Print Friendly and PDF

Veysel Döktü Dereye Ben Nereye





 Derdimi dökersem derin dereye
Doldurur dereyi düz olur gider
Irakipler geldi de girdi araya
Korkarım yar benden yoz olur gider

Ilgıt ılgıt yeller eser seherde
Dost beni düşürdü onulmaz derde
Yar ile buluşsak bir tenha yerde
Duyar ırakipler söz olur gider

Pervane ateşten sakınmaz câni
Uğruna koymuşum başı bedeni
Doldur tüfengini hedef et beni
Yaram doksan dokuz,  yüz olur gider

Veysel der çıkayım bir yüce dağa
Ağaçlar bezenmiş yeşil yaprağa
Zaman gelir tenim düşer toprağa
Karışır toprağa toz olur gider

Aşık Veysel

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar

Yorumlar