VEDÂ GAZELİ

Ömrün şu biten neşvesi tâm olsun erenler
Son meclisi câm üstüne câm olsun erenler

Şükranla veda ettiğimiz câm-ı fenaya
Son pendimiz ahlâfa devâm olsun erenler

Dünyâda bu iksîr ile mes’ûd olan ervâh
Ukbâda da sermest-i müdâm olsun erenler

Caizse harâbat-ı İlâhîde de her şeb
Yâran yine rindân-ı kiram olsun erenler

Tekrar mülâki oluruz bezmi ezelde
Evvel giden ahbâba selâm olsun erenler

Yahya Kemâl BEYATLI

YÂR-I DİLÂRÂ SÖYLER

Dil uyur mest olarak yâr-ı dilârâ söyler

Gül susar şermederek bülbül-ü şeydâ söyler

Şeb-i yeldâda uzar fecre kadar kıssa-ı aşk

Ta ki Mecnun bitirir nutkunu Leylâ söyler

Ehl-i ‘akl anlamaz efsûs lisân-ı dilden

Zanneder âşık-ı dîvâne mu’ammâ söyler

Görmüş âyine-i safında o serv-i endamı

Cuy gülşende bu rüyâsını hâlâ söyler

Böyle beş beyti bu guyende redif ile Kemal

Naili söylese bir âlem-i mânâ söyler

Yahya Kemal BEYATLI

Gönül mest olmuş uyur, gönlü süsleyen sevgili söyler

Gül utanarak susar, sevgisinden şaşkın bülbül söyler

En uzun gecede uzar şafağa kadar aşk öyküsü

Ta ki Mecnun bitirir söylevini Leylâ söyler

Aklıyla hareket edenler, eyvah, anlamaz gönül dilinden

Sanır ki bu çılgın âşık bilmece söyler

Görmüş lekesiz aynasında o servi boylu yâri

Su, gül bahçesinde bu düşünü hâlâ söyler

Redif ile bu beş beyti söyleyen Kemal

Murada erip söylese de düş âleminden söyler

Not: Bazen Büyük Dosyaları tarayıcı açmayabilir...İndirerek okumaya Çalışınız.

İsmail Hakkı Altuntaş