Sonsuzluğun Kalbinde
Aşkım…hayatımın anlamı ve farkındalığımdır
Ben sende yaşamıyor muyum?
Hep seni isterdim ama,
Bende yaşayanın da, sen olduğunu bilirdim?
Seni hep bir kuş gibi içimde saklamak isterdim.
Benden kaçarsın diye korkardım.
Ne zaman ki yanlış yaptığımı anlayıp uçmana izin verince,
Kanatların kırılmış gibi elimde kaldın
Özgür olduğunu bildikçe
Bitmez hasretim ve acımı unutup
Sana daha çok bağlandım
İşte bu nedenle
Şehvani arzuların insanı kucakladığında
Nefsini tatmin ettiğini anladım.
Özümdeki İlahi varlığınla
Binlerce sevgilim olsa
Hepsini kapsayan ve yeten
Gücü kendimde buldum.
İlahi cevher cam gibi kırılgandır
Sonsuzlukla olan bağında hiç bir sorun yoktur.
Âşıkların dayanamıyorum dediklerinde
Aşk onlara,
Bu acılar, hiçbir ayrılığa neden olmaz diyor
Senin aşkın bir kişiye sahip olmayı içeriyorsa,
O zaman gerçek aşkı bulamamışsın demektir.
Ve saf da değildir.
Bir kişi, tanrıya her şeyiyle, teslim olmalı,
O zaman saf aşkı bulmuş olur.
Böyleyken…
Sevdiğimizle Tanrımız arasında farkı kalır mı?
Onunla Onu seversin, onunla sevişirsin…
Bu hal, anlatılmaz, manevi ve tarifsiz birlikteliktir,
Kendime soruyorum…
Sevdiceğime olan aşkımın saf olup olmadığını..
Ne yazık ki ; beşeri vasfımla bunu bilmek çok zor.
Hali hazırda, dünyadayız; değil mi;
Evet…
Yine de biz
Sonsuzluğun kalbinde ölümsüzlüğün koynunda var değil miyiz?
…
İsmail Hakkı ALTUNTAŞ
Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.
Yorumlar