Prometheus- GOETHE

Karart gözlerini Zeus,

Duman duman bulutlarla;

Diken başlarını yolan çocuk gibi de

Oyna meşelerin, dağların doruklarıyla.

Ama benim dünyama dokunamazsın,

Ne senin yapmadığın kulübeme

Ne de ateşi kıskandığın ocağıma.

Şu evrende siz tanrılardan

Daha zavallısı var mı bilmem:

Kurban vergileri

Dua üfürükleriyle beslenir

Haşmetli varlığınız zar zor.

Size umut bağlayan budalalar,

Çocuklar, dilenciler olmasa

Yok olur gidersiniz çoktan.

Ben de bir çocukken

Ne yapacağımı bilmez olunca

Çevirirdim güneşe doğru

Görmediğini gören gözlerimi:

Yakarışımı dinleyerek

Bir kulak varmış gibi yukarda:

Varmış gibi derdimle dertlenecek

Benimkine benzer bir yürek yukarıda.

Azgın devlere karşı

Kim yardım etti bana?

Kim kurtardı beni ölümden,

Kim kurtardı kölelikten?

Şu benim yüreğim değil mi,

Kutsal bir ateşle yanan yüreğim,

Her işi başarmış olan

O değil mi çoşup taşarak

Yukarıda uyuyanı aldatarak

Başımı beladan kurtaran?

Benim seni kutlamam mı gerek? Niçin?

Hiç derdine derman oldun mu sen

Derdine derman bulamayanın?

Gözyaşını sildin mi hiç

Başı darda olanların?

Kim adam etti beni?

Güçlüler güçlüsü Zaman.

Ve önü sonu gelmeyen Kader, değil mi?

Onlar değil mi

Senin de benim de efendilerimiz?

Sen yoksa beni

Yaşamaktan bıkar mı sandın?

Kaçar çöllere giderim mi sandın

Açmıyor diye

Bütün düş tomurcukları?

Bak işte, yerli yerindeyim;

Đnsanlar yetiştiriyorum bana benzer;

Bütün bir kuşak benim gibi,

Acılara katlanacak, ağlayacak,

Gülecek, sevinecek

Ve aldırış etmeyecek sana

Benim gibi!

Kaynak. Aiskhylos, Zincire Vurulmuş Prometheus, (Çev. A.Erhat, S.Eyuboğlu), Ankara, 1967, s. 59-61.

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

Benzer Yazılar