Topluluk, Bütün Vasıflarıyla Sevgili.Tanrı’ysa Bir Bir Hepsine De Âşık

Tûbâ li men âvâhu sırra fuâdihû

Seken’l-fuâde bi ışkıhî ve vadâdihî

Ne mutlu onu gönlüne yerleştirene; gönül de onun aşkıyla yatışır zâti.

Kerem sahibinin canı Meryem’e benzer; gönlü

Mesih’tir sanki; göğsüyse Mesih’in beşiğidir âdeta.

Sırrını almaya izin verdi gönüle; kullarına lûtuf olarak da göğüsleri genişletti.

Lûtuflarıyla, ihsanlarıyla kalplere merhamet etti; savaşının çetinliğiyle de nefisleri kahretti.

Perdeyi açtı; artık ne bekleme var, ne unutuş... büyük sağrağına alıştırarak kutlu kişiyi ferahlandırdı.

Düşünceler, Rablerine âşık oldu, ona sarıldı da Arş bile direğiyle onların hali karşısında yerlere eğildi.

Sevgilinin lûtfuyla onun bakışına mazhar oldular. Tanrı güzel bir yol gösterdi de doğru yola soktu onları.

Topluluk, bütün vasıflarıyla sevgili.Tanrı’ysa bir bir hepsine de âşık.

Akıllar onun âşıklarına hayran olmuş gitmiş; artık onun tarafından sevilenlere karşı ne hale gelirler. bir çağır onu da seyretsin.

İnkâra saplanıp da bu hususta aklınla işler başarmaya kalkışma; o güzelin düzeninden kork.

Çünkü bu iş, bizim buyruğumuzla düzüp koşulmaktan çok büyük; onun kinlerinden sınıkları onaran Tanrı’ya kaçar, sığınırım ben.

Görüş ülkesi, şeyhimizin ülkelerindendir; o nasıl dilerse öyle verir, yahut da vermez; buyruk onun.

Yalım yalım ışıkları gönlümden hiç çıkmıyor; görünmüyor, uzaklaştı diye hiç şamata etmeyin.

Yaz güneşi dolunmaya yaklaşsa, dolunsa bile sıcaklığı kullarından yitip gitmez.

Tebriz, efendim Şemseddin’le ululandıkça ululanmıştır... âşıkları yakıp kül eden, ne de kerem sahibidir o.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

İsmail Hakkı Altuntaş