Her Şeyin İçinde Gizlenmiş Bir Hakikat Vardır

Bunlarada Bakarsınız

 yangınım sardın beni...
biraz seninle dertleşeyim de
 içime su olsun

Hayatım

Güzel bir gün diliyorum…geceden uykusuzum ama erken kalktım, uyumak istemiyorum sana birşeyler yazmak istedim. Sonra bazı kitaplardan bir şeyler okuyacağım.

Aşkım, seninle olduğumdan beri, iç alemimde, tattığım zevk ve huzur bambaşka. Ve sana bağlı olmanın verdiği sonsuz bir kuvvet var. Zayıflıklarıma mani oluyor bu sadakatim. Ayrıca benim için bana ihsan buyurduğun, kalbi sevgin ile gençliğimi geri geldi. Arada bir sarsılsam daha tez topluyorum.

Hayalde olsa, seni öpmeyi, sarılmayı ve beni arzuladığını bilmek var ya, her şeye bedel…sonsuzum

Bir tatlısın ki... dün meşguliyetin var olduğunu söylemiştin. İnsanlarla seni paylaşmanın ne zor olduğunu anladım. Kızıyorum da kendime…kıskançlık yapma…yine de zor bir durum...

Sevdam!

Sevginin tatlı tarafını bir seninle yaşadım…acıtmayan bir haliyle. Tek pişmanlığım hayatımın güzel günlerini böylesine uzakta ve sensiz yaşamak.

Bu yalnızlıkta hayata nasıl tutacağını bilememek. Epey kalbime eziyet oluyor.

Anlıyorum ki hayat senssiz bir şey ifade etmiyor… Hayat bu kadar basit olamamalı, esrarengiz bir derinliğin olmalı. Bu benim kendimle başaramadım, sensizlikle sahip olmadığım bir yetenek olarak kalacak. Sen hep olmalısın bir düşünce veya hayal bile olsa yanımda olduğunu hissetmeliyim.

Biliyorsun, roman, hikaye gibi şeyler yazıyorum. Okumak istesen, benden istesen bile, sensizlik kokusu var ya ben dahi okumak istemiyorum. İyi ki onları takma isimle yazdım. Takma isimlerimi ben bile unuttum. Unutmak bu yönden çok iyi. Şu an evimde bir tane örnek bile yok ki, sana göndereyim. Yazdıklarımdan utanç bile duyuyorum. Sen yoksun sonuçta.

Yazarlar yapıtlarından her zaman nefret etmiştir. Çünkü içindeki sevgiyi tam ifade edemeyince ne yapması gerekir ki. Ben bulamadım çünkü.

Seni her anımda hayal etmek yetmiyor, sürekli arzuluyorum. Yaşadığımız günlere bakınca bunun gerçekleşmesi uzak bir ihtimal gibi görünüyor. Bir yolunu bulmalıyız…değil mi?

Bir de ben senin kadar cesur değilim. İnan başka konularda böyle davranmam. Ama senin adın dahi geçince bebek gibi küçülüyorum.

Üzüldüğüm şeyler çok. Hayatın getirisi bazı hatalar yapmaya mecbur kaldım. Fakat bilmelisin dünyada hiçbir şey beni seni incitmeye itemez.

Seni çok sevdiğimden dolayı çocukça bir hareketlerim var. Kendime engel olamıyorum. Affetmeni sürekli dile getiriyorum. Seni görmek istiyorum. Öpmek istiyorum. Engelleri kırmak istiyorum.

Seni rüyamda hep görüyorum. Ressamlar senin gibi güzel görmediler mi? Tanrı gibi güzelsin Ondan sana düşmüş bir güzellik var. Kainatta hayrete düşmüş birin bakışlarına neden olacak bir güzellik vardı. Bana yaşattığın hayretimi, sana anlatacak kelime bulamıyorum.

Bir mucize olarak yaratılmışsın.

Korkularım oluyor. Bizim en dikkatli olmamız gereken zamanlardayız. İşlerin tıkırında gittiğini düşündüğümüz an zayıf anımız olabilir.

Ne yapmalıyız? Dersen, yapacak bir şeyde yok. Aşk laf mı dinler ki…

Sonra ben diğerleri gibi ve onlarla olan halim gibi olmak istemiyorum. Hep kendimi aşıp senin gibi olmak istiyorum. Senin için yaşamak zorundayım. Münzevi bir hayatım var…yıllar böylece geçip gitti.

Seninle yaşamak neye benziyor?

Tanrı ile sevişmek gibi…

En yüksek ve en güzelini yapmak gayretinde olan inançlı kullar var ya, onlar gibi olurmuyum, bilemiyorumda.

İnsan beşer olduğundan bir sahteliğin karışımını illaki içinde barındrıyor. Ancak her sahte fiilde bile daima saklı bir hakikat vardır. Yine, bazı insanlar duyguların sahtelerini yapılabilir. Tıpkı gerçek gibi görünebilirler ama sahtedirler. Sevincin, acının, nefretin. Hastalığın, iyileşmenin. Aşkın bile.

Ama ben…farklı olmalıyım. Onların düşünmediğini yapmak gibi. Bu farklılık beni sürekli kovalıyor diğerleri gibi olmamalısın diye. Bence sevginin taklidi olmamalı duygular da dahil.

Sen bile benden önce birileri vardı mı diye şüphe etmiş olabilirsin... evet başkalarını da sevdim fakat aşk başka sana olan halim ötesi olmayan bir tutku. Evet. Onların hepsini sevdim onlar da beni sevdiler. Belki onlar bana seni beklemeyi öğrettiler. Ve şimdi de buradasın. Şimdi sana tanrım diye tapıyorum.

Olmaz böyle deme günahtır…

Ah ne güzel bir hayat bana sonsuzluğun varılmış izleri. Eğer bize bir şey olursa seni gerçekten sevdiğimi bilmeni isterim. Gece ve gündüz nasıl birbirine yapışık ve gün ışığında kaybolmuşlarsa…

Ben seni sevdim seveli acılarımda olsa yalnız değilim…beni yalnız bırakmadın.

Seni hep bekliyorum…

Hasta olmuş gibi…tahliyesini bekleyen mahkum gibi

seni bekliyorum.

Sevdiceğim…öpmekle doyulmuyorsun, daha fazlası nasıl olsun ki…

Hasretimle ve sızılarımla…sana iyilikler dilerim gün ışığım.

 

İsmail Hakkı Altuntaş

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar