanın sonu gelecek [291].

Budistler diyor ki:

Buda (Kilisenin Ruhu) saatin geldiğini duyduğunda, Maitreya Buddha'yı gönderecek - bundan sonra eski dünya yok edilecek.

King'in Basilides hakkında söyledikleri, ister Budist ister Hıristiyan Kilisesi'nden olsun, her sözde yenilikçi için aynı şekilde doğru bir şekilde uygulanabilir. İskenderiyeli Clement'e göre, Gnostiklerin mistik aşkın görüşleri nedeniyle kınanacak çok az şey öğrettiklerini söylüyor.

Onun gözünde, ikincisi (Basilides) bir sapkın, yani Katolik Kilisesi'nin kabul edilen doktrinlerine göre bir yenilikçi değil, yalnızca eski gerçekleri yeni formüllerle ifade etmeye çalışan bir teosofik düşünürdü [292].

İsa tarafından vaaz edilen Gizli bir Öğreti vardı; ve o günlerde "gizlilik", Kilise tarafından ya reddedilen ya da sakatlanan Sırlar ya da İnisiyasyon Gizemleri anlamına geliyordu. Clement's Homilies'de şunları okuyoruz:

Ve Petrus şöyle dedi: "Bize emreden Rabbimiz ve Öğretmenimizin "Benim ve evimin oğulları için sırları saklayın" dediğini hatırlıyoruz. Bu nedenle öğrencilerine Cennetin Krallığının Gizemlerini bizzat açıkladı [293].

 

160]

BÖLÜM XIX

ST. Antakyalı Kıbrıslı

Aeons (yıldız Ruhları) - Gnostiklerin Bilinmeyeninden çıktı ve Ezoterik Doktrinin Dhyan-Chohanları ile özdeş ve Pleromaları Yunan ve Latin Kiliseleri tarafından Başmeleklere ve "Varlığın Ruhları"na dönüştürüldü, prototipleri konumlarını kaybetti . Pleroma[294] artık "Göksel Ev Sahibi" olarak adlandırılıyordu ve bu nedenle eski adın Şeytan ve onun "Ev Sahibi" ile özdeşleştirilmesi gerekiyordu. Her çağda güç bir hak olmuştur ve Tarih zıtlıklarla doludur. Manes, takipçileri tarafından "Paraclete" olarak adlandırıldı [295]. O bir okültistti, ancak Kilise'nin nazik çabaları sayesinde, gelecek nesiller tarafından bir büyücü olarak biliniyordu, bu nedenle muhalefet uğruna ona bir eşit bulmak gerekiyordu. Antakyalı Aziz Cyprian'ı öyle bir eşit, gerçek değilse de kendini tanıyan, göründüğü gibi, Kilise'nin - tövbesinin ve alçakgönüllülüğünün bir ödülü olarak - daha sonra yüksek rütbeye yükselttiği bir "kara büyücü" olarak tanıyoruz. aziz ve piskopos.

Tarihin onun hakkında bildiği pek bir şey yok ve Aziz Gregory, İmparatoriçe Eudoxia, Photius ve Kutsal Kilise tarafından bize söylendiği gibi, çoğunlukla doğruluğuna kefil olduğu kendi itiraflarına dayanıyor. Bu ilginç belge , Vatikan'da Marquis de Mirville tarafından bulundu ve ilk olarak onun tarafından Fransızcaya çevrildi, diye okuyucuya güvence veriyor. [296]Ondan birkaç sayfayı yeniden çevirmemize izin vermesini istiyoruz, tövbekar büyücünün hatırına değil, eski Büyü yöntemlerini [ 161] karşılaştırabilecek bir konumda olacak bazı Okültizm öğrencilerinin iyiliği için ( veya Kilise'nin dediği gibi Demonizm) modern Teurji veya Okültizm ile.

Anlatılan sahneler MS 252'de üçüncü yüzyılın ortalarında Antakya'da geçti. örneğin, çevirmen diyor. Bu İtiraf, din değiştirdikten sonra tövbe eden bir büyücü tarafından yazılmıştır, bu nedenle, acıklı ağıtlarında, Başlatıcısı "Şeytan" ya da kendi deyimiyle "Yılan-Ejderha"ya küfretmesine bu kadar çok yer ayırmasına şaşırmadık.

İnsan tabiatında aynı özelliğin daha modern başka örnekleri de vardır. Hindistan'ın din değiştirmiş Hinduları, Parsileri ve diğer "putperestleri" her fırsatta atalarının dinini karalama eğilimindedir. İşte - İtiraf:

Ah, İsa'nın gerçek ayinlerini reddeden sizler, gözyaşlarıma bakın! ... Şeytani arayışlarınıza saplanan sizler, üzücü örneğimden onların (şeytani) cazibelerinin ne kadar boş olduğunu öğrenin ... Ben, çocukluğundan beri Apollon'a yemin eden ve ejderhanın tüm sanatlarına erken yaşta başlayan o Kıbrıslıyım. [297]. Mithra tapınağına götürüldüğümde henüz tam olarak yedi yaşında değildim; üç yıl sonra ailem beni vatandaşlık için Atina'ya götürdü, kızının yasını tutan Ceres'in gizemlerine girmeme de izin verildi [298]ve ayrıca Pallas tapınağındaki Ejderhanın koruyucusu oldum.

Bundan sonra, Tanrıların Tahtı olarak adlandırılan Olympus Dağı'nın zirvesine yükseldim, orada da onların (Tanrıların) konuşmalarının ve gürültülü tezahürlerinin (strapituum) anlamı ve gerçek önemi konusunda inisiye oldum. Şeytanların yardımıyla bu tür mucizeler yaratan o ağaçları veya tüm o bitkileri hayal gücümde (fantaz veya maya) orada görmem sağlandı ; ... ve onların danslarını, savaşlarını, tuzaklarını, illüzyonlarını ve heterojenliklerini gördüm. Şarkı söylediklerini duydum [299]. Ve son olarak, kırk gün üst üste, Olimpos'tan gönderilen Tanrıların ve Tanrıçaların falankslarının, sanki Krallar, ruhlarmış gibi, yeryüzündeki temsilcileri olarak hareket etmeleri, tüm halklar arasında kendi adlarına hareket etmeleri için nasıl gördüklerini gördüm [300].

O zamanlar sadece gün batımından sonra yediğim meyvelerle yaşıyordum; yedi kurbanlık rahip bana bu meyvelerin özelliklerini anlattı [301].

cisimlerin karada, havada ve denizlerde doğumu ve ayrışmasıyla ilgili tüm doğa yasalarını [ 162] değil, aynı zamanda diğer tüm doğa yasalarını da öğrenmemi istedi. orijinal ve ilahi eğilimlerine karşı koymak için Barış Prensi tarafından onlara [302]aşılanan (insitas) [303]güçler . Yirmi yaşında Memphis'e gittim, burada kutsal alanlara girdikten sonra, iblislerin (iblisler veya ruhlar) dünyevi meselelerle iletişimi, belirli yerlere karşı nefretleri ve diğerleri, belirli gezegenlerden kovulmaları, bazı hedefler ve yasalar, karanlığı tercih etmekte ısrar etmeleri ve ışığa karşı dirençleri [304]. Orada düşmüş Prenslerin sayısını [305]ve iletişim kurdukları insan bedenlerinde ve ruhlarında neler olduğunu öğrendim.

ile denizlerin hareketi arasındaki benzetmeyi fark ettim ; Yeraltı karanlığına [306]atılan Devlerin ruhlarını gördüm , görünüşe göre omuzlarında bir yük taşıyan insanlar gibi dünyayı destekliyorlardı [307].

Otuz yaşımdayken, havanın gerçek gücünü incelemek için Chaldea'ya gittim; bazı kişiler bunu ateşe, daha fazla bilgin ise ışığa (Akaşa) bağladı. Gezegenlerin çeşitlilikleri bakımından dünyadaki bitkiler kadar birbirinden farklı olduğunu ve yıldızların ordular gibi savaş düzeninde sıralandığını görmeyi öğrendim. Keldani Eter'in 365 parçaya bölünmesini öğrendim [308]ve ayrıca onu kendi aralarında bölen iblislerin her birine, [309]Prens'in emirlerini yerine getirmesine ve içindeki tüm hareketleri yönetmesine izin veren maddi güce sahip olduğunu öğrendim (Eter'de ) [310]. Onlar (Keldaniler) bana bu Prenslerin her zaman Işık Konseyi'ne karşı çıkarak nasıl Karanlık Konseyi'ne üye olduklarını anlattılar.

Arabulucularla tanıştım (De Mirville'in açıkladığı gibi kesinlikle medyumlarla değil) [311]ve karşılıklı olarak hangi yeminlere bağlı olduklarını gördükten sonra, yeminlerinin ve ayinlerinin özünü öğrendiğimde şaşırdım [312].

163] İnan bana, Şeytan'ı gördüm; inan bana, henüz çok gençken ona sarıldım [313](cadılar meclisindeki cadılar (?) gibi) ve beni hizmetime layık olduğumu ilan ederek (inisiyasyon) beni yeni Yambres unvanıyla karşıladı. Bana hayatım boyunca sürekli yardım ve ölümümden sonra bir beylik sözü verdi [314]. Onun rehberliğinde çok saygı duyuldum (ustalaştım) ve emrime bir iblis falanksı yerleştirdi ve ona veda ettiğimde haykırdı: “Daha cesur ol! Sana iyi şanslar, mükemmel Kıbrıslı! - bunun üzerine tahtından kalktı ve bana kapıya kadar eşlik etti, bu da orada bulunanların derin bir hayranlığına yol açtı [315].

Gelecekteki büyücü ve aziz, Keldani Başlatıcısına veda ederek Antakya'ya gitti. Onun "günah" ve sonraki tövbe açıklaması uzun, ama biz kısa keseceğiz. Bir dizi öğrenci ve "tehlikeli saygısızlık sanatında ustalaşmaya aday" ile çevrili "tam bir sihirbaz" oldu. Kendini "genç karıları yaşlı kocalardan kurtarmak ve Hıristiyan bakireleri baştan çıkarmak için" aşk iksirleri dağıtırken ve ölümcül muska ticareti yaparken gösterir. Ne yazık ki, Cyprian'ın kendisi sevgiden üstün değildi. Aglaid adında bir çapkının ona duyduğu tutkuyu onunla paylaşmayı başaramayınca, din değiştirmiş bir kız olan güzel Justina'ya aşık oldu . "Şeytanları yardımcı olmadı" diyor ve onlarla ilgili hayal kırıklığına uğradı. Bu hayal kırıklığı, onu inatla Demon ile özdeşleştirdiği Hierophant ile tartışmaya yöneltti; bu anlaşmazlığı, ikincisi ve birkaç Hıristiyan mühtedi arasında, elbette "Kötü Ruh" un utandırıldığı bir turnuva izledi. Sonunda büyücü vaftiz edildi ve düşmanından kurtuldu. Büyü hakkındaki tüm kitaplarını Antakya Piskoposu Anthimes'in ayaklarının dibine serdikten sonra, onu dönüştüren güzel Justina ile birlikte bir aziz oldu; her ikisi de imparator Diocletian altında şehit oldu ve her ikisi de Roma'da, Baptiserius'taki St. John Lateran Bazilikası'nda yan yana gömüldü.

 

 

164]

BÖLÜM II

DOĞU VE BATI Okültizmi

 

BÖLÜM XX

DOĞU GUPTA VIDYA VE Kabala

Şimdi bir sistem olarak Doğu Gupta Vidya ile Kabala arasındaki özsel özdeşliğin analizine geri dönüyoruz, aynı zamanda bunların Orta Çağ'dan bu yana felsefi yorumlarındaki farklılığı da göstermemiz gerekiyor.

Kabul edilmelidir ki, Kabalistlerin -bu kelimeyle kastedilen, Yahudi "Kabala"sını çalışan ve diğer Ezoterik literatür veya öğretileri hakkında çok az şey bilen Okültizm öğrencileridir- hakkındaki sentezleme sonuçlarında çok çeşitlidirler. Sadece Zohar'da bile ortaya konan gizemlerin doğası ve en kesin Bilimin ifadeleri ondan ne kadar uzaksa, gerçeklerden o kadar uzaktır. Başrahip Trithemius, John Reuchlin, Agrippa, Paracelsus, Robert Fludd, Philaletes, vb. gibi - adına yemin ettikleri ortaçağ Gül Haçlılar ve simyacılar gibi, kıta okültistleri de evrensel bilgelik kaynağını yalnızca bir Yahudi "Kabala"da görüyorlar. içinde Doğanın neredeyse tüm sırlarına dair gizli öğretiyi bulun - metafizik ve ilahi - bazıları, örneğin Reuchlin, burada Hıristiyan "İncil" in sırlarını içerir. Onlar için Zohar, Hıristiyan İncilinin tüm gizemlerinin Ezoterik hazinesidir ve Sefer Yezira, her karanlıkta parlayan ışık ve Doğanın tüm sırlarının anahtarlarının sahibidir. Ortaçağ Kabalistlerinin modern takipçilerinin birçoğunun, seçtikleri Üstatların sembolojisinin gerçek anlamı hakkında bir fikri olup olmadığı başka bir sorudur. Simyacıların kullandığı Ezoterik dilin kendi dilleri olduğu ve bu dilin dünyanın dili olarak değil, içinde yaşadıkları çağın tehlikelerinin yarattığı bir kılık değiştirmiş olarak geliştirildiği muhtemelen birçoğunun aklına bile gelmemiştir. Pagan İnisiyeleri tarafından kullanılan ve simyacıların yeniden çevirdiği ve yeniden gizlediği Gizemler.

165] Ve şimdi durum bu: eski simyacılar yazılarının anahtarlarını bırakmadıkları için, yazılar daha da eski bir gizem içinde bir gizem haline geldi. "Kabala" artık yalnızca ortaçağ mistiklerinin üzerine tuttukları ışık aracılığıyla yorumlanıyor ve doğrulanıyor ve onlar, kendilerine empoze edilen Kristoloji sayesinde, her eski öğretiye teolojik-dogmatik bir maske takmaya zorlandılar; Sonuç olarak, Avrupalı ve Amerikalı kabalistlerimiz arasındaki her mistik, eski sembolleri yalnızca kendi yöntemleriyle yorumlar ve her biri, rakiplerini üç veya dört yüzyıl önce Gül Haçlılar ve simyacılara atıfta bulunur. Mistik Hıristiyan dogması, her eski pagan sembolünü yutan merkezi Girdaptır ve Hıristiyanlık - simyacıların imbiklerinin yerini alan modern karşılık, Gnostik Karşıtı Hıristiyanlık - Kabala'yı, yani Yahudi Zohar'ı ve diğer haham mistiklerini yeniden damıtmıştır. İşler. Ve şimdi şu noktaya geldi: Gizli Bilimlerle ilgilenen araştırmacı, Macroprosopus'un muhteşem sakalındaki her bir saç teli olan sembolik "Eski Günler" döngüsünün yalnızca İsa'nın dünyevi yaşamının tarihine atıfta bulunduğuna inanmalıdır. Nasıra! Ve bize, "Kabala"nın "ilk olarak seçilmiş bir melekler grubuna öğretildiği", muhtemelen alçakgönüllülüğünden kendisini yalnızca üçüncü Sephiroth ve ek olarak dişi olarak sunan Yehova'nın kendisi tarafından öğretildiği söylendi. Kaç Kabalist, çok fazla yorum. Bazıları -belki de diğerlerinden daha fazla haklılıkla- "Kabala"nın özünün, Masonluğun üzerine inşa edildiği temel olduğuna inanıyor, çünkü modern Masonluk tartışmasız orijinal Okült Masonluğun belirsiz ve puslu bir yansıması, ilahi Masonların öğretisi. gerçekten insanüstü İnşaatçılar tarafından inşa edilen tarih öncesi ve tufan öncesi İnisiyasyon Tapınaklarının Gizemlerini kurdu. Diğerleri, Zohar'da ortaya konan öğretilerin yalnızca dünyevi ve dünyevi gizemlere atıfta bulunduğunu, Musa'nın kitaplarından daha fazla - bir kişinin ruhu veya ölümden sonraki yaşamı gibi - metafizik düşüncelerle ilgilenmediğini iddia ediyor. Ve yine diğerleri - ve onlar gerçek, gerçek Kabalistler, inisiye olmuş Yahudi hahamlar tarafından eğitildiler - Orta Çağ'ın en bilgili iki Kabalisti olan John Reuchlin ve Paracelsus'un dini mezheplerinde farklılık gösterdiklerini iddia ediyorlar - ilki Reform'un babasıydı. , ikincisi bir Roma Katoliği , en azından dışarıdan, o zaman Zohar şu ya da bu şekilde pek çok Hıristiyan doktrinini veya dogmasını içeremeyecektir. Başka bir deyişle, Kabalistik eserlerin çok sayıdaki dilinin herhangi bir Dini değil, evrensel gerçekleri öğrettiğini iddia ederler. Bu [166] mesajı verenler, Zohar'da ve diğer Kabalistik literatürde kullanılan Gizemlerin dilinin, bir zamanlar, ölçülemeyecek kadar eski zamanlarda, İnsanoğlunun evrensel dili olduğunu söylemekte oldukça haklılar. Ancak bu gerçeğe, bu dilin Yahudiler tarafından icat edildiği veya diğer tüm halkların onu ödünç aldıkları orijinal mülkleri olduğu şeklindeki saçma teoriyi eklerlerse tamamen yanılıyorlar .

Yanılıyorlar çünkü Kabalist Simeon ben Yochai'nin "İhtişam Kitabı" Zohar ( רחז ZHR) gerçekten onunla başlasa da, oğlu Haham Eleazar, sekreteri Abba'nın yardımıyla merhum babasının Kabalistik öğretilerini bir araya getirdi. Gupta Vidya'nın gösterdiği gibi, Zohar adındaki bu öğretiler Haham Simeon'a ait değildi. Yahudilerin kendileri kadar yaşlılar ve daha da yaşlılar. Kısacası, Haham Simeon'un Zohar'ı başlığı altında şu anda dolaşımda olan yazılar, Eusebius'un düzenlemesinden sonra Mısır senkronik tablolarının veya "Kutsal Kilise" revizyon ve düzeltmelerinden sonra St. Paul Mektupları [316]kadar gerçektir .

Güvenilir gelenekler ve belgelerden bildiğimiz şekliyle aynı Zohar'ın tarihine ve talihsizliklerine hızlıca geriye dönük bir göz atalım. Bunun MÖ 1. yüzyılda mı yoksa MS 1. yüzyılda mı yazıldığını tartışmak için ara vermemize gerek yok . Yahudiler arasında her zaman Kabalistik edebiyatın var olduğunu bilmek bizim için yeterlidir; tarihsel olarak bunun izi ancak Esaret zamanına kadar sürülebilse de, yine de Pentateuch'tan Talmud'a kadar, bu edebiyatın belgeleri her zaman bir tür Gizemler diliyle yazılmıştı ve aslında bir dizi sembolik kayıttı. Yahudilerin Mısır ve Keldani Kutsal Alanlarında kopyaladıkları, ancak onları ulusal tarihlerine uyarladıkları - eğer buna tarih denilebilirse. Bizim onayladığımız şey - ve bu en kaprisli Kabalist tarafından bile reddedilmiyor - Kabalistik öğretinin sözlü olarak uzun yüzyıllar boyunca Hıristiyanlık öncesi Tanaim'e kadar geçmesine ve Davut ve Süleyman'ın onun içinde büyük Üstadlar olmasına rağmen, derler ki Simeon ben Yochai'nin günlerine kadar kimse onu yazmaya cesaret edemedi [167] . Kısacası, Kabalistik literatürde bulunan öğreti, modern çağın ilk yüzyılından önce asla yazılmamıştı.

Bu, eleştirmeni şu düşünceye götürür: Hindistan'da Hıristiyanlık döneminden yüzyıllar önce yazılmış ve yayınlanmış Vedalar ve Brahmin literatürünü bulmamıza rağmen, Oryantalistlerin kendileri en eski el yazmalarının ardında birkaç bin yıllık antik çağ olduğunu kabul etmek zorunda kalıyorlar; Genesis'in en önemli alegorilerinin milattan yüzyıllar önce Babil kil tabletlerinde yazılı olarak bulunmasına rağmen; Mısır lahitleri her yıl Yahudiler tarafından ödünç alınan ve kopyalanan doktrinlerin kökenine dair kanıtlar sunsa da, yine de Yahudilerin Tektanrıcılığı tüm pagan halklar tarafından yüceltilip kınanıyor ve sözde Hıristiyan Vahiy, diğerlerinin üzerinde tutuluyor. bir dizi sokak gaz lambasının üzerinde güneş. Ve yine de iyi bilinir, hiçbir şüpheye yer bırakmayacak şekilde kanıtlanmıştır ki, ister Kabalistik, ister Talmudik veya Hristiyan olsun, şimdiki neslimize gelen hiçbir el yazması, çağımızın ilk yüzyıllarından önce yazılmamıştır. Mısır papirüslerinden, Keldani tabletlerinden ve hatta Doğu'nun bazı yazılarından söz edilebilir.

Ancak bu çalışmayı Kabala ve özellikle Midraş olarak da adlandırılan Zohar ile sınırlayalım. Öğretileri ilk kez 70 ile 110 yılları arasında yayınlanan bu kitap hakkında. MS, kaybolduğu biliniyor ve içeriği on üçüncü yüzyıla kadar birkaç küçük el yazması arasında dağılmıştı. Bunu Simeon ben Yochai'nin edebi bir sahtekarlığı olarak yayan İspanya'daki Valladolid'li Moses de León'un işi olduğu fikri gülünçtür ve Zohar'da tekrarlanan modern enterpolasyonlara işaret etmesine rağmen Munch tarafından hızla reddedilmiştir. Ve aynı zamanda, mevcut Zohar Kitabı'nın Moses de Leon tarafından yazıldığı ve ortak işlemenin bir sonucu olarak, birçok saf Hristiyan kitabından daha renkli Hristiyan olduğu kesindir. Munch bunun nedenini, yazarın, aralarında belirli "Midrashim"lerin de bulunduğu eski belgeleri veya artık sahip olmadığımız gelenek koleksiyonlarını ve İncil yorumlarını kullandığının ortaya çıktığını söyleyerek açıklıyor.

Zohar'da ortaya konan Ezoterik sistem bilgisinin Yahudilere aslında çok geç geldiğinin kanıtı olarak - her halükarda, ancak onu o kadar unuttuklarında, de Leon tarafından yapılan yenilikler ve eklemeler herhangi bir eleştiriye neden olmadı. ve minnetle karşılandı - Munch, Yahudi bir otorite olan Toluca'dan şu bilgileri aktarıyor: 1038'de ölen Haya Gaon, bildiğimiz gibi, Sephiroth teorisini geliştiren [168] (ve mükemmelleştiren) ilk otoritedir ; Jelinek'in kullandığı Kabalistik isimler arasında yine bulduğumuz isimleri onlara verdi. Suriyeli ve Keldani Hıristiyan bilgili yazıcılarla yakın ilişkileri olan Moses ben Shem-Tob de León, ikincisinin yardımıyla bazı Gnostik yazılardan bilgi edinebildi [317].

Yine, "Sefer Jezirah" ("Yaratılış Kitabı") - İbrahim'e atfedilmesine ve içeriği çok eski olmasına rağmen - ilk olarak on birinci yüzyılda Yehuda Ho Levi (Khazari) tarafından bahsedilmiştir. Ve bu iki kitap, "Zohar" ve "Yezira", sonraki tüm Kabalistik çalışmaların kileridir. Şimdi Yahudi kutsal kanonunun kendisine ne kadar güvenilebileceğini görelim.

"Kabala" kelimesi "almak" kökünden gelir ve Sanskritçe "Smriti" ("efsaneye göre alınan") ile aynı anlama gelir - bu, bir nesil rahipten diğerine geçen bir sözlü öğretim sistemidir. elyazmalarında somutlaştırılmadan önce Brahmanların kitaplarında olduğu gibi. Kabalistik doktrinler Yahudilere Keldanilerden geldi ve Musa, her Mısırlı rahibin bildiği gibi İnisiyelerin orijinal ve evrensel dilini bilseydi ve dayandığı sayı sistemine aşina olsaydı, o zaman yazabilirdi - ve "Yaratılış Kitabı" ve diğer "parşömenler" yazdığını söylüyoruz. Şu anda onun "Pentateuch" adı altında dağıtılan bu beş kitap, aynı zamanda Musa'nın gerçek kayıtları [318]değildir . Ne eski İbranice kare harflerle, ne de Samiriye alfabesiyle yazılmışlardı, çünkü bu alfabelerin her ikisi de Musa'nın zamanından sonradır; ve İbrani dili - şimdi bilindiği gibi - büyük yasa koyucunun o günlerinde ne dil ne de alfabe olarak yoktu.

Gizli Doğu Doktrini kayıtlarında yer alan tek bir ifade bile bir bütün olarak dünya tarafından herhangi bir değere sahip görülmediğinden ve okuyucunun anlaması ve ikna olması için tanıdık isimlerden alıntı yapmak gerektiğinden ve herkes için mevcut olan belgelerin argümanlarını ve kanıtlarını kullanın , aşağıdaki gerçekler belki de iddialarımızın Okült Kayıtların öğretilerinden daha fazlasına dayandığını açıkça gösterecektir:

1. Ünlü oryantalist ve bilgin Klaproth, İncil el yazmalarının yazıldığı ve baskıda kullandığımız İbrani kare harflerinin muhtemelen Palmira alfabesinden kaynaklandığı gerekçesiyle, sözde İbrani alfabesinin eskiliğini şiddetle reddetti [169] . veya başka bir Sami alfabesi, bu nedenle İbranice "İncil", İbranice kelimelerin Keldani fonograflarıyla yazılmıştır.

Rahmetli Dr. Kınılı oldukça yerinde bir şekilde Yahudilerin ve Hıristiyanların

Asur dağlarındaki çivi yazısı harfleri kadar belirsiz, ölü ve neredeyse bilinmeyen bir dilin fonografı [319].

M.Ö.) zamanına kadar götürme girişimlerinin hepsi başarısız oldu.458 г

3. Yahudilerin alfabelerini esaretleri sırasında Babillilerden aldıklarını söylüyorlar. Ancak günümüzde bilinen kare İbrani harflerinin tarihini MS 4. yüzyılın ikinci yarısından sonrasına tarihlemeyen bilginler var [320].

İbranice İncil, Homer ile tamamen aynıdır, Yunanca değil, İngilizce harflerle veya Shakespeare'in fonografik olarak Burma dilinde ortaya konan eserleriyle basılmıştır [321].

4. İbrani dilinin Süryanice ve Keldani diliyle "aynı" olduğunu iddia edenler, Rab'bin İsrail evini kendisine karşı güçlü ve kadim halkı ayaklandırmakla tehdit ettiği Yeremya'da söylenenleri okumalıdır. Keldaniler:

Dilini bilmediğiniz ve söylediklerini anlamadığınız bir halk [322].

Keldani ve İbranice dillerinin özdeş olduğu varsayımına bir itiraz olarak verilmiştir ve bu konuya bir son vermelidir.[323]

5. Musa'nın gerçek İbrani dili, yetmiş yıllık esaretten sonra, İsrailoğulları Keldani dilini kendi dillerine aşılayarak yanlarında getirdiklerinde kayboldu ve bu birleşme, Keldani dilinin diyalektik bir çeşidi olan İbranice ile sonuçlandı. dil onu biraz renklendirdi ve o zamandan beri konuşulan dil olmaktan çıktı [324].

170] Mevcut "Eski Ahit"in Musa'nın gerçek Kitaplarını içermediği iddiamıza gelince, bu şu gerçeklerle kanıtlanmıştır:

1. Samiriyeliler, Yahudi kanonik kitaplarını ve onların "Musa Yasasını" reddettiler. Ne Davut'un Mezmurları'na, ne peygamberlere, ne Talmud'a ne de Mişna'ya sahip olmak istemiyorlar - Musa'nın gerçek Kitaplarından başka bir şey değil ve tamamen farklı bir versiyonda [325]. Musa ve Yeşu'nun kitaplarının Talmudcular tarafından tanınmayacak kadar çarpıtıldığını söylüyorlar.

on "kayıp kabile" (ikincisi saf haham kurgusudur) hakkında hiçbir şey bilmeyen, Yahudilerin Hindistan'a MÖ 600'den önce gelmiş olmaları gerektiğini kanıtlıyor. kimseye göstermeyecekleri Musa Kitapları. Ve bu Kitaplar ve Kanunlar, mevcut parşömenlerden önemli ölçüde farklıdır. Ayrıca kare İbranice karakterlerle (yarı Keldani ve yarı Palmyrene) değil, içlerinden birinin bizi temin ettiği gibi arkaik karakterlerle yazılmışlardı - kendileri ve az sayıda Samiriyeli dışında kimsenin tamamen bilmediği harfler.

3. Kendilerini İsrail'in gerçek çocuklarının, yani Sadukilerin torunları olarak adlandıran Kırım Yahudileri - Karaylar - sinagogun "Tevrat" ve "Pentateuch"unu reddederler, Yahudi Şabatını (Cuma gününü kutlarlar) reddederler. Peygamberlerin Kitapları veya "Zebur" - kendi Musa Kitaplarından ve buna tek gerçek Kanun dedikleri şeyden başka bir şey değil.

Bundan, Yahudilerin "Kabala"sının Keldanilerin Gizli Öğretisi'nin yalnızca çarpıtılmış bir yankısı olduğu ve gerçek "Kabala"nın yalnızca Keldani Sayılar Kitabında bulunabileceği ve şu anda El Kaide'nin elinde olduğu açıkça ortaya çıkıyor. birkaç İranlı Sufi. Antik çağın her halkının kendi gelenekleri Aryan Gizli Doktrini geleneklerine dayalıydı ve günümüze kadar her halk, ilk vahyi az çok ilahi bir Varlıktan alan ve onu yazan kendi kabilesinden bir Bilgeye işaret ediyor. onun emri. Yani herkes gibi Yahudiler için de durum böyleydi. Okült Kozmogoni ve Kanunlarını İnisiyeleri Musa'dan aldılar ve şimdiye kadar onları tamamen çarpıttılar.

Adi, Öğretimizdeki tüm ilk insanların, yani yedi bölgenin her birinde ilk konuşan ırkların -muhtemelen 171] "Ad-am"ın kaynaklandığı genel isimdir. Ve her ulustaki bu tür ilk insanlara yaratılışın ilahi gizemlerinin öğretisi atfedilir. Böylece Sabiiler (tasavvuf eserlerinde korunan geleneğe göre) derler ki; "Üçüncü İlk İnsan" Babil'e gitmek üzere Hindistan'a bitişik ülkeyi terk ettiğinde, kendisine bir ağaç verildi [326], ardından yapraklarında tüm ırkların tarihi yazılı olan ikinci ve üçüncü bir ağaç verildi; "Üçüncü Birinci İnsan", Üçüncü Kök-Irk'a ait olan bir adam anlamına geliyordu ve yine de Sabeiler ona Adam diyorlardı. Yukarı Mısır Arapları ve genel olarak Müslümanlar, melek Azaz-el'in Adem her yeniden doğduğunda Tanrı'nın Bilgelik Sözü'nden bir mesaj getirdiği geleneğini sürdürürler; Sufiler bunu, bu kitabın her Seli-Allah'a ("Tanrı'nın seçilmişi") bilgeleri için verildiğini ekleyerek açıklarlar. Kabalistler tarafından verilen anlatı, yani Adem'e Düşüşünden önce verilen kitabın (zaten gerçekleşmiş, olmakta olan veya olmak üzere olan işaretler, gizemler ve olaylarla dolu bir kitap) melek tarafından götürüldüğü. Razial, Adem'in Düşüşünden sonra, insanlar onun bilgeliği ve rehberliği olmadan kalmasın diye tekrar ona iade edildi; bu kitabın Adem tarafından Şit'e teslim edildiğini, o da onu Hanok'a, sonuncusunu İbrahim'e ve benzerlerini, her nesilde art arda bilge olarak - sadece Yahudilere değil, tüm uluslara teslim etti. Çünkü Berosus, Xisutrus'un tanrısının emriyle yazılmış bir kitap derlediğini anlatır; bu kitap daha sonra [327]Ba-bel-on-ya'daki Zipar'a veya Güneş Şehri Sippar'a gömüldü ve ondan çok sonra kazıldı. yukarı ve Bel Tapınağı'na yerleştirildi Beroz, Tufan öncesi Tanrılar ve Kahramanlar hanedanlarının tarihini bu kitaptan aldı. Aelian (Nimrod'da), başlangıç günlerinde Mısırlılara dinlerinin bilgeliğini içeren bir kitap getiren Şahin'den (Güneş'in amblemi) bahseder. Sabealıların "Sam-Sam"ı da Arap "Zem-Zem" ("Bilgelik Kuyusu") gibi bir tür "Kabala"dır [328].

Bilgili bir Kabalist bize Seyfarth'ın eski Mısır dilinin yalnızca İbranice veya Sami lehçesi olduğunu söylediğini söyledi; ve muhabirimizin düşündüğü gibi, kendisine her iki dilde "yaklaşık 500 ortak kelime" göndererek bunu kanıtlıyor. Bize göre bu çok az şey kanıtlıyor. Sadece iki halkın yüzyıllardır birlikte yaşadığını ve Keldani dilini kendi fonetik dillerine adapte etmeden önce [ 172] Yahudilerin eski Kıpti veya Mısır dilini benimsediklerini gösteriyor. İsrailli kutsal yazıtları gizli bilgeliklerini, diğer kutsal kitapların kaynağı olan orijinal Bilgelik Dini'nden aldılar, ancak onu en yüksek seviyedeki şeylere ve gizemlere uygulamak yerine, bu Dünyanın şeylerine ve gizemlerine uygulayarak büyük ölçüde alçaltıldı. ve görünmez alemler olsa da her zaman mevcut. Babil esaretinden dönmeden önce herhangi bir özerklik talep edebilirlerse, ulusal tarihleri Musa'nın ortaya çıkışından bir gün öncesine yerleştirilemez. İbrahim'in dili - Zeruan (Satürn, zamanın amblemleri - "Sar", "Saros", "döngü") hakkında bir tür dili olduğu söylenebilirse - Yahudi değil, Keldani, belki Arapça ve daha da muhtemel - bazı eski Hint lehçeleri. Bu, bazılarını burada sunduğumuz çok sayıda kanıtla desteklenmektedir; ve gerçekten de İncil kronolojisine inatla inananları memnun etmek için, dünyamızın yıllarını 7.000 yıllık bir Procrustean yatağında bozmazsak, o zaman İbrani dilinin eski bir dil olarak adlandırılamayacağı apaçık hale gelir. Adem'in Aden Bahçesi'nde söylediklerine inanıldığı tek zemin . Bunsen, "Mısır'ın Evrensel Tarihteki Yeri"nde,

Doğrudan İbrahim'le ilişkilendirilen Keldani kabilesinde, yalnızca insanlığın şecereleri veya çağların sayısı olarak çarpıtılmış ve yanlış anlaşılmış tarihlerin anılarını buluyoruz. İbrahimi anılar, Jacob'ın büyükbabasının en az üç bin yıl gerisine gider [329].

Yahudilerin "İncil"i, gizli anlamında her zaman Ezoterik bir Kitap olmuştur, ancak bu anlam, Musa'nın günlerinden beri zaman boyunca aynı kalmamıştır. Bu konuya ayırabileceğimiz sınırlı alan göz önüne alındığında, sözde "Pentateuch" un tüm değişimlerinin ayrıntılı bir tarihi gibi bir şeye girişmek boşuna olacaktır; üstelik bu tarih, ayrıntılı tartışmaları gerektirmeyecek kadar iyi bilinmektedir. Musa'nın "Yaratılış Kitabı" ne olursa olsun - "Yaratılış Kitabı"ndan Peygamberlere kadar, günümüzün "Pentateuch"u aynı değildir. İbranice kutsal metinlerin Ezra'nın günlerinden önce düzinelerce kez uydurulup değiştirildiğini, kaybolduğunu ve yeniden yazıldığını netleştirmek için Erasmus'un ve hatta Sir Isaac Newton'un eleştirilerini okumak yeterlidir. Bu aynı Ezra, bir gün, bir hükümdar olma ve bir etnarşi yaratma arzusu nedeniyle eski, kaybolan İbranice Kitapları kendi başına restore eden, bir dönek olan Ateş ve Güneş Tanrısı Keldani rahibi Azar olabilir. yol. Ezoterik sayıların veya Sembololojinin gizli sistemlerinin iyi bir uzmanı için, tesadüfen günümüze ulaşan, farklı kabileler tarafından saklanan kitaplardan olayları bir araya getirmek ve onlardan yaratılış hakkında oldukça uyumlu bir anlatı oluşturmak [173] ve Yahudi kabilesinin gelişimi. Ancak Yaratılış'tan Tesniye'nin son sözüne kadar en derin anlamıyla Pentateuch, cinsiyetlerin sembolik bir anlatısıdır ve astronomik ve fizyolojik kişileştirmeler altında Fallikizmin yüceltilmesidir [330]. Bununla birlikte, tutarlılığı yalnızca görünüştedir ve bu "Tanrı'nın Kitabı" nda her an bir insan eli gözetler. Bu nedenle, İsrail'deki herhangi bir kral hüküm sürmeden önce, Yaratılış Kitabında Cennet kralları tartışılır; Musa kendi ölümünü kutlar ve Harun iki kez ölür ve diğer ıvır zıvırlardan bahsetmeye bile gerek yok, iki farklı yere gömülür. Çünkü Kabalist için bunlar gerçekten önemsiz şeylerdir, çünkü o tüm bu olayların tarih olmadığını, çeşitli fizyolojik özellikleri gizlemek için tasarlanmış giysiler olduğunu bilir; ama tüm bu "karanlık ifadeleri" iyi niyetle kabul eden samimi bir Hıristiyan için bu çok şey ifade ediyor. Süleyman, Masonlar tarafından pekala bir efsane olarak kabul edilebilir [331], çünkü onlar bu konuda hiçbir şey kaybetmezler, çünkü onların tüm sırları, en azından onları anlayan birkaç kişi için, Kabalistik ve alegoriktir. Ancak bir Hristiyan için, soyundan İsa'nın doğduğu iddia edilen Davut'un oğlu Süleyman'ı kaybetmesi gerçek bir kayıptır. Ancak Kabalistler, şu anda bilim adamlarının elinde olan İncil parşömenlerinin İbranice metinlerinin büyük eskiliğini hangi temelde onaylıyorlar, bu tamamen görünmez. Zira hem Yahudilerin hem de Hıristiyanların kabulüne dayanan tarihi bir gerçek olduğu şüphesizdir:

Kutsal Yazılar Nebuchadnezzar'da esaret altında yok olduğundan, o zaman Pers kralı Artaxerxes zamanında bir din adamı olan Levili Ezra, ilham alarak, peygamberlik yetenekleri göstererek, tüm eski kutsal Yazıları yeniden restore etti [332].

174] Şu anda mevcut olan nüshaları gerçek Musa Kitapları olarak kabul etmek için, kişinin Ezra'ya ve özellikle onun vicdanlılığına güçlü bir inancı olmalıdır; için

Hilkiah ve Ezra ve çeşitli isimsiz editörler tarafından yapılan kopyaların veya daha doğrusu fonografların gerçekten doğru ve gerçek olduğu kabul edildi, ancak yine de Antiochus tarafından tamamen yok edilmiş olmalılar; ve Eski Ahit'in şu anda var olan versiyonları, Yahuda tarafından veya bazı bilinmeyen derleyiciler tarafından, muhtemelen Yunanlılardan, yetmiş kişi arasından, İsa'nın ortaya çıkışından ve ölümünden çok sonra yazılmış olmalıdır [333].

Bu nedenle, şimdi olduğu şekliyle "İncil" (yani İbranice metinler), doğruluğu ve özgünlüğü için "Septuagint" e bağlıdır; ve yine bize söylendiğine göre, bu yetmiş kişi tarafından mucizevi bir şekilde Yunanca yazılmış ve orijinali o zamandan beri kaybolduğu için metinlerimiz o dilden tekrar İbranice'ye çevrildi. Ancak bu kısır kanıt döngüsünde, iki Yahudi'nin - İskenderiyeli Joseph ve Philo Judaeus - vicdanlılığına bir kez daha güvenmek zorundayız çünkü bu iki tarihçi, Septuagint'in kendilerine söylendiği gibi koşullar altında yazıldığına dair tek tanıktı. Yine de, bunlar kesinlikle çok az güven uyandıran koşullardır. Yusuf bize ne anlatıyor? Yahudi Kanununu Yunanca okumak isteyen Ptolemy Philadelphus'un, Yahudilerin baş rahibi Eleazar'a bir mektup yazarak on iki kabilenin her birinden kendisine tercümanlık yapacak altı adam göndermesini istediğini söylüyor. Ardından, Aristeas'ın bize bahşettiği, İsrail'in bu on iki kabilesinden yetmiş ikisi hakkında, bir adaya kapatılmış halde çevirilerini tam yetmiş iki günde vb. tamamlayan gerçekten büyülü öykü gelir.

Bütün bunlar çok öğretici ve eğer "on kayıp kabile" bu hikayede bir rol oynamasaydı, bu hikayenin doğruluğundan şüphe etmek için çok az sebep olurdu. MÖ 700 ile 900 arasında kaybolan bu kabileler, nasıl olur da birkaç yüzyıl sonra Batlamyus'un kaprislerini tatmin etmek için altışar adam gönderip hemen ufuktan kaybolabilir? Gerçekten bir mucize!

Yine de Septuagint gibi belgeleri doğrudan ilahi vahiy içeriyor olarak görmemiz bekleniyor: Orijinal olarak artık kimsenin hakkında hiçbir şey bilmediği bir dilde yazılmış belgeler; pratik olarak efsanevi olan yazarlar tarafından ve kimsenin uygun bir varsayım oluşturamadığı zamanlarda yazılmıştır; orijinal kopyalarından bir parçası kalmayan belgeler. Yine de [175] insanlar, sanki dünyanın herhangi bir yerinde onun en az bir kelimesini bilen biri varmış gibi inatla İbranice hakkında konuşacaklar. Aslında İbrani dili o kadar az biliniyordu ki Septuagint ve Yeni Ahit'in pagan dilinde (Yunanca) yazılması gerekiyordu ve Hutchinson tarafından ileri sürülen Kutsal Ruh'un yazmak istediğinden daha iyi bir sebep ileri sürülemedi. Yunanca Yeni Ahit.

İbrani dilinin çok eski olduğu kabul edilir, ancak yine de antik çağdaki anıtların hiçbir yerinde, hatta Chaldea'da bile ondan bir iz yoktur. Bu ülkenin harabeleri üzerinde bulunan çeşitli türden çok sayıda yazıt arasında:

İbranice-Keldani veya harflerle yazılmış hiçbir yazıt bulunamadı ; en azından İsa'nın günlerine kadar izini sürebilecek bu yeni moda harfleri taşıyan herhangi bir gerçek madalya veya mücevher bulunamadı [334].

Orijinal "Daniel Kitabı" İbranice ve Aramice karışımı bir lehçeyle yazılmıştır; sonradan eklenen birkaç ayet dışında Keldani bile değildir. Sir W. Jones ve diğer Oryantalistlere göre İran'da keşfedilebilecek en eski diller Keldani ve Sanskritçedir ve bunlarda "Yahudi"den eser yoktur. Filologların bildiği İbrani dilinin tarihi daha eskiye dayanmadığı için bu tür izlerin bulunması çok şaşırtıcı olurdu 500 г. R. X.'e ve mektupları daha da geç bir döneme aittir. Böylece, gerçek İbranice yazılar, tamamen kaybolmasa da, yine de umutsuzca dönüştürülürken—

onları daha dikdörtgen ve tekdüze hale getirmek için [335]kırpılmış olarak ayarlandığını ve düzenli şekiller verildiğini ortaya koyuyor -

Samiriye'nin inisiye hahamları veya "Jainler" dışında hiç kimsenin onları okuyamayacağını, yeni Masoretik nokta sistemi onları herkes için bir sfenks bilmecesine dönüştürdü. Noktalama artık sonraki tüm el yazmalarında her yerde bulunuyor ve onun aracılığıyla metinden herhangi bir şey çıkarılabilir; Yahudi bilim adamı metne istediği yorumu yapabilir. Kınılı'nın verdiği iki örnek yeterli olacaktır:

Genesis XLIX 21'de şunları okuyoruz:

Naftali özgür bir köylüdür; güzel sözler söyler.

Ancak noktalarda ufak bir değişiklikle, Bochart bu cümleyi şuna çeviriyor:

Naftali, güzel dallar üreten yayılan bir ağaçtır.

Ve yine Mezmur'da (XXIX, 9):

176] Rab'bin sesi dişi geyiği doğurur ve ormanları açığa çıkarır;

Bishop Lowth verir;

Rab'bin sesi meşeye vurur ve ormanları açığa çıkarır;

Aynı kelime İbranice'de "Tanrı" ve "hiç" vb. anlamına gelir.[336]

Bazı Kabalistlerin eski zamanlarda tek bir bilgi ve tek bir dil olduğu iddiasına gelince, bu ifade de bize aittir ve tamamen doğrudur. Ancak açık olmak gerekirse, Atlantis denize battığından beri hem bu bilginin hem de dilin her zaman ezoterik olduğunu eklemek gerekir. Babil Kulesi efsanesi, bu zorunlu gizliliğe atıfta bulunur. Günaha düşen insanların bu tür bilgileri almaları artık güvenilir görülmedi ve evrensel olmak yerine küçük bir çevreyle sınırlı kaldı. Böylece, "tek ağız" - veya Gizem dili - sonraki nesillere yavaş yavaş inkar edildiğinde, tüm halklar buna uygun olarak kendi ulusal dilleriyle sınırlı kaldılar ve Bilgeliğin orijinal dilini unutarak, Rab'bin - biri olduğunu söylediler. Java Aleima Gizemlerinin ana Lordları veya Hierophantları - tüm dünyanın dillerini karıştırdı, böylece günahkarlar artık birbirlerinin konuşmalarını anlayamazlardı. Ancak İnisiyeler her ülkede ve insanda kaldı ve İsrailoğullarının, diğerleri gibi, bilgili Adeptleri vardı. Bu Evrensel Bilginin anahtarlarından biri, tamamen geometrik ve sayısal bir sistemdir, çünkü her büyük ulusun alfabesinde her harf için sayısal değerler vardır [337]ve ek olarak, hecelerin ve eş anlamlıların mükemmelleştirilmiş bir permütasyon sistemi vardır. Hint gizli yöntemleri ve tabii ki Yahudilerin yapmadığı şey. Geometri ve Matematik unsurlarını içeren bu birleşik sistem, Yahudiler tarafından popüler bir ulusal tek tanrılı Din kisvesi altında Ezoterik inançlarını gizlemek için kullanıldı. Bu sistemi mükemmel bir şekilde bilen son kişiler, Ferisilerin iddialarının ve onların Babil'den getirilen karışık kavramlarının en büyük düşmanları olan bilgili ve "ateist" Sadukilerdi . Evet, Ruhun, Meleklerin ve tüm bu Varlıkların geçici oldukları için yanılsama olduğunu iddia eden Sadukiler, illüzyonistler, bununla Doğu Ezoterizmi ile bir olduklarını göstermişlerdir. Ve Musa Kanunu dışındaki tüm kitapları ve kutsal yazıları reddettiklerine göre, ikincisi şimdikinden çok farklı olmalıydı [338].

Yukarıdakilerin hepsi Kabalistlerimiz düşünülerek yazılmıştır. Bazıları bilginler kadar parlak olsa da, yine de inançlarının arplarını Talmudik çalılıkların söğütlerine - ister kare ister noktalı harflerle yazılmış olsun, ister halk kütüphanelerinde olsun, Yahudi parşömenlerine asmak konusunda yanılıyorlar. . , müzelerde ve hatta paleograf koleksiyonlarında. Tüm dünyada orijinal Mozaik İbrani parşömenlerinin yarım düzine kopyası bile yoktur. Ve onlara sahip olanlar, birkaç sayfa önce söylediğimiz gibi, onlardan ayrılmayacak ve hiçbir durumda keşfedilmelerine bile izin vermeyecekler. O halde nasıl olur da herhangi bir Kabalist, Yahudi Ezoterizminin önceliğini onaylayabilir ve muhabirlerimizden birinin yaptığı gibi, "İbrani dili, bunların herhangi birinden (Mısır ve hatta Sanskritçe!) kaynak olduğunu veya orijinal kaynağa herhangi birinden daha yakın olduğunu"?[339]

Muhabirimizin dediği gibi: "Her geçen gün daha çok inanıyorum ki, çok eski zamanlarda, engin bilgiye sahip, tüm dünyada ortak bir dili olan, özü şu anda var olan dilden anlaşılabilen güçlü bir uygarlık vardı. " parça."

Evet, gerçekten de, kudretli bir uygarlık ve daha da güçlü bir gizli öğrenme ve bilgi vardı, tüm boyutları asla tek başına Geometri ve "Kabala" ile açılamayacak, çünkü devasa ön kapının yedi anahtarı var, bir değil. , o kapıyı açmak için iki anahtar değil, orada ne olduğuna bir kez göz attığınızda, daha fazlasının yapılmasına izin vermek için yeterlidir.

, İbrani kutsal yazıtlarında açıkça ayırt edilebilen iki farklı tarz -deyim yerindeyse iki okul- vardır : Elohist ve Jehovist. Buna göre, bu okullara ait parçalar o kadar kaynaşmış, sonraki eller tarafından o kadar tamamen karıştırılmıştır ki, çoğu zaman tüm dış karakteristik işaretler kaybolur. Yine de, iki okulun karşıt olduğu, birinin ezoterik ve diğerinin ekzoterik veya teolojik doktrinler öğrettiği biliniyor; bazılarının - Elohistlerin - Görüldüğü (Roch), diğerlerinin - Yehovistlerin - peygamber (Nabhi) [340]olduğu ve daha sonra haham olan ikincilerinin, tıpkı papalar gibi, resmi konumları nedeniyle genellikle yalnızca sözde peygamber olarak kabul edildikleri Roma'nın yanılmaz ve Tanrı'nın ilham verici vekilleri denir. Ve ayrıca, Elohistlerin "Elohim" kelimesiyle "güçler" anlamına geldiklerini ve tıpkı Gizli Öğreti'de olduğu gibi Tanrılarını Doğa ile özdeşleştirdiklerini; Yehova'nın Şahitleri ise Yehova'yı dıştan kişisel bir Tanrı yaptılar ve bu terimi fallik bir sembol olarak kullandılar - dahası, bazıları gizlice metafizik soyut bir Doğaya bile inanmadı ve her şeyi dünyevi uygulamada sentezledi. Son olarak, Elohistler, tüm Yaradılışta ilk ortaya çıkan Elohim'in ilahi vücut bulmuş hali olan insanı insandan yaptılar; ve Yehovistler, onu yeryüzündeki tüm akıl sahibi varlıkların başı olmak yerine, hayvan yaradılışın son tacı olarak gösteriyorlar. (Bu, bazı Kabalistler tarafından tersine çevrilir, ancak bu tersine çevirme metinlerde, özellikle Tekvin'in ilk dört bölümündeki kasıtlı bir karışıklıktan kaynaklanmaktadır.)

Zohar'ı ele alalım ve içinde Batılı ya da Semitik Parabrahman olan Ein Soph ile ilgili bir tanım bulalım. Hangi pasaj Vedantik ideale aşağıdaki kadar yaklaşmıştır:

Yaratılış (gelişmiş Evren), adı olmayanın giysisidir, Tanrı'nın kendi özünden dokunan giysidir [341].

179] Ne var ki, Ein veya "hiçlik" ile Göksel İnsan arasında, hakkında söylenen Gayri Kişisel İlk Neden vardır:

O, bu dünyaya herhangi bir şekil vermeden önce, O herhangi bir form yaratmadan önce. Başka hiçbir şeyin şekli veya benzerliği olmadan yalnızdı. Şekilsiz olduğuna göre, O'nun yaratılıştan önce ne olduğunu kim kavrayabilir ? Bu nedenle, O'nu herhangi bir şekil, benzerlik ve hatta O'nun kutsal düşmanı ile tek bir harf veya en azından tek bir nokta ile [342]temsil etmek yasaktır .

Ancak aşağıdaki cümle, tam bir çelişkiye dikkat çektiği için sonradan eklendiği açıktır:

Ve buna ("Tesniye", VI, 15) sözleri atıfta bulunur - "Rab'bin sizinle konuştuğu gün hiçbir görüntü görmediniz."

Ancak Tesniye'nin IV. bölümüne yapılan bu atıf, V. bölümde Tanrı'nın insanlarla "yüz yüze" konuştuğundan söz edildiğinde, çok beceriksizdir.

"İncil"de Yehova'ya verilen isimlerin hiçbirinin Ein-Sof veya "Kabala"nın Kişisel Olmayan İlk Nedeni (Logos) ile hiçbir ilgisi yoktur; ama hepsi Tecellilerle ilgilidir.

Diyor ki:

Çünkü, kendisini bize ifşa etmek için, en içsel olanın en içtekisi, Tanrı'nın Formu, Göksel Adam'ın formu olarak adlandırılan On Tecelliyi (Sephiroth) ifşa etse de, yine de bu parlak form bile bizim görüşümüz için çok göz kamaştırıcı olduğu için, başka bir şekle girmesi ya da başka bir giysiye, yani evrene bürünmesi gerekiyordu. Bu nedenle, Evren veya görünür dünya, İlahi Maddenin daha fazla genişlemesidir ve Kabala'da "Tanrı'nın Elbisesi " olarak adlandırılır [343].

Bu, tüm Hindu Puranaların, özellikle de Vishnu Purana'nın öğretisidir. Vishnu Evrene nüfuz eder ve bu Evrendir; Brahma Dünya Yumurtasına girer ve ondan Evren olarak ilerler; aynı zamanda, Brahma onunla birlikte ölür ve yalnızca Brahman kalır, kişiliksiz, ebedi, doğmamış, ifade edilemez. Keldanilerin ve daha sonra Yahudilerin Ein-Sof'u şüphesiz Vedik Tanrı'nın bir kopyasıyken, varlıkların bütünlüğünü birleştiren ve görünür Evrenin Esse'si olan Makrokozmos olan "Göksel Adem" orijinalini onda bulur. Brahm'ın Puran'ı. "Sôd", "Yasanın Sırrı"nda, Gizli Bilgi olan Gupta Vidya'nın en eski parçalarında kullanılan ifadeler tanınabilir. Ve özel olarak hahamlara özgü Yahudi dilini tam olarak bilen bir hahamın bile, ancak bilgisine Hindu felsefelerini kapsamlı bir şekilde incelerse [180] onun sırlarını sonuna kadar anlayacağını söylemek çok riskli olmayacaktır . Örnek olarak Dzyan Kitabı'ndan Stanza I'i ele alalım.

Zohar, Gizli Öğreti gibi, insanların nitelikler dediği her şeyde evrensel, ebedi, edilgen - çünkü mutlaktır - varlığını varsayar. Genetik öncesi veya kozmik öncesi Triad, saf bir metafizik soyutlamadır. Tek bir Bilinemez İlahi Özde üçlü hipostaz kavramı, konuşma ve düşünce kadar eskidir. Hiranyagarbha, Hari ve Shankara - Yaratıcı, Koruyucu ve Yok Edici - Kozmos ile birlikte ortaya çıkan ve kaybolan, tezahür etmiş üç özelliğidir; görünür Üçgen, tabiri caizse, her zaman görünmez Çemberin düzleminde. Bu, İnsanlığı düşünen ilk kök düşüncedir, bu, her zaman gizli olan Monad'dan veya Merkez Noktadan yayılan Pisagor Üçgenidir.

Platon bundan söz eder ve Plotinus bunu eski bir doktrin olarak adlandırır ve Cudworth buna şöyle der:

İlahi hipostazların Üçlü Birliğini onaylayan Orpheus, Pythagoras ve Platon inkar edilemez bir şekilde doktrinlerini Mısırlılardan aldıkları için, onlardan önce Mısırlıların da aynı şeyi yaptığından şüphelenmek mantıklıdır [344].

Mısırlılar şüphesiz Üçlemelerini Kızılderililerden aldılar. Wilson haklı:

Bununla birlikte, Yunan açıklaması ve Mısır açıklaması Hindularınkinden çok daha karışık ve tatmin edici olmadığından, doktrini en orijinal, en metodik ve anlamlı biçiminin yanı sıra onların arasında bulmamız çok muhtemeldir [345].

O zaman anlamı şudur:

"Bir Karanlık, Sonsuz Her Şeyi doldurdu, çünkü Baba, Anne ve Oğul bir kez daha Birdi" [346].

Uzay, Manvantaras arasında olduğu gibi her zaman vardı ve öyledir. Kozmik öncesi durumundaki Evren, görünümlerinin dışında bir kez daha homojen ve birleşikti. O bir Kabalistikti ve şimdi bir Hristiyan öğretisidir.

Zohar'da sürekli olarak belirtildiği gibi, Sonsuz Birlik veya Ein-Sof, her zaman insan düşüncesinin ve kavrayışının sınırlarının ötesine yerleştirilir ve Sefer Yetzirah'ta Tanrı'nın Ruhu'nu - Logos'u görürüz, ancak Tanrı'nın kendisini değil - olarak adlandırılır. Bir.

181]

Yaşayan Tanrı'nın ... sonsuza dek yaşayan tek bir Ruhu vardır. Ses, Ruh (Ruhun) ve Söz: bu Kutsal Ruh'tur [347],

- ve Dört. Bu Küpten tüm Kozmos yayılır.

Gizli Doktrin diyor ki:

“O hayata çağrıldı. Yaratıcı Fikrin dayandığı Mistik Küp, ortaya çıkan Mantra (veya eklemlenmiş konuşma - Vak (ve kutsal Purusha) her ikisi de birincil maddenin radyasyonlarıdır), Pralaya sırasında gizli durumunda İlahi Tözde Sonsuzlukta var olur.

Ve "Sefer Cezirah"ta, bu Üçü Bir Arada - tezahür eden Kozmos'taki ilk ışıma veya ışıma olan Shekinah'ın tezahürüyle - "Tanrı'nın Ruhu" veya Bir Numara ile varlığa çağrılacakları zaman, çift Gücü, İki Numarayı, [348]Havayı ve Üç Numarayı - Suyu meyve verir ve uyandırır; içlerinde "karanlık ve boşluk, mukus ve gübre" - ki bu Kaos, Tohu-Vah-Bohu'dur. Hava ve Su, Dört Numara, Eter veya Ateş, Oğul'u yayar. Bu Kabalistik Dörtlü'dür. Bu, tezahür eden Kozmos'ta Bir veya Yaratıcı Tanrı olan Dördüncü Sayıdır, Hindular arasında "Yaşlı", Sanat, Prajapati "Ved" ve Brahminlerin Brahma'sı - göksel Androgyne, çünkü o olur. erkek ancak kendini iki bedene ayırdıktan sonra - Vak ve Viraj. Kabalistler arasında o ilk başta Jah-Havah'dır ve ancak daha sonra prototipi olan Viraj gibi Yehova olur; Adam Kadmon olarak biçimsiz olarak Adem ve Havva'ya ve yarı nesnel dünyada Cain-Abel'e bölünerek, sonunda Set'in oğlu Enoch'ta Jah-Havah veya erkek ve dişi olur.

Çünkü Yehova bileşik adının gerçek anlamı - ki ondan sesli harfleri çıkararak neredeyse her şeyi yapabilirsiniz - şu: erkekler ve kadınlar veya iki cinsiyetten oluşan insanlık. Genesis'in ilk bölümünden dördüncü bölümünün sonuna kadar her ad başka bir ismin permütasyonudur ve her karakter aynı zamanda başka biridir. Kabalist, Yehova'yı Adem'den dünyadan Adem'in üçüncü oğlu - daha doğrusu ırkı - olan Seth'e kadar izler [349]. Yani Şit, erkek Yehova'dır; ve Enos, 182] Cain ve Abel'ın bir permütasyonu olan Yehova erkek ve dişi ya da insanlığımızdır. Hindu Brama-Viraj, Viraj-Manu ve Manu-Vaivasvata, kızı ve eşi Vak ile birlikte, bu karakterlerin en büyük analojisini temsil ediyor - bu konuyu hem İncil'de hem de Puranalarda inceleme zahmetine katlanan herkes için. Brahma'nın kendisini Manu olarak yarattığı ve orijinal Benliğinden doğduğu ve dişi kısım "Shata-rupa"yı (yüz-biçimli) oluştururken onunla özdeş olduğu söylenir. Bu Hindu Havvasında, "tüm canlıların annesi", Brahma kendisi olan Viraj'ı yarattı, ancak daha düşük bir seviyede, tıpkı Kabil'in daha düşük bir seviyede Yehova olması gibi: her ikisi de Üçüncü Irkın ilk erkekleridir. Aynı fikir, Tanrı'nın İbranice adında (הוהי) açıklığa kavuşturulur. Sağdan sola doğru okunan “Yod” (י) baba, “He” (ה) anne, “Vau” (ו) oğul, “He” (ה) kelimesinin sonunda tekrarlanan nesildir. , doğum eylemi, önemlilik. Bu kesinlikle, Yahudilerin ve Hıristiyanların Tanrısının, ortodoks, ekzoterik Hindu'nun eril Brahma'sı, Vishnu veya Shiva'sı kadar kişisel olması için yeterli bir nedendir.

Dolayısıyla, artık "Yaşayan Tek (erkek) Tanrı"nın adı olarak kabul edilen tek başına İhvh terimi, eğer ciddi bir şekilde incelenirse, yalnızca Tekvin'in (İncil'deki anlamıyla) tüm gizemini değil, aynı zamanda Okült gizemini de ele verecektir. Theogonia, en yüksek ilahi Yaratıklardan başlayarak , sırayla üçüncü, insana kadar. En iyi İbrani yazarlarının gösterdiği gibi:

Sözlü isim היה veya Hayah veya E-y-e, olmak, var olmak anlamına gelirken, היח veya Chayah veya H-y-e, bir varoluş hareketi [350]olarak yaşamak anlamına gelir .

Bu nedenle Havva, Doğanın evrimi ve hiç bitmeyen "oluşu" olarak anlaşılmalıdır. Şimdi, yetenekli bir Hindu okültist tarafından çevrildiği şekliyle, mutlak değişmeyen Varoluşun veya Varlığın özü anlamına gelen neredeyse tercüme edilemez Sanskritçe Sat kelimesini alırsak, hiçbir dilde eşdeğerini bulamayacağız; ancak "Ein" veya "En-Soph", Sonsuz Varlığa en yakın olarak kabul edilebilir. Öyleyse, pasif, değişmeyen, ancak açık bir varoluş olarak "olmak" anlamına gelen Hayah terimi, ikincil kozmik anlamında evrensel yaşam veya ruh olan Sanskritçe Jivatma tarafından çevrilebilir; "Chayah", "varoluş hareketi" olarak "yaşamak", nesnel anlamında sürekli değişen yaşam anlamına gelen Prana'dır. Okültistler bu üçüncü kategorinin başında Yehova'yı, Anne Bina'yı ve Baba Arelim'i bulurlar. 183] Bu, Sephiroth'un ortaya çıkışı ve evrimi açıklandığında Zohar'da açıklığa kavuşturulur: önce Ein-Sof, sonra Shekinah, Sonsuz Işığın Örtüsü veya Örtüsü, sonra Sephira veya Kadmon ve böylece dördüncüyü oluşturur. , Sonsuz Işıktan yayılan manevi Madde . Bu Sephira'ya Taç, Keter denir; ayrıca altı ismi daha var - toplam yedi. Bu isimler şunlardır: 1. Keter; 2. Yaşlı; 3. Başlangıç Noktası; 4. Beyaz Kafa; 5. Büyük Yüz; 6. Akıl almaz Yükseklik; ve 7. Ehejeh ("Ben") [351]Bu yedi katlı Sephira'nın dokuz Sephiroth içerdiği söylenir. Ancak onları nasıl ürettiğini göstermeden önce, onu arkaik bir gelenek veya Kabala olarak yorumlayan Talmud'daki Sephiroth'un açıklamasını okuyalım .

Sephiroth'un üç grubu (veya sırası) vardır: 1. Sephiroth, "ilahi nitelikler" (Kutsal Dörtlüde Üçlü) olarak adlandırılır; 2. yıldız (kişisel) Sephiroth; 3. ilk üç Sephiroth (Keter, Chokmah ve Binah) olan metafiziksel Sephiroth veya Yehova'nın tefsirleri; diğer yedisi kişisel "Varlığın Yedi Ruhu"dur (ve dolayısıyla gezegenlerin yedi ruhu). Onlardan bahsederken, yedi oldukları için değil, Meleklerin evrenselliğini içeren yedi Sephiroth'u temsil ettikleri için melekler kastedilmektedir.

Bu, a) ilk dört Sephiroth'un Triad-Dörtlü olarak ayrıldığında (Sephirah onun sentezidir), o zaman yedi Rishi gibi sadece yedi Sephiroth'un kaldığını gösterir; Dört veya ilk ilahi Küp birlere dağıldığında on olurlar; ve b) Yehova olarak Tanrı olarak kabul edilebildiğinde, Sephiroth'un üç ilahi grubuna veya düzenine, toplu Elohim'e veya bölünmez Keter'in dörtlüsüne dahil edildiyse, erkek bir Tanrı haline geldi, alt grubun -Yahudi Brahma'nın- Kurucularından biri olur [352]. Şimdi açıklayıcı bir örnek vermeye çalışalım.

Dokuz tane daha içeren ilk Sephira, 184'te ] şu sırayı üretti: (2) Chokmah (veya Bilgelik), ilahi isimler arasında Jah olarak temsil edilen erkek aktif güç; ve daha düşük formlara bir permütasyon veya evrim olarak, bu durumda ordu veya melek orduları arasında Aufanim (veya Wheels - maddenin kozmik dönüşü) haline gelir. Bu Hokmah'tan (3) Akıl, Binah adında, ilahi adı Yehova olan ve Kurucularla Orducular arasında meleksel adı Arelim olan dişil pasif bir güç ortaya çıktı [353]. Bu iki gücün, erkek ve dişinin (veya Chokmah ve Binah) birleşmesinden, tüm diğer Sephiroth, Yedi Yapıcı kategorisi ortaya çıkar. Dolayısıyla, Yehova'ya ilahi adıyla hitap edersek, o zaman en iyi ihtimalle Kaos'ta hemen "dişi pasif" bir güç haline gelir. Ve eğer onu bir erkek Tanrı olarak kabul edersek, o zaman pek çoğundan biri, bir Melek, Arelim'den başka bir şey değildir. Ancak bu analizi en uç noktasına kadar genişletsek bile, ona eril adı Jah'ı, Bilgelik adını bırakırsak, o yine de "En Yüce ve Tek Yaşayan Tanrı" değildir; çünkü o, Sephira'daki diğer pek çok kişiyle birlikte kapalıdır ve ekzoterik "Kabala"da birinci olarak kabul edilmesine rağmen Sephira'nın kendisi Okültizmde üçüncü Güçtür - ve dahası, Vedik Aditi'den daha az önemli bir güçtür. veya Kabalistlerin Astral Işığı tarafından birçok değişiklikten sonra oluşan Uzayın İlkel Suları.

Kutsal Kitap'ın alegorilerinin ve "karanlık ifadelerinin" açıklanmasında büyük önem taşıdığını kanıtladı . Bununla birlikte, yaradılışın gizemlerini ele alan ezoterik bir çalışma olarak, Keldani "Sayılar Kitabı" ve Doğu Gizli Bilimi veya Ezoterik Bilgelik öğretileri tarafından doğrulanmadığı sürece artık bozulmuş olduğundan, neredeyse hiçbir değeri yoktur. Batı halklarının ne gerçek bir "Kabala"sı, ne de Musa'dan bir "İncil"i vardır.

Son olarak, en iyi Avrupalı İbranicecilerin tanıklıklarına ve en bilgili Yahudi hahamların itiraflarına dayanan hem iç hem de dış kanıtlarla açıkça kanıtlanmıştır ki, çok önemli eklemeler alan "İncil'in temel temeli" ve eklemeler, eski bir belge oluşturur"; ve "Pentateuch, orijinal veya daha eski belgeden, ona bir ek eklenerek ortaya çıktı." Bu nedenle, "Sayılar Kitabı"nın yokluğunda, [354]Batı'nın Kabalistleri, yalnızca ellerinde bazı verilere, en azından o "eski 185] belgeden - şu anda dağınık halde bulunan veriler - sahip olduklarında belirli sonuçlar çıkarma hakkına sahiptir. Mısır papirüsleri, Asur tabletleri ve son Nazarların müritlerinin torunları tarafından korunan gelenekler. Bunun yerine, çoğu, büyük bir bilgeliğe ve spekülatif zihniyete sahip, ancak Doğulu veya Batılı ne Kabalist ne de okültist olan Fabre d'Olivier'i ve "en büyük" Mason Ragon'u otorite ve yanılmaz liderler olarak kabul ediyor. Dul Kadının Oğulları", d'Olivier'den bile daha az Oryantalistti, çünkü bu seçkin bilginlerin her ikisinin de günlerinde Sanskritçe öğrenimi neredeyse bilinmiyordu.

 

 

186]

BÖLÜM XXI

YAHUDİ ALEGORİLERİ

Yukarıdakileri okuyan herhangi bir Kabalist, yalnızca şu anda Yahudi parşömenlerinde bulduklarına dayanarak, ilkel Yahudilerin gerçek Ezoterik inançları hakkında nasıl sonuçlara varabilir? Herhangi bir bilim adamı -evrensel dilin anahtarlarından biri artık şüphesiz keşfedilmiş olsa da, tamamen geometrik bir sistemin sayısal okumasının doğru anahtarı- nihai sonucu olarak herhangi bir şeyi nasıl aktarabilir ? Modern kabalistik akıl yürütme, modern "spekülatif Masonluk" ile eşittir; çünkü nasıl ki ikincisi antik -ya da daha doğrusu arkaik- Tapınak Masonluğu ile bağlantı kurmaya boşuna uğraşıyorsa, tüm iddialarının arkeolojik bir bakış açısından temelsiz olduğu ortaya çıktığı için başarısız oluyorsa, Kabalistik akıl yürütmede de durum aynıdır. Hiram Abif'in yaşayan bir Sidonlu inşaatçı mı yoksa bir güneş efsanesi mi olduğunu anlayarak insanlığa Doğanın peşinden gidilecek hiçbir sırrı açıklanamayacağından, bu nedenle hangi ekzoterik ayrıcalıkların verildiğinin ayrıntılarını öğrenerek Okült Öğretiye yeni bir bilgi eklenmeyecektir. Numa Pompilius tarafından Collegia Fabrorum'a. Aksine, içinde kullanılan semboller Aryan ışığında incelenmelidir, çünkü eski inisiyasyonların tüm Sembolizmi Doğu Güneşinin ışığıyla Batı'ya geldi. Bununla birlikte, en bilgili masonların ve simgebilimcilerin, uçsuz bucaksız antik çağdaki ortak kaynaklarına götüren tüm bu peygamberlik sembollerinin ve gliflerinin, ustaca bir doğal fallizmin tezahüründen veya ilkel bir tipolojinin ambleminden başka bir şey olmadığını beyan ettiklerini görüyoruz. Gerçeğe ne kadar yakın, "İncil" deki insani ve sayısal yapı unsurlarının, şimdi çok az olmasına rağmen, içindeki ruhani unsurların varlığını dışlamadığını beyan eden "Ölçü Kaynağı" nın yazarıdır. onları anla. Alıntıladığımız sözler doğru oldukları kadar anlamlıdır:

Bir tür dini kültün propagandasının emirlerini yerine getirmek için kan dökme ve eziyet etme gücü [187] ile donatıldığında, bu tür amblemlerin batıl inançlarla kullanılması, cehalet nedeniyle ne kadar korkunç bir şekilde kör edici hale gelir . Moloch , Baal veya Dagon kültlerinin dehşetini düşündüğünüzde ; dünyevi Kilise'nin kışkırtmasıyla Konstantin tarafından kanlı vaftiz edilen Haç altındaki ilgili kanlı seller hakkında; ...tüm bunları düşündüğünüzde ve bunun nedeninin, hepsi aynı eski kaynaktan oluşan Moloch ve Baal ve Dagon ile Haç ve T'fillin'in gerçek deşifresini bilmemek olduğunu düşündüğünüzde ve sonuçta, saf ve doğal matematiğin bir tezahüründen başka bir şey değiller ... o zaman cehaleti lanetlemek ve sezgi denen şeye, dine olan inancını kaybetmek istiyorsun; o zaman tüm dünyada tek bir dilin ve tek bir bilginin olduğu o günlerin geri geldiğini görmek istersiniz ... Ama unsurlar (bir piramit inşa etmek) rasyonel ve bilimselken, ... kimsenin aklına gelmesin bununla keşif, "İncil" in ruhani [355]amacını veya insanın bu manevi temelle bağlantısını keser. Birisi bir ev inşa etmek istiyor mu? Kulübe ya da saray olsun , bina için mimari bir plan yapılmadan somut malzemelerden yapılmış hiçbir ev inşa edilmemiştir . Yani bu elementler ve sayılarla. İnsandan değiller ve onun tarafından icat edilmediler. Ebedi Tanrı'nın yaratıcı sistemi olan sistemi anlama yeteneğine göre ona vahyedildiler ... Ama bunun bir kişi için manevi değeri, onun tüm maddi yapısının üstesinden fiilen gelebilmesinde yatmaktadır. kozmos tefekkür ve Tanrı'nın düşüncesine ve zihnine girerek bu sistemin kozmik yaratılış planının tanınması derecesine kadar - evet, sözler söylenmeden önce bile - Olsun [356].

Ancak yukarıdaki sözler ne kadar doğru olursa olsun, evrensel Gizem Dilinin anahtarlarından birini son yüzyıllarda herkesten daha tam olarak yeniden keşfeden bir adamdan geldiğinden, Doğulu bir okültistin bu sonuca katılması hala imkansızdır. Source of Measures'ın yetenekli yazarı. ". "Gerçeği bulmak için yola çıktı" ve yine de şuna inanıyor:

Tanrı'dan (yaratan) insana mesajlar için en iyi ve en güvenilir kanal... İbranice İncil'de bulunur.

Argümanlarımızı birkaç kelimeyle ortaya koyarak buna itiraz etmeliyiz ve itiraz edeceğiz. Önceki sayfalarda gösterildiği gibi "İbranice İncil" artık mevcut değil; İnisiyelerin gerçek Musa "İncil"inden elimizdekilerin çarpıtılmış raporları, tahrif edilmiş ve soluk kopyaları, bize bu tür kategorik açıklamalar ve açıklamalar yapma hakkını vermez. Bu durumda bilim adamının haklı olarak öne sürebileceği tek şey, şu anda var olan İbranice "İncil"in -en yeni ve nihai yorumuyla ve ona yeni keşfedilen bir anahtarın uygulanmasıyla- kısmi bir açıklama [188] verebileceğidir . sakatlanmadan önce içerdiği gerçekler. Ama Pentateuch'un Ezra tarafından bestelenmeden önce içerdiğini, daha sonra hırslı hahamlar tarafından daha da bozulduğunu ve daha farklı ve kafası karışmış halde yeniden yazıldığını nasıl söyleyebilir? İbrani kutsal kitaplarının apaçık düşmanlarının görüşlerini bir kenara bırakırsak, en sadık takipçilerinin onlar hakkında söylediklerini aktarabiliriz.

Bunlardan ikisi Horne ve Prideaux. İlkinin itirafları, Kutsal Ruh'un ilhamına ve editörlüğüne olan yüce kör inancını gerçekten kabul etmedikçe, Musa'nın orijinal kitaplarından geriye ne kadar kaldığını göstermeye yeterli olacaktır. Yahudi bir katip, bir yazarın kutsal kitabını bulduğunda, - eğer gerekli görürse, "Kutsal Ruh'un ona yardım ettiğini anlayarak" - bu kutsal kitabı tam da istediği gibi yapmakta özgür olduğunu yazıyor: kes, kopyala veya doğru olduğunu düşündüğünüz kadarını kullanın ve kendi taslağınıza ekleyin. Dr. Keenely, Horne hakkında yerinde bir şekilde ondan herhangi bir itiraf almanın neredeyse imkansız olduğunu söyledi.

Kilise aleyhine konuşan, o (Horn) deyimlerinde o kadar harika dikkatli, kelime seçiminde o kadar harika dikkatli ki, dili, diplomatik bir mektup gibi, zihni sürekli olarak başka düşüncelere yönlendiriyor - gerçekte ne demek istediğine değil. ; Eğitimsiz herhangi bir kişinin "İbrani Mektupları" hakkındaki bölümünü okumasını ve ele aldığı konuyla ilgili herhangi bir bilgiyi oradan çıkarmasını tavsiye ediyorum [357].

Yine de aynı Horn şöyle yazıyor:

Bahsettiğimiz her şeyin, bu kitapların ("Eski Ahit") orijinal yazarları veya derleyicileri tarafından yazıldığına inanıyoruz. Bazen başka yazıları, yıllıkları, soy kütüklerini ve benzerlerini alarak ek malzeme sundular veya bunları daha büyük veya daha küçük bir yoğunlukla birleştirdiler. "Eski Ahit" yazarları, kaynaklarını (yani diğer insanların yazılarını) özgürce ve bağımsız olarak kullandılar. İlahi Ruh'un yardımının bilincinde olarak, kendi eserlerini ve başkalarının eserlerini o zamanın ihtiyaçlarına göre uyarladılar . Ancak bu bakımdan Kutsal Yazıların metnini çarpıttıkları söylenemez. Bu metni oluşturdular [358].

Ama onu neyden yarattılar? Kınılı, başkalarının yazılarından haklı olarak şu yanıtı veriyor:

Ve bu, Horne'un "Eski Ahit"in ne olduğuna ilişkin görüşüdür - bilinmeyen yazarların eserlerinin bir derlemesi, onun sözleriyle ilahi olarak ilham almış olanlarla bir araya getirilmiş ve bir araya getirilmiştir. Bildiğim kadarıyla, hiçbir inançsız "Eski Ahit"in gerçekliğine karşı böylesine lanetleyici bir suçlamada bulunmadı.[359]

180] Bunun, dünya çapındaki dil sisteminin hiçbir anahtarının, ister tasarım ister uçarılık yoluyla, neredeyse her cümlenin uygun olacak şekilde yeniden biçimlendirildiği bir eserde Yaratılışın gizemlerini çözemeyeceğini kanıtlamak için yeterli olduğunu düşünüyoruz. dini inançların en son sonucunu - Fallikizm ve başka hiçbir şeyi doğrulamak için. "İncil"in elohistik kısımlarında, onları yazan Yahudilerin İnisiyeler olduğu sonucunu desteklemek için yeterince rasgele parça vardır ve burası, Büyük Piramit'in boyutlarının ve İncil'deki sayıların matematiksel koordinasyonlarının ve mükemmel uyumlarının olduğu yerdir. glifler ortaya çıktı. Ancak, kesin olarak, eğer biri bir başkasından ödünç aldıysa, o zaman sadece Süleyman Tapınağı'ndan Piramidin mimarları değil, çünkü sadece ilki Ezoterik kayıtların devasa bir yaşayan anıtı olarak bugüne kadar varken, ünlü Süleyman Tapınağı asla çok daha sonraki İbrani parşömenleri dışında başka bir varlığı daha vardı [360]. Bu nedenle, bazı Yahudilerin İnisiye olduklarını kabul etmek ile bu nedenle İbranice "İncil"in arkaik Ezoterik Sistemin en yüksek temsilcisi olarak en iyi standart olması gerektiği sonucuna varmak arasında büyük bir mesafe vardır .

Ayrıca, "İncil"in hiçbir yerinde İbranice'nin Tanrı'nın dili olduğu söylenmez; bu övünmede, her halükarda yazarları suçlanamaz. Belki de bunun nedeni, Mukaddes Kitabın en son düzenlendiği günlerde böyle bir iddianın çok saçma ve dolayısıyla tehlikeli görünmesidir. İbrani kanonunda var olduğu şekliyle "Eski Ahit" i derleyenler , Musa'nın günlerinde İnisiyelerin dilinin Mısırlı Hierophantların diliyle aynı olduğunun ve antik lehçelerden hiçbirinin ortaya çıkmadığının gayet iyi farkındaydılar. İbrahim'in günlerinden çok önce, eski Arap dili çoktan bozulmuşken, ilkel Arapların babası ve yaratıcısı olan Jarab'ın Süryanice ve saf eski Arapça dili - bu dillerin hiçbiri evrensel bir rahip dili değildi. Bununla birlikte, hepsi ortak köklerine kadar izlenebilecek bir dizi kelime içeriyordu. Ve modern filoloji bununla meşgul olmalıdır, ancak bugüne kadar, Oxford ve Berlin'in seçkin filologlarının eserlerine duyulan tüm saygıya rağmen, bu Bilimin yalnızca hipotezlerin aşılmaz karanlığında umutsuzca bocaladığı görülüyor.

190] Kutsal İbrani parşömenlerindeki harflerin dizilişinden bahseden ve bunların müzik notalarını temsil ettiğini fark eden Arens, muhtemelen Hinduların Aryan müziğini hiç incelemedi. Sanskritçe'de, kutsal kitaplarda harfler sürekli nota olabilecek şekilde düzenlenir. Çünkü tüm Sanskrit alfabesi ve Vedalar, ilk kelimeden son kelimeye kadar, yazıya indirgenmiş müzik notalarıdır; ikisi birbirinden ayrılamaz [361]. Homer, "Tanrıların dili" ile "insanların dili [362]" arasında ayrım yaptığı gibi, Hindular da öyle yaptı. Sanskrit harfleri olan Devanagari, "Tanrıların konuşması" ve Sanskritçe ilahi dildir.

Musa'nın Kitapları'nın mevcut versiyonunun savunulmasında, onlarda benimsenen dil türünün Yahudi halkının cehaletine bir "uyarlama" olduğu ileri sürülüyor. Ancak söz konusu "dil türü", Ezra ve meslektaşlarının "kutsal metni"ni en esinli ve kaba fallik dinler düzeyine indirmektedir. Bu argüman, bazı Hıristiyan mistiklerin ve birçok felsefi eleştirmenin şu şüphelerini doğrulamaktadır:

başka herhangi bir Sephiroth veya Number'dan daha fazla ilgisi olmamıştır . Musa'nın "Kabala"sının Ein-Sof'u, Parabrahman'ın Kendisi kadar yaratılmış Tanrılarla herhangi bir bağlantıdan bağımsızdır.

b) "Eski Ahit"te alegorik ifadelerle gizlenen tüm öğretiler, Ezra ve diğerleri tarafından Babil'in Sihirli Metinleri'nden kopyalanmıştır, oysa daha önceki Musa Metni'nin kaynağı Mısır'dır.

Başta Fransız Mısırbilimciler olmak üzere hemen hemen tüm seçkin simge bilimciler tarafından bilinen birkaç örnek bu iddiayı kanıtlamaya yardımcı olabilir. Dahası, hiçbir eski Yahudi filozof, tıpkı Sadukiler gibi Philo da, cahil Hıristiyanların şimdi yaptığı gibi, "İncil"de anlatılan olayların harfi harfine alınmasını talep etmemiştir. Philo oldukça kapsamlı bir şekilde şöyle diyor:

Sözlü açıklamalar (Kanun Kitabındaki) muhteşemdir: gerçeği alegoride bulacağız.

En son hikayeden başlayarak İbranice'den birkaç örnek verelim ve böylece mümkünse bu alegorileri kökenlerine kadar takip edelim.

Tekvin'in ilk bölümündeki altı günün ve dinlenmenin yedinci gününün, yedi Elohim'in ve uzayın gök ve yer olarak bölünmesi nereden geldi ?[363]

Yukarıdaki kasanın aşağıdaki Uçurum veya Kaos'tan ayrılması, her kozmogonide yaratılışın, daha doğrusu evrimin ilk eylemlerinden biridir. "Pymandra" daki Hermes, yedi daire halinde görülen göklerden bahseder ve içlerinde yedi Tanrı vardır. Asur tabletlerine bakıyoruz ve üzerlerinde aynı şeyi buluyoruz - yedi yaratıcı Tanrı'nın her biri kendi alanında hareket ediyor. Çivi yazısı yazıtlar, Bel'in Tanrı'nın yedi evini nasıl hazırladığını anlatır; gökler yerden nasıl ayrıldı. Brahminik alegoride, Dünya Yumurtasının yedi bölgesinden veya kabuğundan başlayarak yedi kıtaya, adalara, denizlere vb. Hindu Brahma'nın yedi yaratımı ve yedincisi insanın yaratılışıydı; ve ikincisi, nesillerin sayısına göre. Ağırlıklı olarak ve oldukça bariz bir şekilde falliktir. Babil sisteminde yedinci gün veya dönem, insan ve hayvanların yaratıldığı gündü.

2. Elohim, Adem'in kaburga kemiğinden bir kadın yarattı [364]. G. Smith tarafından çevrilen Magical Texts'te bulduğumuz bu süreç:

Yedi Ruh, bir erkeğin sulbünden bir kadın yaratır.

diye açıklıyor Bay Says, Hibbert Derslerinde [365].

192] Bir erkekten yaratılan bir kadının sırrı, her ulusal dinde ve Yahudilerden çok önce var olan Kutsal Yazılarda tekrarlanır. Bunu Avesta'nın parçalarında, Mısır'ın Ölüler Kitabında ve son olarak, içinde Viraj'ı yarattığı kadın benliği Vak olarak kendisinden ayrılan erkek Brahma'da bulabilirsiniz.

3. Tekvin'in birinci ve ikinci bölümlerindeki iki Adem, Kildaniler ve Mısırlı Gnostiklerden gelen, daha sonra çoğu eski Aryan alegorileri olan Pers geleneklerinden elden geçirilmiş çarpıtılmış zahiri anlatılardan kaynaklanmıştır . Adem Kadmon yedinci yaratılış olduğundan [366], o zaman topraktan Adem sekizincidir; ve Puranalarda sekizinciyi, Anugraha'nın yaratılışını buluruz ve Mısırlı Gnostiklerle birlikteydi. Kafirlerden şikayet eden Irenaeus, Gnostikler hakkında şunları söylüyor:

Onlarla birlikte o (insan) bazen altıncı günde, bazen de sekizinci günde yaratıldı [367].

The Hebrew and Other Creations'ın yazarı şöyle yazıyor:

Altıncı gün ve sekizinci gündeki bu iki insan yaratımı, Paul ve Gnostikler tarafından birinci ve ikinci Adem, dünyadan adam ve Cennetten adam olarak bilinen Ademsel veya dünyevi insan ve ruhani insanın yaratımlarıydı. Irenaeus ayrıca Musa'nın Yedi Gücün Ogdoad'ı ve anneleri Sophia (Mısır'ın antik Kefa'sı, Ombos'ta [368]Yaşayan Söz ) ile başladığı konusunda ısrar ettiklerini söylüyor .

Sofia'nın ayrıca yedi oğluyla birlikte Aditi'si var.

Bu görev gereksiz olmasaydı, Yahudi "vahiylerini" sonsuza kadar numaralandırmaya ve iz sürmeye devam edilebilirdi, çünkü bu yönde başkaları tarafından zaten çok şey yapıldı ve çok dikkatli bir şekilde yapıldı, örneğin, , Gerald Massey tarafından, bu öğeyi en alta kadar eledi. "İncil" tarafından iddia edilen "ilahi ilham"ı savunmak için her yıl yüzlerce cilt, inceleme ve makale yazılır, ancak sembolik ve arkeolojik araştırmalar her inancı alt üst ederek gerçeğin ve gerçeğin - ve dolayısıyla Ezoterik Doktrinin - yardımına gelir. temelli tartışma ve onu parçalama, ayakları çamurdan bir put gibi. H. Gratan Guinness tarafından yazılan The Approaching End of the Age adlı meraklı ve bilgili kitap, İncil kronolojisinin gizemlerini çözdüğünü ve Tanrı'nın doğrudan insana vahyettiğini kanıtladığını iddia ediyor. Bu arada, yazarı şöyle düşünüyor:

Yedi-biçimli kronolojinin Yahudiliğin ayrıntılı ritüeline kutsal bir şekilde dahil edildiği reddedilemez .

193] Bu söz safça kabul ediliyor ve binlerce ve onbinlerce kişi tarafından sırf başka halkların İncillerinde ne yazdığını bilmedikleri için inanılıyor. Küçük bir broşürden, Bay Gerald Macy'nin derslerinden iki sayfa, 760 sayfadan fazla küçük punto işgal eden coşkulu Bay Gratan Guinness'in argümanlarını ve kanıtlarını o kadar [369]alt üst eder ki, başlarını kaldırmalarını sonsuza kadar engellerler. Bay Massey, Düşüş hakkında konuşuyor ve şöyle diyor:

Burada, daha önce olduğu gibi, oluşum baştan başlamaz. Birincil Çiftten daha erken bir Düşüş yaşandı. İçinde başarısız olup düşenlerin sayısı yedi idi. Bu yedi kişiyle Mısır'da karşılaşıyoruz - sekizi Anne ile birlikte - burada Sekizler Cenneti Am-Smen'den kovulmuş olan "Atalet Çocukları" olarak adlandırılıyorlar; ayrıca Babil Yaratılış efsanesinde, Yedi Kral olan Yedi Kardeş olarak, "Vahiy Kitabı" nın Yedi Kralı gibi; ve göklerde savaş açan Yedi Yükselen Melek haline gelen Yedi Duygusuz Güç. Yedi Muhafız olarak tanımlanan yedi Kronid, aslen göklerin içinde oluşmuştu. Cennet, bir tonoz gibi uzanıyor ya da derinleşiyordu; görünmeyeni yükselttiler ve çıkışı olmayanı açtılar; yaratıcı çalışma, Genesis'teki Elohim'inkiyle tamamen aynıydı. Bunlar, daha sonra Zamanın Yedi Sahibi haline gelen uzayın Yedi temel Gücüdür. Onlar hakkında şöyle denir: "Nöbet tutmak onların göreviydi, ama cennetin yıldızları arasında nöbet tutmadılar" ve başarısızlıkları Düşüştü. Enoch Kitabında, gökteki aynı Yedi Bekçi, zamanında ortaya çıkmadıkları ve bu nedenle O'nu gücendirdikleri için kendi zamanlarından önce Tanrı'nın emrini çiğneyen yıldızlardır ve o, onların tamamlanma dönemine kadar onları bağlamıştır. suçlar, dünyanın gizli veya büyük yılının sonunda , yani Alay Dönemi, restorasyon ve yeni bir başlangıcın gerçekleşmesi gerektiğinde. Enoch'a göre, yere düşen bu Yedi takımyıldız, yedi devrilmiş alevli dağ gibi görünüyordu - Kızıl Kadın'ın oturduğu "Vahiy"deki yedi dağ gibi [370].

İster "İncil"de olsun, ister pagan dinlerde olsun, diğer tüm alegorilerde olduğu gibi, bunun da yedi anahtarı vardır. Bay Massey kozmogoni gizemlerinin anahtarına saldırırken, John Bentley "Hindu Astronomy" adlı eserinde Meleklerin Düşüşü'nün veya Hindular tarafından sunulduğu şekliyle Cennetteki Savaş'ın dönem hesaplamalarının bir figüründen başka bir şey olmadığını beyan eder. Batı halkları arasında benzer sonuçlara sahip aynı savaşın Titanların savaşı şeklini aldığına dair kanıtlar sunar .

Kısacası astronomik yapıyor . The Source of Measures'ın yazarı da aynı şeyi yapıyor:

194]

Dünya ile göksel küre (astronomik olarak) on iki bölüme ayrıldı ve bu bölümlerin cinsiyete sahip olduğu kabul edildi ve sırasıyla hükümdarlar veya kocalar onlara hakim kabul edildi. Bu yerleşik bir model olduğu için, zamanla uygun düzeltme yapılmaması, bu dalların diğer gezegenlerin egemenliği altına girmesi nedeniyle hatalara ve kafa karışıklığına yol açacaktı . Sonuç olarak, yasal evlilik yerine, gezegenler, "Elohim'in oğulları" ile bu dallar, "X-Adam'ın kızları" veya dünyevi insan arasında yasadışı ilişki olacaktır ; ve aslında Yaratılış'ın altıncı bölümünün dördüncü ayeti, her zamanki yerine şu yorumu almalıdır: “Aynı günlerde veya dönemlerde yeryüzünde zamansız doğumlar oldu; ve ayrıca, Elohim'in oğulları X-Adam'ın kızlarına geldiklerinde, onlarda zina çocukları oldular" vb. astronomik olarak bu karışıklığı gösteriyor [371].

Bu öğrenilmiş açıklamalardan herhangi biri, göksel cisimlerin olası kurnazca alegorisinden ve kişileştirilmesinden başka bir şey gösteriyor mu? antik çağın filozofları ve rahipleri? Tam olarak tamamlandıklarında, inkar edilemez bir şekilde çok şey öğrenmiş olacaklar ve böylece, bilimsel ve yetenekli olmak yerine, doğal olarak ve tamamen hiçbirini keşfetmeden, İncil'deki gizemlerin çoğuna uyan doğru yedi anahtardan birini sunmuş olacaklardı. anahtarlar. Ama yine de bir şeyi kanıtlıyorlar - ne yedi biçimli kronoloji, ne yedi biçimli teogoni ve "İncil"deki her şeyin evrimi ilahi bir kaynaktan gelmiyor. Bunu yapmak için, Kutsal Kitap'ın kutsal yedi sayısıyla ilgili ilahi ilhamını aldığı kaynaklara bakalım. Aynı derste, Bay Massey şöyle diyor:

Tekvin Kitabı bize, "Tanrı" olarak yanlış anlaşılan, Yahudi ilkesinin yaratıcıları olan ve kendileri önceden var olan ve tiyatro açılıp perde kalktığında zaten sahnede oturan bu Elohim'lerin doğası hakkında hiçbir şey söylemez. . Başlangıçta Elohim'in gökleri ve yeri yarattığını söylüyor. Elohim binlerce kitapta tartışıldı, ancak ... kesin bir cevap olmadan ... Elohim, ister doğanın güçleri, ister takımyıldızların tanrıları veya gezegen tanrıları olsun, Yedi'dir ... Pitris gibi ve Patrikler, Manus ve eski zamanların Babaları. Bununla birlikte, Gnostikler ve Yahudi "Kabala", Yaratılış Kitabının Elohim'i hakkında, onları yedi orijinal gücün diğer biçimleriyle tanımlayabildiğimiz bir açıklama tutarlar ... İsimleri şu şekildedir: Ilda-baoth , Yehova (veya Iao), Sabaoth, Adonai, Eloe, Orey ve Astanfey. İldabaoth, babaların, yani Baba'dan önce gelen babaların Rab Tanrısı anlamına gelir, bu nedenle bu yedi kişi yedi Pitras veya Hindistan'ın Babaları ile özdeşleştirilir (Irenaeus I, XXX, 5). Dahası, İbrani Elohim, Fenike tanrıları veya güçleri olarak hem isim hem de nitelik olarak önce geldi. Sanchuniathon onlardan isimleriyle bahseder ve onları Kronos'un Yardımcıları veya Zaman olarak tanımlar. Yani, bu aşamada, Elohim cennette zamanın sahipleridir! Fenike mitolojisinde Elohim , Mısır'da Ptah'ın Yedi Oğlu ve Ölüler Kitabında Ra'nın Yedi Ruhu olarak kabul edilen Yedi Kabir ile özdeş olan Sidik'in Yedi Oğlu'dur (Melchizedek) ; ... Amerika'da yedi Hohgat ile, ... Asur'da yedi Lumaz ile ... Sayıları her zaman yedidir ... hangi Kab - yani birlikte dönün, dolayısıyla "Kabiri" kelimesi ... Onlar aynı zamanda Or , veya sayıları yedi olan Asurca Tanrılardır! ... Önce Uzayda Anne'den doğdular [372]ve daha sonra bu Yedi Sahabe, Kronos'un veya Erkek Ebeveynin Oğulları'nın yardımcıları olarak küreye geçtiler. Şam'ın Temel İlkeler'inde söylediği gibi, Magi, uzay ve zamanın her şeyin kaynağı olduğuna inanıyor; ve havanın güçlerinden tanrılar, insanlar için zamanın sahipleri haline gelmek zorundaydı. Onlara yedi takımyıldız tahsis edildi... Kürenin mahzeninde döndükleri için onlara Denizcilerin Yedi Arkadaşı, Rishiler veya Elohim deniyordu. İlk "Yedi Yıldız" gezegen değildir. Yıllık daireyi tanımlayan Büyük Kepçe ile birlikte dönen yedi takımyıldızın önde gelen yıldızlarıdır [373]. Asurlular onlara yedi Lumaz veya koyun denilen yıldızlı sürülerin liderleri adını verdiler. Yahudi soyundan veya gelişmesinden gelen bu Elohimler, bize mitoloji veya teolojinin doğru anlaşılması için kesinlikle gerekli olan gizli bilgeliği veya gnosis'i koruyan Kabalistler ve Gnostikler tarafından tanımlanır. ... Her birinde yedi yıldız bulunan iki takımyıldız vardı. Onlara İki Ayı diyoruz . Ancak Küçük Ayı'nın yedi yıldızının bir zamanlar, Akad İlahiler ve Vahiy'de yedi başlı canavar olarak karşımıza çıkan Kutup Ejderi'nin yedi başı olduğu düşünülüyordu. Efsanevi ejderha, Mısır ejderhası olan timsahın soyundan gelir . ... Şimdi, belirli bir kültte, Sut-Typhon kültünde, ilk tanrı, Yılan gibi timsah dilya başlı ve Ejderha olan veya takımyıldızı Ejderha olan Sevekh'ti (yedili) . ... Mısır'da Büyük Ayı, Typhon'un veya Devrimlerin Anası olarak adlandırılan eski üretken olan Kefa'nın takımyıldızıydı; ve yedi başlı Ejderha, Yaşam Ejderhası olarak adlandırılan oğlu Savekh-Cronus veya Satürn'e atandı. Yani, yedi başlı tipik ejderha veya yılan ilk başta dişiydi ve daha sonra bu imaj erkek olarak oğlu Yedi Yılan Yılanı Sevekh'te, Yedi Yılan Ea'da, ... Iao Khnubis ve diğerlerinde devam etti. Bu ikisi Yuhanna'nın Vahiyinde bulunur. Biri Kızıl Kadın, gizemin annesi, kırmızı renkli yedi başlı bir canavarın üzerine oturan büyük fahişe, yani Kutup'un Kızıl Ejderi. Zinasının kirli nesnelerini ellerinde tuttu. Bu, Mısırlılara göre Kutup Merkezinde, yaratılışın tam rahminde bulunan erkek ve dişi amblemleri ifade eder, cennetteki Zamanın kuzeydeki doğum yerinde eski Draco Typhon'un Hepsh adlı femoral takımyıldızının gösterdiği gibi. . İkisi , yıldız hareketinin merkezinde bulunan göksel kutbun ya da diğer adıyla Ağaç'ın etrafında dönüyordu. Enoch Kitabı'nda bu iki takımyıldız Leviathan ve Behemoth-Behmut veya Draco ve Hippo-Ursa Major olarak tanımlanır ve bunlar ilk olarak Cennet Bahçesi'nde yaratılan orijinal çifttir. Yani adı "gizem" anlamına gelen Mısırlı ilk [196] anne Kefa, Havvamız olan İbranice Chav'ın bir tipiydi; bu nedenle Adem, ışığın ve karanlığın güçlerinin birleştiği güneş ejderhası olan yedili Sevek ile özdeştir ; ve yedili doğa yedi ışında gösterildi, Yedi'nin başı olarak ilk babanın adı ve biçiminde Sevekh olan yedi numaranın tanrısı Gnostik Ias-Khnubis'in [374]burnu .

Bütün bunlar Tekvin'deki alegorinin astronomik prototipine dair bir ipucu veriyor, ancak yedili glifin içerdiği gizeme dair başka bir ipucu yok. Yetenekli Mısırbilimci ayrıca, haham ve gnostik geleneğe göre Adem'in kendisinin Cennetten düşen Yedi'nin başı olduğunu ve onları Patriklere bağlayarak Ezoterik Öğreti ile aynı fikirde olduğunu gösteriyor. Mistik permütasyon ve ilk reenkarnasyonların ve kuruluşun gizemiyle, Yedi Rishiler gerçekte insanlığın babaları ve yaratıcıları olan yedi Prajapatis ile ve ayrıca üremeyi reddeden ve Brahma'nın ilk oğulları olan Kumaralar ile özdeş hale geldi. çarpmak. Bu görünüşteki çelişki, yedili doğa ile açıklanır - onu metafizik ilkelere göre dörtlü yapın ve bu aynı şeye - göksel insanlara, Dhyan-Chohans'a yol açacaktır. Bu doğa bölünebilir ve bölünebilir kılınmıştır; ve bu "İnsanların Yaratıcıları"nın daha yüksek ilkelerinin (Atma-Buddhi) yedi takımyıldızın ruhları olduğu söylenirken, orta ve alt ilkeleri Dünya ile bağlantılıdır ve temsil edilir.

Şehvet ve tutkular olmadan, kutsal bilgelikten ilham alan, evrenden kopuk ve nesil istemeyen,[375]

kalan Caumas (bakir ve bozulmamış), bu yüzden yaratmayı reddettikleri söyleniyor. Bunun için lanetlendiler ve Samilerin dediği gibi defalarca "Adem" olarak doğmaya mahkum edildiler.

diğer kadim inançlar üzerine yaptığı uzun çalışmalarının meyvesi olan ve yediliğin bir zamanlar evrensel bir doktrin olduğunu kanıtlayan bir konferansından birkaç satır daha alıntı yapmama izin verin :

Adem, Yediler arasında bir baba olarak Mısırlı Atum ile özdeştir... diğer adı Adon, İbranice Adonai ile aynıdır. Böylece Tekvin'deki ikinci Yaratılış, onu açıklayan efsanedeki son yaradılışı yansıtır ve devam ettirir. Adem'in aşağı dünyaya düşüşü, onun varlığını yeryüzünde insanlaşmaya getirdi, bu süreçle göksel olan ölümlü hale geldi ve astronomik alegoriye ait olan şey, edebiyatta İnsanın Düşüşü veya ruhun yeryüzüne inişi olarak yorumlandı. madde ve meleksel bir varlığın dünyevi bir varlığa dönüşmesi. Bu, (Babil) metinlerinde, ilk baba olan Ea'nın "insanlığı yarattığı kişinin kurtuluşu" için "komplo kuran tanrıları bağışladığı" söylendiğinde bulunur. (Seiss, "Hib. Lec.", s. 140)... Yani Elohim, Mısır'da Yedi, Akad'da, Babil'de, Pers'te Yedi olan Evrensel Yedi Gücün Mısır, Akad, İbrani ve Fenike biçimleridir. , Hindistan, İngiltere ve Gnostikler ve Kabalistler arasında Yedi. Onlar, Cennetteki Baba'dan önce gelen Yedi Baba'ydı, çünkü onlar yeryüzünde bireyselleştirilmiş babalıktan daha önceydiler... Elohim, "Kendi suretimize ve benzerliğimize göre insanı yapalım" dediğinde, onlardan yedisi vardı. Yaratıcı antropomorfik olarak temsil edilmeden önce var olmaya başlayan bir insanı yaratmaya devam eden yedi element, güç veya ruh, ya da Adem insanına bir insan benzerliği bahşedebilir. Yani Elohim'in yedili suretinde insan başlangıçta yedi unsuru, ilkesi veya ruhu ile yaratılmıştır ve [376]bu nedenle tek Tanrı'nın suretinde şekillendirilemez. Yedi Gnostik Elohim, insanı kendi suretlerinde yaratmaya çalıştı, ancak erkek gücünün olmaması nedeniyle başarısız oldu. [377]Böylece onların yeryüzünde ve gökte yaratılışları başarısız oldu... çünkü kendilerinde babalık ruhundan yoksundular! Yedi'nin başı olan Gnostik İldabaoth, "Ben baba ve Tanrı'yım" diye haykırdığında, annesi Sophia (Ashamoth) şöyle yanıt verdi: "Yalan söyleme, Ildabaoth, çünkü ilk insan (Antropos'un oğlu Antropos) ondan daha yücedir . [378]sen. [379]" Yani artık babalık suretinde yaratılan insan, yalnızca bir Anne-Ebeveyn'den gelen tanrılardan daha yüksekti! [380]Çünkü, ilk başta dünyada olduğu gibi, daha sonra cennette de oldu (Gizli Öğreti tam tersini öğretir) ve bu nedenle orijinal tanrılar, insanların en eski ırkları gibi ruhsuz kabul edildi ... Gnostikler öğretti ki, Kötülüğün Ruhları, alt Yedi, babalık olmadan üreten tek bir büyük Annenin soyundan geliyordu! Sadece ikinci Yahudi Yaradılışında bireyselleşen babalık oluşmadan önce olduğu için, bazen insanlığın Adem öncesi ırkları olarak duyduğumuz yedi ırk, yedi ırk Elohim'in suretinde oluşturulmuştur.[381]

Bu, Manasa Putras'ın, Aklın veya Bilgeliğin Oğulları'nın insanlıkta enkarnasyonuyla tamamlanan, insanların Üçüncü ve Dördüncü Irkları hakkındaki Gizli Öğreti'nin yankısının dünyanın her köşesine nasıl ulaştığını yeterince gösteriyor. Bununla birlikte, Yahudiler, [198] vahiylerini inşa edecekleri temeli yaşlı insanlardan ödünç almış olsalar da , ulusal alegorilerini - astronomik, h sayısal (metroloji), ve en önemlisi tamamen antropolojik veya daha doğrusu fizyolojik anahtar. Bu, en fallik dinin yaratılmasıyla sonuçlandı ve orada astronomik mitler ve fallizmden başka hiçbir şey bulamayan yetenekli bir Mısırbilimcinin bir dersinden alıntılanan ayrıntılı alıntılarla kanıtlandığı gibi, Hıristiyan teolojisinin ayrılmaz bir parçası olarak girdi. alegorilerdeki "babalık" açıklamalarında.

 

 

199]

BÖLÜM XXII

YARATILIŞ VE ELOHİM HAKKINDA ZOHAR

Her Yahudi alimin bildiği gibi Tekvin'in açılış cümlesi şöyledir:

ץדאה חאו םימשה חאמיהלא אדבחישאדב

Şimdi, bu satırı ve başka herhangi bir İbranice kutsal kitabı çevirmenin iyi bilinen iki yolu vardır; biri "İncil"in (Hıristiyanlar) ortodoks çevirmenleri tarafından okunduğu şekliyle ekzoteriktir ve diğeri kabalistiktir; ikincisi ayrıca hahamsal ve tamamen kabalistik veya okült modlara bölünmüştür. Tıpkı Sanskrit yazısında olduğu gibi, İbranice'de de sözcükler ayrılmamış, bilhassa eski sistemlerde birleştirilmişlerdir. Örneğin, yukarıdakiler bölündüğünde şöyle olur: "B'rashith bara Elohim eth hashamayim v'eth h'areths"; ve "B'rash ishbara Elohim ethhashamayim v'eth'arets" olarak da okunabilir, dolayısıyla anlamı tamamen değiştirir. İkincisi şu anlama gelir: "Başlangıçta Tanrı gökleri ve yeri yarattı", önceki ifade ise, herhangi bir başlangıç fikrini hariç tutarak, basitçe "her zaman var olan Öz'den (ilahi) (veya rahimden - - ayrıca kafa - onun) ikili (veya çift cinsiyetli) Kuvvet (Tanrılar) ikili gökleri oluşturdu”; yukarı ve aşağı gökler genellikle gök ve yer olarak açıklanır. Ezoterik olarak son kelime, içinde dünyanın tezahürünün gerçekleştiği boş bir küre fikrini verdiği için "Kanal" anlamına gelir. Ayrıca, eski "Sefer Jezirah"ta (Keldani "Sayılar Kitabı"nda) kurulan okült, sembolik okuma kurallarına göre, zaten [382]ilk on dört harf (veya "B'rasitb' raalaim") kendi başlarına "yaratılış" teorisini daha fazla açıklamaya veya tanımlamaya gerek kalmaksızın açıklamak için yeterlidir. Bunların her harfi bir cümledir ve Dzyan Kitabı'ndaki "yaratılışın" hiyeroglif veya resimli ilk versiyonuyla yan yana karşılaştırıldığında, İbrani ve Fenike harflerinin kökenleri kısa sürede ortaya çıkar. Bir cilt dolusu açıklama, orijinal Okült Sembololoji öğrencisine aşağıdakilerden daha fazlasını veremez: bir daire içinde bir boğa başı, düz bir yatay çizgi, bir daire veya küre, sonra içinde üç nokta bulunan başka bir küre, bir üçgen, sonra Swastika (veya Jaina'nın haçı); bundan sonra daire içinde bir eşkenar üçgen, üst üste üç sıra halinde dizilmiş yedi küçük boğa başı; siyah yuvarlak bir nokta (delik) ve ardından Kaos veya Su'yu (dişil) simgeleyen yedi çizgi.

İbrani harflerinin sembolik ve sayısal değerlerine aşina olan herkes, bu glif ile "B'rasitb'raalaim" harflerinin anlam olarak aynı olduğunu bir bakışta görecektir. "Beyt", "mesken" veya "bölge"dir; "Resh", "daire" veya "kafa"; "Alf", "boğa" (üretken veya yaratıcı gücün simgesi [383]); "Shin", "diş" ( gizemli anlamında bir trident veya üçü bir arada ); "Yod", mükemmel birlik veya "bir"; [384]"Tau", "kök" veya "temel" (Mısırlılar veya Aryanlar arasındaki haç ile aynı); yine Bet, Resh ve Aleph. Sonra "Aleph" veya yedi Alaim için yedi boğa; bull-badets, "Lamed", aktif nesil; "Heh", "delik" veya "rahim"; Üretim organı "Yod"; ve "Mem", "su" veya "kaos", ondan önce gelen erkeğe yakın dişil Güç.

Bay Ralston Skinner'ın Ek'te verdiği yorumdur. Ölçünün Kaynağına. . Yaratılış'ın bu ilk [ 201] cümlesinin ve bölümünün sayısal bir okumasını - ve kabul etmeliyiz ki, en yetenekli, açık ve en bilimsel şekilde - veriyor . 31 sayısının veya "El" kelimesinin ("Aleph" için 1 ve "Lamed" için 30) ve "İncil"deki diğer sayısal sembollerin yardımıyla, Mısır'ın büyük piramidinde kullanılan ölçülerle karşılaştırıldığında, boyutları - inç, arşın ve plan - ile Aden Bahçesi, Adem ve Havva ve Patriklerin sayısal değerleri arasındaki mükemmel özdeşliği gösterir. Kısacası yazar, mimari olarak piramidin "Yaratılış Kitabı"nın tamamını içerdiğini ve sembollerinde ve gliflerinde astronomik ve hatta fizyolojik sırları açığa çıkardığını gösteriyor; yine de onlarla ilişkili psiko-kozmik ve ruhsal gizemleri tanımak istemiyor gibi görünüyor. Ayrıca yazar, görünüşe göre, tüm bunların kökeninin eski efsanelerde ve Hindistan panteonunda aranması gerektiğini anlamıyor. [385]Böyle bir anlayışın yokluğunda , onun büyük ve yetenekli eseri nereye varır? Adem'in, yeryüzünün ve Musa'nın veya Yehova'nın "tek ve aynı" olduğunun -veya karşılaştırmalı Okült Sembololojinin ABC'sinin- ve Yaratılış günlerinin "Yahudilerin karesi alınmış daireler" ve altı günlük emeğin sonucu, gübreleme ilkesiyle sonuçlanır. Böylece "İncil" Fallikizm'i vermeye zorlanır - ve sadece bu.

Ayrıca -bu açıdan okunduğunda ve İbranice metinleri Batılı bilginler tarafından yorumlandığı şekliyle- ölü harfinin anlamının kökü ve temeli olan fallik öğelerden daha yüce veya daha yüce hiçbir şey veremez. Antropomorfizm ve Vahiy, maddi dünya ile temel ruhsal gerçekler arasında aşılmaz bir uçurum kazar. Yaradılışın Ezoterik Öğreti'de bu şekilde anlatılmadığı kolayca kanıtlanabilir. Roma Katolikleri, gerçek Ezoterik anlama Protestanlarınkinden çok daha yakın bir yorum verirler. Çünkü bazı evliyaları ve doktorları, göklerin ve yerin, gök cisimlerinin vb. Aziz Dionysius, "Yapıcıları" "Tanrı'nın işçileri" olarak adlandırır ve Aziz Augustine daha da ileri giderek Meleklere, kendisinin de söylediği gibi, tüm yaratılmış şeylerin prototipi olan ilahi düşünceye sahip olduklarını atfeder. [386]Son olarak, Thomas Aquinas bu konu üzerine bütün bir tez yazdı [202] , Tanrı'yı tüm görünür etkilerin birincil, Melekleri ise ikincil nedenleri olarak adlandırdı. Bunda, bazı dogmatik biçim farklılıklarıyla birlikte, "Melek Doktor" Gnostik fikirlere çok yaklaşır. Basilides, maddi dünyamızın Kurucuları olarak en düşük Melekler kategorisinden bahseder ve Saturnil, Sabealıların yaptığı gibi, gezegenlerin başında bulunan Yedi Meleğin dünyanın gerçek yaratıcıları olduğu görüşündeydi; Kabalist keşiş Trithemius, De Secundis Deis adlı eserinde aynı şeyi öğretti.

Ebedi Kozmos, Makrokozmos, Gizli Öğreti'de, tıpkı insan, Mikrokozmos gibi, üç İlke ve dört İletken'e bölünmüştür ve [387]bunların toplamı yedi İlkedir. Keldani veya Yahudi "Kabala"sında Kozmos yedi dünyaya bölünmüştür: İlksel, Kapsamlı, Göksel, Temel, Küçük (Astral), Cehennem (Kama-loka veya Hades) ve Zamansal (insan). Keldani sisteminde, "Varlığın Yedi Meleği" veya Sephiroth'un (özünde daha yüksek olan üç tanesi, birini ve aynı zamanda hepsinin toplamını temsil eder) ikincisinde, Anlaşılabilir Dünya'dadır. Onlar aynı zamanda Doğu Doktrini'nin "Kurucuları"dır : ve yalnızca üçüncü göksel dünyada, yedi gezegen ve güneş sistemimiz yedi Gezegensel Melek tarafından inşa edilir, gezegenler onların görünür bedenleri olur. Bu nedenle - doğru bir şekilde ifade edildiği gibi - Evren bir bütün olarak Ebedi Tek Töz veya Öz'den oluşuyorsa , o zaman ona şeklini veren bu ebedi Öz, Mutlak İlah değildir; Bu, Periyodik olarak Aydınlık veya Karanlık haline gelen ve sonsuza dek Kök Prensibinde bilinmeyen ve yine de var olan bir Gerçek olarak kalan Tek Elementten yayılan ilk Işınların, Meleklerin veya Dhyan-Chohanların işidir.

Doğu Felsefesi eğitimi almamış ve onun Gizli Öğretilerinden bihaber olduğu için muhakeme ve vardığı sonuçlar her türlü şüphenin çok üzerinde olan bilgili Batılı Kabalist Bay S. L. Mac Gregor Mathers, Tekvin Kitabının ilk mısrası hakkında yazıyor. yayınlanmamış bir makalede:

203]

Berashith Wah Elohim - "Başlangıçta Elohim yarattı!" Kim bu Tekvin Elohim'i?

Va-Yivra Elohim Ath Ha-Adam Be-Tzalmo, Be-Tzelem Elohim Vaga Otho, Zakhar Vingebah Bara Otham - “Ve Elohim, Adem'i Kendi Suretinde yarattı, onları Elohim'in Suretinde yarattı. Onları erkek ve dişi olarak yarattılar!” Kim bu Elohim? Mukaddes Kitabın geleneksel İngilizce tercümesi, Elohim kelimesini çoğul ismi tekile çevirerek "Tanrı" olarak çevirir. Böyle bir ikame için verilen tek gerekçe inandırıcı gelmiyor, bu kelimenin şüphesiz çoğul olduğu, ancak çoğul anlamda kullanılmaması gerektiği: "üstünlük belirtmek için çoğul olduğu". Ancak bu yalnızca doğrulanmamış bir iddiadır ve değeri, İncil'in ortodoks versiyonunda şu şekilde tercüme edilen Yaratılış I. 26 aracılığıyla doğru bir şekilde doğrulanabilir: "Ve Tanrı (Elohim) dedi ki, 'İnsanı kendi dünyamızda yapalım. görüntü, bizim benzerliğimizde.' » Burada "Elohim"in "çoklu... üstünlük" değil, birden çok varlığı ifade eden çoğul bir isim olduğu gerçeği açıkça kabul edilmektedir.[388]

O halde "Elohim" kelimesinin doğru çevirisi nedir ve ne anlama gelir? "Elohim" sadece çoğul bir isim değil, dişil çoğul bir isimdir! Ve yine de "İncil" çevirmenleri onu tekil eril haline getirdiler! Elohim dişil isim El-h'nin çoğuludur, çünkü son "h" harfi cinsiyeti belirtir. Bununla birlikte, "from" ile biten çoğul oluşturmak yerine, "o" olan olağan eril çoğul eki alır.

tıpkı "onlar" ile biten dişil isimler olduğu gibi, "from" son ekiyle çoğul oluşturan birçok eril isim vardır. her iki ucu da birbirinin yerine alın. Ancak belirtmek gerekir ki çoğul eki, tekilde olduğu gibi hep aynı kalan cinsiyeti etkilemez...

Elohim kelimesinin içerdiği sembolizmin gerçek anlamını bulmak için, Yahudi Ezoterik Doktrini'nin anahtarına, az bilinen ve hatta daha az anlaşılan "Kabala"ya dönmeliyiz. Orada, kelimenin, Evrenin devamı için ebedi birlik içinde birleşmiş, eşit ve bölünmez iki birleşmiş eril ve dişil Gücü temsil ettiğini bulacağız - Evren var olmadan önce Ebedi Olan'ın içinde dönüştüğü büyük Baba ve Tabiat Ana. Çünkü Kabala, Tanrı'nın bu şekilde - yani erkek ve dişi [ 204] olarak - uyarlanmadan önce Evrenin Dünyalarının var olamayacağını öğretir; ya da Genesis'in sözleriyle "dünya şekilsiz ve boştu." Dolayısıyla, Elohim'in yazgısı Biçimsiz'in, Boşluğun ve Karanlığın sonudur, çünkü ancak bu yazgıdan sonra Ruach Elohim - "Elohim'in Ruhu" - Suların yüzü üzerinde titreşebilir. Ancak bu, İnisiye'nin bu "Elohim" kelimesiyle ilgili olarak "Kabala"dan çıkarabileceği bilgilerin yalnızca çok küçük bir kısmıdır.

Burada, Kabala'nın Batı yorumlarında hüküm süren - daha kötüsü değilse bile - kafa karışıklığına dikkat etmeliyiz. Ebedi Olan'ın ikiye, Büyük Baba ve Tabiat Ana'ya dönüştüğü söylenir . Her şeyden önce, Bir'in en eski ve ilk farklılaşmalarına cinsel farklılıkları ima eden terimler uygulamak korkunç derecede antropomorfik bir kavramdır. Ve bu ilk ayrımları -Hint Felsefesinin Purusha ve Prakriti'sini- Elohim'le, burada bahsedilen yaratıcı güçlerle özdeşleştirmek daha da hatalı olacaktır; acı, günah ve hüzün dolu bu görünen dünyanın oluşumunu ve inşasını (zihnimiz için) bu tasavvur edilemez soyutlamalara atfetmek. Aslında, Elohim'in burada bahsedilen "yaratması" çok daha sonraki bir "yaratma"dır ve Elohim, doğası gereği yüce ve hatta yüce güçler olmaktan çok uzaktır, sadece alt Meleklerdir. İlk Hıristiyan Kiliselerinin tüm öğretilerinin en felsefisi olan Gnostiklerin öğretisi böyleydi. Bu dünyanın kusurlarının kökeninin Mimarlarının veya İnşaatçılarının - kusurlu ve dolayısıyla daha düşük Meleklerin - kusurlarına borçlu olduğunu öğrettiler. İbranice Elohim, Hinduların Prajapatilerine karşılık gelir ve başka yerlerde, Puranaların Ezoterik yorumlarının rehberliğinde, Prajapatilerin yalnızca insan malzemesi ve astral formun heykeltıraşları olduğu gösterilir ; ona akıl ve akıl veremeyeceklerini ve bu nedenle sembolik bir dille "insanı yaratmayı başaramadıklarını". Ancak okuyucunun bu çalışmanın başka yerlerinde bulacağı şeyi tekrar etmemek için, dikkati yalnızca bu ayetteki "yaratılışın" İlk Yaratılış olmadığı ve Elohim'in "Tanrı" olmadığı gerçeğine çevrilmelidir. en yüksek Gezegensel Ruhlar bile, ancak bu görünür fiziksel gezegenin ve insan maddi bedeninin veya kılıfının Mimarları.

Kabala'daki ana doktrin, Tanrı'nın negatiften pozitif Varlığa kademeli geçişinin, hesabın ondalık ölçeğindeki On Sayının Sıfırdan Bire, Çokluğa kademeli olarak artmasıyla sembolize edildiğidir. Bu Sephiroth veya Emanations doktrini.

Çünkü içsel ve gizli Negatif Form, orijinal Birlik olan merkezde yoğunlaşır. Ama ´bu Birlik birdir ve bölünmezdir ; ve 1 ¸1 = 1 ve daha az değil. Ve onu Bir ve Değişmez Tanrı'nın karşılık gelen imgesi yapan, Birim'in ya da Monad'ın bu değişmezliğidir. Böylece, Hristiyan Baba Tanrı fikrine karşılık gelir, çünkü tıpkı birim diğer sayıların ebeveyni olduğu için, bu İlah da Her Şeyin Babasıdır.

bu kelimelerin yan anlamlarından doğan yanılgıya asla düşmez . "Bir ve Değişmez" - Parabrahman - Mutlak Hepsi ve Bir'e sahipler, sonlu ve koşullu ile herhangi bir ilişkiye sahip olarak tasarlanamazlar ve bu nedenle, özünde böyle bir ilişkiyi ima eden bu tür terimleri O'na asla uygulamazlar. O halde bir insanı kesinlikle Tanrı'dan mı ayırıyorlar? Tersine. Batılı akıldan daha yakın bir birlik hissediyorlar, Tanrı'yı \u200b\u200b"Her Şeyin Babası" olarak adlandırıyorlar, çünkü ölümsüz özünde insanın kendisinin bir saniyesi olmayan Değişmez Olan olduğunu biliyorlar .

Ama az önce Bir'in bir olduğunu ve çarpma ya da bölme yoluyla değişmediğini söyledik; o zaman iki nasıl oluşur. Duad? Yansıma yoluyla. Çünkü Sıfır'dan farklı olarak Bir, kısmen, yani olumlu yönüyle tanımlanabilir; ve bu tanım, kendisi ile Duad'ı oluşturan Eikon'u veya Eidolon'u yaratır ve bu nedenle iki sayısı, İkinci Kişi olarak Oğul'un Hristiyan fikrine bir şekilde benzer. Ve Monad titreştiği ve Birincil Düşüncenin Karanlığına çekildiği için, Duad onun vekili ve temsilcisi olarak kalır ve bu nedenle Üç numaralı Üçlü İdea, Birimin rahmindeki Duad ile eşit ve ebedidir. sonucu olan Pozitif Duad sayısal kavramına eşittir.

Bu açıklama, Bay Mathers'ın bu "yaratılışın" ne gerçekten ilahi ne de orijinal olduğundan emin olduğunu ima ediyor gibi görünüyor, çünkü Monad - bizim nesnellik düzlemimizin ilk tezahürü - "İlk Düşüncenin Karanlığına geriliyor" . ", yani . , ilk ilahi Yaradılışın öznelliğinde.

Ve bu yine kısmen Hristiyan Kutsal Ruh fikrine ve üçünün de birlik içinde Üçlü Birlik oluşturduğu gerçeğine karşılık gelir. Bu aynı zamanda geometride üç düz çizginin düzlemde doğrusal bir şekil oluşturabilecek en küçük sayı olduğu, iki düz çizginin ise uzayı asla kapsayamayacağı, Üç sayısı tarafından tamamlanana kadar güçsüz ve etkisiz kaldığı gerçeğini de açıklar. Ondalık ölçeğin bu ilk üç rakamı Kabalistler tarafından Keter, Taç, Hokmah, Bilgelik ve Binah, Anlayış isimleriyle anılır; ayrıca onlarla şu ilahi isimleri ilişkilendirirler: Bir ile - Eheikh, "Ben varım"; Duad - Yah ile; ve Triad ile Elohim; özellikle Duad'a, Baba, Abba ve sonsuz bağlantısı Elohim kelimesinde sembolize edilen Üçlü'ye, Aima, Anne de derler.

Ancak Kabala öğrencilerini özellikle şaşırtan şey, İncil çevirmenlerinin bu Tanrı'nın dişi formuna yapılan tüm göndermeleri şevkle gözden kaçırdıkları ve gizledikleri acımasız ısrardır [ 206] . Az önce gördüğümüz gibi dişil çoğul isim Elohim'i eril tekil isim Tanrı'ya tercüme ettiler. Ama bundan daha fazlasını da yaptılar: Ruach - "Ruh" - kelimesinin dişil olduğu ve bu nedenle "Yeni Ahit" in Kutsal Ruhunun dişi bir Güç olduğu gerçeğini dikkatlice gizlediler. Luka'daki Enkarnasyon anlatımında (I, 35) iki ilahi Güçten söz edildiğinin kaç Hıristiyan farkındadır?

"Kutsal Ruh üzerinize gelecek ve Yüce Olan'ın Gücü sizi gölgede bırakacak." Kutsal Ruh (dişil Güç) iner ve Yüce Olan'ın Gücü (eril Güç) onunla birleşir. "Bu nedenle, sizin tarafınızdan doğan kutsal olana da Tanrı'nın Oğlu denecek" - yani Elohim, çünkü bu iki Güç iner.

Sefer Jezirah veya Oluşum Kitabı'nda şunları okuruz:

“O bir Ruach Elohim Hum – (Yaşayan Elohim'in Ruhu)... Ses, Ruh ve Söz; ve o, Kutsal Ruh'tur.” Burada yine Kutsal Ruh ile Elohim arasında var olan yakın ilişkiyi görüyoruz. Ayrıca, unutulmaması gereken, en eski Kabalistik kitaplardan biri olan ve yazarı Patrik İbrahim'e atfedilen aynı "Oluşum Kitabı" nda ilk etapta şu fikri buluyoruz: Dişi Üçlü Birlik, erkek Üçlü Birlik'in çıktığı yer veya metnin dediği gibi, "Üç Anne, üç Baba nereden geldi." Ve yine de bu ikili Üçlü, yalnızca bir tam Üçlü Birlik oluşturur. İkinci ve Üçüncü Sephiroth'un (Bilgelik ve Anlayış) her ikisinin de kadın adlarında farklılık gösterdiğine tekrar dikkat edilmelidir: Hokmah ve Binah, ilki daha çok erkek fikrine, ikincisi dişi fikrine atfedilmiş olmasına rağmen. Abba ve Aima (veya Baba ve Anne) unvanları. Bu Aima (Yüce Anne), şüphesiz İncil'deki en Kabalistik kitaplardan biri olan Kıyamet'in on ikinci bölümünde güzel bir şekilde sembolize edilmiştir. Aslında, Kabalistik anahtarlar olmadan anlamı tamamen anlaşılmazdır.

Şimdi, İbrani alfabesinde olduğu gibi Yunan alfabesinde de kesin sayısal işaretler yoktur ve bu nedenle her harfin kendisine bağlı belirli bir sayısal değeri vardır. Bu durumun sonucu, her İbranice kelimenin bir sayı ve her sayının bir kelime olduğu gerçeğidir. "Canavarın sayısı"ndan söz edilen "Vahiy"de (XIII, 13) buna bir atıf vardır . Kabala'da eşdeğer sayısal değerlere sahip kelimelerin birbirleriyle belirli bir açıklama ilişkisi olduğu kabul edilir. Bu, Literal "Kabala" nın ilk bölümü olan Gematria bilimini yaratır. Ayrıca, İbrani alfabesinin her harfinin, Kabala'ya inisiye olanlar için, uygun şekilde uygulandığında her kelimeye mistik bir ifade değeri veren belirli bir hiyeroglif değeri ve anlamı vardı; ve bu yine harflerin birbirine göre göreli düzenine göre anlamını değiştirdi. Şimdi Elohim kelimesine bu farklı Kabalistik bakış açılarından bakalım.

Öncelikle bu kelimeyi "Suların Dişi Tanrısı" anlamına gelen iki kelimeye ayırabiliriz; Yunan Afroditi ile karşılaştırın, " 207] denizin köpüğünden çıkar." Yine, "Güçlü, Denizin Yıldızı" veya "Sularda Güçlü, Nefes Veren Ruh" olarak ayrılabilir. Ayrıca harfleri birleştirerek "Iah'ın Sessiz Gücü"nü elde edebiliriz. Ve yine: "Tanrım, Evrenin Yaratıcısı", çünkü Iah, Yaratılış fikrine uygulanan gizli Kabalistik isimdir. Ayrıca "Tanrım kimdir?" Ve ayrıca "Iah'daki Anne".

Sayıların toplamı 1 + 30 + 5 + 10 + 40 = 86 = "Korkunç Isı" veya "Ateşin Gücü". Ortadaki üç harfi toplarsak 45, ilk ve son harfler 41 olur ve böylece "Yaratılışın Anası" oluşur. Son olarak, "Su" anlamına gelen m harfi ile birlikte "El" ve "Iah" olmak üzere iki ilahi isim bulacağız , çünkü bu harfin adı olan Mem, "su" anlamına gelir.

Onu oluşturan harflere bölersek ve onları hiyeroglif işaretler olarak alırsak, şunu elde ederiz:

"İrade, Fedakarlıkla mükemmelleştirildi, İlham Yoluyla birbirini izleyen Dönüşümle geliştirildi."

"Elohim" kelimesinin Kabalistik olarak analiz edildiği son birkaç paragraf, Elohim'in bir, iki, hatta üçlü olmadığını, ancak Host'un yaratıcı güçlerin bir ordusu olduğunu yeterince ikna edici bir şekilde kanıtlıyor.

Hıristiyan Kilisesi, bu Elohim'den biri olan Yehova'yı En Yüce Tanrı yaparak, Thomas Aquinas ve ekolünün bu konuda yazdığı tüm ciltlere rağmen, göksel hiyerarşiye umutsuz bir kafa karışıklığı getirdi. "İncil"de adı geçen sayısız göksel varlık sınıfının - Başmelekler, Tahtlar, Seraphim, Kerubim, Haberciler vb. - doğası ve özüne ilişkin tüm incelemelerinde bulunabilecek tek açıklama, "melekler ordusu " - bu Tanrı'nın milisleri. O "Yaratan Tanrı " iken onlar "Tanrılar -yaratıklar "dır, ancak onların gerçek işlevleri - Doğanın yapısındaki gerçek yerleri hakkında tek bir söz söylenmemiştir. Onlar

Alevlerden daha parlak, rüzgardan daha hızlı ve sevgi ve uyum içinde yaşıyorlar, birbirlerini karşılıklı olarak aydınlatıyorlar, ekmek ve mistik içecekle - şarap ve komünyon suyuyla mı besleniyorlar? kanatlı yüzler . Bu sevgi ve izzet tahtından ancak yıldızlara, yeryüzüne, krallıklara ve Tanrı'nın tüm oğullarına, onların kardeşlerine ve müritlerine, kısacası kendileri gibi tüm canlılara ilahi etkiyi getirmek için ayrılırlar... sayıları için - bu , yıldızlardan daha fazla olan büyük Cennet ordusunun (Sabaoth) sayısıdır. ... Teoloji bize, her biri özel bir tip oluşturan ve doğasında şu veya bu Doğa durumunu içeren bu akıllı ışık saçanları gösterir: sınırlı olmasına rağmen çok büyük bir alanı kaplar; cismani olmamalarına rağmen kendilerine tanınan sınırlar içinde kalmak; ... ışıktan veya şimşekten daha hızlı; Doğanın tüm unsurlarına hükmediyor, istediği zaman açıklanamaz seraplar (illüzyonlar?) üretebiliyor, sırayla nesnel ve [ 208] öznel, insanlarla bazen açık, bazen de tamamen ruhani bir dille konuşuyor.[389]

Aynı eserde ayrıca, Tekvin'in ikinci bölümünün ilk ayetinin sözlerinin bu meleklere ve onların ev sahiplerine ait olduğunu öğreniyoruz: "Igitur perfecti sunt coeli et terra et omnis ornatus eorum" ve Vulgata'nın dogmatik olarak İbranice "zaba" ("ev sahibi") kelimesini "dekorasyon" kelimesiyle değiştiren Munch, bu değiştirmenin yanlışlığını ve "tsaba"dan "Tsabaot-Elohim" bileşik başlığının kökenini kanıtlıyor. Dahası, De Mirville, "tüm İncil yorumcularının üstadı" olan Cornelius a Lapidus, bize gerçek anlamın bu olduğunu kanıtlıyor. O Melekler yıldızdır.

Ancak tüm bunlar bize bu göksel ordunun gerçek işlevlerinin ne olduğunu çok az açıklıyor ve onun evrimdeki yeri ve üzerinde yaşadığımız dünya ile ilişkisi hakkında hiçbir şey söylemiyor. "Gerçek Yaratıcılar kimlerdir?" - Ezoterik Öğreti'ye dönmeliyiz, çünkü çeşitli dünya dinlerinin Theogonia'sının anlaşılır hale geleceği anahtarı ancak orada bulabiliriz.

Orada, Kozmos'un gerçek yaratıcısının, tüm görünür Doğa'da olduğu gibi - henüz "Gereklilik Döngüsüne" veya evrime dahil olmayan tüm görünmez Ruhlar ordusunda değilse de - "Rab - Tanrılar" veya "Tanrılar" olduğunu görüyoruz. Çalışan Ev Sahibi", "Ordu", topluca "Birçoğunda Bir" olarak kabul edildi.

Bir, sonsuz ve koşulsuzdur. O yaratamaz çünkü sonlu ve şartlı olanla hiçbir ilgisi olamaz. Işıldayan güneşler ve gezegenlerden başlayarak çimen yaprakları ve toz zerrelerine kadar gördüğümüz her şey Mutlak Mükemmellik tarafından yaratılsaydı ve en azından O'ndan yayılan İlk Enerjinin doğrudan bir ürünü olsaydı, o zaman bu tür her ürün [390]aynı olurdu . mükemmel. , ebedi ve koşulsuz, 209] yaratıcısı olarak. Doğada bulunan milyonlarca ve milyonlarca kusurlu eser, sonlu, şartlandırılmış varlıkların eserleri olduklarına yüksek sesle tanıklık ediyor - sonuncusu Dhyan Chohans, Başmelekler veya her ne iseler de öyleler. Kısacası, bu kusurlu işler, kusurlu Tanrıların rehberliğindeki evrimin tamamlanmamış ürünleridir. Gizli Öğreti gibi Zohar da bize bu konuda güvence verir. "Eski Günlerin", "Kutsal Yaşlı" yardımcılarından bahseder ve onlara Evreni yaratma işine katılan Aufanim veya göksel cisimlerin yaşayan Tekerlekleri adını verir.

Dolayısıyla yaratan “İlke”, Bir ve Koşulsuz ve hatta Onun yansıması değil, sadece Ebedi Maddeden Evreni oluşturan, Bir'in yansımasıyla nesnel varlığa can veren “Yedi Tanrı” dır. İçine gerçeklik.

Yaratıcı onlar - "Tanrı-Hosm" - Gizli Doktrinde Dhyan Chohans olarak adlandırılır; Hindular arasında Prajapati, Batı'nın Kabalistleri arasında Sephiroth; Budistler arasında - kör oldukları için kişiliksiz Devalar, güçler. Onlar Zerdüştlerin Amshaspensta'larıdır ve Hıristiyan mistik "Yaratıcı" "Tanrı'dan gelen Tanrılara" sahipken, dogmatik din adamı "Tanrıların Tanrısı"na, "rablerin Efendisi"ne vb. sahiptir .

"Yehova", İsrail'in gözünde tüm Tanrıların üzerinde olan tek Tanrı'dır.

Biliyorum ki (İsrail'in) Rabbi büyüktür ve bizim Rabbimiz bütün ilahlardan üstündür.[391]

Ve yeniden:

Ulusların bütün ilahları birer puttur, ama gökleri Rab yarattı.[392]

"diğer Tanrılar" olarak tercüme edilen Mısırlı Neterus , İncil yazarlarının Elohim'idir ve arkasında çeşitli güçleriyle değerlendirilen gizli Tek Tanrı durur. [393]Bu Kişi, Parabrahman değildir, ancak Tezahür Etmemiş Logos, Demiurge, onu takip eden gerçek Yaratıcı veya Heykeltıraş, toplu olarak alınan Demiurges'e karşılık gelir. Ayrıca, büyük Mısırbilimci şunları ekliyor:

Mısır'ın, tabiri caizse, Tanrıların Tanrısını, etrafını sardığı aracıların arkasına sakladığını ve sakladığını görüyoruz; büyük tanrılarını tek [210] ve tek Tanrı'ya tercih eder ki, o Tanrı'nın sıfatları kendilerinin olsun. Bu büyük tanrılar kendilerinin yaratılmamış olduğunu ilan ederler. ... Neit , Yehova gibi [394]"olan" dır; O kendi kendini yaratmıştır, [395]tasavvur edilmemiştir, vb. Yahudilik, Tanrısının görkemi önünde bu kutsal emanetleri yok eder, Philo'nun Başmelekleri gibi, Kabala'nın Sephiroth'u gibi, Gnostiklerin Ogdoadları gibi sadece Güçler olmaktan çıkarlar - onlar birleşir ve Tanrı'nın kendisine dönüşür.[396]

Bu nedenle, Kabala'nın öğrettiği gibi, Yehova, en iyi ihtimalle, kendi kendini yaratan Ruh, Logos tarafından fenomenal dünyada tezahür etmesi için inişinde bir araba, bir rehber olarak kullanılan bir "Göksel Adam", Adam Kadmon'dur.

Kadim Bilgeliğin öğretileri bunlardır; kendi Kutsal Yazılarını incelerken samimi ve önyargısızsa, ortodoks Hıristiyan tarafından bile reddedilemezler. Aziz Pavlus'un "Mektublarını" dikkatle okursa, Gizli Öğreti ve "Kabala"nın "Yahudi olmayanların Havarisi" tarafından tamamen kabul edildiğini görecektir. Mahkûm ettiği iddia edilen irfan, onun için Platon için olduğu kadar "gerçeğin ve Bir Varlık'ın en yüksek bilgisi"dir; [397]Aziz Pavlus'un kınadığı şey doğru değil, yalnızca yanlış Gnosis ve onun kötüye kullanılmasıdır, aksi takdirde Platoncu ryg sang'ın dilini nasıl kullanabilirdi? Yunan filozofunun fikirleri, imgeleri (Archai); Pisagor'un Zihinleri; Aeons veya Pantheist'in Yayılmaları; bu Zihinlerin Başı olan Logos veya Söz; Sofya; veya Bilgelik; Tanrı'nın kendisinden kaynaklandığı Tezahür Etmemiş Logos olan Baba'nın rehberliğinde Dünyanın Kurucusu; Ein-Sof, Bilinmeyen Sonsuzluk; melek Dönemleri; Tüm eski kozmogoninin Yedi'sinin temsilcileri olan Yedi Ruh'un tümü, Kilise'nin kanonik olarak kabul ettiği ve ilahi olarak esinlendiği yazılarında bulunabilir. Onlarda, Dünyamızın Rektörü, “Bu Dünyanın Tanrısı” Ahriman'ın Derinlikleri de tanınabilir; Pleroma Nedenleri; hava arkonları; Prenslikler, Kabalistik Metatron; ve İngilizce çeviriler gerçek içerikleri hakkında yalnızca zayıf bir fikir verdiğinden, orijinal Yunanca ve Latince metinleri okunursa, Roma Katolik yazarlarında da kolayca tanınabilirler .

 

 

211]

BÖLÜM XXSH

Okültistler ve Kabalistler Ne Demeli?

Gizli bilgelik ve sırların dipsiz bir deposu olarak Zohar'dan Roma Katolik yazarları tarafından çok sık bahsedilir. Çok bilgili bir haham, şimdi Chevalier Drach, Roma Katolikliğine dönmüş ve seçkin bir İbrani uzmanı olarak, Picus de Mirandola ve John Reuchlin'in yerini almayı ve yeni iman kardeşlerine Zohar'ın neredeyse tüm dogmaları içerdiğine dair güvence vermeyi uygun gördü. Katoliklik. Burada onun böyle bir girişimde ne kadar başarılı ya da başarısız olduğunu göstermek bizim görevimiz değil, sadece açıklamasının bir örneğini vermek ve ardından aşağıdakileri yapmak bizim görevimiz:

Daha önce gösterildiği gibi, Zohar Yahudi zihninin gerçek bir ürünü değildir. İlk önce sözlü olarak aktarılan ve daha sonra Babil Esareti sırasında ayrı risalelerde yazılan ve nihayet Hristiyanlık döneminin başlangıcında Haham Simeon ben Yochai tarafından bir araya getirilen Doğu'nun en eski doktrinlerinin bir deposu ve özetidir. Musa kozmogonisinin Mezopotamya ülkelerinde yeni bir biçimde doğması gibi, Zohar da Evrensel Bilgeliğin ışık huzmelerinin odaklandığı araçtı. Onunla Hristiyan öğretileri arasında ne kadar benzerlik bulunursa bulunsun, Zohar'ı derleyenler asla Mesih'i düşünmediler. Aksi olsaydı, şu anda Musa yasasına uyan tek bir Yahudi bile olmayacaktı. Yine, Zohar'ın söylediklerini kelimesi kelimesine alırsak, o zaman güneş altındaki herhangi bir din, sembollerinde ve alegorik sözlerinde onay bulabilir ve bunun nedeni, bu çalışmanın orijinal gerçeklerin bir yankısı olması ve her inancın bazılarının üzerine kurulmuş olmasıdır. onlar için Zohar, Gizli Öğreti'nin yalnızca bir perdesidir. Bu o kadar açık ki, bu gerçeği kanıtlamak için yukarıda bahsedilen eski Haham Chevalier Drach'a işaret etmemiz yeterli.

212] "Bölüm III, fol. 87'de (Sütun 346) Zohar, Güneş'i yöneten Ruh'u, onun Rektörünü ele alırken, bunun Güneş'in kendisi değil, Güneş Drach'ın "üzerinde veya altında" Ruh anlamına geldiğini açıklamaktadır . burada Mesih'in bu "Güneş" veya Güneş Ruhu ile kastedildiğini kanıtlamaya çalışıyor. Güneş Ruhu'ndan "inşaatçılar tarafından reddedilen taş" olarak söz eden bu pasajla ilgili yorumunda, bunun kesinlikle kesin olduğunu belirtiyor.

Güneş taşı (pierre soleil), bu taş olan İsa ile aynıdır.

ve bu yüzden

Güneş tartışmasız (sans contredit) Tanrı'nın [398]veya Mesih'in ikinci hipostazıdır.

Eğer bu doğruysa, o zaman Vedik ve Vedik öncesi Aryanlar, Keldaniler ve Mısırlılar, Yahudiler de dahil olmak üzere geçmişin, bugünün ve geleceğin tüm okültistleri gibi ezelden beri Hıristiyanlardı. Eğer durum böyle değilse, o zaman modern Kilise Hristiyanlığı, dışsal olarak Paganizmden başka bir şey değildir ve ezoterik olarak aşkın ve pratik Büyü veya Okültizmdir.

Çünkü bu "taş"ın çeşitli anlamları, derecelemeleri ve düzenli ileri ve geri hareketiyle ikili bir varlığı vardır. Bu gerçekten bir "sır".

Okültistler, Aziz Chrysostom ile kafirlerin - ya da daha doğrusu dinsizlerin - olduğu konusunda hemfikir olmaya oldukça hazırlar.

Güneş ışığından kör olduklarından, gerçek Güneş'i gözden kaybederler ve sahte bir Güneş'i düşünürler.

Ancak yukarıda adı geçen aziz ve şimdi onunla birlikte İbrani Drak, Zohar'da ve Kabalistik Güneş'te "ikinci bir hipostaz" görmeye karar verdiyse, bu, geri kalan her şeyin onlar tarafından yanıltılması gerektiği anlamına gelmez. Güneşin Gizemi, Okült'ün sayısız gizeminin belki de en büyüğüdür. Gerçekten, bir Gordian düğümü, ancak skolastik vicdan azabının iki ucu keskin kılıcıyla kesilemeyecek bir düğüm. Bu gerçek bir deo dignus vindice nodus'tur ve yalnızca Tanrılar tarafından serbest bırakılabilir . Bunun anlamı açıktır ve her Kabalist bunu anlayacaktır.

Görünür Güneş ile ilgili olarak Pisagor tarafından kontra ciddi hiçbir loquaris söylenmedi. Kastedilen, ikisi "Gündüz Güneşi" ve "Gece Güneşi" olmak üzere üçlü formunda "Başlangıç Güneşi" idi.

İnsanların içgüdüsel olarak hissettikleri fiziksel ışığın arkasında bir gizem yoksa, o zaman neden ilkel [ 213] insanlardan başlayıp modern Parsis'e kadar tüm insanlar duaları sırasında Güneş'e döndüler? Solar Trinity Mazdaan değildir, evrenseldir ve insan kadar eskidir. Antik çağın tüm tapınakları her zaman Güneş'e bakacak şekilde inşa edilmişti ve kapıları Doğu'ya açılıyordu. Memphis ve Waalbeck antik tapınaklarını, Eski ve Yeni(?) Dünyaların piramitlerini, İrlanda Yuvarlak Kulelerini ve Mısır Serapium'unu görün. Sadece İnisiyeler, dünya buna hazır olsaydı, ki, ne yazık ki, - mistisizmine rağmen - ona felsefi bir açıklama ve rasyonel bir sebep verebilirdi! HAYIR. Avrupa'daki son Güneş Rahibi, artık Mürted olarak bilinen kraliyet İnisiyesi Julian'dı [399]. Bu büyük sırrın en azından bir kısmını ifşa ederek dünyaya treplasioVfayda sağlamaya çalıştı ve - öldü. "Birde üç tane var," dedi Güneş hakkında - merkezi Güneş, [400]Doğanın önlemiydi: Birincisi, her şeyin evrensel nedeni, Yüce İyi ve mükemmellik; İkinci Kuvvet, tüm rasyonel varlıklar üzerinde güce sahip olan yüce Akıl'dır noeroiV; üçüncüsü görünür Güneş'tir. Güneş zihninin saf enerjisi, gökyüzünün merkezinde Güneşimizin oturduğu parlak tahttan gelir; bu saf enerji, sistemimizin Logos'udur; Hermes Trismegistus, "Gizemli Ruh-Kelime her şeyi Güneş aracılığıyla yaratır ve asla başka bir aracı kullanmaz" diyor. Çünkü (bilinmeyen) Güç, ikamet ettiği yerin tahtını başka herhangi bir göksel cisimden daha çok Güneş'te yerleştirmiştir [ 214] . Sadece ne Hermes Trismegistus, ne Julian (inisiye edilmiş bir okültist) ne de başka biri, bu Bilinmeyen Neden ile Yehova'yı veya Jüpiter'i kastetmedi. Sistemimizin tezahür etmiş tüm "büyük Tanrılarını" veya Demiurge'lerini (Yahudi Tanrısı dahil) üreten nedeni kastediyorlardı. Görünür malzememiz Güneş de ima etmedi, çünkü ikincisi yalnızca tezahür etmiş bir semboldü. Pisagorlu Philolaus, Trismegistus'un sözlerini şöyle açıklar ve tamamlar:

Güneş, ateşin bir aynasıdır, alevinin parlaklığı o aynada (Güneş) yansıyarak üzerimize dökülür ve biz bu parlaklığa görüntü diyoruz.

Açıkçası Philolaus, ışınları ve parlaklığı yalnızca merkezi Yıldızımız olan Güneş tarafından yansıtılan merkezi ruhsal Güneş'ten bahsediyor. Bu, Pisagorcular için olduğu kadar okültistler için de açıktır. Pagan antik çağın saygısızlığına gelince, o zaman, elbette, onlar için "en yüksek Tanrı" fiziksel Güneş'ti ve göründüğü gibi - Şövalye Drach'ın bakış açısını kabul edersek - aslında şimdi o oldu modern Katolikler için aynı. Sözler bir anlam ifade ediyorsa, o zaman Şövalye Drach'ın "bu Güneş tartışmasız Tanrılığın ikinci hipostazıdır" ifadesi, tam da bizim söylediğimizi ima ediyor; çünkü "bu Güneş", kabalistik Güneş'e atıfta bulunur ve "hipostaz", İlahiyat veya Üçleme'nin özünü veya varlığını ifade eder - açıkça kişiseldir. Eski bir haham olan yazar, Yahudi edebiyatını ve Zohar'ın sırlarını iyi bildiğinden, kelimelerin değerini bilmesi gerekir ve dahası, bunu temin ettiği gibi, amacı ile yazdığı için . Yahudilik ve Hıristiyanlık arasındaki "görünen çelişkileri" uzlaştırarak, bu gerçek oldukça açık hale geliyor.

Ancak tüm bunlar, doktrinin gelişimi sırasında doğal olarak çözülecek olan soru ve sorunlara atıfta bulunur. Roma Katolik Kilisesi, antik çağda tüm ulusların taptığı İlahi Varlıklara başka isimler altında tapmakla değil, yalnızca antik ve modern çağın putperestlerini değil, kendilerini Roma'dan kurtaran tüm Hıristiyan ulusları da putperest ilan etmekle suçlanıyor. boyunduruk. Birden fazla bilgin tarafından yıldızlara gerçek eski Sabeliler gibi taptığı yönündeki suçlaması hâlâ çürütülmemiştir, ancak hiçbir yıldız tapıcı, bu kitabın son sayfasından önce kanıtlanacağı gibi, maddi yıldızlara ve gezegenlere hayranlığını dile getirmemiştir. mevcut emek yazılacak; ancak bu bilimlerdeki son sözün bu takımyıldızlardan yayılan okült güçlerde aranması ve beklenmesi gerektiğini yalnızca Astroloji ve Büyü eğitimi almış filozofların bildiği doğrudur.

 

 

215]

BÖLÜM XXIV

BİLİMDE VE GİZLİ ASTRONOMİDE MODERN KABALİSLER

"Kabala"nın üç ana bölümünde fiziksel, astral ve astral ötesi Evrenler olduğu gibi karasal, dünyaüstü ve ruhsal Varlıklar da vardır. "Yedi Gezegensel Ruh" bilim adamları tarafından istedikleri kadar alay edilebilir, ancak yine de akıllı yönetici ve rehberlik eden Kuvvetlere duyulan ihtiyaç o kadar hissediliyor ki, Okültizm veya kadim sistemler hakkında bir şey duymak istemeyen bilim adamları ve uzmanlar bir şeyler üretmek zorunda hissediyorlar. bilinçlerinde yarı mistik bir sistem gibi. Metcalt'ın "güneş enerjisi" teorisi ve Elektriği, deposunu Güneş'e yerleştirerek Evrensel Enerji olarak ilan eden Polonyalı bilim adamı Zalivsky'nin teorisi, Kabalistik öğretileri yeniden canlandırdı [401]. Zalivsky, "en güçlü, çekici, termal ve ışık efektlerini" üreten Elektriğin Güneş'in fiziksel yapısında bulunduğunu kanıtlamaya çalıştı ve özelliklerini açıkladı. Bu okült öğretiye çok yakındır. Sadece Güneş-yansıtıcısının gazlı doğasını ve güneş çekim ve itmesinin güçlü Manyetizmasını ve Elektriğini tanıyarak kişi a) Güneşin enerjisinde ve parlaklığında herhangi bir azalmanın görünürde olmamasını açıklayabilir - olağan yasalarla açıklanamaz. yanma; ve b) gezegenlerin, kabul edilen tüm ağırlık ve yerçekimi yasalarıyla çoğu zaman çelişen davranışları. Ve Zalivsky, bu "güneş elektriğinin" "yeryüzünde bilinen her şeyden farklı" olduğunu iddia ediyor.

Sich'in babasının tanıştırmaya çalıştığından şüphelenilebilir.

Uzayda keşfettiği [402]tamamen yeni bir düzenin ve yerçekimine tamamen yabancı enerjiler ,

216] Astronomiyi teolojik Astronomi ile uzlaştırmak için. Ancak Macar Bilimler Akademisi'nin bir üyesi olan Nagi, bir din adamı değildi ve yine de kendini beğenmişliği "kuyruklu yıldızların tüm kaprislerine boyun eğen" akıllı Kuvvetlere duyulan ihtiyaç hakkında bir teori geliştirdi. Şundan şüpheleniyor:

Bilinmeyen gücün göz kamaştırıcı ürünü olan ışık hızıyla ilgili tüm geçerli araştırmalara rağmen, çoğu zaman farkına varamadığımızı görüyoruz, ışık aslında hareketsizdir [403].

Fransa'da ünlü bir demiryolu inşaatçısı ve mühendisi olan K. E. Lov, kör kuvvetlerden bıkmış, tüm bu (o zamanlar) "zor aracılardan" - şimdi "kuvvetler" olarak adlandırılıyor - Elektriğin astlarından oluşuyor ve ikincisinin

Makul - doğası ve malzemesi moleküler olmasına rağmen [404].

Yazara göre, bu Güçler atomistik arabuluculardır, akıl, kendiliğinden irade ve hareketle donanmıştır [405]ve bu nedenle o, Kabalistler gibi, nedensel Kuvvetleri maddesel yaparken, bu düzlemde hareket eden Güçler sadece birincinin sonuçlarıdır. çünkü onun meselesi ebedidir ve Tanrılar da; [406]Ruh da öyle, daha da yüksek bir Can'a (Ruh) sahip olmasına rağmen, önceden var olan, hafızaya sahip ve Elektrik Enerjisini aşan; ikincisi daha yüksek Ruhlara tabidir ve bu daha yüksek Ruhlar onu ebedi yasalara göre hareket etmeye zorlar. Bu kavram oldukça belirsizdir, ancak açıkça gizli hatlar boyunca inşa edilmiştir. Ayrıca önerilen sistem tamamen panteisttir ve tamamen bilimsel bir çalışmada geliştirilmiştir. Tektanrıcılar ve Roma Katolikleri elbette onunla hemen boğuşacaklar; ama Gezegensel Ruhların varlığına inanan ve Doğa'ya canlı zekalar bahşeden adam bunu her zaman beklemelidir.

Bununla birlikte, bu bağlamda, çağdaşların eskilerin cehaletiyle bu kadar alay etmesi ilginçtir.

Sadece yedi gezegen bilen (ama yine de Dünyamızı içermeyen bir ogdoad'a sahip olan!), gezegenlerin sayısına uyması için yedi Ruh icat etti.

Vabine, farkında olmadan bu "batıl inancı" haklı çıkarır. Bu seçkin Fransız astronom, Revue des Deux Mondes'ta şöyle yazıyor:

217]

Eskilerin Ogdoad'ı Dünya'yı (hatalı olan), yani Dünya'nın bu sayıya dahil olup olmamasına bağlı olarak sekiz veya yedi içeriyordu [407].

De Mirville okuyucusuna şu güvenceyi veriyor:

Bay Vabine daha birkaç gün önce bana, Dünya da dahil olmak üzere gerçekten yalnızca sekiz büyük gezegenimiz ve Mars ile Jüpiter arasında aynı sayıda küçük gezegenimiz olduğunu söyledi ... Herschel, yedi büyük gezegenin ötesindeki tüm gezegenlere isim vermeyi teklif ediyor. - asteroitler![408]

Bu bağlamda, çözülmesi gereken bir sorun var. Astronomlar Neptün'ün bir gezegen olduğunu, hatta bizim güneş sistemimize ait olduğunu nasıl biliyorlar? Bizim sözde Gezegensel Dünyamızın tam sınırında keşfedildiğinden, ikincisi keyfi olarak onu alacak şekilde genişletildi; ama gökbilimciler bunun a) bir gezegen ve b) gezegenlerimizden biri olduğuna dair hangi gerçekten matematiksel ve yanılmaz kanıtlara sahipler ? Hiçbiri! Bizden öyle ölçülemez bir uzaklıkta ki,

Güneş'in Neptün'den görünen çapı, gördüğümüz güneş çapının yalnızca kırkta biridir,

ve o, yani Neptün, en iyi teleskopta bile o kadar belirsiz ve sisli ki, onu gezegenlerimizden biri olarak adlandırmak astronomik bir masal gibi görünüyor. Neptün'ün ısısı ve ışığı , Dünya'nın aldığı vücut ve ışığın yalnızca ^1/900'ünü _oluşturur . Hareketi ve uydularının hareketi her zaman şüpheli görünüyordu. Diğer gezegenlerin hareketleriyle - en azından dışsal olarak - aynı fikirde değiller. Sistemi ters yöndedir, vb. Adams ve Le Verrier'in keşfi, Neptün'ün astronomik tahmine yeni bir ihtişam, modern bilimsel verilerin güvenilirliği ve her şeyden önce matematiksel analizin gücü getirmesi için Ether kadar gerekli olacak kadar memnuniyetle karşılandı mı? Öyle görünüyor. Gezegen dünyamızı dört yüz milyon fersahtan fazla genişleten yeni gezegen katılmaya değer. Ancak tıpkı toprak gaspında olduğu gibi burada da bilimsel otorite ancak "gücü" olduğu için "haklı" olduğunu kanıtlayabilir. Neptün'ün hareketini belli belirsiz yakalıyor: Eureka! bu bir gezegen! Ancak, tek başına hareket çok az şey kanıtlar. Doğada kesinlikle hareketsiz yıldızların bulunmadığı, [409]astronomik terminolojide var olmaya devam etseler de [ 218] bilimsel hayal gücünden kaybolmuş oldukları artık Astronomi'de yerleşik bir gerçektir. Ancak okült, Neptün hakkında kendi garip teorisine sahiptir.

Okültizm, yalnızca varsayımlara dayanan - yalnızca seçkin bilim adamları tarafından öğretildiği için kabul edilen - birkaç hipotezin dayanak görevi gördükleri modern Astronomi biliminden çıkarılırsa, o zaman sözde evrensel çekim yasasının bile değişeceğini söylüyor. mekaniğin en sıradan gerçeklerine aykırı olduğu ortaya çıktı. Ve aslında, Hristiyanları - özellikle de Roma Katoliklerini - bazıları ne kadar bilgili olursa olsun, bilimsel inançları nedeniyle Kiliseleri ile çatışmaya girmeyi reddettikleri için kimse suçlayamaz. Aynı şekilde, Bilimin onlara sunduğu tüm bu kör güçler yerine, kalplerinin derinliklerinde - bazılarını - Karanlığın teolojik "Erdem" ve "Archons" larını gizlice kabul ettikleri için onları suçlayamayız.

Gök cisimlerinin alayı ve düzenli alayı asla engellenemez! Yerçekimi yasası, yasaların yasasıdır; Yerçekimine karşı havaya yükselen bir kayayı kim gördü? Bu evrensel yasanın dokunulmazlığı, orijinal yörüngelerine ebediyen sadık kalan ve kendi yollarından asla sapmayan göksel dünyaların ve kürelerin davranışlarında gösterilir. Aynı şekilde, herhangi bir müdahaleye gerek yoktur, çünkü sadece felaket olabilir. İlk göksel dönüşün kökenini kozmik bir olaydan mı, yoksa gizli ilksel güçlerin kendiliğinden gelişmesinden mi aldığı; ya da bu dürtünün sonsuza kadar Tanrı tarafından mı yoksa Tanrılar tarafından mı verildiği - bu meseleyi hiç değiştirmez. Kozmik evrimin bu aşamasında, yukarıdan veya aşağıdan hiçbir müdahaleye izin verilmez. Eğer durum bu olsaydı, evrensel saat mekanizması durur ve Kozmos parçalanırdı.

Bunlar, zaman zaman bilimsel dudaklardan dökülen ve şimdi soruyu örneklemek için rastgele seçilen bilgelik incileri olan bireysel özdeyişlerdir. Eğik başlarımızı kaldırıp gökyüzüne bakıyoruz. Gerçek şu gibi görünüyor: dünyalar, güneşler ve yıldızlar, göksel orduların parıldayan sayısızları, şaire sayısız gemi filosunun, milyonlarca ve milyonlarca kruvazörün hızla hareket ettiği sonsuz bir kıyısız okyanusu hatırlatıyor. ve küçük, birbirinin yolunu kesen, her yöne dönen ve dönen 219 ] ; ve Bilim bize, dümenleri, pusulaları veya yol gösterici fenerleri olmamasına rağmen, yine de çarpışmadan muaf olduklarını - en azından ara sıra meydana gelen felaketler dışında neredeyse bağışık olduklarını - çünkü tüm göksel makinenin inşa edildiğini ve yönlendirildiğini öğretiyor. kör bir yasa ve sürekli hızlanan bir kuvvet veya kuvvetler tarafından. "Yapıldı" - kim tarafından? Cevap "Kendini geliştirme" dır. Dahası, dinamikler bunu öğrettiği için

Hareket halindeki bir cisim, bazı dış kuvvetler tarafından hareket ettirilmedikçe, aynı nispi dinlenme veya hareket durumunu sürdürme eğilimindedir.

o zaman, bu gücün kendi kendine ürettiği - ebedi olmasa bile, çünkü bu sürekli hareketin tanınmasına yol açacaktır - ve o kadar iyi hesaplanmış ve kendi kendine uyarlanmış olarak kabul edilmelidir ki, Kozmos'un başından sonuna kadar yeterliydi. . Ama "kendini yaratma" yine de bir şeyden türetilmelidir, çünkü yoktan varolma, bilime olduğu kadar akla da aykırıdır. Böylece bir kez daha bir ikilemin boynuzları arasına yerleştirildik: sürekli harekete mi yoksa yoktan var olan kendi kendini yaratmaya mı inanmalıyız? Ve ne birinde ne de diğerinde değilse, o zaman o kuvveti veya o kuvvetleri ilk yaratan şey kim veya nedir?

Mekanikte, bir dürtü veren ve ikincil veya ikincil kaldıraçlar üzerinde hareket eden ana kaldıraçlar diye bir şey vardır. Bununla birlikte, birincisinin bir itkiye ihtiyacı vardır ve zaman zaman onu yenilemesi gerekir, aksi takdirde kısa sürede duracak ve orijinal konumlarına geri dönecektir. Onları harekete geçiren ve içinde tutan bu dış kuvvet nedir? Başka bir ikilem!

müdahale etmeme yasasına gelince , bu yalnızca bir durumda, yani göksel mekanizma mükemmel olsaydı, ancak durum böyle değilse haklı çıkarılabilirdi. Gök cisimlerinin sözde değişmez hareketleri sürekli değişir ve değişir; çok sık ihlal edilirler ve bir yıldız lokomotifinin tekerlekleri bile zaman zaman görünmez raylarından sapar, bu kolayca kanıtlanabilir. Aksi takdirde, Laplace neden gelecekte bir gün gezegenlerin düzeninde muhtemelen tam bir yeniden yapılanma olacağından söz etsin; [410]veya Lagrange, yörüngelerin giderek daraldığını iddia etmeye başladı; ya da yine, modern astronomlarımız Güneş'in yakıtının yavaş yavaş yok olduğunu mu söylüyor? Gök cisimlerinin davranışını yöneten yasalar ve kuvvetler dokunulmaz ise, o zaman maddenin veya yakıtın, kuvvetin ve sıvıların bu tür modifikasyonları ve aşınması ve yıpranması mümkün olmazdı , ancak bunlar reddedilmez. 220] Bu nedenle, bu tür değişikliklerin, bu gibi durumlarda kendilerini yeniden üretmek zorunda kalacak, böylece astral bir çatışkı ve bir tür fiziksel palinomi yaratacak olan kuvvetler yasalarına dayanması gerektiği varsayılmalıdır, çünkü Laplace'ın dediği gibi, o zaman bir kişi sıvıların bu şekilde davranmayı bırakacağını ve tüm özelliklerine ve özelliklerine tamamen aykırı bir şekilde tepkimeye gireceğini görecektir.

Newton, ay hakkında çok endişeliydi. Dünya etrafındaki yörüngesinin giderek daralmasından oluşan davranışı, sinirlerini etkiledi - sanki bir gün uydumuz Dünya'ya düşmeyecekmiş gibi! Dünyanın düzeltilmesi gerektiğini ve dahası, oldukça sık olduğunu kabul etti [411]. Bunda Herschel'den destek buldu [412]. Görünürde olanların dışında gerçek ve çok önemli sapmalardan bahsetti, ama birisinin ya da bir şeyin bu konuyla ilgileneceğine olan inancıyla biraz rahatladı.

Bilimsel kişilikler olarak ne kadar büyük olurlarsa olsunlar, bazı dindar astronomların kişisel inançlarının, ister Tanrılar ister Melekler olsun, zeki dünyaüstü Varlıkların uzaydaki gerçek varlığının ve mevcudiyetinin kanıtı olmadığı yanıtını alabiliriz. Analiz edilmesi ve sonuçların çıkarılması gereken yıldızların veya gezegenlerin davranışlarıdır. Renan, gök cisimleri hakkında bildiğimiz hiçbir şeyin onların içinde veya dışında bir tür Zeka olduğu fikrini desteklemediğini savunuyor.

Reynaud, bunun bir gerçek mi yoksa başka bir boş bilimsel varsayım mı olduğunu görelim, diyor.

Gezegenlerin hareket ettiği yörüngeler sabit olmaktan uzaktır. Aksine hem yer hem de şekil olarak sürekli değişimlere maruz kalırlar. Uzamalar, büzülmeler ve yörüngesel genişlemeler, sağdan sola salınımlar, hızdaki yavaşlamalar ve hızlanmalar... hepsi salınıyormuş gibi görünen bir düzlemde [413].

De Mousse'un çok yerinde bir şekilde belirttiği gibi:

anahtarı çevirmeden kendi kendine kaybolan zamanı telafi edecek bir saat bilmiyoruz.

Bütün bunlar kör Kanun ve güçle ilgili. Bilimin gözünde gerçekten bir mucize olan bir taşın yerçekimi yasasına aykırı olarak havaya yükselmesinin fiziksel imkansızlığına gelince, o zaman havaya yükselme olgusunun en ölümcül [ 221] düşmanı ve muhalifi olan Babinet - ( akt . Arago) diyor ki:

ateş topları (meteorlar) ve aerolit teorisini bilir . ... Connecticut'ta, devasa bir aerolitin (yaklaşık bin sekiz yüz fit çapında bir blok) tüm Amerikan bölgesini nasıl bombaladığını ve geldiği yere (atmosferin orta katmanları) geri döndüğünü gördüler [414].

Böylece, hem yukarıdaki kendi kendini düzelten gezegenler hem de havaya geri uçan dev göktaşları durumlarında, " kör madde"nin doğal eğilimlerini düzenleyen ve bunlara karşı koyan ve hatta hatalarını düzelten ve düzelten "silt-kör" buluyoruz. zaman zaman onun sapmaları. Herhangi bir "Melek güdümlü" Unsurdan çok daha harika ve "abartılı" olduğu söylenebilir.

Kendine güvenen kişi, Von Haller'in düşüncesine gülen kişidir.

Yıldızlar, belki de harika Ruhların meskenleridir; Ahlaksızlık burada hüküm sürdüğü için, Erdem de orada efendidir [415].

 

222

BÖLÜM XXV

DOĞU VE BATI Okültizmi

Mart ayının "Teozofist"inde 1886 г. [416]Theosophical Society Londra Locası'nın bir üyesi Solar Sphinx'e verdiği yanıtta şunları yazdı:

Okült Bilginin devam eden rönesansının bir gün Batı sisteminin Doğu sisteminin - en azından Theosophist'in sayfalarında ortaya konduğu kadarıyla - henüz ulaşmadığı algı alanlarını temsil ettiğini göstereceği kanısındayız ve inanıyoruz. .[417]

Bu sözlerin yazarı, bu yanılgıya düşen tek kişi değil. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki daha önde gelen Kabalistler de aynı şeyi söylediler. Bu, Batılı okültistlerin gerçek Felsefe ve Doğu doktrinlerinin "algı alanları" ve düşüncesindeki bilgilerinin çok yüzeysel olduğunu kanıtlıyor. Bu ifade, aynı doktrinin - Hermetik Evrensel Doktrini - iki yorumu arasındaki karşılaştırmaları temsil eden birkaç örnek vererek görsel olarak kolayca kanıtlanabilir. Bu daha da gereklidir çünkü [223] bu tür karşılaştırmaları ihmal edersek çalışmamız eksik kalır.

Başka bir Batılı mistik olan Bay Kenneth Mackenzie'nin haklı olarak "modern Okült Felsefenin en büyük savunucularından biri" dediği merhum Eliphas Levi'yi Keldani Kabala'nın en iyi ve en bilgili yorumcusu olarak alabilir ve öğretisini bununla karşılaştırabiliriz [418]. Doğulu okültistlerden. Onun on beş yıldır öğrencisi olan bir Teosofist tarafından nazikçe bize verilen yayınlanmamış elyazmalarında ve mektuplarında, yayınlamak istemediği bir şeyler bulmayı umduk. Ancak, orada bulduğumuz şey çok hayal kırıklığı yarattı. Orada, onun bu öğretilerinin Batı veya Kabalistik Okültizm'in özünü içerdiğini düşüneceğiz ve bunları Doğu yorumuyla daha fazla analiz edip karşılaştıracağız.

Eliphas Levi, yeni başlayan biri için yeterince açık hale getirmek için çok gösterişli retorik dil kullanmasına rağmen doğru öğretiyor.

Ebedi yaşam, gücün değişen tezahürleriyle dengelenen Harekettir.

Ama neden bu sürekli hareketin tezahür eden aktif Kuvvetlere bağlı olmadığını eklemiyor? Diyor:

Kaos, sürekli hareketin Tohu-vah-Bohu'sudur ve ilkel maddenin toplamıdır;

ve Maddenin yalnızca Evrenin her yeni restorasyonunun başlangıcında "orijinal" olduğunu eklemez; simyacıların dediği gibi abscondite'deki madde ebedidir, yok edilemez, başı ve sonu yoktur. Doğulu okültistler tarafından hepsinin ebedi Kökü, Vedantinlerin Mulaprakriti'si ve Budistlerin Swabhavat'ı, kısacası İlahi Öz veya Töz olarak kabul edilir; Ondan gelen yayılımlar, saf Ruh'tan kaba Madde'ye kadar periyodik olarak tedrici biçimlerde toplanır; Kök veya Boşluk soyut mevcudiyetinde İlahi Kendisidir, Belirsiz ve Bilinmeyen Tek Nedendir.

Ein-Sof da Parabrahman gibi Sınırsız, sonsuz ve Tek, saniyesiz ve sebepsiz Birliğe sahiptir. Ein-Sof bölünmez bir noktadır ve bu nedenle "her yerde ve hiçbir yerde olma" olarak mutlak bir Bütün vardır. Mutlak Işık olduğu ve yedi temel Kozmik İlkenin Kökü olduğu için aynı zamanda "Karanlık"tır . Yine de Elifas Levi, basitçe "Karanlığın Dünya'nın yüzünü kapladığını" belirterek, (a) bu anlamda "Karanlığın" Tanrının Kendisi olduğunu göstermez ve bu nedenle insan için bu soruna tek felsefi çözümü saklı tutar . akıl; ve (b) dikkatsiz öğrencinin "Dünya" kelimesinin evrendeki bir atom olan kendi küçük topumuza atıfta bulunduğunu düşünmesine izin verir. Kısacası, öğretisi okült Kozmogoni'yi kapsamaz, sadece Okült Jeoloji ve kozmik zerremizin oluşumu ile ilgilenir. Bu, daha sonra, Sephiroth Ağacı'nın bir özgeçmişini şu şekilde verdiği yerde gösterilir:

Tanrı uyumdur, Güçlerin astronomisidir ve Dünyanın dışındaki Birliktir.

Bu, (a) onun kozmos dışı bir Tanrı'nın varlığını öğrettiğini, böylece hem Kozmosu hem de herhangi bir atoma yabancı veya onun dışında olamayacak ilahi Sonsuzluğu ve Her Yerde Varlığı sınırladığını ve koşulladığını; ve (b) kozmik öncesi dönemin tamamını atlayarak -burada tezahür etmiş Kozmos'un ima edildiği gibi- okült öğretinin en kökü olan "İncil" ve "Yaratılış Kitabı"nın ölü harfinin yalnızca Kabalistik anlamını açıklıyor. ", ruhunu ve özünü olduğu gibi bırakarak. Elbette Batılı zihnin "algı alanları" bu kadar sınırlı bir öğretiden fazla genişlemeyecektir.

Tohu-wah-bohu hakkında -Wordsworth'ün anlamı grafiksel olarak "tam bir karmaşa" olarak yorumladığı- birkaç söz söyledikten ve bu terimin Kozmos anlamına geldiğini açıkladıktan sonra şunu öğretiyor:

Karanlık uçurumun (Kaos) üzerinde Sular vardı; ... dünya (la terra!) Tohu-vah-bohu idi, yani kargaşa içindeydi ve Derinlik'in yüzünü karanlık kapladı ve Ruh, (?) "Bırakın ışık var" ve ışık oldu. Böylece dünya (elbette bizim dünyamız) bir felaket halindeydi; yoğun buharlar göğün enginliğini bulutlandırdı, yeryüzü sularla kaplandı ve şiddetli bir rüzgar bu karanlık okyanusta dalgaları yükseltti, bir anda denge açıldı ve ışık yeniden belirdi; İbranice Beresheet kelimesini (Yaratılış'ın ilk kelimesi) oluşturan harfler, eylem halindeki bir fiil olan Bet, biner, dişil bir harf, ardından Resh, Söz ve Hayat, 20 sayısı, diskin 2 ile çarpılmasıdır; ve "Alef", manevi bir ilke, Bir, bir erkek harfi.

Bu harfleri bir üçgenin içine yerleştirin ve mutlak Bir'e sahip olacaksınız, sayılara dahil olmadan bir sayı, ilk tezahür olan 2'yi yaratıyor ve bu ikisi karşıtların benzerliğinden kaynaklanan uyumla birleşiyor, sadece 1 üret. Bu nedenle Tanrı'ya Elohim (çoğul) denir.

Bütün bunlar çok zekice ama çok gizemli ve ayrıca yanlış. Çünkü ilk ifadenin bir sonucu olarak - "Karanlık uçurumun ötesinde Sular vardı" - bu Fransız Kabalistinin müridi zaten doğru yoldan saptırıldı. Doğu şelası bunu bir bakışta görecektir ve meslekten olmayan biri bile bunu görebilir. Tohu-vah-bohu "aşağıda" ve Waters 225] "yukarıda" ise , o zaman bu ikisi birbirinden açıkça ayırt edilir ve bu böyle değildir. Bu ifade çok önemlidir, çünkü Kozmogoni'nin ruhunu ve doğasını tamamen değiştirir ve onu ekzoterik bir "Yaratılış Kitabı" düzeyine indirir - belki de bu kasıtlı olarak yapılmıştır. Toxy-vax-bohu "Büyük Derinlik"tir ve "Kaos Suları" veya ilksel Karanlık ile özdeştir. Bu gerçeği başka bir şekilde ifade edersek, hem "Büyük Derinlik"in hem de -ancak fenomenal dünyada birbirinden ayrılamayan- "Sular"ın, mekana göre sınırlı, doğasına göre şartlı hale geldiği görülmektedir. Böylece Eliphas, Ezoterik Felsefenin son sözünü gizleme arzusunda - isteyerek veya istemeyerek - tek gerçek Okült Felsefenin temel ilkesine, yani birlik ve mutlak homojenliğe işaret etme girişiminde başarısız olur. Tek Ebedi İlahi Unsurdan ve bu İlahiyattan bir erkek Tanrı yapar. Sonra diyor ki:

Suların üzerinde Elohim'in (Dhyan-Chohans'ı yaratan) güçlü Nefesi vardı. Nefesin üstünde Işık belirdi ve Işığın üstünde - onu yaratan Söz ....

Aslında bunun tersi doğrudur: Sözü ya da Logos'u yaratan İlk Işık'tır, o da fiziksel ışığı yaratır. Söylediklerini kanıtlamak ve örneklemek için aşağıdaki şekli verir:

 

Bu çizime bakan herhangi bir Doğulu okültist, onu "sol elin" büyülü figürü olarak adlandırmaktan çekinmeyecektir. Tamamen tersine çevrilmiştir ve Dvapara Yuga'da yaygın olan, tek ilkenin zaten erkek ve dişi olarak ayrıldığı ve insanlığın maddiliğe düşüşe yaklaştığı [ 226] Kali Yuga'ya götüren dini düşüncenin üçüncü aşamasını tasvir eder. Doğu Okültizmi öğrencisi bu figürü şu şekilde çizerdi:

 

Çünkü Gizli Öğreti bize Evrenin restorasyonunun şu şekilde ilerlediğini öğretir: Yeni nesil dönemlerinde, ebedi Hareket Nefes olur; Soluktan, karanlıkta gizlenmiş Ebedi Düşüncenin tezahür ettiği parlaklığıyla ilkel Işık yükselir ve bu Söz (Mantra) olur. [419]Bu, tüm Bunların (Evrenin) var olduğu O'dur (Mantra veya Söz) .

Eliphas Levi ayrıca şunları söylüyor:

Bu [gizli İlah], [Uzayın Sularının] Ebedi Özüne bir ışın yaydı ve böylece orijinal tohumu dölledikten sonra, Öz genişledi ve zihninden tüm formların doğduğu [420]Göksel İnsanı doğurdu.

Kabala da hemen hemen aynı şeyi söylüyor. Gerçekte ne öğrettiğini bulmak için, Eliphas Levi'nin onu koyduğu sırayı tersine çevirmek, "yukarıda" kelimesini "içte" kelimesiyle değiştirmek gerekir, çünkü Mutlak'ta kesinlikle "yukarı" veya "altı" olamaz. İşte söylediği:

Suların üzerinde Elohim'in kudretli nefesi; üzerinde Solunum Işığı; Işığın üzerinde onu yaratan Söz veya Konuşma vardır. Burada evrim kürelerini görüyoruz: karanlık merkezden [Karanlığın] parlak daireye sürülen ruhlar (?). En alt dairenin dibinde Tohu-vah-bohu veya tüm tezahürlerden önce gelen kaos (Naissances - nesil), ardından Su bölgesi; sonra Nefes; sonra Işık ve son olarak Söz.

227] Yukarıdaki cümlelerin inşası, bilgili başrahibin, Zohar'ın oldukça açık bir şekilde gösterdiği gibi, yaradılışın önceki malzemeden oluşturulması gerekse bile, yaratılışı antropomorfize etmeye yönelik belirli bir eğilimi olduğunu göstermektedir.

Bu "büyük" Batılı Kabalist kendini zorluktan böyle kurtarıyor: evrimin ilk aşaması hakkında sessiz kalıyor ve ikinci Kaosu icat ediyor. Yani diyor ki:

Tohu-wah-bohu, Latince Limbus veya hayatın sabah ve akşamının alacakaranlığıdır. [421]Sürekli hareket halindedir [422], sürekli olarak çürümektedir [423]ve dünya yenilenmeye doğru ilerledikçe çürüme işi hızlanmaktadır [424]. Yahudilerin tohu-vah-bohu'su tam olarak Yunanlıların Kaos dediği ve tanımını Ovidius'un Metamorfozlarının başında bulduğumuz düzensizlik değil, daha büyük ve daha derin bir şeydir; bu dinin temelidir, bu Tanrı'nın maddi olmadığının felsefi olarak doğrulanmasıdır.

Aksine, kişisel bir Tanrı'nın maddiliğinin bir teyididir. Eğer bir insan Tanrısını eskilerin Hades'inde ararsa -çünkü Yunanlıların Tohu-vah-bohu veya Limbus'u Hades Salonu'dur- o zaman Kilise'nin "cadılara" karşı yaptığı suçlamalara şaşıracak başka bir şey yoktur. " ve büyücüler, Batı Kabalizmi uzmanları, bazı hayaletler ve Elementaller tarafından kişileştirilen Mendes keçisine veya şeytana tapıyorlar. Ancak Eliphas Levi tarafından önüne konulan Yahudi Büyüsü ile Roma din adamlarını uzlaştırma görevi karşısında başka bir şey söyleyemedi.

Sonra Tekvin'deki ilk cümleyi açıklıyor:

Kutsal metinlerin alışılagelmiş çevirisini bir kenara bırakalım ve Yaratılış Kitabı'nın ilk bölümünde neyin gizlendiğini görelim.

Daha sonra İbranice metni mükemmel bir şekilde alıntılar, ancak transkripsiyonunu şu şekilde yapar:

Bereschith Vaga Eloim uth aschamam ouatti aares ouares ayete Tohu-vah-bohu. ... Ouimas Elci rai avur ouiai aour.

Ve sonra açıklıyor:

İlk kelime olan "Bereschith", "doğa" ile eşdeğer bir kelime olan "genesis" anlamına gelir.

228] "Üretme veya üretme eylemi" deriz; "doğa" değil. Sonra devam ediyor:

İncil'deki bu ifade yanlış tercüme edilmiştir. "Başlangıçta" değil, çünkü üretici güç aşamasında olmalı , [425]bu nedenle herhangi bir ex-nihilo fikrini dışlayacaktır ... çünkü hiçbir şey bir şey üretemez. "Elohim" veya "Elohim" kelimesi üretici Güçler anlamına gelir ve bu, ilk ayetin gizli anlamıdır. ... "Bereshit" ("doğa" veya "genesis"), "Bara" ("yaratıldı") "Elohim" ("kuvvetler") "Athat-ashamaim" ("cennet") "Ouat" ve "oaris" ( "toprak"): yani, "Üretici güçler [426], uzay ve cisimleri, uçucu ve sabit, hareket ve ağırlığı ima eden, cennet ve dünya dediğimiz karşıtları dengeleyen güçleri sınırsızca (ebedi olarak) yarattı.

Ancak bu, doğru olsa bile, Kabalistik öğretiyi bilmeyenlerin anlayamayacağı kadar muğlak bir şekilde ifade edilmiştir. Ancak yalnızca açıklamaları yetersiz ve yanıltıcıdır - yayınlanmış eserlerinde daha da kötüdür - ancak İbranice transliterasyonu tamamen yanlıştır: araştırmacıyı, onu eşdeğer semboller ve kelime ve harflerle karşılaştırmak isteyen araştırmacıyı engeller. İbrani alfabesi, bu kelimelerin Fransızca transliterasyonda doğru bir şekilde çevrilmesi durumunda bulabileceği şeyi bulmak için.

Egzoterik Hindu Kozmogonisiyle bile karşılaştırıldığında, Eliphas Levi'nin Kabalistik diye geçiştirdiği felsefe, basitçe Hıristiyan "Kabala"ya uyarlanmış mistik Roma Katolikliğidir. "Histoire de la Magie" bunu açıklığa kavuşturuyor ve saklamaya bile çalışmadığı amacını da ortaya koyuyor. Bir süredir, Kilisesi ile birlikte şunu garanti ediyor:

Hıristiyan dini, yalancı kahinleri ve putperestleri susturdu ve sahte tanrıların prestijine son verdi.[427]

çalışmasında, gerçek Sanctum Regnum'un, büyük Sihir Sanatının, üç sihirbazı Dünyanın Kurtarıcısı'na ibadet etmeye yönlendiren Beytüllahim'in o yıldızında olduğunu kanıtlamayı vaat ediyor. Diyor:

Kutsal Pentagram çalışmasının, tüm sihirbazları, tüm isimlerin üzerinde yüceltilmesi gereken ve tapınma yeteneğine sahip her varlığın önünde diz çökmesi gereken yeni bir ismin bilgisine götürmek olduğunu kanıtlayacağız.[428]

229] Bu, Eliphas Levi'nin "Kabala"sının mistik Hristiyanlık olduğunu ve Okültizm olmadığını gösterir, çünkü Okültizm evrenseldir ve birkaç eski halkın "Kurtarıcıları" (veya büyük Avatarları) arasında hiçbir fark bilmez. Eliphas Levi, Kabala kisvesi altında Hristiyanlığı vaaz etmede bir istisna değildir. Hıristiyan öğrencilerin önyargılarına uyarlandığı genel olarak Roma Katolik ülkelerinde incelendiği için, tartışmasız "modern Okült Felsefenin en büyük temsilcisi" idi. Ama asla gerçek dünyaya "Kabala" öğretmedi ve en önemlisi - Doğu Okültizmi. Öğrencinin Batı ve Doğu öğretilerini karşılaştırmasına izin verin ve Upanishad felsefesinin bu Batı sisteminin "algı alanına henüz ulaşıp ulaşmadığını" görün. Herkesin istediği sistemi savunma hakkı var ama bunu yaparken kardeşinizin sistemine leke sürmeye gerek yok.

Hıristiyanlığın birçok temel "gerçekleri" ile Brahmanizm "mitleri" arasındaki büyük benzerlik göz önüne alındığında, son zamanlarda Bhagavad Gita'nın ve çoğu Brahmana ve Purana'nın Mozaik Kitaplardan çok daha sonra ortaya çıktığını kanıtlamak için ciddi girişimlerde bulunuldu. ve hatta İnciller.. Ancak bu yönde şiddetli bir başarı elde etmek mümkün olsaydı, o zaman bu tür tüm kanıtlar amaçlarına ulaşamaz çünkü Rig Veda kalır. Kendisine atfedilen çağın en modern sınırlarına yakın olmakla birlikte, genellikle daha yeni olan reçetedeki "Pentateuch" ile hala örtüşmektedir.

Oryantalistler, Rig Veda adı verilen "İnsanlığın İncili"nde yer alan, sonraki tüm dinlerin izlediği kilometre taşlarından kurtulamayacaklarının gayet iyi farkındalar. Burada, rasyonel insanlığın şafağında, ilkinden sonuncusuna kadar tüm inanç ve dinlerin, tüm tapınakların ve kiliselerin temel taşları atıldı; ve hala oradalar. Evrensel "mitler", ilahi ve kozmik Güçlerin, birincil ve ikincil güçlerin kişileştirmeleri ve - hem şu anda var olan hem de soyu tükenmiş - dinlerin tarihsel karakterleri, yedi ana Tanrıda ve onların 330.000.000 "Rig" oranında bulunur. Veda" ve bu Yedi, ek milyonlarla, tek bir sonsuz Birimin Işınlarıdır.

Ama dünyevi olanın tapınması asla BUNA yükseltilemez. Ancak "onunla kaynaşmayı başarmak için Hindular tarafından uygulanan en soyut meditasyonun konusu" olabilir. "Yaratılış"ın her " şafağında " sonsuz ışık - yani karanlık - sözde Kaos görünümü alır; insan zihni için kaos; insanüstü veya ruhsal anlamda ebedi Kök.

230] "Osiris kara bir Tanrıdır." Bunlar, Mısır'daki İnisiyasyon'da "alçak sesle" söylenen sözlerdi, çünkü Osiris Numen ölümlüler için karanlıktır. Bu Kaos'ta, "Sular", İsis Ana, Aditi vb. oluştu.Onlar, orijinal tohumların ilksel Işık tarafından yaratıldığı - daha doğrusu yeniden uyandırıldığı - "Yaşam Suları"dır. Purushottama veya İlahi Ruh; Uzayın Suları Üzerinde Süzülen Narayana sıfatıyla, içinde erkek Brahma'nın yaratıldığı ve ondan ilk Prajapati'nin çıktığı "Altın Dünya Yumurtası" haline gelen bu tohumu döller ve yaşam Nefesini aşılar. [429]Varlıkların Rabbi ve insanlığın atası olur. Ve o değil, Evreni Kendi İçinde içerdiği söylenen Mutlak olmasına rağmen, onu görünür bir biçimde tezahür ettirmek yine de erkek Brahma'nın görevidir. Bundan, ırkların üretimi ile ilişkilendirilmesi gerektiği ve sonraki antropomorfizmde Yehova ve diğer erkek Tanrılar gibi fallik bir sembol alması gerektiği sonucu çıkar. En iyi ihtimalle, bu türden her erkek Tanrı, hepsinin "Babası", bir "Prototip İnsan" olur. Onunla Sonsuz Tanrı arasında bir uçurum var. Kişisel Tanrıların teistik dinlerinde, ikincisi soyut Güçlerden fiziksel güçlere indirgenmiştir. Yaşam Suyu - Tabiat Ana'nın "Derinliği" - antropomorfik dinlerde dünyevi yönüyle kabul edilir. Teolojik sihirle ne kadar kutsal hale geldiğini görün! Kutsal sayılıyor ve eski günlerde olduğu gibi şimdi de hemen hemen tüm dinlerde tanrılaştırılıyor. Ama eğer Hıristiyanlar onu vaftiz ve dua sırasında manevi bir arındırıcı olarak kullanıyorlarsa, Hindular kutsal nehirlerine, göletlerine ve nehirlerine tapıyorlarsa, eğer Parsiler, Müslümanlar ve Hıristiyanlar benzer şekilde onun etkinliğine inanıyorlarsa, o zaman, muhtemelen, bu elementin bazı büyük ve okült anlamlara sahip olması gerekir. . Okültizmde, en alt yedilide Kozmos'un Beşinci İlkesi anlamına gelir: çünkü tüm görünür Evren Su tarafından inşa edilmiştir , İki su - "Yaşam Suları" ve Kurtuluş Suları - arasındaki farkı bilen Kabalistler, dogmatik dinlerde birbirine çok karışmış diyorlar. "Kral Vaiz" kendisi hakkında şunları söylüyor:

Ben, Vaiz, Yeruşalim'de İsrail'in kralıydım ve göklerin altında yaratılan her [430]şeyi hikmetle araştırmak ve araştırmak için yüreğimi verdim .

[231] İngilizce "İncil"de, giysisi hafif ve gökler bir perde olan "Rab Tanrı"da birleşen Elohim'in büyük işinden ve görkeminden bahsederken, inşaatçıya atıfta bulunur .[431]

Odalarının kirişlerini sulara bırakan [432].

yani Evreni Kaosun Derinliklerinden, Sularından inşa eden kutsal Sephiroth Ordusu. Musa ve Thales, yalnızca toprak ve suyun canlı bir Ruh verebileceğini söylerken haklıydılar, çünkü su bu düzlemdeki her şeyin ilkesidir. Musa bir İnisiyeydi, Thales bir filozoftu, yani bir bilim adamıydı çünkü bu sözler onun zamanında eşanlamlıydı.

Bunun gizli anlamı, Musa'nın Kitaplarındaki su ve toprağın, bizim planımızdaki ilkel maddenin ve yaratıcı (dişil) İlkenin sembolleri olmasıdır. Mısır'da Osiris Ateş'ti ve İsis Toprak ya da eşanlamlısı Su'ydu; bu iki karşıt unsur, tam da karşıt özelliklerinden dolayı, ortak bir amaç için birbirleri için gereklidir: üreme hedefi. Toprağın mikroplarını çimlendirmek için güneşin ve yağmurun sıcaklığına ihtiyacı var. Ancak Ateş ve Suyun veya Ruh ve Maddenin bu üretken özellikleri, yalnızca fiziksel oluşumun sembolleridir. Yahudi Kabalistler bu unsurları yalnızca tezahür eden şeylere uygulanmasında sembolize ederken ve onlara dünyevi yaşamın üretiminin amblemleri olarak saygı gösterirken, Doğu Felsefesi onları yalnızca ruhsal prototiplerinin yanıltıcı bir yayılımı olarak kaydetti ve hiçbir saf olmayan veya aşağılık düşünce onun Ezoterik dini sembolojisini kirletmedi. . .

Kaos, daha önce başka bir yerde kanıtlandığı gibi, Kozmos'a dönüşen Theos'tur, o Evrendeki her şeyin kabı olan Uzay'dır. Okült Öğretiye göre, Keldaniler, Mısırlılar ve diğer tüm halklar buna Tohu-vah-bohu veya Kaos, Düzensizlik adını verdiler, çünkü Uzay Yaradılışın büyük deposudur, buradan sadece formlar değil, aynı zamanda fikirlerini alabilen fikirler de gelir. yalnızca Logos, Word, Verbum veya Sound aracılığıyla ifade edilir.

1, 2, 3, 4 sayıları Anneden (Boşluktan) ardışık yayılımlardır, alçalırken, giysisini şekillendirir ve onu Yaradılışın yedi basamağı üzerine yayar [433]. Sonsuzda bir uç diğer [232] ile birleştiğinde dalga kendine döner ve 4, 3 ve 2 sayıları tezahür eder, çünkü bu perdenin algılayabildiğimiz tek tarafıdır, ilk sayı kendi içinde kaybolur. ulaşılmaz yalnızlık

... Sonsuz Zaman olan Baba, sonsuz Uzay olan Anne'yi Sonsuzlukta doğurur; ve Anne, dünyanın bir okyanus haline geldiği o Günde, sürelerin bir parçası olan Manvantaras'ta Baba'yı doğurur. Sonra, söylendiği gibi, 1, 2, 3, 4 inip görünmezin dünyasına yerleştiğinde, Nara'nın (Yüce Ruh) üzerinde dinlenmesi veya hareket etmesi için Anne Nara (Sular - Büyük Derinlik) olur. 4, 3, 2 görünür dünyada Baba'nın (Zaman) tezahürleriyle başa çıkmak için sınırlar haline gelir [434].

Bu, sayıları 432 olan ve sıfırların eklenmesiyle 4.320.000 olan Mahayugaları ifade eder.

"İncil"deki Tohu-vah-bohu veya "Kaos" un sayısal değerinin - ki Kaos'un elbette Derin "Anne" olduğu - sadece bir tesadüf olduğu ortaya çıkarsa, son derece garip olurdu. veya Uzayın Suları - aynı sayıları verirdi. Bunun için Kabalistik bir elyazmasında bulunan şey şudur:

Yaratılış Kitabı'nın ikinci ayetinde Cennet ve Dünya hakkında "Kaos ve Düzensizlik" - yani "Tohu-vah-bohu" oldukları söylenir; "ve karanlık , derinliklerin yüzünü kaplamıştı", yani "binanın inşa edileceği mükemmel malzemenin hiçbir düzeni yoktu." Bu kelimelerin tek haneli rakamlarının yani [435]sayısal değerlerine çevrilen harflerin sırası 6.526.654 ve 2.386'dır. Bu eserde simetrik olarak büyük bildirideki ilk cümlenin hemen ardından gelirler: "Hızla Tanrılar, gökler ve yer gelişti."

"Tohu-wah-bohu" harflerinin sayılarını sürekli olarak sağdan sola doğru, tek tek işleri ardı ardına bırakarak çarpalım ve aşağıdaki değer dizisini elde edelim: (a) 30, 60, 360, 2160, 10.800, 43.200 sayılar: 3, 6, 36, 216, 108, 432; (6) 20, 120, 720, 1440, 7200 veya 2, 12, 72, 144, 72, 432, 432 ile biten seri, antik çağın en ünlü sayılarından biri, anlamı belirsiz olmasına rağmen kronolojide yukarıya doğru Tufana [436].

233] Bu, Yahudilerin sayıları ele almasının Yahudilere Hindistan'dan gelmiş olması gerektiğini gösteriyor. Daha önce gördüğümüz gibi, son sayı sıraları, diğer birçok kombinasyonun yanı sıra 108 ve 1008 sayılarını verir - Vishnu'nun adlarının sayısı, dolayısıyla yoga tespih 108 tane - ve gerçekten "ünlü" olan 432 sayısıyla biter. " İlk çağda 4.320.000 yıllık ve Keldani ilahi hanedanları döneminde 432.000 yıllık bir döngüde ortaya çıkan, Hint ve Keldani antik çağlarında sayı.

 

 

234]

BÖLÜM XXVI

putlar ve teraphim

Keldani Ku-tami'nin anlattığı "masal"ın anlamını anlamak kolaydır. Onun "Ay idolü" ile işleyiş tarzı, İbrahim'in babası Thera -onun adıyla teraphim denilen- imgeler yaratmadan veya "seçilmiş insanlar" onlardan kehanet etmeyi bırakmadan önce tüm Samilerin işleyiş biçimiydi. Bu teraphimler, herhangi bir pagan imgesi veya heykeli kadar "idol" idi [437]. "Putlara tapmayacaksın" ya da terafim emri daha sonra ortaya çıkmış olmalı, aksi takdirde dikkate alınmadı, çünkü onların tapınma ve terafim yardımıyla kehanetleri o kadar genel kabul görmüş ve yaygın görünüyor ki, "Rab " Hoşea aracılığıyla İsrailoğullarını teraphimlerinden mahrum bırakmaları için gerçekten tehdit etti.

Çünkü İsrail oğulları kıralsız, ... kurbansız ve putsuz günler geçirecekler.

Matzeba, heykel veya sütun, İncil'de açıklandığı gibi, "efodsuz ve terafsız" anlamına gelir [438].

Peder Kircher, Mısırlı Serapis heykelinin, Süleyman Tapınağı'ndaki seraphim veya teraphim heykelleriyle her bakımdan aynı olduğu fikrini çok güçlü bir şekilde destekliyor. louis de due dedi ki:

Meleklerin görüntüleri veya meleklere adanmış heykeller olabilirler , bu nedenle bu ruhlardan biri teraphim'e çekildi ve soruları yanıtladı; Hatta bu hipotezde bile "teraphim" kelimesi Suriyelilerin yaptığı gibi "t" yerine "s" harfi getirilerek "seraphim"e eşdeğer kılınabilirdi [439][235] .

Septuagint bu konuda ne diyor? Teraphim arka arkaya είδωλα kelimesiyle çevrilir - birinin benzerliğinde şekillenir; eidolon, "astral beden"; γλυπτά - yontulmuş; χενοτάφια - kendi içlerinde gizli bir şey veya bir hazne içerme anlamında heykeller; δήλους - tezahürler; άλήθειας - gerçek veya gerçeklik; μορφώματα veya φωτισμούς - parlayan, parlak benzerlikler. Son ifade, teraphim'in nasıl biri olduğunu açıkça göstermektedir. Vulgate bu terimi "annuntientes", yani "haber veren haberciler" olarak çevirir ve böylece teraphimlerin kahinler olduğu kesinleşir. Bunlar, Mısır, Keldani, Yunan ve diğer tapınaklardaki İnisiye Rahipler ve Adeptler aracılığıyla kitlelere ifşa edilen animasyonlu heykeller, Tanrılardı.

Kehanet veya kaderi bilmek ve bir terafimden talimat almakla ilgili olarak, [440]bu İbn Meymun ve Selden tarafından çok açık bir şekilde açıklanmıştır. İlki diyor ki:

Teraph hayranları, ana yıldızların (gezegenlerin) ışığının yontulmuş heykele nüfuz edip bolca doyurduğu için, melek gücünün (vekillerin veya gezegenlerdeki canlandırma ilkesinin) onlarla konuştuğuna ve onlara birçok çok faydalı zanaat öğrettiğine inanıyorlardı. ve bilimler [441].

Buna karşılık Selden aynı şeyi açıklıyor ve teraphimlerin [442]kendi gezegenlerinin düzenine göre inşa edildiğini ve şekillendirildiğini ekliyor; her teraphim, Yunanlıların stoichs dediği belirli bir "yıldız meleğe" adanmıştı; ve ayrıca gökyüzünde yer alan ve "koruyucu Tanrılar" olarak adlandırılan figürlere uygun olarak:

στοιχεια'yı takip edenlere στοιχειωμαθιχοι veya gezegen kahinleri) ve στοιγεια deniyordu [443].

[236] elementlerin "ruhları" (spiritus elementorum) veya Yunanca'da πνεύματα των στοιχείων olarak adlandırıldıkları şekliyle) yardımıyla gerçekleştirildiğine işaret eder . Ama onlar yıldızların (gezegenlerin) "ruhları" değildirler, ayrıca ilahi Varlıklar da değildirler, sadece kendi elementlerinde yaşayan yaratıklardır; Kabalistler onlara elemental ruhlar derler ve Teosofistler onlara elementaller derler [444]. Bir Cizvit olan Peder Kircher okuyucuya şunları söyler:

Her tanrının, onlar aracılığıyla konuşmak için böyle kehanet araçları vardı. Her birinin kendi uzmanlığı vardı.

Serapis tarımla ilgili talimatlar verdi; Anubis bilim öğretti; Horus, psikolojik ve ruhsal konularda tavsiyelerde bulundu; Nil'in seviyesinin yükseltilmesi vb. konularda Isis'e danışıldı.

yaşayan Tanrı olma iddiasıyla ilgili olarak "İsrail'in Rab Tanrısı"nın prestijine elverişsizdir . Yehova, "Eski Ahit" in kendisine göre , seçtikleriyle başka hiçbir şekilde konuşmadı ve bu, onu diğer tüm pagan Tanrılarla, hatta alt sınıflardan bile aynı seviyeye getiriyor. Yargıçlar Kitabı, XVII'de, Mika'nın nasıl bir efod ve bir teraphim yaptığını ve onları Yehova'ya adadığını okuyoruz (bkz. Septuagint ve Vulgate); bu eşyalar, annesi tarafından kendisine verilen iki yüz gümüş şekelden bir dökümcü tarafından yapılmıştır. Doğru, Kral James Kutsal Kitabı bu küçük putperestliği şu sözlerle açıklıyor:

O günlerde İsrail'de kral yoktu ve herkes dilediğini yaptı.

Yine de bu eylem genel olarak kabul edilmiş olmalı, çünkü Mika, efodu ve terafimi için bir rahip, bir falcı tuttuktan sonra şöyle diyor: "Şimdi Rab'bin bana iyilik yapacağını biliyorum." Ve eğer Miki'nin hareketi hangisiyse

Tanrıların bir evi vardı ve bir efod ve bir terafim yaptı ve oğullarından birini kutsadı.

onlara hizmet etmek ve ayrıca annesi tarafından "Rab" ye adanan "yontulmuş görüntü" - şimdi zararlı görünüyor, o zaman tek din ve tek ağızlı o günlerde öyle değildi. En iyi yazarlarından biri olan Kircher, terafimi "orijinal vahiylerin kutsal araçları" olarak adlandırırsa, Latin [445]Kilisesi bu eylemi nasıl kınayabilir? onu (şüphesiz 237] teraph aracılığıyla) ve bazı kehanetler mi verdi? Ve bu da yetmezse, efodun sessizliğinin yasını tutan Saul [446]ve düşmanlarını en iyi nasıl öldüreceği konusunda tummim'den tavsiye isteyen ve Rab'den sözlü bir yanıt alan Davut vardır.

Ancak, günümüzde çok fazla düşünce ve varsayıma konu olan Urim ve Tummim, Yehova'nın Musa'ya verdiği en ayrıntılı talimatlara rağmen, Yahudilerin bir icadı değildir ve onlardan kaynaklanmaz. Mısır tapınaklarının başkâhini, her bakımdan İsrailoğullarının başkâhininin göğüs zırhına benzeyen, değerli taşlardan bir göğüs zırhı takıyordu.

Mısır'ın yüksek rahipleri boyunlarına Hakikat adı verilen bir safir görüntüsü astılar, hakikatin tezahürü onda belirginleşti.

Selden, İbranice teraphim'i pagan terafimlerle bir tutan ve ilkinin onları Mısırlılardan ödünç aldığı inancını ifade eden tek Hıristiyan yazar değil. Ayrıca, tamamen Roma Katolik bir yazar olan Dalinger şöyle diyor:

Hoşea günlerine kadar teraphim kullanıldı ve birçok Yahudi ailede kaldı [447].

Bir papacı olan Dalinger ve bir Protestan olan Selden'in - her ikisi de Yahudilerin teraphimlerinde Yehova'yı ve Yahudi olmayanların teraphimlerinde "kötü ruhları" bulan - kişisel görüşüne gelince, bu, odium theologicum'un olağan tek taraflı yargısıdır. ve mezhepçilik. Ancak Selden, eski günlerde bu tür tüm iletişim türlerinin yalnızca ilahi ve meleksel mesajları almak amacıyla kurulduğunu söylerken haklıdır. Ancak

Kutsal Ruh (ya da daha doğrusu ruhlar), konut kaldığı sürece Urim ve Tummim aracılığıyla İsrail oğullarıyla [yalnızca] konuşmadı;

A. Kruden'in insanların inanmasını istediği şey. Bu tür teofanik veya ilahi iletişim için bir "çadıra" ihtiyaç duyanlar sadece Yahudiler de değildi; çünkü tummim denilen hiçbir Bagh-Kol (veya "İlahi Sesin Kızı"), uygun bir çadır olmadıkça, Yahudi, Yahudi olmayan veya Hıristiyan tarafından duyulamazdı. Çadır, tıpkı şimdi olduğu gibi, okült güçlerin İnisiyasyon tarafından elde edildiği Magick günlerinin arkaik bir telefonuydu. Ondokuzuncu yüzyıl 238] belirli metallerin, ahşabın ve özel cihazların yerini elektrikli telefonla değiştirdi ve yüksek rahipler ve hiyerofanlar yerine doğal medyumlara sahip oldu. Öyleyse, inananların Gezegensel Ruhlar ve Tanrılar ile iletişim kurmak yerine artık elementallerden ve canlandırılmış kabuklardan daha yüksek olmayan varlıklarla - Porphyry iblisleri - iletişim kurmalarına neden şaşıralım? Kim olduklarını, "İyi ve Kötü Şeytanlar Üzerine" adlı çalışmasında bize bir vahiy anlatıyor:

Amacı Tanrı olarak kabul edilmek olan ve lideri Yüce Tanrı olarak tanınmayı talep edenler.

Oldukça kesindir - ve bu gerçeği inkar eden Teosofistler değil - tüm çağlarda kötü, iyiliksever ve düşman "Tanrılar" kadar iyi ruhlar da olmuştur. Bütün sorun kimin kim olduğunu bulmaktı ve hala da öyle. Ve Hristiyan Kilisesi'nin bu konuda kutsanmış olmayan sürüsünden daha fazlasını bilmediğini onaylıyoruz. Bunu kanıtlayan bir şey varsa, şüphesiz bu yönde işlenen sayısız büyük teolojik hatadır. Putperestlerin tanrılarına "şeytan" demek ve sonra onların sembollerini bu kadar kölece kopyalamak, iyi ve kötü arasında bir ayrım dayatmak, karşılık gelen Hıristiyanlık veya Paganizme ait olmaktan daha sağlam bir delil olmaksızın akılsızlıktır. Gezegenler - Zodyak'ın unsurları - sadece Heliopolis'te "elementlerin sırları" (elementorum arcana) adı verilen on iki taş olarak değil. Pek çok Ortodoks Hıristiyan yazara göre, Süleyman tapınağında da bulunuyorlardı ve bugüne kadar birçok İtalyan kilisesinde ve hatta Notre Dame Katedrali'nde görülebiliyorlar.

Aslında Clement'in Stromateis'indeki uyarının Aziz Petrus'tan alıntı yaptığına inanılsa da boşuna verildiği söylenebilir. Diyor:

Tanrı'yı yalnızca kendilerinin bildiğini sanan ve Tanrı yerine meleklere, kameri aylara ve Ay'a taptıklarını düşünmeyen Yahudilerin taptığı gibi Tanrı'ya tapınmayın [448].

Yukarıdakileri okuduktan sonra, Yahudi hatasına ilişkin bu anlayışa rağmen, Hıristiyanların hala Yahudi Yehova'ya, teraphim aracılığıyla konuşan Ruh'a tapmaya devam etmelerine kim şaşırmaz! Bunun böyle olduğu ve Yehova'nın sadece İsrail halkının "koruyucu dehası" veya ruhu olduğu - pneumata tön stoicheiön'den (veya "büyük temel ruhlardan") yalnızca biri olduğu, yüce "Gezegen" bile olmadığı açıkça gösterilmiştir. Paul ve 239] İskenderiyeli Clement'in sözlerine dayanarak , kullandıkları kelimelerin herhangi bir anlamı varsa. İkincisinde, στοιχεία kelimesi sadece elementler değil, aynı zamanda

Kozmolojik ilkeleri ve özellikle Zodyak'ın burçlarını (veya takımyıldızlarını), ayları, günleri, Güneş'i ve Ay'ı oluşturmak [449].

Aristoteles aynı ifadeyi aynı anlamda kullanır. των άστρων στοιχεια [450]derken, Diogenes Laertes δώδεχα στοιχεια, Zodyak'ın on iki burcu olarak adlandırır [451]. Şimdi, şu anlamda Ammianus Marcellinus'tan olumlu bir kanıta sahip olmak

Eski kehanet her zaman elementlerin ruhlarının yardımıyla gerçekleştirilmiştir.

veya aynı πνεύματα των στοιχείων ve "İncil"de (a) Saul ve Davut da dahil olmak üzere İsrailoğullarının aynı kehanete başvurdukları ve aynı araçları kullandıkları; ve (b) onlardan "Rabları"nın - yani Yehova'nın - sorumlu olduğunu - "spiritus elementorum" değilse, Yehova'yı kim olarak kabul edeceğiz?

Bu, "Ay Putu" - Satürn'ün aracılığıyla konuştuğu Keldani teraphim - ile Yehova'nın aracısı Urim ve Tummim idolü arasında pek bir fark olmadığını gösteriyor. Aslen bilimsel olan - ve bilimlerin en kutsal ve kutsalını oluşturan - okült ayinler, insanlığın yozlaşması nedeniyle, şimdi "batıl inanç" olarak adlandırılan Büyücülüğe düştü. Diogenes'in Tarihi'nde açıkladığı gibi:

Gezegenleri uzun süredir gözlemleyen ve hareketlerinin ve etkilerinin anlamını herkesten daha iyi bilen Kaldhalar, insanlara geleceklerini tahmin ediyor. Tercüman olarak adlandırdıkları ve gezegenler olarak adlandırdığımız beş büyük aydınlatıcı doktrinlerini en önemlisi olarak görüyorlar . Ve gelecek büyük şeylerle ilgili kehanetlerin çoğunu kendilerine sağlayanın güneş olduğunu iddia etmelerine rağmen , yine de Satürn'e daha şevkle tapıyorlar. İskender, Antigonus, Seleucus, Nicanor vb. başta olmak üzere birçok krala yapılan bu tür kehanetler o kadar mucizevi bir şekilde gerçekleşti ki, insanlar hayret ve sevinç yaşadılar [452].

Keldani Ustası Ku-tami'nin yaptığı açıklamada, çalışmasında acemilere öğreteceği her şeyin Satürn Ayı, ikincisi onun idolü ve bu idol veya teraphim tarafından iletildiği sonucu çıkar. katip kendisi için, aynı yöntemin Kral Davut tarafından uygulanmasından daha fazla putperestlik değildir . Dolayısıyla bunda ne bir uydurma ne de bir “masal” görmek mümkün değil. Yukarıda adı geçen Keldani İnisiyesi, Musa'ya atfedilen dönemden çok daha eski bir dönemde, tapınaklarla ilgili Kutsal Bilimin hâlâ gelişme aşamasında olduğu günlerde yaşadı. Düşüşü ancak Lucian gibi alaycıların içeri girmesine izin verildiğinde başladı ve Okült Bilimin incileri çok sık eleştiri ve cehaletin aç köpeklerine atıldı.

 

 

241]

BÖLÜM XXVII

MISIR BÜYÜSÜ

Okültizm öğrencilerimizden çok azı Mısır papirüsünü inceleme fırsatı buldu - bu canlı ya da daha doğrusu dirilmiş tanıklar, iyi ya da kötü, binlerce yıl önce zamanın gecesinde Sihrin kullanıldığına dair tanıklar. Papirüs kullanımı, MS 8. yüzyıla kadar baskındı, o zaman terk edildiler ve imalatları durduruldu. Ortaya çıkarılan belgelerden en merak uyandıranları hemen satın alınarak ülkeden götürüldü. Kahire Bulak'ta hala mükemmel bir şekilde korunmuş papirüsler var, ancak bunların çoğu hiçbir zaman düzgün bir şekilde okunmadı [453].

Diğerleri - götürülen ve Avrupa'daki müzelerde ve halk kütüphanelerinde bulunabilenler - daha şanslı değildi. Yaklaşık yirmi beş yıl önce, Vicomte de Rouge zamanında, bunlardan yalnızca birkaçı "üçte ikisi deşifre edilmişti"; ve bunların arasında, geçerken tanıtılan ve kralın masraflarını açıklamak amacıyla yazılan birkaç ilginç yazıt, Kutsal Kayıtlar Listesi'ne dahil edilmiştir.

Bu, yakın zamanda sahte papirüslerden alınan sözde "Harris" ve Anastasi koleksiyonlarında görülebilir; bunlardan biri firavunlar II. Ramses ve III'ün önünde gerçekleştirilen bir dizi büyülü eylemin öyküsünü içerir. Bu belge gerçekten çok ilginç. Bu, on sekizinci hanedanın son kralı V. Ramses'in saltanatı sırasında yazılmış, MÖ on beşinci yüzyıla ait bir papirüs ve 12 . ve Paofs ayının 13. günü. Bu belge, Mısır'daki o "mucizeler" günlerinde vergi mükelleflerinin sadece yaşayanlar değil, her mumya olduğunu gösteriyor. Her şey ve her şey vergilendirildi ve temerrüde düşen bir mumyanın Hou'su, "onu hareket özgürlüğünden mahrum eden büyü yapan bir rahip" tarafından cezalandırıldı. O zaman Howe nedir? Sadece bir astral beden, bir ceset ya da mumyanın havadaki benzerliği - Çin'de Howen, Hindistan'da Bhut denilen şey.

Şu anda, Oryantalist, bu papirüsü okuduktan sonra, büyük olasılıkla, tüm hikayeyi eskilerin en cahil hurafesine atfederek, onu tiksintiyle bir kenara atacaktır. Gerçekten olağanüstü ve anlaşılmaz olan, aksi takdirde oldukça felsefi ve medeni olan bu insanların aptallığı ve saflığı olmalı, eğer bu kadar yüzyıllarca, binlerce yıl boyunca böyle bir karşılıklı aldatma sistemine katlanabilmişlerse! Rahiplerin halkı aldattığı sistem, Hierophant-Kings rahipleri aldattı ve kendileri de sadece "halüsinasyonların meyveleri" olan ruhlar tarafından aldatıldılar. Menes'ten Kleopatra'ya, Manu'dan Vikramaditya'ya, Orpheus'tan son Roma auguruna kadar tüm antik çağın tarihsel olduğu söyleniyor. Bütün bunlar bir aldatma sistemi olmasaydı, öyle olmalıydı. Yaşam ve ölüm, kutsal bir "büyücülük" tarafından yönetilip kontrol ediliyordu. Çünkü basit bir satış ve satın alma belgesi olsa bile, en sıradan günlük işlerle ilgili bir işlem olsa bile, neredeyse tek bir papirüs yoktur, Sihrin karıştırılmayacağı: beyaz veya siyah. Görünüşe göre Nil'in kutsal yazıcıları, kasıtlı olarak ve kehanetvari bir ırk nefreti ruhuyla, (kendileri için) en dezavantajlı görevi, henüz doğmamış, gelecekteki beyaz kafir ırkının nesillerini aldatma ve yanıltma görevini yerine getiriyorlardı! Her ne olursa olsun, Papirüsler, tıpkı mezar dikilitaşları gibi Sihirle doludur. Ayrıca papirüsün sadece pürüzsüz yüzeyli parşömen olmadığını,

Kabukları üst üste binen bir çalının odunsu malzemesi bir tür yazı kağıdı oluşturuyordu;

ama bu çalının kendisi ve bu parşömeni yapmak için kullanılan aletler vs. daha önce büyülü bir hazırlık sürecine tabi tutulmuştu - bu zanaatı diğerleri gibi Hierophant-Rahiplerine öğreten Tanrıların kararlarına uygun olarak. .

birlikte, bu tür şeylerin gerçek doğasından ve özellikle antik çağın Büyüsü ile modern fenomenlerimiz arasında var olan analoji ve bağlantılardan şüphe duyduğu [243] görünen birkaç modern Oryantalist vardır . Shaba da onlardan biri, çünkü Harris Papyrus çevirilerinde şu düşünceye kapılıyor:

Hermes'in değneğinin etkileyici törenlerine ya da dipsiz mistisizmin anlaşılmaz formüllerine başvurmadan, günümüzün büyücüsü, birkaç geçiş aracılığıyla öznenin organik işlevlerini bozar, ona yabancı dil bilgisini aşılar, ona aktarır. uzak bir ülkeye veya gizli yerlere, orada olmayan insanların düşüncelerini tahmin etmesine, mühürlü mektupları okumasına vb. ... Modern sibylin mağarası, tripodun yerini küçük bir yuvarlak masaya bıraktığı mütevazı dekorasyona sahip bir odadır. bir şapka, bir oyma, en basit türden mobilyalar; sadece ikincisi antik çağın kehanetini bile aşıyor (Bay Shaba bunu nasıl biliyor?), çünkü ikincisi sadece konuşuyor [454], günümüzün kahini ise cevaplarını yazıyor. Ortamın emriyle, ölülerin ruhları mobilyaları çıtırdatmak için iner ve geçmiş yüzyılların yazarları mezardan sonra yazılan eserleri aktarır. İnsan saflığı artık tarihin şafağına kıyasla hiçbir şekilde azalmadı ... Tıpkı teratolojinin artık genel fizyolojinin önemli bir parçası olması gibi, sözde Okült Bilimler de insanlığın yıllıklarında öneminden yoksun olmayan bir yer işgal ediyor. ve bu nedenle filozof ve tarihçinin dikkatini çekmek için tek bir nedeni hak etmiyor [455].

Tanıklarımız olarak iki Champollion, Lenormand, Bunsen, Vicomte de Rouget ve birkaç Mısırbilimci seçtikten sonra, Mısır Büyüsü ve Büyücülüğü hakkında ne söyleyeceklerini görelim. Dilerlerse bu güçlükten sıyrılıp tüm "batıl inançları" ve uygulamalarını kronik psikolojik ve fizyolojik bozukluğa ve toplu histeriye atfederek açıklayabilirler; ve yine de gerçekler orada, büyülü içerikleri ve Tufandan önceki Büyünün kanıtlarıyla dört, beş veya daha fazla bin yıl sonra ortaya çıkarılan bu gizemli papirüslerden yüzlercesinden bize bakıyor.

Thebes'te bulunan küçük bir kütüphane, her türden eski edebiyattan parçalar sağlamıştır; birçoğu tarihlendirilmiştir ve bu nedenle bazılarının genel olarak kabul edilen Musa çağına ait olduğu kabul edilmiştir. Ahlâk, tarih, din ve tıp üzerine kitaplar veya el yazmaları, takvimler ve 244] listeler, şiirler ve hikâyeler -hepsi- bu değerli koleksiyonda bulunabilir; ve kadim efsaneler -uzun zamandır unutulmuş çağların hikayeleri (lütfen bu efsanelerin Musa döneminde yazıldığını unutmayın)- inanılmaz bir antik çağa, Tanrıların ve Devlerin hanedanları dönemine ait olduğuna dair işaretler eşlik ediyor. . Bununla birlikte, ana içerikleri, kara büyü ve cenaze törenlerine karşı büyülü sözlerin formülleridir: gerçek dualar veya sonsuzluktaki her hacı yolcunun Vade mecum'u. Bu cenaze metinleri genellikle hiyeratik yazı ile yazılır. Papirüsün başlığı, her zaman, ölen kişinin onu sorgulaması gereken bir dizi Tanrı'nın önünde nasıl göründüğünü gösteren bir dizi sahne içerir. Bunu Ruh'un yargısı izler, üçüncü perde ise bu Ruh'un ilahi ışıkta görünmesiyle başlar. Bu tür papirüsler genellikle kırk fit uzunluğundadır [456].

Aşağıdakiler genel açıklamalardan alınmıştır. Çağdaşların Mısır (ve diğer) Sembolojisini nasıl anlayıp yorumladıklarını gösterecek.

İlk seçebileceğiniz, Louvre'daki rahip Nevo-lu'nun (veya Nevolen) papirüsüdür. Her şeyden önce, bir tabut taşıyan bir barikat, merhumun mumyasını içeren kara bir kutu var. Yakınlarda annesi Ammenbem-Heb ve kız kardeşi Hunssanuyu; cesedin başında ve ayaklarında kırmızılar giymiş Nephthys ve Isis ve yanlarında panter postu giymiş Osiris rahibi duruyor; sağ elinde bir buhurdan var ve dört yardımcısı mumyanın bağırsaklarını taşıyor. Tanrı Anubis (çakal başlı) yas tutan kadınların ellerinden tabutu alır. Ruh daha sonra mumyasından ve ölen kişinin Hou'sundan (astral beden) yükselir. Birincisi, Doğu'nun dört dehasının, kutsal kuşların ve Ammon'un önünde bir koç biçiminde tapınmaya başlar. "Hakikat Sarayı"na getirilen merhum, yargıçlarının huzuruna çıkar. Ruh, yani bok böceği, Osiris'in huzurunda dururken, onun astral How'u kapıda durur. Batı'da, mumyanın uzuvlarının her birine ve yaşayan bir kişinin vücuduna hükmeden çeşitli Tanrılara yakarışlar çok fazla kahkahaya neden oldu. Bir düşünün: Petamenophos'un mumyasının papirüsünde "anatomi coğrafi hale gelir", "astroloji fizyolojiye uygulanır" veya daha doğrusu "insan bedeninin, kalbinin ve ruhunun anatomisine uygulanır." “Ölen adamın saçı Nil'e aittir; gözleri Venüs'e (İsis); kulakları tropiklerin koruyucusu Macedo'ya; burnu Anubis'e; Güneş'te ikamet eden Ruh'un sol tapınağı 245]. ... Osiris'e ne kadar dayanılmaz saçmalıklar ve temel dualar ... öbür dünyada ölen kişiye kaz, yumurta, domuz eti vb. vermesi için yalvarıyor. " [457].

Bununla birlikte, "kazlar, yumurtalar ve domuz eti" terimlerinin başka, gizli bir anlamı olup olmadığını görmek için beklemek kesinlikle ihtiyatlı olacaktır. Bir egzoterik çalışmada , aklını tamamen kaybedene kadar sarhoş edici bir içki içmeye davet edilen Hintli yogi, bu "alkolün" ezoterik anlamının olduğu bulunana kadar, kendi mezhebini ve yogi sınıfını temsil eden bir ayyaş olarak kabul edildi. oldukça farklı: ilahi ışık anlamına geliyordu ve Gizli Bilgeliğin ambrosiasının yerini aldı. Günümüzde Doğu ve Batı Hristiyan Kiliselerinde bol miktarda bulunan güvercin ve kuzu sembolleri, gelecekte yüzyıllar sonra da kazıp çıkartılabilir ve günümüzde tapınma nesneleri olarak kabul edilebilir. Ve sonra, yüksek Asya uygarlığının ve öğreniminin önümüzdeki yüzyıllarının bazı "Batılıbilimcileri" karmik olarak şöyle yazabilir: ""Papa" ve "Calvin" mezheplerinin cahil ve batıl inançlı Gnostikleri ve agnostikleri (döneminin iki canavarca Tanrısı). Dinamit Hıristiyanlığı) bir güvercine ve bir koyuna tapıyordu!" Her çağda, kalabalığın tapınma duygusunu tatmin etmek için taşınabilir el fetişleri olacak ve bir ırkın Tanrıları, bir sonraki ırk tarafından her zaman şeytanlara indirgenecek. Döngüler Lethe'nin derinliklerinde dönüyor ve Karma, Asya'yı ve dinlerini geride bıraktığı gibi Avrupa'yı da ele geçirecek.

Yine de,

Bu büyük ve ağırbaşlı dil (Ölüler Kitabında), bu görkemli resimler, bütünün bu ortodoksluğu, açıkça ruhun ölümsüzlüğü ve ölümden sonra kişisel varoluşu ile ilgili çok kesin bir doktrindir.

De Rouge ve Abbe Van Dryval tarafından gösterildiği gibi, bazı Oryantalistleri büyüledi. Psikostaz (ya da Ruh üzerine yargı), onu doğru okuyabilen ve içerdiği görüntüleri yorumlayabilen biri için şüphesiz bütün bir şiirdir. Bu resimde boynuzlu Osiris'i görüyoruz, asasını ucuna asmış - pastoral asanın veya piskoposların asasının bir prototipi - Adalet Güneşi ve Merhamet Tanrıçası Thmea tarafından cesaretlendirilen Ruh yukarıda süzülüyor. ve Adalet; Horus ve Anubis, ruhun işlerini tartıyor. Bu papirüslerden biri, oburluktan suçlu bulunan Ruh'un bir domuz olarak yeryüzünde yeniden doğmaya mahkum edildiğini gösteriyor; Bunu hemen bir Oryantalistin öğrenilmiş sonucu takip etti: 246] "Bu, hayvanlarda ruh geçişine, reenkarnasyona olan inancın tartışılmaz bir kanıtıdır " vb.

Belki Karma'nın okült yasası bu cümleyi farklı şekilde açıklayabilir. Oryantalistlerimizin bildiği gibi, yeni bir enkarnasyonda ruh için hazırlanan fizyolojik bir noksanlığa -kişiliği bin bir musibet ve musibetlere sevk edecek bir noksanlığa- işaret edebilir.

Şahin, melek, nilüfer çiçeği, balıkçıl, leylek, kırlangıç, yılan ve timsah olarak 3000 yıl boyunca önce azap, sonra metempsikoz: Böyle bir geçişin rahatlığının memnuniyetten çok uzak olduğu açıktır .

De Mirville, Mısır tanrılarının şeytani karakteri üzerine çalışmasında bunu belirtir [458]. Yine, basit bir gösterge buna çok fazla ışık tutabilir. Oryantalistler "3000 yıl boyunca metemppsikoz"u doğru okuduklarından eminler mi? Okült Doktrin, Karma'nın Devachan'ın (Mısırlıların Amenti'si) eşiğinde 3000 yıl beklediğini öğretir; Ebedi Ego daha sonra, önceki doğumda işlenen günahlar için yeni geçici kişiliğinde cezalandırılmak üzere de novo'da enkarne olur , bu ıstırap şu ya da bu şekilde geçmişin hatalarını telafi eder. Ve şahin, nilüfer çiçeği, balıkçıl, yılan ya da kuş -kısacası Doğa'daki herhangi bir nesne- eski dini amblemlerde sembolik ve çok yönlü anlamını taşıyordu. Hayatı boyunca ikiyüzlü davranan ve iyi bir insan olarak tanınan ama aslında tıpkı bir yırtıcı kuş gibi arkadaşlarının üzerine atılmak ve başkalarının mallarına sahip olmak için fırsat kollayan bir kişi cezalandırılır. Karma tarafından gelecekteki bir yaşamda ikiyüzlülük ve açgözlülük için cezaya. Ceza ne olacak? Her insan biriminin eninde sonunda kendi evriminde ilerlemesi gerektiğinden ve bu "insan" gelecekte nazik, samimi ve iyiliksever bir kişi olarak yeniden doğacağından, bir şahin olarak yeniden doğma cezası, basitçe, o zaman mecazi olarak böyle görülebilir. Kendisinde var olan gerçek iyi niteliklere rağmen, muhtemelen uzun bir yaşam boyunca haksız yere ve haksız yere suçlanacağını ve açgözlülük, ikiyüzlülük ve gizli gaspla suçlanacağını ve tüm bunların ona dayanabileceğinden daha fazla acı çekeceğini. İntikam yasası asla yanlış değildir ve bu sürekli yanılsama, hata ve kasıtlı kötülük dünyasında aldatıcı görünümün ve insan kötülüğünün bu kadar çok masum kurbanıyla karşılaşıyoruz. Onları [247] her gün görüyoruz ve her birimizin yaşam deneyimlerinde bulunacaklar. Antik çağın dinlerini bir dereceye kadar kesinlikle anladığını söyleyebilecek Oryantalist nerede? Rahiplerin metaforik dili hiçbir zaman yüzeysel olarak ifşa edilmekten öteye gitmedi ve bugüne kadar hiyerogliflerin okunmasında hâlâ çok zayıf bir şekilde ustalaştılar [459].

Isis Unveiled, Mısır reenkarnasyonları ve ruh göçleri hakkında bu konuda ne söylüyor ve şu anda söylediğimiz herhangi bir şeyle çelişiyor mu?

Mısır Hierophantları tarafından "zorunluluk döngüsü" olarak alegorikleştirilen bu döngü felsefesinin aynı zamanda "İnsanın Düşüşü" alegorisini de açıkladığını belirtmek gerekir. Arapça açıklamalara göre, piramitlerin yedi salonunun her biri - tüm kozmik sembollerin en büyüğü - gezegenlerden birinin adını taşıyordu. Piramitlerin kendine özgü mimarisi, onları inşa edenlerin metafiziksel düşüncesinin gidişatını kendi içinde gösterir. Zirve, firavunların ülkesinin masmavi gökyüzünde kaybolur ve insan ruhani prototiplerinin ilk ırkının yolculuğuna başladığı görünmez Evrende kaybolan orijinal noktayı kişileştirir. Her mumya, mumyalandığı andan itibaren bir anlamda fiziksel kimliğini yitirdi: insan ırkını simgeliyordu. "Ruh"un çıkışına yardımcı olmak için en iyi hesaplamayla ortaya kondu ve ikincisi, sembolik zirveden çıkabilmesi için yedi gezegen salonundan geçmek zorunda kaldı. Her salonun aynı zamanda (Zincirimizin) yedi küresinden birini ve bizimkinden daha yüksek olan fiziksel-ruhsal insanlığın yedi yüksek türünden birini kişileştirdiği söyleniyor. Her 3000 yılda bir, kendi ırkından bir ruh başka bir evrime, daha mükemmel bir ruhsal ve fiziksel dönüşüme geçmeden önce başlangıç noktasına dönmek zorundaydı. Yaratıcılarının görkemli düşüncesinin bir uçuşu tarafından kucaklanan nesnelerin sonsuzluğunu tam olarak kavrayabilmemiz için Doğu mistisizmi karanlık metafiziğine gerçekten dalmalıyız [460].

Tüm bunlar, ayrıntılar verildiğinde Sihirdir; ve aynı zamanda, her biri kendi özel koruyucusu veya "Tanrı"sının özelliklerine sahip yedi Kök Irkımızın ve Gezegeninin evrimini ifade eder. Her İnisiyenin astral bedeni, ölümden sonra, cenaze gizeminde her Irkın - geçmiş ve gelecek - doğum ve ölümünün dramını yeniden canlandırmak ve yukarıda bahsedildiği gibi yedi "gezegen salonundan" geçmek zorunda kaldı. ayrıca Zincirimizin yedi küresini kişileştirir.

Doğu Okültizminin mistik doktrini şunu öğretir: "Spiritüel Ego (astral Howe değil), yeni bir bedende enkarne olmadan önce, son bedensizleşmesinde geride bıraktığı sahneleri tekrar ziyaret etmelidir. 248 ] Bir önceki hayatında fiillerinin meydana getirdiği sebeplerden (Nidan) doğan bütün neticeleri bizzat kendisi görmeli ve öğrenmelidir ki, onu görünce müesses nizamın adaletini kabul etsin ve Allah'ın Kanunu'na yardım etsin. Engellemek yerine intikam (Karma) [461].

Viscount de Rouge tarafından yapılan birkaç Mısır papirüsünün çevirileri, ne kadar kusurlu olsalar da, bize bir avantaj sağlıyor: İçlerinde hem beyaz, ilahi Büyü hem de Büyücülüğün varlığını ve her ikisinin de tüm hanedanlar boyunca kullanıldığını inkar edilemez bir şekilde kanıtlıyorlar. Tekvin Kitabı'ndan [462]veya Eski Ahit'in herhangi bir kitabından çok daha eski olan Ölüler Kitabı'nda bu, her satırda belirgindir. Kara Sanat'a karşı durmaksızın dualar ve büyülerle dolu. İçinde Osiris, "hava iblislerinin" galibidir. Yalvaran , "gözünden görünmez bir ok çıkan" Matat'a karşı ondan yardım ister. Büyücünün (canlı ya da ölü) gözünden çıkan ve "tüm dünyada dolaşan" bu "görünmez ok", nazardır - köken olarak kozmik ve mikrokozmik düzlem üzerindeki etkileri açısından karasaldır. Latin Hıristiyanlar bunu bir hurafe olarak görmezler. Kiliseleri de aynı inanca sahiptir ve hatta "karanlıkta dönen oka" karşı bir duası vardır.

Ancak, tüm bu belgelerin en ilginç olanı, Fransa'da ilk kez çevrildiği için "Le papyrus magique de Chabat" olarak adlandırılan "Harris" papirüsüdür. Bu, hiyeratik alfabeyle yazılmış , tercüme edilmiş, yorumlanmış ve 1860'ta Bay Shaba tarafından yayınlanan, ancak 1855'te Bay Harris tarafından Thebes'te satın alınan bir el yazmasıdır. Antik çağının yirmi sekiz ila otuz yüzyıl arasında olduğuna inanılıyor. İşte bu çevirilerden bazı alıntılar:

Mutlu ve şanssız günlerin takvimi: ... Öküzü Farmut ayının 20'sinde çalıştıran mutlaka ölür; aynı ayın 24'ünde Şit'in adını yüksek sesle söyleyen kişi, aynı günden itibaren evinde sıkıntıların nasıl hüküm sürdüğünü görecektir; ... Pachusa'nın 5'inde evinden ayrılan kişi hastalanır ve ölür.

Kültürel içgüdüleri had safhada olan çevirmen, haykırıyor:

Bu sözleri kendi gözleriyle okumayan, Ramesside döneminde böyle bir köleleştirmeye inanmazdı [463].

Hristiyanlığın on dokuzuncu yüzyılına aitiz ve bu nedenle uygarlığın zirvesindeyiz ve eski pagan Tanrılarına tabi olmak yerine Hristiyan Kilisesi'nin lütufkar otoritesi ve aydınlatıcı etkisi altındayız. Yine de, Cuma günü iş kurmaktan, on üç kişilik bir masada yemek yemekten veya Pazartesi günü uzun bir yolculuğa çıkmaktansa intihar etmeyi tercih eden onlarca eğitimli, çok zeki insanı bizzat tanıyoruz ve yüzlerce eğitimli, çok zeki insan duyduk. Büyük Napolyon, masanın üzerinde yanan üç mum görünce beti benzi attı. Dahası, bu tür "batıl inançların" "gözlem ve deneyimin sonucu" olduğu konusunda De Mirville ile en azından kolayca hemfikir olabiliriz. Bütün bunlar hiçbir zaman gerçeklerle örtüşmeseydi, o zaman bu "Takvim" in otoritesinin bir hafta bile sürmeyeceğini düşünüyor. Ama devam edelim:

Doğum zamanının etkisi: Paofi'nin 5. gününde doğan bir çocuk bir boğa tarafından, 27. gününde bir yılan tarafından öldürülecektir. Athir ayının 4. günü doğar, darbeler altında kalır.

Bu bir burç tahminleri meselesidir; çağımızda rasyonel astrolojiye inanılıyor ve Kepler bunun bilimsel olarak mümkün olduğunu kanıtladı.

İki tür Hou vardı: birincisi, aklanmış Hou, yani mahkeme önüne çıktıklarında günahları Osiris tarafından affedilenler; bunlar ikinci bir hayat yaşadı. İkinci olarak, suçlu Hou vardı, "ikinci kez ölen Hou", bunlar hükümlülerdi. İkinci ölüm onları yok etmedi ama dolaşmaya ve insanlara eziyet etmeye mahkum edildiler. Varlıkları, yaşayan bir kişininkine benzer aşamalara sahipti, ölü ile yaşayan arasında o kadar yakın bir bağ vardı ki, cenaze törenlerinin, şeytan çıkarma ayinlerinin ve duaların (veya daha doğrusu büyülü sözlerin) nasıl gerekli hale geldiği görülebiliyordu [464]. Bir dua şöyle der:

(Ölünün) uzuvlarına zehir gelmesin, ... ölü erkek veya kadın ona girsin; ya da bir ruhun gölgesinin onda (ya da onun içinde) yaşadığını [465].

M. Shaba ekliyor:

Bunlar, insanların ölümden sonra ait olduğu türden yaratıklardı, tanrı Khons adına kovuldular. ... Mana daha sonra yaşayanların bedenlerine girebilir, onları takip edebilir ve onlara sahip olabilir. Bu tür korkunç istilalara karşı formüller ve tılsımlar kullanılırdı ve özellikle heykeller veya ilahi figürler [466]... İlahi gücün yardımıyla savaşılırdı, tanrı 250] Khons bu tür kurtuluşlarla ünlüydü. Howe, bu tanrının buyruklarını yerine getirirken, yine de doğuştan gelen değerli, istediği zaman başka bir bedene yerleşme yeteneğini korudu.

En sık kullanılan sürgün formülü aşağıdaki gibiydi. O çok önemli.

İnsanlar, tanrılar, seçilmişler, ölülerin ruhları, aşıklar, siyahlar, menti-u, bu ruha, ona zulüm etmek için bakma.

Bu, Magic'e aşina olan herkese hitap ediyor .

"Muskalar ve Mistik İsimler". Bu bölüm "çok gizemli" olarak adlandırılıyor çünkü Penhakahakaherner ve Uranaokarsancrobit'e ve diğer benzer basit isimlere hitap eden büyülü sözler içeriyor. Şaba diyor ki:

Bu gibi mistik isimlerin Mısır'daki İsrailoğulları zamanında yaygın olarak kullanıldığına dair kanıtlarımız var.

Ve ister Mısırlı ister İsrailli olsun, cadı isimleri olduğunu da ekleyebiliriz. Öğrenci, örneğin "Grimoire des Sorciers" adlı eserinde Eliphas Levi'nin yazılarına atıfta bulunabilir. Bu büyülerde Osiris'e Mamuram-Kahab denir ve lanetli (astral hayalet) olduğu için iki kez ölü ruhların haklı hou ve en yakın akrabalarına saldırısını önlemesi için yalvarır.

İstediği şekle girebilir ve istediği yere veya bedene girebilir.

Mısır papirüsünü inceleyerek, firavunların tebaasının o zamanın Ruhçuluğuna veya Ruhçuluğuna pek eğilimli olmadığını keşfetmeye başlarsınız. Ölülerin "kutsanmış ruhundan" Roma Katoliklerinin şeytandan korktuğundan daha fazla korkuyorlardı!

Ancak Mısır tanrılarına karşı bu "şeytanlar" oldukları ve ayrıca "düşmüş melekler" yardımıyla büyülü mucizelerini gerçekleştirdikleri rahiplere yönelik suçlamaların ne kadar yersiz ve haksız olduğu birden fazla papirüsten görülebilir. Çoğu zaman ölüm cezasına çarptırılan büyücülerin kayıtlarını içerirler - sanki kutsal Hıristiyan Engizisyonu'nun koruması altında yaşıyorlarmış gibi . İşte De Mirville tarafından Shab'dan alınan III. Ramses döneminden bir vaka.

İlk sayfa şu sözlerle başlıyor: "Bulunduğum yerden ülkemin insanlarına." Görüleceği gibi, birinci şahıs olarak bunu yazan kişinin, alışılagelmiş formüle göre halka rapor veren bir yargıç olduğuna inanmak için sebepler vardır, çünkü suçlamanın ana kısmı şudur: "Bu Huy, kötü bir adam, bir gözetmen (belki de bekçi) koyundu; "Bana büyük güç verecek bir kitap alabilir miyim?" ... Ve ona, büyük Tanrı, 251] kraliyet efendisi Ramses-Meri-Amen'in formüllerini içeren bir kitap verildi ; ve ona insanları büyüleme yeteneği veren ilahi güce hakim olmayı başardı. Ayrıca bir konut inşa etmeyi başardı ve çok derin bir yer buldu ve Mench'ten (büyülü homunculi?) İnsanlar yarattı ve ... aşk yazıları ... onları Khena'dan (sarayın gizli kütüphanesi) elleriyle çaldı. taş ustası Atirm, ... gözetmenlerden birini kenara çekip diğerlerine sihirli bir şekilde davranmaya zorluyor. Sonra onların yardımıyla geleceği bilmeye çalıştı ve başardı. Ve yüreğine yuvalanmış tüm dehşet ve iğrençlikleri, tüm Tanrı ve Tanrıçaların dehşeti (? ) gibi diğer büyük suçları işlediği gibi, hepsini gerçekleştirdi ve uygulamaya koydu. Ayrıca ona büyük (şiddetli?) ölümle cezalandıran, ilahi sözlerin emri gibi kanunlar uygulansın . Suçlama burada bitmiyor - suçları detaylandırıyor. İlk satır, Mench'li adamların yardımıyla felç olan bir elden bahsediyor . "Şu şöyle olsun" demesi gereken , yapılacak. Ardından ölümü hak eden büyük iğrençlikler gelir . ... Davasını (sanık) inceleyen hakimler, "Firavunun emrine ve ilahi dilin satırlarında yazılana göre ölsün!"

M. Shaba diyor ki:

Bu tür belgeler çoktur, ancak hepsini analiz etme görevi elimizdeki sınırlı imkanlarla gerçekleştirilemez [467].

Elementaryalar üzerinde gücü olan Tanrı Khous'un Teb'deki tapınağından alınmış bir yazıt vardır. M. Prisson d'Avennes tarafından Paris İmparatorluk - şimdi Ulusal - Kütüphanesine sunuldu ve ilk olarak Bay S. Birch tarafından çevrildi. Bütün bir Magic romanı içerir. Yirminci Hanedan'ın XII. Ramses günlerine atıfta bulunur ; [468]şimdi onu M. de Rouget'nin açıklamasından De Mirville tarafından verilen biçimde çeviriyoruz.

Bu anıt bize, Asya halkları tarafından Mısır'a ödenen haraçları Naharain'de toplayan Yirminci Hanedan Ramses'lerinden birinin, kollardan biri olan Bakhten liderinin kızına nasıl aşık olduğunu, onunla nasıl evlendiğini ve geri döndükten sonra nasıl olduğunu anlatıyor. Mısır'a, onu Ranefru adlı kraliyet altında kraliçe rütbesine yükseltti. Kısa bir süre sonra Bakhten'den şef Ramses'e bir haberci göndererek kraliçenin tüm uzuvlarında ağrılar içinde olan küçük kız kardeşi Bent-Rosh için Mısır biliminden yardım istedi.

Haberci açıkça bir "bilge adamın" (Reh-Khet İnisiyatifi) gönderilmesini istedi. Kral, tüm saray hiyerogrammatistlerinin ve gizli kitapların koruyucularının Khena'dan çağrılmasını emretti ve aralarından kraliyet katibi, zeki bir adam, kutsal metinler konusunda uzman olan Toth-em-Hebi'yi seçerek ona bu hastalığı araştırması talimatını verdi.

252] Bakhten'e vardığında Toth-em-Hebi, Bent-Rosh'un bir hou (Em-seh'eru-ker x'oy) tarafından ele geçirildiğini keşfetti, ancak kendisinin onunla savaşamayacak kadar zayıf olduğunu açıkladı [469].

Aradan 11 yıl geçmesine rağmen genç kızın durumu düzelmedi. Bakhten'den lider tekrar bir haberci gönderdi ve onun resmi isteği üzerine, Khons'un ilahi biçimlerinden biri olan Khons-peiri-Seklerem-Zam - Theban Trinity'deki Oğul Tanrı - Bakhten'e gönderildi...

Bu Tanrı (enkarne), hastaya (iblisin) selamını verir vermez, hemen kendini özgür hissetti ve içindeki hou, hemen Tanrı'nın emrine uyma arzusunu gösterdi: “Ey hayaletler yaratan yüce Tanrı kaybol,” dedi hou - “Ben senin kölenim ve geldiğim yere dönüyorum!”[470]

Açıkçası, Khons-peiri-Seklerem-Zam, "Tanrı'nın Oğulları" adlı sınıfın gerçek bir Hierophant'ıydı, onun hakkında söylendiği gibi, Tanrı Khons'un biçimlerinden biri olduğu söyleniyor, bu da onun bir enkarnasyon olarak kabul edildiği anlamına geliyor. bu Tanrı - bir Avatar veya mükemmel bir İnisiye . Aynı metinden, ait olduğu tapınağın Sihir Okulu'nun bağlı olduğu tapınaklardan biri olduğu anlaşılmaktadır. Bir tavuğu veya tapınağın baş rahip dışında kimsenin erişemeyeceği bir bölümünü, bir kütüphaneyi veya gizli eserler deposunu içeriyordu; bunların incelenmesi ve korunması için özel rahipler atanmıştı (bunlara tüm firavunlar çok sık danışırlardı). önemli olaylar) ve Tanrılarla iletişim kurdukları ve onlardan tavsiye aldıkları yerler. Lucian, Hieropolis tapınağının tanımında okuyucularına "Varlıklarını bağımsız olarak tezahür ettiren Tanrılardan" bahsetmiyor mu? [471]Dahası, bir keresinde Memphis'ten bir rahiple seyahat etmişti ve ona tapınağının yeraltı mahzenlerinde yirmi üç yıl geçirdiğini ve bizzat Tanrıça İsis'ten Büyü eğitimi aldığını söylemişti. Ve yine Merkür'ün Büyük Sesostris'e (Ramses II) Kutsal Bilimleri öğrettiğini okuyoruz. Bu vesileyle Yablonsky, Amun'un (Ammon) - ona göre "Amin"imizin nereden geldiğinin - gerçekten ışığa bir çağrı olmasının temelini bunda gördüğünü belirtiyor [472].

[253] çağırmak için çeşitli formüller ve hou ve temel iblislere karşı büyülü sözler ile dolu olan Anastasi papirüsünün yedinci paragrafı, gerçek Tanrıların, Gezegensel Meleklerin, Kama Loka'da kalan ölümlülerin kabuklarından nasıl farklı olduğunu açıkça göstermektedir. , sanki insanlığı baştan çıkarmak ve onu Okült Bilimler ve İnisiyasyon perdesi dışında gerçeği aramak için daha da umutsuzca karıştırmak istiyormuş gibi. Bu tür ilahi çağrılar veya teolojik istişareler hakkında bu yedinci ayet şöyle diyor:

Bu ilâhî ve ulu isim, [473]ancak mutlak zaruret hallerinde ve münafık kendini tamamen saf ve suçsuz hissettiğinde anılmalıdır.

Kara Büyü formüllerinde durum böyle değildir. Anastasian koleksiyonundaki iki Büyü ritüelinden bahseden Ruvens, onların

Bunlar, Iamblichus'a atfedilen Mısır Gizemleri üzerine inkar edilemez en öğretici yorumları ve eski Mısır dinine dayanan bir thaumaturji olan felsefi mezheplerin thaumaturgy'sini anlamak için bu klasik çalışmanın en iyi tamamlayıcısını oluştururlar. Iamblich'e göre, haumaturji küçük dahiler bakanlığı aracılığıyla gerçekleştirildi [474].

Ruvens, belgelerinin eskiliğini ve gerçekliğini savunan okültistler için çok anlamlı ve çok önemli bir sözle bitiriyor, çünkü şöyle diyor:

Onun (Iamblichus) teoloji olarak verdiği her şey, papirüsümüzde tarih buluyoruz.

Ama o zaman, hepsi de Büyü ve Gizemleri hakkında büyük bir saygı ve hayranlık duygusuyla yazan klasik yazarların gerçekliğini, olasılığını ve her şeyden önce kesinliğini neden inkar edelim? Haykıran Pindar'ı dinleyin:

Böyle bir inisiyasyon alarak mezara inen kişiye ne mutlu, çünkü yaşamının sonunu ve [475]Jüpiter tarafından verilen krallığı biliyor [476].

254] Veya Cicero:

İnisiyasyon bize sadece bu hayatta mutlu olmayı değil, aynı zamanda daha iyi umutlarla ölmeyi de öğretir [477].

Platon, Pausanias, Strabo, Diodorus ve düzinelerce başkaları, inisiyasyonların büyük iyiliğine dair tanıklıklarını sunarlar; hem büyük hem de kısmen inisiye olmuş Adeptler, Cicero'nun coşkusunu paylaşıyor.

"Plutarkhos, kabul töreninde öğrendiklerini düşünerek, karısının kaybıyla teselli bulmadı mı? Bacchus'un Gizemleri'nde "ruhun" (ruhun) bozulmaz kaldığı ve bir ölümden sonra yaşam olduğu inancını edinmemiş miydi? ... Aristophanes daha da ileri gitti: "Gizemlere katılanların tümü" diyor, "saf, sakin ve kutsal bir yaşam sürdüler; Eleusis Çayırlarının (Devachan) ışığını ararken öldüler, geri kalanı ise sonsuz karanlıktan (cehalet?) başka bir şey bekleyemezdi.”

... Ve devletlerin Gizemlerin ilkesine ve doğru bir şekilde kutlanmasına verdiği önem düşünüldüğünde, bunların yerine getirilmesini sağlamak için antlaşmalarında belirtilen koşullar, o zaman ilk ve son düşüncelerinin ne ölçüde verildiğini görebilir. bu Gizemler çok uzun zamandır.

Hem kamusal hem de özel ilginin en büyük nesneleriydiler ve bu çok doğal, çünkü Delinger'e göre, "Eleusis Gizemleri, tüm kavramlarının en saf özü olarak, tüm Yunan dininin çiçek açması olarak görülüyordu. [478]"

Orada sadece komploculara izin verilmedi, onlar hakkında bilgi vermeyenlere de izin verilmedi; hainler, yalancı tanıklar, şehvet düşkünleri [479]... öyle ki Porfiry şöyle diyebilsin: “Ruhlarımız tıpkı Gizemler sırasında olduğu gibi ölüm anında da olmalı, yani her türlü utanç verici lekeden, kıskançlık, nefret ve öfke tutkularından arınmış olmalı [480].

Tamamen

Büyü, İlahi Vasfın karakteristik özelliklerine katılmaya yol açan İlahi bir Bilim olarak kabul edildi [481].

Herodotus, Thales, Parmenides, Empedokles, Orpheus, Pythagoras - hepsi, her biri kendi zamanında, Evrenin sorunlarını çözme umuduyla Mısır'ın büyük Hierophantlarının bilgeliğini aramaya gitti.

Philo diyor ki:

Gizemlerin Doğanın gizli işleyişini açığa çıkardığı biliniyordu [482]. Teurjik büyü rahipleri tarafından gerçekleştirilen mucizeler o kadar iyi kanıtlanmıştır ve kanıtlar - eğer insan kanıtlarının herhangi bir değeri varsa - o kadar çürütülemez ki, Sir David Brewster, pagan teurjistlerin 255] Mucizelerde Christian, fizik ve doğa felsefesi ile ilgili her şeyin en mükemmel bilgisine sahip olduğunu kabul eder . Bilim çok utanç verici bir durumda...

"Büyü" diyor Psellus, "rahip biliminin son bölümünü oluşturuyordu. Ayın altındaki her şeyin doğasını, gücünü ve niteliklerini araştırdı; elementler ve parçaları, hayvanlar, çeşitli bitkiler ve bunların meyveleri, taşlar ve otlar. Kısacası her şeyin özünü ve gücünü keşfetti. Sonuçlarını buradan oluşturdu. Ve sağlık getiren heykeller (mıknatıslanmış) yarattı ve hem hastalık hem de sağlık araçları haline gelebilecek her türlü farklı figür ve şeyi (tılsımlar) yaptı. Ayrıca, çoğu zaman sihir yoluyla göksel ateş görünümü elde edilir ve ardından heykeller güler ve lambaların kendileri yanar.[483]

Psellos'un, Magic'in "sağlık getiren heykeller yarattığı" şeklindeki bu sözü, bir rüya değilse de, halüsinasyon gören bir kahinle ilgili boş bir böbürlenme değilse de artık dünyaya kanıtlanmıştır. Ruvens'in dediği gibi "tarih" olur. Bunun için Harris Magique Papirüsünde ve daha önce bahsedilen adak dikilitaşında bulunur. Hem Shaba hem de De Rouget şunu belirtiyor:

Bu oldukça parçalanmış anıtın on sekizinci satırında, onayını heykeline ilettiği hareketle işaret eden tanrının (Khons) zımni onayına atıfta bulunan bir formül vardır [484].

Hatta bu vesileyle bu iki Oryantalist arasında tartışma çıktı. M. De Rouge, "Khan" kelimesini "nezaket" veya "merhamet" olarak çevirmek isterken , M. Shaba, "Khan"ın heykelin yaptığı "hareket" veya "işaret" anlamına geldiğinde ısrar etti.

Aşırı güç, bilginin kötüye kullanılması ve kişisel hırs, çoğu zaman bencil ve vicdansız İnisiyeleri kara büyüye yöneltmiştir, tıpkı aynı nedenlerin Hıristiyan papaları ve kardinalleri de aynı nedenlere yöneltmesi gibi; ve nihayetinde Gizemlerin yok edilmesine yol açan, çoğu zaman yanlış bir şekilde inanıldığı gibi, Hıristiyanlık değil, Kara Büyü idi. Mommsen'in Roma Tarihi, Cilt I'i okuyun ve İlahi bilimin kirletilmesine son verenlerin bizzat paganlar olduğunu göreceksiniz. MÖ 560 gibi erken bir tarihte Romalılar, Etruria'dan getirilen gizemleri kutlayan, en iğrenç türden bir kara büyü okulu olan okült bir toplum keşfettiler ve kısa süre sonra bu ahlaki enfeksiyon tüm İtalya'ya yayıldı.

Yedi binin üzerinde İnisiye mahkemeye teslim edildi ve çoğu ölüm cezasına çarptırıldı...

yalnızca bir yıl içinde zehirlenme suçundan [485]mahkum edilen üç bin İnisiyeden daha bahseder .

256] Ve buna rağmen, kara büyü hala alay ediliyor ve reddediliyor!

Poltier, Hindistan'ın kendisine öyle göründüğünü söyleyerek aşırı hevesli olabilir veya olmayabilir.

Tüm antik dünyayı kucaklayan insan düşüncesinin büyük ve orijinal merkezi,

ama fikrinde haklıydı. Bu ilk düşünce, Mısır firavunlarının ilk günlerinden günümüze Beşinci Irkımıza yansıyan okült bilgiye yol açtı. Kralların ve yüksek rahiplerin sımsıkı sarılmış mumyalarında bulunanlar arasında, Okültizm'in modern öğrencisi için bazı ilginç bilgiler içermeyen tek bir hiyeratik papirüs neredeyse yoktur.

Atlantisli büyücüler tarafından o kadar dinsiz bir şekilde kullanılmış olsa da, tüm bunlar, elbette, orijinal bilgi ve vahyin sonucu olan alaycı Büyü'dür, o zamandan beri bu uygulamaları sonraki Irk'a kalın bir örtü ile kapatmak gerekli hale gelmiştir. psişik ve fiziksel planlar üzerinde sözde büyülü etkiler elde etmek için kullanıldı. Yüzyılımızda Roma Katolikleri dışında hiç kimse bu haberlere tam anlamıyla inanmayacak, ancak bu eylemlere şeytani bir köken atfedeceklerdir. Bununla birlikte, Büyü dünya tarihiyle o kadar iç içe geçmiştir ki, eğer ikincisi bir gün yazılırsa, kendisini Arkeolojinin, Mısırbilimin keşfine ve hiyeratik yazılara ve kitabelere dayandırmak zorunda kalacaktır; bu "laik hurafe"den arınmış olması gerektiğinde ısrar ederlerse, o zaman asla gün ışığını göremeyecektir. Ciddi Mısırbilimcilerin, Asurologların, bilginlerin ve akademisyenlerin kendilerini içinde buldukları açmaz çok iyi tahmin edilebilir. Dikilitaşlar ve Babil silindirleri üzerindeki eski papirüs ve arkaik yazıtları çevirip yorumlamak zorunda kaldıklarından, kendilerini baştan sona büyü nesnesi, onun büyüleri ve diğer nitelikleriyle, iğrenç ve onlar için nefret edilen bir zorunlulukla karşı karşıya buldular. . Burada, antik çağın en bilgili filozofları olan Keldani ya da Mısırlı Hierophantların doğrudan gözetimi altında oluşturulmuş, bilgili yazıcıların kaleminden çıkan ölçülü ve ciddi anlatılar buluyorlar. Bu anlatılar, firavunların, yüksek rahiplerin ve Hemi ülkesinin diğer güçlü kişilerinin kutsal ölüm ve cenaze törenlerinde yazılmıştır; Amaçları, yeni doğmuş Osirified Soul'u, yalanların en büyük suçlardan daha ağır kabul edildiği Amenti küresindeki "Büyük Yargıç"ın korkunç mahkemesinin önüne çıkarmaktı . Bu katipler, hiyerofantlar, firavunlar ve rahip-krallar , en saygıdeğer papirüslerde bulunan [ 257] "masallara" ya çalan ya da başkalarını inandırmaya çalışan aptallar ya da dolandırıcılar mıydı? Yine de bu konuda yapabileceğiniz hiçbir şey yok. Platon ve Herodotus, Manetho ve Syncellus tarafından ve bu konuda yazmış olan en büyük ve en güvenilir yazarlar ve filozoflar tarafından onaylanan bu papirüs notu - tıpkı o kadar yaygın olarak bilinen ve kabul edilen herhangi bir hikayeyi veya gerçeği işaret ettikleri kadar ciddiyetle. yoruma gerek yok - yelelerin tüm kraliyet hanedanları, yani gölgeler ve hayaletler (astral bedenler) ve bu tür büyülü sanat eylemleri ve zamanımızın en saf okültistinin onlara inanıp inanmadığından şüphe duyacağı okült fenomenler.

Bununla birlikte, oryantalistler yararlı bir çıkış yolu buldular: papirüsleri yayınlamaya ve edebi Sadukilerin eleştirisi için teslim etmeye devam ederken, onlara genellikle "Firavun falancanın zamanının romanları" diyorlar. Bu fikir, tamamen dürüst olmasa da zekice.

 

258]

BÖLÜM XXVIII

GİZEMLERİN KÖKENİ

Önceki bölümlerde açıklananların hepsi ve daha yüzlercesi, ezelden beri Gizemler'de öğretilmiştir. Bu kurumların ilk ortaya çıkışları, daha sonraki bazı halklarla ilgili bir tarihsel gelenek meselesi ise, o zaman kökenleri şüphesiz Dördüncü Kök-Irk zamanına atfedilmelidir. Gizemler, bu Irkın seçilmişlerine, Orta Atlantisliler Doğanın sırlarını emanet edemeyecek kadar günahın derinliklerine batmaya başladıklarında tanıtıldı. Gizli İşler'de onların kuruluşu, "Tanrı'nın Oğulları" ülkelerinin yavaş yavaş Kukarma-des (günahsızlık ülkesi) olmasına izin verdiği sırada, ilahi hanedanlara ait İnisiye Krallara atfedilir.

Gizemlerin antikliği, Mısır'daki Herkül'e tapınma tarihinden yargılanabilir. Rahiplerin Herodotos'a anlattıklarına göre, bu Herkül Yunan değildi, çünkü şöyle diyor:

Yunan Herkül'ü hakkında Mısır'ın hiçbir yerinde bilgi edinemedim: ... Mısır bu ismi Yunanlılardan hiçbir zaman ödünç almamıştır ... Herkül, ... (rahiplerin) iddia ettikleri gibi, on iki (büyük Tanrı) biridir. ), Amasis yılından 17.000 yıl önce önceki sekiz Tanrıdan doğmuştur.

Herkül Hint kökenlidir ve Albay Tod - İncil'deki kronolojisini bir kenara bırakırsak - onun Balarama veya Baladeva olduğunu söylemekte oldukça haklıydı. Şimdi, neredeyse her sayfada Gizli Öğreti'yi nasıl doğruladıklarını öğrenmek için Puranaları Ezoterik Anahtar elindeyken okumak gerekir. Antik çağın klasik yazarları bu gerçeği o kadar iyi anladılar ki, Herakles'in kökenini hep bir ağızdan Asya'ya bağladılar.

Mahabharata'nın bir bölümü, Vyasa kabilesinden gelen Herkül'ün tarihine ayrılmıştır... Diodorus'ta aynı efsaneyi bazı değişikliklerle buluyoruz. He 259] şöyle diyor: "Herkül Kızılderililer arasında doğdu ve Yunanlılar gibi ona bir sopa ve bir aslan derisi verdiler." Her ikisi de (Krishna ve Baladeva), Yunanlıların Herkül bileşik kelimesini yaratabildikleri Geri (Geri-kules) kabilesinin (kula) (ustalarıdır) [486].

Gizli Doktrin, Herkül'ün yedi "Alev Efendisi"nden birinin Krishna'nın kardeşi Baladeva olarak son enkarnasyonu olduğunu açıklar . Enkarnasyonlarının Üçüncü, Dördüncü ve Beşinci Kök Irklar sırasında gerçekleştiği ve tapınmasının daha sonra Lanka ve Hindistan'dan gelen yerleşimciler tarafından Mısır'a getirildiği. Yunanlıların onu Mısırlılardan ödünç aldıkları şüphesizdir, özellikle de Yunanlılar onun doğum yerini Thebes'te ve yalnızca on iki eseri Argos'ta bulunduğundan. "Vishnu Purana"da, Gizli Öğretilerde söylenenlerin tam bir teyidini buluyoruz; Aşağıdakiler, bu Puranik alegorinin bir özetidir:

Manu'nun dördüncü oğlu Sharyati'nin torunu Raivata, güzel kızının eline layık birini bulamayınca, bu durumda ne yapması gerektiğini Tanrı'ya danışmak için onunla birlikte Brahma krallığına gider. Oraya vardığında Haha, Huhu ve diğer Gandharvalar tahtın önünde şarkı söylediler ve onların bitmesini bekleyen Raiwata'ya, aslında yüzyıllar geçmişken yalnızca bir muhurta (an) geçmiş gibi geldi. Bitirdiklerinde Raiwata yüzüstü yere kapandı ve içinde bulunduğu durumu anlattı. Sonra Brahma kimin damadı olmak istediğini sordu ve birkaç isim duyduktan sonra Dünyanın Babası gülümsedi ve şöyle dedi: "Adını verdiğiniz kişilerin üçüncü ve dördüncü nesli (Kök Irklar) artık yok. çünkü siz bizim şarkıcılarımızı dinlerken birçok ardışık Yug veya dört Yuga döngüsü) geçti. Şimdi yeryüzünde, şimdiki Manu'nun yirmi sekizinci büyük çağı neredeyse sona erdi ve Kali dönemi yaklaşıyor. Bu nedenle, değerli bakirenizle başka bir kocayı ödüllendirmelisiniz, çünkü şimdi yalnız kaldınız.

Raja Raiwata'ya daha sonra, şimdi İki Yengeç olarak adlandırılan ve Krishna'nın kardeşi Baladeva'nın şahsında ilahi varlığın (Vishnu) bir kısmının Vishnu'nun yedinci enkarnasyonu olarak kabul edildiği eski başkenti Kushasthali'ye gitmesi söylendi. şimdi onun yerine hüküm sürdü - her seferinde Krishna tam bir tanrı olarak kabul edildi.

"Nilüfer'de (Brahma) doğan kişiden bu tür talimatlar alan Raivata, kızıyla birlikte dünyaya döndü ve burada insan ırkının boyunun azaldığını gördü (bu vesileyle, insan ırkının kademeli olarak azalmasına ilişkin Stanzaları ve Yorumları okuyun). boydaki ırklar); ... 260] canlılık azaldı ve zihin zayıfladı. Kuşhasthali şehrine gittiğinde burayı çok değişmiş buldu” çünkü yorumcunun alegorik açıklamasına göre “Krişna denizden ülkenin bir kısmını aldı” ki bu basit bir dille kıtaların bu süre zarfında değiştiği anlamına gelir. - ve "şehri yeniden inşa etti" - veya daha doğrusu yeni bir şehir inşa etti, Dvaraka; çünkü Bhagavad Purana'da [487]Kushasthali'nin Raivata tarafından denizin ortasında kurulduğunu ve inşa edildiğini okuruz; ve sonraki keşifler onun aynı olduğunu ya da tamamen aynı yerde olduğunu gösterdi; Dvaraka nerede? Bu nedenle, o adadaydı. Vishnu Purana'daki bir alegori, Kral Raivata'nın kızını "saban demiri sahibine" - veya daha doğrusu "hisse sahibine" - "kızın çok uzun olduğunu gören ... onu sonuna kadar kısaltan" Baladeva'ya nasıl verdiğini gösterir. saban demiri aldı ve karısı oldu [488]. "

Kara Çağ'a kadar insanlığın kahramanları ve krallarında "Alev Oğulları" ve diğer düzenlerin Dhyan Chohan'larının birbirini izleyen enkarnasyonlarına açık bir ima var. başlangıcı tarihi zamanlarda yatmaktadır. Başka bir tesadüf: Teb yüz katlı bir şehirdir ve Dvaraka, adını "dvara", "kapı" kelimesinden sahip olduğu birçok kapı veya kapıdan almıştır. Hem Herkül hem de Baladeva tutkulu, çabuk huylu ve her ikisi de beyaz tenlerinin güzelliği ile ünlüydü. Herkül'ün Yunan kılığında Baladeva olduğuna dair en ufak bir şüphe yok. Arrian, Theban ve Hindu Hercules arasındaki büyük benzerliğe dikkat çekiyor; ikincisine, Krishna'nın emaneti olan Methorea ve Mathura'yı inşa eden Surasenas tapıyordu. Aynı yazar, Sandrakotta'yı (Morya klanının Kralı Asoka'nın büyükbabası Chandragupta) Baladeva'nın soyundan gelenlerin hemen yanına yerleştirir.

Bize başlangıçta Gizemlerin olmadığı öğretildi. Bilgi (Vidya) ortak mülkiyetti ve Altın Çağ (Satya Yuga) boyunca hüküm sürdü. Yorumun dediği gibi:

O mutluluk ve saflık günlerinde insanlar henüz kötülük yapmamışlardı, çünkü doğaları gereği insandan çok Tanrı'ya benziyorlardı.

Ancak sayıca hızla artan insanlık, beden ve zihnin kendine has özelliklerinin çeşitliliğinde de arttığında, o zaman enkarne olan Ruh zayıflığını gösterdi. [261] Daha az kültürlü ve sağlıklı zihinlerde doğal abartmalar ve onlarla birlikte hurafeler büyüdü . Şimdiye kadar bilinmeyen arzu ve tutkulardan benlik doğdu ve bilgi ve güç, sonunda bilenlerin sayısını sınırlamak gerekli hale gelene kadar çok sık suistimal edildi . Böylece İnisiyasyon doğdu.

Artık her bir ulus, kendi aydınlanma derecesine ve ruhsal ihtiyaçlarına uygun olarak kendisi için bir dini sistem ortaya koydu. Bilgeler tek başına surete tapmayı gerekli görmediğinden, gerçek bilgiye erişimi çok az kişiyle sınırladılar. Gerçeği kirletmekten korumak için örtme ihtiyacı her yeni nesilde daha da belirgin hale geldi, önce gerçek ince bir örtüyle örtülmeye başlandı , kişilik ve benlik yayıldıkça daha da yoğunlaşmak zorunda kaldı ve bu Gizemlere yol açtı. Tüm ülkelerde ve tüm halklar arasında tesis edilmeleri gerekirken, çekişme ve yanlış anlamalardan kaçınmak için, inisiye olmayan kitlelerin zihinlerinde egzoterik inançların gelişmesine izin verildi. Başlangıç aşamasında zararsız ve masum -tarihi bir olay gibi, bir peri masalı şeklinde sunulan, bir çocuğun zihnine uyarlanmış ve anlaşılır- o uzak çağlarda bu tür inançların büyümesine ve herhangi bir tehlike oluşturmadan popüler mezhepler haline gelmesine izin verilebilirdi. tapınaklarda öğretilen daha felsefi ve anlaşılması zor gerçekler. Doğadaki olayların mantıksal ve bilimsel gözlemleri, kişiyi sonsuz gerçeklerin bilgisine götüren tek şey, gözlem eşiğine tarafsız, önyargısız yaklaşmak ve olaylara fiziksel yönleriyle bakmadan önce manevi vizyonla bakmak şartıyla. , - kitlelerin elinde değildir. Sonsuza kadar gizli ve erişilemez Kutsallık olan Tek Gerçeğin Ruhunun mucizeleri, yalnızca O'nun aktif güçleri olan ikincil "Tanrılar" tarafından tezahürleri aracılığıyla çözülebilir ve özümsenebilir. Halbuki Tek ve Evrensel Sebep sonsuza dek abscondito'da kalmalıdır. Çeşitli eylemi Nature'daki sonuçlar aracılığıyla izlenebilir. Yalnızca ikincisi anlaşılabilir olduğundan ve ortalama insanlık için tezahür ettiğinden, bu sonuçları meydana getiren Güçler, sıradan insanların hayal gücünde gelişmeye bırakıldı. Yüzyıllar sonra, Beşinci, Aryan, Irk'ta bazı vicdansız rahipler, tüm ülkelerdeki halkların bu çok saf inançlarından yararlanmaya başladılar ve sonunda söz konusu küçük Güçleri Tanrı ve Tanrılar mertebesine yükselttiler ve bu şekilde başardılar. tüm sebeplerle onları Tek Evrensel Sebepten tamamen izole etmek [489].

262] O andan itibaren, orijinal gerçeklerin bilgisi tamamen İnisiyelerin elinde kaldı.

İnsan eliyle yaratılan her kurumda olması gerektiği gibi, Gizemlerin de zayıflıkları ve eksiklikleri vardı. Yine de Voltaire, faydalarını birkaç kelimeyle özetledi:

İnsan kurumlarının kaosu içinde, insanı her zaman tam bir canavarlığa düşmekten koruyan bir kurum vardı: bunlar Gizemlerdi.

Gerçekten, Ragon'un Masonluk hakkında söylediği gibi:

Zaman onun tapınağının süresidir, Evren onun Uzamıdır. ... "Bölünelim ki yönetelim" dedi kurnazlar: "Direnmek için birleşelim" dedi ilk Masonlar [490].

Ya da daha doğrusu, Masonların orijinal ve dolaysız Üstatları olarak görmekten asla vazgeçmedikleri İnisiyeler. Manevi güç ve kudretin ilk ve temel ilkesi, düşünce ve amacın birlik ve beraberliğidir. "İradenin ve Yoganın Oğulları", sol elin ustalarının - Atlantislilerin - korkunç ve sürekli artan kötülüklerine direnmek için başlangıçta birleştiler. Bu, en korkunç denemelere ve itaatlere katlananlar dışında kimsenin erişemeyeceği daha fazla Gizli Okulların, öğrenme tapınaklarının ve Gizemlerin kurulmasına yol açtı.

İlk Üstatlar ve onların kutsal Üstatları hakkında ne söylenirse söylensin, hepsi kurgu olarak kabul edilecektir. Bu nedenle, orijinal İnisiyeler hakkında herhangi bir şey bilmek istiyorsak, ağacı meyvelerine göre yargılamak, klasik yazarların ve büyük filozofların yazılarında yansıtıldığı gibi, Beşinci Irk'taki haleflerinin davranış ve çalışmalarını dikkate almak gerekir. Yunan ve Romalı yazarlar yaklaşık iki bin yıl boyunca İnisiyasyonlara ve İnisiyasyonlara nasıl baktılar? Cicero okuyucularını çok net bir şekilde bilgilendiriyor. Diyor:

İnisiye, elinden gelen tüm erdemleri uygulamaya koymalıdır: adalet, sadakat, hoşgörü, alçakgönüllülük, kendini tutma; bu erdemler insanlara onda eksik olabilecek yetenekleri unutturur [491].

Ragon diyor ki:

263] yalnızca güvenilir kişilere açıklanabilir . ... Günümüzde gördüğümüz - "Her şey halk aracılığıyla, halk için hiçbir şey" - bu aldatıcı ve tehlikeli bir sistemdir. Gerçek aksiyom şu olmalıdır: "Her şey insanlar için ve insanlarla birlikte [492]. "

Ancak böyle bir reformu başarmak için, halk kitlelerinin çifte bir dönüşümden geçmesi gerekir: (a) kendilerini din adamlarının her türlü zahiri hurafe ve aldatma unsurlarından ayırmak; ve (b) bir kişinin veya bir fikrin kölesi olma tehlikesinden uzak, eğitimli insanlar olmak.

Daha önce belirtilenlerin bakış açısından, bu paradoksal görünebilir. Bize şöyle denebilir: İnisiyeler "rahip"ti - en azından tüm Hindu, Mısırlı, Keldani, Yunan, Fenikeli ve diğer hiyerophantlar ve Adeptler tapınaklardaki rahiplerdi ve kendi ekzoterik inançlarını icat edenler onlardı. Buna şu cevap verilebilir: "Keşişi keşiş yapan cüppe değildir." Antik çağ yazarlarının geleneklerine ve ortak görüşlerine inanılırsa ve bunu dünyanın en muhafazakar ulusu olan Hindistan'ın "rahipleri" örneğinde bulduğumuz örneklere eklersek, o zaman Mısırlı rahiplerin hiç olmadığı açıkça ortaya çıkıyor. bizim verdiğimiz anlamda tapınak brahminlerinden daha fazla rahip. Avrupa din adamlarını standart olarak alırsak, hiçbir şekilde böyle kabul edilemezler. Lawrence haklı olarak şunu söylüyor:

Mısır rahipleri, tam anlamıyla, din bakanları değildi. Tercümesi yanlış olan "rahip" kelimesi, bizim verdiğimizden çok farklı bir anlama sahipti. Antik çağ dilinde ve özellikle eski Mısır rahiplerinin inisiyasyonu anlamında "rahip" kelimesi "filozof" kelimesinin eş anlamlısıdır. ... Mısır rahiplerinin kuruluşu, gerçekten de halkı yönetme sanatını öğrenmek, hakikat dünyasının merkezi olarak hizmet etmek, yayılmasını teşvik etmek ve kontrol etmek için bir araya getirilmiş bilge adamların bir birliği gibi görünüyor. çok tehlikeli dağılım [493].

Mısırlı rahipler, antik çağın Brahminleri gibi, hükümetin dizginlerini ellerinde tutuyorlardı; bu, doğrudan büyük Atlantis'in İnisiyelerinden miras kalan bir sistemdi. Ataların ilk günlerinin saf Doğa kültü - burada orijinal anlamıyla insan ırkının Ataları, ilkel insanların Babaları, Liderleri [494]ve Eğitmenleri için kullanılan "ata" kelimesi - yalnızca [ 264] fenomenin altındaki numen'i ayırt edebilenler. Daha sonra, İnisiyeler de bilgilerini insanların krallarına, ilahi Üstatları atalarına aktardıkları gibi aktardılar. Bitkilerin gizli özelliklerini, hastaları iyileştirme sanatını ve insanlar arasında kardeşçe sevgi ve karşılıklı yardımlaşmayı aşılamak gibi, insanlığa yararlı olacak Doğanın sırlarını insanlığa açıklamak onların ayrıcalığı ve göreviydi. İyileştiremeyen - hatta hayali bir ölümden (komadan) hayata geri getiremeyen hiçbir İnisiye, böyle bir müdahale olmaksızın uyuşukluğu gerçek ölüme dönüşecek olanları böyle kabul edilmedi. [495]Bu tür yetenekleri keşfedenler kalabalığın üzerinde yükselir ve Krallar ve İnisiyeler olarak kabul edilirdi. Gotama Buddha bir İnisiye Kralıydı, bir şifacıydı ve zaten ölümün ellerinde olanları hayata döndürdü. İsa ve Apollonius şifacıydılar ve kaşifler her ikisine de Kral adını verdiler. Tüm belirtilere göre ölmüş olan insanları diriltmemiş olsalardı, bu isimlerden hiçbiri torunlara geçmezdi, çünkü bu ilk ve belirleyici kriter olarak hizmet etti, ilksel ilahi Öğretmenin görünmez elinin bu Üstada dayandığına dair kesin bir işaret , ya da kendisi "Tanrılardan" birinin enkarnasyonu.

Mısır kralları aracılığıyla Beşinci Irk krallarımıza son kraliyet ayrıcalığı. İkincisi, tıbbın sırlarına inisiye edildi ve son İnisiyasyonun korkunç ve zorlu denemeleri nedeniyle tam Hierophant olamadıklarında bile hastaları iyileştirdiler. Ayrıcalık ve gelenekleri gereği şifacıydılar ve kendilerinin Okült Şifa Sanatında ustalaşmadıkları durumlarda, bu konuda tapınakların Hierophantları tarafından yardım edildi. Bu nedenle, çok daha sonraki tarihsel zamanlarda bile, Pyrrhus'un hastaları sadece ayağıyla dokunarak iyileştirdiğini görüyoruz; Vespasian ve Hadrian'ın, Körlerin görme yetisini ve sakatların sağlığını geri kazanması için Hierophant'ları tarafından kendilerine öğretilen birkaç kelimeyi söylemeleri yeterliydi. O zamandan beri tarih, aynı ayrıcalığın neredeyse tüm ulusların imparatorlarına ve krallarına verildiği vakalar kaydetti [496].

[265] hakkında bilinenler , tüm eski klasikler ve tarih yazarları tarafından doğrulanıyor, bize şüphecilere göre sadece gelenek olarak kabul edilen şeylere inanma hakkı veriyor. Bilimin tüm dallarındaki Mısırlı rahiplerin şaşırtıcı bilgisi, eğer onları daha da eski bir kaynaktan almadıysa, nereden geldi? Eski Mısır'daki bilgi merkezleri olan ünlü "Dörtlü", tarihsel olarak modern İngiltere'nin varlığının başlangıcından daha güvenilirdir. Burası, Pisagor'un Hindistan'dan geldikten sonra Okült Sayılar Bilimi üzerinde çalıştığı büyük Theban kutsal alanıydı. Orpheus'un Magna Graecia'ya uygulamak için anlaşılması çok zor olan Hint metafiziğini popülerleştirdiği yer Memphis'ti; Thales ve yüzyıllar sonra Demokritos bildikleri her şeyi buradan aldı. Sais'e, her ikisi de gelecek nesiller için hayranlık nesnesi olarak kalacak olan, rahiplerinin Lycurgus ve Solon'a bahşettiği, halkı yönetme konusundaki harika yasa ve sanatı için tüm övgü verilmelidir. Ve eğer Platon ve Eudoxius, Heliopolis kutsal alanına ibadet etmeye gitmemiş olsalardı, o zaman büyük olasılıkla, ilki gelecek nesilleri etikleriyle, diğeri ise inanılmaz matematik bilgisiyle asla şaşırtmazdı [497].

Mısır İnisiyasyonu Gizemleri konusunda -ancak Hindistan İnisiyasyonları hakkında hiçbir şey bilmeyen- seçkin modern yazar merhum Ragon şunları söylerken abartmadı:

Hindustan, İran, Suriye, Arabistan, Chaldea, Sidonia ve Babil rahiplerinin sahip olduğu (Doğanın sırlarıyla ilgili) tüm kavramlar Mısır rahipleri tarafından biliniyordu. Dolayısıyla, Keldani'ye ve eski İran'a nüfuz eden, Mısır Gizemleri doktrinini oluşturan, gizemleri olmayan bir Hint felsefesiydi [498].

Gizemler hiyerogliflerden önce gelirdi [499]. Sırlarını saklamak ve onlara hatırlatmak için uzun süreli kayıtlara ihtiyaç duyulduğu için ikincisini ürettiler. Modern felsefenin temel taşı [266] olarak hizmet eden orijinal Felsefeydi ; [500]sadece dış bedenin özelliklerini koruyan yavru, yolda ebeveyninin Ruhunu ve ruhunu kaybetti.

İnisiyasyon, kendi içinde herhangi bir kural, ilke veya herhangi bir özel Bilim öğretisi içermemesine rağmen - şimdi anlaşıldığı gibi - yine de bir Bilim ve dahası, bir Bilimler Bilimi idi. Ve dogmalardan, fiziksel disiplinden ve özel ritüellerden yoksun olmasına rağmen, tek gerçek Dindi - ebedi hakikatin Dini. Dıştan, bilimlerin, sanatların, ahlakın, mevzuatın, hayırseverliğin, kozmik fenomenlerin gerçek ve gerçek doğasına dair bir kültün öğretildiği bir okul, bir kolejdi; Gizemler sırasında gizlice, ikincisinin pratik kanıtları verildi. Her şeydeki gerçeği bilenler, yani büyük İsis'in açığa çıkan yüzüne bakabilenler ve bu Tanrıça'nın korkunç haşmetine katlanabilenler, İnisiye oldular. Ancak Beşinci Irk'ın çocukları, bunu her zaman ceza görmeden yapmak için maddenin derinliklerine daldılar. Başarısız olanlar iz bırakmadan bu dünyadan kayboldu. En yüksek krallar arasında kim, bu kurban kutsal Adytum'larının eşiğini geçerse, sosyal konumu ne kadar yüksek olursa olsun, sert rahiplerden insanın yeniden doğuşunu talep etmeye cesaret edebilir?

İlk ırkların İnisiyeleri tarafından verilen iyi talimatlar Hindistan, Mısır, Yunanistan, Çin ve Chaldea'ya geçerek tüm dünyaya yayıldı. İnsan doğasında iyi, asil ve büyük olan her şey, tüm ilahi yetenekler ve özlemler, onları İnisiyelerinde geliştirmeye çalışan Rahip-Filozoflar tarafından geliştirildi. Fedakarlığa dayalı etik kuralları evrensel hale geldi. "Ateist" Konfüçyüs'ün "Kardeşini sevmeyen kişinin kendi içinde hiçbir değeri yoktur" ve ayrıca "Eski Ahit" talimatında bulunur: "Komşunu kendin gibi sevmelisin. [501]" En büyük İnisiyeler Tanrı gibi oldular ve Phaedrus'ta Platon Sokrates'in ağzına şu sözleri koydu:

İnisiyeler kesinlikle Tanrıların eşliğinde kalacaklar.

Aynı eserde, bu büyük Atinalı Bilge'nin şu sözleri aktarılır:

267]

Gizemleri veya İnisiyelerin gizli meclislerini kuranların aşağılık insanlar değil, çok eski zamanlardan beri bu bilmecelerin yardımıyla bize görünmeyen bölgelere arınmamış olarak gelenlerin ne olduğunu öğretmeye çalışan kudretli dahiler olduğu oldukça açıktır. uçuruma atılacak (Okült Öğretinin Sekizinci Küresi; yani, kişiliğini sonsuza dek kaybedecek), oraya bu dünyanın kirinden arınmış ve erdemlerde mükemmel olan kişi, meskeninde buluşacak. tanrılar.

Gizemlere atıfta bulunan İskenderiyeli Clement şunları söyledi:

Tüm öğrenmenin bittiği yer burasıdır. İnsan Doğayı ve var olan her şeyi görür.

Kilisenin Hıristiyan babasının, Yunanlıları "kutsal Gizemlerden" mahrum etmek için "olağanüstü erdemlere sahip bir adam" olan Achaia prokonsülü (MS 4. yüzyıl) pagan Pretextatus ile aynı şekilde konuştuğu ortaya çıktı . tüm insanlığı tek bir bütün halinde birleştiren", hayatlarının tüm değerlerinden mahrum bırakılması anlamına gelir. Kökenleri insandan daha yüksek olmasaydı, Gizemler antik çağın en soylu insanlarının en büyük övgüsünü hak edebilir miydi? Hem kendileri hiç inisiyasyondan geçmemiş olanlar hem de İnisiyeler tarafından bu eşsiz kurum hakkında söylenen her şeyi okuyun. Bir düzine başka ünlü bilge ve yazara isim vermeden Platon, Euripides, Socrates, Aristophanes, Pindar, Plutarch, Isocrates, Diodorus, Cicero, Epictetus, Marcus Aurelius'a sorun. Tanrıların ve Meleklerin keşfettiği, Musa'nın diniyle başlayan zahiri dinler, yine kapandı ve yüzyıllarca insanların gözünden saklandı. Yakup'un oğlu Joseph bir İnisiyeydi, aksi takdirde Heliopolis'ten bir rahip ve On'un hükümdarı Petefre'nin ("Potiphar" - "Fre'ye ait olan", Güneş Tanrısı) kızı Aseneth ile evlenmezdi. İsa tarafından [502]ifşa edilen ve Yahudilerin ve ilk Hıristiyanların bile anladığı her gerçek , O'na hizmet ettiğini iddia eden Kilise tarafından yeniden kapatılmıştır . Dr. Kenely'den alıntılanan Seneca'nın söylediklerini okuyun:

“Evren çözülüp tekrar Jüpiter'in (veya Parabrahman'ın) koynuna daldığında, bu Tanrı bir süre tamamen kendine odaklanır ve tabiri caizse tamamen kendi fikirlerinin tefekkürüne dalmış olarak gizli kalır. Akabinde ondan nasıl yeni bir dünyanın doğduğunu görüyoruz ... Masum bir insan ırkı oluşuyor. Ve yine, her şeyin yıkımını veya ölümünü içeren dünyevi çözülmeden söz ederken, o (Seneca) bize, Doğa yasaları harabeye gömüldüğünde ve dünyanın son günü geldiğinde, Güney Kutbu'nun tüm Afrika'yı ezeceğini öğretiyor. düşer ; Kuzey Kutbu, ekseni altındaki tüm ülkeleri ezecek. Korkmuş Güneş, ışığından mahrum kalacak; 268] çürümeye düşen göksel oda aynı anda yaşam ve ölümü üretecek, bir tür çürüme tüm tanrıları eşit şekilde kucaklayacak ve böylece orijinal kaoslarına geri dönecekler [503].

Kişi, büyük Pralaya'nın Parasara'sının Puranik tanımını okuduğunu hayal edebilir. Neredeyse aynı şey, fikir için fikir. Hristiyanlıkta benzer bir şey var mı? Okuyucunun herhangi bir İngilizce "İncil" i açmasına ve 2. Bölüm III. Peter'ı okumasına izin verin, o da aynı fikirleri bulacaktır.

Son günlerde alaycılar çıkacak, ... O'nun gelişinin vaadi nerede? çünkü babalar ölmeye başladığından beri yaratılışın başından beri her şey aynı kalıyor. Çünkü başlangıçta, Tanrı'nın sözüyle göğün ve yerin sudan ve sudan oluştuğunu, bu nedenle o zamanın dünyasının yok olduğunu, suyla dolup taştığını isteyerek bilmiyorlar. Ve aynı kelimenin içerdiği şu anki gökler ve yer... ateş için saklanıyor,... göklerin bir sesle geleceği ve elementler parlayarak yok olacak... Yine de... yeni bir cennet ve yeni bir dünya bekliyoruz.

Tercümanlar bunu, cennette Yeni Yeruşalim'de yaşadıklarında Mesih'in yaratılışına, tufana ve vaat edilen ikinci gelişine bir gönderme olarak görmeyi seçerlerse, o zaman suçlu Petrus değildir. Demek istediği, Beşinci Irk'ın yok edilmesi ve Altıncı Irk için yeni bir kıtanın ortaya çıkmasıydı.

Druidler, Boğa burcundaki Güneş'in önemini anladılar, bu nedenle 1 Kasım'da tüm ışıklar söndüğünde, sihirbazların ve modern Zerdüştlerin alevleri gibi ufku aydınlatmak için sadece kutsal ve sönmez alevleri kaldı. Ve ilk Beşinci Irk ve daha sonraki Keldaniler ve Yunanlılar gibi ve (hala bunu gerçek anlamdan şüphelenmeden yapan) Hıristiyanlar gibi, "Sabah Yıldızı"nı, güzel Venüs-Lucifer'i selamladılar [504]. Strabo Britanya yakınlarında Ceres ve Persephone'ye Semadirek'tekiyle aynı ayinlerde tapınılan bir adadan söz eder ve orası sürekli ateş yakılan kutsal Ierna'dır. Druidler, Lucian'ın açıkladığı gibi değil, insanın yeniden doğuşuna inanıyorlardı.

Aynı Ruh'un yeni bir bedeni canlandıracağını, burada değil, başka bir dünyada,

ama aynı dünyada bir dizi reenkarnasyon olarak; çünkü Diodorus'un dediği gibi , insan ruhlarının belli bir süre sonra başka bedenlere geçeceğini ilan ettiler [505].

Bu öğretiler, Dördüncü Irk'ın ataları olan Atlantisliler'den Aryanların Beşinci Irkına aktarıldı. İnsanüstü güçlere sahip oldukları için her nesilde daha kibirli hale gelen anneleri Kök-Irk yavaş yavaş sona yaklaşırken, bu öğretileri saygıyla korudular.

 

 

270]

BÖLÜM XXIX

SOLAR TESTİ BAŞLADI

Profesör Max Müller'in çok büyük bir ustalıkla tanımladığı, ancak aynı zamanda tam olarak değil, zihinsel ve entelektüel durumunu Atlantislilerden ilkel Aryanlara miras kalan eski Gizemlerle başlayacağız. Diyor:

İçinde ("Rig Veda" da), dünyanın başka hiçbir yerinde benzeri olmayan bir adamın entelektüel yaşamının bir dönemini önümüze seriyoruz. Bu "Veda"nın İlahilerinde, bu dünyanın bilmecesini çözmek için kendi haline bırakılmış bir adam görüyoruz... Etrafındaki tanrıları çağırıyor, övüyor, onlara tapıyor. Ama hem onun altında hem de üstünde olan tüm bu tanrılara rağmen, bu ağarmış antik çağın şairi bir şekilde rahatsız görünüyor. Göğsünde de dua ettiğinde asla susmayan, korktuğunda ve titrediğinde asla eksik olmayan bir güç keşfetti. Görünüşe göre dualarını ruhsallaştırıyor ve kendisi dinliyor; Görünüşe göre onun içinde yaşıyor ve aynı zamanda onu ve onu çevreleyen her şeyi destekliyor. Bu gizemli güce uygun bulduğu tek isim "Brahman"dır; çünkü brahman başlangıçta güç, irade, arzu ve yaratıcılığın itici gücü anlamına geliyordu. Ama bu kişisel olmayan Brahman da, kendisine bir ad verilir verilmez, garip ve ilahi bir şeye dönüşür. Sonunda, bugüne kadar tapınılan büyük üçlüden biri olan birçok tanrıdan biri olur. Yine de içindeki düşüncenin gerçek bir adı yoktur; kendisinden başka bir şey olmayan, tanrıları, gökleri ve tüm canlı varlıkları ayakta tutan güç, kavranmış ama ifade edilmemiş olarak zihninin gözünün önünde yüzer durur. Son olarak, ona "Atman" adını verir, çünkü başlangıçta nefes veya ruh olan atman daha sonra Ben anlamını kazanır ve yalnızca Ben, ilahi veya insan; Yaratsa da acı çekse de ben; Ben Bir'im ya da Hepsi; ama her zaman ben, bağımsız ve özgür. "Aslını kim gördü?" - şair diyor ki, " o zaman kemikleri (yani şekli) olmayan kim kemikleri olan birini doğurdu? Bu dünyanın canı, kanı, ben'i neredeydi? Bunu bilen birine bunu sormaya kim gitti?” ("Rig Veda", I, 164, 4). “Bu ilahi Benlik fikri bir kez ifade edildiğinde, diğerleri tarafından üstün olarak kabul edilmelidir; Ben herkesin Rabbiyim; o herkesin Kralıdır; Bir tekerleğin tüm tekerlek telleri tekerleğin göbeğinde ve çevresinde yer aldığından, her şey bu Öz'de yer alır; tüm "ben"ler bu "ben"in içindedir. (Brhadaranyana, IV, V. 15) [506].

271] En yüksek, tek ve evrensel olan bu Öz, ölümlü düzlemde Güneş tarafından sembolize edildi; dahası, hayat veren ışıltısı, Tek Benliğin (Ruh) Tüm Benlikle yeniden birleşmesine her zaman engel olan dünyevi tutkuları öldürerek, Ruhun amblemi olarak hizmet etti. Bundan, burada yalnızca en genel hatlarıyla verilebileceği alegorik gizem ortaya çıktı . "Sons of the Fire Mist" ve "Light" tarafından oynandı. İkinci Güneş (Rabbi Drach'ın "ikinci hipostaz") denek olarak göründü; Hierophant Vishvakarma, "Güneş" ışınlarından sıyrılmış Vikarttana olduğunda, yedi ışınını kesip yerine böğürtlen tacı koydu. Bundan sonra, rolü inisiyasyona hazır acemi tarafından oynanan Güneş, Tantal denemeleri için yeraltı dünyasının bölgesi Patala'ya inmek zorunda kaldı. Onlara onurla katlandıktan sonra, bu şehvet ve kötülük bölgesinden yeniden insanların Karma'sının tanığı olan Karmasakshin olmak için çıktı [507]ve yeniden doğuşunun tüm ihtişamıyla muzaffer olarak Graha-Raja olarak yeniden yükseldi. Gabhastiman olarak hitap edilen Takımyıldızlar, "ışınlarına yeniden hakim oluyor."

Hindistan'ın popüler Pantheon'undaki bu "masal", Rig Veda'nın şiirsel mistisizmine dayanan ve ondan doğan -hikayeleri çoğunlukla dini Gizemler sırasında dramatize edilmişti- ekzoterik evrimi sırasında şuna dönüştü: alegori. Artık birçok Purana'da ve diğer kutsal yazılarda bulunabilir. Rig Veda'da ve İlahilerinde Gizemlerin Tanrısı Vishvakarma, en büyük tanrılardan biri olan Logos'a, Demiurge'ye sahiptir ve iki ilahide ondan en yüksek olarak söz edilir. O, "Evrenin büyük Mimarı" olarak adlandırılan her şeyi yaratandır (Vishvakarma),

Her şeyi gören Tanrı, ... tanrılara isimlerini veren ve ölümlüler için anlaşılmaz olan baba, doğuran, yönetici,

Gizemli Tanrıların her biri gibi. Ezoterik olarak O, tezahür eden yaratıcı Gücün kişileşmesidir; ve mistik olarak O, kolektivitesinde insandaki yedinci ilkedir. Çünkü O, Bhuvan'ın, kendi kendini yaratan, parlak Öz'ün ve erdemli, bakire ve güzel Yoga-Siddhi'nin, adı Yoga-Gücünü, "saf anne"yi kişileştirdiği için kendisi için konuşan bakire Tanrıça'nın oğludur. , bu da Ustalar yaratır. Rig-Vedic Hymns'de Vishvakarma "büyük fedakarlığı" gerçekleştirir, yani kendini dünya için feda eder veya Oryantalistlerin çevirisinde Nirukta'nın dediği gibi:

272]

Vishvakarma önce tüm dünyayı feda eder ve sonra kendini feda eder.

Vishvakarma, karakterinin mistik tasvirlerinde genellikle Vittoba olarak anılır ve "Kurban", "Tanrı-Adam" veya uzayda çarmıha gerilmiş Avatar olarak tasvir edilir.

(Gerçek Gizemler ve gerçek İnisiyasyonlar hakkında elbette hiçbir şey yayınlanamaz; yalnızca onları kendileri deneyimleyebilenler onlar hakkında bilgi sahibi olabilir. Ancak Antik Çağın büyük Törensel Gizemleri hakkında birkaç ipucu verilebilir. adayların büyük bir törenle ve Okült Sanatların sergilenmesiyle başlatıldığı gerçek Gizemlerin yerini halk aldı. Arkalarında, sessizlik ve karanlıkta, her zaman var oldukları ve var olmaya devam ettikleri gibi gerçek Gizemler icra edildi. Mısır'da , Chaldea'da ve daha sonra Yunanistan'da olduğu gibi, Gizemler belirlenen zamanda kutlandı ve ilk gün, adayların büyük bir ihtişamla Büyük Piramit'e götürüldüğü ve gözden kayboldukları popüler bir festivaldi. gün arınma törenlerine ayrıldı, sonunda adaya beyaz bir cüppe verildi; üçüncü gün) [508]okült bilgi konusundaki deneyimi test edildi ve incelendi. Dördüncü gün, başka bir sembolik arınma töreninden sonra, çeşitli denemelerden geçmesi için tek başına gönderildi; sonunda, bir yeraltı sığınağında, tamamen karanlıkta, iki gün iki gece transa girdi. Mısır'da, transa dalmış bir neofit, inisiyasyon ayinlerinin yapıldığı Piramit'teki boş bir lahit içine yerleştirildi. Hindistan ve Orta Asya'da bir çubuğa bağlandı ve bedeni ceset şeklini alınca (trans halinde) tapınağa götürüldü. Daha sonra Hierophant tarafından izlendi, "yanıltıcı ruhunu (astral bedeni) bu Samsara dünyasından (veya illüzyondan) alt alemlere yönlendirdi, eğer başarılı olursa, acı çeken yedi ruhu serbest bırakma hakkına sahipti. " (ilkokullar). Mutluluğun bedeni Anandamayakosha'sına bürünmüş - Srotapanna, onu takip etmeye hakkımız olmayan yerde kaldı ve döndükten sonra - Hierophant'ın "kalp kanı" olsun ya da olmasın Sözü aldı [509].

273] Sadece gerçekte Hierophant asla öldürülmedi - ne Hindistan'da ne de başka bir yerde, cinayet basitçe taklit edildi - Başlatıcı bu İnisiyeyi halefi olarak seçmedikçe ve ona son ve en yüksek SÖZÜ vermeye karar vermedikçe, ardından ölmek zorunda kaldı . çünkü halktan sadece bir kişinin bu kelimeye sahip olma hakkı vardı. Böylece insanların gözünden kaybolan bu tür birçok büyük İnisiye, ortadan kayboldu

Tıpkı insanların görüş alanından gizemli bir şekilde, Musa'nın böylece "bilgelik ruhuyla dolu" olan Yeşu'ya ellerini koyduktan sonra Nisgah Dağı'nın (Nebo, peygamberlik bilgeliği) tepesinden nasıl kaybolduğu, yani. .

Ama öldü, öldürülmedi. Cinayet için, eğer gerçekten işlendiyse, ilahi Büyüye değil karaya ait olurdu. Yaşamın, ruhsal ve ilahi yaşamın aktarımından çok ışığın aktarımıdır ve kanın değil Bilgeliğin dökülmesidir. Ancak teolojik Hıristiyanlığın inisiyatifsiz mucitleri, à 1a lettro alegorik dili benimsediler; ve kaba, yanlış anlaşılan ifadesi ruhani "kafirleri" dehşete düşüren ve iten bir dogma oluşturdu.

, Gizemlerin başlangıcından itibaren Vishvakarma ve [ 274] Vikarttan gibi Güneş ve Yaratıcı İlkenin (ruhsal güç) görüntüleriydi . Ünlü Mason Ragon, Güneş Ayinleri ile ilgili ilginç detaylar ve açıklamalar vermektedir. Osiris'ten alınan bir imge olan Masonluğun büyük kahramanı ("dul kadının oğlu") İncil'deki Hiram'ın el sanatlarının mucidi ve "mimar" Güneş Tanrısı olduğunu kanıtlar; ve Hiram adı yüce anlamına gelir, Güneş'e ait bir unvandır. Her okültist, Osiris ve Piramitler ile ne kadar yakından bağlantılı olduğunu bilir; ayrıca tüm Masonik İnisiyasyon ayininin bu Tapınağın inşası için İncil'deki alegoriye dayandığını da biliyor; Masonlar ise, ikinci hikayenin Mısır'da ve hatta daha eski sembolizmde formüle edildiği gerçeğini rahatlıkla unutur veya belki de görmezden gelir. Ragon bunu, Hiram'ın üç arkadaşı olan "üç katilin" yılın son üç ayını temsil ettiğini ve Hiram'ın düşmeye başladığı yaz gündönümünden itibaren Güneş'i temsil ettiğini göstererek açıklıyor; tüm bu ayin astronomik bir alegoridir.

Yaz gündönümü sırasında Güneş, nefes alan herkesin şükran ilahilerini uyandırdı; bu nedenle onu temsil eden Hiram, buna hakkı olan herkese, tabiri caizse kutsal Söz'e hayat verebilirdi. Güneş alt burçlara indiğinde, tüm Doğa uyuşur ve Hiram, yılın hareketsiz üç ayı olan arkadaşlarına artık kutsal Sözü veremez. İlk yoldaş, yirmi dört saatlik günlük dönüşü simgeleyen yirmi dört inç uzunluğunda bir cetvelle Hiram'ı zayıf bir şekilde dövüyor; bu, güçlü aydınlığın yüceltilmesinden sonra, varlığına zayıf bir şekilde tecavüz eden ve ona ilk darbeyi indiren zamanın ilk bölümüdür. İkinci yoldaş, Zodyak dairesini dört eşit parçaya bölecek iki düz çizginin kesişme noktalarından oluşan, geçen sezonun simgesi olan demir bir kareyle ona vurur; zodyak çemberinin merkezi, dört mevsimi temsil eden dört karenin noktasına değdiği yerde Hiram'ın kalbini simgeliyor; bu, zamanın ikinci bölümüdür ve bu dönemde Güneş'in varlığına daha ağır bir darbe indirir. Üçüncü yoldaş, silindir şekli üçüncü zaman bölümünün yılını, dairesini veya çevresini simgeleyen ve tamamlanması ölen Güneş'e son darbeyi vuran tokmağıyla alnına ölümcül bir darbe indirir. Bu yorumdan , mimar unvanlı yeni efsanenin kahramanı Metal Eritici Hiram'ın modern inisiyasyonun Osiris'i (Güneş), dul eşi İsis'in ise Dünya'nın amblemi Loka olduğu çıkarımı yapılmıştır. (Sanskritçe'de loka, dünya) ve Osiris'in (veya ışığın) oğlu ve bir dulun oğlu Horus'un özgür bir mason, yani dünyevi bir yatakta (Dul ve Işık) [510].

Ve burada yine dostlarımız Cizvitlerden bahsetmek zorundayız, çünkü yukarıdaki ayin onların icadıdır. Sıradan insanların, Okültizm'in gerçeklerini görmelerini engellemek için onların gözlerine toz atmaktaki başarılarına bir örnek vermek gerekirse , şimdi Masonluk denen şeyle neler yaptıklarına işaret edeceğiz.

Bu Kardeşlik gerçekten de orijinal İnisiyasyonların çok eski zamanlarından miras kalan Okültizm sembolizminin, formüllerinin ve ayinlerinin büyük bir kısmına sahiptir. Bu Kardeşliği sadece zararsız bir hiçe indirgemek için, Cizvitler bu Tarikata en yetenekli temsilcilerinden bazılarını gönderdiler; formülasyonlarına girerler. Sonra, bu kayıp sırra daha fazla ışık tutmayı ve adayı daha ileriye götürmeyi iddia ederek makul ama kanunsuz daha yüksek dereceler tasarladılar, onu gerçeklerden ödünç alınan, ancak şeylerin özü olmayan biçimlerle meşgul ettiler - ve tüm bunlar ustaca dokundu hevesli neofili hiçbir yere götürmez. Yine de aklı başında ve diğer yönlerden yetenekli insanlar, zaman zaman buluşurlar ve ciddi yüzlerle, büyük bir ciddiyetle, onlara gerçek sırlar yerine “yedek sırlar” ifşa etme parodisini yaşarlar.

Okuyucu, "Royal Masonic Encyclopedia" adlı çok dikkat çekici ve faydalı bir çalışmaya, "Gül Haç" makalesine dönerse, yüksek ve bilgili bir Mason olan yazarının, Cizvitlerin Masonluğu yok etmek için neler yaptığını gösterdiğini görecektir. Bu gizemli Kardeşliğin varlığının ilk kez öğrenildiği dönemden söz ederken (birçoklarının hakkında sözde "bir şeyler" bildiği, hatta çok şey bildiği, ancak aslında hiçbir şey bilmediği) ilk kez öğrenildiğini söylüyor:

Geçmiş günlerde, toplumun geniş kesimleri arasında bir görünmezlik korkusu vardı - yakın geçmişin olaylarının ve fenomenlerinin çok açık bir şekilde gösterdiği gibi, hala tamamen aşılamaz bir korku. Bu nedenle, Doğa ve bilinç araştırmacıları, tamamen istenmeyen değil, belirsizliğe sığınmak zorunda kaldılar. ... John Reichlitz'in Kabalistik rüyaları, Luther'in ateşli faaliyetine yol açtı ve Trittenheim'ın sabırlı çalışmaları, modern diplomatik şifre yazma sistemini yarattı. ... Belirli bir çağın ve Gül Haçlıların ilk ortaya çıktığı çağın, geçmişin zincirlerini kırmaya yönelik bu çabaların en fazla olduğu çağ olarak tarihte öne çıkması son derece dikkat çekicidir (Papalık ve kilisecilik) meydana gelir. Kaybeden tarafta muhalefetin yükselişi ve gizemli ya da bilinmeyen her şeye karşı kini buradan kaynaklanır. Buna cevaben, sözde Gül Haç ve Mason cemiyetlerini serbestçe örgütlediler: ve bu cemiyetler, ayrım gözetmeksizin Gerçek ve Görünmez Tarikattan daha zayıf kardeşleri kendi saflarına katmak ve sonra, ihtiyatsızlıklarıyla onların iletecekleri her şeye muzaffer bir şekilde ihanet etmekle görevlendirildiler. bunların başında geçici ve değerleri olmayan toplumlar gelmektedir. Gerçeğin ilerlemesine karşı nefsi müdafaa olarak, bu yetkililer Papa'yı Baş olarak kabul etmeye ikna edilebilecekleri [ 276] ve başarılı olduklarında - bu inanca dönen pek çok kişi kadar - ikna, çıkar veya terörle cezbetmek için her türlü aldatmacayı kullandılar bil, ama itiraf etmeye cesaret etme - küçümseyerek dönüyorlar, onları ellerinden geldiğince yaşam mücadelesiyle savaşmaya bırakıyorlar ve Roma inancının sahip olduğunu düşündüğü o önemsiz aporreta'yı bilmelerine bile izin vermiyorlar.

Ama Masonluk yozlaşmışsa, o zaman hiç kimse gerçek, görünmez Rosa Kreuzer ve Eastern Initiate'i ezemez. Hiram Abif'in gerçekte öldürüldüğü yerde Vishwakarma ve Surya Vikarttana'nın sembolizmi hayatta kaldı ve şimdi buna geri döneceğiz. Bu sadece astronomik bir ayin değil, aynı zamanda en eski Gizemlerin mirası olan, yüzyılları aşan ve bugün hala kullanılan en ciddi ayindir. O, Yaşam Döngüsünün, ilerici enkarnasyonların ve hem psişik hem de fizyolojik gizemlerin tüm dramasını kişileştiriyor; bu, ilkini en büyüğüne götüren ayin bu olmasına rağmen, ne Kilise ne de bilim hakkında hiçbir şey bilmiyor. Hıristiyan Gizemleri.

 

 

277]

BÖLÜM XXX

GİZEMLERİN "BAŞLANGIÇ GÜNEŞİ"

Gizli Öğreti'nin eskiliği, Gizemlerinin tarihinin hangi noktasında despot yöneticilerin ve kurnaz rahiplerin kişisel hırslarını teşvik ederek zaten kirletildiğini göstererek daha iyi anlaşılabilir. Gizli veya Manevi Evrenin en büyük gerçeklerinin ve gizli bilgi öğretilerinin sahnelendiği bu derin felsefi ve bilimsel olarak oluşturulmuş dini dramalar, Platon ve hatta Pisagor günlerinden çok önce zulmün konusuydu. Aynı zamanda İnsanlığa verilen orijinal vahiyler, Gizemlerle birlikte ortadan kalkmamış; hala korunuyorlar; gelecek ve daha manevi nesiller için bir miras olarak.

Isis Unveiled'da uzun süredir [511], Aristoteles zamanında büyük Gizemlerin orijinal ihtişamını ve ciddiyetini kaybettiği söylendi. Ayinleri kullanılmaz hale geldi ve büyük ölçüde sadece rahip söylemi ve dini bahane haline geldi. Avrupa ve Yunanistan'da ilk ne zaman ortaya çıktıklarını tespit etmenin faydası yok, çünkü genel olarak kabul edilen tarihin neredeyse Aristoteles ile başladığı söylenebilir - ondan önce olan her şey, içinden çıkılmaz bir kronolojik kafa karışıklığıdır. Gizemlerin Menes günlerinden beri Mısır'da bilindiğini ve Yunanlıların onları ancak Orpheus Hindistan'dan getirdiğinde aldıklarını söylemek yeterli. "Yazı Panini'den önce biliniyor muydu?" [512]Pandavaların dünya gücünü ele geçirdikleri ve MÖ 3300 gibi erken bir tarihte diğer ırklara "kurbanlık" Gizemleri öğrettikleri belirtilmektedir.Gerçekten de, Apollon'un veya Helios'un oğlu Orpheus, babasından bir forminx - yedi telli bir forminx aldığında İnisiyasyonların yedili gizemini simgeleyen lir 278] - bu Gizemler Orta Asya ve Hindistan'da zaten gri bir çağa sahipti. Herodot'a göre, Orpheus onları Hindistan'dan getirdi ve Orpheus, Homer ve Hesiod'dan çok önce geldi. Böylece, Aristoteles'in günlerinde bile, Avrupa'da ve hatta Mısır'da çok az gerçek Adept kalmıştı. Eski Mısır'ın çeşitli fatihlerinin orduları tarafından dağıtılanların mirasçıları da sırayla dağıtıldı. Tıpkı 8.000 veya 9.000 yıl önce bilgi akışının Orta Asya'nın düz akışından Hindistan'a ve Avrupa ve Kuzey Afrika'ya doğru yavaşça akması gibi, MÖ 500 civarında da eski evine ve doğum yerine geri akmaya başladı. Sonraki iki bin yıl boyunca, Avrupa'da büyük Üstatların varlığına dair bilgi neredeyse yok oldu. Yine de, bazı gizli yerlerde Gizemler hâlâ orijinal saflıklarıyla oynanıyordu. "Doğruluk Güneşi" gece yarısı göğünde hâlâ yükseklerde yanıyordu; ve karanlığın aydınlanmamış dünyanın yüzünü kapladığı zamanda, İnisiyasyon gecesinde Aditler'de sonsuz ışık parladı. Gerçek Gizemler hiçbir zaman kamu malı olmadı. Eleusinia ve Agra - kalabalıklara; "İyi tavsiye" Tanrısı Εύβουλή, büyük Orfik Tanrı - neofit için.

Sembolistlerimiz tarafından Güneş ile karıştırılan bu Gizemlerin Tanrısı - O kimdi? Eski Mısır egzoterik inancı hakkında herhangi bir fikri olan herkes, kitleler için Osiris'in Cennetteki Güneş, "Göksel Kral", Rho-Imphab olduğundan oldukça emindir; Yunanlıların Güneş'e "Jüpiter'in Gözü" dediğini, modern ortodoks Parsiler için ise "Hürmüz'ün Gözü" olduğunu; ayrıca Güneş'e "Her şeyi gören Tanrı" (πολυόφθαλμος) "Kurtarıcı Tanrı", "Tanrı'yı kurtaran" (Α'ίτιον της σωτηρίας) olarak hitap edildiğini. Berlin'deki Paferonmes papirüsünü ve Mariette Bey'in çevirdiği steli okuyun [513]ve bakın ne diyorlar:

Şan sana ey Güneş, ilahi çocuk!... ışınların saf ve hazır olana hayat verir. ... Size yaklaşan tanrılar ("Tanrı'nın Oğulları") zevk ve saygıyla titriyor. ... Sen ilk doğansın, Tanrı'nın Oğlu, Söz'sün [514].

Kilise şimdi bu terimleri benimsedi ve inisiyasyon ayinlerinin bu ifadelerinde ve pagan kehanetlerinin peygamberlik ifadelerinde [ 279] gelecek olan Mesih'in önsezilerini görüyor. Ancak bu, her değerli İnisiyeye uygulandıklarından, hiç de aynı değildir. Çağımızdan bin yıl önce hiyeratik yazıtlarda ve gliflerde kullanılan ifadeler, şimdi Hıristiyan kiliselerinin methiye ilahilerinde ve dualarında bulunuyorsa, bunun nedeni, Latin Hıristiyanlar tarafından gelecek nesillerin asla öğrenemeyeceği umuduyla küstahça sahiplenilmiş olmalarıdır. o. . Orijinal pagan el yazmalarını yok etmek için yapılabilecek her şey yapıldı ve Kilise kendini güvende hissedebilirdi. Her din gibi, Hıristiyanlığın da şüphesiz büyük Kahinleri ve Peygamberleri olmuştur, ancak seleflerini inkar etmek onların saygınlığını artırmaz.

Platon'un ne dediğini işit:

Glaucus, iyinin yaratılmasından bahsettiğimde Güneş'i kastettiğimi bil. Oğul tıpkı Babası gibidir.

Iamblichus, Güneş'i "ilahi aklın veya Bilgeliğin bir görüntüsü" olarak adlandırır. Philo'nun sözlerini tekrarlayan Eusebius, yükselen Güneş'i (άνατολή baş Melek, en eski) olarak adlandırır ve polionim (polinom) olan Başmelek'in Verbum veya Mesih olduğunu ekler. Sol (Güneş) kelimesi türetildiği için solua, Bir veya "Yalnızca bir olan " ve Yunanca adı Helios "En Yüksek" anlamına gelir, o zaman bu amblem netleşir. Bununla birlikte, eskiler Güneş ile onun prototipi arasında bir ayrım yaptılar.

Sokrates, tıpkı bugün gerçek Parsilerin veya Zerdüştlerin onu selamladığı gibi, yükselen Güneş'i selamladı; ve Homer ve Euripides, Platon'un kendilerinden sonra birkaç kez yaptığı gibi, Jüpiter'den, Logos'tan, "Söz"den veya Güneş'ten söz ederler. Buna rağmen Hıristiyanlar, tanrı Iao hakkında soru sorulduğunda kehanetin "Bu Güneş" yanıtını verdiğinden, o zaman

Yahudilerin Yehovası Yahudi olmayanlar ve Yunanlılar tarafından çok iyi biliniyordu [515].

ve "Iao bizim Yehova'mızdır." Bu cümlenin ilk bölümünün ikinci bölümle hiçbir ilgisi yok gibi görünüyor ve en azından sonucun doğru olduğu kabul edilebilir. Ama Hristiyanlar bu kimliği kanıtlamaya bu kadar hevesliyse, o zaman okültistlerin buna karşı hiçbir şeyleri yok. Ancak bu durumda Yehova aynı zamanda Bacchus'tur. Uygar Hıristiyan dünyasının insanlarının, Yahudilerin putperestlerinin -Sabiler ve güneşe tapanların, Keldani güruhu gibi- cinsiyetlerine hâlâ bu kadar umutsuzca sarılmaları ve bunu başaramamaları çok gariptir. [516]daha sonraki Yehova'nın yalnızca Jah-wa'nın Yahudi bir versiyonu veya 280] Iao Fenikeli olduğunu fark edin; kısacası bu ismin, Gizemler Tanrılarından birinin, birçok Kabir'den birinin gizli ismi olduğunu. Küçük bir insan için "En Yüksek Tanrı" olarak, Gizemleri yöneten İnisiyeler tarafından asla böyle görülmedi, çünkü onlar için o yalnızca görünen Güneş'e bağlı bir Gezegensel Ruh'tu ve görünen Güneş yalnızca merkezi Yıldız'dı. ama merkezi ruhsal Güneş değil.

Ve Rab'bin meleği ona (Manoah) dedi: "Gizemli olduğu halde adımı neden soruyorsun? [517]"

Her ne olursa olsun, Sina Dağı'nın Yehova'sının Tanrı Bacchus ile kimliği pek tartışılmaz ve daha önce Isis Unveiled'da gösterildiği gibi, şüphesiz Dionysos'tur [518]. Bacchus'a tapılan her yerde, Nissa [519]ve büyüdüğü mağara hakkında bir efsane vardı. Yunanistan'ın dışında Bacchus, hizmetinde Gizemlerin kurucusu Orpheus'un bulunduğu her şeye gücü yeten "Tanrıların en yükseği Zagreus" idi. Öyleyse, Musa'nın eylemleri alegorik olarak tasvir edilen inisiye bir rahip ve Adept olduğu kabul edilmiyorsa, o zaman kişisel olarak İsrail ordusuyla birlikte Bacchus'a taptığı kabul edilmelidir.

Ve Musa bir sunak yaptı ve ona Yehova Nissi adını verdi . (veya Iao-nisi veya yine Dionysos) [520].

Zagreus'unun veya Bacchus'un doğduğu yerin, Mısırlıların Nissa Dağı dedikleri Sina Dağı olduğunu hatırlamalıyız . Güçlü yılan Nis, שהנ ve Yahudilerin Fısıh Bayramı olan Nisan'dı.

 

 

281]

BÖLÜM XXXI

GİZEMLİ NESNELER

Tarihte kaydedilen en eski Gizemler Semadirek'inkilerdir. Saf Ateşin dağıtılmasından sonra yeni bir hayat başladı. Bu, İnisiye'nin yeni doğumuydu, ardından eski Hindistan'ın Brahminleri gibi dvija oldu - "iki kez doğdu",

Haklı olarak tüm Gizemlerin en kutsanmışı olarak adlandırılabilecek şeye inisiye olur... kendileri saf olduklarından [521],

diyor Platon. Tarihçilerin en eskisi olan Diodorus Siculus, Herodotus ve Fenikeli Sanchuniathon, bu Gizemlerin kökeninin, tarihi dönemden muhtemelen binlerce yıl önce, eski çağlara dayandığını söylüyor. Iamblichus bize Pisagor'un

Byblos ve Tire'nin tüm Gizemlerinde, Suriyelilerin ayinlerinde ve Fenikelilerin Gizemlerinde inisiye edildi [522].

Isis Unveiled'da söylendiği gibi:

Pythagoras, Platon ve Iamblichus gibi ahlaki saflıkları ile ünlü adamlar Gizemlere katıldıklarında ve onlardan saygıyla söz ettiklerinde, onları (ve İnisiyelerini) yalnızca dış görünüşlerine göre yargılamak modern eleştirmenlerimize yakışmaz.

Yine de, özellikle Hristiyan Babalar tarafından bugüne kadar yapılan tam olarak buydu. İskenderiyeli Clement, Gizemleri "müstehcen ve şeytani" olarak damgalamaktadır, ancak Eleusis Gizemlerinin İbrani Gizemleri ile aynı olduğunu ve hatta temin etmek istediği gibi onlardan ödünç alındığını gösteren sözleri bu çalışmanın başka yerlerinde alıntılanmıştır. Gizemler, Küçük olanlar Agra'da [282] ve Büyük olanlar Eleusis'te olmak üzere iki bölümden oluşuyordu ve Clement'in kendisi inisiye edildi. Ancak Katarsis ya da arınma denemeleri hiçbir zaman gerektiği gibi anlaşılmamıştır. Iamblich en kötüsünü açıklıyor ve açıklaması, en azından her açık fikirli için tamamen tatmin edici olmalı.

Diyor:

Gizemlerde bu tür gösteriler, bizi ahlâksız tutkulardan kurtarmak ve aynı zamanda bu ayinleri çevreleyen kutsal kutsallıkla tüm kötü düşünceleri bastırmak amacıyla sunulurdu.

Dr. Warburton şunları söylüyor:

Putperest dünyanın en bilge ve en iyi adamlarının hepsi, Gizemlerin saflar tarafından kurulduğu ve en asil amaçların en değerli araçlarla takip edildiği konusunda oybirliğiyle hemfikirdir.

Her iki cinsiyetten ve her sınıftan insan Gizemlere kabul edilse ve hatta bunlara katılım zorunlu olsa da, aslında uygulanan bu ayinlerde yalnızca çok azı en yüksek ve nihai İnisiyasyona ulaştı. Gizemlerin dereceleri bize Proclus tarafından Platon'un Teolojisi'nin dördüncü kitabında verilmiştir.

Mükemmellik ayini, sırasıyla Telate'nin inisiyasyonundan ve inisiyasyon, Epopteia veya son kıyametten (vahiy) önce gelir.

Mathematica'da Smyrna'lı Theon da mistik ayinleri beş bölüme ayırır:

Bunlardan ilki, ön arınmadır: çünkü aynı şekilde, onları arzulayan herkes Gizemlere kabul edilmez, ancak bazı insanlar vardır ki, habercinin sesiyle uyarılır, ... çünkü kovulmaması gerekenlerin çıkarılması gerekir. Gizemlerden ilk önce belirli arınmalarla mükemmelleştirilmelidir: ama arınmadan sonra kutsal ayinlerin kabulü gelir. Üçüncü kısım epopteia veya teknik olarak adlandırılır. Ve vahyin tamamlanması ve hedefi olan dördüncüsü, başın bağlanması ve taçların [523]takılmasıdır ... (kutsanmış kişi) bundan sonra bir meşale taşıyıcısı, bir hiyerophant olsun Gizemler veya din adamlarının başka bir ofisinin vasisi. Ancak öncekilerin sonucu olan beşincisi, Tanrı ile dostluk ve içsel ilişkidir. Ve bu, Gizemler'deki her şeyin sonuncusu ve en saygıdeğeriydi [524].

283] şeytani olarak tasvir edilen ve modern yazarlar tarafından alay konusu edilen Gizemlerin ana konuları, en yüksek ve en ahlaki amaç göz önünde bulundurularak oluşturulmuştur. Isis Unveiled'da daha önce anlatılanları burada tekrar etmeye gerek yok [525], ya tapınak İnisiyasyonu ya da Theurgy'nin kişisel çalışması yoluyla, her öğrenci Ruhunun ölümsüzlüğünün ve Ruhunun korunmasının kanıtını aldı. Bu konuda son epopteia ne idi Platon, Phaedrus'ta ipuçları verir:

bu gizemlere inisiye olmakla ... aksi halde gelecekte bizi bekleyen kötülüklerin tacizinden kurtulduk. Ayrıca, bu ilahi inisiyasyonun bir sonucu olarak , saf ışıkta kalarak, bütün, basit, kalıcı ve kutsanmış vizyonların izleyicileri olduk [526].

Bu örtülü itiraf, İnisiyelerin Theophany'den zevk aldıklarını - Tanrıların vizyonlarını ve gerçek ölümsüz Ruhları gördüklerini gösteriyor. Taylor'ın haklı olarak söylediği gibi:

Epopteia'nın veya son vahyin en yüce kısmı , parlak ışıkla giyinmiş olan Tanrıların kendilerinin (yüksek Gezegensel Ruhlar) tefekkürüydü [527].

Proclus'un mesajı bu noktada kesindir:

Tüm bu İnisiyasyonlarda ve Gizemlerde, Tanrılar formlarının çoğunu gösterirler ve çeşitli formlarda görünürler; ve bazen gerçekten de onlardan sadece biçimsiz bir ışık görürüz; bu ışık bazen insan figürüne tekabül eder, bazen de farklı bir formda karşımıza çıkar [528].

Ve yeniden:

Yeryüzünde ne varsa, her şey kürede olan bir şeyin sureti ve gölgesidir, halbuki o parıldayan (Ruh-Ruh prototipi) değişmeden kalır, gölgesinde de aynı şey olur . O parıldayan gölgesinden uzaklaştığında, yaşam da (sonradan) belli bir mesafe uzaklaşır. Yine, o ışık kendisinden daha parlak bir şeyin gölgesidir [529].

"Seth'in Kitabı"nda (Peygamber Zirtusht) "Desatir" böyle der, böylece onun Ezoterik doktrinlerinin Yunan filozoflarının doktrinleriyle özdeşliğini gösterir.

Platon'un ikinci ifadesi, eskilerin Gizemlerinin, şimdi bile Budist ve Hindu Adeptler arasında uygulanmakta olan İnisiyeler ile aynı olduğu görüşünü doğrulamaktadır. En yüksek [284] vizyonlar, en doğru olanlar, kademeli İnisiyasyonların düzenli disiplini ve psişik güçlerin geliştirilmesi yoluyla elde edildi. Avrupa ve Mısır'da mistikler, Proclus'un "mistik varlıklar", "parıldayan tanrılar" dediği şeyle yakın bir birlik içine getirildi, çünkü Platon'un dediği gibi:

(Biz), beden dediğimiz ve şimdi bir istiridye gibi kabuğuna bağlı olduğumuz, bizi saran bu giysiden kurtulmuş, saf ve kusursuzduk [530].

Doğu'ya gelince:

Gezegensel ve karasal Pitris doktrinleri , tıpkı şimdi olduğu gibi, yalnızca inisiyasyonun ve yüksek derecelerin üstatlarının en son anında eski Hindistan'da [531]tam olarak ifşa edildi .

"Pitri" kelimesi artık açıklanabilir ve bir şeyler eklenebilir. Hindistan'da, İnisiyasyonun üçüncü dereceden bir şelanın iki Gurusu vardır: biri yaşayan bir Üstat; diğeri, yüksek Üstadların bile danışmanı ve akıl hocası olmaya devam eden bedensiz ve ışıltılı Mahatma'dır. Son ve sonsuza dek bağlayıcı yeminlerinin gün ve saatine kadar yaşayan Efendilerini, Gurularını gören böyle kabul görmüş şelalar çok azdır. Isis Unveiled'da fakirlerden çok azının (o günlerde chela kelimesi ne Avrupa'da ne de Amerika'da bilinmiyordu) söylendiğinde kastedilen budur.

ilk ve son inisiyasyonlarının ciddi anları dışında, tamamen insan bir pitaranın (ata veya baba) astral görüntüsünü hiç görmemişlerdi . Öğretmeni Guru'nun huzurunda ve watou'dan hemen önce fakir (yeni başlatılan chela), her türlü koruma için yedi düğümlü bambu çubuğuyla yaşayan insanların dünyasına gönderilmeden önce, aniden yüz yüze getirilir. bilinmeyen bir VARLIK ile (Pitara veya Babası, ışıltılı görünmez Üstat veya bedensiz Mahatma). Onu görür ve hızla yok olan formun ayaklarının dibine düşer, ancak onu nasıl çağıracağına dair büyük sır ona güvenilmez, çünkü bu kutsal hecenin en büyük sırrıdır.

İnisiye, der Eliphas Levi, bilir; bu nedenle "her şeye cüret eder ve sessizdir." Bu büyük Fransız Kabalist şöyle diyor:

Onu sık sık üzgün görebilirsiniz ama asla umutsuz ya da ümitsiz değil; genellikle fakir, ama asla bastırılmış veya sefil; sık sık zulüm gördü, ancak asla korkutulmadı veya depresyona girmedi. Çünkü Orpheus'un dulluğunu ve öldürülmesini, Musa'nın sürgünü ve yalnız ölümünü, peygamberlerin şehitliğini, Kurtarıcı'nın Çarmıhı Apollonius'un işkencelerini hatırlıyor. Hafızası bugüne kadar karalanmış olan Agrippa'nın hangi sahipsiz durumda öldüğünü biliyor; büyük Paracelsus'u ezen zulmü ve kanlı sonu gelmeden önce Raymond Lull'un katlanmak zorunda kaldığı her şeyi biliyor . İnsanlar bilgisi için onu affetmeden önce deli gibi davranmak ve hatta aklını kaybetmek zorunda kalan Swedenborg'u hatırlıyor; Hayatı boyunca saklanmak zorunda kalan Aziz Martin; Engizisyon hapishanesine atılarak ölen Cagliostro [532]; Giyotinde ölen Kazot. Pek çok kurbanın varisi olarak yine de cesaret ediyor, ancak sessizliğin gerekliliğini daha da iyi anlıyor [533].

Masonluk, İskoç Locası olarak bilinen siyasi kurum değil, bazı ayinleri Fransa'nın Grand Orient'inde hala korunan ve 17. yüzyılın ünlü İngiliz filozof-okültisti Elias Ashmole'un boşuna dönüştürmeye çalıştığı gerçek Masonluktur. Hint ve Mısır Gizemleri örneğinden sonra - bu konuda büyük otorite olan Ragon'a göre Masonluk üç ana dereceye dayanmaktadır; Masonun üçlü görevi nereden geldiğini, ne olduğunu ve nereye gittiğini öğrenmektir ; yani, Tanrı'nın, kendisinin ve gelecekteki dönüşümün incelenmesi [534]. Masonik İnisiyasyon, Küçük Gizemlerdeki İnisiyasyon modeline göre modellenmiştir. Üçüncü derece, çok eski zamanlardan beri hem Mısır'da hem de Hindistan'da kullanılan dereceydi ve bunun anısı, "Dul Kadının Oğlu" Hiram Abif'in ölümü ve dirilişi adı altında her Locada hâlâ tutulmaktadır. Mısır'da ikincisine "Osiris" adı verildi; Hindistan'da - "Lokachakshu" (Dünyanın Gözü) ve "Dinakara" (günün yaratıcısı) veya Güneş - ve her yerde bu ayinin kendisine "ölüm kapısı" deniyordu. Typhon tarafından öldürülen Osiris'in tabutu veya lahdi getirilerek Ölüler Salonu'nun ortasına yerleştirildi; İnisiyeler her yerdeydi ve aday yakındaydı. İkincisine cinayete katılıp katılmadığı soruldu ve inkar etmesine rağmen, çeşitli ve çok zorlu yargılamalardan sonra Başlatıcı, baltayla sahte bir şekilde kafasına vurdu; yere atıldı, mumya gibi sarıldı ve onun için ağladı. Sonra şimşek çaktı ve gök gürültüsü duyuldu, hayali ceset ateşle çevrelendi ve sonunda dirildi.

Ragon, İmparator Komodo'yu bir zamanlar Başlatıcı rolünü oynayarak, başlatma dramasında o kadar ciddiye oynadığı ve inisiyeyi baltayla vurarak öldürdüğüyle suçlayan söylentilerden bahsediyor. Bu, küçük Gizemlerin çağımızın ikinci yüzyılında varlığının henüz tamamen sona ermediğini kanıtlıyor .

286] Gizemler, o günlerde Atlantisliler tarafından Güney ve Orta Amerika'ya, Kuzey Meksika ve Peru'ya getirildi.

Kuzeyden gelen bir yaya (bir zamanlar Hindistan olan o yer) - ayaklarını zar zor ıslatarak - Mançurya üzerinden, gelecekteki Tatar Boğazı, Kuril ve Aleut Adaları üzerinden Alaska Yarımadası'na ulaşabilirdi; diğer bir gezgin ise güneyden yola çıkarak kanoyla donanmış Siyam'ı, Polinezya adalarını aşarak Güney Amerika anakarasının herhangi bir yerine ulaşabilirdi [535].

İspanyol işgali günlerine kadar varlıklarını sürdürdüler. Meksika ve Peru kayıtlarını yok ettiler, ancak kalıntıları Puente Nacional, Cholula ve Teotihuacan'a dağılmış olan birçok Piramit - eski İnisiyasyon locaları - üzerine kirletmelerine izin verilmedi. Chianas'taki Palenque, Okokimgo ve Orta Amerika'daki diğer harabeler herkes tarafından biliniyor. Gwyengela ve Mitla'nın piramitleri ve tapınakları sırlarını açığa vurursa, mevcut Doktrinin Doğa'daki en büyük gerçeklerin habercisi olduğu görülecektir. Şimdiye kadar hepsinin Mitla, "hüzün yeri" ve "(kirli) ölülerin meskeni" olarak anılma hakkı vardır.

 

 

 

 

287]

BÖLÜM XXXII

GİZEMLERİN İZLERİ

"Royal Masonic Encyclopedia"da, "Sun" makalesinde şöyle diyor:

Güneş her zaman ve özellikle Masonlukta kaçınılmaz olarak önemli bir sembol olarak önemli bir rol oynamıştır. WM yükselen güneşi, JW zirvedeki güneşi, SW batan güneşi temsil eder. Druidik ayinlerde, Archdruid Güneş'i temsil ediyordu ve biri batıda Ay'ı, diğeri de zirvesinde güneyde Güneş'i temsil eden iki ileri gelen tarafından destekleniyordu. Bu sembolün ayrıntılı tartışmasına girmeye gerek yok.

Bu daha da "gerekli değil" çünkü J. M. Ragon, açıklamasının bir kısmının verildiği Bölüm XXIX'in sonunda görülebileceği gibi, konuyu tamamen tartıştı. Masonluk ayinlerini dediğimiz gibi Doğu'dan almıştır. Ve eğer modern Gül Haçlılar hakkında "onlara kaos bilgisi bahşedilmiştir ki bu belki de çok arzu edilen bir kazanımı temsil etmez" demek doğruysa, o zaman bu söz Masonluğun diğer tüm dalları için uygulamada daha da doğrudur, çünkü üyelerinin karakterlerinin tam anlamıyla ilgili bilgisi sıfırdır. İrlanda'nın "Yuvarlak Kuleleri" hakkında birbirinden inanılmaz düzinelerce hipotez öne sürüldü; Masonların cehaletini kanıtlamak için tek bir gerçek yeterlidir, yani Royal Masonic Encyclopedia'ya göre, onların Masonik İnisiyasyon ile ilişkilendirildiği fikri, dikkate değer olmadığı için hemen reddedilebilir. Asya'nın doğusunda bulunan bu "Kuleler", Gizemlerin İnisiyasyonları, yani Vishwakarma ve Vikarttan ayinleri ile ilişkilendirildi. Başlatma adayları üç gün üç gece içlerine yerleştirildi; bu, yakınlarda bir yeraltı sığınağı olan bir tapınağın olmadığı yerlerde yapıldı. Bu kuleler başka bir amaçla inşa edilmemiştir. Bu pagan kuleler, "kendi yuvalarını kirleten" Hıristiyan din adamları tarafından ne kadar itibarsızlaştırılsa da, onlar kadim Bilgeliğin yaşayan ve yok edilemez kalıntılarıdır. 288] Bu nesnel ve yanıltıcı dünyamızda, iyi ve kötü olmak üzere iki amaca hizmet edemeyecek hiçbir şey yoktur. Böylece, daha sonraki çağlarda, Sol Yol'un inisiyeleri ve antropomorfistler, o zamanlar sessiz olan ve ilk bilge sakinleri tarafından terk edilen bu saygıdeğer harabelerin çoğunu ele geçirdiler ve onları aslında fallik anıtlara dönüştürdüler. Ancak bu, gerçek anlamlarının kasıtlı, kasıtlı ve acımasız bir şekilde yanlış yorumlanmasıydı, orijinal kullanımlarından bir sapmaydı . Güneş - her zaman, kitleler için bile, μόνος ούρανου θεός, "cennetteki tek ve tek Kral ve Tanrı" ve Ευβουλή, Orpheus'un "İyi Öğüt Veren Tanrısı" olmasına rağmen - her ekzoterik popüler dinde ikili bir görünüme sahipti; profan tarafından antropomorfize edildi. Böylece Güneş, Osiris- Typhon , Hürmüz- Ahriman , Bel Jüpiter ve hayat veren ve ölüm getiren bir ışık olan Real'di . Ve böylece, başlangıçta ilk ilkeyi veya yönü yüceltmek için dikilmiş olan aynı yekpare taş, sütun, piramit, kule veya tapınak, zamanla bir putlar tapınağı veya daha da kötüsü, ham ve hayvani biçiminde bir fallik amblem haline gelebilir. Hinduların Lingam'ı ruhani ve oldukça felsefi bir anlama sahipken, misyonerler onu yalnızca "müstehcen bir amblem" olarak görüyorlar; erkek Yehova'yı yüceltmek için dikilen, İncil'deki yontulmamış taşlardan sütunları olan baalim, hammanim ve bamot ile tamamen aynı anlama sahiptir. Ancak bu, Yunanlıların pureia'sının, Sardinya'nın nur-haglarının, Meksika'nın theocalla'sının vb. başlangıçta İrlanda'nın "Yuvarlak Kuleleri" ile aynı karaktere sahip olduğu gerçeğini değiştirmez. Onlar kutsal İnisiyasyon yerleriydi.

1877'de, bu satırların yazarı, en seçkin bilim adamlarından bazılarının otorite ve görüşlerinden alıntı yaparak, Chrestos ve Christos terimleri arasında derin ve Ezoterik bir anlamı olan büyük bir fark olduğunu iddia etme cüretini gösterdi. Ayrıca, Mesih "yaşamak" ve "yeni bir hayata doğmak" anlamına gelirken , "Başlangıç" deyimiyle Chrestos, insandaki içsel, alt veya kişisel doğanın ölümü anlamına geliyordu; böylece brahminik "iki kez doğmuş" unvanını anlamak için anahtar verilir ve son olarak,

Hristiyanlık çağından çok önce Hristiyanlar vardı ve Esseniler onlara aitti [536].

Bunun için, bu satırların yazarını arayacak kadar aşağılayıcı lakaplar yok denecek kadar azdı. Ve yine de, hem o zaman hem de şimdi, yazar toplanabilecek kadar bilgili otoriteye atıfta bulunmadan asla bu kadar ciddi açıklamalar yapmaya çalışmadı . Bir sonraki sayfada şöyle yazıyordu:

Nofre kelimesinin Chrestos, "iyi" anlamına geldiğini ve Osiris'in unvanlarından biri olan "Onnofre"nin "Tanrı'nın apaçık iyiliği" olarak çevrilmesi gerektiğini kanıtlar. Mackenzie şöyle açıklıyor: "Mesih'e tapınma o zamanlar evrensel değildi," diye açıklıyor, "bununla, Hristolatri'nin henüz tanıtılmadığını, ancak İyilik İlkesi olan Chrestos'a tapınmanın ondan yüzyıllarca önce geldiğini ve hatta generali bile geride bıraktığını kastediyorum . " Hâlâ var olan anıtlarda görülebileceği gibi, Hıristiyanlığın kabulü.” ... Yine bir mezar taşı üzerinde Hristiyanlık öncesine ait bir yazıtımız var (Spon. "Misc. Erud.,", Ant., X, XVIII, 2 ) (" Roma Settaranes", cilt I, tav. XXI. bize yer altı mezarlarından başka bir örnek verir - "Aelie Chreste, Yarışta" [537].

Bugün, bu satırların yazarı, tüm bu tanıklıklara, üstlendiği her şeyi geometrik netlik temelinde kanıtlayan bilgili bir yazarın onayını ekleyebiliyor. The Source of Mers'te, yazarı muhtemelen ilk Aryanların "Gizemlerin Tanrısı" Vish vakarma'sını hiç duymamış olan, açıklamalar ve açıklamalar içeren ilginç bir paragraf var . Haç ve Mesih terimleri arasındaki farkı tartışırken, şunu söyleyerek bitirir:

İki Mesih vardı: biri bu dünyanın kurtuluşu için cehenneme inen; altın ışınlarından yoksun bırakılmış ve dikenler gibi siyahla taçlandırılmış (bu kaybı simgeleyen) Güneş'ti; diğeri, gökkubbenin tepesine yükselen ve Yahuda Kabilesinden Balık olarak kişileştirilen muzaffer Mesih'ti. Her iki durumda da çarpı işareti vardı; bir kez aşağılanmada ve bir kez de yaratılışın yasası olarak onu gücünde tuttu. O Yehova.

Ve sonra yazar yukarıda belirtildiği gibi "iki Mesih olduğu" vb. "gerçeği" sunmaya devam ediyor. Ve bu -ilahi ve mistik karakteri ve İsa'nın ölümlü yaşamının bu olayından tamamen bağımsız olduğu iddiasını bir kenara bırakırsak- O'nu hiçbir şüpheye yer bırakmayacak şekilde Mısır Gizemlerinin İnisiyesi olarak gösterir; neofit veya duruşmasında acı çeken Chrestos ve Yeniden Doğuş yoluyla yeni bir doğum - çünkü bu evrensel olarak kabul edilen bir ayindi.

Doğu İnisiyesinin içine inmeye zorlandığı "Cehennem", daha önce belirtildiği gibi, büyük "yılan tanrı" Vasuki tarafından yönetilen yeraltı dünyasının yedi bölgesinden biri olan Patala idi. Bu cehennem, Patala, Doğu Sembolizminde Bay Ralston Skinner'ın İbranice shiak kelimesinde bu olaya uyarlanışında bulduğu farklı anlamın aynısına sahiptir. Çünkü Akrep ile eşanlamlıydı - Patala'nın derinlikleri "yeni Güneş'in parlaklığına batırılmıştı" - ihtişamlı "yenidoğan" tarafından temsil ediliyordu; ve Patala bir anlamda "yeraltı dünyası, mezar, ölüm yeri ve Hades veya Sheol'un kapısı" idi ve öyledir, çünkü Hindistan'daki kısmen egzoterik İnisiyelerde adayın Patala'ya gitmeden önce düvenin rahminden geçmesi gerekiyordu. . Mistik olmayan anlamlarıyla, bunlar zıt yarım kürelerin ülkeleridir - Hindistan'daki Amerika, Patala olarak kabul edilir. Ancak sembolizminde tüm bunları ve çok daha fazlasını ifade ediyordu. Patala'nın yönetici Tanrısı Vasuki'nin Hindu Pantheon'unda büyük Naga (Yılan) olarak temsil edilmesi gerçeği - Mandara Dağı'nın etrafındaki bir ip gibi, Amrita'yı elde etmek için okyanusu çalkalarken Tanrılar ve Asuralar tarafından kullanılan Naga, ölümsüzlük suyu - onu doğrudan Adanmışlık ile birleştirir.

Çünkü o aynı zamanda Vishnu için bir yatak görevi gören ve yedi dünyayı destekleyen Shesha Naga'dır; o aynı zamanda "sonsuz" Ananta'dır ve sonsuzluğun bir simgesidir - bu nedenle o "Gizli Bilgeliğin Tanrısı"dır ve Kilise tarafından baştan çıkarıcı Yılan Şeytan rolüne indirgenmiştir. Şu anda söylenenlerin doğru olduğu, hem Hindu hem de Budist Panteonlarındaki çeşitli Tanrıların ve bilgelerin niteliklerinin dışsal yorumuyla bile doğrulanabilir. En iyi ve en bilgili Oryantalistlerimizin, yalnızca Okültizm ve Gizli Doktrin'de bulunabilecek ilgili noktalar konusunda cahil kaldıkları sürece, Doğu halklarının sembolizminde doğru ve adil olarak ne kadar az şey anlayabileceklerini göstermek için iki örnek yeterli olacaktır. .

1. Tibet'teki bilgili oryantalist ve gezgin Profesör Emil Schlagintveit, Tibet üzerine yazdığı bir eserinde şu anlamda bir halk efsanesinden bahseder:

Nagarjuna ("mitolojik" bir karakter, "gerçek bir varlığı olmayan" - bu bilgili Alman oryantalist böyle düşünüyor) Paramartha kitabını veya başka kaynaklara göre "Avatamsaka" kitabını Nagalardan, yılanlar gibi muhteşem yaratıklardan aldı. varlıklar arasında insandan üstün konumdadırlar ve Buda yasasının savunucuları olarak görülürler. Sakyamuni'nin bu ruhani varlıklara, ortaya çıktığı sırada henüz onu anlayacak kadar gelişmemiş insanlardan daha felsefi bir dini sistem öğrettiği söylenir [538].

Ayrıca artık insanlar bunun için yeterince gelişmiş değil; bunun için "291'den fazla ] felsefi din sistemi" Gizli Öğreti'dir. Tüm bilimlerin mihenk taşı olan Okült Doğu Felsefesi, çağımızın büyük kibrinden dolayı, akılsız inşaatçılar tarafından şimdi bile ve belki de her zamankinden daha fazla reddediliyor. Bu alegori basitçe, Nagarjuna'nın "Yılanlar" - Üstatlar, "bilge adamlar" tarafından kabul edildikten ve Sırlarının ve kutsal bilimlerinin ifşa edileceğinden korkan Brahminler tarafından Hindistan'dan kovulduğu anlamına gelir (ki bu gerçekti). Budizm'den nefret etmelerinin nedeni), Çin'e ve Tibet'e gitti ve burada birçok kişiyi Gotama Buddha tarafından öğretilen en içteki Gizemlerin sırlarına soktu.

2. Büyük Rishi ve Rig Veda'nın bazı ilahilerinin yazarı olan ve daha sonra Krishna zamanında yeniden vücut bulan Narada'nın samimi sembolizmi hiçbir zaman anlaşılamamıştır. Bununla birlikte, Okült bilimlerle bağlantılı olarak, Brahma'nın oğlu Narada en seçkin şahsiyetlerden biridir; ilk enkarnasyonunda 'Yapıcılar'la, dolayısıyla Hıristiyan Kilisesi'nin 'yaratma işinde Tanrı'ya yardım eden' yedi 'Rektörü' ile doğrudan bağlantılıdır. Bu büyük kişileştirme, yalnızca onun Patala hakkında söylediği varsayılan "burası cinsel ve duyusal tatmin yeridir" sözüne atıfta bulunan Oryantalistlerimiz tarafından pek fark edilmez. Bunu eğlenceli buluyorlar ve Narada'nın kesinlikle "burayı keyifli bulduğu" sonucuna varıyorlar. Oysa bu ifade, onun Gizemlerle doğrudan bağlantılı bir İnisiye olduğunu ve kendisinden önceki ve sonraki tüm diğer acemiler gibi, "Kurbanlık Haç durumunda" "dikenler arasındaki cehenneme", acı çeken bir kurban gibi gittiğini gösterir . oraya gitmek - gerçekten bir gizem!

Narada, Brahma'nın "akıldan doğan oğulları" olan yedi Rishiden biridir. Enkarnasyonu sırasında yüksek bir İnisiye olduğu gerçeği - Orpheus gibi, Gizemlerin kurucusudur - tarihi tarafından doğrulanır ve açıklanır. Mahabharata, bekaret yeminini sürdürmek için evreni doldurmak için geliştirilen planı ihlal eden Narada'nın Daksha tarafından lanetlendiğini ve yeniden doğmaya mahkum edildiğini söylüyor. Ve yine, Krishna'nın zamanında doğduğunda, babası Brahma'ya "sahte öğretmen" demekle suçlandı çünkü ikincisi ona evlenmesini tavsiye etti ve o bunu yapmayı reddetti. Bu, onun ortodoks ibadet ve dinlere karşı çıkan bir İnisiye olduğunu gösterir. Bu Rishi'yi ve lideri "İnşaatçılar" ve "Göksel Ordu" arasında, aynı "Ev Sahibi"nin Hristiyan "lideri"nin prototipi olarak [ 292] Başmelek Mikail olarak bulmak ilginçtir . Her ikisi de erkek "Bakireler"dir ve Ev Sahipleri arasında yaratmayı reddeden tek kişiler ikisidir. Narada hakkında, Daksha'nın beş bin oğlu olan Hari-ashva'ları Dünya'yı doldurmak amacıyla tasarladığı, üremekten caydırdığı söylenir . O zamandan beri, Hari-aşvalar "kürelere dağıldılar ve geri dönmediler." Belki İnisiyeler bu Hari-ashva'ların enkarnasyonlarıdır?

Yedinci günde, son denemelerinin üçüncüsünde, neofit, ikinci ruhsal doğumunu geçtikten sonra, Ölüm'ün yüceltilmiş ve muzaffer fatihi Hierophant olarak dünyaya dönen, ruhsal olarak yeniden doğmuş bir adam gibi ayağa kalktı.

Chrest eyaletindeki Doğulu bir neofit, Moore'un Hindu Pantheon'undaki bir gravürde görülebilir; çarmıha gerilmiş Güneş'in başka bir biçimini veya Vishnu, Vittoba'yı Krishna ile karıştırır ve ona "Uzayda çarmıha gerilmiş Krishna" adını verir. Bu gravür, Dr. Lundy'nin Anıtsal Hristiyanlık kitabında da yer almaktadır; burada saygıdeğer yazar , kendi deyimiyle "Hıristiyanlıktan Önce Hıristiyan Sembolleri" adlı dolgun cildine sığdırabildiği kadar çok kanıt toplamıştır . Örneğin, bize Krishna ve Apollo'yu iyi çobanlar olarak gösteriyor, Krishna'nın haç biçimli bir Kabuğu ve Çakrası var ve Krishna, onun deyimiyle "Uzayda çarmıha gerilmiş". Bu figür hakkında, gerçekten, yazarın kendisinin onun hakkında söylediği şey söylenebilir:

Bu imajın Hristiyanlıktan önce de var olduğunu düşünüyorum. ... Birçok yönden bir Hıristiyan haçına benziyor. ... Duruşun çizimi, el ve ayaklardaki tırnak işaretleri bir Hristiyan kökenine işaret ederken, Part yedi köşeli tacı, bir ağacın olmaması ve olağan yazıtın yanı sıra ihtişam ışınları gibi. Hıristiyan olmayan farklı bir kökene işaret ediyorlardı. Hindu mitolojisinde dünyalar var olmadan önce kendini feda eden bir kurban insan ya da hem rahip hem de kurban olabilir mi?

Kesinlikle.

Bu, evrene haç şeklinde damgasını vuran Platon'un İkinci Tanrısı olabilir mi? Yoksa kırbaçlanması, eziyet edilmesi, bağlanması gereken, gözleri yakılması gereken tanrı-insanı mı; ve son olarak, ... çarmıha gerilmeli mi?

Bütün bunlar ve çok daha fazlası; arkaik din felsefesi evrenseldi; ve Gizemleri insanın kendisi kadar eskidir. Bu, kişileştirilmiş Güneş'in ebedi sembolüdür - astronomik olarak saflaştırılmış - mistik anlamında, yeniden doğmuş ve herkes "Tanrı'nın Oğulları" iken günahsız İnsanlığın anısına tüm İnisiyeler tarafından sembolize edilmiştir. Şimdi İnsanlık gerçekten de " Kötülüğün Oğlu" oldu . Bütün bunlar, bir ideal olarak Mesih'in ya da ilahi bir adam olarak İsa'nın saygınlığından bir şey eksiltiyor mu? Hiç de bile! Tersine, ayrı tutularak, diğer tüm “Tanrı'nın Evlatları”ndan daha fazla yüceltilerek, Hıristiyan sistemine inanmayan milyonlarca insanda yalnızca kötü duygular uyandırabilir, bu Hristiyan sisteminde nefrete neden olur ve Hristiyanlığa yol açar. şiddetli savaşlar ve çekişmeler. Öte yandan, O'nu "Tanrı'nın Oğulları" ve ilahi Işığın Oğulları'nın uzun çizgisi arasına yerleştirirsek, o zaman her bir kişi, bu ideallerin çokluğu arasından kendisine uygun olanı seçmeye bırakılabilir. Tanrım, hem dünyada hem de cennette olduğu gibi yardım ve ibadet için dönecek.

"Kurtarıcılar" olarak adlandırılanların çoğu, Krishna gibi "iyi çobanlardı" ve hepsinin "yılanın kafasını ezdiği", başka bir deyişle şehvetli doğalarını fethettiği ve ilahi ve Okült Bilgelikte ustalaştığı söylenir. . . Apollon'un Typhon'u öldürmesi, kendisini kendisinin büyük Ejderha Şeytan olduğu suçlamasından kurtaran bir gerçektir ; Krishna, Kara Yılan Kalinaga'yı yok etti; ve İskandinav Thor benzer bir topuzla çarmıha gerilerek sembolik bir sürüngenin kafasını ezdi.

Mısır'da her önemli şehir, gömüldüğü yerden kutsal bir gölle ayrılmıştı. Ölüler Kitabı'nda "bu değerli ve gizemli kitap"ta (Bunsen) Ruhlar dünyasında gerçekleştiği anlatılan yargı töreninin aynısı, mumyanın gömülmesi sırasında yeryüzünde gerçekleşti. Kıyıda toplanan kırk iki yargıç veya değerlendirici, ölen kişinin "Ruhunu", o bedendeyken yaptıklarına göre yargıladı. Bundan sonra rahipler tapınağa geri döndüler ve acemilere bu Ruhun olası kaderini ve o sırada Ruhun uçtuğu görünmez dünyada meydana gelen ciddi dramayı açıkladılar. Ruhun ölümsüzlüğü, Mısır'ın en yüksek Hierophant'ı olan Al-om-jah' tarafından acemilere kesin bir şekilde aşılanmıştır. Mısır'ın rahiplik Gizemleri olan Krata Nepoa'da, yedi İnisiyasyon derecesinden dördü aşağıdaki gibi anlatılır.

Neofitin "Oniki Eziyet" adı verilen birçok denemeden geçmek zorunda kaldığı Thebes'teki ön denemelerden sonra, tutkularını kontrol etmede galip gelmesi ve içindeki Tanrı'nın düşüncesini bir an bile kaybetmemesi emredildi. veya yedinci İlke. Sonra, arınmamış Ruhun dolaşmasının bir sembolü olarak , birkaç merdivene tırmanacak ve hepsi kilitli birçok kapısı olan bir mağarada karanlıkta dolaşacaktı. [294] her şeyin üstesinden geldikten sonra Pastophorus derecesini aldı, ardından ikinci ve üçüncü derecelerde Neocorus ve Melancphorus oldu. Pozlarda mumyalarla döşenmiş geniş bir yeraltı salonuna götürüldü, Osiris'in parçalanmış bedeninin dinlendiği tabuta getirildi. Bu, Eyüp Kitabındaki ayetin geldiği "Ölüm Kapısı" denilen salondu;

Ölümün kapıları sana açıldı mı?

Ölüm gölgesinin kapılarını gördün mü?

Eyüp'ün inisiyatörü Al-om-jah, Hierophant, "Rab", bu üçüncü İnisiyasyon derecesini ima ederek böyle sorar, çünkü "Eyüp Kitabı" mükemmel bir İnisiyasyon şiiridir.

Acemi, bu testin dehşetinin üstesinden geldiğinde, onlar tarafından yargılanmak üzere "Ruhlar Salonuna" getirildi. Kendisine dayatılan diğer kuralların yanı sıra, kendisine şu emredildi:

Asla intikam almayı arzulamayın veya istemeyin; tehlikede olan bir kardeşinize, kendi hayatı pahasına bile olsa yardım etmeye her zaman hazır olun; her ölü bedeni gömün; her şeyden önce anne babanıza saygı gösterin; yaşlılığa saygı duyun ve kendisinden daha zayıf olanları koruyun; ve son olarak, her zaman ölüm saatini ve yeni ve bozulmaz bir bedende dirilişi hatırla.

Saflık ve iffet şiddetle tavsiye edildi ve zina için ölümle tehdit edildi. Böylece Mısırlı acemi Christopher oldu. Bu seviyede kendisine IAO'nun gizli adı verildi.

Okuyucunun yukarıdaki yüksek kuralları Buda'nınkilerle ve Hindistan'ın münzevileri için "Yaşam Yasası"ndaki asil ilkelerle karşılaştırmasına izin verin, o zaman Gizli Öğreti'nin her yerde birliğini anlayacaktır.

insan" ırkından bir kişinin doğmadığı genel olarak bilinirse, bu gerçek hiçbir şekilde kınanamaz. babadan ve anneden. Parlak "Brahma'nın akıldan doğan Oğulları", Rishi ve Adam Kadmon ile Tecellileri olan Sephiroth'tan başlayarak, Bodhisattvalar ve Manushi-Buddhas'ın soyundan gelen "ebeveynsiz" Anupadaka veya Dhyani-Buddhas'a kadar, dünyevi İnisiyeler, her milletin babasız ve annesiz doğduğu kabul edilen ilk insan ırkıdır. İnsan, "Manushi-Buddha", Manu, "Enosh", Set'in oğlu ya da "İnsanoğlu" olarak anılır, şimdiki haliyle ancak Kainatın kaçınılmaz ölümünün [295] bir sonucu olarak doğar. doğal evrim yasası . En uç sınıra ve ruhsal doğasının yerini tamamen fiziksel bir organizasyona bırakmak zorunda olduğu o dönüm noktasına ulaşan insanlık, "maddeye düşmek" ve türetmek zorunda kaldı. Ancak insan evrimi ve evrimi döngüseldir. Başladığı gibi bitirecek. Elbette, kaba materyalist aklımıza, İlahi Birliğin içine girdikten ve O'nun kutsal takdiriyle emprenye ettikten sonra Uzayın rahminde tasarlanan Kozmos'un yüce sembolizmi bile şüphesiz madde fikrini çağrıştıracaktır. Ama ilkel insanlık için durum böyle değildi. Dünyayı yıkımdan -aslında nüfus azalmasından- kurtarmak için ruhsal bir ölümle ölen Kendini Feda Etmenin Gizemlerindeki inisiyasyon ayini, fizyolojik olarak artık Gizemlerin Gizemi haline gelen bir olayı hatırlatmak için Dördüncü Irk sırasında başlatıldı. dünyanın sorunları arasında. Yahudi kutsal yazıtında, Kayin ve dişi Habil, kurban edilen ve kurban edilen çifttir - hem kendilerini feda ederler (Adem ve Havva'nın veya iki katlı Yehova'nın permütasyonları olarak) hem de insanlığı kurtarmak için "ayrılık ve birlik" kanlarını akıtırlar. yeni bir fizyolojik ırkın hayatı. Daha sonra, daha önce bahsedildiği gibi, neofit, kaybettiği ruhsal durumuna bir kez daha yeniden doğmak için, bu ayin sırasında kesilen bakire bir düvenin [539]bağırsaklarından (rahiminden) geçmek zorunda kaldığında, bu yine bir gizem içeriyordu. ve aynı derecede harika, çünkü doğum sürecine ya da daha doğrusu dişi Logos olan "yemek ve su veren, kulağa hoş gelen inek" olan Vak aracılığıyla insanın bu dünyaya ilk girişine atıfta bulunuyordu. Aynı zamanda, "ilahi Hermafrodit" in - üçüncü Kök Irk - - Manevi gücün kaybından sonra İnsanlığın gerçekten fiziksel insanlara dönüşmesi için de geçerliydi. Kötülüğün meyvesi, iyiliğin meyvesiyle birlikte tadıldığında, sonuç, insanda kademeli olarak maneviyatın körelmesi ve maddeselliğin artmasıydı ve ardından mevcut süreçle doğmaya mahkum edildi. Eskilerin çok büyük bir sır olarak sakladıkları ve üzerini örttükleri Hermafrodit'in sırrı budur. Ne ahlaki bir duygunun yokluğu ne de içlerinde kaba bir şehvetin varlığı onları Tanrılarını ikili bir veçhe içinde tasavvur etmeye zorlamadı; daha ziyade ilkel Doğanın gizemleri ve süreçleri hakkındaki bilgileriydi. Fizyoloji bilimi onlar tarafından şimdi bizden daha iyi biliniyordu. Antik çağın Sembolizminin, ulusal düşüncenin gerçek merkezinin ve hem pagan hem de tek tanrılı Panteonlardaki neredeyse tüm Tanrı ve Tanrıçaların garip androjen temsillerinin anahtarı burada gömülüdür [296] .

Edipus Judaicus'ta Sir William Drumond şöyle diyor:

Bilimin gerçekleri rahiplerin sırlarıydı, çünkü bu gerçekler dinin temelleriydi.

Ama misyonerler, Vaishnava'lar ve Krishna'ya tapanları, sembollerinin sözde kaba müstehcen anlamı nedeniyle neden bu kadar acımasızca alay ediyorlar, şimdi şüphe götürmezken ve en açık fikirli yazarlar tarafından netleştirildiğinde, ölüler diyarındaki Chrestos - bu ölüler diyarı tarafından mezar veya cehennem - zaten bu sembolün kökeninden beri cinsel bir unsur olarak benzer bir imaja sahipti.

Şimdi bu gerçek artık inkar edilmiyor. Orta Çağ'ın "Gül ve Haç Kardeşleri", Avrupa'daki diğerleri kadar iyi Hıristiyanlardı , ancak yine de tüm ayinleri, anlamı ağırlıklı olarak fallik ve cinsel olan sembollere dayanıyordu. Bu mistik Kardeşlik'ten bahseden, Gül Haç konusunda çağdaş en iyi otorite olan tarihçileri Hargrave Jennings, nasıl olduğunu anlatıyor.

Golgotha'nın eziyeti ve kurban edilmesi, Haç Eziyeti onların (Gül Haç) ünlü kutsanmış büyülerinde ve protesto ve temyiz yoluyla zaferlerindeydi.

Protesto - kimden? Yanıt: çarmıha gerilmiş Gül'ün protestosu, tüm cinsel sembollerin en büyüğü ve en açığa çıkanı - Jonah ve Lingam, "kurban" ve "katil", Doğadaki dişil ve eril ilke. Bu yazarın son eseri Fallikizm'i açın ve Hıristiyanlar için en kutsal olan şeyde cinsel sembolizmi ne kadar canlı bir şekilde tanımladığını görün:

Cehennem dikenlerinin tacından veya delici tacından akan kan akıyordu. Gül kadınsıdır. Parlak, kırmızı yaprakları dikenlerle korunur. Gül çiçeklerin en güzelidir. Gül, Tanrı'nın Bahçesinin Kraliçesidir (Meryem, Bakire). Gül sadece büyülü bir fikri veya gerçeği temsil etmez. Ancak tüm "Bilgelik Oğulları" nın veya gerçek Gül Haçlıların tılsımı, sancağı ve tapınma nesnesi tam da "çarmıha gerilmiş Gül" veya "işkence görmüş Gül"dür (görkemli mistik kıyamet görüntüsüne göre).[540]

Tüm "Bilgeliğin Oğulları" değil , gerçek Gül Haçlılar bile. Çünkü ikincisi asla böyle mide bulandırıcı bir imgeye yatırım yapmaz, tamamen duyusal ve dünyevi, hatta hayvani bir ışıkta, Doğanın en büyük asil sembollerini sergilemez. Rosicrucian [297] için Gül, Doğanın, her zaman bereketli ve bakir Dünya'nın veya İsis'in, dişi olarak kabul edilen ve Mısırlı İnisiyeler tarafından bakire bir kadın olarak temsil edilen, insanın annesi ve hemşiresiydi . Doğanın ve Dünyanın diğer tüm kişileştirmeleri gibi, Osiris'in kız kardeşi ve karısıdır, çünkü bu iki karakter, Dünya'nın kişileştirilmiş sembolüne karşılık gelir; çünkü o ve Güneş aynı gizemli Baba'nın çocuklarıdır, çünkü Dünya -en eski Mistisizme göre- ilahi bir üfleme yoluyla Güneş tarafından döllenir. Bu, "Dünyanın Bakireleri"nde, "Göksel Bakireler"de ve daha sonra insan Bakire, Kurtarıcı'nın Annesi Meryem, şimdi Hıristiyan âlemi tarafından seçilen Salvator Mundi'de somutlaşan mistik Doğanın saf idealiydi . Ve Teoloji tarafından antik Sembolizme uyarlanan Yahudi kızın karakteriydi [541]ve yeni bir şekilde yeniden yapılan pagan sembolü değil.

Herodot aracılığıyla, Gizemlerin Hindistan'dan Homer ve Hesiod'dan çok önce gelen bir kahraman olan Orpheus tarafından getirildiğini biliyoruz. Aslında, onun hakkında çok az şey biliniyor ve çok yakın zamana kadar Orphic edebiyatı ve hatta Argonotlar, Pisistratus Solon ve Pythagoras'ın çağdaşı olan Onamakritus'a atfedildi; MÖ 6. yüzyılın sonunda veya Orpheus zamanından 800 yıl sonra onları bugünkü haliyle derlediği düşünülüyordu. Ancak Pausanias'ın günlerinde, Vedalar'daki Brahminler gibi, tüm Orpheus ilahilerini ezberden aktaran ve genellikle bu şekilde bir nesilden diğerine aktarılan rahip bir aile olduğu söylendi. Orpheus'u MÖ 1200'e yerleştiren resmi bilim -kronolojisinde çok dikkatli olan ve her zaman mümkün olduğu kadar geç bir zaman dilimi seçmeye çalışan- böylece Gizemlerin veya başka bir deyişle dramatize edilmiş Okültizm'in daha da eski bir döneme ait olduğunu kabul eder. . Keldaniler ve Mısırlılardan daha. Artık Avrupa'da Gizemlerin düşüşünden bahsedebiliriz.

 

 

298]

BÖLÜM XXXIII

AVRUPA'DAKİ SON GİZEMLER

Büyük Hermes'in Aesculapius ile diyaloğunda tahmin ettiği gibi, dinsiz yabancıların Mısır'ı canavarlara tapmakla suçladığı ve anıtlarının taşlarına oyulmuş harflerden başka hiçbir şeyin hayatta kalmadığı bir zaman geldi - gelecek nesiller için anlaşılmaz bilmeceler. Kutsal Yazıcıları ve Hierophant'ları Dünya'nın yüzünde gezgin oldular. Mısır'da kalanlar, kutsal Gizemlerin kirletilmesi korkusuyla çöllere ve dağlara sığınmaya, Esseneler gibi gizli cemiyetler ve kardeşlikler kurmaya ve kurmaya zorlandılar; okyanusları aşıp Hindistan'a ve hatta (şimdiki adıyla) Yeni Dünya'ya gidenler, sessiz kalmaya ve Kutsal Bilgi ve Bilimi bir sır olarak saklamaya yemin ettiler, böylece insan gözünden her zamankinden daha derin bir şekilde gizlendiler. Orta Asya'da ve Hindistan'ın kuzey sınır ülkelerinde, Aristoteles'in müridinin muzaffer kılıcı, bir zamanlar saf Dinin tüm kalıntılarını fethetme yolundan süpürdü ve onun Adeptleri, en çok sığınmak için bu yoldan giderek daha da uzaklaştılar. dünyanın gizli yerleri. Döngü ... sona erdi ve Makedon fatihin ortaya çıkmasıyla, Gizemlerin ortadan kaybolmasının ilk saati Ras'ın saatine vurdu. Son saatlerinin ilk darbeleri MÖ 47'de geldi. [542]Galya'daki ünlü şehir Alesia , Keltlerin Thebes'i, eski Başlatma ve Gizem ayinleriyle çok ünlü, J. M. Ragon'un iyi tanımladığı gibi:

İnisiyasyonun antik başkenti ve mezarı, Druidlerin dini ve Galya'nın özgürlüğü.[543]

299] MÖ birinci yüzyılda, büyük Gizemlerin son saati vurdu. Tarih, Orta Galya halkının Roma baskısına karşı ayaklandığını gösteriyor. Ülke Sezar'a tabi oldu ve ayaklanma bastırıldı. Sonuç olarak, Alesia'nın (veya Alice'in) garnizonu, druidler, okul rahipleri ve neofitler dahil tüm sakinleri ile birlikte öldürüldü; bundan sonra tüm şehir yağmalandı ve yerle bir edildi.

Alesia'dan pek de uzak olmayan, eşit derecede büyük ve ünlü bir şehir olan Bibractis, birkaç yıl sonra yok oldu. J. M. Ragon, sonunu şu sözlerle anlatıyor:

Bilimlerin anası, eski halkların ruhu (Avrupa'da) olan Bibractis, kutsal Druid okulu, uygarlığı ve 40.000 öğrencinin felsefe, edebiyat, gramer, hukuk, tıp, astroloji okuduğu okullarıyla eşit derecede ünlü bir şehir. okült bilimler, mimari vb. Thebes, Memphis, Atina ve Roma'nın rakibi, 100.000 seyirci, gladyatör barındıran devasa heykellerle çevrili bir amfitiyatrosu vardı; başkent, Janus, Plüton, Proserpina, Jüpiter, Apollon, Minerva, Kibele, Venüs ve Anubis tapınakları; ve bu görkemli binaların ortasında, engin rezervuarı, inanılmaz bir yapısı, deniz oyunları için tasarlanmış teknelerin ve kadırgaların yüzdüğü devasa bir yapıyla Naumachia vardı; sonra Champ de Mars, su kemeri, çeşmeler, hamamlar ve son olarak yapımı kahramanlık çağlarına kadar uzanan şehir surları ve surları.[544]

Büyük Gizemlerin İnisiyasyonlarının sırlarının, Doğanın Gizemlerinin ve onun unutulmuş okült gerçeklerinin Avrupa için solup gittiği Galya'daki son şehir böyleydi. Ünlü İskenderiye Kütüphanesi'nin parşömenleri ve el yazmaları aynı Sezar tarafından yakıldı ve yok edildi [545], ancak Tarih, büyük fatih tarafından işlenen bu vandalizm eylemine son rötuş yapan Arap general Amrus'un yaptıklarını sert bir şekilde kınarken, Alesia'da hemen hemen aynı sayıda değerli parşömeni yok ettiğine dair söylenecek tek bir kelime bulamamak; ayrıca yok edici Bibraktis hakkında. Tiberius yönetimindeki Roma despotizmine karşı ayaklanan ve MS 21'de Silius tarafından mağlup edilen Galyalıların başı Sacrovir, Ragon'un bize söylediğine göre, şehrin kapılarının önünde bir cenaze ateşinde diğer komplocularla birlikte diri diri yakılırken - şehir yağmalandı ve Okült Bilimlerdeki tüm edebi hazineleri yangında yok oldu. Ragon, bir zamanların görkemli şehri Bibraktis'in artık Autun olduğunu açıklıyor.

300]

Janus ve Kibele tapınakları gibi, görkemli antik çağın birçok anıtı hala oradadır.

Ragon devam ediyor:

M.Ö. 2000 yılında kurulan Arles, talan edildi 270 г. 40 yıl sonra Konstantin tarafından restore edilen Galya'nın bu başkenti, eski ihtişamının bazı kalıntılarını bugüne kadar korumuştur; bir amfitiyatro, bir başkent, bir dikilitaş, 17 метровyüksek bir granit levha, bir zafer takı, yer altı mezarları vb. Böylece Kelt-Galya uygarlığı sona erdi. Sezar, Roma'ya layık bir barbar olarak, tapınakları ve onların inisiyatif okullarını yağmalayarak ve inisiyeleri ve Druidleri katleterek antik Gizemlerin yok edilmesini çoktan tamamlamıştı. Roma kaldı, ama daha küçük Gizemlerden, Gizli Bilimlerin gölgelerinden başka bir şeye asla sahip olmadı. Yunan İnisiyasyonu öldü.[546]

Konumuzla doğrudan ilgili olduklarından, onun "Okült Masonluk"undan başka alıntılar yine de verilebilir. Ancak ne kadar bilgili ve bilgili olursa olsun, bu yazarın bazı kronolojik hataları çok büyük. Diyor:

Tanrılaştırılmış adamın (Hermes) gelişinden sonra, Kral-Rahip (Hierophant) Menes ilk yasa koyucu ve Thebes'in yüz sarayının kurucusuydu. Bu şehri harika bir ihtişamla doldurdu ve o zamandan beri Mısır'da rahiplerin egemenliği dönemi başlıyor. Kanunları çıkaranlar olduğu için rahipler hüküm sürüyordu. Onun zamanından beri üç yüz yirmi dokuz (Hierophant) olduğu söylenir - hepsi bilinmiyordu.

Yazar, bundan sonra gerçek Adeptlerin bulunmaması nedeniyle rahiplerin köleler arasından sahte Adeptleri seçtiklerini, taç giydirdiklerini, tanrılaştırdıklarını ve cahil halk kitlelerine tapınmak üzere sergilediklerini söylemeye devam ediyor.

Böylesine kölece boyun eğdirilmiş bir devlette hüküm sürmekten bıkan krallar isyan ettiler ve serbest bırakıldılar. Sonra Memphis'in kurucusu Sesostris iktidara geldi; MÖ 1613'te olduğunu söylüyorlar). Kralın rahipler tarafından seçilmesini, savaşçıların seçilmesi izledi. ... 1118-1122'de hüküm süren Cheops, kendi adını taşıyan büyük Piramidi yaptırmıştır. Teokrasiye zulmetmek ve tapınakları kapatmakla suçlanıyor.

Ragon "Tarih" i tekrar etmesine rağmen bu son derece yanlıştır. Adını Cheops'tan alan piramit, Baron Bunsen'in bile yapımından bahsettiği Büyük Piramit'tir 5000 г. M.Ö.Mısır'ın Evrensel Tarihteki Yeri'nde şöyle diyor:

301]

Mısır'ın kökeni MÖ dokuzuncu binyıla atfedilmelidir.[547]

Ve bu Piramit'te Gizemler düzenlendiğinden ve İnisiyasyonlar yapıldığından -çünkü aslında bu amaçlar için inşa edilmiştir- Keops'un, eğer o piramit ise, Gizemler tarihinin bilinen gerçekleriyle çelişiyor. Bu Piramidin kurucusu, adanmış rahiplere ve onların tapınaklarına her zaman karşı çıktı. Dahası, Gizli Öğreti'nin öğrettiği gibi, Piramidi bu isimle inşa eden kişi Cheops değildi.

Ancak şurası çok doğru ki

Etiyopya istilası ve on iki şefin federal yönetimi sonucunda krallık, düşük doğumlu bir adam olan Amasis'in eline geçti.

Bu, MÖ 570'de oldu ve rahiplik gücünü ezen Amasis'ti. VE

Böylece, Mısır'dan ve tüm dünyadan yüzyıllar önce taçlandırılmış rahiplerini gösteren eski teokrasi yok oldu.

İskenderiye kurulmadan önce Mısır, tüm ülkelerden rahipleri ve hiyerofantları etrafında topladı. Enemozer sorar:

Nasıl oluyor da bunca yüzyıl boyunca ve bu kadar çeşitli zamanlar ve halklar arasında Gizemler ve içeriklerinin özellikleri hakkında bu kadar az şey biliyoruz? Cevap, bunun, inisiyelerin genel katı sessizliği nedeniyle tekrar gerçekleştiğidir. Başka bir neden, en eski antik çağın gizli bilgisinin tüm yazılı anıtlarının yıkılması ve tamamen kaybolması olabilir.

Livn'in anlattığı, doğa felsefesini içeren Numa kitapları mezarında bulundu, ancak devlet dininin gizli sırlarını ifşa etmesinler diye halka açıklanmalarına izin verilmedi ... Senato ve halkın tribünler ... bu kitapların yakılmasına karar verdi ve bu da yapıldı.[548]

Kasen, Nuh'un oğlu Ham'a atfedilen ve onu Adem oğlu Set'in dördüncü kuşağı Yared'den aldığı söylenen, dördüncü ve beşinci yüzyıllarda iyi bilinen bir risaleden bahseder.

Simya da ilk olarak Mısır'da bilgili rahipler tarafından öğretildi, ancak bu sistemin ilk ortaya çıkışı insan kadar eskidir. Birçok yazar, Adem'in ilk Üstat olduğunu belirtmişlerdir; ama bu, bir anlamda "kızıl toprak" anlamına gelen bu adla bir kılık değiştirme ve kelime oyunuydu. Doğru bilgi - mecazi perdesi altında - Yaratılış Kitabı'nın altıncı bölümünde bulunabilir; bu bölümde, erkeklerin kızlarından kendilerine eşler alan "Tanrı Oğulları"ndan söz edilir ve ardından [302] onlara iletilir. Bu eşler, fenomenal dünyanın birçok sırrını ve sırlarını taşırlar . Olaf Borricii, Simyanın beşiğinin en uzak zamanlarda aranması gerektiğini söylüyor. Abderalı Demokritos bir simyacı ve hermetik bir filozoftu. İskenderiyeli Clement bu Bilim hakkında çok şey yazdı ve Musa ve Süleyman'a bu bilimde uzman denildi. W. Godwin bize şunları söylüyor:

Bu konudaki ilk güvenilir yazılı kayıt, MS 300 dolaylarında Diocletianus'un fermanıdır. e., altın ve gümüş yapma sanatından bahseden tüm eski kitaplar için Mısır'da kapsamlı bir arama yapılmasını ve onları ayrım gözetmeden yakmayı emrediyor.

Keldanilerin ve eski Çinlilerin simyası, yüzyıllar sonra Araplar arasında yeniden canlanan Simyanın atası bile değildir. Ruhsal Simya ve fiziksel dönüşüm vardır. Her ikisinin de bilgisi İnisiyasyonlarda iletildi.

 

 

303]

BÖLÜM XXXIV

HIRİSTİYANLIKTAN SONRA GİZEMLERİN HALEFLERİ

Eleusis Gizemleri artık yoktu. Yine de, eklektik sistem esas olarak Theurgy ve ecstasy ile karakterize edildiğinden, ana özelliklerini Ammonius Saccas'ın Neoplatonik okuluna aktaranlar onlardı. Iamblichus, uygulamasıyla birlikte Mısır Teurji doktrinini ekledi ve bir Yahudi olan Porphyry bu yeni unsura isyan etti. Bununla birlikte, bu okul, birkaç istisna dışında, zühd ve tefekkür uyguladı, mutasavvıfları, Hindistan mutasavvıfları ile aynı katı disiplinden geçtiler. Çabaları, şu anda suçlandıkları, büyücülük, büyücülük ya da büyücülüğün başarılı bir şekilde uygulanmasının geliştirilmesine yönelik değildi, ama içsel insanın, Ruhsal Ego'nun daha yüksek yetilerinin geliştirilmesine yönelikti. Bu okul, Dünya'dan ve insan döngüsünden tamamen bağımsız kürelerin sakinleri olan bir dizi ruhsal varlığın, "Tanrılar" ile insanlar ve hatta insan ile Yüce Ruh arasında arabulucu oldukları görüşündeydi. Daha açık bir ifadeyle, insan ruhu, Gezegensel Ruhların yardımıyla, Emerson'ın ifadesiyle "dünyanın ruhuna açık" hale geldi. Tyana'lı Apollonius, aşağıdaki sözlerle, böyle bir güce sahip olduğunu iddia etti (Profesör Wilder tarafından "Neoplatonizm" adlı eserinde alıntılanmıştır):

Şimdiyi ve geleceği net bir şekilde görebiliyorum. Bilge (Adept), felaketleri ve hummaları önceden görmek için Dünyanın buharlaşmasını ve havanın bozulmasını beklemesine gerek yoktur; onlar hakkında Tanrı'dan sonra, ama insanlardan önce öğrenmelidir. Theoi veya tanrılar geleceği görür, sıradan insanlar bugünü görür ve bilgeler geleceği görür. Benim kendine has müsamahalı yaşam tarzım, duyuların böylesine keskinleşmesine yol açar veya başka bazı yetenekler yaratır, böylece en büyük ve en harika işler başarılabilir [549].

304] Profesör Wilder'ın bu konudaki yorumu dikkat çekicidir:

Manevi fotoğrafçılık olarak adlandırılabilecek şey budur . Ruh, gerçeklerin ve olayların, geleceğin, geçmişin ve şimdinin eşit şekilde damgalandığı bir odadır; ve zihin onların farkına varma yeteneğine sahip olur. Günlük sınırlamalar dünyamızın dışında, her şey bir gün veya durum gibidir - geçmiş ve gelecek şimdiki zamanın içindedir. Bu muhtemelen "İncil" yazarlarının "büyük günü", "son günü", "Rab'bin günü" - herkesin ölümden veya coşkudan geçtiği gün . O zaman ruh, bedenin esaretinden kurtulur ve onun en asil kısmı yüksek doğaya katılır ve daha yüksek varlıkların bilgeliği ve öngörüsüne ortak olur [550].

Neoplatonistler tarafından benimsenen sistemin eski ve modern Vedantistler ile ne ölçüde özdeş olduğu, Dr. A. Wilder'in İskenderiye Teosofistleri hakkında söyledikleriyle değerlendirilebilir.

Neoplatonistlerin baskın fikri, tek bir Yüce Varlık fikriydi. ... Tüm eski filozoflar, θεοί, theoi, tanrılar veya yöneticiler, melekler, iblisler ve diğer ruhani güçlerin Yüce Varlık'tan çıktığı doktrinini içeriyordu. Ammonius, Hermes Kitaplarından, İlahi Bilgelik veya Amun'un ilahi Her şeyden kaynaklandığı doktrini kabul etti; Bilgelikten Demiurge veya Yaratıcı geldi ve Yaradan'dan ikincil ruhsal varlıklar geldi; dünya ve insanları sonuncuydu. Birincisi ikincide, birinci ve ikinci üçüncüde yer alır ve böylece tüm dizi boyunca devam eder [551].

Bu, Vedantist inancının mükemmel bir yankısıdır ve doğrudan Doğu'nun gizli öğretilerinden gelir. Aynı yazar diyor ki:

Bu doktrine benzer bir şekilde, farslar veya farisiler tarafından öğretilen Yahudi Kabala doktrini de vardır; bu doktrin muhtemelen mezhepsel adlandırmalarının da gösterdiği gibi İranlı sihirbazlardan ödünç almıştır. Özü aşağıdaki özete indirgenebilir.

İlahi Öz Her Şeydir, tüm varoluşun kaynağıdır. Sonsuz; ve O bilinemez. Kâinat O'nu ortaya koyar ve O'nunla var olur. Başlangıçta O'nun nuru her tarafa yayıldı [552]. Zamanla Kendi içine çekildi ve böylece O'nun etrafında bir boşluk oluştu. İçine, kendi içinde üretici ve doğurucu gücü içeren bir Işın olan İlk Tecellisini saldı, buradan IE veya fah adı geldi. Bu da tikkun'a, form imajına veya fikrine yol açtı ve eril ve dişil veya üretken ve tasarlanmış güçleri de içeren bu yayılmada, Işık, Ruh ve Yaşam'ın üç ana gücü vardı. Bu Tikkun, Işın veya ilk yayılım ile bağlantılıdır ve onunla doyurulur ve bu birlik de sonsuz kaynakla sürekli bir birliktelik içindedir. Bu model, orijinal adam. Adam Kadmon, makrokozmos 305] Pisagor ve diğer filozoflar. Sephiroth ondan yayılır ... Sırayla dört dünya Sephiroth'tan kaynaklanır ; Bu dünyalar, en yükseklerinden, en aşağılarından, maddi dünyadan uzaklaştıkça daha az saf hale gelirler .[553]

Gizli Öğreti'nin bu kılık değiştirmiş formülasyonu, bu kez okuyucularımız için açık olacaktır. Bu dünyalar:

Aziluth , Dördüncü'de en saf yayılımların (ilk, neredeyse ruhsal insan ırkı) yaşadığı yerdir; ikincisi, Beria, daha düşük bir sınıftan, birincinin (ikinci Irk) hizmetkarları; üçüncüsü, Iezira. Kerubim ve seraphim, Elohim ve B'ni Elohim ("Tanrı'nın Oğulları" veya Elohim, Üçüncü Irkımız). Dördüncü dünya olan Asiya'da, Başları Belial olan Klipputlar (Atlantik büyücüleri) yaşar.[554]

Tüm bu dünyalar, bizim göremediğimiz başka dünyalarda yaşayan, ebedi olmasa da daha uzun vadeli ırkların göksel prototiplerinin, ölümlü ve zamansal yansımaları ve gölgelerinin karasal kopyalarıdır. Beşinci Irkımızın insanlarının ruhları, unsurlarını bizden önce gelen bu dört dünyadan - Kök Irklardan - miras aldı: zekamız, Manas, beşinci ilke, tutkularımız ve zihinsel ve bedensel çekimlerimiz. Prototip dünyalarımız arasında "cennetteki savaş" adı verilen bir çarpışma meydana geldi ve çok sonra, çok sonra, çok sonra, Asya'nın Atlantislileri ile üçüncü Kök-Irk, B'ni Elohim veya "" halkı arasında bir savaş çıktı. [555]Tanrı'nın Oğulları", [556]ardından kötülük ve ahlaksızlık yoğunlaştı. İnsanlıktan sonra (üçüncü Kök Irkın son alt ırkında)

İlk ebeveyninde günah işledi (aslında fizyolojik bir alegori!), her insan ruhunun onun ruhundan bir yayılımı olduğu, -

Zohar'a göre, insanlar daha fazla maddi bedene "sürgüne gönderildi".

O günaha kefaret et ve fazilette ilerle.

Bunun yerine, gereklilik döngüsünü tamamlamak için doktrin açıklıyor; hiçbirimizin ölüm ya da intiharla kurtulamayacağı evrimsel görevinde ilerlemek için, çünkü her birimiz ilahi ışık ve barış düzlüklerinde görünmeden önce "Dikenler Vadisi"nden geçmeliyiz. Ve böylece insanlar yeni bedenlerde doğmaya devam edecekler.

Daha yüksek bir varoluş biçimine girecek kadar saf hale gelene kadar.

306] Bu yalnızca, İnsanlığın, Birinci Irktan sonuncuya veya Yedinci Irk'a kadar, bu gezegenimiz Dünya'da oyunculuk turlarını yapmak için yüksek alemlerden inen tek ve aynı aktörler topluluğu olduğu anlamına gelir. Saf ruhlar olarak, içimizde var olan -artık Okült Öğretilerde hafifçe yankılanan- gerçeğin bilgisiyle (aslında!) dünyanın dört bir yanındaki yolculuğumuza başlayarak, döngüsel yasa sayesinde, evrenin zıt noktasına koştuk. burada Dünya'da olan ve çoktan geçtiğimiz maddenin doruk noktası; ve şimdi aynı ruhsal çekim yasası, başladığımız alanlardan daha da yükseğe, daha da saf alanlara yavaşça yükselmemize neden olacak.

Öngörü, kehanet, kehanet yeteneği! Yansımalar ve gölgelerdeki gerçek görüntüleri gören ve Eternity'de yeri olmayan geleceğin kehanet görüntüleri için geçmişin gerçekliğini alan sınırlı insan algılarının yanıltıcı fantezileri. Makro kozmosumuz ve onun en küçük mikro kozmosu olan insan, Karma'nın onları kendi yaşam dramalarını oynamaya zorladığı her aşamada olduğu gibi, her durakta aynı evrensel ve bireysel olaylar oyununu tekrarlar. Gerçek peygamberler olmasaydı, sahte peygamberler de olmazdı. Ve bu nedenle, çok sayıda ve her yaşta olanlar ve diğerleri vardı. Sadece hiçbiri, önceden ortaya çıkmış ve daha önce yüksek alemlerde prototipik olarak canlandırılmış olandan başka bir şey görmemişti - eğer tahmin edilen olay ulusal veya toplumsal mutluluk ve kedere atıfta bulunuyorsa - veya önceki bir yaşamla ilgiliyse. sadece bir kişi, bu tür her olay için, son tahlilde sadece Sonsuzluktaki kalıcı Şimdiyi temsil eden Geçmişin ve Geleceğin silinmez bir kaydı olarak damgalanır. Zohar'da ve diğer Kabalistik kitaplarda bahsedilen "dünyalar" ve arınmalar, büyük döngüde ırkımızdan önce gelen diğer gezegenlere ve diğer ırklara ne kadar atıfta bulunuyorlarsa, dünyamıza ve ırklarımıza da atıfta bulunurlar. Son Perdesi mistikler için bir Sonsöz olarak anastasis veya "sürekli varoluş" ve ayrıca "Ruhun başkalaşımı" olan Gizemler sırasında alegorik oyunlarda ve resimlerde canlandırılan tam da bu tür temel gerçeklerdir. ."

Neoplatonism and Alchemy'nin yazarı, bize tüm bu tür eklektik doktrinlerin güçlü bir şekilde Pavlus'un Mektupları'na yansıdığını ve

Kiliseler arasında aşağı yukarı aşılanmış. Bunun gibi pasajların geldiği yer burasıdır: “Siz hata ve günah içinde öldünüz; bu dünyanın zamanına göre, havada hüküm süren arkona göre davrandın .” "Biz ete ve kana karşı değil, egemenliklere, güçlere, karanlığın efendilerine [ 307] ve göksel bölgelerdeki ruhların fesatlığına karşı savaşıyoruz." Ancak Pavlus , Efes'te denenmiş gibi görünen İbrani-Mısır okulunun Gnostik fikirleriyle kendi müjdesini birleştirme çabalarına düşman görünüyor ; ve buna göre sevgili öğrencisi Timoteos'a şöyle yazdı: "Sana emanet edilen değeri sıkıca tut ve bazılarının inanıp imandan saptığı, yanlış bir şekilde adlandırılan yeni öğretileri ve irfanın düşmanca ilkelerini reddet. [557]"

Ancak Gnosis, Yüksek Benliğimizle ilgili Bilim olduğundan, körü körüne inanç bir mizaç ve duygu meselesi olduğundan ve Paul'ün öğretisi daha yeni olduğundan ve yorumları, iç gerçekleri Gnostiklerden uzak tutmak için daha fazla gizlendiğinden, her gayretli gerçeği arayan ilkini tercih etti.

Ayrıca, havarilerin zamanında, sözde "sahte Gnosis"i savunan pek çok büyük Üstat vardı ve onlar, herhangi bir mühtedi hahamın olabileceği kadar büyüktüler. Yahudi Malek Porfiry, eski geleneksel hatıralar nedeniyle Theurgy'ye karşı çıktıysa, o zaman onu uygulayan başka öğretmenler de vardı. Plotinus, Iamblich, Proclus, hepsi taumaturglardı ve sonuncusu

Seleflerinin tüm teozofisini ve teurjisini eksiksiz bir sistem halinde geliştirdi.[558]

Amonyum gelince,

Kilisede Clement ve Athenagoras'ın yanı sıra Sinagog, Akademi ve Koru'daki birçok bilgin tarafından desteklenerek, herkese ortak bir doktrin öğreterek işini tamamladı.[559]

Bu nedenle, eski pagan Bilgeliğini yeniden inşa eden Yahudilik ve Hıristiyanlık değildi, daha ziyade ikincisi sessizce ve fark edilmeden pagan dizginini yeni inanca koydu; ayrıca, Bilgelik Dininin doğrudan yayılımı olan Eklektik Teosofik sistemden derinden etkilenmiştir . Hıristiyan teolojisinde büyük ve asil olan her şey oraya Neoplatonizm'den geldi. Bu o kadar iyi bilinmektedir ki, şimdi çok fazla hatırlatmaya gerek yok ki, Allah tarafından öğretilen (theodidaktos) ve hakikati seven (philalethes) Ammonius Saccas, okulunu kurarken, bu kısımları öğreterek doğrudan dünyaya fayda sağlama girişiminde bulunmuştur. yakın koruyucuları tarafından o günlere aktarılmasına izin verilen Gizli Bilim. [560][308] Teosofi Topluluğumuzun modern hareketi aynı ilkeler üzerinde başladı, çünkü Ammonius'un Neoplatonik okulu, tıpkı bizim yaptığımız gibi, tüm mezheplerin ve halkların Altın Çağ'ın tek bir ortak inancı altında uzlaşması için uğraştı. halkların çekişmelerini bir kenara bırakmaları - dini sorulara göre, en azından onlara çeşitli inançlarının hepsinin az ya da çok ortak bir ebeveynin, Bilgelik Dini'nin meşru çocukları olduğunu kanıtlayarak.

Ayrıca Eklektik Teosofik Sistem, çağımızın üçüncü yüzyılına kadar gelişmemişti - Roma'dan ilham alan bazı yazarlar dünyayı buna ikna etmeye çalışırken; Diogenes Laertes'in kanıtladığı gibi çok daha eski çağlara aitti. Amun, Bilgelik Tanrısı olduğu için, aynı adı taşıyan Tanrı'nın tapınağından Ptolemaios hanedanının başlangıcına, büyük kahin ve peygamber Mısırlı rahip Pot-Amun'a kadar izini sürer. O güne kadar, Yukarı Hindistan ve Baktriya'nın müritleri ile Batı'nın filozofları arasındaki ilişki hiç kesilmemişti.

Philadelphus altında ... Helenik öğretmenler Babil'deki hahamlar okuluna rakip oldular. Budist, ukala ve büyücü sistemler, Yunan felsefeleri ile birlikte yorumlanmıştır. ... Yahudi Aristobulus, Aristoteles'in ahlakının kökenlerinin Musa'nın Kanunlarına (!) dayandığını beyan etti; ve ondan sonra Philo, Pentateuch'u Pisagor ve Akademi'nin öğretilerine göre yorumlama girişiminde bulundu. Josephus, Musa'nın Yaratılış Kitabını felsefi, yani mecazi bir üslupla yazdığını söyler; ve Carmel'in Essenleri, aslında Hristiyanlık döneminden çok önce var olmalarına rağmen, Eusebius tarafından Hristiyanlarla özdeş oldukları ilan edilen Therapeutae of Egypt'te yeniden üretildi. Nitekim Hıristiyanlık da İskenderiye'de öğretildi ve benzer bir başkalaşım geçirdi. Panten, Athenagoras ve Clement, Platon'un felsefesi konusunda kapsamlı bir şekilde eğitildiler ve onun Doğu sistemleriyle temel birliğini anladılar.[561]

Ammonius, Hristiyan bir anne babanın oğlu olmasına rağmen, her şeyden önce gerçek bir Philaletian olan gerçeğin aşığıydı . Çeşitli sistemleri uyumlu bir bütün halinde uzlaştırmaya çalıştı, çünkü Hıristiyanlığın diğer tüm inanç ve dinlerden yarattığı katliamın üzerine çıkma eğilimini zaten hissetmişti. Tarih ne diyor?

Din adamları tarihçisi Mosheim, şunu belirtir:

Ammonius, yalnızca Yunan filozoflarının değil, aynı zamanda çeşitli barbar halklarının tüm filozoflarının tüm temel noktalarda birbirleriyle mükemmel bir anlaşma içinde olduklarını fark ederek, tüm bu çeşitli mezheplerin öğretilerini yumuşatma ve kendi içinde açıklama görevini üstlendi. öyle ki, hepsinin aynı [309] ve aynı kaynaktan geldikleri ve hepsinin aynı amacı takip ettikleri ortaya çıksın. Ve yine Mosheim, Ammonius'un kitlelerin dininin felsefeyle el ele gittiğini ve onunla yavaş yavaş yozlaşma ve yalnızca insan kibri, hurafe ve yalnızca yanlışlık tarafından karartılma kaderini paylaştığını öğrettiğini söylüyor ; bu nedenle, onu bu cüruflardan arındırarak ve felsefi ilkeler üzerinde açıklayarak orijinal saflığına geri döndürülmesi gerektiğini; ve Mesih'in aklındaki tek şey, Eskilerin Bilgeliğinin birincil bütünlüğünde restorasyon ve yeni açıklamaydı [562].

Hıristiyanlığın Kurucusunun "aklındaki" "Kadimlerin Bilgeliği" neydi? Ammonius'un Eklektik Teosofi Okulunda öğrettiği sistem, tufandan önceki öğretiden toplanmasına izin verilen kırıntılardan yaratılmıştı; bu Neoplatonik öğretiler, Edinburgh Ansiklopedisi'nde aşağıdaki sözlerle açıklanmaktadır:

O (Ammonius), büyük bir bütün olarak kabul edilen Evren ve Tanrı ile ilgili Mısır'da alınan doktrinleri kabul etti; dünyanın sonsuzluğu, ruhların doğası, İlahi Takdir krallığı (Karma) ve iblislerin (iblisler veya ruhlar, başmelekler) kontrolü ile ilgili. Ayrıca, sıradan insanların kendi ülkelerinin yasalarına ve doğanın buyruklarına göre yaşamalarına izin veren, ancak bilgelerin, zevk alabilmeleri için bedenleri tefekkür ederek ve onları küçük düşürerek zihinlerini yükseltmelerini gerektiren bir ahlaki disiplin sistemi kurdu. iblislerin varlığı ve yardımı (kendi [563]iblisleri veya Yedinci İlke dahil) ... ve ölümden sonra Yüce (Ruh) Ebeveynin huzuruna yükselir. Popüler dinleri ve özellikle Hıristiyanları bu yeni sistemle uzlaştırmak için, pagan tanrıların tüm tarihinden bir alegori yaptı ve hepsinin yalnızca göksel hizmetkarlar olduğunu ve daha düşük bir düzene tapınmaya yetkili olduğunu savundu [564]; ve İsa Mesih'in mükemmel bir adam ve Tanrı'nın dostu olduğunu kabul etti, ancak amacının yalnızca cinlere tapınmayı ortadan kaldırmak olmadığını [565]ve tek amacının eski dini arındırmak olduğunu ileri sürdü.

Ammonius'un daha büyük doktrinlerini ilettiği, "gerekli şekilde eğitilmiş ve disipline edilmiş adamlar" olarak atanan Philaleteanlar dışında başka bir şey söylenemezdi.

Kendisinden önce Zerdüşt ve Pythagoras'ın yaptığı gibi ve Gizemler'de yapıldığı gibi (yeni başlayanların veya yeni başlayanların öğrendiklerini açıklamamaları için 310 yemin etmeleri gerektiği) onlara gizlilik yükümlülüğünü dayatmak. Büyük Pisagor, öğretilerini ekzoterik ve ezoterik olarak ikiye ayırdı.[566]

İsa, öğrencilerine göklerin krallığının sırlarını bilmenin onlara verildiğini, kalabalıklara verilmediğini bildirdiği ve bu nedenle çift anlamlı benzetmelerle konuştuğu için aynısını yapmadı mı?

A. Wilder devam ediyor:

Böylece Ammonius tarlasını işine hazır buldu. Derin ruhani sezgisi, büyük öğrenimi ve Hristiyan Kilisesi Panten, Clement ve Athenagoras'ın babaları ve o zamanın en bilgili filozofları ile tanışması, çalışmasını böylesine eksiksiz bir şekilde tamamlamasına katkıda bulundu. ... Hizmetinin sonuçları artık Hıristiyan âleminin her ülkesinde somuttur; her önemli doktrin sistemi artık onun yontucu elinin izlerini taşıyor. Çağdaşları arasında her eski felsefenin takipçileri vardır ve hatta en eskisi olan Yahudilik bile İskenderiyeli "Tanrı öğretti" tarafından yönlendirilen değişikliklere maruz kalmıştır [567].

Teosofi Cemiyeti için öne sürülen prototip olan Ammonius tarafından kurulan İskenderiye Neoplatonik Okulu, Pisagor döneminde ve onun döneminden çok daha önce başkaları tarafından öğretildiği kadarıyla Teurji ve Büyü öğretti. Zira Proclus, Hintli olan ve Hindistan'dan gelen Orpheus'un doktrinlerinin daha sonra yayılan sistemlerin kaynağı olduğunu söyler.

Orpheus'un gizli alegoriler şeklinde ilettiklerini, Pisagor, Orfik Gizemlere inisiye edildiğinde öğrendi; daha sonra Platon, Orphic ve Pythagorean yazılarından onlar hakkında mükemmel bir bilgi aldı [568].

Philaletheans'ın neofitler (kişiler) ve İnisiyeler veya Üstatlar olarak bölümleri vardı; ve eklektik sistem, tamamen Vedantik olan üç ayırt edici özellik ile karakterize edildi: Yüce Varlık, Bir ve Evrensel; insan ruhunun sonsuzluğu ve bölünmezliği; ve Mantrizm olan Teurji. Tıpkı daha önce gördüğümüz gibi, diğer tüm mistik okullar gibi onların da kendi gizli veya Ezoterik öğretileri vardı. Ayrıca , Gizemler'deki İnisiyeler gibi, artık başkalarına gizli doktrinlerini anlatmalarına da izin verilmiyordu . Sadece ikincisinin sırlarını ifşa edenlere verilen cezalar çok daha korkunçtu ve bu yasak sadece Hindistan'da değil, Asya'daki Yahudi Kabalistler arasında bile bugüne kadar varlığını sürdürdü [569].

311] Bu tür bir gizliliğin nedenlerinden biri, hiç kuşkusuz, öğrenciliğin ciddi zorlukları ve yoksunluklarının yanı sıra, İnisiyasyona eşlik eden tehlikeler olabilir. Modern aday, eski selefi gibi, ya kazanmalı ya da ölmeli, daha da kötüsü aklını kaybetmezse. Ancak doğru ve samimi olanlar ve özellikle bencil olmayanlar için bir tehlike yoktur. Çünkü bu nedenle, her ayartmaya karşı önceden hazırdır.

Ölümsüz ruhunun gücünü tam olarak anlayan ve onun her şeye gücü yeten korumasından bir an bile şüphe duymayan biri için korkacak hiçbir şey yoktu. Ama en ufak bir fiziksel korku - maddenin hasta bir çocuğu - yenilmezliğine olan inancını kaybetmesine neden olan adayın vay haline. Bu korkunç sırların yükünü kabul etmeye ahlaki uygunluğundan tam olarak emin olmayan herkes ölüme mahkum edildi [570].

Neoplatonik İnisiyasyonlarda böyle tehlikeler yoktu. Bencil ve değersiz, amacına ulaşamadı ve bu başarısızlıkta ceza oldu. Ana hedef, "parçanın bütünle yeniden birleşmesi " idi. Bu Hepsi, birçok isimle Birdi. Aryanlar tarafından "Cennetin parlak Efendisi" Dui olarak adlandırılıp adlandırılmadığına bakılmaksızın ; Keldaniler ve Kabalistler arasında Iao ; Samiriyeliler arasında Yabe ; kuzeyliler arasında Tiu veya Tuisco ; İngilizlerle Duv ; Trakyalılar arasında Zeus ; veya Romalılar arasında Jüpiter - Öz, Facit, Bir ve Yüce [571]idi , her yayılımın doğmamış ve tükenmez kaynağı, yaşamın ve sonsuz ışığın kaynağı. Bu dünyada her birimizin kendi içimizde taşıdığı ışın. Bu Gizemin bilgisi, Hindistan'dan Yeni Platonculara Pythagoras aracılığıyla ve hatta daha sonra Tyana'lı Apollonius aracılığıyla geldi ve vecd yaratmanın kuralları ve yöntemleri ilahi Vidya'nın aynı öğretisi olan Gnosis'ten geldi. Aryavarta için, zamanın başlangıcında İlahi Bilgeliğin alevlerinin döküldüğü aydınlık merkez , dünyanın her yerine "alev dillerinin" yayıldığı merkez haline geldi. Samadhi değilse neydi?

Doğanın ilahi ve gizemlerinin bize ifşa edildiği yüce bir vecd.

hangi Porphyry hakkında konuşuyor (?)

İlahi ruhtan çıkış, insan ruhuna sınırsız bollukla verilir, ruh için ilahi olanla birliği tamamlar, bedendeyken bedende olmayan hayatın bir katılımcısı olmasını sağlar.

başka yerde açıklıyor.

Böylece Sihir adı altında, Doğanın her yerde hazır bulunmasından ve evrenselliğinden habersiz olanlar tarafından fiziksel ve metafiziksel, doğal ve doğaüstü kabul edilen tüm Bilimler öğretildi.

İlahi Sihir insanı bir Tanrı yapar; insan büyüsü yeni bir iblis yaratır.

Isis Unveiled'da şunu yazdık:

Şu anda Dünyanın elinde bulunan en eski belgelerde -Vedalarda ve Manu'nun en eski yasalarında- Brahminler tarafından uygulanan ve izin verilen birçok büyülü ayin buluyoruz [572]. Tibet, Japonya ve Çin, bu çağda eski Keldaniler tarafından öğretilenlerin aynısını öğretiyor. Dahası, bu ülkelerin din adamları öğrettikleri şeyi, yani ahlaki ve fiziksel temizlik uygulamalarının ve belirli perhizlerin kendi kendini aydınlatmanın zihinsel gücünü geliştirdiğini kanıtlıyor. Bir kişiye kendi ölümsüz ruhu üzerinde kontrol sağlayarak, kendisinin altındaki temel ruhlar üzerinde gerçekten büyülü güçler verir. Batı'da, Doğu'dakiyle aynı eski büyüyü buluyoruz. Büyük Britanya'nın Druidleri bunu derin mağaralarının sessiz sığınaklarında uyguluyorlardı; ve Pliny birçok bölümü Kelt liderlerinin "bilgeliğine" ayırır . [573]Semotes - Galyalıların druidleri - hem fiziksel hem de ruhsal bilimleri açıkladı. Evrenin sırlarını, gök cisimlerinin uyumlu ilerleyişini, dünyanın oluşumunu ve hepsinden önemlisi ruhun ölümsüzlüğünü öğrettiler [574]. İnisiyeler, kutsal korularında -Görünmez Mimar tarafından inşa edilen doğal akademiler- bir zamanlar insanın kim olduğunu ve kim olacağını öğrenmek için sessiz gece yarısı saatlerinde toplandılar [575]. Şakaklarını aydınlatmak için yapay ışığa, hayat tüketen gaza ihtiyaçları yoktu, çünkü gecenin berrak tanrıçası onların meşe yaprağı taçlı başlarına en gümüşi ışınlarını gönderiyordu; ve beyaz cüppeli kutsal ozanları, yıldızlı mahzenin yalnız kraliçesiyle nasıl sohbet edeceklerini biliyorlardı [576].

Yeni Platonculuğun parlak döneminde, bu ozanlar artık yoktu, çünkü döngüleri sona ermiş, döngülerini tamamlamış ve Druidlerin sonuncusu Bibractis ve Alesia'da yok olmuştu. Ancak Neoplatonik okul uzun süre başarılıydı, güçlüydü ve başarılıydı. Yine de, Aryan Bilgeliğini doktrinlerinde özümsemiş olan bu okul, uygulamada Brahminik bilgeliği takip etmekte başarısız oldu. Ahlaki ve entelektüel üstünlüğünü çok açık bir şekilde gösterdi, bu dünyayı yöneten güçlere çok fazla ilgi gösterdi. Brahminler ve büyük yogileri - felsefe, metafizik, astronomi, ahlak ve din uzmanları - en güçlü prenslerin yönetimi altında onurlarını korurken, dünyadan uzak durdular ve onları ziyaret etmeye ve en ufak bir iyilik bile istemeye tenezzül etmediler. kendileri için [577]- imparatorlar Alexander, Severus ve Julian ve ülkenin aristokrasisinin en büyüğü, dünyayla özgürce karışan Neoplatonistlerin öğretilerini benimsedi. Bu sistem birkaç yüzyıl boyunca gelişti ve takipçileri arasında zamanının en yetenekli ve bilgili adamlarını dahil etti; Piskopos Synesius'un öğretmeni Hypatia, İskenderiye Piskoposu Cyril'in kışkırtmasıyla Hıristiyan ayaktakımı tarafından öldürüldüğü o kader ve utanç verici güne kadar bu okulun süslemelerinden biriydi. Nihayetinde bu okul İmparator Justinianus'un emriyle Atina'ya taşınmış ve kapatılmıştır.

Dr. Wilder'ın şu sözü ne kadar doğru?

Modern yazarlar, bu (metafizik) konularda kendine özgü Neoplatonist görüşler hakkında yorum yaptılar ve istedikleri ve amaçladıkları bu olsa bile nadiren onları doğru anladılar [578].

Yazılı olarak ortaya koydukları ay altı, maddi ve manevi dünyalar üzerine birkaç düşünce -Ammonius'un kendisi, reformcuların adeti olduğu üzere, tek bir satır bile yazmadı-, erken dönem vandalları bile, gelecek nesillerin bunları doğru bir şekilde yargılamasını sağlayamaz. Hıristiyanlık, daha sonraki haçlılar ve Orta Çağ'ın fanatikleri, İskenderiye Kütüphanesi'nden ve daha sonraki okullarından geriye kalanların üç bölümünü yok etmeyecekti.

Profesör Draper, Kardinal Ximen'in tek başına

314]

Grenada meydanlarında sekiz bin Arapça el yazmasını ateşe verdi; bunların çoğu klasik yazarların çevirileriydi.

Vatikan Kütüphanesi, eskilerin en nadide ve en değerli incelemelerindeki tüm paragrafların "satırların arasına en saçma ilahileri sığdırmak için" kazındığını veya üzerinin çizildiğini buldu! Ek olarak, Porfiry tarafından yazılan otuz altıdan fazla cildin "babalar" tarafından yakıldığı ve başka bir şekilde yok edildiği iyi bilinmektedir. Eklektikçilerin doktrinlerinden bilinen pek az şeyin çoğu, Plotinus'un ve aynı Kilise Babalarının yazılarında bulunabilir.

Neoplatonism'in yazarı şöyle diyor:

Platon, Hristiyan mezhebinin başı ile ilgili olarak Sokrates ve Havari Yuhanna ile ilgiliyken, Plotinus, Tanrı tarafından öğretilen Ammonius ile ilgili olarak oldu. Philalethean sistemi hakkında bilinenleri Plotinus, Origen ve Longinus'a borçluyuz. Onlar usulüne uygun olarak eğitildiler, inisiye edildiler ve iç doktrinlerle emanet edildiler [579].

Bu, Origen'in neden Cennet Bahçesi'ne ve Adem ile Havva'nın masallarına inanan insanlara "aptal" dediğini ve ayrıca Kilise'nin bu babasının yazılarının çok azının gelecek nesillere indiğini en iyi şekilde açıklıyor. Gerçekten de, empoze edilen gizlilik gerekliliğine, gizlilik yeminine ve herhangi bir iğrenç yolla kötü niyetli yıkıma rağmen, Philaleteanların öğretilerinin çok azının bile dünya için hayatta kalması bir mucize olarak kabul edilebilir.

 

 

315]

BÖLÜM XXXV

GÜNEŞ VE YILDIZLARIN SEMBOLİZMİ

Ve gökler Yedi Kürede görüldü ve gezegenler bütün işaretleri ile yıldızlar şeklinde göründüler ve yıldızlar, içlerindeki yöneticiler ve dönüş yolları ile birlikte bölündü ve sıralandı. ilahi Ruh'un gücü [580].

Burada Ruh, "Yapıcıları"nda ya da Kilise dilinde "Varlığın Yedi Ruhu", mediantibus angelis'te tezahür eden kolektif İlah olan Pneuma'yı, Thomas Aquinas'ın "Tanrı asla onlar aracılığıyla çalışmaz" dediği kişi anlamına gelir.

Bu yedi "hükümdar" veya aracı Melekler, eskilerin Kabiri Tanrılarıydı. Bu o kadar açıktı ki, Kilise'yi bu gerçeği kabul etmekle birlikte, beceriksizliği ve katıksız safsatasıyla kimsenin ikna edilemeyeceği bir açıklama ve teori vermeye zorladı. Dünyanın, Kilise'nin Gezegensel Melekleri ilahi Varlıklar olmasına rağmen, gerçek "Seraphim"lerin [581]aynı adlara ve gezegenlere sahip aynı meleklerin - eski Tanrılar gibi - "sahte" olduklarına inanması gerekmektedir. Onlar, önceden Şeytan'ın ve düşmüş Meleklerin sanatı ve gücüyle hazırlanmış, gerçek Meleklerin sinsi kopyaları olan sahtekarlardan başka bir şey değildir. Ama Kabirler nedir?

Khabir'den türetilen bir isim olarak Kabirs , harika ve aynı zamanda Venüs'ten, çünkü bu Tanrıça, gezegeni gibi bugüne kadar Kabar olarak adlandırılıyor. Kabirler, Anakimlerin veya Anaks'ın (krallar, prensler) şehri Hebron'da ibadet edildi. Onlar en yüksek Gezegensel Ruhlardır, "en büyük Tanrılar" ve "güçlüdürler". Orpheus'u izleyen Barro, 316] bu tanrılara ενδυνατοί, "ilahi Güçler" adını verir. Kabirim kelimesi, insanlara uygulandığında ve Heber, Gheber (Nemrut veya Tekvin, VI'daki "devler"e atıfta bulunarak) ve Kabir kelimelerinin tümü, "gizemli Söz" Anlatılamaz ve "Telaffuz Edilemez" kelimesinden türetilmiştir. Böylece, "göksel ev sahibi" olan tsaba'yı temsil ederler . Bununla birlikte, melek Anael'in (Venüs'ün hükümdarı) önünde eğilen Kilise, [582]Venüs gezegenini, İşaya peygamberin şiirsel bir şekilde hitap ettiği Şeytan'ın altındaki isyancıların başı olan Lucifer'e bağlar: “Ey Lucifer, sabahın oğlu [583]. ” Gizemlerin tüm Tanrıları Kabir'di. Bu "yedi lisans sahibi" doğrudan Gizli Öğreti'ye atıfta bulunduğundan, gerçek statüleri çok önemli bir konudur.

Suidas, Kabirleri diğer tüm iblislere (Ruhlar) komuta eden Tanrılar, χαβείρους δαίμονας olarak tanımlar. Macrobius onları şu şekilde sunar:

Aracılığıyla yaşadığımız, tanıdığımız ve tanıdığımız Penatlar ve koruyucu tanrılar ("Satürn", I, III, bölüm IV).

Yahudilerin aracılığıyla Urim ve Tummim kehanetlerine danıştıkları teraphim, Kabirlerin sembolik hiyeroglifleriydi. Bununla birlikte, iyi babalar Kabir'i şeytanın eşanlamlısı ve daimon'dan (ruh) bir iblis yaptılar.

Hebron'daki (putperest ve Yahudi) Kabirlerin Gizemlerine yedi Gezegensel Tanrı başkanlık ediyordu; diğerleri arasında, Jüpiter ve Satürn gizemlerin isimleri altında ve άξιόχερσος ve άξιόχερσα olarak ve Euripides άξιόχρεως ό θεός olarak ele alındı. Dahası Kreuzer, Fenike veya Mısır'da Kabiri'nin, antik çağda bilindiği şekliyle, her zaman yedi gezegen olduğunu ve başka yerlerde "ağabeyleri" olarak anılan Güneş Babaları ile birlikte güçlü bir sekiz oluşturduğunu kanıtlar; [584]παρεοί veya güneş ileri gelenleri gibi sekiz daha yüksek güç, gezegenlerin Güneş etrafındaki dönüşünün bir sembolü olan kutsal dairesel bir dansla onun etrafında dans etti. Ayrıca, Yehova ve Satürn birdir.

317] aynı άξιόχερσος ve άξιόχερσα terimlerini Yehova ve O'nun sözü için kullandığını ve bunları doğru bir şekilde uyguladığını bulmak oldukça doğaldır . Çünkü Amazonların Gizemler için öngördüğü "dairesel dans" , gezegenlerin "dairesel dansı"ysa ve "ilahi Ruh'un hareketi" olarak nitelendiriliyorsa; Büyük Uçurum'un dalgaları üzerinde yapılan" artık Yahudi olmayanlar tarafından icra edildiğinde "cehennem gibi" ve "şehvetli" olarak adlandırılabilir, o zaman aynı lakap Davut'un dansına da uygulanmalıdır; [585]ve Şilo kızlarının danslarına [586]ve Baal peygamberlerinin atlayışlarına; [587]hepsi aynıydı ve Sabean kültüne aitti. Kalabalık bir caddede kadın hizmetkarlarının önünde kendini teşhir ederek şunları söylediği Kral Davut'un dansı:

הוהי'nin (Yehova) önünde oynayacağım (ahlaksızca davranacağım) ve bundan daha aşağılık olacağım .

kesinlikle Gizemler sırasındaki herhangi bir "dairesel danstan" ve hatta Hindistan'daki modern Rasa Mandala'dan daha fazla kınamayı hak ediyor - [588]ki bu da aynı. Bu ayinlerin yaygın olduğu Surlular ve Filistliler arasında uzun süre kaldıktan sonra Yehova kültünü Yahudiye'ye sokan Davud'du .

David, Musa hakkında hiçbir şey bilmiyordu; ve eğer Yehova'ya tapınmayı başlattıysa, bu hiç de tek tanrılı bir anlamda değil, sadece komşu halkların birçok (Kabir) tanrısından birinin, kendisinin koruyucu tanrısı, הוהי, kime olduğu anlamındaydı. "diğer tüm tanrılar arasında (Kabirov)" kimi seçtiğini tercih etti.[589]

ve "suç ortaklarından" biri olan Khabirov, Sun. Çalkalayıcılar, Kutsal Ruh tarafından hareket ettirilmek üzere döndüklerinde bugüne kadar "daire dansı" yaparlar. Hindistan'da Nara-yana "suların üzerinde süzülüyor"; ve Narayana, küçük formunda Vishnu'dur ve Vishnu'nun Avatar'ı Krishna'dır, onun onuruna tapınakların nauch kızları hala "daire dansı" yaparlar; dahası, o Güneş Tanrısıdır ve onlar gopilerle sembolize edildikleri için gezegenlerdir.

, muhakemelerindeki inceliği ve saflığı bir dereceye kadar takdir etmek istiyorsa, bir Roma Katolik yazarı olan De Mirville'in yazılarına veya bir Protestan [318] teolog olan Dr. Lundy'nin Anıtsal Hıristiyanlığına dönsün. Okült versiyonları bilmeden, "Şeytanın binlerce yıl boyunca insanlığı baştan çıkarmak için ne kadar ustaca ve ısrarla çalıştığına" dair verilen kanıtlara şaşırmayacak, yanılmaz Kilise'nin kutsamasına sahip olmayan böyle bir kişi yoktur. kendisi “Tek Yaşayan Tanrı ve iblisleri kutsal melekler olarak kabul edildi. Aynı zamanda okuyucu sabırlı olmalı ve yazarın Kilisesi lehine söylediklerini dikkatlice incelemelidir. Bunu okültistlerin versiyonuyla mümkün olan en iyi şekilde karşılaştırmak için, burada birkaç nokta kelimesi kelimesine alıntılanabilir.

Aziz Petrus bize şöyle der: "Kalplerinizde ilahi Lucifer yükselsin" [590](Şimdi Güneş Mesih'tir). ... "Oğlumu Güneş'ten göndereceğim," dedi Ebedi, peygamberlik geleneğinin sesiyle ve kehanet tarih olduktan sonra, müjdeciler sırayla tekrarladılar: Yükselen Güneş yukarıdan üzerimize indi .[591]

Yani Tanrı, Malaki aracılığıyla, Güneş'in Kendi adından korkanlar için doğacağını söylüyor. Malachi'nin "Doğruluk Güneşi" ile ne kastettiğini ancak Kabalistler söyleyebilir; ama Yunanlıların ve hatta Protestanların bu terimle kastettiği şey, mecazi olarak anlaşılan şüphesiz Mesih'tir. Ancak "Oğlumu Güneş'ten göndereceğim" ifadesi kelimesi kelimesine Sibylline Kitabından ödünç alındığı için, Hıristiyan Kurtarıcı'ya atıfta bulunmanın veya O'na atıfta bulunmanın nasıl bir kehanet olarak kabul edilebileceğini anlamak çok zorlaşıyor. aslında ikincisini Apollo ile özdeşleştirdi. Virgil yine şöyle der: "İşte Bakire ve Apollon'un saltanatı geliyor" ve Apollo veya Apollyon bu güne kadar Şeytan'ın bir formu olarak kabul ediliyor ve Deccal olarak kabul ediliyor. Sibylline sözü: "Oğlunu Güneş'ten gönderecek" sözü Mesih'e atıfta bulunuyorsa, o zaman hem Mesih hem de Apollon birdir - bu durumda ikincisine neden iblis diyoruz? – ya da bu kehanetin Hristiyan Kurtarıcı ile hiçbir ilgisi yok, ki bu durumda – onu neden sahiplenelim?

Ancak De Mirville daha da ileri gider. Bize Areopagite Aziz Dionysius'un bunu doğruladığını gösteriyor.

Güneş özel bir isim ve Tanrı'nın bir heykelidir! [592]Rab'bin ihtişamı tapınaklara doğu kapısından [319] sızıyordu (Yahudiler ve Hıristiyanlar arasında; bu ilahi ihtişam Güneş Işığıdır), ... "Kiliselerimizi doğuya bakacak şekilde inşa ediyoruz" diyor St. "çünkü Gizemlere Batı'da olandan vazgeçerek başlıyoruz."

"Batı'da yaşayan", Mısır'ın karanlık tanrısı Typhon'dur: Batı, onlar tarafından "Typhonian Ölüm Kapısı" olarak görülüyordu. Böylece, Osiris'i Mısırlılardan ödünç alan kilise babaları, kardeşi Typhon ile törene katılmamaya karar verdiler. Sonra tekrardan:

Peygamber Baruch, [593]gemilerinde ve kalelerinde sevinen yıldızlardan bahseder (bölüm III); ve "Vaiz", "Yüce Olan'ın güzel bir kabı" ve "Rab'bin kalesi" olduğu söylenen güneş için aynı terimleri uygular φυλαχή[594]

Her halükarda, bir konuda şüphe yoktur, çünkü kutsal yazar şöyle der: Ruh, güneşin gidişini yönetir. Ne dediğini dinleyin (Vaiz, I, 6'da), "Güneş de doğar - ve dairesel yolunda her şeyi aydınlatan ruhu (büyük devrim), dönüşlerine göre geri döner."[595]

De Mirville, Protestanlar tarafından reddedilen veya onlar tarafından bilinmeyen, İncil'inde Vaiz'in kırk üçüncü bölümü olmayan metinlerden alıntı yapıyor gibi görünüyor; aynı şekilde ikincisinde "dönen" güneş değil, rüzgardır. Bu, Roma ve Protestan Kiliselerinin kendi aralarında karar vermesi gereken bir sorudur. Sabeism veya Heliolatry'nin güçlü bir unsurunun Hristiyanlıkta varlığına işaret ediyoruz.

Bir ekümenik konsey, ne güneşte, ne ayda ne de gezegenlerde yıldız Ruhları olmadığını ilan ederek Hıristiyan Astrolatrisini buyurgan bir şekilde sonlandırdıktan sonra, Aziz Thomas bir anlaşmazlıkta bu konunun özünü açıklama görevini üstlendi. "Melek Doktor", bu tür ifadelerin bir "ruh" anlamına gelmediğini, yalnızca güneşte veya yıldızlarda olmayan bir Aklı, ancak onlara yardım eden, "zihne rehberlik eden ve yönlendiren" bir zihni ima ettiğini açıkladı.[596]

320] Bundan sonra, açıklamayla rahatlayan yazar, İskenderiyeli Clement'ten alıntı yapıyor ve okuyucuya bu filozofun "şamdanın yedi dalı - Vahiy'in yedi yıldızı" ile güneş arasında var olan ilişki hakkındaki görüşünü hatırlatıyor. :

Merkezi şamdana bağlı altı dalda (diyor Clement) kandiller var ama bu gezginlerin (πλανητων) ortasına yerleştirilen güneş, ışınlarını hepsinin üzerine döküyor; Bu altın şamdan başka bir sırrı saklıyor: Sadece şekil olarak değil, aynı zamanda Rab'bin Yedi Gözü olan yedi ilkel ruhun hizmeti aracılığıyla ışığını tuttuğu için Mesih'in bir işaretidir. Bu nedenle, St. Clement'e göre, ana gezegenler yedi ilkel ruh içindir, Mesih'in Kendisi için bir şamdan, yani kapları, φυλαχαί için bir şamdandır.

Emin olmak için oldukça açık; böyle bir açıklamanın ne kadar yardımcı olduğu belirsizliğini koruyor. İsraillilerin yedi şubesi ve Yunanlıların "gezginleri" olan şamdan, çok daha büyük bir doğal anlama sahipti, ilk olarak, zaten tamamen astrolojik. Aslında sihirbazlardan Keldanilere kadar her astroloji çalışması, okuyucusuna, Satürn, Jüpiter ve Mars'ın bir tarafında Satürn, Jüpiter ve Mars ve Venüs, Merkür ve diğer tarafta Ay ve gezegenlerin çizgisi tüm Dünya'nın içinden geçiyor - her zaman Hermes'in bize söylediği şey, yani kaderin ipliği veya eylemine (etkisine) kader denilen şey anlamına geliyordu [597]. Ama semboller söz konusu olduğunda güneşi şamdana tercih ederiz. İkincisinin neden güneş ve gezegenlerin temsilcisi olarak alındığı anlaşılabilir, ancak kimse bu seçilmiş sembole hayran kalmayacak. "Hürmüz'ün Gözü" veya Osiris'i sembolize ettiğinde ve en yüksek Tanrı'nın Vahan'ı (taşıyıcısı) olarak görüldüğünde güneşte şiir ve heybet vardır. Ancak hiç kimse , bir Yahudi sinagogunda mistik bir şeref tahtı olarak ona bir şamdan sapını atayarak Mesih'e özel bir şeref verildiğini hissetmeyecektir .[598]

O zaman mutlaka iki güneş vardır: tapılan güneş ve tapan güneş. Bu Kıyamet'i kanıtlar.

Sözcük VII. bölümde, yaşayan Tanrı'nın mührünü taşıyan, güneşin doğuşunda yükselen melekte bulunur. ... Yorumcular bu meleğin kimliği konusunda farklı görüşlere sahipken. Aziz Ambrose ve diğer birçok ilahiyatçı onda [ 321] Mesih'in kendisini görüyor. ... O tapılan güneştir. Ancak XIX. bölümde, güneşin altında duran ve tüm ulusları Kuzu'nun büyük akşam yemeğine toplanmaya davet eden bir melek buluyoruz. Bu kez kelimenin tam anlamıyla ve basitçe güneşin meleğidir ve "Kelime" ile karıştırılamaz, çünkü peygamber onu Kelamdan, Kralların Kralı, Rablerin Rabbinden ayırır. ... Güneşteki melek, tapan güneş gibi görünüyor. Bu sonuncusu kim olabilir? Ve Söz, Babasının Yüzünün (varlığının) meleği olduğu için, Sabahın Yıldızı, Sözün koruyucu meleği, feruer veya yüz meleği değilse, başka kim olabilir? nitelik ve güç, adından da anlaşılacağı gibi (Michael), Kilise tarafından yüceltilen güçlü bir rektör, Deccal'i devirecek olan Rector potens, Vice-Word, kısaca Rabbini temsil eden ve onunla bir gibi görünen kişi .[599]

, artık iblisler ve "Şeytan" olarak kabul edilen, bilinen ve bilinmeyen tüm Güneş Tanrıları olan Hürmüzd, Osiris, Apollon, Krishna, Mithra vb.'nin sözde fatihidir . Ancak "Fatih", bu iblislerin ikinci kişiliği olmak için, mağlup edilen düşmanların savaş ganimetlerini - kişiliklerini, niteliklerini, hatta isimlerini - kendine mal etmeyi ihmal etmemiştir.

Böylece Güneş Tanrısı burada Onurlu veya Ebedidir. Prens, yedi Amshaspend'in (yedi orijinal meleğin şeytani kopyaları) (caput angelorum) ilki olduğu için Hürmüz'dür; kuzu (hamal), Zodyak'ın Çobanı ve yılanın düşmanı. Ancak Güneş'in (Hürmüz'ün Gözü) de kendi rektörü Korshid veya Hürmüz'ün yüzünün Feruer'i, İzed'i veya sabah yıldızı olan Mitraton'u vardır . Mazdeanların üçlü bir Güneşi vardı. ... Bizim için bu Korshid-Mitraton , psikopompik dahilerin ilki ve güneşin lideri, yaraları bir yılan tarafından yalanan (ünlü Mythraic anıtında) dünyevi Boğa'nın (veya kuzunun) kurbanıdır.[600]

Aziz Pavlus, bu dünyanın hükümdarlarından, Kozmokratlardan söz ederken, yalnızca Hıristiyanlık çağından on yüzyıl önce tüm ilkel filozofların söylediklerini söyledi, ancak pek anlaşılmadı ve çoğu zaman kasıtlı olarak yanlış anlaşıldı. Şam, şunu açıklarken, pagan yazarların öğretilerini tekrarlıyor.

Yedi sıra kozmokrat veya kozmik güç vardır, bunlar çifttir: üsttekilere üst dünyayı sürdürmek ve yönetmekle emanet edilir, alttakilere alt dünya (bizimki) emanet edilir.

Ama o sadece eskilerin öğrettiklerini söylüyor. Iamblichus, bu dogmayı tüm gezegenlerin ve gök cisimlerinin, tanrıların ve iblislerin (ruhların) ikiliği hakkında verir. Ayrıca Arhontları iki sınıfa ayırır - az çok ruhani; ikincisi madde ile daha bağlantılıdır ve bir forma sahip oldukları için madde tarafından kaplanır, oysa birincisi cisimsizdir 322] (arupa). Peki Şeytan ve meleklerinin tüm bunlarla ne ilgisi var? Muhtemelen ancak bu, Zerdüşt dogmasının Hristiyan ile özdeşliğini ve Mithra, Hürmüz ve Ahriman'ın Hristiyan Baba, Oğul ve Şeytan ile özdeşliğini açıklayabilir. Ve "Zerdüşt dogması" dediğimizde, zahiri öğretiyi kastediyoruz. Başmelek Mikail ve İsa arasındaki ilişkinin aynısı Mithra ve Hürmüz arasındaki ilişkiyi nasıl açıklayabilirim?

Ahura Mazda kutsal Zaratushta'ya şöyle der: " Mitra'yı yarattığımda (yarattığımda) ... Onu kendimle birlikte hitap edilmesi ve tapılması için yarattım",

Gerekli reformlar uğruna, Zerdüşt Aryanlar, Hindistan'ın parlak Tanrıları olan Devaları devalara veya şeytanlara dönüştürdüler. Hıristiyanların da bu noktada Hindular için intikam almaları onların karmasıydı. Şimdi, Hürmüz ve Mithra, Mesih ve Mikail'in devaları, Kurtarıcı ve Meleğin karanlık cilası ve görünüşü haline geldiler. Hıristiyan teolojisinin Karma günü de gelecek. Protestanlar, "Yedi Ruh"u ve Roma Katoliklerinin ev sahibini iblislere ve putlara dönüştürmeye çalışacak olan dinin ilk bölümünü çoktan başlattılar. Her bireyin sahip olduğu gibi, her dinin de Karması vardır. Kökenini insan kavramından alan ve bizimle aynı fikirde olmayan kardeşlerimizin aşağılanması üzerine inşa edilen her şey, hakkını almalıdır. "Gerçekten daha yüksek bir din yoktur."

Zerdüştler, Mazdeciler ve Persler kavramlarını Hindistan'dan ödünç aldılar; Yahudiler melek teorilerini İran'dan ödünç aldılar; Hıristiyanlar Yahudilerdendir.

Bu nedenle, Hıristiyan teolojisinin nihai yorumu - kalıtsal bir düşmanla sembolik bir şamdanı paylaşmak zorunda kalan Sinagog'un büyük tiksintisine - yedi kollu şamdan Asya'nın yedi Kilisesini ve bu Kiliselerin melekleri olan yedi gezegeni temsil eder. Bu nedenle, şapelleri için bu sembolün mucitleri olan Musa Yahudilerinin, gezegenlerini ve ruhlarını bir araya getiren ve onlara - ancak çok sonraları - Yehova adını veren bir tür Sabili oldukları inancı da buradan gelir. Bu konuda İskenderiyeli Clement, St. Jerome ve diğerlerinin tanıklıklarına sahibiz.

Ve Güneş merkezli sistemin sırrının Galileo ve Kopernik'ten birkaç bin yıl önce öğretildiği Gizemlerin İnisiyesi olarak Clement, bunu şu şekilde açıklayarak kanıtlıyor:

(Sideral) fenomenlerle ilişkilendirilen bu çeşitli semboller aracılığıyla, cenneti yeryüzüne bağlayan tüm canlıların bütünlüğü tasvir edilir. ... 323] Şamdan, yedi armatürün hareketini temsil ederek, yıldızların dairesel dönüşlerini tanımlıyordu. Bu şamdanın sağına ve soluna altı dal uzanıyordu ve her birinin kendi lambası vardı, çünkü diğer gezegenler arasında bir şamdan gibi yerleştirilmiş olan Güneş onlara ışık veriyor . [601]... Bu ikisi arasındaki on iki kanatlı melek ise, Zodyak'ın on iki burcunda bizim için şehvetli dünyayı temsil ediyor.[602]

Ve yine de, tüm bu kanıtlar karşısında, güneş, ay, gezegenlerin hepsi, Mesih'in gelişinden önce şeytani ve ancak sonra ilahi olarak temsil edilir. Orphic dizesini herkes bilir: "Bu Zeus, bu Adas, bu Güneş, bu Bacchus" ve bu isimlerin hepsi klasik şair ve yazarların eşanlamlılarıydı. Yani Demokritos'a göre "İlah, küresel ateşteki ruhtur" ve bu ateş Güneş'tir. Iamblichus için güneş "ilahi aklın bir görüntüsü" idi; Platon için "ölümsüz yaşayan bir Varlık". Bu nedenle Claros kahini, Yahudilerin Yehova'sının kim olduğu sorulduğunda, "Güneş'tir" yanıtını verdi. Mezmurlar, xix, 4'ten kelimeler ekleyebiliriz.

Güneşte kendine bir sığınak yerleştirdi [603]... ileri hareketi göklerin sonundan ve döngüsü - onların sonuna kadar gider: ve sıcaklığından gizli hiçbir şey yoktur.

O halde Yehova güneştir ve bu nedenle aynı zamanda Roma Kilisesi'nin Mesih'idir. Ve şimdi Dupy'nin bu dizeye yönelik eleştirisi ve ayrıca Abbé Foucher'ın çaresizliği anlaşılabilir. "Sabeizm için bu Vulgate metninden daha uygun bir şey yoktur!" diye haykırıyor. Ve kabul edilen İngiliz İncilinin kelimeleri ve anlamı ne kadar çarpıtılmış olursa olsun, hem Vulgate hem de Septuagint orijinal metnin doğru metnini verir ve ikincisini şu şekilde tercüme eder: "Meskenini güneşte yaptı"; Vulgate "ısı" nın yalnızca güneşten değil, doğrudan Tanrı'dan geldiğini düşünürken, çünkü Tanrı güneşten gelir ve içinde yaşar ve bir daire çizer: in sole posuit ... et ipse exulavit. Bu gerçekler, Protestanların St. Justin'i bunu söylemekle suçlarken haklı olduklarını göstermektedir.

Tanrı güneşe tapmamıza izin verdi.

324] Ve bu, gerçekte kastedilen şeyin şu olduğuna dair zayıf hükümlere rağmen

Tanrı'nın kendisi, bir ve aynı olan güneşte veya güneşin içinde ibadet edilmesine izin verdi.

Yukarıdakilerden, paganlar güneşe ve gezegenlere yalnızca Doğanın daha düşük güçlerini yerleştirirken, güçlendirilmiş Ruhları, tabiri caizse, Apollon, Bacchus, Osiris ve diğer güneş tanrıları, Hıristiyanların felsefeden nefret ettikleri açık olacaktır. , yıldız bölgelerine el koydu ve şimdi onları antropomorfik tanrıları ve melekleri tarafından kullanılmak üzere sınırladı - eski, eski tanrıların yeni dönüşümleri. Hıristiyanlar, eski sakinlerden kurtulmak için bir şeyler yapmak zorundaydılar ve bu yüzden onları "iblislere", kötü iblislere indirgediler.

 

 

325]

BÖLÜM XXXVI

PAGAN YILDIZLARINA İBADET VEYA ASTROLOJİ

"imgelerin yaratıcısı" Thera'nın teraphim'i ve Kabira Tanrıları, antik Sabean kültü veya Astrolatry ile doğrudan bağlantılıdır. Yahudilerin çölde taptığı Kiyun veya Tanrı Kivan, daha sonra Yehova olarak anılacak olan Satürn ve Şiva'dır. Astroloji astronomiden önce gelir ve Astronom , Mısır'daki en yüksek hierophant unvanıydı [604]. İbranice Yehova'nın isimlerinden biri olan "Sabaoth" veya "Orduların Efendisi" (zabaoth), Keldani Sabeanlara (veya Tzabeanlara) aittir ve kökünde "vagon", "gemi" anlamına gelen tsab sözcüğü vardır. " ve "ordu"; bu nedenle, kelimenin tam anlamıyla ordu, bir geminin ordusu, mürettebat veya deniz ordusu anlamına gelir ve bu doktrinde gökyüzü mecazi olarak "yukarı okyanus" olarak adlandırılır.

İlginç kitabı The God of Moses'da Lacourt,

Göksel ordular veya ordular, göklerin orduları, yalnızca göksel takımyıldızların bütününü değil, aynı zamanda bağlı oldukları Aleimleri de ifade eder; adeitzbaout'lar bu güçlerdir. ya da takımyıldızların ruhları, gezegenleri bu düzen ve ardışıklıkta koruyan ve yöneten enerjiler;... Iae-va-Tsbaout, bu göksel cisimlerin yüce başı olan O'dur .

Kolektivitesinde, ana "Ruhlar Düzeni" olarak, ancak ana Ruh değil.

Oyma resimlerde sadece göksel ev sahiplerine -evleri gezegenler olan melekler ve tanrılara- tapan Sabeliler, aslında hiçbir zaman yıldızlara tapmadılar. Çünkü, Platon'un söylediklerinden, yıldızlar ve takımyıldızlar [ 326] arasında sadece gezegenlerin theoi (Tanrılar) unvanına sahip olduğunu biliyoruz, çünkü bu isim koşmak veya dolaşmak anlamına gelen θειν fiilinden türetilmiştir. Selden de benzer şekilde çağrıldıklarını söylüyor.

Θεοί βουλευτοί (Tanrı Danışmanları) ve ραβδοφόροι (lisans sahipleri), çünkü onlar (gezegenler) güneş düzeninde, solis consoris adstantes'te bulunuyorlardı.

Bilim adamı Kircher diyor ki:

Önde gelen yedi meleğin silahlandırıldığı asalar, Rhabdophores'un bu isimlerini ve onlara verilen lictorları açıklar.

En basit ifadesine ve sağduyuya indirgendiğinde, bu elbette fetişizmdir. Yine de ezoterik astrolatri, hiçbir şekilde putlara tapınma değildi, çünkü "güneş meclisinde" bulunan "danışmanlar" ve "lisans görevlileri" adları, maddi bedenlerindeki gezegenleri değil, Yöneticilerini veya "Ruhlarını" ima ediyordu. (Ruhlar). "Cennetteki Babamız" veya "Cennet"teki "Kutsal Olan" duası putperest bir hitap değilse, o zaman "Merkür'deki Babamız" veya "Venüs'teki Leydimiz", "Cennetin Kraliçesi" vb. , artık böyle değil; çünkü tamamen aynı şeydir - isimler eylemde hiçbir fark yaratmaz. Hıristiyan dualarında kullanılan "cennette" kelimesi soyut bir anlam ifade edemez. Mesken - ister Tanrıların, ister meleklerin veya Azizlerin (hepsi antropomorfik bireyler ve varlıklardır) meskeni olsun - zorunlu olarak bir yer, o "cennet"teki belirli bir yer anlamına gelmelidir, bu nedenle ibadet amaçları açısından tamamen ilgisizdir. bu yerin genel olarak "cennet" olarak kabul edilip edilmediği, pratik olarak herhangi bir yer belirtilmeden veya Güneş, Ay veya Jüpiter olup olmadığı.

Orada olduğu argümanı

Hem antik çağda hem de modern zamanlarda göklerde iki tanrı ve iki farklı hiyerarşi veya tsab ... biri yaşayan Tanrı ve onun ev sahibi; diğeri Şeytan'dır. Danışmanları ve lisans verenleri veya düşmüş meleklerle Lucifer.

Muhaliflerimiz, sonrakilerin Platon'un ve tüm antik çağın taptığı ve bugüne kadar insanlığın üçte ikisinin taptığı kişiler olduğunu söylüyor. "Bütün soru, ikisini nasıl ayırt edeceğinizi bilmektir."

Protestan Hıristiyanlar, Pentateuch'ta meleklerden hiç bahsetmezler ve bu yüzden onları dışarıda bırakabiliriz. Roma Katolikleri ve Kabalistler bu tür referanslar bulurlar; ilki, bu "Tzabean Ordularının" Yahudiye topraklarındaki Yahudi olmayan ülkelerden gelen kolonistler ve yerleşimciler olduğunun farkında olmadan Yahudi melek bilimini benimsedikleri için; ikincisi, Gizli Doktrinin [327] temellerini benimsedikleri , özü kendilerine sakladıkları ve cahillere yalnızca kabuğunu bıraktıkları için.

Cornelius a Lapid, Yaratılış Kitabı'nın ikinci bölümünün ilk ayetinde "tsaba" kelimesinin anlamını belirtir ve kanıtlar; ve muhtemelen eğitimli Kabalistler tarafından yönetildiği için bunu doğru bir şekilde yapıyor. Protestanlar çelişkilerinde kesinlikle yanılıyorlar, çünkü meleklerden Pentateuch'ta meleklerin "ev sahibi" anlamına gelen "tsaba" kelimesiyle bahsediliyor . Vulgate'de bu kelime, Kabalistik olarak "yıldızlı ordu" anlamına gelen ornatus ve gökyüzünün süsü olarak çevrilmiştir. Musa'nın bahsettiği melekleri bulamayan Protestan Kilisesi'nin İncil alimleri ve materyalistlerden alimler, böylece ciddi bir yanılgıya düşmüşlerdir. Çünkü bu ayet şöyle diyor:

Böylece gök ve yer tüm ev sahipleriyle birlikte sona erdi,

dahası, "ev sahibi", "yıldızlardan ve meleklerden oluşan bir ordu" anlamına gelir - son iki kelime, kilise deyimlerinde tersine çevrilebilir terimler gibi görünmektedir. Bir Lapid'den alıntılar otorite olarak gösteriliyor; bunu söylüyor

biri veya diğerini ayrı ayrı kastetmez , her ikisi veya her ikisi de siderum ac angelorum anlamına gelir.

Eğer Roma Katolikleri bu noktada haklıysa, o zaman okültistler de Roma Kilisesi'nin taptığı meleklerin "Yedi Gezegenleri", Budist Ezoterik Felsefenin Dhyan Chohanları veya Kumaralar olduğunu beyan etmekte haklıdırlar. "Vaidhatra jenerik adıyla bilinen Brahmaların akıldan doğan oğulları. Kumaralar, İnşaatçılar veya kozmik Dhyan-Chohanlar ve Yıldızların Yedi Meleği arasındaki kimlik, ilgili biyografileri ve özellikle başları Sanat Kumara (Sanat Sujata) ve Başmelek Mikail'in özellikleri incelenirse kusursuz bir şekilde bulunacaktır. . Chaldea'daki isimleri olan Kabirler (Gezegenler) ile birlikte hepsi "ilahi Güçler" idi. Fuero, Kabira adının yedi oğul için kullanıldığını söylüyor. , Pater Sadiq, Cain veya Jüpiter veya yine Yehova anlamına gelir. Yedi Kumara vardır - dördü dışsal ve üçü mahrem - ikincisinin isimleri Gaudapadacharya'nın Sankhya Bhashya'sında bulunabilir [605]. Hepsi sonsuza dek saf ve masum kalan ve üremeyi reddeden "Bakire Tanrılar" dır. Orijinal görünümlerinde, Tanrı'nın bu Aryan yedi "akıldan doğan oğlu" gezegenlerin yöneticileri değildir [ 328] , gezegen bölgesinin çok ötesinde yaşarlar. Ancak bir mertebeden veya mertebeden diğerine aynı gizemli geçiş, Hıristiyan Melekler şemasında da bulunabilir. "Varlığın yedi Ruhu" Tanrı'ya sürekli hizmet halindedir ve yine de onları "Yıldızların hükümdarları" veya yedi gezegenin canlandırıcı tanrıları olarak Mikail, Cebrail, Raphael vb. . Başmelek Mikail'in "yaratmayı reddettiği" için "yenilmez bakire savaşçı" olarak anıldığını söylemek yeterlidir, [606]bu da onu hem Sanat Sujat hem de Savaş Tanrısı Kumar ile ilişkilendirir.

Yukarıdakiler birkaç alıntıyla kanıtlanmalıdır. Cornelius a Lapid, St. John'un "Yedi Altın Şamdanı" hakkında yorum yaparken şunları söylüyor:

Bu yedi ışık, Musa ve Süleyman'ın tapınaklarındaki yedi (büyük) gezegeni sembolize eden şamdandaki yedi kola atıfta bulunur... kiliseler.

Aziz Jerome diyor ki:

Gerçekte, yedi kollu şamdan, dünyanın ve gezegenlerinin görüntüsüydü.

Büyük Roma Katolik doktoru Aziz Thomas Aquinas şöyle yazar:

Azizlerin ve filozofların yazılarında bir yerlerde, gezegenlerin ruhsal varlıklar tarafından yönetildiğine dair bir inkarla karşılaştığımı hatırlamıyorum. ... Bana öyle geliyor ki, gök cisimlerinin doğrudan Tanrı veya melekler aracılığıyla bir tür akıl tarafından yönlendirildiği açıkça gösterilebilir. Ancak ikinci görüş, (Aziz Dionysius'un görüşüne göre - istisnasız), yeryüzünde var olan her şeyin, kural olarak, aracı güçler aracılığıyla Tanrı tarafından yönetildiği şeklindeki yerleşik düzene çok daha uygun görünüyor.[607]

Şimdi okuyucunun Yahudi olmayanların bu konuda söylediklerini hatırlamasına izin verin. Bu soruyu ele alan tüm klasik yazarlar ve filozoflar, Hermes Trismegistus ile birlikte, yedi Rektörün -güneş dahil gezegenlerin- Demiurge tarafından temsil edilen Bilinmeyen Hepsi'nin ortak katılımcıları veya işbirlikçileri olduğunu tekrarlarlar - 329'u içerme gücü emanet edilmiştir.] Kozmos -gezegen dünyamız- yedi daire içinde. Plutarch, onları "göksel dünyaların küresini" temsil ediyor olarak gösterir. Yine, Trakyalı Dionysius ve İskenderiyeli bilim adamı Clement, bu Rektörleri Mısır tapınaklarında gösterildiği gibi sürekli hareket halindeki gizemli tekerlekler veya küreler olarak tanımlıyorlar, bu da İnisiyelerin sürekli hareket sorununun bu göksel tekerlekler tarafından çözüldüğünü iddia etmelerine yol açtı. Adite Adanmışlıklarında [608]. Hermes'in bu doktrini, ondan önceki Pisagor ve Orpheus'un da öğretisiydi. Proclus buna "tanrı vergisi" bir doktrin diyor. Iamblich ondan büyük bir saygıyla bahsediyor. Philostratus okuyucularına, Babil göklerinin tüm yıldızlı avlusunun tapınaklarda temsil edildiğini söyler.

Safirden yapılmış ve ilgili tanrılarının altın resimlerini destekleyen küreler.

Pers tapınakları özellikle bu görüntülerle ünlüydü. İnanabiliyorsan Kedin, o zaman

İmparator Herakleios, Bazaeum kentine girdikten sonra Kral Kisra için yaptırılan devasa makine karşısında hem sevinmiş hem de şaşırmış; makine, gezegenler ve tüm dönüşleri ve onları yöneten melekler ile gece gökyüzünü temsil ediyordu.[609]

Pisagor, erişebildiği tapınakların adyta arcana'sında Astronomi çalıştığı bu tür "küreler" üzerindeydi. Ve orada, İnisiyasyonunda, bu kürelerin - Clement ve Dionysius tarafından "gizemli çarklar" olarak adlandırıldıkları ve Plutarch'ın "serap çarkları" olarak adlandırdığı - ebedi dönüşü, ona vahyedilen şeyin gerçeğini [ 330] gösterdi. o, yani güneş merkezli sistem - Kutsal Alanın büyük gizemi. Modern astronominin tüm keşifleri ve gelecek çağlarda ona ifşa edilebilecek tüm sırlar, gizli gözlemevlerinde ve eski Hindistan ve Mısır tapınaklarının İnisiyasyon Salonlarında saklandı. Keldaniler, dünyevi dünyaya içermeye hazır olduğundan fazlasını vermeyerek hesaplarını onlar üzerinden yaptılar.

Uranüs'ün kadim insanlar tarafından bilinmediği ve güneşi başları olarak gezegenlere kaydetmeye zorlandıkları bize söylenebilir ve hiç şüphesiz söylenecektir. Bunu kimse nasıl bilebilir? Uranüs modern bir isimdir; ama kesin olan bir şey var - eskilerin bir gezegeni vardı, asla adıyla anmadıkları ve yalnızca en yüksek Astronom olan Hierophant'ın "konuşabileceği" "gizli gezegen". Ancak bu yedinci gezegen güneş değil, bir tacı olduğu ve çarkıyla "yetmiş yedi küçük tekerleği" çevrelediği söylenen gizli İlahi Hierophant'tı. Hinduların arkaik en içteki sisteminde güneş, görünür Logos "Surya"dır; onun üzerinde, Görünmez Evren veya Makrokozmos prototipine göre maddi dünyanın sistemini kurduktan sonra, Gizemler sırasında göksel Rasa Mandala'ya liderlik eden başka bir ilahi veya göksel Adam vardır; denildiği zaman:

Sağ ayağıyla Thiame veya Bhumi'ye (Dünya) bir itme verdi, bu da onun çift dönüşte dönmesine neden oldu.

Yine, Hermes ne diyor? Mısır Kozmolojisini açıklarken şöyle haykırıyor:

Dinle oğlum... Bu Güç aynı zamanda maddi dünyayı çemberleri içine alan ve faaliyetlerine kader denilen yedi aracıyı da oluşturmuştur. ... Her şey insana tabi hale geldiğinde, insan zihnine fayda sağlamak isteyen Yedi, güçlerini ona devretti. Ama insan, onların gerçek özünü ve kendi doğasını öğrenir öğrenmez, bu çemberlerin içine ve ötesine geçmek ve böylece Ateşe (Güneş) hakim olanın gücünü ele geçirerek çevrelerini aşmak istedi; bundan sonra kutsal ateşin Güneş Çarklarından birini çaldıktan sonra köleliğe düştü.[610]

Burada bahsedilen Prometheus değil . Prometheus, çocukluğunda meydana gelen bir olayla bağlantılı olarak tüm insanlığın sembolü ve kişileştirilmesidir - "Ateşin Vaftizi" - ki bu, büyük Prometheus Gizemi içinde bir gizemdir ve şimdi 331] bundan sadece bahsedilebilir. geniş genel terimler İnsan zekasının olağanüstü büyümesi ve insandaki beşinci ilkenin (Manas) çağımızda gelişmesi nedeniyle, onun hızlı ilerlemesi ruhsal algıları felç etti. Genel olarak, akıl bilgelikle yaşar ve mevcut haliyle insanlık, insanın Doğa yasalarına itaatsizliğinin ve bunun sonucunda müteakip Düşüşün korkunç dramını kavramaya tamamen hazırlıksızdır. Bu ancak yerinde ima edilebilir.

 

 

332]

BÖLÜM XXXVII

YILDIZLARIN RUHLARI - DÜNYA ÇAPINDA HELIOLATRY

Eskilerin "yıldızları Tanrılar olarak kabul etmediklerini" veya Melekleri ve güneşi en yüksek Tanrılar ve Tanrı olarak kabul etmediklerini, ancak yalnızca herkesin Ruhuna taptıklarını ve güneşte olduğu düşünülen daha küçük Tanrıları onurlandırdıklarını göstermek için. gezegenler, - bunun için bu iki ibadet arasındaki farkı belirtmek gerekir. "Tanrıların Babası" Satürn, aynı adı taşıyan sekiz uydusu ve üç halkası olan adaşı gezegeniyle karıştırılmamalıdır. Bu ikisi, bir anlamda özdeş olmakla birlikte, fiziksel insan ve onun ruhu gibi, ibadet konusunda birbirinden ayrılmalıdır. Yedi gezegen ve onların Ruhları söz konusu olduğunda bu çok daha dikkatli yapılmalıdır, çünkü Gizli Öğretilerde Evrenin tüm oluşumu onlara atfedilir. Aynı ayrım, "parlak taçlı" Büyük Ayı, Riksha ve Chitra Shikhandina'nın yıldızları ile Satya Yuga sırasında Dünya'da ortaya çıkan ölümlü Bilgeler olan Rishiler arasında tekrar gösterilmelidir. İncil'deki görücüler de dahil olmak üzere her yaştan görücülerin görümlerinde hepsi bu kadar yakından bağlantılıysa, bir nedeni olmalı. Ayrıca bu inancı paylaşan çağımızın büyük adamlarını bulmak için "hurafe" ve "bilim dışı fanteziler" dönemlerine çok da geri gitmeye gerek yok. Ünlü astronom Kepler'in, gök cisimlerinin insanların ve halkların kaderini olumlu ya da olumsuz yönettiğine inanan birçok büyük insanla birlikte, Dünyamız da dahil olmak üzere tüm gök cisimlerinin yaşama ve düşünme yeteneğine sahip olduğuna tamamen inandıkları iyi bilinmektedir. ruhlar.

Bu bağlamda, De Couturier'nin görüşü dikkati hak ediyor:

333]

Astroloji ve onun fikirleriyle ilgili her şeyi acımasızca eleştirme eğilimindeyiz; yine de eleştirimiz, böyle olmak için, amaçsız olmamak için en azından bu fikirlerin gerçekte ne olduğunu bilmek zorunda olacaktır. Ve bu tür eleştirilere maruz kalan kişiler arasında Regiomontanus, Tycho Brahe, Kepler vb. Kepler, mesleği gereği bir astrologdu ve ancak daha sonra bir astronom oldu. Hayatını, yüzlerin doğduğu andaki göklerin durumunu gösteren burç figürleriyle, yıldız fallarına başvurdukları araçlarla kazandı. Bu büyük adam, tüm aptalca sonuçlarına rağmen astrolojinin ilkelerine inanıyordu.[611]

Bununla birlikte, astroloji günahkar bir bilim olarak ilan edilir ve Okültizm ile birlikte Kilise tarafından tabu haline getirilir. Bununla birlikte, "yıldızlara tapınmanın" insanların, en azından Hıristiyanların sandığı kadar kolay alay edilip edilemeyeceği oldukça şüphelidir. Meleklerin Ev Sahipleri, Cherubim ve Gezegensel Başmelekler, putperestlerin daha küçük Tanrıları ile özdeştir. Onların "büyük Tanrılarına" gelince, o zaman ortaya çıktığı gibi - pagan astrologların düşmanlarının bile kabulüne göre - ikincisi tarafından basitçe en yüksek kişisel olmayan Tanrı'nın kişileştirilmiş gücü olarak görülüyorsa, Merkür her şeyi bilmesini kişileştirdi , Jüpiter - her şeye kadirlik vb. Son olarak Yehova, tüm bu niteliklerin ve güçlerin ebedi merkezi olan Alei Aleim ve Adonai Adonim olan yedi Elohim'in bir sentezine sahiptir. Ve eğer şimdi Mars'a "Tanrı'nın gücü " Aziz Mikail, "Tanrı'nın her şeyi bilmesi ve gücü" Merkür - Cebrail ve "Tanrı'nın kutsaması ve iyileştirici gücü" Raphael diyorlarsa, o zaman bu sadece bir değişikliktir. İsimler, maskelerin ardındaki figürler aynı kalıyor.

Dalai Lama'nın gönyesinde yedi büyük Dhyani Buda'nın onuruna yedi çıkıntı vardır. Mısırlıların cenaze töreninde ölüler şöyle haykırır:

Selam olsun size, ey Osiris'in huzurunda bulunan Prensler... Rablerine uyan yedi ruha yaptığınız gibi, benim günahlarımın silinmesi için bana merhamet gönderin![612]

Brahma'nın başı yedi ışınla süslenmiştir ve onu yedi Svargas'ta yedi Rishi takip eder. Çin'in yedi pagodası vardır; 334] Yunanlıların yedi Tepegöz, yedi Demiurge ve Gizem Tanrıları, başı Jüpiter-Satürn olan yedi Kabir ve Yahudiler arasında - Yehova vardı. Son Tanrı şimdi herkesin başı, en yüksek ve tek Tanrı haline geldi ve eski yeri Mikail (Michael) tarafından işgal edildi. O, "Konağın Başı"dır (tsaba); "Tanrı'nın Ordusunun Baş Stratejisti"; "Şeytanın Fatihi" - Victor diaboli - ve "Büyük Ejderhayı" öldüren "Kutsal Milislerin Başpiskoposu". Ne yazık ki, eski şeyleri yeni maskeler altında saklamaya teşvik etmeyen astroloji ve semboloji, Mikail'in gerçek adını korudu - "ki bu Yehova idi", çünkü Mikail, Rab'bin yüzünün Meleği, "gezegenlerin koruyucusu" ve Tanrı'nın yaşayan görüntüsü [613]. O, İbranice'de iyi ifade edildiği gibi, Dünya'ya yaptığı ziyaretlerde Tanrı'yı temsil eder, o birdir. Kim Tanrı gibidir, kim Tanrı gibidir. Yılanı yere atan oydu.[614]

Satürn gezegeninin yöneticisi olan Michael, Satürn'dür. [615]Gizemli adı Sabbatiel'dir çünkü hem Yahudi Şabatı'na hem de astrolojik Şabat'a başkanlık eder. Bir kez tespit edildikten sonra, Hristiyan yenen şeytanın itibarı, daha fazla teşhis nedeniyle daha da büyük bir tehlike altındadır. İncil meleklerine Malahim, Tanrı (veya daha doğrusu tanrılar) ve insanlar arasındaki haberciler denir . İbranice _{Malach ayrıca "Kral" anlamına gelir ve Malech veya Melech aynı zamanda Moloch veya yine} Dies Saturni veya Sabbath'ın adandığı Mısır'ın Seb'i Satürn'dü . Sabeiler, Satürn gezegenini Tanrı'dan, Roma Katoliklerinin meleklerini yıldızlarından ayırdıklarından çok daha fazla ayırdı ve ayırdı; ve Başmelek Mikail'den Kabalistler, yedinci büyülü çalışmanın hamisini yaparlar.

Teolojik sembolizmde, Jüpiter (Güneş) yükselmiş ve yüceltilmiş Kurtarıcı ve Satürn, Baba Tanrı veya Musa'nın Yehova'sıdır [616]-

Bilmesi gereken Eliphas Levi diyor . Yehova ve Kurtarıcı, Satürn ve Jüpiter böylece bir olduklarından ve Mikail'e Tanrı'nın yaşayan sureti denildiğinden, Kilise'nin Satürn'e Şeytan - le dieu manvais - demesi gerçekten tehlikeli görünüyor. Bununla birlikte, Roma vicdan muhasebesinde güçlüdür ve kendisini diğer tüm vahiylerden kurtardığı gibi bundan da kurtulacaktır - kendi şerefiyle ve kendi tam tatminiyle. Ancak, 335'inin tamamı ] dogmalar ve ayinler, Okült tarihinin yırtılmış ve sonra çarpıtılmış pek çok sayfası gibi görünüyor. Kabalistik ve Keldani Theogony'yi Roma Katolik Angelology ve Theodise'den ayıran son derece ince ayrım, artık en az bir Roma Katolik yazarı tarafından kabul edilmektedir . Aşağıdakileri gördüğünüzde gözlerinize inanamayacaksınız (italik yazılan yerlere özellikle dikkat edin):

Kutsal yazılarımızın en karakteristik özelliklerinden biri, kurtuluşa doğrudan daha az yararlı olan sırların açıklanmasında gösterilen hesaplı ihtiyattır. ... Bu nedenle, az önce bahsedilen [617]meleksi varlıkların bu "binlercesinin" ve tüm bu ihtiyatlı bir şekilde temel alt bölümlerin ötesinde, şüphesiz daha birçokları var, hatta isimleri henüz bize ulaşmadı [618]. "Çünkü," Aziz John Chrysostom'un güzel bir şekilde ifade ettiği gibi, "kesinlikle (sine dubio) adlarını bilmekten hala uzak olduğumuz birçok başka Güç (göksel varlıklar) vardır . ... Bu Dokuz kategori hiçbir şekilde cennetin tek nüfusu değildir, aksine, insan dilinde en ufak bir fikir vermenin imkansız olacağı, sonsuz çeşitlilikte sakinlerden oluşan sayısız kabilenin bulunabileceği yer . ... İsimlerini öğrenen Paul, varlıklarını bize açıklıyor.” ("De Incomprohensibili Natura Dei", Kitap IV)...

Bu nedenle, Yahudi olmayanların Havarisi tarafından çok sert bir şekilde muamele edilen Kabalistlerin ve Gnostiklerin Melekolojisindeki hataları görmek, derin bir hata olur , çünkü onun etkileyici kınaması yalnızca onların abartmalarına ve hatalı yorumlarına ve hatta daha fazlasına kadar uzanıyordu. bu soylu unvanların zavallı kişilere uygulanmasına , şeytani gaspçılara . [619]Yargıçların dilinden ve mahkûmların (azizler ve okültistler) dilinden daha çok birbirini anımsatan bir şey yoktur . Hatanın özünü doğru bir şekilde kavramaya yardımcı olmak için bu ikili çalışmaya (inançlar ve inançlar) derinlemesine nüfuz etmek ve daha da iyisi mahkemenin otoritesine (tabii ki Roma Kilisesi) körü körüne güvenmek gerekir . Aziz Paul tarafından mahkûm edilen Gnosis yine de onun için, tıpkı Platon için olduğu gibi, tüm gerçeklerin ve mükemmel Varlığın en yüksek bilgisi olarak kalır , ό όντως ων (“Tanrı.” Kitap VI). Fikirler, prototipler, Yunan filozofunun άρχαί'si, Pisagor'un Zihinleri , çağlar veya yayılmalar, ilk sapkınlara, Logos'a veya Söz'e, bu Zihinlerin Başına, Demiurge - dünyanın mimarına yönelik pek çok suçlamanın nedeni babasının (putperestler) talimatlarına göre, bilinmeyen Tanrı, (Ein-Sof veya O Sonsuz (Kabalistler ), melek dönemleri, [620]yedi ruh, Ahriman'ın Derinlikleri , Dünyanın Rektörleri , havanın Arhontları , bu dünyanın Tanrısı , pleroma 336] Yahudilerin meleği Metatron'a kadar , tüm bunlar, en büyük doktorlarımızın ve Aziz Paul'ün yazılarında olduğu gibi, kelimesi kelimesine kaydedilmiştir .[621]

Kiliseyi sayısız intihalle suçlamak isteyen bir okültist yukarıdakileri yazsaydı, kendini daha güçlü ifade edebilir miydi? Ve böylesine eksiksiz bir itiraftan sonra durumu tersine çevirmeye ve Roma Katoliklerine ve diğerlerine Gnostikler ve Okültistler hakkında söylenenleri söylemeye hakkımız olup olmadığı. "Dilimizi kullandılar ve doktrinlerimizi reddettiler." Çünkü Hıristiyan ifadelerinden yararlananlar -tüm bu ifadeleri arkaik atalarından almış olan- "sahte Gnosis'in propagandacıları" değil, ama gerçekten, Hıristiyan babalar ve ilahiyatçılar yuvamıza tırmananlar ve o zamandan beri hep ortalığı karıştırmaya çalıştı.

Yukarıdaki sözler, gerçeği ve yalnızca gerçeği arayanlara çok şey anlatır. Şimdiye kadar saf bir insan için anlaşılmaz olan bazı Kilise ayinlerinin kökenini gösterecekler ve "Efendimiz Güneş" gibi sözlerin neden Hıristiyanların beşte birine kadar dualarında kullanıldığını açıklayacaklar. ve hatta çağımızın altıncı yüzyılına kadar ayinlere dahil edildi ve "Efendimiz Tanrımız" olarak yeniden yapılmadı. Unutmayalım ki, ilk Hıristiyanlar, Mesih'i yeraltı mezarlıklarının duvarlarında, Apollo kisvesi altında bir koyun çobanı olarak, ikincisinin tüm nitelikleriyle, Güneş'i ve uydularını yutmaya çalışan kurt Fenris'i uzaklaştırarak tasvir ettiler.

 

 

337]

BÖLÜM XXXVIII

ASTROLOJİ VE ASTROLOJİ

Hermes Trismegistus'un kitapları, Keldanilerin Astrolojisi ve Astrolatrisi ile ilgili olarak, okültistler dışında herkes için anlaşılmaz olan ekzoterik bir anlam içerir. Bu iki konu yakından ilişkilidir. Astrolatri veya göksel ev sahibine tapınma , yalnızca yarı açık bir Astrolojinin doğal sonucudur; Üstatları, Gezegenlerin Yöneticileri - "Melekler" tarafından kendilerine iletilen okült ilkelerini ve bilgeliğini inisiye olmayan kitlelerden dikkatle gizlemiştir. . Dolayısıyla İnisiyeler için ilahi Astroloji; dinsizler için batıl inanç Astrolatry. Aziz Justin şöyle der:

Hiyerogliflerin orijinal icadından bu yana, sıradan insanlar değil, seçkin ve seçilmiş insanlar, tapınakların girintilerinde her türlü Astrolojiye - hatta en düşük türüne bile - daha sonra fahişe olduğu ortaya çıkana - inisiye edildi. Sokaklar.

Petoziris ve Nekepso tarafından öğretilen Kutsal Bilim -Mısır elyazmalarında adı geçen ve inanıldığına göre II. Roma'nın son imparatorları altında bu Kutsal Bilgiyi kim alçalttı . [622]Aslında, haklı olarak "yüksek törensel Astroloji" ve "astrolojik Astrolatri" olarak adlandırılabilirler. İlki, İnisiyelerin madde üzerinde hareket eden ve ona rehberlik eden (bizim için) maddi olmayan Güçler veya Ruhsal Varlıklar hakkındaki bilgisine bağlıydı. Kadim filozoflar tarafından Arhontlar ve Kozmokratlar olarak adlandırılan onlar, bizim elementaller ve doğa ruhları dediğimiz, Sabealıların önemli bir şey olduğundan şüphelenmeden taptıkları ve dua ettikleri, evrim merdivenindeki daha düşük ve daha maddi varlıkların daha yüksek planlardaki temsilcileri veya görüntüleriydi. fark. Bu nedenle, [338] son türden tapınma, henüz sadece bir bahane olmadığı zamanlarda, çoğu zaman Kara Büyüye dönüşmüştür. Bu, doktrinleri yalnızca İnisiyasyon sırasında iletilen orijinal Bilimin apotelezmatik ilkelerinden habersiz, popüler veya egzoterik Astrolojinin tercih edilen biçimiydi. Böylece , gerçek Hierophant'lar Yarıtanrılar gibi ruhsal bilginin doruklarına yükselirken, Sabealılar arasındaki hoi polloi, şimdi olduğu gibi on bin yıl önce, madde vadilerinin soğuk ve ölümcül gölgesinde batıl inançlara gömüldü. Yıldız etkisi iki yönlüdür. Fiziksel ve fizyolojik bir etki vardır - ekzoterizmin etkisi; ve gezegensel Tanrıların bilgisinin verdiği yüksek ruhsal, entelektüel ve ahlaki etki. Bailey, yalnızca birincisi hakkında eksik bir bilgiyle konuşarak, Astrolojiyi on sekizinci yüzyılın başlarında "çok bilge bir kızın çok aptal bir annesi" - Astronomi olarak adlandırdı. Öte yandan, ondokuzuncu yüzyıl biliminin ışığı olan Arago, güneş, ay ve gezegenlerin yıldızsal etkisi gerçeğini savunuyor. Soruyor:

Ay etkisinin, bilimin kabul etmeye cesaret edeceği bu tür argümanlarla reddedildiğini nereden bulacağız?

Ancak Bailey bile, yaygın olarak uygulanan Astroloji olduğunu düşündüğü şeyi ortadan kaldırmış olsa da, aynısını gerçek Astroloji için yapmaya cesaret edemiyor. Diyor:

Makul Astroloji, kökeni itibariyle düşünceli bir sistemin sonucudur, Tanrı ve Doğanın gizemlerine çok fazla nüfuz etmiş aydınlanmış bir halkın eseridir.

Daha yeni bir bilim adamı, Fransa Enstitüsü üyesi ve tarih profesörü olan F. Loeb, Dictionnaire Encyclopedique de France'da konuyla ilgili yazdığı mükemmel makalesinde (bilinçsizce kendi kendine) Astrolojinin kökenini keşfetti. Okurlarına, bu kadar çok zeki insanın bu Bilime bağlılığının Astrolojideki her şeyin aptallık olmadığına inanmak için kendi başına yeterli sebep olduğunun gayet iyi farkında olduğunu söyler:

Siyasette halkın ve kamuoyunun egemenliğini ilan ederken, şimdiye kadar izin verdiğimiz gibi, insanlığın yalnızca bu konuda tamamen aldanmasına izin verdiğini kabul edebilir miyiz? Yüzyıllar boyunca tüm insanların zihninde hüküm süren bu mutlak, korkunç aptallık, bir yanda bunama ve diğer yanda şarlatanlık dışında hiçbir şeyle haklı gösterilmedi mi? Nasıl olur da elli yüzyıldan fazla bir süredir çoğu insan enayi ya da dolandırıcı olmuştur? ... Astrolojide neyin gerçek, neyin kurgu ve boş fantezi olduğuna karar vermenin ve ayırmanın imkansız olduğunu bulsak bile ... yine de Bossuet ve tüm modern filozoflarla birlikte şunu tekrarlayalım: "baskın olan hiçbir şey tamamen yanlış olamaz. . Her durumda, [339] gezegenler arasında birbirlerine karşı fiziksel bir tepki olduğu doğru değil mi ? Ve yine, gezegenlerin atmosferi etkilediği ve bu nedenle bitkiler ve hayvanlar üzerinde en azından müteakip bir etkiye sahip olduğu doğru değil mi? Modern bilim bize bu iki noktayı şüpheye yer bırakmayacak şekilde göstermedi mi? ... İnsanın hareket özgürlüğünün mutlak olmadığı, her şeyin sınırlı olduğu, her şeyin - gezegenler ve geri kalanlar - her bireyin iradesini etkilediği, İlahi Takdir'in (veya Karma'nın) bize etki ettiği ve insanlara rehberlik ettiği daha mı az doğru ? görünür nesneler ve tüm evren arasına yerleştirdiği bu bağlantılar aracılığıyla mı? ... Astrolatri özünde bundan başka bir şey değildir; eski büyücülerin çabalarına, yaşadıkları çağı aşan bir sezginin rehberlik ettiğini kabul etmeliyiz. Bailey'nin teorilerini (Astroloji) suçladığı materyalizme ve insanın ahlaki özgürlüğünün yok edilmesine gelince, bu suçlamanın hiçbir anlamı yok. İstisnasız tüm büyük astrologlar, bir kişinin yıldızların etkisine karşı koyabileceğini kabul etti. Bu ilke, Ptolemy'nin Tetrabiblos'unda açıklanmıştır . bu gerçek astrolojik yazıda, kitabın II. ve III. bölümlerinde [623].

Thomas Aquinas, Loeb'in fikrini önceden doğruladı; Diyor:

Bu ay altı dünyada olan her şeyin nedeni gök cisimleridir ; dolaylı olarak insan eylemlerini etkilerler; ancak tüm etkileri kaçınılmaz değildir.[624]

Okültistler ve Teosofistler, beyaz ve siyah bir Astroloji olduğunu ilk fark edenlerdir. Ancak Astrolojide ustalaşmak isteyenlerin her iki yönüyle de çalışmaları gerekir ve elde edilen iyi ya da kötü sonuçlar her ikisinde de aynı olan ilkelere değil, astrologun kendisine bağlıdır. Böylece, Hermes Kitaplarına göre, Kopernik'in tüm sistemini Galileo'nun selefi doğmadan 2000 yıl önce yaratan Pisagor, onlarda buldu ve onlardan ilahi Theogony'nin tüm bilimini, Rektörlerle ilişkiler hakkında çalıştı. dünya ve onları çağırmak - St. Paul'ün "Prensliklerinin" Prensleri - her gezegenin ve Evrenin kendisinin doğuşu, büyü formülleri ve insan vücudunun her bir parçasının ilgili Zodyak burcuna adanması. Bütün bunlar, Okült Bilimler Felsefesi'nde yeni başlayanlar ve yeni olmak isteyenler dışında, çocukça ve saçma - ve hatta daha az "şeytani" bir şey olarak görülmemelidir. Hiçbir gerçek düşünür - insan ile hem görünür hem de görünmez Doğa arasındaki ortak bağlantının farkında olan hiç kimse - örneğin Petemenoth Papirüsü gibi - Arkaik Bilgeliğin bu eski kalıntılarında "çocukça saçmalık ve saçmalık" göremez. birçok akademisyen ve bilim adamı yaptılar . Ancak bu tür eski belgelerde Hermetik kural ve yasaların uygulanmasını bulduğunuzda, örneğin

İnsan saçının ilahi Nil'e adanması; sol tapınak güneşte yaşayan Ruh'a ve sağ tapınak Ammon'un ruhuna,

"uygunluk yasalarını" daha iyi incelemeye ve anlamaya çalışacaktır. Ayrıca, bazı Oryantalistler Zodyak'ın çok eski olmadığını, sadece Makedon dönemi Yunanlılarının bir icadı olduğunu beyan etmeyi kafalarına koydular diye Astrolojinin eskiliğine olan inancını kaybetmeyecektir. Çünkü bu ifade, başka birçok nedenden dolayı hatalı olmasının yanı sıra, Mısır'daki son keşiflerle ilgili gerçeklerle ve ayrıca en eski hanedanların hiyerogliflerinin ve yazıtlarının daha doğru bir şekilde okunmasıyla tamamen çürütülebilir. Anastasi koleksiyonundan sözde "büyülü" papirüsün içeriğiyle ilgili yayınlanan tartışma, Zodyak'ın antik çağına işaret ediyor. Lettres à Lettrone'da belirtildiği gibi: Papyrus, dört temel veya

Champollion'a göre, tanımamak imkansız olan dünyanın temelleri, çünkü bunlarda Aziz Paul Dünyasının Sütunlarını tanımak gerekir. Onlar, tüm göksel bölgelerin tanrılarıyla birlikte çağrılanlardır, bir kez daha aynı Havari'nin Spiritualia nequitise in coelestibus'una oldukça benzerler.[625]

Bu çağrışım uygun terimlerle oluşturulmuştu ... Iamblich tarafından fazlasıyla aynen yeniden üretilmiş bir formül, onun itibarını reddetmenin hala mümkün olması için. Mısır astrologlarının kadim ve orijinal ruhunu gelecek nesillere aktardığını.[626]

Letrone, tüm gerçek Mısır Zodyaklarının Roma döneminde yapıldığını kanıtlamaya çalıştığından, bunu kanıtlamak için Sensaos'un mumyası öne sürüldü:

Mısır'daki tüm zodyak anıtları esas olarak astronomikti. Kraliyet mezarları ve cenaze törenleri, takımyıldızların ve bunların her ayın tüm saatleri üzerindeki etkilerinin çok sayıda tablosudur.

Böylece horoskopik tabloların kendileri, kökenlerine atfedilen dönemden çok daha eski olduklarını kanıtlıyor; sonraki dönemlerin tüm lahit burçları 341] mitolojik (arkaik) dönemin Zodyaklarını hatırlatan bir şeydir.

Orijinal Astroloji, liderlerin (Gezegenler ve Zodyak burçları) elektrik direklerinden daha yüksek olması gibi, modern sözde makul Astrolojiden çok daha yüksekti. Beroz, Bel ve Milita'nın (Güneş ve Ay) yıldız egemenliğini ve yalnızca "Zodyak Tanrılarının on iki efendisi", "otuz altı Tanrı Danışmanı" ve "bu dünyanın yargıçları olan yirmi dört Yıldız" ı gösterir. Evrene (güneş sistemimize) rehberlik edin, ölümlüleri gözetleyin ve insanlığa kaderini ve ayrıca kendi kaderini açıklayın. Makul Astroloji, artık bilindiği şekliyle, haklı olarak Latin Kilisesi tarafından çağrılmaktadır.

Rektörü ne olursa olsun en nesnel gezegende materyalist ve panteistik kehanet (Yahudilerin Mlak'ı, Ebedi'nin hizmetkarları, iradesini ölümlülere duyurmak için onun tarafından yetkilendirilmiş); bireyin doğum anında gezegenin yükselişi veya birleşimi, kaderini ve ölüm anını ve şeklini belirler.[627]

Her Okültizm öğrencisi, gök cisimlerinin her Manvantara sırasında o belirli döngüdeki insanlarla yakından bağlantılı olduğunu bilir; ve o dönemde doğan her büyük kişiliğin kaderinin -her ölümlü gibi ama sadece çok daha büyük bir dereceye kadar- kendi takımyıldızına ya da yıldızına yazıldığına, o yıldızın ilgili Ruhu tarafından şu şekilde yazıldığına inananlar var: bir kendi kendine kehanet, beklenen bir otobiyografi. İnsan Monad'ı en başında, aynı yıldızın (Gezegen) Ruhu veya Ruhu'dur. Güneşimiz ışığını ve ışınlarını kendi sistemi içindeki uzaydaki her cismin üzerine yaydığı gibi, her Gezegen-yıldızın Hükümdarı Ebeveyn-monad da kendi grubundaki evinin altında doğan her Gezgin Ruhun Monadını kendisinden yayar. Sephiroth, "Varlığın Melekleri", Rishiler veya Amshaspendler olsun, bu Yöneticiler ezoterik olarak yedidir. Tüm ezoterik yazılar "Bir bir sayı değildir" der.

342] Kazdim ve gazzimlerden (astrologlar) asil asil ilim hartoum asophim (ya da ilahiyatçılar) ve hakamim'e (ya da bilginler, alt sınıftan büyücüler) ve onlardan esaretleri sırasında Yahudilere geçmiştir. Musa'nın kitapları yüzyıllarca unutuldu ve Hilkiah onları yeniden keşfettiğinde İsrail halkı için gerçek anlamlarını yitirdi. Eski ekolün İbrani İnisiyelerinin sonuncusu olan Daniel, Chaldea'daki sihirbazların ve astrologların başı olduğunda, orijinal Okült Astroloji çoktan düşüşe geçmişti. O günlerde bilgeliğini Babil ile aynı kaynaktan alan Mısır bile eski büyüklüğünü çoktan kaybetmiş, görkemi solmaya başlamıştı. Yine de, eski bilim dünya üzerinde ebedi izini bıraktı ve yedi büyük İlkel Tanrı, Astrolojide ve Dünya üzerindeki tüm insanların zaman bölünmesinde sonsuza dek hüküm sürmeye devam etti. (Hıristiyan) haftamızın günlerinin isimleri, onları Aryan tanrılarının isimlerinden tercüme eden Keldanilerin Tanrılarının isimleridir; Sir W. Jones'un düşündüğü gibi, Gotlardan Kızılderililere kadar tüm halklar arasında tufan öncesi bu isimlerin tekdüzeliği bizim için açıklanamaz kalacaktı, eğer bu bilmece bize Keldani kahinleri tarafından yapılan bir davetle açıklanmasaydı, Porphyry tarafından kaydedilmiş ve Eusebius tarafından alıntılanmıştır:

Bu isimleri önce Mısır ve Fenike sütunlarına, ardından Yunanlılara aktarmak, her Tanrı'ya yalnızca kendi adını taşıyan günde yakarılması gerektiğini kesin olarak belirtmek. ...

Güneş gününde çağrılmalıyım : Merkür - talimatlarına göre, sonra Kronos (Satürn), sonra Venüs ve bu tanrıların her birini yedi kez aradığınızdan emin olun."[628]

Bu biraz yanıltıcı. Lucian'ın bize söylediği gibi, Yunanistan astroloji eğitimini Mısır veya Chaldea'dan değil, doğrudan Orpheus'tan aldı. [629]Dediği gibi, antik çağın neredeyse tüm büyük hükümdarlarına Hindu Bilimlerini bağışlayan Orpheus'tu; ve onlar, Gezegensel Tanrıların favorileri olan eski krallar, Astrolojinin ilkelerini yazdılar, örneğin Batlamyus'un yaptığı gibi. Lucian şöyle yazıyor:

Boeotian Tiresias, geleceği tahmin etme sanatı konusunda en büyük itibarı kazandı. ... O zamanlar falcılık şimdi olduğu kadar aşağılayıcı görülmüyordu ve tüm tahminleri astrolojiye dayanan kahinlere önceden danışılmadan hiçbir şey kabul edilmiyordu. ... Delphi'de, geleceği duyurma gücüne sahip bakire 343] , Cennetteki Bakire'nin ve Leydimizin bir simgesiydi.

Bir Mısır firavununun lahitinde, Güneş'i doğuran düve Ra'nın annesi Neith, gövdesi yıldızlarla bezeli, güneş ve ay diskleri takıyordu, benzer şekilde "Göksel Bakire" ve "Bizim" sözleriyle hitap ediliyor. Yıldızlı Kasanın Leydisi."

Modern sağduyulu Astroloji, bugünkü haliyle, dünyaya duyurduğu gibi, ancak Diodorus'un zamanında başladı. [630]Ancak Tarihin büyük insanlarının çoğu Keldani Astrolojisine inanıyordu, örneğin en yakın arkadaşları Pigidius Figulus ve Lucius Tarrutius'un kendileri astrolog olan Sezar, Pliny, Cicero ve ilki bir peygamber olarak ünlendi. Mark Antony, Kleopatra tarafından kendisine tavsiye edilen bir astrolog olmadan asla bir yolculuğa çıkmaz. Augustus tahta çıktığında Theagenes'in yıldız falını çizmiştir. Astroloji ve kehanet aracılığıyla Tiberius, tahtına hak iddia edenleri ortaya çıkardı. Vitellius, Keldanileri sürgüne gönderecekleri günün aynı zamanda onun ölüm günü olacağını ilan ettikleri için kovmaya cesaret edemedi. Vespasian onlara her gün danıştı; Domitian, peygamberlere danışmadan yerinden kıpırdamadı; Adrian'ın kendisi bilgili bir astrologdu ve hepsi, Julian ile biten (o bir olmak istemediği için Mürted lakaplıydı), Gezegensel "Tanrılara" inandılar ve dualarını onlara yönelttiler. Ayrıca İmparator Hadrian, "Ocak kalendlerinden başlayarak 31 Aralık'a kadar başına gelen tüm olayları önceden bildirdi." Roma'daki en bilge imparatorların altında, Güneş, Ay ve Satürn'ün okült etkilerini gizlice öğrettikleri bir Astroloji Okulu vardı [631]. Makul Astroloji, Kabalistler tarafından hala kullanılmaktadır; Modern bir Fransız sihirbazı olan Eliphas Levi, temel bilgilerini "Dogme et Rituel de la Haute Magie" adlı eserinde öğretiyor. Ancak teraphim ve Urim ve Thummim of Magic ile törensel veya ritüel Astrolojinin anahtarı Avrupa tarafından kaybedildi. Bu nedenle Materyalizm çağımız omuz silkmekte ve Astrolojiyi bir aldatıcı olarak görmektedir.

Bununla birlikte, tüm bilim adamları onunla alay etmiyor ve Musée des Scienses'de [632]ünlü bir bilim adamı olan Le Couturier'nin etkileyici ve haklı sözlerini okumaktan mutluluk duyulabilir. Demokritos'un cesur düşüncelerinin Dalton'da haklı bulunabileceğini belirtmeyi çok ilginç [344] buluyor .

Simyacıların rüyaları da bir nevi rehabilitasyon yolundadır. Kimyager haleflerinin titiz araştırmalarından yenilenmiş bir yaşam alırlar; gerçekten de, son zamanlarda ne kadar modern keşiflerin ortaçağ teorilerini haklı çıkarmaya, onları kendilerine gönderilen saçmalık suçlamalarından kurtarmaya hizmet ettiğini görmek harika. Dolayısıyla, Albay Sabin'in fazlasıyla gösterdiği gibi, yerden birkaç metre yukarıda asılı duran bir çelik parçasının yönü, bedeni gezegenimizden uzakta olan Ay'ın konumundan etkilenebiliyorsa, o zaman kim suçlayabilir? antik astrologlar (ve aynı zamanda 240 000 мильmodern), yıldızların insanın kaderi üzerindeki etkisine olan inançlarının saçmalığında.[633]

 

 

345]

BÖLÜM XXXIX

DÖNGÜLER VE KARAKTERLER

Dünyanın Kurtarıcısı'nın yaşamıyla ilgili kaydın sembolik olduğuna ve mistik anlamıyla okunması gerektiğine ve 432 sayısının kozmik bir evrimsel anlamı olduğuna daha önce dikkat çekmiştik. Bu iki gerçeğin zahiri Hıristiyan dininin kökenine ışık tuttuğunu ve başlangıcını çevreleyen karanlığın çoğunu aydınlattığını görüyoruz. Çünkü Sinoptik İncillerdeki ve Aziz Yuhanna İncilindeki isim ve figürlerin tarihsel olmadığı açık değil mi? Öğretmenlerinin doğumunun kozmik, astronomik ve peygamberlik açısından önceden belirlenmiş bir olay olduğunu göstermek isteyen Mesih'in yaşamının tanımını derleyenlerin, bunu kutsal döngünün sonu olan 4320 ile uyumlu hale getirmeye çalıştıkları açık değil mi? Gerçekler ayrıntılı olarak karşılaştırıldığında, bu, aynı iddiayı desteklemek için ileri sürülen "otuz üç güneş yılı, yedi ay ve yedi gün" döngüsü kadar onlara uymuyor, güneş-ay döngüsü. Güneş, ay pahasına bir güneş yılı kazanır. Bu üç figürün, 4, 3, 2, ilgili döngü ve Manvantara'ya göre figürlerle kombinasyonu, ağırlıklı olarak Hindu idi ve hâlâ da öyledir. Bazı önemli özellikleri ortaya çıksa da bir sır olarak kalacak. Örneğin, belirli bir Avatar'ın her zaman dünyaya inmesi ve enkarne olması gereken, periyodik ayrışmalarındaki ırkların Pralaya'sına atıfta bulunur. Bu figürler, Mısır ve Chaldea halkları gibi tüm eski halklar tarafından asimile edildi ve onlardan önce Atlantisliler arasında kullanılıyordu. Hâlâ putperest oldukları halde tapınakların gizemlerini araştıran, bu figürlerin Avatar veya Mesih Gizemiyle ilgili olduğunu bilen ve bu döngüyü Kutsal Kitap'a uygulamaya çalışan ilk Kilise Babaları arasında daha bilgili olanların bazıları açıkça görülüyor. Mesihlerinin doğumu; Bu rakamlar belirli bir bireye değil, Kök Irkların ilgili tamamlamalarına atıfta bulunduğundan, bunda başarısız oldular. Ayrıca, yanlış yönlendirilen çabaları beş yıl sanılmıştı. Bu olayın önemi ve evrenselliği hakkındaki iddiaları doğruysa, böylesine önemli bir hatanın bizzat Tanrı tarafından önceden belirlenmiş ve parmağıyla göğe kazınmış kronolojik hesaba girmesine izin verilmesi mümkün müdür? Ve yine, eğer İsa hakkındaki bu iddialar doğruysa, pagan ve hatta Yahudi İnisiyeler ne yapardı? Gizli döngülerin ve Avatarların anahtarının koruyucuları , tüm Aryan, Mısır ve Keldani bilgeliğinin mirasçıları, son günlerin Kurtarıcısı olan Yehova ile bir olan büyük “Enkarne Tanrılarını” tanımayabilirler mi? [634]Asya'nın tüm halkları hala onun Kalki Avatarını, Maitreya Buddha'yı, Sosiosha'yı, Mesih'i vs. nasıl bekliyor?

Basit sır şudur: daha büyük döngüler içinde döngüler vardır ve bunların hepsi 4.320.000 yıllık tek bir Kalpa'da bulunur. Bu döngünün sonunda Kalki Avatarı - Adı ve özellikleri sırrı temsil eden Avatar; Bazı insanlar için batıda, diğerleri için doğuda ve diğerleri için kuzeyde veya güneyde olan "Tanrıların Şehri" Shambhala'dan çıkacak. Ve bu nedenle, Hintli Rishilerden Virgil'e, Zerdüşt'ten en son Sibyl'e kadar, Beşinci Irk'ın başından beri Bakire'nin - Başak takımyıldızının - döngüsel dönüşü hakkında kehanetlerde bulunmanın, şarkı söylemenin ve söz vermenin nedeni budur. Altın Çağı topraklarımıza geri döndürmesi gereken ilahi çocuğun doğumu .

Hiç kimse, ne kadar fanatik olursa olsun, Hristiyan çağının insanlara Altın Çağı geri getirdiğini iddia etme küstahlığına sahip değildir - o andan itibaren Bakire Terazi'ye girmiştir. Hristiyan geleneklerini mümkün olduğunca kısaca gerçek kaynaklarına kadar takip edelim.

Her şeyden önce, Virgil'in birkaç satırında Mesih'in doğumuyla ilgili doğrudan bir kehanet açarlar. Ancak bu kehanette içinde bulunduğumuz çağın herhangi bir özelliğini tespit etmek imkansızdır. Ünlü dördüncü eklogda, MÖ yarım yüzyıl. Pollio, Sicilya İlham perilerinden kendisine büyük olaylar hakkında şarkı söylemelerini ister.

Cumea'nın şarkısının son dönemi şimdi geldi ve büyük çağlar dizisi (dünyamızın dönüşü sırasında tekrar tekrar tekrarlanan dizi) yeniden başlıyor. Yıldızların Bakiresi geri döner ve Satürn'ün krallığı [347] yeniden başlar. Şimdi göksel kürelerden yeni bir yavru iniyor. İffetli Lucina, şimdiki Demir Çağını sona erdirecek [635]ve tüm dünyada Altın Çağı kuracak olan erkek bebeğe olumlu bir şekilde gülümse. ... Tanrıların hayatını paylaşacak ve Tanrıların toplumunda dönen kahramanları görecek ve kendisi de onlar ve tüm barışçıl dünya tarafından görülecektir. ... O zaman sürüler artık büyük aslandan korkmak zorunda kalmayacak, yılan da ölecek ve düzenbaz zehirli bitki yok olacak. Gel, Tanrıların sevgili çocuğu, Jüpiter'in büyük torunu! ... O zaman yakındır. Bakın - dünya sallanıyor, sizi topuyla karşılıyor - ve kara, denizler ve görkemli gökyüzü.[636]

Takipçileri, "Mesih'in Gelişinin Sibylline Kehaneti" adı verilen bu birkaç satırda artık bu olayın doğrudan bir tahminini görüyorlar. Ve şimdi , İsa'nın doğumundan veya sözde Hıristiyan dininin kuruluşundan bu yana, yukarıdaki alıntının herhangi bir bölümünün peygamberlik olarak kabul edilebileceğini kim iddia etmeye cesaret edebilir ? "Son Çağ" - Demir Çağı veya Kali Yuga - o zamandan beri sona erdi mi? Tam tersine, çünkü tam şu anda kendini tam olarak gösteriyor - sadece Hindular bu ismi kullandıkları için değil, genel kişisel deneyimden de. "Göksel kürelerden inen yeni ırk" nerede? Putperestlikten çıkıp Hıristiyanlığa geçen aynı ırk mıydı? Yoksa her zaman kavga etmeye hazır, kıskanç ve kıskanç, birbirlerine saldırmaya hazır, köpeklerin ve kedilerin utançtan kızarmasına neden olacak kadar karşılıklı nefret sergileyen insanların - her zaman yalan söyleyen ve aldatan insanların olduğu günümüz ırkımız mı? Artık ne yılan zehirinin ne de herhangi bir bitkinin ölümcül olmadığı ve hepimizin Tanrı'nın seçilmiş yöneticilerinin nazik yönetimi altında güven içinde yaşadığımız "Altın Çağ" vaat eden çağımız mı? Bir afyon yutucusunun en çılgın fantezisi, bizimkine, hatta çağımızın ilk yılından bu yana herhangi bir yüzyıla uygulanacaksa, bundan daha alakasız bir tanım üretemez. Mezhepler arasında, paganlar tarafından Hristiyanlar, Hristiyanlar tarafından putperestler ve sapkınlar arasında karşılıklı kıyıma ne dersiniz? Orta Çağ ve Engizisyonun dehşeti; Napolyon ve onun zamanından beri "silahlı dünya" en iyi ihtimalle ve en kötü ihtimalle, dönümlerce toprak ve bir avuç putperestin egemenliği için dökülen kan; savaşa hazır, silah altında milyon asker; Cain ve Judas'ı oynayan diplomatik birlikler; ve "ilahi hükümdarın nazik gücü" yerine, Sezarizmin evrensel ama tanınmayan gücü, "hak" yerine "iktidar" ve sonuç olarak anarşistlerin, sosyalistlerin, kundakçıların ve her türden yıkıcıların ortaya çıkışı?

348] Gördüğümüz gibi, Sibylline kehaneti ve Virgil'in ilham verici şiiri her bakımdan yerine getirilmedi.

Tarlalar olgun başaklarla sararır;

ama çağımızdan önce böyleydiler:

Ve bir böğürtlen yığınından kırmızılaşan üzüm salkımları sarkacak ve sert bir meşeden bal çiy sızacak (veya sızabilir);

ama şu ana kadar olmadı. Başka bir yorum aramalıyız. Neye benziyor? Sibylline Peygamber, diğer binlerce peygamber ve kahin gibi konuştu, ancak hayatta kalan birkaç kayıt bile Hıristiyanlar ve inanmayanlar tarafından reddediliyor ve bunların yorumlarına yalnızca İnisiyeler arasında izin veriliyor ve kabul ediliyor. Sibyl, genel olarak döngüleri ve özel olarak büyük döngüyü ima eder. Puranaların yukarıdakileri ve diğerlerinin yanı sıra Vishnu Purana'yı nasıl doğruladığını hatırlayalım:

Vedalar ve Kanunların Kuruluşları tarafından öğretilen yerleşik düzenler neredeyse çoktan gitmişken ve Kali Yuga'nın ("Virgil'in "Demir Çağı") sonu yakınken, ilahi Varlığın onun sayesinde var olan yönü. Brahma'nın doğasındaki kendi ruhsal doğası ve hatta başlangıç ve sondur (Alfa ve Omega), ... yeryüzüne iner; Shambhala'nın seçkin bir Brahmin'i olan Vishnuyashas'ın ailesinde doğacak... sekiz insanüstü güçle donatılmış. Karşı konulamaz gücüyle, aklı düşmanlığa adanmış herkesi ... yok edecek. Daha sonra Dünya'da doğruluğu geri getirecek ve (Kali) Çağının sonunda yaşayacak olanların zihinleri uyanacak ve kristal kadar şeffaf hale gelecektir [637]. O özel zaman sayesinde bu kadar dönüşecek olan insanlar, insanoğlunun tohumları olacak (gelecekteki felaketten sonra hayatta kalan Shishta) ve Girit (veya Satya) Yuga yasalarını takip edecek bir ırk doğuracaklar. (saflık çağı veya "Altın Çağ " ). Çünkü şöyle denir: “Güneş ve Ay ve Tishya (yıldız işaretleri) [638]ve Jüpiter gezegeni aynı evde olduğunda, Girit Çağı (Altın) geri dönecektir.[639]

Hinduların astronomik döngüleri - halka açık olarak öğretilenler - yeterince iyi anlaşıldı, ancak ezoterik önemi ve onlarla ilişkili aşkın nesnelere uygulanması her zaman sadece ölü bir mektup olarak kaldı. Döngü sayısı çok fazlaydı; 4.320.000 yıllık Maha Yuga döngüsünden küçük yedi yıllık ve beş yıllık döngülere kadar uzanıyordu; ikincisi sırasıyla Samvatsara, Parivatsara, Idvatsara, Anuvatsara ve Vatsara olmak üzere beş yıldan oluşuyordu ; her birinin kendilerine atanmış gizli nitelikleri veya özellikleri vardı. Vridhagarga, şu anda bir Trans-Himalaya Matham'ın (veya tapınağın) mülkü olan bir incelemede bunların bir tanımını veriyor; Bu beş yıllık döngü ile Brihaspati döngüsü arasındaki bağlantıyı, her altmış yılda bir Güneş ve Ay'ın birleşimine dayalı olarak tanımlar: genel olarak ulusal olaylar ve Hinduların Aryan halkı için çok gizemli, çok önemli bir döngü. özel.

350]

BÖLÜM XL

GİZLİ DÖNGÜLER

Bahsedilen beş yıllık döngü, 1800 günlük altmış güneş-yıldız ayını, altmış bir güneş ayını (veya 1830 gün) içerir; altmış iki kameri ay (veya 1860 lunasyon) ve altmış yedi kameri-yıldız ayı (veya böyle 1809 gün).

Albay Warren, Kara Sankalita'sında haklı olarak bu yılları döngüler olarak görüyor; çünkü her yıl özel bir öneme sahip olduğundan, bireysel burçlardaki özel olaylarla bağlantısı ve ilişkisi olduğu için öyledirler. Altmış döngüsünde yazıyor

On iki yıllık beş döngü vardır ve her birinin gezegenin (Brhaspati veya Jüpiter) bir yılına eşit olduğu varsayılır ... Bu döngüden bahsediyorum çünkü bazı kitaplarda bahsedildiğini buldum ama kimseyi tanımıyorum. ya da yılları ona göre sayan bir kabile.[640]

Bu cehalet oldukça anlaşılır, çünkü Albay Warren gizli döngüler ve anlamları hakkında hiçbir şey bilemezdi. O ekler:

Beş döngünün veya Yuga'nın isimleri aşağıdaki gibidir: ... (1) Samvatsara (2) Parivatsara, (3) Idvatsara, (4) Anuvatsara, (5) Udravatsara.

Bununla birlikte, bilgili albay, Romalıların da beş yıllık şehvetlerine (şüphesiz Hindulardan) sahip olduklarını hatırlarsa, aynı gizli döngüye sahip "başka insanlar" olduğuna ikna olabilirdi, bu da 12 ile çarpılır. aynı dönemi oluşturmuştur. [641]Benares yakınlarında, sağlam kayadan oyulmuş tüm bu damgalanmış döngülerin ve astronomik aletlerin kalıntıları hala var - Sir W. Jones [351] tarafından (etrafındaki ihtiyatlı Brahminlerin tavsiyesi üzerine ) eski "geçmişin kayıtları" veya hesaplamalar. Ancak Stonehenge'de bugüne kadar varlar. Higgins, Walter'ın bu devasa tapınağı çevreleyen, sabit yıldızların konumunu ve büyüklüğünü temsil eden, tam bir planetaryum veya planisfer oluşturan tümsek tepelerini keşfettiğini söylüyor. Colebrook'un öğrendiği gibi, Astronomi üzerine Vedanta incelemelerinden biri olan Jyotisha'da kaydedilen Vedaların döngüsü, büyük ya da küçük tüm diğer döngülerin hesaplanmasının temelidir; [642]ve Vedalar , çok eski olmasına rağmen, Dhyan Chohans tarafından eğitilen Üçüncü Irk halkı tarafından devasa matematiksel ve astronomik aletlerin yardımıyla yapılan bu doğal gözlemlerden çok sonra yazılı olarak yazılmıştır. Maurice, herkesin öyle olduğunu fark ettiğinde haklıdır.

Yuvarlak taş anıtlar, astronomik döngülerin uzun vadeli sembolleri olarak, mektupların kullanımına izin vermeyen veya siyasi nedenlerle izin vermeyen, öğrencilerine öğretmek veya bilgilerini gelecek nesillere aktarmak için başka sürdürülebilir bir yolu olmayan bir ırk tarafından amaçlandı.

Sadece son fikirde yanılıyor. Aynı zamanda gözlemevlerini ve astronomik incelemeleri temsil eden bu tür anıtlar, bilgilerini inisiye olmayan gelecek nesillerden gizlemek için oyulmuş ve onları yalnızca İnisiyeler için bir miras olarak tutmuştur.

Hinduların dünyayı yedi bölgeye ayırması gibi, daha batılı halkların -Keldaniler, Fenikeliler ve hatta doğrudan ya da dolaylı olarak Brahmanlardan eğitim alan Yahudilerin- kendi sırlarını ve kutsallarını yaptıkları haber değildir. 6 ve 12'deki hesaplamalar, her seferinde 7 rakamı kullanılmasına rağmen, bir rüyaya yol açamadı . Böylece Arya Bhatta tarafından verilen egzoterik rakam olan 6 sayı tabanı iyi bir şekilde kullanıldı. 600'deki ilk kutsal döngüden başlayarak - ardı ardına 60.000 ve 60 ve 6'ya dönüşen ve diğer sıfırlarla birlikte - en küçüğüne kadar - diğer gizli döngülere eklenen Naros, bunların her ülkede tekrarlandığını kolayca bulacaktır. , tüm insanlar tarafından bilinir. Bu nedenle top 60 dereceye bölündü ve bu, 60 ile çarpıldığında 3600, "harika yıl" oldu. Her biri 60 saniye olan 60 dakikalık saatin nedeni budur. Asyalı halkların da 60 yıllık bir döngüsü vardır, ardından mutlu yedinci on yıl gelir; ve Çinlilerin 60 günlük kendi küçük döngüleri var, Yahudilerin 6 günlük, Yunanlıların 6 yüzyıllık - yine Naros.

352] Babilliler 3600 gibi harika bir yıl geçirdiler, yani Naros çarpı 6. Van adı verilen Tatar döngüsü 180 yıl, yani üç kere altmıştan oluşuyordu; bunun 12 ile çarpılması 12 = 144 25.920 yıldır, göklerin tam dönüş süresi.

Hindistan, aritmetiğin ve matematiğin doğum yeridir, çünkü Prof. "Bir Alman Atölyesinden Cipsler"de "Sayılarımız"da Max Müller. Theosophist'te Krishna Shastri Godbol tarafından iyi açıklandığı gibi:

Yahudiler ... alfabemizin ilk dokuz harfiyle birimleri (1-9), sonraki dokuz harfiyle onlar (1-90); son dört harfte ilk dört yüz (100–400); ve geri kalan (500-900) - "kaf" (11.), "mim" (13.), "num" (14.), "pe" (17.) ve "sad" ( 18.) harflerinin ikinci biçimleri ve bu harfleri büyüklüklerine göre birleştirerek diğer sayıları temsil ediyorlardı. ... Şimdiki dönemin Yahudileri, İbranice kitaplarında bu notasyon uygulamasına hala bağlı kalıyorlar. Yunanlılar, Yahudiler tarafından kullanılana benzer bir sayı sistemine sahipti, ancak bunu biraz daha geliştirdiler, alfabenin harflerini binleri (1000–9000), on binleri (10.000–90.000) temsil etmek için arkasında bir çizgi veya eğik çizgi kullanarak kullandılar. ve yüzbin.(100.000)? ikincisi, örneğin, arkasında bir vuruş olan "rho" yu temsil ederken, yalnızca "rho" 100'ü temsil ediyordu. Romalılar, tüm sayısal değerleri, altı harfin kombinasyonlarıyla (ikinci işaret eşit veya daha küçük olduğunda eklemeler) temsil ediyordu. alfabe: I (=1), V (=5), X (=10) L (=50), C ("centum" = 100 için), D (=500) ve M (=1000): yani 20 = XX, 15 = XV ve 9 = IX. Romen rakamları olarak adlandırılırlar ve Roma alfabesini kullanırken tüm Avrupa halkları tarafından kabul edilirler. Araplar, hesaplama yöntemlerinde ilk başta Yahudi komşularını örnek aldılar, o kadar ki - ilk dört İbrani harfinden sonra - "alif", "beth", "gimel" veya daha doğrusu "jimel" den sonra ona Ebced adını verdiler. , yani "jim" (Arapça'da "g" eksik) ve ilk dört birimi temsil eden "dalet". Ancak Hıristiyanlığın ilk döneminde tüccar olarak Hindistan'a vardıklarında, o ülkenin zaten tamamen benimsedikleri ondalık sayı sistemini hesaplamak için kullandığını gördüler, yani yazma yönteminde değişiklik yapmadan soldan sağa, kendi yazıları sağdan sola gitse de. Araplar, İspanya ve Akdeniz kıyısında yer alan diğer ülkeler aracılığıyla ve onların yönetimi altında, Avrupa tarihinin karanlık çağlarında bu sistemi Avrupa'ya getirdiler. Böylece, diğer tüm halkların bu konuda çok az şey bildikleri bir zamanda, Aryanların matematikte ya da hesaplama biliminde çok bilgili oldukları ortaya çıkıyor. Aritmetik ve cebir bilgilerinin ilk olarak Araplar tarafından Hindulardan ödünç alındığı ve daha sonra Batı halklarına geçtiği de kabul edilmektedir. Bu gerçek, Aryan uygarlığının dünyadaki diğer tüm insanlardan daha eski olduğunu kesin olarak kanıtlıyor ve Vedalar şüphesiz bu uygarlığın en eski eserleri olduğundan, bu onların büyük antik çağları lehine bir varsayım veriyor.[643]

353] Ancak, örneğin, -yaratılış düzeninde çok uzun zamandır en eski olarak kabul edilen- Yahudi halkı aritmetik hakkında hiçbir şey bilmezken ve ondalık hesaplama sisteminden tamamen cahil kalırken, ikincisi Hindistan'da bu çağdan yüzyıllar önce vardı.

Aryan Asya halklarının eski çağlarına ve astronomik kayıtlarına ikna olmak için, kişinin Vedalardan daha fazlasını keşfetmesi gerekir. İkincisinin gizli anlamı, şimdiki Oryantalist kuşaklar tarafından hiçbir zaman anlaşılmayacaktır ve hem halkın hem de bilimin eskiliğine dair gerçek tarihler ve delillerin verildiği astronomi üzerine yapılan bu çalışmalar, tüm koleksiyonerlerin kavrayışından kaçmaktadır. ve Hindistan'ın eski el yazmaları - nedeni açıklamada gerekmeyecek kadar açık. Yine de Hindistan'da bugüne kadar, bu popülasyonda bilinmeyen ve kaybolan, olağanüstü hafızaya ve metafizik yeteneklere sahip olan, bu görevi üstlenen ve birçok kişiyi şaşırtacak şekilde kanıtlayan astronomlar ve matematikçiler, mütevazı Shastris ve Panditler var. Vedalar dünyadaki en eski eserlerdir. Bunlardan biri, Theosophist'te [644]astronomik ve matematiksel olarak şunları gösteren yetenekli bir inceleme yayınlayan, az önce alıntılanan Shastri'dir:

Post-Vedik tek başına çalışıyorsa: Upanishad'lar, Brahmana'lar vb., Purana'lara kadar, eleştirel olarak incelendiklerinde bizi R.X. yuvarlak rakamlarla MÖ 30 000'den; bu, artık bu Kitaplar Kitabı için kabul edebileceğimiz tarih olacaktır.[645]

Onun kanıtı nedir?

Yıldız işaretleri tarafından sağlanan döngüler ve kanıtlar. Kanıtları hakkında bir fikir vermek için seçilen ve az önce tartışılan beş yıllık döngüyle doğrudan ilgili olan oldukça uzun incelemesinden birkaç alıntı. Bu ispatlarla ilgilenenler ve iyi matematikçiler olanlar, tam da bu "Vedaların Antik Çağı" makalesine dönsünler [646]ve kendileri karar versinler;

1. Somakara, Shesha Jyotisha hakkındaki yorumunda, Prof. Max Müller, Rig Veda Samhita'nın önsözünde (s. XX, not, cilt IV). İşte alıntı: ... "Falgun'daki dolunay gecesi, beş yıllık dönemin ilk yılı olan Samvatsara'nın ilk gecesidir." Bu alıntı, Jyotisha'nın altıncı ayetine göre Magha'nın 1'inde (Ocak-Şubat) başlayan beş yıllık dönemin bir zamanlar Falguna'nın (Şubat-354] Mart ) 15'inde başladığını açıkça gösteriyor . Böylece, beş yıllık dönemin Samvatsara'sı olarak adlandırılan birinci yılın 15. Falguna'sı başladığında, Jyotisha'ya göre Ay, içindedir.

^95. / _124. ^_  veya ^{Uttara Falguna'nın 3} / _{4'ü ve}

^33. / _124. ^{gün güneşi  veya 1} / _4'üncü ^{Purva Bhadrapada.}

Sonuç olarak, dört ana noktanın tonoz ekliptiği üzerindeki konumu şu şekildeydi:

Bhadrapada'nın Purva'sı 3°29'da Kış Gündönümü.

Mrigashirsha'nın başlangıcında bahar ekinoksu.

10 Purva Falguna'da Yaz Gündönümü.

Sonbahar ekinoksu Jyostha'nın ortasındadır.

Gördüğümüz gibi ilkbahar ekinoksu, Krittika'nın başlangıcı ile aynı zamana denk geldi 1421 г. BC: ve Krittika'nın başlangıcından Mrigashirsha'nın başına kadar, bu nedenle, presesyon oranının yılda 50° olduğu varsayılarak, 1421 + 26⅔ × 72 = 1421 + 1920 = 3341 BC vardı . 247 yılda normun 3°20" olduğunu varsayarsak, zaman MÖ 1516+1960°7' = 3476°7' olur.

Kış gündönümü, geriye dönük hareketi nedeniyle bundan sonra Purva Bhadrapada'nın başlangıcına denk geldiğinde, beş yıllık dönemin başlangıcı Falguna'nın 15'inden (Şubat-Mart) 1'ine değiştirildi. Bu değişiklik, yukarıdaki gözlem tarihinden 240 yıl sonra, yani 3101 г. Bu tarih çok önemlidir, çünkü dönem daha sonra ondan sayılmıştır. Kali'nin başlangıcı veya Kali Yuga ("kal", "saymak"tan türetilmiştir), Yahudi bilginler buna kurgu deseler de, böylece astronomik bir gerçek haline gelir.

KRITTIK VE ASHVINI'NİN DEĞİŞİMİ[647]

Böylece, yirmi yedi adet yıldız işaretinin ilkbahar ekinoksunun başlangıcında Mrigashirsha'dan sayıldığını ve bu tür sayma uygulamasının ilkbahar ekinoksu Krittika'nın başlangıcından önce geri çekilinceye kadar takip edildiğini görüyoruz; sonra asterizmlerin ilki oldu. O zamanlar kış gündönümü çoktan değişmişti ve bir kameri ay boyunca Falguna'dan (Şubat-Mart) Magha'ya (Ocak-Şubat) geri çekilmişti. Ve aynı şekilde, Krittika'nın [355] yerini Ashvini aldı, yani Ashvini, başlangıcı ilkbahar ekinoksuna denk geldiğinde veya başka bir deyişle kış geldiğinde, diğerlerine başkanlık ederek yıldız işaretlerinin ilki oldu. gündönümü Nanshe'deydi (Aralık-Şubat). Yani, Krittika'nın başlangıcından Ashvini'nin başlangıcına kadar iki asterizm veya 26⅔ vardır ve ekinoksun bu mesafeyi 72 yılda 1 oranında gerilemesi için geçen süre 1920 yıldır; bu nedenle ilkbahar ekinoksunun Ashwini'nin başlangıcına veya Revati'nin sonuna denk geldiği tarih 1920-1421=MS 499'dur.

GÖRÜŞ BENTLEY

2. Burada kaydetmemiz gereken bir sonraki ve eşit öneme sahip gözlem, Bay Bentley'nin eski Hint eserleri üzerine yaptığı araştırmalarda tartıştığı gözlemdir: "İlk ay yıldız işareti," diyor, "yirmi sekize bölündüğünde Mula olarak adlandırılıyordu. kök veya kaynaktır. Yirmi yediye bölündüğünde, ilk ay yıldız işareti Jyostha, yani en eski veya ilk olarak adlandırıldı ve bu nedenle ilkiyle aynı öneme sahipti ”(bkz. Tarihsel Görüşü Hindu Astronomisi, s. 4). Bundan, ilkbahar ekinoksunun bir zamanlar Mula'nın başlangıcında olduğu ve Abhijit dahil sayıları yirmi sekiz olduklarında Mula'nın ilk yıldız işareti olarak kabul edildiği anlaşılıyor. Şimdi, Mrigashirsha'nın başlangıcından Mula'nın başına kadar on dört asterizm veya 180° vardır ve bu nedenle bahar ekinoksunun Mula'nın başlangıcıyla çakıştığı tarih en az 3341+180.72 = idi 16 301 г. M.Ö. Dört ana noktanın ekliptik üzerindeki konumu o zaman aşağıdaki gibiydi:

Kış gündönümü, Shravana ayındaki Uttara Falguna'nın başlangıcındadır.

Karttika'da Mula'nın başlangıcında bahar ekinoksu.

Magha'da Purva Bhadrapada'nın başlangıcında Yaz Gündönümü.

Baishakha'da Mrigashirsha'nın başında sonbahar ekinoksu.

BHAGAVAD GITHA'DAN KANITLAR

3. Bhagavata gibi Bhagavad Gita da, Bay Bentley tarafından keşfedilenden çok daha eski bir çağa işaret eden bir gözlemden bahseder. Aşağıdaki pasajlar sırasıyla verilmiştir:

"Ben Margashirsha (yani ayların birincisi) ve baharım (yani mevsimlerin birincisi)."

Bu, bir zamanlar baharın ilk ayının Margashirsha olduğunu gösteriyor. Bir mevsim iki ayı kapsar ve bir aydan söz edilmesi bir mevsimi ima eder.

"Ben (beş tane olan) yıllar arasında Samvatsara ve mevsimler arasında bahar, aylar arasında Margaşirsha ve (sayıca yirmi sekiz olan) yıldız işaretleri arasında Abhijit'im."

Bu, beş yıllık dönemin Samvatsara olarak adlandırılan ilk yılında bir kez Madhu'nun, yani baharın ilk ayının Margashirsha olduğunu ve Abhijit'in yıldız işaretlerinin ilki olduğunu açıkça gösteriyor. Daha sonra ilkbahar ekinoksuna denk geldi ve bu nedenle yıldız işaretlerinin sayısı ondan başladı. Bu gözlemin tarihini bulmak için: Mula'nın başlangıcından Abhijit'in başlangıcına kadar üç yıldız işareti vardır ve bu nedenle söz konusu tarih en azından. 16.301+3/7×90×72 = 19.078.356 ] veya yaklaşık MÖ 20.000 yıl Sonra Samvatsara, kış gündönümü ayı olan Bhadrapada'da başladı.

Yani Vedaların 20.000 yıllık eskiliği matematiksel olarak kanıtlanmıştır. Ve bu sadece dışsal olarak. Herhangi bir matematikçi, önyargılar ve önyargılı görüşler tarafından kör edilmediği sürece buna ikna olabilir ve bilinmeyen ama çok zeki bir amatör astronom S. A. McKee bunu yaklaşık altmış yıl önce kanıtladı.

Hinduların Yugaları ve süreleri hakkındaki teorisi, doğru doktrine çok yakın olduğu için merak uyandırıyor.

Asiatic Researches, Cilt II, s. 364. sayfadaki Cilt II'de şunları okuyoruz:

“ Kali Yuga'nın başlangıcında, Yudhishter'in hükümdarlığı sırasında. Ve Yudhishtera ... saltanatına Pralaya denilen tufandan hemen sonra başladı."

Burada Yudhishter ile ilgili üç farklı rapor buluyoruz ... bu bariz tutarsızlıkları gidermek için, onların bilimsel kitaplarına başvurmalıyız, burada cennetin ve dünyanın ekvatora paralel dairelerle bölünmüş eşit olmayan boyutta beş parçaya bölündüğünü bulduk . Bu bölümlere en büyük dikkat gösterilmelidir ... çünkü Maha Yuga'larının dört kurucu parçaya bölünmesinin onlardan kaynaklandığı görülecektir. Her astronom, gökyüzünde, her şeyin yirmi dört saat içinde etrafında döndüğü, kutup adı verilen bir nokta olduğunu ve bundan doksan derecede, göğü ve yeri iki eşit parçaya bölen, ekvator adı verilen bir daire hayal ettiklerini bilir . , kuzey ve güney. Bu daire ile kutup arasında , sürekli görünürlük dairesi adı verilen başka bir hayali daire vardır ; bu daire ile ekvator arasında, gökyüzünde Zenith adı verilen bir nokta vardır ve bu daireden diğer ikisine paralel başka bir hayali dairenin geçmesine izin verilir ve ondan sonra sadece sürekli gizlenme çemberi eksik, çemberi tamamlamak için. ... Avrupa'da benim dışımda tek bir astronom onları Hinduların gizli sayılarını işlemek için kullanmadı. Asya Çalışmalarında bize Yudhishter'in Vikramaditya'yı 36 derece enlemde bulunan Cassimir'de hüküm sürmesi için atadığı söylendi. Ve bu enlemde, sürekli görünürlük dairesi yukarı doğru 72 derecelik bir yüksekliğe kadar uzanır ve oradan başucuna sadece 18 derece, ama bu enlemde zenitten ekvatora 36 derece ve ekvatordan 1. daireye kadar uzanır. sürekli gizleme 54 derece. Burada 1, 2, 3, 4, yani 18, 36, 54, 72 şeklinde dört parçaya bölünmüş 180 derecelik bir yarım daire buluyoruz. Hindu gökbilimciler dünyanın hareketinden haberdar olsun ya da olmasın, farketmez. , çünkü dış görünüşler aynı; ve eğer hassas bilinçli beyefendilere bir zevk verecekse , o zaman onların göklerin dünyanın etrafında döndüğünü hayal ettiklerini, ancak güneş yolunun yıldızlarının ekinokslarda elli hızla ilerlediklerini fark ettiklerini kabul etmeye hazırım. - 24.000 yılda tüm Zodyak'ı çevreleyen, yılda bir dereceden dört saniye; aynı zamanda, ekliptiğin eğim açısının , dönencelerin genişliğini her iki tarafta 4 derece uzatacak veya sıkıştıracak şekilde değiştiğini , hareket hızının [357] dönenceleri ekvatordan 540.000 yılda kutuplar; şu anda Zodyak, ekvatordan kutuplara paralel dairelerle ifade edilen yirmi iki buçuk devir yapmış olacaktı ... veya aynı şeye yol açan ekliptiğin kuzey kutbu hareket etmiş olacaktı. dünyanın kuzey kutbundan ekvatora kadar. ... Böylece kutuplar, 108.000, 216.000, 324.000 ve 432.000 olan yukarıdaki nedenlerle 1, 2, 3, 4 oranlarında eşit olmayan dört parçaya böldükleri Maha Yuga'ları olan 1.080.000 yıl boyunca yer değiştirir. yukarıdaki sayıların eski astronomik gözlemlerden kaynaklandığına dair en olumlu kanıtlara sahibiz ve bu nedenle deneme yazarları tarafından Bentley, Wilford, Dupy vb.

saçma ne de aşırı olduğunu kanıtlamam gerekiyor , aksine deneme yazarı birkaç Yudhishter veya Judhishter olduğunun farkında değil. Asiatic Studies, Cilt II, s. Burada yine bu yere dikkat etmenizi rica etmeliyim. Bu, ikinci beyefendinin çok beceriksiz bulduğu mekanizmanın düzlemidir ; eskiler tarafından bir atroskop olarak adlandırılan dikdörtgen bir kürenin mekanizmasıdır . En uzun eksen dünyanın kutuplarını temsil etsin ve ufka göre 28 derecelik bir açı oluştursun; sonra ufkun üzerinde Buda'nın tapınağı olan K. Kutbu'na doğru yedi bölüm ve K. Kutbu'ndan sürekli görünürlük dairesine yedi bölüm, on dört Manvantaras'ı veya üçüncü cilde göre her biri çok uzun zaman dilimlerini temsil eder. Asiatic Studies, s. 258 veya 259, bir Menu'nün saltanatını temsil ediyordu. Ama Yüzbaşı Wilford, Cilt V, sayfa 243'te bize şu bilgiyi veriyor: “Mısırlıların on dört hanedanı vardı; Hinduların, yöneticileri Menu olarak adlandırılan on dört hanedanı vardı.

Meru'nun eteğinden ekvatordan yedinci daireye kadar boş alanın olduğu 28 derecelik bir enlemde Kali Yuga - Delhi'yi veya başka herhangi bir yeri oluşturan on dört çok uzun zaman dilimini alarak burada kim yanılabilir? dönencenin bir sonraki dönemde adım atacağı kısmı oluşturur; hangi oranların 36 derece enlemdeki oranlardan büyük ölçüde farklı olduğu; ve Hindu kitaplarındaki sayılar farklı olduğu için Bay Bentley şöyle diyor: "Bu, onlara ne kadar az güvenilebileceğini kanıtlıyor." Ancak tam tersine, Hinduların göksel hareketleri farklı enlemlerde ne kadar doğrulukla gözlemlediğini kanıtlıyor.

Bazı Hindular, "dünyanın , her biri bir Raju mesafesinde yedi kat cennet ve cehennemle çevrili iki ekseni olduğunu " bildirir. Ekvatordan başucuna kadar olan yedi bölümün Rishiler veya Rashiler olarak adlandırıldığı anlaşılırsa, burada çok az açıklamaya ihtiyaç vardır . Ama bizim amacımız için en önemlisi, Hinduların Zodyak'ın her dönüşü sırasında dönencelerin geçtiği her bölüme bir isim verdikleri bilinmelidir. Kutup veya Meru'nun Cassimer'de dokuz basamak yükseklikte olduğu 36 derece enlemde, onlara Shastras deniyordu; Kutup veya Meru'nun yedi adım yüksekliğinde olduğu Delhi'de 28 derece enlemde, bunlara Menu deniyordu; ancak 24 derecede, Kutup veya Meru'nun yalnızca altı adım yüksekliğinde olduğu Kutch'ta, onlara Shakas deniyordu. Ancak dokuzuncu ciltte ("Asiatic Studies"), Dherma veya Justice'in oğlu Yudhishter altı Shaka'dan ilkiydi; 358] bu isim son anlamına gelir ve her şeyin iki sonu olduğundan, Yudhishter birincisi kadar ikincisi ile de ilgilidir. Ve sürekli görünürlük çemberinin kuzeyindeki ayrılık ilk Kali Yuga olduğu için, dönencelerin yükseldiği düşünülürse buna Yudhishter'in ayrılması veya saltanatı deniyordu. Ancak sürekli görünürlük çemberinden hemen önce gelen bölüm, üçüncü veya bronz çağın sonuncusudur ve bu nedenle Yudhishter olarak adlandırıldı ve onun hükümdarlığı, dönence Kutup'a veya Meru'ya yükseldiğinde bir başkasının hükümdarlığından önce geldiği için, ona Meru adı verildi. diğerinin babası - " Tunç Çağı'nın sonunda yirmi yedi bin yıl hüküm süren Yudhishter'in büyük atası" idi . ("Asya Çalışmaları", cilt II).

Eski Hindular, gözlem yoluyla, Zodyak'ın yılda yaklaşık elli dört saniye hızla ilerlediğini tespit ettiler ve büyük kesirlerden kaçınmak için, 24.000 yılda tam bir daire oluşturacak şekilde orada durdular ve gözlemlediler. kutupların açısının her dairede neredeyse 4 derece değiştiği, Zodyak'ın kırk beş dairesine kutupların yarım dönüşünü verecek olan bu üç sayıyı belirledi ; ama kırk beş dairenin kuzey dönencesinin sabit görünürlük dairesiyle bir derecelik otuz dakika çakışmasına neden olmayacağını bulmak, Zodyak'ın bir buçuk burcu ilerletmesini gerektirecek ve hepimizin bildiği gibi bu da mümkün olabilirdi. 3000 yıldan daha kısa sürede tamamlanamayacaktı - bu durumda Tunç Çağı'nın sonlarına doğru eklendiler. Yudhishtra'nın saltanatını 24.000 yerine 27.000 yıla çıkardı, ancak başka bir durumda bu uzun vadeli hükümdarların her birinin 24.000 yıllık normal saltanat sırasını değiştirmediler, ancak zamanı tamamlayarak naipliğin devam etmesine izin verdiler . üç veya dört bin yıldır. Asiatic Studies, Cilt II, s. 134'te bize şu söylenmektedir: "Yudhishter'in büyük yeğeni ve varisi Parikshit'in Tunç Çağı ile Dünya Çağı veya Kali Çağı arasında tartışmasız hüküm sürmesine ve başlangıcında ölmesine izin verilmiştir. Kali Yuga'nın." Burada Tunç Çağı'nın sonunda ve Kali Yuga'nın başlangıcından önce bir fetret dönemi buluyoruz ; ve bu Parikshit'in saltanatından önce yalnızca bir bronz veya Treta Yuga, yani üçüncü çağ ve 1.080.000 yıllık Maha Yuga olabileceğinden, direk orijinal haline geri döndüğünde, ikinci Maha Yuga'da olmalı. 2.160.000 yıl sürmesi gereken konum; ve bu Hinduların Prajanatha Yuga dediği şeydir. Benzer bir gelenek, çift sayıların taraftarları olarak, olağan yılı her biri 30 gün olan 12 aya bölen ve kuyruğunu ısıran küçük bir yılanın saltanatı olarak beş günü ve tek bir ölçüyü temsil eden bazı daha modern halklara sahiptir. beş parça, vb. d.

, Pralaya adlı selden hemen sonra hükümdarlığına başladı " , yani Kali Yuga'nın (veya sıcaklık çağının) sonunda, dönence kutuptan sürekli görünürlük çemberinin diğer tarafına geçtiğinde, kuzey ufku ile çakışan; burada tropikler veya yaz gündönümü, üçüncü çağlarının veya Tunç Çağı olarak adlandırılan Treta Yuga'nın sonunda olduğu gibi, ilk çağlarının başlangıcında da yine kuzey sapmasının aynı paralelinde olacak . ...

Hinduların bilimsel kitaplarının cehaletin, kibrin ve saflığın ürünü iğrenç saçmalıklar değil, astronomi ve coğrafyanın en derin bilgilerini içeren kitaplar olduğunu göstermeye yetecek kadar söylendi.

Hassas bilinçli beyleri Yudhishter'in gerçek bir ölümlü adam olduğu konusunda ısrar etmeye ne sevk etmiş olabilir, bilmiyorum; Yared ve büyükbabası Methuselah'ın kaderinden korktukları sürece?

 

 

361]

BÖLÜM III

BUDA'NIN SIRRI

 

 

BÖLÜM XLI

AVATAR ÖĞRETİSİ

Garip bir hikaye - daha ziyade bir efsane - bazı büyük Himalaya Gurularının müritleri arasında ve hatta laikler arasında bile yer almıştır, öyle ki Kapilavastu'nun prensi Gotama, bedeni ölüp ölmesine rağmen dünyevi küreyi asla terk etmemiştir. yanmış ve kalıntıları günümüze kadar korunmuştur. Çinli Budistler arasında sözlü bir gelenek ve Tibetli Lamaistlerin kutsal kitapları arasında yazılı bir rapor ve ayrıca Aryanlar arasında Gotama BUDDHA'nın biri kitleler ve O'nun dünyevi müritleri için, diğeri ise halk için olmak üzere iki öğretisi olduğuna dair bir gelenek vardır. Onun "seçilmişleri", Arhatlar. Davranış çizgisi ve Arhat'larından sonra, kimsenin Arhatship adaylarının saflarına kabulünü reddetmek, ancak uzun yıllar süren denemelerden sonra kanıtlananlar dışında nihai sırları asla iletmemek gibi görünüyor. Başlatmaya layık. Bunlar bir kez kabul edildikten sonra, O'nun batılı halefinin durumunda yapıldığı gibi, ırk, kast veya durum ayrımı yapılmaksızın kutsandı ve kutsandı. Bu geleneği harekete geçiren ve halkın zihninde kök salmasına izin verenler Arhatlardı; aynı zamanda daha sonraki Lamaik reenkarnasyon dogmasının veya insan Budaların ardıllığının temelidir.

Burada bu konuda söylenebilecek çok az şey, psişe öğrencisini doğru yöne yönlendirebilir veya yönlendirmeyebilir. Bu gerçekleri kendi anladığı şekilde ifade etmek bu satırları yazanın tercihine ve sorumluluğuna bırakıldığı için , olası yanlış yorumlamaların suçu yalnızca ona ait olmalıdır. Doktrin ona öğretildi, ancak şimdi okuyucunun içgörüsüne bırakıldığı gibi, gizemli ve utanç verici gerçekleri bir araya getirmek onun sezgisine bırakıldı. Burada verilen eksik raporlar, bazı gizli ciltlerde bulunanlardan alıntılardır, ancak yasa ayrıntıların açıklanmasını yasaklamaktadır.

Bu gizli ciltlerde verilen gizemin ezoterik versiyonu çok kısaca anlatılabilir [362] . Budistler, Brahminlerin iddia ettiği gibi, tıpkı bir insanın karmik atasının enkarnasyonu olması gibi, kendi BUDDHA'larının Vişnu'nun bir Avatarı olduğunu her zaman kesin bir şekilde reddetmişlerdir. Bunu kısmen inkar ediyorlar, çünkü belki de "Maha Vishnu" teriminin ezoterik anlamı tam, kişisel olmayan genel anlamıyla onlar tarafından bilinmiyor. Doğada "Maha Vishnu" adında gizemli bir İlke vardır, bu ilke o ismin Tanrısı değildir, ama Avatarizm'in tohumu olan Biju'yu içeren ilkedir veya başka bir deyişle, bu tür ilahi enkarnasyonların gücü ve nedenidir. . Dünyanın Tüm Kurtarıcıları, Bodhisattvalar ve Avatarlar, tek bir tohumdan, Biji'den veya "Maha Vishnu"dan yetişen kurtuluş ağaçlarıdır. Adi-Buddha (Orijinal Bilgelik) veya "Maha Vishnu" olarak adlandırılması bir ve aynıdır. Ezoterik olarak anlaşılan Vishnu, hem Saguna hem de Nirguna'dır (nitelikleri olan ve olmayan). İlk açıdan Vishnu, dışsal tapınma ve tapınmanın nesnesidir; ikincisinde, Nirguna olarak, evrendeki tüm ruhsal bilgeliğin - kısacası Nirvana'nın [648]- doruk noktasını temsil eder ve tüm felsefi zihinler ona tapar. Bu ezoterik anlamda Lord BUDDHA, Maha Vishnu'nun bir enkarnasyonuydu .

Bu felsefi ve tamamen manevi bir bakış açısından. Bununla birlikte, bir yanılsama düzleminden, söylenebileceği gibi, inisiyeler O'nun her Theogony'de bulunan orijinal "Işığın Yedi Evladı"ndan birinin - Dhyan Chohans'ın doğrudan enkarnasyonu olduğunu bilirler . misyon, kendilerine emanet edilen bölgelerin manevi refahını izlemek için bir sonsuzluktan (eon) diğerine. Bu zaten Ezoterik Budizm'de söylendi.

Spekülatif ve felsefi Mistisizm'in en büyük gizemlerinden biri - ve bu, şimdi açığa çıkarılması gereken gizemlerden biridir - bu tür hipostatik aktarımların derecelerindeki modus operandi'dir. Ezoterik öğretiler kabul edilmedikçe ve dünyanın dini haline gelmedikçe, ilahi enkarnasyonların yanı sıra insan enkarnasyonlarının da fizyolog için olduğu kadar teolog için de kapalı bir kitap olarak kalacağını söylemeye gerek yok. Bu öğreti, hazırlıksız bir halka asla tam olarak açıklanamaz; ancak kesin olan ve şimdi söylenebilecek bir şey var: her yeni doğum için yeni yaratılmış bir ruhun dogması ile geçici bir hayvan ruhunun fizyolojik varsayımı arasında, mantıksal ve [649]makul görsel kanıtlarıyla birlikte okült öğretinin geniş alanı yatıyor. , doğadaki mantıksal ve felsefi tutarlılıkta bağlantıları izlenebilen.

Bu "Sır", Bhagavad Gita'nın IV. Bölümünde Krishna ve Arjuna arasındaki diyalogun doğru anlamını anlayanlara açıklanır. Avatar diyor ki:

Hayatımın çoğu geçti, tıpkı seninki gibi, ey Arcuna! Ben hepsini biliyorum ama sen kendininkini bilmiyorsun, ey düşmanlarının fırtınası.

Doğmamış olmama, tükenmez bir Atma'ya sahip olmama ve var olan her şeyin Rabbi olmama rağmen, yine de kendi doğamın gücünü aşarak, illüzyonun gücüyle doğdum.[650]

Ey Bharata'nın oğlu, her seferinde, Dharma (gerçek yasa) azaldığında ve Adharma (Dharma'nın zıttı) arttığında, kendimi tezahür ettiririm.

İyiyi koruyup kötüyü yenmek, hukuku tesis etmek için her yugada doğarım .

Kim benim ilahi doğumumun ve eylemimin özünü doğru bir şekilde kavrarsa, ey Arcuna, bedeni terk ederek, yeni bir doğum almaz, Bana gelir.

Böylece, tüm Avatarlar bir ve aynıdır: "Babalarının" Oğulları doğrudan iniş hattında; "Baba" veya yedi Alevden biri o an için Oğul olur ve bu ikisi birdir - Sonsuzlukta. Baba nedir? Her şeyin mutlak Nedeni bu mu? Anlaşılmaz Ebedi? HAYIR; Kesinlikle hayır. O Karan-atma'dır "Nedenselliğin Ruhu", Hindular tarafından her zamanki anlamıyla Ishvara, Rab ve Hıristiyanlar tarafından "Tanrı", Bir ve Biricik olarak adlandırılır. Birlik açısından bu böyledir; ama o zaman en düşük elemental, böyle bir durumda "Bir ve Biricik" olarak eşit olarak kabul edilebilir. Ek olarak, her insanın kendi ilahi Ruhu veya kişisel Tanrısı vardır. Buddhi'nin yayıldığı ilahi Öz veya Alev, insan Buda'ya karşı Dhyani-Buddha'nın duruşu gibi daha düşük bir düzlemde [ 364] olmasına rağmen, insanla aynı ilişki içinde durur. Bu nedenle, tektanrıcılık ve çoktanrıcılık uzlaşmaz değildir; doğada bulunurlar.

Doğrusu, "iyiliğin korunması için, kötülüğün yenilmesi için", Gotama, Shankara, Jesus ve diğerleri olarak bilinen şahsiyetlerin her biri onun çağında doğdu, söylendiği gibi - "Ben her Yuga'da doğdum" - ve hepsi aynı Güç tarafından doğdu.

Bu tür enkarnasyonlarda büyük bir gizem yatar ve bunlar genel reenkarnasyon döngüsünün dışında ve ötesindedir. Yeni yeniden doğuşlar üç sınıfa ayrılabilir: Avatar adı verilen ilahi enkarnasyonlar; insanlığa yardım uğruna Nirvana'yı terk eden Adeptlerin enkarnasyonları, yani Nirmanakaevler; ve herkes için enkarnasyonların doğal sıralaması genel bir yasadır. Bir avatar, Maya'nın kontrolü altındaki varoluş planlarında hüküm süren doğal illüzyon içinde özel bir illüzyon olarak adlandırılabilecek bir görünüştür; Usta, istediği zaman, bilinçli olarak yeniden doğar; [651]ortak sürünün birimleri bilinçsizce büyük çifte evrim yasasını takip eder.

Avatar nedir ? çünkü bir terimin kullanılabilmesi için önce doğru bir şekilde anlaşılması gerekir. Tezahür eden Tanrı'nın - ya özel Shiva, Vishnu ya da Adi-Buddha adı altında - yanıltıcı bir bireysellik biçimine inişidir; bu yanıltıcı düzlemde erkekler için nesnel olan, ancak kesinlikle gerçeklere dayalı olmayan bir görünüm. Ne geçmişi ne de geleceği olan bu yanıltıcı formun , daha önce enkarnasyonları olmadığı ve art arda yeni doğumları olmayacağı için , Karma ile hiçbir ilgisi yoktur, bu nedenle onun üzerinde hiçbir gücü yoktur.

Bir anlamda Gotama BUDDHA bir Avatar olarak doğmuştur. Ancak dogmatik temellerdeki kaçınılmaz itirazlar göz önüne alındığında, bu açıklama gerektirir. Bir Avatar ile bir Jivanmukta arasında büyük bir fark vardır: Biri, daha önce de söylendiği gibi, daha önce hiç bedenlenmemiş karmadan yoksun yanıltıcı bir görünümdür ve diğeri, Jivanmukta, Nirvana'ya bireysel erdemiyle ulaşan kişidir. Böyle bir ifadeye uzlaşmaz felsefi Vedantin yine itiraz edebilir. Avatar ve Jivanmukta halleri bir ve aynı olduğundan, herhangi bir enkarnasyondaki hiçbir kişisel değerin sahibini Nirvana'ya götüremeyeceğini söyleyebilirdi. Nirvana'nın hareketsiz olduğunu söyleyecektir; o zaman herhangi bir eylem buna nasıl yol açabilir? O, 365'e göre ] Nagasena'nın tanımı, ne sonuç ne de nedendir, ama ebediyen mevcut olandır, ebedi olandır. Bu nedenle, eylem, erdem veya kusurla herhangi bir ilişkisi veya ilişkisi olamaz, çünkü bunlar Karma'ya tabidir. Bütün bunlar çok doğru ama yine de bizce ikisi arasında önemli bir fark var. avatarı ise; ve Jivanmukta böyle olur . Bu ikisinin durumu aynıysa, o zaman buna yol açan sebepler de aynı değildir. Avatar, Tanrı'nın aldatıcı bir forma indirgenmesidir; Sayısız enkarnasyondan geçmiş ve onlarda erdem biriktirmiş olabilecek Jivanmukta, şüphesiz bu erdem nedeniyle değil, yalnızca onun tarafından üretilen, onu yönlendiren ve onu inisiye edecek Guru'ya yönlendiren Karma nedeniyle Nirvani olur. Nirvana'nın sırrı ve bu meskene ulaşmasına sadece kimin yardım edebileceği.

Shastralar, Moksha'ya yalnızca eylemlerimizle ulaştığımızı ve çaba göstermezsek hiçbir şey kazanamayacağımızı ve Tanrı'nın (Maha-Guru) bize ne yardım edeceğini ne de fayda sağlayacağını söylüyor. Bu nedenle, Gotama'nın bir anlamda bir Avatar olmasına rağmen, konumuna kişisel liyakatle ve dolayısıyla bir Avatar'dan daha fazla ulaşan gerçek bir insan Jivanmukta olduğu iddia edilmektedir. Kişisel erdemleri onu Nirvana'ya götürdü.

Adeptlerin iki tür gönüllü ve bilinçli enkarnasyonu vardır - Nirmanakayaların enkarnasyonları ve gözetim altındaki şelalar tarafından alınan enkarnasyonlar.

Birinci türün hem en büyük hem de en utanç verici gizemi, herhangi bir Adept'in -Mayavi veya Kama Rupa'da ikamet ettiği ve Kama Loka'da kaldığı zaman- kişisel Ego'sunun insan vücudunda böyle bir yeniden doğuşunun olabileceği gerçeğinde yatmaktadır. "Yüksek İlkeleri" bir Nirvana durumundayken bile yerini korur. Yukarıdaki ifadelerin tanıtım amacıyla kullanıldığı ve bu nedenle yazılanların bu derin ve gizli soruyu [652]en yüksek düzlem, mutlak maneviyat düzlemi açısından ve aynı zamanda en yüksek felsefi açıdan ele almadığı anlaşılmalıdır . sadece çok az kişi tarafından anlaşılan bakış açısı. Nirvana'ya herhangi bir şeyin sonsuza kadar orada olmadan girebileceği düşünülemez ; ama Mutlak'ı kavrayan insan zihni, Onu sınırsız bir dizinin en yüksek sınırı olarak kavramalıdır. Bu unutulmazsa birçok yanılgıdan kaçınılmış olur. Bu ruhsal evrimin içeriği, Nirvana'ya ulaşmadan önce Nirvani'nin temas halinde olduğu çeşitli planlardaki malzemedir. Hayali düzlemlere ait olan bu gerçeğin bulunduğu düzlem şüphesiz en yüksek değildir. Bunu arzulayanlar, çalışmak için doğru kaynağa, "Upanishads" öğretilerine dönmeli ve uygun ruhla yaklaşmalıdır. Burada sadece aramanın yönlendirileceği yönü göstermeye çalışıyoruz ve birkaç gizli okült olasılığı göstererek okuyucularımızı tam hedefe yönlendirmiyoruz. Nihai gerçek, yalnızca Guru tarafından adanmış öğrenciye iletilebilir.

Bu kadar çok şey söylenmesine rağmen, yukarıdakiler birçok kişiye saçma değilse bile anlaşılmaz görünmelidir. İlk olarak, insan Monad'ının çok yönlü doğası ve çeşitli yönleri doktrinine aşina olmayan herkese; ikincisi, insanın yedili bölünmesini çok materyalist bir bakış açısıyla değerlendirenlere. Yine de Nirvana'nın gizemlerini dikkatle inceleyen sezgisel okültist - onun Parabrahman ile özdeş olduğunu ve dolayısıyla değişmediğini, ebedi olduğunu, Mutlak Her Şeyden başka bir şey olmadığını bilen - bu gerçeğin olasılıklarını anlayacaktır. Dharmakaya - Nirvani hakkında Oryantalistlerimizin tercüme ettiği gibi "iz bırakmadan", tek gerçek olan o Hiç'e emilen bu kelimeyi bilir, çünkü Mutlak Bilinç - Dünya'ya geri döndüğü söylenemez. enkarnasyon, çünkü Nirvani artık o değil, hatta o bile değil; aynı zamanda, Nirmanakaya - veya Nirvana'ya "kalıntıyla" ulaşmış, yani kendisini tüm dış izlenimlere ve zihinsel duygulara karşı dayanıklı kılan ince bir bedene bürünmüş ve Ego kavramının kendisinde olmayan kişi. ortadan kayboldu, tamamen yapabilir. Ve yine de - her Doğulu okültist iki tür Nirmanakaya olduğunun farkındadır - doğal ve sayılmış; birincisinin, yalnızca Nirvana'dan sonra ikinci bir mutluluk aşamasına ulaşmış yüksek bir münzevi veya İnisiye durumuna uygulanan bir isim veya lakap olduğu; ikincisi, insanlığa yardım etmek ve ona iyilik yapmaya devam etmek veya başka bir deyişle hemcinslerini onlara rehberlik ederek kurtarmak için mutlak Nirvana'dan gönüllü olarak vazgeçen bir adamın özverisini ifade eder. Burada, Nirvani veya Jivanmukta olan Dharmakaya'nın, ölümden sonra arkasında herhangi bir "kalıntı" olamayacağına itiraz edilebilir, çünkü daha fazla enkarnasyonun mümkün olmadığı [367] duruma ulaştıktan sonra, artık ince bir bedene veya bir doğumdan diğerine reenkarne olan ve bu nedenle ikincisi mantıksal zorunlulukla ortadan kaybolan bireysel Ego; Bütün bunların zahiri amaçlar açısından ve genel bir yasa olarak böyle olduğu yanıtı verilir. Ancak ele aldığımız durum istisnaidir ve bunun gerçekleştirilmesi, Nirvana durumuna girmeden önce "kalanını" zorlayabilen yüksek İnisiye'nin gizli güçleri dahilindedir (çok iyi olmasa da bazen buna denir) . Mayavi Rupa'sı) geride bırakılacak [653], kendisi Nirvani olacak ya da kendini daha düşük bir mutluluk durumunda bulacaktır.

Ardından - ender, ancak yine de tahmin edilebileceğinden daha sık - gözetim altındaki Üstadların gönüllü ve bilinçli enkarnasyonları vakalarını takip edin. Her insanın kendi İçi, "Yüksek Benliği" ve ayrıca Astral Bedeni vardır. Ancak, üstatlığın yüksek derecelerinin dışında, ölüm kısa dünyevi yaşamlarını yarıda kestikten sonra ikincisine veya onu canlandıran herhangi bir ilkeye rehberlik edebilecek çok az insan vardır. Yine de böyle bir rehberlik veya bunların ölü bir bedenden canlı bir bedene aktarımı mümkün olmakla kalmaz, aynı zamanda okült ve kabalistik öğretilere göre sıklıkla gerçekleşir. Böyle bir gücün dereceleri, elbette, büyük ölçüde değişir. Sadece üçünden bahsedilir: Tüm derecelerin en düşük olanı, hayatı boyunca kendisini çalışmaya ve güçlerini kullanmaya adaması büyük ölçüde engellenen Adept'in, ölümden sonra kesintiye uğramış çalışmalarına devam edebileceği başka bir beden seçmesine izin verecektir. ancak genellikle önceki enkarnasyonunun tüm hatırasını onda kaybeder. Bir sonraki derece, buna ek olarak, geçmiş yaşamının anısını yeni bir bedene aktarmasına izin verir; oysa en yüksek olanın bu harika yetinin kullanımında hemen hemen hiçbir sınırlaması yoktur.

Orta Çağ Kabalistleri, yukarıdaki ilk fakülteyi kullanan bir Ustaya örnek olarak, on beşinci yüzyılın ünlü tarihi şahsiyeti Cardinal de Cuza'ya işaret ederler; ezoterik [368] çalışmalara ve Kabala'ya olan şaşırtıcı bağlılığı sayesinde Karma, bu acı çeken Üstadı entelektüel bir iyileşmeye ve Kopernik'in bedenindeki ruhban sınıfının zorbalığından dinlenmeye götürdü. Sevme vero e ben trovato; ve bu iki adamın hayatlarının dikkatli bir şekilde okunması, bu tür güçlere inanan kişiyi bu teyit edilmiş gerçeği kolayca kabul etmeye yönlendirebilir. İmkanı olan okurdan, on beşinci yüzyılda Cardinal de Cuza tarafından yazılan ve içinde Kopernik'in tüm teorilerinin ve hipotezlerinin - tüm fikirlerinin - bulunduğu Latince De Docta Ignorantia adlı heybetli folyoya başvurması istenir. büyük astronomun keşiflerinin tonunu ve yönünü belirlemek. [654]Bu son derece bilgili kardinal kimdi ? Fakir bir kayıkçının oğlu; tüm kariyerini, kardinal şapkasını, Papa IV. Eugene, V. Nicholas ve II. hayatın. De Cuza 1473'te öldü; üstelik en iyi yazıları, zulümden kaçınmak için kutsal emirler almaya zorlanmadan önce yazılmıştı. Ama bu Usta onlardan kaçmadı.

Kardinal'in yukarıda sözü edilen etkileyici eserinde, yazarı çeşitli şekillerde Pascal'a, Cuza'nın kendisine ya da Zohar'a atfedilen, ancak haklı olarak Hermes'in Kitapları'na ait olan müstehcen bir cümle vardır:

Dünya, merkezi her yerde ve çevresi hiçbir yerde olan sonsuz bir küredir.

Bazıları onu şu şekilde değiştirmiştir: "Merkez hiçbir yerde ve çevre her yerdedir."

369] Yeni doğum teorisi okültistler tarafından açıklanmalı ve ardından özel durumlara uygulanmalıdır. Bu psişik gerçeğin doğru anlaşılması, genellikle yedi İlkel Tanrı veya Melekler - Dhyan-Chohanlarımız "Yedi Birincil Işın" veya Kuvvetler olarak adlandırılan ve daha sonra Hıristiyan dini tarafından aşağıdakilere uyarlanan göksel varlıklar grubunun doğru görüşüne dayanır: "Varlığın Yedi Meleği" nin adı. Varlık merdiveninin üst basamağında biçimsiz olan, nesnellik ve biçim merdiveninden indikçe giderek daha fazla maddeleşen, Hiyerarşinin en kaba ve en kusurlu temsilcisi olan insanla son bulan Arupalar, bu ilk, tamamen ruhsal grup, okült öğretimizde bize bir yuva ve insanoğlunun birincil kaynağı olarak. Nedensel Bilincin - ilahi varlığın ve sonsuz yaşamın Alfa ve Omega - en erken tezahürü olan bu bilinci filizlendirir. Ve varoluşun tüm evrelerinde, insanda, hayvanda ve bitkide aşağı doğru inişini sürdürdüğünde, inişini yalnızca mineralde bitirir. Bu, tüm mistik işaretlerin en gizemli ve en anlamlısı olan çift üçgenle temsil edilir, çünkü o, ruhsal ve fiziksel bilinci ve yaşamı kucaklayan bir çift gliftir; ilk üçgen yukarıya ve alttaki aşağı doğru yönlendirilmiştir, her ikisi de iç içe geçmiştir ve iki kez yedi tür bilincin, on dört varoluş küresinin, Brahminlerin Lokas'ının farklı planlarını gösterir.

Okuyucu artık tüm bunları anlamak için daha iyi bir konumda olacaktır. Aynı zamanda, "Gözcüler" kelimesinin ne anlama geldiğini de anlayacaktır, çünkü eski geleneklere göre, tıpkı gözetleyen biri olduğu gibi, Dünyanın yedi bölgesinin veya bölgesinin her birine bir koruyucu, Koruyucu veya Hükümdar olarak atanır. ve on dört dünyanın her birine veya Lok'a rehberlik eder. [655]Ama şimdi bunların hiçbirinden değil, döngüsel hac yolculuğunda insana ölümsüz Monad'ını sağlayan sözde "Yedi Nefes" ten bahsediyoruz. Dzyan Kitabı'nın yorumu şöyle diyor:

İhtişamın Efendisi olarak kendi bölgesine ilk kez inen Alev (veya Nefes), o özel bölgenin Tecellilerinin en yükseği olarak bilince çağrıda bulunarak, yeniden orijinal tahtına yükselir ve buradan 370'i gözlemler. ] ve sayısız Işınlarına (Monadlar ) rehberlik eder . Avatarları olarak Thoth, yalnızca önceki enkarnasyonlarında Yedi Erdem'e sahip olanları seçer. [656]Gerisi ise sayısız nurlarından biri ile herkesi gölgede bırakıyor... Hâlbuki “ışın” bile Rablerin Rabbinin bir parçasıdır .[657]

İnsandaki yedili ilke - ki bu kaba dünya planındaki psişik tezahürü ilgilendirdiği ölçüde ikili olarak kabul edilebilir - antik çağ boyunca biliniyordu ve tüm antik kutsal metinlerde bulunabilir. Mısırlılar onu biliyor ve öğretiyorlardı ve her noktada ilkelerine göre ayırmaları, Aryan Gizli Öğretisinin bir karşılığıydı. Isis Unveiled'da şöyle anlatılıyor:

Mısırlıların kavramlarına ve felsefeye dayalı diğer tüm inançlara göre insan sadece ... ruh ve bedenin birliği değildi: Ruh ona eklendiğinde o bir üçlüydü. Ek olarak, bu öğreti onu Kha (beden), Khaba (astral form veya gölge), Ka (hayvan ruhu veya yaşam prensibi), Ba (yüksek ruh) ve Akh'tan (dünyevi zihin) oluşturdu. Hala Sah (veya mumya) adında altıncı bir ilkeleri vardı, ancak bu ilkenin işlevleri ancak bedenin ölümünden sonra başladı.[658]

Elbette en yüksek, yaratılmamış Ruh olan yedinci ilkeye genellikle Osiris adı verilirdi, böylece ölen herkes ölümden sonra Osirifiye - veya Osiris - olur.

Ama her zaman var olan reenkarnasyon ve Karma gerçeğini -ruhçuların öğrettiği gibi değil, dünyadaki en eski bilim olarak- tekrarlamanın yanı sıra, okültistler döngüsel ve evrimsel reenkarnasyonu da öğretmelidir: bu tür bir doğum yeniden, gizemli ve hareketsizdir. Isis Unveiled'da dikkatli terimlerle bahsedilen dünya tarihini bilmeyen birçok kişi için anlaşılmaz. Kama Loka ve Devachan'da bir ara kalışla her birey için sıradan yeni doğum ve birkaç kişi için büyük ve ilahi amaçlarla döngüsel bir bilinçli reenkarnasyon. Manevi alemde Siddhartha BUDDHA ve İsa gibi ve fiziksel fetihler aleminde Büyük İskender ve Büyük Napolyon gibi insanlık tarihinde devler gibi yükselen o büyük şahsiyetler, yalnızca var olmuş insan prototiplerinin yansıyan görüntüleridir. Isis Unveiled'da ihtiyatla söylendiği gibi on bin yıl önce değil ve milyonlarca yıl üst üste Manvantara'nın başlangıcı. Çünkü - yukarıda 371] açıklandığı gibi, gerçek Avatarlar dışında, bunlar aynı sürekli Işınlardır (Monadlar), her biri sırasıyla kendi özel Alev-Babasından - Devalar, Dhyan-Chohans veya Dhyan-Buddhalar veya başka, Gezegensel Melekler vb. - prototipleri olarak çağdışı sonsuzlukta parlıyorlar. Bazı insanlar onların suretinde doğarlar ve herhangi bir belirli belirsiz amaç kastedildiğinde, bu sonuncular, dünyamızın kaderini yöneten ve yönlendiren o gizli Güçler tarafından tekrar tekrar restore edilen ilahi prototipleri tarafından hipostatik olarak canlandırılır.

Isis Unveiled'in yazıldığı sırada daha fazla söylenemezdi ve bu nedenle onunla ilgili bilgi tek bir söze indirgendi:

Hem kutsal hem de dünyevi tarih kayıtlarında, prototipi geçmiş dinlerin ve mitolojilerin yarı kurgu yarı gerçek geleneklerinde bulunamayan tek bir önemli figür yoktur. Gökyüzünün sonsuzluğunda başımızın üzerinde ölçülemez bir mesafede parlayan bir yıldızın bir gölün pürüzsüz yüzeyine yansıması gibi, tufandan önceki çağların insanlarının görüntüleri de tarihimizle kapsayabildiğimiz zaman dilimlerine yansır. gözden geçirmek.

Ancak şimdi, bu doktrini kapsamlı bir şekilde ele alan ve bazıları birçok hatalı görüş sunan bu kadar çok yayın çıktığına göre, bu belirsiz ipucu genişletilebilir ve açıklanabilir. Bu formülasyon, yalnızca genel olarak olağanüstü tarihsel şahsiyetler için değil, aynı zamanda dahi insanlar için, insanlığın ilerlemesine ve iyiliğine yol açan anormal derecede gelişmiş özel bir yetenek nedeniyle sıradan insan sürüsünün üzerine çıkmış, çağının her dikkate değer kişisine de uygulanabilir . . Her biri, aynı parçadaki yetilerle, kendisinden önce var olan bireyselliğin bir reenkarnasyonudur, böylece önceki enkarnasyonda onda tamamen gelişmiş olan güçlü ve kolayca uyandırılan yetiyi veya niteliği yeni biçimine çeyiz olarak getirir. Çoğu zaman, döngüsel gelişimlerinde doğal insanların sıradan ölümlü Ego'larıdır.

Ama şimdi "özel durumları" ele almalıyız. Enkarnasyon döngüsü sırasında bir kişiliğin, Monad'ının (tezahür düzleminde) Kaynağı olan kişisel Tanrısı tarafından özel amaçlar için -yeterince saf bir kap olarak- seçildiğini varsayalım. . Tanrı, onun kendi prototipi ya da "cennetteki baba", bir anlamda, yalnızca onun, ruhsal insanın yaratıldığı imge değil, aynı zamanda bahsettiğimiz durumda, bu ruhsal, bireysel Ego'nun ta kendisidir. . Bu kalıcı, ömür boyu sürecek bir Teofani vakasıdır. Unutmayalım ki bu, Brahminist Felsefede anlaşıldığı şekliyle Avatarizm değildir: aynı şekilde, böyle [ 372] seçilmiş insan ne Jivanmukta ne de Nirvani'dir, fakat bu Mistisizm aleminde tamamen istisnai bir durumdur. Bu kişi, önceki yaşamlarında bir Üstat olabilir veya olmayabilir; o sadece son derece saf ve ruhsal bir bireydir veya daha önceki doğumunda böyleydi, eğer böyle seçilmiş bir kap yeni doğmuş bir bebekse. Bu durumda, böyle bir azizin veya Bodhisattva'nın fiziksel geçişinden sonra, onun astral ilkeleri, sıradan ölümlülerde olduğu gibi doğal bir bozulmaya uğramaz. Onlar bizim alanımızda ve insani çekiciliğin ve erişimin sınırları içinde kalırlar ve böylece sadece Buda, Shankaracharya ve İsa'nın aynı anda birkaç kişiliği canlandırdığı söylenemez, aynı zamanda yüksek bir Üstadın ilkeleri bile canlanabilir. sıradan ölümlülerin dış kabukları.

Sanat Kumara'dan belirli bir Ray (ilke), Mahabharata'nın büyük döneminde Krishna'nın oğlu Pradyumna'yı ruhsallaştırdı (canlandırdı), aynı zamanda Sanat Kumara, Kral Dhritarashtra'ya ruhani talimatlar verdi. Ayrıca Sanat Kumara'nın Jana Loka'da, kendi krallığında veya ruhani durumunda ikamet eden "on altının ebedi gençliği" olduğunu da unutmayalım.

Sıradan, sözde medyum yaşamda bile, vücut - sadece mekanik olarak da olsa - hareket ederken veya bir yerde dinlenirken, astral muadili başka bir yerde ve oldukça sık olarak uzak bir yerde bağımsız olarak görünüp hareket edebilir. yer. Bu, mutasavvıfların hayatında ve tarihte çok yaygın bir olaydır; ve eğer bu her türden esrime, kahin ve mistiklerin başına geliyorsa, o zaman neden aynı şey varoluşun daha yüksek ve ruhsal olarak daha gelişmiş planlarında olmasın? Bu olasılık daha düşük psişik düzlemde kabul ediliyorsa, neden daha yüksek bir düzlemde olmasın? Daha yüksek Üstatlık durumlarında, beden tamamen İç İnsana tabi olduğunda, Ruhsal Ego, kişiliğin yaşamı boyunca bile yedinci ilkesiyle tamamen yeniden birleştiğinde ve Astral Adam veya kişisel Ego o kadar arınmış hale gelir ki yavaş yavaş orta doğanın tüm özelliklerini ve niteliklerini özümsedi (dünyevi yönleriyle Buddhi ve Manas), kişisel Ego, tabiri caizse, ruhsal Yüksek Benliğin yerini alır ve bu nedenle yeryüzünde bağımsız bir yaşam sürme yeteneğine sahiptir; bedensel ölüm gerçekleştiğinde, genellikle aşağıdaki gizemli olay meydana gelir. Dharmakaya, Nirvani "kalıntısız", dünyevi safsızlıklardan tamamen arınmış olarak, Spiritüel Ego yeryüzünde tekrar enkarne olmak için geri dönemez. Ancak bu gibi durumlarda Dharmakaya'nın kişisel Ego'sunun bile bir bütün olarak bizim alanımızda kalabileceği ve yeryüzünde enkarnasyona geri dönebileceği tespit edilmiştir ; eğer buna ihtiyaç varsa. Şimdilik, sıradan insanın astral kalıntısı gibi, Kama Loka'da (Roma Katoliği'nin belirsizlik veya araf ve Ruhçuların "Sümer Diyarı") kademeli olarak çözülmesine tabi olamaz; Proclus'un böyle bir çözülme dediği gibi, ikinci bir ölümle ölemez [659]. Artık yansıtılarak değil, kendi doğal ışığı ve maneviyatı ile bilinçsizce daha düşük bir nirvana durumunda uyumak veya sıradan bir astral kılıf gibi çözülüp tamamen yok olmak için çok kutsal ve saf hale geldi .

Ancak Nirmanakaya ("kalan" ile Nirvani) olarak bilinen bu durumda, yine de insanlığa yardım edebilir.

"Acı çekeyim ve herkesin günahına katlanayım (yeni acılar için yeniden bedenleneyim), ama dünya kurtulsun!" dedi Gotama BUDDHA; bu sözler, gerçek anlamı artık takipçileri tarafından çok az anlaşılan bir ünlemdir. "Ben gelene kadar kalmasını istiyorsam, bundan sana ne?" [660]astral İsa, Petrus'a sorar. “Gelene kadar”, fiziksel bedende “tekrar reenkarne olana kadar” anlamına gelir. Yine de, eski çarmıha gerilmiş bedenin Mesih'i, gerçekte, "Ben Babamla birlikteyim ve O'nunla birim" diyebilirdi, bu, tıpkı Yuhanna gibi, astralin yeniden şekillenmesini engellemedi - Öğretmeni gelene kadar gerçekten uyu; John'un geldiğinde onu tanımamasını veya o sırada onun aleyhinde konuşmasını engellemedi . Ancak Kilise'de bu açıklama, fiziksel anlamda saçma bir milenyum veya chiliasm fikrine yol açtı.

O zamandan beri, "Acıların Adamı", kör takipçileri tarafından tanınmadan ve keşfedilmeden, belki birden fazla kez geri döndü. Ayrıca o zamandan beri, bu büyük “Tanrı'nın Oğlu”, adına kurulan Kiliseler tarafından her gün ve her saat sürekli olarak en acımasız çarmıha gerilmeye tabi tutulmaktadır. Ancak, sadece yarı kutsanmış olan havariler, Efendilerini beklemediler ve onu tanımadıkları için, her dönüşünde onu küçümseyerek reddettiler [661].

 

 

374]

BÖLÜM XLII

YEDİ İLKE

"Buda'nın Sırrı" diğer bazı Üstadların - belki de birçoğunun - sırrıdır. Bütün zorluk, başka bir gizemi doğru bir şekilde anlamakta yatmaktadır: insandaki "Yedi İlke" hakkında gerçek bir gerçeğin - ilk bakışta çok anlaşılmaz ve aşkın - gizemi, fiziksel olarak Doğanın yedi gücünün ve Yedi Hiyerarşisinin ondaki yansıması. Varlık, entelektüel ve ruhsal olarak. İnsanın - maddi, ruhani ve ruhsal - (genel olarak konuşursak) üçlü doğasını daha net bir şekilde anlamak adına, bir sisteme veya diğerine göre gruplara ayrılıp ayrılmadığına bakılmaksızın, bu bölünmenin tabanı ve üstü her zaman aynı olacaktır. . Bir insanda sadece üç Upadhi (baz) bulunduğundan, bütünün ahengi bozulmadan istenilen sayıda Kosha (kılıf) ve bunların yönleri üzerlerine inşa edilebilir. Böylece Ezoterik Sistem yedili bir bölünmeyi kabul ederken, Vedantik sınıflandırma beş Kosha verir ve Taraka Raja Yoga bunları dörde indirerek basitleştirir, en yüksek prensip olan Atma tarafından sentezlenen üç Upadhi.

Az önce söylenenler, elbette şu soruyu gündeme getiriyor: "Ruhsal (veya yarı-ruhsal) bir kişilik, nasıl olur da üçlü, hatta ikili bir yaşam sürdürebilir, karşılık gelen "Yüksek Benlikleri" ad libitum olarak değiştirebilir ve yine de tek bir sonsuz Monad olabilir. Manvantara'nın sonsuzluğunda mı? » Bunun cevabı gerçek bir okültist için kolaydır, oysa inisiye olmayan din dışı biri için saçma görünmelidir. "Yedi İlke", elbette, bölünmez tek Ruh'un tezahürüdür, ancak bu birlik yalnızca Manvantara'nın sonunda, Tek Gerçeklik planında yeniden birleştiklerinde ortaya çıkar; "Gezgin"in yürüyüşü sırasında, bu bölünmez Tek Alevin yansıması, tek ebedi Ruh'un veçheleri, her biri varoluşun tezahür etmiş planlarından birinde eylem gücüne sahiptir - tezahür etmemiş tek bir düzlemden kademeli farklılaşmalar - tam da bu düzlemde sırasıyla ait olduğu uçak. Dünyamız [375] her türlü Maya koşullarını sağladığından, arınmış Egotik İlke, Üstadın astral ve kişisel Benliği, aslında Yüksek Benliği (Atma ve Buddhi) ile birleşmiş bir bütün oluşturmasına rağmen, yine de, her şeyi kucaklayan merhamet ve iyiliğin amacı için, ilahi Monad'ından o kadar ayrı olmak ki, bu yanıltıcı ve dünyevi varoluş düzleminde ödünç alınmış bir yanılsama biçiminde kendine ait ayrı, bağımsız, bilinçli bir yaşam sürdürecek ve böylece aynı anda kendi bireysel Karma'sını tüketmek ve zihinsel körlüğün etkilerinden yararlanan milyonlarca insanı daha az kurtarmak şeklindeki ikili hedef. Şu soru sorulursa: "Buda'nın veya Jivanmukta'nın Nirvana'ya geçişi olarak tanımlanan değişim ne zaman meydana gelir, o zaman bedeni canlandıran orijinal bilinç, Nirvani'de veya "kalıntının" müteakip enkarnasyonlarında kalışını nerede sürdürür? "ikincisinin (Nirmanakaya)?" Yanıt, Gibbon'ın belirttiği gibi, hapsedilmiş bilincin "gözlem ve deneyime dayalı belirli bilgileri" temsil edebileceği, ancak bedensiz bilincin bir sonuç değil, bir neden olduğu olacaktır. O, bütünün bir parçasıdır veya daha doğrusu, yalnızca yansımaları ayırt edilebilen, her yeri kaplayan tek bir sonsuz Alevden tezahür etmiş etkinliğinin dereceli ölçeğinde bir Işınıdır; ve bu haliyle, bilinç her yerde mevcuttur ve belirli bir konu üzerinde veya üzerinde veya üzerinde yoğunlaştırılamaz veya sınırlandırılamaz. Etkileri tek başına madde alemine aittir, çünkü düşünce madde üzerinde çeşitli şekillerde hareket eden bir enerjidir, ancak okült felsefenin anladığı ve açıkladığı gibi bilinç kendi başına içimizdeki duyarlı ruhsal ilkenin, İlahi Ruh'un en yüksek niteliğidir. (veya Buddhi) ve Yüce Egomuzdur ve maddilik düzlemine ait değildir. Fiziksel insanın ölümünden sonra, eğer o bir İnisiye ise, bir insan özelliğinden bağımsız bir ilkeye dönüşür; bilinçli Ego, herhangi bir Ego olmadan kendi başına Bilinç haline gelir, yani Ego artık duyularla, hatta uzay veya zamanla sınırlanamaz. Bu nedenle, sahibi Buddhi'yi ayırmadan ve terk etmeden, aynı zamanda kendisini yerelleştirmeye gerek kalmadan astral insanına yansıtılabilir. Bu, rüyalarımızda çok daha düşük bir dereceye kadar kanıtlanmıştır. Çünkü bilinç, görülerimiz sırasında ve beden ve onun maddi beyni derin uykudayken aktif olabiliyorsa -ve bu görüler sırasında bile neredeyse her yerde mevcutsa- fiziksel beynimizden tamamen bağımsız olduğunda ve sahip olduğu güç ne kadar fazla olmalıdır? onunla bağlantı yok.

 

 

376]

BÖLÜM XLIII

O BİR SIRDI

Buda'nın sırrı şudur: Saf Bilgeliğin vücut bulmuş hali olan Gotama'nın, dünyadaki gizli inzivasından çıktığı güne kadar, diğer herhangi bir ölümlü gibi hâlâ insan vücudunda öğrenmesi ve dünyanın sırlarına inisiye edilmesi gerekiyordu. Himalayalar ve ilk kez Benares korusunda vaaz verdi. İsa için de durum aynıdır: On iki yaşından on üç yaşına kadar, O Dağda Vaaz verirken bulunduğunda, onun hakkında hiçbir şey bilinmez ve hiçbir şey söylenmez. Gotama, Kendisine iletilen Ezoterik Öğretileri dokunulmaz bir gizlilik içinde tutacağına yemin etmek zorunda kaldı. İnsanlığın cehaletine ve bunun sonucunda çekilen acılara karşı ölçülemez acıması nedeniyle, kutsal yeminini bozmak istememesine rağmen, yine de belirlenmiş sınırlar içinde kalmayı başaramadı. Ezoterik Felsefesini (“Göz Öğretisi”) ezeli Hakikat temelleri üzerine derlerken, bazı dogmaları gizlememiş ve yasal sınırları aşarak bu dogmaların yanlış anlaşılması için sebepler yaratmıştır. Sahte Tanrılarla başa çıkma arzusuyla, "Nirvana'ya Giden Yedi Yol"da Arupa (biçimsiz) Dünyanın Yedi Işığının bazı sırlarını açığa çıkardı. Biraz gerçek çoğu zaman hiç gerçeğin olmamasından daha kötüdür.

Gerçek ve kurgu yağ ve su gibidir: asla karışmazlar.

Ezoterik Öğreti'nin dış ölü bedenini canlandırıcı Ruhu olmadan sunan yeni öğretisinin feci sonuçları oldu: Hiçbir zaman gerektiği gibi anlaşılmadı ve doktrinin kendisi güneydeki Budistler tarafından reddedildi. O'nun kasıtsız hatasının temelinde ölçülemez hayırseverlik, sonsuz sevgi ve tüm canlılara merhamet vardı, ancak Karma, meyvesiz kalırsa iyi veya kötü niyetlere çok az dikkat eder. Onun vaaz ettiği “İyi Kanun”, görünen Kozmos'ta en yüce ahlak kuralları ve eşsiz bir dışsal felsefe ile sonuçlandıysa, o zaman olgunlaşmamış zihinleri de bu sistemin en yüksek kisvesi altında olduğu fikrine yöneltti ve yönlendirdi. daha fazlası yok ve yalnızca ölü mektubu algılandı. [377] ayrıca , yeni öğreti şimdiye kadar ortodoks Brahmanizm'in liderliğini takip etmiş olan birçok büyük zihni tedirgin etti.

Bu nedenle, ölümünden elli küsur yıl sonra, "büyük Öğretmen" [662], tam Dharmakaya ve Nirvana'dan vazgeçerek, Karma ve hayırseverlik amaçları için yeniden doğmaya tenezzül etti. O'nun için ölüm ölüm değildi ama Yaşam İksiri'nde belirtildiği gibi [663]değişti.

Daha parlak ışığa geçmeden önce aniden karanlığa dalın.

Ölümün şoku dağıldı ve diğer birçok Üstat gibi, ölümlü kabuğunu attı ve onu yanmaya bıraktı ve külleri bir kalıntı olarak tuttu ve ince bedenine bürünerek gezegenler arası yaşama başladı. O, Hindistan'daki en büyük Vedantist öğretmen olan Shankara olarak yeniden doğdu; farklı bir bakış açısı - kendini ortodoks Brahminlerin metafiziği tarafından çok görkemli bir şekilde gizlenmiş olan Gotama metafiziği arasında ortada buldu; kristal buz küpleri gibi soğuk bilgeliği, Ezoterik Felsefenin ilksel hakikatlerinin iskeleti gibi.

Shankaracharya o zamanlar yeni bir kişisel formda bir Gotama Buddha mıydı? Belki de okuyucuya "astral" Gotama'nın en yüksek ilkesi veya Atman'ı kendi ilahi prototipi - aslında "Işığın Oğlu" - göksel, zihin olan dış Shankara'nın içinde olduğu söylendiğinde kafası daha da karışacaktır. Aditi'nin oğlu.

Bu gerçek yine, gayrişahsi Bireysellik ile birleşen ilahi eski kişiliğin - şimdi Atma-Buddhi-Manas olarak Monad'ın tam üçlü formunda - görünür veya öznel yeni bir bedene gizemli aktarımına dayanmaktadır. İlk durumda, Manushya-Buddha'dır; ikincisinde, Nirmanakaya. Buda'nın Nirvana'da olduğu söylenir, ancak Gotama'nın bir zamanlar ölümlü olan bu aracı - süptil bedeni - İnisiyeler arasında hala mevcuttur; acı çeken insanlık onun ilahi yardımına ihtiyaç duyduğu sürece - en azından bu Kök Irkın sonuna kadar, Bilinçli Varlık alemini terk etmeyecektir. Zaman zaman O, "astral" Gotama, Avatarlar ve büyük azizlerle en gizemli - bizim için tamamen anlaşılmaz bir şekilde - birleşir ve onlar aracılığıyla hareket eder. Ve birçoğunun adı geçiyor.

Böylece Gotama Buddha'nın, Ezoterik Budizm'de söylendiği gibi, Shankaracharya olarak enkarne olduğu belirtilir:

Shankaracharya, basitçe, yeni bir bedende her yönden bir Buda'ydı [664].

Bu ifade mistik anlamda doğru olmakla birlikte, açıklanıncaya kadar ifade edilme biçimi yanıltıcı olabilir. Shankara kesinlikle bir Buda'ydı, ama Gotama'nın "Astral" Ego'su - ya da daha doğrusu Bodhisattva'sı - bir şekilde gizemli olabilse de, asla bir Buda'nın yeni bir enkarnasyonu olmadı. Shankaracharya ile bağlantı kurmanın yolu. Evet, yeni ve daha iyi uyarlanmış bir gemide, Güney Hindistan'ın Brahmin gemisi olan Ego, Gotama olabilir . Ama her ikisini de gölgede bırakan Öz olan Atman, şimdi Kozmos'ta kendi krallığında olan ölmüş Buda'nın Öz'ünden farklıydı.

Shankara, kelimenin tam anlamıyla bir Avatar'dı. Vedaların büyük yorumcusu Sayanacharya'ya göre, bir Avatar veya Shiva'nın Kendisinin - Logos, Doğadaki Yedinci İlke - doğrudan enkarnasyonu olarak düşünülmelidir. Gizli Öğreti'de Shri Shankaracharya, dünyevi yaşamının otuz iki yılı boyunca tezahür etmiş Ruhsal Varlıkların en yükseği, orijinal Yedi Işın'dan biri olan Alev'in meskeni olarak görülür.

Ve "Bodhisattva" kelimesiyle kastedilen nedir? Mistik Mahayana sisteminin Budistleri, her BUDDHA'nın eşzamanlı olarak (hipostatik veya başka şekilde) Varlığın üç dünyasında, yani Kama dünyasında (şehvet, arzu - bu şehvetli evren veya dünyamız) tezahür ettiğini öğretir. kişi; bir Bodhisattva olarak Rupa'nın dünyasında (biçimler - yine de duyular üstü); ve en yüksek Spiritüel Dünya'da (Dhyani-Buddha gibi tamamen maddi olmayan varoluşların Dünyasında. İkincisi uzayda ve zamanda sonsuza dek var olur, yani bir Maha-Kalpa'dan diğerine, - bu üçünün sentetik doruk noktası Adi-Buddha'dır, Mutlak olan ve dolayısıyla zaman ve mekanın ötesinde olan Bilgelik İlkesi [665]Aralarındaki ilişki şu şekildedir: Dhyani-Buddha, dünyanın bir insan Buda'ya ihtiyacı olduğunda, [ 379] Dhyana'nın (meditasyon, her şeye gücü yeten) gücüyle " yaratır " Konsantrasyon) zihinden doğan bir oğul, insanının veya Manushya-Buddha'nın fiziksel ölümünden sonra görevi bir sonraki Buda ortaya çıkana kadar yeryüzündeki işine devam etmesi olan bir Bodhisattva. Buda onlar özünde neredeyse bu ilkelerdir. r Ego ve geri kalanı sırasıyla; ve Ezoterik Felsefe, "Dhyana'nın (ya da soyut meditasyonun) gücüyle Dhyani-Buddha'nın (Buda'nın ya da Monad'ın Ruhu) Bodhisattva'yı ya da astral giysili Ego'yu yarattığı" ifadesinin anlamını bu şekilde açıklar. Manushya-Buda. Böylece Buda geldiği yerden Nirvana'ya geri dönerken, Bodhisattva Buda'nın yeryüzündeki işini sürdürmek için geride kalır. Bu nedenle, Shankaracharya'nın Avatar'ının hayaletimsi bedeninde daha düşük ilkeleri sağlayabilen bu Bodhisattva'ydı.

Şimdi, Buda'nın Nirvana'ya ulaştıktan sonra oradan dönerek yeni bir bedende enkarne olduğunu söylemek, hem Brahmanizm hem de Budizm açısından sapkınlığın telaffuzu olacaktır. Egzoterik Mahayana okulunda bile, "Buda"nın üç bedeniyle ilgili doktrinde [666], Dharmakaya -ideal, biçimsiz Varlık- hakkında bir kez kabul edildiğinde, içindeki Buda'nın duyusal algılar dünyasını sonsuza dek terk ettiği söylenir. ; ve onunla herhangi bir bağlantısı yoktur ve olamaz. Ezoterik veya Mistik Okulun öğrettiği gibi, Buda'nın Nirvana'da olmasına rağmen, ondan sonra çalışmaya devam etmek için Nirmanakaya'yı (Bodhisattva) geride bıraktığını söylemek oldukça ortodoks olur ve hem Ezoterik Mahayana hem de Prasang Okullarına uygundur. Madhyamika; ikincisi ezoterik karşıtı ve en akılcı sistemdir. Kala Çakra Yorumu, şunların olduğunu gösterir: (1) Adi-Buddha, ebedi ve koşulsuz; sonra (2) Sambhogakaya-Budalar veya Dhyani-Buddhalar, (eonik) sonsuzluktan beri var olan ve asla yok olmayan - tabiri caizse Nedensellik Budaları; ve (3) Manushya Bodhisattvas. 380] Aralarındaki ilişki bu tanımla belirlenir. Adi-Buddha, Vajradhara'dır ve Dhyani-Buddha'lar Vajrasattva'lardır; ve kendi planlarında farklı Varlıklar olmalarına rağmen, Dhyani'nin insan Buda aracılığıyla yaptığı gibi, biri diğeri aracılığıyla çalıştığı için, yine de neredeyse aynıdırlar. Biri "Sonsuz Akıl", diğeri sadece "Yüce Akıl" dır. Daha sonra yeryüzünde Gotama Buddha olacak olan Pra Bodhisattva hakkında şöyle söylenir:

Kusursuz Buda derecesine hemen ulaşmak için tüm koşulları yerine getirmiş olmak; Aziz, canlı varlıklara sınırsız merhametinden dolayı, insanların yararına bir kez daha enkarne olmayı tercih etti.

Nirvana-Budistler - Ezoterik Öğretiye göre bu yalnızca Paranirvana'nın eşiğidir; Brahminler arasında en yüksek bonum, yani artık dönüşü olmayan son durum - en azından bir sonraki Maha-Kalpa'ya kadar. Ve bu ikinci görüşe bile Ezoterik Doktrini kabul etmek istemeyen bazı fazla dogmatik ve ortodoks filozoflar tarafından itiraz edilecektir. Nirvana'ya sahipler - içinde hiçbir şeyin ve hiç kimsenin olmadığı mutlak hiçbir şey - yalnızca koşulsuz Her şey. Bu Soyut İlkenin karakteristik özelliklerini tam olarak anlamak için , onu sezgisel olarak kavramak ve Hinduların çok doğru bir şekilde "Evrendeki tek değişmeyen durumu" tam olarak kavramak gerekir.

Kusursuz bilinçsizlik durumu çıplak Chidakasham'dır (bilinç alanı), aslında,

Deneyimsiz okuyucuya ne kadar paradoksal görünse de [667].

Shankaracharya bir Avatar olarak kabul edildi; yazarın dolaylı olarak inandığı, ancak diğer insanların elbette reddetme hakkına sahip olduğu bir ifadedir. Ve bu haliyle, yeni doğmuş bir Brahman çocuğu olan Güney Hintli bir çocuğun bedenini aldı; Bizim için gizemli olduğu kadar büyük nedenlerle de bu bedenin Gotama'nın astral kişisel kalıntısı tarafından canlandırıldığı söylenir. Bu ilahi Ego-olmayan, Upadhi (fiziksel temel) olarak, Ruh'un ona inmesi için en uygun araç olarak, bu form dünyasında büyük Bilge'nin ruhani, insan Ego'sunu seçti.

Shankaracharya dedi ki:

Parabrahman Karta'dır (Purusha), çünkü başka Adhishtatha yoktur [668]ve Parabrahman Prakriti'dir, çünkü başka madde yoktur.[669]

381] Şimdi, makro kozmik düzlemde doğru olan, mikro kozmik düzlemde de doğrudur. Bu nedenle, - böyle bir olasılığı kabul ettiğimize göre - "astral" Gotama veya Nirmanakaya'nın Shankaracharya'nın ruhunun Upadhi'si olduğunu söylemek gerçeğe daha yakın olacaktır, ikincisi öncekinin yeni bir enkarnasyonuydu.

Shankaracharya'nın doğma zamanı geldiğinde, doğal olarak, tezahür etmiş fani bedendeki her ilke, yeryüzünde var olan en saf ve en iyi ilke olmak zorundaydı. Bu nedenle, bir zamanlar Shankara'nın yakın büyük selefi olan Gotama'ya bağlı olan bu ilkeler, doğal olarak ona çekildi, çünkü Doğanın ekonomisi, bu tür ilkelerin ham halden yeni bir evrimini yasaklıyor. Ancak, daha yüksek eterik ilkelerin, daha düşük, daha maddi ilkeler gibi bazen insan tarafından görülebilir hale gelmediği (astral bedenler gibi) hatırlanmalıdır ve bunlar daha çok ayrı veya bağımsız Güçler veya Tanrılar ışığında düşünülmelidir. maddi nesnelerden daha Bu nedenle, gerçeği sunmanın doğru yolu, Nirvana'ya gitmeyen Bodhisattva'nın, Gotama Buddha'nın çeşitli ilkelerinin, dünyevi Varlık olan Shankaracharya'nın orta ilkelerini oluşturmak için yeniden bir araya geldiğini söylemektir.[670]

Yukarıdakileri doğru bir şekilde anlamak için Budaların doktrinini ezoterik olarak incelemek ve varoluşun çeşitli planları arasındaki ince farkları anlamak kesinlikle gereklidir. Daha açık bir şekilde ifade etmek gerekirse, ekzoterik olarak Amitabha'yı Bodhisattva'sı ve Avalokiteshvara'yı Dhyani-Buddha'sı - doğrudan Adi-Buddha'dan yayılan bir üçlü - olan insan Buda Gotama, onları "Dhyana" (meditasyon) aracılığıyla özümsedi ve böylece oldu. Buda ("aydınlatma"). Başka bir biçimde, tüm insanlar için aynıdır: her birimizin kendi Bodhisattva'sı - şu an için yedili grubun üçlü bölünmesine bağlı kalırsak orta ilke - ve kendi Dhyani-Buddha'sı veya Chohan, "Dünyanın Babası" vardır. Oğul." Kısacası, Cennetsel Varlıkların daha yüksek Hiyerarşisi ile bağlantı bağlantımız burada yatıyor, sadece biz onları asimile edemeyecek kadar günahkârız.

382] İnsan Buda'nın (Gotama) ayrılışından altı yüzyıl sonra, daha az şanslı olsa da, eşit derecede asil ve sevgi dolu başka bir Reformcu, dünyanın başka bir yerinde, başka ve daha az ruhani bir ırk arasında ortaya çıktı. Doğulu ve Batılı bu iki Kurtarıcı hakkında dünyada sonradan oluşan görüşler arasında büyük bir benzerlik vardır . Milyonlarca insan bu iki Üstadın öğretilerine dönerken, her ikisinin de düşmanları -en tehlikelisi olan mezhepsel hasımlar- onları paramparça ederek, okült gerçeklere dayanan kötü niyetle çarpıtılmış ve dolayısıyla iki kat tehlikeli açıklamalar getirerek onları paramparça ettiler. Brahminler Buda hakkında O'nun aslında Vişnu'nun bir Avatarı olduğunu, ancak Brahminleri inançlarından yozlaştırmaya geldiğini ve bu nedenle Tanrı'nın kötü bir yönü olduğunu söylerken, Bardesan İsa hakkında Gnostikler ve diğerleri O'nun Nebu olduğunu iddia ettiler. sahte Mesih, eski ortodoks dinin yok edicisi. Diğer mezhepler, "Yeni Nazar mezhebinin kurucusudur" dedi. İbranice'de "Naba" kelimesi "ilhamdan konuşmak" anlamına gelir (הבָּנָּ ve דכּנֶּ, Bilgelik Tanrısı Nebo'dur). Ama Nebo aynı zamanda gezegenlerin Hint tuğrasında Buda olan Merkür'dür. Ve bu, Talmudistlerin, İsa'nın Sir William Jones tarafından Gotama Buddha ile karıştırılan Merkür Dahisinden (veya Hükümdarı) ilham aldığına inandıkları gerçeğiyle kanıtlanmıştır . Gotama ve İsa arasında burada belirtilmeyen başka birçok tuhaf benzerlik noktası vardır.[671]

Bu İnisiyelerin her ikisi de, daha yüksek bilginin edindiği güçleri kültürsüz kitlelere aktarma tehlikesini fark ederek, mabedin en iç köşesini derin karanlıkta terk ettilerse, insan doğasını bilenler arasında bunlardan herhangi birini bundan dolayı suçlayabilir mi? Yine de sağduyu tarafından teşvik edilen Gotama, Gizli Bilginin Ezoterik ve en tehlikeli kısımlarını anlatılmamış halde bırakmış ve seksen yaşına kadar -Ezoterik Öğreti yüz yıl diyor- temel gerçekleri öğrettiği bilgisiyle ölerek yaşamıştır. ve dünyanın üçte birinin din değiştirmesi için tohumlar ekti, yine de gelecek nesiller için gerçekten yararlı olandan daha fazlasını ifşa etmiş olabilir. Ancak öğrencilerine, insana Kendi gerçekleştirdiği şeylerden çok daha büyük "mucizeler" gerçekleştirme gücü verecek bilgiyi vaat eden İsa öldü ve arkasında yalnızca birkaç sadık öğrenci bıraktı, insanlar bilginin ancak yarısındaydı. Bu yüzden, kendilerinin sadece yarısını bildiklerini aktarabilecekleri ve daha fazlasını değil aktarabilecekleri bir dünyayla mücadele etmek zorunda kaldılar. Daha sonraki çağlarda, her ikisinin [383] ekzoterik takipçileri, verili gerçekleri, genellikle tanınmayacak şekilde bozdular. Batılı Efendi'nin müritlerine gelince, bunun kanıtı, artık hiçbirinin vaat edilen "mucizeleri" gerçekleştirememesi gerçeğinde yatmaktadır. Bir seçim yapmaları gerekiyor: ya kendilerinin büyük hatalar yaptıklarını kabul edecekler ya da Efendileri boş vaatler vermek ve böbürlenmekle suçlanacak. [672]Neden her ikisinin de kaderinde böyle bir fark var? Okültist için, Karma'nın veya Takdir'in eşitsiz mizacına ilişkin bu bilmece, Gizli Öğreti ile açıklanır.

Aziz Paul'un bize söylediği gibi, bu tür şeyleri toplum içinde konuşmak "yasa dışıdır". Bu konuda hala tek bir açıklama yapılabilir. Birkaç sayfa önce, hayatta kalarak, tam Nirvana'dan vazgeçerek kendini bu şekilde feda eden Üstadın, önceki varoluşlarda edindiği bilgileri asla kaybetmemesine rağmen, bu tür ödünç alınmış bedenlerde daha yükseğe çıkamayacağı söylendi. Neden? Çünkü o, Arupa olduğu için bu dünyaya uygun kendi astral bedenine sahip olmayan, daha da yüksek bir alemden gelen bir "Işığın Oğlu"nun taşıyıcısı olur. Bu tür "Işığın Oğulları" veya Dhyani-Buddhas, önceki Manvantara'ların Dharmakaya'larıdır, sıradan anlamda enkarnasyon döngülerini tamamlamışlar ve bu nedenle Karma'sız oldukları için uzun zaman önce bireysel Rupa'larını atmışlar ve kendilerini Tanrı ile özdeşleştirmişlerdir. İlk İlke. Bu nedenle, yeni bedenin dünyevi hac yolculuğunda yanlış eylemleri ve hataları için gelecekte herhangi bir ödül olmaksızın, ilerleme ve yeniden doğuş planında acı çekmeye hazır, fedakar bir Nirmanakaya'ya ihtiyaç vardır, çünkü onun için olağanda yeniden doğuş yoktur. algı. Yüksek Benlik veya İlahi Monad o zaman alt Ego'ya bağlı değildir; bağlantısı sadece geçicidir ve çoğu durumda Karma'nın hükümleri aracılığıyla çalışır. Bu, açıklaması Jnana'ya (Okült Bilgi) en yüksek İnisiyasyona atıfta bulunan gerçek, gerçek bir fedakarlıktır. Bu, Ruhun doğrudan tekamülü ve Annenin tezahür etmiş Dünyaların temelindeki orijinal ve büyük Kurban ile içedönüşü, maneviyatın maddede tedrici bastırılması ve [ 384] ölümü ile yakından bağlantılıdır. Tohum "ölmedikçe canlanmayacaktır." [673]Bu nedenle, sonraki tüm dinlerin temeli ve kaynağı olan Rig Veda'nın Purusha Shukta'sında [674], alegorik olarak "bin başlı Purusha" nın, Evrenin onun kalıntılarından doğabilmesi için Dünyanın kuruluşunda öldürüldüğü anlatılır. . Bu, kurbanlık kuzu sembolü olan Hıristiyanlık da dahil olmak üzere çeşitli dinlerdeki daha sonraki çok yönlü sembolün temelinden - gerçekten tohumundan - ne daha fazlası ne de daha azı değil. Çünkü bu bir kelime oyunu. "Aja" (Purusha), "doğmamış" veya ebedi Ruh, Sanskritçe'de "kuzu" anlamına da gelir. Ruh, maddeyle ne kadar çok kaplanırsa yok olur - mecazi olarak ölür - "doğmamış" veya "kuzu" kurban edilir.

BUDDHA'nın neden bu fedakarlığı yapma yolunu seçtiği, yalnızca O'nun dünyevi yaşamının ayrıntılı bilgisine Karma yasalarının derin anlayışını ekleyenler tarafından anlaşılacaktır. Ancak bu tür olaylar en istisnai durumlar arasındadır.

Geleneğe göre Brahminler, daha sonra Shankaracharya'nın yaptığı gibi, onları saf Vedik Brahizm öğretileriyle birleştirmek ve uyumlu hale getirmek yerine Gotama Buddha'ya ve O'nun öğretilerine zulmederek büyük bir günah işlediler. Gotama hiçbir zaman Vedalara karşı çıkmadı, sadece önyargılı yorumların ekzoterik gelişimine karşı çıktı. Shruti - sonucu "Veda" olan ilahi, sözlü vahiy - ebedidir. Onu yazan Rishilere ulaştığı gibi Gotama Siddhartha'nın kulaklarına ulaştı. Brahman düşüncesinin ve fantezisinin sonraki çalılıklarını reddederken bu vahyi kabul etti ve doktrinlerini aynı yıkılmaz hakikat temeli üzerine inşa etti. Tıpkı O'nun Batılı halefi, "Merhametli", "Saf" ve "Adil" Gotama'nın, kutsal fanilerin dünya yıllıklarından değilse bile, tarihsel Adeptlerin Doğu Hiyerarşisinin ilki olduğu gibi; ırk, soy, kast ayrımı olmaksızın tüm insanlığı kucaklar . Bu yüce ilkeyi ilk ilan eden O'dur ve bu ilkeyi ilk uygulayan da O'dur. Kralın sofrasına davet ettiği yoksullar ve mazlumlar, kastsızlar ve talihsizler hürmetine, şimdiye kadar kibirli bir inziva ve bencillik içinde tek başına oturanları, kendilerinin gölgesiyle bile lekeleneceklerini düşünerek dışladı. bu 385] ülkenin mirastan yoksun bırakılmış oğulları - ve bu ruhsuzlaştırılmış Brahminler, bu tercih için O'na sırt çevirdiler. O zamandan beri, rütbesini ve konumunu unutarak, yasak tapınağın kapılarını paryalara ve aşağı tabakadan insanlara ardına kadar açan ve böylece kalıtsal rütbe yerine kişisel erdemi tercih eden kralın oğlu dilenci prensi asla affetmedikleri gibi. . veya durum. Bu günah onlarındı, ama yine de sebep Kendisiydi; bu nedenle, "Merhametli ve Kutsanmış Olan" bu yanılsama dünyasını tamamen terk edemedi ve herkesin günahları için kefaret olmadan sebepler yarattı - dolayısıyla bu Brahminler de. Eğer "kederli adam" Ruthagata'ya gerçek bir sığınak bulduysa, o zaman "kederli adam" da O'nun özverili, her şeyi kapsayan ve bağışlayıcı sevgisinden nasibini aldı. Düşmanlarının günahlarını kefaret etmek istediği belirtilir. Ancak o zaman tam Dharmakaya, "kalansız" Jivanmukta olmayı istedi.

Shankaracharya'nın yaşamının sonu bizi yeni bir gizemle karşı karşıya getiriyor. Shankaracharya, müritlerinden hiçbirinin onu takip etmesine izin vermeyerek Himalayalar'daki bir mağaraya çekilir ve oradan, inisiye olmayanların görüşünden sonsuza kadar kaybolur. Öldü mü? Gelenek ve popüler inanç olumsuz bir cevap verir ve yerel Gurulardan bazıları şevkle desteklemezlerse bu söylentileri reddetmezler. Gizli Öğreti'de ortaya konulan tüm gizemli ayrıntılarıyla gerçeği yalnızca onlar bilir; yalnızca büyük Dravidian Guru'nun doğrudan takipçilerine tam olarak verilebilir ve uygun gördükleri kadarını ifşa etmek onlara kalmıştır. Yine de, bu Üstatların Üstadı'nın, karla kaplı Himalayaların çok çok ötesinde, Shamballa Kardeşliği arasında gizemli, görünmez ve yine de her yeri kaplayan bir varlık olarak ruhsal özünde bugüne kadar yaşadığı söylenir.

 

 

386]

BÖLÜM XLIV

BUDA'NIN "REENKARNASYONLARI"

"Dezhin Shegpa" (Tathagata) bölümündeki her bölüm, [675]bu büyük Filozofun hayatının bir yılına, kamusal ve kısmi öğretmenin ikili yönüne ayrılmıştır ve bu iki yön karşılaştırılır ve yorumlanır. Bundan, Bilge'nin, diğer herhangi bir Adept'in yapması gerektiği gibi, zorlu "Mükemmellik Yolunda" merdivenin tek bir basamağını bile kaçırmadan, uzun çalışmalar, meditasyonlar ve inisiyasyonlar yoluyla Buda durumuna ulaştığı açıktır. Bodhisattva, diğer tüm neofitlerin tüm zorluklarına katlandıktan sonra kişisel çaba ve erdem sayesinde Buddha ve Nirvani oldu - bazılarının düşündüğü gibi ilahi doğum sayesinde değil. Nirvana'nın bu dünyadaki yaşamı boyunca bedende elde edilmesi, önceki enkarnasyonlarında zaten "Dzyan Yolunda" (bilgi, bilgelik) yüksek derecelere ulaşmış olmasına borçlu olduğu şeydi. Zihinsel veya entelektüel yetenekler ve soyut bilgi, İnisiye'yi yeni doğumuna kadar takip eder, ancak ardışık tüm aşamalardan geçerek olağanüstü güçleri yeniden kazanması gerekir. Birer birer Rinchen-na-dun ("yedi değerli hediye") alması gerekiyor . [676]Meditasyon döneminde, fiziksel düzlemde hiçbir dünyevi fenomen zihnine girmemeli veya düşüncelerine müdahale etmemelidir. Zhine-lhagthong (Sanskritçe Vipashya, dini soyut meditasyon), kendisinden bağımsız olarak onda en şaşırtıcı yetenekleri geliştirecek. [387] Tefekkürün dört derecesi veya Sam-tan (Sanskrit dilinde Dhyana) özümsendikten sonra , her şey kolaylaşır. Çünkü bu adam bireysellik fikrinden tamamen kurtulduğu için, Benliğini Evrensel Benlik ile birleştirmiş ve tabiri caizse bir mıknatısın doğasında bulunan özelliklerle donatılmış bir çelik çubuk haline gelmiştir (Adi -Buddhas veya Anima Mundi), içinde hala uykuda olan güçler uyanır, görünmez Doğanın sırları açığa çıkar ve Thon-glam-pa (Seer) haline gelir, o Dhi ani-Buddha olur . Lokottaradharma'nın (nedenlerin en yüksek dünyası) her Zung'u (Dharani, mistik kelime veya mantra) onun tarafından bilinecektir.

Böylece, görünüşteki ölümünden yirmi yıl sonra, Ruthagata, aldatılmış ve cahil bir insanlığa karşı ölçülemez sevgisi ve "şefkatli merhametiyle", insanlara [677]yardım etmeye devam edebilmek için Paranirvana'yı terk etti.

Yorum diyor ki:

Reenkarnasyondan Kurtuluş Yoluna (Thar-lam) ulaşan kişi, artık Tulpa yapamaz, [678]çünkü Paranirvani olmak, Septenary Ku-Sum çemberini tamamlamak demektir. [679]Ödünç aldığı Dorjesempa'sını (Vajrasattva) Evrensel'e daldırdı ve onunla bir oldu.

Vajradhara, ayrıca Vajrasattva (Tibetçe: Dorjechang ve Dorjedzin veya Dorjesempa) tüm Dhyan-Chohans'ın veya en yüksek Yüce Buddha olan Dhyani-Buddhas'ın yöneticisi veya Lideridir; kişisel, ancak asla nesnel olarak tezahür etmez; "Yüce Fatih", "Tüm Sırların Efendisi", "Başlangıcı ve Sonu Olmayan" - kısacası Budizm'in Logos'u. Çünkü Vajrasattva olarak O, Dhyani-Buddhas veya Dhyan-Chohans'ın Tsovo'sudur (Başı) ve İkinci Dünya'daki Yüce Akıldır, Vajradhara (Dorjechanga) olarak ise yukarıda sayılanların hepsi O'dur. "Bu ikisi bir ve yine ikidir" ve onların üzerinde "Chang, Tezahür Etmemiş Yüce ve 388] adı olmayan Evrensel Bilgelik vardır." İkisi bir arada olan O (Onlar), Kötülüğü baştan beri boyun eğdiren ve mağlup eden, onun yeryüzünde yalnızca gönüllü tebaa üzerinde hüküm sürmesine izin veren, onu hor gören ve ondan nefret edenler üzerinde hiçbir gücü olmayan Güç'tür. Bu alegoriyi ezoterik olarak anlamak kolaydır; dışsal olarak, Vajradhara (Vajrasattva), tüm kötü ruhların İyi Yasanın (Budizm) yayılmasına müdahale etmeyeceklerine dair yemin ettikleri ve önünde tüm iblislerin titrediği Tanrı'dır. Bu nedenle, bu ikili karakterin, Yahudi Kabalistlerinin Metatronu olan Yehova ve Başmelek Mikail'e atfedilen kanonik ve dogmatik Tibet Budizminde aynı role sahip olduğunu söylüyoruz. Bunu kanıtlamak kolaydır. Mikail, "Rab'bin yüzünün meleği" veya Rabbini temsil eden kişidir. Tanrı Musa'ya İsrailoğullarının önünde "Yüzüm seninle gidecek" (İngilizce "varlık" - varlık) diyor ("Çıkış", XXXIII, 14). "Varlığımın meleği" (İbranice: "yüzüm") ("Yeşaya" LXIII, 9), vb. Bu tam olarak Vajradhara veya Vajrasattva'nın Kuzey Budizm'deki konumudur. Vajradhara (Dorjechanga) olarak O'nun Yüksek Benliğindeki ikincisi, orijinal İnşaatçılar olan yedi Dhyan Chohan dışında asla tezahür etmez. Ezoterik olarak, topluca "Yedi"nin Ruhu, onların yedinci ilkesi veya Atman'dır. Ekzoterik olarak, Kanjur'un mistik bilgi bölümü (D'gyu) Gyut (veya D'gyu) bölümünün en önemli eseri olan Kala Çakra'da çok sayıda mit bulunabilir. Dorjechang (bilgelik) Vajradhara'nın, kendisini Metatron'a bağlayan ikinci Arupa Dünyasında, saf Ruhların birinci dünyasında, bu meleği Yüce ve Kudretli El-Shaddai olarak adlandıran Kabalistlerin Briyatik dünyasında yaşadığı söylenir. Yunanca'da Metatron, άγγελος (Haberci) veya Büyük Öğretmen'dir. Michael, Ejderha Şeytan ile savaşır ve onu ve Meleklerini yener. Kötü Ruhların Subduer'ı Vajrapani ile bir olan Vajrasattva, her zaman güneşi ve ayı (tutulmalar) yutmaya çalışan Büyük Ejderha Rahu'yu yener. Hıristiyan efsanesindeki "Cennette Savaş", kötü meleklerin iyi meleklerin (Enoch) sırlarını (büyülü bilgelik) ve "Hayat Ağacı" nın sırrını ifşa etmesine dayanır. Biri Hindu ve Budist Panteonlarındaki egzoterik açıklamaları okusun -ikincisinin versiyonu öncekinden alınmıştır- ve her ikisinin de Gizli Doktrin'deki aynı orijinal, arkaik alegoriye dayandığını görecektir. Egzoterik metinlerde (Hindu ve Budist) Tanrılar, okyanustan Yaşam Suyu - Amrita - veya Bilgi İksiri çıkarmak için çalkalar. Ejderha 389] her ikisinden de Vishnu veya Vajradhara ya da Tanrıların başı, her ne denirse onu cennetten kovduğu bir parçasını çalar. Aynı şeyi Hanok kitabında da buluyoruz ve Aziz Yuhanna'nın Vahiyinde şiirselleştirilmiştir. Ve şimdi bu alegori, tüm fantastik süslemeleriyle bir dogma haline geldi!

Daha sonra sözü edilenlerin de anlayacağı gibi, Tibet manastırlarında büyük Bilgelerin yaşamlarını ayrıntılı olarak anlatan pek çok kutsal ve yarı gizli ciltler vardır. İçlerindeki açıklamaların çoğu kasıtlı olarak karıştırılmıştır ve diğerlerinde, aynı öğretim yolunu izleyen birçok kişiyi kapsayacak şekilde, tek bir isim kullanılarak kendisine anahtar verilmezse okuyucu şaşkına döner. Bu nedenle, bir dizi "yaşayan Buda" vardır ve "Buda" unvanı birbiri ardına öğretmenlere verilir. Schlagintveit şöyle yazıyor:

Her insana ait Buda, bir Dhyani Buddha ve bir Dhyani Bodhisattva'ya aittir ve sınırsız sayıda ilki aynı zamanda sınırsız sayıda ikincisiyle ilişkilendirilir [680].

Shankaracharya'nın otuz üç yaşında fani bedeninden bıkan onu girdiği mağaraya "bıraktığı" ve alt kişiliği olarak hizmet eden Bodhisattva'nın özgürleştiği söylenir.

İşlemediği bir günah yüküyle.

Aynı zamanda ekledi:

Kişi hangi yaşta dış bedenini kendi özgür iradesiyle atarsa atsın, bir sonraki enkarnasyonda aynı yaşta iradesi dışında şiddetli bir şekilde ölecektir.

390] Şimdi, Karma'nın "Maha-Shankara" (gizli çalışmada Shankara olarak adlandırıldığı gibi) üzerinde gücü olamazdı, çünkü bir Avatar olarak kendi Egosu yoktu ve Bodhisattva - gönüllü olarak kendini feda ediyordu. Ayrıca, ikincisi günahkar olsun ya da olmasın, tapu için herhangi bir sorumluluk taşımadı . Bu nedenle, Karma adaletsiz davranamayacağı için bu bizim için anlaşılmaz. Tüm bu hikayede, deneyimsiz hiçbir zihnin çözemeyeceği korkunç bir gizem yatıyor. Bununla birlikte, bu böyledir ve doğal bir soruyu gündeme getirir: "O zaman Karma tarafından kim cezalandırıldı?" Ve bu soru cevapsız kalır.

Birkaç yüzyıl sonra, Buda'nın [...]'da başka bir enkarnasyon yaşadığı ve yine bu Üstadın ölümünden elli yıl sonra, Tiani-Tsang adı verilen bir başkasında enkarnasyon yaşadığı söylenir [681]. Ayrıntı yok, daha fazla bilgi veya açıklama yapılmadı. Basitçe, son Buda'nın, Tanrılardan birinin bile kaçamayacağı Karmasının kalıntılarını yok etmesi gerektiği bildirildi; bazı sırları daha da derinden saklamak zorunda kaldı, bir zamanlar ona yarı açık - bu nedenle yanlış anlaşıldı. Tercüme edildiğinde ifade edildiği kelimeler aşağıdaki gibidir:[682]

Kral Zastang'ın oğlu Shramana Gotama olarak elli iki yaşında erken doğdu; sonra dış görünüşünü giymekten bıkmış olan Maha Shankara olarak elli yedi yıl erken ayrıldı. Bu iradeli hareket, yeni formu [...] otuz üç yaşındayken, [683]dökülen bedenin yaşında öldüren Kral Karma'yı çağırdı ve cezbetti. (Kişi hangi yaşta dış bedenini kendi özgür iradesiyle atarsa atsın, aynı yaşta bir sonraki enkarnasyonda iradesi dışında şiddetli bir şekilde ölecektir - Yorum). Bir sonraki (bedeninde) otuz iki yaşın biraz üzerinde ve yine bir sonraki vücutta - seksen yaşında - Maya ve aslında yüz yaşında öldü. Bodhisattva Tiani-Tsang'ı seçti, [684]ardından Sugata tekrar Tsong-K'a-pa oldu ve o da böylece Dezhin-Shegpa (Tathagata - "seleflerinin geleneklerini izleyen") oldu. Kutsanmış Kişi [...] olarak kendi nesline iyilik yapabilirdi, ancak gelecek nesillere hayır yapabilirdi ve bu nedenle, Tiani-Tsang olarak, yalnızca "kalıntıların" (anladığımız kadarıyla önceki Karması) bir sonucu olarak enkarne oldu. Yedi Yol ve Dört Gerçek bir kez daha gözden kayboldu. O zamandan beri Merhametli Olan, dikkatini ve babacan ilgisini hakikat tohumlarının fidanlığı olan Bodiul'un kalbine odakladı. Kutsanmış "kalıntılar" o zamandan beri insan Bodhisattva'larının birçok kutsal bedenini gölgede bıraktı ve dinlendi.

Bu gizli ciltte daha fazla bilgi, detay ve açıklama yoktur . İçindeki her şey karanlık ve gizemdir; çünkü sadece zaten talimat almış olanlar için yazılmış gibi görünüyor. İsimlerin yerine birkaç ateşli kırmızı yıldız konur ve verilen birkaç gerçek aniden kesilir. Bu bilmecenin anahtarını bulmak öğrencinin sezgisine bırakılmıştır, tabii Gotama Buda'nın "yakın takipçileri" - "Bir sonraki döngüde O'nun Kilisesi tarafından reddedilecek olanlar" - ve Shankaracharya'nın müritleri daha fazlasını eklemeye tenezzül etmedikçe. .

Sonuç bölümü, Buda'nın yetmiş üç yıllık yaşamını kapsayan yetmiş bölümün bir tür özetini verir ve [685]son paragrafı şuna indirgenir:

Eşsiz merhametin Öğretmeni olan üç gizemin en mükemmel tahtı (Sang-Sum) [...] 'dan, tüm münzevilerin ayinini yaptıktan sonra [...] ve her biri sünnet edildi, hissedildi yardımıyla ( [686]kuvvetler) Khlun-Chub,[687] sonraki görevi neydi? En Şanlı derin derin düşündü ve bunun (gelecekteki) nesillere faydası olup olmayacağını kendi kendine sordu. İhtiyaç duydukları şey, hayali bir bedende Maya'nın vizyonuydu. Hangi? ... Acı ve kederlerin büyük kazananı ayağa kalktı ve doğduğu yere geri döndü. Sramana Gotama'yı tanımadıkları için orada çok az insan Sugata'yı hoş karşıladı. Nirvana'da "Shakya (Güçlü)". ... Bilimi Shuddhas'a (Shudras) verdi, dedi Damze-Yul'a (Brahmin ülkesi: Hindistan). ... Bu nedenle, merhametten doğmuş olan All-Glorious'un emekli olması ve ardından (karmik olarak) Maha Shankara olarak görünmesi gerekiyordu; ve şefkat yüzünden [...] olarak ve yine [...] olarak ve yine Tsong-K'a-pa olarak. ... Aşağılanmayı seçen kişi alçalmalıdır ve sevmeyen Karma'nın kendisini yüceltmesine izin verir.[688]

Bu paragraf kuşkusuz belirsiz ve birkaç kişi için yazılmış. Ulusların tüm gerçeği duymaya yeterince hazır olacağı zaman henüz gelmediğinden, daha fazlasını söylemek yasadışı olur . Kadim dinler sırlarla doludur ve bazılarının ifşa edilmesi şüphesiz bir nefret patlamasına, ardından muhtemelen kan dökülmesine ve daha da kötüsüne yol açacaktır. Gotama Buddha öldüğünden beri Nirvana'ya dalmışken, Gotama Shakyamuni'nin enkarne olması gerekebileceğini bilmek yeterlidir - bu ikili içsel kişilik, ezoterik psisizmin en büyük gizemlerinden birini temsil eder.

"Üç gizemin tahtı", yüksek İnisiyelerin ve onların müritlerinin mesken yeri anlamına gelir. Bu "sırlar" Gopa, Yasodhara ve Uptala Varna olarak bilinen ve Xoma de Queros'un Buda'nın üç karısı zannettiği, tıpkı diğer Oryantalistlerin Shakti'yi (Yoga'nın gücü) dişi bir tanrı olarak kişileştirdiği gibi, üç mistik güçtür. Karısı için. ; veya Draupadi - aynı zamanda manevi güç - beş Pandava kardeşin ortak karısı için.

 

 

393]

BÖLÜM XLV

YAYINLANMAMIŞ BUDA TARTIŞMASI

(İkinci Tefsir Kitabında bulunur ve Arhatlara hitaben yazılmıştır.)

Merhametli Olan dedi ki: Bhikkhular ne mutlu, Bas-pa'da (Dharma, Öğreti) açıklanan Varlığın ve Yokluğun gizemini anlayan ve ikincisini tercih eden size ne mutlu, çünkü sizler gerçekten benim Arhat'larımsınız. ... Gölün aynasında kendi suretinin yansıdığını görüp ona bakıp sonra onu başka bir filin gerçek bedeni sanarak oradan ayrılan fil, derede kendi yüzünü görüp ona bakan insandan daha akıllıdır. şöyle der: " İşte buradayım ... Ben benim"; çünkü Öz, O'nun Öz'ü, on iki Nidana ve değişim dünyasında değil, Maya tuzağının ötesindeki tek dünya olan Yokluk dünyasındadır. ... Ne nedeni ne de yaratıcısı olmayan, kendi kendine var olan, ebedi, değişkenlik sınırlarının çok ötesinde olan tek şey - yalnızca bu, Evrenin gerçek "Ben" i (Ego), Ben'idir. Nam-Ha Evreni şöyle der: "Ben Xian-Chan'ın dünyasıyım"; [689]dört illüzyon güler ve "Doğru" diye yanıt verir. Ama gerçek bilge, sabah güneşinin kıvılcımını yansıtan çiy damlasının o güneş olmadığı gibi, ne insanın ne de uçan bir gölge gibi içinden geçtiği evrenin gerçek evren olmadığını bilir. ... Her zaman aynı kalan, hiçbir değişimin, hiçbir değişikliğin etkileyemeyeceği üç şey, bhikkhus vardır: bunlar Yasa'nın, Nirvana'nın ve Uzay'ın özüdür ve bu üçü Bir'dir, çünkü ilk ikisi içeridedir. sonuncusu [690]ve bu sonuncusu, kişi mantıklı varoluşların girdabında olduğu sürece Maya'dır. Şehvet ve diğer tutkuların pençelerinden [394] kaçmak için ölümlü bedenin ölmesi gerekli değildir . Bas-pa'nın yedi gizli kuralına uyan bir Arhat, Dang-ma ve Lha olabilir. [691]"Kutsal sesi" duyabiliyor... (Kwan-yin),[692] ve kendisini Amitabha Buddha'ya dönüşmüş [693]Sangharam'ının sessiz sınırları içinde bulabilir . [694]Anuttara Samyak Sambodhi ile birleşerek, [695]Varoluşun altı dünyasından (Rupaloka) geçebilir ve Arup'un ilk üç dünyasına gidebilir. [696]... Seçilmiş Arhat'larıma öğretilen kutsal yasamı dinleyen, onun yardımıyla Öz'ün bilgisine ve buradan mükemmelliğe ulaşacaktır.

Doğu düşüncesinin tamamen hatalı kavramları ve dışsal Budist ifadeler için Ezoterik bir anahtarın varlığına dair cehalet nedeniyle, Burnouf ve diğer büyük bilim adamları, Vedantistler tarafından da benimsenen bu tür ifadelerden "bedenim bir beden değildir" ve " Ben kendim değilim", tüm Doğu psikolojisinin geçiciliğe dayandığı sonucuna vardı. Örneğin Cousin, bu konudaki derslerinde, Burnouf'un otoritesine dayanarak, Brahmanizm'den farklı olarak Budizm'in düşünme ilkesinin ebediliğini reddettiğini kanıtlamak için aşağıdaki iki önermeyi verir. İşte buradalar:

1. Düşünce veya Ruh [697]- çünkü yetenek özneden ayırt edilemez - yalnızca duygu ile birlikte ortaya çıkar ve onu deneyimlemez.

2. Tinin kendisi kendine hakim olamaz ve dikkati kendisine yönelterek, bundan yalnızca, kendisini tutarlı ve geçici olmaktan başka bir şey olarak görme konusundaki acizliğine olan inancını çıkarır.

Bütün bunlar enkarne Ruh'a atıfta bulunur, ancak Maya'nın üzerinde artık gücünün olmadığı özgürleşmiş Spiritüel Benliğe atıfta bulunmaz. Ruh bir beden değildir, bu yüzden [395] Şarkiyatçılar onu "hiç kimse" ve hiçbir şey yaptılar. Bundan yola çıkarak, Budistleri nihilist, Vedantistleri ise "Gayri Şahsi (Tanrı)'nın incelemede bir mit olduğu ortaya çıkan" bir dinin takipçileri olduklarını ilan ettiler; onların nihai hedefi olarak tarif edilir

Kişisel Olmayan'a daldırılarak tüm ruhsal, zihinsel ve bedensel güçlerin tamamen yok edilmesi. ¹⁰

 

 

396]

BÖLÜM XLVI

NİRVANA MOKSHA'dır

Gotama Buddha'nın gizli öğretilerinden birine ilişkin metnimizde alıntılanan bu birkaç özdeyiş, Asya'daki büyük Üstatlar ve Okültistler tarafından kabul edilenlerin üçte ikisinin Efendileri olarak kabul ettikleri Kişiye "Materyalist" sıfatının ne kadar uygunsuz olduğunu göstermektedir. , Buda veya Shankaracharya adına olursa olsun. Okuyucu, az önce alıntılanan ve Tibetli okültistlere göre Buddha Sangiyas (veya Pho) tarafından söylenen kelimeleri hatırlayacaktır: Evrende üç ebedi şey vardır - Hukuk, Nirvana ve Uzay. Öte yandan Güney Kilisesi Budistleri, Buda'nın yalnızca iki şeyi ebedi olarak kabul ettiğini iddia ederler: Akasha ve Nirvana. Ancak Akasha, Aditi ile aynı olduğundan [698]ve her ikisi de "Uzay" kelimesiyle çevrildiğinden, Nirvana, Moksha gibi bir durum olduğu için hiçbir tutarsızlık yoktur. Sonra, her iki durumda da, Kapilavastu'nun Büyük Bilgesi, bu ikisini ve üçünü tek bir ebedi Unsurda birleştirir ve Dang-ma, tamamen arınmış bir Ruh olmayan biri için "O Kişinin bile Maya olduğunu" söyleyerek bitirir.

Tüm bu soru, materyalist yanılgılara ve Okült Metafizik konusundaki cehalete dayanmaktadır. Uzayı yalnızca zihinsel bir temsil, proforma var olan ve zihnimizin dışında gerçek bir varlığı olmayan bir şeyin kavramı olarak gören bilim adamı için, Uzay başlı başına gerçekten bir yanılsamadır. Sınırsız yıldızlararası boşluğu "hayali" eterle doldurabilir, ancak yine de Uzay onun için bir soyutlamadır. Avrupa'daki metafizikçilerin çoğu, tamamen okült bir bakış açısından, "Uzay"ı doğru bir şekilde anlamaktan, materyalistler kadar uzaktırlar, ancak bu ikisinin yanlış kavramları elbette çok farklıdır.

397] Eskilerin bu konudaki felsefi görüşlerini aklımızda tutarak, onları şimdi kesin fizik Bilimi denen şeyle karşılaştırırsak, ikisinin sadece sonuçlarda ve isimlerde uyuşmadığını ve postülalarının aynı, en basit ifadelerine indirgenirse. İnsan Aeons'unun başlangıcından, Okült Bilgeliğin şafağından beri, bilim adamlarının eterle doldurduğu bu bölgeler, her çağın Kahinleri tarafından keşfedilmiştir. Dünyanın basitçe kozmik Uzay, soyut bir fikir olarak gördüğü şeyi, Hindu Rishiler, Keldani Büyücüler, Mısır Hierophantları, her birini ve hepsini, hepsinin tek ebedi Kökü, Doğanın tüm Güçlerinin arenası olarak kabul ettiler. Bu, tüm dünyevi yaşamın kaynağı ve (bizim için) görünmez varoluş türlerinin - gerçek varlıkların yanı sıra yalnızca gölgeleri, bilinçli ve bilinçsiz, zeki ve duyarsız - bizi her yönden çevreleyen, dolduran meskendir. Kozmosumuzun atomları ve bizim onları fiziksel organizmalarımızla görmediğimiz veya hissetmediğimiz gibi bizi de görmeyin . Okültist için "Uzay" ve "Evren" eşanlamlıdır. Uzayda Madde, Kuvvet veya Ruh yoktur, bunların hepsi ve çok daha fazlası vardır. Bu Tek Element ve Anima Mundi - Uzay, Akasha, Astral Işık - sonsuz, kesintisiz hareketinde, sonsuz bir okyanusun nefes alıp vermesi gibi, yaşayan, hisseden, düşünen her şeyi yeniden emmek için gelişen Yaşamın Kökü'dür. ve içinde olmak var.. Isis Unveiled'da Evren hakkında söylendiği gibi:

Binlerce unsurun birleşimi ve yine de tek bir Ruhun ifadesi, duyular için kaostur. Zihin için alan.

Manu'dan Pythagoras'a, Platon'dan Paul'a kadar antik çağın bütün büyük filozoflarının bu konudaki görüşleri böyleydi.

Çözülme (Pralaya) sona erdiğinde, büyük Varlık (Para-Atma veya Para-Purusha), Kendiliğinden Var Olan Lord, her şeyin kendisinden ve aracılığıyla olduğu, olduğu ve olacağı ... çeşitli türlerde yayılmaya karar verdi. kendi özünden yaratıklar.[699]

Mistik On Yıl (Pisagor) (1+2+3+4 = 10) bu fikri ifade etmenin bir yoludur. Biri Tanrı'dır; [700]İki maddedir; Üç, Monad ve Duad'ı birleştiren ve her ikisinin de doğasına sahip olan fenomenal dünyadır; Dörtlü veya mükemmellik biçimi, her şeyin boşluğunu ifade eder; ve On Yıl veya hepsinin toplamı, tüm Kozmosu içerir.[701]

398] Platon'un "Tanrısı", "Evren Düşünce Alanı"dır ve Pavlus, "Her şey O'ndandır, O'nun aracılığıyladır ve O'ndadır" derken, kuşkusuz, derin zihninde Yehova'yı değil, İlke'yi kastediyordu. Pisagor dogmalarının anahtarı, her büyük Felsefenin anahtarıdır. Bu, çokluktaki birliğin genel formülüdür, çokluğu ortaya çıkaran ve Tümü doyuran Bir. Bu, birkaç kelimeyle, Tecelli'nin arkaik öğretisidir.

Spaceippus ve Xenocrates, büyük öğretmenleri Platon gibi,

Anima Mundi (veya "dünya ruhu") bir Tanrı değil, bir tezahürdür. Bu filozoflar, Bir'i hiçbir zaman canlı bir doğa olarak tasavvur etmediler. Bu terimden anladığımız anlamda , orijinal Bir mevcut değildi. O (o) birçok zuhur eden varlıkla (Monad ve Duad) birleşene kadar hiçbir varlık meydana gelmemiştir. Τίμιον ("saygı duyulan"), tezahür eden bir şey, hem merkezde hem de çevrede bulunur, ancak bu yalnızca İlahi Olan'ın - Dünya Ruhu'nun bir yansımasıdır. Bu doktrinde Ezoterik Budizm'in ruhunu buluyoruz.[702]

Ve bu, Ezoterik Brahmanizmin ve ayrıca Advaita Vedantistlerin ruhudur. İki çağdaş filozof, Schopenhauer ve von Hartmann aynı fikirleri öğretiyor. Okültistler diyor ki:

Psişik ve ektenik güçler, "ideomotor" ve "elektrobiyolojik güçler", "gizli düşünce" ve hatta "bilinçsiz beyin aktivitesi" - tüm bu teoriler iki kelimeye özetlenebilir: Kabalistik Astral Işık.[703]

Schopenhauer tüm bunları sadece sentezleyerek İrade olarak adlandırdı ve daha sonra von Hartmann'ın yaptığı gibi bilim adamlarının materyalist görüşlerine karşı çıktı. "Bilinçdışı Felsefesi" nin yazarı, görüşlerini "içgüdüsel önyargı" olarak adlandırıyor.

Dahası, hiçbir deneycinin maddeyle tam anlamıyla bir ilgisi olmadığını, yalnızca onu böldüğü enerjiyle ilgili olduğunu açıkça kanıtlıyor. Maddenin görünen etkileri sadece enerjinin etkileridir. Dolayısıyla şu anda madde denen şeyin, atomik enerjilerin birikiminden başka bir şey olmadığı, ifadesinde "madde" kelimesinin kullanıldığı, bunun dışında bilim için maddenin sadece anlamdan yoksun bir kelime olduğu sonucuna varır. .[704]

Korkarım aynısı, uğraştığımız diğer terimler için de geçerli - "Uzay", "Nirvana", vs.

Schopenhauer'ın yazılarında ifade edilen cesur teoriler ve görüşler, ortodoks bilim adamlarımızın çoğunun teorilerinden ve fikirlerinden oldukça farklıdır. [705]"Gerçekte," der bu cesur düşünür, "ne Madde ne de Ruh vardır . Taştaki yerçekimi eğilimi, insan beynindeki düşünce kadar açıklanamaz. ... Eğer madde -nedenini kimse bilmiyor- yere düşebiliyorsa, o zaman -nedenini kimse bilmiyor- düşünebilir de. ... Mekanikte bile, tamamen matematiksel olanın ötesine geçer geçmez, anlaşılmaz birliğe, yerçekimine vb. ulaşır ulaşmaz, duyularımız için irade ve düşünce kadar gizemli olan fenomenlerle yüz yüze geliriz . insan: kendimizi anlaşılmaz olanın karşısında buluyoruz, çünkü doğadaki her güç böyledir. O halde, hepinizin çok iyi bildiğini iddia ettiğiniz ve -ona bu kadar aşina olduğunuzdan- tüm sonuçlarınızı ve açıklamalarınızı ondan türettiğiniz ve her şeyi ona atfettiğiniz o konu nerede? ... Aklımızın ve duygularımızın tam anlamıyla kavrayabilecekleri, yalnızca yüzeyseldir; şeylerin gerçek içsel özüne asla ulaşamazlar. Kant'ın görüşü buydu. İnsan kafasında bir tür ruh olduğuna inanıyorsanız , aynı şeyi taşta da kabul etmelisiniz. Ölü ve tamamen pasif maddeniz yerçekimine eğilim gösterebiliyorsa veya elektrik gibi, çekip itiyor ve parlıyorsa, o zaman beyin gibi düşünebilir. Kısacası, sözde ruhun her zerresini maddenin eşdeğeriyle değiştirebiliriz ve maddenin her zerresini ruhla değiştirebiliriz. ... Bu nedenle, var olan her şeyin madde ve ruh olarak Hıristiyan bölünmesi, felsefi olarak doğru denebilecek şey değildir; ancak ancak o zaman var olanı irade ve tezahür olarak ikiye ayırırsak felsefi olarak doğru olacaktır , bu bölünme biçiminin birincisiyle hiçbir ilgisi yoktur, çünkü her şeyi ruhsallaştırır: ilk durumda gerçek ve nesnel olan her şey - beden ve madde - temsile, her tezahür iradeye dönüşür.[706]

konusu , tüm nesnel amaçlar için, "ölü ve tamamen pasif madde" olabilir; okültist için, içindeki tek bir atom bile ölü olamaz - "içinde yaşam her zaman mevcuttur." Bu konuda daha fazla bilgi edinmek isteyen okuyucu, "Yaşam Atomlarının Göçü" makalemize yönlendirilir. [707]Şu anda uğraştığımız şey Nirvana doktrini.

"Ateizm sistemi" - haklı olarak çağrılabilir, çünkü ne Tanrı'yı \u200b\u200bne de Tanrıları ve en önemlisi Yaradan'ı tanımaz, çünkü yaratılışı tamamen reddeder. Fecit ex nihilo, eğitimli materyalist için anlaşılmaz olduğu kadar bilgili okült metafizikçi için de anlaşılmazdır. Bu, tam olarak ikisi arasındaki tüm diğer anlaşmaların sona erdiği noktadır. Ancak bu, Budist ve Brahman okültistlerin, panteistlerin ve ateistlerin ve ayrıca teist Yahudilerin - Kabalistlerin - günahıysa, kendilerini bunda "günahkar" olarak kabul etmelidir; ve yine de hiç kimse Kabala Yahudilerine "ateist" demeyi düşünmez. Talmudik ve Hıristiyan ekzoterik sistemler dışında, hem antik dünyada hem de modern dünyada hiçbir zaman, sadece Maddenin her zaman dikkate alınması nedeniyle ex nihilo hipotezini a priori reddetmeyen bir dini Felsefe olmamıştır. Ruh ile birlikte-ebedi.

400] Nirvana, Vedantinlerin Moksha'sı gibi, çoğu Oryantalist tarafından yok olma ile eşanlamlı olarak kabul edilir; ancak bundan daha aleni bir adaletsizlik olamaz ve bu temel hataya dikkat çekilmeli ve çürütülmelidir. Okült Metafiziğin bütün yapısı, Brahmo-Budist sistemin bu en önemli dogmasına - "Varlık" ve "Var Olmama"nın Alfa ve Omega'sına dayanır. Şimdi, Nirvana ile ilgili bu büyük yanılgının düzeltilmesi, felsefi zihniyete sahip kişiler açısından çok kolay bir şekilde yapılabilir.

Geçici olanın aynasında manevi olanın görüntüleri görülür.

Öte yandan, somut bir maddi formun ayrıntılarının üzerine çıkamayan okuyucuya açıklamamız anlamsız gelecektir. Verilen muhakemeden mantıksal sonuçları anlayabilir ve hatta kabul edebilir, ancak sezgisiyle asla gerçek ruhu yakalayamaz. Baştan beri yanlış anlaşılan nihil kelimesi Ezoterik Felsefe sorununda sürekli olarak çekiç olarak kullanılmaktadır. Ancak bunu açıklamaya çalışmak okültistin görevidir.

Nirvana ve Moksha, daha önce söylendiği gibi, böyle bir paradoksun anlamı daha iyi göstermesine izin verilirse, varlıkları yokluk içindedir. Nirvana, bazı parlak Şarkiyatçıların kanıtlamaya çalıştıkları gibi, [708]tüm mantıklı varoluşun "söndürülmesi" anlamına gelir. Son atomuna kadar yanan ve sonra aniden sönen bir mumun alevi gibidir. Oldukça doğru. Bununla birlikte, eski Arhat Nagasena'nın kendisiyle alay eden kralın önünde iddia ettiği gibi, "Nirvana vardır" ve Nirvana ebedidir. Ama oryantalistler bunu reddediyor ve öyle olmadığını söylüyorlar. Onlara göre Nirvana, Evrensel Güç tarafından yeniden özümsenme, sonsuz mutluluk ve dinlenme değil, kelimenin tam anlamıyla "sönme, yok olma , tamamen yok olma, özümsenme değil" anlamına gelir. Tirthika Brahmins tarafından Nirvana'nın çeşitli yorumlarını veren ve bazı Sanskrit bilim adamlarının argümanlarını desteklemek için alıntıladıkları Lankavatara, bilgi için birincil kaynaklara, yani bu doktrini veren Buda'ya dönen biri için bir otorite değildir. Aynı başarıyla, Charvak'ın materyalistlerinden desteklerini alıntılamak mümkündür.

401] Jainlerin ölmekte olan Gotama'ya şu şekilde hitap ettiği kutsal kitaplarından bir argüman olarak alıntı yaparsak: “Gönderildiğin bu köhne bedenden Nirvi'ye (Nirvana) yüksel. ... Eski meskenine yüksel, ey kutsanmış Avatar” ve bunun bize nihilizme tam olarak zıt göründüğünü eklersek, o zaman bunun sadece Budist inancındaki başka bir çelişkinin ve ayrılığın kanıtı olarak hizmet edebileceği söylenebilir. . Okuyucuya, Gotama'nın zaman zaman "eski meskeninden" insanlığın ve sadık takipçilerinin yararına indiği inancını tekrar hatırlatarak, Budizm'in nihai yıkımı öğretmediği gerçeğini tartışılmaz hale getirirsek, o zaman yapacağız. bu tür öğretilerin atfedildiği yetkililere yönlendirilmelidir . Ve hemen söyleyelim: bilinçle ilgili konularda insanlar bizim için otorite değildir ; başkası için de olmamalılar. Eğer kişi Buda'nın Felsefesine bağlıysa, bırakın Buda'nın davrandığı ve konuştuğu gibi davransın ve konuşsun; Bir adam kendisine Hristiyan diyorsa, Mesih'in emirlerini takip etmesine izin verin, ancak onun birçok farklı rahip ve mezhebinin yorumlarına uymasın.

Bir Budist İlmihali sorar:

Budizm'de inançla kabul edilmesi gereken herhangi bir dogma var mı?

Oh hayır. İster kitaplarda yazılı olsun, ister atalarımızdan bize aktarılmış olsun, ister bilgeler tarafından öğretilmiş olsun, hiçbir şeyi hafife almamamız ciddi olarak isteniyor. Rabbimiz Buddha, söylenenlere sırf öyle söylendi diye inanmamamız gerektiğini söyledi; ne gelenekler, çünkü onlar bize antik çağlardan geldi; ne de söylentiler; ne de bilgelerin yazıları, çünkü onları bilgeler yazdı; ne de bize Bakire tarafından gönderildiğini düşündüğümüz fanteziler (yani sözde manevi ilham); ne de çıkarabileceğimiz aceleci sonuçlardan çıkarılan sonuçlar; ne de benzer bir zorunluluk gibi görünen; sadece akıl hocalarımızın ve öğretmenlerimizin çıplak otoritesine değil. Ancak Kutsal Yazılar, öğretiler veya sözler kendi aklımız ve vicdanımız tarafından doğrulandığında inanmalıyız. "Bu nedenle," diye bitiriyor, "sadece işittiğin için inanmamanı, bilincinle inandığın zaman ona göre hareket etmeni öğrettim."[709]

Nirvana'nın veya daha doğrusu Nirvana'da bulunduğumuz durumun yok oluşun tam tersi olduğu, bize "akıl ve bilinç" tarafından telkin ediliyor ve kişisel olarak bu bizim için yeterli. Aynı zamanda, bu gerçek tutarsız olduğundan ve genel okuyucuya uygun olmadığından, daha etkili bir şey eklenmelidir.

402] Okültizme antipatik kaynaklara başvurmadan, Kabala bize "nihil" teriminin eski filozofların zihninde, şimdi materyalistlerin elinde olduğundan çok farklı bir anlama sahip olduğuna dair en parlak ve açık kanıtları sunar. Kesinlikle "Hiçbir şey" (hothing) veya "hiçbir şey" (hiçbir şey) anlamına gelir. F. Kircher, "Kabala" ve Mısır Gizemleri üzerine çalışmasında [710]bu terimi mükemmel bir şekilde açıklıyor. Okurlarına, Zohar'da Sephiroth'un ilkinin [711]anlamı "Sonsuz" olan bir isme sahip olduğunu, ancak Kabalistler tarafından ayrım yapılmadan "Ens" ve "Ens Olmayan" ("Varlık" ve "Olmayan" olarak tercüme edildiğini söyler. -Yapı"); Varlık, diğer tüm varlıkların kökü ve kaynağı olduğu ölçüde ; Yokluk çünkü Ein Sof - Sonsuz ve Nedensiz, Bilinçsiz ve Edilgen İlke - Evrendeki hiçbir şeye benzemez.

Yazar ekliyor:

Aziz Dionysius'un ona Nihil demekten çekinmemesinin nedeni budur.

Bu nedenle, bazı Hıristiyan ilahiyatçılar ve düşünürler arasında bile, özellikle inisiye paganların derin Felsefesi zamanından sadece birkaç nesil sonra yaşamış olan daha öncekiler arasında bile, Nihil, kişisel olmayan, ilahi İlke, Sonsuz Tüm'ün eşanlamlısı olarak hizmet etti. Varlık ya da şey olmayan En ya da Ein Sofa, Parabrahmana Vedanta. Şimdi, Aziz Dionysius, İnisiye olan Pavlus'un bir öğrencisiydi ve bu gerçek her şeyi açıklığa kavuşturuyor.

"Nihil" özünde Mutlak İlahiyat'ın kendisidir, gizli Güç veya her yerde mevcudiyettir, Tektanrıcılık tarafından büyük ölçekte ölümlü insanın tüm tutkularına sahip antropomorfik bir Varlığa küçük düşürülmüştür. Bununla bağlantı, Avrupa'da anlaşıldığı anlamda yok olma değildir. [712]Doğu'da, Nirvana'daki yok oluş yalnızca maddeye atıfta bulunur - hem görünen hem de görünmeyen bedenlerin meselesine, çünkü astral beden, kişisel ikiz, ne kadar rafine olursa olsun yine de maddedir. Buda, orijinal Tözün ebedi ve değişmez olduğunu öğretti. Taşıyıcısı saf, ışık saçan esir, sınırsız, sonsuz Uzaydır.

Formların yokluğundan kaynaklanan boşluk değil, aksine, tüm formların temeli 403] ... (Bu), bunun Maya'nın yaratılışı olduğu anlamına gelir, tüm eserleri yaratılmamış Formdan önce hiçbir şey değildir ( Anlaşılmaz ve kutsal derinliklerinde tüm hareketin sonsuza dek durması gereken Ruh).[713]

Burada "hareket" yalnızca yanıltıcı nesnelere, sonsuzluk ve dinlenmeye karşı onların değişimine atıfta bulunurken, sonsuz hareket Ebedi Yasa, Mutlak'ın bitmeyen Nefesidir.

Budist dogmalara hakim olmak ancak Platonik yöntemi uygulayarak elde edilebilir: genelden özele. Bunun anahtarı, ruhsal gelgit ve ilahi yaşam hakkındaki incelikli ve mistik öğretilerde yatmaktadır.

Buda diyor ki:

Kanunumdan habersiz olan [714]ve bu durumda ölen kişi, mükemmel bir Samano (çileci) oluncaya kadar Dünya'ya dönmelidir. Bu amaca ulaşmak için kendi içindeki Maya üçlüsünü yok etmelidir. [715]Tutkularını söndürmeli, kendini Kanunla (Gizli Doktrinin öğretisi) birleştirmeli ve özdeşleştirmeli ve yok etme felsefesini kavramalıdır .[716]

Hayır, bilim adamlarının onun metafizik inceliklerinin doğru çözümünü bulmayı umabilecekleri şey Budist edebiyatının ölü mektubunda değildir. Eski zamanlarda, yalnızca Pisagorcular onları tam olarak anladılar ve Pisagor, Felsefesinin ana öğretilerini Budizm'in anlaşılmaz (sıradan Oryantalist ve materyalist için) soyutlamaları üzerinde doğruladı.

benzerlikte olursa olsun, yalnızca maddenin dağılması anlamına gelir , çünkü bir biçimi olan her şey yaratılmıştır ve bu nedenle er ya da geç yok olmalıdır, yani bu biçimi değiştirmelidir; bu nedenle, kalıcı gibi görünse de geçici bir şey olarak, bu yalnızca bir yanılsamadır, Maya; çünkü sonsuzluğun ne başlangıcı ne de sonu olduğundan, herhangi bir biçimin az ya da çok uzun süresi, tabiri caizse, anlık bir şimşek çakması gibi geçer. Onu gördüğümüzü fark edecek vaktimiz olmadan önce, çoktan parlamış ve sonsuza dek ortadan kaybolmuştu; sonuç olarak astral bedenlerimiz bile, saf eter, dünyevi hatlarını korudukları sürece, yalnızca maddenin illüzyonlarıdır. İkincisi, der Budist, belirli bir kişinin hayatı boyunca erdemli olup olmamasına göre değişir ve bu [ 404] metempsikozdur. Manevi Öz, maddenin tüm parçacıklarından sonsuza dek özgürleştiğinde, ancak o zaman ebedi ve değişmeyen Nirvana'ya girer. Ruhta, hiçlikte var olur; bir biçim olarak, bir görüntü olarak, bir benzerlik olarak tamamen yok olmuştur ve bu nedenle artık ölmeyecektir, çünkü yalnızca Ruh Maya değildir, ebediyen geçici biçimlerin yanıltıcı Evrenindeki tek Gerçekliktir.

Pisagorcular felsefelerinin ana hükümlerini bu Budist doktrini üzerinde doğruladılar. "Hayat ve hareket veren ve ışığın tabiatını paylaşan Ruh, yokluğa indirgenebilir mi?" - soruyorlar. "Hayvanlarda bulunan ve akıl özelliklerinden biri olan hafızayı kullanan duyarlı Ruh, ölüp bir hiç olabilir mi?" Ve Whitelock Bulstrode, Pythagoras'ı ustalıkla savunurken bu doktrini şöyle açıklamaktadır:

“Onların (hayvanların) Ruhlarını havaya üflediklerini ve orada kaybolduklarını söylerseniz, o zaman tek istediğim buydu. Laertius'a göre ruhlarla dolu ve Epicurus'a göre atomlarla dolu, her şeyin kaynağı olan hava, gerçekten de onları almak için uygun yerdir; çünkü yürüdüğümüz ve kuşların uçtuğu yer bile doğası gereği o kadar manevidir ki, görünmezdir ve bu nedenle pekala bir form alıcısı olabilir, çünkü tüm bedenlerin formları böyledir; sadece tezahürlerini görebilir ve duyabiliriz; havanın kendisi çok ince ve çağımızın kapasitesini aşıyor. O halde üst bölgedeki eter nedir ve oradan inen formların etkileri nelerdir? Pisagorcular, esirin en yüce kısımlarının yayılımları olan yaratıkların Ruhlarının, biçimlerin değil, yayılmaların, nefeslerin özü olduğuna inanıyorlardı. Eter bozulabilir - tüm filozoflar buna katılıyor; - ve ölümsüz olan , biçimden kurtulduğu zaman yok olmaktan o kadar uzaktır ki, pekala ölümsüzlük iddiasında bulunabilir.

“Ama ne bedeni ne de biçimi olmayan nedir; soyut, görünmez ve bölünmez olan, var olan ama yine de var olmayan nedir? Budistler soruyor . Cevap: Bu Nirvana'dır. O hiçbir şey - bir küre değil, daha çok bir durum.[717]

 

 

405]

BÖLÜM XLVII

GİZLİ KİTAPLAR "LAM-RIN" VE DZIAN

Dzyan Kitabı - Sanskritçe "Dhyan" (mistik meditasyon) kelimesinden gelir - Kiu-te'nin yedi kutsal cildi üzerine Yorumların ve aynı adlı kamu işleri Sözlüğünün ilk cildidir. Egzoterik amaçlar ve laiklerin kullanımı için otuz beş cilt Kiu-te, herhangi bir manastırın kütüphanesinde Tibet Gelugna lamalarının mülkiyetinde bulunabilir ve aynı konuda derlenmiş on dört Yorum ve Notlar kitabı vardır. adanmış Ustalar tarafından.

Açıkça söylemek gerekirse, bu otuz beş kitap, Gizli Doktrinin mitler, kılık değiştirmeler ve yanılsamalarla dolu "Popülerleştirilmiş Versiyonu" olarak adlandırılmalıdır; Öte yandan, "Dünyanın Gizli Bilgeliği Kitabı"nın küçük bir antik folyosundan alınan çevirileri, notları ve okült terimlerden oluşan zengin bir söz dağarcığıyla birlikte on dört ciltlik Commentarys, tüm Okült bilimlerin bir özetini [718]oluşturur . Bilimler. Shigatse'deki Tashi Lama'nın gözetiminde ayrı ve gizlice tutuluyor gibi görünüyorlar. Kiu-te kitapları nispeten moderndir, son binyılda yayınlanmıştır, oysa Orijinal silindirlerin bazı kısımları korunduğu için Commentaris'in önceki ciltleri inanılmaz derecede eskidir. Kiu-te'nin Kitapları'ndaki [719](gerçek adı bu şekildedir) aşırı fantastik ve bariz bir şekilde abartılı anlatımlardan bazılarını açıklamak ve düzeltmek dışında, Yorumların bunlarla çok az ilgisi vardır. Onlara, Keldani-Yahudi "Kabala"nın Musa'nın Kitaplarına davrandığı gibi davranıyorlar [406] . Avatumsaka Sutra olarak bilinen eserin "Arhatlar ve Pratyeka Budaların karakterinde tezahür ettiği şekliyle Yüce Atman (Ruh)" bölümünde şöyle denilmektedir:

Başından beri tüm canlılar gerçeği karıştırıp yalanı kabul ettikleri için, Alaya Vijnana adı verilen gizli bir bilgi ortaya çıktı.

Soru şudur: "Doğru bilgiye sahip olan kimdir?"

Cevap: Kar Dağının Büyük Öğretmenleri.

Bu "Büyük Öğretmenler"in sayısız yüzyıllar boyunca Himalayaların "Kar Sırtları"nda yaşadıkları bilinmektedir. Milyonlarca Hindu karşısında, Trans ve Cis Himalayalarının tüm yamaçlarına dağılmış Aşramlarda yaşayan büyük Gurularının varlığını inkar etmek, kendini onların gözünde alay konusu yapmaktır. Budist Kurtarıcı Hindistan'da ortaya çıktığında, onların Aşramları -çünkü bu büyük İnsanların kısa bir ziyaret dışında manastırlarda bulunmaları enderdir- şu anda işgal ettikleri yerlerdeydi ve bu, Brahminlerin Orta Asya'dan gelmesinden bile önceydi. İndus'a yerleşmek için. Ve ondan önce bile, tarihte ünlü ve şanlı birden fazla Aryan Dvija, daha sonra şu veya bu felsefi okulda doruğa ulaşan şeyi öğrenerek ayaklarının dibine oturdu. Bu Himalaya Bhante'lerinin çoğu Aryan Brahminler ve münzevi idi.

Çok gelişmiş olmasa bile, hiçbir bilgin bu zahiri ciltleri okumaktan fayda görmez. [720]Değerlerine bir anahtarla okunmaları gerekir ve bu anahtar yalnızca "Yorumlar" bölümünde bulunabilir. Ek olarak, egzoterik Budizm'in bile doğru anlaşılmasıyla ilgili oldukları ölçüde olumlu olarak zararlı olan nispeten modern birkaç yazı vardır. Bunlar: Pekin'den Bonze Yin-ch'on'un yazdığı "Buddhist Cosmos": "Shin-Tau-ki" (veya "Tathagata'nın Aydınlanmasının Kayıtları") Wang Puka - yedinci yüzyıl; "Hisai Sutra" (veya "Yaratılış Kitabı") ve diğerleri.

 

 

407]

BÖLÜM XLVIII

AMITA BUDDHA KUAN-SHI-YIN VE KUAN-YIN – “DZIAN KİTABI” VE TSONG-K'A-PA LAMA SERİSİ NE DİYOR

Yorumların bir eki olarak, Budaların ve Bodhisattvaların hayatları üzerine pek çok kutsal cilt vardır; aralarında Prens Gotama ve Tsong-K'a-pa olarak O'nun reenkarnasyonu hakkında bir tane var. Amit Buddha'nın doğrudan enkarnasyonu olduğu söylenen on dördüncü yüzyılın bu büyük Tibet Reformcusu, Shigatse yakınlarında Tashi Lama'nın kişisel sığınağına bağlı gizli bir okulun kurucusudur. Budaların (Sang-gyas) veya Shakya-Thub-pa'nın (Shakya-muni) lamaist enkarnasyonlarının düzenli sistemi O'nunla birlikte başladı. Amida veya Amita Buddha, "Çin Budizmi" nin yazarı tarafından efsanevi bir yaratık olarak adlandırılır. Hakkında konuşuyor

Amida Buddha (Ami-to Pho) , Kuan-yin gibi kuzeyli Budistler tarafından şevkle tapılan, ancak Siyam, Burma ve Seylan'da bilinmeyen muhteşem bir figürdür.[721]

Büyük olasılıkla. Ama yine de Amida Buddha "muhteşem" bir karakter değildir, çünkü: (a) "Amida", "Adi"den Senzar'ın bir biçimidir; "Adi-Buddhi" ve "Adi-Buddha", [722]daha önce gösterildiği gibi, yüzyıllar önce "İlk Ruh" ve "Bilgelik" anlamına gelen Sanskritçe terimler olarak vardı; ve (b) bu isim, Budizm'in Tibet'e tanıtıldığı yedinci yüzyıldan itibaren Hindistan'daki son Buda olan Gotama Shakyamuni'ye verilmiştir. "Amitabha" (Çince "Wu-liang-sheu") kelimenin tam anlamıyla "Sonsuz Çağ" anlamına gelir, 408] "En" veya "Ein-Soph", "Eski Günler" ile eş anlamlıdır ve onu doğrudan bağlayan bir lakaptır. Hinduların Sonsuz Adi-Buddhi'sine (Birincil ve Evrensel Ruh), ayrıca Avrupa'nın tüm eski halklarının Anima Mundi'sine ve Kabalistlerin Sonsuz ve Sonsuz'una. Amitabha bir Tibet icadı ya da Wu-liang-sheu'nun yeni bir biçimiyse, Çin Budizminin yazar-derleyicisinin okuyucularına böyle bir "masal"ın çok eski olması gerektiğini söylediği gibi, "muhteşem bir karakter". Çünkü başka bir sayfada, kanona bir ilavenin, içeren kitaplardan olduğunu kendisi söylüyor.

Kwan-yin ve Buda Amitabha ile Batı Cenneti efsaneleri de çağımızın başlangıcından kısa bir süre önce, Keşmir Konferansı'ndan önce gerçekleşti.[723]

ve çıkıyor

MÖ 246'dan önce kuzey ve güney Budistler arasında bulunan orijinal Budist kitaplarının kökeni.

Tibetliler Budizm'i MS yedinci yüzyılda benimsediklerine göre, nasıl Amita-Buddha'yı icat etmekle suçlanabilirler? Ayrıca Tibet'te Amitabha'ya Odpag-med denir, bu da ilk başta ödünç alınanın isim olmadığını, bilinmeyen, görünmez ve Kişisel Olmayan bir Gücün soyut fikri olduğunu gösterir - ki bu dahası Hindu "Adi-Buddhi", Çinli "Amitabha" değil. [724]Tibet'teki en eski tarihi eser olan Mani Kambum Kutsal Yazılarına göre Devachan'da (Sukhavati) bir tahtta oturan popüler Odpag-med'om (Amitabha) ile Amida Buddha adlı felsefi soyutlama arasında büyük bir fark vardır; bu isim artık dünyevi Buda Gotama'ya geçti.

 

 

409]

BÖLÜM XLIX

TSONG-K'A-PA - ÇİN'DE LOHANY

Tsong-K'a-pa hakkında söylenebilecek her şey "Tibet'te Reenkarnasyon" makalesinde yayınlandı. Bilgili Parsis'in iddia ettiği gibi, bu reformcunun [725]Shakyamuni tarafından Nirvana'ya yükseldikten sonra yaratıldığı iddia edilen göksel Dhyanis veya beş göksel Buda'dan birinin enkarnasyonu olmadığı , ancak Amit Buddha'nın Kendisinin bir enkarnasyonu olduğu bildirildi. Tashi-lumpo'daki Gon-pa'da saklanan kayıtlar, Sang-gyas'ın gizli doktrinlerinin geldiği büyük düşüş nedeniyle Tsong-K'a-pa'da enkarne olmak için "Batı Cenneti" alemlerini terk ettiğini söylüyor.

Cheu'nun İyi Yasası (sihirli güçler) ne zaman çok halka açıklansa, kaçınılmaz olarak büyücülüğe veya "kara büyüye" düştü. Formüller yalnızca dvijalara, hoshanglara (Çinli rahipler) ve lamalara güvenle emanet edilebilir.

Tsong-K'a-pa dönemine kadar Tibet'te Sang-gyas (Buda) enkarnasyonları yoktu.

veya Göksel Buda'dan (Dhyan-Chohans) birinin insan vücudundaki varlığının tespit edilebileceğine dair işaretler gösterdi ve ruh çağırmayı kesinlikle yasakladı. [726]Bu, lamalar arasında bir bölünmeye yol açtı ve hoşnutsuzlar, reforme edilmiş Lamaizme karşı yerli Bhonlarla birleşti. Şimdi bile Sikkim, Bhutan, Nepal ve hatta Tibet sınırlarında en iğrenç ayinleri uygulayan güçlü bir mezhep oluşturuyorlar. Ama o zamanlar daha da kötüydü. Tda-shu veya Tashi-Lama'nın izniyle, [727]yaklaşık yüz Lokhan (Arhat) Çin'e, Tian-t'-ai yakınlarındaki ünlü bir manastıra yerleşti ve kısa sürede efsanelere konu oldular ve bugüne kadar da öyle kaldılar. . beri. Ama onlardan önce diğer Lohan'lar vardı,

Mantraları büyülü sonuçlarla söyleme yetenekleri nedeniyle "tatlı sesli" lakaplı Ruthagata'nın dünyaca ünlü öğrencileri.[728]

İlki Keşmir'den Kali Yuga'nın 3000 yılında (Hıristiyanlık döneminin başlangıcından yaklaşık bir asır önce) geldi, [729]sonuncusu ise on dördüncü yüzyılın sonunda, yani 1500 yıl sonra geldi. Ve Yhigchin Manastırı'nda kendilerine bir yer bulamayınca, kendi ihtiyaçları için Chusan eyaletindeki kutsal Pu-to adasındaki (Buddha veya Çince Put) en büyük manastırı inşa ettiler. İyi Yasa, "Yüreğin Doktrini" orada birkaç yüzyıl boyunca gelişti. Ancak ada, batılı yabancı kitleler tarafından kirletildiğinde, Lohan'ların şefi dağlara çekildi ... Pekin yakınlarındaki Pi-yun-ti pagodasında, "Beş Yüz Lohan Salonu" hala görülebiliyor. Orada, ilk gelenlerin heykelleri aşağıda yer alırken, tek Lohan, ziyaretlerini anmak için inşa edildiği anlaşılan binanın çatısının altına yerleştirilmiştir.

Oryantalistlerin eserleri, mucizevi güçlere sahip olan Arhatlara (Adeptler) doğrudan göndermelerle doludur, ancak bundan kaçınmak mümkün olmadığında, açık bir alayla onlardan söz edilir. Ya basitçe cehaletten ya da açıklamaya giriştikleri çeşitli Dinlerdeki okült unsurun ve sembolojinin önemini kasten görmezden gelerek, genellikle bu tür pasajlarla çabucak ilgilenirler ve onları çevrilmeden bırakırlar. Bununla birlikte, dürüst olmak gerekirse, kabul edilmelidir ki, bu tür mucizeler halkın saygısı ve fantezisi tarafından ne kadar abartılırsa abartılsın, yine de "pagan" yıllıklarında sayısız Hıristiyanın mucizelerinden [411] daha az güvenilir ve daha az doğrulanmış değillerdir. Kilise kroniklerinde azizler . Her ikisinin de kendi hikayelerinde bir yer için eşit hakları vardır.

Budizm'e yönelik zulüm başladıktan sonra Hindistan'daki Arhatlar hakkında bir daha haber alınamadıysa, bunun nedeni, yeminleri intikam almayı yasakladığı için bu ülkeyi terk etmek ve Çin'de, Tibet'te, Japonya'da ve diğer ülkelerde yalnızlık ve güvenlik aramak zorunda kalmalarıdır. yer. O zamanlar Brahminlerin rahiplik gücü sınırsız olduğundan, Budizm'in Simons ve Apollonius'u, Brahman Irenaeus ve Tertullians tarafından Yahudi ve Roma dünyalarındaki halefleri kadar tanınma ve onaylanma şansına sahipti. Yüzyıllar sonra Hıristiyan dünyasında oynanan bu dramaların tarihsel bir provasıydı. Tıpkı Hıristiyanlığın sözde "kafirleri" durumunda olduğu gibi, Budist Arhatlar da "Vedaları" veya kutsal Müfredatı reddettikleri için değil, her ikisinin de gizli anlamını çok iyi anladıkları için zulüm gördüler. Sırf bilgilerinin tehlikeli olduğu ve Hindistan'da bulunmalarının istenmediği için göç etmek zorunda kaldılar.

Ayrıca, Brahminler arasında daha az sayıda İnisiye yoktu. Bugün bile, yalnızca İnisiyasyonlarında kendilerine empoze edilen mutlak gizlilik yemini nedeniyle değil, aynı zamanda Anglo-Hintlilerden duyulan korku nedeniyle de dikkat çekmemeye ve gölgelerde kalmaya mecbur kalan çok harika yetenekli Sadhular ve Yogiler var. Yargıçları, anormal güçlerin her tezahürünü veya iddiasını şarlatanlık, aldatma ve dolandırıcılık olarak değerlendirmeye kararlı mahkemeler ve mahkemeler ve kişi geçmişi gerçekten yargılayabilir. Çağımızın başlangıcından sonraki yüzyıllar boyunca, iç tapınakların ve mathamların (manastır toplulukları) İnisiyeleri, tüm bu Mahatmaların Yüce Başkanı olan her şeye kadir Brahm-Atma tarafından yönetilen bir yüce konsey seçtiler. Bu vasiyet, ancak öngörülen yaşa ulaşmış böyle bir brahmin tarafından işgal edilebilirdi ve mistik formülün tek koruyucusu oydu ve büyük Adeptleri yaratan Hierophant oydu. Kutsal kelime AUM'un anlamını ve tüm dini sembolleri ve ayinleri tek başına açıklayabilirdi. Ve bu Yüksek Derecenin İnisiyelerinden herhangi biri, kendisine emanet edilen gerçeklerin en ufak bir parçasını bile dünyevi olana verirse, ölmek zorundaydı; bu emaneti kabul edeni de idam ettirdi.

Ama bu gizemli tek heceli sözcükten çok daha üstün bir Sözcük vardı ve hâlâ da öyledir ve anahtarı kimdeyse onu neredeyse Brahman'la eşit kılar. Bu anahtara yalnızca Brahmatmalar sahiptir ve Güney Hindistan'da bugüne kadar [ 412] büyük İnisiyelerin ona sahip olduğunu biliyoruz. Ancak ölüm anında iletilebilir, çünkü o "Kayıp Söz" dür. Hiçbir işkence, hiçbir insan gücü, kendisini tanıyan bir Brahmin'i kendisine ihanet etmeye zorlayamaz; Tibet'te de iyi korunuyor.

Yine de bu gizlilik, bu derin gizem gerçekten cesaret kırıcıdır, çünkü yalnızca onlar, Hindistan ve Tibet'in İnisiyeleri, Okültizm tarihi üzerinde asılı duran yoğun sisi nihayet dağıtabilir ve onun iddialarını kabul etmesini sağlayabilir. Delphic öğüt: "Kendini bil" bu çağda sadece birkaç kişi için görünüyor. Ancak bu suçlama, yapılabilecek her şeyi yapan ve kurallarının dünyanın gözlerini açmalarına izin verdiği kadar ileri giden Adeptlere uygulanmamalıdır. Avrupalı, okültistlere acımasızca yöneltilen aleni kınama ve alaylarla geri püskürtülürken, Asyalı'nın cesareti kendi uzmanları tarafından kırılır. Şu anda içinden geçmekte olduğumuz Kali Yuga ("Kara Çağ") sırasında hiçbir Biga Vidya'nın, hiçbir Arhatship'in (Adeptship) mümkün olmadığına dair kasvetli bir izlenim altında olduklarını iddia ediyorlar. Budistlere bile Lord Buddha'nın sözde gücün "ölümünden bin yıl sonra" öleceğini kehanet ettiği öğretilir. Ama bu tamamen bir hatadır. Digha Nikaya'da Buddha şöyle der:

Dinle, Subhard! Eğer ümmetlerimdeki münzeviler benim ilkelerimi gerçekten ve iyi bir şekilde yerine getirirlerse, dünya asla rahatlardan yoksun olmayacaktır.

Brahminler tarafından ileri sürülen bu görüşe benzer bir çelişki Krişna tarafından Bhagavad Gita'da dile getirilmiştir ve geçmişte ve hatta bu yüzyılda birçok sadhu ve mucize yaratıcısı olmuştur. Aynı şey Çin ve Tibet için de geçerli . Tsong-K'a-pa'nın emirleri arasında, her yüzyılda Rahatlara (Arhatlara) "beyaz barbarlar" da dahil olmak üzere dünyayı aydınlatmak için girişimlerde bulunmaları ve bunu özel, belirtilen bir dönemde yapmaları talimatını veren bir tane var. devir. Bugüne kadar, bu girişimlerin hiçbiri özellikle başarılı olmadı. Başarısızlık, başarısızlığı takip etti. Bu gerçeği belli bir kehanetin ışığında açıklamalı mıyız? Pan-chen-rin-po-che'nin (Bilgeliğin Büyük İncisi) merhametle Pelinglerin (Batılılar) ülkesinde yeniden doğmayı ve Ruhsal Fatih (Chom-den) olarak görünmeyi kabul ettiği zamana kadar söylenir. -da), çağların yanılgısını ve cehaletini yok eder, Peling-pa'nın (Avrupa) [730][413] yanlış anlamalarını ortadan kaldırmaya çalışmanın pek bir faydası olmaz : oğulları kimseyi dinlemeyecektir. Başka bir kehanet, Gizli Öğreti'nin Bhod-yul'da (Tibet) ancak yabancı müdahalesinden kurtulduğu güne kadar tüm saflığıyla kalacağını söylüyor. Batılıların ziyaretleri, ne kadar dostça olursa olsun, Tibet nüfusu için zararlı olacaktır. Bu, Tibet izolasyonunun gerçek anahtarıdır.

 

 

414]

BÖLÜM L

BAZI YANLIŞ KAVRAMLAR DÜZELTİLDİ

Genel olarak Budizm ve özel olarak Tibet'teki Budizm hakkındaki yaygın yanlış anlamalara ve yanlış anlamalara rağmen - gerçek doktrinleri bilen biri için genellikle oldukça eğlencelidir - tüm Oryantalistler, Buda'nın asıl amacının insanlara öğretiyi öğreterek kurtuluşa götürmek olduğu konusunda hemfikirdir. en büyük saflığın ve erdemin uygulanması ve onları bu yanıltıcı dünyaya hizmetten ve daha da yanıltıcı bir sevgiye - çünkü bu çok geçici ve gerçek dışıdır - bedene ve fiziksel Benliğe özgür kılmak. tek sonucu sonunda yıkımsa, yoksunluk ve ıstırabın? İnisiyenin geçmiş yaşamlarının tüm dizisini hatırlamasını ve içindeki ilahi gözün tam olarak açılması nedeniyle gelecekteki yaşamları öngörmesini ve ayrıca nedenleri ortaya çıkaran bilgiye hakim olmasını sağlayan en yüksek mükemmelliğe ulaşılması bile sürekli tekrarlanan varoluş döngüleri, onu nihayetinde [731]var olmamaya ve başka hiçbir şeye götürmez - o zaman tüm bu sistem aptalcadır ve Epikurosçuluk, bu tür Budizm'den çok daha felsefidir. Maddi veya fiziksel bir durumdaki varoluş ile tamamen ruhsal bir varoluş arasındaki ince ama çok zorlayıcı farkı - "Ruhun Yaşamı" veya Ruh'u - kavrayamayan kişi, Buda'nın büyük öğretilerini, onların ekzoterik hallerinde bile, asla tam olarak takdir etmeyecektir. biçim. Bireysel ya da kişisel varoluş, acı ve kederin sebebidir; Kolektif ve kişisel olmayan sonsuz yaşam, sonsuza dek ilahi mutluluk ve neşeyle doludur ve onda ışığını azaltabilecek hiçbir neden veya sonuç yoktur. Ve böyle sonsuz bir yaşam umudu, tüm Budizm'in temel düşüncesidir. Bazı Fransız reenkarnistlerin iddia ettiği gibi, gayrişahsi bir varoluşun hiç de bir varoluş olmadığı ve yok olmaya eşdeğer olduğu söylenirse, o zaman şu soruyu sorarız: Ego'nun [415 ] ruhsal algılarında ne gibi bir fark olabilir ? Nirvana'ya yalnızca kişisel yaşamlarının -modern reenkarnistlere göre onbinlerce- anılarıyla yüklenmiş olarak giriyor, yoksa tamamen Parabrahmik duruma dalmış olarak, mutlak bilgi ve kolektif beşeri bilimlerin mutlak temsil duygusuyla Tüm ile bir mi olacak? ? Eğer bu Ego yalnızca on ayrı bireysel hayat yaşadıysa, o zaman kaçınılmaz olarak ayrı Benliğini kaybetmeli ve bu on Benlik ile kaynaşmalı - tabiri caizse - birleşmelidir. düşünürler ve özellikle Oryantalistler için sadece ölü bir mektupla - onu ne kadar az açıklamaya çalışırlarsa, Hakikat için o kadar iyi olacaktır.

Mevcut tüm dini felsefeler arasında Budizm en az anlaşılanıdır. Lassen'ler, Weber'ler, Vassilyev'ler, Burnoff'lar ve Julien'ler ve hatta Xoma de Queros ve Schlagintweitler gibi Tibet Budizminin "görgü tanıkları" şimdiye kadar sadece kafa karışıklığına kafa karışıklığı eklediler. Hiçbiri bilgilerini gerçek Gelugpa kaynaklarından almadı: hepsi Budizm'i, Bhutan, Lapchas, Bhons ve Himalaya hattı boyunca kırmızı şapkalı Dugpas'ın yoğun bir şekilde yaşadığı ülkelerdeki Tibet sınır manastırlarından toplanan bilgi kırıntılarına göre yargıladılar. Buryatlardan, şamanlardan ve Çinli Budistlerden satın alınan yüzlerce cilt aynı gelenek içinde okunup tercüme edilmiş, yorumlanmış ve yanlış yorumlanmıştır. Ezoterik Okullar, edebiyatları ve doktrinleri kendi adlarının mülkiyeti haline gelirse, eğer edebiyatları ve doktrinleri, Batı kamuoyu bir yana, kendi dinlerinin dünyevi olanlarının bile mülkiyeti haline gelirse, isimlerine layık olmaktan çıkarlar. Bu sadece sağduyu ve mantık. Ancak bu, Oryantalistlerimizin her zaman kabul etmeyi reddettikleri bir gerçektir: bu nedenle, putların, "fal masalarının" ve "Phurbu'nun sihirli figürlerinin" göreceli erdemlerini ve saçmalıklarını ciddi bir yüzle tartışmaya devam ettiler. "kare kaplumbağa". Bütün bunların gerçek felsefi Gelugpa Budizmi ile, hatta Shakyapas ve Kadampalar arasındaki en bilgili mezheplerle hiçbir ilgisi yoktur. Tüm bu "tabletler" ve kurban masaları, Chinsreg sihirli çemberleri vb. Sikkim, Butan ve Doğu Tibet'ten, Bhons ve Dugpas'tan açıkça elde edildi. Yine de, Tibet Budizminin karakteristik özellikleri olarak aktarılıyorlar! Ayrıca, okumadan, Hıristiyanlığı inceledikten sonra Piskopos Berkeley'in felsefesini, Napoliten lazaroni'nin palyaço tapınmasıyla, St. Cerne'deki Aziz Cosmo ve Domiano'nun balmumu fallusu.

416] Orijinal shravakaların (işitenler) ve shramanaların ("düşünce bağlayıcılar" ve "saf olanlar") yozlaştığı ve birçok Budist mezhebinin çıplak dogmatizm ve ritüelizme düştüğü oldukça doğrudur. Diğer tüm Ezoterik, yarı gizli öğretiler gibi, Buda'nın sözlerinin de çift anlamı vardır ve her mezhep yavaş yavaş doğru anlamı yalnızca kendisinin bildiğini ve bu nedenle diğerlerine hükmetmesi gerektiğini iddia etmeye başlar. Sapkınlık içeri sızdı ve erken Budizm'in güzel vücudunda çirkin bir kanserli tümör gibi kök saldı. Nagarjuna'nın Mahayana ("Büyük Araç") okuluna Hinayana ("Küçük Araç") sistemi karşı çıktı ve Aryasanga'nın Yogacharya'sı bile Hindistan'dan Mansarovar kıyılarına her yıl yapılan hac ziyaretleriyle, saçları keçeleşmiş, poz veren serseri kalabalığı tarafından yozlaştırıldı. yogiler ve fakirler olarak, bunun işe yaramasını tercih ediyor. Dünyaya karşı sahte bir nefret, mutlak bir iç huzuru veya meditasyon elde etmenin bir yolu olarak soluk alıp vermeleri saymanın sıkıcı ve yararsız uygulaması, bu okulu Hatha Yoga alanına getirdi ve onu Brahmin tirthikas'ın varisi yaptı . Ve onun Srotapatti'si, Sakradagamin'i, Anagamin'i ve Arhat'ları [732]hemen hemen her okulda aynı isimlere sahip olsalar da, yine de her birinin doktrinleri çok farklıdır ve muhtemelen hiçbiri gerçek Abhijnas'ın (beş doğaüstü, normalüstü güç) edinimini sağlamaz.

Şarkiyatçıların, kendi deyimiyle "iç (?) kanıtlara" göre hüküm verdiklerinde en büyük yanılgılarından biri, Pratyeka Budaları, Bodhisattvalar ve "Mükemmel" Budaları Budizm'in daha sonraki bir gelişimi olarak görmeleridir. . Çünkü bu üç ana derece, Üstadlık Hiyerarşisinin yedi ve on iki derecesi üzerine kuruludur. İlki Budaların Bodhi'sine (bilgeliğine) ulaşmış ama Öğretmen olmamış kişilerdir [733]. İnsan Bodhisattvaları, deyim yerindeyse, (gelecekteki Kalpas'ta) mükemmel Buda'nın adaylarıdır ve gerekirse güçlerini şimdi istedikleri gibi kullanma hakkına sahiptirler. "Mükemmel" 417] Budalar basitçe "mükemmel" İnisiyelerdir. Hinayana'nın egzoterik kitaplarında dedikleri gibi, onların hepsi insandır, bedensiz Varlıklar değildir. Bunların doğru karakterizasyonu yalnızca Lugrub'un veya Mahayana sisteminin kurucusu Nagarjuna'nın gizli ciltlerinde bulunabilir ve Nagalar (inisiye veya Mahatma için kılık değiştirmiş bir isim olan muhteşem "Yılanlar") tarafından inisiye edildiği söylenen Nagarjuna) . Çin kayıtlarında, Nagarjuna'nın doktrininin Gotama Buddha'nınkine aykırı olduğunu düşündüğüne dair efsanevi anlatım, Nagalardan kendi doktrininin tam olarak Sakyamuni'nin gizlice öğrettiği öğreti olduğunu öğrenene kadar bir alegoridir ve bu doktrin, arasındaki uzlaşma üzerine doğrulanmıştır. Himalayalar'daki eski Brahman gizli okulları ve Gotama'nın Ezoterik öğretileri, çünkü her iki taraf da ilk başta birbirine karşıydı. İlki, diğerlerinin atası, Shakyamuni'nin gelişinden yüzyıllar önce Himalayaların ötesinde kurulmuştu. Gotama onun öğrencisiydi; ve onlardan, bu Hintli Bilgelerden Sungata'nın gerçeklerini, tüm dünyevi, geçici şeylerin boşluğunu ve süreksizliğini ve nihayetinde "Mükemmel"i getiren Prajna Paramita'nın veya "Nehrin ötesindeki bilgi"nin sırlarını öğrendi. Tek Gerçekliğin kürelerine. Ama Arhatları Kendisi gibi değildi. Bazıları hırslıydı ve bazı öğretileri büyük konseylerin kararnamelerine göre değiştirdiler ve bu "sapkınlar" sayesinde Ana Okulu Ezoteriğin zulmü ve sürgünü sona erdiğinde ilk başta onların okullarını birleştirmelerine izin vermeyi reddetti. Hindistan'dan kardeşlik başladı. Ama sonunda çoğunluğu ana Aşramların liderliğine ve yönetimine boyun eğdiğinde, Aryasanga'nın Yogacharya'sı en eski Locaya aşılandı. Çünkü çok eski zamanlardan beri dünyanın son umudu ve ışığı, insanlığın kurtuluşu orada saklanmıştır. Bu okulun ve ülkenin birçok adı vardır - ikincisinin adı artık Oryantalistler tarafından masalsı bir ülkenin efsanevi adı olarak kabul edilmektedir. Bununla birlikte, Hindu Kalki Avatarının, Budist Maitreya'sının, Parsi Sosiosh'unun ve Yahudi Mesih'inin gelişini bu ülkeden beklemektedir; Oradan bir Hıristiyan bile, bilseydi, Mesih'ini beklerdi.

Orada ve yalnızca orada, Paranishanna (Gunggrub), Varlığın ve Olmamanın kesinlikle mükemmel anlayışı, Ruhtaki değişmeyen gerçek Varoluş, ikincisi hala bedendeymiş gibi görünse bile hüküm sürer; bu yerin her sakini, Kusursuz bir Ego olduğu için Ego Dışı'dır. Onların boşluğu "kendiliğinden var ve mükemmeldir" [ 418] - eğer onu hissedecek ve algılayacak dünyevi gözler olsaydı - çünkü mutlak hale geldi; gerçek olmayan varlık, koşulsuz bir Gerçekliğe dönüştürüldü ve bunun, dünyamızın gerçekleri, doğası gereği, ince (var olmayan) havaya karışarak ortadan kayboldu. "Mutlak Gerçek" (Dondam-pai-den-pa; Sanskritçe Paramarthasatya) "göreceli gerçeği" (Kunza-bchi-den-pa; Sanskritçe Samvritisatya) fethetti ve bu nedenle bu gizemli bölgenin sakinlerinin bir devlete ulaştığına inanılıyor. Svasamvedana ("içgözlemsel yansıma") ve Paramartha veya kişiselin mutlak bilinci olarak adlandırılan mistik anlatımda, her şeyin üzerinde olan ve dolayısıyla her anlamda yanılsamaların üzerinde olan kişisel olmayan Ego ile birleşen o. Onun "Mükemmel" Budaları ve Bodhisattvaları, her Budistin esnek dilinde göksel - dolayısıyla erişilemez Varlıklar olarak tasvir edilebilirken, bu isimler Avrupa din dışının körelmiş algısına hiçbir şey söyleyemez. Ve bu dünyada olup, hayali ülkemizin sınırlarının çok ötesinde yaşayanların ne önemi var! Bunların üzerinde yalnızca bir Nirvani sınıfı vardır, yani: Chos-ku (Dharmakaya) veya Nirvani "iz bırakmadan" - saf Arupalar, biçimsiz Nefesler [734].

Oradan zaman zaman Bodhisattvalar Prul-pai-ku (veya Nirmanakaya) bedenlerinde görünürler ve sıradan bir görünüme bürünerek insanlara ders verirler. Hem bilinçli hem de bilinçsiz enkarnasyonlar vardır.

Yogacharya veya Mahayana sistemlerinde yer alan doktrinlerin çoğu, diğerleri gibi Ezoteriktir. Bir gün, deneyimsiz Hindular ve Budistler, "İncil"i kelimesi kelimesine alıp parçalara ayırmaya başlayabilirler. Asya'da eğitim hızla yayılıyor ve durum Hıristiyanların aleyhine dönsün diye bu yönde şimdiden girişimlerde bulunuldu. Bu ikisi hangi sonuca varırlarsa varsınlar, Hıristiyanların kendi felsefelerine karşı geliştirdikleri bazı teorilerin yarısı kadar bile saçma ve haksız olmayacaklar. Böylece Spence Hardy'ye göre bir Arhat ölürken Nirvana'ya girer:

Yani varlığı sona erer.

Ve Binbaşı Jacob, Jivanmukta'ya göre,

419]

Brahma tarafından emilerek bilinçsiz ve taş gibi bir varoluşa girer [735].

Shankaracharya, Shvetashvatara'ya girişinde şunları söylerken sunulur:

Gnosis, bir kez ortaya çıktıktan sonra, sonuçlarını ortaya çıkarmak için başka hiçbir şeye ihtiyaç duymaz: var olabilmesi için yalnızca bir Subsidia'ya ihtiyacı vardır.

Teosofistin yaşadığı sürece, dilediği gibi iyilik ve kötülük yapabileceği ve lekelenmeden kalabileceği iddia edilmiştir - gnosis'in gücü budur. Ayrıca, Nirvana doktrininin ahlaksız sonuçlara yol açtığı ve her yaştaki Sessizcilerin ahlaksızlıkla suçlandığı ileri sürülmüştür [736].

ve Xoma de Queros'a [737]göre [738]Prasang Okulu özel bir yönteme başvurdu.

Her ezoterik görüşten saçmalık ve yanılgıyı ortadan kaldırmak [739].

Budist Felsefenin doğru yorumları, Prasang Okulu'nun bir tezinin yorumuyla taçlandırılmıştır:

Bir Arhat bile bir şeyden şüphe ederse cehenneme gider [740].

böylece dünyanın en özgür düşünen dinini bir körü körüne inanç sistemine dönüştürmek. Bu "tehdit" basitçe, İnisiye'nin bile psişik güçlerinin etkinliğinden bir an için şüphe duyarsa başarısız olabileceği ve amacına ulaşamayacağına dair iyi bilinen yasaya atıfta bulunur - bu, her Kabalist tarafından bilinen Okültizm alfabesidir. .

Tibet mezhebi Ngo-wo-nyid-med par Mraba ("varlığı reddedenler" veya "doğayı Maya olarak görenler"), [741]Hindistan'ın Charvak gibi nihilist veya materyalist okullarından hiçbiriyle bir an bile karşılaştırılamaz. Görüşlerine göre saf Vedantistler. Ve Yogacharya'lar karşılaştırılıp Tibet Vishishtadvaites olarak adlandırılabilirse, o zaman Prasang okulu şüphesiz bu ülkenin Advaita Felsefesini temsil eder. İkiye ayrıldı: biri aslen Svantatra Madhyamika Okulu olan Bhavya tarafından kuruldu; başka bir Buddhapalita; her ikisinin de ekzoterik ve ezoterik bölümleri vardır. En metafiziksel ve felsefi olan bu mezhebin ezoterik doktrinlerinden bir şeyler öğrenmek için ikincisine ait olmak gerekir . Chandrakirti (Dava Dagpa), Prasang doktrinleri üzerine yorumlarını yazdı ve onları açıkça vaaz etti; ve Nirvana'ya giden "Yol"a girmenin iki yolu olduğunu açıkça belirtir. Naljorngonsum ("öz-farkındalık meditasyonu") aracılığıyla herhangi bir erdemli kişi, bir manastır düzenine ait olmadan ve bir inisiye olmadan dört Gerçeğin sezgisel bir anlayışına ulaşabilir. Bu durumda, böyle bir meditasyondan veya Vishnu'dan (içsel bilgi) doğabilecek vizyonların hataya (Namtog veya yanlış vizyonlar) tabi olmadıklarını iddia etmek sapkınlık olarak kabul edildi çünkü öyleler. Sadece mutlak ve ebedi bir varlığa sahip olan Alaya, mutlak bilgiye sahip olabilir; ve Nirmanakaya bedenindeki bir İnisiye bile [742]bazen "Nedensiz" Dünya keşiflerinde yanlışı gerçek yerine alma hatasına düşebilir. Dharmakaya Bodhisattva, gerçek Samadhi'deyken tek başına yanılmazdır. Alaya veya Pying-po, her şeyin kökü ve temeli olan, insan gözü ve zihni için görünmez ve anlaşılmaz, yalnızca kendi yansımasını yansıtabilir, Kendini değil. Böylece, bu yansıma, sakin ve berrak sulardaki ay gibi, yalnızca Dharmakaya'nın tarafsız zihninde yansıtılacak ve kendisi de rahatsızlığa maruz kalan zihinde algılanan her şeyin parıldayan görüntüsü tarafından çarpıtılacaktır.

Kısacası, bu doktrin, Raja Yoga'nın Samadhi'nin iki hali uygulamasındaki doktrinidir; bu "Yollardan" biri, kişinin mükemmel, saf mutluluğun tadını çıkardığı, ancak kişisel varoluşa bağlı kaldığı mutluluk alemine (Sukhavati veya Devachan) götürür; diğeri ise illüzyon, Benlik ve gerçek dışılık dünyalarından tam kurtuluşa götüren Yol'dur. İlki herkese açıktır ve sadece liyakatle elde edilir; ikincisi - yüz kat daha hızlı - bilgi (Başlatma) yoluyla elde edilir. Bu nedenle, Prasang Okulu'nun takipçileri Ezoterik Budizm'e Yogācārya'lardan daha yakındır, çünkü onların görüşleri en gizli Okulların görüşleridir ve Yamyangshapda'da ve dağıtılan ve halka uygulanan diğer eserlerde bu doktrinlerin yalnızca bir yankısı duyulmaktadır. . Örneğin, zamanın üç bölümünden ikisinin gerçek dışı olduğu kamuya açık yazılarda belirtilir, yani: (a) ne geçmiş ne de gelecek vardır, bu bölümlerin her ikisi de [ 421] şimdiki zamanla bağlantılıdır ; ve (b) şeylerin gerçekliği, bir Dharmakaya bedeni edinmedikçe asla hissedilemez veya algılanamaz; ama burada yine bir zorluk ortaya çıkar, çünkü bu beden, İnisiye'yi "kayıtsız" tam Paranirvana'ya taşır, eğer bu ekzoterik açıklamayı kelimenin tam anlamıyla alırsak ve bu nedenle hissedemez veya algılayamazsak. Ama görünüşe göre Oryantalistlerimiz bu tür tutarsızlıklarda bu uyarıyı hissetmiyor ve üzerinde düşünmeden akıl yürütmeye devam ediyorlar. Tasavvuf üzerine muazzam bir literatür olduğundan ve Buryatlar, şamanlar ve Moğollarla serbest iletişim sayesinde Rusya, Tibet hakkında tüm kütüphaneleri satın aldığından, bilim adamlarının şimdiye kadar daha iyi bilmesi gerekir. Bununla birlikte, Xoma'nın Kala Çakra sisteminin kökeni hakkında veya Vasiliev'in - Budizm hakkında yazdıklarını okumak, onların "yasak meyvenin" kabuğunun ötesine geçtiğini görme umudundan vazgeçmek için yeterlidir . [743]Schlagintveit'in Tibet Mistisizminin Yoga olmadığını söylediği keşfedildiğinde -

güçlerin elde edildiği [744]o soyut istek ,

Yoga Wilson'ın tanımladığı gibi, ancak Sibirya şamanizmiyle yakından ilişkili ve "Tantrik ritüel ile neredeyse aynı" ve Tibet "Zung"unun "Dharanis" ve "Gyut" un yalnızca "Tantras" - ve öncesi - Christian Tantra, modern Tantrik ritüeline göre yargılanıyor, görünüşe göre bizim materyalist Oryantalistlerimizin misyonerlerin en iyi dostları ve müttefikleri gibi davrandığından şüphelenmek için her türlü neden var. Coğrafyacılarımız tarafından bilinmeyen her şey onlara var olmayan bir yer gibi görünüyor. Bu yüzden:

Tasavvufun efsanevi Shambhala ülkesinden kaynaklandığı söylenir. ... Xoma, dikkatli bir araştırmadan sonra, bu (efsanevi?) ülkeyi Syr Darya'nın (Yaxartes) ötesinde 45° ile 50° kuzey enlemleri arasına yerleştirir. İlk olarak Hindistan'da tanındı, c 965 г. N. e. ve sonra ... Hindistan'dan Keşmir üzerinden Tibet'e sızdı 1025 г. N. e.[745]

"Açık", "Dus-kyi Khorlo" veya Tibet Mistisizmi anlamına gelir. Hindistan'da bilinen ve Avrupa bir kıta olmadan önce orada uygulanan insan kadar eski bir sistemin, bize söylendiğine göre, "ilk kez dokuz veya on yüzyıl önce duyurulmuştur"! Mezheplerin kendi hayallerine göre kendi izinsiz değişikliklerini yaptıkları bu tür çok sayıda metin olduğundan, kitaplarının bugünkü şekliyle metni daha sonra "kaynaklanmış" olabilir. Ama Dus-kyi Khorlo üzerine Tsong-K'a-pa tarafından yazılan ve Yorumlarıyla birlikte orijinal kitabı [422] kim okudu ? Bu büyük Reformcunun 1387'de büyücülükle ilgili eline geçen her kitabı yaktığını ve arkasında -onda biri bile henüz yayınlanmamış olan- kendi yazılarından oluşan koca bir kütüphane bıraktığını göz önünde bulundurarak, yukarıdaki gibi raporlar en azından kötü tasarlanmışlardır. Tsong-K'a-pa'nın bilgeliğini ve olağanüstü güçlerini, "uzun burnuyla dikkat çekici" Batılı bir yabancının birlikteliğinden aldığı fikri de - Abbot Hook tarafından öne sürülen mutlu hipotezden - besleniyor. İyi başrahip, bu yabancının "Avrupalı bir misyoner" olduğunu düşünür - Tibet'teki dini ayin ile Roma Katolik ibadeti arasındaki dikkate değer benzerlik buradan kaynaklanır. Bununla birlikte, bu kırmızı "Yehova'nın Laması", MS 371'de Tibet'te ortaya çıkan ve sonra ortaya çıktıkları gibi aniden ve gizemli bir şekilde ortadan kaybolan ve Kral Thothori-Nyang-tsang'a bazı şeylerin nasıl kullanılacağına dair talimatlar bırakan beş yabancının kim olduğunu söylemiyor. sadece elli yıl önce, MS 331'de huzurunda "gökten düşen" bir kutuda [746].

Genel olarak, Avrupalı akademisyenler arasında Doğu'nun kronolojisi konusunda umutsuz bir kafa karışıklığı var, ancak hiçbir yerde Tibet Budizmi ile ilgili olduğu kadar büyük değil. Bu nedenle, örneğin bazıları oldukça doğru bir şekilde Budizm'in ortaya çıkış tarihi olarak yedinci yüzyılı alırken, diğerleri - örneğin Lassen ve Koepung gibi - yetkililere atıfta bulunarak tartışırlar; ilki, Kailash sıradağlarının yamaçlarında geri dönülmesidir 137 г. MÖ [747]bir Budist manastırı inşa edildi; diğeri - Budizm Pencap'ın kuzeyinde zaten kurulmuştu 292 г. M.Ö. Fark önemsiz olsa da - sadece bir yüzyıl - hala kafa karıştırıcı. Ancak bunu bile Ezoterizm temelinde açıklamak kolaydır. Budizm - Buda'nın kılık değiştirmiş Ezoterizmi - Hristiyanlık döneminin yedinci yüzyılında tanıtıldı ve kök saldı; Gerçek Ezoterik Budizm veya öz, Ruthagata doktrinlerinin ruhu, Buda'nın kendisine güvenli bir sığınak bulması için gönderilen seçilmiş Arhat'ları tarafından doğduğu yer olan insanlığın beşiğine getirildi.

423]

Bilge, Thong Lam'a ("Görme Yolu" veya durugörü) adım atar atmaz tehlikeleri önceden gördü.

Büyücülüğe derinden saplanmış olan nüfus arasında bu girişim başarısız oldu. Ve daha önce değil, yalnızca "Kalp Doktrini" Okulu, yüzyıllar önce Batı Tibet'e bakan yamaçta kurulan selefiyle birleştiğinde - Budizm, açıkça tanımlanmış iki Okuluyla - Ezoterik ve Ezoterik - nihayet ülkede kök saldı. Bhon-pa'nın.

 

 

424]

BÖLÜM LI

"GÖZ ÖĞRETİSİ" VE "KALP ÖĞRETİSİ" VEYA "KALP MÜHRÜ"

Prof. Albrecht Weber, Kuzeyli Budistlerin haklı olduğunu söylerken haklıydı.

Bu (Budist) kutsal metinlerin tamamına yalnızca biri sahiptir.

Güneyli Budistlerin -her dinin kabuğunda bir inci gibi gizlenmiş- herhangi bir Ezoterik Doktrinin varlığı hakkında hiçbir fikirleri yokken, Çinliler ve Tibetliler bu gerçeğin çok sayıda kaydını tuttular. Gotama tarafından açıkça vaaz edilen Doktrin artık yozlaşmış ve çürümeye yüz tutmuş olsa da, ziyaretçilerin erişemeyeceği yerlerde bulunan Çin manastırlarında hala hayatta kalıyor. Ve iki bin yıldan fazla bir süredir her yeni "reformcu", orijinalinden bir şeyler atarak, onun yerine kendi spekülasyonlarını koysa da, yine de, gerçek şimdi bile kitleler için hala geçerli. Ancak yalnızca Trans-Himalayaların vahşi doğasında - jenerik olarak Tibet olarak adlandırılır - çöllerin ve dağların en erişilemeyen yerlerinde, Ezoterik "İyi Yasa" - "Kalbin Mührü" - bugüne kadar tüm orijinal saflığıyla yaşar. .

Swedenborg, unutulmuş, uzun süredir kayıp olan Söz hakkında şunları söylerken haksız mıydı:

Çin'de arayın; Büyük Tataria'da bulmanız mümkündür.

Okurlarına, bu bilgiyi, kendisine tapınmalarını bu (kayıp) eski Söz'e göre gerçekleştirdiklerini söyleyen bazı "Ruhlar"dan aldığını anlatır. Bu vesileyle, Isis Unveiled'da söylendi ki

Okült Bilimler'in diğer öğrencilerinin emin olması gereken "ruhlar" kelimesinden daha fazlası vardı; kitapları gördüler

425] bu "Söz" [748]ü içeriyordu . Bu büyük İsveçli Teozofisti ziyaret eden "Ruhların" isimlerinin Doğulu olması muhtemeldir. Matematik, astronomi, doğa bilimleri ve felsefede öğrenimi zamanının çok ilerisinde olan böylesine inkar edilemez ve kabul görmüş bir dürüstlüğe sahip bir adamın sözü, modern bir teosofistin iddiasıymış gibi alay edilemez veya böylesine kaba bir şekilde reddedilemez; ayrıca , İç Benliğin tüm fiziksel duygulardan tamamen kurtulduğu ve Doğanın tüm sırlarının Ruhun gözü için açık bir kitap haline geldiği bir dünyada yaşadığı ve nefes aldığı o duruma istediği zaman geçebileceğini belirtti [749]. Ne yazık ki, yayınlanan eserlerinin üçte ikisi de bir anlamda alegoriktir ve kelimenin tam anlamıyla alındıklarından, eleştiri bu büyük İsveç Kahini'ni diğerlerinden daha fazla esirgemedi.

Gizli Bilimler ve Büyünün Avrupalı Üstatları ile birlikte panoramik bir incelemesini yaptıktan sonra, şimdi Doğulu İnisiyelerden bahsetmeliyiz. Batı'nın Kutsal Yazılarında Ezoterizm'in varlığından, onların kelimesi kelimesine bilgeliklerine yaklaşık iki bin yıllık körü körüne inançtan sonra ancak şimdi şüphe duyulmaya başlanıyorsa, o zaman aynı şey Doğu'nun Kutsal Kitapları için de tamamen geçerlidir. Bu nedenle ne Hint ne de Budist sistemleri anahtarsız anlaşılamaz ve karşılaştırmalı Din çalışmaları da tüm Dinlerin sembolleri en derin sırlarını açığa çıkarmadıkça bir "Bilim" haline gelemez. En iyi ihtimalle, böyle bir çalışma zaman kaybı ve bir saklambaç oyunu olarak kalacaktır.

Japon "Ansiklopedisi" otoritesine atıfta bulunan Remusat, Buda'nın ölümünden önce sisteminin sırlarını Ezoterik yorumun kutsal deposunun emanet edildiği öğrencisi Kashiyapa'ya aktardığını kanıtlıyor. Çin'de buna Chin-Fa-yin-Zang ("İyi Öğretimin Gözünün Sırrı") denir. Herhangi bir Budist Ezoterizm öğrencisi için, bu "Gözün Sırrı" terimi, herhangi bir Ezoterizmin tamamen yokluğunu gösterecektir. Bunun yerine "Kalp" kelimesi dursaydı, o zaman şu anda sadece iddia ettiği anlamına gelirdi. "Göz Doktrini", ölü mektubun dogmasını ve biçimini, ekzoterik formüllerle yetinenler için amaçlanan dini ritüelizmi ifade eder. "Kalp Doktrini" veya "Kalp Mührü" (Xing Yin) geçerli olan tek öğretidir. Bunun teyidi Xuan Zang'da bulunabilir. 426] Yüz yirmi ciltten oluşan Maha-Prajna-Paramita (Ta-poh-je-King) çevirisinde, "Buda'nın sevgili müridi Ananda'ya, büyük Üstadından sonra, Nirvana'ya geçen Kashiyapa, "Öğreti'nin Gözü"nün yayılmasını görevlendirdi; Kanunun "kalbi" sadece Arhatlara bırakıldı.

Bu iki kavram arasındaki temel fark - "Göz" ve "Kalp" veya dış biçim ve gizli anlam, soğuk metafizik ve İlahi Bilgelik arasındaki temel fark, çeşitli misyonerler tarafından yazılan "Çin Budizmi" üzerine birkaç ciltte açık ve grafiksel olarak ortaya konmaktadır. Yıllarca Çin'de yaşadıktan sonra, hâlâ kendilerine ezoterik diyen gösterişçi okullardan öğrendiklerinden daha fazlasını bilmiyorlar ve yine de sözde eski el yazmaları ve ezoterik yazılarla inançlarının açık düşmanlarını serbestçe sağlıyorlar! İnanç ile pratik uygulama arasındaki bu saçma çelişki, öyle görünüyor ki, diğer halkların gizli öğretileri konusunda Batılı ve saygın tarihçilerde şimdiye kadar hiçbir zaman şaşkınlık uyandırmadı. Bu nedenle, Budistlerin gizli öğretileri hakkında "özenli bir çalışma" yaptığına oldukça içtenlikle inanan Rahip Joseph Adkins, "Çin Budizmi"nde birçok ezoterik okuldan söz etmektedir. orijinal haliyle mevcuttur." Gerçekten de, bugüne kadar gerçek Ezoterik literatürün "bulunmadığını" ve bunu söylemek için ilham alan saygıdeğer beyefendinin hemen olduğunu söylemek abartı olmaz.

Bilenlerin ihanet etmeyeceği hiçbir gizli doktrin yok gibi görünüyor.

eserinin 161. sayfasında söylediğine kendisi bile inansaydı büyük bir hata yapmış olurdu. Şanlı öğretmenlerin tüm bu Yu-lu'larının (Sözlerin Kayıtları), Brahminlerin Purana'larındakinden daha mükemmel olmasa da mükemmel bir kılık değiştirdiğini hemen bilmesini sağlayın. Doğu'nun en iyi bilim adamlarını saymakla bitmez ya da eski Hint dünyasını ifşa etmekle tanınan Remusat, Burnoff, Koeppen, St. Hilaire ve St. Julian'ın çalışmalarından örnekler vermek faydasızdır. Budizm'in kutsal ve gizli kitaplarını ortaya çıkarmak; aslında ortaya çıkardıkları dünya hiçbir zaman gizlenmemiştir. Tüm Oryantalistlerin hatalarını, aralarında en büyük olmasa da en popüler olanlarından birinin hatasına göre değerlendirebiliriz - Prof. Maks Müller. Bu, alaycı bir şekilde "Tanrı Kim" (Ka) olarak tercüme ettiği şeye atıfta bulunularak yapılır.

427]

Brahmana'yı derleyenler geçmişten o kadar koptular ki, ilahilerin şiirsel doğasını ve şairlerin Bilinmeyen Tanrı'ya duydukları özlemi unutarak, soru zamirini bir tanrıya yükselttiler ve tanrı Ka'yı (veya Kim?) tanıdılar. .. Soru ayetlerinin bulunduğu her yerde yazar, Ka'nın Prajapati veya Yaratıkların Efendisi olduğunu söylüyor. Orada da durmuyorlar. Bu soru zamirinin geçtiği bazı ilahilere Kadwat, yani Kad veya Quid olması denirdi. Ancak çok geçmeden yeni bir sıfat oluştu ve sadece ilahiler değil, tanrılara yapılan kurbanlar da Kaya ya da Kim-yolu olarak anılmaya başlandı. ... Panini döneminde bu kelime o kadar yasal bir güç kazandı ki, nasıl oluştuğuna dair ayrı bir açıklama yapmak gerekiyordu. Buradaki yorumcu, Ka'yı Brahman aracılığıyla açıklıyor.

Müfessir, Onu Parabrahman üzerinden de olsa izah edecek olsa, onu "Brahman" olarak tefsir etmekten bile daha haklı olacaktır. En yüksek, cinsiyetsiz, biçimsiz Ruhun, Mutlak'ın Gizemlerinin gizli ve kutsal Adını -kimsenin tezahür eden Tanrıların geri kalanıyla sınıflandırmaya cesaret edemediği, hatta sembolik Pantheon'un orijinal terminolojisindeki adının- neden olduğu anlaşılmaz. soru zamiri ile ifade edilemez. Dünyanın en antropomorfik dinine mensup olanların, çok abartılı dinsel hürmet ve hürmet için antik çağın filozoflarını azarlama hakkı var mı?

Ama şimdi Budizm ile meşgulüz. Yazar San-Kyan-yi-su, onun Ezoterizmi ve gerçek Ezoterik Okulların en yüksek başkanları tarafından tek nüshalar halinde saklanan sözlü talimatlarını göstermektedir. Bodhidharma'yı Buddha ile karşılaştırarak şöyle haykırıyor:

Julai (Tathagata) büyük gerçekleri ve her şeyin nedenlerini öğretti. İnsanların ve Devaların akıl hocası oldu. Kalabalıkları kurtardı ve beş yüzden fazla eserin içeriğini dile getirdi. Bundan, bu sistemin Kyaumen veya ekzoterik dalı doğdu ve bu, Buda'nın sözlerinin geleneği olarak kabul edildi. Bodhidharma Batı Göklerinden (Shambhala) "Gerçeğin Mührü"nü (gerçek mühür) getirdi ve Doğu'da tefekkür kaynağını açtı. Doğrudan Buda'nın kalbine ve varlığına işaret etti, kitapçı talimatların asalak ve yabancı büyümesini süpürüp attı ve böylece Buda'nın kalbi geleneğini içeren sistemin [750]Tsung-men veya Ezoterik dalını kurdu .

özel olarak "dinsiz ülkelerdeki" misyonerlerin [ 428] genel yanılgılarına ışık tutuyor . Teozofistlerin, özellikle de Hindistan Teozofistlerinin sezgilerine fazlasıyla hitap ederler. Özel ilgiyi hak eden ifadeler italik olarak verilmiştir.

Ezoterik okullar için olağan (Çince) kelime dan'dır , Sanskritçe Dhyana... Çin'deki Ortodoks Budizm yavaş ama istikrarlı bir şekilde sapkın hale geldi. Kitapların Budizmi ve eski gelenekler, mistik tefekkür Budizmi oldu. ... Uzun zaman önce Hindistan'ın Budist topluluklarında ortaya çıkan eski okulların tarihi artık yalnızca kısmen restore edilebilir. Çin'in Budizm'in geldiği ülkenin dini tarihine bir miktar ışık tutması mümkündür [751]. Tarihin hiçbir yerinde, kaybolan bilgiyi geri getirmek için ataların mesajlarından daha iyi yardım bulunamaz, bunların bir dizisi Bodhidharma ile sona ermiştir. Sonuncusu Gotama veya Shakyamuni olan atalar ve yedi Buda hakkındaki Çin ve Japon masallarının en iyi açıklamasını ararken , Jainlerin MS altıncı yüzyılın başlarındaki geleneklerini bilmek önemlidir. patrik Bodhidharma Çin'e taşındığında. ...

Ezoterik Budizm'in çeşitli okullarının yükselişinin izini sürerken, bir şekilde havarisel ardıllık dogmasını anımsatan bir ilkenin hepsine ait olduğu unutulmamalıdır. Hepsi, doktrinlerinin kökenini, Bodhidharma zamanına ve Shakyamuni'nin kendisine ve önceki Budalara kadar her biri selefleri tarafından kişisel olarak öğretilen bir dizi öğretmenden aldığını kabul ediyor [752].

Bunu bir şikayet takip eder ve sıkı sıkıya Ortodoks Budizm'den uzaklaşmanın bir göstergesi olarak, Tibet lamalarının imparator tarafından Pekin'de büyük bir onurla kabul edildiğinden bahsedilir.

Kitabın çeşitli yerlerinden alınan aşağıdaki pasajlar, Sayın Adkins'in görüşlerini özetlemektedir:

Münzevilerin büyük Budist tapınaklarının çevresinde bulunması alışılmadık bir durum değil... eşekarısının saçını kesmezler ... Ölüm ötesi doktrini reddedilir. Budizm, metempsikoz doktrininin tüm Doğayı yaşamla dolu kıldığı ve bu yaşamın çeşitli kişilik biçimleri üstlenen Tanrı olduğu temelinde bir Panteizm biçimidir; İlahiyat öz-bilinçli, özgür hareket eden bir Öz-neden değil, her yeri kaplayan bir Ruhtur. Çin'in ezoterik Budistleri, birleşik doktrinlerine sıkı sıkıya bağlı kalarak [753], metempsikoz hakkında ya da Budist sistemin diğer herhangi bir maddi parçası hakkında hiçbir şey söylemezler. ... Amida Buddha'ya tapanlara vaat edilen Batı cenneti ... 429 değil] Nirvana'nın (?) öğretisine [754]karşılık gelir . ... Yıkım yerine ölümsüzlüğü vaat ediyor . Bu Okulun büyük eskiliği, Kumarajiva'nın ve Han Hanedanlığı'nın Ku-liang-sheu-Kralının elinden gelen Amida Sutra'nın tercümesinin erken tarihinden bellidir. Onun etkisinin boyutu, Tibetlilerin ve Moğolların bu Buda'ya tapınmaya bağlılıklarında ve bu hayali karakterin (?) adının Çin'de genellikle tarihi Shakyamuni'nin adından daha sık duyulmasında görülür. .

Bilgili yazarın Nirvana ve Amit Buddha ile ilgili olarak yanlış yolda olmasından korkuyoruz. Ancak burada, Cennetsel İmparatorluk'ta birkaç Ezoterik Budizm okulu olduğuna dair bir misyonerin tanıklığına sahibiz. Ortodoks kutsal metinlerin kötüye kullanımı doruğa ulaştığında ve Buddha'nın Felsefesinin gerçek ruhu neredeyse tamamen kaybolduğunda, Hindistan'dan birkaç reformcu ortaya çıktı ve sözlü öğretiyi verdi. Çağımızın ilk yüzyıllarında Çin'deki düşünce okulunun en önemli eserlerinin yazarları olan Bodhidharma ve Nagarjuna bunlardı. Ayrıca "Çin Budizmi"nde söylendiği gibi, Bodhidharma'nın beş ana kola ayrılan Ezoterik Okulların ana kurucusu olduğu bilinmektedir. Verilen tarihler oldukça doğrudur, ancak tek bir istisna olmaksızın tüm sonuçlar yanlıştır. "Isis Unveiled"da şöyle deniyordu -

Buda, yeni doğum doktrinini, İsa'nın yaptığı kadar açık bir şekilde açıklar. Cahil kitlelerin kabul edilemeyeceği kadim Gizemlerden kopmak isteyen Hindu reformcu, genellikle birden fazla gizli dogma konusunda sessiz kalsa da, düşüncesini birkaç paragrafta açıkça ifade ediyor. Bu yüzden şöyle diyor: “Bazı insanlar yeniden doğar; kötüler cehenneme gider (Avichi); doğru insanlar cennete gider (Devachan); tüm dünyevi arzulardan kurtulanlar Nirvana'ya girer." ("Dhammapada'nın Sözleri", V, 126). Başka bir yerde Buda şöyle der: “Mutluluğun veya zorluğun yaşanabileceği bir gelecek yaşama inanmak daha iyidir: çünkü buna inanan kalp günah işlemeyi bırakır ve erdemli davranır; ve diriliş (yeniden doğuş) olmasa bile, böyle bir hayat iyi bir isim yaratacak ve insanlardan mükafat getirecektir. Ancak ölümde yok olmaya inananlar, gelecekte küfürleri nedeniyle diledikleri günahı işlerler.” (Bkz. Kanun Çarkı.)

[430] Nirvana doktrini ile tutarlı değil " nasıl olur? Yukarıdakiler, Buda'nın seçtiği Arhat'lara açıkça ifade ettiği düşüncelerinden sadece birkaçıdır; bu büyük Aziz çok daha fazlasını söyledi. "Tathagata'nın düşüncelerinin derinliğini boş yere ölçmeye çalışan" Oryantalistlerin ve "bugüne kadar büyük Öğretmeni tanımayan" Brahminlerin yüzyılımızdaki hatalı görüşlerine bir not olarak. ," Burada Buda ve Gizli Bilimler çalışması hakkında ifade edilen bazı orijinal düşünceleri sunuyoruz. Bir Tibetli tarafından Çince yazılan ve Budistlere dağıtılmak üzere Tien-tai manastırında yayınlanan bir eserden alınmıştır.

Başka ülkelerde yaşayan ve misyonerler tarafından yozlaşma tehlikesiyle karşı karşıya olanlar,

yazarın haklı olarak gözlemlediği gibi, çünkü her mühtedi sadece kendi inancı bakımından "yozlaşmış" olmakla kalmaz, aynı zamanda Hıristiyanlık için de sefil bir kazançtır. Burada, bu cilt için bu çalışmadan bize nazikçe sağlanan birkaç paragrafın çevirisi bulunmaktadır.

Wu-wei-Chen-jen'a'nın (Buda'nın içindeki Buda) güçlü Chau-yan'ını (gizli ve aydınlatıcı [755]talimatları) duymadığına göre , onun düşüncelerini nasıl anlayabiliriz? gerçekten miydi? Aziz Sang-gyas-Panchen [756]asla dönüştürülmemiş (inisiye edilmemiş), bhikkhus'a, Tek Gerçekliğe bakma fırsatı sunmadı. Tu-fon (Tibetliler) arasında bile onu tanıyan çok az kişi var; Tsung-men Okullarına gelince , [757]kaliteleri her geçen gün düşüyor . ... Fa-sion-Tsung bile [758]otantik Naljor-chod-pa'da (Sanskritçe: [759]Yogacharya) öğretilen bilgeliği kimseye veremez: ... tüm bunlar yalnızca "Göz" Öğretisidir, başka bir şey değildir. İçsel meditasyonun (iç gözlem veya Chung-guan) Ch'-an-si'si (öğretmenleri) (nadir hale geldiği ve İyi Yasa'nın yerini putperestlik (Sian-kyan) aldığı için) dizginleme rehberliğinin kaybolduğu duygusu vardır. bununla ilgili (putperestlik veya imgeye tapınma). Lanu için bile kullanılamayacak kadar tehlikeli bir silah olan lama'nın bademcikli bıçağı gibi olduğu anlaşıldı.Bu [760]nedenle bilgi (Gizli Bilim) onun zamanından önce hiç kimseye emanet edilemez.431] Chagpa -Thog-mad ender hale geldi ve en iyisi Kutsanmış Tushita'ya emekli oldu [761].

Dahası, Ch'-an-si'nin (öğretmenler) inisiyeleri onu almaya hazır olduğunu ilan etmeden önce Ezoterizmin sırlarında ustalaşmaya çalışan bir kişi şuna benzetilir:

Karanlık bir gecede fenersiz akreplerle dolu bir yere gelen bir adam, bir komşunun düşürdüğü iğneyi bulmak için elleriyle yeri karıştırmaya karar verir.

Ve ilerisi:

Kim Kutsal Bilgiyi edinmek isterse, devam etmeden önce "içsel anlayış lambasını düzenlemeli " ve sonra "böylesine iyi bir ışığın yardımıyla" mistik aynasındaki tüm safsızlıkları gidermek için erdemli işlerini bir lavabo olarak kullanmalıdır [762]. parlaklığında ben'in gerçek yansımasını görebilmek... Önce bu; sonra Tong-pa-nya [763]ve son olarak Samma Sambuddha.[764]

"Çin Budizmi" nde Ling Tzu'nun aforizmalarında şu ifadelerin teyidi bulunabilir:

Duyguları algılayan, bilgi edinen, düşünen ve hareket eden bedenin içinde "yersiz gerçek bir insan" Wu-wei-chen-zhen vardır. Açıkça görünür hale gelir; en ince pus bile onu gizlemez. Neden onu tanımıyorsun? ... Zihin bilinçli varoluşa ulaşmazsa, o zaman her yerde özgürleşme vardır. ... Buda nedir? Cevap: Zihin açık ve dinleniyor. Hukuk Nedir? Cevap: Zihin açık ve aydınlıktır. Tau nedir ? Cevap: Her yerde engellerin olmaması ve saf aydınlatma. Bu üçü birdir.

432] "Çin Budizmi"nin saygıdeğer yazarı, Budist disiplinin sembolizmiyle dalga geçiyor. Ancak kendi kendine tokatlama ve tokatlama, Hıristiyanlığın ilk yüzyıllarından günümüze kadar Hıristiyan keşişlerin bedenlerinin aşağılanmasında ve kendi kendini kırbaçlamalarında -"ceza disiplininde"- karşılıklarını bulmaktadır. Ancak yukarıdaki yazar, eziyet ve disiplini iyi bir yaşam ve rahatla değiştiren bir Protestandır. Ling Tzu'nun sözü üzerine,

"Yersiz gerçek bir adam", Wu-wei-chen-zhen, kestane gibi dikenli bir kabuğa sarılmıştır. Ona yaklaşmak imkansız. Bu Buda - Buda senin içinde, alay ediyorlar. Gerçekten, Çocuk yedi bilmeceyi anlamıyor!

 

 

433]

TUTUM HAKKINDA BAZI YAZILAR

HAYATA GİZLİ FELSEFE

 

434]

NOT

Aşağıdaki makaleler, I, II ve III, H. P. B. tarafından yazılmış ve yaşamı boyunca özel olarak dağıtılmış, ancak bir süre sonra yayınlanacakları niyetiyle yazılmıştır. Bunlar, genel okuyucu yerine öğrencilere yönelik makalelerdir ve dikkatli çalışma ve derinlemesine düşünmeyi gerektirir. "Belirli Sözlü Öğretiler Üzerine Notlar" bazı öğrencileri tarafından not edilmiş ve kendisi tarafından kısmen düzeltilmiş, ancak onları tutarsız karakterlerinden yoksun bırakmak için hiçbir girişimde bulunulmamıştır. İlk üçü gibi yazıların merkezine koymayı amaçladı ama sağlığının bozulması bunu imkansız hale getirdi ve katı bir şekilde sınırlı bir çemberde yürüme süreleri sona erdiği için onun izniyle yayınlandılar.

Annie Besant

435]

MADDE I

UYARI

Okültizmde, binlerce yıllık tecrübeyle kanıtlanmış ve ispatlanmış garip bir kanun vardır; ayrıca Teosofi Cemiyeti'nin varlığının başlangıcından bu yana geçen tüm yıllar boyunca, bu yasa hemen hemen her durumda değişmez bir şekilde onaylanmıştır. Birisi "Deneme Uzmanı"nın yoluna girer girmez, bazı okült sonuçlar ortaya çıkmaya başlar. Ve bunlardan ilki, şimdiye kadar bir insanda uykuda olan her şeyin açığa çıkmasıdır : eksiklikleri, alışkanlıkları, nitelikleri ve gizli arzuları, iyi ya da kötü ya da kayıtsız.

Örneğin, bir kişi atavizm veya karmik kalıtım nedeniyle kibirli veya hassas veya kibirli ise, şimdiye kadar bunları başarıyla gizleyip bastırabilmiş olsa bile, tüm bu ahlaksızlıklar kaçınılmaz olarak onda gün ışığına çıkacaktır. Kontrolsüz bir şekilde ortaya çıkacaklar ve kendi içindeki bu tür eğilimleri yok edebilmesi için onlarla eskisinden yüz kat daha fazla mücadele etmesi gerekecek.

Öte yandan, nazik, cömert, iffetli ve ölçülü ise veya içinde o zamana kadar gizli veya uykuda olan herhangi bir erdem varsa, bunlar da her şey gibi karşı konulamaz bir şekilde ortaya çıkacaktır. Böylece aziz sanılmaya tahammülü olmayan ve bu nedenle maske takan medeni insan, ister alçak ister asil olsun, gerçek doğasını gizleyemeyecektir.

GİZLİLİK ALANINDA BU, YAPILAMAZ YASADIR.

Eylemi, aday tarafından ifade edilen arzu ne kadar parlak, ciddi ve samimi olursa ve üstlendiği yükümlülüğün gerçekliğini ve önemini o kadar derin hisseder.

______

Kadim okült aksiyom, "Kendini Bil", her öğrenciye aşina olmalıdır; ama çok azı Delphic Oracle'ın bu bilge sözünün gerçek anlamını anladı. Hepiniz dünyevi soyunu biliyorsunuz, ancak kaçınız sizi şu an olduğunuz kişi yapan tüm astral, psişik ve ruhsal miras bağlantılarının izini sürdü? Birçoğu Yüksek Ego'larıyla bağlantı kurma arzularını yazdı ve ifade etti, ancak hiç kimse Yüksek Ego'larını Tek Evrensel Ben'e bağlayan ayrılmaz bağı bilmiyor gibi görünüyor.

Okültizmin tüm amaçları için, hem pratik hem de tamamen metafizik, bu tür bilgiler kesinlikle gereklidir. Bu nedenle, mevcut makalelere bu bağlantıyı dünyalarla her yönden göstererek başlamanız önerilir: Mutlak, Prototipik, Ruhsal, Manasik, Psişik, Astral ve Elemental. Bununla birlikte, daha yüksek dünyalara - Prototipik, Spiritüel ve Manasik - dokunmadan önce, yedinci, dünyevi dünya, aşağı Prakriti veya Kabala'nın tabiriyle Malkut ile onu hemen takip eden dünyalar ve planlarla ilişkisini anlamalıyız.

om

"OM," diyor Beşinci Irk'ın oğlu Aryan Ustası, bu heceyle başlayıp bitiren bir insanı selamlıyor, sihir yapıyor ya da insan olmayan VARLIKLARa hitap ediyor.

Dördüncü Irk'ın soyundan gelen Turanlı Usta "OM-MANI" diye fısıldar; ve kısa bir aradan sonra şunu ekler: "PADME-HUM".

Bu ünlü yakarış, Oryantalistler tarafından "Nilüferdeki Ah Mücevher" şeklinde çok yanlış tercüme edilmiştir. Kelimenin tam anlamıyla Om, İlahi Olan'a atıfta bulunan hece olmasına rağmen, PADME "Nilüferde" anlamına gelir ve MANI herhangi bir değerli taştır, ancak ne kelimelerin kendileri ne de sembolik anlamları bu nedenle gerçekten doğru bir şekilde aktarılmaz.

Tüm Doğu formüllerinin bu en kutsalında, her hecenin belirli bir sonuç üreten gizli bir gücü olmakla kalmaz, aynı zamanda tüm büyünün yedi farklı anlamı vardır ve her biri diğerlerinden farklı olabilen yedi farklı sonuç üretebilir.

Bu yedi anlam ve yedi sonuç, tüm formüle ve hecelerinden her birine verilen tonlamaya bağlıdır; ve hatta harflerin sayısal değeri, bu durumda kullanılan belirli bir ritme göre eklenir veya azaltılır. Öğrencinin, sayının biçimin altında olduğunu ve sayının sesi yönlendirdiğini hatırlamasına izin verin. Sayı, tezahür eden Evrenin kökünde yer alır; sayılar ve harmonik oranlar, homojen maddenin heterojen elementlere ilk farklılaşmalarına rehberlik eder; ve sayı ve sayılar, Doğanın yaratıcı eline sınırlar koyar.

temel ilkesinin [437] karşılık gelen sayılarını bilin, tezahür eden Doğanın okült tarafındaki etkileşimlerini ve davranışlarını inceleyin; karşılık gelme yasası sizi makrokozmik yaşamın en büyük gizemlerini açığa çıkarmaya yönlendirecektir.

Ancak makro kozmik olana ulaşmak için mikro kozmik olandan başlamalısınız, yani MAN'ı, mikro kozmosu - bu durumda, fizik biliminin yaptığı gibi - tümevarımsal olarak, tikelden evrensele çalışmalısınız. Bununla birlikte, aynı zamanda, ses farklılaşmasının herhangi bir kombinasyonunu analiz etmek ve anlamak için kök nota gerekli olduğundan, her şeye genel bir bakışla başlayan ve evrenselden bireysele inen Platoncu yöntemi asla gözden kaçırmamalıyız. . Bu, bugün var olan tek kesin bilim olan Matematikte benimsenen yöntemdir .

O halde İnsan'ı inceleyelim; ama onu bir an için de Evrensel Bütün'den ayırırsak ya da onu bir yönüyle, her felsefede Adam Kadmon ya da muadilleriyle sembolize edilen "Göksel İnsan"dan -Adam Kadmon ya da muadilleriyle temsil edilen Evrenden- ayrı bir açıdan soyutlarsak, ya Kara Büyü'ye ineriz. veya girişimimizde utanç verici bir şekilde başarısız oldu.

Bu nedenle mistik ifade "Om Mani Padme Hum", gerektiği gibi anlaşıldığında, neredeyse anlamsız olan "Oh Jewel in the Lotus" sözcüklerinden oluşmak yerine, İnsan ve Evren arasındaki yedi farklı biçimde ifade edilen bu ayrılmaz birliğe atıfta bulunur ve kadar düşünce ve eylem düzlemine yedi farklı uygulama kapasitesine sahiptir.

Hangi açıdan ele alırsak alalım, şu anlama gelir: "Ben, Ben'im"; "Ben senin içindeyim ve sen benim içimdesin." Bu bağlantı ve yakın birliktelikte iyi ve saf insan Tanrı olur. Bilinçli ya da bilinçsiz, kaçınılmaz sonuçlara neden olur ya da istemeden neden olur. İlk durumda, eğer o bir İnisiye ise (tabii ki burada sadece Sağ El Yolunun bir Ustası kastedilmektedir), hayırsever veya koruyucu bir akımı yönlendirebilir ve böylece bireylere ve hatta tüm uluslara fayda sağlayabilir ve onları koruyabilir. İkinci durumda iyi insan, ne yaptığının hiç farkında olmasa da, birlikte olduğu herkese kalkan olur.

Gerçek bu; ama "nasıl" ve "neden" açıklamasını gerektirir ve bu ancak sayıların seslerdeki ve dolayısıyla sözcüklerdeki ve harflerdeki gerçek varlığı ve gücü netleştiğinde verilebilir. "Om Mani Padme Hum" formülü, bir Adept'in ağzındaki neredeyse sınırsız gücü ve [438] herhangi bir kişi tarafından telaffuz edildiğinde potansiyeli nedeniyle örnek olarak seçildi. Dikkatli olun, bunu okuyan hepiniz, bu sözleri boşuna veya kızgınken söylemeyin, yoksa ilk kurban siz olursunuz veya daha kötüsü sevdiklerinizi tehlikeye atarsınız.

Hayatı boyunca sadece dış tarafı kavrayan, biraz kibirli ve hurafelere gülen dinsiz bir Oryantalist, size bu formülün Tibet'te en güçlü altı heceli büyü olarak kabul edildiğini ve verildiği söylendiğini söyleyecektir. Padmapani, Tibet Chenrezig tarafından Orta Asya halkları.[765]

Ama Padmapani gerçekte kimdir? Her birimiz hazır olduğunda bunu kendisi öğrenmelidir. Her birimizin içimizde bir "Nilüferdeki Mücevher" vardır, buna Padmapani, Krishna, Buddha, Christ veya ilahi Benliğimize ne isim verirsek verelim. Egzoterik anlatı şöyle devam eder:

Yüce Buda'nın veya Amitabha'nın, insanın yaratılış saatinde sağ gözünden pembe bir ışık huzmesi yaydığı söylenir. Işın bir ses çıkardı ve Padmapani Bodhisattva oldu. Sonra Tanrı sol gözünden mavi bir ışık huzmesinin dökülmesine izin verdi, bu ışın iki bakire Dolma'da enkarne oldu ve canlı varlıkların zihinlerini aydınlatma gücü kazandı. Sonra Amitabha, bir kişiyi hemen ikamet yeri olarak seçen bu kombinasyona "Om Mani Padme Hum", "Ben Lotus'taki Mücevherim ve içinde kalacağım" adını verdi. Sonra Padmapani, "Nilüferdeki Bir", İnsanlığa varlığını kendi içinde hissettirene ve böylece onu yeniden doğuşun sefil kaderinden kurtarana kadar çalışmayı asla bırakmayacağına yemin etti. Bu başarıyı Kalpa'nın sonuna kadar gerçekleştirmeye ant içerek, başarısızlık durumunda kafasının sayısız parçaya bölünmesini istediğini de sözlerine ekledi. Kalpa bitti ama İnsanoğlu soğuk, kötü kalplerinde bunu hissetmedi. Sonra Padmapani'nin kafası yarıldı ve bin parçaya ayrıldı. Merhametle hareket eden Tanrı, bu parçacıklardan on kafa oluşturdu: üç beyaz ve yedi farklı renk. Ve o günden sonra, insan mükemmel bir sayı ya da TEN oldu.

Bu alegoride SES, RENK ve SAYI'nın gücü, gerçek Ezoterik anlamı perdelemek için çok ustaca tanıtılmıştır. Bir yabancı bunu birçok anlamsız yaratılış masalından biri olarak okuyacaktır; ama ruhsal ve ilahi, fiziksel ve büyülü anlamlarla doludur. Amitabha'dan - renksiz veya beyaz parlaklık - 439] prizmanın yedi farklı rengi doğar.

 

müzik ölçeğinin yedisini oluşturan karşılık gelen bir ses yayar . Matematiksel Bilimler içinde Geometri özellikle Mimarlık ve ayrıca (Evrensele geçerek) Kozmogoni ile ilişkilendirildiğinden, Pisagor Tetrad veya Tetractys'in on Yod'u Makrokozmos, Mikrokozmos veya insanın sembolleri olarak kullanılır, onun benzerliği , ayrıca on puana bölünmesi gerekiyordu. Göreceğimiz gibi, doğanın kendisi bununla ilgilendi.

Ancak bu iddia kanıtlanmadan ve Makrokozmos ile Mikrokozmos arasındaki tam uygunluk gösterilmeden önce, birkaç kelimelik açıklama gereklidir.

Ezoterik Bilimleri iki yönlü amaçla çalışmak isteyen öğrenciye: (a) İnsanın ruhsal ve fiziksel özde hem Mutlak İlke hem de Doğadaki Tanrı ile özdeş olduğunu kanıtlamak; ve (b) Doğanın yaratıcı enerjilerinde var olan aynı potansiyel güçlerin varlığını açıkça göstermek için, Renkler, Sesler ve Sayılar arasındaki tekabüliyetlerin mükemmel bilgisi ilk gerekliliktir. Daha önce de söylendiği gibi, Uzak Doğu'nun kutsal formülü Om Mani Padme Hum, öğrenciye bu nitelikleri ve işlevleri açıklığa kavuşturmak için en iyi hesaplanan formüldür.

Padmapani alegorisinde, Nilüfer'deki Mücevher (ya da Ruhsal Ego) ya da androjen insanın sembolü, 3, 4, 7, 10 rakamları, dediğim gibi Bir'i, Adam'ı sentezlemek olarak öne çıkıyor . Öğrencinin ilerlemesi, çeşitli ve çok çeşitli kombinasyonlarındaki ve seslerle, kelimelerle ve renklerle veya hareket hızıyla (fizik biliminde titreşimlerle temsil edilen) karşılıklı ilişkilerinde bu sayıların anlam ve gücünün mükemmel bir bilgisi ve kavrayışı üzerinedir. Okültizm bağlıdır. Bu nedenle ilk, orijinal kelime olan OM veya AUM ile başlamalıyız; OM "kılık değiştirme" dir. "Om Mani Padme Hum" ifadesi altı heceli değil, yedi heceli bir ifadedir, çünkü ilk hece doğru telaffuz edildiğinde özünde çift ve üçlüdür, A-UM. TEK Mutlak'tan değil , onun içindeki sonsuza kadar gizli ilkel üçlü farklılaşmayı temsil eder ve bu nedenle metafiziksel dünyada 4 sayısı veya Tetraktys ile sembolize edilir. Bu ışın-Birimi veya Atman'dır.

Bu, Buddhi ve Manas ile birlikte üst Üçlü veya Üçlü Birlik olarak adlandırılan insandaki en yüksek Ruh olan Atman'dır. [ 440] Bu Üçlü, dört alt insan ilkesiyle birlikte, ayrıca, bir yumurtanın sarısının (gelecekteki embriyonun) albümin ve kabukla sarılması gibi, aurik atmosferle kuşatılmıştır. Diğer alanlardan daha yüksek Varlıkların algılanması için bu, her bireyselliği az ya da çok parlaklığı olan oval bir küreye dönüştürür.

Öğrenciye Kozmos'un, Dünya'nın, Gezegensel Varlığın veya Günahın Çocuğu ile Dünya'nın doğumu arasındaki mükemmel uyumu göstermek için daha kesin ve net bir açıklama yapmak gerekir. Fizyolojiye aşina olanlar onu diğerlerinden daha iyi anlayacaktır.

Diyelim ki "Vishnu" veya diğer "Puranalar"ı okuyanlar arasında, Brahma'nın (dişi-erkek) Dünya Yumurtası Hiranyagarbha'da yedi bölge veya daha doğrusu uçaklarla çevrili doğumuyla ilgili ekzoterik alegoriye aşina olmayan var mı? şekil ve madde âleminde yedi ve on dört Loka olur; yedi ve on dört sayıları gerektiği gibi tekrar tekrar görünür.

Hindular, gizli bir analize ihanet etmeden, çok eski zamanlardan beri Evrenin rahmini ve ayrıca güneş rahmini kadın rahmi ile eş tuttular. İlki şöyle yazılmıştır: “Rahmi geniştir; Meru gibi" ve

Geleceğin güçlü okyanusları, boşluklarını dolduran sularda uyuyor - kıtalar, denizler ve dağlar, yıldızlar, gezegenler, tanrılar, iblisler ve insanlık.

Bütün bunlar, iç ve dış kabuğunda, içten hamurla doldurulmuş ve dıştan kabuk ve kabukla kaplanmış bir hindistan cevizine benziyordu. Metinler "Meru kadar engin" diyor.

Meru onun Amnion'uydu ve diğer dağlar onun Chorion'uydu.

The Vishnu Purana'ya bir mısra ekler [766].

Aynı şekilde insan da anne karnında doğar. Nasıl Brahma, egzoterik geleneklerde, Dünya Yumurtasının içinde yedi ve dışında yedi katmanla çevriliyse, embriyo da öyle (birinci veya yedinci katman - saymaya nereden başladığımıza bağlıdır). Böylece, Ezoterizm Kozmogoni'sinde yedi iç ve yedi dış katmana sahip olduğu gibi , fizyoloji de, bunun Evrensel'de olup bitenlerin bir kopyası olduğu gerçeği hakkında hiçbir şey bilmemesine rağmen, rahmin içindekileri sayı olarak yedi olarak kaydeder. Rahim. Bu içerikler şu şekildedir:

1. Embriyo. 2. Embriyoyu hemen çevreleyen Amniyotik Sıvı . 3. Amniyon, sıvı içeren cenin cenininden türetilen kızlık zarı. 4. Beslenmeyi [441] Embriyoya başlangıçta ve sonra iletmeye hizmet eden göbek kesesi . 5. Allantois, Embriyodan 3 ile 7 arasında ve 6'nın ortasında uzanan ve Plasentaya uyum sağlamış, Embriyoya beslenmeyi iletmeye yarayan kapalı kese şeklinde bir çıkıntıdır. 6. Protein sıvısı ile dolu 3 ile 7 (Amnion ve Chorion) arasındaki ara boşluk . 7. Koryon veya dış tabaka.

Şimdi, bu yedi içeriğin her biri ayrı ayrı karşılık gelir ve prototipine göre oluşturulur, yedi varlık planının her birinde, bunlar da Maddenin yedi durumuna ve Doğadaki duyusal veya işlevsel diğer tüm güçlere karşılık gelir.

Aşağıdakiler, Doğa ve Kadın'ın rahmindeki ilgili yedi içeriğin kuşbakışı bir görünümüdür. Onları şu şekilde eşleştirebiliriz:

 

UZAY SÜRECİ ÜST DİREK	İNSAN SÜRECİ ALT DİREK
1. "Kozmik Tohum" olarak adlandırılan Matematiksel Nokta, bir meşe palamudu - bir meşe gibi tüm Evreni içeren Leibniz Monad. Bu, başlangıç aşamasındaki farklılaşma balonu olan sınırsız homojen Töz veya Uzayın yüzeyindeki ilk baloncuktur. Bu, Orfik Yumurtanın veya Brahma Yumurtasının başlangıcıdır. Astrolojide ve Astronomide Güneş'e karşılık gelir.	1. Gelecekteki insanı tüm potansiyelleriyle içeren Dünyevi Embriyo. İnsan sisteminin ilkeleri dizisinde o Atman'dır ya da ruh-üstü ilkedir, tıpkı fiziksel güneş sisteminde Güneş olduğu gibi.
2. Güneş sistemimizin vis vitae'si güneşten yayılır. A). Daha yüksek seviyeler kastedildiğinde, ona Akasha denir. B). Kendisi "Mükemmel Sayı" olan Güneş'in on sayısından, on "tanrıdan" gelir. Üçü Solar Atman'da ya da yedinci ilkede bulunan, Uzayda yayılan [442] güçlere Dis -aslında Uzay- denir ve yedi tanesi Güneş tarafından yayılan ışınlardır.	2. Amniyotik Sıvı Embriyodan salınır. A). Madde düzleminde buna Prana denir.[767] B). Kaynağını evrensel Tek Yaşam'da, Yedi Güneş Işınının (Tanrılar) rehberliğinde insanın ve Buddhi'nin kalbinden alarak ilerler.
3. Dış görünüşünde Güneş'i sardığına inanılan plastik kabuk olan Uzay Eteri. En yüksek düzlemde, gelişmekte olan Tözün, Mulaprakriti'nin Prakriti haline gelen üçüncü farklılaşması olarak tüm Evrendir. A). Mistik olarak, tezahür etmiş Mahat'a veya Akla veya Dünyanın Ruhuna karşılık gelir.	3. Amniyon, Amniyotik Sıvıyı içeren ve Embriyoyu çevreleyen kızlık zarı. Bir kişinin doğumundan sonra, tabiri caizse onun manyetik yaşamsal aurasının üçüncü katmanı olur. A). Manas, üçüncü ilke (yukarıdan sayarak) veya İnsandaki İnsan Ruhu.
4. Eter'in yan içeriği, gerçek parçaları, modern Bilim tarafından bilinmeyen, aşağıdakilerle temsil edilir: A). Okült ve Kabalistik Gizemlerde, elementaller tarafından. B). Fiziksel Astronomide - meteorlar, kuyruklu yıldızlar ve her türden rastgele ve olağanüstü kozmik cisimler.	4. Göbek kesesi, Science'ın öğrettiği gibi, Embriyo'nun ilk beslenmesine hizmet eder, ancak okült Science'a göre, anneye yabancı kozmik etkileri kozmos yoluyla fetüse iletmeye hizmet eder. A). Yetişkinlikte, üzerinde hakim oldukları Kama'nın besleyicileri olurlar. B). Fiziksel insanda tutkuları ve duyguları, insan doğasının ahlaki meteorları ve kuyruklu yıldızları vardır.
5. Kaynağı Güneş'te olan Eter'deki yaşam akımları : bu Eter'in (Kozmik Bedenin kanı) yaşam ilkesinin Dünya ve diğer gezegenlerdeki her şeyi beslemek için geçtiği kanallar: minerallerden başlayarak, böylece büyümeleri 443] ve uzmanlaşmaları sağlanır ; bu şekilde beslenen bitkilerden hayvana ve böylece hayat bahşedilmiş insana.	5. Allantois, Embriyodan Amnion ve Chorion arasında uzanan bir izdüşüm; Beslenmeyi anneden Embriyoya ilettiğine inanılıyor. Yaşam ilkesine, Prana veya Jiva'ya karşılık gelir.
6. Kozmik Tohumdan yayılan ve tüm Kozmosa, ayrıca Güneş Sistemine ve her gezegene yayılan, psişik ve fiziksel çifte radyasyon. Okültizmde buna: üst - ilahi ve alt - maddi, Astral Işık denir.	6. Allantois iki katmana ayrılmıştır. Amnion ve Chorion arasındaki boşluk, Allantois'i ve ayrıca proteinli bir sıvıyı içerir.[768]
7. Her gök cisminin dış kabuğu. Dünya Yumurtasının kabuğu veya Güneş Sistemimizin küresi, Dünyamız ve her insan ve hayvan. Yıldız uzayında - uygun Eter; dünyevi düzlemde - Yine yedi katman halinde inşa edilmiş olan Hava. A). Orijinal dünya potansiyel maddesi (Manvantarik dönem için) kalıcı bir top veya toplar haline gelir.	7. Chorion veya Zona Pellucida, filmin dış ve iç katmanları fiziksel kişiyi oluşturmaya başlayan, Germinal Kılıf Kabarcığı adı verilen küresel bir nesne. Dış veya ektoderm, epidermisini oluşturur; iç veya endoderm - kasları, kemikleri vb. İnsan derisi yine yedi katmandan oluşur, A). "Birincil", "kalıcı" Koryon olur.

 

Irkların evriminde bile Doğa ve İnsandakiyle aynı düzeni görüyoruz. [769]Plasentalı hayvan-insan ancak Üçüncü Kök Irk'ta cinsiyetlerin ayrılmasından sonra öyle oldu. Fizyolojik evrimde, plasenta tamamen oluşur ve ancak uterus yaşamının üçüncü ayından sonra işlev görür.

444] Kişisel bir Tanrı gibi tamamen insani kavramları bir kenara bırakalım ve sonsuz Doğadaki her şeyin ve her şeyin temelinde olan tamamen ilahi olana bağlı kalalım. Vedalarda, bilinmeyen Köksüz Kök için kullanılan terim olan Sanskrit Ezoterik adı TAT (veya TO) tarafından çağrılır. Bunu yaparsak, Ezoterik İlmihalden şu yedi soruya şu şekilde cevap verebiliriz:

1. S. Ebedi Mutlak nedir?

O. - İÇİN.

2. S. - Cosmos nasıl gerçekleştirildi?

O. - TO aracılığıyla.

3. S. Tekrar Pralaya'ya daldığında ne olacak ya da ne olacak?

O. - BUNUN İÇİNDE.

4. S. - Tüm canlı ve muhtemelen "cansız" doğa nereden geliyor?

O. - BUndan.

5. S. – Evreni oluşturan bu Madde ve Öz nedir?

O. - İÇİN.

6.B; – Neye göre tekrar tekrar çözülmüştür ve çözülecektir?

O. - BUNUN İÇİNDE.

7. S. O halde Evrenin hem yardımcı hem de maddi nedeni BU mu?

A. – BUndan başka ne olabilir veya olabilir?

Evren, Makrokozmos ve Mikrokozmos on tane [770]olduğuna göre , İnsanı neden yedi ilkeye ayıralım ? Mükemmel on sayısının ikiye bölünebilir olmasının nedeni budur: doluluklarında, yani ruhüstü ve fiziksel olarak, bu güçler yalnızca TEN'dir, yani: öznel ve anlaşılmaz düzlemde üç ve nesnel düzlemde yedi. Şimdi size iki zıt kutbun tanımını verdiğimi unutmayın:

a) alttaki yedinin en yükseği olan "Göksel Adam"a yansıdığı anda kaybolan ve "Sessizlik ve Karanlığa" geri dönen orijinal Üçgen; ve b) astral paradigmatik insan, yine bir üçgen olarak görünen Monad (Atma), bilinçli Devachanik boşluklarda üçlü hale geleceği için. Tamamen dünyevi bir insan Madde evrenine yansıdığı için, tabiri caizse ters çevrilmiş olarak, içinde yaratıcı düşünce tabanının ve öznel potansiyelin, biçimlendirme yeteneklerinin bulunduğu üst Üçgen [445] insanda tozdan hareket eder . yedinin altında. Bu nedenle, prototipik dünyada yalnızca düşünce temelli ve paradigmatik potansiyelliği içeren, yani olasılıkta var olan ancak eylemde olmayan on kişiden üçü esasen birdir. Biçimlendirici yaradılışın gücü, hemen Dört, kutsal Tetractys haline gelen yedi Kuvvetin veya Işının sentezi olan Logos'ta bulunur. Bu süreç erkekte tekrarlanır, burada alt fiziksel üçgen dişil Bir, erkek-dişi yaratıcı veya doğuran ile bağlantılı olarak olur. Hayvanlar aleminde daha da düşük bir düzlemde de durum aynıdır. Üstte sır, altta sır, gerçekten.

Böylece, üst ve en yüksek ve alt ve çoğu hayvan birbirine bağlıdır.

 

ŞEMA I

 

I. MAKROKOZM VE BUNUN 3, 7 VEYA 10 YARATICI GÜÇ MERKEZİ
A. Cinsiyetsiz, Tezahür Etmemiş Logolar. C. Potansiyel Bilgelik. S. Evrensel Düşünce Temeli. A. Yaratıcı Logolar. B. Ebedi Madde. D. Annede çalışan Manevi Kuvvetler!		Ve Bilinmeyene Karşı. abc Bu Pradhana, Saikhya felsefesindeki farklılaşmamış madde veya birbirini etkisiz hale getiren İyi, Kötü ve Kaotik Karanlıktır (Sattva, Rajas ve Tamas). Farklılaşarak Yedi Yaratıcı Güç haline gelirler; Ruh, Madde ve Ateş, Maddeyi kendi oluşumuna teşvik eder.
II. MİKROKOZM (İÇ İNSAN) VE BUNUN 3, 7 VEYA 10 OLASI GÜÇ MERKEZİ
(ATMAN, ekzoterik olarak yedinci prensip olarak kabul edilse de, hiç bir şekilde bir prensip değildir ve Evrensel Ruh'a aittir; 7, AURICA YUMURTA'dır, her insan ve hayvan varlığının etrafındaki Manyetik Küre'dir.) 1. BUDDHI, ATMA taşıyıcısı. 2. MANAS, BUDDHI'nin taşıyıcısı. 3. ALT MANAS (Yüksek ve Düşük MANAS aynı prensibin iki yönüdür) ve 4. Taşıyıcısı KAMA RUPA. 5. PRANA, Yaşam ve 6. LINGA SHARIR, taşıyıcısı.		III. ATMAN'ın Üç Hipostazları; Doğa ve İnsan ile teması Dördüncü'yü oluşturur ve onu Dört ya da Tetractys, Yüksek Benlik yapar. 1. 2. 3. 4. 5. b. Dört farklı düzlemde işleyen ve AURICA kılıfını yedinci düzlemde (aşağıya bakınız) taşıyan bu altı ilke, Sağ Elin Üstadları veya Ak Büyücüler tarafından kullanılan ilkelerdir. * Fiziksel Beden bir prensip değildir; tamamen göz ardı edilir; sadece Kara Büyüde kullanılır.
III. MİKROKOZM (FİZİKSEL ADAM) VE BUNUN 10 DELİK VEYA FAALİYET MERKEZİ
1. (BUDDHI) Sağ Göz. 3. (MANAS ALT) Sağ Kulak. 5. (HAYAT İLKESİ) Sağ Burun Deliği. 7. YARATICI LOGOLARIN Organı, Ağız. 8. 9. 10. Bu Alt Üç, üç yönüyle (yaratma, koruma ve yok etme veya daha doğrusu diriltme) Yüksek Atmik Üçlü ile doğrudan bir bağlantıya sahip olduğundan, karşılık gelen işlevlerin kötüye kullanılması Karmik Günahların en korkunçudur. - Hıristiyanlar için Kutsal Ruh'a karşı bu Günah.		2. (MANAS) Sol Göz. 4. (KAMA RUPA) Sol Kulak. 6. (CAN TAŞIYICI) Sol Burun Deliği. 7. Alt Triad'daki 10. (yaratıcı) deliğin düzeni. Bu Fiziksel Organlar, Kara Büyüde sadece Dugpas tarafından kullanılır.

 

Bir'den Üç'e, Tezahür Etmemiş Olan'a akan ilahi Öz'ün dolaysız saf dalgalarından payına sahip olmadığını görüyoruz (şemada üst yüz). ). Orijinal Ruh olan Purusha, insan kafasına dokunur ve orada durur. Ancak Manevi İnsan (yedi ilkenin sentezi) doğrudan onunla bağlantılıdır. Burada ilkelerin olağan dışsal sıralaması hakkında birkaç söz söylenmelidir. İlk başta, sadece yaklaşık bir bölünme yapıldı ve yayınlandı. "Ezoterik Budizm" yedinci Atma ile başlar ve birincisi olan fiziksel Beden ile biter. Ama ne bireysel bir "ilke" değil, Tezahür Etmemiş Logos'tan bir zuhur ve onunla bir olan Atma ; Manevi İnsan'ın maddi kabuğu veya kılıfı olan Beden de tam anlamıyla "ilkeler" olarak adlandırılamaz. Dahası, şimdiye kadar bahsedilmeyen ana "ilke", "Işıltılı Yumurta"dır (Hiranyagarbha), ya da her insanı içine alan görünmez manyetik küredir. [771]Bu doğrudan bir yayılımdır: a) Yaratıcı, Koruyucu ve Yok Edici (Yenileyici) üçlü veçhesinde Atmik Işınından; ve b) Buddhi-Manas'tan. Bu bireysel Aura'nın yedinci yönü, kişinin bedeninin biçimini alma ve "Radiant", Radiant Avgoeid olma yeteneğidir. Açıkça söylemek gerekirse, bu zaman zaman Mayavi Rupa adı verilen forma dönüşen şeydir. Bu nedenle, diyagramın ikinci yüzünde (astral insan) açıklandığı gibi, Ruhsal Adam yalnızca [ 446] ilkelerden oluşur, zımnen fiziksel olanı bu altıncı veya Aurik Bedenle değiştiren ve çifti birleştiren Vedantinler tarafından öğretildiği gibi [ 446] [772]Manas (çifte zihin veya bilinç) bire. Bu nedenle, beş Kosha'dan (kılıflar veya ilkeler) söz ederler ve altıncıya Atma derler ama "ilke" demezler. Merhum Subba Row'un Ezoterik Budizm'deki bölünmeyi eleştirmesinin sırrı budur. Ama şimdi öğrencilerin gerçek Ezoterik numaralandırmayı öğrenmelerine izin verin.

Aurik Bedenin toplum içinde anılmasına izin verilmemesinin nedeni, onun çok kutsal olmasıydı. Ölümde Buddhi ve Manas'ın özünü özümseyen ve nesnel olmayan bu ruhsal ilkelerin taşıyıcısı haline gelen ve ardından Atma'nın tüm parlaklığıyla Manas-Taijasi olarak Devachan'a yükselen bu Bedendir. durum. Bu nedenle birçok isimle anılır. Manvantara'nın başlangıcından sonuna kadar "enkarne olan", insan varoluşunun incilerini kendi üzerine dizen, başka bir deyişle, hac yolculuğu boyunca takip ettiği her bir kişiliğin ruhani kokusu olan Sutratma, gümüş "iplik"tir . hayat _ [773]Bu aynı zamanda Adept'in Astral Bedenlerini Avgoeid ve Mayavi Rupa'dan aşağıya doğru oluşturduğu malzemedir. Bir kişinin ölümünden sonra, onun en ruhani parçacıkları Buddhi ve Yüksek Manas'ın ruhsal ilkelerini kendi içlerine çektiğinde ve Atma'nın radyasyonuyla aydınlatıldığında, Aurik Beden ya Devachan bilinç durumunda kalır ya da olduğu gibi Mükemmel bir Üstadın durumu, Nirmanakaya durumunu, yani tüm sistemini devachan'ın ilahi illüzyonunun bile üzerinde olacak kadar arındırmış olanı tercih eder. Böyle bir Usta , dünyamıza bağlı olarak astral (görünmez) düzlemde kalır ve o zamandan itibaren Kama Rupa ve Fiziksel Beden dışında tüm ilkelerine sahip olarak hareket eder ve yaşar. Devachan örneğinde, Linga Sharira, yaşam boyunca fiziksel kılıfın içinde kalan, parlak aura dışında kalan, bu auranın geride bıraktığı maddi parçacıklar tarafından güçlendirilen, vücudun ikinci kişiliği olan Linga Sharira yakınlıkta kalır. ve ölü vücudun dışında ve kısa sürede çözülür. Kusursuz Üstat durumunda, yalnızca beden yozlaşmaya uğrarken, arzuların ve tutkuların desteği olarak hizmet eden bu gücün merkezi, nedeni olan hayvan bedeniyle birlikte kaybolur. Ancak ikincisinin yaşamı boyunca, tüm bu merkezler az çok aktiftir ve prototipleri, kozmik merkezler ve mikrokozmos-ilkeleri ile sürekli ilişki içindedir [447] . Fiziksel merkezler (üst yedi delik ve alt üçlü) yalnızca bu kozmik ve ruhsal merkezler aracılığıyla gizli etkileşimlerinden faydalanabilir, çünkü bu delikler veya geçitler, insan iradesinin çektiği etkileri bedene ileten kanallardır. ve kullanır , yani uzay kuvvetleri.

Elbette bu irade öncelikle ruhsal ilkeler üzerinden hareket etmelidir. Bunu açıklığa kavuşturmak için bir örnek verelim. Diyelim ki sağ gözdeki ağrıyı durdurmak için, bu göze ve ayrıca Buddhi'ye tekabül eden kozmik ilkeden ona güçlü bir manyetizma çekmelisiniz. Güçlü bir irade çabasıyla, sağ göz ile Buddhi arasında hayali bir iletişim hattı oluşturun ve ikincisini başın aynı kısmına merkez olarak yerleştirin. Bu çizgi -her ne kadar "hayal ürünü" deseniz de- sadece zihinsel gözünüz ile görüp ona şekil ve renk verebiliyorsanız, özünde gerçek olduğu kadar iyidir. Rüyada ip yoktur ve yine de oradadır. Ayrıca çizginize vereceğiniz prizmatik renge göre efekt hareket edecektir. Şimdi, Buddhi ve Merkür, hem sarı hem parlak hem de altın renkli olarak birbirine karşılık gelir. İnsan sisteminde sağ göz Buddhi ve Merkür'e karşılık gelir; ve sol Manas ve Venüs veya Lucifer'e. Bu nedenle çizginiz altın veya gümüş ise ağrıyı keser; kırmızı ise acıyı şiddetlendirir çünkü kırmızı Kama'nın rengidir ve Mars'a karşılık gelir. Zihinsel veya Hıristiyan bilim adamları, nedenlerini anlamadan etkilere rastladılar . Zihinsel soyutlama yoluyla bu tür sonuçları üretmenin sırrını tesadüfen keşfettikten sonra, basitçe şu ya da bu ilkenin etkisi olduğunda, onları Tanrı ile (kişisel ya da kişisel olmayan bir Tanrı ile, daha iyi bilirler) birliklerine bağlarlar . Öyle de olsa, uzun süre dolaşacak olsalar da keşif yolundalar.

Ezoterizm öğrencileri aynı hatayı yapmasın. Ne kozmik töz planlarının ne de insan ilkelerinin - daha önce de söylendiği gibi "ilkeler" olmayan en düşük maddi düzlem veya dünya ve fiziksel beden dışında - yerleştirilemeyeceği veya yerleştirilemeyeceği sık sık açıklanmıştır. Uzay ve Zaman'da konumlanmış olarak tasarlandı. İlki BİR'de bir aile olduğundan, biz de BİR'de bir aileyiz - hem Madde hem de Madde olmayan, Ruh ve Ruh olmayan, Varlık ve Olmayan aynı mutlak Dünyanın Ruhu'nda. Benliğin gizemlerini öğrenmek isteyen hepiniz, bu fikri içinize iyice kazıyın.

Yalnızca elimizdeki fiziksel duyularla, hiçbirimizin [448] kaba Maddenin ötesine geçmeyi umut edemeyeceğini unutmayın. Bunu ancak yedi ruhsal duyumuzun biri veya diğeriyle veya eğitim yoluyla veya zaten bir kahin olarak doğmuş olarak yapabiliriz . Ama yine de, bu tür yeteneklere sahip bir kahin bile, eğer bir Üstat değilse, o zaman ne kadar dürüst ve samimi olursa olsun, Okült Bilimin gerçekleri konusundaki cehaletinden dolayı, göreceği vizyonları tarafından yönlendirilecektir. Astral Işık'ta, Swedenborg ve diğerlerinin de onayladığı gibi, yalnızca bir hataya düşerek, bazen bir an için bir anlığına gördüğü kürelerin sakinlerinin Tanrısını veya Meleklerini zannediyor.

Bu yedi duyumuz, doğadaki ve kendimizde bulunan diğer tüm yedi duyulara karşılık gelir. Fiziksel olarak, görünmez olsa da, insan Aurik Kını (her yaştaki fiziksel insanın amniyonu), tıpkı Kozmik Uzay ve fiziksel epidermis gibi yedi katmana sahiptir. Zihinsel ve fiziksel saflık veya kirlilik durumumuza uygun olarak, ya bizim için başka dünyalara fırsatlar açan ya da bizi Maddenin bu üç boyutlu dünyası dışında her şeyden uzaklaştıran bu Aura'dır.

Yedi fiziksel duyumuzun her biri (ikisi sıradan Bilim tarafından hala bilinmiyor) ve yedi bilinç durumumuz, yani: (1) uyanık; (2) uyanık rüya; (3) doğal uyku; (4) yapay veya uyku transı; (5) zihinsel; (6) süper psişik; ve (7) tamamen ruhsal - yedi Kozmik Düzlemden birine karşılık gelir, yedi süper duyudan birini geliştirir ve kullanır ve dünya-ruhsal düzlemdeki kullanımında onu doğuran kozmik ve ilahi güç merkezi ile doğrudan bağlantılıdır. ve onun doğrudan yaratıcısı olan. Her biri ayrıca yedi kutsal Gezegenden biriyle ilişkilidir [774]ve onun doğrudan etkisi altındadır. Bunlar, tabiri caizse "kapalı gözlerle" yalnızca sisin içinden algılamalarına izin verildiği düşünüldüğünde, takipçilerine mistikler (örtülü olanlar) adı verilen Küçük Gizemlere aitti; Büyük Gizemlerin İnisiyeleri veya "Kâhinleri" epoptes (peçesiz görenler) olarak adlandırılırken. Zodyak'ın gerçek sırları ve onun on iki burcu (iki sır) ile on insan deliği arasındaki ilişki ve uygunluk yalnızca ikincisine öğretildi. İkincisi, elbette, şimdi kadın vücudunda on ve erkekte sadece dokuz; ancak bu fark yalnızca dışsaldır. Bu çalışmanın ikinci cildinde, Üçüncü Kök-Irk'ın sonuna kadar (androjen erkeğin erkek ve dişi olarak ayrıldığı zaman), hermafroditte önce potansiyel olarak, sonra [449] işlevsel olarak on deliğin var olduğu söylenir . İnsan embriyosunun evrimi bunu kanıtlamaktadır. Örneğin, başlangıçta oluşan tek açıklık, " bağırsağın ön ucuyla iletişim kuran kloak " olan ağız boşluğudur. Daha sonra kalçaların ağzı ve deliği haline gelirler: Logos, okült bir dilde konuşarak, kaba maddeyi alt planda ayırır ve yayar. Bazı öğrencilerin Zodyak ile delikler arasındaki yazışmaları uzlaştırmada yaşadıkları zorluk kolayca açıklanabilir . Sihir , Kriyashakti aracılığıyla yaratılışla başlayan ve türünün şu anki haliyle oluşmasıyla sona eren [775]Üçüncü Kök-Irk ile çağdaştır . Tam veya mükemmel bir kozmik sayı olan 10'a (Yehova'nın ilahi sayısı) bırakılan bir kadın, bir erkekten daha yüksek ve daha ruhani kabul edildi. Mısır'da, eski çağlarda, evlilik töreni, eşin "efendinin başı" ve onun üzerindeki gerçek hükümdar olarak kabul edileceğine dair bir madde içeriyordu; koca, Yaşam İksiri ve Felsefe Taşı gibi simyasal sonuçlara ulaşmak için "karısına itaat edeceğine" ciddi bir söz verdi, çünkü erkek simyacı kadının ruhsal yardımına ihtiyaç duyuyordu . Ama bunu ölü bir mektup anlamında fiziksel bir bağlantı olarak anlayacak olan simyacının vay haline. Böyle bir saygısızlık, Kara Büyü olur ve ardından kesin bir başarısızlık gelirdi. Antik çağın gerçek simyacısı yaşlı kadınları kendisine yardım etmeye götürdü, gençlerden dikkatle kaçındı; kimileri ise evli olsalar bile ameliyatlarından aylar önce ve operasyonlar sırasında eşlerine kardeş gibi davranıyorlardı.

Eskilere Zodyak'ın sadece on burcunun bilgisini atfetme hatası, Isis Unveiled'da açıklanmaktadır [776]. Eskiler on ikiyi biliyorlardı ama bu işaretleri bizim gördüğümüz gibi görmediler. Başak ve Akrep'i ayrı ayrı düşünmediler, ancak doğrudan ve sembolik olarak orijinal ikili adama ve onun cinsiyete bölünmesine atıfta bulunmayı amaçladıkları için onları ikisi bir arada olarak kabul ettiler. Zodyak'ın dönüşümü sırasında Terazi, sadece dönüm noktasındaki dengenin işareti olmasına rağmen - bölünmüş adamın gizemi - on ikinci burç olarak eklendi.

Öğrencinin tüm bunları iyi çalışmasına izin verin. Şimdilik, şimdiye kadar söylenen her şeyi özetliyoruz.

1. İnisiye İsa'nın dediği gibi, her insan kendi Tanrısının vücut bulmuş halidir, yani "Göklerdeki Babası" ile birdir. Yeryüzünde ne kadar insan, Cennette ne kadar Tanrı; ve yine de bu 450] Tanrı gerçekten BİR'dir, çünkü her faaliyet döneminin sonunda batan güneşin ışınları gibi Ana Aydınlığa, Tezahür Etmemiş Logos'a çekilirler ve o da Tek Mutlak'a batar. Bu "Babalarımıza" bireysel veya toplu olarak, her koşulda kişisel Tanrımız mı diyeceğiz ? Okültizm cevaplar - asla. Sıradan bir insanın "Babası" hakkında öğrenebileceği tek şey, kendisi hakkında, kendisi aracılığıyla ve kendi içinde öğrendikleridir. "Göksel Babasının" ruhu onun içinde bedenlenmiştir. Bu Ruh, fiziksel hayvan formundayken İlahi Bireyselliği özümsemede başarılı olursa, kendisidir. Bunun Ruhu'na gelince, kişi Mutlak tarafından duyulmayı da umabilir. Güçlü sözlere güçlü eylemler katmazsak ve her birimizi çevreleyen Aura'yı, içimizdeki Tanrı'nın dışa vurabileceği veya başka bir deyişle dışsal hale gelebileceği kadar saf ve ilahi hale getirmezsek, dualarımız ve dualarımız boşunadır. Güç. Böylece kutsanmış Azizler ve çok ahlaklı ve saf insanlar, ihtiyaç duydukları anda başkalarına olduğu kadar kendilerine de yardım edebildiler ve aptalca "mucizeler" denen şeyleri gerçekleştirebildiler, her biri kendi içindeki Tanrı'nın yardımıyla, yalnızca O'nun mümkün kıldığı dış düzlemde hareket edin.

2. Üst Üçgen'e karşılık gelen AUM veya OM kelimesi, çok kutsal ve saf bir kişi tarafından telaffuz edilirse, yalnızca gezegensel boşluklarda ve elementlerde ikamet eden daha az yüce Güçleri değil, aynı zamanda Yüksek Benliğini bile harekete geçirecek veya uyandıracaktır. veya içinde "Baba". Ortalama bir iyi insan tarafından doğru bir şekilde telaffuz edildiğinde, özellikle "AUM'lar" arasında kendi içindeki AUM üzerinde yoğunlaşarak meditasyon yaparsa ve tüm dikkatini ifade edilemez büyüklüğe odaklarsa, onun ahlaki olarak güçlenmesine yardımcı olacaktır. Ancak, geniş kapsamlı sonuçları olan bir günah işledikten sonra bunu telaffuz eden kişinin vay haline: böyle yaparak, yalnızca, başka türlü İlahi Kabuğu kıramayacak olan, saf olmayan fotosferine görünmez Varlıkları ve Kuvvetleri çekecektir.

Amin, AUM'dan gelir. Ancak Amin İbranice bir terim değildir, Hallelujah kelimesi gibi Yahudiler ve Yunanlılar tarafından Keldanilerden ödünç alınmıştır. Son söz, Babil ve Ninova kutsal emanetleri arasında fincanlar ve çömlekler üzerindeki bazı büyülü yazıtlarda sık sık tekrarlanır. Amin, "öyle olsun" veya "gerçekten" anlamına gelmez, ancak eski çağlarda AUM ile neredeyse aynı anlama geliyordu. Yahudi Tanaim (İnisiyeler), Yahudi Adeptlerin AUM'u kullanmalarıyla aynı nedenlerle ve aynı başarıyla kullandılar; İbranice 451'deki AMeN'nin sayısal değeri 91'dir, YHVH [777], 26 ve ADDoNaY, 65 veya 91'in tam değeri ile aynıdır.

3. Ezoterik Bilim, görünür dünyadaki her sesin görünmez alemlerde karşılık gelen bir sesi uyandırdığını ve Doğanın okült tarafında şu veya bu gücü harekete geçirdiğini öğretir. Ek olarak, her ses bir renge ve bir sayıya (ruhsal, psişik veya fiziksel güç) ve bir düzlemde bir duyguya karşılık gelir. Hepsi de bugüne kadar geliştirilmiş her elementte ve hatta dünya atmosferinin kaynadığı o Canlılarda yankı bulmakta ve onları harekete geçirmektedir.

Bu nedenle, dua, zihinsel olarak söylenmediği ve odasının sessizliği ve sessizliği içinde "Babasına" hitap edilmediği sürece, çoğu zaman yararlı değil, yıkıcı sonuçlara sahip olmalıdır, çünkü kitleler duaların bu şekilde ürettikleri güçlü sonuçların hiç farkında değildir. . İyi sonuçlar doğurması için, dua artık bir dua olmaktan çıkıp bir emir haline geldiğinde, "sessizce sesini duyurmasını bilen" bir kişi tarafından söylenmelidir. İsa neden takipçilerinin halka açık havralara gitmesini yasaklarken gösteriliyor? Muhtemelen dua eden herkes ikiyüzlü ve yalancı ya da dua ederken görülmekten hoşlanan bir Ferisi değildi! Muhtemelen bunun için bir nedeni vardı; deneyimli bir okültistin müritlerini kalabalık yerleri ziyaret etmemeleri konusunda uyarmasının aynı nedeni , şimdi olduğu gibi, kalabalıkla uyum içinde olmadıkça kiliseleri, seans odalarını vb. ziyaret etmemeleri.

İşte kalabalıktan kaçamayan yeni başlayanlar için bir tavsiye - batıl inanç gibi görünebilecek, ancak okült bilginin yokluğunda etkili olacak bir tavsiye. İyi astrologların bildiği gibi, haftanın günleri isimlerini taşıdıkları gezegenlerin sırasına göre değildir. Gerçek şu ki, eski Hindular ve Mısırlılar günü dört bölüme ayırdılar; her gün bir gezegenin koruması altındaydı (pratik büyü tarafından belirlendiği gibi); ve her gün, Cassius Dio'nun haklı olarak işaret ettiği gibi, ilk bölümünü yöneten ve koruyan gezegenin adını aldı. Öğrencinin kendisini yönetici gezegenin renginde değerli bir taştan bir yüzük veya ona adanmış bir metal takarak halka açık yerlerde toplanan "Hava Kuvvetlerinden" (elementaller) korumasına izin verin. Ancak en iyi savunma, temiz bir vicdan ve İnsanlığa faydalı olmaya dair kesin bir istektir.

452]

 

GEZEGENLER, HAFTANIN GÜNLERİ VE İLGİLİ RENKLER VE METALLER

ŞEMA II*

ATMA**

 

SAYILAR	METALLER	GEZEGENLER
1 ve 10 Fiziksel Adamın Açılış Konuşması	ÜTÜ	MARS Menşe Gezegeni
2 Manevi Yaşam ve Fiziksel Yaşam	ALTIN	GÜNEŞ Fiziksel olarak can veren. Kadimlerin kutsal ve gizli gezegeni olan iç Merkür Gezegeninin ruhsal ve ezoterik olarak bir ikamesi.
3 BUDDHI için (deyim yerindeyse) ATMA ile MANAS arasındadır ve yedinci veya AURICA kılıfı ile birlikte Devachan Üçlüsü'nü oluşturur.	MERKÜR BUDDHI Ruhun Alevi ile bağlantılı olduğu için Kükürt ile bağlantı kurar (bkz. Simyasal Tanımlar).	MERKÜR Tanrıların Elçisi ve Tercümanı.
4 Orta ilke, tamamen maddi ve tamamen manevi üçlü arasındadır. Hayvan insanın bilinçli kısmı.	YOL GÖSTERMEK	SATÜRN
5	TENEKE	JÜPİTER
6	BAKIR Kaynaştığında, Bronz (çift prensip) olur.	VENÜS Sabah ve Akşam Yıldızı.
7 Septenary Man'in bir yansımasını içerir.	GÜMÜŞ	AY Dünyanın annesi.

 

 

İNSAN İLKELERİ	HAFTANIN GÜNLERİ	RENKLER	SES Müzik Ölçeği
			Sanskrit ölçeği	İtalyan gama
KAMA RUPA Hayvan İçgüdülerinin ve Tutkularının taşıyıcısı veya yeri.	SALI Martis veya Tiw ölür.	1. KIRMIZI	SA	YAPMAK
PRANA veya JIVA Hayat.	PAZAR Ölür Solis veya Güneş.	2. TURUNCU	Rİ.	TEKRAR
BUDDİ Spiritüel Ruh veya Atmik Işını; Atma'nın taşıyıcısı.	ÇARŞAMBA Ölür Mercurii veya Güneyde Buda'nın Wotan Günü ve Kuzeyde Wotan - Bilgelik Tanrıları.	3. SARI	GA	Mİ
KAMA MANAS Alt Zihin veya Hayvan Ruhu	CUMARTESİ Saturni veya Satürn ölür	4. YEŞİL	MA	FA
AURICA KABUK	PERŞEMBE Jovis veya Tevrat ölür	5. MAVİ	RA	SOL
MANAS Yüksek Akıl veya İnsan Ruhu.	CUMA Veneris veya Frigi ölür.	6. İNDİGO veya LACİVERT	DA	Los Angeles
LINGA ŞARİR İnsanın Astral İkizi; Fiziksel Adamın Ebeveyni.	PAZARTESİ Ölür Lunae veya Aylar.	7. MOR	N.İ.	Sİ

 

* Bu Yazışmalar Hedef, Dünya Planındandır.

** Atman bir Sayı değildir ve Ruhsal Güneş'ten geldiği için herhangi bir görünür Gezegene karşılık gelmez; ayrıca Ses, Renk ve diğerleriyle hiçbir ilgisi yoktur, çünkü hepsini içerir.

*** İnsan İlkelerinin Sayıları olmadığı ve yalnızca Sayılara, Seslere, Renklere vb. tekabül ettikleri için, burada ekzoterik amaçlar için kullanılan sırayla listelenmemişlerdir.

 

Ekteki şemada, güneş tayfındaki renklerin düzeni ve yönetici gezegenlerin karşılık gelen renklerinden dolayı olduğu gibi, haftanın günleri doğru sırada olmalarına rağmen olağan sıralarında değiller. Bu karşılaştırmanın ortaya koyduğu, haftanın günlerinin sıralamasındaki karışıklığın suçu, ilk Hıristiyanlara aittir. Yahudilerden kamerî aylarını benimseyerek, onları güneş gezegenleriyle birleştirmeye çalıştılar ve böylece bir hodgepodge yarattılar; çünkü şimdi göründüğü şekliyle haftanın günlerinin sırası gezegenlerin sırasına uymuyor.

Eskiler gezegenleri şu sırayla sıraladılar: Ay, Merkür, Venüs, Güneş, Mars, Jüpiter, Satürn, Güneş'i ekzoterik amaçlara göre gezegenler olarak sayıyorlardı. En eski iki millet olan Mısırlılar ve Hintliler, günlerini her biri bir gezegenin koruması ve yönetimi altında olmak üzere dört kısma ayırdılar. Zamanla, her gün, sabahları ilk bölümünü yöneten gezegenin adıyla anılmaya başlandı. Hristiyanlar kendi haftalarını yaratmaya başladıklarında, şunları yaptılar: Güneşin gününün veya Pazar gününün yedinci olmasını istediler, böylece sırayla her dördüncü gezegeni alarak haftanın günlerini adlandırdılar: örneğin, başlamak Ay'dan (Pazartesi) şöyle saydılar: Ay , Merkür, Venüs, Güneş, Mars; böylece ilk bölümü Mars tarafından yönetilen Salı, haftanın ikinci günü oldu ve bu böyle devam etti. Ay'ın da Güneş gibi gizli bir gezegenin yerine geçtiği unutulmamalıdır.

Güneş yılının şu anki bölümü, çağımızın başlangıcından birkaç yüzyıl sonra yaratıldı ve bizim haftamız kadimlerin ve okültistlerin haftası değil. Ayın dört evresinin yedili bölünmesi dünya kadar eskidir ve zamanı kameri aylara göre hesaplayan bir halk arasında doğmuştur. Yahudiler bunu asla kullanmadılar, çünkü Yaratılış'ın ikinci bölümü bundan bahsediyor gibi görünse de, yalnızca yedinci gün olan Şabat'ı saydılar. Sezarların günlerinden önce, Hindular dışında halklar arasında yedi günlük haftanın izine rastlanmaz. Hindistan'dan Araplara geçti ve Hristiyanlıkla birlikte Avrupa'ya ulaştı. Roma haftası sekiz günden, Atina haftası ise on günden oluşuyordu [778]. Bu nedenle, Hıristiyan dünyasının sayısız [ 453] çelişkilerinden ve hatalarından biri, aynı zamanda gezegenlerin mitolojik adlarını korurken, Hint yedi günlük ay hesabının benimsenmesidir.

Ayrıca, modern astrologlar günlerin ve gezegenlerin ve renklerinin doğru karşılıklarını vermezler; ve okültistler renk tablolarının vb. her detayı için iyi nedenler sunabilirken, astrologların da aynı şeyi yapabileceği şüphelidir.

________

 

Bu ilk makaleyi bitirirken, okuyucuların zorunlu olarak iki geniş kısma ayrılması gerektiğini söylemek istiyorum: Kendilerini olağan şüpheci şüphelerden henüz tamamen kurtarmamış olanlar, ancak ifadelerde ne kadar gerçeğin yattığını görmeye çalışanlar. okültistler; ve Materyalizm ve Relativizmin prangalarından kurtulmuş, gerçek ve gerçek mutluluğun yalnızca Hindu filozofların Brahmavidya ve Budist Arhatların Adibuddha'nın gerçekleştirilmesi dediği şeyin bilgisi ve kişisel deneyiminde aranacağını hisseden diğerlerine. orijinal Bilgelik. İlki, bu makalelerden yalnızca, sıradan bilimin onlara veremeyeceği yaşam fenomenlerinin açıklamalarını seçsin ve çalışsın. Bu tür kısıtlamalara rağmen, bir veya iki yılın sonunda tüm üniversitelerinin ve kolejlerinin onlara verebileceğinden daha fazlasını öğrendiklerini görecekler. Samimi olarak iman edenler ise, imanlarının ilme dönüşmesiyle ödüllendirileceklerdir. Gerçek bilgi Ruh'tandır ve yalnızca Ruh'tadır ve her şeyi kapsayan Mutlaklığın derinliklerine nüfuz edebileceğimiz tek plan olan yüksek aklın bölgesinden başka bir yolla elde edilemez. Yalnızca insan aklının koyduğu yasalara uyan, ölümlülerin yasası ve onların yanılabilir yasalarıyla belirlenmiş bir hayat yaşayan kişi, kendisine yol gösterici yıldız olarak Maya okyanusunda veya dünyevi yanılsamalarda parlayan feneri seçer. ama bir enkarnasyon. Bu yasalar yalnızca fiziksel insanın yaşamı ve esenliği için gereklidir. Bir varoluşun tehlikelerinde ona rehberlik etmesi için bir pilot seçti, ancak ölümün eşiğinde onunla yollarını ayıran bir öğretmen. Günlük hayatın görevlerini geçici bir nesnel düzlemde sıkı sıkıya yerine getiren, ülkesinin her bir kanununa uyan ve kısacası Sezar'ın hakkını Sezar'a veren, aslında ruhani ve değişmez bir varoluşa, bir hayata öncülük eden kişi ne kadar mutludur . süre kesintileri olmadan, kesintiler olmaksızın . Alt insan zihninin tüm fenomenleri, bir sahne önü perdesi gibi kaybolur ve onun uhrevi alemde, numenal düzlemde, birleşik gerçeklikte yaşamasına izin verir. Kişi, benliğini ve kişiliğini - yok etmese bile - bastırarak, fiziksel Maya perdesinin ardında olduğu gibi kendini tanımayı başarırsa, o zaman yakında tüm ıstırapların, tüm talihsizliklerin ve değişimden kaynaklanan yorgunluğun diğer tarafında olacaktır - acı çekmenin ana kaynağı. Böyle bir insan fiziksel olarak Madde'den yapılmış olacak, Madde'nin etrafında hareket edecek ve yine de onun diğer tarafında ve dışında yaşayacaktır. Bedeni değişime tabi olacak, ancak kendisi tamamen onsuz olacak ve kısa süreli varoluşun geçici bedenlerindeyken bile sonsuz yaşamı deneyimleyecek. Tüm bunlar, İnsanlığa yönelik bencil olmayan evrensel sevginin geliştirilmesi ve tüm günahların ve dolayısıyla tüm insan acılarının nedeni olan kişiliğin veya benliğin bastırılmasıyla elde edilebilir .

 

 

455]

MADDE II

AÇIKLAMA

Ele alınan konuların anlaşılmazlığı göz önünde bulundurularak, bu makale, bir öncekinde belirsiz kalan bazı noktaların ve ayrıca çelişkilerin görünür göründüğü bazı ifadelerin açıklanmasıyla başlayacaktır.

Ezoteristler arasında çok sayıda bulunan astrologların, öğretilerine açıkça aykırı olan bazı ifadeler karşısında muhtemelen kafası karışacaktır; bu konuda bilgisiz olanlar, Kabala ve Astrolojinin zahiri sistemlerini incelemiş olanların ilk başta itirazlarıyla karşılaşabilirler. Bir kez ve herkes için bilinsin ki, kamu basınında yayınlanan ve halk kütüphanelerinde veya müzelerde her öğrencinin kullanımına açık olan hiçbir şey gerçekten Ezoterik değildir, ya kasıtlı olarak "kılıklara" karıştırılmıştır veya anlaşılmadan anlaşılamaz ve faydalı bir şekilde incelenemez. tam okült terimler sözlüğü.

Bu nedenle, aşağıdaki öğretiler ve açıklamalar, öğrencinin önceki Maddede verilen öğretiyi formüle etmesine yardım etmede yardımcı olacaktır.

Diyagram 1'de sırasıyla 3, 7 ve 10 merkezlerinin aşağıdaki gibi olduğuna dikkat edilecektir:

a) 3, Mutlak'ın ruhani dünyasıyla ve dolayısıyla İnsandaki en yüksek üç ilkeyle ilişkilidir.

b) 7 manevi, zihinsel ve fiziksel dünyalara ve insan vücuduna aittir. Fizik, metafizik ve süperfizik insanı bu düzlemde simgeleyen üçlüdür.

c) 10 veya toplam toplamı, tüm yönleriyle bir bütün olarak Evren ve ayrıca on deliği olan Mikrokozmos - İnsan'dır.

Geçici olarak Yüksek On Yılı (Kozmos) ve Aşağı On Yılı (İnsan) [456] bir kenara bırakırsak, bireysel yedinin ilk üç rakamı insanın Ruhu, Canı ve Aurik Kını ile doğrudan ilişkilidir. daha yüksek duyular dışı dünya. Alttaki dört veya dört veçhe sadece İnsan'a , ayrıca Evren Kozmos'a aittir ve her şey Mutlak tarafından sentezlenmiştir.

Tüm Doğu Dinlerinin Sembolizmine göre, varlığın bu üç soyut veya bölücü derecesi tek bir Ovum veya YUMURTA içinde tasavvur edilirse, o zaman bu YUMURTA'nın adı Svabhavat veya tezahür düzleminde HER ŞEYİN OLMASI olacaktır. Gerçekte, bu evrenin merkezi veya çevresi yoktur; ama insanın bireysel ve sınırlı zihninde, insan düşüncesinin sınırlamalarının doğal bir sonucu olan bu tanıma sahiptir.

Diyagram II'de, daha önce de belirtildiği gibi, soldaki sütunda verilen sayılar dikkate alınmamalıdır, çünkü bunlar yalnızca metafizik düzlemdeki Renk ve Ses Hiyerarşilerine atıfta bulunur ve insan ilkelerinin veya gezegenlerin karakteristik sayıları değildir. İnsan ilkeleri numaralandırmaya uygun değildir, çünkü tüm insanlar birbirinden farklıdır, çünkü yeryüzünde tamamen aynı olacak iki çimen yaprağı yoktur. Buradaki numaralandırma, bir manevi ilerleme meselesi ve bir prensibin diğerleri üzerindeki doğal üstünlüğüdür. Birisi için önce gelen Buddhi olabilir; bir diğeri için, eğer hayvani bir şehvet düşkünüyse, bu Aşağı Manas'tır. Kişi, son derece sağlıklı, canlılık dolu bir insanda olduğu gibi, birinci ve en yüksek düzeyde fiziksel bedene veya belki de yaşam ilkesi olan Prana'ya sahip olacaktır; bir başkasıyla bu ilke, yukarıdan aşağıya doğru sayıldığında altıncı hatta yedinci ilke olabilir. Yine, gezegenlere ve insan ilkelerine karşılık gelen renkler ve metaller, görüleceği gibi, Batı'daki modern astrologlar ve okültistler tarafından ekzoterik olarak bilinenler değildir.

Modern astrologun gezegenlerin, metallerin ve renklerin yazışmaları hakkındaki fikirlerini nereden aldığını görelim. İşte bu noktada, görünüşe göre eski Akadlara (ve ayrıca Keldanilere, Hindulara ve Mısırlılara), evrenin ve aynı şekilde dünyanın ters çevrilmiş bir ayna gibi olduğu şeklindeki kaba görüşü atfeden modern Oryantalist akla gelir. çan şeklindeki fincan! Bunu, bazı Akadca yazıtlarda ve Asur oymalarında sembolik bir imgeye işaret ederek kanıtlıyor. Bununla birlikte, bu Asurolog'un nasıl yanıldığını açıklamanın yeri burası değil, çünkü bu tür tüm imgeler basitçe Khargakkurra, Dünyanın Dağı veya Meru'nun sembolleridir ve yalnızca Kuzey Kutbu'na, Tanrıların [779]Ülkesine atıfta bulunur . Şimdi, Asurlular gezegenler ve bunların yazışmaları hakkındaki ekzoterik doktrinlerini şu şekilde inşa ettiler:

 

Sayılar	gezegenler	Metal	Renkler	Haftanın Güneşli Günleri
1	Satürn	Yol göstermek	Siyah	Cumartesi (dolayısıyla Yehova'nın onuruna Şabat).
2	Jüpiter	Teneke	Beyaz, ama aynı zamanda genellikle mor veya turuncu	Perşembe
3	Mars	Ütü	Kırmızı	Salı
4	Güneş	Altın	sarı altın	Pazar
5	Venüs	Bakır	yeşil veya sarı	Cuma
6	Merkür	Merkür	Mavi	Çarşamba
7	Ay	Gümüş	gümüş beyazı	Pazartesi

 

Bu, daha önce gösterildiği gibi, güneş gezegenlerinin adlarını ay aylarına uygulayarak umutsuz bir kafa karışıklığı yarattıkları haftanın günlerinin sırası dışında, şimdi Hıristiyan astrologlar tarafından benimsenen sıradır. Madde 1'de. İşte aşağıdaki diyagramda olduğu gibi Evreni temsil eden, Dünyamızı evrenin merkezinde ve Güneş'i dördüncü gezegen olarak gösteren Ptolemaik yer merkezli sistem:

 

Ve eğer Hıristiyan kronolojisi ve haftanın günlerinin sırası, tamamen yanlış astronomik verilere dayalı olarak günlük olarak ifşa ediliyorsa, o zaman Astrolojide de bu tür veriler üzerine inşa edilmiş ve bize tamamen Keldani'den gelen bir reform başlatmanın zamanı gelmiştir. ve Asur ekzoterik çetesi.

Ancak bu Makalelerde verilen yazışmalar tamamen Ezoteriktir. 458] Bu nedenle, Güneş Sisteminin Gezegenlerini adlandırırken veya onları sembolize ederken (Diyagram II'de olduğu gibi), yalnızca gezegenin tamamen fiziksel düzlemindeki görüntüler dışında, gezegen cisimlerinin kendilerine atıfta bulundukları varsayılamaz . psişik ve ruhsal dünyaların yedili doğası. . Maddi bir gezegen yalnızca maddi bir şeye karşılık gelebilir. Bu nedenle, Merkür'ün sağ göze karşılık geldiği söylendiğinde, bu, bu nesnel gezegenin sağ görsel organ üzerinde herhangi bir etkisinin olduğu anlamına gelmez, daha ziyade her ikisinin de Buddhi aracılığıyla mistik bir yazışma içinde olduğu anlamına gelir. İnsan, Ruhsal Ruhunu (Buddhi), Merkür gezegenini yöneten ve yöneten İlahi Varlıklar (veya Melekler) olan Bilgeliğin Oğulları olan Manasa Putras'ın özünden alır.

Benzer şekilde, Venüs, Manas ve sol göz karşılık olarak işaretlenmiştir. Gerçekte, fiziksel gözler ile fiziksel gezegenler arasında dışsal olarak böyle bir bağlantı yoktur; ama Ezoterik olarak böyle bir bağlantı vardır, çünkü sağ göz "Bilgeliğin Gözü"dür, yani beyindeki "Üçüncü Göz" dediğimiz okült merkeze manyetik olarak tekabül eder [780]; sol ise entelektüel beyne veya fiziksel düzlemde düşünme yetisinin organları olan hücrelere karşılık gelir. Kether, Chokmah ve Binah'ın Kabalistik üçgeni bunu gösterir. Chokmah ve Binah veya Bilgelik ve Akıl, Baba ve Anne veya yine Baba ve Oğul aynı düzlemdedir ve karşılıklı olarak birbirlerine tepki verirler.

Bireysel bilinç içe döndüğünde, Manas ve Buddhi birliği vardır. Ruhsal olarak yeniden doğmuş bir kişide bu bağlantı kalıcıdır. Yüksek Manas, Devachan eşiğinin ötesinde Buddhi'ye tutunur ve Ruh'un veya daha doğrusu Atma, Süper Ruh ile karıştırılmaması gereken Ruh'un "Tek Göz"e sahip olduğu söylenir. Ezoterik olarak, yani "Üçüncü Göz" aktiftir. Merkür, Hermes ve Venüs Afrodit olarak adlandırılır ve bu nedenle, insandaki psikofiziksel düzlemdeki birleşmeleri ona Hermafrodit veya Androgyne adını verir. Bununla birlikte, mutlak Ruhsal Adam cinsiyetten tamamen kopuktur. Manevi İnsan, Tek Sonsuz Beyaz Çemberden yayılan İlahi Prizma olan daha yüksek "renkli çemberler" ile doğrudan yazışma halindeyken, fiziksel insan Doğu Felsefesinin Sesleri veya Sesleri olan Sephiroth'tan yayılır. Ve bu "Sesler" [ 459] "Renkler"den daha düşüktür, çünkü onlar Zohar'ın ve hatta Eski Ahit'in gösterdiği gibi görünür ama işitilemez yedi alt Sephiroth veya nesnel sestir . [781]Çünkü, doğru bir şekilde tercüme edilirse, Çıkış'ın XX bölümünün 18. ayeti şöyledir: "Ve insanlar Sesler gördüler" (veya Sesler gördüler, ancak şimdi çevrildikleri şekliyle "gök gürültüsünü" görmediler); ve bu Sesler veya Sesler Sephiroth'tur [782].

Brahma-Prajapati ve Vak ya da Osiris ve İsis gibi Güneş ve Ay'a karşılık geldiği söylenen "Yaşam Nefesi"nin üflendiği sağ ve sol burun delikleri, [783]doğal Yaşam. Bu Dörtlü, yani iki göz ve iki burun deliği, Merkür ve Venüs, Güneş ve Ay, Dünyanın Dört Köşesinin Kabalistik Koruyucu Meleklerini oluşturur. Bununla birlikte, Güneş'in bir gezegen değil, sistemimizin merkezi yıldızı olduğunu ve Ay'ın, her ikisi de ikame olan tüm ilkelerin gittiği ölü bir gezegen olduğunu ekleyen Doğu Ezoterik Felsefesinde de aynıdır. : ilki, Merkür'deki görünmez gezegendir; ikincisi, artık tamamen gözden kaybolmuş gibi görünen bir gezegen. Onlar , tüm yönleriyle Karma ve İnsanlık, Kozmos ve İnsan ile ilişkili Dört Maharaja, "Dört Aziz"dir . [784]Bunlar: Güneş veya onun yerine geçen Mikail; Ay veya yerine Gabriel, Merkür - Raphael; ve Venüs - Uriel. Sadece fiziksel semboller olan gezegen bedenlerinin kendilerine Ezoterik Sistemde sıklıkla atıfta bulunulmadığını, ancak bir kural olarak, kozmik, psişik, fiziksel ve ruhsal güçlerinin bu isimler altında sembolize edildiğini burada tekrar etmeye pek gerek yok. Kısacası bunlar, "Kabala"nın alt Sephiroth'u olan yedi fiziksel gezegen ve tek yansımasını gördüğümüz, Üst Üçlü veya Sephirothal Taç tarafından sembolize edilen veya daha doğrusu kişileştirilen üçlü fiziksel Güneşimizdir. [785].

Sonra, yine, Diyagram I'de psişik ilkelere atanan sayıların, zahiri yazılardan ters çevrilmiş gibi göründüğünü belirtmekte fayda var. Bunun nedeni, bu bağlantıdaki sayıların tamamen keyfi olmasıdır - her okula göre değişirler. Bazı okulların sayısı 460] üç, bazıları dört, bazıları altı, diğerleri yedi, tüm Budist ezoterikçilerin yaptığı gibi. Daha önce belirtildiği gibi [786], on dördüncü yüzyıldan beri Ezoterik Okul iki bölüme ayrılmıştır: biri iç Lanus veya daha yüksek Chelas için; dış çember veya dünyevi şelalar için bir başkası. Bay Sinnett'in bir Guru'dan aldığı mektuplarda, yalnızca İç Çemberin kabul edilmiş öğrencilerine verilen gerçek Ezoterik Öğreti'nin kendisine verilemeyeceği açıkça belirtilmişti. Sayılar ve ilkeler, bir soğanın kabukları gibi düzenli bir sırayı takip etmezler, ancak pratik çalışmasına başlama zamanı geldiğinde, ilkelerin her biri için uygun sayıyı bulmak öğrencinin kendisine kalmıştır. Yukarıdakiler, öğrenciyi ilkeleri, herhangi bir numaralandırma sisteminden bağımsız olarak kendilerine atanan isimleri ve yetenekleri ile - ilgili faaliyet merkezleri, renkleri, sesleri vb. ile ayrılmaz hale gelinceye kadar bilme zorunluluğuna götürecektir.

Theosophist ve Ezoterik Budizm'de verilen ilkeleri saymanın eski tanıdık yolu, aslında böyle bir şey olmamasına rağmen, görünüşte utanç verici başka bir çelişkiye yol açar. 3 ve 2 numaralı prensipler, yani Linga Sharira ve Prana veya Jiva, Şema I'de verilen sıranın tersidir. Şema I'de verilen ekzoterik numaralandırma ile Ezoterik sıralama arasındaki bariz tutarsızlığı açıklamak için kısa bir yansıma yeterli olacaktır . Çünkü Diyagram I'de Linga Sharira, yaşam ilkesi olan Prana veya Jiva'nın taşıyıcısı olarak tanımlanır ve bu nedenle, ekzoterik numaralandırmanın önereceği gibi, elbette Prana'nın üstünde değil, altında olmalıdır. İlkeler birbirinin üstünde yer almaz ve bu nedenle bir numara sırasına göre ele alınamaz; onların düzeni şu ya da bu ilkenin üstünlüğüne ve hakimiyetine bağlıdır ve bu nedenle her insan için farklıdır.

Linga Sharira, benzerliği olan vücudun karşılığı veya protoplazmik prototipidir. Bu anlamda, Diyagram II'de fiziksel bedenin ebeveyni, yani baba Prana'dan gebe kalan anne olarak adlandırılır. Bu fikir Mısır mitolojisinde Osiris ve İsis'in çocuğu Horus'un doğumuyla aktarılır, ancak tüm kutsal mitler gibi üçlü ruhsal ve yedili psikofiziksel uygulaması vardır. Sonuç olarak, tam anlamıyla söylemek gerekirse, hayati bir ilke olarak Prana'nın bir numarası olamaz, çünkü diğer tüm ilkeleri veya tüm kişiyi doyurur [ 461] . Bu nedenle, oldukça doğal olarak, yedinin her bir sayısı, ezoterik olarak Aurik Bedene uygulanabildiği gibi, Prana-Jiva'ya da ekzoterik olarak uygulanabilir. Pisagor'un gösterdiği gibi, Kozmos bir sayı aracılığıyla veya onun yardımıyla değil , geometrik olarak, yani sayıların oranlarına göre yaratılmıştır.

 

Ekzoterik astrolojik özelliklere aşina olmayan ve pratikte gezegen cisimlerine atfedilenler için, insan vücudu, renkler, metaller vb. , ve aynı zamanda, gerçek Ezoterik Felsefenin neden bu astrolojik ifadelerden ayrıldığını açıklayalım.

 

gezegenler	günler	metaller	Vücut kısımları	Renkler
Satürn	Cumartesi	Yol göstermek	Sağ Kulak, Dizler ve İskelet Sistemi	Siyah*
Jüpiter	Perşembe	Teneke	Sol Kulak, Kalça, Ayaklar ve Arter Sistemi	Mor**
Mars	Salı	Ütü	Alın ve Burun, Kafatası, Cinsel İşlev ve Kas Sistemi	Kırmızı
Güneş	Pazar	Altın	Sağ Göz, Kalp ve Hayati Merkezler	Turuncu***
Venüs	Cuma	Bakır	Çene ve Yanaklar, Boyun, Böbrekler ve Venöz Sistem	Sarı****
Merkür	Çarşamba	Merkür	Ağız, Eller, Karın Bağırsakları ve Sinir Sistemi	Güvercin veya Krem****
Ay	Pazartesi	Gümüş	Meme, Sol Göz, Sıvı Sistemi, Tükürük, Lenf vb.	Beyaz******

 

* Prizmatik ışında siyah olmadığı için ezoterik olarak yeşil.

** Ezoterik olarak - açık mavi (açık mavi). Bir renk olarak mor, kırmızı ve mavinin (mavi) birleşimidir ve Doğu Okültizminde mavi, morun manevi özünü temsil ederken kırmızı, onun maddi temelidir. Aslında, Okültizm Jüpiter'i mavi yapar, çünkü o yeşil olan Satürn'ün oğludur ve prizmatik bir renk olarak açık mavi çok fazla yeşil içerir. Yine, eğer kişi maddesel bir şehvet düşkünüyse, Aurik Beden Alt Manas'ın renginin çoğunu içerecektir, tıpkı Yüksek Manas Alt Manas'a baskın gelirse daha koyu gölgenin çoğunu içerecektir.

*** Ezoterik olarak Güneş, açıklandığı gibi bir gezegen değil, merkezi bir yıldız olduğu için göz, burun veya başka herhangi bir organa tekabül edemez. Hristiyanlık döneminin inisiye olmayan astrologları tarafından bir gezegen olarak kabul edilmiştir. Ayrıca, Güneş'in gerçek rengi mavidir ve buharlaşmanın (çoğunlukla metalik) atmosferi tarafından soğurma etkisinden dolayı yalnızca sarı görünür. Dünyamızdaki her şey Maya'dır.

**** Ezoterik olarak - çivit mavisi veya koyu mavi (koyu mavi). prizmadaki sarının tamamlayıcısıdır. Sarı, basit veya birincil bir renktir. Manas, hem sabah hem de akşam yıldızı olan göksel sembolü Venüs gezegeninin yanı sıra doğası gereği ikili olduğundan, özü Hiyerarşi yönetici Venüs'ten kaynaklanan Manas'ın Yüksek ve Alt ilkeleri arasındaki ayrım şu şekilde gösterilir: koyu mavi ve yeşil. Yeşil, Aşağı Manas, sarı ve lacivert arasındaki güneş tayfının rengi olan Yüksek Manas'a benzer. İndigo, Manas'ın Buddhi'ye doğru yukarı doğru çekişini belirtmek için gökyüzünün yoğunlaştırılmış bir rengidir. veya göksel Ruhsal Ruh. Bu boya, Hindistan'daki en yüksek okült özelliklere sahip bir bitki olan indigofera tinctoria'dan elde edilir, genellikle Beyaz Büyüde kullanılır ve okült olarak bakırla ilişkilendirilir. Bu, özellikle sert bir maddeye sürtüldüğünde bitkinin bakırımsı bir parlaklık kazanması gerçeğinden anlaşılmaktadır. Bu boyanın bir diğer özelliği de bilinen tüm sıvılardan daha hafif olduğu için suda ve hatta eterde çözünmemesidir. Doğu'da hiçbir sembol mantıklı ve kanıtlanabilir bir sebep olmaksızın benimsenmemiştir. Bu nedenle, en eski zamanlardan beri Doğulu simgebilimciler, insanın ruhani ve hayvani zihinlerini ilişkilendirdiler: biri koyu mavi (Newton indigo) veya yeşil içermeyen saf mavi, diğeri saf yeşil.

***** Güneş'in rengi turuncu olduğundan ezoterik olarak sarıdır ve Merkür artık hem mesafe hem de renk olarak Güneş'e en yakın konumdadır. Güneş'in yerine geçtiği gezegen, Güneş'e şu anki Merkür'den bile daha yakındı ve en gizli ve en yüksek gezegenlerden biriydi. Üçüncü Irk'ın sonlarına doğru görünmez hale geldiği söyleniyor.

****** Ezoterik menekşe, belki de menekşenin çok ince bir gümüş levhadan geçen bir güneş ışınının aldığı renk olması ve ayrıca ayın, tıpkı insan vücudunun niteliklerini aydınlatması gibi, güneşten ödünç alınan ışıkla yeryüzünde parlaması nedeniyle. meslektaşından ödünç aldı - hava adamı. Tıpkı astral gölgenin dünyevi düzlemde aşağı hayvan Manas'a kadar insan ilkeleri serisini başlatması gibi, mor ışın da uçtan yeşile doğru prizmatik renkler serisini başlatır; her ikisi de ilke olarak birdir. renk olarak öteki, tüm ilkelerin en kırılanı ve çiçekler. Ayrıca, hem göksel hem de dünyevi cisimler, renkler ve sesler gibi tüm bu yazışmalarla aynı büyük okült gizem bağlantılıdır. Daha açık bir ifadeyle, Ay ile Dünya, astral ve insanın yaşayan bedeni arasında, prizmatik tayfın mor ucu ile indigo ve mavi arasında olduğu gibi aynı bağlantı yasası vardır. Ama yakında daha fazlası.

 

[462] Böylece, ekzoterik Kabalistik Astrolojide güneş sisteminin etkisinin bu yöntemle tüm insan vücuduna, birincil metallere ve renklerin siyahtan beyaza derecelendirilmesine dağıldığı görülecektir; ama Ezoterizm , prizmanın yedi güneş veya doğal rengine sıkı sıkıya bağlı kaldığı için ne siyahı ne de beyazı renk olarak tanır . Siyah ve beyaz yapay renklerdir. Onlar Dünya'ya aittir ve sadece fiziksel organlarımızın özel tasarımı nedeniyle bizim tarafımızdan algılanırlar. Beyaz, tüm renklerin yokluğudur ve bu nedenle bir renk değildir; siyah sadece ışığın yokluğudur ve bu nedenle beyazın olumsuz yönüdür. Yedi prizmatik renk, Yedi Varoluş Hiyerarşisinden doğrudan yayılımlardır ve her birinin insan ilkelerinden biriyle doğrudan bir ilişkisi ve bağlantısı vardır, çünkü bu Hiyerarşilerin her biri aslında ilgili insan ilkesinin yaratıcısı ve kaynağıdır. Okültizmde her prizmatik renge karşılık gelen "Sesin Babası" denir; Ses, Baba-Düşüncesinin Sözü veya Logos'udur. Duyarlıların her rengi belirli bir sesle ilişkilendirmesinin nedeni budur, bu modern bilim tarafından kabul edilen bir gerçektir (örneğin, Francis Galton "İnsan Fakültesi". Ancak siyah ve beyaz 463] tamamen negatif renklerdir ve öznel varlık dünyasında hiçbir temsilcisi yoktur.

Kabalistik Astroloji, insan beynindeki gezegensel bedenlerin egemenliğinin de şu şekilde tanımlandığını söyler: yedi temel yetenek grubu vardır, bunlardan altısı beyin aracılığıyla ve yedincisi beyincik aracılığıyla işlev görür. Ezoterik olarak bu kesinlikle doğrudur. Ancak Satürn'ün tanrısallığın niteliği üzerinde hüküm sürdüğü söylendiğinde; Merkür - entelektüel yetenekler; Jüpiter - sempatik; Güneş - kontrol etme yeteneği; Mars - bencillik; Venüs - azim; ve Ay'a içgüdüsel olarak bu açıklamanın eksik ve hatta yanıltıcı olduğunu söylüyoruz. Çünkü her şeyden önce, fiziksel gezegenler yalnızca fiziksel bedene ve tamamen fiziksel işlevlere hükmedebilirler. Yine de zihinsel, duygusal, psişik ve ruhsal nitelikler ve yetenekler, gezegenlerin kendisinden değil, gezegenlerin Ruhsal Yöneticilerinin Hiyerarşisinden yayılan nedenler ölçeğinin okült özelliklerinden etkilenir. Bu ölçek, Diyagram II'de gösterildiği gibi, öğrenciyi aşağıdaki sırayla özümsemeye yönlendirir: 1) renk; 2) ses; 3) ses, metallerin ruhunda, yani metalik elementlerde gerçekleşir; 4) bunlar tekrar fiziksel metallere dönüşüyor; 5) daha sonra bu uyumlu ve titreşen-ışıltılı öz bitkilere geçerek onlara renk ve koku verir ve bu "özelliklerin" her ikisi de bu enerjinin birim zamandaki titreşim hızına bağlıdır; 6) bitkilerden hayvanlara geçer; 7) ve nihayet insanın "ilkeleri"nde doruğa ulaşır.

Böylece Cennetteki Atalarımızın İlahi Özünün yedi aşamada dolaştığını görüyoruz; Ruh, Madde olur ve Madde, Ruh'a döner. Tıpkı Doğa'da duyulamayan bir ses olduğu gibi, görünmeyen ama işitilebilen bir renk de vardır. Dönüşüm görevi üzerinde durmadan çalışan yaratıcı güç, atomları ve molekülleri birbirine bağlayan ve ayıran titreşim oranları biçiminde renk, ses ve sayılar üretir. Ayrıntıda bizim için görünmez ve işitilemez olsa da, bütünün sentezi maddi düzlemde bizim için işitilebilir hale gelir. Çinlilerin "Büyük Ton" veya Kung dediği şey budur. Bilime göre bile, bu, müzisyenlerin piyano klavyesindeki orta Fa olarak kabul ettikleri, Doğanın asıl temel tonudur. Doğanın sesinde, okyanusun uğultusunda, büyük bir ormanın yapraklarının hışırtısında, büyük bir şehrin uzaktan gelen gürültüsünde, rüzgarda, kasırgada, kasırgada kısacası her şeyde net bir şekilde duyuyoruz. Doğada sesi olan veya ses çıkaran . [464] işiten herkesin işitişi, diyatonik gamın F veya Fa tonu olduğu söylenen tek, kesin, hesaplanamaz bir perdede doruğa ulaşır. Okültizm öğrencisi bu ayrıntılardan, ekzoterik ve ezoterik isimlendirmeler ve sembolizmler arasındaki farkın ne olduğunu görecektir. Kısacası, Avrupa'da uygulandığı şekliyle Kabalistik astroloji, iç çembere değil dış çembere uyarlanmış yarı ezoterik bir Gizli Bilimdir. Dahası, çoğu zaman eksik bırakılır ve çoğu zaman gerçek gerçeği gizlemek için çarpıtılır. Karşılıklarını yalnızca şeylerin görünümüne göre simgeleştirir ve ayarlarken. Esas olarak şeylerin özüyle ilgilenen Ezoterik Felsefe, yalnızca tüm alanı kapsayan, yani hem ruhsal hem de psişik ve fiziksel anlamlar veren sembolleri kabul eder. Yine de Batı Astrolojisi bile iyi bir iş çıkardı , çünkü Gizli Bilgeliğin varlığına dair bilgiyi Orta Çağ'ın tehlikeleri ve onların karanlık dindarlığı aracılığıyla tüm tehlikelerin ortadan kalktığı günümüze taşımaya yardımcı oldu .

Ekzoterik uygulamadaki gezegenlerin sırası, yermerkezli yarıçapları veya çeşitli yörüngelerinin merkezden dünyaya olan mesafesi, yani Satürn, Jüpiter, Mars, Güneş, Venüs, Merkür ve Ay tarafından belirlenen sıradır. Bunların ilk üçünde, fiziksel, tezahür etmiş Evren'de veya Brahma, Vishnu ve Shiva'daki göksel egemenlik Üçlüsü'nün sembolize edildiğini görüyoruz; son dördünde ise mevsimlerin, günün dörtte birlerinin, ana noktaların ve elementlerin tüm doğal ve fiziksel dönüşlerine hükmeden dünyevi dörtlünün sembollerini tanıyoruz. Bu yüzden:

İlkbahar                   YazSonbaharKış

Sabah                       ÖğlenAkşamGece

Gençlik                    GençlikOlgunlukYaşlılık

Ateş                          HavaSuToprak

Doğu                        GüneyBatıKuzey

Ancak Ezoterik Bilim, fiziksel duyuların tamamen nesnel düzlemindeki analojilerle yetinmez ve bu nedenle, Maji kelimesinin gerçek anlamının açık bir açıklamasıyla bu yöndeki sonraki öğretilere önsöz koymak kesinlikle gereklidir.

465]

BÜYÜ GERÇEKTEN NEDİR

İlahi Büyü ile ve onun içindeki bağlantılarımızın bilgisidir , ilahi Benliklerimizden ayrılmazlıktır [787]- ikincisi, daha yüksek Ruhumuzdan başka bir şey ifade eder. Bu nedenle, örneklerle ilerlemeden ve bu bağlantıları açıklamadan önce, öğrenciye bu çok yanlış anlaşılan "Sihir" kelimesinin tam anlamı hakkında doğru bir fikir vermek faydalı olabilir.

Okültü incelemek isteyen ve buna hevesli birçok insan var, ancak çok azı bu Bilimin kendisi hakkında yaklaşık bir fikre sahip. Ayrıca, Amerikalı ve Avrupalı öğrencilerimizin çok azı Sanskritçe eserlerden ve hatta çevirilerinden faydalanabilir, çünkü bu çeviriler çoğunlukla acemiler için bir maskedir. Bu nedenle, Neoplatonistlerin yazılarından yukarıda bahsedilen alıntıların açıklayıcı örneklerini dikkatlerine sunuyorum. Çevirilerde mevcutturlar; ve şimdiye kadar karanlıklarla dolu olana ışık tutmak için, onlarda belli bir anahtara işaret etmek yeterli olacaktır. Bu nedenle, hem Hıristiyanlık öncesi hem de Hıristiyanlık sonrası Gnosis, amaçlarımıza iyi bir şekilde hizmet edecektir.

Milyonlarca Hristiyan, Simon Magus'un adını ve Elçilerin İşleri'nde onun hakkında söylenen çok az şeyi biliyor; ama geleneğin hayatı hakkında koruduğu birçok renkli, fantastik ve çelişkili ayrıntıyı duyan çok az kişi var. İddialarının ve ölümünün açıklaması, yalnızca Irenaeus, Epiphanius ve St. Justin gibi Kilise Babalarının yazılarında ve özellikle anonim Philosophumena'da onun hakkında önyargılı, yarı fantastik kayıtlarda bulunabilir. Yine de tarihsel bir şahsiyettir ve "Magus" (Magus) adı ona verilmiş ve Hristiyan Kilisesi'nin başları da dahil olmak üzere tüm çağdaşları tarafından sahip olduğu mucizevi güçleri gösteren bir tanıma olarak kabul edilmiştir. beyaz (ilahi) büyücü veya kara (cehennem) büyücü olarak kabul edildi. Bu bakımdan görüş, her zaman vakanüvisin pagan veya Hıristiyan eğilimlerine uyacak şekilde ayarlanmıştır.

"Büyü" teriminin o günlerin İnisiyeleri için tam olarak ne anlama geldiğini onun sisteminde ve öğrencisi ve halefi Menander'in sisteminde buluyoruz.

Aeons adını verdiği alt melekler tarafından yaratıldığını öğretti . [466] Bunlardan sadece üç [466] dereceden bahsediyor, çünkü daha önce açıkladığımız gibi, dört yüksek derece hakkında herhangi bir şey öğretmek yararsızdı ve faydasızdı ve bu nedenle A ve G kürelerinin düzlemiyle başlıyor . sistem Okült Gerçeğe en az diğerleri kadar yakındır, bu yüzden bu terimle ne kastettiklerini öğrenmek için kendisinin ve Menander'in "Büyü" hakkındaki açıklamalarının yanı sıra onu da inceleyebiliriz. Dolayısıyla, Simon için, tezahür eden tüm yaradılışın zirvesi Ateş'ti. Bizde olduğu gibi onda da Evrensel İlkeydi, en içteki Potansiyelden doğan Sonsuz Güçtü. Bu Ateş, varlığın tezahür eden dünyasının birincil nedeniydi ve ikiliydi, tezahür etmiş ve gizli veya gizli bir tarafa sahipti.

Ateşin gizli tarafı, bariz (veya nesnel) tarafında gizlidir ve nesnel taraf, gizli taraftan doğar [788].

Görünenin her zaman görünmeyende, görünmeyenin de görünende bulunduğunu söylemekle aynı anlama gelen yazar. Platon'un Anlaşılabilir (Noeton) ve Duyulur (Aistheton) fikrinin ve Aristoteles'in Kuvvet (Dunamis) ve Eylem (Energeia) öğretilerinin yeni bir açıklama biçiminden başka bir şey değildi. Simon için düşünülebilecek her şey; etkilenebilecek tek şey mükemmel zekaydı. Her şey Ateşin içindeydi . Ve böylece, akıl ve akılla donatılmış olan bu Ateşin tüm parçaları , genişleme ve yayılma yoluyla gelişmeye uygundu. Bu bizim Tezahür Eden Logos doktrinimizdir ve birincil yayılımlarında bu parçalar bizim Dhyan Chohan'larımız, "Alev ve Ateşin Oğulları" veya daha yüksek Aeonlardır. Bu "Ateş", İlahi Doğanın aktif ve yaşayan tarafının bir simgesidir. Arkasında, Simon'ın "olmuş olan, olan ve olacak olan" dediği "Potentiality in sonsuz Potansiyeli" veya kişileştirilmiş kalıcı istikrar ve değişmezlik vardır.

Düşünce Gücünden İlahi Düşünce Tabanı böylece Eyleme geçmiştir. Dolayısıyla, Düşünce üreten Eylem aracılığıyla bir dizi ilk yayılım: Ateşin nesnel yanı Anne'dir, kutsal yanı Baba'dır. Simon bu yayılımlara Sizigami (bağlı çift) adını verdi, çünkü bunlar ikişer ikişer yayılıyorlardı: biri aktif, diğeri edilgen Aeon. Böylece, Simon'un şu adları verdiği üç çift (ya da toplam altı, yedincisi Ateş) ortaya çıkar: “Akıl ve Düşünce; Ses ve İsim; Sebep ve Yansıma ” [789], ve her çiftin birincisi erkek, ikincisi kadındı. Bu orijinal altı, Orta Dünya'nın altı Aeon'undan doğar. Simon'ın kendisinin ne söylediğini görelim:

467]

Bu altı orijinal varlığın her biri, (ebeveyninin) tüm sonsuz Gücünü kendi içinde içeriyordu, ancak o, Eylemde değil, yalnızca Güçte oradaydı. Kendini tüm özü, ihtişamı ve sonuçlarıyla gösterebilmesi için, bu Kuvvetin temsil yoluyla çağrılması (veya uyarlanması) gerekiyordu; çünkü ancak o zaman ortaya çıkan Güç, ebeveyni, ebedi ve sonsuz Güç gibi olabilir. Aksine, bu altı Kuvvette sadece potansiyel olarak kalsaydı ve kendini temsil yoluyla uyarlamasaydı, o zaman bu Kuvvet harekete geçmeyecek ve kaybolacaktı [790].

daha açık söylemek gerekirse, çağdaşlarımızın dediği gibi körelirdi.

Öyleyse, bu sözler, Sonsuz Güce her şeyde eşit olmak için, Aeons'un eylemlerinde onu taklit etmesi ve sırayla, Ebeveyni olan, yeni varlıklara hayat veren ve yayılan İlkeler haline gelmesi gerektiği anlamına gelmiyorsa ne anlama geliyor? fiilen Kuvvetler mi oluyor? Yayılımlar üretmek veya Kriyashakti armağanını elde etmek [791]bu gücün doğrudan sonucudur, kendi eylemlerimize bağlı bir sonuçtur. Bu nedenle bu güç, hem onların hem de bizim Tek İlke, Sonsuz Güç'ten kaynaklanmamız nedeniyle, orijinal Aeons'ta ve hatta ikincil Tecellilerde olduğu gibi insanda da içkindir. Böylece Simon Magus'un sisteminde, yedinci Aeon, Ebeveyn Gücü tarafından sentezlenen ilk altı Aeon'un Eyleme geçtiğini ve sırayla altı ikincil Aeon'u yaydığını ve bunların hepsinin ilgili Ebeveynleri tarafından sentezlendiğini görüyoruz. Philosophumena'da Simon'un Aeons'u "Hayat Ağacı" ile eşitlediğini okuyoruz. Vahiy'de Simon şöyle dedi [792]:

Evrensel Aeons'un ne başlangıcı ne de sonu olan, aynı Kökten, görünmez ve anlaşılmaz Potansiyelden, Sige'den (Sessizlik) çıkan iki dalı olduğu yazılmıştır. Bunlardan biri (Aeons sıraları) yukarıdan görünüyor. Bu, Büyük Güç, Evrensel Akıl'dır (ya da İlahi Düşünce Temeli, Hinduların Mahat'ı); her şeye hükmeder ve erkektir. Diğeri aşağıdandır, çünkü o Büyük (tezahür etmiş) Düşüncedir, her şeyi doğuran dişil Aeon'dur. Birbirine karşılık gelen [793]bu (iki tür Aeon), orta mesafeyi (ara küre veya düzlem), ne başlangıcı ne de sonu olan anlaşılmaz Havayı birleştirir ve tezahür ettirir [794].

Bu dişil "Hava" bizim Eterimiz veya Kabalistik Astral Işığımızdır. Bu nedenle [468] bu, her şeyin başlangıcı olan Ateş tarafından yaratılan Simun'un İkinci Dünyasıdır. Biz buna TEK YAŞAM, Akıllı, İlahi Alev, her yerde hazır ve sonsuz diyoruz. Simon'ın sisteminde, bu İkinci Dünya, hem erkek hem de dişi ya da aktif ve pasif, iyi ve kötü olan bir Varlık veya Güç tarafından yönetiliyordu. Bu Ebeveyn Varlık, ilkel sonsuz Güç gibi, tezahür eden Kozmos var olduğu sürece "var olan, var olan ve var olacak" olarak da adlandırılır. Gerçekte ortaya çıktığında ve Ebeveyni gibi olduğunda, dualist veya çift cinsiyetli değildi. Ondan yayılan düşünce (sige), kendisi (Ebeveyn) gibi oldu, imajına (veya prototipine) benzer hale geldi; ikincisi şimdi sırayla birinci oldu (kendi düzleminde veya küresinde). Simon'ın dediği gibi:

O (ebeveyn veya Baba) birdi. Ona (Düşünce) sahip olduğu için yalnızdı. Ancak bir önceki olmasına rağmen ilk değildi; ama kendisinden önce kendini tezahür ettirerek ikinci (veya ikili) oldu. O (Düşünce) ona bu adı vermeden önce de Baba olarak adlandırılmamıştı. Bu nedenle, tıpkı kendi kendine gelişirken, kendi Düşüncesini tezahür ettirdi, bu nedenle, kendini gösteren Düşünce hareket etmedi, ancak Baba'yı görünce onu kendi içinde sakladı, yani bu Güç (kendi içinde) (gizlendi). Ve bu Güç (Dunamis, yani Nous) ve Düşünce (Epinoid) erkek-dişidir. Bu nedenle, birbirlerine karşılık gelirler, çünkü bir oldukları için Güç, Düşünceden hiçbir şekilde farklı değildir. Böylece yukarıdan Kuvvet, aşağıdan Düşünce açığa çıkar. Bu nedenle, onlardan tezahür eden şeyin, bir olmasına rağmen, yine de çift olduğu ortaya çıktı, çünkü androgyne kendi içinde bir dişildir. Yani Düşüncede Zihin var - birbirinden ayrılamayan, birini temsil etmelerine rağmen yine de ikili olan şeyler [795].

O (Simon) altı Gücün ilk Syzygy'sini ve onunla birlikte Nous ve Epinoia, Cennet ve Dünya olan Yedinci'yi adlandırır; eril yukarıdan aşağıya bakar ve Düşünceyi Sizinia'sı (veya eşi) olarak alır, çünkü aşağıdaki Dünya, Cennetten getirilen ve Dünya ile ilgili olan entelektüel meyveleri alır [796].

Simon'ın Üçüncü Dünyası, altı Aeon'luk üçüncü sırası ve yedincisi olan Ebeveyn ile tamamen aynı şekilde ortaya çıkar. Bu, her Gnostik sistemden geçen aynı nottur - benzerlik yoluyla Maddeye doğru kademeli gelişim; ve bu, orijinal Okültizme veya Büyüye kadar izlenebilen bir yasadır. Bizde olduğu gibi Gnostiklerde de, her şeyi sentezleyen bu yedinci Güç, farklılaşmamış Uzayın, Narayana'nın veya Hindistan'daki Vishnu'nun karanlık suları üzerinde gezinen Ruh'tur; Hıristiyanlığın Kutsal Ruhu. Ancak ikincisinde bu anlayış, lütuf ve inancın gerektirdiği sınırlamalar tarafından şartlandırılmış ve azaltılmışken , Doğu Felsefesi onu, bilinçli veya bilinçsiz her atomu kaplamış olarak sunar. Irenaeus, bu altı Aeon'un daha da geliştirilmesi hakkındaki bilgileri tamamlar. Ondan, Ebeveyninden ayrılan ve Öz'ün Öz ile özdeşliği sayesinde, bilmesi gereken şeyi öğrenen Düşüncenin, ikinci ya da ara düzlemde ya da daha doğrusu Dünya'da ilerlediğini öğreniyoruz. Dünya, daha yüksek ve daha düşük, eril ve dişil olmak üzere iki düzlemden oluşuyordu - ikincisi sonunda her iki Kuvvette de giyinir ve androjen hale gelir), daha düşük Hiyerarşilerin, Meleklerin ve Kuvvetlerin, her türden Güçlerin ve Orduların yaratılmasına kadar, bunlar da yaratılmış veya yaratılmıştır. daha çok kendi Özünden, insanları ve seyrettikleri canlılarla dünyamızdan fışkırır.

Bundan, Dünya'da İnsan olarak adlandırılan her rasyonel varlığın kendi içinde aynı özü taşıdığı ve potansiyel olarak daha yüksek Aeon'ların, orijinal Yedi'nin tüm niteliklerine sahip olduğu sonucu çıkar. Ebeveynlerinin veya Babalarının en yükseği tarafından bahşedilen Gücü fiilen taklit ederek "önündeki en yüksek imajla" geliştirmesi gerekir. Burada yine faydalı bir şekilde Philosophumena'dan alıntı yapabiliriz:

Öyleyse, Simon'a göre, bu zarif ve bozulmaz (ilke) her şeyde potansiyel olarak gizlidir, ancak eylemde değildir. O, "olmuş olan, olan ve olacak olandır", yani doğmamış Kuvvette yukarıda duran şeydir; görüntüde oluşturulan su akışında aşağıda duranlar; bu görüntüye benzer hale gelirse, yukarıda, mutlu, sonsuz Gücün yanında duracak olan. Üçü için, diyor, bu duruş ve bu üç Aeon istikrar olmadan, onların görüşüne göre (Simon'un takipçileri), su üzerinde doğmuş ve bu şekilde oluşturulmuş olan, doğmuş olanın hiçbir süslemesi yoktur. , mükemmel gökseldir (Aeon), tasavvur edilemez bir şekilde doğmamış Güçten daha düşük değildir. Böylece derler ki: “Ben ve sen biriz; benden önce sen; senden sonra gelen benim.” Bu, diyor, tek bir Güçtür, üst ve alt olarak bölünmüş, kendi kendine doğmuş, kendi kendini besleyen, kendini arayan, kendini bulan, anne, baba, erkek kardeş, eş, kız ve oğul, bir, çünkü o Köktür . her [797]şey

Böylece, bu üçlü Aeon'dan ilkinin "olmuş, var olan ve olacak" veya yaratılmamış Güç, Atman olarak var olduğunu öğreniyoruz; ikincisi, Uzayın karanlık sularında (Kaos veya farklılaşmamış Töz, bizim Buddhi'miz) birincinin bu sulara yansıyan görüntüsünden, O'nun veya üzerlerinde gezinen O'nun görüntüsünden üretilir; üçüncü Dünya (ya da insanda Manas), eğer kendisi onu özümserse, o ebedi ve her yerde mevcut olan İmgenin tüm güçlerine sahip olacaktır. İçin,

470]

Ebedi, saf ve bozulmaz olan her şey, var olan her şeyde gizlidir.

en azından sadece potansiyel olarak ve mevcut haliyle değil. VE

Her şey o görüntüdür, keşke alt görüntü (insan) Ruh ve Düşüncede bu en yüksek Kaynağa ve Kök'e yükselirse.

Töz Olarak Madde sonsuzdur ve hiçbir zaman yaratılmamıştır. Bu nedenle, tüm büyük Gnostik Öğretmenler ve Doğulu filozoflar gibi Simon Magus da onun başlangıcından asla bahsetmez. "Ebedi Madde" alt Aeon'daki çeşitli biçimlerini Yaratıcı Meleklerden veya bizim adlandırdığımız Yapıcılardan alır. Öyleyse neden en yüksek Aeon'un doğrudan varisi olan İnsan, Ruh'tan doğan düşüncesinin gücüyle aynı şeyi yapmasın? Bu, Kriyashakti'dir, Nesnel düzlemde, Düşünce Temeli ve İrade'nin gücü aracılığıyla, görünmez, yok edilemez Maddeden formlar yaratma yeteneğidir.

Yeremya [798], "Rab'bin Sözü"nden alıntı yaparak doğru bir şekilde şunları söylüyor:

Seni karnında şekillendirmeden önce seni tanıyordum; ve sen rahimden çıkmadan önce seni kutsal kıldım.

çünkü Jeremiah, hem Simon Magus'ta hem de Doğu felsefesinde, ikincisi hala Aeon iken, burada İnsan'ı veya İlahi Adam'ı ifade eder. Yaratılış'ın ilk üç bölümü, Madde I'de verilenler kadar okülttür. Dünyevi Cennet Rahimdir, der Simon [799], Aden onu çevreleyen bölgedir. Bahçeyi sulamak için Aden'den akan nehir bir göbek bağıdır, bu göbek bağı dört Kaynağa ayrılmıştır, ondan akan nehirler, Fetüsü beslemeye yarayan dört kanal, yani iki arter ve iki damar, Simon'a göre doğmamış çocuk tamamen Amniyon tarafından çevrelendiğinden, Göbek Kordonundan beslendiğinden ve Aorta yoluyla hayat veren havayı aldığından, kan kanalları olan ve nefes havasını taşırlar [800].

471] Yukarıdakiler, aşağıdakileri açıklığa kavuşturmak için verilmiştir. Simon Magus'un birçok öğrencisi vardı ve onlara Sihir eğitimi verdi. Sözde "şeytan çıkarma" yaptılar ("Yeni Ahit" te olduğu gibi), büyüler, aşk iksirleri kullandılar; rüyalara ve vizyonlara inandı ve onları kendi isteğiyle yarattı; ve son olarak, alt kategorilerin ruhlarını kendilerine itaat etmeye zorladılar. Simon Magus, kelimenin tam anlamıyla "Tanrı'nın Büyük Gücü" olarak adlandırıldı - "Büyük olarak adlandırılan Tanrı'nın Gücü." O zamanlar Sihir dediğimiz şeye şimdi Teosofi veya İlahi Bilgelik, Güç ve Bilgi diyoruz.

En yakın öğrencisi Menander de büyük bir sihirbazdı. Diğer yazarlar arasında, Irenaeus diyor ki

Simon'ın halefi, doğuştan bir Samiriyeli olan ve Sihir Biliminde en yüksek noktalara ulaşan Menander'di.

Böylece hem öğretmenin hem de öğrencisinin büyü sanatında en büyük güçlere -Hıristiyanların dediği gibi, ancak "Şeytan'ın yardımıyla" elde edilebilecek güçlere- eriştikleri gösterilir; ve yine de "işleri", bu tür mucizevi sonuçlara ilahi mucizeler adı verilen ve bu nedenle Tanrı'dan ve Tanrı aracılığıyla ilerlediğine inanılan ve kabul edilen "Yeni Ahit" te bahsedilenlerle aynıydı . Ama soru şu ki, İsa'nın ve havarilerin bu sözde "mucizeleri", sözde büyücülerin ve sihirbazların büyülü başarılarından daha fazlasını açıklamış mıydı? asla diyorum Biz okültistler doğaüstü olaylara inanmayız ve Üstatlar "mucize" kelimesine gülerler. Öyleyse Magic kelimesinin gerçek anlamının ne olduğunu görelim.

Kaynağı ve temeli, ister saf ilahi ister dünyevi düzlemde olsun, Ruh ve Düşüncededir. Simon'ın biyografilerini bilenlerin önünde iki versiyon vardır - Simon'ın Epinoia (Düşünce) adını verdiği Helen ile çok tartışılan birlikteliğinde kendi seçtikleri Beyaz ve Kara Büyü. Hıristiyanlar olarak tehlikeli bir rakibi karalamak zorunda olanlar, Helen'den, Simon'ın Tire'de kötü şöhretli bir evde tanıştığı iddia edilen ve biyografi yazarlarına göre Truvalı Helen'in reenkarnasyonu olan güzel ve gerçek bir kadın olarak söz ederler. . O halde "İlahi Düşünce" nedir? Philosophumena'da Simon, alt meleklerin veya üçüncü Aeons'un çok maddi olduğu için kendi içlerinde diğerlerinden daha fazla kötülük barındırdığını söylediğine inanılır. Onlardan yaratılan ya da onlardan türetilen zavallı insan, kaynağının kusurlarını kendi içinde taşıyordu. Bu ne anlama geliyordu? Sadece şu: Üçüncü Çağlar kendilerine Ateşin 472] aktarımının bir sonucu olarak İlahi Düşünceyi ele geçirdiklerinde, evrensel plana göre insanı mükemmel bir varlık olarak yaratmak yerine, önce ona bu İlahi Kıvılcımı (Yeryüzündeki Düşünce - Manas) aktarmadılar; ve bu, tıpkı meleklerin çağlar önce yaratmayı reddederek işledikleri gibi, bilinçsiz insanın ilk günahı işlemesinin nedeni ve kaynağıydı [801]. Nihayet Epinoia'yı kendi aralarında tutsak edip İlahi Düşünce'ye her türlü hakaret ve saygısızlığı uyguladıktan sonra, onu zaten kirlenmiş insan vücuduna hapsetmekle sonuçlandılar. Bundan sonra, Simon'ın düşmanlarının yorumuna göre, yüzyıllar ve ırklar boyunca bir kadın bedeninden diğerine geçti, ta ki sonunda Simon onu meseldeki "kayıp koyun" fahişe Helen şeklinde keşfedip tanıyana kadar. Simon, bu "koyunları" ve Epinoia'nın hala alt meleklerin kontrolü altında olduğu insanları serbest bırakmak için Dünya'ya inen Kurtarıcı olarak kendini sunmakla tanınır. Bu nedenle, en büyük büyülü eylemlerin başarısı, Helen ile cinsel kaynaşmasının bir sonucu olarak Simon'a atfedilir, bu nedenle - Kara Büyü. Gerçekten de, bu tür Büyünün başlıca ayinleri, yüce mitlerin böylesine çirkin bir gerçek yorumuna dayanır - en soylu mitlerden biri, Simon tarafından kendi doktrininin sembolik bir tanımı olarak tanıtıldı. Onu doğru anlayanlar "Helena" ile ne kastedildiğini biliyordu. Hoyc'a'nın (Atma-Buddhi) İrade ve Düşüncenin bir olduğu ve ilahi güçlerle donatıldığı bir birlik olan Manas ile evliliğiydi. Çünkü insandaki Atman, katıksız bir öz olarak, ilksel İlahi Ateş (ya da ebedi ve evrensel "olmuş olan, olan ve olacak olan") tüm planlarda bulunur; ve Buddhi onun taşıyıcısı veya Düşüncesidir, "Baba " tarafından üretilir ve sırasıyla "Baba"yı ve İradeyi üretir. O, "var olmuş, var olan ve var olacak olan"dır, dolayısıyla Manas ile birlikte ancak bu alanda erkek-dişi olur. Bu nedenle, Simon kendisinden Baba, Oğul ve Kutsal Ruh olarak ve Helena'dan Epinoia, İlahi Düşünce olarak söz ettiğinde, Buddhi'sinin Manas ile evliliğini kastediyordu. Elena, içsel erkeğin, dişi gücün Shakti'siydi.

Şimdi Menander ne diyor? Öğrettiği alt melekler, Ennoia'nın (Planlama Düşüncesi) yayılımlarıydı. Ennoia, Sihir Bilimini öğretti ve alt dünyanın yaratıcı meleklerini boyun eğdirme sanatıyla birlikte ona aktardı. İkincisi, alt doğamızın tutkularını sembolize eder. Müritleri hakkında [473] onun tarafından vaftiz edildikten sonra (yani İnisiyasyondan sonra) "ölümden dirilttikleri" ve "artık yaşlanmayarak" "ölümsüz" oldukları [802]söylenir . Menander'in bu "diriliş" vaadi, elbette, cehaletin karanlığından gerçeğin ışığına geçiş, insanın ölümsüz Ruhunun ve içsel ve ebedi yaşamının uyanışı anlamına geliyordu. Bu Raja Yogilerin Bilimidir - Büyü.

Neoplatonik Felsefe'yi okuyan herkes, Plotinus ve özellikle Porphyry gibi ana Üstadlarının olağanüstü Theurgy'ye karşı nasıl savaştığını bilir. Ancak tüm bunların yanı sıra, De Mysteriis'in yazarı Iamblich, gerçek "Theurgy" teriminin üzerindeki perdeyi kaldırıyor ve bize onda Raja Yoga'nın gerçek İlahi Bilimini gösteriyor.

Sihrin yüce ve görkemli bir Bilim, İlahi ve her şeyden önce olduğunu söylüyor.

Her derde devadır... Kaynağı bedende olmadığı gibi, bedenle de, tutkularla da, insan yapısıyla da, bünyeyle de sınırlı değildir; ama her şey onun tarafından daha yüksek tanrılarımızdan alınır,

içimizdeki Kıvılcım'dan ilkel ilahi Ateş'e gümüş bir iplik gibi gerilen ilahi Egolarımız [803].

Iamblichus, kendi deyimiyle, insanları (seans odasının hayaletleri) aldatan şeytani iblisler tarafından üretilen fiziksel olguları, İlahi Teurji'yi övdüğü kadar şiddetle lanetler. Ancak ikincisini gerçekleştirmek için, teoristin mutlaka "yüksek ahlaklı ve saf bir Ruha sahip bir kişi" olması gerektiğini öğretir. Başka türden bir sihir yalnızca saf olmayan, bencil insanlar tarafından kullanılır ve içinde İlahi hiçbir şey yoktur. Hiçbir gerçek görücü, onun mesajlarında bizim yüksek Tanrılarımızdan gelen herhangi bir şey olduğu konusunda asla hemfikir olmayacaktır. Böylece bir (Teurji), Babamızın (Yüce Benlik) bilgisidir; diğeri ise aşağı doğamıza boyun eğmektir. Kişi, bedensel her şeyi reddeden ve dışlayan Ruhun kutsallığına ihtiyaç duyar; diğeri onun (Ruhun) kirletilmesidir. Biri, tüm İyiliğin kaynağı olan Tanrılarla (kişinin kendi Tanrısıyla) birliktir; diğeri ise, onlara boyun eğdirmezsek bize boyun eğdirecek ve bizi adım adım ahlaki ölüme (mediumizm) götürecek olan iblislerle (elementallerle) ilişkidir. Kısacası:

Theurgy bizi en güçlü şekilde ilahi doğaya bağlar. Bu tabiat, kendi vasıtası ile kendini meydana getirir, kendi kuvvetleri ile hareket eder, her şeyi ayakta tutar ve zekidir. Evrenin bir süsü olarak, bizi anlaşılır gerçeğe, mükemmelliğe [474] ve başkalarını mükemmelliğe çekmeye çağırır. Bizi, her birimizin gücüne göre, Tanrıların tüm yaratıcı faaliyetlerine o kadar yakın bağlar ki, ruh, kutsal ayinleri yaptıktan sonra, onların (Tanrıların) faaliyetlerinde ve zihinlerinde güçlenir ve sonunda içine dalar. orijinal İlahi Öz ve onun tarafından emilir. Mısırlıların kutsal İnisiyasyonlarının amacı budur [804].

Iamblichus, Yüksek Ruhumuzun Evrensel Ruh ile, Tanrılar ile olan bu birliğinin nasıl gerçekleştirilmesi gerektiğini bize gösterir. Manteya hakkında en yüksek trans olan Samadhi olduğunu söylüyor [805]. Ayrıca, bir kişi yeniden tanrı olduğunda ilahi bir vizyon olan bir rüyadan da söz eder. Theurgy veya Raja Yoga aracılığıyla insan şunları elde eder: 1. Tanrımız (her birimizin karşılık gelen Yüksek Egosu) aracılığıyla, üzerinde hareket etmemiz gereken düzlemin gerçeklerini bize açıklayan Kehanetsel İçgörü; 2. Ecstasy ve Aydınlatma; 3. Ruhta Eylem (Astral Bedende veya İrade aracılığıyla); 4. Arınmış Egolarımızın doğası gereği alt bilinçsiz iblisler (elementaller) üzerinde güç. Ancak bu, ikincisinin tamamen saflaştırılmasını gerektirir. Ve buna onun tarafından Theurgy'ye inisiyasyon yoluyla Magic denir.

Ama Teurjiden önce duyularımızın eğitimi ve insan Benliğinin İlahi Benlik ile ilgili bilgisi gelmelidir.İnsan bu ön incelemede tam anlamıyla ustalaşana kadar, biçimsiz olanı antropomorfize etmenin faydası yoktur. "Biçimsiz" derken, yeni başlayanlar için yalnızca Renkler ve Sesler'de ifşa edilebilecek olan daha yüksek ve daha düşük Tanrıları, yer üstü ve dünyevi Ruhları veya Varlıkları kastediyorum. Yüksek bir Üstat dışında hiç kimse "Tanrı"yı gerçek aşkın formunda göremez; Bazen duyarlılar ve medyumlar tarafından tesadüfen algılanan figürlerin vizyonları, görebildikleri yalnızca üç kategoriden birine veya diğerine aittir: a) Yaşayan insanların astralleri; b) Nirmanakai (bedenleri ölmüş, ancak ruhani kişiliklerinde görünmez uzayda yaşamayı öğrenmiş, iyi ya da kötü Üstatlar); ve c) genel olarak Astral Işıktan veya "zihinsel temsildeki" görüntülerden ödünç alınan biçimlerde maskelenen hayaletler, elementerler ve elementaller. (zihin gözü) ilgili auralarına anında yansıyan mevcut insanların veya ortamın.

Yukarıdakilerin hepsini okuduktan sonra öğrenciler, önce üçlü (ruhsal ve fiziksel) insanın farklı yönleri olan "ilkelerimiz" ile Evrendeki doğrudan kökleri olan Paradigmalarımız arasındaki uyumu inceleme ihtiyacını artık daha iyi anlayacaklardır. .

475] Sonuç olarak, insanla doğrudan bağlantılı ve sonsuza kadar birleşmiş Hiyerarşiler hakkındaki öğretimizi özetlemeliyiz.

________

 

Om Mani Padme Hum ifadesinin basitçe "Ah, Nilüferdeki mücevher" anlamına gelmesine karşın, ezoterik olarak "Aman Tanrım içimde" anlamına geldiğini kanıtlayacak kadar çok şey söylendi . Evet, her insanın içinde Tanrı vardır, çünkü insan Tanrı idi ve yeniden Tanrı olacaktır. Bu ifade, İnsan ve Evren arasındaki çözülmez birliği gösterir. Çünkü Lotus, mutlak her şey olarak Kozmos'un evrensel sembolüdür ve Mücevher, Manevi İnsan veya Tanrı'dır.

Renkler, Sesler ve "İlkeler" arasındaki karşılıklar bir önceki maddede verilmişti; ve ikinci cildimizi okuyanlar, bu yedi ilkenin kökenini Meleklerin yedi büyük Hiyerarşisinden veya Dhyan Chohans'tan aldıklarını hatırlayacaklardır; bunlar da Renkler ve Seslerle ilişkilendirilir ve topluca Tezahür Eden Logos'u oluşturur.

Kürelerin ebedi müziğinde renklere karşılık gelen mükemmel gamı ve "her şeklin altında yatan ve her sese rehberlik eden" renk ve ses titreşimlerinin belirlediği sayıda, Tezahür Eden Evrenin özetini buluruz.

, Kozmos'un tezahüründe ilerleyen aşamaları ifade eden geometrik şekillerle göstererek örneklendirebiliriz .[806]

Ancak öğrenci, Diyagramları incelerken iki şeyi hatırlamazsa kesinlikle şaşıracaktır: 1. Bizim düzlemimiz bir yansıma düzlemi olduğundan ve dolayısıyla yanıltıcı olduğundan, çeşitli gösterimler ters çevrilmiştir ve aşağıdan yukarıya doğru sayılması gerekir . . Müzik skalası en alttan başlar ve daha düşük bir C ile başlayıp çok daha yüksek bir B ile sona erer. 2. Maddenin tüm potansiyellerini içeren Kama Rupa'nın (müzik ölçeğinde Do'ya karşılık gelir) kaçınılmaz olarak uçağımızdaki başlangıç noktasıdır. Ayrıca, her bir düzlemdeki adlandırma, o düzlemin karşılık gelen "maddesinde" olduğu gibi, onunla başlar. Yine, öğrenci, Fa'nın Doğanın orta notası olduğunu gösterecek şekilde, bu adlandırmaların bir daire içinde düzenlenmesi gerektiğini hatırlamalıdır. Kısacası, müzik notaları veya Sesler, Renkler 476] ve Sayılar birden yediye gider, yediden bire değil, genellikle kırmızının ilk olarak kabul edildiği prizmatik renklerin spektrumunda gösterildiği gibi; bu beni Diyagram II'de haftanın ilkelerini ve günlerini rastgele düzenlemeye iten gerçektir. Titreşim sayısına göre müzikal ölçek ve renkler, kaba Madde dünyasından Ruhsal dünyaya şu şekilde gelir:

 

Prensipler	Renkler	notlar	Sayılar	Maddenin halleri
Chhaya, Gölge veya Çift	Menekşe	Si	7	Eter
Daha Yüksek Manas, Manevi Zihin	indigo	La	6	Okültizm Havasında denilen kritik durum
Aurik Kılıf	Mavi	Sol	5	Buhar veya Buharlaşma
Alt Manas veya Hayvan Ruhu	Yeşil	Fa	4	Kritik durum
Buddhi veya Manevi Ruh	Sarı	Mi	3	su
Prana veya Yaşam Prensibi	Turuncu	Tekrar	2	Kritik durum
Kama Rupa, Hayvan Yaşamının Konumu	Kırmızı	Yapmak	1	buz

 

Daha önce belirtilen nedenlerden dolayı, öğrenciden "ilkeler" ve sayılar arasındaki herhangi bir yazışmayı aklından çıkarmasını istiyoruz. Ezoterik numaralandırma koşullu ekzoterik olana ayarlanamaz. Birincisi gerçek, ikincisi ise hayali görünüşe göre tasnif edilir. Ezoterik Budizm'de verilen insan ilkeleri, zihinlerini karıştırmamak için yeni başlayanlara dağıtılmıştır. Yarım kılık değiştirmişti.

477]

RENKLER. SESLER VE FORMLAR

devam ediyoruz:

Çemberdeki nokta, Mutlak Yaşam ve Mutlak Ses'e karşılık gelen Tezahür Etmemiş Logos'tur.

Çember veya Sferoid'den sonraki ilk geometrik şekil Üçgen'dir. Hareket, Renk ve Sese karşılık gelir. Böylece Üçgendeki Nokta İkinci Logos'u, "Baba-Anne"yi veya potansiyel olarak tüm renkleri içerdiği için bir renk olmayan Beyaz Işın'ı temsil eder. O , Tezahür Etmemiş Logos'tan veya İfade Edilemez Söz'den yayılan olarak gösterilir . İlk Üçgenin etrafında, Birincil Madde düzleminde aşağıdaki sırayla oluşturulur ( planımıza göre ters çevrilmiş):

 

A (a) Doğanın Astral İkizi veya tüm biçimlerin Örneği. (b) İlahi Düşünce veya Evrensel Akıl. (c) Okült Doğanın Sentezi, her şeyi içeren ve her şeyi yayan Brahma Yumurtası. (d) Doğanın Hayvani veya Maddi Ruhu, hayvan ve bitki aklının ve içgüdüsünün kaynağı. 478] (e) Coganic Intelligences'ın Dhyan Kümesi, Fohat. (f) Doğada Yaşam Prensibi. (g) Doğada Yaşamın Devam Etmesi İlkesi. Manevi düzlemde olan, alttaki cinsel arzuya karşılık gelir.
	İlk Madde Düzlemi
	Tezahür Eden veya Farklılaşan Madde Düzlemi

 

 

A						İÇİNDE
MENEKŞE (A) Sİ						KIRMIZI (A) YAPMAK
	İNDİGO (B) Los Angeles				MAVİ (İLE) SOL		TURUNCU (İÇİNDE) TEKRAR		SARI (İLE) Mİ
		YEŞİL (D) FA*						YEŞİL (D) FA*
	SARI (E) Mİ				KIRMIZI (F) YAPMAK		MAVİ (E) SOL		İNDİGO (F) Los Angeles
TURUNCU (G) TEKRAR							MENEKŞE (G) Sİ

 

* Tezahür Eden Doğanın Ana Anahtarı veya Toniği.

 

Gerçeklik Dünyası, Kaba Madde düzleminde yansıtılarak alt üst olur ve Dünya'da ve bizim planımızda olur:

İÇİNDE

(a) Kırmızı, tezahür eden dualitenin veya erkek ve dişinin rengidir. İnsanda, en düşük hayvan formunda açığa çıkar.

(b) Turuncu, yogilerin ve Budist rahiplerin cübbelerinin rengidir; Güneş'in rengi ve Ruhsal Canlılık ve aynı zamanda Yaşam İlkesi'dir.

(c) Sarı veya ışıltılı Altın, her atomdaki Ruhsal İlahi Işın'ın rengidir; insanda Buddhi'nin rengidir.

(d) Yeşil ve Kırmızı, tabiri caizse birbirinin yerine geçebilen renklerdir, çünkü Yeşil , Kırmızıyı soğurur ve titreşimlerinde ikincisinden üç kat daha güçlüdür; ve Yeşil, Extreme Red'in tamamlayıcı rengidir. Aşağı Manas ve Kama Rupa'nın sırasıyla Yeşil ve Kırmızı olarak gösterilmesinin nedeni budur.

(e) Doğada ve İnsanda Astral Düzlem veya Aurik Kılıf.

(f) İnsanda ve Doğada akıl veya rasyonel unsur.

(g) İnsan Vücudunun en ruhani karşılığı, zıt kutup, Menekşe'nin Kırmızı'ya karşı olduğu gibi aynı titreşim ve hassasiyet duygusu içinde duruyor.

Yukarıdakiler tezahür etmiş düzlemdedir, bundan sonra yedi ve Tezahür Edilmiş Prizma veya Yeryüzündeki İnsan gelir. Sadece kara büyücü ikincisiyle ilgilenir.

Kozmos'ta Renklerin ve Seslerin ve dolayısıyla Sayıların dereceleri ve bağıntıları sonsuzdur. Fizik bile bundan şüpheleniyor, çünkü algılayabildiğimiz en yavaş olan kırmızıdan daha yavaş titreşimler olduğu tespit edildi ; ve duyularımızın algılayabildiği en hızlı olan mordan çok daha hızlı titreşimler. Ancak dünyada, fiziksel dünyamızda, algılanan titreşimlerin aralığı sınırlıdır. Fiziksel duyularımız, prizmatik renklerin yedili ve sınırlı tonlamalarının altındaki ve üstündeki titreşimleri algılayamaz, çünkü bu tür titreşimler bizde renk veya ses duyumları uyandıramaz [ 479] . Dördümüzü felç etmeyi öğrenmedikçe ve üst Üçgende ruhsal duyularımızla hem yüksek hem de düşük titreşimleri ayırt etmedikçe, her zaman kademeli bir yedili olacak ve daha fazlası olmayacak.

Dolayısıyla, bu illüzyon düzleminde, Fizik Biliminin gösterdiği gibi üç ana renk vardır - Kırmızı, Mavi ve Sarı (veya daha doğrusu Turuncu-sarı). İnsan ilkeleri açısından ifade edildiğinde bunlar: 1) Kama Rupa, Hayvan Ruhu veya Aşağı Manas ile kaynaşmış hayvan duyularının tahtı ve onun aracı olarak hizmet ediyor (Kırmızı ve Yeşil, söylendiği gibi, birbirinin yerine kullanılabilir); 2) Aurik Kılıf veya bir kişinin özü; ve 3) Prana veya Yaşam Prensibi. Ama yanılsamalar ve yaşayan insan, Dünyamızda olduğu gibi, yalnızca duyusal algılarına tabi olarak, yarı yanılsama alemine geçersek ve doğal renklerin kendilerini veya ilkelerin renklerini gözlemlersek, yani Mükemmel insanda hangi renklerin diğerlerini içine çektiğini bulmaya çalışırsak, renklerin şu şekilde karşılık geldiğini ve tamamlayıcı hale geldiğini görürüz:

Menekşe

1) Kırmızı ............................................................... Yeşil

2) Turuncu .............................................................. Mavi

3) Sarı ...................................................................... İndigo

Menekşe

Hafif mor, puslu form, üzerinde prizmatik renklerin kesintisiz titreşimle yayıldığı oval mavimsi bir daire içindeki Astral Adamı temsil eder. Karşılık gelen prensibi genel olarak veya durugörü algıladığı anda daha aktif olan renk hakimdir. Böyle bir kişi uyanıkken ve şu ya da bu rengin baskınlığı ve titreşimlerinin yoğunluğu ile, kâhin, yazışmalara aşina ise , kişiliğin içsel durumunu veya karakterini yargılayabilir. ikincisi, Okültizm uygulayan herkes için açık bir kitaptır.

Bir trans durumunda, Aura tamamen değişir, yedi prizmatik renk artık onda farklılık göstermez. Ayrıca bir rüyada hepsi "evde" değildir. İnsandaki manevi unsurlara ait olanlar için, yani Sarı, Buddhi; İndigo, Yüksek Manas; ve Aurik Kılıfın Mavisi incelikli veya tamamen yok olacak. Ruhani İnsan, uyku sırasında muktedirdir ve fiziksel hafızası bunun farkında olmasa da, yüksek varlığının içinde, diğer planların alemlerinde, bizim rüyalarımız olarak adlandırılan gerçeklik alemlerinde yaşar, yaşar. hayali uçak

 

Renkler	Milimetre Cinsinden Dalga Boyu	Trilyon Cinsinden Titreşim Sayısı
mor aşırı	406	759
Menekşe	423	709
Mor-İndigo	439	683
indigo	449	668
Çivit mavisi	459	654
Mavi	479	631
Mavi-yeşil	492	610
Yeşil	512	586
Yeşil sarı	532	564
Sarı	551	544
Sarı portakal	571	525
Turuncu	583	514
Turuncu-Kırmızı	596	503
Kırmızı	620	484
Kırmızı aşırı	645	465

 

480] İyi bir kahin, ayrıca, trans halindeki bir yogiyi ve yanında hipnotize edilmiş bir kişiyi gözlemleme fırsatı bulsaydı, okültizm konusunda önemli bir ders alırdı. Kendi kendine transa geçme ile dış etkilerin neden olduğu hipnotik durum arasındaki farkı tanımayı öğrenmiş olacaktı. Yogide, alt Dörtlü'nün "ilkeleri" tamamen ortadan kalkar. Bedenin ne Kırmızısı, ne Yeşili, ne Kırmızı Menekşesi ne de Aurik Mavisi görünür değildir; Pranik prensibin hafif altın titreşimlerinden ve Üçüncü Göz'ün yerleştirildiği bölgede baştan yukarıya doğru fışkıran ve bir noktada doruk noktasına ulaşan altın çizgili mor bir alevden başka hiçbir şey yoktur. Öğrenci saf menekşenin veya tayfın en uç noktasının Kırmızı ve Mavi'den oluşan karmaşık bir renk değil, Kırmızı'dan yedi kat daha hızlı titreşimlere sahip tek tip bir renk olduğunu ve altın rengin üç sarının özü olduğunu hatırlarsa Turuncu-Kırmızı'dan Sarı-Turuncu ve Sarı'ya kadar olan tonlar, o zaman nedenini anlayacaktır: Artık Buddhi-Manas'ın taşıyıcısı haline gelen Aurik Bedeninde yaşıyor. Öte yandan, yapay olarak indüklenmiş hipnotik veya mesmerik trans halinde olan bir öznede - trans, yüksek bir Üstat tarafından indüklenmedikçe, bilinçli olmasa da bilinçsiz Kara Büyünün sonucu - tüm ilkeler dizisi mevcut olacaktır; Yüksek Manas felç oldu ve sonuç olarak Buddhi ondan koptu, felç; ve tamamen Aşağı Manas ve Kama Rupa'ya (içimizdeki yeşil ve kırmızı canavarlar) tabi olan kırmızı-mor bir Astral Beden.

Yukarıdaki açıklamaları iyi anlayan kişi, ister okült güçlerin pratik ustalığı için çabalıyor, ister sadece durugörü ve metafizik bilginin tamamen psişik ve ruhsal armağanları için çalışıyor olsun, her öğrenci için doğru 481'i derinlemesine çalışmanın ne kadar önemli olduğunu kolayca anlayacaktır. ] insan veya doğal prensipler ile kozmosun prensipleri arasındaki benzerlikler. Cehalet, materyalist Bilimi içsel insanı ve onun İlahi güçlerini inkar etmeye yönlendirir; bilgi ve kişisel deneyim, okültistin bu tür güçlerin insan için yüzmenin balık tutmak kadar doğal olduğunu doğrulamasını sağlayan şeydir. Bir kemanın ıslık çalan tahtasının üzerine gevşek bir şekilde gerilmiş bir telin algılanabilir sesler veya melodi üretebileceğini içtenlikle reddeden bir Laponyalıya benzer. İlkelerimiz gerçekten de Apollon'un yedi telli Liridir. Unutulmanın kadim bilgileri kapsadığı bu çağımızda , insani yetenekler bir Laplandlı kemanının gevşekçe gerilmiş tellerinden daha iyi değil. Ancak bunları nasıl sıkılaştıracağını ve kemanını renk ve ses titreşimleriyle uyumlu bir şekilde akort etmesini bilen okültist, onlardan ilahi uyumu çıkaracaktır. Bu güçleri birleştirmek ve Mikrokozmos'u Makrokozmos ile uyumlu hale getirmek , Om Mani Padme Hum büyüsünün geometrik eşdeğerini verecektir .

Bu nedenle Pisagor Okulu'nda ön müzik ve geometri bilgisi zorunluydu.

 

RENK VE SESİN KÖKLERİ

Ayrıca, Tezahür Eden Logos'u oluşturan İlk Yedi Işın'ın her biri yine yedilidir. Böylece, güneş tayfının yedi renginin yedi Işına veya Hiyerarşiye karşılık gelmesi gibi, bu ikincilerin her birinin de yine aynı renk serisine karşılık gelen yedi bölümü vardır. Ancak bu durumda, bir bütün olarak verilen Hiyerarşinin özelliği olan bir renk baskındır ve diğerlerinden daha yoğundur.

Bu Hiyerarşiler yalnızca prizmatik renklerin eşmerkezli daireleri olarak sembolize edilebilir; her Hiyerarşi, yedi eşmerkezli daire dizisiyle temsil edilir; her daire, doğal sıralarında prizmatik renklerden birini temsil eder. Ancak bu "tekerleklerin" her birinde, bir daire diğerlerinden daha parlak ve daha yoğun olacak ve bu "tekerlek", bu rengi çevreleyen bir Aura'ya (fizikçilerin dediği gibi sınır) sahip olacaktır. Bu renk, bir bütün olarak Hiyerarşinin karakteristik rengi olacaktır. Bu Hiyerarşilerin her biri özü (Ruh) verir ve üç temel krallık, mineral, bitki, [ 482] hayvan ve ruhsal insanın krallığı [807]olan yedi Doğa krallığından birinin "Kurucusudur" . Ayrıca her Hiyerarşi, insandaki yedi ilkeden birinin Aura'sını kendine özgü rengiyle sağlar. Ayrıca bu Hiyerarşilerin her biri Kutsal Gezegenlerden birinin Yöneticisi olduğu için Astrolojinin nasıl ortaya çıktığını ve gerçek Astrolojinin tamamen bilimsel bir temele dayandığını anlamak kolaydır.

Yaratıcı Güçlerin Yedi Hiyerarşisi için Doğu Okulu'nda benimsenen sembol, her biri yedi renkten biriyle renklendirilmiş yedi eşmerkezli daireden oluşan çarktır; İsterseniz onlara Melekler, Gezegensel Ruhlar veya bu durumda olduğu gibi sistemimizin Yedi Kutsal Gezegeninin Yedi Hükümdarı deyin. Her halükarda, eşmerkezli daireler, bazı Batılı okültistler ve Kabalistler için Hezekiel Çarklarının sembolleri ve bizim için de "İnşaatçılar" veya Prajapatis'in sembolleri olarak hizmet ediyor.

ŞEMA III

Öğrenci aşağıdaki Diyagramı dikkatle incelemelidir.

483]

İNSAN İLKELERİ
MENEKŞE LINGA ŞARİR	MENEKŞE	MENEKŞE
	İNDİGO
	MAVİ
	YEŞİL
	SARI
	TURUNCU
	KIRMIZI
İNDİGO YÜKSEK MANAS	MENEKŞE	İNDİGO
	İNDİGO
	MAVİ
	YEŞİL
	SARI
	TURUNCU
	KIRMIZI
MAVİ MAVİ AURICA YUMURTA	MENEKŞE	MAVİ
	İNDİGO
	MAVİ
	YEŞİL
	SARI
	TURUNCU
	KIRMIZI
YEŞİL ALT MANAS	MENEKŞE	YEŞİL
	İNDİGO
	MAVİ
	YEŞİL
	SARI
	TURUNCU
	KIRMIZI
SARI BUDDİ	MENEKŞE	SARI
	İNDİGO
	MAVİ
	YEŞİL
	SARI
	TURUNCU
	KIRMIZI
TURUNCU PRANA	MENEKŞE	TURUNCU
	İNDİGO
	MAVİ
	YEŞİL
	SARI
	TURUNCU
	KIRMIZI
KIRMIZI KAMA RUPA	MENEKŞE	KIRMIZI
	İNDİGO
	MAVİ
	YEŞİL
	SARI
	TURUNCU
	KIRMIZI

 

 

Böylece, Linga Sharira Mor Hiyerarşinin Mor alt ışınından gelir; Yüksek Manas aynı şekilde İndigo Hiyerarşisinin İndigo alt ışınından gelir, vb. kökeni söz konusu Hiyerarşiden gelir. Aurasında başka gezegenlerden gelen belirli miktarda renk de olacaktır, ancak yönetici gezegenin rengi en güçlü olacaktır. Artık Merkür prensibi diyelim ki ağır basan bir insan, başka bir gezegende doğan başka bir insanda Merkür prensibinden etkilendiğinde onu tamamen kontrolü altına alabilecektir. Daha güçlü Mercurial unsuru için başka bir yerdedir, ancak kendisiyle aynı gezegenin altında doğmuş insanlar üzerinde çok az gücü olacaktır. Manyetizma ve Hipnotizma Okült Bilimlerinin anahtarı buradadır.

Öğrenci, İnsan ilkelerini karıştıracak sayıların kullanılmasından kaçınmak için Düzenlerin ve Hiyerarşilerin burada ilgili renkleriyle adlandırıldığını anlayacaktır, çünkü ikincisinin kendilerine atanmış bir numarası yoktur. Bu Hiyerarşilerin gerçek okült isimleri artık verilemez.

Ancak öğrenci, fiziksel gözlerle gördüğümüz renklerin Okült Doğanın gerçek renkleri olmadığını, sadece belirli titreşim oranlarıyla fiziksel organlarımızın mekanizması üzerinde üretilen etkiler olduğunu hatırlamalıdır. Örneğin Clark Maxwell, herhangi bir rengin retinal etkisinin diğer üç rengin uygun kombinasyonu ile taklit edilebileceğini gösterdi. Bundan, retinamızın yalnızca üç farklı renk duyusuna sahip olduğu sonucu çıkar ve bu nedenle, gerçekten var olan yedi rengi algılamıyoruz, yalnızca fiziksel organizmamızda tabiri caizse "taklitlerini" algılıyoruz.

Bu nedenle, örneğin, ilk Üçgenin Turuncu-Kırmızısı, Turuncu ve Kırmızının bir kombinasyonu değil, tamamen "ruhsal" Kırmızıdır, eğer böyle bir terim uygulanabilirse, spektrumun Kırmızısı (kan kırmızısı) renktir. Kama, hayvani arzu ve maddi plandan ayrılamaz.

TANRI BİRLİĞİ

Saf Ezoterizm herhangi bir kişisel Tanrı'dan bahsetmez; bu yüzden ateist olarak kabul ediliyoruz. Ama gerçekte Okült Felsefe bir bütün olarak mutlak olarak Tanrı'nın, Mutlak İlah [484] her yerde mevcut mevcudiyetine dayalıdır ; ve eğer O, sonlu bir zihin için çok kutsal ve dahası, bir Birim olarak anlaşılmaz olduğu için, O'nun Kendisi hakkında yansımalar verilmezse, o zaman tüm Felsefe, nefes alan ve yaşayan her şeyin Kaynağı olarak O'nun İlahi Güçlerine dayanır. ve varlığı vardır. Her kadim Din'de, BİR çokluk içinde temsil ediliyordu. Mısır ve Hindistan'da, Chaldea ve Fenike'de ve nihayet Yunanistan'da, Tanrı'nın fikirleri üç, beş ve yedi; ve ayrıca Bir ve Tek İlah'ın güçlerini ve özelliklerini simgeleyen sekiz, dokuz ve on iki büyük Tanrı. Bu, bu halkların metafiziğinin TEK TANRI'larını tabi kıldığı, düzensiz ve tek sayılardan oluşan o sonsuz altbölüm ile bağlantılıydı. Böylece oluşan Tanrılar çemberi, TEK YÜCE VE BİLİNMEYEN'in tüm nitelik ve sıfatlarına sahip olmuş; çünkü bu ilahi Şahıslar veya daha doğrusu kişileştirilmiş Semboller topluluğunda TEK TANRI, BİR TANRI ikamet eder, Hindistan'da hakkında İkinci olmadığı söylenen Tanrı.

Ey Tanrı Agni (Ruhsal Güneş), ilahi kişiliklerinizin kümesinde ikamet ediyorsunuz [808].

Bu sözler, eskilerin tüm tezahürlerin aynı Kaynaktan geldiği inancını göstermektedir; her şey, içinde ifade edildiği yayılımlarının kolektif ve tam birikimi olmadan asla tam olarak geliştirilemeyecek olan tek bir özdeş İlkeden kaynaklanır.

Valentinus'un pleroma'sı, Okült Felsefenin Alanı ile tamamen örtüşür; Pleroma için "Doluluk", daha yüksek bölgeler anlamına gelir. Bu, tüm İlahi tezahürlerin ve tezahürlerin toplamıdır, BİR'den yayılan, tüm planlarda farklılaşan ve tüm insanların felsefelerinde Melekler ve Gezegensel Ruhlar olarak adlandırılan İlahi Güçlere dönüşen ışınların tümünü veya tümünü ifade eder. Pleroma'nın Gnostik Aeonları ve Güçleri, Puran'ın Devaları ve Siddhi'leri gibi konuşur. Tanrı'nın ilk dişi tezahürü olan Epinoia, Simon Magus ve Saturninus'un "İlke"si, Basilides'in Logos'u ile aynı dili konuşur; ve hepsinin izi, Gizemlerin GERÇEĞİ olan tamamen ezoterik Alêtheia'ya kadar izlenebilir. Bize öğretildiği gibi hepsi, bin yıllık antik Mısır papirüsünün görkemli ilahisini farklı zamanlarda ve farklı dillerde tekrarlıyor:

Tanrılar sana tapıyorlar, selamlıyorlar ey Tek Gizli Gerçek.

Ve Ra'ya atıfta bulunarak şunları eklerler:

485]

Tanrılar Majestelerine tapıyorlar, onları yaratanın Ruhlarını yükseltiyorlar... ve size diyorlar ki, Tanrıların Bilinçli Babalarının Bilinçsiz Babasından gelen tüm yayılımlara esenlik olsun. ... Ey varlıkların yaratıcısı, senden fışkıran ruhlara tapıyoruz. Ey Bilinmeyen, bizi doğuruyorsun ve senden gelen ve bizde yaşayan her Tanrı-Ruhuna ibadet ederek seni övüyoruz.

İşte o açıklamanın kaynağı:

Tanrılar olduğunuzu ve Tanrı'nın tapınağı olduğunuzu bilmiyor musunuz?

Bu, Mart ayı için Lucifer'deki "Kilise ve Masonluktaki Ayinin Kökleri" bölümünde özetlenmiştir 1889 г. Gerçekten de on yedi asır önce haklı olarak söylenmişti: "İnsan, Gnosis ile birlik olmadan Gerçeğe (Alêtheia) sahip olamaz." Bu nedenle şimdi şunu söyleyebiliriz: Okültizm Pleroma'sının gizemlerini incelemedikçe hiç kimse Gerçeği bilemez; ve bu sırların tümü, Okült Bilimin Alêtheia'sı olan kadim Bilgelik Dini'nin Theogonia'sındadır.

 

 

486]

MADDE III

ÖNCEKİ YAZILARA İLİŞKİN AÇIKLAMALAR

Birçoğu bana yazıp ilk iki Maddeye eklenen bazı şemalar için pratik, açık bir uygulama bulamadıklarından neredeyse şikayet ettikleri ve diğerleri bunların anlaşılmazlığından bahsettiği için kısa bir açıklamaya ihtiyaç var.

Çoğu durumda bu hatanın nedeni, yanlış bir bakış açısının benimsenmesiydi: tamamen soyut ve metafizik, somut ve fiziksel olanla karıştırıldı ve karıştırıldı. Örneğin sayfa 392'deki diyagramları ele alalım (Madde II) ve bunların tamamen makrokozmik ve ideal olduğunu söyleyelim. Okültizm çalışmasının, Bilim'in yaptığı gibi Genelden Özele doğru ilerlediği ve tersinin olmadığı unutulmamalıdır. Platon bir İnisiye olduğu için ilk yöntemi kullanması, hiçbir zaman İnisiye olmayan Aristoteles'in hocasıyla alay etmesi ve kendi sistemini geliştirerek onu bir miras olarak bırakması ve daha sonra Bacon tarafından benimsenip geliştirilmesi gayet doğaldı. . Hermetik Bilgeliğin gerçek aforizması - "Yukarıdaki gibi, aşağıda da öyle" - tüm Ezoterik talimatlar için geçerlidir; ama baştan başlamalıyız; seriyi toplamadan önce formülü öğrenmeliyiz.

Bu nedenle, bu iki çizimin amacı iki belirli düzlemi tasvir etmek değil, tıpkı Aşağı Manas'ın Yüksek Manas'ın yansıması olması gibi, yansıma yasasını açıklayan iki düzlemin bir soyutlamasıdır. Bu nedenle, en yüksek metafizik anlamda düşünülmeleri gerekir.

Diyagramlar, öğrencileri yalnızca okült yazışmaların ana fikirleriyle tanıştırmayı amaçlıyordu, çünkü metafizik veya makrokozmik ve manevi Okültizm ruhu, çizimlerin ve hatta sembollerin geçici yardımlardan daha fazla kullanılmasını yasaklar. Bir fikir söze dökülür dökülmez gerçekliğini kaybeder; metafizik bir fikri tasvir ettiğiniz anda - 487] onun ruhunu somutlaştırırsınız. Çizimler sadece kale duvarlarına tırmanmak için saldırı merdivenleri olarak kullanılmalıdır, ayak surlara basar basmaz ihmal edilen merdivenler.

Bu nedenle, müritlerin bu Maddeleri ruhsallaştırma konusunda çok gayretli olmalarına izin verin ve onları somutlaştırmaktan kaçınsınlar; Her zaman mümkün olan en yüksek değeri bulmaya çalışsınlar, bununla orantılı olduğundan emin olarak, çünkü bu Maddeler üzerindeki düşüncelerinde, onları doğru anlamaktan uzak oldukları ölçüde, maddi ve görünene yaklaşıyorlar. Özellikle yukarıdakiler bu ilk Makaleler ve Şemalar için geçerlidir, çünkü tüm gerçek sanatlarda olduğu gibi, Okültizmde de önce teoriyi, sonra da pratiği öğrenmeliyiz.

GİZLİLİK HAKKINDA

Öğrenciler soruyor: "Ezoterik Budizm" ve "Gizli Doktrin" de olduğu gibi, özü alenen ifşa edilen öğretinin ayrıntılarında neden bu kadar gizlilik?

Okültizm buna cevap verecekti: iki nedenden dolayı—

a) Genel olarak gerçek, ayrım gözetmeksizin dağıtılamayacak kadar kutsaldır.

B). Ezoterik öğretilerdeki tüm detayların ve eksik bağlantıların bilgisi, dünyevi olmayanların elinde çok tehlikelidir.

"Gezegensel Ruhlar" tarafından insanlara ifşa edilen gerçekler - en yüksek Kumaralar, bu Mahamanvantara sırasında artık Evrende enkarne olmayanlar - Dünya'da Avatarlar olarak yalnızca her yeni insan Irkının başlangıcında ve ayrıca bağlantıda veya bitişte görünecekler. Zaman geçtikçe, insan gitgide daha hayvansılaştıkça, iki ucun küçük ve büyük döngüleri hafızasından silinip gitti. Yine de, bu Üstatlar öğrettikleri ebedi gerçekleri çocuksu insanlığın plastik zihinlerine kazımak için gereken süreden daha uzun süre insanlarla birlikte kalmalarına rağmen, Ruhları insanlıkta gizli olsa da canlı kalır. Ve orijinal vahyin tam bilgisi her zaman seçilmiş bir azınlığın elinde kaldı ve o zamandan günümüze, bir Üstat neslinden diğerine aktarıldı. Okült ABC'de Ustaların dediği gibi.

Bu, onları (ebedi hakikatleri) gelecek nesiller tarafından çağlarda nihai kayıp veya unutulmaktan korumak için yapılır.

Gezegensel Ruhun görevi, yalnızca Gerçeğin ana notasını vurmaktır. İkincisinin titreşimini, döngünün sonuna kadar yarış zinciri boyunca sürekli olarak ilerleyecek şekilde yönlendirdiğinde. Bir sonraki Gezegensel Manvantara'ya kadar Dünyamızdan kaybolur. Ezoterik hakikatleri öğreten herhangi bir öğretmenin görevi, bilgi merdiveninin en üstünde ya da en altında olsun, tamamen aynıdır: yukarıda ne varsa, aşağıda da öyle . Bana sadece genel olarak öğrenciler arasında çeşitli Ezoterik gerçeklerin anahtar notasını vurma talimatı verildi. Aranızdan "Yol"da kendi Ezoterik alemlerinde diğer öğrencilerin üzerinde yükselecek olan çok azınız, Kaynak Kardeşliklerdeki "Seçilmişler" olarak, son açıklayıcı detayları ve öğrendiklerinin son anahtarını alacaklar . Ancak, benim mütevazi kişiliğim değil, ÖĞRETMENLER onu buna layık bulana kadar hiç kimse bu ayrıcalığı almayı umut edemez.

Böyle bir davranışın gerçek varoluş sebebini öğrenmek istiyorsanız, onu size vereceğim. Hepinizin benim kadar iyi bildiği bir şeyi tekrar etmemin faydası yok; Olaylar başından beri hiçbir önlemin ihmal edilmemesi gerektiğini gösterdi. Görünüşe göre birkaç yüz erkek ve kadından oluşan grubumuzdan birçoğu, ne yeminin hayranlık uyandıran kutsallığının (bazılarının kalemlerinin ucuna tuttukları) ne de gerçeğin farkına varmadı. YÜKSEK BENLİKLERİ ile karşı karşıya geldiklerinde kişilikleri tamamen bir kenara bırakılmalıdır; veya eylemle desteklenmedikçe tüm sözlerinin ve ifadelerinin hiçbir değeri olmadığını. Bu insan doğasıydı ve başka bir şey değildi; bu nedenle, bu küçümseyici bir şekilde ele alındı ve ÖĞRETMEN yeni bir dönem kabul etti. Ancak bunun yanı sıra, mevcut döngünün doğasında gizlenen bir tehlike var. Uygar insanlık, kendi ırklarımızı ve halklarımızı koruyan görünmez Koruyucuları Nirmanakayalar tarafından ne kadar dikkatli korunursa korunsun, yine de kolektif karması nedeniyle Nirmanakayaların geleneksel muhaliflerinin - " Brothers of the Shadow", enkarne ve bedensiz; ve bu, size daha önce söylendiği gibi, Kali Yuga'nın ( . ) ilk döngüsünün sonuna kadar 1897 гve ondan birkaç yıl sonrasına kadar devam edecek, çünkü daha küçük karanlık döngü bazen daha büyük olanla örtüşüyor. Bu nedenle, tüm önlemlere rağmen, "Karanlığın Kardeşleri" nin çabaları ve bunların insan beyni üzerindeki etkileri, genellikle tamamen değersiz insanlara korkunç sırları açığa çıkarır. Bu tamamen, bazı ayrıcalıklı organizmalarda Gezegensel Varlıklar tarafından harekete geçirilen orijinal gerçeğin titreşimlerinin, Batı felsefesinin doğuştan gelen fikirler ve Okültizm "deha parıltıları" olarak adlandırdığı şeyde ortaya çıkması gerçeğinden kaynaklanmaktadır [809]. Ebedi gerçeğe dayanan böyle bir fikir uyanmıştır ve nöbet tutan Güçlerin yapabileceği tek şey, onun tam olarak ifşa edilmesini engellemektir.

taraf ve bir karanlık taraf ve bu iki özellik, pratikte uygulandığında, biri fayda, diğeri zarar verir. Herkes, hemcinsleri için görünürde bir tehlike olmaksızın bir botanikçi olabilir; ve esans biliminde ustalaşmış birçok kimyager, her birinin hem iyileştirebileceğini hem de öldürebileceğini bilir. Her iki amaç için de kullanılamayacak tek bir madde veya zehir yoktur - evet, zararsız balmumundan ölümcül hidrosiyanik aside, bir çocuğun tükürüğünden kobra di capella zehrine kadar. Tıbba yeni başlayan herkes bunu en azından teorik olarak bilir. Ama okültistlerin yedi âleminden bahsetmeye bile gerek yok, Bilimin üç âleminde bir maddenin bazı niteliklerinin "gece tarafını" ifşa etmesine izin verilen o bilgili kimyager günümüzde nerede? Hangisi kendi Sırrına, eşyanın en içteki Özüne ve karşılıklarına nüfuz etmiştir? Yine de okültisti gerçek bir pratik İnisiye yapan, ister Işık Kardeşi ister Karanlığın Kardeşi olsun, tek başına bu bilgidir. Medici ve Borgia'nın sözde zehirlerinin bir parçası olan, doğanın en güçlüsü olan o incelikli, işaretsiz zehrin özü, eğer her biri üzerindeki potansiyelinin yedi kat derecesini iyi bilen bir kişi tarafından akıllıca uygulanırsa. yeryüzünde insanın erişebileceği uçakların sayısı, dünyadaki her insanı iyileştirebilir veya öldürebilir; sonuç, elbette onu kimin çalıştıracağına bağlı olacaktır: Brother of Light veya Brother of Shadow. Birincisinin yapabileceği iyiliği yapması ırksal, ulusal ve bireysel Karma tarafından engellenir: ikincisi, "Gözetleme Duvarı"nın insan "Taşları"nın ortak çabalarıyla şeytani işini yapması engellenir [810].

Herhangi bir özel "yansıtma tozu" veya "filozof taşı" veya "yaşam iksiri" olduğunu düşünmek yanlıştır. İkincisi, dünyadaki her çiçekte, her taşta ve mineralde gizlidir. Bu , her zamankinden daha yüksek tekamül yolundaki her şeyin temel özüdür . Kendi başına ne iyi ne de kötü olduğu gibi, ne "yaşam iksiri", ne "ölüm iksiri" ne de kendi başına zehir yoktur, ama tüm bunlar aynı evrensel Öz'de bulunur ve şu veya bu etki veya sonuç , farklılaşma derecesine ve çeşitli korelasyonlarına bağlıdır. Parlak tarafı yaşam , sağlık, mutluluk, ilahi barış vb. üretir; karanlık tarafı ölüm , hastalık, üzüntü ve çekişme getirir. Bu, en güçlü zehirlerin doğası bilgisi ile kanıtlanmıştır; bazıları büyük miktarlarda bile vücuda herhangi bir zarar vermezken, aynı zehirin bir tanesi yıldırım hızıyla öldürür; ve yine aynı tohum, belirli bir bileşik tarafından değiştirildiğinde, miktar neredeyse aynı kalsa da iyileşir. Farklılaşma derecelerinin sayısı, eylem düzlemleri gibi yedilidir - etkisindeki her derece, içine girdiği sisteme göre yararlı veya zararlı olacaktır. Bu derecelerde yetenekli olan kişi, pratik Üstatlığa giden doğru yoldadır; ama "akıl şifacılarının", "akıl" veya "Hıristiyan bilim adamlarının" büyük çoğunluğunun genellikle yaptığı gibi, iyi şans için hareket eden kişi, kendisine ve başkalarına zarar verme riskini taşır. Hintli Yogiler örneği ve onların yalnızca okudukları ancak inceleme fırsatı bulamadıkları geniş çapta ama yanlış ana hatları çizilen uygulamalarıyla yola çıkan bu yeni mezhepler, inkar ve onaylamanın kullanımına doğrudan ve kılavuzsuz bir şekilde koştular . Yani yarardan çok zarar verdiler. Başarılı olanlar, bunu doğuştan gelen manyetik ve iyileştirici güçlerine borçludurlar; Dikkat et, sana söylüyorum; Şeytan ve Başmelek ikizden de fazlasıdır; onlar tek beden ve tek akıldır - Deus est Demon inversus.

KONSANTRASYON UYGULAMASI YARARLI MIDIR?

Bu da sıklıkla sorulan başka bir sorudur. Cevap vereceğim: İçsel ilahi insanın ve Paramit'in ışığında nefsiniz üzerinde bilinçli ve dikkatli gerçek konsantrasyon ve meditasyon mükemmel bir şeydir. Ancak, gerçek uygulama hakkında yalnızca çok yüzeysel ve çoğu zaman çarpıtılmış bir bilgiyle "Yoga'da oturmak" neredeyse her zaman ölümcüldür, çünkü öğrencinin ya kendi içinde medyumluk güçleri geliştirmesi ya da boşuna zaman kaybetmesi ve hayal kırıklığına uğraması için bire karşı on şans vardır. hem pratikte hem de teoride. Böylesine tehlikeli bir deneye başvurmadan ve nefsinin ve onun günlük yaşamdaki davranışlarının özenli analizinden veya okült deyimle "Chel'in Günlük Yaşam Günlüğü" denen şeyden vazgeçmeye çalışmadan önce, en azından aradaki farkı öğrenmesi daha iyi olacaktır. "Büyünün" iki yönü arasında, Beyaz veya İlahi ve Siyah veya Şeytani ve deneyimsiz ve kendisine tehlikeleri işaret edecek bir rehber olmadan "Yoga'da oturarak" her gün adım atmadığından emin olun. ve İlahi olanın saatlik sınırları Şeytani olana düşer. Ancak bu farkı görmenin yolu çok kolay; sadece hiçbir tam olarak ifşa edilmiş Ezoterik gerçeğin basına, kitaplara veya dergilere verilmeyeceği unutulmamalıdır .

Öğrencilerden Kasım ayı Theosophist'e başvurmalarını istiyorum 1887 г. 491. sayfada ] 98. sayfada Bay Ram Prasad'ın mükemmel makalesi The Finest Forces of Nature'ın başlangıcını bulacaklar [811]. Bu çalışmanın değeri, yazara Teosofist'in altın madalyasını kazandırmış olsalar da, edebi değerinden çok, Okültizm üzerine nadir ve eski bir Sanskritçe eserde şimdiye kadar gizlenmiş doktrinlerin ifşa edilmesinde yatmaktadır. Ama Bay Rama Prasad bir okültist değil, sadece mükemmel bir Sanskrit dili bilgini, bir üniversite mezunu ve olağanüstü zekaya sahip bir adam. Denemeleri neredeyse tamamen, Okültizmde acemi biri tarafından gelişigüzel okunduğu takdirde, en açık Kara Büyü uygulamasına yol açacak olan tantrik eserlere dayanmaktadır. Şimdi, Kara ve Beyaz Büyü arasındaki birincil önem farkı, uygulanma amacı olduğundan ve ikincil önem farkı, olağanüstü sonuçlar üretmek için kullanılan aracıların doğası olduğundan, her iki büyü arasındaki sınır çizgisi çok, çok ince _ Bu tehlike, yalnızca, her sözde okült kitabın yalnızca belirli bir anlamda okült olması, yani metnin yalnızca kılık değiştirdiği için okült olması gerçeğiyle azaltılır . Öğretinin doğru anlamına gelmeden önce, sembolizm iyice anlaşılmalıdır. Üstelik hiçbir zaman tamamlanmayacak, bazı bölümleri farklı başlıklar altında olacak ve her parçaya başka bir çalışmanın bir parçası eklenecek ki, anahtarları olmadan böyle bir çalışma tüm gerçeği ortaya çıkarmayacaktır. Yazarın bize söylediği gibi, "Doğanın En İyi Kuvvetleri" makalesinin doğrulandığı ünlü "Shivagama" bile "bütünüyle hiçbir yerde bulunmaz". Bu nedenle, diğerleri gibi, Ezoterik öğretilerde olduğu gibi yedi yerine sadece beş Tattva'dan bahseder.

Şimdi, Tattvalar Doğanın yedi kuvvetinin temeli olduğuna göre, bu nasıl olabilir? Kapila'nın Samkhya'sının öğrettiği gibi Prakriti'nin yedi formu var mı? Vishnu Purana ve diğer eserler. Prakriti Doğadır, Maddedir (orijinal ve temel); bu nedenle mantık, Tattwa'ların da yedi olması gerektiğini belirtir. Tattvalar, Okültizm'in öğrettiği gibi, "Doğanın güçleri" anlamına mı geliyor yoksa bilgili Rama Prasad'ın açıkladığı gibi, "Evrenin yapıldığı madde" ve "onun sürdürüldüğü güç" hepsi birdir; onlar [492] Kuvvet , Purusha ve Madde, Prakrita'dır. Ve eğer ikincisinin biçimleri veya daha doğrusu planları yalnızca yedi ise, o zaman kuvvetleri yedi olmalıdır. Başka bir deyişle, maddenin yoğunluk dereceleri ile ona hayat veren kuvvetin derecesi el ele gitmelidir.

Evren Tattva'dan yaratılmıştır, Tattva tarafından desteklenir ve Tattva'da kaybolur, -

"Doğanın En İyi Kuvvetleri"nde "Shivagama"dan alıntılanan Shiva diyor. Bu, sorunu çözer; Prakriti yedili ise, o zaman Tattvalar da yedi olmalıdır, çünkü daha önce söylendiği gibi, onlar hem Töz hem de Kuvvet veya otomatik Madde ve onu canlandıran Ruh'tur.

Bu açıklama burada, öğrencinin Sanskrit Felsefesi üzerine sözde okült makalelerdeki satır aralarını okumasını sağlamak ve onu yanıltmaması için verilmiştir. Yedi Tattva doktrini (evrenin ve ayrıca insanın ilkeleri) eski günlerde büyük bir tapınak olarak kabul edildi ve bu nedenle, şimdi bu öğretiyi neredeyse unutmuş olan Brahminler tarafından gizli tutuldu. Yine de, Hindistan'da artık birkaç İnisiye dışında neredeyse hiç duyulmasa veya hatırlanmasa da, Himalayaların ötesindeki Okullarda bugüne kadar öğretiliyor. Ancak gidişat yavaş yavaş değişti; chels genel hatları öğretilmeye başlandı ve T. O. Hindistan'a vardığında 1879 г. Bunu egzoterik bir biçimde bir veya iki kişiye öğretmem emredildi. Şimdi Ezoterik olarak veriyorum.

Bazı öğrencilerin Yoga sistemini kendi yöntemleriyle takip etmeye çalıştıklarını bildiğimden, yalnızca teozofik kitaplarda ve dergilerde buldukları ve doğal olarak eksik olması gereken nadir ipuçlarının rehberliğinde, antik çağın okült eserlerinin en iyi açıklamalarından birini seçtim. Bir kişinin kılık değiştirmesiyle ne kadar kolay kandırılabileceğini göstermek için " Pr Herods'un En İnce Güçleri ".

Yazarın kendisi de yanıltılmış görünüyor. Tantralar, ezoterik olarak okunduklarında, en asil okült eserler kadar bilgelik doludur. Kılavuzsuz incelenip pratikte uygulanmaları, ahlaki ve fizyolojik düzlemlerde çeşitli fenomenal sonuçların üretilmesine yol açabilirler. Ancak birinin ölü mektubun kurallarını ve uygulamalarını kabul etmesine izin verin, bazı bencil amaçlar için onlarda öngörülen ayinleri gerçekleştirmeye çalışmasına izin verin - ve o kaybolur. Sırf deney uğruna saf bir kalple ve bencil olmayan bir istekle keşfedilmek, ya hiçbir sonuç vermeyecek ya da sadece oyuncuyu geri döndürebilecek sonuçlar olacaktır. Ama yalnızca dünyevi mallar veya intikam elde etmek ya da hırsının tatmini için [ 493] okült güçler geliştirmeye çalışan o egoistin vay haline ; Yüksek Prensiplerin Alt Prensiplerden ayrılması ve Buddhi-Manas'ın bir tantrika kişiliğinden kopması yakında gelecek - Magic'teki bir amatör için korkunç karmik sonuçlar.

Doğu'da, Hindistan'da ve Çin'de, ruhsuz erkekler ve kadınlar Batı'daki kadar yaygındır, ancak gerçekte burada ahlaksızlık burada olduğundan çok daha az yaygındır.

Bu, Kara Büyü ve ataların bilgeliğinin unutulmasıdır - onları buna götüren buydu. Ama bundan daha sonra bahsedeceğim ve şimdi sadece şunu ekleyeceğim: Bu tehlike konusunda uyarılmalı ve farkında olmalısınız.

Bu arada, aşağıda anlatılanlar göz önüne alındığında, İlkelerin Tattvalar ve diğer küçük güçlerle yazışmalarındaki gerçekten okült bölünmesi iyi incelenmelidir.

"İLKELER" VE "YÖNLER" ÜZERİNE

Kesin Ezoterik çizgiler boyunca metafizik ve felsefi olarak konuşan insan, tam bir birim olarak bu dünyadaki Dört Temel İlkeden ve onların Üç Yönünden oluşur. Yarı ezoterik öğretilerde, bu Dört ve Üç, kitlelerin anlamasını kolaylaştırmak için Yedi İlke olarak adlandırılır.

 

EBEDİ TEMEL İLKELER	BU İLKELERİN OLUŞTURDUĞU GEÇİŞ YÖNLERİ
1. Atma veya Jiva, Monadik Üçlüsü'nü saran "Tek Hayat" . (Üçte bir ve Birde üç).	1. Prana, Yaşamın Nefesi, Nefeş ile aynı . Bir canlının ölümünde, Prana tekrar Jiva olur [812].
2. Aurik Kılıf; çünkü Aura'nın bir kişinin etrafındaki temeli, her şeyi kaplayan orijinal ve saf Akasha'dır, her şeyin değişmeyen Kökü olan Jiva'nın sınırsız ve sınırsız alanındaki ilk pustur.	2. Linga Sharira, Astral Form, Aurik Yumurtanın geçici yayılımı. Bu form, canlı Bedenin oluşumundan önce gelir ve ölümden sonra ona yapışır, ancak son atomunun (iskelet hariç) ortadan kaybolmasıyla aynı anda dağılır.
494] 3. Buda; Buddhi için Evrensel Ruhsal Ruhun (ALANI) ışınıdır.	3. Alt Manas, Hayvan Ruhu, Buddhi-Manas'ın bir yansıması veya gölgesi, her ikisinin de potansiyellerine sahiptir, ancak genellikle Kama'nın unsurlarıyla olan ilişkisi nedeniyle bastırılmıştır.
4. Manas (Yüksek Ego); çünkü potansiyel olarak tüm Gunaları (öznitelikleri) içeren Pradhana'nın ilk ürünü veya yayılımı olan Mahat'tan gelir . Mahat, "Büyük İlke" olarak adlandırılan Kozmik Zihindir [813].

 

Aşağı insan iki yönün karışık bir ürünü olduğu için: fiziksel olarak - Astral Formu ve psiko-fizyolojik olarak - Kama-Manas, o bir veçhe olarak bile değil, yalnızca bir illüzyon olarak kabul edilir.

Aurik Yumurta, doğası ve çeşitli işlevleri nedeniyle iyi çalışılmalıdır. Hiranyagarbha, Altın Rahim veya Yumurta, Evrenin Yedi Gücünün ortak sembolü olan Brahma'yı içerdiğinden, Aurik Yumurta hem ilahi hem de fiziksel insanı içerir ve onunla doğrudan bağlantılıdır. Daha önce de söylendiği gibi, özünde ebedidir; Ego'nun bu dünyadaki reenkarnasyonları dönemindeki sürekli korelasyonları ve dönüşümleri içinde , sürekli hareket eden bir makine gibi bir şeydir.

İkinci cildimizde daha önce belirtildiği gibi, Üçüncü Kök Irkın sonunda insanda enkarne olan Egolar veya Kumaralar, bu dünyanın veya planın insan Egoları değildir, ancak Hayvan Adamı canlandırdıkları andan itibaren böyle olurlar. , böylece, Yüce Akıl. Her biri, İnsan Ruhu veya Manas, Zihin denen bir "Nefes" veya İlkedir. Öğretilerin dediği gibi:

“Herkes bir ışık direğidir. Taşıyıcısını seçtikten sonra genişledi, insan-hayvanı Akaşik Aura ile çevrelerken, bu insan formunun içine İlahi (Manasik) Prensip aşılandı.

Dahası, Kadim Bilgelik bize bu ilk enkarnasyondan bu yana, insanları Chhaya'larından veya Gölgelerinden yaratan Lunar Pitris'in bu Auric Essence tarafından emildiğini ve enkarnasyon dizisindeki gelecekteki her kişilik için şimdi ayrı bir Astral Form yaratıldığını öğretir. her Ego'nun.

495] Böylece, bir kişinin tüm düşüncelerini, sözlerini ve eylemlerini yansıtan Aurik Yumurta:

A). Tüm karmik kayıtların koruyucusu.

B). Bir kişinin tüm iyi ve kötü güçlerinin deposu, kendi isteğiyle - tek düşüncesiyle bile - anında aktif bir güç haline gelen her potansiyeli kabul eder ve verir; bu aura, hassas ve durugörü sahibi insanların gerçek kişiyi hissedip algıladıkları ve onu göründüğü gibi değil , olduğu gibi gördükleri aynadır .

V). İnsana, önce embriyo, sonra çocuk ve yetişkin olarak fiziksel varlığın etrafında şekillendiği ve astral insanla aynı hızda büyüdüğü Astral Formunu sağladığı gibi, yaşamı boyunca da sağlar. o bir Üstattır, onun Mayavi Rupa'sıdır ya da Yaşam -Astral Bedeni olmayan Hayali Bedenidir ; ve ölümden sonra Devaçanik Özü ve Kama Rupa veya Arzu Bedeni (Hayalet) [814].

Devaçanik bir Varlık söz konusu olduğunda, Ego, hemen önceki enkarnasyonunun "Ben" i olarak mutluluğa dalabilmek için (metafiziksel olarak konuşmak gerekirse) fikrin, özlemlerin ve düşüncelerin ruhsal unsurlarıyla giyinmelidir. artık bedensizleşmiş kişiliğin; aksi takdirde saadeti tadabilen ve mükâfatını alan kim olabilir? Kesinlikle kişisel olmayan Ego, İlahi Bireysellik değil. Bu nedenle, İnsan Ruhuna eski kişiliğin ruhani unsurlarından tam olarak yeterince sağlayan ve onun hala birlikte olduğu beden gibi hissetmesini sağlayan, ölen kişinin iyiliğinin Aurik Maddeye damgalanmış karmik kayıtları olmalıdır. az çok uzun bir "ruhsal olgunlaşma" döneminde hak ettiği meyveleri yeni ayrıldı ve aldı. Çünkü Devachan, ideal bir rahim halindeki "ruhsal olgunlaşma"dır, onun etkiler dünyasındaki doğumudur; bu ideal, öznel doğum, sonraki dünyevi doğumdan önce gelir; ikincisi, nedenler dünyasındaki olumsuz Karması tarafından belirlenir [815].

Hayalet söz konusu olduğunda, Kama Rupa'ya, hayvansal arzular ve bencil özlemlerle dolu hayvan yaşamının günlük Karmik kaydıyla Aurik Kılıf'ın hayvan atıkları sağlanır [816].

496] Şimdi, Linga Sharira fiziksel Bedende kalır ve onunla birlikte çürür. Bu nedenle, tüm geçmiş tanhaların ve gelecekteki Karma'nın taşıyıcısı olması için bir astral varlık, yeni bir Linga Sharira yaratmak gereklidir. Nasıl oldu? Medyum Hayalet, "ayrılmış melek", sırayla, [817]bir varlık veya tam bir benzerliği olarak çürür ve kaybolur ve Kama-loka dünyasında yalnızca suçlarının, günahkar düşüncelerinin ve eylemlerinin kayıtlarını bırakır. , Tanhik veya insan unsurları gibi okültistlerin deyimiyle bilinir. Karma cümlesine göre Ego'nun Devachanic durumundan ayrıldıktan sonra içine girmesi gereken yeni bedenin Astral Formuna giren bu elementaller, Aurik Kılıf içinde doğan ve hakkında söylenen yeni astral varlığı oluşturur:

Bad Karma, skand ordusuyla Devachan'ın eşiğinde bekliyor [818].

Devachanik ödül durumu sona erer ermez, Ego yeni Astral Form ile ayrılmaz bir şekilde birleşir (veya daha doğrusu onu takip eder). Karma onları hem o aileye hem de Karma tarafından Devaçanik durumdan henüz uyanmış olan Ego'nun taşıyıcısı olmak üzere seçilen , hayvan çocuğun doğacağı o kadına taşır . Ardından , kısmen Aurik Yumurtanın saf Akaşik Özünden ve kısmen de son kişiliğin cezalandırılabilir günahlarının ve vahşetlerinin dünyevi unsurlarından oluşan yeni Astral Form kadının içine çekilir. Zaten oraya vardığında, Doğa, dişi toprakta erkek tohumun büyüyen malzemelerinden Astral'ın etrafındaki et embriyosunu modeller. Ölü tohumun meyvesi ya da eidolon'u, çürümüş tohumun özünden bu şekilde gelişir; fiziksel meyve de gelecekteki bitkiler için başka tohumlar üretir.

Ve şimdi Tattvalara geri dönebilir ve bunların Doğa ve insanda ne anlama geldiğini anlayabiliriz, böylece neyle uğraştığımızı bilmeden modaya uygun, amatörce Yoga'ya kapılmanın büyük tehlikesini açığa vurabiliriz.

497]

 

TATTWICK İLİŞKİLERİ VE ANLAMLARI

Böylece, Doğada yedi Kuvvet veya yedi Kuvvet Merkezi buluyoruz ve her şey bu sayıya karşılık geliyor gibi görünüyor, örneğin müzik veya Seslerdeki yedili ölçek ve Renklerin yedili spektrumu gibi. Daha önceki ciltlerde bunun terminolojisini ve tüm kanıtlarını henüz tüketmedim, yine de her düşünüre verilen gerçeklerin tesadüfler olmadığını, çok güçlü kanıtlar olduğunu göstermeye yetecek kadar verildi.

Hindu sistemlerinin sadece beş Tattva'dan bahsetmesinin birkaç nedeni var. Birinden daha önce bahsetmiştim; diğeri ise sadece Beşinci Irk'a ulaştığımız ve (Bilimin ikna edebileceği gibi) sadece beş duyuya sahip olduğumuz, bu nedenle insanda hala gizli olan diğer ikisinin varlığı ancak fenomenal fenomenlerle kanıtlanabilir. materyalistler için hiçbir şekilde delil sayılmazlar. Beş fiziksel duyunun, beş alt Tattva'ya karşılık geldiği kabul edilir; insanda henüz gelişmemiş iki duyu ve Brahminler tarafından unutulan ve Bilim tarafından hala tanınmayan iki güç veya Tattvalar o kadar özneldir ve bunların en yücesi o kadar kutsaldır ki, yalnızca en yüksek Okült Bilimler tarafından tanınabilir ve bilinebilir. Bu iki Tattva ve iki duyunun (altıncı ve yedinci) en yüksek iki insan ilkesine - Atma'nın ışığıyla doymuş Buddhi ve Auric Kılıf - karşılık geldiğini anlamak kolaydır. Okült eğitim yoluyla altıncı ve yedinci hislerimizi keşfetmedikçe, bunların ilgili görüntülerini asla doğru bir şekilde kavrayamayız. Böylece, "Doğanın En İnce Güçleri"nde, Tattvik ölçeğinde tüm Tattvaların en yükseğinin Akaşa olduğu iddiası [819](ardından (sadece) her biri öncekinden daha kaba hale gelen dört Tattva gelir), Ezoterik bir bakış açısı, - yanlışlıkla. Zira, neredeyse homojen ve şüphesiz evrensel bir İlke olan Akaşa, Eter olarak çevrilirse, o zaman bu Akaşa, görünür Evrenimiz tarafından azaltılır ve sınırlandırılır, çünkü şüphesiz Uzayın Eteri değildir. Eter, Modern Bilim onu nasıl yorumlarsa yorumlasın, farklılaştırılmış bir Maddedir; Biri dışında hiçbir özelliği olmayan Akasha - SES; temeli olduğu, bazı Oryantalistlerin zihninde ve dışsal olarak bile madde [820]değil , daha çok Kaos veya Büyük Uzaysal Boşluktur [821]. 498] Ezoterik olarak, Akasha tek başına İlahi Uzaydır ve yalnızca en düşük ve son planda veya görünür Evrenimiz ve Dünyamızda Eter olur. Bu durumda kılık değiştirme, Ses olduğu söylenen "öznitelik" kelimesidir. Ancak Ses, Akaşa'nın bir niteliği değil, onun birincil karşılığı, ilk tezahürü, SÖZCÜ haline gelen LOGOLAR veya İlahi Düşünce temelidir ve bu "SÖZ", "Et" olmuştur. Ses, ancak ikincisi antropomorfize edilirse Akaş'ın bir "niteliği" olarak kabul edilebilir. "Ben yedi ben " fikrinin düşüncemizin doğasında olduğu kadar, o da şüphesiz onun doğasında var olmasına rağmen, onun bir mülkü değildir .

Okültizm, Akasha'nın yedi Güç Merkezini, dolayısıyla yedinci veya daha doğrusu sentezi olan altı Tattva'yı içerdiğini ve kuşattığını öğretir. Ancak, bu durumda inandığımız gibi, Akasha yalnızca dışsal bir fikri temsil etmek için alındıysa, o zaman yazar haklıdır; çünkü Akasha'nın her yerde hazır ve nazır olduğunu hesaba katarak, sınırlı zihinlerimizin daha iyi anlaşılması için Puranik sınırlamalara bağlı kalarak, başlangıcını yalnızca Dünyevi Zincirimizin dört planının ötesine yerleştirir [822], çünkü iki yüksek Tattva sıradan olandan gizlidir. materyalist akıldan altıncı ve yedinci his olarak ölümlü.

Bu nedenle, Sanskritçe ve Hindu Felsefesi genellikle yalnızca beş Tattva'dan bahsederken, okültistler yedi isim verir ve bu nedenle onları Doğa'daki her yediliye karşılık gelir. Tattvalar, yedi makrokozmik ve mikrokozmik Güç ile aynı sıradadır ve Ezoterizm tarafından öğretildiği gibi, bunlar aşağıdaki gibidir:

1). ADI TATTVA, tezahürün başlangıcında veya "yaratıcı" dönemin başlangıcında, HER ŞEYİN temeli olan ebedi değişmeyen SAT'tan yayılan ebedi evrensel Güç. Her topun yanı sıra her insanı, hayvanı ve şeyi çevreleyen Aurik Kılıf veya Brahma Yumurtasına karşılık gelir . Potansiyel olarak her şeyi içeren bir taşıyıcıdır - Ruh ve Madde, Kuvvet ve Madde. Ezoterik Kozmogoni'deki Adi Tattva, İlk veya Tezahür Etmemiş LOGO'lardan kaynaklandığını söylediğimiz güçtür.

2). ANUPADAKA TATTVA [823], varlık düzlemindeki ilk farklılaşma - birincisi idealdir - ya da ebeveynin, kendisinden daha yüksek bir şeyden dönüşerek. Okültistlerde bu Güç, İkinci LOGO'dan gelir.

499] 3). AKASHA TATTVA, bu, tüm zahiri Felsefelerin ve Dinlerin başladığı noktadır . Onlarda Akasha Tattva, Eterik Güç, Eter olarak açıklanır. Bu nedenle, "en yüksek" Tanrı olan Jüpiter, daha sonra Pater a Eter olarak adlandırılır; Bir zamanlar Hindistan'ın en yüksek Tanrısı olan Indra, ruhani veya göksel Uzay, ayrıca Uranüs vb. Okültistler buna, zaten Tezahür Eden Evrendeki Yaratıcı Güç olan Üçüncü LOGOS'un Gücü adını verirler.

4). VAYU TATTVA, maddenin gaz halinde olduğu havadar düzlem.

5). TAJAS TATTVA, atmosferimizin düzlemi, tejalardan , aydınlık.

6). APAS TATTVA, sulu veya sıvı madde veya kuvvet.

7). PRITHIVI TATTVA, yoğun dünyevi madde, dünyevi ruh veya kuvvet, hepsinden daha aşağısı.

Hepsi İlkelerimize ve insandaki yedi duyuya ve güce karşılık gelir. Tattva ya da Kuvvet içimizde ne yarattıysa ya da uyandırdıysa, bedenlerimiz de öyle hareket edecek.

Şimdi, burada söyleyeceklerim özellikle “Yoga oturuşu” ile güçlerini geliştirmek isteyen üyelere hitap ediyor. Daha önce söylenenlerden, Raja Yoga'nın geliştirilmesinde bayındırlık işlerinden hiçbirinin uygun olmadığını zaten anladınız; en iyi ihtimalle, en iyi ihtimalle medyumluk geliştirebilen ve en kötü ihtimalle akciğer tüberkülozuna yol açabilen Hatha Yoga hakkında ipuçları verebilirler. "Meditasyon" uygulayanlar ve "Nefes Bilimi"nde ustalaşmaya çalışanlar, "Doğanın İnce Güçlerini" dikkatlice okurlarsa, bu tehlikeli bilimin ancak beş Tattva'nın kullanılmasıyla öğrenilebileceğini göreceklerdir. Çünkü ekzoterik Yoga Felsefesinde ve Hatha Yogik uygulamasında Akaş Tattva insanın kafasına (veya fiziksel beynine) yerleştirilmiştir; Tejas Tattva - omuzlarda; Vayu Tattva - göbekte (tüm fallik Tanrıların yeri, Evrenin ve insanın "yaratıcıları"); Apas Tattva - dizlerde; Prithivi Tattva ayaklarda. Bu nedenle, iki yüksek Tattva ve muadilleri görmezden gelinir ve dışlanır; ve Raja Yoga'nın ana faktörleri olduklarından, daha yüksek doğaya ait hiçbir ruhsal veya entelektüel fenomen gerçekleşemez. Elde edilebilecek en iyi sonuçlar fiziksel fenomenler olacaktır, başka bir şey değil. Hatha Yoga'daki "Beş Nefes" veya daha doğrusu insan nefesinin beş hali, yukarıda bahsedilen dünyevi planlara ve renklere karşılık geldiğine göre, buradan hangi manevi sonuçlar elde edilebilir? Aksine, Astral Işıkta ters [500] yansıyan Ruh planının veya daha yüksek makroskobik planın tam tersidirler . Bu, tantrik çalışma Shivagama'nın kendisinde kanıtlanmıştır. Hadi karşılaştıralım.

kırk dokuz Ateş olan üç (ve dört) Ateşten oluştuğunu unutmayalım . Bu, Makrokozmosun, Tözün farklı farklılaşmasının yedi büyük planına bölünmüş olduğunu gösterir - ruhsal veya öznel olandan tamamen nesnel veya maddi olana, Akaşadan dünyamızın günahkâr atmosferine kadar - aynı zamanda ve sırayla her biri Bu büyük planların yukarıda bahsedildiği gibi dört İlkeye dayanan üç yönü vardır. Bu oldukça doğal görünüyor, çünkü modern Bilim bile maddenin üç durumuna ve yoğun, sıvı ve gaz arasında genellikle "kritik" veya ara durumlar olarak adlandırılan duruma sahiptir.

Şimdi, Astral Işık evrensel ölçekte yayılan bir madde değildir, sadece Dünyamıza ve aynı madde düzlemindeki sistemin diğer tüm bedenlerine atıfta bulunur. Astral Işığımız, tabiri caizse, Dünyamızın Linga Sharira'sıdır, ancak onun orijinal prototipi olmak yerine, Chhaya'larımızda veya Çiftlerimizde olduğu gibi, tam tersidir. İnsan ve hayvan bedenleri, prototip Çiftlerinin görüntülerinde büyür ve gelişirken, Astral Işık dünyevi yayılımlarla üretilir, prototip ebeveyninin benzerliğinde büyür ve gelişir ve hain dalgalarında hem üst planlardan hem de dünyanın alt, katı düzlemi , falanca, ters yansıtılır. İster bir hatha yogi ister bir medyum olsun, onun izlerine güvenen duyarlılarda durugörü ve duruişitideki renklerinin ve seslerinin karıştırılmasının nedeni budur. Sesler ve Renkler ile ilgili Ezoterik ve Tantrik Tattva Tabloları arasındaki aşağıdaki paralellik bunu çok açık bir şekilde göstermektedir.

501]

EZOTERİK VE TANTRİK TATTV TABLOLARI

İnsan Bedeni, Madde Halleri ve Renklerle Karşılıkları					Tantrik Tattvalar ve İnsan Bedeni, Maddenin Halleri ve Renklerle Karşılıkları
tatvalar	Prensipler	Maddenin durumu	Vücut kısımları	Renkler	tatvalar	Maddenin Durumu­	Vücut kısımları	Renkler
(a) Ada	Aurik ­Yumurta	Ebedi, Manevi Madde; Akaşa; Aether Spirit Substratum	Tüm vücudu kucaklar ve ­ona nüfuz eder. İçe ve dışa karşılıklı yayılım	Tüm Renk Sentezi Mavi	(a) ­Yok sayıldı	yok sayıldı ­_	yok sayıldı ­_	yok sayıldı ­_
(B) Anu ­padaka	Buda	Manevi Öz veya Ruh " ­Derinliğin Ebedi Suları"	Üçüncü Göz veya Epifiz ­Bezi	Sarı	(b) ­Yok sayıldı	yok sayıldı ­_	yok sayıldı ­_	yok sayıldı ­_
(C) Alaya veya Akasha	Manas EGO'su	Uzayın Eteri veya üçüncü farklılaşmasındaki Akasha ­. Kritik Buhar	KAFA	indigo	(c) Akaşa	Eter	KAFA	Siyah veya ­renksiz
(d) Vayu	Kama Manas	Maddenin Kritik Durumu	Boğazdan Göbeğe	Yeşil	(d) Vayu	Gaz	Göbek	Mavi
(e) Tad ­Jas	Kama (Rupa)	Brüt Maddenin Özü; Buz'a karşılık gelir­	Omuzlar ve Kollar Kalçalara	Kırmızı	(e) Tejalar	Ilık (?)	omuzlar	kırmızı ­_
(f) Apas	Linga Şarira	Brüt Eter veya Sıvı Hava	Kalçadan Dizlere	mor ­_	(f) Apas	Sıvı	Kolya ­_	Beyaz
(G) Prit ­hivi	Prana'da Yaşayan Vücut veya hayvan yaşamı	Sağlam ve Kritik Durum	dizden ayağa	Turuncu Kırmızı*	(g) Prithiv	yoğun	Ayak	Sarı ­**

 

* Siyah olarak adlandırılan İndigo'yu bulursak, Astral Işıkta yansıyan Tattva'ların renklerinin nasıl tersine döndüğünü hemen fark edebiliriz; yeşil Mavi; mor - beyaz; ve turuncudan sarıya.

** Renkler, tekrar ediyorum, burada prizmatik ölçeği takip etmiyor - kırmızı, turuncu, sarı, yeşil, mavi, çivit mavisi ve mor - çünkü bu ölçek yanlış bir yansıma, saf Maya; ezoterik ölçeğimiz ise manevi kürelerinki, Makrokozmosun yedi planıdır.

502] Hindistan'ın modern çilecilerinin ve yogilerinin Ruhlarının ve güçlerinin gelişimini kanıtladıkları Okült Bilim budur. Hatha yogiler olarak bilinirler. Hatha Yoga bilimi, Üstatlarımızın oybirliğiyle itiraz ettiği "nefesin tutulması" veya Pranayama'ya dayanmaktadır. Pranayama nedir? Kelimenin tam anlamıyla tercüme edildiğinde, "(hayati) nefesin ölümü" anlamına gelir. Prana, söylendiği gibi, ölümsüz yaşamın ebedi kaynağı olan Jiva değildir ve bazılarının düşündüğü gibi Pranava ile hiçbir şekilde bağlantılı değildir, çünkü Pranava mistik anlamda AUM ile eş anlamlıdır. Bu konuda halka açık ve net bir şekilde söylenen ve öğretilen her şey Doğanın En İyi Kuvvetleri'nde bulunabilir . Ancak, bu tür talimatlara uyulursa, yalnızca Kara Büyü ve medyumluğa yol açabilir. Hindistan'da bizzat tanıdığımız birkaç sabırsız şela, uyarılarımıza rağmen Hatha Yoga yapmaya başladı. Bunlardan ikisi tüketim geliştirdi ve bunlardan biri öldü; diğerleri neredeyse aptallaştı; bir başkası intihar etti; ve biri gerçek bir tantrikaya, siyah bir büyücüye dönüştü, ama neyse ki kariyeri ölümle sona erdi.

Hindistan'ın modern çilecilerinin ve yogilerinin Ruhlarının ve güçlerinin gelişimini doğruladıkları Okült Bilim işte böyledir. Hatha yogiler olarak bilinirler. Hatha Yoga bilimi, Üstatlarımızın oybirliğiyle itiraz ettiği "nefesin tutulması" veya Pranayama'ya dayanmaktadır. Pranayama nedir? Kelimenin tam anlamıyla tercüme edildiğinde, "(hayati) nefesin ölümü" anlamına gelir. Prana, söylendiği gibi, ölümsüz yaşamın ebedi kaynağı olan Jiva değildir ve bazılarının düşündüğü gibi Pranava ile hiçbir şekilde bağlantılı değildir, çünkü Pranava mistik anlamda AUM ile eş anlamlıdır. Bu konuda alenen ve açıkça söylenen ve öğretilen her şey "Doğanın En İyi Kuvvetleri"nde bulunabilir. Ancak, bu tür talimatlara uyulursa, yalnızca Kara Büyü ve medyumluğa yol açabilir. Hindistan'da bizzat tanıdığımız birkaç sabırsız şela, uyarılarımıza rağmen Hatha Yoga yapmaya başladı. Bunlardan ikisi tüketim geliştirdi ve bunlardan biri öldü; diğerleri neredeyse aptallaştı; bir başkası intihar etti; ve biri gerçek bir tantrikaya, siyah bir büyücüye dönüştü, ama neyse ki kariyeri ölümle sona erdi.

Beş Nefes biliminin -nemli, ateşli, havadar vb.- ikili bir anlamı ve iki uygulaması vardır. Tantrikler bunu kelimenin tam anlamıyla hayati, akciğer solunumunun düzenlenmesine atıfta bulunurken, antik Raja Yogiler bunu tek başına en yüksek durugörü güçlerine, Üçüncü Gözün işleyişine götüren zihinsel veya "istemli" nefes almaya atıfta bulunduğunu anladılar. , Raja Yoga'nın gerçek Okült Güçlerinin edinilmesine. Bu ikisi arasındaki fark çok büyük. İlki, gösterildiği gibi, beş alt Tattva'yı kullanırken, ikincisi zihinsel ve iradeli gelişim için yalnızca üç yüksek Tattva'yı kullanmaya başlar ve geri kalanını ancak bu üçünde tamamen ustalaştıktan sonra kullanır; bu nedenle tantrik beşten yalnızca birini (Akasha Tattva) kullanırlar. Söz konusu eserde de söylendiği gibi, "Tattvalar, Swara'nın modifikasyonlarıdır." Şimdi, Swara tüm seslerin kökü, Pisagor kürelerinin müziğinin temelidir, çünkü Swara Ruh'un arkasında, kelimenin modern anlamıyla, Ruh'ta, Ruh'ta veya çok uygun bir şekilde tercüme edildiği şekliyle Ruh'tur. , "yaşam dalgasının akışı", Tek Yaşam'ın yayılması . Birinci cildimizde sözünü ettiğimiz Büyük Nefes, etimolojisi "sürekli hareket" olan ATMA'dır. Şimdi, bizim okulumuzun perhiz şelası, zihinsel gelişimi uğruna, Evrenin gelişim sürecini, yani genelden özele giden süreci dikkatle takip ederken, hatha yogi koşulları tersine çevirir ve oturmakla başlar. (hayati) nefesini [503] bastırmak uğruna . Ve eğer, Hindu felsefesinin öğrettiği gibi, kozmik evrimin başlangıcında "Svara, Akash formuna dönüştüyse" ve ardından sırasıyla Vayu (hava), Agni (ateş), Apas (su) ve Prithivi (yoğun) formlarına dönüştüyse. madde), o zaman daha yüksek duyular dışı Tattvas ile başlamamız gerektiği açıktır [824]. Raja Yogi, Sukshma'nın (ince madde) altındaki madde planlarına inmez, Hatha Yogi ise güçlerini geliştirir ve onları yalnızca maddi düzlemde kullanır. Bazı Tantrikalar üç Nadi Sushumna, Ida ve Pingala'yı orta çizgisine Sushumna dedikleri medulla oblongata'ya ve sağ ve sol kısımları Pingala ve Ida'ya ve ayrıca bölümlerine aynı isimleri uyguladıkları kalbe yerleştirirler. Günümüz Hindistan yogilerinin yapacak çok az şeyi olan eski Hint Raja Yogilerinin Trans-Himalaya Okulu, üç Nadi'nin ana yeri olan Sushumna'yı omuriliğin merkez tüpüne ve Ida ile Pingala'ya yerleştirir. sol ve sağ taraflarında. Sushumna, Brahmadanda'dır. Bu, işlevi hakkında Fizyolojinin dalak ve epifiz bezinden daha fazlasını bilmediği (omuriliğin) kanalıdır. Ida ve Pingala, insan doğasının o Fa'sının sadece incelikleri ve düzlükleridir; düzgün çalındığında, her iki taraftaki muhafızları, ruhsal Manas'ı ve fiziksel Kama ve daha aşağıyı daha yükseğe bastırır. Ancak bu sonuca, bilimsel veya eğitimli nefes bastırma ile değil, irade uygulamasıyla ulaşılmalıdır. Sırt bölgesinin bir enine kesitini alın ve üç sütunun kesitlerini bulacaksınız, bunlardan biri istemli emirleri iletir ve ikincisi Jiva'nın (insan vücudunu canlandıran Prana değil) Samadhi denilen şey sırasındaki yaşam akımıdır. ve benzeri durumlar.

Raja ve Hatha Yoga olmak üzere her iki sistemi de çalışmış olan herkes, aralarındaki büyük farkı keşfeder: Biri tamamen psiko-fizyolojik, diğeri tamamen psiko-spiritüel. Görünüşe göre Tantrikalar, her birine bir Tattva ekledikleri, görünür ve bilinen altı pleksusun ötesine geçmezler; ve ana Çakra olan Muladhara Çakra'ya (sakral pleksus) verdikleri büyük önem, çabalarının güç kazanmaya yönelik maddi ve egoist eğilimini gösterir. Onların beş Nefesi ve beş Tattva'sı başlıca prostat, epigastrik, kardiyak ve laringeal pleksuslara odaklanır [504] . Ajna'yı neredeyse görmezden gelerek, sentezleyen gırtlak pleksusunun kesinlikle farkında değiller. Ancak eski ekolün takipçileriyle işler farklı. Batılı anatomistlerin Hipofiz dedikleri, beynin tabanında, farinkste yer alan o organa hakim olmakla başlıyoruz. Sübjektif Tattvic ilkelerine karşılık gelen objektif kranial organlar dizisinde, Manas'ın Buddhi ile akraba olduğu gibi, Üçüncü Göz (Pineal Bez) ile de ilişkilidir. Göksel Göz'ün uyanışı, yine Fizyoloji'nin hakkında hiçbir şey bilmediği bu damar organı, bu önemsiz küçük beden tarafından yapılmalıdır . Biri İrade Uyarıcısı, diğeri Basiret Algısı Uyarıcısı,

Doktorlar, fizyologlar, anatomistler vb. aşağıdaki açıklamalarda beni diğerlerinden daha iyi anlayacaktır.

Şimdi, Epifiz Bezinin veya Conarium'un ve Hipofiz bezinin işlevlerine ilişkin olarak, sıradan yetkililerden herhangi bir açıklama bulamıyoruz. Gerçekten de, en büyük uzmanların çalışmalarına bakıldığında, insanın hem fizyolojik hem de psikolojik yaşam ekonomisine dair kafa karışıklığına ve cehalete dair kaç tane içten itiraf olduğunu deneysel olarak gözlemlemek ilginçtir . Aşağıda, bu iki önemli organ hakkında yetkililerden toplanabilecek her şey var.

1) Pineal Bez veya Conarium, beynin üçüncü ventrikülünün arkasına bağlı, üç ila dört sıra uzunluğunda, koyu kırmızımsı gri, yuvarlak, dikdörtgen bir gövdedir. Talamusa doğru ayrılan iki ince medüller bağ ile tabanından bağlanır. En iyi fizyologların, ikincisinin vücudun çevresinden (Okültizme göre, iletişim noktamız olan Aurik Yumurtanın çevresinden) gelen en hassas ve şehvetli uyarılmaların algı ve yoğunlaştırma organı olduğunu keşfettiklerini unutmayın. daha yüksek, evrensel düzlemlerle). Ayrıca talamustan gelen ve birbiriyle buluşacak şekilde kıvrık olan iki bağın orta hatta birleşerek Epifiz Bezinin iki ayağı haline geldiği anlatılır.

2) Hipofiz bezi veya Hipofiz Serebri, yaklaşık altı sıra genişliğinde, üç sıra uzunluğunda ve üç sıra yüksekliğinde küçük ve sert bir organdır. Bire bağlı ön fasulye şeklindeki ve arka daha yuvarlak loblardan oluşur. Bize onun kurucu parçalarının Epifiz Bezininkilerle hemen hemen aynı olduğu söylendi; ancak bu iki merkez arasında herhangi bir bağlantının izine rastlanamamaktadır. Yine de okültistler bu [505] açıdan bir istisnadır : aralarında anatomik ve fiziksel bile olsa bir bağlantı olduğunu bilirler . Öte yandan, anatomistler sadece cesetlerle uğraşmak zorundadır ve kendilerinin de kabul ettiği gibi, beynin maddesi tüm doku ve organlarla birlikte en hızlı şekilde - hatta ölümden birkaç dakika sonra - çöker ve şekil değiştirir. Beynin kütlesini genişleten, tüm yarıklarını dolduran ve tüm organlarını uyaran titreşimli yaşam kaybolduğunda, beynin kütlesi küçülerek macunsu bir duruma geçer ve daha önce açık olan boşluklar kapanır. Ancak bu büzülme sürecinde parçaların kasılması ve hatta karışması, ardından beynin macunsu bir duruma gelmesi, ölümden önce iki organ arasında hiçbir bağlantı olmadığını göstermez. Aslında, Profesör Aries'in gösterdiği gibi, insan fetüsü ve bazı balıkların kafatasında oluklar ve borular gibi nesnel bir bağlantı bulunur. Bir kişi normal durumundayken, Usta, tüm hayatı boyunca durmayan kalbin nabzı gibi her iki merkezde de nabız atan altın bir Aura görebilir. Ancak, durugörü yeteneklerini geliştirmek için anormal bir çaba halindeki bu hareket yoğunlaşır ve Aura daha güçlü bir titreşimsel veya süpürme eylemine geçer. Hipofiz bezinin nabzı yayı, tıpkı bir elektrik akımının herhangi bir yoğun nesneye çarpması gibi , bu akım sonunda Epifiz Bezine çarpana ve uyuyan organ uyanıp saf Akaşik Ateşle parlamaya başlayana kadar yükselir ve yükselir. Bu, sırasıyla Manas ve Buddhi olarak adlandırılan metafizik kavramların somut sembolleri olan iki organın fiziksel düzlemdeki psiko-fizyolojik bir gösterimidir. İkincisi, bu düzlemde bilinçli hale gelmek için, Manas'ın daha farklılaşmış ateşine ihtiyaç duyar; ama altıncı his yedinciyi uyandırırsa, o zaman yedinci histen yayılan ışık sonsuzluk alanlarını aydınlatır. Kısa bir süre için kişi her şeyi bilir hale gelir; Geçmiş ve Gelecek, Uzay ve Zaman onun için yok olur ve Şimdi olur. Eğer o bir Usta ise, bu şekilde elde ettiği bilgiyi fiziksel hafızasında biriktirecektir ve Kara Büyü uygulama suçu dışında dünyadaki hiçbir şey bu hafızayı ondan silemez. Eğer o sadece bir şela ise, o zaman tüm gerçeğin sadece bir kısmı hafızasına kazınacak ve bu süreci yıllarca tekrarlamak zorunda kalacak, bir safsızlık zerresinin onu zihinsel veya fiziksel olarak lekelemesine asla izin vermeyecek, ta ki tam anlamıyla bir hale gelene kadar. Adept'i başlattı.

[506] kehanet parlamalarına bağlı olması gerektiği ve sonrakinin bir insanda kafatası boşluğundaki bu kadar önemsiz iki büyümeye bağlı olması garip, neredeyse anlaşılmaz görünebilir, " gri kumla kaplı iki boynuzlu siğil (acervulus cerebri)", Bihat'ın Anatomi Tanımlayıcı'sında dediği gibi, ama öyle. Ancak bu kum ihmal edilemez; hayır, gerçekte, yalnızca Epifiz Bezinin içsel, bağımsız faaliyetinin bu işareti, fizyologların onu kesinlikle işe yaramaz, körelmiş bir organ, daha önce var olan ve şimdi tamamen değişmiş bir insan anatomisinin bilinmeyen bir dönemine ait bir kalıntı olarak sınıflandırmasına izin vermez. evrim. Bu "kum" çok gizemlidir ve tüm materyalistlerin araştırmalarını şaşırtmaktadır. Gençlerde bu bademciğin ön yüzeyindeki boşlukta, yaşlılarda ise maddesinde,

Yarı saydam, parlak ve sert, çapı yarım çizgiyi geçmeyen sarımsı bir madde.[825]

Acervulus cerebri böyledir.

Fizyologların dediği gibi, bu parlak "kum" bademciğin kendi hesabıdır. Muhtemelen hayır, diye cevaplıyoruz. Epifiz Bezi, Doğulu okültistlerin "Tanrı'nın Gözü" olan Devaksha dedikleri şeydir. Bugüne kadar, insan beynindeki maneviyatın ana organı, dehanın merkezi, mutasavvıfın arınmış iradesiyle dile getirilen, onu kullanmayı bilenlere gerçeğe tüm yaklaşımları açan büyülü Susam'dır. Ezoterik Bilim, Zihinsel Ego Manas'ın çocukla birliğini çocuk altı ya da yedi yaşına gelene kadar tamamlamadığını öğretir; bu süreden önce, Kilise kanonlarına ve Kanuna göre bile çocuk sorumlu kabul edilmez. [826]Manas ancak bu yaşta bedenle bir tutsak olur. Böylece, ünlü Alman anatomisti Wengel, birkaç bin vakada garip bir fenomen gözlemledi. Son derece nadir birkaç istisna dışında, bu "kum" veya altın renkli hesap, yalnızca yedi yaşından sonra deneklerde bulunur . Aptallar bu hesaplardan çok azına sahiptir; doğuştan aptallarda tamamen yoklar. Morgagn , Grading [827]ve Gum [828]kendi kuşaklarının bilge adamlarıydı ve bugün de öyleler, çünkü hâlâ bu hesapları zihinle ilişkilendiren tek fizyologlar [ 507 [829]] onlar . Çünkü küçük çocuklarda, yaşlılarda ve ahmaklarda bulunmadığı gerçeğini özetlersek, bunların akılla bağlantılı olması gerektiği sonucuna varmak kaçınılmazdır.

Şimdi, her mineral, bitki ve her atom kristalize Ruhun ya da Akasha'nın, Dünya Ruhunun bir pıhtısından başka bir şey olmadığına göre, neden Okültizm'e sorar, Epifiz Bezinin bu taşlarının analizden sonra oluştuğu gerçeğini sorar. hayvansal madde, kireç fosfat ve karbonat, - zihinsel elektriğin çevredeki madde üzerinde çalışmasının sonucu oldukları iddiasına bir itiraz olarak mı ileri sürülüyor?

Yedi Çakramızın hepsi başımızda bulunur ve Fizyolojinin bu adı reddettiği kırk iki küçük sinir ağı dışında, vücuttaki yedi (çünkü yedi tane vardır) ana sinir ağlarını yönetenler ve yönetenler bu Rehber Çakralardır. Objektif düzlemde hiçbir mikroskobun bu tür merkezleri görememesi gerçeği hiçbir anlam ifade etmez; hiçbir mikroskop, tüm bedensel ve zihinsel duygularımızın iletkenleri olan motor ve duyusal sinir tüpleri arasındaki farkı şimdiye kadar ayırt etmemiştir ve ayırt etmeyecektir, ancak yine de yalnızca mantık böyle bir farkın var olduğunu kanıtlar. Ve eğer bu başvurudaki pleksus terimi, Batılı zihin için bu anatomist terimin ifşa ettiği fikri temsil etmiyorsa, o zaman onlara Çakralar veya Padmalar veya Çarklar, Nilüfer Kalbi ve Yaprakları deyin. Fizyolojinin, ne kadar kusurlu olursa olsun, bedenin içinde ve dışında yedili grupları gösterdiğini unutmayın; yedi baş açıklığı, beynin tabanında yedi "organ", yedi pleksus: faringeal, laringeal, kavernöz, kardiyak, epigastrik, prostatik ve sakral, vb.

Doğru zaman geldiğinde, ileri düzeydeki öğrencilere Rehberlik Çakraları hakkında ayrıntılı bilgiler verilecek ve onları nasıl kullanacakları öğretilecek; o zamandan önce daha az zor konular çalışılmalıdır;

Yedi Pleksus veya Tattvic eylem merkezlerinin Logos'un yedi Işınının titreştiği merkezler olup olmadığı sorulursa, sadece Logos ışınlarının hemen hemen her atomda titreştiğini söyleyerek olumlu yanıt vereceğim.

"Fohat'ın Oğulları"nın genellikle Hareket, Ses, Isı, Işık, Uyum, Elektrik veya Elektrik Sıvısı ve Sinir Kuvveti veya Manyetizma olarak bilinen Kişileştirilmiş Kuvvetler olduğu mevcut ciltlerde neredeyse ortaya çıkıyor. Ancak bu gerçek, öğrenciye kozmik düzlemin Kundalini'sini yaşamla uyumlu hale getirmeyi ve dizginlemeyi öğretemez . 508] Kundalini, Sinir Kuvvetli Elektrik Sıvısı, ama bu yapılmazsa, kesinlikle kendini öldürür, çünkü biri yaklaşık bir saniye hızında, diğeri saniyede 90 футов115.000 fersah hızla hareket eder. Sırasıyla Para Shakti, Jnana Shakti, vb. olarak adlandırılan yedi Shakti , dişil yönleri oldukları için "Fohat'ın Oğulları" ile eşanlamlıdır. Ancak bu aşamada, isimleri Batılı bir öğrencinin kafasını karıştırmaktan başka bir işe yaramayacağından, yukarıda tercüme edilen İngilizce karşılıklarını hatırlamakta fayda var. Her Güç yedili olduğundan, toplamları elbette kırk dokuz olacaktır.

Şimdi Science'ta tartışılan, sesin kendi ses izlenimlerine ek olarak ışık ve renk izlenimleri üretip üretemeyeceği sorusu, Occult Science tarafından yüzyıllar önce yanıtlanmıştır. Havanın belirli bir titreşimini üreten, yani sesi kulağı etkilemeye muktedir fiziksel parçacıkların çarpışmasına neden olan herhangi bir fiziksel cismin her darbesi veya titreşimi, aynı zamanda karşılık gelen bir ışık parlaması üretir. belirli bir renk üzerinde. Çünkü gizli Güçler aleminde işitilebilir ses yalnızca sübjektif bir renktir ve algılanan renk yalnızca işitilemez bir sestir; her ikisi de fizikçilerin eskiden eter dedikleri ve şimdi çeşitli isimlerle anılan aynı potansiyel maddeden geliyor; ama görünmez de olsa plastik dediğimiz UZAY. Bu paradoksal bir hipotez gibi görünebilir, ancak bunu kanıtlayacak gerçekler var. Örneğin, tam sağırlık, sesleri ayırt etme yeteneğini ortadan kaldırmaz; tıpta, bu seslerin kromatik izlenimler şeklinde bilinç yoluyla algılanıp hastanın görme organına iletildiğini kanıtlayan vakalar kaydedilir. Kromatik müzik gamının ara tonlarının daha önce renklerle yazılmış olması gerçeği, renk ve sesin bizim düzlemimizde bir ve aynı şeyin birbiriyle ilişkili yedi yönünden ikisi olduğu şeklindeki kadim okült öğretinin bilinçsiz bir şekilde hatırlanmasından söz eder. yani, Doğanın ilk farklılaşmış Maddesi .

İşte okültistlerin dikkatine değer, rengin titreşimle bağlantısına bir örnek. Yalnızca Adeptler ve gelişmiş şelalar değil, aynı zamanda durugörü ve psikometreler gibi daha düşük seviyedeki psişikler de, her bireyin etrafındaki, içindeki kişiliğin sıcaklığına karşılık gelen çeşitli renklerde psişik Aura'yı görebilirler. Başka bir deyişle, Auric Egg'in içindeki gizemli yazılar yalnızca eğitimli Adeptlerin değil, bazen doğuştan medyumların da mülkiyetindedir. Her insan tutkusu, her düşünce ve nitelik [509] bu Aura'da karşılık gelen renkler, gölgeler tarafından belirtilir ve bazıları duyular tarafından yakalanır, görülmekten çok hissedilir. Bu medyumların en iyileri, Galton'un gösterdiği gibi, müzik aletlerinin titreşimlerinin ürettiği renkleri de görebilirler ve her nota farklı bir renk izlenimi verir. Bir telin titreşmesi ve işitilebilir bir nota üretmesi gibi, insan vücudunun sinirleri de Prana'nın dolaşan canlılığının genel dürtüsü altındaki çeşitli duygulara göre titreşir ve titrer, böylece kişiliğin psişik Aurasında dalgalı hareketler üretir. renkli oluşumlara neden olur.

, bir soyutlama değil, dinamik bir gerçeklik olan ve fenomeninde bireysel karakterin en ince tonlarını gösteren yaşamsal gücün darbelerine yanıt veren bir Aeolian Arp olarak düşünülebilir. renk. Bu sinirsel titreşimler yeterince yoğunlaşırsa ve astral elementlerle titreşimsel bağlantıya geçerse, sonuç ses olacaktır. O halde mikro kozmik ve makro kozmik güçler arasında bir bağlantının varlığından nasıl şüphe duyulabilir?

Ve şimdi, Ram Prasad tarafından yorumlandığı şekliyle tantrik çalışmaların ve zaman zaman teosofi dergilerinde çıkan aynı nitelikteki diğer yogik incelemelerin - gerçek Raja Yoga üzerine incelemelerin asla yayınlanmadığına dikkat edin - Kara Büyüye yol açtığını ve kendi kendine çalışmada kılavuz olarak kullanmak son derece tehlikelidir - umarım öğrenciler tetikte olurlar.

Zira, Çakraların ve Padmaların vücuttaki gerçek yerleri konusunda bugüne kadar hemfikir olan iki otorite bulunmadığını ve Tattvaların verildiği şekliyle renklerinin ters olduğunu dikkate alarak, örneğin:

A). Akasha siyah veya renksiz yapılırken, Manas'a karşılık gelen indigodur;

B). Vayu mavi yapılırken, Aşağı Manas'a karşılık gelen yeşildir;

V). Apas beyaz yapılırken, Astral Bedene karşılık gelen, gümüşi ay benzeri beyaz bir alt tabaka ile menekşe rengindedir;

Tejas, kırmızı, doğru verilen tek renktir - bu tür düşüncelerden, tekrar ediyorum, bu tutarsızlıkların tehlikeli kılık değiştirmeler olduğunu anlamak kolaydır.

Ayrıca, Beş Nefes'in pratik uygulaması, daha önce gösterildiği gibi, fizyolojik ve psişik olarak ölümcül zararla sonuçlanır. Pranayama ya da nefesin ölümü adının hakkını gerçekten veriyor, çünkü uygulayıcı için ölümle sonuçlanıyor - her zaman ahlaki ve çoğu zaman fiziksel.

510]

EKSOTERİK "KAMİSYONLAR" VE "RUHUN ÖLÜMÜ" ÜZERİNE

Bunun bir sonucu olarak ve daha da anlaşılmaz öğretilere dalmadan önce, verdiğim sözü yerine getirmeliyim. Bildiğiniz doktrinler aracılığıyla, korkunç kişisel yıkım doktrinini açıklamalıyım. Ezoterik Budizm gibi eserlerde şimdiye kadar okuduğunuz ve sekizinci küre ve ay, insan ve maymunun ortak bir ataya sahip olduğu gibi hipotezler hakkında anladığınızı düşündüğünüz her şeyi kafanızdan atın. Theosophist ve Lucifer'da verdiğim ayrıntıların bile tüm gerçekle hiçbir ortak yanı yoktu, sadece genel fikirlerdi ve ayrıntılara pek değinmediler. Bununla birlikte, bazı pasajlar, özellikle Eliphas Levi'nin Büyü Üzerine Mektuplar'dan çevrilmiş makalelere ilişkin dipnotlarım, ipuçları veriyor.[830]

Isis Unveiled'da [831]bahsedilmesine rağmen kısaca bahsedilen bir öğreti ve hiçbir bağlantısı olmamasına rağmen doğru bir şekilde Cehennem olarak adlandırılan Avici vardır. ya da iyi Hıristiyanların ne coğrafi ne de psikolojik olarak cehenneme benzerliği. Her çağda okültistler ve Adeptler tarafından bilinen gerçek, heterojen bir halka ihanet edilemez; sonuç olarak, Okült Felsefenin hemen hemen her sırrı İsis'te ve bu çalışmanın önceki iki cildinde yarı gizli olmasına rağmen, diğerlerinin ayrıntılarını genişletme veya düzeltme hakkım yok. Okuyucular artık bu dört cildi ve Ezoterik Budizm gibi kitapları bu Makalelerde verilen şemalar ve açıklamalarla karşılaştırabilir ve kendileri anlayabilirler.

Paramatma, Spiritüel Güneş, tıpkı Makrokozmik veya Brahma Yumurtasının dışında olduğu gibi, insan Aurik Yumurtasının dışında olarak düşünülebilir. Neden? Çünkü her parçacık ve atom, tabiri caizse, bu Paramatmik öz tarafından yapıştırılmış ve ıslatılmış olsa da, onu "insan" veya hatta "evrensel" bir İlke olarak adlandırmak yine de yanlış olur, çünkü bu terim, büyük olasılıkla, daha fazla hiçbir şeye neden olmaz. hatalı bir felsefi ve tamamen metafizik anlayış fikrinden; o bir İlke değil, her İlkenin nedenidir; ikinci terim, okültistler tarafından yalnızca gölgesi için kullanılır - Zaman ve Uzayın hem içinde hem de dışında sınırsız Kozmosu canlandıran Evrensel Ruh.

Buddhi, bu Paramatmik gölgenin aracıdır. Bu Buddhi [511] evrenseldir ve insan Atması da öyle. Auric Egg'in içinde, bir kişiyi temsil eden bir pentagram içeren, HAYAT'ın makrokozmik beş köşeli yıldızı Prana vardır. Dünya beş köşeli yıldızı keskin bir uçla tasvir edilmelidir - bu Beyaz Büyünün bir işaretidir - insan beş köşeli yıldızında, alt uzuvlar yukarı kaldırılarak Hıristiyan Kabalistler tarafından "Şeytanın Boynuzları" olarak adlandırılır. İnsan kişiliğinin sembolü ve kara büyücünün tanınmış beş köşeli yıldızı olan Maddenin sembolüdür. Çünkü bu ters çevrilmiş beş köşeli yıldız, yalnızca insanın ekzoterik dördüncü ilkesi olan Kama'yı sembolize etmekle kalmaz, aynı zamanda arzuları ve tutkularıyla etten hayvan olan fiziksel insanı da temsil eder.

Şimdi, bundan sonrasını iyi anlamak için, Manas'ın aşağı Manas'a ince bir çizgiyle bağlanan bir üst üçgen olarak tasvir edilebileceğini iyi hatırlayın. Fiziksel beyni alt hayvan zihninin kontrolü altında olan kişisel varlık ile reenkarne olan Bireysellik, ruhsal Ego, Manas, Manu, "İlahi Güç" arasında bağlantı görevi gören iletişim yolu veya köprüsü olan Antahkarana'dır. Adam." Sadece bu düşünen Manu reenkarne olan kişidir. Gerçekte ve doğası gereği, bu iki Zihin -ruhsal ve fiziksel veya hayvansal- birdir, ancak enkarnasyonda ikiye ayrılır. İlahi olanın kişiliği canlandırmaya giden kısmı , bilinçli olarak kalın ama saf bir gölge gibi İlahi Ego'dan ayrılarak [832]beyine ve duygulara sıkıştı.[833] yedinci ayı tamamlamasının sonunda uterin fetüs. Yüksek Manas, yaşamının ilk yedi yılını tamamlayana kadar çocukla birleşmez. Bu ayrılmış varlık veya daha doğrusu Yüksek Manas'ın yansıması veya gölgesi, çocuk büyüdükçe [ 512] insanda ayrı bir düşünme İlkesi haline gelir ve ana aracısı fiziksel beyindir. Sadece bu "akıl sahibi ruh"u veya aklı algılayan materyalistlerin, onu beyinden ve maddeden ayırmamasına şaşmamak gerekir . Ancak yüzyıllar önce Okült Felsefe zihin problemini çözmüş ve Manas'ın dualitesini keşfetmiştir. İlahi Ego, ucu yukarı doğru, Buddhi yönüne doğru meyledirken, insan Egosu, Maddeye dalmış, daha yüksek, öznel yarısıyla yalnızca Antahkarana tarafından birleşmiş olarak aşağı doğru çekilir. Etimolojisinden de anlaşılacağı gibi, yaşam boyunca iki zihin, Ego'nun yüksek bilinci ve alt zihnin insan mantığı arasındaki tek bağlantı halkasıdır.

Bu derin metafizik doktrini tam ve doğru bir şekilde anlamak için, tüm Teosofistlere boş yere kabul ettirmeye çalıştığım fikri, yani tek ebedi ve yaşayan Gerçekliğin Hinduların Paramatma ve Parabrahman. O her zaman var olan, değişmeyen ve fiziksel duyularımız tarafından bilinemeyen, ancak ruhsal doğamız tarafından açık ve net bir şekilde algılanabilen Çekirdek Öz'dür. Kişi bu temel fikir ve daha ileri kavramla aşılanırsa, eğer O her yerde mevcutsa, her şeyi kapsayan ve ebedi ise, en soyut Uzay gibi, o zaman O'ndan yayılmamız ve bir gün O'na dönmemiz gerekir, o zaman diğer her şeyi özümsemek kolaydır. .

Eğer bu böyleyse, o zaman yaşam ve ölümün, iyi ve kötünün, geçmiş ve geleceğin boş sözler veya en iyi ihtimalle retorik figürler olduğu oldukça açıktır. Eğer nesnel evrenin kendisi başlangıç ve bitişle koşullanmış olması nedeniyle yalnızca geçici bir yanılsamaysa, o zaman yaşam ve ölüm de görünüşler ve yanılsamalar olmalıdır. Aslında, durum değişikliklerinden başka bir şey değildirler. Gerçek yaşam, bu yaşamın ruhsal farkındalığından, Maddede değil, Ruhta bilinçli varoluştan oluşur; ve gerçek ölüm, yaşamın sınırlı algılanması, bir biçimin veya en azından bir Madde biçiminin dışında bilinçli ve hatta bireysel bir varoluşu hissetmenin imkansızlığıdır. Maddeden ve beyin maddesinden ayrı şuurlu bir hayat ihtimalini samimiyetle reddedenler ölü birimlerdir. İnisiye Pavlus'un sözleri netleşiyor. "Sen ölüsün ve hayatın Tanrı'da Mesih ile birlikte gizlidir", yani: kişisel olarak ölü maddesin, kendi ruhsal özünün farkında değilsin ve gerçek hayatın Tanrı'daki İlahi Ego'nla (Mesih) gizli ya da Tanrı'ya dalmış durumda. (Bana); şimdi o sizi terk etti, siz ruhsuz insanlar [834]. Ezoterizm dilinde, her telafisi mümkün olmayan [513] materyalist kişilik , kendisine büyük bir beyin gücü bahşedilmiş olmasına rağmen ölü bir İnsan, yaşayan bir otomattır. Aryasangha'nın aynı gerçeği belirterek ne dediğini dinleyin:

Ne Ruh, ne Madde, ne Işık ne de Karanlık olan, ama gerçekten onların koruyucusu ve kökü olan, yani sizsiniz. Her Şafakta, Kök gölgesini KENDİNİN üzerine düşürür ve senin Işık ve Yaşam dediğin o gölge, ey zavallı ölü Form. (Bu) Hayat-Işığı, basamakları her adımda daha yoğun ve daha karanlık olan yedi âlemin merdivenlerinden aşağı akar. Ve bu merdiveni yedi kez yedi kez çıkıyorsun ve onun sadık aynasısın, ey küçük adam! Sen osun ama bunu bilmiyorsun.

Bu öğrenilecek ilk derstir. İkincisi, hem Kozmos'un hem de kendimizin ilkelerini iyi incelemek, bu grubu kalıcı ve süreksiz, daha yüksek ve ölümsüz, daha düşük ve ölümlü olarak ayırmaktır, çünkü ancak bu şekilde ustalaşabilir ve rehberlik edebiliriz: önce alt kozmik ve kişisel ve sonra daha yüksek kozmik ve kişisel olmayan.

Bunu yapabildiğimiz için ölümsüzlüğü kendimiz için güvence altına almış oluyoruz. Ama bazıları şöyle diyebilir: “Bunu yapabilenler ne kadar az. Bunların hepsi büyük Ustalardır ve hiç kimse böyle bir Ustalığa kısa bir yaşamda ulaşamaz." Kabul etmek. Ama bir alternatif var. Altın Kurallar Kitabı, "Güneş olamıyorsanız, mütevazı bir Gezegen olun" diyor. Ve eğer bu bile bizim gücümüz dahilinde değilse, o zaman en azından daha küçük bir yıldızın huzmesi içinde kalmaya çalışalım , böylece gümüşi ışığı hayatın taşlı yolunun ileri doğru kıvrıldığı kasvetli karanlıktan içeri girebilsin; çünkü bu ilahi radyasyon olmadan hayal edebileceğimizden daha fazlasını kaybetme riskiyle karşı karşıyayız.

Isis Unveiled'in ikinci cildinde bahsedilen "ruhsuz" insanlara ve "Ruh"un "ikinci ölümü"ne gelince, orada zaten bu tür ruhsuz insanlardan ve hatta Avici'den bahsettiğimi göreceksiniz, ancak ikincisini bıraktım. isimsiz 269. sayfadaki son paragraftan 271. sayfadaki ilk paragrafın sonuna kadar okuyun ve orada söylenenlerle benim şimdi söylediklerimi karşılaştırın.

Daha yüksek üçlü olan Atma-Buddhi-Manas, bir Mısır papirüsünden yapılan bir alıntının ilk satırlarından tanınabilir. "Ritüel"de (artık "Ölüler Kitabı") arınmış Ruh, çifte Manas, "Apophis Ejderhasının karanlık etkisinin kurbanı", kama-rupik adamın fiziksel kişiliği olarak görünür. tutkular. "Göksel ve cehennemi Gizemlerin nihai bilgisine, Gnosis'e - Beyaz ve Kara Büyünün ilahi ve dünyevi Gizemlerine - ulaştıysa, o zaman ölen kişinin kişiliği "düşmanına karşı zafer kazanacaktır" - ölüm. Bu , aşağı Manas'ın "yaşam hasadı" ile dolu dünyevi yaşamının [514] sonunda Ego'su ile tam bir yeniden birleşme durumunu ima eder . Ancak Apophis, Ruh'u yenerse, o zaman " ikinci ölümden kaçamaz ."

Binlerce yıllık bir papirüsten alınan bu birkaç satır, o günlerde yalnızca Rahipler ve İnisiyeler tarafından bilinen bütün bir vahyi içerir. "Yaşamın hasadı", en güzel ruhsal düşüncelerden, bireyin en soylu ve en özverili eylemlerinin anılarından ve ilahi, ruhsal bağlılıkla sevdiği herkesin ölümünden sonra mutluluğu sırasında sürekli varlığından oluşur. [835]Öğretiyi hatırlayın: İnsan Ruhu, alt Manas, kişilik ile İlahi Ego arasındaki tek ve dolaysız arabulucudur. Çoğu kişi tarafından yanlış bir şekilde bireysellik olarak adlandırılan kişiliği oluşturmak için bu dünyada giden şey , onun İnsan Ruhuna damgalandığında bir kişiyi oluşturan tüm zihinsel, fiziksel ve ruhsal özelliklerinin toplamıdır. Şimdi, tüm bu özelliklerden sadece arınmış düşünceler, daha yüksek, ölümsüz Ego'ya damgalanabilecek olanlardır. Bu, İnsan Ruhu tarafından, özünde ana kaynağına yeniden aşılanarak, yaşam boyunca İlahi Egosu ile karışarak ve fiziksel kişinin ölümünden sonra tamamen onunla yeniden birleşerek yapılır. Bu nedenle, Kama-Manas, Buddhi-Manas'a İlahi Ego tarafından özümsenebilecek bu tür kişisel zihinsel imgeleri ve kişinin "Ben" bilincini aktarmazsa, o "Ben" veya kişilikten hiçbir şey Ebedi'de hayatta kalamaz. Yalnızca içimizdeki Ölümsüz Tanrı'ya layık olan ve doğası gereği ilahi özle özdeş olan hayatta kalabilir, çünkü bu durumda bunlar, İlahi Ego'nun kendisine yükselen ve onun tarafından tekrar kendisine çekilen kendi "gölgeleri" veya yayılımlarıdır. bir kez daha kendi varlığının bir parçası olur. Hiçbir yüce düşünce, hiçbir büyük özlem, arzu veya ilahi ölümsüz aşk, insanın kafasına tozdan girip oraya sızamaz, ancak Yüksek'ten aşağı Ego'ya ve onun aracılığıyla doğrudan bir yayılma şeklinde; geri kalan her şey, ne kadar makul görünürse görünsün, "gölgeden", alt akıldan Kama ile bağlantısı ve karışmasıyla gelir ve sonsuza kadar geçip gider. Ancak kişisel "Ben"in zihinsel ve ruhsal düşünce-imgeleri, Ego'nun Özünün parçaları olarak ona geri döner ve asla söndürülemez. Böylece, yalnızca ruhsal deneyimleri olan kişiden, iyi ve asil olan her şeyin hatırası, kendisinden önceki diğer tüm kişisel "ben"lerin bilinciyle birleşen kişinin "ben" bilinciyle birlikte. , hayatta kal ve ölümsüz ol. 515] Dünyevi insanlar için onlara hayat veren Ego'nun dışında bireysel veya ayrı bir ölümsüzlük yoktur. Bu Yüksek Ego, dünyadaki tüm alter egolarının tek taşıyıcısıdır ve Devachan denilen zihinsel durumdaki tek temsilcisidir. Bununla birlikte, son bedenlenmiş kişilik, rahatsız edilmeden ve diğerlerinin anılarından bağımsız olarak kendi özel mutluluk durumuna hak kazandığından, yalnızca son yaşam tam ve gerçekten parlaktır. Devachan genellikle bir kişinin hayatındaki diğer binlerce "gün" dizisinin en mutlu günüyle eşittir. Mutluluğunun yoğunluğu insana diğerlerini tamamen unutturur, geçmişi silinir.

Kişiliğin ödülü olan Devaçanik durum dediğimiz şey budur ve bu doktrinin sahnelendiği Mısır Gizemlerinden diğer pek çok kişiyle birlikte ödünç alınan belirsiz Hıristiyan Cennet kavramı bu kadim öğreti üzerine inşa edilmiştir. İsis'te alıntılanan pasajın anlamı budur. Ruh, Et Ejderhası Apophis'e karşı zafer kazandı. Bundan sonra, kişilik sonsuzlukta, en yüksek ve en asil unsurlarında, geçmiş eylemlerin anılarında yaşayacak ve "Ejderha" nın "karakteristik özellikleri" Kama Loka'da çürüyecek. Biri sorarsa: "Devachan 1000 ila 2000 yıl sürerken insanlar sonsuzlukta nasıl yaşar?" Örnek olarak, bir kişinin bir hayatında yaşadığı günler, her bir kişisel yaşamın bir örneği olarak alınabilir ve şu veya bu kişi, İlahi Ego'yu sembolize edebilir.

Pek çok psikolojik gizemin kapılarını aralayacak anahtarı elde etmek için, yaşananları ve yaşanacakları anlamak ve hatırlamak yeterlidir. Pek çok Ruhçu, kişisel ölümsüzlüğün şarta bağlı olduğu söylendiğinde büyük bir öfke duydu ; ve yine de felsefi ve mantıksal gerçek budur. Bu konuda zaten çok şey söylendi, ancak görünüşe göre bugüne kadar kimse bu doktrini tam olarak anlamadı. Ayrıca böyle bir gerçeğin var olduğunu bilmek de yeterli değildir. Okültist ya da olmak isteyen kişi bunun neden böyle olduğunu bilmelidir; raison d'être'yi bildiği ve anladığı için, başkalarının yanlış akıl yürütmesini düzeltmesi onun için daha kolay olacak ve hepsinden önemlisi, diğer insanlara daha fazla uzatmadan felaketten kaçınmayı öğretmesini sağlayacaktır. , söylemesi üzücü, yüzyılımızda neredeyse her gün oluyor. Şimdi bu sıkıntı detaylı bir şekilde anlatılacaktır.

516] Gerçekten de, Ölüler Kitabı'ndan ve İsis'in sayfalarından alıntılanan pasajda görmemek için Doğu'nun ifade imgeleri hakkında önemsiz bir bilgiye sahip olunmalıdır: a) inisiye edilmemişler için, Ezoterik öğretimizi içeren bir alegori; ve b) iki terim olan "ikinci ölüm" ve "Ruh" bir anlamda kılık değiştirmiştir. "Ruh", ayrım yapmadan hem Buddhi-Manas'a hem de Kama-Manas'a atıfta bulunur. "İkinci ölüm" terimiyle ilgili olarak, "ikinci" tanımı, "İlkeler"in enkarnasyonları sırasında maruz kaldıkları birkaç ölümü ifade eder; sadece okültistler yukarıdaki ifadenin anlamını tam olarak anlarlar. Çünkü elimizde: 1) Bedenin ölümü; 2) Kama Loka'da Yaşayan Ruhun ölümü; 3) Bedenin ölümünden sonra Astral Linga Sharira'nın ölümü; 4) ölümsüz olan Yüksek Ego'nun metafiziksel ölümü, her "maddeye düştüğünde" veya yeni bir kişiliğe enkarne olduğunda. Kişiliği canlandırmak için ondan ayrılan İlahi Ego'nun gölgesi olan Hayvan Ruhu veya Alt Manas, Kama Loka'da hiçbir şekilde ölümden kaçamaz, her halükarda, bu yansımanın formda kalan kısmı dünyevi bir kalıntının ve egoya damgası vurulamaz. Bu nedenle, Ezoterik öğretideki "ikinci ölüm" ile ilgili ana ve en önemli sır , Ruhun ölümünün , yani bir kişinin dünyevi yaşamı sırasında yeryüzündeki Ego'dan ayrılmasının korkunç olasılığıydı ve bugüne kadar da öyledir. kişi. Bu , insanda hiçbir iz bırakmayan ve yine de onu ahlaki olarak yaşayan bir ceset bırakan (diriltme şansı olmasına rağmen) gerçek bir ölümdür . Bunun öğretilmesinin, insanlar arasında, en azından reenkarnasyona inananlar arasında yaygınlaştırılmasının çok fazla fayda sağlayabileceği şimdiye kadar neden bu kadar gizli tutulduğunu anlamak zor. Ama öyleydi ve bu yasağın hikmetini sorgulamaya hakkım yoktu ve şimdiye kadar bu öğretiyi bana verildiği gibi verdim - herkese vermemeye yemin ederek . Ama şimdi onu herkese dağıtma iznine sahibim, öncelikle ezoteristlere ifşa ediyorum ve onlar dikkatlice öğrendiklerinde, bu özel "ikinci ölüm" doktrinini başkalarına öğretmek ve tüm Teosofistleri bu konuda uyarmak onların görevi olacak. tehlike.

Bu öğretiyi daha anlaşılır kılmak için daha önce söylenenleri hatırlamam gerekiyor gibi görünüyor; ama aslında artık yeni bir ışık altında ve yeni ayrıntılarla sunuluyor. İsis'te yaptığım gibi Theosophist'te de ona imada bulunmaya çalıştım ama kendimi anlayamadım. Şimdi madde madde anlatacağım.

517]

BU DOKTRİNİN FELSEFİ MAKUL AÇIKLAMASI

1). Açıklamak adına, "dünyaların yedi planının merdiveni"nin en üst basamağının üzerinde, evrim yolculuğuna çıkmaya hazır, homojen, mutlak ve her yerde mevcut olan tek bir Öz hayal edin. İlişkili yansıması yavaş yavaş alçaldıkça, farklılaşır ve kendini öznel ve nihayet nesnel maddeye dönüştürür. Buna kuzey kutbunda Mutlak Işık diyelim; bizim için dördüncü ya da orta basamak ya da düzlem olan güney kutbunda, onu ezoterik olarak Tek ve Evrensel Yaşam olarak biliriz. Şimdi farkı fark edin. Yukarıda IŞIK, aşağıda hayat. İlki her zaman değişmezken, ikincisi sayısız farklılaşmanın veçheleri altında kendini gösterir. Okült yasaya göre, daha yüksekte bulunan tüm potansiyeller, daha düşükte farklılaşmış yansımalar haline gelir ve aynı yasaya göre, farklılaşan hiçbir şey homojen olanla kaynaşamaz.

Yine, dünyanın kaynayan dalgalarında veya farklılaşma düzleminde yaşayan, nefes alan ve var olan hiçbir şey sonsuza kadar süremez. Bu nedenle, Buddhi ve Manas, her ikisi de Tek Alevin orijinal ışınlarıdır, birincisi tek ebedi Öz'ün taşıyıcısı, upadhi veya vahan'ı olarak, ikincisi Mahat'ın veya İlahi Düşünce Temelinin (Puranas'ta Maha-Buddhi) taşıyıcısı olarak ), Evrensel Makul Ruh - ne biri ne de diğeri, bir varlık veya bir bilinç olarak söndürülemez veya yok edilemez. Ama Linga Sharira ile fiziksel kişilik ve Kama ile hayvan ruhu [836]yok edilebilir ve yok edilir. İllüzyon aleminde doğdular ve mavi ve sonsuz gökyüzünden kıvırcık bir bulut gibi kaybolmalılar.

Bu ciltleri yeterince dikkatle okuyan herkes, genellikle Monadlar olarak adlandırılan insan Egolarının kökenini ve insan hayvanında enkarne olmaya zorlanmadan önce ne olduklarını bilmelidir. Karma'nın Manvantarik yaşam dramasında eyleme geçmeye zorladığı ilahi varlıklar, dünyaları Pralaya'ya girdiğinde Karma'ları henüz tükenmemiş, daha yüksek ve daha eski dünyalardan ve gezegenlerden gelen varlıklardır. Öğreti böyledir; ama bu doğru olsun ya da olmasın, Yüksek Egolar - bizim gibi geçici, dünyevi çamur biçimleriyle karşılaştırıldığında - Manvantara sırasında veya Brahma Çağı sürerken 311.040.000.000.000 yıl boyunca ölümsüz olan İlahi Varlıklar, Tanrılardır. Ve tıpkı İlahi Egoların, [518] tekrar Tek Öz olmaları veya AUM'a geri çekilmeleri için, ıstırap ve bireysel deneyim ateşinde arınmaları gerektiği gibi, dünyevi Egolar, kişilikler, eğer Yüksek Egoların ölümsüzlüğüne katılmak isterler. Bunu, yalnızca "Ben"lerinin alt kişisel doğasına faydalı olan her şeyi kendi içlerinde ezerek ve düşünen Kamik Prensibini Yüksek Ego Prensibine aktarmaya çalışarak başarabilirler. Bizler (yani kişiliklerimiz), düşünen ahlaki doğamızı İlahi Üçlü Monad'ımıza, Atma-Buddhi-Manas'a - üçte bir ve üçte bir (veçheler) - aşılayarak ölümsüz hale geliriz. Çünkü yeryüzünde enkarne olan Ego tarafından tezahür ettirilen Monad, Ebedi Yaşam Ağacı olarak adlandırılan şeydir ve ona ancak bilginin, İyinin ve Kötünün Bilgisinin veya GNOSIS'in, İlahi Bilgeliğin meyvelerini yiyerek yaklaşılabilir.

Ezoterik öğretilerde bu Ego insandaki beşinci İlkedir. Ancak ilk iki Maddeyi okuyup anlayan öğrenci daha fazlasını bilir. Yedincinin beşeri değil, insanın katıldığı evrensel bir İlke olduğunun farkındadır; ama her fiziksel ve öznel atom ve her ot yaprağı ve Uzayda yaşayan veya var olan her şey de, farkında olsun ya da olmasın , katılır . Dahası, eğer bir kişi kendisiyle daha yakından bağlantılıysa ve onu yüz kat daha büyük bir güçle özümsüyorsa, o zaman bir kişinin bir sonraki dönüşümünde kısacası bu dünyadaki en yüksek bilince sahip olduğu için olduğunu bilir. Ruh, Deva veya Tanrı olurken, ne taş, ne bitki ne de hayvan, uygun sırayla insan olmadan önce bunu yapamaz.

2). Şimdi, Buddhi'nin işlevleri nelerdir? Bilinçli Ego olan Manas'a bağlı olmadığı sürece bizim uçağımızda hiçbir şeye sahip değildir. İlahi Kök Öz ile ilgili olarak Buddhi, Mulaprakriti ile Vedantik Okulun Parabrahman'ı ile veya Alaya, Evrensel Ruh, Tek Ebedi Ruh veya Ruh'un arkasındaki şey ile aynı bağlantı içindedir. O, nihai ve şartlandırılmış hiçbir şeyle hiçbir ilişkisi olmayan Mutlak'tan bir adım ayrılmış, insan taşıyıcısı mı?

3). Manas nedir ve görevleri nelerdir? Manas, tamamen metafizik yönüyle, Buddhi'nin bir basamak altında olmasına rağmen, fiziksel insandan o kadar ölçülemeyecek kadar daha yüksektir ki, kendi yansıması, alt zihin aracılığıyla olmadan kişilikle doğrudan birliğe giremez. Manas, kendi içinde Ruhsal Öz-Bilinçtir ve Mahat aracılığıyla bu "üretimin" (vikara) veya Öz-Bilincin gerçek "üreticisi" olan Buddhi [ 519] ile birleştiğinde İlahi Bilinçtir . Bu nedenle Buddhi-Manas, periyodik enkarnasyonları sırasında insan zihni veya daha düşük Manas dışında kendini tezahür ettirme konusunda kesinlikle yetersizdir. Her ikisi de birbirine bağlı ve ayrılamaz ve homojen olanın heterojen olanla ne kadar az ilgisi varsa, alt Tanmatralar [837]veya körelmiş atomlarla o kadar az ilgisi vardır. Bu nedenle, eğer alt Manas veya düşünen kişilik, Tanrısı olan İlahi Ego ile birleşmek istiyorsa, o zaman Tanmatraları veya maddi formun özelliklerini dağıtmak ve felç etmek onun görevidir. Bu nedenle Manas, Ego ve İnsanın Zihni olarak iki kez gösterilir. Sırayla "üretici" ve beş Tanmatra'nın efendisi olarak hatalı bağımsız varoluş kavramıyla aldatılan Kama Manas veya alt Ego, Egoizm, egoist Benlik haline gelir ve bu durumda Mahabhutik ve sonlu, çünkü kişisel "Ben-yaratma" yetisi Ahankara ile bağlantılıdır. Buradan:

Manas, ebedi ve ebedi olmayan olarak görülmelidir; atomik doğası içinde ebedi (paramanu rupa), ebedi bir töz (dravya) olarak, sonlu (karya rupa), bir ikili olarak Kama (hayvansal arzu veya insan egoist iradesi), kısaca alt üretim olarak bağlandığında .[838]

Dolayısıyla BİREYSEL EGO, özü ve doğası gereği, Dördüncü Turun tüm yaşam döngüleri boyunca var olan bir formül (rupa) ile tüm sonsuzluk boyunca ölümsüzken; onun Sosie'si ya da görünüşü, kişisel Ego'su ölümsüzlüğünü kazanmalıdır.

4). Antahkarana, o hayali köprünün, İlahi ve insan Egosu arasında geçen yolun adıdır , çünkü onlar insan yaşamı boyunca Ego'dur (çoğul), Devachan veya Nirvana'da tekrar tek Ego olmak için. Anlaşılması zor görünebilir, ancak aslında, tuhaf da olsa tanıdık bir örnek yardımıyla oldukça basit hale gelir. Zihinsel olarak odanın ortasında duvara ışık saçan parlak bir lamba hayal edin. Lambanın İlahi Ego'yu temsil etmesine izin verin ve onun duvara yansıttığı ışık alt Manas olsun ve duvar da beden olsun. O zaman atmosferin lambadan duvara ışını ileten kısmı Antahkarana olacaktır. Ayrıca, atılan ışığın akıl ve zeka ile donatıldığını ve [520] ek olarak, duvar boyunca geçen tüm kötü gölgeleri dağıtma ve parlak olan her şeyi kendisine çekerek ondan silinmez izler alma yeteneğine sahip olduğunu varsayalım. Benzer şekilde, insan Egosu gölgeleri veya günahları uzaklaştırma ve bu izlerin ürettiği ışığın veya iyi eylemlerin parlaklığını artırma gücüne sahiptir ve böylece Antahkarana aracılığıyla kendisi için İlahi Ego ile kalıcı bir bağlantı ve nihai olarak yeniden birleşme sağlar. Unutulmamalıdır ki dünyevî veya maddeden en az bir tek nokta bu nur saflığında kaldığı sürece ikincisi gerçekleşemez. Öte yandan, en azından bir bağlantı ipliği olarak hizmet edecek en az bir manevi eylem veya potansiyel kaldığı sürece, ancak bu son kıvılcımın söndüğü ve son potansiyelin tükendiği anda bu bağlantı tamamen kopamaz ve nihayet kopamaz. , ardından boşluk gelir. Doğu'nun bir meselinde İlahi Ego, işçilerini tarlada çalışmaya ve biçmeye gönderen ve en azından bir şey getirdiği sürece tarlayı elinde tutmayı kabul eden Efendi'ye benzetilir. Ancak bu toprak tamamen kısır hale geldiğinde, sadece terk edilmekle kalmaz, aynı zamanda işçi (aşağı Manas) ölür.

Öte yandan, yine de karşılaştırmamıza başvuracak olursak, duvara atılan ışık veya zeki insan Egosu gerçek ruhsal tükenme noktasına ulaştığında, Antahkarana kaybolur, ışık artık iletilmez ve lamba etkisiz hale gelir. ışın için var. Emilen ışık yavaş yavaş kaybolur ve “Ruh tutulması” başlar; varlık yeryüzünde yaşar ve sonra sadece maddi niteliklerin bir birikimi olarak Kama Loka'ya geçer, Devachan'a geçemez ve bir ceza olarak hemen bir insan hayvan olarak yeniden doğar.

Bu karşılaştırma, ne kadar garip olursa olsun, doğru fikri kavramamıza yardımcı olacaktır . Ahlaki doğanın İlahi Ego ile kaynaşması dışında, kişisel Ego için ölümsüzlük yoktur. Yalnızca kişisel İnsan Ruhunun en ruhsal yayılımları hayatta kalır. Kişiliğinin "Ben benim" kavramı ve duygusuyla yaşamı boyunca emprenye edilen İnsan Ruhu, fiziksel bir kişinin Karmik eylemlerinin özünün taşıyıcısı, ikincisinin ölümünden sonra onun ayrılmaz bir parçası haline gelir. İlahi Alev, Ego. Artık "Ebedi Yaşam Ağacı" olan Monad'a sıkıca aşılanmış olması gerçeğiyle ölümsüz hale gelir.

Ve şimdi "ikinci ölüm" doktrini hakkında konuşmalıyız. Her zaman bozuk [521] ve ahlaksız bir kişinin veya ruhsuz bir kişinin ruhu olan Kamic İnsan Ruhu'na ne olur ? Şimdi bu sır açıklanacak.

Bu durumda Kişisel Ruh, yani, hayvansal Benliğini ilgilendirmeyen hiçbir düşünceye sahip olmayan, Yüksek'e iletebileceği veya geçmiş yaşamlardan topladığı deneyimlerin toplamına ekleyebileceği hiçbir şeye sahip olmayan bir kişinin durumunda. hafızası sonsuza kadar saklanmalıdır, bu kişisel Ruh Ego'dan ayrılır. Özsuyu, dallarından yapraklar gibi milyonlarca kişilik çıkaran, mevsim sonunda kuruyan, ölen ve düşen yapraklar bırakan o sonsuz gövdeye kendi içinden hiçbir şey aşılayamaz. Bu kişilikler filizlenir, gelişir ve solar, bazıları arkalarında hiçbir iz bırakmadan, bazıları ise hayatlarını ana gövdenin hayatıyla karıştırdıktan sonra. Birinci sınıfın ruhları yok olmaya mahkûmdur ya da Avici, çok az anlaşılan ve bazı teosofik yazarlar tarafından daha da kötü tanımlanan bir durum, ama bu sadece bizim dünyamızda değil, aslında dünyanın ta kendisidir.

Böylece, aşağı adam Yüce'yi özümseme ve onunla bir olma fırsatı bulamadan Antahkarana'nın yok edildiğini görüyoruz; ve dolayısıyla Kamic "Ruh", Karmasına bağlı olarak bundan böyle kısa veya daha uzun bir süre "ruhsuz" bir varlık olarak yaşamak için ayrı bir varlık haline gelir.

Ancak ayrıntılara girmeden önce, Antahkarana'nın anlamını ve işlevini daha da iyi açıklamalıyım. Daha önce bahsedildiği gibi, Yüksek ve Aşağı Manaları birbirine bağlayan dar bir köprü olarak tasavvur edilebilir. Sessizliğin Sesi sözlüğüne bakarsanız, s. 88 ve 89, bunun alt Manas'ın bir yansıması olduğunu veya daha doğrusu son ve Yüksek Ego arasında veya İnsan ile İlahi veya Ruhani Ruh.[839]

Ölüm anında bir iletişim yolu veya aracı olarak yok edilir ve kalıntıları Kama Rupa şeklinde hayatta kalır.

"kabuklar". Spiritüalistlerin bazen seanslarda, aptalca "Ölü Ruhlar" zannettikleri maddeleşmiş "biçimler" olarak göründüklerini gördükleri şey budur. [840]Gerçeklerden o kadar uzaktır ki, uykuda, Antahkarana yerinde olmasına rağmen, kişi sadece yarı uyanıktır; bu nedenle Antahkarana'nın normal uykulu halimizde sarhoş veya deli olduğu söylenir. Bu, canlı bedenin periyodik ölümü veya uykusu sırasında böyleyse, o zaman "ebedi uykudan" sonra Kama Rupa'ya dönüştüğünde Antahkarana'nın bilincinin ne olduğu yargılanabilir.

Ama geri dönelim. Batılı öğrencinin zihnini anlaşılması zor Hint metafiziğiyle karıştırmamak için, alt Manas'ı veya Zihni uyanık durumdaki kişisel Ego ve yalnızca kendi amacına can attığı anlarda Antahkarana olarak görmesine izin verin. Yüksek Ego ve böylece her ikisi arasında bir iletişim aracı haline gelir. Bu nedenle “Yol” olarak anılır. Şimdi, fiziksel organizmanın bir üyesi veya organı kullanılmadığında, zayıflar ve sonunda körelir. Aynısı zihinsel yetilerde de olur ve bu nedenle, tamamen materyalist ve ahlaksız doğalarda, Antahkarana adı verilen alt zihnin işlevinin köreldiği anlaşılır.

Ancak Ezoterik Felsefeye göre bu öğreti şudur: Antahkarana'nın yetisi ve işlevinin, kulağın işitmek veya gözün görmek için aracılık etmesi kadar gerekli olduğu düşünülürse, o zaman Ahankara duygusu, yani kişisel "ben" ya da benlik bir kişide tamamen bastırılmaz ve alt zihin Yüksek Buddhi-Manas'a tamamen aşılanmaz ve onunla bir olmaz, açıktır ki Antahkarana'nın yok edilmesi, Antahkarana'nın yok edilmesi gibidir. aşılmaz bir uçurumun üzerinde bir köprü: gezgin diğer taraftaki hedefe asla ulaşamayacak. Ezoterik ve ezoterik öğretim arasındaki fark budur. İlki, Vedanta'nın ağzından, Zihin (alt) Antahkarana yoluyla Ruh'a (Buddhi-Manas) tutunduğu sürece, gerçek Ruhsal Bilgeliği, Jnana'yı elde edemeyeceğini ve bunun ancak çabalayarak elde edilebileceğini söyler. Evrensel Ruh (Atma) ile ilişki kurmak; özünde Raja Yoga, Yüksek Zihni görmezden gelmekle elde edilir. olmadığını söylüyoruz. Bilgiye giden merdivenin tek bir basamağı bile atlanamaz. Buddhi-Manas aracılığıyla hiç kimse Atma'ya ulaşamaz veya onunla birlik içine giremez; Bir Adept veya hatta bir Narjol (günahsız kişi) olmadan önce bir Jivanmukta veya Mahatma olmaya çalışmak, denizi geçmeden Hindistan'dan Seylan'a ulaşmaya çalışmakla eşdeğerdir. Bu nedenle bize, kişisel olan henüz kişisel olmayan Ego'nun mutlak kontrolü [523] altına girmeden önce Antahkarana'yı yok edersek , ikincisini kaybetme ve ondan sonsuza kadar kopma tehlikesiyle karşı karşıya kalacağımız söylendi , eğer gerçekten geri yüklemek için acele etmezsek en büyük nihai çabayla paylaşım.

Ancak İlahi Aklın özüyle ayrılmaz bir şekilde birleştiğimizde, Antahkara anuyu yok etmeliyiz.

Tıpkı bir ordu tarafından takip edilen yalnız bir savaşçının bir kaleye sığınması gibi; düşmanı kendinden uzaklaştırmak için önce asma köprüyü yıkar ve ancak bundan sonra takipçiyi yok etmeye başlar; Srotapatti, Antahkarana'yı öldürmeden önce aynısını yapmalıdır.

Veya, gizli bir aksiyomun söylediği gibi:

Bir, Üç olur ve Üç, Dört'ü doğurur. Son (Dört) tekrar Üç olmalı ve İlahi Üç, Mutlak Bir'e doğru genişlemelidir.

Enkarnasyon döngüsü sırasında Triad'lara dönüşmek için farklılaşmış düzlemde Duad haline gelen Monadlar, enkarne olduklarında bile, ne uzay ne de zaman bilirler, ancak Doğaları gereği her yerde hazır ve her şeyi bilen olan Dörtlü'nün alt İlkeleri aracılığıyla dağılırlar. Ancak bu her şeyi bilme doğuştandır ve yansıyan ışığını ancak en azından yarı dünyevi veya maddi olan aracılığıyla gösterebilir; Kama Rupa'da hüküm süren aşağı Manas'ın taşıyıcısı olan fiziksel beyin gibi bile. Ve bu, “ikinci ölüm” vakalarında yavaş yavaş yok edilen şeydir.

Ama böyle bir yok oluş - ki bu aslında ebedi BELLEK'te mahkum Ruhun en ufak bir izinin bile olmamasıdır ve bu nedenle sonsuzlukta yok olma anlamına gelir - Dünya üzerindeki insan yaşamının sonu anlamına gelmez, çünkü Dünya Avici'dir ve dahası , mümkün olan en kötü Avici. Bireyselliğin bilincinden, bedenlenmekte olan Ego'dan sonsuza kadar sürgün edilmiş, şimdi ayrılmış kişiliğin fiziksel atomları ve psişik titreşimleri bu aynı Dünyada hemen enkarne olur, ama sadece daha aşağı ve daha sefil bir yaratıkta, sadece form olarak bir insanda, ölüme mahkumdur. yeni hayatı boyunca Karmik eziyete. . Dahası, suçlu veya ahlaksız yaşam tarzına inatla bağlı kalırsa, acısını uzun bir anlık reenkarnasyon dizisi boyunca uzatacaktır.

İki soru ortaya çıkıyor: 1) Bu gibi durumlarda Yüksek Ego'ya ne olur? 2) Ruhsuz doğan insandan nasıl bir hayvan elde edilir?

Bu çok doğal soruyu yanıtlamadan önce, Hıristiyan ülkelerde doğmuş olan hepinizin dikkatini, başkalarının günahları için kefaret ve İsa'nın misyonu [524] için o romantik bölümün olduğu gerçeğine çekmek istiyorum. şimdi sunulan , bazı fazla özgür düşünen İnisiyeler tarafından, enkarne olan Ego'nun dünyevi denemeleri hakkındaki gizemli öğretiden çıkarıldı veya ödünç alındı. İkincisi, aslında, aksi takdirde ruhsuz insanlar veya bireyler olarak kalacak olanları kurtarma sorumluluğunu gönüllü olarak üstlenen önceki Manvantaras'tan kendi Karmasının kurbanıdır. Bu nedenle Doğu gerçeği, Batı kurgusundan daha felsefi ve mantıklıdır. Her insanın Mesih'i veya Buddhi-Manas'ı tamamen masum ve günahsız Tanrı değildir, o bir anlamda Evrensel Ruh ile aynı öze sahip olan "Baba" olmasına rağmen, aynı zamanda " Manas için Oğul”, “Baba”dan ikinci derecedir.

Enkarnasyonuyla Kutsal Evlat, canlandıracağı tüm bu kişiliklerin günahlarının sorumluluğunu üstlenir. Bunu ancak aracısı veya yansıması, yani aşağı Manas aracılığıyla yapabilir. İlahi Ego'nun yol gösterici bir İlke olarak bireysel cezadan ve sorumluluktan kaçabileceği tek durum, kişilikten kopması gerektiği zamandır, çünkü maddenin psişik ve astral titreşimleri, kombinasyonlarının yoğunluğu nedeniyle o zaman kontrolün ötesinde Ego. Ejderha Apophis galip geldi; geçici meskeninden yavaş yavaş ayrılan reenkarne olan Manas, sonunda psikanaliz Ruhundan kopar.

Bu yüzden ilk soruya cevaben şunu söylüyorum:

1) İlahi Ego iki şeyden birini yapar: ya a) hemen kendi karmik itkileri altında yeni bir dizi enkarnasyona devam eder; veya b) Mahat'ın Manvantarik yönü olduğu Evrensel Ruh olan Anne Alaya'nın rahmini arar ve ona sığınır. Kişiliğin yaşamsal izlenimlerinden kurtulmuş olarak, Geçmişi ve Geleceği soğuran ebedi Şimdi'den başka hiçbir şeyin olamayacağı bir tür nirvanik molaya dalar. "Emekçi"yi kaybeden hem tarlayı hem de ürünü yitirir.Usta, düşüncesinin sonsuzluğunda, doğal olarak, son kişiliği olan son ve gelip geçici yanılsamanın hiçbir hatırasını hafızasında tutmaz. Ve sonra, gerçekten de ikincisi yok edilir.

2) Aşağı Manas'ın geleceği daha korkunç ve insanlık için bundan daha korkunç, şimdi hayvan adam. Bazen, ayrıldıktan sonra artık tamamen hayvan olan bu mahvolmuş Ruh, diğer tüm hayvan ruhları gibi Kama Loka'da çürür. Ancak, insan zihni ne kadar maddiyse, ara aşamada bile o kadar uzun süre dayandığı gerçeği göz önüne alındığında, genellikle ruhsuz bir kişinin belirli bir yaşamı sona erdikten sonra, tekrar tekrar yeni zihinlerde enkarne olur. kişilikler, her seferinde bir öncekinden daha zavallı. Hayvan yaşamının dürtüsü çok güçlü; sadece bir veya iki yaşamda tükenemez. Bununla birlikte, daha ender durumlarda, aşağı Manas açlığa mahkûm olduğunda ; Elverişli koşullar nedeniyle düşük ışığın bir kalıntısının bile - örneğin kısa vadeli bir ruhsal özlem ve tövbe bile - Ego-Ebeveynini kendisine çekeceğine dair artık umut kalmadığında ve Karma, Yüksek Ego'yu yeniden yeniye yönlendirdiğinde enkarnasyonlar - o zaman çok daha korkunç bir şey olabilir. Kama-Manas hayaleti, Okültizmde "Eşikte Duran" denen şeye dönüşebilir. Bu Dweller, Zanoni'de o kadar renkli bir şekilde anlatılan gibi değil, ama o gerçekten de Doğa'nın bir gerçeği ve ne kadar güzel olursa olsun romantik bir kurgu değil. Bulwer bu fikri Doğulu bir inisiyeden almış olmalı. Akrabalık ve çekim tarafından yönlendirilen bu Sakin, astral akıntıyı ve Ego-Ebeveynin yaşadığı yeni geçici yerleşim yerinin Aurik Kını boyunca işgal eder ve onun yerini alan alt ışığa savaş ilan eder. Elbette bu ancak böyle bir saplantıya maruz kalan kişinin ahlaki açıdan zayıf olması durumunda gerçekleşebilir . Yaşam yolunun erdeminde ve doğruluğunda kararlı olan hiç kimse böyle bir fenomenle karşılaşma riskini göze almaz ve bundan korkmamalıdır, sadece kalplerinde ahlaksız olanlar. Robert Louis Stevenson, The Strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Onun hikayesi gerçek bir alegori. Her chela, onda gerçeğin temelini ve kişiliğin sahibi Bay Hyde the Dweller'da Ebeveyn Ruhunun geçici yuvasını görecektir.

"Bu bir kabus hikayesi!" Bana sık sık, artık saflarımızda olmayan, en belirgin "Yerleşik", "Bay Hyde" neredeyse sürekli bir görevli olarak sahip olan bir adam tarafından söylendi. “Kişinin haberi olmadan böyle bir süreç nasıl gerçekleşebilir?” Belki öyledir ve Theosophist'te bir kez neredeyse tamamen tanımladım.

Ruh, alt Zihin, günlük ahlaksızlıklarla neredeyse felç olmuş yarı hayvan bir ilke haline gelir ve yavaş yavaş öznel yarısının bilincini kaybeder. Lord, kudretli Ordulardan biri; (ve) beynin ve sinirlerin hızlı gelişimiyle orantılı olarak, er ya da geç o (kişisel Ruh) Dünya'daki ilahi misyonunu eninde sonunda gözden kaybeder.

Tamamen

Bir vampir gibi beyin, manevi ebeveyni pahasına beslenir, yaşar ve güç kazanır... ve kişisel yarı bilinçli Ruh, düzeltme umudu olmadan duyarsız hale gelir. [526] Tanrısının sesini duymaktan acizdir . Sadece doğal, dünyevi yaşamı geliştirmeyi ve daha iyi kavramayı amaçlar ve bu nedenle ancak fiziksel doğanın sırlarını açığa çıkarabilir. ... Vücudun yaşamı boyunca neredeyse ölü hale gelerek başlar; ve sonunda tamamen ölür, yani ayrılmaz bir ölümsüz Ruh olarak yok edilir. Böyle bir felaket, genellikle bir kişinin fiziksel ölümünden yıllar önce meydana gelebilir: "Hayatın her adımında ruhsuz erkekler ve kadınlarla karşılaşırız." Ve ölüm geldiğinde... serbest bırakılacak daha fazla Ruh (reenkarne olan Spiritüel Ego) yoktur... çünkü o yıllar önce uçup gitmiştir.

Sonuç: Yol gösterici İlkelerinden yoksun bırakılan, ancak maddi unsurlarla güçlendirilen Kama Manas, "türetilmiş bir ışık" olmak yerine artık bağımsız bir Varlık haline gelir. Hayvansal düzlemde alçalmaya ve alçalmaya izin verdikten sonra, dünyevi bedeninin ölme zamanı geldiğinde, iki şeyden biri olur: ya Kama Manas, Avici'nin Dünya'daki durumu olan Myalbe'de hemen yeniden doğar, ya da eğer kötülükte çok güçlü hale geldi [841]- okült ifadeye göre "Şeytan'da ölümsüz" - karmik amaçlar için, bazen dünyevi Aura'da Avici'nin aktif durumunda kalmasına izin verilir. Sonra, umutsuzluktan ve tüm umudunu kaybetmekten, sonsuz kötülüğünde efsanevi bir "şeytan" gibi olur; Maddenin özüne tamamen doymuş olan elementlerinde yaşamaya devam eder, çünkü kötülük, Ruhtan koparılmış Maddenin yaşıtıdır. Ve Yüksek Ego'su yeni bir yansımayı veya Kama-Manas'ı vurgulayarak bir kez daha enkarne olduğunda, o zaman ölüme mahkum olan alt Ego, tıpkı Frankenstein'ın canavarı gibi, oğlunu reddeden ve "Dünyanın Sakini" haline gelen Babasına her zaman çekici gelir. dünyevi yaşamın "Eşik". Ekim Theosophist'te bu okült doktrini ana hatlarıyla açıkladım 1881 г. ve Kasım ayında 1882 г, ancak benden açıklama talep ettiklerinde ayrıntılara giremediler ve büyük zorluklar yaşadılar. Yine de orada, Doğa'nın iş arkadaşı olmayı reddeden ve Manvantarik yaşam döngüsü sırasında milyonlar tarafından yok olan "işe yaramaz dronlar" hakkında yeterince açık bir şekilde yazdım; İncelenen davada olduğu gibi, kötülük içinde yaşamayı reddetmek yerine Karmik yasaya göre Avichi'de sürekli acı çekmeyi tercih edenler ”ve son olarak, yıkımda Doğanın çalışanları olanlar hakkında. Tamamen ahlaksız ve yozlaşmış insanlardır, ancak iyilikten esinlenenler kadar son derece zekidirler ve kötülüğe hevesli bir şekilde ilham verirler .

Onların (alt) Egoları, çağlar boyunca nihai yıkım ya da yok olma yasasından kaçabilir.

527] Böylece, Dünya'da iki tür ruhsuz varlık buluyoruz: mevcut enkarnasyonda Yüksek Egolarını kaybetmiş olanlar ve önceki yaşamlarında Ruhsal Ruhlarından ayrılmış olarak zaten ruhsuz doğmuş olanlar. İlki, Avici için aday; ikincisi, insan bedenlerinin içinde veya dışında , enkarne olmuş veya görünmez, ancak güçlü vampirler olarak ortalıkta dolaşan "Bay Hydes" dır. Bu tür insanlarda kurnazlık büyük ölçüde gelişir ve bu doktrini bilenler dışında hiç kimse onların ruhsuz olduğundan şüphelenmez, çünkü ne Din ne de Bilim, Doğada böyle bir gerçeğin var olduğuna dair en ufak bir şüpheye sahip değildir.

Bununla birlikte, ahlaksızlıkları nedeniyle Yüksek Ego'sunu kaybetmiş bir kişi için, fiziksel bedeninde olduğu sürece hala umut vardır. Hâlâ ıslah edilebilir ve maddi doğasına isyan ettirilebilir. Güçlü bir pişmanlık duygusu ya da giden Ego'ya içten bir çağrı ya da hepsinden önemlisi, kendini düzeltmek için etkili bir çaba, Yüksek Ego'yu tekrar geri getirebilir. "Antahkarana yok edildiğinden " ve kişisel Varlığın zaten bir ayağı Myalba'da [842]olduğundan, Ego artık zorla erişme olasılığının ötesinde olmasına rağmen, bağlantı ipi henüz tam olarak kopmamıştır ; yine de güçlü bir ruhsal çağrının ulaşamayacağı bir noktada değildir. Bu konuda Isis Unveiled'da yapılmış başka bir hesap daha var [843]. Bu korkunç ölümden bazen gizli ADI, "SÖZ"ü bilmekle kaçınılabileceğini söylüyor [844]. Bir “Söz” değil, bir Ses olan bu “SÖZ” nedir , hepiniz biliyorsunuz. Gücü ritimde veya streste gizlidir. Bu basitçe, Gizli Bilimi çalışarak kötü bir insanın bile kurtarılabileceği ve ölüm yolunda durdurulabileceği anlamına gelir. Ama Yüksek Ego'suyla yakın bir ilişki içinde değilse, o zaman bunu bir papağan gibi günde on bin kez bile tekrarlayabilir ve "Söz" ona yardımcı olmaz. Tersine, eğer o, Yüksek Üçlüsü ile tamamen uyum içinde değilse, bu, hayırsever olanınkine tam tersi bir sonuca yol açabilir; Gölgenin Kardeşleri onu çok sık olarak kötü amaçlar için kullanırlar, bu durumlarda Doğanın kötü, maddi unsurlarından başka hiçbir şeyi uyandırmaz. Ama bir kişi doğası gereği nazik ve içtenlikle YÜKSEK BENLİĞE, yani Aum'a, onun üçüncü [ 528] harfi olan Yüksek Ego'suna ve ikincisi Buddhi'ye çabalıyorsa, o zaman Ejderhanın böyle bir saldırısı olmaz. Apophis'in onu alt etmeyeceğini. Kendilerine çok şey verilenlerden çok şey beklenir. Haram'ın kutsallığını bildiği halde kapısını çalan ve girmesine izin verilen kimse, eşikten geri çekilir veya arkasını dönüp "Ah, bunda bir şey yok" derse, girme şansını kaybeder. tüm gerçeği bilir - yalnızca Karmasını bekleyebilir.

Theosophist'in III ve IV ciltlerindeki "Fragments of the Occult Truth" (Gizemli Gerçeğin Fragmanları) da dahil olmak üzere çeşitli Teosofik yazılarda çelişki olarak gördüklerini bulan pek çok kişinin kafasını karıştıran şeylerin Ezoterik açıklamaları bunlardır. Bu konudan nihayet ayrılmadan önce , İyi hatırlamanızı rica ettiğim bir uyarı eklemeliyim. Ezoterik olanlarınız için, hiçbirinizin hala insanlığın ruhsuz kısmına ait olmadığınızı ve tıpkı cezai ceza konusunda iyi bir vatandaş gibi Avici hakkında endişelenemeyeceğinizi ummak doğaldır. Muhtemelen henüz tam olarak Yolda olmasanız da, hala Yola yakınsınız ve çoğunuz doğru yönü seçtiniz. Sosyal çevremizde kaçınılmaz olan bu tür bencilce ihlaller ile editörün Eliphas Levi'nin Şeytan hakkındaki notunda anlatılan yıkıcı ahlaksızlık arasında bir uçurum vardır [845]. "Tanrımızla (bizim) Tanrımızla veya AUM, Atma-Buddhi-Manas ile özdeşleşerek iyilikte ölümsüz olmadıysak, alt Benlik olan Şeytan ile birleşerek kendimizi kesinlikle "kötülükte ölümsüz" yapmadık. Ancak, her şeyin bir başlangıcı olması gerektiğini, kaygan bir dağ yamacına atılan ilk adımın, dibe ve ölümün ellerine ani bir düşüşün gerekli habercisi olduğunu unutuyorsunuz. Herhangi bir Ezoterizm öğrencisinin ruhsal gerileme açısından herhangi bir önemli noktaya ulaştığını düşünmekten çok uzağım. Ancak, o ilk adımı atmamanız konusunda sizi uyarıyorum. Bu hayatta ya da sonraki hayatta dibe vuramayabilirsin ama artık üçüncü, dördüncü, beşinci ve hatta sonraki doğumlarında sana ruhsal yıkım sağlayacak nedenler üretebilirsin. Büyük bir Hint destanında, savaşçı oğullardan oluşan tüm ailesi savaşta öldürülen bir annenin Krishna'ya, elli enkarnasyon gerisini görebilecek kadar ruhani bir görüşe sahip olmasına rağmen, hiçbir yerde kendi içinde böyle bir günah bulamadığından nasıl şikayet ettiğini okuyabilirsiniz. bu çok korkunç bir Karma gerektirebilirdi ve Krishna ona cevap verdi: "Benim yapabildiğim gibi, elli birinci enkarnasyonunuza dönüp bakabilseydiniz, o zaman kendinizin tutkulu bir gaddarlıkla şu kadar çok 529 ] karınca, kaç oğul öldürdüğünü görürdünüz. şimdi vardın.” Bu elbette şiirsel bir abartıdan başka bir şey değil, yine de sözde önemsiz sebeplerden ne büyük sonuçların doğabileceğini gösteren etkileyici bir imge.

İyi ve kötü görecelidir ve kişinin içinde bulunduğu koşullara göre artabilir veya azalabilir. “İnsanlığın yararsız parçası” dediğimiz şeye, tabiri caizse seküler çoğunluğa ait olmak, birçok durumda sorumsuzluktur. Avidya veya cehalet nedeniyle işlenen suçlar fizikseldir, ancak ahlaki sorumluluk veya Karma gerektirmez. Örneğin aptalları, çocukları, vahşileri ve daha iyi bir şey bilmeyen insanları ele alalım. Ama YÜKSEK BENLİĞE sözle bağlı bir insan için durum başkadır.Bu İlahi Şahide karşılıksız başvuramazsınız ve kendinizi onun rehberliğine teslim ettiğiniz için, Işıldayan Işığın sizi aydınlatmasını istiyorsunuz. ve varoluşunun tüm karanlık köşelerini aydınlat; bilinçli olarak Karmanın İlahi Adaletini dürtülerinizi fark etmeye, eylemlerinizi incelemeye ve hesabınızdaki her şeyi kaydetmeye çağırdınız. Bu adım, bir çocuğun doğumu kadar geri döndürülemez. Kendinizi bir daha asla Avidya durumuna ve sorumsuzluğa geri zorlayamayacaksınız. Dünyanın bir ucuna kaçsanız da, insan gözünden saklansanız da, toplumsal girdabın şiddetinde unutulmayı arasanız da, o Işık sizi bulacaktır ve her düşüncenizi, sözünüzü ve eyleminizi aydınlatacaktır. HPB'nin yapabileceği tek şey, aranızdaki her ciddi adaya en samimi kardeşçe sempatisini göndermek ve çabalarınızın iyi bir şekilde sonuçlanmasını ummaktır. Bununla birlikte, cesaretinizi kaybetmeyin, cesaret edin, her zaman cesaret edin [846], yirmi başarısızlık düzeltilebilir, eğer onları yukarı doğru aynı yıkılmaz özlemler takip ederse. Bir dağa tırmandığınızda da aynı şey değil mi? Dahası, bilin ki Karma, cahil bir insanda gözetimsiz bırakacağı bu tür kötü işleri ezoterik hesabına acımasızca koyarsa, o zaman Yüksek Benlikle bağlantısı nedeniyle yaptığı her iyi amelin de eşit derecede doğru olduğunu bilin. iyilik potansiyeli olarak yüz kat artar.

Son olarak, yatağınızın yakınında herhangi bir Öğretmen görmeseniz ve gecenin sessizliğinde hissedilir bir fısıltı duymasanız da, yine de bu Kutsal Gücün yakınınızda olduğundan, Kutsal Işığın gece saatlerinde parladığından emin olun. manevi ihtiyaç ve özlemler ve hiçbir suçluluk olmayacak ÖĞRETMENLER veya onların alçakgönüllü sözcüsü ve hizmetkarı, eğer bazılarınız ahlaksızlık veya ahlaki istikrarsızlık nedeniyle kendinizi bu yüksek güçlerden ayırır ve Avici'ye götüren o eğilime girerseniz.

 

 

530]

BAŞVURU

MADDELERLE İLGİLİ NOTLAR I. II. III

Sayfa 355

Batı'daki öğrencilerin, belirli kelimeleri nasıl telaffuz edeceklerini anlayanlar tarafından üretilebilecek Akaşik titreşimler olan Seste saklı güçler hakkında çok az fikirleri vardır, hatta hiç fikirleri yoktur. Om veya "Om Mani Padme Hum" kozmik güçlerle manevi yakınlık içindedir, ancak hecelerin durduğu doğal düzenleme veya düzen bilgisi olmadan çok az şey başarılabilir. "Om", tabii ki, iki, üç veya yedi heceli olarak telaffuz edilebilen ve farklı titreşimler yaratan Aum'dur.

Artık harfler, tıpkı ses sesleri gibi, müziğin notalarına, dolayısıyla sayılara ve renklere de karşılık vermekten geri kalmıyor; dolayısıyla Kuvvetler ve Tattvalar da. Evrenin Tattvas'tan inşa edildiğini hatırlayan herkes, vokal seslerin tezahür ettirebileceği güç hakkında bir şeyler kolayca anlayacaktır. Alfabedeki her harf, ister üç, ister dört, ister yedi yedili, ister kırk dokuz harfli olsun, kendi rengine veya gölgesine sahiptir. Alfabedeki harflerin renklerini ve karşılık gelen yedi ve kırk dokuz renk ve düzlemler ve kuvvetler ölçeğindeki gölgeleri bilen ve bunların yedi plandaki sırasını bilen kişi, onları bir araya getirme sanatında kolayca ustalaşacaktır. ilişki ve etkileşime girer. Ancak burada bir zorluk ortaya çıkıyor. Senzar ve Sanskritçe alfabeleri ve diğer okült diller, diğer güçlerin yanı sıra, her harf için bir sayıya, renge ve ayrı bir heceye sahiptir ve eski Mozaik İbrani dili de öyledir. Ancak bu tür kaç öğrenci bu dillerden herhangi birini biliyor? Bu nedenle zamanı geldiğinde öğrencilere sadece Latin harflerine atanan sayıları ve renkleri öğretmek yeterli olacaktır (Anglo-Sakson, İskoç, İrlandaca değil, Latin telaffuzunda NB). Şu anda, bu erken olacaktır.

531] Sadece gezegenlerin değil, aynı zamanda alfabenin her harfine karşılık gelen zodyak takımyıldızlarının rengi ve sayısı, her heceyi ve hatta harfi aktif hale getirmek için gereklidir [847]. Bu nedenle, öğrenci örneğin Buddhi'yi eyleme geçirmek isterse, mi notasında Mantra'nın ilk kelimelerini seslendirmesi gerekir. Ama daha ileride mi'yi vurgulaması ve Om mani padme hum'daki her bir M harfi için o sese ve notaya karşılık gelen sarı rengi zihinsel olarak üretmesi gerekecekti ; bu, notanın ortak Sanskritçe ve hatta Senzar'da aynı adı taşıması nedeniyle değil, çünkü M harfi ilk harfi takip eder ve aynı zamanda bu kutsal formülde yedinci ve dördüncü olduğu için yapılmalıdır . Buddhi olarak ikinci, Buddhi-Manas olarak kombinasyon halinde ikinci ve üçüncüdür.

H.P.B.

Sayfa 358[848]

Pisagor Dörtlüsü veya Tetraktys, kendi içinde bir nokta, bir çizgi, yüzeyler ve katılar, yani tüm formların temellerini içeren Kozmos'un simgesiydi. Mistik görüntüsü, bir üçgenin içindeki bir noktadır. On yıl veya mükemmel sayı, Dört'te bulunur; yani 1+2+3+4=10.

Sayfa 369

	Güneş.	Pzt.	VT.	SR.	CH T.	Cum.	Doygunluk.
İLK ÇEYREK
İKİNCİ ÇEYREK
ÜÇÜNCÜ ÇEYREK
DÖRDÜNCÜ ÇEYREK

 

Sayfa 392

Zor pasaj, "Unutma... aşağıdaki sır, gerçekten," [849]biraz genişletilirse öğrenci için biraz daha net hale gelebilir. 532] "İlkel Üçgen", Üçüncü Logos'ta veya Göksel İnsan'da Üçgen olarak yansıyan ve sonra kaybolan İkinci Logos'tur. "Yaratıcı yaratıcılığın gücünü" içeren üçüncü Logos, Tetraktys'i Üçgenden geliştirir ve böylece Yedi, Yaratıcı Güç olur ve onu doğuran orijinal Üçgen ile On Yılı oluşturur. Bu göksel Üçgen ve Tetrakis, astral paradigmatik insan olarak Madde Evrenine yansıdığında, tersine çevrilir ve Üçgen veya yaratıcı güç, Dördün altına, tepesi aşağı doğru atılır; Bu astral paradigmatik insanın monadının kendisi bir Üçgendir ve orijinal Üçgen'in Göksel İnsan ile ilişkisi nasılsa, Dörtlü ve Üçgen ile aynı ilişkiye sahiptir. Dolayısıyla - "Üst Üçgen ... insanda yedinin altındaki tozdan taşındı ." Burada yine Üçgenin ana hatlarını çizen Nokta, Dörtlü ve alt yaratıcı üçgenle birlikte Dönen olan Monad, On Yılı, mükemmel sayıyı oluşturur. "Yukarıdaki gibi, aşağıda da öyle."

Öğrenci burada edindiği bilgileri sayfa 392'de verilen bilgilerle birleştirirse doğru olanı yapacaktır. Burada üst Üçgen Menekşe, İndigo, Mavi, menekşe tüm formların paradigması olarak, İndigo Mahat ve İndigo ile ilişkilendirilerek verilmiştir. Atmik Aura olarak Mavi ile. . Dörtte, bir madde olarak Sarı, Sarı-Turuncu, Yaşam ve Kırmızı-Turuncu, yaratıcı güç ile ilişkilendirilir. Yeşil bir ara plandır.

Bir sonraki adım açıklanmadı. Yeşil; Mor, İndigo, Mavi; Üçgen onu almak için açılır ve böylece bir kare oluşturur, Menekşe, Çivit, Mavi, Yeşil. Geriye Kırmızı-Turuncu, Sarı-Turuncu ve Sarı kalır ve böylece dördüncü terimlerini kaybetmiş oldukları için ancak bir üçgen oluşturabilirler. Bu üçgen ters dönerek maddeye iner ve "brüt madde düzleminde aynada yansıtılır, ters çevrilir" ve aşağıdaki şemadaki gibi görünür.

 

10 {	MONAD		İKİNCİ LOGOLAR	10 {	MONAD 7 {		ASTRAL ­_ PARADİGMATİK İNSAN
	7 {		ÜÇÜNCÜ LOGOLAR VEYA GÖKSEL ADAM
			ÜÇGENİN ­DÖRT OLDUĞU VE SONRA SENUTAL OLDUĞU*				YARATICI ­ÜÇGEN YEDİ ALTINDA REDDEDİLDİ

* Bakınız supra, I, 104, 105 ve 112.

533] Kusursuz insanda Kırmızı, Yeşil tarafından yutulacaktır; Sarı, İndigo ile bir olacak; Sarı-Turuncu, Mavi tarafından emilecektir; Menekşe, onunla ilişkilendirilecek olsa da Gerçek Adam'ın dışında kalacaktır. Veya renkleri yorumlayarak: Kama, Aşağı Manas tarafından emilecektir; Buddhi, Manas ile bir olacak; Prana, Aurik Yumurta tarafından emilecektir; fiziksel beden gerçek hayata bağlı kalır ama onun dışında.

A. B.

Sayfa 394

Bugünün insanlığının özelliği olan beş duyuya, bu küre üzerinde iki tane daha eklenecektir. Altıncı his, psişik renk hissidir. Yedinci, manevi ses duygusudur. İkinci talimatta yedi ana rengin düzeltilmiş titreşim hızları ve modülasyonları verilmektedir. İncelendiklerinde her rengin bir sonrakinden 42 veya 6×7 oranında farklılaştığı görülür.

 

462	Kırmızı	+ 42 = 504	Psişik Renklerin Algılarının Üçüncü Oktavı
504	Turuncu	+ 42 = 546
546	Sarı	+ 42 = 588
588	Yeşil	+ 42 = 630
630	Mavi	+ 42 = 672
672	indigo	+ 42 = 714
714	Menekşe	+ 42 = 756
756	Kırmızı

 

Bu işlemi tersine çevirerek ve her birinden 42 tane çıkararak küremizin ilk veya ana renginin yeşil olduğunu buluruz.

 

-	Yeşil	İlk yarım oktav
42	Mavi
84	indigo
126	Menekşe
168	Kırmızı	ikinci oktav
210	Turuncu
252	Sarı
294	Yeşil
336	Mavi
378	indigo
420	Menekşe
462	Kırmızı

 

İkinci ve dördüncü oktavlar termal ve aktinik ışınlar olacaktır ve bunlar bizim şu anki algımızla görülemez.

Yedinci his, ruhsal sesin duyusudur; altıncının titreşimleri 6×7 adımlarla ilerlerken, yedincinin titreşimleri 7×7 adımlarla ilerler. İşte onların masası.

 

-	Fa	...Yeşil	Ses	İlk yarım oktav
49	Sol	...Mavi	-
98	La	...çivit	-
147	Si	...Menekşe	-
534] 196	Yapmak	...Kırmızı	-	ikinci oktav
245	Tekrar	...Turuncu	-
294	Mi	...Sarı	-
343	Fa	...Yeşil	-
392	Sol	...Mavi	-
441	La	...çivit	-
490	Si	...Menekşe	-
539	Yapmak	...Kırmızı	-
vesaire vesaire.

 

Beşinci duyu bizim elimizde: muhtemelen geometrik biçim duygusudur ve ilerlemesinin adımları 5 × 7 veya 35 olacaktır.

Dördüncü duyu, fiziksel işitme, müzik duygusudur ve ilerlemesi 28 veya 4×7 olacaktır. Bunun doğruluğu, notaların titreşimleri ile ilgili bilim teorileriyle uyuşması gerçeğiyle kanıtlanmıştır. Yelpazemiz aşağıdaki gibidir:

–, 28, 56, 84, 112, 140, 168, 196, 224, 252, 280, 308, 336, 364, 392, 420, 448, 476, 504, 532, 560, 588, 616, 644, 672, 700

Müzik ilmine göre C, E, G notalarının titreşim oranları 4, 5, 6 şeklindedir. G, B, D ve F, A üçlülerinin notaları arasında da aynı oran elde edilir. , C. Bu bir ölçek verir ve titreşimleri C'ye 1 olarak düşürür, yedi notanın oranları Bakım:

1            9/85/44/33/25/315/82

C            DEFGABC

Bunu tamsayılara indirgeyerek bir oktav elde ederiz:

24          27303236404548

C            DEFGABC

Böyle bir hesapla, C'nin altına ve C'nin üstüne bir oktav yerleştirebiliriz." Bu üç oktavı bir satıra yazıp yediyle çarparak, dördüncü his için titreşim çizelgemizle neredeyse tam bir eşleşme elde ederiz.

MÜZİK MASASI

Dördüncü His		Oran terazi		ürün ­_
28	………	4×7	=	28	E
56	………	8×7	=	56	F
84	………	12×7	=	84	G
112	………	16×7	=	112	A
140	………	20×7	=	140	B
168	………	24×7	=	168	C
196	………	27×7	=	189	D
…	………	30×7	=	210	H
224	………	32×7	=	224	F
252	………	36×7	=	252	G
280	………	40×7	=	280	A
308	………	45×7	=	315	B
535] 336	………	48×7	=	336	C
364	………	54×7	=	378	D
392	………		=
420	………	60×7	=	420	E
448	………	64×7	=	448	F
476	………		=
504	………	72×7	=	504	G
532	………		=
560	………	80×7	=	560	A
588	………		=
616	………	90×7	=	630	B
644	………		=
672	………	96×7	=	672	C

 

539]

BAZI SÖZLÜ ÖĞRETİMLER ÜZERİNE NOTLAR

ÜÇ HAYAT RÜZGARI

Sushumna'dan yükselen saf Akasha'dır; iki yönü Ida ve Pingala'da akar. Onlar üç yaşam rüzgarıdır (efendiler) ve Brahman'ın ipliği ile sembolize edilirler. Will tarafından kontrol ediliyorlar. İrade ve Arzu, aynı şeyin daha yüksek ve daha düşük yönleridir. Buradan kanalların saflığının önemi çıkar, çünkü İrade tarafından uyarılan bu yaşamsal rüzgarları kirletirlerse sonuç Kara Büyü olur. Pratik Okültizmde tüm cinsel ilişkilerin yasak olmasının nedeni budur.

Sushumna, Ida ve Pingala'dan, merkezi kanaldan vücuda yayılan bir sirkülasyon ortaya çıkar. (İnsan bir ağaçtır; hem makro kozmosu hem de mikro kozmosu vardır. Bu nedenle ağaçlar sembol olarak kullanılmıştır; Dhyan-Chogan bedeni bu şekilde tasvir edilmiştir.)

AURICA YUMURTA

Aurik Yumurta, titreşen bir metal disk üzerinde kumun oluşturduğu eğrilerden hayal edilebilecek eğriler halinde oluşturulmuştur. Her atom, her vücut gibi kendi Aurik Yumurtasına sahiptir, her merkez kendi Auric Egg'ini oluşturur. Bu Aurik Yumurta, üzerine atılan uygun malzemelerle birlikte bir savunmayı temsil eder; hiçbir vahşi hayvan, ne kadar vahşi olursa olsun, yogiye çok dikkatli yaklaşamaz: yüzeyindeki tüm zararlı etkileri geri püskürtür. Aurik Yumurta aracılığıyla hiçbir İrade gücü tezahür etmez.

S. Hayati rüzgarların dolaşımı ile Yogi'nin Aurik Yumurtasını saldırılara karşı bir savunma haline getirme gücü arasındaki bağlantı nedir?

A. Bu soruyu cevaplamak imkansız. Bu bilgi, Sihrin son sözüdür. Bunun nedeni, eşit kolaylıkla hem yok edebilen hem de koruyabilen Kundalini'dir. Cahil bir acemi kendini öldürebilir.

S. Çocuğun Aurik Yumurtası, Adept'in özel amaçlar için ihtiyaç duyduğu malzemeleri, örneğin Mayavi Rupa'yı içine bırakabileceği bir Akaşa farklılaşması mıdır?

(Soru bir şekilde belirsiz bir şekilde çerçevelenmiştir. Görünüşe göre, soruyu soran Aurik Yumurtanın bir farklılaşma olup olmadığını öğrenmek istedi [ 538] Çocuk yetişkin olduğunda, eğer bir Üstat ise, özel amaçlar için gerekli malzemeleri içine örebilir . , vb. d.)

A. Soruyu, Usta'nın çocuğun Aurik Yumurtasına bir şey koyup koyamayacağı veya onu etkileyip etkileyemeyeceği anlamında anlarsak, o zaman bu imkansızdır, çünkü Aurik Yumurta Karmiktir ve Usta bile böyle bir şeye müdahale etmemelidir. Karmik yazıt. Usta, başka bir kişinin Aurik Yumurtasına, o kişinin sorumlu olmadığı veya o kişinin Yüksek Benliğinden gelmeyen bir şey koyarsa, o zaman Karmik adalet nasıl gerçekleştirilebilir?

Usta, derecesine bağlı olarak kendi gezegeninden veya hatta dünyanın veya Evrenin Aurik Yumurtasından kendi Aurik Yumurtasını çekebilir. Bu kılıf, tüm Karmik nedenlerin yuvasıdır ve her şeyi ışığa duyarlı bir levha gibi fotoğraflamaktadır.

Çocuğun rengi neredeyse saf beyaz olan çok küçük bir Aurik Yumurtası vardır. Doğumda Aurik Yumurta, yedinci yıla kadar potansiyel veya gizli kalan neredeyse saf Akash artı Tanha'dan oluşur.

Bir aptalın Aurik Yumurtası hakkında insan olduğu, yani Manas tarafından renklendirilmediği söylenemez. Bir bitki, mineral veya başka bir nesneninki gibi bir maddi kılıf olan Aurik Yumurtadan daha çok Akaşik titreşimdir.

Aurik Yumurta, periyodik yaşamlardan Ebedi Hayata, yani Prana'dan Jiva'ya aktarıcıdır. Kaybolur ama kalır.

Roma Katolik ve Yunan Kiliselerinin itirafının bu kadar büyük bir günah olmasının nedeni, itirafçının iradesiyle tövbe eden kişinin Auric Egg'ine müdahale etmesi, kendi Auric Egg'inin yayılımlarını yapay olarak aşılaması ve Auric'te çimlenmek için tohumlar ekmesidir. O kişinin yumurtası.. Bu, hipnotik telkinle aynı çizgileri takip eder.

Yukarıdaki açıklamalar aynı şekilde Hipnotizma için de geçerlidir, ancak ikincisi psiko-fiziksel bir güçtür ve bu kesinlikle onun birçok ciddi tehlikesinden biridir. Aynı zamanda, örneğin bir kişinin alkol veya afyon bağımlılığından telkin yoluyla kurtulma durumlarında olduğu gibi, "iyilik kirli kanallardan da geçebilir" . Mesmerizm, okültist tarafından kötü alışkanlıklardan kurtulmak için kullanılabilir, eğer niyetler tamamen safsa, çünkü daha yüksek bir düzlemde niyet her şeydir ve iyi niyet iyilik için çalışmalıdır.

S. Aurik Yumurta, Manasik Prensip olan "Işık Sütunu"nun bir uzantısı mı ve bu nedenle yedi yaşından küçük bir çocuğu çevrelemiyor mu?

539] A. Evet, bu bir Aurik Yumurtadır. Aurik Yumurta doğumda tamamen saftır, ancak hayatın yedinci yılında daha yüksek veya daha düşük Manas'ın onu renklendirip renklendirmeyeceği meselesidir. Manasik genişleme saf Akasha'dır. Manas Işını, alt İlkelerin girdabına iner ve rengi bozularak ve dolayısıyla Kamik Tankhalar ve bedensel organizmanın kusurları tarafından sınırlanarak kişiliği oluşturur. Kalıtsal Karma bir çocuğu yedi yaşından önce bile geçebilir, ancak Manas'ın inişinden önce hiçbir bireysel Karma devreye giremez.

Dünya için Astral Işık, Astral Işık için Eter, Eter için Akasha ne ise İnsan için Aurik Yumurta da odur.

Kritik durumlar numaralandırmaya dahil edilmez. Onlar bilincimizdeki Laya Merkezleri veya kayıp halkalardır ve bu dört planı birbirinden ayırır.

sakin

"Eşik ehli" iki durumda bulunur: a). Üçgenin Dörtten ayrılması durumunda; B). Kamik arzular ve tutkular o kadar yoğun olduğunda, Kama Rupa, Ego'nun Devachan döneminin ötesinde Kama Loka'da var olmaya devam eder ve böylece Devachan Özünün reenkarnasyonuna kadar hayatta kalır (örneğin, iki yüz veya üç yüz yıl sonra yeni bir enkarnasyon meydana geldiğinde). Daha önce ait olduğu Enkarne Olan Ego'ya olan akrabalığının cazibesine kapılan ve ona ulaşamayan "Dweller", kendisini yeni kişiliğin Kama'sına bağlar ve Eşikteki Sakin olur, Kamik unsuru güçlendirir ve böylece ona tehlikeli bir güç veriyor. Bazı insanlar bu nedenle çıldırır.

İSTİHBARAT

Başlangıçta Beyaz Usta her zaman güçlü bir zekanın sahibi değildir. Aslında H.P.B., entelektüel güçleri başlangıçta ortalamanın altında olan Üstatları tanıyordu. Üstadın saflığı, herkese eşit sevgisi, Doğa ile, Karma ile, "İç Tanrısı" ile işbirliği ona gücünü verir. Akıl, tek başına bir kara büyücü yapacaktır. Çünkü sadece akla gurur ve bencillik eşlik eder: akıl artı maneviyat bir kişiyi yükseltir. Çünkü maneviyat gurur ve kibiri önler.

Yüksek Manas alemi Metafiziktir; iken 540] Fizik, fiziksel Bilimde ve maddi şeyler hakkında düşünmeyi gerçekleştiren Kama-Manas'ın alanıdır. Kama-Manas, diğer tüm İlkeler gibi yedi aşamalıdır. Maneviyattan yoksun bir matematikçi, ne kadar büyük olursa olsun, Metafiziği kavramayacaktır, ancak bir metafizikçi, Matematiğin daha yüksek kavramlarında ustalaşacak ve ikincisini incelemeden onları uygulayacaktır. Doğuştan metafizikçi için Psişik Planın pek bir önemi yoktur: içine girer girmez onun hezeyanlarını görür, çünkü aradığı bu değildir. Müzik ve diğer sanatlar söz konusu olduğunda, hangisi baskınsa orantılı olarak Manasik veya Kama-Manasik İlkenin çocuklarıdır: Ruh veya Teknik.

KARMA

Her enkarnasyondan sonra, Manas Işını Babası Ego'ya döndüğünde, bazı atomları geride kalır ve dağılır. Manas ile aynı doğaya sahip olan bu Manasik atomlar, Tanhic ve diğer "nedenler", güçlü akrabalık bağları tarafından ona çekilir ve Ego'nun yeni enkarnasyonunda, şüphe götürmez bir şekilde ona çekilir ve onun Karmasını oluşturur. Hepsi toplanana kadar, birey yeniden doğumdan kurtulmuş değildir. Yüksek Manas, yaydığı Işın'dan sorumludur. Bu Işın kirlenmemişse, kötü Karma oluşmaz.

TURYUM DURUMU

Karma'dan kurtulduğunuzda hem kötü hem de iyi Karma'dan kurtulmanız gerektiğini ve iyi Karma elde etmeye yönelik Nidana'ların diğer yöne yönlendirilen Nidana'lar kadar bağlayıcı olduğunu unutmamalısınız. Çünkü ikisi de Karmadır.

Yogi, Üçgen Dört'ten ayrılmadıkça Turiya durumuna ulaşamaz.

MAHAT

Mahat, Üçüncü Düzlemde (Kozmos) tezahür etmiş evrensel Parabramik Zihindir (Manvantara başına). Bu, Işığın düzlemden düzleme düştüğü ve farklılaştığı Yasasıdır. Manasaputralar onun yayılımlarıdır.

Evreni bu varoluş planında ancak insan kavrayabilir.

Varlık ; ama bir varlık bunu hissetmediğinde, o varlık için var olmaz. Ameliyat ağrısı hasta hissetmese de vardır ve bu hasta için yoktur.

541]

NASIL GELİŞİR

S. AUM'un doğru telaffuzu nedir?

A. Bunu önce fiziksel olarak her zaman aynı perdede uygulamalı, bu da öğrencinin kendi renginde bulunmalıdır, çünkü her birinin kendi tonu vardır.

AUM, iki ünlü ve bir yarı sesli harften oluşur - ikincisi çekingen bir şekilde telaffuz edilmelidir. Tıpkı Doğanın kendi Fa'sı olduğu gibi, her insanın da kendine ait bir Fa'sı vardır: insan, Doğanın bir türevidir. Beden bir enstrümanla, Ego da bir çalgıyla eş tutulabilir. Kendiniz üzerinde etkiler yaratarak başlayacaksınız, sonra yavaş yavaş Tattvalar ve İlkeler üzerinde oynamayı öğreneceksiniz; önce notaları, sonra akorları, sonra melodileri öğrenin. Öğrenci tüm akorlarda ustalaştığında, başkaları için de Doğanın bir işçisi olmaya başlayabilir. Daha sonra kendi tabiatından edindiği tecrübe ve akor bilgisini kullanarak bir eserde faydalı olacak bir şeyi vurabilir ve böylece faydalı sonuçlar için anahtar nota görevi görebilir.

Her düzlemde geometrik üçgenin net bir resmini elde etmeye çalışın; bu, gitgide daha fazla metafizik hale gelen ve öznel Üçgen Atma-Buddh dhi-Manas ile biten bir temsildir . Yalnızca bu Üçgenin tüm biçimlerini bilerek, örneğin geçmişi ve geleceği şimdiye getirmeyi başarabilirsiniz. Unutmayın - Dördü Üçgenin içine atmalısınız. Alttaki Manas, Kama, Prana ve Linga ile birlikte yukarı doğru çekilir, geride yalnızca fiziksel bedeni bırakır, alttaki üsttekini güçlendirir.

Yaşam boyunca Zihin ve Ruh ona yönelmişse Devachan'da bile Okültizmde ilerlemek mümkündür, ancak bu sadece bir rüyadaki gibidir ve bu bilgi, desteklenmediği takdirde tıpkı bir rüyanın hatırası gibi kaybolur. bilinçli çalışma

KORKU VE NEFRET

Korku ve nefret temelde aynı şeydir. Hiçbir şeyden korkmayan asla nefret etmez, kimseden nefret etmeyen ise hiçbir şeyden korkmaz.

ÜÇGEN

S. "Her düzlemde Üçgenin net bir görüntüsünü oluşturun" ifadesinin anlamı nedir; örneğin Astral Düzlemde Üçgen olarak ne düşünülmelidir?

542] Üçgenin anlamı mı yoksa Üçgenin "ışık perdesi"nde nasıl tasavvur edileceğini mi kastettiğini sordu? Soruyu soran kişi bunun kastedildiğini açıkladı, ardından H.P.B. bunu söyledi) sadece Turiya durumunda, Raja Yoga'nın yedi derecesinin dördüncüsünde, yogi neyin soyut olduğunu hayal edebilir. Bu durumun altında, şartlanmış olan algılama yetisi tefekkür edebilmek için bir şekle sahip olmalıdır; Arupa'yı hayal edemiyor. Turiya durumunda bu Üçgen içinizdedir ve hissedilir. Turiya halinin altında, Atma-Buddhi-Manas'ı temsil edecek bir sembol olmalı. O sadece geometrik bir Üçgen değil, düşünceyi mümkün kılmak için hayal edilen bir Üçgendir. Bu Triad'dan, ne kadar belirsiz olursa olsun, Manas hakkında bir tür fikir edinebiliriz, oysa Atma hakkında hiçbir fikir oluşturulamaz. Bu Üçgeni daha yüksek düzlemlerde hayal etmeye çalışmalıyız. Manas'ı Buddhi'nin gölgesinde kalmış ve Atma'ya dalmış olarak hayal etmeliyiz. Yalnızca Yüksek Ego Manas temsil edilebilir, onu Zanoni'deki parlayan figür Avgoeid olarak düşünebiliriz. Çok iyi bir medyum bunu görebilirdi.

ZİHİNSEL GÖRÜŞ

Bununla birlikte, Psyche dünyevi ve kötülük içinde olduğu için psişik vizyon arzu edilmemelidir. Bilim ilerledikçe, psişik kavranacak ve anlaşılacaktır; Psihizm'de ruhsal olan hiçbir şey yoktur. Bilim kendi düzleminde, kendi bakış açısından haklıdır. Enerjinin Korunumu Yasası, psişik hareketin hareket tarafından üretildiğini ima eder. Psişik hareket yalnızca Psişik Düzlemde, maddi düzlemde hareket olduğuna göre, içinde maddeden başka bir şey görmeyen psikolog haklıdır. Hayvanların Ruhu yoktur, ancak psişik görüşe sahiptirler ve psişik koşullara duyarlıdırlar: Bunların sağlıklarını, bedensel durumlarını nasıl etkilediğini gözlemleyin.

Hareket soyut Tanrı'dır, en üst düzeyde Arupa'dır, mutlaktır, ancak en alt düzeyde yalnızca mekaniktir. Zihinsel eylem, fiziksel hareket alanındadır. Beyinde ve sinirlerde psişik bir eylem geliştirilmeden önce, Fiziksel Düzlemde ona yol açan karşılık gelen bir eylem olmalıdır. Fiziksel bedende eylem üretemeyen felçli bir hayvan düşünemez . Medyumlar sadece düzlemde başka bir malzeme yoğunluğu görürler; bazen edindikleri ruhsal kavrayış parçaları diğer dünya düzleminden gelir. Psişik görüşü, bir bakıma, ışıklı bir odaya giren ve oradaki her şeyi yapay ışıkla gören bir kişinin görüntüsüdür; bu ışık söndüğünde görüş kaybolur. Manevi görüş, içerideki ışığın yardımıyla, [543] beden kemerinin altında gizlenmiş ışığın yardımıyla görür; bu ışık aracılığıyla, dışsal olan her şeyden net ve bağımsız bir şekilde görebiliriz. Psişik dış ışık yardımıyla gördüğünden, bu görüş bu ışığın doğası gereği renklenir.

X. üç düzlemde gördüğünü hissettiğini söyledi; H.P.B., her uçağın yedili, diğer her uçak gibi Astral olduğunu söyledi. Görme duyusu yardımıyla bir masanın fiziksel düzleminde görmeye örnek olarak vermiş; retina üzerindeki baskı sayesinde hala kapalı gözlerle görülebilir; görüntüsü beyinde korunur; hatırlanabilir; bir rüyada görülebilir; veya bir atom topluluğu olarak; veya parçalanmış. Hepsi Fiziksel Düzlemdedir. Sonra tekrar Astral Düzlemde başlayabilir ve yedi tane daha alabiliriz. Bu ipucu takip edilmeli ve geliştirilmelidir.

ÜÇGEN VE ÇEYREK

Makrokozmos olarak tasvir edildiğinde Linga Sharira'nın rengi olan menekşe neden üstte yer alıyor ve böylece sarı Buddhi alt Dörtlü'ye dökülüyor?

A. Makrokozmosta "aşağı Dörtlü"den bahsetmek yanlıştır. Bu, tüm sembollerin en yüksek ve en kutsalı olan Tetractys'dir. En yüksek meditasyonda, Aşağı Manas'ın Üçlü'ye çekildiği bir an gelir, bu da Dört'e, Pisagor'un Tetraksis'ine dönüşür ve Dört olan şeyi alt Üçlü olarak bırakır, sonra tersine döner. Üçlü, Aşağı Manas'a yansır. Yüksek Manas yansıtılamaz, ancak Yeşil yükseldiğinde, En Yüce için bir ayna olur; o zaman kendisini bağlantılarından kopardığı için artık Yeşil değildir. Psyche daha sonra manevi hale gelir. Triad, Dördüncü'ye yansır ve Tetractys oluşur. Ölene kadar, daha yüksek Üçlüsü yansıtacak bir şey olmalı, çünkü daha yüksek planda kazanılan deneyimi uyanık bilince geri getirecek bir şey olmalıdır . Alt Manas, trans sırasında üzerine yazılanları tutan bir tablet görevi görür.

Turiya durumuna Dördüncü Yoldan girilir; bu, İkinci Makale'nin 392. sayfasındaki diyagramda gösterilmiştir.

S. Yoğun şekilde titreşen mavinin ortasında beliren ışık çizgilerinden oluşan bir üçgen ne anlama geliyor?

A. Üçgeni kendi dışında görmek bir şey ifade etmez, sadece Üçlünün Aurik Kılıf üzerindeki bir yansımasıdır ve görenin Üçgenin dışında olduğunu kanıtlar. Onu oldukça farklı görmeliydi. Kendinizi ona kaptırmak, onu özümsemek için [544] çaba göstermelisiniz . Sadece Astral'da bir şey görüyorsunuz. "Herhangi biriniz Göksel Göz'ü açtığında, bana tamamen farklı bir şey söyleyeceksiniz."

S. Önceki sorulardan birinde bahsedilen "Işık Sütunu" ile ilgili olarak, Aurik Kılıf Yüksek Ego mudur ve Geçiş Çemberine uymuyor mu?

(Bu soruya fazla ileri gidildiği için cevap verilmemiştir. "Geçme" çemberi, tecelli eden Evrenin çevresindedir.)

NİDANLAR

S. Nidan'ın kökü Avidya'dır. Bunun Maya'dan ne farkı var? Ezoterik olarak kaç tane Nidana vardır?

A. Yine çok fazla soru sormak. Nidanalar, sebep-sonuç ilişkileri (Oryantalistlerin anladığı gibi değil), cehaletten kaynaklanmaz. Onlar, kesinlikle cehaletten hareket ettikleri söylenemeyecek olan Dhyan Chohans ve Devalar tarafından yaratılmıştır. Nidana'ları cehaletten yaratıyoruz. Fiziksel Planda yaratılan her neden, tüm sonsuzluk boyunca tüm planlarda harekete geçer. Onlar, "sonsuzluk perdesi" üzerinde düzlemden düzleme yansıyan ebedi etkilerdir.

MANAS

S. Manas'ın yedili sınıflandırması nedir? Alt Manas'ın yedi derecesi vardır ve muhtemelen bir o kadar da Yüksek Manas vardır. O halde Manas'ın on dört derecesi var mıdır, yoksa Manas bir bütün olarak kırk dokuz Manas ateşine bölünmüş olarak mı alınır?

A. Elbette on dört tane var ama yürümeden önce koşmak istiyorsun. Önce üç öğren, sonra kırk dokuza geç. Agni'nin üç Oğlu vardır; yedi olurlar ve sonra kırk dokuza çıkarlar. Ama sen hala nasıl üç tane üreteceğin konusunda cahilsin. Önce Puranalarda bahsedilen "Kutsal Ateş"in nasıl üretileceğini öğrenin. Bu kırk dokuz ateşin tümü, Triad'ın sürtünmesiyle içimizde üretilmesi gereken Kundalini halleridir. Önce bedenin yedisini, sonra her İlkenin yedisini bilin. Ama her şeyden önce, ilk Triad'ı (üç hayati hava) tanıyın.

OMURİLİK

S. Sempatik sinir nedir ve Okültizmdeki işlevi nedir? Ancak hayvan evriminin belirli bir aşamasından sonra keşfedildi ve daha karmaşık hale gelerek ikinci bir omuriliğin oluşumuna doğru gelişiyor gibi görünüyor ...

A. Bir sonraki Turun sonunda, İnsanlık yeniden [545] erkek-dişi olacak ve sonra iki omurilik olacak. Yedinci Yarışta bu ikisi birleşecek. Evrim, Irklara karşılık gelir ve Irklar geliştikçe, sempatik sinir gerçek bir omuriliğe dönüşecektir. Sadece özbilincin eklenmesiyle bir kavis içinde yukarı doğru döneriz. Altıncı Irk, "puding torbalarına" tekabül edecek, ancak formların mükemmelliğine ve en yüksek akılcılığa ve maneviyata sahip olacak.

Anatomistler, insan vücudundaki yeni dallanmaları ve değişiklikleri keşfetmeye başlıyor. Beyaz kan hücresi fabrikası dedikleri ama aslında Linga Sharira'nın taşıyıcısı olan dalak gibi birçok noktada yanılıyorlar. Okültistler, kalbin en küçük parçacıklarını bilirler ve her biri için bir adları vardır. Onları Tanrıların isimleriyle çağırırlar, örneğin Brahma Salonu, Vishnu Salonu vb. Beynin bölümlerine karşılık gelirler. Vücudun atomları otuz üç on milyonlarca Tanrıdır.

Sempatik sinir, buna Shiva'nın Suçluluğu adını veren Tantrikalar tarafından kullanılır.

PRANA

S. İnsanın Prana - periyodik yaşamla ilişkisi nedir?

A. Jiva, çocuk doğup nefes almaya başladığında Prana olur. Bu hayatın nefesidir, Nefeş. Astral Düzlemde Prana yoktur.

ANTAHKARANA

V. Antahkarana, Yüksek ve Alt Ego arasındaki bağlantıdır; projeksiyondaki göbek bağına karşılık geliyor mu?

C. Hayır, astral ile fiziksel bedeni birbirine bağlayan göbek bağı gerçek bir şeydir. Antahkarana hayali bir şeydir, sözel bir imgedir, sadece Yüksek Manas'tan Aşağı Manas'a bir köprünün bağlantısıdır. Antahkarana, yalnızca "düşüncenizi aşağı yukarı fırlatmaya" başladığınızda var olur. Mayavi Rupa veya Manasik bedenin fiziksel bedenle hiçbir maddi bağlantısı yoktur, göbek bağı yoktur. Manevi ve eteriktir ve herhangi bir engel veya engelleme olmadan her yere gider. Vurulduğunda fiziksel beden üzerinde yansıma yaparak hareket eden astral bedenden tamamen farklıdır. Devaçanik bir varlık, doğumdan önce bile Skandalardan etkilenebilir, ancak bunların Antahkarana ile hiçbir ilgisi yoktur. Örneğin, yeni bir enkarnasyon arzusundan etkilenir.

S. Sessizliğin Sesi'nde bize "yolun kendisi" [546] olmamız gerektiği söyleniyor ve başka bir pasajda Antahkarana'nın o yol olduğu söyleniyor. Bu, Alt ve Yüksek Ego bilinçleri arasında köprü kurmamız gerektiğinden daha fazla bir şey ifade ediyor mu?

Hepsi bu kadar.

S. Bize Yol üzerinde yedi kapı olduğu söylendi: O halde Antahkarana'nın yedi bölümü var mı? Ve bir şey daha - Antahkarana bir savaş alanı mı?

Ah, o bir savaş alanı. Antahkarana'da yedi bölüm vardır. Birer birer geçerken, Yüksek Manalara yaklaşırsınız. Dördüncü köprüyü yaptığınızda kendinizi şanslı sayabilirsiniz.

ÇEŞİTLİ

S. Bize AUM'nin "fiziksel olarak uygulanması" gerektiği söylendi. Bu, renk sesten daha farklı olduğu için, her birimizin gerçek sesine ancak renkler aracılığıyla hakim olabileceğimiz ve AUM'nin Ruhsal ve Okült önemine ancak o zaman Atma-Buddhi'ye hitap edildiğinde sahip olabileceği anlamına mı gelir? -Her kişiliğin manaları?

A. AUM, sadece ağızdan çıkan bir ses değil, bir iyilik anlamına gelir. Yaptıklarından anlamalısın.

S. ile ilgili olarak , Atma-Buddhi-Manas her varlık için bulunduğu plana göre farklı değil midir?

A. Her İlke kendi düzlemindedir. Şela, üçü bir olana kadar her birini asimile ederek birer birer yükselmeli. Bu, Üçlemenin gerçek köküdür.

S. Gizli Öğreti, Akasha'nın Pradhana ile aynı olduğunu söylüyor. Akasha Dünyanın Aurik Yumurtasıdır ve Akasha da Mahat'tır. O halde Manas'ın Aurik Yumurta ile ilişkisi nedir?

A. Mulaprakriti, Akasha (yedi derece) ile aynıdır. Mahat, Akash'ın olumlu yönüdür ve Kozmik Bedenin Mana'sıdır. Buddhi için Manas ne ise, Mahat da Akasha için odur ve Pradhana, Mulaprakriti'nin başka bir adıdır.

Aurik Yumurta Akasha'dır ve yedi derecesi vardır. Saf soyut bir madde olarak soyut fikirleri yansıtır, ancak aynı zamanda daha düşük somut şeyleri de yansıtır.

Üçüncü Logos ve Mahat birdir ve Evrensel Akıl, Alaya ile aynıdırlar.

Tetraktys, Chatur Vidya'dır ya da dörtlü bilgi bir arada, dörtlü Brahma'dır.

547]

NADİ

S. Nadilerin omurga ile herhangi bir sabit bağlantısı var mı; konumları bazı omurlara karşı veya aralarında olduğu belirlenebilir mi? Omurilikte kendisine tahsis edilen ve atanan her uzantıyı işgal ediyor olarak kabul edilebilirler mi? Anatomistlerin bildiği omurilik bölümlerine karşılık geliyorlar mı?

O. E. P. B., Nadilerin omuriliğin anatomistler tarafından bilinen bölgelerine karşılık geldiğine inanıyordu. Böylece, omurilik boyunca altı veya yedi Nadi veya pleksi vardır . Ancak bu terim teknik değildir, genelleştirilmiştir ve her boğum, merkez, gangliyon vb. için geçerlidir. Kutsal Nadi'ler, Sushumna boyunca veya yukarısında yer alanlardır. Bunlardan altısı Science tarafından biliniyor, ancak biri (Atlanta yakınlarında bulunuyor) bilinmiyor. Taraka Raja Yoga bile sadece altıdan bahsediyor ve kutsal yedinciden bahsetmiyor.

Ida ve Pingala, Sushumna'yı barındıran omuriliğin kavisli duvarı boyunca oynarlar. Onlar yarı maddi, pozitif ve negatif, güneş ve aydır ve saf ve ruhsal Sushumna akımını aktive eder. Ayrı, kendi yolları var, aksi takdirde vücutta yayılırlardı. Ida ve Pingala'ya yoğunlaşarak "kutsal ateş" üretilir.

Vina Shiva (sempatik sistem) için başka bir isim Vina Kali olacaktır.

Sempatik sinirler ve Ida ve Pingala, medulla oblongata'nın yukarısındaki Triveni adı verilen kutsal bir yerden kaynaklanır. Burası kutsal merkezlerden biri, diğeri ise beynin gri maddesi olan Brahmarandra. Bu aynı zamanda yeni doğmuş bir bebekte ön çeşmedir.

Omurga, Brahma'nın asası olan Brahmadanda olarak adlandırılır. Münzevilerin taşıdığı bambu asa ile sembolize edilir. Mansarovara Gölü'nde düzenli olarak toplanan Himalayaların ötesindeki Yogiler, üç düğümlü bambu asalar taşırlar ve bunlara tridandinler denir. Üç hayati rüzgarın yanı sıra başka birçok anlamı olan brahminik iplikle aynı anlama gelir; örneğin, bir Brahmin'in şu üç inisiyasyonunu sembolize eder: (a) doğumda, aile astrologundan gizli bir isim aldığında, bu ismi Devalardan aldığı sanılır (dolayısıyla aynı zamanda Brahmin tarafından inisiye edildiği de kabul edilir). Devalar); Hindu bu ismi vermektense ölmeyi tercih ederdi; b) kordonu aldığında yedi yaşında; ve c) on bir ya da on iki yaşında, kasta kabul edildiğinde.

548] S. Bedeni ve organlarını karşılıkları ile birlikte incelemek caiz ise, lütfen bize Nadiler ve delik diyagramı ile bağlantılı olarak ana hatlarını verir misiniz?

A. Dalak Linga Sharira'ya, Karaciğer Kama'ya, Kalp Prana'ya, Corpora-quadrigemina, Kama-Manas'a, Hipofiz bezi Manas-Antahkarana'ya, Epifiz bezi Manas'a karşılık gelir, ta ki titreşen ışık dokunana kadar Buddhi-Manas olduğunda Buddhi'den yayılan Kundalini'nin .

Epifiz bezi İlahi Düşünceye tekabül eder. Hipofiz bezi Psişik Planın bir organıdır. Psişik görüş, doğrudan optik sinirle bağlantılı olan ve bu nedenle görüşü etkileyen ve halüsinasyonlara neden olan bu vücudun moleküler hareketinden kaynaklanır. Hareketi, gözbebeklerine bastırılarak üretilenler gibi kolayca ışık parlamalarına neden olabilir. Sarhoşluk ve ateş, hipofiz bezinin faaliyetiyle görme ve işitme illüzyonları yaratır. Bazen sarhoşluk hipofiz bezini felç edecek kadar etkiler. Optik sinir bu şekilde etkilenirse ve akım tersine çevrilirse, o zaman rengin aditif olması muhtemeldir.

YEDİLER

S. Eğer fiziksel beden insanın gerçek yedisinin bir parçası değilse, fiziksel maddi dünya Kozmik Yedinin yedi seviyesinden biri midir?

Ah, öyle. Ezoterik konuşma tarzında beden bir İlke değildir, çünkü beden ve Linga aynı düzlemdedir, o zaman Aurik Yumurta yedinciyi oluşturur. Beden bir Prensipten ziyade bir Upadhi'dir. Dünya ve onun Astral Işığı, beden Linga'sı ile ne kadar yakınsa birbiriyle ilişkilidir - Dünya Upadhi'dir. En alt bölümünde uçağımız Dünya'dır; en yüksekte - astral. Elbette dünyevi astral ışığı evrensel Astral Işık ile karıştırmamak gerekir.

S. Fiziksel bir nesneden fiziksel düzlemde yedili olarak bahsediliyor çünkü 1) onunla doğrudan temas kurabiliyoruz; 2) retina üzerinde çoğaltın; 3) hatırla; 4) onu rüyada görmek; 5) atomik olarak düşünün; 6) parçalanmış düşünün;

7) - Ve yedinci nedir?

Bunlar onu görebileceğimiz yedi yol: Bu yedi şey bizim görme biçimimiz. Bu yedi hedef mi?

549] A. Yedinci bir düzlemden diğerine köprüler. İkincisi fikirdir, maddenin yokluğudur ve sizi bir sonraki düzeye taşır. Bir düzlemin en yükseği, bir sonrakinin en alçağına dokunur. Yedi, renklerde ve seslerde olduğu gibi doğada da bir faktördür. Aynı tahta parçasında yedi derece vardır; her biri yedi duyudan biri tarafından algılanır. Ahşapta en maddi derece koku iken, diğer maddelerde altıncı derece olabilir. Maddeler, gözlemcinin bilincinden bağımsız olarak yedilidir.

Örneğin bin yıl önce var olan bir masanın bir parçasını gören bir psikometre, bütün bir masayı görecektir, çünkü her atom, tıpkı Leibniz'in Monad'ları gibi, ait olduğu tüm bedeni yansıtır.

Yedi maddesel bölümden sonra, onun ikinci İlkesi olan Astral'ın yedi bölümü gelir . Parçalanmış madde - maddi alt bölümlerin en yükseği - onun kavramının yokluğudur - dördüncüsü.

On dört sayısı, yedi ile kırk dokuz arasındaki ilk adımdır. Her yedi, aslında on dörttür, çünkü yedinin her birinin iki veçhesi vardır. Böylece on dört sırayla iki düzlemin ilişkisini ifade eder. Yedili, kamerî aylarda, ateşlerde, hamileliklerde vb.

SESLER

B. Ses, Akaşanın bir özelliğidir; ama Akaşik düzlemde hiçbir şeyi tanıyamayız; peki sesi hangi düzlemde tanıyoruz? Vücutların fiziksel temasından ses hangi düzlemde çıkar? Ses yedi planda var mıdır ve fiziksel plan bunlardan biri midir?

A. Fiziksel plan bunlardan biridir. Akash'ı göremezsiniz ama onu Dördüncü Yol'dan hissedebilirsiniz. Onun tamamen farkında olamazsın ama yine de onu hissedebilirsin. Akasha, tüm seslerin tezahürünün kökündedir. Ses, arkasındaki ve birçok bağıntının kaynağı olanın ifadesi ve tezahürüdür. Tüm Doğa bir rezonatördür veya daha doğrusu Akasha, Doğanın bir rezonatörüdür. O İlahi, tek Hayat, tek Varoluştur. (İşitme, moleküler parçacıkların titreşimidir, düzen şu ifadede görünür: "Öğrenci hisseder, duyar, görür.")

Sesin sonu yoktur. H.P.B., kalemin masaya vurulması hakkında şunları söyledi: "Bu zamana kadar tüm evreni çoktan etkilemişti. Aşınmaya maruz kalan bir parçacık, başka bir şeye dönüşen bir şeyi yok eder. Ürettiği Nidanlarda ebedidir.” Ses, daha önce Astral Düzlemde ve ondan önce Akaşik'te üretilmemişse, hiç üretilemez. Akasha, sinir hücreleri ve zihinsel güçler arasındaki köprüdür.

S. "Renkler psişiktir, ancak sesler ruhsaldır." Titreşim olduklarına göre, diğer duyuların ardışık düzeni (bunlar görme ve duymaya karşılık gelir) nedir?

A. Bu ifade metinden çıkarılamaz, aksi takdirde karışıklık olur. Hepsi tüm uçaklarda. Birinci Irk ile dokunma duyusu her yerde bir rezonatör gibiydi; bu dokunma duyusu, Ras geliştikçe gelişen diğer duyulara farklılaştı. Birinci Irk'ın "duyusu", atomlarının dış atomlarla uyum içinde titreşme yeteneği anlamına gelen dokunma duyusuydu. Bu dokunuş neredeyse ahenkle aynıydı.

Duygular her Yarışta farklı bir düzlemdeydi; örneğin, Dördüncü Irk, bizden çok daha gelişmiş duyulara sahipti, ancak farklı bir düzlemde. Aynı zamanda çok maddi bir Yarıştı. Altıncı ve yedinci duyular Akaşik Seste birleşecek. "Dokunma duyusunun, ona ne dediğimiz şeye ait olduğu maddenin derecesine bağlıdır."

PRANA

S. Prana, insan vücudunun sayısız "yaşamının" ürünü mü ve bu nedenle, bir dereceye kadar, vücuttaki hücrelerin veya atomların birikimi mi?

C. Hayır, Prana bu "yaşamların" yaratıcısıdır. Örneğin, okyanusa batırılmış bir süngeri ele alalım. Süngerin içindeki su Prana ile eş tutulabilir; dışarıda bir Jiva var. Prana hayatta hareket eden ilkedir. "Yaşamlar" Prana'yı terk eder; Prana onları terk etmez. Süngeri sudan çıkarın ve kurur, böylece ölümü sembolize eder. Her ilke, Jiva'nın bir farklılaşmasıdır, ancak her birinde yaşamı harekete geçiren, "yaşam nefesi" olan Prana'dır. Kama, Prana olmadan Kama'nın olmayacağı Prana'ya bağlıdır. Prana kamik mikropları hayata uyandırır; tüm arzuları geçerli ve kalıcı kılar.

İKİNCİ Omurilik

S. İkinci omurilikle ilgili sorunun cevabına gelince - Altıncı Yarışta ikinci omurilik ne olacak? Ida ve Pingala'nın ayrı fiziksel kanalları olacak mı?

551] A. Sempatik sinirler birleşecek ve ikinci bir omuriliği oluşturacaktır. Ida ve Pingala, Sushumna'ya katılacak ve bir olacaklar. Omuriliğin sol tarafında Ida, sağ tarafında Pingala.

ÖZEL

Pisagor bir İnisiyeydi, en büyük Bilim Adamlarından biriydi. Öğrencisi Archytas, uygulamalı bilimlerde son derece yetenekliydi. Platon ve Öklid İnisiyeydiler ama Sokrates değildi. Hiçbir gerçek İnisiye hiç evlenmemiştir. Öklid, Geometrisini Gizemler'de öğrendi. Modern bilim adamları sadece eski gerçekleri yeniden keşfediyorlar.

KOZMİK BİLİNÇ

H. P. B., diğer her şey gibi, üçü anlaşılmaz ve dördü en yüksek Üstad için erişilebilir olan yedi düzlemde ikamet eden Kozmik Bilinci açıklamaya devam etti. Planları aşağıdaki diyagram şeklinde çizdi:

 

MANAS-EGO

KAMA-MANAS VEYA YÜKSEK psişik

PRANİK-KAMA VEYA ALT PSİKİK

ASTRAL

PRATİK VEYA DÜNYASI

 

Sadece en alttaki, Dünyevi olandan bahsetmişken (sonradan bu düzleme Prakritik denmesine karar verildi), o yedi plana ve onlar da yine yediye bölünmüştür, böylece kırk dokuz olur.

552]

KARASAL

Daha sonra Prakriti'nin en alt katına veya gerçekten Dünyevi'ye ilerledi ve onu şu şekilde böldü:

 

GERÇEK DÜNYA UÇAKLARI VEYA YEDİNCİ PRATİK	7 PARA-EGO VEYA ATMİK
	6 İÇ EGO VEYA BUDDİK
	5 EGO-MANAS
	4 KAMA-MANAS VEYA ALT MANAS
	3 PRANİK KAMA VEYA PSİKİK
	2 ASTRAL
	1 AMAÇ

 

Onun objektif veya duyarlı düzlemi, beş fiziksel duyu tarafından algılanandır.

Arka planında nesneler ters çevrilir.

Üçüncü düzlemi psişiktir: Kedi yavrusunu suya girip boğulmaktan koruyan içgüdü burada bulunur.

Ayrıca, dünyevi, nesnel bir bilinç tablosu verildi:

1. Şehvetli

2. İçgüdüsel

3. Fizyolojik-duygusal

4. Tutkulu-duygusal

5. Zihinsel-duygusal

6. Manevi-duygusal

7. χ

553]

ASTRAL

Üç alt Prakritik, hemen ardından gelen Astral Düzlemin alt üçüne bağlıdır.

 

7

6 ASTRA BUDDİ

5 ASTRA MANAS

4 ASTRA KAMA-MANAS

3 ASTRA PSİKİK VEYA PRANİK

2 astral astral

1 ASTRA HEDEF

 

İkinci planın birinci bölümüyle ilgili olarak H. P. B. öğrencilerine, üzerinde görünen her şeyin, örneğin ters sırada görünen sayıların yorumunda tersine çevrilmesi gerektiğini hatırlattı. Astral Hedef her şeyde Dünyevi Hedefe karşılık gelir.

İkinci bölüm, alt düzlemin ikinci bölümüne karşılık gelir, ancak üzerindeki nesneler son derece inceliklidir - astralize Astral. Bu düzlem, ötesine geçemeyeceği sıradan ortamın sınırıdır. Medyum olmayan bir kişinin oraya girebilmesi için uyku veya trans halinde olması veya nitröz oksidin etkisi altında olması gerekir; ya da sıradan hezeyanlarda insanlar bu düzleme geçerler.

Üçüncüsü, Pranic, doğası gereği yoğun bir şekilde parlaktır. Güçlü deliryum hastayı bu düzleme taşır. Deliryum tremensinde hasta bu düzleme ve yukarıdaki başka bir düzleme geçer. Deliler, korkunç vizyonlar gördükleri bu düzlemde genellikle bilinçlidirler. Bu plan -

Astral planların en kötüsü olan dördüncü bölüm Kamic ve korkunçtur. Buradan baştan çıkaran görüntüler, Kama Loka'daki sarhoşların başkalarını içmeye teşvik eden görüntüleri geliyor; insanlara suç işleme arzusu aşılayan tüm ahlaksızlıkların görüntüleri. Zayıf insanlar bu görüntüleri maymun taklidi gibi taklit ederek onların etkisi altına girerler. Bu aynı zamanda ahlaksızlık salgınlarının, felaket döngülerinin, grup niteliğindeki her türlü kazaların da nedenidir. Güçlü deliryum titremeleri bu düzlemde.

554] Beşinci bölüm, rüyalardaki önsezilerin, alt zihniyetten yansımaların, geçmişe ve geleceğe bakışların bölünmesi, ruhsal değil, zihinsel plandır. Büyülenmiş kahin bu düzleme ulaşabilir ve eğer iyiyse daha da yükseğe çıkabilir.

Altıncısı, sanatın, şiirin, müziğin, yüce hayallerin, deha parıltılarının tüm güzel ilhamlarının geldiği düzlemdir. Burada, onları bulup analiz edemeden geçmiş enkarnasyonlara bir göz atıyoruz.

Yedinci seviyede, ölüm anında veya istisnai vizyonlar durumundayız. Boğulan adam, geçmiş yaşamını hatırladığı anda oradadır. Bu düzlemdeki olayların hatırası kalpte, "Buda'nın tahtında" yoğunlaşmalıdır. Orada kalacaktır, ancak bu düzlemin izlenimleri fiziksel beyne iletilmez.

 

4. UZAY PLANI	FOHAT	UZAY KAMA-MANAS
3. UZAY PLANI	JIVA FOHAT PRANİK KAMA	UZAY HAYATI
2. UZAY PLANI		UZAY ASTRALİ
1. KOZMİK PLAN PRAKRUTI * KOZMİK BEDEN

* (Bu şemada, tüm Kozmik Düzlemler aynı boyutta gösterilmelidir - en düşük plan olan Prakriti için verilen boyutta. Ayrıca, çemberin içinde, tüm Pratik Planlar birinci veya en alttaki için verilen boyutta olmalıdır. Bunu yapmak için çok büyük bir diyagram gerekiyordu ve bu nedenle planların daraltılması gerekiyordu - Ed.)

555]

GENEL AÇIKLAMALAR

Yukarıda tartışılan iki plan, Hatha Yoga'da kullanılan tek düzlemdir.

Prana ve Aurik Kılıf özünde aynıdır ve yine Jiva olarak Evrensel İlahiyat ile aynıdır. Bu, Beşinci Prensibinde Mahat, Altıncısında Alaya'dır. (Evrensel Yaşam da yedi ilkelidir.) Mahat, Kozmos'taki en yüksek Varlıktır ; onun arkasında artık ilahi bir Varlık yoktur; en iyi maddeden, Sukshma'dan oluşur. Bizde Manas'tır ve Logoi'nin kendisi daha az yücedir, çünkü deneyim kazanmamışlardır. Manasik Varlık , tüm Tanrılar emildiğinde Mahamanvantara'nın sonunda bile yok olmayacak , ancak Parabrahmik gizlilikten yeniden ortaya çıkacaktır.

Bilinç, süper kozmik her şeyi bilmenin Kozmik tohumudur. İlahi Bilince gelişme potansiyeline sahiptir.

Kaba fiziksel sağlık, basiret için bir engeldir. Yani Swedenborg ile oldu.

Fohat her yerdedir: bir iplik gibi her şeyin içinden geçer ve kendi yedi bölümü vardır.

 

 

 

Kozmik Düzlemler, Aurik Yumurta ile yedinci olarak altı olarak.

Tezahür etmiş Evrenin tüm Karması Kozmik Aurik Kılıfta yer almaktadır. Bu Hiranyagarbha'dır. Jiva her yerdedir ve diğer İlkeler ile aynıdır.

556]

 

* Her Gezegen Zincirinde Dördüncü Küre.

 

Yukarıdaki diyagram, tüm Güneş Sistemlerinin bir modelidir.

Manas'ın insanda yaptığı gibi, evren canlandırılmadan önce bir olan Mahat, canlandırıldığında farklılaşır.

 

 

Bu çizimi insan İlkelerinin ve bilinç planlarının bir tasviri olarak kabul ederek,—

557] 7, 6, 5 sırasıyla Shiva, Vishnu, Brahma'yı temsil eder ve Brahma en düşüktür.

Shiva dört yüzlü Brahma'dır: Yaratıcı, Koruyucu, Yok Edici ve Yenileyici.

5 ile 4 arası Antahkarana'dır. iki hırsız arasında çarmıha gerilen Kurban Christos'u temsil eder: bu iki yüzlü bir yaratıktır. Vedantistler, kılık değiştirmek adına onu dörtlü olarak temsil ederler: Antahkarana, Chit, Buddhi ve Manas.

PARABRAHMAN VE MULAPRAKRITHI'NİN MANVANTARIK YÖNÜ

 

* Işınların sayısı keyfi ve anlamsızdır, - N.V.

 

Yaşamı algılamak Astral ile başlar: gören fiziksel atomlarımız değildir, vb.

Kama ve Manas arasında Gerçek Bilinç başlar. Atma-Buddhi, İnsanın kendisinden çok Bedenin atomlarında, basillerde, mikroplarda vs. etki eder.

OBJEKTİF BİLİNÇ

Duyusal nesnel bilinç, insandaki beş fiziksel duyu ile ilgili her şeyi ve hayvanlar, kuşlar, balıklar ve bazı böceklerdeki kuralları içerir. Burada da “Yaşamlar” var; bilinçleri Atma-Buddhi'dedir, tamamen Manas'sızdırlar.

AStral BİLİNÇ

558] Belirli bitkilerin (örneğin hassas olanlar), karıncaların, örümceklerin ve bazı gececi hayvanların bilinci uçar (Hindistan'da), ama arılar değil.

Omurgalılar genellikle bu bilince sahip değildir, ancak plasentalı memeliler, elbette uyku halindeyken insan bilincinin tüm potansiyellerine sahiptir.

Aptallar bu uçakta. "Delirdi" yaygın ifadesi, gizli bir gerçeği temsil eder. Çünkü korku veya başka bir nedenden dolayı alt zihin felç olduğunda, o zaman bilinç Astral Düzlemde ikamet eder. Deliliğin incelenmesi buna çok ışık tutacaktır. Buna "sinir planı" denilebilir. Bu uçak, Fizyolojinin hakkında hiçbir şey bilmediği "sinir merkezlerimiz" tarafından tanınır, örneğin, bir durugörü gözü kapalı okur, parmak uçlarıyla okur, epigastrik fossa vb. Bu duyu, sağır ve dilsizlerde oldukça gelişmiştir.

KAMA-PRANİK BİLİNÇ

Tüm nesnel dünyanın doğasında ortak bir yaşam bilinci, taşlar bile, çünkü taşlar canlı olmasaydı, ayrışamazlar, kıvılcım çıkaramazlar vb. Kimyasal elementler arasındaki ilişki, bu Kamik bilincin bir tezahürüdür.

KAMA-MANASIK BİLİNÇ

Hayvanların ve aptalların gerçek bilinci, en düşük derecelerinde, algı düzlemlerinde: insanda rasyonelleştirilirler; örneğin, bir odaya kapatılan bir köpek dışarı çıkma içgüdüsüne sahiptir, ancak içgüdüsü gerekli önlemleri alacak kadar rasyonelleştirilmediğinden dışarı çıkamazken, kişi böyle bir durumda durumu hemen kavrar ve serbest bırakılır. Bu Kama-Manasik bilincin en yüksek derecesi psişiktir. Böylece, içgüdüsel hayvani dereceden rasyonelleştirilmiş içgüdüsel ve psişik dereceye kadar yedi derece vardır.

MANASİK BİLİNÇ

Bu düzlemden Manas, Mahat'a kadar uzanır.

BUDDİK BİLİNÇ

Buddhi Planı ve Aurik Kılıf. Buradan, cennetteki Baba, Atma'ya uzanır ve Aurik Kılıftaki her şeyi yansıtır. Bu nedenle beş ve altı, psişikten ilahi olana kadar olan planları kapsar.

559]

ÇEŞİTLİ

Akıl, doğru ile yanlış arasında gidip gelen bir şeydir. Ama Zeka (Sezgi) daha yüksektir, net bir vizyondur.

Kama'dan kurtulmak için tüm maddi içgüdülerimizi bastırmalıyız - "maddeyi bastır." Et bir alışkanlık meselesidir; mekanik olarak hem iyi hem de kötü bir dürtüyü tekrarlayacaktır. Et her zaman ayartıcı değildir, on vakadan dokuzunda, imgeleriyle eti ayartmaya götüren Aşağı Manas'tır.

En Yüksek Üstat, Samadhi'sine Dördüncü Güneş Düzleminde başlar, ancak Güneş Sisteminin sınırlarının ötesine geçemez. Samadhi'ye başladığında, bazı Dhyan Chohan'larla aynı seviyededir, ancak Yedinci Düzleme (Nirvana) yükseldiğinde onları geride bırakır.

Sessiz Koruyucu, Dördüncü Kozmik Düzlemde ikamet eder.

Yüksek Akıl İradeyi yönetir; alttaki ise onu egoist Arzuya dönüştürür.

Meditasyon sırasında başınızı örtmeyin. Samadhi sırasında kaplıdır.

Dhyan Chohan'ların tutkuları yoktur, onlar saf ve akılsızdır. Mücadeleleri yok, bastırılacak tutkuları yok.

Dhyan Chohans, Hayat Okulu'ndan geçmek zorunda kalır. "Tanrı okula gidiyor!"

En iyilerimiz gelecekte Manasaputras olacak; en düşük Pitras olacaktır. Biz burada yedi entelektüel Hiyerarşiyi temsil ediyoruz. Bu Dünya, bir sonraki Dünya için Ay olacak.

"Pitri", Atma-Buddhi tarafından gölgelenen ve maddeye düşen Astral'dır. "Pudding-Bags" Hayat ve Atma-Buddhi'ye sahipti, ancak Manas'a sahip değildi. Bu nedenle duyarsız (anlamsız) idiler. Tüm evrimin amacı deneyim kazanmaktır.

Beşinci Turda hepimiz Pitras'ın rolünü oynayacağız. Gidip chayilerimizi başka bir insanlığa yatırmamız ve o insanlık mükemmelleşene kadar onunla kalmamız gerekecek . Pitriler bu Turdaki görevlerini bitirip Nirvana'ya ulaştılar, ancak Beşinci Turun orta noktasına kadar görevlerini yerine getirmek için geri dönecekler. Pitras'ın dördüncü veya Kamik Hiyerarşisi "etten bir adam" olur.

Astral beden önce rahimde bulunur; sonra onu dölleyen mikrop ortaya çıkar. Sonra, Pitras'ta olduğu gibi, madde ile giyinir.

Gerçekte Chhaya, daha yüksek Aklın gölgesi olan daha düşük Manas'tır. Bu Chaya, Mayavi Rupa'yı oluşturur. Işın, Astral Düzlemin en yüksek derecesine bürünmüştür. Mayavi Rupa, kalpten gelen yol gösterici zihin olan Upadhi olarak astral bedenden ve Aurik Kılıftan gelen nitelikler ve niteliklerden oluşur.

Aurik Kılıf, Atma'nın ışığını alır ve başı çevreleyen tacı gölgede bırakır.

Aurik Sıvı, Yaşam ve İrade ilkelerinin bir birleşimidir: Kozmos'ta yaşam ve irade bir ve aynıdır. Oyuncunun iradesiyle yönlendirildiğinde gözlerden ve ellerden fışkırır.

Aurik Işık tüm bedenleri çevreler: ister hayvan, ister bitki veya mineral olsun, onlardan yayılan "Aura"dır. Bu, örneğin mıknatısların çevresinde görülen ışıktır.

İnsandaki Atma-Buddhi-Manas, Kozmos'taki üç Logoi'ye karşılık gelir. Sadece karşılık gelmekle kalmazlar, her biri Kozmos'tan Mikrokozmos'a bir radyasyondur. Üçüncü Logos, Mahat, insanda Manas olur, çünkü tıpkı güneş ışınlarının onları emen bedenlerde bireyselleşmesi gibi, Manas da yalnızca bireyselleştirilmiş bir Mahat'tır. Güneş ışınları hayat verir, orada olanı döller ve birey oluşur. Mahat, tabiri caizse meyve verir ve sonuç Manas'tır.

Buddhi-Manas, Kshetrajna'dır.

Her şey gibi Mahat'ın da yedi katı vardır.

İNSAN İLKELERİ

Burada H.P.B. insan ilkelerini temsil etmenin farklı yollarını gösteren iki diyagram çizdi. İlkinde, alttaki iki kişi dikkatsiz bırakılır; düşerler, çürürler, sayılmazlar. Beşi, Atma'nın ışıması altında kalır.

 

 

 

561] İkincisinde:

 

 

 

alttaki Dört sadece madde, nesnel bir yanılsama olarak kabul edilir ve geriye kalan Manas ve Aurik Yumurtadır, daha yüksek İlkeler Aurik Yumurtaya yansır. Tüm bu sistemlerde, ana prensibi hatırlayın - Ruhun hem insanda hem de Kozmosta alçalması ve yeni yükselişi Ruh, sanki ruhsal yerçekimi tarafından aşağı doğru çekilir.

Müritlerin bu fenomenin nedenini ortaya çıkarma girişimleri engellendi, H.P.B. üç Logoi hakkında yalnızca bir ipucu verdi:

1. Aklın Potansiyeli (Mutlak Düşünce).

2. Embriyoda Düşünce.

3. Eylemdeki Düşünce Tabanı.

NOTLAR

Koruyucu değişiklikler, yani böceklerin renginin ve ne yediklerinin kimliği, Doğa elementlerinin işi olarak açıklanmıştır.

Form, farklı düzlemlerde mevcuttur ve bir düzlemin formları, diğerinin sakinleri için formsuz olabilir. Kozmokratlar, İlahi Akılda, onlar tarafından görülebilen ama bizim göremediğimiz planlar üzerine inşa ederler. Sınırlama ilkesi, principium individuationis, Biçimdir: Bu ilke, özünde sonsuz olan Kozmik Maddede tezahür eden İlahi yasadır. Aurik Yumurta, tıpkı Hiranyagarbha'nın Kozmos'un sınırı olması gibi, insanın sınırıdır.

Kriyashakti'de ustalaşmanın ilk adımı, Hayal Gücünün kullanılmasıdır. Bir şeyi hayal etmek, istediğiniz şeyin her ayrıntısıyla mükemmel bir modelini net bir şekilde oluşturmak demektir. Sonra İrade harekete geçirilir ve bununla biçim nesnel dünyaya aktarılır. Bu, Kriyashakti aracılığıyla yaratıcılıktır.

562]

GÜNEŞ VE GEZEGENLER

Kuyruklu yıldız kısmen soğur ve güneş olarak yerleşir. Daha sonra henüz hiçbir merkeze bağlanmamış gezegenleri yavaş yavaş kendi etrafına çeker ve böylece milyonlarca yılda Güneş Sistemi oluşur. Yıpranmış bir gezegen, başka bir sistemdeki bir gezegen için ay olur.

Gördüğümüz Güneş, gerçek Güneş'in bir yansımasıdır: Bu yansıma, dıştan somut bir şey olarak Kama Rupa'dır; tüm güneşler Kozmos'un Kama Rupa'sını oluşturur. Kendi sistemine göre Güneş, Buddhi'dir, bir yansımasıdır ve bu düzlemde görünmeyen gerçek Güneş'in, yani Atma'nın merhemini taşır. Tüm Fohatik kuvvetler - elektrik vb. - bu yansımadadır.

AY

Dünyamızın evriminin başlangıcında Ay, Dünya'ya çok daha yakındı ve şimdi olduğundan daha büyüktü. Bizden uzaklaştı ve oldukça küçüldü. (Ay tüm İlkelerini Dünya'ya verirken, Pitris insana yalnızca Chhaya'larını verdi).

Ay'ın etkileri tamamen psiko-fizyolojiktir. Ölüdür ve bir ceset gibi kendisinden zararlı yayılımlar yayar. Dünyayı ve sakinlerini vampirleştirir, böylece ışınlarında uyuyan herkes yaşam gücünde bir miktar kayıp yaşar. Beyaz madde koruma görevi görür, ışınlar içinden geçmez ve özellikle bu şekilde başı korumak gerekir. Doluyken en güçlüsüdür. Emdiğimiz parçacıkları atar ve yavaş yavaş ayrışır. Karın olduğu yerlerde Ay, beyaz karda etkili bir şekilde vampirleşemediği için bir ceset gibi görünür. Bu nedenle, karla kaplı dağ zirveleri onun kötü etkisinden kurtulur. Ay fosforludur.

Lanka Rakshasaları ve Atlantisliler hakkında Ay'a boyun eğdirdikleri söylenir. Selanikliler Sihirlerini onlardan öğrendiler.

Ezoterik olarak Ay, Aşağı Manas'ın simgesidir; o aynı zamanda Astral'ın bir sembolüdür.

Güneş ışınları altında faydalı olan bitkiler, Ay ışınları altında zararlıdır. Zehir içeren bitkiler en çok ay ışınları altında toplandığında etkilidir.

Yedinci Tur sırasında yeni bir ay görünecek ve Ay'ımız sonunda bozulacak ve yok olacak. Artık ayın arkasında bir gezegen var, "Gizemli Gezegen" ve yavaş yavaş ölüyor. Sonunda İlkelerini yeni Laya Merkezine gönderme zamanı gelecek ve başka bir güneş sistemine ait olacak yeni bir gezegen oluşacak; 563] mevcut Gizemli Gezegen, bu yeni küre için ay işlevi görecek. Bu ayın görüş alanımıza girmesine rağmen Dünyamızla hiçbir ilgisi olmayacak.

GÜNEŞ SİSTEMİ

Gökbilimciler tarafından güneş sistemimize dahil edilen tüm görünür gezegenler, Neptün hariç, ona aittir. Bilimin bilmediği ona ait başka gezegenler de var ve "henüz görünmeyen tüm aylar geleceğe ait."

Gezegenler sadece bizim bilincimizde hareket ederler. Dünyanın diğer gezegenler üzerinde etkisi olmadığı gibi, yedi gizli gezegenin yöneticilerinin de bu dünya üzerinde hiçbir etkisi yoktur . Kesinlikle, Güneş ve Ay, gerçekten sadece zihinsel değil, aynı zamanda fiziksel bir etkiye sahip olanlardır. Güneş'in insanlık üzerindeki etkisi, içimizdeki en fiziksel Kamic elementleri olan Kama Prana ile bağlantılıdır; büyümeyi teşvik eden hayati bir ilkedir. Ay'ın etkisi esas olarak Kama-Manasik veya psiko-fizyolojiktir; psikolojik beyni, serebral zihni etkiler.

MÜCEVHERLER

H.P.B. elmas ve yakutun Güneş'in etkisi altında olduğunu ve safirin Ay'ın etkisi altında olduğunu söyledi - "ama senin için ne önemi var?"

ZAMAN

Kişi bedenini terk edip başkalarının oluşturduğu bilinç alışkanlıklarına tabi olmadığında zaman yoktur.

Döngüler ve çağlar bilince bağlıdır: ilk kez burada değiliz; döngüler geri dönüyor çünkü biz bilinçli varoluşa geri dönüyoruz. Döngüler, Doğa tarafından değil, insanlık bilinci ile ölçülür. Geçmiş çağlardaki insanlarla aynı olduğumuz için bu olaylar yine başımıza geliyor.

ÖLÜM

Hindular, bedenin parçalanması ve bir düzlemden diğerine geçiş nedeniyle ölüme saf olmayan bir fenomen olarak bakarlar. "Ölüme değil, dönüşüme inanıyorum."

ATOMLAR

Atomlar molekülün ruhudur. Altı Prensibi temsil eder ve molekül onun gövdesidir. Atom, nesnel Kozmos'un Atman'ıdır, yani en düşük Prakriti'nin yedinci seviyesindedir.

564]

ŞARTLAR

H.P.B. Öğrencilerin Okültizmde kullanılan Sanskritçe terimlerin doğru anlamlarını bilmeleri ve Okült Semboloji çalışmaları gerektiğini söyleyerek başladım. Başlangıç olarak, ekzoterik metinlerde bulunan on dört (7x2) ve yedi (Sapta) Loka'nın doğru Ezoterik sınıflandırması ve adları daha iyi çalışılmalıdır. Orada çok kafa karıştırıcı bir şekilde veriliyorlar ve "kılık değiştirmelerle" dolular. Bunu göstermek için aşağıda üç sınıflandırma verilmiştir.

LOKİ

1. Genel ekzoterik, ortodoks ve tantrik kategori:

Bhur-loka.

Bhuvar-loka

Svar-loka.

Mahar-loka.                                      İkinci yedi yansıtılır.

Janar-loka.

tapar-loka

Satya loka.

2. Sankhya kategorisi ve bazı Vedantinlerin kategorisi:

Brahma loka.

Pitri loka.

soma mahalli

Indra loka.

Gandharva lokası.

Rakshasa-loka.

Yaksha-loka.

Ve sekizinci:

3. Ezoteriğe en yakın Vedantik:

Atala.

Hayati.

Sutala.

Talatala (veya Karatala).

Rasatala.

Mahatala.

Patala.

Her biri ve hepsi ezoterik olarak Kozmik veya Dhyan-Chogan Hiyerarşilerine ve insanın Bilinç Durumlarına ve bölümlerine (kırk dokuz) karşılık gelir. Bunu takdir etmek için, önce Vedantik sınıflandırmada kullanılan terimlerin anlamlarını anlamak gerekir.

565] Tala yer demektir .

Atala yer yok demektir.

Vitala, daha iyiye doğru bazı değişiklikler anlamına gelir: yani, madde için daha iyidir, çünkü içine daha fazla madde girer veya başka bir deyişle, daha farklı hale gelir. Bu eski bir okült terimdir.

Sutala iyi, mükemmel yer demektir.

Karatala , kavranabilen veya dokunulabilen bir şey (kara-ruka'dan), yani maddenin somut hale geldiği bir durum anlamına gelir.

Rasatala, tat alma yeri anlamına gelir; bir duyu organınızla hissedebileceğiniz bir yer.

Mahatala, dışsal olarak "harika yer" anlamına gelir; ama Ezoterik olarak, öznel olarak tüm diğerlerini içeren ve potansiyel olarak kendisinden önce gelen her şeyi içeren bir yer.

Patala , ayakların altındaki bir şey (pada - ayaktan), upadhi veya bir şeyin temeli, zıt yarım küre ülkeleri, Amerika vb.

Lokaların, yerlerin, dünyaların, devletlerin vb. her biri, belirli bir adı olmayan beş (dışsal olarak) ve yedi (Ezoterik olarak) duruma veya Tattvas'a karşılık gelir ve bunlara dönüşür. Bunlar, aşağıda verilen ana bölümlerde kırk dokuz Ateşi oluşturur:

5 ve 7 Tanmatralar, dış ve iç duyular.

5 ve 7 Bhoot veya elementler.

5 ve 7 Dnianendriya veya duyu organları.

5 ve 7 Karmendriyalar veya eylem organları.

Genellikle Bilinç Durumlarına, Dhyan Chohanların Hiyerarşilerine, Tattvalara vs karşılık gelirler. Bu Tattvalar tüm Evrene dönüşür. Ondört Lokas, yediden yedi yansımayla yaratılmıştır: yukarıda, aşağıda; içeri dışarı; öznel, nesnel; temiz, kirli; pozitif Negatif; vesaire.

LOKAS'IN VEDANTİST SINIFLANDIRMASINA KARŞILIK GELEN BİLİNÇ DURUMLARININ AÇIKLANMASI

7. Atala. Atmik veya Aurik durum veya konum: doğrudan MUTLAK'tan kaynaklanır ve Evrendeki ilk şeydir. (Bizim için) yer olmayan bir yerdeki, hal olmayan bir devletteki maddi olmayan birincil Varlıkların Hiyerarşisine tekabül eder. Bu [566] Hiyerarşi orijinal planı içerir, Mahamanvantara'nın başından sonuna kadar olan, olan ve olacak olan her şey; her şey orada. Bununla birlikte, bu ifade, Doom'u ima ediyor olarak alınmamalıdır: ikincisi, Okültizm'in tüm öğretilerine aykırıdır.

Burada Dhyani-Budaların Hiyerarşileri bulunur. Eyaletleri Parasamadhi, Dharmakaya eyaletidir; ilerlemenin mümkün olmadığı bir durumdur. Orada yaşayan varlıkların saflık ve tekdüzelik içinde kristalleştiği söylenebilir.

6. Hayat. Burada, yedi Dhyani-Buda'dan çıktığı söylenen göksel Budaların veya Bodhisattvaların Hiyerarşileri bulunur. Dünyada Samadhi ile, insandaki Buda bilinciyle bağlantılıdır. Biri dışında hiçbir Usta bunun üzerine çıkıp yaşayamaz; Atmik veya Dharmakaya durumuna (Alaya) geçerse, artık Dünya'ya geri dönemez. Bu iki durum tamamen hipermetafiziktir.

5. Sutala. Yeryüzünde Yüksek Manalara ve dolayısıyla Shabda'ya (Ses), Logos'a, Yüksek Egomuza karşılık gelen diferansiyel durum; ayrıca Manushi Buddha'nın durumu, Dünya'daki Gotama durumuna benzer. Bu, Samadhi'nin üçüncü aşamasıdır (yedilidir). Bu, Kumaraların Hiyerarşilerini içerir - Agnishwattas, vb.

4. Karatala, Sparsha'ya (dokunma) ve astral madde Manas-Manas'tan eterik, yarı nesnel Dhyan-Chohans'ın Hiyerarşilerine veya Manas'ın saf ışınına karşılık gelir - bu, henüz Kama ile karışmadan önceki Aşağı Manas'tır. (bebeklerde olduğu gibi). Onlara Sparsha Devalar, dokunuşla donatılmış Devalar denir. Bu Deva Hiyerarşileri aşamalıdır; ilkinin bir anlamı vardır; ikincisi - iki ve yediye kadar devam eder, her biri potansiyel olarak tüm duyulara sahiptir, ancak bunlar henüz gelişmemiştir. Sparsha, yakınlık, temas olarak daha iyi tercüme edilebilir.

3. Rasatala veya Rupatala: Görme, duyma, dokunma olmak üzere üç duyusu olan Rupa Devas veya Vizyon Devas Hiyerarşilerine karşılık gelir. Onlar Kama-Manas varlıkları ve daha yüksek elementallerdir. Gül Haçlılar arasında bunlar heceler ve undinlerdi. Bu, Dünya'da hipnotizma ve ilaçların (morfin vb.) neden olduğu yapay bir bilinç durumuna karşılık gelir.

2. Mahatala. Devalar Irkının veya Zevk Devalarının Hiyerarşilerine tekabül eder ve alt beş duyuyu ve yaşam ve varlığın yayılımlarını kucaklayan bir bilinç durumunu içerir. İnsanda Kama ve Prana'ya, doğada semender ve cücelere karşılık gelir.

1. Patates. Gandha Devalar veya Devalar'ın Hiyerarşilerine tekabül eder 567] Koku alma duyusu, yeraltı dünyası veya zıt yarımkürelerin ülkeleri: Myalba. Bu, kendini koruma ve duyu tatmininden başka hiçbir duygusu olmayan, zeki olmayan hayvanların dünyasıdır; aynı zamanda, uyanık veya uykuda, son derece egoist insanların alanı. Bu nedenle Narada'nın, yeniden doğmak üzere lanetlendiğinde Patala'yı ziyaret ettiği söylenir. "Doğdukları yerden hiç ayrılmayanlar" için orada hayatın çok keyifli olduğunu bildirdi; Onlar çok mutluydu. Bu dünyevi durumdur ve koku alma duyusuna karşılık gelir. Hayvan dugpaları, hayvan elementalleri ve Doğanın ruhları da burada bulunur.

AYNI SINIFLANDIRMALARIN DİĞER AÇIKLAMALARI

7. Auric, Atmic, Alai, duygu veya durum. Potansiyelle doludur, ancak etkinlikle dolu değildir.

6. Buda; evrenle birlik duygusu; kendini ondan ayrı hayal etmenin imkansızlığı.

(Burada "Alayic" teriminin neden Buddhik duruma değil de Atmik duruma atandığı sorulmuştur. A. Bu sınıflandırmalar sabit ve katı ayrımlar değildir. Sınıflandırmanın ekzoterik olup olmadığına bağlı olarak terim yer değiştirebilir, ezoterik veya pratik. Öğrenciler her şeyi bilinç durumlarına indirgemek için çaba göstermelidir. Buddhi gerçekten tek ve bölünmezdir. Bu içsel bir duygudur, kesinlikle kelimelerle ifade edilemez. Bunu açıklamak için herhangi bir kataloglama işe yaramaz.)

5. Shabdic, işitme duyusu.

4. Seyrek, dokunma duyusu.

3. Rupiska, kendini bir beden olarak hissetme ve onu algılama durumu (rupa = biçim).

2. Irk, tat alma duyusu.

1. Gandi, koku alma duyusu.

Tüm bu Kozmik ve Antropik haller ve duyular, duyu organlarımıza, Dnanendriya'ya, doğrudan temas, görme vb. yoluyla bilgi edinmenin ilkel organlarına karşılık gelir. Bunlar, Netra (gözler), burun, konuşma vb. yoluyla Sharira fakülteleridir ve ve ayrıca eylem organları, Karmendriyalar, eller, ayaklar vb.

Ekzoterik olarak beşli beş set vardır ve bu da yirmi beş eder. Bunlardan yirmisi isteğe bağlı ve beşi Buddhic'tir. Ekzoterik olarak Buddhi'nin algıladığı söylenir; Ancak ezoterik olarak, algıya yalnızca Yüksek Manalar aracılığıyla ulaşır. Bu yirminin her biri olumlu ve olumsuzdur, yani toplam kırktır. Beşli dört kümenin her birine karşılık gelen iki öznel durum vardır; sonuç olarak , toplam sekiz. Öznel olduklarından ikiye katlanamazlar [658] . Böylece 40+8=48 "Buddhi'nin bilişsel gücü"ne sahibiz. Bunlar, hepsini içeren Maya ile birlikte 49'dur. (Maya bilgisine ulaştığınızda, zaten bir Üstatsınız).

masa

5+5                 Tanmatr2 sübjektif

5+5                 But2–

5+5                 Dnanendry2–

5+5                 Karmendriy2–

–––                                                          –––

20+20                                                      8

20 + 20 + 8 + Maya = 49

LOKİ

Brahminler, egzoterik kılıklarında on dört Loka sayarlar (dünya dahil), bunlardan yedisi görünmez olsa da nesneldir ve yedisi özneldir, ancak İç Adam tarafından tamamen görünürdür. Yedi İlahi Lokas ve yedi cehennem (dünya) Lokası vardır.

 

YEDİ İLAHİ YER	YEDİ CEHENNEM (YER) LOKAS
1. Bhurloka (Dünya).	1. Patala (bizim toprağımız).
2. Bhuvarloka (Dünya ile Güneş arasında (Muni).	2. Mahatala.
3. Svarloka (Güneş ve Kutup Yıldızı (Yogi) arasında).	3. Rasatala.
4. Maharloka (Dünya ile Güneş Sisteminin en uç noktaları arasında).[850]	4. Talatala (veya Karatala).
5. Janarloka (güneş sisteminin ötesinde; bu boyuta ait olmayan Kumaraların evi).	5. Sutala.
6. Taparloka (hala Mahatmic bölgesinin dışında, ­Vairaja tanrılarının meskeni).	6. Hayat.
7. Satyaloka (Nirvani'nin meskeni).	7. Atala.

 

ŞEMA V

ELEMENTLER	İLAHİ LOKLAR VEYA DEVLETLER	CEHENNEM (YERYÜZÜ) THALES VEYA DEVLETLER	TEMSİL ­HİYERARŞİSİNİN PLANLARI	İLKE ­_
Bhootlar	Rupa
1. Dünya, Bhumi. Prithiv.	1. Burloka. Düşünen ve nazik insanların meskeni. Zihinsel durum.	1. Patates. Burada insan kabaca hayvan bedeni ve kişiliği yaşar.	1. İnsanların, hayvanların meskeni, bebeklik hali. Bir kutupta masumiyet, diğerinde - içgüdüsel egoizm.	1. Vücut.
2. Su. Apas.	2. Bhuvarloka. Bir kişinin kişiliğinden çok içsel durumu hakkında düşündüğü bir durum. Astral'ı ve özü de bu küreye geçer. Daha Yüksek Mental Durum.	2. Mahatala. İnsan astralinin meskeni, kaba bedenin gölgesi, gölgesi bu kürenin karakteristik özelliklerini alır.	2. Astral Işık Bölgesi ve Kama Loki. Elementallerin meskeni, doğanın ruhları, elementerler. Rupa Deva'nın diğer ucunda; hayvanlar dünyasının korumacıları. İçgüdü Planı.	2. Astral Görüntü.
3. Hava. Vayu.	3. Swarlock. Yoginin tüm eğilimlerini kaybettiği ve Yeniden Birleşmeyi arzuladığı durum. Kutsallık Durumu.	3. Rasatala. Kama'nın her şeyi tatmak (Rasa) için can attığı yer.	3. Devachanik durum. Mutluluk ve mantıksız mutluluğun meskeni veya düzlemi, saf özlem ve tatmin, Kama Manas. daha yüksek elementaller.	3. Kama.
4. Ateş , Agni. Tejalar.	4. Maharloka. Aşağı Manas'ın Kama ile tüm bağlantısını kaybettiği yer. Süper kutsallık durumu.	4. Talatala. Aşağı Manas'ın mantıklı ve nesnel hayata tutunduğu; bu Kamiç.	4. Maya'nın nerede geri çekildiğini ve zayıfladığını planlayın. Rupa Devalar arasında en kutsal olanın meskeni. Bir uçta şefkat küresi, diğer uçta yoğun bencillik.	4. Aşağı Manas.
temel maddeler				Arupa
5. Eter.	5. Janarloka. Manas, Kama'dan tamamen kurtuldu ve Ego ile bir oldu. Kumara'nın durumu.	5. Sutala. Manas tamamen Kama'nın kölesi ve hayvan adamla bir olur.	5. Mahat'ın Oğulları veya Brahma olan Kumaraların meskeni. Neyin Maya alemine ait olduğu ve onun etkisi altında olduğu konusunda her şeyi bilme.	5. Daha yüksek Manas.
6. İlahi Alev.	6. Taparloka. Yeniden doğsa bile artık dokunulmaz ve yok edilemez olmuştur. İsa'nın Doğuştan Durumu.	6. Hayat. Bu başarıldığında, Yüksek Alttan tamamen ayrılır, İplik kopar.	6. Ebedi, yok edilemez madde, ilahi ateş düzlemi. Vairajevlerin meskeni. Güneş Devalarının Pitris'i.	6. Buda.
7. Akaş.	7. Satyaloka. Bu durumda yogi en yüksek Samadhi'ye ulaşır. Harika bir seçimin eşiğinde.	7. Atala. İnsan hemen doğmak için ölür. Ancak yer, Devachan anlamına gelmez. Manevi ölüm, yok oluş.	7. Tezahür etmiş evrende plan consummatus est: Noumenal ­.	7. Atmik ­Aura .

 

DUYGULAR	RENKLER	BİLİNÇ	BEDENLER DUYGULAR	EYLEM ­ORGANLARI	MANEVİ ORGANLAR VE DUYU YERLERİ
Tanmatralar		Dnanendry	Karmendriya
1. Gandha. (Koku.)	1. Mavi.	1. Amaç yoluyla algı: koku alma duyusu	1. Burun	1. Upatha. Nesil organı ­.	1. Burun Tabanı kaşların arasında. Köpekler gibi bazı hayvanlarda oldukça gelişmiştir.
2. Yarış. (Tatmak.)	2. Mor ­_	2. İçgüdüsel ­algılar yoluyla: tat.	2. Dil	2. Bayan Eller.	2. Dalak ve Karaciğer; ilki daha manevi, ikincisi maddi düzlemde ­. Dalak, sol elin küçük parmağına karşılık gelir; küçük parmak ciğer Sağ.
3. Rün. (Görüş)	3. Kırmızı	3. Manyetik ­algılar yoluyla: görme .	3. Gözler.	3. Baba Nogi.	3. Mide: her iki ayağın omurgasına ve küçük ayak parmaklarına karşılık gelir
4. Sparsha. (Dokunmak.)	4. Yeşil	4. Psikofizyolojik algılar yoluyla: dokunma. dokunmak.	4. Vücut. (Deri)	4. Ödeme. Organ ve dışkı ­, dışkı .	4. Göbek Kordonu Bölgesi; uzaylı manyetizmasını dışarı attığı için Payu'ya karşılık gelir .
Tanmatralar		Dnanendry	Karmendriya
5. Şabda. (İşitme.)	5. indigo	zihinsel algılar yoluyla .­	5. Kulaklar	5. Wack. Konuşma organı.	5. Kalp (manevi). Gırtlak (fiziksel).
6. Maneviyat ­_ (Jnan.)	6. Sarı	6. Algılar aracılığıyla ruhlar	6. Astral ­Beden ve Kalp	6. Ruh.	6. Epifiz Bezi.
7. Daha Yüksek Sentetik ­Duygu. her şeyi kapsayan ­.	7. Komple prizmatik ­septener ­; Auric ­Blue ile.	7. Manevi; aurik sentetik ­algılar yoluyla.	7 . Kundalini'nin Işığı.	7. Ruh.	7. Kafatasını dolduran ve ikincisinin tüm içeriğinin, beynin, bademciklerin vb. Olmadığı Akasha .

 

569] Brahminler alttan başlayarak okurlar.

eğer Dhyani'nin yedi yolunu ve kapılarını geçmeye karar verirse geçmek zorunda olduğu - dışarıdan içeriye ve (yedi İlahi) Bilinç Durumuna ait planlardır ; bunun için kişinin bedenden ayrılmasına gerek yoktur ve tüm bunlar yeryüzünde bir veya birçok enkarnasyon sırasında elde edilir.

Sıraya bakın: alttaki dört tanesi (1, 2, 3, 4) rupadır ; yani, İç İnsan tarafından Aşağı Manaların ilahi parçaları veya unsurlarıyla tam uyum içinde ve bilinçli olarak kişisel insan tarafından gerçekleştirilirler. Sonuncusu, tamamen inisiye edilmiş bir Üstat olmadığı sürece, üç yüksek duruma ulaşamaz ve onu hatırlayamaz. Bir hatha yogi asla zihinsel olarak Maharloka'nın üzerine ve fiziksel ve zihinsel olarak - Talatala'nın (çift veya ikili yer) üzerine çıkmaz. Raja Yogi olmak için yedinci kapı olan Satyaloka'ya yükselmeniz gerekir. Mükemmel Yogiler bize bunun Yajna'nın meyvesi veya kurban olduğunu söyler. Bhur, Bhuvar ve Svarga'nın (durumları) geçildiğinde ve Yogi'nin bilinci Maharloka'da yoğunlaştığında, o zaman son seviyede ve Kişisel ile Yüksek Manaların tam özdeşleşmesi arasındaki durumda olur.

Unutulmaması gereken bir şey var: Cehennemsi (ya da dünyevi) haller, tıpkı Kozmik bölümler oldukları gibi, aynı zamanda dünyanın yedi düzlem ve duruma bölünmesiyken, ilahi Saptaloka tamamen özneldir ve psişik Astral planından başlar. Işık, Satya veya Jivanmukta durumunda sona erer. Bu on dört Lokas veya küre, tüm Brahmanda'nın (dünya) uzantısını oluşturur. Aşağıdaki dört kişi tüm sakinleriyle birlikte geçicidir ve daha yüksek olan üçü ebedidir; yani, onlar için ilk durumlar, planlar ve konular, her Kalpa ile değişen, yalnızca bir Brahma Günü sürerken, ikincisi, Brahma Çağı boyunca bir varoluş süresine sahiptir.

Diyagram V'de sadece Beden, Astral, Kama, Alt Manas, Yüksek Manas, Buddhi ve Aurik Atma verilmektedir. Hayat evrensel bir Kozmik ilkedir ve Atman'dan daha fazla bireylere ait değildir.

Bu tabloyla ilgili sorulara yanıt olarak, H.P.B. Touch and Taste'in seri numarası olmadığını söyledi. Öğelerin sabit bir düzeni vardır, ancak Ateş hepsini kuşatmıştır. Her duygu diğerlerini kaplar. Genel bir düzen yoktur; her insanda ilk olan, en gelişmiş olandır.

Öğrenciler yazışmaları ezberlemelidir: sonra organlara odaklanın ve böylece ilgili bilinç durumlarına ulaşın. En alttan başlayarak ve inatla 570] yukarı doğru ilerleyerek sırayla kavrayın . Bir medyumun bazen daha yüksek olanı yakalaması mümkündür, ancak bu nedenle düzenli bir gelişme elde edemez.

En büyük fenomenler, küçük parmağa dokunarak ve ona konsantre olarak üretilir.

Loki ve Tal birbirlerinin yansımalarıdır. Kürenin iki kutbundaki her birindeki, karşıt çiftler halindeki Hiyerarşiler böyledir. Bu tür karşıtlıklar her yerdedir: iyi ve kötü, ışık ve karanlık, erkek ve kadın.

H.P.B. Dünyanın renginin neden mavi olduğunu anlayamadım. Mavi başlı başına bir renktir, birincildir. İndigo bir renktir, mavinin bir tonu değil, aynı zamanda mordur.

Vairajalar diğer Manvantaralara aittir, onlar diğer Manvantaraların ateşli Egolarıdır. Onlar zaten şehvet ateşinde arınmışlardır. Onlar yaratmayı reddedenlerdir. Yedinci Kapıya ulaştılar ve sonraki Manvantaras için kalan Nirvana'dan vazgeçtiler.

Antahkarana'nın yedi adımı Lokas'a karşılık gelir.

Samadhi, vücutta elde edilebilecek dünyadaki en yüksek durumdur. Onun arkasında, İnisiye zaten Nirmanakaya olmalı.

Ruhun saflığı beden saflığından daha önemlidir. Upadhi tamamen saf olmadıkça, daha yüksek seviyedeki anıları tutamaz. Çok az dikkat edilen veya hiç dikkat edilmeyen bir eylemde bulunmak mümkündür ve bu durumda nispeten önemsiz bir önemi vardır. Ama üzerinde düşünülürse, akıl onda oyalanırsa, etkisi bin kat daha güçlüdür. Düşünceler saf tutulmalıdır.

Kama'nın, kötü tutkuları ve duyguları olmasına rağmen gelişmemize yardımcı olduğunu, bize yükselme arzusu ve dürtüsü verdiğini unutmayın.

Et, beden, insan, maddi kısmıyla bu düzlemde kontrol edilmesi en zor olanıdır. Yeni bir bedenle tanıştırılan en yüksek Usta, ona karşı savaşmalı ve onu iradesine göre eğmelidir ve bu boyun eğdirmeyi zor bulmaktadır.

Karaciğer geneldir, dalak yardımcıdır. Karaciğerin tamamlamadığı her şeyi Dalak alır ve tamamlar.

H.P.B. her insanın bu on dört durumdan geçmesi gerekip gerekmediği soruldu ve Loki ve Talas'ın bu dünyadaki planları temsil ettiğini, birçoğunun her şeyden geçmesi gerektiğini ve tüm öğrencinin Adeptship yoluna gitmesi gerektiğini söyledi. Hepsi aşağı Lokas'tan geçer, ancak karşılık gelen Talas'tan [571] geçmesi gerekmez. Her şeyin iki kutbu vardır; her eyalette yedi eyalet.

Vitala hem yüce hem de cehennemi durumu temsil eder. Ölümlü için egonun kişilikten tamamen ayrılması olan bu durum, Buda için yalnızca geçici bir ayrılıktır. Buda için bu Kozmik haldir.

Brahminler ve Budistler Talas'ı cehennem olarak görürler, ancak gerçekte bu terim mecazidir. Talihsizliğe, sıkıntıya, acıya vb. her katlandığımızda cehennemdeyiz.

ASTRAL IŞIKTAKİ FORMLAR

Astral Işıktaki elementaller yansımalardır. Yeryüzündeki her şey oraya yansır. Fotoğrafların bazen ortamlar aracılığıyla elde edilmesi onlardan kaynaklanmaktadır. Ortamlar bunları bilinçsizce formlar halinde üretir. Üstatlar, yanan bir camla ışık huzmelerini odaklamakla eş tutulabilecek bir süreç kullanarak, Kriyashakti'nin yardımıyla onları bilinçli olarak yaratırlar.

BİLİNÇ DURUMLARI

Bhurloka, normalde içinde yaşadığımız uyanıklık halidir; hayvanların yemek, tehlike vb. kokusu aldıklarında içinde bulundukları durumdur. Swarlock'ta olmak, bu düzlemde tamamen dağılmak, yalnızca içgüdünün işe yaraması, böylece maddi düzlemde bir hayvan gibi davranmanızdır. Bu durumda kristalleşen Yogiler biliniyor ve sonra onları başkaları beslemeli. Allahabad yakınlarında bir yogi elli üç yıldır bir kayanın üzerinde oturuyor; şelaları onu her gece indirir, nehre daldırır ve geri koyar. Gün boyunca bilinci Bhurloka'ya döner ve konuşur ve öğretir. Kalküta yakınlarındaki bir adada bir yogi bulundu, uzuvları ağaç kökleriyle büyümüştü. Kökleri kesilerek çıkarıldı ve onu uyandırmak için uygulanan birçok şiddetli yöntemden öldü.

S. Aynı anda birden fazla bilinç halinde olmak mümkün müdür?

A. Bilinç aynı anda tamamen iki düzlemde olamaz. Daha yüksek ve daha düşük durumlar tamamen uyumsuz değildir, ancak en yüksekteyseniz, o zaman en altta "bulutların üzerinde" olacaksınız. Aşağıya dönerken daha yüksek durumu hatırlamak için, hafızanın yukarıya, daha yükseğe aktarılması gerekir. Görünüşe göre Usta ikili bilinci kullanabilir; görmek istemediğinde dikkati dağılabilir: daha yüksek bir durumda olabilir ve yine de kendisine sorulan soruları [572] yanıtlayabilir. Ancak bu durumda, daha sonra tekrar en yükseğe çıkmak için anında maddi düzleme geri dönecektir. Olumsuz koşullarda, bu onun tek kurtuluşu.

Talas'a ne kadar inersen, o kadar entellektüel olursun ve o kadar az spiritüel olursun. Ahlaki açıdan iyi bir insan olabilir ve ruhani olmayabilirsiniz. Akıl, Kama ile çok yakından ilişkili kalabilir. Bir kişi Lokalardan birinde olabilir ve tüm Talasları ziyaret edebilir ve durumu ait olduğu Lokaya bağlı olacaktır. Böylece Bhurlok'ta kalan bir kişi ancak Tala'ya gidip şeytana gidebilir. Bhuvarloka'daysa, o kadar kötü olamaz. Satya durumuna ulaşmışsa herhangi bir Tala'ya tehlikesizce girebilir; kendi saflığıyla korunur, asla tüketilemez. Thals, serebral zekanın halleridir, Loklar - veya daha doğrusu yüksek üçü - manevidir.

Manas, Buddhi'nin ışığını emer. Buddhi Arupa'dır ve hiçbir şeyi özümseyemez. Ego, Buddhi'nin tüm ışığını aldığında, Atma'nın ışığını da alır, çünkü Buddhi araçtır ve böylece üçü bir olur. Bu yapıldığında, tam Üstat ruhsal olarak birdir, ancak bir bedene sahiptir. Dörtlü Yol tamamlanmıştır ve birdir. Üstatların bedenleri, onlara göre, yanıltıcıdır, dolayısıyla yaşlanmaz, kırışmaz vs.

Doğuştan psişik olmayan öğrenci, dörtlü bilincini daha yüksek bir düzlemde tesis etmeli ve oraya çivilemelidir. Dört alttan bir demet yapmasına izin verin ve onları daha yüksek duruma sabitleyin. Vücudunun ve zihninin onu aşağı çekip uzaklaştırmasına izin vermemeye çalışarak buna daha yükseğe odaklanmalı. Bedenini, yemesini, içmesini ve uyumasını riske atmak ama her zaman idealine göre yaşamak.

ANNE SEVGİSİ

Anne sevgisi, insanda ve hayvanda aynı olan, ikincisinde genellikle daha güçlü olan bir içgüdüdür. İnsanlarda bu sevginin devam etmesi, bağlar, kan manyetizması, zihinsel akrabalık sayesindedir. Bazen birlikte yaşayanlardan bir aile oluşur, ancak çoğu zaman durum böyle değildir. Burada iş başında olan nedenler çok karmaşıktır ve dengelenmeleri gerekir. Bazen, çok kötü karması olan bir çocuk doğacağı zaman, kalpsiz ebeveynler seçilir veya Karmik meyveler ortaya çıkmadan ölebilir. Ya da bir çocuk yüzünden acı çekmek onların kendi Karmasıdır. Anne sevgisi bir içgüdü olarak Rasatala ve Talatala arasında yer alır.

573] Lipikalar, insanların Karmik hesaplarını tutar ve onları Astral Işık üzerine damgalar.

Titreyen insanlar bir bilinç durumundan diğerine geçerler.

Düşünce arzudan önce gelir. Düşünce beyne, beyin organa etki eder ve sonra arzu uyanır. Organı uyandıran bir dış uyaran değildir. Bu nedenle, arzu söndürülmeden önce düşünce öldürülmelidir. Mürit düşüncelerinin üzerinde nöbet tutmalıdır. Beş dakikalık düşünme, beş yıllık çalışmayı mahvedebilir ve bu beş yıllık çalışma, ikinci seferde daha hızlı yapılabilse de, yine de zaman kaybıdır.

BİLİNÇ

H.P.B. Önde gelen felsefelerdeki tanım eksikliğine işaret ederek, Batı'da yerleşmiş olan bilinç görüşlerini eleştirerek başladı. Bilinç ve öz-bilinç arasında hiçbir ayrım yapılmadı ve yine de insan ve hayvan arasındaki fark tam da burada yatıyor. Hayvan yalnızca bilinçlidir, ama özbilinçli değildir; hayvan Ego'yu insanın bildiği Özne olarak bilmez. Dolayısıyla bir kuşun, bir böceğin, bir hayvanın bilinci ile bir insanın bilinci arasında çok büyük bir fark vardır.

Ama insanın tam bilinci öz-bilinçtir - bize "Bunu yapıyorum" dedirten şeydir. Zevk varsa, onu deneyimleyen kişiye kadar izini sürmek gerekir. İnsan ve hayvan bilinci arasındaki fark, hayvanda bir Benlik varken, Öz'ün bilincinde olmamasıdır.Spencer bilinçten bahseder ama bir boşluğa geldiğinde basitçe onun üzerinden atlar. Aynı şey Hume için de geçerlidir - iç gözlemde yalnızca duyguları gördüğünü ve herhangi bir Öz'ü bulamadığını söylediğinde, Öz olmadan hiçbir duygu görüşünün mümkün olmayacağını unutur. Duyguları inceleyen nedir? Hayvan, "Ben yedi Ben'im" hissinin bilincinde değildir. İçgüdüsü vardır, ama içgüdü öz-bilinç değildir. Öz-bilinç, ruhun değil, zihnin bir özelliğidir, hayvan kelimesinin geldiği anima. İnsanlık, Manasaputras'ın Üçüncü Irk'ta gelişine kadar öz bilince sahip değildi. Bilinç, serebral bilinç, Ego'nun, Auric Egg'in, Yüksek Manas'ın ışık alanıdır. Bacağın hücreleri şuurludur ama fikirlerin kölesidir; bilinçli değildirler, fikir üretemezler, ancak yorgun olduklarında beyne bir rahatsızlık hissi iletebilirler ve bu nedenle yorgunluk fikrine yol açarlar. İçgüdü, bilincin en düşük halidir. İnsan , yedilik bilincinin dört alt anahtarından geçen bir bilince sahiptir ; bilincinde yedi bilinç düzeyi vardır, ancak yine de bilinç özünde ve her şeyden önce birdir, bir birimdir. Milyonlarca yaprak olduğu gibi, milyonlarca bilinç hali vardır; ama iki özdeş yaprak bulamayacağınız gibi, iki özdeş bilinç durumu da bulamazsınız; devlet asla tam olarak kendini tekrar etmez.

Hafıza, Ego'yu doğurmak için içimizde doğan bir şey midir? Bilgi, duygu, irade zihnin meslektaşlarıdır, fakat onun yetileri değildir. Bellek yapay bir şeydir, göreliliğin bir yardımcısıdır; keskinleştirilebilir veya donuk bırakılabilir ve bu, tüm izlenimleri biriktiren beyin hücrelerinin durumuna bağlıdır; bilgi, duygu ve istek bir araya getirilemez, ne istersen onu yap. Birbirlerinden doğmazlar, zihinden de üretilmezler, prensipler, karşılıklardır. Hafızanız olmadan bilgiye sahip olamazsınız, çünkü hafıza her şeyi tutar, bitirir ve verir. Çocuğa bir şey öğretmezsen, o hiçbir şey bilmez. Serebral bilinç, Yüksek Manaların Alt Manalara saçtığı ışığın yoğunluğuna ve beyin ile bu ışık arasındaki akrabalık derecesine bağlıdır. Serebral zihin, bu beynin bir sonraki dünyaya tepkisi ile şartlandırılmıştır, bu, Manas'ın bilinç alanıdır. Hayvanda Monad ve Manas gizlidir, ancak beyni yanıt veremez. Tüm potansiyeller oradadır, ama onlar uykudadır. Batı, teorilerini bozan bazı hataları kabul etmiştir.

Bir kişi aynı anda kaç izlenimi algılayabilir ve zihninde yakalayabilir? Batılılar bir şey söylüyor; Okültistler yedinin normal olduğunu ama on dört, onyedi, ondokuz, yirmibirin anormal olduğunu söylerler - aynı anda kırk dokuza kadar izlenim alınabilir. Okültizm, zihnin her zaman yedi katlı izlenimi aldığını ve onu hafızasında sakladığını öğretir. Bunu, müzik terazisinin yedi notasını aynı anda tuşlara vurarak kanıtlayabilirsiniz: Bu yedi ses aynı anda bilince ulaşır, ancak eğitimsiz kulak bunları yalnızca tek tek tanıyabilir ve isterseniz aralarındaki aralıkları ölçebilirsiniz. Eğitimli bir kulak yedi notayı aynı anda duyacaktır. Bir kişinin iki veya üç hafta içinde on yedi veya on sekiz renk izlenimi algılayacak şekilde eğitilebileceği ve boşlukların pratikle azalacağı deneysel olarak kanıtlanmıştır.

Bellek bu yaşam için edinilir ve genişletilebilir. Deha, beynin ve beyin hafızasının Yüksek Manalara karşı en büyük duyarlılığıdır. İzlenimler her anlamda hafızada saklanır.

575] Herhangi bir fiziksel duyu gelişmeden önce, daha sonra fiziksel bir duyu haline gelen zihinsel bir duygu vardır. Denizin derinliklerinde veya yer altı sularında yaşayan kör balıklar, açık bir gölete girmelerine izin verilirse, birkaç nesil boyunca gözleri gelişir. Fakat önceki hallerinde , fiziksel bir görüş olmamasına rağmen, bir miktar görme duyusu vardır, aksi halde karanlıkta yollarını nasıl işaretleyebilirler, tehlikeden nasıl kaçınabilirler, vb.? Zihin, her türlü olguyu mekanik ve bilinçsiz olarak algılayıp biriktirecek ve bilinçsiz algılar olarak hafızaya atacaktır. Dikkat güçlü bir şekilde bir şeye odaklanırsa, verilen herhangi bir zararın hassas algısı o anda hissedilmez, ancak daha sonra ıstırap bilince girer. Böylece, aynı anda basılan yedi nota örneğimize geri dönersek, bir izlenimimiz olur, ancak birbiri ardına gelen notalar kulakta etkilenmiştir ve böylece beyin zihninde sırayla eklenirler, çünkü eğitimsiz bilinç bunu yapamaz. aynı anda kaydedin. Her şey eğitim ve dikkat bağlıdır. Bu nedenle, herhangi bir duyumun herhangi bir organdan bilince aktarımı, bilinciniz ona odaklanırsa neredeyse aynı anda gerçekleşir, ancak herhangi bir gürültü dikkatinizi dağıtırsa, duyumun bilincinize ulaşması bir saniyeden fazla zaman alacaktır. Okültist, her izlenimin veya izlenimin yedi çizgili ölçeğinde eşzamanlı algı ve bilince aktarım konusunda eğitim almalıdır. Fiziksel zaman aralıklarını en çok azaltacak olan en başarılı olacaktır.

BİLİNÇ, YEDİ DERECE

Bilincin yedi derecesi veya gölgesi vardır, Birler; örneğin haz veya acı hissetme anında; dört alt ve üç yüksek.

 

1. Fiziksel duyu algısı:	Hücrenin algılanması (felçte, siz hissetmeseniz de orada bir his vardır).
2. Kendilik algısı veya kendilik algısı:	Yani hücrenin kendini algılaması.
3. Psişik algı:	Astral çift, doppelgänger daha yükseğe geçiyor
4. Yaşam algısı:	Fiziksel duyum, zevk ve acı duyumları, kalite duyumları.
Bunlar psiko-fizyolojik kişiye ait en düşük dört derecedir.
5. Manasik benlik algısı:	Aşağı Manas'ın Manasik tanınması.
576] 6. İstemli algı:	İstemli algı, bir fikrin gönüllü kabulü; fiziksel acıyı hesaba katabilir veya görmezden gelebilirsiniz.
7. Ruhsal, tamamen bilinçli algı	Çünkü Yüce'ye ulaşır: öz-bilinçli Manas.

 

(Apperception, Leibniz'in tarzında değil, dikkat algıya odaklandığında, kendini algılama, bilinçli eylem anlamına gelir.)

Bunları herhangi bir uçakta kullanabilirsiniz: örneğin, kötü haber kalbe ulaşmadan önce dört alt aşamadan geçer.

Veya Sesi alın:

1. Kulağına vurur.

2. Kulağın kendini algılaması.

3. Onu aktaran psişe veya zihniyet hakkında

4. Hayati (keskin, nazik; güçlü, zayıf; vb.).

BENLİK

Bir Ego'nun, gerçek bir Bilinç Alanının var olduğunun en iyi kanıtlarından biri, bilinç halinin hiçbir zaman tam olarak yeniden üretilemeyeceği, yüzlerce yıl bile yaşanamayacağı, milyarlarca ve milyarlarca halden geçemeyeceği az önce bahsettiğimiz gerçektir. Bir etkin gün boyunca kaç durum ve alt durum geçilir; hepsine yetecek kadar hücreye sahip olmak imkansız olurdu. Bu, neden bazı zihinsel durumların ve soyut nesnelerin Ego'yu Devachan'a kadar takip ettiğini ve diğerlerinin neden uzayda dağıldığını anlamaya yardımcı olacaktır. Öz'e dokunan, onunla ilgili olan, asil bir eylem olarak ölümsüzdür ve onunla birlikte Devachan'a gider, kişiliğin çürüyen biyografisinin ayrılmaz bir parçasını oluşturur. Yüce duygu yedi aşamadan geçer ve melodilerini zihin hücrelerinde çalan zihin olan Ego'ya dokunur. Bilincin işleyişini analiz edip betimleyebiliriz ama Özne'nin varlığını kabul etmedikçe bilinci tanımlayamayız.

BHURLOKA

Bhurloka, Aşağı Manas ile başlar. Hayvanlar, insanlar gibi hissetmezler. Köpek, beladan kaynaklanan gerçek acıdan çok sahibinin kızgın olduğu gerçeğini düşünür. Hayvan, hafıza ve hayal gücünde acı çekmez, geçmişi ve geleceği hissetmez, aynı zamanda gerçek şimdiki acıyı hissetmez.

577]

epifiz bezi

Özel fiziksel algı organı beyindir ve algı epifiz bezinin aurasında yer alır. Bu aura, herhangi bir izlenime titreşimlerle yanıt verir, ancak yaşayan bir insanda bu yalnızca hissedilebilir, ancak anlaşılamaz. Bilinçte gerçekleşen düşünme sürecinde, bu auranın ışığında sürekli titreşimler meydana gelir ve yaşayan bir insanın beynine bakan bir durugörü, neredeyse sayabilir, ruhsal vizyonla görebilir, yedi adım, ışığın yedi tonu, en loştan en parlaka kadar parıldayan. Eline dokunuyorsun; siz ona dokunmadan önce, epifiz bezinin aurasında titreşim çoktan başlamıştır ve kendi rengine bürünmüştür. Yarattığı titreşimlerle organda aşınma ve yıpranmaya neden olan bu auradır. Titreşen beyin, titreşimleri omuriliğe ve dolayısıyla vücudun geri kalanına iletir. Mutluluk da üzüntü gibi bu güçlü titreşimlere neden olur ve böylece bedeni yıpratır. Güçlü neşe veya keder titreşimleri böylece öldürebilir.

KALP

Epifiz bezinin etrafındaki yedili heyecan ve ışık oyunu kalbe, daha doğrusu kalbin yedi beynini titreştiren ve aydınlatan auraya yansır, tıpkı epifiz bezinin etrafındaki aura gibi. Bu, ekzoterik olarak dört yapraklı ve ezoterik olarak yedi yapraklı bir nilüferdir, yedi bölmeli Buda'nın mağarası Saptaparna'dır.

ASTRA VE EGO

Astral Beden ile Ego'nun doğası ve özü arasında bir fark vardır. Astral Beden molekülerdir, ne kadar eterize edilmiş olursa olsun; Ego atomiktir, ruhsaldır. Atomlar ruhsaldır ve bu düzlemde her zaman görünmezdir, moleküller etraflarında şekillenir, moleküllerin en yüksek görünmez ilkeleri olarak kalırlar. Gözler en gizli duyu organımızdır: onları kapatın ve zihinsel düzleme geçersiniz. Tüm duyuların faaliyetini durdurun ve tamamen farklı bir düzlemdesiniz.

BİREYSELLİK

karışırsa karışsın, birbiriyle ilişkili kalır ve diğerlerinden sonsuza kadar farklı kalır . Benzer şekilde, bir su damlası okyanusa düşse de bireyselliğini korur. Bir insan olarak kendi hayatıyla bir leke haline geldi ve yok edilemez. Herhangi bir insan grubu, Astral Işıkta bir grup olarak görünecek, ancak sabit kalmayacak; ancak Okült çalışma amacıyla yapılan bir grup toplantısı daha bağlantılı olacak ve iz daha kalıcı olacaktır. Akrabalık ne kadar yüksek ve manevi olarak, bağ o kadar sıkıdır.

ALT MANAS

Alt Manas, Yüksek Manas'ın bir yayılımıdır; o Yüce ile aynı doğadandır. Bu doğa, bu seviyede bir izlenim bırakamaz veya herhangi bir izlenim alamaz: Deneyimi olmayan bir Başmelek, bu seviyede duyarsız olur ve ne izlenim verebilir ne de alabilir. Bu nedenle Alt Manas, Astral Işığın özüyle giyinir; bu astral kabuk, onun tek kurtuluşu olan Antahkarana dışında, onu Ebeveyninden ayırır. Onu parçalara ayırın ve bir hayvana dönüşün.

KAMA

Kama hayattır - kanın özüdür. Kanı terk ettiğinde, ikincisi pıhtılaşır. Prana bu düzlemde evrenseldir; bizde hayati bir ilkedir, Prana'dan çok Pranik.

KİŞİLİK (KENDİNE ÖZGÜRLÜK)

Nitelikler, "Kişiliğin" özelliklerini belirler. Yani, örneğin, aynı ortama yerleştirilen iki kurt muhtemelen farklı davranmayacaktır.

Yüksek Ego'nun bilinç alanı Astral Işığa asla yansımaz. Aurik Kılıf, hem Yüksek hem de Alt Manalardan izlenimler alır ve Astral Işığa da yansıyanlar sonraki izlenimlerdir. Oysa manevi olan her şeyin özü, Yüksek Ego'ya ulaşan veya onun tarafından reddedilmeyen her şey Astral Işığa yansımaz, çünkü ikincisi çok düşük bir düzlemdedir. Ancak bir kişinin yaşamı boyunca, Karmik hedefleri akılda tutan bu öz, Aurik Kılıfa damgalanmıştır ve ölümden ve İlkelerin ayrılmasından sonra, Evrensel Akılla (yani, onu bile aşan "izlenimler") birleşir. Devachan Planı), egonun reenkarne olduğu o günü Karmik olarak orada beklemek için. (Dolayısıyla Kamic, Devachanic ve Manasic diyebileceğimiz üç tür izlenim vardır.) Varlıklar [ 579] ne kadar yüce olurlarsa olsunlar, Karmik ödüllerini ve cezalarını yeryüzünde almalıdırlar. Bu ruhsal izlenimler aşağı yukarı beyinde biriktirilir, aksi takdirde Alt Ego sorumlu olmazdı. Ancak, beyin yoluyla edinilen ve daha önceki deneyimlerimizin sonucu olmayan bazı izlenimler vardır. Üstatlarda beyin bu izlenimleri korumak için eğitilir.

Enkarne olan Ray, kolaylık olması açısından iki yöne ayrılabilir: alt Kamic Ego, Kama Loka'da dağılır; Manasik kısım, döngüsünü tamamlar ve Yüksek Ego'ya geri döner. Gerçekte, bu Yüksek Ego, tabiri caizse cezalandırılan, acı çeken kişidir. Bu, Okültizm'in en karanlık ama yine de en önemli gizemi olan Mesih'in gerçek çarmıha gerilmesidir; hayatımızın tüm döngüsü ona bağlı. Aslında, Yüksek Ego acı çekendir, çünkü yüksek kişisel bilincin soyut bilincinin Ego'da damgalı kalacağını hatırlayın, çünkü o onun ebediyetinin ayrılmaz bir parçası haline gelmelidir. En yüce izlenimlerimizin tümü, kendisininkiyle aynı doğaya sahip oldukları için Yüksek Ego'ya damgalanmıştır.

En yüksek bakış açısından, vatanseverlik ve askerlik hizmetindeki büyük işler tamamen iyi değil. İnsanlığın bir kısmına fayda sağlamak iyidir; ama bunu başkalarının pahasına yapmak kötüdür. Bu nedenle vatanseverlikte vb. İyiliğin yanı sıra zehir de vardır. Ve Yüksek Ego'nun içsel özü kirlenmemiş olsa da, dış giysi lekeli olabilir. Bu nedenle, bu tür düşünce ve eylemlerin hem kötü hem de iyi tarafı Aurik Kılıfa damgalanmıştır ve Yüksek Ego, bundan tamamen masum olmasına rağmen, kötü için Karma'yı üstlenir. Böylece her iki tür izlenim de ölümden sonra Evrensel Akılda dağılır ve yeni enkarnasyonda Ego kendisi olan Işını yeni kişiliğe gönderir ve onda ıstırap çeker. Kendi birikmiş deneyimiyle yarattığı Kendinin Bilincinde acı çekiyor.

Egolarımızın her birinin arkasında geçmiş Manvantaras'ın Karması vardır. Yedi Ego Hiyerarşisi vardır ve bunlardan bazılarının, örneğin alt kabilelerde, mevcut döngüyü yeni başlattığı söylenebilir. Ego, İlahi Bilinç ile başlar; geçmiş yok, gelecek yok, ayrılık yok. Kendisinin bilincine varması uzun zaman alır. Ancak birçok doğumdan sonra deneyimin bütününden bir birey olduğunu anlamaya başlar. Enkarnasyon döngüsünün sonunda hala aynı İlahi Bilinçtir, ama şimdi bireyselleşmiş bir Öz-Bilinç haline gelmiştir.

580] Sorumluluk duygusu, Yüksek Ego'nun Işığının varlığından ilham alır. Ego, enkarnasyon döngüsünde giderek daha fazla bireyselleştikçe, ıstırap çekerek sorumluluğunun farkına varmayı giderek daha fazla öğrenir ve bu sayede sonunda tüm Evrenin tüm Egolarının bilinci olan Öz-Bilinci edinir. Mutlak Varlık, tüm bunların fikrine veya hissine sahip olmak için, evrensel olarak değil, bireysel olarak tüm deneyimlerden geçmelidir, böylece geri döndüğünde, Evrensel Akıl ile aynı her şeyi bilmeye ve tüm bunların anısına sahip olacaktır . ki geçti.

"Bizimle Ol" gününde her Ego, Manvantaras'ın ötesindeki geçmiş enkarnasyonlarının tüm döngülerini hatırlamalıdır. Ego bu dünya ile temasa geçer; yedi İlkenin tümü bir olur, yaptığı her şeyi burada görür. Bazı ilahi ışığın ışığında geçmiş enkarnasyonlarının akışını görür. Tüm insanlığı aynı anda görür, ancak her zaman ayrı bir akım vardır, o da her zaman Öz'dür.

Bu nedenle sorumluluğumuzu her zaman vurgulamaya çalışmalıyız.

Yüksek Ego, tabiri caizse, saf ilahi ışıktan oluşan bir toptur, üzerinde hiçbir farklılaşmanın olmadığı daha yüksek bir seviyeden bir Birimdir. Herhangi bir farklılaşma düzlemine inerek, yalnızca zaten farklılaşmış bir kişilik aracılığıyla tezahür ettirebileceği bir Işın yayar. Bu Işın'ın bir parçası olan Aşağı Manas, yaşam boyunca o kadar kristalleşebilir ve Kama ile bir olabilir ki, Madde tarafından asimile edilmiş halde kalır. Saflığını koruyan kısım, Antahkarana'yı oluşturur. Enkarnasyonun tüm kaderi, Antahkarana'nın Kama-Manas'ı dizginleyip dizginleyemeyeceğine bağlıdır. Ölümden sonra, tüm iyi ve asil özlemlerin izlenimlerini ve anılarını taşıyan yüksek ışık (Antahkarana), Yüksek Ego tarafından özümsenir; kötü, boşlukta ayrılır ve kişiliği bekleyen kötü Karma şeklinde geri döner.

Sorumluluk duygusu Bilgeliğin başlangıcı, Ahankara'nın solmaya başladığının kanıtı, ayrılık duygusunu kaybetmenin başlangıcıdır.

KAMA RUPA

Kama Rupa sonunda parçalanır ve hayvana dönüşür. Kırmızı kanlı tüm hayvanlar insan soyundan gelir. Soğukkanlı hayvanlar geçmişten gelen madde kökenlidir. Kan, Kama Rupa'dır.

Beyaz toplar toplayıcıdır, "yiyicidir"; onlar [581] Astral'dan dalaktan sızarlar ve Astral ile aynı doğaya sahiptirler. Daha sonra Chhaya'dan doğarlar. Kama vücudun her yerindedir. Kırmızı hücreler, her hücreden sızan, tüm organlardan sızan elektrik sıvısı damlalarıdır. Onlar Fohatik İlkenin çocuklarıdır.

KALP

Kalpte yedi beyin, Upadhiler ve yedi Hiyerarşinin sembolleri vardır.

IŞIKLAR

Işıklar sürekli olarak epifiz bezinin etrafında oynar, ancak Kundalini onları kısa bir süreliğine aydınlattığında, tüm evren görünür hale gelir. Derin uyku sırasında bile Göksel Göz açılır. Bu, biz kendimizi hatırlamasak da, onu kullanan Manas için yararlıdır.

ALGI

Algının yedi aşamasıyla ilgili bir soruya yanıt olarak H.P.B. düşüncenin en yükseğe, yedinciye konsantre olması gerektiğini ve sonra onu geçmeye çalışmanın, onu bu düzlemde geçmenin imkansız olduğunu kanıtlayacağını söyledi. Beyinde düşüneni daha ileriye taşıyacak hiçbir şey yoktur ve eğer düşünce daha da yükseğe çıkacaksa beyinsiz bir düşünce olmalıdır. Gözler kapalı olsun; irade beynin çalışmasına izin vermemeye yönlendirilir ve o zaman bu nokta geçilebilir ve öğrenci bir sonraki seviyeye geçecektir. Tüm bu yedi algı aşaması, Antahkarana'dan önce gelir; eğer onların ötesine geçebilirsen, Manas Düzlemindesin.

Düşünce gücünüzü aşan bir şey hayal etmeye çalışın, diyelim ki Dhyan-Chohans'ın doğası. O zaman beyni pasifleştir ve ötesine geç; beyaz parlak bir ışık göreceksiniz, gümüşi ama sedef gibi opal; sonra en narin menekşe renginden yeşilin bronz tonlarına ve metalik ışıltılı çivit mavisine kadar renk dalgaları içinden geçecek ve o renk kalacaktır. Bunu görürseniz, zaten başka bir uçaktasınız demektir. Yedi aşamadan geçmelisin.

Bir renk göründüğünde ona bir bakın ve iyi değilse atın. Dikkatinizin yalnızca yeşil, çivit mavisi ve sarı üzerinde durmasına izin verin. Bunlar iyi renkler. Gözler beyinle bağlantılı olduğu için sizin için en kolay görebileceğiniz renk kişiliğin rengi olacaktır. Kırmızı görürseniz, bu sadece fizyolojiktir ve dikkate alınmamalıdır. Yeşil bronz, Aşağı Manas'tır; sarı-bronz Antahkarana'dır; 582] indigo-bronz Manas'tır. Bu renklere dikkat edilmelidir ve sarı-bronz indigo ile birleştiğinde Manas Düzlemindesiniz demektir.

Manas Planında Numenas'ı fenomenlerin özünü görürsünüz. İnsanları veya diğer zihinleri görmüyorsunuz ama kendi başınıza tutunacak kadar meşgulsünüz. Eğitimli bir kahin Numen'i her zaman görebilir. Üstat bu düzlemde Numenleri, gerçeği görür, bu yüzden aldatılamaz.

Meditasyonda, yeni başlayan kişi iki düzlem arasında gidip gelebilir. Bu düzlemde saatin tik taklarını duyarsınız, sonra astralde, tik tak eden ruhta. Saat durduğunda, tıkırtı yüksek planlarda, astralde, sonra eterde, saatin son parçası da gidene kadar devam eder. Bu, son molekülü de ayrışana kadar kendisinden yayılımlar gönderen ölü bir bedenle aynıdır.

Meditasyonda zaman yoktur çünkü bu seviyede bilinç durumlarının ardışıklığı yoktur.

Mor, Astral'ın rengidir. Onunla başlayacaksın ama orada durmamalısın; daha ileri gitmeye çalışın. Mor bir peçe gördüğünüzde, bilinçsizce Mayavi Rupa'yı oluşturmaya başladığınız anlamına gelir. Dikkatinizi toplayın ve uzaklaşırsanız, bilincinizi sıkıca bu Maya Bedeninde tutun, onu gözden kaçırmayın, tüm gücünüzle tutun.

BİLİNÇ

Sadece hayvani şuur olan şuur, kalp hücreleri dışında bedendeki bütün hücrelerin şuurlarından müteşekkildir. Kalp kraldır ve insan vücudundaki en önemli organdır. Baş vücuttan ayrılsa bile kalp otuz dakika daha atmaya devam eder. Pamuğa sarılıp sıcak bir yerde bekletilirse birkaç saat atacaktır. Kalpte en son ölen yer, yaşamın merkezi, her şeyin merkezi, Brahma'dır, tohumda yaşayan ilk nokta ve ölen son noktadır. Bir yogi trans halinde toprağa gömüldüğünde, vücudun geri kalanı ölmüş olsa bile yaşayan şey tam da kalbin bu yeridir ve canlı olduğu sürece yogi dirilebilir. Burası potansiyel olarak zihin, yaşam, enerji ve irade içerir. Ömrü boyunca prizmatik renkler, ateşli ve opal yayar. Tıpkı beyin rasyonel bilincin merkezi olduğu gibi, kalp de ruhsal bilincin merkezidir. Ancak bu bilinç, kişilik tarafından yönetilemez , tıpkı Buddhi-Manas ile uyum içinde hareket edinceye kadar enerjilerinin onun tarafından yönlendirilemeyeceği gibi; ve o zamana kadar - eğer yapabilirse - ona rehberlik eder. Bundan vicdan azabı, 583] vicdan azabı doğar; akıldan değil kalpten gelirler. Kalpte tezahür eden tek Tanrı vardır, diğer ikisi görünmezdir ve bu üçlü Atma-Buddhi-Manas'ı oluşturur.

Ruhun telkinlerini yakalayacak şekilde şuuru kalpte yoğunlaştırmak mümkün müdür sorusuna cevap olarak. H.P.B., bu şekilde konsantre olabilen herkesin Manas ile bir olacağını, Kama Manas'ı Yüksek Manas'a ekleyeceğini söyledi. Yüksek Manas bir kişiyi doğrudan yönlendiremez, sadece Alt Manas aracılığıyla hareket edebilir.

İnsanda üç ana merkez vardır - Kalp, Baş ve Göbek; merkezlerin göreceli baskınlığına göre herhangi ikisi birbirine + veya - olabilir.

Kalp, En Yüksek Üçlüsü temsil eder; karaciğer ve dalak Dört'ü temsil eder. Solar pleksus midenin beynidir.

H.P.B. yukarıda adı geçen üç merkezin iki hırsız arasında çarmıha gerilmiş İsa'yı temsil edip edemeyeceği sorusu soruldu; bunun bir benzetme işlevi görebileceğini, ancak bu görüntülerin kötüye kullanılmaması gerektiğini söyledi. Unutulmamalıdır ki, Alt Manas özünde Üst Mana ile aynıdır ve Kamik dürtüleri reddederek onunla bir olabilir. Mesih'in çarmıha gerilmesi, günahlarımızı üstlenmesi için biricik Oğlunu dünyaya gönderen Yüce Manas'ın, Baba'nın özverisini sembolize eder: Mesih miti, Gizemlerden kaynaklanır. Tyana'lı Apollonius'un biyografisi de öyle; ikincisi, Mesih'in yaşamına çarpıcı benzerliği nedeniyle Kilise Babaları tarafından susturuldu.

Psiko-entelektüel insan, yedi kapısıyla tamamen kafanın içindedir; manevi adam kalptedir. Kıvrımlar düşünce tarafından oluşturulur.

Üçüncü ventrikül, bir kişi hayattayken, ölümden sonra olduğu gibi sıvı ile değil, ışıkla doldurulur.

Beyinde yaşam boyunca tamamen boş olan yedi boşluk vardır ve vizyonların hatırlanması için bu boşluklara yansıtılması gerekir. Okültizmde bu merkezlere ilahi uyumların gamı olan yedi uyum denir. İçinde bulunduğunuz bilinç durumuna göre her biri kendi rengine sahip olan Akaşa ile doludurlar. Altıncısı, yaşam boyunca içi boş ve içi boş olan epifiz bezidir; yedinci bütündür; beşinci, üçüncü ventriküldür; dördüncüsü hipofiz bezidir. Manas, Atma-Buddhi ile bağlantılı [584] olduğunda veya Atma-Buddhi Manas'ta yoğunlaştığı zaman, daha yüksek üç boşlukta etki eder, yayar, ışıltılı bir hale yayar ve bu çok kutsal yüzlerde görülür.

Beyincik merkezdir, tüm kuvvetlerin deposudur; o başın Kama'sıdır. Epifiz bezi rahme karşılık gelir; bacakları - fallop tüpleri. Hipofiz bezi, prensesin arabasının önünde elinde meşaleyle koşan bir uşak gibi sadece onun hizmetkarı, meşale taşıyıcısıdır. Bu nedenle, kafa söz konusu olduğunda, kişi androjendir.

İnsan, evrendeki tüm unsurları içerir. Makrokozmosta Mikrokozmosta olmayan hiçbir şey yoktur. Daha önce de söylendiği gibi, epifiz bezi yaşam boyunca tamamen boştur; hipofiz bezi çeşitli esanslar içerir. Epifiz bezindeki granüller, ölümden sonra boşlukta biriktirilir.

Beyincik, düşünme için gerekli malzemeleri sağlar; beynin ön lobları bu maddelerin sonlandırıcılarıdır ama kendilerini yaratamazlar.

Durugörü algısı, dokunma bilincidir: bu nedenle, örneğin harfleri okumak, bir maddenin psikometrisi vb. epigastrik fossa yardımıyla gerçekleştirilebilir. Her duyunun kendi bilinci vardır ve herhangi bir duyu aracılığıyla bilince sahip olabilirsiniz. Beynin felç olmasına rağmen bilinç görme düzleminde olabilir, felçli bir kişinin gözleri dehşeti ifade eder. İşitme duyusunda da durum aynıdır. Fiziksel olarak kör, sağır veya dilsiz olanlar, bu duyguların psişik kopyalarına hâlâ sahiptir.

İSTEK VE ARZU

İnsandaki Eros, dehanın güzel resimler, harika müzik, yaşayacak ve ırka hizmet edecek şeyler yaratma iradesidir. Bunun hayvani yaratma arzusuyla hiçbir ilgisi yoktur. Will, Yüksek Manalardandır. Bu, Yüksek Manalar aracılığıyla hareket eden evrensel harmonik eğilimdir. Arzu, Kendini Maddede tatmin etmeye çalışan ayrılığın sonucudur. Yüksek Ego ile Alt Ego arasında açılan yol, Ego'nun kişisel benliği etkilemesini sağlar.

ÇEKİCİ

Kötülükte güçlü olan bir kişinin birdenbire tövbe edip iyilikte de aynı derecede güçlü hale gelebileceği doğru değildir. Taşıyıcısı çok kirli, en iyi ihtimalle, en azından bu enkarnasyon için harekete geçirdiği Karmik nedenleri [ 585] dengeleyerek kötülüğü etkisiz hale getirebilir . Ahşap ringa tuzlu suyuna çok doymuş olduğundan, bir fıçı ringa balığını gül yağı için bir kap olarak kullanamazsınız. Kötü dürtüler ve eğilimler fiziksel doğaya damgasını vurduğunda, bir anda tersine çevrilemezler. Vücudun molekülleri Kamic istikametinde dizilmişlerdir ve neyin ne olduğunu kendi düzlemlerinde anlayacak, yani kendilerine zararlı olaylardan kaçınacak kadar zekaya sahip olmalarına rağmen yön değişimini, hangi dürtülere yöneldiklerini anlayamazlar. başka bir uçaktan gel Çok zorlanırlarsa sonuç hastalık, delilik, ölüm olur.

BAŞLANGIÇLAR

Mutlak sürekli hareket, hiçbir şey ve her şey olan Parabrahman, hareket hayal edilemeyecek kadar hızlıdır, bu harekette Enerji, Eros olan sisi atar. Böylece, hala Enerji olan ilk Töz olan Mulaprakriti olur. Kesintisiz ve akıl almaz hareketinde hâlâ dönüşmekte olan bu Enerji, bir Atom, daha doğrusu bir Atomun çekirdeği haline gelir ve sonra üçüncü Plana geçer.

Bizim Manas'ımız Dünya Ruhundan gelen Işındır ve Pralaya'da geri alınır; "Onun Parabrahman'ın Alt Mana'sı olması mümkündür", yani tezahür etmiş Evrenin Parabrahman'ı. İlk pus, tezahür eden düzlemde Enerji veya harekettir; Alaya, Üçüncü Logos, Maha-Buddhi, Mahat'tır. Biz her zaman Üçüncü Düzlemde başlarız; onun arkasında her şey anlaşılmaz. Atma, Buddhi'de yoğunlaşmıştır, ancak yalnızca Manas'ta somutlaşmıştır, bunlar Evrenin Ruhu, Ruhu ve Bedenidir.

HAYALLER

Bir rüyada hem kötü hem de iyi deneyimler yaşayabiliriz. Bu nedenle, kötü bir şey yapmak üzereyken hemen uyanmayı öğrenmeliyiz.

Duyusal rüyalar sırasında Aşağı Manas uykudadır ve ardından Kama hayvan bilincini Astral Işık yönüne yönlendirir; bu tür şehvetli rüyaların eğilimi her zaman hayvana yöneliktir.

Derin uyku sırasında rüyalarımızı hatırlayabilseydik, geçmiş enkarnasyonlarımızı da hatırlayabilirdik.

NİDANLAR

Ezoterik ve Ezoterik olarak Budizm'in temel doktrini olan on iki Nidan vardır.

586] Nidanalar olarak adlandırılan on iki ekzoterik Budist Sutta da vardır ve her biri bir Nidan verir.

Nidanların çift anlamı vardır. Onlar özü:

1). Öznel Doğanın nesnel olanla veya öznel ve nesnel Doğa arasındaki on iki bağı aracılığıyla duyulur varoluşun on iki nedeni.

2). Sebep ve sonuçların ilişkisi.

Her sebep bir sonuç doğurur ve bu sonuç da bir neden olur. Her birinin Upadhi (temel) olarak Nidanalardan birinin bölümlerinden biri ve ayrıca bir sonucu veya etkisi vardır.

Hem temeller hem de etkiler şu ya da bu Nidana'ya aittir; her birinin üç ila on yedi, on sekiz ve yirmi bir bölümü vardır.

Bu on iki Nidana'nın isimleri şöyledir:

1) Jamarana; 2) Jati; 3) Bhava; 4) Upadana; 5) Trişna; 6) Vedana; 7) Sparşa; 8) Chadayatana; 9) Namarupa; 10) Vijnana; 11) Samskara; 12) Avidya.

1). JARAMARANA, kelimenin tam anlamıyla yaşlılığa bağlı ölüm. Dikkat edin Nidan dizisinde yaşam değil ölüm ilk sırada yer alıyor. Bu, Budist Felsefenin ilk temelidir; her Atom her an doğar doğmaz ölmeye başlar.

Beş Skanda buna dayanmaktadır; onlar onun sonuçları veya ürünleridir. Ek olarak, sırasıyla beş Skandaya dayanmaktadır. Bunlar karşılıklı şeyler: biri diğerine yol açar.

2). JATHI, yanıyor. - Doğum.

Bu, tabiri caizse, dört tür Chaturyoni'den (dört rahim) biriyle Doğumdur, yani:

1) memelilerde olduğu gibi rahim yoluyla; II) yumurtalar aracılığıyla; III) eterik veya sıvı mikroplar - balık yumurtaları, polenler, böcekler, vb.; IV) Anupadaka Nirmanakai, Tanrılar, vb.

Bu, doğumun bu yollardan biriyle gerçekleştiği anlamına gelir. Altı nesnel varoluş modundan birinde ya da öznel olan yedincisinde doğmuş olmalısınız. Bu dördü, altı varlık türündendir, yani.

587] Dışsal olarak:

1) Devalar; II) İnsanlar; III) Asuralar; IV) Cehennemdekiler; V) Yeryüzündeki iblisleri yiyip bitiren Pretalar; VI) hayvanlar.

ezoterik olarak:

1) Yüksek Tanrılar; II) Devas veya Pitris (tüm sınıflardan); III) Nirmanakaya; IV) Bodhisattvalar; V) Myalba'daki İnsanlar; VI) Kama Loka veya Astral Light'ta insan veya hayvan Kama-Rupiik varlıklar; VII) Elementaller (Sübjektif Varlıklar).

3). BHAVA - Karmik varoluş, ancak hayati değil, ancak nerede doğacağınızı belirleyen ahlaki bir ajan olarak , yani Trilok Bhur, Bhuvar veya Swar'dan (gerçekte yedi Loka) hangisi.

Bhava'nın nedeni ya da Nidana'sı Upadana'dır, yani, herhangi bir biçimde yaşamı arzu etmemizi sağlayan varoluşa tutunmaktır.

Bunun sonucu, Trilokaların birinde veya diğerinde ve hangi koşullar altında olursa olsun Jati'dir.

Nidana, Karma yasasının on iki açıdan ayrıntılı bir ifadesidir; ya da on iki Nidanik veçhe altında Karma yasası diyebiliriz.

SKANDALLAR

Skandalar, Yedi Varoluş planının tümünde yaşam tohumlarıdır ve öznel ve nesnel insanın toplamını oluşturur. Yaptığımız her titreşim bir Skanda'dır. Skandalar, izlenimlerin ortamı olan Astral Işık'taki resimlerle yakından bağlantılıdır; ve öznel ya da nesnel insanla ilişkili Skandalar ya da titreşimler, Enkarne Ego'yu çeken halkalardır, Devachan'a gittiğinde geride bıraktığı ve yeni kişilik tarafından tekrar alınması ve daha uzun yaşaması gereken mikroplardır. Dışsal olarak Skandalar, fiziksel atomlar ve titreşimler veya nesnel insanla ilgilenir; Ancak ezoterik olarak, içsel ve öznel insanla.

Zihinsel bir değişiklik ya da ruhsal gerçeğe dair kısa bir içgörü, bir kişinin ölüm döşeğindeyken bile aniden gerçeğe dönmesine ve böylece sonraki yaşam için iyi Skandalar yaratmasına neden olabilir. Bir kişinin son eylemleri veya düşünceleri, gelecekteki yaşamı üzerinde büyük bir etkiye sahiptir, ancak yine de hatalarının cezasını çekmesi gerekir ve ölüm tövbesi fikrinin temelinde bu yatmaktadır. Ancak geçmiş yaşamın Karmik sonuçları bunu takip etmelidir, çünkü bir sonraki doğumunda bir kişi Astral Işıkta bıraktığı Skandaları veya titreşimsel izleri almalıdır, çünkü Okültizmde hiçbir şey yoktan var olmaz ve aralarında bir bağlantı olmalıdır. hayatları. Yeni Skandalar eski ebeveynlerinden doğar.

588] Tankhas'tan çoğul olarak bahsetmek yanlıştır; sadece bir Tanha vardır - yaşama arzusu. Bir çokluğa veya bir fikir kümesine dönüşebilir. Skandalar Karmiktir ve Karmik değildir. Skandalar bilinçsizce Kriyashakti'yi kullanarak elementaller yaratabilir. İnsan tarafından yaratılan her element, kendi titreşimi olduğu için er ya da geç ona geri dönmelidir. Böylece onun Frankenstein'ı olurlar. Elementaller basitçe efekt üreten efektlerdir. Onlar bedensiz düşüncelerdir, iyi ve kötü. Astral Işıkta kristalleşmiş halde kalırlar ve ebeveynleri tekrar dünya hayatına döndüğünde, akrabalık yoluyla hayata geri çekilir ve harekete geçirilirler. Zıt etkiler yaratarak onları felç edebilirsiniz . Elementaller, hastalıkların bulaştığı gibi bulaşırlar ve bu nedenle hem kendileri hem de başkaları için tehlikelidirler. Bu yüzden başkalarını etkilemek tehlikelidir. Ölümünüzden sonra yaşamaya devam eden elementaller, başkalarına aşıladığınız elementlerdir; geri kalanlar, içinizde canlanan yeni enkarnasyonunuza kadar gizli kalır. "Bu nedenle," dedi HPB, "eğer sana kötü bir şey öğrettiysem, seni yanlış bir şey yapmaya teşvik ettiysem, o zaman benim yüzümden sonra benim yüzümden günah işlemeye devam edeceksin, ama bunun için Karma'ya katlanmak zorunda kalacağım. Örneğin Calvin, iyi niyetle vermesine rağmen verdiği tüm yanlış öğretilerinin cezasını çekmek zorunda kalacaktır. [...] yapabileceği en kötü şey, gerçeğin ilerlemesini geciktirmektir. Buda bile hatalar yaptı. Öğretisini henüz olgunlaşmamış insanlara verdi; ve bu Nidana'yı yarattı."

İNCE GÖVDELER

Bir kişi Astral Bedeninde bir başkasını ziyaret ettiğinde, Linga Sharira gönderilir, ancak bu uzun mesafelerde gerçekleşemez. Bir kişi başka bir kişi hakkında uzaktan çok konsantre bir şekilde düşündüğünde , bazen bu kişinin önünde belirir.

Bu durumda, bilinçsiz Kriyashakti tarafından yaratılan Mayavi Rupa'dır ve bu durumda kişinin kendisi görünüşün farkında değildir. Mayavi Rupa'sını bilip bilinçli olarak göndermiş olsaydı, bir Üstat olurdu. Biri bir Üstat olmadıkça, hiç kimse aynı anda birbirinin varlığından haberdar olamaz. Dugpas, Mayavi Rupa ve büyücüleri de kullanır. Dugpas, diğer insanların Linga Sharira'sına göre hareket eder.

Dalakta bulunan Linga Sharira, insanın mükemmel bir görüntüsüdür ve doğasına göre iyi ya da kötüdür. Astral Beden, doğmak üzere olan kişinin öznel imgesidir; ana rahmindeki ilk cenindir , çocuğun ona göre biçimlenip geliştiği fiziksel bedenin modelidir. Linga Sharira keskin bir aletle zarar görebilir, bir masadan veya diğer mobilyalardan kolayca geçmesine rağmen bir kılıca veya süngüye koşmaz.

Bununla birlikte, tamamen öznel olduğu için hiçbir şey Mayavi Rupa'ya veya düşünce bedenine zarar veremez. Kılıç gölgelere çarptığında, kesen Linga Sharira veya Astral değil, kılıcın kendisidir. Astrallere yalnızca keskin aletler nüfuz edebilir, örneğin su altında bir darbe bize zarar vermez, ancak bir kesik zarar verir.

Kişi Astral Bedeni izole etmeye çalışmamalı, ancak Kriyashakti'nin gücü Mayavi Rupa'nın gönderilerinde kullanılmalıdır.

ATEŞ

Ateş bir Element değil, ilahi bir özdür. Fiziksel alev, en yüksek Ruh'un nesnel taşıyıcısıdır. Ateş Elementalleri en yüksek seviyededir. Bu dünyadaki her şeyin kendi Aurası ve kendi Ruhu vardır. Muma uyguladığınız alevin mumun kendisiyle hiçbir ilgisi yoktur. Nesnenin aurası, diğerinin en alt kısmı ile temasa geçer. Aurası Ateş olduğu için Granit yanamaz . Ateş Elementalleri bu seviyede bilinçli değiller, çok yüksekteler ve kaynaklarının kutsallığını yansıtıyorlar. Diğer elementaller, insanı ve onun doğasını yansıttıkları için bu düzlemde bilinçlidirler. Mineral ve bitki krallıkları arasında çok büyük bir fark var. Örneğin, lamba fitili negatiftir. Ateş aracılığıyla olumlu hale getirilir, aracı yağdır. Eter Ateştir. Eterin en alt kısmı, gördüğünüz alevdir. Ateş, evrendeki öznel mevcudiyetinde Tanrı'dır. Başka koşullar altında bu Evrensel Ateş kendini su , hava ve toprak olarak gösterir . Tüm yaşam formlarının Kriyashakti'si olan, görünür Evrenimizdeki tek bir Elementtir. Işık, sıcaklık, ölüm, yaşam vs. veren odur. Hatta kandır. Tüm çeşitli tezahürlerinde, özünde birdir .

O, "yedi Kozmokrat"tır.

Eski Ahit'te Ateşe saygı gösterilmesinin kanıtlarını buluyoruz. Ateş Sütunu, Yanan Çalı, Musa'nın Işıldayan Yüzü - bunların hepsi Ateş. Ateş, doğası gereği bir ayna gibidir ve yaratılmış evrenin ilk ana hatlarının perdesine düşmesi gereken birinci dereceden sübjektif tecelli ışınlarını yansıtır; aşağı yönleriyle onlar ateş mahluklarıdır.

590] Ateş, özünün en kaba yönüyle, evrende var olan ilk sübjektif varlıkların ilk şeklidir ve alt formlarını yansıtır. İlk ilahi kaotik düşünceler Ateş Elementalleridir. Yeryüzündeyken, semenderler veya düşük ateş elementalleri şeklinde şekil alırlar ve alevler içinde çırpınırlar. Havada bizim düşüncelerimizin dışında milyonlarca canlı ve şuurlu varlık vardır ki, onlar da onları toplar. Ateş Elementalleri görme duyusuyla ilişkilidir ve diğer tüm duyuların elementallerini emer. Böylece, görme yoluyla, dokunma, duyma, tat alma vb.

GELECEĞİN İPUÇLARI

Zaman geçtikçe havada daha fazla eter olacak. Eter havayı doldurduğunda, çocuklar babasız doğacak. Virginia'da özel özelliklere sahip bir elma ağacı var. Çiçek açmaz, ancak tohumsuz meyvelere benzeyen meyveler verir. Bu yavaş yavaş hayvanlara ve daha sonra insanlara yayılacaktır. Kadınlar döllenmeden çocuk doğuracak ve Yedinci Turda kendini yeniden üretebilen insanlar çıkacaktır. Dördüncü Turun Yedinci Yarışında insanlar her yıl deri değiştirecek ve yeni el ve ayak tırnaklarına sahip olacak. İnsanlar önce psişik, sonra ruhsal hale gelecekler. Günahsız Budalar Yedinci Turda en son doğacaklar, Kali Yuga'da Dördüncü Tur en uzun olanıdır, ardından Beşinci, ardından Altıncı Tur ve Yedinci Tur çok kısa olacaktır.

BENLİK

Yüksek ve Alt Ego, Devachan ve "Ruhun Ölümü" arasındaki ilişkiyi açıklarken aşağıdaki şema çizildi:

 

BUDDİ

daha düşük MANAS daha yüksek MANAS

 

 

Prensiplerin ölümde ayrılmasından sonra, Alt Ego tarafından edinilen deneyim nedeniyle Yüksek Ego'nun Devachan'a girdiği söylenebilir. Kendi düzleminde Yüksek Ego Kumara'dır.

Aşağı Dörtlü parçalanır; vücut çürür, Linga Sharira ölür.

Yüksek Ego'nun yeni bir enkarnasyonuyla, bir Işın - Alt Ego yayar. 591] Enerjileri yukarı ve aşağı doğru yönlendirilir. Yükselen eğilimler, onun Devachanik deneyimleri haline gelir; aşağı yönlü - Kamiç. Yüksek Manas, Buddhi ile, Aşağı Manas'ın Yüksek Manas ile aynı şekilde ilişkilidir.

Sorumluluk konusuna gelince, bu bir örnekle açıklanabilir. Karındeşen Jack'in kılığına girerseniz, kanunlar katili cezalandıracağı ve ondan hesap sorulacağı için onun vahşetinin cezasını çekmek zorunda kalacaksınız. Kurban olacaksın. Aynı şekilde, Yüksek Ego, Aşağı Manas uğruna kurban edilen Mesih'tir. Yüksek Ego canlandırdığı her beden için sorumluluk alır.

Bir başkasına ödünç vermek için borç para alırsın ve o da kaçar ama sorumlusu sensin. Yüksek Ego'nun görevi, çocuğun Ruhu olması gereken bir Işın yaymaktır.

Böylece Ego binlerce bedende enkarne olur, her bedenin günahlarını ve sorumluluklarını üzerine alır. Yeni bir enkarnasyonda yeni bir Işın yayılır ve yine de özünde aynı Işındır, sizde, bende ve herkeste aynıdır. Enkarnasyonun cürufları ayrışır ve iyilik Devachan'a gider.

Alev sonsuza kadardır. Yüksek Ego'nun Alevinden Alt Ego tutuşur ve ondan daha da düşük bir taşıyıcı tutuşur, vb.

Yine de Aşağı Manas kendi yaptığı şeydir. Aynı koşullar altında farklı davranabilir, çünkü kendisine verilen iyi ve kötü, iyi ve kötü hakkında aklı ve bilinçli bilgisi vardır. Özünde, İlahi Ruhun tüm niteliklerine sahiptir. Bu Işın'da, dünyadaki bir sorumluluk parçacığı olan Yüksek Manas vardır.

Özün bir kısmı özdür, ama tabiri caizse kendi dışında olduğu anda kirlenebilir , yozlaşabilir. Işın, Mayavi Rupa'sını yayabildiği için bu dünyada tezahür ettirilebilir. Ama Yüksek bunu yapamaz, bu yüzden Işını yaymak zorundadır. Yüksek Ego'ya Güneş olarak ve kişisel Manas'a Işınları olarak bakabiliriz. Çevreleyen havayı ve ışığı kaldırırsak, Işın'ın Güneş'e geri döneceğini söyleyebiliriz: yani Aşağı Manas ve Aşağı Dört.

Yüksek Ego, yalnızca nitelikleri aracılığıyla tezahür edebilir.

Ani ölüm durumlarında, Alt Manas, ölümden sonra Kama Rupa'dan daha fazla kaybolmaz. Ayrıldıktan sonra, Işın'ın kırıldığı veya düştüğü söylenebilir. Ölümden sonra böyle bir kişi, Kama Loka'da kalamayacağı gibi Devachan'a da giremez; kaderi hemen yeniden yerine getirilecek. O halde böyle bir varlık, hayvan Ruhu artı kırık Işın'ın nedenini temsil eder. Bir sonraki doğumda [592] bu anlayışın tezahürü tamamen beynin fiziksel yapısına ve eğitimine bağlı olacaktır.

Böyle bir Ruh, çevresi ona özlem şansı verecek şekildeyse (Hıristiyanlar arasında sözde "merhamet"); veya varlığını iki, üç enkarnasyon boyunca sürdürebilir - bu Işın gittikçe zayıflayacak ve bir aptal olarak doğana kadar yavaş yavaş dağılacak ve sonunda daha düşük formlara dönüşecektir.

Aşağı Manas ile bağlantılı büyük gizemler var.

Bazı entellektüel devlere gelince, onlar bir şekilde daha aşağı insanlarla aynı durumdadırlar, çünkü Yüksek Egoları felç olmuştur, yani ruhsal doğaları körelmiştir.

Manas, özünü Mayavi Rupa vb. Gibi birkaç araca ve hatta Gül Haçlılar tarafından öğretildiği gibi bir ruh bağışlayabileceği elementallere aktarabilir.

Mayavi Rupa bazen o kadar canlılıkla dolabilir ki başka bir boyuta geçer ve orada o düzeyin varlıklarıyla birleşir ve onlara bir ruh bahşeder.

Hayvanlar aleminden evcil hayvanlarına büyük sevgi gösteren insanlar, onlara bir ölçüde ruh bahşeder ve bu tür hayvan Ruhları çok hızlı gelişir; karşılığında, bu tür insanlar hayvansal canlılık ve manyetizma alırlar. Bununla birlikte, hayvan evrimine böyle bir vurgu Doğa için doğal değildir ve genellikle kötüdür.

MONADİK EVRİM

Kumaralar, Lunar Pitras'ın evrimine rehberlik etmez. İkincisini anlamak için kan benzetmesine dönebiliriz.

Kan, evrensel Yaşam İlkesi ile ve toplar Monad'larla eşitlenebilir. Farklı top türleri, farklı Monad sınıfları ve farklı krallıklarla aynıdır, ancak özlerinin farklı olması nedeniyle değil, bulundukları ortam nedeniyle farklıdır. Chhaya kalıcı bir tohumdur ve kalıtsal tohum teorisiyle Weismann gerçeğe çok yakındır.

H.P.B. kendisine bir dizi enkarnasyon için hayat veren her kalıcı Chhaya tohumu için bir Ego olup olmadığı sorulmuştur; "Hayır, Dünya ve Gökyüzü birbirini öpüyor" diye yanıtladı.

Hayvan ruhları, deneyim kazandıkları ve daha yüksek bir tekamül için malzeme hazırladıkları geçici formlarda ve kılıflarda bulunurlar.

593] Yedi yaşına kadar, astral atavistik tohum bedeni şekillendirir ve şekillendirir; bundan sonra vücut Astral'ı oluşturur.

Astral ve Zihin karşılıklı olarak birbirlerine tepki verirler.

Upanişadlardan, Tanrıların insanlardan beslendiği söylenen pasajın anlamı, Yüksek Olanın dünyevi deneyimini Aşağı aracılığıyla edindiğidir.

astral beden

Astral birey için bilinçsizce öne çıkıp ortalıkta dolaşabilir.

Chhaya, Astral Beden ile aynıdır.

Mikrop veya hayati özü dalaktadır.

"Chhaya dalakta kıvrıldı." Astral buradan oluşur, hayaletimsi kıvrımlar veya duman gibi sarmal bir öz olarak öne çıkar ve büyüdükçe yavaş yavaş şekillenir. Ama fiziksel olandan atom atom ortaya çıkmaz. Bu son moleküller arası form Kama Rupa'dır. Ölüm anında her hücre ve molekül özünü verir ve Kama Rupa'nın Astral'ı ondan oluşur ama bu hayatta asla olamaz.

Görünür olmak için, Chhaya çevredeki atmosferden atomları kendine çekiyor. Linga Sharira bir boşlukta oluşmuş olamaz. Astral Bedenin varlığı gerçeği, cinler ve şişelenmiş alkollü içkiler vb. ile ilgili Arap ve Doğu masallarını açıklar.

Spiritüalizm fenomeninde, ölüye benzerlik büyük ölçüde hayal gücü tarafından yaratılır. Bu tür hayaletlerin cübbesi ortamın yaşayan atomlarından oluşur, gerçek bir cübbe değildir ve medyumun cübbesiyle hiçbir ilgisi yoktur. "Maddeleştirmenin tüm cübbesinin bedeli ödenmeli."

astral hayatı destekler; o, onu Doğanın tüm krallıklarından toplayan, yaşamın rezervuarı veya süngeridir; o, Pranik alemler ile fiziksel yaşam arasındaki arabulucudur.

Doğa yavaş yavaş her küreden geçtiği için, yaşam doğrudan öznel olandan nesnel olana geçemez. Bu nedenle Linga Sharira, Prana ile fiziksel bedenimiz arasında bir aracıdır ve ona hayat pompalar.

Bu nedenle dalak çok hassas bir organdır, ancak fiziksel dalak gerçek dalak için yalnızca bir örtüdür.

Gerçekte Hayat İlahi Vasıftır, Parabrahman. Ama Fiziksel Planda tezahür etmesi için özümsenmesi gerekir; ve tamamen fiziksel olan çok kaba olduğu için bir aracıya ihtiyaç vardır - Astral.

594] Astral madde homojen değildir ve Astral Işık gerçek İlahi Işığın gölgesinden başka bir şey değildir; ancak moleküler değildir.

Devachan Plane'ın altında bulunan o (Kamarupic) varlıklar, Kama Loka'dadır ve sadece maymunlar gibi zekaya sahiptirler. Dört alt alemde insanlarla iletişim kurabilen zeki varlıklar yoktur, ancak elementallerin hayvanlar gibi içgüdüleri vardır. Bununla birlikte, sylph'ler (dünyadaki en vahşi yaratıklar olan hava elementalleri) iletişim kurabilir, ancak yatıştırılmaları gerekir.

Hayaletler (Kamarupe varlıkları) sadece doğrudan önlerinde gördükleri bilgileri verebilirler. İnsanların kendileri farkında olmasalar da, fenomenleri insanların aurasında görürler.

Dünyaya bağlı ruhlar, uzun süre çözülemeyecek kadar materyalist olan Kamaloka varlıklarıdır. Sadece bilinç anları var ve neden tutulduklarını bilmiyorlar; bazıları uykuda, bazıları belli belirsiz şuurlu ve azaba katlanıyor.

Devachan'ı çok kısa olan kişilerde, bilincin çoğu Kama Loka'da kalır ve orada normal süre olan yüz elli yıldan çok daha uzun süre var olabilir ve Ruh'un bir sonraki enkarnasyonuna kadar hayatta kalabilir. Daha sonra Eşikte Sakin olur ve yeni Astral ile savaşır.

Kama'nın doruk noktası cinsel içgüdüdür, örneğin, aptalların cinsel arzusu ve yemek için iştahı vardır, vb.

Devachan, ruhsal bilinç düzleminde bir durumdur; Kama Loka, fiziksel bilincin merkezidir. Bu, hayvan dünyasının ve içgüdüsel duyguların dünyasının gölgesidir. Bilinç ruhsal olanı düşündüğünde, ruhsal düzlemdedir.

Düşünceler doğa, çiçekler vb. ile ilgiliyse, bilinç maddi düzlemdedir.

Ama eğer düşünceler yiyecek, içecek vb. ve tutkularla ilgiliyse, o zaman bilinç Kamalokik düzlemdedir, ki bu hayvani içgüdülerin planından başka bir şey değildir.

 

SATYÂT NÂSTI PARO DHARMAH

"HİÇBİR DİN GERÇEĞİN ÜSTÜNDE DEĞİLDİR"

Son Cilt III

 

__________

The Secret Doctrine, E. P. Blavatsky, İlk baskı, London, 1897

A. P. Haydock tarafından İngilizce'den çevrilmiştir.

 

 

 

 

 

 

Fark edilen tutarsızlıklar:

 

49-50

"İncil"deki rivayetlerin, cahil halk kitlelerini aldatmak, hatta onlara en mükemmel ahlakî vazifeler kanununu empoze etmek için bile olsa, kasıtlı uydurmalar olduğu konusunda hemfikirsek, o zaman bu kadar büyük aldatmacalar nasıl mazur görülebilir? İlahi Takdir'in bir parçası olarak, şeylerin doğası gereği, bu takdirin doğasında basit ve mükemmel doğruluk olması gerektiğinde ] ?

194

Yani, bu aşamada, Elohim cennette zamanın sahipleridir . !

334

O, İbranice'de iyi ifade edildiği gibi, Dünya'ya yaptığı ziyaretlerde Tanrı'yı temsil eder, o birdir. , לאבם kim Tanrı gibidir veya kim Tanrı gibidir.

353

1. 10 . Somakara, Shesha Jyotisha üzerine yaptığı yorumda, Satapatha Brahmana'dan alıntılar yaparak, içinde Sakhayana Brahmana'da da bulunan dönencelerin kaymasını gözlemliyor, Prof. Max Müller, Rig Veda Samhita'nın önsözünde (s. XX, not, cilt IV).

483-484

Ama gerçekte Okült Felsefe bir bütün olarak kesinlikle Tanrı'nın her yerde var olan varlığına dayanır . , Mutlak Tanrı;

538 (Paragrafın tamamı italik olarak yazılmalı, daha sonra başlanan soruların italik kullanımına uyulmamalıdır)

S. Aurik Yumurta, Manasik Prensip olan "Işık Sütunu"nun bir uzantısı mı ve bu nedenle yedi yaşından küçük bir çocuğu çevrelemiyor mu?

542-543

Psişik görüşü, bir bakıma, ışıklı bir odaya giren ve oradaki her şeyi yapay ışıkla gören bir kişinin görüntüsüdür; bu ışık söndüğünde görüş kaybolur , . Spiritüel görüş ise, içerideki ışığın yardımıyla, bedenin kilesinin altında gizlenen ve bu sayede dıştaki her şeyden bağımsız ve net bir şekilde görebildiğimiz ışığın yardımıyla görür.

 

---

[1]Zamanımızda, çoğu Pandit Ezoterik Felsefe hakkında hiçbir şey bilmiyor, çünkü onun anahtarını kaybettiler; yine de dürüst olmak gerekirse hiçbiri Upanişadların ve özellikle Puranaların alegorik ve sembolik olduğunu inkar etmeyecektir; ayrıca Hindistan'da, isterlerse bu tür yorumların anahtarını verebilecek birkaç büyük alim kaldığını da. Kali Yuga'nın bu çağında bile Mahatmaların - inisiye Yogiler ve Adeptler - gerçek varlığını da inkar etmiyorlar.

[2]Bu ifade, şunu yazan Platon tarafından açıkça doğrulanmıştır: “Önceki akıl yürütmemde size Birinci'nin özünü yeterince açıklamadığımı söylüyorsunuz. Karada veya denizde tablete bir şey olursa, bu konuda önceden bilgisi olmayan bir kişi içeriğini anlamasın diye kasıtlı olarak şifreli konuştum. (Plato, "Er.", II.312; Corey, "Ancient Fragments", s. 304.)

[3]Isis Açıklandı, I. 287, 288.

[4]"Platon'un Diyalogları", çeviren B. Jovet, Regius Yunanca Profesörü, Oxford Üniversitesi, III. 523.

[5]Op. cit., s.561.

[6]Op. cit., s.591.

[7]Bu tanım (elbette istemeden) eski "fizik filozofu"nu modern "fiziksel" mutabakatının çok üstüne koyar, çünkü ikincisinin ultima thule'u insanlığı ne evrenin ne de insanın herhangi bir nedeni olmadığına -en azından mantıklı- olduğuna inandırmaktır. varlıklarını kör tesadüflere ve atomların anlamsız dönüşlerine borçludurlar. Yukarıdaki iki hipotezden hangisinin daha makul ve mantıklı olduğu tarafsız bir okuyucunun kararına bırakılmıştır.

[8]tarafımdan vurgulanmıştır. Doğu felsefesindeki her acemi, her Kabalist, kişilerin fikirler, sayılar ve geometrik şekillerle bu şekilde birleştirilmesinin nedenini görecektir. Çünkü sayı, Philolaus'un dediği gibi, "şeylerin ebedi süresinin hakim ve kendi kendini yaratan bağıdır." Yalnızca modern bilim adamı bu büyük gerçeğe karşı kör kalır.

[9]Burada yine eski filozof modern filozofu geride bırakmış görünüyor.

Çünkü o yalnızca "ilk ve son nedenleri karıştırır" (eski öğretinin ruhunu bilenler bu karışıklığı inkar eder), oysa modern varisi kuşkusuz ve kesinlikle her ikisini de bilmez. Bay Tyndall, Bilimin doğanın nihai sorunlarından birini bile çözmek için "güçsüz" olduğunu ve "disiplinli (modern, materyalist okuyun) hayal gücünün, maddi dünyanın sorunları hakkında düşünmekten kafa karışıklığı içinde geri çekildiğini" gösteriyor. Hatta bugün bilim adamlarının "Doğanın birincil yapısal enerjilerini kavramalarını sağlayacak entelektüel unsurlara" sahip olup olmadığından bile şüphe ediyor. Ancak Platon ve müritleri için, alt türler yalnızca yüksek soyut türlerin somut imgeleriydi; Tıpkı bedenin geometrik bir başlangıcı olduğu gibi, ölümsüz Ruh'un da aritmetik bir başlangıcı vardır. Bu başlangıç, büyük evrensel Archei'nin (Anima Mundi) bir yansıması olarak, kendinden tahrikli ve merkezden Makrokozmosun tüm vücuduna yayılır.

[10]Op. cit., s.523.

[11]Neoplatonistler böyle bir saçmalık için suçlanacak hiçbir yer yoktu. Bilgili Yunanca profesörü, hiçbir şey yazmayan Eusebius ve St. Jerome Ammonius Saccas tarafından atfedilen iki sahte yazıyı aklında tutmuş olmalı; veya Neoplatonistleri Yahudi Philo ile karıştırdı. Ancak Philo, Neoplatonizm'in kurucusunun doğumundan 130 yıldan fazla yaşadı. Ptolemy Philometrus (M.Ö. 150) zamanında yaşamış olan Yahudi Aristobulus'un okuluna mensuptu ve Platonik ve hatta Peripatetik Felsefenin Musa'nın "vahiyinden" kaynaklandığını kanıtlamaya çalışan bir hareketi başlattığı kabul ediliyor. Kitabın. Valckener, Ptolemy'nin dalkavuk Aristobulus'un Musa'nın Kitapları Üzerine Yorumlar'ın yazarı olmadığını kanıtlamaya çalışır. Ama her kimse, bir Yeni-Platoncu değildi, Yahudi Philon'dan önce ya da o günlerde yaşadı, çünkü Philo onun yazılarını biliyor ve onun yöntemlerine bağlı görünüyor.

[12]Sadece bir Hıristiyan Neoplatonist ve çok fantastik bir yazar olan İskenderiyeli Clement böyleydi.

[13]Çeşitli din sistemlerini kendi aralarında uzlaştırma işi.

[14]"Yeni Platonizm ve Simya", Alec. Wilder, s.74.

[15]Ammonius'un, ebeveynleri Hristiyan olmasına rağmen, Eusebius ve Jerome'un aksine Hristiyan Kilisesi'nin inançlarından vazgeçtiği iyi bilinmektedir. Plotinus'un on bir yıl boyunca Ammonius'la birlikte yaşayan ve yalan söylemekle ilgilenmeyen bir öğrencisi olan Porphyry, Hristiyanlıktan tamamen vazgeçtiğini vurgulayarak beyan eder. Öte yandan, Ammonius'un ışık saçan Tanrılara, Koruyuculara inandığını ve Neoplatonistlerin felsefesinin mistik olduğu kadar "pagan" olduğunu da biliyoruz. Ancak, her ikisi de bu gerçeği reddetmekle ilgilenen, eski metinlerin en utanmaz sahtecisi ve tahrifcisi olan Eusebius ve şüphesiz bir fanatik olan Aziz Jerome, Porphyry'ye itiraz ediyor. Gelecek nesillere dürüstlüğüyle kusursuz bir isim ve geniş bir ün bırakan ikincisine inanmayı tercih ediyoruz.

[16]İki yazı yanlış bir şekilde Ammonius'a atfedilir. Şimdi kaybolan, "De Consensu Movsis et Jesu" adlı birinden, aynı "güvenilir" Eusebius, Pesarea Piskoposu ve yine de bir pagan olarak ölen Hıristiyan İmparator Konstantin'in arkadaşı tarafından bahsediliyor. Bu sözde eser hakkında bilinen tek şey, Jerome'un bu eseri çok övdüğü gerçeğinden ibarettir ("Vir. Illustr." § 55 ve Evsev., "NE", VI. 19). Diğer sahte ürünlere "Diatesseron" veya "İncillerin Uyumu" denir). Kısmen hayatta kaldı. Ancak yine de yalnızca, kendisi de onu Tapian'a atfeden Capua Piskoposu Victor'un (altıncı yüzyıl) Latince versiyonunda mevcuttur ve muhtemelen sonraki bilim adamlarının "Diatesseron" u Ammonius'a atfettikleri kadar hatalıdır. Bu nedenle, ne ona ne de onun İncilleri "ezoterik" yorumuna büyük ölçüde güvenilemez. Prof. Joweth, Neoplatonik yorumları "saçmalık" olarak görecek mi?

[17]Op. cit., s.7.

[18]Op. cit., III, 524.

[19]Neyin "eksik bilgisi"? Platon'un modern "işleyen hipotezlerin" çoğunu bilmemesi - onları, bizim yakın gelecek nesillerimizin bu modern hipotezler sırayla patladıktan sonra "büyük çoğunluğa" katıldıktan sonra bilmeyecekleri gibi bilmiyordu - bu belki de gizli bir nimettir.

[20]Op. cit., s.524.

[21]"Histoire Critique du Gnosticisme". Strasbourg Devlet Akademisi'nde profesör olan M. J. Matter'in çalışması. "Pisagor ve Platon'da, Yunanistan'da (Doğu) Gnostisizmin ilk unsurlarını buluyoruz" diyor. (Cilt I, s. 48 ve 50.)

[22]Asya. Çev., I, 579.

[23]Yeni Platonizm ve Simya, s.4.

[24]Bu gerçek ve diğerleri, Çin Misyonerlerinin Gönderilerinde ve Çin Piskoposu Monseigneur Delaplace'ın çalışmalarında bulunabilir. Annales de la Propagationde la Foi.

[25]Çevirmen ve yayıncı Marco Polo'ya (Albay Yule) göre, bunlar Oudian ve Keşmir civarında bir yer (I.175).

[26]Voyage des Pelerins Bouddhistes, cilt. I .: "Histoire de la VieHiouen-Thsang" ets., traduit du chinois en francais, par Julien.

[27]Lao Chi, Çinli filozof.

[28]"Sör Marco Polo'nun Kitabı", I. 318.

[29]Isis Açıklandı, I. 599-601, 603, 598.

[30]Ammianus Marcellinus, XXIII, 6.

[31]Isis Açıklandı, I. 90.

[32]Yedi kişilik ilk grup olan Rishiler, Vedik dönemden önceki günlerde yaşadılar. Artık Bilgeler olarak biliniyorlar ve yarı tanrılar olarak saygı görüyorlar. Ama şimdi onların ölümlü filozoflardan daha fazlası oldukları kanıtlanabilir. On, on iki ve hatta yirmi bir kişilik başka gruplar da var. Haug, Brahminik dinde, İbranice İncil'deki Yakup'un on iki oğluna karşılık gelen bir yeri işgal ettiklerini gösteriyor. Brahminler doğrudan Rishilerin soyundan geldiklerini iddia ederler.

[33]Bkz. Munter "Kuzeyin Odin'e kadar olan en eski dinleri üzerine". Memoires de la Cocietedes Antiquaires de France, II. 230.

[34]Ammianus Marcellinus, XXVI.6.

[35]“Nil Vadisi'ndeki yüzlerce piramidin inşa tarihi, modern bilimin mevcut yöntemlerinin hiçbiriyle belirlenemez. Herodot, ardı ardına gelen kralların her birinin saltanatının anısına birer tane diktiklerini ve onun mezarı olduğunu anlatır. Ancak Herodot, piramitlerin asıl amacının onlara atfettiği şey değil, başka bir şey olduğunu bilmesine rağmen her şeyi söylemedi. Dini titizliği olmasaydı, piramidin dış yüzünün Doğanın yaratıcı ilkesini simgelediğini ve ayrıca geometri, matematik, astroloji ve astronomi ilkelerini resmettiğini ekleyebilirdi. İçinde, kasvetli tenha odalarında Gizemlerin icra edildiği ve duvarları genellikle kraliyet ailesinin üyelerinin kabul görme sahnelerine tanık olan görkemli bir tapınak vardı. Prof. İskoçya Kraliyet Astronomu Piazzi Smith, tahıl ambarına indirildi, vaftiz yazı tipi olarak hizmet etti ve geçtikten sonra neofitin "yeniden doğmuş" olduğu kabul edildi ve bir usta oldu. ("Isis Açıklandı," I. 518, 519.)

[36]Diyojen Laertes, Demokritçe. Vit."

[37]Satyric, IX, 3.

[38]Pliny, "Hist, Nat."

[39]Isis Ortaya Çıkıyor, I, 512.

[40]Op. cit., II, 404.

[41]Bazılarının tam olarak yapacağı şey budur ve bu kitabın sayfalarında kutsal ve dünyevi tarihin birçok "gizemli sayfası"na değinilmiştir. Açıklamaları kabul edilir mi edilmez mi ayrı konu.

[42]age.

[43]Bu yanlış ifade edilmiştir. "Sağ El"in gerçek bir Ustası asla kimseyi cezalandırmaz, en kötü ve en tehlikeli düşmanını bile; o sadece ikincisini Karma'ya bırakır ve Karma her zaman, er ya da geç, bunu yapacaktır.

[44]Op. cit., s. 239, 241, 240.

[45]Bu bağlamda, Marquis de Mirville'in "Pneumatologie des Esprits" adlı kitabına bakın; bu, ikisi onunla eşanlamlı olan Şeytan ve Büyü ya da Okült Bilimler'in gerçekliğini inkar edenlerin saçmalığını kanıtlamaya altı devasa cilt ayırmıştır.

[46]Bize öyle geliyor ki, eski filozof ve mistik - bir zamanlar Cambridge Üniversitesi'nde - Henry More'un astral hayaletini, Glanville'e ünlü mektubunu yazdığı antik kentin eski yosunlu çatılarının üzerinde astral sisin içinde gezinirken görüyoruz. "cadı" hakkında. Bu "ruh", doktorun Sadducismus Triumphatus'un yazarına Scotus, Adius ve Webster hakkında çok acı bir şekilde şikayet ettiği 1678 Mayıs gününde olduğu gibi, huzursuz ve kızgın görünüyor. "Yeni ilham almış azizlerimiz," diye mırıldandığını duyuyoruz, "cadıların sıkı sıkıya bağlı savunucuları... sağduyu ve aklın aksine... Samuel'i değil, haydut bir suç ortağı istiyorlar... bu kendini beğenmiş soytarılar, cehaletle dolu , kibir ve aptalca inançsızlık!" (Bkz. Glanville'e Mektup ve Isis Unveiled, I, 205, 206).

[47]"Dini Etütler".

[48]"Etudes Historiques".

[49]1859'da Academie des Inscriptions des Belles Lettres'de okunan "Anı".

[50]Bkz. Alfred Maury, Histoire des Religions de la Grece, I, 248; ve Holtzmann'ın Zeitschrift für Vergleichende Sprach forschung, ann, 1852, s. 487, sq.

[51]Kreuzer, "Gizemlere Giriş", III, 456.

[52]Daha sonra Nebatiler, Vaftizci Yahya'ya tapan Nasıralı ve Sabealılarla aynı inanca bağlı kaldılar ve Vaftizi kullandılar. (Bkz. "Isis Unveiled", II, 127, Munck "Filistin", 525, Dunlap "Sod, the Son of Man". vb.)

[53]I.535.

[54]Hargrave Jenning'in işi.

[55]Bkz. De Mirville, Pneumatologie, III, 267 ve devamı.

[56]Psellus, Corey's Ancient Fragments, 269'da.

[57]Isis Açıklandı, I, 535, 536.

[58]İskenderiyeli Clement'in zamanında var olduğundan bahsettiği Mısırlıların kırk iki Kutsal Kitabı, Hermes Kitapları'nın yalnızca bir bölümüydü. Iamblichus, Mısırlı rahip Abammon'un sözlerine atıfta bulunarak, bu türden 1.200 kitabı Hermes'e ve 36.000'i Manetho'ya atfeder. Ancak Iamblich'in bir neoplatonist ve teurjist olarak tanıklığı, elbette modern eleştirmenler tarafından reddediliyor. Bunsen'in "daha sonraki hiçbir yerli tarihçinin karşılaştırılamayacağı" (karş. Mısır, I. 97) "tamamen tarihsel bir kişi" olarak büyük saygı duyduğu Manetho, fikirlerin çeliştiğini ilan eder etmez aniden Sahte-Manetho'ya dönüşür. Bu kadim rahiplerin sahip olduklarını iddia ettikleri Büyü ve okült bilgiye karşı bilimsel önyargılarla. Bununla birlikte, hiçbir arkeolog, Hermetik kitapların neredeyse inanılmaz eskiliği hakkında en ufak bir şüpheye sahip değildir. Champollion, birçok antik anıt tarafından onaylanan özgünlüklerine ve doğruluklarına en büyük saygıyı gösterir. Ve Bunsen, antik dönemlerine dair reddedilemez kanıtlara atıfta bulunuyor. Örneğin, onun çalışmalarından, açıkça izlenebilir bir uygarlıkla birlikte Musa'nın döneminden birkaç bin yıl önce gelen Musa'nın günlerinden önce altmış bir kralın varlığını öğreniyoruz. Bu bize Hermes Trismegistus'un eserlerinin Yahudi yasa koyucunun doğumundan yüzyıllar önce var olduğuna inanma hakkını verir. Bunsen, "Kalem kalemi ve mürekkep hokkası, dünyanın en eskisi olan dördüncü hanedanın anıtlarında bulundu" diyor. Bu seçkin Mısırbilimci, Diogenes Laertes'in rahiplerin kayıtlarına atıfta bulunduğu İskender'den 48.863 yıl önceki dönemi reddediyorsa, o zaman on bin astronomik gözlem karşısında açıkça daha çok şaşırıyor ve "eğer bunlar gerçek gözlemlerse, çok daha geniş bir alana yayılmaları gerekir" diyor. 10 000 yıl” (s. 14). "Ancak," diye ekliyor, "kendi kronolojik eserlerinden birinden, mitolojik dönemle ilgili otantik Mısır geleneklerinin sayısız yıl açısından ele alındığını öğreniyoruz." ("Mısır, I, 15; "İsis Ortaya Çıktı", I, 33).

[59]Bu ayrıntılar Pneumatologie, III, s. 204, 205'ten alınmıştır.

[60]Mısır, s.143; Isis Açıklandı, I, 625.

[61]Strom., VI, VII. Aşağıdaki paragraf aynı bölümden başka kelimelerle ifade edilmiştir.

[62]Bkz. "Pneumatologie", III, 207. Bu nedenle Empedokles'e ?ωλυθάνεμος, "rüzgarın efendisi" denir. Strom., VI, III.

[63]age, IV.

[64]Pneumatologie'den özetlenmiştir. III. 209.

[65]Lok. cit.

[66]Op. cit., III, 208.

[67]İngilizce konuşanlara Nuh'un saygısız oğlu "Ham"ın adının "Kham" veya "Cham" olarak telaffuz edilmesi gerektiği hatırlatılmalıdır.

[68]Kara Büyü veya Büyücülük, Okült Sanatlar kullanılarak herhangi bir biçimde veya herhangi bir yolla elde edilen kötü niyetli bir sonuçtur; bu nedenle, yalnızca sonuçlarına göre değerlendirilmelidir. Ne Ham adı ne de Cain adı söylendiğinde kimseyi öldürmedi; oysa, Hıristiyanlık dışındaki her okültistin Efendisinin izini Şeytan'a kadar süren aynı İskenderiyeli Clement'e inanacaksak, o zaman Yehova'nın adı (Ievo olarak telaffuz edilir ve özel bir şekilde) bir adamı öldürme etkisine sahipti. uzaklık. Gizemli Shemhamforash, Kabalistler tarafından her zaman kutsal amaçlar için kullanılmadı, özellikle de Satürn'e adanan Şabat veya Cumartesi ya da şeytani Shani - Yahudiler arasında - "Yehova'ya" adanmış bir gün haline geldiğinden beri.

[69]Tarih öncesi şehir olan Hoemnis, Nuh'un oğlu tarafından inşa edilmiş veya edilmemiştir, ancak şehre verilen onun adı değil, Gizem Tanrıçası Hoemnu veya Choemnis'in (Yunanca şekli) adıdır; bu, son inisiyasyonundan önceki "on iki görevlendirme" denetimli serbestliği sırasında tantal eziyetlerine maruz kalan neofitin ateşli hayal gücü tarafından yaratılan bu tanrıdır. Erkek muadili Khem'dir. Khoemnis veya Khemmis (şimdiki adı Ahmem) şehri, Tanrı Khem'in ana merkeziydi. Khem'i Pan ile özdeşleştiren Yunanlılar bu şehre "Panopolis" adını verdiler.

[70]Baca - baca - baca. (Yaklaşık çeviri)

Pneumatologie, III, 210. Bu, filolojiden çok dinsel kinciliğe benziyor. Ancak resim eksik görünüyor, çünkü yazarın bacaya bir süpürge sopası üzerinde oradan uçan bir cadı eklemesi gerekiyordu.

[71]Tanrı istemeseydi Tufandan nasıl kurtulabilirlerdi? Elbette bu mantıklı.

[72]Lok. cit., s.210.

[73]Matta, XVI, 20.

[74]"İşaret", cilt 43.

[75]"İşaret", IV, II, 12.

[76]"Herhangi bir zamanda tövbe etmesinler (ya da revize edilmiş nüshadaki gibi tesadüfen tövbe etmelerinler) ve günahları bağışlanmasınlar" sözlerinin hiç de manasız olduğu açık değil mi? Ölü mektubun anlamının açıkça ortaya koyduğu gibi, İsa'nın tövbe yoluyla bir yabancının veya "dışarıdakilerin" lanetten kurtulacağından korktuğunu - ama tamamen farklı bir anlama geldiğini mi? Yani, “Kâfirlerden biri, benzetmelerin yardımıyla kılık değiştirmeden vaazını anlayarak, İnisiyasyonun gizli öğretilerinden ve sırlarından - ve hatta okült güçlerden bir şey kavramaz mı? Başka bir deyişle, "dönmek", yalnızca İnisiyelere ait olan bilgiyi elde etmek anlamına gelir; "ve günahları affedilmeyecek", günahlarının kanunsuz açıcıya, değersizlerin hiç ekmedikleri yerden biçmelerine yardım eden ve onlara bu dünyada hak ettikleri Karma'dan kaçmaları için bir yol veren kişinin üzerine düşeceği anlamına gelir. ki bu şimdi, iyilik yapmak yerine zarar verecek ve başarısız olacak olan kaşife dönmelidir.

[77]«Yeni Platonizm ve Simya», 1869, стр. 7, 9.

[78]VII, 6.

[79]Tarih bunun kanıtlarıyla doludur. Anaxagoras, Gizemler'de öğretilen büyük gerçeği, yani Güneş'in şüphesiz Mora Yarımadası'ndan daha büyük olduğunu ilan etmeseydi, fanatik kalabalık onu takip etmeyecek, neredeyse öldürecekti. Pisagor'a karşı yükselen diğer kalabalık, gizemli Bilge Croton'un "Merkür'ün Oğlu" - Gizli Bilgelik Tanrısı - olduğunu hatırladığını söylediğinde ne demek istediğini anlasaydı, hayatı için kaçmak zorunda kalmazdı; ilahi Daimon'unun ifşaatlarını bir sır olarak saklamış olsaydı, Sokrates de öldürülmezdi. İnisiyeler dışında yaşının, ay hakkında bildiği her şeyin anlamını ne kadar az anlayabileceğinin farkındaydı. Bu nedenle, açıklamasını şimdiye kadar düşünülenden daha bilimsel olduğu ortaya çıkan alegori ile sınırladı. Ay'da insanların yaşadığını ve Ay'daki varlıkların derin, geniş ve karanlık vadilerde yaşadıklarını, çünkü bu derin vadilerin dışındaki uydumuzun ne havası ne de atmosferi olduğunu ileri sürdü. Sadece birkaç kişi için anlam dolu bir vahiy göz ardı edilirse, parlak uydumuzda herhangi bir atmosfer varsa, olması gereken budur. Gizemlerin kutsal yıllıklarında kaydedilen gerçekler başkalarına verilmemeliydi - bunun için ölüm cezasına çarptırıldılar.

[80]Stromateis, XII.

[81]Somilies, 7, Levit., Source of Measures, s.307'de alıntılanmıştır.

[82]Kaynak: Ruet., Origeniana, 167; Frank, 121; Dunlap's Sod'dan alıntı, s. 176.

[83]"İsis Ortaya Çıktı", II, 350.

[84]Asya'nın geçmişteki ve şimdiki büyük Üstatlarının öğretilerini ve öğretilerini -kelimenin modern anlamıyla bilim adamları değil- parçalamaya çalışan materyalist "yasa koyucular", eleştirmenler ve Sadukiler bu sözleri dikkate alsa iyi ederdi. Hiç şüphe yok ki doktrinler ve gizli öğretiler, Oxford ve Cambridge'de icat edilip yazılmış olsalardı, görünüşte daha parlak olurdu. Ancak bunların evrensel gerçeklere ve gerçeklere karşılık gelip gelmediği ayrı bir sorudur.

[85]III, fol, 1526, alıntılanan Meyer's Qabbalah, s. 102.

[86]Yeni Platonizm ve Simya, s.6.

[87]ben, 2.

[88]LXIX, 10.

[89], anahtarın "İngiliz inçine ve eski arşına yol açan ölçülerin kaynağı" olduğunu kanıtlamaya çalışıyor .

[90]Çoğul olarak, bu kelime gizemi daha iyi çözecektir. Tanrı her yerdedir; her zaman aktif olsaydı , artık sonsuz bir Tanrı olamazdı - aynı zamanda kendi sınırlamasında her yerde mevcuttur.

[91]Yazar belli ki General Pike türünden bir Mason. Amerikan ve İngiliz Masonları, Fransa'nın "Büyük Doğu"sunun "Yaratıcı İlke"sini inkar ettikleri sürece karanlıkta kalacaklardır.

[92]"Ölçü Kaynağı", s. 308, 309.

[93]Marquis de Mirville, IV. cilt, s. 105-112'deki "Pneumatologie" adlı eserinde, Galileo'dan önceki güneş merkezli sistem bilgisini Papa VIII. Urban'a atfeder. Yazar daha da ileri gidiyor. Bu ünlü papayı Galileo'ya zulmeden biri olarak değil, Galileo tarafından zulüm gören ve ayrıca Floransalı astronom tarafından iftira edilen biri olarak göstermeye çalışır. Eğer öyleyse, o zaman Latin Kilisesi için çok daha kötü, çünkü bu çok önemli gerçeği bilen papaları, ya Yeshua'yı ya da kendi yanılmazlıklarını saklayarak onun hakkında sessiz kaldılar. "İncil" diğer tüm sistemlerin üzerinde bu kadar yüceyse ve sözde tek tanrıcılığı sessizliğin korunmasına bağlıysa, o zaman elbette sembolizmini susturmaktan ve böylece tüm büyük hatalarına izin vermekten başka bir şey kalmaması oldukça anlaşılır bir durumdur. Allah'ına nispet edilir..

[94]Op. cit., App. VII. s.296. Bu satırların yazarı, bu gerçeğin artık matematiksel olarak ispatlanmış olduğunu görmekten memnun. Isis Unveiled'da Yehova ve Satürn'ün Adam Kadmon, Cain, Adem ve Havva, Abel, Set vb. , 448, 464, vb.); kısaca gizli sayıları kastettiklerini ve "İncil"de ve diğer doktrinlerde birden fazla anlama sahip olduklarını - o zaman yazarın iddiaları fark edilmedi. Isis bilimsel bir biçimde ortaya çıkmayı başaramadı ve çok fazla vererek aslında araştırmacıyı tatmin edecek çok az şey verdi. Ama şimdi, "İncil" ve "Kabala"nın kanıtlarının yanı sıra matematik ve geometrinin bir değeri varsa, halk tatmin olmalı. Cain'in bir Elohim'in (Sephira Binah) Jah-Veh (veya Tanrı-Havva) androjene dönüşümü olduğunu ve Set'in erkek Yehova olduğunu gösteren, Şövalye Seyfarth'ın birleşik keşiflerinden daha eksiksiz bilimsel kanıt bulmak imkansızdır. , vb. ve son olarak Bay Ralston Skinner'ın en bilgili çalışmasında. İlk insan ırklarının bu kişileştirmelerinin kademeli gelişimlerindeki diğer ilişkileri metnin ilerleyen kısımlarında ortaya konulacaktır.

[95]Eski çağlarda korunan kutsal yazılar genellikle Bilgeliği bir sudur ve Yaradan'ın bir iş arkadaşı olarak kişileştirdi. Böylece Hindu Buda'ya, Babil Nebo'suna, Memphis'in Tog'una, Yunanistan'ın Hermes'ine sahibiz; kadın tanrılar Peit, Metis, Athena ve gnostik güç Ashamot veya Sophia da öyle. Samaritan Pentateuch, Yaratılış Kitabı, Akamut veya Bilgelik'e adını verdi ve eski incelemelerin iki kalıntısı, Süleyman'ın Bilgeliği ve İsa'nın Bilgeliği aynı şeye atıfta bulunuyor. "Maşalim Kitabı" - Süleyman'ın "Sohbetleri" veya "Atasözleri" - aynı zamanda Bilgeliği yaratıcının yardımcısı olarak kişileştirir. Doğu'nun Gizli Bilgeliğinde, bu yardımcı toplu olarak, İlkel Işığın ilk yayılımlarında, ortaya çıktığı üzere "Varlığın Yedi Ruhu" ile özdeş olan yedi Dhyan Chohan'da bulunur. "Roma Katoliklerinden.

[96]Yeni Platonizm ve Simya, s.6.

[97]II, 317, 318. H.P.B. tarafından Isis Unveiled'ın orijinal metinlerinde yapılan alıntılarda birçok sözlü değişiklik yapılmıştır ve baştan sona gözlemlenmiştir.

[98]Proclus, mistik yaşamı boyunca bu yüce hali altı kez yaşadığını belirtir. Porphyry, Tyana'lı Apollonius'un tanrısıyla dört kez birleştiğini iddia ediyor - bu raporu hatalı buluyoruz, çünkü Apollonius bir Nirmanakaya (ilahi enkarnasyon - bir Avatar değil) - ve o (Porphyry) - altmış yaşın üzerindeyken yalnızca bir kez eski Teofani (veya Tanrı'nın insana gerçek görünümü), Teopati (veya "ilahi doğanın özümsenmesi") ve Teopneustia (ilham veya daha doğrusu, Tanrı'nın sözlü talimatlarını duyma konusundaki gizemli yetenek) asla doğru bir şekilde anlaşılmaz.,

[99]Karana Sharira, bazen "kişisel tanrı" olarak adlandırılan "nedensellik" bedenidir. Bir anlamda öyle.

[100]Bir anlamda kendine tapınma olacaktır.

[101]Epicurus, "Tanrılar vardır," diyor, "ama onlar hoi polloi'nin (kalabalıkların) temsil ettiği gibi değiller. Kalabalıkların taptığı Tanrıların varlığını inkar eden kafir veya ateist değil, kalabalıkların görüşlerini Tanrılara asan kişi.”

[102]Ezoterik olduğu kadar ezoterik olarak da Budizm, Gotama'nın Vishnu'nun bir enkarnasyonu veya Avatarı olduğu teorisini reddeder, ancak doktrini burada sunulduğu şekliyle açıklar. Her insan kendi içinde teofanik ilişki ve teopneustri için gerekli şartlara sahip değilse de, gerekli malzemelere sahiptir; ancak, ilham veren "Tanrı" her durumda kendi Yüksek Benliği veya ilahi prototipidir.

[103]Tamamen ve kesinlikle arınmış, bedeni dışında dünyayla hiçbir ilgisi olmayan.

[104]Mandukyapanişad, 4.

[105]Elçilerin İşleri, VIII, 10 (Gözden geçirilmiş baskı).

[106]JM'nin Five Years of Theosophy'deki "The Elixir of Life" (Chela's Diary'den) makalesinde bu konuda verilen açıklamaya bakın.

[107]Kor., XV. 47, 50.

[108]I Kor., III, 16. Okuyucu, İsa ve havarileri tarafından sık sık söylenen önemli sözler hakkında hiç düşündü mü? "Babanız mükemmel olduğu için mükemmel olun..." ("Matta", V. 48), diyor Büyük Öğretmen. "Göklerdeki Babanız kadar mükemmel" sözleri yorumlanır; Tanrı'yı belirlemek gibi. Ancak sonsuz, her şeyi mükemmel, her şeyi bilen ve her yerde hazır bulunan Tanrı kadar mükemmel bir insan fikrinin aşırı saçmalığı çok açıktır. Bu anlamda alırsanız, o zaman en büyük yanılgının sözleri İsa'nın ağzına konmuş olur. Ezoterik olarak kastedilen şudur: "Maddi ve astral insanın üzerinde olan Babanız, insandaki en yüksek İlke (Monad hariç), kendi kişisel Tanrısı veya kendi kişiliğinin Tanrısı, "hapishanesi" ve "tapınağı" olan. "o". "Mükemmel olmak istiyorsanız (yani, bir Üstat ve bir İnisiye), gidin ve sahip olduklarınızı satın" ("Matta." XIX. 21). O zamanlar acemi, şela olmak isteyen herkes, şimdi olduğu gibi, yoksulluk yemini etmek zorunda kaldı. "Mükemmel", tüm İnisiyelere verilen unvandı. Platon onlara böyle diyor. Yahudilerin "Mükemmel Olanları" vardı ve Pavlus doğrudan, İnisiyelerin yalnızca diğer Üstatların önünde konuşabileceklerini söylüyor. "Biz (yalnızca) kusursuz olanlar arasında hikmet konuşuruz" (I Korintliler, II, 6).

[109]John, ben, 21.

[110]"Yuhanna", III, yukarıdan "doğmuştur", yani onun Monad'ından ya da İlahi EGO'sundan, yedinci İlke, çekirdek Kalpa'nın sonuna kadar kalan ve aynı zamanda Karanatma (Ruh'un Ruhu) gibi gölgede kalan İlke'dir. Nedensellik) her yeni doğumla kişiliğin. Bu anlamda "yeniden doğmak", "yukarıdan inmek" anlamına gelir ve ikinci kelimenin cennet veya uzayla hiçbir ilgisi yoktur, bunlardan biri bir durum olduğundan, hiçbiri belirli bir yerle sınırlı veya bağlantılı olamaz. ve diğeri sonsuzdur, bu nedenle ana noktaları yoktur. (Bkz. Yeni Ahit, Gözden Geçirilmiş, s. cit.)

[111]Bunun Hıristiyan vaftiziyle herhangi bir bağlantısı olamaz, çünkü Nicodemus'un günlerinde böyle bir şey yoktu ve bu nedenle, bir "Üstat" olmasına rağmen, onun hakkında hiçbir şey bilmesi mümkün değildi.

[112]Resmi yoruma uygun olarak Yeni Ahit'te "dünya" olarak tercüme edilen bu kelime, daha çok "yaş" (Gözden Geçirilmiş Baskı'da gösterildiği gibi) veya Manvantara, Kalpa veya Aeon'daki dönemlerden biri anlamına gelir. Ezoterik olarak, bu cümle şöyle olurdu: "Bir dizi doğum ve Karmik yasa yoluyla, Yedinci Tur ve Yedinci Irktan sonra, Nirvana, Moksha geldiğinde ve bir kişi olduğunda insanlığın kendini içinde bulduğu duruma ulaşan kişi. “Melekler veya Dhyan Chohans'a eşittir - “dirilişin bir oğlu” vardır ve “artık ölemez”; o zaman evlilikler olmayacak, çünkü cinsiyetler arasında hiçbir fark olmayacak” - şu anki maddeselliğimizin ve hayvanlarla cinsel ilişkimizin sonucu.

[113]Luka, XX, 27-38.

[114]"John", IX, 2, 3.

[115]Bilinçli Ego veya Beşinci Prensip Manas, ilahi Monad'ın veya "Tanrı"nın taşıyıcısı.

[116]Bazı sembolologlar, belirli nesnelerin ve karakterlerin sayı ve sembollerinin uygunluğuna dayanarak, bu "sırları" neslin gizemine bağlar. Ama bundan daha fazlası. "İyilik ve Kötülük Bilgi Ağacı" glifi, şüphesiz "Kadın ve Yılan" gibi bazı fallik ve cinsel öğeler içerir, ancak aynı zamanda psişik ve ruhsal bir anlamı da vardır. Semboller birden fazla anlam taşıyacak şekilde tasarlanmıştır.

[117]"Kn. Bilge. Sol.", XI, 21. Donay versiyonu.

[118]Vaiz, I, 9. Donay versiyonu.

[119]"Dogme et Rituel de la Haute Magie", I, 361.

[120]Isis Açıklandı, I, 6, 7.

[121]"Synesius, Memphis tapınağında bulduğu taş kitaplardan bahseder, bunlardan birinin üzerine şu özdeyiş oyulmuştur: "Bir doğa diğerinden zevk alır, bir doğa diğerine üstün gelir, bir doğa diğerine hükmeder, ama genel olarak bunlar birdir. ”

“Maddenin doğasında var olan huzursuzluk, Hermes'in şu sözünde cisimleşmiştir: “Eylem, Phta'nın hayatıdır”; ve Orpheus doğayı ?ολυμήχανος , "birçok şeyi yaratan anne" veya Yaratıcı, yaratıcı anne olarak adlandırır. - Isis Ortaya Çıktı, I, 257.

[122]"Tedbirlerin Kaynağı", s. X.

[123]"Masonik İnceleme", Temmuz 1886.

[124]Bkz. Ölçüm Kaynağı, s. 47–50, et pass.

[125]Carey'nin çevirisine bakın, s. 322, 323.

[126]Çıkış, XXXIV. 29, 33.

[127]Op. cit., V, VII.

[128]"Gnostisizm" altında "Kraliyet Mason Cyclopaedia".

[129]"Ferouers" ve "Devas" Jacobn'da (F. ve D. Harfler) "ferouer" kelimesi şöyle açıklanır: Ferouer, bir canlının (insan veya hayvan) bir parçası, onun görüntüsüdür ve kimdir? o deneyimler. Yunanlıların Nous'udur ve bu nedenle ilahi ve ölümsüzdür, bu nedenle De Mirville'in sunmak istediği gibi Şeytan veya şeytani bir kopya olamaz (bkz. Memoires de I'Academie des Inscriptions, cilt XXXVII, s. 623) ve bölüm XXXIX, s.749). Fouche bunu tamamen reddediyor. Ferouer hiçbir zaman bir "duygu ilkesi" olmadı, ancak her zaman İnsanın en ilahi ve saf kısmına atıfta bulundu.Bu, ruhsal bir ilkedir. Anquetil, Ferouer'in insan ruhunun en saf parçası olduğunu söylüyor . Pers Deva'sı, Ferouer'in antitezidir, çünkü Deva, Zerdüşt tarafından Kötülüğün Dahisine (dolayısıyla Hıristiyan Şeytan'a) dönüştürülmüştür, ancak Deva bile, insan ruhunu yasa dışı bir şekilde ele geçirerek ele geçirdiği için sonludur . onu büyük İntikam gününde bırakmak zorunda. Deva, ruhun vücuttan zorla ayrıldığı yerin yakınında kabul edildiğinde, üç gün boyunca ölen kişinin ruhunun sahibi olur; Feruer, sonsuz Işık alemine yükselir. Soylu Marquis de Mirville'in, Ferouer'in ilahi orijinalin "şeytani bir kopyası" olduğunu hayal etmesine yol açan talihsiz bir fikirdi . Paganların tüm Tanrılarını - Apollo, Osiris, Brahma, Ormazd, Bel vb. onların altındaki Ruhu ve Ruhu ile ilgili bir kişi; çünkü Ferouer, imgesi olduğu ve deneyimlediği ölümlü varlığın ölümsüz parçasıdır. Ya da belki bu zavallı yazar bilinçsizce kehanetlerde bulunur ve Apollo, Brahma, Ormazd, Osiris vb.

[130]George Smith'in Babilon'una ve diğer yazılarına bakın.

[131]Bu keyfi olduğu kadar fantastik. "Çarmıha Gerildiklerinden" bahseden Hindular ve Budistler nerede?

[132]Op. cit., IV. 237.

[133]Lok., cit., 250

[134]S: Kapıyı kim çalıyor?

C: İyi bir inek çobanı.

S: Sizden önce kim geldi?

C: Üç soyguncu.

S: Sizi kim takip ediyor?

C: Üç Katil, vb., vb.

Yukarıdakiler, Himalaya kalelerinin eski kutsal alanlarında yasalaştırılan gizemler sırasında rahip-inisiyatörler ile inisiyasyon adayları arasında geçen konuşmayı temsil ediyor. Bu tören, Nepal'de tenha bir yerdeki en eski tapınaklardan birinde bugüne kadar hala yapılıyor. İlk Krishna'nın Gizemlerinden kaynaklanır, Birinci Tirthankara'ya geçer ve Buda ile sona erer; ilahi Adept'in büyük savaşını ve ölümünü anmak için yasalaştırıldığı için buna Kurukshetra ritüeli denir. Bu Masonluk değildir, ancak bu Kahramanın okült öğretilerine inisiyasyon, saf Okültizmdir.

[135]Enoch Kitabı, Başpiskopos Lawrence tarafından çevrilmiştir. Giriş, s. V.

[136]Hanok Kitabı, Bruce Habeşistan'da Etiyopya dilinde birkaç nüshasını bulduğunda Avrupa'da bin yıldır bilinmiyordu; 1821'de Başpiskopos Lawrence, Oxford'daki Bodleian Kütüphanesindeki bir metinden tercüme etti.

[137]Op. cit., s.xx.

[138]Lok. cit.

[139]Op. cit. s., xiv. Not.

[140]Op. cit. s., XXXV.

[141]Op. cit. sayfa xiii.

[142]Yedinci İlke, Birinci Tecelli.

[143]Op. cit. s., XXXVII ve XL.

[144]Op. cit.. s. XL ve LI.

[145]"Güneş" veya Manvantarik Yılı simgeleyen.

[146]Op. cit., s. XLI ve XLII.

[147]Op. cit., s.xlviii.

[148]Op. cit., s.XXIII.

[149]Lok. cit.

[150]XII, 9.

[151]Op. cit., xcii. 1.

[152]Op. cit., xciii, 4–7.

[153]Her Kök Irkının sonunda, sırayla ateş veya su yoluyla bir Afet meydana gelir. "Nesle Düşüş" ten hemen sonra, üçüncü Kök Irkın - İlahi Öğretmenlerin öğretilerinden uzaklaşarak duygusallığa düşenler - tortuları yok edildi, ardından Dördüncü Kök Irk ortaya çıktı ve sonunda son Tufan meydana geldi. (Isis Unveiled, 593 ve devamında bahsedilen "Tanrı'nın Oğulları" bölümüne bakın.)

[154]Op. cit., xcii, 11.

[155]Op. cit., xcii, 7, 11, 13, 15.

[156]Op. cit., not, s.152.

[157]Bu eklemeler ve değişiklikler, sayıların göründüğü hemen hemen tüm durumlarda, özellikle on bir ve on iki sayıları göründüğünde bulunur, çünkü hepsi (Hıristiyanlar) onları Havarilerin, Kabilelerin ve Ataların sayısına bağlı olacak şekilde uydurmaya çalışmışlardır. Etiyopya metninin tercümanı Başpiskopos Lawrence, iki metin, Paris dili ve Bodleian metni her farklılaştığında bunları "yazı hataları" olarak nitelendiriyor. Çoğu durumda bunların hata olmadığından korkuyoruz.

[158]Op. cit., LXXXVIII, 99, 100.

[159]Op. cit., 94. Bu pasajın nasıl çok ilginç bir keşfe yol açtığı kısaca gösterilecektir.

[160]Dünyevi tarihte, Bartholomew St. Hilaire tarafından anlatıldığı gibi, Gotama Buddha seksen yaşında ölür, büyük bir azizin tüm netliği ile huzur içinde vefat eder. Gotama Buddha'nın Tsonda tarafından kendisi için cömertçe hazırlanan domuz etinden çok şiirsel olmayan bir şekilde öldüğü seküler ve alegorik anlatımın gerçek anlamını ortaya çıkaran Ezoterik ve doğru yorum böyle söylemiyor. Hayvanları öldürmenin en büyük günah olduğunu vaaz eden ve kendisi de mükemmel bir vejeteryan olan bir adam nasıl olur da domuz etinden ölürdü? Bu iddia edilen olaydan eğlence çıktı (Seylan'daki birçok hayırsever misyonerin hala yaptığı gibi). Bahsedilen pirinç ve domuz etinin tamamen alegorik olduğu doğrudur. Pirinç, Havva'nın "elması" gibi "yasak meyveyi" sembolize eder ve Tibetliler ve Çinliler arasında okült bilgiyi ifade eder; "domuz eti" Brahmanik öğretilerdir, çünkü Vishnu ilk Avatarında dünyayı uzayın sularının yüzeyine çıkarmak için bir domuz şeklini almıştır. Bu nedenle Buddha "domuz etinden" değil, birkaç Brahmin sırrını verdiği gerçeğinden öldü, ardından sırları vererek bazı değersiz insanlar üzerinde ne kadar kötü sonuçlar doğurduğunu görünce, bunun yerine dünyevi bedeni terk etmeyi tercih etti. Nirvana'ya gidip, insanlığın ilerlemesine yardım etmek için yaşayanlar aleminde kalmaya devam etmek. Dalai Lamalar ve Tashi Lamalar hiyerarşisindeki sürekli reenkarnasyonlarının ve diğer ödüllerin geldiği yer burasıdır. Ezoterik açıklama budur. Gotama'nın hayatı daha sonra daha ayrıntılı olarak tartışılacak.

[161]Op. cit., cv. 21.

[162]"İncil" de ("Yaratılış", IV ve V) üç ideal Enoch (Kanocha veya Hanoch) vardır - Seth'in oğlu ve Yared'in oğlu Cain'in oğlu; fakat hepsi birbirinin aynısı olup, sadece yanıltmak amacıyla ikisinden bahsedilmiştir. Sadece son iki yıl verilir, ilki dikkate alınmaz.

[163]Manvantara veya Pralaya sırasında Ebedi ve aralıksız "Parabrahman'ın soluması ve soluması" veya Doğa, Uzaydaki Evren.

[164]Op. cit., III, 1.

[165]Op. cit., 30.

[166]Op. cit., 32.

[167]Gnostiklerin Christos terimini Yüksek Ego'ya uyguladıklarını bilenler (eski Yunan pagan İnisiyeleri de aynısını yaptı) bu ipucunu kolayca anlayacaktır. Mesih'in, son yüksek İnisiyasyondan sonra, ikisi bir araya geldiğinde alt Ego Chrestos'tan kesildiği söylendi; Chrestos yenildi ve Mesih'in parlak görkeminde dirildi. - Frank "Die Kabbala", 75, Dunlap, "Sod", cilt II.

[168]Stromateis, 1 XIII.

[169]Op. cit., II, VIII.

[170]Ölümünde veya daha doğrusu geçişinde kaydedilen çok sayıda mucize vardır, çünkü o ölmedi, diğerleri gibi öldü, aniden ortadan kayboldu ve o sırada mağarayı göz kamaştırıcı bir ışık doldurdu; azalmaya başladığında vücudu tekrar görünür hale geldi. Ancak bu göksel ışık tamamen yerini kasvetli mağaranın yarı karanlığına bıraktığında, ancak o zaman Ginzburg, "İsrail'in öğrencileri İsrail'in lambasının söndüğünü gördüler" diyor. Biyografi yazarları, cenazesi için hazırlıklar sırasında Cennetten sesler duyulduğunu ve cenazesi sırasında tabutu bunun için hazırlanan derin mağaraya indirmeye başladıklarında bir alev çıktığını ve güçlü, heybetli bir sesin şöyle dediğini anlatıyor: “ İşte bu o. yeryüzünü titreten ve krallıkları titreten!”

[171]Pocock, Cennetin Cermen adı olan Himmel'in kökenini Himalayalara atfederken belki de o kadar yanılmıyordu ve Hindu Kailash'ın (Cennet) Yunan göklerinin (Koilon) babası olduğu da yadsınamaz. Latince Kozlum.

[172]Pocock'un Yunanistan'daki Hindistan'ını ve Hindu münzevilerinin yarı odaları ve yarı meskenleri olan yapraklardan ve dallardan yapılmış kulübeler olan Parnassus'tan Parnassus Dağı'nı nasıl ürettiğini görün. “Paro-Pamysus'un (Bamiyan tepesi) bir kısmına Parnassus denir. "Bu dağlara Devanika denir, çünkü onlar Devalarla veya 'Dünyanın Tanrıları' denilen Tanrılarla, Bhu Devalarla doludur. Puranalara göre, yapraklardan yapıldıkları için Parnassus adı verilen pavyonlarda veya kulübelerde yaşıyorlardı (Parnassus)”, s. 302.

[173]Rawlinson, erken dönem mitolojisi ile Babil ve Chaldea tarihi üzerindeki Aryan ve Vedik etkiler konusunda haklı olarak kendinden emin.

[174]Bu, Gizli Doktrinin ifadesidir ve kabul edilebilir veya edilmeyebilir. Ancak Abram, Isaac ve Judah, Hindu Brahma, Ikshvaka ve Yada'ya etkileyici bir şekilde benziyor.

[175]Abram isimleriyle ilgili olarak, K. W. Kinm'in The Gnostics and its Remains, s . Bu nedenle, Ezoterik Sembolizme aşina bir kişiye, Loka-Pala'da (ara taraflara sahip dört ana yön, sekiz Hint Tanrısı tarafından kişileştirilmiş) Indra'nın Abhra - (matanga) adlı fili ve karısı Abhrama'yı bulmak hiç de garip gelmeyecektir. Abhra bir dereceye kadar Bilgelik Tanrısıdır, çünkü bu filin başı, Shiva tarafından kesilen Bilgelik Tanrısı Ganesha'nın (Ganapati) kafasının yerini almıştır. Abhra aynı zamanda "bulut" anlamına gelir ve aynı zamanda Abram'ın yaşadığı sanılan şehrin adıdır - tersten okursanız - "Arba (Kirjat), dört kişilik şehir ... Abram, Abra'dır. sonunda m ve Abra tersten Arba'dır" ("Yahudi-Mısır Gizeminin Anahtarı"). Yazar, Sanskritçe Abra'nın "bulutlarda veya bulutlardan" anlamına geldiğini eklemiş olsaydı, Abram'ın kozmo-astronomik sembolü daha net hale gelirdi. Bütün bunlar orijinallerinde, Sanskritçe okunmalıydı.

[176]Böyle olduklarını kabul etmeye hazır olduğumuz bu teori ve varsayımlar reddedilmeden önce, aşağıdaki birkaç noktanın açıklanması gerekmektedir. 1. Mısır'dan ayrıldıktan sonra Yehova tarafından Avram olan Ata'nın adı neden İbrahim olarak değiştirildi? 2. Sarai neden aynı şekilde Sarah oldu? ("Gen.", XVII). 3. İsimlerin bu garip tesadüfü nereden geliyor? 4. Alexander Polyhistor neden İbrahim'in kahinler şehri Camarina veya Uriah'ta doğduğunu ve Astronomiyi icat ettiğini söylüyor? 5. Bunsen, "İbrahim'in anıları, Yakup'un büyükbabasının zamanından en az üç bin yıl öncesine uzanıyor" diyor ("Egypt's Place in History," V, 35.)

[177]İsis Ortaya Çıkıyor, II. 350.

[178]Bkz. Isis Unveiled, II, 218-300. Gematria, Yunanca ?ραμματεία kelimesinden bir permütasyon ile oluşturulmuştur; ?otarikon steno ile karşılaştırılabilir; Temur permütasyondur - alfabenin bölünmesi ve harflerin değişmesi.

[179]"De Vita Pythag."

[180]Bu eski eserin bir nüshasının herhangi bir Avrupa kütüphanesinin kataloğunda olup olmadığını bilmiyoruz, ancak "Hermes'in Kitapları"ndan biridir ve felsefe üzerine birçok antik ve ortaçağ eserinin yazarları ona atıfta bulunur ve ondan alıntı yapar. . Bu otoriteler arasında Rosarium Philosoph vardır. Arnoldo di Villanova, Francesco Arnufi'den "Opus de Lapide", Hermes Trismegistus'tan "Tractatus de Transmutatione Metallorum" ve "Tabula Smaragdina" ve her şeyden önce Raymond Lull'un "Ab Angelis Opus Divinum de Quinta Essentia" adlı eseri.

[181]Çıkış, XXV. 40.

[182]Alt ses "Sayılar".

[183]Bkz. Johannes Meursius, Denarius Pythagoricus.

[184]Ragon, Maconnerie Occulte, s.426, not.

[185]age, s.432, not.

[186]Maconnerie Occulte'den alındı, sayfa 427, not.

[187]Ragon'dan özetlenmiştir, age, s.428, not.

[188]Ragon, Almanca'daki ilk dört sayının elementlerden sonra adlandırıldığı gibi ilginç bir gerçekten bahseder.

"Ein" veya bir havayı, sürekli hareket halinde olan, tüm maddeyi kaplayan ve sürekli gelgitleri yaşamın evrensel taşıyıcısı olan elementi ifade eder.

Eski Cermen Zweig'den türetilen iki "Zwei", tohum, bereket anlamına gelir; her şeyin verimli anası olan toprak demektir.

"Drei", üç, Yunanca su anlamına gelen trienos'tur ve deniz tanrılarının adları olan Tritons buradan türemiştir; ve Neptün'ün amblemleri olan trident - genel olarak su veya deniz, Amphitrite (çevreleyen sular) olarak adlandırılır.

"Vier, dört, Belçika'da ateş anlamına gelen bir sayı... İlk üç boyutlu figürü, ölümsüzlüğün evrensel simgesi olan, "ilk hecesi ateş anlamına gelen" Piramit'i dörtte bulabilirsiniz. Locri'li Lysis ve Timaeus, hiç kimsenin kökü dört olmayan bir şeyi adlandıramayacağını ilan ettiler ... Üçlüye ve üçgene saygı gösterilmesine yol açan esprili ve mistik fikir, dört rakamına ve figürüne uygulandı: yaşayan varlığı, 1'i, üçgenin taşıyıcısını 4, Tanrı'nın taşıyıcısını ifade ettiği söylendi; ya da kendi içinde ilahi ilkeyi taşıyan bir adam.

Son olarak, “eskiler dünyayı beş rakamıyla temsil ediyorlardı. Diodorus bunu, bu sayının toprak, ateş, su, hava ve eter veya spiritus'u temsil ettiğini söyleyerek açıklıyor. Dolayısıyla, Yunanca'da anlamına gelen Pente (beş) ve Pan'ın (Tanrı) kökeni - hepsi. (Ragon ile karşılaştırın, age, s. 428-430.) Sanskritçe Pancha (beş) kelimesinin elementlerle nasıl bir bağlantısı olduğunu açıklamak Hindu okültistlere bırakılmıştır, çünkü Yunanca Pente'nin kökü bu Sanskritçe terimdir.

[189]Sözde Senzar yazılarının sistemi daha da harika ve zordur, çünkü her harfin birkaç anlamı olabilir - baştaki işaret gerçek anlamı gösterir,

[190]Ragon, op. cit., s.431, not.

[191]Ekzoterik olarak Y, yalnızca erdem veya kötülüğün iki yolunu belirtir ve ayrıca 150 sayısını ve Y'nin üzerindeki çizgi ile 150.000'i belirtir.

[192]Gelenek, Ç. Sayılar hakkında.

[193]Bu, tüm orduları bir anda yok etmek için tasarlanmış bir tür sihirli ok ve yaydır; Ramayana, Puranas, vb.'de bahsedilmiştir.

[194]"Matta", VIII, 30-34.

[195]"Dogmatik Teoloji", III, 345.

[196]8, 9, 10.

[197]"Adv. Yüksek".

[198]"Eccles, Hist.", I, 140.

[199]"Kafirlere Karşı", X, XXIII, 1-4.

[200]"Kafirlere Karşı", II, 1-6.

[201]Veya. cit., XX, 337.

[202]On, "tezahür etmiş" tanrılar arasında En Yüce Tanrı'nın mükemmel sayısıdır, çünkü 1 sayısı Evren Birliğinin veya Doğadaki eril ilkenin simgesidir ve 0 sayısı dişil simgedir. Kaos, Derinlik, dolayısıyla bu ikisi Androjen doğanın sembolünü ve aynı zamanda Yehova ve Hanok'un büyüklüğü olan güneş yılının tam büyüklüğünü oluşturur. Pythagoras'ta on, Evren'in, ayrıca 365 günlük güneş yılının sembolü olarak kullanılan ve bu nedenle yılları da 365 olarak verilen Set'in Oğlu veya "İnsanoğlu" Enos'un simgesiydi. Mısır Sembololojisinde Abraxas Güneş, "Cennetin Efendisi" idi.

Çember, Tezahür Etmemiş İlkenin sembolüdür; bu figürün düzlemi sonsuzdur, sadece Manvantaras sırasında bir çapla kesişir.

[203]"Ben Kor.", II, 6-8.

[204]Taylor'ın Eleusinian ve Bacchic Mysteries ile karşılaştırın

[205]Isis Ortaya Çıkıyor, II, 89.

[206]Op. cit., II, 395.

[207]De Mirville'den alıntı, Op. cit., VI, I, 42.

[208]Bay St. George Lane-Fox, Hindistan'daki birçok rakip okul ve topluluğa hitaben yaptığı güzel konuşmasında bu fikri çok güzel bir şekilde ifade etti. "Eminim ki," dedi, "bu hareketlerin kurucuları olarak sizi harekete geçiren belli belirsiz de olsa, temel güdü, mevcut tüm toplumsal ve benzeri araçlar yoluyla zalim ve neredeyse evrensel düzene karşı öfkeydi. dinsel kurumlar olarak adlandırılan, gasp edilmiş bir gücün -tek gerçek, maksimum gücün yerini almış ve üzerini örtmüş bazı dış biçimler- gerçeğin içsel ruhu, her bir bireysel ruha açık, gerçek bilinç, aslında tüm insanlığın en yüksek kaynağı bir kişiyi canavarın seviyesinin üzerine çıkaran bilgelik ve güç. ("Hindistan'daki Arya Samaj, Theosophical Society, Brahma ve Indu Samaj ve diğer dini ve ilerici Derneklerin üyelerine.")

[209]Vahiy II, 6.

[210]Bu "sanat", şimdi bazılarının dediği gibi, sıradan bir aldatmaca değil; tılsımların ve sihrin yanılsama yaratmak için bir araç olarak kullanıldığı psikolojik bir numara gibi bir şeydir, eğer bir numaraysa. Bu, büyük ölçekte bir hipnotizmadır.

[211]Burada yazar, Hıristiyanlara ait olduğunu göstermektedir.

[212]Belli ki manyetik geçişler, ardından trans ve uyku geliyor.

[213]Daha yüksek Üstatlar tarafından mekanik, zihinsel olmayan işleri gerçekleştirmek için kullanılan "Elementaller"; tıpkı fizikçinin gazları ve diğer bileşikleri kullanması gibi.

[214]De Mirville'den alıntılanmıştır, op. cit., VI, 43.

[215]age, VI, 45.

[216]age, 46.

[217]Amedée Fleury, "Rapports de Sl. Paul avec Sénèque, II, 100. Bütün bunlar De Mirville'den özetlenmiştir.

[218]Ancak yazarla "törenlerin, ritüellerin ve resmi ibadet ve duaların kesinlikle gerekli olduğu" konusunda asla hemfikir olmayacağız, çünkü dışsal olan yalnızca içsel olanın pahasına ve zararına gelişebilir, büyüyebilir ve hayranlık görebilir, tek gerçek ve gerçek. .

[219]X. Jennings, op. cit., s. 37, 38.

[220]Bkz. Isis Unveiled, II, 574.

[221]XI, 26.

[222]Sanat. Dr. A. Wilder, Evolution'da.

[223]Veya. cit., s.262.

[224]En geniş anlamıyla, bu Sanskritçe kelime, Yunanca kelime ile aynı gerçek anlama sahiptir, her ikisi de bir kişiden değil, "kutsal içeceği almak" anlamına gelen "vahiy" anlamına gelir. Hindistan'da inisiyeler, ruhu bedenden kurtarmaya yardımcı olan kutsal bir içecek olan "Soma" aldı; Eleusis Gizemlerinde Epopteia'da verilen kutsal içkiydi. Yunan Gizemleri tamamen Brahmano-Vedik ritüellerinden ve ikincisi Vedik öncesi dini Gizemlerden, orijinal Bilgelik Felsefesinden doğdu.

[225]Yuhanna İncili'nin Yuhanna tarafından değil, Neoplatonik okula bağlı bir Platoncu veya Gnostik tarafından yazıldığının belirtilmesine gerek yoktur.

[226]age. yer. cit. Petrus'un bu isim altında "Yahudi olmayan bir havariye" zulmetmiş olması, Pavlus'tan ayrı bir kişi olarak Simon Magus'un olmadığı anlamına gelmez. Bir ev adı haline gelebilir, saldırgan. Günün Gnostisizm üzerine en eski ve en üretken yorumcuları olan Theodoret ve Chrysostomos, her ikisinin de sık sık mesaj alışverişinde bulunduklarını belirterek, aslında Simon'u Paul'e bir tür rakip haline getiriyor gibi görünüyor. İlki, Pavlus'un "Gnosis'in antitezi" (I Timoteos) dediği şeyin gayretli bir propagandacısı olarak, havarinin gözünde bir diken gibi olmalıydı. Simon'ın gerçekten var olduğuna dair çok sayıda kanıt var.

[227]Taylor'ın Kleusinian ve Bacchic Mysteries, ed. Wilder. sayfa 17.

[228]II, 91-94.

[229]Bunsen, "Tarihte Mısır'ın Yeri", V. 90

[230]age.

[231]Stel, s.44.

[232]Bkz. "Hindu Classical Dict.", sub voc., "Pitha-sthanam".

[233]De Mirville, bu "yarışmanın" aşağıdaki dokunaklı tanımını veriyor.

“Yuhanna, Aziz Jerome'un bize söylediği gibi, Asya'nın tüm kiliseleri tarafından (Apollonius tarafından gerçekleştirilen mucizeler karşısında) müritleriyle uzun bir duadan sonra İsa Mesih'in ilahiliğini daha ciddi bir şekilde ilan etmeye zorlandı. İlahi Ruh tarafından vecde daldırılan Patmos Dağı, herkesin gök gürültüsü ve şimşek arasında ünlü In Principio erat Verbum'unu duymasını sağladı. "Gök Gürültüsünün Oğlu" olarak anıldığı yüce coşku geçtiğinde, Apollonius emekli olmak ve ortadan kaybolmak zorunda kaldı. Yenilgisi böyleydi, daha az kanlı ama Simon Magus'unki kadar ağırdı. ("Büyücü Theurgist", VI, 63). Bize gelince, gök gürültüsü ve şimşeğe neden olan bir vecd duymadık ve bunun anlamını anlamakta zorlanıyoruz.

[234]Bkz. Baronius'un "Aziz Matta İncili'ne Önsöz", I, 752, aktaran De Mirville, VI, 63. Jerome, Sezar'ın kütüphanesinde orijinal "İncil"i (İbranice metin) keşfeden Kilise'nin babasıdır. havari Matta'dan -halkçı, "Matta'nın eliyle yazılmış " (Jerome: "De Viris", Res. Bölüm III.) - kendisinin de kabul ettiği gibi - bunu sapkın olarak değerlendirdi ve Yunanca metniyle değiştirdi. Ayrıca bedende diriliş inancına güç vermek için Eyüp Kitabı'nın metnini yeniden yazdı. (Bkz. Isis Unveiled, cilt II, s. 181 ve 183, ve devamı), destek için en bilgili otoritelere atıfta bulunarak.

[235]Bu eski, eski bir hikaye. Din adamlarının kin, nefret ve zulmünün bu yönde nereye kadar gidebileceğini, bu duyguların modern zamanlarımızda bile ne kadar yalan, iftira ve gaddarlığa varabileceğini hangimiz teosofistler acı tecrübelerle öğrenmedi? , ve Mesih'in hangi örnekleriyle -Kendini O'nun hizmetkarları ilan eden benzer merhamet, yalnızca kendilerini göstermedi!

[236]"İsis Ortaya Çıktı", II, 342.

[237]Lok. kaynak 1I, 343, 344.

[238]Pnömatoloji, VI, 62.

[239]Les Apologistes Chrétiens an Second Siécle, ?tr. 106.

[240]Pnömatoloji, VI, 62.

[241]Bilmeyenler çoktur , bu yüzden onlara inanmayın.

[242]Oldukça doğru. Apollonius'un Efes'te binlerce seyirciye verdiği bir konferans sırasında Apollonius, imparator Domitianus'un Roma'da işlenmekte olan cinayetini sezmiş ve aynı anda tüm şehre bunu haber vermiştir. Ayrıca Swedenborg da aynı şekilde Göteborg'dayken Stockholm'de büyük bir yangın görmüş ve bunu hemen arkadaşlarına söylemiş, o günlerde telgraf yoktu.

[243]Bu hiç bir kriter değildir. Hindu sadhular ve ustalar bu armağanı hayatlarının kutsallığı sayesinde elde ederler. Yoga Vidya bunu öğretir ve hiçbir "ruh" gerekmez.

[244]Papalara gelince, bu oldukça şüpheli bir durum.

[245]Ancak bu, tek başına böyle bir ruh sınıfının varlığına inanmak için bir temel teşkil edemez. Böyle bir inanç için daha iyi makamlar vardır.

[246]De Mirville'in amacı, yelelerin veya bedensiz ruhların bu tür tüm görünüşlerinin Şeytan'ın işi, "şeytani imgeler" olduğunu göstermektir.

[247]Şunları ekleyebilir: büyük Shankaracharya, Tsong-K'apa ve diğer birçok gerçek Adept gibi - hatta kendi Üstadı İsa gibi; çünkü bu gerçekten de gerçek Ustalığın kriteridir, ancak "ortadan kaybolmak" için bulutlara uçmak hiç de gerekli değildir.

[248]Bkz. Lion Cassius, XXVII, XXVIII, 2.

[249]Lampridius, "Adrian", XXIX, 2.

[250]Bu pasaj şu şekildedir: “Aurelian, Tiana'yı yok etmeye karar verdi ve şehir kurtuluşunu yalnızca Apollonius'un mucizesine borçlu. Çok ünlü ve çok bilge olan bu adam, Tanrıların bu büyük dostu, birdenbire imparatorun çadırına dönmesinin önünde tüm boyuna göründü ve ona Panonyalıların dilinde şöyle dedi: "Aurelian, kazanmak istiyorsan, o zaman. hemşerilerime karşı bu şeytani planları bırakın; emir vermek istiyorsan, masum kanı dökmekten sakın; ve yaşamak istiyorsanız, o zaman haksızlıktan kaçının. Birçok tapınakta portrelerini gördüğü Apollonius'u görerek tanıyan Aurelian, şaşkınlıkla şaşkına dönerek, hemen ona (Apollonius) bir heykel, bir portre ve bir tapınak dikmesi için yemin etti ve tamamen merhamet fikirlerine döndü. Ve sonra Vopisk ekliyor: " Görkemli Apollonius'un erdemlerine giderek daha fazla inanmaya başladım ve bunun nedeni, en ciddi insanlardan bilgi topladıktan sonra, Ulian kütüphanesinin kitaplarında tüm gerçeklerin onayını buldum" ( bkz. Flavius Vopisk, "Aurelian "). Vopiscus 250'de yazdı ve bu nedenle Philostratus'tan bir asır önce geldi.

[251]Ep. reklam Paulinum.

[252]Yukarıdaki malzeme çoğunlukla De Mirville, Loc. cit., s. 66–69.

[253]İngilizce Pazar lang. - Pazar. (Yaklaşık çeviri)

[254]"Gerçek peygamber", çünkü İnisiye, okült konusunda tamamen bilgili bir kişi astronomi.

[255]"İbrani-Mısır Gizemine Keu", s.259 ve devamı. Astronomi ve fizyoloji bedenlerdir, astroloji ve psikoloji onlara hayat veren ruhlardır; ilki duyusal algıların gözünden incelenir; ikincisi, içsel veya "ruh görüşü" ile; ve her ikisi de kesin bilimlerdir.

[256]Yeni Platonizm ve Simya, s.12.

[257]"Herkül", 807.

[258]Aeneid, VIII, 274.

[259]Ek, VII, s.301.

[260]"Dogme et Rituel de la Haute Magia", II, 88.

[261](Jerome, "De Viris Illust.", III.) "Kilisenin tüm Babalarının Matta'nın İbranice yazdığını söylemelerine rağmen , kendilerinin Yunanca metni otantik apostolik yazı olarak kullanmaları dikkat çekicidir. İbrani Matta İncili'nin bizim Yunancamızla bir ilgisi var mı ? Bizim (Yunanca) İncil'imizde olmayan birçok özel türde eklemeler vardı ." (Ohlshausen, "Iachweis der Echtheit der Sammtlichen Schriften des Weuen fest.", s. 32; Dunlap, "Sod, the Son of the Man", s. 44.)

[262]"Matta Üzerine Yorumlar" (XII, 13), kitap 11. Jerome, bunun Keldani dilinde, ancak İbranice harflerle yazıldığını ekler.

[263]"St. Jerome, V, 445; Dunlap, Sod, İnsanoğlu, s. 46.

[264]Bu aynı zamanda, büyük olasılıkla öğrencisi Tatian'ın da yaptığı gibi, yalnızca bu "Yahudi İncili"ni tanıyan Justin Martyr'in yazılarının reddedilmesini de açıklıyor. Mesih'in tanrısallığının daha sonraki hangi dönemde tam olarak kurulduğunu, dördüncü yüzyılda bile Eusebius'un bu kitabı sahte olarak kınamadığı, ancak onu yalnızca Yuhanna'nın Kıyameti gibi bir sınıfa koyduğu basit gerçeğiyle değerlendirebiliriz; ve Kredner (Zur Gesch. des Kan, s. 120), onu Vahiy ile birlikte Antilegomena arasındaki Stichometrium'una dahil eden Nikephoros'a işaret eder. Gerçek ilk Hıristiyanlar olan Ebionitler, diğer tüm havarisel yazıları reddederek, yalnızca bu müjdeyi tanıdılar (Adv. Hoer., I, 26) ve onlar, Epiphanius'un bildirdiği gibi, Nasıralılarla birlikte sarsılmaz bir şekilde İsa'nın yalnızca bir insan olduğuna inanıyorlardı. , "insan tohumundan."

[265]İsis Ortaya Çıkıyor, II, 182-3.

[266]Veya. cit., II, 5.

[267]Ayrıca bkz. Isis Unveiled, II, 180, bölümün sonuna kadar.

[268]Ölçülerin Kaynağı, s. 299. Az önce bahsedilen Felsefi kısmadaki bu "yaşam akışı", Osiris, Yaşam ve Güneş ve Merkür, Ölüm tarafından inisiye edilecek adayın üzerine çapraz olarak dökülen su ile simgelenmiştir . Bu , Mısır mahzenlerinde yedi ve on iki işkence başarıyla tamamlandıktan sonra, İnisiyasyon ayininin finaliydi .

[269]Bu, beşinci yüzyılın bir kilise tarihçisi olan başka, güvenilmez, düzenbaz ve cahil bir yazardır. Genç Theodosius tarafından onlara adanan 324-439 yıllarını kapsayan İskenderiye ve Konstantinopolis'teki paganlar, Neoplatonistler ve Hıristiyanlar arasındaki mücadelenin sözde tarihi kasıtlı tahrifatlarla doludur.

[270]Ortodoks Hristiyanların Gamları, Cilt I, s. 135.

[271]Vahiy, XIX, 1.

[272]Dagoba, Gotama'nın kalıntılarının korunduğu küçük, küresel bir tapınaktır.

[273]Prachida - türbelerimiz gibi, ölülere adak sunmak için tasarlanmış her boyutta ve şekildeki binalar.

[274]Talmudik kayıtlar, asıldıktan sonra taşlanarak iki derenin birleştiği yerde su altına gömüldüğünü belirtir. Mişna Sanhedrin, Cilt VI, sayfa 4; Babil'in "Talmud"u, aynı paragraf, 43a, b7a.

[275]"Çarmıha Gerilme Kıpti Efsaneleri", el yazması, XI.

[276]King'in Gnostik Gema'sında Mührü Süleyman'ı altı köşeli ve Hindistan'daki Vishnu'nun işareti iken neden beş köşeli bir yıldız olarak sunduğunu anlayamıyoruz.

[277]Kral (Gnostikler), Orta Çağ'da oldukça yaygın olan, bir üçgen oluşturan üç balıktan oluşan ve üzerine BEŞ harf (çok kutsal bir Pisagor rakamı) LXOY? kazınmış bir Hıristiyan sembolü figürü verir. Beş rakamı aynı Kabalistik hesaplamayı ifade eder.

[278]Veya. cit., II, 253-256.

[279]Veya. cit., 301. Tüm bunlar, İsa'yı büyük İnisiyeler ve güneş kahramanları ile birleştirir; Hıristiyan şemasına göre tüm bunlar yenilikçi bir versiyonda tamamen pagan.

[280]Veya. cit., 296.

[281]Sayfa 294, 295.

[282]Sayfa 295.

[283]Sayfa 295, 296.

[284]Bu bilgili yazarı kitabı basılmadan önce tanımış olsaydık, belki onu diğerlerinin çıktığı yedinci halkayı eklemeye ikna edebilirdik; bu yedinci, zaman içinde yukarıdaki bağlantılardan uzun süre önce geldi ve evrensel felsefi önemde ve hatta tabanının karesi sırayla büyük Aryan Gizemlerini temsil eden büyük piramit ile ilgili olarak onları aştı.

[285]Kozmik Madde, Ruh, Kaos ve İlahi Işık diyeceğiz, çünkü bu açıdan Mısır anlayışı Ari anlayışıyla aynıydı. Ancak yazar, Yahudilerin Okült Sembololojisi konusunda haklıdır. Her zaman çok kuru, ruhani olmayan insanlardı, yine de "Ruah", İlahi Ruh'a sahiplerdi ama "hava" yoktu.

[286], çapraz kemikler ve kafatası sembolünün kulakların arkasında yarım baş olan P Koph harfini içerdiğini kanıtlıyor.

[287]Sayfa 296–302. Yazar bu rakamlar üzerinden “Eli 113'tür (kelimeyi daire içine alarak); amah 345'tir ve harfleri değiştirerek aynı değere karşılık gelir ??? (daire içinde) veya Musa, Sabachth ise Yuhanna veya güvercin veya Kutsal Ruh'tur, çünkü (daire içinde) o 710'dur (veya 355 ´2). Sondaki ni, meni veya 5651 gibi , Yehova olur.”

[288]Maha Vishnu - Tanrı değil, güç - ya da Avatarizm Tohumunu içeren gizemli İlke olarak adlandırdıkları gücün Batılı kişileştirmesi .

[289]“İçine gönderildiğin bu köhne bedenden Nervi'ye yüksel. Eski meskenine yüksel, ey kutsanmış Avatar!

[290]"Gnozikler ve Kalıntıları", King. sayfa 100, 101.

[291]Lok. cit.

[292]Op. cit., s.258.

[293]Vaazlar, XIX, XX, 1.

[294]Pleroma, tüm ruhsal varlıkların sentezini veya bütünlüğünü oluşturdu. Aziz Paul, bu terimi Mektuplarında hâlâ kullanıyordu.

[295]“Yorgan, ikinci Mesih, şefaatçi. "Kutsal Ruh'a uygulanan bir terim." Manes, Christian Socrates'e göre (I, 1, aktaran Tillemont, IV, 584) Mısırlı filozof Terebinth'in öğrencisiydi. onun ölümü.

[296]Op. cit., VI, 169-183.

[297] De Mirville, " Tapınağı korumak için büyük bir yılan seti " diyor. "Bunun bir sembol, kişileştirme değil, gerçekten tanrının içine yerleştiği bir yılan olduğunu ne sıklıkta tekrarladık !" diye haykırıyor; ve Kahire'de, bir pagan tapınağında değil, bir Müslüman'da, tapınağa gelen diğer binlerce ziyaretçinin gördüğü gibi, bize yüzlerce yıldır orada yaşadığı söylenen devasa bir yılan gördüğümüzü yanıtlıyoruz. çok saygı duyulur. İçine de bir tanrı mı yerleşmiştir yoksa başka bir deyişle, o mu cinnet geçirmiştir?

[298]Demeter'in Gizemleri veya "Yaslı Anne".

[299]Şarkı söyleyen satirler.

[300]Burası oldukça şüpheli görünüyor ve belli ki sonradan eklenmiş. De Mirville, eski büyücünün sözleriyle, insanlığı baştan çıkarmak ve seanslarda görünmek için iblisleri dünyaya gönderen Şeytan ve saray mensupları hakkında söylediklerini doğrulamaya çalışıyor.

[301]Günahkar yiyeceklere benzemiyor. Bugüne kadar, bu şela diyetidir.

[302]Yalnızca bu Barış Prensi, tercümanın bizi inandırmak istediği gibi Şeytan değil, Gezegenlerin Kollektif Ev Sahibidir. Bu küçük bir teolojik iftiradır.

[303]"Aşılanmış" doğru ifadedir. Lanu's Catechism, "Yedi İnşaatçı, her İkinci Turda bitki ve mineral krallıklarının kaba maddi doğasına ilahi ve hayırsever güçler aşılar" diyor.

[304]Görünüşe göre, elementaller ve elementerler burada kastedilmektedir.

[305]Okuyucu, bu çalışmayı okurken onlar hakkındaki gerçeği zaten öğrenmiştir.

[306]azizin , Dünya'nın dönüşü ve güneş merkezli sistem hakkındaki bilgisini biraz daha önce Kilise'ye aktarmamış olması üzücü . Bu, birden fazla hayatı, örneğin Bruno'nun hayatını kurtarmaya yardımcı olacaktır.

[307]İnisiyasyon testlerinden geçen şelalar ayrıca, kendileri için yapay olarak indüklenen translarda, hiçbir şeyin üzerinde olmayan bir kaplumbağanın üzerinde duran bir fil tarafından desteklenen bir Dünya vizyonu görürler - bu, şelaya gerçek ile gerçeği ayırt etmeyi öğretmek için yapılır. YANLIŞ.

[308]Bu, yılın günlerini ve ayrıca ´ilgili Gezegen Ev Sahipleri veya "orduları" ile birlikte yedi yüksek ve yedi alt küreye bölünmüş, dünyevi ay altı kürenin 77 bölümünü ifade eder.

[309]Daimon, De Mirville'in tercüme ettiği şekliyle bir "iblis" değil, bir Ruhtur.

[310]Bütün bunlar, Pater Aether veya Jüpiter'in Şeytan olduğu şeklindeki dogmatik iddialarını doğrulamalıdır! ve ölümcül hastalıkların, felaketlerin ve hatta felakete dönüşen gök gürültülü fırtınaların Ether'de yaşayan Satanic Host'tan geldiği - bilim adamlarına iyi bir uyarı!

[311]Tercüman arabulucu kelimesini medyum kelimesiyle değiştirdi ve bir dipnotta özür dileyerek, Cyprian'ın modern medyumları kastetmiş olması gerektiğini söyledi.

[312]Cyprian'ın aklında sadece İnisiyasyonun ayinleri ve gizemleri ve İnisiyeleri birbirine bağlayan gizemi ve yemini yerine getirme vaadi vardı. Ancak tercüman, ondan bir cadılar meclisi yaptı.

[313]On iki asır sonra, rönesans ve reformların tüm hızıyla devam ettiği bir dönemde, dünya Luther'in aynı şeyi (Şeytan'ı kucaklamak demek istiyor) kendi kabulüyle veya aynı koşullar altında yaptığını gördü" diye açıklıyor De Mirville bir dipnotta. Hıristiyanları birbirine bağlayan kardeş sevgisini gösterir. Şeytan kelimesinin altında (bu kelime gerçekten orijinal metinde bulunuyorsa), Cyprian, Başlatıcısı ve Hierophant'ı kastediyordu. Hiçbir aziz -tövbekar bir büyücü bile- onun (Şeytan'ın) tahtından kalkıp ona kapıya kadar eşlik ettiğini iddia edecek kadar aptal değildir - aksi takdirde.

[314]Her Ustanın bir "ölümden sonra prensliği" vardır.

[315]Bu da Hierophant ve müritleri olduğunu kanıtlar. Cyprian, Öğretmenlerine ve Rehberlerine karşı diğer din değiştirenlerin çoğu (modern olanlar dahil) kadar "asil" olduğunu gösterdi.

[316]Yakalanan örneklerden en az birini alırsak bu kanıtlanır. G. Picus de Mirandola, Kabala'da Yahudilikten daha fazla Hristiyanlık olduğunu keşfettikten ve Kabala'da Üçlü Birlik, Enkarnasyon, İsa'nın Kutsallığı vb. bütün dünya. Ginzburg'un gösterdiği gibi. 1486'da henüz yirmi dört yaşındayken, (Picus) Roma'da asılan dokuz yüz (kabalistik) tezi yayımladı ve onları davet ettiği tüm Avrupalı bilim adamlarının huzurunda savunacağına söz verdi. bunun için Ebedi Şehir, seyahat masraflarını üstlenmeyi teklif ediyor.

[317]Bu açıklama, Isaac Meyer tarafından Kabala'dan özetlenmiştir, sayfa 10, ve devamı.

[318]Musa'nın On Emri'nde, Musa ve Harun'un zamanından çok önce Mısırlılar arasında hüküm süren dogmanın ve davranış kurallarının bir kopyası veya açıklaması olmayan tek bir fikir yoktur. (Musa Kanunu, Mısır kaynaklarından bir kopyadır; bkz. Geometri in Religion, 1890.)

[319]"Book of God", Kınılı, sayfa 383. Klaproth'a yapılan atıf da bu sayfadandır.

[320]Bkz. "Asiat, Jour.", NS VII, s.275, Kınılı'dan alıntı.

[321]Allah'ın Kitabı, loc. cit.

[322]Op. cit., V, 15.

[323]Prolegomena, III, 13, Cynili'den alıntı, s. 385.

[324]Bakınız The Book of God, s. 385. Butler (Kineeley ondan s. 489'da alıntı yapıyor), “İbranice ama Samaritan harfleriyle yazılmış olan Pentateuch ile Samaritan dilindeki Pentateuch arasında bir ayrım yapılmalıdır” diyor. Samiriyeli ve İbranice metinler arasındaki en önemli tutarsızlıklardan biri, sel ile İbrahim'in doğumu arasındaki sürenin uzunluğuyla ilgilidir. Samaritan metni, onu İbranice metinden birkaç yüzyıl daha uzun yapar ve Septuagint, onu Samaritan metninden birkaç yüzyıl daha uzun yapar. Latince Vulgate'in orijinal çevirisinde Roma Katolik Kilisesi'nin İbranice metinde ifade edilen hesaplamaya ve Martyrology'de Septuagint metnine nasıl bağlı kaldığı görülebilir; her iki metnin de ilahi bir şekilde esinlendiğini iddia ediyor.

[325]Bkz. Journal, Rev. Joseph Wolf, s. 200.

[326]Sembolik olarak, bir ağaç bir kitap anlamına gelir, tıpkı "sütun" aynı şeyin başka bir sembolü olduğu gibi.

[327]Medyan Khrep'in yedi kızından biri olan Musa'nın karısının adı Zipora'dır. Medyan bir rahip olan Jephro, Musa'yı başlattı; Yedi kızdan biri olan Zipora, Hierophant'ın olduğu ve inisiye öğrenciye aktardığına inanılan okült güçlerden sadece birini ifade eder.

[328]Ayrıntılar için bkz. Book of God, s. 244, 250.

[329]Veya. cit., V, 85.

[330]The Source of Measures ve diğer yazılarda tam olarak kanıtlandığı gibi.

[331]var olduğunu iddia etmezler ? Kenili'nin gösterdiği gibi, ne Herodotus, ne Platon, ne de başka bir ünlü yazar ondan söz etmez. "Kudretli Süleyman'dan sadece birkaç yıl önce üzerinde tüm ihtişamıyla hüküm süren Yahudi halkının, neredeyse sekiz bin milyon harcayan en büyük hükümdarlarla neredeyse karşılaştırılamayacak olan ihtişamıyla çok sıra dışı olduğunu söylüyor. tapınaktaki altın , bir yandan Mısır'ı, diğer yandan Babil'i her iki yeri de ziyaret eden ve elbette neredeyse kaçınılmaz olarak muhteşem Yahudi başkentinden sadece birkaç mil öteden geçen tarihçi Herodotus tarafından fark edilmeden kaldı. - Kudüs mü? Bu nasıl açıklanabilir? diye sorar (s. 457). Hiçbir şey; İsrail'in bu on iki kabilesinin var olduğuna dair hiçbir kanıt olmaması bir yana, Ezra başarılı olduğunda Asur'da bulunan en doğru tarihçi olan Herodotus, İsrailoğullarından hiç bahsetmez; ve Herodot MÖ 484'te doğdu, bu nasıl?

[332]Clement, "Stromateis". XXII.

[333]Allah'ın Kitabı, s. 408.

[334]Allah'ın Kitabı, s. 453.

[335]Asiatic Journal, VII, s.275, Kınılı'dan alıntı yapıyor.

[336]Allah'ın Kitabı, s. 385.

[337]Sanskritçe kelimelerin gizli anlamlarından bahseden Bay T. Subba Row, yetenekli makalesi "The Twelve Signs of the Zodiac"ta, "eski Sanskritçe terminolojinin dünyadaki derin anlamını" bilmek için nasıl ilerleneceğine dair bazı tavsiyeler veriyor. eski Aryan mitleri. 1. İncelenmekte olan kelimenin başka anlamları olan eşanlamlılarını bulun. 2. Eski tantrik eserlerin yöntemlerini kullanarak kelimeyi oluşturan harflerin sayısal değerini bulun ("Tantrika Shastra" - Büyüler ve Sihir üzerine çalışır). 3. Analiz edilen kelimeyle özellikle bağlantılı olan eski mitleri veya alegorileri keşfedin. 4. Bu kelimeyi oluşturan çeşitli heceleri yeniden düzenleyin ve ortaya çıkan yeni kombinasyonları, anlamlarını vb. keşfedin. Ancak ana kuralı vermiyor. Ve şüphesiz haklıdır. Tantrika "Shastralar" Magic'in kendisi kadar eskidir. Ezoterizmlerini de Yahudilerden mi ödünç aldılar?

[338]Onların kurucusu. Zadok, Antigonus Sacco aracılığıyla Dürüst Simon'ın bir öğrencisiydi. Kendi mezheplerinin kuruluşundan ( 400 гMÖ dolayları) itibaren gizli "Kanun Kitapları"na sahiplerdi ve bu kitap kitleler tarafından bilinmiyordu. Bölünme sırasında Samiriyeliler yalnızca "Musa'nın Kanun Kitabı"nı ve "Yeşu Kitabı"nı tanıdılar ve onların "Pentateuch"'u Septuagint'ten çok daha eski ve farklıydı. MÖ 168'de Kudüs tapınağı yıkıldı ve Kutsal Kitapları - yani Ezra tarafından derlenen ve Judas Maccabee tarafından tamamlanan "İncil" - kayboldu (bkz. Barder's Josephus, cilt II, s. 331-335); bundan sonra "Massora", boynuzlu harflerin kare harflerle değiştirilmesiyle başlayan yıkım işini tamamladı (Ezdra'nınki bile bir zamanlar "İncil" i yeniden yaptı). Bu nedenle Ferisiler tarafından kabul edilen son "Pentateuch" Sadukiler tarafından reddedildi ve alay konusu oldu. Genellikle ateist olarak adlandırılırlar; yine de, özgür düşüncelerini gizlemeyen bu bilgili adamlar, aralarından en seçkin Yahudi yüksek rahipleri çıkardıkları için, bu imkansız görünüyor. Ferisiler ve diğer iki mümin ve dindar mezhep, adı çıkmış bir ateistin böyle bir göreve seçilmesine nasıl izin verebilir? Fanatikler ve kişisel antropomorfik bir Tanrı'ya inananlar için buna bir cevap bulmak zor, ancak gerçekleri kabul edenler için çok kolay. Sadukiler, inisiye Musa'nın inandığı gibi inandıkları için ateist olarak adlandırıldılar ve bu nedenle sonradan uydurulmuş Yahudi kanun koyucu ve Sina Dağı'nın kahramanından büyük ölçüde ayrıldılar.

[339]Piazzi Smith ve The Source of Measures kitabının yazarına göre, Büyük Piramidin boyutları Süleyman Tapınağı, Ahit Sandığı vb. MÖ 4950'de inşa edildi ve Musa bu kitapları yazdı - bunu bir argüman olarak gösteriyoruz - MÖ bu zamanın yarısında bile değil. - O halde nasıl olabilir? Biri diğerinden ödünç aldıysa, o zaman elbette Musa'dan firavunlar değil. Filologlar bile sadece Mısır dilinin değil, Moğol dilinin de İbranice'den daha eski olduğunu kanıtlıyor.

[340]Bu tek başına Musa'nın Kitaplarının nasıl tahrif edildiğini ispatlar. "Samuel" (IX, 9) şöyle der: "Şimdi bir peygamber olan (Nabhi), eski zamanlarda bir kahin (Roch) olarak adlandırılıyordu." "Roch" kelimesi, "Samuel"den önce Pentateuch'ta hiçbir yerde geçmediğinden ve yerini her zaman "Nibhi" kelimesi aldığından, bu, Musa'nın metninin daha sonraki Levililerin metniyle değiştirildiğini açıkça kanıtlar. (Ayrıntılar için bkz. Rev. D. Johnning, DD.)

[341]Zohar, I, 2a.

[342]Zohar, 42. yüzyıl.

[343]Zohar, I, 2a. Dr. X. Ginsburg'un "The Cabbalah, Its Doctrines, Developments and Literature" makalesine bakın.

[344]Cudworth, I, III, Wilson'dan alıntı, Vishnu Purana, I, 14.

[345]Vishnu Purana, ben, 14.

[346]Stanza, ben, 4.

[347]Mişna, ben, 9.

[348]Tezahür etmiş halinde, On, Evren olur. Keldani Kabala'da cinsiyetsizdir. İbranice Kabala'da Shekinah dişidir ve ilk Hıristiyanlar ve Gnostikler Kutsal Ruh'u dişi bir güç olarak gördüler. Sayılar Kitabı'nda "Şekinah" sonundaki "x"i kaybederek onu bir kadın adı yapar. Suların Üzerinde Yükselen Narayana da cinsiyetsizdir; ancak Shekinah ve Daiviprakriti'nin, "Logos'un Işığı"nın felsefi olarak bir ve aynı olduğuna kesinlikle inanıyoruz.

[349]Elohim, Adem'i topraktan yaratır ve onda Yehova-Bina kendisini Havva'ya böler, ardından Tanrı'nın erkek yarısı Yılan olur ve kendini Havva'da baştan çıkarır, sonra kendini onda Kayin olarak yaratır, Şit'e geçer ve dağılır. Enoch, İnsanoğlu veya İnsanoğlu'ndan Jod-heva olarak.

[350]"Ölçülerin Kaynağı", s.8.

[351]Bu, üçüncü güç olan Sephira'yı, yanan çalıdan Musa'ya (“İşte) buradayım” diyen Rab Yehova ile özdeşleştirir. (“Çıkış, III, 4.) O zamanlar “Rab” henüz Yehova olmamıştı. Konuşan tek bir erkek Tanrı değil, üçlü Sephira'da yer alan tezahür etmiş yedi kolektivitesindeki tezahür etmiş Elohim veya Sephiroth idi.

[352]Brahminler, tam da bu nedenle yavaş yavaş Brahma'dan ayrıldıklarında ve bireysel olarak ona diğer tanrılardan çok daha az ilgi gösterdiklerinde, kökenleri konusunda akıllıca davrandılar. Soyut bir sentez olarak, topluca ve hepsi onu temsil eden her bir Tanrı'da ona tapıyorlardı. Bir erkek Brahma olarak, evrensel kökeni kişileştiren Lingam Shiva'dan veya koruyucu Vishnu'dan önemli ölçüde daha düşüktür - hem Shiva hem de Vishnu, yıkımdan sonra hayatın yenileyicileridir. Hristiyanlar, örneklerini takip etmekten ve bir erkek Yaratıcı yerine Ruh'ta Tanrı'ya ibadet etmekten daha iyisini yapabilirler.

[353]Çoğul kelime, jenerik bir isim olarak toplu bir ev sahibi anlamına gelir; kelimenin tam anlamıyla "güçlü aslan".

[354]Bu satırların yazarı, bu paha biçilmez kitaptan yalnızca birkaç alıntıya, bir düzine sayfa kadar kelimesi kelimesine alıntıya sahiptir ve bunların iki veya üç kopyası hâlâ mevcut olabilir.

[355]Evet; ancak bu maneviyat , Aryan Kutsal Yazılarına ve Sembololojisine dönmedikçe, hiçbir şekilde ifşa edilemez, çok daha az kanıtlanamaz. Yahudiler için, Sadukiler hariç, "seçilmiş insanların" Vaat Edilen Topraklara ulaştığı günden itibaren kayboldu, çünkü halkın karması Musa'nın oraya gitmesine izin vermedi.

[356]Veya. cit., s. 317–319.

[357]"Tanrı'nın Kitabı" s. 388, 389.

[358]Horne'un "Giriş" (10. baskı), cilt II, s. 33, aktaran Dr. Keenely, s. 389'a bakın.

[359]"Tanrı'nın Kitabı", s. 388, 389.

[360]Yazar, Parker'ın karesinin "antik çağda Mısırlılar tarafından onu ve kullanımlarını sürdürmek için inşa edilen Büyük Piramidin inşasında mükemmel bir ölçü olarak kullanılan aynı ölçü" olduğunu ve " arşın'ın kutsal anlamı" olduğunu söylüyor. Süleyman Mabedi, Nuh'un Gemisi ve Ahit Gemisi'nin yapımında bir arşın görevi gören ondan çıkarıldı ” (s. 22). Bu şüphesiz büyük bir keşif, ancak yalnızca Yahudilerin Mısır esaretinden büyük fayda sağladığını ve Musa'nın büyük bir İnisiye olduğunu gösteriyor.

[361]Smt. "Teosofist", Kasım 1879 г, st. "Hindu Müziği", s. 47.

[362]Sanskritçe harflerin sayısı İbrani alfabesindeki yirmi iki harften çok daha fazladır. Bunların hepsi çok eski Tantrik eserlerde verilen sisteme göre müzikaldir ve ezbere okunur - daha doğrusu söylenir - ve Tanrıların konuşması veya dili olan Devanagari olarak adlandırılır. Ve her harf belirli bir sayıya karşılık geldiğinden, Sanskritçe ifadeye çok daha fazla yer verir ve aynı sistemi izleyen, ancak onu yalnızca çok sınırlı bir ölçüde kullanabilen İbranice'den çok daha mükemmel olmalıdır. Bu iki dilden biri insanlığa Tanrılar tarafından öğretildiyse, o zaman kesinlikle en kaba ve en fakir İbranice değil, dünyadaki en mükemmel dilin mükemmel şekli olan Sanskritçe olmalıdır. Çünkü bir kişi ilahi kökenli bir dile inanıyorsa, aynı zamanda Meleklerin, Tanrıların veya ilahi Habercilerin onu, dünyevi dilsel evrimde gördüğümüz gibi, kaba tek heceli bir biçimden mükemmel bir dile dönüştürmek zorunda olduklarına inanamaz. . .

[363]Yaratılış Kitabı'nın ilk bölümünde, "Tanrı" kelimesi Elohim'i temsil eder - çoğul Tanrılar, tek Tanrı değil. Bu sinsi ve dürüst olmayan bir çeviridir. Çünkü "Kabala"nın tamamı, yedi Elhime'nin (Elohim) olduğunu yeterince açıklar; her biri birinci bölümde listelenen yedi nesneden birini yaratır ve bu, alegorik olarak yedi yaratıma karşılık gelir. Bunu açıklığa kavuşturmak için, "Ve Allah bunun iyi olduğunu gördü" diyen ayetleri sayın, bunun yedi kez söylendiğini göreceksiniz; 4, 10, 12, 18, 21, 25 ve 31. ayetlerde. Ve derleyiciler kurnazca insanın yaratılışını altıncı günde gerçekleşmiş gibi sunsalar da, yine de insanı "Tanrı'nın benzerliğinde bir erkek ve bir kadın" yarattıktan sonra, Yedi Elohim kutsal ifadeyi tekrarlar - "iyiydi" - yedinci kez, böylece insandan yedinci yaratılışı yapmak ve bu kozmogoni parçacığının Hindu yaratımlarından geldiğini göstermek. Elohim, elbette, yedi Mısırlı Khnumu, "yardımcı mimarlar", yedi Ameshaspensta Zerdüştüdür; Nasıralıların Ildabaoth'una bağlı yedi ruh; yedi Prajapati Hindusu vb.

[364]"Gen.", II, 21, 22.

[365]Veya. cit., s.393, not.

[366]Yedinci ezoterik olarak, ekzoterik olarak altıncı.

[367]"Contra Hoereses", I, XVIII. 2.

[368]Veya. cit., Gerald Massey, s.19.

[369]Veya. cit., s.278.

[370]"İbrani ve diğer Yaratılışlar: Profesör A. H. Sayce'nin yanıtıyla", s. 19.

[371]Veya. cit., s.243.

[372]Gizli Doktrinin Anupadakaları (ebeveynleri olmadan) olduklarında. Bakınız Stanzas, I, 9, Cilt I, 97.

[373]Bunlar, "parlak taçlı" (Chitra-Shikhandan) Yedi Rishi'lerini oraya yerleştiren Aryanlardan geliyor. Ama hepsi yüzeyde göründüğünden çok daha gizli.

[374]Veya. cit., s. 19–22.

[375]Vishnu Purana, çev. Wilson, I, 101. Bu Kumaraların dönemi, Adem öncesi dönemdir, yani cinsiyetlerin ayrılmasından ve insanlığın Prometheus'un yaratıcı veya kutsal ateşini almasından önceki dönemdir.

[376]Gizli Doktrin diyor ki; bunun birinci değil ikinci yaratılış olduğunu ve Üçüncü Irk sırasında insanların bölündüklerinde, yani erkek ve dişi olarak doğmaya başladıklarında olan şey. Bu çalışmanın II. cildine bakın, Stanzas and Commentaries.

[377]Bu, Kumaraların Hint doktrininin Batılı bir çarpıtmasıdır.

[378]Bazı Gnostik mezhepler tarafından Yehova ile aynı kabul edildi. Bakınız Isis Unveiled, Cilt II, s.184.

[379]Veya "adam, insanoğlu". Kilise bunda "İnsanoğlu" Mesih'in kehanetini ve tanınmasını buldu!

[380]Bkz. Stanza II, 5, Gizli Öğreti, II, 16

[381]Op. cit., s.23. 24.

[382]Artık bilinen "Sefer Cezire", Keldani "Sayılar Kitabı"nda yer alan orijinal eserin yalnızca bir parçasıdır. Şu anda Batılı Kabalistlerin elinde bulunan parça, Masoretik noktalarının da gösterdiği gibi, Orta Çağ hahamları tarafından büyük ölçüde tahrif edilmiştir. Masora şeması, çağımızda başlayan ve Tiberya'da mükemmelleştirilen modern bir kılık değiştirmedir. (Bkz. Isis Unveiled, Cilt II, s. 430–431.)

[383]Mısırlıların hiyeroglif yazılarında kullanılan en eski sembolizmde, yalnızca bir boğa başıyla karşılaşıldığında, bu, içinde gizli bir üretici güce sahip olan Kusursuz Çember anlamına gelen Tanrı anlamına gelir. Boğanın tamamı temsil edildiğinde, güneş tanrısı veya kişisel tanrı ima edilir , çünkü o zaman aktif üretici gücün bir sembolüdür.

[384]Doğada sonsuzluktan yayılan bir Işın (Daire) olarak tezahür eden Tek Soyut Birlik sembolünü, Kabala'da bile olduğu gibi, fallik bir nesil sembolüne indirgemek üç Kök Irk aldı. Bu alçaltma dördüncü Irk ile başladı ve varlık sebebini Çoktanrıcılıkta buldu, çünkü ikincisi Tek Evrensel İlah'ı küfürden korumak için icat edildi. Hıristiyanlar, anlamını bilmedikleri için onu kabul etmeyi haklı gösterebilirler. Ama neden sürekli olarak diğer tüm Tanrıları reddeden, yalnızca en fallik olanı elinde tutan ve sonra kendilerini küstahça tektanrıcı ilan eden Musa Yahudilerini övüyorlar? İsa her zaman inatla Yehova'yı görmezden geldi. Musa'nın emirlerine karşı geldi. Yalnızca Cennetteki Babasını tanıdı ve halka tapınmayı yasakladı.

[385]Her şey, 360°'lik göksel dairenin "Elohim kelimesinin tam şekli" tarafından belirlendiğinin ve bunun, eğer kelime daire içine yerleştirilirse, 3'1415'i veya bir oranını verdiğini keşfetmekle mi bitiyor? dairenin çapına . Bu sadece astronomik veya matematiksel yönüdür. "Asıl Çember"in tam yedili anlamını bilmek için , piramit ve Kabalistik "İncil", Hindistan tapınaklarının üzerine inşa edildiği figürün ışığında okunmalıdır. Çemberin matematiksel olarak karelenmesi, sorunun yalnızca sıradan bir özetidir. Yahudiler, altı günlük faaliyet ve yedinci gün dinlenme ile yetindiler. İnsanlığın ataları, yedi Işınları veya Rishileri yardımıyla evrenin en büyük sorunlarını çözdüler.

[386]Tekvin Kitabı, ilk ikisini atlayarak "yaratılışın" üçüncü aşamasıyla başlar.

[387]Dışsal olarak üç temel ilke şunlardır: İnsan, Ruh ve Ruh ("insan" kelimesiyle rasyonel bir kişi anlamına gelir) ve ezoterik olarak: Yaşam, Ruh ve Ruh; dört araç şunlardır: Beden, Astral çift, Hayvan (veya insan) Ruh ve İlahi Ruh (Sthula-Sharira, Linga-Sharira, Kama-rupa ve Buddhi, Atma veya Ruh'un aracı). Veya daha da açık hale getirmek için: (1) Yedinci Prensip, aracı olarak Altıncı Prensibi (Buddhi) kullanır; (2) Manas'ın aracı Kama Rupa'dır; (3) Jiva veya Prana'nın (yaşam) aracı Linga-Sharira'dır ("bir kişinin ikizi"; aslında, Linga-Sharira ölene kadar bedeni asla terk edemez; gösterilen astral bedendir. , fiziksel bedeni yansıtan ve insan ruhu veya zihni için bir kanal görevi gören); ve (4) Toplu olarak yukarıdakilerin tümünün fiziksel aracı olan Beden. Okültistler, tüm kozmik bütün, “psiko-kozmik evren” için aynı düzeni tanırlar.

[388]Aziz Paul ve havari arkadaşının çağdaşı olduğu iddia edilen ve Paris yakınlarındaki Aziz Dionysius kilisesinin ilk piskoposu olan Arropaglı Aziz Dionysius, "yaratma işinin" ana bölümünün "Varlığın Yedi Ruhu" - ilahiyatın içlerine katılımı nedeniyle Tanrı'nın iş arkadaşları . ("Hierarch", s. 196.) Ve St. Augustine ayrıca, "şeylerin Doğa'dan çok meleklerin zihinlerinde yaratıldığını, yani meleklerin onları (her şeyi) kendilerinden önce hayal ettiklerini ve düşüncelerinde bildiklerini" düşünür. gerçek varlığı var. ("Vid. De Genesis ad Litteram," s. 11) (De Mirville'den Özet, cilt II, s. 337-338.) dünyanın Meleklere veya küçük Kuvvetlere, Aziz Dionysius ise onları yalnızca "Varlığın Yedi Ruhu", aynı zamanda güçlerinin kaynağını ilahi enerjiye - Gizli Doktrinin Fohat'ına borçlu olduklarını da gösterir. Ancak Batılı ırkları yermerkezli sisteme bu kadar umutsuzca sarılmaya iten bencil karanlık, aynı zamanda onları ve Evrenin Merkezi olarak gördükleri bu küçük topu mahrum bırakabilecek gerçek Dinin tüm parçalarını ihmal etmelerine ve hor görmelerine neden oldu. , "Bir, Tek, Sonsuz Allah tarafından yaratılmış" olmanın muhteşem şerefine!

[389]De Mirville, II, 295.

[390]Okültist ve Chela'nın Enerji ve Tecelli arasındaki farkı açıklamasına gerek yoktur. Sanskritçe "Shakti" kelimesi tercüme edilemez. Enerji olabilir, ancak kendi kendine meydana gelir ve onu üreten kişinin fiili veya bilinçli iradesine bağlı değildir. "Asıl" veya Logos bir Tecelli değil, Parabrahman'da, Bir'de bulunan ve O'nunla yaşıt olan bir Enerjidir. Zohar yayılımlardan söz eder, ancak kelimesini ilk üçten -tek bir üçlü oluşturan- Kether, Hokmah ve Binah'tan yayılan yedi Sephiroth için saklar. Bu üçüyle ilgili olarak, Zohar farkı, onlara varsayılan nesneyle aynı yaşta olan "içkinlikler", içkin bir şey veya başka bir deyişle "Enerjiler" diyerek açıklar.

Yalnızca bu "Yardımcılar", Aufanim, yarı insan Prajapatiler, Melekler, "Büyük Konsey Meleği"nin Rehberliği altındaki Mimarlar ve diğer insanların Kozmosunun diğer İnşa Edenleri Evrenin kusurluluğunu açıklayabilir. Bu kusur, Gizli Bilim'in bu "Kuvvetlerin" varlığı ve faaliyeti lehine olan argümanlarından biridir. Ve Philo, kötülüğün kökenini, maddenin ve hatta insanın oluşumundaki daha düşük güçlerin karışımına atfederken gerçeğe ne kadar yakın olduğunu, uygar ülkelerimizin bazı filozoflarından daha iyi kim bilebilir - bu, emanet edilen bir görevdir. ilahi Logos'a .

[391]"Mezmur", CXXXV, 5.

[392]"Mezmur", CXXXV, 5.

[393]Daha çok Ormazd veya Ahura Mazda gibi. Wit-nam-Ahmi ve tüm tezahür etmemiş Logolar. Yehova tezahür etmiş Viraj'dır, Kabala'nın üçüncü Sephira'sı Bina'ya, ilk örneğini Yaratıcı Brahma'dan çok Prajapati'de bulan dişil kuvvete karşılık gelir.

[394]Açıkçası, Neit, Aditi'dir.

[395]Kendi yarattığı Logolar, Narayana, Purushottama ve diğerleri.

[396]"Tavşan Apis", s. 32–35. De Mirville'den alıntı.

[397]Bkz. Devlet, I, VI.

[398]"Harmonie entre l'Egrise et la Synagogue", cilt II, sayfa 427, Chevalier Drach. Bkz. De Mirville, IV, 38. 39.

[399]Julian, Sokrates ile aynı suçtan öldü. Her ikisi de güneş sırrının bir kısmına ihanet etti, çünkü güneş merkezli sistem, İnisiyasyonda iletilen şeyin yalnızca bir parçasıydı - biri bilinçli, diğeri bilinçsiz, çünkü Yunan bilge asla inisiye edilmedi. Böyle bir sırda saklanan, gerçek güneş sistemi değil, Güneş'in yapısıyla bağlantılı sırlardı. Sokrates dünyevi ve dünyevi yargıçlar tarafından ölüme mahkum edildi; Öte yandan Julian, o zamana kadar onu koruyan el ondan uzaklaştığı ve artık bu el tarafından korunmadığı için kendisini kaderine veya Karma'ya terk ettiği için şiddetli bir şekilde öldü. Okültizm öğrencisi için iki tür ölüm arasında öğretici bir fark vardır. Gizemlerle ilgili sırların bilinçsizce açıklanmasına ilişkin bir başka unutulmaz örnek, Sokrates gibi inisiye edilmemiş olan şair Ovid Naso'nunkidir. Bu durumda, bir İnisiye olan İmparator Augustus, nezaketle ölüm cezasını Euxine'deki Tomos'a sürgüne çevirdi. Sınırsız kraliyet lütfundan ülkeden kovulmaya ani geçiş, Gizemlere inisiye olmayan klasik bilginler için verimli bir tartışma konusu sağladı. Ovid'in istemeden imparatorun bazı büyük ve korkunç ahlaksızlıklarını öğrendiğini göstermek için Ovid'in kendisinden alıntılar yaptılar. Gizemlerin sırlarını açığa vurmak için ölümle cezalandırmanın amansız yasası din dışı kimseler tarafından bilinmiyordu. İmparatorun merhametli ve dostça davranışını uygun bir ışık altında görmek yerine, onu ahlaki karakterine iftira atmak için bir fırsat haline getirdiler. Bu davada şairin sözleri kanıt olamaz, çünkü o bir İnisiye değildi ve bu nedenle ona suçunun ne olduğunu açıklamak mümkün değildi. Ayetlerinde bilinçsizce o kadar çok gizli bilgiyi ifşa eden nispeten modern şair örnekleri de var ki, İnisiyeler bile onları İnisiye kardeşleri olarak görmeye başladılar ve bu konuyu tartışmak için onlara geldiler. Bu sadece, hassas şiirsel mizacın bazen sıradan duyguların sınırlarının ötesine taşındığını ve Astral Işık'a damgalanmış olanların anlık görüntülerini onun için erişilebilir hale getirdiğini kanıtlar. The Light of Asia'da Birinci Derece İnisiyeye Bay Edwin Arnold'un kendisinin Himalaya aşramlarından birinde inisiye olduğunu düşündürecek iki pasaj vardır , ama bu öyle değil.

[400]Julian'ın güneş merkezli sisteme aşina olduğunun kanıtı.

[401]" La Gravitationpar l'Electricité", ?tr. 7, De Mirville'den alıntı, IV, 156.

[402]De Mirville, IV, 157.

[403]"Güneş Sistemi Üzerine Anı", s. 7, De Mirville, IV, 157.

[404]"Essai sur l'Edentite des Agents Producteurs du Son, de la Lumiere", vb., s. 15.

[405]age, s.218.

[406]Age, s. 213, De Mirville, IV, 158'den özetlenmiştir.

[407]Mayıs, 1855, agy, s.139.

[408]"Le Terre el notre systeme solaire". De Mirville, IV, 139.

[409]Sir W. Herschel'in düşündüğü gibi, sözde sabit yıldızlar nebulaların yanmasıyla oluştuysa, bunlar, hareketsiz olduğu varsayılan ama şimdi kendi ekseni etrafında yirmi beş gün Ancak Güneş'e en yakın sabit yıldız Neptün'den sekiz bin kat daha uzak olduğu için, teleskopik illüzyonların da sekiz bin kat daha büyük olması gerekir. Bu nedenle, A. Mori'nin "Le Terre et l'Homme" adlı çalışmasında söylediklerini tekrarlayarak bu soruyu kendi haline bırakacağız. 1858 г): “Neptün'ün yapısıyla ilgili herhangi bir şeye karar vermek hala tamamen imkansız; ona diğer gezegenlere benzer bir dönme hareketini ancak benzetme yoluyla atfedebiliriz” (De Mirville, IV, 140).

[410]"Exposition du vrai System du Monde", s.282.

[411]Herschel tarafından Natural Philosophy'de alıntılanan pasaja bakın, s. 165. De Mirville, IV, 105.

[412]Lok. cit.

[413]"Terra et ciel", s.28.

[414]Oeuvres d'Arago, cilt I, sayfa 219; De Mirville tarafından alıntılanmıştır, III, 462.

[415]"Die Sterne sind vielleicht ein Sitz verklarter Geister, Wie hier das Laster herrascht, ist dort die Tugend Meister".

[416]Veya. cit, s.411.

[417]Theosophist'in sayfalarında ne zaman okült doktrinler açıklansa, konunun eksik olduğu, bütün olarak ortaya konmasının imkansız olduğu ve hiçbir yazarın okuyucuyu yanıltmaya çalışmadığı tespit edildi. Batılı "algı alanları" ile ilgili olarak, gerçekten okült doktrinlerle ilgili olarak, Doğu okültistleri onlarla bir süre önce tanıştı. Bu nedenle, artık Batı'nın spekülatif bir diyalektik sistemi olarak Hermetik felsefeye sahip olabileceğini, ikincisinin Batı'da çok iyi uygulandığını, ancak Okültizm bilgisinden tamamen yoksun olduğunu kesin olarak söyleyebilirler. Gerçek Doğulu okültist sessizdir ve tanınmaz, bildiklerini asla yayınlamaz ve nadiren onun hakkında konuşur, çünkü ifşanın ardından hangi cezanın geleceğini çok iyi bilir.

[418]Bkz. The Royal Masonic Encyclopedia, s. "Sefer Cezire".

[419]Mantra (ya da algıyı ya da düşünceyi ileten psişik yeti ya da güç), ekzoterik bir anlamda, ikinci bölümü Brahman'dan oluşan Vedaların en eski bölümüdür. Ezoterik anlatımda Mantra, ilahi büyü yoluyla ete kemiğe bürünmüş veya nesnelleştirilmiş Söz'dür.

[420]"Brahma" kelimesinin gizli anlamı "genişleme", "artma" veya "büyüme"dir.

[421]Webster'da bulduğumuz gibi, bu kelimenin teolojik yorumunu neden hemen vermeyelim? Roma Katolikleri ile, cennet ve cehennem (Limbus patrum ve Limbus infantum) arasında, iyi, kötü veya kayıtsız tüm insanlar için bir ara bölge olan "araf" anlamına gelir; vaftiz edilmemiş çocukların ruhları için bir tane daha! Eskiler arasında, Devachan ve Avici arasında Ezoterik Budizm'de Kama-Loka denen şey anlamına geliyordu.

[422]Ebedi Element olan Kaos gibi, muhtemelen Kama-Loka gibi değil.

[423]Bu kelimeyle Eliphas Levi'nin dünyevi Akaşa'nın en alt bölgesini kastettiğinin kanıtı.

[424]Açıkçası, aklında sadece bizim periyodik dünyamız ya da yerküre var.

[425]Kuvvetlerin "yeni uyanışında" - daha doğru olurdu.

[426]Sonsuza kadar devam etmeyen bir eyleme "yaratılış" denilemez; Yunan filozofunun ve Hindu Vedantist'in evrimi ve ebedi ya da kalıcı oluşudur; Sat ve Parmenides'in tek Varlığı ya da Düşünce ile özdeş Varlıktır. Şimdi, hareketin hiçbir zaman bir başlangıcı olmadığı ve Sonsuzlukta var olduğu açıksa, Potansiyellerin "hareket yarattıklarını" nasıl söyleyebiliriz? Neden yeni uyanmış Güçlerin hareketi ebedi olandan varlığın zamansal planına aktardığını söylemeyelim? Kesinlikle, bu Yaratılış değildir.

[427]"Geçmiş la Magie". Giriş, s.1.

[428]age. Giriş, s.2.

[429]Vishnu'yu evrenin Yüce Tanrısı ve heykeltıraşı olarak gören Vaishnavalar, Brahma'nın Vishnu'nun "yok olmaz" göbeğinden, daha doğrusu ondan büyüyen nilüferden doğduğuna inanırlar. Ancak burada "göbek", sonsuzluk için matematiksel sembol olan Merkezi Nokta veya İkinciden Bir olan Parabrahman anlamına gelir.

[430]Vaiz 1, 12, 13.

[431]Muhtemelen, herkesin bildiği hakkında konuşmaya gerek yok. Protestan "İncil" in çevirisi, daha önceki Yunanca ve Latince "İncillerin" kelimesi kelimesine çevirisi değildir. Çoğu zaman anlam çarpıtılır ve "tanrı" sözcüğü "Yahve" ve "Elohim"in bulunduğu yere konur.

[432]"Mezmur", civ, 2, 3.

[433]Sıklıkla kullandığımız "yaratılış" sözünü yanlış anlamamak için, "Altının Kapılarından" kitabının yazarının açık ve sade bir ifadesini aktarabiliriz: "Yaratmak" sözü, sıradan zihinler tarafından anlaşılır. yoktan var etme fikrini aktarıyor gibi.Kelimenin anlamının bu olmadığı açık.Bizler yaratıcımıza zihnen dünyalar yaratmak için kaos tedarik etmeliyiz.Toplumsal hayatın tipik üreticisi olan çiftçi kendi malzemesine sahip olmalıdır: toprağı, göğü, yağmuru ve güneşi ve onları toprağa yerleştirecek tohumlar. yoktan hiçbir şey üretemez. boşluktan doğa ortaya çıkamaz; arkasında veya içinde bir yerlerde, ondan gelen malzeme vardır. bizim irademizle Evren'e dönüşen "(s.72).

[434]Döngüler üzerine Stanza IX üzerine yorumlar.

[435]Veya sağdan sola doğru okunurken harfler ve bunlara karşılık gelen sayılar şu şekildedir: "t", 4; "h", 5; "v", 6; "v", 6; "bh", 2; "h", 5; "v" veya "w", 6; "thuvbhu", 4,566,256 veya "Tohu-wah-bohu" veren.

[436]Bay Ralston Skinner'ın el yazması.

[437]Teraphim'in küçük bir nesne değil, bir heykel olduğu, Michal'in terafimi (kelimenin tercüme edildiği şekliyle "imaj") aldığı ve kaçan kocası David'i temsil etmesi için onu yatağa koyduğu Samuel, XIX'te gösterilir. Saul'dan (bkz. 13. ayet). Bu, boyut ve şekil olarak bir insan figürüne benzediği anlamına gelir - bir heykel veya gerçek bir idoldü.

[438]Op. cit., III, 4.

[439]Louis de Dieu, "Yaratılış", XXXI, 19. См. De Mirville, III, 25.

[440]İbrahim'in babasının "resimlerin yaratıcısı" teraphim'i Cabeira Tanrılarıydı ve onlara Mika, Danitler ve diğerlerinin taptığını görüyoruz. ("Yargıçlar Kitabı", XVII-XVIII. vb.) Teraphim, seraphim ile özdeşti ve ikincisi, kaynağı Sanskritçe "Sarpa" ("yılan") olan yılanların görüntüleriydi. ölümsüzlüğün sembolü olarak tüm tanrılar. Yahudilerin çölde tapındıkları Kiyun veya Tanrı Kivan, Hindu Satürn'ü Shiva idi. Zend "x", Hindistan'da "s", yani "Hapta", "Sapta"dır; Hindu Sindhaya'dır. (A. Wilder) 's', Yunanistan'dan Kalküta'ya, Kafkasya'dan Mısır'a kadar sürekli olarak 'x' olarak yumuşatılıyor” diyor Dunlap. Çünkü "k", "x" ve "c" harfleri birbirinin yerine kullanılabilir. Yunan efsanesi, onları çeyiz olarak alan Arcidian Dardanus'un onları Semadirek'e ve oradan da Truva'ya götürdüğünü söyler; ilki MÖ 2760 yılında inşa edilmiş olmasına rağmen, Tire ve Sidon'un refah günlerinden çok önce tapınıldılar Dardanus onları nereden aldı? Isis Açıklandı, I, 570.

[441]Maimon. "Daha Fazla Nevochim", III . XXX.

[442]Güneş'e adanmış olanlar altından, Ay'a adanmış olanlar ise gümüşten yapılmıştır.

[443]"De Diis Syriis, Teraph", II. Syat, s.31.

[444]Kabalistlerin temel ruhlar dediği kişiler, sylphs, gnomes, undines ve semenderlerdir, yani doğanın ruhlarıdır. Meleklerin ruhları ayrı bir sınıf oluşturur.

[445] [445]Op. cit., XXV, 22 ve devamı.

[446]Efod, baş rahip tarafından giyilen keten bir cüppedir, ancak ona bir tummim eklendiğinden, tüm bu kehanet süslemeleri genellikle bu tek kelimeye - efod'a indirgenmiştir. Bkz. "Ben, Sam." XXVIII, 6 ve XXX, 7, 8.

[447]Paganizm ve Musevilik, IV, 197.

[448]Op. cit., I, VI, 5.

[449]"Yahudi Olmayanlara Söylev", s.146.

[450]"De Gener", I, II, IV.

[451]Bkz. Menage's Cosmos, I, VI, § 101.

[452]Op. cit., I, II.

[453]De Mirville, "Bu parşömenlerin yazıldığı karakterler," diye yazıyor, "bazen dikey olarak düzenlenmiş hiyerogliflerdir; bazen yatay; sonra tüm Sami dillerinde olduğu gibi sağdan sola giden hiyeratik veya kutsal yazı vardır; son olarak, resmi belgelerde, çoğunlukla sözleşmelerde vb. kullanılan, ancak Ptolemaioslar zamanından beri anıtlarda da kullanılan ülkenin yazılı işaretleri ”, V, 81, 82. Kaba - Büyülü Papirüs - British Museum'da okuyabilir.

[454]Peki ya eli ve bedeni görünmeyen "insan elinin parmaklarının" Belşazar'ın sarayının duvarlarına yazdığı "Mene, mene, tekel, ufarsin" sözleri? ("Daniel", V). Peki ya Simon Magus'un yazıları ve İnisiyasyon mahzenlerinin duvarlarındaki ve havasındaki sihirli harfler, Tanrı'nın parmağının emirleri yazdığı taş tabletlerden bahsetmiyorum bile? Bir Tanrı'nın yazıları ile diğer Tanrıların yazıları arasındaki fark, eğer varsa, yalnızca kendi doğalarındadır ve bir ağaç meyvesinden biliniyorsa, her zaman pagan Tanrılar tercih edilmelidir. "Olmak ya da olmamak" ölümsüzdür. Ya hepsi doğru (ya da en azından doğru olabilir) ya da şüphesiz dindar bir sahtekarlık ve saflığın sonucu.

[455]"Papirüs Büyüsü", s.186.

[456]Diğerlerinin yanı sıra Maspero'nun Bulak Müzesi Rehberi'ne bakın.

[457]De Mirville (yukarıdakilerin çoğu kendisinden alınmıştır), V, 81, 85.

[458]Bkz. De Mirville, V, 84, 85.

[459]Bu zorluğun, anlamı Mısır'ın hiyeratik yazısından çok daha kolay anlaşılan Sanskritçe gibi iyi bilinen dillerde bile ortaya çıktığı bilinmektedir. Sanskritologların gerçek anlam konusunda ne kadar umutsuzca şaşkına döndüklerini ve bir Oryantalistin diğeriyle çeliştiği çevirilerinde düşünceyi doğru yorumlamada nasıl yanıldıklarını herkes bilir.

[460]Op. cit., I. 297.

[461]Kitap 2. Bir yorum.

[462]Öyleyse Bunsen ve Champollion'u ilan edin ve Dr. Carpenter, eski anıtlara oyulmuş "Ölüler Kitabı" nın "Yargı Günü ile bağlantılı olarak Yeni Ahit'te bulduğumuz aynı ifadelerle ... oyulmuş olduğunu" söylüyor. İsa'nın zamanından yaklaşık 2000 yıl önce." (Bkz. Isis Unveiled, I, 518).

[463]De Mirville, V, 88. Bugün Hindistan'da, Çin'de ve tüm Budist ülkelerde tıpatıp aynı takvim ve horoskop yasakları mevcuttur.

[464]Bkz. De Mirville, III, 65.

[465]"Papirüs Büyüsü", s.163.

[466]age, s.168.

[467]İbn Meymun, Putperestlik Üzerine İnceleme adlı eserinde Yahudi terafimleri hakkında şöyle der: "Onlar insanlarla konuştular." Bugüne kadar, İtalya'daki Hıristiyan büyücüler ve New Orleans'taki Negro voodoo, kurbanlarına benzeyen küçük balmumu figürleri yaparlar ve onları iğnelerle delerler ve yara, teraphim veya yaşayan bir kişiye yansıyan Mench ile aynıdır. o. Hala gizemli birçok ölüm var ve herkes suçlu bulunmadı.

[468]Yaklaşık MÖ 1300'de hüküm süren Ramses Lepsius.

[469]Bu tür Mısır belgelerinin çevirilerinin ne kadar güvenilir olduğu, aynı ifadenin üç Mısırbilimci tarafından üç farklı versiyonda çevrilmesiyle değerlendirilebilir. Rouge şöyle diyor: "Onu ruhların etkisi altına girmiş halde buldu" veya başka bir versiyon - "uzuvları tamamen kemikleşmiş" (?); ve Shaba çevirir: "Ve katip, hou'nun çok kötü olduğunu buldu." Kötü hou tarafından ele geçirilmekle "uzuvları tamamen kemikleşmiş olmak" arasında bir fark vardır - bir fark vardır.

[470]De Mirville, V, 247, 248.

[471]Bazı tercümanlar, Lucian'ın sözlerini şehrin sakinlerine atıfta bulunuyormuş gibi göstermek isterler, ancak bu ifadeye inanılırlık kazandırmazlar.

[472]De Mirville, V, 256, 257.

[473]De Mirville, Yahudilerin tanrısı IAO veya Yehova'nın adı olduğu için, Dodona'nın kehanetinin adından daha büyük bir şeyin olmadığını kendisi kabul ederken, Mısır'ın büyük ilahi Adı olan Tanrısında Şeytan'ı nasıl görebilir? Bu kehanet, Pelasgianlar tarafından MÖ on dört yüzyıldan daha uzun bir süre Dodona'ya getirildi ve Helenlerin atalarında kaldı ve tarihi iyi biliniyor ve Herodot'ta okunabilir. Güzel okyanus perisi Dodona'yı seven Jüpiter, Pelasgus'a kültünü Teselya'ya nakletmesini emretti. Dodona tapınağındaki o kehanetin Tanrısının adı Zeus Pelasgicos, Zeuspater (Baba Tanrı) idi ve De Mirville'in açıkladığı gibi: "Bu, Yahudilerin ifade edilemez, telaffuz edilemez olarak gördükleri mükemmel bir addı. İsim - kısaca, Jaoh-pater , yani "olan, olan ve olacak olan", başka bir deyişle Ebedi. Ve yazar, Mori'nin "İncil'deki Yehova'yı Vedik İndra adına keşfederek" haklı olduğunu kabul ediyor ve her iki ad arasındaki etimolojik bağlantıyı inkar etmeye bile çalışmıyor - "güneş ve şimşek çakan büyük ve kayıp isim . " Garip bir itiraf ve hatta daha da tuhaf çelişkiler.

[474]Ruvens, "Anastasi Papirüsü'nün 75. paragrafında Letron'a Mektup". Bkz. De Mirville, c. 258.

[475]Eleusis Tarlaları.

[476]"Parçalar", IX.

[477]"De Legibus", II, IV.

[478]Yahudilik ve Paganizm, I, 184.

[479]"Frag, Styg., ap Stob."

[480]"De Special Legi.".

[481]De Mirville. V, 278, 279.

[482]Isis Açıklandı, I, 25.

[483]age I, 282, 283.

[484]De Mirville, V, 248.

[485]De Mirville, V, 281.

[486]Tod, "Rajasthan", ben, 28.

[487]Op. cit., IX. III, 28.

[488]Vishnu Purana, IV, I. Wilson çevirisi, III, 248-254.

[489]Eski zamanlarda, kalıtsal bir kast olarak Brahminler yoktu. O eski zamanlarda, bir kişi kişisel erdem ve İnisiyasyon yoluyla bir Brahman oldu. Bununla birlikte, despotizm yavaş yavaş içeri sızdı ve bir Brahman'ın oğlu, önce himaye sayesinde, sonra da kalıtım yoluyla Brahman yapıldı. Kan hakları, gerçek liyakat haklarının yerini aldı ve böylece kısa sürede güçlü bir kasta dönüşen Brahminler toplumu büyüdü.

[490]"Des Initiations Anciennes et Modernes". "Gizemler," diyor Ragon, "Hindistan'ın armağanıydı." Aryan ırkı, İnisiyasyonun gizemlerini Atlantis'ten getirdiği için bu konuda yanılıyor. Bununla birlikte, Gizemlerin tüm medeniyetlerden önce geldiği ve insanların zihinlerini ve ahlakını arındırarak, medeni, siyasi ve dini tüm yasaların temeli olarak hizmet ettikleri konusunda haklıdır.

[491]"De Kapalı", I, 33.

[492]"Des Initiations", s.22.

[493]"Essais historiques sur la Franc-Maconnerie", 142, 143.

[494]"Ata" kelimesi, Yunanca "Patria" ("aile", "kabile" veya "milliyet") ve babalık ilkesi olan "Arhos" ("baş") kelimesinden oluşur. Çoban olan Yahudi patrikler, Hıristiyan patriklere isimlerini verdiler; yine de rahip değillerdi, sadece Kızılderili Rishiler gibi kabilelerinin başlarıydılar.

[495]Gerçekten ölü bir bedenin diriltilmesinin Doğa'da imkansız olduğundan bahsetmeye gerek yok.

[496]Macaristan kralları sarılığı iyileştirebileceklerini iddia ettiler; Burgundy Dükleri, insanları vebadan koruma yeteneğine sahip olarak kabul edildi; İspanya kralları, iblisler tarafından ele geçirilenleri serbest bıraktı. İyi Kral Robert'ın erdeminin bir ödülü olarak, Fransa krallarına sıracayı iyileştirme ayrıcalığı verildi. Franz I, oğlunun düğününe katılmak için geldiği Marsilya'da kısa süre kaldığı süre boyunca 500'den fazla kişiye bu hastalıktan dokundu ve onları iyileştirdi. İngiltere kralları da aynı ayrıcalığa sahipti.

[497]Mısır rahiplerinin dünya çapındaki evrensel bilgisi hakkında daha fazla bilgi için bkz. Laurens, "Essais Historiques".

[498]"Des Initiations", s.24.

[499]Bu kelime Yunanca "chieros" (kutsal) ve "glifo" ("oyuyorum") kelimesinden gelir. Mısır hiyeroglifleri, tıpkı Tanrıların dili olan Hint Devanagari gibi, Tanrılara adanmıştır.

[500]Aynı yazarın (okültistlerin yaptığı gibi), "felsefe" kelimesinin modern etimolojisinin aslında öyle olmadığı halde "bilgelik sevgisi" olarak yorumlanmasına karşı çok geçerli itirazları vardı. Filozoflar bilim insanıydı ve felsefe gerçek bir bilimdi - ve şimdi olduğu gibi boş laf değil. Bu terim, anlamı gizli anlamını aktarmak olan iki Yunanca kelimeden oluşur ve "sevginin bilgeliği" olarak yorumlanmalıdır. Gizli ezoterik anlam bu son kelimede, aşktadır: çünkü "aşk" burada bir isim olarak görülmez, "sevgi" veya "şefkat" anlamına da gelmez, ama Eros için kullanılan bir terimdir. İlahi yaratılıştaki ilke. Doğanın her yerine dökülen ve hem ana sebep hem de sonuç olan ilahi her yerde hazır bulunmanın evrensel unsuru olan "ilahi aşk" anlamına gelir. "Aşkın bilgeliği" (ya da "felsefe", nesnel fenomenler altında saklı olan her şeye karşı çekim ve sevgi ve aynı zamanda onun bilgisi anlamına geliyordu. Felsefe, en yüksek Üstadlık anlamına geliyordu - İlahi olana sevgi ve O'nunla birleşmek. Alçakgönüllülüğünde, Pisagor bile Filozof (yani, görünür şeylerde gizli olan her şeyi bilen; sebep ve sonuç veya mutlak hakikat) olarak anılmayı reddetti ve felsefeyi veya Aşkın Bilgeliğini ve sevgiyi dışsallığıyla kavramaya çabalayarak kendisine sadece Bilge adını verdi. anlam, tamamen dünyevi uygulaması nedeniyle o günlerde insanlar tarafından tıpkı şimdi olduğu kadar alçaltılmıştı.

[501]Levililer, XIX. 18.

[502]"O", "Güneş", Mısır'da Heliopolis'in ("Güneş Şehri") adı.

[503]Allah'ın Kitabı, s. 160.

[504]Bay Keenely, Book of God adlı kitabında Valancey'nin şu sözlerini aktarıyor: "Farklı ülkelerden Yahudilerin rehberliğinde İbranice ve Keldani öğrendiğim Cebelitarık'tan geldiğim İrlanda'ya indikten sonra henüz tam bir hafta olmadı. Duyduğum gibi , bir köylü kızının yakınlarda duran basit bir adama söylediği gibi: "Foach an Maddin Hag" (Bak - Sabah Yıldızı), Keldanilerin Maddena Büyücüsü Venüs gezegenini işaret ederek.

[505]Bir zamanlar tüm dünyanın, tüm insanlığın, tıpkı "tek ağızları" olduğu gibi, tek bir dine sahip olduğu bir zaman vardı. Faber, "Yeryüzündeki tüm dinler başlangıçta tekti ve tek bir merkezden doğdu" diyor.

[506]"Bir Alman Atölyesinden Cipsler", I, 69, 70.

[507]Surya Sun, tüm insan faaliyetlerini denetleyen dokuz tanrıdan biridir.

[508](Burada H.P.B.'nin el yazmasında bir boşluk vardı ve parantez içindeki paragraf eksik olanı gösteriyor - A.B.)

[509]Isis Unveiled, Cilt II, s. 41, 42'de bu ayinin bir kısmından bahsedilir. Kefaret dogmasından bahsetmişken, yine eski "putperestlik" zamanlarına kadar izlenir. Diyoruz ki: "Kendi görüşüne göre uzun yüzyıllar boyunca sağlam bir kayaya dayanan Kilise'nin bu mihenk taşı, şimdi bilim tarafından kazıldı ve Gnostiklerden geldiği kanıtlandı." Profesör Draener, onu Tertullian'ın zamanında pek tanınmayan biri olarak ve "Gnostiklerin kafirleri arasında ortaya çıkan" biri olarak sunar (bkz. Din ve Bilim Arasındaki Çatışma, s. 224). ... Ancak bunun meshedilmiş Mesih ve Sofya'dan daha fazla ortaya çıkmadığına dair güçlü kanıtlar var. İlkini, eril bilgelik ilkesi olan Kral Mesih'in suretinde ve sonuncusunu Keldani Kabala'dan ve hatta Hindu Brahma ve Saraswati ile pagan Dionysus ve Demeter'den sonra üçüncü Sephiroth'ta yarattılar. Ve burada ayaklarımızın altında sağlam bir zemin var, çünkü "Yeni Ahit" in şu anda bulduğumuz tamamlanmış haliyle, İsa'nın zamanından 300 yıl geçene kadar hiç görünmediği kanıtlanmıştır. havariler; ve Zohar ve diğer Kabalistik kitaplarla ilgili olarak, bunların çok daha erken olmasa da MÖ 1. yüzyılda ortaya çıktıkları tespit edilmiştir.

“Gnostikler, Essenelerden birçok fikri benimsedi; ve çağımızdan iki asır önce Essenlerin büyük ve küçük Gizemleri vardı. Onlar , Kral Ashoka'nın misyonerleri tarafından Budist manastırına dönüştürülmeden ve daha sonra ilk Hıristiyanlarla kaynaşmadan önce ülkelerinde birkaç yüzyıl yaşadıkları Mısır hierophantlarının torunları olan İzarimler veya İnisiyelerdi ; ve muhtemelen eski Mısır tapınakları Perslerin, Yunanlıların ve diğer fetih ordularının aralıksız saldırıları tarafından saygısızlık edilip yok edilmeden önce var olmuşlardı. Gnostikler ve hatta Essenliler ortaya çıkmadan yüzyıllar önce hierophantların kendi kurtuluş ayinleri İnisiyasyon Gizemlerinde icra edildi. Rahipler arasında Kan Vaftizi adı altında biliniyordu ve Cennet bahçesindeki "insanın düşüşü" için bir kefaret olarak değil, sadece geçmişin, bugünün ve geleceğin günahları için bir kefaret olarak görülüyordu. cahil ama yine de yozlaşmış bir insanlık. Hierophant, saf, günahsız hayatını ırkının kurtuluşu için katılmayı umduğu tanrılara feda etme ya da kendisini hayvan kurban etmekle sınırlama hakkına sahipti. İlki tamamen kişinin kendi arzusuna bağlıydı. Ciddi "yeni doğum" un son anında, Başlatıcı inisiyeye "söz" verdi ve hemen ardından inisiyenin sağ eline bir silah yerleştirildi ve vurma emrini aldı . Hıristiyan kurtuluş dogmasının geldiği yer burasıdır.”

Ragon tarafından alıntılanan Balanshe'nin dediği gibi: Hindu Shiva'nın felsefi kavramını haklı çıkaran "Yıkım Dünyanın büyük Tanrısıdır". Bu dokunulmaz ve kutsal yasaya göre İnisiye, İnisiyatörü öldürmeye zorlandı, aksi halde inisiyasyon eksik kalırdı. ... "Yaşamı doğuran ölümdür." "Orthodoxie Maconnique", s.104. Ancak bütün bunlar simgesel ve dışsaldı. Silahlar ve öldürme alegorik anlamlarıyla anlaşılmalıdır.

[510]Ortodoks Maconnique, s. 102–104.

[511]Op. cit., II, 15.

[512]Five Years of Theosophy, s. 258. Panini'nin selefi olan bir Jaska'nın -yalnızca bir örnekle- Oryantalistler tarafından bile gayet iyi bilindiği halde, böyle bir soruyu sorup inkar etmek gariptir. iş hala var; Yaska'dan önce gelen on yedi Nirukta (sözlük) yazarı bilinmektedir.

[513]d' La MereApis, s.47.

[514]Yeni inisiye olana "ilk doğan" denir ve Hindistan'da dvija olur, ancak son ve yüce İnisiyasyonundan sonra "iki kez doğar". Her Üstad, yedi ilahi niteliği veya "Apollon'un lirini" üstlendikten sonra kendisi "Söz" haline geldiğinde "Söz"ü aldıktan sonra bir "Tanrı'nın Oğlu" ve bir "Işık Oğlu" olur.

[515]Bkz. De Mirville, IV, 15.

[516]"II" II kitabı. Krallar, XXIII, 4-13.

[517]"Kn. Hakimler." XIII, 18. Manoah'ın oğlu Şimşon, bu "Gizemler"in Efendisi Ja-ba'nın inisiyesiydi; zaten doğumdan önce, bir Adept olan bir "nazarite" (chela) olmaya mahkumdu. Delilah ile günah işlemesi ve "asla ustura değmemesi gereken" uzun saçlarını kesmesi kutsal yeminini ne kadar iyi yerine getirdiğini gösteriyor. Şimşon alegorisi, "İncil"in Ezoterizm'ini ve Yahudilerin "Gizemlerin Tanrıları"nın karakterini kanıtlar. Doğru, Mowers, Fenike ideal güneş ışığı fikrini en yüksek Tanrı Iao'dan yayılan manevi bir etki olarak tanımlar, "Yalnızca akıl tarafından kavranan ışık - ruhun yayıldığı her şeyin fiziksel ve ruhsal İlkesi." Orijinal madde veya Kaos dişil iken, eril Öz veya Bilgelik idi. Böylece ilk iki ilke, yani çağdaş ve sonsuz, hem ruh hem de madde olarak ilkel Fenikeliler arasında zaten vardı. Ancak bu, Yahudi düşüncesinin bir yankısıdır ve pagan filozofların görüşü değildir.

[518]См. "Isis Ortaya Çıktı", II, 526.

[519]Bet-San veya Filistin'deki Skitonolis bu tanımı taşıyordu; aynı isim Parnassus Dağı'nda bir yer taşıyordu. Ancak Diodorus, Nissa'nın Fenike ile Mısır arasında olduğunu belirtir; Euripides, Dionysius'un Yunanistan'da Hindistan'dan ortaya çıktığını belirtir; ve Diodorus ifadesini ekliyor: “Osiris, Mutlu Arabistan'da Nissa'da büyüdü; o Zeus'un oğluydu ve adını babasından (aday Zeus, tam Dios) ve Dio-Nis - Zeus veya Nissa'dan Jüpiter'den almıştır. İsimlerin ve unvanların bu özdeşliği çok anlamlıdır. Yunanistan'da sadece Zeus Dionysos'tan üstündü ve Pindar şöyle diyor: "Böylece baba Zeus her şeye hükmeder ve aynı zamanda Bacchus'a da hükmeder."

[520]"Çıkış", XVII, 15.

[521]Phaedrus, Carey tarafından çevrilmiş, s. 326.

[522]Life of Pythagoras, s. 297. "Pythagoras," diye ekliyor, "Mısır tapınaklarında üstat olarak yirmi iki yıl geçirdi ve Babil'deki sihirbazlarla ilişki kurdu ve onlar tarafından orada saygıdeğer bilgileriyle eğitildi. Magick veya Theurgy'de yetenekli olması ve bu nedenle tamamen insan gücünü ve yeteneğini aşan ve sıradan insanlara oldukça inanılmaz görünen işler yapma yeteneğine sahip olması şaşırtıcı değildir.

[523]Bu ifade, kelimenin tam anlamıyla alınmamalıdır; çünkü, bazı Kardeşliklerin inisiyasyonunda olduğu gibi, az önce açıkladığımız gibi, bunun gizli bir anlamı vardır: Pisagor, İnisiyasyondan sonraki duygularını anlatırken buna değinmiş ve huzurunda kendini gösterdiği Tanrılar tarafından taç giydiğini söylemiştir. "yaşam sularını" içti - Hindu gizemlerinde bir yaşam kaynağı ve kutsal içecek olan soma vardı.

[524]"Eleusinian ve Bacchic Mysteries", T. Taylor, s. 46, 47.

[525]Isis Açıklandı, I, 111, 113.

[526]"Eleusis ve Baküs Gizemleri", s.63.

[527]Op. cit., s.65.

[528]Taylor'dan alıntı, s. 66.

[529]35–38. Ayetler.

[530]Phaedrus, 64, Taylor tarafından aktarılmıştır, s. 64.

[531]İsis Ortaya Çıkıyor, II, 114.

[532]Bu bir yalandır ve başrahip Constant (Eliphas Levi) bunun bir yalan olduğunu biliyordu . Neden gerçek dışı ilan etti?

[533]"Doğme de la Haute Magie", I, 219, 220.

[534]"Ortodoksi Maconnique". sayfa 99.

[535]"Beş Yıllık Teozofi", s.214.

[536]1 Peter, II, 3'te İsa'ya "Efendi Chrestos" denir.

[537]"İsis Ortaya Çıktı", II, 323.

[538]"Tibet'te Budizm", s.31.

[539]Aryanlar, yaşayan ineği altın, gümüş veya başka bir metalden yapılmış bir inekle değiştirdiler ve bu ayin, Hindistan'da iki kez doğmuş bir Brahman olmak istediğinde günümüze kadar geldi.

[540]Op. cit., s.141.

[541]Ragon'un "Orthodoxie Maconnique" adlı kitabında, s. 105. Bir dipnotta şu mesajı buluyoruz - muhtemelen Arap Albumazar'dan ödünç alınmıştır: Magi ve Chaldeans Bakiresi. Göklerindeki Keldani küresinde (top), Mesih ve İsa adında yeni doğmuş bir bebek görüldü, Cennetteki Bakire'nin ellerine yerleştirildi. MÖ 276 doğumlu İskenderiye kütüphanecisi bu Bakire Eratosthenes'e Horus'un annesi İsis adını verdi. Bu, Kircher'in (Oedipus Egypticus'ta, III, 5'te) Albumazar'dan alıntı yaparak aktardığı şeydir: "Başak'ın ilk dekanında, Aderenosa adında bir kız yükselir, yani kusursuz, saf bir bakire ... süslü bir tahtta oturuyor. , elinde bir erkek çocuk; ... İsa adında bir çocuk, ... bu da Yunanca'da Mesih dedikleri İsa anlamına gelir." (Bkz. Isis Unveiled, II, 491).

[542]Bu yerin adı artık St. Reine (Cote d'Or) iki nehir üzerinde, Oze ve Göl. Düşüşü Kelt-Galya tarihinin tarihsel bir gerçeğidir.

[543]"Ortodoksi Maconnique", s.22.

[544]Op. cit., s.22.

[545]MS 389'daki Hıristiyan çetesi, geriye kalanların yıkımını tamamladı. Bu paha biçilmez eserlerin çoğu, Okültizm öğrencileri için saklandı, ancak dünya tarafından kaybedildi.

[546]Op. cit., s. 23. Doğuştan Belçikalı ve bir Mason olan J. M. Ragon, Okült hakkında diğer inisiye olmayan yazarlardan daha fazla şey biliyordu. Elli yıl boyunca, onlar hakkında malzeme bulduğu her yerde kadim Gizemleri inceledi. 1805'te Paris'te Les Trinosophes kardeşliğini kurdu. Daha sonra Masonik bir yayın olan Hermes'in baş yazarı oldu. En iyi eserleri " La Maconnerie Occulte" ve "Fastes Enitiatiques" dir. 1866'daki ölümünden sonra, bazı el yazmaları Fransa'nın Grand Orient'inin mülkiyetinde kaldı. Yüksek bir mason, bu satırların yazarına, Ragon'un Suriye ve Mısır'da iki Şarkiyatçı ile yıllarca yazıştığını ve bunlardan birinin Kıpti bir beyefendi olduğunu anlatmıştı.

[547]Op. cit., IV, 462.

[548]"Sihir Tarihi", II, I.

[549]"Neo-Platonizm ve Simya", s.15.

[550]Lok. cit.

[551]Op. cit., s. 9, 10.

[552]Bu İlahi Parıltı ve Öz, Logos'un ışığıdır; sadece Vedantinler "O" zamirini kullanmaz, "O" derlerdi.

[553]Lok. cit., not, s. 10.

[554]Lok. cit., not.

[555]A.P. Sinnett'in Ezoterik Budizm, Beşinci Baskısına bakın.

[556]Bkz. Isis Unveiled, Cilt I, s. 589–595. "Tanrı'nın Oğulları" ve devler ve sihirbazlarla savaşları.

[557]Lok. cit., not.

[558]Op. cit., s.18.

[559]Op. cit., s.8.

[560]Hiçbir Ortodoks Hristiyan, gerçekten Mesih benzeri erdemleri ve ahlakı ya da ahlaki doğanın güzelliğini sergilemede, bırakın onu geçmek şöyle dursun, ya da ahlaki doğanın güzelliğini sergileyen İskenderiyeli mürtet Ammonius'la (Hıristiyan bir anne babadan doğmuştur) asla eşleşmedi.

[561]Op. cit., s. 3, 4.

[562]Wilder tarafından alıntılanmıştır, s. 5.

[563]"öldürme" burada fiziksel anlamda değil, ahlaki anlamda kastedilmektedir; tüm şehvet ve tutkuları dizginleyin ve en basit yiyeceklerle yaşayın.

[564]Bu, Yedi Ruh'a tapınması ile Roma Katolik Kilisesi'nde bir doktrin olarak kabul edilen Neoplatonik bir öğretidir.

[565]Kilise onu şeytana tapınma haline getirdi; "Daimon" Ruh'tur ve ilahi Ruhumuz, Yedinci İlke ve Dhyan Chohans'a atıfta bulunur. İsa, "Ferisilerin yaptığı gibi" bir tapınağa veya kiliseye gitmeyi yasakladı, ancak kişinin kendi odasında dua etmek (Tanrı'yla paydaşlık) için emekli olmasını emretti. Milyonlarca aç insanı gören İsa, muhteşem kiliselerin inşa edilmesini onaylar mıydı?

[566]Op. cit., s.7.

[567]Op. cit., s.7.

[568]Op. cit., s.18.

[569], Zevkler Bahçesi'ne girmelerine, yani okült ve nihai bilime inisiye olmalarına alegorik terimlerle izin verilen dört Tanaim'in bir hesabını verir .

“Kutsal öğretmenlerimizin öğretisine göre, nimetler bahçesine giren dört kişinin adı şunlardır: Ben Asai, Ben Zoma, Acher ve Rabbi Akiba. ...

“Ben Asai baktı ve kördü.

“Ben Zoma baktı ve çıldırdı.

"Acher ekimleri soydu" (her şeyi karıştırdı ve başarısız oldu). “Ama esenlikle giren Akiba da esenlikle çıktı; çünkü adını kutsadığı aziz şöyle dedi: "Bu yaşlı adam bize şerefle hizmet etmeye layık."

"Talmud'un bilgili yorumcuları, sinagogun hahamları , dört karakterin gireceği zevkler bahçesinin , doğrudan deliliğe götüren zayıf beyinler için en korkunç olan gizli bilimden başka bir şey olmadığını açıklıyor." A. Frank Kabala'sında diyor. Kalbi saf olan ve sadece kendini geliştirmek ve vaat edilen ölümsüzlüğü daha kolay elde etmek amacıyla okuyan, korkması gereken değil, daha çok bu bilim bilimini dünyevi için günahkâr bir bahane haline getirmek isteyen kişi. amaçlar. İkincisi, en yüksek inisiyasyonun Kabalistik çağrılarını asla anlamayacaktır. - "Isis Ortaya Çıktı", II, 119.

[570]İsis Ortaya Çıkıyor, II, 119.

[571]Bakınız Neo-Platonizm, s.9.

[572]Bakınız Sir Williams Jones tarafından yayınlanan Kanunlar Kanunu, Bölüm IX, sayfa II.

[573]Pliny: "Geçmiş. Nat." XXX, I, age, XVI, 14, XXV, 9, vb.

[574]Pomponius onlara en yüksek bilimlerin bilgisini atfediyor.

[575]Sezar, III, 14.

[576]Pliny XXX, Isis Açıklandı, I, 18.

[577]"Gençleri eğitmeye, onları asil ve yüce emellerle tanıştırmaya gösterdikleri özen, onlara özel bir şeref kazandırdı ve tarihçilerin not ettiği aforizmaları ve muhakemeleri, onların felsefe, metafizik, astronomi, ahlak ve ahlak bilimlerinde uzman olduklarını kanıtlıyor. din” diyor çağdaş bir yazar. “Krallar veya prensler bu mübarek insanlardan nasihat veya kutsama almak istiyorlarsa, o zaman ya kendileri gitmeli ya da elçiler göndermeliydiler. Bu insanlar için bitki veya mineral krallığının güçlerinde hiçbir gizem yoktu. Psikoloji ve fizyoloji onlar için açık bir kitapken, doğayı derinliklerine kadar keşfettiler ve sonuç, artık çok yüzeysel olarak sihir denen bilim oldu ."

[578]Op. cit., s.9.

[579]Op. cit., s.11.

[580]"Hermes", IV. 6.

[581]Saraf kelimesinden , "ateşli, yanan", çoğul (bkz. İşaya, VI. 2-6). Yüce Allah'ın kişisel hizmetkarları, "elçileri", melekler veya metratonlar olarak kabul edilirler. Vahiy'de onlar tahtın önünde duran "yedi yanan kandil"dir.

[582]Venüs, Keldaniler ve Mısırlılar tarafından Proteus'un karısı olarak kabul edildi ve ilahi ışığın veya Güneş'in Phtha veya Emeptus'un oğulları olan Kabirlerin annesi olarak kabul edildi. Melekler yıldızlara şu sırayla karşılık gelir: Güneş, Ay, Mars, Venüs, Merkür, Jüpiter ve Satürn; Michael, Gabriel, Samael, Anael, Raphael, Zachariel ve Orifiel. Dinde ve Hıristiyan Kabalizminde bu böyledir; astrolojik ve ezoterik olarak, bu "hükümdarların" yerleri, Yahudi veya daha doğrusu gerçek Keldani "Kabala" da olduğu gibi farklı duruyor.

[583]Lok. cit., xiv, 12.

[584]Bu, eskilerin Güneş'in yanı sıra yedi gezegen bildiklerinin bir başka kanıtıdır, aksi takdirde sekizinci kimdir? Yedinci, diğer ikisiyle birlikte, ister Uranüs olsun ister başka herhangi bir gezegen olsun, "gizli" gezegenler olduğu söyleniyordu.

[585]"II Sam.", VI, 20-22.

[586]Yargıçlar, XXI, 21, ve devamı.

[587]"Ben Krallık", XVIII, 26.

[588]Hâlâ Hindistan'da Rajputana'da bulunan Güneş Tanrısı Krishna'nın gopileri veya çoban çocukları tarafından icra edilen bu dans, Rasa Mandala, bizden binlerce yıl önce dans edilen gezegenlerin ve burçların aynı teo-astronomik ve sembolik dansıdır. çağ.

[589]Isis Ortaya Çıkıyor, II, 45.

[590]"II Mektup", I, 19. İngilizce metin şöyle der: "Yıldız kalbinizde yükselene kadar" - Lucifer hem gündüz hem de "sabah" yıldızı olduğu için gerçekten önemli olmayan önemsiz bir değişiklik ve dindar kulağa daha az şok edici. Protestan İncillerinde buna benzer çok sayıda uyarlama vardır.

[591]Yine İngilizce çeviride "Güneş" kelimesi "şafak" olarak değiştirilmiştir. Roma Katolikleri, Protestan ilahiyatçılardan kesinlikle daha cesur ve samimidir. De Mirville, IV, 34, 38.

[592]Görünen tanrılar Osiris ve Bel'in sembolü güneş olan eski Mısırlılar ve Sabealılar böyle dedi. Ama daha da yüksek bir tanrıları vardı.

[593]Protestan İncil'inden kovuldu, ancak İngiliz Kilisesi'nin VI. Maddesine göre "yaşam ve davranış talimatı örnekleri olarak okuduğu" (?)

[594]"Cornelius a Lapide", V, 248.

[595]Vaiz, XLIII. Yukarıdaki alıntılar De Mirville'in "Hıristiyan ve Yahudi Güneş Teolojisi Üzerine" bölümü, IV, 35-38'den alınmıştır.

[596]Yine de Kilise, en kutsal ayinlerinde pagan İnisiyelerinin "yıldız ayinlerini" sürdürdü. Hıristiyanlık öncesi Efsanevi Gizemlerde, son İnisiyasyondan önceki "on iki Eziyet"i başarıyla yenen aday, bir anlamlarında güneş diskini simgeleyen ve manna (göksel) olarak bilinen, sade hamurdan yapılmış küçük, yuvarlak bir bisküvi veya gofret alırdı. ekmek)... Bir kuzu, hatta bir boğa bıçaklanarak öldürüldü ve imparator Julian'ın kutsanma töreninde olduğu gibi, adayın kanı serpilecekti. Daha sonra, Vahiy'de sırayla açılan yedi mühürle temsil edilen yedi yasa veya sır yeni doğan bebeğe verildi.

[597]S. T. Coleridge haklı olarak şöyle diyor: “Akıl, insanlara her zaman içgüdüsel olarak çeşitli bilimlerin en yüksek noktasını göstermiştir. ... Astrolojinin şu ya da bu şekilde astronominin son başarısı olacağına şüphe yok; gezegenler arasında kimyasal bağlar olmalı ... mesafelerindeki farkla karşılaştırıldığında boyutları arasındaki fark başka türlü açıklanamaz." Gezegenler ve insanlığıyla dünyamız arasına şunu ekleyebiliriz.

[598]"Öyleyse İsa," diyor yazar (s. 40), "şamdan sapıyla temsil edilir."

[599]De Mirville, IV, 41, 42.

[600]De Mirville, IV, 42.

[601]Yukarıdakilere rağmen, Hıristiyanlığın ilk döneminde bir Yeni Platoncu mürted tarafından yazılmıştır. Kilise bugüne kadar kasıtlı hatasında ısrar ediyor. Galileo'ya karşı çaresiz, şimdi güneş merkezli sistem hakkında bile şüphe uyandırmaya çalışıyor!

[602]"Stromateis", V, VI.

[603]İngiliz İncili şöyle der: "İçlerinde (Cennette) güneş için bir sığınak kurdu", bu yanlıştır ve bir sonraki ayete atıfta bulunularak hiçbir anlam ifade etmez, çünkü "onun sıcaklığından saklanan" şeyler vardır. son söz güneşe uygulanır .

[604]daha sonra göğsüne yerleştirilen ve onunla birlikte gömülen altın Tau, Mısır Haçı verildi .

[605]Üç gizli isim - "Sana, Sanat Sujata ve Kapila"; dört ekzoterik Tanrı ise Sanat Kumara, Sananda, Sanaka ve Sanatana olarak adlandırılır.

[606]Başka bir Kumara, "Savaş Tanrısı" Hindu sisteminde "ebedi bakire" - "bakire savaşçı" olarak adlandırılır. O, Aryan St. Michael'dır.

[607]tarafından reddedilen manevi atmosferden uzaklaştırıldığını okuduğumu hatırlıyorum ." (Opusc. X, art. 3)... Bana öyle geliyor ki, göksel cisimlerin bir akıl tarafından, doğrudan Tanrı tarafından veya aracı melekler tarafından hareket ettirildiği kanıtlayıcı olarak gösterilebilir. Ancak aracı meleklerin bunu hareket ettirmesi, Dionysius'un yanılmaz olduğunu iddia ettiği şeylerin düzenine uygundur, böylece alt ortamlar Tanrı tarafından ortak bir rotaya göre yönetilir " ("Opusc. II, mad. II), ve eğer bu böyleyse ve Tanrı asla müdahale etmiyorsa, Doğa yasaları sonsuza dek kurulup onları yöneticilerine verdiğinde, "yachians" adına Tanrı tarafından bunların atanması neden putperestlik olarak görülsün?

[608]De Mousso'nun Demonology üzerine ciltlerinden birinde ("Oeuvres des Demons", yanılmıyorsak) Abbe Hooke'un bir raporu var ve yazar, aşağıdaki hikayeyi yine Hooke'un kendisinden duyduğuna tanıklık ediyor. Bir Tibet manastırında bu başrahip şunları buldu:

Ziyaretçinin istediği zaman inceleyerek görebileceği, herhangi bir aparat takılmamış basit bir tuvaldir. Bu, ayın aydınlattığı bir manzara, ancak ay hiç de hareketsiz ve ölü değil; tam tersine, çünkü başrahibin sözlerine göre, ayımızın kendisinin veya en azından canlı kopyasının resmi aydınlattığı söylenebilir. Uydumuzun her evresi, her yönü, her hareketi, bu kutsal resimde Ay'ın hareketinde ve ilerleyişinde aynen tekrarlanır. Resimdeki bu gezegeni görüyorsunuz, önce hilal şeklinde ilerliyor, sonra dolunay, parlak ay, sonra bulutları takip ediyor, bulutlardan dışarı bakıyor veya anlaşılmaz bir şekilde gerçek bir gerçekliğe tekabül eden bir şekilde batıyor. aydınlatıcı Tek kelimeyle, eski günlerde pek çok kişinin hayran olduğu gecenin solgun kraliçesinin en mükemmel ve parlak reprodüksiyonu. En güvenilir kaynaklardan ve çok sayıda görgü tanığından biliyoruz ki, bu tür "makineler" - tuval üzerine resimler değil - aslında Tibet'teki bazı tapınaklarda var; ve gezegenleri temsil eden ve aynı amaçlar için - astrolojik ve büyülü - bulunan "yıldız çarkları". Hook'un mesajı, De Musso'nun kitabından "Isis Unveiled"a çevrildi.

[609]Cedrenus, s. 338. İster saat mekanizmasıyla isterse büyü gücüyle yaratılmış olsun, bu tür makineler -dönen gezegenlerle birlikte tüm göksel küreler- Sığınaklarda bulundu ve bazıları bugüne kadar Japonya'da eski Mikado'nun gizli yeraltı tapınağında ve ayrıca hala iki yerde daha.

[610]Champollion, Mısır Moderne, s.42.

[611]Musée des Sciences, ?tr. 230.

[612]Vicomte de Rougemont tarafından çevrilmiştir, Bkz. Les Annales de Philosophie Chretienne, Year 2, 1861.

[613]İşaya, LXIII, 9.

[614]Vahiy'in XII. Bölümü: “Ve gökte savaş vardı; Mikail ve melekleri Ejderhaya vs. karşı savaştı (7) ve büyük ejderha yere atıldı (9).

[615]O aynı zamanda Güneş'in ve Jüpiter'in ve hatta Venüs'ün canlandırıcı Ruhu'dur.

[616]"Dogme et Rituel", II, 116.

[617]Listelenecek olsalardı, Hindu "bölünmeleri" ve Deva'ların ev sahipleri ve Ezoterik Budizm'in Dhyan Chohanları olurdu.

[618]Ancak bu gerçek, Roma Kilisesi'nin onları kabalistlerden - Yahudiler ve Yahudi olmayanlardan ödünç alan belki de samimi Kilise Babaları olsa da - cahillerden almış olarak onları yine de kabul etmesini engellemedi.

[619]Aynı unvanların ödünç alındığı Hıristiyan Varlıklardan önce gelenleri "gaspçılar" olarak adlandırmak, bu paradoksal anakronizmle çok ileri gitmektir!

[620]Veya ilahi çağlar "Brahma'nın günleri ve yılları".

[621]De Mirville, II, 325, 326. Biz de aynısını söylüyoruz. Bu , Kilise'nin dogmalarını ve isimlerini tam olarak Kabalistlere ve Magi'ye borçlu olduğunu kanıtlıyor.Paul asla gerçeği kınamadı, sadece artık Kilise tarafından kabul edilen yanlış Gnosis'i kınadı.

[622]Sesostris veya mumyası ortaya çıkarılan Firavun Ramses II 1886 г. Bulak Müzesi'nden bilim adamları Maspero ve torunu Ramses III'ün antik krallığın son kralı olan Mısır'ın en büyük kralının mumyası olarak tanımlandı.

[623]Op. cit., s.422

[624]"Summa", Görev. XV, Art. Astrologlar hakkında V. ve bu III, s.29.

[625]“Gökte beylikler ve yetkililer (doğdular)” (“Efesliler”, III, 10): Ayet “Çünkü gökte ya da yerde sözde Tanrılar olmasına rağmen, çünkü birçok tanrı ve birçok rab vardır” (“ I Korint., VIII.5), her halükarda, Pavlus'un "iblisler" ("ruhlar" ama asla iblisler) adını verdiği "Tanrılar"ın çoğulluğunu tanıdığını kanıtlar . Prenslikler, Yollar, Otoriteler, Rektörler vb. antik çağın Tanrılarının İbrani ve Hristiyan isimleridir -ilkinin Başmelekleri ve Melekleri her durumda daha da eski dinlerin Devaları ve Dhyan-Chohan'larıdır.

[626]Reuven'in Letron'a, Dendera'nın Burcu hakkındaki yanlış anlamalarıyla ilgili yanıtı.

[627]De Mirville, St. Augustine (De Gen., I, III) ve Dalrio'dan (Disquisit., Cilt IV, bölüm III) alıntı yaparak "astrologlar gerçeği ne kadar çok söyler ve ne kadar iyi kehanet ederlerse, o kadar çok şüphecilik gerekir" diyor. Bundan şeytanla anlaşmalarının giderek daha açık hale geldiği gerçeği göz önüne alındığında, deneyimlenebilir. Juvenal'in (Satires, VI) "dehasının yardımı için pahalıya ödeme yapmayan tek bir astrolog yoktur" anlamında yaptığı ünlü açıklama, ikincisinin şeytan olduğunu kanıtlamadığından, Sokrates'in ölümü bunu kanıtlamaz. eğer böyle bir şey varsa onun daimon'u cehennemdendi. Böyle bir argüman, ancak zihin her türlü önyargı ve fanatizmin hizmetine sunulduğunda insanın aptallığını ve kötülüğünü kanıtlar. "Cicero ve Tacitus da dahil olmak üzere antik çağın büyük yazarlarının çoğu Astrolojiye ve onun kehanetlerinin gerçekleşmesine inanıyordu" ve "yanlış tahminlerde bulunan matematikçilere (astrologlara) her yerde duyurulan ölüm cezası tehdidi, azalmadı. ya sayıları ya da manevi huzurları."

[628]Hazırlık Evangelica, I, XIV.

[629]"Ast.", IV, 60.

[630]"Hist." ben, II.

[631]Tüm bu ayrıntılar ve dahası, çok daha eksiksiz ve çok daha eksiksiz, Champollion Figues'un "Mısır" çalışmasında bulunabilir.

[632]Op. cit., s.230.

[633]Op. cit., s.230.

[634]Yeni Ahit'te "Tanrı" kelimesinin geçtiği 1326 yerde, Tanrı'da yalnızca Tanrı'dan daha fazla varlık olduğuna işaret eden hiçbir şey yoktur. Aksine 17 yerde Tanrı tek Tanrı olarak anılır. Baba'nın bu şekilde anıldığı sadece 320 yer var, 105 yerde Tanrı'ya gürültülü unvanlarla hitap ediliyor. 90 yerde tüm dualar ve şükranlar Baba'ya yöneliktir; "Yeni Ahit"te 300 kez Oğul'un Baba'dan aşağı olduğu beyan edilir; 85 kez İsa'ya "İnsanoğlu" denir; 70 kere adam denir. İncil'de, Tanrı'nın üç farklı Varlık veya Kişi içerdiği ve yine de bir Varlık veya Kişiyi temsil ettiğinin söylendiği tek bir yer yoktur. – Dr. Carl von Bergon'un İsveç'teki dersleri.

[635]Kali Yuga, Kara veya Demir Çağı.

[636]Virgil, Eklog, IV.

[637]Irkımızın varlığının sonunda, insanların acı ve hoşnutsuzluk yoluyla daha ruhani hale geleceği söyleniyor. Basiret kamu malı olacak. Üçüncü ve İkinci Irkların ruhsal durumuna yaklaşacağız.

[638]Bu pasajın biraz farklı bir şekilde sunulduğu bu çalışmanın Cilt I, sayfa 467'sine bakın. - Yaklaşık. tercüme.

[639]Vishnu Purana, IV, XXIV, 228, Wilson tarafından çevrilmiştir.

[640]Op. cit., s.212.

[641]Her durumda, tapınağın kutsal anlamı aynıydı.

[642]Asya. Res., Cilt VIII, sayfa 470. ve devamı.

[643]Teozofist, Ağustos. 1881

[644]Ağustos 1881'den Şubat 1882'ye kadar.

[645]Lok. cit., IV, 127.

[646]Theosophist, Cilt III, s.22.

[647]Vedik ve Vedik sonrası literatürün tarafsız bir araştırması, eski Aryanların ekinoksların devinimlerinin gayet iyi farkında olduklarını ve "konumlarını belirli bir asterizmden iki (bazen üç) yıldız işaretine, devinim her ulaştığında değiştirdiklerini gösteriyor. iki, kesinlikle 2 ¹¹ / _{61 asterizme} kadar veya yaklaşık 29, bir kameri ayda Güneş'in hareketidir ve bu nedenle bütün bir kameri ay boyunca mevsimlerin geri çekilmesine neden olur. ... "Surya Siddhanta", "Brahma Siddhanta" ve astronomi üzerine diğer eski incelemeler sırasında ilkbahar ekinoksunun aslında Ashvini'nin başlangıcına ulaşmadığı, ancak birkaç derece doğusunda olduğu kesin görünüyor. ... Avrupa gökbilimcileri, Koç burcunun başlangıcını ve Zodyak'ın diğer tüm burçlarını her yıl yaklaşık 50 "25 oranında batıya doğru değiştirirler ve böylece bu burçların isimlerini anlamsız hale getirirler. Ancak bu burçlar, yıldız işaretleri kadar sabittir. ve bu nedenle batılı astronomlar bize bu açıdan gözlemlerinde çok eski kardeşleri olan Aryanlardan daha az dikkatli ve bilimsel görünüyorlar."—Theosophist. III, 23.

[648]Varlık planlarının karıştırılmasından ve ifadelerin yanlış kullanılmasından birçok yanlış anlama ortaya çıktı. Örneğin, bazı ruhsal durumlar BUDDHA'nın Nirvana'sı ile karıştırılmıştır. Bir BUDDHA'nın Nirvana'sı, Samadhi'nin herhangi bir ruhsal durumundan ve hatta daha düşük Üstatlar tarafından deneyimlenen en yüksek Teofani'den tamamen farklı bir şeydir. Fiziksel ölümden sonra, Üstadlar tarafından elde edilen ruhsal durum türleri büyük ölçüde değişir.

[649]Bu alan, din ve bilimin taban tabana zıt iki kutbu arasındaki olası uzlaşma noktalarından birini temsil eder; biri inanca dayalı dogmaların çorak tarlalarıyla, diğeri boş hipotezlerle ayaklar altına alınmış, her ikisi de hata otlarıyla büyümüş. Asla anlaşamayacaklar. İkisi ölümcül bir kan davası içindedir; aralarında sonsuz bir savaş vardır, ancak bu onların iki bin yıl boyunca her iki yönde de yanılmazlığa karşı savaşmak zorunda kalan Ezoterik Felsefeye veya Antoninus'un ifadesiyle "yalnızca kibir ve iddialara" karşı birleşmelerini engellemez. şimdi modern materyalizmin düzene karşı kendi gerçekleriyle savaştığını görüyor.

[650]Bazı Gnostik fikirler nereden geldi? Cerinthus, dünya ve Yehova erdemden ve orijinal saflıktan uzaklaştıktan sonra, Her Şeye Gücü Yeten'in, adı "Meshedilmiş Olan" (Mesih) olan parlak Aeonlardan birinin İsa adamında enkarne olmasına izin verdiğini öğretti. Basilides, İsa'nın bedeninin gerçekliğini inkar etti ve buna bir "yanılsama" adını vererek, Çarmıhta onun yerine Kireneli Simon'un acı çektiğine inanıyordu. Bütün bu öğretiler, Doğu Öğretilerinin yankılarıdır.

[651]Gerçek bir inisiye Üstat, hayali dünyamız için sayısız kez enkarne olsa bile Üstatlığını korur. Bu tür bir dizi enkarnasyonun altında yatan itici güç, genel olarak anlaşıldığı gibi Karma değil , daha da anlaşılmaz bir güçtür. Adept, yaşadığı süre boyunca, içinde daha yüksek bir seviyeye çıkamasa da, Adeptliğini kaybetmez.

[652]Sözde Brama Loka'dan - ötesinde her şeyin arupa, biçimsiz, tamamen ruhsal olduğu yedinci ve en yüksek dünya - en düşük dünyaya ve böceğe ve hatta yaprak gibi bir nesneye kadar, koşulların sürekli bir dönüşü vardır. varoluşun, evrimin ve yeniden doğumun. Bazı insanlar, yalnızca yeni Kalpa'da (Brahma'nın günü) geri dönmek zorunda oldukları bir duruma veya kürelere ulaşır; ancak 100 yıllık Brahma'dan sonra (Maha Kalpa, 311.040.000.000.000 yılı kapsayan bir dönem) geri dönüşün beklendiği başka durumlar veya küreler vardır. Nirvana'nın geri dönüşü olmayan bir durum olduğu söylenir. Yine de, bu halden istisnai enkarnasyon vakalarının olabileceği, sadece bu tür enkarnasyonların, daha sonra gösterilecek olan bu düzlemdeki diğer her şey gibi yanılsama olduğu belirtilir.

[653]Bedensel ölümünden çok önce Dünya'da Nirvana'ya ulaştığı düşünülen Egoizm taşıyıcısının tamamen gelişmiş bir Yoga'da ortadan kaybolması gerçeği, binlerce yıllık Brahman gücü tarafından onaylanan Manu yasasının kurulmasına yol açtı. bir Paramatma, ne yaparsa yapsın, kesinlikle masum ve günahtan ve sorumluluktan arınmış kabul edilmelidir (Manu Kanunları'nın son bölümüne bakın). Gerçekten de kastın kendisi -Hindistan'ın en despotik, inatçı ve otokratik tiranı- kastın üzerinde duran bir Yogi tarafından cezasız kalarak ihlal edilebilir. Bu, iddialarımızın anahtarını verir.

[654]Kopernik'in doğumundan yaklaşık elli yıl önce de Cuza şunları yazmıştı: "Dünya mutlak olarak sonsuz olmasa da, insan zihni ona herhangi bir terim ekleyemediği için kimse onu sonlu olarak hayal edemez. ... Çünkü nasıl Dünyamız sanıldığı gibi evrenin merkezinde olamazsa, sabit yıldızlar küresi de onun içinde olamaz. ... Dolayısıyla bu dünya, merkezi (Tanrı) her yerde olan ve çevresi hiçbir yerde olmayan (machine mundi, quasi habens ubique centrum, et nullibi çevresel) geniş bir makine gibidir. ... Bu nedenle, merkezde olmayan Dünya hareketsiz olamaz ... ve Güneş'ten çok daha küçük olmasına rağmen, bundan daha kötü (daha kötü - daha kötü) olduğu sonucuna varılmamalıdır. ... Yıldızlı boşluklar sakin olamayacağından, sakinlerinin Güneş'e daha yakın veya diğer yıldızlarda yaşayanlardan üstün olup olmadığını tespit etmek mümkün değildir. ... Dünya, büyük olasılıkla (fortasse), en küçük toplardan biri olmasına rağmen, en asil ve mükemmel olan akıllı varlıkların beşiğidir. Gizli gerçek hakkında hiçbir fikri olmayan ve on dördüncü, on beşinci yüzyıl yazarlarının bu kadar bilgili olmasının nedeni, böylesine harika bir öngörüye şaşıran ve buna atfedilen Cardinal de Cuza'nın biyografi yazarı ile aynı fikirde olmamak mümkün değil. Tanrı'ya, felsefenin tüm alanlarında eşsiz bir bilgiye sahip olduğunu, insan aklının erişemeyeceği (!), yüzyıllardır örtülü ve ihmal edilmiş (velata et abusea) birçok teolojik gizemi yeniden ortaya çıkardığını söyleyerek. Moreri, "Pascal, de Cuza'nın yazılarını okuyabilirdi ama kardinal fikirlerini nereden almış olabilir?" diye soruyor. Açıkçası, Hermes'ten ve Pisagor'un eserlerinden, enkarnasyonunun ve reenkarnasyonunun gizemini bir kenara bıraksak bile.

[655]Prajapati veya Rishi Hiyerarşisi hakkındaki mesajların gizli anlamı budur. Önce yediden bahsedilir, sonra on, sonra yirmi bir vb. daha sonra ölümlü kahramanlar oldular ve genellikle çok günahkar bir karaktere sahip olarak tasvir edildiler. İncil'deki Patriklerin, soylarının ve onların soyundan gelenlerin, Dünya'yı kendi aralarında bölen gizli anlamı aynıdır. Yine Jacob'ın rüyası aynı anlama geliyor.

[656]"Yedi Erdem" sahibi, İnisiyasyonlar olmadan herhangi bir Adept kadar saf hale gelen ve bunu sadece erdemleriyle başaran kişidir. Bu kutsallık nedeniyle, bir sonraki enkarnasyonda bedeni, Hıristiyanların dediği gibi, "Koruyucu" nun Avatarı veya Koruyucu Meleği olur.

[657]Bu, en yüksek Dhyan Chohan'ların unvanıdır.

[658]Op. cit., II, 367.

[659]“Ölümden sonra ruh, tüm öfke, şehvetli tutkulardan tamamen arınıncaya kadar hava (astral) bedende varlığını sürdürür; sonra ikinci ölümle (Devachan'a yükselerek) havadar bedeni, tıpkı dünyevi bedenden attığı gibi fırlatır . Bu nedenle eskiler, her zaman ruhla bağlantılı, ölümsüz, parlak ve yıldız benzeri bir gök cismi olduğunu söylerler. Bu nedenle, Adept'in "hava bedeninin" ikinci bir ölüme sahip olmaması oldukça doğaldır, çünkü fiziksel bedenden ayrılmadan önce tüm doğal safsızlıklarından arınmıştır. Yüksek İnisiyatif, "Meleklere eşit" olan "Dirilişin Oğlu" dur ve bu nedenle artık ölemez (bkz. "Luka", XX.36).

[660]"St. Yuhanna", XXI, 22.

[661]Dostoyevski'nin ünlü romanından alıntılanan Theosophist dergisindeki alıntıya bakın - "Büyük Engizisyoncu" başlıklı pasaj. Elbette bu bir kurgu ama yüce bir kurgu, refah günlerinde İspanya'ya dönen İsa hakkında, Engizisyon var ve Baş Engizisyoncu, eseri mahvetmesin diye İsa'yı hapse atıp ölüm cezasına çarptırıyor. Cizvitlerden.

[662]"Yüce Üstat" dediğimizde, O'nun bu Buda Egosu'nu kastetmiyoruz, O'nun kişisel ya da dünyevi Ego'sunun taşıyıcısı olan O'nun içindeki ilkeyi kastediyoruz.

[663]"Five Years of Theosophy", yeni baskı, sayfa 3.

[664]Op., cit., s.175, beşinci baskı.

[665]Yüzeysel de olsa sadece Ezoterik Öğretileri sunmayı amaçlayan bu ifadelere zahiri yazılardan itirazlar getirmek faydasız olacaktır. Piskopos Bigande ve diğerleri, egzoterik doktrin tarafından yanıltıldıkları için, yüce ebedi Adi-Buddha kavramının yalnızca nispeten yakın zamanların yazılarında bulunduğunu iddia ederler. Burada verilenler Dus Kyi Khorlo'nun (Sanskritçe Kala Çakra veya "Zaman Çarkı" veya süre) en iç kısımlarından alınmıştır.

[666]Bu üç beden şunlardır: (1) Bodhisattva'nın altı Paramita aracılığıyla Nirvana'ya Giden Yola girdikten sonra insanlara onlara öğretmek için göründüğü Nirmanakaya (Tibet dilinde Pru-lpai-Ku); (2) Sambhogakaya. (Dzog-pai-Ku), ahlaki mükemmelliğin üç koşulunu yerine getirmiş biri tarafından elde edilen, tüm fiziksel duyumlara nüfuz edemeyen mutluluk bedeni; ve (3) Nirvanik beden olan Dharmakaya (Tibet Chos-Ku).

[667]Beş Yıllık Teozofi, s. "Kişisel ve Kişisel Olmayan Tanrı", s.129.

[668]Adhishtatha, Prakriti'deki (veya maddedeki) aktif veya aktif arabulucu.

[669]Vedanta-Sutralar, Ad. Ben, Pada IV, Shl. 23. Yorum. Bu pasaj, Thibaut'nun tercümesinde (Sacred Books of the East, XXXIV), sayfa 286'da olduğu gibi verilmiştir: "Öyleyse benlik, başka hiçbir yönetici ilke olmadığına göre etkin bir nedendir ve dünyanın gelebileceği başka bir töz olmadığı için maddi bir nedendir."

[670]"Beş Yıllık Teozofi" (v. "Shakya Muni'nin Tarihteki Yeri", s. 234, not), bir keresinde Rabbimiz Sattapanni (Saptaparna) mağarasında otururken insanı Saptaparna bitkisine benzettiğini belirtir ( yedi yapraklı) .

"Rahipler," dedi, "her Buda'da yedi Buda vardır, ama her keşişte altı bhikkhus ve yalnızca bir Buda vardır. Kim bu yedi ? Bunlar eksiksiz bilginin yedi dalıdır. Bu altı kişi kim ? Altı duyu organı. Bu beş kişi kim? Hayali varlığın beş unsuru. Ve yine on olan Bir? O, kutsallığın on türünü kendi içinde geliştiren ve hepsini Bir'e tabi kılan gerçek Buda'dır. Bu, Buda'daki tüm ilkelerin bu dünyada geliştirilebilecek en yüksek ilkeler olduğu anlamına gelirken, Nirvana'yı arzulayan diğer insanlarda durum ille de böyle değildir. Sadece bir insan (Manushya) Buddha olarak bile Gotama, tüm insanlar için bir model görevi gördü. Ama onun Arhat'ları mutlaka böyle değildi.

[671]См. "Isis Açığa Çıktı", II, 132.

[672]“Bir insan Buda olmadan önce Bodhisattva olmalıdır; bir Bodhisattva olmadan önce, bir Dhyani-Buddha olmalıdır... Bir Bodhisattva, Babasına ve dolayısıyla Tek Yüce Varlığa giden yol ve Yoldur” (“Budaların İnişi”, s. IV, Aryasanga'dan) . “Yol, Gerçek ve Yaşam benim; Benim aracılığım olmadan Baba'ya kimse gelemez” (“Aziz Yuhanna”, XIV, 6). "Yol" hedef değildir. "Yeni Ahit"in hiçbir yerinde, İsa'nın kendisine sentetik olarak herkes için ortak olan "Baba"nın "Tanrı'nın oğlu" oğlu olarak Tanrı veya daha yüksek bir şey dediğini bulmak mümkün değildir. Pavlus hiçbir zaman (I Tim., III, 10), "Tanrı bedende göründü" demedi, "Bedende göründü" dedi (gözden geçirilmiş baskı). Budistler arasındaki sıradan insan kitleleri, özellikle Burmalılar, İsa'yı Buda'nın öğretilerine karşı çıkan bir akraba olan Devadatta'nın enkarnasyonu olarak görürken, Ezoterik Felsefe öğrencileri Nasıralı Bilge'yi Buda'nın Kendi ruhuna sahip bir Bodhisattva olarak görürler. O.

[673]"Ben Korint.", XV 36.

[674]Op. cit., mandala X, ilahi 90.

[675]Gerçekten; "Seleflerinin izinde (veya yolunda) yürüyen (veya takip eden) kimse."

[676]Slanong Seetsen'de Schmidt, s. 471 ve Schlagintveit, Buddhism in Tibet, s. 53, bu değerli hediyeleri kelimesi kelimesine alıp " tekerlek, mücevher, kraliyet eşi, en iyi sayman, en iyi at, fil, en iyi sürücü. Bundan sonra, "Dhyani-Buddha ve Dhyani-Bodhisattva dışında", her insan Buda'ya bir "dişi yoldaş, shakti" verilmesi şaşırtıcı değildir - aslında "Shakti" sadece ruhsal bir güç, psişik enerjidir. hem Tanrı'nın hem de Adept'in. "Yedi değerli armağan"dan üçüncüsü olan "kraliyet eşi"nin bilgili Oryantalist'i bu saçma sapan yanılgıya götürmesi kuvvetle muhtemeldir.

[677]Bir Bodhisattva, Nirvana'ya ulaşabilir ve Buda'nın yaptığı gibi yaşayabilir ve ölümden sonra ya nesnel yeni bir enkarnasyondan vazgeçebilir ya da onu kabul edip insanlığın yararına istediği gibi kullanabilir ve bunu çeşitli şekillerde öğretebilir. Dünyamızın cazibesi içinde Devaçanik bölgelerde kalır. Ancak Paranirvana'ya veya "İz bırakmayan Nirvana"ya - Dharmakaya'nın en yüksek hali olan ve her türlü dünyevi koşulun tamamen dışında kaldığı yere - ulaştıysa, o zaman adım attığı için yeni bir Manvantara'nın başlangıcına kadar artık geri dönmeyecek. doğum döngüsünün ötesinde.

[678]Tulpa, Adept'in yetişkin, çocuk veya yeni doğmuş bir bebeğin canlı vücudunda gönüllü olarak enkarnasyonudur.

[679]Ku-Sum, Nirvana halinin üçlü formu ve "Var Olmama Döngüsü"ndeki karşılık gelen süresidir. Buradaki yedi sayısı yedili Sistemimizin yedi Devri'ni ifade eder.

[680]Tibet'te Budizm, s. 52. Sadece bir örnek vermek gerekirse, Shankaracharya adıyla ilgili olarak Hindular arasında aynı ortak isim bulunur. Tüm halefleri O'nun adını taşır, ancak O'nun enkarnasyonları değildir. Budalar ile aynı.

[681]Kral Shuddhodana.

[682]Birkaç isim ve başlık, köşeli parantez içine yerleştirilmiş bir üç nokta ile işaretlenmiştir.

[683]Shankaracharya da efsaneye göre otuz iki yaşında öldü ya da daha doğrusu müritlerinin gözünden kayboldu.

[684]Tyana'lı "Tiani-Tsang" Apollonius yok mu? Bu sadece bir tahmin - bir tahmin. Bu Üstadın hayatındaki bazı gerçekler bu hipotezi desteklerken, diğerleri onunla çelişmektedir.

[685]Ezoterik öğretiye göre Buda aslında yüz yıl yaşadı ama seksen yaşında Nirvana'ya ulaştığı için yaşayanlar dünyası için ölü kabul edildi. Five Years of Theosophy'deki "Shakyamuni'nin Tarihteki Yeri" makalesine bakın.

[686]Bu gizli bir yüksek İnisiyasyon ayinidir ve İskenderiyeli Clement'in "İsa'nın sünneti gibi aramızda yayılan kimlik belirtisinden" söz ederken ima ettiği ayinle aynı anlama sahiptir (Strom., 13). Schlagintveit ne olabileceğini merak ediyor. "Tipik bir keşiş fikri," diyor, "her zaman uzun saçlı ve sakallı bir adam olacaktır. ... Çok yaygın olarak kullanılan bir ayin - nedenini açıklayamasam da - anlamı lamalar tarafından kesinlikle gizli tutulan" ("Tibet'te Budizm") Chod ritüelidir ("kes" veya "yok et"). , s.163).

[687]Khlun-Chub, bir kişide kehanet eden bir ruhtur, en yüksek basiret derecesidir.

[688]Bu ifadenin gizli anlamı, Karma'nın herhangi bir kişi üzerinde olduğu kadar Üstat üzerinde de güce sahip olmasıdır; "Tanrılar" ondan sıradan ölümlüler kadar az kaçabilirler. Yola ulaşan ve yeni bir büyük Kalpa'ya kadar geri dönüşü olmayan Dharmakaya - Nirvana'sında ustalaşan Üstat, Kendisine ait olandan daha düşük bir durumu seçme hakkını kullanmayı tercih eder, ancak O'nu geri dönmekte özgür bırakır. Gerekli gördüğü her zaman ve seçtiği herhangi bir kişilik altında, tüm olasılıkları - olası - başarısızlığı ve O'nun katılımından daha düşük bir durumu - şüphesiz - kabul etmeye hazır olmalıdır, çünkü bu bir okült yasadır. Yalnızca bir Karma, seçimlerinde kesinlikle adil ve yanılmazdır. Onunla (Karma) hakkını kullanan - varsa - sonuçlardan sorumlu olmalıdır. Böylece Buda'nın ilk enkarnasyonu Karma'ya göre yapıldı - ve O'nu her zamankinden daha yükseğe yükseltti; sonraki ikisi "merhametsizdi" ve [...].

[689]Brahma Evreni (Xian-Chan; Nam-Ha), Evrensel İllüzyon veya olağanüstü dünyamızdır.

[690]Akaş. Mistik kelime "Tho-og"u "Boşluk"tan başka bir kelimeyle iletmek neredeyse imkansızdır ve yine de, onun için özel bir kelime yaratılmadıkça, hiçbir yeni atama okültiste anlamı bu kadar iyi aktaramaz. Aditi terimi "Uzay" olarak da çevrilir ve birçok anlam içerir.

[691]Dang-ma, arınmış ruh ve Lha, yaşayan bir bedende özgürleşmiş ruh; Adept veya Arhat. Tibet'teki popüler anlayışta, Lha bedensiz bir ruhtur, Burma Nat'a benzer bir şeydir - sadece daha yüksektir.

[692]Kwan-yin, orijinalinde farklı bir terim kullanıldığı için eşanlamlıdır, ancak anlamı aynıdır. Bu, Benliğin ilahi sesi veya insandaki "Ruhun sesidir" ve Brahminlerin Vakishvara'sı ("Ses-Tanrı") ile aynıdır. Çin'de Budist ayinciler, onu bin eli ve gözü olan aynı adı taşıyan bir Tanrıça'ya antropomorfize ederek anlamını düşürdüler ve ona Kuan-shih-yin-Bodhisat adını verdiler. Bu, "daimon" Sokrates'in Budist sesidir.

[693]Bu bağlamda Amitabha Buddha, sübjektif dünyaya ait şeylerin algılandığı "sonsuz ışıktır".

[694]Sangharama, münzevinin kutsal yeri, mağarası veya meditasyonu için seçtiği herhangi bir yerdir.

[695]Ezoterik olarak, topluca "Mükemmel Olanlar" olan Jivan-muktas'tan bahseden "eşsiz bir merhametli ve aydınlanmış kalp".

[696]Bu altı dünya - bizde yedisi - Burmalı Budistlerin Nat'larının veya Ruhlarının dünyaları ve Vedantistlerin yedi yüksek dünyasıdır.

[697]Birbirinden tamamen farklı iki şey. "Yetenek konudan ayırt edilemez" sadece bu, maddi düzlemde, fiziksel beynimiz tarafından üretilen düşünce, aynı anda asla ruhsal çifte basılmayan düşünce - ikincisinin körelmesi veya nedeniyle bu düşüncenin doğasında var olan zayıflığa - asla vücudumuzdan daha uzun yaşamaz; bu şüphesiz.

[698]Rig Veda'ya göre Aditi, "Tüm Tanrıların Babası ve Annesi" dir; ve Güney Budistler, Akasha'yı her şeyin Kökü olarak görürler, Evrendeki her şey, onun doğasında var olan hareket yasasına uyarak ortaya çıkmıştır; ve bu Tibet "Uzayı"dır (Tho-og).

[699]"Manava-Dharma-Shastra", I, 6, 7.

[700]Aryan Bilgelerin bir öğrencisi olan Pisagor'un "Tanrısı" kişisel bir Tanrı değildir. Unutulmamalıdır ki, temel bir öğreti olarak, Evrenin tüm biçimlerinin, değişimlerinin ve diğer fenomenlerinin altında yatan sonsuz bir Birlik İlkesi olduğunu öğretmiştir.

[701]Isis Ortaya Çıkıyor, I, XVI.

[702]İsis Ortaya Çıkıyor, 1, XVIII.

[703]Isis Açıklandı, I, 53.

[704]Isis Açıklandı, 1, 59.

[705]Oysa Doğu'nun Gizli Doktrini olan Ezoterik Budizm'in teorileriyle büyük ölçüde özdeştirler.

[706]"Parerg". II, III, 112; Isis Unveiled, I, 58'de alıntılanmıştır.

[707]Beş Yıllık Teozofi, s. 338, vb.

[708]Prof. Max Müller, The Times'a yazdığı bir mektupta (Nisan 1857 г...) Nirvana'nın kelimenin tam anlamıyla yok oluş anlamına geldiğini oldukça hararetli bir şekilde savundu. ("Bir Alman Atölyesinden Cipsler", I, 287.) Ancak 1869'da, Kiel'deki Alman Filologlar Derneği Genel Toplantısında verdiği bir konferansta, "Nihilizm'in Buda'nın öğretilerine atfedildiği görüşünü açıkça ilan ediyor. doktrininin bir parçası değildir ve Nirvana'nın yok olma anlamına geldiğini düşünmek oldukça yanlıştır." (Trubner, Amer. ve Oriental Lit. Rec.), Ekim. 16., 1869.)

[709]Theosophical Society Başkanı H. S. Olcott tarafından Budist İlmihalinde alıntılanan Anguttaranikai'den Kalama Sutta'ya bakın, s. 55, 56.

[710]"Edipus Mısır.", Kircher, II, 291.

[711]Sephira veya Aditi (mistik Uzay). Sephiroth'un Hindu Prajapatis, Ezoterik Budizm'in Dhyan Chohan'ları, Zerdüştlerin Amshaspend'leri ve son olarak Roma Katolik Kilisesi'nin "Varlığın Yedi Meleği" Elohim ile özdeş olduğu anlaşılmalıdır.

[712]Doğu düşüncesine göre Her şey Bir'den gelir ve yine ona döner. Mutlak imha kesinlikle düşünülemez. Ebedi Madde yok edilemez. Form yok edilebilir; korelasyonlar değişebilir. Hepsi bu. Evrende - kelimenin Avrupa anlamında - yok olma diye bir şey olamaz.

[713]Isis Açıklandı, I, 289.

[714]Gizli Yasa, "Kalbin Öğretisi", "Gözün Öğretisi" ya da egzoterik Budizm'e zıt olarak adlandırılmıştır.

[715]"Dünyevi ve astral veya orijinal, Ruh (beden) ve Platonik çifte Ruh'ta üçlü tezahüründe yanıltıcı madde - makul ve mantıksız."

[716]Isis Açıklandı. ben, 289.

[717]Isis Açıklandı, I, 290.

[718]Tüm bu eserlerin metinlerinden Gizli Öğreti verilmiştir. Orijinal malzeme küçük bir broşür bile olmazdı, ancak Yorumlar ve Sözlüklerden alınan açıklamalar ve notlar, Isis Unveiled gibi on ciltte ortaya konulabilirdi.

[719]Keşiş Della Penna, Anılarında (bkz. Markham'ın Tibet'i), Books of Kiu-te'deki bazı öykülerle alay eder. Hristiyan okuyucuların dikkatine, Himalaya sıradağlarında "160.000 fersah yüksekliğindeki Büyük Dağ"ın (bir Tibet liginde beş mil) var olduğu gerçeğini getiriyor. "Onların yasalarına göre," diyor, "bu dünyanın batısında belirli bir ebedi dünya var ... cennet ve içinde adı Hopahma olan, "Parıltı ve Sonsuz Işık Azizi" anlamına gelen bir Aziz var. ” Bu Aziz'in hepsi de Chang-chub olan birçok müridi var." yeni doğmuş lamalar ... yaşayanlara yardım edebilsinler diye." Bu, sözde "ölü" Yang-kefal'in ("Chang-chub" değil) basitçe yaşayan Bodhisattvalar olduğu, bazıları Bhante ("Kardeşler") olarak bilinenler olduğu anlamına gelir. "160.000 fersah yüksekliğindeki dağ"a gelince, bu tür haberlerin ipucunu veren "Şerh", yazarların kullandığı koda göre şöyle açıklıyor: "Batı'nın 160 fersah (sıfırlar gizlidir)" Karlı Dağ"; belli bir noktadan ve doğrudan bir yol üzerinde Maha-Kogan'ın ikametgahı olan Bhante Yul (ülke veya "Kardeşlerin Tahtı") bulunur ... ”, vb. Gerçek anlam budur. Della Penna'nın "Hopahma"sı Baş Maha-Kogan'dır.

[720]Gelung (rahip) Thango-pa Che-go-mo tarafından yazılan belirli bir el yazmasında şöyle deniyor: “Geçen yüzyılda ülkemizi (protesto altında) ziyaret eden ve misafirperverliğimizin karşılığını kutsal yazılarımızı yükselterek ödeyen o birkaç Katolik misyoner. kahkahaya, biraz sağduyu ve hatta daha az bilgi gösterdi. Tibetlilerin Kutsal Kanonu "Kakhgiyur" ve "Betankhgiyur"un 1707 bireysel eseri kapsadığı doğrudur - 1083 kamu ve 624 gizli cilt, ilki 350 ve ikincisi 77 yaprak ciltten oluşur. Bununla birlikte, alçakgönüllülükle bu iyi misyonerlere yukarıda bahsedilen kutsal ciltlere bir göz atıp bakmadıklarını sorabilir miyiz? Ve onları görmüş olsalar bile, o zaman Batı'nın uzmanlarına temin ederim ki doğuştan Tibetli bile bu el yazmalarını ve folioları bir anahtar olmadan asla anlayamaz: (a) özel yazılı karakterleri ve (b) gizli anlamları . Bizim sistemimizde her yer tasviri mecazidir; her isim ve kelime kasıtlı olarak gizlenmiştir; ve önce deşifre yöntemini öğrenmeli, ardından din dilindeki hemen hemen her kelime için eşdeğer gizli terim ve sembolleri öğrenmelidir. Mısır'ın cenaze töreni veya hiyeratik sistemi, bizim rahiplik gizemlerimizle karşılaştırıldığında çocuk oyuncağı."

[721]"Çin Budizmi", s.171.

[722]"Buddhi", "içgörü" veya zeka (altıncı ilke) anlamına gelen Sanskritçe bir terimdir ve "Buddha", aynı zamanda Merkür gezegeni olan "bilge", "bilgelik" anlamına gelir.

[723]Bu tuhaf çelişki, Çin Budizmi'nin 171. ve 273. sayfalarında bulunabilir. Saygıdeğer yazar, okuyucularına "felsefi Budistler için ... Amitabha Yoshi Fo ve diğerleri fikirlerin isimlerinden başka bir şey değildir" (s. 236) konusunda güvence veriyor. Oldukça doğru. Ancak diğer tüm ilahi isimler de öyle olmalıdır, örneğin Yehova, Allah vb. ve gerçekte bu isimleri taşıyan kişisel, yaşayan Tanrıların olduğuna dair ciddi bir kanıt olarak hizmet etmeyecektir.

[724]Çinli Amitabha (Wu-liang-sheu) ve Tibet Amitabha'sı (Odpag-med) artık Sukhavati veya Tushita'nın (Tibet Devachan) göksel küresini yöneten ve yaşayan kişisel Tanrılar haline gelirken, Hindu filozoflarının Adi-Buddhi'si ve Çinli ve Tibetli filozofların Amita Buddha'sı evrensel, ilkel fikirlerin isimleridir.

[725]Bkz. Theosophist, Mart 1882.

[726]Yirmi beş Buda'nın (Bodhisattva) Hinduların yirmi beş Tattvası (Koşullu veya Sınırlı) ile yakın bağlantısı ilginçtir.

[727]Oryantalistlerin Lhasa'nın Dalai Lamalarına atfettikleri büyük önemi ve Tda-shu (veya Tashi) Lamalarını tam olarak bilmediklerini, Buda'nın hiyerarşik enkarnasyon dizisini başlatanların ve Tda-shu (veya Tashi) Lamalarının Tibet'te fiilen (papalar); Dalai Lamalar, Amita'nın Tsong-K'a-pa yoluyla altıncı enkarnasyonu olan Tda-shu Lama, Nabang-lob-Sank'ın yaratımlarıdır, ancak bu gerçek çok az kişi tarafından biliniyor gibi görünmektedir.

[728]Mantranın söylenmesi bir dua değil, daha çok okült nedensellik yasasının ilahiyi söyleyen kişinin iradesi ve eylemleriyle birleştiği ve onlara bağlı olduğu büyülü bir cümledir. Bu, Sanskritçe seslerin bir ardışıklığıdır ve onun sözcük ve deyimleri, Atharva Veda'nın yalnızca birkaç kişi tarafından anlaşılan büyülü formüllerine göre telaffuz edildiğinde, bazı mantralar anında ve çok şaşırtıcı sonuçlar verir. Ezoterik anlamında, mantrada veya daha doğrusu seslerinde bulunan Vak'ı ("mistik konuşma") içerir, çünkü sonuçlar şu veya bu şekilde eterin titreşimlerine göre elde edilir. Mantra konusunda uzman oldukları için "tatlı şarkıcılar" lakaplıydılar. Bu nedenle, Çin'de, Lohan'ların şarkılarının ve melodilerinin şafak vakti Fang Guan Manastırı'ndaki hücrelerinde rahipler tarafından duyulduğuna dair bir efsane ortaya çıktı. (Tian-tai-nanchi'de "Chi-Kai'nin Biyografisine" bakın).

[729]Keşmir'in kralını ve tüm ülkesini Budizm'e döndüren ünlü Lohan, Madhyantika, İyi Yasa'yı vaaz etmeleri için bir grup Lohan gönderdi. O, Xuan-Tsang'ın Pencap'ın kuzeyindeki Dardu'da gördüğü yüz metrelik ünlü Buda'yı diken heykeltıraştı. Aynı Çinli gezgin, Peşaver'den on li uzaklıkta bulunan - 350 футовçevresinde ve 850 футовyüksekliğinde - bir tapınaktan bahsettiğinden, onun zamanında ( 550 гMS) 850 yıl önce zaten var olmuştu, Coepen MÖ 292 gibi erken bir tarihte X. Budizm'in baskın din olduğunu düşünüyor. Pencap.

[730]Tda-shu-lum-po Lama'nın unvanlarından biri.

[731]Tibetçe'de Tin-brel-Chug-nyi olarak adlandırılan ve "Dört Gerçek"e dayanan on iki Nidana.

[732], neyin gerçek neyin gerçek dışı olduğunu anlamada Birinci Yol'a ulaşmış kişidir ; Sakradagamin, en yüksek İnisiyasyonlardan birine adaydır; "bir kez daha doğması gereken kişi"; Anagamin, "üçüncü Yol" a ulaşmış olan veya kelimenin tam anlamıyla "artık doğmayacak olan" kişidir, eğer kendisi istemiyorsa, "Tanrıların dünyalarından" herhangi birinde doğma seçeneğine sahiptir. veya Devachan'da kalmak veya hayırseverlik hedefi olan dünyevi bir bedeni seçmek için, Arhat en yüksek Yola ulaşmış olandır; dünyevi bir bedendeyken istediği zaman Nirvana'ya dalabilir.

[733]Pratyeka Buda, Buda seviyesindedir, ancak O'nun dünya için yaptığı işin öğretisiyle hiçbir ilgisi yoktur ve hizmeti her zaman gizemle çevrili olmuştur. Zahiri kitaplarda, O'nun böylesine insanüstü bir güç, bilgelik ve sevgi yüksekliğiyle bencil olabileceğine dair saçma sapan sözler bulunur, ancak böyle bir düşüncenin nasıl ortaya çıktığını anlamak zor. H. P. B. bana bu hatayı düzeltmem talimatını verdi, çünkü dikkatsiz bir anda böyle bir mesajı bir yere kopyaladı. - A. B.)

[734]Oryantalistlerin, Mahayana Okulu'nun üç farklı beden, yani Prulpa-ku, Longehod-dzognaig-ku ve Chos-ku hakkındaki öğretisini, Nirvanik duruma atıfta bulunarak, kelimenin tam anlamıyla almalarına neden olan yanlış bir düşüncedir. İki tür Nirvana vardır: dünyevi ve yalnızca tamamen bedensiz Ruhlar için Nirvana. Bu üç "beden", Buda'nın altı Paramita'sına veya "Yollarına" giren ve bunları geçen Üstadın emrinde olan, aşağı yukarı fiziksel olan üç kılıftır. Yedinciye girdiyse, artık Dünya'ya dönemez. Bakınız Cosmas, Jour. As. sos. Bengal, VII, 142; ve onu farklı bir şekilde ifade eden Schott, "Buddhismus", s.9.

[735]Binbaşı Jacob tarafından çevrilmiş "Vedanta Sara", s. 119.

[736]age, s.122.

[737]"Tibet'te Budizm", s.41.

[738]Dar Buddhismus, s. 327, 357 ve devamı, Schlagintweit'ten alıntı yapıyor.

[739]Gün. As. sos. Bengal, VII, 144, yukarıda alıntılanmıştır.

[740]"Tibet'te Budizm", s.44.

[741]Ayrıca Tek Mutlak Saf Doğanın, Parabrahman'ın varlığını da onaylarlar; bunun ötesinde her şeyin yanıltıcı doğası: yalnızca Yoga aracılığıyla bireysel Ruh - "Evrensel" Işını - varoluşun ve şeylerin gerçek doğasına yönlendirilir.

[742]Nirmanakaya (aynı zamanda Nirvanakaya - uzay), ne kadar ruhsal olursa olsunlar, yine de bu Benliğe tutunan, "kalanıyla birlikte" beden ve Benlik veya dünyevi niteliklerin etkisidir. a kalan", Samadhi sırasında Yüksek Benliğini bedenden tamamen ayıran Mükemmel İnisiye olan Jivanmukta'dır.

[743]Dus-Ki Khorlo'nun "Kutsal" Kitapları ("Zaman Döngüsü"). Jour'a bakın. As. sos. Bengal, II, 57. Tsong-K'a-pa reformundan bu yana, bu kitaplar Sikkimese Dugpas'a bırakılmıştır.

[744]Yargı ve Gelir Terimleri Sözlüğü, md. "Yoga", alıntı "Tibet'te Budizm", s. 47.

[745]"Tibet'te Budizm", s. 47, 48.

[746]Buddhism in Tibet, s. 63, 64. Egzoterik efsanede listelendiği şekliyle kutuda bulunan nesneler elbette semboliktir. Numaralandırmaları "Kanjur" da bulunabilir. Şunların olduğu söylenir: (1) birleştirilmiş iki el; (2) minyatür bir Choten (Stupa veya kutsal emanet kasası); (3) üzerinde "Om Mani Padme Hum" yazan bir tılsım; (4) dini kitap "Zamatog" ("inşa edilmiş araba").

[747]"Alterthums kunde", II, 1072.

[748]Op. cit., II, 470.

[749]Bir kişi doğru bilgi ve doğru yöntemi almamışsa, o zaman Ruhun yaşamında ne kadar doğru ve gerçek olursa olsun vizyonları insan hafızamızda asla doğru bir şekilde fotoğraflanmayacak ve beynimizin bazı hücreleri kesinlikle yaratacaktır. anılarımıza karıştı.

[750]Çin Budizmi, s. 158. Saygıdeğer Joseph Adkins, bu tür Okulların gerçek varlığını ya görmezden gelir ya da daha büyük olasılıkla hiçbir şey bilmez ve Çin parodilerine göre yargılar ve bu tür Ezoterizmi "sapkın Budizm" olarak adlandırır. Bir anlamda öyle.

[751]Bu ülke, Hindistan, ancak geniş kitleleri ve özellikle Batı'nın kötü niyetli Oryantalistlerini ilgilendirdiği ölçüde bu tür Okulların ve öğretilerinin sicilini kaybetmiştir. Bazı mathamlarda (mistik tefekkür için inzivalar) onları bir bütün olarak korudu. Ancak onları gerçek sahiplerinden, sözde "efsanevi" Adeptler veya Mahatmalar'dan aramak daha iyi olabilir.

[752]Çin Budizmi, s. 155–159.

[753]hayvanlardan evrimleştiğini - en azından onların alt ilkeleriyle ilgili olduğu sürece - inkar etmiyorlar .

[754]Aksine, Ezoterik Doktrinin ışığında açıklanırsa, oldukça uygundur. "Batı Cenneti" veya Batı Cennetleri, yeri aşkın uzayda olan bir icat değildir. Bu, dağlardaki gerçek arazi, daha doğrusu dağlarda çölle çevrili arazidir. Bu nedenle, Lohans ve Anagamins (Adepts) derecesine ulaşmış olan Ezoterik Bilgeliğin müritleri - Buda'nın müritleri - için bir konut olarak tasarlanmıştır. Sadece coğrafi nedenlerle "Batı" olarak adlandırılır; ve Avici'yi çevreleyen "büyük demir dağ kuşağı" ve "Batı Cenneti"ni çevreleyen yedi Loka, Doğulu Okültizm öğrencilerinin çok iyi bildiği yerlerin ve şeylerin çok doğru tanımlarıdır.

[755]Oryantalistler bu kelimeyi "yersiz gerçek bir adam" (?) olarak tercüme ederler ki bu çok hatalıdır. Basitçe gerçek iç insan veya Ego anlamına gelir; "Buda içinde Buda", Gotama'nın hem içsel hem de dışsal olduğu anlamına gelir .

[756]Gotama Buddha'nın Tibet'teki unvanlarından biri.

[757]Çin'de çok sayıda bulunan "Ezoterik" Okullar veya mezhepler.

[758]Bir gezgin olan Xuan-Tsang tarafından kurulan tefekkür okulu, neredeyse ortadan kayboldu Fa-Xion-Tsung, "Şeylerin içsel özünü ortaya çıkaran okul" anlamına gelir.

[759]Yoga'nın ezoterik veya gizli öğretisi (Çince: Yogimi-kean).

[760]meteorik demirden yapılır ve ilk ataması sırasında bir çömezin başındaki "yemin tutamını" veya saçı kesmek için kullanılır. Tıraş bıçağı kadar keskin, çift kenarlı bir bıçağa sahiptir ve içi boş bir boynuz sapının içine gizlenmiştir. Yaya basıldığında, bıçak şimşek hızıyla dışarı fırlar ve aynı hızla sapa geri döner. Halk arasında yapılan ön törenlerde genç Gelung'un ve Gelung-mi'nin (rahip veya rahibe adayı) başlarını yaralamamak için bu bıçağı kullanırken büyük bir maharet gerekir.

[761]Chagpa-Thog-mad, Yogacharya okulunun veya Naljorchodpa'nın kurucusu Aryasanga'nın Tibetçe adıdır. Bu Bilge ve İnisiyeye, Tushita'da (başkanlık ettiği göksel bölge) Altıncı Irkın Budası Maitreya Buddha'nın Kendisi tarafından "Bilgelik" öğretildiği ve Ondan beş "Champaitehos-nga" kitabı aldığı söylenir. . Bununla birlikte, Gizli Öğreti, bunun "mutluluğun kaynağı" ("bilgelikle elde edilen") olarak adlandırılan ve bazı Oryantalistler tarafından "efsanevi" bir ülke olarak ilan edilen Dejung veya Shambhala'dan geldiğini öğretir.

[762]Okuyucuya "ayna"nın Eleusis Gizemleri'nin bir parçası olan Thesmophoria'nın sembolizminin bir parçası olduğunu hatırlatmak yanlış olmayabilir; ve Atma, "Gizli" veya "Ben" arayışında kullanıldığını. Yukarıdaki gizemlerle ilgili mükemmel makalesinde, New York'tan Dr. Alexander Wilder şöyle diyor: "Herodotus ve diğerlerinin Bacchia Gizemlerinin Mısır kökenli olduğu iddialarına rağmen, bunların aslen Hindistan'dan gelmeleri ve Shaivite ya da Budist. Kore-Persephonia, tanrıça Parasu-pani veya Bhavani'den başkası değildi ve Zagreus, okyanustan okyanusa uzanan bir ülke olan Çakra'dan geliyordu. Eğer bu bir Turan masalıysa, o zaman "boynuzları" lama rahipleri tarafından takılan bir hilal olarak kolayca tanıyabilir ve tüm bu efsanenin (Dionysos Zagreus'un hikayesi) lamaist ardıllığa ve ruh göçüne dayandığını düşünebiliriz. ... Tüm Orpheus efsanesi boyunca ... bir Kızılderili sesi var. "Lamaist ardıllık ve ruh göçü" efsanesi, kökenlerini yalnızca yedinci yüzyıla tarihleyen Lamalardan değil, daha da önce Keldanilerden ve Brahminlerden geliyordu.

[763]Herhangi bir günah veya arzudan mutlak özgürlük hali.

[764]Adept'in geçmiş doğumlarının uzun bir dizisini gördüğü ve hem bu hem de diğer dünyalarda tüm enkarnasyonlarında yaşadığı durum. (Bunun hoş bir açıklaması için bkz. Night of Asis, s. 166 ed. 1884 г)

[765]Bakınız supra, II, 225, 226.

[766]Wilson'ın çevirisi, Fitzedward Hall tarafından düzeltildiği şekliyle, I, 40.

[767]Aslında, Prana evrensel Yaşam İlkesi'dir.

[768]Rahimde bulunan, kozmik prototipleriyle doğrudan ruhsal bir bağlantısı olan her şey, fiziksel düzlemde Kara Büyü'de güçlü araçlardır ve bu nedenle saf olmadığı kabul edilir.

[769]Bakınız supra, II, kısım I.

[770]Güneş sistemi veya Dünya - koşullara göre.

[771]Tıpkı hayvanlar, bitkiler ve hatta mineraller gibi, Reichenbach da duyarlılarının ve kahinlerinin yardımıyla öğrendiklerini asla anlamadı. İnsandan yayılan odik veya daha doğrusu aurik veya manyetik sıvıdır , ama aynı zamanda daha fazlasıdır.

[772]Bakınız supra, I, 211, Vedantik ekzoterik hesap.

[773]Bkz. Lucifer, Jan., 1889, Dialogue Concerning Concerning the Secrets of the Afterlife.

[774]Bakınız supra, I, 716-720.

[775]Bakınız supra, I, 265, ve devamı.. ve II, çeşitli yerlerde.

[776]Op. cit., II, 456, 461, 465 ve devamı.

[777]Yahudiler tarafından icat edildiği şekliyle ve şimdi Yehova olarak göstermeye çalıştıkları şekliyle dünyevi düzlemde Jod-Hevah veya erkek-dişi; ama kelimenin tam anlamıyla ve gerçekte "varlığı vermek" ve "hayatı almak" anlamına gelir.

[778]Calendrier, JH Ragon ile ilgili Bildirime bakın.

[779]Bakınız supra, II, 447, 448; ve ben, 177, ve devamı.

[780]Bakınız supra, II, 361, ve devamı.

[781]Op. cit., II, 81, 6.

[782]Bakınız Franck's Die Kabbala, sayfa 314. ve devamı.

[783]"Yaratılış Kitabı", II, 7.

[784]Yukarıda, I, 172.

[785]Onay için, "yedi yönetici iblis"in (dahiler veya gezegen yöneticileri) Güneş (bir aslan gibi) Mikail olduğunu söyleyen Origen'in yazılarına başvurabiliriz; ikinci sırada - Boğa, Jüpiter veya Suriel, vb. ve hepsi, "Yedi Varlık", Sephiroth'tur. Sephiroth Ağacı, Porfir tarafından verildiği şekliyle İlahi Gezegenlerin Ağacı veya genellikle adlandırıldığı şekliyle Porfir Ağacı'dır.

[786]Yukarıda, I, 172.

[787]Manevi, gizli anlamında Magic, Magia, "Büyük Yaşam" veya ruhtaki ilahi yaşam anlamına gelir . Bu kelimenin kökü , tümü "büyük" anlamına gelen Sanskritçe mahat, Zendik adam, Yunanca megas ve Latince magnus'ta görüldüğü gibi magh'dur .

[788]Philosophumena, VI. 9.

[789]Nous, Epinoya; Telefon, Onoma; Logismos, Enlhumesis.

[790]"Felsefe", VI, 12.

[791]Bkz. supra, subvoce.

[792]"Büyük Vahiy" (Ne Megalê Apophasia), Simon'un kendisi yazar olarak kabul edilir.

[793]Philosophumena, VI, 18.

[794]Kelimenin tam anlamıyla: sıralar veya çiftler halinde birbirine bakacak şekilde.

[795]Op. cit., VI, 13.

[796]Op. cit., I. 13.

[797]Op. cit., VI, 17.

[798]Op. cit., I, 5.

[799]Philosophumena, VI, 14.

[800]İlk başta, göbek-mezenterik damarlar, iki arter ve iki damar belirir, ancak daha sonra, tıpkı göbek vezikülünün kaynaklandıkları "vasküler yer" kaybolduğu gibi, tamamen kaybolurlar. Uygun "Göbek Damarları" ile ilgili olarak, Göbek Kordonu nihayetinde anneden Fetüse oksijenli kan sağlayan bir göbek damarı ve kullanılmış kanı Fetüsten bebeğe yönlendiren iki Hipogastrik veya Göbek Arteri sağdan sola dolanır. Plasenta, içindekiler doğumdan sonra kurulan damarların tam tersidir. Böylece Bilim, eski Okültizm'in bilgeliğini ve bilgisini doğrular, çünkü Simon Magus'un günlerinde, o bir İnisiye olmadıkça, hiç kimse kan dolaşımı veya Fizyoloji hakkında bir şey bilmiyordu. Bu makale basılırken Dr. Jack A. Anderson'dan 1884 ve 1888'de basılan iki küçük broşür aldım. Fetüsün tam olarak I. Maddede belirtilen şekilde beslenmesine ilişkin bilimsel kanıtların bulunduğu bir bilimdir. Kısaca, cenin, Amniyotik Sıvıdan ozmoz ile beslenir ve Plasenta aracılığıyla solunum yapar. Bilim, Amniyotik Sıvı ve kullanımları hakkında çok az şey biliyor veya hiçbir şey bilmiyor. Bu konuda daha fazla ayrıntıya girmek isteyen varsa, Dr. Anderson'ın Fetüsün Beslenmesi Üzerine Görüşler adlı kitabını öneririm. (Wood & Co., New York.)

[801]Yukarıda, Cilt II.

[802]Bkz. Eusebius, Hist. Keeles, lib. III, sar. 26.

[803]"De Mysteriis", sayfa 100, satır 10 ila 19; sayfa 109, fol. BEN.

[804]"Gizemler". 290, satır 15 ila 18, ve devamı, div. V ve VII.

[805]age, s.100, sn. III, böl. III.

[806]Bkz. supra, I, 38; I, 4 ve devamı; II, 43, ve devamı ve 742, ve devamı.

[807]Bkz. Beş Yıllık Teozofi, s. 273 - 278.

[808]Apud Grebaut Papyrus Orbiney, s. 101.

[809]Bakınız: "Genius", "Lucifer", Kasım 1889, s.227.

[810]Sözlükte "Sessizliğin Sesi", s. 68 ve 94, madde 28'e bakın.

[811]Aşağıdaki "Doğanın En İnce Kuvvetleri"ne yapılan atıflar, Theosophist'in sayfalarında yer alan sekiz makaleye atıfta bulunmaktadır, "The Subtest Forces of Nature" kitabında yer alan Shivagam'dan bir bölümün on beş makalesine ve tercümesine değil. ." Ayrıntılarıyla "Shivagama" tamamen tantriktir ve reçetelerine pratik olarak uyulmasından zarardan başka hiçbir şey sonuçlanamaz. Her öğrenciyi bu hathayogik tekniklere yönelik herhangi bir girişimden en ikna edici şekilde caydırmak istiyorum, çünkü ya kendini tamamen yok edecek ya da kendisini o kadar geriye atacak ki, bu enkarnasyonda eski konumuna geri dönmesi neredeyse imkansız olacak. Söz konusu çeviri büyük bir temizlikten geçmiştir, ancak şu anda bile yayımlanmaya pek uygun değildir. En kötü türden Kara Büyü önerir ve ruhsal Raja Yoga'nın tam tersidir. Dikkat et, diyorum.

[812]Bu nedenle, Prana, en azından yeryüzünde, yalnızca bir yaşam biçimi, içten dışa ve tekrar geriye doğru sürekli döngüsel bir hareket, TEK HAYAT'ın nefes alıp vermesi veya Mutlak ve Bilinemez Tanrı'nın eşanlamlısı Jiva'dır. Prana mutlak Yaşam veya Jiva değil, illüzyon dünyasındaki görünüşüdür. Theosophist of May'da 1888 г. 478. sayfada Prana hakkında "Dünya'nın brüt maddesinden bir adım daha ince" olduğu söyleniyor.

[813]Reenkarne olmamıza Manasaputra, "Manas'ın Oğulları" (veya Mahat), Akıl, Bilgelik dendiğini hatırlayın.

[814]Dördüncü insan ilkesine "Kama Rupa" demek yanlıştır. Ölümden önceki hiçbir şekilde rupa veya form değildir, insandaki kamik unsurlar, onun hayvani arzuları ve tutkuları, örneğin öfke, şehvet, kıskançlık, kin, vb., benliğin ve maddenin ürünü anlamına gelir.

[815]Burada etkiler dünyası Devaçan durumudur ve nedenler dünyası dünyevi yaşamdır.

[816]Yalnızca bu Kama Rupa , medyum seanslarında cisimleşebilir ki bu, Astral Double veya medyumun kendisi olan Linga Sharira olmadığı sürece bazen olur. Öyleyse, yalnızca bir medyumun bedeni tarafından canlandırılan ve ondan bilincini alan bu iğrenç tutku ve dünyevi şehvet yumağı, nasıl "ölmüş bir melek" veya bir zamanlar insan vücudunun Ruhu ile karıştırılabilir? O zaman bir kişiye saldıran zararlı mikroplar hakkında “sevgili melek” diyebiliriz.

[817]Bu, (şu anda tortusu olduğu) kişinin ne ölçüde manevi veya maddi olduğuna bağlı olarak aşağı yukarı bir süre için gerçekleştirilir. Maneviyat galip gelirse, o zaman Larva veya Hayalet çok yakında yok olacaktır, ancak kişilik çok materyalistse, o zaman Kama Rupa yüzyıllarca var olabilir ve - çok istisnai durumlarda da olsa bazı durumlarda - dağılmış bir kısmının yardımıyla hayatta kalabilir. zamanla tüm olan skandhalar elementallere dönüşür. Bakınız "Teozofinin Anahtarı", s.141 ve devamı; bu çalışmada ayrıntılara girmek mümkün olmadı, ancak orada Skandalara Karmik sonuçların mikropları deniyor.

[818]"Teozofinin Anahtarı", s.141.

[819]Adı geçen yazar, Shivagame'i takip ederek yazışmaları şu sırayla sıralar: Akasha, Ether, ardından Vayu, Gas; Tejas, Sıcaklık; Apas, Sıvı; ve Yoğun Cisimler Prithivi.

[820]Fitz-Edward Hall'un Vishnu Purana hakkındaki açıklamalarına bakın.

[821]Ön-farklılaşma döneminde Tek Hayat, Her Şeyin Kökü ve Akasha dediğimiz bu çift, bazı Hinduların Brahma (nötr) ve Aditi'lerine karşılık gelir ve Vedantinlerin Parabrahman ve Mulaprakriti ile aynı orandadır.

[822]Gizli Öğreti, Cilt I, Diyagram III, s.256'ya bakın.

[823]Pali'deki Anupadaka, Opapatika, "ebeveynsiz" anlamına gelir, babasız ve annesiz, kendisinden bir dönüşüm olarak doğar: örneğin, Tanrı Brahma, Vishnu'nun göbeğinden büyüyen Lotus'tan (Evrenin sembolü) ortaya çıktı, Vishnu sonsuz ve sınırsız Uzayı kişileştirir ve Brahma - Evren ve LOGOLAR; efsanevi Buda da Lotus'tan doğar.

[824]Bakınız Theosophist, Şubat 1888, s.276.

[825]Soemmerring, De Acervulo Cerebri, Cilt II, s.322.

[826]Rum Doğu Kilisesi'nde bir çocuğun yedi yaşına kadar günah çıkarmaya gitmesine izin verilmez, bundan sonra akıl çağına ulaşmış sayılır.

[827]"Düşmanlar. Med., II, 322.

[828]"Quinque Ment Alien'deki De Lapillis Glandulae Pinealis", 1753.

[829]"Dekaus. Ep., Cilt XII.

[830]Theosophist, cilt III, sayı 1'deki "Ölüm ve Şeytan Üzerine Rastgele Düşünceler" bölümüne bakın; ayrıca Fragments of Occult Truth, cilt III, IV.

[831]Op. cit., II, 368, ve devamı.

[832]İlahi Ego'nun özü, kendisine hiçbir şeyin eklenemeyeceği ve hiçbir şeyin çıkarılamayacağı bir varlık olan "saf alev" dir, bu nedenle alevden alev gibi ondan ayrılan sayısız alt akıl tarafından bile azaltılamaz. Bu, içinde enkarne olduğu her yeni kişiliğe insan aklı sağlaması gereken aynı Bireyselliğin tükenmez özünün nereden geldiği sorusunu soran bir ezoteristin itirazına bir yanıttır.

[833]Beyin veya düşünme aygıtı yalnızca kafada yer almaz, tam olarak materyalist olmayan her fizyologun size söyleyeceği gibi, bir insandaki her organ, kalp, karaciğer, akciğerler vb. kas, tabiri caizse düşünme aparatına sahiptir. Beynimizin, içimizdeki her bir organın toplu ve bireysel çalışmasını yönetmekle hiçbir ilgisi olmadığına göre, her birini aralıksız işlevlerinde bu kadar hatasız bir şekilde yöneten nedir; onları savaştıran, hastalıkla da savaşan, ondan kurtulun ve harekete geçin, her biri, en küçüğü bile, bazı materyalistlerin inandığı gibi bir saat gibi değil (çünkü en ufak bir ihlal veya arızada saat durur) , ama içgüdüye sahip bir varlık gibi mi? Bunun Doğa olduğunu söylemek, yanıltma girişimi olmadıkça hiçbir şey söylememektir; çünkü Doğa, sonuçta, evrendeki ve insandaki aynı işlevlerin adı, niteliklerin ve niteliklerin, fiziksel, zihinsel vb. toplamı, akıllı yasalar tarafından yönetilen faktörlerin ve kuvvetlerin toplamıdır.

[834]Bkz. Koloseliler III, 3.

[835]Bkz. Keu to Theosophy, s. 147, 148 ve devamı.

[836]Aşağı Manas'ın taşıyıcısı olan Kama Rupa'nın fiziksel beyinde, beş fiziksel duyuda ve fiziksel bedenin tüm duyu organlarında ikamet ettiği söylenir.

[837]Tanmatra, ince ve ilkel form, daha ince elementlerin kaba tipi anlamına gelir. Beş Tanmatra aslında maddenin ve tüm elementlerin karakteristik özellikleri veya nitelikleridir; kelimenin gerçek ruhu, özellikler veya nitelikler anlamında "bir şey" veya "tamamen aşkın" olacaktır.

[838]Bkz. Theosophist, Ağustos 1883, "The Real and the Unreal."

[839]Ezoterik Budizm ve Okült Dünya'nın yazarı Manas the Human Soul ve Buddhi the Spiritual Soul olarak adlandırdığından, halka yönelik bir kitap olduğu için Ses'te bu terimleri değiştirmedim.

[840]Raja Yoga'nın ekzoterik öğretilerinde, Antahkarana iç algı organı olarak adlandırılır ve dört kısma ayrılır: (alt) Manas, Buddhi (zeka), Ahankara (kişilik) ve Chitta (düşünme yetisi). Diğer bazı organlarla birlikte, Lingadeh olarak da adlandırılan Jiva'nın, Ruh'un bir parçasını oluşturur. Ancak ezoterikçiler bu popüler versiyon tarafından yanıltılmamalıdır.

[841]Dünya, daha doğrusu dünyevi yaşam, bu dünya üzerinde insanlığımızın insanları için var olan tek Avici'dir (Cehennem). Avici bir eyalettir, bir mahal değil; o Devachan'ın tam tersi. Böyle bir durum, Ruh'a nereye giderse gitsin, ister yarı bilinçli bir hayalet olarak Kama Loka'ya, ister Avici'den acı çekmek için yeniden doğduğunda bir insan vücuduna eşlik eder. Bizim Felsefemiz başka bir Cehennem tanımaz.

[842]Sessizliğin Sesi, s.97'ye bakın.

[843]Lok. cit.

[844]368. sayfadaki son dipnotu okuyun, cilt II, "Isis Unveiled", ve göreceksiniz ki, kafir Mısırbilimciler ve Bunsen gibi İnisiyasyon hakkında hiçbir şey bilmeyen insanlar bile, burada bahsedilen bu "Söz"ü bulduklarında kendi keşiflerine hayran kaldılar. antik papirüs.

[845]Bakınız Theosophist, Cilt III, Ekim 1882, sayfa 13.

[846]Sessizliğin Sesi'nde sayfa 40 ve 63'ü okuyun.

[847]Sessizliğin Sesi, sayfa VIII'e bakın.

[848]Aşağıdaki notlar öğrenciler tarafından uygulanmış ve H.P.B. tarafından onaylanmıştır.

[849]Bkz. sayfa 362.

[850]Tüm bu "boşluklar", bir Yoginin veya bir şelanın bilincinin bu Lokaların sakinleriyle özümsemeye doğru yaptığı özel manyetik akımları, madde planlarını ve yaklaşım derecelerini ifade eder.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar